St. Symeon the New Theologian—March 12

IN THIS ISSUE:

GREEK ORTHODOX CHURCH OF THE ANNUNCIATION

YORK , PENNSYLVANIA

WWW .AGOCY .ORG

THE LADDER MARCH 2020

JOY Retreat

Thank you!

ON THE COVER 3

FR’S MESSAGE 3

PARISH COUNCIL 6

COMMUNITY NEWS 5, 7

VOICE OF OUR FAITH 8-11

CALENDAR 12-13

Η ΚΛΙΜΑΞ 14-18

STEWARDSHIP 19

ON THE COVER . . .

Symeon the New Theologian (949–1022 AD) was a Byzantine Christian monk and poet who was the last of three saints

canonized by the Eastern Orthodox church and given the title of "Theologian" (along with St. John the Evangelist and

St. Gregory of Nazianzus). "Theologian" was not applied to Symeon in the modern academic sense of theological study;

the title was designed only to recognize someone who spoke from personal experience of the vision of God. One of his

principal teachings was that humans could and should experience theoria (literally "contemplation," or direct

experience of God). Symeon was born into the Byzantine nobility and given a traditional education. At age fourteen he

met Symeon the Studite, a renowned monk of the Monastery of Stoudios in Constantinople, who convinced him to

give his own life to prayer and asceticism under the elder Symeon's guidance. By the time he was thirty, Symeon the

New Theologian became the abbot of the Monastery of St. Mammas, a position he held for twenty-five years. He

attracted many monks and clergy with his reputation for sanctity, though his teachings brought him into conflict with

church authorities, who would eventually send him into exile. Symeon is recognized as the first Byzantine mystic to

freely share his own mystical experiences. Some of his writings are included in the Philokalia, a collection of texts by

early Christian mystics on contemplative prayer and hesychast teachings. Symeon wrote and spoke frequently about

the importance of experiencing directly the grace of God, often talking about his own experiences of God as divine

light. Another common subject in his writings was the need of putting oneself under the guidance of a spiritual father.

The authority for many of his teachings derived from the traditions of the Desert Fathers, early Christian monks and

ascetics. Symeon's writings include Hymns of Divine Love, Ethical Discourses, and The Catechetical Discourses.

MARCH 2020 PAGE 3

FR . ANDREW ’S MESSAGE

Dear Brothers and Sisters in Christ,

The time of Great Lent has come upon us, and we are entering into that mode of introspection, prayer, fasting, and internal

“housekeeping” once more. This is a most-blessed time of year, when the Church, in her infinite wisdom, gives us the

opportunity to honestly take an inventory of our lives, and to humbly prepare ourselves for the Feast of Feasts, the glorious

Resurrection of our Lord, God and Savior Jesus Christ, holy Pascha. One of the most important and essential aspects of this

process is the Sacrament of Reconciliation, aka Confession … unfortunately, this Sacrament has, by and large, become a

quaint reference to the past, or completely lost to us as members of the Church.

Having a Father Confessor is an important element to our Christian development and way of life … but don’t take my word

for it, hear what some of the saints of the Church have to say on this topic:

“Tell everything to your spiritual father, and the Lord will have mercy on you and you will escape delusion. But if you think that you

know more about the spiritual life than your spiritual father, and you stop telling him everything about yourself in confession, then you

will immediately be allowed to fall into some sort of delusion, in order that you may be corrected.” - St. Siloan the Athonite

“The spiritual father only shows to way, like a signpost, but we have to traverse it ourselves. If the spiritual father shows the way and

the disciple doesn't move himself, then he won't get anywhere, and will rot near the signpost.”—St. Nikon of Optina

“Whoever hates his sins will stop sinning; and whoever confesses them will receive remission. A man can not abandon the habit of sin if

he does not first gain enmity toward sin, nor can he receive remission of sin without confession of sin. For the confession of sin is the

cause of true humility.” - St. Isaac the Syrian

These, of course, are just a few examples of what our Orthodox Sacred Tradition has to say about the importance of

Confession and developing a relationship with a Father Confessor. After all, each and every one of us could benefit from

having someone in our corner to help us along the way of our spiritual journey. No one of us is alone. Just a little food for

thought.

Wishing you all a blessed Lent, I remain your humble servant in Christ,

†Andrew

https://en.wikipedia.org/wiki/Hesychast

PAGE 4 THE LADDER

2500 Pine Grove Road, York, Pennsylvania 17403

Phone: 717-741-4200 E-mail: annunciationyork@comcast.net Fax: 717-747-0468 Website: agocy.org

Office Hours: Monday—Friday, 9:00 AM to 2:00 PM Father Andrew’s Office Hours: Tues: 12p—5p; Wed: 12p—6p; Thur: 12p—5p; Fri: 12p—5p And by appointment

GREEK ORTHODOX CHURCH OF THE ANNUNCIATION

THE LADDER Monthly newsletter of the Greek Orthodox Church of the Annunciation.

Submissions for consideration are due on the 10th of each month. Send to cpapayannis@gmail.com

Clergy

Rev. Fr. Andrew N. Tsikitas, Parish Priest

Parish Council

President Lola Lamnatos

Vice President Chriss Papayannis

Secretary Maria Skouras

Treasurer Kelly Sheasley

Asst. Treasurer Anastasia Kourliouros

Dr George Margetas Thomas Livaditis

George Karanicolas Christopher Barakos

Pete Harmantzis Nick Agapis

Church Staff

Chantors….……………………………...…...Nick Karageorge

Tom Rontiris

Thomas Shelley

Office Administrator …………………..…….…...Diane Shillott

Custodan …………………………….…....……....Jason Beard

Ladder Editor .………………………….…..Chriss Papayannis

Sunday Bulletin ……..……………...….….Fr. Andrew Tsikitas

Schedule of Worship Hours

Sunday Service

8:30 am—Orthros 9:45 am—Divine Liturgy

Sunday Church School

Begins immediately after Holy Communion.

Weekday Services

Orthros/Divine Liturgy— 8:30 am

Schedule of Church Events

Bible Study: see Fr Andrew Pastoral Visitations: As needed or by request Home & Business Blessings: By request

Contacts

Choir Director …………..……........Dr. George Lapes

Food Festival Committee ………….Pete Harmantzis

GOYA Coordinator …..….……...………..Sue Anstine

Greek School Teacher ……..…....……....Eleni Veron

Greek Dance Instructor ………….Vicky Milonopoulos

HOPE & JOY Coordinator ……............Kate Giovanis

Sunday School Director ……………... Chris Giovanis

Oratorical Festival Coordinator .……..Chris Giovanis

Philoptochos—Stacey Kourliouros & Tina Harmantzis

Grounds & Maintenance …......………. Michael Hiras

Stewardship ……………...……….…….Kate Giovanis

PAGE 5 THE LADDER

CHOIR STAIR L IFT INSTALLED

After over a year of planning and waiting, our new stair lift has been installed! Access to the choir loft is now open to all. A very heart-felt thank you to the following people for their generation dona-tions:

Dr & Mrs Steven Pandelidis

Dr & Mrs George Lapes

Mr & Mrs Vasilios Skouras

The final cost of this project was $16,382 and We are still accepting donations. To give, please see Father Andrew .

PARISH NEWS & SNAPSHOTS — Κοινοτικα Νεα & Στιγμιοτυπα

FOOD FESTIVAL PREPARATIONS

MARCH 2020 PAGE 6

PARISH COUNCIL — Ενοριακο Συμβουλιο

Council Meeting Minutes - January 14, 2020 Present: Fr Andrew Tsikitas, Tom Livaditis, Kelly Sheasley, Pete Harmantzis, Maria Skouras, Dr George Margetas, Alex

Daoularis, Lola Lamnatos, Chriss Papayannis, George Karanicolas, Anastasia Kourliouros Absent: Chris Barakos The meeting began 7:05 p.m. with a prayer led by Father Andrew. ELECTION OF OFFICERS FOR 2020 Nominations: President: Chriss Papayannis nominates Lola Lamnatos, Stacey Kourliouros seconds. Ms Lamnatos

accepted. Vice-President: Pete Harmantzis nominates Chriss Papayannis, Lola Lamnatos seconds. Mr Papayannis accepted. Secretary: George Karanicolas nominates Maria Skouras and Kelly Sheasley seconds. Ms Skouras accepted. Treasurer: Dr George Margetas nominates Kelly Sheasley, Pete Harmantzis seconds. Ms Sheasley accepted. All candidates ran unopposed and were elected by consensus vote from all council members.

