GloryHopes v2

32
GLORY HOPES Έντυπη, μη-περιοδική έκδοση για τον πούτσο Πάτρα 2011 # 2

description

Έντυπη, μη-περιοδική έκδοση για τον πούτσο

Transcript of GloryHopes v2

Page 1: GloryHopes v2

GLORY\HOPES#2Έντυπη, μη-περιοδική έκδοση για τον πούτσο

Πάτρα 2011

#2

Page 2: GloryHopes v2

GLORY HOPES #2Έντυπη, μη-περιοδική έκδοση για τον πούτσο

Πάτρα, 2011

Χωρίς αντίτιμο – δεκτή κάθε οικονομική ενίσχυση

ακόμα και σε είδος

Επικοινωνία:

[email protected]

www.gloryhopes.blogspot.com

Page 3: GloryHopes v2

∆εν παραβλέπω ότι κάποιοι από εσάς διαβάζουν αυτό ύστερα από μεγάλες δοκιμασίες και βάσανα. Κάποιοι από εσάς έρχεστε μόλις από στενά κελιά. Κάποιοι από εσάς έχουν έρθει από περιοχές όπου η αναζήτησή σας για ελευθερία σας άφησε χτυπημένους από τις θύελλες της καταδίωξης και κλονισμένους από τους ανέμους της ετεροκανονιστικής βίας. Έχετε υπάρξει βετεράνοι των επιθυμητικών βασάνων. Συνεχίστε να απεργάζεστε την πίστη ότι τα αναίτια βάσανα είναι λυτρωτικά. Γυρίστε πίσω στο Ζάππειο, γυρίστε πίσω στη Σάντα Φωφώ, γυρίστε πίσω στη παραλία, γυρίστε πίσω στη Λουιζιάνα, γυρίστε πίσω στις φτωχογειτονιές και στα γκέτο των πόλεών μας, γνωρίζοντας ότι με κάποιο τρόπο αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει. Ας μην κυλιστούμε στην κοιλάδα της απόγνωσης. Σας λέγω σήμερα, φίλοι μου, ότι παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της στιγμής, έχω ακόμη ένα όνειρο. Είναι ένα όνειρο γερά ριζωμένο στο υγρό όνειρο. Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα αυτό το πάθος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι απέναντι στο γαμήσι». Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα στους κόκκινους λόφους της Γεωργίας οι γιοι των gay και οι γιοι των str8 θα μπορέσουν να ξαπλώσουν μαζί στο κρεβάτι της ακολασίας. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια ημέρα θα ζήσουν εκεί όπου δεν θα κριθούν από το φύλο και τη σεξουαλικότητά τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους. Έχω ένα όνειρο σήμερα. Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα κάθε κοιλάδα θα υψωθεί, κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι ομαλοί τόποι θα γίνουν ανώμαλοι και οι ευθείς τόποι θα στραβώσουν και η δόξα (glory) του θηρίου θα αποκαλυφθεί μέσα από μία τρύπα (hole) και όλη η σάρκα μαζί θα την αναγνωρίσει...

Editorial

Page 4: GloryHopes v2

Σαν σήμερα, το βράδυ της Τρίτης 13 Σεπτεμρίου 2012 ανοιχτά του Ισμίρ, (παλιότερη ονομασία Σμύρνη) o Χακίν Γκιουνέλ θα βρεθεί στη θάλασσα μαζί με άλλους 22 Αφγανούς πρόσφυγες, άντρες, γυναίκες, παιδιά, όταν άντρες του ελληνικού λιμενικού θα σκίσουν με τα μαχαίρια τους τη φουσκωτή τους βάρκα. Τα λίγα λεπτά που του απομένουν στην επιφάνεια της θάλασσας ο Χακίν θα δει από μακριά τα φώτα της πόλης που δημιουργούν την εικόνα μιας πόλης που καίγεται. Σαν σήμερα, δύο εβδομάδες πριν, 22 Αφγανοί πρόσφυγες θα πνιγούν πριν προλάβουν να μάθουν ότι “Ομόνοια” δεν είναι πόλη.

Σαν σήμερα, το 2012, η Κατερίνα θα ζητήσει από το αφεντικό της να φύγει λίγο πιο νωρίς γιατί πονάει. Της έχει έρθει η περίοδος. Το αφεντικό, από τη μεριά του, όχι απλά δε θα την αφήσει αλλά θα την κρατήσει υπρωρία και θα της πει να καθαρίσει και το ψυγείο. Ενόσω η Κατερίνα καθαρίζει το ψυγείο, εκείνος θα περάσει τρεις φορές από πίσω της για να της αγγίξει τον κώλο. Όταν επιστρέψει στο σπίτι της η Κατερίνα θα κάτσει για λίγο στη χέστρα και θα κολήσει το βλέμμα της σε ένα ακόμα μη-γονιμοποιημένο ωάριο που μόλις έπεσε στο νερό. Τότε θα σκεφτεί πιθανότητες - είχε να το κάνει αυτό από το σχολείο: 50% να έβγαινε άντρας, 80% να γινόταν πολύ άντρας, 97% να προσπαθούσε να γίνει αφεντικό.Σαν σήμερα το 2012 η Κατερίνα θα τραβήξει το καζανάκι ψιθυρίζοντας: «ένας μαλάκας λιγότερο».

Σαν σήμερα τον Ιούλιο του 1987 ο Στέλιος θα αφήσει τη γυναίκα του και τα παιδιά κάτω από την ομπρέλα για να κάτσει να πιει μια μπύρα στο beach bar μιας οικογενειακής παραλίας της Πάρου. Θα αράξει σε μια ψάθινη καρέκλα και θα καρφώσει τα μάτια του στην απέναντι κοπέλα που αλείφει το στήθος της με λάδι. Με το ένα του χέρι θα κρατάει την μπύρα και με το άλλο θα ξήνει διακριτικά την ψωλή του, νομίζοντας ότι κανείς δεν τον βλέπει. Στο διπλανό τραπέζι, ο Μάνος, από πάντα αδερφή, παρακολουθεί ξαναμμένος τη σκηνή. Όσο περνάει η ώρα τόσο η ψωλή σκληραίνει κάτω από το βρεγμένο μαγιό του Στέλιου και γίνεται όλο και πιο εμφανής, στα μάτια τουλάχιστον της εν λόγω αδερφής. Ξαφνικά, ο Νικολάκης, ο μεγάλος γιος του Στέλιου, θα τρέξει με μεγάλη λαχτάρα και θα σκαρφαλώσει στα πόδια του μπαμπά του, μπήγοντας τα δάκτυλά του στην κοιλιά και το λαιμό του. Καθώς τρίβεται στα μπούτια του μπαμπά του για να βολευτεί θα γυρίσει και θα ρίξει στον Μάνο ένα τρομερά βλοσυρό βλέμμα όπως μόνο ένα οχτάχρωνο μπορεί να κάνει.Σαν σήμερα τον Ιούλιο του 1987, σε μια οικογενειακή παραλία της Πάρου, ο Μάνος η αδερφή, θα υποσχεθεί στον εαυτό του ότι δε θα κάνει ποτέ του παιδιά κι ότι θα τα μισεί για πάντα.

Σαν σήμερα το 1996 ο Αντώνης Σαράντος θα επιστρέψει στο διαμέρισμα που του αγόρασαν οι γονείς του για τις σπουδές του στο πολυτεχνείο της Πάτρας, αλλά αυτή τη φορά δε θα επιστρέψει μόνος. Σαν σήμερα, στο εν λόγω διαμέρισμα θα κάνει για πρώτη φορά σεξ στη ζωή του, στα 18.5. Ο θόρυβος του δρόμου που περνά μπροστά από το λιμάνι θα πνίξει τα αγκομαχητά του, αυτή και όλες τις επόμενες φορές.Σαν σήμερα το 2013 ο Αντώνης Σαράντος θα αδειάσει το σπίτι του γιατί του το πήρε η τράπεζα.Σαν σήμερα το 2035 ο Αντώνης Σαράντος θα επισκεφθεί το ίδιο διαμέρισμα ως πελάτης, για να γαμήσει κάτι φτηνά ασιάτικα ολογράμματα που δεν καταλαβαίνεις αν είναι αγοράκια η κοριτσάκια καθώς όσο πιο νέο το μοντέλο τόσο και νεώτερο.

Σαν σήμερα

Page 5: GloryHopes v2

Σαν σήμερα το 1962, μια Πέμπτη ξημερώματα, ένα boing της Ολυμπιακής Αεροπορείας θα προσγειωθεί στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από τη Νέα Υόρκη. Στην αίθουσα αναμονής βρίσκεται ο Παύλος ∆ιαμαντόπουλος, 50 ετών πια, και περιμένει τον μικρό αδερφό του Λευτέρη που έλειπε πολλά χρόνια μετανάστης. Λίγο μετά την άφιξη της πτήσης ο Παύλος θα σφίξει στην αγκαλιά του τον μικρό του αδερφό που νόμιζε πως δε θα τον ξανάβλεπε ποτέ και σε αυτή την αγκαλιά θα αισθανθεί τον πούτσο του να σκιρτίζει, κάτι που είχε πολύ καιρό να του συμβεί. Ενώ η γυναίκα του Λευτέρη κανονίζει κάτι τελευταίες λεπτομέρειες στο τελωνείο, στις τουαλέτες του αεροδρομίου ο Παύλος θα κατεβάσει το παντελόνι του μικρού του αδερφού και θα του φορέσει έναν ακόμα απίστευτο πούτσο, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.

Σαν σήμερα το 1987 ο Θάνος Περάκης και ο φίλος του Στάθης Σωτηρίου, 21 ετών τότε, κάθονται σε ένα καφενείο στα Εξάρχεια, βαριούνται και ασχολούνται με τα σκουλαρίκια τους, όταν το μάτι του Θάνου πέφτει στην ανοιχτή εφημερίδα που άφησε ο προηγούμενος και το μάτι τους πέφτει στη διπλανή φωτογραφία. Πέρναν λίγο χρόνο σιωπηλοί αφού διάβασαν τη δημοσίευση για τη δολοφονία του Μιχάλη Πρέκα. Μέχρι να έρθει ο καφές που έχουν παραγγείλει, ο Θάνος θα αναφωνήσει “Γι’ αυτόν τον άντρα θα έδινα και τη ζωή μου”.Σαν σήμερα στις 2 Οκτωβρίου 1987 ο Στάθης θα κοιτάξει στα μάτια τον Θάνο και θα συμφωνήσει απολύτως μαζί του.

Page 6: GloryHopes v2

Querelle Όταν η μάνα μου έμαθε, το πρώτο πράγμα που της ήρθε να ρωτήσει ήταν: ποιος φταίει; φταίω εγώ; φταίει ο μπαμπάς σου; Έδωσα την πιο αναμενόμενη και βαρετή απάντηση που φαντάζομαι θα δίνατε κι εσείς: ότι κανείς δε φταίει, ούτε εκείνη, ούτε ο μπαμπάς, ούτε κανείς – άλλωστε είμαι μια χαρά, αυτό ήμουν πάντα, μπλα μπλα μπλα.

