http://www.miz.org/musical-life-in-germany/download/08_Festspiele_and_Festivals.pdf

PDF]Festspiele and Festivals - MIZwww.miz.org/.../08_Festspiele_and_Festiva...

o Προσωρινά   αποθηκευμένη o Παρόμοιες

Μετάφραση αυτής της σελίδαςFestspiel, or Festspiele in the plural, is the German word for 'festival'. ..... In principle, Festspiele and festivals can be financed in any of three ways: > internally ...

Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ Festspiel, ή Festspiele στον πληθυντικό, είναι η γερμανική λέξη για το «φεστιβάλ». Έτσι είναι Festival γράφεται με κεφαλαία γράμματα, αν και, όπως εμείς Θα δούμε, οι δύο σημαίνουν πολύ διαφορετικά πράγματα ανάλογα με το ιστορικό τους πλαίσιο. Στην πραγματικότητα, η σύγχρονη φεστιβάλ είναι μια γερμανική invention.Its είναι η επιτομή Μπαϊρόιτ Φεστιβάλ (Bayreuther Festspiele), το οποίο ο Richard Wag- ner »invented'in 1876, προκειμένου να παρουσιάσουν τη μουσική δράματα του στην ανώτερη παραγωγές στο Festival Hall του Bayreuth, η οποία είχε δημιουργηθεί ειδικά για το σκοπό αυτό. Η Γερμανία στον 19ο αιώνα ήταν εξίσου κλίση προς την πρόοδο και την αποκατάσταση, το οποίο αποτελεί πρόσφορο έδαφος για φεστιβάλ γίνεται. Την ίδια στιγμή που Wagner ήταν επινοώντας καθεστώς του φεστιβάλ, ο Δούκας του Meiningen, ως διευθυντής του δικού του δικαστηρίου θέατρο, αναπτύχθηκε η έννοια της «παραστάσεις μοντέλο» για την κλασική δράμα. Αυτός επικεντρώθηκε σε έργα του Σαίξπηρ, το οποίο τον πλη rised στις παραστάσεις των επισκεπτών σε όλη την Ευρώπη. Φραντς Λιστ εγκαινίασε το Φεστιβάλ Μπετόβεν (Beethovenfeste) ήδη από το 1845 για να συνοδεύσει τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου του Μπετόβεν στο Münsterplatz της Βόννης. Και το πρώτα φεστιβάλ ορχηστρική μουσική, το Φεστιβάλ Μουσικής του Κάτω Ρήνου (Niederrheinische Musikfeste), έχει πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις σε Rhenish εβδομάδα μετά την Πεντηκοστήν κάθε χρόνο από το 1817. Από τα μέσα του 20ου αιώνα αυτή η ιστορική μορφή της Festspiele με υψηλά καλλιτεχνικά πρότυπα του - και πολλοί θα λένε αέρα του ελιτισμού - ανταγωνιζόταν με έναν πιο πρόσφατο είδος της εκδήλωσης απαλλαγμένης από την παράδοση: Φεστιβάλ, η οποία τείνει να στοχεύουν σε ένα μαζικό κοινό και όχι μια πολιτιστική ελίτ και ευθυγραμμίζει τα προγράμματα της λιγότερο στην καλλιτεχνική είδη από την εμπορία strategies.Here το γεγονός, καθώς είναι η δική λόγο ύπαρξης και το όχημα για τη δική του νέα success.This όρος τέθηκε μόνο γερμανικά λεξιλόγιο μετά το 1945 και η επιρροή της Αμερικής γίνεται αισθητή

σχετικά με το «παλαιό κόσμο». Αρχικά ο σκοπός του ήταν απλώς για να διαχωριστούν Festspiele από αυτή τη νέα, ανοιχτή και δημοφιλές είδος της event.This νωρίς διάκριση, ωστόσο, έχει ξεχαστεί: ακόμη και η Festspiele των παλαιών έχουν εδώ και πολύ καιρό να αποκαλούμε τους εαυτούς τους «φεστιβάλ». Η Google «festival'and η μηχανή αναζήτησης θα προσφέρει 259 εκατ συμπτώσεων? ακόμη και «φεστιβάλ 2010'still παράγει 211 εκατομμύρια. Αν «festivalitis» ήταν μια ασθένεια, θα πρέπει να το ονομάσουμε μια πανδημία. Μόλις το αποκλειστικό περίβολο της «υψηλής τέχνης», το έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο σαν πυρκαγιά. Από Woodstock στο φεστιβάλ της Γερμανικής Γλώσσας, από το Φεστιβάλ dei Due Mondi στα δύο Φεστιβάλ του Δούναβη (το ένα στο Ulm, ένα άλλο στο Krems), και από το Φεστιβάλ Οι αισθήσεις του Φεστιβάλ της Χαρτς, ο αριθμός των φεστιβάλ έχει εκραγεί, όπως και η χρήση του ίδιου όρου. Σε η εποχή της «κουλτούρας γεγονός», κάθε δημόσια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για περιορισμένο χρονικό διάστημα και διαφημίζονται στην ανταγωνιστικών αγορών και μέσων μαζικής ενημέρωσης που ονομάζεται «φεστιβάλ». Είναι επομένως σημαντικό να καθιερωθούν ορισμένοι ορισμοί και διακρίσεις. Ορισμοί Δεν υπάρχει μονοσήμαντος ορισμός των εννοιών της Festspiel και festival.To απόσπασμα Harald Kaufmann, «εορτασμού brations και γιορτές δεν είναι μια σωστή θέμα για μια ουδέτερη κοινωνιολογία της γνώσης »(1). Αντίθετα, είναι ΕΛΕΓΧΟ fluenced από υποκειμενικές κρίσεις ανάλογα με την ιστορική σκοπιά, προσωπικά συμφέροντα και την ιδεολογική προκαταλήψεις του παρατηρητή. Ως εκ τούτου, ο μόνος τρόπος για να καθορίσει τα καθοριστικά χαρακτηριστικά αυτών των δύο φαινομένων στην πολιτιστική μας ζωή είναι εμπειρικά, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά τους και η σύγκρισή τους με τα συνδεδεμένα pheno- Mena. > >>

Σελίδα 2 Riemann Musiklexikon, η τυπική μουσική λεξικό Γερμανικά, ορίζει Festspiel ως εξής: «Festspiele και μουσικά φεστιβάλ είναι γεγονότα που έχουν ως στόχο να παρουσιάσουν παραστάσεις υψηλής ποιότητας ή με συνδυασμούς οι καλλιτέχνες δεν είναι διαθέσιμη σε κανονική conditions.They ρεπερτόριο είναι επίσης αρθεί έξω από τα συνηθισμένα από την επιλογή του συστήματος ανοικτής τους nue, η οποία διακρίνεται από την παράδοση, από ειδικά κτίρια ή αμφιθέατρα, ή από τις διακοπές τους-όπως ατμόσφαιρα ». Η αγγλική έκδοση της Wikipedia προσφέρει ένα πολύ λιγότερο εξελιγμένα ορισμό: «Ένα Festival είναι ένα γεγονός, που συνήθως και συνήθως οργανώθηκε από την τοπική κοινότητα, το οποίο επικεντρώνεται σε κάποια μοναδική πτυχή αυτής της κοινότητας. » Festspiele προέκυψε μεταξύ του 17ου και του 19ου αιώνα από το δικαστήριο γιορτές και historicising επέτειο