Parish Council approves the above elected officers to be signatories for bank accounts and approves to update the loan

authorizers for the Peoples Bank loan. PRESIDENT'S OPENING REMARKS Ms Lamnatos welcomed the new members. For the next meeting, each councilperson should choose to be a liaison for a

committee. Approval of Minutes for December 4, 2019 – approved without further changes, Correspondence – Annunciation Lancaster is having an Apokriatiko dance on Feb 22, 2020. The Greek Orthodox musicians

group asked for their annual donation. The council agreed to donate $100. Same as last year. TREASURER'S REPORT (Kelly S) No issues. STEWARDSHIP UPDATE (Chriss P) 2019 Totals reviewed. 9 pledges were not collected. Stewardship committee should send them a notice in order to keep the

church’s books. Council recommends that bi-annual stewardship updates be sent to members. GROUNDS & MAINTENANCE UPDATE (Chriss P) Stair Lift to be completed by the end of January. Shed construction to begin in March. New locks will be installed after the

Food Festival. Water cooler/etc Webcam Hall roof & HVAC FOOD FESTIVAL UPDATE (Pete H) Loukoumades Fryer pricing expected next month. Festival Food preparation underway. September festival to be scheduled

once the metropolis meeting is scheduled. TECH & SECURITY UPDATE (Pete H) More key FOBs to be ordered. Old Business: Candle Stand ordered. New Business: The church secretary plan to retire at the end of 2020. Council to prepare updated job requirements and plan for a

replacement in future meetings. Annual events calendar to be prepared in the February meeting to automate annual events. The archdiocese is recommending a new parish software specifically designed for our church’s needs. It will consolidate all

functions into one system and format. The archdiocese is willing to pay for the first year of the new parish software, then our metropolis will pay for the next 4 years.

Several retirees would like to have a social night at the church. Planning to create a list of elderly that are in homes so we can reach out. CLOSING PRAYER The meeting ended at 8:55pm with a prayer by Father Andrew.

MARCH 2020 PAGE 7

M INISTRY NEWS & ANNOUNCEMENTS

For more information, please contact

Kate Giovanis, (717) 487-2150

H OPE and JOY’s missions are to strengthen the relationship of young Orthodox Christians with our Lord Jesus Christ by

educating and tutoring young Church members

and encouraging them to be active sacramental

participants in the life of the Body of Christ,

ultimately leading them to Salvation.

HOPE (Holy Orthodox Primary Education)

HOPE ministers to Kindergarten through the 2nd

Grade children.

JOY (Junior Orthodox Youth)

JOY ministers to 3rd through 6th Grade children.

These ministries incorporate the 4 principles of

Worship, Witness, Service and Fellowship into

the hearts of our children,. We invite all children,

and their parents as well, to become participants

in these vital ministries of the Church.

HOPE/JOY

“Let the little children come to Me, and do not forbid them; for of such is the kingdom of heaven.”

HOPE/JOY Anyone ages 4-12 are welcome to come! Keep an eye on the Bulletin

Board or Fr. Andrew’s office for upcoming events

PHILOPTOCHOS

Stacy Kourliouros Stacey Hiras

Tina Harmantzis Vice-President

Co-Presidents

Bess Agapis

Mary Kourliouros Sue Anstine

Secretary Co-Treasurers

GOYA

Gregory Anstine

President

Tina Koukouna

Vice-President

Dionysis Drivas

Gennadiy Smolsky

Co-Secretaries

George Skouras

Treasurer

YOUTH BASKETBALL

Open Play Ages 10—18

Every Tuesday

6:30pm—8:00pm

At the Church Hall

Mark Your Calendars!

For those that don’t play basketball but what to learn, this is your chance. By including children ages 10 and up, the youth who are not yet of GOYA age can begin to play and feel comfortable playing with GOYAns.

Open gym can include sports or games in addition to basketball. It is a time for our parish’s youth to hang out and spend time with each other. Take advantage of this opportunity! SPREAD THE WORD!

MARCH 2020 PAGE 8

GREAT LENT: A WEEK BY WEEK MEANING—FR. GEORGE MASTRANTONIS

The Institution of Lent

There are institutions and symbols adopted by nations, churches or groups of men which represent certain ideals

accumulated in the past. These institutions, that is precepts recognized as authoritative, and symbols represent the

thoughts and feelings of those who created or adopted them and put in them all the experience of the past, often

through struggle and sacrifice. A few feet of ribbon for instance, red, blue and white in color, have little value as is.

But if one puts them in a certain pattern of stripes and stars, they become the flag of the United States and represent

the ideals and unity of the people of America. The flag reminds us of the people's struggle for liberty. It represents the

national unity which attained for them their rights as a people. ... In the life of the Church of Christ there are many

institutions created and maintained to meet the needs of the people - the Ecclesia. Among these is the Great Lent

which falls within the year-cycle of the life of the Church before Pascha-Easter. Lent is the period of time for self-

examination by the believer; of putting on the spiritual armor of the Militant Church; of applying the riches of prayers

and almsgiving; of adopting deeply the meaning of repentance; of atonement and reconciliation with God Almighty.

This great period of Lent before Easter is called by the Orthodox Church, Tessarakoste (Quadragesimal), which comes

from the word forty (the 40 days of "fasting"). This Institute of the 40 days of Lent precedes the Resurrection of Christ.

The celebration of the Resurrection of Christ does not fall on the same date each year, but according to the

determination of the position of the moon and spring equinox, which is based on the original setting during the last

Events of the life of Christ on earth. This 40-day period of Lent is a period of "abstinence" from foods, but primarily

from personal iniquities. Abstinence from foods (fasting) alone is a means of attaining virtue; it is not an end in itself.

During the period of fasting one makes a special attempt to evaluate his calling as a Christian; to listen to the voice of

the Gospel and heed its commandments; to accept the constant invitation to enter Christ's Kingdom. It is an open

invitation to everyone willing to enter; who believes in Christ and repents his iniquities; who makes an "about face"

directly to Christ. … All of these steps must have genuine personal meaning to avoid becoming merely a habit and

routine. Fasting encompasses the entire pious life of the Christian, as Christ proclaimed, that symbolizes a deep

acceptance of His admonition to "repent". This can be achieved not so much in terms of time, but in deeds in love of

God and one's fellow man.

During the period of the Great Lent the awakening of the spirit of man comes about through inspiration from the

Head of the Church, Jesus Christ. It is a time of self-examination and preparation, and of taking an inventory of one's

inner life. ... At this time one sees himself in the mirror of the Gospel - how he looks. One finds the means and ways to

correct and improve himself. Lent is a period of time when one delves into himself with the light of the Holy Spirit in

order to rid himself of the impediments which hold him back. It is a period when one strengthens his faith by more

prayer and devotional life.

Let us then examine the meaning of fasting, which became an Institution of the Church. Fasting means the total

abstinence from foods, as the original Greek word in the Bible, nesteia, literally means. The word fasting today is used

for selection of foods and a limiting of their quantity. Fasting also can mean eating once a day bread, salt and water,

after sunset. Although the period of Lent appeals to the function of man as a whole in repentance, self-examination,

almsgiving, relationship with people with whom one is at odds, attitudes toward life, the abstinence from foods plays

a vital role in the life of the Christian. The quantity and kinds of foods selected for this period of Lent help control

carnal desires and develop discipline and a pious life. Fasting from foods is not a virtuous activity in itself, but a

means for its achievement. But it has a distinct place in the life of the Christian, especially during the Great Lent.

