ICOOKGREEK - APRIL 2013

ΜΑΪΟΣ 13

Planet FoodΑπό την Πόλη έρχομαι…

Στους «Άγιους Τόπους»Η γνωστή μας άγνωστη Ιερουσαλήμ

Mamma MiaMoυ θυμίζεις τη μάνα μου…

Άντρας στην Κουζίνα14 άντρες της γαστρονομίας –ολιγόλογα και λακωνικά

Meet the GreeksΣτα Ίρια για αγκινάρες

ΑλκοτέστΤο Βερτζαμί, ο Τσαπουρνάκος και οι άλλοι

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤηΝ Free sunday

55www.icookgreek.com

ΜΑΪΟΣ 13




Άντρας στην Κουζίνα14 άντρες της γαστρονομίας –ολιγόλογα και λακωνικά



ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤηΝ Free sunday

55www.icookgreek.com

Από την Πόλη έρχεται το ανοιξιάτικο I Cook Greek… και μας μεταφέρει αυτό το ακατανίκητο μείγμα παλατιανής και λαϊκής κουζίνας, που βασιλεύει στην Κωνσταντινούπολη. Μπολιασμένο με υλικά κι αρώματα που απλώνονται απ’ το Αιγαίο ως τα βάθη της Ανατολής και περασμένο από το φίλτρο της ευκολίας και της πρακτικότη-τας, το «φαγητό στο πόδι» στους δρόμους και τα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης συγκαταλέγεται αναμφίβολα στις μεγάλες χαρές των street-food lovers.

Πηγαίνει και στους Άγιους Τόπους και μας συστήνει τη γνωστή μας άγνωστη Ιερουσαλήμ: Πόλη των Σταυροφοριών, του Πανάγιου Τάφου, της θρησκευτικής κατάνυξης και ταυτόχρονα της απόλυτης εμπορευματοποίησης της κατάνυξης αυτής, των συνεχών διεκδικήσεων και διαμαχών εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Διαβάζοντας για την πόλη-θρύλο δε γίνεται να μη φλερτάρεις έστω και λίγο με την ιδέα να βρεθείς εκεί κάποιο Πάσχα…

Μαζεύει κι αγκινάρες στα Ίρια, το νέο μας τεύχος, σ’ αυτό το μικρό, παραθαλάσσιο χωριό κοντά στο Ναύπλιο, με το λιμανάκι του και τα καϊκάκια του, όπως τόσα και τόσα άλλα της ελληνικής περιφέρειας, που όμως έχει μια εντυπωσιακή ιδιαιτερότητα: παράγει πάνω από το 80% της ελληνικής αγκινάρας!

Μεθάει με Βερτζαμί και Τσαπουρνάκο και μας μυεί στις λιγότερο γνωστές ποικιλίες του ελληνικού αμπελώνα. Αλλά για τις φρέσκες, καλοτηγανι-σμένες κουτσομούρες διαλέγει καλή παγωμένη ρετσίνα –και εκλεκτή παρέα βεβαίως.

Τέλος, μας θυμίζει τα βασικά χαρακτηριστικά 14 αντρών-αστέρων της γαστρονομίας δοσμένα όπως πρέπει, αντρικά, χωρίς πολλά λόγια. Ολιγόλογα και λακωνικά. Me Tarzan, you Jane, δηλαδή.

Σας λείψαμε; Μην ανησυχείτε. Το I Cook Greek είναι και πάλι εδώ, ανοιξιάτικο, ταξιδιάρικο, χα-λαρό και τόσο νοστιμούλι όσο το θυμάστε.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Editorial Ανοιξιάτικο I Cook Greek

Hungry Editors’ ChoiceΓευστικά «κολλήματα» της άνοιξης




Ένθετο Έξι+612 συνταγές που αξίζει να δοκιμάσετε

Mix and matchΠοιο κρασί να ανοίξουμε;

Άντρας στην ΚουζίναΟλιγόλογα και λακωνικά -14 άντρες της γαστρονομίας



Looking BackΡετσίνα έχουμε;

Οι ΜαϊντανοίΟι Μαϊντανοί ξανάρχονται

Athens NoiseΟι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας

Red Hot Chili PepperΠοιος (δεν) φοβάται την… Chili Pepper

Market NewsΤα νέα της αγοράς, μόλις… άνθισαν, κι εμείς σας τα μεταφέρουμε

02

04

06

12

16

17

32

33

34

38

40

43

44

46

42

Μηνιαία εφημερίδα για την ελληνική κουζίναπου εκδίδεται και διευθύνεται από την iCookGreek ΕΠΕ.

Διεύθυνση σύνταξηςΑθανασίου Κωνσταντίνα[email protected]Τσαμουρά Χριστίνα[email protected]ΑρχισυντάκτηςΦαλλιέρος Δημήτρης[email protected]Συντακτική ομάδαΑποστολάκης ΓιάννηςΒενιέρη Ιωάννα Γεωργαντοπούλου ΣύσσυΕμμανουηλίδης ΓιάννηςΚαστάνη ΚάλλιαΜάργαρη ΡάνιαΛιοναράκη Μυρσίνη Παππή ΒάσωΡιζόπουλος ΓιώργοςΧατζάκης ΝίκοςΧατζημιχαήλ ΣτέλλαΦουντούλης ΗλίαςΕιδικοί συνεργάτεςChili Pepper Τσιούνης ΓιάννηςΦωτογράφοιΔρακόπουλος ΓιώργοςΚαραηλίας ΓιώργοςΛεπίδας ΓιάννηςΛάτσης ΜιχάληςΦουντούλης ΗλίαςFood stylingBrown DawnWebb TinaΤασουνίδου ΑλεξάνδραΔιόρθωσηΚοσμάς ΠάνοςClient serviceΚαμπούρη ΚλειώΑρχικός ΣχεδιασμόςMouse Graphics (Γιάννης Ξενάκης)Σύμβουλος ΣχεδιασμούΜελικίδης ΜπάμπηςΑrt directionΣακελλαρίδου ΔέσποιναΕμπορική Ανάπτυξη και ΔιαχείρισηFree Sunday, Τατοΐου 250, Αχαρνές, 13672τηλ.: 210 8776400 Υπεύθυνος λογιστηρίουΖαμάνης ΔιονύσηςΤηλ: 210 6202894Fax: 210 [email protected]Εκτύπωση-ΒιβλιοδεσίαΕκτυπώσεις IrIS ΑΕΒΕΔιανομήCity Promotions ΕΠΕ

ΈδραΛ. Δημοκρατίας 48, ΔροσιάΓραφεία Πάρνηθος 33 & Ευγενίας, Ν. Φιλοθέη ΑμαρουσίουΤηλέφωνο: 210-6994753Fax: [email protected]

PHOTO CorBIS/SMarTMaGna.CoM

12

HUNGRY EDITORS‘ CHOICE

14

Τις θυµάστε; Κάποιοι δεν τις ξεχά-σανε ποτέ, οι περισσότεροι όµως τις εναπόθεσαν κάπου στην άκρη της µνήµης τους, ξελογιασµένοι από άλλες λιχουδιές, καινοτόµες και πιο περίπλοκες. Είπαν κι αυτές να επαναστατήσουν, απαιτώντας τη θέση τους στις υπογλυκαιµίες µας, µε την υπέροχη βουτυράτη γλύκα τους. Έτσι λοιπόν φόρεσαν µια µοντέρνα ενδυµασία και, εντός της ιδίας συσκευασίας, οι παλιές καλές γάλακτος κάνανε λίγο χώρο να χωρέσουν κι οι κακάο της νέας γενιάς. Πού θα το βρείτε; Στα σούπερ µάρκετ-Κ.Κ.

Οι Αγελαδίτσες του Λάβδα

Μεζές για ούζο, τσιπουράκι ή ακόµα και βότκα. ∆υνατή γεύση, µε άρωµα επιβλητικό και γεύση που µένει ανεξίτηλη. Πρόκειται για φιλέτα µπακαλιάρου που παστώνονται στο αλάτι κι ύστερα «κρύβονται» στο τσιµένι, όπως ακριβώς γίνεται και µε τον κρεάτινο παστουρµά που ήδη γνωρίζουµε. Τουτέστιν η γεύση του αποκτά ωριµότητα, αλλά και περιπλοκότητα, που οφείλεται εν µέρει στη σύνθετη γεύση και το πικάντικο άρωµα του τσιµενιού. Πού θα το βρείτε; Από τον Πασχαλίδη, στο Παντοπωλείο της Μεσογειακής ∆ιατροφής (Σοφοκλέους 1 και Αρι-στείδου 11, Αθήνα, 210 3234612) και στο Benito (Θέτιδος 22, Π. Φάληρο, τηλ.: 210 98 37 677) -∆.Φ.

Παστουρµάς ο θαλασσινόςΟλόγλυκο συκόµελο

Τσιρίγο είναι η ενετική ονοµασία των Κυθήρων. Από εκεί µας έρχεται και τούτο το απίθανο, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Γεύση απα-λή και φρουτώδης όπως και το άρωµά του, µε πιπεράτο τελείωµα. Γλυκόφαγο ελαιόλαδο που ουδέ-ποτε µαγειρεύω. Θέλω ζωντανή και φρέσκια τη γεύση του, κι έτσι ακόµα κι όταν το χρησιµοποιώ στα λαδερά µου, απλώς το προσθέτω στο τέλος του µαγειρέµατος, µόλις δηλαδή κατεβάσω την κατσαρόλα από τη φωτιά. Το προτιµώ φυσικά στις σαλάτες, ωµό, για ένα σούπερ φινίρισµα σε φρέσκο, ψητό ψάρι και το ιδανικότερο; Σκέτο σε ένα µπολάκι, µε µπόλικο χοντρό αλάτι και τουλάχιστον µισό καρβέλι χω-ριάτικο ψωµί για βούτες. Πού θα το βρείτε; Ελαιόλαδο Αστάρτη στο Oliviers & Co (Λ. Κη-φισίας 37Α Μαρούσι, Golden Hall, 210 6755292)-Η.Φ.

Ελαιόλαδο εκ Τσιρίγου

Ετοιµάζονται στο Κτήµα ∆ιαµάντη και ουδεµία σχέση έχουν µε τη θάλασσα παρά µόνο µε το αλάτι της. Μη βάλετε µε το νου τίποτα αόµµατα ψαράκια, αφού τα γκαβό-ψαρα δεν είναι άλλο από µελιτζάνες τουρσί, κοµµένες σε µακρόστενες λωρίδες και αρτυµένες µε µπόλικο αλάτι, φυλαγµένες µαζί µε σινάπι και αµπελόφυλλα. Στη συνέχεια τηγανίζονται σε άφθονο λάδι κι όταν είναι έτοιµες, µοιάζουν σα να είναι µικρούτσικα ψαράκια τηγα-νιτά. Προτού όµως τις τηγανίσουµε, θα πρέπει να έχουµε φροντίσει να τις ξαρµυρίσουµε για τουλάχιστον µισή ώρα σε άφθονο νερό και να τις στραγγίσουµε καλά. Αφού τις αλευρώσουµε, τις τηγανίζουµε σε µπόλικο καυτό ελαιόλαδο ώσπου να χρυσίσουν. Βγάζουµε το τσίπουρο από το ψυγείο και απολαµβάνουµε µια γεύση που ξεφεύγει από τα συνηθισµένα.Πού θα το βρείτε; Στο Ποντιακόν (Αγίας Φωτεινής 4, Νέα Ιωνία, 210 2758218) -Χ.Τ.

Γκαβόψαρα στο τηγάνι

Ποιες είναι οι φιναλίστ γεύσεις της άνοιξης; Το team του iCookGreek δοκίµασεκαι ξαναδοκίµασε. Και µετά αποφάσισε.

Γευστικά κολλήµατα της άνοιξης

(Αγίας Φωτεινής 4, Νέα Ιωνία, 210 2758218) -Χ.Τ

Τούτο δω το συκόµελο παράγεται στη Βόρεια Εύβοια από την οικοτεχνία της Ουρανίας Μουσέτη στον Ταξι-άρχη. Η λογική του είναι παρόµοια µε αυτήν που φτιάχνεται το πετιµέζι. Με ανάλογο τρόπο που γίνεται το πυκνό σιρόπι από τα σταφύλια, έτσι φτιάχνεται και τούτος ο σκούρος, πυκνός χυµός από τα ξερά σύκα. Γεύση ιδιότροπη και µε βάθος, µε πληθωρικότητα και χαρακτήρα. Έχει τονισµένες αποχρώσεις της πρώτης ύλης, του σύκου δηλαδή, ενώ στο φινίρισµα της µεστής γεύσης του, µια απαλή πικράδα βάζει την υπογραφή της. Ιδανικότερος τρόπος να το χρησιµοποιήσουµε είναι στα κέικ -αντί για ζάχαρη-, σαν σιρόπι για παγωτό βανίλια, ενώ είναι άψογο για να γλασάρουµε κρεατικά και να ετοιµάσουµε βινεγκρέτ για τη σαλάτα. Πού θα το βρείτε; Στο Μανδραγόρα (Γούναρη 14 Πειραιάς, 210 4172961) και στο Κωσταρέλο (26ο χλµ. λεωφ. Παιανίας – Μαρκόπουλου, 22990 25569 Παπακωνσταντίνου 16, Μαρ-κόπουλο, 22990 25319, Κεντρική πλατεία Μαρκόπουλου, 22990 23347, Λεωφ. Αρτέµιδος 79, Λούτσα, 22940 81030, Λεωφ. Μαραθώνος 96, Παλ-λήνη, 210 6664559 και Λ. Πεντέλης 46 Βριλήσσια, 210 8104 470)-Χ.Τ.

Λεωφ. Αρτέµιδος 79, Λούτσα, 22940 Λεωφ. Αρτέµιδος 79, Λούτσα, 22940 81030, Λεωφ. Μαραθώνος 96, Παλ-λήνη, 210 6664559 και Λ. Πεντέλης λήνη, 210 6664559 και Λ. Πεντέλης 46 Βριλήσσια, 210 8104 470)-Χ.Τ.

PLANET FOOD ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΜΟΥΡΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΜΟΥΡΑ-CORBIS

166

Από την Πόλη έρχομαι…Αυτό το ακατανίκητο μείγμα παλατιανής και λαϊκής κουζίνας, το μπολιασμένο με υλικά

κι αρώματα που απλώνονται απ’ το Αιγαίο ως τα βάθη της Ανατολής, το περασμένο από το φίλτρο της ευκολίας και της πρακτικότητας, γεννάει ασφαλώς αξέχαστες στιγμές αυτού που λέμε «φαγητό στο πόδι». Γι’ αυτό και μια απ’ τις μεγάλες χαρές του street-food lover

είναι να σεργιανάει τους δρόμους και τα σοκάκια της Κωνσταντινούπολης.

7

Αν κάτι ξέρουν καλά οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, είναι τι σημαίνει να μεγαλώνεις ατενίζοντας τη θάλασσα –αυτό το ειδικό είδος ευτυχίας που γεννάει το αγνάντι της κίνησης των καραβιών του Βοσπόρου καθώς ο ορίζοντας αλλάζει χρώματα μέχρι να πέσει η νύχτα…

Μπαλίκ Εκμέκ στο ΒόσποροΑν κάτι ξέρουν καλά οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης είναι τι σημαίνει να μεγαλώνεις ατενίζοντας τη θάλασσα –αυτό το ειδικό είδος ευτυχίας που γεννάει το αγνάντι της κίνησης των καραβιών του Βοσπόρου καθώς ο ορίζοντας αλλάζει χρώματα μέχρι να πέσει η νύχτα… Οι ποιητικές εικόνες με τις εκατοντάδες παλιές ψαρόβαρκες στο λιμάνι του Εμίνο-νου και τους ψαράδες με τ’ απλωμένα δίχτυα στα πέτρινα σοκάκια να ανήκουν βέβαια ολοκληρωτικά στο παρελθόν –οριακά στη δεκαετία του ’60 και στον αριστουργηματικό φωτογραφικό θησαυρό του Αρά Γκιουλέρ, που τόσο ταπεινά αποκαλεί «αρχείο». Όμως ακόμη και σήμερα ο Βόσπορος διατηρεί αρκετά απ’ τα ψάρια του, πολλή απ’ τη μαγεία του και μάλλον ακέραιο τον ονειρικό ορίζοντά του, που τα δειλινά, μετά τη βροχή, σε σφάζει με τα χρώματά του. Εντάξει, απ’ τη σκοπιά των γεύσεων, εμβληματική θεωρείται η γιγαντιαία λιχουδιά «μπαλίκ εκμέκ», σάντουιτς που αποτελείται από μισή φρατζόλα αφράτο ψωμί, το φιλέτο μισής παλαμίδας και κάποια σαλάτα ή τουρσί. Τα καΐκια-ψησταριές, αραγμένα το ένα δίπλα στο άλλο κατά μήκος του Βοσπόρου, κάτω από τη Γέφυρα του Γαλατά, αποτελούν πρωτόγνωρο θέαμα για τον επισκέπτη, αλλά καθημερινότητα για τους ντόπιους. Αν η εκκωφαντική τουρκοπόπ δεν είναι το φόρτε σου, δεν έχεις παρά να διασχίσεις τη Γέφυρα και τους δεκάδες ανθρώπους που στέκονται ώρες με τα καλάμια τους κατά μήκος της. Ακριβώς στην απέναντι πλευρά σε περιμένει η ψαραγορά και στην απόληξή της ψαροταβέρνα με τα τραπεζάκια της

έξω. Γεύεσαι τα πιο φρέσκα τηγανητά ή ψητά θαλασσινά που έβγαλε η ψαριά, πίνεις ρακή (πράγμα που το εκτιμάς ιδιαίτερα, καθώς δε συμβαίνει παντού) με θέα το Γενί Τζαμί, που δεν είναι και τόσο νέο όσο ισχυρίζεται το όνομά του, αν σκεφτείς ότι πρωτολειτούργησε το 1663, και μεθάς γλυκά ατενίζοντας τα καράβια, τη θάλασσα, τους μιναρέδες… Έτσι, ακόμη και σαν περαστικός, παίρνεις μια γεύση από αυτό το «ειδικό είδος ευτυχίας» που γεννάει το αγνάντεμα του Βόσπορου. Info: Γέφυρα του Γαλατά, στάση τραμ Κarakoy

Μύδια γεμιστά στο Μπαλίκ ΠαζάρΚατεβαίνοντας την Istiklal, τα Zara, τα Adidas και τα Benetton θα σε ταξιδέψουν, ω Αθηναίε street food lover, πίσω στην… Ερμού. Στιγμιαία ευτυχώς, καθώς όλο και κάποιο καλοθρεμμένο γλαροπούλι θα σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, θυμίζοντάς σου ότι απ’ δω που είσαι, στη θάλασσα πας με τα πόδια, ενώ το χαρακτηριστικό κόκκινο ρετρό βαγονάκι θα περνάει δίπλα σου φορτωμένο κόσμο. Εκεί στα μισά της πάλαι ποτέ «Με-γάλης Οδού του Πέρα», που ακόμη διατηρεί κάποια έξοχα κτήρια από το μεγαλοπρεπές παρελθόν της, θα βρεις το στενό του Μπαλίκ Παζάρ, της σκεπαστής ψαραγοράς (και όχι μόνο) με τα διάσπαρτα φαγάδικα ανάμεσα στα μικρομάγαζα. Στάση οπωσδήποτε για μύδι-σουβλάκι (τρία ζουμπουρλούδικα μυδάκια πανέ περασμένα σε καλαμάκι) ή για γεμιστό μύδι πολίτικο –κυριολεκτικά πολίτικο. Όλα με το κομμάτι, φυσικά, κι αν θες κάθεσαι και για μια ρακή, γιατί σ’ αυτό το στενό σερβίρουν.

Σε πότισα ροδοχυμόΤο ρόδι δεν είναι μόνο σύμβολο καλής τύχης, είναι και σύμβολο των παλατιανών κουζινών της Ανατολής. Το λεπτό του άρωμα, η ιδιαίτερη γλυκόστυφη γεύση του και το διαυγές πορφυρένιο χρώμα του χυμού του, είναι κάτι που στην Ελλάδα δε συναντάς εύκολα. Το ρόδι, βλέπετε, εκτός από σύμβολο καλής τύχης και σύμβολο των παλατιανών κουζινών της Ανατολής, είναι και μεγάλος μπελάς. Τόσο στο καθάρισμα όσο και στην απόλαυσή του. Όμως στην Πόλη το πράγμα έχει αλλιώς. Ένα ποτήρι υπέροχου φρέσκου ροδοχυμού σε περιμένει σε κάθε πλατεία, σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε κάθε στάση του μετρό ή του τραμ. Στύβεται επι-τόπου μπροστά στα διψασμένα μάτια σου και με 2 τουρκικές λίρες είναι σε λίγα λεπτά δικός σου. Τον λάτρεψα.