Έλεγα ψέματα. Έφταιγε η μάνα μου και ο πατέρας μου. Αυτή ήταν η αλήθεια. Σαν τώρα το θυμάμαι το πότε έγινε, το πως και με ποιον τρόπο.

Ήταν ένα βράδυ, κάπου στο Γυμνάσιο. Οι γονείς μου είχανε βγει και θα αργούσαν να γυρίσουν. Ετσι έμεινα μόνος να βλέπω τηλεόραση, δηλαδή ΕΡΤ, όταν κάποια στιγμή μία σκηνή στην ταινία που παιζόταν με αναστάτωσε. Είδα δύο άντρες να στριμώχνει ο ένας τον άλλο σε ένα τοίχο, αλλά όχι όπως σε όλες τις άλλες ταινίες που είχα δει μέχρι τότε. Ήταν σε ένα στενό σκοτεινό δρόμο και ο ένας αγκάλιαζε σφιχτά τον άλλο. Και το χέρι του ενός ακουμπούσε στο φερμουάρ του άλλου, και τα χείλη ακουμπούσαν στο λαιμό και ήταν και οι δύο άντρες. Ο ένας φορούσε μαύρη καμπαρντίνα και ο άλλος ήταν ναύτης.

Αυτό είναι κάτι που γίνεται; Είναι κάτι που υπάρχει; Την επόμενη μέρα το έψαξα και έμαθα ότι αυτός ο ναύτης ήταν ο Καβγατζής και η ταινία ήταν ο Querelle του R.W. Fassbinder. Η ύπαρξη αυτού του ναύτη που υπονοούσε αυτή η ταινία ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για να πω τι είμαι. Είμαι αυτός που θέλει να γαμήσει τον Καβγατζή πάνω σε ένα τραπέζι του μπιλιάρδου – να σαλιώσω τον πούτσο μου και να μπω μέσα του αγκίζοντας τη θηλή του. Είμαι αυτός που θα τον έκανα να βγάλει έναν λυγμό κάβλας όταν θα έμπαινα μέσα του. Είμαι αυτός που θα άλλαζε τα ζάρια για να τον γαμήσει ένας τεράστιος μαύρος άντρας που θα σαλιώσει τον πούτσο του και όταν μπει μέσα του θα αγγίξει τη θηλή του.

Από δω και μπρος θα λιώνω το λιμάνι στο περπάτημα, θα μπαινοβγαίνω στα ‘κακόφημα’ μπαρ, θα ψάχνω ένα ένα τα σκοτεινά στενά της πόλης, θα κολλάω το σώμα μου πάνω στους άντρες κάθε φορά που στριμώχνομαι μαζί τους αναζητώντας έναν τέτοιο ναύτη.

Αν με ξαναρωτήσει κανείς θα πω ότι φταίει ο Querelle που μπορεί και να υπάρχει, φταίει ο Genet που έγραψε την ιστορία του, φταίει ο Fassbinder που την έκανε ταινία, φταίει η ΕΡΤ που την έπαιξε, και σίγουρα φταίνε οι γονείς μου που είχαν τηλεόραση και είχανε βγει εκείνο το βράδυ. Αν μου ζητούσαν να τους συγχωρήσω για εκείνο το βράδυ, θα το έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση. Αυτό που δε θα τους συγχωρήσω ποτέ είναι ότι πήγανε να ζήσουν στο πιο βαρετό λιμάνι του πλανήτη και όχι στη ∆ρέσδη.

Page 7: GloryHopes v2
Page 8: GloryHopes v2

UNDO REDO Ξαναέκανα το ίδιο λάθος. Ερωτεύτηκα έναν str8. Ερωτεύτηκα: δηλαδή πρόβαλα

μια σειρά από άρρητες επιθυμίες. Τις ατέλειές μου, τις απατηλές μου δυνατότητες,

τους μύθους μου στο σώμα ενός str8. Aλλά αυτό δεν ήταν λάθος. Eνας str8 είναι τις

περισσότερες φορές το πιο κατάλληλο δοχείο για να χωρέσει τα παραπάνω χωρίς

τίποτα ποτέ να δοκιμαστεί και άρα να ξεχειλίσει. Tο λάθος μου είναι που το είπα και

σε αδερφές και σε άλλους str8. ∆εν ξέρω γιατί. Αλλά ξέρω πόσο λάθος έκανα. Γιατί

τώρα, πριν καν καταλάβω τι έκανα, γιατί το έκανα, τι θέλω από αυτόν τον έρωτα.

Έχω να διαχειριστώ την εικόνα των άλλων για τον έρωτά μου. Την εικόνα των ξένων

για το δικό μου άγνωστο συναίσθημα και πρέπει να πάρω τις αποστάσεις μου από

τις εικόνες αυτές. Και μετά πρέπει να απολογηθώ γι’ αυτές. Μου φορτώνουν τις

κανονικότητές τους, για το καλό μου. Κι εγώ αισθάνομαι σαν ρούχα να κάνουν απ’

τα ρούχα τα παλιά μου. Όχι δε θέλω να τον γαμήσω. Ούτε να με γαμήσει. ∆ε θέλω

να τον γνωρίσω. ∆ε θέλω να μου μιλήσει. Αν ήθελα άλλωστε θα το είχα κάνει ή

Page 9: GloryHopes v2

τουλάχιστον προσπαθήσει. Είμαι ένα αρνί που αγαπάει ένα λιοντάρι. Ένα λιοντάρι

που λατρεύει ένα αρνί. Και όλοι γύρω τους πιέζουν για μια φωτογραφία μαζί. Κι αυτό

είναι θάνατος. Είμαι αδερφή γιατί μπορώ να ερωτεύομαι κάτι που δεν υπάρχει αλλά

έχει τη μορφή του άντρα. Είμαι αδερφή γιατί προτιμώ τον Άρη από την Αφροδίτη

μόνο και μόνο λόγω ονόματος, έστω κι αν δε θα πάω ποτέ σε κανέναν πλανήτη

είμαι αδερφή γιατί μπορώ να βλέπω για ώρες να παίζουν οι άντρες ποδόσφαιρο

και να μη θέλω να τελειώσουν. ∆εν θα είμαι εκεί για να αποθεώσω τους νικητές.

∆ε θα είμαι εκεί για να παρηγορήσω τους ηττημένους. ∆ε θα ακουμπήσω κανέναν

τους. Αλλά θα είμαι μόνο εγώ πιο κοντά στο αρχικό τους συναίσθημα που ακόμα

και για αυτούς, αλλά όχι για μένα, συνεχώς φθίνει: ας μην τελειώσει ποτέ αυτό το

παιχνίδι. Είμαι αυτός που κρατάει το πιο πηγαίο τους συναίσθημα - αυτό που δεν

έχει αλλοτριωθεί από την κούραση, το άγχος, τον ανταγωνισμό - ζωντανό σαν την

πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε. Να μην τελειώσει ποτέ αυτό το παιχνίδι. Είμαι

εκεί ο μόνος πιστός στην αρχική συνθήκη. Και κάποιοι αυτό το βλέπουν. Όντας

κουρασμένοι, ηττημένοι, σηκωμένοι στα χέρια των οπαδών τους, ρίχνουν ένα

βλέμμα πάνω μου και ντρέπονται (ή έτσι μου φαίνεται). Και τότε τους ερωτεύομαι.

Page 10: GloryHopes v2

OYTE MIAΩΡΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ

Page 11: GloryHopes v2

Συνέντευξη με τον ΚρίνοGH: Και δεν μου λές καλέ μου Κρίνε, εσύ πότε έγινες αδερφή; Φαντάζομαι θα μου πεις ότι το ήξερες από πάντα, όπως όλοι.

Κρίνος: Καλέ τι μαλακίες είναι αυτές; Άκου

το ήξερα από πάντα. Αυτός είναι ένας μύθος

των str8 για να αισθάνονται ασφαλείς. Εγώ

δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Όχι μόνο δεν είχα

ιδέα αλλά δεν είχε καν περάσει από το μυαλό

μου, να μα την Παναγία.

GH: ∆εν το πιστεύω, και τι έγινε δηλαδή;

Κρίνος: Τι να σου πω, ποτέ δεν κατάλαβα.

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Μάλλον

όχι, ήταν μια Κυριακή, αλλά μια Κυριακή σαν

όλες τις άλλες. Ξύπνησα κατά τοις 12 και πήγα

με τα αλάνια για καφέ στην πλατεία, μετά μας

πήραν τηλέφωνο οι γκόμενες, πήγαμε και τις

μαζέψαμε και τις πήγαμε τουρκολίμανο για

φράπα και οφθαλμόλουτρο. Πέρασε λίγο η

ώρα, πήραμε τα αμάξια, αφήσαμε τις γκόμενες

στο σπίτι και πήγαμε αντροπαρέα γήπεδο. Ε,

και δώστου μπύρες και δώστου βρισίδια, κι

άλλες μπίρες κι άλλα βρισίδια, χάσαμε και

είπαμε να πάμε σπίτι. Ε, όπως γύριζα σπίτι, για

κάποιον άγνωστο λόγο αντί να παρκάρω έξω

από την πολυκατοικία μου

πάρκαρα έξω από ένα πάρκο και για να μη στα

πολυλογώ, βρέθηκα πίσω από κάτι πουρνάρια

να με γαμάνε τρεις δημόσιοι υπάλληλοι, να

τσιμπουκώνω έναν τέταρτο και κάτι άλλοι να

παίζουν το πουλί τους από γύρω μου. Ε, κι

αφού με χύσαν όλοι αυτοί και κάτι άλλοι που

είχαν έρθει στο μεταξύ, είπα να μαζέψω τα

βρακιά μου και να φύγω.

GH: Έτσι λοιπόν κατάλαβες ότι είσαι αδερφή;

Κρίνος: Όχι καλέ, ούτε καν πέρασε από

το μυαλό μου. Αλλά να, καθώς έβγαινα από

το πάρκο ήταν ένα τσούρμο πιτσιρίκια που

με κοιτούσαν επίμονα και είπε το ένα στ’

άλλα: «αυτή την αδερφή γαμούσαν μέσα

οι υπάλληλοι». Ε, τότε κατάλαβα ότι είμαι

αδερφή.

GH: Κι από τότε Κρίνε ζεις χωρίς ψωλή;

Κρίνος: Ε, όχι, δε ζω – ζει το ψάρι έξω από το

νερό;

Page 12: GloryHopes v2

Κρίνος: Πότε το κατάλαβες ότι είσαι από «εκείνα

τα παιδιά»;

Str8: Νομίζω ότι το ήξερα από πάντα, από τότε

που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είχα καταλάβει από

πολύ νωρίς πόσο κανονικός είμαι.