γιορτές (Handel το 1785, Μότσαρτ το 1856) και εγκρίθηκαν από τα αναπτυσσόμενα μεσαία τάξη ως όχημα για τη χειραφέτησή τους. Αλλά δεν ήταν μέχρι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ότι αυτό το είδος της εκδήλωσης έγινε καθοριστικός παράγοντας της μουσικής life.As μας τα νέα είδη του φεστιβάλ σοβαρότερος και πήρε ισχυρότερη αναμονή, το φεστιβάλ μεταλλαχθεί από μια μορφή τέχνης, θεωρείται παραδοσιακά ως υπέρτατη πολιτιστικό επίτευγμα, σε ένα οργανωτικό μορφή που κυριαρχείται από το ιδανικό της βιομηχανικής κοινωνίας μας της τελειότητας. Φεστιβάλ, με άλλα λόγια, εκφράζει επίσης την zeit- Geist στην οποία παίρνουν place.Their χαρακτήρα εκδήλωση, εξαιρετικές στιγμές και τόπους τους, τις στρατηγικές τους για μάρκετινγκ «συγκλονιστική» καλλιτεχνών ή καλλιτεχνικών επιτευγμάτων και, αν μη τι άλλο απ 'όλα, τη θέση τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν τα μετέτρεψε σε λειτουργία την πεμπτουσία της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας για την εποχή μας και για τις future.Festivals, ως αντί- θετη sed να Festspiele, είναι επομένως ένα «invention'of του 20ου αιώνα και θα γίνει ένα πολιτιστικό αγαθό του 21ου. Προβεβλημένα σε ένα θετικό φως, τα καθοριστικά χαρακτηριστικά αυτού του νέου είδους του φεστιβάλ είναι επαγγελματική διαχείριση, γενικές μείγματα (στα οποία περιλαμβάνονται «crossovers») και αισθητική ευρύτητα σκέψης. Αλλά σε μια κρίσιμη φως, θα πρέπει επίσης να αναφέρουν στοιχεία από κοινού με κανένα μικρό αριθμό των νέων φεστιβάλ: ένα αυστηρό προσανατολισμό προς την αγορά, η έντονη έμφαση στην αστέρια και το πνεύμα της καλλιτεχνικής retrenchment.Economic σταθεροποίησης συχνά πηγαίνει χέρι-χέρι με την καλλιτεχνική stagna- σμού, για την οποία τα «παλαιά» Festspiele (Bayreuth, Σάλτσμπουργκ, Βερόνα) παρέχουν αρκετή απόδειξη για την κρίσιμη παρατηρητή. Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα τα «νέα» φεστιβάλ (Βερολίνο, Βιέννη, Αθήνα, Μπάντεν-Μπάντεν) έχουν μάθει να κεφαλαιοποιήσει σχετικά με τις αρετές της ευρωπαϊκής ενοποίησης: πλήρης δικτύωση των πληροφοριών, απεριόριστη ανταλλαγή «εμπορεύματα», αξιοποίηση των μέσων ενημέρωσης και ταχεία «πολιτικής ορθότητας», τα οποία έχουν αναπόφευκτα σε συνδυασμό με την απότομη επικεντρώνονται στις τρέχουσες μόδες, μια περιστασιακά δουλική προσήλωση στο πνεύμα της εποχής και συχνά μια άθλια σεβασμό προς box-office hits.There είναι, βέβαια, εξαιρέσεις - φεστιβάλ που διακηρύσσουν την αντίθεσή τους με τις επικρατούσες απόψεις και τις τάσεις, και άλλα τα οποία, τουλάχιστον εν μέρει και προσωρινά, να αρνηθεί να το βήμα πάνω στο εύθυμος-πηγαίνω-γύρω από την παγκόσμια πολιτιστικό μάρκετινγκ. Αλλά όλα σε όλα, τα νέα είδη του φεστιβάλ ολοένα και διαγράφοντας τις παραδοσιακές ιδρύματα όργανα της αστικής κουλτούρας από τη δημόσια awareness.'Festivals », Karin Peschel έγραψε στην τελική έκθεσή της σχετικά με την οικονομικές επιπτώσεις του Schleswig-Holstein Φεστιβάλ (1998), 'είναι να γίνει ένα προσάρτημα στο μουσικό τοπίο μας, αυξάνοντας τις παραδοσιακές όπερες και κονσέρτα εποχές »(2). Εν τω μεταξύ, στο λόγο της «αυξητικό» μπορεί να πιο χρήσιμο να αντικατασταθεί από τον όρο «καταστολή». Κριτήρια

Η διαχρονική αξία και ίσως ακόμη και ο λόγος ύπαρξης της Festspiele φεστιβάλ όσο και διέπονται από τέσσερις κριτήρια: > ένα εξαιρετικό πρόγραμμα > υποδειγματική παραστάσεις > εξαιρετικές τρόπους παρουσίασης και > μια ξεχωριστή ιδέα ή / και την ατμόσφαιρα. Σε μια εποχή όπου η βιομηχανία του πολιτισμού διέπεται από την παγκόσμια αγορά των κορυφαίων αστέρων, ο πανταχού παρών διάδοση έθνος των καλλιτεχνών και των προγραμμάτων ως «αντικείμενα brand-name» και την πλήρη διαθεσιμότητα των πληροφοριών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υποδειγματική επιδόσεις και εξαιρετική τρόπους παρουσίασης έχουν γίνει βασικά κριτήρια της η σημερινή έννοια του φεστιβάλ. Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 02 > >>

Page 3 Επιπλέον, δεδομένης της αχαλίνωτη μόδας (ή ανάγκη) μεταξύ ακόμη και οι μεγάλες γιορτές για να εισάγετε συνεργατικές μέλος κοινοπραξίας Tures, τα προγράμματα των μετοχών και να τις μετακυλίσει σε μια προσπάθεια να μειώσει τις δαπάνες, το διακριτικό ιδέα ή την ατμόσφαιρα έχει αποκτήσει σταθερά σε σημασία. Δεν είναι λιγότερο την ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα ενός φεστιβάλ καλλιτεχνικής εικόνας που αποτελεί «μοναδική πώλησης point'for μια επιτυχή εκστρατεία μάρκετινγκ. Ένα εξαιρετικό πρόγραμμα δεν αναφέρεται μόνο στην παρουσίαση του προγράμματος per se, αλλά κυρίως στην καλλιτεχνική προσφορές και τον τρόπο με τον οποίο έχουν μετατραπεί σε γεγονότα. Η εξαιρετική ποιότητα των α φεστιβάλ είναι πρόδηλη σε ιδιαίτερο στυλ της διαχείρισης και λειτουργίας, το επίπεδο της καλλιτεχνίας και η υποδοχή της από society.A φεστιβάλ στέκεται out'above όλο το χρόνο όπερες και αίθουσες συναυλιών με τρεις τρόπους: οργανωτικά, καλλιτεχνικά και κοινωνικά. Η οργανωτική διάσταση περιλαμβάνει 1) προκαθορισμένο και τακτικά επαναλαμβανόμενες χρονοθυρίδα, 2) μια ιδιαίτερη τοποθεσία, 3) η αποφυγή των σταθερών δομών (μόνιμη σύνολα, προκαθορισμένα συνδρομές, τυποποιημένων τρόπων operati- στις κ.λπ.) υπέρ της ad hoc ομάδες και μορφές οργάνωσης, 4) βραχυπρόθεσμες συμβάσεις για την καλλιτεχνική, τεχνική και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, διοικητικό προσωπικό, με ειδικές συνθήκες εργασίας και καλύτερες αμοιβές, και 5) υψηλότερο εισιτήριο