188

Παίζουν τα… μπακλαβαδάκιαΒολτάροντας στους δρόμους της Κωνστα-ντινούπολης αποκλείεται να μη σου κλέψει κάποια στιγμή τη ματιά μια βιτρίνα με αμέτρητα μπακλαβαδάκια. Με φιστίκια, με καρύδια, με ξηρά φρούτα, βουτυράτα ή λαδένια, με ατέλειωτα χρώματα και αρώματα, με άπειρα σχήματα, τρίγωνα, τετράγωνα, ρολά, φωλιές, σαλίγκαρους, από king size μερίδες μέχρι μέγεθος μπου-κιάς… Να μην ξέρεις τι να διαλέξεις. Λογικό, αφού βρίσκεσαι στην πηγή ενός γλυκού που αγαπήθηκε τόσο, ώστε να ταξιδέψει και να ενσωματωθεί στις κουζίνες πολλών χωρών που το θεωρούν πια δικό τους –της ελληνικής συμπεριλαμβανομένης. Έτσι, δεν έλειψαν και κάποιες φωνές που, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’70, υποστήριζαν ότι το ελληνικό γλύκισμα «κοπτή» ήταν η βυζαντινή έκδοση του σημερινού μπακλα-βά. Πλην όμως η σχετική συνταγή, παρότι χρησιμοποιούσε τους ξηρούς καρπούς και το μέλι, δεν περιλάμβανε καθόλου ζύμη. Σύμφωνα πάντως με το γνωστό γλωσσολόγο της Οξφόρδης και ιστορικό της γεύσης, Andrew Dalby, δεν συναντιέται πουθενά ο μπακλαβάς σε αρχαιοελληνικές, αρα-βικές ή βυζαντινές πηγές, πριν την Οθω-μανική Αυτοκρατορία. Οπότε, κάπου εδώ τελειώνει και η σοβαρή κουβέντα για τις ρίζες του… Κατοχυρωμένος από το 2008 ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης της Τουρκίας, ο μπακλαβάς

είναι από τα παλιότερα γλυκίσματα της Κεντρικής Ασίας. Όμως, ως συνταγή κι εμφάνιση, απογειώθηκε στις θρυλικές για το μέγεθος και τον αριθμό τους κουζίνες του Τοπ Καπί. Εκεί, στα πολύβουα μαγειρεία των ανακτόρων του σουλτάνου, λέγεται ότι πρωτοφτιάχτηκε και το φύλλο κρούστας. Πιο χονδρό αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για τα διάφορα μπουρέκια, όπως το χανούμ μπουρέκ, αλλά καθώς τελειοποιούνταν και έπαιρνε τη λεπτή, σχεδόν διάφανη μορφή του, αξιοποιήθηκε στις παρασκευές ονειρεμένων μπακλαβάδων. Από τα θεσπέσια μπακλαβαδάκια που δοκιμάσαμε στην Κωνσταντινούπολη, τρεις παρατηρήσεις σε σχέση με τους Έλληνες συγγενείς τους: Πρώτον, το σιρόπι ήταν τόσο όσο… σταγόνα δεν περίσσευε στο κουτί. Δεύτερον, το φύλλο ήταν έξοχο και ως προς το ψήσιμο και ως προς το πάχος του. Τρίτον, η αναλογία φύλλου-καρπού, απολύτως ισορροπημένη. Όταν διάλεγες μπακλαβά με φιστίκι, έτρωγες όντως φιστίκι, και δεν το έψαχνες με μεγεθυντικό φακό μέσα στις στρώσεις του φύλλου. Info: Tα μπακλαβατζίδικα της Πόλης είναι αμέτρητα, αλλά αν δεν προλαβαίνετε να ανακαλύψετε τα δικά σας, εδώ δυο καλές διευθύνσεις:Karakoy Gulluoglu (από το 1947), Kemankes Cad, KarakoyFaruk Gulluoglu, (από το 1871), πλατεία Taksim

PLANET FOOD

Φύλλο στο χέριΑπό τις πλέον προσιτές γεύσεις στης Πόλης τα στενά είναι οι φρέσκες πίτες, αραβικού τύπου, με λογιών λογιών γεμίσεις και φύλλο που ανοίγεται επιτόπου μπροστά σου. Στον αντίποδα της οικείας εικόνας του «δουλευτή της πίτσας» που είναι πάντα άντρας, εδώ οι «ερ-γάτριες του ζυμαριού» είναι πάντα γυναίκες. Καθισμένες κατάχαμα πίσω από μεγάλες τζαμαρίες που λειτουργούν ως βιτρίνες–«κράχτες» του περαστικού και σε ειδικά –τρόπον τινά– διαμορφωμένο χώρο, δουλεύουν ασταμάτητα τον πλάστη και τη βέργα, πάνω σε ξύλινες αλευρωμένες επιφάνειες, με μαεστρία και ταχύτητα. Οι πίτες τους, που μπορεί να περιέχουν τυρί, κρέας, κιμά, σπανάκι κ.ά., είναι φθηνές, νοστιμότατες και ασφαλώς σερβιρισμένες με άφθονο κουλέρ λοκάλ.Info: Hala Buyuk Parmakkapi, Cukurlucesme Sokak, Beyoglu

Κατοχυρωμένος από το 2008 ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης της Τουρκίας, ο μπακλαβάς είναι από τα παλιότερα γλυκίσματα της Κεντρικής Ασίας. Όμως, ως συνταγή κι εμφάνιση, απογειώθηκε στις θρυλικές για το μέγεθος και τον αριθμό τους κουζίνες του Τοπ Καπί. Εκεί, στα πολύβουα μαγειρεία των ανακτόρων του σουλτάνου, λέγεται ότι πρωτοφτιάχτηκε και το φύλλο κρούστας. Πιο χονδρό αρχικά, χρησιμοποιήθηκε για τα διάφορα μπουρέκια, όπως το χανούμ μπουρέκ, αλλά καθώς τελειοποιούνταν και έπαιρνε τη λεπτή, σχεδόν διάφανη μορφή του, αξιοποιήθηκε στις παρασκευές ονειρεμένων μπακλαβάδων.

PUBLI

19

Ένα πράγµα µόνο µπορεί να συναγωνιστεί τα µεθυστικά αρώµατα της άνοιξης: το άρωµα ενόςλαχταριστού ζυµαριού που ψήνεται στο φούρνο µας. Γι’ αυτό, φτιάχνουµε τρεις καινούργιες συνταγές µε

Χρυσή Ζύµη και τις µοιραζόµαστε µε τα αγαπηµένα µας πρόσωπα. Επιλέξτε κι εσείς ανάµεσα στη µεγάληποικιλία φύλλων Χρυσή Ζύµη, δηµιουργήστε ανοιξιάτικους γευστικούς συνδυασµούς και αφήστε το σπίτι

σας να γεµίσει µε υπέροχες µυρωδιές. Τα φύλλα Χρυσή Ζύµη είναι ιδανικά για πίτες και γλυκά και σας χαρίζουν όµορφες σπιτικές στιγµές γεµάτες µε τις πιο νόστιµες και απολαυστικές δηµιουργίες σας!

Η άνοιξη ψήνεται στο φούρνο!

Ανοιξιάτικα σφολιατίνια µε πέστο και ντοµάταΥλικά για 12 σφολιατίνιαΣφολιάτα Χρυσή ζύµη 850 γρ. (1 συσκευασία)µοτσαρέλα 400 γρ. κοµµένη σε φετάκιασάλτσα πέστο (µε σκόρδο και βασιλικό) 6 κουταλιές της σούπας, έτοιµη ή σπιτικήντοµάτες 2-3 κοµµένες σε ροδέλεςσκόρδο 2-3 σκελίδες κοµµένες σε λεπτές φέτες (προαιρετικά)βασιλικός µερικά φυλλαράκια (προαιρετικά)ελαιόλαδο 2-3 κουταλιές της σούπαςαλάτι όσο θέλετεπιπέρι φρεσκοτριµµένο

Εκτέλεση

1. Παίρνετε τα 2 φύλλα σφολιάτας και τα κόβετε σε 12 δίσκους 10-12 εκ. Τοποθετείτε τους δίσκους της σφολιάτας σε 12 στρογγυλά τσέρκια ώστε να καλυφθούν οι πάτοι και το 1/3 από τα πλαϊνά τους. Απλώνετε πάνω στην κάθε βάση φετάκια µοτσαρέλας κι από πάνω λίγη σάλτσα πέστο. Μοιράζετε πάνω σε κάθε τσέρκι 2-3 ροδέλες ντοµάτας και λίγο σκόρδο (προαιρετικά).

2. Αλατοπιπερώνετε την επιφάνεια στα σφολιατίνια και περιχύνετε µε λίγο λάδι. Τα ψήνετε στους 200°C για 25’-30’ περίπου, µέχρι να ροδίσουν. Αφαιρείτε τα τσέρκια, γαρνίρετε µε φύλλα βασιλικού (προαιρετικά) και σερβίρετε αµέσως.

Tip: Αν θέλετε µπορείτε να φτιάξετε εύκολα σπιτική σάλτσα πέστο! Θα χρειαστείτε: ½ φλιτζάνι φύλλα βασιλικού πλυµένα και στραγγισµένα, 4 κουταλιές της σούπας κουκουνάρι, 3-4 σκελίδες σκόρδου λιωµένες, ½ φλιτζάνι παρµεζάνα φρεσκοτριµµένη, 2/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι φρεσκοτριµµένο. Χτυπάτε τα φύλλα βασιλικού µε λίγο αλατοπίπερο σε µπλέντερ ή σε µίξερ και τα πολτοποιείτε. Κατόπιν προσθέτετε το κουκουνάρι, το σκόρδο και την παρµεζάνα και συνεχίζετε το χτύπηµα µέχρι να οµογενοποιηθούν τα υλικά. Ρίχνετε σιγά-σιγά το ελαιόλαδο, χτυπώντας µέχρι να γίνει λείο το πέστο. Το διατηρείτε σε βαζάκι στο ψυγείο.

Ένα πράγµα µόνο µπορεί να συναγωνιστεί τα µεθυστικά αρώµατα της άνοιξης: το άρωµα ενός

Η άνοιξη ψήνεται στο φούρνο!

Η Σφολιάτα Χρυσή Ζύµη είναι ζυµωµένη µε τα πιο αγνά και ποιοτικά υλικά και εγγυάται αφράτο φούσκωµα και πλούσια φυλλοποίηση κατά το ψήσιµο. Ιδανική για αλµυρές ή γλυκές πίτες και τάρτες και για αφράτα κρουασάν ή µιλφέιγ, σας χαρίζει όµορφες σπιτικές στιγµές, γεµάτες µε τις πιο νόστιµες και απολαυστικές δηµιουργίες σας! Περιέχει 2 αφράτα και εύπλαστα φύλλα σφολιάτας, τυλιγµένα ξεχωριστά, για πίτες και γλυκά.

το ελαιόλαδο, χτυπώντας µέχρι να γίνει λείο το πέστο. Το διατηρείτε σε βαζάκι στο ψυγείο.

Η Σφολιάτα Χρυσή Ζύµη Η Σφολιάτα Χρυσή Ζύµη Η είναι ζυµωµένη µε τα πιο αγνά και ποιοτικά υλικά και εγγυάται αφράτο φούσκωµα και πλούσια φυλλοποίηση

Σφολιάτα Χρυσή Ζύµη είναι ζυµωµένη µε τα πιο αγνά και ποιοτικά

PUBLI

Μπουγάτσα µε άρωµα πορτοκαλιούΥλικά για 10 άτοµα Φύλλο κρούστας για γλυκά Χρυσή Ζύµη 450 γρ. (1 συσκευασία)βούτυρο γάλακτος 150 γρ. λιωµένο για την κρέµα και 50 γρ. επιπλέον για τα φύλλαφρέσκο γάλα 1½ λίτρο (6 φλιτζάνια)ζάχαρη 1 φλιτζάνι (200 γρ.)αλάτι λίγοβανίλιες σκόνη 2σιµιγδάλι ψιλό 200 γρ. πορτοκάλι 1 (το ξύσµα του) λικέρ πορτοκαλιού (κουαντρό ή γκραν µαρνιέ) 2 κουταλιές της σούπαςκανέλα σκόνη και ζάχαρη άχνη για το πασπάλισµα

Εκτέλεση

1. Βάζετε σε κατσαρόλα το γάλα µε τη ζάχαρη να ζεσταθεί. Ρίχνετε το αλάτι, τις βανίλιες και το σιµιγδάλι και ανακατεύετε µε σύρµα µέχρι να βράσει και να δέσει η κρέµα. Μόλις πήξει την αποσύρετε από τη φωτιά και προσθέτετε το ξύσµα πορτοκαλιού, το λικέρ πορτοκαλιού και τα 150 γρ. λιωµένο βούτυρο. Ανακατεύετε να λιώσει καλά το βούτυρο και να γίνει η κρέµα οµοιογενής. Αφήνετε την κρέµα να κρυώσει και να σφίξει ελαφρά.

2. Βουτυρώνετε µε το µισό από το υπόλοιπο βούτυρο ένα ρηχό ταψί για πίτα 34 ή 36 εκ. Στρώνετε (να περισσεύει πολύ φύλλο έξω) 9 φύλλα αλείφοντάς τα ενδιάµεσα µε λίγο λιωµένο βούτυρο. Αδειάζετε την κρύα κρέµα σε οµοιόµορφη λεπτή στρώση. Γυρίζετε προς τα µέσα τα φύλλα που εξέχουν, πάνω στην κρέµα. Καλύπτετε µε τα υπόλοιπα φύλλα κρούστας βουτυρώνοντάς τα καλά µε το πινέλο και κολλάτε µε λίγο νερό τις άκρες.

3. Ψήνετε την µπουγάτσα στους 200°C για 35 -40 , µέχρι να ροδίσει καλά το φύλλο. Πασπαλίζετε την µπουγάτσα µε κανέλα και ζάχαρη, την κόβετε σε τετράγωνα κοµµάτια και τη σερβίρετε ζεστή ή κρύα. Γαρνίρετε µε φετάκια πορτοκαλιού.

την κόβετε σε τετράγωνα κοµµάτια και τη σερβίρετε ζεστή ή κρύα. Γαρνίρετε µε φετάκια πορτοκαλιού.

Το Φύλλο κρούστας για γλυκά Χρυσή Ζύµη είναι φτιαγµένο από τα πιο αγνά και ποιοτικά υλικά. Είναι πολύ λεπτό σαν µετάξι, δουλεύ-εται εύκολα χωρίς να σπάει και δίνει ένα χρυσορόδινο και τραγανό αποτέλεσµα, ενώ απορροφά όσο σιρόπι πρέπει. Ιδανικό για όλων των ειδών τα σιροπιαστά γλυκά, σας χαρίζει όµορφες σπιτικές στιγ-µές, γεµάτες µε τις πιο νόστιµες και απολαυστικές δηµιουργίες σας! Περιέχει 14-15 πολύ λεπτά και τραγανά φύλλα κρούστας.

210

PUBLI

Ατοµικές τάρτες µε φράουλα

Υλικά για 12 τάρτεςΖύµη κουρού Χρυσή Ζύµη 650 γρ. (1 συσκευασία)αµύγδαλα ασπρισµένα 100 γρ. ψιλοκοµµένα και καβουρντισµέναζάχαρη 1 κουταλιά της σούπας µαρµελάδα φράουλα 200 γρ. έτοιµη ή σπιτική φρέσκες φράουλες 700 γρ. πλυµένες και καθαρισµένεςσιρόπι φράουλας για το γαρνίρισµα (προαιρετικά)δυόσµος µερικά φυλλαράκια (προαιρετικά)

Εκτέλεση

1. Κόβετε κάθε φύλλο ζύµης σε 6 τετράγωνα κοµµάτια και σκεπάζετε 12 ατοµικές βάσεις για τάρτες, ώστε να καλύψετε τον πάτο και τα τοιχώµατά τους. Κόβετε τα περισσεύµατα της ζύµης και τρυπάτε τον πάτο µε πιρούνι.

2. Τοποθετείτε πάνω σε κάθε βάση τάρτας µια µικρή στρογγυλή λαδόκολλα ή αλουµινόχαρτο και σκορπίζετε φασόλια ή ρύζι (για βάρος, ώστε να µη φουσκώσουν στο ψήσιµο). Ψήνετε τις βάσεις για 12’. Αφού αφαιρέσετε τη λαδόκολλα ή το αλουµινόχαρτο, αφήνετε τα άδεια ταρτάκια να κρυώσουν.

3. Αναµειγνύετε τη ζάχαρη µε τα αµύγδαλα και απλώνετε το µείγµα στα άδεια ταρτάκια, απλώνοντας από πάνω µια λεπτή στρώση µαρµελάδας. Γαρνίρετε µε τις φρέσκες φράουλες και προσθέτετε σιρόπι φράουλας και µερικά φυλλαράκια δύοσµου προαιρετικά.

Η Χρυσή Ζύµη αναζητώντας συνεχώς γνήσι-ες γεύσεις και νέες ιδέες, δηµιούργησε και σας προτείνει τη µοναδική αυθεντική Ζύµη κουρού για τάρτες και πίτες! Μια ξεχωριστή, τριφτή ζύµη από εκλεκτά υλικά, ζυµωµένη µε βούτυρο, αυγό και γάλα για µοναδική γεύση και άρωµα. Ιδανική για αλµυρές ή γλυκές τάρτες και για τριφτές πίτες και πιτάκια, ήρθε για να σας χαρίσει όµορφες, σπιτικές στιγµές γεµάτες µε τις πιο απολαυστικές δηµιουργίες σας! Περιέχει 2 φύλλα τριφτής ζύµης κουρού.

Η Χρυσή Ζύµη αναζητώντας συνεχώς γνήσι-ες γεύσεις και νέες ιδέες, δηµιούργησε και

Ζύµη για τάρτες και πίτες! Μια ξεχωριστή,

τριφτή ζύµη από εκλεκτά υλικά, ζυµωµένη µε βούτυρο, αυγό και γάλα για µοναδική γεύση και άρωµα. Ιδανική για αλµυρές ή γλυκές τάρτες και για τριφτές πίτες και πιτάκια, ήρθε για να σας χαρίσει όµορφες, σπιτικές στιγµές γεµάτες µε τις πιο απολαυστικές δηµιουργίες σας! Περιέχει 2 φύλλα τριφτής ζύµης κουρού.

11Ξετυλίξτε… όλα µας τα φύλλα στο: www.xrisizimi.gr και στο www.facebook.com/xrisizimi

ΣΤΟΥΣ «ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ» ΓιάννηΣ άΛΜΠάνηΣ age/www.iml.gr

112

Η γνωστή μας

άγνωστη ΙερουσαλήμΠόλη των Σταυροφοριών, των «Άγιων Τόπων», της θρησκευτικής κατάνυξης και ταυτόχρονα

της απόλυτης εμπορευματοποίησης της κατάνυξης αυτής. Πόλη-επίκεντρο συνεχών διεκδικήσεωνκαι διαμαχών εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Πόλη-θρύλος, που σε υποβάλλει, ακόμη κι αν ταξιδέψεις

ως εκεί αποφασισμένος να ανακαλύψεις τις πραγματικές της διαστάσεις…

Πολύ συχνά γίνεται αναφορά στα media για το λεγόμενο «σύνδρομο της Ιερουσαλήμ». Πρόκειται για μια ψυχική νόσο που εμφανίζουν κάποιοι επισκέπτες της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ: ξαφνικά έχουν την αίσθηση ότι είναι βιβλικά πρόσωπα… Αυτός είναι ένας μάλλον ανά-ποδος τρόπος να υπογραμμίσει κανείς την επιβολή που ασκούν στον επισκέπτη τόσοι αιώνες θρησκευτικής και πολιτικής ιστορίας, αλλά τα media συχνά αρέσκονται στο να τον χρησιμοποιούν. Η αλήθεια είναι αλλού…

Σαν να την ξέρεις από παλιάΘα την εντόπιζα σ’ αυτή την ιδιαίτερη αίσθηση που σε κατακυριεύει όταν φτάνεις για πρώτη φορά στην Ιε-ρουσαλήμ. Μια αίσθηση ότι όλα αυτά που βλέπεις, τα γνωρίζεις ήδη. Όχι με τον πεζό τρόπο του deja-vu, αλλά με την αίσθηση του οικείου περιβάλλοντος, παρότι το επισκέπτεσαι πρώτη φορά. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η αίσθηση αυτή οφείλεται στην πολύ συχνή εμφάνιση μνημείων της Ιερουσαλήμ (με προεξάρχοντα το Θόλο του Βράχου στο Χαράμ αλ Σαρίφ) στις εικόνες των ειδήσεων σχετικά με το Μεσανατολικό. (σ.σ. Η Παλιά Πόλη καταλήφθηκε το 1967 από τον ισραηλινό στρατό κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. Έκτοτε οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πάψει να τη διεκδικούν ως ανα-πόσπαστο τμήμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ –ο Θόλος του Βράχου αποτελεί σύμβολο αυτής της διεκδίκησης). Δε νομίζω όμως ότι είναι αυτός ο λόγος.

13

Παρά τη συνεχή παρουσία της στη μικρή οθόνη, την Ιερουσαλήμ δεν τη γνωρίζεις γιατί την έχεις δει στις ειδήσεις. Την Ιερουσαλήμ την ξέρεις γιατί την έχεις δει στα βιβλία των θρησκευτικών στο σχολείο, στα μυθιστο-ρήματα για τις Σταυροφορίες και τον Σαλαχαντίν, στον «Ιησού της Ναζαρέτ» του Τζεφιρέλι και στο «Βασίλειο των Ουρανών» του Ρίντλεϊ Σκοτ. Έτσι συμβαίνει μερικές φορές: ορισμένους τουριστικούς προορισμούς τους γνωρίζουμε χωρίς ποτέ να τους έχουμε επισκεφτεί, γιατί πολύ απλά αποτελούν θεμελιώδες μέρος της κοινής κουλτούρας μας και του πολιτισμού μας. Μόνο όμως όταν τους επισκε-πτόμαστε, μπορούμε να αντιληφθούμε πραγματικά γιατί έχουν καταλάβει αυτή τη θέση, όσο και να ανακαλύψουμε πλευρές τους που μόνο η αυτοπρόσωπη παρουσία μας μπορεί να φωτίσει. Όλοι έχουμε δει εικόνες από το Δυτικό Τείχος (στην Ελλάδα συνήθως το αποκαλούμε Τείχος των Δακρύων), αλλά μια επίσκεψη την Παρασκευή το απόγευμα, όταν σε λίγες ώρες θα ξημερώσει το εβραϊκό Σάββατο, θα εκπλήξει τον μη ενημερωμένο επισκέπτη με τη μεγάλη ποικιλία των τρόπων προσευχής καθώς και των αμφιέ-σεων των πιστών Εβραίων. Οι πολυάριθμες εκδοχές της εβραϊκής θρησκείας παρουσιάζονται σε συμπυκνωμένο χώρο και χρόνο, μπροστά σε αυτό το αρχαίο τείχος, που οι πιστοί Εβραίοι θεωρούν το τελευταίο απομεινάρι του Ναού του Σολομώντα.

Κατάνυξη, υποβολή και ερωτήματαΩστόσο, η Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ παρουσιάζει μια πολύ σοβαρή διαφοροποίηση σε σχέση με τους τουριστικούς προορισμούς πολιτιστικής αναφοράς. Όντας η πόλη του Θείου Δράματος, και ταυτοχρόνως βασικό κέντρο των άλλων δύο μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, περιβάλλεται από την αχλή του θρησκευτι-κού μυστηρίου. Ανεξάρτητα από το αν στις μέρες μας τα θρησκευτικά προσκυνήματα έχουν πάρει τη μορφή των μαζικών τουριστικών γκρουπ, έχοντας χάσει την περιπε-τειώδη μορφή που είχαν σε προηγούμενους αιώνες, και με δεδομένο ότι γύρω από τα θρησκευτικά προσκυνή-ματα έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία τουριστικών υποδομών (υπάρχουν μαρτυρίες ότι ήδη από τον 19ο αιώνα οι πλούσιοι Παλαιστίνιοι ήταν αυτοί που ζούσαν από την εξυπηρέτηση των προσκυνητών) και παρόλο που ο συνωστισμός των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, συμπεριλαμβανομένων όλων των γνωστών δογμάτων (και είναι πολλά…) του Χριστιανισμού σε ένα τόσο περιορισμένο χώρο, μπορεί να γεννήσει ερωτήματα για το πώς διαλέγει κανείς τελικά την «ορθή» πορεία προς το θείο, η Ιερουσαλήμ έχει πάντα τη δύναμη να σε υποβάλλει: να σού δημιουργήσει εκείνη την αίσθηση της άχρονης αναζήτησης της λύτρωσης, που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου. Όσο σκεπτικιστής και αν είναι ο επισκέπτης, δύσκολα μπορεί να μην αναρωτηθεί περπατώντας στη Βία Ντολορόσα (Οδό του Μαρτυρίου), για το αν πέρασε από εδώ όντως ο Χριστός κατευθυνόμενος στο Μαρτύριό Του. Και μετά, στα στενά αραβικά σοκάκια, βγαίνοντας από την Εκκλησία της Αναστάσεως και τον Πανάγιο Τάφο, και πάλι δυσκολεύ-εται κανείς να μην κάνει τη σκέψη ότι αυτή η επίσκεψη έχει επαναληφθεί από εκατομμύρια άλλους τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια, οι οποίοι λίγο ως πολύ έχουν κάνει τις ίδιες σκέψεις: οι πιστοί ότι εκπλήρωσαν ένα όνειρο ζωής, οι σκεπτικιστές για το αν υπάρχει «μετά» και γιατί αυτό το «μετά» μαγνητίζει σταθερά τους ανθρώπους στο πέρασμα του χρόνου.

