Film Noir - Issue 36

Ο Γκέμπελς χαμογελάει από την κόλαση

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 36 • 7 Ιουνίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώστες του, 20 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματο-γράφους ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΝΑΤΑΛΙ. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας.

Για τις προσκλήσεις:

- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο»- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Dark Shadows»- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Ο υπουργός» - Σε ότι αφορά το «Ναταλί» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Προμηθέας»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τρεις κινηματογράφους (τέσσερις αίθουσες) αλλά προφανώς δεν μπορεί κάποιος να κερδίσει για όλους. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το απόγευμα της Παρασκευής. Κι επειδή οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές δεν έχουμε τη δυνατότητα να ενημερώνουμε και όσους δεν κερδίζουν πρόσκληση - ζητάμε συγνώμη για αυτό. Από τη στιγμή που θα ειδοποιηθούν οι νικητές μέχρι το πέρας της κινηματογραφικής εβδομάδας μπορούν να δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν το εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς τους στο ταμείο του αντίστοιχου κινηματογράφου. Καλή προβολή!

Έχουν ξεσαλώσει εντελώς! Μπροστά στον τρόμο απώλειας της εξου-

σίας και των προνομίων που συνδέονται με αυτήν, έχουν αποδυθεί

σε ένα όργιο ψεύδους και συκοφαντίας.

Μερικές μέρες πριν, ο κ. Λοβέρδος -με περίσσιο θράσος- έριξε το

βάρος για το τεράστιο πρόβλημα έλλειψης φαρμάκων στην ακυβερ-

νησία και κατηγόρησε, φυσικά, τον συνήθη κατηγορούμενο των ημε-

ρών, επειδή εξαιτίας του δεν κατέστη δυνατή η δημιουργία κυβέρνη-

σης μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Πρόσθεσε, δε, πως ήδη πήραμε

μία γεύση τού τι θα γίνει εάν ο «επάρατος» κερδίσει της εκλογές της

17ης Ιουνίου. Τι να πω! Απορώ που κάποιοι σαν τον κ. Λοβέρδο, αντί

να κρυφτούν, τολμούν ακόμη να εμφανίζονται και να προκαλούν με

την αμετροέπειά τους.

Είχε προηγηθεί, βέβαια, άλλη μία προβοκάτσια ολκής, από την κ.

Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία απεχώρησε από τη Ν.Δ. καταγγέλλο-

ντας τον κ. Σαμαρά επειδή δεν υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο. Αλλά,

όταν είδε πως η εκλογική απήχηση της Δημοκρατικής Συμμαχίας

ήταν για τα πανηγύρια, αποφάσισε να επανέλθει στους κόλπους της

παράταξης. Βλέπετε, έναντι του μεγάλου κινδύνου, που είναι όπως

πάντα οι κόκκινοι, η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη αποφάσισε να

συσπειρωθεί. Η κυρία Μπακογιάννη λοιπόν, αντί να κάτσει στα αυγά

της, μήπως και ξεχαστούν οι σχέσεις της με τον Χριστοφοράκο και τη

Ζίμενς, με περίσσιο θράσος κατηγόρησε τον «επάρατο» για υποστή-

ριξη στη 17 Νοέμβρη. Κάποιοι, λέει, ήταν μάρτυρες υπεράσπισης στις

δίκες και κάποιος, 11 χρόνια πριν, είχε πει καλά λόγια για κάποιο από

τα ηγετικά στελέχη της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης. Φαίνεται

πως στη δεξιά πολυκατοικία έχουν χάσει εντελώς την ψυχραιμία τους.

Γιατί, πως αλλιώς να εξηγήσω αυτό το μπαράζ επιθέσεων λάσπης,

που μόνο στόχο έχουν αφενός να συκοφαντήσουν αφετέρου να

αλλάξουν την ατζέντα, που είναι η οικονομική και κοινωνική πολι-

τική των Μνημονίων.

Θυμήθηκαν ακόμη πως κάποιες από τις συνιστώσες του «επάρατου»

(έχει πλάκα πως μιλούν για τις συνιστώσες) αποκαλούν την Π.Γ.Δ.Μ.,

με το συνταγματικό της όνομα, Μακεδονία. Αποκρύπτουν έτσι την

επίσημη θέση του «επάρατου», η οποία είναι εντελώς διαφορε-

τική. Φυσικά δεν ονομάζει τη γειτονική χώρα «Σκόπια», παγκό-

σμια πατέντα, ούτε κάποιο από τα στελέχη του κάνει δηλώσεις

του τύπου «η πατρίδα μου η Γευγελή ακόμη δεν έχει απελευθε-

ρωθεί», όπως έκανε ο κ. Γιάννης Ιωαννίδης. Τι εννοεί; Μήπως

πως θα πρέπει να στείλουμε στρατό να «απελευθερώσουμε» την

πατρίδα του; Είναι υπεύθυνη εθνική πολιτική αυτή;

Έφτασαν στο σημείο, οι αναίσχυντοι, να μιλήσουν ακόμη και για

σοβιετικού τύπου οικονομία. Σε λίγο θα μιλήσουν και για Κα Γκε

Μπε, γκουλάγκ και ό,τι άλλο κατεβάσει ο τρομοκρατημένος και

κατακερματισμένος τους νους.

Είναι κι ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος ζει στο δικό του κόσμο. Με ύφος

αυστηρό και με το δάχτυλο πάντοτε τεντωμένο, αντί να μας πει τι

έκανε με την -υπό δικαστική διερεύνηση- Proton Bank, που την

προικοδότησε με 100 εκατομμύρια και στη συνέχεια με άλλα

700, αλλά και το νόμο που πέρασε αμέσως μετά ώστε να αμνη-

στευθεί η παρανομία, λέει πως δεν δέχεται αριστερά μαθήματα

από τον «επάρατο», θαρρείς και έχει κανείς διάθεση να του

δώσει μαθήματα.

Τη σκυτάλη πήρε και ο αποπεμφθείς από τη δικαιοσύνη πρώην

περιφερειάρχης κ. Ψωμιάδης, έτσι ώστε να μη λείψει κανένα

λουλούδι από το οπλοστάσιο της δεξιάς πολυκατοικίας, η οποία

αποδίδεται στον υπέρ πάντων αγώνα «για του θεού την πίστη

την αγία και της πατρίδας την ελευθερία», ενόψει της επέλασης

των κομμουνιστών.

Γι’ αυτό χαμογελάει από την κόλαση ο Γκέμπελς, γιατί βλέπει

πως έχει άξιους μαθητές στην Ελλάδα, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ

καλά την τέχνη της διαστρέβλωσης και της λασπολογίας. Και πολύ

φοβάμαι πως ο γκεμπελισμός, μαζί με τη δολιοφθορά, θα εντα-

θούν μετά τις 18 Ιουνίου, εάν ο «επάρατος» κερδίσει τις εκλο-

γές. Θα γίνει της Χιλής!

Στράτος Κερσανίδης

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 367 Ιουνίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΜιχάλης Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 36 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Τάνια Βλαχομήτρου, Εύα Βολογιαννίδου, Λένα Βρούσια, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Στράτος Κερσανίδης, Έλσα Κουτελοπούλου, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Κώστας Ποτακίδης, Ρωμανός Σκλαβενίτης, Γιάννης Τοτονίδης, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Β΄ εξώστηςΟι εποχές αλλάζουν, αλλά κάποια πράγματα μένουν σταθερά…

Οι εκλογές!!! Πώς μας κατσικώθηκαν έτσι; Σαν τα κουνούπια το

καλοκαίρι!!!

Προσέξτε μη μας γίνουν συνήθεια, κάθε μήνας κι εκλογές, και

μετά να δούμε πώς θα απεξαρτηθούμε… Είναι καιρός για τέτοια;

Ούτε στα χάπια δεν μπορούμε να το ρίξουμε! Πού να τα βρεις και

πόσο να τα πληρώσεις; Δεν λέει…

Αυτές οι εκλογές, πάντως, είναι «βουβές…», που έλεγε κι ο Παπα-

γιαννόπουλος τότε με τον «Γκόρτζο»! Αν και τώρα δεν μπήκε η

«μαγκούρα στη Βουλή», αλλά… η «σβάστικα» :-Χ

Κι όπως έλεγε ο Κωνσταντάρας σε κάποια άλλη ταινία… «Το νου

σας ρεμάλια!!!»… Αυτήν τη φορά πρέπει να τα καταφέρουμε! Τι

να καταφέρουμε; Ούτε κι εγώ δεν ξέρω…

… Τά ’χω χαμένα ΚΑΙ καμμένα, τα –όποια- εγκεφαλικά κύτταρα

Χ:-) Άιντε να δούμε να τελειώσει κι όλη αυτή η… παραφιλολογία!

Σάμπως υπάρχει ελπίς; Τον ήπιαμε (σόρι)…

Η Deutsche Bank πρότεινε, λέει, να δημιουργηθεί νέο νόμισμα

για την Ελλάδα! Το Geuro :-/

Το… Γκιαουροευρώ, σαν να λέμε δηλαδή! Αυτό, όμως, μου φέρ-

νει πολλούς συνειρμούς στο μυαλό…

G-euro: Θα αισθάνεσαι τέτοια ηδονή άμα το έχεις, σαν να έχεις

βρει το σημείο G!!!

Χ- euro: Από τον άγνωστο Χ! Για δυνατούς λύτες!!! Στους περισ-

σότερους θα παραμείνει όντως άγνωστο…

Κι άλλο μαθηματικό! ΠΘ- euro: Πού Θα βρω; Προσπαθείς σαν

άλλος Πυθαγόρας να λύσεις το θεώρημα, άλλά το ΔΝΤ σαν άλλος

Αρχιμήδης σου απαντά: «Μη μου τους κύκλους τάραττε!»

Κι άλλο σεξουαλικό! SM- euro: Ολίγον σαδομαζοχιστικό εκ πρώ-

της όψεως, αλλά προέρχεται από το Σιγά Μη βρω…

Κι έχω κι ένα γραμματικής! ΑΝ- euro: Αν βρω… Υποθετικός λόγος!!!

Διάθεση για μα… ε… χαβαλέ νά ’χεις και μπορείς να βρεις κι άλλα!

Τη διάθεση πού να βρεις όμως?

Διαβάζω ότι το ΔΝΤ έμεινε ευχαριστημένο με τις περικοπές που

έγιναν στην Πορτογαλία κι έτσι θα πάρουν τη... δόση τους! Είδατε

βρε τι καλά παιδιά που είναι αυτοί οι Πορτογάλοι; Όχι σαν κι εμάς!

Τους ανεπίδεκτους μαθήσεως… Το ζήτημα, όμως, είναι να μην

είχαμε καν φτάσει στο σημείο να πρέπει να ακολουθήσουμε το

παράδειγμα της Πορτογαλίας, αλλά να είχαμε εξ αρχής ακολου-

θήσει το παράδειγμα της… Ισλανδίας!!! Τώρα είναι αργά :-||

Anyway… Εύχομαι, μέρα που είναι σήμερα που γράφεται αυτή η

στήλη (του ΑγίουΠνεύματος), αυτό το έρμο το Πνεύμα μας (τόσο

η Ψυχή μας, όσο κι η Λογική μας, δηλαδή) να καθαρίσει, να γαλη-

νέψει, ν’ αναγεννηθεί και να επικρατήσει…

… όπως κι η Αγάπη… που λέει κι ο Χάνεκε ;-)

Έλσα Κουτελοπούλου

Η κοινωνία στο ντιβάνι

Οι on - line συζητήσεις στις διάφορες ιστοσελίδες έχουν πάρει φωτιά. Η κοινωνία αυτοανα-

λύεται μαζικώς. Η ανάρτηση ενός άρθρου είναι αρκετή για να ξεκινήσει κύκλους πολιτικών

τοποθετήσεων, τρίγωνα λογομαχιών και ενίοτε μαιάνδρους βωμολοχιών. Η Ελλάδα προχωρά

προς μια κάποια, «βεβιασμένη» ομολογουμένως, «πολιτικοποίηση» του λόγου της. Με την

ταξική συνείδηση να έχει «καεί» από την κοινωνία των καταναλωτικών δανείων, οι πολίτες,

μπερδεμένοι από το παγκόσμιο πλαίσιο, απογοητευμένοι από το τοπικό, κινούνται σαν τους

νομάδες στην έρημο, ψάχνοντας να ξεδιψάσουν την οργή, το φόβο και ενίοτε τις υπαρξια-

κές τους ανησυχίες. Το εκλογικό σώμα άγεται και φέρεται από αυτό που κατανοεί ως «ελπίδα

για κάτι καλύτερο», από τις «δυναμικές» που οσμίζεται και σχηματίζει «χαρμάνια» κοινωνικών

τάξεων και συμφερόντων γύρω από διάφορους πόλους (ριζοσπαστικούς, μεταρρυθμιστικούς,

συντηρητικούς, εθνικιστικούς κτλ.). Ποτέ οι ψήφοι δεν ήταν τόσο διεσπαρμένοι ανάμεσα στις

κοινωνικές ομάδες και τα άκρα τόσο ενδυναμωμένα. Σε περίοδο κρίσης, από την εποχή του

Θουκυδίδη άλλωστε, οι μετριοπαθείς ήταν οι προδότες…

Καθώς αναρωτιέμαι αν ο λαός τον θέλει τελικά τον λαϊκιστή του και κατά πόσο μία πολιτική

μπορεί να είναι δημοφιλής χωρίς να λαϊκίζει, αναμένω να καταλαγιάσουν οι πολιτικές «κραυ-

γές» και να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προτάσεις και δράσεις των πολιτικών μας αντιπρο-

σώπων. Όντας πεπεισμένη ότι οι όποιες σημαντικές αλλαγές δεν θα έρθουν ως δια μαγείας

με το αποτέλεσμα της επόμενης μέρας των εκλογών, αλλά μόνο μέσα από σοβαρό και συστη-

ματικό σχεδιασμό ετών και μια ντουζίνα διεθνών πολιτικών συγκυριών, αναμένω από την ίδια

την κοινωνία να ξεμπερδεύει γρήγορα με την ψυχανάλυσή της. Πρώτον, γιατί μετά την απο-

μάκρυνσή της από την ψηφοδόχο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και δεύτερον (και σημαντικό-

τερον), γιατί νομίζω πως πολύ σύντομα θα της ζητηθεί να επιδείξει πολιτική και ηθική ωριμό-

τητα για να επιβιώσει.

Ιωάννα Χατζηκυριάκου

φιλμ... κουβάρ!

Πέμπτη7 Ιουνίου

Το Φεστιβάλ της

ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣ-

ΤΩΝ έχει ξεκινή-

σει και ο Σωκράτης

Μάλαμας είναι εκεί

σήμερα με τα υπέ-

ροχα τραγούδια του.

Σπεύσατε!

Παρασκευή8 Ιουνίου

Η Ελλάδα του ρομα-

ντισμού υπάρ-

χει μέσα από τα

μάτια των ξένων,

όπως ήταν οι Μπά-

ιρον, Σέλεϊ και

Κιτς. Το βιβλίο της

Αικατερίνης Δού-

κα-Καμπίτογλου

παρουσιάζεται στο

ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ...

Σάββατο9 Ιουνίου

31ο Φεστιβάλ

Βιβλίου (8–24/6),

στην ΠΑΡΑΛΙΑ

(φέτος από τον Ιστι-

οπλοϊκό Όμιλο ως το

Μέγαρο Μουσικής),

αφιερωμένο στους

Θεσσαλονικείς ποιη-

τές και πεζογράφους

του αιώνα. Με...

ομπρέλα!

Κυριακή10 Ιουνίου

O Monsieur

Minimal, λίγο μετά

την κυκλοφορία του

νέου Digital Love

E.P, επισκέπτε-

ται την... πισίνα του

MAISON CRYSTAL.

Καλώς τούς καλοκαι-

ρινούς ήχους!

Δευτέρα11 Ιουνίου

Το Σχήμα εκτός

άξονα κλείνει τη

φετινή σεζόν με το

Ορφεα’s Vision και

την Κασσάνδρα. Για

περισσότερα... στην

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 35!

Τρίτη12 Ιουνίου

Διεθνές Φεστι-

βάλ Μουσικές του Κόσμου στο ΛΙΜΑΝΙ.

