Film Noir - Issue 60

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΈτος 2ο / Τεύχος 60 / Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

Εντάξει, όταν βλέπετε τέτοιους τίτλους στο πρωτοσέλιδο έχετε μάθει πια ότι πρέπει να ανησυχείτε – κάνει τους άλλους να χαμογελούν. Είναι οι φορές που ο γράφων βρίσκεται σε φοβερή αμηχανία: «τι στην ευχή να γράψω και πάλι;». Είναι τότε που τον πλημμυρίζουν οι ανασφάλειες: «και ποιον αφορούν πια αυτά που γράφω;». Είναι στιγμές - που η αλήθεια μοιάζει ψέμα - είναι στιγμές, που αυτός που γράφει βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα: «να γράψω ή να σκάσω;».Τι καλά να έγραφα το πρωτοσέλιδο του προηγούμενου τεύχους! Την περασμένη Τετάρτη είχε σκάσει η βόμβα με τα ισόβια (κι όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια) που επέβαλε το δικαστήριο στον πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλο. Η αφορμή υπήρχε, το θέμα ήταν καυτό, οι 500 λέξεις θα γράφονταν σε χρόνο dt! Θα μου πείτε, καλά, εσύ κι άλλοι 500 χιλιάδες γραφιάδες θα κάνατε ακριβώς το ίδιο. Παραλλαγές στο ίδιο θέμα. Το γεγονός είναι ένα – το πως το πλασάρεις είναι και θέμα ταλέντου. Κι έρχεσαι να πείσεις το κοινό σου με περισπούδαστες αναλύσεις, με τρομερές εμβαθύνσεις, με παιχνίδια λέξεων ώστε να εντυπωσιάσεις, να βγάλεις το μένος σου, να πείσεις τους ομοίους σου, να καβλώσεις με τη διαδικασία την ίδια. Κι έρχεται και το παιχνίδι της πρωτιάς: να προλάβεις πρώτος εσύ, πριν τους άλλους, πριν το θέμα γίνει σούπα που κανέναν δεν ενδιαφέρει. Παρακολουθείστε τα κοινωνικά δίκτυα: όλοι γράφουν και εκφράζουν τη γνώμη τους και καταδικάζουν και κάνουν like και κοινοποιούν. Και όλο αυτό κρατάει το πολύ ένα 24ώρο. Ακολούθως σκάει άλλο θέμα κι άλλο θέμα και η διαδικασία είναι η ίδια. Τίποτε δεν σπάει τον κύκλο αυτόν που φαίνεται ατέρμονος...Θα μου πείτε, καλά ρε, χθες βράδυ (σημείωση: την Τρίτη δηλαδή – το κείμενο

αυτό το γράφουμε Τετάρτη απόγευμα πριν το ματς κυπέλλου Λεβαδειακός – ΠΑΟΚ/ άιντε Παοκάρα!/ για να το διαβάσετε – όσοι αντέξετε – το βράδυ της Πέμπτης το νωρίτερο) δεν πέθανε ο Ούγκο Τσάβες; Ναι, βέβαια, μεγάλος ηγέτης και τα ρέστα. Αλλά αν έγραφα γι’ αυτόν το θάνατο, μέχρι να το διαβάσετε, θα ήταν ήδη πασέ. Θα είχατε διαβάσει – όσοι θα ενδιαφερόσασταν εννοείται για κάτι τέτοιο – θα χορταίνατε κι άντε παρακάτω. Ποιος Τσάβες τώρα. Κι ακόμα χειρότερο: ποιος είναι αυτός ο Γιαχουστίδης που γράφει για τον Τσάβες; Ε; Τι να πω ρε παιδιά, δίκιο έχετε. Λείπει η έμπνευσις. Μερικές φορές, όμως, αυτό δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί. Δείτε πχ την αφίσα του φετινού φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Ένα λευκό πρόβατο που έχει τυλιγμένο γύρω από τα μάτια του ένα μαύρο πανί. Λευκό πρόβατο, άρα, αθώο (το μαύρο πρόβατο παραπέμπει αλλού...). Μαύρο πανί, όμως; Ότι και καλά ως πρόβατο καταναλώνει ότι του προσφέρουν; Ναι, αλλά στην περίπτωσή μας τις ταινίες τις βλέπουμε με τα μάτια. Ακόμα κι αν κοιτάμε χωρίς να βλέπουμε. Οπότε, μήπως φάουλ το σημαίνον και το σημαινόμενο;ΥΓ: Μαθαίνω ότι επιστρέφουν στις πλατείες οι αγανακτισμένοι. Τι θα χορέψουν άραγε; Gangnam Style ή Harlem Shake;

Θόδωρος Γιαχουστίδης

07.03.2013

ΣυνεντεύξειςΙωάννα Καρυστιάνη (σελ. 3)Γιάννης Κυρατσός (σελ. 4)Μελίνα Κανά (σελ. 5)Ρίτα Αντωνοπούλου (σελ.7)

ΣινεμάPieta (σελ.9)

Παράδεισος του έρωτα (σελ. 10)Παρενέργειες (σελ. 10)

Gangnam Style εναντίον Harlem Shake:«κο λο τερορίτα» ή «Con los terroristas»;

Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει δυο διπλές προσκλήσεις για τη συναυλία του Γιώργου Καζαντζή και της Μελίνας Κανά στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα τη Δευτέρα 11/03. Στην πρόσκληση δεν συμπεριλαμβάνεται ποτό.

Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει δυο διπλές προσκλήσεις για τη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου και της Ρίτας Αντωνοπούλου στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα την Τετάρτη 13/03. Στην πρόσκληση δεν συμπεριλαμβάνεται ποτό.

Δυο διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Οι Καιόμενοι» στο θέατρο Ακτίς Αελίου για την Παρασκευή 15/03 στις 21.15 και δυο διπλές προσκλήσεις για το Σάββατο 16/03.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Pigs Revolution» στο Γαία Live για την Κυριακή 17/03 στις 22.00 (Η πρόσκληση δε συμπεριλαμβάνει το ποτό, μόνο την είσοδο σας.)

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Το Κύμα» στο ΚΘΒΕ για την Παρασκευή 15/03 στις 21.00.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση Μορμόλης την Κυριακή 17/03 στις 11.00 στο Βασιλικό Θέατρο.

Τρεις διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Κατά φαντασίαν ασθενής» στο θέατρο Αυλαία για την Παρασκευή 15/03 στις 21.00.

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ και άλλα 4 εισιτήρια για το ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες «Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας». Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Παράδεισος του έρωτα» - Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Το κεφάλαιο»

- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Pieta» - Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η επιστροφή του Λαζάρου»- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα «Ολύμπιον») θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Παρενέργειες»- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσα «Παύλος Ζάννας») θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ο έρωτας της βασίλισσας»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία (τέσσερις σε ότι αφορά το «Ολύμπιον») κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τέσσερις κινηματογράφους (6 αίθουσες). Να επισημάνουμε πως δεχόμαστε συμμετοχές από τη στιγμή που κυκλοφορεί το περιοδικό και μετά, όχι πριν. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το νωρίτερο το απόγευμα της Παρασκευής.

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 607 Μαρτίου 2013Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 60 γράφουνΜαριάννα Βασιλείου, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ευθυμίου, Γιώργος Ζερβόπουλος, Πέτρος Θεοδωρίδης, Κώστας Γ. Καρδερίνης Εύα Κουσιοπούλου, Σοφία Μελικίδου, Θοδωρής Μπακάλης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Έλσα Σπυριδοπούλου, Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Προς Θεσσαλονικείςλθ΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,Με την εγνωσμένη περί το συγγραφικό έργο των ταγών του έθνους (μυχ’ έσω) ευαισθησία που μας διακρίνει, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε το νέο «χτύπημα».Ομολογούμε ότι αποσύραμε εις αποθήκη το «τι να κάνουμε» του Βλαδίμηρου Λένιν και αναρτήσαμε εις περίοπτο θέση το «και τώρα τι κάνουμε;» του Byron Manygift. Πρόκειται δια τη νέα μπροσούρα του πολυγραφότατου Βύρωνα, δια τον οποίο δεν θέλομε να πιστεύομε ότι δεν ευρέθη εκδοτικός οίκος να την κυκλοφορήσει και ηναγκάσθη να προβεί εις αυτοέκδοση, αλλά ότι πρόκειται απλώς δι’ εν ακόμη δείγμα της οικονομικής ανέσεως των πολιτικών υπηρετών. Αυτό άλλωστε υπογραμμίζεται και από το γεγονός ότι «δεν πωλείται, αλλά χαρίζεται»! Πάντως, εκάστη φορά που ομιλεί ο Byron συνιστά εορτή δια τον γράφοντα, όστις –μεταξύ πλείστων όσων άλλων- χρωστά τη λατινομάθειά του εις τον εξέχοντα πολιτικό. Εκφράσεις όπως honoris causa (τιμής ένεκεν) και semel lex (εφ’ άπαξ νόμος), δεν θα τολμούσαμε να τις χρησιμοποιούμε αν δεν τις κατέθετε ομιλών ο τρισμέγιστος φωστήρ. Παρά του μεγάλου δασκάλου, κρατούμε επίσης την αποστροφή «μη βλασφημείτε άθλιοι γραφειοκράτες οικονομομέτρες», καθώς και τη διδακτική παραβολή «η αγελάδα ψόφησε και ο κακός και άπληστος αφέντης της επιμένει και πάει να την αρμέξει. Όταν το καταλαβαίνει, είναι πια αργά»… Και τον ευχαριστούμε από βάθους καρδίας που δεν μας στερεί την αγωγή της ψυχής.Κάτι είπε προσφάτως όμως και ο Τζίμης Πανούσης: «Το κράτος αυτό πρέπει να ξεριζωθεί εκ θεμελίων. Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο με βία και αίμα, δεν υπάρχει εναλλακτική. Ξέρεις τι είναι να είσαι άνεργος; Να ξυπνάς το πρωί και να μην έχεις πού να πας; Εγώ αν ήμουν άνεργος και δεν είχα να δώσω γάλα στο παιδί μου δεν θα αυτοκτονούσα. Θα κατέβαινα κάτω, θα αγκάλιαζα δέκα γουρούνια και θα φεύγαμε όλοι μαζί»…

Θοδωρής Μπακάλης

Η φύση θα κάνει τη δουλειά τηςΩς και τον πόλεμο κάνανε πολλά παιδιά. Για εργατικά χέρια στα χωράφια τους, επειδή δεν είχαν τηλεόραση, η στυτική λειτουργία δεν εμποδιζόταν από το άγχος. Από 12 “παιδιά και κορίτσια” επιζούσαν 5-6, τα γερά και ανθεκτικά στις κακουχίες της καθημερινής ζωής και τις αρρώστιες, πονόκοιλο, μάτι, κεφαλόπονο, κακιά ώρα και άλλα της εποχής. Η φύση φρόντιζε για την επιβίωση των ισχυρών και προσαρμόσιμων στα δύσκολα. Ο Δαρβίνος μάς τα είχε πει, αλλά προέχει η αλήθεια των θεολόγων! Τέλος πάντων. Για τον τοκετό φρόντιζε η έμπειρη μαμή, στο σπίτι σε μια σκάφη γαλβανιζέ, αργότερα αλουμινένια, με ζεστό νερό από καυσόξυλα και πράσινο σαπούνι της οκάς. Στα νοσοκομεία με τις επαναχρησιμοποι-ούμενες σύριγγες και τους τσίγκινους μαστραπάδες είχαν λίγοι πρόσβαση, ενώ οι φθισικοί ευελπιστούσαν στο θαύμα της φύσης στα σανατόρια.Προσωπικά πρόλαβα το ΙΚΑ με το δελτίο προτεραιότητας αξημέρωτα, αλλά έστω είχαμαν πρωτοβάθμια φροντίδα. Η αδελφή μου γεννήθηκε στο «Άσυλο του Παιδιού», με τη μάνα μας να έρχεται ποδαράτη από το «Ρωσικό», αφού δεν εφημέρευε και λεφτά για δεύτερο λεωφορείο δεν υπήρχαν. Αν γεννιόμαν σήμερα, με τα νέα μέτρα θα έπαιρνε επίδομα τοκετού η μάνα μου, αφού γεννήθηκα στο σπίτι. Τότε όμως ζούσαμαν μόνον για τη χαρά της γέννας, δεν αποβλέπαμαν σε αλλότρια οφέλη. Τότενες ο αθέρας της νιότης μετά από ιατρικές εξετάσεις, έπαιρνε πρόσκληση για δουλειά στην Γερμανία Στο σχολείο μας μιλούσαν για τους κινδύνους από το μαγκάλι, σήμερα είναι εκτός ύλης, αφού δεν έχουμε μαγκάλια. Δεν θα γενεί λέει το μετρό, λόγω αρχαίων ευρημάτων. Καλύτερα λέω γω: μαγκάλι, κάρβουνα και κλεμμένα ξύλα δεν συνταιριάζουν με το μετρό. Ή θα γυρίσουμε στο 50 κανονικά, με τα σέα και τα μέα του, ή αλλιώς να κάτσουμε στ’ αυγά μας, μπας και γεννήσουμε φίδι...Ανησυχούνε λέει. Θα έρθουνε χειρότερες μέρες κι αλίμονό μας! Γιατί; Όσοι είναι γεροί θ’ αντέξουν, δεν θα χρειάζονται φάρμακα και κατά συνέπεια θα εξυγιανθούνε και τα ασφα-λιστικά ταμεία. Τι να την κάνουμε τη φύρα που κυκλοφορεί επειδή έκλεισε ο Καιάδας! Και για τους άλλους δεν υπάρχει πρόβλημα. Αφήνεστε στο ευφυές σχέδιο του Θεού. Κάτι θα έχει προβλέψει για τους οπαδούς του. Σε τελική ανάλυση δώστε βάση στην Ορθοδοξία, που δεν είναι ματαιοδοξία ούτε καν θρησκεία, είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι πως έχει θέση στον παράδεισο για τους πιστούς της...

Γιάννης, Ν. Γκακίδης

Εστιατόριο

Καμμένη

γωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72 τηλ. 2310 835 870 Θεσσαλονίκη

Παρασκευή8 Μαρτίου

Το Βρακί του Καρλ Στέρνχαϊμ, σε σκη-νοθεσία Βαγγέλη Οικονόμου, από την Παρασκευή 1 Μαρτίου και κάθε Παρασκευή, Σάβ-βατο και Κυριακή στο ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ...

Σάββατο9 Μαρτίου

Με μια αγκαλιά τραγούδια η μονα-δική Άλκηστις Πρωτοψάλτη έρχεται στη Θεσσαλονίκη, στο PRINCIPAL CLUB THEATER στον πολυχώρο του Μύλου...

Κυριακή10 Μαρτίου

Το καρναβάλι του Καραγκιόζη: παράσταση θεά-τρου σκιών από το Σκιοθέατρο Αγα-πίου, βασισμένη στην αποκριάτικη λαογραφική μας παράδοση στο ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ...

Δευτέρα11 Μαρτίου

Latin βραδιές στον ιστορικό χώρο του ΖΥΘΟΣ ΝΤΟΡΕ! Λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί σε special επιλογές του DJ Panos Flanagan και χορογραφίες του Ντάνη Λαδό-πουλου...

