// 8-15 Tropika: Είναι η σειρά σου // Πόσο αγανακτισμένος είσαι; // Που πήγαν τα παιδιά των λουλουδιών; // 16-21 Points

of View: Μέσα ή έξω; // Το ενοχλητικό βουητό, να γίνει κλωτσιά! // Η μοναξιά του καναπέ// 24-25 eCO₂: Εμπόριο CO2 // 28-29 Truck Field: Ο «αγανακτισμένος» ΟΦΗ// 30 - 41 Vox Culture: Δημήτρης Αρβανίτης: Ο ιδεολόγος προπάτορας της

γραφιστικής // Buena Vista Social Club: Από ένα club σε όλο τον κόσμο

#4717/06/11

ΠΟΙΟΣΚΟΥΚΟΣ

ΘΑ ΦΕΡΕΙΤΗΝ

«ΑΝΟΙΞΗ»;

02

διαβάστε #47Τropika10_ Πόσο αγανακτισμένος είσαι;

Points of view17_ Μέσα ή έξω;

18_ Ένας καθρέφτης στο Σύνταγμα

19_ Το ενοχλητικό βουητό, να γίνει κλωτσιά!

20_ Η μοναξιά του καναπέ

21_ Όχι, ρε μάνα!

eCO₂24_ Εμπόριο CO2

25_ 15 ελληνικά νησιά «πρασινίζουν»

Truck Field28_ Ο «αγανακτισμένος» ΟΦΗ

29_ Όχι άλλο Ιθπανία

Vox Culture30_ Ένα θέατρο διαφορετικό από τα άλλα

31_ Real eyes Realize Real lies

32_ Δημήτρης Αρβανίτης: Ο ιδεολόγος προπάτορας της γραφιστικής

34_ Buena Vista Social Club: Από ένα club σε όλο τον κόσμο

36_ Ανα...μένουμε Κρήτη

38_ Όχι άλλη σαπουνόπερα... vol.2

40_ Book Alley

41_ Agenda

42_ Ο γύρος του κόσμου στο πιάτο: Βέλγιο

26Στην Τήνο…το ομορφότερο «κυκλαδονήσι»

16Δε χρειάζεται να

γίνουμε εχθροίσ’ αυτό το κίνημα

08Είναι η σειρά σου

12Που πήγαν τα παιδιά των λουλουδιών;

17 / 06 / 2011

21 Όχι, ρε μάνα!

04

του Ηλία Σεφέρογλου _eliasseferoglou@freevox.gr

Αν κάποιος παρατηρούσε απ’ την αρχή το τερά-στιο, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, κίνημα που

δημιούργησαν οι «αγανακτισμένοι», αυτής της χώρας, θα καταλάβαινε πως σιγά - σιγά οι Έλληνες έχουν «ξα-νά»χωριστεί στα δύο.

Η μία πλευρά είναι αυτή που θέλει τη χώρα μας να είναι όπως ήταν μέχρι το 2009. Τότε τα πράγματα ήταν απλά. Το Δημόσιο κατανάλωνε κάθε χρόνο 24 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα από αυτά που εισέπραττε. Αυτό βέβαια το πλε-όνασμα πήγαινε σε όσους είχαν «καλή» σχέση με τον κρατικό μηχανισμό.

Να υπάρχει δηλαδή η γνωστή σε όλους μας επιχειρηματι-κότητα που αναλαμβάνει έργα με στημένες αναθέσεις. Τα κόμματα να συνεχίσουν να δρουν σαν επιχειρήσεις, διαχειρι-ζόμενα, προς όφελός τους το δημόσιο χρήμα και μάλιστα με πλήρη αδιαφάνεια.

Το δημόσιο να προσλαμβάνει τους πελάτες των κομμάτων συνεχώς, σε θέσεις μη παραγωγικές. Ο συνδικαλισμός να αντι-προσωπεύεται από διορισμένους ρουφιάνους τους πολιτικού συστήματος, οι οποίοι θα κάνουν καλά τη δουλειά τους κατα-κλέβοντας και διοικώντας αναξιοκρατικά τις δημόσιες επιχει-ρήσεις. Οι ίδιοι βέβαια, να έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν τεράστια εφάπαξ και να βγαίνουν στη σύνταξη στα 55 τους.

Τα υπόλοιπα ταμεία θα χρηματοδοτούνται από τις εισφορές της υπόλοιπης κοινωνίας. Η πρόνοια και η υγεία να απευθύ-νεται μόνο σε στρώματα προνομιούχων κοινωνικών ομάδων. Εκκλησία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, αυτοδιοίκηση, να συ-νεχίσουν να είναι σπάταλα και ληστρικά. Τα κρατικά ΜΜΕ να απολαμβάνουν τις χρηματοδοτήσεις της εκάστοτε κυβέρνη-σης, ενώ παράλληλα οι επιχορηγούμενοι «φίλοι» δημοσιογρά-φοι, εκδότες κ.τ.λ. να μιλούν για το «δημόσιο συμφέρον» κατα-φέρνοντας να αποπροσανατολίσουν την υπόλοιπη κοινωνία.

Όλοι οι παραπάνω να περνάνε καλά, με τις επιχορηγήσεις τους, με τις επιδοτήσεις απ’ την κοινότητα, με τα δανεικά της Ελλάδας. Όπως, όμως, ο καθένας μας έχει καταλάβει, ο λογα-ριασμός των «σπασμένων» θα επιβαρύνει, όπως μέχρι σήμε-ρα γίνεται, ολόκληρη την κοινωνία.

Μετά λοιπόν απ’ όλα αυτά, σήμερα αγανακτούν με τους πο-λιτικούς, καθώς η υπόσχεση πως το πάρτυ θα συνεχιστεί δεν υλοποιείται. Παρουσιάζονται μάλιστα, σαν οι «ριγμένοι» στη μοιρασιά.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Είναι η υγιής επιχειρη-ματικότητα που προσπαθεί να δημιουργήσει προϊόντα άξια να πουληθούν. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα που όραμα τους είναι, απλώς να εργάζονται για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Υπάρχουν οι μεροκαματιάρηδες που προσπαθούν να επιβιώσουν. Υπάρχουν οι 800.000 Έλλη-νες άνεργοι που είναι όμηροι ενός ιδιωτικού, παρακμάζοντα, τομέα ο οποίος έχει κληθεί να σηκώσει το βάρος ενός χρεο-κοπημένου κράτους. Υπάρχουν οι νέοι, που κατά χιλιάδες δεν καταφέρνουν να μπουν στην παραγωγή και άρα δεν μετρώ-νται σαν άνεργοι. Μάλιστα, η ανεργία των νέων ξεπερνά, σε νούμερα, αρκετές χώρες της Αφρικής. Υπάρχουν οι μετανά-στες, οι οποίοι αν και πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο, δεν έχουν κανένα δικαίωμα ούτε για εργασία αλλά ούτε και για ζωή.

Για να μην ξεχνιόμαστε όμως. Οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες, οι επαγγελματίες, εξακολουθούν να πληρώνουν φόρους σε ένα κράτος ανήμπορο να επιστρέψει ο,τιδήποτε. Υπάρχουν όλοι αυτοί που πληρώνουν τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές σε χρεοκοπημένα ταμεία.

Αυτή είναι η πλευρά των Ελλήνων που θέλει πραγματικά να αλλάξουν όλα όσα βαραίνουν τη χώρα μας. Και βέβαια αυτή η πλευρά είναι η πλειοψηφία, καθώς περιλαμβάνει και μεγάλα

τμήματα της πρώην ευνοημένης Ελλάδας, τα οποία έχουν εδώ και καιρό καταλάβει ότι το σύστημα ήταν αντιπαραγωγικό, άδικο, μη διατηρήσιμο. Ότι αυτό το παιχνίδι έχει σαν αποτέ-λεσμα λίγους κερδισμένους και όλους τους άλλους χαμένους.

Και όμως η πλειοψηφία των πολιτών δεν αντιπρο-σωπεύεται στο δημόσιο διάλογο. Όλοι, μα όλοι, από τα κόμματα μέχρι και ο μικρότερος επαγγελματικός σύλλογος συνεχίζουν να εκφράζουν αυτό το παλιό σύστημα της εξου-σίας που πλέον έχει χρεοκοπήσει. Αυτοί είναι και οι μόνοι που συμμετέχουν στο διάλογο, αν και ξέρουν πως το παιχνίδι έχει χαθεί. Έχει χαθεί για έναν πολύ απλό λόγο. Δεν υπάρχει πλέον λεία για να μοιραστεί στην εκλογική πελατεία. Δεν μπορούν να γίνουν ούτε διορισμοί, δεν μπορούν να δοθούν ούτε επι-δοτήσεις, δε δίνονται πρόωρες συντάξεις, δεν υπάρχουν έργα να ανατεθούν, με μίζες βέβαια, στη διαπλεκόμενη επιχειρημα-τικότητα, δεν υπάρχουν λεφτά για να υποστηρίξουν τα μέσα ενημέρωσης. Ως εδώ ήταν. Η εκλογική τους πελατεία πλέον είναι απέναντί τους.

Το μόνο που καταφέρνουν αυτοί που προσπαθούν μανιωδώς να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους είναι να χαράσσουν μία «αριστεροακροδεξιά», γεμάτη συνωμοσία, θεωρία. Δεν είναι αυτοί που αντιπροσωπεύουν τον απλό αγανακτισμένο κόσμο της πλατείας. Θέλει προσοχή. Είναι όλοι αυτοί οι ψευτο-διανοούμενοι που τη δικαιοδοσία να καπηλεύονται κινήματα, τους την έδωσε το ίδιο το σάπιο αυτό σύστημα. Είναι αυτοί οι ψευτοκαθηγητάδες που παρουσιάζονται σαν μεσσίες. Είναι όλοι αυτοί που κάποτε δε δίστασαν να προδώσουν για να σώ-σουν το τομάρι τους.

Θέλει προσοχή, λοιπόν, καθώς έχει έρθει η στιγμή να διαλέξουμε «αγανάκτηση». Να διαλέξουμε ποια θα εί-ναι η Ελλάδα του αύριο.

17 / 06 / 2011

διανομήσυνδρομή

1.A.E.I. - Τ.Ε.Ι.ΑΤΕΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΒΟΥΤΕΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΝΩΣΣΟΥ

2. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ Ι.Κ.Α.ΠΑ.Γ.Ν.Η

ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ

ΝΕΟ Ι.Κ.Α.

3. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

ROAD

ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ ΚΥΒΟΣ

4. ΚΕΝΤΡΟΕΒΑΝΣ

ΜΕΪΝΤΑΝΙ

ΔΑΙΔΑΛΟΥ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΠΑΡΚΟ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΡΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΛΕΩΦ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΛΕΩΦ. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ

TALOS PLAZA

5. ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑΕΠΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΤΕΛ

ΕΠΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΛΟΙΩΝ

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ «ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»

6. ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣΑ΄ΔΟΥ / Β΄ΔΟΥ

ΟΑΕΔ / ΟΑΕΕ

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΜΑΛΕΒΙ-ΖΙΟΥ

7. ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙTEXNOPOLIS

ΠΥΞΙΔΑ

8. CAFÉ – BAR ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑGOODY’S

ΦΥΛΛΟΣΟΦΙΕΣ

ΚΙΡΚΟΡ

ΝΤΕΛΟΓΟ

ΗΡΙΔΑΝΟΣ

FIX

ΑΣΤΡΑ

STARBUCKS

FLOCAFE

LA BRASSERIE

ΜΗΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ

NOVO

ΒΕΡΥΚΟΚΟ

DOLCE

CENTRAL PARK

DRAFT

NEWS CAFÉ

TAKE FIVE

AVANT GARDE

TRAMEZZINI

ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ

ΟΥΤΟΠΟΙΑ

ΤΙΤΑ BRIKI

INDIGO

MARE

ΜΠΙΣΚΟΤΟ

ΜΑΡΙΝΑ

VENETO

ΕΠΙ ΧΑΝΔΑΚΟΣ

ROUTE 66

40 ΚΥΜΑΤΑ

ΣΠΟΡΟΣ

ΦΟΥΡΝΟΣ ΒΕΝΕΡΗ

ΠΑΛΙΟ ΚΑΦΕ

ΑΛΛΑ Κ ΑΛΛΑ

DISH BAR

50 – 50

ΑΓΟΡΑ

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ

ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ

ΕΑΡΙΝΟ

BLOW UP

10.000 τεύχη 73 σημεία διανομήςΣε περίπτωση που δεν μας βρίσκετε γίνετε απλά συνδρομητής!

Είστε απ’ αυτούς που βαριέστε να τρέχετε μέχρι το πλησιέστερο σταντ διανομής της

Η εφημερίδα συνεχίζει την προσπάθεια να έρθει ακόμη πιο κοντά στους αναγνώστες της!Γίνετε και εσείς συνδρομητής της FREEVOX και λάβετε την εφημερίδα στο σπίτι, στο κατάστημα ή το γραφείο σας, σε όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν βρίσκεστε.

Συμπληρώστε και αποστείλετε τα παρακάτω στοιχεία ταχυδρομικώς στη διεύθυνση:

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREEVOX Εκάβης 8 & Κωνσταντινουπόλεως, Ηράκλειο, 71304, ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση info@freevox.gr

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

ΤΚ: ΠΟΛΗ:

E mail:

Σε περίπτωση που επιθυμείτε να διακοπεί η αποστολή της εφημερίδας, επικοι-νωνείστε στο τηλ. 2815 007391 ή στο info@freevox.gr

;

17 / 06 / 2011 05

06

μας αρέσειμας χαλάει Που η αγανάκτιση της πλειοψη-φίας των Ελλήνων φέρνει σιγά σιγά αποτελέσματα διαψεύδοντας όλους όσους θεωρούσαν τους αγανακτι-σμένους, απλά μία φούσκα.

Φωνή λαού, οργή Θεού!

Η επιστροφή των χίπιδων στα Μάταλα. Make love not crisis!

Θα ήθελα το κίνημα των ειρη-νικών διαδηλωτών να μην παύσει μετά τα τελευταία επεισόδια.

Οι πρωταθλητές Dallas Mavericks και ο Jason Kidd (τον αγαπούσα από μικρή!).

Το Facebook φέρνει τους ανθρώπους που ζούνε μακριά, πιο κοντά σου.

Ο κόσμος μίλησε...

Ο κόσμος τελικά «αγανάκτη-σε».

Ηλίας Σεφέρογλου

Μάνος Λυπάκης

Αντώνης Σπανάκης

ΣτέφανοςΚαρουζάκης

Φωτεινή Αλευρά

Θάνος Κοντομή-τρος

Ρένα Παπάζογλου

Νικόλας Λουκάκης

Που οι γνωστοί άγνωστοι εξακολούθησαν να δίνουν νούμερα στα «μεγάλα» κανάλια, βάζοντας για άλλη μια φορά σε 2η μοίρα το λόγο της αντίδρασης των συγκε-ντρωμένων.

Μια συγκυβέρνηση δε φέρνει απλά την Άνοιξη. Χρειάζονται πολ-λά περισσότερα.

Ο φόβος για μια πιο γενικευμέ-νη, βίαιη, λαϊκή αγανάκτηση μετά τα πρόσφατα αλλά και συνολικά τα φετινά αθλητικά ευτράπελα...

Οι ελάχιστοι προβοκάτορες που εμφανίστηκαν ξανά και αμαύρωσαν την τεράστια ειρηνική διαδήλωση.

Οι «λάθος υπολογισμοί στην οικονομία», δια στόματος Γιώργου Πεταλωτή (χωρίς ντροπή!).

Το Facebook απομακρύνει τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά σου.

Κάποιοι δυστυχώς παίζουν «χαλασμένο τηλέφωνο».

«Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα...».

ΕκδότηςΗλίας Σεφέρογλου _ eliasseferoglou@freevox.gr

ΔιευθυντήςΝικόλας Λουκάκης _ nloukakis@freevox.gr

Διευθυντής σύνταξηςΜάνος Λυπάκης _ m.lypakis@freevox.gr

Σύμβουλος έκδοσηςΑντώνης Σπανάκης _ aspan@freevox.gr

MarketingΚωνσταντίνος Σταυρακάκης

konstantinos.stavrakakis@freevox.gr

Συντακτική ομάδαΖωή Αδαμάκη, Φωτεινή Αλευρά, Θοδωρής Δημόπουλος,

Γιάννης Ζαχαράκης, Μανόλης Καραδήμας, Στέφανος Καρου-ζάκης, Θάνος Κοντομήτρος, Κώστας Κουτρούλης, Κριτζάς Βύ-ρων, Μάριος Μεσσαριτάκης, Κατερίνα Ντάλλη, Γιώργος Πα-

παδακάκης, Ρούλα Παπαδάκη, Ρένα Παπάζογλου, Μαρία Πα-τενταλάκη, Ειρήνη Ταλιούρη, Μιχάλης Φαζάκης

Φωτογραφία

Σταύρος Κωνσταντινομανωλάκης, Νικόλας Λουκάκης, Μάνος Λυπάκης, Ηράκλης Μακρυγιαννάκης, Γιώργος Μαραβελάκης,

Αλέξανδρος Μπαϊραμίδης, Bassam Allam

Creative art directionground

www.ground-co.gr

Επιμέλεια κειμένωνground

www.ground-co.gr

Διαχείρηση webwebcare.gr

Διαφήμισηsales@freevox.gr

Υπεύθυνος διανομήςT.A.O.

ΕκτύπωσηIRIS Α.Ε.

FREEVOXΗράκλειο, Εκάβης 8

& Κωνσταντινουπόλεως, 71304τηλ. & fax. 2815007391

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝΔεκαπενθήμερη εφημερίδα. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή αναπα-

ραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο,

αρκεί να αναγράφεται η πηγή.Οι απόψεις των συντακτών, που παρουσιάζονται στην

εφημερίδα, δεν συμφωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του εκδότη.

17 / 06 / 2011

07

Κουλτούρα να φύγουνε• Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (15 Ιουνίου) // στην Αθήνα τα χημικά πέφτουν βροχή // ο πρόεδρος της δημοπρασίας ζητάει πατριωτική, πανεθνική προσπάθεια απ’τον πρωθυπουργό // και τη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης // την ίδια στιγμή ο κόσμος // αποφασισμένος // είναι έξω στο δρόμο // ζητώντας τα αυτονόητα // βήχοντας // αγκομαχώντας // από τα δακρυγόνα.

• Πολεμικό τοπίο η πρωτεύουσα // Μηδέν τοις εκατό άγαν // μα εκατό τοις εκατό αγανάκτηση // που είσαι άριστον... να δεις πώς χάσαμε το μέτρο?

• Κοίταξε την // πώς σερβίρει // αυτή η χώρα // τα παιδιά της // πώς πετά ψηλά το δίσκο // και γκρεμίζει τα όνειρα της // ελπίζω μόνο // να μη θρηνήσουμε θύματα // ένας φίλος μου μόλις με πήρε τηλέφωνο από το Σύνταγμα: «τα δακρυγόνα πέφτουν ανά 20 δευτερόλεπτα» // αν αυτό ονομάζεται πατριωτική, πανεθνική προσπάθεια // τότε πετάω την εθνική μου ταυτότητα // και περήφανα ανυπότακτος // αναζητώ πλανητική.

• Πάει η δικαιοσύνη // πάει η ισότητα // η ισονομία // πάει η δημοκρατία // χρόνια τώρα // αγου-ροξυπνώντας // σαν από χρόνιο λήθαργο // το βλέπεις μπροστά σου και δεν το πιστεύεις. • Κοίταξε μέσα σου // έγινε η απάθεια συνήθειά μας // ας είναι μόνο μια συνήθεια // οι συνήθειες δύσκολα κόβονται // μόνο που ήρθε η ώρα // και ειλικρινά σου εύχομαι κουράγιο.

• Το καλοκαίρι ξεκινάει σήμερα // με την ολική έκλειψη της σελήνης // Ελλάδα είσαι καμίνι // το καλοκαίρι φέτος // έρχεται καυτό.

• Δεν είναι δείγμα υγείας να προσαρμόζεσαι σε ένα τόσο άρρωστο σύστημα // το’πε ο Κρισνα-μούρτι πριν από χρόνια // ω, θε μου άγνωστε... πόσο άρρωστο φαίνεται αυτό το σύστημα // η ασθένεια ανίατη // μέχρι και ο υπέρβαρος ο μαϊντανός // μας εκμυστηρεύεται ότι σ’αυτήν την χώρα δεν υπάρχει ούτε ένας τίμιος πολίτης // πάει η λατέρνα, πάει και το φιλότιμο // μόνο η φτώ-χεια έμεινε // να το πιστέψουμε?

• «Φοβάσαι ότι θα ‘ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γηΜήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί?Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.

• Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγήγια αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την ΚυριακήΤώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια, ρωτάς ποιοι σ’ έχουν βάλει στο κλουβί.Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί».

• Καταλήψεις περιφερειών // συνελεύσεις οκλαδόν // αυτό το καλοκαίρι θα είναι μεγάλο.

• Ω, στρατιώτες άγνωστοι // αγαλματάκια ακούνητα στις πλατείες // σταματήστε τον πόλεμο // σταματήστε τον πόλεμο // σταματήστε τον πόλεμο! // Ειδικά τον πόλεμο μέσα στα κεφάλια μας // Ειρήνη, ειρήνη! // Ειρήνη, διάβολε, να δροσίσουμε λίγο την ψυχή μας.

• Μπορεί κανείς να μην είναι έτοιμος να ξυπνήσει // μα τα ξυπνητήρια έχουν ήδη αρχίσει να χτυπάνε.

• Ο χρόνος τρέχει // η ζωή τρέχει // και αν δε σταματήσεις λίγο να την προσέξεις // μπορεί να σου ξεφύγει > το νου σου άνθρωπε // συνάνθρωπε // είναι τέλος εποχής // ανεπιβεβαίωτες πλη-ροφορίες λένε πως ο ήλιος γυρίζει μόνος του αυτήν την φορά // και το αντηλιακό μας θα είναι η ανθρωπιά μας.

17 / 06 / 2011

08

Η σημερινή πραγματικότητα της κρίσης αναπαράγει μια αδιά-λειπτη συμπτωσιολογία. Πλημ-μύρες. Ο Νοστράδαμος και το τέλος εποχής. «Μπαίνουμε στον Υδροχόο». Εμπρός λαοί ας ενω-

θούμε, η νέα τάξη μας καλεί. Παγκόσμια διακυβέρνηση. Λέσχη Bilderberg. Φιλελεύθερα δόγματα. Ευρώ ή δραχ-μή; Εκουαδόρ, Αργεντινή, ΔΝΤ, μνημόνιο. Οικονομικοί δολοφόνοι. ΌΧΙ στη νεοφασιστική κορπορατοκρατία της Γερμανοευρώπης. Mayday. Eδώ… Σύνταγμα. Ααα-αααααα, χαλαρώστε λίγο. Βαθιές ανάσες.

Ο Μαύρος ΚύκνοςΠριν την ανακάλυψη της Αυστραλίας, οι άνθρω-

ποι της γηραιάς ηπείρου τότε, πίστευαν ότι όλοι οι κύκνοι ήταν λευκοί. Η πίστη τους ήταν αδιαμφισβή-τητη καθώς επιβεβαιωνόταν από τα εμπειρικά στοιχεία τους. Η ανακάλυψη του πρώτου μαύρου κύκνου δε σή-μανε πολλά για την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά ανέτρεψε μια γενικευμένη άποψη και απέδειξε πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη γνώση μπροστά στο απρόβλεπτο γεγονός, στο τυχαίο, στο απίθανο1.

Σε τέτοιες αναζητήσεις μας εισάγει ο Nassim Taleb, ο συγγράφεας του βιβλίου «Μαύρος Κύκνος», σε μια προσπάθεια να παγιώσει την αντίληψη ότι, το μόνο που μπορούμε να προβλέψουμε με βεβαιότητα είναι ότι κά-ποια εξωτικά, αόριστα και εκπληκτικά γεγονότα με ιδιαί-τερα σημαντικές επιπτώσεις στις ζωές μας θα συμβούν στο μέλλον. Ο νόμος των Μεγάλων Αριθμών για όσους τον γνωρίζουν. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, η πιθανό-τητα να επαναληφθεί μια συγκεκριμένη σύμπτωση από τις παραπάνω, αλλά κι από αυτές που δεν ανέφερα, είναι ελάχιστη. Γι’ αυτό μάλιστα οι αξιοπερίεργες συμπτώσεις

TRO

PIK

A

Είναιη σειρά

σου!του Αντώνη Σπανάκη _ aspan@freevox.gr

πλάθονται εκ των υστέρων, εμφανίζοντας το γεγονός ως ερμηνεύσιμο και προβλέψιμο, αλλά ποτέ δεν προβλέπονται εκ των προτέρων.

Κάπως έτσι, δεν προβλέφθηκε ποτέ η σημερινή κρίση. Αυτό φανερώνει εν γένει την αδυναμία των κοινωνικών επιστημών, τη μέτρηση του κινδύ-νου, της αβεβαιότητας. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη επιστημονική γνώση για να αντιληφθούμε ότι η αδυναμία να προβλέψουμε τη σημερινή κρίση θα οδηγήσει σε αδυναμία να προγνώσουμε μετά βεβαιότητας οποιαδήποτε αξιοπερίεργη σύμπτωση στο μέλλον. Ενώ ζούμε σε ένα κόσμο όπου όλα είναι πιθανά, εθελοτυφλούμε όταν το τυχαίο μας συναντά, ει-δικά όταν αυτό προκαλεί τεράστιες αλλαγές στη ζωή μας.

Εάν ένας τέτοιος κίνδυνος ήταν λογικά νοητός, δηλαδή ορατός, δε θα είχε συμβεί ποτέ. Εάν κάποιος σας έλεγε το 2008, ότι η κατάρρευση της Lehman Brothers θα δημιουργούσε μια κρίση χρέους στην Ευρώπη, τι θα του απαντούσατε; Είναι πολύ πιθανό αλλά οι μετρήσεις δε δείχνουν κάτι τέτοιο. Αναζητούμε το νόημα στις αράδες των εφημερίδων, στους αριθ-μούς, στις μετρήσεις των δεικτών, στις τάσεις αντί να επικεντρωθούμε στις αποδεδειγμένα τεράστιες επιπτώσεις των τυχαίων γεγονότων στην ποιότητα της ζωής μας.

Οι μοιραίες συμπτώσεις

Τ ο μόνο που έχουμε λοιπόν, είναι μια διαίσθηση για την έλευση κάποιας αλλαγής. Δεν είμαι σε θέση να προβλέψω προφητικά τι

θα συμβεί τελικά. Είναι πιθανό να συμβεί κάποια από τις παραπάνω συ-μπτώσεις, την οποία δε γνωρίζω εκ των προτέρων. Ούτε κανένας μας. Όποιος δηλώνει ότι μπορεί να προβλέψει για εσάς, δεν είναι παρά άλλος ένας τσαρλατάνος. Όλες οι συμπτώσεις είναι πιθανές, αποτελούν

μόνο μια ένδειξη και υποδηλώνουν απλά μια τάση των γεγονότων.

Όταν, όμως, ένας λαός βιώνει στο ρου της ιστορίας του συνεχώς περίεργες συμπτώσεις γεγονότων, τότε οι συμπτώσεις γίνονται ενδείξεις και υποδηλώνουν πως υπάρχουν συμπτώσεις που έχουν νόημα. Εφόσον η ανθρώπινη λογική διαθέτει μια εγγενή ικανότητα να δομεί νοήματα μεταξύ γεγονότων, τότε είναι πολύ πι-θανό να βιώσουμε κάποιες συμπτώσεις στη ζωή μας που φαίνεται να έχουν νόημα. Η διαφορά είναι ότι εμείς τους προσδίδουμε το νόημα που θεωρούμε, σε σχέση με το γνωστικό και ιδεολογικό μας πλαίσιο. Δε διαθέ-τουν αυτές καθαυτές κάποιο αυθύπαρκτο, συνωμοσιο-λογικό, θεόσταλτο νόημα. Γι’αυτό, οι μεγάλες αλλαγές και επαναστάσεις δεν έγιναν ποτέ από τύχη, αλλά από εκείνους που ανέσυραν τάσεις και ενδείξεις από πιθανές συμπτώσεις και δόμησαν ένα κοινό νόημα, ένα όραμα αλλαγής που καθοδήγησε τη δράση του λαού.

Η πλατείαήταν γεμάτη

Σ υμφωνώ με την άποψη ότι τα παραπάνω θα ήταν καλύτερα να λέγονταν στο μικρόφωνο της πλα-

τείας Ελευθερίας. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα όταν κατέβηκα για πρώτη φορά ήταν η ελευθερία του λόγου. Δεν ήταν ποτέ τόσο εύκολο να αποκτήσει δικαίωμα λόγου ο οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως της πολιτικής του άποψης, της κομματικής του ταυτότητας, της ηλικίας, της κοινωνικής του θέ-σης, της οικονομικής του επιφάνειας. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι δεν είχα ζήσει πρωτύτερα την αυ-θεντική εφαρμογή ενός προτύπου διαλεκτικής που εφαρμόστηκε σε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας, στην κλασική εποχή της Αθηναϊ-

17 / 06 / 2011

09

κής Δημοκρατίας. Ο μονόδρομος λόγος ήταν η μοναδική εμπειρία διαλεκτικής που είχα γευθεί μέχρι σήμερα, με χαρακτηριστικά παραδείγ-ματα τις μαζικές λαϊκές συνελεύσεις στην ίδια πλατεία του παπανδρεϊκού κινήματος του ’80 αλλά και τις τηλεοπτικές επιτροπές των ’90 και ’00, και αυτή δεν οδήγησε στην κατάκτηση της αλήθειας κατά την άποψή μου.

Η σύμπτωση αυτή με ενθάρρυνε έντονα να πι-στέψω ότι είμαστε μπροστά σε μια τρομερή συ-γκυρία για τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας, της οικονομίας, της ίδιας μας της ζωής. Ακόμη και μόνο η συλλογική ψυχοθεραπευτική μέθο-δος της πλατείας, όπως χαρακτηρίστηκε από μερικούς ομιλητές και συμπολίτες, μπορεί να φανερώσει, κατά την άποψή μου, την αλήθεια γύρω μας και να ανατρέψει την ψυχολογία ολό-κληρης της τοπικής κοινωνίας. Οφείλουμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας, με τους γύρω μας, με τους γονείς μας. Από εκεί πρέπει να ξεκινή-σουμε. Θετικότητα, όραμα και γέλιο. Ας πι-στεύουν ότι το γέλιο μας είναι απολιτίκ. «Η απάντησή τους, το γέλιο των παιδιών μας», όπως εμπνευσμένα έχει γραφτεί στην πλα-τεία.