The Origin of Fasting

… Fasting before Easter was not determined by the early Church as such either in specific days or for certain foods. In

the New Testament the word for fasting, nesteia, means abstinence from food entirely, and was originally a Jewish

custom reluctantly practiced by the Jews, although it was not an official requirement. Bishop Irenaios of Lyon (192)

THE VOICE OF OUR FAITH

MARCH 2020 PAGE 9

wrote a letter to the Bishop of Rome that there is a great difference about the duration of fasting before Easter. Some

people, he wrote, fast one day, others two, still others more days. Some of them fast 40 hours continuously, day and

night, from all foods (Eusebuis, Ecclesiastical History, 524,12). Tertulian, an ecclesiastical writer of the 3rd century,

refers to abstinence from foods as being two days, Friday and Saturday. Some of the early Christians abstained from

foods the whole day and ate only in the evenings, while others ate not at all, day or night, as did those who were

fasting for 40 hours. Other Christians extended the period of fasting beyond the two days to one week (during the mid

-third century), but everyone was allowed to extend the duration of fasting as long as he wanted. Thus, these

Christians added hours and days of fasting at their own will, beyond the customary duration of time (Dionysios,

Bishop of Alexandria, P. G. Migne 10, 1278).

The Further Development of Fasting

Over the years, the days of fasting increased to seven before Easter. These Christians ate in the evenings, and then

only bread, salt and water, as recorded by Epiphanios in 403. The difference in counting the hours of fasting resulted

from the different calculations of the time of the Resurrection of Christ in the Gospels (Matthew 28:1, before midnight;

John 20:1, after midnight; Mark 16:2, at sunrise). The period of fasting before Easter was extended to 40 days without

substantial evidence of any authoritative determination. The fact is that the 40 days of fasting was known to the

Fathers of the First Ecumenical Synod (325). St. Augustine during the fifth century attributes the lengthy period of 40

days to the persecutions, 306-323. Others refer to the example of Christ fasting 40 days in the wilderness (Matthew

4:2); or to Moses (Exodus 34:28), or to Prophet Elias (1 Kings 19:8 - III Vasilion LXX) Probably the 40-day fasting period

among the people was started during the persecutions, because the people took refuge in monasteries and followed

the order of abstinence of the monks, which was very strict. ... In reality, the 40-day practice for fasting before Easter

was not a simultaneous practice in all the Christian lands, but a gradual process. Fasting as such was practiced by the

people at the very beginning for only two or three days per week, Wednesday and Friday and in some places

Saturday (in the West).

...

The Seven Sundays of the Great Lent

First Sunday of Lent - Sunday of Orthodoxy (John 1:43-52)

This Sunday commemorates the return of the Icons into the churches, according to the decision of the

Seventh Ecumenical Synod (787). The Church determined that this celebration would take place each year

on the first Sunday of Lent, as the Sunday of Orthodoxy, starting March 11, 843. On this Sunday every

year the triumph of the faith of Orthodoxy is celebrated with ceremony. The Icon of Christ, according to

St. John Damascus, is a distinct affirmation and a reminder of the fact of His Incarnation, which has a

vital significance for the salvation of the faithful, an affirmation which prevails to this day in the

Orthodox Church. The celebration of the day includes the procession with the Icon of Christ around the

inside of the church with pomp and reverence. The Sunday of Orthodoxy calls upon the people to

rededicate themselves to the deep meaning of their faith and to declare in unison, "One Lord, one faith,

one baptism, one God and Father of all".

Second Sunday of Lent - St. Gregory Palamas (Mark 2:1-12)

This Sunday commemorates the life of St. Gregory Palamas (14th century). The Church dedicates this

Sunday to St. Gregory for his orthodox faith, theological knowledge, virtuous life, miracles and his

efforts to clarify the orthodox teaching on the subject of Hesychasm (from the Greek, meaning quiet.)

Hesychasm was a system of mysticism propagated on Mt. Athos by 14th century monks who believed

that man was able, through an elaborate system of ascetic practices based upon perfect quiet of body and

mind, to arrive at the vision of the divine light, with the real distinction between the essence and the

operations of God. Gregory became noted for his efforts to explain the difference between the correct

teaching and this theory. Gregory was dedicated to an ascetic life of prayer and fasting, which are

practices of Lent.

PAGE 10 THE LADDER

Third Sunday of Lent - Adoration of the Cross (Mark 8:34-38; 9:1)

This Sunday commemorates the venerable Cross and the Crucifixion of Jesus Christ. The Cross as such takes on

meaning and adoration because of the Crucifixion of Christ upon it. Therefore, whether it be in hymns or prayers, it is

understood that the Cross without Christ has no meaning or place in Christianity. The adoration of the Cross in the

middle of Great Lent is to remind the faithful in advance of the Crucifixion of Christ. Therefore, the passages from the

Bible and the hymnology refer to the Passions, the sufferings, of Jesus Christ: The passages read this day repeat the

calling of the Christian by Christ to dedicate his life, for "If any man would come after me, let him deny himself and

take up his cross and follow me (Christ)" (v. 34-35). …

Fourth Sunday of Lent - St. John Climacus (Mark 9:17-31)

This Sunday commemorates St. John of the Climax (6th century) who is the writer of the book called The

Ladder (climax) of Paradise. This book contains 30 chapters, with each chapter as a step leading up to a

faithful and pious life as the climax of a Christian life. The spirit of repentance and devotion to Christ

dominates the essence of this book, along with the monastic virtues and vices. He was an ascetic and

writer on the spiritual life as a monk-abbot of Sinai Monastery. These steps of the ladder as set forth by

St. John are to be practiced by the Christian especially during this period of the Great Lent. Each step

leading to the top step of the ladder, is the climactic essence of the true meaning of a Christian life.

Fifth Sunday of Lent - St. Mary of Egypt (Mark 10:32-45)

This Sunday commemorates the life of St. Mary of Egypt, who is a shining example of repentance from sin through

prayer and fasting. She lived a sinful life for many years, but was converted to a Christian life. She went into the

wilderness to live an ascetic life for many years, praying and fasting in repentance of her previous sinful life, and

dying there. St. Mary's life exemplifies her conviction about Christ, which motivated the changing of her life from sin

to holiness through repentance. Her understanding of repentance involved not a mere change from small things in her

life, but an extreme change of her entire attitude and thoughts. The Church commemorates St. Mary for her

recognition of her own sins as an example of how one can free oneself from the slavery and burden of wrongdoings.

This recognition of sin is imperative during Lent for the faithful as a means of self-examination and preparation for a

more virtuous life in anticipation of the Crucifixion and the Resurrection of Christ.

Holy Week

The period of Great Lent includes the days of Holy Week. This is the time when Christians who went through the

whole period of Lent in prayer and fasting approach the Feast of Feasts to celebrate the Passions of Christ and His

Resurrection. During the entire Lent the faithful try to practice and live the ideals and standards of this period in the

light of Easter. This is why the Hymnology of the entire period of Lent, especially during Holy Week, refers to the

Resurrection of Christ as the center of the Christian Faith. Each day of Holy Week is dedicated to the Events and

teachings of Christ during His last week on earth. The faithful who participate in the services of this week are more

conscious of their duties to themselves and to their neighbors through fasting, praying, giving alms, forgiving the

trespasses of others; in other words, participating, day by day, in the spirit of the Gospel of Christ.

The Significance of Great Lent

Great Lent before Easter is when the Christian participates fully in preparing himself to praise and glorify his God as

Lord and Savior. Great Lent is like a "workshop" where the character of the faithful is spiritually uplifted and

strengthened; where his life is rededicated to the principles and ideals of the Gospel; where the faith culminates in

deep conviction of life; where apathy and disinterest turn into vigorous activities of faith and good works. Lent is not

for the sake of Lent itself, as fasting is not for the sake of fasting. But they are means by which and for which the

individual believer prepares himself to reach for, accept and attain the calling of his Savior. Therefore, the significance

of Great Lent is highly appraised, not only by the monks who gradually increased the length of time of the Lent, but

also by the lay people themselves, although they do not observe the full length of time. As such, Great Lent is the

sacred Institute of the Church to serve the individual believer in participating as a member of the Mystical Body of

Christ, and, from time to time, to improve the standards of faith and morals in his Christian life. The deep intent of the

MARCH 2020 PAGE 11

MILESTONES, ASHES AND ARENAS—THOMAS SHELLEY

At the end of February I reached a significant milestone by rolling over both digits of my age number, completing six

decades and beginning a seventh. Those ten year markers can and should be times for reflection, particularly as the

tens digits increase and one comes to the realization that there is more of earthly life behind that there could

reasonably be ahead.

