hellenic way

20
Η ώρα της κατάρρευσης του μύθου των «Χριστουγέννων» αγαπητοί συ- νέλληνες όλο και πλησιάζει. Βρίσκεται, όπως είμαι σίγουρος, το αντιλαμβάνε- στε και σεις, στο τελευταίο του στάδιο. Η εμπορικοποίηση του έχει φτάσει σε τέτοια δυσθεώρατα ύψη και το χειρότερο απ’ όλα στηρίζεται σε ψεύτικα δεκα- νίκια που η κατακρήμνιση του είναι αδιαμφισβήτητη. Όλοι εμείς οι συνειδητοποιημένοι Έλληνες που με γνώμονα την αλήθεια και αρωγό την γνώση, που μας έκρυψαν οι οπαδοί της «θεοσκότεινης μοναδι- κής αλήθειας», μαχόμαστε για την αναγέννηση του Ελληνισμού. Η επιμονή μας στην αποκατάσταση και εδραίωση των ειωθότων των προ- πατόρων μας ας είναι το μοναδικό μας όπλο. Έχουμε σύμμαχο μας την αλή- θεια και πάνω απ’ όλα την αρχαία Ελληνική ψυχή, που όπως πολύ σωστά μας αποκαλύπτει ο μεγάλος μας ποιητής, «ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη». Τα πανανθρώπινα και πάναγνα υψηλά Ελληνικά ιδεώδη ας γίνουν οι οδηγοί μας και ας μην καταδεχτούμε να ανταποδώσουμε τα ειδεχθή εγκλήματα τους με «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» και «μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβεις». Ούτε να καταδεχτούμε να πληρώσουμε με τα ίδια κάλπικα νομίσματα τους hellenic way Εποχιακή Εφημερίδα του Συνδέσμου Ελλήνων & Φιλελλήνων Καναδά εις οιωνος αριστος αμυνεσθai περι γλωσσης. Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ. Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ Χειμερινο Ηλιοστασιο 2013 τευχος 61 ον Συνέχεια στην σελίδα 6 χρονογράφημα Συνέχεια στην σελίδα 3 Συνέχεια στην σελίδα 13 -Όλοι γνώριζαν για τα κοιτάσματα! Κορυφαία υπουργός μου το αποκάλυψε προσωπικά! -Ο Σόιμπλε επέτρεψε να πέσει η Ελλάδα στα χέρια του ΔΝΤ, ενώ γνώριζε! Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ - γνωστός και ως «Mr. Dax» -, στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη. προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου. Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές. Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο». Ντιρκ Μιούλερ: Γκρέμισαν τον Καρα- μανλή για να φέρουν τον Παπανδρέου και το ΔΝΤ, ώστε να βά- λουν στο χέρι τα κοι- τάσματα της Ελλάδας - στο κόλπο και ο Σόι- μπλε! Συνέντευξη - βόμβα στο Focus. Η Ειρεσιώνη είναι ο πρόγονος του χριστουγεννιάτικου δέντρου και καλείται το κλαδί ελιάς, πάνω στο οποίο έχουν πλέξει λευκές ή πορφυρές κορδέλες από μαλλί και έχει κρεμασμένους όλων των ειδών τους καρπούς (εκτός του πίου και του μήλου) της πρώτης φθινοπωρινής σοδειάς. Επίσης κατά την περιφορά τοποθετούσαν επάνω του άρτους, οινοχόες γεμάτες με κρασί, ορμαθούς από βελανίδια, λάδι, μέλι. Η ειρεσιώνη είναι πιθανόν να πήρε το όνομά της από το μαλλί “είρος”, που έπαιρναν από το ιερό ζώο. Για τους αρχαίους Έλληνες απο- τελούσε σύμβολο ευφορίας. Ειρεσιώνη: Το Στολισμένο Δέντρο Των Αρχαίων Ελλήνων ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ! Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλά- δας. Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώ- σης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές. Συνέχεια στην σελίδα 8 ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Τὰ κάλαντα σὰν ἔθιμο εἶναι ἀρχα- ϊκὸ ἑλληνικὸ καὶ ῥωμαϊκό, καὶ μᾶλλον προϊστορικὸ καὶ γιὰ τὰ δύο ἔθνη. Σὰν τωρινὸ ἑλληνικὸ εἶναι μιγαδικὸ ἑλλη- νορρωμαϊκό. ἡ λέξι κάλαντα εἶναι λατινική. Στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κά- λαντα ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀγερμούς, δηλαδή τοὺς ἐράνους. Καὶ λέγονταν ἔτσι ἀκριβῶς κι αὐτὰ ἀγερμοί, ἑνῷ εἶχαν Συνέχεια στην σελίδα 10 ...«Ημείς δε, ου παραιτούμεθα της κατ’ αυτών μάχης». Ι. Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μ.Χ.

Transcript of hellenic way

Page 1: hellenic way

Η ώρα της κατάρρευσης του μύθου των laquoΧριστουγέννωνraquo αγαπητοί συ-νέλληνες όλο και πλησιάζει Βρίσκεται όπως είμαι σίγουρος το αντιλαμβάνε-στε και σεις στο τελευταίο του στάδιο Η εμπορικοποίηση του έχει φτάσει σε τέτοια δυσθεώρατα ύψη και το χειρότερο απrsquo όλα στηρίζεται σε ψεύτικα δεκα-νίκια που η κατακρήμνιση του είναι αδιαμφισβήτητη

Όλοι εμείς οι συνειδητοποιημένοι Έλληνες που με γνώμονα την αλήθεια και αρωγό την γνώση που μας έκρυψαν οι οπαδοί της laquoθεοσκότεινης μοναδι-κής αλήθειαςraquo μαχόμαστε για την αναγέννηση του Ελληνισμού

Η επιμονή μας στην αποκατάσταση και εδραίωση των ειωθότων των προ-πατόρων μας ας είναι το μοναδικό μας όπλο Έχουμε σύμμαχο μας την αλή-θεια και πάνω απrsquo όλα την αρχαία Ελληνική ψυχή που όπως πολύ σωστά μας αποκαλύπτει ο μεγάλος μας ποιητής laquoζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένηraquo

Τα πανανθρώπινα και πάναγνα υψηλά Ελληνικά ιδεώδη ας γίνουν οι οδηγοί μας και ας μην καταδεχτούμε να ανταποδώσουμε τα ειδεχθή εγκλήματα τους με laquoοφθαλμόν αντί οφθαλμούraquo και laquoμάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβειςraquo Ούτε να καταδεχτούμε να πληρώσουμε με τα ίδια κάλπικα νομίσματα τους

hellenic wayΕ π ο χ ι α κ ή Ε φ ημ ε ρί δ α το υ Σ υ νδέ σ μ ο υ Ε λ λ ή ν ω ν amp Φι λ ε λ λ ή ν ω ν Κ α να δ ά

εις οιωνος αριστος αμυνεσθai περι γλωσσης

Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ Κ ΠΑΛΑΜΑΣ

ΧειμερινοΗλιοστασιο

2013 τευχος 61 ον

Συνέχεια στην σελίδα 6

χρονογράφημα

Συνέχεια στην σελίδα 3

Συνέχεια στην σελίδα 13

-Όλοι γνώριζαν για τα κοιτάσματα Κορυφαία υπουργός μου το αποκάλυψε προσωπικά

-Ο Σόιμπλε επέτρεψε να πέσει η Ελλάδα στα χέρια του ΔΝΤ ενώ γνώριζε

Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ - γνωστός και ως laquoMr Daxraquo - στο νέο βιβλίο του με τίτλο laquoShowdownraquo υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου

Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της καθώς όπως λέει laquoστο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπηraquo ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές

Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού laquoFocusraquo ο κ Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι laquoη μεγάλη αναμέτρηση η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίεςraquo και σημειώνει ότι laquoη Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψινraquo και laquoτο παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας δηλαδή της Κίνας ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγοraquo

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καρα-μανλή για να φέρουν τον Παπανδρέου και το ΔΝΤ ώστε να βά-λουν στο χέρι τα κοι-τάσματα της Ελλάδας - στο κόλπο και ο Σόι-μπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Η Ειρεσιώνη είναι ο πρόγονος του χριστουγεννιάτικου δέντρου και καλείται το κλαδί ελιάς πάνω στο οποίο έχουν πλέξει λευκές ή πορφυρές κορδέλες από μαλλί και έχει κρεμασμένους όλων των ειδών τους καρπούς (εκτός του πίου και του μήλου) της πρώτης φθινοπωρινής σοδειάς Επίσης κατά την περιφορά τοποθετούσαν επάνω του άρτους οινοχόες γεμάτες με κρασί ορμαθούς από βελανίδια λάδι μέλι Η ειρεσιώνη είναι πιθανόν να πήρε το όνομά της από το μαλλί ldquoείροςrdquo που έπαιρναν από το ιερό ζώο Για τους αρχαίους Έλληνες απο-τελούσε σύμβολο ευφορίας

Ειρεσιώνη Το Στολισμένο Δέντρο Των Αρχαίων Ελλήνων

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλά-δας Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώ-σης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές

Συνέχεια στην σελίδα 8

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τὰ κάλαντα σὰν ἔθιμο εἶναι ἀρχα-ϊκὸ ἑλληνικὸ καὶ ῥωμαϊκό καὶ μᾶλλον προϊστορικὸ καὶ γιὰ τὰ δύο ἔθνη Σὰν τωρινὸ ἑλληνικὸ εἶναι μιγαδικὸ ἑλλη-νορρωμαϊκό ἡ λέξι κάλαντα εἶναι λατινική Στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κά-λαντα ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀγερμούς δηλαδή τοὺς ἐράνους

Καὶ λέγονταν ἔτσι ἀκριβῶς κι αὐτὰ ἀγερμοί ἑνῷ εἶχαν Συνέχεια στην σελίδα 10

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 2

Ελληνικός δρόμοςHellenic Way

wwwhellenicwaycomΕκδότηςΠολιτιστικός Σύνδεσμος

Ελλήνων amp Φιλελλήνων ΚαναδάPublisher Cultural Association of Hellenes

amp Philhellenes of Canada1010 Broadview Avenue Suite 901

Toronto Ontario M4K 2R8 Tel 416 425-5728

Εκπρόσωπος στην ΕλλάδαΤάκης Αρβανίτης Άγιος Βασίλειος

Καπαρέλλι Βοιωτίας Τηλ22620 92311 ή 6979 85 4001

Συντάσσεται από επιτροπή Editor Media Committee of the CAHPC

Ο laquo Ελληνικός Δρόμοςraquo κυκλοφορεί εποχιακά και αποστέλλεται σε πολλά μέρη της Βόρειας Αμερικής Αυστραλίας και Ευρώπης Ετήσια συνδρομή για Καναδά και ΗΠΑ $ 5000 ενώ για Ευρώπη και Ελλάδα $9000 δολάρια The Hellenic Way is published each season and is sent to many places in North America and Europe Annual subscription in Canada amp USA $5000 and outside of North America $9000 EURO Άρθρα σύμφωνα με το πνεύμα της εφημερίδας είναι ευπρόσδεκτα αλλά η δημοσίευση τους εναπόκειται στη συντακτική επιτροπή Οι επιστολές θα πρέπει να φέρουν το πλήρες όνο-μα του αποστολέα αλλά μπορούν να δημοσιευθούν μόνο τα αρχικά του εάν αυτό επιθυμεί ο αποστολέας Τα άρθρα δεν επιστρέφονταιWe welcome submission of articles in the spirit of the newspaper but publication is at the discretion of the editing committee Letters should bear the full name of the sender but only their initial may be published if they so wish No articles will be returned

Ευχαριστήριο Ευχαριστούμε όλους τους φίλους και συνεργάτες που έχουν βοηθήσει για την έκδοση της εφημερίδας μας Ιδιαίτερα ευ-χαριστούμε τα περιοδικά laquoΕλληνική Αγω-γήraquo laquo Ενδοχώραraquo laquo Δαυλόςraquo laquo Ιχώρraquo laquo Ελληνική Διεθνής Γλώσσαraquo και γε-νικά όλα τα έντυπα που τόσο πρόθυμα μας έχουν επιτρέψει την αναδημοσίευση άρθρων τους τόσο σημαντικών για τον Ελληνισμό

Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ελλήνων και Φιλελλήνων Καναδά

bull Το παρόν τεύχος κυκλοφό-ρησε σε 3000 φύλλαbull Η επόμενη έκδοση στην Εαρινή Ισημερία

Προς τον

Hellenic Way1010 Broadview Ave Suite 901Toronto On M4K 2R8

ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗ SUBSCRIPTION COUPON

Παρακαλώ εγγράψετε με ως συνδρομητή στον laquoελληνικό δρόμοraquoκαι ταχυδρομήστε το έντυπο στην παρακάτω διεύθυνση

Please include me as a subscriber for the Hellenic Way and mail me the publication to the address below

Name_______________________________________________

Address_____________________________________________

Tel ____________________________Fax ________________

E-mail address________________________________________

I am enclosing $ _______________________________________

Πόσο πικρή στrsquo αλήθεια η Αλήθεια

Πληγώνει Πικραίνει Απο-γοητεύει Αντιδρά Επαναστα-τεί και στο τέλος Τιμωρεί

Έτσι νιώθει ο κάθε Έλλη-νας όταν από σύμπτωση ή από προσωπική επιλογή αρχίζει να ψάχνει να μάθει την αλήθεια για την επικράτηση του χρι-στιανισμού στην πατρίδα μας

Στα δικά μας παιδικά χρό-νια μαθαίναμε ότι θέλανε να μας μάθουνε

Στη σημερινή εποχή η γνώ-ση είναι απεριόριστη ανεξέλε-γκτη και πληθωρική

lsquoΌλοι μας πλέον γνωρίζου-με ότι κανένας Ζεσουά δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου Και πως η ημέρα αυτή επιλέ-χθηκε από καθαρά πραχτικούς λόγους για να μπορέσουν να την επιβάλουν στα πλήθη που με αυτοκρατορικά διατάγματα νόμους και βία τους άλλαζαν πραγματικά την Πίστη αλλά όχι και τις πατροπαράδοτες συνήθειες τους

Με μεγάλη αγανάκτηση μαθαίνουμε επίσης ότι οι τρεις Ιεράρχες των Ελληνικών Γραμμάτων αυτοί οι laquoτρεις μέγιστοι φωστήρες της Τριση-λίου Θεότητοςraquo ήταν οι ποιο φανατικοί διώκτες του Ελληνι-σμού

Με ιδιαίτερο καμάρι δήλω-ναν όπου κιrsquo αν βρίσκονταν πως δεν είναι Έλληνες αλλά χριστιανοί

Αναθεμάτιζαν κάθε τι Ελ-ληνικό στο πυρ το εξώτερον

Αυτοί λοιπόν οι μισέλληνες είναι οι προστάτες των Ελληνι-κών Γραμμάτων

Αυτό μάλιστα είναι κατά-ντια Ρωμαίικη

Αλλά κάποιος από τους ανευθυνουπεύθυνους οφείλει κάποιες εξηγήσεις

Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι αναθεματιστές και διώχτες της ελληνικής παιδείας και πο-λιτισμού να είναι οι προστάτες των Ελληνικών Γραμμάτων και να τους γιορτάζουν σε όλα τα σχολεία της επικράτειας

Είναι ντροπή Είναι κατά-ντια μεσαιωνικής νοοτροπίας είναι απορίας άξιον

Αγνοούμε τους μέγιστους Φιλοσόφους Μαθηματικούς Φυσικούς Αστρονόμους που όλος ο πολιτισμένος κόσμος τους έχει σαν φάρους για να τους φωτίζουν και να τους μορφώνουν

Και μεις οι απόγονοι τους τους παραμερίζουμε και ορί-ζουμε προστάτες των γραμ-μάτων μας τρεις ρασοφόρους που μίσησαν και αναθεμάτισαν κάθε τι Ελληνικό

Συνέχεια στην σελίδα 19

ldquoDeorum lingua est lingua Graecorumrdquo(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)

ldquoTotum Graecorum estrdquo(Όλα είναι Ελληνικά) [lsquoΟλα προέρχονται από τους Έλληνες]

ldquoNihil Graeciae humanum nihil sanctumrdquo(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο πιο ιερό από την Ελλάδα)

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

Ξένοι Λόγιοι Υποκλίνονται στο Ελληνικό Μεγαλείο

Marcus Tullius Cicero (106 bc ndash 43 bc) [Λατίνος κλασικός] ldquolsquoThough Greece was conquered she defeated the conqueror and imported the arts in the uncivilized Latiumrdquordquo (Παρrsquo ότι η Ελλάς κατακτήθη-κε αυτή νίκησε τον κατακτητήκαι εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο) Quintus Horatius Flaccus (65 bc ndash 8 bc) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής] ldquoWhat the mind and the heart is for a human being Greece is for humanityrdquo(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα είναι η Ελλάς για την ανθρωπό-τητα) Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγρα-φεύς]

ldquoDamned Greek you found everything philosophy

geometry physics astronomyhellip you left nothing for usrdquo (Καταραμένε Έλληνα ανακάλυ-ψες τα πάντα φιλοσοφία γεω-μετρία φυσική αστρονομίαhellip δεν άφησες τίποτα για εμάς) Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805)[Γερμανός ποιητής φιλόσοφος και Ιστορικός] ldquoGreece was the real cradle of liberty in which the earliestrepublics were rocked We are the pupils of the great menin all the principles of science of morals and of good governmentrdquo (Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λίκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυρηλατήθηκαν οι πρώτες πολιτείες Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών σε όλες τις αρχές της επιστήμης της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης) William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής] ldquoIf in the library of your house you do not have the works of the ancient Greek writers then you live in a house with no lightrdquo (Εάν στη βιβλιοθήκη του σπι-τιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέωντότε ζεις σε ένα σπίτι χωρίς φως) George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγ-γραφεύς] ldquoIf it is true that the violin is

ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

του ΗΛΤσατσόμοιρου

Η Αποκρυπτογράφησις των σημασιών

των 24 Γραμμάτων του Αλφαβήτου

Συνέχεια από το προηγούμενο

Συνέχεια στην σελίδα 5

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 3

Ι laquoΤώ δε αυ ιώτα πρός τα λεπτά πά-

ντα ά δη μάλιστα διά πάντων ίοι αν Διά ταύτα το laquoιέναιraquo και το laquoίεσθαι laquoδιά του ιώτα απομιμήταιraquo (Πλάτων laquo Κρατύ-λοςraquo 427α )

Τό δέ Ι πάλι (το χρησιμοποιεί για να εκφράση όλα) τα λεπτά (ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά λειτουργήματα μεταφο-ρικώς δέ την ευφυΐα επί των αισθήσεων το οξύς ισχυρός επί τού ήχου το ευάρε-στος σιγαλός κά )Τα οποία προπαντός δύνανται να διέρχωνται διά μέσου των πάντων Γι` αυτό το laquoιέναιraquo (εκ του ρή-ματος ειμί πορεύομαι εκ της ρίζας Ι) και το laquo ίεσθαιraquo (ίημι= εκσφενδονίζω εκ της αυτής ρίζας Ι) διά του γράμματος Ι απο-μιμείται

laquoΑλλά μην laquoιμερόςraquo γε τω μάλιστα έλκοντι τήν ψυχήν ρω επωνομάσθη ότι γάρ ιέμενος ρεί και εφιέμενος των πραγμάτων και ούτω δή επισπά σφό-δρα την ψυχήν δια την έσιν της ροής από ταύτης ούν πάσης της δυνάμεως laquoίμεροςraquo εκλήθηraquo (Πλάτων laquoΚρατύλοςraquo 420α )

laquoΚαι εί ίππον θέοντα ή τι άλλο των

ζώων εβουλόμεθα δηλούν οίσθα ότι ως ομοιότατ` άν τα ημέτερα αυτών σώματα και σχήματα εποιούμεν εκεί-νοις (Πλάτωνraquo Κρατύλοςraquo 423α )

Κι` άν ηθέλαμε νά παραστήσωμε ίππον που τρέχει ή κάποιο άλλο από τα ζώα γνωρίζεις ότι θά εκάναμε μιμήσεις με τα σώματά μας και ακόμη σχήματα (μορ-φές) όσο το δυνατόν όμοιες προς εκείνα τά ζώα

laquoΕπειδή δε φωνή τε και γλώττη και

στόματι βουλόμεθα δηλούν αρ` ού τότε εκάστου δήλωμα ημίν έσται το από τούτων γιγνόμενο όταν μίμημα

Τις ειρεσιώνες αφιέρωναν στη θεότητα τη χορηγό των αγαθών της Γής και άλλοτε

τις έβαζαν έξω από την πόρτα του ναού της για να επικαλεστούν τη συνδρομή της κατά του λιμού (της σιτοδείας) των επιδημιών ή άλλων θεομηνιών Άλλοτε τις αναρτούσαν πάνω στις πόρτες των οικιών τους για να

αποδώσουν ευχαριστίες στη θεότητα Ειδικά στην Αθήνα ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώ-

νονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον Απόλλωνα και τις Ώρες σε έκφραση ευχαρι-στίας για τη γονιμότητα του έτους που λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο Άλλοι αναφέρουν ότι τις περιέφε-

ραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του ldquoΗλίου και των Ωρώνrdquo

Ειρεσιώνη - Ο Πρόγονος του Χρι-στουγεννιάτικου Δέντρου

Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον μαλλί-ον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος - cotton)) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα καρύδια αμύγδαλα κάστα-να δημητριακά κλπ εκτός του μήλου και του αχλαδιού) Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία Δίκη Ειρήνη)

Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανε-ψιώνος (22 Σεπτεμβρίου - 20 Οκτωβρίου) παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι παίρ-νοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικο-κύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους οπότε αφού τοποθετούσαν την νέα κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του

Απόλλωνος Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμη-θεί ldquoΤα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη ταινίες (κορδέλες) έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου που παρίστα-ναν τους πλανήτας τον Ήλιον και την Σελή-νηνrdquo Ιστορία της λατρείας του Βάκχου Χ Ζανμέρ Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια εορτή που ετε-λείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου - 26 Μαΐου) όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους

Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη όπου μέσω αυ-τής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλ-ληνες ταξιδευτές οι οποίοι ελλείψεως ελαι-οδένδρων στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου και απαγορεύτηκε η τέλεσίς του Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλ-θε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυα-ρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλά-δα ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο Παρrsquo όλα αυτά το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελ-λήνων γι αυτόν τον λόγο το Χριστουγεννιά-τικο δένδρο υιοθετήθηκε αμέσως (Πηγές Λεξικό LIDDEL amp SCOTT Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ Φινέα Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων περιοδικό ΙΧΩΡ Γ Λεκάκης) Σημείωση Κότινος = αγριελαία - κοτινάς εί-ναι ο καρπός του κοτίνου Κότινος ή Ειρεσιώνη - Κλάδος ελαίας στολι-σμένος με τούφες λευκού ερίου (μαλλιού) που έδιναν ακριβώς την εντύπωση του ldquoβάμ-βακοςrdquo ldquoΕίρια από ξύλουrdquo ldquoδενδρόμαλλονrdquo Cotton ή coton διεθνώς σημαίνει το βαμβάκι βαμβακερόν κλπ Στην Γερμανική είναι Baum-Wolle Δηλαδή ldquoέριον δένδρουrdquo Ο συνειρμός είναι εκ του Κοτίνου ldquoείρια από ξύλουrdquo

Σύνδεσμος στην Πηγή

Ειρεσιώνη Το Στολισμένο Δέντρο Των Αρχαίων Ελλήνων

Το όνομα laquoίμεροςraquo εξ άλλου (εσχηματίσθη έτσι)

λόγω της έλξεως που ασκεί στη ψυχική ροή ( ίμερος = επιθυμώ

σφοδρώς ποθώ Οδυσ Κ 431 ) Επει-δή δηλαδή τρέχει με ορμή κι`επιθυμεί σφοδρώς τα πράγματα και κατ` αυ-τόν τον τρόπο παρασύρει με την ορμή (έσιν) της κινήσεως την ψυχή με δύ-

ναμι απ` αυτήν γενικά την δύναμί του ωνομάσθη laquoίμεροςraquo

wwwhellenicwaycom

o laquoελληνικός δρό-μοςraquo

στα πέρατα της οι-κουμένης

hellenic way Winter Solstice 2013 4

Ανδρέας Κωνσταντινίδης ΒΑ ΜΑ

Η μια από τις δυο αρετές είναι η Ελληνική αρετή Είναι η αρετή την οποία αγκάλια-

σε ο Ηρακλής και με την βοήθεια της προχώρησε στο επίτευγμα των γνωστών άθλων του Σαν όμως τε-λείωσε τους δώδεκα άθλους του ο ήρωας δεν κάθισε να αναπαυθεί στις δάφνες του Στο μυαλό του κατέβηκε η ιδέα για ένα καινούριο σκοπό τον οποίο θα αποκαλέσω ο laquoδέκατος-τρίτοςraquo άθλος του Ηρα-κλή Θέλω είπε όλοι οι Έλληνες να κάμνουν άθλους όπως εγώ Και αποφάσισε να κάμει όλους τους Έλληνεςhellip αθλητές Κατέβηκε λοιπόν στην κοιλάδα της Ολυμπίας ο Ηρακλής και ndash καθώς μας πληροφορεί ο Πίνδαρος στην Πρώτη Ολυμπιακή Ωδή ndash οργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες Και με τον καιρό έγιναν όλοι οι Έλληνες αθλητές Άλ-λοι στη σωματική ρώμη και άλλοι στη διάνοια ndash και πολλοί από αυτούς όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας για παράδειγμα ndash συνδύασαν την σωματική με την πνευματική λεβεντιά (ο Σωκράτης ndash εκτός από τις γνωστές πνευματι-κές μάχες του ndash έλαβε μέρος και σε πολεμικές μάχες όπως μαθαίνουμε από την laquoΑπολογίαraquo του Πλάτωνα και ο ίδιος ο Πλάτωνας ήταν παλαιστής και πυγμάχος στην νεανική του ηλικία ndash πρινhellip αρχίσει τις δικές του πνευματι-κές μάχες)

Ο Ηρακλής ήταν ο ιδανικός ήρω-ας ndash ο ημίθεος ndash των προ-χριστιανών Ελ-λήνων Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος ο Ηρακλής ήταν το ίνδαλμα του Αχιλλέα Όταν λοιπόν η Θέτιδα η μάνα του Αχιλλέα προ-ειδοποιεί τον γιό της πως ndash σαν σκοτώσει μια δεκαριά Τρώες για να εκδικηθεί τον σκοτω-μό του φίλου του Πάτροκλου ndash γρήγορα θα έρθει και η δική του σειρά να δώσει το αίμα του τότε ο Αχιλλέας απαντά Δεν με νοιάζει μάνα Δεν μπορώ να ζω βάρος πάνω στη Γή ndash χωρίς να εκδικηθώ τον θάνατο του φίλου μου Στο κάτω-κάτω ούτε και ο Ηρακλής ακόμα κατάφερε τελικά να αποφύγει τον θά-νατο ndash θα τον αποφύγω εγώ Πρώτος ήρωας ο Ηρακλής λοιπόν και δεύτερος ο Αχιλλέας όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος Και στη συνέχεια ερχόμαστε στον τρίτο ήρωα των Ελλήνων ndash τον Μεγαλέξανδρο Σύμφωνα με τα γραπτά του Κικέρωνα (Pro Archia 24) πριν ξεκινήσει για την πολεμική εκστρατεία του προς Ανατολάς ο Μεγαλέξανδρος πήγε στον ιερό χώρο της Ολυμπίας ndash χώρος από τον οποίο πήρε και το δικό της όνομα η μάνα του Μεγαλέξανδρουndash και αφού πρόσφερε σπον-δές στο μνημείο του Αχιλλέα αναφώνησε με κατάνυξη καιhellip φιλοδοξία laquoΏ τυχερέ νέε που ευτύχησες να βρεις τον Όμηρο για να σε κάμει αθάνατοraquo

Η ηρωική αρετή των Ελλήνων ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash δεν ήταν ηρωική μόνο στη σάρκα και τους πολέμους ndash ήταν ηρωική επίσης στο χαραχτήρα και το πνεύ-μα Όπως πάλι μας πληροφορεί ο Πλά-τωνας στην laquoΑπολογίαraquo όταν ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο και κλείστηκε στη φυλακή ndash και αφού οι μαθητές του δωροδό-

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΕΤΕΣκησαν τον φρουρό για να τους επιτρέψει να φυγαδεύσουν τον φιλόσοφο ndash ο δάσκαλος χωρίς δεύτερη σκέψη τους απογοήτευσε θυ-μίζοντας σε αυτούς τον Αχιλλέα και την μάνα του Όταν η Θέτις προειδοποίησε τον γιό της ότι θα σκοτωθεί ο Αχιλλέας δεν δείλιασε και εκτέλεσε το καθήκον του ndash ούτε και εγώ λοι-πόν δειλιάζω Και συνέχισε διδάσκω σε όλη μου την ζωή υπακοή στους νόμους και τώρα να παραβώ εγώ ο ίδιος τους νόμους

Ναι σωματικός ψυχικός και πνευματικός ηρωισμός Και έτσι μεγα-λούργησαν οι προ-χριστιανοί πρόγονοι μας Και έτσι έκτισαν τον παγκόσμιο πολιτισμό ndash ο laquoΔυτικόςraquo πολιτισμός έγινε πια παγκόσμιος Η δημοκρατία η φιλοσοφία οι επιστήμες οι τέχνες ο πνευματικός και σωματικός αθλητι-σμός ανθίζουν σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο ndash και στις γωνιές που δεν ανθίζουν ο άνθρω-ποι τιςhellip ορέγονται (Οι Ολυμπιακοί αγώνες πήγαν μέχρι την Κίνα και η δημοκρατία πήγε μέχρι την Ινδία) Αναφερόμενος στις αξίες της Ελληνικής αρετής (virtue) ο καθηγητής Gilbert Murray τις καταγράφει ως εξής Ελευ-θερία Λογικότητα Ομορφιά Εξαιρετικότη-τα και αναζήτηση της Αλήθειας (ldquoFreedom Reason Beauty Excellence and the pursuit of Truthrdquo ndash βλέπε ldquoThe Legacy of Greecerdquo σσ 22-23 1921 edited by Sir Richard Livingstone) Και τώρα στηνhellip άλλη αρετή

Η δεύτερη αρετή των Ελλήνων ndash μάλλον ηhellip αρετή των χριστιανών για την ακριβολογία ndash είναι αυτή που μας προσφέ-ρουν οι Εβραίο-βυζαντινοί δηλαδή οι laquoάγιεςraquo γραφές της laquoΠαλαιάςraquo και της laquoΚαινήςraquo δι-αθήκης Η laquoάγιαraquo σοφία των παλαιών και των νέων προφητών η οποία ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash μας έρχεται κατrsquo ευθείαν καιhellip συστημένη από τα σύννεφα και τον laquoουράνιο πατέραraquo μας Όχι εδώ δεν χωρούν σαρκα-σμοί γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά ndash πολύ σοβαρά ndash και τραγικά Και να οι τραγικότητες

Πρώτο θύμα στη χριστιανική αρετή η δημοκρατία και η φιλοσοφία Στη θέση τους ndash και ψηλά μέχρι ταhellip σύννεφα ndash η θεοκρατία και η προφητεία Ο άνθρωπος είναι laquoαμαρτωλόςraquo ανήμπορος καιhellip ανίδε-ος Κυβερνά λοιπόν ο laquoπαντοδύναμοςraquo και laquoπαντογνώστηςraquo θεός ndash δηλαδή κυβερνά η laquoάγιαraquo γραφή την οποία παρέλαβαν οιhellip προφήτες του θεού από το ίδιο θεϊκό χέρι και στόμα Ποιος μίλησε για τραγωδία Εδώ μι-λούμε γιαhellip πραγματική σοφία ndash την ατόφια την θεϊκή την laquoάγιαraquo σοφία Τέλος στιςhellip φλυαρίες του Ηράκλειτου του Σωκράτη του Πλάτωνα του Αριστοτέλη ndash και όλων των άλ-λωνhellip ειδωλολατρών

Δεύτερο θύμα οι επιστήμες και οι τέχνες Αυτά όλα είναι έργα τουhellip δια-βόλου Ποιος έχει ανάγκη τις ανθρώπινεςhellip θεωρίες υποθέσεις και έρευνες αφού όλες οι απαντήσεις είναι ndash πάλι ndash μέσα στην laquoάγιαraquo γραφή Αυτό το έφτιαξε ο θεός εκείνο το έφτιαξε ο θεός και το άλλο το έφτιαξε ο θεός Ο laquoπαντογνώστηςraquo και laquoπαντοδύναμοςraquo δη-μιουργός Και εμείς δεν πρέπει να κάνουμεhellip αμαρτωλές ερωτήσεις Το μόνο που μαςhellip επιτρέπεται είναι να καθόμαστε και να θαυ-μάζουμε την τελειότητα της πλάσης την θεϊκή σοφία και ταhellip μυστήρια της δημιουργίας Τέ-λος στις ερωτήσεις ndash μια για πάντα

Το τρίτο θύμα ndash και το τραγικό-τερο ndash είναι η ανθρώπινη ζωή Η ζωή του ανθρώπου είναι laquoαμαρτωλήraquo και laquoμάταιαraquo Κατάρα στη σάρκα ndash προσευχή λοιπόν μετά-νοια καιhellip ασκητισμό Το μόνο αξιόλογο πράγ-μα είναι το πνεύμα Και όχι τοhellip ανθρώπινο πνεύμα ndash τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει Όταν αναφερόμαστε σε πνεύμα εννοούμε τοhellip άγιο πνεύμα Δηλαδή στην πολιτεία του χριστια-νισμού ο άνθρωπος ζει χωρίςhellip να ζει ndash αφού η μόνη αξιόλογη ζωή είναι αυτή που ακολου-θεί μετάhellip θάνατον Και πάλι δηλαδή όταν ζούμε μια laquoψεύτικηraquo ζωή σαν να μην γεννη-θήκαμε ποτέ ndash και αφού δενhellip σκέπτομαι δεν υπάρχω Όχι Δεν πρέπει να μας εκπλήττει ndash καθόλου ndash το γεγονός ότι για είκοσι αιώνες τώρα ο Ελληνισμός βρίσκεται σε βαθύ ndash πολύ βαθύ ndash ύπνοhellip

Εκ των ανωτέρω είναι οφθαλ-μοφανές ότι η διαφορά μεταξύ της Ελλη-νικής και της χριστιανικής αρετής είναι μια διαφορά η οποία εκτείνεται από ψηλά στον ουρανό μέχρι κάτω χαμηλά στη Γη Και ίσως αυτό να μας εξηγεί ndash με αναμφισβήτητη σα-φήνεια ndash γιατί ο Ελληνισμός κοντεύει να χα-θεί σταhellip έγκατα της Γης Εν κατακλείδι σε όσους υμνούν την Ελληνική αρετή προσφέρω κατωτέρω το ποίημα μου ΞΥΠΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΗΡΑΚΛΗ Όσοι υμνούν την χριστιανική αρε-τή έχουν στη διάθεση τους την ποίηση του βασιλιά Δαυίδ και τις εντολές τουhellip πατριάρχη Μωυσή ndash να τα χαίρονταιhellip

ΞύΠΝΑ λΕβΕΝΤΗ ΗρΑΚλΗ

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλή του έθνους μας καμάρι

ξύπνα τρανέ όλης της γης και του Διός βλαστάρι

Ξύπνα λεβέντη ημίθεεκαι μας για να ξυπνήσεις μαζί μας πάλι τις παλιές

δόξες να ξαναζήσεις

Ξεχάσαμε την λεβεντιάκαι γίναμε ραγιάδες

και την ψυχή μας δώσαμεσε ξένους βασιλιάδες

Ντροπιάσαμε την μνήμη σου συγχώρα μας αδέρφι

όρκο τώρα σου κάνουμε πως Άνοιξη θα έρθει

λιοντάρια θα δαμάσουμε θα πνίξουμε τα φίδια

και θα κοιτάς καμαρωτόςτrsquo αδέρφια σου τα ίδια

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλήκιrsquo η Ελλάδα σε προσμένει

θέλει να γίνει ξακουστήπάλι στην οικουμένη

Ανδρέας Κωνσταντινίδης

τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη ηρακλειτοσ

Συνέχεια στην σελίδα 7

Συνέχεια από την σελίδα 3 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 5

γένηται διά τούτων περί οτιούνraquo (Πλά-τωνraquo Κρατύλοςraquo 423b)

Όταν όμως με την φωνή και με τη γλώσσα και με το στόμα θέλουμε να εκ-φράσουμε κάτι άραγε δεν θα παραστή-σωμε το ιδιαίτερο εκάστου πράγματος χαρακτηριστικό γνώρισμα το οποίο προ-έρχεται απ`αυτά όταν μ` αυτά (τα μέσα ) θά μιμηθούμε οποιοδήποτε πράγμα

Μετά από αυτήν την πρώτη θεμελίωσι από την αρχαία και πρώτη παγκόσμια γλωσσολογία την οποία δυστυχώς οι Έλληνες γλωσσολόγοι αγνοούν προχω-ρώ στις θεμελιώδεις θέσεις των συντα-κτών του laquoΛεξικου της Ελληνικής Γλώσ-σηςraquo των HLiddellκαί RScott χάρι στον μόχθο τον οποίον η παρούσα έρευνα κατέστη εφικτή διότι τα αναφερόμενα σ` αυτό τόσο για ένα έκαστο γράμμα του ελ-ληνικού αλφαβήτου όσο και για τις ρίζες πολλών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ( Θεογονία Όμηρος Ησίοδος ) επέτρεψαν σ` εμένα να οδηγηθώ ασφαλέστερα στα πορίσματα της παρούσας έρευνας Ας δούμε συνοπτικώς τί αναφέρει περί του γράμματος Ι

Ιώτα αεί πότε προφέρεται ως φω-νήενπλήν ότε παρά ποιηταίς είναι εν χρήσει περίπου ως τό Αγγλικόν y (Γερμ j ) προ φωνήεντος πχ Αιγυ-πτίjης Οδ Δ 127 Η αντικατάστασις του Ι ( y j ) εικάζεται πχπάτρ-ι-ος (Σανσκρπίτρ-y-ας) κλπ

Το υπογεγραμμένον laquoΙraquo εκαλείτο υπό των ελλήνων γραμματικών Ι προ-σγεγραμμένον καί εγράφετο όχι όπως πχ ιώ αλλά τώι

Τό ΕΙ αντί του ι (μακρόν) συναντώ-μεν εις επιγραφάς ( ΒρετΜουσείον )