Σήμερα Canzoniere

Grecanico

Salentino

(από Ιταλία) και

Constantinople,

Misirli Ahmet, Zohar

Fresco (από Τουρ-

κία, Ισραήλ και Ιράν)

Τετάρτη13 Ιουνίου

Ο Προμηθέας του

Ρίντλεϊ Σκοτ είναι

ένα από τα γεγονότα

του θέρους στον

κινηματογραφικό

κόσμο. Για όσους

αγαπούν την επιστη-

μονική φαντασία, δεν

χρειάζονται συστά-

σεις. ΝΑΤΑΛΙ!

Η ατζέντα της εβδομάδας


Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας

Την Κυριακή επισκεφτήκαμε το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας στη

Θέρμη. Σε μια μοναδική όσον αφορά τα δεδομένα της πόλης μας τοποθεσία σε έκταση και

σε ένα τεράστιο χώρο που συντηρείται απο ηλιακή ενέργεια, ο επισκέπτης μπορεί να παρακο-

λουθήσει ντοκιμαντέρ και ταινίες επιστημονικού περιεχομένου σε 3 αίθουσες, το πλανητάριο,

το κοσμοθέατρο και την αίθουσα τρισδιάστατων προβολών. Οι μουσειακοί χώροι, όμως,

έκλεψαν το δικό μας ενδιαφέρον, καθώς στις 3 εκθέσεις που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή σε

εξέλιξη υπάρχει αρκετά ενδιαφέρον υλικό για τους περισσότερους.

Στο εκθετήριο αυτοκινήτων μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την ιστορία και την εξέλιξη της

μηχανοκίνητης τεχνολογίας. Αυτοκίνητα κατασκευασμένα από τις αρχές του αιώνα εκτίθενται

στο χώρο, από παραχωρήσεις αυτοκινητοβιομηχανιών, αλλά και από ιδιωτικές συλλογές. Θα

δει κανείς το πρώτο αυτοκίνητο Ford T του 1908, αλλά και τα πρώτα αυτοκίνητα της Eλληνικής

Βιομηχανίας Οχημάτων, τα οποία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από εφάμιλλα ευρωπαϊκά.

Στην έκθεση της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας παρουσιάζονται δείγματα από τα πολλά

γνωστά τεχνολογικά επιτεύγματα της Αρχαίας Ελλάδας. Εξομοιώσεις βοηθούν τον επισκέπτη

να κατανοήσει τις πρώιμες εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων: ομοιώματα από αυτοσχέδια

φλογοβόλα, καταπέλτες, αλλά και περίτεχνους μηχανισμούς, όπως το εκκρεμές ή το κινητό

αυτόματο του Ήρωνα. Πληροφορούμαστε για τη δράση του Θαλή του Μιλήσιου, του Κτησί-

βιου, αλλά και της πρώτης γνωστής γυναίκας μαθηματικού, της Υπατίας της Αλεξανδρινής,

ενώ σε ένα ιδιαίτερο δωμάτιο υπάρχει η αναπαράσταση και η περιγραφή του μηχανισμού των

Αντικυθήρων που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.

Στην έκθεση των παραδοσιακών οργάνων κάναμε μιαν αναδρομή στα έγχορδα της Μεσογείου,

από την Αναγέννηση ως και σήμερα. Το αναγεννησιακό λαούτο με τις παραλλαγές του και τα

πρώτα έγχορδα με τόξο και μεταλλικές χορδές, όργανα από δέρματα και κόκκαλα ζώων, αλλά

και παραδοσιακά όργανα από διάφορα μέρη της χώρας, συνιστούν το σύνολο των εκθεμάτων,

που συνοδεύεται και από οπτικοακουστικό υλικό ικανό να μυήσει όσους ενδιαφέρονται στην

ιστορία της τεχνολογίας των μουσικών οργάνων. Η συγκεκριμένη έκθεση θα διαρκέσει ως

το τέλος Ιουνίου, ενώ οι υπόλοιπες δύο είναι μόνιμες. Θα ήταν καλό να ενημερωθεί κανείς

για τα ωράρια του

Μουσείου, καθώς

και για τις οργανω-

μένες ξεναγήσεις

και τα εκπαιδευτικά

προγράμματα, των

οποίων το υλ ικό

είναι, όπως αποτιμή-

σαμε, ιδιαίτερα ενδι-

αφέρον για μικρούς

και μεγάλους.

Εύα Βολογιαννίδου

εικαστικά

“Landschaft” στην γκαλερί TinT

H γκαλερί TinT κλείνει τη φετινή σεζόν με την πολύ ενδιαφέρουσα

έκθεση Landschaft (Τοπιογραφία). Μέσα από το έργο 8 σύγχρονων

καλλιτεχνών προσεγγίζεται ένα από τα δημοφιλέστερα εικονογραφικά

θέματα στην ιστορία της τέχνης ανά τους αιώνες, η τοπιογραφία.

Ο στόχος της έκθεσης είναι να παρουσιάσει μία σύγχρονη προσέγ-

γιση του κλασικού και διαχρονικού θέματος της τοπιογραφίας, με τη

χρήση διαφορετικών μέσων και τεχνικών (ζωγραφική, φωτογραφία,

σχέδιο, φωτογραφία και ψηφιακή εκτύπωση, βίντεο, κατασκευή),

από καλλιτέχνες που οικειοποιούνται και ερμηνεύουν το τοπίο μέσα

σε ένα ευρύτερο εννοιολογικό και ιδεολογικό πλαίσιο. Τοπία φορ-

τισμένα συναισθηματικά, συνδεδεμένα με μνήμες και εικόνες από

το παρελθόν, τοπία εμπνευσμένα από έργα μεγάλων καλλιτεχνών

του παρελθόντος μέσα από το πρίσμα σύγχρονων προβληματισμών

και πειραματισμών, το τοπίο ως πεδίο έρευνας αρχιτεκτονικής, γεω-

γραφικής και καλλιτεχνικής, τοπία πραγματικά σε αντιπαράθεση με

φανταστικούς, εικονικούς χώρους. Η τοπιογραφία εδώ λειτουργεί ως

μια αφετηρία για τη δημιουργία νέων «τόπων», όχι μόνο για τους ίδιους

τους καλλιτέχνες, αλλά και για τους θεατές. Καθίσταται σαφές ότι

ένας τόπος είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας φυσικός γεωγρα-

φικός χώρος. Και αν στην τέχνη το τοπίο ήταν κάποτε συνδεδεμένο

με την αφήγηση και τη ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας,

η σημερινή πραγματικότητα μας ωθεί μακριά από το ρεαλισμό και

προς την αναζήτηση νέων τόπων και πολλαπλών ερμηνειών.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση είναι οι Βασίλης

Βασιλακάκης, Βαγγέλης Γκόκας, Γιώργης Γερόλυμπος, Μαρία

Κριαρά, Εύα Μαραθάκη, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Ελένη Ρήγα,

Βασιλεία Στυλιανίδου και θα διαρκέσει ως και τις 30 Ιουνίου.

Πληροφορίες: Γκαλερί TinT (Χρυσ. Σμύρνης 13, τηλ. 2310 235689).

Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 12:00–15:00 και

18:00-21:00, Τετάρτη, Σάββατο: 12:00–15:00.

Τάνια Βλαχομήτρου


Το θεατρικό μας ταξίδι ξεκίνησε με την εξαιρετικά εμπνευσμένη παράσταση Ο

Συγγραφέας και ο αδερφός του συγγραφέα, μια προσαρμογή του θεατρικού The

Pillowman του πολυβραβευμένου Ιρλανδού Μάρτιν ΜακΝτόνα. Η ομάδα Perros

και ο σκηνοθέτης Σπύρος Αθηναίος επέλεξαν να ανεβάσουν στο STUDIO VIS

MOTRIX μια μαύρη κωμωδία, ένα θεατρικό πολυ-επίπεδο, το οποίο ισορροπεί ανά-

μεσα στο τραγικό και το κωμικό, το ρεαλιστικό και το φανταστικό, όπου δύο αστυ-

νομικοί, εκπρόσωποι ενός δικτατορικού καθεστώτος, ανακρίνουν τον συγγραφέα

Κατουριάν Κατουριάν, εξαιτίας του μακάβριου περιεχομένου ορισμένων διηγημάτων

του, καθώς οι ιστορίες αυτές παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες με έναν αριθμό

παιδικών φόνων. Ο ΜακΝτόνα δημιούργησε ένα έργο μεγάλης σκληρότητας, αλλά

και τρυφερό ταυτόχρονα, όπου, χρησιμοποιώντας καθημερινές ιστορίες απίστευ-

της φρίκης και απέραντης θλίψης, μιλά ουσιαστικά για την ανάγκη, τη λαχτάρα του

ανθρώπου να δημιουργήσει, να αντισταθεί, να παραμυθιάσει και να παραμυθιαστεί,

να ξεφύγει έστω και για λίγο από τα στενά όρια της πραγματικότητας και να ταξιδέ-

ψει σε ονειρικούς, μη υπαρκτούς, κόσμους μέσα από τις λέξεις και τις διηγήσεις.

Άφθονο και αβίαστο γέλιο μέχρι δακρύων μας χάρισε τόσο η Πειραματική Σκηνή

της Τέχνης με το έργο Πανικός στα παρασκήνια του Αμερικανού Κεν Λούντβιχ,

όσο και το ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ και η ομάδα Άγαμοι Θύται με

την καταπληκτική μουσικο-θεατρική παράσταση Οι Άγαμοι Θύται… στο Δημόσιο. Η

ομάδα του ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΜΑΛΙΑ και ο σκηνοθέτης Στάθης Μαυρόπουλος κατόρ-

θωσαν με μια άκρως ξεκαρδιστική κωμωδία καταστάσεων και παρεξηγήσεων, στην

καρδιά της οποίας βρίσκεται μια ομάδα ιδιόρρυθμων, ιδιαίτερων ανθρώπων του θεά-

τρου, να προκαλέσουν άφθονο γέλιο για τους θεατές, με τις εξωφρενικές -σχεδόν

παράλογες- καταστάσεις που προκύπτουν τόσο από τις συνεχείς παρεξηγήσεις όσο

και από την αδυναμία των ηρώων να συνεννοηθούν μεταξύ τους, να χαλιναγωγή-

σουν τα πάθη τους και να θέσουν τις προτεραιότητές τους. Παράλληλα, οι Άγαμοι

Θύται, πάντα συνεπείς στην προσπάθειά τους να προσφέρουν χαρά και γέλιο στο

κοινό τους, δημιούργησαν μια παράσταση όπου κυριαρχεί το γέλιο και το χιούμορ,

ενώ συνυπάρχει η μουσική με το χορό, ο θεατρικός μονόλογος με το τραγούδι, το

ποιητικό στοιχείο με τη σάτιρα και την κωμωδία.

Το Θέατρο Έξω από τα Τείχη, που πάντα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα θεα-

τρικά δρώμενα της πόλης, παρουσίασε την ιδιαίτερα εμπνευσμένης σκηνοθεσίας

παράσταση της Πένυς Φυλακτάκη Μαθήματα Νεοελληνικής Ιστορίας, όπου ένα

νέο ζευγάρι καταφθάνει ένα απόγευμα του Φλεβάρη στην εκκλησία Παναγία των

Κλεφτών μαζί με τη μητέρα του γαμπρού και τον πατέρα της νύφης για να παντρευ-

τούν. Τα σχέδιά τους όμως ανατρέπονται, καθώς αποκλείονται λόγω μιας τρο-

μερής χιονόπτωσης μέσα στην εκκλησία, μαζί με τον ιερέα της ενορίας κι έναν

ξένο, έναν μετανάστη, ο οποίος κρυφά έχει βρει κατάλυμα στο χώρο προκειμένου

να προφυλαχτεί από το κρύο. Τις ατέλειωτες δύσκολες ώρες του εγκλεισμού, οι

ήρωες θα αναγκαστούν να πάρουν σκληρές και σοβαρές αποφάσεις, θα αποκα-

λύψουν τους φόβους και τις αδυναμίες τους και τελικά θα δείξουν τον πραγμα-

τικό εαυτό τους. Πρόκειται για μια παράσταση όπου η συγγραφέας κατορθώνει

κάτι εντυπωσιακό. Μέσω μιας κωμωδίας, με γρήγορες ατάκες, έξυπνους διαλό-

γους, αλλά κυρίως με πολύ –κάποιες φορές πικρό- χιούμορ φέρνει τους θεατές

αντιμέτωπους με τον ίδιο τους τον εαυτό, καθώς, το άφθονο γέλιο που προκαλεί

το έργο, συνοδεύεται από ουσιαστικά υπαρξιακά ερωτήματα σχετικά με το ποιοι

πραγματικά είμαστε, τι ζητάμε και τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε, ποια όρια

είμαστε αποφασισμένοι να περάσουμε προκειμένου να κατακτήσουμε τους πολυ-

πόθητους στόχους μας.

Μια νέα θεατρική ομάδα έκανε φέτος την εμφάνισή της και σίγουρα οι θεατρι-

κές επιλογές της θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον. Πρόκειται για την ομάδα

I Casuali (= τυχαίοι), η οποία παρουσίασε στο ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΩΝ

Α.Π.Θ. την υπερβατική, ιδιαίτερα δύσκολη, πειραματική performance Ο ύπνος της

λογικής γεννά τέρατα, που βασίζεται στους μαύρους πίνακες και τα χαρακτικά

Καπρίτσια, Οι συμφορές του πολέμου και Ταυρομαχίες του Γκόγια. Το έργο: η

πορεία του Ανθρώπου-Καλλιτέχνη προς την αρρώστια, την τρέλα, το θάνατο και

την Κόλαση, μια παράσταση συμβολική, όπου ο Άνθρωπος-Καλλιτέχνης καλείται

να αντιμετωπίσει ολομόναχος το σύνολο, διατηρώντας ανέπαφη την ηθική του,

προσπαθώντας να επιβιώσει σε συνθήκες απίστευτης σκληρότητας.

Δελίνα Βασιλειάδη

Θεατρική ανασκόπηση (Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 2011)

θέατρο

Καθώς οι περισσότερες θεατρικές σκηνές της Θεσσαλονίκης έχουν πια ρίξει για φέτος την αυλαία τους, μια θεατρική χρονιά με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες παραστάσεις

Ελλήνων και ξένων δραματουργών και τη συμμετοχή όχι μόνο έμπειρων, αναγνωρισμένων και ήδη καταξιωμένων σκηνοθετών, ηθοποιών και μουσικών, αλλά και νεότατων

πολλά υποσχόμενων δημιουργών, έφτασε στο τέλος της.


Κύριε Ψαλτόπουλε, τη Δευτέρα 11, την Τρίτη 12 και την Τετάρτη

13 Ιουνίου -και για τρεις μόνο παραστάσεις- στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ

90 ΜΟΙΡΩΝ (Φιλίππου 36), ανεβάζετε το έργο του Χάρολντ

Πίντερ με τίτλο Προδοσία, σε δική σας σκηνοθεσία. Τι πρό-

κειται να δούμε σ’ αυτή την παράσταση;

Η παράσταση «πατάει» πάνω στο έργο του Πίντερ, αλλά συνοδεύ-

εται και από δέκα ποιήματα του βραβευμένου με Νόμπελ ποιητή

Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, σε μετάφραση δική μου και επιμέλεια

της Νατάσσας Κοντελετζίδου. Το έργο αφορά τις σχέσεις τριών

ατόμων, του Ρόμπερτ, του Τζέρι και της Έμα, μέσα στο πέρασμα

εννέα χρόνων. Οι δυο άντρες είναι εκδότες και άμεσα συνδεό-

μενοι με το χώρο της λογοτεχνίας. Κοινό σημείο αναφοράς και

στους δύο είναι τα ποιήματα του Γέιτς, ιδιαίτερα μετά από έντονη

ερωτική απογοήτευση. Η Έμα, κατά κάποιον τρόπο, είναι η μούσα

τους. Αυτός ο παράγοντας είχε ίσως παραβλεφθεί στα μέχρι

τώρα ανεβάσματα και θέλησα να τον φέρω στο προσκήνιο. Είναι

η Έμα μια νέα Άννα Καρένινα, ο Ρόμπερτ ο Πρίγκιπας Αλεξέι και

ο Τζέρι ο Πρίγκιπας Βρόνσκι; Θα μπορούσαν και να είναι. Μόνο

που ο Πίντερ είναι πολύ μοντέρνος και ρεαλιστής για να πιστεύει

στο νεορομαντισμό.

Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο; Υπήρξαν δυσκολίες;

Πρωτίστως η διανομή! Έπρεπε να βρεθεί ένα τρίο ηθοποιών που

εμφανισιακά να δένουν μεταξύ τους, να πείθουν πρώτα απ’ όλα

πως θα μπορούσαν να ζουν στην Αγγλία, αλλά και στην Ελλάδα.

Έπειτα να είναι διατεθειμένοι να μπουν στην πολύχρονη διαδικα-

σία μιας στουντιακής προσέγγισης των ρόλων τους, που περισ-

σότερο άγγιζε μια κινηματογραφική παρά μια θεατρική ερμηνεία.

Κλείνοντας την άτυπη Πιντερική τριλογία πάνω στην απιστία, που

είχα αρχίσει από το 1981, μ’ ενδιέφερε να φέρω στο φως τα ψυχο-

γραφήματα και τα πολύπλοκα κίνητρα αυτών των ανθρώπων, την

αλήθεια τους, και όχι την επίφαση, χάριν της θεατρικής σύμβα-

σης. Νομίζω πως ο Γιάννης Κιντάπογλου, ο Δημήτρης Τσιλινί-

κος, η Εύα Στέφα, αλλά και ο Βασίλης Γκένιος -που ανέλαβε ένα

μικρότερο ρόλο- ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις της σκηνοθε-

σίας και δούλεψαν σκληρά. Φυσικά ένα τέτοιο εγχείρημα απέκλειε

τη συμβατική σκηνή. Έτσι, μετά από έρευνα καταλήξαμε στο νεο-

δημιουργηθέν ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ 90 ΜΟΙΡΩΝ, του Σίμου Ζευγαρίδη,

που κρατάει τη θεατρικότητα μιας σκηνής, αλλά και ταυτόχρονα

την αναιρεί, με την ιδιαιτερότητα της διάταξης των θέσεών του.

συνέντευξη

Επιλέγετε συνήθως δύσκολα κείμενα, με πολύπλοκα θέματα. Τι είναι αυτό -πέρα από τη δυσκο-

λία– που σας γοητεύει σε τέτοιου είδους έργα;

Ίσως θα έπρεπε ν’ αναφωνήσω σαν τον Οσκαρουαϊλντικό ήρωα: Α, η απόλαυση! Η απόλαυση! Και

τίποτε άλλο! Αλλά ας αφήσουμε τ’ αστεία. Αισθάνομαι ότι έτσι είμαι συνεπής απέναντι στον εαυτό μου,

τους συνεργάτες μου και το κοινό, που κάποιοι τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να το υποβαθμίσουν

προσφέροντάς του ευτελή θεάματα. Ή πουλώντας του φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σκοπός, όμως,

του θεάτρου, εξ αρχαιοτάτων χρόνων, ήταν η ψυχαγωγία, δηλαδή η αγωγή της ψυχής, κι αυτό δεν

νομίζω πως επιτυγχάνεται με άλλους τρόπους απ’ αυτούς που επέλεξα.

Σκηνοθέτης, ηθοποιός, κριτικός… Υπάρχει ποτέ ταύτιση των ιδιοτήτων ή αποτελούν τρία δια-

φορετικά πεδία ενδιαφέροντος για εσάς;

Τα δύο πρώτα συνδέονται σε μένα άμεσα. Γι’ αυτό και θεωρούμαι σκηνοθέτης – δάσκαλος. Όταν

σκηνοθετώ, θέλω οι ηθοποιοί μου να καταλαβαίνουν απόλυτα τι είναι αυτό που τους ζητώ να παίξουν,

να γίνονται συνδημιουργοί μαζί μου. Και σαν ηθοποιός έχω τη γνώση να βρω τον τρόπο να τους οδη-

γήσω εκεί. Όταν λειτουργώ αποκλειστικά ως ηθοποιός, αφήνομαι εξ ολοκλήρου στα χέρια του σκη-

νοθέτη μου. Η ιδιότητά μου του κριτικού είναι πολύ δύσκολο να λειτουργήσει αντικειμενικά, όταν βρί-

σκομαι σε δημιουργική περίοδο. Μετά χρειάζομαι κάποιο χρόνο αποστασιοποίησης -και τότε γίνομαι

πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου!

Ίσως θεωρήσετε την ερώτησή μου προκλητική, όμως θα τολμήσω να σας ρωτήσω: τι σημαίνει

το θέατρο για εσάς;

Τρόπο ζωής, μετά από 74 σκηνοθεσίες και 38 ρόλους. Υπαρξιακή επιβεβαίωση... και τον ευσεβή πόθο

ότι κάτι, έστω κι ελάχιστο, συνεισφέρω κι εγώ στην υπόθεση της Τέχνης.

Τυχαίνει να γνωρίζω μαθητές σας και έχω ακούσει μεταξύ άλλων ότι είστε ιδιαίτερα απαιτη-

τικός και από τον εαυτό σας και από τους συνεργάτες σας και πάνω στη σκηνή και απέναντί

της. Πώς καταφέρνετε να ισορροπήσετε τη «σκληρότητα» του επαγγελματία με την ευαισθη-

σία του καλλιτέχνη;

Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί πολλά. Ότι είμαι ιδιόρρυθμος, σνομπ, δύσκολος, απροσπέλαστος, σκλη-

ρός, τελειομανής, ελιτίστικος κ.λ.π. Αν το πάθος μου, που προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω και στους

συνεργάτες μου, για όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα, και η απαίτησή μου να διερευνήσουν τα

δημιουργικά τους όρια, με κάνει σκληρό κι επίμονο, τότε ας είναι έτσι! Πάντως, στις πρόβες πέφτει και

πολύ γέλιο και πείραγμα. Ο επαγγελματισμός ίσως να συνδέεται με το ότι είμαι και φυσικός. Η ευαι-

σθησία μάλλον έχει να κάνει με τις θεατρικές και κινηματογραφικές μου σπουδές. Ειλικρινά, δεν τα

διαχώρισα ποτέ. Τα θεωρούσα σαν μέρη ενός όλου, ολίγον Σαρτρικού, που είμαι εγώ.

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθούμε και στους συντελεστές της παράστασης. Πείτε μου σας

παρακαλώ δυο λόγια για αυτούς.

Ήδη αναφέραμε αρκετούς. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες των προβών είναι του Γιώργου Αναστούλη,

η μουσική επένδυση του Τέλλου Φίλη και δική μου, οι φωτισμοί του Γιάννη Μπενεβά, τα γραφιστικά

της Ελίζας Ζαρίφη, η χορογραφία του Χρήστου Μυλωνά, οι φωτογραφίες της παράστασης του Μάκη

Κανάκη, πολύτιμη βοηθός μου είναι η Ελευθερία Τσάκουρη και τέλος το μακιγιάζ επιμελήθηκε η

σχολή μακιγιάζ Pan Sik.

Αχιλλέας Ψαλτόπουλος Όταν σκηνοθετώ θέλω οι ηθοποιοί μου να γίνονται συνδημιουργοί μαζί μουΣυνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου


The Afghan Whigs

Vox, Αθήνα, 29-05-2012

«Γκρεγκ, αδυνάτισες. Ομόρφυνες. Έγινες ακόμα πιο γοητευτικός

-αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν! Και μας χάρισες την κορυφαία συναυ-

λία της χρονιάς. Ασυζητητί. Θα σε ακολουθούσα ως την άκρη της

γης, ό, τι κι αν έπαιζες. Αυτή τη βραδιά όμως ήθελα όλα τα αγαπη-

μένα μου κομμάτια. Ψυχοβγαλτικά, παθιασμένα, μνημειώδη, γραμ-

μένα μετά από λίτρα αλκοόλ και τόνους σωματικών υγρών, γεμάτα

χολή, μιζέρια, πόθο, πάθος και ψυχή. Και τη χάρη μου την έκανες.

Γκρεγκ, νομίζω ότι πέρασες την προσωπική σου Κόλαση με αυτά τα

κομμάτια. Και ότι, τώρα που λυτρώθηκες, τα ερμηνεύεις θριαμβεύ-

οντας επάνω τους. Σου άφησαν ουλές, σε πόνεσαν, σε μάτωσαν.

Αλλά βγήκες ζωντανός και νικητής από τη μάχη σου με αυτά. Και

τώρα αποφάσισες να ξαναβγείς στο δρόμο με τους παλιούς συμπο-

λεμιστές σου, να αναμετρηθείς μαζί τους ζωντανά ενώπιόν μας, να

τους επιβληθείς κατά κράτος και να αποδείξεις σε εμάς και στον

εαυτό σου ότι η απόλυτη ερωτική σχέση της ζωής σου είναι αυτή

που έχεις με τη μουσική σου. Και κατ’ επέκταση, με όλους εμάς

που Σε ακολουθούμε πιστά, ό, τι κι αν κάνεις. Εξ ου και ο θρίαμ-

βος, η ευφορία, ο λυρισμός και η παραζάλη αυτής της συναυλίας.

Γκρεγκ, δεν γίνεται να παίζετε με τόσο πάθος και ορμή και ψυχή

και να μην ξεκινά μια νέα εποχή για τους Afghan Whigs! Μα δεν

απάντησες σε καμιά ερώτησή μου. Έλυσες μόνο την κιθάρα σου,

την έδωσες στον roadie, μου έστειλες ένα φιλί και έφυγες. Ιδανικό

φινάλε για το ραντεβού μας. Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν, αγα-

πημένε μου gentleman, arrivederci…»

Μαριάννα Βασιλείου

(ολόκληρη το κείμενο υπάρχει στο mic.gr)

ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝΘανάσης Παπακωνσταντίνου

Ο εμπνευσμένος και αντισυμβατικός τραγουδοποιός, ο οποίος κατάφερε να ενσωματώσει την ελλη-

νική μας μουσική παράδοση, καθώς και στοιχεία της ροκ μουσικής, σε ένα δικό του (περισσότερο από

έντεχνο) είδος, θα βρίσκεται για μία ακόμη φορά στην πόλη μας, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της ΜΟΝΗΣ

ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ. Μαζί του τα «τραγούδια που έγραψε» από τον τελευταίο του δίσκο Ο ελάχιστος εαυτός,

αλλά αρκετά και από τις προηγούμενες δουλειές του.

Παρέα με τον Θανάση έρχονται οι μουσικοί και φίλοι του: η μπριόζα Ματούλα Ζαμάνη (τραγούδι), ο

εξαιρετικός σε βιολί, βιόλα, πλήκτρα και τραγούδι Φώτης Σιώτας, ο «παλιός» Δημήτρης Μυστακί-

δης (ακουστική κιθάρα, τραγούδι), καθώς και οι Ανδρέας Πολυζωγόπουλος (τρομπέτα, φλικόρνο),

Σωτήρης Ντούβας (τύμπανα), Γιάννης Αντωνιάδης (κλαρίνο), Κώστας Παντέλης (ηλεκτρική κιθάρα),

Χρυσόστομος Μπουκάλης (κόντρα μπάσο), Μιχάλης Χανιώτης (μπουζούκι). Στην ηχοληψία θα βρί-

σκονται οι Χρήστος Μέγας, Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης, ενώ στους φωτισμούς οι

Χρήστος Λαζαρίδης και Βασίλης Πουφτής.

Την Τετάρτη 13 Ιουνίου, στις 21:00, θα είμαστε στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ!

Βάγια Πολυζωΐδου

Film music

Ίσως να μην το έχετε σκεφτεί ποτέ, αλλά το μοναδικό κομμάτι που μπορεί κανείς να κρατήσει από μία

ταινία και να το έχει πάντα πρόχειρο, χωρίς να χρειαστεί να την ξαναπαρακολουθήσει, είναι η μουσική

της. Εξ ου και η δύναμη των soundtrack να σε ταξιδεύουν σε γνωστά και όμορφα μονοπάτια. Έτσι λοι-

πόν, στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών, μπορείτε να απολαύσετε την Πέμπτη 14

Ιουνίου, στις 21:00, τη Συναυλία Κινηματογραφικής Μουσικής του κουαρτέτου εγχόρδων Concerto

Quartet, το οποίο αποτελείται κυρίως από καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Σταυρούπολης και είναι

ένα από τα σημαντικότερα σύνολα μουσικής δωματίου της πόλης. Η είσοδος στη συναυλία είναι ελεύ-

θερη για το κοινό.

Το κουαρτέτο αποτελείται από τον Γιώργο Ζαχαρούδη στο πρώτο βιολί, τον Γιώργο Ιωσηφίδη στο

δεύτερο, την Μαρίνη Πεϊκίδου στη βιόλα και τη Γεωργία Πετμεζά στο τσέλο. Το πρόγραμμα θα περι-

λαμβάνει κινηματογραφικές μελωδίες σύγχρονων συνθετών από τον Μορικόν και τον Πράισνερ ως

και τον Μπρέγκοβιτς και θα μας θυμίσει αγαπημένες ταινίες όπως το Σινεμά ο Παράδεισος, τον Καιρό

των τσιγγάνων, το West side story και ένα σωρό άλλες. Εκτός από αυτές, θα ακουστούν και αργεντί-

νικα τάνγκο παραδοσιακής, αλλά και λόγιας, προέλευσης, τα οποία έχουμε ακούσει πλειστάκις στον

κινηματογράφο. Υποθέτω ότι μέσα σε αυτά θα είναι το Por una cabeza, το οποίο το έχουν χορέψει ο

Αλ Πατσίνο με τη Γκαμπριέλ Ανγουόρ στο Άρωμα Γυναίκας και ο… Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ με τη Τζέ-

ιμι Λι Κέρτις στα Αληθινά ψέματα. Καλοκαιρινή νύχτα, φωτεινά αστέρια, παγωμένη μπύρα, υπέροχες

μουσικές και κινηματογραφικές αναμνήσεις -σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;

Μαριάννα Βασιλείου

μουσική


Handsome Fred and His Orchestra

μουσική

Συναυλίες

Το σκληρό ροκ έχει την τιμητική του αυτήν την εβδομάδα -και μάλιστα η thrash και death

metal εκδοχή του. Οι Exodus, που παίζουν στο PRINCIPAL την Παρασκευή 8 Ιουνίου, είναι

ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. πριν από 32 χρόνια. Έχει

αλλάξει πολλές φορές σύνθεση και η καριέρα τους είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα. Από πολ-

λούς θεωρούνται καλύτεροι από τους Metallica και οι δίσκοι τους είναι πλέον κλασικοί. Μαζί

τους εμφανίζονται οι επίσης Αμερικανοί Obituary και οι Heathen, ενώ την συναυλία θα ανοί-

ξουν οι «δικοί» μας Έλληνες Homo Iratus.

Την Τετάρτη 13 Ιουνίου, στον ίδιο χώρο του PRINCIPAL, από την Ανατολική Ακτή των Η.Π.Α.

έρχονται οι Overkill. Έχοντας κι αυτοί αρκετά χρόνια στην πλάτη τους, προωθούν την κυκλο-

φορία του τελευταίου τους δίσκου (The Electric Age), οργώνουν την Ευρώπη και φυσικά έρχο-

νται στα μέρη μας μια βόλτα.

Σε ροκ ύφος, αλλά χωρίς τις «μαύρες» πινελιές των προηγούμενων καλλιτεχνών, τραγουδά

και ο Γιώργος Γάκης μαζί με το συγκρότημα του, τους Troublemakers. Παλιά καραβάνα

της ελληνικής ροκ σκηνής, πιστός στον αγγλικό στίχο, πρώην συνεργάτης (και σύντροφος)

της Τζούλι Μασίνο, έρχεται για ένα live στο SILVER DOLLAR το Σάββατο 9 Ιουνίου. Την ίδια

βραδιά, αλλά και την επόμενη (Κυριακή 10 Ιουνίου), όσοι έχουν πιο τζαζ ανησυχίες μπορούν

να πάνε μία βόλτα από το SPITIMOU, όπου ο Κύπριος Χάρης Ιωάννου συμπράττει με μου-

σικούς της πόλης μας και παρουσιάζει δύο διαφορετικά προγράμματα.

