Film Noir - Issue 27

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 27 • 22 Μαρτίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

6, Lori Margariti str.t. 2310 429670

www.casapapaioannou.wordpress.comwww.casapapaioannou.tumblr.com

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει και αυτή την εβδο-μάδα προσκλήσεις για θεατρικές παραστάσεις. Συγκεκριμένα, μπορείτε να κερδίσετε (οι πρώτοι από εσάς που θα μας στείλετε e-mail με το όνομά σας, τον τίτλο του πρωτοσέλιδου -”Γιατι χαιρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα; ”- και την παρά-σταση που σας ενδιαφέρει) 2 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Κόκκινο» για την Πέμπτη 29 Μαρτίου στις 21:00 στο Αυλαία και 3 διπλές προ-σκλήσεις για την παράσταση «Οι αγαμοι θύται στο δημόσιο» την Παρασκευή 30 Μαρτίου στις 21:00 στην Ε.Μ.Σ.

Το φιλμ νουάρ προσφέρει σε σας, τους αναγνώ-στες του, 25 εισιτήρια για να δείτε ταινίες στους κινηματογράφους ΟΛΥΜΠΙΟΝ (αίθουσες «Ολύ-μπιον» και «Παύλος Ζάννας»), ΒΑΚΟΥΡΑ (αίθουσες 1 και 2), ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ και ΦΑΡΓΚΑΝΗ για τις ταινίες «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου», «Cafe de Flore», «Elena», «Η πηγή των γυναικών»,

«Shame», «Όσλο 31 Αυγούστου» και «Οι απόγονοι» αντίστοιχα! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώ-νυμό σας στα ελληνικά και με πεζοκεφαλαία (όχι greeklish - όχι μόνον κεφαλαία) και να δηλώσετε την προτίμησή σας. Για τις προσκλήσεις:- Σε ότι αφορά το «Ολύμπιον» (αίθουσες «Ολύμπιον» και «Παύλος Ζάννας») θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου», «Cafe de Flore» ή «Elena»- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 1) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Η πηγή των γυναικών»- Σε ότι αφορά το «Βακούρα» (αίθουσα 2) θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Shame»- Σε ότι αφορά το «Μακεδονικόν» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Όσλο 31 Αυγούστου»- Σε ότι αφορά το «Φαργκάνη» θα πρέπει να συμπληρώσετε τον τίτλο «Οι απόγονοι»

Οι πέντε πρώτοι σε κάθε κατηγορία κερδίζουν ένα εισιτήριο για την ταινία της επιλογής τους! Μπορείτε να στέλνετε μέιλ ξεχωριστά και για τους τέσσερις κινηματογράφους (έξι αίθουσες) αλλά προφανώς δεν μπορεί κάποιος να κερδίσει και για τους τρεις - θα κερδίσει μόνο για τον ένα. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με προσωπικό e-mail ενώ τα ονόματά τους θα αναρτηθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το απόγευμα της Παρασκευής. Κι επειδή οι συμμετοχές είναι πάρα πολλές δεν έχουμε τη δυνατότητα να ενημερώ-νουμε και όσους δεν κερδίζουν πρόσκληση - ζητάμε συγνώμη για αυτό. Από τη στιγμή που θα ειδοποι-ηθούν οι νικητές μέχρι το πέρας της κινηματο-γραφικής εβδομάδας μπορούν να δουν την ταινία για την οποία κέρδισαν το εισιτήριο με επίδειξη της ταυτότητάς τους στο ταμείο του αντίστοιχου κινηματογράφου. Καλή προβολή!

Ο κόσμος χαίρεται γιατί η τάξις αποκαθίσταται. Ο διαπρεπής συνταγ-

ματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος, αφού έσωσε τη χώρα, ανέλαβε

τη σωτηρία του ΠΑΣΟΚ. Και, ω του θαύματος (!), 240.000 άνθρωποι

πήραν μέρος στις εσωκομματικές εκλογές και του έδωσαν ψήφο

εμπιστοσύνης, επιλέγοντάς τον ως πρόεδρο του κόμματος. Μπράβο,

ωρέ! Κονγκρατζουλέισονς, που λέει κι ο πρώην αρχηγός ΓΑΠ! Τι να

πω και τι να σχολιάσω; Καλύτερα να το βουλώσω. Ο λαός έδωσε την

αποστομωτική του απάντηση. «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό»

και ετοιμάζεται να διεκδικήσει την πρωτιά στις εκλογές. Η επιστήμη

σηκώνει τα χέρια. Γενικώς όλοι με σηκωμένα χέρια είμαστε εσχάτως,

αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Η επιστήμη, λοιπόν, αδυνατεί να

δώσει απαντήσεις, καθότι ο ορθολογισμός κατελύθη, συνετρίβη από

την επέλαση του παραλογισμού. Πρωτιά στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ… και

πρωτιά με αυτοδυναμία η ΝΔ. Ο έτερος μνημονιολάτρης, ο Αντώνης

Σαμαράς, αφού έβγαλε το ρεβόλβερ του και πυροβόλησε εναντίον των

κομμουνιστοσυμμοριτών, που απειλούν το έθνος, διεκδικεί όχι μόνο

την πρωτιά, αλλά και την αυτοδυναμία! Αποκλείει δε, οποιαδήποτε

μετεκλογική κυβέρνηση συνεργασίας. Αχ, κύριε Αντώνη. Με τόσες

κουλουτούμπες που έχεις κάνει, ξεπέρασες ακόμη και τον αρχικου-

λουτούμπα, Γιώργο Καρατζαφέρη. Ποιος να σε πιστέψει; Αλλά τι λέω;

Γιατί να μη σε πιστέψουν; Εδώ πίστεψαν τον Βενιζέλο…

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, λοιπόν εφορμούν προς την εξουσία, ακονίζουν τα

δόντια τους και ήδη ξεκίνησαν να μοιράζουν υποσχέσεις. Για δικαι-

ότερο σύστημα στις συντάξεις μίλησε ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος ως

σοσιαλιστής του τη βγήκε και υπεσχέθη ακόμη περισσότερες παροχές

προς το λαουτζίκο. Βέβαια, την ίδια ώρα που και οι δύο άρχισαν να

πλειοδοτούν σε υποσχέσεις, υποστηρίζουν -εν πλήρη ομονοία και

ομοψυχία- πως το Μνημόνιο θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα. Πως δεν

υπάρχει καμία δυνατότητα παρέκκλισης, επειδή αυτός είναι ο μόνος

δρόμος για να σωθεί η χώρα. Κάπως έτσι η επιστήμη ξανασηκώνει

τα χέρια ψηλά και αρνείται να ασχοληθεί με τον ελληνικό παραλο-

γισμό, το ψεύδος και την παραπλάνηση. Τι να σου κάνει κι η έρμη

η επιστήμη; Που να ξαναβρεί τη θέση του μέσα στο χαμό ο ορθός

λόγος; Χαμένος κόπος…

Ναι, λοιπόν. Χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος, επειδή η τάξις αποκα-

θίσταται. Η τάξις, η οποία διασαλεύτηκε, όχι τώρα, αλλά από παλιά,

από τη μεταπολίτευση. Επιτέλους, η εξουσία και οι εκφραστές της

ανακάλυψαν τους πραγματικούς υπευθύνους όλων των κακών που

μας βρήκαν. Είναι εκείνοι που έφταιγαν πάντα για όλα. Οι κόκκινοι!

Όχι, καλέ, οι Ολυμπιακοί! Οι κομμουνιστές! Αυτοί οι σκοτεινοί υπο-

χθόνιοι τύποι με τα κονσερβοκούτια. Αυτοί είναι οι ένοχοι! Αυτοί

κυβερνούσαν, μυστικά, όλα αυτά τα χρόνια και οδήγησαν τη χώρα

στην καταστροφή. Διαφθορείς και δολιοφθορείς, ανθέλληνες και

αντιευρωπαϊστές, οπισθοδρομικοί και συντηρητικοί. Κι επιπλέον κακοί,

στραβοί κι ανάποδοι. Για προσέξτε τα καταχθόνια μάτια του Τσίπρα.

Για δώστε βάση στο διαβολικό βλέμμα της Παπαρήγα. Για κοιτάξτε

προσεκτικά όλα τούτα τα αριστερίστικα γκρουπούσκουλα που διαδη-

λώνουν, κοιτάξτε τα πρόσωπα των διαδηλωτών και θα διαπιστώσετε

με τρόμο πως περιμένουν την ευκαιρία να σας κατασπαράξουν. Έτσι

είναι! Γι’ αυτό ο κόσμος χαίρεται και χαμογελά, παιδί μου. Γιατί η τάξις

αποκαθίσταται. Γιατί η Χρυσή Αυγή φαίνεται να μπαίνει στη Βουλή.

Τη σώσαμε τη χώρα, τη σώσαμε!

Στράτος Κερσανίδης

(http://kersanidis.wordpress.com)

φιλμ νουάρ 2

απόψεις

Στο τεύχος 19 γράφουνΠέτρος Αλμπάνης, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ζερβόπουλος, Κώστας Καρδερίνης, Νίκη Κεφαλά, Έλσα Κουτελοπούλου, Έρση Μαυρίδου, Σοφία Μελικίδου, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Ιωάννα Χατζηκυριάκου

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 2722 Μαρτίου 2012Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 [email protected]://www.facebook.com/[email protected]/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΠαντελής Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

Στο τεύχος 27 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Τάνια Βλαχομήτρου, Εύα Βολογιαννίδου, Λένα Βρούσια, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Στράτος Κερσανίδης, Πέτρος Καλογεράς, Βαγγέλης Καπαρτζιάνης, Κώστας Γ. Καρδερίνης, Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος, Έρση Μαυρίδου, Θοδωρής Μπακάλης, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Τάσος Ρόζος, Γιάννης Τοτονίδης, Γιάννης Φραγκούλης, Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Πέμπτη 22 Μαρτίου

Η Ελένη Τσαλιγο-

πούλου εμφανίζεται

σήμερα στο LOVE

CASUAL LIVING για

να παρουσιάσει -πέρα

από τα κλασικά της και

το νέο της άλμπουμ

Τα-ρι-ρα. Πολύ καλό

ακούγεται!

Παρασκευή 23 Μαρτίου

Είστε όλοι σας καθάρ-

ματα! Μην το παίρνετε

προσωπικά, όμως!

Έτσι λέγεται η πολυ-

αναμενόμενη παρά-

σταση της ομάδας

Angelus Novus στο

θέατρο ΌΡΑ, που σας

προτείνουμε!

Σάββατο 24 Μαρτίου

Φόβος εντός λέγεται η

έκθεση φωτογραφίας

μιας παρέας νέων επί-

δοξων φωτογράφων,

που διοργανώνει το

B E E R C O L L E G E .

Συνδυάζεται και με

τη βραδινή έξοδο!

Κυριακή 25 Μαρτίου

Ο Αλέκος Τριαντα-

φύλλου και Ο ηρω-

ικός μονόλογος της

φυσαρμόνικας στο

ΘΕΑΤΡΟ ΦΛΕΜΙΝΓΚ

είναι ό,τι καλύτερο για

να κλείσει πρωτότυπα

και ονειρικά η σημε-

ρινή βραδιά...

Δευτέρα 26 Μαρτίου

Ώρα σινεμά! Πάμε στο

ΟΛΥΜΠΙΟΝ... Εκεί

που χτυπά η καρδιά

μου να δούμε την

καταπληκτική ερμη-

νεία του Σον Πεν στο

υπέροχο αυτοπροσδι-

οριστικό road movie

του Πάολο Σορε-

ντίνο!

