Ένα ταξίδι ςτην ςτον πολιτιςμό τησ αρχαίασ Θήρασ

Σξ Μξσρείξ Ποξψρςξοικήπ Θήοαπ τιλξνεμεί εσοήμαςα πξσ ποξέουξμςαι από ςιπ αμαρκατέπ ςηπ Δμ Αθήμαιπ Αουαιξλξγικήπ Δςαιοείαπ ρςξ Ακοχςήοι, από

ςιπ παλαιέπ αμαρκατέπ ςξσ Γεομαμικξύ Αουαιξλξγικξύ Ιμρςιςξύςξσ ρςη θέρη Πξςαμόπ, από ςιπ αμαρκατέπ ςηπ ΚΑ΄ Δτξοείαπ Αουαιξςήςχμ ρε

διάτξοεπ θέρειπ ςηπ Θήοαπ, από πεοιρσλλξγέπ και παοαδόρειπ. Με ςημ έκθερη γίμεςαι μια ποξρπάθεια μα ρκιαγοατηθεί η πξοεία ςηπ Θήοαπ ρςξσπ Ποξψρςξοικξύπ υοόμξσπ μέρχ επιλεγμέμχμ εσοημάςχμ από ςιπ υιλιάδεπ πξσ

σπάουξσμ ρςιπ απξθήκεπ, μια πξοεία δσμαμική και δημιξσογική πξσ καςέρςηρε ςξ μξςιόςεοξ μηρί ςχμ Κσκλάδχμ έμα από ςα ρπξσδαιόςεοα

αιγαιακά κέμςοα καςά ςξμ 18ξ και 17ξ αιώμα π.Φ.

Σξ Μξσρείξ μπξοεί μα θεχοηθεί χπ ποξέκςαρη ςξσ αουαιξλξγικξύ υώοξσ ςξσ Ακοχςηοίξσ, ατξύ ρςεγάζει ςιπ ςξιυξγοατίεπ αλλά και ςα κιμηςά

εσοήμαςα ςξσ αρςικξύ ασςξύ κέμςοξσ ρςημ πεοίξδξ ςηπ μεγάληπ ακμήπ ςξσ (17ξπ αι. π.Φ.). Παοάλληλα τιλξνεμεί εσοήμαςα από πξλλέπ άλλεπ θέρειπ

ςηπ Θήοαπ πξσ υοξμξλξγξύμςαι από ςημ 5η υιλιεςία π.Φ. (Νεώςεοη Νεξλιθική πεοίξδξπ) χπ ςξμ 17ξ αιώμα π.Φ. και δείυμξσμ ςξ πέοαρμα ςχμ

πξικίλχμ πξλιςιρμώμ από ςξ Αιγαίξ ρε μια μακοά πεοίξδξ ςηπ ποξψρςξοίαπ. Ανιξρημείχςξ είμαι και ςξ γεγξμόπ όςι όλα ςα εκθέμαςα είμαι ρε εναιοεςική

καςάρςαρη διαςήοηρηπ.

Η μόμιμη έκθερη ςξσ μξσρείξσ ρςεγάζεςαι ρςξ δεύςεοξ όοξτξ ςξσ κςηοίξσ (ςοίςη ρςάθμη), εμβαδξύ 600 ς.μ., εμώ ξ ποώςξπ όοξτξπ (δεύςεοη ρςάθμη)

ρςεγάζει πεοιξδικέπ εκθέρειπ, πξσ παοέυξσμ ςη δσμαςόςηςα μα αμακσκλώμεςαι ςξ πξλσπληθέπ σλικό ςχμ απξθηκώμ πξσ καςαλαμβάμξσμ

ςξ ιρόγειξ ςξσ κςηοίξσ (ποώςη ρςάθμη).

Η ιδέα για ςημ αμέγεορη ςξπικξύ μξσρείξσ απξκλειρςικά για ςα εσοήμαςα ςχμ αμαρκατώμ ςξσ Ακοχςηοίξσ αμήκει ρςξμ

αμαρκατέα ςξσ ποξψρςξοικξύ ξικιρμξύ, καθηγηςή πσοίδχμα Μαοιμάςξ. Σξ ξικόπεδξ δχοήθηκε από ςξμ Δσάγγελξ Νξμικό. Σα ρυέδια έγιμαμ από ςξμ αουιςέκςξμα Ιχάμμη Κξσμαμξύδη και η αμέγεορή ςξσ νεκίμηρε ρςιπ αουέπ

ςηπ δεκαεςίαπ ςξσ 1970. Ολξκληοώθηκε ρςιπ αουέπ ςηπ δεκαεςίαπ ςξσ 1980. Σξ κςίοιξ παοαδόθηκε ρςημ ΚΑ΄Δτξοεία Ποξψρςξοικώμ και Κλαρικώμ Αουαιξςήςχμ ςξ 1998-1999. Σξμ

Αύγξσρςξ ςξσ1999 διαςέθηκαμ ξι ρυεςικέπ πιρςώρειπ για ςημ ξογάμχρη ςηπ έκθερηπ, η ξπξία άουιρε αμέρχπ και πεοαςώθηκε ρε

ξκςώ μήμεπ.Ο δεύςεοξπ όοξτξπ διαμξοτώθηκε καςάλληλα ώρςε μα αμςαπξκοίμεςαι ρςιπ αμάγκεπ εμόπ ρύγυοξμξσ μξσρείξσ

TO ΚΣΙΡΙΟ

Η Θήοα από ςη Νεξλιθική επξυή χπ ςη ρειρμική καςαρςοξτή. ςιπ ποξθήκεπ ςηπ αίθξσραπ Γ ρκιαγοατείςαι η πξοεία ςξσ μηριξύ απξ ςη Νεόςεοη Νεξλιθική Πεοίξδξ (4.500 π.Φ.) μέυοι ςιπ αουέπ ςηπ

Τρςεοξκσκλαδικήπ Πεοιόδξσ (αουέπ 17ξσ αι. π.Φ.). Πεοιλαμβάμεςαι μεξλιθική κεοαμική, ποχςξκσκλαδικά ειδώλια και αγγεία, ποχςξκσκλαδική κεοαμική κ.α.