τιμές σε σύγκριση με θεσμούς που θα λειτουργούν όλο το χρόνο. Η «δόξα και misery'of ένα φεστιβάλ στέκεται ή πέφτει με την καλλιτεχνική μοναδικότητα της. Ένα φεστιβάλ μπορεί να επικεντρωθεί σε ένα είδος, θέμα ή συνθέτη (π.χ. Ρουρ Φεστιβάλ Πιάνου, την Herne Φεστιβάλ Παλιάς Μουσικής ή το Max Reger Φεστιβάλ στην Weiden)? μπορεί να χρωστάμε τη μοναδικότητά του σε ειδικό χώρο επιδόσεις (η σκάλα στο Schwäbisch-Hall, ένας εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στα βουνά Eifel)? ή τα προγράμματα του μπορεί να περιστρέφονται γύρω από ένα μόνο καλλιτέχνη (Karajan σε Salz- Burg, Gidon Kremer σε Lockenhaus, Hans Werner Henze στο Montepulciano). Όποια και αν είναι η περίπτωση, κάποια μουσική- εραστές θα δείτε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά ως λόγο για τον ενθουσιασμό και λόγους για να κάνουν ένα προσκύνημα, ενώ άλλοι θα τους επικρίνουν και να μείνετε μακριά. Φεστιβάλ είναι κοινωνικά ορατό λόγω της ιδιότητάς τους ως «γεγονότα». Προσελκύουν μια διαφορετική πελατεία και είναι πιο ελκυστική από ό, τι όλο το χρόνο μουσική ιδρύματα σε ορισμένους τύπους ανθρώπων: τους εκπροσώπους των ΜΜΕ, τους χορηγούς, η τζετ σετ. Ως εκ τούτου, είναι μερικά φεστιβάλ κατηγορούνται ως «ελιτίστικη», άλλοι ότι είναι «λαϊκίστικη». Ωστόσο, είναι ακριβώς αυτή η κοινωνική ορατότητα που μπορούν να παρακινήσουν τους χορηγούς να δεσμευτούν σε ένα συγκεκριμένο φεστιβάλ. Από Festspiel στο Φεστιβάλ: μια ιστορία επιτυχίας Υψηλής ταχύτητας αναπαραγωγής Η πρώιμη περίοδος 1900-1945 Συνολικά, σχετικά λίγες φεστιβάλ ιδρύθηκαν στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα μέχρι το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου II.The πρώτα να έρθει σε ύπαρξη ήταν Μονάχου (1901), του Στρασβούργου (1905), από Savonlinna Φινλανδία (1912) και το Arena di Verona (1913) .Αλλά το σημαντικότερο φεστιβάλ ιδρύθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, που δημιουργήθηκε από τον Max Reinhardt, Χούγκο φον Χόφμανσταλ και Ρίχαρντ Στράους σε 1920.To η σημερινή μέρα έχει χρησιμεύσει ως πρότυπο για Festspiele στην αυξημένη έννοια του όρου. Fresh Start μετά το 1945 Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια Κεντρικής Ευρώπης είχε κατακλυστεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα και εντυπωσιακή πυκνότητα από ένα κύμα των νέων festivals.They είχε διαπιστωθεί ανεξάρτητα και πέρα από την παραδοσιακή αστική thea- κής και μουσικές σκηνές, η οποία ξεπέρασε σταδιακά τις λεηλασίες του πολέμου, και σιγά-σιγά ξεπήδησε πίσω στη ζωή. Οι πληγές που ο Χίτλερ είχε επεβλήθη σε ολόκληρη την Ευρώπη έπρεπε να κλείσουν από τις θεραπευτικές ιδιότητες της τέχνης? το έθνος-κράτος νοοτροπία, αφού εκφυλίστηκε σε αριθμούς αμοιβαία μίσους, έπρεπε να εξουδετερωθούν από τις δυνάμεις Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 03 >

>>

Σελίδα 4 δημοκρατικής ανανέωσης και ευρύτητα πνεύματος? και το πολιτιστικό χάσμα μεταξύ των νικητών και ηττημένων του πόλεμος θα, υπήρχε η ελπίδα, να κλείσει από μια διεθνή ανταλλαγή παραστάσεων top-διαμετρήματος, δημιουργώντας το βάση για διαρκή ειρηνική συνύπαρξη. Εν ολίγοις, οι κινητήριες δυνάμεις και πίσω από τη ραγδαία εξάπλωση της νέας φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, αν και εξαιρετικά αντικρουόμενες, ήταν κυρίως ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Ήταν όχι πριν από μερικά 25 χρόνια αργότερα, γύρω στο 1970, η τάση αυτή ανακόπηκε (βλέπε Πίνακα 1). Πίνακας 1 >> Φεστιβάλ που ιδρύθηκε στην Ευρώπη μεταξύ του 1945 και του 1968 * 1945 Sagra Musicale Umbra, Περούτζια 1951 Eutiner Festspiele 1945 Cheltenham Festival 1951 Wiener Festwochen 1946 Φεστιβάλ Bregenzer 1951 Διεθνές Φεστιβάλ de Danza y Música Γρανάδα 1946 Montreux Festival 1952 Festspillene i Μπέργκεν 1946 Διεθνής Bachfeste Schaffhausen 1952 Europäische Wochen Passau 1946 Prager Frühling 1952 Schwetzinger Festspiele 1946 Ruhrfestspiele Recklinghausen 1952 Händel-Festspiele HalleB 1946 Sommerliche Musiktage Hitzacker 1952 Nürnberger Orgelwoche 1947 Ολλανδικό Φεστιβάλ 1952 Διεθνές Φεστιβάλ de Santander