Τρίτη 27 Μαρτίου

Σ’ αναζητώ στη Σαλο-

νίκη : παρουσίαση

βιβλίου του Φίλιπ-

που Γράψα, υπό τους

ήχους μουσικής και

τραγουδιών που έχει

γράψει, με τις φωνές

της Ντίνας Παπαϊω-

άννου και του Ιωάννη

Λάκη!

Τετάρτη 28 Μαρτίου

Ο Λουί Μαλ γύρισε

τη Φλόγα που τρε-

μοσβήνει το 1963.

Το ελεύθερο ριμέικ

της λέγεται Όσλο,

31 Αυγούστου. Σκη-

νοθετεί ο Γιόακιμ

Τρίερ και παίζεται

στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ.

Σπεύσατε!

Η ατζέντα της εβδομάδας

Προς Θεσσαλονικείς ιδ΄ (+οε) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Ανθ’ ημών Αλκίνοος Ιωαννίδης σήμερα:

«“We blame you, you know”, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο.

Τι να απαντήσω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπερι-

φέρονταν στους Κύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή

ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή

η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε

με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών

που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Για την εξωτερική

πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ

Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη

στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης

δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το κυπριακό πρόβλημα

με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες; Να του πω

για τον εμφύλιο στην Ελλάδα και για το ρόλο που έπαιξε η εξωτε-

ρική πολιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους

Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσιλόγους εναντίον όσων

αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλ-

λεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρυνση και τον επαρχιωτισμό της

εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας, προκειμένου να ξεφορτωθούν μια

και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας;

Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκηδες, οι παρτάκηδες

και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα –αυτοί που όταν λένε “αγαπώ την

πατρίδα μου” εννοούν στην καλύτερη περίπτωση “αγαπώ τον εαυτό

μου” ή ακόμα “μισώ όλους τους άλλους”– φέρνοντας τη χώρα

σήμερα στην καταστροφή; Ας μη μιλήσω για τη Γερμανία, μη σας

κουράζω με τα αυτονόητα…

(…) Η υποχρέωσή μας σήμερα είναι να παλέψουμε για τα παιδιά

σου. Και η δική σου υποχρέωση είναι να παλέψεις για τα δικά μας.

Μόνο έτσι γίνεται. Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες. Ακούς εκεί “we

blame you”! Ηλίθιε!».

για την αντιγραφή:

Θοδωρής Μπακάλης

Αρκετά με τον Παπαδήμο!Η θέση πως η διακυβέρνηση της χώρας απαιτεί τεχνοκράτες -και όχι πολιτικούς- συνεπάγεται άρρητα

την παραδοχή πως αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι απλώς ένα τεχνικό πρόβλημα, το οποίο κάλλιστα

μπορεί να λύσει ένας τεχνοκράτης, όπως ένας μαθηματικός θα έλυνε μια άσκηση στον πίνακα του σχο-

λείου. Η ιδέα του «τεχνικού προβλήματος» συνεπάγεται την ιδέα πως έχουμε συγκεκριμένα δεδομένα

μπροστά μας και ανάμεσα σε αυτά, και μέσα από το συνδυασμό τους, θα προκύψει η λύση, κρυμμένη

μεν προς το παρόν, υπαρκτή δε.

Δηλαδή, υπάρχει ένα εγχειρίδιο οδηγιών επίλυσης, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, ο τεχνοκράτης

θα το διαβάσει σωστά. Ένα εγχειρίδιο οδηγιών που αντιστοιχεί σε μία και μόνη, ανεξίτηλη εκδοχή της

πραγματικότητας. Ταυτόχρονα, το παραπάνω τεχνοκρατικό μοντέλο καθιστά τα πάντα, πλην της λύσης,

ως δεδομένα και άρα ως κάτι το στατικό. Τα δεδομένα δεν τίθενται υπό εξέταση. Δεν αλλάζουν. Είναι

αυτά που έχουμε και πάμε παρακάτω.

Όμως, ποιός μαθηματικός νόμος θέτει ως δεδομένο την παραδοχή πως ένας ηλικιωμένος δεν μπορεί

να έχει καλές παροχές υγείας ή ένα παιδί καλή μόρφωση, αν έχουν την τύχη να γεράσουν ή να γεν-

νηθούν σε μια κακή γειτονιά; Πώς η ανισότητα τίθεται ως δεδομένο;

Η ιστορία της ανθρωπότητας μας το μαρτυρά κατάμουτρα: τίποτα δεν είναι εσαεί δεδομένο! Το τι θα

θεωρηθεί ως δεδομένο είναι πάντα απόφαση πολιτικής. Η πολιτική επιλέγει το σκοπό και ο σκοπός

καθορίζει τα εκάστοτε δεδομένα. Η δουλεία κάποτε ήταν το δεδομένο. Κάποια στιγμή έπαψε να είναι...

και η κατάργησή της έγινε σκοπός της πολιτικής!

Η διαχείριση υποκαθιστά την πολιτική μόνο όταν υπάρχει κάτι τελείως παγιωμένο (κάστες) ή εγγενώς

αρμονικό (αταξική κοινωνία). Εφόσον δεν ισχύει το δεύτερο, μάλλον επιστρέφουμε στο πρώτο. Έτσι,

οι τεχνοκράτες στην εξουσία δεν διαφέρουν και τόσο από τους ελέω θεού ηγεμόνες, που είχαν ως

καθήκον το να διαβάζουν σωστά το θεϊκό σχέδιο ενός άπαξ δημιουργημένου και στατικού κόσμου.

Ο Παπαδήμος στην εξουσία είναι λοιπόν μια πανέξυπνη ΠΟΛΙΤΙΚΗ κίνηση. Γιατί μεταμφιέζει, με το

πέπλο της τεχνικής ουδετερότητας και της μαθηματικής μοίρας, την αντιδραστική πολιτική πράξη της

επιλογής της ανισότητας ως δεδομένης.

Δημήτρης Δρένος

Β΄ εξώστης


γευσιγνωσία

Την Κυριακή 1 Απριλίου, η Wine Plus οργα-

νώνει εκδρομή για Γνωριμία με τα κρασιά του

Βελβεντού. Στην είσοδο του χωριού, κοντά

στη λίμνη Πολυφύτου, βρίσκεται το ΚΤΗΜΑ

ΒΟΓΙΑΤΖΗ. Η οικογένεια Βογιατζή, με ιστορία

στο οινεμπόριο της περιοχής από τις αρχές

του περασμένου αιώνα, ίδρυσε το 1997 την

οινοποιητική εταιρεία. Στο οινοποιείο, θα παρα-

κολουθήσετε ένα ενδιαφέρον και πρωτότυπο

οπτικοακουστικό πολυθέαμα, με την παρουσί-

αση της αμπελοοινικής ιστορίας του Βελβεντού

και του Κτήματος. Η επίσκεψη θα ολοκληρωθεί

με τη γευστική δοκιμή των κρασιών τους. Στη

συνέχεια... γνωριμία με το χωριό! Έπεται ξενάγηση στο οινοποιείο του ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΖΑΝΔΕ, όπου

και θα υπάρχει επίσης γευστική δοκιμή των κρασιών του. Η εκδρομή θα ολοκληρωθεί στο ζεστό

και φιλόξενο περιβάλλον της ταβέρνας Εν Βελβεντώ πάνω στην κεντρική πλατεία. Για περισσότε-

ρες πληροφορίες και κράτηση θέσεων επικοινωνήστε με τη Wine Plus: τηλ. 2310 888311, info@

wineplus.gr. Τιμή συμμετοχής: 43 ευρώ κατ’ άτομο.

Βανίλια, βούτυρο και ξηροί καρποί. Πικάντικες

νότες μπαχαρικών. Αρμονία και πολυπλοκό-

τητα. Η πλειονότητα των ερυθρών κρασιών

και -πλέον- ένας σημαντικός αριθμός λευ-

κών, οφείλουν ζωτικά στοιχεία του χαρακτήρα

τους στο πέρασμα από δρύινο βαρέλι. Ποιος ο

ρόλος του βαρελιού στην οινοποίηση και την

ωρίμανση των κρασιών; Με ποιους τρόπους

επηρεάζει η δρυς το χαρακτήρα τους; Και επωφελούνται όλα τα κρασιά από την παλαίωση σε βαρέλι;

Ποια η διαφορά ανάμεσα στα βαρέλια από γαλλική και από αμερικανική δρυ; Και ποιος ο ρόλος

της ηλικίας του βαρελιού; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα -και σε άλλα συναφή- θα δοθεί απάντηση την

Τετάρτη 28 Μαρτίου στις 20:00, δοκιμάζοντας λευκά και ερυθρά κρασιά που έχουν γνωρίσει την

«αγκαλιά» της δρυός. Οι συναντήσεις του Wine Club THESSALONIKI ‘96 πραγματοποιούνται στο

EXCELSIOR HOTEL (Μητροπόλεως 23, τηλ. 2310 021020).

Μια διαφορετική αντιμετώπιση για το Πάσχα μας προτείνει η Μαρμίτα μέσα από τα σεμινάρια:

27/3 Eat and Walk - γαστρονομικοί περίπατοι στο ιστορικό κέντρο, 28/3 Πάσχα αλλιώς 1..., 29/3

Καλαμάρι - οινοποιείο Χατζηδάκης, 31/3 Στην κουζίνα σε 4 βήματα ΙΙ - Ανοιξιάτικο πικ νικ - Φαγητό

που μπορούμε να μεταφέρουμε μαζί μας στην εκδρομή ή στο σχολείο, 3/4 Super Food - Δημήτρης

Κοπαράνης, 4/4 Πάσχα αλλιώς 2…, 5/4 Σαρδέλα - Οινοποιία Κεχρή, 6/4 Πασχαλινά χρωματιστά

κουλουράκια - για παιδιά 3 ως και 5 ετών, 7/4 Στην κουζίνα σε 4 βήματα ΙΙ - Choco cake pops -

Δημήτρης Κοπαράνης, 9/4 Simply chocolate - Δημήτρης Κοπαράνης - παιδιά 7 ως και 11 ετών...

Έγινε η Μαρμιτοσυνταγή… λαχταριστή συνήθεια!

Ψητό καλαμάρι με vinaigrette εσπεριδοει-

δών και φρέσκια πράσινη ανάμικτη σαλάτα

Κρατάτε τα “φιλέτα” από τα εσπεριδοειδή

στην άκρη και στύβετε ότι έχει απομείνει. Το

κρατάτε κι αυτό στην άκρη για τη vinaigrette.

Ετοιμάζετε τη vinaigrette: σε ένα μπολ βάζετε

λίγο αλάτι, το χυμό από τα εσπεριδοειδή,

χτυπάτε και προσθέτετε το λάδι σιγά σιγά, χτυ-

πώντας συνεχώς, τελειώνετε με λίγο πιπέρι

και με το βασιλικό. Σε ένα μπολ ανακατεύετε

πολύ καλά την πράσινη σαλάτα με το φινόκιο,

το κρεμμύδι και τη vinaigrette. Ανοίγετε τα

καλαμαράκια στη μέση και με τη βοήθεια του

μαχαιριού τα χαράζετε μπακλαβαδωτά. Τα

λαδώνετε και τα ψήνετε στη γκριλιέρα ή σε

αντικολλητικό τηγάνι για 3-5 λεπτά, ανάλογα

με το μέγεθος, αλατοπιπερώνετε και σερβί-

ρετε. Στρώνετε ένα πιάτο με τη σαλάτα, τα

εσπεριδοειδή και από πάνω τοποθετείτε τα

καλαμαράκια. Αν θέλετε γαρνίρετε με λίγο

βασιλικό...