Τρίτη 12 Μαρτίου

Ο Γιάννης Παρασκευάς παρουσιάζει στον ΙΑΝΟ το βιβλίο του Στο μέλλον μέλλον δεν υπάρχει. Θα μιλήσουν οι Χρύσα Αράπογλου, Παντελής Σαβ-βίδης, Κώστας Μαμελής...

Τετάρτη 13 Μαρτίου

Ο σπουδαίος ποιητής Φίλιππος Γράψας μιλά για τη ζωή του, διαβάζει ποιήματά του και ο Ιωάννης Λάκης τραγουδά μελοποιημένους στίχους του στο ΜΑΜΙΣΙΟ...

Πέμπτη14 Μαρτίου

Στο αμφιθέατρο του ΜΑΚΕΔΟΝΙ-ΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ μας περι-μένει η μουσική παράσταση First Move x 2 των Σάκη Παπαδημητρίου και Άκη Κερσα-νίδη.

Η ατζέντα της εβδομάδας

Β΄ εξώστης


Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

Ο λόγος που μας έκανε να κουβεντιάσουμε ξανά με την Ιωάννα Καρυστιάνη ήταν το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο Καιρός σκεπτι-κός (εκδόσεις Καστανιώτη). Μια κουβέντα απαισιόδοξα αισιόδοξη, δώρο στους ακροατές την παραμονή των Χριστουγέννων της κρί-σης. Ο χώρος λίγος για να χωρέσει όσα ακούστηκαν και έτσι επέ-λεξα να κρατήσω όσα αληθινά και ουσιαστικά μας είπε η ίδια.

Για την επιστροφή στη μικρή φόρμα, στα διηγήματα...Αισθάνομαι ότι όλα μας προκαλούν να στοχαστούμε. Θα έλεγα πως «Βρέχει στεναχώρια και χιονίζει περισυλλογή και περίσκεψη». Επέστρεψα μετά Τα σακιά από το μυθιστόρημα στο διήγημα, γιατί ήθελα να αποφορτιστώ από το μεγάλο βάρος των σακιών και είχα επιθυμήσει να χτυπήσω τις πόρτες των μοναχικών και κάποιας ηλι-κίας ανθρώπων, που είχα ακουμπήσει στο πρώτο μου βιβλίο, στην Κυρία Κατάκη. Το διήγημα είναι μια άσκηση περιεκτικότητας, μια ξιφομαχία με το περιττό.

Τι θα έλεγε στους ήρωές της, λ.χ. τους καλοζωισμένους Μένη και Άκη, πως έφταιξε για τις ταπεινωτικές, αμήχανες μέρες που ζούμε...Δεν φιλοδοξώ να καθοδηγώ, να καλουπώνω και να προσχεδιάζω μηνύματα. Βυθίζομαι σε αυτό που νιώθω και με περιβάλλει. Προ-σπαθώ να το διατυπώσω όχι δοκιμιακά, αλλά μέσα από ανθρώ-πινες ιστορίες. Και πάντα με κάποιο έλεος, τουλάχιστον για τους «από κάτω». Πριν 15-20 χρόνια, οι Έλληνες σαν να είχαμε πιστέ-ψει εξαιτίας των πολέμων, των διώξεων, της μετανάστευσης, της δικτατορίας ότι η φτώχεια και η δυστυχία ήταν η αιώνια μοίρα μας. Ξελογιάστηκε ο κόσμος από το μέγα κόλπο των εύκολων δανείων, τα χουβαρνταλίκια των δισεκατομμυρίων της Ολυμπιάδας, το ποζά-ρισμα της ζώνης του ευρώ. Κάποια τμήματα επέδειξαν μια μειω-μένη ηθική αντίσταση σε ανομίες, που όμως τις διαφήμιζαν πρω-θυπουργοί και άλλοι ισχυροί παράγοντες.

Αντίσταση ή φόβος...Προϋπόθεση της υποταγής είναι ο φόβος και ο φόβος τρέφεται από την άγνοια. Ας αναλογιστούμε, ας αγωνιστούμε, ας ξανα-διαβάσουμε ό,τι αξίζει. Δεν επιτρέπεται να μένουμε αδρανείς. Είναι πολύ πυκνός ο χρόνος. Καταρρεύσανε όλες οι υπεσχημένες λύσεις. Ζούμε ένα ντόμινο απωλειών και δυσκολιών και δεν πρέ-πει να μας πάρει από κάτω. Καμιά φορά νιώθω ότι έχουμε πέσει σε μια μαζική μοιρολατρία και αυτό δεν είναι καλό. Θυμάμαι μια φράση της Φρανσουάζ Σαγκάν «Είμαστε στο δίλημμα ανάμεσα στη λαχτάρα να μάθουμε και την απελπισία να γνωρίζουμε». Αν έχει κάτι θετικό αυτή η ιστορία είναι ότι πολύς κόσμος ξέρει πλέον πώς παίζεται το παιχνίδι.

Για τη φράση «Η πιο σπουδαία χειρονομία γίνεται με τα πόδια. Μια δρασκελιά προς τον άλλον» που έγραψε...Από την αρχή που έπεσε η κεραμίδα στο κεφάλι του κόσμου, σπα-σμωδικά και από κάποιες μικρές ομάδες στην αρχή, πλέον όλο και περισσότεροι αποζητούν τον καλύτερό τους εαυτό. Βλέπω εδώ και καιρό λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, κινήσεις, πρωτοβουλίες...

βιβλίο

Iωάννα Καρυστιάνη Προϋπόθεση της υποταγής είναι ο φόβος... και ο φόβος τρέφεται από την άγνοια!Συνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου

Ολόκληρη η συνέντευξη μεταδόθηκε στην εκπομπή «Η ζωή όπως μας αρέσει!» στον 958fm της ΕΡΤ3

Για τη γλώσσα που χρησιμοποιεί στα βιβλία της...Ήθελα να διατυπώσω αυτό που με σφάζει. Να γράψω για τη βία της γλώσσας που μας είχε κατακυριεύσει με ατάκες και μπηχτές, κάναμε όλοι τους έξυπνους. Σε αυτό το βιβλίο η γλώσσα είναι πιο αισθαντική, ίσως γιατί οι ήρωες είναι ηλι-κιωμένοι και ζουν στην επαρχία, όπου φυσά ακόμα το αεράκι των πολύ καλών ελληνικών, που παντρεύουν το βίωμα, την παράδοση.

Για τη γενιά τους, που πίστεψε σε οράματα που δεν βγήκαν, και για τους πολιτικούς...Θα’ θελα να ξυπνήσω αύριο το πρωί και να μην τους βλέπω μπροστά μου! Ειδικά αυτοί οι σεσημασμένοι, που εξακολουθούν να είναι οι προνομιακοί συνομιλητές των Ευρωπαίων. Σύμμαχοι, συνεννοήσιμοι, επίλεκτοι εταίροι του χθες και του σήμερα. Είναι πολύ βαρύ «σακί» αυτό. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς επιμένουν ότι θα αλλάξουμε σελίδα. Με αυτούς επικεφαλής, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Εμείς οι λογοτέχνες, αν κάπου δεν τα πάμε καλά, το παίρνουμε κατάκαρδα και δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι για πάρα πολύ καιρό. Αυτοί εκεί απτόη-τοι, ανενδοίαστοι...

Για τη Μικρά Αγγλία, την ταινία που ετοιμάζουν στην Άνδρο με τον Παντελή Βούλγαρη...Η ευθύνη είναι τεράστια. Να στήσεις ταινία εποχής του ‘30 και του ‘40 με πολύ μετρημένα χρήματα, γιατί δεν είναι και εποχή αυτή για να κυνηγά άνεση στην παραγωγή. Δεν ήταν και ποτέ όμως… Η στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού ήταν και πριν την κρίση, πάντοτε σαρακοστιανή. Ο Παντελής ήταν από τους τυχερούς που έκανε ταινίες και είδε γεμάτες τις αίθουσες, που είναι τεράστια χαρά, ανε-πανάληπτο πράγμα. Μακάρι να το ζήσουν και τα παιδιά μου και οι φίλοι τους, που είναι έξοχοι, ταλαντούχοι νέοι που γνωρίζουν πολύ μεγάλα ζόρια.

Για τους νέους δημιουργούς...Αυτή η εποχή είναι αφιλόξενη για τους νέους καλλιτέχνες. Ειδικά για αυτούς που δεν το βάζουν κάτω και θέλουν να μείνουν εδώ. Εγώ πλέον έκλεισα τα 60 και ο Παντελής τα 72. Θέλω όμως να μου πείτε: έχουμε την πολυτέλεια σαν κοι-νωνία να κλείσουμε τα στόματα αυτών των παιδιών που είναι 25- 30 χρονών και έχουν ατόφιο, καθαρό ένστικτο που αντιλαμβάνεται αμέσως το δίκιο και το άδικο;

Τι θα μας σώσει...Ξενυχτάω τις νύχτες και ανοίγω εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. Γιατί δεν υπάρ-χει τίποτα πιο σκληρό από το να γυρίζει κανείς σπίτι του, αν το έχει ακόμα, να ανοίγει την πόρτα και να λέει «απολύθηκα».


μουσική

Ο Γιάννης Κυρατσός γεννήθηκε (1981) και μεγάλωσε στη Θεσσα-λονίκη. Γράφει στίχους και παίζει κιθάρα από τα 15. Συμμετείχε ταυτόχρονα σε αρκετά σχήματα δίνοντας συναυλίες. Έκανε 3 χρόνια φωνητική με την Εύα Βασιλειάδου. Πρώτο demo το 2000. Το 2006 αρχίζει να ηχογραφεί τον πρώτο δίσκο, Ο κόσμος είναι μικρός, που κυκλοφορεί το 2009 (Polytropon). Το 2008 διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, περνώντας στη δεκάδα με το κομμάτι Ξέρω να χορεύω. Παράλληλα συμμετέχει σε ηχογραφήσεις δίσκων άλλων. Το 2012 επανέρχεται με το 2ο cd, Κλείνω τα μάτια να δω (Polytropon). Το 2013 κυκλοφορεί το βιντεοκλίπ Χάνομαι. Σύντομα αναμένεται ένα βιβλίο-συλλογή με ανέκδοτα ποιήματά του. Θα τον βρείτε στο εν Θεσσαλονίκη μουσικό και κινηματογραφικό τμήμα του βιβλιοπωλείου Ιανός, όπου και εργάζεται.

Γιάννης Κυρατσός Στα όνειρα βυθίζομαι και χάνομαι...Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη

Τι βλέπεις με τα μάτια κλειστά;Αυτά που βλέπω αν αντικρίσω μέσα μου! Οι ανάγκες μου, οι σκέψεις, τα ερωτηματικά, οι απαντήσεις και τα θέλω. Είναι ένας κόσμος δικός μου, αλλά και ένας κόσμος που νιώθω συχνά πως θέλω να μοιραστώ. Γι’ αυτό γράφω τραγούδια και συναναστρέφομαι με το κοινό.

Τι όνειρα έβλεπες μικρός;Τα πρώτα τραγούδια, σε ηλικία 15-16 ετών, τα έγραφα ερμηνεύοντας εικόνες και καταστάσεις που ονειρευόμουν. Σπανίως θυμάμαι με πλήρη ακρίβεια τα όνειρά μου, εκτός αν τα καταγράψω την ώρα που ξυπνάω. Πάντως, στους στίχους μου το λέω σχεδόν ευθέως: “Στα όνειρα βυθίζομαι και χάνομαι”.

Ο κόσμος σου ήτανε μικρός τότε ή τώρα είναι μικρότερος;Ο κόσμος είναι μικρός πάντα. Τώρα είναι ακόμα μικρότερος πρακτικά για μένα, καθώς έχω αποκτήσει αυτή την κοινωνικότητα που επιδιώκω μέσω της μουσικής μου, παρόλο που η ίδια συχνά είναι αρκετά εσωστρεφής. Μου αρέσει να είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα, την ίδια στιγμή που απολαμβάνω τη μοναχικότητα.

Πώς έμαθες να παίζεις και να γράφεις μουσική;Είμαι αυτοδίδακτος μουσικός. Απλά είχα καλούς φίλους, που με βοήθησαν δίνοντάς μου κάποιες πρακτικές και θεωρητικές πληροφορίες για να ξεκινήσω να παίζω κιθάρα. Μετά λειτούργησε το πάθος και η επιμονή για τη δημιουργία που σου προσφέρει η ασχολία με ένα μουσικό όργανο. Όσο για το πώς έμαθα να γράφω, θα έλεγα ότι ήταν κάτι που ήρθε μόνο του. Το δοκίμασα και μου βγήκε.

Ποια γκρουπ ή μουσικοί σου αρέσουν;Έχω μεγάλη γκάμα ακουσμάτων, καθώς η δισκοθήκη μου περιέχει ροκ, ποπ, τζαζ δίσκους, αλλά και κλασική μουσική. Μου αρέσουν μεταξύ πολλών ο Ντέιβιντ Σίλβιαν, ο Τζεφ Μπάκλεϊ, οι Pink Floyd, ο Πίτερ Γκάμπριελ, οι Coldplay και οι U2. Επίσης, ο Μάιλς Ντέιβις, ο Φρανκ Σινάτρα και πάρα πολλοί άλλοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα, κυρίως της βρετανικής και αμερικανικής σκηνής των τελευταίων δεκαετιών. Αγαπημένοι δίσκοι: Peter Gabriel - So, Coldplay - Rush of blood to the head, Pink Floyd - Dark Side of the Moon, Beatles - Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band, Counting Crows - This desert life, Blackfield - II, Marillion - Misplaced Childhood, Pearl Jam - Ten, Starsailor - Love is here, Craig Armstrong - Piano Works και η λίστα συνεχίζεται...

Πες ένα σουρεαλιστικό δίστιχο...Δεν θα μπορούσα να βρω κάποιον ιδιαίτερα σουρεαλιστικό στίχο στα τραγούδια μου, οπότε απλά θα παραθέσω ένα μέρος τού Νοσταλγία, αναφέροντας μια μικρή εμμονή για την παιδική ηλικία που έχω στα τραγούδια μου σε βαθμό νοσταλγίας...Άλλαξαν τα παραμύθια που ακούγαμε παλιά / και γίναν οι πειρατές ήρωες με πανο-πλίες. / Ακούω τις φωνές σαν κάνω ησυχία / μέσα σε αίθουσες κάτω απ’ τα θρανία, / μεγάλωσα νωρίς.

Ποιος επιμελήθηκε το δημιουργικό του Κλείνω τα μάτια...;Το εξαιρετικό artwork είναι δουλειά του Γιάννη και του Χάρη Μιχαηλίδη, που αποτελούν το μουσικό σχήμα Δραμαμίνη. Τα παιδιά είναι πολυπράγμονες, μουσικοί, παραγωγοί, φτιάχνουν δικά τους video clip και σχεδιάζουν εξώφυλλα δίσκων. Την κοπέλα (του εξωφύλλου) πρέπει να ομολογήσω ότι δεν τη γνώρισα ποτέ!

Λίγα λόγια για την κρυστάλλινη παραγωγή και τη διανομή του cd;Ο δίσκος είναι παραγωγή του Dani Joss, που είναι ένας από τους κορυφαίους αυτή τη στιγμή παραγωγούς στην Ελλάδα, με απίστευτα ευρωπαϊκή αντίληψη στη μουσική από όλες τις απόψεις. Συνθετικά, ενορχηστρωτικά, αλλά και τεχνικά. Το να συνεργαστεί κάποιος μαζί του είναι μονόδρομος, στην περίπτωση που θέλει να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορεί να πάρει από τη μουσική του. Η διανομή γίνεται από την εταιρία ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ του Γιώργου Καζαντζή, με την οποία έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία.

