griego, español ygriego clásico
of 110
/110
Embed Size (px)
Transcript of griego, español ygriego clásico
Apología de Sócrates (Platón) – Απολογα Σωκρτους (Πλτων) griego,
español y griego clásico ε λ λ η ν ι κ , ι σ π α ν ι κ κ α ι α ρ χ
α α ε λ λ η ν ι κ
esta obra está bajo una licencia: creative commons Atribución – compartirIgual 4.0 Internacional
Αυτ το ργο χορηγεται με δεια: creative commons Αναφορ Δημιουργο – Παρμοια Διανομ 4.0 Διεθνς
GR ES
GR ES
GR ES
ΑπολογΑ ΣωκρτουΣ (Πλτων) – 396-397 πΧ
Traducción en español: nueva-acropolis.es
Diseño: cA 06.2017, espanol.gr
p.3 Sócrates, paul dupont, 1638
p.4-5 La muerte de Sócrates, Jacques louis david, 1786
p.6-7 La muerte de Sócrates, Jacques philip Joseph de Saint Quentin, 1762
p.8 Fresco de la antigua Éfeso
p.73 La muerte de Sócrates, Jacques louis david, 1764
p.74 La muerte de Sócrates, giambattista cignaroli, 1759
p.104-105 La muerte de Sócrates, giuseppe diotti, 1806
p.107 Sócrates bebiendo la cicuta, Antonio Zucchi, rA, 1767
p.108 Conium maculatum L., Köhler's Medizinal-pflanzen, 1883
p.109 didier descouens, 2012
p.110 Sócrates, Mármol pentélico, tipo del herma de piazza Venezia, rome
APOLOGÍA PLATÓN de Sócrates
griego, español y griego clásico ε λ λ η ν ι κ , ι σ π α ν ι κ κ α ι α ρ χ α α ε λ λ η ν ι κ
ApologíA:
1. Discurso principal [17a - 35d] 9 Το πρτο μρος της απολογας
el VeredIcto: el jurado, sin embargo, lo encuentra culpable por 281 votos a 221.
Η ετυμΗγορΑ: απ τους 501 δικαστς, καταδικαστικ ψφισαν οι 280, εν αθωωτικ οι 221.
2. Después del veredicto [35e - 38b] 57 Μετ την ετυμηγορα
lA SentencIA:360 vjueces otaron por la sentencia a muerte, y solo 141 votaron en favor de la multa de 3.000 dracmas.
Η τελικ ΑπφΑΣΗ: η καταδκη σε θνατο με ψφους 360 ναντι 141, που πρτειναν χρηματικ ποιν των 3.000 δραχμν.
3. luego de la sentencia [35e - 38b] 63 Μετ την καταδικαστικ απφαση
Texto en griego clásico 75 Το κεμενο στα αρχαιοελληνικ
platón, escribe sobre los últimos momentos de su maestro (Fedón) 106
Ο Πλτων περιγρφει τις τελευταες στιγμς του δασκλου του (Φαδων)
la planta que mató a Sócrates 108 Το φυτ που σκτωσε τον Σωκρτη
APOLOGÍA PLATÓN de Sócrates
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
Discurso principal
no sé, atenienses, la sensación que habéis experimentado por las pala- bras de mis acusadores. ciertamente, bajo su efecto, incluso yo mismo he estado a punto de no reconocerme; tan persuasivamente hablaban. Sin embargo, por así decirlo, no han di- cho nada verdadero. de las muchas mentiras que han urdido, una me causó especial extrañeza, aquella en la que decían que teníais que preca- veros de ser engañados por mí por- que, dicen ellos, soy hábil para hablar.
en efecto, no sentir vergüenza de que inmediatamente les voy a contradecir con la realidad cuando de ningún modo me muestre hábil para hablar, eso me ha parecido en ellos lo más falto de vergüenza, si no es que acaso éstos llaman hábil para hablar al que dice la verdad. pues, si es eso lo que dicen, yo estaría de acuerdo en que soy orador, pero no al modo de ellos. en efecto, como digo, éstos han dicho poco o nada verdadero. en cambio, vosotros vais a oír de mí toda la ver- dad. cierta mente, por Zeus, atenien- ses, no oiréis bellas frases, como las de éstos, adornadas cuidadosamente
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 9
GR ES
GR ES
GR ES
Το πρΤο μρος Της απολογας
Δεν ξρω, νδρες Αθηναοι, αν οι κα- τγορο μου σας επηρασαν. Γιατ κι εμνα, λγο ακμα και θα με καναν να ξεχσω ποιος εμαι. Τσο πει- στικ μιλοσαν. Αν και, εδ που τα λμε, δεν επαν τποτα το αληθιν. Πιο μεγλη εντπωση μως απ λα τα ψματα που επαν μου κανε αυτ: που λεγαν τι πρπει να με προσχετε, για να μην σας εξαπα- τσω επειδ εμαι τχα δεινς ρ- τορας.
Αυτ μου φνηκε το πιο αδιντροπο ψμα, γιατ εναι ββαιο τι θα δια- ψευσθον ευθς αμσως μπρακτα, καθς θα αποδειχθε τι δεν εμαι τρομερς στο να μιλω, εκτς αν αυ- το λνε δειν ρτορα ποιον λει την αλθεια. Αν λοιπν θλουν να πουν αυτ θα συμφωνοσα πως ε- μαι ρτορας, αλλ χι με τον τρπο το δικ τους. τσι λοιπν σας λω, αυτο επαν, ελχιστα και καθλου, την αλθεια, εσες μως απ εμνα θα την ακοσετε ολκληρη. χι, μα το Δα, νδρες Αθηναοι με δημηγο- ρες σαν τις δικς τους, οτε καλλω- πισμνα λγια με κομψς φρσεις
con expresiones y vocablos, sino que vais a oír frases dichas al azar con las palabras que me vengan a la boca; porque estoy seguro de que es justo lo que digo, y ninguno de vosotros espere otra cosa. pues, por supuesto, tampoco sería adecuado, a esta edad mía, presentarme ante vosotros como un jovenzuelo que modela sus discur- sos. Además y muy seriamente, ate- nienses, os suplico y pido que si me oís hacer mi defensa con las mismas expresiones que acostumbro a usar, bien en el ágora, encima de las mesas de los cambistas, donde muchos de vosotros me habéis oído, bien en otras partes, que no os cause extra- ñeza, ni protestéis por ello.
en efecto, la situación es ésta. Ahora, por primera vez, comparezco ante un tribunal a mis setenta años. Sim- plemente, soy ajeno al modo de ex- presarse aquí. del mismo modo que si, en realidad, fuera extranjero me consentiríais, por supuesto, que ha- blara con el acento y manera en los que me hubiera educado, también ahora os pido como algo justo, según me parece a mí, que me permitáis mi manera de expresarme –quizá podría ser peor, quizá mejor– y consideréis y pongáis atención solamente a si
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr10
GR ES
GR ES
GR ES
και λξεις. Αλλ θα ακοσετε τα σω- στ λγια, πως μου ρθουν στο μυαλ, γιατ πιστεω τι εναι δκαια σα λγω. Και κανες σας να μην πε- ριμνει τποτε λλο. Γιατ δεν εναι σωστ, νδρες, σε αυτν την ηλικα που βρσκομαι, να ρθω σε σας πλ- θοντας μορφα λγια σαν να μουν νεαρς. Και πρπει να σας ζητσω, νδρες Αθηναοι, μια χρη απ εσς. Αν με ακοσετε να μιλω με τα δια λγια που χω συνηθσει να μιλω και στην αγορ και στα τραπζια, να μην απορσετε και να μην θορυβη- θετε.
Γιατ συμβανει αυτ: Αν και εμαι εβδομντα χρονν για πρτη φορ ανεβανω σε βμα δικαστηρου. Δεν ξρω λοιπν την τχνη της γλσσας που χρησιμοποιετε εδ. τσι λοι- πν, πως εν πραγματικ μουν ξ- νος θα μου συγχωροσατε το τι θα μλαγα με τη γλσσα και με τον τρπο που θα εχα ανατραφε, τσι και τρα αυτ ακριβς σας ζητ, γιατ αυτ εναι δκαιο, να με αφ- σετε να εκφραστ με τον τρπο που θλω, σως ωραα, σως σχημα, μως εσες τοτο να προσχετε και
digo cosas justas o no. Éste es el de- ber del juez, el del orador, decir la verdad. ciertamente, atenienses, es justo que yo me defienda, en primer lugar, frente a las primeras acusacio- nes falsas contra mí y a los primeros acusadores; después, frente a las úl- timas, y a los últimos.
en efecto, desde antiguo y durante ya muchos años, han surgido ante vosotros muchos acusadores míos, sin decir verdad alguna, a quienes temo yo más que a Ánito y los suyos, aun siendo también éstos temibles. pero lo son más, atenienses, los que tomándoos a muchos de vosotros desde niños os persuadían y me acu- saban mentirosamente, diciendo que hay un cierto Sócrates, sabio, que se ocupa de las cosas celestes, que in- vestiga todo lo que hay bajo la tierra y que hace más fuerte el argumento más débil.