Τρόποι του laquoΙraquo (Ι) Δωρ Το ι κείται αντί του υ εν τω γ πληθ Και τη μετο-χή του ενεστώτος ως φιλάοισι γελά-οισι εοίσα αντί φιλέουσι γελάουσι κλπ ούτω και Μοίσα αντί Μούσα(β) ωσαύτως προστίθενται εις το laquoα) πχ μέλαις τάλαις αντί μέλαςτάλας(2) Βοιωτ αντί του Ε ως θιός αντί θεός(3) το ι (μακρόν) ευκόλως μεταβάλλεται εις ΕΙ πχ είλλω-ίλωείλη-ίλη Το Ι (βραχύ) ενίοτε ενηλλάσσετο προς Ε ως εστία-ιστίη αλλά συχνότερον παρενεβάλλετο προς μήκυνσιν της συλλαβής πχ ες-εις ξένος- ξείνος κενός- κεινός κλπ Ούτω ρίζαι έχουσαι ι (βραχύ) μηκύνο-νται εις ει και ούτω ίμι (ρίζα Ι-ίμεν ) γί-νεται είμιεκ τής ρίζης ΠΙΘ-γίνεται λέξις πείθωεκ της ρίζας ΛΙΠ-λείπω κλπ

Ωσαύτως το ι (βραχύ) εις ΟΙ πχ οί-κος κλπ Θα σημειώσω προς αποφυ-γήν παρανοήσεων ότι αυτές οι από-ψεις των γραμματικών ελήφθησαν μεν υπ` όψιν αλλά δεν εθεωρήθησαν και ως η μοναδική ερμηνεία όταν μάλιστα

Ο Λιούπτσο Γκιεοργκιέφσκι λέγει laquo Ο Γκρουέφσκι θέλει να οικιοποιηθεί ΤΗΝ ΕΛ-ΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως raquo μάννα έξ ουρανού laquo ήρθαν για την Ελλάδα οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουρ-γού των Σκοπίων κΛιούπτσο Γκιεοργιέφ-σκιο οποίος κατηγόρησε τον Νικολά Γκρου-έφσκι ότι προσπαθεί να laquo ξαναγράψει την Ελληνική Ιστορία laquo και επιχειρεί να συνδέσει την Αρχαία Μακεδονία με την Σλαβική

Την ώρα που η Κυβέρνηση των Σκοπίων πανηγυρίζει για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και προσπαθεί να αναζωογονήσει επικοινωνιακά την απόφαση προκειμένου να προωθήσει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και Ε Ε δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού στο laquoRadio Free Europeraquo προκαλούν αίσθηση

laquoΜας επιβάλλουν μια καρικατούρα Ιστορί-αςraquo με μαύρα γράμματα ο κ Γκιεοργκιέφσκι προκάτοχος του Νικολά Γκρουέφσκι τόσον στην Πρωθυπουργία όσο και στο κόμμα laquoVMRO DPNE laquo κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία για πολιτική laquo αρχαιομακεδονοποίη-σηraquo η οποία προωθείται συστηματικά τα τε-λευταία πέντε χρόνια

laquoΕπιχειρεί ( σσο Γκρουέφσκι)raquo να ξανα-γράψει την Ελληνική Ιστορίαraquo δηλώνει χαρα-κτηριστικά

laquoΑυτών την Ιστορία που θέλουν σήμερα να μας επιβάλλουν ως κρατική πολιτική για την Αρχαία Μακεδονία την αποκαλώ καρικα-τούρα ιστορίας γιατί πρόκειται για ασύνδετα γεγονότα Ο λαός μας βομβαρδίζεται καθη-μερινά με ψέματα με παραπληροφόρηση με ντοκιμαντέρ στα οποία βέπουμε ότι η Ελλη-νική Ιστορία έχει γίνει δική μας και παρουσι-άζεται ανάλογα Για μένα είναι πολύ σαφές ότι υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός της λεγό-μενης αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας και της Σλαβικής ιστορίας

Υπερασπίζομαι ακόμη τη θέση ότι εκεί που μπορούμε να στηριχθούμε και το οποίο δεν είναι λανθασμένο είναι η Σλαβική ταυ-τότητά μας οι πνευματικοί μας δημιουργοί όπως ο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος ο Άγιος Κλήμης ο Άγιος Ναούμ Αυτή είναι η ιστορία μας όπου εμείς μπορούμε με ασφά-λεια να βασιστούμε δήλωσε συγκεκριμένα ο κ Γκιεοργκιέφσκι ένας από τους λίγους πο-λιτικούς άνδρες στα Σκόπια που αμφισβητεί ευθέως το καθεστώςraquo αρχαιομακεδονποίησηraquo που προωθεί η κυβέρνηση Γκρουέφσκι

Η επίσημη πρακτική των τελευταίων ετών επιχειρεί τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με την Αρχαία Μακεδονία τονίζει ο κ Γκιεορ-γκιέφσκι Τα αγάλματα και τα αεροδρόμια μάλλον δεν ήταν αρκετά για την ηγεσία των Σκοπίων γι` αυτό άλλωστε και επιστρατεύ-τηκε και η (σχισματική) laquoΜακεδονική Ορ-θόδοξη Εκκλησίαraquo η οποία τόν Αύγουστο οσιοποίησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Σε μία χώρα που έχει επιδοθεί σε laquoαρχαι-ομανίαraquo οι δηλώσεις του κΓκιεοργκιέφσκι φαντάζουν laquoφωνή βοώντος εν τη ερήμωraquo Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε προκαλέσει σάλο στην ΠΓΔΜ το 2002 όταν δήλωσε laquoΒούλγαροςraquo και ζήτησε να πάρει Βουλγα-ρικό διαβατήριο επισημοποιώντας έτσι την άτυπη πρακτική που εφάρμοζε μεγάλο μέρος του κόσμου στα Σκόπια

laquo Η Χάγη δεν βοηθά την επίλυσηraquo

Σε ότι αφορά την απόφαση της Χάγης και αν αυτή μπορεί να απενεργοποιήσει την διαδικασία επίλυσης ο πρώην Πρωθυπουρ-γός των Σκοπίων δεν εμφανίζεται αισιόδοξος

laquo Η απόφαση του Δικαστηρίου της Χά-γης θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις μετα-ξύ της χώρας και της Ελλάδας Επί δύο μήνες θά είμαστε γεμάτοι χαρά και θα λέμε πόσο ισχυροί είμαστε ως ηθικοί νικητές Αλλά δεν θα υπάρχει βούληση για την επίλυση και αυτό θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αφού δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε μέσα στα επόμενα τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια laquoπροέβλεψε ο πρώην Πρωθυπουργός

Ο Γκρουέφσκι έχει αυτοπαγιδευθεί

Αλλά και για τα περιθώρια συμβιβασμού με την Ελλάδα προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική ΄Ενωση ο κ Γκιεοργκιέφσκι δεν βλέπει να γίνονται θετικά βήματα από την πλευρά της ΠΓΔΜ καθώς η νυν κυβέρνηση Γκρουέφσκι είναι παγιδευμένη

laquo Δεν βλέπω ασφαλώς κανένα σημάδι από την πλευρά της χώρας μας Και αυτό δια-φαίνεται από τους κρατικούς δημοσιογράφους που καθημερινά κηρύττουν την κυβερνητική πολιτική Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπουμε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης με την κυβερνητική προ-παγάνδα Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση υπεραμύνεται το όνομα χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή δήλωσε με νόημα

Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά

Οι Πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας

Όπως δια-πιστώνουμε και πάλι η

αναζήτησι του τρόπου σχη-ματισμού των ονομάτων στον

laquoΚρατύλοςraquo ξεκινά από την μίμησι των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων εκάστου πράγματος Και διερωτώμαι γιατί άρα-γε στα ελληνικά σχολεία ουδέποτε εδι-δάχθη ο διάλογος αυτός Μήπως οι laquoεκπαιδευτικοίraquo εχθρεύονται τόν

ελληνικό λόγο Μήπως φοβού-νται τις αποκαλύψεις του

Τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική laquocalendaraquo που σημαίνει αρχή του μήνα τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα) Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη από το έριο = μαλλί) γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης laquoΣτο σπίτι ετούτο πού lsquoρθαμε του πλουσιονοικοκύρη νrsquo ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι κρασί και λάδι κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάριrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 2: hellenic way

hellenic way Winter Solstice 2013 2

Ελληνικός δρόμοςHellenic Way

wwwhellenicwaycomΕκδότηςΠολιτιστικός Σύνδεσμος

Ελλήνων amp Φιλελλήνων ΚαναδάPublisher Cultural Association of Hellenes

amp Philhellenes of Canada1010 Broadview Avenue Suite 901

Toronto Ontario M4K 2R8 Tel 416 425-5728

Εκπρόσωπος στην ΕλλάδαΤάκης Αρβανίτης Άγιος Βασίλειος

Καπαρέλλι Βοιωτίας Τηλ22620 92311 ή 6979 85 4001

Συντάσσεται από επιτροπή Editor Media Committee of the CAHPC

Ο laquo Ελληνικός Δρόμοςraquo κυκλοφορεί εποχιακά και αποστέλλεται σε πολλά μέρη της Βόρειας Αμερικής Αυστραλίας και Ευρώπης Ετήσια συνδρομή για Καναδά και ΗΠΑ $ 5000 ενώ για Ευρώπη και Ελλάδα $9000 δολάρια The Hellenic Way is published each season and is sent to many places in North America and Europe Annual subscription in Canada amp USA $5000 and outside of North America $9000 EURO Άρθρα σύμφωνα με το πνεύμα της εφημερίδας είναι ευπρόσδεκτα αλλά η δημοσίευση τους εναπόκειται στη συντακτική επιτροπή Οι επιστολές θα πρέπει να φέρουν το πλήρες όνο-μα του αποστολέα αλλά μπορούν να δημοσιευθούν μόνο τα αρχικά του εάν αυτό επιθυμεί ο αποστολέας Τα άρθρα δεν επιστρέφονταιWe welcome submission of articles in the spirit of the newspaper but publication is at the discretion of the editing committee Letters should bear the full name of the sender but only their initial may be published if they so wish No articles will be returned

Ευχαριστήριο Ευχαριστούμε όλους τους φίλους και συνεργάτες που έχουν βοηθήσει για την έκδοση της εφημερίδας μας Ιδιαίτερα ευ-χαριστούμε τα περιοδικά laquoΕλληνική Αγω-γήraquo laquo Ενδοχώραraquo laquo Δαυλόςraquo laquo Ιχώρraquo laquo Ελληνική Διεθνής Γλώσσαraquo και γε-νικά όλα τα έντυπα που τόσο πρόθυμα μας έχουν επιτρέψει την αναδημοσίευση άρθρων τους τόσο σημαντικών για τον Ελληνισμό

Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ελλήνων και Φιλελλήνων Καναδά

bull Το παρόν τεύχος κυκλοφό-ρησε σε 3000 φύλλαbull Η επόμενη έκδοση στην Εαρινή Ισημερία

Προς τον

Hellenic Way1010 Broadview Ave Suite 901Toronto On M4K 2R8

ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗ SUBSCRIPTION COUPON

Παρακαλώ εγγράψετε με ως συνδρομητή στον laquoελληνικό δρόμοraquoκαι ταχυδρομήστε το έντυπο στην παρακάτω διεύθυνση

Please include me as a subscriber for the Hellenic Way and mail me the publication to the address below

Name_______________________________________________

Address_____________________________________________

Tel ____________________________Fax ________________

E-mail address________________________________________

I am enclosing $ _______________________________________

Πόσο πικρή στrsquo αλήθεια η Αλήθεια

Πληγώνει Πικραίνει Απο-γοητεύει Αντιδρά Επαναστα-τεί και στο τέλος Τιμωρεί

Έτσι νιώθει ο κάθε Έλλη-νας όταν από σύμπτωση ή από προσωπική επιλογή αρχίζει να ψάχνει να μάθει την αλήθεια για την επικράτηση του χρι-στιανισμού στην πατρίδα μας

Στα δικά μας παιδικά χρό-νια μαθαίναμε ότι θέλανε να μας μάθουνε

Στη σημερινή εποχή η γνώ-ση είναι απεριόριστη ανεξέλε-γκτη και πληθωρική

lsquoΌλοι μας πλέον γνωρίζου-με ότι κανένας Ζεσουά δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου Και πως η ημέρα αυτή επιλέ-χθηκε από καθαρά πραχτικούς λόγους για να μπορέσουν να την επιβάλουν στα πλήθη που με αυτοκρατορικά διατάγματα νόμους και βία τους άλλαζαν πραγματικά την Πίστη αλλά όχι και τις πατροπαράδοτες συνήθειες τους

Με μεγάλη αγανάκτηση μαθαίνουμε επίσης ότι οι τρεις Ιεράρχες των Ελληνικών Γραμμάτων αυτοί οι laquoτρεις μέγιστοι φωστήρες της Τριση-λίου Θεότητοςraquo ήταν οι ποιο φανατικοί διώκτες του Ελληνι-σμού

Με ιδιαίτερο καμάρι δήλω-ναν όπου κιrsquo αν βρίσκονταν πως δεν είναι Έλληνες αλλά χριστιανοί

Αναθεμάτιζαν κάθε τι Ελ-ληνικό στο πυρ το εξώτερον

Αυτοί λοιπόν οι μισέλληνες είναι οι προστάτες των Ελληνι-κών Γραμμάτων

Αυτό μάλιστα είναι κατά-ντια Ρωμαίικη

Αλλά κάποιος από τους ανευθυνουπεύθυνους οφείλει κάποιες εξηγήσεις

Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι αναθεματιστές και διώχτες της ελληνικής παιδείας και πο-λιτισμού να είναι οι προστάτες των Ελληνικών Γραμμάτων και να τους γιορτάζουν σε όλα τα σχολεία της επικράτειας

Είναι ντροπή Είναι κατά-ντια μεσαιωνικής νοοτροπίας είναι απορίας άξιον

Αγνοούμε τους μέγιστους Φιλοσόφους Μαθηματικούς Φυσικούς Αστρονόμους που όλος ο πολιτισμένος κόσμος τους έχει σαν φάρους για να τους φωτίζουν και να τους μορφώνουν

Και μεις οι απόγονοι τους τους παραμερίζουμε και ορί-ζουμε προστάτες των γραμ-μάτων μας τρεις ρασοφόρους που μίσησαν και αναθεμάτισαν κάθε τι Ελληνικό

Συνέχεια στην σελίδα 19

ldquoDeorum lingua est lingua Graecorumrdquo(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)

ldquoTotum Graecorum estrdquo(Όλα είναι Ελληνικά) [lsquoΟλα προέρχονται από τους Έλληνες]

ldquoNihil Graeciae humanum nihil sanctumrdquo(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο πιο ιερό από την Ελλάδα)

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

Ξένοι Λόγιοι Υποκλίνονται στο Ελληνικό Μεγαλείο

Marcus Tullius Cicero (106 bc ndash 43 bc) [Λατίνος κλασικός] ldquolsquoThough Greece was conquered she defeated the conqueror and imported the arts in the uncivilized Latiumrdquordquo (Παρrsquo ότι η Ελλάς κατακτήθη-κε αυτή νίκησε τον κατακτητήκαι εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο) Quintus Horatius Flaccus (65 bc ndash 8 bc) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής] ldquoWhat the mind and the heart is for a human being Greece is for humanityrdquo(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα είναι η Ελλάς για την ανθρωπό-τητα) Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγρα-φεύς]

ldquoDamned Greek you found everything philosophy

geometry physics astronomyhellip you left nothing for usrdquo (Καταραμένε Έλληνα ανακάλυ-ψες τα πάντα φιλοσοφία γεω-μετρία φυσική αστρονομίαhellip δεν άφησες τίποτα για εμάς) Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805)[Γερμανός ποιητής φιλόσοφος και Ιστορικός] ldquoGreece was the real cradle of liberty in which the earliestrepublics were rocked We are the pupils of the great menin all the principles of science of morals and of good governmentrdquo (Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λίκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυρηλατήθηκαν οι πρώτες πολιτείες Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών σε όλες τις αρχές της επιστήμης της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης) William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής] ldquoIf in the library of your house you do not have the works of the ancient Greek writers then you live in a house with no lightrdquo (Εάν στη βιβλιοθήκη του σπι-τιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέωντότε ζεις σε ένα σπίτι χωρίς φως) George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγ-γραφεύς] ldquoIf it is true that the violin is

ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

του ΗΛΤσατσόμοιρου

Η Αποκρυπτογράφησις των σημασιών

των 24 Γραμμάτων του Αλφαβήτου

Συνέχεια από το προηγούμενο

Συνέχεια στην σελίδα 5

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 3

Ι laquoΤώ δε αυ ιώτα πρός τα λεπτά πά-

ντα ά δη μάλιστα διά πάντων ίοι αν Διά ταύτα το laquoιέναιraquo και το laquoίεσθαι laquoδιά του ιώτα απομιμήταιraquo (Πλάτων laquo Κρατύ-λοςraquo 427α )

Τό δέ Ι πάλι (το χρησιμοποιεί για να εκφράση όλα) τα λεπτά (ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά λειτουργήματα μεταφο-ρικώς δέ την ευφυΐα επί των αισθήσεων το οξύς ισχυρός επί τού ήχου το ευάρε-στος σιγαλός κά )Τα οποία προπαντός δύνανται να διέρχωνται διά μέσου των πάντων Γι` αυτό το laquoιέναιraquo (εκ του ρή-ματος ειμί πορεύομαι εκ της ρίζας Ι) και το laquo ίεσθαιraquo (ίημι= εκσφενδονίζω εκ της αυτής ρίζας Ι) διά του γράμματος Ι απο-μιμείται

laquoΑλλά μην laquoιμερόςraquo γε τω μάλιστα έλκοντι τήν ψυχήν ρω επωνομάσθη ότι γάρ ιέμενος ρεί και εφιέμενος των πραγμάτων και ούτω δή επισπά σφό-δρα την ψυχήν δια την έσιν της ροής από ταύτης ούν πάσης της δυνάμεως laquoίμεροςraquo εκλήθηraquo (Πλάτων laquoΚρατύλοςraquo 420α )

laquoΚαι εί ίππον θέοντα ή τι άλλο των

ζώων εβουλόμεθα δηλούν οίσθα ότι ως ομοιότατ` άν τα ημέτερα αυτών σώματα και σχήματα εποιούμεν εκεί-νοις (Πλάτωνraquo Κρατύλοςraquo 423α )

Κι` άν ηθέλαμε νά παραστήσωμε ίππον που τρέχει ή κάποιο άλλο από τα ζώα γνωρίζεις ότι θά εκάναμε μιμήσεις με τα σώματά μας και ακόμη σχήματα (μορ-φές) όσο το δυνατόν όμοιες προς εκείνα τά ζώα

laquoΕπειδή δε φωνή τε και γλώττη και

στόματι βουλόμεθα δηλούν αρ` ού τότε εκάστου δήλωμα ημίν έσται το από τούτων γιγνόμενο όταν μίμημα

Τις ειρεσιώνες αφιέρωναν στη θεότητα τη χορηγό των αγαθών της Γής και άλλοτε

τις έβαζαν έξω από την πόρτα του ναού της για να επικαλεστούν τη συνδρομή της κατά του λιμού (της σιτοδείας) των επιδημιών ή άλλων θεομηνιών Άλλοτε τις αναρτούσαν πάνω στις πόρτες των οικιών τους για να

αποδώσουν ευχαριστίες στη θεότητα Ειδικά στην Αθήνα ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώ-

νονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον Απόλλωνα και τις Ώρες σε έκφραση ευχαρι-στίας για τη γονιμότητα του έτους που λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο Άλλοι αναφέρουν ότι τις περιέφε-

ραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του ldquoΗλίου και των Ωρώνrdquo

Ειρεσιώνη - Ο Πρόγονος του Χρι-στουγεννιάτικου Δέντρου

Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον μαλλί-ον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος - cotton)) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα καρύδια αμύγδαλα κάστα-να δημητριακά κλπ εκτός του μήλου και του αχλαδιού) Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία Δίκη Ειρήνη)

Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανε-ψιώνος (22 Σεπτεμβρίου - 20 Οκτωβρίου) παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι παίρ-νοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικο-κύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους οπότε αφού τοποθετούσαν την νέα κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του

Απόλλωνος Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμη-θεί ldquoΤα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη ταινίες (κορδέλες) έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου που παρίστα-ναν τους πλανήτας τον Ήλιον και την Σελή-νηνrdquo Ιστορία της λατρείας του Βάκχου Χ Ζανμέρ Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια εορτή που ετε-λείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου - 26 Μαΐου) όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους

Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη όπου μέσω αυ-τής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλ-ληνες ταξιδευτές οι οποίοι ελλείψεως ελαι-οδένδρων στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου και απαγορεύτηκε η τέλεσίς του Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλ-θε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυα-ρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλά-δα ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο Παρrsquo όλα αυτά το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελ-λήνων γι αυτόν τον λόγο το Χριστουγεννιά-τικο δένδρο υιοθετήθηκε αμέσως (Πηγές Λεξικό LIDDEL amp SCOTT Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ Φινέα Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων περιοδικό ΙΧΩΡ Γ Λεκάκης) Σημείωση Κότινος = αγριελαία - κοτινάς εί-ναι ο καρπός του κοτίνου Κότινος ή Ειρεσιώνη - Κλάδος ελαίας στολι-σμένος με τούφες λευκού ερίου (μαλλιού) που έδιναν ακριβώς την εντύπωση του ldquoβάμ-βακοςrdquo ldquoΕίρια από ξύλουrdquo ldquoδενδρόμαλλονrdquo Cotton ή coton διεθνώς σημαίνει το βαμβάκι βαμβακερόν κλπ Στην Γερμανική είναι Baum-Wolle Δηλαδή ldquoέριον δένδρουrdquo Ο συνειρμός είναι εκ του Κοτίνου ldquoείρια από ξύλουrdquo

Σύνδεσμος στην Πηγή

Ειρεσιώνη Το Στολισμένο Δέντρο Των Αρχαίων Ελλήνων

Το όνομα laquoίμεροςraquo εξ άλλου (εσχηματίσθη έτσι)

λόγω της έλξεως που ασκεί στη ψυχική ροή ( ίμερος = επιθυμώ

σφοδρώς ποθώ Οδυσ Κ 431 ) Επει-δή δηλαδή τρέχει με ορμή κι`επιθυμεί σφοδρώς τα πράγματα και κατ` αυ-τόν τον τρόπο παρασύρει με την ορμή (έσιν) της κινήσεως την ψυχή με δύ-

ναμι απ` αυτήν γενικά την δύναμί του ωνομάσθη laquoίμεροςraquo

wwwhellenicwaycom

o laquoελληνικός δρό-μοςraquo

στα πέρατα της οι-κουμένης

hellenic way Winter Solstice 2013 4

Ανδρέας Κωνσταντινίδης ΒΑ ΜΑ

Η μια από τις δυο αρετές είναι η Ελληνική αρετή Είναι η αρετή την οποία αγκάλια-

σε ο Ηρακλής και με την βοήθεια της προχώρησε στο επίτευγμα των γνωστών άθλων του Σαν όμως τε-λείωσε τους δώδεκα άθλους του ο ήρωας δεν κάθισε να αναπαυθεί στις δάφνες του Στο μυαλό του κατέβηκε η ιδέα για ένα καινούριο σκοπό τον οποίο θα αποκαλέσω ο laquoδέκατος-τρίτοςraquo άθλος του Ηρα-κλή Θέλω είπε όλοι οι Έλληνες να κάμνουν άθλους όπως εγώ Και αποφάσισε να κάμει όλους τους Έλληνεςhellip αθλητές Κατέβηκε λοιπόν στην κοιλάδα της Ολυμπίας ο Ηρακλής και ndash καθώς μας πληροφορεί ο Πίνδαρος στην Πρώτη Ολυμπιακή Ωδή ndash οργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες Και με τον καιρό έγιναν όλοι οι Έλληνες αθλητές Άλ-λοι στη σωματική ρώμη και άλλοι στη διάνοια ndash και πολλοί από αυτούς όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας για παράδειγμα ndash συνδύασαν την σωματική με την πνευματική λεβεντιά (ο Σωκράτης ndash εκτός από τις γνωστές πνευματι-κές μάχες του ndash έλαβε μέρος και σε πολεμικές μάχες όπως μαθαίνουμε από την laquoΑπολογίαraquo του Πλάτωνα και ο ίδιος ο Πλάτωνας ήταν παλαιστής και πυγμάχος στην νεανική του ηλικία ndash πρινhellip αρχίσει τις δικές του πνευματι-κές μάχες)

Ο Ηρακλής ήταν ο ιδανικός ήρω-ας ndash ο ημίθεος ndash των προ-χριστιανών Ελ-λήνων Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος ο Ηρακλής ήταν το ίνδαλμα του Αχιλλέα Όταν λοιπόν η Θέτιδα η μάνα του Αχιλλέα προ-ειδοποιεί τον γιό της πως ndash σαν σκοτώσει μια δεκαριά Τρώες για να εκδικηθεί τον σκοτω-μό του φίλου του Πάτροκλου ndash γρήγορα θα έρθει και η δική του σειρά να δώσει το αίμα του τότε ο Αχιλλέας απαντά Δεν με νοιάζει μάνα Δεν μπορώ να ζω βάρος πάνω στη Γή ndash χωρίς να εκδικηθώ τον θάνατο του φίλου μου Στο κάτω-κάτω ούτε και ο Ηρακλής ακόμα κατάφερε τελικά να αποφύγει τον θά-νατο ndash θα τον αποφύγω εγώ Πρώτος ήρωας ο Ηρακλής λοιπόν και δεύτερος ο Αχιλλέας όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος Και στη συνέχεια ερχόμαστε στον τρίτο ήρωα των Ελλήνων ndash τον Μεγαλέξανδρο Σύμφωνα με τα γραπτά του Κικέρωνα (Pro Archia 24) πριν ξεκινήσει για την πολεμική εκστρατεία του προς Ανατολάς ο Μεγαλέξανδρος πήγε στον ιερό χώρο της Ολυμπίας ndash χώρος από τον οποίο πήρε και το δικό της όνομα η μάνα του Μεγαλέξανδρουndash και αφού πρόσφερε σπον-δές στο μνημείο του Αχιλλέα αναφώνησε με κατάνυξη καιhellip φιλοδοξία laquoΏ τυχερέ νέε που ευτύχησες να βρεις τον Όμηρο για να σε κάμει αθάνατοraquo

Η ηρωική αρετή των Ελλήνων ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash δεν ήταν ηρωική μόνο στη σάρκα και τους πολέμους ndash ήταν ηρωική επίσης στο χαραχτήρα και το πνεύ-μα Όπως πάλι μας πληροφορεί ο Πλά-τωνας στην laquoΑπολογίαraquo όταν ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο και κλείστηκε στη φυλακή ndash και αφού οι μαθητές του δωροδό-

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΕΤΕΣκησαν τον φρουρό για να τους επιτρέψει να φυγαδεύσουν τον φιλόσοφο ndash ο δάσκαλος χωρίς δεύτερη σκέψη τους απογοήτευσε θυ-μίζοντας σε αυτούς τον Αχιλλέα και την μάνα του Όταν η Θέτις προειδοποίησε τον γιό της ότι θα σκοτωθεί ο Αχιλλέας δεν δείλιασε και εκτέλεσε το καθήκον του ndash ούτε και εγώ λοι-πόν δειλιάζω Και συνέχισε διδάσκω σε όλη μου την ζωή υπακοή στους νόμους και τώρα να παραβώ εγώ ο ίδιος τους νόμους

Ναι σωματικός ψυχικός και πνευματικός ηρωισμός Και έτσι μεγα-λούργησαν οι προ-χριστιανοί πρόγονοι μας Και έτσι έκτισαν τον παγκόσμιο πολιτισμό ndash ο laquoΔυτικόςraquo πολιτισμός έγινε πια παγκόσμιος Η δημοκρατία η φιλοσοφία οι επιστήμες οι τέχνες ο πνευματικός και σωματικός αθλητι-σμός ανθίζουν σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο ndash και στις γωνιές που δεν ανθίζουν ο άνθρω-ποι τιςhellip ορέγονται (Οι Ολυμπιακοί αγώνες πήγαν μέχρι την Κίνα και η δημοκρατία πήγε μέχρι την Ινδία) Αναφερόμενος στις αξίες της Ελληνικής αρετής (virtue) ο καθηγητής Gilbert Murray τις καταγράφει ως εξής Ελευ-θερία Λογικότητα Ομορφιά Εξαιρετικότη-τα και αναζήτηση της Αλήθειας (ldquoFreedom Reason Beauty Excellence and the pursuit of Truthrdquo ndash βλέπε ldquoThe Legacy of Greecerdquo σσ 22-23 1921 edited by Sir Richard Livingstone) Και τώρα στηνhellip άλλη αρετή

Η δεύτερη αρετή των Ελλήνων ndash μάλλον ηhellip αρετή των χριστιανών για την ακριβολογία ndash είναι αυτή που μας προσφέ-ρουν οι Εβραίο-βυζαντινοί δηλαδή οι laquoάγιεςraquo γραφές της laquoΠαλαιάςraquo και της laquoΚαινήςraquo δι-αθήκης Η laquoάγιαraquo σοφία των παλαιών και των νέων προφητών η οποία ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash μας έρχεται κατrsquo ευθείαν καιhellip συστημένη από τα σύννεφα και τον laquoουράνιο πατέραraquo μας Όχι εδώ δεν χωρούν σαρκα-σμοί γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά ndash πολύ σοβαρά ndash και τραγικά Και να οι τραγικότητες

Πρώτο θύμα στη χριστιανική αρετή η δημοκρατία και η φιλοσοφία Στη θέση τους ndash και ψηλά μέχρι ταhellip σύννεφα ndash η θεοκρατία και η προφητεία Ο άνθρωπος είναι laquoαμαρτωλόςraquo ανήμπορος καιhellip ανίδε-ος Κυβερνά λοιπόν ο laquoπαντοδύναμοςraquo και laquoπαντογνώστηςraquo θεός ndash δηλαδή κυβερνά η laquoάγιαraquo γραφή την οποία παρέλαβαν οιhellip προφήτες του θεού από το ίδιο θεϊκό χέρι και στόμα Ποιος μίλησε για τραγωδία Εδώ μι-λούμε γιαhellip πραγματική σοφία ndash την ατόφια την θεϊκή την laquoάγιαraquo σοφία Τέλος στιςhellip φλυαρίες του Ηράκλειτου του Σωκράτη του Πλάτωνα του Αριστοτέλη ndash και όλων των άλ-λωνhellip ειδωλολατρών

Δεύτερο θύμα οι επιστήμες και οι τέχνες Αυτά όλα είναι έργα τουhellip δια-βόλου Ποιος έχει ανάγκη τις ανθρώπινεςhellip θεωρίες υποθέσεις και έρευνες αφού όλες οι απαντήσεις είναι ndash πάλι ndash μέσα στην laquoάγιαraquo γραφή Αυτό το έφτιαξε ο θεός εκείνο το έφτιαξε ο θεός και το άλλο το έφτιαξε ο θεός Ο laquoπαντογνώστηςraquo και laquoπαντοδύναμοςraquo δη-μιουργός Και εμείς δεν πρέπει να κάνουμεhellip αμαρτωλές ερωτήσεις Το μόνο που μαςhellip επιτρέπεται είναι να καθόμαστε και να θαυ-μάζουμε την τελειότητα της πλάσης την θεϊκή σοφία και ταhellip μυστήρια της δημιουργίας Τέ-λος στις ερωτήσεις ndash μια για πάντα

Το τρίτο θύμα ndash και το τραγικό-τερο ndash είναι η ανθρώπινη ζωή Η ζωή του ανθρώπου είναι laquoαμαρτωλήraquo και laquoμάταιαraquo Κατάρα στη σάρκα ndash προσευχή λοιπόν μετά-νοια καιhellip ασκητισμό Το μόνο αξιόλογο πράγ-μα είναι το πνεύμα Και όχι τοhellip ανθρώπινο πνεύμα ndash τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει Όταν αναφερόμαστε σε πνεύμα εννοούμε τοhellip άγιο πνεύμα Δηλαδή στην πολιτεία του χριστια-νισμού ο άνθρωπος ζει χωρίςhellip να ζει ndash αφού η μόνη αξιόλογη ζωή είναι αυτή που ακολου-θεί μετάhellip θάνατον Και πάλι δηλαδή όταν ζούμε μια laquoψεύτικηraquo ζωή σαν να μην γεννη-θήκαμε ποτέ ndash και αφού δενhellip σκέπτομαι δεν υπάρχω Όχι Δεν πρέπει να μας εκπλήττει ndash καθόλου ndash το γεγονός ότι για είκοσι αιώνες τώρα ο Ελληνισμός βρίσκεται σε βαθύ ndash πολύ βαθύ ndash ύπνοhellip

Εκ των ανωτέρω είναι οφθαλ-μοφανές ότι η διαφορά μεταξύ της Ελλη-νικής και της χριστιανικής αρετής είναι μια διαφορά η οποία εκτείνεται από ψηλά στον ουρανό μέχρι κάτω χαμηλά στη Γη Και ίσως αυτό να μας εξηγεί ndash με αναμφισβήτητη σα-φήνεια ndash γιατί ο Ελληνισμός κοντεύει να χα-θεί σταhellip έγκατα της Γης Εν κατακλείδι σε όσους υμνούν την Ελληνική αρετή προσφέρω κατωτέρω το ποίημα μου ΞΥΠΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΗΡΑΚΛΗ Όσοι υμνούν την χριστιανική αρε-τή έχουν στη διάθεση τους την ποίηση του βασιλιά Δαυίδ και τις εντολές τουhellip πατριάρχη Μωυσή ndash να τα χαίρονταιhellip

ΞύΠΝΑ λΕβΕΝΤΗ ΗρΑΚλΗ

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλή του έθνους μας καμάρι

ξύπνα τρανέ όλης της γης και του Διός βλαστάρι

Ξύπνα λεβέντη ημίθεεκαι μας για να ξυπνήσεις μαζί μας πάλι τις παλιές

δόξες να ξαναζήσεις

Ξεχάσαμε την λεβεντιάκαι γίναμε ραγιάδες

και την ψυχή μας δώσαμεσε ξένους βασιλιάδες

Ντροπιάσαμε την μνήμη σου συγχώρα μας αδέρφι

όρκο τώρα σου κάνουμε πως Άνοιξη θα έρθει

λιοντάρια θα δαμάσουμε θα πνίξουμε τα φίδια

και θα κοιτάς καμαρωτόςτrsquo αδέρφια σου τα ίδια

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλήκιrsquo η Ελλάδα σε προσμένει

θέλει να γίνει ξακουστήπάλι στην οικουμένη

Ανδρέας Κωνσταντινίδης

τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη ηρακλειτοσ

Συνέχεια στην σελίδα 7

Συνέχεια από την σελίδα 3 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 5

γένηται διά τούτων περί οτιούνraquo (Πλά-τωνraquo Κρατύλοςraquo 423b)

Όταν όμως με την φωνή και με τη γλώσσα και με το στόμα θέλουμε να εκ-φράσουμε κάτι άραγε δεν θα παραστή-σωμε το ιδιαίτερο εκάστου πράγματος χαρακτηριστικό γνώρισμα το οποίο προ-έρχεται απ`αυτά όταν μ` αυτά (τα μέσα ) θά μιμηθούμε οποιοδήποτε πράγμα

Μετά από αυτήν την πρώτη θεμελίωσι από την αρχαία και πρώτη παγκόσμια γλωσσολογία την οποία δυστυχώς οι Έλληνες γλωσσολόγοι αγνοούν προχω-ρώ στις θεμελιώδεις θέσεις των συντα-κτών του laquoΛεξικου της Ελληνικής Γλώσ-σηςraquo των HLiddellκαί RScott χάρι στον μόχθο τον οποίον η παρούσα έρευνα κατέστη εφικτή διότι τα αναφερόμενα σ` αυτό τόσο για ένα έκαστο γράμμα του ελ-ληνικού αλφαβήτου όσο και για τις ρίζες πολλών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ( Θεογονία Όμηρος Ησίοδος ) επέτρεψαν σ` εμένα να οδηγηθώ ασφαλέστερα στα πορίσματα της παρούσας έρευνας Ας δούμε συνοπτικώς τί αναφέρει περί του γράμματος Ι

Ιώτα αεί πότε προφέρεται ως φω-νήενπλήν ότε παρά ποιηταίς είναι εν χρήσει περίπου ως τό Αγγλικόν y (Γερμ j ) προ φωνήεντος πχ Αιγυ-πτίjης Οδ Δ 127 Η αντικατάστασις του Ι ( y j ) εικάζεται πχπάτρ-ι-ος (Σανσκρπίτρ-y-ας) κλπ

Το υπογεγραμμένον laquoΙraquo εκαλείτο υπό των ελλήνων γραμματικών Ι προ-σγεγραμμένον καί εγράφετο όχι όπως πχ ιώ αλλά τώι

Τό ΕΙ αντί του ι (μακρόν) συναντώ-μεν εις επιγραφάς ( ΒρετΜουσείον )

Τρόποι του laquoΙraquo (Ι) Δωρ Το ι κείται αντί του υ εν τω γ πληθ Και τη μετο-χή του ενεστώτος ως φιλάοισι γελά-οισι εοίσα αντί φιλέουσι γελάουσι κλπ ούτω και Μοίσα αντί Μούσα(β) ωσαύτως προστίθενται εις το laquoα) πχ μέλαις τάλαις αντί μέλαςτάλας(2) Βοιωτ αντί του Ε ως θιός αντί θεός(3) το ι (μακρόν) ευκόλως μεταβάλλεται εις ΕΙ πχ είλλω-ίλωείλη-ίλη Το Ι (βραχύ) ενίοτε ενηλλάσσετο προς Ε ως εστία-ιστίη αλλά συχνότερον παρενεβάλλετο προς μήκυνσιν της συλλαβής πχ ες-εις ξένος- ξείνος κενός- κεινός κλπ Ούτω ρίζαι έχουσαι ι (βραχύ) μηκύνο-νται εις ει και ούτω ίμι (ρίζα Ι-ίμεν ) γί-νεται είμιεκ τής ρίζης ΠΙΘ-γίνεται λέξις πείθωεκ της ρίζας ΛΙΠ-λείπω κλπ

Ωσαύτως το ι (βραχύ) εις ΟΙ πχ οί-κος κλπ Θα σημειώσω προς αποφυ-γήν παρανοήσεων ότι αυτές οι από-ψεις των γραμματικών ελήφθησαν μεν υπ` όψιν αλλά δεν εθεωρήθησαν και ως η μοναδική ερμηνεία όταν μάλιστα

Ο Λιούπτσο Γκιεοργκιέφσκι λέγει laquo Ο Γκρουέφσκι θέλει να οικιοποιηθεί ΤΗΝ ΕΛ-ΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως raquo μάννα έξ ουρανού laquo ήρθαν για την Ελλάδα οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουρ-γού των Σκοπίων κΛιούπτσο Γκιεοργιέφ-σκιο οποίος κατηγόρησε τον Νικολά Γκρου-έφσκι ότι προσπαθεί να laquo ξαναγράψει την Ελληνική Ιστορία laquo και επιχειρεί να συνδέσει την Αρχαία Μακεδονία με την Σλαβική