Πώς προέκυψε το ωραίο βιντεοκλίπ Χάνομαι;Από την πρώτη στιγμή που ηχογραφήσαμε αυτό το τραγούδι, ήθελα να το δω να γίνεται video clip. Είναι και μια πολύ καλή στιγμή στο δίσκο και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Ήδη από το καλοκαίρι συζητούσαμε τα πιθανά σενάρια, με το σκηνοθέτη Κυριάκο Νοχουτίδη, και κάπου κοντά στο Νοέμβρη άρχισαν τα γυρίσματα, τα οποία κράτησαν πολλές μέρες. Η συμμετοχή του Τόμμυ Σκλάβου και της Λιάνας Παναγιωτίδου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, καθώς πιστεύω ότι πραγματικά κάνουν το καλύτερο. Επίσης, η ιδέα του Κυριάκου να συμμετέχω, με τον τρόπο που συμμετέχω, για λίγα δευτερόλεπτα ήταν κάτι που πιστεύω ότι έδωσε μια ωραία νότα στο video clip.


Η Μελίνα Κανά και ο Γιώργος Καζαντζής πρωτογνωρίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πριν ακόμη εκείνη γίνει ευρέως γνωστή στο κο ινό . Τότε τραγουδούσε στο ΠΛΑΤΩ, στη γενέτειρά της τη Θεσσαλονίκη -και εκείνος της πρό-τεινε κάποια τραγούδια για ηχογράφηση. Την ίδια περίοδο, βέβαια, η Κανά είχε ως πρόταση και κάποια τραγούδια του Σωκράτη Μάλαμα. Βλέπετε, καμιά φορά «η

τύχη είναι απλόχερη», όπως εύστοχα σημείωσε η ίδια σε συζήτησή μας. Τότε λοιπόν η Κανά επέλεξε τα τραγούδια του Μάλαμα, τα τραγούδια του Καζαντζή τα ερμήνευσε η αδερφή της Λιζέτα Καλημέρη και οι επιτυχίες συνόδεψαν τρα-γουδοποιούς και τραγουδίστριες. Η σχέση αυτών των δύο καλλιτεχνών συνεχίστηκε μέσα στο χρόνο αναλλοί-ωτη. Πέρυσι εμφανίστηκαν στο ΜΥΛΟ, παρέα με τον Γιώργο Ανδρέου και τον Βασίλη Λέκκα και φέτος αυτό το σχήμα ξανάσμιξε προκειμένου να εμφανιστούν στην Αθήνα. Νωρίτερα, όμως, Καζαντζής και Κανά θα βρεθούν για μια συναυ-λία στη Θεσσαλονίκη, στη ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ, και βρήκαμε αφορμή να τα πούμε λίγο μαζί της…

Θα βρεθείτε μια βραδιά στη Θεσσαλονίκη, για μία συναυλία μόνο...Ναι, με ένα πρόγραμμα που έχει κυρίως τραγούδια του Καζαντζή. Με το Γιώργο είμαστε παλιοί γνώριμοι, ήταν από τους πρώτους τραγουδοποιούς που γνώρισα, όταν τραγουδούσα ακόμη στο ΠΛΑΤΩ. Από εκεί και πέρα ο ίδιος έχει μια πορεία στο χρόνο συνεπέστατη, μ’αρέσει πολύ η μουσική του και θεωρώ ότι είναι από τους πιο ενδιαφέροντες τραγουδοποιούς της εποχής μας. Μαζί του βρίσκομαι εξάλλου και σε ένα σχήμα παρέα με τους Γιώργο Ανδρέου και Βασίλη Λέκκα, το οποίο το είχαμε πρωτοπαρουσιάσει πέρυσι στο ΜΥΛΟ στη Θεσσαλονίκη και θα το επαναλάβουμε και προς τέλη Μάρτη στην Αθήνα, ενώ πήγαμε και Γερ-μανία πρόσφατα μαζί. Επιπλέον από αυτή τη συνεργασία θα κυκλοφορήσει και ένα cd, ενώ ο Καζαντζής μου έφερε τρία νέα τραγούδια, από τα οποία θα ακού-σετε το ένα στη συναυλία στη ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ.

Γιατί δεν μας τα παρουσιάζετε και τα τρία; (γελάμε)Για να έχετε κάτι να περιμένετε! Ξέρετε ένα νέο τραγούδι έχει και το ρίσκο του σε μια ακρόαση και θεωρώ ότι πρέπει να έχει και την τιμητική του όταν παρου-σιάζεται, οπότε καλύτερα ένα ένα.

Πώς λέγεται το νέο τραγούδι;Πολεμιστής.

Μας ταιριάζει νομίζω σήμερα. Κάπως έτσι δεν αισθανόμαστε λίγο πολύ;Ναι, αλλά είμαστε άοπλοι πολεμιστές...

Ίσως ένα… σίγουρο «όπλο» που έχουμε είναι η Τέχνη. Πώς το βιώνετε εσείς και από τη... μέσα πλευρά της;Βλέπω τον κόσμο να θέλει να συμμετέχει σε συναυλίες και θεατρικές παρα-στάσεις και, μολονότι έχουμε μαζέψει το ζωνάρι... ε, έχουν πέσει και οι τιμές και αυτό βοηθάει! Όταν άρχισε όλη αυτή η κατάσταση με την κρίση, πέρασα και εγώ ένα στάδιο πανικού. Με έπιασε ήττα, εγκλωβισμός, δεν έβλεπα να υπάρχει τέλος, διέξοδος. Μέσα σε όλο αυτό βέβαια βλέπεις και το ήθος των πραγμάτων και εντέλει αυτό είναι πιο δυσάρεστο από το οικονομικό κομμάτι της κατάστα-σης. Μετά πάλι, πείσμωσα. Σκέφτηκα ότι όλοι μοιραζόμαστε μια δυσκολία και μέσα από αυτή μπορούμε να γίνουμε πιο ανθρώπινοι, πιο αλληλέγγυοι.

Πιστεύετε το έχουν νιώσει όλοι αυτό;Σίγουρα όχι. Εξάλλου τα πράγματα χρόνια τώρα, με αυτό το ξέφρενο life style, δεν ταίριαζαν στην ψυχούλα του Έλληνα, αναμφίβολα όμως έχουμε όλοι συμ-μετοχή σε ό,τι ζήσαμε και ζούμε. Ακόμη και με την παθητική στάση στα πράγ-ματα, είναι σαν να συναινείς στο έγκλημα.

Αισιοδοξείτε ότι θα βρούμε την έξοδο;Αρνούμαι να δεχτώ το αντίθετο (γελάει). Φυσικά και έτσι θα γίνει.

μουσική

Μελίνα Κανά Είμαστε άοπλοι πολεμιστές…Συνέντευξη στην Έλσα Σπυριδοπούλου

Μέχρι τότε, όμως, πολλοί άνθρωποι φεύγουν εκτός Ελλάδας. Εσείς το σκεφτήκατε; Αν χρειαστεί θα φύγω, αλλά εύχομαι να μη χρειάζεται για κανέναν άνθρωπο να φεύγει από την πατρίδα του.

Παραμένοντας σ’αυτό τον τόπο, ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;Μου έχει δώσει κάποια τραγούδια η Ευτυχία Μητρίτσα (σ.σ. συμμετείχε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006) και ευελπιστούμε να κυκλοφορήσουν μέχρι το καλοκαίρι. Βέβαια, η οικονομική κατάσταση, η ευκολία να κατεβάζεις τραγούδια από το διαδίκτυο, η έλλειψη δισκο-γραφικών εταιρειών, καθυστερούν και ζορίζουν τα πράγματα, οπότε δεν μπορείς να είσαι και απόλυτα σίγουρος πώς και πότε θα κυκλοφορήσει μια δουλειά.

Τουλάχιστον γίνονται συναυλίες!Αυτό είναι ουσιαστικό. Και μάλιστα αρχίζουμε να ανταμώνουμε πλέον σε μικρούς χώρους και να κοιταζόμαστε στα μάτια. Σπουδαίο!

Μαύρη Τρύπα (Βαΐου 5, Λαδάδικα, πρώην Αγκάθι). Στις 11 Μαρτίου στις 9.30 μ.μ., Γιώργος Καζαντζής και Μελίνα Κανά.Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 510081.

15-24.3.2013

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ

Υ.Π.Α.

AUDIENCE AWARDS SPONSOR

Afissa15th-2_Afisa15th 5/3/13 10:57 π.μ. Page 1

15-24.3.2013


Υ.Π.Α.


Afissa15th-2_Afisa15th 5/3/13 10:57 π.μ. Page 115-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013


Υ.Π.Α.



15-24.3.2013

XΟΡΗΓΟΙΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ


Τα live της εβδομάδας

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου οι επιλογές σας είναι αρκετές. Για όσους θέλουν να κινη-θούν σε ροκ ρυθμούς, σίγουρα ξεχωρίζουν οι Radio Moscow στο ΓAIA LIVE στις 21:00, με αντίτιμο 12-15 ευρώ, ενώ το hip-hop/rap έχει την τιμητική του στο BLOCK33, όπου στις 21:00 ξεκινά το 8 Drunken Masters Party με είσοδο 10 ευρώ. Οι φαν της μίξης της τζαζ με τη ροκ έχουν δυο εξαιρετικές επιλογές: από τη μία η φωνάρα της Σωτη-ρίας Κόλλια και η μουσική του Χρήστου Αναστασιάδη στο lobby του ξενοδοχείου HYATT στις 20:00 (είσοδος 15 ευρώ) και από την άλλη η σύμπραξη του Κώστα Μαγ-γίνα και του Αγαμέμνονα Μάρδα με τον Ντέιβιντ Λιντς και τον Νίκο Καπηλίδη στο BURLESQUE στις 22:00 (είσοδος 5 ευρώ). Όσοι αρέσκονται στον ήχο της Ανατολής, μπορούν να ακούσουν τον λεβαντιανό ουτίστα Ζιάντ Ρατζάμπ στο ΑΥΓΟ στις 21:00, με εισιτήριο 7 ευρώ. Η ελληνική μουσική εκπροσωπείται από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο PRINCIPAL στις 22:00 (εισιτήριο 15 ευρώ), από τους Χειμερινούς Κολυμβητές και τον αστείρευτο Αργύρη Μπακιρτζή στο BLOCK33 στις 21:00 (εισιτήριο 10-12 ευρώ) και από την Ευρυδίκη στο REGENCY CASINO στις 22:00 (εισιτήριο 8 ευρώ).

Το Σάββατο 9 Μαρτίου συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους από την προηγούμενη μέρα η Σωτηρία Κόλλια και ο Χρήστος Αναστασιάδης, οι Μαγγίνας-Μάρδας-Λιντς-Καπηλίδης, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και η Ευρυδίκη. Επίσης, μπορείτε να ακούσετε καλή ελλη-νική μουσική στη ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ στα Λαδάδικα (ώρα 22:00 και εισιτήριο 5 ευρώ) από τους Παντελή Θεοχαρίδη - Βασίλη Πρατσινάκη - Μαρία Φραγκούλη - Νίκο Ταλέα και Γεωργία Νταγάκη. Εκτός από αυτούς, η Ελένη Βιτάλη εμφανίζεται με τον Νίκο Ξύδη στο LOVE CASUAL LIVING στις 22:30 με εισιτήριο 10 ευρώ. Επίσης, στο STAGE στις 22:30 (εισιτήριο 15 ευρώ) ανεβαίνει το Μαζί αυτο-σχεδιάζουμε, με τους Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Μίλτο Πασχαλίδη, Δήμητρα Παπίου, Δημήτρη Σταρόβα και τους Opera Chaotique. Ξένη μουσική -και πιο συγκεκριμένα, αυτή των Gypsy Box- θα ακούσετε με 10 ευρώ στις 23:00 στο BLOCK33.

Την Κυριακή 10 Μαρτίου χαράς ευαγγέλια για τους φαν του μέταλ, καθώς στις 21:30 στο PRINCIPAL θα εμφανιστούν με αντίτιμο από 23 έως 35 ευρώ οι Helloween και οι Gamma Ray με support τους Shadowside. Στην άλλη άκρη της πόλης, και πιο συγκε-κριμένα στο SHARK, από τις 21:00 και μετά, θα εμφανιστεί ο Claptone με ένα dj set. Εκτός από αυτούς, εμφανίζεται και πάλι η Ελένη Βιτάλη στο LOVE CASUAL LIVING.

Την Τετάρτη 13 Μαρτίου, από τις 21:00 και μετά, μπορείτε με 19 ευρώ να δειπνήσετε υπό τους ήχους της πιανιστικής μονομαχίας των Γρηγόρη Σιμαδόπουλου και Χρήστου Δίγκα και της φωνής της Ελευθερίας Μυτυλιού στο ALFREDO’S GRAND DINING.

Το σκηνικό θα λάβει χώρα και την επομένη, την Πέμπτη 14 Μαρτίου. Στις 21:00 επί-σης, στη ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ εμφανίζονται ο Θάνος Μικρούτσικος και η Ρίτα Αντωνοπούλου (εισιτήριο 8-10 ευρώ). Και η εναλλακτική πρόταση είναι τα Κορίτσια για Φίλημα στο ROVER στις 22:00. Με επιρροές από Νίκο Καρβέλα και Κώστα Πρέκα, δεν θα ακούστε πουθενά αλλού καλύτερο rock ‘n’ troll από αυτό!Καλή ακρόαση, ό, τι κι αν επιλέξετε!

Μαριάννα Βασιλείου

μουσική

Atoms for peaceAmokXL Recordings

Οι Radiohead είναι ένα συγκρότημα που χαρακτήρισε με τον δίσκο Ok Computer τη δεκαετία του 1990. Η απήχηση που έχει εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια στον κόσμο είναι τεράστια. Βασικός τους συνθέτης, ερμηνευτής και «βιτρίνα» είναι ο Τομ Γιορκ. Η φαλτσέτο φωνή του, η καλικατζα-ρίστικη φιγούρα του και η αχαλίνωτη προσωπικότητά του, τον έχουν κάνει πλέον αναγνωρίσιμο και αγαπητό. Το «όχημα» των Radiohead δεν είναι φυσικά το μόνο που κουβαλάει το ταλέντο του. Έχει συνεργαστεί με την Πι Τζέι Χάρβεϊ, τη Μπιορκ, τον DJ Shadow και κυκλοφόρησε πριν από 7 χρόνια και προσωπικό δίσκο (Eraser). Στις (λίγες) συναυλίες που έδωσε με τη δική του δουλειά, χρησιμοποίησε μουσικούς που θεώρησε ότι θα ερμη-νεύσουν ιδανικά την ηλεκτρονική μουσική που συνέθεσε μέσα από τα κομπιούτερς. ΟΚ του είπαν λοιπόν ο μπασίστας Φλι (Red Hot Chilli Peppers), ο ντράμερ Τζόι Γουόροκερ (Beck, REM), ο Βραζιλιάνος περκασιονίστας Μάουρο Ρεφόσκο και ο παραγω-γός-προγραμματιστής Νάιτζελ Γκόντριχ (Radiohead). Μετά από συναυλίες σε ΗΠΑ και Ιαπωνία, οι εντυπώσεις ήταν κάτι παρα-πάνω από θετικές. Δοκίμασαν καινούργια τραγούδια και συνθέ-σεις, ώσπου αποφάσισαν να τα κυκλοφορήσουν. Πρώτα ιντερ-νετικά και μετά με τον παραδοσιακό τρόπο, οι Atoms for peace έφτασαν παντού. Το Amok είναι ένας ύμνος στον ρυθμό και καθρεφτίζει την Αφρική, αλλά και την Βραζιλία. Οι ήχοι των οργάνων μπλέκονται με αυτούς του Η/Υ και πολλές φορές δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Δεν με χάλασε καθόλου! Πολλές επιρροές από το dubstep, αιθέρια φωνητικά και μπάσο (σε μεγάλα κέφια ο Φλι) από άλλο γαλα-ξία. Τραγούδια που μπορείς να χορέψεις, κάτι που περηφανεύε-ται ο Γιορκ -και καλά κάνει. Έχοντας αποκηρύξει το παιχνίδι των ΜΜΕ και των δισκογραφικών εταιρειών, κάνει τον dj σε καταλή-ψεις και πορείες, δηλώνει λάτρης του Φέλα Κούτι, αλλά και των Aphex Twin, κάνει τη μουσική που του αρέσει, περνάει καλά κι εμείς καλύτερα!