Éstos, atenienses, los que han exten- dido esta fama, son los temibles acu- sadores míos, pues los oyentes con-
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 11
GR ES
GR ES
GR ES
να χετε στο νου σας, αν μιλω δ- καια χι. Γιατ αυτ εναι του δικα- στ η αρετ, του ρτορα δε εναι να λγει τα αληθιν. Πρτα λοιπν ε- ναι σωστ να απολογηθ, νδρες Αθηναοι, για τις παλιτερες κατηγο- ρες που επαν για μνα δικα οι πρτοι μου κατγοροι, και μετ για τις επμενες και τους επμενους κα- τηγρους.
Γιατ πολλο κατγορο μου ρθαν σε σας και στα περασμνα χρνια, χωρς να λνε τποτα το αληθιν, και τους οποους εγ φοβμαι περισστερο παρ αυτος που βρσκονται τρα γρω απ τον νυτο, αν και αυτο εδ εναι αρκετ επικνδυνοι με τον τρπο τους. Αλλ εκενοι, οι παλιο, εναι φοβερτεροι, νδρες, οι οποοι αφο παρλαβαν πολλος απ εσς απ παιδι ακμη, σας πειθαν και με κατηγοροσαν χωρς να λνε κα- μι αλθεια, τι τχα υπρχει κ- ποιος Σωκρτης, σοφς νδρας, που ασχολεται με τα ουρνια φαινμενα και χει ψξει λα σα βρσκονται κτω απ τη γη, και κνει τα δικα λγια να φανονται δκαια.
Αυτο, νδρες Αθηναοι, που χουν διαδσει αυτ τη φμη, αυτο εναι οι πιο φοβερο μου κατγοροι. Γιατ
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr12
GR ES
GR ES
GR ES
σοι τους ακονε νομζουν τι αυτο που αναζητον αυτ τα πργματα δεν πιστεουν τι υπρχουν θεο. πειτα αυτο οι κατγοροι εναι πολ- λο και με κατηγορον επ πολλ χρνια, και ακμη αυτ τα λεγαν σε σας ταν σασταν σε μια ηλικα που εκολα τους πιστεατε, επειδ πολ- λο απ εσς σασταν παιδι, και μλιστα μερικο μωρ. Και κατηγο- ροσαν ναν απντα που δεν μπο- ροσε να απολογηθε για καμι κα- τηγορα. Το πιο παρλογο απ λα εναι τι οτε τα ονματ τους δεν γνωρζω να πω εκτς απ κποιον ποιητ κωμωδιν. σοι δε με χουν διαβλλει απ φθνο και σας πει- θαν, και σοι χοντας οι διοι πεισθε μετ πειθαν κι λλους, αυτο εναι πολ δσκολο να αντιμετωπισθον. Γιατ δεν μπορ οτε να φρω εδ κανναν απ αυτος οτε να τον ελγξω αλλ πρπει να απολογο- μαι σαν να παλεω με σκις και να κνω ερωτσεις χωρς να παρνω απντηση. Θεωρστε λοιπν κι εσες, σαν δεδομενο, αυτ που λω κι εγ, τι οι κατγορο μου εναι δυο ειδν, αυτο που με κατηγρη- σαν τρα τελευταα, κι εκενοι που με κατηγορον απ παλι, για τους οποους σας μλησα πριν λγο.
pues también vosotros les habéis oído acusarme anteriormente y mu- cho más que a estos últimos. dicho esto, hay que hacer ya la defensa, atenienses, e intentar arrancar de vosotros, en tan poco tiempo, esa mala opinión que vosotros habéis ad- quirido durante un tiempo tan largo.
Quisiera que esto resultara así, si es mejor para vosotros y para mí, y con- seguir algo con mi defensa, pero pienso que es difícil y de ningún modo me pasa inadvertida esta difi- cultad. Sin embargo, que vaya esto por donde al dios le sea grato, debo obedecer a la ley y hacer mi defensa. recojamos, pues, desde el comienzo cuál es la acusación a partir de la que ha nacido esa opinión sobre mí, por la que Meleto, dándole crédito tam- bién, ha presentado esta acusación pública. Veamos, ¿con qué palabras me calumniaban los tergiversadores? como si, en efecto, se tratara de acu- sadores legales, hay que dar lectura a su acusación jurada. «Sócrates co- mete delito y se mete en lo que no debe al investigar las cosas subterrá-
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 13
GR ES
GR ES
GR ES
Και να καταλβετε τι για εκενους πρτα πρπει να απολογηθ, γιατ κι εσες εκενους εχατε ακοσει πρτα να με κατηγορον, και μλι- στα για πολ περισστερο καιρ, απ’ τι αυτο εδ οι πρσφατοι. Ας ε- ναι. Πρπει λοιπν, νδρες Αθηναοι, να απολογηθ και να επιχειρσω να εξαφανσω την ψετικη κατηγορα που τσο πολ χρνο ακογατε για μνα, μσα σε τσο λγο χρνο που χω στη διθεσ μου.
Θα θελα λοιπν να γνει τσι, αν το θεωρετε σωστ και για σας και για μνα, και να απολογηθ με επιτυχα. Ξρω μως τι εναι δσκολο και βλπω αρκετ καλ γιατ. Ας γνει μως πως θλει ο θες. Εγ πρπει να υπακοσω στο νμο και να απο- λογηθ. Ας εξετσουμε λοιπν απ την αρχ ποια εναι η κατηγορα απ την οποα ξεκνησε η διαβολ εναν- τον μου, στην οποα πιστεοντας ο Μλητος κανε αυτ την καταγγελα. Ας δομε τι λεγαν οι κατγορο μου εκενοι. Πρπει λοιπν, σαν να ταν αληθινο κατγοροι, να σας δια- βσω το κατηγορητρι τους. «Ο Σωκρτης εναι νοχος και ερευν ψχνοντας αυτ που βρσκονται κτω απ τη γη και στον ουραν, επσης κνει τον δικο λγο να φα-
neas y celestes, al hacer más fuerte el argumento más débil y al enseñar estas mismas cosas a otros».
es así, poco más o menos. en efecto, también en la comedia de Aristófa- nes veríais vosotros a cierto Sócrates que era llevado de un lado a otro afirmando que volaba y diciendo otras muchas necedades sobre las que yo no entiendo ni mucho ni poco. Y no hablo con la intención de me- nospreciar este tipo de conocimien- tos, si alguien es sabio acerca de tales cosas, no sea que Meleto me entable proceso con esta acusación, sino que yo no tengo nada que ver con tales cosas, atenienses.
presento como testigos a la mayor parte de vosotros y os pido que cuan- tos me habéis oído dialogar alguna vez os informéis unos a otros y os lo deis a conocer; muchos de vosotros estáis en esta situación. en efecto, informaos unos con otros de si algu- no de vosotros me-oyó jamás dialo- gar poco o mucho acerca de estos temas. de aquí conoceréis que tam- bién son del mismo modo las demás cosas que acerca de mí la mayoría dice. pero no hay nada de esto, y si habéis oído a alguien decir que yo
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr14
GR ES
GR ES
GR ES
νεται δκαιος, και αυτ τα διδσκει και σε λλους».
Κπως τσι εναι. Γιατ αυτ βλπετε και σεις οι διοι στην κωμωδα του Αριστοφνη, δηλαδ κποιον Σω- κρτη να περιφρεται εκε, να συ- ζητ, να αεροβατε και να φλυαρε, πργματα για τα οποα εγ δεν χω την παραμικρ ιδα. Και δεν τα λω αυτ για να υποτιμσω την επιστμη αυτ, αν κποιος εναι σοφς σε τ- τοια ζητματα – οτε ββαια για να αποφγω αυτς τις κατηγορες του Μελτου – αλλ επειδ εγ, νδρες Αθηναοι, δεν χω καμι σχση με αυτ.
χω για μρτυρες τους περισστε- ρους απ εσς, και σας παρακαλ να πληροφορσετε ο νας τον λλον και να μιλσουν σοι με κουσαν ποτ να συζητω. Και υπρχουν πολλο ανμεσ σας ττοιοι. Πετε λοιπν μεταξ σας, αν κανες απ σας με κουσε να συζητω ποτ, στω και για λγο, γι’ αυτ τα θ- ματα. Και απ’ αυτ θα καταλβετε τι ττοιου εδους εναι και τα λλα που λει για μνα ο κσμος. Τποτα μως απ αυτ δεν εναι αλθεια οτε και αυτ αν το ακοσατε εναι
intento educar a los hombres y que cobro dinero, tampoco esto es ver- dad.
pues también a mí me parece que es hermoso que alguien sea capaz de educar a los hombres como gorgias de leontinos, pródico de ceos e Hi- pias de Élide. cada uno de éstos, ate- nienses, yendo de una ciudad a otra, persuaden a los jóvenes –a quienes les es posible recibir lecciones, gra- tuitamente del que quieran de sus conciudadanos– a que abandonen las lecciones de éstos y reciban las suyas pagándoles dinero y debiéndoles agradecimiento.
por otra parte, está aquí otro sabio, natural de paros, que me he entera- do de que se halla en nuestra ciudad. Me encontré casualmente al hombre que ha pagado a los sofistas más di- nero que todos los otros juntos, ca- lias, el hijo de Hipónico. A éste le pre- gunté –pues tiene dos hijos: – «callas, le dije, si tus dos hijos fue-
ran potros o becerros, tendríamos que tomar un cuidador de ellos y
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 15
GR ES
GR ES
GR ES
αληθιν, τι δηλαδ εγ εκπαιδεω ανθρπους και παρνω χρματα γι’ αυτ τη δουλει.