Κρίνος: Στους γονείς σου το έχεις πει;

Str8: ∆εν χρειάστηκε ποτέ, το είχαν καταλάβει

νομίζω από όταν ήμουνα μικρός.

Κρίνος: Εννοείς ότι δε σε ρώτησαν ποτέ;

Str8: Όχι, ποτέ.

Κρίνος: Και πως ξέρεις ότι

το ξέρουν;

Str8: Σίγουρα

το έχουν καταλάβει.

Άλλωστε δεν

είναι κάτι που

εγώ κρύβω.

∆εν το έχω

καταπιέσει.

Ντύνομαι

σαν str8, κάνω παρέα

συνήθως με st8 άτομα, δεν είναι δύσκολο πιστεύω

να το καταλάβει κανείς.

Κρίνος: Αλλά δεν το έχετε συζητήσει ποτέ

ανοιχτά μεταξύ σας.

Str8: Όχι, δεν χρειάστηκε.

Κρίνος: Όταν ήσουν μικρός και έκανες παρέα με

str8 και έκανες όλα αυτά τα str8 πράγματα οι

γονείς σου πως αντιδρούσαν;

Str8: ∆εν ασχολήθηκαν ποτέ ιδιαίτερα. Άλλωστε

και οι ίδιοι είναι str8 όπως επίσης οι φίλοι τους, οι

φίλοι των φίλων τους και τα λοιπά.

Κρίνος: Στο σχολείο αντιμετώπισες ποτέ κάποιο

πρόβλημα με τον τρόπο που σου φέρονταν οι

δάσκαλοι ή τα άλλα παιδιά;

Str8: Όχι, κανένα. Και στο σχολείο που πήγαινα

τα περισσότερα παιδιά ήταν str8. Ακόμα κι αν δεν

ήταν, δεν το έλεγαν εύκολα.

Κρίνος: Όταν τελείωσες το σχολείο, στο στρατό,

στη δουλειά, στην προσωπική σου ζωή σε

έκαναν ποτέ να αισθανθείς άσχημα, λόγω της

σεξουαλικότητάς σου;

Str8: Όχι, κάθε άλλο. Το ότι ήμουνα str8 μάλλον

έκανε τα πράγματα πιο εύκολα. Σπάνια θυμάμαι

να χρειάστηκε μάλιστα να πω σε κάποιον ότι

είμαι str8. Συνήθως αυτό το υπέθεταν

για μένα και τα πράγματα

έτσι ήταν

πολύ εύκολα. Ίσως να είναι κάτι που φαίνεται, δεν

ξέρω. Κρίνος: ∆εν

είχες λοιπόν

ποτέ την ανάγκη να βγεις και να πεις «είμαι str8»;

Str8: Όχι, ποτέ. Ίσως έχει να κάνει με την

προσωπικότητά μου, δεν ξέρω. ∆ε βρίσκω κάποιο

νόημα στο να βγαίνει δημόσια να πει κάτι τέτοιο.

Κρίνος: Για τα κινήματα των ομοφυλοφίλων

τι έχεις να πεις που δηλώνουν δημόσια τη

σεξουαλικότητά τους;

Str8: Τι να σου πω, δεν τους καταλαβαίνω.

Κρίνος: Πιστεύεις ότι υπάρχει άνθρωπος στον

πλανήτη που να ξέρει να διαβάζει που θα διαβάσει

αυτή σου τη συνέντευξη και δε θα σκεφτεί σοβαρά

να αυτοκτονήσει από πλήξη;

Str8: Ε;

Συνέντευξη με έναν (οποιονδήποτε)

str8

Page 13: GloryHopes v2
Page 14: GloryHopes v2

Είσαι και φαίνεσθαι Ανατρέχοντας στο άτιτλο ινδικό κείμενο που χρονολογείται περίπου στο 2ο π.Χ. αιώνα και κατά πάσα πιθανότητα ανήκει στο λόγιο της εποχής Καραμούγκα που αποτελεί στις μέρες μας βασική αναφορά τόσο των φιλοσόφων όσο και των επιστημόνων, μεταφράζουμε από τα αρχαία σασκριτικά: «το να είσαι δεν αρκεί πάντα άμα δε φαίνεσαι» (χ. 277).

Το συγκεκριμένο χωρίο είναι μέρος ενός μεγαλύτερου κειμένου το οποίο είναι αφιερωμένο σε συμβουλές προς τους νέους. Ο συγγραφέας δε μένει μόνο στην εν λόγω επισήμανση αλλά μπαίνει στη διαδικασία να την αναλύσει χρησιμοποιώντας παραδείγματα από τη ντόπια πολιτικο-κοινωνική κατάσταση (ειδικά τις κάστες και τα κοινωνικά πρωτόκολλα που τις διέπουν) ενώ συχνά αναφέρεται σε ιστορικά ή μυθικά πρόσωπα της εποχής. Στην ανάλυσή του κάνει ξεκάθαρο ότι οι κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα εμφανείς και όχι να κρύβονται ή να υπονοούνται. Έτσι, αν είσαι αγόρι και είσαι για παράδειγμα όμορφος, έξυπνος, δυνατός, αποφασιστικός και διάφορα άλλα αρρενωπά, ή αν είσαι κορίτσι και είσαι όμορφη, σεμνή, δεκτική, υπομονετική και διάφορα άλλα θηλυπρεπή, τότε δεν αρκεί να είσαι αλλά θα πρέπει και να φαίνεται. Από την άλλη μεριά, διαβάζουμε σε ακόλουθο χωρίο, ότι αν είσαι άρρωστος, άσχημος, κατεργάρης ή αδιάβαστος τότε σίγουρα καλύτερα να μην είσαι, αλλά «αν είσαι άτυχος και είσαι, τότε καλύτερα να μην φαίνεσαι» (χ. 298).

Ενδιαφέρον έχει προκαλέσει το αμέσως επόμενο χωρίο όπου ο Καραμούγκα καλεί τους νέους να προσπαθήσουν να

‘φαίνονται’, ακόμα κι όταν δεν ‘είναι’ προσθέτοντας: «εσύ

ας φαίνεται, ακόμα κι αν δεν είσαι. Μπορείς να φαίνεσαι

πλούσιος ενώ δεν είσαι; Έξυπνος; Καθαρός; Φιλόξενος; Αν

μπορείς είναι το ίδιο σαν να ήσουν» (χ. 303). Εδώ γίνεται πια

ξεκάθαρη η επίδραση του Καραμούγκα στις μεταμοντέρνες θεωρίες για το φύλο και τη σεξουαλικότητα, έστω κι αν η πλειοψηφία των στοχαστών συστηματικά δεν του αναφέρει. Με άλλα, πιο σημερινά, λόγια θα λέγαμε ότι το φαίνεσθαι είναι αυτό που τελικά οργανώνει το είναι. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα οπότε ας μείνουμε στο πότε το είναι πρέπει ή δεν πρέπει να φαίνεται. Στη συνέχεια του κειμένου θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις παραπάνω επισημάνσεις μελετώντας τη συγκεκριμένη περίπτωση του να είναι ένα αγόρι αδερφή, κάτι που είναι κοινώς αποδεκτό ότι είναι κοινώς μη-αποδεκτό. Υπάρχουν τέσσερις δυνατοί συνδυασμοί των όρων «είναι» και «φαίνεται» οι συνδυασμοί των οποίων έστω ότι οριοθετούν κάποιες συγκεκριμένες και διακριτές ταυτότητες:α) Το να «είσαι και να μη φαίνεσαι» (αδερφή) είναι σχετικά μικρό το κακό. Γενικά, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις εφόσον αυτό δε φαίνεται. Έτσι, μπορείς να είσαι, αρκεί να το κάνεις στον ιδιωτικό σου χώρο, ή άντε σε ένα περιφραγμένο μέρος για σένα και γι’ άλλους σαν κι εσένα, όπως η κρεβατοκάμαρά σου ή άντε ένα gay village ή ένα ιδιωτικό πάρτυ, όπου οι ‘άλλοι’ μπορούνε βέβαια να μπαίνουν αν και όποτε γουστάρουν να κάνουν χάζι, αλλά εκεί τέλος πάντων σου επιτρέπεται να είσαι και να φαίνεσαι. Αν είσαι αλλά δε φαίνεσαι, δε θα ασχοληθούν μαζί σου, δε

θα σε τραμπουκίσουν στο σχολείο, δε θα σε κράξουν στη γειτονιά, δεν ενοχλείς, δεν παραβιάζεις καμία συνθήκη της

κανονικότητας των φύλων, άρα δεν απειλείς κι έτσι δε σε καταστέλλουν. Μάλιστα μπορούν να γαμηθούν μαζί σου, σαν άντρες, με εχεμύθεια, χωρίς συναισθήματα, και να το ξεχάσουν

αμέσως μετά. Άλλωστε αν δε φάνηκε, δεν έγινε ποτέ.β) Το να «φαίνεσαι αλλά να μην είσαι» επίσης δεν

είναι πολύ μεγάλο το κακό. Πολύ σύντομα η αλήθεια θα αποκατασταθεί και έτσι δε θα υπάρχει πρόβλημα καθώς για όλους θα είσαι αυτός που «φαίνεται μωρέ, ο καημένος, αλλά δεν είναι» και έτσι τα πνεύματα θα εφησυχάζουν. Το

«καημένος» δεν ήταν τυχαία επιλογή λέξης. Σε αυτές τις περιπτώσεις το κοινόν αίσθημα έχει έντονα τον χαρακτήρα

Page 15: GloryHopes v2
Page 16: GloryHopes v2

του οίκτου και όχι αδικαιολόγητα: κάθε απόκλιση από την κανονικότητα αξίζει τον οίκτο από τη μεριά του κυρίαρχου κανονικού – άλλωστε οι κανονικοί είναι οι πλέον κατάλληλοι να γνωρίζουν, ή τουλάχιστον να φέρουν κάποιες εκτιμήσεις, για την κακουχία που ενέχει το να ζεις έξω από τον κόσμο που εκείνοι έφτιαξαν για τους ίδιους. Με άλλα λόγια, αν έχεις τα προνόμια είσαι σε θέση να οικτίρεις αυτόν που δε τα έχει - δε θα ήθελες να είσαι στη θέση του και μάλιστα θα έκανες τα πάντα για να μη βρεθείς ποτέ. Το να «φαίνεσαι αλλά να μην είσαι» είναι λίγο πιο δύσκολο από την πρώτη κατηγορία γιατί συχνά θα πρέπει να επιβεβαιώνεις αυτή σου τη ταυτότητα περνώντας από τους ελέγχους που θα εφαρμόζουν πάνω σου, πιο πολύ για να εκτονωθούν τα δικά τους ομοεπιθυμητικά ένστικτα, αλλά και για να σε κρατάνε ενήμερο ότι βρίσκεσαι υπό παρακολούθηση διότι έχεις κινήσει υποψίες. Έτσι, στη γειτονιά, στον αγώνα, στο σχολείο, στο μεθύσι, το δικό σου τον κώλο θα χουφτώσουν αν τους έρθει όρεξη να χουφτώσουν κάτι που έχει το ίδιο φύλο με αυτούς. Αυτή είναι μια ασφαλής κίνηση από τη μεριά τους αφού εσύ «δεν είσαι, έστω κι αν φαίνεσαι» και άρα θα υπερασπιστείς τον τίτλο σου και... τουλάχιστον δε θα επιστρέψεις το χούφτωμα.