Οι περιπέτειες του Πηρούνιου και του Μαχαιρίξ υπό του Τάσου Ρόζου

Μια νέα πρόταση

σε μονοποικιλιακό

κρασί κυκλοφόρησε

το ΚΤΗΜΑ ΑΡΒΑ-

Ν Ι Τ Ι Δ Η , α π ό τ ο ν

Ασκό Θεσσαλονίκης.

Μια Μαλαγουζιά με

«ελληνική» μύτη που

συνδυάζει ανοιξιάτικα

άνθη με φασκόμηλο,

μ α ν τ ζ ο υ ρ ά ν α κ α ι

βότανα του βουνού.

Είναι ένα κρασί που

ταιριάζει απόλυτα με

τη μεσογειακή κου-

ζίνα και πιο συγκεκρι-

μένα με τα λαχανικά,

τα θαλασσινά και τα

ψάρια. Στην όμορφη

-όλο πλαγιές και χαμη-

λές τούμπες- ημιορεινή περιοχή του Ασκού, στις ανατολικές πλαγιές

του Βερμίου και στο υψόμετρο των 500 μέτρων, τα 50 στρέμματα

των ιδιόκτητων αμπελώνων του Κτήματος Αρβανιτίδη απολαμβά-

νουν το οικοσύστημα που ευνοεί την παραγωγή κρασιών φίνων,

πολύπλοκων και ισορροπημένων.

Υλικά για 4 άτομα

600 γρ. καλαμαράκια ή θράψαλα, 1 ρίζα φινόκιο

κομμένη σε πολύ λεπτές φέτες, 2 πορτοκάλια καθα-

ρισμένα και “φιλεταρισμένα”, 1 συσκευασία ιταλική

σαλάτα μπάρμπα Στάθη, 2 κόκκινα γκρέιπφρουτ

καθαρισμένα και “φιλεταρισμένα”, 2 κουταλιές

ψιλοκομμένο βασιλικό, 1 μέτριο κρεμμύδι κομμένο

σε πολύ λεπτές φέτες, αλάτι και φεσκοτριμμένο

πιπέρι, 3 κουταλιές ελαιόλαδο για την vinaigrette

και 1 κουταλιά για να λαδώσουμε τα καλαμαράκια.


ΘΕΑΤΡΟ «ΟΡΑ» Παραλήρημα ζωής με φιλιά και χαστούκια

Θεατρικές Προτάσεις

«Θα γνωρίσεις κόσμο κάθαρμα, θα βυζάξεις μοναξιά, θα

ρουφήξεις εκνευρισμό, θα βυζάξεις αναστάτωση, θα ρου-

φήξεις αδημονία, θα βυζάξεις ανησυχία, θα γλείψεις τρόμο,

θα μπουκώσεις άγχος, θα βυζάξεις αγωνία, θα ρουφήξεις

βάσανα, θα καταπιείς λύπη, θα πιεις δυσφορία,

θα βυζάξεις γάλα πικρό, θα φας σκατά»…

Η γλώσσα του Ροντρίγκο Γκαρσία είναι τολμηρή. «Κόβει»

σαν μαχαίρι. Αυτή διαπνέει και το έργο του Είστε όλοι σας

καθάρματα, το οποίο παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη η

ομάδα Angelus Novus στο υπόγειο του θεάτρου ΌΡΑ (Τσι-

μισκή και Αντωνίου Καμάρα 3, έναντι Χ.Α.Ν.Θ.). Ο λόγος

παραληρηματικός, γεμάτος με θραύσματα γεγονότων και

μονολόγους ημερολογιακού χαρακτήρα, λόγος άκρως

πολιτικός εντέλει, απογυμνώνει τις ανθρώπινες σχέσεις και

τα κοινωνικά στερεότυπα.

Αυτό το εξαιρετικό κείμενο, ζωντανεύει χάρη σε μια αξιο-

λογότατη ομάδα και σε μια δυναμική σκηνοθεσία. Τέσσερα

νέα παιδιά -Δέσποινα Κολτσιδοπούλου, Παναγιώτης Παπα-

ϊωάννου, Νίκος Ράμμος, Δημήτρης Φουρλής- γεμίζουν με

σπιρτάδα έναν χώρο αφαιρετικό, που αποτελείται μόνο από ένα άσπρο δάπεδο, δύο κυλίνδρους με μεμβράνη

περιτυλίγματος (με την οποία “ντύνονται” οι ηθοποιοί), κρίκους κρεμασμένους από το ταβάνι (που παραπέ-

μπουν σε τσιγκέλια κρεοπωλείου). Στιγμές στιγμές οι τέσσερίς τους δημιουργούν ένα πολυφωνικό σύνολο,

ενώ καθ’όλη τη διάρκεια του έργου εναλλάσσουν τα φιλιά με τα χαστούκια και τα μοιράζουν και στο κοινό όταν

σκορπάνε ανάμεσα στους θεατές. Ο σκηνοθέτης Δαμιανός Κωνσταντινίδης (επιμελήθηκε και τη μετάφραση

του κειμένου με τη βοήθεια της Λουτσία Σάντσεζ), θέλησε μ’αυτό τον τρόπο να δείξει τις δύο πλευρές της

ζωής μας: φιλί και σκαμπίλι, τρυφερότητα και βία, αγάπη και μίσος. Όλα έχουν δύο πλευρές και όλα μοιάζει

να διαφέρουν από άτομο σε άτομο, ως σκέψη και πράξη.

Όλοι όμως παλεύουμε με τον εαυτό μας και με όσα οι άλλοι περιμένουν από εμάς. Γύρω από αυτόν τον

πυρήνα κινείται ο Αργεντίνος συγγραφέας. Προκαλεί με τον τίτλο, προκαλεί με το λόγο... και οι ηθοποιοί με

τη σειρά τους προκαλούν με την κίνηση και το βλέμμα τους.

Ο Γκαρσία αμφισβητεί συνεχώς τις βαθιές κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες, με καυστικό χιούμορ. Απο-

καλύπτει την αγανάκτησή του, αλλά και τη φιλοσοφημένη σκέψη του. «Χρειάζονται ένα σωρό λέξεις για να

γίνεις κατανοητός. Εάν μια γλώσσα είναι φτιαγμένη για να εκφράζει τις δείνα ή τις τάδε περιπέτειες, πώς

μπορεί κανείς να μεταφράσει μιαν αρχέγονη εμπειρία ή να τα βρούνε μεταξύ τους οι λαοί; Το να δεχτείς

τις ακατανότητες περιοχές ενός λαού θα μπορούσε να είναι σίγουρα η αρχή του πιο μεγάλου σεβασμού»,

λέει δια στόματος των ηθοποιών. Ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει βίωμα. Υπάρχει μόνο «το σχόλιο πάνω σε ό,τι

ζήσαμε» υποστηρίζει και θεωρεί ότι το μόνο βέβαιο είναι ότι «κανένας δεν γλυτώνει από τον εαυτό του»…

Οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9.30 μ.μ.. Πληροφορίες στο

τηλέφωνο 2310 232799.

Έρση Μαυρίδου

Opera Chaotique

Την Τετάρτη 28 Μαρτίου, στις 21:00, το CLUB

ΜΥΛΟΥ (Ανδρέου Γεωργίου 56, τηλ. 2310 510081)

και η KAZANDB παρουσιάζουν τους Opera Chaotique στην πιο χαοτική, κωμική όπερα. Μέσα

σε τρεις πράξεις, ο Δον Ζουάν και η Κάρμεν, το

Φάντασμα της Όπερας, ο Φίγκαρο και ο Τσαρλς

Μπουκόβσκι με τον Φάουστ μπλέκουν σε περιπέτειες

και πρωταγωνιστούν σε μια σουρεαλιστική κωμικο-

τραγική ιστορία. Από την Όπερα του 18ου και 19ου

αιώνα, στη γένεση της τζαζ στη Νέα Ορλεάνη στις

απαρχές του 1900, ως τα Βερολινέζικα Καμπαρέ

της δεκαετίας του ‘20 και ‘30. Πρωταγωνιστούν

οι Γιώργος Τζιουβάρας (Tenorman) και Χρήστος

Κουτσογιάννης (Voodoo Drummer).

Από τις 28 Μαρτίου έως και τις 8 Απριλίου, κάθε

Πέμπτη έως και Κυριακή, στις 21:00, το Κ.Θ.Β.Ε.

παρουσιάζει στο ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑ-

ΡΙΣΤΩΝ (Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη, τηλ.

2310 288000), στο πλαίσιο του προγράμματος του

ΥΠ.ΠΟ.Τ. Θεσσαλονίκη Σταυροδρόμι Πολιτισμών - 2011 Μέση Ανατολή το έργο Θα φύγουμε μαζί,

ένα μικτό θέαμα με χορευτές και μουσικούς, βασι-

σμένο στον Κήπο του Προφήτη του Χαλίλ Γκιμπράν.

Η δύναμη του ποιητή έρχεται από κάποια μεγάλη

πηγή πνευματικής ζωής, γι’ αυτό και είναι παγκόσμια

και τόσο ισχυρή. Γιατί αποκαλύπτει την έκφραση

των βαθύτερων παρορμήσεων της καρδιάς και του

νου του ανθρώπου. Σκηνοθεσία και χορογραφία:

sinequanon. Ερμηνεύουν οι χορευτές Μπέττυ Δρα-

μισιώτη, Κωνσταντίνος Κατσαμάκης, Κατερίνα

Λιόντου και Κική Μπάκα.

Έως και τις 26 Μαρτίου, κάθε Δευτέρα στις 21:00,

το LOVE CASUAL LIVING (Εθνικής Αντιστάσεως 16,

Καλαμαριά, τηλ. 2310 365425) φιλοξενεί το Ντεμο-ντέρνο Θέατρο Τραγουδιών Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!,

μιά ξεκαρδιστική μουσικοθεατρική παράσταση. Γιατί

μόνο οι σοβαροί έχουν χιούμορ… Παιζοτραγουδούν

οι Παντελής Αμπατζής και Γεράσιμος Γεννατάς.

Τετάρτη 28, Πέμπτη 29 και Παρασκευή 30 Μαρτίου,

στις 21:00, στο ΝΕΟ ΥΠΕΡΩΟ ΘΕΑΤΡΟΥ ΕΤΑΙ-

ΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (Εθνικής Αμύνης

2, τηλ. 2310 223785) παρουσιάζεται, στο πλαίσιο του

Κοινωνικού Θεατροπωλείου, το έργο Chatroom του

Έντα Γουόλς, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιώρ-

γου Ρούφα. Πρωταγωνιστούν οι Θάνος Φερετζέλης

και Ματίνα Κουλουριώτη.

Δελίνα Βασιλειάδη

ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ Κόκκινο

Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκετίας του 1950. Ο Μαρκ Ρόθκο, εξπρεσιο-

νιστής ζωγράφος (σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους του

20ου αιώνα), έρχεται αντιμέτωπος με τους δαίμονες και τις εμμονές του,

όταν αρχίζει να αισθάνεται ότι ξεπουλιέται και το έργο του δεν εκτιμάται.

Μόνος ακροατής των φόβων και της παράνοιας του Ρόθκο είναι ο σχετικά

άπειρος βοηθός του, ο Κεν.