Παρλο που και αυτ μου φανεται τι εναι καλ, αν δηλαδ κποιος εναι ικανς να εκπαιδεσει ανθρ- πους, πως ο Γοργας, ο Λεοντνος και ο Πρδικος ο Κεος και ο Ιππας ο Ηλεος. Γιατ ο καθνας απ αυτος νδρες Αθηναοι, μπορε, πηγανον- τας απ πλη σε πλη, να πεθει τους νους –οι οποοι χουν την δυνατ- τητα, χωρς να πληρσουν τποτα να συναναστρφονται οποιονδ- ποτε θλουν απ τους συμπολτες τους– να αφνουν τις παρες τους για να συναναστρφονται αυτος, πληρνοντας χρματα, και να τους χρωστον απ πνω και ευγνωμο- σνη.
Επσης υπρχει κι νας λλος ν- δρας σοφς εδ, απ την Προ κα- ταγμενος, που μαθα τι βρσκεται στην πλη μας. τυχε κποτε να συ- ναντσω κποιον νθρωπο που χει πληρσει στους σοφιστς πολ πε- ρισστερα χρματα απ σα λοι οι λλοι μαζ, τον Καλλα του Ιππον- κου. Τον ρτησα λοιπν, επειδ χει και δυο γιους: – Καλλα, αν αντ για τους δυο γιους
– «claro que sí», dijo él. – «¿Quién, de dónde es, por cuánto
enseña?», dije yo. – «oh Sócrates –dijo él; eveno, de
paros, por cinco minas».
Y yo consideré feliz a eveno, si verda - dera mente posee ese arte y enseña tan convenientemente. en cuanto a mí, pre sumiría y me jactaría, si supie- ra estas cosas, pero no las sé, ate- nienses. Quizá alguno de vosotros objetaría: «pero, Sócrates, ¿cuál es tu situación, de dónde han nacido esas tergiversaciones? pues, sin duda, no ocupándote tú en cosa más
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr16
GR ES
GR ES
GR ES
σου εχες δυο πουλρια δυο μο- σχαρκια, δεν θα ταν δσκολο να βρομε σε ποιον να τα εμπι- στευτομε και ποιον να μισθ- σουμε για να μεγαλσουν με τον καλτερο δυνατ τρπο. Θα ταν κποιος εκπαιδευτς αλγων κποιος κτηματας. Τρα μως που πρκειται για ανθρπους, σε ποιον πρκειται να τους εμπιστευ- τες; Ποιος εναι γνστης αυτς της αρετς, που ταιριζει στον ν- θρωπο και στον πολτη; Φαντζο- μαι τι θα χεις σκεφτε, αφο χεις παιδι. Υπρχει κποιος κα- τλληλος χι;
– Και ββαια, μου επε. – Ποιος εναι, του επα. Απ πο κα-
τγεται; Και με πσα χρματα δι- δσκει;
– Ο Εηνος, απντησε, Σωκρτη, απ την Προ, με πντε μνες.
Κι εγ μακρισα τον Εηνο, αν ν- τως κατχει αυτν την τχνη και δι- δσκει τσο καλ. Εγ ο διος θα υπερηφανευμουν πολ αν εχα δε- ξιτητες και γνσεις ττοιου εδους. Αλλ δεν χω, νδρες Αθηναοι. Θα με ρωτοσε σως κποιος απ σας: «Μα Σωκρτη, εσ με τι ασχολεσαι; Πως γεννθηκαν αυτς οι κατηγο- ρες εναντον σου; Γιατ ββαια αν
notable que los demás, no hubiera surgido seguidamente tal fama y re- nombre, a no ser que hicieras algo distinto de lo que hace la mayoría. dinos, pues, qué es ello, a fin de que nosotros no juzguemos a la ligera.»
pienso que el que hable así dice pa- labras justas y yo voy a intentar dar a conocer qué es, realmente, lo que me ha hecho este renombre y esta fama. oíd, pues. tal vez va a parecer a alguno de vosotros que bromeo. Sin embargo, sabed bien que os voy a decir toda la verdad. en efecto, ate- nienses, yo no he adquirido este re- nombre por otra razón que por cierta sabiduría. ¿Qué sabiduría es esa? la que, tal vez, es sabiduría propia del hombre; pues en realidad es proba- ble que yo sea sabio respecto a ésta.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 17
GR ES
GR ES
GR ES
δεν σε απασχολοσαν πργματα που δεν απασχολον λλους δεν θα δημιουργοσες τση φμη, οτε θα γινταν τσος λγος για σνα, αν δεν κανες πργματα που οι πολλο δεν τα κνουν. Πες μας λοιπν τι εναι αυτ, για να μην υποθτουμε εμες διφορα πργματα για σνα».
Μου φανεται τι σωστ θα μιλοσε ποιος λεγε αυτ, και θα προσπα- θσω κι εγ να βρω τι εναι αυτ που δημιοργησε τη φμη μου και τις εναντον μου κατηγορες. Ακοτε λοιπν προσεκτικ. σως φανε σε μερικος απ εσς τι αστειεομαι. Να ξρετε καλ μως τι θα σας πω λη την αλθεια. Εγ λοιπν, νδρες Αθηναοι, απκτησα αυτ το νομα απ’ τη σοφα μου και μνο. Και ποια εναι αυτ η σοφα; Αυτ που εναι, νομζω, η ανθρπινη σοφα. Πργ- ματι σως να την κατχω αυτ τη σο- φα. Εν αυτο, για τους οποους μι- λοσα πριν λγο, εναι σοφο με μια σοφα αντερη απ την ανθρπινη, αλλις δεν ξρω τι να πω.
Éstos, de los que hablaba hace un mo- mento, quizá sean sabios respecto a una sabiduría mayor que la propia de un hombre o no sé cómo calificarla. Hablo así, porque yo no conozco esa sabiduría, y el que lo afirme miente y habla en favor de mi falsa reputación. Atenienses, no protestéis ni aunque parezca que digo algo presuntuoso; las palabras que voy a decir no son mías, sino que voy a remitir al que las dijo, digno de crédito para vosotros. de mi sabiduría, si hay alguna y cuál es, os voy a presentar como testigo al dios que está en delfos. en efecto, conocíais sin duda a Querefonte.
Éste era amigo mío desde la juventud y adepto al partido democrático, fue al destierro y regresó con vosotros. Y ya sabéis cómo era Querefonte, qué vehemente para lo que empren- día. pues bien, una vez fue a delfos y tuvo la audacia de preguntar al orá- culo esto –pero como he dicho, no protestéis, atenienses– preguntó si había alguien más sabio que yo. la pitia le respondió que nadie era más sabio. Acerca de esto os dará testi- monio aquí este hermano suyo, pues- to que él ha muerto.
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr18
GR ES
GR ES
GR ES
Γιατ εγ δεν τη γνωρζω αυτ τη σοφα, τη δικ τους, και ποιος ισχυ- ρζεται το αντθετο λει ψματα και το κνει για να με διαβλει. Και μην διαμαρτυρηθετε με φωνς, νδρες Αθηναοι, αν σας φανε τι σας λω κτι υπερβολικ. Γιατ δεν εναι δικ μου τα λγια που θα πω αλλ κ- ποιου πολ αξιπιστου. Γιατ της δι- κς μου σοφας, αν χω κποια σο- φα, ποια κι αν εναι, θα πα ρου - σισω για μρτυρα τον θε των Δελ- φν. Γνωρζετε ββαια τον Χαιρε- φντα.