1947 Φεστιβάλ του Εδιμβούργου 1952 Φεστιβάλ Λιουμπλιάνα 1947 Λονδίνο Music Festival 1953 Wiltz, Festival de Luxembourg 1948 Bachwoche Ansbach 1953 Münchner OpernfestspieleB 1948 Φεστιβάλ d'Aix-en-Provence 1955 Φεστιβάλ Αθηνών 1948 Aldeburgh Φεστιβάλ 1956 Menuhin Φεστιβάλ Γκστάαντ 1948 Διεθνές Φεστιβάλ de Musique de Μπεζανσόν 1957 Warschauer Herbst 1948 Μπανιέρα Μουσική και Λογοτεχνία Φεστιβάλ 1957 Gulbenkian Φεστιβάλ Λισαβόνα 1949 Ντουμπρόβνικ Sommer Φεστιβάλ 1957 Φεστιβάλ dei Due Mondi Σπολέτο 1949 Venedig, La Biennale πεθαίνουν Venezia 1957 Flandern Φεστιβάλ 1950 Berliner Festwochen 1958 Cuenca, Semana de Música religiosa 1950 Wiesbadener MaifestspieleB 1961 Ιερουσαλήμ, Ισραήλ Φεστιβάλ 1950 Bad Hersfelder Festspiele 1961 Musicki Μπιενάλε Ζάγκρεμπ 1950 Φεστιβάλ Pablo Casals de Prades

1962 Stresa, Settimane Musicali 1950 Donaueschinger MusiktageB 1963 Φεστιβάλ del Mediterráneo, Βαρκελώνη 1951 Bayreuther FestspieleB (, Neubayreuth ') 1967 Φεστιβάλ Τζαζ του Μοντρέ 1951 Φεστιβάλ Junger Künstler Μπαϊρόιτ 1968 Φεστιβάλ του Ελσίνκι 1951 Mozartfest WürzburgB 1968 Γκρατς, Steirischer Herbst * Αυτός ο κατάλογος δεν εγείρει αξιώσεις για πληρότητα. Β αποκατασταθεί ή ανακατεύθυνση. Πηγή: Συντάχθηκε από Franz Willnauer για τη γερμανική Music Information Center. Στασιμότητα και διαμαρτυρίες της δεκαετίας του 1970 Μεταξύ 1970 και 1990 υπήρξε μια εμφανής περιορισμός στην ίδρυση του νέου φεστιβάλ. Αυτό ήταν unque- stionably συνέπεια των σπουδαστών διαδηλώσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1960, που έπληξαν με σφοδρότητα αμετάκλητα τα θεμέλια της αντίληψης της Γερμανίας, της κουλτούρας και της κατανάλωσης της τέχνης. Σε τελική ανάλυση, η καλλιτεχνική στασιμότητα Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 04 >

Page 5 που έπληξε τις εξέχοντες εκπροσώπους της βιομηχανίας Festspiel αυτή τη στιγμή - μια στασιμότητα σημειωθεί από μεμονωμέ- ternational κριτικούς στο Σάλτσμπουργκ, Μπαϊρόιτ, το Βερολίνο και ακόμη Donaueschingen - είχε τις ρίζες της στην πολιτική διαμαρτυρία μετακινήσεων των ατόμων years.At την ίδια στιγμή ένα νέο πολιτισμικό φαινόμενο προέκυψε - το hippie κίνημα, το οποίο αναπτύχθηκε εντυπωσιακά τρόπους για να παρουσιάσει μαζική κουλτούρα στο Woodstock Festival (1969) ή το Burg Herzberg Φεστιβάλ (1968). Επανένωση και Φεστιβάλ Boom Οι μεγάλες πολιτικές αλλαγές της δεκαετίας του 1990 προκάλεσε ένα νέο κύμα των θεμελίων του φεστιβάλ, το οποίο έχει αφού δώσει αφορμή για ένα διεθνές τοπίο φεστιβάλ πρωτοφανή richness.It Όλα ξεκίνησαν όταν ο πιανίστας και μαέστρος Justus Frantz ίδρυσε το Σλέσβιχ-Χολστάιν Φεστιβάλ το 1986. Frantz προσελκύσει νέα ακροατήρια

την κλασική music.With σύνθημα του «κλασική μουσική στην ύπαιθρο» («Klassik auf dem Lande»), και ο ίδιος disco- Vered μια αναξιοποίητη αγορά θέσεων και δημιούργησε ένα νέο είδος πανταχού φεστιβάλ με στόχο την ειδικό στόχο ομάδες και να συνοδεύονται από τους χορηγούς. Για να είμαστε σίγουροι, ήταν σε θέση να αντλήσει από προηγούμενα παραδείγματα, όπως η Flan- DERS Φεστιβάλ (ιδρύθηκε το 1957) και το θρυλικό φεστιβάλ Sviatoslav Ρίχτερ στο La Grange de Meslay. Αλλά οι πιστωτικές πρέπει σίγουρα να πάει στο Frantz για έχοντας συνδυάσει όλα αυτά τα συστατικά ακριβώς τη σωστή στιγμή. Από τότε, η Schleswig-Holstein Φεστιβάλ θα έχει γίνει «μοντέλο» για το νέο φεστιβάλ, είτε στο για- mer Δυτική Γερμανία ή, από το 1990, στα νεοσύστατα κράτη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν Rheingau το Φεστιβάλ και επιτυχημένο μείγμα Ludwig Güttler του «Ψαμμίτης και Μουσικής» (βλέπε Πίνακα 2). Ειδικά Αξιοσημείωτη είναι η έκρηξη των νέων πανηγύρια στα ιστορικά και πολιτιστικά πλούσια κράτη της Σαξονίας-Άνχαλτ, Θουριγγία και τη Σαξονία. Αυτές οι νέες φεστιβάλ αποκαλύπτουν μια τάση για την αγορά τοπικών «αστέρια» ή τοπικές σπεσιαλιτέ? εμφανίζουν επίσης μια προσπάθεια να επιτύχει την οικονομική επιτυχία στον τομέα του πολιτισμού με τη χρήση νέων μάρκετινγκ τεχνικές. Η έκρηξη φεστιβάλ εντυπωσιακά σταματούν σε αριθμητικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την γερμανική μουσική Πλη- Κέντρο πληροφοριών (DMI) σε ετήσια Musik-Almanach του. Εάν η έκδοση 1993 με 1994 απαριθμεί 136 Festspiele και φεστιβάλ, με 1999-2000 ο αριθμός είχε ήδη ανέβει στην 203.Four χρόνια αργότερα, υπήρχαν πάνω από 270 φεστιβάλ, και το πιο πρόσφατη έκδοση του 2007-08 απαριθμεί πάνω από 360.The DMI, ενημερώνεται διαρκώς online βάση δεδομένων, χρησιμοποιώντας μια ελαφρώς ευρύτερο ορισμό, ακόμη και έρχεται με ένα σύνολο περίπου 480 μουσικά φεστιβάλ. Η δραματική αύξηση των νέων φεστιβάλ, μετά την επανένωση της Γερμανίας είναι ακόμη πιο ασυνήθιστο, αν αναλογιστούμε η μακροχρόνια ύφεση στα δημόσια γενναιοδωρία - ειδικά τα μέτρα κόστους-περικοπή των κρατών της Γερμανίας και δήμοι - και να ακούσουν τις εκτεταμένες θρήνοι για την αυξανόμενη απροθυμία των χορηγών να επιδο- dise πολιτισμός και οι ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με τις συγχωνεύσεις και τις ορχηστρικές θέατρο shutdowns.Why, στη συνέχεια, κάντε municipa- γκαίο, εταιρείες, ιδιωτικές οργανώσεις και σκληροπυρηνικοί αισιόδοξοι προχωρήσουμε σε πολυσύχναστη αγορά φεστιβάλ; Διαφορετικός τα μεταπολεμικά χρόνια, οι λόγοι έχουν να κάνουν με τη θέληση να επιβιώσει ή μια επανευθυγράμμιση στις πνευματικές δυνάμεις από με σκληρός επιχειρηματικά συμφέροντα. Οικονομολόγοι προωθήσει τη θέση ότι ο πολιτισμός είναι ένα «μαλακό» οικονομικό παράγοντα στην περιφερειακές οικονομίες, και οι πολιτικοί τρομπέτα τα οφέλη που προκύπτουν από τη λεγόμενη έμμεση κερδοφορία. Και οι δύο παράγοντες έχουν γυρίσει προφανώς την ιδέα του φεστιβάλ σε ένα casebook παράδειγμα του σύγχρονου πολιτισμού μας εκδήλωση. Franz Willnauer