Την ώρα που η Κυβέρνηση των Σκοπίων πανηγυρίζει για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και προσπαθεί να αναζωογονήσει επικοινωνιακά την απόφαση προκειμένου να προωθήσει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και Ε Ε δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού στο laquoRadio Free Europeraquo προκαλούν αίσθηση

laquoΜας επιβάλλουν μια καρικατούρα Ιστορί-αςraquo με μαύρα γράμματα ο κ Γκιεοργκιέφσκι προκάτοχος του Νικολά Γκρουέφσκι τόσον στην Πρωθυπουργία όσο και στο κόμμα laquoVMRO DPNE laquo κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία για πολιτική laquo αρχαιομακεδονοποίη-σηraquo η οποία προωθείται συστηματικά τα τε-λευταία πέντε χρόνια

laquoΕπιχειρεί ( σσο Γκρουέφσκι)raquo να ξανα-γράψει την Ελληνική Ιστορίαraquo δηλώνει χαρα-κτηριστικά

laquoΑυτών την Ιστορία που θέλουν σήμερα να μας επιβάλλουν ως κρατική πολιτική για την Αρχαία Μακεδονία την αποκαλώ καρικα-τούρα ιστορίας γιατί πρόκειται για ασύνδετα γεγονότα Ο λαός μας βομβαρδίζεται καθη-μερινά με ψέματα με παραπληροφόρηση με ντοκιμαντέρ στα οποία βέπουμε ότι η Ελλη-νική Ιστορία έχει γίνει δική μας και παρουσι-άζεται ανάλογα Για μένα είναι πολύ σαφές ότι υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός της λεγό-μενης αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας και της Σλαβικής ιστορίας

Υπερασπίζομαι ακόμη τη θέση ότι εκεί που μπορούμε να στηριχθούμε και το οποίο δεν είναι λανθασμένο είναι η Σλαβική ταυ-τότητά μας οι πνευματικοί μας δημιουργοί όπως ο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος ο Άγιος Κλήμης ο Άγιος Ναούμ Αυτή είναι η ιστορία μας όπου εμείς μπορούμε με ασφά-λεια να βασιστούμε δήλωσε συγκεκριμένα ο κ Γκιεοργκιέφσκι ένας από τους λίγους πο-λιτικούς άνδρες στα Σκόπια που αμφισβητεί ευθέως το καθεστώςraquo αρχαιομακεδονποίησηraquo που προωθεί η κυβέρνηση Γκρουέφσκι

Η επίσημη πρακτική των τελευταίων ετών επιχειρεί τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με την Αρχαία Μακεδονία τονίζει ο κ Γκιεορ-γκιέφσκι Τα αγάλματα και τα αεροδρόμια μάλλον δεν ήταν αρκετά για την ηγεσία των Σκοπίων γι` αυτό άλλωστε και επιστρατεύ-τηκε και η (σχισματική) laquoΜακεδονική Ορ-θόδοξη Εκκλησίαraquo η οποία τόν Αύγουστο οσιοποίησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Σε μία χώρα που έχει επιδοθεί σε laquoαρχαι-ομανίαraquo οι δηλώσεις του κΓκιεοργκιέφσκι φαντάζουν laquoφωνή βοώντος εν τη ερήμωraquo Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε προκαλέσει σάλο στην ΠΓΔΜ το 2002 όταν δήλωσε laquoΒούλγαροςraquo και ζήτησε να πάρει Βουλγα-ρικό διαβατήριο επισημοποιώντας έτσι την άτυπη πρακτική που εφάρμοζε μεγάλο μέρος του κόσμου στα Σκόπια

laquo Η Χάγη δεν βοηθά την επίλυσηraquo

Σε ότι αφορά την απόφαση της Χάγης και αν αυτή μπορεί να απενεργοποιήσει την διαδικασία επίλυσης ο πρώην Πρωθυπουρ-γός των Σκοπίων δεν εμφανίζεται αισιόδοξος

laquo Η απόφαση του Δικαστηρίου της Χά-γης θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις μετα-ξύ της χώρας και της Ελλάδας Επί δύο μήνες θά είμαστε γεμάτοι χαρά και θα λέμε πόσο ισχυροί είμαστε ως ηθικοί νικητές Αλλά δεν θα υπάρχει βούληση για την επίλυση και αυτό θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αφού δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε μέσα στα επόμενα τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια laquoπροέβλεψε ο πρώην Πρωθυπουργός

Ο Γκρουέφσκι έχει αυτοπαγιδευθεί

Αλλά και για τα περιθώρια συμβιβασμού με την Ελλάδα προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική ΄Ενωση ο κ Γκιεοργκιέφσκι δεν βλέπει να γίνονται θετικά βήματα από την πλευρά της ΠΓΔΜ καθώς η νυν κυβέρνηση Γκρουέφσκι είναι παγιδευμένη

laquo Δεν βλέπω ασφαλώς κανένα σημάδι από την πλευρά της χώρας μας Και αυτό δια-φαίνεται από τους κρατικούς δημοσιογράφους που καθημερινά κηρύττουν την κυβερνητική πολιτική Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπουμε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης με την κυβερνητική προ-παγάνδα Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση υπεραμύνεται το όνομα χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή δήλωσε με νόημα

Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά

Οι Πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας

Όπως δια-πιστώνουμε και πάλι η

αναζήτησι του τρόπου σχη-ματισμού των ονομάτων στον

laquoΚρατύλοςraquo ξεκινά από την μίμησι των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων εκάστου πράγματος Και διερωτώμαι γιατί άρα-γε στα ελληνικά σχολεία ουδέποτε εδι-δάχθη ο διάλογος αυτός Μήπως οι laquoεκπαιδευτικοίraquo εχθρεύονται τόν

ελληνικό λόγο Μήπως φοβού-νται τις αποκαλύψεις του

Τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική laquocalendaraquo που σημαίνει αρχή του μήνα τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα) Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη από το έριο = μαλλί) γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης laquoΣτο σπίτι ετούτο πού lsquoρθαμε του πλουσιονοικοκύρη νrsquo ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι κρασί και λάδι κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάριrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 3: hellenic way

ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

του ΗΛΤσατσόμοιρου

Η Αποκρυπτογράφησις των σημασιών

των 24 Γραμμάτων του Αλφαβήτου

Συνέχεια από το προηγούμενο

Συνέχεια στην σελίδα 5

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 3

Ι laquoΤώ δε αυ ιώτα πρός τα λεπτά πά-

ντα ά δη μάλιστα διά πάντων ίοι αν Διά ταύτα το laquoιέναιraquo και το laquoίεσθαι laquoδιά του ιώτα απομιμήταιraquo (Πλάτων laquo Κρατύ-λοςraquo 427α )

Τό δέ Ι πάλι (το χρησιμοποιεί για να εκφράση όλα) τα λεπτά (ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά λειτουργήματα μεταφο-ρικώς δέ την ευφυΐα επί των αισθήσεων το οξύς ισχυρός επί τού ήχου το ευάρε-στος σιγαλός κά )Τα οποία προπαντός δύνανται να διέρχωνται διά μέσου των πάντων Γι` αυτό το laquoιέναιraquo (εκ του ρή-ματος ειμί πορεύομαι εκ της ρίζας Ι) και το laquo ίεσθαιraquo (ίημι= εκσφενδονίζω εκ της αυτής ρίζας Ι) διά του γράμματος Ι απο-μιμείται

laquoΑλλά μην laquoιμερόςraquo γε τω μάλιστα έλκοντι τήν ψυχήν ρω επωνομάσθη ότι γάρ ιέμενος ρεί και εφιέμενος των πραγμάτων και ούτω δή επισπά σφό-δρα την ψυχήν δια την έσιν της ροής από ταύτης ούν πάσης της δυνάμεως laquoίμεροςraquo εκλήθηraquo (Πλάτων laquoΚρατύλοςraquo 420α )

laquoΚαι εί ίππον θέοντα ή τι άλλο των

ζώων εβουλόμεθα δηλούν οίσθα ότι ως ομοιότατ` άν τα ημέτερα αυτών σώματα και σχήματα εποιούμεν εκεί-νοις (Πλάτωνraquo Κρατύλοςraquo 423α )

Κι` άν ηθέλαμε νά παραστήσωμε ίππον που τρέχει ή κάποιο άλλο από τα ζώα γνωρίζεις ότι θά εκάναμε μιμήσεις με τα σώματά μας και ακόμη σχήματα (μορ-φές) όσο το δυνατόν όμοιες προς εκείνα τά ζώα

laquoΕπειδή δε φωνή τε και γλώττη και

στόματι βουλόμεθα δηλούν αρ` ού τότε εκάστου δήλωμα ημίν έσται το από τούτων γιγνόμενο όταν μίμημα

Τις ειρεσιώνες αφιέρωναν στη θεότητα τη χορηγό των αγαθών της Γής και άλλοτε

τις έβαζαν έξω από την πόρτα του ναού της για να επικαλεστούν τη συνδρομή της κατά του λιμού (της σιτοδείας) των επιδημιών ή άλλων θεομηνιών Άλλοτε τις αναρτούσαν πάνω στις πόρτες των οικιών τους για να

αποδώσουν ευχαριστίες στη θεότητα Ειδικά στην Αθήνα ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώ-

νονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον Απόλλωνα και τις Ώρες σε έκφραση ευχαρι-στίας για τη γονιμότητα του έτους που λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο Άλλοι αναφέρουν ότι τις περιέφε-

ραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του ldquoΗλίου και των Ωρώνrdquo

Ειρεσιώνη - Ο Πρόγονος του Χρι-στουγεννιάτικου Δέντρου

Η Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον μαλλί-ον) είναι κλάδος αγριελιάς (κότινος - cotton)) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα καρύδια αμύγδαλα κάστα-να δημητριακά κλπ εκτός του μήλου και του αχλαδιού) Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας και κατά το επόμενο έτος και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία Δίκη Ειρήνη)

Την εβδόμη ημέρα του μηνός Πυανε-ψιώνος (22 Σεπτεμβρίου - 20 Οκτωβρίου) παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι παίρ-νοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικο-κύρη ή την κυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους οπότε αφού τοποθετούσαν την νέα κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του

Απόλλωνος Ιδού ένα απόσπασμα από τα κάλαντα Η Ειρεσιώνη φέρνει κάθε τι καλό σύκα και αφράτα ψωμάκια που μας τρέφουν και μέλι γλυκό και λάδι απαλό και ξέχειλους κύλικες με καλό κρασί για να μεθύσει και να κοιμη-θεί ldquoΤα κλαδιά των δέντρων τα στόλιζαν με άνθη ταινίες (κορδέλες) έρια (μαλλιά) και μικράς σφαίρας εκ μετάλλου που παρίστα-ναν τους πλανήτας τον Ήλιον και την Σελή-νηνrdquo Ιστορία της λατρείας του Βάκχου Χ Ζανμέρ Εκτός από τα κλαδιά της ελιάς περιέφεραν επίσης και κλαδιά Δάφνης προς τιμήν του Απόλλωνος στα Θαργήλια εορτή που ετε-λείτο την Άνοιξη (27 Απριλίου - 26 Μαΐου) όπου πάλι έκαιγαν την παλιά Ειρεσιώνη και κρεμούσαν την νέα έξω από τις πόρτες τους

Πρόγονος λοιπόν του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη όπου μέσω αυ-τής μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλ-ληνες ταξιδευτές οι οποίοι ελλείψεως ελαι-οδένδρων στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που εφύοντο στον κάθε τόπο Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό καθεστώς του Βυζαντίου και απαγορεύτηκε η τέλεσίς του Αιώνες αργότερα το ίδιο έθιμο επανήλ-θε με την μορφή Χριστουγεννιάτικου και Πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους Βαυα-ρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλά-δα ως δικό τους Χριστουγεννιάτικο έθιμο Παρrsquo όλα αυτά το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελ-λήνων γι αυτόν τον λόγο το Χριστουγεννιά-τικο δένδρο υιοθετήθηκε αμέσως (Πηγές Λεξικό LIDDEL amp SCOTT Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ Φινέα Γιορτές Αρχαίων Ελλήνων περιοδικό ΙΧΩΡ Γ Λεκάκης) Σημείωση Κότινος = αγριελαία - κοτινάς εί-ναι ο καρπός του κοτίνου Κότινος ή Ειρεσιώνη - Κλάδος ελαίας στολι-σμένος με τούφες λευκού ερίου (μαλλιού) που έδιναν ακριβώς την εντύπωση του ldquoβάμ-βακοςrdquo ldquoΕίρια από ξύλουrdquo ldquoδενδρόμαλλονrdquo Cotton ή coton διεθνώς σημαίνει το βαμβάκι βαμβακερόν κλπ Στην Γερμανική είναι Baum-Wolle Δηλαδή ldquoέριον δένδρουrdquo Ο συνειρμός είναι εκ του Κοτίνου ldquoείρια από ξύλουrdquo

Σύνδεσμος στην Πηγή

Ειρεσιώνη Το Στολισμένο Δέντρο Των Αρχαίων Ελλήνων

Το όνομα laquoίμεροςraquo εξ άλλου (εσχηματίσθη έτσι)

λόγω της έλξεως που ασκεί στη ψυχική ροή ( ίμερος = επιθυμώ

σφοδρώς ποθώ Οδυσ Κ 431 ) Επει-δή δηλαδή τρέχει με ορμή κι`επιθυμεί σφοδρώς τα πράγματα και κατ` αυ-τόν τον τρόπο παρασύρει με την ορμή (έσιν) της κινήσεως την ψυχή με δύ-

ναμι απ` αυτήν γενικά την δύναμί του ωνομάσθη laquoίμεροςraquo

wwwhellenicwaycom

o laquoελληνικός δρό-μοςraquo

στα πέρατα της οι-κουμένης

hellenic way Winter Solstice 2013 4

Ανδρέας Κωνσταντινίδης ΒΑ ΜΑ

Η μια από τις δυο αρετές είναι η Ελληνική αρετή Είναι η αρετή την οποία αγκάλια-

σε ο Ηρακλής και με την βοήθεια της προχώρησε στο επίτευγμα των γνωστών άθλων του Σαν όμως τε-λείωσε τους δώδεκα άθλους του ο ήρωας δεν κάθισε να αναπαυθεί στις δάφνες του Στο μυαλό του κατέβηκε η ιδέα για ένα καινούριο σκοπό τον οποίο θα αποκαλέσω ο laquoδέκατος-τρίτοςraquo άθλος του Ηρα-κλή Θέλω είπε όλοι οι Έλληνες να κάμνουν άθλους όπως εγώ Και αποφάσισε να κάμει όλους τους Έλληνεςhellip αθλητές Κατέβηκε λοιπόν στην κοιλάδα της Ολυμπίας ο Ηρακλής και ndash καθώς μας πληροφορεί ο Πίνδαρος στην Πρώτη Ολυμπιακή Ωδή ndash οργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες Και με τον καιρό έγιναν όλοι οι Έλληνες αθλητές Άλ-λοι στη σωματική ρώμη και άλλοι στη διάνοια ndash και πολλοί από αυτούς όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας για παράδειγμα ndash συνδύασαν την σωματική με την πνευματική λεβεντιά (ο Σωκράτης ndash εκτός από τις γνωστές πνευματι-κές μάχες του ndash έλαβε μέρος και σε πολεμικές μάχες όπως μαθαίνουμε από την laquoΑπολογίαraquo του Πλάτωνα και ο ίδιος ο Πλάτωνας ήταν παλαιστής και πυγμάχος στην νεανική του ηλικία ndash πρινhellip αρχίσει τις δικές του πνευματι-κές μάχες)

Ο Ηρακλής ήταν ο ιδανικός ήρω-ας ndash ο ημίθεος ndash των προ-χριστιανών Ελ-λήνων Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος ο Ηρακλής ήταν το ίνδαλμα του Αχιλλέα Όταν λοιπόν η Θέτιδα η μάνα του Αχιλλέα προ-ειδοποιεί τον γιό της πως ndash σαν σκοτώσει μια δεκαριά Τρώες για να εκδικηθεί τον σκοτω-μό του φίλου του Πάτροκλου ndash γρήγορα θα έρθει και η δική του σειρά να δώσει το αίμα του τότε ο Αχιλλέας απαντά Δεν με νοιάζει μάνα Δεν μπορώ να ζω βάρος πάνω στη Γή ndash χωρίς να εκδικηθώ τον θάνατο του φίλου μου Στο κάτω-κάτω ούτε και ο Ηρακλής ακόμα κατάφερε τελικά να αποφύγει τον θά-νατο ndash θα τον αποφύγω εγώ Πρώτος ήρωας ο Ηρακλής λοιπόν και δεύτερος ο Αχιλλέας όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος Και στη συνέχεια ερχόμαστε στον τρίτο ήρωα των Ελλήνων ndash τον Μεγαλέξανδρο Σύμφωνα με τα γραπτά του Κικέρωνα (Pro Archia 24) πριν ξεκινήσει για την πολεμική εκστρατεία του προς Ανατολάς ο Μεγαλέξανδρος πήγε στον ιερό χώρο της Ολυμπίας ndash χώρος από τον οποίο πήρε και το δικό της όνομα η μάνα του Μεγαλέξανδρουndash και αφού πρόσφερε σπον-δές στο μνημείο του Αχιλλέα αναφώνησε με κατάνυξη καιhellip φιλοδοξία laquoΏ τυχερέ νέε που ευτύχησες να βρεις τον Όμηρο για να σε κάμει αθάνατοraquo

Η ηρωική αρετή των Ελλήνων ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash δεν ήταν ηρωική μόνο στη σάρκα και τους πολέμους ndash ήταν ηρωική επίσης στο χαραχτήρα και το πνεύ-μα Όπως πάλι μας πληροφορεί ο Πλά-τωνας στην laquoΑπολογίαraquo όταν ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο και κλείστηκε στη φυλακή ndash και αφού οι μαθητές του δωροδό-

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΕΤΕΣκησαν τον φρουρό για να τους επιτρέψει να φυγαδεύσουν τον φιλόσοφο ndash ο δάσκαλος χωρίς δεύτερη σκέψη τους απογοήτευσε θυ-μίζοντας σε αυτούς τον Αχιλλέα και την μάνα του Όταν η Θέτις προειδοποίησε τον γιό της ότι θα σκοτωθεί ο Αχιλλέας δεν δείλιασε και εκτέλεσε το καθήκον του ndash ούτε και εγώ λοι-πόν δειλιάζω Και συνέχισε διδάσκω σε όλη μου την ζωή υπακοή στους νόμους και τώρα να παραβώ εγώ ο ίδιος τους νόμους

Ναι σωματικός ψυχικός και πνευματικός ηρωισμός Και έτσι μεγα-λούργησαν οι προ-χριστιανοί πρόγονοι μας Και έτσι έκτισαν τον παγκόσμιο πολιτισμό ndash ο laquoΔυτικόςraquo πολιτισμός έγινε πια παγκόσμιος Η δημοκρατία η φιλοσοφία οι επιστήμες οι τέχνες ο πνευματικός και σωματικός αθλητι-σμός ανθίζουν σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο ndash και στις γωνιές που δεν ανθίζουν ο άνθρω-ποι τιςhellip ορέγονται (Οι Ολυμπιακοί αγώνες πήγαν μέχρι την Κίνα και η δημοκρατία πήγε μέχρι την Ινδία) Αναφερόμενος στις αξίες της Ελληνικής αρετής (virtue) ο καθηγητής Gilbert Murray τις καταγράφει ως εξής Ελευ-θερία Λογικότητα Ομορφιά Εξαιρετικότη-τα και αναζήτηση της Αλήθειας (ldquoFreedom Reason Beauty Excellence and the pursuit of Truthrdquo ndash βλέπε ldquoThe Legacy of Greecerdquo σσ 22-23 1921 edited by Sir Richard Livingstone) Και τώρα στηνhellip άλλη αρετή

Η δεύτερη αρετή των Ελλήνων ndash μάλλον ηhellip αρετή των χριστιανών για την ακριβολογία ndash είναι αυτή που μας προσφέ-ρουν οι Εβραίο-βυζαντινοί δηλαδή οι laquoάγιεςraquo γραφές της laquoΠαλαιάςraquo και της laquoΚαινήςraquo δι-αθήκης Η laquoάγιαraquo σοφία των παλαιών και των νέων προφητών η οποία ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash μας έρχεται κατrsquo ευθείαν καιhellip συστημένη από τα σύννεφα και τον laquoουράνιο πατέραraquo μας Όχι εδώ δεν χωρούν σαρκα-σμοί γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά ndash πολύ σοβαρά ndash και τραγικά Και να οι τραγικότητες

Πρώτο θύμα στη χριστιανική αρετή η δημοκρατία και η φιλοσοφία Στη θέση τους ndash και ψηλά μέχρι ταhellip σύννεφα ndash η θεοκρατία και η προφητεία Ο άνθρωπος είναι laquoαμαρτωλόςraquo ανήμπορος καιhellip ανίδε-ος Κυβερνά λοιπόν ο laquoπαντοδύναμοςraquo και laquoπαντογνώστηςraquo θεός ndash δηλαδή κυβερνά η laquoάγιαraquo γραφή την οποία παρέλαβαν οιhellip προφήτες του θεού από το ίδιο θεϊκό χέρι και στόμα Ποιος μίλησε για τραγωδία Εδώ μι-λούμε γιαhellip πραγματική σοφία ndash την ατόφια την θεϊκή την laquoάγιαraquo σοφία Τέλος στιςhellip φλυαρίες του Ηράκλειτου του Σωκράτη του Πλάτωνα του Αριστοτέλη ndash και όλων των άλ-λωνhellip ειδωλολατρών

Δεύτερο θύμα οι επιστήμες και οι τέχνες Αυτά όλα είναι έργα τουhellip δια-βόλου Ποιος έχει ανάγκη τις ανθρώπινεςhellip θεωρίες υποθέσεις και έρευνες αφού όλες οι απαντήσεις είναι ndash πάλι ndash μέσα στην laquoάγιαraquo γραφή Αυτό το έφτιαξε ο θεός εκείνο το έφτιαξε ο θεός και το άλλο το έφτιαξε ο θεός Ο laquoπαντογνώστηςraquo και laquoπαντοδύναμοςraquo δη-μιουργός Και εμείς δεν πρέπει να κάνουμεhellip αμαρτωλές ερωτήσεις Το μόνο που μαςhellip επιτρέπεται είναι να καθόμαστε και να θαυ-μάζουμε την τελειότητα της πλάσης την θεϊκή σοφία και ταhellip μυστήρια της δημιουργίας Τέ-λος στις ερωτήσεις ndash μια για πάντα

Το τρίτο θύμα ndash και το τραγικό-τερο ndash είναι η ανθρώπινη ζωή Η ζωή του ανθρώπου είναι laquoαμαρτωλήraquo και laquoμάταιαraquo Κατάρα στη σάρκα ndash προσευχή λοιπόν μετά-νοια καιhellip ασκητισμό Το μόνο αξιόλογο πράγ-μα είναι το πνεύμα Και όχι τοhellip ανθρώπινο πνεύμα ndash τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει Όταν αναφερόμαστε σε πνεύμα εννοούμε τοhellip άγιο πνεύμα Δηλαδή στην πολιτεία του χριστια-νισμού ο άνθρωπος ζει χωρίςhellip να ζει ndash αφού η μόνη αξιόλογη ζωή είναι αυτή που ακολου-θεί μετάhellip θάνατον Και πάλι δηλαδή όταν ζούμε μια laquoψεύτικηraquo ζωή σαν να μην γεννη-θήκαμε ποτέ ndash και αφού δενhellip σκέπτομαι δεν υπάρχω Όχι Δεν πρέπει να μας εκπλήττει ndash καθόλου ndash το γεγονός ότι για είκοσι αιώνες τώρα ο Ελληνισμός βρίσκεται σε βαθύ ndash πολύ βαθύ ndash ύπνοhellip

Εκ των ανωτέρω είναι οφθαλ-μοφανές ότι η διαφορά μεταξύ της Ελλη-νικής και της χριστιανικής αρετής είναι μια διαφορά η οποία εκτείνεται από ψηλά στον ουρανό μέχρι κάτω χαμηλά στη Γη Και ίσως αυτό να μας εξηγεί ndash με αναμφισβήτητη σα-φήνεια ndash γιατί ο Ελληνισμός κοντεύει να χα-θεί σταhellip έγκατα της Γης Εν κατακλείδι σε όσους υμνούν την Ελληνική αρετή προσφέρω κατωτέρω το ποίημα μου ΞΥΠΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΗΡΑΚΛΗ Όσοι υμνούν την χριστιανική αρε-τή έχουν στη διάθεση τους την ποίηση του βασιλιά Δαυίδ και τις εντολές τουhellip πατριάρχη Μωυσή ndash να τα χαίρονταιhellip

ΞύΠΝΑ λΕβΕΝΤΗ ΗρΑΚλΗ

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλή του έθνους μας καμάρι

ξύπνα τρανέ όλης της γης και του Διός βλαστάρι

Ξύπνα λεβέντη ημίθεεκαι μας για να ξυπνήσεις μαζί μας πάλι τις παλιές

δόξες να ξαναζήσεις

Ξεχάσαμε την λεβεντιάκαι γίναμε ραγιάδες

και την ψυχή μας δώσαμεσε ξένους βασιλιάδες

Ντροπιάσαμε την μνήμη σου συγχώρα μας αδέρφι

όρκο τώρα σου κάνουμε πως Άνοιξη θα έρθει

λιοντάρια θα δαμάσουμε θα πνίξουμε τα φίδια

και θα κοιτάς καμαρωτόςτrsquo αδέρφια σου τα ίδια

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλήκιrsquo η Ελλάδα σε προσμένει

θέλει να γίνει ξακουστήπάλι στην οικουμένη

Ανδρέας Κωνσταντινίδης

τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη ηρακλειτοσ

Συνέχεια στην σελίδα 7

Συνέχεια από την σελίδα 3 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 5

γένηται διά τούτων περί οτιούνraquo (Πλά-τωνraquo Κρατύλοςraquo 423b)

Όταν όμως με την φωνή και με τη γλώσσα και με το στόμα θέλουμε να εκ-φράσουμε κάτι άραγε δεν θα παραστή-σωμε το ιδιαίτερο εκάστου πράγματος χαρακτηριστικό γνώρισμα το οποίο προ-έρχεται απ`αυτά όταν μ` αυτά (τα μέσα ) θά μιμηθούμε οποιοδήποτε πράγμα

Μετά από αυτήν την πρώτη θεμελίωσι από την αρχαία και πρώτη παγκόσμια γλωσσολογία την οποία δυστυχώς οι Έλληνες γλωσσολόγοι αγνοούν προχω-ρώ στις θεμελιώδεις θέσεις των συντα-κτών του laquoΛεξικου της Ελληνικής Γλώσ-σηςraquo των HLiddellκαί RScott χάρι στον μόχθο τον οποίον η παρούσα έρευνα κατέστη εφικτή διότι τα αναφερόμενα σ` αυτό τόσο για ένα έκαστο γράμμα του ελ-ληνικού αλφαβήτου όσο και για τις ρίζες πολλών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ( Θεογονία Όμηρος Ησίοδος ) επέτρεψαν σ` εμένα να οδηγηθώ ασφαλέστερα στα πορίσματα της παρούσας έρευνας Ας δούμε συνοπτικώς τί αναφέρει περί του γράμματος Ι

Ιώτα αεί πότε προφέρεται ως φω-νήενπλήν ότε παρά ποιηταίς είναι εν χρήσει περίπου ως τό Αγγλικόν y (Γερμ j ) προ φωνήεντος πχ Αιγυ-πτίjης Οδ Δ 127 Η αντικατάστασις του Ι ( y j ) εικάζεται πχπάτρ-ι-ος (Σανσκρπίτρ-y-ας) κλπ

Το υπογεγραμμένον laquoΙraquo εκαλείτο υπό των ελλήνων γραμματικών Ι προ-σγεγραμμένον καί εγράφετο όχι όπως πχ ιώ αλλά τώι

Τό ΕΙ αντί του ι (μακρόν) συναντώ-μεν εις επιγραφάς ( ΒρετΜουσείον )

Τρόποι του laquoΙraquo (Ι) Δωρ Το ι κείται αντί του υ εν τω γ πληθ Και τη μετο-χή του ενεστώτος ως φιλάοισι γελά-οισι εοίσα αντί φιλέουσι γελάουσι κλπ ούτω και Μοίσα αντί Μούσα(β) ωσαύτως προστίθενται εις το laquoα) πχ μέλαις τάλαις αντί μέλαςτάλας(2) Βοιωτ αντί του Ε ως θιός αντί θεός(3) το ι (μακρόν) ευκόλως μεταβάλλεται εις ΕΙ πχ είλλω-ίλωείλη-ίλη Το Ι (βραχύ) ενίοτε ενηλλάσσετο προς Ε ως εστία-ιστίη αλλά συχνότερον παρενεβάλλετο προς μήκυνσιν της συλλαβής πχ ες-εις ξένος- ξείνος κενός- κεινός κλπ Ούτω ρίζαι έχουσαι ι (βραχύ) μηκύνο-νται εις ει και ούτω ίμι (ρίζα Ι-ίμεν ) γί-νεται είμιεκ τής ρίζης ΠΙΘ-γίνεται λέξις πείθωεκ της ρίζας ΛΙΠ-λείπω κλπ

Ωσαύτως το ι (βραχύ) εις ΟΙ πχ οί-κος κλπ Θα σημειώσω προς αποφυ-γήν παρανοήσεων ότι αυτές οι από-ψεις των γραμματικών ελήφθησαν μεν υπ` όψιν αλλά δεν εθεωρήθησαν και ως η μοναδική ερμηνεία όταν μάλιστα

Ο Λιούπτσο Γκιεοργκιέφσκι λέγει laquo Ο Γκρουέφσκι θέλει να οικιοποιηθεί ΤΗΝ ΕΛ-ΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως raquo μάννα έξ ουρανού laquo ήρθαν για την Ελλάδα οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουρ-γού των Σκοπίων κΛιούπτσο Γκιεοργιέφ-σκιο οποίος κατηγόρησε τον Νικολά Γκρου-έφσκι ότι προσπαθεί να laquo ξαναγράψει την Ελληνική Ιστορία laquo και επιχειρεί να συνδέσει την Αρχαία Μακεδονία με την Σλαβική

Την ώρα που η Κυβέρνηση των Σκοπίων πανηγυρίζει για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και προσπαθεί να αναζωογονήσει επικοινωνιακά την απόφαση προκειμένου να προωθήσει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και Ε Ε δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού στο laquoRadio Free Europeraquo προκαλούν αίσθηση

laquoΜας επιβάλλουν μια καρικατούρα Ιστορί-αςraquo με μαύρα γράμματα ο κ Γκιεοργκιέφσκι προκάτοχος του Νικολά Γκρουέφσκι τόσον στην Πρωθυπουργία όσο και στο κόμμα laquoVMRO DPNE laquo κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία για πολιτική laquo αρχαιομακεδονοποίη-σηraquo η οποία προωθείται συστηματικά τα τε-λευταία πέντε χρόνια

laquoΕπιχειρεί ( σσο Γκρουέφσκι)raquo να ξανα-γράψει την Ελληνική Ιστορίαraquo δηλώνει χαρα-κτηριστικά

laquoΑυτών την Ιστορία που θέλουν σήμερα να μας επιβάλλουν ως κρατική πολιτική για την Αρχαία Μακεδονία την αποκαλώ καρικα-τούρα ιστορίας γιατί πρόκειται για ασύνδετα γεγονότα Ο λαός μας βομβαρδίζεται καθη-μερινά με ψέματα με παραπληροφόρηση με ντοκιμαντέρ στα οποία βέπουμε ότι η Ελλη-νική Ιστορία έχει γίνει δική μας και παρουσι-άζεται ανάλογα Για μένα είναι πολύ σαφές ότι υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός της λεγό-μενης αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας και της Σλαβικής ιστορίας

Υπερασπίζομαι ακόμη τη θέση ότι εκεί που μπορούμε να στηριχθούμε και το οποίο δεν είναι λανθασμένο είναι η Σλαβική ταυ-τότητά μας οι πνευματικοί μας δημιουργοί όπως ο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος ο Άγιος Κλήμης ο Άγιος Ναούμ Αυτή είναι η ιστορία μας όπου εμείς μπορούμε με ασφά-λεια να βασιστούμε δήλωσε συγκεκριμένα ο κ Γκιεοργκιέφσκι ένας από τους λίγους πο-λιτικούς άνδρες στα Σκόπια που αμφισβητεί ευθέως το καθεστώςraquo αρχαιομακεδονποίησηraquo που προωθεί η κυβέρνηση Γκρουέφσκι

Η επίσημη πρακτική των τελευταίων ετών επιχειρεί τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με την Αρχαία Μακεδονία τονίζει ο κ Γκιεορ-γκιέφσκι Τα αγάλματα και τα αεροδρόμια μάλλον δεν ήταν αρκετά για την ηγεσία των Σκοπίων γι` αυτό άλλωστε και επιστρατεύ-τηκε και η (σχισματική) laquoΜακεδονική Ορ-θόδοξη Εκκλησίαraquo η οποία τόν Αύγουστο οσιοποίησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Σε μία χώρα που έχει επιδοθεί σε laquoαρχαι-ομανίαraquo οι δηλώσεις του κΓκιεοργκιέφσκι φαντάζουν laquoφωνή βοώντος εν τη ερήμωraquo Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε προκαλέσει σάλο στην ΠΓΔΜ το 2002 όταν δήλωσε laquoΒούλγαροςraquo και ζήτησε να πάρει Βουλγα-ρικό διαβατήριο επισημοποιώντας έτσι την άτυπη πρακτική που εφάρμοζε μεγάλο μέρος του κόσμου στα Σκόπια

laquo Η Χάγη δεν βοηθά την επίλυσηraquo

Σε ότι αφορά την απόφαση της Χάγης και αν αυτή μπορεί να απενεργοποιήσει την διαδικασία επίλυσης ο πρώην Πρωθυπουρ-γός των Σκοπίων δεν εμφανίζεται αισιόδοξος

laquo Η απόφαση του Δικαστηρίου της Χά-γης θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις μετα-ξύ της χώρας και της Ελλάδας Επί δύο μήνες θά είμαστε γεμάτοι χαρά και θα λέμε πόσο ισχυροί είμαστε ως ηθικοί νικητές Αλλά δεν θα υπάρχει βούληση για την επίλυση και αυτό θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αφού δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε μέσα στα επόμενα τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια laquoπροέβλεψε ο πρώην Πρωθυπουργός

Ο Γκρουέφσκι έχει αυτοπαγιδευθεί

Αλλά και για τα περιθώρια συμβιβασμού με την Ελλάδα προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική ΄Ενωση ο κ Γκιεοργκιέφσκι δεν βλέπει να γίνονται θετικά βήματα από την πλευρά της ΠΓΔΜ καθώς η νυν κυβέρνηση Γκρουέφσκι είναι παγιδευμένη

laquo Δεν βλέπω ασφαλώς κανένα σημάδι από την πλευρά της χώρας μας Και αυτό δια-φαίνεται από τους κρατικούς δημοσιογράφους που καθημερινά κηρύττουν την κυβερνητική πολιτική Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπουμε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης με την κυβερνητική προ-παγάνδα Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση υπεραμύνεται το όνομα χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή δήλωσε με νόημα

Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά

Οι Πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας

Όπως δια-πιστώνουμε και πάλι η

αναζήτησι του τρόπου σχη-ματισμού των ονομάτων στον

laquoΚρατύλοςraquo ξεκινά από την μίμησι των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων εκάστου πράγματος Και διερωτώμαι γιατί άρα-γε στα ελληνικά σχολεία ουδέποτε εδι-δάχθη ο διάλογος αυτός Μήπως οι laquoεκπαιδευτικοίraquo εχθρεύονται τόν

ελληνικό λόγο Μήπως φοβού-νται τις αποκαλύψεις του

Τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική laquocalendaraquo που σημαίνει αρχή του μήνα τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα) Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη από το έριο = μαλλί) γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης laquoΣτο σπίτι ετούτο πού lsquoρθαμε του πλουσιονοικοκύρη νrsquo ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι κρασί και λάδι κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάριrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 4: hellenic way

hellenic way Winter Solstice 2013 4

Ανδρέας Κωνσταντινίδης ΒΑ ΜΑ

Η μια από τις δυο αρετές είναι η Ελληνική αρετή Είναι η αρετή την οποία αγκάλια-

σε ο Ηρακλής και με την βοήθεια της προχώρησε στο επίτευγμα των γνωστών άθλων του Σαν όμως τε-λείωσε τους δώδεκα άθλους του ο ήρωας δεν κάθισε να αναπαυθεί στις δάφνες του Στο μυαλό του κατέβηκε η ιδέα για ένα καινούριο σκοπό τον οποίο θα αποκαλέσω ο laquoδέκατος-τρίτοςraquo άθλος του Ηρα-κλή Θέλω είπε όλοι οι Έλληνες να κάμνουν άθλους όπως εγώ Και αποφάσισε να κάμει όλους τους Έλληνεςhellip αθλητές Κατέβηκε λοιπόν στην κοιλάδα της Ολυμπίας ο Ηρακλής και ndash καθώς μας πληροφορεί ο Πίνδαρος στην Πρώτη Ολυμπιακή Ωδή ndash οργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες Και με τον καιρό έγιναν όλοι οι Έλληνες αθλητές Άλ-λοι στη σωματική ρώμη και άλλοι στη διάνοια ndash και πολλοί από αυτούς όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας για παράδειγμα ndash συνδύασαν την σωματική με την πνευματική λεβεντιά (ο Σωκράτης ndash εκτός από τις γνωστές πνευματι-κές μάχες του ndash έλαβε μέρος και σε πολεμικές μάχες όπως μαθαίνουμε από την laquoΑπολογίαraquo του Πλάτωνα και ο ίδιος ο Πλάτωνας ήταν παλαιστής και πυγμάχος στην νεανική του ηλικία ndash πρινhellip αρχίσει τις δικές του πνευματι-κές μάχες)