Αυτς ταν παιδικς μου φλος και ταν και δικς σας φλος, του λαο, και εχε εξοριστε ττε μαζ σας, και ξαναγρισε μαζ σας εδ. Και ξρετε ββαια τι χαρακτρα εχε ο Χαιρε- φντας, πσο υπερβολικς ταν σε ,τι κανε. Κποτε λοιπν που πγε στους Δελφος, τλμησε να ρωτσει το μαντεο το εξς: –γι’ αυτ που θα πω μην βλετε τις φωνς, νδρες– ρτησε λοιπν αν υπρχει κποιος σοφτερος απ μνα. Απντησε ττε η Πυθα τι καννας δεν εναι σοφ- τερος. Και γι’ αυτ τα πργματα εναι μρτυρας αυτς εδ, ο αδελφς του, γιατ εκενος χει πεθνει.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 19
GR ES
GR ES
GR ES
Προσξτε τρα γιατ σας τα λω αυτ. Γιατ πρκειται να σας εξηγσω πως γεννθηκε η ψετικη κατηγορα εναντον μου. ταν τα κουσα λοιπν αυτ, σκφτηκα τσι: «Τι εναι αυτ που λει ο θες και τι να εννοε; Γιατ εγ ξρω πως δεν εμαι καθλου σο- φς. Τι λει λοιπν πως εμαι πιο σο- φς απ’ λους; Δεν μπορε ββαια να λει ψματα. Δεν εναι δυνατν αυτ». Και για πολν καιρ αποροσα τι θελε να πει. Πολ αργτερα ρ- χισα να εξετζω το ζτημα με τον τρπο που θα σας πω. Πγα σε κ- ποιον απ’ αυτος που θεωρονται σο- φο, γιατ σως εκε θα μποροσα να ελγξω το μαντεο και να πω στον χρησμ: «Αυτς εδ εναι σοφτερος απ μνα, εν εσ επες τι εγ ε- μαι». Εξετζοντς τον λοιπν σε β- θος αυτν –δεν χρειζεται να πω το νομ του, ταν κποιος απ τους πο- λιτικος– εξετζοντς τον λοιπν και συζητντας μαζ του, παθα το εξς, νδρες Αθηναοι: μου φνηκε τι αυ- τς ο νδρας φαινταν σοφς και σε πολλος λλους ανθρπους και προ- παντς στον εαυτ του, εν δεν ταν. Και πειτα προσπαθοσα να του απο- δεξω τι νμιζε πως ταν σοφς, εν δεν ταν. Μ’ αυτν τον τρπο μως με αντιπθησε και αυτς και πολλο απ τους παρντες.
Al retirarme de allí razonaba a solas que yo era más sabio que aquel hom- bre. es probable que ni uno ni otro sepamos nada que tenga valor, pero este hombre cree saber algo y no lo sabe, en cambio yo, así como, en efecto, no sé, tampoco creo saber. parece, pues, que al menos soy más sabio que él en esta misma pe - queñez, en que lo que no sé tampoco creo saberlo. A continu ación me en- caminé hacia otro de los que pare- cían ser más sabios que aquél y saqué la misma impresión, y también allí me gané la enemistad de él y de mu- chos de los presentes.
después de esto, iba ya uno tras otro, sintiéndome disgustado y temiendo que me ganaba enemistades, pero, sin embargo, me parecía necesario dar la mayor importancia al dios. de- bía yo, en efecto, encaminarme, in- dagando qué quería decir el oráculo, hacia todos los que parecieran saber algo.
Y, por el perro, atenienses –pues es preciso decir la verdad ante voso- tros– que tuve la siguiente impresión. Me pareció que los de mayor reputa-
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr20
GR ES
GR ES
GR ES
Εγ λοιπν καθς φευγα σκεφτ- μουν τι: απ’ αυτν τον νθρωπο εγ εμαι σοφτερος. Γιατ, πως φανεται, καννας απ τους δο μας δεν γνωρζει τποτα σπουδαο. μως αυτς νομζει τι γνωρζει εν δεν γνωρζει. Εν εγ δεν γνω- ρζω ββαια τποτα, αλλ οτε και νομζω τι γνωρζω. Φανεται τι απ εκενον, γι’ αυτν ακριβς το λγο, εμαι λγο σοφτερος, γιατ εκενα που δεν γνωρζω δεν νομζω τι τα γνωρζω. Μετ πγα σε κ- ποιον λλον, απ εκενους που θε- ωρονται σοφτεροι απ’ αυτν, και κατλαβα τι συμβανει και μ’ αυτν ακριβς το διο. τσι με αντιπθησε κι εκενος και πολλο λλοι.
Μετ απ’ αυτ συνχισα να πηγανω και σε λλους, παρ’ λο που νιωθα – και λυπμουν, και φοβμουν– πως γι- νμουν μισητς, ωστσο μου φαιν- ταν τι ταν αναγκαο να προτιμσω να ερευνσω τα λγια του θεο. πρεπε λοιπν να πω, εξετζοντας τι θλει να πει ο χρησμς, σε λους που θεωρονταν τι γνωρζουν κτι.
Και μα τον κνα, νδρες Αθηναοι – γιατ πρπει να σας πω την αλθεια– να τι μου συνβη: Οι πιο φημισμνοι μου φνηκαν να ξρουν σχεδν τα
ción estaban casi carentes de lo más importante para el que investiga se- gún el dios; en cambio, otros que pa- recían inferiores estaban mejor do- tados para el buen juicio. Sin duda, es necesario que os haga ver mi ca- mino errante, como condenado a cier- tos trabajos, a fin de que el oráculo fuera irrefutable para mí. en efecto, tras los políticos me encaminé hacia los poetas, los de tragedias, los de di- tirambos y los demás, en la idea de que allí me encontraría mani - fiestamente más ignorante que aqué- llos. Así pues, tomando los poemas suyos que me parecían mejor realiza- dos, les iba preguntando qué querían decir, para, al mismo tiempo, apren- der yo también algo de ellos. pues bien, me resisto por vergüenza a de- ciros la verdad, atenienses. Sin em- bargo, hay que decirla.
por así decir, casi todos los presentes podían hablar mejor que ellos sobre los poemas que ellos habían com- puesto. Así pues, también respecto a los poetas me di cuenta, en poco tiempo, de que no hacían por sabi- duría lo que hacían, sino por ciertas dotes naturales y en estado de ins- piración como los adivinos y los que recitan los oráculos.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 21
GR ES
GR ES
GR ES
λιγτερα, ταν τους εξταζα σμ- φωνα με τα λγια του θεο, εν λ- λοι, που φανονταν καττεροι, ταν πιο συνετο νδρες. Πρπει λοιπν αυτ την περιπλνησ μου να σας τη διηγηθ, σαν θλους που κατρ- θωσα να πραγματοποισω, για να μην αφσω ανεπιβεβαωτο το χρη- σμ. Μετ λοιπν απ τους πολιτι- κος, πγα στους ποιητς, κι εκενους των τραγωδιν κι εκενους των δι- θυρμβων και τους λλους, με σκοπ να πισω εδ τον εαυτ μου να εμαι αμαθστερος απ’ αυτος. Φρνοντας λοιπν μαζ μου εκενα απ τα ποι- ματ τους που μου φαινταν τι τα χουν δουλψει περισστερο, τους ζητοσα να μου εξηγσουν τι λνε, για να μθω ταυτχρονα και κτι απ’ αυτος. Ντρπομαι λοιπν να σας πω, νδρες, την αλθεια. Πρπει μως να σας την πω.
Με λγα λγια, σχεδν λοι σοι ε- ναι παρντες θα μποροσαν να μι- λσουν καλτερα για τα ργα τους απ’ αυτος τους διους. Δεν ργησα να αντιληφθ τι και για τους ποι- ητς ισχει αυτ εδ, τι δηλαδ δεν δημιουργον με τη σοφα, αλλ με κποιο φυσικ χρισμα, με κ- ποια μπνευση ανλογη μ’ εκενη των μντεων και των χρησμωδν.
en efecto, también éstos dicen mu- chas cosas hermosas, pero no saben nada de lo que dicen. Una inspiración semejante me pareció a mí que ex- perimentaban también los poetas, y al mismo tiempo me di cuenta de que ellos, a causa de la poesía, creían también ser sabios respecto a las de- más cosas sobre las que no lo eran. Así pues, me alejé también de allí creyendo que les superaba en lo mis- mo que a los políticos. en último lu- gar, me encaminé hacia los artesa- nos. era consciente de que yo, por así decirlo, no sabía nada, en cambio estaba seguro de que encontraría a éstos con muchos y bellos conoci- mientos.
Y en esto no me equivoqué, pues sa- bían cosas que yo no sabía y, en ello, eran más sabios que yo. pero, ate- nienses, me pareció a mí que tam- bién los buenos artesanos incurrían en el mismo error que los poetas: por el hecho de que realizaban ade- cuadamente su arte, cada uno de ellos estimaba que era muy sabio también respecto a las demás cosas, incluso las más importantes, y ese error velaba su sabiduría.