Festspiele και Φεστιβάλ >> 05 >

Σελίδα 6 Πίνακας 2 >> Φεστιβάλ εγκατεστημένες στη Γερμανία μετά το 1985 * 1985 Europäisches Musikfest Στουτγκάρδη 1997 Bonner Schumannfest 1985 Händel-Festspiele Καρλσρούη 1 1997 Heidelberger Frühling 1985 Schreyahner Herbst 1997 Kammermusikfestival, Oldenburger Promenade » 1986 Σλέσβιχ-Χολστάιν Musik Festival 1997 Το Eclat «Neue Musik Festival Στουτγκάρδη 1986 Bad Κίσινγκερ Musiksommer 1998 Spannungen: Musik im Kraftwerk Heimbach / Eifel 1988 Rheingau Musik-Festival 1998 Διεθνής Festspiele Μπάντεν-Μπάντεν 1988 Braunschweiger Kammermusik-Podium (seit 2001 Braunschweiger Classix Φεστιβάλ) 1999 Διεθνής Beethovenfeste Βόννη 1 1988 Münchener Μπιενάλε - Φεστιβάλ für Internationales Neues Musiktheater 1999 Bachfest Λειψία ** 1989 Klavier-Φεστιβάλ του Ρουρ 1999 , Pèlerinages '- Kunstfest Βαϊμάρη ** 1989 Internationales Bodensee-Φεστιβάλ 2000

young.euro.classic - Europäischer Musiksommer Βερολίνο 1989 Musikfest Βρέμη 2001 Putbus Festspiele ** , 1 1989 Ρίχαρντ Στράους-Φεστιβάλ Γκάρμις-Παρτενκίρχεν 2002 Ruhrtriennale 1989 Rossini σε Wildbad 2002 KlangZeit Münster 1990 Sommerkonzerte ζννίεοΐΊβη Donau und Altmühl 2003 Bebersee Φεστιβάλ β: Φες ** 1990 Magdeburger Telemann-Festtage ** 2004 Sommerfestival AlpenKLASSIK Bad Reichenhall 1990 Festspiele Mecklenburg-Vorpommern ** 2005 Altenberger Kultursommer 1991 Internationales Φεστιβάλ Junger Opernsänger - Kammeroper Schloss Rheinsberg ** 2005 RheinVokal - Φεστιβάλ am Mittelrhein 1991 Brandenburgische Sommerkonzerte ** 2006 Hamburger Ostertöne 1991 Musikfestspiele Πότσνταμ Sanssouci ** 2006 chiffren. Kieler Tage für neue musik 1991 Telemann-Tage Köthen ** 2006 Θουριγγίας Schloßfestspiele Sondershausen ** 1992 Φεστιβάλ "Mitte Europa" Bayern / Böhmen / Sach- ιαπωνικό λεπτό** 2006 Viersener Musiksommer 1992

MDR Musiksommer ** 2006 Kammermusikfestival Rolandseck 1992 Rossini-Φεστιβάλ Πούτμπους * 2007 Musikfest Jahrhundertklang Φράιμπουργκ 1992 Festspiele, Orff σε Andechs » 2007 Der Sommer στη Στουτγάρδη - Musik der Jahrhun- derte 1993 Κουρτ Βάιλ Fest Dessau ** 2007 Klangbiennale - Φεστιβάλ zeitgenössischer Musik Φρανκφούρτη 1993 Europäisches Musikfest, Europamusicale » 2007 , Provinzlärm - Φεστιβάλ Neuer Musik Εκερνφέρντε 1993 Köthener Bachfesttage ** 2008 Alles im Fluss. Φεστιβάλ für Musik Neue Passau 1994 Musik-Τριενάλε Köln 2008 Audiodigitale - Φεστιβάλ für Musik elektronische und Εικαστικών Τεχνών Ντόρτμουντ 1994 Usedomer Musikfestival ** 2008 Bach Μπιενάλε της Βαϊμάρης 1994 Dresdner Musikfestspiele ** , 1 2008 Impuls. Φεστιβάλ für Musik Neue Σαξονίας-Άνχαλτ 1994 DomStufen-Festspiele στο Erfurt ** 2008 Musik der Συναγωγή - Μπιενάλε im Ruhrgebiet Μπόχουμ 1994 Koblenzer Μέντελσον-Tage 2008 Φεστιβάλ, Musik 21 'Κάτω Σαξονία Αννόβερο 1994 Lausitzer Musiksommer **

2009 Klangvokal Musikfestival Ντόρτμουντ 1995 Φεστιβάλ der Nationen Bad Wörishofen * Ο κατάλογος δεν εγείρει αξιώσεις για πληρότητα. ** Festival χώρο στην Ανατολική Γερμανία. Β αποκατασταθεί. Πηγή: Συντάχθηκε από Franz Willnauer για τη γερμανική Music Information Center. Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 06 >