The looking back upon reaching those markers may include reflecting on previous ten-year milestones and the

changes and challenges of life that were occurring. When I looked back in early February, my 29 to 30 transition

really stood out--and not just because it was now literally half a lifetime ago.

In 1990 I was a freshly minted Pastor of the Evangelical Lutheran Church in America, only three months into serving

the parish which I would continue to serve for the next two dozen and a half years.

And I was dreading my birthday not just because it marked, in my mind, the end of youthful frivolity but because it

coincided with the beginning of Western Lent: Ash Wednesday.

In the Western Rite Ash Wednesday marks the beginning of Lent by literally marking the foreheads of the faithful

with a smudge of ashes made from the residue of the preceding year’s Palm Sunday palms. The mark is administered

with the same words that we hear at the close of the Orthodox Funeral: “You are dust and to dust you will return”.

That Ash Wednesday would be the first time that I would speak those words over my not-quite two year old son.

They are sobering words. Words which remind us--as do the Saturday of Souls in preparation for Great Lent--that “if

in this life only we have hope in Christ we are of all men most the most pitiful.” (1 Corinthians 15:19) But, as we are

reminded at every Funeral, “we do not grieve as others do who have no hope.” (1 Thessalonians 4:12)

Nevertheless, the words “you are dust...” strike us to our very core.

After nearly twenty years of saying those words from Genesis at the start of Lent to young and old alike I was

overwhelmed when I first heard their augmented form during the Funeral of Senior Judge Emmanuel “Mike”

Cassimatis :

I called to mind the Prophet who shouted, "I am but earth and ash." And once again I looked with attention on the tombs, and I

saw the bones therein which of flesh were naked; and I said, "Which indeed is he that is king? Or which is soldier? Which is the

wealthy, which the needy? Which the righteous, or which the sinner?" But to Your servant, O Lord, grant that with the righteous

he may repose. [Funeral Hymns of John of Damascus]

These also are sobering words. Yet even in hearing them we do not grieve as others do, who have no hope. For the

genius of +John of Damascus was to place them on the Plagal First melody that we use with the Sunday

Resurrectional Evlogetaria and to end them with the closing melodic phrase of the Paschal Troparion.

Even when hearing those most difficult of words, we are people of the Resurrection. Even with each advancing

decade, we are people of the Resurrection. Even when we realize that more decades lie behind than lie ahead, we

are people of the Resurrection.

And thus it is that as people of the Resurrection that we enter “into the arena of Lent”.

We are entering the godly contest of the blameless Fast. Let us all diligently subdue the flesh through self control. Let us seek the

Lord with prayers and tears, and completely deliberate every vice, and shout to Him, "We have sinned against You. Save us, as

you saved the Ninevites of old, O Christ our King. Grant us to share in your heavenly kingdom, O compassionate

Lord. [Stichera from Forgiveness Vespers]

believer during the Great Lent is "forgetting what lies behind and straining forward to what lies ahead, I press on

toward the goal of the prize of the upward call of God in Christ Jesus", Philippians 3:13-14.

Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat

1 Forgiveness Sun-

day (Cheesefare)

8:30 am Orthros

9:45 am Liturgy

Vespers of For-

giveness, 6:30 pm

2 Clean Monday

(Lent Begins)

Great Compline,

6:30 pm

3 Greek School

3&4 grades; 5-7

Adults; 7-8:30

Parish Council,

7:00 pm

4 Greek School 1&2 grades; 5-6:30

Middle/High

School; 6:30-8

Greek Dance

6:00-7:00 Senior

Group

7:00-8:00 Junior Group

Pre-Sanctified Litur-

gy, 6:30 pm

5 Greek School

5&6 grades; 5-7

6 1st Salutations, 6:30

pm

7 3rd Saturday of Souls

Orthr./Div. Lit.,

8:30 am

Pan-Orthodox

Vespers @ St.

Nicholas in

Steelton, 5 pm

8 Sunday of Ortho-

doxy

8:30 am Orthros

9:45 am Liturgy

9 Great Compline,

6:30 pm

10 Greek School

3&4 grades; 5-7

Adults; 7-8:30

11 Greek School

1&2 grades; 5-6:30

Middle/High

School; 6:30-8

Greek Dance

6:00-7:00 Senior

Group

7:00-8:00 Junior Group

12 Greek School

5&6 grades; 5-7

13 2nd Salutations,

6:30 pm

14

15 Sunday of St.

Gregory Palamas

8:30 am Orthros

9:45 am Liturgy

16 Great Compline,

6:30 pm

17 Greek School

3&4 grades; 5-7

Adults; 7-8:30

18 Greek School

1&2 grades; 5-6:30

Middle/High

School; 6:30-8

Greek Dance

6:00-7:00 Senior

Group

7:00-8:00 Junior Group

Pre-Sanctified Litur-

gy, 6:30 pm

19 Greek School

5&6 grades; 5-7

20 3rd Salutations,

6:30 pm

21

22 Sunday of the

Holy Cross

8:30 am Orthros

9:45 am Liturgy

23 Great Compline,

6:30 pm

24 Greek School

3&4 grades; 5-7

Adults; 7-8:30

Great Vespers,

6:30 pm

25 Annunciation

Orth./Lit. 8:30

Greek School

1&2 grades; 5-6:30

Middle/High

School; 6:30-8

Greek Dance

6:00-7:00 Seniors

7:00-8:00 Juniors

26 Greek School

5&6 grades; 5-7

27 4th Salutations, 6:30

pm

28

29 Sunday of St.

John of the Lad-

der

8:30 am Orthros

9:45 am Liturgy

30 Great Compline,

6:30 pm

31 Greek School

3&4 grades; 5-7

Adults; 7-8:30

MARCH 2020

Met. Of Pitt. Clergy Retreat, March 10-12

Κυρ Δευ Τρι Τετ Πεμ Παρ Σαβ

1 Κυριακή της

Συγχωρήσεως

(Τυροφάγου)

8:30 πμ Όρθρος

9:45 πμ Λειτ.

Εσπερινός της

Συγχωρήσεως ,

6:30 μμ

2 Καθαρά

Δευτέρα (Αρχή

της

Σαρακοστής)

Μέγα

Απόδειπνο,

6:30 μμ

3 Ελλην. Σχολείο

3&4 τάξη, 5-7

Ενήλικες, 7-8:30

Ενοριακό

Συμβούλιο, 7 μμ

4 Ελλην. Σχολείο

1&2 τάξη, 5-6:30

Γυμν./Λύκ., 6:30-8

Ελλην. Χορός

6:00-7:00 Μεγαλύτερα

7:00-8:00 Μικρότερα

Προαγιασμένη

Λειτουργία, 6:30 μμ

5 Ελλην. Σχολείο

5&6 τάξη, 5-7

6 Α’ Χαιρετισμοί,

6:30 μμ

7 Γ’ Ψυχοσάββατο

Όρθ../Λειτ., 8:30

μμ

Παν-Ορθόδοξος

Εσπερινός στον

Ι. Ν. Αγ.

Νικολάου στο

Steelton, 5 μμ

8 Κυριακή της

Ορθοδοξίας

8:30 πμ Όρθρος

9:45 πμ Λειτ.

9 Μέγα

Απόδειπνο,

6:30 μμ

10 Ελλην. Σχολείο

3&4 τάξη, 5-7

Ενήλικες, 7-8:30

11 Ελλην. Σχολείο

1&2 τάξη, 5-6:30

Γυμν./Λύκ., 6:30-8

Ελλην. Χορός

6:00-7:00 Μεγαλύτερα

7:00-8:00 Μικρότερα

12 Ελλην. Σχολείο

5&6 τάξη, 5-7

13 Β’ Χαιρετισμοί,

6:30 μμ

14

15 Κυριακή του

Αγ. Γρηγορίου

Παλαμά

8:30 πμ Όρθρος

9:45 πμ Λειτ.