Ο Monsieur Minimal δεν είναι από το Παρίσι, αλλά από τα Γιαννιτσά, και έχει γίνει γνω-

στός μέσα από τα αγγλόφωνα -αλλά και ελληνόφωνα- ποπ τραγούδια και μελωδίες του, που

ακούγονται σε διαφημίσεις, τηλεοπτικές εκπομπές και φυσικά στο ραδιόφωνο. Ο Μonsieur

Minimal θα κυκλοφορήσει τον καινούργιο του δίσκο Digital Love το φθινόπωρο. Την Κυριακή

10 Ιουνίου στο MAISON CRYSTAL θα εμφανιστεί μαζί με το συγκρότημα του ζωντανά για να

παρουσιάσει τα νέα, αλλά και τα ήδη γνωστά του τραγούδια.

Φέτος για 2η χρονιά, ο Δήμος Θεσσαλονίκης διοργανώνει το Φεστιβάλ Μουσικές του Κόσμου.

Στον χώρο του ΛΙΜΑΝΙΟΥ, από την Τρίτη 12 έως και την Πέμπτη 14 Ιουνίου, μουσικοί από τη

Σερβία, την Τουρκία, την Π.Γ.Δ.Μ., την Ιταλία, το Ισραήλ, το Ιράν, τη Γαλλία και την Ελλάδα

μάς ταξιδεύουν με όχημα την τέχνη τους.

Τις ημέρες αυτές, υπάρχουν επίσης αρκετές εκδηλώσεις για να παρακολουθήσουν όσοι

ενδιαφέρονται για πιο κλασικά γούστα. Συνεχίζεται το 20ο Ρεσιτάλ Νέων Καλλιτεχνών στο

ΚΕΝΤΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ του Δήμου Θεσσαλονίκης με συναυλίες στις 8, 11 και 13 Ιουνίου. Στις

8 του μήνα, ημέρα Παρασκευή, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει το πρό-

γραμμα Από τη σαμπάνια στη σαγκριά στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Έργα των Ντανιέλ Ομπέρ,

Φρανσίς Πουλένκ και Μωρίς Ραβέλ γεφυρώνουν την Γαλλία και την Ισπανία με την Ελλάδα.

Το κονσέρτο για δύο πιάνα του Πουλένκ θα ερμηνεύσουν η Ναταλία Μιχαηλίδου και ο γιος

της Κορνήλιος Μιχαηλίδης. Μαέστρος της βραδιάς ο Αλέξανδρος Μυράτ. Μία πολύ ενδι-

αφέρουσα βραδιά θα παρακολουθήσουν δωρεάν όσοι θα πάνε στο ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ

ΑΡΧΑΙΑΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (Φιλίππου & Αγν.Στρατιώτου). Το project Postcards from

Europe παρουσιάζει έργα Εβραίων και Τσιγγάνων συνθετών της Κεντρικής Ευρώπης που

χάθηκαν στην δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η βιολίστρια Μαριάν Ολιβέρ και ο πιανί-

στας Ρόμπερ Σουκ θα ερμηνεύσουν αυτό το ξεχωριστό πρόγραμμα.

Σοφία Μελικίδου

Μποφίλιου (Ανδρεάτος – Καραμουρατίδης)

Οι μέρες του φωτός

Sony Music

Θα ξεκινήσω ανάποδα. Όσο

«πιασάρικος» για την εποχή

μας κι αν είναι ο τίτλος του

cd, οι τρεις καλλιτέχνες μάς

έχουν συνηθίσει σε πολύ πιο

ξεχωριστές (και όπως αποδει-

κνύεται και διαχρονικές) δημι-

ουργίες για να αρκεστούμε σε

κάποιες κατ’ επίφαση Μέρες

του Φωτός που μοιάζουν,

τελικά, να μην έρχονται. Και

εξηγούμαι:

Οι Μέρες του Φωτός είναι το άρτι αφιχθέν (κυκλοφόρησε στις 4

Ιούνη) νέο cd της Νατάσσας Μποφίλιου, σε στίχους και μουσική

των συνήθων υπόπτων Ευαγγελάτου – Καραμουρατίδη, αντίστοιχα.

Το εξώφυλλο είναι το πρώτο στοιχείο που μας ξενίζει, με μία εικόνα

που απέχει κατά πολύ από αυτήν της πληθωρικής Νατάσσας που

έχουμε συνηθίσει –χωρίς ωστόσο αυτό να είναι κακό. Περαιτέρω,

αρκετά πρωτότυπη είναι και η ιδέα της διανομής των τραγουδιών

του album σε δύο cd, με το πρώτο να περιλαμβάνει τα πιο ηλε-

κτρικά κομμάτια, ενώ το δεύτερο τα πιο ακουστικά και λυρικά.

Θετική, επίσης, η συμμετοχή της ορχήστρας νυκτών εγχόρδων (!)

του Δήμου Πατρέων.

Η θεματολογία τώρα, κάθε άλλο παρά «φωτεινές μέρες» θυμίζει.

Με εξαίρεση το ομότιτλο κομμάτι, όλα τα τραγούδια ενέχουν μία

πρωτόγνωρη θλίψη, η οποία συμβαδίζει με απωθημένα ερωτικά (Η

καρδιά πονάει όταν ψηλώνει, Λοχαγός έρωτας), εμμονές (Εγώ μεγά-

λωνα για σένα), δύσκολους και παράνομους έρωτες (Συνέχεια στα

όρια), συμβατικές σχέσεις με την απιστία να καραδοκεί (Μονόλο-

γος) αλλά ακόμη και με την αυτοκτονία (Το δωμάτιο, Οι τελευταίες

μέρες). Πέραν, ωστόσο, του ευδιάκριτου κεντρικού μοτίβου, οι στίχοι

σε πολλές περιπτώσεις στερούνται νοήματος, ενώ η έλλειψη ρίμας

(που ούτως ή άλλως δεν είναι το ζητούμενο) και πολύ περισσότερο

η απουσία μέτρου είναι χαρακτηριστικές. Μουσικά, οι εκπλήξεις θα

μπορούσαν να ήταν ευχάριστες εάν εξέλειπε η υποτονικότητα (Έτσι

είν’ αυτά) και κάποιες φορές η ασυμβατότητα ενορχήστρωσης –

περιεχομένου (Το δωμάτιο). Αναρωτιέται, άλλωστε, κανείς για το

λόγο της συμμετοχής του Αλκίνοου Ιωαννίδη στο τραγούδι Λοχα-

γός Έρωτας, καθώς οι δυο φωνές μοιάζουν απόλυτα αταίριαστες

(ίσως βέβαια να ήταν αυτή ακριβώς η σύλληψη…).

Από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν (Δεμένη, Ας βρέχει, Γλάρος) –και

διόλου τυχαία περιλαμβάνονται όλα στο 2ο cd- ας κρατήσουμε κι

εμείς για επίλογο την κατακλείδα του Γλάρου (τόσο theatrale όσο

και η ερμηνεύτρια του δίσκου):

«Γιατί μπορεί το θέατρο να γίνει και ζωή - μπορεί να είναι και ζωή…»

Βάγια Πολυζωΐδου


βιβλίο

από 28/5 έως και 2/6

Κι εγώ πού είμαι σ’ αυτή την ιστορία; του Εμίρ Κουστουρίτσα, εκδό-

σεις ΠΑΤΑΚΗ. Σ’ ένα βιβλίο που διαβάζεται σαν το μυθιστόρημα των

Βαλκανίων του εικοστού πρώτου αιώνα, ο μεγάλος Σέρβος κινηματο-

γραφιστής αφηγείται, για πρώτη φορά και μοναδική ίσως, τη ζωή του

και στήνει ολοζώντανο μπροστά στα μάτια μας, με μια δύναμή που

απηχεί και συναγωνίζεται τη δύναμη της κινηματογραφικής του ματιάς,

έναν ολόκληρο κόσμο, σημαδεμένο από τον πόλεμο και την ιστορία

Γκασταρμπάιτερ. Η οδυνηρή φυγή της Έλενας Αρτζανίδου, εκδό-

σεις MANUS SCRIPTA. Μια ιστορία αγάπης στα χρόνια της μεγάλης φυγής στις χώρες της

Βόρειας Ευρώπης. Μια αναδρομή στην ελληνική επαρχία του ’60, όπου η φτώχεια εξοντώ-

νει όσο κι ένας πόλεμος, οι πληγές του εμφυλίου παραμένουν ανοιχτές κι ο χωροφύλακας

διαφεντεύει τις τύχες των απλών ανθρώπων. Και μαζί, μια μαρτυρία για τη σκληρή ζωή όσων

αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς, αλλά και για τα δεινά που επιφύλαξε η Χού-

ντα των Συνταγματαρχών σε όσους έμειναν πίσω και της αντιστάθηκαν.

Για τ’ όνειρο πώς να μιλήσω της Ελένης Πριοβόλου, εκδόσεις ΚΑΣ-

ΤΑΝΙΩΤΗ. «Το πρωί της 9ης Μαρτίου 1944, εδολοφονήθη με περίστρο-

φον ο φοιτητής της Νομικής Άγγελος Νοταράς, εις τον περίβολον της

Αγίας Φωτεινής Ιλισού...». Λίγα χρόνια αργότερα, από ένα απρόβλεπτο

παιχνίδι της μοίρας, μια νέα και ανήσυχη γυναίκα, η Ροδή Σιμωνέτη,

ανακαλύπτει τη φωτογραφία του Άγγελου. Το βλέμμα του τη μαγνητί-

ζει. Η μυστηριώδης μορφή του τη σαγηνεύει. Θέλει να μάθει τα πάντα

γι’ αυτόν. Να αναστήσει το παρελθόν του. Ερωτευμένη πλέον μαζί του,

ξεκινά έναν αγώνα για να βρει τον εκτελεστή του. Βαδίζει πάνω στα

ματωμένα ίχνη της Ιστορίας, σκαλίζει μνήμες και αρχεία και αποκρυπτογραφεί μεθοδικά την

προσωπικότητα του Άγγελου.

Ευτυχία της Μανίνας Ζουμπουλάκη, εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Έξι ήρωες κυνηγούν την

ευτυχία –έξι άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους με διαφορετικό ορισμό της ευτυχίας

ο καθένας, ψάχνονται σε διαφορετικές μεριές της ζωής. Επειδή και οι έξι ήρωες δεν είναι

πάντα ηρωικοί, επειδή είναι κανονικοί άνθρωποι με κανονικά προβλήματα και τηγανισμένες

σχέσεις… δεν θέλουν να βγούνε με τίποτα από το κυνήγι της ευτυχίας. Ούτε καν τους περ-

νάει από το μυαλό να τα παρατήσουν στη μέση.

Η Μαγεία της Ρόντα Μπερν, εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ. Στο βιβλίο η συγγραφέας αποκαλύπτει στον

κόσμο τούτη τη μεταμορφωτική για τη ζωή και τον άνθρωπο γνώση. Κατόπιν, σ’ ένα εκπληκτικό

ταξίδι 28 ημερών, σας διδάσκει πώς να εφαρμόσετε αυτή τη γνώση στην καθημερινή σας ζωή.

1. Όσο αντέχει η ψυχή της Λένας Μαντά, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

2. Η καταστροφή ως ευκαιρία του Χρήστου Γιανναρά, εκδόσεις IANOS

3. Μπορώ και χωρίς ευρώ του Ανδρέα Ρουμελιώτη, εκδόσεις IANOS

4. Οι τρεις υποσχέσεις της Χρυσηίδας Δημουλίδου, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

5. Το Νήμα της Βικτόρια Χίσλοπ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

6. Time out του Στέλιου Ράμφου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

7. Η τέχνη τού να έχεις πάντα δίκιο του Άρθουρ Σοπενάουερ, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

8. Για πού τραβάς ελπίδα (cd) των Άλκηστης Πρωτοψάλτη και Ευανθίας Ρεμπούτσικα, HEAVEN

9. Από την άγνοια στη σοφία του Χόρχε Μπουκάι, εκδόσεις OPERA

10. Μια ζωή πολλές φορές της Έλενας Μακρή, εκδόσεις LIBERIS

Την Παρασκευή 8 Ιουνίου, ώρα 20:00, στην αίθουσα Θεάτρου του ΒΑΦΟ-

ΠΟΥΛΕΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση

λόγου, με την παρουσίαση του βιβλίου: Από το μοιρολόϊ το ομηρικό, στο

μοιρολόϊ το μανιάτικο, που αποτελεί αφιέρωμα στη Βούλα Δαμιανάκου.

Ομιλητές: Η συγγραφέας Βούλα Δαμιανάκου, ο φιλόλογος – πανεπιστη-

μιακός Γιάννης Μότσιος, ο ποιητής-δικηγόρος Νίκος Μοσχοβάκος, ο

επίκουρος καθηγητής Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. Βασίλης Νόττας και ο δικηγό-

ρος Δημήτρης Κουρκούτας.

Την Τρίτη 19 Ιουνίου, ώρα 19:30, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), o Αύγου-

στος Κορτώ παρουσιάζει το βιβλίο του Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά,

εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ. Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και

θα υπογράψει τα βιβλία του.

Μαρκ Οζέ

Εγκώμιο του ποδηλάτου

μετάφραση: Διονύσης Παπαδουκάκηςεκδόσεις Αλήστου Μνήμης

Ο Μαρκ Οζέ δεν είναι νοσταλγός μιας χαμέ-

νης αθωότητας. Δεν είναι μόνο κοινωνός μιας

σύγχρονης απτής πραγματικότητας, που αντι-

στέκεται στην εικονική. Είναι οραματιστής της

οικοτοπίας του ποδηλάτου άστεως, μιας ουτοπίας που δεν είναι πολύ

μακρινή και για την οποία έχει βάσιμες ενδείξεις ότι μπορεί κατακλυσμι-

αία να πάψει να είναι ουτοπία.

Μέσα σε λιγότερες από εκατό σελίδες απολαυστικού κειμένου, βλέπουμε

το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ποδηλάτου, συνυφασμένα με την

ανάπτυξη ενός πιο ανθρώπινου αστικού περιβάλλοντος. Με συνανθολό-

γηση επιχειρημάτων διάσημων διανοητών: Μπαρτ, Έκο, Βιριλιό, Πασκάλ.

Το πρώτο μέρος είναι το έπος του ευρω-δικύκλου στον 20ο αιώνα, που

ακολουθεί θρυλικούς πρωταθλητές του Ποδηλατικού Γύρου Γαλλίας,

καθώς και ανάλογους κινηματογραφικούς ήρωες: τον Κλέφτη Ποδηλά-

των του Ντε Σίκα και τον κρεμανταλά εποχούμενο ταχυδρόμο του Τατί

στην Ημέρα Γιορτής.

Στο δεύτερο μέρος καταγράφει την πτώση του μύθου και την εμπορευ-

ματοποίηση του Ποδηλατικού Γύρου, αφού όσο εντατικοποιείται ο επαγ-

γελματισμός και αναπτύσσεται η “αθλητική ιατρική” τόσο αποδυναμώνε-

ται το άθλημα στην καθαρή του μορφή (συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες

ανεξαιρέτως).

Όμως... υπάρχει κι ένα φως στην άκρη της κρίσης, το ποδήλατο στις

μητροπόλεις. Το κατάφεραν Άμστερνταμ, Κοπεγχάγη, Λιέγη, το προσάρ-

μοσαν και το εφάρμοσαν Βερολίνο, Λυών και Παρίσι. Χαράχτηκαν ποδη-

λατόδρομοι που οργώνουν την πόλη. Δημιουργήθηκαν υπηρεσίες ενοικί-

ασης που επιτρέπουν να πάρεις ένα ποδήλατο από ένα σημείο και να το

παραδώσεις σε ένα άλλο κοντά στον προορισμό σου.

Το τρίτο μέρος είναι η ορατή ελπίδα του ανθρώπου ποδηλάτη, που ανα-

καλύπτει ξανά τη χαμένη μαγεία της πόλης του, τον χαμένο συνάνθρωπο.

Ξαναβρίσκει τη φόρμα του, τη θέση του στον κοινωνικό ιστό και συνειδη-

τοποιεί την ανθρωπιστική αξία του μέσου και τη δύναμη του συνθήματος

“ποδηλάτες όλου του κόσμου ενωθείτε”.