Το Κόκκινο -θεατρικό έργο του Τζον Λόγκαν (σεναριογράφου των ταινιών

Μονομάχος και Hugo μεταξύ άλλων)– είχε κερδίσει 6 βραβεία Tony όταν

μεταφέρθηκε στη σκηνή για πρώτη φορά το 2009, με πρωταγωνιστές τους

Άλφρεντ Μολίνα και Έντι Ρεντμέιν. Με ισάξια ποιότητα, η παράσταση ήρθε

και στην Ελλάδα, με τον Σταμάτη Φασουλή να σκηνοθετεί και να πρωταγω-

νιστεί ως Ρόθκο, και τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο να παίζει το βοηθό

του. Και οι δύο δίνουν θεσπέσιες ερμηνείες, με τον Φασουλή να επιτρέπει

χωρίς εγωισμούς στον Παπασπηλιόπουλο να λάμψει.

Το σκηνικό, κλειστοφοβικό και μουντό, γεμίζει από τους δυο χαρακτήρες

που διαλέγονται και μονολογούν, προσπαθώντας να δώσουν νόημα στη λέξη... νόημα – με το τραγικό να πνίγει

το κωμικό τις περισσότερες φορές. Οι λόγοι τους, χειμαρρώδεις και ανεξέλεγκτοι, οργιάζουν για το τι είναι τέχνη,

εμπορευματοποίηση, ακεραιότητα... Μιλούν για τη ζωή, την ανθρωπιά και τις σχέσεις, σπρώχνοντας ο ένας τον

άλλον να έρθει αντιμέτωπος με τους φόβους του και να φτάσει στην κάθαρση. Ο χαρακτήρας του Κεν θα μπορούσε

να είναι ανύπαρκτος, μια δημιουργία του μυαλού του Ρόθκο, μια εκδήλωση της εναπομείνασας συνείδησής του.

Μια παράσταση που μπορείς να την αισθανθείς σαν γροθιά στο στομάχι, ζωντανή και πάλλουσα. Κόκκινη...

Λένα Βρούσια

θέατρο

συνέντευξη

Σταμάτης Φασουλής Η σκηνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια, που αν την εξηγήσεις φτωχαίνει!Συνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Πώς «συναντήθηκε» ο Σταμάτης Φασουλής

με το Κόκκινο;

Το «Κόκκινο» είναι πολύ “φρέσκο” έργο, μόλις

δύο ετών, όμως έχει ήδη γυρίσει 27 χώρες με

μεγάλη επιτυχία. Βρισκόμουν μέσα στην έρημο

του θεάτρου να βρω ένα έργο και όταν διάβασα

για αυτό και διαπίστωσα ότι από τις 18 κριτικές,

οι 16 το χαρακτήριζαν «αριστούργημα» και οι δύο

«πολύ καλό», συνειδητοποίησα ότι κάτι ενδιαφέρον

υπήρχε. Πήρα λοιπόν το αεροπλάνο μια Πέμπτη,

πήγα στην Αγγλία, το είδα την Παρασκευή και

επέστρεψα ενθουσιασμένος το Σάββατο. Κατά-

λαβα αμέσως πώς μπορεί να γίνει, τον ηθοποιό, τα

πάντα. Ήταν μια υπέροχη στιγμή. Όλα κολλούσαν

μεταξύ τους. Δυσκολευτήκαμε λίγο να πάρουμε

τα δικαιώματα, γιατί ο συγγραφέας είναι πολύ

γνωστός, όμως όλα πήγαν καλά.

Αντιλαμβάνομαι πως είχατε ανάγκη μια αλλαγή.

Όντως! Μετά Το κλουβί με τις τρελές, ένα έργο

φασαριόζικο, με τραγούδια, γέλια, χορούς και ντυ-

σίματα, αυτή η λιτότητα, το ταξίδι προς τα μέσα

της ψυχής, με ξεκούρασε πάρα πολύ. Μου έδωσε

το κουράγιο να ξαναγυρίσω σε κάτι κωμικό. Εγώ

δεν έχω κάνει ποτέ κάτι σε συνέχειες. Έπαιζα μια

κωμωδία, μετά έκανα δράμα, μετά σκηνοθετούσα

μιούζικαλ. Αυτό ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω και

για να έχω εγώ μια ισορροπία, αλλά και για να

έχει το κοινό μια ισορροπία. Το κοινό πρέπει να

ανανεώνεται συνέχεια και εσύ να ακολουθείς.

Στην παράσταση παίζετε και παράλληλα σκη-

νοθετείτε. Πώς προσεγγίσατε τον Ρόθκο ως

ηθοποιός;

Αρχικά, συνέλεξα πληροφορίες γι’ αυτόν από ντο-

κιμαντέρ, διάβασα συνεντεύξεις του για να κατα-

νοήσω πώς μιλάει, παρατήρησα τη μορφή του, το

΄59 ήταν λίγο πιο παχύς από μένα και χωρίς μαλλιά,

ενώ νέος ήταν ευθυτενής με σγουρά μαλλιά και

γυαλιά. Όσο μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο αστός,

πιο συντηρητικός εξωτερικά, ίσως γιατί το ταξίδι

που έκανε μέσα του ήταν σε μεγάλο βάθος και

ήθελε μια εικόνα πιο σταθερή προς τα έξω, για

να μπορεί να κάνει αυτό το επικίνδυνο πράγμα

που έκανε και που τον έφτασε στο θάνατο. Πήρα

στοιχεία από όλους τους ζωγράφους αυτής της

γενιάς και περισσότερο αναπαριστώ μια ιδεολο-

γία στη σκηνή, ένα αίτημα γενιάς, παρά τον ίδιο

τον Ρόθκο, που -επειδή είμαι και μίμος- θα μπο-

ρούσα να το κάνω ευκολότερα, κάτι που όμως θα

στένευε πολύ τα περιθώρια του έργου. Αν γινό-

ταν αυτό, θα το έκανε περίπτωση ενός ανθρώ-

που, ενώ τώρα είναι μιας ολόκληρης γενιάς, που

πίστεψε στη σοβαρότητα των πραγμάτων και που

την εξολόθρευσε μετά όλο το φλου της Pop Art.

Όλα αυτά, λίγο πριν την αρχή της κρίσης. Ο Ρόθκο

και οι υπόλοιποι ζωγράφοι αυτής της γενιάς ήταν

τα τελευταία θύματα. Είδαν το κακό να έρχεται.

Αυτό είναι το moto του έργου: «Τρέμω το μαύρο,

ίσως γιατί ξέρω ότι θα ‘ρθει μια μέρα που το μαύρο

θα καταπιεί το κόκκινο».

Ως σκηνοθέτης πώς τον προσεγγίσατε;

Ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης τα κάνουν όλα

αυτά μαζί. Η απόφαση να μετατρέψω τον έναν

ήρωα σε πολλούς ήταν και σκηνοθετική άποψη.

Δηλαδή υπάρχει ταύτιση των δύο ιδιοτήτων;

Ναι, υπάρχει. Έπειτα υπάρχει κάτι περίεργα επικαιρικό, που νόμιζα

ότι βρίσκεται στο χώρο της φαντασίας μου και σ’ αυτό που συνήθως

βάζουμε σαν άλλοθι για να ανεβάσουμε κάτι. Γι’ αυτό ούτε το έλεγα

ούτε το ανακοίνωνα... γιατί φοβόμουν! Πριν τρεις μήνες, είδα στο

ΒΗΜΑ το εξώφυλλο της Monde Diplomatique. Αναφερόταν στην

παγκόσμια κρίση με ελληνικά γράμματα και ήταν ένας πίνακας του

Ρόθκο! Συγκινήθηκα πολύ, κυρίως γιατί το έβλεπα σε ελληνική εφη-

μερίδα ως ανταπόκριση από έξω. Ότι έρχεται από έξω κάτι τόσο

ελληνικό, κι εμείς το παίζουμε τώρα, ήταν μια φοβερή συγκυρία.

Δεν έγινε καμία προσπάθεια από πλευράς μας.

Τι κίνδυνοι υπάρχουν όταν ένας καλλιτέχνης επιχειρεί να μπει

στο μυαλό ενός άλλου και να τον ερμηνεύσει;

Κίνδυνοι ταύτισης. Να την «πατήσεις» και να πιστέψεις ότι έχετε τις

ίδιες αγωνίες. Να μεγαλώσει η ματαιοδοξία σου και να έχεις και τον

εύκολο δρόμο να τον πλησιάσεις καλύτερα. Υπάρχει όμως και ένας

άλλος, δύσκολος, δρόμος που προσπαθώ να ακολουθώ και αυτός

είναι να δεις το αντίθετό σου μέσα από τον άλλο. Να δεις τι σπέρ-

ματα έχεις εσύ από το αντίθετό σου. Πολλές φορές έχεις πολλά. Οι περισσότεροι από μας, στη διάρκεια της ζωής μας,

βλέπουμε πράγματα και αναρωτιόμαστε πώς κάναμε αυτό που κάναμε. Μιλώντας στον εαυτό μας, αναρωτιόμαστε ποιος

είναι «αυτός» που το έκανε. Έτσι λειτούργησα. Περισσότερο με ενδιέφερε να δω το αντίθετό μου, παρά ό,τι εγώ αισθα-

νόμουν ως καλλιτέχνης. Έπειτα, υπάρχει και μια σταλιά μυστήριο μέσα στο έργο και στην παραγωγή που σε καθοδηγεί,

αλλά δεν μπορώ να σας το εξηγήσω, γιατί δεν «ακουμπάει» σε λέξεις και ίσως βρίσκει τα λόγια του μόνο όταν είναι στη

σκηνή. Επειδή εκεί βρίσκει την ολοκλήρωσή του, όταν το παίζεις. Μετά δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια, διότι η

σκηνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που αν την εξηγήσεις φτωχαίνει...

Μιλήστε μου για τον συμπρωταγωνιστή σας, τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο...

Ήταν από τις πολύ συγκινητικές στιγμές της ζωής μου. Σπάνια έχω συναντήσει άνθρωπο με τον οποίο να μπορώ να

συνεννοούμαι απόλυτα στη σκηνή, σε κάθε επίπεδο. Και τεχνικά και συναισθηματικά και ανθρώπινα και καλλιτεχνικά

και επί της ουσίας. Ο Οδυσσέας είναι σπάνιο πλάσμα. Δεν έχουμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους στο θέατρο. Ταλαντού-

χοι υπάρχουν. Αλλά να συμπεριφέρονται με τέτοια διακριτικότητα και συγχρόνως με τέτοια απλοχεριά στο ταλέντο τους

και να μην είναι καθόλου σοβαροφανείς, αλλά πολύ σοβαροί, και συγχρόνως να έχουν και χιούμορ και να μην πέφτουν

στα μαύρα Τάρταρα για να βρουν το αίσθημα... έχουμε πολύ λίγους. Για τον Οδυσσέα, το θέατρο είναι χαρά, δημιουρ-

γία, τεχνική. Δίνεται! Είναι απλώς εξαιρετικός.

Γράφονται σήμερα έργα από το μηδέν;

Σπανίως πια. Προτιμούν να ανεβάζουν διασκευές, προσαρμογές στο σήμερα κλασικών έργων ή έργα του αιώνα μας,

παιγμένα κάπως διαφορετικά -υποτίθεται ρηξικέλευθα. Τα όποια τελευταία έργα ασχολούνται περισσότερο με το τώρα,

είναι επικαιρικά, δηλαδή αυτό που έκανε η ελληνική επιθεώρηση, χωρίς τραγούδια και με περισσότερο καταγγελτικό ύφος.