Η αμακάλσφη εμόπ αουαιξλξγικξύ υώοξσ. ςξμ ποξθάλαμξ (Α) ςξσ Μξσρείξσ εκςίθεμςαι εικόμεπ και κείμεμα πξσ αματέοξμςαι ρςημ ιρςξοία ςηπ έοεσμαπ ςηπ ποξψρςξοικήπ Θήοαπ. Παοξσριάζξμςαι ξι

αμαρκατέπ πξσ έγιμαμ ρςξ μηρί ρςα ςέλη ςξσ 19ξσ αιώμα, ρςη Θηοαριά, ρςξ Ακοχςήοι και αλλξύ.

Η γεχλξγία ςηπ Θήοαπ. Η μικοή έκθερη ρςξ υώοξ Β ενιρςξοεί ςη γεχλξγική πξοεία ςηπ Θήοαπ, με ςημ έμςξμη ηταιρςειακή δοαρςηοιόςηςα, πξσ ταίμεςαι μα άουιρε πεοίπξσ ποιμ από 1,5 εκαςξμμύοιξ υοόμια.

Η πόλη ςξσ Ακοχςηοίξσ ρςημ ακμή ςηπ.

Δμόςηςεπ ςηπ έκθερηπ:Δμα αρςικό κέμςοξ

Μια αμαδσόμεμη γοατειξκοαςίαΣξιυξγοατίεπ: μια μμημειώδηπ ςέυμη

Κεοαμική: ατθξμία και πξλσςέλειαΑπό ςη θηοαψκή αγγειξγοατία ρςη θηοαψκή ςξιυξγοατία

Κξρμήμαςα: η λαμποόςηςα ρςημ εμτάμιρηΔμα κξρμξπξλίςικξ λιμάμι ςηπ Δπξυήπ ςξσ Φαλκξύ

Η πεοίξδξπ ςηπ ακμήπ ςξσ Ακοχςηοίξσ (17ξπ αι. π.Φ.) ζχμςαμεύει με ςημ αμάπςσνη ςξμέχμ ςηπ ζχήπ και ςηπ δοαρςηοιόςηςαπ ςχμ καςξίκχμ ςηπ ποξψρςξοικήπ πόληπ. Σξ Ακοχςήοι είυε ήδη ενελιυθεί ρε αρςικό κέμςοξ και ςη ρςιγμή ςξσ εμςατιαρμξύ ςξσ από ςη λάβα είυε ήδη τθάρει ρςξ απώγειξ ςηπ ακμήπ ςξσ.

Μέρα ρςα ρπίςια και ρςξσπ δημόριξσπ υώοξσπ βοέθηκε πληθώοα αμςικειμέμχμ, έςρι όπχπ ςα άτηραμ ξι ιδιξκςήςεπ ςξσπ: είδη ξικξρκεσήπ, υάλκιμα ρκεύη, εογαλεία και όπλα, αμςικείμεμα πξσ μαοςσοξύμ ςημ

άρκηρη μεςαλλξςευμίαπ, καλάθια. Φαοακςηοιρςικά αμςικείμεμα εκςίθεμςαι ρςημ αίθξσρα Δ1, εμώ μξμαδικά αμάμερα ρςα πξλσάοιθμα εκθέμαςα ςηπ πεοιόδξσ είμαι ςα γύφιμα εκμαγεία επίπλχμ

Από ςα πιξ εμςσπχριακά εκθέμαςα ςξσ μξσρείξσ είμαι ςα

ςξιυξγοατικά ρύμξλα και απξρπάρμαςα άλλχμ, πξσ βοέθηκαμ ρε

ιδιχςικά και δημόρια κςίοια ςηπ πόληπ ςξσ Ακοχςηοίξσ και εκςίθεμςαι

ρςημ αίθξσρα Δ3:

ςξιυξγοατία Γσμαικώμ και Παπύοχμ, ςξιυξγοατία ςηπ Αμξινηπ με ςα

εοχςξςοξπξύμςα υελιδόμια, ςξιυξγοατία Πιθήκχμ, Ατοικαμόπ,

εβίζξμςεπ πίθηκξι, Πςημό, τσςικά θέμαςα, είμαι ςα πιξ γμχρςά.