Η Ιερουσαλήμ έχει πάντα τη δύναμη να σε υποβάλλει: να σου δημιουργήσει εκείνη την αίσθηση της άχρονης αναζήτησης της λύτρωσης, που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

314

ΣΤΟΥΣ «ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ»

Λίγα λεπτά δρόμο πιο πέρα, το σύμπλεγμα του Χαράμ ας-Σαρίφ (Ευγενούς Ιερού), στο οποίο περιλαμβάνονται ο Θόλος του Βράχου και το Τζαμί Αλ-Άκσα, περισσότερο εντυπωσιάζει με τη βαθιά ευλάβεια που το αντιμετωπίζουν οι μουσουλμάνοι πιστοί, παρά ως έξοχο δείγμα ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Το Χαράμ ας-Σαρίφ δεν είναι απλά ένα τουριστικό μνημείο, αλλά ένας ιερός τόπος όπου οι πιστοί αναζητούν τη σωτηρία. Και αυτό ίσως είναι το κοινό σημείο και με τα άλλα δύο μεγάλα μνημεία της Ιερουσαλήμ, δηλαδή την Εκκλησία της Αναστάσεως και το Δυτικό Τείχος: παρά το σαρωτικό τουριστικό κύμα, δεν έχουν απολέσει τον ευλαβικό χαρακτήρα τους, παραμένουν πάντοτε, σε πείσμα των φωτογραφικών μηχανών, τόποι προσκυνήματος και κατάνυξης.

Και βόλτα στο παζάριΤώρα αν στο τέλος κουραστείτε από την κατάνυξη, το κεντρικό «σουκ» (σοκάκι) της Παλιάς Πόλης έχει να σας προσφέρει ένα καταπληκτικό αραβικό παζάρι, το οποίο για τον Δυτικό επισκέπτη που το αντικρίζει για πρώτη φορά, έχει όλα τα στοιχεία της «ανατολίτικης» γοητείας: αρώματα, χρώματα, φωνές και πάνω απ’ όλα αναρίθμητα μπαχάρια... Τη δεύτερη φορά, αυτό το τουριστικά προσα-νατολισμένο εμπόριο μπορεί να γίνει πολύ κουραστικό. Κάθε φορά όμως πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για σκληρό παζάρι σε ό,τι αφορά την τιμή. Το εμπόριο είναι εμπόριο, ακόμα και στις ιερές πόλεις.

Έτσι συμβαίνει μερικές φορές: ορισμένους τουριστικούς προορισμούς τους γνωρίζουμε χωρίς ποτέ να τους έχουμε επισκεφτεί, γιατί πολύ απλά αποτελούν θεμελιώδες μέρος της κοινής κουλτούρας μας και του πολιτισμού μας. Μόνο όμως όταν τους επισκεπτόμαστε, μπορούμε να αντιληφθούμε πραγματικά γιατί έχουν καταλάβει αυτή τη θέση, όσο και να ανακαλύψουμε πλευρές τους που μόνο η αυτοπρόσωπη παρουσία μας μπορεί να φωτίσει.

MAMMA MIA ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ

116

Πριν γίνει μια γραφική, ανεκδιήγητη φιγούρα (η «μάνα του Τζάμπα») στις πρό-σφατες διαφημίσεις μεγάλης αλυσίδας ηλεκτρικών ειδών, ήταν μύθος, θρύλος, σελίδα στο facebook και ηρωίδα σε δεκάδες αυτοσχέδια ανεκδοτάκια 140 χαρακτήρων που κολυμπούν στο σκοτεινό, «βαθύ twitter» (π.χ. «–Μάνα θα πάω στα καράβια …– Ζα-κέτα να πάρεις»). Το fraseis_ths_manas αναδείχτηκε, εν μια νυκτί, σε ένα από τα πιο δημοφιλή hashtags στα social media. Εκατοντάδες χρήστες το «βομβάρδισαν» σε ένα απόγευμα με τις καλύτερες ατάκες- αποστάγματα από το Μεγάλο Βιβλίο της Μαμαδίστικης Σοφίας. Λόγια χιλιοειπω-μένα, που αν τα συνοψίσεις, περιγράφουν έναν γνωστό, αν και μη καταγεγραμμένο ανθρωπότυπο: την Ελληνίδα μάνα.

Ποια είναι; Η τυπική, μεσογειακή big mamma: Πανταχού παρούσα, αγαπητική, υπερπροστατευτική, τρομοκρατημένη, μια υπερσυναισθηματική «βασίλισσα του δράματος», πονηρή και καταφερτζού. Επεμβατική, ξερόλας, αντιφατική, αγκι-στρωμένη στις συμβάσεις της και σε μια παλιά κοινωνική ηθική του «μέσου όρου». Μανιακή με την καλή υγεία, το φαΐ, το βάρος, την εμφάνιση, την αλέκιαστη κοι-νωνική επιφάνεια – και συνακόλουθα με την επιτυχία και τις «επιδόσεις» των γόνων της, για τους οποίους μοχθεί και κοπιάζει αγόγγυστα ώστε να τους λύσει όλα τους τα προβλήματα, πριν καν εμφανιστούν. Στ’ αλήθεια, η Ελληνίδα μάνα είναι μόνο μία. Κανείς δεν θα άντεχε δεύτερη.

Όσο για τον τρόπο που μεγάλωσε –και, εν πολλοίς, μεγαλώνει ακόμα– τα παιδιά της, υπάρχει ένας όρος και γι’ αυτό. Στην Αμερική το λένε over-parenting, δηλαδή κάτι σαν «υπερ-γονεϊκότητα» (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα) και είναι μια κομψή λέξη για μια κοινή παράνοια: γονείς που βάζουν στις κούνιες να παιανίζει Μότσαρτ στη διαπασών, αγοράζουν ρούχα κι αξεσουάρ με ακριβό design για βρέφη, ταΐζουν τα πιτσιρίκια τους με σόγια και μακροβιοτικές τροφές (μόνο!), τα σέρνουν σε μουσεία και καλλιτεχνικά εργαστήρια ώστε να περά-σουν «ποιοτικό και δημιουργικό χρόνο», πληρώνουν για μαθήματα γερμανικών ή κινέζικων στο νηπιαγωγείο – ποτέ δεν είναι αρκετά νωρίς για να προετοιμάσεις έναν

αυριανό «παίκτη» της αγοράς ομολόγων. Στην Ελλάδα, όπως και στην Αμερική, τα παιδιά είναι στο κέντρο της οικογένειας, στο κέντρο της ζωής των γονιών τους – πολύτιμοι, εξαιρετικοί καρποί μιας ώριμης επιλογής. Οι γονείς υποχρεούνται να τα θρέφουν, να τα προστατεύουν, να τα ενισχύουν, να καλλιεργούν το πνεύμα τους, να το διε-γείρουν με νέα ερεθίσματα. Και φυσικά, είναι υπεύθυνοι για τη διασκέδασή τους. Από την πλευρά τους, όμως, οι ψυχολόγοι είναι κατηγορηματικοί: ένα παιδί πρέπει να ανακαλύπτει το περιβάλλον του μόνο του. Όταν παίρνει αποφάσεις, δοκιμάζεται, ρισκάρει, χάνει, αντιμετωπίζει την απόρ-ριψη και την απογοήτευση, το νευρικό του σύστημα αναπτύσσεται, δημιουργεί νέες συνδέσεις. Σε αντίθετη περίπτωση, ατροφεί. Το παιδί μεγαλώνει για να γίνει ένας δειλός, φοβισμένος, καταθλιπτικός και μονόχνωτος έφηβος, ανίκανος να πάρει μισή απόφαση για τον εαυτό του. Φορτωμένος με πολλή και, συνήθως, άχρηστη γνώση, ο έφηβος δυσκολεύεται να επινοήσει, να ελιχθεί, να βρει λύσεις στα προβλήματά του – ό,τι δηλαδή θα του ήταν πραγματικά χρήσιμο σε μια οποιαδήποτε «κανονική», ενήλικη δουλειά. Κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, συγγραφείς κ.λπ. που ασχολούνται με το οver-parenting φωνάζουν πως έτσι, γεμίζουμε έναν κόσμο

Moυ θυμίζεις τη μάνα μου… «Ελληνίδα μάνα είναι αυτή που ενώ δεν έχεις φάει ούτε μία φορά στη ζωή σου αγκινάρες,

όλο έκπληξη δηλώνει: ‘‘μα εγώ ήξερα ότι σ’ αρέσουν οι αγκινάρες’’»… (Ανωνύμου, του Twitter)

με «παιδιά της μαμάς»: γκρινιάρικα, άβουλα, εγωιστικά και κακομαθημένα, ανίκανα να μοιραστούν ευθύνες ή να πληρώσουν για τα λάθη τους. (σ.σ. Αν αυτό είναι αλήθεια, σίγουρα εξηγεί πολλά για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής…)

Ποια είναι η λύση; Αυτό που οι ίδιοι ειδικοί αποκαλούν «simplicity parenting». Εμπι-στοσύνη στο παιδί, ηρεμία, «λογικό» ρίσκο. Κυρίως, αποδοχή της ιδέας πως η αποτυχία μπορεί να είναι διδακτική. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να πάνε ψηλά, εμείς οι γονείς θα πρέπει να «ελαφρύνουμε» - συχνά, το μόνο που τα κρατάει στη γη είναι τα σχοινιά της νευρικότητας, του άγχους, των προσδοκιών μας. Ίσως θα ήταν καλύτερο να πάρει κανείς στα σοβαρά το «χρυσό κανόνα» που διατύπωσε, πίσω στα 1918, ο Άγγλος ποιητής, νομπελίστας και θεατρικός συγγραφέας D.H. Lawrence : «Πώς να ξε-κινήσει κανείς να εκπαιδεύσει ένα παιδί; Πρώτος κανόνας: άσ’ το ήσυχο. Δεύτερος κανόνας: άσ’ το ήσυχο. Τρίτος κανόνας: άσ’ το ήσυχο. Αυτό είναι η αρχή».

Αλλά βέβαια, για τον Lawrence ήταν εύ-κολο να το λέει - στο κάτω κάτω δεν είχε δικά του παιδιά. Άσε που δεν είχε γνωρίσει τη μάνα μου…

ΤΑ 25 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤWEETS ΣΤΟ ΤOPIC «ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΜΑΝΑΣ»

«Όταν γίνεις μάνα, θα καταλάβεις…» «Μπα, νωρίς νωρίς απόψε! Τον βρήκες το δρόμο για το σπίτι;» -Γιατί έγραψες κάτω από τη βάση; Δεν βλέπεις τον Πέτρο που έγραψε 20;-Ναι, αλλά ο Μάκης έγραψε και αυτός κάτω από τη βάση.-Δεν με νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά... «Μην τρως άλλο, έχεις παχύνει». Μετά από δέκα λεπτά: «Έλα, παιδάκι μου, να βάλεις κάτι στο στόμα σου, όλη μέρα νηστικός θα πέσεις κάτω…» «Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι». «Αν πέσεις και χτυπήσεις, θα τις φας, να το ξέρεις…» «Άλλαξε βρακί, βρε παιδάκι μου! Αν χτυπήσεις και σε πάνε σε κάνα νοσοκομείο, τι θα πουν οι γιατροί, άμα σε δουν με το βρώμικο βρακί;» «Κι επειδή θα πάει η φίλη σου, τι έγινε ; Δηλαδή άμα η φίλη σου πάει να πνιγεί, θα πας κι εσύ;» «Στο σπίτι θα τα πούμε…» «Άμα έρθω εκεί και το βρω, αλίμονό σου…» «Πάααααλι βγαίνεις; Θα αργήσεις; Τι ώρα θα γυρίσεις; Ξενοδοχείο το ’χεις κάνει το σπίτι…» «Εγώ στην ηλικία σου είχα τρία παιδιά…» «Να δω πότε θα φιλοτιμηθείς να μαζέψεις το δωμάτιό σου; Άμα λείψω εγώ καμιά ώρα, σκουλήκια θα πιάσετε εδώ μέσα…» «Πες ‘‘ευχαριστώ’’»! «Τα τάπερ τα έφερες;» «Θα βγω για λίγο έξω, κοίτα μη βάλεις καμιά φωτιά…» «Κάτσε να έρθει ο πατέρας σου, όλα θα του τα πω…» «Τόσα ρούχα έχεις – αυτά βρήκες να φορέσεις; Καλά, κάνε ό,τι θες, δεν ξαναμιλάω…» «Κι όταν φτάσεις, να με πάρεις τηλέφωνο…» «Δεν είσαι καλά, που θα βγεις έξω με κοντομάνικο, με αυτόν τον καιρό…» «Ήθελα να ’ξερα τι κάνεις τόσες ώρες, κλίκι κλίκι μπροστά σε μια οθόνη, πήγαινε παιδάκι μου για ύπνο, δεν θα ξυπνάς αύριο…» «Πήρε πάλι νωρίτερα αυτή η… πώς τη λένε και σε έψαχνε…» - Πεινάς; - Όχι. – Να σου κάνω ένα τοστ; - Σου είπα δεν πεινάω. – Να σου φτιάξω ένα αβγό; - Άσε με ήσυχο, ρε μάνα! – Καλά, δεν φταίει κανείς, εγώ φταίω που σας δίνω σημασία… «Είναι τρόπος αυτός ; Έτσι σε μεγάλωσα εγώ;» - Κρυώνεις ; -Όχι. -Κάνει κρύο και δεν το καταλαβαίνεις. Βάλε τη ζακέτα σου, κρέμεται στην καρέκλα. - Σου είπα, ρε μάνα, δεν κρυώνω!- Εντάξει, παιδάκι μου, μη θυμώνεις, μια κουβέντα είπα. Να πάω να σ’ τη φέρω εγώ;

ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ!

ΜΑΪΟ

Σ 13

55

ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ

ΜΑΓΕΙΡΕΥΤΕΙ!

σπιτικές συνταγές για το τραπέζι του Μαΐου

από την Κωνσταντίνα Αθανασίου

Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος, Λάμπρος Μέντζος, Visual Photos, IML Food styling: Αλεξάνδρα Τασουνίδου

που αξίζει να μαγειρέψετε

Εκτέλεση1. Πλένετε τη συκωταριά και την κόβετε σε μικρά κομμάτια. Πασπαλίζετε με

μπόλικο πιπέρι. Ρίχνετε αρκετή ρίγανη, και αλείφετε με το σκόρδο και το μαϊντανό. Περνάτε τα κομμάτια σε μικρή σούβλα εναλλάξ, δηλαδή ένα συκώτι, ένα πνευμόνι, λίγα γλυκάδια, σπλήνα. Επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία μέχρι να τελειώσουν τα υλικά και κατόπιν αλατίζετε το κοκορέτσι.

2. Κατόπιν παίρνετε ένα έντερο, το οποίο έχετε πλύνει και καθαρίσει καλά και το καρφώνετε στην άκρη της σούβλας. Αφού το στερεώσετε, αρχίζετε να το τυλίγετε γύρω γύρω από τα εντόσθια προς το άλλο άκρο της σούβλας. Χρησιμοποιείτε τόσα έντερα όσο να σκεπαστούν καλά και να δεθούν τα κομμάτια.

3. Ψήνετε στα κάρβουνα δίπλα στο αρνί για 2½ ώρες, γυρίζοντας τη σούβλα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Σερβίρετε το κοκορέτσι κομμένο σε λεπτές ροδέλες.

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Λευκό «Μικρό Βοριά» του Άγγελου Ρούβαλη. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά συκωταριά από αρνί ή κατσίκι 1, μαζί με τα γλυκάδια έντερα 3-4 μεγάλα, πλυμένα και καλά καθαρισμένασκόρδο 3 σκελίδες λιωμένεςμαϊντανός 2 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένοςαλάτι, πιπέριρίγανη

Προετοιμασία: 1 ώρα | Ψήσιμο: 2½ ώρες | Μέτριας δυσκολίας Για μία σούβλα

Κοκορέτσι ρουμελιώτικο

Εκτέλεση

1. Σκίζετε τις γαρίδες κατά μήκος της ουράς και αφαιρείτε το εντεράκι τους. Τις πλένετε με κρύο νερό και τις σκουπίζετε. Βάζετε το ελαιόλαδο και το καλαμποκέλαιο (ή το ηλιέλαιο) σε ένα μεγάλο μπολ, προσθέτετε τις γαρίδες και τις γυρίζετε μέσα στο λάδι απ’ όλες τις πλευρές.

2. Προσθέτετε το σκόρδο και το μισό μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι. Γυρίζετε τις γαρίδες να αλειφτούν καλά με το μείγμα και τις αφήνετε να μαριναριστούν για 1 ώρα περίπου. Τυλίγετε τις γαρίδες ρολό και τις περνάτε σε 4 μεταλλικά ή ξύλινα σουβλάκια, γυρνώντας τες, ώστε να περάσει το σουβλάκι στη μέση της ουράς.

3. Προθερμαίνετε το γκριλ. Τοποθετείτε τις γαρίδες στη σχάρα του γκριλ και τις ψήνετε για 2΄ από κάθε πλευρά, μέχρι να χρυσίσουν.

4. Ετοιμάζετε τη σάλτσα αβοκάντο ως εξής: Xτυπάτε στο μπλέντερ τη σάρκα του αβοκάντο με το χυμό του λεμονιού, τον υπόλοιπο μαϊντανό και το ροκφόρ. Σερβίρετε τα σουβλάκια με τη σάλτσα αβοκάντο και γαρνίρετε με φέτες λεμονιού και φυλλαράκια μαϊντανού.

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Ασπρολίθι του Άγγελου Ρούβαλη. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά μεγάλες γαρίδες 1 κιλό, καθαρισμένεςελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας καλαμποκέλαιο ή ηλιέλαιο 3 κουταλιές της σούπας σκόρδο 2 σκελίδες λιωμένες μαϊντανός 4 κουταλιές της σούπας, φρέσκος, ψιλοκομμένοςαβοκάντο 1 μεγάλο ώριμο, καθαρισμένοροκφόρ 50 γρ. λιωμένο με πιρούνιαλάτι όσο θέλετεμαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένολεμόνι 1 (ο χυμός του)φέτες λεμονιού και φυλλαράκια μαϊντανού για το σερβίρισμα

Προετοιμασία: 15΄ | Αναμονή: 1 ώρα | Ψήσιμο: 4΄-5΄ | Εύκολο Για 4 άτομα

Σουβλάκια με γαρίδες και σάλτσα αβοκάντο

Εκτέλεση

1. Βράζετε τα καρότα για 20 -25 σε αλατισμένο νερό και τα στραγγίζετε. Βράζετε σε άλλη κατσαρόλα για 15 -20 τον αρακά μαζί με τα φύλλα δυόσμου και τη δάφνη. Τα στραγγίζετε και αυτά και τα ρίχνετε μαζί με τα καρότα σε ένα μπολ.

2. Προσθέτετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και πασπαλίζετε με αλατοπίπερο. Χτυπάτε το ταχίνι με τη σάλτσα ντομάτας και λίγη πάπρικα και περιχύνετε τα ζεστά λαχανικά. Ανακατεύετε και σερβίρετε αμέσως.

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Ροζέ «Μικρό Βοριά» του Άγγελου Ρούβαλη. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά αρακάς 400 γρ., τρυφερός, καθαρισμένοςκαρότα 400 γρ., μικρά, τρυφεράδυόσμος 2-3 φυλλαράκιαφρέσκα κρεμμυδάκια 2 ψιλοκομμέναδάφνη 1 φύλλο ταχίνι 1/2 φλιτζάνι σάλτσα ντομάτας 3 κουταλιές της σούπας, έτοιμη ή σπιτικήπάπρικα λίγηαλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 20΄ | Ψήσιμο: 45΄ | Εύκολο Για 4 άτομα

Καρότα και αρακάς με πάπρικα και ταχίνι

Εκτέλεση

1. Ετοιμάζετε το ρολό του αρνιού ως εξής: Πασπαλίζετε το κρέας εσωτερικά με αλατοπίπερο, κόκκους από ροζ και πράσινο πιπέρι και φρέσκο θρυμματισμένο θυμάρι. Το γυρίζετε σε ρολό και το δένετε με σπάγκο σε 4-5 σημεία για να μην ανοίξει. Βουτυρώνετε καλά ένα ορθογώνιο ταψί και ρίχνετε μέσα το κρασί. Τοποθετείτε το ρολό του αρνιού και το ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 30’ στους 180°C, γυρίζοντάς το 1-2 φορές.

3. Κατεβάζετε τη θερμοκρασία στους 160°C, περιχύνετε με το υπόλοιπο βούτυρο και συνεχίζετε το ψήσιμο για 1 ώρα και 30’ ακόμη. Αν χρειαστεί, συμπληρώνετε λίγο κρασί ή νερό για να μη στεγνώσει το κρέας και χάσει τους χυμούς του. Για να φτιάξετε τη σάλτσα, ρίχνετε λίγο ζεστό νερό και ξύνετε ό,τι έχει μείνει στο ταψί από το ψήσιμο. Φιλτράρετε το ζουμί αυτό και το μεταφέρετε σε ένα κατσαρολάκι. Προσθέτετε το ζωμό των λαχανικών και πιπέρι και το βράζετε για λίγα λεπτά. Αποσύρετε κατόπιν το κατσαρολάκι από τη φωτιά, ρίχνετε την κρέμα γάλακτος και την ψιλοκομμένη μέντα ή το δυόσμο και ανακατεύετε.

Tip: Για να βεβαιωθείτε ότι έχει ψηθεί και το εσωτερικό, τρυπάτε το ρολό με μία μεταλλική βέργα για σουβλάκι. Αν το ρολό είναι ωμό εσωτερικά, θα βγουν οι χυμοί του κρέατος όταν θα τραβήξετε προς τα έξω τη βέργα, οπότε θα πρέπει να συνεχίσετε το ψήσιμο μέχρι η βέργα να βγει στεγνή.