16 Μέγα

Απόδειπνο,

6:30 μμ

17 Ελλην. Σχολείο

3&4 τάξη, 5-7

Ενήλικες, 7-8:30

18 Ελλην. Σχολείο

1&2 τάξη, 5-6:30

Γυμν./Λύκ., 6:30-8

Ελλην. Χορός

6:00-7:00 Μεγαλύτερα

7:00-8:00 Μικρότερα

Προαγιασμένη

Λειτουργία, 6:30 μμ

19 Ελλην. Σχολείο

5&6 τάξη, 5-7

20 Γ’ Χαιρετισμοί,

6:30 μμ

21

22 Κυριακή της

Σταυροπροσκυν

ήσεως

8:30 πμ Όρθρος

9:45 πμ Λειτ.

23 Μέγα

Απόδειπνο,

6:30 μμ

24 Ελλην. Σχολείο

3&4 τάξη, 5-7

Ενήλικες, 7-8:30

Μέγας

Εσπερινός, 6:30

μμ

25 Ευαγγελισμός Ορθρ./

Λειτ. 8:30 πμ

Ελλην. Σχολείο

1&2 τάξη, 5-6:30

Γυμν./Λύκ., 6:30-8

Ελλην. Χορός 6:00-7:00 Μεγαλύτερα

7:00-8:00 Μικρότερα

26 Ελλην. Σχολείο

5&6 τάξη, 5-7

27 Δ’ Χαιρετισμοί,

6:30 μμ

28

29 Κυριακή του

Αγ. Ιωάννου της

Κλίμακος

8:30 πμ Όρθρος

9:45 πμ Λειτ.

30 Μέγα

Απόδειπνο,

6:30 μμ

31 Ελλην. Σχολείο

3&4 τάξη, 5-7

Ενήλικες, 7-8:30

ΜΑΡΤΙΟΣ 2020

Met. Of Pitt. Clergy Retreat, March 10-12

PAGE 14 THE LADDER

Η Κλίμαξ ...

Αγαπητοί αδελφοί εν Χριστώ,

Η εποχή της Μεγάλης Σαρακοστής έχει έρθει επάνω μας και μπαίνουμε σε αυτόν τον τρόπο

ενδοσκόπησης, προσευχής, νηστείας και εσωτερικό "νοικοκυριό" για άλλη μια φορά. Αυτή είναι η πιο

ευλογημένη εποχή του χρόνου, όταν η Εκκλησία, με την άπειρη σοφία της, μας δίνει την ευκαιρία να

πάρουμε ειλικρινά μια απογραφή της ζωής μας και να προετοιμαστούμε ταπεινά για την Εορτή των

Εορτών, την ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου, Θεού και Σωτήρως ημών Ιησούς Χριστού, το άγιο Πάσχα. Μια

από τις πιο σημαντικές και ουσιαστικές πτυχές αυτής της διαδικασίας είναι το Μυστήριο της Συμφιλίωσης,

γνωστή και ως Εξομολόγηση ... δυστυχώς, αυτό το Μυστήριο έχει, γενικά, γίνει μια ιδιότυπη αναφορά στο

παρελθόν ή έχει χαθεί πλήρως από εμάς ως μέλη της Εκκλησίας.

Έχοντας έναν Πνευματικό Πατέρα (εξομολόγο) είναι ένα σημαντικό στοιχείο της χριστιανικής μας

ανάπτυξης και του τρόπου ζωής ... αλλά μην πάρετε τον λόγο τον δικό μου γι 'αυτό, ακούστε τι λένε

κάποιοι άγιοι της Εκκλησίας για το θέμα αυτό:

«Πες όλα στον πνευματικό σου πατέρα και ο Κύριος θα έχει έλεος σε σένα και θα ξεφύγεις από την αυταπάτη.

Αλλά αν νομίζετε ότι γνωρίζετε περισσότερα για την πνευματική ζωή από τον πνευματικό σας πατέρα και

εσείς σταματάτε να του λέτε τα πάντα για τον εαυτό σας με την εξομολόγηση, τότε θα σας επιτραπεί αμέσως

να πέσετε σε κάποια ψευδαίσθηση, ώστε να διορθωθείτε.» - Άγιος Σιλουάν ο Αγιορείτης

«Ο πνευματικός πατέρας δείχνει μόνο το δρόμο, όπως μια πινακίδα, αλλά πρέπει να το διασχίσουμε οι ίδιοι.

Εάν ο πνευματικός πατέρας δείχνει τον δρόμο και ο μαθητής δεν κινείται ο ίδιος, τότε δεν θα πάει οπουδήποτε

και θα σαπίσει κοντά στην πινακίδα.» - Άγιος Νίκονας της Οπτίνας

«Όποιος μισεί τις αμαρτίες του, θα σταματήσει να αμαρτάνει. Και όποιος τα ομολογεί θα λάβει άφεση. Ένας

άνθρωπος δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη συνήθεια της αμαρτίας αν δεν κερδίσει πρώτα την βία εναντίον της

αμαρτίας, ούτε μπορεί να λάβει άφεση της αμαρτίας χωρίς εξομολόγηση της αμαρτίας. Διότι η ομολογία της

αμαρτίας είναι η αιτία της αληθινής ταπεινοφροσύνης.» - Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Αυτά, φυσικά, είναι μόνο μερικά παραδείγματα για το τι έχει να πει η Ορθόδοξη Ιερά Παράδοση μας για τη

σημασία της Εξομολόγησης και για την ανάπτυξη μιας σχέσης με έναν Πνευματικό Πατέρα. Μετά από

όλα, ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να επωφεληθεί από το να έχει κάποιον που μας υποστηρίζει και

που μας καθοδηγεί στην πορεία του πνευματικού μας ταξιδιού. Κανένας από μας είναι μόνος. Λίγο φαγητό

για την σκέψη.

Σας εύχομαι ευλογημένη Σαρακοστή, και παραμένω ο ταπεινός σας δούλος εν Κυρίω,

†Ανδρέας

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡ. ΑΝΔΡΕΑ ...

MARCH 2020 PAGE 15

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η Χριστιανορθόδοξη χρονική περίοδος της νηστείας και της πνευματικής,

ψυχικής και σωματικής

προετοιμασίας των πιστών για το Άγιο Πάσχα. Ονομάστηκε Τεσσαρακοστή, σε ανάμνηση της νηστείας του Κυρίου

Ημών Ιησού Χριστού στην έρημο, η οποία είχε διαρκέσει σαράντα ημέρες. Είναι η αρχαιότερη από όλες τις μεγάλες

νηστείες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες, ενώ αργότερα

προστέθηκε και άλλη μία εβδομάδα. Διαρκεί συνολικά 48 ημέρες, μαζί με την Μεγάλη Εβδομάδα. Ξεκινά την Καθαρά

Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.

Βέβαια, η ονομασία Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Μεγάλη Σαρακοστή, δεν οφείλεται στη μεγάλη διάρκειά της,

αλλά στην μεγάλη σημασία του κοσμοσωτηρίου γεγονότος της Αναστάσεως του Κυρίου μας, και σε ανάμνηση των

παθών Του. Μέσα σε αυτό το στάδιο των αγώνων, με τη νηστεία, την εξομολόγηση, την προσευχή, την ελεημοσύνη,

τις συχνές ακολουθίες, και όλα τα πνευματικά παλέματα προετοιμάζεται ο κάθε Χριστιανός για να αναστηθεί κι

αυτός από τα πάθη και τις αμαρτίες του.