γ) Τι να πει κανείς για το «ούτε να είσαι ούτε και να φαίνεσαι». Είναι η ευχή κάθε μάνας που πόνεσε στη

γέννα. Είσαι κανονικός, άρα κυρίαρχος, κι έτσι εσύ κάνεις

- δε σου κάνουν. Κανείς δε θα ασχοληθεί μαζί σου, ούτε οι

γιατροί, ούτε οι μπάτσοι, ούτε οι νταήδες στο σχολείο, ούτε

οι γονείς, ούτε καν οι ανθρωπολόγοι - σα να λέμε λοιπόν είναι η καλύτερη φάση να είναι κανείς. δ) Τέλος, το να «είσαι και να φαίνεσαι» μοιάζει το πλέον εφιαλτικό σενάριο, στην περίπτωση της ομοφυλόφιλης ταυτότητας που εξετάζουμε. Και θα σε γαμάνε γιατί είσαι, και θα σε δέρνουν γιατί φαίνεσαι. Πάντα θα προκαλείς: το δημόσιο αίσθημα, τη δημόσια αιδώ, την αισθητική τους, την κανονικότητα των φύλων, την πατριαρχία, αλλά και την πιο πηγαία, αστείρευτη, ακατανόητη, ανυπότακτη, ενοχική καύλα των άλλων κατηγοριών, ειδικά της τρίτης. Τουλάχιστον, αν είσαι σε αυτή την κατηγορία και στην περίπτωση που αυτό είναι κάτι που σ’ ενδιαφέρει, είναι πιθανό να φας και κανένα αχαρτογράφητο πούτσο, σε λανθάνοντα τόπο και χρόνο. Η παραπάνω λοιπόν ανάλυση συμφωνεί απόλυτα καιδείχνει το βάθος της σκέψης του Καραμούγκα, που έβαλετον κοινωνικό παράγοντα ως αναγκαίο ρυθμιστή του τι καιπότε πρέπει να φαίνεται και τι να κρύβεται. Στην κουβέντα αυτή το είναι/δεν είναι αναφέρεται στη σεξουαλικότητα (με άλλα λόγια στο τι κάνει κανείς στο κρεβάτι του) ενώ το φαίνεται/δεν φαίνεται αναφέρεται στην ταυτότητα (κοινωνικού) φύλου, δηλαδή του πώς επιτελεί το φύλο του (αν είναι ή δεν είναι άντρας). Για τον λόγο αυτόν η κουβέντα αυτή είναι κατά βάση προβληματική διότι στηρίζεται πάνω στην αποδοχή της αυθαίρετης (γιατί δεν πατάει πουθενά) αλλά κανονιστικής συνθήκης της ετεροκανονικότητας που αποδίδει συγκεκριμένες σεξουαλικές συμπεριφορές σε συγκεκριμένα φύλα (ο “άντρας” str8 και ο “γυναικωτός” να τον παίρνει). Πέραν όμως από αυτό θα πρέπει θεωρούμε να αναδειχθεί και κάτι ακόμα.Ποιος ορίζει τι και πότε φαίνεται και αντίστοιχα δεν

φαίνεται;Ποιος έχει επιφορτιστεί με το ρόλο του επόπτη- ρυθμιστή

αυτών των καταναγκασμών και τιμωρεί τις αποκλίσειςτους; Με άλλα λόγια, εγώ φαίνομαι; Γιατί στην πλειοψηφίατους στα προφίλ σεξουαλικής δικτύωσης στο ίντερνετ οι

χρήστες αναζητούν με πείσμα άντρες που «να είναι και να

φαίνονται» και μάλιστα όχι «να νομίζουν ότι είναι» αλλάνα «είναι πραγματικά στο σώμα, στη φωνή»... στα ρούχα,

στο κρεβάτι;

Page 17: GloryHopes v2

Κοιτώντας την τρίτη κατηγορία, τον κυρίαρχο, αυτόν που

κανείς δεν ασχολείται μαζί του, αναρωτιόμουν ότι αφού

ούτε καν οι ανθρωπολόγοι δεν ασχολούνται μαζί του τότε κανείς δεν έχει καταγράψει τα χαρακτηριστικά του. Αυτός δεν φαίνεται επειδή κανείς δεν τον κοιτάζει. Και δεν τον κοιτάζει όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά γιατί μόνο από τη δικιά του τη θέση μπορεί να κοιτάξει κανείς δηκτικά. Μόνο στα δικά του τα μάτια μπορεί πραγματικά κάτι να «φαίνεται». Με άλλα λόγια, ακόμα και οι ανθρωπολόγοι, οι «εντεταλμένοι από την κοινωνία» να κοιτάνε προσεκτικά αυτούς που φαίνονται, τους κυρίαρχους δε τους κοιτούν. Ποιος ανθρωπολόγος θα ασχοληθεί με τον λευκό δυτικό ετεροφυλόφιλο αρτιμελή άντρα; (για του λόγου το αληθές βλ. τη Συνέντευξη με έναν str8). Γιατί αυτό; Γιατί «φαίνομαι» σημαίνει «γίνομαι ορατός», «διακρίνομαι» και άρα υφίσταμαι το βλέμμα του άλλου. Φαίνομαι σημαίνει φωτίζομαι από το βλέμμα του κυρίαρχου. Έτσι, ο κυρίαρχος, από τη μεριά του δε φαίνεται καθώς ο ίδιος δε διακρίνεται, αλλά αυτός είναι που διακρίνει κάτι, κάποιον...άλλο. Με άλλα λόγια, θα ακούσεις ποτέ στο λεωφορείο να πει κανείς ότι «εγώ δεν έχω πρόβλημα, ας είναι ο άλλος ό,τι θέλει, αλλά αυτός απέναντι είναι τελείως str8;» ή «αυτός είναι προκλητικά αρρενωπός, δεν ντρέπεται έτσι που ντύνεται, που νομίζει ότι είναι, στο καψιμί»; ή «το βλέπεις αυτό το (str8) ζευγάρι; μα καλά δεν ντρέπονται λίγο; γιατί δε πάνε να φιληθούν στο σπίτι τους;»

Το κυρίαρχο κανείς δεν το προσέχει. Αυτό, είπαμε, δεν φαίνεται αφού κανείς δεν το κοιτάζει. Ο κυρίαρχος κοιτάζει, αυτός σχολιάζει, σε αυτόν φαινόμαστε και σε αυτόν θα πρέπει να απολογούμαστε αν είμαστε ή αν δεν είμαστε, πόσο είμαστε και γιατί φαινόμαστε. Αυτός βάζει το κριτήριο του τι είναι φυσιολογικό, τι κανονικό και άρα κάθε παρέκκλιση από αυτό θα μπορεί «κοινή συναινέσει» να είναι κάτι που φαίνεται – «κοινή» δηλαδή ανάμεσα σε αυτόν και τους άλλους, όμοιούς του, κυρίαρχους.

Με ανάλογο κάπως τρόπο, το αν κάποιος έγχρωμος είναι πολύ ή λίγο μαύρος, που συχνά απασχολεί τις κοινότητες

των έγχρωμων, είναι κάτι που συμβαίνει υπό το βλέμμα του λευκού. Ο λευκός έβαλε το ερώτημα και οι έγχρωμοι

καλούνται να το απαντήσουν μπαίνοντας σε έναν μεταξύ τους ανταγωνισμό, προσπαθώντας όλοι να έρθουν πιο κοντά στο καλό χρώμα, που είναι το λευκό. Με ανάλογο

τρόπο, ανταγωνίζονται οι αδερφές ποια είναι πιο πολύ άντρας, δηλαδή ποια φαίνεται περισσότερο με άντρα, ποια

θα περνούσε λιγότερο για αδερφή. Και ο str8 κάθεται απέναντι και γελάει με τα χάλια μας, που όχι απλά φαίνονται αλλά βγάζουν μάτι.

Τώρα πια υπάρχουν δύο επιλογές: να συνεχίσουμε να

βγάζουμε τα μάτια μας μεταξύ μας (όχι στο κρεβάτι εννοώ) ή να βγάλουμε τα μάτια του str8. Φωνάξτε μας αν είναι να

πάμε για το δεύτερο.

Page 18: GloryHopes v2

Οικογενειακή

γιορτήΗ οικογενειακή γιορτή λαμβάνει χώρα μία φορά το χρόνο, όπου όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι μας, για φαγητό, χαρτοπαιξία και άλλες περιποιήσεις. Η δική μου οικογένεια δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, μάλλον θα έλεγα ότι είναι όσο πρέπει: η μάνα μου, ο πατέρας μου, ο μεγάλος μου αδερφός, εγώ, η οικογένεια του θείου μου, αδερφού του μπαμπά μου, με τη θεία και τον

ξάδερφό μου, ο αδερφός της μαμάς μου με τη γυναίκα του και ο νονός μου που είναι ανύπαντρος. Θα σας μιλήσω τώρα για την πρώτη μου οικογενειακή γιορτή.Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος όλοι οι παραπάνω μαζεύτηκαν κατά τοις επτά το απόγευμα στο σπίτι και στρώθηκε το τραπέζι. Μετά το τέλος και το μάζεμα του τραπεζιού οι γυναίκες πήγανε στην τηλεόραση, όπως έπρεπε, ο αδερφός μου με τον ξάδερφο πήγαν στο δωμάτιο να παίξουν υπολογιστή, όπως έπρεπε και οι άντρες κάθισαν παραδοσιακά στο τραπέζι, γέμισαν τα ποτήρια τους με ουίσκι και έστηναν το παιχνίδι με την τράπουλα, ακριβώς όπως έπρεπε. ∆εν έχω ιδέα τι έπαιζαν, κάτι σε πόκα ή πόκερ απ’ ό,τι άκουσα κάτω από το τραπέζι, όπου βρέθηκα εγώ στην πρώτη μου οικογενειακή γιορτή, όπως έπρεπε άλλωστε. Βρέθηκα εκεί ακολουθώντας τις οδηγίες του νονού μου κι έτσι σε ανύποπτο χρόνο χώθηκα κάτω από το