Page 7 Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 07 Μια Αβέβαιη Σύστημα Ταξινόμησης Ακριβώς όπως «Festspiel» και «φεστιβάλ» διαφυγής σαφή ορισμό και την καλλιτεχνική προσφορά τους αντισταθεί κανονιστική αξιολόγηση, είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί φεστιβάλ, δεδομένου ότι υπάρχουν «επί τόπου» σε ένα σύστημα ταξινόμησης που κάνει περισσότερα από ό, τι pin ετικέτες με αυτά, χωρίς να τα τοποθετήσουν σε ουσιαστικές δυσκολίες order.The συμμετέχουν στην κατάταξη των φεστιβάλ Επίσης, σίγουρα με την αξιοσημείωτη απροθυμία εκ μέρους της σημερινής επιστημονικής κοινότητας για τη μελέτη Festspiele φεστιβάλ και καθόλου, αν και είναι από τα πιο εμφανή φαινόμενα στη σημερινή πολιτιστική landscape.It έχει περισσότερα από 35 χρόνια από τότε που η γερμανική μουσική θεωρητικός Hans G.Helms πρότεινε functio- τελικό σχήμα ταξινόμησης κατά μήκος των γραμμών μαρξιστική (3) .Ten χρόνια αργότερα, το βιεννέζικο πολιτιστική ανθρωπολόγο Manfred Wagner αναπτύξει μια αντίθετη θεωρία των τύπων »που πείθει σήμερα, μόνο λόγω της διορατική predic- της σεις (4). Από τότε οι ειδικοί στην πολιτιστική διαχείριση δεν έχουν σημειώσει σημαντική συμβολή στο θέμα. Wagner πρότεινε τέσσερις τύπους του φεστιβάλ ανάλογα με το αν τονίζουν το κύρος, την τοπική πατριωτισμό, ένα θέμα επιτακτικού ή συγκεκριμένες ομάδες-στόχους. Σε αντίθεση, το σύστημα ταξινόμησης που δίνονται παρακάτω distingu- μότητας, μεταξύ εγγενή και εξωγενή προοπτική. Η εγγενής προοπτική εστιάζει σε φεστιβάλ όπως «τέχνη προϊόντων »και θέτει εννοιολογικά και δραματουργική πτυχές στο κέντρο του. Οι εξωγενείς έσοδα προοπτική από άποψη εκτός της βιομηχανίας του πολιτισμού και εξετάζει τις προσχηματικές σκοπούς και τις λειτουργίες του φεστιβάλ. Ούτε η προσέγγιση καθιστά μια ορολογική διάκριση μεταξύ παραδοσιακών και σύγχρονων Festspiele φεστιβάλ. Αν υποθέσουμε ότι ο πραγματικός σκοπός του φεστιβάλ - πράγματι, μοναδικός σκοπός της - είναι να παρουσιάσει τα γεγονότα του Ανωτάτου

καλλιτεχνικό ανάστημα, η φυσική συνέπεια ότι πρωταρχικός στόχος της είναι «η παραγωγή art'.Viewed υπό το πρίσμα αυτό, φεστιβάλ μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με το περιεχόμενό τους, π.χ. ανά τμήμα (ιστορική περίοδο, υφολογική εποχή, στις αρχές της μουσικής, με σκοπό τη προσωρινή μουσική κλπ.), ανάλογα με το είδος (ορχηστρική μουσική, μουσική δωματίου, όπερα, μουσικό θέατρο, μπαλέτο, οπερέτα, musi- Οι άδειες CAL, jazz κλπ) ή ανά θέμα (αισθητικών αντιλήψεων, πολιτικά θέματα, περιφερειακές εμφάσεις, ιδίως συνθέτες, κλπ). Ανάλογα με την αυστηρότητα με την οποία θα μετατραπούν αυτά τα περιεχόμενα σε προγράμματα, φεστιβάλ τώρα είπε να φάσμα σε μια κλίμακα από το αποκλειστικό «ειδικότητα festivals'to μικτές μορφές γνωστές από την κάπως υποτιμητικό όρο των «καλάθι αγορών festivals'.Given η επικίνδυνη και διαδεδομένη τάση για την εμπορία τα ίδια πράγματα παντού όπου ξανά και ξανά, η επιτυχία είναι ολοένα και ζητείται «φεστιβάλ θέση». Ακόμα και ο όρος «μνημείο festival'coined από τον Manfred Wagner («μια προσπάθεια να ανυψώσει μια υπέροχη εικόνα που σχετίζεται με τον ένα ή τον τρόπο ano- ther με την τοποθεσία σε ένα μνημείο και να οργανώσει μια γιορτή προς τιμήν »του) (5) ανακύπτει κάθε τώρα και στη συνέχεια στο φεστιβάλ ιδίωμα. Συνολικά, ωστόσο, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργήσει μια ταξινόμηση καθεστώτος για τα φεστιβάλ με βάση το περιεχόμενό τους μπορεί να παράγει τίποτα περισσότερο από μια επιφανειακή σύστημα πιλοτική geonholes για τα είδη που είναι, εκ φύσεως, ατομική και αυτόνομη τους. Αν, αντίθετα, βλέπουμε φεστιβάλ με βάση την εξωγενή σκοπό τους ως εμπορικές επιχειρήσεις, που ανήκουν σε δύο κατηγορίες ανάλογα με τον τρόπο χρηματοδότησής τους και της φύσης του κοινού τους. Περιττό να πούμε ότι αυτό AP- γιση είναι επίσης ανίκανος να παράγει ένα σύστημα ταξινόμησης «αεροστεγές». Αντίθετα, εδώ είμαστε πιο πιθανό να αντιμετωπίσετε υβρίδια, επικαλύψεις και εξαιρέσεις. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν τρεις τρόποι χρηματο- ποιούνται: > αποκλειστικά από δημόσιους πόρους, > αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια και > μείγματα των δημόσιων και ιδιωτικών κεφαλαίων. Φεστιβάλ χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από δημόσιους πόρους είναι ακριβώς τόσο σπάνια όσο εκείνες που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από ιδιωτικά κεφάλαια ή παράγουν επαρκή έσοδα για να καλύψουν τις δικές τους κόστος.Το πρώτος τύπος αποδεικνύεται και από την Όπερα του Μονάχου > >>

Page 8 Φεστιβάλ, ο δεύτερος από την Rheingau Festival, το οποίο χρηματοδοτείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους χορηγούς. Οι περισσότεροι φεστιβάλ στην

Ευρώπη ευδοκιμούν σε ένα σύνθετο μείγμα των κυβερνητικών επιδοτήσεων, χορηγίες, κηδεμονία και τη δική τους, ιδιόχρηστα έρχονται, δηλαδή τα έσοδα που λαμβάνονται από την αξιοποίηση δική τους «προϊόντα». Φεστιβάλ μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί από τη φύση του κοινού που προσελκύουν (και τις στρατηγικές μάρκετινγκ θα πρέπει να απασχολούν για το σκοπό αυτό). Εδώ μπορούμε να διακρίνουμε > τοπικών φεστιβάλ, > περιφερειακά φεστιβάλ και > υπερ-περιφερειακό ή διεθνές φεστιβάλ. Κοινό έρευνα αναμφίβολα θα προσελκύσει μεγάλη προσοχή στο μέλλον. Καθώς τα κλιμάκια της διαχείρισης επιτυχής φεστιβάλ γίνονται όλο και περισσότερο κυριαρχείται από ένα κέρδος νοοτροπία παράλληλα με την καλλιτεχνική ανάστημα, στο- συγκεκριμένο επενδυτικό κοινό στρατηγικές μάρκετινγκ θα γίνουν όλες οι πιο prevalent.We να περιμένουμε να δούμε επιστημονικά στερεά και up-to-ημερομηνία έρευνες της συμπεριφοράς του κοινού και στατιστικά σχετικές δημοσκοπήσεις επισκεπτών, τα οποία προς το παρόν είναι σποραδικές στην καλύτερη περίπτωση ή ήδη ξεπερασμένη. Τέχνη ή Business; Πέρα από το ρόλο που διαδραματίζουν στην περιφερειακή, εθνική ή διεθνή πολιτιστική ζωή με την καλλιτεχνική τους achie- vements, φεστιβάλ είναι από την ίδια τη φύση των επιχειρήσεων τους επιχειρήσεις. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις επιχειρήσεις στην αγορά οικονομία, η οικονομική επιτυχία των εταιριών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (με την οποία τα φεστιβάλ, όπως και κάθε άλλο καλλιτεχνικό εγχείρημα, ανήκουν από τη φύση τους) δεν μπορεί να μετρηθεί από την άποψη των εσόδων και των κερδών, αλλά μόνο από τη σχέση καλύτε- φρονώ λειτουργικά έξοδα και έσοδα εκμετάλλευσης, ως μέτρο της ικανότητάς τους να τα βγάλουν viabili- meet.The » ty'of φεστιβάλ, είναι γενικά εξαρτημένοι από τις επιδοτήσεις, έτσι υπόκειται όχι μόνο για τις εμπορικές πιέσεις, αλλά Επίσης, για την παρακολούθηση από το δημόσιο τομέα. Εάν υποστηρίζεται από τον ιδιωτικό τομέα, είναι επίσης υπόκεινται στους κανόνες της οικονομίας της αγοράς, η οποία - όπως και στην περίπτωση των χορηγιών, ένα πολύ γνωστό παράδειγμα ενός πλυσίματος των χεριών το άλλο - περιλαμβάνουν τα πλεονεκτήματα της διαφήμισης και την αναμενόμενη αύξηση στην image.The αγορά μπορεί να έχει ακόμα επιπτώσεις στην καλλιτεχνική αποφάσεις. Μορφές χρηματοδότησης Κατ 'αρχήν, Festspiele και φεστιβάλ μπορούν να χρηματοδοτηθούν σε οποιαδήποτε από τις τρεις τρόπους: > εσωτερικά μέσω της πώλησης των εισιτηρίων και της εκμετάλλευσης των μέσων, > επιχορηγήσεις από το δημόσιο τομέα ή >