Είναι όμως θεάματα θνησιγενή. Γίνονται με την προοπτική να πεθάνουν μαζί με την εποχή. Δεν ποντάρουν στην ιστορία,

αλλά στο τώρα. Αυτό φυσιολογικά στενεύει τα περιθώρια ενός θεάτρου ρεπερτορίου, γιατί αυτού του είδους τα θεά-

ματα τα φτιάχνουν οι ίδιοι οι θίασοι και, ενώ είναι ενδιαφέροντα, δεν κάνουν για θέατρο χωρίς την αντίστοιχη λειτουργία.

Δεδομένων των συνθηκών, ο κόσμος συνεχίζει να έρχεται στο θέατρο;

Είναι μειωμένος, όχι όμως αποκαρδιωτικά. Έχουμε θεατρόφιλο κοινό στην Ελλάδα.

Ο κόσμος έρχεται στο θέατρο να βρει απαντήσεις ή να συναντήσει στον ηθοποιό τον εαυτό του και να μοιρα-

στεί το πρόβλημά του;

Όλα μαζί. Και κάτι πιο σημαντικό: να δει έναν καινούριο τρόπο να τίθενται τα ερωτήματα ή να ακούσει καινούρια ερω-

τήματα. Η Τέχνη δεν απαντάει. Συνεχίζει να θέτει ερωτήσεις. Όποτε έδινε έτοιμες απαντήσεις μαζί με το εισιτήριο, τα

έκανε θάλασσα!

Υ.Γ. Οι παραστάσεις θα πραγματοποιούνται

στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ κάθε Τετάρτη, Πέμπτη,

Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή

στις 19:30 και η τιμή των εισιτηρίων έχει οριστεί στα

18 ευρώ για τη γενική είσοδο και στα 15 ευρώ για

τους φοιτητές. Όσοι επιθυμούν να κάνουν κράτηση

για το Κόκκινο, μπορούν να καλούν στο νούμερο

2310 237700.


Γιάννης Λεκόπουλος – Κατερίνα Δούκα - Σοφία Νάτσιου

Ενίοτε οφείλουμε να κάνουμε focus σε έντεχνα σχήματα που

απαρτίζονται από ανθρώπους της πόλης και ζουν ανάμεσά μας,

αποπειρώμενοι δημιουργικά μουσικά διαλείμματα χρόνια τώρα…

Μεταξύ αυτών... ο Γιάννης Λεκόπουλος, η Κατερίνα Δούκα

και η Σοφία Νάτσιου. Ο Γιάννης Λεκόπουλος αποτελεί μία από

τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές αλλά και ερμηνείες του σύγχρο-

νου έντεχνου τραγουδιού με πολλές εμφανίσεις, συνεργασίες

(Γιώργος Σταυριανός, Λάκης Παππάς, Γιώργος Ζωγράφος,

Λιζέτα Καλημέρη, Καλλιόπη Βέττα, Μανώλης Χατζημανώλης,

Μαρία Φωτίου, Κατερίνα Σιάπαντα, Σοφία Τσέρου κ.ά.), και

δισκογραφικές συμμετοχές (Μαυρουδής, Πιτλόγλου, Τσεκούρα

κλπ.) στο ενεργητικό του. Αντίστοιχα, η Κατερίνα Δούκα είναι

γνωστή για την πολυετή παρουσία της στο έντεχνο και ελαφρύ

λαϊκό τραγούδι. Οι δύο τραγουδιστές θα ενώσουν τις δυνάμεις

τους προκειμένου να ερμηνεύσουν τραγούδια από την πρώτη

δισκογραφική δουλειά της νέας δημιουργού Σοφίας Νάτσιου

(Απόψε), αλλά και άλλα αγαπημένα τους κομμάτια.

Τους καταξιωμένους καλλιτέχνες μπορείτε να τους ακούσετε την Πέμπτη 29 Μαρτίου στη μουσική

σκηνή ΞEΦΩΤΟ (Λαδάδικα) λίγο μετά τις 22:00. Παρέα τους οι μουσικοί Ηρακλής Χατζηνικολάου

(κιθάρα – μπουζούκι), Κώστας Κανάκης (πιάνο – ακορντεόν), Στέργιος Τράκας (βιολί) αλλά και

η ίδια η συνθέτης Σοφία Νάτσιου στο λαούτο. Τη μουσική επιμέλεια και την ενορχήστρωση έχει

αναλάβει ο Ηρακλής Χατζηνικολάου, ενώ τόσο στην εν λόγω παράσταση όσο και στον προανα-

φερθέντα δίσκο συμμετέχει η Σοφία Εμφιετζή.

Βάγια Πολυζωΐδου

Τα live της εβδομάδας

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου έχετε πληθώρα επι-

λογών. Hardcore rap από τους Deez Nuts στο

EIGHTBALL στις 21:00 (10 ευρώ το e-ticket, 12 στη

προπώληση, 15 στο ταμείο), Balkan swing από τους

Los Mujeros στο GAIALIVE στις 22:00 (3 ευρώ),

Spectrasonic dj set στο HOME 9-11 στις 23:00, τον

σπουδαίο Αλκίνοο Ιωαννίδη στο PRINCIPAL-ΜΥΛΟΣ

στις 22:00 (15 ευρώ), καλό λαϊκό τραγούδι από τον

Δημήτρη Μπάση στο MAISON CRYSTAL στις 22:30,

και τους αδιαμφισβήτητους γονείς του ελληνικού ροκ

Δημήτρη Πουλικάκο και Λάκη «με τα ψηλά ρεβέρ»

Παπαδόπουλο στο CLUB ΜΥΛΟΥ στις 21:30 (8 ευρώ

το e-ticket, 10 το κανονικό).

Το Σάββατο 24 Μαρτίου, εκτός από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, υπηρετούν την ελληνική μουσική

και η Μελίνα Ασλανίδου στο MAISON CRYSTAL (22:30), ο Μανώλης Λιδάκης με τη Γεωργία

Νταγάκη στο LOVE CASUAL LIVING (22:00, 5 ευρώ το εισιτήριο ανέργων και 10 το κανονικό).

Επιπλέον, μπορείτε να κινηθείτε σε swing ρυθμούς με την κολεκτίβα των Speakeasies Swing

Band στο GAIALIVE (21:00, 6 ευρώ) και σε ηλεκτρονικό soul beat με τους Ancient Astronauts

στο ART HOUSE (22:00, 5 ευρώ το e-ticket, 7 στην προπώληση και 8 στο ταμείο). Εμείς πάντως

θα είμαστε στις 21.00 στο CLUB ΜΥΛΟΥ για την παρουσίαση της

Χρυσαλλίδας, της τελευταίας δουλειάς του Κ.Βήτα (12 ευρώ το

e-ticket και στην προπώληση), 15 στο ταμείο).

Την Κυριακή 25 Μαρτίου εμφανίζονται οι Sancho 003 στο

RESIDENTS, αλλά και ο Αλέξανδρος Τριανταφύλλου με την

αγαπημένη του φυσαρμόνικα στο ΘΕΑΤΡΟ ΦΛΕΜΙΝΓΚ, ενώ

τη Δευτέρα 26 Μαρτίου ο White Town (άκου Your woman) με

τους Le Page στο COO στις 22:00. Την Τετάρτη 28 Μαρτίου

μπορείτε να δώσετε το παρόν στην παράσταση Radiodaze στο

LOVE CASUAL LIVING (21:00, 5 ευρώ).

Τέλος, την Πέμπτη 29 Μαρτίου παίζει ο Cayetano (ακολουθεί

after party με τον dj Booker) στο GAIALIVE (21:00, 8 ευρώ)

και ο Κρεγκ Γουόκερ, ο πρώην τραγουδιστής των Archive) στο

CLUB ΜΥΛΟΥ (21:00, 10 ευρώ το φοιτητικό εισιτήριο και στην

προπώληση, 12 το κανονικό). Η πρότασή μας όμως είναι οι κυρίες

Χαρούλα Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

στις 21:00 (εισιτήρια 20-55 ευρώ), με την παράσταση Σε μπλε

βελούδο. Κυρίες μου, υποκλίνομαι!

Μαριάννα Βασιλείου

Αλέξανδρος Τριανταφύλλου

μουσική

Δισκοκριτική

Εν πλω

Εν πλω

All together now, 2011

“Δεν μου ‘χεις πει τόσα χρόνια αν μ’ έχεις νιώσει

όταν σου μίλαγα για ‘κείνα τα κλουβιά

Δεν μου ‘χεις πει την καρδιά σου πού την έχεις δώσει

όταν κάποιο χαμόγελο σβήνει γελώντας στον ήχο μιας πιστολιάς.

Δεν μου ‘χεις πει τόσα χρόνια αν έχεις μετανιώσει

όταν τριγύρναγες σε φίλους για δικά μου δανεικά

Άσε με τώρα να πιστεύω σ’ ένα όνειρο με δόσεις

και να γυρνάω την πλάτη μου σε όσους με ρωτούνε πώς θα γίνω

μεσ’ τη νύχτα μια σκιά.

Όταν κάποιο χαμόγελο σβήνει στον ήχο μιας πιστολιάς...”

Ποιοι έπλεαν το μακρινό 1989; Το

ταξίδι είχε ξεκινήσει Χωρίς κανόνα

τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Πάνω στο καράβι το Όνειρο

μοιράζονταν εξ αρχής ο Δήμος

Ζαμάνος και ο Ντίνος Σαδίκης,

στη διαδρομή ανέβηκαν και

κατέβηκαν κι άλλοι...

Το ‘89, όταν οι post-punk

Εν Πλω κυκλοφόρησαν τον ομώνυμο δίσκο, στο πλοίο είχε

επιβιβαστεί και ο Κώστας Καλογήρου, που έπαιζε τύμπανα, πλάι

στις ηλεκτρικές κιθάρες, τα μπάσα και τα πνευστά του Ζαμάνου,

αλλά και στην ακουστική κιθάρα και τη μαγική φωνή του Σαδίκη.

Τα νερά ταράχτηκαν στο διάβα τους. Με τη βοήθεια του Αντρέα

Χριστοφίλη, που έφτασε ως το Λονδίνο για να ολοκληρώσει

ηχητικά το έργο των τριών μουσικών, εξαφανίστηκαν εν Ελλάδι

1000 κομμάτια βινυλίου...

Η αποθεωτική υποδοχή από την κριτική δεν έφτανε να αλλάξει

τη ρότα του σκάφους. Το συγκρότημα δεν θα προχωρούσε ποτέ

σε δεύτερο πλου, θα έμενε στην ιστορία ως η μπάντα του ενός

αριστουργηματικού δίσκου, που η αξία του -καλλιτεχνική, αλλά και

εμπορική, μια που τα βινύλια εκείνα είναι απίστευτα δυσεύρετα-

θα μεγάλωνε με το χρόνο. Όπως θα μεγάλωνε η ανάγκη μας να

θυμόμαστε τα τραγούδια των Εν Πλω, πιο τακτικά από τις λιγοστές

-ούτως ή άλλως- εμφανίσεις του Ντίνου Σαδίκη, εμφανίσεις που

αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο πλευρό του άλλου ιερού

τέρατος του ελληνικού ροκ, του Γιάννη Αγγελάκα...