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr22
GR ES
GR ES
GR ES
Γιατ πργματι αυτο λνε πολλ και καλ, αλλ δεν γνωρζουν τποτα γι’ αυτ που λνε. Αυτ μου φανεται τι χουν πθει και οι ποιητς. Και ταυτχρονα κατλαβα τι εξαιτας του ποιητικο τους ταλντου νομ- ζουν τι και στα λλα εναι οι πιο σο- φο απ τους ανθρπους, εν δεν εναι. φυγα λοιπν και απ εκε με τη σκψη τι χω το διο πλεον- κτημα απναντ το&
esta obra está bajo una licencia: creative commons Atribución – compartirIgual 4.0 Internacional
Αυτ το ργο χορηγεται με δεια: creative commons Αναφορ Δημιουργο – Παρμοια Διανομ 4.0 Διεθνς
GR ES
GR ES
GR ES
ΑπολογΑ ΣωκρτουΣ (Πλτων) – 396-397 πΧ
Traducción en español: nueva-acropolis.es
Diseño: cA 06.2017, espanol.gr
p.3 Sócrates, paul dupont, 1638
p.4-5 La muerte de Sócrates, Jacques louis david, 1786
p.6-7 La muerte de Sócrates, Jacques philip Joseph de Saint Quentin, 1762
p.8 Fresco de la antigua Éfeso
p.73 La muerte de Sócrates, Jacques louis david, 1764
p.74 La muerte de Sócrates, giambattista cignaroli, 1759
p.104-105 La muerte de Sócrates, giuseppe diotti, 1806
p.107 Sócrates bebiendo la cicuta, Antonio Zucchi, rA, 1767
p.108 Conium maculatum L., Köhler's Medizinal-pflanzen, 1883
p.109 didier descouens, 2012
p.110 Sócrates, Mármol pentélico, tipo del herma de piazza Venezia, rome
APOLOGÍA PLATÓN de Sócrates
griego, español y griego clásico ε λ λ η ν ι κ , ι σ π α ν ι κ κ α ι α ρ χ α α ε λ λ η ν ι κ
ApologíA:
1. Discurso principal [17a - 35d] 9 Το πρτο μρος της απολογας
el VeredIcto: el jurado, sin embargo, lo encuentra culpable por 281 votos a 221.
Η ετυμΗγορΑ: απ τους 501 δικαστς, καταδικαστικ ψφισαν οι 280, εν αθωωτικ οι 221.
2. Después del veredicto [35e - 38b] 57 Μετ την ετυμηγορα
lA SentencIA:360 vjueces otaron por la sentencia a muerte, y solo 141 votaron en favor de la multa de 3.000 dracmas.
Η τελικ ΑπφΑΣΗ: η καταδκη σε θνατο με ψφους 360 ναντι 141, που πρτειναν χρηματικ ποιν των 3.000 δραχμν.
3. luego de la sentencia [35e - 38b] 63 Μετ την καταδικαστικ απφαση
Texto en griego clásico 75 Το κεμενο στα αρχαιοελληνικ
platón, escribe sobre los últimos momentos de su maestro (Fedón) 106
Ο Πλτων περιγρφει τις τελευταες στιγμς του δασκλου του (Φαδων)
la planta que mató a Sócrates 108 Το φυτ που σκτωσε τον Σωκρτη
APOLOGÍA PLATÓN de Sócrates
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
GR ES
Discurso principal
no sé, atenienses, la sensación que habéis experimentado por las pala- bras de mis acusadores. ciertamente, bajo su efecto, incluso yo mismo he estado a punto de no reconocerme; tan persuasivamente hablaban. Sin embargo, por así decirlo, no han di- cho nada verdadero. de las muchas mentiras que han urdido, una me causó especial extrañeza, aquella en la que decían que teníais que preca- veros de ser engañados por mí por- que, dicen ellos, soy hábil para hablar.
en efecto, no sentir vergüenza de que inmediatamente les voy a contradecir con la realidad cuando de ningún modo me muestre hábil para hablar, eso me ha parecido en ellos lo más falto de vergüenza, si no es que acaso éstos llaman hábil para hablar al que dice la verdad. pues, si es eso lo que dicen, yo estaría de acuerdo en que soy orador, pero no al modo de ellos. en efecto, como digo, éstos han dicho poco o nada verdadero. en cambio, vosotros vais a oír de mí toda la ver- dad. cierta mente, por Zeus, atenien- ses, no oiréis bellas frases, como las de éstos, adornadas cuidadosamente
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 9
GR ES
GR ES
GR ES
Το πρΤο μρος Της απολογας
Δεν ξρω, νδρες Αθηναοι, αν οι κα- τγορο μου σας επηρασαν. Γιατ κι εμνα, λγο ακμα και θα με καναν να ξεχσω ποιος εμαι. Τσο πει- στικ μιλοσαν. Αν και, εδ που τα λμε, δεν επαν τποτα το αληθιν. Πιο μεγλη εντπωση μως απ λα τα ψματα που επαν μου κανε αυτ: που λεγαν τι πρπει να με προσχετε, για να μην σας εξαπα- τσω επειδ εμαι τχα δεινς ρ- τορας.
Αυτ μου φνηκε το πιο αδιντροπο ψμα, γιατ εναι ββαιο τι θα δια- ψευσθον ευθς αμσως μπρακτα, καθς θα αποδειχθε τι δεν εμαι τρομερς στο να μιλω, εκτς αν αυ- το λνε δειν ρτορα ποιον λει την αλθεια. Αν λοιπν θλουν να πουν αυτ θα συμφωνοσα πως ε- μαι ρτορας, αλλ χι με τον τρπο το δικ τους. τσι λοιπν σας λω, αυτο επαν, ελχιστα και καθλου, την αλθεια, εσες μως απ εμνα θα την ακοσετε ολκληρη. χι, μα το Δα, νδρες Αθηναοι με δημηγο- ρες σαν τις δικς τους, οτε καλλω- πισμνα λγια με κομψς φρσεις
con expresiones y vocablos, sino que vais a oír frases dichas al azar con las palabras que me vengan a la boca; porque estoy seguro de que es justo lo que digo, y ninguno de vosotros espere otra cosa. pues, por supuesto, tampoco sería adecuado, a esta edad mía, presentarme ante vosotros como un jovenzuelo que modela sus discur- sos. Además y muy seriamente, ate- nienses, os suplico y pido que si me oís hacer mi defensa con las mismas expresiones que acostumbro a usar, bien en el ágora, encima de las mesas de los cambistas, donde muchos de vosotros me habéis oído, bien en otras partes, que no os cause extra- ñeza, ni protestéis por ello.
en efecto, la situación es ésta. Ahora, por primera vez, comparezco ante un tribunal a mis setenta años. Sim- plemente, soy ajeno al modo de ex- presarse aquí. del mismo modo que si, en realidad, fuera extranjero me consentiríais, por supuesto, que ha- blara con el acento y manera en los que me hubiera educado, también ahora os pido como algo justo, según me parece a mí, que me permitáis mi manera de expresarme –quizá podría ser peor, quizá mejor– y consideréis y pongáis atención solamente a si
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr10
GR ES
GR ES
GR ES
και λξεις. Αλλ θα ακοσετε τα σω- στ λγια, πως μου ρθουν στο μυαλ, γιατ πιστεω τι εναι δκαια σα λγω. Και κανες σας να μην πε- ριμνει τποτε λλο. Γιατ δεν εναι σωστ, νδρες, σε αυτν την ηλικα που βρσκομαι, να ρθω σε σας πλ- θοντας μορφα λγια σαν να μουν νεαρς. Και πρπει να σας ζητσω, νδρες Αθηναοι, μια χρη απ εσς. Αν με ακοσετε να μιλω με τα δια λγια που χω συνηθσει να μιλω και στην αγορ και στα τραπζια, να μην απορσετε και να μην θορυβη- θετε.
Γιατ συμβανει αυτ: Αν και εμαι εβδομντα χρονν για πρτη φορ ανεβανω σε βμα δικαστηρου. Δεν ξρω λοιπν την τχνη της γλσσας που χρησιμοποιετε εδ. τσι λοι- πν, πως εν πραγματικ μουν ξ- νος θα μου συγχωροσατε το τι θα μλαγα με τη γλσσα και με τον τρπο που θα εχα ανατραφε, τσι και τρα αυτ ακριβς σας ζητ, γιατ αυτ εναι δκαιο, να με αφ- σετε να εκφραστ με τον τρπο που θλω, σως ωραα, σως σχημα, μως εσες τοτο να προσχετε και
digo cosas justas o no. Éste es el de- ber del juez, el del orador, decir la verdad. ciertamente, atenienses, es justo que yo me defienda, en primer lugar, frente a las primeras acusacio- nes falsas contra mí y a los primeros acusadores; después, frente a las úl- timas, y a los últimos.
en efecto, desde antiguo y durante ya muchos años, han surgido ante vosotros muchos acusadores míos, sin decir verdad alguna, a quienes temo yo más que a Ánito y los suyos, aun siendo también éstos temibles. pero lo son más, atenienses, los que tomándoos a muchos de vosotros desde niños os persuadían y me acu- saban mentirosamente, diciendo que hay un cierto Sócrates, sabio, que se ocupa de las cosas celestes, que in- vestiga todo lo que hay bajo la tierra y que hace más fuerte el argumento más débil.