Οι ςξιυξγοατίεπ είμαι εναιοεςικήπ ρημαρίαπ γιαςί μαπ δίμξσμ πξλύςιμεπ

πληοξτξοίεπ για ςη ζχή και ςξ πεοιβάλλξμ. Ο επιρκέπςηπ έυει ςημ

εσκαιοία μα δει και ςημ ςευμική καςαρκεσήπ ςξσπ, καθώπ εκςίθεμςαι

υαοακςηοιρςικά αγγεία με ίυμη υοώμαςξπ, κξμμάςια υοχρςικώμ ξσριώμ

και εναοςήμαςα. Δπίρηπ, μπξοεί μα δει ςημ ενέλινη ςηπ ςευμξςοξπίαπ,

ρσγκοίμξμςαπ με θοαύρμαςα παλιόςεοχμ ςξιυξγοατιώμ.

Ανιόλξγα είμαι ςα πξλσπληθή και πξλσςελή πήλιμα ρκεύη πξσ εκςίθεμςαι

ρςημ αίθξσρα Δ4

Σα κξρμήμαςα πξσ βοέθηκαμ ρςξ Ακοχςήοι είμαι

λιγξρςά, ποξταμώπ γιαςί ξι κάςξικξι ποιμ εγκαςαλείφξσμ

ςημ πόλη πήοαμ μαζί ςξσπ ςα πξλύςιμα αμςικείμεμα.

Φάμςοεπ και πεοόμεπ από ημιπξλύςιμξσπ λίθξσπ, ξρςό και

και υαλκό, εκςίθεμςαι ρςημ αίθξσρα Δ6. Ο

κξρμξπξλίςικξπ υαοακςήοαπ ςξσ Ακοχςηοίξσ και ξι

ρυέρειπ ςξσ με άλλεπ πεοιξυέπ ςξσ Αιγαίξσ και ςηπ

Αμαςξλικήπ Μερξγείξσ είμαι ςξ θέμα ςηπ αίθξσραπ Δ7.

Δκςίθεμςαι πήλιμα αγγεία από διάτξοεπ πεοιξυέπ ςξσ

Αιγαίξσ, λίθιμα ρκεύη από ςημ Κοήςη και ςημ Αμαςξλική

Μερόγειξ, καθώπ και ςξιυξγοατίεπ με ενχςικά θέμαςα.

Σξ Αουαιξλξγικό Μξσρείξ Θήοαπ βοίρκεςαι ρςξ κέμςοξ ςχμ Υηοώμ και απξκαλύπςει ςη μακοά ιρςξοία ςξσ μηριξύ. Σξ κςίοιξ όπξσ ρςεγάζεςαι υςίρςηκε ςξ 1960 από ςξ Τπξσογείξ Δημξρίχμ Έογχμ με ρκξπό μα αμςικαςαρςήρει ςξ ποξηγξύμεμξ πξσ καςέοοεσρε καςά ςη διάοκεια ςξσ ρειρμξύ ςξσ 1956. ςιπ αίθξσρέπ ςξσ τιλξνεμεί ρσλλξγέπ γλσπςώμ και επιγοατώμ από ςημ Αουαψκή μέυοι ςη Ρχμαψκή πεοίξδξ, καθώπ και κεοαμικά αγγεία και πήλιμα ειδώλια από ςη Γεχμεςοική μέυοι ςημ Δλλημιρςική πεοίξδξ. Σα ρπξσδαιόςεοα εκθέμαςα είμαι ξ θηοαψκόπ αμτξοέαπ με γεχμεςοική διακόρμηρη πξσ υοξμξλξγείςαι από ςιπ αουέπ ςξσ 7 ξσ αιώμα π.Φ., η μεγάλη ηταιρςειακή πέςοα (ςοαυείςηπ) βάοξσπ 480 κιλώμ, καθώπ και πξλλά εσοήμαςα από ςιπ αμαρκατέπ ρςξ μεκοξςατείξ ςηπ Αουαίαπ Θήοαπ, όπχπ αμτξοείπ και κεοαμικά αμςικείμεμα, αλλά και αουαίξσπ κξύοξσπ.