Page 19: GloryHopes v2

τραπέζι, ανάμεσα στις φρεσκοπλυμένες κάλτσες και τα βαμμένα μοκασίνια των αντρών της οικογένειας. Όταν θα μοίραζαν τα χαρτιά, ο νονός μου θα σταύρωνε τα πόδια του, και αυτό θα ήταν το σύνθημα να ξεκινήσω το δικό μου ρόλο στην τελετή, έναν ρόλο για τον οποίο προετοιμαζόμουνα εντατικά ένα χρόνο. Η πρώτη μου και βασικότερη πράξη ήταν καθαρά συμβολική και ήταν να πάρω την ευχή του πατέρα για ό,τι θα γίνει κάτω από το τραπέζι στο υπόλοιπο της νύχτας. Άρχισα τρίβοντας το αυτί μου στον αστράγαλό του. Του έβγαλα ένα ένα τα παπούτσια και τον άφησα να ξεκουράσει τα πόδια του χαϊδεύοντας και πιέζοντας το κεφάλι μου στο χαλί. Με το ένα μου αφτί κολλημένο στο χαλί και το άλλο κλεισμένο με το πέλμα του ποδιού του, άκουγα τον υπόκωφο θόρυβο του κορμιού του. Άκουγα το τρίξιμο της καρέκλας του σε κάθε μικρή του κίνηση, το θόρυβο της επαφής του

παντελονιού του με το σώμα του, το θόρυβο του πουλιού του καθώς διογκωνόταν και πίεζε μέσα από το εσώρουχο την εσωτερική πλευρά του φερμουάρ του, προσπαθώντας να απεγκλωβιστεί. Ήταν σχεδόν έτοιμος. Το κεφάλι μου ανέβηκε σιγά σιγά χαϊδεύοντας τις γάμπες του, μετά τα μπούτια του και τέλος σφηνώθηκε ανάμεσα στα πόδια του πιέζοντας τον καβάλο του. Άνοιξα σιγά σιγά το φερμουάρ του και έβαζα το φρεσκοπλυμένο του πουλί στο στόμα μου. Ο πατέρας μου έβγαλε έναν λυγμό, η μάνα μου τον άκουσε και ανέβασε άλλες δυο γραμμές τον ήχο της τηλεόρασης και οι υπόλοιποι άντρες του τραπεζιού κατάλαβαν ότι τώρα πια τους επιτρέπονταν να συμμετέχουν. Στην οικογενειακή μας γιορτή ο πατέρας μου θα πρόσφερε το μικρό του γιο στους καλεσμένους για να τους ευχαριστήσει, κάνοντας όμως αυτός την αρχή. Τα πρώτα υγρά του πατέρα μου στο στόμα μου ήταν η

Page 20: GloryHopes v2

ευλογία του να συνεχίσω με τους καλεσμένους μας που ένας ένας έβγαζαν τα παπούτσια τους και με τα πόδια τους χάιδευαν κάποιο σημείο του κορμιού μου για να δηλώσουν συμμετοχή και να πάρουν γρήγορα θέση για τις υπηρεσίες μου. Άλλος πατούσε ελαφρά το χέρι μου που ακουμπούσε στο πάτωμα ενώ εγώ ήμουν στα τέσσερα με την ψωλή του πατέρα μου να φτάνει στο λαρύγγι μου, άλλος μου χάιδευε τον κώλο, όταν το άλλο μου χέρι χάιδευε τη γάμπα αυτού που κάθονταν απέναντί του. Ό,τι και να κάνανε γνώριζαν τη σειρά της ιεραρχίας, που σε καμία περίπτωση δε θα διαταράσσονταν. Όταν ο πατέρας μου θα έβαζε το χέρι του κάτω από το τραπέζι και θα χάιδευε το κεφάλι μου, θα ήταν ώρα να προσφέρω το στόμα μου στον πνευματικό μου πατέρα, τον νονό μου, που ήταν άλλωστε αυτός που με προετοίμασε για την οικογενειακή μου γιορτή. Αυτός μου δίδαξε όλα όσα έπρεπε να ξέρω για να φροντίζω και να ικανοποιώ με τη γλώσσα μου, τα χέρια και το σώμα μου

τους άντρες της οικογένειάς μου. Τώρα καθόταν ακριβώς δίπλα στον πατέρα μου αγχωμένος για το αν και πόσο καλά θα τα καταφέρω και αν θα τον έκανα περήφανο. Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις βόλτες που κάναμε αφού με έπαιρνε από το σχολείο μετά τα δωδέκατά μου γενέθλια. Συνήθως με πήγαινε στην προκυμαία ή βόλτα με το αμάξι. Η βόλτα στην προκυμαία ήταν για να κάνουμε την άσκηση με το χέρι. Καθόμασταν σε κάποιο ελεύθερο παγκάκι δίπλα δίπλα και εγώ άπλωνα το χέρι μου, ξεκούμπωνα το φερμουάρ του παντελονιού του και έβγαζα έξω τον καυλωμένο του πούτσο. Η άσκηση ήταν να τον κάνω να χύσει μόνο με τις κινήσεις του χεριού μου φροντίζονταν να κάνω ελάχιστες κινήσεις του κεφαλιού και του σώματός μου, ώστε κανείς από τους γύρω περαστικούς να μην καταλάβει τι κάνουμε σε κείνο το παγκάκι. Ατενίζαμε κι οι δύο τη θάλασσα μπροστά μας και το χέρι μου μάλαζε τον πούτσο του νονού μου, άλλοτε πιέζοντας, άλλοτε μαλάκιζοντας με κινήσεις πάνω κάτω, άλλοτε παίρνοντας τα προσπερματικά υγρά για να τα χρησιμοποιήσει για λιπαντικό της χούφτας κι άλλοτε κατεβαίνοντας και χουφτώνοντας τ’ αρχίδια του, ανάλογα με τις λεκτικές οδηγίες που εκείνος μου έδινε, τις οποίες και ακολουθούσα πιστά. Πού και πού ο νονός μου έφερνε το

Page 21: GloryHopes v2

άλλο του χέρι και το τοποθετούσε πάνω στο δικό μου για να μου δείξει ακριβώς τι εννοούσε. Η άσκηση τελείωνε όταν τα χύσια του έτρεχαν από το πουλί του, και ξεχείλιζαν στο χέρι μου ενώ εκείνος έσφιγγε το μπράτσο του παγκακιού για να μην βγάλει καμία κραυγή. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο σημείο της άσκησης, καθώς εγώ έπρεπε αφενός να συνεχίζω να μαλάζω και να πιέζω για να ολοκληρωθεί η εκσπερμάτιση και αφετέρου να μην αφήνω το σπέρμα να εκτοξευτεί μακριά και μας λερώσει, αλλά να κρατηθεί κατά το δυνατόν το περισσότερο μες στη χούφτα μου. Η επιβράβευσή μου ήταν ότι στο τέλος, παίρνοντας την άδεια του νονού μου φυσικά, θα καταβρόχθιζα όλο το σπέρμα από τη χούφτα μου, γλείφοντας ένα ένα τα δάχτυλά μου που μύριζαν το άρωμα της καύλας του. Αυτός έκλεινε το φερμουάρ του κι εγώ έγλυφα τα χείλι μου σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι κοιτώντας πότε έξω από το παράθυρο και πότε ανάμεσα στα πόδια του νονού μου όταν εκείνος τα κουνούσε για να πατήσει γκάζι ή φρένο. Ήλπιζα να δω τον καβάλο του να

ξαναφουσκώνει ώστε να κάνουμε την δεύτερη άσκηση, αλλά αυτό σπάνια γινόταν. Όταν φτάναμε στην εξώπορτα ο νονός μου για να με αποχαιρετήσει έβαζε το χέρι του στο σβέρκο μου και κολλούσε το μουστάκι του στα χείλι μου δίνοντάς μου ένα υγρό γλωσσόφιλο που κατάφερνε να μαζέψει ότι είχε απομείνει από τα κολλώδη υγρά του πούτσου του. Η δεύτερη άσκηση γινόταν όταν κάναμε βόλτες με το αμάξι και ήταν για να μου δείξει το τσιμπούκι, στην αρχή με τη χρήση των χεριών και ύστερα μόνο με τη γλώσσα, τα μάγουλα και τα ρουφήγματα. Πώς να γλύφω το κεφάλι, τον κορμό, τ’ αρχίδια. Τα μαθήματα αυτά γινόντουσαν εν κινήσει σε μεγάλες λεωφόρους ή στην εθνική οδό όταν είχε πολύ κίνηση. Από το παράθυρο φαινόταν μόνο ο νονός μου, ενώ πού και πού, αναδύονταν και το κεφαλάκι ενός μικρού ξανθού αγοριού που έπαιρνε μια ανάσα, πριν ξαναβουτήξει κάθετα πάνω στην όρθια σάρκα του οδηγού. Μία μεγάλη διαφορά με το να μαλακίζω το νονό μου ήταν ότι επειδή δε φαινόμουν από τους άλλους, όταν ερχόταν η ώρα να χύσει, πίεζε το κεφάλι μου βαθιά μέσα στον πούτσο του και εναπόθετε το σπέρμα του κατευθείαν στο λαρύγγι μου, οπότε δεν είχα τίποτα για να γλείφομαι μετά, έτσι την πέρναγα με το πεσμένο του πουλί στο στόμα μου μέχρι να φτάσουμε σπίτι και να πάρω το αποχαιρετιστήριο γλωσσόφιλο. Μετά το γλωσσόφιλο συνήθως μου έλεγε, μπράβο αγόρι μου, θα τα πας περίφημα. Εσύ θα γίνεις καλύτερος από τον αδερφό σου.

συνεχίζεται......

Page 22: GloryHopes v2
Page 23: GloryHopes v2

Κάθε που η γεσεε αποφασίζει να καλέσει σε διαμαρτυρία, ευτυχώς όχι και τόσο συχνά, κατά χιλιάδες οι αθηναίοι, το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα έλληνα δηλαδή, συγκεντρώνονται στην κεντρική τους πλατεία και με μια φωνή, ή μάλλον με χιλιάδες διαφορετικές φωνές, φωνάζουν «να καεί το μπουρδέλο η βουλή». Το μείγμα αυτό του κόσμου είναι σίγουρα εκρηκτικό - θυμίζει χωματερή που ή απλά θα συνεχίσει να βρωμάει και να ζέχνει ή μια ωραία φωτιά θα κάψει τα πάντα, και αυτούς πρώτους πρώτους.

ΑνΑνΑνάμά εσά τους είναι πιθανά κάποιοι που το εννοούν (το σύνθημα που λένε): να τελειώνουμε με τον κοκοκοινινινοβοβοβοοουλευτισμό, να δούμε επιτέλους μια δικτατορία που θα βάλει τα πράγματα σε τάξη, οικογένεια και ασσσφάφάφάλελελ ια. Τους κατανοούμε: γι’ αυτούς η ελευθερία δεν αποτέλεσε ποτέ ιδανικό, όπως ας πούμε ο μισθός και η ηη σύύύνταξαξαξη,η,η, τ ο αμάξι, η γκλαμουριά και η καριέρα. ∆εν ξέρουν τι θα πει να σου λείπει γιατί δεν έτυχε ποτέ να τη χχρηρηρ σισισιμομομοποποποιήιήιήσουν, καθώς δεν είχαν ποτέ τίποτα να πουν, τίποτα να κάνουν – όχι τίποτα που θα προκαλούσε κάάποππ ιοιοιον άλλοο, αλλά τίποτα απολύτως.