Éstos, atenienses, los que han exten- dido esta fama, son los temibles acu- sadores míos, pues los oyentes con-
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 11
GR ES
GR ES
GR ES
να χετε στο νου σας, αν μιλω δ- καια χι. Γιατ αυτ εναι του δικα- στ η αρετ, του ρτορα δε εναι να λγει τα αληθιν. Πρτα λοιπν ε- ναι σωστ να απολογηθ, νδρες Αθηναοι, για τις παλιτερες κατηγο- ρες που επαν για μνα δικα οι πρτοι μου κατγοροι, και μετ για τις επμενες και τους επμενους κα- τηγρους.
Γιατ πολλο κατγορο μου ρθαν σε σας και στα περασμνα χρνια, χωρς να λνε τποτα το αληθιν, και τους οποους εγ φοβμαι περισστερο παρ αυτος που βρσκονται τρα γρω απ τον νυτο, αν και αυτο εδ εναι αρκετ επικνδυνοι με τον τρπο τους. Αλλ εκενοι, οι παλιο, εναι φοβερτεροι, νδρες, οι οποοι αφο παρλαβαν πολλος απ εσς απ παιδι ακμη, σας πειθαν και με κατηγοροσαν χωρς να λνε κα- μι αλθεια, τι τχα υπρχει κ- ποιος Σωκρτης, σοφς νδρας, που ασχολεται με τα ουρνια φαινμενα και χει ψξει λα σα βρσκονται κτω απ τη γη, και κνει τα δικα λγια να φανονται δκαια.
Αυτο, νδρες Αθηναοι, που χουν διαδσει αυτ τη φμη, αυτο εναι οι πιο φοβερο μου κατγοροι. Γιατ
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr12
GR ES
GR ES
GR ES
σοι τους ακονε νομζουν τι αυτο που αναζητον αυτ τα πργματα δεν πιστεουν τι υπρχουν θεο. πειτα αυτο οι κατγοροι εναι πολ- λο και με κατηγορον επ πολλ χρνια, και ακμη αυτ τα λεγαν σε σας ταν σασταν σε μια ηλικα που εκολα τους πιστεατε, επειδ πολ- λο απ εσς σασταν παιδι, και μλιστα μερικο μωρ. Και κατηγο- ροσαν ναν απντα που δεν μπο- ροσε να απολογηθε για καμι κα- τηγορα. Το πιο παρλογο απ λα εναι τι οτε τα ονματ τους δεν γνωρζω να πω εκτς απ κποιον ποιητ κωμωδιν. σοι δε με χουν διαβλλει απ φθνο και σας πει- θαν, και σοι χοντας οι διοι πεισθε μετ πειθαν κι λλους, αυτο εναι πολ δσκολο να αντιμετωπισθον. Γιατ δεν μπορ οτε να φρω εδ κανναν απ αυτος οτε να τον ελγξω αλλ πρπει να απολογο- μαι σαν να παλεω με σκις και να κνω ερωτσεις χωρς να παρνω απντηση. Θεωρστε λοιπν κι εσες, σαν δεδομενο, αυτ που λω κι εγ, τι οι κατγορο μου εναι δυο ειδν, αυτο που με κατηγρη- σαν τρα τελευταα, κι εκενοι που με κατηγορον απ παλι, για τους οποους σας μλησα πριν λγο.
pues también vosotros les habéis oído acusarme anteriormente y mu- cho más que a estos últimos. dicho esto, hay que hacer ya la defensa, atenienses, e intentar arrancar de vosotros, en tan poco tiempo, esa mala opinión que vosotros habéis ad- quirido durante un tiempo tan largo.
Quisiera que esto resultara así, si es mejor para vosotros y para mí, y con- seguir algo con mi defensa, pero pienso que es difícil y de ningún modo me pasa inadvertida esta difi- cultad. Sin embargo, que vaya esto por donde al dios le sea grato, debo obedecer a la ley y hacer mi defensa. recojamos, pues, desde el comienzo cuál es la acusación a partir de la que ha nacido esa opinión sobre mí, por la que Meleto, dándole crédito tam- bién, ha presentado esta acusación pública. Veamos, ¿con qué palabras me calumniaban los tergiversadores? como si, en efecto, se tratara de acu- sadores legales, hay que dar lectura a su acusación jurada. «Sócrates co- mete delito y se mete en lo que no debe al investigar las cosas subterrá-
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 13
GR ES
GR ES
GR ES
Και να καταλβετε τι για εκενους πρτα πρπει να απολογηθ, γιατ κι εσες εκενους εχατε ακοσει πρτα να με κατηγορον, και μλι- στα για πολ περισστερο καιρ, απ’ τι αυτο εδ οι πρσφατοι. Ας ε- ναι. Πρπει λοιπν, νδρες Αθηναοι, να απολογηθ και να επιχειρσω να εξαφανσω την ψετικη κατηγορα που τσο πολ χρνο ακογατε για μνα, μσα σε τσο λγο χρνο που χω στη διθεσ μου.
Θα θελα λοιπν να γνει τσι, αν το θεωρετε σωστ και για σας και για μνα, και να απολογηθ με επιτυχα. Ξρω μως τι εναι δσκολο και βλπω αρκετ καλ γιατ. Ας γνει μως πως θλει ο θες. Εγ πρπει να υπακοσω στο νμο και να απο- λογηθ. Ας εξετσουμε λοιπν απ την αρχ ποια εναι η κατηγορα απ την οποα ξεκνησε η διαβολ εναν- τον μου, στην οποα πιστεοντας ο Μλητος κανε αυτ την καταγγελα. Ας δομε τι λεγαν οι κατγορο μου εκενοι. Πρπει λοιπν, σαν να ταν αληθινο κατγοροι, να σας δια- βσω το κατηγορητρι τους. «Ο Σωκρτης εναι νοχος και ερευν ψχνοντας αυτ που βρσκονται κτω απ τη γη και στον ουραν, επσης κνει τον δικο λγο να φα-
neas y celestes, al hacer más fuerte el argumento más débil y al enseñar estas mismas cosas a otros».
es así, poco más o menos. en efecto, también en la comedia de Aristófa- nes veríais vosotros a cierto Sócrates que era llevado de un lado a otro afirmando que volaba y diciendo otras muchas necedades sobre las que yo no entiendo ni mucho ni poco. Y no hablo con la intención de me- nospreciar este tipo de conocimien- tos, si alguien es sabio acerca de tales cosas, no sea que Meleto me entable proceso con esta acusación, sino que yo no tengo nada que ver con tales cosas, atenienses.
presento como testigos a la mayor parte de vosotros y os pido que cuan- tos me habéis oído dialogar alguna vez os informéis unos a otros y os lo deis a conocer; muchos de vosotros estáis en esta situación. en efecto, informaos unos con otros de si algu- no de vosotros me-oyó jamás dialo- gar poco o mucho acerca de estos temas. de aquí conoceréis que tam- bién son del mismo modo las demás cosas que acerca de mí la mayoría dice. pero no hay nada de esto, y si habéis oído a alguien decir que yo
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr14
GR ES
GR ES
GR ES
νεται δκαιος, και αυτ τα διδσκει και σε λλους».
Κπως τσι εναι. Γιατ αυτ βλπετε και σεις οι διοι στην κωμωδα του Αριστοφνη, δηλαδ κποιον Σω- κρτη να περιφρεται εκε, να συ- ζητ, να αεροβατε και να φλυαρε, πργματα για τα οποα εγ δεν χω την παραμικρ ιδα. Και δεν τα λω αυτ για να υποτιμσω την επιστμη αυτ, αν κποιος εναι σοφς σε τ- τοια ζητματα – οτε ββαια για να αποφγω αυτς τις κατηγορες του Μελτου – αλλ επειδ εγ, νδρες Αθηναοι, δεν χω καμι σχση με αυτ.
χω για μρτυρες τους περισστε- ρους απ εσς, και σας παρακαλ να πληροφορσετε ο νας τον λλον και να μιλσουν σοι με κουσαν ποτ να συζητω. Και υπρχουν πολλο ανμεσ σας ττοιοι. Πετε λοιπν μεταξ σας, αν κανες απ σας με κουσε να συζητω ποτ, στω και για λγο, γι’ αυτ τα θ- ματα. Και απ’ αυτ θα καταλβετε τι ττοιου εδους εναι και τα λλα που λει για μνα ο κσμος. Τποτα μως απ αυτ δεν εναι αλθεια οτε και αυτ αν το ακοσατε εναι
intento educar a los hombres y que cobro dinero, tampoco esto es ver- dad.
pues también a mí me parece que es hermoso que alguien sea capaz de educar a los hombres como gorgias de leontinos, pródico de ceos e Hi- pias de Élide. cada uno de éstos, ate- nienses, yendo de una ciudad a otra, persuaden a los jóvenes –a quienes les es posible recibir lecciones, gra- tuitamente del que quieran de sus conciudadanos– a que abandonen las lecciones de éstos y reciban las suyas pagándoles dinero y debiéndoles agradecimiento.
por otra parte, está aquí otro sabio, natural de paros, que me he entera- do de que se halla en nuestra ciudad. Me encontré casualmente al hombre que ha pagado a los sofistas más di- nero que todos los otros juntos, ca- lias, el hijo de Hipónico. A éste le pre- gunté –pues tiene dos hijos: – «callas, le dije, si tus dos hijos fue-
ran potros o becerros, tendríamos que tomar un cuidador de ellos y
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 15
GR ES
GR ES
GR ES
αληθιν, τι δηλαδ εγ εκπαιδεω ανθρπους και παρνω χρματα γι’ αυτ τη δουλει.