Κλείνει μ’ ένα επιμύθιο που μας κατεβάζει απ’ το ποδήλατο που έχουμε

–πιθανώς– καβαλήσει και δείχνει πόσο δρόμο έχουμε ακόμη να διανύ-

σουμε μέχρι το όνειρο. Ως ότου να γίνει η διάσκεψη “Το ποδήλατο και

το τέλος των ιδεολογιών” υπάρχουν οι γυμνές και οι ντυμένες ποδηλατο-

δρομίες για να βγούμε και να βρούμε όλοι μαζί το δρόμο. Σάββατο 9 Ιου-

νίου, ξανά κοντή γιορτή. Τι περιλαμβάνει; Οι ποδηλάτες της Θεσσαλονί-

κης συμμετέχουν σε μία μεγάλη ποδηλατοπορεία, με αφετηρία το Μέγαρο

Μουσικής Θεσσαλονίκης, που θα φτάσει ως και την Περαία, στο πλαίσιο

του “Οι ακτές αλλιώς”, δηλαδή της νέας δράσης της ΠΑΡΑΛΛΑΞΗΣ...

Κώστας Γ. Καρδερίνης


ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ(PROMETHEUS)

Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ

Παίζουν: Νούμι Ράπας, Μάικλ Φασμπέντερ, Σαρλίζ

Θέρον, Λόγκαν Μάρσαλ-Γκριν, Ίντρις Έλμπα, Γκάι Πιρς,

Σον Χάρις, Πάτρικ Γουίλσον

Διάρκεια: 124’

ΝΑΤΑΛΙ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&3&5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&9&10&11, VILLAGE COSMOS 2&4&6&11

Το 1979 η Σιγκούρνι Γουίβερ υποδύεται τη Ρίπλεϊ, την

ανδρόγυνη μοντέρνα εκδοχή του μύθου της Κοκκινο-

σκουφίτσας με αμφίσημη ή ανύπαρκτη σεξουαλικότητα.

Χαμένη στο δάσος του διαστήματος, εγκλωβισμένη στο

κλειστοφοβικό σκάφος της, αναμετράται με το φαλλικό

Alien και την βγάζει καθαρή. Τρία χρόνια αργότερα,

μια χούφτα ανδροειδών στην ταινία «Blade Runner»

ταλανίζονται από υπαρξιακές ανησυχίες, αγωνιούν να

αντιληφθούν τι εστί ανθρώπινη φύση, αναζητούν με μένος

τον δημιουργό τους και προσπαθούν αν όχι να κερδίσουν

την αθανασία, τουλάχιστον να κερδίσουν μερικά χρόνια

ζωής ακόμα. Σήμερα, τρεις δεκαετίες μετά, ο 75χρονος

Ρίντλεϊ Σκοτ επιστρέφει στην αγαπημένη του θεματική

και στήνει τον Προμηθέα του διαστήματος.

Σ’ ένα κοντινό μέλλον δυο αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν μια

σειρά τοιχογραφιών ανά τον κόσμο, που τους οδηγούν να

πιστέψουν πως (όχι μόνο) ίσως να υπάρχει ζωή σε άλλο

πλανήτη αλλά ενδεχομένως αυτή η ζωή να δημιούργησε

και τη ζωή στη Γη. Με κίνητρο την απάντηση στα αιώνια

ερωτήματα «ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, πού

πάμε» μια διαστημική αποστολή (ανάμεσά τους κι ένα

ανδροειδές) στέλνεται στον πλανήτη LV-223, ο οποίος

έχει παρόμοιες συνθήκες με τον δικό μας. Αν και αρχικά

μοιάζει ερημικός σύντομα θα αντιληφθούν πως στα

έγκατα ενός λόφου υπάρχει μια ολόκληρη βάση στην

οποία στοιβάζονται σωροί κουφαριών εξωγήινων… των

οποίων τα χαρακτηριστικά, παρεμπιπτόντως, φέρουν

εξαιρετικές ομοιότητες με τα δικά μας. Φτάνει μέχρι εδώ.

Η Νούμι Ράπας (βλέπε σουηδική τριλογία Μιλένιουμ)

είναι η Ελίζαμπεθ Σο, το εξελιγμένο μοντέλο της ανδρό-

γυνης Ρίπλεϊ, εκφράζοντας μια σαφή θηλυκότητα, αλλά

παραμένοντας μια γυναίκα μισή και ανολοκλήρωτη,

όπως άλλωστε θα άρμοζε στο μυθικό σύμπαν του Ρίντλεϊ

Σκοτ. Οι υπαρξιακές αναζητήσεις του φουτουριστικού

νουάρ «Blade Runner» εκφράζονται από τον Μάικλ

Φασμπέντερ στο ρόλο του ανδροειδούς που θα ήθελε

να αποκόψει τα δεσμά του από τον δικό του πατέρα -

δημιουργό και προσπαθεί να κατανοήσει με λογικές

συνεπαγωγές τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους

να ξεχωρίζουν. Γαλουχείται βλέποντας την ταινία «Ο

Λόρενς της Αραβίας», μιμείται εκφράσεις και αποστηθίζει

ατάκες, παρατηρεί συμπεριφορές, αλλά η ουσία της

ανθρώπινης ύπαρξης είναι μια χίμαιρα.

Ο τιτάνας Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς

και την έδωσε στους ανθρώπους. Έκανε και πολλά άλλα

πράγματα, αλλά λίγη σημασία έχουν τώρα. Η ύβρις που

διέπραξε έφερε τη νέμεση των θεών: τον αλυσόδεσαν

στον Καύκασο κι έβαλαν έναν αετό να του τρώει κάθε

μέρα το συκώτι. Στην ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ οι άνθρωποι

σαν τον Προμηθέα προσπαθούν να προκαλέσουν τους

θεούς, ξεπερνούν τα όριά τους, ζητάνε το κάτι παραπάνω

και η τιμωρία τους είναι σχεδόν δεδομένη.

Στα υπαρξιακά άγχη δεν δίνονται ποτέ απαντήσεις, εκτός

αν πιστεύεις σε εικόνες και σταυρούς, αλλά και πάλι

θα τα βρεις σκούρα, εκατό τοις εκατό. Σαν τα κεφά-

λια της Λερναίας Ύδρας, κάθε φορά που νομίζεις πως

έχεις απαντήσει κάτι, δυο νέα ερωτήματα ξεπηδούνε

και θέλουν να σε κατασπαράξουν. Μπορείς να φύγεις,

μπορείς να μείνεις, μπορείς να πολεμήσεις ή μπορείς

να παραιτηθείς. Όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές.

Θα ακουστούν διάφορες κατηγορίες για την ταινία και

η αλήθεια είναι πως όντως υποφέρει από κάποιες από

τις ασθένειες των σύγχρονων αμερικάνικων υπερπα-

ραγωγών σε μικρό ή μεγάλο βαθμό (σκηνές άκρατου

ηρωισμού αυτοθυσίας, εύπεπτοι διάλογοι, εντυπωσιακά

πλην ίσως ενίοτε αχρείαστα εφέ). Κι όμως, αυτό που μένει

είναι η σπαρακτική κραυγή στο διάστημα και η δυναμική

επιστροφή ενός είδους ταινιών που τόσο έχει λείψει από

την κινηματογραφική παραγωγή.

Αξιολόγηση: ***

Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ /// ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΕΣ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες


Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΥΝΗΓΟΣ(SNOW WHITE & THE HUNTSMAN)

Σκηνοθεσία: Ρούπερτ Σάντερς

Παίζουν: Σαρλίζ Θέρον, Κρίστεν Στίουαρτ, Κρις Χέμσγουορθ, Ίαν ΜακΣέιν, Μπομπ Χόσκινς, Ρέι

Γουίνστον, Έντι Μαρσάν


ΕΛΛΗΝΙΣ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4&7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&3, VILLAGE COSMOS 5&8&10 (2η εβδομάδα)

Μια φορά κι έναν καιρό οι αδελφοί Γκριμ

εμπνεύστηκαν τη «Μικρή Χιονάτη / Χιονα-

τούλα», το 1812. Από τότε υπήρξαν πολλές

«επελάσεις» στο στόρι του, μέχρι που φέτος

έφτασαν στις οθόνες δυο εκδοχές («Καθρέ-

φτη, καθρεφτάκι μου» ήταν η προηγούμενη).

Στη συγκεκριμένη βιώνουμε την πιο σκοτεινή

και γκόθικ εκδοχή από κάθε προηγούμενη.

Αν και οι χαρακτήρες του παραμυθιού κρα-

τούν την αρχική τους υπόσταση, εν τούτοις

η ιστορία αποδομείται δημιουργικά, πασπα-

λίζεται από μπόλικα εφέ, πλαισιώνεται από μια ελαφρά πινελιά «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» (οι

νάνοι-χόμπιτ, τα ανθρωποειδή δέντρα, τα ξόρκια, οι πύργοι, οι amateur υπερασπιστές του Καλού

ενάντια στους pro του Κακού) και διανθίζεται με το κλασικό τρίπτυχο αίμα, έρωτας (σεξ), βία.

Μόνο που ο έρωτας είναι άτολμος μέχρι το τέλος, αφήνοντάς μας μετέωρους για την επιλογή

της Χιονάτης ανάμεσα σε δυο πρωτοπαλίκαρα.

Ο πρωτάρης Σάντερς, γόνος της διαφήμισης, ρίχνει στο εικονοληπτικό του μπλέντερ ό,τι πιο σύγ-

χρονο, με την ανάδυση της βασίλισσας Ραβέννας από το γεμάτο γάλα μπάνιο της να καταγράφεται

στη λίστα των καλτ του παγκόσμιου σινεμά. Η ατμόσφαιρα και η φωτογραφία είναι επιβλητική, ενώ

εξίσου υπερβατικά στροβιλίζει η μουσική του Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ.

Απορίες: Αυτή η κοπέλα (Κρίστεν Στιούαρτ) δεν κατάλαβε ότι η Χιονάτη δεν έχει την παραμικρή

σχέση με την Μπέλα και την υποδύεται σαν πιστή ρέπλικά της; Με τόσα συμβόλαια δε νιώθει «λίγη»,

ώστε να παρακολουθήσει μερικά μαθήματα υποκριτικής; Τόση έλλειψη έμπνευσης είχαν οι τρεις

σεναριογράφοι και έγραψαν τόσο πληκτικό λογύδριο στη Ζαν Ντ’Αρκ/ Χιονάτη όταν ξεσηκώνει το

λαό της; Τέλος, ο καθρέφτης είχε καιρό να ψεκαστεί με ΑΖΑΧ ή δεν έβρισκε ραντεβού στο ΙΚΑ

για οφθαλμίατρο και έβλεπε τη Στιούαρτ ομορφότερη από τη θεά Θερόν;

Αξιολόγηση: ** Γιάννης Τοτονίδης

ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ 3(MEN IN BLACK 3)Σκηνοθεσία: Μπάρι Σόνενφελντ

Παίζουν: Γουίλ Σμιθ, Τόμι Λι Τζόουνς, Τζος Μπρόλιν, Έμα Τόμσον, Άλις Ιβ, Μπιλ Χέιντερ, Νικόλ

Σέρζινγκερ, Ζερμέιν Κλέμεντ, Μάικλ Σέρνους


ΣΙΝΕ ΠΑΝΟΡΑΜΑ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4, VILLAGE COSMOS 3 (3η εβδομάδα)

Μετά από μία δεκαετία απουσίας από τη μεγάλη

οθόνη, οι «Άντρες με τα μαύρα» επιστρέφουν με

το τρίτο μέρος της σειράς. Αυτή τη φορά όχι μόνο

μάχονται με εξωγήινους που έχουν εισβάλει στη

Γη αλλά το κάνουν σε δύο διάφορες χρονικές

περιόδους…

Τα τελευταία χρόνια δε βλέπουμε τίποτα περισ-

σότερο από το Χόλιγουντ εκτός από κακόγουστα

σίκουελ και τυποποιημένες ταινίες δράσης. Το τρίτο «Men in Black» ωστόσο, παραμένει πιστό

στα όσα έχουμε δει από τη σειρά στο παρελθόν. Το κεντρικό θέμα της ταινίας (ταξίδι στο χρόνο),

παρά το γεγονός ότι είναι χιλιοειπωμένο, παρουσιάζεται με απλό τρόπο και με φρέσκια ματιά εδώ.

Το χιούμορ είναι απροσποίητο και διάχυτο, με τον Γουίλ Σμιθ να προσφέρει τις καλύτερες κωμικές

σκηνές. Ο Τόμι Λι Τζόουνς κάνει ουσιαστικά μόνο ένα πέρασμα (ίσως να γέρασε πραγματικά

για «τέτοια»;), παρ’ όλο που η πλοκή της ταινίας βασίζεται στο παρελθόν του. Τελικά, όμως, την

ταινία «κλέβει» ο Τζος Μπρόλιν (που παίζει τον νεαρότερο Τόμι Λι Τζόουνς/ Πράκτορα Κ) με τη

δυνατή ερμηνεία του.

Οι σκηνές δράσης εμπλουτίζονται με εντυπωσιακά ειδικά εφέ και είναι ενορχηστρωμένες με τέτοιο

τρόπο που το σασπένς δεν απουσιάζει. Κάτι που επίσης δεν απουσιάζει είναι και οι σημαντικές

«αποκαλύψεις» που γίνονται για τις ζωές των πρωταγωνιστών.

Μία διασκεδαστική και «παραδοσιακή» χολιγουντιανή κωμωδία με πολλή «καρδιά» και καλοδου-

λεμένους χαρακτήρες.

Αξιολόγηση: ***Λένα Βρούσια

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ (L’ EXERCICE DE L’ ETAT/ THE MINISTER)

Σκηνοθεσία: Πιερ Σολέρ

Παίζουν: Ολιβιέ Γκουρμέ, Μισέλ Μπλανκ, Ζαμπού Μπραϊτμάν, Αρλί

Ζοβέρ


ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2η εβδομάδα)

Ποιος είναι κατάλληλος ή ενδεδειγμένος να ασκήσει εξουσία ως εκπρό-

σωπός μας; Όχι ο καταλληλότερος κατά την δημοσκοπική παγίδα, αλλά

ο ικανός και έχων ήθος. Η απάντηση δεν βρίσκεται στην αναζήτηση

προσώπων μόνον, αλλά κυρίως στην ανεύρεση μηχανισμών ελέγχου

των ασκούντων εξουσία. Προς επίρρωση της άποψης αυτής, βλέπε τη

διαδρομή και μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ από φορέα αλλαγής σε καθεστώς

με τις γνωστές συνέπειες και με άγνωστο χρόνο αποπληρωμής τους. Ο

υπουργός του Πιερ Σολέρ μπορούμε να πούμε πως είναι καλοπροαίρε-

τος κι έχει κι έναν, ίσως καλύτερο, γραμματέα. Αμφότεροι παρουσιάζο-

νται ηθικοί και υπερασπιστές του κοινού καλού. Στο χρονικό διάστημα

της πολιτικής διαδρομής τους, που παρακολουθούμε, διαπιστώνουμε

την αναπόφευκτη μετάλλαξή τους. Η ιστορία, επίκαιρη και δεικτική,

σχετίζεται με την θύελλα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης για ιδιωτι-

κοποίηση των πάντων στη λογική του χαμηλού κόστους μέσα από τον

«υγιή» ανταγωνισμό. Μότο: λιγότερο και ευέλικτο κράτος. Το γνωρίσαμε

από τη θατσερική Βρετανία, τη Γαλλία του Σαρκοζί, τη Γερμανία της

Μέρκελ και το βιώνουμε επίσης από το παθογενές πολιτικό σύστημα

της πατρίδας μας. Τι κάνει ο Μπερτράν ως υπουργός παρά τις αρχικές

αντιδράσεις του για ιδιωτικοποίηση των τρένων; Τελικώς αποδέχεται

τα «δώρα των θεών». Έτσι αποκαλείται η διαπλοκή κεφαλαίου και

πολιτικής εξουσίας. Χαλκευμένες δημοσκοπήσεις, δημιουργία ψευδούς

γοητευτικής εικόνας των πολιτικών, αλισβερίσι με τα μέσα ενημέρωσης

και γενικώς χρήση κάθε μέσου, ώστε να δοθεί η νομιμοποίηση των

αυθαιρεσιών της εξουσίας δια της λαϊκής συναίνεσης ή συνενοχής.