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Kόκκινο «Μικρό Βοριά» του Άγγελου Ρούβαλη. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά αρνί 1 ρολό, 2 κιλά περίπου (από μπούτι ή πλάτη)θυμάρι φρέσκο θρυμματισμένο για τη γέμισηβούτυρο γάλακτος 80 γρ.πιπέρι σε κόκκους ροζ και πράσινολευκό ξηρό κρασί 1 φλιτζάνι αλάτιπιπέρι φρεσκοτριμμένο

Για τη σάλτσα χυμοί από το ταψίζωμός λαχανικών ½ φλιτζάνι, ζεστόςκρέμα γάλακτος 4-5 κουταλιές της σούπαςμέντα ή δυόσμος 2-3 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένα

Προετοιμασία: 30΄ | Ψήσιμο: 2 ώρες | Μέτριας δυσκολίας Για 4 άτομα

Θυμαρίσιο αρνάκι τυλιχτό

Εκτέλεση

1. Ξεπλένετε τις αγκινάρες με άφθονο νερό (αν είναι κατεψυγμένες, χρειάζονται περισσότερο χρόνο) και τις βράζετε για 6΄ σε αλατισμένο νερό. Τις στραγγίζετε, τις αφήνετε να κρυώσουν και τις κόβετε στη μέση.

2. Τις βάζετε μαζί με τα υπόλοιπα υλικά σε ένα δοχείο και τις σκεπάζετε με λάδι.

Tip: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και αγκινάρες κονσέρβας ως εξής: Τις ξεπλένετε και τις στραγγίζετε καλά και στη συνέχεια συνεχίζετε τη διαδικασία όπως με τις φρέσκες, χωρίς βράσιμο.

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Ασύρτικο «Σαντορίνη» από την Ελληνικά Κελλάρια Οίνων. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά καρδιές αγκινάρας 600 γρ., φρέσκες ή κατεψυγμένεςκόκκινες πιπεριές 2 ψημένες, κομμένες σε λωρίδεςαντσούγια 2-3 φιλετάκια, ψιλοκομμένακάππαρη 1 κουταλιά της σούπας, ξαλμυρισμένηρίγανη 2 κουταλιές της σούπας σκόρδο 2 σκελίδες κομμένες σε φετάκιαλεμόνια 2, κομμένα σε ροδέλεςαλάτι όσο θέλετεελαιόλαδο

Προετοιμασία: 15΄ | Ψήσιμο: 6΄ | Εύκολο Για 1 δοχείο του 1 λίτρου

Αγκινάρες στο λάδι

Εκτέλεση

1. Χτυπάτε το γάλα μαζί με το αυγό και αλατοπίπερο. Καθαρίζετε το σκόρδο και το λιώνετε. Τρίβετε τις κοτολέτες με το σκόρδο και τις αλατοπιπερώνετε ελαφρά.

2. Κατόπιν τις βουτάτε στο μείγμα με το γάλα και το αυγό και μετά στην τριμμένη φρυγανιά. Ζεσταίνετε το λάδι και τηγανίζετε τις κοτολέτες για 5’-6’ από την κάθε πλευρά μέχρι να πάρουν χρυσορόδινο χρώμα.

3. Τις στραγγίζετε σε απορροφητικό χαρτί. Περιχύνετε τις κοτολέτες με λίγο χυμό λεμονιού και τις σερβίρετε πάνω στα φύλλα σαλάτας, μαζί με τη μαγιονέζα ή τη σάλτσα μπεαρνέζ (προαιρετικά).

Απολαύστε τη συνταγή με ένα Αγιωργίτικο «Μαύρο Κύκνο» από την Ελληνικά Κελλάρια Οίνων. Δείτε τις γευστικές αρμονίες στο Mix and Match, σελίδα 32.

Υλικά αρνίσιες κοτολέτες 8, χωρίς λίποςγάλα εβαπορέ 4 κουταλιές της σούπας αυγό 1 χτυπημένοσκόρδο 1 σκελίδα φρυγανιά τριμμένη 4 κουταλιές της σούπας σαλάτα φριζέ (σγουρό μαρούλι) 1 πλυμένη και χωρισμένη στα φύλλα τηςλεμόνι ½ (ο χυμός του)ελαιόλαδο 5 κουταλιές της σούπαςμαγιονέζα ή σάλτσα μπεαρνέζ (έτοιμη) για το σερβίρισμα (προαιρετικά)αλάτι, πιπέρι

Προετοιμασία: 15΄ | Ψήσιμο: 11΄-12΄ | Εύκολο Για 4 άτομα

Κοτολέτες πανέ

PUBLI

124

Σουπιές µε σπανάκιΠροετοιµασία: 30΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα

Υλικά για 4-6 άτοµασουπιές 800 γρ. σπανάκι σε φύλλα Μπάρµπα Στάθης 1000 γρ. (1 συσκευασία)ελαιόλαδο 2/3 του φλιτζανιού κρεµµυδάκια φρέσκα 3-4 ψιλοκοµµένα άνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπας µάραθος 2 κουταλιές της σούπας, ψιλοκοµµένοςδυόσµος 2 κουταλιές της σούπας, ψιλοκοµµένοςαλάτι όσο θέλετεπιπέρι φρεσκοτριµµένολευκό κρασί 2 κουταλιές της σούπας

Εκτέλεση1. Καθαρίζετε τις σουπιές από τα κόκαλα και το µελάνι. Αδειάζετε τα σακουλάκια µε

το µελάνι σε µια λεκανίτσα µε 4 ποτήρια νερό, ώστε να κατασταλάξει η άµµος που βρίσκεται στο µελάνι. Ζεσταίνετε το λάδι και σοτάρετε ελαφρώς τα κρεµµυδάκια, τον άνηθο, το µάραθο και το δυόσµο.

2. Ψιλοκόβετε τις σουπιές και τις προσθέτετε να σοταριστούν κι αυτές. Ρίχνετε λίγο πιπέρι. Παίρνετε λίγο-λίγο από το νερό όπου είχατε ρίξει το µελάνι και το προσθέτετε στις σουπιές. Χαµηλώνετε τη φωτιά και τις αφήνετε να βράσουν για 15’.

3. Όταν έχουν µισοβράσει, προσθέτετε το σπανάκι και λίγο ακόµη από το νερό και συνεχίζετε το βράσιµο για 35’. Σβήνετε τη φωτιά, ρίχνετε λίγο αλάτι και το λευκό κρασί.

Πάνω από 40 χρόνια ο Μπάρµπα Στάθης καλλιεργεί

τα λαχανικά του στην ελληνική γη. Με µεράκι,

αγάπη και βαθιά επιστηµονική γνώση εφαρµόζει

σύστηµα Ολοκληρωµένης Αγροτικής ∆ιαχείρισης,

ελέγχοντας πλήρως όλα τα στάδια της παραγωγικής

διαδικασίας από το σπόρο έως τη συσκευασία.

Ο χρόνος είναι εχθρός της φρεσκάδας και τα

λαχανικά, λίγες ώρες αφού τα κόψεις, χάνουν σιγά-

σιγά τη φρεσκάδα και τη θρεπτικότητά τους. Κάτι που

ο Μπάρµπα Στάθης δεν θα άφηνε ποτέ να συµβεί. Γι’

αυτό συλλέγει τα λαχανικά την ιδανική στιγµή της

ωρίµανσής τους και µέσα σε λιγότερο από 2 ώρες

τα περνά από την πιο απαλή και φυσική διαδικασία

αυτόµατου παγώµατος του καρπού, που σφραγίζει

όλη τη φρεσκάδα, τις βιταµίνες και τη γεύση τους.

Μόνο έτσι ο Μπάρµπα Στάθης είναι σίγουρος ότι

προσφέρει στην ελληνική οικογένεια κάθε ηµέρα του

χρόνου, λαχανικά από την ελληνική γη, τόσο φρέσκα

όσο τη στιγµή που κόπηκαν!

Λαχανικά Μπ'αρµπα

Στάθης, τόσο φρέσκα,

όσο τη στιγµή που κόπηκαν!

Σουπιές µε σπανάκι

PUBLI

25

Κεφαλλονίτικη αγκιναρόπιταΠροετοιµασία: 40΄ | Αναµονή: 30΄ | Ψήσιµο: 1 ώρα & 30΄

Υλικά για 6-8 άτοµααγκινάρες Μπάρµπα Στάθης 600 γρ. (1 συσκευασία)κρεµµύδι ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 4 κουταλιές της σούπαςσκόρδο ψιλοκοµµένο Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλάκι του γλυκούφρέσκα κρεµµυδάκια 3 κοµµένα σε ροδέλεςµαϊντανός ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπαςάνηθος ψιλοκοµµένος Μπάρµπα Στάθης 2 κουταλιές της σούπαςµάραθος 1/2 µατσάκι ψιλοκοµµένο ρύζι καρολίνα 1 φλιτζάνιντοµάτα στον τρίφτη Μπάρµπα Στάθης 1 κουταλιά της σούπας λιαστές ντοµάτες 2 κοµµένες σε καρεδάκιαζύµη κουρού Χρυσή Ζύµη 650 γρ. (1 συσκευασία)ελαιόλαδο 1/2 φλιτζάνι αλάτι όσο θέλετεπιπέρι φρεσκοτριµµένοσουσάµι για το πασπάλισµα (προαιρετικά) Εκτέλεση1. Ζεµατίζετε τις αγκινάρες για 6’ σε αλατισµένο

νερό, τις στραγγίζετε και µόλις κρυώσουν τις κόβετε σε χοντρά κοµµάτια. Σε αντικολλητική κατσαρόλα ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεµµύδι, το σκόρδο και το φρέσκο κρεµµυδάκι. Προσθέτετε τις αγκινάρες, ρίχνετε τα µυρωδικά, αλατοπιπερώνετε και συνεχίζετε για λίγο το σοτάρισµα. Προσθέτετε 1 ποτήρι νερό και ρίχνετε το ρύζι. Το ανακατεύετε µε προσοχή µαζί µε τα υπόλοιπα υλικά, προσθέτετε την ντοµάτα στον τρίφτη και µε κλεισµένο το καπάκι το αφήνετε να σιγοβράσει σε πολύ χαµηλή φωτιά για περίπου 15’, ίσα-ίσα για να πιει το ρύζι όλα τα υγρά. Στο τέλος ρίχνετε και τις λιαστές ντοµάτες και ανακατεύετε. Αποσύρετε από τη φωτιά και αφήνετε τη γέµιση να κρυώσει.

2. Παίρνετε τα 2 φύλλα ζύµης κουρού. Στρώνετε το κάτω φύλλο σε ταψί ώστε να καλυφτεί ο πάτος και τα πλαϊνά, ρίχνετε όλη τη γέµιση (που στο µεταξύ έχει κρυώσει) σε µια στρώση, και καλύπτετε µε το άλλο φύλλο. Λαδώνετε ελαφρά από πάνω, πασπαλίζετε µε λίγο σουσάµι (προαιρετικά) και ψήνετε στη µεσαία σχάρα σε προθερµασµένο φούρνο στους 180οC. Μετά από 30 , ανοίγετε το φούρνο και ραντίζετε µε λίγο νερό. Συνεχίζετε το ψήσιµο για 30 ακόµη, ελέγχοντας να µη ροδίσει πολύ η πίτα.

Εκτέλεση

1. Βάζετε σε κατσαρόλα το γάλα με τη ζάχαρη να βράσει, χωρίς να φουσκώσει. Προσθέτετε το σιμιγδάλι, χαμηλώνετε τη φωτιά και ανακατεύετε μέχρι να πήξει η κρέμα. Κατεβάζετε την κρέμα από τη φωτιά και, αφού μισοκρυώσει, ρίχνετε μέσα τα αυγά χτυπημένα με το μπέικιν πάουντερ, το βούτυρο, τη μυζήθρα και λίγη κανέλα. Ανακατεύετε πολύ καλά.

2. Προθερμαίνετε το φούρνο στους 180οC. Βουτυρώνετε ένα ταψί και στρώνετε τα φύλλα ώστε να καλυφθεί ο πάτος και τα πλαϊνά, αλείφοντάς τα με βούτυρο. Απλώνετε από πάνω την κρέμα και ψήνετε τη γαλατόπιτα για 1 ώρα περίπου, στους 180οC, αφού τη σκεπάσετε με αλουμινόχαρτο.

3. Προς το τέλος του ψησίματος, την ξεσκεπάζετε και ψήνετε μέχρι να ροδίσει. Βγάζετε την πίτα από το φούρνο και μόλις μισοκρυώσει την πασπαλίζετε με ζάχαρη άχνη και κανέλα.

Υλικά φύλλα κρούστας 5-6γάλα 8 φλιτζάνιαζάχαρη 2 φλιτζάνιασιμιγδάλι ψιλό ½ φλιτζάνιαυγά 8 χτυπημένα ελαφρώςμπέικιν πάουντερ 2 κουταλάκια του γλυκούβούτυρο 2 κουταλιές της σούπας για τη γέμιση (και λίγο επιπλέον για τα φύλλα) ανάλατη μαλακή μυζήθρα 350 γρ. λιωμένη με πιρούνικανέλα σε σκόνη 2 κουταλάκια του γλυκούζάχαρη άχνη και κανέλα σκόνη για το πασπάλισμα

Προετοιμασία: 40΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 15΄ | Μέτριας δυσκολίας Για 8 άτομα

Κωνσταντίνα Αθανασίου

Γλυκιά γαλατόπιτα με μυζήθρα

Εκτέλεση

1. Βράζετε τα ζυμαρικά μέσα σε αλατισμένο νερό, στο οποίο έχετε προσθέσει λίγο λάδι, σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Τα ξεπλένετε με κρύο νερό και τα στραγγίζετε καλά.

2. Ζεματίζετε τα κολοκυθάκια για 2 -3 και τα στραγγίζετε. Βυθίζετε τα ντοματάκια σε νερό που βράζει για 1 και τα ξεφλουδίζετε (προαιρετικά). Κόβετε τα κολοκυθάκια και τα ντοματάκια σε φέτες.

3. Στο μπλέντερ αναμειγνύετε όλα τα υλικά της σάλτσας χτυπώντας τα μέχρι να ομογενοποιηθούν. Περιχύνετε τα ζυμαρικά με τη σάλτσα και προσθέτετε τα κολοκυθάκια και τα ντοματάκια.

4. Καβουρντίζετε το κουκουνάρι σε αντικολλητικό τηγάνι και το σκορπίζετε στη σαλάτα. Γαρνίρετε με φρέσκα φυλλαράκια βασιλικού και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Σερβίρετε αμέσως.

Υλικά ζυμαρικά πένες 350 γρ. κολοκυθάκια 2 κομμένα σε ροδέλεςντοματάκια Σαντορίνης 18 σφιχτά και ώριμακουκουνάρι 50 γρ.φυλλαράκια βασιλικού για το γαρνίρισμαΓια τη σάλτσαελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας ξίδι από λευκό κρασί 1 κουταλιά της σούπας λιωμένο σκόρδο ½ κουταλάκι του γλυκού βασιλικός ψιλοκομμένος 1 κουταλιά της σούπας παρμεζάνα φρεσκοτριμμένη 2 κουταλιές της σούπας αλάτι όσο θέλετεπιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 20΄ | Ψήσιμο: 20΄ | Εύκολο Για 6 άτομα


Σαλάτα με πένες, κολοκυθάκια και κουκουνάρι

Εκτέλεση

1. Βράζετε χωριστά τα λαχανικά (για 16’ τα καρότα, για 15’ τις πατάτες, για 8’-9’ τον αρακά και τα φασολάκια, και για 10’ το κουνουπίδι), τα αφήνετε να κρυώσουν και τα ανακατεύετε μεταξύ τους. Κρατάτε 3-4 γαρίδες για τη διακόσμηση της σαλάτας, χοντροκόβετε τις υπόλοιπες και τις προσθέτετε στα βρασμένα λαχανικά. Προσθέτετε τέλος τα αγγουράκια τουρσί, το ένα αυγό ψιλοκομμένο και την κάππαρη και ανακατεύετε.

2. Ετοιμάζετε τη μαγιονέζα ως εξής: Σε βαθύ μπολ ρίχνετε τους κρόκους των αυγών και χτυπάτε καλά με το σύρμα ή το μίξερ. Ρίχνετε λίγο-λίγο το ελαιόλαδο, συνεχίζοντας να χτυπάτε. Προσθέτετε τη μουστάρδα, λίγο-λίγο το λεμόνι, το αλάτι, το πιπέρι και το ξίδι, ενώ συνεχίζετε το χτύπημα. Χτυπάτε στο μίξερ το ασπράδι με λίγο αλάτι σε σφιχτή μαρέγκα και την ενσωματώνετε με απαλές κινήσεις στο προηγούμενο μείγμα.

3. Ανακατεύετε τη μαγιονέζα με το μείγμα λαχανικών και γαρίδων και αφήνετε την σαλάτα στο ψυγείο. Την τελευταία στιγμή γαρνίρετε με τις ολόκληρες γαρίδες που κρατήσατε στην άκρη και το δεύτερο βραστό αυγό κομμένο στα τέσσερα.

Tip: Τα μυστικά της μαγιονέζας είναι δύο: Τα υλικά να βρίσκονται σε θερμοκρασία δωματίου και το ελαιόλαδο να είναι πολύ καλής ποιότητας. Αν τη θέλετε πιο πηχτή, αυξάνετε λίγο περισσότερο τη δόση του ελαιόλαδου.

Υλικά φρέσκες γαρίδες 450 γρ., βρασμένες και καθαρισμένεςκαρότα 3 κομμένα σε κυβάκια πατάτες 3 κομμένες σε κυβάκιααρακάς 300 γρ.αγγουράκια τουρσί 4-5 ψιλοκομμένααυγά 2 βρασμένα σφιχτάκουνουπίδι 200 γρ. σε μπουκετάκιαφασολάκια 300 γρ.

Για τη σπιτική μαγιονέζαελαιόλαδο 3 φλιτζάνιααυγά 2 κρόκοι αυγά 1 ασπράδιξίδι ½ κουταλάκι του γλυκούμουστάρδα 1 κουταλάκι του γλυκούλεμόνι 1 (ο χυμός του)αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 30΄ | Ψήσιμο: 30΄ | Εύκολο Για 4-6 άτομα


Ρώσικη σαλάτα με γαρίδες και σπιτική μαγιονέζα

Εκτέλεση

1. Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνετε το βούτυρο και το λάδι και σοτάρετε το ψιλοκομμένο σκόρδο μαζί με τα μανιτάρια κομμένα σε φετάκια για 7 -8 . Τα σβήνετε με το κρασί και βράζετε μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά.

2. Προσθέτετε στα μανιτάρια το ροκφόρ, το αλατοπίπερο, την κρέμα γάλακτος και τον άνηθο και δένετε τη σάλτσα σε μέτρια φωτιά μέχρι να λιώσει το τυρί εντελώς.

3. Στο μεταξύ βράζετε τα σπαγγέτι σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους και τα στραγγίζετε καλά. Τα ανακατεύετε με τη σάλτσα μανιταριών και τα σερβίρετε αμέσως.

Υλικά σπαγγέτι 500 γρ.μανιτάρια 250 γρ.σκόρδο 1 σκελίδα, ψιλοκομμένηβούτυρο 3 κουταλιές της σούπαςελαιόλαδο 2 κουταλιές της σούπαςλευκό κρασί 100 mlροκφόρ λιωμένο με πιρούνι 100 γρ.κρέμα γάλακτος 200 mlάνηθος ψιλοκομμένος 2 κουταλιές της σούπαςαλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 20΄ | Ψήσιμο: 20΄ | Εύκολο Για 4-6 άτομα


Σπαγγέτι με μανιτάρια, άνηθο και ροκφόρ

Εκτέλεση

1. Ζεσταίνετε το μισό λάδι μαζί με το βούτυρο και ροδίζετε τις μερίδες του κρέατος, αφού προηγουμένως τις αλατοπιπερώσετε. Βγάζετε το κρέας από την κατσαρόλα, ρίχνετε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και τα σοτάρετε για 5 -6 ανακατεύοντας διαρκώς. Προσθέτετε τα χόρτα και το μισό άνηθο και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 3 -4 .

2. Τοποθετείτε ξανά το κρέας στην κατσαρόλα και προσθέτετε το κρασί και το ζωμό λαχανικών. Σιγοβράζετε για 1 ώρα, μέχρι να εξατμιστούν τα πολλά υγρά και να μαλακώσει το κρέας.

3. από το φαγητό σε μικρό κατσαρολάκι και φτιάχνετε τη σάλτσα ως εξής: Διαλύετε το κορν φλάουρ σε λίγο κρύο νερό και δένετε με αυτό ελαφρά τη σάλτσα. Χτυπάτε το γιαούρτι με το υπόλοιπο λάδι και τη μυζήθρα, προσθέτετοντας τα ψιλοκομμένα μυρωδικά (δυόσμο και τον υπόλοιπο άνηθο). Αλατοπιπερώνετε. Ρίχνετε στο μείγμα του γιαουρτιού τη δεμένη σάλτσα κατά μικρές ποσότητες, χτυπώντας με πιρούνι.

4. Περιχύνετε το φαγητό με τη σάλτσα, ανακινείτε την κατσαρόλα για να πάει παντού και βράζετε για 1 -2 ακόμη. Σερβίρετε αμέσως, σκορπίζοντας από πάνω τη φέτα.

Υλικά αρνάκι ή κατσικάκι 1½ κιλό, κομμένο σε μερίδες (πλάτη και παϊδάκια)χόρτα διάφορα (σπανάκι, σέσκουλα, λάπαθα) 1 κιλό, πλυμένα και καθαρισμέναελαιόλαδο 6 κουταλιές της σούπας βούτυρο φρέσκο 2 κουταλιές της σούπαςάνηθος 1 ματσάκι ψιλοκομμένοφρέσκα κρεμμυδάκια 4 ψιλοκομμέναλευκό κρασί 100 ml ζωμός λαχανικών 2 ποτήρια, ζεστός δυόσμος 3 κουταλιές της σούπας, ψιλοκομμένοςκορν φλάουρ 1 κοφτή κουταλιά της σούπαςγιαούρτι στραγγιστό 3 κουταλιές της σούπαςμυζήθρα ή ανθότυρο 150 γρ. λιωμένα με πιρούνιφέτα 150 γρ, χοντροτριμμένηαλάτι λίγοπιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 45΄ | Ψήσιμο: 1 ώρα & 30΄ | Μέτριας δυσκολίας Για 6 άτομα


Αρνάκι με φρέσκα κρεμμυδάκια, χόρτα και σάλτσα τυριών

Εκτέλεση

1. Πλένετε και στραγγίζετε την πράσινη σαλάτα και τη βάζετε σε πιατέλα μαζί με τα κρεμμυδάκια. Αφαιρείτε τα κουκούτσια από τα αβοκάντο και τα κόβετε σε φέτες. Περιχύνετε τα αβοκάντο με το χυμό λεμονιού για να μη μαυρίσουν. Κατόπιν τα προσθέτετε και αυτά στην πιατέλα.

2. Χτυπάτε τη μαγιονέζα με το γιαούρτι, το ξίδι, το ηλιέλαιο και το σκόρδο και περιχύνετε τη σαλάτα. Σκορπίζετε από πάνω το κατίκι ή το ανθότυρο και την ψίχα από τα φιστίκια. Πασπαλίζετε με πιπέρι φρεσκοτριμμένο.