11 τραγούδια λοιπόν, αλλά και άλλα δυο ως συνοδεία (η διασκευή

στο ρεμπέτικο Αντιλαλούν οι φυλακές και το Είχα έρωτες), από μια

εποχή σκληρή για όσους δεν ήταν “καλά παιδιά”, όπως ο Μιχάλης,

στον οποίο και αφιερώθηκε το Όνειρο. Μια πιστολιά μπορούσε να

σταματήσει κάθε ουτοπία, τότε, τώρα, πάντα... Όμως, οι μνήμες της

δεκαετίας του ‘80 για όσους την έζησαν, στα 35, 45 ή 55 τους πια,

μπορούν τώρα να ξυπνήσουν με μιαν επανέκδοση. Ένα απρόσμενο

δώρο από την All together now, που φέρνει στο προσκήνιο έναν

κορυφαίο δίσκο μιας ακόμα αυτοκαταστροφικής παρέας (ο

Ζαμάνος αυτοκτόνησε το 1998, στα 38 του χρόνια)...

Δημοσθένης Ξιφιλίνος


εικαστικά

Μια έκθεση-αφιέρωμα στον Κάρολο Τσίζεκ φιλοξενεί το Μ.Μ.Σ.Τ. για να τον τιμήσει για τη δωρεά των έργων του στη

συλλογή του μουσείου. Στο ποίημά του Βότσαλο, απ’ όπου και ο τίτλος της έκθεσης, ο Τσίζεκ γράφει: «Θα χρειάστηκαν,

σκέψου, δεκαετίες, ίσως αιώνες, δουλειά υπομονετική. Μα και ένα σχήμα αν δώσεις στην καρδιά σου δεν φτάνει μια ζωή».

Και η ίδια η καλλιτεχνική πορεία του Τσίζεκ καλύπτει μια ολόκληρη ζωή.

Γεννημένος στην Ιταλία το 1922, ζει και δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη από το 1929. Το έργο του αντανακλά μια πολύπλευρη

και ανήσυχη καλλιτεχνική φυσιογνωμία και καλύπτει τη λογοτεχνία, τη γραφιστική, τη ζωγραφική. Η συνεισφορά του στην

καλλιτεχνική ζωή της Θεσσαλονίκης υπήρξε σημαντική, ιδιαίτερα με τις συνεργασίες του με το περιοδικό Κοχλίας και τη

Διαγώνιο (στενός συνεργάτης του Ντίνου Χριστιανόπουλου), αλλά και με τα περιοδικά Εντευκτήριο, Παραμιλητό κ.ά.

Η έκθεση στο Μ.Μ.Σ.Τ. αποτελείται από δημιουργίες του Τσίζεκ από το 1944 ως και το 2005. Περιλαμβάνει έργα τέχνης,

εκδόσεις και αφίσες, προσχέδια, εξώφυλλα περιοδικών και βιβλίων, φωτογραφικό υλικό. Η έκθεση παρουσιάζει χρονολογικά

το πολυδιάστατο έργο του Τσίζεκ, ξεκινώντας από τα πρώιμα ζωγραφικά έργα και σχέδια με μολύβι, μελάνι, ξυλομπογιές,

ελεύθερο σχέδιο, για να περάσει στη συνέχεια στους πειραματισμούς του με τις μονοτυπίες και τα κολλάζ και να φτάσει

ως τα πιο πρόσφατα έργα του με μικτή τεχνική. Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τις τεχνικές που προτιμά, καθώς και τη

διάθεση για πειραματισμό που χαρακτηρίζει το συνολικό του έργο. Η μονοτυπία και το κολλάζ, αλλά και τα έντονα χρώ-

ματα, το λιτό χωρίς φλυαρίες γραφιστικό σχέδιο με μια πρωτοποριακή για την εποχή του αισθητική, είναι τα στοιχεία που

κυριαρχούν και αποτυπώνουν τις σκέψεις του ίδιου του καλλιτέχνη για «τα δύο αυτά άκρα», που -όπως λέει- «δεν κατάφερε καλά καλά να συνδυάσει, το υποσυνείδητο και τη

λογική… από τη μία το σχέδιο και από την άλλη η μονοτυπία και το κολλάζ…». Τα έργα του Τσίζεκ είναι αναγνωρίσιμα, καθώς έχει καταφέρει να βάλει τη δική του σφραγίδα,

αυτή που καθιστά έναν καλλιτέχνη ξεχωριστό.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου και θα διαρκέσει ως και τις 29 Απριλίου. Χώρος: Μ.Μ.Σ.Τ., ώρες λειτουργίας Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 10:00-18:00,

Τετάρτη: 10:00-22:00, Κυριακή 11:00-15:00, Δευτέρα κλειστά.

Τάνια Βλαχομήτρου

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣΚάρολος Τσίζεκ: Σχήμα Καρδιάς

Τι συμβαίνει σε μια ψυχα-

ναλυτική συνεδρία;

Ποιος είναι ο μυστηριώδης

άνθρωπος που ακούει πίσω

από το ντιβάνι;

Τι είδους σχέση αναπτύσ-

σεται ανάμεσα στον ψυχα-

ναλυτή και τον ψυχαναλυ-

όμενο;

Τα 21 διηγήματα Ψ προ-

σπαθούν να δώσουν

απαντήσεις. Σε όλες τις

ιστορίες περίπου το ίδιο

σκηνικό: το γραφείο του

Νικηφόρου Φωκά. Ένα

ντιβάνι, πίσω του η πολυ-

θρόνα, ένα παράθυρο με

φιλτραρισμένο φως.

Όλα τα πρόσωπα των ιστο-

ριών έχουν να διηγηθούν

ένα στιγμιότυπο, μια σκηνή,

δραματική, συγκινητική ή αστεία, από την εμπειρία τους πλάι σ’ αυτόν

τον άνθρωπο με το τόσο ιδιαίτερο επάγγελμα: είναι ψυχαναλυτής.

Οι αναλυόμενοι μιλούν στον Φωκά προσπαθώντας να βάλουν τάξη

στην ψυχή και στα αισθήματά τους. Οι ιστορίες μπλέκονται μεταξύ

τους, καθώς έχουν τον ίδιο συνομιλητή και τον ίδιο παρονομαστή:

τη δίψα για τη ζωή και τον έρωτα. Η ερωτευμένη Έλλη δίνει τη

δική της κατάθεση για τον ψυχαναλυτή -σύντροφό της. Εκείνη δεν

ξέρει από ψυχανάλυση. Ξέρει όμως ότι ο Φωκάς πριν, μετά και

πέρα από ψυχαναλυτής είναι ένας ευαίσθητος και γενναιόδωρος

άνθρωπος, φορτωμένος κι εκείνος με τις αδυναμίες και τα πάθη

της ανθρώπινης διάστασης.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣΈργα για συγκεκριμένους χώρους

H έκθεση του Μ.Ι.Ε.Τ., που εγκαινιάστηκε πρό-

σφατα στη Βίλα Καπαντζή και θα διαρκέσει ως

και τις 29 Απριλίου, παρουσιάζει τα πιο σημα-

ντικά έργα για συγκεκριμένους χώρους που

δημιούργησε ο καλλιτέχνης Μιχάλης Κατζου-

ράκης από το 1970 μέχρι σήμερα. Τα πρώτα

site-specific έργα του Κατζουράκη (μεταξύ

1971-73) είναι μεγάλης κλίμακας τοιχογραφίες,

εμπνευσμένες από τα γεωμετρικά έργα που είχε

εκθέσει στο Ινστιτούτο Γκαίτε το 1969 και στην

Αίθουσα Τέχνης Αθηνών το 1970. Φτιαγμένες

από πλαστικό, ξύλο, αλλά και μέταλλο, οι τοιχο-

γραφίες αυτές εντάχθηκαν σε ειδικούς χώρους:

στα εστιατόρια προσωπικού των εργοστασίων

Hoechst στην Κηφισιά, Ήβης στο Μαρούσι,

ΑΠΚΟ στη Θήβα, σε διαμέρισμα στην Αθήνα.

Την ίδια περίοδο, χρησιμοποιώντας ειδικό ηχοα-

πορροφητικό υλικό, διαμορφώνει τους τοίχους

στο στούντιο ραδιοφωνίας στο νέο κτίριο της

ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, ενώ δημιουργεί

μια σειρά από τοιχογραφίες σε ξύλο και δια-

χωριστικά χώρου σε μέταλλο για τις τράπεζες

Citibank και Πειραιώς. Η οπτικοκινητική τέχνη του Κατζουράκη, οι μορφολογικές και χρωματικές

περιδινήσεις της σύνθεσης και της φόρμας δημιουργούν περιβάλλοντα που ενεργοποιούνται

και διαφοροποιούνται από το φως και όπου η τοπική και παρατηρούμενη συνθήκη αποτελεί

καθοριστική προϋπόθεση για το έργο. Το χρώμα ως ύλη διεκδικεί καθοριστικά την οπτική του

συνέπεια και οι δομές ως πυκνότητα, ακολουθούν τα μοτίβα μιας πρόσκαιρης τάξης πραγμάτων

που διαμορφώνουν την εσωτερικότητα του έργου. Αρμονίες και επαναληπτικές πολλαπλότητες

απορροφούν το θεατή με έναν τρόπο ιδιαίτερα δυναμικό και γοητευτικό.

Νεαρός τη δεκαετία του ’60, και αφού έχει σπουδάσει ζωγραφική, ο Μιχάλης Κατζουράκης

μετατρέπεται σε πρωτοπόρο στις γραφιστικές τέχνες και σφραγίζει με τον προσωπικό του ύφος

την μετέπειτα πορεία του ελληνικού design. Όπως ο Βίκτορ Βαζαρέλι κατέστησε τις αναλογίες ως

πρωτογενές επίπεδο κατανόησης της τέχνης του, έτσι και ο Κατζουράκης αποκατέστησε την έννοια

της παρατήρησης μέσα από τις ολοένα διαμορφούμενες πολυεστιακές προοπτικές και πέτυχε τη

συνδιαλλαγή του καλλιτεχνικού πεδίου και του αυστηρού αρχιτεκτονικού χώρου.

Η έκθεση περιλαμβάνει 45 φωτογραφίες των έργων αυτών, αλλά και σχέδια, μακέτες, αφαιρετικά

γλυπτά και πίνακες που συγγενεύουν εννοιολογικά και υποδεικνύουν το εύρος της καλλιτεχνικής

πορείας του Κατζουράκη. Τέλος, τα έργα συνυπάρχουν με πολύ ενδιαφέρον τρόπο με την αρχι-

τεκτονική της Βίλας Καπαντζή και τις ξυλόγλυπτες διακοσμήσεις της, του τέλους του 19ου αιώνα.

Εύα Βολογιαννίδου


βιβλίο

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου, ώρα 19:00, στην Αίθουσα Τέχνης IANOS, πραγμα-

τοποιούνται τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Γιώργου Κόρδη με τίτλο

Μικρός εικαστικός διάλογος με μεγάλους ποιητές. Διάρκεια έκθεσης: 23 Μαρτί-

ου-17 Απριλίου.

Τη Δευτέρα 26 Μαρτίου, ώρα 19:00, το περιοδικό SOUL και η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS

παρουσιάζουν τους Zoltan Tribe. Αλέξανδρος Μέλης Χρυσικός και Πόπη Καλαϊτζίδου:

Ένα δίδυμο με την ορμή πανστρατιάς, που εισήγε τον όρο θεσσαλονικιώτικο χιπ χοπ στην

τοπική μας ορολογία πριν χρόνια και συνεχίζει να το προωθεί φιλότιμα και αφιλοκερδώς,

με κάθε διαθέσιμο τρόπο. Τη συζήτηση συντονίζουν ο διευθυντής του περιοδικού SOUL

Στέφανος Τσιτσόπουλος κι ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καραθάνος.