Ο Μπερτράν θα πουλήσει και τον επιστήθιο φίλο του γραμματέα,

παρακάμπτοντας κάθε ηθική αντίσταση και την οποιαδήποτε ερινύα

τον περιτριγυρίζει (βλ. εφιάλτες), προς

όφελος της πολιτικής του καριέρας.

Κι εμείς τι κάνουμε ως πολίτες; - Μην

ξεχνάμε «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία»

-. Αγόμεθα και φερόμεθα για λίγα

ψίχουλα μιας θέσης εργασίας, μιας

μικροφοροδιαφυγής, μιας υποτιθέ-

μενης ωφελιμιστικής συνωμοσίας σε

βάρος του «μιερού» κράτους. Τρώγο-

ντας ωστόσο από τις σάρκες μας. Δεν

τα φάγαμε μαζί, αλλά συναινέσαμε ή

σιωπήσαμε, Είμαστε μικροί για μεγάλα

πράγματα αλλά εσαεί γονατιστοί ως

ευλαβείς πιστοί θα τους βλέπουμε

απειλητικούς και τιμωρούς θεούς.

Αξιολόγηση: **** Γιάννης Ν. Γκακίδης

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ταινίες


ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ(THE RAVEN)

Σκηνοθεσία: Τζέιμς ΜακΤιγκ

Παίζουν: Τζον Κιούζακ, Λιούκ Έβανς, Άλις Ιβ, Μπρένταν Γκλίζον,

Κέβιν ΜακΝάλι


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 7, VILLAGE COSMOS 7&9 (2η εβδομάδα)

Είναι κάποια ονόματα που

σ’ αρέσουν και μόνο με

το άκουσμά τους. Φράν-

σις Φορντ Κόπολα, Ράι-

νερ Βέρνερ Φασμπίντερ,

Ακίνδυνος Γκίκας, Νίκος

Κωλομπούρδας, Θεόδω-

ρος Ανδρεάδης Συγγε-

λάκης. Σ’ αυτήν την εκλεκτή κατηγορία πάντα τοποθετούσα και τον

Έντγκαρ Άλαν Πόε. Δεν έχω διαβάσει ούτε ένα έργο του ούτε καν

το περίφημο ομώνυμο ποίημά του που τον έκανε διάσημο. Παρ’ όλ’

αυτά, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, να ‘μαι πάλι εδώ, μετά από εντολή

του αρχισυντάκτη μου βεβαίως βεβαίως, να γράφω για το «Κοράκι».

Όχι βέβαια, ότι είναι απαραίτητο να έχεις γνώση του έργου του διά-

σημου συγγραφέα, αφού η ταινία είναι φανταστική κι αναφέρεται στις

τελευταίες μέρες του δημιουργού, οι οποίες αποτελούν ένα μυστήριο.

Μια σειρά φόνων λαμβάνουν χώρα στη Βαλτιμόρη με βάση αντίστοι-

χες περιπτώσεις που περιγράφονται σε έργα του Πόε. Η αστυνομία

σηκώνει τα χέρια ψηλά και ο μοναδικός που μπορεί να δώσει λύση

είναι ο αυτοκαταστροφικός, αλκοολικός ποιητής.

Ο μόνος λόγος, ίσως, που θα χρειαζόταν να ξέρεις κάποια πράγματα

για τον Πόε είναι για να καταλάβεις γιατί ο Τζον Κιούζακ είναι τόσο

υπερβολικά επιτηδευμένος στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κι αν ο Κιούζακ

προσπαθεί πάρα πολύ, οι υπόλοιποι χαρακτήρες αγγίζουν τα όρια της

καρικατούρας. Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια θετικά στοιχεία στο φιλμ,

κυρίως όσον αφορά την ατμόσφαιρα, αλλά γενικά το αποτέλεσμα είναι

άρρυθμο και ημιτελές. Πιθανώς, ένας Τιμ Μπάρτον στη σκηνοθεσία

κι ένας Τζόνι Ντεπ στον ρόλο του Πόε να έδιναν στο πόνημα τον απα-

ραίτητο πόνο. Ευγενείς προθέσεις μεν, άλλη μια χαμένη ευκαιρία δε.

ΥΓ: Το κείμενο αφιερώνεται στον Γιάννη Γρηγ. επικοινωνιολόγο,

δάσκαλο της ζωής και μέγα χορευτή σουίνγκ.

Αξιολόγηση: **Ορέστης Μανασής

DARK SHADOWSΣκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον

Παίζουν: Τζόνι Ντεπ, Εύα Γκριν, Μισέλ Πφάιφερ, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Κλόε Γκρέις Μόρετζ,

Μπέλα Χίθκοουτ, Τζόνι Λι Μίλερ, Τζάκι Ερλ Χάλεϊ, Κρίστοφερ Λι, Άλις Κούπερ


ΒΑΚΟΥΡΑ 2, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2&6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6, VILLAGE COSMOS 1&2 (4η εβδομάδα)

Λέγεται ότι η μεγαλύ-

τερη επιτυχία ενός καλ-

λιτέχνη είναι η θεμελί-

ωση του ιδιαίτερου

ύφους του. Δεν ξέρω

αν συμφωνώ: μου φαί-

νεται πως η συνέπεια,

τόσο με ιδεολογικούς

όσο και με αισθητικούς

όρους, μπορεί να απο-

βεί μοιραία. Πάντως,

στην περίπτωση του Τιμ

Μπάρτον, αυτή τη συνέπεια την απολαμβάνω.

Όποιος έχει δει την αναδρομική του έκθεση στο LACMA καταλαβαίνει ότι πρόκειται για ένα γνήσιο

Καλιφορνέζο. Παρότι δεν αποτυπώνεται με τον πιο συνηθισμένο τρόπο, η Καλιφόρνια βρίσκεται

εκεί: στις γκροτέσκες φιγούρες, στη φαντεζί ενδυματολογία, στην παιχνιδιάρικη, στιλιζαρισμένη

αισθητική, στην ίδια την ιδέα ότι ένα γοτθικό σύμπαν μπορεί να ζωογονηθεί. Τα στούντιο των

Αδερφών Γουόρνερ και της Γιουνιβέρσαλ ανακατεύτηκαν όπως στις πολύχρωμες δίνες των

γλειφιτζουριών κι έφτιαξαν τη γεύση του μικρού Τιμ από το Μπέρμπανκ.

Πρόκειται, σχεδόν, για ζήτημα ζαχαροπλαστικής. Και το «Dark Shadows» είναι το πιο καινούριο

ζαχαρωτό. Φτιαγμένο με τα ίδια υλικά και πασπαλισμένο με την ίδια αστερόσκονη, ναι. Μόνο που,

πέρα από το εξωφρενικό παραμύθι και τις Ντίσνεϊ εικόνες υπάρχει και το τρελό ροκ εν ρολ των

‘70s. Το οποίο δε γνωρίζει όρια, δεν περιορίζεται στη μουσική επένδυση. Είναι μολυσματικό: σε

ένα σημείο, το ορκίζομαι, είδα την οθόνη να χορεύει!

Δεν έχω άλλο τρόπο να μιλήσω για τον Τιμ Μπάρτον, εκτός από το να βάλω όπου μπορώ θαυμα-

στικά. Πολλά, παχουλά, θαυμαστικά.

Αξιολόγηση: ***Ρωμανός Σκλαβενίτης

GHOST RIDER: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ(GHOST RIDER: SPIRIT OF VENGEANCE)Σκηνοθεσία: Μαρκ Νεβελντάιν, Μπράιαν Τέιλορ

Παίζουν: Νίκολας Κέιτζ, Ίντρις Έλμπα, Κιάραν Χιντς, Βιολάντε Πλάσιντο, Κριστόφ Λαμπέρ


STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5 (5η εβδομάδα)

Είναι πραγματικά αρκετά επίπονο να γρά-

ψεις για μια ταινία που δεν είναι ακριβώς

ταινία. Το σίκουελ ενός από τα πιο σκοτεινά

κόμικς που σχεδιάστηκαν ποτέ είναι απλά

ένα συνονθύλευμα εικόνων και μια ιστορία

ατυχών (στην καλύτερη) ευρημάτων, που

ασκούν μια μεγάλη δόση βίας στο πνεύμα

του θεατή. Το θέαμα του «φλεγόμενου κρα-

νίου» δυστυχώς γίνεται πραγματικότητα. Με

την κακή έννοια. Ο Ghost Rider επιστρέφει

ως μεταμόρφωση του Ζάραθου, ενός αγγέλου που κατέληξε στην κόλαση και διαφθείρεται.

Επιστρέφει στη Γη ως τιμωρός και καταλήγει στο σώμα του γνωστού μας Τζόνι Μπλέιζ. Η πορεία

του συλλέκτη ψυχών έχει την ευκαιρία να διακοπεί ύστερα από την συνάντηση με έναν ιερέα, που

υπόσχεται στον Μπλέιζ πως θα τον απαλλάξει από αυτήν την κατάρα...

Εάν βρίσκετε οποιοδήποτε ενδιαφέρον σε αυτή την ιστορία, τότε καλύτερα να μην δείτε την

συνέχειά της. Η απομάκρυνση από την ιστορία του κόμικ είναι το λιγότερο. Γιατί το ξεδίπλωμα της

ιστορίας, καθώς και οι ερμηνείες που το συνοδεύουν, μόνο επίτηδες θα μπορούσαν να είναι τόσο

εξεζητημένα. Όσο ο Νίκολας Κέιτζ φωνάζει και ωρύεται χωρίς κανένα προφανή λόγο, η δράση

είναι άστοχη και μάλλον ασήμαντη. Έτσι, τα γραφικά, που είναι κάπως βελτιωμένα σε σχέση με

την ταινία του 2007, χάνονται και τα γρήγορα cuts γίνονται για άλλη μια φορά το εκνευριστικό

επίκεντρο του όποιου θεάματος, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καλυφθούν οι εξώφθαλμες

αδυναμίες. Όσο κι αν αγάπησα τον μηχανόβιο εκδικητή, δεν μπορώ να ευχαριστηθώ μια τόσο

κακή ταινία μόνο και μόνο επειδή χάρηκα που απλά τον ξαναείδα...

Αξιολόγηση: *Πέτρος Καλογεράς

Δείτε την ταινία στο ΝΑΤΑΛΙτηλ. 2310 829457

ταινίες


Παίζονται επίσης...

ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ (LES NEIGES DU KILIMANDJARO/ THE SNOWS OF KILIMANJARO)

Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Παίζουν: Αριάν Ασκαρίντ, Ζαν-Πιερ Ντα-

ρουσέν, Ζεράρ Μεϊλάν, Μεριλίν Καντό,

Γκρεγκουάρ Λεπρένς- Ρενγκέ


ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (8η εβδομάδα)

Ο Μισέλ, αγωνιστής, πολιτικοποιημένος,

συνδικαλιστής και πατέρας δύο παιδιών

και τριών εγγονών, διανύει την έκτη

δεκαετία της ζωής του, ερωτευμένος για

πάνω από 30 χρόνια με την ίδια γυναίκα

(ήρωας!). Η μοίρα θα του παίξει ένα περί-

ΕΞΩΤΙΚΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΑΡΙΓΚΟΛΝΤ(THE BEST EXOTIC MARIGOLD HOTEL) Σκηνοθεσία: Τζον Μάντεν

Παίζουν: Τζούντι Ντεντς, Τομ Γουίλκινσον,

Μπίλι Νάι, Μάγκι Σμιθ, Ντεβ Πατέλ


ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (10η εβδομάδα)

Το βασικό (και στην ουσία το μόνο) σχήμα

στο οποίο στηρίζεται η ταινία του Τζον

Μάντεν είναι το δίπολο ξενέρωτοι και

μη μου άπτου Βρετανοί vs. γραφικοί και

σαρδανάπαλοι Ινδοί. Μία στερεοτυπική

σάλτσα, αρκετά πικάντικη ώστε να θεω-

το δοκούν. Μήπως είναι παράγοντας επιτυχίας της ταινίας το γεγονός

ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία; Μα, δεκάδες ταινίες βασίζονται σε

αληθινές ιστορίες και οι 9 στις 10 πατώνουν στο μποξ όφις. Μήπως

άρεσε στον κόσμο το γεγονός ότι ο βασικός ήρωας είναι παράλυτος;

Οι ταινίες με ανθρώπους που έχουν προβλήματα υγείας μάλλον δεν

αποτελούν εχέγγυο επιτυχίας συνήθως. Μήπως η αντιπαράθεση πλού-

σιου παράλυτου λευκού με φτωχό υγιέστατο μαύρο τράβηξε τα πλήθη;

Δύσκολο να πιστέψουμε πως συνέβη κάτι τέτοιο. Τι συνέβη εντέλει; Τίποτα

το ιδιαίτερο - απλά η ταινία ήταν μία από αυτές τις ευλογημένες με το

αστεράκι της επιτυχίας επάνω τους. Γιατί και η ταινία δεν είναι τίποτε το

ιδιαίτερο. Ούτε την τρομερή σκηνοθεσία διαθέτει (μάλλον τηλεοπτική θα

την χαρακτηρίζαμε) ούτε τους φοβερούς σταρ έχει ούτε μας παρουσιάζει κάτι φοβερά πρωτότυπο. Πάντως, όπως και να έχει,

είναι προτιμητέα από ανούσια μπλοκμπάστερ και εξεζητημένες δηθενιές. Αν μη τι άλλο καταφέρνει να σε κάνει να γελάσεις σε

στιγμές και αν χαλαρώσεις και λίιιγο παραπάνω μπορεί και να συγκινηθείς. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι στο επίκεντρο,

της συγχωρούμε τα σφάλματά της και της δίνουμε την συγκατάβασή μας.

Αξιολόγηση: ***

Θόδωρος Γιαχουστίδης

Shame, The Artist, Οι απόγονοι, Λόραξ, Πειρατές!

ταινίες

εργο παιχνίδι αφού χάνει τι δουλεία του έπειτα από κλήρωση που ο ίδιος

επινόησε θεωρώντας την τον δικαιότερο τρόπο απόλυσης με σκοπό

τη μείωση προσωπικού στα ναυπηγεία όπου εργάζεται στη Μασσαλία.

Φίλοι και γνωστοί συγκεντρώνουν ένα χρηματικό πόσο και του το δίνουν

μαζί με δυο εισιτήρια για ονειρεμένες διακοπές στους πρόποδες του

Κιλιμάντζαρο, δείχνοντάς του με αυτόν τον τρόπο τον σεβασμό τους. Το

επόμενο βράδυ όμως πέφτει θύμα ληστείας μέσα στο ίδιο του το σπίτι.

Έπειτα από μια τραγική σύμπτωση ανακαλύπτει πως ο ληστής είναι ένας

νεαρός ονόματι Κριστόφ, πρώην συνάδελφός του, που κι αυτός έχασε

τη δουλειά του. Ο Κριστόφ συλλαμβάνεται και οδηγείται στη δικαιοσύνη.

Αφήνει όμως πίσω του τα δυο ανήλικα αδέρφια του απροστάτευτα...

Η ταινία (που είναι γυρισμένη εξολοκλήρου στη Μασσαλία) κάλλιστα μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως πολυδιάστατη αφού πρό-

κειται για ένα φιλμ δραματικό, ανθρώπινο, ρομαντικό, σκληρό, με έντονες πολιτικές αναφορές άλλα και πινελιές από σαρκα-

στικό χιούμορ που δε θ’ αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς σε εποχές που η επιβίωση πετυχαίνεται

με τους νομούς της ζούγκλας, θυμίζοντάς μας παράλληλα πως πότε δεν είναι αργά για μια επανάσταση. Με δυο λόγια, άρτια

ταινία όπως κι αν την δεις. Είναι αυτό που λέμε πραγματικό διαμάντι. Μέσα στις δύο ταινίες που ξεχώρισα κατά την τρέχουσα

κινηματογραφική σεζόν. Η άλλη ήταν το «Ένας χωρισμός» απ’ το Ιράν.