Ο Ηρακλής ήταν ο ιδανικός ήρω-ας ndash ο ημίθεος ndash των προ-χριστιανών Ελ-λήνων Όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος ο Ηρακλής ήταν το ίνδαλμα του Αχιλλέα Όταν λοιπόν η Θέτιδα η μάνα του Αχιλλέα προ-ειδοποιεί τον γιό της πως ndash σαν σκοτώσει μια δεκαριά Τρώες για να εκδικηθεί τον σκοτω-μό του φίλου του Πάτροκλου ndash γρήγορα θα έρθει και η δική του σειρά να δώσει το αίμα του τότε ο Αχιλλέας απαντά Δεν με νοιάζει μάνα Δεν μπορώ να ζω βάρος πάνω στη Γή ndash χωρίς να εκδικηθώ τον θάνατο του φίλου μου Στο κάτω-κάτω ούτε και ο Ηρακλής ακόμα κατάφερε τελικά να αποφύγει τον θά-νατο ndash θα τον αποφύγω εγώ Πρώτος ήρωας ο Ηρακλής λοιπόν και δεύτερος ο Αχιλλέας όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος Και στη συνέχεια ερχόμαστε στον τρίτο ήρωα των Ελλήνων ndash τον Μεγαλέξανδρο Σύμφωνα με τα γραπτά του Κικέρωνα (Pro Archia 24) πριν ξεκινήσει για την πολεμική εκστρατεία του προς Ανατολάς ο Μεγαλέξανδρος πήγε στον ιερό χώρο της Ολυμπίας ndash χώρος από τον οποίο πήρε και το δικό της όνομα η μάνα του Μεγαλέξανδρουndash και αφού πρόσφερε σπον-δές στο μνημείο του Αχιλλέα αναφώνησε με κατάνυξη καιhellip φιλοδοξία laquoΏ τυχερέ νέε που ευτύχησες να βρεις τον Όμηρο για να σε κάμει αθάνατοraquo

Η ηρωική αρετή των Ελλήνων ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash δεν ήταν ηρωική μόνο στη σάρκα και τους πολέμους ndash ήταν ηρωική επίσης στο χαραχτήρα και το πνεύ-μα Όπως πάλι μας πληροφορεί ο Πλά-τωνας στην laquoΑπολογίαraquo όταν ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο και κλείστηκε στη φυλακή ndash και αφού οι μαθητές του δωροδό-

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΕΤΕΣκησαν τον φρουρό για να τους επιτρέψει να φυγαδεύσουν τον φιλόσοφο ndash ο δάσκαλος χωρίς δεύτερη σκέψη τους απογοήτευσε θυ-μίζοντας σε αυτούς τον Αχιλλέα και την μάνα του Όταν η Θέτις προειδοποίησε τον γιό της ότι θα σκοτωθεί ο Αχιλλέας δεν δείλιασε και εκτέλεσε το καθήκον του ndash ούτε και εγώ λοι-πόν δειλιάζω Και συνέχισε διδάσκω σε όλη μου την ζωή υπακοή στους νόμους και τώρα να παραβώ εγώ ο ίδιος τους νόμους

Ναι σωματικός ψυχικός και πνευματικός ηρωισμός Και έτσι μεγα-λούργησαν οι προ-χριστιανοί πρόγονοι μας Και έτσι έκτισαν τον παγκόσμιο πολιτισμό ndash ο laquoΔυτικόςraquo πολιτισμός έγινε πια παγκόσμιος Η δημοκρατία η φιλοσοφία οι επιστήμες οι τέχνες ο πνευματικός και σωματικός αθλητι-σμός ανθίζουν σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο ndash και στις γωνιές που δεν ανθίζουν ο άνθρω-ποι τιςhellip ορέγονται (Οι Ολυμπιακοί αγώνες πήγαν μέχρι την Κίνα και η δημοκρατία πήγε μέχρι την Ινδία) Αναφερόμενος στις αξίες της Ελληνικής αρετής (virtue) ο καθηγητής Gilbert Murray τις καταγράφει ως εξής Ελευ-θερία Λογικότητα Ομορφιά Εξαιρετικότη-τα και αναζήτηση της Αλήθειας (ldquoFreedom Reason Beauty Excellence and the pursuit of Truthrdquo ndash βλέπε ldquoThe Legacy of Greecerdquo σσ 22-23 1921 edited by Sir Richard Livingstone) Και τώρα στηνhellip άλλη αρετή

Η δεύτερη αρετή των Ελλήνων ndash μάλλον ηhellip αρετή των χριστιανών για την ακριβολογία ndash είναι αυτή που μας προσφέ-ρουν οι Εβραίο-βυζαντινοί δηλαδή οι laquoάγιεςraquo γραφές της laquoΠαλαιάςraquo και της laquoΚαινήςraquo δι-αθήκης Η laquoάγιαraquo σοφία των παλαιών και των νέων προφητών η οποία ndash πρέπει να σημειώσουμε ndash μας έρχεται κατrsquo ευθείαν καιhellip συστημένη από τα σύννεφα και τον laquoουράνιο πατέραraquo μας Όχι εδώ δεν χωρούν σαρκα-σμοί γιατί τα πράγματα είναι σοβαρά ndash πολύ σοβαρά ndash και τραγικά Και να οι τραγικότητες

Πρώτο θύμα στη χριστιανική αρετή η δημοκρατία και η φιλοσοφία Στη θέση τους ndash και ψηλά μέχρι ταhellip σύννεφα ndash η θεοκρατία και η προφητεία Ο άνθρωπος είναι laquoαμαρτωλόςraquo ανήμπορος καιhellip ανίδε-ος Κυβερνά λοιπόν ο laquoπαντοδύναμοςraquo και laquoπαντογνώστηςraquo θεός ndash δηλαδή κυβερνά η laquoάγιαraquo γραφή την οποία παρέλαβαν οιhellip προφήτες του θεού από το ίδιο θεϊκό χέρι και στόμα Ποιος μίλησε για τραγωδία Εδώ μι-λούμε γιαhellip πραγματική σοφία ndash την ατόφια την θεϊκή την laquoάγιαraquo σοφία Τέλος στιςhellip φλυαρίες του Ηράκλειτου του Σωκράτη του Πλάτωνα του Αριστοτέλη ndash και όλων των άλ-λωνhellip ειδωλολατρών

Δεύτερο θύμα οι επιστήμες και οι τέχνες Αυτά όλα είναι έργα τουhellip δια-βόλου Ποιος έχει ανάγκη τις ανθρώπινεςhellip θεωρίες υποθέσεις και έρευνες αφού όλες οι απαντήσεις είναι ndash πάλι ndash μέσα στην laquoάγιαraquo γραφή Αυτό το έφτιαξε ο θεός εκείνο το έφτιαξε ο θεός και το άλλο το έφτιαξε ο θεός Ο laquoπαντογνώστηςraquo και laquoπαντοδύναμοςraquo δη-μιουργός Και εμείς δεν πρέπει να κάνουμεhellip αμαρτωλές ερωτήσεις Το μόνο που μαςhellip επιτρέπεται είναι να καθόμαστε και να θαυ-μάζουμε την τελειότητα της πλάσης την θεϊκή σοφία και ταhellip μυστήρια της δημιουργίας Τέ-λος στις ερωτήσεις ndash μια για πάντα

Το τρίτο θύμα ndash και το τραγικό-τερο ndash είναι η ανθρώπινη ζωή Η ζωή του ανθρώπου είναι laquoαμαρτωλήraquo και laquoμάταιαraquo Κατάρα στη σάρκα ndash προσευχή λοιπόν μετά-νοια καιhellip ασκητισμό Το μόνο αξιόλογο πράγ-μα είναι το πνεύμα Και όχι τοhellip ανθρώπινο πνεύμα ndash τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει Όταν αναφερόμαστε σε πνεύμα εννοούμε τοhellip άγιο πνεύμα Δηλαδή στην πολιτεία του χριστια-νισμού ο άνθρωπος ζει χωρίςhellip να ζει ndash αφού η μόνη αξιόλογη ζωή είναι αυτή που ακολου-θεί μετάhellip θάνατον Και πάλι δηλαδή όταν ζούμε μια laquoψεύτικηraquo ζωή σαν να μην γεννη-θήκαμε ποτέ ndash και αφού δενhellip σκέπτομαι δεν υπάρχω Όχι Δεν πρέπει να μας εκπλήττει ndash καθόλου ndash το γεγονός ότι για είκοσι αιώνες τώρα ο Ελληνισμός βρίσκεται σε βαθύ ndash πολύ βαθύ ndash ύπνοhellip

Εκ των ανωτέρω είναι οφθαλ-μοφανές ότι η διαφορά μεταξύ της Ελλη-νικής και της χριστιανικής αρετής είναι μια διαφορά η οποία εκτείνεται από ψηλά στον ουρανό μέχρι κάτω χαμηλά στη Γη Και ίσως αυτό να μας εξηγεί ndash με αναμφισβήτητη σα-φήνεια ndash γιατί ο Ελληνισμός κοντεύει να χα-θεί σταhellip έγκατα της Γης Εν κατακλείδι σε όσους υμνούν την Ελληνική αρετή προσφέρω κατωτέρω το ποίημα μου ΞΥΠΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΗΡΑΚΛΗ Όσοι υμνούν την χριστιανική αρε-τή έχουν στη διάθεση τους την ποίηση του βασιλιά Δαυίδ και τις εντολές τουhellip πατριάρχη Μωυσή ndash να τα χαίρονταιhellip

ΞύΠΝΑ λΕβΕΝΤΗ ΗρΑΚλΗ

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλή του έθνους μας καμάρι

ξύπνα τρανέ όλης της γης και του Διός βλαστάρι

Ξύπνα λεβέντη ημίθεεκαι μας για να ξυπνήσεις μαζί μας πάλι τις παλιές

δόξες να ξαναζήσεις

Ξεχάσαμε την λεβεντιάκαι γίναμε ραγιάδες

και την ψυχή μας δώσαμεσε ξένους βασιλιάδες

Ντροπιάσαμε την μνήμη σου συγχώρα μας αδέρφι

όρκο τώρα σου κάνουμε πως Άνοιξη θα έρθει

λιοντάρια θα δαμάσουμε θα πνίξουμε τα φίδια

και θα κοιτάς καμαρωτόςτrsquo αδέρφια σου τα ίδια

Ξύπνα λεβέντη Ηρακλήκιrsquo η Ελλάδα σε προσμένει

θέλει να γίνει ξακουστήπάλι στην οικουμένη

Ανδρέας Κωνσταντινίδης

τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη ηρακλειτοσ

Συνέχεια στην σελίδα 7

Συνέχεια από την σελίδα 3 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 5

γένηται διά τούτων περί οτιούνraquo (Πλά-τωνraquo Κρατύλοςraquo 423b)

Όταν όμως με την φωνή και με τη γλώσσα και με το στόμα θέλουμε να εκ-φράσουμε κάτι άραγε δεν θα παραστή-σωμε το ιδιαίτερο εκάστου πράγματος χαρακτηριστικό γνώρισμα το οποίο προ-έρχεται απ`αυτά όταν μ` αυτά (τα μέσα ) θά μιμηθούμε οποιοδήποτε πράγμα

Μετά από αυτήν την πρώτη θεμελίωσι από την αρχαία και πρώτη παγκόσμια γλωσσολογία την οποία δυστυχώς οι Έλληνες γλωσσολόγοι αγνοούν προχω-ρώ στις θεμελιώδεις θέσεις των συντα-κτών του laquoΛεξικου της Ελληνικής Γλώσ-σηςraquo των HLiddellκαί RScott χάρι στον μόχθο τον οποίον η παρούσα έρευνα κατέστη εφικτή διότι τα αναφερόμενα σ` αυτό τόσο για ένα έκαστο γράμμα του ελ-ληνικού αλφαβήτου όσο και για τις ρίζες πολλών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ( Θεογονία Όμηρος Ησίοδος ) επέτρεψαν σ` εμένα να οδηγηθώ ασφαλέστερα στα πορίσματα της παρούσας έρευνας Ας δούμε συνοπτικώς τί αναφέρει περί του γράμματος Ι

Ιώτα αεί πότε προφέρεται ως φω-νήενπλήν ότε παρά ποιηταίς είναι εν χρήσει περίπου ως τό Αγγλικόν y (Γερμ j ) προ φωνήεντος πχ Αιγυ-πτίjης Οδ Δ 127 Η αντικατάστασις του Ι ( y j ) εικάζεται πχπάτρ-ι-ος (Σανσκρπίτρ-y-ας) κλπ

Το υπογεγραμμένον laquoΙraquo εκαλείτο υπό των ελλήνων γραμματικών Ι προ-σγεγραμμένον καί εγράφετο όχι όπως πχ ιώ αλλά τώι

Τό ΕΙ αντί του ι (μακρόν) συναντώ-μεν εις επιγραφάς ( ΒρετΜουσείον )

Τρόποι του laquoΙraquo (Ι) Δωρ Το ι κείται αντί του υ εν τω γ πληθ Και τη μετο-χή του ενεστώτος ως φιλάοισι γελά-οισι εοίσα αντί φιλέουσι γελάουσι κλπ ούτω και Μοίσα αντί Μούσα(β) ωσαύτως προστίθενται εις το laquoα) πχ μέλαις τάλαις αντί μέλαςτάλας(2) Βοιωτ αντί του Ε ως θιός αντί θεός(3) το ι (μακρόν) ευκόλως μεταβάλλεται εις ΕΙ πχ είλλω-ίλωείλη-ίλη Το Ι (βραχύ) ενίοτε ενηλλάσσετο προς Ε ως εστία-ιστίη αλλά συχνότερον παρενεβάλλετο προς μήκυνσιν της συλλαβής πχ ες-εις ξένος- ξείνος κενός- κεινός κλπ Ούτω ρίζαι έχουσαι ι (βραχύ) μηκύνο-νται εις ει και ούτω ίμι (ρίζα Ι-ίμεν ) γί-νεται είμιεκ τής ρίζης ΠΙΘ-γίνεται λέξις πείθωεκ της ρίζας ΛΙΠ-λείπω κλπ

Ωσαύτως το ι (βραχύ) εις ΟΙ πχ οί-κος κλπ Θα σημειώσω προς αποφυ-γήν παρανοήσεων ότι αυτές οι από-ψεις των γραμματικών ελήφθησαν μεν υπ` όψιν αλλά δεν εθεωρήθησαν και ως η μοναδική ερμηνεία όταν μάλιστα

Ο Λιούπτσο Γκιεοργκιέφσκι λέγει laquo Ο Γκρουέφσκι θέλει να οικιοποιηθεί ΤΗΝ ΕΛ-ΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως raquo μάννα έξ ουρανού laquo ήρθαν για την Ελλάδα οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουρ-γού των Σκοπίων κΛιούπτσο Γκιεοργιέφ-σκιο οποίος κατηγόρησε τον Νικολά Γκρου-έφσκι ότι προσπαθεί να laquo ξαναγράψει την Ελληνική Ιστορία laquo και επιχειρεί να συνδέσει την Αρχαία Μακεδονία με την Σλαβική

Την ώρα που η Κυβέρνηση των Σκοπίων πανηγυρίζει για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και προσπαθεί να αναζωογονήσει επικοινωνιακά την απόφαση προκειμένου να προωθήσει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και Ε Ε δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού στο laquoRadio Free Europeraquo προκαλούν αίσθηση

laquoΜας επιβάλλουν μια καρικατούρα Ιστορί-αςraquo με μαύρα γράμματα ο κ Γκιεοργκιέφσκι προκάτοχος του Νικολά Γκρουέφσκι τόσον στην Πρωθυπουργία όσο και στο κόμμα laquoVMRO DPNE laquo κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία για πολιτική laquo αρχαιομακεδονοποίη-σηraquo η οποία προωθείται συστηματικά τα τε-λευταία πέντε χρόνια

laquoΕπιχειρεί ( σσο Γκρουέφσκι)raquo να ξανα-γράψει την Ελληνική Ιστορίαraquo δηλώνει χαρα-κτηριστικά

laquoΑυτών την Ιστορία που θέλουν σήμερα να μας επιβάλλουν ως κρατική πολιτική για την Αρχαία Μακεδονία την αποκαλώ καρικα-τούρα ιστορίας γιατί πρόκειται για ασύνδετα γεγονότα Ο λαός μας βομβαρδίζεται καθη-μερινά με ψέματα με παραπληροφόρηση με ντοκιμαντέρ στα οποία βέπουμε ότι η Ελλη-νική Ιστορία έχει γίνει δική μας και παρουσι-άζεται ανάλογα Για μένα είναι πολύ σαφές ότι υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός της λεγό-μενης αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας και της Σλαβικής ιστορίας

Υπερασπίζομαι ακόμη τη θέση ότι εκεί που μπορούμε να στηριχθούμε και το οποίο δεν είναι λανθασμένο είναι η Σλαβική ταυ-τότητά μας οι πνευματικοί μας δημιουργοί όπως ο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος ο Άγιος Κλήμης ο Άγιος Ναούμ Αυτή είναι η ιστορία μας όπου εμείς μπορούμε με ασφά-λεια να βασιστούμε δήλωσε συγκεκριμένα ο κ Γκιεοργκιέφσκι ένας από τους λίγους πο-λιτικούς άνδρες στα Σκόπια που αμφισβητεί ευθέως το καθεστώςraquo αρχαιομακεδονποίησηraquo που προωθεί η κυβέρνηση Γκρουέφσκι

Η επίσημη πρακτική των τελευταίων ετών επιχειρεί τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με την Αρχαία Μακεδονία τονίζει ο κ Γκιεορ-γκιέφσκι Τα αγάλματα και τα αεροδρόμια μάλλον δεν ήταν αρκετά για την ηγεσία των Σκοπίων γι` αυτό άλλωστε και επιστρατεύ-τηκε και η (σχισματική) laquoΜακεδονική Ορ-θόδοξη Εκκλησίαraquo η οποία τόν Αύγουστο οσιοποίησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Σε μία χώρα που έχει επιδοθεί σε laquoαρχαι-ομανίαraquo οι δηλώσεις του κΓκιεοργκιέφσκι φαντάζουν laquoφωνή βοώντος εν τη ερήμωraquo Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε προκαλέσει σάλο στην ΠΓΔΜ το 2002 όταν δήλωσε laquoΒούλγαροςraquo και ζήτησε να πάρει Βουλγα-ρικό διαβατήριο επισημοποιώντας έτσι την άτυπη πρακτική που εφάρμοζε μεγάλο μέρος του κόσμου στα Σκόπια

laquo Η Χάγη δεν βοηθά την επίλυσηraquo

Σε ότι αφορά την απόφαση της Χάγης και αν αυτή μπορεί να απενεργοποιήσει την διαδικασία επίλυσης ο πρώην Πρωθυπουρ-γός των Σκοπίων δεν εμφανίζεται αισιόδοξος

laquo Η απόφαση του Δικαστηρίου της Χά-γης θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις μετα-ξύ της χώρας και της Ελλάδας Επί δύο μήνες θά είμαστε γεμάτοι χαρά και θα λέμε πόσο ισχυροί είμαστε ως ηθικοί νικητές Αλλά δεν θα υπάρχει βούληση για την επίλυση και αυτό θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αφού δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε μέσα στα επόμενα τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια laquoπροέβλεψε ο πρώην Πρωθυπουργός

Ο Γκρουέφσκι έχει αυτοπαγιδευθεί

Αλλά και για τα περιθώρια συμβιβασμού με την Ελλάδα προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική ΄Ενωση ο κ Γκιεοργκιέφσκι δεν βλέπει να γίνονται θετικά βήματα από την πλευρά της ΠΓΔΜ καθώς η νυν κυβέρνηση Γκρουέφσκι είναι παγιδευμένη

laquo Δεν βλέπω ασφαλώς κανένα σημάδι από την πλευρά της χώρας μας Και αυτό δια-φαίνεται από τους κρατικούς δημοσιογράφους που καθημερινά κηρύττουν την κυβερνητική πολιτική Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπουμε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης με την κυβερνητική προ-παγάνδα Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση υπεραμύνεται το όνομα χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή δήλωσε με νόημα

Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά

Οι Πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας

Όπως δια-πιστώνουμε και πάλι η

αναζήτησι του τρόπου σχη-ματισμού των ονομάτων στον

laquoΚρατύλοςraquo ξεκινά από την μίμησι των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων εκάστου πράγματος Και διερωτώμαι γιατί άρα-γε στα ελληνικά σχολεία ουδέποτε εδι-δάχθη ο διάλογος αυτός Μήπως οι laquoεκπαιδευτικοίraquo εχθρεύονται τόν

ελληνικό λόγο Μήπως φοβού-νται τις αποκαλύψεις του

Τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική laquocalendaraquo που σημαίνει αρχή του μήνα τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα) Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη από το έριο = μαλλί) γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης laquoΣτο σπίτι ετούτο πού lsquoρθαμε του πλουσιονοικοκύρη νrsquo ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι κρασί και λάδι κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάριrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 5: hellenic way

τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη ηρακλειτοσ

Συνέχεια στην σελίδα 7

Συνέχεια από την σελίδα 3 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 5

γένηται διά τούτων περί οτιούνraquo (Πλά-τωνraquo Κρατύλοςraquo 423b)

Όταν όμως με την φωνή και με τη γλώσσα και με το στόμα θέλουμε να εκ-φράσουμε κάτι άραγε δεν θα παραστή-σωμε το ιδιαίτερο εκάστου πράγματος χαρακτηριστικό γνώρισμα το οποίο προ-έρχεται απ`αυτά όταν μ` αυτά (τα μέσα ) θά μιμηθούμε οποιοδήποτε πράγμα

Μετά από αυτήν την πρώτη θεμελίωσι από την αρχαία και πρώτη παγκόσμια γλωσσολογία την οποία δυστυχώς οι Έλληνες γλωσσολόγοι αγνοούν προχω-ρώ στις θεμελιώδεις θέσεις των συντα-κτών του laquoΛεξικου της Ελληνικής Γλώσ-σηςraquo των HLiddellκαί RScott χάρι στον μόχθο τον οποίον η παρούσα έρευνα κατέστη εφικτή διότι τα αναφερόμενα σ` αυτό τόσο για ένα έκαστο γράμμα του ελ-ληνικού αλφαβήτου όσο και για τις ρίζες πολλών πανάρχαιων ελληνικών λέξεων ( Θεογονία Όμηρος Ησίοδος ) επέτρεψαν σ` εμένα να οδηγηθώ ασφαλέστερα στα πορίσματα της παρούσας έρευνας Ας δούμε συνοπτικώς τί αναφέρει περί του γράμματος Ι

Ιώτα αεί πότε προφέρεται ως φω-νήενπλήν ότε παρά ποιηταίς είναι εν χρήσει περίπου ως τό Αγγλικόν y (Γερμ j ) προ φωνήεντος πχ Αιγυ-πτίjης Οδ Δ 127 Η αντικατάστασις του Ι ( y j ) εικάζεται πχπάτρ-ι-ος (Σανσκρπίτρ-y-ας) κλπ

Το υπογεγραμμένον laquoΙraquo εκαλείτο υπό των ελλήνων γραμματικών Ι προ-σγεγραμμένον καί εγράφετο όχι όπως πχ ιώ αλλά τώι

Τό ΕΙ αντί του ι (μακρόν) συναντώ-μεν εις επιγραφάς ( ΒρετΜουσείον )

Τρόποι του laquoΙraquo (Ι) Δωρ Το ι κείται αντί του υ εν τω γ πληθ Και τη μετο-χή του ενεστώτος ως φιλάοισι γελά-οισι εοίσα αντί φιλέουσι γελάουσι κλπ ούτω και Μοίσα αντί Μούσα(β) ωσαύτως προστίθενται εις το laquoα) πχ μέλαις τάλαις αντί μέλαςτάλας(2) Βοιωτ αντί του Ε ως θιός αντί θεός(3) το ι (μακρόν) ευκόλως μεταβάλλεται εις ΕΙ πχ είλλω-ίλωείλη-ίλη Το Ι (βραχύ) ενίοτε ενηλλάσσετο προς Ε ως εστία-ιστίη αλλά συχνότερον παρενεβάλλετο προς μήκυνσιν της συλλαβής πχ ες-εις ξένος- ξείνος κενός- κεινός κλπ Ούτω ρίζαι έχουσαι ι (βραχύ) μηκύνο-νται εις ει και ούτω ίμι (ρίζα Ι-ίμεν ) γί-νεται είμιεκ τής ρίζης ΠΙΘ-γίνεται λέξις πείθωεκ της ρίζας ΛΙΠ-λείπω κλπ

Ωσαύτως το ι (βραχύ) εις ΟΙ πχ οί-κος κλπ Θα σημειώσω προς αποφυ-γήν παρανοήσεων ότι αυτές οι από-ψεις των γραμματικών ελήφθησαν μεν υπ` όψιν αλλά δεν εθεωρήθησαν και ως η μοναδική ερμηνεία όταν μάλιστα

Ο Λιούπτσο Γκιεοργκιέφσκι λέγει laquo Ο Γκρουέφσκι θέλει να οικιοποιηθεί ΤΗΝ ΕΛ-ΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ως raquo μάννα έξ ουρανού laquo ήρθαν για την Ελλάδα οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουρ-γού των Σκοπίων κΛιούπτσο Γκιεοργιέφ-σκιο οποίος κατηγόρησε τον Νικολά Γκρου-έφσκι ότι προσπαθεί να laquo ξαναγράψει την Ελληνική Ιστορία laquo και επιχειρεί να συνδέσει την Αρχαία Μακεδονία με την Σλαβική

Την ώρα που η Κυβέρνηση των Σκοπίων πανηγυρίζει για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και προσπαθεί να αναζωογονήσει επικοινωνιακά την απόφαση προκειμένου να προωθήσει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και Ε Ε δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού στο laquoRadio Free Europeraquo προκαλούν αίσθηση

laquoΜας επιβάλλουν μια καρικατούρα Ιστορί-αςraquo με μαύρα γράμματα ο κ Γκιεοργκιέφσκι προκάτοχος του Νικολά Γκρουέφσκι τόσον στην Πρωθυπουργία όσο και στο κόμμα laquoVMRO DPNE laquo κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία για πολιτική laquo αρχαιομακεδονοποίη-σηraquo η οποία προωθείται συστηματικά τα τε-λευταία πέντε χρόνια

laquoΕπιχειρεί ( σσο Γκρουέφσκι)raquo να ξανα-γράψει την Ελληνική Ιστορίαraquo δηλώνει χαρα-κτηριστικά

laquoΑυτών την Ιστορία που θέλουν σήμερα να μας επιβάλλουν ως κρατική πολιτική για την Αρχαία Μακεδονία την αποκαλώ καρικα-τούρα ιστορίας γιατί πρόκειται για ασύνδετα γεγονότα Ο λαός μας βομβαρδίζεται καθη-μερινά με ψέματα με παραπληροφόρηση με ντοκιμαντέρ στα οποία βέπουμε ότι η Ελλη-νική Ιστορία έχει γίνει δική μας και παρουσι-άζεται ανάλογα Για μένα είναι πολύ σαφές ότι υπάρχει ξεκάθαρος διαχωρισμός της λεγό-μενης αρχαίας ιστορίας της Μακεδονίας και της Σλαβικής ιστορίας

Υπερασπίζομαι ακόμη τη θέση ότι εκεί που μπορούμε να στηριχθούμε και το οποίο δεν είναι λανθασμένο είναι η Σλαβική ταυ-τότητά μας οι πνευματικοί μας δημιουργοί όπως ο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος ο Άγιος Κλήμης ο Άγιος Ναούμ Αυτή είναι η ιστορία μας όπου εμείς μπορούμε με ασφά-λεια να βασιστούμε δήλωσε συγκεκριμένα ο κ Γκιεοργκιέφσκι ένας από τους λίγους πο-λιτικούς άνδρες στα Σκόπια που αμφισβητεί ευθέως το καθεστώςraquo αρχαιομακεδονποίησηraquo που προωθεί η κυβέρνηση Γκρουέφσκι

Η επίσημη πρακτική των τελευταίων ετών επιχειρεί τη σύνδεση της ΠΓΔΜ με την Αρχαία Μακεδονία τονίζει ο κ Γκιεορ-γκιέφσκι Τα αγάλματα και τα αεροδρόμια μάλλον δεν ήταν αρκετά για την ηγεσία των Σκοπίων γι` αυτό άλλωστε και επιστρατεύ-τηκε και η (σχισματική) laquoΜακεδονική Ορ-θόδοξη Εκκλησίαraquo η οποία τόν Αύγουστο οσιοποίησε τον Μέγα Αλέξανδρο

Σε μία χώρα που έχει επιδοθεί σε laquoαρχαι-ομανίαraquo οι δηλώσεις του κΓκιεοργκιέφσκι φαντάζουν laquoφωνή βοώντος εν τη ερήμωraquo Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε προκαλέσει σάλο στην ΠΓΔΜ το 2002 όταν δήλωσε laquoΒούλγαροςraquo και ζήτησε να πάρει Βουλγα-ρικό διαβατήριο επισημοποιώντας έτσι την άτυπη πρακτική που εφάρμοζε μεγάλο μέρος του κόσμου στα Σκόπια

laquo Η Χάγη δεν βοηθά την επίλυσηraquo

Σε ότι αφορά την απόφαση της Χάγης και αν αυτή μπορεί να απενεργοποιήσει την διαδικασία επίλυσης ο πρώην Πρωθυπουρ-γός των Σκοπίων δεν εμφανίζεται αισιόδοξος

laquo Η απόφαση του Δικαστηρίου της Χά-γης θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις μετα-ξύ της χώρας και της Ελλάδας Επί δύο μήνες θά είμαστε γεμάτοι χαρά και θα λέμε πόσο ισχυροί είμαστε ως ηθικοί νικητές Αλλά δεν θα υπάρχει βούληση για την επίλυση και αυτό θέτει σε κίνδυνο τη χώρα αφού δεν θα μπορέσει να γίνει τίποτε μέσα στα επόμενα τουλάχιστον δύο ή τρία χρόνια laquoπροέβλεψε ο πρώην Πρωθυπουργός

Ο Γκρουέφσκι έχει αυτοπαγιδευθεί

Αλλά και για τα περιθώρια συμβιβασμού με την Ελλάδα προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαική ΄Ενωση ο κ Γκιεοργκιέφσκι δεν βλέπει να γίνονται θετικά βήματα από την πλευρά της ΠΓΔΜ καθώς η νυν κυβέρνηση Γκρουέφσκι είναι παγιδευμένη

laquo Δεν βλέπω ασφαλώς κανένα σημάδι από την πλευρά της χώρας μας Και αυτό δια-φαίνεται από τους κρατικούς δημοσιογράφους που καθημερινά κηρύττουν την κυβερνητική πολιτική Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτό που βλέπουμε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης με την κυβερνητική προ-παγάνδα Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση υπεραμύνεται το όνομα χωρίς να έχει κάποια άλλη επιλογή δήλωσε με νόημα

Πηγή Ινφογνώμων Πολιτικά

Οι Πλαστογράφοι της Ελληνικής Ιστορίας

Όπως δια-πιστώνουμε και πάλι η

αναζήτησι του τρόπου σχη-ματισμού των ονομάτων στον

laquoΚρατύλοςraquo ξεκινά από την μίμησι των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων εκάστου πράγματος Και διερωτώμαι γιατί άρα-γε στα ελληνικά σχολεία ουδέποτε εδι-δάχθη ο διάλογος αυτός Μήπως οι laquoεκπαιδευτικοίraquo εχθρεύονται τόν

ελληνικό λόγο Μήπως φοβού-νται τις αποκαλύψεις του

Τα κάλαντα

Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική laquocalendaraquo που σημαίνει αρχή του μήνα τραγουδιόνταν στην αρχή του μήνα ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ Η ιστορία τους συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα (Ειρεσιώνη στην αρχαιότητα) Τα παιδιά της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του θεού Διόνυσου Άλλοτε κρατούσαν κλαδί ελιάς ή δάφνης στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη από το έριο = μαλλί) γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα Στις κλωστές έδεναν τις προσφορές των νοικοκύρηδων Το τραγούδι της Ειρεσιώνης της εποχής του Ομήρου συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης laquoΣτο σπίτι ετούτο πού lsquoρθαμε του πλουσιονοικοκύρη νrsquo ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι κρασί και λάδι κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάριrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 6: hellenic way

hellenic way Winter Solstice 2013 6

ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες αλλά και σε εσωτερικές αιτίες laquoΤο υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμέναraquo λέει

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ Μιούλερ και την Ελλάδα laquoΑκριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ Καραμανλή η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους

Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των laquoτεμπέληδων Ελλήνωνraquo των laquoναζί Γερμανώνraquo των laquoδιεφθαρμένων Ιταλώνraquo και των laquoυπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνηταraquo ξεκίνησε

Η Ευρώπη άρχισε να αυτοσπαράσσεται θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο αλλά την Γουόλ Στριτ τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικούraquo υποστηρίζεται στο βιβλίο

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου στο κεφάλαιο με τον τίτλο laquoΟι Έλληνες και το αέριοraquo laquoΤι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο Μην ανησυχείτε δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφήςraquo αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ Μιούλερ και συνεχίζει laquoΗ Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών

Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης Και τουλάχιστον τώρα τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα τι παιχνίδι παίζεται εδώ

Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές

Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους τηςraquo

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου laquoφαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑraquo και υποστηρίζει ότι laquoαποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπηraquo ενώ προσθέτει laquoΟ Παπανδρέου το 2009 δήλωνε laquoδεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμηraquo και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε laquoδεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγίαraquo και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες τα οποία μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώraquo

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου ο κ Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30 των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο

Σε ότι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο κ Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ Ότμαρ Ίσινγκ ο οποίος επισημαίνει ο συγγραφέας είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs

laquoΟ ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση

των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματοςraquo επισημαίνει

Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά laquoΤα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοιαraquo υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ laquoΤα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενοraquo

Πηγή httpwwwparakatogr

Ντιρκ Μιούλερ Γκρέμισαν τον Καραμανλή για να φέρουν τον Παπαν-δρέου και το ΔΝΤ ώστε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα της Ελλά-δας - στο κόλπο και ο Σόιμπλε

Συνέντευξη - βόμβα στο Focus

Αγαπητοί φίλοι του Ελληνικού Δρόμου στο Τορόντο εύχομαι να είσθε όλοι καλά

Ήδη πέρασαν δώδεκα (12) ολόκληρα χρό-νια από την πρώτη έκδοση του Ελληνικού Δρόμου Δεκέμβριος 2001

Σκέπτομαι πόσο άσχημα αισθάνομαι όταν μερικές φορές ο ταχυδρόμος της περι-οχής μου στο Winniper αργεί να μου φέρει την εφημερίδα Θαυμάζω πάντοτε τα εκλεκτά και ποικίλα θέματα που με τόση προσοχή και σαφήνεια αναγράφονται και δεν μπορεί παρά να μου κινούν τον θαυμασμό να πλουτίζουν τις γνώσεις μου και να με κάνουν υπερήφανο που γεννήθηκα Έλληνας

Θερμά συγχαρητήρια στην Συντακτική Επιτροπή και σε όσους βοηθούν οικονομικά για την έκδοση του πραγματικά εκλεκτού αυτού εντύπου με τον τίτλο laquoΕλληνικός Δρό-μοςraquo

Συγχαρητήρια και πάλι και να είσθε υπερή-φανοι για την προσφορά σας στον Ελληνισμό Αντιλαμβάνομαι το οικονομικό κόστος για την κάθε έκδοση του (Ελληνικού Δρόμου) σε τρις χιλιάδες (3000) αντίτυπα και την τα-χυδρομική του αποστολή στους συνδρομητές του και μη στον Καναδά ΗΠΑ Αυστραλία και Ευρώπη

Ευχόμενος πάντοτε επιτυχίες στο έργο σας παρακαλώ δεχθείτε την εσώκλειστη μικρή οικονομική μου προσφορά

Με φιλικούς χαιρετισμούς Σταύρος Λάσκαρης

WinnipegManitoba Δεκέμβριος 2013

Επιστολές Αναγνωστών

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 7: hellenic way

oποιος κοπιaζει για το καλo δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε Μeνανδρος

Συνέχεια από την σελίδα 5

Συνέχεια στην σελίδα 9

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 7

οι προσεγγίσεις των επί των λέξεων σταματούν στην ετυμολογία Η παρού-σα έρευνα όπως είναι γνωστό στον αναγνώστη προχώρησε στα στοιχεία (γράμματα) εκ των οποίων ωργανώθη η λέξι (4) εν τω σχηματισμώ λέξεων το ι και το γ ενίοτε εναλλάσσονται(5) εις μερικάς λέξεις προτάσσεται πχ άνω ndashιάνω κλπ(6) άλλαι λαμβάνουσι λ πρό του ι κλπ

Ι(ι) δεικτικόν προστίθεται εις το τέλος των δεικτικών αντωνυμιών όπως επιτείνη την δύναμιν αυτών και ούτως ειπείν δείξη διά του δακτύλου το περί ου πρόκειται πρόσωπον πχ ουτοσ-ιαύτη-ιτουτί εκείνοσ-ι κλπ raquoιraquo ως ονομαστκή της τριτοπροσώπου (αυτο-παθούς) αντωνυμίας ου

Όπως έλεγα στο κεφάλαιο laquoΣύμ-φωνα και Φωνήενταraquoη ταξινόμησι των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων (σχέ-σι απολύτως αιτιώδης) περιλαμβάνεται σε τρεις κατηγορίες Ο ήχος laquoΙraquo ανήκει όπως θά δούμε και στις τρεις κατηγο-ρίες (φύσιδραστηριότης ανθρώπινη-υποστασιακή ανθρώπινη εκδήλωσι) Για την έρευνα του ήχου laquoΙraquo ακολουθώ και πάλι την ίδια πορεία ξεκινώντας απ` τα πανάρχαια χρόνια των ελλόπων θηρευ-τών Η λέξι laquoΙΑraquoμάς ανοίγει τόν δρόμο

Αυτή η οιμωγή η ισχυρή κραυγή ο θρήνος ο οδυρμός την οποία βρίσκουμε και ως επιφώνημα ( οί-μοι) άλγους τρό-μου οίκτου θυμού θλίψεως δεν διαφέρει από τόν οξύ ήχο laquoΙraquo πού επιβεβαιώνεται διά των παραλλαγών ή συνθέσεων με το laquoΑraquo και το laquoΟraquo ή ακόμη με το laquoΜraquo ή laquoΝraquo ενδεχομένως εκφερόμενος και μετ` άλλων συνθέτων ηχητικών ενώσεων πχ ιωή αλαλαί οίμοι κά Η δεύτερη λέξι laquoιόςraquo (ι μακρόν) πληθ ιοί ( ιά ) την οποίαν συναντούμε στον Όμηρο laquoιά πτε-ρόενταraquo βέλη φτερωτά ( Ιλ Υ 68 ) laquoιόν έηκενraquo εξαπέλυσε βέλος ( Ιλ Α 48 ) laquoή ιώ ή έγχει οξυόεντιraquo ή από βέλος ή από κοντάρι μυτερό ( Ιλ Θ 514 μας οδηγεί στον ήχο του εκτοξευόμενου βέλους διά της χορδής (νευράς) του τόξου Η νευρά (χορδή) εσύρετο υπό του τοξοβόλου ο οποίος πετούσε (εξεσφενδόνιζε) τα λεπτά οξύεντα και συρ-ί-ζοντα βέλη ( συρίζοντα εκ του ήχου της χορδής και της αντιστάσε-ως του αέρος) τα οποία ο ίδιος ωνόμασε laquoΙΑraquo