Υλικά αβοκάντο 3 ώριμα λεμόνι ½ (ο χυμός του)πράσινη σαλάτα ανάμεικτη 200 γρ. (φριζέ, μαρούλι, σπανάκι baby)φρέσκα κρεμμυδάκια 2 ψιλοκομμένα

Για τη σάλτσα και το γανίρισμα: μαγιονέζα 3 κουταλιές της σούπαςγιαούρτι 3 κουταλιές της σούπαςξίδι από λευκό κρασί 2 κουταλιές της σούπαςηλιέλαιο 2 κουταλιές της σούπαςσκόρδο 2 σκελίδες, λιωμένεςκατίκι ή ανθότυρο 200 γρ. κομματιασμένοφιστίκια Αιγίνης 50 γρ. ψίχα καβουρντισμένη και χοντροκομμένη πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Προετοιμασία: 15΄ | Εύκολο Για 6 άτομα


Σαλάτα πράσινη με αβοκάντο, φιστίκι και κατίκι

Mix AND MATCH

132

Τι μπουκάλι να ανοίξουμε;

Δοκιμάζουμε τις συνταγές του Έξι+6 και τις συνοδεύουμε όπως τους αξίζει…

Γλυκιά γαλατόπιτα με μυζήθραΚρεμώδης και μυρωδάτη, αυτή η γαλατόπιτα θα απολαύσει στο πλευρό της ένα δροσερό αφρώδες ημίγλυκο ή γλυκό κρασί, κατά προτίμηση από κάποια... μοσχατίζουσα ποικιλία (όπως Μοσχάτο, Μοσχάτο Αλεξανδρείας, κ.λπ.). Το διοξείδιο όχι μόνο θα διασκεδάσει τον ουρανίσκο μας, αλλά και θα αλαφρύνει κάπως την πλούσια γεύση και υφή του γλυκού. Μια καλή συμβουλή είναι να επιλέξετε ένα αφρώδες που να έχει καλή οξύτητα.

Σπαγγέτι με μανιτάρια, άνηθο και ροκφόρΛιπαρό και κρεμώδες πιάτο, με τα μανιτάρια να του προσδίδουν γήινη ένταση και το ροκφόρ να βάζει την υπογραφή του ανεξίτηλα. Η οινική μας επιλογή θα κινηθεί στην κατηγορία των λευκών, αρωματικών και όξινων οίνων, οι οποίοι μπορεί να αντέξουν τόσο τη γευστική ένταση του ροκφόρ όσο και τη πληθωρικότητα της κρέμας γάλακτος. Δοκιμάστε τα σπαγγέτι με ένα Riesling, ένα ξηρό Μοσχάτο ή ένα Μοσχοφίλερο.

Σαλάτα πράσινη με αβοκάντο, φιστίκι και κατίκι Δεν πρόκειται για μια απλή σαλάτα, αλλά για ένα γενναιόδωρο πιάτο, όπου τα σαλατικά και το βουτυράτο αβοκάντο ενισχύονται από μια πλού-σια, λευκή σάλτσα. Τα κρασιά που θα επιλέξουμε θα πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις της οξύτητας και της πληθωρικότητας. Πλαδαρά και άνευρα κρασιά δεν θα αντέξουν δίπλα σε αυτή τη σαλάτα. Αναζητήστε λοιπόν ένα φρέσκο Sauvignon, ένα Νυχτέρι ή ένα κρητικό Βιδιανό.

Ρώσικη σαλάτα με γαρίδες και σπιτική μαγιονέζαΑυτό το πλούσιο, θαλασσινό πιάτο διαθέτει όλα τα δεδομένα που χρει-άζονται για να ταιριάξει απόλυτα με ένα Ασύρτικο της Σαντορίνης. Στη φρέσκια εκδοχή του, πρόκειται για ένα κρασί στιλπνό, τραγανό, με κοφτερή οξύτητα, μέταλλο και σφιχτή δομή, που όχι μόνο θα δέσει με τη ρώσικη, αλλά θα ισορροπήσει και το ίδιο το πιάτο.

Αρνάκι με φρέσκα κρεμμυδάκια, χόρτα και σάλτσα τυριώνΈνα αληθινό comfort food, με πλούσια γεύση και ισορροπία αρωμάτων. Λευκό και το κρασάκι που θα διαλέξουμε, με βασική προϋπόθεση να έχει όγκο και πλούσια δομή. Ένα Chardonnay, μια ελαφρώς περα-σμένη από βαρέλι Μαλαγουζιά ή ακόμα και μια ώριμη Ρομπόλα είναι ορισμένες από τις ιδανικότερες επιλογές για το αρνάκι.

Σαλάτα με πένες, κολοκυθάκια και κουκουνάριΜια καλοκαιρινή και πλούσια σαλάτα που χρειάζεται ένα λευκό κι αρωματικό κρασί για να σταθεί αντάξια πλάι στα εκρηκτικά αρώματα από το βασιλικό και την τραγανή υφή των κολοκυθιών, του κουκουναριού και της φρέσκιας ντομάτας. Επιλέγουμε μια φρέσκια Μαλαγουζιά ή κι ένα Μοσχοφίλερο από τη Μαντινεία.

Θυμαρίσιο αρνάκι τυλιχτόΑγαπημένο κυριακάτικο πιάτο με ένταση στη γεύση και πλούσια δομή. Η λιπαρότητα και η γευστική ένταση του αρνιού αναζητάει ένα ελαφρύ κόκκινο κρασί φρέσκο και φρουτώδες, όπως ο Κόκκινος Μικρός Βοριάς του Άγγελου Ρούβαλη, έτσι ώστε να ισορροπήσει γευστικά το πιάτο και να δροσίσει το στόμα.

Κοτολέτες πανέΤο κοτόπουλο κάνει το πιάτο ελαφρύ και το πανάρισμα του δίνει μια ιδιαίτερη και αγαπημένη γεύση. Το Αγιωργίτικο «Μαύρος Κύκνος» από την Ελληνικά Κελλάρια Οίνων, ένα ελαφρύ Αγιωργίτικο, θα συνοδέψει ιδανικά το πιάτο χωρίς να το βαρύνει αναίτια, δίνοντας άρωμα και βελούδινη γεύση στον αρμονικό συνδυασμό.

Κοκορέτσι ρουμελιώτικοΤο πικάντικο και έντονο γευστικά παραδοσιακό μας κοκορέτσι χρειάζεται για ταίρι του ένα κρασί με εξίσου έντονη και δροσερή προσωπικότητα. Ο Λευκός Μικρός Βοριάς του Άγγελου Ρούβαλη συνδυάζει την ιδιαίτερα έντονη και φρουτώδη αρωματική προσωπικότητα του Sauvignon Blanc με την πλούσια και δροσερή γεύση του Chardonnay, δημιουργώντας μια ιδιαίτερα ταιριαστή αρμονία με το πιάτο.

Καρότα και αρακάς με πάπρικα και ταχίνιΈνα παραδοσιακό, καθημερινό πιάτο αλλά σε μια ιδιαίτερη εκτέλεση που του δίνει ξεχωριστή προσωπικότητα. Θα το ταιριάξουμε με ένα εξίσου ιδιαίτερο και ξεχωριστό ροζέ κρασί, όπως ο Ροζέ Μικρός Βοριάς του Άγγελου Ρούβαλη, με πλούσιο σώμα και δροσερή γεύση για να κολακέψει τη λιπαρότητα του ελαιόλαδου και την υφή από το ταχίνι καθώς και να δροσίσει την ένταση της πάπρικας.

Αγγινάρες στο λάδιΗ ιδιαίτερη υφή της τσιγαρισμένης αγκινάρας και των φρέσκων λα-χανικών μαζί με την πλούσια παρουσία του ελαιόλαδου αναζητά ένα ιδιαίτερο κρασί για να ταιριάξει. Τι καλύτερο από το αγέρωχο Ασύρτικο της Σαντορίνης στην πιο φιλική για το φαγητό εκδοχή του, το Ασύρτικο Ελληνικά Κελλάρια Οίνων.

Σουβλάκια με γαρίδες και σάλτσα αβοκάντοΈνα αγαπημένο και πεντανόστιμο θαλασσινό με μια σάλτσα με έντονη και πλούσια γεύση. Πράσινα και όξινα αρώματα που σε διεγείρουν γευστικά. Ένα πιάτο που ζητάει με τον τρόπο του έναν ορεινό ροδίτη. Το Ασπρολίθι του Άγγελου Ρούβαλη με την πλούσια γεύση του, την έντονη οξύτητα και τα χαρακτηριστικά αρώματα εσπεριδοειδών, πράσινου μήλου και πράσινων μυρωδικών είναι ο ιδανικός συνδυασμός.

* Ξεναγηθείτε στα οινικά μυστικά του Άγγελου Ρούβαλη και της «Ελληνικά Κελλάρια Οίνων», μπαίνοντας στο ανανεωμένο www.rouvaliswinery.gr και στο www.greek-wine-cellars.com (αλλά και στο facebook στη σελίδα Άγγελος Ρούβαλης – Οινοφόρος)

ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ∆ΗΜHΤΡΗΣ ΦΑΛΛΙEΡΟΣ

33

Ολιγόλογα και λακωνικά14 άντρες της γαστρονοµίας δοσµένοι όπως πρέπει, αντρικά, χωρίς πολλά λόγια. Me Tarzan, you Jane.

JAMIE OLIVER. Πετάει την Άρτα και τα Γιάννε-να σε ένα τηγάνι, κάνει την κουζίνα του σαν την εµπόλεµη ζώνη του Σω-τήρη ∆ανέζη, δεν καθα-ρίζει και βγάζει βιβλία µε «30λεπτα γεύµατα» και

«15λεπτα γεύµατα». Το επόµενο βιβλίο του θα είναι το «7ωρος καθαρισµός κουζίνας». Είναι Βρετανός και λέει το «σίγµα» όπως η Μπέσσυ Αργυράκη.

ΑΚΗΣ ΠΕΤΡΕΤΖΙΚΗΣ. Αυτός που τον αγχώνουν στο «Πρωινό mou» να τελειώσει κι όµως δεν τους ρίχνει στρυχνίνη στο φαΐ. Για κάθε πιάτο που ετοιµάζει, λέει ότι για να το φτιάξεις «είναι

αστείο». Τατουάζ ολούθε. Σαλονικιός. Λέγε µε και πρώτο Έλληνα Master Chef. ∆εν θα υπάρξει και δεύτερος όπως το κόβω. Στα ατού του, αντέχει και τον Λιάγκα.

∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟ-ΠΟΥΛΟΣ. Τον βλέπουν στον ύπνο τους οι απα-νταχού εστιάτορες και chef. Όταν εσύ τρως µια σκέτη ελιά, αυτός τρώει

έχει λιώσει σόλες να αλωνίζει την Ελλάδα, να συναντά αυθεντικούς τύπους, να ανακα-τεύουν κατσαρόλες, να περιγράφει, να το ζει, κι εµείς να δαγκώνουµε οθόνες. Τώρα στο Κόκκινο 105,5 κάθε πρωί «κεντάει», και το iCook χορηγεί περήφανα γιατί η καλή µέρα από το πρωί (και από το φαΐ) φαίνεται.

NOBU MATSUHISA. Γιαπωνέζος το σκάει από το Κάστρο του Τακέσι και φτιάχνει σουσάδικα σε όλο τον κόσµο. Μαγειρεύει ένα µαύρο µπακαλιάρο, να πούµε, και τον πουλάει

χρυσό, σαν να ‘ναι ο µπακαλιάρος ξαδερφάκι του Νέµο -αυτουνού που τον έψαχνε ο µπα-µπάς του. Τι να πει κι ο ∆αµίγος;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟ-ΛΑΚΗΣ. Έχει φίλο το πεκ ντεκ, είχε κάποτε µαλλιά τύπου Μελ Γκί-µπσον στον Πατριώτη, πήγε Master Chef, τα πήγε όνειρο, βγήκε, έκανε

για την πάρτη µας Γλυκό της Κυριακής στο iCook, πήγε στην Ντίνα Νικολάου, πήγε στο Joy στον Σκάι, έφτιαξε και το Fatto, µαγαζί ιταλικό στον Άλιµο. Οδοστρωτήρας, ρε φίλε. Οδοστρωτήρας που µαγειρεύει.

ΑΡΗΣ ΤΣΑΝΑΚΛΙ∆ΗΣ. Άνθρωπος-µαγική εικόνα. Τον επρωτοθωρείς και λες από µέσα σου «Αυτός µε φορτηγό Scania ξηγιέται» και περιµένεις να σου πει από το cb: «Του ‘χω βάνει,

του ‘χω φορτώσει του σαραντατρίο µπακαλική από την Τρίπολη για πάνω για Θεσσαλονίκη, κι έχω ξεκινήσει σιγούλια-σιγούλια, κι έχω φτάσει καλή ώρα Πελασγία, το σαραντατρίο να ‘χει κόψει καπίστρι, να ‘χει σηκώσει πανί, και βλέπω να ’ρχονται από πίσω κάτι Τριπολι-τσώται, µε καµιά κατοστή χιλιόµετρα και µου περνάνε µαλλιά…» Και µετά αντιλαµβάνεσαι ότι είναι κοσµοπολίτης σωστός, έχει δουλέψει παντού –τι Παρθένες Νήσους, τι Μπέβερλι Χιλς, τι Χαβάη- και τώρα µαγειρεύει στο Κuzina, fusion ελληνική. Κι αυτός στον Σκάι. Να δεις θα ‘ναι οικολόγος.

το ζουµερό καρπό που η µάνα γη φρόντισε να φυλάξει µέσα σε χρυσοπράσινο βρώσιµο κουκούλι. Κριτική επιτροπή Χρυσών Σκούφων. Μέγας γνώστης, χαµογελαστός, ενδεδυµένος φαντεζί και στην καρδιά µας πάντα ζει.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΛΙ∆ΗΣ. Ο άντρας που κάνει τη Μενεγάκη να µουγκανί-ζει από ηδονή. Μούσια, τρέλα και κινητήρας µε διπλό καρµπυρατέρ.

Τόσο πηγαινέλα στην πόλη, ούτε το Ζέπελιν στους Ολυµπιακούς. Food and the City. Αυτοσχέδιες κουζίνες στη µέση του δρόµου, οι περαστικοί να τρώνε και να έχουν ύφος «κέρδισα στο Κίνο». Έφτιαξε το «Άνετον» και ζήσαν αυτοί καλά.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΛΥΜΠΕΡΟ-ΠΟΥΛΟΣ. Κάποιος του είπε «Βρε, δεν πας για βρούβες;!» κι αυτός το έ κανε. Κάνει µπίζνα µε χόρτα, τη λέει «Ραδίκι», τα µαζεύει από χαµαί και τα πουλάει στο Milos και

στο Base Grill. Ρίχνει µούντζα στην Αθήνα και ζει στην Κυπαρισσία. Μαγκιά.

ΕΚΤΟΡΑΣ ΜΠΟΤΡΙΝΙ. Εφιάλτης µε καπέλο του µπέιζµπολ, βραβευµέ-νος, ενίοτε ζόρικος, πάει τηλεόραση, λέει πολλά µπιπ και κανείς δεν του βάζει πιπέρι στο στόµα.

Τον βρίσκεις και στο λήµµα «Ettore».

ΗΛΙΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ. Με φωνή και γρέζι Bryan Adams αλλά στο πιο πλη-θωρικό του, ο πρώτος Έλληνας περιπλανώµενος µάγος της µαγειρικής,

ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΝΗΣ. Φήµες λένε ότι πήδησε από πίνακα του Ελ Γκρέκο. Γενειοφόρος, µάτι µπλε (δύο µάτια µπλε), καταγωγή από Αυστραλία, τραβάει για Αίγυπτο, προσγειώνεται Χαλκιδική, του τη βιδώνει και βάζει ταµπέλα στο

µαγαζί του «Η Σουσουράδα και ο Σγουρός Σκαντζόχοιρος». Γενικώς γνώσεις πολλές - κινητός Πάπυρος Λαρούς. Φάε συνταγή του µε ταχίνι να γουστάρεις.

ANTHONY BOURDAIN. Αµερικανός που κάνει τα ταξίδια στον κόσµο να φαίνονται Κoλιάτσου-Παγκράτι. TV περσόνα µε διαστροφή στο µάτι. ∆οκιµάζει ό,τι αηδία βρει και αν έχεις ναυτία, αλλά-

ζεις κανάλι. Έχει φάει καρδιά κόµπρας στη Σαϊγκόν, οµελέτα από αυγά µυρµηγκιού στο Λάος και φώκια στο Κεµπέκ. Λες να ‘χει φάει και κεφτεδάκι ΙΚΕΑ στην Τσεχία;

ΓΚΙΚΑΣ ΞΕΝΑΚΗΣ. Ξεκινάει τη φάση από σπόντα, δουλεύει σε δι-άφορους ανφάν γκατέ, φτάνει Σπονδή, ο Arnaud Bignon του λέει «µπρά-βο», καταλήγει στο Aleria και φτιάχνει µαγειρίτσες

θαλασσινών - Σαρακοστή και Πάσχα δη-λαδή δύο σε ένα, σαµπουάν κοντίσιονερ. Παίρνει Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας 2013 και ο Arnaud -από µακριά- φουσκώνει από περηφάνια.

RENÉ REDZEPI. ∆ανός chef. Ανακατεύει µαντζού-νια στο διάστερο Noma, το νάµπερ γουάν κυριλάδικο στον κόσµο. Το Μάρτιο έπαθαν δηλητηρίαση οι πελάτες του και αν ακούτε ένα «γκντουπ, γκντουπ», είναι αυτός που βαράει

το κεφάλι του στον τοίχο. Συµβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.

MEET THE GREEKS ΗλίαΣ ΦουντουλΗΣ ΗλίαΣ ΦουντουλΗΣ - Visual

Στα Ίρια για αγκινάρες

Τα Ίρια, ένα μικρό, παραθαλάσσιο χωριό κοντά στο Ναύπλιο, με το λιμανάκι του και τα καϊκάκια του, όπως τόσα και τόσα άλλα στην ελληνική περιφέρεια, έχει μια εντυπωσιακή ιδιαιτερότητα: παράγει πάνω από το 80% της ελληνικής αγκινάρας!

Επειδή δεν το θεωρώ πολύ πιθανό να επισκεφθείτε τα Ίρια στα καλά καθούμενα, θα το κάνετε ως εξής: Ξεκινάτε για ρομαντικό σαββατοκύριακο στο Ναύπλιο. Κάποια στιγμή, μετά από 17 βόλτες στην Παλιά Πόλη, όταν η τόση γραφικότητα και ομορφιά θα αρχίσει να σας πνίγει, πετάτε στην παρέα την ιδέα: «Πάμε βόλτα στα Ίρια;». Οι περισσότεροι θα σκεφτούν καφέ δίπλα στη θάλασσα, αλλά μόνο εσείς θα ξέρετε για τις αγκινάρες –και πόσο ωραία συνδυάζονται με κατσικάκι κατσαρόλας!

Λίγα λόγια για την περιοχήΤα Ίρια, λοιπόν, χωρίζονται στο «Πάνω Χωριό» με τα όμορφα σπιτάκια και στην «Παραλία», που περιλαμβάνει και το μικρό λιμανάκι με αρκετές ταβερνούλες. Αξιοθέατα δεν υπάρχουν πολλά πέρα από τον Πύργο Σημάτων (Φρυκτωρία) του 7ου αι. π.Χ., ο οποίος διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση. Μια φορά και έναν καιρό χρησίμευε στην επικοινωνία με άλλους τέτοιους πύργους, ώστε να ειδοποιούν με σήματα καπνού την ημέρα και σήματα φωτιάς τη νύχτα την Ασίνη και τις Μυκήνες για τυχόν επιδρομές εχθρών.

Το Μάη η Γιορτή ΑγκινάραςΤο βασικό… αξιοθέατο των Ιρίων όμως, θα το βρείτε γύρω από το χωριό και το λιμάνι του, και δεν είναι άλλο από τις τεράστιες εκτάσεις που παράγουν αγκινάρες! Τα άγνωστα Ίρια του νομού Αργολίδας και η γειτονική Κάντια παράγουν στην εύφορη κοιλάδα τους περίπου το 80% της ελληνικής αγκινάρας. Κι όπως συμβαίνει σε κάθε μέρος που παράγει κάποιο προϊόν και σέβεται τον εαυτό του, στις αρχές Μαΐου κάθε χρόνου γίνεται εκεί η αντίστοιχη Γιορτή της Αγκινάρας! Ζωντανή μουσική με αντίλαλο και πλαστική καρεκλίτσα, χορός μέχρι τελικής πτώσεως και φυσικά αμέτρητες αγκινάρες που ξεφλουδίζονται για να πρωταγωνιστήσουν στα απαραίτητα εορταστικά πιάτα του πανηγυριού! Οι εκδηλώσεις γίνονται στην κεντρική πλατεία και σας παραθέτω και μερικά από τα highlights της φετινής γιορτής!

134

Σάββατο 25 Μαΐου 2013, 6 το απόγευμα, Γήπεδο Ιρίων, ποδοσφαιρικός αγώνας Κεραυνός Ιρίων - Αγκιναριακός (παλαίμαχοι)

Κυριακή 26 Μαΐου 2013, 6 το απόγευμα, Αγκιναροδρομία (σκυταλοδρομία), εκκίνηση από το λιμανάκι και τερματισμός στην πλατεία Ιρίων.Οι ομάδες που θέλουν να λάβουν μέρος, δηλώνουν συμμετοχή την Παρασκευή και το Σάββατο στο περίπτερο της πλατείας.

Κυριακή 26 Μαΐου 2013, 8 το βράδυ, Λιμανάκι των Ιρίων, χορευτικό με παραδοσιακές στολές από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα «Β. Παπαντωνίου» (ΠΛΙ).

Όλο το τριήμερο οι ταβέρνες της περιοχής θα έχουν εμπλουτίσει το μενού τους με πολλά παραδοσιακά πιάτα βασισμένα στην αγκινάρα, προετοιμασμένα με μεράκι και αγνά, σπιτικά υλικά.

Η αγκινάρα κυκλοφορεί και με το κουλτουριάρικο λατινικό όνομα Cynara cardunculus. Είναι πολυετές λαχανικό της οικογένειας των Αστεροειδών. Αναπτύσσεται σε σχήμα θάμνου και μπορεί να φτάσει σε ύψος περίπου 1,5 μ. Κατάγεται από τα περίχωρα της λεκάνης της Μεσογείου και επίκεντρό της θεωρείται η Αλγερία. Χρειάζεται προφύλαξη από το δυνατό κρύο και στεγνά εδάφη χωρίς πολλή υγρασία. Η πιο διαδεδομένη ποικιλία αγκινάρας στην Ελλάδα είναι η Αργίτικη, με τα πράσινα φύλλα, και ακολουθεί η Ιώδης της Αττικής, με μικρότερα μοβ φύλλα στη βάση του άνθους, το περίφημο αγκιναράκι της Τήνου, πολύ μικρής παραγωγής, όπως και η άγρια αγκινάρα Κρήτης. Έχει ιδιαίτερη γεύση, τρώγεται σαν τέλειος μεζές της ρακής ωμή με λαδολέμονο ή μαγειρεύεται τέλεια σε τηγάνι, κατσαρόλα και φούρνο. Είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β1, Β2, νιασίνη και βιταμίνη C. Οι ειδικοί του κρασιού δεν συμπαθούν την αγκινάρα, γιατί είναι όπως λένε: wine killer, και εξαιτίας κάποιων ενώσεων που σχηματίζει στο στόμα, αλλάζει τα αρώματα, το σώμα, το μπουκέτο και την επίγευση του κρασιού. Δεν ξέρω αν γίνεται με αυτή τη σειρά, αλλά καταλάβατε τι θέλω να πω! Τουλάχιστον όχι κόκκινο κρασί με την αγκινάρα, αλλά ένα αρωματικό ξηρό, λευκό. Καλύτερα πάντως τσίπουρο, ρακή ή τσικουδιά.