Σοφία Μελικίδου

Radio Moscow

Ελένη Βιτάλη


Την Τετάρτη 13 Μαρτίου θα σας έχουμε μαζί με τον Θάνο Μικρούτσικο στη Θεσ-σαλονίκη. Τι μας έχετε ετοιμάσει;Το πρόγραμμα που παρουσιάζουμε από τον Οκτώβριο σε όλη την Ελλάδα. Μια παράσταση πιάνο-φωνή, με τραγούδια που ακουμπούν βαθιά το κοινό, όπως έχει φανεί από τις 40 προηγούμενες εμφανίσεις μας. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό που παρουσιάζουμε και εγώ νιώθω ιδιαίτερη τιμή να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή, δίπλα σε έναν τόσο σπουδαίο δημιουργό, έχοντας το ρόλο της βασικής ερμηνεύτριας.

Αν δεν κάνω λάθος, κανείς στο περιβάλλον σας δεν έχει ασχοληθεί με τη μουσική. Εσείς πώς βρεθήκατε να περπατάτε σε αυτά τα μονοπάτια;Δεν ξέρω να σας απαντήσω σε αυτό. Νομίζω ότι απλά έτσι έπρεπε να γίνει. Από τότε που έχω ανάμνηση του εαυτού μου, η μουσική και το τραγούδι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Δε μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον εαυτό μου έξω από τη μουσική, οπότε ήταν αναμενόμενο τα βήματά μου και οι επιλογές μου να με οδηγούσαν σε αυτήν.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη που τον ενδιαφέρει η ουσία να διατηρήσει την αξία του, σε μια εποχή που ο κόσμος -δυστυχώς- έχει μάθει να καταναλώνει ό,τι του σερβίρουν;Δεν είναι δύσκολο να διατηρήσεις την αξία σου, εκτός αν εννοείτε το να παραμείνεις στο προσκήνιο. Αυτό είναι δύσκολο. Όσο παραμένεις πιστός στην αισθητική σου και σε αυτό που προστάζει το μέσα σου, την αξία σου δεν τη χάνεις. Απλά δεν σου λέει κανείς ότι θα στην αναγνωρίσει το ευρύ κοινό. Κάποιοι θα στην αναγνωρίσουν και ίσως οι συγκεκριμένοι να είναι αυτοί με τους οποίους μπορείς και θες να επικοινωνήσεις καλλιτεχνικά. Μπορεί αυτό να μετράει περισσότερο.

Μέχρι τώρα είχατε δουλειές με πολλά από τα μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής. Απολαμβάνετε πάντα αυτή τη συσσωρευμένη εμπειρία ή υπάρχουν στιγμές που σας κουράζουν οι έντονες εκρήξεις συναισθημάτων, που οπωσδήποτε προκύπτουν από τέτοιου είδους συνεργασίες;Σίγουρα υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι στη δική μου περίπτωση είναι πολύ λίγες, σε σχέση με τις υπέροχες στιγμές που έχω βιώσει πάνω στη δουλειά. Έχω υπάρξει πολύ τυχερή στις συνεργασίες μου μέχρι σήμερα κι αν πρέπει να πω κάτι για την πιο σημαντική από αυτές με το Θάνο Μικρούτσικο, το μόνο που έχω να πω είναι ότι όποιος δουλεύει μαζί του είναι ευτυχής.

Ποια είναι για εσάς η καλύτερη στιγμή πάνω στη σκηνή;Αν μου ζητάτε να σας πω ποια είναι η στιγμή που θυμάμαι πιο έντονα μέχρι σήμερα θα πρέπει να αναφερθώ στο Ηρώδειο του 2009, με την Καμεράτα, όταν μπόρεσα τη δεύτερη μέρα (γιατί την πρώτη ήταν τόσο το τρακ που δεν είχα καταλάβει τίποτα) να συνειδητοποιήσω στο τέλος το χειροκρότημα του κόσμου σε συνδυασμό με το πού βρισκόμουν. Γενικά -όμως- πάνω στη σκηνή δεν ξέρεις πότε θα σε βρει αυτό το μαγικό συναίσθημα της ευτυχίας. Παραφυλάει και εμφανίζεται σε ανύποπτες στιγμές, είτε από κάτω είναι χιλιάδες είτε 100.

Από όσα γνωρίζω, αγαπάτε πολύ και το θέατρο. Πώς το σκέφτεστε; Θέλετε να προσαρμόσετε στοιχεία του στη μουσική ή προτιμάτε να το δοκιμάσετε μόνο του;Ό,τι προκύψει, όπως προέκυψε πέρυσι η Ιφιγένεια εν Αυλίδι με το ρόλο της κορυφαίας του χορού, ή όπως προέκυψε το πολιτικό καμπαρέ Να θυμάσαι τι ξεχνάς στο ΓΥΑΛΙΝΟ ή το Μαουτχάουζεν φέτος -και μπορεί να βρεθούν αντίστοιχα πράγματα που να με εκφράζουν και στο μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι πριν μείνω έγκυος είχα ξεκινήσει μαθή-ματα υποκριτικής, γιατί το θέατρο με αφορά βαθιά, αλλά μετά όλα πέρασαν σε δεύτερο πλάνο. Αργότερα ίσως πάλι. Έτσι κι αλλιώς, από τα πρώτα μου βήματα, πάντα στις κριτικές διάβαζα για τη θεατρική μου ερμηνεία, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο. Το κουβαλάω μέσα μου, δεν μπορώ να τραγουδήσω αλλιώς.

μουσική

Ρίτα Αντωνοπούλου Όσο παραμένεις πιστός σε αυτό που προστάζει το μέσα σου δεν χάνεις την αξία σου

Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Η Ρίτα Αντωνοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι ξεκίνησε τα πρώτα της μαθήματα μοντέρνου τραγουδιού στην ηλικία των 18, ενώ παράλληλα σπούδαζε Γραφιστική, στη Σχολή Γραφι-κών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών της Αθήνας, όπως και ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά). Ξεκίνησε να δουλεύει σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα με διάφορα σχήματα, ερμηνεύοντας τραγούδια Ελλήνων συνθετών, ανάμεσα στους οποίους το 2000 ήταν και ο Μίμης Πλέσσας. Αμέσως μετά παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής και τραγουδιού με τον Σταμάτη Κραουνάκη, απ’ όπου ο συνθέτης την επέλεξε για να γίνει μέλος της μουσικοθεατρικής του ομάδας Σπείρα Σπείρα.Την ίδια χρονιά θα γνωριστεί με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μετά από οντισιόν της προτείνει συνεργασία για τις εμφανίσεις του στο ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ, δίπλα στον ερμηνευτή Γιάννη Κούτρα. Η συνεργασία της με τον Θάνο Μικρούτσικο συνεχίζεται ως και σήμερα και θα έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε την Τετάρτη 13 Μαρτίου στην ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ, σε ένα μοναδικό πρόγραμμα. Η παράσταση θα αρχίσει στις 21:00 και η τιμή του εισιτηρίου έχει οριστεί στα 10 ευρώ για τη γενική είσοδο και στα 8 ευρώ για τους φοιτητές.

Πώς ξεκουράζεται ένας καλλιτέχνης μετά από μια παράσταση και αφού έχει δώσει την ψυχή του πάνω στη σκηνή; Εσείς τι κάνετε;Κανονικά πάει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και κοιμάται. Εγώ πρώτα τρώω δυστυχώς! Το μόνο καλό είναι ότι δεν πίνω καθόλου αλκοόλ, οπότε δεν ξενυχτάω και εύκολα χωρίς λόγο. Ζεστό μπάνιο και ύπνος είναι η καλύτερη συνταγή.

Κλείνοντας να σας ρωτήσω: υπάρχει κάτι που θα μπορούσε πραγματικά να αποσπάσει την προσοχή σας από τη μουσική;Όχι. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι να χειροτερέψουν τα πράγ-ματα και να μη μπορώ να συντηρήσω την οικογένειά μου κάνοντας αυτή τη δουλειά και να χρειαστεί να κάνω κάτι διαφορετικό. Και πάλι όμως κάπου, σε κάποιο δωμάτιο, θα με ακούν να τραγουδάω!


ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ

Λεπτές ισορροπίες πάνω σε γυαλί…

Μια μάνα, ένας γιος, μια κόρη. Τρεις άνθρωποι καταφεύγουν στη φαντασία ή την ψευδαίσθηση για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα. Περιπλανιούνται μέσα σε όνειρα που συνθλίβονται από το Χρόνο, σε ματαιωμένες προσδοκίες, ισορροπούν ανάμεσα σε χιούμορ και σαρκασμό, στην ανάγκη τους για αλλαγή. “Γαντζώνονται” από το μοναδικό πρόσωπο που επισκέπτεται τον κόσμο τους, μα και αυτό χάνεται έπειτα από λίγο. Έτσι οι τρεις φιγούρες συνεχίζουν να προσμένουν «..αυτό το κάτι που πάντα αργεί να έρθει…».Η παράσταση με το αριστουργηματικό έργο του Τένεσι Ουίλιαμς Γυάλινος κόσμος, που παρουσιάστηκε επι δύο σαιζόν στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγ-γελάτου, δικαίως εισέπραξε εγκωμιαστικά σχόλια. Ανάλογα με αυτά που κερδίζει και κατά την παρουσίαση της στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Αυλαία». Οι εξαιρετικές ερμηνείες των Ναταλίας Τσαλίκη, Αντίνοου Αλμπάνη, Κωνστα-ντίνου Γαβαλά και Αμαλίας Νίνου απλώνονται σε ένα σκηνικό (σκηνικά- κοστού-μια Γιώργος Πάτσας)…ανάμνησης. Λίγες καρέκλες, ένα ψυγείο όπου κατοικεί το «γυάλινο θηριοτροφείο» της μικρής κόρης, ένα… ανύπαρκτο τραπέζι, όπου τρώει η οικογένεια. Όλα είναι ανάμνηση -ή αν προτιμάτε μια επίπλαστη πραγματικότητα. Μόνο τα γυάλινα ζωάκια της Λόρα είναι υπαρκτά. Κάτω από μια συνεχή υπό-γεια μουσική (Σταύρος Γασπαράτος) και υποβλητικούς φωτισμούς (Λευτέρης Παυλόπουλος), και οι τέσσερις ηθοποιοί κινούνται εξαίσια. Ο Αλμπάνης ως γιος-αφηγητής της ιστορίας που καταπιέζει συνεχώς τα “θέλω” του μπροστά στα αδιέξοδα “πρέπει” της μητέρας του, η Τσαλίκη ως μια μητέρα που δεν εννοεί να ξεχάσει τον απόντα πατέρα και σύζυγο, αλλά ούτε και την αλλοτινή ζωή της τη γεμάτη σκόνη, ο Γαβαλάς ως ο… μέλλοντας γαμπρός που θα βγάλει την οικογένεια από το πηγάδι της, μα εντέλει είναι πολύ γήινος για τα μέτρα τους. Όσο για τη Νίνου, αυτή κερδίζει τις εντυπώσεις. Με εξαιρετική άρθρωση και κίνηση, “μεταμορφώνεται” σε μια εύθραυστη φιγούρα, ένα πλάσμα καταδικασμένο να μην ξεμυτίσει από το Γυάλινο κόσμο. Ιδιαίτερα πετυχημένη είναι η χρήση του βίντεο (Μιχάλης Κλουκίνας). Οι φιγούρες των ηθοποιών μπλέκονται έξοχα με τις φιγούρες τους που προβάλλονται στο φόντο της σκηνής. Στιγμές - στιγμές δεν ξεχωρίζουν, άλλοτε πάλι παραμορφώνονται ή παρακολουθούν σιωπηλές τη… ζωή τους. Οι εκφράσεις των ηθοποιών και οι μεγενθυμένες λεπτομέρειες των προσώπων τους προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στη θλίψη που κρύβεται κάτω από τη μάσκα της ευθυμίας. Εξάλλου, όπως σημειώνει και η σκηνοθέτιδα «εκσυγχρονίσαμε την αρχική ιδέα του συγγραφέα για σλάιντς και λεζάντες που θα σχολίαζαν τη δράση, δημιουρ-γώντας βιντεοπροβολές σε άμεση σχέση με τη δράση και τους χαρακτήρες, αλλά κυρίως σε σχέση με την ονειρική –“αναμνησιακή” διάσταση του ανεβάσμα-τος». Αξίζει να σημειώσουμε επίσης ότι -εκτός από το πρωτότυπο κείμενο του έργου- στην παράσταση χρησιμοποιούνται και μικρά αποσπάσματα από παλαι-ότερα σχεδιάσματα του συγγραφέα για το έργο, καθώς και από το διήγημα Πορτρέτο κοριτσιού σε γυαλί, γραμμένο το 1943, προσχέδιο επίσης για το έργο.