Ο συμβιβασμόςτων γενεών

Π άνω απ’όλα, οφείλουμε να κάνουμε ένα κοινό γενναίο βήμα κατανόησης με-

ταξύ των γενεών. Είναι γεγονός ότι ο λαός μας βιώνει από την απαρχή της ίδρυσης του ελλη-νικού κράτους συνεχώς περίεργες συμπτώσεις κρίσεων χρέους. Είναι, όμως, παράλογο οι μοι-ραίες αυτές συμπτώσεις να υποδηλώνουν ότι η γενιά που δεν κατάφερε να προνοήσει είναι καταδικαστέα. Δυστυχώς, η τύχη της γενιάς της μεταπολίτευσης καθορίστηκε από την γενιά της κατοχής, όπως την τύχη της γενιάς μας διάλεξε η γενιά της μεταπολίτευσης.

Κατ’εμέ, είναι ανώριμο η οργή και αγανάκτησή μας να στραφεί απαξιωτικά προς όλη τη γενιά της μεταπολίτευσης. Είμαι πεπεισμένος ότι η μεγαλύτερη μερίδα της γενιάς αυτής μόχθησε και κατάφερε αναμφίβολα αρκετά για τη δημο-κρατία που εμείς απολαμβάνουμε. Ανάμεσά τους υπήρξαν άνθρωποι με όραμα. Ήθελαν να απαλλάξουν από τη συνείδησή τους και των παιδιών τους τα φοβικά σύνδρομα των ανελεύ-θερων δημοκρατιών, απολυταρχικών και κατο-χικών καθεστώτων και εμφυλίων πολέμων. Ήθε-λαν να είναι πιο ελεύθεροι πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά. Αυτούς πρέπει να κατεβάσουμε στην πλατεία. Οι ασυνείδητοι, πατριδοκάπηλοι, βολεμένοι, απατεώνες και τυχοδιώκτες να απο-μονωθούν στη συνείδησή μας.

Η συνέπεια

Χ ρέος μας, λοιπόν, είναι να αυτοδιορθω-θούμε απαλλάσσομενοι από κάποιες

«διαστροφικές» συνήθειές μας. Προσωπικά, δε θα ανεχθώ πια τα διεφθαρμένα παιδιά οποιασ-δήποτε γενιάς με την ίδια αβάσταχτη ελαφρό-τητα που τα ανέχτηκαν οι έντιμοι παλαιότερων γενεών. Δε θα ανεχθώ πια τη διαλεκτική του κα-ναπέ, της τηλεόρασης και του ωχαδερφισμού. Θα διαλέξω να θυσιάσω κάθε κεκτημένο μου στην πλατεία, στο δρόμο για να μπορώ να θε-ωρηθώ συνεπής με τον εαυτό μου και τα παιδιά μου. Για να με φροντίσει στο μέλλον ο νέος με

την ίδια κατανόηση που εγώ, συνεπής, φρόντι-σα τη δική μου και τη δική του γενιά.

Η ευθύνη

Ε υθύνη δεν είναι να στήνεις εξεταστικές επιτροπές, να λες «αυτός φταίει». Ευθύνη

είναι να λες «εγώ μονάχος μου θα σώσω τη Γη. Αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω»2. Ευθύνη είναι να αναρωτηθείς που ήσουν όταν αγόραζαν σκάρ-τα υποβρύχια, όταν έμπαιναν οι Τούρκοι στα Ίμια, όταν υπέγραφαν το μνημόνιο, όταν μας έβαζαν στην ΟΝΕ, όταν παίρναμε επιδοτήσεις χωρίς να ξέρουμε τι να τις κάνουμε, όταν «πα-νωγράφαμε», όταν δηλώναμε λιγότερα, όταν δουλεύαμε στα μαύρα, όταν έπαιζαν monopoly Εκκλησία και Δημόσιο, όταν στήνονταν διαγω-νισμοί, όταν έχουμε έναν τέτοιο ΒΟΑΚ κι ένα αεροδρόμιο της πλάκας, όταν δεν υπάρχει δη-μοτική βιβλιοθήκη και αρχαιολογικό μουσείο στην πόλη μας τα τελευταία 5 χρόνια, όταν, όταν, όταν.Ευθύνη είναι αναρωτηθούν οι πνευματικοί άν-θρωποι αυτού του τόπου γιατί δε βγαίνουν στις πλατείες. Γιατί δε διδάσκουν την αναζήτηση, τη διαλλακτικότητα, τον ιδεαλισμό, το ήθος, την ευθύνη, τη συνέπεια στις πλατείες αλλά ζητούν ο κόσμος να ΤΟΛΜΗΣΕΙ να επωμιστεί το βάρος της ευθύνης μιας μάχης ιδεών κι αντιλήψεων, που αυτοί φοβούνται να αναλάβουν. Γιατί φο-βούνται ότι το σύστημα θα τους σπρώξει έξω από τα όρια αντί αυτοί να σπρώξουν τα όριά του λίγο προς τα έξω.

Η συναίνεση

Μ ια φοβική κοινωνία είναι μια κοινωνία με αλλοιωμένη αντίληψη. Μια κοι-

νωνία με αδύναμες αισθήσεις, που δεν αφου-γκράζονται τα σημεία των καιρών. Μια κοινωνία εσωστρεφής και ανασφαλής που φωνάζει για να ακουστούν οι φόβοι της και αναπόφευκτα σκεπάζει τις φωνές των άλλων. Σε μια δημο-κρατία όλες οι φωνές πρέπει να ακούγονται. Όλοι πρέπει να συμμερίζονται τους φόβους των άλλων στο βαθμό που τους το επιτρέπει το ιδε-ολογικό και γνωστικό τους υπόβαθρο. Η άλλη άποψη δεν είναι διαφωνία ούτε αντιπαράθεση. Η πολυφωνία και η πολυσυλλεκτικότητα από-ψεων είναι προαπαιτούμενα για τη συναίνεση. Πρέπει να μάθουμε πρώτα να ακούμε για να μάθουμε να κουβεντιάζουμε.Άκου και έπειτα μίλησε. «Άσε το στόμα σου να βγάλει φωτιές». Έχεις ευθύνη για ολόκληρη τη γενιά σου και την γενιά των παιδιών σου. Οφεί-λεις να είσαι συνεπής με την εποχή σου. «Άσε το φόβο σου και γίνε ό,τι θες». Ήρθε η ώρα να αναμετρηθείς με το χρόνο σου. Να ξεπερά-σεις τον εαυτό σου. Να διεκδικήσεις το χώρο που σου ανήκει. Να αφήσεις το στίγμα σου στην ιστορία. Να διαμορφώσεις το νόημα της ζωής σου. «Αυτό που θέλεις, θα το πάρεις. Είναι η σειρά σου…»

1Nassim Taleb, Ο Μαύρος Κύκνος: ο αντίκτυπος του εξαιρετικά απρόβλεπτου2Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική

17 / 06 / 2011

TRO

PIK

A

Πόσοαγανακτισμένοιείστε;1. Τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει στην πλατεία;

2. Τι είναι αυτό που σε χαλάει;

3. Ποια θα ήθελες να είναι η κατάληξη από το κί-

νημα των αγανακτισμένων;

4. Μπορούν να προκύψουν ουσιαστικές και πρα-κτικές λύσεις από τις πλατείες ή είναι περισσότε-ρο μια συνειδησιακή αφύπνιση του κόσμου;

5. Τι θα έλεγες σε όλους που βρίσκονται στις πλα-τείες αν έπαιρνες το μικρόφωνο στα χέρια;

6. Τι θα έλεγες σε όλους που βρίσκονται μέσα στη Βουλή αν έπαιρνες τη ντουντούκα στα χέρια;

Δημήτρης Κ.1 Για πρώτη φορά βλέπω ανθρώπους όλων των ηλικιών, από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και με δια-φορετικά πιστεύω και ιδεολογίες να αγωνίζονται για έναν κοινό στόχο. Πραγματικά, όλοι όσοέρχονται, έχουν αγνοήσει τις προσωπικές αποστάσεις που χωρίζουν τους ανθρώπους και μάχονται για μια κοινή ιδέα, η οποία είναι προς όφελος όλων: Όχι στην εκμετάλλευση των «πάνω» με την πρόφαση της κρίσης.

2 Υπάρχουν πάρα πολλοί που συμμετέχουν στο κίνημα και κομματοποιούνται. Συνεπώς, συμπεριφέρονται όχι με γνώμονα το κοινό καλό, να αντισταθούμε στις παράλογες απαιτήσεις των «πάνω», αλλά με γνώμονα πώς θα προασπιστούν τα συμφέροντα του κόμματος, της παράταξης. Μερικοί βγαίνουν και φωνάζουν και τσαντίζονται... Αν τους κοιτάξεις καλά και δεις το βαθύ κίνητρό τους, είναι να προστατεύσουν την ιδεολογία τους προωθώντας προσωπικά και όχι γενικά συμφέροντα. Πάντως μερικοί, αν είχαν την ευκαιρία να καπηλώ-σουν όλη την προσπάθειά μας για το κόμμα τους, θα το έκαναν άνετα.

3 Να κοιτάξουμε τα απτά όχι τα φανταστικά σενάρια. Το κίνημα θα έχει αποτέλεσμα εάν οι πολιτικοί κη-ρύξουν εκλογές. Γιατί τώρα ο κόσμος ξέρει τι να κάνει, έχει βράσει στο ζουμί του. Ακόμα, το κίνημα θα έχει αποτελέσματα εαν πέσει ο Φ.Π.Α. και κόψουν από το «κρατικό λίπος» που δεν εξαντλείται, κακά τα ψέματα. Ή θα έχει αποτελέσματα, εαν σταματήσουν οι αποκρατικοποιήσεις, ή αν ανοίξουν οι λογαριασμοί βουλευτών σε ελβετικές τράπεζες και οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Υπάρχουν πολλά όμορφα σενάρια για μας, τους «αγα-νακτισμένους».

4 ΝΑΙ στις πλατείες. ΝΑΙ στην απόλυτη δύναμη αυτής της μορφή της δημοκρατίας που μας κρύβουν και απαξιώνουν. Τώρα τα ΜΜΕ προσπαθούν να το διαστρεβλώσουν όπως κάνουν πάντα, να το πλάσουν όπως θέλουν για να το δώσουν στο κοινό, κάτι σαν ιστοριούλα. Ο κόσμος έχει βαρεθεί τις χαζομάρες, κατά τη γνώμη μου.

5 Είναι η μόνη διέξοδος στην ερώτηση: «Τι να κάνω που πάει η Ελλάδα χάλια;» Όλοι έξω στις πλατείες. Πείτε το σε όλους, γνωστούς και φίλους, πείστε τους ότι είναι κάτι που τους αφορά. Να δείξουμε ότι είμαστε πολλοί.

6 Κάντε εκλογές χωρίς δεκάρα για προεκλογικούς αγώνες.

17 / 06 / 201110

Μανόλης Σ.1 Με ενθουσιάζει να βλέπω κόσμο ο οποίος ανεξάρτητα από τα πολιτικά του πιστεύω διαδηλώνει και δεν κάθεται στον καναπέ του απλά παρακολουθώντας τις εξελίξεις. Νομίζω οτι είναι η πρώτη φορά μετά από τη μεταπολίτευση που ο κόσμος σκέφτεται νηφά-λια χωρίς πολιτικές παρωπίδες.

2 Με χαλάει που τα ΜΜΕ δεν το προβάλλουν και ειδικά τα αθη-ναϊκά μέσα το αγνοούν. Μόνο αν γινόντουσαν επεισόδια θα απο-τελούσε σοβαρή είδηση γι’ αυτούς.

3 Να ταρακουνηθούν οι πολιτικοί και γιατί όχι, να σηκωθούν να φύγουν. Ούτως ώστε και οι επόμενοι να ξέρουν ότι ο κόσμος δεν κοιμάται, και η θέση τους είναι υπό αμφισβήτηση κάθε στιγ-μή. Μέσα από αυτή τη διαδικασία να εξασφαλιστεί ένα αξιοπρεπές μέλλον για όλους.

4 Στις πλατείες εκφράζεται η οργή και η αγανάκτιση του κό-σμου, που σημαίνει ότι η κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει. Και από μια κοινωνία αγανακτισμένων σίγουρα μακροπρόθεσμα θα έρθουν και οι πρακτικές λύσεις. Το όλο κίνημα βρίσκεται ακόμα σε νηπιακό στάδιο και όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται όλο και πιο δυνατό και κατά συνέπεια, η επιρροή του θα γίνει μεγαλύτερη. Άρα ναι, οι ουσιαστικές λύσεις θα έρθουν, αρκεί ο κόσμος να παραμείνει σε εγρήγορση.

5 Θα τους έλεγα να παραμείνουν και να ξεσηκώσουν όσους ακόμα δεν έχουν βγει. Η συνέχεια του κινήματος επιβάλλεται σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο γιατί διαφορετικά, η κίνηση αυτή θα κατηγορηθεί απο τα ΜΜΕ ως γραφική και ασυνεπής.

6 Να πάνε στα σπίτια τους όσο η δικαιοσύνη είναι ακόμα τυφλή και δεν τους βλέπει.

Ελένη Ψ.1 Η άμεση δημοκρατία και η ζύμωση που γίνεται ανάμεσα στον κόσμο που βρίσκεται εκεί.

2 Ότι πάει να γίνει μια μικρογραφία του ήδη σάπιου τρόπου που λειτουργούν τα πράγματα (βλέπε γραφειοκρατία, πόλωση κλπ.)

3 Να μπορέσουν να ακουστούν απόψεις και να ξεχωρίσουν άτομα που θα αποτελέσουν τη νέα κινητήρια δύναμη της Ελλάδας.

4 Ας ελπίσουμε το πρώτο, αλλά φοβάμαι οτι το δεύτερο είναι πιο πιθανό.

5 Να μη μασάμε κουτόχορτο και να προσπαθήσουμε, αν μη τι άλλο, να αλλάξουμε πρώτα τους εαυτούς μας και όχι να γκρινιά-ζουμε ο ένας για τον άλλο.

6 Να σηκωθούν να φύγουν. Τα ψέματα και τα ξύλινα λόγια δε χωράνε πια εδώ.

Μαρία Φ.1 Το πάθος του κόσμου για ένα καλύτερο αύριο.

2 Με χαλάει η ανεργία, με χαλάει η φτώχεια, με χαλάει που μέ-νουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι.

3 Να βρεθούν άλλοι τρόποι για να μαζέψει η κυβέρνηση χρήμα-τα χωρίς να επιβαρυνθούν με τις περικοπές μισθών και συντάξεων και με την υψηλή φορολογία οι μεσαίες τάξεις.

4 Ο λαός μπορεί να δώσει λύσεις.

5 Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο. Να πηγαίνουμε μπροστά και όχι πίσω.

6 Πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ.

Αλέξανδρος Κ.1 Ενθουσιάζομαι να βλέπω χιλιάδες κόσμου χωρίς συνθήματα ή πανό με υπογραφές κομμάτων.

2 Δε μου αρέσει η λιγοστή προσέλευση κόσμου τις μέρες εκτός Κυριακής ενώ την ίδια στιγμή οι καφετέριες τριγύρω είναι γεμάτες. Πάλι είναι πολλοί αυτοί που εξα-κολουθούν να περιμένουν από τους λίγους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

3 Θα ήθελα πραγματικά να δω 9 εκατομμύρια κό-σμου στις πλατείες των πόλεων και των χωριών της Ελ-λάδας, οι οποίοι να κουνάνε το μαγικό τους ραβδάκι και να αποφασίζουν κάθε φορά για το κοινό καλό κι όχι για το 1 εκατομμύριο που θα τους παρακολουθούν βολε-μένοι στους καναπέδες τους.

4 Ρεαλιστικά θα έλεγα ότι το επιθυμητό αποτέλεσμα μέσα από το κίνημα θα ήταν να ξυπνήσουν, για αρχή, όλοι αυτοί που τόσα χρόνια ψηφίζουν το σύστημα που τους κλέβει, που τους αφήνει άνεργους, που τους κάνει απαίδευτους.

5 Βάλτε στην άκρη τις κομματικές σας καταβολές, τον εγωισμό σας και διεκδικείστε όλοι ενωμένοι το αυ-τονόητο.

6 Άραγε, όταν κάποια στιγμή αποσυρθείτε και σας ρωτήσει το εγγόνι σας να του πείτε για τη ζωή σας, θα είστε περήφανοι να του την περιγράψετε;

Σοφία Μ.1 Με εξιτάρει η ιδέα ο καθένας να μπορεί να αρπά-ξει ένα μικρόφωνο και να φωνάξει δυνατά στο κέντρο της πλατείας ό,τι γουστάρει.

2 Με κουράζει κάποιες στιγμές η πολύ αερολογία και η απουσία συγκεκριμένων κινήσεων, πρωτοβουλι-ών. Ακόμα και τα κινήματα θέλουν φαντασία, παιχνίδι. Μόνο έτσι μπορείς να πείσεις και τον πολύ κόσμο να έρθει.

3 Θα ήθελα να κάνουν κόμμα, να βγουν κυβέρνηση, να ψηφίσουν νόμους πρότυπα και μετά να παραδώ-σουν την εξουσία σε νέους πολιτικούς που ενδιαφέρο-νται να προσφέρουν ανιδιοτελώς, χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα να κόβουν και να ράβουν τους νόμους όποτε αυτοί θέλουν. Ο ρόλος τους θα είναι πολύ συγκε-κριμένος και ελεγχόμενος.

4 Αποκλεισμός Βουλής μέχρι να ικανοποιηθούν συ-γκεκριμένα αιτήματα που θα έχουν ψηφιστεί από την πλειοψηφία του κόσμου στις πλατείες.

5 Just do it!

6 Κάνε στην άκρη να περάσω / απόψε θα σε ξεπε-ράσω / κι άσ’ την καρδιά μου να επιμένει / πρέπει να μείνουμε δυο ξένοι.Κάνε στην άκρη για να φύγω / απόψε θέλω να ξεφύ-γω / τα έχω όλα αποφασίσει / φτάνει η ματιά σου να μ’ αφήσει.Θα μιλήσω όταν θέλω να μιλήσω / κι όταν θέλω θα σου πω πως σ’ αγαπώ.Tη ζωή μου όπως θέλω εγώ θα ζήσω / κάνε στην άκρη, σε παρακαλώ.Κάνε στην άκρη δε σε ξέρω / φτάνει πια, θα τα κατα-φέρω / μας αρρωσταίνει αυτή η σχέση / κι άλλο δεν πρέπει να μας δέσει.Κάνε στην άκρη, μη μ’ αγγίξεις / ούτε ένα βλέμμα μη μου ρίξεις / αν μ’ αγαπάς βοήθησέ με / πες πως θα φύ-γεις ξέχασέ με.

17 / 06 / 2011 11

12

TRO

PIK

A

«Ο αέρας έρχεται από την Αφρική/ χθες το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ/ ξέρεις είναι δύσκολο να φύγεις από εδώ, Carey/ όμως εδώ δεν είναι το σπίτι μου. Τα νύχια μου είναι βρώμικα/ πίσσα και άμμος έχουν κολλήσει στα πόδια μου/ μου λείπουν τα καθαρά σεντόνια μου και η γαλλική κολώνια μου».

Που πήγαντα παιδιά των λουλουδιών;Από τις τζίβες στην περμανάντΡεπορτάζ: Ρένα Παπάζογλου _ r.papazoglou@freevox.grΦωτογραφίες: Δημήτρης Κοκολάκης _ dimitriskokolakis@msn.com

Με τους στίχους αυτούς ξεκινά το θρυλικό «Carey», το τραγούδι-tribute στα Μάταλα που η Καναδή τραγουδίστρια και συνθέτρια της φολκ Τζόνι Μίτσελ έγραψε το 1971, όταν επέστρεψε ως χίπισσα από το γραφικό ψαροχώρι στη νότια Κρήτη. Σαράντα χρόνια μετά το τραγούδι της Μί-τσελ ήχησε στα Μάταλα στο ραντεβού των χίπηδων. Eμπνευστής της συνάντησης, ο Γερμανός Αρν Στρομάιερ, που φρόντισε να «συνοδεύ-

σει» τη γιορτή με το βιβλίο «O Mύθος των Mατάλων» που μόλις εξέδωσε.

Μάταλαένα μωσαϊκό από παρελθόνταΣτην παρακαταθήκη της ιστορίας, τα Μάταλα αποτελούν ιστορικό τόπο καθώς από τη μινωι-κή εποχή αποτελούσαν επίνειο των Μινωιτών και αργότερα των Ρωμαίων. Ωστόσο, στη συλ-λογική μνήμη το μινωικό παρελθόν επισκιάζεται από το πρόσφατο παρελθόν, αυτό

των χίπις. Από το 1965 και μετά, η χρυσαφένια παραλία των Ματάλων, στην επαρχία Πυργιωτίσσης έγινε συμβολικός χώρος της ειρηνικής επανάστασης αλλά και ενός τρόπου ζωής, ο όποιος προκαλούσε από αμηχανία έως αδιαφορία στους ντόπιους κα-τοίκους αλλά και δυσφορία στην τοπική εκκλησία. Σήμερα, μετά από 40 τόσα χρόνια, η αναβίωση των χίπις έρχεται να δώσει οικονομική ανάταση στον μαραμένο οικονομικά νότο.

1960: Ο τόπος και οι άνθρωποιΤα Μάταλα του 1960 απέχουν μακράν από την εικόνα που συναντά ο επισκέπτης του σήμε-ρα. Μέχρι και τη δεκαετία του ’60 τα Μάταλα ήταν μικρό ψαροχώρι, που έμεναν μόνο λίγοι ψαράδες από τα Πιτσίδια, το γειτονικό χωριό που βρίσκεται 3 χλμ. πιο μέσα, στον κάμπο της Μεσσαράς. Ο ηλεκτρισμός, τα αυτοκίνητα, οι μηχανές, τα καταστήματα ήταν όροι που απου-σίαζαν από την καθημερινότητα των Πιτσιδιανών. Αντ’ αυτού η καθημερινότητα ήταν συνυ-φασμένη με τις αγροτικές εργασίες, την κτηνοτροφία και το ψάρεμα. Στάρι, λάδι, σταφύλια και

17 / 06 / 2011

κάποια κηπευτικά, ήταν η λιγοστή παραγωγή του χωριού, xρόνια δύσκολα. Πολλοί μετανά-στευσαν, κυρίως στην Αθήνα, λιγότεροι στο εξωτερικό.

Γύρω στο 1964 με 1965 η καθημερινότητα των κατοίκων ταράσσεται από την εμφά-νιση κάποιων περίεργων νέων με μακριά μαλλιά και πολύχρωμα ρούχα οι οποίοι από κάθε σημείο της γης κατέκλυσαν το παραθαλάσσιο χωριό και κατέλαβαν μια θέση στις φημισμένες σπηλιές της παρα-λίας.

Έκτοτε ξεκινά μια -μοναδική για τα τότε ελ-ληνικά και παγκόσμια δεδομένα- σύναξη των ανατρεπτικών ονειροπόλων από όλο τον κό-σμο σε μια ερημωμένη παραλία της νότιας Κρήτης, στη μέση του πουθενά. Θεμελιώδης, για τη συγκέντρωση των χίπηδων, ήταν η φα-εινή ιδέα κάποιων ξένων δημοσιογράφων, οι οποίοι γοητευμένοι από το άγριο τοπίο διέρ-ρευσαν την πληροφορία για την πραγματοποί-ηση μιας διεθνούς σύναξης χίπις στα Μάταλα.

Μάλιστα, ο τότε συνεργάτης της ΕΡΑ, Α. Πα-ναγιωτόπουλος, έδωσε στο Reuters την κατα-σκευασμένη είδηση, η οποία αναπαράγεται αυτούσια από όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και με τα τεχνολογικά μέσα της εποχής κανείς δεν μπορεί να τη διαψεύσει. Μέσα σε δέκα μέρες τα Μάταλα έγιναν ο τόπος που συνδέθηκε άρρηκτα με το κί-νημα των χίπις. Χωρίς ιεραρχικές δομές και κοινωνικά «status» και ταμπού οι νεα-ροί χίπις έστησαν τη δική τους παράλληλη κοινωνία στις γνωστές σπηλιές με κύρια συνθήματά τους «επιστροφή στη φύση», «ελευθεριότητα», «κάντε έρωτα, όχι πόλε-μο», «μουσική» και «χορός».

Η φυσική αλλά και ιδεολογική συνύπαρξη των χίπηδων με τους ντόπιους χωρικούς χαρακτη-ρίζονταν από ανεκτικότητα. Όσο και αν φημί-ζονταν για τη φιλοξενία τους, εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί -πλην τίμιοι- κάτοικοι της Κρήτης, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, αντι-μετώπισαν αρχικά τους απρόσμενους επισκέ-πτες ως τα περίεργα πλάσματα που έφεραν έναν διαφορετικό αέρα στο γραφικό ψαρο-χώρι. Άλλωστε, μέχρι τότε ο όρος «τουρίστας» ήταν άγνωστη λέξη στο απλοϊκό λεξιλόγιο των ντόπιων και το γεγονός ότι ξαφνικά τα Μάταλα απέκτησαν διεθνή φήμη χάρη σε μια χούφτα αλαφροΐσκιωτων νεαρών αποτελούσε από μόνο του ένα κοσμοϊστορικό φαινόμενο για τα δεδομένα της απομονωμένης Ελλάδας.

Ευκατάστατοι χίπιςκαι ιδεολογικές ανησυχίεςΣτη συνείδηση των Κρητικών της εποχής, οι χίπις ήταν τα περίεργα παιδιά και ενίοτε πεινα-

σμένοι νέοι οι όποιοι δε δίσταζαν να κλέψουν και κανένα σταφύλι ή πεπόνι από τα γύρω χωράφια. Ωστόσο, ο Στρομάιερ, ένας από τους βασικούς εμπνευστές του Φεστιβάλ, μας πληροφορεί ότι ένα μέρος των παιδιών των λουλουδιών δεν ήταν μέλη εύπορων οικογε-νειών. Υπάρχουν τρία ανθρώπινα αρχέτυπα στα Μάταλα μας λέει ο Στρομάιερ: εκείνοι που παράτησαν σπουδές, δουλειά και μια άνετη αλλά συμβατική ζωή για να ανακα-λύψουν μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής,

17 / 06 / 2011

14

TRO

PIK

Aοι ανοιχτόμυαλοι νεαροί ταξιδιώτες -όχι απαραίτητα χίπις- που γυρνώντας τον κόσμο έγιναν μάρτυρες της τριτοκοσμι-κής εξαθλίωσης και οι άθεοι και άξεστοι περιπλανώμενοι αρτίστες που ενδιαφέρονταν για το μάκρος των μαλλιών τους και μόνο. Εκτός από τα ξενόφερτα μυαλά, στα Μάταλα έδωσαν το «παρών» και πολλοί Έλληνες χίπις. Βέβαια, όσοι από αυτούς είχαν καταγωγή από την Κρήτη έπρεπε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο να αντιμετωπίζουν τις πιέσεις των γονιών τους που τους επισκέπτονταν με σκοπό να τους μεταπείσουν ώστε να αφήσουν στην άκρη τη νεανική τους τρέλα και να γυρίσουν στο σπίτι.

Ας θυμηθούμε τη Ρένα Βλαχοπούλου που υποδυόμενη την κυρά Λένη στη ταινία «Η θεία μου η χίπισσα», έσπευσε μεταμφιεσμέ-νη ως χίπισσα να μαζέψει την ανιψιά, η οποία είχε προσχωρήσει μαζί με τον ευκατάστατο αρραβωνιαστικό της στο κίνημα των χί-πις. Στο σύνολό τους, ωστόσο, «τα παιδιά των λουλουδιών» ήταν ρομαντικοί ονειροπόλοι χωρίς πολιτικά φρονήματα, που έψαχναν για επί γης παραδείσους και τα Μάταλα ήταν ένας από αυτούς.

«Μπορεί να έμοιαζαν αφελείς, αλλά δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν», αναφέρει στο φωτογραφικό του λεύκωμα ο Γερμανός ρεπόρτερ. Με το νεανικό παρορμητισμό και την απολίτικη αφέλειά τους, οι χίπις πίστευαν ότι μέσα από αυτόν τον τρόπο ζωής θα μπορού-σαν να αναγεννηθούν και ότι αυτή η εσωτερική αναθεώρηση θα λειτουργούσε ως ντόμινο σε ολόκληρη την οικουμένη.

Κάθε απόγευμα, λοιπόν, οι συζητήσεις για έναν καλύτερο κόσμο, πιο ειρηνικό και ανθρώπινο λειτουργούσαν σαν αντίβαρο στη σκληρή πραγματικότητα της εποχής. Μπροστά στο ψυχροπολε-μικό κλίμα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, στον πόλεμο του Βιετνάμ, ακόμα και στην ελληνική χούντα, οι χίπις έδιναν τη δική τους απάντηση στα επίκαιρα δεινά: ταξίδι μυσταγωγίας στην αγάπη, στην ειρήνη και τη φύση. Ανάμεσα στη γενικότερη παραφιλολο-γία για τον αντισυμβατικό τρόπο ζωής του «αμαρτωλού» κινήμα-τος, δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι φήμες περί σεξουαλικών οργίων, ελεύθερου σεξ και σκληρών ναρκωτικών.

Aπό τους χίπιδες στους τουρίστεςΣτα μέσα της δεκαετίας του ’70, η εποχή των χίπις, έκανε τον κύ-κλο της σε όλο τον κόσμο και οι σπηλιές των Ματάλων άδειασαν. Σε αυτό συνέτεινε και η θέση των πραξικοπηματιών. Σε διάγγελ-μά του, ο δικτάτορας Παπαδόπουλος έκανε λόγο περί ηθικής αναρχίας που έπρεπε να παταχθεί με οποιοδήποτε κόστος. Με το πρόσχημα της κομμουνιστικής απειλής και του χαρακτηρι-σμού των σπηλαίων ως πολιτιστικής κληρονομιάς, οι αιφνιδια-στικοί έλεγχοι της Αστυνομίας στην περιοχή έγιναν σχεδόν κα-θημερινό φαινόμενο.