Αυτό το ξεχωριςτό ναυτικό μουςείο, ζνα από τα λιγοςτά ςτο χϊρο του Αιγαίου, με τθν τόςο πλοφςια ναυτικι ιςτορία (ςε κάκε νθςί μασ ζπρεπε να υπάρχει και ζνα μουςείο τθσ ναυτικισ του ιςτορίασ), βρίςκεται ςτθν Οία.Με ζνα μεγάλο όγκο υλικοφ προςπακεί να τεκμθριϊςει για τον επιςκζπτθ τθ ναυτικι ιςτορία τθσ Σαντορίνθσ, ειδικά κατά τθ διάρκεια τθσ μεγάλθσ ακμισ τθσ τον 19ο αιϊνα που τα Σαντορινιά ιςτιοφόρα διζςχιηαν όλθ τθν ανατολικι Μεςόγειο από τθ Μαφρθ κάλαςςα μζχρι τθν Αίγυπτο, μεταφζροντασ είτε κθραϊκι γθ για τισ ανάγκεσ τθσ διάνοιξθσ τθσ διϊρυγασ του Σουζη, είτε Visanto, το ξακουςτό Σαντορινιό κραςί που για πολλά χρόνια χρθςιμοποιοφςαν οι ορκόδοξεσ εκκλθςίεσ τθσ ϊςικθσ αυτοκρατορίασ για τθ Κεία Μετάλθψθ.Τα ιςτιοφόρα, οι καπετάνιοι και τα πλθρϊματα τθσ Σαντορίνθσ, ξεφόρτωναν το φορτίο τουσ και επζςτρεφαν φζρνοντασ κάκε είδουσ πολφτιμα εμπορεφματα μα το ςθμαντικότερο επζςτρεφαν φζρνοντασ εμπειρίεσ και πλοφτο ςτο νθςί. Ακόμθ μερικζσ φορζσ επζςτρεφαν φζρνοντασ προϊόντα όπωσ το άνυδρο ντοματάκι που βρικε ςτο μικροκλίμα τθσ Σαντορίνθσ τισ ιδανικζσ ςυνκικεσ για να αναπτυχκεί και δθμιοφργθςε για πολλζσ δεκαετίεσ ζνα καινοφργιο κφκλο εμπορικισ ανάπτυξθσ και ευμάρειασ με το ντοματοπολτό τφπου Σαντορίνθσ, για το νθςί και τουσ κατοίκουσ του.Ζνασ ναυτικόσ ο καπετάνιοσ Αντϊνθσ Δακορϊνιασ το 1951 είχε τθν πρωτοβουλία για τθ δθμιουργία του Ναυτικοφ Μουςείου. Σιμερα το μουςείο ςτεγάηεται ςε ζνα καυμάςια διατθρθμζνο παραδοςιακό καπετανόςπιτο τθσ Σαντορίνθσ του 19ου αιϊνα δωρεά τθσ Οιάτιςςασ Ντίνασ Μανωλζςςου Μπιρμπίλθ. Στα εκκζματα του το μουςείο περιλαμβάνει ακρόπρωρα, άγκυρεσ, και διάφορα μικροαντικείμενα κακθμερινισ χριςθσ ςτα ιςτιοφόρα του τότε. Σκαλιςτζσ ναυτικζσ καςζλεσ, εξάντεσ, μοντζλα και υδατογραφίεσ παλιϊν και νζων πλοίων, εργαλεία και ςχζδια από τουσ Σαντορινιοφσ ταρςανάδεσ , ςτολζσ και εργαλεία των τοπικϊν μαςτόρων ναυπθγϊν. Επίςθσ παρουςιάηονται ςπάνια ζγγραφα, βιβλία, χάρτεσ, ναυλοςφμφωνα, προικοςφμφωνα, διακικεσ ναυτικϊν και πολλζσ φωτογραφίεσ.

ΜΟΤΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟΤ ΓΚΤΖΗΣτεγάηεται ςε ζνα από τα λίγα παλαιά αρχοντικά του 17ου αιϊνα με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφζρον και κάλλοσ, ςτα Φθρά. Φιλοξενεί μόνιμεσ εκκζςεισ χαρακτικϊν με χάρτεσ, τοπία και φορεςιζσ των Κυκλάδων από τον 15ο ζωσ τον 19ο αιϊνα, παλαιϊν ιςτορικϊν κθραϊκϊν εγγράφων περιόδου 1573-1819, ζργων ηωγραφικισ γνωςτϊν Ελλινων καλλιτεχνϊν με κζμα τθ Σαντορίνθ, παλαιϊν φωτογραφιϊν τθσ γραφικισ προ ςειςμοφ Σαντορίνθσ (1930-1956), κακϊσ και πετρωμάτων του νθςιοφ Του Το Ρνευματικό Κζντρο ΜΕΓΑΟ ΓΚΥΗΘ, από τθν ίδρυςι του και ιδιαίτερα κατά τθν τουριςτικι περίοδο, διοργανϊνει κάκε χρόνο πολλζσ πολιτιςτικζσ εκδθλϊςεισ, όπωσ εκκζςεισ ηωγραφικισ και ςυλλογϊν ζργων τζχνθσ, ςυναυλίεσ, ρεςιτάλ, μουςικζσ βραδιζσ, διαλζξεισ, κεατρικζσ παραςτάςεισ, φωτογραφικζσ εκκζςεισ, παρουςιάςεισ βιβλίων και άλλεσ εκδθλϊςεισ, που ςυγκεντρϊνουν το ενδιαφζρον τόςο των Σαντορινιϊν κατοίκων όςο και των πολυάρικμων τουριςτϊν που επιςκζπτονται τθ Σαντορίνθ.

ΛΑΟΓΡΑΥΙΚΟ ΜΟΤΕΙΟ

Στον οικιςμό Κοντοχϊρι, μόλισ λίγα χιλιόμετρα ζξω από το κζντρο των Φθρϊν βρίςκεται το Λαογραφικό Μουςείο τθσ Σαντορίνθσ, όπου λειτουργεί από το 1973. Εκεί όπου ζνασ άνκρωποσ με μεράκι, αγάπθ και ςεβαςμό ςτθν λαογραφικι παράδοςθ του τόπου του, αποφάςιςε να δθμιουργιςει αυτόν τον χϊρο που ςκοπό ζχει τθ διατιρθςθ τθσ πολιτιςτικισ κλθρονομιάσ τθσ Σαντορίνθσ. Ο Εμμανουιλ Λιγνόσ, δικθγόροσ, δθμοςιογράφοσ και διευκυντισ τθσ εφθμερίδασ «Κθραϊκά Νζα», δθμιοφργθςε αυτιν τθν πθγι γνϊςθσ, πραγματικό ςτολίδι για τθν Σαντορίνθ. Θ ποικιλία αλλά και ο πλοφτοσ των εκκεμάτων, πραγματικά εκπλιςςει τον επιςκζπτθ.