Και, με τη βοήθεια του Θεού, ξεκινά αυτό το πνευματικό μας οδοιπορικό προς το Άγιο Πάσχα. Εγκαινιάζεται η

προετοιμασία μας με το τριήμερο, που είναι οι τρεις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Τρεις ημέρες

απόλυτης νηστείας, ασιτίας, χωρίς καθόλου φαγητό και νερό, κυρίως στη λαύρα του Αγίου Σάββα, στο γυναικείο

κοινόβιο στη Βηθανία, αλλά και σε άλλα μοναστήρια των Αγίων Τόπων. Είναι δύσκολο το τριήμερο αυτό. Δεν είναι

εύκολη υπόθεση, αλλά βοηθά με τον καλύτερο τρόπο στην έναρξη του πνευματικού μας αγώνα. Μοιάζει με πένθος,

μιας και κόβονται εντελώς οι σωματικές μας δυνάμεις και το μυαλό μας περιορίζεται μόνον στα πνευματικά. Ούτε

διακονίες, ούτε διακονήματα τις τρεις αυτές πρώτες ημέρες, παρά μόνον προσευχή και ακολουθίες.

Έτσι λοιπόν, η Καθαρά Εβδομάδα, ή η Καθαροβδομάδα όπως επίσης λέγεται-επειδή οι πιστοί «καθαίρονται δια της

νηστείας»- είναι η αρχή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μας εισάγει σε μια περίοδο μετανοίας και

αποτοξίνωσης -σωματικής και ψυχικής- με μοναδικό προσανατολισμό τον Θεό και το Άγιο Πάσχα.

«Μετανοίας καιρός και δεήσεως ώρα», όπως λέει και το τροπάριο.

Ο ΑΓ. ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ—12 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ήταν από την Παφλαγονία και έζησε τον 10ο αιώνα. ΟΙ γονείς του Βασίλειος και

Θεοφανώ, φρόντισαν για την καλή του εκπαίδευση, τις δε σπουδές του συμπλήρωσε

στην Κωνσταντινούπολη με την κηδεμονία ισχυρού θείου του στην Αυλή. Με την

επιμονή του θείου του, μπήκε και αυτός στην Αυλή. Όταν όμως πέθανε ο θείος του,

άφησε την Αυλή του Παλατιού και ζήτησε να εισαχθεί στην περίφημη Μονή του

Στουδίου. Δεν τον δέχτηκαν λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Αργότερα όμως τον

δέχτηκαν. Εκεί μαθήτευσε κοντά στον ομώνυμο προϊστάμενό του Συμεών, με τις

οδηγίες του οποίου ευδοκιμούσε στις θεολογικές μελέτες και στην πνευματική ζωή.

Συναντάμε κατόπιν τον Συμεών στη Μονή του αγίου Μάμαντα, οπού μηρέ το

μοναχικό σχήμα και στη συνέχεια έγινε ηγούμενος της. Επειδή όμως θέλησε να

επιβάλει τους μοναστικούς κανόνες του Μεγάλου Βασιλείου, συνάντησε ζωηρή αντίδραση και

παραιτήθηκε. Ασχολήθηκε αποκλειστικά με θεολογικές μελέτες και συγγραφές. Κατηγορήθηκε από τον

Μητροπολίτη Νικομήδειας Στέφανο ότι, γιόρταζε από μόνος του σαν επίσημο Άγιο τον γέροντα του

Συμεών και ή περιπέτεια αυτή του κόστισε έξι χρόνια ταλαιπωρίες. Τελικά, διατάχθηκε να πάει σ' ένα

μοναχικό παρεκκλήσι της Άγιας Μαρίνας, στην Ασιατική όχθη της Προποντίδας, όπου και πέθανε σε

γεροντική ηλικία (κατά το 1020). Από τις συγγραφές του σώζονται 92 λόγοι, 282 πρακτικά και θεολογικά

κεφάλαια, καθώς και θρησκευτικά ποιήματα. Για τη θεολογική του δεινότητα ονομάστηκε: νέος Θεολόγος.

PAGE 16 THE LADDER

Όσοι, εδώ στην Αγία Γη, ζήσαμε και προλάβαμε τους παλαιούς αγιοταφίτες πατέρες, τον γέροντα Σεραφείμ τον

Σαββαϊτη, τον γέροντα Θεοδόσιο της Βηθανίας, τον π. Σωφρόνιο τον τυπικάρη του Αγίου Κωνσταντίνου αλλά και

πολλούς άλλους, διαπιστώσαμε πόσο πιστοί τηρητές ήταν των ιερών κανόνων, της νηστείας και του ιερού πηδαλίου.

Ο π. Σεραφείμ νήστευε μέχρι τα 102 του χρόνια, ο μοναχός π. Φιλάρετος ο Κύπριος μέχρι τα 89 του χρόνια, ο π.

Δαμασκηνός στον Άγιο Σάββα μέχρι τα 90 του χρόνια, όχι μόνον αυτοί, αλλά και πόσοι άλλοι διακριτικοί πατέρες των

Ιεροσολύμων...

Ίσως σε πολλούς φανεί ως υπερβολή, όμως υπήρχαν και υπάρχουν αγιοταφίτες πατέρες που νήστευαν και νηστεύουν

με πλήρη αποχή από τροφή και νερό όλη την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και κοινωνούσαν και

κοινωνούν το πρώτο Σάββατο των Νηστειών.

Εμείς οι νεώτεροι ως αμαθείς και αρχάριοι τους ρωτούσαμε: «Γιατί άραγε τόση υπερβολή στη νηστεία;».

Και εκείνοι μας απαντούσαν τόσο σοφά και πατερικά: «Διότι, όσο ο έξω άνθρωπος φθείρεται, τόσο ο έσω άνθρωπος -

τουτέστιν η ψυχή- ζωογονείται και τρέφεται! Όσο παιδεύουμε τη σάρκα και την κοιλία, τόσο ωφελείται το πνεύμα».

«Καλύτερα», έλεγαν, «να φονεύσω εγώ τη σάρκα, παρά η σάρκα να φθείρει τη ψυχή μου που είναι αθάνατη!».

«Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή ουράνια χαρίσματα λαβών». Καθώς και «εγκράτεια, εκγύμνασις και της τροφής λιτότης

και έγερσις εωθινή εστί μακροβιότης.».

Ήταν θυμάμαι Καθαροβδομάδα του 1995. Ένα μικρό γκρουπ Ελλήνων προσκυνητών είχε επισκεφθεί, στη Μονή των

Ποιμένων, τον γέροντα Σεραφείμ. Τους έλεγε λοιπόν, μεταξύ άλλων: «...μην είστε παιδιά μου πλεονέκτες, γιατί η

πλεονεξία θα φέρει κακό, θα επιφέρει κρίση! Γιατί; Διότι αυτό που περισσεύει δεν είναι δικό σου, δεν είναι δικό μου, αλλά

είναι του πτωχού, είναι της χήρας, του ορφανού, του αρρώστου, του φυλακισμένου ή όποιου άλλου έχει ανάγκη. Δεν είναι

για τις τράπεζες του κόσμου τούτου, αλλά για αποταμίευση μέσω ελεημοσυνών στις τράπεζες των ουρανών!». Πόσο

επίκαιρα είναι στις ημέρες μας τα λόγια του γέροντα Σεραφείμ,; Πόσο αληθινά ακούγονται τα λόγια του, εδώ που

έχουμε φθάσει παγκοσμίως;

Μόλις έμπαινε η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας προέτρεπαν οι πατέρες σε ακόμα περισσότερη προσευχή. Μας

προέτρεπαν σε εντονότερη ανάγνωση και μελέτη των θείων γραφών, των συναξαρίων, των βίων των αγίων

μας. «Είναι σπουδαία τροφή», μας έλεγαν, «τροφή θρεπτική-βιταμινούχα της ψυχής».

Ευλογημένοι μας αδελφοί,

δι' ευχών όλων των αγίων, είθε αυτή η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που ξεκινά να είναι σαρακοστή νέας αρχής,

κάθαρσης, αγιασμού, μετανοίας ειλικρινούς, θέωσης και ψυχοσωματικής μας ανάτασης και ανάστασης από την κάτω

Ιερουσαλήμ προς την άνω.

Αμήν, γένοιτο.