Στις πρώτες ανεπιθύμητες «επισκέψεις», οι χίπις στέκονταν γυμνοί και απαθείς μπροστά στα αμήχανα βλέμματα των Κρητικών αστυνομικών. Με τον καιρό, ωστόσο, οι προ-σπάθειες καταστολής εντάθηκαν και σε συνδυασμό με τις διεθνείς πιέσεις που ασκήθηκαν στο κίνημα, οι ρομαντικοί κάτοικοι των Ματάλων μάζεψαν τα μπογαλάκια τους ρίχνο-ντας την αυλαία στο άλλοτε ονειρικό καταφύγιό τους.

Παρά την αποχώρησή τους, το κινήμα των χίπις σφράγισε μια για πάντα τη μοίρα του τόπου, καθώς έκαναν τα Μάταλα πα-γκοσμίως γνωστά ως τουριστικό προορισμό. Τώρα καινούργιοι επισκέπτες κατέφθασαν, οι τουρίστες. Αυτοί είχαν χρήματα και ήθελαν δωμάτια με τουαλέτα και εστιατόρια. Οι παλιοί στάβλοι της αυλής μετατράπηκαν γρήγορα σε δωμάτια (rent rooms), τα παλιά καφενεία σε ταβέρνες. Χωρίς σχέδιο, χωρίς κρατική στήρι-ξη, χωρίς μεγάλους ιδιώτες επενδυτές. Ό,τι έγινε, έγινε από τους χωριανούς. Μπορεί σήμερα να τραυματίζεται η αισθητική μας από αυτές τις πρώτες κατασκευές, αλλά πρέπει να παραδεχτού-με πως αυτό ήταν ένα μεγάλο άλμα, ήταν η απότομη μετάβαση του χωριού στη σύγχρονη εποχή.

Μετά τόσα χρόνια προκαλεί εντύπωση η ευκολία με την οποία οι Πιτσιδιανοί παραδοσιακοί αγρότες μετατράπηκαν σε ξενο-δόχους και εστιάτορες. Βέβαια διατήρησαν τις αγροτικές τους ασχολίες, αλλά ζούσαν δίπλα-δίπλα με τους τουρίστες. Βεγγέ-

17 / 06 / 2011

15

ριζαν μαζί τους (βεγγερίζω = περνώ το απόβραδο με άλλους), μοιράζονταν καμιά φορά το φαγητό τους, τους έπαιρναν μαζί στα χωράφια. Σήμερα αυτό το λέμε «αγροτουρισμό».

Κρητικός νότος στο σήμεραΤώρα πια όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Ο τουρισμός είναι η μοναδική για πολλούς ασχολία. Μοναδική εξω-τουριστική ασχολία που αντέχει, είναι το λάδι. Στο χωριό δεν μένουν πια μόνο οι χωριανοί. Επιχειρηματίες από όλη την Κρήτη δραστηριοποιούνται, μετανάστες κυρίως από την Αλβανία και τη Βουλγαρία, αρκετοί δυτικοευρωπαίοι εργάζονται στην οικοδομή και στον τουρισμό. Ευρωπαί-οι συνταξιούχοι ζουν όλο το χρόνο στα Πιτσίδια και σε όλη τη Μεσσαρά.

Τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση που ταλανίζει την ελληνική οικονομία, έφερε σε οικονομικό αδιέξοδο τους κατοίκους περιοχής, οι όποιοι είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται λόγω κρίσης στον τουρισμό και την οικοδομή. Παράλληλα, με τα προβλήματα του τριτογενούς τομέα, η κρίση στιγματίζει και τον πρωτογενή τομέα. Η μεσσαρική γη ολόκληρη αντιμετωπίζει λειψυδρία και κίνδυνο ερημο-ποίησης, τη στιγμή που όλες οι γέρικες ελιές έχουν αντικα-τασταθεί από αρδευόμενα δενδρύλλια.

Στο σημείο αυτό θέλω να επισημάνω ότι η διεξαγωγή του φεστιβάλ των χίπις, πέρα από την επιθυμία αναβίωσης μέρος του μύθου που αναπτύχθηκε γύρω από μια χαμένη ουτοπία, εξυπηρετεί την οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Και πράγματι, χιλιάδες κόσμου κατέκλυσαν την περιοχή των Ματάλων, τα ξε-νοδοχεία ήταν γεμάτα ενώ καρφίτσα δεν έπεφτε σε ταβέρνες, καφετέριες και σουβλατζίδικα της περιοχής. Η αποθέωση της

κατανάλωσης και του καπιταλισμού! Ο καπιταλισμός αλλά και ο χρόνος δεν άφησαν ανέπαφα και τα παιδιά των λουλουδιών. Οι σημερινοί χίπις, παρόλο που πολλές και πολλοί από αυ-τούς φόρεσαν τα χρωματιστά καφτάνια και τις καμπάνες τους, στις χώρες τους εργάζονται ως καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, συνθέτες. Αρκετοί είναι διά-σημοι, πολλοί καταξιωμένοι στον χώρο τους, αλλά όλοι κοντά στη σύνταξη πια. Πολλοί, επίσης, από τους συμμετέ-χοντες στο φεστιβάλ ήταν οι γείτονες, οι φίλοι μας και οι εχθροί μας, αυτοί που κάνουν κέφι με τα σκυλάδικα, που οδηγούν τη μερσεντές του μπαμπά τους, αυτές που κρατάνε περίοπτα τη Λουί βιττόν.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα θρυλικά χίπικα χρόνια στα Μάταλα, αποτελούν μέρος του μύθου που αναπτύ-χθηκε γύρω από μια χαμένη ουτοπία, τη Χώρα του Ποτέ!

17 / 06 / 2011

16

POIN

TSO

FVIE

W

Ρ ε ‘σεις, τι μας έπιασε όλους μαζί και τα βάλαμε με τους ανθρώπους που μαζεύο-νται στις πλατείες; Τι σκατά ακραίος συντηρητισμός γέμισε τα πενηντάχρονα

κεφάλια μας μόλις τους είδαμε να συγκε-ντρώνονται και διαπιστώσαμε (έκπληκτοι) ότι αυτό που κάνουν δεν ξεφουσκώνει; Πώς, μέσα σε δέκα μέρες, γίναμε σαν κάτι παππούδες που αντιδρούν σπαστικά σε κάθε τι καινούργιο κι άγνωστο, φαφουτίζοντας ότι χαλάει την κοι-νωνία; Για να συνέλθουμε παρακαλώ.

Για να κάνει ο καθένας μας μια προσπάθεια να καταπολεμήσει το φόβο που φουντώνει μέσα του, όταν βλέπει κάτι που δεν κατανο-εί ή δεν ελέγχει. Όπως η συγκέντρωση δεκά-δων χιλιάδων ανθρώπων, χωρίς να έχουν ενιαία άποψη και κοινό όραμα. Ε και; Επειδή δηλαδή η γενιά μας έμαθε αλλιώς κι έκανε αλλιώς (σκατά στα μούτρα της έκανε), σημαίνει ότι το τωρινό δεν έχει καμιά αξία ή ότι πρέπει να σβήσει;

Για να σταματήσουμε παρακαλώ τη μεμ-ψιμοιρία και τη διύλιση του κώνωπα. Όλες αυτές τις λεπτεπίλεπτες πολιτικοειδείς επιση-μάνσεις μας περί ανυπαρξίας στρατηγικής στην πλατεία, περί ουτοπικών και ανεφάρμοστων συνθημάτων, περί ανυπέρβλητων ιδεολογικών διαφορών ανάμεσα στις ομάδες των συγκε-ντρωμένων. Και τι έγινε δηλαδή; Έτσι νομίζουν αυτοί πως είναι καλύτερα, έτσι συνεννοούνται μεταξύ τους. Εμείς θα τους πούμε πώς θα το κάνουν;

Αφού έχουμε επιλέξει να μη μετέχουμε σ’ αυτό το κίνημα, γιατί μας πήρε ο πόνος για τα... εσωκομματικά του; Αφού δεν κα-τεβαίνουμε στο Σύνταγμα, γιατί σκίζουμε τα Burberry’s μας για όσα κάνουν εκεί και προε-ξοφλούμε χαιρέκακα ότι θα πάει κατά διαόλου;

Αφού δεν το γουστάρουμε το δρώμενο, τι μας κόφτει βρε αδερφέ στο τέλος - τέλος κι αν αποτύχει;

Ας αφήσουμε τους ανθρώπους να προσπαθήσουν. Αν τελικά καταφέρουν να κάνουν μια κανονική επανάσταση με άμεσο πολιτικό αποτέλεσμα, απλώς εμείς θα είμαστε έξω κι απ’ το δρώμενο κι απ’ το αποτέλεσμα. Δεν θα πειράζει, καμιά επανάσταση δεν έγινε με τη συμμετοχή του 100% των πολιτών. Αν πάλι κά-νουν μια τρύπα στο νερό, ούτε γάτα, ούτε ζημιά για τη δική μας πάρτη. Τι φαγωθή-καμε λοιπόν να τους κολλήσουμε στον τοίχο;

Τι κεκεδίζουμε πότε για το ένα και πότε για τ’ άλλο; Μας ενοχλούν τα πανώ τους, οι νεόνυμφοι που φωτογραφήθηκαν εκεί, οι καντίνες με τα βρώμικα, οι χαρλεάδες, οι ακροαριστεροί του συντριβανιού κι οι ακροδεξιοί του Άγνωστου Στρατιώτη, οι παπάδες του Αμβρόσιου, οι κρεμάλες, οι μούτζες, ο απολιτικός λόγος των πιτσιρι-κάδων, ο εθνικοκαπηλευτικός λόγος των μεγαλύτερων... αμάν πια. Φαγωθήκαμε. Σαν τις κακιές πεθερές κάνουμε που βρίσκουν χίλια ελαττώματα πάνω στη νύφη τους.

Εκτός, αν βαθιά μέσα μας θεωρούμε ότι αυτό που συμβαίνει εκεί κάτω στρέφεται εναντίον μας, ότι στο Σύνταγμα και τον Λευκό Πύργο στρατοπεδεύει ο εχθρός μας. Αν όμως πιστεύουμε κάτι τέτοιο, ας αφήσουμε κατά μέρος τις υποκριτικές δήθεν επισημάνσεις και ας καλέσουμε τις δυνάμεις καταστολής να προστατεύσουν το σύ-στημα και το τομάρι μας μαζί του. Απλά είναι τα πράγματα. Αλλά επειδή κανείς δε θα υιοθετήσει μια τέτοια θέση, ας υποθέσουμε ότι ανάμεσα στους μεμψιμοι-ρούντες ουδείς το επιθυμεί ή το επιδιώκει. Άρα, πού καταλήγουμε;

Καταλήγουμε πως ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, δε χρειάζεται να γίνουμε εχθροί σ’ αυτό το κίνημα. Ας τ’ αφήσουμε να πορευτεί και θα δούμε τι δρόμο θα μπορέσει ν’ ανοίξει. Όχι ότι αυτά που λέμε θα επηρεάσουν την έκβασή του. Χεστή-κανε και γι’ αυτά που λέμε και γι’ αυτά που γράφουμε. Απλώς τον εαυτό μας δηλη-

Δε χρειάζεταινα γίνουμε εχθροί σ’ αυτό το κίνημα

του Δημήτρη Καμπουράκη

τηριάζουμε κάθε φορά που μέσα μας αναρω-τιόμαστε ποιο δρόμο να πάρουμε και τελικά βρίσκουμε χίλιες δικαιολογίες για να επιλέξου-με το συντηρητικότερο.

Θα μου πουν πολλοί ότι εφόσον στις πλατείες αρθρώνεται δημόσιος πολιτικός λόγος, έχουμε και μεις οι υπόλοιποι το δικαίωμα του αντίλο-γου. «Αφού αυτοί φωνάζουν, εμείς να μη μιλήσουμε;», θα αντιτείνουν. Όχι ρε, ας μη μιλήσουμε για λίγο. Δε θα στάξει και η ουρά του γαϊδάρου στο σταύλο. Πενήντα χρόνια τώρα μιλάμε και λέμε μαλακίες. Ας σωπάσουμε για ένα διάστημα, δε θα πάθουμε τίποτα. Έτσι που τα φέραμε, είναι η πιο αξιοπρεπής και έντι-μη στάση. Ας δώσουμε στους συγκεντρωμέ-νους, όπου μπορούμε ένα βήμα να μιλήσουν, ας τους δώσουμε χρόνο, ας τους δούμε με συμπάθεια, ας μην κυλήσουμε σιγά - σιγά στη θέση των εν δυνάμει αντιπάλων τους κι ας τους αφουγκραστούμε σιωπηλά.

Επίσης, ας μην πάνε κάτι απατεώνες της σειράς μας, της γενιάς μας, του συναφιού μας, του θεάματος και του ακροάματός μας, να τους υπερφαλαγγίσουν. Λέω γι’ αυτούς που μου ‘γίναν ξαφνικά πιο αγανα-κτισμένοι απ’ τους αγανακτισμένους για να «εισπράξουν». Πρόκειται για τους χειρότε-ρους υποκριτές.

Εγώ στο Σύνταγμα δεν κατεβαίνω, διότι και μέ-ρος του συστήματος έχω γίνει και διότι θα με πλακώσουν. Αλλά εχθρός τους δεν είμαι. Προ-σπαθώ να μην τους συκοφαντώ, να μην τους χλευάζω, να μην τους αποθαρρύνω. Δεν παρι-στάνω τον αγανακτισμένο, αλλά αντιπαλεύω τους μικροαστικούς μου φόβους. Μακάρι να καταφέρουν κάτι. Ειλικρινά. Κι ας με πά-ρει κι εμένα φαλάγγι αυτό που θα κάνουν. Μπορεί τελικά να είναι καλύτερα και για μένα και για μας...

17 / 06 / 2011

17

MINDTRAP του Μάνου Λυπάκη _ m.lypakis@freevox.gr

> Αν είσαι αγανακτισμένος, βγες έξω.

> Αν είσαι τρισευτυχισμένος, κάτσε μέσα.

> Αν όλα σου πάνε ανάπο-δα, τράβα για την πλατεία της πόλης ή του χωριού σου.

> Αν όλα σου πάνε καλά, τράβα για το σαλόνι του σπιτιού σου ή του εξοχικού σου.

> Αν σου μειώσαν το μισθό πάρε το μικρόφωνο στο χέρι.

> Αν σου αυξήσαν τις απο-δοχές, πάρε το τηλεκοντρόλ και βάλε Πρετεντέρη.

> Αν είσαι άνεργος, ξεκίνα τις μούντζες.

> Αν είσαι «φτιαγμένος», ξε-κίνα τις χαιρετούρες.

> Αν δεν σου αρέσει το πολι-τικό σύστημα, φτύστο.

> Αν σου αρέσει η γραφει-οκρατία και η κομματοκρατία, φίλα το.

> Αν δε σου αρέσει το ρου-σφέτι, το «κονέ» και το φακελά-κι, απλά μην το κάνεις.

> Αν σου αρέσει να σε «τρώ-νε» αυτοί που στην κατάταξη

είναι πιο χαμηλά από σένα, τότε συνέχισε να στέλνεις βιογραφι-κά.

> Αν δε σου αρέσει σε τί-ποτα η ζωή σου, κατασκήνωσε στην πλατεία και κούνα μόνο αν κάτι αλλάξει.

> Αν σου αρέσουν τα πά-ντα στη ζωή σου, κατασκήνω-σε στον καναπέ σου και κούνα μόνο όταν τελειώσουν τα πατα-τάκια.

> Αν δε σου αρέσει ο τρόπος εκπαίδευσης, ο τρόπος εξέτα-σης, ο τρόπος διδασκαλίας βγες έξω και πες το.

> Αν σου αρέσει να πλη-ρώνεις βιβλία, ιδιαίτερα, ξένες γλώσσες κάτσε μέσα και διάβα-σε (από το καλοκαίρι).

> Αν είσαι παιδί, βγες έξω και παίξε μπάλα στην πλατεία.

> Αν δε σου αρέσει το παι-χνίδι, κάτσε μέσα και δες Patty.

> Αν δε σου αρέσει το πα-νεπιστήμιο και να κάθεσαι 6-7 χρόνια για να πάρεις ένα πτυχίο, πήγαινε διακοπές στην πλατεία.

> Αν σου αρέσουν τα τρα-πεζάκια, οι νεολαίες και τα γκο-μενάκια πήγαινε διακοπές στη Μύκονο το Μάιο.

> Αν θέλεις μια ανθρώπινη πόλη, βγες έξω και σπάσε το τσιμέντο στην πλατεία.

> Αν σου αρέσει η έλλειψη οξυγόνου, φτιάξε πάρκινγκ πάνω στο πάρκο.

> Αν σε ενοχλούν οι πολι-τικοί που τόσα χρόνια σου «τα τρώνε», μην τους ξαναψηφίσεις.

> Αν σου αρέσει να σε κο-ροιδεύουν και μετά να πληρώ-νεις τα σπασμένα, ψήφισε τον Τρύφωνα στο «Dancing with the Stars».

> Αν σου αρέσει η ελευθε-ρία, διεκδίκησέ την έξω.

> Αν σου αρέσει η «ζωούλα», περίμενε το δελτίο των 8 να μά-θεις τα νέα σου.

> Aν βλέπεις μέχρι μακριά, βγες έξω στο δρόμο, στις πλα-τείες.

> Αν βλέπεις μέχρι το βρακί του γείτονα, βγες έξω στο μπαλ-κόνι.

> Αν έχεις πρόβλημα, επιτέ-λους κάνε κάτι!

> Αν δεν έχεις πρόβλημα, επιτέλους βγάλε απλά το σκα-σμό!

Μ ην ασχοληθείς τέτοιες εποχές με αυτά που συμβαίνουν καθημερινά

γύρω μας στην πολιτική αλλά και κοινωνική πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Και να μην Αγανακτή-σεις, με κεφαλαίο «Α» ή με μικρό δεν έχει σημασία, η αγανάκτηση πάλι το ίδιο μέγεθος έχει και κα-θόλου λιγότερη βαρύτητα.

Αγανακτώ, λοιπόν, και εγώ αλλά φαντάζομαι και εσείς, με την πολύ - προβλημένη σύσκεψη των πολι-τικών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να βρεθεί η πολυπόθητη συναίνεση και με την εξοργιστική αδυναμία τους να στα-θούν στο ύψος των περιστάσεων, παραβλέποντας πιθανά προσωπικά και μικροκομματικά οφέλη προς όφελος της χώρας.

Αγανακτώ, και φαντάζομαι μαζί μου και εσείς, με την ομολογημέ-νη πλέον αποτυχία του Μνημονίου (στους βασικούς στόχους του για μείωση του εθνικού χρέους), που σε συνδυασμό με τα τραγικά λάθη των πολιτικών αυτής της χώρας, αλλά και τη συνεχή καθυστέρηση λήψης σοβαρών αποφάσεων για υποδο-μές πραγματικής ανάπτυξης έχει φέρει τον επιχειρηματικό κόσμο αλλά και τον καθημερινό πολίτη σε απόγνωση.

Αγανακτώ, για τα πακέτα χρημα-τοδότησης που δεν βλέπω και που δεν ωθούν πραγματικά την επιχει-ρηματικότητα στην ανάπτυξη. Μια επιχειρηματικότητα, συνήθως μι-κρομεσαία, από την οποία ζητείται από το κράτος να συνεχίζει να… βγάζει τα καστανά απ’ τη φωτιά.

Αγανακτώ, με τις ορδές των ανέρ-γων που αν συνεχιστεί αυτή η κα-

τάσταση θα γίνουν μεγαλύτερες. Και ο ίδιος ο εμπορικός κόσμος, με τον οποίο συνομιλώ καθημερινά, έχει απηυδήσει με το διεφθαρμένο και αναξιόπιστο πολιτικό προσω-πικό που, σαφώς με την ανοχή μας αλλά και την βλακεία μας, (γιατί δε θα έπρεπε με τίποτα εδώ και πολλά χρονιά, όχι μόνο να τους εμπιστευό-μαστε αλλά να τους έχουμε πετάξει στη θάλασσα) μας έφτασε ως εδώ. Και που ως τη μόνη λύση βλέπουν το πλήρες ξεπούλημα των πάντων ώστε να πληρωθούν χρέη που αυ-τοί δημιούργησαν.

Αργήσαμε να Αγανακτήσουμε δυστυχώς. Αυτή η αγανάκτηση και η αντίσταση σε όλους αυτούς που λένε ότι μαζί τα φάγαμε (αυτοί τα χρήματα και εμείς τα χρόνια μας) έπρεπε να έχει συμβεί πολύ πριν και από αυτή να έχουν προκύψει και αποτελέσματα τέτοια που να μπο-ρούν να πάνε την Ελλάδα μπροστά και όχι να έχουμε φτάσει στο σημείο να είμαστε το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης.

Όλοι αυτοί που μας έχουν φέρει σε αυτήν την κατάσταση, που μάλλον τελματική είναι, αλλά ελπίζω από αυτό να προκύψει κάτι, ζητούν κα-θημερινά από τον επιχειρηματικό κόσμο (επιμένω, από το μικρομε-σαίο και όχι το μεγάλο) ακόμη πιο σκληρή δουλειά, ζητούν από τους εργαζόμενους να μειώσουν ακόμη περισσότερο τα έσοδά τους, ζητούν από τους συνταξιούχους να σφί-ξουν ακόμη περισσότερο το ζωνά-ρι. Ξέρουν άραγε τι ζητούν;

Ζητούν να αγανακτήσουμε πε-ρισσότεροι και περισσότερο!Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τουλάχι-στον, «Ξυπνήσαμε».

Αχ, Ελλάδα - αγανάκτησες, ε;του Θεόδωρου Δημητριάδη

Μέσ

α ή

έξω

;

17 / 06 / 2011

18

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι οι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ (σκοπίμως με κεφα-λαία και όχι εντός εισαγωγικών, όπως τους βλέπω συνήθως) θα κουραστούν, θα βαρεθούν και θα σηκωθούν να φύ-

γουν. Δυστυχώς για τους ίδιους διαψεύδονται καθημε-ρινά και όσο οι ανάγωγοι, απαίδευτοι, αδίστακτοι και αήθεις πολιτικοί συνεχίζουν να προκαλούν με τη συμπε-ριφορά τους και τις δηλώσεις τους, το κύμα αγανάκτησης θα φουντώνει.

Αναρωτιέται κανείς, πώς βρέθηκε αυτός ο ατάλαντος θίασος μέσα στο κοινοβούλιο προς τον οποίο κατευθύνονται τα χα-ριτωμένα μας φάσκελα. Πολύ σωστά, η απάντηση είναι ότι η πλειοψηφία των αγανακτισμένων έχει συντελέσει τα μέγι-στα για να βρεθούν όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι εκεί μέσα. Τα κίνητρα πολλά: μια θεσούλα στο δημόσιο, ένα εργαστήρι παραγωγής ανέργων (ΑΕΙ, ΤΕΙ) για την πόλη μας και το χωριό μας για να γεμίσουν οι καφετέριές μας και τα διαμερίσματα προς ενοικίαση διάφορες άλλες «διευκολύνσεις» κι «εξυπη-ρετήσεις», γνωστές λίγο - πολύ σε όλους, καθώς και οι ιδεο-ληψίες του καθενός, που τον εμπόδιζαν να αντιληφθεί ότι τα υπάρχοντα κόμματα έχουν ξεγυμνωθεί από κάθε ιδεολογία και σκοπεύουν μόνο στη διατήρηση ή αύξηση των εδρών στο κοινοβούλιο.

-Επομένως έχουμε δικαίωμα να τους κρίνουμε και να τους φασκελώνουμε;

-Ασφαλώς! Αρκεί η αγανάκτηση του καθενός από εμάς να κατευθυνθεί και προς τον ίδιο μας τον εαυτό, ενώ θα ήταν καλή ιδέα να αυτοφασκελωθούμε κιόλας για τις δεκαετίες που η συντριπτική πλειοψηφία αγνοούσε την φράση «κοινωνική συνείδηση» και αμυνόταν περί «Πάρτης» αντί για «Πάτρης». Το μόνο, ίσως, κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας στην ιδιοσυγκρα-σία του Έλληνα είναι η νοοτροπία του ραγιά: προσπαθεί πά-ντα με πονηριές να ξεγελάσει τον αφέντη, ενώ τον κατηγορεί για όλα τα δεινά του. Κι ενώ, ίσως, είμαστε από τις λίγες χώρες που ο εθνικός μας ύμνος είναι ο ύμνος προς την ελευθερία και η σημαία μας συμβολίζει την ιαχή «ελευθερία ή θάνατος», στην πορεία μας διέφυγε ότι η ελευθερία προϋποθέτει υπευ-θυνότητα και σεβασμό προς τους άλλους, με αποτέλεσμα να υποκατασταθεί από την ασυδοσία. Ας μετουσιωθεί λοιπόν αυτή η αγανάκτηση σε υπεύθυνες επιλογές για το μέλλον μας, ας αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι προαπαιτούμενο της δη-μοκρατίας, είναι ο υπεύθυνος πολίτης.

-Άρα, δεν κινδυνεύει η δημοκρατία όταν καταδιώκουμε τους βουλευτές στον εθνικό κήπο;

-Ίσα - ίσα, που τους βοηθάμε να χάσουν και περιττά κιλά

που απέκτησαν όλα αυτά τα χρόνια που «τα τρώγαμε μαζί»...

-Και θα καταφέρουμε τελικά να πετύχουμε πραγματική δημοκρατία;

-Η πραγματική δημοκρατία, έτσι όπως τη φανταζόμαστε όλοι, ίσως να μην υπήρξε ποτέ και κατά πάσα πιθανότητα ούτε θα υπάρξει, πάντα όμως αξίζει να αγωνίζεται κανείς γι’ αυτήν με όλο του το είναι. Όμως, ακόμα και η ατελής δημοκρατία όταν λειτουργεί σωστά είναι καλύτερη από οποιοδήποτε από τα υπάρχοντα πολιτεύματα. Στην Ελλάδα, όμως, δεν έχουμε καταφέρει να κατακτήσουμε ούτε καν τα στοιχειώδη από τα οποία ίσως πρέπει να ξεκινήσουμε, με πρώτο και κυριότερο το Κράτος Δικαίου. Η ατιμωρησία και η αίσθηση παντελούς έλλειψης δικαιοσύνης που επικρατεί, είναι ένας από τους με-γαλύτερους εχθρούς της δημοκρατίας.

Μια άλλη σημαντική παραφωνία είναι ότι, αντί να προ-κύψουν τα κόμματα μέσα από την κοινωνία, «καπέλω-σαν» τα ίδια την κοινωνία, κομματικοποιώντας κάθε κοινωνική δραστηριότητα. Ίσως ήρθε, λοιπόν, ο καιρός να διαλυθούν τα υπάρχοντα κόμματα που εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους και να αντικατασταθούν από νέα, τα οποία θα προκύψουν μέσα από την κοινωνία.

Θα κουραστούν,λέτε,οι «αγανακτισμένοι»;του Γιάννη Βικελή

Ένας καθρέφτηςστο Σύνταγματου Βαγγέλη Γεωργίου

Βοηθήστε με -στα σχόλια- αν κάνω λάθος: μας διδάξανε ότι το 1974 έπεσε η χού-ντα του Ιωαννίδη, ήρθε ο Καραμανλής, αποκατέστησε τη Δημοκρατία μπλα μπλα... Επίσης, μας είπαν ότι είχε προηγηθεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 και τα λοιπά. Εκείνες τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Νοέμβρη, πριν μπουκάρει το τανκ, είχαν καταφθάσει κάτι γιατροί για να βοηθήσουν τους πληγέντες

φοιτητές. Σε μια στιγμή, ένας γιατρός μεταφέρει όπως - όπως πέντε τραυματισμένα παλικα-ράκια σε ένα ασθενοφόρο. Τους βάζει μέσα ενώ γύρω γίνεται χαλασμός Κυρίου. Προσπα-θεί να επικοινωνήσει με τον υφυπουργό Υγείας να ζητήσει οδηγίες. Ο υπουργός του λέει

να παραμείνει εκεί – «That’s an order». Ο χριστιανός του εξηγεί την κρισιμότητα της ευρύτερης κατάστασης αλλά και των τραυματιών. Ο άλλος επιμένει «μείνε εκεί». Η απάθεια και η εξωπραγματική απάντη-ση του υπουργού έφεραν το γιατρό στα όριά του. Οι φλέβες χτυπούσαν στο κε-φάλι και με ένα τρέμουλο του κράζει: «άι γαμήσου υπουργέ!». Πήρε τους τραυματίες και τους μετέφερε αμέσως στο νοσοκομείο.

Μα καλά σήμερα οι δικοί μας -εκλεγμένοι- πολιτικοί και υπουργοί «πού» βρίσκονται; Ήταν δυνατόν η Μαρία Αντουανέτα ή ο Λουδοβίκος να βγούνε στο μπαλκόνι των Βερσαλλιών και να πούνε «λογικευτείτε, με τις φωνές και τους αποκεφαλισμούς δεν βγαίνει τίποτα»; Ήταν δυνατόν να απα-ντήσει ο Τσάρος στους πεινασμένους φα-ντάρους και τους εξαθλιωμένους αγρότες: «take it easy»; Οι πρώτοι ράντισαν με το αίμα τους το έδαφος, πέφτοντας το λεπίδι της γκιλοτίνας στο λαιμό τους και οι δεύτε-ροι κάνανε σπλατς όταν ρίξανε τα γεμάτα τρύπες κορμιά τους σε ένα πηγάδι της Σι-βηρίας. Ήλπιζα ότι οι κύριοι Λοβέρδος, Χατζηδάκης, Πεταλωτής, Καραμανλής, Πάγκαλος κ.τ.λ. θα είχαν μελετήσει καλά αυτά τα γεγονότα, μετριάζοντας τις αρνητικές συνέπειες των πολιτικών επιλογών τους ώστε να υπάρξει μια λε-λογισμένη αντίδραση για να μη δούμε γκιλοτίνες στη Βασιλίσσης Σοφίας.

Ακόμα και αν τα παραπάνω περιστατικά ήταν ψέματα και δε συνέβησαν ποτέ ας καταλάβουμε αυτό: υπάρχουν στιγμές που πολλά μικρά ψέματα λένε μία μεγάλη αλήθεια και η αλήθεια είναι ότι η χούντα δεν έπεσε αλλά μεταμορφώθηκε και την μεταμορφώσαμε εμείς. Αν στις επόμενες εκλογές δω ποσοστά άνω του 15% σε κάθε ένα από τα μεγάλα κόμματα τότε λέω αυτό: στις συγκεντρώσεις του Συ-ντάγματος θα ήταν καλή ιδέα να στη-θεί ένας τεράστιος καθρέφτης μπρο-στά από το κοινοβούλιο και έπειτα ας το μουντζώνουν όσο θέλουν.