δωρεές από χορηγούς, τους προστάτες, υποστηρικτές ή παρόμοιες ομάδες. Στην πράξη, η πιο κοινή μορφή χρηματοδότησης είναι μάλλον ένας συνδυασμός των δημόσιων επιδοτήσεων και κονδύλια από ιδιώτες ή εταιρείες, δηλαδή δωρεές και χορηγίες. Αυτά είναι η διαχείριση σε ένα μεγάλος πολλούς τρόπους. Ιδρύματα όλο και περισσότερο αναζήτησε ως οχήματα της χορηγίας, στην οποία περίπτωση το ετήσιους τόκους από τα περιουσιακά στοιχεία του ιδρύματος αποτελούν μια πρόσθετη πηγή των κεφαλαίων. Η οικονομική επιτυχία ενός φεστιβάλ εξαρτάται πάντοτε από το ύψος των εσόδων που μπορεί να αποφέρει. Εκτός ΕΝΤΟΣ προέρχονται από την εκμετάλλευση των μέσων ενημέρωσης (ραδιόφωνο και τηλεόραση δικαιώματα), τη διαφήμιση και την πώληση των βιβλιαρίων του προγράμματος, αυτό των εσόδων προέρχεται κυρίως από πωλήσεις εισιτηρίων. Ποσοστά πληρότητας και χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, για τον αριθμό των «κατέλαβαν» τα καθίσματα περιλαμβάνει επίσης δωρεάν εισιτήρια για τους καλλιτέχνες, κριτικούς, emplo- Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 08 > >>

Page 9 yees, χορηγούς και ούτω καθεξής. Παρ 'όλα αυτά, υψηλά ποσοστά πληρότητας πάντοτε συνεπάγεται ένα σχετικά υψηλό ποσοστό των χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλαδή με ένα σταθερό δημόσια επιδότηση ή ένα εγγυημένο όγκο της χορηγίας κεφάλαια, ο ισολογισμός μπορεί να δείξει ακόμα μια surplus.This συνήθως μπορεί να μεταφερθεί στο επόμενο οικονομικό έτος, υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση παραιτείται του δικαιώματός του να καλέσει πίσω »unused'funds και να μειώσει την επιδότηση ανάλογα - α δικαίωμα που προβλέπεται στις κατευθυντήριες γραμμές της επιδότησης. Ποσοτική και Ποιοτική Οικονομικά Οφέλη Οι οικονομικές επιπτώσεις που χαιρετούν το μάτι όταν θεωρούμε ένα φεστιβάλ ως μια οικονομική πτώση επιχείρηση σε δύο ανά- tegories: ποσοτική και ποιοτική. Οι ποσοτικές επιπτώσεις διακρίνονται από τη φύση των επιπτώσεών τους: δημιουργία αξίας, το εισόδημα, την απασχόληση και δημοσιονομική effects.More σημαντική, αν και πιο δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν, είναι τα ποιοτικά αποτελέσματα, όπως η βελτίωση της ποιότητας της θέσης, αυξημένη ελκυστικότητα για tou- rists, μια πιο θετική εικόνα και ισχυρότερη ταύτιση με τις πτυχές της πόλης ή περιοχής έχουν involved.These έχει αναγνωρισθεί και αποδεικνύεται από μελέτες στο past.However, καμία μελέτη μέχρι σήμερα έχει αξιολογήσει την «τιμή-added'for αυτοί οι επισκέπτες του φεστιβάλ που θεωρούν τέχνη και τον πολιτισμό να είναι καταφατική και βελτιώνουν τη ζωή per se. Αυτές οι πνευματικές