Θέατρο Αυλαία (ΧΑΝΘ). Στις 9 μ.μ., «Ο γυάλινος κόσμος» του Τένεσι Ουίλιαμς. Παραστάσεις έως και 17 Μαρτίου. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 237700

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ

«Χαστούκι» στη σεμνοτυφία…Όταν το 1910 έκανε πρεμιέρα η κωμωδία Το βρακί του Γερμανού δραματουργού Καρλ Στέρ-νχαϊμ (1878-1942), το έργο τέθηκε αμέσως σε απαγόρευση, καθώς οι αντιδράσεις από τη λογο-κρισία, το κοινό και τον αστικό τύπο ήταν μεγά-λες. Ο ίδιος ο συγγραφέας όμως είχε πετύχει το στόχο του. Και αυτός δεν ήταν άλλος από το να “χτυπήσει” με κοφτερή γλώσσα και χιού-μορ την πλαστή ευπρέπεια και σεμνοτυφία των αστών της εποχής του, οι οποίοι κάτω από το μανδύα της κοσμιότητας και του ιδεαλισμού έκρυβαν ανομολόγητες ορέξεις και ιδιοτελή συμφέροντα.Αυτό το έργο επέλεξε να παρουσιάσει και το Θέατρο ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Οικονόμου. Μια σατιρική κωμω-δία με στοιχεία φάρσας που αγγίζει την παρωδία.Ασφαλώς σήμερα η φαεινή ιδέα του συγγραφέα, το κωμικό εύρημα του πεσμένου… βρακιού, δεν προκαλεί κανέναν και δεν μπορεί να έχει ισοδύναμη αξία με το πρώτο ανέβασμα. Αυτό όμως που έχει αξία και επικαιρότητα είναι η ύπαρξη της σάτιρας του μικροαστού, που -μέσα από τη χρήση της μάσκας της αθωότητας- αδιαφορεί για τα πάντα και ζει φαύλα προκειμένου να επιβιώσει.Ο Στέρνχαϊμ μπόρεσε να δει μέσα σε αυτή τη μικροαστική φύση, το ζοφερό μέλλον της ανθρωπότητας: την έλευση της βαρβαρότητας, της θηριωδίας του ναζισμού και των ολοκληρωτικών καθεστώτων που ακολούθησαν.Η μετάφραση είναι του Σπύρου Γαρούνα, τα σκηνικά και κοστούμια της Χρύσας Μάντακα, οι φωτισμοί του Στράτου Κουτράκη, η μουσική επιμέλεια του κ. Οικονό-μου και επί σκηνής εμφανίζονται οι Γιάννης Περδίκης, Νανά Μπολέτη, Λίζα Μιμιλίδου, Μπάμπης Τίγκας, Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης, Γιάννης Μουρούζης, Δημήτρης Σιδηρόπουλος.

Θέατρο Έξω από τα Τείχη, Πανεπιστημίου 2 -Ευαγγελίστρια. Παραστάσεις κάθε Παρα-σκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9 το βράδυ. Πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο 2310 210308.

Τη σελίδα του θεάτρου γράφει η Έλσα Σπυριδοπούλου

θέατρο


φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: PIETA / ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ / ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ / THE PAPERBOY / Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ / ΟΖ: ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ / ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

PIETA

Σκηνοθεσία: Κιμ Κι-ντουκΠαίζουν: Τζο Μιν-σόο, Εουντζίν Κανγκ, Κιμ Τζάε-ροκΔιάρκεια: 104’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Είναι δύσκολο να γράψει κανείς για μια ταινία, που φιλοδοξεί να αποτελέσει τον καθρέφτη της σύγχρο-νης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που με μεθοδικά βήματα και μόνη πυξίδα την ανθρώπινη ματαιοδοξία, οδηγήθηκε στη σημερινή της κατάσταση. Ο καπιτα-λισμός θέριεψε, έχτισε τις δομές του, απέκτησε την τεχνητή μήτρα αναπαραγωγής του και θεσμοθέτησε τους φρουρούς του. Καταδικαστέα, λοιπόν, κάθε προσπάθεια του ανθρώπου να ξεφύγει από τα άπλη-στα δίχτυα του συστήματος και τη διαστροφική τάση των θεματοφυλάκων του να ασκήσουν εξουσία στις ψυχές και τα σώματα των υπηκόων του. Το χρήμα απαιτεί θυσίες και στον αγώνα για την απόκτησή του, κανείς δεν βγαίνει αρτιμελής. Σε αυτό το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε όλοι βρέθηκε και ο Κορεάτης Κιμ Κι-ντουκ, πριν σκηνοθετήσει τη νέα του δουλειά.Ο Κιμ Κι-ντουκ δεν ξεκίνησε την «Πιετά» όταν ανα-κάλυψε πως η κρίση έγινε μόδα. Δεν θέλησε να προσθέσει μια ακόμη κινηματογραφική κριτική του

καπιταλισμού σε αυτές που ήδη υπάρχουν. Ο ίδιος, πριν επιστρέψει δυναμικά στο προσκήνιο, κοίταξε βαθιά μέσα του. Απομονώθηκε από αυτό που σιχά-θηκε - την καπιταλιστική κουλτούρα, τον καταναλωτι-σμό και μια παραστρατημένη εγκοσμιότητα - και μέσα από μια περίοδο βαθύτατου στοχασμού, αποτύπωσε με την τέχνη του τα συμπεράσματα που έβγαλε. Για αυτό και στο «Πιετά» δεν εστιάζει στο χρήμα και τη διαφθορά μέσα από οικουμενικές προσεγγίσεις, που αποπροσωποποιούν το θύμα και τον θύτη αντικαθι-στώντας τους με προσδιορισμούς όπως «λαός» και «ολιγαρχία» αντίστοιχα. Αντίθετα, προχωρά σε ένα κοινωνικό ζουμ ξεγυμνώνοντας τη μαύρη αλήθεια και καταδεικνύοντας όχι μόνο τη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτή αλλά και την αθλιότητα στην οποία οδηγεί το χρήμα ακόμη και έναν καθημερινό, κατά βάση φτωχό, άνθρωπο.Η ικανοποίηση εξουσιαστικών ονειρώξεων δεν προϋποθέτει κυβερνητικές θέσεις. Οι αδυναμίες και οι φόβοι είναι που δίνουν τα πατήματα σε κάθε λογής τυχοδιώκτες. Σε αυτήν τη μερίδα ανθρώπων ανήκουν και οι τοκογλύφοι. Ο Κανγκ-ντο, βέβαια, δεν είναι καν τοκογλύφος. Είναι απλά το τσιράκι τους, που ανέλαβε το βρώμικο κομμάτι του εκβια-σμού των πελατών τους. Διακριτικό του στοιχείο, η βία με την οποία αντιμετωπίζει τους οφειλέτες, που καθυστερούν να αποπληρώσουν εμπρόθεσμα το

δάνειο και τους εξωφρενικούς τόκους, προκειμένου να υφαρπάξει τα χρήματα της ασφάλισής τους. Κάποια στιγμή, όμως, έρχεται αντιμέτωπος με μια γυναίκα, η οποία επιμένει πως είναι η μητέρα που εκείνος δεν γνώρισε ποτέ. Η επακόλουθη εσωτερική σύγκρουση τον οδηγεί σε μια κρίση μετάνοιας και την ανάγκη να ξαναρχίσει τη ζωή του, μέχρι που η γυναίκα απάγεται και ο ίδιος προσπαθεί απεγνω-σμένος να την ξαναβρεί, ερχόμενος αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα.Αναμφίβολα, ο καθένας μπορεί να περάσει από το μικροσκοπικό επίπεδο της πλοκής στο μακροσκοπικό κι έτσι να αναγνωρίσει και μια συνολική κριτική που γίνεται στον καπιταλισμό και τη δικτατορία του χρή-ματος. Μπορεί οι δικές μας οφειλές στο δημόσιο, στις τράπεζες, στους δανειστές μας, να μην έχουν ως αποτέλεσμα κάποιο σπασμένο χέρι ή πόδι, αλλά αναμφίβολα το τίμημα που πληρώνουμε παραμένει βαρύ. Οι υποθήκες, ο αποκλεισμός από τη δημόσια υγεία και παιδεία, η φτώχεια, η πείνα, οι εξώσεις, η ένταση στις σχέσεις μας, το άγχος και ο φόβος, δεν υστερούν σε τίποτα από τις πιο επώδυνες σωματικές κακώσεις. Ακόμη και ο θάνατος φάνταζε για ορισμέ-νους ανθρώπους μεγαλύτερη λύτρωση από μια ζωή πνιγμένη στο άγχος και στα χρέη. Έτσι, το σύστημα ευλόγησε και τις αυτοκτονίες, με την προϋπόθεση τα κέρδη των επιχειρήσεων να παραμένουν στο απυρόβλητο και η κυβέρνηση στη θέση της.Σε συνέντευξή του, ο Κιμ Κι-ντουκ δικαίωσε τη βία που διαπνέει το σενάριο, εκφράζοντας την ελπίδα «ο κόσμος να μη γίνει βάρβαρος και στενάχωρος όπως η ταινία» του. Επιβεβαιώνει, λοιπόν, τη φύση της δημιουργίας του ως καθρέφτη της κοινωνικής πραγματικότητας και των αδιεξόδων στα οποία έχουμε περιέλθει εξαιτίας του χρήματος. Μένει, όμως, να συνειδητοποιήσουμε ως θεατές, πως και η ίδια μας η ζωή, δεν είναι παρά καθρέφτης που αντικατοπτρίζει το ίδιο το ιδεολογικό οικοδόμημα που μας περιβάλει. Ας τον «σπάσουμε» λοιπόν και ας ελευθερωθούμε.

Αξιολόγηση: *****Πέτρος Θεοδωρίδης


ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ(SIDE EFFECTS) Σκηνοθεσία: Στίβεν ΣόντερμπεργκΠαίζουν: Μάρα Ρούνι, Τζουντ Λο, Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς, Τσά-νινγκ ΤέιτουμΔιάρκεια: 106’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1, VILLAGE COSMOS 4&8&10

Αν πιστέψουμε τον Στίβεν Σόντερμπεργκ και τις εξαγ-γελίες του, το «Side Effects» είναι η τελευταία μεγά-λου μήκους που θα γυρίσει ο σκηνοθέτης ο οποίος μας συστήθηκε εμφατικά πριν από 24 χρόνια, με το «Σεξ, ψέματα και βιντεοταινίες». Πολυγραφότατος, σε σημείο φρενίτιδας, ο Σόντερμπεργκ κλείνει (;) την καριέρα του με ένα εντυπωσιακό μέσο όρο που ξεπερνά τη μία ταινία ανά ημερολογιακό έτος, αλλά

και αντιμέτωπος με πολλές αιτιάσεις ότι «κάπου το έχει χάσει στην πορεία». Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Ό,τι κι αν μπορεί να καταλογίσει κανείς στον συμπαθή Στίβεν, επ’ ουδενί δεν μπορεί να του προσάψει απώλεια ή ξεθώριασμα του «κατασκευαστικού» του ταλέντου, το οποίο παραμένει πληθωρικό. Εν προκειμένω, στις «Παρενέργειες» δηλαδή, η υψηλή τεχνική κατάρτιση βγάζει μάτι από χιλιόμετρα. Αιχμηρά κοντινά πλάνα που αποπνέουν συγκεχυμένα κίνητρα. Αντανακλάσεις σε γυάλινες επιφάνειες και παιχνίδια φωτός που προκαλούν μία μόνιμη αίσθηση απειλής. Χρώματα που πνίγουν αντί να ανακουφίζουν και χώροι φαινομε-νικά αθώοι που μετατρέπονται δίχως να το αντιληφθείς σε υποψήφιες παγίδες. Από εκεί και πέρα, take one step back για να απολαύσετε τη Μάρα Ρούνι. Ένα ζευγάρι μάτια, ένα βλέμμα και μία φωνή από το πιο πολύτιμο ερμηνευτικό μέταλλο. Θηλυκή και ταυτόχρονη ανδροπρεπής, όμορφη και συγχρόνως απωθητική, εύθραυστη αλλά παράλληλα διαβολική. Εκεί που μας τα χαλάει δυστυχώς ο Στίβεν είναι στην έλλειψη σαφούς κατεύθυνσης και προσανατολισμού. Η ταινία μπερδεύεται και μπερδεύει κι εμάς μαζί της. Από ένα modern age «φαρμακευτικό» θρίλερ κάνει στροφή 180 μοιρών σε ένα ψυχολογικό θρίλερ ανίερων κινήτρων και σκοτεινών επιθυμιών. Τα twists στην πλοκή είναι όντως αναπάντεχα και σαρω-τικά, καταλήγουν όμως να δείχνουν περισσότερα αμήχανα παρά ευρηματικά. Όπως και να έχει όμως, ο τελευταίος χορός του Σόντερμπεργκ δεν μπορεί παρά να είναι συλλεκτικός.

Αξιολόγηση: ***Γιώργος Παπαδημητρίου

THE PAPERBOYΣκηνοθεσία:Λι Ντάνιελς. Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Ζακ Έφρον, Νικόλ Κίντμαν, Τζον Κιούζακ, Σκοτ Γκλεν, Μέισι Γκρέι, Ντέιβιντ ΟγιελόβοΔιάρκεια: 107’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1

Λοξή ιστορία με χαρακτήρες από ιδιόρρυθμους έως αλλόκοτους... Θρίλερ, με το ερωτικό στοιχείο να κυριαρχεί σε εκφάνσεις αποκλίνουσες σε μικρό ή μεγάλο βαθμό από τα εσκαμμένα της κοινωνικώς αποδεκτής συμπεριφοράς Και βέβαια η νέα από-πειρα του Λι Ντάνιελς μετά το σκληρό, επώδυνο και με ακραίες κοινωνικές συμπεριφορές «Precious» ασχολείται εκ νέου με ακραίες συμπεριφορές, που ωστόσο έχουν διολισθήσει στην ψυχοπαθολογία.

Ένας δημοσιογράφος ονειρεύεται το βραβείο Πούλιτζερ. Η απόδειξη της αθωότητας ενός μελλοθάνατου είναι ευκαιρία για το φιλόδοξο δημοσιογράφο. Στην ιστορία εμπλέκεται και μια παράξενη γυναίκα, που ερωτεύεται μελλοθάνατους και αλληλογραφεί μαζί τους. Η έρευνα του δημοσιογράφου - με τη συνδρομή του μικρότερου αδελφού του - οδηγεί σε εκπλήξεις...Μεταφορά του ομότιτλου μπεστ σέλερ και βραβευμένου μυθιστορήματος του Πιτ Ντέξτερ. Από τον μικρόκοσμο του Ντέξτερ ελάχιστοι είναι αυτοί που δείχνουν ότι έχουν ψυχική ισορροπία. Η ιστορία παρότι λαμβάνει χώρα στο τέλος της δεκαετίας του 1960 διαθέτει προβολές των στάσεων και των συμπεριφορών που ανάγονται στο σήμερα. Και καθότι κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι η κοινωνία μας στο σήμερα χαίρει άκρας ψυχικής υγείας, οι προβληματισμοί πολλαπλασιάζονται. Ωστόσο, αυτό το παιχνίδι αντιπαράθεσης καθωσπρεπισμού και παράνοιας, λειτουργεί γαργαλιστικά και προβοκατόρικα. Εμπεριέχει δε τον κίνδυνο να θεωρηθούν όλα μια περιθωριοποιημένη και κατά συνέπεια ακίνδυνη για το σύνολο συμπεριφορά. Σημειολογικά αναφέρω πως οι παρεκτρεπόμενοι ή ψυχοπαθολογικοί χαρακτήρες, ζούνε στον βάλτο και άρα λίγο ή πολύ βρίσκονται σε απόσταση ασφαλείας από την ημέτερη κοινωνική δραστηριότητα. Όπως ότι τελικά επιζώντες είναι οι έχοντες την ημέτερη εγνωσμένη αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά. Η έντονη νοσηρότητα υποσκάπτει παρά ιντριγκάρει την κινηματογραφική αφήγηση και κατ’ επέκταση το ενδιαφέρον του θεατή, ακόμη και ως παράδειγμα αποφυγής.