Ας το θέσω αλλιώς. Η δημοκρατία σε αντί-θεση με τη δικτατορία είναι πιο όμορφη και πιο λάγνα γκόμενα. Η δικτατορία είναι άκληρη και ξενέρωτη. Τη δημοκρατία τη γονιμοποιεί ο λαός έχοντας προηγηθεί το προπαρασκευαστικό και έπειτα «σπρώ-χνει» το εργαλείο του (ψήφος) στη σχισμή. Όταν αυτό που θα γεννηθεί δεν έχει τα δικά μας χαρακτηριστικά, αρχίστε να ανη-συχείτε. Όταν φτάνουμε πάνω από την κάλπη δεν ψηφίζουμε λες και είμαστε πιω-μένοι και μεθυσμένοι από τις υποσχέσεις που μας έδωσαν οι υποψήφιοι ξεχνώντας την κατάντια μας, αλλά ρίχνουμε το ρη-μάδι το φάκελο συνειδητά. Έτσι, όταν οι μελλοντικοί κυβερνώντες έχουν πολύ - πολύ - πολύ χαμηλά ποσοστά θα έχου-με και ‘μείς το δικαίωμα να τους πούμε «άι γα*ήσου υπουργέ».

POIN

TSO

FVIE

W

17 / 06 / 2011

19

Το ενοχλητικό βουητό,να γίνει κλωτσιά!του Σπύρου Αντωνίου

«Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς. (…)Δε θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδή-γησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας. ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ! ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙ-ΚΑΙΟΣΥΝΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ! Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δε δόθηκε ποτέ!» (Απόσπασμα από το ψήφισμα της λαϊκής συ-νέλευσης Πλατείας Συντάγματος)

Εδώ και περίπου μια εβδομάδα το Σύ-νταγμα είναι πλημμυρισμένο από κόσμο. Εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι της πρωτεύ-ουσας βρίσκονται καθημερινά εκεί ή έχουν περάσει για μια βόλτα. Οικογενειάρχες με τα παιδιά τους, άνεργοι νέοι και φοιτητές, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, ποδηλάτες, «καθώσπρέπει» κυρίες συνθέτουν τους «Αγανακτισμένους». Δεν πρόκειται φυσικά για επανάσταση, παρά την ανατρεπτικότητα που μυρίζουν οι Μάηδες από το ΄68 και μετά.

Δεν είναι βέβαια ούτε και ακίνδυνη εκτόνωση, όπως έσπευσαν να βαφτίσουν το πρωτοφανές γεγονός, ο Πάγκαλος και το ΚΚΕ.

Μια πρώτη σκέψη είναι ότι μιλάμε για μια εκ-κωφαντική κοινωνική διαμαρτυρία, ένα υπό διαμόρφωση κίνημα. Πόσο θα κρατήσει, πού θα πάει, μένει να φανεί. Παιδί της οργής και της αγανάκτησης των -μέχρι πριν λίγες μέρες- «σιωπηλών» τηλεθεατών, οι οποίοι ανταποκρί-θηκαν στο ιντερνετικό κάλεσμα. Αυτών που ψάχνουν μάταια μια δουλειά για μήνες. Αυτών που η πληρωμή του λογαριασμού της ΔΕΗ τους μοιάζει άθλος. Αυτών που καλούνται να θεωρήσουν τους τόκους των τραπεζών και τα αχαλίνωτα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, πιο σημαντικά από τα παιδιά τους. Κυρίως αυτών, που γεμάτοι αυταπάτες ψηφίζουν επανειλημμένα τα δυο μεγάλα κόμματα. Κυρίως αυτών, που ενώ πιστεύουν στους συλλογικούς αγώνες, ταυτίζουν τα σωμα-τεία τους (άδικα) με τους ξεπουλημένους συνδικαλιστές και δεν κατεβαίνουν ποτέ στις διαδηλώσεις. 

Ένα κίνημα ακομμάτιστο λοιπόν, αλλά όχι απολίτικο, όπως πολύ έντεχνα θέλει να το παρουσιάσει η πλειοψηφία των ΜΜΕ. Άλλωστε, το να εκφράζεις τη γνώμη σου είναι από μόνο του πράξη πολιτική. Πο-λιτικό, αλλά έως τώρα μη ενοχλητικό. Για αυτό και η τόση προβολή του από κανά-λια, εφημερίδες και διαδίκτυο. Για αυτό και οι χαλαροί άνδρες των ΜΑΤ, αραχτοί στις ασπίδες τους να καπνίζουν. Ο χα-βαλές, οι μούντζες και τα συνθήματα του στυλ «άντε γαμή/άντε γαμή… Πάγκαλε», τα οποία θυμίζουν ΔΑΠιτο-κρατούμενο αμφιθέατρο είναι φυσιο-λογικά, αν αναλογιστούμε ότι μιλάμε για ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου που πρώτη φορά παίρνει μέρος σε μαζική διαμαρτυρία και η ογκώδης συγκέ-ντρωση του θυμίζει κερκίδα γηπέδου. Το θετικό είναι ότι αυτός ο κόσμος επιτέ-λους ξύπνησε! Την ίδια στιγμή ακούγεται συνεχώς και το «εεε/οοο/πάρτε το μνη-μόνιο και φύγετε από εδώ». Και κάπου εδώ αρχίζει να χαλάει η αποκαλούμενη «γιορτή».

Τα ζόρια για τον Παπανδρέου και την οικονομική ελίτ που τον στηρίζει, θα αρχίσουν αν και εφόσον το κίνημα των «Αγανακτισμένων» θέσει συγκεκριμένα αιτήματα (παύση των απολύσεων, δια-γραφή του χρέους κ.α.) και υιοθετήσει κα-θολικά την κραυγή που δονεί τις αραβικές εξεγέρσεις και τις πλατείες της Ισπανίας: «Να φύγουν όλοι! Κυβέρνηση και τρό-ικα! Έχει έρθει η δική μας ώρα! Πραγ-ματική Δημοκρατία Τώρα!».

Σε αυτήν την κατεύθυνση λειτουργεί και η λαϊκή συνέλευση της Πλατείας Συ-ντάγματος. Ξεκίνησε ως μια προσπάθεια

οργάνωσης όσων κατασκηνώνουν στην πλατεία, αλλά έχει εξελιχθεί σε μια ανοι-χτή διαδικασία, όπου χιλιάδες άνθρω-ποι συζητούν δημοκρατικά κάθε βράδυ και συνδιαμορφώνουν τις θέσεις και τις δράσεις της συνέλευσης. Δεκτοί είναι οι πάντες και μιλούν ελεύθερα, εκτός από τους φορείς ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων. Η σιγή χιλιάδων ακροατών, την ώρα που κάποιος λέει τη γνώμη του, προκαλεί χαμόγελα σε όσους έχουν σιχα-θεί το «ξεκατίνιασμα» βουλευτών στα τη-λεοπτικά παράθυρα. Η εντυπωσιακή συμ-μετοχή απλών ανθρώπων στην ανοιχτή διαδικασία της πλατείας δείχνει ξεκάθαρα την ανάγκη ενός κόσμου –αποκλεισμέ-νου από το δημόσιο λόγο για χρόνια και οργισμένου από τα παραμύθια για «μονό-δρομους»– να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις απέναντι στη διάλυση της ζωής του. Και αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να γυρίσουν απογοητευμένοι στο σπίτι τους.

Μεγάλο στοίχημα της «Άμεσης Δημο-κρατίας» είναι να σπάσει το «τείχος της σιωπής». Να ακούσουν το μήνυμα της πλατείας Συντάγματος μέσα στη Βουλή, τα υπουργεία, τους χώρους δουλειάς, τις σχολές, τις γειτονιές. Τότε μόνο θα γίνου-με «επικίνδυνοι». Τότε μόνο το ενοχλητι-κό βουητό που υπάρχει στα αυτιά των κυβερνώντων, από τα εύκολα «Προδό-τες/ Προδότες» και τους γραφικούς που κουνάνε ελληνικές σημαίες μπροστά στη Βουλή, θα μεταμορφωθεί σε μια γερή κλοτσιά σε αυτούς που μας κλέβουν το μέλλον.

*Ο Σπύρος Αντωνίου είναι δημοσιογρά-φος και ένας από τους χιλιάδες «Αγανα-κτισμένους» του Συντάγματος.

17 / 06 / 2011

20

Μ όνος, πληγωμένος καναπές… Θέλω να κα-ταγγείλω αυτό που γίνεται αυτές τις ημέ-ρες… όλοι με έχουν εγκαταλείψει… εμένα το πιο σημαντικό έπιπλο κάθε σπιτιού… εμένα που μέχρι πρότινος είχα την πρωτοκα-θεδρία στην καθημερινότητα του καθενός…

ξέρετε ότι «Εγώ» έχω υπάρξει σύμβολο; Το

σύμβολο της γενιάς του καναπέ; Μιας γενιάς καλοαναθρεμμένης (με δανεικά δε λέω), που το μόνο που ήξερε ήταν να αράάάάάζει… στα παχυλά μου μαξιλάρια; Κι αν έχω φιλοξενήσει κώλους «Εγώ»!… κώλους να δουν τα μάτια σας… από μικρού παιδιού αφράτου που η μαμά του το έβαζε με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση για κάνει ησυχία, μέχρι του συνταξιούχου με το τρίωρο κατοχυρωμένο αφού ξεκινούσε πρωί - πρωί με τον Αυτιά για να καταλήξει βράδυ - βράδυ με τη Νικολούλη.

Κώλους βολεμένους με μια θεσούλα στο Δημόσιο, όνειρο ζωής από τα μικράτα τους, μέ-χρι κώλους πλούσιων φοροφυγάδων που συζητούσαν (ενώ η μυρωδιά του ακριβού ουίσκι έφθανε μέχρι τα ρουθούνια μου) με άλλους κώλους - μάγκες, πόσο ικανοί είναι και δεν πα να κόψουν το κεφάλι τους, οι άλλοι ανίκανοι κώλοι. Όπου ανίκανοι κώλοι, εκείνοι οι άλλοι λίγοι, που έκανα μαύρα μάτια να τους δω, γιατί ακόμη… δούλευαν και… πλήρωναν κανο-νικά τους φόρους τους.

Κώλοι νεανικοί με τα όνειρά τους τσακισμένα αφού οι γονικοί κώλοι, τους έμαθαν κάτι που λέγεται νομίζω… ατομικό συμφέρον.

Κώλοι πολιτικοί που κάθε βράδυ έκαναν απολογισμό της μικροπολιτικής τους και κανόνι-ζαν ρουσφέτια για να μαζέψουν, λέει, κουκιά…

Κώλους ποδοσφαιρόφιλους με τις μπύρες να βρέχουν που και που το πρόσωπό μου και τα λάδια από την πίτσα να μου προσφέρουν λιγδερή πολυχρωμία, κώλους σφριγηλούς

αφού η μοναδική ώρα που με εγκατέλειπαν ήταν για σφίξουν στο γυμναστήριο, κώλους ομαδικούς, παρέες ολόκληρες που παρακολουθούσαν με απίστευτο πάθος Εurovision και άλλα ενδιαφερόντα προγράμματα κοινωνικής κριτικής.

Δεν υπήρχε κώλος μέσα στο σπίτι που να μη μου έδινε την απαιτούμενη σημασία, παντρεμένοι κώλοι που έβρισκαν πάνω μου πολλά περισσότερα από ό,τι στο έτερον ήμισυ, χωρισμένοι κώλοι που έβρισκαν καταθλιπτική παρηγοριά στη ζεστή αγκαλιά μου, εργένικοι κώλοι που σπατάλησαν ατέλειωτες ώρες καθήμενοι πάνω μου από φόβο να ανοίξουν την πόρτα και να βγουν έξω, (αυτοί όπως και οι παντρεμένοι κώλοι, άφηναν που και που και καμιά πορδή πάνω μου, αλλά τι να κάνεις, η κακοφορμία είναι χαρακτηριστικό της εξάρτη-σης)… Υπήρχε μάλιστα ένα κοινό γνώρισμα ανάμεσα στους περισσότερους από αυτούς τους κώλους, μια ιδεολογία βρε παιδάκι μου: η ιδεολογία του ωχαδελφισμού. Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.

Ωχ! Πού να τρέχεις τώρα!Και ξαφνικά… όλοι τρέχουν προς τα κάπου… Σύνταγμα άκουσα πως το λένε και κάτι φίλοι μου δεξιά κι αριστερά μου είπαν και για κάτι πλατείες σε κάποια ελληνική επικράτεια. Τι είναι αυτό; Κι εγώ τι θα απογίνω; Ηρθε άραγε το τέλος μου ή μόδα είναι θα περάσει; Θα απευθυνθώ στους μοναδικούς μου φίλους που δεν με έχουν εγκαταλείψει ακόμη, τους πο-λιτικούς κώλους, να μου πουν επίσημα: Αλλάζει κάτι κι εγώ δεν έχω καταλάβει τίποτε; Ή μήπως κι αυτοί δεν έχουν καταλάβει;

Η μοναξιά του καναπέτης Ίνας Ταράντου

POIN

TSO

FVIE

W

17 / 06 / 2011

21

Έχοντας παρακολουθήσει όλες τις λαϊκές συ-νελεύσεις στην πλατεία Συντάγματος -αν και όχι ολόκληρες-, έχω πλουτίσει τις γνώσεις μου. Μαθαίνεις πολλά αν ακούς κανονικούς ανθρώπους να μιλάνε σε άλλους κανονικούς

ανθρώπους, χωρίς πολιτικούς και δημοσιογράφους.

Είναι πολλά αυτά που έχω παρατηρήσει αλλά θέλω να ανα-φερθώ σε κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Πάρα πολ-λοί ομιλητές -ειδικά στις πρώτες συνελεύσεις- αναφέρθηκαν στους γονείς τους και στις οικογένειές τους.

Το τι ακούστηκε στη συνέλευση για μανάδες, πατεράδες, παππούδες και γιαγιάδες δεν περιγράφεται. Πιο πολύ κα-τηγορήθηκαν για τη σημερινή κατάσταση οι γονείς παρά οι πολιτικοί.

Αν βρισκόταν κάνας ξένος στη συνέλευση της πλατείας Συ-ντάγματος, θα νόμιζε πως οι Έλληνες δεν βγήκαν στους δρό-μους για το Μνημόνιο αλλά για τη μάνα τους. Δηλαδή, πέρα από την πολιτικοοικονομική κρίση, υπάρχει και το χάσμα γε-νεών.Αυτό που είπαν πάρα πολλοί ομιλητές ήταν πως -ό,τι και να

κάνουμε εμείς- οι γονείς μας θα πάνε πάλι και θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.

Δηλαδή, «μάγκες, μπορεί εμείς εδώ να κάνουμε συνελεύ-σεις, να προσπαθούμε, να προτείνουμε, να διαφωνούμε, να ψηφίζουμε και να οργανωνόμαστε αλλά την κυβέρ-νηση θα την βγάλει πάλι η μάνα που είναι τώρα αραχτή στον καναπέ και βλέπει την Τατιάνα».

Κάποιοι ομιλητές περιέγραφαν τους τρόπους με τους οποί-ους προσπάθησαν να κάνουν τους γονείς τους να αλλάξουν γνώμη και να σταματήσουν να στηρίζουν τον δικομματισμό. Εντάξει, ήταν πολύ χαριτωμένο αυτό.

Βέβαια, είναι και κάπως αστείο να βλέπεις το μαντράχαλο να λέει μπροστά σε όλο τον κόσμο πως «ρε γαμώτο, εμένα η μάνα μου πήγε και ψήφισε Παπανδρέου (ή Καραμανλή) και μου έχει διαλύσει τη ζωή», αλλά -από την άλλη- είναι και ανθρώπινο γιατί έχει ένα παράπονο. Πάντα θέλεις οι δικοί σου άνθρωποι να συμφωνούν με τις απόψεις σου.Κι εγώ έχω σκοτωθεί πολλές φορές με τους γονείς μου για να τους κάνω να αλλάξουν γνώμη πριν από τις εκλογές. Ειδικά, όταν ήμουν πιο μικρός και περνούσα την αναρχοκομμουνι-

στική μου φάση και ήμουν έτοιμος να πάρω τα όπλα, ήθελα να τους πλακώσω στις μπουνιές. Τώρα πια δεν τσακώνομαι με τη μάνα μου - σταμάτησα να ψηφίζω και λύθηκαν αμέσως αυτά τα προβλήματα.

Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση αλλά, αν -ο μη γέ-νοιτο- συνεχίσουν να υπάρχουν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ένας τρόπος υπάρχει για να ξεφορτωθούμε επιτέλους αυτά τα δυο κόμματα - συμμορίες: στις επόμενες εθνικές εκλογές να κλειδώσουμε τους γονείς μας στο σπίτι.Θα το προτείνω απόψε για ψήφιση στη συνέλευση.

(Με την ευκαιρία, να κάνω μια φιλική -και με πολύ καλή πρό-θεση- σύσταση σε εκείνα τα -λίγα- πολύ οργισμένα παιδιά που συμμετέχουν στη μεγάλη λαϊκή συνέλευση και μπορεί να διαβάζουν αυτές τις γραμμές: Παιδιά, μη φωνάζετε και μην ουρλιάζετε - μας τρομάζετε εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχει και το χιούμορ στη ζωή. Επίσης, υπάρχει ο αυτοσαρκασμός. Μην παίρνετε τόσο στα σοβαρά τους εαυτούς σας. Αν παίρ-νεις τόσο στα σοβαρά τον εαυτό σου, κάνεις τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά να μοιάζουν συμπαθείς. Στη μαμά.)

Όχι, ρε μάνα!Pitsirikos.net

17 / 06 / 2011

22

PHOTOOFTHEDAY

Πaρaτηρηtήρiο

Αφγανοί έχασαν πέρυσι τη ζωή τους στην Κα-μπούλ από προβλήματα υγείας που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Την ίδια περίοδο, σε επιθέσεις σε ολόκληρο το Αφγανιστάν σκο-τώθηκαν 2.777 άμαχοι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.

25

43%

37%1.400

3.000άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω του βακτηρίου E.coli 0104 (EHEC), από τους οποί-ους οι 24 είναι Γερμανοί. Ο Υπουργός Υγείας Μπαρ προειδοποίησε τους Γερμανούς να αποφεύγουν να τρώνε ωμές ντομάτες, αγγού-ρια, λάχανα ή φύτρα φασολιών μέχρι να εντο-πιστεί η προέλευση του βακτηρίου E.coli.

υψηλότερος απ’ ότι το Μάιο του 2010 βρίσκεται ο Δεί-κτης Τιμών Τροφίμων του FAO, ο οποίος μετρά τις με-ταβολές στις τιμές των τροφίμων με βάση ένα «καλάθι» των βασικών ειδών διατροφής, το οποίο συμπεριλαμ-βάνει δημητριακά, σπόρους καλλιεργούμενους για την παραγωγή λαδιού, γαλακτοκομικά, κρέας και ζάχαρη.

μετανάστες και αιτούντες άσυλο που εγκατέλει-ψαν χώρες της Βόρειας Αφρικής με προορισμό την Ευρώπη έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο επειδή οι ψα-ρόβαρκες που τους μετέφεραν ανατράπηκαν στη θάλασσα, σύμφωνα με τον επίτροπο για τα Ανθρώ-πινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τό-μας Χάμαρμπεργκ.

ARO

UN

DTH

EWO

RLD

Καλόγριες, ΚολομβίαΦωτογραφία του Russell Schnitzer, National GeographicΈξω από ένα χρωματιστό τοπικό σχολείο στην Cartagena, κεντρικά της Κολομβίας.

των παγκόσμιων αμυντικών δαπανών οφείλονται στις ΗΠΑ, γεγονός που τις καθιστά το μεγαλύτερο αγοραστή αμυντικών συστημάτων στον κόσμο. Το 2010, η περιοχή με τη μεγαλύτε-ρη αύξηση στις αμυντικές της δαπάνες ήταν η Νότια Αμερική, σύμφωνα με έκθεση του SIPRI.

17 / 06 / 2011

23

30/05ΓερμανίαΛουκέτο στους πυρηνικούς σταθμούς έως το 2022Το 2022 θα κλείσει όλους τους πυρηνικούς της σταθμούς η Γερμανία, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Με την υλοποίηση αυτής της απόφασης, η Γερμανία θα είναι η πρώτη χώρα που διακόπτει τη λειτουργία πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο έδαφός της. Η πυρηνική βιομηχανία έχει αντι-δράσει εκτιμώντας ότι ένα πρόωρο κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών θα επιφέρει σο-βαρές επιπτώσεις στη βιομηχανία της Γερμανίας.

02/06

ΒέλγιοΜηνύσεις κατά του Βατικανού από θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ιερέωνΔεκάδες Βέλγοι πολίτες που καταγγέλλουν ότι κακοποι-ήθηκαν σεξουαλικά όταν ήταν παιδιά από ιερείς της Κα-θολικής Εκκλησίας στη χώρα, ανακοίνωσαν ότι στρέφο-νται δικαστικά κατά της Αγίας Έδρας και του ίδιου του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Πάπα Βε-νέδικτου ΙΣΤ’. Η ομάδα των θυμάτων προσέφυγε σε βελ-γικό αστικό δικαστήριο, κατηγορώντας την Αγία Έδρα και τη Βελγική Εκκλησία ότι έκλεισαν τα μάτια μπροστά στα εγκλήματα ιερέων.

04/06

ΣυρίαΑπομακρύνονται οι πολίτες της Ε.Ε.Κρίσιμη παραμένει η κατάσταση στην Υεμένη, έπειτα και από τον τραυματισμό του προέδρου Άλι Αμπντάλα Σάλεχ κατά το βομβαρδισμό του προεδρικού μεγάρου στη Σαναά. Η Ε.Ε. ενεργοποίησε το μηχανισμό για την απομάκρυνση των Ευρωπαίων πολιτών από την Υεμέ-νη. Υπενθυμίζεται ότι ο, επί 33 χρόνια στην εξουσία, Πρόεδρος Άλι Αμπντάλα Σάλεχ, αντιμετωπίζει τη λαϊκή οργή, με αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις να πραγματο-ποιούνται σε πανεθνικό επίπεδο από τον Ιανουάριο.

04/06

ΜεξικόΚαραβάνι κατά της βίαςΈνα «καραβάνι κατά της βίας», το οποίο συγκρότησε μία αυτοκινητοπομπή 15 λεωφορείων με 300 επιβάτες στην αφετηρία της, ξεκίνησε από τη μεξικάνικη πόλη Κουερνάβακα (κεντρικό Μεξικό) με κατεύθυνση τα αμερικάνικα σύνορα, απόσταση σχεδόν 3 χιλιάδων χλμ. Οι συμμετέχοντες ζητούν από τις Αρχές της χώρας να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τους λαθρέμπο-ρους ναρκωτικών, οι οποίοι ευθύνονται τα 5 τελευταία χρόνια για 37 χιλιάδες θανάτους.

06/06

ΠορτογαλίαΉττα των Σοσιαλιστών Οι Σοσιαλιστές του Ζοζές Σόκρατες έχασαν τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Πορτογαλία, όπου το PSD του Πέδρο Κοέλιο συγκέντρωσε το 39% των ψήφων έναντι 28% των Σοσιαλιστών. Ο Ζ. Σόκρατες ανακοίνω-σε την παραίτησή του από την ηγεσία του κόμματος ενώ ο ηγέτης της δεξιάς παράταξης του PSD διαβεβαί-ωνε χθες τους δανειστές της χώρας του ότι «θα κάνει τα πάντα» για να τιμήσει τις δεσμεύσεις του πορτογαλικού κράτους.

06/06ΑίγυπτοςΣυμφωνία Αιγύπτου - Δ.Ν.Τ. για δάνειο 3 δισ. δολαρίωνΤο δάνειο των τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο έχει ήδη εγκριθεί από το ΔΝΤ, πρόκειται να εκταμιευθεί μέσα σε 12 μηνες. Το ΔΝΤ απέδωσε εύση-μα στην προσωρινή κυβέρνηση της χώρας για τις προ-σπάθειές της να σταθεροποιήσει την οικονομία μετά τις αιματηρές συγκρούσεις που οδήγησαν στην ανατροπή του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ το Φεβρουάριο. Οι αναταραχές οδήγησαν σε «βουτιά» της τουριστικής κί-νησης στην Αίγυπτο, απομάκρυναν τους επενδυτές και προκάλεσαν μείωση των φορολογικών εσόδων.

08/06

ΙσπανίαΙndignados: Διάλυση της κατασκήνωσης στην Πουέρτα ντε ΣολΤη διάλυση της κατασκήνωσής τους από την Πουέρ-τα ντε Σολ στο κέντρο της Μαδρίτης, αποφάσισαν οι Ιndignados. «Ο καταυλισμός αποτελεί εργαλείο εργασί-ας, όχι έναν στόχο καθαυτό», αναφέρεται στο κείμενο που εγκρίθηκε από τις 17 επιτροπές που σχηματίζουν το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Για να μην ατονή-σει το κίνημα διαμαρτυρίας, οι «Αγανακτισμένοι» προ-γραμματίζουν νέες διαδηλώσεις σε εθνικό επίπεδο τις επόμενες εβδομάδες, μία στις 11 Ιουνίου, ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων των δημοτικών αρχών που εξελέγησαν στις 22 Μαΐου και την επόμενη στις 19 Ιου-νίου.

30/05

ΘιβέτΠαραιτήθηκε και επισήμως ο Δαλάι ΛάμαΕπισήμως παραιτήθηκε από τον πολιτικό ρόλο του ο πνευματικός ηγέτης του Θιβέτ Δαλάι Λάμα. Ο 43χρονος Λομπσάνγκ Σανγκάι, ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ειδικευμένος στο διεθνές δίκαιο, εξελέ-γη τον περασμένο μήνα πρωθυπουργός του Θιβέτ. Η ορκωμοσία του πρόκειται να γίνει τον Αύγουστο. Ο Σανγκάι, ο οποίος ανέλαβε ευθύνες του Δαλάι Λάμα, θα ηγηθεί τώρα του αγώνα των Θιβετιανών για μεγαλύ-τερη αυτονομία υπό την κυριαρχία της Κίνας.

FLASHBACK

17 / 06 / 2011

Με στόχο την αντιμετώπιση του κινδύνου της κλιματικής μετα-βολής, η παγκόσμια κοινότητα υιοθέτησε το 1997 το Πρω-τόκολλο του Κιότο. Για πρώτη φορά καθορίζονταν νομικά

δεσμευτικοί στόχοι για τον περιορισμό των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Την κίνηση αυτή την είδαν όλοι με καλό μάτι, καθώς έθετε τις βάσεις για την αντιμετώπιση του παγκόσμιου αυτού προβλήματος. Στο κάτω - κάτω όλοι στον ίδιο πλανήτη ζούμε, γιατί να μη θέλουμε να λυθεί το πρόβλη-μα, που είναι παγκόσμιο;

Έτσι, τέθηκαν ανώτερα όρια εκπομπών για κάθε κράτος - μέ-λος και κατ’ επέκταση για κάθε επιχείρηση που λειτουργεί στα κράτη αυτά. Κάθε κράτος που κατοχυρώνει το Πρωτόκολλο δεσμεύεται να ελαττώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκη-πίου με αποδοτικό και παράλληλα οικονομικό τρόπο. Για την επίτευξη του στόχου αυτού προτείνονται τρεις ευέλικτοι μη-χανισμοί τους οποίους, τα συμμετέχοντα μέλη, καλούνται να υιοθετήσουν: το σύστημα εμπορίας ρύπων, την κοινή εφαρ-μογή και τέλος το μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης. Πρωταρχι-κός στόχος ήταν η καθαρή ανάπτυξη με χρήση ανανεώσιμων πηγών που δεν πλήττουν το περιβάλλον, αλλά στην πράξη το βάρος δόθηκε στο πλουτοπαραγωγικό εμπόριο ρύπων και συγκεκριμένα διοξειδίου του άνθρακα.

Η έκφραση «αν μετατραπεί η προστασία του περιβάλ-λοντος σε business τότε ο πλανήτης ίσως να έχει μία ευκαιρία να σωθεί» αποτέλεσε το μότο πίσω από το οποίο κρύφτηκαν τα κερδοσκοπικά συμφέροντά τους.

Πώς, όμως, πωλείται ένα αγαθό που δεν μπορείς να το αγγίξεις, να το μυρίσεις ή να το δεις; Αυτό δεν είχε και πολλή σημασία απ’ τη στιγμή που μπορούσαν να μετρήσουν τις εκπομπές αερίων ρύπων και δεν άργησαν να δημιουργή-

σουν ένα χρηματιστήριο άνθρακα, ώστε να μπορεί να κι-νηθεί το εμπόριο. Στη συνέχεια, η αγορά του χρηματιστηρίου όρισε μία τιμή για το CO2. Πώς; Χρησιμοποιώντας την κλασι-κή μέθοδο του εμπορίου, περί προσφοράς και ζήτησης, κάτω από τα συμφωνηθέντα ανώτατα όρια εκπομπών των κυβερ-νήσεων τα οποία θα μειώνονται κάθε χρόνο.

Και έτσι δημιουργήθηκαν οι μονάδες άνθρακα (carbon credits). Δηλαδή το εμπορεύσιμο προϊόν του χρηματι-στηρίου. Μία μονάδα άνθρακα αντιστοιχεί σε μία άδεια, που επιτρέπει σε μια βιομηχανία να ρυπαίνει με έναν τόνο CO2 την ατμόσφαιρα. Οι άδειες αυτές μοιράζονται στις βιομηχα-νίες εντελώς δωρεάν με βάση κάποια κριτήρια ρύπων. Κάθε χρόνο θα υπάρχουν όλο και λιγότερες. Έτσι ήταν η συμφωνία με σκοπό να στραφούν στις ανανεώσιμες πηγές. Οι άδειες που περισσεύουν, όμως, μπορούν να πωληθούν σε άλλη ρυπογό-νο βιομηχανία. Και καθώς οι άδειες θα σπανίζουν χρόνο με το χρόνο, η τιμή τους όλο και θα ανεβαίνει. Και εδώ μπαίνει η αγορά. Χώρες, εταιρίες, κερδοσκόποι αγοράζουν και πωλούν μονάδες CO2 στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Σικά-γου. Στη χώρα μας, η πρώτη δημοπρασία για τα αδιάθε-τα Δικαιώματα Εκπομπής Αερίων αναμένεται να διεξα-χθεί στα μέσα Ιουνίου. Η τιμή του αερίου έχει ξεπεράσει τα 15 ευρώ ανά τόνο, ενώ η αξία της αγοράς του άνθρακα θα υπερβεί τα 3 τρισεκατομμύρια δολάριο το 2020.