ΆλΆλΆλλολολοι τοτοτ φ φφωνωω άζουν επειδή φωνάζεται από τους διπλανούς τους - αυτοί δεν το εννοούν απαραίτητα αλλά το φωωωνάνάνάζοζοζουννν κ κκαι οπότε δεν θα εξαιρεθούν.

ΚάΚάΚάποιοοοιι το φωνάζουν μόνο και μόνο για να εκτονώσουν την αγανάκτησή τους από την απώλεια κάποιων από τα προνόμια που τουςυ είχαν δοθεί τα τελευτταία χρόνια αφού και επειδή τα είχαν στερήσει από κάποιους άλλους: μεμ τανάστες, τριττοκοσσμικούς, φτωχούς έλέ ληηνες, ομοφυλόφιλους – κάνουν ότι δεν το ήξεραν, μην τους πιστεύετε.

Άλλολ ι, γιαια λόγους αισθητικής καια μμόνο φωωνάζουν οτιδήποτε έχει λέξεις που ως εικόνες θα αποτελούσανν «αυσστηρά ακατάλληλο για ανηλίκους» τηλεοπτικό υλικό όπως, φωτιά, κρεμάλες, αίμα, πόλεμο,ο,ο, θ θ θάνατττο,ο,ο, γααμήμ σισι, πούστηηδες, πουτάνες, μουνιά κτλ.

ΜέΜ σαα σ σε εε αυα τούςύ κκαι διάάφοφ ροοι αμαμόρφωφ τοι αρρισι τεεροί ποου «εκττιμούν αλλματώδη σσυννειειειδηδηδητοτοτοποποποίηίηίησησηση τττου κόκόσμσμουου, , τόόσοσ ππουου μμυρυρίζίζειει εεπαπανάν στστασαση»η», μημη γνωνωρίρίζοζοντνταςας ττιςς δδεξεξιέιές ς κακαταταβοβολέλές ς ς τοτοτου υ υ ενενν λ λ λόγόγόγω ω ω σσσυνθήματος κακααι ι μημη μ μπαπαίνίνονοντατας ς κακαν ν στστη η θέθέσηση ν να α ανανα ακακαλαλέσέσουουν ν τητην ν ειεικόκόνανα τ τηςης π πιοιο δ διάιάσησημημημης ς ς βοβοβουλυλυλήςήςής π πποουου πράγματι κάηκκεε στστο ο ΒεΒερορολίλίίνονο τ το ο 19193636, , απαππό ό ό φωφωφωτιτιά ά ποπου υ έβέβαλαλλε εε ο ο εθεθε νινιν κοκοσοσοσισιαλαλαλισισσμόμόμός ςς κακακαι ι ποποου υ υ αμαμαμέσέσέσωςωςως μ μ μεεετά επεκτάτάάθηθηκεκ σστητην ν νυπυππόλόλόλοιοο πηπηη ε ευρυρρώπώπώπη.η

ΤέΤέλολος,ς,ς κ κ κάπάπάποιοιοιοιοιοι ά άλλλλοιοι π πουου ε πίσησησης ς το εννννοοοοοούνύν, , ζοζοζ υνυν σ στιτιτις ς ς πρπρπροβοβοβ λολέςς ττουουους ςς από ιστοορίρίρίεςε όόόπωπωπως ς ο ο ισισπαπαανινικόκόός ς ςεμεμεμφύφύφύλιλιλιοςοςο , , ελελελπίπίπ ζζοζοντντνταςαςας π π πωςωςως α ααν ν γίγίγίνενενει ι ι ένένένα α α πρπρπρώτώτώτο ο ο βήβήβήμαμμ όπως ς ς νανανα κκκααεα ί η βοοουλυλυλή,ήή, θθα α ξυξυξ πνπ ήσήσουο ν ν κακαι ιι οιοιο σσύύνύ τροφοφοιοι απαπαπό ό τοτουςυς τ τάφάφουους ςς τοτοτουςυςυς γ γ γιαιαια ν ν να α α τοτοτουςυςυς ππ πούούούνενενε τ ττι ιι νανανα κ κ κάνάνάνουουουνενενε μετά και προςοςς τ τα α ποπου υ νανα ττρέρέρ ξοξοξ υνυνυ .

Είναναναι τρτρομακτικάάά χχιλιλιάιάιάδεδεδ ς ςς όσόσσοιοιο φ φωνωνωνάζάζζουουν ν ναναν κκ καεαεί ίί τοτοτο μμμποποπουρυρρδέδέδέλλο η βουλήλή, , τόσοσοι ποπ υ υ δε φφτάτάτάνονονουνυνν ο οοι ι μιμ κρές κακατάάάρερερ ς.ς. ΠΠώςώ θα σας φαινόταν να γινόταν σεισμός 12 βαθμών της κλίμακαςας ρ ρίχίχτετετ ρ ρ ανανοιοιχτχτά ά τητης ς ς ΕλΕλΕ ευσίναας ς διδιάράράρκεκειαιαας ς πέπέντντε ε ολόκληρων λεπτών που θα ισοποποπέδέδέ ωνωνε ε ερε γατικέές ς κακαι άλλλελες ς κακατοτοικικίείες ς κακαι ι θαθαθ προκαλούσύ ε ένένέναα ατστσουουνάνάμιμι 1 1144 4 μέμέτρτρωνων που θα έσκακαγεγε σ στα διυλισττήρήριαια τουουου Α Α Ασπσπρόρόπυπυργργουου κ κκαιαι θ θαα πρπροκοκαλαλλούούούσε με τη σειρά του αλαλαλυσυσυσιδιδωτωτέςές ε εκρκρήξήξήξειεις,ς, τ τοξοξικικό νέφοοοςς ς κακακ ι ι τετεράράστστιαια δ δδιαιαρρρροήοή α αργργρ ούούού π πετεττρερερελαλαλαίοίοίου υ στστηνηνν ε εευρύτερη περιοχή; ΩΩραραίαία ιδιδιδέαέαέα; ; ; ΚαΚαΚαι πρπρρωτωτωτότότυπυπη.η.....

ΚαΚαΚαι κάκάκάτιτιτι α αακόκόκόμαμμ , να βγάλετε τα μπουρδέλα απαπαπό ό ό τοτοτο σ σ σκακακατότότόστστστομομομάά ά σσασας. Όχι τίποτα άλάλλολο, , αλαλλάλά σ σαςας έ έχωχω ι ικακανονούςύς νν να α ακάψεψ τε ττ λλελικά άά κακακανένένένανανα μμμποποπουρυρυρδέδέδέλολολο σσσεεε κακακαμιμιμιά άά γεγεγειτιτιτονονονιάιάιά, έττέτσισ για να πείτε ε ότότι ι τατα κ καταταφαφέρέρατατατε.ε.ε

Page 24: GloryHopes v2

Πρόσφατη ανακάλυψη έρχεται να κλείσει μια πληγή που παιδεύει την ανθρωπότητα για πολλούς αιώνες τώρα, κρατώντας το σύνολο του πληθυσμό σε συνθήκη υστερίας. Ομάδα ασιατών ακτιβιστών φαίνεται πως επινόησε το φάρμακο κατά της ομοφοβίας. Το συγκεκριμένο σκεύασμα δεν εξολοθρεύει πλήρως τον ιό αλλά μετά από τρίμηνη θεραπεία τα συμπτώματα υποχωρούν πλήρως και ο ιός δεν μπορεί πλέον να ανιχνευθεί. Οι ασθενείς στους οποίους δοκιμάστηκε δήλωσαν ότι μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας ζουν μια ήρεμη ζωή καθώς η ομοφοβία στη συμπεριφορά τους εξαλείφθηκε πλήρως. Οι ακτιβιστές είναι αισιόδοξοι ότι σε λίγο καιρό θα μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς τον καθημερινό φόβο ότι κάποια στιγμή μπορεί και να σκάσουν από ομοφοβία.

Ειδήσεις

Page 25: GloryHopes v2

Όσοι δεν έχετε ακόμη επισκεφτεί τη Μάνη, μη χάσετε την ευκαιρία να το κάνετε, για ένα Σαββατοκύριακο ή για μεγαλύτερη περίοδο, το καλοκαίρι ή ακόμα και τους χειμερινούς μήνες. Η φυσική ομορφιά, τα άγρια βραχώδη τοπία και οι παραλίες της θα σας μαγέψουν. Αλλά αυτό για το οποίο φημίζεται η Μάνη, πέραν από το λάδι, είναι ως γνωστόν οι Μανιάτες, γι αυτό μη αμελήσετε να πάρετε τουλάχιστον έναν από δαύτους. Οι Μανιάτες είναι συνήθως μελαχρινοί με λιγδωμένο μαλλί, και απαντώνται σε πόλεις και χωριά, ενώ σπάνια θα τους δείτε μέσα στη θάλασσα. Αυτό που μάλλον γνωρίζετε για τους Μανιάτες είναι ότι είναι μάτσο ηλίθιοι, ρατσιστές, σεξιστές (φυσικά), συχνά φιλοβασιλικοί και σχεδόν πάντα φασίστες. Αυτό που ίσως δε γνωρίζετε είναι ότι κάνουν τέλειες πίπες. Η φημισμένη μανιάτικη πίπα γίνεται με τον Μανιάτη στα γόνατα και εσάς να ακουμπάτε την πλάτη σας σε μια ελιά. Φροντίστε να έχετε ανεμπόδιστη θέα στην παλινδρομική κίνηση που κάνει το χρυσό σταυρουδάκι που κρέμεται στο στήθος του Μανιάτη όταν αυτός ρουφάει την ψωλή σας. Σε περίπτωση που το σταυρουδάκι έχει μπλεχτεί στο δασύτριχο στήθος του, βρείτε μια αφορμή να χαϊδέψετε τον χοντρό του σβέρκο και τότε τραβήξτε ελαφρά τη χρυσή αλυσίδα για να τον απεγκλωβίσετε. Το θέαμα της παλινδρομικής του κίνησης θα σας αποζημιώσει και θα σας χαρίσει μία καθαρτική εκσπερμάτιση που πολλοί έχουν χαρακτηρίσει καλύτερη κι από εξομολόγηση.