Αξιολόγηση: **Γιάννης Ν. Γκακίδης

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ(PARADIES: LIEBE/ PARADISE: LOVE) Σκηνοθεσία: Ούλριχ ΖάιντλΠαίζουν: Μαργκαρέτε Τίζελ, Πίτερ Καζούνγκου, Ίνγκε ΜάουξΔιάρκεια: 120’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1

Η Τερέζα («Σούγκαρ Μάμα» για τους γηγενείς) καταλύει σε εξωτικό ξενοδοχείο στις παραδεισένιες ακτές της Κένυας μαζί με τις τέσσερις σιτεμένες Αυστριακές φίλες της. Η ίδια έχει, μάλλον, όλα τ’ αρνητικά για την περίσταση: χρήμα, σεξουαλικό υποσιτισμό, συναισθηματική αφυδάτωση. Το ταξίδι της σύντομα μετατρέπεται σε σεξοτουρισμό. Η ίδια, κάτω απ’ το πρίσμα της ανάγκης για επικοινωνία, το μετονομάζει με ονόματα πιο «αθώα», πιο αποδεκτά για τη ράτσα της.Ο Ούλριχ Ζάιντλ στήνει τον κόσμο του κυνικά, σαρκαστικά, χωρίς εξευγενισμένα φίλτρα. Παράγοντες που καθιστούν την ταινία άμεσα στοχαστική. Στο επίκεντρο όλων τίθενται οι διαπολιτισμικές σχέσεις μεταξύ Αφρικής και της κυρίαρχης Δυτικής Ευρώπης. Η ματιά είναι καθαρά πολιτική. Ακόμα κι αν η σκηνοθετική νεκροτομή δεν λαμβάνει χώρο σε έννοιες και θεσμούς, αλλά στις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές των ατόμων.Η μεσοαστή Τερέζα είναι πλούσια. Πολύ πλούσια για τους Αφρι-κανούς. Το χρήμα δεν σημαίνει μονάχα παροντική αγοραστική ισχύ. Υπάρχει μια πιο μακροχρόνια επίδραση. Η παιδεία του χρήματος. Όταν έχεις χρήμα, επιθυμείς. Επιθυμείς πρακτικά, αφού το χρήμα εξασφαλίζει την εκπλήρωση. Η επιθυμία, όμως, ισοδυναμεί με κάποια μορφή βίας. Αφού προϋποθέτει, συνή-θως, την «εξαγορά» κάποιου τρίτου. Από τη στιγμή που είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις το χρηματικό αντίτιμο, η επιθυμία νομιμοποιείται. Και αφού οι επιθυμίες νομιμοποιούνται, επιθυμείς πιο έντονα. Πιο λαίμαργα. Πιο αντανακλαστικά. Κι εσύ, δηλαδή αυτός που επιθυμεί, γίνεσαι έρμαιο της αντανακλαστικής δια-δικασίας να επιθυμείς. Ακόμα και το πιο παράλογο. Εκούσια γίνεσαι κυριαρχικός, μαλθακός, ιδιότροπος. Υπάρχεις για να βλέπεις τις «χαλασμένες» επιθυμίες σου να εκπληρώνονται.Από την άλλη, η άλλη πλευρά είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει τα δικαιώματά της. Στην Αφρική ο ήλιος ξεχάστηκε. Δεν φωτίζει. Λεηλατεί. Ο πόνος, η ανέχεια διαγράφονται παντού. Οι άνθρωποι παραχωρούν την αυτονόητη αξιοπρέπεια και ισονομία. Υποτάσ-σονται στο ρόλο του ασθενούς, ώστε να επωφεληθούν από την πλαστή ευσπλαχνία του ισχυρού. Μια ευσπλαχνία, που τώρα, μόνο στο τώρα, λειτουργεί παυσίπονα. Πλέον, η υποταγή γίνεται βίωμα. Αποκτά χρονικότητα. Το χάσμα ανισοτήτων μεγεθύνεται. Όσο κι αν οι σύγχρονες ανθρωπιστικές αξίες διακηρύσσουν το αντίθετο. Η κυριαρχία του ισχυρού απέναντι σε ‘κείνον που αποδέχτηκε το ρόλο του ανίσχυρου εδραιώνεται.

Αξιολόγηση: ****Γιώργος Ευθυμίου

ταινίες

Το Νόστος προτείνει


ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑΣκηνοθεσία: Δημήτρης ΑρβανίτηςΠαίζουν: Κλέων Γρηγοριάδης, Άντα Λιβιτσάνου, Αθηνά Οικονομάκου, Ορέστης Τρίγκας, Δημήτρης Λια-κόπουλος, ‘Αννα Αδριανού, Μάνος Παπαγιάννης, Μαρία Γεωργιάδου, Κάτια Νικολαϊδου, Κάτια ΔανδουλάκηΔιάρκεια:

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3

Αντιγράφουμε από το δελτίο τύπου της εταιρίας διανομής:Αθήνα - η πόλη με τις ατέλειωτες διαδρομές. Η μέρα γεμίζει ρουτίνα, η νύχτα όμως τινάζει από τη φούστα της χιλιάδες μυστικά… Ένας ταξιτζής πιστεύει στον Θρύλο και φτιάχνεται με κόκες. Μια σεναριογράφος ζει τις ιστορίες που η ίδια γράφει. Τρεις φοιτητές αναλαμβάνουν fake ξεκαθαρίσματα λογαρια-σμών. Μία διάσημη σοπράνο θυσιάζει το ταλέντο της για να συμφιλιωθεί με την κόρη της. Ένα gothic tattoo-girl χαράζει τις ποινές της σε σάρκες και ψυχές. Μια τραβεστί βάζει τον εραστή της στη θέση του. Μια παρουσιάστρια ραδιοφώνου ξορκίζει την κατάθλιψη ζώντας στα FM. Η Αθήνα by night και τα πλάσματά της… άνθρωποι που θα συναντηθούν… σε μια και μοναδική νύχτα που θα τους αλλάξει τη ζωή.

φ.ν.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥΣκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κωνσταντάρας Παίζουν: Νέλσων Λούκας, Αλέξανδρος Κωχ, Λιζ Ντζάγκα, Θανάσης Γκαϊφύλλιας Διάρκεια: 88’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ

Ανεξάρτητη ελληνική ταινία με θέμα εμπνευσμένο από την ελλη-νική μυθολογία σε συνδυασμό με βιβλικά στοιχεία και υπαρξιακά ερωτήματα. Διαθέτει την παιγνιώδη χάρη του Γουές Άντερσον, τον αθεράπευτο ρομαντισμό του Τάκη Κανελλόπουλου, τη μεθυστική νωχέλεια του Τζιμ Τζάρμους και... την προσωπική σφραγίδα του Αλέξανδρου Κωνσταντάρα. Δυο αδέρφια, Πόντιοι Καλαμαριώτες (πεισματάρηδες εκ γενετής,

δηλαδή), ο πρώην πρόσκοπος Κυριάκος κι ο πρώην εργαζόμενος - πρώην λογοδοσμένος Λάζα-ρος, μπλέκονται σε περιπέτεια αναζήτησης της σπηλιάς του Κύκλωπα Πολύφημου. Ξεκινούν ένα οδοιπορικό από τη Θεσσαλονίκη στη Μαρώνεια, για να ανακαλύψουν το κρασί του βασιλιά Μάρωνα, να το πιουν και να ξαναγυρίσουν το χρόνο πίσω (είτε το πιστεύουν είτε όχι). Στο δρόμο τους μια καλόκαρδη θεία, μια αλόγα γυμνάστρια, ένας ξενοδόχος θυμόσοφος, μια μελαμψή σειρήνα Κινγκόρα, μια ξεναγός οινολόγος, ο Κανένας (θεματο)φύλακας του μυστικού, η Δαιμονία Νύμφη (μετά μουσικής), αρκετοί για να τους παραπλανήσουν ή να τους οδηγήσουν στην τρύπα των ναυαγών, το στόμιο της οποίας μοιάζει με την Αφρική αν το κοιτάξεις από μέσα. Τι προσφέρει η ταινία; Οδύσσεια, παζλ, νιάτα, ζωντάνια, ηρεμία, χαλαρότητα, ανθεκτικές ταυτό-τητες, ταξίδι, διαχείριση κρίσης, χιούμορ, φύση (Ροδόπη), μεταφυσική, δίψα για ζωή, επιλογές, απόδραση, μύθο, αναγέννηση, επανεκκίνηση. Γούστο, εξωτισμό, εντοπιότητα, ενδο-ποιότητα. Όμηρο, Επίκουρο, Δημόκριτο, Αριστοτέλη, Κίκονες, Νέλσωνα, Ελισάβετ, Αλέξανδρο κι... Αλέ-ξανδρο (σε ρόλο μάστορα). Επιθυμία να επισκεφτούμε και ν’ ανακαλύψουμε αυτό που είναι τόσο κοντά μας και τόσο αναλλοίωτα αιώνιο. Η πραγματοποίηση και η διανομή της ταινίας στηρίζονται (απόλυτα και μόνο) στο φιλότιμο ντόπιων δυνάμεων, κοντινών ανθρώπων κι ενός τολμηρού αιθουσάρχη. Το βλέμμα της είναι καθαρό, το σώμα της εύγευστο, το πνεύμα της έχει δυο όψεις που παλεύουν μέσα μας.

Αξιολόγηση: *** Κώστας Γ. Καρδερίνης

ΟΖ: ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ(OZ THE GREAT AND POWERFUL)Σκηνοθεσία: Σαμ ΡάιμιΠαίζουν: Τζέιμς Φράνκο, Μίλα Κούνις, Ρέιτσελ Βάιζ, Μισέλ Γουίλιαμς, Ζακ ΜπραφΔιάρκεια: 130’

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&10&11, VILLAGE COSMOS 5&6&7&9

Σημασία έχει πόση ακριβώς ώρα παίρνει στον θεατή να χορτάσει το μάτι του. Πόσο χρόνο δηλαδή ακριβώς θα χρειαστεί για να κορεστεί από το υπερθέαμα που παρα-κολουθεί στο πανί, ώστε αυτό το όριο να μην ξεπεραστεί κατά πολύ και αποχωρήσει από την αίθουσα βαρυστομα-χιασμένος. Υπάρχει κόσμος που απαιτεί να μην τελειώ-σουν ποτέ η πολυχρωμία, τα εφέ και η φανφάρα, να μην σωθούν, να εξαργυρώσει δηλαδή με όσο το δυνατόν

περισσότερα διασκεδαστικά οφέλη το κόμιστρο που πλήρωσε στο γκισέ. Αυτοί όμως να ξέρεις αγαπημένε κύριε Ράιμι είναι η εξαίρεση. Διότι το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού σου, με όλα όσα αφειδώς και πλουσιοπάροχα του προσφέρεις στην καινούργια ντισνεϊκή περιπέτεια του «Μάγου του Οζ», ακόμη και πριν συμπληρωθεί η πρώτη πράξη, θα ψάχνει αριστερά και δεξιά για σόδες. Ο εντυπωσιασμός έχει κι ένα όριο. Πριν μετατραπεί σε ξελιγωμό...Η θεματική της ταινίας λειτουργεί σαν πρόγονος του προ 70 ετών αριστουργήματος της MGM. Το σενάριο, ελλιπές και με ανακατωσούρες που δεν μπαλώνονται εύκολα, ελπίζει πως οι απί-στευτης τελειότητας οφθαλμαπάτες των CGI θα υποκαταστήσουν την ψυχή που είχε βγάλει το απελπισμένο κοριτσάκι τραγουδώντας το «Over The Rainbow». Υπέρμετρη η φιλοδοξία του σκηνοθέτη – κι αυτό δεν είναι το μοναδικό του λάθος...Ξεπερνώντας, έστω και με τραυματισμούς, αρνητικά στοιχεία που δεν περιμένεις από ένα μπλοκμπάστερ αξίας διακοσίων εκατομμυρίων, ομολογουμένως ο Oz είναι από τα φιλμ που αξίζουν το κάτι παραπάνω που θα πληρώσεις για το Real D γυαλάκι. Από το ιλιγγιώδες πέσιμο των αρχικών τίτλων, στο καταπληκτικό α/μ intro, που η υφή του αντανακλά τέλεια τεχνικά την εποχή των αρχών του 20ου αιώνα και από την αλά «Δόκτωρ Ζιβάγκο» μαντολίνου μουσική υπόκρουση του κορυφαίου Ντάνι Έλφμαν που θα σφυρίζεις διαρκώς μέσα σου, έως τους αψεγάδιαστους κομπιουτερίσιους χαρακτήρες του φτερωτού μαϊμουδίσιου Φίνλεϊ και της πορσελάνινης Κού-κλας, το έργο είναι δομημένο τόσο μελετημένα στην οργάνωση της παραγωγής του, ώστε να μην αφήσει παραπονούμενο και τον πιο απαιτητικό, στο είδος, σινεφίλ. Και να τον μπολιάσει με τόνους εντυπωσιακών περιπετειωδών πλάνων, σε βαθμό που στο παρανάλωμα του τέλους να σηκώσει τα χέρια ψηλά από τη χόρταση. Δίνοντάς του, όμως συνάμα να καταλάβει πως μόνο με τα τεχνητώς κεχρωσμένα λιβάδια και τις ιλουστρασιόν ταχυδακτυλουργίες, δεν γράφεται κινηματογραφική ιστορία.(αναδημοσίευση: ολόκληρη η κριτική στο www.moviesltd.gr)

Αξιολόγηση: ***Γιώργος Ζερβόπουλος

ταινίες

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727


Παίζονται επίσης...

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ(EN KONGELIG AFFAERE/ A ROYAL AFFAIR)Σκηνοθεσία: Νικολάι Αρσέλ Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Αλίσια Βικάντερ, Μίκελ Μπόε Φόλ-σγκαρντ, Τρίνε Ντίρχολμ, Ντέιβιντ ΝτένσικΔιάρκεια: 137’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ – ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (2η εβδομάδα)

Τα έχουμε ξανά-περιγράψει κάπως έτσι και σε άλλα κείμενα για ταινίες αντίστοιχες, ιστορικές, που ανα-φέρονται στα σκοτεινά χρόνια της Ευρώπης, όταν οι παπάδες σαν ξίφος χειρίζονταν τους σταυρούς τους και οι βασιλιάδες ήταν θεοί επί της γης:

ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ (BEASTS OF THE SOUTHERN WILD)Σκηνοθεσία: Μπεν ΖάιτλινΠαίζουν: Κουβανζανέ Γουόλις, Ντουάιτ Χένρι, Λιβάι Ίστερλι Διάρκεια: 93’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (5η εβδομάδα)

Υπάρχουν ταινίες που σε γεμίζουν συναίσθημα από το πρώτο τους πλάνο. Μπορεί να βλέπεις πρόσωπα και χαρακτή-ρες που μοιάζουν να απέχουν παρασάγγας από οτιδήποτε θα συναντήσεις ποτέ κοντά σου, ωστόσο να σε υποβάλλουν στην

αντιδράσει διαφορετικά, δίνει για πρώτη φορά στην αντιπολίτευση, η οποία συσπειρώνει όλον τον κεντροαριστερό χώρο, και τους κομ-μουνιστές που επισήμως απαγορεύονται ν’ αποκαλούνται έτσι, 15 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου, καθημερινά, αργά το βράδυ, και μόνο για 27 μέρες. Ο νεαρός διαφημιστής Ρενέ Σααβέντρα (ένας πολύ καλός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ) αναλαμβάνει την καμπάνια υπέρ του «Όχι» την ίδια στιγμή που το αφεντικό του, Λούτσο Γκούζμαν, ηγείται του «Ναι».Δύο πράγματα θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη: 1ον, πρόκειται για αληθινά γεγονότα και 2ον, για κινηματογραφική μεταφορά θεατρικού έργου. Και ίσως εκεί να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας. Ο Πάμπλο Λαραϊν που ευθύνεται και για το σενάριο, ρίχνει όλο το βάρος στην ανασύσταση της εποχής κι αφήνει έκθετο ιδεολογικά τον πρωταγωνιστή του. Οραματιστής, επαναστάτης, ιδεαλιστής ή απλώς ένας εξαιρετικός επαγγελματίας διαφημιστής που πιάνει τον παλμό της εποχής του; Το άλλο μεγάλο θέμα που θίγεται μεν, δεν αναλύε-ται, όμως, διεξοδικά είναι, το πόσο λαοπλάνος πρέπει να γίνει κανείς για να μετατρέψει το πολιτικά αδύνατο, σε εφικτό, απωθώντας το παρελθόν και υποσχόμενος ένα λαμπρό μέλλον, που μπορεί να είναι και ουτοπικό (το ζήσαμε κι εμείς αυτό). Σ’ αυτό που επιτυγχάνει η ταινία είναι στην ξεκάθαρη θέση της ότι η πολιτική σήμερα αφορά τη μάχη των εικόνων και των εντυπώσεων. Και μάλλον αυτό είναι που την οδήγησε στην τελική πεντάδα των υποψηφίων για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.