Μην αγγίξετε τις αγκινάρες χωρίς γάντια! Ποτίζουν χέρια και νύχια με χρώμα και δεν φεύγει εύκολα!

Επειδή οι αγκινάρες μαυρίζουν εύκολα, ετοιμάστε ένα μπολ με νερό και λεμόνι και βάλτε μέσα κάθε αγκινάρα που καθαρίζετε.

Και να θυμάστε: μπορεί η αγκινάρα να είναι φαινομενικά ακριβή, αλλά είναι και ένα φυτό από το οποίο δεν πετάμε τίποτα!

Οι βλαστοί της αγκινάρας, αν καθαριστούν από τις ίνες, μπορούν να κάνουν ένα ενδιαφέρον τουρσί για γρήγορο ουζομεζέ της στιγμής.

Με τα κοτσάνια της αγκινάρας που δεν τρώγονται μπορείτε να ετοιμάσετε ένα πολύ αρωματικό ρόφημα-αφέψημα, που κάνει εξαιρετικό καλό στο συκώτι.

Οι Ιταλοί φτιάχνουν ένα πολύ ιδιαίτερο λικέρ, το Cynar, με βασικό συστατικό την αγκινάρα, ενώ στο Βιετνάμ κυκλοφορεί και σε φακελάκια τσαγιού!

35

Τα άγνωστα Ίρια του νομού Αργολίδας και η γειτονική Κάντια παράγουν στην εύφορη κοιλάδα τους περίπου το 80% της ελληνικής αγκινάρας. Κι όπως συμβαίνει σε κάθε μέρος που παράγει κάποιο προϊόν και σέβεται τον εαυτό του, στις αρχές Μαΐου κάθε χρόνου γίνεται εκεί η αντίστοιχη Γιορτή της Αγκινάρας!

Τips

MEET THE GREEKS

Εκτέλεση

1. Καθαρίζετε τις αγκινάρες αφαιρώντας τα σκληρά εξωτερικά φύλλα τους και κατόπιν αφαιρείτε από τις καρδιές το χνούδι. Αφήνετε τις καρδιές σε λεκάνη που περιέχει νερό και 1 λεμόνι κομμένο σε φετάκια.

2. Πλένετε και στεγνώνετε το κρέας. Το αλατοπιπερώνετε καλά. Ψιλοκόβετε τα κρεμμυδάκια. Ζεσταίνετε το λάδι και ροδίζετε το κρέας μαζί με τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο. Ρίχνετε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό και σιγοβράζετε για 1 ώρα.

3. Κατόπιν προσθέτετε τις αγκινάρες κομμένες στα τέσσερα, τον αρακά κι ακόμη 1½ φλιτζάνι ζεστό νερό και σιγοβράζετε για 45 -50 . Στύβετε τα λεμόνια για να πάρετε το χυμό τους. Στραγγίζετε το ζουμί του φαγητού.

4. Φτιάχνετε το αυγολέμονο ως εξής: Δένετε το ζουμί του φαγητού με το αλεύρι ή το κορν φλάουρ σε μικρή κατσαρόλα. Χτυπάτε σε μπολ τα αυγά με το χυμό του λεμονιού και αλατοπίπερο.

5. Προσθέτετε λίγο από το δεμένο ζουμί σιγά σιγά στο μπολ με τα αυγά και το λεμόνι και αδειάζετε το νέο μείγμα στη μικρή κατσαρόλα. Ανακατεύετε το αυγολέμονο μέχρι να δέσει. Περιχύνετε με το αυγολέμονο το φαγητό, κουνάτε την κατσαρόλα για να πάει η σάλτσα παντού και σερβίρετε αμέσως.

Υλικά

αγκινάρες 6 αρακάς 500 γρ. αρνάκι κομμένο σε μερίδες 1½ κιλόφρέσκα κρεμμυδάκια 1 ματσάκιελαιόλαδο ½ φλιτζάνιαυγά 2λεμόνια 3αλεύρι ή κορν φλάουρ 1 κουταλιάάνηθος ½ φλιτζάνι, ψιλοκομμένοςαλάτι λίγοπιπέρι φρεσκοτριμμένο

Για 6 άτομα


Αρνάκι με αγκινάρες και αρακάΤο αρνάκι αγαπάει ιδιαίτερα τις φρέσκες αγκινάρες. Η συνταγή που σας προτείνουμε είναι κλασική και αξιοποιεί ταυτόχρονα και τον αρακά, που επίσης είναι στην εποχή του. Η παρουσία του άνηθου κάνει το πιάτο σούπερ ανοιξιάτικο. Φροντίστε μόνο το κρέας να είναι καλής ποιότητας…

336

ΑΛΚΟΤΕΣΤ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ

838

Γεννημένες απ’ το μηδένΤην ίδια στιγμή, αλλά με πολύ περισσότερη προσπάθεια, κόπο, πειραματισμούς και μελέτη, άρχισαν να βγαίνουν στο προσκήνιο και οι δευτεραγωνιστές των ερυθρών ελληνικών ποικιλιών. Ένας θαυμάσιος ποικιλιακός θησαυρός που ακούει στο όνομα Βλάχικο, Βερτζαμί, Μαυράθηρο, Μαυ-ροτράγανο, Μαυροκουντούρα, Αυγουστιάτης, Νεγκόσκα, Τσαπουρνάκος, Κοτσιφάλι, Παμίδι, Φωκιανό, Μεσενικόλα, Μαύρο Καλαβρυτινό, Μούχταρο, κι η λίστα είναι ακόμη μακριά – μάλιστα κάποιοι ισχυρίζονται πως οι ελληνικές ποικιλίες ξεπερνούν κατά πολύ τις 800! Σε κάθε περίπτωση, ο βαθμός δυσκολίας στην οινοποίηση αυτών των ποικιλιών υπήρξε πολύ μεγαλύτερος από όσο μπορούμε να φαντα-στούμε, αφού τα στοιχεία σχετικά με την καλλιέργεια και την οινοποίησή τους ήταν ανύπαρκτα, και κάθε προσπάθεια ενασχόλησης με τις περισσότερες από αυτές τις ποικιλίες έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν. Σε πολλές εξ αυτών των περιπτώσεων, υπήρξε μεγάλη δυσκολία ακόμα και στην ταυ-τοποίηση της ποικιλίας, αφού στα αμπέλια καλλιεργούνταν διάσπαρτα και ανάμεικτα, πολλές ποικιλίες μαζί. Το ξεσκαρτάρισμα ακολούθησε μια διεξοδική μελέτη των δυνατοτήτων κάθε ποικιλίας, αφού πολλές από αυτές λόγω της ιδιαιτερότητάς τους οινοποιούνταν μόνο σε χαρμάνια με άλλες ποικιλίες. Για παράδειγμα, η αιγαιοπελαγίτικη Μανδηλαριά, που είναι μια βαφική ποικιλία, με πολύ έντονο κόκκινο χρώμα, αλλά με λιγότερο ενδιαφέρον στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της, οινοποιούνταν μαζί με τη Μονεμβα-σιά, το Μαυράθηρο ή το Ασύρτικο, ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα εν τη ενώσει. Αντίθετα, άλλες ποικιλίες, όπως το Μαυροτράγανο, αποδεικνύουν σταδιακά τη δυναμική τους, το μπρίο και την ικανότητα να υπάρξουν από μόνες τους.

Η προσπάθεια συνεχίζεται και ολοένα περισσότεροι οινοποιοί στρέφονται στις ντόπιες ποικιλίες, αφού είναι πλέον σαφές πως τόσο η ελληνική αγορά όσο, κυρίως, οι αγορές του εξωτερικού, ενδιαφέρονται περισσότερο για τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά που συμπυκνώνονται σε αυτά τα κρασιά του terroir και της εντοπιότητας, παρά για ένα ακόμα Cabernet ή για ένα Syrah, μέτριου ή έστω και καλού επιπέδου. Είναι άλλωστε τόσο απολαυστικό να γεύεσαι σε κάθε γουλιά τους σπάνιους χαρακτήρες που αναδίδει ένα Μαυροτρά-γανο από τη Σαντορίνη, ένα Φωκιανό από την Ικαρία, μια Μαυροκουντούρα από την Εύβοια, και τόσο γοητευτικό να ανακαλύπτεις τις πρωτόγνωρες αρετές ενός Βερτζαμί από τη Ζάκυνθο ή την Αχαΐα, ή το ζηλευτό ταμπεραμέντο ενός Αυγουστιάτη από τη Σάμο.

Το Βερτζαμί, ο Τσαπουρνάκος και οι άλλοι

Θες οι εποχές που διανύουμε, θες μια αυξανόμενη τάση για επιστροφή στις ρίζες, θες η προσπάθεια για ανανέωση κι αναθεώρηση, οι προβολείς πάντως τελευταία στρέφονται

ξαφνικά επάνω στις λιγότερο γνωστές ποικιλίες του ελληνικού αμπελώνα…

39

ΑυγουστιΑτησ, οινοποιιΑ ΒΑκΑκη Παράγεται στη Σάμο, από μια ποικιλία που γνωρίζουμε από τη Δυτική Ελλάδα, και κυρίως από την εξαιρετική εκδοχή του Κτήματος Μερκούρη. Πρόκειται για ένα βαθύχρωμο ερυθρό κρασί, με συμπυκνωμένα «μαύρα» αρώματα από σοκολάτα, πιπέρι, μαρμελάδες φρούτων του δάσους, καπνό και μπαχαρικά. Πληθωρικό και γενναιόδωρο σώμα, με τανίνες δουλεμένες σωστά. Επίγευση μεγάλη και πικάντικη.συνοδεύει: Κυνήγια, κρέατα στα κάρβουνα, ψητά στο φούρνο, λουκάνικα. νεγκοσκΑ, κτημΑ τΑτσηΤο έτερον ήμισυ του Ξινόμαυρου, η Νεγκόσκα, που στα χαρμάνια τους μεταφράζεται στα περίφημα κρασιά με την επωνυμία ΠΟΠ Γουμένισσα, δίνει μόνη της ένα κρασί ευκολόπιοτο και ιδιόμορφο. Με απαλά κόκκινα φρούτα στη μύτη, που συνδυάζονται με πινελιές από φουντούκια, μπαχάρι και ζαμπόν, στόμα που μπαίνει με γλύκα, ήπιων τόνων, ευκολόπιοτο και δροσερό.συνοδεύει: Πίτσες, ζυμαρικά με κόκκινες σάλτσες, κοκ-κινιστά κρέατα.

μΑυροκουντουρΑ, κτημΑ ΑΒΑντισ Η Μαυροκουντούρα στην Εύβοια αποδεικνύεται ένας χαρισματικός παίκτης. Δίνει ένα κρασί με μπουκέτο από αρώματα δαμάσκηνου, καφέ, πιπεριού, μελάνι και ζαμπόν, με στόμα γεμάτο και τανικότητα που μαρτυρά μια καλή δυναμικότητα εξέλιξης.συνοδεύει: Κρεατικά στην κατσαρόλα με πικάντικες σάλτσες, ψητά στη σχάρα, αλλαντικά.

κοτσιφΑλι, κτημΑ λυρΑρΑκη Το Κοτσιφάλι συνοινοποιείται συνήθως μαζί με τη Μανδη-λαριά, κι αυτό συμβαίνει λόγω της έλλειψης σταθερότητας στο χρώμα του. Έτσι, στην Κρήτη υπάρχουν αρκετοί ΠΟΠ οίνοι με χαρμάνια των δυο ποικιλιών. Μονοποικιλιακές οινοποιήσεις του θα βρούμε λίγες. Μία αξιόλογη εξ αυτών είναι από το Κτήμα Λυραράκη. Σε αυτό το κρασί το Κοτσι-φάλι εκφράζεται με ένα μεσαίας έντασης, διάφανο ερυθρό χρώμα, με κερασένια μύτη, με ίχνη από πιπέρι και φρέσκα βότανα, ευκολόπιοτο και ζουμερό, μεσαίου όγκου, με τραγανή οξύτητα και φρουτώδες τελείωμα. συνοδεύει: ντοματοσαλάτες, πίτσες, λαδερά λαχανικά.

μεσενικολΑ, οινοποιειο κΑρΑμητρου Ποικιλία: Μαύρο ΜεσενικόλαΑυτό το σπάνιο κρασί από τη λίμνη Πλαστήρα διακρίνεται από ένα ερυθρό λαμπερό χρώμα κι αρώματα κόκκινων φρούτων και αποξηραμένων ξηρών καρπών, βανίλιας και βουτύρου. Στόμα παχύ, ελαφρά τανικό, με οξύτητα.συνοδεύει: Ψητά κρέατα, μαγειρεμένα λιπαρά κρέατα και μεγάλα λιπαρά ψάρια μαγειρεμένα με παραδοσιακές συνταγές.

ΑΒΑτον, κτημΑ γεροΒΑσιλειουΠοικιλίες: Λημνιό, Μαυρούδι, ΜαυροτράγανοΑπό το Κτήμα Γεροβασιλείου, στην Επανομή, δοκιμάζουμε ένα θαυμάσιο χαρμάνι τριών καθαρόαιμων ελληνικών ποικιλιών, που εκφράζονται με σκούρο κόκκινο, σχεδόν μαύρο χρώμα, με αρώματα μαρμελάδας φρούτων, μελιού και γλυκών μπαχαρικών, αλλά και βανίλιας, κακάο και κα-πνού. Έχει στόμα γεμάτο και πληθωρικό, αν και ταυτόχρονα φιλικό, με ωραία ισορροπημένη οξύτητα και θαυμάσιες τανίνες σε εξέλιξη. συνοδεύει: Κρέας μαγειρεμένο στο φούρνο ή την κατσαρόλα, με πλούσια, συμπυκνωμένη κόκκινη σάλτσα.

λημνιώνΑ, κτημΑ ΘεοπετρΑΜια ποικιλία που αποδεικνύεται χαρισματική, έτσι όπως αντιμετωπίζεται από το οινοποιείο της οικογένειας Τσιλιλή

στα Μετέωρα. Έχει πυκνό κερασί χρώμα, μύτη εκφραστική και με χαρακτήρα, που απαρτίζεται από νότες μαρμελάδας, βύσσινου και ξερών δαμάσκηνων, με ίχνη από βιολέτα και γλυκά μπαχαρικά. Στόμα μέτριου όγκου, με τανίνες ευδιά-κριτες και οξύτητα κοφτερή.συνοδεύει: Γλυκόξινα πιάτα, πουλερικά με πικάντικες σάλτσες, πίτσες και ζυμαρικά με κόκκινες σάλτσες.

γεροντοκλιμΑ ΒερτζΑμι, Αμπελώνεσ ΑντώνοπουλουΤο Βερτζαμί είναι περισσότερο γνωστό ως Λευκαδίτικη ποικιλία, όμως οι Αμπελώνες Αντωνόπουλου στην Πάτρα έδωσαν μια άλλη, πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση στην ποι-κιλία, δίνοντας ένα βαθύχρωμο, κοσμοπολίτικο κρασί με συμπυκνωμένο φρούτο, μεταλλικότητα, όπως επίσης και ένα μπουκέτο από αρώματα δρυός, δέρματος, καραμέλας και βοτάνων. Στόμα ρουστίκ, πληθωρικό, με ζωηρά τα αρώματα της μύτης, με οξύτητα ισχυρή και τανικότητα που το κάνει ιδιαιτέρως αρρενωπό.συνοδεύει: Κρεατικά στα κάρβουνα, πιάτα με μπαχαρικά, εδέσματα με μανιτάρια.

Ξενολοο, οινοποιιΑ γΑΒΑλΑΠοικιλίες: Μαυροτράγανο, Βουδόματο, ΑθήριΟι δύο ερυθρές ποικιλίες χαρμανιάζονται μαζί με το λευκό Αθήρι, δίνοντας ένα πολύ ιδιόμορφο κρασί, με το χαρακτήρα της Σαντορίνης εντυπωμένο στο DNA του. Έντονη διαφάνεια στο κεραμιδέρυθρο χρώμα του, αρώματα από μαρμελάδα βύσσινο, σταφίδα, καφέ, γαρίφαλο και μοσχοκάρυδο στη μύτη. Στόμα κοφτερό και ιδιότροπο, μεσαίου όγκου, με τανίνες παρούσες. συνοδεύει: Λαδερά λαχανικά, τηγανιτά και μεζεδάκια, σαγανάκια θαλασσινών.

μΑυροτρΑγΑνο, κτημΑ ΧΑτζηδΑκη Ένα περιορισμένης εμφιάλωσης κρασί, με μια πινελιά από Μανδηλαριά. Η Σαντορίνη γίνεται προφανής μέσα από τον ξεχωριστό χαρακτήρα του, που διακρίνεται για το βαθύ ερυθρό χρώμα του, τα αρώματα φρέσκων μαύρων φρούτων, τη μεταλλικότητα και τη γήινη αίσθηση. Καλής πυκνότητας σώμα και τανίνες πικάντικες κι άγουρες ακό-μα, που φαίνεται πως χρειάζονται κι άλλο χρόνο για να μαλακώσουν. Έντονη αίσθηση βαρελιού στην επίγευση και ελαφριά πικρίλα. συνοδεύει: Κόκκινα κρέατα και γενικά φαγητά με κόκκινες σάλτσες.

Rossiu Di Munte, ΒλΑΧικο, κΑτώγι ΑΒερώφΈνα ρουστίκ κρασί με πυκνό ερυθρό χρώμα και γενναιόδωρη μύτη με αρώματα κόκκινων ώριμων φρούτων και αρωματι-κών βοτάνων όπως μέντα, μπαχαρικά, πιπέρι και βανίλια. Είναι αρκετά λιπαρό, με απαλή γεύση που θυμίζει ώριμο δαμάσκηνο, έχει ισορροπία κι αργό, επίμονο τελείωμα. Μια ποικιλία γηγενής, της περιοχής των Ιωαννίνων, που καθώς φαίνεται έχει τα φόντα να μεγαλουργήσει. συνοδεύει: Σύνθετα πιάτα με κόκκινα κρέατα και κυνήγια, αλλά και με αρνί σούβλας, εντόσθια, αλλαντικά και πικά-ντικα παλαιωμένα τυριά.

τσΑπουρνΑκοσ, κτημΑ ΒογιΑτζη Η σπάνια αυτή ποικιλία οινοποιείται στο Βελβεντό, δίνοντας ένα πολύ ξεχωριστό, ρουστίκ κρασί. Έχει σκούρο βυσσινί χρώμα, μέτριας έντασης μύτη με το βύσσινο να εξελίσσεται ώριμα, δίνοντας τη θέση του σε αρώματα ντομάτας, βαρελι-ού, βανίλιας και ξύλου, με κάποιες φυτικές νύξεις. Νόστιμο στόμα, καλοδομημένο, με στρογγυλές τανίνες, πιπεράτη και αρκετά καλής διάρκειας επίγευση. συνοδεύει: Κρέας μαγειρεμένο με φρούτα, πατέ χοιρινού, πιάτα με ξηρούς καρπούς και γλυκές αποχρώσεις, ώριμα κίτρινα τυριά.

Οι ετικέτες

LOOKING BACK ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΣΑΜΟΥΡΑ Loukas Hapsis/www.iml.gr

Ρετσίνα έχουμε;Απ’ τις τραγανές μαριδούλες, τα μερακλήδικα μπακαλιαράκια και τις καυτερές σκορδαλιές

της Σαρακοστής μέχρι τα γιομίδια, τα συκωτάκια-τηγανιά και τις πικάντικες κοπανιστέςτου πασχαλινού φαγοποτιού, όταν μιλάμε για κλασικό ελληνικό τραπέζι,

η σωστή ερώτηση είναι μία: «Ρετσίνα έχουμε»;

Πριν από πολλά χρόνια σήκωνα το φρύδι με ελαφρύ σνομπισμό στο άκουσμα της λέ-ξης «ρετσίνα», βάζοντας κι εγώ ένα κάποιο χεράκι στη μακροημέρευση της… ρετσινιάς της. Όμως τότε είχα καλό ελαφρυντικό: βλέπετε, ανήκω στη γενιά που πρόλαβε να μεθύσει με εκείνα τα απερίγραπτα χύμα «απόκρασα», τα οποία έφεραν αναιδώς το όνομά της και σερβίρονταν κατά τόνους ανά την ελληνική επικράτεια. Ευτυχώς για μένα πολύ σύντομα είχα την τύχη να αλλάξω μια και καλή γνώμη για το πιο παραδοσιακό κρασί του ελληνικού τραπεζιού -αν και μάλλον ανορθόδοξα.

Για την ακρίβεια, ήμουν στα Χανιά. Άνοιξη, στην καρδιά της μέσα. Ήταν Παρασκευή των Τελευταίων Χαιρετισμών, οι ορδές των του-ριστών δεν είχαν κάνει ακόμη την εμφάνισή τους στα σοκάκια του παλιού βενετσιάνικου λιμανιού, μια δροσερή λιακάδα απλωνόταν στην πόλη, παρότι ήδη μεσημέρι. Χαρά Θεού! Καθόμουν σε μια περιποιημένη αυλή -πόδια στον ήλιο, χέρια στον ίσκιο της μουριάς- απολαμβάνοντας το θαλασσινό αεράκι που έφτανε ως εκεί και περιμένοντας έναν φίλο μου με τη γυναίκα του, Χανιώτες κι οι δύο, να βγάλουν κάτι φρέσκα ψαράκια απ’ το τηγάνι να τσιμπήσουμε. Κάπου απ’ τη γειτονιά ερχόταν ένα ονειρικό ταξιμάκι - κάποιος οργανοπαίχτης πρέπει να έκανε πρόβα για το βράδυ. Ορέχτηκα να πιω. «Την τσικουδιά πού την έχεις;» ρώτησα τον Μανόλη, όντας σίγουρη για το συνοδευτικό ποτό μας, καθώς πρώτον ήμασταν στο νησί της τσικουδιάς και δεύτερον είναι εξαιρετικός παραγωγός κι ο ίδιος. «Κουζουλάθηκες, μωρέ;» μου αντιγύ-ρισε έκπληκτος. «Τσικουδιά θα πιούμε με τις κουτσομούρες; Η κουτσομούρα, κορίτσι μου, θέλει μόνο καλή, παγωμένη ρετσίνα, σωστά αρωματισμένη, και καλή παρέα. Τίποτε άλλο».