Αξιολόγηση: ****

Κώστας Ποτακίδης

ρείται ινδική, όχι και πολύ καυτερή ώστε να περιλαμβάνεται στο μενού

τουριστικού εστιατορίου. Συνεχής και ανελέητη λοιπόν αντιπαραβολή

του δυτικού καθωσπρεπισμού με την ανατολίτικη αναρχία και όπου μας

βγάλει ο δρόμος. Τα βασικά «μηνύματα» της ταινίας συνοψίζονται στα:

α) δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να ερωτευτείς και να αναθεωρήσεις τη

ζωή σου και β) μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αν και φτωχός, αρκεί να

υπάρχει καλή καρδιά και αισιοδοξία.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως κάποιες στιγμές είναι όντως πολύ αργά για

νέα ξεκινήματα και η αισιοδοξία δεν είναι ακόμη φαγώσιμη, αλλά αυτό

δεν είναι ακριβώς το πρόβλημά μας. Ποιο είναι το πρόβλημά μας σε αυτή

την καλογυρισμένη τηλεοπτική κομεντί; Το ότι το χιούμορ υποχωρεί πολύ

γρήγορα έναντι του μελό και του φολκλόρ, για χάρη ενός σουλουπώματος που πραγματικά δεν ήταν και τόσο πολύ αναγκαίο. Το

πολύπειρο καστ μπορούσε να εγγυηθεί πως το καράβι δεν θα εξοκείλει, αλλά δυστυχώς προδίδεται εκ των έσω. Από ένα σενάριο

άνοστο που αφήνει τις ιστορίες του ημιτελείς και ξέπνοες και στη συνέχει και από μία σκηνοθεσία ρηχή και διεκπεραιωτική.

Αξιολόγηση: **

Γιώργος Παπαδημητρίου

ΑΘΙΚΤΟΙ (INTOUCHABLES/ UNTOUCHABLE)Σκηνοθεσία: Ερίκ Τολεντανό, Ολιβιέ

Νακάς

Παίζουν: Φρανσουά Κλουζέ, Ομάρ Σι,

Αν Λε Νι, Οντρί Φλερό, Κλοτίλντ Μολέ


STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8,VILLAGE COSMOS 9 (11η εβδομάδα)

Ως μια από τις μεγαλύτερες κινηματο-

γραφικές επιτυχίες της περιόδου εξελί-

χθηκε τούτη η γαλλική δραματική κομεντί

κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε: γιατί

αυτή και όχι κάποια άλλη; Τι την έκανε

να ξεχωρίσει και να τραβήξει τόσο πολύ

κόσμο στις αίθουσες, τόσο στη Γαλλία

όσο και (αναλογικά) στη χώρα μας; Οι

μαρκετίστες και οι έμποροι - διανομείς θα

έκαναν κρα να έχουν έτοιμη τη συνταγή

της επιτυχίας και να την εφαρμόζουν κατά

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006


Νέο αφιέρωμα στην ΕΤ3«Οι μεγάλες περιπέτειες στην ιστορία του σινεμά»

Αξέχαστοι ήρωες, κλασικές ταινίες, σπουδαίοι ηθοποιοί, κορυφαίοι σκηνοθέτες μα πάνω

απ’ όλα μυθικοί τίτλοι ταινιών στο νέο αφιέρωμα στην ΕΤ3 στη ζώνη ξένων ταινιών κάθε

Σάββατο στις 23:00.

Η πρώτη ταινία του αφιερώματος θα προβληθεί αυτό το Σάββατο 9 Ιουνίου στις 23.00 και

είναι ο «Κινγκ Κονγκ» (King Kong, 1933) των Μέριαν Κούπερ και Έρνεστ Σέντσακ με την Φέι

Ρέι. Είναι βέβαια η κλασική ιστορία του τεράστιου γορίλα που τρομοκρατεί την Νέα Υόρκη

σηματοδοτώντας ταυτόχρονα και την οικονομική κρίση εκείνης της εποχής. Δυο φορές έγινε

ριμέικ, το 1976 από τον Τζον Γκιλέρμιν και το 2005 από τον Πίτερ Τζάκσον. Κανένα ριμέικ

όμως δεν έχει την γοητεία του κλασικού του οποίου μάλιστα τα ειδικά εφέ είναι ανεπανάληπτα

και κρατείται ακόμα μυστικό το πώς έγιναν. Σύμφωνα με όλες τις κρίσεις ο προπολεμικός

«Κίνγκ Κόνγκ» είναι μακράν η καλύτερη ταινία με τέρατα αλλά και καταστροφές. Υπάρχουν

σκηνές που αποτυπώθηκαν στην ιστορία του παγκόσμιου σινεμά, ενώ η εξαιρετική ασπρό-

μαυρη φωτογραφία μεταφέρει και την αίσθηση μιας άγριας ποιητικής ματιάς.

Ελληνικό σινεμά στο Λος Άντζελες Τα βραβεία του LAGFF

Μετά από τέσσερις μέρες γεμάτες προβολές, ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή το

6ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών του Λος Άντζελες.

Το βραβείο του Φεστιβάλ, ο τιμητικός Ορφέας, απονεμήθηκε στις παρακάτω ταινίες:

- Μεγάλου Μήκους Μυθοπλασίας, «Διαμέρισμα στην Αθήνα» του Ρουγκέρο Ντιπάολα (Ιταλία)

- Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής, «Wasted Youth» των Αργύρη Παπαδημητρόπουλου και

Γιαν Φόγκελ

- Βραβείο Κοινού, «Σαγιόμι» του Νίκου Νταγιαντά

- Μεγάλου Μήκους Ντοκιμαντέρ, «Σαγιόμι» του Νίκου Νταγιαντά

- Μικρού Μήκους Ταινία, «The Palace» του Άντονι Μάρας (Κύπρος, Αυστραλία)

Next

Την Πέμπτη 14 Ιουνίου αναμένεται να προβληθούν στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Ο έρωτας του φεγγαριού» (Moonrise Kingdom) του Γουές Άντερσον με τους Μπρους Γουί-

λις, Όουεν Ουίλσον και Έντουαρντ Νόρτον, «American Pie: Reunion» των Τζον Χούρβιτζ,

Χέιντεν Σλόσμπεργκ με τους Τζέισον Μπιγκς, Άλισον Χάνιγκαν, και Τάρα Ριντ και «6 + 1 απιστίες» (Les infidèles) διαφόρων με τους Ζιλ Λελούς, Ζαν Ντιζαρντέν και Γκιγιόμ Κανέ.

«Η πόλη των παιδιών»στο 34ο Φεστιβάλ της Μόσχας

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Γιώργου Γκικαπέππα, με

τίτλο «Η πόλη των παιδιών», επιλέχθηκε στο Επίσημο Διαγωνιστικό

του 34ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας.

Η ταινία του Γιώργου Γκικαπέππα προβλήθηκε ήδη στο περα-

σμένο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου κέρδισε τα βραβεία τόσο

της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου όσο και της

FIPRESCI ενώ κέρδισε και δύο βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας

Κινηματογράφου και συγκεκριμένα καλύτερου σεναρίου και α’

γυναικείου ρόλου. Το Φεστιβάλ της Μόσχας θα διεξαχθεί από

τις 21 έως τις 30 Ιουνίου.

«Το αγόρι τρώει την τροφή του πουλιού»στο 47ο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Έκτορα Λυγίζου, με τίτλο

«Το αγόρι τρώει την τροφή του πουλιού», επιλέχθηκε στο Επί-

σημο Διαγωνιστικό του 47ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του

Κάρλοβι Βάρι.

Η ταινία του Έκτορα Λυγίζου πρωτοπαρουσιάστηκε ως work

in progress στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο

Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, όπου προσέλκυσε έντονο ενδιαφέρον

διεθνών Φεστιβάλ. Το Κάρλοβι Βάρι, ένα από τα δέκα σημαντικό-

τερα φεστιβάλ παγκοσμιώς, που διεξάγεται από 29 Ιουνίου μέχρι 7

Ιουλίου στην ομώνυμη πόλη της Τσεχίας, είχε παρουσιάσει πέρσι

αφιέρωμα στο σινεμά νέων Ελλήνων δημιουργών και, φέτος,

επιλέγει μια ελληνική ταινία για το επίσημο Διαγωνιστικό του

τμήμα, η οποία πραγματοποιεί εκεί την παγκόσμια πρεμιέρα της.

σινεμά


ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΓΛΥΠΤΑ(A BUCKET OF BLOOD)Σκηνοθεσία: Ρότζερ Κόρμαν

Παίζουν: Ντικ Μίλερ, Άντονι Καρμπόν, Μπάρμπουρα Μόρις


ΗΠΑ: 1959

Τι είναι η τέχνη αν όχι ο επαναπροσδιορισμός του

κόσμου, των σχέσεων, των συντεταγμένων; Τι είναι αν

όχι η προβολή των συνειδητών ιδεών και των ασυνεί-

δητων φόβων, αναγκών, επιθυμιών; Εξυπηρετεί την

ψευδαίσθηση, δομεί εκ νέου τον κόσμο, δομεί άλλους

κόσμους, εξυπηρετεί την ουτοπία. Ή μήπως αυτό που

ονομάζουμε πραγματικότητα δεν είναι περισσότερο

αληθινό από τον κόσμο των ιδεών και των σκέψεων;

Ο Άλαν Μουρ στο υπέροχο έργο του «Promethea»

στοχάστηκε σ’ αυτά τα θέματα, όπως και ο Γκάιμαν στο

αριστούργημΆ του «Μορφέας». Ίσως λοιπόν η ζωή να

αντιγράφει την τέχνη. Ίσως η τέχνη, όλα της τα έργα,

αυτά που έγιναν, αυτά που πρόκειται να δημιουργηθούν

κι αυτά που δε θα γίνουν ποτέ στον υλικό κόσμο, να

υπάρχουν ήδη στον παράλληλο κόσμο του πνεύματος

και των ιδεών που δεν είναι λιγότερο αληθινός από τον υλικό αλλά δεν τον ψάχνουμε βολεμένοι στη «σιγουριά» (πλήρης

αβεβαιότητα τελικά) της σάρκας, των «πραγμάτων», της ύλης, του κόσμου όπως (νομίζουμε πως) τον ξέρουμε. Ένα μυαλό

γεννά μια ιδέα. Από εκείνη ακριβώς τη στιγμή ετούτη η ιδέα έχει ύπαρξη στον παράλληλο κόσμο της σκέψης, των νοημά-

των. Μετατρέπεται κι αυτή σε ύλη, σε εικόνα, είναι αληθινή. Αντί-ύλη που γίνεται ύλη στον παράλληλο αυτόν κόσμο. Μια

ύλη που όμως μεταβάλλεται κάθε στιγμή αφού μεταβάλλονται οι σκέψεις μας.

Ο Γουόλτερ Πέισλι είναι σερβιτόρος σε ένα στέκι διανοούμενων, καλλιτεχνών, μπιτ συγγραφέων και ποιητών. Νοιώθει

κατώτερος δίπλα σε ανθρώπους υπερόπτες, που θεωρούν πως κατέχουν την τέχνη σα δώρο και βλέπουν εαυτούς

προνομιούχους. Από «θανατική» σύμπτωση ο Πέισλι θα γίνει εν μία νυκτί από μηδενικό περιζήτητος καλλιτέχνης. Θα

αρχίσουν να τον αντιμετωπίζουν σαν άνθρωπο. Σαν ισότιμο κι ισάξιο. Το πώς θα γίνει αυτό είναι η μισή ταινία και δε θα

το χαλάσουμε. Αρκεί να πούμε πως ο τρόπος είναι τόσο Πόε που είναι και εντελώς Κόρμαν. Η αγάπη του Κόρμαν στον

πέραν συγκρίσεων Αμερικανό λογοτέχνη, ποιητή και μυθιστοριογράφο φαίνεται για ακόμη μία φορά. Είναι συγκινητικό

το πώς η σπουδαία τέχνη εμπνέει τη σπουδαία τέχνη. Πρόκειται για την αλληλεπίδραση των προβολών των εμπνεύσεων

στον παράλληλο κόσμο των ιδεών. Για έναν ζωντανό, παλλόμενο μηχανισμό επανατροφοδότησης του κόσμου με σκέψη.

Σ’ αυτόν τον κόσμο θέλει να εντρυφήσει ο Πέισλι. Στη δικιά του ιδιότυπη Κοκέιν, στη δική του Σάνγκρι Λα. Οι υπόλοιποι,

ρηχοί. Νομίζουν πως κατέχουν τη γνώση κι αυτό είναι η μεγαλύτερη ύβρις που διαπράττουν. Όμως, ο Πέισλι θαμπώνεται

από το ψέμα και το παίρνει για αλήθεια. Το να γίνει καλλιτέχνης είναι αυτοσκοπός. Αυτός θα γίνει αληθινός καλλιτέχνης

και όχι δήθεν. Η τέχνη του δε θα έχει ρίζες στη δημιουργία. Τουλάχιστον όχι περισσότερο απ’ ότι στην καταστροφή. Ο

θάνατος ως ζωή μιας νέας υπόστασης, το τέλος ως αρχή. Αυτό που όλοι θεωρούν γλυπτική υψηλής τεχνοτροπίας είναι

παιχνίδι αποδόμησης και επαναδόμησης του κύκλου της ζωής. Δε γίνεται τέχνη (δημιουργία) χωρίς αίμα όπως δε γίνεται

αίμα χωρίς τέχνη (δημιουργία). Τα ματωμένα του γλυπτά θα κατακτήσουν τον θαυμασμό. Όπως κι αυτό το αριστουργηματικό,

ξεχασμένο φιλμ του Κόρμαν. Ο σπουδαιότερος των σπουδαίων, ο μέντορας του Κόπολα, του Σκορσέζε, του Ντέμι, του

Μπογκντάνοβιτς, ο καταλύτης της καριέρας του Νίκολσον, του Φόντα (του Πίτερ), του Χόπερ. Με τα «Ματωμένα γλυπτά»

ο Κόρμαν, σε σενάριο του Τσαρλς Γκρίφιθ (βλ. «Μικρό μαγαζάκι του τρόμου, «Κούρσα θανάτου 2000» κ.α.) κριτικάρει

και σαρκάζει τον κόσμο των δήθεν καλλιτεχνών και των δήθεν κριτικών τέχνης. Αυτών δηλαδή που θεωρούσαν -και θεω-

ρούν- και τον ίδιο, όπως και άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες (σαν τον Εντ Γουντ) φτηνό σε ουσία επειδή ήταν φτηνός σε

προϋπολογισμό. Βέβαια, η ιστορία αποδεικνύει άλλα, ωστόσο οι ημιμαθείς θα υπάρχουν πάντα και θα θαμπώνονται από

το άτεχνο ακριβό αδυνατώντας να εντοπίσουν την τέχνη στο φτηνό. Χειρότερη της αμάθειας η ημιμάθεια. Φυσικά, η τέχνη

δεν είναι θέμα χρημάτων. Ίσως να είναι θέμα ζωής και θανάτου, μοιάζει να χαμογελάει ο Κόρμαν με τη δήλωση αυτή του

έργου του. Αυτοαναφορικότητα και όπως προείπαμε πάμπολλες αναφορές στον Πόε. Σαρκασμός, κριτική, σχόλιο στη

τέχνη, στους καλλιτέχνες, στους θεατές, στο ίδιο το μέσο, στην κατανάλωση, στην απαξίωση. Και φτου ο κύκλος πάλι απ’

την αρχή. Πρωταγωνιστής ο αθάνατος αγαπημένος Ντικ Μίλερ, καρατερίστας, φατσάρα και ταλέντο.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα από τα καλύτερα φιλμ του Κόρμαν, μέσα σε μια σωρεία σπουδαίων μπι μούβις μιας

σπουδαίας φιλμογραφίας.

Αλέξανδρος Μιλκίδης

σινεμά

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

επισκεφτείτε

τη σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/filmnoirmag

Η «λυπημένη θλίψη»

του Αθηνόδωρου

Προύσαλη

Παλιά καραβάνα του κινηματογράφου, καρα-

τερίστας που ειδικεύτηκε σε ρόλους μαγκιόρι-

κους χωρίς όμως να τυποποιηθεί. Γεννήθηκε

στην Πόλη το 1926 και ήρθε στην Αθήνα να

τελειώσει τη Δραματική Σχολή του Ωδείου με

δασκάλους τον Βεάκη και τον Ροντήρη. Το

1952 πρωτοεμφανίζεται στο πανί στο «Στρα-

βόξυλο» δίπλα στον Αργυρόπουλο. Το 1953

πατάει το θεατρικό σανίδι στην παράσταση

του Θεάτρου Αργυρόπουλου «Ο τρομερός

καλόγερος».