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Θεολόγος ΜΑ - Φιλόλογος PhD Φιλοσοφίας

MARCH 2020 PAGE 17

Για τους περισσότερους είναι μία παράδοση, ένα έθιμο. Συνδεδεμένη με τη νηστεία και με έκβασή της την Μεγάλη

Εβδομάδα και το Πάσχα, η Σαρακοστή είναι μία συνήθεια που έρχεται από το παρελθόν.

Πολλοί νέοι σήμερα νηστεύουν, ακολουθώντας την οικογένειά τους, επιλέγοντας έναν εναλλακτικό τρόπο διατροφής

ή επειδή αισθάνονται ότι η νηστεία είναι ένας απόηχος της ανάγκης για Θεό και νόημα ζωής. Άλλοι πάλι

εκκλησιάζονται, ιδίως κατά τους Χαιρετισμούς ή τις Κυριακές της Σαρακοστής. Σχεδόν όλοι όμως συνεχίζουν τον

τρόπο ζωής τους, χωρίς να συνειδητοποιούν στον λογισμό και στον προβληματισμό τους ότι Σαρακοστή σημαίνει

αλλιώτικη πορεία ζωής.

Η οικογένεια, εφόσον έχει πνευματικά βιώματα και νιώθει την ανάγκη μεταλαμπάδευσής τους, μπορεί να δώσει στα

παιδιά και τους νέους αφετηρίες σαρακοστιανών εμπειριών. Λιγότερη τηλεόραση και υπολογιστής. Επιμέλεια στην

προσευχή. Συζήτηση για το νόημα του κόσμου και της ζωής. Ο Χριστός ως βάση για τη διαχείριση των περιστάσεων,

των ανθρώπων, των σχέσεων. Και τη ίδια στιγμή εργασία με τον εαυτό μας. Αίσθηση ότι ο χρόνος της νηστείας δεν

είναι μόνο διατροφική αλλαγή, αλλά απόφαση για περισσότερη αγάπη. Για συγχώρεση και ανοχή. Για θέαση του

κόσμου μέσα από τη θέση του πλησίον. Αντίσταση στο ήθος ενός πολιτισμού που επιμένει ατομοκεντρικά. Σύνδεση

με την εκκλησιαστική κοινότητα μέσω της λατρείας και των εορτών. Μετάνοια για τα μικρότερα ή μεγαλύτερα λάθη.

Και βέβαια χαρά. Αυτή που είναι το τελικό νόημα της Σαρακοστής, όπως και κάθε λειτουργικής περιόδου της ζωής της

Εκκλησίας. Δεν είναι καταπίεση η νηστεία, η προσευχή, ο συχνότερος εκκλησιασμός, η συναίσθηση ότι δεν είμαστε

τέλειοι, ότι ο κόσμος δεν υπάρχει για να προβάλλουμε τον εαυτό μας αλλά για να αγαπούμε, δηλαδή για να

βγαίνουμε από αυτόν. Και η έξοδος δίνει χαρά. Κάποτε φανερή, κάποτε μυστική. Σκοπός της είναι η συνάντηση με

τον Χριστό. Η θέα Του στο πρόσωπο του άλλου. Η μεταμόρφωση της καρδιάς.

Ό,τι δίνει αληθινό νόημα στη ζωή μας και μας κάνει να μη νικιόμαστε από την έπαρση και το δικαίωμα της

κατανάλωσης των πάντων, από την υιοθέτηση του μοιραίου «όλα επιτρέπονται». Και είναι χαρά να μην

αισθανόμαστε μόνοι, ακόμη κι αν για τους πολλούς αυτός ο τρόπος είναι κατεξοχήν μοναχικός. Κάποτε

παρωχημένος. Η χαρά όμως δε νικιέται από το παρόν, αλλά το αγιάζει και το μεταμορφώνει. Και μας μαζί του.

Η Εκκλησία καλεί ιδιαίτερα τους νέους να δουν πίσω από τις λέξεις των ύμνων, πίσω από το λιτό φως των ιερών

ακολουθιών, τα πένθιμα άμφια την προτροπή για μετάνοια, για απελευθέρωση από έναν κόσμο που φωνάζει. Που

θεοποιεί εαυτό και πάθη. Που δεν ξέρει να ακούει. Και ο νέος, αυτός δηλαδή που ζητά αυθεντικότητα και αγάπη,

μπορεί να βρει στον χρόνο της Σαρακοστής και στον τρόπο της Εκκλησίας τη χαραμάδα από την οποία το φως της

πίστης θα περάσει, θα αλλάξει την καρδιά και θα κάνει τον άνθρωπο να μοιάσει του Θεού. Εκείνου που από αγάπη

θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί. Για να δώσει αιωνιότητα στη χαρά που τόσο μας λείπει και που ο κόσμος την

υποκαθιστά με τις ψευδαισθήσεις του.

Πρ. Θεμιστοκλής Μουρτζανού

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΣΗΜΕΡΑ;

https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%83%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%b7https://www.vimaorthodoxias.gr/tags/tag/%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf%cf%80%cf%81%ce%b5%cf%83%ce%b2%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%83-%ce%b8%ce%b5%ce%bc%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%81%cf%84%ce%b6

MARCH 2020 PAGE 18

ΟΡΟΣΗΜΑ, ΤΕΦΡΑ ΚΑΙ ΑΡΕΝΕΣ—ΘΩΜΑΣ SHELLEY

Στα τέλη Φεβρουαρίου έφτασα σε ένα σημαντικό ορόσημο, γυρίζοντας και τα δύο ψηφία της ηλικίας μου,

συμπληρώνοντας έξι δεκαετίες και ξεκινώντας μια έβδομη. Όποτε περνάει μια δεκαετία, θα έπρεπε να είναι

καιρός για προβληματισμό, ειδικά καθώς αυξάνονται τα δεκαδικά ψηφία και φτάνει κανείς στο συμπέρασμα ότι

υπάρχει περισσότερη γήινη ζωή πίσω σου από ότι θα μπορούσε ευλόγως να υπάρχει μπροστά.

Η ανασκόπηση της προσέγγισης αυτών των δεικτών μπορεί να περιλαμβάνει την ανάγνωση των προηγούμενων

δεκαετών ορόσημων και των αλλαγών και προκλήσεων της ζωής που σημειώθηκαν. Όταν κοίταξα πίσω στις

αρχές Φεβρουαρίου, η μετάβασή μου από τα 29 έως τα 30 ξεχώριζε - και όχι μόνο επειδή ήταν τώρα κυριολεκτικά

μισή ζωή πριν.

Το 1990 ήμουν φρεσκοκομμένος πάστορας της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας στην Αμερική, μόνο τρεις

μήνες υπηρετώντας την ενορία που θα συνέχιζα να υπηρετώ για τις επόμενες δυόμισι δωδεκάδες χρόνια.

Και φοβόμουν τα γενέθλιά μου όχι μόνο επειδή σήμανε, κατά τη γνώμη μου, το τέλος της νεανικής επιδεξιότητας

αλλά επειδή συνέπεσε με την αρχή της Δυτικής Σαρακοστής, η λεγόμενη «Τετάρτη της Τέφρας».

Στη Δυτική Παράδοση, η «Τετάρτη της Τέφρας» σηματοδοτεί την αρχή της Σαρακοστής σημειώνοντας

κυριολεκτικά τα μέτωπα των πιστών με ένα σμάλτωμα στάχτης από τα υπολείμματα παλαμών της Κυριακής των

Βαΐων του προηγούμενου έτους. Το σήμα διοχετεύεται με τα ίδια λόγια που ακούμε στο τέλος της Ορθόδοξης

Κηδείας: «Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσει».

Αυτή η «Τετάρτη Τέφρας» θα ήταν η πρώτη φορά που θα μιλούσα αυτά τα λόγια πάνω από το γιο μου που ήταν

σχεδόν δύο ετών.