Όπως γίνεται κατανοητό είναι πολύ σημαντικό για τις ρυπο-γόνες εταιρίες να έχουν μονάδες άνθρακα για να αντισταθ-μίζουν τις εκπομπές τους και να παίζουν στην αγορά. Το να αποκτήσεις μονάδες άνθρακα μπορεί να επιτευχθεί, όχι μόνο αλλάζοντας την τεχνολογία που χρησιμοποιείς, αλλά επενδύ-οντας σε κάποιο άλλο πράσινο project, κάποιου άλλου, κάπου αλλού. Για παράδειγμα μπορείς να είσαι ρυπογόνος εταιρία στον τόπο σου αλλά να επενδύσεις σε φίλτρα που μειώνουν τη ρύπανση σε κάποια εταιρία στην Ιαπωνία ή να επενδύσεις σε μία ζούγκλα του Αμαζονίου, όπως κάνουν οι Chevron,

General Motors, American Electric Power και άλλες εταιρίες των Η.Π.Α. Αν φανταστείτε τα δέντρα ως τεράστιους απορρο-φητήρες CO2 και σε συνδυασμό με το ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει οριστεί παγκόσμιο, τότε είσαι καλυμμένος να ρυπαίνεις στη χώρα σου αφού θα τα απορροφάνε τα δάση σου στη Βραζιλία, στο Καμερούν ή στη Ναμίμπια. Και θα σου μένουν και οι μονάδες άνθρακα που σου αναλογούν για να τις πουλήσεις στο χρηματιστήριο. Θα βγάλεις και κέρδος δηλαδή, χωρίς να μειώσεις τις εκπομπές σου και χωρίς να επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές.

Κάποιες άλλες κινέζικες και ινδικές εταιρίες χημικών επωφε-λούνται από το εμπόριο χλωροφθορανθράκων HFC (όπως αυτοί που χρησιμοποιούνται στα ψυγεία). Αυξάνουν την πα-ραγωγή τους και στη συνέχεια καλούνται να καταστρέψουν το βλαβερό υποπροϊόν. Για να φτιάξουν και να χρησιμοποιήσουν οι ίδιες τα προγράμματα καταστροφής τους παίρνουν ως αντιστάθμισμα μονάδες διοξειδίου του άνθρακα, τις οποίες, φυσικά, πουλάνε με τεράστιο κέρδος σε δυτικές εταιρίες που κινδυνεύουν να ξεπεράσουν το περιθώριο εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ενώ το εμπόριο άνθρακα ανθίζει, οι εκπομπές αερίων έφτασαν τους 30,6 γιγατόνους (Gt) το 2010, σύμφωνα με υπολογισμούς της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (ΙΕΑ). Πρόκειται για νέο ρεκόρ στις εκπομπές άνθρα-κα, ξεπερνώντας εκείνο του 2008 κατά 5%. Και όλα αυτά την ώρα που τα πρωτόκολλα και οι δεσμεύσεις έδειχναν να επιβάλλουν την αντίθετη κατεύθυνση. Πάντως, οι βάσεις για μια καθαρότερη ατμόσφαιρα φαίνεται να έχουν μπει. Τουλάχι-στον στις συνειδήσεις των περισσότερων. Πρέπει, όμως, και οι πολιτικές που θα χρησιμοποιηθούν να διασφαλίζουν ότι όσοι ρυπαίνουν, θα μειώσουν τις εκπομπές τους. Και αυτό που κάνει η αγορά διοξειδίου του άνθρακα είναι να διευκολύνει όσους ρυπαίνουν να συνεχίσουν να το κάνουν, βγάζοντας μάλιστα και κέρδος…

Εμπόριο CO2του Μανόλη Καραδήμα _ m.karadimas@freevox.gr

eCO

2

24 17 / 06 / 2011

Φωτοβολταϊκά: οι τρεις τεχνολογίες που αλλάζουν το μέλλον της αγοράςΤα τελευταία χρόνια σημαντικά επενδυτικά κεφάλαια διοχετεύονται στην ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών και την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, τη στιγμή που το αίτημα για ανάσχεση της Κλιματικής Αλλαγής φαντάζει επιτακτικότερο από ποτέ. Οι τρεις πλέον σύγχρονες καινοτομίες στον τομέα των φωτοβολταϊκών για την κατασκευή φθηνότερων, αποδοτικότερων και ευκολότερων στην εγκατάσταση συστημάτων είναι οι παρακάτω:

Ηλιακές κυψέλες υπό μορφή λεπτής μεμβράνης: οι εν λόγω ηλιακές κυψέλες είναι λεπτές και εύκαμπτες, ενώ η κατασκευή τους προσομοιάζει με την εκτύπωση σε χαρτί. Το κόστος τους είναι το μισό από εκείνο των κλασικών κρυσταλλικών κυψελών.

Μικρομετατροπείς: το κόστος της νέας τεχνολογίας μετατροπέων ρεύματος, από συνεχές σε εναλλασσόμενο, ανέρχεται στο ένα δέκατο των παραδοσιακών. Με αυτόν τον τρόπο «άνοιξε» η αγορά των φωτοβολταϊκών σε καταναλωτές που επιθυμούσαν ένα μικρό σύστημα, αλλά δεν μπορούσαν να το «αντέξουν» οικονομικά.

Νέα συστήματα rack για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις στέγες: κατά πολύ οικονομικότερα των «προκατόχων» τους.Οι παραπάνω τεχνολογίες έχουν συντελέσει σε σημαντική μείωση του κόστους των φωτοβολταϊκών συστημάτων, καθιστώντας τα πιο προσβάσιμα στους καταναλωτές μελλοντικά.

15 ελληνικά νησιά «πρασινίζουν»Με την ευρωπαϊκή προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, συντάχθηκαν

15 νησιά της χώρας μας καθώς και τρεις Περιφέρειες, υπογράφοντας το Σύμφωνο

των Νησιών (Isle Pact), μια πολιτική δέσμευση για μείωση των εκπομπών διοξειδί-ου του άνθρακα σε επίπεδο νησιού κατά 20% έως το 2020.Τα νησιά - πρωτοπόροι είναι η Λέσβος, η Λήμνος, η Σαμοθράκη, η Σκύρος, η Νάξος, οι Μικρές Κυκλάδες, η Σύρος, η Ίος, η Κύθνος, η Σαντορίνη, η Μήλος, η Μύκονος, η

Άνδρος, η Αίγινα, οι Λειψοί και η Σίφνος. Το σύμφωνο υπέγραψαν επίσης οι Πε-

ριφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και η Κρήτη. Συνολικά στο πρόγραμ-μα συμμετέχουν μέχρι στιγμής 12 ομάδες ευρωπαϊκών νησιών, δηλαδή 50 νησιά.

Επιμέλεια Μανόλης Καραδήμας _ m.karadimas@freevox

Λονδίνο: πρωτεύουσα της ηλεκτροκίνησηςΣε 1.300 θα ανέλθουν τα δημόσια σημεία φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο Λονδίνο το 2012, όπως αποκάλυψαν οι Δημοτικές Αρχές της βρετανικής πρωτεύουσας. Προς το παρόν, κυκλοφορούν περίπου 17.000 υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα στο Λονδί-νο και την ευρύτερη περιφέρειά του. Ο Δήμαρχος θέλει αυτός ο αριθμός να εκτοξευθεί στις 100.000 και η πόλη του να γίνει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα της ηλεκτροκίνη-σης.

Το δίκτυο Source London είναι το πρώτο για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων στην πόλη. Το κόστος εγγραφής στο δίκτυο είναι 100 λίρες και τα μέλη δύνανται να φορτίζουν τα οχήματά τους σε οποιοδήποτε σημείο Source London, όποτε έχουν ανάγκη. Πολλά από τα σημεία φόρτισης θα εγκατασταθούν σε χώρους στάθμευσης, κοντά σε σταθμούς μετρό, σε σούπερμαρκετ, σε εμπορικά κέντρα, αλλά και μέσα στον οικιστικό ιστό.

Το εν λόγω σχέδιο αποτελεί μέρος μόνο του ευρύτερου προγράμματος του Δημάρχου Μπόρις Τζόνσον για την συγκοι-νωνιακή αναμόρφωση του Λονδίνου. Στο ίδιο πλαίσιο εμπίπτει το πρόγραμμα ενοικίασης ποδηλάτων Barclay’s Cycle Hire, αλλά και η επανεισαγωγή του αγαπημένου διώροφου λονδρέζικου λεωφορείου, σε υβριδική μορφή, το οποίο αντικαταστάθηκε, προς απογοήτευση των κατοίκων της πόλης από αρθρωτά λεωφορεία (ακορντεόν).

25

Make green not warΤι θα λέγατε να πάρετε στην πλάτη το σακίδιο, να το γεμίσετε βόμβες και να βγείτε μια βόλτα στην πόλη; Νομίζετε ότι τρελάθηκα; Σας διαβεβαιώνω ότι ούτε τρελάθηκα ούτε ξύπνησαν τα φονικά ένστικτα μέσα μου.Οι βόμβες, που λέω εγώ, είναι γεμάτες σπόρους και όπου τις ρίξετε {με τη βοήθεια της βροχούλας} αυτές θα φυτρώσουν και θα πρασινίσουν την πε-ριοχή. Σε όλο τον κόσμο, οι guerilla gardeners, χρησιμοποιούν την τεχνική των seedbombs για να πρασινίσουν περιοχές που δεν τους επιτρέπεται να προσεγγίσουν. Θα λέγαμε ότι η μέθοδος αυτή είναι ένας τύπος green πα-ραβατικότητας.Τα seedbombs προτάθηκαν σαν τεχνική για αναδασώσεις δυσπρόσιτων περιοχών από τον Ιάπωνα Masanobu Fukuoka. Πρόκειται για μικρά σφαι-ρίδια από πηλό -σπόρους- κομπόστ σε αναλογία 5:1:1 τα οποία πλάθονται με τη βοήθεια του νερού, γίνονται μπαλάκια και όταν πέσουν στο έδαφος και βραχούν, διαλύονται και φυτρώνουν.

17 / 06 / 2011

26

Οδοιπορικά με το Νικόλα Λουκάκη _ nloukakis@freevox.grV

OX

VOYA

GE

Στην Τήνο…το ομορφότερο«κυκλαδονήσι»Δεν είναι Δεκαπενταύγουστος, και όμως, αυτήν την εποχή είναι πιο όμορφη από ποτέ!

Γνωστή για την Παναγία της, την Παναγία της Τή-νου που κάθε Δεκαπενταύγουστο προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου…Εντάξει, είναι γνωστή τοις πάσι και στο πλαίσιο του θρησκευτικού τουρισμού «όσοι πιστοί προ-

σέλθετε»…Είναι, επίσης, γνωστή και για τους εκατοντάδες διάσπαρτους περιστερώνες της, μνημεία από ενετικής εποχής, τότε που το περιστέρι αποτελούσε ένα από τα γκουρμέ πιάτα των αριστο-κρατών της περιοχής…

Όμως...

Ποιος από σας γνωρίζει πώς αυτό το μικρό νησάκι που «ακού-ει» στ’ όνομα Τήνος είναι προικισμένο και μ’ ένα πλήθος παρα-δοσιακών οικισμών/χωριών, αξιολογότατα δείγματα της κυ-κλαδίτικης αρχιτεκτονικής;Τα Υστέρνια, ο Πύργος, το Φαλατάδος είναι κάποια εξ αυ-τών και βρίσκονται στην ενδοχώρα μακριά από τα τουριστικά παράλια και μακριά επίσης από τα πάμπολλα ενοχλητικότατα μαγαζιά που πουλάνε πολλών λογιών διαφορετικές, κινέζικης κατασκευής, θρησκευτικές εικόνες παραπλανώντας τους υπο-ψήφιους, θρησκόληπτους αγοραστές…

Ναι, κυρίες και κύριοι, μακριά από την πολύβουη Χώρα της Τήνου βρίσκεται ένας καλά κρυμμένος και προφυλαγμένος παράδεισος.Στον Πύργο δε, ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του νησιού, στε-γάζεται και παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών -που είναι επισκέψιμο- και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το σημαντικότερο, «σχολείο» γλυπτικής στην Ελλάδα. Τεράστια η παράδοση της γλυπτικής στην Τήνο και ένας από τους «μεγαλύτερους» γλύπτες της νεότερης ιστορίας από εκεί κατάγεται, ο Γιαννούλης Χαλεπάς που μεγάλωσε στον Πύργο και το σπίτι του σήμερα έχει μετατραπεί σ’ ένα εξαιρετικό μου-σείο κατάμεστο από υπέροχα γλυπτά.

Αν πάλι, δε σας ενδιαφέρει η αρχιτεκτονική ή η τέχνη και επιζη-τάτε στις διακοπές σας μικρές απομονωμένες χρυσοκέντητες παραλίες τότε δεν έχετε παρά να καβαλικέψετε το αυτοκίνητο ή τη μοτοσικλέτα σας και να ξεχυθήτε σε κάποιες από τις πα-νέμορφες παραλίες που ζώνουν το νησί. Κατά τη γνώμη μου μία από τις ομορφότερες είναι η παραλία Λιβάδα με τη μικρή απόμερη ταβερνίτσα στ’ ανατολικά του νησιού.

Αν πάλι είστε πιο δραστήριοι και σας αρέσει το περπάτημα ή ακόμα και η αναρρίχηση, μάλλον είστε και από τους πιο τυχε-

17 / 06 / 2011

27

ρούς, αφού η Τήνος είναι οργωμένη από ένα δίκτυο μο-νοπατιών/καλντεριμιών που προσπερνάνε εξαιρετικές ενετικές κρήνες, περιστερώνες, απόμερα ξωκκλήσια, φά-ρους και πολλές φορές καταλήγουν σε μικρούς όρμους/κολπάκια που βρίσκονται εκεί για να τα ονοματίσετε…Που λέει ο λόγος…Ένα από τα πιο όμορφα και μεγαλύτερα μονοπάτια που θα πρότεινα σίγουρα, είναι εκείνο που ξεκινάει από το χωριό Φαλατάδο και καταλήγει στην παραλία Λιβάδα διασχίζοντας μία από τις πιο όμορφες περιοχές του νη-σιού «γλείφωντας» σ’ όλο του το ανάπτυγμα ένα από τα μοναδικά, τρεχούμενα ρυάκια του νησιού.Τώρα, αν είστε λάτρεις της αναρρίχησης πάρτε απλώς τα παπουτσάκια και τη μαγνησία σας, κατευθυνθείτε προς τον οικισμό Βώλαξ και χαθείτε μέσα σ’ αυτό το «δά-σος» από γρανιτένια boulder μοναδικό μνημείο φυσικής ομορφιάς…Λίγα και ελάχιστα λόγια για ένα νησί που θα μπορούσε να περιγραφεί στις σελίδες εκατοντάδων βιβλίων…

Η Τήνος είναι ένα από τα νησιά που όποιος πάει ξανα-πάει. Είναι τόσες οι ομορφιές αυτής της κυκλαδίτικης «γωνιάς» και τόσο φιλόξενοι οι άνθρωποι της ενδοχώρας της που αυτά τα δύο, σε συνδυασμό, την καθιστούν έναν ιδανικό καλοκαιρινό προορισμό, γι’ αυτούς που ξέρουν να ξετρυπώνουν και να απολαμβάνουν τα μυστικά της κάθε περιοχής.Εγώ, λοιπόν, σας είπα αυτά τα ολίγα, σειρά σας τώρα ν’ ανακαλύψετε όλα τα υπόλοιπα…Όρεξη να έχετε και η Τήνος είναι εκεί και σας περιμένει!Καλό σας ταξίδι…

Χρήσιμες πληροφορίεςΤαξιδιωτικός οδηγός: Ανεξερεύνητη Κρήτη (εκδόσεις Road)Χάρτες:Τήνος 1:40.000 (εκδόσεις Road) Τήνος:1:30.000 (terrain maps)

Χρήσιμα τηλέφωναΔημαρχείο Τήνου: 22830-22.234Αστυνομία: 22830-22.100Λιμεναρχείο: 22830-22.348Κέντρο Υγείας: 22830-22.210Αρχαιολογικό Μουσείο: 22830-22.670ΚΤΕΛ : 22830-22440ΤΑΞΙ: 22830-22.470Σύλλογος Ιδ/των εν/νων δωματίων: 22830-22.887

17 / 06 / 2011

Γκόοο...όχιιι ρε μ@λ@κ@του Χρόνη Πολυμίλη

TRU

CKFI

ELD

Ο «αγανακτισμένος» ΟΦΗ

«ΟΦΗ η κερκίδα τρέμει.. ΟΦΗ εσύ μπορείς ... η νίκη είναι δική σου και μην καθυστε-ρείς..». Με αυτά τα λόγια ξεκινάει ο ύμνος του μεγαλύτερου και ιστορικότερου συλλόγου της Κρήτης, λόγια που γράφτηκαν από το μεγάλο μουσικοσυνθέτη και ομιλίτη, Μανώλη Ρασούλη. Λόγια που τόσο επίκαιρα είναι και σήμερα, δυ-στυχώς όμως απευθυνόμενα σε έναν αγώνα που διαδραματίζεται εκτός αγωνιστικού χώρου. Εκεί όπου ο αναγεννημένος Ομιλος Φιλάθλων Ηρα-κλείου έχει μάθει να κερδίζει καθαρά προσφέρο-ντας συνάμα και θέαμα στους πιστούς οπαδούς του, που ειδικά τα 2 τελευταία χρόνια, νιώθοντας την ομάδα πιο δική τους από ποτέ, γεμίζουν το Γεντί Κουλέ, διατηρώντας τον τίτλο μιας από τις πιο καυτές έδρας του Ελληνικού πρωταθλήμα-τος.Αυτό που δικαιωματικά, λοιπόν, κέρδισε ο ΟΦΗ αγωνιζόμενος έντιμα στο γήπεδο, κάποιοι προσπαθούν να του το στερήσουν για 2η συνεχόμενη χρονιά, με τη φετινή πε-

ρίπτωση να ξεχειλίζει το ποτήρι. Αυτό γιατί προσπαθούν να μην χορηγήσουν στην ομάδα το πολυπόθητο χαρτί της αδειοδότησης, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, αφού όλα τα δικαι-ολογητικά βρίσκονταν στο φάκελο, καθιστώντας τον άρτιο, σύμφωνα και με τη 15σέλιδη αναφο-ρά του προέδρου της επιτροπής αδειοδότησης.Τις τελευταίες μέρες πολλές είναι οι αντι-δράσεις της οικογένειας του ΟΦΗ, προσπα-θώντας το ακατόρθωτο... τη δικαίωσή του, μέσω της κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που μοιραία δρομολογείται, αφού μέσω των πι-έσεων και των προσφυγών που κάνει η ομαδα, αποκαλύπτεται το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο, κανένα από τα οποία δεν εμπλέκουν τον ΟΦΗ, ο οποίος όντας καθαρό σωματείο, με πολύ κόσμο, είναι μάλλον ανεπιθύμητος στη βρωμιά που υπάρχει γύρω του.Όλες αυτές οι προσπάθειες αφανισμού της ομάδας, έβγαλαν ξανά και ξανά τον κόσμο στους δρόμους, οργισμένο. Η αγανάκτηση

όμως αυτή έχει και κοινωνικοπολιτικοοικονομι-κές προεκτάσεις. Εχει να κάνει με το συνολικότε-ρο αίσθημα αδικίας που νιώθει ο Κρητικός (όπως και κάθε επαρχιώτης στην Ελλάδα). Αίσθηση ότι είναι πολίτης δεύτερης κατηγορίας, αφού το υψηλό ΑΕΠ που φεύγει από το νησί δεν μετου-σιώνεται στην αντιμετώπιση που θα του άξιζε... βλέπε ΒΟΑΚ, αεροδρομιο Καστελίου κ.ά.Το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης της κοι-νωνίας και του κράτους που ζούμε. Ενός κράτους που νοσεί και μας οδηγεί στην αβεβαι-ότητα, με ελπιδοφόρες όμως, μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις, όπως το ανεξάρτητο από κομμα-τικες ταυτότητες κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες. Μέσα σε αυτή τη νοσηρή πραγ-ματικότητα, προσπαθεί και ο ΟΦΗ να επιβιώσει. Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, αλλά με τέτοια συσπείρωση και αγάπη από τον κό-σμο, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ !

28 17 / 06 / 2011

Η τέχνη της μετατροπής

Όλα τα πράγματα στο Ηράκλειο είναι θέμα μό-δας. Πού θα φάμε, πού θα διασκεδάσουμε, πού θα πιούμε τον καφέ μας, τι θα φορέσου-με, τι χτένισμα θα κάνουμε. Όλα καθορίζο-

νται από τις επιταγές της μόδας, δηλαδή από τα περι-οδικά «life style» ειδικά φτιαγμένα για ανθρώπους που δεν έχουν τρόπο ζωής και πρέπει κάποιος να τους πει πώς να τη ζήσουν. Έτσι δυστυχώς βλέπουμε γύρω μας φωτοτυπίες περιοδικών, από τους ανθρώπους (γυναί-κες και άνδρες) μέχρι τις καφετέριες και την πόλη την ίδια. Πόσο βαρετό μπορεί να είναι αυτό και πόσο βαρετός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που ξε-πατικώνει τα περιοδικά στον εαυτό του;

Αντίστοιχη βέβαια, είναι και η κατάσταση όσον αφο-ρά στα αυτοκίνητα που οδηγάμε. Το σύνδρομο της κούρσας, αν και έχει ξεπεραστεί αρκετά από τις νέες γενιές, υπάρχει ακόμα στο βαθμό που η προσωποποίηση (customizing) του οχήματος να θεωρείται ταμπού. Κι εδώ πάλι έρχεται η μόδα των περιοδικών αυτοκινητιστικού στυλ να γεμίσουν το κενό δημιουργικότητας. Κι επειδή οι άνθρωποι που επιδίδο-νται σε μετατροπές είναι οι πορωμένοι με τα αυτοκίνη-τα, άνθρωποι που διαβάζουν περιοδικά συγκεκριμένου τύπου, με φωτογραφίες φτιαγμένων αυτοκινήτων με χίλιους ίππους και μια ημίγυμνη κοπέλα στο καπώ, τα προσωποποιημένα αυτοκίνητά τους είναι ξεπατικωμέ-να από τις φωτογραφίες.

Χαμηλωμένα, με τεράστιες φτερούγες μπροστά και πίσω, λάστιχα φλούδες και δεκάδες ρολόγια στο τα-μπλώ. Σε χρώματα από πορτοκαλί μέχρι φθορίζον λαχανί, χιλιάδες φωτάκια και χιλιάδες watt στο ηχοσύ-στημα. Κάτι από σκηνή του «The fast and the Furious» ή «Οι Μαχητές των Δρόμων» 1 έως 4. Θα ήθελα πραγ-ματικά να ξέρω, αν με αυτές τις μετατροπές, οι γυ-ναίκες τους είναι όπως οι κοπέλες στα περιοδικά και στην ταινία. Γιατί όλα αυτά καμία επαφή με την πραγματικότητα δεν έχουν, την πραγματικότητα του νησιού μας, με τους δρόμους που έχουμε και τα πράγ-ματα που μπορούμε να κάνουμε. Παλιότερα οι γονείς μας και οι παπούδες μας στόλιζαν τα αυτοκίνητά τους με χαϊμαλιά και σεμεδάκια τις γιαγιάς, που για μένα είναι χίλιες φορές καλύτερα από μύρια φωτάκια νέον κατα-σκευασμένα στην Κίνα.

Σε όλους αυτούς έχω να προτείνω μετατροπές που φω-τογράφισα σε διάφορα ταξίδια, μερικές απίστευτα πα-ράξενες, οι οποίες θα μπορούσαν να ταιριάξουν τέλεια στην Κρήτη. Για παράδειγμα: είσαι αγρότης, μόνος, ενθουσιώδης οδηγός και ψάχνεις ένα αυτοκίνητο με σπορ οδηγική συμπεριφορά που να μπορεί να μεταφέρει και τα αγροτικά; Αγόρασε μια παλιά BMW και κάνε την αγροτικό. Η χαμένη ακαμψία αναπληρώνε-ται με το roll bar, σχέδιο που αναδεικνύει και τις γνώσεις του μηχανικού που έκανε τη μετατροπή. Είσαι πρατη-ριούχος που ζεις με τη μυρωδιά της βενζίνης και ψά-χνεις το αντίστοιχο όχημα για τη δουλειά σου; Ορίστε τι μπορείς να κάνεις με το βαρετό βυτιοφόρο σου. Για ανθρώπους που αναπολούν παλιότερες εποχές, έχω να προτείνω ένα κλασσικό συνολάκι σε ροζ, με ενδια-φέροντα γκραφίτι που παραπέμπουν στις ξέγνοιαστες εποχές των 70’s. Επίσης, σε ροζ για κατόχους σπορ αυ-τοκινήτων που θέλουν να ξεχωρίσουν, έχω να προτείνω ένα ολικό βάψιμο όπως της φωτογραφίας. Προσέξτε πόσο πιο ωραίο δείχνει το Audi R8 σε σχέση με την Aston Martin DB9 δίπλα του. Για τους ανθρώπους που τους αρέσει η περιπέτεια και θέλουν να κοιμούνται και να απολαμβάνουν τη φύση, αλλά είναι και λίγο του σα-λονιού και δεν μπορούν και πολύ - πολύ την ταλαιπω-ρία, η απόλυτη μετατροπή φωτογραφημένη στο νησάκι του Πόρου. Κυριλέ αυτοκίνητο, με σπίτι στην Κρήτη το βλέπω σε BMW X5, Cayenne και διάφορα Mercedes. Τέλος, για την κυκλοφορία στην πόλη πιστεύω ότι θα μπορούσε να φορεθεί πολύ το ποδηλατάκι ιταλικού σχεδιασμού με παραδοσιακά ψάθινα κα-λάθια για τα ψώνια σας ή το σκυλάκι σας ή και τα δύο. Πολύ πιο ενδιαφέρον από τα βαρετά πια πο-δήλατα βουνού (mountain bikes) που όλοι έχουν για βόλτες στην παραλιακή.

Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει και φτιάξτε το αυτοκίνητό σας ή τη μοτοσυκλέτα ή το ποδήλατό σας όπως σας βολεύει καλύτερα και σας αρέσει περισσότε-ρο. Χωρίς να σκέφτεστε πώς θα φαίνεται στα μά-τια του γείτονα και χωρίς να φοβάστε τα σχόλια. Πικρόχολα σχόλια γίνονται μόνο από ανθρώπους που ζηλεύουν και φοβούνται να εκφράσουν τη δημιουργι-κότητά τους ελεύθερα.

Μπιπ Μπιπ – Road Runnerτου Γιάννη Ζαχαράκη _ g.zaharakis@freevox.gr _ www.sparewheels.gr©

Όχι άλλοΙθπανίαΘουτ από τον Τσάβι και γκοοοοοοοολ. Χαμόθ, τρελά πανηγύρια, ατελείωτη χαρά, λέθ και έχει κερδίθει ελληνική ομάδα το Champions League. Παράξενα πράγματα... Τα τελευταία χρόνια θτο χώρο του αθλητιθμού βλέπου-με ότι ολοένα και αυξάνονται οι επιτυχίεθ τηθ Ιθπανίαθ. Θε ατομικό, Θε θυλλογικό αλλά και θε εθνικό επί-πεδο έχει δημιουργηθεί μια κυριαρχία με φόντο το κοκκινοκίτρινο χρώμα. Η θημαία τηθ Ιθπανίαθ βρίθκεται παντού με πολλέθ διακρίσειθ θε όλα τα θπορ. Αν ανατρέξει κανείθ στα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα των τελευταίων ετών (Champions league, παγκόθμιο κύπελλο, Euroleague κ.λ.π.) θα καταλάβει ότι παντού νικητέθ ή έθτω φιναλίθτ είναι Ιθπανοί, είτε θε ατομικό είτε θε ομαδικό επίπεδο. Αυτέθ οι επιτυχίεθ έχουν δημιουργήθει μια θχολή με εκατομμύρια θαυμαστέθ σε όλο τον κόθμο, που έχει αρχίθει να κάνει την εμφάνιθή τηθ έντονα κι εδώ θτην Ελλά-δα. Ολοένα και πληθαίνουν οι fun τηθ Barcelona, του Nadal, του Alonso κ.λ.π., πράγμα λογικό, αλλά όχι θε τόθο μεγάλο βαθμό που γίνεται θτην Ελλάδα. Έχω βαρεθεί πια να ακούω ότι ο Nadal είναι καλύτεροθ από το Federer, ότι ο Alonso είναι ο καλύτεροθ οδηγόθ τηθ Formula 1 και ότι η Barcelona είναι η καλύτερη ομάδα θε μπάθκετ και ποδόθφαιρο. Δε λέω, είναι πολύ καλοί αθλητέθ οι Ιθπανοί, δεν αμφιθβη-τώ την ικανότητά τουθ, αλλά εμείθ εδώ τουθ υποστηρί-ζουμε περιθθότερο από Έλληνεθ και ελληνικέθ ομάδεθ. Φανατιζόμαθτε, τσακωνόμαθτε υποθτηρίζονταθ ομάδεθ και ξένουθ αθλητέθ. Όπου να ‘ναι θα αρ-χίθουμε να μιλάμε χρηθιμοποιώνταθ το θήτα αντί για το θίγμα. Αναρωτιέμαι πραγματικά, αν όταν κέρδιζε η Ελ-λάδα τα ευρωπαϊκά θε μπάσκετ και ποδόθφαιρο, μαθ υποστήριζε κάποιοθ Ισπανόθ με τόθο πάθοθ όθο το κάνουμε εμείθ. Αυτή η ξενολατρία έχει φτάθει θτο απροχώρητο. Η Ιθπανία είναι απλώθ ένα παρά-δειγμα. Θε μερικά χρόνια μπορεί μια άλλη χώρα να είναι θτο προθκήνιο και να την υποστηρίζουμε εξίθου φανατικά, έχονταθ ξεχάθει τουθ Ιθπανούθ. Δυθτυχώθ αυτό δε θυμβαίνει μόνο θτον Αθλητιθμό αλλά και θε πολλά άλλα πράγματα θτην κοινωνία μαθ, ίθωθ γι’ αυτό να έχουμε καταντήθει έτσι. Καλό είναι να δί-νουμε λίγο περιθθότερη θημαθία θτη χώρα που ζούμε, με τα καλά τηθ και τα κακά τηθ, μήπωθ καταφέρουμε κι εμείθ να αναβαθμιθτούμε και να εξελίξουμε τον αθλη-τιθμό θαν προϊόν.