Πρέπει ακόμη να παρατηρήσουμε ότι ο βάλλων αρχικώς laquoέγχει οξυόεντιraquo (με κοντάρι μυτερό) ί-στατο και αυτός Δι-ότι δι` αυτής της ορθίας στάσεως η ταχύ-της και η εμβέλεια ηυξάνοντο

Αυτός ο πρώτος θηρευτής μέ τό-ξοο ΙΑ-Π-ετών ως η πνοή του ανέμου Π-λήγματα αυτός (ός) ο εις τον χώρον παλιδρομών (πού laquoπήγαινε κι` ερχότανraquo όπως όλοι οι κυνηγοί ο laquoΟΣraquo ωνομά-σθη ιαπετός Η λέξι laquoιαπετόςraquo μας οδη-

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν κορυφαίος

Έλληνας μαθηματικός

Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο όπου ο πατέρας του ήταν πρεσβευ-τής της Τουρκίας Όταν η μητέρα του πέθανε τη φροντίδα του ανέλαβε εξ ολοκλήρου η για-γιά του Ευθαλία Πετροκοκκίνου

Σπούδασε στο εξωτερικό και μιλούσε γαλ-λικά και πριν συμπληρώσει τα εφηβικά του χρόνια μιλούσε τουρκικά και γερμανικά αγ-γλικά και ιταλικά

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μάλιστα απευθυνόταν στον Καραθεοδωρή για να τον βοηθήσει στα μαθηματικά αλλά και σε άλλους μαθηματι-κούς όπως γράφει η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας στην Αυστραλία laquoΝέος Κόσμοςraquo

Η μεταξύ τους αλληλογραφία φανερώνει τον μεγάλο σεβασμό που έτρεφε ο νομπελί-στας διανοούμενος προς τον Καραθεοδωρή Υπό αυτήν την έννοια θεωρείται δάσκαλος του Αϊνστάιν

Ο ίδιος ο Αϊνστάιν έχει πει στην τελευ-ταία του συνέντευξη πριν πεθάνει laquoΚύριοι λυπάμαι που σας βλέπω έτοιμους να φύγετε δίχως να μου υποβάλετε την ουσιαστικότερη ίσως ερώτηση Ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε το δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη σκέψη και έρευνα Για να μην σας κουράζω σας λέω απλά χωρίς λεπτομέρειες ότι με-γάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής στον οποίο εγώ προσωπικά αλλά και ολόκληρη η μαθηματική επιστήμη η φυσική και η σοφία του αιώνα χρωστάμε τα πάνταraquo

O Kαραθεοδωρής αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και γύρισε σε αυτήν το 1920 για να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα του Έλαβε διακρίσεις για τις μελέτες του πάνω στον Λο-γισμό των Μεταβολών ενώ είχε σημαντική συνεισφορά στους τομείς της Θεωρίας των Μιγαδικών Συναρτήσεων των Πραγματικών Συναρτήσεων της Θεωρίας του Μέτρου και της Ολοκλήρωσης ArionRadiocom

Αυτός είναι ο Έλληνας δάσκαλος του ΑϊνστάινΚωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Και οι κλασικοί φιλόλογοι έχουν χιούμορ

Και ως φαίνεται ο καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία Αν αναρωτιέστε λοιπόν πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μΧ) στα αρχαία ελληνικά ιδού η απάντηση

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν το Jingle Bells σταhellip αρχαία ελληνικά

lifogr

Ιάιή ( ΄Ιων ) =βοή ιωή φωνή κραυ-γή Η πρώτη αυτή σύνδεσι του Ι με το Α αποκαλύπτει τον οξύ διαπεραστικό ήχοΘα συμπληρώσω ότι ένας διαπεραστι-κός και οξύς ήχος ( λεπτός) μας ανα-γκάζει να στρέψουμε την προσοχή μας προς την πηγή (φορέα) αυτού που εν-δεχομένως με την φωνή δεικνύει και το αίτιο που προκάλεσε την ια-χή =κραυγή ή την οιμωγή=θρηνώδη κραυγή οδυρμό (ιού=επιφσχετλιαστικό ιώ= κραυγή χα-ράς κά)

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 8: hellenic way

hellenic way Winter Solstice 2013 8

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία τα οποία εκτός από τις χρησμο-δοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών έδιναν και ένα πλή-θος ηθικών παραγγελμάτων και προτρο-πών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής Περίοπτη θέση βέβαια κατείχε σε όλα αυτά το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μα-ντείο των Δελφών του οποίου τα ομώ-νυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν κατα-γραφεί στους τοίχους του Προνάου του Ναού του Απόλλωνος στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού Τα 147 Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα ήταν λιτά αποφθέγματα ελα-χίστων λέξεων και ανήκαν στους 7 σο-φούς της αρχαιότητας Τον Θαλή τον Μιλήσιο τον Πιττακό τον Μυτιληναίο τον Βία τον Πρηινέα τον Σόλωνα τον Αθηναίο τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο Στο αέτωμα του ναού δέσποζαν τα τρία σπουδαιότερα Δελφικά Παραγγέλματα τα οποία εύκολα μπορούσε να διακρίνει ο πλησιάζων επισκέπτης bullΚάτω αριστερά το ΓΝΩΘΙ ΣΑύΤΟΝ (να γνωρίσεις τον εαυτό σου)

bullΚάτω δεξιά το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (να κά-νεις τα πάντα με μέτρο αποφεύγοντας την υπερβολή)

Ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τα ανηρτημένα αυτά αποφθέγματα στο Μαντείο των Δελφών ήταν τόσο μεγά-λος ώστε ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος (522 πΧ) θεωρούσε τους επτά σοφούς γιους του Ήλιου που με την ακτινοβο-λία τους φώτιζαν και καθοδηγούσαν τον άνθρωπο στην οδό της αρετής Αυτά τα σοφά παραγγέλματα χρησιμοποιήθηκαν στην συνέχεια και από άλλους λαούς που τα παρουσίασαν σαν laquoθρησκευτικές εντολέςraquo Σας παραθέτουμε τα παραγγέλματα αυτά όπως οι επισκέπτες της αρχαιότη-τας αντίκριζαν στους Δελφούς laquoΕν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γε-γραμμένα έστιν ώφελήματα άνθρώποιςraquo Παυσανίας

Έπου θεώ Ακολούθα τον θεό Νόμω πείθου Να πειθαρχείς στο Νόμο Θεούς σέβου Να σέβεσαι τους θεούς Γονείς αίδου Να σέβεσαι τους γονείς σου Ηττώ υπέρ δικαίου Να καταβάλεσαι για το δίκαιο Γνώθι μαθών Γνώρισε αφού μάθεις Ακούσας νόει Κατανόησε αφού ακού-σεις

Σαυτόν ίσθι Γνώρισε τον εαυτό σου Εστίαν τίμα Να τιμάς την εστία σου Άρχε σεαυτού Να κυριαρχείς τον εαυ-τό σου Φίλους βοήθει Να βοηθάς τους φί-λους Θυμού κράτε Να συγκρατείς το θυμό σου Όρκω μη χρω Να μην ορκίζεσαι Φιλίαν αγάπα Να αγαπάς τη φιλία Παιδείας αντέχου Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου Σοφίαν ζήτει Να αναζητάς τη σοφία Ψέγε μηδένα Να μην κατηγορείς κανέ-να Επαίνει αρετήν Να επαινείς την αρετή Πράττε δίκαια Να πράττεις δίκαια Φίλοις ευνόει Να ευνοείς τους φίλους Εχθρούς αμύνου Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς Ευγένειαν άσκει Να είσαι ευγενής Κακίας απέχου Να απέχεις από την κα-κία Εύφημος ίσθι Να έχεις καλή φήμη Άκουε πάντα Να ακούς τα πάντα Μηδέν άγαν Να μην υπερβάλλεις Χρόνου φείδου Να μη σπαταλάς το χρόνο Ύβριν μίσει Να μισείς την ύβρη Ικέτας αίδου Να σέβεσαι τους ικέτες ύιούς παίδευε Να εκπαιδεύεις τους γιους σου Έχων χαρίζου Όταν έχεις να χαρί-ζεις Δόλον φοβού Να φοβάσαι το δόλο Ευλόγει πάντας Να λες καλά λόγια για όλους Φιλόσοφος γίνου Να γίνεις φιλόσο-φος Όσια κρίνε Να κρίνεις τα όσια Γνους πράττε Να πράττεις με επίγνω-ση Φόνου απέχου Να μη φονεύεις Σοφοίς χρω Να συναναστρέφεσαι με σοφούς Ήθος δοκίμαζε Να επιδοκιμάζεις το ήθος ύφορώ μηδένα Να μην είσαι καχύπο-πτος Τέχνη χρω Να ασκείς την Τέχνη Ευεργεσίας τίμα Να τιμάς τις ευεργε-σίες Φθόνει μηδενί Να μη φθονείς κανένα Ελπίδα αίνει Να δοξάζεις την ελπίδα Διαβολήν μίσει Να μισείς τη διαβολή Δικαίως κτω Να αποκτάς δίκαια Αγαθούς τίμα Να τιμάς τους αγαθούς Αισχύνην σέβου Να σέβεσαι την εντροπή Ευτυχίαν εύχου Να εύχεσαι ευτυχία Εργάσου κτητά Να κοπιάζεις για πράγ-ματα άξια κτήσης Έριν μίσει Να μισείς την έριδα Όνειδος έχθαιρε Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό Γλώσσαν ίσχε Να συγκρατείς τη γλώσ-σα σου Ύβριν αμύνου Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη Κρίνε δίκαια Να κρίνεις δίκαια λέγε ειδώς Να λες γνωρίζοντας βίας μη έχου Να μην έχεις βία

Ομίλει πράως Να ομιλείς με πραότητα Φιλοφρόνει πάσιν Να είσαι φιλικός με όλους Γλώττης άρχε Να κυριαρχείς τη γλώσ-σα σου Σεαυτόν ευ ποίει Να ευεργετείς τον εαυτό σου Ευπροσήγορος γίνου Να είσαι ευπρο-σήγορος Αποκρίνου εν καιρώ Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό Πόνει μετά δικαίου Να κοπιάζεις δί-καια Πράττε αμετανοήτως Να πράττεις με σιγουριά Αμαρτάνων μετανόει Όταν σφάλλεις να μετανοείς Οφθαλμού κράτει Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου βουλεύου χρήσιμα Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα Φιλίαν φύλασσε Να φυλάττεις τη φι-λία Ευγνώμων γίνου Να είσαι ευγνώμων Ομόνοιαν δίωκε Να επιδιώκεις την ομόνοια Άρρητα μη λέγε Να μην λες τα άρρη-τα Έχθρας διάλυε Να διαλύεις τις έχθρες Γήρας προσδέχου Να αποδέχεσαι το γήρας Επί ρώμη μη καυχώ Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου Ευφημίαν άσκει Να επιδιώκεις καλή φήμη Απέχθειαν φεύγε Να αποφεύγεις την απέχθεια Πλούτει δικαίως Να πλουτίζεις δίκαια Κακίαν μίσει Να μισείς την κακία Μανθάνων μη κάμνε Να μην κουράζε-σαι να μαθαίνεις Ους τρέφεις αγάπα Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις Απόντι μη μάχου Να μην μάχεσαι αυ-τόν που είναι απών Πρεσβύτερον αιδού Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους Νεώτερον δίδασκε Να διδάσκεις τους νεότερους Πλούτω απόστει Να αποστασιοποι-είσαι από τον πλούτο Σεαυτόν αιδού Να σέβεσαι τον εαυτό σου Μη άρχε υβρίζων Να μην κυριαρ-χείς με αλαζονεία Προγόνους στεφάνου Να στεφα-νώνεις τους προγόνους σου Θνήσκε υπέρ πατρίδος Να πεθά-νεις για την πατρίδα σου Επί νεκρώ μη γέλα Να μην περιγε-λάς τους νεκρούς Ατυχούντι συνάχθου Να συμπά-σχεις με το δυστυχή Τύχη μη πίστευε Να μην πιστεύεις την τύχη Τελεύτα άλυπος Να πεθαίνεις χω-ρίς λύπη

Ουρανία Κουρέντου

Συνέχεια από την σελίδα 1

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ

ΜΕ ΤΙΣ 147 ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 9: hellenic way

Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

Συνέχεια στην σελίδα 13

Συνέχεια από την σελίδα 7 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 9

γεί και σ` ένα ιστορικό πρόσωπο για το οποίο η μεν laquoΘεογονίαraquo (στίχ507-511) λέγει ότι ήταν ο σύζυγος της Κλυμένης καί ο πατέρας τού Άτλαντος τού Μενοίτιου τού Προμηθέως και του Επιμηθέως ο δέ Όμηρος το αναφέρει μόνο μία φορά ( ΙλΘ 479) λέγοντας ότι ο Ιαπετός και ο Κρόνος κάθονται στα πέρατα της γης και της θάλασσας γιατί γύρο τους είναι ο βα-θύς ΤΑΡ-ΤΑΡ-ΟΣ laquoβαθύς δε τε Τάρταρος αμφίςraquo (Με ανάλυσι της λέξεως laquoΆτλαςraquo ο αναγνώστης θα πληροφορηθή όσα ιστορικά συμβάντα καλύπτονται διά του μύθου του Άτλαντος Και η οιμωγή όμως η ισχυρή κραυγή (ιαχή) της επιτυχίας του θηρευτού ή ο θρήνος και ο οδυρμός των γυναικών (οί-μοι ) εκ του τραυματισμού ή και του θανάτου ενός μέλους της ομάδος το άλγος ο τρόμος ο οίκτοςο θυμός κά δεν αποκλείουν τον ήχο laquoΙraquo σε πολλές παραλλαγές με ιδιαίτερη προτίμησι θά έλεγα στα φωνήεντα ΑΟΙ Είναι δε ακό-μη βέβαιο ότι και η λέξι laquoιόςraquo που αρ-γότερα ερμηνεύθη ως το δηλητήριο των όφεων ωφείλετο στην συνήθεια ίσως των θηρευτών να βαπτίζουν τις αιχμές των βελών ή ακοντίων εντός δηλητηρίου

Βάσει κωδικών σημασιών των συμ-

φώνων ΤΡ όπως και του φωνήεντος Ο άς δούμε την λέξι laquoιατρόςraquo Τα γράμματα δηλώνουν ότι η οξύτατη κραυγή του αν-θρώπινου πόνου προερχόμενη κυρίως από την ξαφνική είσοδο ενός βέλους ή ακοντίου στο σώμα ήταν ταυτοχρόνως και πρόσκλησι προς τον συνάνθρωπο που εκαλείτο σε βοήθεια Ο άνθρωπος πού ερχόταν να ανακουφίση τον τρωθέντα από τους πόνους από το κτύπημα (laquoΤraquo= τύπτω ) αλλά και κτυπήση τη ροή αίμα-τος (laquoΡraquo) σφίγγοντας κύκλω την ουλή= πληγή (Οδυσ Τ 391393 ) την ολέθρια (ούλιον laquoΟraquo) σπεύδοντος (laquoΣraquo) αυτός ωνομάσθηκε αργότερα laquoιατρόςraquo Κατά την ανάλυσι των λέξεων Ιάσων και ιάο-μαι θά διαπιστώσουμε πόσο οι κωδικές σημασίες των γραμμάτων οδηγούν στο υποκρυπτόμενο εντός της συνθέσεως αυτών πλήρες νόημα που αποκαλύπτει και την ιστορία των λέξεων αυτών Οι μέ-χρι στιγμής διαπιστώσεις μας ωδήγησαν στην επιβεβαίωσι ότι το γράμμα Ι ο οξύς και λεπτός αυτός ήχος είχε ως φορέα τον άνθρωπο εκ των πόνων αλλά και το σχή-μα του βέλους ή του ακοντίου το οποίο ριπτόμενο διά της χορδής του τόξου ή της χειρός προκαλούσε ένα συριγμό λόγω της αντιστάσεως του αέρος που το ανάγκαζε σε μία παλμική κίνησι εν τω χώρω ( ΙΟΣ)

Στην αρχαιότητα οι Έλληνες αποφάσισαν να υποτάξουν το κο-σμικό θαύμα με την νόηση Από

αυτούς για πρώτη φορά στην Ιστορία πρόβαλε η απαίτηση να εξηγήσει ο άν-θρωπος τον κόσμο και να συσχετίσει τη ζωή του με το λογικό Στον θριαμβευτικό δρόμο που ακολούθησε η ελληνική φιλο-σοφία πέρασε πολλούς σταθμούς διήλθε από πολλές φάσεις και για περισσότερο από μία χιλιετία αυτός ο θαυμάσιος λαός αντλώντας από την πλούσια φύση του παρουσίασε πλήθος συστημάτων επι-τευγμάτων και λύσεων σε πλείστα όσα ζητήματα και προβλήματα αντίστοιχα

Οι αρχαίοι Έλληνες έφεραν την χα-ραυγή στην φιλοσοφία διότι παρόλο που και άλλοι λαοί είχαν ωφέλιμες γνώσεις ndash αντιλήψεις αυτές παρέμειναν διάσπαρτες και προσκολλημέ-νες στην τέχνη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες της καθημερινής ζωής Οι έμποροι ήξεραν να λογαριά-ζουν και οι χτίστες και οι ξυλουργοί να χαράζουν τετράγωνα και κύκλους Όμως δεν κατάφεραν να laquoδιαχωρίσουνraquo τους αριθμούς ndash σχήματα από τα αντικείμενα και να τα μελετήσουν ξεχωριστά Η κοσμοθεωρία τους δούλευε μέσα από την φαντα-σία και τον πόθο παραμένοντας ως το τέλος μυθι-κή ndash θρησκευτική και μέσα από την ποίησή τους φανταστική και συμβολική Στην Ελλάδα πρώτη φορά laquoξαστέρωσεraquo ο νους του ανθρώπου Περί τον 6ο ή 7ο πΧ αιώνα στις πόλεις της Ιωνίας με την πλούσια και τολμηρή αστική τάξη ο άνθρωπος απεγκλωβίζεται από τις μυθικές κοσμοθεωρίες και προσπαθεί για πρώτη φορά να εξηγήσει τα φαινό-μενα λογικά και βάσει των φυσικών αιτίων Θέλει να εξηγήσει το ldquoείναιrdquo και το ldquoγίγνεσθαιrdquo Να βρει μια ldquoαρχήrdquo την πρώτη ουσία που με την αλλαγή της έκανε να γεννηθούν όσα βλέπουμε στον κό-σμο Την αρχή έκαναν οι Ιωνικές πόλεις της Μ Ασίας αρχής γενομένης από τη Μίλητο τη μητρόπολη με τις πολυάριθμες αποικίες και με την πλατιά επικοινωνία στην οποία έζησαν οι πρώτοι φιλόσοφοι ο Θαλής ο Αναξίμανδρος ο Αναξιμέ-νης και ακολουθεί η Έφεσος με τον Ηράκλειτο και πολλές άλλες Γρήγορα όμως εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο των ελληνικών αποικιών στις Θρακι-κές πόλεις στα Άβδηρα με τον Πρωταγόρα και τον Δημόκριτο και στην Μεγάλη Ελλάδα με πολ-λές φιλοσοφικές Σχολές (Πυθαγόρειοι Ελεάτες Εμπεδοκλής) Μέσα στη ζύμωση αυτή στην Ιωνία γεννιέται η έννοια και η λέξη φιλοσοφία για να

Η χαραυγή της Φιλοσοφίαςφανερώσει την ορμή του Ίωνα ανθρώπου να ψάξει για να μάθει να υψωθεί ως προσωπικότητα και να κυριαρχήσει στη φύση

Στον Όμηρο και στον Ησίοδο βρίσκουμε τον σοφό και την σοφία στοιχεία που καθορίζουν την ικανότητα στο επάγγελμα Ο καλός τεχνίτης και ο ικανός ναυτικός είναι σοφοί Το ίδιο και αυτός που καταλαβαίνει τους νόμους και ξέρει να κυβερνά δηλαδή ο σοφός και σοφιστής (οι επτά σοφοί) Την λέξη φιλοσοφία την συναντούμε πρώ-τη φορά σε απόσπασμα του Ηράκλειτου Συγκε-κριμένα αναφέρει ότι πρέπει να γνωρίζουν πολλά οι φιλόσοφοι ndash ldquoχρή γάρ εύ μάλα πολλών ίστορας φιλόσοφους άνδρας είναιrdquo Στον Ηρόδοτο και στο Θουκυδίδη σημαίνει την αγάπη για σοφία που χαρακτηρίζει τον Έλληνα με συμπληρωματική έννοια να ζητάει κανείς την γνώση για την γνώση χωρίς κάποια πρακτική ωφέλεια Στον Ηρόδοτο ο Κροίσος λέει στον Σόλωνα ldquoως φιλοσοφέων γήν πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθαςrdquo Ξένε άκου-σα πως από αγάπη για την επιστήμη (φιλοσοφέων) έκανες πολλά ταξίδια για να παρατηρήσεις και να μελετήσεις (θεωρίης είνεκεν) Έτσι ορίζεται και η πρώτη γενική έννοια της φιλοσοφίας ndash θεωρία θε-ωρητική ανάγκη Σε τεχνικό όρο για μια ορισμένη πνευματική ασχολία υψώθηκε αργότερα στη Σω-κρατική σχολή

Η καινούργια αντίληψη του κόσμου και της ζωής η αμυθολόγητη κοσμοερμηνεία γεννήθηκε από τις νέες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες Οι Ίωνες φιλόσοφοι από την κοινωνική τους θέση είναι δημοκρατικοί και νοιώθουν ως αποστολή τους να καταρρίψουν τις καταχνιές των μύθων και προσπαθούν να εξηγήσουν το κοσμικό πρόβλημα να βρουν την αρχή και την ουσία του κόσμου με την λογική και μέσα από την νατου-ραλιστική αντίληψη τους να φωτίσουν το λαό και να τον κάνουν να πάρει ο ίδιος στα χέρια την τύχη του Είναι κοινωνικοί παράγοντες που πήραν μέρος στην πολιτική ζωή του καιρού τους και το έργο τους το νοιώθουν σαν λειτούργημα για την πολιτεία Ο αρχαίος Έλληνας αγαπούσε τη ζωή και διαμέσου της ανάδειξης του δήμου και της αισιόδοξης αντίληψης στρέφεται προς στα εγκό-σμια αγαθά όπως η ευδαιμονία που βρίσκεται στη γαλήνη και την ευχάριστη διάθεση την ldquoευθυμίαrdquo Χαρακτηριστικά όπως η ουσιαστική δημοκρατία ο ορθολογισμός και η αγάπη για την ουσιώδη επί-γεια ζωή αποτελούν βασικά στοιχεία του γνήσιου ελληνικού πνεύματος που ανέδειξε τη φιλοσοφία καθώς και αρετές όπως η ανδρεία η γενναιότητα η αυτοθυσία η ευθυκρισία η τόλμη η δημιουργία και υπεράνω όλων η ΣΟΦΙΑ

Η μικρή αυτή ιστορική αναδρομή στη χαραυγή της φιλοσοφίας μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να οδηγηθούμε μέσω της σκέψης στην

βαθύτερη κατανόηση των σημερινών προβλημά-των μας Η επιστήμη της φιλοσοφίας δεν μας δίνει οριστικές και αποκλειστικές λύσεις αλλά παρέχει τις κατευθύνσεις για να τις αναζητήσουμε με την διεύρυνση του τρόπου σκέψης και αντίληψης του σύγχρονου κόσμου Έτσι μπορούμε να αντιπαρα-

ταχθούμε στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση αναδεικνύοντας το άτομο ως πρόσωπο και παράλ-

ληλα ως μονάδα του συνόλου βασική αρχή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας

Πηγή Χ Θεοδωρίδη Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Αθήνα 1955

Πηγή theseus-aegean

Από αυτήν πάλι την κραυγή θλίψεως

τον θρήνον και κωκυτόν ( ιή ) γεννήθηκαν οι λέξεις laquoιά-

ομαιraquo που απευθύνετο στον Ασκληπιό και laquoιήιοςraquo ως επίθετο του Απόλλωνος Η ρίζα όμως αυτή ( ΙΑ-ή ΙΗ-ΙΟ-) έδωσε και την λέξι ια-τρός Ιων ιητρός ( Ιλ Λ 514 Π28) Ιατρός ή ιητρός σημαίνει τον θερα-πεύοντα τους πόνους άνθρωπο laquoΤρωτόςraquo ελέγετο ο υποκείμε-νος ή εκτεθειμένος σέ κτυπή-ματα (laquoΤρωτός χρώς οξέι χαλκώraquo Ιλ Φ 562)

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 10: hellenic way

hellenic way Winter Solstice 2013 10

Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι χελιδο-νίσματα καὶ κορωνίσματα λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω μαζεύω ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του 1) ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν 2) ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύ-ριζαν 3) ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστή-ρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας Εἰλειθυίας Μητρός Κυβέλης Ἀρτέμιδος Ἥρας Νυμφῶν καὶ πολλῶν ἄλλων 4) ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν Πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων Κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτρα-πέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης δὲν ὑπῆρχαν Τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ πΧ αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος Γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδό-ξου Τέχνη Πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα Ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο τὸ ὁποῖο ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι δηλαδὴ Καζαμίας ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο τὰ παιδιὰ μετέφε-ραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα Στὴν ἀρχή ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί ἰδίως ξηροὶ ἢ λια-σμένοι ἀμύγδαλα καρύδια ξυλοκέρατα σῦκα αὐγά τυρί κρέας ψωμιά κουλοῦρες κρασὶ στὸ ποτήρι σιτάρι κριθάρι μέλι ἅλας καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ Ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα

Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ πΧ αἰ) Ἔφιππος καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέο-γνις οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος ὁ Ἰωάννης Τζέτζης καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μΧ αἰ) ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5 Οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιό-τερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 πΧ καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα

Τὸ ἕνα ἔτος ἔχει περίπου 36524 μέρες δηλαδὴ τόσες περιστροφὲς τῆς γῆς γύρω ἀπὸ τὸν ἄξονά της περιέχει μία περιφορά της γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο ἔχει 1337 μῆνες δηλαδὴ τόσες περιφορὲς τῆς σελήνης γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ἤτοι τόσα δι-αστήματα ἀπὸ πανσέληνο σὲ πανσέληνο καὶ 535 ἑβδομά-δες δηλαδὴ τόσα τέταρτα τῆς περιφορᾶς τῆς σελήνης ἤτοι τέταρτα τῆς φωτισμένης ἐπιφανείας της ἐπειδὴ καμμία ἀπὸ τὶς χρονικὲς αὐτὲς μονάδες δὲν εἶναι ἀκριβὴς ὑποδιαίρεσι τῆς ἄλλης καὶ μάλιστα ἐπειδὴ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πάντα περιττὸ ἀριθμό τους ἔχουν καὶ κλάσματα ὁ ἄνθρωπος ἄργησε νὰ ῥυθμίσῃ τὸ ἡμερολόγιό του ὑποδιαιρώντας τὸ ἔτος σὲ μῆνες καὶ τοὺς μῆνες σὲ μέρες κι ἑβδομάδες δεύτερη αἰτία ποὺ τὸν δυσκόλευε ἦταν τὸ ὅτι δὲν γνώριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὴν ἀκριβῆ χρονικὴ διάρκεια τοῦ ἔτους ποὺ εἶναι 365 μέρες 5 ὥρες 48΄ λεπτὰ καὶ 47΄΄ δευτερόλεπτα οὔτε τοῦ μηνὸς οὔτε τῆς ἑβδομάδος Εἶναι τεκμαρτὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ νόμισε ὅτι τὸ ἔτος ἔχει 360 μέρες Γι΄αὐτὸ διῄρεσε τὸν κύκλο καὶ τὸ μοιρο-γνωμόνιό του σὲ 360 μοῖρες καὶ ὄχι σὲ 400 ἢ 1000 γι΄αὐτὸ καὶ στὸ παλιότερο ἀριθμητικό του σύστημα τὸ ἑξαδικό εἶχε lsquorsquoχιλιάδαlsquorsquo τὸ 360 lsquorsquoἑκατοντάδαlsquorsquo τὸ 60 καὶ lsquorsquoδεκάδαrsquorsquo τὸ 6 Ἀργότερα ἦταν ποὺ κατάλαβε ὅτι τὸ ἔτος τραβάει 365 μέρες (κατὰ τὴν προϊστορικὴ ἀκόμη ἐποχή) ἀκόμη ἀργότερα ὅτι τραβάει 365 25 μέρες (τὸ 46 πΧ) καὶ τέλος κατάλαβε ὅτι τραβάει 365242217 μέρες (τὸ 1580) Καὶ τρίτη αἰτία ποὺ δυσκόλευε τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνῃ ἕνα ἀκριβὲς ἡμερολόγιο ἦταν τὸ ὅτι στὴν ἀρχὴ ἤθελε νὰ λαμβάνῃ στὰ σοβαρὰ ὑπ᾽

ὄψι του καὶ τοὺς κύκλους τῆς σελήνης (μῆνες) καὶ ταυτό-χρονα νὰ τοὺς ἔχῃ συνήθως 12 (=6+6 ἤτοι δύο ldquoδεκάδεςrdquo τοῦ ἑξαδικοῦ ἀριθμητικοῦ συστήματος) ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι 1337 στὴν ἀρχὴ ἰσοφάριζε τὰ πράγματα παρεμβάλλοντας καὶ δέκατο τρίτο μῆνα τὸν ἐμβόλιμον (=σφηνωμένο) ὄχι πάντα πετυχημένον στὸ χρονικὸ μῆκος του ἢ στὴ συχνότητα παρεμβολῆς του ἢ αὐξομειώνοντας τὴ διάρκεια τῶν μηνῶν ἀπὸ 28 μέχρι 35 μέρες ὁ μακεδονικὸς λχ μήνας Ὑπερβε-ρεταῖος (=ὑπερφερεταῖος αὐτὸς ποὺ ὑπερφέρει δηλαδὴ τὸ παρατραβάει) εἶχε 35 μέρες ἑνῷ οἱ ἄλλοι 11 μῆνες εἶχαν 30 μέρες (30x11=330 330+35=365) ὅλ΄ αὐτὰ δείχνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς τελευταίους 4 αἰῶνες σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη ἱστορία του ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἡμερολόγια ποὺ δούλευαν σὰ ῥολόγια ποὺ πηγαίνουν μπροστά Μόνο τὸ προτελευταῖο ἡμερολόγιο τὸ ἰουλιανὸ τοῦ 46 πΧ πήγαινε πίσω κατὰ 11 λεπτὰ καὶ 13 δευτερόλεπτα Κι ὅπως ὅταν τὸ ῥολόγι πηγαίνῃ μπροστὰ ἢ πίσω σὲ μεγάλο χρονικὸ διάστη-μα θὰ δείξῃ τὸ μεσημέρι νὰ εἶναι καὶ 12 ἡ ὥρα καὶ 1 καὶ 2 καὶ 3 μέχρι καὶ πάλι 12 ἀλλὰ θὰ ἔχῃ χάσει μία μέρα ἔτσι καὶ τ᾽ ἀρχαῖα ἡμερολόγια ἔδειχναν τὸ καλοκαίρι καὶ Ἰούλιο μῆνα καὶ Ὀκτώβριο καὶ Φεβρουάριο καὶ Μάιο καὶ ὁποιον-δήποτε ἄλλο μῆνα Τὸ ἀτελέστατο λχ αἰγυπτιακὸ ἡμερο-λόγιο σὲ παράλληλη χρῆσι μὲ τὸ τότε ἑλληνικὸ ἡμερολόγιο τοῦ Μέτωνος τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ὁ Μ Ἀλέξανδρος τὸ 323 πΧ ἔδειχνε τὴν 1 τοῦ μηνός του Θώθ τὴν πρωτοχρονιά του στὶς 28 Ὀκτωβρίου τὴ χρονιὰ ποὺ πέθανε ἡ Κλεοπά-τρα τὸ 31 πΧ ἔδειχνε τὴν ἴδια ἡμερομηνία του στὶς 30 Αὐγούστου τοῦ μετωνείου ἡμερολογίου καὶ τὸ 140 μΧ τὴν ἔδειχνε στὶς 20 Ἰουλίου διότι πήγαινε μπροστά Καὶ πήγαινε μπροστά ἐπειδὴ ἦταν κοντό μικρότερο ἀπὸ 365 μέρες

Ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἤδη ἐποχὴ ὁ ἄνθρωπος εἶχε παρατηρήσει ἐπίσης καὶ τὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ποὺ τὸ χωρίζουν σὲ τέσσερα τέταρτα (ἑποχές) τὶς δύο δηλαδὴ ἰσημερίες ἑαρινὴ καὶ φθινοπωρινή καὶ τὰ δύο ἡλιοστάσια τὸ χειμερινὸ μὲ τὴ μέγιστη νύχτα τῆς χρονιᾶς καὶ τὸ θερινὸ μὲ τὴ μέγιστη μέρα Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτὰ τὰ διαπίστωνε παρατηρώντας ποιό εἶναι τὸ βορειότερο καὶ ποιό τὸ νοτιώτερο σημεῖο τῆς ἀνατολῆς καὶ τῆς δύσεως στὰ δόντια τῶν ὀροσειρῶν τοῦ ὁρίζοντος δηλαδή ὅπου φτάνει ὁ ἥλιος (ἡλιοστάσια) καὶ ποιά εἶναι τὰ μεσαῖα (ἰσημερίες) Τὰ σημεῖα αὐτά μὲ τὸ σημερινὸ ἡμερολόγιο σὲ ἔτος δίσεκτο ποὺ εἶναι τὸ ἔτος τὸ χωρὶς ὑπόλοιπα κλάσματα ἡμερο-νυκτίου καὶ ἐκκρεμότητες βρίσκονται στὶς 20 Μαρτίου 21 Ἰουνίου 22 Σεπτεμβρίου καὶ 21 Δεκεμβρίου Ἡ μόνη ἀκαταστασία τοῦ σημερινοῦ ἡμερολογίου εἶναι ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους στὴ μέγιστη νύχτα του δηλαδὴ τὴν πρωτοχρονιὰ στὶς 22 Δεκεμβρίου πρέπει δηλαδὴ τὸ ἔτος νὰ τραβηχτῇ ἄλλες 10 μέρες μπροστά ὥστε ἡ σημερινὴ 22 Δεκεμβρίου ἑνὸς δισέκτου ἔτους νὰ γίνῃ 1 Ἰανουαρίου καὶ τὸ μῆκος τοῦ κάθε μηνὸς ἀνὰ τριμηνία νὰ ὁριστῇ τόσο ὥστε τὰ τέσσερα ἐν λόγῳ σημεῖα τοῦ ἔτους νὰ πέφτουν στὴν τελευταία μέρα τῶν μηνῶν Δεκεμβρίου Μαρτίου Ἰουνίου καὶ Σεπτεμβρίου

Τέλος κατὰ τὴν ἀρχαιότητα δὲν ὥριζαν ὡς ἀρχὴ τοῦ ἔτους τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του τὸ χειμερινὸ δηλαδὴ ἡλιο-στάσιο ὅπως περίπου γίνεται τώρα ἀλλὰ προτιμοῦσαν τὶς δυὸ ἰσημερίες τὴν ἐαρινὴ πιὸ πολὺ σὰν πρωΐ τοῦ ἔτους ἢ λιγώτερο τὴ φθινοπωρινὴ σὰ δειλινὸ τοῦ ἔτους καὶ τέλος τοῦ κύκλου τῶν γεωργικῶν ἐργασιῶν διότι ὁ χειμώνας εἶναι ἂς ποῦμε ἡ νύχτα τοῦ ἔτους τὸ δὲ καλοκαίρι ἡ μέρα Καὶ διότι καὶ τὸ εἰκοσιτετράωρο ἡμερονύκτιο οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἄρχιζαν ἢ ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου ἢ συνηθέστερα ἀπὸ τὴ δύσι του σημεῖα ποὺ δὲν εἶναι σταθερά ἄργησαν νὰ καταλάβουν ὅτι τὰ σταθερὰ σημεῖα τοῦ εἰκοσιτετραώρου εἶναι μόνο τὸ μεσονύκτιο καὶ τὸ μεσημέρι καὶ ὅτι ἀφοῦ τὸ μεσονύκτιο εἶναι καὶ τὸ πιὸ νεκρὸ σημεῖο του εἶναι καὶ ἡ καλλίτερη ἀρχή του καὶ τέλος του

Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους ὅταν κατὰ τὴν ἀρχαι-ότητα ὡριζόταν μιὰ ἑορτὴ σὲ μιὰ ἡμερομηνία λχ τὴν 1 Μαρτίου καθὼς τὸ ἡμερολόγιο πήγαινε σὰ χαλασμένο ῥολόγι πότε μπροστὰ καὶ πότε πίσω αὐτὴ ἡ 1η Μαρτίου ἄλλοτε ἔφτανε στοὺς καύσωνες τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ ἄλλοτε στοὺς παγετοὺς τοῦ χειμῶνος Ὀνομαστικὰ ἦταν πάντοτε ἡ 1η Μαρτίου ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἔφτανε σχεδὸν σ᾽ ὁποιαδήποτε ἐποχή ὅταν οἱ ἀστρονόμοι οἱ ὅποιοι ἀστρονόμοι τῆς κάθε ἐποχῆς διώρθωναν τὸ ἡμερολόγιο οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐπέμεναν στὴν 1η Μαρτίου μὲ τὸ παλιό ὅπως λχ καὶ οἱ σημερινοὶ παλαιοημερολογῖτες ἔχουν τὴν 1η Μαρ-τίου τους στὶς 14 Μαρτίου ἔτσι καὶ στὴν ἀρχαιότητα ἡ 1η Μαρτίου γιὰ τοὺς κατὰ καιροὺς παλαιοημερολογῖτες ποὺ

εἶναι σχεδὸν πάντα οἱ δεισιδαίμονες θρῆσκοι ἔπεφτε καὶ στὶς 25 Μαρτίου καὶ στὶς 2 Ἀπριλίου καὶ στὶς 21 Ἀπριλίου ἡ δὲ 1η Ἰανουαρίου ἔπεφτε καὶ στὶς 24 ἢ 25 Δεκεμβρίου καὶ στὶς 5 ἢ 6 Ἰανουαρίου σ᾽ αὐτὲς κυρίως τὶς ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες καὶ παλαιοημερογιτικὲς ἐμμονὲς ὀφείλονται τὰ κάλαντα (κάλαντα = kalendae = νουμηνία νεομηνία πρωτομηνιὰ) τῶν Χριστουγέννων ἢ τῆς παραμονῆς των τῶν Φώτων ἢ τῆς παραμονῆς των τοῦ Λαζάρου τῶν Βαΐων τοῦ Πάσχα κλπ ἀρχικὰ ἦταν κάλαντα τῆς 1 ΄Ιανουαρίου ἢ τῆς 1 Μαρτίου (παλιᾶς πρωτοχρονιᾶς) Ἀλλὰ προέτρεξα