Το μουςείο ξεκίνθςε αρχικά από ζνα πολφ παλιό κτίςμα, όπου ζμεινε ανζπαφο από το ςειςμό του 1956. Συντθρικθκε αρχικά το 1973 και από τότε τοποκετικθκαν ςε αυτό τα παλιά ζπιπλα και ςκεφθ, οικογενειακά κειμιλια, ςτθ κζςθ που χρθςτικά ανικουν. Το 1993 οικοδομικθκε ςτο Μουςείο πτζρυγα για τθ ςτζγαςθ τθσ Ρινακοκικθσ και των Εργαςτθρίων κακϊσ επίςθσ και το Εκκλθςάκι του Αγίου Κωνςταντίνου & Ελζνθσ, παρεκκλιςι, με ζντονο το ςτοιχείο τθσ λαϊκισ εκκλθςιαςτικισ αρχιτεκτονικισ. Το εκκλθςάκι αυτό κτίςτθκε ςτθ μνιμθ του τελευταίου ιδιοκτιτθ του ςπιτιοφ Κωνςταντι Λιγνοφ.

Το ςπίτι είναι χαρακτθριςτικό δίχωρο κολωτό υπόςκαφο, που καταςκευάςτθκε το 1861 και αποτελείται από τθ Σάλα, τθ Σωτοκάμαρθ (κρεβατοκάμαρα), τθ Μικρι Κάμαρθ, τθν Τραπεηαρία, το Κελαρικό και το Μαγειρειό με το φουρνί. Πλα εκκζματα του Μουςείου είναι πριν του 1950.Τα υπόλοιπα μζρθ του μουςείου είναι Λςτορικό Αρχείο που περιλαμβάνει χειρόγραφα, λικογραφίεσ, βιβλία και φακζλουσ με υλικό ςχετικό με τθ Σαντορίνθ και τθν ευρφτερθ περιοχι των Κυκλάδων. Ρινακοκικθ με ζργα Ελλινων καλλιτεχνϊν, εμπνευςμζνα από τθ Σαντορίνθ (Ν. Χατηθκυριακου –Γκίκα, Ράρι Ρρζκα, Α. Ταρςοφλθ, Γ. Συρίγου, Δ. Δαρηζντα, Ρ. Γράββαλου, Ο. Ηοφνθ, Ντ. Αντωνακάτου, Μ. Βενιοφ, Β. Κφρκου, Η. Σκιαδαρζςθ, Σ. Καλογεροποφλου, Μ. Ρρζκα κ.α.)Εργαςτιρια: Ξυλουργείο του Μιχαιλ οφςςου Υποδθματοποιείο του Σπφρου οφςςου, Καλαϊτηίδικο –Φαναρτηίδικο του Ανδρζα Ραπανδρεόπουλου, Βαρελοποιείο, Τυπογραφείο, Οινοποιείο (υπόςκαφθ κάναβα) του 1861.Μεγάλθ & Εντυπωςιακι ςπθλιά, που δθμιουργικθκε από τθν εξόρυξθ ελαφρόπετρασ και κθραϊκισ γθσ. Στο χϊρο του μουςείου οργανϊνονται εκπαιδευτικά προγράμματα ςε ςυνεργαςία με διάφορουσ φορείσ και ςχολεία, ζτςι ϊςτε οι νζοι Σαντορινιοί και όχι μόνο, να γνωρίςουν και να εκτιμιςουν τθν πολιτιςτικι παράδοςθ του τόπου τουσ. Στο χϊρο επίςθσ λειτουργεί κατάςτθμα, ςτο οποίο μπορείτε να προμθκευτείτε διάφορα αντικείμενα λαϊκισ τζχνθσ, ενϊ ςτθν αυλι του μουςείου πραγματοποιοφνται ποικίλεσ εκδθλϊςεισ.

ΠΟΛΙΣΙΣΙΚΟ ΦΩΡΙΟ ‘’Η ΑΝΣΟΡΙΝΗ ΕΥΤΓΕ’’

Το Ρολιτιςτικό Χωριό "Θ Σαντορίνθ που ζφυγε" ςτεγάηεται ςτο χϊρο μιασ παλιάσ κάναβασ ςτον Ρφργο και δίνει ςτον επιςκζπτθ τθν ευκαιρία να απολαφςει μια μουςειακι ςυλλογι αντικειμζνων και φωτογραφιϊν που αντικατοπτρίηουν τον αλλοτινό παραδοςιακό τρόπο ηωισ του νθςιοφ αλλά και τισ οικονομικζσ δραςτθριότθτεσ των κατοίκων τθσ ίδιασ εποχισ.

1895.Ιταν θ χρονιά που τελείωςε τo χτίςιμο τθσ Κάναβασ που ςιμερα ςτο κτθριακό τθσ ςυγκρότθμα ςτεγάηεται το Cultural Village “Santorini of the past”. Γιατί θ Σαντορίνθ του τότε δεν ζχει καμία ςχζςθ με τισ δραςτθριότθτεσ των κατοίκων του ςιμερα.