Υ.Γ.: Και μην ξεχνάμε ότι οι ισπανικές επιτυχίες στον αθλητισμό μπορεί απλώς να είναι ένα φάρμακο χαράς για τους Ισπανούς προσπαθώντας να τους κάνουν να ξεχάσουν τα οικονομικά προβλήματα που έχουν και θα έχουν τα επόμενα χρόνια. Να χρυσώσουν το χάπι δη-λαδή, όπως ακριβώς έχει γίνει πολλές φορές και στην Ελλάδα.

όχι..αλλά

έλεγα...του Κώστα Κουτρούλη k.koutroulis@freevox.gr

2917 / 06 / 2011

ΘέατροΚωφώνΕλλάδοςΈνα θέατρο διαφορετικό από τα άλλατης Βιβέττας Λαϊνιώτη

Φαντάσου να µην µπορούσες για µια µέρα να ακούσεις τα κύµα-τα της θάλασσας, τα γέλια της παρέας σου, το αγαπηµένο σου τραγούδι ή χειρότερα να µην τα

είχες γνωρίσει ποτέ γιατί έτσι γεννήθηκες. Πώς είναι άραγε η αίσθηση του να µην ακούς τίποτα; Καλώς ήρθες στον κόσµο των Κωφών. Δεν είναι εύκολος, δεν είναι γνωστός, δεν είναι δίκαιος, µόλις όµως τον γνωρίσεις καλύτερα, βλέπεις ότι εκεί κατοικεί η φα-ντασία…

Σώµα, χέρια, πρόσωπο, µάτια, ένας κώδικας, µια γλώσσα… Η Νοηµατική. Μέχρι το 2000, πολλοί δε γνώριζαν τη Νοηµατική, ενώ ελάχιστοι ήταν αυτοί που ήξεραν να τη χρησιµοποιούν. Μετά την ανα-γνώρισή της όµως, µε ειδική νοµοθετική ρύθµι-ση (2817/2000) από το ελληνικό κοινοβούλιο, ως επίσηµης γλώσσας της κοινότητας των Κωφών, το χάσµα επικοινωνίας ανάµεσα στα κωφά και τα ακούοντα άτοµα µειώθηκε.

Όσοι δεν τη γνωρίζουν, έχουν την τάση να τη θε-ωρούν σαν ένα είδος παντοµίµας ή σαν αναπαρά-σταση κάποιας από τις φωνούµενες γλώσσες. Η αλήθεια, όµως, είναι πολύ διαφορετική. Πρόκειται για µια γλώσσα ολοκληρωµένη, εντυπωσιακά άµε-ση, άκρως γοητευτική, που βασίζεται αποκλειστικά στις κινήσεις των χεριών και στις εκφράσεις του προσώπου. Μια γλώσσα θεατρική.

Μια φορά και έναν καιρό γεννήθηκε η «διαφορετι-κότητα»…

Με «όχηµα» τη νοηµατική, το 1983 γεννήθηκε, κά-που στην Πλατεία Κουµουνδούρου, ένα θεατράκι διαφορετικό από τα άλλα, από µια οµάδα κωφών παιδιών και τη Νέλλη Καρρά, σύζυγο συγγραφέα και διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Στρατή Καρρά.Από τις παραστάσεις του Θεάτρου Κωφών Ελλά-δας (Θ.Κ.Ε), το έργο «Ένας Ακούων στην χώρα των Κωφών» τράβηξε την προσοχή, όχι γιατί οι προη-γούµενες υστερούσαν, αλλά γιατί η συγκεκριµένη είχε στόχο να αφυπνίσει τον θεατή, δείχνοντάς του πώς είναι ο κόσµος των κωφών. Στο έργο, ανάµεσα σε πολλούς κωφούς, ένας ακούων προσπαθούσε να επικοινωνήσει στο λεωφορείο, στο ΙΚΑ, στο νο-σοκοµείο.

Μέσα από το έργο, οι συγγραφείς δεν κατακρίνουν, δε διαµαρτύρονται, δε θέλουν να προκαλέσουν λύ-πηση. Θέλουν απλώς να γεννήσουν ένα ερώτηµα: Το πρόβληµα επικοινωνίας ανάµεσα στους ακούοντες και στους µη ακούοντες, οφείλε-ται στο ότι οι τελευταίοι δεν γνωρίζουν τη νο-ηµατική ή στο ότι η πλειοψηφία δε δέχεται τη διαφορετικότητα; Τα µέλη της οµάδας του Θ.Κ.Ε µάς εξοµολογούνται πού οφείλεται αυτό το χάσµα στην επικοινωνία. «Η διαφορετικότητα τρόµαζε ανέκαθεν τον κόσµο. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη ενηµέρωσης και εκπαίδευσης».

Δεν πρέπει να µας αντιµετωπίζουν διαφορετικά, ιδιαίτερα, αλλά ούτε και ίδια µε τους ακούοντες, γιατί δεν ακούµε. Τηλέφωνο π.χ. δεν µπορούν να µας πάρουν, µπορούν όµως να µας στείλουν γρα-πτό µήνυµα ή e-mail. Επίσης, εάν δεν γνωρίζουν τη Νοηµατική Γλώσσα, µπορούν απλώς να µιλάνε λίγο πιο αργά».

Ο σκηνοθέτης του έργου κ. Νίκος Αξιώτης, που ερµήνευσε το ρόλο του ακούοντα, µας περιγράφει την πρώτη του συνάντηση µε την οµάδα του Θ.Κ.Ε. «Πραγµατικά, οι Έλληνες έχουµε τροµερή άγνοια σε θέµατα όπως η αναπηρία. Ήµουν έτοιµος από πριν να κουνήσω το κεφάλι συγκαταβατικά, όπως δηλαδή µε έχουν µάθει να κάνω στα κακά νέα και να πω… κρίµα! Δεν χρειάστηκε όµως να χρησιµο-ποιήσω καµία από τις αµυντικές µου γνώσεις. Αυτό που µας ένωσε εκείνη την ηµέρα ήταν το θέατρο. Ακολούθησε µία εκπληκτική πρόβα, από την οποία το µόνο που δεν έλειπε ήταν η επικοινωνία». Φυ-σικά και χρειάζεται πάντα ένας διερµηνέας. Ο… «µεσολαβητής» στο Θ.Κ.Ε. είναι η Σοφία Ροµπόλη. «Πέρα από τη νοηµατική, που είναι µία ανεξάρτη-τη και αυτόνοµη γλώσσα και όχι παντοµίµα, όπως µερικοί πιστεύουν, µιλάµε για ανθρώπους. Έτσι, δεν υπήρξε ποτέ «πρόβληµα» επικοινωνίας, µιας και µοιραζόµασταν κλάµατα, γέλια, πίκρες, νεύρα, θυµό και συναισθήµατα που δεν χρειάζονται γλώσ-σα για να εκφραστούν. Ως ακούων σε χώρα κωφών, αισθανόµουν άβολα µόνο µέχρι να κατανοήσω την κουλτούρα, την καθηµερινότητα και τις συνήθειές τους», εξηγεί ο κ. Αξιώτης.

proudly presents

Χάρης & ΠάνοςΚατσιμίχας

Δευτέρα “Τεχνόπολις”Ηράκλειο Κρήτης27.6.2011

οι πόρτεςανοίγουν: 19:30

30 17 / 06 / 2011

Real eyes Realize Real lies

«Αμάν, βαρέθηκα πια!», γκρίνιαξα.«Τι βαρέθηκες, Ντεμιάν;»«Βαρέθηκα να μου λένε ψέματα! Βαρέθηκα ν’ ακούω ψευτιές!»«Και γιατί θυμώνεις τόσο με τα ψέματα;» ρώτησε ο Χόρχε, λες και του είχα παραπονεθεί ότι η βροχή ήταν υγρή…«Τι θα πει γιατί; Γιατί είναι φρικτό! Με ενοχλεί να με κο-ροϊδεύουν, να με εξαπατούν, να με φλομώνουν στα πα-ραμύθια.»«Καταφέρνουν να σε φλομώσουν;»«Λένε ψέματα. Αυτό είναι.»«Μα αυτό δε φτάνει. Μπορεί να σου λένε ψέματα κι εσύ να διασκεδάζεις ακούγοντάς τους… »«Ναι, όμως εγώ πιάνομαι κορόιδο, Χόρχε. Τους πιστεύω, είμαι εύπιστος…»«Και γιατί τους πιστεύεις;»«Γιατί… Ξέρω κι εγώ γιατί τους πιστεύω; Να πάρει ο διά-ολος!» φώναξα.

[...] «Όχι, όχι. Να μου το περιγράψεις σαν να ήταν τηλε-γράφημα. Έλα.»«Μ’ ενοχλεί όταν μου λένε ψέματα» είπα τελικά. «Αυτό εί-ναι το πρόβλημα!»«Να ΣΟΥ λένε ψέματα» τόνισε.«Ναι, να ΜΟΥ λένε ψέματα». Δεν καταλάβαινα που το πήγαινε. «Γιατί γελάς;» τον ρώτησα στο τέλος. «Δεν γελώ. Χαμογελώ…»

[…] Ο Χόρχε συνέχισε. «Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι σου λένε ψέματα;»«Τι με κάνει να πιστεύω ότι μου λένε ψέματα; Μου λένε κάτι και μετά ανακαλύπτω, αργά ή γρήγορα ότι δεν είναι αλήθεια.»«Α, εσύ μπερδεύεις δύο διαφορετικά πράγματα. Το να μη λες την αλήθεια και το να λες ψέματα»«Μπα; Δεν είναι το ίδιο;»«Καθόλου»

[…] «Αυτό είναι φοβερό, Χόρχε» είπα. «Αυτό σημαίνει ότι η αλήθεια γίνεται μια έννοια απολύτως υποκειμενική και, συνεπώς, σχετική».«Πάντως, ύστερα από όσα είπαμε, το μόνο που αποσυ-ντίθεται είναι η έννοια του ψέματος, όχι η έννοια της αλή-θειας. Η αλήθεια εξακολουθεί να είναι απόλυτη ακόμα κι αν δεχτούμε ότι δεν είναι ψέμα να δηλώνεις ως αληθινά κάποια ψεύδη. Παρ’ όλα αυτά, επειδή η άποψή μας για

την αλήθεια είναι στενά συνδεδεμένη με το σύστημα των πεποιθήσεών μας, θα καταλήγουμε πάντα στο δικό σου συμπέρασμα. Η αλήθεια είναι σχετική, υποκειμενική και κάτι ακόμα: είναι μερική και αλλάζει διαρκώς».

[…] «Εγώ νομίζω ότι όταν κάποιος λέει ψέματα, λέει ψέ-ματα! Δε ΣΟΥ λέει ψέματα, δε ΜΟΥ λέει ψέματα. Απλώς ψέυδεται! Στην καλύτερη, λέει ψέματα στον εαυτό του», είπε ο Χόρχε.«Όχι!»«Ναι. Γιατί λέει ψέματα ο κόσμος, Ντεμιάν;»«Για χιλιάδες λόγους… Ένας λόγος είναι να κρύψεις κάτι που έκανες λάθος, για να μην σε κρίνει ο άλλος»«Και γιατί δεν θέλει κάποιος να τον κρίνουν;»«Γιατί τον ενοχλεί»«Δηλαδή για να μην αναλάβει την ευθύνη. Ωραία. Και πώς ξέρει ο ψεύτης ότι θα έχει την ευθύνη; Ποιος καθο-ρίζει την ευθύνη;»«Κανένας! Μόνος του!»«Ακριβώς! Μόνος του».«Και;»«Δεν καταλαβαίνεις; Ο ψεύτης δεν είναι κάποιος που φοβάται το αποτέλεσμα της κρίσης των άλλων, ούτε τη καταδίκη. Ο ψεύτης έχει ήδη κρίνει και καταδικάσει τον εαυτό του. Το πιάνεις; Η υπόθεση έχει ήδη εκδικαστεί. Κρύβεται από την ίδια του την κρίση, από την ίδια του την καταδίκη και από την ίδια του ευθύνη. Το πρόβλημα δεν είναι του άλλου, είναι του ίδιου: εκείνου που ψεύδεται.»Πάγωσα. Όλα αυτά ήταν σωστά.

[…] «Ναι, όμως εμένα μου λέει ψέματα!»«Όχι, Ντεμιάν. Δέχομαι να πιστεύεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου. Και πράγματι, είσαι. Όμως, ΔΕΝ είσαι το κέ-ντρο ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ο άλλος ψεύδεται. Δε ΣΟΥ λέει ψέ-ματα. Το κάνει γιατί αποφασίζει να το κάνει, γιατί τον συμ-φέρει ή γιατί έτσι του κάνει κέφι. Είναι δικό του προνόμιο. Μην μετατρέπεις ένα πρόβλημα του άλλου σε πρόβλημα δικό σου. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα ψέμα-τα, τότε είναι πρόβλημα του ψεύτη».Αυτά. The case is closed. Neeext!

Υ.Γ. Διάλογος του Χόρχε (ενός ιδιόρρυθμου ψυχα-ναλυτή) και του Ντεμιάν (ενός νεαρού που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του) από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ «Να σου πω μια ιστορία» (Εκδόσεις opera).

2012 έτος Νικηφόρου Βρεττάκου με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Λάκωνα ποιητή.

Κατάργηση του Φεστιβάλ «Ντοκιμα-ντέρ και Αναπηρία» με την αδιαφορία

της κυβέρνησης και του Υπουργείου Πολιτισμού.

R ide for your rights! 4.000 χλμ, 18 πόλεις, 2 μή-νες… Με σκοπό την προώθηση της κινητικό-

τητας των φοιτητών διοργανώνεται η ποδηλατική αυτή «βόλτα» από τα Βαλκάνια έως τη Ρωσία.

16ο Αντιρατσιστικό

Φεστιβάλ 24-26/6 σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη.

1ος Μαραθώνιος Κρουστών στη Θεσσαλονίκη για τη

στήριξη της λειτουργίας του Χαμόγελου του Παιδιού.

3ο Διεθνές Φεστιβάλ Δρόμου Αθήνας, 30 Ιουνίου έως

4 Ιουλίου με πλήθος εκδηλώσεων χορού, κουκλοθέα-τρου, θεάτρου, μουσικής και κάθε μορφή τέχνης. Δες

περισσότερα www.istfest.gr

Η Cheapart στη Θεσ-σαλονίκη από 6-25

Ιουνίου, γιορτάζοντας τα 13 χρόνια παρουσίας

στην πόλη.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη (2011 έτος Οδυσσέα Ελύτη), θα

δοθεί συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 24 Ιουνίου αφιερωμένη στoν μεγάλο μας ποιητή.

Ταξίδεψε… αρχιτεκτονικά! Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα που αποτελεί οδηγό με πληροφορίες για την

αρχιτεκτονική των πόλεων παγκοσμίως. Δες περισσότερες πληροφορίες: www.architravel.com

3117 / 06 / 2011

ΔημήτρηςΑρβανίτηςΟ ιδεολόγος προπάτορας της γραφιστικήςσυνέντευξη στο Μάνο Λυπάκη _ m.lypakis@freevox.gr

32

Ο Δημήτρης Θ. Αρβανίτης γεννήθηκε το 1948 στη Χαλκίδα και σπούδασε ζωγραφική και γραφικές τέχνες. Θεωρείται από τους πρωτοπόρους της γραφιστικής στην Ελλάδα. Την περίοδο 1976 - 1985 υπήρξε Art Director στην EMI Records, ενώ από το 1986 ως το 1990 Art Director στο περιοδικό Ταχυδρόμος. Σχεδίασε πολλά περιοδικά όπως τα ΤΖΑΖ, Περιοδικό, Minima, Δίφωνο, Nτέφι, Jazz & Tzαz, Kαλειδοσκόπιο, Adobe magazine, Γαλέρα, ΠΟΝΤΙΚΙ art και εφημερίδες (Ελευθεροτυπία, Ποντίκι, Δρόμος κ.α.). Οι δουλειές του περιλαμβάνουν σχεδίαση βιβλίων και εξωφύλ-

λων, αφίσες, λογότυπα και γραμματοσειρές. Από το 1986 συμμετέχει στις κυριότερες Biennale αφίσας σε χώρες της Ευρώπης. Δίνει διαλέξεις και οργανώνει workshops για το design στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2004 εκλέχθηκε μέλος της διεθνούς ένωσης Αlliance Graphique Internationale.

> Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η γραφιστική στην Ελλάδα σε σχέση και με άλλες χώρες πιο παραδοσιακές στο συγκεκρι-μένο χώρο;Εξαιρώντας έναν αρκετά σημαντικό αριθμό νέων σχεδιαστών με ταλέ-ντο, αλλά και με βαθιά επίγνωση του ντιζάιν, δυστυχώς δε θα μπορού-σα να υποστηρίξω ένα σύνολο ικανό να διεκδικήσει ισχυρή παρουσία και να επέμβει δυναμικά στην ευρύτερη «αγορά» της χώρας μας, πολύ δε περισσότερο σε χώρες της Ευρώπης. Οι ευτυχείς «εκλάμψεις» υψη-λού επιπέδου, βρίσκονται ακόμα στη σκιά μιας ανώριμης συνείδησης που εικονορυπαίνει το αστικό μας παρόν. Το πρόβλημα είναι ότι το με-γάλο κομμάτι της αγοράς μας, σε ό,τι αφορά στην οπτική επικοινωνία, ταξιδεύει ακόμα με αραμπάδες.

> Ποια η σχέση της γραφιστικής με τη διαφήμιση;Αγάπης και μίσους. Η κάθε μια από τις συναλλασσόμενες ομάδες δι-εκδικεί αυτό που δεν της ανήκει τελικά. Το ντιζάιν συνεργεί στη μορ-φοποίηση ιδεών, αλλά δε συμμετέχει στη στρατηγική ολοκλήρωση των προγραμμάτων. Από την άλλη πλευρά το μάρκετινγκ πιστεύει ότι διαχειριζόμενο τους λογαριασμούς, μπορεί και να σχεδιάζει. Σύγχυση των ρόλων και χρόνιο αδιέξοδο.

> Για ένα γραφίστα, υπάρχει η σύγκρουση του «σχεδιάζω κάτι για το κέρδος» και του «σχεδιάζω κάτι οικειοθελώς για ένα καλό σκοπό»;Έτερον εκάτερον. Στο ντιζάιν μπορεί και να κερδίσεις με βάση τις οι-κονομικές αξίες, αλλά και να χάσεις ξεπουλώντας την συνείδησή σου στο διάβολο, σε κάθε περίπτωση. Το θέμα είναι πώς καθορίζονται οι «καλοί σκοποί». Αυτά τελικά που συγκρούονται είναι η επαγγελματική αρτιότητα με τη ματαιοδοξία.

> Πόσο δύσκολο είναι, όχι μόνο για το επάγγελμα του γρα-φίστα, να ζεις βιοποριστικά από ένα επάγγελμα, μια δραστη-ριότητα, η οποία σε γεμίζει ταυτόχρονα και ηθικά;Αυτό θα έλεγα ότι είναι το ουσιαστικό κέρδος. Μη φαντασθείτε, όμως, ότι αυτό συμβαίνει δίχως μεγάλες δυσκολίες. Οι απόλυτες επιλογές μπορεί να ομορφαίνουν την καθημερινότητα, αλλά τα προβλήματα της επιβίωσης είναι συχνά ανυπέρβλητα. Το να πιστεύει κανείς ότι θα σώσει τον κόσμο είναι μια αυταπάτη. Μπορείς βέβαια να συμβάλλεις στο να γίνει καλύτερος. Η εποχή μας δεν έχει ανάγκη από ήρωες. Έχει όμως από ξεκάθαρες ιδεολογίες.

> Η αφίσα και γενικά το σχέδιο, πέρα από ένα συγκεκριμέ-νο εμπορικό σκοπό που ενδεχομένως να έχει, μπορεί να έχει και κοινωνικό χαρακτήρα, να φέρει ιδεολογία;Όσο κι αν την αγαπάω και την τιμώ ως την πρώτη καταγωγή του ση-μερινού ντιζάιν, η αφίσα αποσύρεται σταθερά προς την ιστορική μνή-μη ή και την αμνησία... Μπορεί να σε κολακεύει το ότι σχεδιάζεις την ελίτ του ντιζάιν (την αφίσα), αλλά μπορείς να αισθανθείς εξίσου καλά σχεδιάζοντας το ο,τιδήποτε σκοπεύει να πουληθεί, αρκεί να μην πεις κανένα ψέμα. Στο χώρο του «κοινωνικού χαρακτήρα» δεν ακολουθώ κανόνες αλτρουισμού, δεν υπαινίσσομαι τον φιλεύσπλαχνο. Εκδηλώ-νω την οργή μου και την αντίθεσή μου στην «κοινωνική αφασία». Το κάνω χρησιμοποιώντας το ντιζάιν, διότι αυτό γνωρίζω να χειρίζομαι.

> Μία αφίσα ίσον χίλιες λέξεις;Έτσι τουλάχιστον θα έπρεπε. Στη χώρα με την «τρικυμία στο κρανίο» ο κανόνας είναι ότι η αφίσα πρέπει να είναι «Δελτίο Τύπου» κολλημένο στον τοίχο. Αμάθεια σε συνδυασμό με εμπορική πλεονεξία. Καμιά επί-γνωση της πραγματικής της δύναμης.

> Ποια η ισχύς της γραφιστικής απέναντι στην πολιτική;Μπορεί και να της βγάλει την γλώσσα, όταν χρειάζεται. Βέβαια ρωτάτε κάποιον ο οποίος βρίσκεται από θέση απέναντι στην πολιτική, πιστεύ-οντας μόνον στην αξία της ιδεολογίας.

> Ποιος ο ρόλος του γραφίστα απέναντι στην κοινωνική δράση;Όποιος και του κάθε ενεργού πολίτη. Η ιδιοτέλεια, μας οδήγησε στο σημερινό χάλι, παράγοντας την κοινωνική μας αδιαφορία. Παρόλο που αισθάνομαι ηλίθιος μαζεύοντας από το πάρκο την «ανάγκη» του σκύλου μου, θα εξακολουθώ να το κάνω, έστω και πατώντας στα σκα-τά που οι άλλοι «ευγενείς Βουρβόνοι» αφήνουν.

17 / 06 / 2011

33

> Ένας γραφίστας στην ουσία θα πρέπει να έχει το ρόλο ενός δημοσιογράφου που εκφράζεται με σχέδια κι όχι με κείμενα;Καιρός είναι με τέτοιους παραλληλισμούς να μας πνίξουν και με σχέδια. Ας γράφουν κι ας μιλάνε σωστά, δίχως να αποκρύπτουν την αληθινή πλευρά των γεγονότων οι μεν και ας μιλήσουν με κατανο-ητή σχεδιαστική γλώσσα οι συνάδελφοί μου. Δεν καλούνται δα, να σχεδιάσουν τον Παρθενώνα. Ας μάθουν να ταυτίζουν τη μορφή με το περιεχόμενο, τουλάχιστον, και μη βάζουν «αλεπούδες να κοιτά-ζουν μέλισσες και πεταλούδες», επιδιώκοντας με ανάποδο το 11 να μας εκφράσουν την ανατρεπτική τους πρόθεση. Τη γλώσσα την

τελειώνουμε όπου να’ ναι. Όσο όμως τη χρησιμοποιούμε, μην τη μεταχειριζόμαστε με απρέπεια.

> Το έντυπο τελικά πεθαίνει ή θα μπορέσει να συνυπάρ-ξει με την οθόνη και το Ίντερνετ;Δεν πιστεύω στις προφητείες και δεν θα ήθελα να κάνω, ανεξάρ-τητα από το τι πιστεύω ή διαισθάνομαι ότι θα συμβεί. Δεν νοσταλ-γώ τίποτα απ’ ό,τι έχει σχέση με παλιό, περασμένο ή ό,τι έμαθα να χρησιμοποιώ στο παρελθόν. Αν ο κόσμος δεσμευόταν από τέτοιου είδους ανησυχίες, θα βρισκόμασταν ακόμα στην ανακάλυψη του τροχού. Η εξέλιξη των εργαλείων δεν ακυρώνει τον Ουμανισμό, αντίθετα δουλεύει για τον άνθρωπο.

17 / 06 / 2011

34

Το Buena Vista Social Club ήταν ένα θρυλικό «members club» στην Αβάνα της Κούβας, που αποτέλεσε ένα πολύ δημοφιλές στέκι μουσικών, καλλιτεχνών και διανοούμενων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940.

Στη δεκαετία του 1990, σχεδόν 50 χρόνια μετά το κλείσιμο του συλλόγου, ο θρύλος του αποτέλεσε την έμπνευση μιας σπάνι-ας ηχογράφησης από τον Κουβανό μουσικό Juan de Marcos Gonzαlez και τον Αμερικανό κιθαρίστα Ry Cooder με παρα-δοσιακούς Κουβανούς μουσικούς, μερικοί από τους οποίους υπήρξαν πρωτοστάτες στη σκηνή του θρυλικού club, όταν αυτό βρισκόταν στο απόγειο της επιτυχίας του.

Το album με το όνομα Buena Vista Social Club, μετά τη μεγά-λη επιτυχία στην Αβάνα, έγινε μια διεθνής επιτυχία, και το συ-γκρότημα ενθαρρύνθηκε να παίξει με το πλήρες σχήμα στο Άμστερνταμ το 1998. Ο Γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς μαγνητοσκόπησε τη δεύτερη συναυλία στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ που περιελάμβανε συνεντεύξεις με τους μουσικούς. Η ταινία του Βέντερς, που ονομάστηκε επίσης Buena Vista Social Club, κέρδισε την υποψηφιότητα για Όσκαρ κα-λύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους και κέρδισε πο-λυάριθμα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του βραβεί-ου «Καλύτερου Ντοκιμαντέρ» στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου.

Η μεγάλη επιτυχία, τόσο του album όσο και της ταινίας, προ-κάλεσαν την αναζωπύρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος για την παραδοσιακή κουβανέζικη μουσική αλλά και γενικότερα την «λάτιν» μουσική, γεγονός που, μεταξύ άλλων, ενίσχυσε σημαντικά τη θέση της Κούβας στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Η ονομασία «Buena Vista Social Club» έγινε με τον καιρό ένα παγκοσμίου φήμης trademark περικλείοντας παραστάσεις, κυκλοφορίες και solo ηχογραφήματα των σπουδαιότερων κουβανέζων καλλιτεχνών που σηματο-δότησαν την «Κουβανέζικη χρυσή εποχή» μεταξύ του 1930 και του 1950. Η επιτυχία ήταν πολύ μεγάλη, ιδιαίτερα για τους πιο αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες, όπως ο Compay Segundo, ο Rubιn Gonzαlez και ο Ibrahim Ferrer.

Τα αυθεντικά μέλη του Buena Vista Social Club, όπως ο τρο-μπετίστας Manuel «Guajiro» Mirabal, o Barbarito Torres στο ισπανικό λαούτο και ο τρομπονίστας και αρχιμουσικός Jesus «Aguaje» Ramos με την προσθήκη νέων μελών όπως ο τρα-γουδιστής Carlos Calunga, ο βιρτουόζος πιανίστας Rolando Luna και περιστασιακά η εξαιρετική σόλο τραγουδίστρια Omara Portuondo ως μέλη μιας ορχήστρας 13 μελών, συνε-χίζουν να πραγματοποιούν παγκόσμιες sold out περιο-δείες αναπαράγοντας με τον καλύτερο τρόπο τους latin ρυθμούς (Son Montunos, Danzon, Cha Cha Cha, Boleros, Cuban Jazz) και την ατμόσφαιρα της Κούβας.

Οι «ρυθμοί του κόσμου» ένωσαν τη μουσική του κόσμουTo  τελευταίο project  των BVSC είναι  2  μοναδι-κά  albums  υπό τον τίτλο  «Rythms Del Mundo», που συνδυάζουν τους καυτούς αφρο - κουβανέζικους ήχους των  Buena Vista Social Club (με την συμμετοχή και του Ibrahim Ferrer και της Omara Portuondo) με γνωστά τρα-γούδια σημαντικότατων συγκροτημάτων όπως οι Arctic Monkeys, Franz Ferdinand, Coldplay, Kaiser Chiefs, Jack Johnson, Radiohead κ.α στο «Rythms Del Mundo Vol 1» που κυκλοφό-ρησε το 2006 αλλα και με τους the Killers, Amy Winehouse, Editors κλπ στο «Rythms Del Mundo Vol 2» που κυκλοφόρησε το 2009. H σειρά «Rythms Del Mundo», δημιουργήθηκε στο πλαί-σιο ενίσχυσης του οργανισμού  Artists Project Earth,  ο οποίος στηρίζει την ανακούφιση των θυμάτων φυσικών καταστροφών αλλά και την επαγρύπνηση απέναντι στις κλιματικές αλλαγές. Οι κύριες ηχογράφησεις έγιναν στην Αβά-να στα Abdala Studios από τον Απρίλιο του 2005 εώς τον Ιού-νιο του 2006 και η μίξη έγινε στα Lazy Moon Studios (Ηνωμένο Βασίλειο). Ενώ, η πλειοψηφία των φωνητικών παραμένει η ίδια, οι μουσικοί του Buena Vista Social Club επαναδιατύπωσαν την αρχική ενορχήστρωση και διοχετεύοντας τη μαεστρία τους σε κάθε τραγούδι… δημιούργησαν ένα μοναδικό αποτέλεσμα.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το official site των BVSCwww.buenavistasocialclub.com

Buena Vista Social ClubΑπο ένα club, σε όλο τον κόσμοτου Μάριου Μεσσαριτάκη _ oasis@freevox.gr _ www.mariomessa.com

17 / 06 / 2011

«Μπορείτε να παρακολουθήσετε την πολυβραβευμένη

ταινία/ντοκιμαντέρ στο site της

3526 / 05 / 2011

Πρεμιέρα για το νέο κομμάτι των Coldplay Οι Coldplay είναι στα πάνω τους. Μπορεί ο Chris Martin να μην καμά-ρωσε το πρώτο άλμπουμ της συζύγου Gwyneth Paltrow αλλά θα είναι με τη μπάντα του headliners στο Glastonbury και οι Ολυμπιακοί αγώνες του Λονδίνου τους έχουν κλείσει για την Τελετή Έναρξης. Εκτός από ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι, είχαμε ν’ ακούσουμε νέα τους από το «Viva la vida or death and all his friends», το οποίο ξεπούλησε, έλιωσε στα ηχεία ραδιοφώνων, μαγαζιών, υπολογιστών.Ο καινούριος δίσκος δεν έχει βγει ακόμα όμως το «Every teardrop is a waterfall», ένα κομμάτι απ’ αυτόν, έκανε επιτέλους πρεμιέρα σήμερα μετά από πολύ καιρό βασανιστικής αναμονής για τους φανατικούς και μη. Το πρώτο αυτό δείγμα το έδωσαν στο you tube και στο itunes ενώ στο site τους υπάρχουν και οι στίχοι σε περίπτωση που θες να διαβάζεις και τι ακούς. Ακούστε το!