Είναι απογοητευτικές λέξεις. Λέξεις που μας υπενθυμίζουν - όπως και τα Ψυχοσάββατα για την προετοιμασία της

Μεγάλης Σαρακοστής - ότι «εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἠλπικότες ἐσμὲν ἐν Χριστῷ μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων

ἐσμέν». (Α’ Κορινθίους 15:19) Αλλά, όπως μας υπενθυμίζει σε κάθε κηδεία, «ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ

μὴ ἔχοντες ἐλπίδα». (1 Θεσσαλονικείς 4:12)

Παρ 'όλα αυτά, οι λέξεις «Γῆ εἶ ...» μας χτυπούν στον πυρήνα μας.

Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια λέγοντας αυτά τα λόγια από τη Γένεση στην αρχή της Σαρακοστής σε νέους και

ηλικιωμένους, συγκλονίστηκα όταν άκουσα για πρώτη φορά την ενισχυμένη μορφή τους κατά την κηδεία του

ανώτερου δικαστή Εμμανουήλ "Mike" Κασσιμάτη:

«Ἐμνήσθην τοῦ Προφήτου βοῶντος· Ἐγώ εἰμι γῆ καὶ σποδός, καὶ πάλιν κατενόησα ἐν τοῖς μνήμασι καὶ εἶδον τὰ ὀστᾶ τὰ

γεγυμνωμένα καὶ εἶπον: Ἄρα τὶς ἐστι, βασιλεύς ἢ στρατιώτης, ἢ πλούσιος ἢ πένης, ἢ δίκαιος ἢ ἁμαρτωλός; Ἀλλὰ

ἀνάπαυσον, Κύριε, μετὰ δικαίων τὸν δοῦλόν σου ὡς φιλάνθρωπος.» [Από τα νεκρώσιμα Ιδιόμελα του Ἁγ. Ἰωάννου

Δαμασκηνοῦ]

Αυτές είναι επίσης λέξεις σοβαρές. Ακόμα και ακούγοντάς τους όμως δεν θρηνούμε όπως κάνουν άλλοι, που δεν

έχουν καμία ελπίδα. Για τη μεγαλοφυία του Αγ. Ιωάννου του Δαμασκηνού ήταν που τα τοποθέτησε στον Πλ. Α’

ήχου που χρησιμοποιούμε επίσης με τα Αναστάσιμα Ευλογητάρια της Κυριακής και που τελειώνουν με τη

μελωδική φράση του Πασχαλινού Τροπαρίου.

Ακόμη και όταν ακούμε αυτά τα δύσκολα λόγια, δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι της Αναστάσεως. Ακόμη και

με κάθε προχωρημένη δεκαετία, είμαστε άνθρωποι της Αναστάσεως. Ακόμη και όταν συνειδητοποιήσουμε ότι

περισσότερες δεκαετίες βρίσκονται πίσω μας από αυτές στο μέλλον, είμαστε άνθρωποι της Αναστάσεως.

Και έτσι, όπως άνθρωποι της Αναστάσεως, μπαίνουμε «στην αρένα της Σαρακοστής».

«Ἐγκρατείᾳ τὴν σάρκα, ταπεινῶσαι πάντες σπουδάσωµεν, τὸ θεῖον ὑπερχόµενοι στάδιον, τῆς ἀµώµου Νηστείας, καὶ

εὐχαῖς καὶ δάκρυσι, Κύριον τὸν σῴζοντα ἡµᾶς ἐκζητήσωµεν, καὶ λήθην τῆς κακίας παντελῆ ποιήσωµεν βοῶντες.

Ἡµάρτοµέν σοι, σῶσον, ὡς πάλαι Νινευΐτας, Χριστὲ Βασιλεῦ, καὶ κοινωνοὺς ἡµᾶς, οὐρανίου Βασιλείας ποίησον

εὔσπλαγχνε.» [Στιχηρά του Εσπερινού της Συγχωρήσεως]

MARCH 2020 PAGE 19

Steward Update, 2020/Αναπροσαρμογή Οικονόμων, 2020 (as of 2-17-20)

Dr. & Mrs. George Agapis Dr. & Mrs. Nicholas Agapis Dr. & Mrs. Steven Agapis Mr. & Mrs. Anthony Anstine Mr. & Mrs. Vasilios Anstine Mrs. Anita Asimos Mr. & Mrs. Jesse Benefiel Mr. & Mrs. Mark Bittner Mr. & Mrs. Colin Burtner Mrs. Vasilia Chiadis Dr. & Mrs. Steven Delaveris Mr. & Mrs. Chris Demetriades Mr. Jack Egger Mrs. Sophie Eppley Mr. & Mrs. Garrett Finke Mrs. Evangeline Frangeskos Mr. & Mrs. Steven Gekas Mr. & Mrs. George Georgaras Dr. & Mrs. George Haritos Drs. George & Joan Hayes Mr. & Mrs. Jim St. John Mr. & Mrs. Michael Kalathas Mr. & Mrs. Phillip Kapsalis Mrs. Antonia Karageorge Mr. George Kotsopoulos Ms. Lola Lamnatos Mrs. Sotiria Lamnatos Drs. Gus & Sophia Livaditis Mr. & Mrs. Konstantine Mallas Mr. & Mrs. George H.

Margetas Mr. & Mrs. Harry Margetas Mr. Sotirios Margetas Mr. Antonios Masgalas Mr. & Mrs. Demetrios

Masgalas Dr. Tassia Masgalas Mrs. Georgia Mavros Mr. & Mrs. Teofil Nicoara Mr. & Mrs. Terry Nicozisis Dr. & Mrs. Nicholas Pandelidis Mrs. Anna Papayannis/Mr.

Charles Talbert Mr. & Mrs. Chriss Papayannis Mr. & Mrs. Athanasios

Polychronis Mr. & Mrs. John Sagonas Mr. John Shelley Rev. & Mrs. Thomas Shelley

Mrs. Maria Siakavellas Mrs. Voula Skeparnias Ms. Maria K. Skouras Mr. & Mrs. Stavros Skouras Mr. & Mrs. Alexander

Smolskiy Mr. James Tautkus Mr. George Touras Gysgt. Stavros Tsantiles Mr. & Mrs. Nate Walker

These are the people who have paid towards Stewardship for 2020. Thank you for you generosity and support of our community. “Well done, good and faithful servant; you have been faithful over a few things, I will make you ruler over many things.

Enter into the joy of your lord.” - Matthew 25:21

On behalf of the Festival Committee, the Parish

Council, and Fr. Andrew, we would like to

express our deepest gratitude to all of you who

helped in the preparation and the execution of

our February Food Festival. It was the most

successful Festival we have had in our history,

and we could not have done this without

everyone’s help. It was truly remarkable to see

so many of our members come out and offer

their time and energy throughout this entire process, both those who are usually

here to help out, but also to see so many new faces come out as well. We hope that

this is a sign of things to come, and to see as many members of our spiritual family

becoming more and more active in the life of our community. Congratulations to

us all. May the Lord continue to bless the community and all her members. A

blessed Lent to all!

Εκ μέρους της Επιτροπής Φεστιβάλ, το Ενοριακό Συμβούλιο και του Πρ.

Ανδρέα, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μας σε όλους

εσάς που βοηθήσατε στην προετοιμασία και την εκτέλεση του Φεστιβάλ

Φαγητού του Φεβρουαρίου. Ήταν το πιο επιτυχημένο Φεστιβάλ που είχαμε

στην ιστορία μας και δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς τη βοήθεια

όλων. Ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστο να βλέπουμε τόσους πολλούς από

τους συναδέλφους μας να βγαίνουν και να προσφέρουν τον χρόνο και την

ενέργειά τους σε όλη αυτή τη διαδικασία, τόσο εκείνοι που είναι συνήθως εδώ

για να βοηθήσουν, αλλά και να δούμε τόσα πολλά καινούργια πρόσωπα.

Ελπίζουμε ότι αυτό είναι ένα σημάδι των μελλοντικών γεγονότων και να

δούμε όσα μέλη της πνευματικής μας

οικογένειας το δυνατότερο να γίνονται

όλο και πιο δραστήριοι στη ζωή της

κοινότητάς μας. Συγχαρητήρια σε όλους

μας. Ο Κύριος να συνεχίσει να ευλογεί

την κοινότητά μας και όλα τα μέλη της.

Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή σε

όλους!