Παρλο που και αυτ μου φανεται τι εναι καλ, αν δηλαδ κποιος εναι ικανς να εκπαιδεσει ανθρ- πους, πως ο Γοργας, ο Λεοντνος και ο Πρδικος ο Κεος και ο Ιππας ο Ηλεος. Γιατ ο καθνας απ αυτος νδρες Αθηναοι, μπορε, πηγανον- τας απ πλη σε πλη, να πεθει τους νους –οι οποοι χουν την δυνατ- τητα, χωρς να πληρσουν τποτα να συναναστρφονται οποιονδ- ποτε θλουν απ τους συμπολτες τους– να αφνουν τις παρες τους για να συναναστρφονται αυτος, πληρνοντας χρματα, και να τους χρωστον απ πνω και ευγνωμο- σνη.
Επσης υπρχει κι νας λλος ν- δρας σοφς εδ, απ την Προ κα- ταγμενος, που μαθα τι βρσκεται στην πλη μας. τυχε κποτε να συ- ναντσω κποιον νθρωπο που χει πληρσει στους σοφιστς πολ πε- ρισστερα χρματα απ σα λοι οι λλοι μαζ, τον Καλλα του Ιππον- κου. Τον ρτησα λοιπν, επειδ χει και δυο γιους: – Καλλα, αν αντ για τους δυο γιους
– «claro que sí», dijo él. – «¿Quién, de dónde es, por cuánto
enseña?», dije yo. – «oh Sócrates –dijo él; eveno, de
paros, por cinco minas».
Y yo consideré feliz a eveno, si verda - dera mente posee ese arte y enseña tan convenientemente. en cuanto a mí, pre sumiría y me jactaría, si supie- ra estas cosas, pero no las sé, ate- nienses. Quizá alguno de vosotros objetaría: «pero, Sócrates, ¿cuál es tu situación, de dónde han nacido esas tergiversaciones? pues, sin duda, no ocupándote tú en cosa más
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr16
GR ES
GR ES
GR ES
σου εχες δυο πουλρια δυο μο- σχαρκια, δεν θα ταν δσκολο να βρομε σε ποιον να τα εμπι- στευτομε και ποιον να μισθ- σουμε για να μεγαλσουν με τον καλτερο δυνατ τρπο. Θα ταν κποιος εκπαιδευτς αλγων κποιος κτηματας. Τρα μως που πρκειται για ανθρπους, σε ποιον πρκειται να τους εμπιστευ- τες; Ποιος εναι γνστης αυτς της αρετς, που ταιριζει στον ν- θρωπο και στον πολτη; Φαντζο- μαι τι θα χεις σκεφτε, αφο χεις παιδι. Υπρχει κποιος κα- τλληλος χι;
– Και ββαια, μου επε. – Ποιος εναι, του επα. Απ πο κα-
τγεται; Και με πσα χρματα δι- δσκει;
– Ο Εηνος, απντησε, Σωκρτη, απ την Προ, με πντε μνες.
Κι εγ μακρισα τον Εηνο, αν ν- τως κατχει αυτν την τχνη και δι- δσκει τσο καλ. Εγ ο διος θα υπερηφανευμουν πολ αν εχα δε- ξιτητες και γνσεις ττοιου εδους. Αλλ δεν χω, νδρες Αθηναοι. Θα με ρωτοσε σως κποιος απ σας: «Μα Σωκρτη, εσ με τι ασχολεσαι; Πως γεννθηκαν αυτς οι κατηγο- ρες εναντον σου; Γιατ ββαια αν
notable que los demás, no hubiera surgido seguidamente tal fama y re- nombre, a no ser que hicieras algo distinto de lo que hace la mayoría. dinos, pues, qué es ello, a fin de que nosotros no juzguemos a la ligera.»
pienso que el que hable así dice pa- labras justas y yo voy a intentar dar a conocer qué es, realmente, lo que me ha hecho este renombre y esta fama. oíd, pues. tal vez va a parecer a alguno de vosotros que bromeo. Sin embargo, sabed bien que os voy a decir toda la verdad. en efecto, ate- nienses, yo no he adquirido este re- nombre por otra razón que por cierta sabiduría. ¿Qué sabiduría es esa? la que, tal vez, es sabiduría propia del hombre; pues en realidad es proba- ble que yo sea sabio respecto a ésta.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 17
GR ES
GR ES
GR ES
δεν σε απασχολοσαν πργματα που δεν απασχολον λλους δεν θα δημιουργοσες τση φμη, οτε θα γινταν τσος λγος για σνα, αν δεν κανες πργματα που οι πολλο δεν τα κνουν. Πες μας λοιπν τι εναι αυτ, για να μην υποθτουμε εμες διφορα πργματα για σνα».
Μου φανεται τι σωστ θα μιλοσε ποιος λεγε αυτ, και θα προσπα- θσω κι εγ να βρω τι εναι αυτ που δημιοργησε τη φμη μου και τις εναντον μου κατηγορες. Ακοτε λοιπν προσεκτικ. σως φανε σε μερικος απ εσς τι αστειεομαι. Να ξρετε καλ μως τι θα σας πω λη την αλθεια. Εγ λοιπν, νδρες Αθηναοι, απκτησα αυτ το νομα απ’ τη σοφα μου και μνο. Και ποια εναι αυτ η σοφα; Αυτ που εναι, νομζω, η ανθρπινη σοφα. Πργ- ματι σως να την κατχω αυτ τη σο- φα. Εν αυτο, για τους οποους μι- λοσα πριν λγο, εναι σοφο με μια σοφα αντερη απ την ανθρπινη, αλλις δεν ξρω τι να πω.
Éstos, de los que hablaba hace un mo- mento, quizá sean sabios respecto a una sabiduría mayor que la propia de un hombre o no sé cómo calificarla. Hablo así, porque yo no conozco esa sabiduría, y el que lo afirme miente y habla en favor de mi falsa reputación. Atenienses, no protestéis ni aunque parezca que digo algo presuntuoso; las palabras que voy a decir no son mías, sino que voy a remitir al que las dijo, digno de crédito para vosotros. de mi sabiduría, si hay alguna y cuál es, os voy a presentar como testigo al dios que está en delfos. en efecto, conocíais sin duda a Querefonte.
Éste era amigo mío desde la juventud y adepto al partido democrático, fue al destierro y regresó con vosotros. Y ya sabéis cómo era Querefonte, qué vehemente para lo que empren- día. pues bien, una vez fue a delfos y tuvo la audacia de preguntar al orá- culo esto –pero como he dicho, no protestéis, atenienses– preguntó si había alguien más sabio que yo. la pitia le respondió que nadie era más sabio. Acerca de esto os dará testi- monio aquí este hermano suyo, pues- to que él ha muerto.
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr18
GR ES
GR ES
GR ES
Γιατ εγ δεν τη γνωρζω αυτ τη σοφα, τη δικ τους, και ποιος ισχυ- ρζεται το αντθετο λει ψματα και το κνει για να με διαβλει. Και μην διαμαρτυρηθετε με φωνς, νδρες Αθηναοι, αν σας φανε τι σας λω κτι υπερβολικ. Γιατ δεν εναι δικ μου τα λγια που θα πω αλλ κ- ποιου πολ αξιπιστου. Γιατ της δι- κς μου σοφας, αν χω κποια σο- φα, ποια κι αν εναι, θα πα ρου - σισω για μρτυρα τον θε των Δελ- φν. Γνωρζετε ββαια τον Χαιρε- φντα.