1. New Order - Hellbent

2. Tribes - We Were Children

3. Oopart - The Cat from Outer Space

4. Mogwai - San Pedro

5. Tom Vek - A Chore

6. New Order - Hellbent

7. Suonho feat. Joe Bataan - Gypsy Woman

8. Trentemøller - Miss You (NEUS Remix)

36

Ξαναβρίσκονται μόνοκαι μόνο για τα χρήματα...Ο πρώην κιθαρίστας των Stone Roses, John Squire, μίλησε για άλλη μια φορά για την απίθανη περίπτω-ση να επανασυνδεθούν οι Stone Roses, καθώς και για άλλα γκρουπ που ανασταίνονται μόνο και μόνο για τα λεφτά. Μιλώντας στο περιοδικό Shortlist, ανέ-φερε: «Όταν ξαναβρίσκονται μόνο και μόνο για τα χρήματα και είναι γερασμένοι και ξεθάβουν τα παλιά τους ρούχα, μου φαίνεται τραγικό...». Όσο για τον ευσεβή πόθο πολλών για επανένωση των Stone Roses, o Squire είπε: «Δεν αντιμετωπίζω αυτές τις φήμες ως ιδιαίτερες ή κολακευτικές. Είναι σημεία της εποχής. Ο κόσμος που έχει λεφτά να ξο-δέψει σε συναυλίες είναι συγκεκριμένης ηλικίας και οι fans των Stone Roses βρίσκονται μέσα σε αυτό το ηλικιακό πλαίσιο».

Οι Arctic Monkeys είπαν «Suck It And See» στη Lady Gaga !Οι Arctic Monkeys με την κυκλοφορία του νέου τους album «Suck It And See» κατά-φεραν να ρίξουν επιτέλους τη Lady Gaga και το «Born This Way» από την κορυφή του UK Album Chart. To «Born This Way» είναι πλέον στο #4 και αν τελικά συνεχιστεί η ανοδική πορεία των Arctic Monkeys, θα μπορούμε να μιλάμε για την επιστροφή των rock bands στα charts.

Οι αγαπημένοι μας Beirut επιστρέφουν στη δισκογραφίαΟι ιδιαίτερα αγαπητοί στην Ελλάδα Beirut, θα κυκλοφορήσουν νέα δουλειά στις 29 Αυγούστου, μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας. Το άλμπουμ θα ονομάζεται «The Rip Tide» και μέσα σε αυτό θα περιλαμ-βάνονται και τα single «East Harlem» μαζί με το «The Rip Tide» που μόλις κυκλοφόρησαν σε συλλεκτικό βινύλιο. Μέχρι να κυκλοφορήσει το άλμπουμ, οι Beirut θα είναι απασχολημένοι παίζοντας σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Υλικό απο το καινούργιο album κυκλοφορεί στο Youtube, όπου μπορείτε να πάρετε μια γεύση.

MUSICNEWS _του Μάριου Μεσσαριτάκη _ oasis@freevox.gr _www.mariomessa.com

Πώς ο Alice Cooperπαραλίγο να πυροβολή-σει τον Elvis και πώς αυτός τον αφόπλισεΆλλη μια ιστορία τρέλας από τα έγκατα της περιόδου του Elvis στο Las Vegas. Όπως αποκάλυψε σε συνέ-ντευξή του στην εφημερίδα Daily Mirror, ο Cooper παραλίγο να περάσει στην ιστορία του rock ‘n roll με το λάθος τρόπο, πίσω στο 1971. «Είχε τη σουίτα στην κορυφή του ξενοδοχείου. Ήμουν πάντοτε οπαδός της μουσικής του και όταν δόθηκε η ευκαιρία και με κάλεσαν πήγα για να τον γνωρίσω. Εκεί βρήκα επίσης τη Liza Minnelli και την Linda Lovelace (σ.σ. η περίφη-μη πρωταγωνίστρια του Deep Throat). Κάποια στιγμή ο Elvis μου είπε να τον ακολουθήσω στην κουζίνα. Έτσι και έκανα αλλά εκεί άνοιξε ένα συρτάρι, έβγαλε έξω ένα περίστροφο και (αφού μου έδειξε πρώτα ότι είναι γεμάτο) μου ειπε να το βάλω στο κεφάλι του και να τον πυροβολήσω. Δεν ήξερα τι να κάνω. Φοβό-μουν ότι θα μπει κάποιος από τους σωματοφύλακές του, θα με δει με το περίστροφο και πολύ απλά θα με καθαρίσει. Ομολογώ ότι άκουγα μέσα μου μια φωνή να λέει «κάνε το… θα περάσεις στην ιστορία σαν ο άνθρωπος που σκότωσε τον Elvis». Και την ίδια στιγ-μή μια άλλη φωνή που μου έλεγε «δεν μπορείς διάο-λε να τον σκοτώσεις, είναι ο Elvis Presley -τραυμάτισε τον και θα φας μόνο μερικά χρονάκια στη φυλακή!»Ευτυχώς για τον Cooper τη λύση την έδωσε ο ίδιος ο Elvis. «Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα έκανε μια κίνηση και πέταξε το πιστόλι από το χέρι μου ενώ πα-ράλληλα μου έκανε μια λαβή που με καθήλωσε με την πλάτη στο πάτωμα και το χέρι του στο λαιμό μου. Τότε τον άκουσα να λέει: «Έτσι σταματάς έναν άντρα με πιστόλι...».

17 / 06 / 2011

37

Ανα...μένουμε Κρήτη Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας Best Of Tour Δευτέρα 27 Ιουνίου, Τεχνόπολις, Ηράκλειo Κρήτης

Οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας θα μας συντροφέψουν και φέτος! Με αφετηρία το θέατρο του Λυκαβηττού στην Αθήνα ξεκινούν μία προσεκτικά σχεδιασμένη και περιορισμένη σε εμφανίσεις 2011 Best Of Tour σε πόλεις της Ελλάδος.

Θανάσης ΠαπακωνσταντίνουΚαλοκαίρι 2011Παρασκευή 05 Αυγούστου Κρήτη, Μόχλος, kouzoulo festivalΣάββατο 06 Αυγούστου Ηράκλειο, Κηποθέατρο Καζαντζάκη

Και φέτος το καλοκαίρι, και σε πείσμα των καιρών - ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα με μεγάλο σχήμα. Δέκα μουσικοί και ένα ανανεωμένο πρόγραμμα, με τραγούδια από τον καινούριο δίσκο «Ο Ελάχιστος Εαυτός» όπως και κάποια «παραμελημένα» που βρίσκουν τη θέση τους, θα βάλουν τα δυνατά τους στα μουσικά νυχτέ-ρια αυτού του καλοκαιριού.

Πυξ ΛαξΖήσε την πιο μεγάλη συναυλία της χρονιάς!Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου, Παγκρήτιο Στάδιο

Οι Πυξ Λαξ επανενώνονται! Με μία μοναδική, για τα ελληνικά χρονικά, μουσική παραγωγή που θα αποτελέσει το μουσικό γεγονός του 2011, οι παλιοί φίλοι ξανασυναντιούνται στη σκηνή! Πρόκειται μάλιστα για μια μουσική συνάντηση φόρο-τιμής στη μνήμη του πολυαγαπημένου τους φίλου, συνεργάτη και πιστού συνοδοιπόρου, Μάνου Ξυδούς.

Δημήτρης Μητροπάνος, Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης ΜπάσηςΣυναυλίες - Καλοκαίρι 2011Τετάρτη 06 Ιουλίου, Παγκρήτιο στάδιο

Η πιο δυνατή καλλιτεχνική αντρική παρέα ξεκινάει το οδοιπορικό της. Δημήτρης Μητροπάνος, Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Μπάσης για πρώτη φορά μαζί!

Σωκράτης ΜάλαμαςΚαλοκαίρι 2011Παρασκευή 22 Ιουλίου Κρήτη, Αγιές

Παρασκιές

Ο Σωκράτης Μάλαμας παίρνει και πάλι τους

δρόμους για τις καλοκαιρινές του συναυλίες έχοντας γύρω του τους εξαιρετικούς μουσικούς του. Ένα κοινό που εδώ και 20 χρόνια τον ακολουθεί πιστά, σαν μια παρέα που συνεχώς μεγαλώνει και εμπλουτίζεται κάθε φορά από τη νέα γενιά.

17 / 06 / 2011

38

Σ το τεύχος #45 ξεκινήσαμε το αφιέρωμα στις τηλεοπτικές σειρές. Με το δεύτερο μέρος του αφιερώματος, συνεχίζεται

και η λίστα με εκείνες τις σειρές, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας έκαναν να τις προσέξουμε. Κριτήριο για την επιλο-γή, δεν ήταν το μέγεθος της παραγωγής, τα νούμερα της τηλεθέασης ή η αποδοχή από την παγκόσμια κριτική, αλλά εκείνες που έχουν, όπως ήδη εξηγήσαμε μια δεύ-τερη ανάγνωση και δεν περιφέρονται στα τηλεοπτικά δίκτυα και στο διαδίκτυο, ως άλλο ένα γρήγορο καταναλωτικό προϊόν προς τέρψιν των πεινασμένων ματιών των τηλεθεατών.

Ο τρόπος που καταναλώνουμε τις εικόνες, το τι αυτές απεικονίζουν και το ποιο περι-εχόμενο αποτυπώνουν στο υποσυνείδητό μας, είναι σοβαρά προσωπικά και συλλο-γικά θέματα που δυστυχώς, συνήθως δεν φαίνεται να μας ενδιαφέρουν. Οι τηλεο-πτικές σειρές από τη φύση τους, φέρουν μια μαζικότητα, μια προχειρότητα και μια απουσία καλλιτεχνικής ευαισθησίας, άλ-λες φορές έντονης και άλλες φορές λιγό-τερο, σε σχέση με τον κινηματογράφο. Αν είναι να τις καταναλώνουμε, ας καταναλώ-σουμε λίγο πιο υπεύθυνα...

The Series vol.2Game of ThronesΔολοπλοκίες και ίντριγκες, προσωπικές φιλο-δοξίες και μυστικές συνομωσίες, βασιλιάδες, ιππότες, απόγονοι δράκων και μεταφυσικές απειλές, σε ένα φανταστικό βασίλειο όπου μια χούφτα από συγκρουόμενες οικογένειες ανταγωνίζονται η μία την άλλη με ευγενείς τρόπους και όχι, με έπαθλο το γεωγραφικό έλεγχο, τη δόξα, τη δύναμη, το χρήμα, την υστεροφημία και τη συνέχεια του οικογενει-ακού ονόματος. Μία από τις καλύτερες και πιο πλήρεις εκ των φετινών παραγωγών.

Portlandia«Εναλλακτική» κωμική του IFC με δημιουρ-γούς και πρωταγωνιστές τους Φρεντ Αρμι-σεν και την Κάρι Μπράουνσταϊν των «Sleater-Kinney». Ακριβείς παρατηρήσεις πάνω στην κουλτούρα του Πόρτλαντ και έμμεσα στην αμερικανική εναλλακτική κουλτούρα με ένα γοητευτικό, σαρκαστικό και συνολικά αστείο τρόπο, με κόστος παραγωγής κάτω από ένα εκατομμύριο δολάρια.

The OfficeΕγωισμοί και ανάρμοστες επαγγελματικές συμπεριφορές, προσωπικές συγκρούσεις υπαλλήλων και ανιαρές εργασίες, συνθέ-τουν αυτό το ριμέικ της επιτυχημένης κωμι-κής σειράς του BBC, που γυρισμένη σε στυλ ντοκιμαντέρ απεικονίζει την καθημερινότη-τα του προσωπικού μιας εταιρίας γραφικής ύλης στην Πενσιλβάνια. Ο Στιβ Καρέλ χρω-στάει τη Χρυσή του Σφαίρα σε αυτήν εδώ τη σειρά, η οποία φέτος έφτασε αισίως την έβδομη σεζόν.

30 RockΗ Λιζ Λέμον (Τίνα Φέι), επί κεφαλής ενός επι-τυχημένου τηλεοπτικού σόου διαχειρίζεται με τον πιο αστείο και ταυτόχρονα αξιολά-τρευτο τρόπο τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ του φιλόδοξου και αλαζόνα αφεντικού της, των παράλογων απαιτήσεων των ψωνισμέ-νων παρουσιαστών της και της μηδαμινής προσωπικής ζωής της. Το 30 Rock, φέτος στην πέμπτη του σεζόν, έχει χαρίσει στην ελ-ληνικής καταγωγής δημιουργό του Τίνα Φέι, Χρυσές Σφαίρες και βραβεία Έμι.

Όχι άλλη σαπουνόπερα... vol.2 από τη Φωτεινή Αλευρά _ falevra@freevox.gr

Τρέξε αμέσως σπίτι να βρεις το τεύχος #45 γιατί στο επόμενο θα σε εξετάσω...

17 / 06 / 2011

εκπτωτικόκουπόνι

39

TALOS ODEON- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά (Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides) 3D

- Παγιδευμένη Ψυχή (Insidious)

- Μαχητές των Δρόμων: Ληστεία στο Ρίο (Fast 5)

- Ρίο (Rio)

- Εξ Μεν: Η Πρώτη Γενιά (X-Men: First Class)

- Ο Θάλαμος του Τρόμου (The Ward)

- Δε Χανγκόβερ 2 (The Hangover Part II)

- Κουνγκ Φου Πάντα 2 (Kung Fu Panda 2)

ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ- Παγιδευμένη Ψυχή (Insidious)

- Ο Γουίνι το Αρκουδάκι (Winnie the Pooh)

- Δε Χανγκόβερ 2 (The Hangover Part II)

- Κουνγκ Φου Πάντα 2 (Kung Fu Panda 2)

- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά (Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides) 3D

- Μαχητές των Δρόμων: Ληστεία στο Ρίο (Fast 5)

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΡΧΑΝΩΝ

- 21/06 Η λευκή κορδέλα (Μίκαελ Χάνεκε)

- 28/06 Έλα να δεις (Έλεμ Κλίμοφ)

- 5/07 Departures (Γιοζίρο Τακίτα)

Oι προβολές πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη βράδυ στις 21:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΚΑΠΗ Αρχανών με ελεύθερη είσοδο.

Σκηνοθεσία: Μάλκομ ΒένβιλΣενάριο: Σάσα Γκερβάσι, Ντέιβιντ Γου-άιτ, Στέφεν ΧάμελΠαίζουν: Κιάνου Ριβς, Βέρα Φαρμίγκα, Τζέιμς Κάαν, Η.Π.Α.| 2010 | Αισθηματική | 108’| VILLAGE

Το Σχέδιο του Χένρι είναι μια ασθενής αισθηματική κομεντί, περισσότερο απο-στασιοποιημένη απ’ ό,τι θα επιτρεπόταν σε μια ταινία

με θέμα τη ληστεία μιας τράπεζας. Όταν στην πραγματικότητα αδιαφορείς για το αν τελικά η συμμορία θα καταφέρει να πάρει τα λεφτά και να φύγει, ή για το αν ο πρωταγωνιστής θα το πάρει το κορίτσι ή όχι.. τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει.Ο Χένρι (Κιάνου Ριβς) είναι ένας υπάλλη-λος διοδίων που δουλεύει τη βραδινή βάρδια και είναι σύμφωνος με τη ζωή του, χωρίς να συμμετέχει ιδιαιτέρως σε αυτήν. Είναι σύζυγος μιας γυναίκας, με την οποία φαίνεται ότι κάποτε ήταν ερω-τευμένος και είναι αμήχανος μπροστά στο θέμα των παιδιών. Φαίνεται ικανο-

ποιημένος με το ότι δεν έχει σχέδιο για τη ζωή.Όλα αυτά θα αλλάξουν όταν θα μπει από σπόντα στη φυλακή για τη ληστεία μιας τράπεζας, θα γνωρίσει τον Μαξ (Τζέιμς Κάαν), ένα «περπατημένο» απατεώνα και όταν μετά την αποφυλάκισή του, τον χτυπήσει με το αυτοκίνητό της η απρό-σεκτη ηθοποιός Τζούλι (Βέρα Φαρμίγκα). Ο Χένρι συνδέοντας τις συμπτώσεις με-ταξύ τους, έχει ένα τολμηρό σχέδιο. Ο πάντα μουδιασμένος Ριβς υποδύε-ται καλύτερα τον Χένρι προ φυλακής, παρά μετά. Κι αυτό γιατί ο προ φυλακής Χένρι, είναι και αυτός μουδιασμένος, μόνιμα αποσβολωμένος, χωρίς νεύρο και κανένα δείγμα για πρωτοβουλία. Η ταινία περιμένει τον Ριβς να δείξει ένα «πιο νευρικό» Χένρι μετά, αλλά το σχέδιο του Βένβιλ δεν συμβαίνει ποτέ. Ο Κάαν και η Φαρμίγκα κάνουν τη δουλεία τους και με το παραπάνω, αλλά τελικά λόγω των προαναφερθέντων, «Το Σχέδιο του Χένρι» παραμένει μια μέτρια προσπά-θεια για μια πιο ειλικρινή αισθηματική κομεντί.

Κακή • Αδιάφορη * Μέτρια** Καλή *** Πολύ Καλή**** Εξαιρετική *****Από τη Φωτεινή Αλευρά _ falevra@freevox.gr

Το Σχέδιο του Χένρι (Henry’s Crime) **

Κερδίστε 20 εισιτήρια για όποια ταινία επιθυμείτε στις κινηματογραφικές αίθουσες του ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ τηλεφωνήστε στο 2815 007 391 ή στείλτε mail στο info@freevox.gr

Το σχέδιο του Venvil πάντως δεν πέτυχε

17 / 06 / 2011

«Trinkets»Μιχάλης Διαλυνάς // (Comicdom Press)

του Άρη Μαλανδράκη

Ο Διαλυνάς ασχολείται επαγγελματικά με τα κόμικς από το 2005. Τη χρονιά, δηλαδή, που βγήκε πρώτος στην κατηγορία «Νέοι Καλλιτέχνες» του 5ου διαγωνισμού κόμικς της Ελευθεροτυπίας και του ενθέτου «9». Έκτοτε, οι δημιουργίες του έχουν δημοσιευθεί σε αρκετές ελληνικές και ξένες εκδόσεις. Χάρη στα κόμικς, μάλιστα, διακρί-θηκε πρόσφατα στις απονομές των Ελληνικών Βραβείων Γραφιστικής και Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ), αποσπώντας το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Εικονογράφηση Εξωφύλλου». Γεγονός αξιοσημείωτο γιατί είναι πρώτη φορά

που ένα κόμικ κερδίζει βραβείο στη συγκεκριμένη κατηγορία. Πρόκειται για το εξώφυλλο του άλμπουμ «TRINKETS - Ενα Πατά-ρι Γεμάτο Ιστορίες», που κυκλοφόρησε πέρυσι από την Comicdom Press.

Στις σελίδες του «TRINKETS» ξεδιπλώνονται 12 από τις καλύτερες -μικρής έκτασης- ιστορίες του Μιχάλη Διαλυνά: από την «Πικρή γεύση του διαβόλου» και τον «Ιππότη που θα γινόταν βασιλιάς», μέχρι το... εντελώς σύγχρονο «Γουστάρεις pacman;». Το «TRINKETS» (που σημαίνει μπιχλιμπίδια), παραπέμπει στην ηρωίδα Trink. Και μέσω αυτής, οδηγούμαστε στο δεύτερο σκέλος του τίτλου. Καθώς εξερευνά ένα πατάρι, η πρωταγωνίστρια ανακαλύπτει παλιά αντικείμενα και ένα σωρό μπιχλιμπίδια, που το καθένα διηγείται την αστεία, τρυφερή, περιπετειώδη ή σκληρή ιστορία του. Μια από τις ιστορίες, μάλιστα, δραπετεύει από τις λέξεις και ζωντανεύει μπροστά στα μάτια της έκπληκτης Trink.

Μια χιουμοριστική αντιστροφή λέει: «Ποτέ μην κρίνεις ένα εξώφυλλο από το βιβλίο του». Στην περίπτωση του Μιχάλη Δια-λυνά, τόσο το εξώφυλλο όσο και το περιεχόμενο του βιβλίου κερδίζουν τα εύσημα! Απόδειξη, οι τρεις ακόμη διακρίσεις που πρόσθεσε στο παλμαρέ του πριν ένα μήνα στα Comicdom Awards, τα μοναδικά ελληνικά βραβεία για τα κόμικς. Στη φετινή διοργάνωση κέρδισε το βραβείο του καλύτερου σχεδιαστή (Best Artist), του καλύτερου εξωφύλλου (για μια ακόμη φορά), καθώς και το βραβείο κοινού (Fan Award) που ξεχώρισε το «TRINKETS» ως το αγαπημένο του κόμικ για τη χρονιά που πέρασε.

***Ου μπλέξεις του Άρη ΣφακιανάκηΚέδρος, 2011 // 356 σελ.Τιμή: € 16,50

Ο Αρης Σφακιανάκης ή αλλιώς ο Παρθένιος, γιατί μάλ-λον όταν γράφει ο Σφακιανάκης έχει στο μυαλό του τον εαυτό του, σε νέες περιπέτειες. Δεκατρία χρόνια µετά το «Δεν ήξερες… δε ρώταγες». Μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες για σχέση, ο Παρθένιος διαφωτίζεται από ένα φίλο του για την ύπαρξη του facebook. Μέσω εκείνου θα γνωρίσει διάφορες γυναίκες, όπως τη Βεατρίκη. Ακολουθεί η Έλενα, επίδοξη συγγραφέας και µετά η Λουκία, µία εξω-

Βιβλιοκριτικές από το Βύρωνα Κριτζά _ kritzas@freevox.gr

*Η δροσοσταλίδα της συγνώμης

του Όμηρου ΑβραμίδηΩκεανίδα, 2011 // 288 σελ. Τιμή: € 12,00

Τελευταία δουλειά του Κύπριου Όμηρου Αβραμίδη. Μεταφραστής, επιμελητής και συγγραφέας. Το βιβλίο εξιστορεί τη ζωή του Μαρίνου, που από μια άνετη ζωή, χάνει τα πάντα και αναγκάζεται να πολεμάει για να επι-βιώσει. Αλλά στην πρώτη απεγνωσμένη προσπάθεια να κάνει κάτι για να σωθεί από την οικονομική καταστροφή, πέφτει θύμα απάτης κι απειλείται με φυλάκιση. Κι όταν,

***Η κινηματογραφική λέσχη του Ντέιβιντ ΓκίλμπουρΕκδόσεις Πατάκη, 2011 // 259 σελ. Τιμή: € 14,00

Οκ, φανταστείτε ότι ο μονάκριβος υιός σας αρχίζει και κό-βεται στα σχολικά μαθήματα το ένα μετά το άλλο. Τι θα κάνατε; Σίγουρα θα αρχίζατε και εσείς τα κοψίματα. Θα αρ-χίζατε με το χαρτζιλίκι και μετά θα του κόβατε το internet, τις εξόδους, τα μαλλιά και άλλα τέτοια. Καμία σχέση με αυτό που έκανε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας και συγγρα-φέας Ντέιβιντ Γκίλμπουρ. Λέει, λοιπόν, στον κανακάρη του ότι αν θέλει να σταματήσει το σχολείο μπορεί αλλά με την

**Μαγείρισσα πρώτων βοηθειώντης Μυρσίνης ΛαμπράκηΕκδόσεις Λιβάνη, 2011 // 275 σελ. Τιμή: € 15,00

Όχι, δεν είναι η θηλυκή έκδοση του πράκτωρ μηδέν μη-δέν επτά, είναι η Μυρσίνη Λαμπράκη και μας μιλάει για οφτά! Έκανα και ομοιοκαταληξία! Για όλους όσους δεν έχουν χρόνο λόγω εργασίας και λοιπών χρονοβόρων απασχολήσεων, υπάρχει τώρα η Μαγείρισσα πρώτων βοηθειών. Έτοιμη να σας λύσει όλα τα γαστρονομικά σας προβλήματα μέσα από γρήγορες και εύκολες συνταγές με βασικά υλικά. Βασικά υλικά λέγοντας θέλω να πω ότι δε θα βρείτε μέσα φιλέτα σολωμού τυλιγμένα από φύλλα

τσουκνίδας και σως από άγριο βατόμουρο αλλά μαυρομάτικα φασόλια, κριθαράκι στο φούρνο και ομελέτες. Επικροτώ και μόνο για αυτήν την διαφορετικότητα. Τέλος, υπάρ-χουν και πληροφορίες για να οργανώσουμε τα ντουλάπια μας, το ψυγείο μας, τον κατα-ψύκτη μας. Τέλειο;

στρεφής νυµφοµανής, ώσπου ο Παρθένιος γνωρίζει τη Φανή, µια πανέµορφη φοιτήτρια θε-ατρολογίας στο Παρίσι. Εκεί αρχίζει και σοβαρεύει το πράγμα και περιπλέκεται επικίνδυνα.

BOOKALLEY

προϋπόθεση να βλέπουν μαζί 3 ταινίες την εβδομάδα επιλογής του πατέρα. Ο μικρός φυσι-κά άλλο που δεν ήθελε και αυτό είναι το όλο στόρυ του βιβλίου. Η κινηματογραφική λέσχη. Κλασικές ταινίες και αξέχαστες ερμηνείες αναβιώνουν μέσα από τις 259 σελίδες του βιβλίου κάνοντας αρκετό κόσμο να θυμάται αλλά και άλλο νεότερο σε ηλικία να πάει στο πλησιέ-στερο dvd-άδικο.

αργότερα, από κατηγορούμενος θα γίνει κατήγορος και θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα της εκδίκησης ή της συγγνώμης. Από τη ζωή βγαλμένα είναι όλα αυτά… Αυτός ο Μαρίνος δεν πολεμάει για εκείνον αλλά για τη φουκαριάρα τη μάνα του…

4017 / 06 / 2011

41

06 -22/06Έκθεση ζωγραφικής της Φανής ΠαρλαπάνηGallery Cafe

16 - 18/06Τριήμερο προβολών μουσικών ντοκιμαντέρΤο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Ηρακλείου και η Κινηματογραφική Ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης παρουσιάζουν ένα τριήμερο προβολών με μουσικά ντοκιμα-ντέρ στο πλαίσιο του εορτασμού της Ευρωπαϊκής Μέρας Μουσικής.Δημοτική αίθουσα Ανδρόγεω

17 - 21/06«Η απαγωγή της Σμαράγδως»Σατιρική κωμωδία του Μιχάλη Κουνελάκη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αντωνάκη.Βόρεια χαμηλή πλ. ΒηθλεέμΏρα έναρξης: 21:00

17 - 19/06III Batizado Cordao de Ouro CreteΗ ομάδα Capoeira Ηρακλείου διοργανώνει το 3ο Batizado στις Γούρνες!

17 - 19/06Φεστιβάλ «Εν Οίκω»Η «Εν Οίκω», ετήσια συνάντηση οικο-καλλιεργητών και οικο-χει-ροτεχνών διοργανώνει 3 μέρες γιορτής για την αλληλεγγύη και την αυτο-οργάνωση.Πάρκο Γεωργιάδη

17/06prime time jazz trioJAZZ @ LA BRASSERIE Ώρα έναρξης: 22:00

18/06Party από τον KISS 9.61 και τον MUSIC CLUB 105.8NAMMOS BEACH BAR Είσοδος ελεύθερη

30/06ΑΚΑΛΑΚΟΥΜΠΑ, Τα πάνω-κάτω ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ First Floor UndergroundΏρα έναρξης: 18:00

Κάθε ΔευτέραLatin Βραδιές από τις ομάδες Tango Salsa Heraklion Club & Latin FriendsRoom 109 (παραλιακή)Ώρες διεξαγωγής: 22:30-02:00

Έως 19/06«Εκθεση αγιογραφίας και ζωγραφικής» της Αντριάννας Κελαρίου-Βα-ρούχαΠύλη Αγίου Γεωργίου,Ώρες επισκεπτών: 10:00 - 14:00 και 17:00 - 22:00

22/06-02/074η Διεθνής Τζαζ Συνάντηση «Κώστας Κουβίδης» Οι χώροι που θα πραγματοποι-ηθούν οι εκδηλώσεις είναι: Βασι-λική Αγίου Μάρκου, Τεχνόπολις, Παγοποιείον, Ξενοδοχείο ΑΤΡΙΟΝ

22/06 - 02/07Έκθεση αφίσας Jazz και Social Designαπό το Δημήτρη ΑρβανίτηΒασιλική του Αγίου Μάρκου

23 - 28/06Casa dei Mezzo Music Festival 2011Μακρύς Γιαλός, Λασίθι

27/06ΧΑΡΗΣ και ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ Θέατρο Τεχνόπολις

Έως 30/10«Η Marilyn Monroe μέσα από την τέχνη»Έκθεση του Ινστιτούτου Πολιτι-στικών Ανταλλαγών του Tubingen της Γερμανίας σε συνεργασία με το Δ.Ε.Κ.Κ.Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης, Πρώην Βάση Γουρνών

17 / 06 / 2011

42

Βέλγιο

Κοτόπουλο(μπούτι) με καραμε-λωμένα κρεμμύδιαΥλικά (6 μερίδες):•1 κιλό κοτόπουλο μπούτι φιλέτο•1 κιλό κρεμμύδια κομμένα σε λεπτές φέτες•2 φλιτζάνια μπύρα•2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο•2 φύλλα δάφνης•4 - 5 κόκκοι μπαχάρι•1 κουτ. σούπας θυμάρι•4 κουτ. σούπας ψιλοκομμένος μαϊντανός•4 κουτ. σούπας ξίδι•2 κουτ. σούπας μέλι•½ φλιτζάνι αλεύρι•½ λίτρο ζωμός κοτόπουλο•4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο•αλάτι, πιπέρι

Διαδικασία παρασκευής:Αλατοπιπερώστε τα κομμάτια του κρέατος και αλευ-ρώστε τα. Βάλτε στην κατσαρόλα 1/4 του φλιτζανιού ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρέας γυρίζοντάς το από όλες τις πλευρές. Ρίξτε τα κρεμμύδια και το σκόρδο και συνεχίστε το σοτάρισμα για αρκετά λεπτά μέχρι να πάρουν χρώμα τα κρεμμύδια. Ρίξτε το μπαχάρι, τα φύλλα δάφνης, το θυμάρι, το ξίδι και το μέλι. Αφή-στε για 2-3 λεπτά σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας και μετά προσθέστε το μαϊντανό, την μπύρα και το ζωμό μοσχαριού. Σκεπάστε την κατσαρόλα, χαμηλώστε την ένταση στο μάτι της κουζίνας και βράστε το φαγητό για 1 με 1 ½ ώρα. Στο ενδιάμεσο, ανακατέψτε το και συμπληρώστε λίγο ζωμό ή ζεστό νερό αν δείτε ότι το φαγητό στεγνώνει. Ανακατέψτε και σερβίρετε με πουρέ πατάτας ή με το Stamppot την συνταγή του προηγούμενου τεύχους. Πρόκειται για μια φλαμανδι-κή συνταγή που συνήθως γίνεται με μοσχαρίσια ουρά. Σε περίπτωση που θέλετε να δοκιμάσετε τη γνήσια εκδοχή, απλά αντικαταστήστε το κοτόπουλο με μο-σχαρίσια ουρά, στη θέση του μελιού βάλτε μαύρη ζάχαρη και αντί για ελαιόλαδο βάλτε βούτυρο, αν και σας διαβεβαιώνω πως η πιο υγιεινή εκδοχή που σας παραθέτω είναι εξίσου νόστιμη.