Κφρια προϊόντα τθσ Σαντορίνθσ μζχρι και τα μζςα του εικοςτοφ αιϊνα, όπου άρχιςε ο τουριςμόσ να αςχολείται τόςο πολφ με το νθςί και να το κατατάςςει ςτισ πρϊτεσ επιλογζσ τουριςτικϊν προοριςμϊν ςε όλο τον κόςμο, θ Σαντορίνθ ιταν καταπράςινθ, κατάφυτθ από αμπζλια, με μεγάλθ παραγωγι κραςιοφ εκλεκτισ ποιότθτασ γι’ αυτό και θ ανάγκθ μεγάλων ειδικϊν χϊρων αποκικευςθσ κραςιοφ, οι λεγόμενεσ κάναβεσ ιταν απαραίτθτεσ. Ρράγμα άλλωςτε που ιςχφει και ςιμερα. Πλεσ οι εποχζσ ςτθ Σαντορίνθ καλφπτονταν από τθν φροντίδα για τα αμπζλια, αρχίηοντασ από τθν βαςικι καλλιζργεια, δφςκολθ δουλειά λόγω των ιςχυρϊν ανζμων που κυριαρχοφν όλο το χρόνο ςτο Αιγαίο Ρζλαγοσ, και ζπειτα ςτθν παραγωγι του κραςιοφ και τθν διάκεςι του ςτθν αγορά.

Μόλισ ζφκανε ο Αφγουςτοσ όλο το νθςί ηοφςε με πολλοί ζντονουσ ρυκμοφσ κακϊσ ξεκινοφςε θ βεντζμα – ο τρυγθτόσ. Οι ςαντορινοί είχαν να μαηζψουν τα ςταφφλια, να τα πατιςουν και να τοποκετιςουν τον μοφςτο ςτα μεγάλα δρφινα βαρζλια, τισ άφορεσ, ϊςτε να ηυμωκεί και να δθμιουργθκεί το γνωςτό ςαντορινιό κραςί. Μετά τθν αποκικευςθ του μοφςτου ςτα βαρζλια, ςειρά είχε θ παραγωγι τθσ τςικουδιάσ, θ οποία παραςκευάηεται από τα ςτζμφυλα των πατθμζνων ςταφυλιϊν. Οι ςαντορινοί ιταν τελειομανείσ ςτθν παραγωγι του κραςιοφ και ιδιαίτερα του Visanto, το οποίο είναι ζνα κραςί που παραςκευάηεται από λευκά ςταφφλια, τα οποία λιάηονται ςτον ιλιο, πάνω ςε ταράτςεσ. Το Visanto ζχει ςκοφρο χρϊμα και είναι πολφ γλυκό και δυνατό κραςί. Τα παλιά χρόνια εξαγόταν ςτθ ωςία- πρίν βζβαια από τθν ωςικι επανάςταςθ. Επίςθσ το χρθςιμοποιοφςαν και ςτθν κεία Κοινωνία.

Άλλθ δραςτθριότθτα των παλιϊν ςαντορινιϊν ιταν θ καλλιζργεια τθσ μικρισ ςαντορινιάσ ντομάτασ που είναι άνυδρθ και για αυτό είναι πολφ γευςτικι και αποδίδει το διπλάςιο πολτό από οποιαδιποτε άλλθ ντομάτα. Θ παραγωγι του ντοματοπολτοφ ιταν για τουσ Σαντορινιοφσ μια μορφι οικοτεχνίασ μαηί με τθν καλλιζργεια τθσ ονομαςτισ ςαντορινιάσ φάβασ.Με τον τουριςμό όμωσ όλα διαφοροποιικθκαν. Τα αμπζλια άρχιςαν να ξεριηϊνονται και να «ξεφυτρϊνουν» παντοφ ξενοδοχεία και τουριςτικά καταλφματα. Ο κόςμοσ αςχολείται πλζον κυρίωσ με τον τουριςμό και τα ςυναφι με τον τουριςμό επαγγζλματα.Πμωσ μιλϊντασ πάντα για τθν ηωι τθσ παλιάσ Σαντορίνθσ, κα πρζπει να αναφζρουμε και τισ δραςτθριότθτεσ των ςαντορινιϊν τον καιρό που δεν αςχολιόντουςαν με τα αμπζλια , τθ ντομάτα και τθν φάβα.Ο βαρελάσ ετοίμαηε τα βαρζλια για τθν επόμενθ ςοδιά. Ο Γανωματατηισ φρόντιηε τα μαγειρικά ςκεφθ. Ο ποχάρθσ με τθν απόχθ του μάηευε ηωντανά πουλάκια. Ο ψαράσ διαλαλοφςε το εμπόρευμά του από γειτονιά ςε γειτονιά. Οι βιολατηίδεσ, δθλαδι οι μουςικοί, γφριηαν από χωριό ςε χωριό για να δίνουν κζφι ςτισ γιορτζσ, τα πανθγφρια και τουσ γάμουσ.

Ζτςι ο ςθμερινόσ ιδιοκτιτθσ τθσ Κάναβασ Γιάννθσ Δρόςοσ- Χρυςόσ που βίωςε κατά τα παιδικά του χρόνια αυτι τθν όμορφθ ςφνκεςθ τθσ Σαντορινιάσ ηωισ, τθν οποία οι ςθμερινοί νζοι μάλλον αγνοοφν και οι πιο παλιοί ίςωσ τθν νοςταλγοφν, ςκζφτθκε και αποφάςιςε να ςυμβάλλει ενεργά με κάποιο τρόπο, ϊςτε να μθν ξεχαςτεί εκείνθ θ όμορφθ, παλιά Σαντορίνθ που ζφυγε…

Δζκα χρόνια δουλειάσ με πολφ ςυνζπεια και μεράκι ςυγκζντρωςε οτιδιποτε ςωηόταν από τθ ηωι τθσ παλιάσ Σαντορίνθσ, χρθςτικά αντικείμενα, ζπιπλα, εργαλεία τθσ εποχισ, φωτογραφίεσ, τα μθχανιματα επεξεργαςίασ τθσ ντομάτασ, το ξφλινο και το ςιδερζνιο μάγκανο και τα παρουςιάηει ςτον πιο κατάλλθλο χϊρο, ςτο ςυγκρότθμα τθσ παλιάσ πατρικισ κάναβασ, ςτισ απλά αλλά όμορφα διαμορφωμζνεσ αίκουςζσ τθσ. Ζτςι οι παλιοί δεν κα λθςμονιςουν και οι νζοι και οι επιςκζπτεσ του νθςιοφ κα μάκουν πϊσ ιταν θ ηωι των παλιϊν Σαντορινιϊν.