Αξιολόγηση: ***Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

Η γη της επαγγελίας, Οι Άθλιοι, Πειρατεία στον ωκεανό, Όμορφα πλάσματα, Zero Dark Thirty, Το κεφάλαιο, Πολύ σκληρός για να πεθάνει σήμερα, Οδηγός αισιοδοξίας, Django ο τιμωρός, Επιχείρηση: Argo, Λίνκολν, Άλλοθι, Η ζωή του Πι, Φιλιά εις τα παιδιά, Love in the End, Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές που-έντ, Αναζητώντας τον Νέμο, Ραλφ, η επόμενη πίστα, Ξενοδοχείο για τέρατα , Σάμμυ 2

ταινίες

… πολυτελείς άμαξες που όταν δεν τους πατούν, πετούν λάσπες στους κολασμένους κατοίκους των πόλεων, των ταξινομημένων αμετάκλητα στις κατώτερες κάστες, και ύστερα ξεφορτώνουν τους χαριτωμένους ή παραλυτικούς αριστοκράτες σε παραδείσια και εξοχικά ανάκτορα. Μονάρχες απόλυτοι, τυραννικοί, που έλκουν την εξουσία ως απόγονοι του Αδάμ (ναι! το υποστήριζε ο Robert Filmer, 1680), που αναπαράγουν την εξουσία τους μέσα από το σπέρμα και το αίμα – παντρολογήματα με ξένες βασιλοπούλες, πρωτότοκοι γιοι, καρατομήσεις….Όμως η Ιστορία δεν σταματά, είτε οπισθοχωρώντας είτε επελαύνοντας, πάντα κινείται, και στην Ευρώπη του 18ου αιώνα καρπίζουν και διαχέονται οι ιδέες του Διαφωτισμού. «Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και παντού είναι αλυσοδεμένος». Την εμβληματική φράση του Ρουσό, με πάθος διαβάζει ο γιατρός και φιλοσοφών Στρούνζε στη γοητευμένη γυναίκα του βασιλιά της Δανίας, χώρας-προπύργιου του Παλαιού Καθεστώτος. Εξίσου γοητεύει και το νεαρό βασιλιά και γίνεται έμπιστός του. Και η συγκυρία προκύπτει. Η ευκαιρία του πλατωνικού οράματος για το φιλόσοφο - βασιλέα.Όμως, εδώ η φόρμουλα παρουσιάζεται αλλοιωμένη. Ο συγκεκριμένος βασιλιάς είναι ημίτρελος και προτιμά το βασίλειο της τρέλας από τη διακυβέρνηση. Έτσι, ο Στρούνζε, από το 1770 έως το 1772 θα ηγηθεί σκιωδώς, ενώ το αίμα και το σπέρμα θα μπλέκονται όλο και περισσότερο. Σε 13 μήνες θα νομοθετήσει τόσους προοδευτικούς νόμους όσους η υπόλοιπη Ευρώπη θα χρειαστεί δεκαετίες για να το πράξει. Τον 14ο μήνα, θα καρατομηθεί.Η ταινία είναι έξοχη σε όλες της τις πτυχές και βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Εξιστορεί ένα ερωτικό δράμα και ένα πολιτικό εγχείρημα που αγνοούσα.Τελειώνοντας χθες την ταινία, άνοιξα το ίντερνετ. Με θλίψη έμαθα το θάνατο του Ούγκο Τσάβες. Η ιστορία δεν σταματά. Μα μόνο η Πολιτική την πάει μπροστά.

Αξιολόγηση: *****Δημήτρης Δρένος

ΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ // www.nibblingthevisible.blogspot.com

αλήθεια τους, να σε κάνουν να πιστεύεις και να βιώνεις καθετί που τους αφορά.Ένα περιβάλλον που ελάχιστα απέχει ως εικόνα από τα βιετναμικά τροπικά δάση, αλλά βρίσκεται πλάι στον πολιτισμό (βάζετε και εισα-γωγικά στη λέξη, αν το επιθυμείτε), είναι ο ένας πρωταγωνιστής της ιστορίας μας. Μέσα στις λάσπες και στα τενεκεδόσπιτα, αναπνέουν κάποια ανθρώπινα όντα, που μάλιστα προτιμούν να μην ξεκολλήσουν από εκεί, ακόμα κι όταν όλες οι δυνάμεις της φύσης αποφασίζουν να κάνουν επιδρομές και να τους πνίξουν. Αυτοί είναι οι άλλοι πρωταγω-νιστές, με εξέχουσες μορφές έναν πατέρα άξεστο κι άρρωστο, αλλά κι ένα κοριτσάκι που δεν μπορεί να απολαύσει τη νηπιακή ηλικία του, που στο μυαλουδάκι του αναμειγνύονται διαρκώς τα μυθικά πλάσματα της φαντασίας του με τα εξίσου (;) αλλόκοτα πλάσματα της καθημερινότητάς του. Ναι, σε ένα μεγάλο βαθμό το φιλμ είναι ένα μάθημα πρόωρης ενηλικίωσης...Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό, ξωτικό και μαγικό, ενσκήπτει ένας τυφώνας. Τα σαρώνει όλα, βουλιάζει τα πάντα σε βούρκο, σκοτώνει καθετί ζωντανό. Το νερό, που κανονικά είναι η πηγή της ζωής, μετατρέπεται σε ύλη θανάτου. Τότε τη λύση έρχεται να δώσει η δύναμη του συνόλου, της κοινότητας. Ενώνονται όλοι της γης οι... μουσκεμένοι και ανατι-νάζουν τα εμπόδια που πάνε να τους κόψουν τη ζωή. Σπάνε τα δεσμά τους, αντιτάσσονται στη μοίρα τους. Μπορούν για πάντα; Το φινάλε είναι αρκετά πικρό και ρεαλιστικό, υπέροχο όπως όλο τούτο το κινηματογραφικό ποίημα...

Αξιολόγηση: ****Δημοσθένης Ξιφιλίνος

NOΣκηνοθεσία: Πάμπλο ΛαραϊνΠαίζουν: Γκαέλ Γκαρσία Μπερ-νάλ, Αλφρέντο Κάστρο, Αντόνια Ζέγκερς Διάρκεια: 118’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ – ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (5η εβδομάδα)

Αρκετά γνωστή πια η υπόθεση της ταινίας. Χιλή, 1988. Η 15χρονη δικτατορία του Πινοσέτ δέχεται έξωθεν πιέσεις να διε-νεργήσει δημοψήφισμα για την παραμονή της στην εξουσία. Για την εξασφάλιση της διαδικασίας χωρίς δολιοφθορά, έχουν σταλεί μάλιστα Αμερικανοί αντιπρόσωποι (αυτό αποσιωπείται στην ταινία). Το καθεστώς μη μπορώντας να

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ


σινεμά

Η «μαύρη» κωμωδία:

Δημοφιλείς αμερικανικές ταινίες με ανατρεπτικό

ύφος και ανείπωτες αλήθειες στην ΕΤ3

Συνεχίζεται το αφιέρωμα της ΕΤ3 στη ζώνη ξένων ταινιών του Σαββάτου με γενικό θέμα «Η ‘’μαύρη’’ κωμωδία». Αυτό το Σάββατο 9 Μαρτίου θα προ-βληθεί η ταινία «Ποιος έπνιξε τη Μόνα» (Drowning Mona, 2000) του Νικ Γκόμεζ, με τους Ντάνι Ντε Βίτο, Μπέτι Μίντλερ, Νιβ Κάμπελ, Τζέιμι Λι Κέρ-τις, Κέισι Άφλεκ. Σε μια πόλη στα βόρεια της Νέας Υόρκης βρίσκεται η ήσυχη κοινότητα του Βέρπλανκ. Η Μόνα πέφτει με το αμάξι της μάρκας Yugo στο ποτάμι και πνίγεται, αφού κάποιος πείραξε τα φρένα της. O αρχηγός της αστυνο-μίας Γουάιτ Ρας ξεκινά έρευνες για να βρεθεί ο ένοχος, αλλά απ’ ό,τι φαί-νεται δεν είναι πολύ εύκολο να τον βρει κανείς, καθώς όλοι οι κάτοικοι της μικρής πόλης είναι ύποπτοι, αφού η Μόνα ήταν μισητή απ’ όλους. Έτσι ο Ρας βρίσκει μπροστά του ένα ερώτημα που ζητά άμεση απάντηση: «Ποιος ΔΕΝ σκότωσε τη Μόνα;». Μια από τις πιο γνωστές, «μαύρες» σάτιρες, που ασκεί όμως και μια συνεχή κριτική σε μεγάλη ομάδα ανθρώπων που έχουν ενοχές.

Avant Premiere

Το Κοσμοράδιο 95,1, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής Σπέντζος Film, σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας «Ακάλυπτος» του Χρήστου Δήμα, με τους Πέτρο Φιλιππίδη, Γεράσιμο Σκιαδαρέση και Κατερίνα Λέχου, την Τρίτη 12 Μαρτίου, στις 20.00, στον πολυκινηματογράφο VILLAGE COSMOS. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα από διαγωνισμούς στις εκπομπές του Κοσμοράδιο 95,1 (2310 253951).

Next

Την Πέμπτη 14 Μαρτίου αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη, πέρα από το «Ακάλυπτος» που θα δούμε σε avant premiere, και οι εξής ταινίες: «Περιπολία» (End of Watch) του Ντέιβιντ Άγιερ με τους Τζέικ Τζίλενχαλ, Μάικλ Πένια και Άννα Κέντρικ, «Απαγωγή» (Stolen) του Σάιμον Γουέστ με τους Νίκολας Κέιτζ, Μαλίν Άκερμαν και Τζος Λούκας και «Σαββατοκύριακο στο Hyde Park» (Hyde Park on Hudson) του Ρότζερ Μισέλ με τους Μπιλ Μάρεϊ, Λόρα Λίνεϊ και Ολίβια Γουίλιαμς.


Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης

«Κινηματογραφικές εικόνες της Παιδικής Ηλικίας»

Η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης συνεχί-ζει τη δραστηριότητά της παρουσιά-ζοντας το αφιέρωμα «Κινηματογρα-φικές εικόνες της Παιδικής Ηλικίας», το οποίο θα πραγματοποιηθεί από την Πέμπτη 7 έως την Κυριακή 10 Μαρτίου στην Αίθουσα Τάκης Κανελ-λόπουλος (Μουσείο Κινηματογρά-φου - Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Α’, Λιμάνι).

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει τέσσερις ταινίες με πρωταγωνιστές τα παιδιά. Το πρόγραμμα αναλυτικά έχει ως εξής:

Πέμπτη 7/3: 18.45: «Πισότε, το χαμίνι του Σάο Πάολο» (Pixote: A Lei do Mais Fraco, 1981 - φωτό) του Έκτορ Μπαμπένκο και 21.00: «Η θυσία του Κόρτσακ» (Korczak, 1990) του Αντρέι ΒάινταΠαρασκευή 8/3: 18.45: «Ο βασιλιάς των μασκών» (Bian Lian, 1997) του Γου Τιάν-Μινγκ και 21.00: «Η ελευθερία είναι ο Παράδεισος» (S.E.R. - Svoboda eto rai, 1990) του Σεργκέι Μποντρόφ Σάββατο 9/3: 18.45: «Η θυσία του Κόρτσακ» (Korczak, 1990) του Αντρέι Βάιντα και 21.00: «Ο βασιλιάς των μασκών» (Bian Lian, 1997) του Γου Τιάν-ΜινγκΚυριακή 10/3: 18.45: «Η ελευθερία είναι ο Παράδεισος» (S.E.R. - Svoboda eto rai, 1990) του Σεργκέι Μποντρόφ και 21.00: «Πισότε, το χαμίνι του Σάο Πάολο» (Pixote, a lei do mais fraco, 1981) του Έκτορ Μπαμπένκο

Πληροφορίες: 2310 508398Τιμή εισιτηρίου: 4 ευρώ (γενική είσοδος), 3 ευρώ (για τα μέλη).

Σινεφίλ Τρίτες με το CineDogs.gr

Η αδιάκριτη γοητεία της ηδονοβλεψίας -

The Art of Voyeurism

Όποιος θεωρεί εαυτόν παθια-σμένο σινεφίλ, καλό θα ήταν να αποδεχτεί τάχιστα τις ηδο-νοβλεπτικές πτυχές του χαρα-κτήρα του. Διότι έχει αγαπήσει μία τέχνη που κοιτά μέσα από κλειδαρότρυπες, που ψάχνει παντού το αθέατο και το δυσ-διάκριτο, που αποθεώνει τις κρυφές και απαγορευμένες ματιές…Συνεχίζονται οι προβολές στο πατάρι του ΟΞΥΓΟΝΟΥ κάθε Τρίτη, στις 8 το βράδυ. Την επιλογή και την παρουσίαση των ταινιών επιμελούνται οι συντάκτες του CineDogs.gr. Αυτήν την Τρίτη 12 Μαρτίου όσοι... πιστοί ας προσέλθουν για να παρακολουθήσουν την ταινία «Μικρή ιστορία για τον έρωτα» (Krótki film o milosci/ A Short Film About Love, 1988) του Κριστόφ Κισλόφσκι. Η... επέκταση του έκτου επεισοδίου του τηλεοπτικού έργου του Κισλόφσκι «Ο Δεκάλογος». Η εμμονή, η αγνότητα και η προδοσία, σε μία κινηματογραφική στιγμή μαγείας. Η είσοδος είναι δωρεάν. Μετά το τέλος της ταινίας ακολουθεί συζήτηση.