Τὰ παιδιὰ τῆς προϊστορικῆς ἐποχῆς γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὁ λόγος στὴν ἀρχὴ ἔλεγαν τὰ κάλαντα (=μήνυμα καὶ εὐχὲς νεομηνίας) κάθε πρωτομηνιά Κι αὐτὸ τὸ μνημονεύει ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδοτείου Βίου τοῦ Ὁμήρου ποὺ γράφει ὅτι δῆθεν ὁ φτωχὸςὅμηρος παρα-χειμάζων ἐν τῇ Σάμῳ ταῖς νουμηνίαις προσπορευόμενος πρὸς τὰς οἰκίας τὰς εὐδαιμονεστάτας ἐλάμβανέ τι ἀείδων τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλεῖται εἰρεσιώνη˙ ὡδήγουν δὲ αὐτὸν καὶ συμπαρῆσαν αἰεὶ τῶν παίδων τινὲς τῶν ἐγχωρίων Ἀργό-τερα κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἐποχή ὅταν τὰ ἡμερολόγια ἦταν προγράμματα καταγραφόμενα τὰ κάλαντα τῶν παιδιῶν περιωρίστηκαν ἢ στὰ τέσσερα κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἔτους ἰσημερίες καὶ ἡλιοστάσια ἢ στὶς κατὰ καιροὺς πρωτοχρο-νιές ποὺ ἦταν τοποθετημένες ἡ κάθε μιὰ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα αὐτὰ σημεῖα στὴν Ἑλλάδα λχ πρὶν ἀπὸ τὸ 432 πΧ εἶχαν τὴν πρωτοχρονιὰ στὴ φθινοπωρινὴ ἰσημερία ( 1 Ὀκτωβρίου ἢ καὶ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) ἐνῷ ἀπὸ τὸ 432 πΧ ὁ μεγάλος μαθηματικὸς Μέτων ποὺ ἔκανε τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ τρία τελευταῖα καὶ τελειότερα ἡμερολόγια (μετώνειο τοῦ Μέτωνος ἰουλιανὸ τοῦ Σωσιγένους γρηγοριανὸ τοῦ Lilio) τοποθέτησε τὴν πρωτοχρονιὰ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία (31 Μαρτίου ἢ λίγο πρὶν ἀπ᾽ αὐτή) γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἑλλάδα ἔχουμε διασωσμένα κάλαντα καὶ φθινοπω-ρινὰ ἢ σεπτεμβριάτικα καὶ ἐαρινὰ ἢ μαρτιάτικα Δὲν ἔχουμε χειμερινὰ καὶ θερινὰ διασωσμένα τραγούδια καλάντων οὔτε μαρτυρίες γιὰ τέτοια

Οἱ Ῥωμαῖοι πολὺ σωστὰ ἤδη τὸ 153 πΧ7 ὥρισαν ὡς πρωτοχρονιὰ τὴν 1 Ἰανουαρίου δηλαδὴ ἀκριβῶς ἢ περίπου τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο ποὺ εἶναι τὸ μεσονύκτιο τοῦ ἔτους ἡ μέγιστη νύχτα του Κι ἐνῷ πῆγαν ἐκεῖ καὶ τὰ κάλαντα πα-ρέμειναν καὶ στὴν παλιὰ πρωτοχρονιά τους τὴν 1 Μαρτίου ὅταν αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἐθιμικὸ καθεστὼς διήνυε τὸ δεύτερο αἰῶνα τῆς διαρκείας του τότε ἦρθε ὁ Χριστιανισμός Ἔτσι μέσα στὸ δικό του κλῖμα τὸ κάπως μεταγενέστερο βέβαια μπῆκε κι ἐπιβίωσε καὶ τὸ ἐθιμικὸ αὐτὸ καθεστώς Μὲ αἰτία τὶς προειρημένες ἡμερολογιακὲς μανοῦβρες τὰ μὲν κάλαντα τῆς 1 Ἰανουαρίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 24 καὶ 25 Δεκεμ-βρίου (Χριστούγεννα καὶ παραμονή τους) καὶ στὶς 5 καὶ 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα καὶ παραμονή τους) τὰ δὲ κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου διασπάρηκαν καὶ στὶς 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) καὶ μέσα σ᾽ ὅλο τὸν Ἀπρίλιο (Σάββατο τοῦ Λαζάρου Κυριακὴ τῶν Βαΐων Μ Πέμπτη Μ Παρασκευή Κυριακὴ τοῦ Πάσχα) Γιὰ τὰ κάλαντα τῆς Ἀναλήψεως καὶ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου (21 Μαΐου) δὲν φαίνεται ἂν εἶναι ἔσχατα σημεῖα διασπορᾶς τῶν καλάντων τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἢ πρώιμα σημεῖα διασπορᾶς κάποιων πολὺ ἀρχαιοτέρων καλάντων τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου ἢ κάποιας θερινῆς πρωτοχρονιᾶς (21 Ἰουνίου) πάντως ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες λαογραφικὲς ἔρευνες στὸν ἑλλη-νικὸ χῶρο κάλαντα λέγονται στὶς 24 Δεκεμβρίου (κόλιντα παραμονῆς Χριστουγέννων) 25 Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα) 1 Ἰανουαρίου (πρωτοχρονιὰ - Ἅγιος Βασίλειος) 5 Ἰανουα-ρίου (παραμονὴ Φώτων) 6 Ἰανουαρίου (Φῶτα) 1 Μαρτίου (χελιδόνα - χελιδονίσματα) 25 Μαρτίου (Εὐαγγελισμός) 27 Μαρτίου - 27 Ἀπριλίου (Σάββατο Λαζάρου - λαζαρῖνες - λαζαρίσματα) 28 Μαρτίου - 28 Ἀπριλίου (Κυριακὴ Βαΐων - Σήμερα τὰ βάια καὶ τῶν βαϊῶν) 1 Ἀπριλίου - 2 Μαΐου (Μ Πέμπτη - Σήμερα μαῦρος οὐρανός) 2 Ἀπριλίου - 3 Μαΐου (Μ Παρασκευή) 4 Ἀπριλίου - 5 Μαΐου (Κυριακὴ τοῦ Πάσχα -Χριστὸς γεννήθη χαρὰ στὸν κόσμο) 14 Μαΐου - 15 Ἰουνίου (Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως - Σήμερον τὰ ἅγια Κούντουρα καὶ αὔριο ἡ Ἀνάληψι) καὶ 21 Μαΐου (Ἅγιος Κωνσταντῖνος) καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἑορτὲς ὑπάρχουν τὰ ἀνάλογα κάλαντα τὰ προσαρμοσμένα ὄχι μόνο στὴ Χριστιανικὴ πίστι ἀλλὰ καὶ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ τῆς ἡμέρας (Βασίλειος Λάζαρος Κων-σταντῖνος Βάια Ἀνάληψι) Εἶναι ὅμως παρατηρήσιμο ὅτι ἡ ἀναφορὰ στὸν ἅγιο ἢ τὴν ἑορτὴ εἶναι ὑποτυπώδης τὸ δὲ κύ-ριο περιεχόμενο τῶν καλάντων εἶναι εὐχὲς τῶν καλαντιστῶν στὰ μέλη τῆς οἰκογενείας ποὺ δέχεται τὸ ἄγγελμά τους καὶ μάλιστα εὐχὲς στ΄ ἀνύπαντρα παλληκάρια καὶ κορίτσια τῆς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Συνέχεια από την σελίδα 1

laquo Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεταιraquo ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Συνέχεια στην σελίδα 16

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 11

οἰκογενείας γιὰ ἕναν καλὸ ἔρωτα ἢ γάμο ἀκόμη κι ὅταν εἶναι νήπια Μερικὲς φορὲς εἶναι καὶ ἄμεση ἐρωτικὴ πρό-τασι σὲ δεύτερο πρόσωπο Διότι ἀπὸ μιὰ ἄποψι τὰ κάλαντα ἦταν κάποτε καὶ εὐκαιρία καντάδας ἐκ τοῦ συστάδην Καὶ μιὰ τάχαμου τολμηρὴ καντάδα ἦταν καὶ τάχαμου καμουφλα-ρισμένη ἀνάμεσα στοὺς στίχους τῶν ἐγκωμίων τοῦ ἁγίου τῆς ἡμέρας ὅπως περίπου εἶναι κρυμμένες οἱ συλλαβὲς τῶν κορακίστικων ἀνάμεσα στοὺς κορακισμοὺς κε-κε-κε (κε Α κε ὔρι κε ο κε θἄ κε ρθω κε νὰ κε σὲ κε δῶ)

Βαστάει πέννα καὶ χαρτί χαρτὶ καὶ καλαμάρι Ζαχαροκάντιο ζυμωτή δὲς κι ἐμὲ τὸ παλληκάρι

Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι ἐξ ἀρχῆς τὰ κάλαντα ἢ κατὰ τὶς ἀρχαῖες ἑλληνικὲς ὀνομασίες των εἰρεσιῶναι χελιδονίσμα-τα καὶ κορωνίσματα ἦταν μόνο κοινωνικὰ καὶ ἀγροτικὰ - ἡμερολογιακὰ καὶ παιδικά χωρὶς κανένα θρησκευτικὸ χαρακτῆρα θρησκευτικὰ στοιχεῖα εἰδωλολατρικὰ πρῶτα κι ἔπειτα χριστιανικά μπῆκαν σ᾽ αὐτὰ μόνο σὲ χρόνια ὄψιμα ἔτσι βλέπουμε στὰ μὲν ἀρχαϊκὰ καὶ ἔντονα διαλεκτικὰ ἑλλη-νικὰ χελιδονίσματα καὶ εἰρεσιώνας ν᾽ ἀπουσιάζῃ κάθε ἴχνος θρησκευτικοῦ στοιχείου στὸ δὲ ὀψιμώτερο κορώνισμα νὰ ἐμφανίζωνται ὁ Ἀπόλλων σὰν πατέρας τῆς Κορώνης καὶ οἱ θεοὶ σὰν ἐκτελεσταὶ τῶν εὐχῶν κι αὐτοὺς ὅλους ἀργότερα νὰ τοὺς ὑποκαθιστοῦν οἱ ἅγιοι Βασίλειος Λάζαρος καὶ Κωνσταντῖνος

Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ ἐθιμικὴ συνήθεια λεγόταν κατ᾽ ἀρχὴν ἕνα κλωνάρι ἐλιᾶς στολισμένο μὲ μιὰ τούφα εἶρος ἤτοι ἔριον (=μαλλί) ndash γι᾽ αὐτὸ ἄλλωστε λεγόταν καὶ εἰρεσιώνη - καὶ μὲ διαφόρους πρόσθετους καρποὺς ἀπ᾽ αὐτοὺς ποὺ ὑπάρχουν ἄφθονοι κατὰ τὴ φθινοπωρινὴ καὶ σεπτεμβριάτικη ἰσημερία ἰδίως ῥόδια κυδώνια σῦκα καὶ σταφύλια Αὐτὸ τὸ κλωνάρι τὴν εἰρεσιώνη τὸ κρεμοῦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στὴν πόρτα τους καὶ τὸ κρατοῦσαν ὅσο περισσότερον καιρὸ μποροῦσαν ὅπως τώρα κρεμοῦν τὸ στεφάνι τῆς πρωτομαγιᾶς Ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν εἰρεσιώνη κατάγονται τόσο τὰ κρεμαστάρια ῥοδιῶν καὶ κυδωνιῶν στὸ ταβάνι τοῦ νεοελληνικοῦ ἀγροτικοῦ σπιτιοῦ ὅσο καὶ ὁ γαμήλιος φλάμπουρας τῶν Σαρακατσάνων ποὺ ἔχει στὰ ἄκρα του μπηγμένα μῆλα ἐννοεῖται ὅτι τὴν ἀρχαία εἰρεσιώνη τὴν κρεμοῦσαν στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τὰ παιδιὰ ποὺ πήγαιναν νὰ τραγουδήσουν τὴν εἰρεσιώνη - κάλαντα Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναντίρρητο ὅτι καὶ τὸ δημοτικὸ τραγούδι τῶν καλάντων ποὺ λεγόταν εἰρεσιώνη εἶναι τῆς φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς

Χελιδονίσματα λέγονταν στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ἐπειδὴ τὰ παιδιά ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν περιερχόμενα στὰ σπίτια καὶ δεχόμενα φιλοδωρήματα κυρίως ἀνήγγελλαν τὸν ἐρχομὸ τῆς ἀποδημητικῆς χελιδόνος Καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ λέγονταν χελιδονισταί Καὶ μέχρι σήμερα ἡ χελιδόνατραγουδιέται ἀπὸ τὰ παιδιὰ σὰν κάλαντα τῆς 1 Μαρτίου σ᾽ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα οἱ δὲ σημερινοὶ χελιδονισταὶ ἔχουν μιὰ ξύλινη χελιδόνα ποὺ τὴν περιστρέφουν σὲ ἄξονα μὲ ἑλκόμενο κορ-δόνι πάνω σὲ μιὰ ξύλινη τρουλλοειδῆ βάσι στολισμένη μὲ πρώιμα λουλούδια Τὸ ἴδιο πρέπει νομίζω νὰ ἔκαναν καὶ οἱ ἀρχαῖοι χελιδονισταί Τὰ ἴδια ἐαρινὰ κάλαντα σὲ μερικὲς πε-ριοχὲς τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος λέγονταν κορωνίσματα καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ τὰ τραγουδοῦσαν κορωνισταί ἐπειδὴ ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδοῦσαν τὴν κορώνη (=κουρούνα) ἐπίσης ἀποδημητικὸ πτηνὸ καρακοειδές στὸ μοναδικὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κορώνισμα ποὺ διασώθηκε φαίνεται ἔντονα ὅτι οἱ κορωνισταὶ κρατοῦσαν κι ἔπαιζαν ὁμοίωμα κορώνης καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ συμπέρανα προηγουμένως ὅτι τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ στὴ χελιδόνα πρᾶγμα ἄλλωστε ποὺ μαρτυρεῖται ὡς ἐπιβίωσι καὶ στὴ νεοελληνικὴ παιδικὴ ἐθιμικὴ πρακτική ὅσο γιὰ τὸ Λάζαρο ποὺ τραγουδοῦν οἱ λαζαρῖνες στὰ λαζαρίσματά τους εἶναι νομίζω διασκευὴ καὶ μεταπήδησι τοῦ εἰδωλολα-τρικοῦ θεοῦ Ἡλίου (Ἀπόλλωνος) ἢ ἴσως καὶ Ἡλαζάρου κάπο-τε λεγομένου ὅπως κι ὁ Ἁη Λιᾶς ἢ Ἠλίας ποὺ τὰ ἐξωκκλή-σια του εἶναι συνήθως σὲ βουνοκορφὲς (ἐκεῖ ψηλὰ στὸν Ἁη Λιᾶ) εἶναι στὴν πραγματικότητα ὁ θεὸς Ἥλιος ποὺ λατρευό-ταν στὰ ὑψηλὰ καὶ στὶς βουνοκορφές ὅπως κατ᾽ ἐπανάληψι μαρτυρεῖται καὶ στὸ βιβλίο τῶν Βασιλειῶν τῆς Π Διαθήκης Ἀλλὰ καὶ ὁ λεγόμενος Τίμιος Πρόδρομος ποὺ στὰ laquoγενέθλιά τουraquo κατὰ τὸ θερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Ἰουνίου ἀνάβουν καὶ πηδοῦν φωτιὲς (ἐκφυλισμένες βακχικὲς ὀργιαστικὲς πυρο-βασίες ποὺ τραβήχτηκαν καὶ ἕνα μῆνα πιὸ μπροστὰ στὶς 21 Μαΐου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης) καὶ ὁ δῆθεν Χριστὸς ποὺ τὴν παραμονὴ τῶν laquoγενεθλίων τουraquo κατὰ τὸ

χειμερινὸ ἡλιοστάσιο 24 Δεκεμβρίου ἀνάβουν πάλι φωτιὲς καὶ στὴ Φλώρινα καὶ σ᾽ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος (ἐνῷ ὁ ἀλη-θινὸς Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι βεβαιωμένο καὶ μαρτυρημένο ὅτι γεννήθηκε στὶς 5 Σεπτεμβρίου) δὲν εἶναι λέω γιὰ τοὺς ἑορταζομένους στὶς 24 Ἰουνίου καὶ Δεκεμβρίου μὲ φωτιές δὲν εἶναι παρὰ ὁ εἰδωλολατρικὸς θεὸς Ἥλιος ἢ Ἀπόλλων ἢ Διόνυσος - Βάκχος ἢ ῥωμαϊκὸς Σάτυρος (Σατῦρνος - Saturnus = ἐπιβήτωρ) Πρόκειται γιὰ εἰδωλολατρικὲς ἑορτὲς μεταμφι-εσμένες σὲ χριστιανικές Ἀλλ᾽ αὐτὰ τῶν δυὸ ἡλιοστασίων μὲ τὶς φωτιὲς καὶ τὶς ἐκφυλισμένες πυροβασίες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὰ κάλαντα Τ΄ ἀνέφερα μόνο σὰ δείγματα μεταμφιέσεως εἰδωλολατρικῶν θεῶν καὶ σατύρων σὲ χριστιανικοὺς ἁγίους Τέτοια περίπτωσι θέλω νὰ πῶ μόνον ὡς πρὸς τὸ ὄνομα εἶναι καὶ ὁ Λάζαρος τῶν λαζαρισμάτων ὄχι ὅμως καὶ ὡς πρὸς τὸν ἀγερμόν

Κατὰ τὴ ῥωμαϊκὴ ἐποχή δηλαδὴ τὴν ἑλληνορρωμαϊκὴ καὶ βυζαντινή αἱ εἰρεσιῶναι καὶ τὰ χελιδονίσματα ἢ κορωνί-σματα ἔγιναν κάλανδα ἢ κάλαντα 13 ἢ μὲ κάποια γλωσσικὴ φθορὰ κόλιντα 14 ἀπὸ τὶς ῥωμαϊκὲς kalendae (=νουμηνία πρωτομηνιά τραγούδια πρωτομηνιᾶς καὶ πρωτοχρονιᾶς mdashἈρχιμηνιὰ κι ἀρχιχρονιάmdash ἀγγελτήρια τῆς ἀλλαγῆς τοῦ μηνὸς ἢ τῆς χρονιᾶς) Καὶ ἔτσι μὲ τὴ λατινική τους ὀνομασία ἔμειναν μέχρι σήμερα Καὶ τραβήχτηκαν ὡς κάλαντα καὶ στὴ νεώτερη πρωτοχρονιὰ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τὴν 1 Ἰανουαρίου καὶ τὰ πέριξ

Στὴ συνέχεια παραθέτω μεταφράζω καὶ σχολιάζω τὰ τέσσερα σῳζόμενα ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ προρρωμαϊκὰ κάλαντα ἤτοι δύο εἰρεσιώνας ἕνα χελιδόνισμα καὶ ἕνα κο-ρώνισμα Ἀπ΄ ὅτι ξέρω μέχρι σήμερα οὔτε τὰ προσδιώρισε κανεὶς πρὶν ἀπὸ μένα ὡς κάλαντα οὔτε τὰ μετέφρασε οὔτε κἂν τὰ περισυνέλεξε σὲ σῶμα

1 Εἰρεσιώνη α΄

Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο ὃς μέγα μὲν δύναται μέγα δὲ βρέμει ὄλβιος αἰεί Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή ὅσα δ᾽ ἄγγεα μεστὰ μὲν εἴη κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν

Μετάφρασι Μπαίνουμε μὲς στ᾽ ἀρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη ἀντρειωμένου καὶ βροντόφωνου καὶ πάντα εὐτυχισμέ-

νου Ἀνοίξτε πόρτες μόνες σας πλοῦτος πολὺς νὰ ἔμπῃ

μέσα καὶ μὲ τὸν πλοῦτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι εὐτυχία κι ὁλόγλυκη εἰρήνη τ᾽ ἀγγειά του ὅλα γεμάτα νἆναι καὶ τὸ ψωμὶ στὴ σκάφη νὰ φουσκώνῃ πάντα καὶ νὰ

ξεχειλίζῃ Γι᾽ αὐτὸ ἐδῶ τὸ παλληκάρι σας ἡ νύφη νἄρθῃ θρονια-

σμένη σὲ θρονί ἡμίονοι σκληροπόδαροι στὸ σπιτικὸ αὐτὸ νὰ σᾶς τὴν

κουβαλήσουν καὶ νὰ ὑφαίνῃ πανὶ σὲ ἀργαλειὸ μὲ χρυσάργυρες

πατῆθρες σοὔρχομαι σοῦ ξανάρχομαι σὰ χελιδόνι κάθε χρόνο καὶ στὴν αὐλόθυρά σου στέκομαι

Ἂν εἶναι νὰ μᾶς δώσῃς τίποτα καλὰ καὶ καμωμένα εἰ δὲ μή δὲν θὰ στεκόμαστε ἐδῶ γιὰ πάντα Γιατὶ ἐδῶ δὲν ἤρθαμε γιὰ νὰ συγκατοικήσουμε μαζί σου Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ συντάκτης τοῦ ψευδηροδο-

τείου Βίου τοῦὉμήρου καὶ ἡ Σούμμα Δημοτικὸ τῆς Σάμου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ποὺ ἴσως φτάνει καὶ μέχρι τὸν Ζ΄ πΧ αἰῶνα γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ ἰωνικὴ τῆς Σάμου Δακτυλικὸ ἑξάμετρο μέτρο τῆς ἐπικῆς ποιήσεως σὲ κατ΄ οὐσίαν λυρικὸ κομμάτι πρᾶγμα ποὺ

μαρτυρεῖ χρόνο ἀρχαιότερο ἀπὸ τὴν ἄνθησι τῆς τυπικῆς λυρικῆς ποιήσεως καὶ θυμίζει τὰ λεγόμενα Προοίμια ἢ Ὁμηρικοὺς Ὕμνους πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι στὴν οὐσία τους λυρικά ἀπουσία κάθε ἴχνους θρησκείας καθὼς καὶ νομίσματος αὐθεντικὸ παιδικὸ τραγούδι ὁ συντάκτης τοῦ Βίου ὁ ὁποῖος τόσο τὸ κομμάτι αὐτὸ ὅσο καὶ πολλὰ ἄλλα ἀρχαϊκὰ ἀδέσποτα καὶ δημοτικά ἐπικὰ στὸ μέτρο καὶ λυρικὰ στὴν οὐσία ὅλα σὲ ἰωνικὴ διάλεκτο προσπαθεῖ νὰ τὰ πε-ράσῃ ὅλα σὰ χάντρες στὸ νῆμα τοῦ Βίου προφανῶς γιὰ νὰ τὰ περισώσῃ καὶ γιὰ νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν ὕπαρξί τους στὴν παράδοσι στὴν εἰσαγωγὴ γιὰ τὴν εἰρεσιώνη αὐτὴ λέει ὅτι τὴν τραγουδοῦσε ὁ τυφλὸς καὶ φτωχὸς ὅμηρος στὴ Σάμο ἀπὸ ἀρχοντικὸ σὲ ἀρχοντικό ὁδηγούμενος ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν κι αὐτὰ μαζί του Στὰ ἐπιλεγόμενα ὅμως γιὰ τὸ τραγούδι λέει˙ Ἤιδετο δὲ τάδε τὰ ἔπεα ἐν τῇ Σάμῳ ἐπὶ πολὺν χρόνον ὑπὸ τῶν παίδων ὅτε ἀγείροιεν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦἈπόλλωνος ἡ ἑορτὴ αὐτὴ πιθανῶς ἦταν ἡ ἴδια ἡ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά διότι τέτοια μέρα ἦταν εὐνόητο νὰ ἑορτάζεται ὁ Ἀπόλλων - Ἥλιος Αὐτὸ φυσικὰ δείχνει ὄχι τὴν ἀρχικὴ πραγματικότητα ἀλλ᾽ ἐκείνη τοῦ Β΄ πΧ αἰῶνος ὅταν βρῆκε καὶ περισυνέλεξε τὸ ᾆσμα ὁ συντάκτης τοῦ Βίου Ἡ ἑορτὴ ὁρίζεται ἢ μετασκευάζεται καὶ σὲ μεταγενέ-στερο χρόνο ἐπίσης ὁ στίχος 10 μὲ τὴν ἀπροσδόκητη καὶ σαφῶς ἀταίριαστη ἀναφορὰ τῆς χελιδόνος εἶναι προ-φανῶς προσθήκη ἢ διασκευὴ νεώτερη τοῦ 432 πΧ ὅταν ἡ πρωτοχρονιὰ μετατέθηκε ἀπὸ τὴ φθινοπωρινὴ στὴν ἐαρινὴ ἰσημερία ὁπότε ἡ εἰρεσιώνη αὐτὴ χρησιμοποιήθηκε καὶ ὡς χελιδόνισμα Στὸ κείμενο τῆς Σούμμας ἡ προσθήκη ἔχει καὶ προέκτασι μὲ ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ συνεπῶς εἰσδοχὴ θρησκευτικοῦ στοιχείου ποὺ χαρακτηρίζει τὴν ὄψιμη ἐποχή ὅλη μαζὶ ἡ προσθήκη ἔχει ὡς ἑξῆς

10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις ψιλὴ πόδας ἀλλὰ φέρ᾽ αἶψα πέρσαι τῷ Ἀπόλλωνος γυιάτιδος 2 Εἰρεσιώνη β΄ Εἰρεσιώνῃ σῦκα φέρειν καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀναψήσασθαι καὶ κύλικ᾽ εὔζωρον ὡς ἂν μεθύουσα καθεύδῃ

Μετάφρασι

Στὴν εἰρεσιώνη φέρνε σῦκα καὶ ψωμιὰ ἀφράτα καὶ μέλι στὴν κούπα καὶ μύρο ν᾽ ἀλειφτῇ καὶ κρασὶ στὸ ποτήρι δυνατό γιὰ νὰ κοιμᾶται σουρωμέ-

νη Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Πλούταρχος καὶ ἡ Σούμ-

μα Δημοτικὸ τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἢ ἀλεξανδρινῆς ἐποχῆς πιθανῶς ὄχι ὁλόκληρο Γλῶσσα πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ ἡ λεγομένη καὶ ἀττική Μέτρο λυρικῆς ποιήσεως ἡ μεταγενέστερη ἡλικία του φαίνεται κι ἀπὸ τὴν προχωρη-μένη σημασία τοῦ ὅρου εἰρεσιώνη Σημαίνει τὴν παρέα τῶν ἀντρῶν πλέον ποὺ τὴν τραγουδοῦν σὲ συμπόσιο ὅπου ἀλεί-φονται μὲ μυρέλαιο καὶ πίνουν καὶ μεθοῦν καὶ κοιμοῦνται Ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἴσως ὅμως συμπτωμα-τική ὀφειλόμενη στὸ ὅτι πρόκειται γιὰ μικρὸ ἀπόσπασμα˙ ἂν πρόκειται γιὰ τέτοιο Ἡ καταγωγὴ τοῦ τραγουδιοῦ ἀνεβά-ζεται μέχρι τὸ Θησέα τόσο ἀπὸ τὸν Πλούταρχο ὅσο κι ἀπὸ τὴ Σούμμα ἡ ὁποία ἴσως ἀντλεῖ ἀπ΄ αὐτόν Στὴ Σούμμα λέγεται ὅτι τραγουδιόταν στὴν Ἀθήνα κατὰ τὶς ἑορτὲς Πυανέψια τοῦ Ἀπόλλωνος (7 Πυανεψιῶνος = 22 Ὀκτωβρίου περίπου φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιὰ) καὶ Θαργήλια τοῦ Ἡλίου καὶ τῶν Ὡρῶν (=ἐποχῶν τοῦ ἔτους) (7 Θαργηλιῶνος = 22 Μαΐου) ἴσως ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά ἴσως καὶ θερινὸ ἡλιοστάσιο Περίπου δηλαδή) Πάντως οὔτε ὁ Πλούταρχος οὔτε ὁ συντάκτης τοῦ σχετικοῦ λήμματος τῆς Σούμμας φαίνονται νὰ γνωρίζουν ἢ ν᾽ ἀντιλαμβάνωνται ὅτι ἡ εἰρεσιώνη ἦταν κατ᾽ ἀρχὴν τοὐλάχιστο αὐτὸ ποὺ λέμε τώρα κάλαντα Ἡμίονος ἐδῶ ἐννοεῖται ὁ φυσικὸς καὶ γόνιμος ἡμίονος (κυπραίικο γαϊδούρι) (Βίβλος Γε 45 23˙ Βrsquo Βα 13 29 ὅμηρος Β 852˙ Η 333) κι ὄχι τὸ ἄγονο ὑβρίδιο lsquorsquoμουλάριrsquorsquo ποὺ λεγόταν οὐρεύς (ὅμηρος Α 50˙ Ω 702)

3 Χελιδόνισμα Ἦλθ΄ ἦλθε χελιδὼν καλὰς ὥρας ἄγουσα καλοὺς ἐνιαυτούς

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

hellenic way Winter Solstice 2013 12

Συνέχεια στην σελίδα 16

Παλαιότερα επικρατούσε η θε-ωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από

τους Φοίνικες οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας ndash Παλαιστίνης Ενώ συνέβη το αντίθετο Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από τους Κρήτες αποίκους οι οποίοι κατά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαι-στίνης ως Φιλισταίοι όπως μας είναι γνωστοί από την Παλαιά Διαθήκη Ο Άρθουρ Έβανς Άγγλος αρχαιολόγος υποστηρίζει laquoΗ Γραφή της Κρήτης εί-ναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςraquo Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Τον Ιούνιο του 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας ο Μάικλ Βέντρις ανακοίνωσε δημόσια ότι μπό-

ρεσε να αποκρυπτογραφήσει μια άγνωστη μέ-χρι τότε γραφή την Κρητικομυκηναϊκή γραμ-μική γραφή τύπου Β΄ στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες από την Κρήτη τις Μυκήνες την Πύλο κά και το κυριότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων αυτών είναι η Ελλη-νική

Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του Βέ-ντρις για την επιστήμη γενικότερα (που έλυνε επιτέλους το μυστήριο το μυστήριο των πινα-κίδων της γραμμικής γραφής Βrsquo) αλλά ιδίως για τον ελληνικό πολιτισμό που η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα πΧ στον 15ον) ήταν ανυπολόγιστης σημασίας Άλλαζαν άρδην τα δεδομένα της ιστορίας μας αφού αυτή εξαρ-τάται και προσδιορίζεται χρονικώς κατά κύριο λόγο από τις γραπτές μαρτυρίες

Είχε προηγηθεί η έρευνα του Άγγλου αρχαι-ολόγου Έβανς ο οποίος έκαμε ανασκαφές στην

Κρήτη Είχε παρατηρήσει ότι από τους κατασπαρμέ-νους στα διά-φορα μουσεία της Ευρώπης σφραγιδόλι-θους εκείνοι που η προέλευ-σή τους ήταν γνωστή προέρ-χονταν από την Κρήτη Έτσι κατέληξε στο

συμπέρασμα ότι κοιτίδα της γραφής αυτής ήταν η Κρήτη Γιrsquo αυτό το 1893 άρχισε τις έρευνες στην Κρή-τη

Ευθύς εξ αρχής ο Έβανς υποστήριξε ότι τα συλλαβογράμματα της γραμμικής γραφής Βrsquo δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσε-ως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτο-γράφηση) αλλά μόνο ελληνικά Ο Έβανς ακόμη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα βασιζόμενος σε παρατηρήσεις του επί της εξελίξεως των διαφόρων συλλαβογραμμάτων ότι οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από Κρήτες αποίκους οι οποίοι μετά τον 13ον πΧ αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι Έτσι ο Έβανς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γρα-φής

Περίπου την ίδια εποχή ο Ρενέ Ντυσσώ δι-ετύπωσε ανάλογη άποψη laquoΟι Φοίνικες είχον παραλάβει πρωιμότατα το αλφάβητόν των παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητομυκηναϊκής γραφήςraquo Η διαφορά είναι ότι το φοινικικό σύστημα γραφής παρέ-μεινε συλλαβάριο όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες ενώ η ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφα-βητικό σύστημα γραφής το πρώτο δηλαδή αλ-φαβητάριο στον κόσμο

Αυτήν την γραφή Βrsquo επέτυχε να αποκρυ-πτογραφήσει το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Ventris με την συνεργασία του μεγάλου Ελληνι-στή Τσάντγουικ ο οποίος έχει γράψει σχετικά laquoΌλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού γιατί αυτό κατrsquo εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκόν πολιτισμό ήσαν Έλληνες Η γλώσσα που μιλούσαν 1700 χρόνια πριν να γεν-νηθεί ο Χριστός είναι με μερικές διαφορές η ίδια γλώσσα με την Ελληνική που μιλιέται σήμερα Και υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν τα ξέρουμε για τις απαρχές της Eλληνικής γλώσσαςhellipraquo

Ο Μάικλ Βέντρις που πέτυχε την αποκρυ-πτογράφηση ήταν χαρισματικό πνεύμα Μπο-ρούσε να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες είχε μια σπάνια συνδυαστική φαντασία ήταν ικανός να ξεχωρίζει τις κανονικότητες μέσα στην ποι-κιλία και γενικά όπως γράφει ένας συνεργάτης του laquoείχε τη δύναμη να δια-κρίνει την τάξη μέσα στο φαινο-μενικό χάος το χάρισμα δηλαδή που χαρακτηρίζει το έργο όλων των μεγάλων ανδρώνraquo Γιrsquo αυτό και επέτυχε να λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλη-μα Έτσι έλυσε τη μεγάλη απορία χιλιάδων μελε-τητών της ελληνικής ιστορίας τους οποίους απασχολούσε το ερώτημα laquoΠώς συμβαίνει οι Έλληνες με τόσο υψηλό επίπεδο πολιτισμού να πάρουν το αλφαβητάριο από τους Φοίνικεςraquo Ο θάνατός του το 1956 σε ηλικία 34 ετών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα άφησε πολλά ερωτήματα τα οποία παραμένουν αναπάντητα μέχρι σήμερα

Χάρη στον Βέντρις αποδείχτηκε ότι η ελλη-νική η αρχαιότερη γλώσσα απrsquo όσες ομιλούνται

και γράφονται σήμερα στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι εντυπωσιακά αρχαιότερη από όσο εθεω-ρείτο στις αρχές του 20ού αιώνα Τα ελληνικά και πρωτοελληνικά φύλα διέθεταν διάφορα συ-στήματα γραφής

Αυτό έγινε γνωστό από τις πήλινες πινακίδες που τα laquoαρχείαraquo της ελληνικής γης διαφύλα-ξαν επί χιλιετίες και ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα laquoγράμμα λίθων γαίας παναληθέοςraquo Τα γραπτά αυτά μνημεία παρουσιάζουν κανο-νική εξέλιξη Πρώιμο εικονογραφικό στάδιο (ιερογλυφικό) συλλαβογραφικό τέλος φθογ-γογραφικό Δύο από αυτά τα συστήματα το Κυπριακό συλλαβογραφικό και η Γραμμική γραφή Βrsquo έχουν ήδη αποκρυπτογραφηθεί και εκφράζουν ολοκάθαρα την ελληνική γλώσσα με αδιάσπαστη ενότητα μέχρι σήμερα

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξ-φόρδης και μεγάλος Ελληνιστής G Murray γράφει laquoΗ ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα Μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στη Λατινική Αγγλική Γαλλική Γερμανι-κή κλπ Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώ-πωνraquo

Οι Ευρωπαίοι ειδικοί περί τα γλωσσικά στο σύνολό τους υποστηρίζουν ότι laquoη αρχαία ελλη-νική γλώσσα έχει υψηλή μορφοποιητική ικανό-τητα που διαμορφώνει τη σκέψη και κάνει τους μαθητές που γνωρίζουν αρχαία Eλληνικά να διαπρέπουν στις θετικές επιστήμεςraquo Στην Ελλάδα όμως πανεπιστημιακός καθη-γητής επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυ-μνάσιοhellip Και υπάρχουν δυστυχώς ουκ ολίγοι ομονοούντεςhellip

Ο Γερμανός φυσικός επιστήμων Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής) γράφει laquoΟφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια διότι ευ-δόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημώνraquo Τη δήλωση αυτή την έκαμε όταν διαπίστωσε ότι η ελληνική γλώσσα είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία διαπί-στωσε τη μαθηματική δομή της

Εμείς συνεχίζουμε την laquoαπλοποίησήraquo της μέ-χρι να την κάνουμε αγνώριστη Σrsquo αυτό απαντά ο Γάλλος καθηγητής Masse Roger λέγοντας laquoΚάθε απλοποίηση στη γλώσσα είναι απλά ένα χάσιμο σκέψεωςraquo

Αλλά είναι διδακτικότατη η προτροπή του Προέδρου της Διεθνούς Ακαδημίας προς διά-δοση του Πολιτισμού Φραγκίσκου Λιγκόρα ο οποίος τον Μάρτιο του 1997 έκαμε την παρακά-τω δήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο laquoΈλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών Μη την παραμελείτε αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς κάνετε γνωστόν το συλλογισμό τουςhellipraquo

Αθανάσιος Δέμος πηγή Πρωινός Λόγος (εφημερίδα)

ldquo Η Γραφή της Κρήτης είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφήςrdquo

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ() ΠΛΑΤΩΝ

Συνέχεια στην σελίδα 15

Συνέχεια από την σελίδα 9

diabolicdiabolicallydiachronicdiacriticdiad dyaddiademdiadic dyadicdiairesis dieresisdiagnosediagnosisdiagnosticdiagonaldiagram

dialectdialectaldialecticdialectologydialog dialoguedialogicdialogismdialysisdialyticdialyzediameterdiametral

diavolikosdiavolicadiahronikosdiakritikosdiadadiadimadiadikosdieresisdiagignoskodiagnosisdiagnostikosdiagoniosdiagramma

dialektosdialektikosdialektikidialektologiadialogosdialogikosdialogizmosdialisisdialitikosdialiodiametrosdiametrikos

διαβολικόςδιαβολικάδιαχρονικόςδιακριτικόςδυάδαδιάδημαδυαδικόςδιαίρεσιςδιαγιγνώσκωδιάγνωσιςδιαγνωστικόςδιαγώνιοςδιάγραμμα

διάλεκτοςδιαλεκτικόςδιαλεκτικήδιαλεκτολογίαδιάλογοςδιαλογικόςδιαλογισμόςδιάλυσιςδιαλυτικόςδιαλύωδιάμετροςδιαμετρικός

Συνέχεια από την σελίδα 1

Χρονογράφημα

Ο Φιλαλήθης

εχθρούς και θύτες των προγόνων μας Ή να χρησιμοποιήσουμε αυτοκρατορι-κά διατάγματα και νόμους για να επιβάλουμε τις laquoθεόσταλτεςraquo εντολές ενός θεού που λέγεται ότι παρουσιάσθηκε σε κάποιους laquoπροφήτεςraquo στην έρημο και παρέμεινε εκεί κρυμμένος εσαεί