N

ext fl

ight

: Ger

man

y

Η κουλτούρα των Βέλγων θα μπο-ρούσαμε να πούμε πως χωρίζεται σε δυο κύρια μέρη, με διαφορετικές επιρροές. Το βόρειο μέρος του Βελγίου, που αποτελείται από τη φλαμανδική κοι-νότητα και έχει ως διάλεκτο τη φλαμαν-δική (ολλανδικά) και το νότιο μέρος που αποτελείται από τη βαλλωνική κοινότητα η οποία είναι κυρίως Γαλλόφωνη και σ’ένα μικρότερο μέρος της Γερμανόφωνη.

Μία από τις σχετικά πρόσφατες αιτίες για την οποία, το Βέλγιο ήλθε στο προ-σκήνιο, ήταν η ιδρυτική συμμετοχή του στην δημιουργία της Ευρωπαϊκης Ένωσης. Κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει τα αρχηγεία μεγάλων διεθνών οργανι-σμών και γενικότερα μπορούμε να πούμε πως είναι μια χώρα στην οποία λαμβάνο-νται σημαντικές αποφάσεις.

Πριν από μερικές εβδομάδες έτυχε να βρεθώ στις Βρυξέλλες. Περπατώντας δι-απίστωσα πως οι καθημερινοί άνθρωποι, τα αρώματα τις πόλης, οι μουσικοί του δρόμου, με έκαναν να αισθάνομαι ιδιαί-

τερα όμορφα και φιλόξενα και να ξεχνάω τους ουρανοξύστες και το βρώμικο παι-χνίδι που παίζεται μέσα και γύρω απ’αυ-τούς.

Αν προσπαθήσω σ’αυτό το σημείο να κάνω μια συσχέτιση με τη γαστρονομία της χώρας, θα πω το εξής: Δεν είναι τυ-χαίο που στο Βέλγιο υπάρχουν πάρα πολλά εστιατόρια (αναλογικά με τον πληθυσμό) βραβευμένα με αστέρια Michelin. Όλοι αυτοί οι μεγαλοαφεντά-δες βάζουν μόνο υψηλή γαστρονομία στους ουρανίσκους τους (ούστ) και σε μεγάλες ποσότητες, μπας και χορτάσουν.

Τρία όμως είναι τα γαστρονομικά σύμβο-λα του Βελγίου, σοκολάτα, μπύρα και τυρί. Παρόλο που η σοκολάτα αναδεικνύεται δίκαια σημαιοφόρος, εγώ θα παραχω-ρούσα τη σημαία στη μπύρα κι ας παρα-πατούσε λιγάκι. Βέβαια δεν μπορώ να πω, ενώ δεν είμαι φανατικός οπαδός της σοκολάτας, τις συγκεκριμένες τις απόλαυσα ιδιαίτερα. Ένας σημαντικός παράγοντας για να τις απολαύσεις είναι

να ξεχάσεις την τσουχτερή τιμή τους, «ευρώ και σοκολατάκι».

Λιγότερο γνωστά αλλά ιδιαίτερα νόστιμα είναι τα τυριά του Βελγίου και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού Ολλανδία και Γαλλία είναι δυο ουσιαστικές επιρροές της ιστο-ρίας και εξέλιξής τους. Αλλά αυτό που ξεχωρίζει κατά την ταπεινή μου γνώμη (χωρίς καμία αντικειμενικότητα), είναι οι μπύρες. Το Βέλγιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Παράδεισος της Μπύ-ρας», αφού είναι μια χώρα που παρά-γει πάνω από 300 διαφορετικές ποι-κιλίες μπύρας. Και δε μιλάμε για απλές ποικιλίες, αφού το Βέλγιο κατέχει μια πα-ράδοση αιώνων στην τέχνη της ζυθοποι-ίας, με τις μοναστηριακές να κλέβουν την παράσταση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που σε κάθε κάτοικο του Βελγίου αντι-στοιχούν περίπου 110 λίτρα ετησίως.

Η κουζίνα του Βελγίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα εύγευστη, αφού χαρακτηρίζεται από ποικιλία τροφίμων και συνδυασμών, αλλά όχι υγιεινή αφού

και εδώ παρατηρείται η συνήθεια της τηγανητής πατάτας, τα αυ-ξημένα ποσά βούτυρου κατά την παρασκευή και οι διαφορετικές σάλτσες που συνήθως περιέχουν ζωική κρέμα. Η κατανάλωση τόσο κρέατος όσο και θαλασσινών φαίνεται να είναι αυξημένη, πράγμα που διαφοροποιείται από τη γεωγραφική θέση της κάθε πόλης και τις συνήθειες. Και εδώ όμως αυτό που παρατηρείται είναι η τήρηση των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας και μία ικανοποιητική κατανάλωση φρούτων και λαχανικών. Σε γενικές γραμμές όμως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εύγεστη αλλά όχι υγιεινή.

17 / 06 / 2011

39

44

TasteΟ ΣπόροςΠλατεία ΔασκαλογιάννηΚαφενείο, στέκι από το πρωί για καφέ, τσικουδιά ή ούζο πάντα με τον ανά-λογο μεζέ.

Λίγο κρασί…λίγο θάλασσαΜαρινέλη & Μητσοτάκη2810300501Υπέροχη θέα, φοβεροί ψαρομεζέδες που συνδυάζονται με το Κυριακάτικο ουζάκι...

ΛούκουλοςΚοραή 5, 2810224435Διαχρονικό εστιατόριο στο κέντρο της πόλης. Από το καλύτερο φαγητό που θα μπορούσατε να βρείτε.

ΚαγιαμπήςΜονοφατσίου 12, 2810226286Μεζεδοπωλείο με εξαιρετικούς μεζέ-δες!!! Κλασικό πια στέκι για όμορφες “μεσημεριανές”.

Τα πράσσειν άλογαΧάνδακος & Κυδωνίας 212810283429Απολαύστε τις gourmet γεύσεις του.

ΈργανοςΓ. Γεωργιάδη 5, 2810285629Ταβέρνα/εστιατόριο με απόλυτη έμ-φαση στην κρητική κουζίνα. Πιλάφι, απάκι, λουκάνικο κ.α. είναι μερικά από τα πιάτα που θα γευθείτε στην έργανο δίπλα στο τζάκι.

Ο ΠαρασκευάςΓρεβενών 1, 2810244024Πολύ καλό, ποιοτικό, δοκιμασμένο φαγητό.

Νότιο ΣέλλαςΜεραμβέλλου 13, 2810240027Μεζεδοπωλείο - ρακάδικο, σημείο προτίμησης πολλών νέων.

Οι κούπεςΑγ. Τίτου 22, 6977259038Το πρώτο μεζεδοπωλείο του πεζό-δρομου... Αυτό λέει πολλά.

Λίγο απ’ όλαΕυρώπης 26Το νεοκλασικό, μας υπόσχεται υπέρο-χες γεύσεις...

Οι εφτά θάλασσεςΗρακλείτου και Ηροδότου2810342945Φρέσκο ψάρι και υπέροχα gourmet πιάτα...

Άλλα κι άλλαΚαγιαμπή 16, 2810220760Λιτές καταστάσεις αλλά διαχρονικές.

Η πλάνηΠασιφάης 8Δοκιμάστε τις πρωτότυπες γεύσεις.

50-50μέσα στην αγοράΚρεατομεζέδες μετά ελληνικής μου-σικής.

ΠαρασιέςΠλ. Ιστορικού μουσείου2810225009Όταν σκέφτεστε για φαγητό καπνι-

στή χοιρινή μπριζόλα ή σταβλίσια μοσχαρίσια στις Παρασιές πρέπει ν΄ αποτανθείτε...

The MexicanΧάνδακος 71, 2810220334Μεξικάνικα πιάτα, coctails με βάση την tequila στον πεζόδρομο της Χάν-δακος.

Ο ιππόκαμποςΣ. Βενιζέλου, 2810280240Ψαρομεζέδες πάνω στη θάλασσα(!). Ό,τι πρέπει για ουζάκι.

Παλιό καφέΚαγιαμπή 13, 2810289547Από τα καφενεία με άποψη. Μικρός ζεστός χώρος και μεζέδες για την τσι-κουδιά πάντα ανάλογα με την εποχή.

AlfredoΓ. Γεννηματά 2, 2810214141Ο Ιταλός μαγειρεύει ιταλική κουζίνα! Το πιο αυθεντικό ιταλικό εστιατόριο της πόλης.

ΒράκαςΛ. Μαρινέλη 1, 2810243243Παλιό στέκι των ψαράδων σήμερα στέκι των (ψαρό)καλοφαγάδων.

Η κουζίνα της ΠόπηςΣμύρνης 19, 2810222124Εξαιρετικός χώρος και εξαιρετική κουζίνα… Πίσω από το ταχυδρομείο η κουζίνα της Πόπης είναι το ιδανικό μέρος για ένα Κυριακάτικο μεσημε-ριανό γεύμα.

Στου Τερζάκη Πλ. Αγίου Δημητρίου2810221444Από τα πρώτα ουζερί στο Ηράκλειο στον πεζόδρομο του Αγίου Δημητρί-ου. «Άπειρες» επιλογές με βάση τα ψαρικά.

Βρανάςστην ψαραγοράΨάρι φρέσκο μέσα στην ψαραγορά. Το ότι η ίδια οικογένεια έχει και δυο τρία «ψαράδικα» νομίζουμε ότι τα λέει όλα.

Σιγά - σιγάΜινωταύρου 2, 2810227779Στέκι για ουζάκι και ρακί μέσα στο κέντρο της πόλης. Δοκιμάστε και τις ποικιλίες κρεάτων.

ΜεράστριΧρυσοστόμου 17, 2810221910 Εστιατόριο προδιαγραφών με εκλε-κτή κρητική κουζίνα. Για τους πιο απαιτητικούς.

Αγορά2810223848 Γνωστό παραδοσιακό κρητικό στέκι με λαχταριστές νοστιμιές του τόπου μας.

Petrou & PavlouΣοφοκλή Βενιζέλου 192810301448Πραγματικά καλό φαγητό και προ-σεγμένο σέρβις.

ΚυριάκοςΔημοκρατίας 53, 2810222464Εστιατόριο από τα παλιά… Για φαγη-τό εγγυημένα καλό…

Golden DragonΕυγενικού 4, 2810283770Κινέζικη κουζίνα σε ανάλογο περι-βάλλον… Σερβίρεται και sushi(!)

ΓιακουμήςΘεοδοσάκη 8 & Έβανς2810284039 Πανσέτα «παραδοσιακά» μέσα στα «γρουσουζάδικα»… και μαγειρευτό.

Chop SticksΣαπφούς 1 & Επιμενίδου2810 282861Από τα καλύτερα κινέζικα εστιατόρια της πόλης. Έχει και delivery…

Day & NightDRAFTΑρκολέωντος 9, 2810301341Συνδυάστε τον καφέ με υπέροχα snacks... Δοκιμάστε αρκετές γεύσεις μπύρας.

VENETOΕπιμενίδου 45, 2810223686Για «κουλτουριάρικό» καφέ ή «φίνο» κρασάκι με θέα το λιμάνι του Ηρα-κλείου.

TRAMEZZINΙ25ης Αυγούστου 33, 2810220348Το gourmet street food της πόλης με τα αυθεντικά ιταλικά σάντουιτς.

ΠαγοποιείονΑγ. Τίτου, 2810346028Το πιο “εναλλακτικό” café bar εστιατό-ριο της πόλης δίπλα στον Άγιο Τίτο.

ΕνοδίαΚοραή 2, 2810226085Το διαχρονικό rock στέκι της πόλης.

Το Μήλο της ΈριδοςΚοραή 18, 2810241820Ήσυχο καφέ με φόντο την πλατεία Κοραή.

ΜπισκότοΧάνδακος 36γ, 2810288977Ένα από τα ωραιότερα καφέ της πό-λης. Διακοσμημένο με μεράκι και με μουσική χαλαρή, είναι το κατάλληλο μέρος για ένα χαλαρωτικό ρόφημα με μπισκότο. Ιδανικό για αντικαπνι-στές.

ΟυτοπίαΧάνδακος 51, 2810341321Η πασίγνωστη σοκολατερί της πόλης μας με τα πληθωρικότατα fondue...

Plastelinaπεζόδρομος Ιδαίον ΆνδρονΤο νέο jazz bar της πόλης... Δοκιμάστε ένα από τα υπέροχα coctail...

Dish barΑγίου Τίτου 1, 2810227118Αγαπημένο fashion party restaurant με νέες γευστικές προτάσεις έτοιμες να σας ξαφνιάσουν ευχάριστα.

GuernicaΚρήτης 2Είκοσι χρόνια στέκι. Ένα από τα πιο διαχρονικά μπαρ του Ηρακλείου.

La brasserieΚοραή 15, 280223580Το πολύχρωμο bar-café της πόλης με τους Jazz, Rock, Alternative, Funk και Punk ήχους.

Τίτα μπρίκιΜεραμπέλου 16Το στέκι που αγάπησαν όλοι τα τε-λευταία χρόνια για τις εναλλακτικές του μουσικές βραδιές.

Blow upΚρήτης 4Old time classic bar με underground ρυθμούς.

HabaneroΧάνδακος 55Ένα εναλλακτικό bar το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε τις ικανότητές μας στο χορό.

Room 109Σοφ. Βενιζέλου 109, 2810261615Τα καλοκαίρια κυρίως η διασκέδαση μεταφέρεται στην παραλιακή... Πιείτε το ποτό σας «ξαπλωμένοι».

Route 66Χάνδακος 66Ροκ καταστάσεις café-bar…εκεί όπου πολλοί ενηλικιώθηκαν.

Take 5Αρκολέοντος 7, 2810226564Το γνωστό καφέ του πάρκου, που τα βράδια μεταμορφώνεται σε ένα υπέ-ροχο bar.

Πάρκο ΓεωργιάδηΟ πιο ήρεμος καφές στο πιο ανθρώ-πινο περιβάλλον μέσα στην πόλη. Τα σκυλιά το λατρεύουν επίσης.

GalleryΚαπετάν Χαραλάμπη 3 (όπισθεν ΟΤΕ)Φίνα ποτά και εξαιρετική μουσική σε ένα από τα πιο όμορφα κτήρια της πόλης.

K1Καλλεργών 1, ΛιοντάριαΚαφέ και ποτό στο κεντρικότερο ση-μείο του Ηρακλείου. Μπροστά του απλώνεται όλος ο πεζόδρομος της 25ης Αυγούστου.

Avant GardeΘεοτοκοπούλου 26, (πάρκο ΟΤΕ) 2810336346Εναλλακτικό καφέ-αναγνωστήριο σε έναν από τους πιο ήσυχους χώρους στο κέντρο. Φιλοξενούνται καλλιτε-χνικές εκθέσεις, ενώ οι cocktail βρα-διές αλλάζουν τους ρυθμούς και τη διάθεση.

Central parkΑρκολέωντος 19, 2810346500Κοσμικό. Για εσάς που θέλετε να πιεί-τε έναν καλό καφέ και παράλληλα να δείτε όλους αυτούς που έχετε να δεί-τε καιρό. Και για ποτό.

17 / 06 / 2011

45

Λουτρό(Φρες, Αποκορώνου) 28250 71595Κάτω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο δρόμο που ενώνει το Φρε με τις Βρύσες βρίσκεται η ταβέρνα του Σήφη και της οικογενείας του. Εδώ δο-κιμάστε οπωσδήποτε τα παϊδάκια… Θα μας θυμηθείτε.

Κανάκης(Ασκύφου) 6942 403646 & 28250 95346Αχ Σοφία με τις πατάτες σου και τους φα-σιανούς σου! Ναι καλά διαβάσατε, σ’ αυ-τήν ταβέρνα θα βρείτε μεταξύ άλλων και φασιανό. Αν θελήσετε σπιτικό εξαιρετικό φαγητό και καλή παρέα η ταβέρνα του Κανάκη είναι ιδανικός προορισμός.

Το Πανόραμα(Ασκύφου) 28250 95492Το λέει και το όνομα, το Πανόραμα με θέα όλο το οροπέδιο του Ασκύφου είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες ταβέρνες του νομού. Έχει πάρει και τις ανάλογες διακρίσεις/βραβεύσεις σε σχέση με την παραδοσιακή κρητική κουζίνα.

Τα τρία Αδέρφια(Ανώπολη Σφακίων) 28250 91150Απομακρυσμένο αλλά πολύ καλό. Όλα τα προϊόντα είναι δική τους παραγωγής. Αν ο δρόμος σας βγάλει προς τα ‘κει το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

Το Μετερίζι(Θέρισος) 28210 78930Σε περιοχή που φημίζεται για την ιστο-ρία της αλλά και για το φαγητό της. Μία πολύ καλή ταβέρνα.

Το Λημέρι(Θέρισος) 28210 77884 & 6974 767785Όλα όσα θα βρείτε στο Λημέρι είναι πολύ καλά. Φροντίστε να πάτε πεινα-σμένοι.

«Πόρτες»Πόρτου 48 (Χανιά) 28210 76261Σ’ ένα από τα όμορφα σοκάκια της πα-λιάς πόλης με πολύ καλό φαγητό…

Το Εξάρι(Ομαλός) 28210 7-67181Στα 1.100 μέτρα σ’ ένα από τα πιο όμορ-φα οροπέδια της Κρήτης. Καλό φαγητό, έχει και δωμάτια…

ΗράκλειοΤο στέκι του Χοχλιού(Πλουτή) 28920 96352Παραδοσιακό φαγητό δίπλα στο τζάκι… έχει και εξαιρετικούς χοχλιούς.

Εαρινό(κάτω Ασίτες) 2810 861528Από τις καλύτερες ταβέρνες στο νομό Ηρακλείου και σίγουρα “υποψήφια” για την καλύτερη θέα προς την πόλη του Ηρακλείου. Μεταξύ άλλων δοκιμάστε το αντικρυστό του Γιώργου και τα πιτάκια της Μαρίας... Έχει και θαυμάσιους ξενώ-νες…

Αγροικίες(Άγιος Θωμάς) 28940 22365 & 22366Παραδοσιακό φαγητό σε πανέμορφο μέρος. Έχει και πολύ περιποιημένους, καλαίσθητους ξενώνες.

Παραδοσιακό καφενείο(Νύβριτος) 28940 31296 Μπορεί να λέγεται παραδοσιακό καφε-νείο αλλά στο χώρο του Δημήτρη κανείς δε θα μείνει παραπονεμένος. Φεύγοντας μην παραλείψετε ν’ αγοράσετε και βότα-να που είναι μαζεμένα από την ευρύτε-ρη περιοχή.

Λίμνη(Ζαρός) 28940 31338Στη λίμνη του Ζαρού λοιπόν για καλό φαγητό.

Βότομος(Ζαρός) 28940 31666Πέστροφα και σολομός από τη μοναδι-κή ιχθυοκαλλιέργεια γλυκού νερού της Κρήτης.

Θαλώρη(Καπετανιανά) 28930 41762, 6976994896Απίθανο φαγητό σε υπέροχο μέρος. Ο Μάρκος έκανε εξαιρετική δουλειά στο Θαλώρη και στο πλαίσιο της αγροτου-ριστικής μονάδας του, δημιούργησε και μία μοναδική ταβέρνα μ’ εκλεκτές πρώ-τες ύλες. Πολύ καλά όλα!

Ελιά και Δυόσμος(Σκαλάνι) 2810 731283Βραβευμένο εστιατόριο με εναλλακτική κρητική κουζίνα. Η Αργυρώ, η ιδιοκτή-τρια, είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες μαγείρισσες της πόλης.

Η ταβέρνα του Νίκου(Σκαλάνι, πριν την κεντρική πλατεία του χωριού)Άλλη μία βραβευμένη ταβέρνα δίπλα από το Ηράκλειο. Πολύ καλό φαγητό.

Στουσγιούστους, η ταβέρνα(Φόδελε) 2810 521224Απόλυτα κρητικές γεύσεις πάνω από το ποτάμι στη καρδιά του πανέμορφου Φό-δελε. Αναζητήστε τα παραδοσιακά αντι-κείμενα διάσπαρτα στο χώρο. Ανοικτά καθημερινα εκτός Δευτέρας.

ΛασίθιΜοναστηράκι(Μοναστηράκι) 28420 93565Στην έξοδο του φαραγγιού του Χα, στον

παραδοσιακό οικισμό Μοναστηρακι ένα εξαιρετικό καφενείο/ταβέρνα με υπέροχη κρητική κουζίνα. Ανοιχτό μετά τις 19:00.

Πιπεριά(Πεύκοι, δήμος Μακρύγιαλού)28430 52471, 6936 775069Άλλη μία βραβευμένη ταβέρνα για το εξαιρετικό της φαγητό. Η μητέρα του ιδιοκτήτη Φάνη μαγειρεύει και οι πά-ντες μένουν απλώς άναυδοι απολαμ-βάνοντας από ψηλά τη θέα προς το φαράγγι των Πεύκων και κατ’ επέκτα-ση προς το Λιβυκό πέλαγος.

Σπηλιά του Δράκου(στο δρόμο προς τη Μονή Καψά, μετά το Μακρύγιαλό) 28430 51494Τα πάντα ή τα περισσότερα είναι πα-ραγωγής τους. Ζυμωτό ψωμί και απί-θανο φαγητό.

Αποσπερίδα(κάτω Περβολάκια) 28430 31010Σ’ ένα πανέμορφο μικρό χωριό, στην αρχή του φαραγγιού των Περβολακί-ων -ή Καψα- ο Μανώλης και η γυναίκα του κάνανε μία ταβέρνα που και μόνο για το φαγητό της αξίζει να κάνεις πολ-λά χιλιόμετρα.

Κρούστας(Κρούστας) 28410 51362Από τις καλύτερες ταβέρνες της περιο-χής. Μην παραλείψετε να φάτε σκιου-φιχτά μακαρόνια και να δοκιμάσετε και το εφτάζυμο ψωμί τους.

Ζέρβας(Οροπέδιο Καθαρού) 28410 51223Στη σκιά των Λασιθιώτικων βουνών και σε υψόμετρο 1.100 μέτρα ο Ζέρ-βας, χειμώνα καλοκαίρι, σερβίρει λίγα πράγματα αλλά πάντα καλά.Τυρι, πατάτα στο γκάζι, βραστό, σαλά-τα, ομελέτα και καμία ξυδάτη μπριζό-λα. Τι άλλο θέλεις… Όλα είναι τέλεια.

Οροπεδίου γεύσεις(Τζερμιάδο, Οροπέδιο Λασιθίου)6974 019827Εδώ βρίσκεις τα πάντα και αν είναι η εποχή τους ο Μανώλης θα έχει και άγριους «αμανίτους»...

Βιλαέτι(Αγ. Κων/νος, Οροπέδιο Λασιθίου)28440 31983, 6974 469594Το παλιό πετρόχτιστο του «Σταυρονι-κολή» έγινε ένας θαυμάσιος ξενώνας και μία εξίσου θαυμάσια ταβέρνα… Η Αλίκη και ο Γιώργος θα σας «ταΐσουν» και με το φαγητό τους θα σας θυμί-σουν το φαγητό και τις γεύσεις που ίσως να θυμάστε από τη γιαγιά σας...

Αργουλιάς, Κουρήτες(Τζερμιάδο, Οροπέδιο Λασιθίου)28440 22054 & 22754Περιποιημένοι ξενώνες με θεα σ’ όλο το οροπέδιο και φαγητό πάντα πολύ καλό.

Σκαπάνης(στο δρόμο προς Άγιο Νικόλαο πάνω από το χωριό Μέσα Λασίθι, Οροπέδιο Λασιθίου) 6944 316520Στο ψηλότερο σημείο πάνω από το οροπέδιο με σπιτικό φαγητό. Υπάρ-χουν πιθανότητες να βρείτε και τυρί της «τρύπας».

Στεφανής(Κράσι) 6937 507148 - 28970 51576Ο ξυλόφουρνός ζεστός, το φαγητό θαυμάσιο σ’ ένα από τα πιο «πράσινα» χωριά της ανατολικής Κρήτης.

Γιώργος(Πλάκα Ελούντας) 28410 41353Φρέσκο ψάρι με θέα τη Σπιναλόγκα. Στις μέρες μας η περιοχή γνωρίζει στιγμές μεγάλης δόξας οπότε μία κρά-τηση από πριν θα ήταν λογική.

ΡέθυμνοΤο αυγό του κόκορα(παλιά πόλη) 28310 35790Μεζεδοπωλείο για νεανικές παρέες και όχι μόνο με αρκετά ευφάνταστα πιάτα.

Ουσίες(παλιά πόλη) 28310 56643Μεζεδοπωλείο στην παλιά πόλη. Συ-χνά και με ζωντανή μουσική.

Ο Αετός(Ανώγεια) 28340 31262Παλιό και γνωστό για το αντικριστό του.

Το Ζύγωμα(Ανώγεια) 28340 31407 & 31333, 6944 884715Όπως και στον «Αετό» έτσι και εδώ θα φάτε και θα πιείτε καλά.

Ντελίνα(Ανώγεια) 28340 31701 & 69420 58170Χώρος μεγάλος αλλά και μικρός απέ-ναντι στο καλόγουστο πετρόχτιστο καφενεδάκι. Φαγητό πολύ καλό που πολύ συχνά συνοδεύεται και από τη λύρα του Βασίλη Σκουλά και αν θέλε-τε για κάτι παραπάνω δεν έχετε παρά να μείνετε και στους ξενώνες/σουίτες που βρίσκονται πίσω από την ταβέρ-να. Έχει και θερμαινόμενη πισίνα.

Του Ζήση(παλιά εθνική οδό Ρεθύμνου) 28310 28814Μαγειρείο παλιό και αγαπημένο στους καλοφαγάδες του Ρεθύμνου. Μην αμε-λήσετε να δοκιμάσετε τους λαχανο-ντολμάδες του.

ΧανιάΨαροταβέρνα “Αποστόλης”(λιμάνι) 28210 49470Τα ψαροκάικα «δένουν» απ’ έξω και ο Αποστόλης παίρνει τα καλύτερα. Το ψάρι πιο φρέσκο δε γίνεται.

Θαλασσινό Αγέρι (ταμπακαριά)28210 56672, 51136Πάνω στο κύμα στην παλιά συνοικία των Ταμπακαριών βρίσκεται το θα-λασσινό αγέρι που πάντα έχει φρεσκο ψάρι. Η καλύτερη ώρα είναι στο ηλιο-βασίλεμα…

«Κουζίνα επε»Δασκαλογιάννη 25 (Χανιά) 28210 42391Εδώ θα φας καλά, θα πιεις καλά και θα πληρώσεις λίγα. Ο Μάνος και η μητέρα του έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και 2 χρόνια τώρα το «κουζίνα επε» έχει γίνει το αγαπημένο μαγαζί των νέων αλλά και των μεγαλυτέρων της πόλης. Εμείς όποτε πάμε εκεί τρώμε…

Του Βοσκού(Θέρισος) 28210 78444Όπως και στα δύο παραπάνω έτσι και εδώ το φαγητό είναι πολύ καλό. Γενικά οι ταβέρνες στο Θέρισο αξίζουν μία επίσκεψη σας.

Ταμάμ(παλιά πόλη) 28210 96080Από τα πιο όμορφα μαγαζιά με εξίσου καλό φαγητό.

Η Στέρνα του Μπλουμοσήφη(Βάμος) 28250 83220 & 28250 23251Μία από τις καλύτερες ταβέρνες στο νομό Χανίων. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε χοιρινό με στάκα και αρνί στον ξυλόφουρνο(!) όπως και μην πα-ραλείψετε να ζητήσετε από τον Σπύρο κάποιο τραγούδι της αρεσκείας σας… Έχει σχεδόν τα πάντα (!)

17 / 06 / 2011

38

Artist: Ελένη Χαλκιαδάκηhttp://www.flickr.com/photos/elenihalkiadaki/

«Είμαι 26 ετών και ζω στο Ηράκλειο. Σπούδασα Ιστορία στο Ρέθυμνο, όπου πριν πέντε χρόνια άρχισα να φωτογραφίζω.Η φωτογραφία μου επιτρέπει να δίνω έμφαση, όχι τόσο στα όμορφα σημεία της πόλης που ζω (ή του χώρου που βρίσκομαι), αλλά κυρίως στο πώς να τα μεταμορ-φώνω μέσα από το φακό μου. Συμβαίνουν πράγματα που αποκτούν αξία και γίνονται όμορφα μόνο αν τα φωτογραφίσεις και τα μοιραστείς. Γι’ αυτό μ’ αρέσει να λέω «μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια ψεύτρα μηχανή...».

Στεί

λτε

τις

δικέ

ς σα

ς κα

λλιτ

εχνι

κές

εμπν

εύσε

ις (

φω

τογρ

αφία

, ζω

γρα-

φιά

, σκί

τσο,

σχέ

διο,

ποι

ήμα)

και

οι κ

αλύτ

ερες

θα

δημο

σιεύ

οντα

ι στη

στ

ήλη

artis

tic v

iew

και

κατ

ά πε

ριπτ

ώσε

ις σ

το ε

ξώφ

υλλο

17 / 06 / 2011