και πνευματικού εμπλουτισμού θα πρέπει πιθανότατα να καταχωρούνται ως «βελτίωση της ποιότητας ζωής». Έμμεση Κερδοφορία Φεστιβάλ ως επιχειρηματικές δραστηριότητες μπορούν να αξιολογηθούν με άλλους τρόπους εκτός από τη φύση των οικονομικών τους επιπτώσεων - δηλαδή, από το βαθμό στον οποίο επηρεάζουν την οικονομική επιτυχία, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που απολαμβάνει ο τουρίστας υποδομής από την ύπαρξη και μόνο festivals.These οφέλη είναι γνωστά ως «έμμεση κερδοφορία». Πολοί Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα καταστήματα λιανικής πώλησης έχουν σημαντικά υψηλότερα έσοδα και κέρδη σε χάρη στους επισκέπτες του φεστιβάλ. Τέλος, θα πρέπει να εξετάσουμε τις συνθήκες πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Φεστιβάλ. Δύο από αυτές τις συνθήκες είναι αυτονόητα: την επαγγελματική διαχείριση και καλλιτεχνική ελκυστικότητας. Μια ερασιτεχνική ή οργανωμένη ατημέλητα φεστιβάλ που καρφώνει τις ελπίδες του αποκλειστικά στις ενθουσιασμό και την καλή θέληση δεν έχει καλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουν σε αυτό το ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά του ενός με run-of-the-mill θα artists.Nor ένα φεστιβάλ με ελκυστικές προσφορές πετύχει ως επιχείρηση. Βεβαίως το αντίθετο ισχύει επίσης: καλλιτεχνικό δυναμικό δεν μπορεί να έρθει σε καρποφορήσει χωρίς μια σταθερή οικονομική βάση. Ακόμα, φεστιβάλ, δεν μπορεί να αναμένεται να δημιουργήσει ευνοϊκό πλαίσιο συνθήκες εντελώς μόνοι τους: εξίσου ζωτικής σημασίας για την οικονομική τους επιτυχία είναι αξιόπιστη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, συνή- σύμμαχος από τον δημόσιο κορβανά. Φεστιβάλ είναι προϊόντα πολυτελείας από τη φύση. Ωστόσο, όταν συμφωνούμε ότι ο πολιτισμός στο σύνολό της δεν είναι μια πολυτέλεια, αλλά Ne- cessary τροφή για το μυαλό και το πνεύμα, τότε η τέχνη πάρα πολύ, όπως το ανθρώπινο σώμα, απαιτεί «τρόφιμα», είτε καθημερινά ψωμί, προκειμένου να επιβιώσουν ή άλλα τρόφιμα ως πηγή ευχαρίστησης και joie de vivre. Υπό αυτό το πρίσμα, φεστιβάλ, αν απολαύσαμε συνετά και προσεκτικά καλλιεργηθεί, είναι ένα από τα ζωτικής σημασίας πολυτέλειες μας. Αν και δεν έχει καθορίσει σε Σύνταγμα της Γερμανίας, το κράτος έχει μια αναπόφευκτη αυτοεπιβαλλόμενη υποχρέωση να προωθήσει την πρόοδο της πολιτιστικής ture.And αυτό πρέπει να πάει πέρα από την παροχή του πολιτιστικού «staples'- βιβλιοθήκες, μουσεία, ορχήστρες, θέατρα και τα παρόμοια. Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει το είδος πολυτελείας, φεστιβάλ. Συμπέρασμα και Προγνωστικά Καθ 'όλη του 20ου αιώνα η ιστορία της και Festspiele φεστιβάλ ήταν όσο ένα story.We επιτυχίας έχουν έννοια ενώ έφτασε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και να κοιτάξουμε πίσω στη μεγαλύτερη οικονομική και χρηματοπιστωτική Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 09 > >>

Σελίδα 10 Franz Willnauer Festspiele και Φεστιβάλ >> 10 κρίση των τελευταίων χρόνων. Κανείς δεν θα αρνηθεί ότι αυτή η κρίση έχει επηρεάσει τον πολιτισμό, πάρα πολύ, συμπεριλαμβανομένης της πιο εκτεθειμένη προϊόντα, Festspiele και φεστιβάλ. Ακόμη και εκθέματα, όπως το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ ή τη Βόννη Μπετόβεν Φεστιβάλ αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της διατήρησης δημόσιες επιδοτήσεις τους και την επίτευξη των προηγουμένως ανοιχτά αυτιά των χορηγών τους. Λιγότερο προστατεύεται θεσμικά όργανα, όπως η Ρουρ Φεστιβάλ Πιάνου, πρέπει να το κάνουμε με το ήμισυ του προ τους γούμενο επιδοτήσεις? άλλα, όπως το Viersen Θερινή Μουσική ή το Κλάγκενφουρτ Lakeside Festival, πρέπει να κλείσει εντελώς. Ακόμη και το Φεστιβάλ Τζαζ Μόερς βρίσκεται αντιμέτωπη με την οικονομική καταστροφή μετά από 40 επιτυχημένα χρόνια. Με την ίδια to- Ken μπορούμε να παρατηρήσουμε δύο αντιφατικές τάσεις: την έκρηξη στην ίδρυση νέων φεστιβάλ που πληρούν τις παραπάνω κριτήρια επιβραδύνεται, και η λαϊκή μουσική σκηνή (βλέπε Peter Wicke σε «Λαϊκή Μουσική» στον παρόντα τόμο) είναι χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τη λέξη «festival'as ένα συνώνυμο για ροκ και ποπ εκδηλώσεις στο εμπόριο υπό το σύνθημα« ανοικτού αέρα και χωρίς χρέωση ». Είναι δύσκολο να κάνουμε προβλέψεις, αλλά την κλασική μουσική και τη σύγχρονη μουσική και οι δύο δείχνουν μια τάση to- θαλάμους μικρή one-time μόνο τα γεγονότα που συνδυάζουν μια ειδική (συχνά ιστορικά) ευκαιρία με εξειδικευμένες καλλιτεχνικές programmes.Examples περιλαμβάνουν την Nono Φεστιβάλ (2007), τα πανηγύρια Μάλερ στο Iglau (2010) και της Λειψίας (2011) και το νεοσυσταθέν Διεθνές Σοστακόβιτς Μέρες στην Gohrisch (2010). Νέα φεστιβάλ με την πλήρη έννοια του όρου, όπως είναι η Klangvokal Φεστιβάλ στο Ντόρτμουντ ή, για να επιλέξετε δύο φεστιβάλ που ιδρύθηκε από κορυφαίους musi- κούς, φεστιβάλ Rudolf Buchbinder στην Grafenegg (Κάτω Αυστρία) και Gustav Kuhn του Μάλερ προβλέπεται στο Φεστιβάλ Toblach (Νότιο Τυρόλο), είναι λίγες και μακριά μεταξύ (βλέπε Πίνακα 2). Αντίθετα, δεν υπάρχει θέα το πλήθος των υπαίθριων εκδηλώσεων ποπ μουσική επισημαίνονται φεστιβάλ, που λαμβάνει χώρα σε πείσμα της οικονομικής κρίσης. Είμαστε ήδη ακούσει για την «festivalisation του πολιτιστικού τοπίου», που σημαίνει «το παραδειγματισμό και σταδιοποίηση μιας ολόκληρης περιοχής με εκδηλώσεις προσαρμοστεί για να εξυπηρετεί το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης », με σκοπό την παρουσίαση «μπλέχτηκαν τα προϊόντα και τις μοναδικές εκδηλώσεις». Ίσως ο μεγάλος αριθμός και η μαζική παρουσία του φεστιβάλ (με ή χωρίς εισαγωγικών) θα οδηγήσει σε πλήρη απώλεια της relevance.Perhaps, όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει, η σεβάσμιος Festspiel θα είναι και πάλι πίσω το κεφάλι του.

(1) Harald Kaufmann: «Κανών des Festlichen», Fingerübungen: Musikgesellschaft und Wertungsforschung (Βιέννη, 1970), σ. 107. (2) Κ Peschel, Η Herrmann και M. Niese: Ökonomische Effekte des Σλέσβιχ-Χολστάιν Musik Φεστιβάλ: Beiträge aus dem Institut für Regionalforschung der Universität Kiel 25 (Kiel: Ινστιτούτο für Regionalfor- schung, 1998), σελ. 13. (3) HG Helms: «Φεστιβάλ für Musik Neue», Neue Musik und Φεστιβάλ, ed. Ο Kolleritsch (Graz, 1973), σ. 90. (4) Manfred Wagner: «Kulturfestivals - Φόρμα eine gesellschaftlicher Reaktion auf die der Achtziger- Krisen Jahre ", τη διαχείριση της τέχνης: Theorie und Praxis des Kunstmanagements, τόμ. 1, αρ. 1 (Βιέννη, 1983). (5) Στο ίδιο, σελ.7. © Deutsches Musikinformationszentrum 2011