Ούτε πάλι να χρησιμοποιήσουμε τις πρακτικές των laquoΜεγάλων Πατέρωνraquo της ορθοδοξίας που σπούδασαν δίπλα στους μέγιστους προγόνους μας ενστερ-νίστηκαν τα ειωθότα τους μυήθηκαν στα μυστήρια τους και στην συνέχεια γίναν οι αμείλικτοι διώχτες τους

Σrsquo αυτήν της θρησκεία της laquoαγάπηςraquo το διαβατήριο της αγιοσύνης ήταν να εγκληματείς σε βάρος του Ελληνισμού

Πρέπει επιτέλους ο απανταχού Ελληνισμός να μάθει την αλήθεια Να μάθει ποιοι κατέστρεψαν τον πολιτισμό του ποιοι βεβήλωσαν τους ναούς των προ-γόνων του ποιοι τους ισοπέδωσαν και στην συνέχεια πάνω στους γκρεμισμέ-νους ναούς του χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά έχτισαν τις εκκλησιές τους

Τί μέσα και τρόπους επιστρατεύτηκαν για να επιβάλουν στους προπάτορες μας την δογματική θρησκεία της Ερήμου

Κανένας μα κανένας ΕΛΛΗΝΑΣ δεν δέχθηκε τον χριστιανισμό με την δική του θέληση Του υπεβλήθη με την σπάθα να αιωρείται πάνω από τον σβέρ-κο του Του στέρησαν ακόμα και το δικαίωμα να αποκαλείται Έλληνας Γιατί σύμφωνα με τον μέγα αρχί-ιεράρχη Βασίλειο laquoείναι μιαροί είναι εχθροί του Ισραήλ Του άλλαξαν και το όνομα του και από τότε τον αποκαλούν Ρω-μιό

Εμείς χρησιμοποιώντας την ίδια ρήση του άλλου διώχτη του Ελληνισμού αρχί-ιεράρχη Ιωάννη του οχετόστομου laquoου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquo θα συνεχίσουμε την μάχη μας από αυτό το μετερίζι με σκοπό να ξυ-πνήσουμε τον γίγαντα Έλληνα και να απαλλάξουμε την χώρα μας από τον μεσαιωνικό σκοταδισμό δύο χιλιάδων και πλέον χρόνων Και από Ρωμιοί να ξαναγίνουμε επιτέλους ΕΛΛΗΝΕΣ

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 13

Η νέα λέξι που θα εξετάσω είναι η λέξι ίππος Σέ δύο αποσπάσματα τού laquoΚρατύλουraquo 423 a b) επιχειρείται να δοθή κάποια διέξοδος στην δύσκολη ετυμολογία της λέξεως laquoίπποςraquo και ο ομιλητής υποδεικνύει ότι για τα ονόματα των ζώων όταν προσπαθήσουμε να τα εκφράσουμε γλωσσικώς θα πρέπει να μιμηθούμε κάποιο χαρακτηριστικό γνώ-ρισμα του ίππου τό όνομα του οποίου στο λήμμα laquoΙraquo θα βρούμε ως πρώτο συνθετικό 190 λέξεων Τό όνομα ίππος το βρίσκουμε εν συνθέσει στην laquo Θεογο-νία laquo(στίχ 251) μέ τις λέξεις laquoθοόςraquo (η ον=ταχύς οξύς ευκίνητος δραστήριος ενεργητικός) και νόη-σις ( ρήμα νοέω με την πανάρχαια σημασία του παρατηρώ διά των οφθαλμών πράγμα πού υπονοεί ότι λαμβάνει αντίληψι και ο νούς) Ιππο-θόη-Ιππονόη

Στον Όμηρο ( Ιλ Δ 222-225 ) είναι

φανερή η διάκρισι μεταξύ της λέξεως laquoχάρμηςraquo που πρέπει να ερμηνεύσουμε ως την μάχη την προξενούσα δόξα laquoΙπ-ποχάρμηςraquo μετά ταύτα δεν είναι ο μαχό-μενος επί άρματος (ίππιο-χάρμης) αλλά ο ιππεύς ο αναβάτης τού Ίππου του ορ-μητικού την νίκην επιδιώκων Στον Όμηρο συναντούμε επίσης την λέξι laquoιππόδα-μοςraquo Οδ Γ 17) laquoΝέστορος ιπποδάμοιοraquo του δαμαστού των ίππων Νέστορος Η εντύπωσι ότι στα Τρωικά μόνο άρματα συρόμενα από ίππους έλαβαν μέρος είναι δυνατόν να στηρίζεται παρ` όλον ότι ο Όμηρος κάνει ειδική μνεία λέγοντας ότι οι ίπποι πού έσυραν άρματα απεκαλούντο laquoερυσάρματες ωκέες ίπποιraquo οι τά άρμα-τα σύροντες γρήγοροι ίπποι Ιλ Π 370 Πάντος αυτό δεν είναι το θέμα μας και δεν θά εξετασθή εδώ

Ενώ όμως πλείστοι ωμίλησαν περί των πολλών προτερημάτων του ίππου κανείς δεν ετόλμησε να τον αποκαλέσηκαλλίφωνο Η οξεία και διαπεραστική του φωνή σε αρκετές εκδηλώσεις κάθε άλλο παρά αρμόζει στο επιβλητικό και πανέμορφο κεφάλι του ούτε στην laquoθω-ριάraquo του Αυτήν τη φωνή ωνόμασαν laquoχλιμίντρισμαraquo που στον Όμηρο (Ιλ Μ 51 ) συναντούμε ως χρεμέτισμα laquoουδέ οι ίπποι ετόλμων ωκύποδες μάλα δε χρεμέτιζον επ` άκρου (τάφρου) χείλει εφεσταότεςraquo ούτε τά άλογα τα γοργο-πόδαρα (τολμούσαν να πηδήξουν επάνω από την τάφρο) και πολύ χλιμίντριζαν στο χείλος της τάφρου κρατημένα Χρεμετι-σμός κατά τον Ησύχιο είναι η φωνή των

Στην laquoΑσπί-δα Ηρακλέουςraquo (έργο

τού Ησιόδειου κύκλου) και στον στίχο 286 γίνεται λόγος

για laquoίππουςraquo επί των οποίων laquoεπιβάντες εθύνεονraquo ανεβασμένοι επ` αυτών ωρμούσαν ρήμα θυνέ-ω-θύνω=ορμώ σπεύδω Εις δε τας laquoΗοίαςraquo (απόσπασμα 7) ο Αίολος για τον οποίο ωμίλησα ήδη στο Β Μέρος αποκαλείται laquoιππιοχάρμηςraquo Τό δεύτερο συνθετικό της λέξεως (laquoχάρμηςraquo) προέρχεται εκ της λέ-ξεως laquoχαράraquo και εκφράζει την

σφοδρή επιθυμία που έχει ο ίππος για την νίκη

laquoΗμείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ

hellenic way Winter Solstice 2013 14

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο αναγνώστης των κωδίκων αυτών εύκολα αντιλαμβά-νεται ότι κύριοι αποδέκτες

τους είναι οι Έλληνες και αυτό γίνε-ται αμέσως κατανοητό και από την παράθεση ορισμένων αποσπασμά-των- laquoΔιατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί (των Ελλήνων) όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του ση-μείου της χριστιανικής θρησκείας αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτό τον νόμο θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανά-τουraquoΑυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντινιανός προς Ισί-δωρον Έπαρχο Πραιτωρίου 14 Νοέμβριου 435

- laquoΝα κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πό-λεις και σε όλους τους τόπους της οικουμέ-νης Αν κάποιος με οποιαδήποτε δύναμη παραβεί (αυτό τον νόμο) θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμόraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 110 Αυτοκρ Κωνστάντι-ος Α΄ προς Ταύρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Δεκέμβριος του 354 μΧ

- laquoΤέτοιου είδους πράξεις (οτιδήποτε μη χριστιανικό χαρακτηριζόταν ειδωλολα-τρία) αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (ή καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών (δηλαδή των ιερέων της χριστιανικής εκκλησίας) ενώ ο ιδιο-κτήτης τους που έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα θα οδηγη-θεί σε διαρκή εξορίαraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1108 Αυτοκρ Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον Έπαρχο του Πραιτωρίου Παρεδόθη το 472 μΧ

- Διατάζουμε τους άρχοντές μας αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστα-τους επισκόπους να αναζητούν σύμφωνα με τον νόμο όλες τις περιπτώσεις ασέβειας υπέρ της ελληνική θρησκείας έτσι ώστε να μην συμβαίνουν αλλά και αν συμβαίνουν να τιμωρούνται Κανείς να μην έχει το δι-καίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη (περιου-σίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνι-σμού όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μrsquo αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται Με την παρούσα ευσεβή νομοθεσία (διατάζουμε) να διατηρηθούν σε ισχύ όλες οι τιμωρίες με τις οποίες οι προηγούμενοι (χριστιανοί) βα-σιλείς είχαν απειλήσει να τιμωρήσουν την

ελληνική πλάνη με τις οποίες (τιμωρίες) προσπαθούν να διασφαλίσουν την ορθόδο-ξη πίστηraquoΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ 1109 επίσης (Β1119) και ΝΟΜΟΚΑΝΟΝ 63

- Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάπτισμα) δια-κατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν το φιλάν-θρωπο (βιβλικό) θεό (μας) Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας() αν επι-μείνουν στην πλάνη των Ελλήνων θα υπο-βληθούν στην έσχατη των ποινών Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότα-τες εκκλησίες μας μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα Διαφορετικά ας γνωρί-ζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν δηλαδή μόνοι τους το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να εί-ναι ιδιοκτήτες περιουσίας ούτε κινητής ούτε ακίνητης ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα (κλείσιμο σχολών) που διδάσκεται από όσους πάσχουν από την νόσο και την μανία (μάθησης) των ανό-σιων Ελλήνων ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μπορούν πια να διαφθείρουν της ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλή-θειες Αν (λοιπόν) φανεί κάποιος τέτοιος άν-θρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του θα τιμωρηθεί με τις προανα-φερθείσες ποινές Θεσπίζουμε δε και νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή (υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός) όσοι δε είναι μεγαλύτεροι στην ηλικία πρέπει να συχνάζουν στις ιερό-τατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις γραφές και τους (βιβλικούς) κανόνες Αφού δε εννοήσουν και αποβάλουν την παλαιά (αρχαιοελληνική) πλάνη θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθό-δοξων χριστιανών Όσοι δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή μεγάλη πε-ριουσία και για να κρατήσουν τα προσχή-ματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έλθουν να βαπτισθούν αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους() να αποκλει-σθούν από τα πολιτικά δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες αφού ολοφάνερα πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη Θεσπίζουμε αυτούς τους νό-μους για τους αλιτήριους Έλληνεςraquo

ΙΟΥΣΤΙΝ ΚΩΔΙΚΕΣ 11010Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο laquoΗ αντιπαγανιστική Νομοθεσία της ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μέσα από τους κώδικεςraquo εκδ ΚΑ-ΤΑΡΤΙ

ΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣΕχθροί είναι οι Έλληνες διότι δια-

σκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορ-θάνοιχτο στόμα τον laquoΙσραήλraquo Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης ( βλ Ησα-ΐας Θ΄ 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμο-ποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντωνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑ 92308

laquoΠροσταγή () μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δειλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα αλλά σαν δά-δες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπι-λώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δά-κρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούνraquoΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΝΙΟΝ 71963

ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣlaquoΑν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέ-

ψεων) κοιτάξεις θα δεις τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυξ αυτών (των Ελλήνων φιλοσόφων) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και πάντα τα δόγματα τους βρί-θουν σκωλήκων Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες από των φιλοσόφων λαβόντες Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατrsquo αυτών μάχηςraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344- 407 μΧ ΕΙΣ ΑΓΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕ-ΛΙΣΤΗΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΞΣ΄)5936912 ndash 37011

laquoΌσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας τόσο λα-μπρότερα φαίνονται τα ημέτερα Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται τούτου (του βαρ-βάρου) καθrsquo έκαστη λαμπρότερα γίνονταιraquoΙ Χρυσόστομος Αρχιρπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (344 ndash 407 μΧ) ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΝ 593133

laquoΤι λοιπόν άγιος εσταί ο ναός του Σε-ράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία Μη γένοιτο αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων και παρrsquo αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκείraquoΙ Χρισόστομος ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ 4885138 έως 85235

Ο Ι Χρυσόστομος με τις εμπρηστικές του δηλώσεις οδήγησε στον αφανισμό της βι-βλιοθήκης της Αλεξάνδρειας για τον οποίο γράφει χαρακτηριστικά ο ΕΥΝΑΠΙΟΣ

laquoΣτην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομή-ματα του Σεράπειου όπως στους ποιητι-κούς μύθους των Γιγάντων έγιναν Θεο-δοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου)

Από το βιβλίο του Ευάγγελου Ψαρά

Ο ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 2000 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

laquoΕμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι oι δrsquoανάριθμοι ουδrsquo είςraquo Ηράκλειτος Εφέσιος

Συνέχεια από την σελίδα 13 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 15

ίππων Εδώ δεν είναι ανάγκη να πη κα-νείς περί της laquoφωνής του ίππουraquo Η λέξι δηλώνει διά του αρκτικού της γράμματος την φωνή του ζώου είναι δε φανερό ότι η νεώτερη λέξι η οποία αντικατέστησε την πρώτη μάς δίδει ευκρινέστερα αυτήν την φωνή χλ-ι ndashμ-ί-ντρ-ι-σμα Αντί Ε έχομε Ι Ο άνθρωπος που ηθέλησε να μιμηθή την φωνή του ίππου εσχημάτισε κάποια λέξι με πολλά laquoΙraquo Θα σταθώ εδώ Πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όπως και όλα τα άλλα ζώα που χαρακτηρίζουμε σήμερα ως ήμερα είναι απλώς εξημερω-θέντα ο ίππος και σήμερα εξακολουθεί να θέλη εξημέρωσι προκειμένου να χρησι-μοποιηθή σε διάφορες εργασίες ή ενδια-φέροντα ανθρώπινα

Η συνάντησι ενός αγρίου αλόγου με τον δαμαστή είναι η πρώτη εικών από τα οποία θα δανεισθώ όχι μόνον την φωνή του ίππου στην οποία κυριαρχεί το laquoΙraquo αλλά ακόμη ότι αυτός εγείρεται όρθιος στηριζόμενος στα οπίσθια πόδια σε μία προσπάθεια αποφυγής των δεσμών (ί-σταται) Είναι στάσι μάχης του ίππου εναντίον του ανθρώπου Και μετά ως πήγασος μέ πτερά (laquoΠraquo) και πόδας αιό-λους (laquoΠraquo) ορμητικά απομακρύνεται στον χώρο (laquoΟraquo) με κινήσεις όμοιες προς τις του παλτού (laquoΣraquo) παλινδρομούσες Κατά το λεξικό laquoο αρχικός τύπος ήν πιθανώς ΊκFoςraquo (μέ δίγαμμα) Προστίθεται επίσης ότι στην Σανσκριτική έλέγετο ash-as Λατ equ-us Γοτθaih-us αρχ Σαξονική ehu Σημειώνει επίσης ότι στους Ίωνες το Π αντικαθίστατο ενίοτε ως laquoΚόππαraquo έτσι δι-καιολογεί την λέξι equus ( ίππος) των Λα-τίνων Αυτά περί τού ίππου Θά αναλύσω επίσης την λέξι laquoίμεροςraquo το Πλατωνικό παράδειγμα (420 α) Τά συμπεράσματα στο τέλος

Ίμερος=πόθος επιθυμία προς τι Στον Όμηρο συνατούμε την λέξι συνδε-δεμένη με την λέξι laquoφρέναςraquo λέγει laquoΠερί φρένας ίμερος αιρείνraquo( ΙλΛ 89) φρήν ελέ-γετο όλος ο περί την καρδίαν χώρος αλλά και η καρδία ως έδρα των παθών δηλ φόβου τρόμου λύπης και στη καρδιά του ξεσηκώνοται επιθυμίες ή laquoΘέτις γόου ίμερον ώρσενraquo ΙλΨ 14 η Θέτις του θρή-νου την επιθυμία υποδαύλιζε

Την λέξι ίμερος συναντούμε και στην laquo Θεογονίαraquo (α) στον στίχ64 Οι στίχοι όμως 63-67 ηθετήθησαν υπό του Wolf και είναι πράγματι αληθές ότι διαταράσ-σουν την τάξι του κειμένου ουδεμίαν έχο-ντες επαφή μ` αυτό και ακόμη (β) στον στίχ201 όπου διαβάζουμε laquoτή δ` Έρος ωμάρτησε και Ίμερος έσπετο καλόςraquo τήν δε (Αφροδίτη) ο Έρος σκληρώς συνάντη-σε και ο πόθος ο ωραίος την ακολούθη-σε

Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατού-ντος του Σεράπειου τα αναθήματα κατε-λυμένοντο Τους δε ανδριάντες και τα ανα-θήματα τόσο laquoγενναίαraquo εμάχοντο ώστε όχι μόνο laquoνικούσανraquo αλλά και έκλεπτον του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπα-σαν κιrsquo αυτό διά το βάρος των λίθων αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι laquoγενναίοιraquo την ασέβεια αυτή εις έπαινο αυτών των ιδίων καταλόγιζαν Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί άνθρω-ποι (μόνο) κατά το είδος ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης) και εμφανώς πά-σχοντες μύρια έκαμον κακά και ανείπω-τα αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν Τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννική είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε Σε τόση laquoαρετήraquo άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωποraquoΕυνάπιος (346 ndash 414 μΧ) ΒΙΟ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ 6114

ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙΣΑ-ΡΕΙΑΣ ndash ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ (265-340 μ Χ)

laquoΤον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγ-μάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ τον όντος λαόν αυτούraquoΕυσέβιος ΕΥΑΓΓ ΠΡΟΠΑΡ ΕΙΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΑΛ-ΛΗΛΟΥΙΑ ΡΙΒ΄(23135234)

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ

Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκα-τάλειψη της ελληνικής πλάνης

Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλ-ληνες) και μrsquo αυτήν εξαναγκάζουν

την ανθρώπινη γνώμη Τα αγάλματα τους μαγικά κατα-

σκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μα-γεία προτρέπουν

Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών από των Ελληνικών λόγων προτιμήσατε

Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλ-ληνες ωφελήθηκαν

Περί του κλέφτες (ιδεών) είναι οι Έλληνες

Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμεΕυσέβιος laquoΚλείς Πατρολογίαςraquo

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ

laquoΕγώ δε την παρrsquo Ελλήνων παδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαί-μονος και χαλεπωτάτη (θλιβερωτά-τη) υπόθεσιν είναι λέγωraquoΓ Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα

Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥ-ΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

laquoΚανείς δεν πρέπει στα παιδιά του των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα του πατέρα της μητέ-ρας του παππού και του προπάππου αλλά αυτά των δικαίων(της Π Διαθήκης) Ι Χρισόστομος ΠΕΡΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΙ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ (690) 64165

Ο Ι ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΤΡΑ-ΤΕΥΣΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΟΥΡ-ΓΗΜΑΤΩΝ

laquoΟ δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστο-μος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλό-γερους) συνέλεξε με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε ιε-ρών τα δε χρήματα για τους κατεδα-φιστές και τους βοηθούς δεν έλαβε απrsquo τα βασιλικά ταμεία() αλλα από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ναούς οίκους τάφους ) με τούτον τον τρό-πον εκ βάθρων ανέσπασενraquoΘεοδώρητος ΕΚΚΛΤΙΚΗ ΙΣΤ ΠΡΟΣ ΔΑΜΑΣΙΟ (Τόμ 5ος 329 8-3308 Τα αποσπάσματα των ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ είναι από το βιβλίο laquoΑβραάμ

Ο Μάγοςraquo του Μιχ Καλόπουλου και από το υπό έκδοση βιβλίο του ιδίου laquoΤο Θέατρο της

Σωτηρίαςraquo

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τό όνομα laquoΊμεροςraquo δεν μπορεί να σταθή εδώ ως φυσικό πρόσωπο παρά μόνον ως νόημα Εκτός άν θέλησαν ( οι μεταγενέστεροι) νά προσωπο-ποιήσουν τον σαρκικό πόθο διά του μεγαλογράμματος Ι Το νόημα όμως του στίχου οδηγεί στην ερμηνεία του ονόματος Ο στίχος λοιπόν αυτός υπο-δεικνύει ότι ο ίμ-ερος είναι το τραχύ ( δασύ) έντονο (οξύ ) το διαπερνών τους πάντας ιερόν ακμάζον σφριγη-λόν ζωηρόν (laquoΙraquo) μένος δηλαδή εμφα-νίζον ζωή (laquoΜraquo ίδε γράμμα Μ) Το δεύ-τερο συνθετικό μας εξηγεί ότι ο ΕΡΟΣ είναι έδος= στήριγμα (laquoΕraquo) της ροής (laquoΠraquo) στον χώρο (laquoΟraquo) παλινδρομών (laquoΣraquo) ή στροβιλιζόμενος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του

laquo Ελληνικού Δρόμουraquo Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό προσπα-θούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων

Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο δεχόμενοι διαφημίσεις Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υπο-στήριξη των φίλων της εφημερίδας

Ο Ελληνικός Δρόμος κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπό-λοιπο Ontario Montreal Quebec και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Αυστραλία και Ελλάδα

Όσοι είναι συνδρομητές παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των όσοι δε αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνι-κό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας

Να είστε δε βέβαιοι ότι με τον τρόπον αυτόν συμ-βάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερί-δας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας

hellenic way Winter Solstice 2013 16

Συνέχεια από την σελίδα 11 ἐπὶ γαστέρα λευκά 5 ἐπὶ νῶτα μέλαινα Παλάθαν σὺ προκύκλει ἐκ πίονος οἴκου οἴνου τε δέπαστρον τυροῦ τε κάνιστρον καὶ πύρνα χελιδὼν καὶ λεκηθίταν οὐκ ἀπωθεῖται Πότερ᾽ ἀπίωμες ἢ λαβώμεθα 10 Εἰ μέν τι δώσεις Εἰ δὲ μή οὐκ ἐάσομες ἢ τὰν θύραν φέρωμες ἢ τὸ ὑπέρθυρον ἢ τὰν γυναῖκα τὰν ἔσω καθημέναν Μικρὰ μέν ἐστι ῥᾳδίως νιν οἴσομες ἂν δὴ φέρῃς τι μέγα δή τι φέροις 15 ἄνοιγ᾽ ἄνοιγε τὰν θύραν χελιδόνι οὐ γὰρ γέροντές ἐσμεν ἀλλὰ παιδία ΜετάφρασιἮρθε ἦρθε ἡ χελιδόνα φέρνει τὸν καλὸ καιρό φέρνει τὴν καλὴ χρονιά Εἶναι ἄσπρη στὴν κοιλιά μαύρη στὴ ῥάχι ἑπάνω Κύλα κατὰ δῶ ἕναν πελτὲ σύκου ἀπ᾽ τὸ σπιτικὸ τὸ γεμάτο

καλούδια Κέρνα μας ἕνα ποτήρι κρασί δός μας κι ἕνα πανέρι τυρί Ἡ χελιδόνα δὲν λέει ὄχι καὶ στὰ σταρόψωμα καὶ στὴν

κουλούρα

Τί λές θὰ μᾶς δώσῃς ἢ νὰ φύγουμε Κι ἂν μὲν μᾶς δώσῃς καλὰ καὶ καμωμένα ἂν ὅμως δὲν μᾶς δώσῃς δὲν θὰ περάσῃ ἔτσι ἢ τὴν αὐλόπορτα σοῦ σηκώνουμε ἢ τὸ στέγαστρό της ἢ τὴν κοπελλάρα ποὺ κάθεται στὸ σπίτι μέσα Εἶναι μικρούλα βέβαια ἀλλὰ τόσο τὸ καλλίτερο γιὰ νὰ τὴ σηκώνουμε κι ἐμεῖς ἀκόμη εὐκολώτερα Κι ἂν φέρῃς νὰ μᾶς δώσῃς κάτι νἆναι κάτι μεγάλο ἔλα ἄνοιξε τὴν πόρτα σου μπροστὰ στὴ χελιδόνα δὲν εἴμαστε γέροι ἄνθρωποι εἴμαστε παιδάκια Τὸ τραγούδι διασῴζουν ὁ Ἀθήναιος καὶ ἀποσπασμα-

τικὰ ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης ποὺ ὁμολογουμένως ἀντλεῖ ἀπὸ τὸν Ἀθήναιο17 Ὁ δὲ Ἀθήναιος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸ μὴ σῳζό-μενο σήμερα ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θεόγνιδος Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν βιβλίον β΄ Δημοτικὸ τῆς Ῥόδου ὁπωσδήποτε ἀρχαιότερο τοῦ 500 πΧ ἀλλὰ καὶ μὲ κομμάτια μεταγενέστερα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταρρυθ-μίσεως τοῦ Μέτωνος κατὰ τὸ 432 πΧ Γλῶσσα αὐθεντικὴ καὶ ἀρχαϊκὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου μέτρα λυρικῆς ποιήσεως ᾆσμα διαιρούμενο κατὰ τὴ γνώμη μου σὲ τρεῖς στροφές ἀπὸ τὶς ὁποῖες μία εἶναι τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μία τὰ αἰτήματα τῶν χελιδονιστῶν καὶ μία οἱ ἀπειλές των σὲ περίπτωσι μὴ ἐκπληρώσεως τῶν αἰτημάτων τους Αὐθε-ντικὸ παιδικὸ τραγούδι Οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς δυὸ ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ ἀρχαιότερο μέρος καὶ προέρχονται ἀπὸ εἰρεσιώνη φθινοπωρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς Τὸ δείχνουν τὰ καλούδια ποὺ ζητοῦν τὰ παιδιά Ἡ α΄ στροφὴ ὅμως ποὺ εἶναι καὶ σὲ διαφορετικὸ μέτρο καὶ οἱ δύο παρακάτω ἀναφορὲς τῆς χελιδόνος εἶναι τὸ νεώτερο κομμάτι τὸ προστεθειμένο μετὰ τὸ 432 πΧ Καὶ ἀναφέρονται σὲ ἐαρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρονιά Εἶναι τὸ κυρίως χελιδόνισμα Ο Θέογνις ἔλεγε ὅτι τραγουδιόταν στὴ Ῥόδο κατὰ τὸ μῆνα Βοηδρομιῶνα (= 15 Σεπτεμβρίου - 15 Ὀκτωβρίου ἀκριβῶς φθινοπωρινὴ ἰσημερία καὶ πρωτοχρο-νιά) πρᾶγμα ποὺ στὴν ἀρχὴ μᾶς ἐκπλήσσει ἀφοῦ ἀναγ-γέλλει τὴν ἔλευσι τῆς χελιδόνος ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ σκέψι μᾶς βεβαιώνει γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ προσαρμοστικὴ προσθήκη καὶ διασκευὴ ποὺ εἶπα προηγουμένως Ο Αθήναιος λέει ὅτι τὸν ἀγερμὸν αὐτὸν τὸν κατέδειξε πρῶτος ὁ Κλεόβουλος ὁ Λίνδι-ος στὴ Λίνδο τῆς Ῥόδου ἕνας δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς λεγομένους ἑπτὰ σοφούς ποὺ φέρονται νὰ ἔζησαν γύρω στὸ 600 πΧ Ἀσφαλῶς τόσο ἀρχαῖες μποροῦν νὰ εἶναι μόνο οἱ στροφὲς β΄ καὶ γ΄ ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν προμετώνειο εἰρεσιώνη καὶ ὄχι τὸ χελιδόνισμα τῆς α΄ στροφῆς σ᾽ ὅλο τὸ ᾆσμα εἶναι βέβαιη ἡ ἀπουσία θρησκείας καὶ νομίσματος ἄξια σημει-ώσεως εἶναι τὸ ἀστεῖο παιδικὸ θράσος τῶν χελιδονιστῶν καὶ ἡ ἐπίσης ἀστεία καὶ ἀπαιτητικὴ παιδικὴ ἀπειλή τους laquoἢ μᾶς δίνεις ὅτι ἀπαιτοῦμε ἢ σοῦ χαλᾶμε τὴν αὐλόπορ-τα καὶ ἀπάγουμε καὶ τὴν κοπελλάρα τοῦ σπιτιοῦ (προ-φανῶς νεογνό) Κι ἂν εἶναι καὶ μικρή τόσο τὸ καλλίτερο Νὰ μποροῦμε καὶ νὰ τὴ σηκώσουμεraquo Ἔμμεσο ἐγκώμιο τῆς ὀμορφιᾶς τῆς μικρῆς πού ἀπὸ τώρα κιόλας γίνεται στόχος ἐρωτικῶν ἀπαγωγέων Καὶ στὰ σημερινὰ κόλιντα τῆς Τερπνῆς Σερρῶν ὑπάρχει τὸ στοιχεῖο τῆς ἀπειλῆς Ὑπάρχουν

τρία στοιχεῖα α΄) τὸ ἡμερολογιακὸ ἄγγελμα μὲ τὶς εὐχές β΄) τὸ θρασὺ αἴτημα καὶ γ΄) ἡ παιδικὴ ἀπειλή ὅπως ἀκριβῶς σ΄ αὐτὸ τὸ δωρικὸ χελιδόνισμα δηλαδή

α΄ Κόλιντα μπάμπω κόλιντα (ἄγγελμα)

τρεῖς χιλιάδις πρόβατα κι ἄλλα τόσα γίδια

(εὐχὲς) β΄ Δῶσι κυρά καρύδια δῶσι κι ἄλλα

(θρασὺ αἴτημα) γ ΄ Νὰ μὴ σὶ σπάσου τὰ κιραμίδια νὰ μὴ σὶ σπάσου τ᾽ σκάλα

(ἀπειλή)

εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι τὰ στοιχεῖα αὐτὰ διατηρήθηκαν τόσους αἰῶνες ὑπ᾽ ὄψιν δὲ ὅτι καὶ ἡ Τερπνή ὅπως ἡ Ῥόδος ἦταν μέρος δωρικό ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς λέξεις τῆς τοπικῆς της λαλιᾶς ἀσαμόραστος καὶμᾶκος (σᾶμα-σῆμα μάκων-μήκων βλ Λεξικὸ τοῦ Ν Πασχαλούδη) ἄλλωστε καὶ ὅλοι οἱ Μακεδόνες ἦταν Δωριεῖς ἀφοῦ ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ μέσα στ᾽ ὄνομά τους φαίνεται τὸ δωρικὸ μᾶκος (=μῆκος ψηλὸ ἀνάστημα)

4 Κορώνισμα

ἐσθλοί κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδί τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅτι τις χρῄζει Δότ᾽ ὦγαθοί ltτιgt τῶν ἕκαστος ἐν χερσὶν 5 ἔχει κορώνῃ Χἅλα λήψεται χόνδρον Φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι ὁ νῦν ἅλας δοὺς αὖθι κηρίον δώσει ὦ παῖ θύρην ἄγκλινε πλοῦτος ἤκουσε καὶ τῇ κορώνῃ παρθένος φέρει σῦκα 10 Θεοί γένοιτο πάντ᾽ ἄμεμπτος ἡ κούρη κἀφνειὸν ἄνδρα κὠνομαστὸν ἐξεύροι καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰς χεῖρας καὶ μητρὶ κούρην εἰς τὰ γοῦνα κατθείη θάλος τρέφειν γυναῖκα τοῖς κασιγνήτοις 15 ἐγὼ δ᾽ ὅκου πόδες φέρουσιν ὀφθαλμοὺς ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸς θύρῃσ᾽ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν γεω ἀλλ᾽ ὦγαθοί ἐπορέξαθ᾽ ὧν μυχὸς πλουτεῖ δὸς ὦν ἄναξ δὸς καὶ σὺ πότνα μοι νύμφη 20 Νόμος κορώνῃ χεῖρα δοῦν᾽ ἐπαιτούσῃ τοσαῦτ᾽ ἀείδω δός τι καὶ καταχρήσει ΜετάφρασιΔῶστε καλοί μου μιὰ χεριὰ κριθάρι στὴν κορώνη τὴν κόρη τοῦ Ἀπόλλωνος ἢ ἕνα πιάτο στάρι ἢ ἕνα ψωμὶ ἢ ἕνα ἡμιώβολο ἢ ὅτι ἔχει κανεὶς προαίρε-

σι Δῶστε καλοί μου κάτι ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ὅλοι σας κρατᾶτε δῶστε στὴν κορώνη Παίρνει δὲ καὶ λίγα σπυριὰ ἁλάτι Γιατὶ τῆς ἀρέσουν πάρα πολὺ νὰ τρώῃ κάτι τέτοια ὅποιος δίνει ἁλάτι σήμερα αὔριο θὰ δώσῃ μελιοῦ

κηρήθρα ἄνοιξε τὴν πόρτα δοῦλε ὁ πλοῦτος τὴν κορώνη τὴν

ἀκούει Νά κι ἡ κοπέλλα ποὔρχεται καὶ φέρνει στὴν κορώνη

σῦκα ὄμορφη κάντε την θεοί κόρη χωρὶς ψεγάδι Κι ἄντρα νὰ βρῇ βοηθῆστε την πλούσιο καὶ παινεμένο στὰ χέρια τοῦ γέρου πατέρα της ἕναν ἐγγονὸ ν᾽ ἀκου-

μπήσῃ στῆς γριᾶς μάννας τὰ γόνατα μιὰ ἐγγονὴ ν᾽ ἀφήσῃ Καὶ γιὰ τοὺς ἀδερφούς της κάποια γυναῖκα βλαστάρι ν᾽

ἀνατρέφῃ κι ἐγὼ κυττῶ νὰ πηγαίνω ὅπου μὲ πᾶν τὰ πόδια μου κι ἐκεῖ στὶς πόρτες ἐμπροστὰ νὰ τραγουδῶ στὶς Μοῦσες Μοῦ δώσῃ δὲν μοῦ δώσῃ κάποιος πιότερα τοῦ εὔχομαι

ἀπ᾽ ὅσα ἔχει

Ἀλλ΄ ὦ καλοί μου δῶστε μου ἀπ᾽ τοῦ κελλαριοῦ σας τὰ

καλούδια Δῶσε μου καὶ σύ βασιλιᾶ μου δῶσε μου καὶ σύ νεράι-

δα λατρευτή ἔθιμο εἶναι νὰ δίνῃς μιὰ χεριά ὅταν ἡ κορώνη ζητια-

νεύῃ Μέχρι ἐδῶ τὸ ᾆσμα μου Δῶσε κι ἀπ᾽ τὸ ὑστέρημά σου

κάτι

Τὸ τραγούδι αὐτὸ διασῴζει ὁ Ἀθήναιος18 ὁ ὁποῖος τὸ πῆρε ἀπὸ τὸν Κολοφώνιο ποιητὴ Φοίνικα Ὑπῆρχαν τέτοια δημοτικὰ κορωνίσματα στὰ ὁποῖα ἀντὶ γιὰ τὴ χελιδόνα τραγουδιόταν ἡ κορώνη (κουρούνα) ὅπως μαρτυροῦσαν οἱ Ἔφιππος Ἁγνοκλῆς καὶ Πάμφιλος στοὺς ὁποίους παραπέ-μπει ὁ Ἀθήναιος καὶ μαρτυρεῖ ὁ Ἡσύχιος19 Καὶ ἔμμεσα ὁ Αἰλιανός20 ἐννοεῖται ὅτι ἦταν ἀγερμοὶ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας καὶ πρωτοχρονιᾶς ὅπως τὰ χελιδονίσματα Αὐτὸ ἑδῶ ὅμως εἶναι ἔντεχνο ἰαμβικὸ ᾆσμα τοῦ Φοίνικος ἀπὸ τὴν Κολοφῶνα τῆς Μ Ἀσίας ἢ ἀκριβέστερα ἔντεχνη διασκευὴ κάποιου τέτοιου προϋπάρχοντος δημοτικοῦ τραγουδιοῦ τὴν ὁποία φιλοτέχνησε ὁ Φοίνιξ Ὁ ποιητὴς αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι τοῦ Δ΄ πΧ αἰῶνος ἢ τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων (Γ΄-Α΄ πΧ αἰ) Ἡ γλῶσσα τοῦ ᾄσματος εἶναι ἐλαφρῶς ἰωνίζου-σα ὑπάρχει δὲ σ᾽ αὐτὸ ἀναφορὰ νομίσματος καὶ ἀρκετὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο Ἡ κορώνη εἶναι προσωποποιημένη καὶ θεοποιημένη καὶ θυγατέρα τοῦ Ἀπόλλωνος τὶς δὲ εὐχὲς ἐκπληρώνουν οἱ θεοί Τὰ τρόφιμα φιλοδωρήματα τὰ laquoτρώ-ειraquo ἡ ἴδια ἡ Κορώνη κάτι ποὺ εἶναι ἱερατικὴ φανφάρα Τὸ κορώνισμα κατὰ μὲν τὴν εἰσαγωγικὴ σημείωσι τοῦ Ἀθηναί-ου τὸ τραγουδοῦσαν ἄνδρες ἀγείροντες καὶ ὄχι παιδιάκατὰ δὲ τὸ ἴδιο τὸ περιεχόμενο τοῦ ᾄσματος ἕνας μόνο ἄντρας ἐπαγγελματίας κορωνιστής δηλαδὴ προφανῶς ἱερεύς Εἶναι πολὺ ἐμφανῆ τὸ ἐπαγγελματικὸ ζητιανηλίκι ἡ προσπάθεια προκλήσεως τοῦ οἴκτου τῶν ἀκροατῶν ἡ χρῆσι κολακείας καὶ ἡ διπλωματικὴ γλῶσσα καὶ φιλοφρόνησι τοῦ ἐπαγγελ-ματία ζητιάνου Τὸ νόμισμα ἤμαιθον ποὺ ἀναφέρεται εἶναι κατὰ τὸν Ἡσύχιο ἡμιώβολον (μισὸς ὀβολὸς) ἢ στὴν Κύζικο διώβολον (δύο ὀβολοί)21 Τὸ κορώνισμα πρέπει νὰ εἶναι ἀρχικὰ μὲν νεώτερο τοῦ 432 πΧ ὡς διασκευὴ δὲ εἶναι τοῦ Δ΄ ἢ τῶν Γ΄-Α΄ πΧ αἰώνων Πολὺ γρήγορα πρέπει ἀπὸ παιδικὸ κορώνισμα νὰ μεταπήδησε σὲ ἱερατικὸ ἀγερμό καὶ ἀπὸ ἱερατικὸ ἀγερμὸ σὲ συμποσιακὸ κι ἐν τέλει σὲ γαμήλιο τραγούδι ἐνηλίκων Διότι ὁ μὲν Ἔφιππος στὴν κωμῳδία του Ὀβελιαφόροι ἔχει τὸ στίχο τὸ μοσχίον τὸτῆς Κορώνης αὔρι-ον δειπνήσομεν22 ὁ δὲ Αἰλιανὸς τὸν Γ΄ μΧ αἰῶνα γράφει˙ Ἀκούω δὲ τοὺς πάλαι καὶ ἐν τοῖς γάμοις μετὰ τὸν ὑμέναιον τὴν κορώνην ᾄδειν σύνθημα ὁμονοίας τοῦτο τοῖς συνιοῦσιν ἐπὶ παιδοποιίᾳ διδόντας ἐπειδὴ κατὰ τὸν προλεγόμενο μῦθο του αἱ κορῶναι μυθολογοῦνται ὡς πουλιὰ ποὺ τηροῦν ἰσόβια συζυγικὴ πίστι