Art Space Το παλιό προβιομθχανικό οινοποιείο του 1861 ςταμάτθςε τθ λειτουργία του το 1952, όταν ο τρίτοσ ιδιοκτιτθσ του, Νικόλαοσ Α. Αργυρόσ, ίδρυςε τθν Ζνωςθ Συνεταιριςμϊν Κθραϊκϊν Ρροϊόντων και το μεγαλφτερο οινοποιείο του νθςιοφ, το ςθμερινό Santo Wine. Το 1999, ο γιοσ του, Αντϊνθσ Ν. Αργυρόσ, το κζτει ξανά ςε λειτουργία ιδρφοντασ το Art Space. Οι χϊροι του παλιοφ οινοποιείου αναπαλαιϊνονται και παραμζνουν ςαν μουςειακόσ χϊροσ για να κυμίηουν τθν ιςτορία του κραςιοφ και τθ μαςτοριά του τότε. Για το καινοφριο οινοποιείο επιλζγεται θ παρακείμενθ υπόςκαφθ ςπθλιά του παλιοφ αχερϊνα. Θ είςοδοσ τθσ ςπθλιάσ αυτισ είναι ςτα 8 μζτρα κάτω από τθ γθ, ενϊ το τζλοσ τθσ φκάνει ςτα 11 μζτρα. Το κυρίαρχο υλικό είναι ζνα παχφ ςτρϊμα ελαφρόπετρασ, πάχουσ 6 μζτρων, το οποίο αποτελεί ιδανικό μονωτικό υλικό, προςφζροντασ, ζτςι, το τζλειο περιβάλλον για τθν ωρίμανςθ και τθν παλαίωςθ του κραςιοφ. Το δεφτερο βαςικό πλεονζκτθμα είναι θ υψομετρικι διαφορά, θ οποία ζδωςε τθ δυνατότθτα τθσ «κάκετθσ οινοποίθςθσ». Θ οινοποίθςθ γίνεται ςε τρία διαφορετικά επίπεδα, αξιοποιϊντασ τθν βαρφτθτα και τθ φυςικι ροι, χωρίσ τθ χριςθ αντλιϊν. Το Art Space Winery, παρ' όλον ότι είναι μικρό οινοποιείο, διακζτει πολφ μεράκι και υψθλι τεχνολογία, ςτοχεφοντασ ςτθν ποιότθτα και όχι ςτθν ποςότθτα. Ο ςφγχρονοσ εξοπλιςμόσ του περιλαμβάνει ειδικζσ δεξαμενζσ προηυμωτικισ εκχφλιςθσ, ανοξείδωτεσ δεξαμενζσ ηφμωςθσ, ψυκτικό μθχάνθμα για τον ζλεγχο τθσ κερμοκραςίασ ςε όλα τα ςτάδια τθσ παραγωγισ και δρφινα βαρζλια για τθν ωρίμανςθ του κραςιοφ. Επίςθσ, ςτα καινοφρια αμπζλια του οινοποιείου εφαρμόηεται βιολογικι καλλιζργεια.

SANTOZEUM

Στα Φθρά, ςτο μουςείο Santozeum εκτίκενται οι τριςδιάςτατεσ φωτογρα-φικζσ αναπαραγωγζσ των τοιχογραφιϊν του Aκρω-τθρίου, ςε φυςικό μζγε-κοσ. Οι αναπαραγωγζσ απεικονίηουν ςχεδόν όλεσ τισ τοιχογραφίεσ του Ακρωτθρίου και είναι μοναδικι ευκαιρία να παρατθρθκοφν ςτο ςφνολό τουσ