Την Τρίτη 27 Μαρτίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), οι Τάσος Απο-

στολίδης και Γιώργος Ακοκαλίδης παρουσιάζουν τα έξι βιβλία του graphic novel

Ομήρου Οδύσσεια, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Θα μιλήσουν οι Κώστας Μπλιάτκας,

Στέφανος Τσιτσόπουλος, Ιεροκλής Μιχαηλίδης. Συμμετέχει η Παιδική Χορω-

δία Αγ. Αργυρίου Επανομής, με διεύθυνση της Ευδοξίας Δαβόρα.

Την Πέμπτη 29 Μαρτίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Γεώργιος Αθ.

Δαλαμάγκας παρουσιάζει το βιβλίο του Η πατρίδα μου η Κασσάνδρα, εκδόσεις

ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ. Θα μιλήσουν οι Περικλής Σφυρίδης (πεζογράφος-κριτικός), Γιώρ-

γος Κούβελας (δικηγόρος).

Δημήτρης Νικολαΐδης

Καρέ – Καρέ Μαθήματα Σκίτσου

εκδόσεις Rasterone, σελίδες 32

Από τις εκδόσεις RASTERONE και με τίτλο Καρέ – Καρέ Μαθή-

ματα Σκίτσου κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του σκιτσογράφου

Δημήτρη Νικολαΐδη, το οποίο απευθύνεται σε αρχάριους

σκιτσογράφους και όχι μόνο. Το Καρέ – Καρέ Μαθήματα Σκί-

τσου, το οποίο είναι το πρώτο που κυκλοφορεί από Έλληνα σκιτσογράφο, είναι ένα

εργαλείο για κάθε έναν που θέλει να ασχοληθεί με την τέχνη του σκίτσου και να δημι-

ουργήσει, αφού πρώτα διδαχθεί και γνωρίσει όλη τη διαδικασία, δηλαδή τους κανό-

νες ισορροπίας, προοπτικής και σωστής τοποθέτησης των αντικειμένων σε ένα καρέ.

Στις 32 σελίδες του, ο Νικολαΐδης μοιράζεται μαζί μας τις γνώσεις και την εμπειρία 15

χρόνων διδασκαλίας και μας δείχνει –πώς αλλιώς;- με σκίτσα και κείμενο, βήμα – βήμα,

τις αρχές και τα στάδια του σκίτσου. Το Καρέ – Καρέ Μαθήματα Σκίτσου είναι το πρώτο

τεύχος, καθώς σε λίγο καιρό αναμένεται να ακολουθήσουν άλλα τρία, με διαφορετική

θεματολογία και βεβαίως μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

Έτσι, στις σελίδες του βιβλίου που ήδη κυκλοφορεί, θα σκιτσάρουμε τα δεντράκια του

δάσους, την πόλη με τα πεζοδρόμια και τους δρόμους και θα γνωρίσουμε τον άνθρωπο,

ενώ θα μάθουμε να σκιτσάρουμε και το σαλόνι και την κουζίνα ενός σπιτιού.

Στο δεύτερο τεύχος θα μάθουμε να σκιτσάρουμε το υπόλοιπο σπίτι, δηλαδή την κρεβατο-

κάμαρα, το χολ, το μπαλκόνι, αντικείμενα της κουζίνας, μεταφορικά μέσα και ζώα. Αμέ-

σως μετά θα ακολουθήσουν τα τεύχη Καρέ – Καρέ Μαθήματα Σκίτσου Εικονογράφηση,

Κόμικς, Στριπ Καρικατούρα και Καρέ – Καρέ Μαθήματα Σκίτσου Κινουμένου Σχεδίου.

Όποιος αγαπάει το σκίτσο λοιπόν, ας πάρει τη σκυτάλη του (το πενάκι του!) και ας ξεκι-

νήσει το μεγάλο ταξίδι στον κόσμο της φαντασίας...

Κατερίνα Παπαδοπούλου

από 12/3 έως και 17/3

Τα τραγούδια του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Το αιώνιο παράπονο & με τέχνη και με πάθος, του Ντίνου Χριστια-

νόπουλου, εκδόσεις IANOS. Κυκλοφορεί το ΒΙΒΛΙΟ-CD.

Ερμηνεύουν: Δημήτρης Νικολούδης, Παναγιώτης

Καραδημήτρης. Φιλική συμμετοχή: Μανώλης Μητσιάς.

Ξυλογραφίες: Νίκος Νικολαΐδης.

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ (graphic novel), εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧ-

ΜΙΟ. Προσαρμογή – κείμενα: Τάσος Αποστολίδης,

εικόνες: Γιώργος Ακοκαλίδης. Είναι πρώτη φορά που το διάσημο έπος του

Ομήρου παρουσιάζεται ως εικονογραφήγημα συνεχειών, χωρίς το κάθε βιβλίο

να χάνει την αυτοτέλειά του, αφού σε κάθε βιβλίο ολοκληρώνεται ένας συγκε-

κριμένος αριθμός ραψωδιών.

Παραμιλητά του Στάθη Κοψαχείλη, εκδόσεις ΘΕΡ-

ΜΑΪΚΟΣ. Δεκαέξι μικροαφηγήσεις που έρχονται απ’ τα

πίσω χρόνια –χορταράκια που φύτρωσαν ανάμεσα στις

πέτρες. Μέσα σε ομίχλες και χιονισμένα τοπία, άνθρωποι,

ζωντανά, ψυχές, συμπλέκονται με φυσικό, φανταστικό

ή παράδοξο τρόπο. Λυπημένα βλέμματα ζώων, σκιές,

απώλεια, κάματος, σπαραγμός, ο φόβος του θανάτου:

σκληρή καθημερινότητα ενός αλλοτινού, οριστικά απο-

λεσθέντος κόσμου, που η θεμελιώδης σχέση του με τη

φύση όριζε μιαν άλλη ηθική και μιαν άλλη θέαση του

άλογου και του τυχαίου του κόσμου.

Γιατί εμένα η ψυχή μου της Μάρως Δούκα, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Είκοσι χρόνια,

δεκαεπτά πεζογραφήματα. Για την κρίση που ερχόταν, για την ανεργία, την απώ-

λεια, τη μοναξιά, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση,

τους μετανάστες, τον πόλεμο, τους παρίες λαού, την κυριαρχία της ελεύθερης

αγοράς σ’ ένα εφιαλτικό, αν και άδηλο, μέλλον. Αλλά και για την αλληλεγγύη,

την αγάπη, την αναζήτηση, τη μνήμη, το λόγο και την τέχνη, που επιμένουν με το

λίγο της ψυχής μας κυανό.

Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ. Το

βιβλίο αυτό είναι κάτι ανάμεσα σε ημερολόγιο και ντοκιμαντέρ, αυτοβιογραφία και

χρονικό, εξομολογητικό δοκίμιο και οδοιπορικό στη δεκαετία του 2000.

1. Το Νήμα της Βικτόρια Χίσλοπ, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

2. Ίσλα Μπόα του Χρήστου Αστερίου, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

3. Παγκόσμιος Μινώταυρος του Γιάννη Βαρουφάκη, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

4. Η γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει της Μαρίας Τζιρίτα, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

5. Το πρόβλημα Σπινόζα του Ίρβιν Γιάλομ, εκδόσεις ΑΓΡΑ

6. Ο γύρος του θανάτου του Θωμά Κοροβίνη, εκδόσεις ΑΓΡΑ

7. Οικογενειακά μυστικά της Καμίλα Λάκμπεργκ, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

8. Θεσσαλονίκην ου μ’ εθέσπισεν του Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδόσεις IANOS

9. Στου δρόμου τα μισά του Φιλόθεου Φάρου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

10. Σιωπή των Αντρέα Καμιλλέρι και Κάρλο Λουκαρέλλι, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Το Σάββατο 31 Μαρτίου και την Κυριακή 1 Απριλίου, από τις 10:30 ως και τις 18:00,

στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παιδιών με

Αναπηρία Θεσσαλονίκης (Τζον Κένεντι 62, Πυλαία - πρώην ΚΕΠΕΠ “Άγιος Δημήτριος”),

που είναι αποκεντρωμένη μονάδα της 4ης Υ.Π.Ε. Κεντρικής Μακεδονίας και Θράκης

και περιθάλπει νέους και νέες με νοητική υστέρηση και πολλαπλές αναπηρίες, θα

πραγματοποιηθεί για 21η συνεχή χρονιά το Πασχαλιάτικο Παζάρι 2012. Περιλαμβάνει

πολιτιστικά δρώμενα με τη συμμετοχή πολιτιστικών φορέων και συλλόγων και φυσικά

παζάρι χειροποίητων και άλλων ειδών. Σκοπός των εκδηλώσεων είναι η γνωριμία των

Θεσσαλονικέων με το Κέντρο και η ευαισθητοποίηση σε θέματα σχετικά με την αναπη-

ρία, καθώς και η οικονομική ενίσχυση των Συλλόγων Φίλων και Γονέων του Κ.Α.Α.Π.Α.,

που υποστηρίζουν οικονομικά το πρόγραμμα Αποασυλοποίησης, το Κέντρο Ημέρας,

το Φιλοξενείο και το Εθελοντικό Πρόγραμμα της Μονάδας.


ΕLΕΝΑΣκηνοθεσία: Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ

Παίζουν: Ναντέζα Μαρκίνα, Αλεξέι Ρόζιν, Γέλενα Λιά-

ντοβα, Αντρέι Σμιρνόφ, Ιγκόρ Ογκούρτσοφ

Διάρκεια: 109’

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ)

«Πρόσεχε, έρχεται μαζί σου, για τα λεφτά σου» λέει

κάποιος στον γηραιό κύριο που συνευρίσκεται με

νεαρά και ζουμερή κοπέλα. «Kι ‘γω πηγαίνω μαζί της

για τα νιάτα και την ομορφιά της» ανταπαντά αυτός.

(Όσκαρ Γουάιλντ στο θεατρικό του «Η σημασία του

να είναι κανείς σοβαρός») . Ο πλούσιος Βλαδίμηρος

όμως δεν είναι με την Έλενα για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ναι μεν είναι κατά είκοσι χρόνια νεότερή του, αλλά

η ηλικία της είναι γύρω στα εξήντα: δεν είναι δα και

το τριζάτο «νιάτο». Πάντως, στο χρηματιστήριο του

έρωτα, ο καθένας πουλάει ότι έχει. Γνωριστήκανε

στο νοσοκομείο όταν τον κουράριζε ως νοσοκόμα και

παντρευτήκανε. Κάθε τρεις και λίγο η Έλενα ζητά την

οικονομική συνδρομή του για τον αχαΐρευτο γιο της

Αντρέα. Παντρεμένο πατέρα δύο τέκνων, άνεργο, χωρίς

να πολυνοιάζεται να βρει εργασία, προσδοκώντας στη

βοήθεια του «πατριού» για εφαρμογή των επιχειρη-

ματικών ιδεών του. Μολονότι η βασική ιδέα είναι το

άρμεγμα του Βλαδίμηρου. Κι ενώ η Έλενα προσπαθεί

να πείσει τον Βλαδίμηρο για νέα γενναία συνδρομή,

αυτός παθαίνει έμφραγμα και βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Η εμφάνιση της κόρης του υποδεικνύει στην Έλενα τον

κίνδυνο να χάσει την περιουσία του Βλαδίμηρου μέσα

από τα χέρια της. Αποφασίζει λοιπόν να δράσει και όχι

απλά να αντιδράσει στα γεγονότα...