Καθώς οι Κρητικοί δεν καταλαβαίνουν και πολλά από σηκωμένα φρύδια, εγκατέ-λειψα χωρίς δεύτερη κουβέντα τις θεωρίες μου περί «ανωτερότητας του αρετσίνωτου κρασιού» και γέμισα το ποτήρι μου ρετσίνα. Ευτυχώς. Γιατί εκείνη τη μέρα λύθηκε μια παρεξήγηση που θα μου στερούσε πολλές

μελλοντικές απολαύσεις. Διότι δεν είναι μόνο οι κουτσομούρες που θέλουν καλή ρετσίνα, αλλά μια ντουζίνα απ’ τους παραδοσιακούς μεζέδες μας και ειδικά αυτοί του τηγανιού –για να μην πω για τις τυροκαυτερές και τις σκορδαλιές και τα τόσο έντονα συνοδευτι-κά του ελληνικού τραπεζιού, ενώπιον των οποίων τα περισσότερα λευκά κρασιά τα βρίσκουν μάλλον σκούρα. Το ανορθόδοξον του πράγματος έγκειται στο ότι έμαθα να εκτιμώ τα σπάνια χαρίσματα του Σαββατιανού και του Ροδίτη, των δύο βασικών ποικιλιών της ρετσίνας, στην ξεμυαλίστρα Κρήτη, πολλά ναυτικά μίλια μακριά απ’ το σπίτι

τους δηλαδή. Όπως ήδη θα ξέρετε, τέτοια αμπέλια βρίσκει κανείς κυρίως στην Αττική, τη Βοιωτία, την Εύβοια και την Πελοπόννησο. Ας είναι. Συνηθίζοντας γρήγορα τον έντονο χαρακτήρα της, έμαθα να τον εκτιμώ και να ξεχωρίζω ποια από τα αγαπημένα μου ταβερνάκια, μεζεδάδικα, ρεμπετάδικα της εποχής των φοιτητικών μου χρόνων είχαν πραγματικά καλή ρετσίνα: σχεδόν κανένα. Όταν όμως, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’90, η ελληνική οινοποίηση στράφηκε προς αυτόν τον πολύτιμο τοπικό θησαυρό μας, οδηγώντας τη ρετσίνα στη νέα της εποχή, προτιμούσα πλέον την εμφιαλωμένη.

Τη λέω «πολύτιμο τοπικό θησαυρό» όχι γιατί μου έλειψαν οι πιο μετρημένοι χαρα-κτηρισμοί, αλλά γιατί αυτό είναι. Κάθε γουλιά ρετσίνας κουβαλάει μέσα της τόσα γαστρο-νομικά, κοινωνικά, ιστορικά και γεωλογικά χαρακτηριστικά αυτού του τόπου, που είναι από μόνη της ένα μικρό πολιτισμικό γεγονός με ελληνική σφραγίδα. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχει χαρακτηριστεί Προϊόν Ονομασίας κατά Παράδοση και δεν επιτρέπεται να παραχθεί σε οινοποιεία εκτός Ελλάδας. Αυτό το γνήσια λαϊκό και 100% ελληνικό κρασί, των παρα-θαλάσσιων ταβερνείων, των υπόγειων κρασο-πουλειών, της παλιάς αθηναϊκής πλακιώτικης ή μη ταβέρνας, αλλά και των κουτουκιών της Μεταπολίτευσης, δέθηκε με την ιστορία των ελληνικών αμπελιών, του ήλιου και των πεύκων ήδη από την αρχαιότητα… Το ρετσίνι τους, βλέπετε, στο οποίο η ρετσίνα χρωστάει το όνομα και τη μισή αρωματική της χάρη, χρησιμοποιήθηκε αρχικά είτε ως φυσικό υλικό στεγανοποίησης για το σφράγισμα των αμφορέων είτε ως φυσικό συντηρητικό για τη μακροημέρευση του οίνου. Τέτοιες μέρες, μάλιστα, απριλιάτικες, άρχιζε παλιά η συλλογή του ρετσινιού, προϊόν της φύσης αλλά και του ανθρώπινου μόχθου, καθώς συν τοις άλλοις προϋπέθετε πελέκημα των πεύκων για να αυξηθεί η παραγωγή τους σε κεχριμπαρένια «δάκρυα». Την άλλη μισή αρωματική της χάρη τη χρωστάει βέβαια στα φρουτώδη αρώματα του σαββατιανού και του ροδίτη. Όταν ο οινοποιός είναι ταλαντούχος και ξέρει να κρατά τη λεπτή αυτή ισορροπία, ώστε ο έντονος χαρακτήρας του ρετσινιού να μην καπελώνει τις αρετές των ποικιλιών, κι όταν χρησιμοποιείται α’ ποιότητας μούστος, η ρετσίνα δε φοβάται τίποτα και κανέναν. Αυτή την υψηλή ποιότητα στην πρώτη ύλη και την ιδανική αναλογία σε ρητίνη κατά-φερε να εξασφαλίσει σταθερές η σύγχρονη οινοποίηση και να μας παραδώσει ένα κρασί σημερινό, υψηλών προδιαγραφών, ένα κρασί της νέας εποχής, που κουβαλάει μέσα του όλη την ιστορία τού χθες. Ένα εμβληματικό του τόπου μας κρασί, που δε θα σταματήσουμε ποτέ να πίνουμε. Τουλάχιστον όχι όσο το τηγάνι θα βγάζει μπακαλιάρους (άντε, και κουτσομούρες) και το γουδί (άντε, και το μπλέντερ) σκορδαλιές…

140

Οι ΜαϊντανΟι

Οι Μαϊντανοί ξανάρχονταιΞεφυτρώνουν παντού, μιλούν ακατάπαυστα, (νομίζουν ότι) έχουν άποψη για όλους και για όλα,

σχολιάζουν τους πάντες και κάποιος πρέπει να τους ξανακλείσει στην κουζίνα τους. Αλλά μέχρι τότε…

-Καλεεεεεεεεέ! Καλέ, εσένα λέω. Γιορ φέις σάουντς φαμίλιαρ. Μήπως είσαι η χονδρή δίδυμη αδερφή εκείνης της ανορεκτικής ψυχής που δουλεύαμε μαζί κάποτε στις υπόγειες κουζίνες του ICookGreek;-Όχι, είμαι η ίδια η ανορεκτική ψυχή αυτο-προσώπως. Απλώς το σώμα μου αυτονομή-θηκε και πάσχει πλέον από βουλιμία. Κάνω όμως διαλογισμό και ελπίζω ότι σύντομα θα τα ενώσω πάλι σε μια αρμονική ισορροπία του τρόμου.-Καλέ, έλα να φιλήσω τον αέρα, μη μου φύγει το λίπστικ, που έχω να σε δω τόσο καιρό… Πού είσαι εσύ; -Στον οικογενειακό μας Πύργο στο Μπορντό –πλήττω περιμένοντας τα ερυθρά κρασιά μας να παλαιώσουν. Με δουλεύεις, μωρή; Πού θέλεις να είμαι; Στο ημιυπόγειο, στην Κυψέλη είμαι και παλεύω να φτιάξω το σιφόνι.-Αχ, τι γκλάμουρ. Να το βγάλεις στο twitter,αγαπημένη μου. Θα γίνεις η νέα Μενεγάκη.-Το θέμα δεν είναι να γίνω εγώ η νέα Με-νεγάκη, ανόητη, το θέμα είναι να ξαναγίνει η νέα Μενεγάκη η παλιά.-Τώρα σε χάνω.-Θέλω να πω ότι δεν αντέχω άλλη άβαφη, μαλλιοξασμένη Ελένη να μαζεύει παραπού-λες στην ποδιά και να τηγανίζει μπακαλιάρο στην Άχλα. Αυτό.

-Μα είναι η νέα τάση της ελληνικής σόου μπιζ. Θέλει, λέει «να είναι ο εαυτός της».-Ω θεέ μου, είναι το πιο τρομακτικό νέο που ακούω μετά την απόλυση 15.000 υπαλλήλων. Μα πόσα πια να αντέξει αυτός ο λαός;-Δεν αφήνεις τους οδυρμούς να μου πεις τι κάνεις κατά τα άλλα;-Σου είπα, αλλά δε με προσέχεις. Κατά τα άλλα, παλεύω να φτιάξω το σιφόνι.-Τρία χρόνια που έχω να σε δω παλεύεις να φτιάξεις το σιφόνι;-Να σου θυμίζω ότι είμαι μαγείρισσα και ζητώ να κριθώ ως τέτοια. Δεν είμαι υδραυ-λικός, εντάξει;-Εντάξει, αλλά γιατί δε φωνάζεις έναν υδραυλικό να τελειώνεις κάποτε;-Γιατί είμαι άνεργη μαγείρισσα, γι’ αυτό.-Καλά, και πώς πάχυνες έτσι, μαϊντανή μου συνμαγείρισσα, μετά από 3 χρόνια Μνημόνια και χωρίς δουλειά;-Επειδή, κοινωνικά αγράμματη φιλενάδα μου, τα πακέτα από τα Δίκτυα Αλληλεγγύης, καλή τους ώρα, με τα οποία επιβιώνω ως σήμερα δε βοηθάνε να κρατήσω τη γραμμή μου –τους τελευταίους 36 μήνες τρώω εναλλάξ όσπρια, μακαρόνια και αλεύρι. -Μην το λες, η υδατανθράκωση είναι κλασικό κόλπο της αθλητικής διατροφής. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν πιάνει σε σένα…

-Δε μου λες, χρυσό μου, οι αθλητές τρώνε μια συσκευασία 1+1 δώρο σπαγγέτι και μετά πάνε στο σαλόνι να δουν «Κάτι ψήνεται»;-Βλέπεις «Κάτι ψήνεται»;-Ναι, είναι η μόνη μαγειρική εκπομπή που μου φτιάχνει το κέφι. Χαζεύω τα αδιανόητα σπίτια των συμμετεχόντων κι αμέσως νιώθω καλύτερα για το δικό μου.-Μωρή, τώρα που είπες σπίτι, τ’ άκουσες ότι ο Ριμπολόβλεφ, ο Ρώσος που αγόρασε το Σκορπιό, πήρε κι ένα διαμέρισμα του παιδιού του 88.000.000 δολαρίων στη Νέα Υόρκη;-Το άκουσα. Πιάνει και στην Κυψέλη Star.-Και τι έχεις να πεις γι’ αυτό;-Ότι μ’ αυτές τις ευκαιρίες το πρόβλημα είναι μη σου βγάλουν μετά ζημιές στα υδραυλικά και αναγκαστείς να τις πληρώσεις στο τέλος χρυσάφι. -Θα μιλήσεις ποτέ σοβαρά;-Εσύ;-Ωραία, ας μιλήσουμε σοβαρά. Πώς σου φάνηκε το νέο σόου Your Face Sounds Familiar;-Πάρα πολύ πετυχημένο. Η Εντίθ Πιάφ κατόρθωσε μετά από σκληρή δουλειά να θυμίζει ασύλληπτα πολύ την Μπέσυ Μάλφα και ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν φτυστός ο Αλέξανδρος Ρήγας. Μπράβο, μπράβο!!!

Με μια πιο-λακωνική-δε-γίνεται ανακοίνωση το Mega πριν από ένα μήνα περίπου ανακοίνωσε και επισήμως ότι ο πιο πολυδιαφημισμένος διαγω-νισμός τηλε-μαγειρικής, που καθήλωσε χιλιάδες τηλεθεατές στις οθόνες τους μέχρι τον Ημιτελικό του, δε θα έχει νικητή, λόγω «οικονομικών εκκρε-μοτήτων» με τους –απλήρωτους εδώ και ένα χρόνο απ’ ό,τι λέγεται– τεχνικούς της σειράς. Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για «παγκόσμια πρώτη» στην ιστορία της τηλεόρασης. Το «σενάριο» περί της μη διεξαγωγής Τελικού κυκλοφορούσε αρκετές μέρες πριν στο διαδίκτυο, αλλά φάνταζε τόσο αστείο, που δεν θα έδινε κανείς περισσότερη σημασία απ’ ό,τι ενδεχομένως σε ένα «αποκλειστικό ρεπορτάζ» που έφτασε στο inbox του μέσω chain-mail…

Φαίνεται όμως ότι η πραγματικότητα ανταγωνίζε-ται ευθέως την τρολιά –και καμιά φορά τη νικάει κιόλας. Έτσι, ο Master Chef II μας δίδαξε:

Α. Ότι οι ιθύνοντες του mega δε βρήκαν τρόπο να καλύψουν τα γυρίσματα του ενός και μοναδικού επεισοδίου (!) του Τελικού, του σημαντικότερου

δηλαδή όλων των άλλων επεισοδίων που βρήκαν τρόπο να καλύψουν. Μα είναι δυνατόν; Είναι.Β. Ότι η έννοια του «σεβασμού στον τηλεθεατή» αγνοείται μαζί με τον… επόμενο master chef –mega μου, σα να μην είσαι και πολύ δικό μου τελικά.Γ. Ότι μαζί με τους απλήρωτους τεχνικούς, στο χορό του δικαστικού αγώνα, μπαίνουν πλέον οι Λευτέρης Λαζάρου, Γιάννης Λουκάκος και Δημή-τρης Σκαρμούτσος, αφού και οι τρεις σεφ-κριτές αποφάσισαν να διεκδικήσουν στο δικαστήριο τα δεδουλευμένα τους –δεν κάνουμε διακρίσεις σε σταρ και ξεστάρ, όλοι απλήρωτοι!Δ. Ότι κατά ένα περίεργο τρόπο μπορείς να έχεις χρήματα για να αγοράζεις, να γυρίζεις και να δια-φημίζεις νέες σειρές (εγχώριες ή μη, αδιάφορο), ενώ ταυτόχρονα δεν έχεις χρήματα να πληρώσεις τις προηγούμενες.Ε. Ότι τα δάκρυα του Αριστοτέλη που αποχώρησε με την ατάκα «απογοήτευσα το κοινό» χύθηκαν άδικα – Όχι, αγόρι μου, υπερεκτίμησες, δεν ήσουν εσύ σε θέση να απογοητεύσεις το κοινό, άλλοι ήταν. Και μάλλον το πέτυχαν.

Όσα μας δίδαξε ο Master Chef IIΚαι η αναζήτηση του επόμενουΈλληνα Master Chef, κυρίες και κύριοι,συνεχίζεται. Για πάντα.

142

43

ATHENS NOISE ή οι βλαβερές συνέπειες της ησυχίας ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ

«Μα όλοι οι ανισόρροποι σε εσένα τυχαίνουν;»«Δεν μπορεί να φταίνε μόνο αυτοί… κάτι βλέπουν κι έρχονται και σου μιλάνε…»!

Τάδε έφη κολλητός με πολλά ένσημα φιλίας… Κάνε φίλους, σου λένε μετά…

Κι αυτό με αφορμή τον Παύλο, τον barista του Forest στο South Polis, ο οποίος συχνά μου ετοιμάζει το fredo, εκείνον τον ιερό πρωινό espresso, που πριν πιεις την πρώτη δε μπορείς να σκεφτείς καθόλου και τίποτα. Αυτός λοιπόν στη μόνη σκέψη που μπορούσα να αρθρώσω εκείνο το πρωί και ήταν δύο λέξεις: «Ωραία μπλούζα», μου έδωσε την απά-ντηση «Δεν τη διάλεξα εγώ. Αγοράζω πάντα αυτό που μου προτείνουν οι πωλήτριες. Αν δεν επεμβαίναμε με αυθάδεια στη δουλειά των άλλων, δεν θα είχαμε ξοκείλει! Θα είχε συντηρηθεί η κοινωνία σε ισορροπία»... Και μη φανταστείτε ότι το μάτι γυάλιζε. Όχι. Ήταν απολύτως νηφάλιος και σοβαρός όταν μου το έλεγε, αφήνοντάς με ενεό να ψάχνω τη συνάρτηση που μπορεί να συνδέει το Zara (που κανείς δεν υπάρχει να σου προτείνει τι να πάρεις) με τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Όχι, δεν τη βρήκα. Τον Παύλο όμως έκτοτε πολύ τον συμπαθώ! Ένα δίκιο ο εν-σηματούχος φίλος το έχει μάλλον…

Το South Polis αποτελεί μια έκπληξη όποτε κι αν το επισκεφτείς και είναι μακράν καλύτερο από το Τροκαντερό – Μαρίνα Φλοίσβου! Εντάξει, δεν είναι δίπλα στη θάλασσα, αλλά δεν στριμώχνεσαι, δεν σε πνίγει η περατζάδα κι επίσης δε φοβάσαι ότι μόλις χάσεις το παιδί από τα μάτια σου θα βουτήξει να βρει τον Μπομπ, τον Πάτρικ και τον Καλαμάρη. Βρίσκεται επίσης δίπλα από το θωρηκτό Αβέρωφ και μπροστά από το Ταε Κβο Ντο και αποτελεί όαση για την περιοχή. Η άνοιξη, κατά τη γνώμη μου, είναι η καλύτερη εποχή για το πάρκο. Μπορείς να ξεκινήσεις από το πρωί, να πιεις τον καφέ σου ήσυχα στο Flocafe, μετά να ψωνίσεις στο Jumbo για τα βαφτιστήρια γιατί Πάσχα έρχεται, μεσημεράκι μπορείς να τσιμπήσεις στο τυπάδικο σουβλατζίδικο Palais de Pitta και μέχρι να αρχίσουν οι προβολές στο Village, χαλαρώνεις στον prive χώρο λουσίματος του φευγάτου κομμωτηρίου Cut Walk, ώστε το βράδυ να καταλήξεις -αφού ξανατσιμπήσεις κάτι στα Goody’s- να πιεις ένα κοκτέιλ στα deck του Forest! Τρόπος του λέγειν, δηλαδή, γιατί αν έχεις τόσο χρόνο ώστε να κάνεις όλα αυτά, μάλλον είσαι άνεργος, οπότε δε νομίζω ότι θα έχεις τόσο κέφι.

Αν είστε λίγο πιο εναλλακτικοί στο θέμα «Πασχαλινά δώρα» κι επειδή το θέμα «βαφτι-στήρι» δε σηκώνει αναβολή, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε στο facebook τη σελίδα «Yellow Sugar Cupcakes». Η δη-μιουργός των πολύ όμορφων πασχαλινών λαμπάδων που θα δείτε και των ακόμη πιο νόστιμων και ευφάνταστων πασχαλινών μπισκότων που σας προτρέπω να φάτε, Sonja Norman, μετά από πολυετή και εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα ως στέλεχος σε πολυ-εθνικές, αποσύρθηκε στο home sweet home και ξεκίνησε μια εξίσου sweet επιχείρηση με cup cakes και γλυκά γενεθλίων σχεδιασμέ-να ειδικά για κάθε περίσταση. Μπείτε στην ιστοσελίδα, περιδιαβείτε τις φωτογραφίες και θα εκπλαγείτε!

Όπως επίσης θα εκπλαγείτε αν περι-διαβείτε και την Ευφρονίου στα χαμηλά του Παγκρατίου, εκεί που η Σπ. Μερκούρη συναντάει τη Βασ. Κωνσταντίνου! Οι ανθι-σμένες νεραντζιές είναι τόσες πολλές, που το άρωμα πλημμυρίζει όλη την περιοχή, χωρίς υπερβολή. Βρέθηκα εκεί πριν λίγες μέρες και τσάκισα δυο-τρεις κλάδους. Όσοι μπήκαν μέχρι το βράδυ στο γραφείο που δούλευα δεν κατάφεραν να αντισταθούν να σχολιάσουν το άρωμα των ανθέων, με αποκορύφωμα μια ξανθιά δικηγορίνα η οποία δε δίστασε να μαντέψει το φυτό προ-έλευσης. Το μύρισε προσεκτικά, σκέφτηκε και αποφάνθηκε: γιασεμί!!! Μήπως πρέπει να προσθέσουν ένα μάθημα γεωπονίας στη Νομική; (Παρεμπιπτόντως, κι αυτή την ανισόρροπη τη συμπαθώ…)

Όπως πολύ συμπάθησα και τη Βάλια Γεωργιάδη, μια γλυκύτατη, πολύ όμορφη (πλην όμως ισορροπημένη) αρχιτεκτόνισσα η οποία μετά τις σπουδές της στο Πολυτεχνείο της Πάτρας σπούδασε στο Λονδίνο διάφορα περίεργα και επέστρεψε για να ανοίξει θαρραλέα, ανάμεσα στις προαναφερθείσες νεραντζιές της Ευφρονίου, ένα γραφείο/atelier στο οποίο μπορείς να οραματιστείς το νέο σου σπίτι ή να μεταμορφώσεις το παλιό σου ή να αγοράσεις αν είσαι κοριτσάκι γόβες, καπέλα και τσάντες για laptop, που πάλι μόνη της τα φτιάχνει και τα έχει ανάμεσα στις προσωπογραφημένες πέτρες!!! Η Βάλια ανήκει σε εκείνη την ομάδα ευεργετημένων που συχνά κατηγορώ ότι σαρώνουν όλα τα ταλέντα χωρίς να αφήνουν τίποτα για εμάς τους υπόλοιπους… Αν βρεθείτε στην περιοχή, ψάξτε το! Θα βρείτε απολαυστικές δημιουργίες σε εξαιρετικές τιμές!

ΥΓ: Η στήλη αυτή γράφεται απολαυστικά στο Café Mosaic, ακούγοντας groovy μουσική, πίνοντας κόκκινο κρασί και χαζεύοντας τους μαυροπίνακες με τις κιμωλίες στους τοίχους που θυμίζουν σχολικές αίθουσες, τα χρωματιστά λαμπάκια που θυμίζουν Χριστούγεννα και τα διαφορετικά μεταξύ τους retro πλακάκια στρωμένα στο δάπεδο και στη μετόπη του μπαρ. Ο χώρος ζεστός, οι σερβιτόροι χαμογελαστοί, ο Βασίλης στο μπαρ ευγενικός, οι πελάτες ωραίοι και η στήλη να μη μπορεί να «κλείσει», λόγω μιας γλυκιάς και ανεπαίσθητης μέθης…

ΥΓ2: Καλή Ανάσταση!

South Polis / Flocafe-Forest-Goody’s-Palais de Pitta-Village-Jumbo, Παλ. Λεωφ. Ποσει-δώνος & Μωραϊτίνη, Δέλτα Παλ. Φαλήρου,Yellow Sugar Cupcakes, Sonja Norman, 6944-694207,Intuition Design Shop, Ευφρονίου 9, 6972-474260, www.intuitiondesign.grCafé Mosaic, Ρωμανού Μελωδού 7, Χαλάνδρι, 210-6856560

@ : [email protected] εκφραστείτε ελεύθερα εδώ, χωρίς αιδώ! Στείλτε σκέψεις, ιδέες, διαφωνίες, φωτογραφίες…

144

RED HOT CHILI PEPPER

...την όµορφη, έξυπνη, σύζυγο, µητέρα, ετών 39,πολυάσχολο στέλεχος που… µόλις απολύθηκε;

Ποιος (δεν)

φοβάται...Η Μεγάλη Εβδοµάδα των Παθών και η Σταύρωση φτά-νουν οσονούπω, µα περισσότερο από αυτό περιµένω το φινάλε, την Ανάσταση! Το happy end είναι εκείνο που µου λείπει, είναι εκείνη η ελπίδα ότι τα πράγµατα θα αλλάξουν µετά το µαρτύριο…

Και δεν εννοώ τα οικονοµικά και δεν εννοώ τα πολιτικά. Όχι ότι δε µε ενδιαφέρουν, ότι δε µε αφορούν, αλλά δεν µε ελκύουν καθόλου -και δεν φταίω εγώ… Θες ότι δε µπορώ να κάνω τίποτα για να τα αλλάξω, θες ότι ο Στουρνάρας δε µαθαίνει τίποτα από την κραταιά Μενεγάκη και δεν κρεµάει καµία φωτογραφία στο Instagram, εγώ βαριέµαι!