Ακολουθεί ανοδική σκηνική διαδρομή: Νέο

Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Νέο Θέατρο

Διαμαντόπουλου, Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο

Κατράκη, ΚΘΒΕ (1962-64), Θέατρο Τέχνης

και Εθνικό Θέατρο (1998-99, «Μακρυκω-

σταίοι και Κοντογιώργηδες»). Ο ίδιος δηλώ-

νει: «Παγκοσμίως όλοι οι ηθοποιοί εκείνο

που αγαπούν σέβονται και εκτιμούνε είναι

το θέατρο».

«Στον κινηματογράφο παίζαμε για να

ζήσουμε» λέει χαρακτηριστικά. Εκεί όμως

κατάφερε να κάνει περίπου 100 ταινίες στον

παλιό και καμιά 20αριά στο λεγόμενο νέο

ελληνικό. Ο Νίκος Φέρμας ήταν ο δάσκαλός

του στην μαγκίτικη συμπεριφορά αλλά ο Αθη-

νόδωρος βγήκε πιο αλαφρύς, αεράτος, φινε-

τσάτος και ντελικάτος. Ενδεικτικά αναφέρω:

«Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο», «Ένα

έξυπνο μούτρο», «Τζένη Τζένη», «Πατέρα

κάτσε φρόνιμα», «Επιχείρησις Απόλλων», «Η

ωραία του κουρέα», «Το θύμα», «Βαβυλω-

νία», «Αγάπησα μια πολυθρόνα», «Τα παιδιά

τις πιάτσας», «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Μελισ-

σοκόμος», «Οι Αθηναίοι» (τιμητική διάκριση

ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου),

«Ο δραπέτης», «Το μετέωρο βήμα του πελαρ-

γού» και «Πολίτικη κουζίνα» (2003).

Στην τηλεόραση είχε πολλές συμμετοχές στο

Θέατρο της Δευτέρας και σε αρκετά σίριαλ,

από τη «Γειτονιά μας» και το «Μεθοριακό

Σταθμό» μέχρι και πρόσφατα (2007). Έκανε

πολλές ραδιοφωνικές παραστάσεις από το

ΕΙΡ και τον Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων.

Η καρδιά του τον πρόδωσε στις 5 Ιουνίου στα

86 του χρόνια. Η φράση του τίτλου σημαίνει

λογαριασμός και τη λέει στην ταινία «Μια

Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη» (1968).

Κώστας Γ. Καρδερίνης


Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (W

WW

.NE

WS

BO

MB

.GR

&

ME

TRO

PO

LIS

)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(WW

W.F

RE

EC

INE

MA

,GR

)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ *** *** ** **** ** ** ***

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ **** **** ***** ** *** ** *** **** *** **** *** *** ****

ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ ** *** • ** ** ** ** * * ** *** ** *Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ Ο ΚΥΝΗΓΟΣ * • ** ** ** ** * ** ** ** ***

MEN IN BLACK 3 *** • ** *** *** ** ** ** *** ** • *** **

DARK SHADOWS ** *** *** ** ** ** *** *** ** ***** ** *** ** *** **** ***GHOST RIDER: ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

• • * * * • • ** * • • •

ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ **** **** **** *** *** *** *** **** **** **** *** *** ** ****

ΕΞΩΤΙΚΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΑΡΙΓΚΟΛΝΤ

** * ** ** ** *** ** ** ** * **

ΑΘΙΚΤΟΙ *** **** ** *** *** *** ** *** *** *** * *** *** **** *** *****

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)σινεμά

Γράφει ο Δημήτρης Δρένος

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ: Η ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ(GAME OF THRONES: THE FIRST SEASON)Δημιουργοί: Ντέιβιντ Μπενιόφ, Ντι Μπι ΓουάιζΠαίζουν: Σον Μπιν, Λένα Χέντεϊ, Πίτερ Ντίνκλατζ, Ίεν Γκλεν, Τσαρλς Ντανς, Μαρκ Άντι10 επεισόδια, Παραγωγή: HBO, 2011

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Οι 600 λέξεις του

κειμένου αυτού είναι

πολύ λίγες για να

χωρέσουν μια περι-

γραφή ή μια ανάλυση

αυτού το φανταστικού, ψευδομεσαιωνικού κόσμου που επινόησε

η συγγραφική φαντασία του Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν και ενσάρκωσε

σε πραγματικά κινηματογραφική εικόνα η τηλεοπτική σειρά του

δικτύου HBO. Αναγκαστικά θα σκαρώσουν λίγες εικόνες και

σκέψεις, για τους μυημένους και τους αμύητους, για αυτό που

θεωρώ ως μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές δημιουργίες της

εποχής μας, ένα έργο που παίρνει το μίτο της μεγάλης αφήγησης

από ‘κει που τον άφησαν τα πολύτομα αριστουργήματα των Γάλλων

και των Ρώσων κλασικών συγγραφέων του 18ου και 19ου αιώνα,

όταν άρχισε να ξημερώνει ο θραυσματικός 20ος.

Το «Game of Thrones» αποτελεί ένα τεράστιο πείραμα της σκέ-

ψης και της αλληγορικής αναπαράστασης. Θα μπορούσαμε να

μιλήσουμε για έναν κόσμο σαιξπηρικό, όπου όλοι οι θρόνοι είναι

ματωμένοι και το αίμα δεν ξεπλένεται από τα χέρια στους εφιάλτες

της συνείδησης. Όπου η φωτιά που ανάβουν οι μάγισσες στο

δάσος προφητεύει το μέλλον καλύτερα από ό,τι οι δημοσκοπικές

μαντεψιές, όπου κάθε ενθρόνιση συνεπάγεται διαλεκτικά την

καρατόμηση σ’ αυτό το «μέγα σφαγείο της εξουσίας».

Ή για την πολιτική θεωρία του Τόμας Χομπς που θέλησε να βάλει

τάξη στην Αγγλία του Οίκου των Στιούαρτ οραματιζόμενος τον

εξουσιαστή ως τον βιβλικό Λεβιάθαν που έβγαζε φλόγες – όπως

και οι δράκοι του οίκου των Ταργκάριεν στο «Game of Thrones»

– και θα τερμάτιζε τον διαρκή εμφύλιο. Ή για τις συμβουλές που

έδινε ο Μακιαβέλι στους Ιταλούς ηγεμόνες της Αναγέννησης και κάλλιστα θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν στα παρα-

δείγματά του ο Τζόφρι ο Αχώνευτος, ο Νεντ Σταρκ και ο «Μικροδάχτυλος».

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη διαφορά ηθικής συμπεριφοράς και ηθικότητας, αναλύοντας με τις ώρες για τα

κίνητρα της Σέρσεϊ ή του Τίριον. Ή, επίσης, να εξερευνήσουμε την έννοια της «υβριδικότητας» ακολουθώντας τον νάνο

Τίριον («κάθε νάνος είναι μπάσταρδος στα μάτια του πατέρα του») ή τον μπάσταρδο Τζον Σνόου, καθώς κατατάσσεται

στη Νυχτερινή Φρουρά που χρέος της είναι να περιφρουρεί τα σύνορα και την «οριακότητα».

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για έναν κόσμο σε αναβρασμό και σε μετάβαση, όπου ο «μακρύς χειμώνας» που ξεκινά

σε ένα σύμπαν όπου οι εποχές κρατούν πολύ περισσότερο από τρεις μήνες δεν αποτελεί απλώς μετεωρολογική ιδιο-

τροπία αλλά συμβολισμό για τις αλλαγές της παγκόσμιας γεωπολιτικής που συνεπάγονται κάθε οικονομική ή άλλη κρίση.

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα ανοίκεια έθιμα της φυλής Ντοθράκι ή για τους Άγριους Ανθρώπους που κατοικούν

βορείως του Τείχους, για το τι σημαίνει πολιτισμικός σχετικισμός, σήμερα που η παγκοσμιοποίηση μας φέρνει όλους

πρόσωπο με πρόσωπο.

Τέλος, θα μπορούσαμε να εικάσουμε πως οι ζωντανοί - νεκροί που τριγυρνούν απειλητικά σα σκιές, δεν είναι άλλο από

το ασυνείδητο του φαινομενικά πολιτισμένου Νότου, όπου τώρα που οι αριστοκρατικοί του Οίκοι συγκρούονται διεκδι-

κώντας τον Σιδηρούν Θρόνο της εξουσίας, εγκαταλείπουν τις συμβάσεις που συγκρατούσαν τα ένστικτα του θανάτου.

Και φυσικά, δε γίνεται να μη μιλήσουμε για την αστείρευτη αγωνία και απόλαυση που πηγάζει από την πεμπτουσία περι-

πέτειας και δράματος που είναι η καρδιά του «Game of Thrones», και που τόσο λείπουν από τις σοβαρές, δοκιμιακού

τύπου ταινίες. Ή για τους παράξενα λυτρωτικούς φόνους που επιφυλάσσει ο Μάρτιν στους ήρωές του, κεφάλαιο με

κεφάλαιο, επεισόδιο με επεισόδιο, εμποδίζοντας το χάπι εντ, όπως το συνηθίζει άλλωστε και η ίδια η πραγματικότητα.

Στο «Game of Thrones», βρισκόμαστε άπειρους φανταστικούς κόσμους μακριά από τον μανιχαϊσμό του Τόλκιν και

την καθησυχαστική αφήγηση της μάχης του καλού με το κακό ή από τις φαντασιώσεις ενηλικίωσης του Χάρι Πότερ.

Αν ο Μπόρχες θεωρούσε αδύνατη εν τέλει την αναπαράσταση, καθώς ο τελειότερος χάρτης αν ήθελε να απεικονίσει

πιστά την πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι ένα σεντόνι που θα σκέπαζε την υδρόγειο σφαίρα, το «Game of Thrones»,

εντούτοις, επιτυγχάνει τη σωστή κλίμακα, το σωστό εύρος της αλληγορίας, γίνεται ένα ταυτόχρονα αρχαϊκό και υπερμο-

ντέρνο έπος, αποτελεί μια εντυπωσιακή αφήγηση του φανταστικού και ταυτόχρονα μια φριχτά πραγματική νατουραλιστική

διήγηση του γιγαντιαίου παιχνιδιού της εξουσίας, της ζωής και του θανάτου, που το ανθρώπινο γένος παίζει αδιάλειπτα

από την ημέρα μηδέν της ύπαρξής του.

Αξιολόγηση: *****

videodrome-filmnoir.blogspot.com


κινηματογραφικήατζέντα

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line:

www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Προμηθέας (18.00 – 20.40 – 23.20), Αίθουσα

2: Οι Άνδρες με τα Μαύρα 3 (20.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.40 –

20.00), Dark Shadows (22.20), Αίθουσα 3: Προμηθέας (σε 3D: 19.00

– 21.40), Αίθουσα 4: Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (17.50 – 20.30 – 23.10),

Αίθουσα 5: Προμηθέας (σε 3D: 17.10 – 19.50 – 22.30), Αίθουσα 6: Dark Shadows (18.00 – 20.20 – 22.50), Αίθουσα 7: Λόραξ (μεταγλωττισμένη:

17.30), Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (19.30 – 22.10), Αίθουσα 8: Το κοράκι (17.50 – 20.10 – 22.40)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα

1: Προμηθέας (σε 3D: 17.30 – 20.00 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή:

12.30 – 15.00 – 17.30 – 20.00 – 22.30), Αίθουσα 2: Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (17.20 – 19.50 – 22.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.50

– 17.20 – 19.50 – 22.20), Αίθουσα 3: Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (16.20

– 18.50 – 21.20 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 16.20 – 18.50

– 21.20 – 23.50), Αίθουσα 4: Οι Άνδρες με τα Μαύρα 3 (17.00 – 19.20

– 21.45/ Παρασκευή: 17.00 – 19.20 – 21.45 – 00.10/ Σάββατο: 12.10 –

14.30 – 17.00 – 19.20 – 21.45 – 00.10/ Κυριακή: 12.10 – 14.30 – 17.00

– 19.20 – 21.45), Αίθουσα 5: Λόραξ (μεταγλωττισμένη: 17.10 – 19.10/

Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.10 – 17.10 – 19.10), Ghost Rider: Το πνεύμα της εκδίκησης (21.00 – 23.00), Αίθουσα 6: Dark Shadows (17.15 – 19.45 – 22.10/ Σάββατο: 12.15 – 14.45 – 17.15 – 19.45 – 22.10

– 00.30/ Κυριακή: 12.15 – 14.45 – 17.15 – 19.45 – 22.10), Αίθουσα 7:

Το κοράκι (16.30 – 18.45 – 21.10 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00

– 14.15 – 16.30 – 18.45 – 21.10 – 23.20), Αίθουσα 8: Άθικτοι (18.00 –

20.20 – 22.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.20 – 15.40 – 18.00 – 20.20

– 22.40), Αίθουσα 9: Πειρατές! (μεταγλωττισμένη: 16.40 – 18.40/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 12.40 – 14.40 – 16.40 – 18.40), Προμηθέας (20.30

– 23.30), Αίθουσα 10: Προμηθέας (16.00 – 19.00 – 22.00/ Σάββατο και

Κυριακή: 13.00 – 16.00 – 19.00 – 22.00), Αίθουσα 11: Προμηθέας (σε

3D: 16.30 – 19.00 – 21.30 – 00.00/ Σάββατο και Κυριακή: 14.00 – 16.30

– 19.00 – 21.30 – 00.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Dark Shadows (17.20

– 19.40 – 22.10 – 00.40/ Σάββατο και Κυριακή: 15.00 – 17.20 – 19.40

– 22.10 – 00.40), Αίθουσα 2: Προμηθέας (18.20/ Σάββατο και Κυριακή:

15.30 – 18.20), Dark Shadows (20.50 – 23.10), Αίθουσα 3: Οι Άνδρες με τα Μαύρα 3 (18.00 – 20.10 – 22.30 – 00.40/ Σάββατο και Κυριακή: 15.50

– 18.00 – 20.10 – 22.30 – 00.40), Αίθουσα 4: Προμηθέας (σε 3D: 17.10

– 19.50 – 22.20 – 00.50/ Σάββατο και Κυριακή: 14.40 – 17.10 – 19.50 –

22.20 – 00.50), Αίθουσα 5: Πειρατές! (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 17.40/

Σάββατο και Κυριακή: 15.40 – 17.40), Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (19.30 –

22.00 – 00.30), Αίθουσα 6: Λόραξ (σε 3D/μεταγλωττισμένη: 17.20/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 15.20 – 17.20), Προμηθέας (19.10 – 21.40 – 00.10),

Αίθουσα 7: Λόραξ (μεταγλωττισμένη: 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 14.30

– 16.20), Το κοράκι (20.30 – 22.50/ Σάββατο και Κυριακή: 18.10 – 20.30

– 22.50), Αίθουσα 8: Πειρατές! (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή:

14.50 – 16.40), Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (18.40 – 21.20 – 00.00), Αίθουσα

9 (Comfort): Άθικτοι (20.30), Το κοράκι (22.50), Αίθουσα 10 (Comfort):

Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (19.30 – 22.00 – 00.30), Αίθουσα 11 (θερινή):

Προμηθέας (21.00 – 23.30)

ΘΕΡΙΝΟΙΑΛΕΞ (2310 265884): The Artist (21.00 – 23.00)

ΑΥΡΑ (2310 454525): Οι απόγονοι (21.00), Shame (23.00)

ΕΛΛΗΝΙΣ (2310 292304): Η Χιονάτη και ο Κυνηγός (20.45

– 23.00)

ΝΑΤΑΛΙ (2310 829457): Προμηθέας (21.30)

ΣΙΝΕ ΠΑΝΟΡΑΜΑ (2310 346720): Οι Άνδρες με τα Μαύρα 3 (21.00 – 23.00)

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Τα χιόνια του Κιλιμά-ντζαρο (18.45 – 20.45 – 22.45), Αίθουσα 2: Εξωτικό ξενο-δοχείο Μάριγκολντ (18.45), Dark Shadows (21.00 – 23.00)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): θέατρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Ο υπουργός (18.45 –

21.00 – 23.00)

Film Noir - Issue 36

Documents

Transcript of Film Noir - Issue 36