Πρὸς τὸ τέλος τῆς εἰδωλολατρίας ὅλοι οἱ προχριστια-νικοὶ ἀγερμοὶ περιῆλθαν στὴ χρῆσι τοῦ ἱερατείου της Διότι ὁ Ἰωάννης Τζέτζης γνωρίζει τοὺς μηναγύρτας (=καλαντιστὰς τῆς κάθε πρωτομηνιᾶς) ὡςγάλλους (=θηλυστολοῦντες κιναίδους) ἱερεῖς μοναχοὺς τῆς θεᾶς Ῥέας τῆς Μητρὸς τοῦ θεοῦ τους ἄττεως οἱ ὁποῖοι ἔβαζαν πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι τὸ εἴδωλον τῆς θεᾶς αὐτῶν Ῥέας καί περιερχόμενοι τὰς κώμας τραγουδοῦσαν τὰ ἀρχίμηνα χτυπώντας καὶ τύμπα-να(=ντέφια) καὶ ζητιανεύοντας (προσαιτοῦντες) ὄσπρια καὶ σιτηρὰ ὑπὲρ τοῦ μοναστηριοῦ τους Οἱ δὲ λάτρεις ἀσπά-ζονταν τὸ εἴδωλο καὶ τοὺς ἔδιναν ἕνα πιάτο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ζητοῦσαν23 ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καὶ οἱ καλόγεροι τῶν ἡμερῶν μας ζητείαν γιὰ τὰ μοναστήρια τους μὲ λείψανα καὶ εἰκονίσματα τῆς Παναγίας πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδούρι καὶ μάζευαν τὰ ἴδια προϊόντα ἢ χρήματα μέχρι τὰ παιδικά μας χρόνια (1960) διατηρώντας τὴν εἰδωλολατρικὴ παράδοσι τῶν κιναίδων ἱερέων τῆς θεομήτορος Ῥέας τὰ μικρὰ παιδιὰ τραγουδοῦσαν πιὰ τὰ laquoχριστιανικὰraquo κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ελληνες ξυπνατε Μας κλεβουν την

Πατριδα μας μας κλεβουν το

αυριο των παιδιων της Ελλαδος

ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Συνέχεια από την σελίδα 15 ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 17

laquoως σεο νύν έραμαι και με γλυκύς ίμε-ρος αιρείraquo Ιλ Γ 446 όπως εσένα τώρα αγαπώ και γλυκός πόθος μέ συνεπαίρνει

Θά τελειώσω σχολιάζοντας τώρα το

απόσπασμα του διαλόγου laquoΚρατύλοςraquo 427α ) διότι πολλά χρήσιμα συμπεράσμα-τα μπορούν να εξαχθούν από αυτό Πα-ρατηρούμε ότι το γράμμα Ι ανταποκρίνε-ται στα laquoλεπτάraquo δηλαδή τα ισχνά λιγνά αδύνατα ελαφρά και μεταφορικώς επί των αισθήσεων στα οξύς ισχυρός ευάρε-στος σιγαλός κά Η εξήγησι πού αναφέ-ρεται στο laquoιέναιraquo ( του ρήματος είμι ) με την σημασία πορεύομαι και στο laquoίεσθαιraquo (του ίημι) με την σημασία εκσφενδονίζω έπρεπε να είχε προκαλέσει έντονο ερέθι-σμα στους γλωσσολόγους και όχι σχόλια του τύπου

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις Αυτό όμως που τα συνδέει εί-ναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

Μέρες που είναι ας κάνουμε ένα πρωτοχρονιάτικο ταξί-δι στα χρονολογικά-ημερολογιακά συστήματα Μια πρώτη πολύ γενική διαπίστωση είναι ότι όλα είναι επινοήσεις και κατασκευές

Συνδέονται βεβαίως με αστρονομικά φαινόμενα και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινή-σεών τους (αστρονομικό έτος) αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη εφεύρεση μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες

Βεβαίως κι όλα τα πολιτικά ημερολόγια του κόσμου Αυτό που συνδέει όμως τις πρωτοχρονιές όλου του κόσμου στη διαδρομή της Ιστορίας είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς

Απ αυτήν ακριβώς την οπτική ο κυρίαρχος σήμερα τρό-πος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώ-νας) ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη

Η αφετηρία Η ιστορία δεν είχε πια απλώς ένα σημείο εκκίνησης

αλλά ένα κέντρο Όλα τα συμβάντα μπορούσαν να τοποθε-τηθούν ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ από την εμφάνιση του Ιησού Μέχρι τότε στα περισσότερο γνωστά συστήματα οι χρονολογήσεις τοποθετούσαν τα γεγονότα ΜΕΤΑ μια αφετηρία Την άλωση της Τροίας την πρώτη Ολυμπιάδα την κτίση της Ρώμης την άνοδο του Διοκλητιανού στην εξουσία τη δημιουργία του κόσμου κλπ

Είναι φανερό ότι ο καθορισμός ενός γεγονότος-σημείου αναφοράς είναι πολύπλοκος αλλά πάντα προϋποθέτει τη βούληση μιας εξουσίας (πολιτική θρησκευτική κλιπ) για να επιβληθεί

Χωρίς να σημαίνει πάντα ότι αυτή η βούληση αρκεί για την καθιέρωση αφού η αποδοχή ή η απόρριψή του επηρε-άζεται και από άλλους παράγοντες (πολιτιστικοί χρηστικοί κά)

Έτσι για παράδειγμα η χρονολόγηση με τα πρόσημα πΧ ή μΧ προϋποθέτει την εγκαθίδρυση του χριστιανι-σμού στη Δύση Το Ιουλιανό ημερολόγιο την επιβολή της θέλησης του Ιούλιου Καίσαρα το βυζαντινό τον αυτοκράτο-ρα Διοκλητιανό το Γρηγοριανό τον Πάπα Γρηγόριο

Για να πάμε πιο πίσω το πρώτο αρχαίο αθηναϊκό τον Κέκροπα το αργολικό την Ηρα της Μεσοποταμίας συγκε-κριμένους άρχοντες-βασιλιάδες και πάει λέγοντας

Τα χρονολόγια και τα ημερολόγια μοιάζουν ουδέτερα α-πολιτικά αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τέτοια Ο δεσμός ανάμεσα στον χρόνο και την όποια εξουσία είναι τόσο παλιός όσο και τα συστήματα μέτρησης του χρόνου από τα συστήματα εξουσίας

laquoΈλαβε το ημερολόγιοraquo έλεγαν οι αρχαίοι Κινέζοι όταν ήθελαν να πουν ότι κατέκτησαν μια περιοχή

Οι ρίζες

Ο 11ος ρωμαϊκός μήνας ΙανόςΗ καθιέρωση και η γενίκευση της 1ης Ιανουαρίου είναι

σχετικά πρόσφατη Ευρύτερα αποδεκτή έγινε μόλις τον προηγούμενο αιώνα και αμφισβητήθηκε αρκετές φορές στη διάρκειά του

Το παράδοξο είναι ότι δεν αντιστοιχεί ακριβώς σε κά-ποιο αστρονομικό φαινόμενο Όπως λόγου χάρη στη χει-μερινή ισημερία (22 Δεκεμβρίου) όταν η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και η νύχτα να υποχωρεί

Ούτε φυσικά στα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) ημε-ρομηνία από την οποία ξεκινά η χρονολόγηση και φυσιολο-γικά τότε ακριβώς έπρεπε ν αρχίζει να μετρά η νέα χρονιά

Παρrsquo όλα αυτά ως αρχή του πολιτικού έτους ίσχυε πριν από την καθιέρωση του παλιού Ιουλιανού ημερολογίου (μέσα 1ου πΧ αιώνα) συνεχίστηκε μ αυτό και διατηρήθηκε στο ισχύον Γρηγοριανό Αν και το μόνο αστρονομικό γεγονός είναι ότι απλώς τότε η Γη βρίσκεται στο περιήλιο της τρο-χιάς της (το πλησιέστερο σημείο στον ήλιο) Το δεδομένο όμως αυτό δεν φαίνεται να έχει παίξει ρόλο στην εξίσωση Πρωτοχρονιά=1 Ιανουαρίου

Οι ρίζες της καθιέρωσης βρίσκονται μάλλον στην αρχαία Ρώμη και ειδικά στο ημερολόγιο του Νουμά -διαδόχου του Ρωμύλου Σε αυτόν αποδίδεται η προσθήκη του Ιανουαρίου στο δεκάμηνο τότε ρωμαϊκό ημερολόγιο

Ως 11ος μήνας αφιερώθηκε στον Ιανό ο οποίος εκτός των άλλων θεωρούνταν και θεός κάθε αρχής Με τη διάστα-ση αυτή ήταν ζήτημα χρόνου ο τελευταίος μήνας να γίνει πρώτος και η πρώτη μέρα του Πρωτοχρονιά

Γύρω στο 150 πΧ η έναρξη του ρωμαϊκού πολιτικού έτους θα τοποθετηθεί επισήμως κατά τον Ιανουάριο Φαί-νεται ένας από τους λόγους ήταν πως στις καλένδες του (αρχές του μήνα) ορκίζονταν οι άρχοντες (ετήσιοι ύπατοι πραίτορες)

Στις τελετές που ακολουθούσαν και συνεχίστηκαν από τους μετέπειτα αυτοκράτορες πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι έχουν τις ρίζες τους τα σύγχρονα κάλαντα αλλά και τα laquoδώραraquo των Χριστουγέννων

Παρά τις βαθιές ρίζες της η 1η Ιανουαρίου μόλις μετά τον 10ο αιώνα βαθμιαία και αργόσυρτα θα αρχίσει να καθιερώνεται στην Ευρώπη ως η αρχή του πολιτικού έτους

Το μπέρδεμα με το έτος γέννησης του ΧριστούΗ χρονιά της γέννησης

Σύμφωνα με το σημερινό γενικευμένο σύστημα χρονολό-γησης ο Χριστός δεν γεννήθηκε το 1 μΧ ή το έτος 0 (μη-δέν) Οι υπολογισμοί εφόσον ισχύουν όσα παραδίδουν οι Ευαγγελιστές τοποθετούν τη γέννηση μεταξύ του 4 και 6 μΧ

Το σκεπτικό Το εκκλησιαστικό σκεπτικό για τον καθορισμό του πρώτου χριστιανικού έτους ήταν το εξής Η σύλληψη-ενσάρκωση του Ιησού έγινε την 25η Μαρτίου και άρα η επομένη 1η Ιανουαρίου ισούται με την πρώτη μέρα του 2 μΧ

Το υπολογιστικό λάθος Το λάθος του μοναχού Διονυσίου ήταν ότι δεν laquoμέτρησεraquo κατά τους υπολογισμούς του για τον καθορισμό της γέν-

νησης του Χριστού το έτος μηδέν Τον καιρό του και αργό-τερα ο λάθος υπολογισμός του δεν είχε κάποια πρακτική

σημασία

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΛΑΛΟΥΜΤαξίδι στον χρόνο κατά τον ΜεσαίωναΔεν είναι και τόσο μακρινή η εποχή με αστρονομικά

μέτρα που ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορούσες να ξεκινήσεις μια χρονιά από ένα μέρος και ύστερα από πολλές μέρες να φτάσεις σrsquo ένα άλλο την προηγούμενη χρονιά

Ετσι για παράδειγμα ένας έμπορος που αναχωρούσε την 1η Μαρτίου του 1250 από τη Βενετία φθάνοντας στη Φλωρεντία βρισκόταν το 1249 Συνεχίζοντας μάλιστα την πορεία του προς την Πίζα βρισκόταν στο 1251

Το ταξίδι στο παρελθόν ή το μέλλον κατά το Μεσαί-ωνα δεν οφειλόταν φυσικά σε κάποια laquoμηχανή του χρό-

Συνέχεια στην σελίδα 19

laquoέτσι λχ ήδη στον laquoΚρατύ-

λοraquo τού Πλάτωνος και σε σχετικές αναφορές αρχαίων

γραμματικών και λεξικογρά-φων λέγεται ότι οι υγροί φθόγγοι

εκφράζουν κάτι το laquoαπαλό το λείο το μαλακόraquoτο α δηλώνει laquoμέγεθοςraquo και τραχύτηταraquo ενώ τό ι laquoλεπτότητα τραχύτητα ψυχρότητα και θερμότηταraquo ( ΓΜπαμπινιώτης ΘεωρΓλώσσraquo σελίς 111112 ) Ιδού λοιπόν αυτό το laquoλέγε-ταιraquo και αυτό το laquoκάτιraquo πού καταλή-γουν όπως έλεγα και στην εισαγωγή στο θαυμαστικό δηλαδή στην λοιδω-ρία Με αυτό το μικρό σχόλιο επί της πρώτης λογικής προσεγγίσε-

ως του προφορικού και γρα-πτού λόγου των ανθρώπων

κλείνω το γράμμα Ι

Στο επόμενο η συνέχεια

Για το λεξικό η λέξι ίμερος έχει

ρίζα ΙΣΜ- (ίσμερος) Θεωρείται δηλαδή ότι η

λέξι είναι σύνθετη από τις λέξεις ίσμα και έρος Η λέξι

ίσμα σημαίνει θεμέλιο (ρήμα ίζω ) κά Γιά τήν λέξι laquo έροςraquo

έδωσα ανάλυσι Λέξι όμως laquoίσμε-ροςraquo δεν υπάρχει Η επίδρασι των

αναζητούντων την μητέρα γλώσσα έχει ως φαίνεται επιδράσει και στους λεξικογράφους διότι η στήριξι αυτής της λέξεως laquoίσμεροςraquo (ρίζα ΙΣ-) δίδει κάποια επαφή μέ τό Σανσκριτικό ΙΣΗ (ish) πχ ish-tas= ποθητόςish=θεός της αγάπης κλπ Για τις σχέσεις όμως των γλωσσών πολλά κατά την ανάπτυ-ξι της παρούσης έρευνας ως σκέψεις μου διετύπωσα Ο μεγάλος πολιτι-σμός ndashέλεγα-χάρισε ( χωρίς αμοιβή για το laquoknow howraquo) τα πολιτιστικά του προϊόντα σ` όλο τον κόσμο Ασφαλώς δέχθηκε τα πολιτιστικά προϊόντα άλλων λαών Ας μην προκαλούμε λοιπόν σύγχυσι στην λογική των πραγμάτων Δίνεις άμα έχης και τα λεξι-

λόγια όλων των λαών εί-ναι υπερφορτωμένα

από ελληνικές λέξεις

hellenic way Winter Solstice 2013 18

laquoΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥraquo

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Sε)Αμαρτάνων μετανόεινα μετανοείς για τις ανομίες σου

Sστ) Οφθαλμού κράτεινα ελέγχεις ότι βλέπεις όχι ηδονοβλεψίες

Sζ) Βολεύου χρήσιμαμε καλό τρόπο να επιβιώνεις

Sη) Επιτέλει συντόμωςνα πληρώνεις αμέσως

Sθ)Φιλίαν φύλαττενα κρατάς και διαφυλάτεις την φιλία σου

ρ)Ευγνώμων γίνουνα ευγνωμονείς τους ευεργέτας σου

Ἡ λήγουσα τῶν οὐσιαστικῶν ἐπιθέτων καὶ ἐπιρρημάτωνΣτὰ δύο προηγούμενα μαθήματα ἐξετάσαμε τὸν τονισμὸ τῶν ρημάτων καὶ εἴδαμε ὅλες τὶς περιπτώσεις ποὺ μποροῦν νὰ προκύψουν Στὸ μάθημα αὐτὸ καὶ στὸ ἑπόμενο καὶ τελευταῖο θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου τὰ οὐσιαστικά τὰ ἐπίθετα τὰ ἐπιρρήματα

Ἄλλη μιὰ φορά στὴν περίπτωση τῆς λήγουσας ὁ κανόνας εἶναι πολὺ ἁπλός τὰ οὐσιαστικὰ καὶ τὰ ἐπίθετα ὅταν τονίζονται στὴν λήγουσα παίρνουν ὀξεία σὲ ὅλες τὶς πτώσεις ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γενικὴ καὶ τὴν δοτικὴ (τοῦ ἑνικοῦ καὶ τοῦ πληθυντικοῦ) ποὺ παίρνουν πάντα περισπωμένηὈνομαστικὴ ὁ καλὸς ἰατρὸς οἱ καλοὶ ἰατροὶΓενικὴ τοῦ καλοῦ ἰατροῦ τῶν καλῶν ἰατρῶν(Δοτικὴ) (τῷ καλῷ ἰατρῷ) (τοῖς καλοῖς ἰατροῖς)Αἰτιατικὴ τὸν καλὸ ἰατρὸ τοὺς καλοὺς ἰατροὺςΚλητικὴ ὦ καλὲ ἰατρὲ ὦ καλοὶ ἰατροὶ

Ὀνομαστικὴ ὁ ἐπιμελὴς μαθητὴς οἱ ἐπιμελεῖς μαθητὲςΓενικὴ τοῦ ἐπιμελοῦς μαθητῆ τῶν ἐπιμελῶν μαθητῶν(Δοτικὴ) (τῷ ἐπιμελεῖ μαθητῇ) (τοῖς ἐπιμελέσι μαθητέσι)Αἰτιατικὴ τὸν ἐπιμελὴ μαθητὴ τοὺς ἐπιμελεῖς μαθητὲςΚλητικὴ ὦ ἐπιμελὴ μαθητὴ ὦ ἐπιμελεῖς μαθητὲς

Ὀνομαστικὴ ἡ πικρὴ χαρὰ οἱ πικρὲς χαρὲςΓενικὴ τῆς πικρῆς χαρᾶς τῶν πικρῶν χαρῶν(Δοτικὴ) (τῇ πικρῇ χαρᾷ) (ταῖς πικραῖς χαραῖς)Αἰτιατικὴ τὴν πικρὴ χαρὰ τὶς πικρὲς χαρὲςΚλητικὴ ὦ πικρὴ χαρὰ ὦ πικρὲς χαρὲς

Ὀνομαστικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΓενικὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τῶν μικρῶν παιδιῶνΑἰτιατικὴ τὸ μικρὸ παιδὶ τὰ μικρὰ παιδιὰΚλητικὴ ὦ μικρὸ παιδὶ ὦ μικρὰ παιδιὰ

Ἂς μὴ τρομάξει ὁ ἀναγνώστης βλέποντας δοτικὲς πτώσεις (καὶ τὶς ἀντίστοιχες ὑπογεγραμμένες) σὲ αὐτὴν τὴν ἱστοσελίδα Προφανῶς ἡ δοτικὴ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν δημοτικὴ γλώσσα καὶ κανεὶς δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπαναφέρει Ἀλλὰ τὸ πλῆθος ἐκφράσεων ποὺ χρησιμοποιοῦμε καθημερινὰ (laquoδόξα τῷ Θεῷraquo) καὶ ποὺ περιέχουν δοτικὴ πτώση δικαιολογεῖ τὴν ἀναφορά της Ἄλλωστε ὁ κανόνας εἶναι τὸ ἴδιο ἁπλὸς ὅσο καὶ ἀπαραβίαστος τόσο ἡ γενικὴ ὅσο καὶ ἡ δοτικὴ ὅταν τονίζονται παίρνουν περισπωμένη

Εἶναι δηλαδὴ ἡ περισπωμένη δείκτης τῆς γενικῆς (καὶ τῆς δοτικῆς) Ἡ περισπωμένη μᾶς ἐπιτρέπει νὰ διευκρινίσουμε τὸ νόημα φράσεων ὅπως laquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστὴ νὰ λέειraquolaquoἄκουσα ἕναν βοηθὸ λογιστῆ νὰ λέειraquo στὴν πρώτη περίπτωση πρόκειται γιὰ λογιστὴ ποὺ εἶναι βοηθός στὴν δεύτερη περίπτωση γιὰ τὸν βοηθὸ ἑνὸς λογιστῆ

Στὸ παράδειγμα laquoὁ ἐπιμελὴς μαθητὴςraquo βλέπουμε ὅτι καὶ ἡ ὀνομαστικὴ καὶ ἡ αἰτιατικὴ τοῦ πληθυντικοῦ τοῦ laquoἐπιμελὴςraquo παίρνουν περισπωμένη Πρόκειται γιὰ ἐξαίρεση στὸν κανόνα οἱ πτώσεις τοῦ πληθυντικοῦ ποὺ καταλήγουν σὲ -εῖς παίρνουν περισπωμένη οἱ συγγραφεῖς οἱ συγγενεῖς οἱ δυστυχεῖς οἱ ἀκριβεῖς κλπ

Ἄλλες ἐξαιρέσεις

λέξεις ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἡ bull γῆτῆς γῆς τὸ φῶςτοῦ φωτός τὸ πᾶντοῦ παντός ὁ νοῦςτοῦ νοῦ κλπ οἱ ὁποῖες κλίνονται κατὰ τὸ ἀρχαῖο πρότυπο

κύρια ὀνόματα ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ποὺ καταλήγουν σὲ bull -ᾶ- Στο επόμενο η συνέχεια

ρα)Ομόνοιαν δίωκε να επιδιώκεις την ομόνοια

ρβ)Άρρητα μη λέγε τα μυστικά μην αποκαλύπτεις προδί-δεις

ργ)Το κρατούν φοβούνα σέβεσαι τον ανώτερο

ρδ)Καιρόν προσδέχουνα δέχεσαι τον χρόνο

ρε)Έχθρας διάλυενα διαλύεις εχθρότητες

ρστ)Γήρας προσδέχου να δέχεσαι τα γηρατειά

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ -ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω

Συνέχεια από την σελίδα 17

ελληνικός δρόμος Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2013 19

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους

Για να τη γράψουν χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά Δηλαδή πήραν ένα ιδεό-γραμμα που προφέρεται laquoσιraquo άλλο ένα που προφέρεται laquoλαraquo τα ένωσαν για να φτιάξουν

τη λέξη laquoΣι-Λαraquo με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει laquoελπίδαraquo και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσι-ακού κινεζικού ημερολογίου Και τα δύο όμως μαζί όταν ενωθούν σημαίνουν laquoο άλλος μεγάλος πολιτι-σμόςraquo Αυτό για να δείτε με πόσο σεβα-σμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβο-λισμός για μια χώρα όπως λένε τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό όπως η δική μας

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα laquoGreeceraquo ή κάτι παρόμοιο

Περίπου το 15 του παγκόσμιου πλη-θυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα laquoΣι-Λαraquo

Πηγή ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν

την αποκαλούν Greece

νουraquo Αλλά στα ανόμοια ημερολόγια που ίσχυαν την ίδια εποχή σε διαφορετικές περιοχές

Αλλού στην ιταλική χερσόνησο η χρονιά άρχιζε την 1η Ιανουαρίου αλλού την 1η ή και την 25η Μαρτίου Το ίδιο συνέβαινε σε πανευρωπαϊκή και πολύ περισσότερο σε παγκόσμια κλίματα Στην Ισπανία και τη Γερμανία του Μεσαίωνα το έτος άρχιζε τα Χριστούγεννα ενώ στη Γαλλία για ένα διάστημα την 1η Απριλίου

Αλλά και στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που ενδι-αφέρει περισσότερο στα laquoκαθ ημάςraquo η Πρωτοχρονιά ορι-ζόταν διαφορετικά Τοποθετούνταν την 1η Σεπτεμβρίου αν και την πρωτομηνιά (καλένδες νουμηνίες - νεομηνίες) του Ιανουαρίου γίνονταν παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια Συνεχίζονταν έτσι οι αντίστοιχες ρωμαϊκές εκδηλώσεις που αντανακλούσαν παλιότερες θρησκευτικές πεποιθή-σεις οι οποίες σχετίζονταν με το χειμερινό ηλιοστάσιο (22 Δεκεμβρίου)

Μεταθέσεις Στην Αγγλία η Πρωτοχρονιά ακολουθούσε άλλους ρυθ-μούς Μέχρι τον 14ο αιώνα τοποθετούνταν την 25η Δεκεμ-βρίου Μετά και μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα μετατέθη-κε την 25η Μαρτίου

Η τελευταία όπως και η 1η Μαρτίου οριζόταν για με-γάλα διαστήματα και από πολλούς Ευρωπαίους ως Πρω-τοχρονιά Ο ορισμός αυτός είχε κάποια λογική αφού ο Μάρτιος είναι ο μήνας της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου εξίσωση της ημέρας με τη νύχτα)

Είχε επίσης τη λογική της και η θέσπιση της Πρωτο-χρονιάς την 1η Σεπτεμβρίου Η ημερομηνία ήταν ταυτισμέ-νη με το άνοιγμα και την αναθεώρηση των φορολογικών καταλόγων και από την εποχή ακόμη του Μ Κωνσταντίνου άρχιζε να μετρά τότε το πολιτικό έτος των Βυζαντινών Αυτή η laquoαρχή της Ινδίκτουraquo (δεκαπενταετές σύστημα μέ-τρησης του χρόνου) θα υιοθετηθεί από την Εκκλησία και θα αποτελέσει την αφετηρία του εκκλησιαστικού έτους

Η έναρξη της νέας χρονιάς λοιπόν είτε για το πολιτικό είτε για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο στο χριστιανικό κό-σμο δεν οριζόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο από τους ίδιους λαούς την ίδια εποχή Πολύ περισσότερο δεν συνέβαινε αυτό σε όλους τους λαούς σε όλες τις ιστορικές περιόδους Ακόμη και σήμερα άλλωστε μουσουλμάνοι εβραίοι και άλλες πολλές ομάδες έχουν τη δική τους Πρωτοχρονιά

Κοινός όμως παρονομαστής ανεξαρτήτως συγκεκρι-μένης ημερομηνίας είναι ο εορτασμός της νέα χρονιάς

παντού και σε απροσδιόριστο βάθος χρόνου Η προσδοκία για καλύτερες μέρες

Αρχαία Ελλάδα και ΡώμηΑρχαϊκή και κλασική Ελλάδα Τα διάφορα ελληνι-bullκά ημερολόγια έχουν διαφορετικές πρωτοχρονιές σύμφωνα με αντίστοιχες φυσικο-θρησκευτικές γιορτές (θερινό ή χειμερινό ηλιοστάσιο εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία)

Μέσα 2ου πΧ Καθιερώνεται η 1η Ιανουαρίου ως bullέναρξη του πολιτικού ρωμαϊκού έτους που συμπί-πτει με τις γιορτές για το χειμερινό ηλιοστάσιο και τα Σατουρνάλια

Μέσα 1ου πΧ Το Ιουλιανό ημερολόγιο διατηρεί bullτην Πρωτοχρονιά κατά την 1η Ιανουαρίου

Χριστιανική εποχή4ος αιώνας Από την εποχή του Μ Κωνσταντί-bullνου το έτος στην αυτοκρατορία ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου Διατηρούνται τα προϋπάρχοντα λαϊκά πανηγύρια και οι γιορτές κατά τις καλένδες-νεομηνίες του Ιανουαρίου

Πρώτοι μεταχριστιανικοί αιώνες Η χριστιανική bullεκκλησία θεωρεί αρχή του έτους τον Ευαγγελισμό (25 Μαρτίου) Αργότερα καταδικάζει ως ειδωλο-λατρική την Πρωτοχρονιά της 1ης Ιανουαρίου Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει από την 1η Σεπτεμβρί-ου

Νέα και νεότερη περίοδοςΤέλη 16ου αιώνα Μαζί με την εισαγωγή του νέου bull(Γρηγοριανού) ημερολογίου ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ καλεί τους χριστιανούς να υιοθετήσουν ως Πρωτο-χρονιά την 1η Ιανουαρίου

17ος -19ος αιώνας Η Ευρώπη γιορτάζει πολλές bullκαι διαφορετικές πρωτοχρονιές ενώ ο κόσμος ακόμη περισσότερες

Οι διάφορες παραδόσεις δύσκολα εγκαταλείπο-bullνται

Αρχές 20ού αιώνα Γενίκευση του γιορτασμού της bullΠρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου με παράλληλη διατήρηση δύο δεκάδων άλλων βασικών ημερο-λογίων

Η 1η Ιανουαρίου δεν ήταν πάντα Πρωτοχρονιά

the most perfect of musical instrumentsthen Greek is the violin of human thoughtrdquo (Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τε-λειότερο των μουσικών οργάνων τότε Ελληνικό είναι το ldquoβιολίrdquo της ανθρώπινης σκέψης) Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερι-κανίδα συγγραφεύς ldquoακτιβίστριαrdquo και λέκτωρ] ldquoThe only way for us to become great or even inimitable if possible is to imitate the Greeksrdquo(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπου-δαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι αν αυτό είναι δυνατό είναι να μιμηθούμε τους Έλ-ληνες) Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος] ldquoWe have to admit that the whole Islam except the religion was GreekBetrayal against the Greeks by the Islamic nations equals betrayal against their own naturerdquo (Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ εκτός της θρησκείας ήταν Ελληνι-κό Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη ισούται με προδοσία ενά-ντια στην ίδια τους τη φύση) Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορι-κός λόγιος θεολόγος και πολιτικός] ldquoExcept the blind forces of nature nothing moves in this world which is not Greek in its originrdquo (Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμοπου να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του) Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορι-κός] ldquoIn the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and producehellip from the Greeks we take something more than earthly ndash almost godlikerdquo (Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμεhellip από τους Έλληνες παίρ-νουμε κάτι περισσότερο από γήινο ndash σχεδόν θεϊκό) Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Δι-πλωμάτης φιλόσοφος και λόγιος] ldquoIt is great to descent from Greece the land that gave the light to the worldrdquo (Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο) Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής] ldquoWe are children of the Greeksrdquo(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων) Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)

[Πηγή ellinikoarxeiocom]

Συνέχεια από την σελίδα 2

ldquoΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝrdquo

hellenic way Winter Solstice 2013 20

Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα Δ Σολωμός

Πόθεν αίσχοςΤους λυπάται η ψυχή μου τους εθνοπατέρες μας Λίγο ακόμη και θα με πιάναν τα

κλάματαraquo Κοίτα είπα στον εαυτό μου laquo πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι και τα φέρνουν βόλτα με τα ψίχουλα της βουλευτικής τους αποζημίωσης άντε και το μισθό του υπουργού και του πρωθυπουργούraquo Είναι πραγματικά να τους κλαίνε κι` οι ρέγκες Και να κάνουν τόσες αιματηρές οικονομίες οι βουλευτές μαςΑ Βέβαια Όλη την βδομάδα την βγάζουν με ψωμή ελιές και κρεμμύδι Μόνον την Κυριακή ε μέρα γιορτινή είναι αυτή κόβουν καμμιά ντομάτα Και μη κοιτάτε τις κυρίες τους στα γεύματα στα πάρτη και στις δεξιώσεις που τάχατες-τάχατες φορούν laquoμοντελλάκιαraquo

Όλα είναι αγορασμένα από το Μοναστηράκι δεύτερο τι δεύτερο τρίτο χέρι Ήγουν αποφόρια του κερατά Για να μην Σας γράψω ότι οι περισσότερες απ` αυτές καθαρίζουν σκάλες αξημέρωτα για να μην τις γνωρίζει ο κόσμος Ναι Αλλά έτσι με την οικονομία και τον ιδρώτα του προσώπου τους αποκτάνε ακίνητα BMW Μερσεντές τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό μετοχές και άλλες κινητές αξίες (ταχύπλοα πίνακες κλπ) Είμαι πολύ συγκινημένος που οι πατέρες του έθνους δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα της αφιλοκέρδειας και της οικονομικής περισυλλογής που έχουν επιβάλλει εδώ και κάτι χρόνια οι υπουργοί των οικονομικών Τόσο συγκινημένος είμαι που σκέπτομαι να συστήσω ερανική επιτροπή ίσως υπό την προεδρία του αρχιεπισκόπου για την οικονομικήν ενίσχυση της αναξιοπαθούς τάξης των πολιτικών μας

Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε και αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το χρήμα της εξουσίας είναι καθαρό Σκέτος τίμιος ιδρώταςΟύτε κομπίνες ούτε λοβιτούρες ούτε αρπαχτές ούτε μίζες στα δημόσια έργα ούτε διαπλοκές ούτε εκβιασμοί-και κυρίως διαφάνεια Προιόν τίμιου μόχθου το χρήμα της πάσης φύσεως ελληνικής εξουσίας Τόσου μόχθου που κάθε φορά που υπογράφεται μια σύμβαση του Δημοσίου θυμάμαι τον αείμνηστο Γεράσιμο Μαρκορά και την απλοϊκή laquo Εργασίαraquo του όπου laquoΠάντα ναι του τίμιου κόπου οι γλυκύτατοι καρποί να `ναι οι μόνοι που τ` ανθρώπου σώμα θρέφουν και ψυχή raquo

Γι`αυτό κι εγώ αποκρούω μετά βδελυγμίας τις τόσες κατηγορίες για διαπλοκή και χρηματισμό των Ελλήνων πολιτικών

Γιώργος Πετρόπουλος

Πότε καθιερώθηκε η 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους

Φαίνεται πως στην αρχαία Ελλάδα δεν γιορταζόταν η Πρωτοχρονιά καθώς για τότε μεγαλύτερη σημασία είχε η αρχή κάθε μήνα που ονομαζόταν νουμηνία Στην Αθήνα ωστό-σο μια επιγραφική μαρτυρία μας πληροφορεί για μια θρησκευτική τελετή που γινόταν στην αρχή του νέου έτους ή σωστότερα την τελευ-ταία ημέρα του απερχομένου αφορούσε όμως περιορισμένο αριθμό ατόμων Επρόκειτο για μια θυσία των απερχόμενων αξιωματούχων στον Δία Σωτήρα και την Αθηνά Σωτείρα και απέβλεπε στην εξασφάλιση της εύνοιας των θεών αυτών για τη νέα χρονιά

Μόλις στα ρωμαϊκά χρόνια και κάτω από την επίδραση της ίδιας της Ρώμης άρχισε ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς ο οποίος επε-κτάθηκε σε όλη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επομένως και στον ελληνικό χώρο Ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας που το 46 πΧ καθιέρωσε την 1η Ιανουαρίου ως αρχή του έτους κάτι που έκτοτε γνώρισε ευρεία διά-δοση στη Δύση με λιγοστές και περιορισμένες τοπικά και χρονικά εξαιρέσεις όπως πχ στην εποχή του Καρόλου του Μεγάλου (ο τελευ-ταίος επειδή συνέβη να ανεβεί στον θρόνο τα Χριστούγεννα του 800 μΧ όρισε για την επι-κράτειά του ως αρχή του χρόνου τις 25 Δεκεμ-βρίου) Στον Ιούλιο Καίσαρα και στις γνώσεις του περίφημου αστρονόμου από την Αλεξάν-δρεια Σωσιγένη τη συνδρομή του οποίου είχε ζητήσει οφείλουμε και την προσαρμογή του έτους στη διάρκεια της περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο Η σειρά των μηνών που ισχύουν σήμερα η διάρκεια και οι ονομασίες τους οφείλονται εν πολλοίς στη διορατικότητα του ρωμαίου στρατηλάτη και πολιτικού

Στην αρχαία Ελλάδα το έτος το αποτελού-σαν δώδεκα σεληνιακοί μήνες οι οποίοι είχαν συνήθως 29 και 30 ημέρες εναλλάξ (πρόκειται για τους laquoκοίλουςraquo και laquoπλήρειςraquo μήνες αντί-στοιχα των Αρχαίων) Τα όρια κάθε μήνα τα σηματοδοτούσε η εμφάνιση δύο νέων φεγγα-ριών επομένως η διάρκειά του ήταν περίπου 29 frac12 ημέρες Ωστόσο η καθιέρωση ενός έτους 354 ημερών δημιουργούσε πρόβλημα και αν δεν λαμβάνονταν μέτρα συνεχώς θα διογκω-νόταν αφού ένα ηλιακό έτος έχει 365 ημέρες Για να εκμηδενίσουν τη διαφορά αυτή πρό-σθεταν κατά διαστήματα συνήθως ανά διετία έναν εμβόλιμο μήνα διάρκειας περίπου 22-23 ημερών Πιθανότατα οι Έλληνες χρησιμοποί-ησαν ημερολογιακό έτος 12 μηνών περίπου τον 8ο αι πΧ αφού μνεία της ύπαρξής του εντοπίζεται στον Ησίοδο αν και ορισμένοι αμ-φισβητούν την αξία της μαρτυρίας αυτής

Η σχέση ανάμεσα στο ημερολογιακό έτος και στις γιορτές ήταν για τους Έλληνες στενή όπως αποδεικνύεται από το ότι τα ονόματα των περισσοτέρων μηνών τους προέρχονταν

Γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Πρωτοχρονιά

από ονομασίες γιορτών που τελούνταν κατά τους μήνες αυτούς Οι γιορτές αυτές σπάνια σχετίζονται με επεισόδια από τη ζωή των ίδιων των θεών (παράδειγμα ο μήνας Γαμηλιώνας (Ιανουάριος) κατά τον οποίο γιορταζόταν ο ιερός γάμος του Δία και της Ήρας οι ανθρώ-πινοι γάμοι θεωρούνταν επανάληψη του γά-μου αυτού) και συνήθως έχουν να κάνουν με τις αγροτικές ασχολίες που ελάμβαναν χώρα κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα και με τις οποίες ο άνθρωπος εξασφάλιζε τη σοδειά του

συνεπώς και την ύπαρξη και διαιώνισή του Το ότι σε αρκετά μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου τα ονόματα των μηνών δεν σχετίζο-νται με τις γιορτές των σημαντικότερων θεών τους αλλά συνήθως με αυτές του Απόλλωνα σημαίνει ότι στην καθιέρωσή τους πρέπει να έχει συμβάλει αποφασιστικά ένα ιερό του θεού αυτού με πανελλήνια αποδοχή όπως αποδε-δειγμένα ήταν αυτό στους Δελφούς Πηγή Έρρωσο

Page 11: hellenic way
Page 12: hellenic way
Page 13: hellenic way
Page 14: hellenic way
Page 15: hellenic way
Page 16: hellenic way
Page 17: hellenic way
Page 18: hellenic way
Page 19: hellenic way
Page 20: hellenic way