Γιατί µία η ζωή που τρέχει, αυτή η καθηµερινή που σε βαραίνει, αυτή η δύσκολη µε τους απλήρωτους λογαρια-σµούς, αυτή η άχαρη µε το χαράτσι και άλλη η ζωή εκείνη µε τις φωτογραφίες στο application που φιλοξενεί ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή! ∆ιότι ποια πράξη έχει νόηµα αν δεν την κρεµάσεις στον ιντερνετικό σου λογαριασµό; Πάνε πλέον, φίλε Φαλλιέρε, εκείνες οι οδηγίες για το πετυχηµένο ψήσιµο αρνιού. ∆εν έχει καµία σηµασία αν το έχεις χαµηλά ή ψηλά, ούτε πόση ώρα το γυρίζεις γρήγορα. Σηµασία έχει να σταθείς δίπλα του την ώρα που περιστρέφεται, να το απαθανατίσεις και να το µοιράσεις στους φίλους σου! Μόνο τότε είναι πετυχηµένο.

Και µην την αποπαίρνεις τη στήλη, Γιάννη (εσένα εννοώ Στουρνάρα), γιατί εµµέσως πλην σαφέστατα οι δρόµοι σας διασταυρώνονται. Από τότε που η Ελένη ανακάλυψε το Instagram, έχασαν οι παπαράτσι τη δουλειά τους, η ανεργία αυξήθηκε και η κρίση βάθυνε! Πού να προλάβει ο µεροκαµατιάρης ο φωτορεπόρτερ να βγάλει είδηση; Κάποτε κινδύνευε να πέσει από τα βράχια για να τη βγάλει αχτένιστη να σερβίρει µπακαλιάρο, και τώρα το κάνει µόνη της. Γιατί, Ελένη, παίρνεις τη µπουκιά από το στόµα των παιδιών;

Και γιατί µόνο η Ελένη; Έβαλα λοιπόν το µεγάλο µου γιο να µε ενηµερώσει και ετοιµάστηκα «Πόση αµµωνία βάζει η Chili Pepper στα πασχαλινά κουλούρια της;», «Μαχλέπι εναντίον Μαστίχας: η C.P. παίρνει θέση!», «∆είτε πώς πετυχαίνει η C.P. το απόλυτο κόκκινο αυγό»… Τώρα που πήρα φόρα, δεν ξέρω τι µου γίνεται!

Όπως δεν ξέρει τι του γίνεται µάλλον κι ο Σάκης… Θα παίξει, λέει, στην Επίδαυρο το καλοκαίρι Βάκχες! Να και κάποιος που θα σταυρωθεί µεσοκαλόκαιρα. Μα καλά δεν υπάρχει ένα χριστιανός να τον µαζέψει;! Μα καλά πόσο µ@λ@κ@ς είσαι, ρε φίλε… ∆εν βλέπεις ότι ο Λιγνάδης απλώς θέλει να κόψει εισιτήρια; Πώς σου περνάει από το µυαλό ότι µπορείς να αναµετρηθείς µε το ρόλο του ∆ιονύσου στο πιο επικίνδυνο έργο του Ευριπίδη; Εκτός αν το µόνο που σε ενδιαφέρει είναι να κρεµάσεις φωτογραφία στο προφίλ σου…

Καλή Ανάσταση σε όλους! (και σε σένα Σάκη!)

Με αγάπη …Chili Pepper

To icookgreek.com χορηγός

του Η. ΜαµαλάκηΟ Ηλίας Μαµαλάκης µάς δίνει πλέον καθηµερινό ραντεβού στα ερτζιανά. Ο γνωστός µάγειρας, δηµο-σιογράφος, γευσιγνώστης και πάνω απ’ όλα λάτρης του καλού φαγητού, εγκαινίασε τη συνεργασία του µε το ραδιοσταθµό Κόκκινο 105,5 τη ∆ευτέρα 1η Απριλίου.

Έτσι κάθε πρωί πλέον απ’ τις 9:50 έως τις 10:00 «Ο Ηλίας Μαµαλάκης ακουµπάει κόκκινο» και το icookgreek.com µαζί του ως χορηγός του δεκάλε-πτού του. Η εκποµπή θα επαναλαµβάνεται άλλες δυο φορές µέσα στη µέρα, στις 16:50 και στις 20:50 και µαζί το ραδιοφωνικό σποτ του icookgreek.com. Στο δεκάλεπτό του, που ακολουθεί το πρωινό µαγκαζίνο του νέου διευθυντή του σταθµού Κώστα Αρβανίτη «Η φυλή των φίλων» (7.00-9.50), ο Μαµαλάκης κάνει αυτό που ξέρει ίσως καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο: µιλάει για την ελληνική λαϊκή κουζίνα, εξι-στορεί τις καλύτερες ταξιδιωτικές του γαστρο-εµπει-ρίες και εκπέµπει τη σχεδόν εφηβική επιθυµία του για τη ζωή και τις απολαύσεις της, σε πείσµα της καταθλιπτικής κρίσης. Η πληθωρική παρουσία του Ηλία Μαµαλάκη εντάσσεται στο γενικό πλαίσιο της πλήρους αναδιάρθρωσης του Κόκκινου 105,5 που έχει ξεκινήσει ο Κώστας Αρβανίτης.

Το ανανεωµένο icookgreek.com δεν µεταφέρει απλά στο διαδίκτυο τις εκατοντάδες δοκιµασµένες συνταγές της εφηµερίδας ICookGreek, αλλά και πάρα πολλές καινούριες, που θα βρείτε µόνο στο σάιτ. Επιπλέον, διηγείται ιστορίες ανεπιτήδευτων φαγητών κι ανθρώπων φέρνοντας την ελληνική κουζίνα στα µέτρα µας και σχολιάζει µε το γνωστό (ενίοτε καυστικό) του τρόπο τα τεκταινόµενα στο χώρο της µαγειρικής και όχι µόνο. Το ανανεωµένο icookgreek.com διαµορφώνει µια καινούργια, καθηµερινή πια, σχέση µε όλους εκείνους που το αγάπησαν ως free press.

icookgreek.com Στρώνει τραπέζι για ανθρώπους

σαν κι εµάς!

Το αρνάκι µας… αλλιώςΠοιος είπε ότι το Πάσχα το αρνάκι επιδέχεται µόνο… σούβλα; Ανά την Ελλάδα, και κυρίως στα νησιά, κυκλοφορούν απίθανες πασχαλινές συνταγές για αρνάκι στο φούρνο. Αυτή που σας δίνουµε εµείς θα σας ξετρελάνει: τυλίγουµε το αρνάκι σε ρολό και απογειώνουµε τη γεύση του µε µεσογειακά µυρωδικά και TABASCO®. ∆εν υπάρχει τίποτα καλύτερο…

PUBLI

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 4-6 ΑΤΟΜΑ1 κοµµάτι αρνί, περίπου 3 κιλά, άκοπο, καθαρισµένο από περιττά λίπη και ξεκοκαλισµένο (ζητήστε από τον κρεοπώλη σας να επιλέξει όποιο κοµµάτι τον βολεύει καλύτερα για το ξεκοκάλισµα και γίνεται ρολό)½ φλιτζάνι µαϊντανός, ψιλοκοµµένος½ φλιτζάνι άνηθος, ψιλοκοµµένος½ φλιτζάνι δυόσµος, ψιλοκοµµένος4 φρέσκα κρεµµυδάκια, ψιλοκοµµένα3-4 σκελίδες σκόρδο, λιωµένες1 κουταλάκι του γλυκού Tabasco®

τρίµµα από 2 φέτες ψωµιού (µόνο η ψίχα)10 ντοµατίνια ξεφλουδισµένα και τρυπηµένα µε πιρούνι για να φύγουν τα υγρά τουςαλάτι και φρεσκοτριµµένο πιπέρι8-10 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗΠροθερµαίνετε το φούρνο στους 180οC. Ανακατεύετε σε ένα µπολ όλα τα µυρωδικά µαζί µε τα κρεµµυδάκια, το σκόρδο και το TABASCO®. Σοτάρετε σε 2 κουταλιές λάδι τις τριµµένες φέτες ψωµιού. Απλώνετε το κρέας µε την πέτσα προς τα κάτω, το χτυπάτε ελαφρά µε ένα ξύλινο σφυρί κουζίνας και το αλατο-πιπερώνετε. Το αλείφετε µε 3-4 κουταλιές λάδι και απλώνε-τε από πάνω το µείγµα µυρωδικών, έπειτα το σοταρισµένο τρίµµα του ψωµιού και στο τέλος βάζετε τα ντοµατίνια στη µέση. Πιάνετε τη µια άκρη του κρέατος και αρχίζετε να τυ-λίγετε το κρέας σε ρολό σφικτά. Όταν τυλίξετε το κρέας, το δένετε καλά µε σπάγκο. Σε µεγάλο τηγάνι, σε µέτρια προς δυνατή φωτιά, ζεσταίνετε 3-4 κουταλιές λάδι και ροδίζετε το ρολό καλά γύρω-γύρω. Το αφαιρείτε, το βάζετε σε ένα ταψάκι, αλατοπιπερώνετε και το ψήνετε στο φούρνο για περίπου 1 ώρα (ώσπου το θερµόµετρο ψητού –αν διαθέτε-τε- όταν το βυθίσετε στο ρολό, να δείχνει 75οC). Αφήνετε το κρέας να ξεκουραστεί σκεπασµένο µε αλουµινόχαρτο για 10’ προτού το κόψετε σε φέτες. Το σερβίρετε µε ολόκληρες µικρές βραστές πατάτες.

TipΜπορείτε να χρησιµοποιήσετε και µυρωδικά της αρε-σκείας σας, όπως βασιλικό, µαντζουράνα, φασκόµηλο, δενδρολίβανο κ.ά.

Αρνί ρολό στο φούρνο µε µυρωδικά και TABASCO®

To TABASCO® είναι ένα προϊόν µε παράδοση από το 1868, µετράει δηλαδή πάνω από 140 χρόνια ιστορίας! Είναι 100% φυσικό, φτιάχνεται από διαλεχτές κόκκινες πιπεριές, αλάτι και ξίδι. Οι πιπεριές µετά τη συγκοµιδή τους αναµειγνύονται µε το αλάτι και τοποθετούνται για 3 χρόνια σε δρύινα βαρέλια, ώστε να ολοκληρωθεί η φυσική ζύµωση και η παλαίωση του προϊόντος και να αποκτήσει την ασυναγώνιστη γεύση του και το λαµπερό κόκκινο χρώµα του.

Το κόκκινο και το πράσινο TABASCO® παράγονται και συσκευάζονται στις ΗΠΑ απο την McILLHENY Co., Avery Island, Louisiana Αντ/ποι:Χατζηπανάγος ΑΕΕ, προέκταση οδού Μάνης, Κάντζα Αττικής, 15 351, τηλ.: 210 6040650

TABASCO® is a registered trademark for sauces and other goods and services. TABASCO®, the TABASCO® bottle design and labeldesigns are the exclusive property of McIlhenny Company, Avery Island, Louisiana, USA 70513 www.TABASCO.com.

MARKET NEWS

146

Μπορούµε όταν βγαίνουµε έξω για φαγητό να βρίσκουµε ποιοτικό –µε υπογραφή- εµφιαλωµένο κρασί σε τιµή σχεδόν το ίδιο προσιτή µε αυτή του ανώνυµου, χύµα κρασιού; Σε αυτή την ερώτηση απαντάει µε ηχηρό «ναι», η «Ελληνικά Κελλάρια Οίνων», η µεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής κρασιού στην Ελλάδα, µε τη νέα σειρά κρασιών που κυκλοφόρησε στην αγορά µε την επωνυµία «Αλλοτινό». Τα 4 είδη στα οποία κυκλοφορεί το «Αλλοτινό» (Λευκό, Ροζέ, Ερυθρό Ξηρό και Ερυθρό Ηµίγλυκο) προέρχονται από τις εκλεκτές ελληνικές ποικιλίες Σαββατιανό, Ροδίτη και Αγιωργίτικο που έχουν οινοποιηθεί µε φροντίδα και µεράκι στο µεγαλύτερο Οινοποιείο της Ελλάδας, στη Ριτσώνα Βοιωτίας, και έχουν εµφιαλωθεί στις Κεντρι-κές Εγκαταστάσεις της «Ελληνικά Κελλάρια Οίνων», στο Μαρκόπουλο Αττικής. ∆οκιµάστε τα! Περισσότερα: www.greek-wine-cellars.com

«Αλλοτινό» οινο-κάλεσµα

Από το 1968 µέχρι σήµερα το Αλλατίνη Αλεύρι Για Όλες τις Χρήσεις έχει γεµίσει µε γεύση και νοστιµιά αµέτρητα οικογενειακά τραπέζια σε όλη την Ελλάδα. Φέτος θα µας αποδείξει έµπρακτα ότι δεν πρέπει να λείπει ποτέ από την κουζίνα µας, παρουσιάζοντάς µας µυστικά και συµβουλές για την εκτέλεση υπέροχων συνταγών. ∆ύο γυναίκες ειδικοί στο χώρο της µαγειρικής, η Αλίκη Μάρα και η Λίτσα Σακκά, θα ξεδιπλώ-σουν µπροστά µας ιστορίες από το χώρο της κουζίνας τους και όχι µόνο. Η πρώτη µε δηµιουργικές και πρωτότυπες συνταγές που θα διευκολύνουν τη σύγχρονη καθηµερινότητα της οικογένειας και η δεύτερη σε ρόλο κλασικής, παραδοσιακής µαγείρισσας που θυµάται το αλεύρι Αλλατίνη από τη γιαγιά της! Η κάθε µία θα δηµιουργεί µπροστά στο κοινό, εξηγώντας βήµα-βήµα τη διαδι-κασία, υλοποιώντας παραδοσι-ακές, πασχαλινές συνταγές και αποκαλύπτοντας µυστικά για την απόλυτη επιτυχία στο αποτέλεσµα µε βασικό συστατικό το “Αλλατίνη Αλεύρι Για Όλες τις Χρήσεις”.Ήδη έχουν ξεκινήσει οι µαγειρι-κές της καµπάνιας µε τίτλο «Πες αλεύρι, το Αλλατίνη µαγειρεύει» και οι επόµενες είναι:Σάββατο 20 Απριλίου (12:00-15:00): Βερόπουλος στη Ν. ΣµύρνηΠαρασκευή 26 (17:30-20:30) & Σάββατο 27 Απριλίου (12:00-15:00): Σκλαβενίτης (IZOLA) στην Καλλιθέα Περισσότερες πληροφορίες και εβδοµαδιαία ενηµέρωση, στη σελίδα της Αλλατίνη στο Facebook!

Μαγειρικές µπροστά στα µάτια σας από το Αλεύρι Αλλατίνη

Ελιές µε βούλες; Και όµως υπάρχουν ελιές µε σκουρόχρωµες βούλες. Εµφανίζονται µόνο στην ποικιλία Μανάκι, ανάλογα µε τις καιρικές συνθήκες της κάθε χρονιάς. Το 2012, αυτές οι βούλες - ένα µοναδικό παγκόσµιο φαινόµενο - εµφανίστηκαν στoυς καρπούς των 70 από τα 200 υπεραιωνόβια ελαιόδεντρα που υπάρχουν στον ελαιώνα µας, στην Πελοπόννησο. Το εξαιρετικό ελαιόλαδο που πα-ράγεται από αυτά τα ελαιόδεντρα έχει ένα κεχριµπαρένιο χρώµα, χαρακτηριστικό που επίσης, είναι µοναδικό.Τo Olea Juice™ παραγωγής 2012 προέρχεται αποκλειστικά από τα 70 αυτά ελαιόδεντρα και διατίθεται σε ένα blend 4.000 µπουκαλιών των 500ml, αριθµηµένων µε το χέρι. Είναι ένα κορυφαίο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο µε χαµηλή οξύτητα και µε ιδιαίτερα χαρακτη-ριστική γεύση, για την παραγωγή τoυ οποίου χρησιµοποιούνται ελιές που τις έχουµε διαλέξει µε το χέρι, τις έχουµε συλλέξει και τις έχουµε επεξεργαστεί την ίδια ηµέρα της συγκοµιδής. Η συγκεκριµένη ποσότητα έχει ήδη διατεθεί στις Η.Π.Α. Η Olea Groves Ltd. παράγει επιπλέον blends εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου που θα διατίθενται και σε ποιοτικά delicatessen της ελληνικής αγοράς. Περισσότερα: www.oleajuice.com.

OLEA JUICE™Taste at fi rst sight! ©

Το ΥΓΕΙΑ είναι το µοναδικό νοσοκο-µείο στην Ελλάδα που βραβεύεται για 2η φορά για το εργασιακό του περιβάλλον, καθώς περιλαµβάνεται στις πρώτες θέσεις των εταιρειών στην κατάταξη Best Workplaces 2013.

Η έρευνα που διεξάγεται στην Ελλάδα, από την Great Place to Work® Institute Hellas σε συνεργασία µε το ALBA Graduate Business School, ανέδειξε το νοσοκοµείο ΥΓΕΙΑ στη δεύτερη θέση της κατάταξης εταιρειών µε το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην κατηγορία µε περισσότερους από 250 εργαζόµενους,. Το ΥΓΕΙΑ διακρίθηκε µεταξύ των εταιρειών αυτών φέτος, µετά από έρευνα στην οποία συµµετείχαν συνολικά 51 εταιρείες, οι οποίες απασχολούν 36.498 µισθωτούς. Σηµειώνεται ότι η βράβευση των εταιρειών στηρίζεται κυρίως στις απαντήσεις που δίνουν οι ίδιοι οι εργαζόµενοι. Σχολιάζοντας το αποτέλεσµα της έρευνας, η ∆ιευθύνουσα Σύµβουλος του Οµίλου ΥΓΕΙΑ, κ. Αρετή Σουβατζόγλου, δήλωσε: «Το ΥΓΕΙΑ διακρίνεται για 2η φορά για το εργασιακό του περιβάλλον και τη διάκριση αυτή την οφείλουµε στους ίδιους τους εργαζόµενους. Σε ένα περιβάλλον οικονοµικά ασταθές, είµαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι, γιατί η διάκριση αυτή αποδεικνύει την ειλικρινή και αµφίδροµη σχέση συνεργασίας, κατανόησης και σεβασµού ανάµεσα στη διοίκηση και τους εργαζό-µενους. Επενδύουµε στην ανάπτυξη και εξέλιξη των ανθρώπων µας, κι εκείνοι µας το ανταποδίδουν χαρίζοντάς µας συνεχείς διακρίσεις. Oι εργαζόµενοι, άλλωστε, αποτελούν την κινητήρια δύναµη του Νο-σοκοµείου µας». Η τιµητική αυτή βράβευση έρχεται σε συνέχεια της διάκρισης του ΥΓΕΙΑ ως µίας από τις 10 κορυφαίες εταιρείες στην Ευρώπη που εκ-προσωπεί την Ελλάδα στην κατηγορία του καλύτερου εργοδότη της χρονιάς, από το θεσµό των European Business Awards. Κυρίαρχο ρόλο για τη διάκριση έπαιξαν οι εργαζόµενοι, που ενστερνίστηκαν και υποστήριξαν την προσπάθεια του Νοσοκοµείου. Η ετήσια έρευνα Best Workplaces για την επιλογή των εταιρειών µε το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον, διοργανώνεται στην Ελλάδα από το Great Place to Work Institute Hellas και η αξιολόγηση των εταιρειώνγίνεται σε συνεργασία µε το Τµήµα εφαρµοσµένης έρευνας της ALBA Graduate Business School. Η κατάταξη των εταιρειών γίνεται µε βάση τις απαντήσεις των εργαζοµένων στις εταιρείες στο ερωτηµατολόγιο Trust Index© (βαρύτητα 2/3) και τις απαντήσεις της ∆ιεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων αναφορικά µε τις πρακτικές ∆ιοίκησης Προσωπικού στα δύο ερωτηµατολόγια Culture Audit© (βαρύτητα 1/3). Τα αποτελέσµατα που προκύπτουν από αυτά τα δύο εργαλεία (Trust Index© και Culture Audit©) καθορίζουν την τελική κατάταξη των εταιρειών. Η έρευνα εξετάζει και αξιολογεί τις παρακάτω 5 βασικές παραµέτρους του εργασιακού περιβάλλοντος, όπως καθορίζονται από τη µεθοδολογία του Great Place to Work: 1. Την αξιοπιστία της διοίκησης.2. Τον σεβασµό στους εργαζόµενους.3. Το αίσθηµα δικαιοσύνης που υπάρχει στην εταιρεία.4. Την υπερηφάνεια που νοιώθουν οι εργαζόµενοι.5. Τη συντροφικότητα που αναπτύσσεται.

ΥΓΕΙΑΒραβεύεται ξανά για το εργασιακό του περιβάλλον

Τα νέα της αγοράς, µόλις… άνθισαν, κι εµείς σας τα µεταφέρουµε

ΜΑΪΟΣ 13

Το site του iCook Greek πιο ζωντανό από ποτέ. Μπείτε καθημερινά και βρείτε κάτι καινούργιο! Αμέτρητες συνταγές που μας μεγάλωσαν και νέες συνταγές που αγαπάμε – ολοκαίνουργιες, που δεν θα βρείτε ούτε στο έντυπο!

Νέα από τον κόσμο της γεύσης

Πρόσωπα που παίρνουν τη γαστρονομία στα σοβαρά

Άλλα πρόσωπα που την παίρνουν στην πλάκα

Πράγματα που μας ανοίγουν την όρεξη (εύκολο) / Πράγματα που μας την κλείνουν (δύσκολο)

Κρασάκια / τσιπουράκια / ποτάκια εν γένει (γιατί τραβιούνται)

www.icookgreek.comη ελληνική κουζίνα

στα μέτρα μας

Παρέα και στο Facebook: ραντεβού στη fan page μας, I Cook Greek - Συνταγές Μαγειρικής / Greek Recipes, αλλά και στη σελίδα iCook Greek

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ο γαστρονομικός προορισμός σας στο διαδίκτυο

ICOOKGREEK - APRIL 2013

Documents

Transcript of ICOOKGREEK - APRIL 2013