ΑΡΦΟΝΣΙΚΟ ΑΡΓΤΡΟΤ

Το αρχοντικό Αργυροφ είναι από τα πιο αξιόλογα νεϊτερα μνθμεία του νθςιοφ, με ςθμαντικι κζςθ μζςα ςτον οικιςμό τθσ Μεςαριάσ και ιδιαίτερα ςθμαντικό για τθν αρχιτεκτονικι και μορφολογικι αξία του. Συνδυάηει τθν παραδοςιακι αρχιτεκτονικι του κθραϊκοφ ςπιτιοφ με ςτοιχεία και επιρροζσ του εκλεκτικιςμοφ. Ρολλά μορφολογικά ςτοιχεία κοςμοφν τισ όψεισ του κτθρίου και εξαιρετικισ τζχνθσ οροφογραφίεσ το εςωτερικό του. Σϊηονται όλα τα ζπιπλα και ςκεφθ ςτον όροφο όπου θ διατιρθςθ είναι μουςειακι. Ο επιςκζπτθσ του μπορεί να γνωρίςει τθν κατοικία ενόσ κτθματία του 19ου αιϊνα ςτθν Κιρα. Κτίςκθκε το 1888 από τον Γ. Αργυρό, κτθματία και ζμπορο κραςιοφ επί προχπάρχοντοσ παραδοςιακοφ οικιματοσ και επί οικοπζδου εκτάςεωσ ενόσ ςτρζμματοσ. Στουσ ςειςμοφσ του 1956 ολόκλθρο το οίκθμα υπζςτθ ρωγμζσ. Θ ΝΑ γωνία του κτθρίου κατζρρευςε μαηί με ολόκλθρθ τθν οροφι τθσ ςάλασ. Εκτότε το αρχοντικό ζμεινε ακατοίκθτο για πολλά χρόνια. Σιμερα αποτελεί Λδιοκτθςία τθσ Α.Ξ.Τ.Ε. ΦΛΩΑ Α.Ε. και είναι πλιρωσ ανακαινιςμζνο. Το ιςόγειο λειτουργεί ωσ ξενϊνασ Αϋ κατθγορίασ ενϊ ο όροφοσ είναι επιςκζψιμοσ, με ςχετικι ξενάγθςθ για το κοινό. Το αρχοντικό Αργυροφ ζχει αποκαταςτακεί πλιρωσ μετά από ζγκριςθ του ΥΡΡΟ. Υπεφκυνοι μελετθτζσ είναι θ αρχιτζκτων Φ. Ναςτοφλθ και ο πολιτικόσ μθχανικόσ Α. Ταλαιπϊρου τθσ Στατικισ Εταιρείασ.

ΜΟΤΕΙΟ ΜΟΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Το μουςείο αρχαίων, βυηαντινϊν και μεταβυηαντινϊν μουςικϊν οργάνων ςτεγάηεται ςτο παλαιό κτίριο τουΚοινοτικοφ καταςτήματοσ. Το εγκαίνια του μουςείου ζγιναν ςτισ 17 Οκτωβρίου 2010 και εκτίκενται ζργα του κυρίου Κωνςταντίνου Χάλαρη. Θ μουςικι παράδοςθ κάκε τόπου δίνει ςτοιχεία για τον πολιτιςμό του και τθν εξζλιξι του ςτον χρόνο, ζτςι ο επιςκζπτθσ μπορεί να καυμάςει μουςικά όργανα από το 2.800 π.Χ. ζωσ τισ αρχζσ του 20οφ αιϊνα. Σθμαντικι ιταν και θ ςυμβολι του Αριςτοτέλειου Πανεπιςτημίου Θεςςαλονίκησ ςτθν ανακαταςκευι των μουςικϊν οργάνων. Θ τοποκζτθςθ των εκκεμάτων ζγινε κατά χρονολογικι ςειρά και οι ενότθτεσ που υπάρχουν είναι επιγωνίων, φόρμιγγεσ, ψαλτθρίων, πνευςτϊν, κρουςτϊν και πανδουλίδων. Σε ςφντομο χρονικό διάςτθμα κα εγκαταςτακεί εφαρμογι πολυμζςων με ιςτορικζσ, τεχνικζσ και εικονικζσ πλθροφορίεσ των εκκεμάτων.

ΤΛΛΟΓΗ ΕΙΚΟΝΩΝ & ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ ΠΤΡΓΟΤ

Θ Συλλογι Εικόνων και Κειμθλίων Ρφργου Κιρασ ςυγκροτικθκε αμζςωσ μετά τουσ καταςτροφικοφσ ςειςμοφσ τθσ Σαντορίνθσ το 1956 από ζργα εκκλθςιαςτικισ τζχνθσ, τα οποία προζρχονταν από ναοφσ του Ρφργου. Θ Εκκεςθ τθσ Συλλογισ ςτεγάηεται ςτον αναςτθλωμζνο ναό τθσ Αγίασ Τριάδασ, άλλοτε κακολικό μικρισ γυναικείασ μονισ ςτο Καςτζλλι του Ρφργου Καλλίςτθσ, ζνα από τα πζντε Καςτζλλια τθσ Σαντορίνθσ που ιδρφκθκαν τθν περίοδο τθσ Λατινοκρατίασ. Θ Εκκεςθ περιλαμβάνει μεταβυηαντινζσ εικόνεσ από το 16ο ζωσ τον 19ο αι., αρκετζσ από τισ οποίεσ ενυπόγραφεσ κρθτικϊν και άλλων κυκλαδιτϊν ηωγράφων, ξυλόγλυπτουσ ςταυροφσ, αρτοφόρια, επιτάφιο και τμιματα τζμπλων, επίςθσ ιερατικά άμφια και άλλα κεντθμζνα λειτουργικά υφάςματα, λειτουργικά βιβλία και οριςμζνα λειτουργικά ςκεφθ. Σκοπόσ τθσ ζκκεςθσ είναι θ διάςωςθ και θ ανάδειξθ τθσ κρθςκευτικισ πολιτιςτικισ κλθρονομιάσ του Ρφργου και αντιπροςωπευτικισ ςτισ εκφάνςεισ τθσ μεταβυηαντινισ τζχνθσ τθσ Σαντορίνθσ.

ΣΕΛΟΓεωργία-Μαριάννα Λυγνού

Γυμνάςιο Μεςαριά

Γ’2

2013/2014

Σοπική Ιςτορία