Σεξο-τουριστικός προορισμός:

Μάνη

Page 26: GloryHopes v2

ΑγΑγαππημμένένη η μομου υ ΠυΠυθία. ΈΈχωχ έένα γγκόμενο πουυ με αγαγαπαπάεάει ποπολύύ κκαια μμε ε γαγαμάμάει κκαι ττέλέλειε α. Το πρρόβλημα είίναναι ι ότότι ι μεμε δ δένένειει. ΒαΒασισ κάά, , τοτο ππρόρόβλβλημημα δεν είείναν ιαπαπλάλ όότιι μμε ε δέδένενει ι γιγιατατί ί κικ εμέμένανα μου αρέσουν ααυτυτά ά τατα kik nknky y παπαιχιχνίνίδια.α. Τ Το ο πρπρόβόβληλημαμα εείνί αιαι όότιι ξεχνάν ει ννα α μεμε λύλ σεσ ι.ι. ∆∆ενν μμποπορώρ ννα α κακαταταλάάβωβω γγιατίτί το ο κάκάνενει αυαυτότό. .∆ε∆ ν είναναι ι ότό ι δεδ με αγαπάεει. ΚΚαι τουυ το έχω ω πεπει ι ότότι μεμε ενε οχλεί. Πυθία μμουο γιαιατί με δένενει;

ΠυΠ θίθία:: Ε, κάτι θα ξέρει αυτός. Πάντως στος χωριιό ό μομου έλέλεγανα «κάλιο γκομενόδενε παρά γκομενογύρευε».»

ΑγΑ απαπητη ή μομου υ Πυθία. ΜΜόλόλιςι έέπαπαψαψα ννα α είείμααι ερωτω ευμέένος ςμεμεμ έένανα ππαια δίδ ππουου ήήτααν ν ο ο πρπρώτώτοςος μμουυ έέρωρ τατας. Είμμαι λίγοτρρομμοκο ραρατητημέμένον ς.ς. ΚΚάπά οιοιοιοι μμουου λλένένε ε πωπ ς ς μιια α φοοράρ ερρωττευευόμασστετε στη ζζωήωή μμαςας. ΆλΆλλολοι πάπάλι λλένέ ε ότότι ι ερωτευόμαστε δύύο:ο:ο μμίαί φορορά ά νέν οιο και μμίαί γγέρέροι. ΆλΆλλολοι ι λέλένενε όότι δενν έχει ι όριο,μπμπορρείί ννα ερε ωτωτευε θοθούμύμε και δύο ο κακαι πέπέντντε ε κακαι ι δέκακ φφορορέςς,ανανάλάλάλογγα.. Αχ,χ ππεςες κκαλαλή μομ υ ΠυΠυθίθία α πόπόσεσες ς φοφορέρές ς ερερωτωτευυόμό ασαστετε;ΜίΜ α;α;; ∆ύού ; ∆έ∆ κα; ΠόΠόσες.

ΠυΠυθίθία:α Πού να ξξέρω ω καλέ; ΣεΣε όότι όμωμως ς φοφοράρά ττο ο ποποσοοτιτικόκό ζζήτήτημημασεσε π παραραπαπέμέμπω σε αυτό ππουου λένε οι “ststr8” στστονον εεαυυτότ ττουους ς ότταναν ππάνάνε επρπρώτώτη η φοφοράρά με άντρα: μία ίσοσ ν κααμίμία.α.

Page 27: GloryHopes v2

ΑγΑγΑγΑ απαπαπαπημημημη ένένέννη η η μομομομου υ υ ΠυΠυΠυθίθίθίθία.α.α.α Κ Κ ΚΚάθάθάθάθεε εε μομομομουυ υ υ σχσχσχσχέσέσέσέσέ η η ηη ξεξεξεξ κικικινάνάνάειει sususupepeper,r,r, μ μ με ε ε έρέρέρέρωτωτωτα,α,α, π π πάθάθάθθοςοςοςος, , , φαφαφαφαντντντντασασασασίωίωίωί σησησηση, , , , τέτέτέτέλελελελ ιοιοιο σεσεσεξ,ξ,ξ, ε ε επιπιπικοκοκοκ ινινινωνωνωνίαίαίαί κ κ καιαιαι ό όόόσοσοσο π π ππερερερερνάνάνάνάειειειει οο ο ο κ κ κκαιαιααιρόρόρόρός ς ς τότότόσοσοσ κακακαι ι ι γίγίγίνενενεταταται ιι σκσκσκατατατά ά ά μέμέμέχρχρχρι ι ι ποποποου υ υ υ στστστστο ο ο τέτέτέτέλολολολος ς ς ς μιμιμιμισισισισιόμόμόμασασαστττετε κακακαι ι ι χωχωχωρίρίρίζοζοζουμυμυμε.ε.ε Π ΠΠώςώςώς γγ γίνίνίνετετεταιαιαι α ααυτυτυτυ ό;ό;ό; Μ Μ ΜΜήπήπήπήπωςωςωςως φ φφτατααίίωίωωω εγεγγώ;ώ; Μ Μήπήπήπωςωςως ε είμίμίμαιαια ά άάτυτυτυχοχοχος;ς;ς;

Πυθία: Επιτέλλουυς μιμια α σοσοβαβαρήρή ε ερώρώτητησηση. . ΌχΌχι,ι, δ δε ε εφταις εσύ. Οι σχχέσέσειε ς ς φτφταίαίνενε. . ΣτΣτηνην α αρχρχή ή η η σχσχέσέση η έχει ενέν ργεια. Η εενένέργργειεια α είείναναιι αυαυτότό π πουου κ κραρατάτάειει δύο άτομα κοντά ά – λέλέγογοντνταςας ά άτοτομαμα ε εννννοώοώ κ καιαι τα στοιχειώδη σωματίτίδιδια α τητης ς ύλύληςης, , όπόπωςως μ μόρόριαια, , κατάλαβεβ ς. Η ενέργεια αυαυτήτή δδενεν ε είνίναιαι π παραρά ά η η δυνατότητα για ύπαρξη δοδομήμής.ς. Θ Θυμυμάσάσαιαι τ τι ι μαμας ς έλέλεγεγανν στο ο σχολείο για την Αρχήχή ∆∆∆ιαιατήτήρηρησησης ς τητης ς ΕνΕνέρέργεγειαιας;ς Ε, η ενέργεια μπορρεί να αλαλλάλάζεζει ι μομορφρφή ή αλαλλάλά η η ποσότητά της διατηρείτίται. ΈτΈτσισι α απόπό δ δυνυναμαμικική,ή, γ γίνίνετεταιι κινητική, πάλι δυναμική,ή, θθερερμιμικήκή κκαιαι π πάεάει ι λέλέγογοντνταςας. Γι’ αυτότ και οι σχέσεις ς αλλλλάλάζοζουνυν μ μορορφήφή α αλλλλά ά η η ποσότητα της ενέργειας διαιατητηρερείτίταιαι. .

Όμως αυτό που μας λέλ γαγαν στστο ο σχσχολολείείο ο ήτήταναν, , όπόπωςως πάντα, η μισή αλήθεια. Μπορερεί ί η η ποποσόσότητητατα τ τηςης ενε έργειας να διατηρείται όόταταν ν αλαλλάλάζεζει ι μομορφρφή,ή ταυτόχρονα όμως η ποπ ιόότητητάτά τ τηςης μ μειειώνώνετεταιι,, εκφυλίζεται, καθώςς μ μετε ατατρέρέπεπεταται ι σεσε ά άχρχρησηστητη θερμότητα που χάχάνενετααι.. ΗΗ μμείείωσωση η αυαυτήτή τ τηςης π ποιότηττααςς σημαίνει αύξηση τητης ς ενεντρτροποπίαίας.ς. Σ Στοτο σ σύμύμπαπαν,ν ηη εντροπία αυξάνειι δ διαιαρκρκώςώς, , άλάλλολοτετε π πιοιο γγρήρήγορα και άλλοτε ππιοιο ααργργά,ά, ππάνάντωτως ς αυαυξάξάνενει.ι. ΞΞέρέρεις ς τι σημαίνει αυτυτόό γιγια α τητην ν ενενέρέργεγειαια; ; ΌτΌτι ι αφαφούού ααλλάξειι κκκααιιι

ξαξαξανανανααλλλλλλλλάξάξάξάξά ειειειει, , στστστστο ο ο ο τέτέτέτέλολολολος ς ς ς θαθαθαθα έ έ έέχεχεχει ι ι μεμεμεμετατατατατρτρτρραπαπαπείείείεί ό ό όόληληλη σ σ σε εε μιμιμιαα α θεθεθερμρμρμρμότότότότητητητητα α αα ποποποπου υ υ υ δεδεδεδ ν ν ν μπμπμπμπορορορρείείεί ν ν ναα α πάπάπάρερερεει ι ι μομομορφρφρφήή ή ανανανώτώτώτερερερη η η στστστηνηνηνην ι ιιιερερερεραραραραρχίχίχίχία,α,α,α, ώ ώ ώώστστστσ ε ε ε νανανανα μ μ μποποπορερερεί ί ί νανανα κ κ κκινινιννήσήσήσειειει κ κ κάτάτάτι ι ι ή ή ή νανανα κρκρκρκ ατατατατήσήσήσήσειειειει μ μ μ μιαιαιαα δ δ δομομομή.ή.ή. Τ Τ Τελελελεοεοεολολολογιγιγικάκάκά λ λ λλοιοιοιπόπόπόν ν ν η η η ποποποιόιόι τητητητατατα τητηηης ς ς ς ενενενενέρέρέρέργεγεγειαιαιας ς ς μεμεμειώιώιώνενενεταταται ι ι κακακαθώθώθώς ς ς η η η ενενεντρτρτροποποπίαίαία α ααυξυξυξάνάνά ειει. .