Προβολές της λέσχης Solaris

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στις 00.00 τα μεσάνυχτα, στο Θέατρο 90 Μοιρών (Φιλίπ-που 36, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους), θα προβληθεί η ταινία «Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας» (Nosferatu: Phantom der Nacht, 1979), του Βέρνερ Χέρτζογκ. Επίσης, την Τετάρτη 13 Μαρτίου στις 20.00 στον ίδιο χώρο θα γίνει προβολή της ται-νίας του Καρλ Ντράγιερ «Ο λόγος» (Ordet, 1955). Η Κάρτα Μέλους στοιχίζει 20 ευρώ για 6 προβολές, για φοιτητές και ανέργους 10 ευρώ για 6 προβολές. Η Κάρτα Μέλους λειτουργεί και σαν εκπτωτική σε 20 επιχειρήσεις στη Θεσσαλονίκη. Κατ’ εξαίρεση η μεμονωμένη είσοδος είναι 4 ευρώ.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6974123481, 2310274567 Email: [email protected] site: http://greeceactuality.wordpress.com

σινεμά


σινεμά

Γράφει ο Άγγελος Γιάννου[email protected]

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ(BEAUTIFUL BOY)Σκηνοθεσία: Σον Κου Παίζουν: Μάικλ Σιν, Μαρία Μπέλο, Άλαν Τούντικ, Μουν Μπλάντγκουντ, Μίτλοφ, ΗΠΑ: 2010Διάρκεια: 100’

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Πώς άραγε αποφασίζουμε να δούμε μια λυπητερή ταινία; Γιατί να επιδιώκουμε συνειδητά να βιώσουμε δυσάρεστα συναισθήματα αντί για ευχάριστα; Μια απάντηση ίσως κρύβεται στα σαδομαζοχιστικά πάθη που ενδόμυχα τρέφουμε μέσα μας. Γιατί απαιτεί μια δόση σαδισμού να θέλεις να παίρνεις μάτι τα βάσανα των άλλων. Και μια δόση μαζοχισμού να συγκινείσαι και να λυπάσαι μ’ αυτά. Μια άλλη απάντηση είναι ότι η συμμετοχή μας στα ανθρώπινα δράματα των άλλων μπορεί να μας διδάξει κάτι. Σύμφωνα μ’ αυτή τη μάλλον επωφελέστερη οπτική, γινόμαστε μάρτυρες στις τραγωδίες των άλλων για να μάθουμε πώς να αποφεύγουμε τα λάθη που τις προκάλεσαν ή για να μάθουμε να τις αποδεχόμαστε, αν οφείλονται αποκλει-στικά σε εξωγενείς και ανεξέλεγκτους παράγοντες. Αυτή τη βδομάδα, λοιπόν, σας προτείνουμε μια ταινία ιδιαίτερα λυπητερή, αλλά και ιδιαίτερα διδακτική αν είστε ή θέλετε να γίνετε γονείς. Το θέμα της είναι το τι υποφέρει ένα ζευγάρι από τη στιγμή που μαθαίνει

ότι ο μοναχογιός τους, πρωτοετής φοιτητής, εφόρμησε μέσα στο πανεπιστήμιο, άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως εναντίον καθηγητών και συμφοιτητών, και τελικά αυτοκτόνησε. Η συντριβή είναι το λιγότερο. Οι τύψεις κάτι πιο δυσβάστακτο. Το χειρότερο, όμως, είναι η συνειδητοποίηση ότι μεταβάλλεσαι σε ένα είδος δακτυλοδεικτούμενου κοινωνικά λεπρού και ουσιαστικά αποβάλλεσαι από το κοινωνικό σώμα. Απομένεις έτσι ένας ζωντανός νεκρός, που περιμένει απλώς το πλήρωμα του χρόνου για να συναντή-σει το παιδί του στην τελευταία κατοικία. Φυσικά, από μια ταινία που αναφέρεται σ’ αυτή την ολοένα επεκτεινώμενη ασθένεια της Αμερικής περιμένει κανείς απαντήσεις. Γιατί άραγε συμβαίνει ένα τέτοιο κακό; Πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί; Φταίει η οικογένεια; Φταίει η κοινωνία; Ή μήπως η βιολογία; Η συγκεκριμένη ταινία δεν θέτει ως στόχο της να δώσει απαντήσεις. Εστιάζει, όπως προαναφέραμε, στο δράμα που βιώνουν οι γονείς την επόμενη μέρα. Αφήνει, όμως, κάποια υπονοούμενα. Και τα υπονοούμενα είναι συχνά πιο γλαφυρά και δεικτικά ακόμα κι από τις σαφέστερες απαντήσεις. Η οικογένεια, λοιπόν, που βλέπουμε να πρωταγωνιστεί, είναι μια συμβατική οικογένεια. Συμβατική όχι απλά με την έννοια της συνηθισμένης, αλλά και της επιφανειακής. Αν ξύσεις λίγο κάτω από την επιφάνεια δεν θα βρεις τίποτα. Οι σύζυγοι δεν αγαπιούνται: ουσιαστικά απλά ανέχονται ο ένας τον άλλον. Προσφέρουν στοργή και φροντίδα στο παιδί τους, αρκούνται όμως σε μια επιφανειακή επικοινωνία μαζί του, απρόθυμοι να διεισδύσουν βαθύτερα, να αφουγκραστούν τις μύχιες σκέψεις και επιθυμίες του. Ίσως γιατί φοβούνται ότι αυτό που θα μάθουν θα τους ξεβολέψει. Ή θα τους σοκάρει. Όσο για τον κοινωνικό περίγυρο, τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα μάτσο υποκριτές, που το μόνο που επιδιώκουν είναι να γεμίσουν τις άδειες ζωές τους με τη δυστυχία των άλλων και να βγάλουν τα ρατσιστικά τους απωθημένα εξωθώντας τους πιο αδύνατους κρίκους στο περιθώριο; Η ταινία τα αναδεικνύει όλα αυτά με τρόπο διακριτικό και υπομονετικό, χωρίς φωνές και εντάσεις, πάντα όμως με μια υπόκωφη θλίψη, γεγονός που της προσθέτει πόντους στην κλίμακα της αληθείας. Εκεί που χάνει είναι στη συμβατικότητα της γραφής (δεν μπορείς να επικρίνεις τον μικροαστισμό μιλώντας τη γλώσσα του), των ερμηνειών (παρόλα τα παχιά λόγια από μερίδα της ξένης κριτικής, από δευτεροκλασάτους ηθοποιούς συνήθως εισπράττεις δευτεροκλασάτες ερμηνείες), και σε κάποιες μικροαδεξιότητες του σεναρίου, κυρίως σε ό,τι αφορά την ελλιπή ανάπτυξη κάποιων δεύτερων ρόλων. Κατά τ’ άλλα πετυχαίνει πλήρως να κρούσει έναν ηχηρό κώδωνα κινδύνου σε όλους όσους είναι ή σκοπεύουν να γίνουν γονείς. Χωρίς αλήθεια, πάθος και αγάπη η σημερινή οικογένεια αδυνατεί να προστατέψει τα νεαρά της μέλη από τις κακοτοπιές μιας κοινωνίας ολοένα και πιο νοσηρής.

Αξιολόγηση: ***

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.comΜια προσφορά τoυ

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(Α

ΓΓ

ΕΛ

ΙΟΦ

ΟΡ

ΟΣ

)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Ρό

μπυ

Εκσ

ιέλ*

(ΕΘ

ΝΟ

Σ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(ww

w.m

ovi

esltd

.gr)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (w

ww

.iefim

erid

a.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(Η

ΜΕ

ΡΗ

ΣΙΑ

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(ww

w.t

vxs.

gr)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(ww

w.c

ined

og

s.g

r)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος

*(w

ww

.sev

enar

t.g

r)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(ww

w.f

reec

inem

a.g

r)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

PIETA **** **** ** *** **** *** **** **** **** ** •ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ **** ** **** ** ** *** *** ***

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ *** ** *** **** ** ***

THE PAPERBOY ** ** **** ** *** *** *** *** ** *** • •Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ *** ** *** **

ΟΖ: ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ *** *** * • *** ** ***

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ **

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ *** **** *** *** *** ** *** **** ** ** *** *****

ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣ-ΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ **** **** ** *** *** *** ***** **** ** **** *** ***** **** **** *** *** **** **

ΝΟ **** ***** *** **** *** **** **** *** *** *** ** ***

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)


κινηματογραφικήατζέντα

ΚΑΝΕΝΑ

ΜΥΣΤΙΚΟ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

ΑΣΦΑΛΕΣ

ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΒΕΝ ΣΟΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ

ΡΟΥΝΕΪ

ΜΑΡΑΚΑΘΡΙΝ ΖΕΤΑ

ΤΖΟΟΥΝΣΤΣΑΝΙΝΓΚ

ΤΕΪΤΟΥΜΤΖΟΥΝΤ

ΛΟ

S I D E E F F E C T S

Π Α Ρ Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Ε Σ

ENDGAME ENTERTAINMENT IN ASSOCIATION WITH FILMNATION ENTERTAINMENT PRESENTS

JUDE LAW ROONEY MARA CATHERINE ZETA-JONES AND CHANNING TATUM “SIDE EFFECTS” CARMEN CUBA, C.S.A. THOMAS NEWMAN SUSAN LYALL HOWARD CUMMINGS

JAMES D. STERN MICHAEL POLAIRE DOUGLAS E. HANSEN LORENZO DI BONAVENTURA GREGORY JACOBS SCOTT Z. BURNS

SCOTT Z. BURNS STEVEN SODERBERGH

CASTINGBY

MUSICBY

COSTUMEDESIGN

PRODUCTIONDESIGN

EXECUTIVEPRODUCERS

PRODUCEDBY

WRITTENBY

DIRECTEDBY

ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

kx Side Effects 1-2 film noir.indd 1 05/03/2013 1:22 μ.μ.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Παράδεισος του έρωτα (18.30 – 20.45 – 22.45), Αίθουσα 2: Το κεφάλαιο (18.30 – 20.30), Django ο τιμωρός (22.30)ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Οι άθλιοι (17.00), Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (19.20 – 21.30 – 23.30) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Pieta (19.00 – 21.00 – 23.00) ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (2310 508398): Αφιέρωμα: Εικόνες της παιδικής ηλικίας (Πέμπτη έως Κυριακή: 18.45 – 21.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Φιλιά εις τα παιδιά (Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: 17.00), Παρενέργειες (19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα «Παύλος Ζάννας»: Ο έρωτας της βασί-λισσας (18.00 – 20.30), NO (23.00) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Τα μυθικά πλάσματα του Νότου (19.00 – 20.45/ Κυριακή: 20.45), Η επιστροφή του Λαζάρου (22.30)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (σε 3D: 17.50 – 20.30 – 23.10/ Σάββατο και Κυριακή: 15.10 – 17.50 – 20.30 – 23.10), Αίθουσα 2: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.20), Λίνκολν (19.20 – 22.20), Αίθουσα 3: Όμορφα πλάσματα (18.00 – 20.40), Μια νύχτα στην Αθήνα (23.20), Αίθουσα 4: Love in the End (18.10 – 20.20 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 16.00 – 18.10 – 20.20 – 22.30), Αίθουσα 5: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη: 17.00), The Paperboy (18.45 – 21.00 – 23.20), Αίθουσα 6: Η γη της επαγγε-λίας (18.30 – 20.50), Πολύ σκληρός για να πεθάνει σήμερα (23.10), Αίθουσα 7: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (16.50 – 19.30 – 22.10), Αίθουσα 8: Οδηγός αισιοδοξίας (18.00 – 20.30 – 23.00)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Barbie: Η μπα-λαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.20 – 16.00 – 17.30), The Paperboy (19.00 – 21.10), Παρενέργειες (23.20), Αίθουσα 2: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (17.00 – 19.30 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.30 – 17.00 – 19.30 – 22.00), Αίθουσα 3: Λίνκολν (16.20 – 19.20 – 22.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.15 – 16.20 – 19.20 – 22.20), Αίθουσα 4: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη: 16.15 – 18.15/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.15 – 18.15), Άλλοθι (20.10 – 22.30), Αίθουσα 5: Σάμμυ 2 (μεταγλωττισμένη: 17.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 15.40 – 17.40), Love in the End (19.40 – 21.40), Πολύ σκληρός για να πεθάνει σήμερα (23.50), Αίθουσα 6: Η ζωή του Πι (18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00 – 15.30 – 18.00), Όμορφα πλάσματα (20.30 – 23.00), Αίθουσα 7: Zero Dark Thirty (16.10 – 19.10 – 22.10/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 16.10 – 19.10 – 22.10), Αίθουσα 8: Ραλφ: Η επόμενη πίστα (μεταγλωττισμένη: 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.45 – 17.10), Οδηγός αισιοδοξίας (19.15 – 21.50/ Παρασκευή και Σάβ-βατο: 19.15 – 21.50 – 00.20), Αίθουσα 9: Η γη της επαγγελίας (16.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 16.30), Επιχείρηση: Argo (18.50 – 21.20 – 23.40), Αίθουσα 10: Οζ: Μέγας και παντο-δύναμος (16.00 – 18.30 – 21.00 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.00 – 18.30 – 21.00 – 23.30), Αίθουσα 11: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη: 16.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.20 – 15.00 – 16.50), Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (σε 3D: 19.00 – 21.30), Πειρατεία στον ωκεανό (00.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 18.00/ Κυριακή: 11.50 – 14.00 – 16.00 – 18.00), Love in the End (20.00), Επιχείρηση: Argo (22.00 – 00.30), Αίθουσα 2: Η ζωή του Πι (16.00/ Κυριακή: 13.30 – 16.00), Η γη της επαγγελίας (18.30), Πολύ σκληρός για να πεθάνει σήμερα (20.40 – 22.50), Αίθουσα 3: Σάμμυ 2 (μεταγλωτ-τισμένη: 16.50/ Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.50), Οδηγός αισιοδοξίας (19.00), Όμορφα πλά-σματα (21.30 – 00.00), Αίθουσα 4: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη: 16.30/ Σάββατο: 16.30 – 18.10/ Κυριακή: 11.30 – 13.10 – 14.50 – 16.30 – 18.10/ Τρίτη: 16.10), Πειρατεία στον ωκεανό (18.10/ Τρίτη: 17.50/ Σάββατο και Κυριακή: καμία προβολή), Παρε-νέργειες (20.10 – 22.20 – 00.30), Αίθουσα 5: Ψάχνοντας τον Νέμο (σε 3D/ μεταγλωττισμένη/ Κυριακή: 11.10 – 13.10 – 15.10), Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (17.10 – 19.50 – 22.30/ Τρίτη: 17.10 – 22.30/ Τετάρτη: καμία προβολή/ σε 3D/ Τετάρτη: 17.10 – 19.50 – 22.30), Αίθουσα 6: Barbie: Η μπαλαρίνα με τις μαγικές πουέντ (μεταγλωττισμένη: 17.20/ Κυριακή: 12.10 – 13.50 – 15.30 – 17.20), Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (Τετάρτη: 19.00 – 21.40 – 00.20/ σε 3D: 19.00 – 21.40 – 00.20/ Τετάρτη: καμία προβολή), Αίθουσα 7: Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (18.20 – 21.00 – 23.40/ Κυριακή: 12.40 – 15.40 – 18.20 – 21.00 – 23.40), Αίθουσα 8: Ραλφ: Η επόμενη πίστα (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Κυριακή: 11.00 – 13.00 – 15.00 – 17.00), Παρενέργειες (19.10 – 21.20 – 23.30), Αίθουσα 9 (Comfort): Οζ: Μέγας και παντοδύναμος (18.20 – 21.00 – 23.40), Αίθουσα 10 (Comfort): Παρενέργειες (19.10 – 21.20 – 23.30)

Ιταλικά - Ισπανικά - Πορτογαλικά

Εγνατία 128 τηλ.: 2310 240 962email: [email protected]

Colombo

Film Noir - Issue 60

Documents

Transcript of Film Noir - Issue 60