Αυτς ταν παιδικς μου φλος και ταν και δικς σας φλος, του λαο, και εχε εξοριστε ττε μαζ σας, και ξαναγρισε μαζ σας εδ. Και ξρετε ββαια τι χαρακτρα εχε ο Χαιρε- φντας, πσο υπερβολικς ταν σε ,τι κανε. Κποτε λοιπν που πγε στους Δελφος, τλμησε να ρωτσει το μαντεο το εξς: –γι’ αυτ που θα πω μην βλετε τις φωνς, νδρες– ρτησε λοιπν αν υπρχει κποιος σοφτερος απ μνα. Απντησε ττε η Πυθα τι καννας δεν εναι σοφ- τερος. Και γι’ αυτ τα πργματα εναι μρτυρας αυτς εδ, ο αδελφς του, γιατ εκενος χει πεθνει.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 19
GR ES
GR ES
GR ES
Προσξτε τρα γιατ σας τα λω αυτ. Γιατ πρκειται να σας εξηγσω πως γεννθηκε η ψετικη κατηγορα εναντον μου. ταν τα κουσα λοιπν αυτ, σκφτηκα τσι: «Τι εναι αυτ που λει ο θες και τι να εννοε; Γιατ εγ ξρω πως δεν εμαι καθλου σο- φς. Τι λει λοιπν πως εμαι πιο σο- φς απ’ λους; Δεν μπορε ββαια να λει ψματα. Δεν εναι δυνατν αυτ». Και για πολν καιρ αποροσα τι θελε να πει. Πολ αργτερα ρ- χισα να εξετζω το ζτημα με τον τρπο που θα σας πω. Πγα σε κ- ποιον απ’ αυτος που θεωρονται σο- φο, γιατ σως εκε θα μποροσα να ελγξω το μαντεο και να πω στον χρησμ: «Αυτς εδ εναι σοφτερος απ μνα, εν εσ επες τι εγ ε- μαι». Εξετζοντς τον λοιπν σε β- θος αυτν –δεν χρειζεται να πω το νομ του, ταν κποιος απ τους πο- λιτικος– εξετζοντς τον λοιπν και συζητντας μαζ του, παθα το εξς, νδρες Αθηναοι: μου φνηκε τι αυ- τς ο νδρας φαινταν σοφς και σε πολλος λλους ανθρπους και προ- παντς στον εαυτ του, εν δεν ταν. Και πειτα προσπαθοσα να του απο- δεξω τι νμιζε πως ταν σοφς, εν δεν ταν. Μ’ αυτν τον τρπο μως με αντιπθησε και αυτς και πολλο απ τους παρντες.
Al retirarme de allí razonaba a solas que yo era más sabio que aquel hom- bre. es probable que ni uno ni otro sepamos nada que tenga valor, pero este hombre cree saber algo y no lo sabe, en cambio yo, así como, en efecto, no sé, tampoco creo saber. parece, pues, que al menos soy más sabio que él en esta misma pe - queñez, en que lo que no sé tampoco creo saberlo. A continu ación me en- caminé hacia otro de los que pare- cían ser más sabios que aquél y saqué la misma impresión, y también allí me gané la enemistad de él y de mu- chos de los presentes.
después de esto, iba ya uno tras otro, sintiéndome disgustado y temiendo que me ganaba enemistades, pero, sin embargo, me parecía necesario dar la mayor importancia al dios. de- bía yo, en efecto, encaminarme, in- dagando qué quería decir el oráculo, hacia todos los que parecieran saber algo.
Y, por el perro, atenienses –pues es preciso decir la verdad ante voso- tros– que tuve la siguiente impresión. Me pareció que los de mayor reputa-
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr20
GR ES
GR ES
GR ES
Εγ λοιπν καθς φευγα σκεφτ- μουν τι: απ’ αυτν τον νθρωπο εγ εμαι σοφτερος. Γιατ, πως φανεται, καννας απ τους δο μας δεν γνωρζει τποτα σπουδαο. μως αυτς νομζει τι γνωρζει εν δεν γνωρζει. Εν εγ δεν γνω- ρζω ββαια τποτα, αλλ οτε και νομζω τι γνωρζω. Φανεται τι απ εκενον, γι’ αυτν ακριβς το λγο, εμαι λγο σοφτερος, γιατ εκενα που δεν γνωρζω δεν νομζω τι τα γνωρζω. Μετ πγα σε κ- ποιον λλον, απ εκενους που θε- ωρονται σοφτεροι απ’ αυτν, και κατλαβα τι συμβανει και μ’ αυτν ακριβς το διο. τσι με αντιπθησε κι εκενος και πολλο λλοι.
Μετ απ’ αυτ συνχισα να πηγανω και σε λλους, παρ’ λο που νιωθα – και λυπμουν, και φοβμουν– πως γι- νμουν μισητς, ωστσο μου φαιν- ταν τι ταν αναγκαο να προτιμσω να ερευνσω τα λγια του θεο. πρεπε λοιπν να πω, εξετζοντας τι θλει να πει ο χρησμς, σε λους που θεωρονταν τι γνωρζουν κτι.
Και μα τον κνα, νδρες Αθηναοι – γιατ πρπει να σας πω την αλθεια– να τι μου συνβη: Οι πιο φημισμνοι μου φνηκαν να ξρουν σχεδν τα
ción estaban casi carentes de lo más importante para el que investiga se- gún el dios; en cambio, otros que pa- recían inferiores estaban mejor do- tados para el buen juicio. Sin duda, es necesario que os haga ver mi ca- mino errante, como condenado a cier- tos trabajos, a fin de que el oráculo fuera irrefutable para mí. en efecto, tras los políticos me encaminé hacia los poetas, los de tragedias, los de di- tirambos y los demás, en la idea de que allí me encontraría mani - fiestamente más ignorante que aqué- llos. Así pues, tomando los poemas suyos que me parecían mejor realiza- dos, les iba preguntando qué querían decir, para, al mismo tiempo, apren- der yo también algo de ellos. pues bien, me resisto por vergüenza a de- ciros la verdad, atenienses. Sin em- bargo, hay que decirla.
por así decir, casi todos los presentes podían hablar mejor que ellos sobre los poemas que ellos habían com- puesto. Así pues, también respecto a los poetas me di cuenta, en poco tiempo, de que no hacían por sabi- duría lo que hacían, sino por ciertas dotes naturales y en estado de ins- piración como los adivinos y los que recitan los oráculos.
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr 21
GR ES
GR ES
GR ES
λιγτερα, ταν τους εξταζα σμ- φωνα με τα λγια του θεο, εν λ- λοι, που φανονταν καττεροι, ταν πιο συνετο νδρες. Πρπει λοιπν αυτ την περιπλνησ μου να σας τη διηγηθ, σαν θλους που κατρ- θωσα να πραγματοποισω, για να μην αφσω ανεπιβεβαωτο το χρη- σμ. Μετ λοιπν απ τους πολιτι- κος, πγα στους ποιητς, κι εκενους των τραγωδιν κι εκενους των δι- θυρμβων και τους λλους, με σκοπ να πισω εδ τον εαυτ μου να εμαι αμαθστερος απ’ αυτος. Φρνοντας λοιπν μαζ μου εκενα απ τα ποι- ματ τους που μου φαινταν τι τα χουν δουλψει περισστερο, τους ζητοσα να μου εξηγσουν τι λνε, για να μθω ταυτχρονα και κτι απ’ αυτος. Ντρπομαι λοιπν να σας πω, νδρες, την αλθεια. Πρπει μως να σας την πω.
Με λγα λγια, σχεδν λοι σοι ε- ναι παρντες θα μποροσαν να μι- λσουν καλτερα για τα ργα τους απ’ αυτος τους διους. Δεν ργησα να αντιληφθ τι και για τους ποι- ητς ισχει αυτ εδ, τι δηλαδ δεν δημιουργον με τη σοφα, αλλ με κποιο φυσικ χρισμα, με κ- ποια μπνευση ανλογη μ’ εκενη των μντεων και των χρησμωδν.
en efecto, también éstos dicen mu- chas cosas hermosas, pero no saben nada de lo que dicen. Una inspiración semejante me pareció a mí que ex- perimentaban también los poetas, y al mismo tiempo me di cuenta de que ellos, a causa de la poesía, creían también ser sabios respecto a las de- más cosas sobre las que no lo eran. Así pues, me alejé también de allí creyendo que les superaba en lo mis- mo que a los políticos. en último lu- gar, me encaminé hacia los artesa- nos. era consciente de que yo, por así decirlo, no sabía nada, en cambio estaba seguro de que encontraría a éstos con muchos y bellos conoci- mientos.
Y en esto no me equivoqué, pues sa- bían cosas que yo no sabía y, en ello, eran más sabios que yo. pero, ate- nienses, me pareció a mí que tam- bién los buenos artesanos incurrían en el mismo error que los poetas: por el hecho de que realizaban ade- cuadamente su arte, cada uno de ellos estimaba que era muy sabio también respecto a las demás cosas, incluso las más importantes, y ese error velaba su sabiduría.
plAtón – Apología de Sócrates – discurso principal espanol.gr
ΠΛΑΤΩΝ – Η απολογα του Σωκρτη – Το πρτο μρος της απολογας espanol.gr22
GR ES
GR ES
GR ES
Γιατ πργματι αυτο λνε πολλ και καλ, αλλ δεν γνωρζουν τποτα γι’ αυτ που λνε. Αυτ μου φανεται τι χουν πθει και οι ποιητς. Και ταυτχρονα κατλαβα τι εξαιτας του ποιητικο τους ταλντου νομ- ζουν τι και στα λλα εναι οι πιο σο- φο απ τους ανθρπους, εν δεν εναι. φυγα λοιπν και απ εκε με τη σκψη τι χω το διο πλεον- κτημα απναντ το&