ΜεΜεΜεΜε τ τττονονονν ί ί ίδιδιδιο ο ο τρτρτρτ όπόπόποο ο κακακαιι ι οιοιι σ σσχέχέσεσειςιςις ξ ξ ξεκεκινινάνάνε ε ε απαπό ό έρέρέρωτωτωτα,α,α, π π πάθάθάθοςοςος κ κκαιαιαι εε επιπιπικοκοινιννωνωνίαία κ καιαι γ γίνίνονονο ταται ι αγαγαγάπάπάπη,η,η, σ σ συνυνυντρτρτροφοφοφικικικότότό ητητα,α, μ μίσίσοςος κ καιαι α αντνταγαγωνωνισισμόμός,ς, απαπαπό ό ό επεπεπικικικοιοιοινωνωωνίνίν α α γίγίγ νονοντνταιαι κ κατατανανόηόησηση, , ανανοχοχή,ή, κοκοκονφνφνφορορορρμιμιμ σμσμσμόςόςός, , , απαπαπό ό ειειρήρήνηνη π πόλόλεμεμοςος, , κλκλειειστστοφοφοβοβίαία κακακαι ι ι αδαδαδιέιέιέξοξοξοδοδο. . Η Η ποποσόσότητητατα υ υπάπάρχρχειει α αλλλλά ά γιγια α νανα κκάνάνειεις ς πόπόπόλελελεμομομο, , όχόχχι ι ειειρήρήνηνη ό όπωπως ς στστηνην α αρχρχή.ή. Η Η π ποσοσότότητητα αείείείναναν ι ι ι η η η ίδίδιαια, , αλαλλάλά α απόπό π ποιοιότότητητα,α, ό όπωπως ς τοτο εείπίπεςες: σκσκσκατατά.ά.ά

ΜέΜέΜ χρχρι ι πόπότετε; ; ΟιΟι α αστστροροφυφυσισικοκοί ί πεπεριριγργράφά ουο ν τοτ τέλος τοτοου υ σύσύμπμπαναντοτος ς ωςως μ μιαια « «ενενερεργεγειαιακήκή σούπα», μια κακατάτάστστασαση η όπόπουου η η ύ ύληλη ((αςας ππούούμεε) απλά υπάρχει, χωχωρίρίς ς τητη δ δύνύναμαμη η νανα κ κραρατητηθεεί ί σεσε καμία δομή. Αν δεδεν ν τοτο κ καταταλαλαβαβαίαίνενειςις έ έτστσι,ι, σσκέκέψου τους φφίλους σουποπου υ έχέχουουν ν σχσχέσέση η πάπάνωνω ααπόπ 10 χρόνια, ή σκέψου τοτουςυς γ γονονείείς ς σοσου υ κικι ε επιπ τέτέλολους χώρισε. Η κατάσταασηενενερεργεγειαιακήκής ς σοσούπύπαςας δ δενεν εείναι τίποτα άλλλο παρά λίγηφτφτηνηνή ή θεθερμρμότότητητα α στστηνην ο ποία δε μπορείς ούτε τα πόπόδιδια α σοσου υ νανα ζ ζεσεστάτάνενειςς.

Η Η σχσχέσέση η αγαγαπαπητητέ έ μομου υ είναν ι ένας ύπνος σε ένα κρκρύούο κ καταταφαφύγύγιοιο κ κάτάτω ω απα ό μία κουβέρτα, που όσόσο ο κοκοιμιμάσάσαιαι τ τόσόσο ο η η κοκ υββέρτα μικραίνει κκαι τα πόπόδιδια α σοσου υ αφαφήνήνονονταται ι εκτεθειμένα στο κρύο. Ή θα απαποφοφασασίσίσειεις ς νανα ξ ξυπυπνήν σειςς και να πας να χωθείς στο στστρώρώμαμα κ κάπάποιοιουου ά άλλλλουου, κααταδικάζοντας κι αυτόν τον κακαημημένένο ο στστο ο ίδίδιοιο μ μαρρτύριρ ο και μετά από λίγο θα ξανα ξυυπνπνήσήσειεις ς μεμετάτά α απόπό λ λίγίγο ξανά και ξανά κι έτσι μπορεί κακκ ι ι νανα φ φτάτάσεσειςις ννα α κοκοιμιμηθη είίς μέχρι στις 12 αλλά με συσυχνχνέςές δ διαιακοκοπέπές,ς, ήή θ θα α αγαγνοήσεις το φαινόμενο και θα κκάνάνειεις ς ότότι ι δεδε τ τρέρέχεχει τίτίποποτατα κκαι θα ξυπνήσεις τελικάγύγύρωρω σ στιτις ς 6.6.3030 τ τα α ξηξημεμερώρώμαματατ , μόνος, με τον κώλοσου παπ γωγωμέμένονο. . ΚαΚαι ι ποποιοιος ς νονομίμίζεις ότι θα σε αφήφ σεινα κοιιμημηθεθείςίς σ στοτο σ στρτρώμώμαα τοτου υ σττιςς 66.30 το πρωί; Ε,κρυόόκωκωλελε;

Page 28: GloryHopes v2

Απππ’ όσόσόσσα ξέέέέρωρω γγγγιαιιαι τις κκκκοοιοινωνικκκκές επανννναασα τάσειςςςς,,, το συμπέέπέπέρασμα ποοουυυ υ βγβ άζω είίίε νναι ότότότότότιιιιι θαθαθαθαθα χχχχ χρερερερερειαιαιαιαιαστστσσ είεείείεί να ασσσσκκηκηκ θεί ποποοπ λύ βία,,, βία θανααααττερή, γιααα νννα ξεμπερδρδρρδέψέψουμε απαπαπό τοτοτ υς δδδιάφοφοοορους εεεεθθθθνθνικικικισσισισστοτοτοτοσεσεσεσεξιξιξιξιστστστστορορορορο ατατατατσισισισιστστστστέςέςέςές, , ,, κακακακαπιπιπιπιταταταταλολλολολ κακακκαταταταναναλωωωωωτέτές,ς,ς,βιβιβ αστοτττ ρουφυυ ιάννονον υς, οποπππαδδοχχουοοο λιγκάνννους, φιλλλοοοτομαριστέττέτ ς, αφενττττοοοαο ρχηγοήήρωρρρ ες,ιμιμιμιμιμπεπεπεπεπεριριριρρ αλισισισι τοφααλλοκρρρατισστέςέςς, θρησκεκεκευόπιστουοοο ς, γραφεφεφειοκρατοκκκοοομματικοδίδίδίίαιτους,αραβαα βωωωνοπαααντνττρερερερεμέμέμέμένονοονονουςυςυςυςυς κκ κ κ κιιιι άλάλάάλλολλουςςςς εεεχθρορ ύςς μμμ ας. Εγώ δδεδ ν έχω όρόρόό εξη να σσκοκκ τώνωδεξιξξ ά κικκ αριστσ ερά κκκαι αν ττο κάνωωωωω έχω ββάσάσάάσιμες υποοοψίψίψίεεςες όόότιτιιτι δδ δεεεε θαθαθαθαα τ τττο οοο αφαφαφαφήσήσήσήσω ωωω ποπποποτέτέτέέτέ κ κκ κάτάτάτάτω ωωωωτοτοτοτοτ όόόπλο.οο Τι θθαθ γίννειεεε ;

PsPsPsPs. ∆ε∆ε∆ε∆ε φφφφαναναναντάτάτάτάζοζζοζομαμαμααιι ναννα εε λπίζζζζεις ςςς σεεεε κανενός τύττ που διαπαα αιδαγώώγγγγιση γιατί μμμμε όλλους ς αυαυαα τούύς θθα ξεξξ χάσουμμμμε κι αυτάά ά που ξέραμμμμε.

Πυθίίαααα:: ΠΠράγμαατιτιττ , ’’σ’ ό όόλελλεςςς τιτιττις ςς πρπρπροηοηγογογούμύύμύμμενενενεςεςεςς επανασσσστάτ σεις έτσσσι έπρεπε νννααα γίγίνεν ι, κι απαππ΄ όσοξέρωω έέέέτττσι γινόταν,νν έστω κι αααν χάναναμεμ σσττο τέλος, ήστηηηη η μέμέέέσηση, ή ή πιπιπιπιοοο συσυυχνχχνάά στστσττηνην α ααρχρχρχήή.ή Α ΑΑυτυτυτή ήή ττη φφορρά ταπρράγάγγά ματα θα εείναι τελείωωως διαφορετεττικά. Όλοι αυαυυτοίπου τττόσο όμορρφρ α περιέγγγρρραψες παραρααπάνω, είναααιι όότόσοσο ‘‘όλόλόλλοιοιοι’’ κακακαιι ι τόότόσοσο ζ ζομομπιπιι-ποιημμένοιοι που μόνοιιτοτ υς θα κκκρεμαστούύύν απόό ττις γγρραρ βάτες τοουυυς στηνππρπ οσπάθεθεθεειά τους νανα α ρπάξξουο ν ν τοτο τελευταααίοοί στηνόπόπόληληληη ν ννερερεράάνάνά τζτζι,ι,ι, θ θθαα α ποποποδοδοπαπατητηθοθ ύύν στις κυλιλλιόμόμενενεςες τ τωννωνπολυυυκκακ ταστημμάτάά ων βαστώτώντας αναναμνμνηστικά απόό την

επανάσταση, θαα ε τετεεροροοοττετετεμαμαχιχχιχιστσστστούούούούν νν ν μεμεμεμε τττ τιςιςις μμμηχανννέςέέ του ζααμαμπόν για να γλείψουυν τατ υπολελείμίμματατου τελευταίου σαλαλαλλαμαμαμμιούύ ύύ αέαέέέρορορος, θθθαα α α καούν νν σσεσ καραραμαμμ όπόλελες ς της ς εθεθνινικήκήςς οδοδούού ε επειδδήή έέναας ααπόαυτούς επέμενε να θέθέθέέλελλελειιιι νναναναν π π πληληληρώρώρρ σσεσεσ ι τα δδιόιόιόδια χωωρίρ ς να υπάάρχρ ει κανείς από δαύτους εκείεί γγιαιανα εισπράξει.

Εσύ φρόντισε μόνο να τα ηδδοννοβοββλέλέλέλ πεπεπειςιςιςς ό ό όλαλααλα α υτά ααπα ό κάποοου υυ ψψηλά, νανα έχειςις φφυλυλαγαγμένοο κ κάττωαπό τη μασχάλη σου το κυνικό σσουουου αααμύμ γδγδγδαλα ο κακακ ι να μμμη η η λυλυλ πάπάσασααι ι γιγ α καανέένανα τους ς – μάνα,αδερφό ή πρώην γκόμενο – όλοι κάκάναναανενεννε τττ τιςιςιςς ε ε επιλολολογέγ ς τοουςυςυ . . Άλλωωστσ ε, δδε ε θαθα π άρει πολλολύ ύ μέμέχρχρι ινα τελειώσει, και τότε θα κατεβούμε αππό ό τατα π παραραραρατηρηρρρητητητη ήρήρήριάιάι μ μμμαςαςας κκαια θθα α περππαατήσουμε αανάμεσάσάτους για να συλλέξουμε από τα παγωμένα δδάχάχάχτυτυτυτυυλάλάλάά τ τουυυςς ς ττα μονονονόπόπό ετραρα ππ ππου θθ θα κοοκοοσμσμσ ήσήσσουουουννν τιτιτις ς ςςντισκομπάλλες της νέας εποχής.

Γράμματα προς την Πυθία

Page 29: GloryHopes v2

Πρώτα ήρθαν και γάμησαν τους απέναντι. ∆ε μίλησα, δεν είπα τίποτα, φοβήθηκα. Έπειτα, ήρθαν και γάμησαν τους από κάτω μου. Πάλι δε μίλησα, δε μπόρεσα. Μετά ήρθαν και γάμησαν τους διπλανούς. Και πάλι δε μίλησα, είπα που θα πάει θα με γαμήσουν κι εμένα. Αλλά στο τέλος, όταν ήρθαν να γαμήσουν εμένα, δεν είχεαπομείνει κανείς για να γαμήσει…γαμώτο.

Λαική σοφία

Page 30: GloryHopes v2

επίσημη συμμετοχή του GH στο

WhatQueerFest, Νοέμβριος 2010

Page 31: GloryHopes v2

Έχω ένα όνειρο...

Page 32: GloryHopes v2