Ο Αντρέι Ζβιάνγκιτσεφ της «Επιστροφής» καταπιάνε-

ται φαινομενικά με ένα κοινότοπο θέμα, που ωστόσο

έχει πολλές πτυχές και θέτει αρκετά ενδιαφέροντα

ερωτήματα. Και ναι μεν στην μετασοσιαλιστική Ρωσία

υπάρχουν πλούσιοι, αλλά και πτωχοί και άνεργοι, όπως

σε όλο τον κόσμο και δη στις μέρες μας. Ωστόσο, ο

Αντριούσκα της μαμάς Έλενας είναι ένα παιδί με διχα-

σμένη προσωπικότητα, γαλουχημένος εν μέρει σοσι-

αλιστικά και εν μέρει καπιταλιστικά. Αν θέλετε, ανήκει

στη γενιά μας, αυτήν που τρώει τα έτοιμα από τους

κόπους των γονιών της απανταχού στον δυτικό κόσμο.

Η γενιά της γονικής υπερπροστασίας, που θέλει τα

αγαθά να προσφέρονται και όχι να κτώνται, τα θέλει

όλα, εύκολα και πάραυτα. Φτυάρια και σκεπάρνια είναι

για άλλα παλικάρια. Βέβαια, τώρα ήρθε και η σειρά

μας, να δουλέψουμε για την επόμενη γενιά... Η Έλενα,

γαλουχημένη σοσιαλιστικά, δράττεται της ευκαιρίας του

στερημένου καπιταλιστικού ονείρου και των πλεονεκτη-

μάτων-ευκαιριών του, έστω και ετεροχρονισμένα. Το

γνωστό μοτίβο των ελληνικών ταινιών του 50-60 όπου η

φτωχή νύφη δια του έρωτος και του γάμου ξεφεύγει από

τη μιζέρια. Ο Βλαδίμηρος είναι πραγματιστής, θέλγεται

από την αρχικά ανθρώπινη προσέγγιση της Έλενας,

αναγνωρίζει την ανάγκη του να έχει κοντά του κάποιον

με ήθος και οδηγείται στην επιλογή του γάμου. Πλην

όμως αρκούντως έμπειρος και ευφυής, αντιδρά στην

ιδέα να γίνει θύμα της ανάγκης του, υποχωρώντας,

έστω και την τελευταία στιγμή, μπροστά στα πατρικά

αισθήματά του, παρά τις χρόνιες διαφωνίες με την

κόρη του. Κοντολογίς, το αίμα νερό δε γίνεται. Τότε

εμφανίζεται η Έλενα αποφασιστική, αντίστοιχα έμπλεη

μητρικών συναισθημάτων, αποφασίζοντας να δράσει

προς όφελος του γιου της. Αδυνατεί ή δεν θέλει να δει

την αχρηστία του γιου της και προχωρά στο «αμαρτάνω

για το παιδί μου». Αυτός, μέσα στη φτώχεια του, καθότι

ολημερίς μπεκροπίνει χωρίς να πολυνοιάζεται για το τι

μέλλει γενέσθαι, ίπταται με τα φτερά της επιπολαιότητας,

προχωρά στην απόκτηση και τρίτου παιδιού. Εξάλλου,

υπάρχει ακόμη η γαλαντόμος αγελάδα. Εδώ ο Ζβιάν-

γκιτσεφ θέτει και το ερώτημα της ηθικής. Ποια είναι τα

όρια του «αμαρτάνω για το παιδί μου»; Απαλλάσσεται

κανείς των ενοχών αξιόποινων πράξεων, ελέω της

δύναμης των μητρικών συναισθημάτων; Μην ξεχνάμε

πως οι Ρώσοι είναι Χριστιανοί και δη Ορθόδοξοι. Το

ερώτημα της συγχώρεσης ίσως λύεται μονομερώς

από την εκκλησία. Αποπέμπει άραγε και τις ερινύες;

Και με την τιμωρία; Εδώ ο Ζβιάνγκιτσεφ είναι μάλλον

σαφής. Δεν είναι απαραίτητη η τιμωρία του εγκλήματος

δια της θεϊκής παρέμβασης στην επίγειο ζωή. Ίσως

να είναι και ταύτιση με την χριστιανική αντίληψη της

μεταθανάτιας τιμωρίας δια της στέρησης της αιώνιας

ζωής. Ίσως να είναι η αντίληψη του τυχαίου, η έλλειψη

συσχέτισης ηθικής και επιβράβευσης ή ανηθικότητας

και τιμωρίας. Οφείλω να εξάρω στον Ζβιάνγκιτσεφ τη

δύναμη της αφηγηματικής λιτότητας με τη χρήση της

σιωπής, ως δραματικό υπομόχλιο. Προεξάρχον ερμη-

νευτικό εργαλείο η παρουσία της Ναντζέντα Μαρκίνα

στο ρόλο της Έλενας.

Αξιολόγηση: ****

Γιάννης Ν. Γκακίδης

φιλμ νουάρ

κινηματογράφοςΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ELENA / ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ / ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ / ΟΣΛΟ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ / ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ / TRANSIT /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες


ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ(THIS MUST BE THE PLACE)Σκηνοθεσία: Πάολο Σορεντίνο

Παίζουν: Σον Πεν, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, Τζαντ Χιρς,

Ιβ Χιούσον, Κέρι Κόντον, Χάρι Ντιν Στάντον, Τζόις Βαν

Πάτεν, Ντέιβιντ Μπερν


ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Κι όμως οι ροκ σταρ γερνάνε. Για να μη φαίνεται το πέρασμα του χρόνου από πάνω τους σκεπάζουν με

τόνους φτιασιδιού τα πρόσωπά τους. Όπως ο ήρωάς μας, πιστό αντίγραφο του Ρόμπερτ Σμιθ των Cure.

Παρόλη την προσπάθεια διατήρησης αιώνιας νεότητας, ουσιαστικά ο Cheyenne, όπως είναι το «καλλιτε-

χνικό» του ροκ ινδάλματος, έχει αποτραβηχτεί στο Δουβλίνο...

Τον συντροφεύουν εκεί -πέρα από την, ανεκτική με τις ιδιοτροπίες του, γυναίκα του- η υπαρξιακή ανη-

συχία, η κατάθλιψη, η παραίτηση. Όταν ο μπαμπάς του, με τον οποίο δεν υπήρχαν ούτε τυπικές σχέσεις,

πεθαίνει στην Αμερική, τότε ο Τσεγιέν αποφασίζει να επαναπροσδιοριστεί μέσα από ένα υπερατλαντικό

ταξίδι, με το φιλμ να αλλάζει ρότα 100 % και να μετατρέπεται σε «Σπασμένα λουλούδια» αλά Σορεντίνο

και Πεν, σε ένα road movie δηλαδή, που κρατά αρκετή από την τρέλα του Τζάρμους και την ανέκφρα-

στη υποκριτική του Μάρεϊ...

Το φιλμ ξεκινά και τελειώνει με τη μορφή του Πεν. Στο πρώτο μέρος της ταινίας, το μακιγιαρισμένο του

πρόσωπο κρύβει καλά, εκτός από την ηλικία, και την έλλειψη συναισθημάτων, τη νέκρα, τη βαρεμάρα.

Η φωνή, βγαλμένη από τους πιο παιδιάστικους κι αλλόκοτους χαρακτήρες του Τιμ Μπάρτον, παραπέ-

μπει σε ένα παιδί που δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε ποτέ να μεγαλώσει, γιατί φοβάται. Τι; Τις σχέσεις με

τους γύρω του, το ότι κάθε του μικρή ή μεγάλη κίνηση, συνετή ή ανόητη, μπορεί να παρερμηνευθεί από

οποιονδήποτε, να πληγώσει, με τραγικές συνέπειες. Έτσι έγινε, μαθαίνουμε, και χάθηκαν ζωές νεαρών

ανθρώπων, με αποτέλεσμα ο Τσεγιέν να «υιοθετήσει» σχεδόν την έφηβη αδερφή ενός «θύματός» του...

Στο δεύτερο μισό, η αναζήτηση του εαυτού του, μέσα από το οδοιπορικό στα μέρη του πατέρα του, είναι

αγωνιώδης. Ψάχνοντας τάχα έναν Ναζί που προκάλεσε πολύ -ψυχολογικό κυρίως- πόνο στον χαμένο

γονιό του, επιδίδεται σε μια μελέτη χαρακτήρων. Βλέπει ότι και ο πατέρας του κυνηγούσε κατά βάση...

τον ίσκιο του, είχε απλώς βρει μιαν αφορμή για να δίνει νόημα στην άγονη ζωή του. Το ποιος ήταν εκεί-

νος θα σημάνει πολλά για τον πρωταγωνιστή αυτού του παράξενου κωμικού δράματος, που θα εγκατα-

λείψει σταδιακά πολλά από τα μακρόχρονα κλισέ της συμπεριφοράς του. Τα πλάνα της υπαίθρου και των

κλειστών χώρων βοηθούν στην κατασκευή σκηνών ανθολογίας. Ποια θα είναι εντέλει η Ιθάκη του, πού

θα γαληνέψει και θα αναπαυθεί η ψυχή του ζωντανού – νεκρού Τσεγιέν; Ο Σορεντίνο πετά τις μάσκες

και αφήνει ανοιχτή μια πελώρια χαραμάδα αισιοδοξίας...

Αξιολόγηση: ***

Δημοσθένης Ξιφιλίνος

ΟΣΛΟ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ(OSLO, 31. AUGUST)Σκηνοθεσία: Γιοακίμ ΤρίερΠαίζουν: Άντερς Ντάνιελσεν Λι, Χανς Όλαφ Μπρένερ, Ίνγκριντ ΌλαβαΔιάρκεια: 95’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Τριαντάρης πρώην ναρκομανής συγγραφέας, στο τελευταίο στάδιο της κοινωνικής επανένταξής του, προ-

σπαθεί να επανασυνδέσει και τη ζωή του, στη νορβηγική πρωτεύουσα, την τελευταία ημέρα του καλοκαιριού.

Στην επιστροφή του από το «Reprise» που τον καταξίωσε στους φεστιβαλικούς κύκλους, ο Γιόαχιμ Τρίερ

καταπιάνεται με το κυριολεκτικά αιώνιο «διάστημα ανάμεσα» του εθισμού και βασίζεται στο σύντομο μυθι-

στόρημα «Le Feu Follet» του Pierre Drieu La Rochelle από το 1931 (το οποίο έκανε εξαιρετική ταινία - «Η

φλόγα που τρεμοσβήνει» - ο Λουί Μαλ το 1963).

Ο σκηνοθέτης επιμένει (και) αφηγηματικά να σε προκαταβάλλει για τη κατάληξη της ημέρας, όχι γιατί

σκοπεύει να σε αρμέξει συναισθηματικά, αλλά για να ενισχύσει τη σημασία και την ένταση της ημι-

ντοκιμενταρίστικης συνέχειας, να σου επιστήσει τη προσοχή με άλλα λόγια.

Το Όσλο είναι σημαντικός πρωταγωνιστής της ταινίας, και ο βασικός ήρωας ταξιδεύει εκεί, με άδεια από

το κέντρο αποτοξίνωσής του, για να βρει δουλειά. Αλλά προτιμάει να έρθει σε επαφή πρώτα με παιδικό

του φίλο, έτερο από αυτούς τους χαρακτηριστικά πολιτισμένους και προσγειωμένους Βόρειους αστούς

και οικογενειάρχη πλέον, για να ψάξουν μαζί πού πήγανε όλες αυτές οι αμέτρητες νεανικές δυνατότητες

και πιθανότητες από... την προηγούμενη δουλειά του σκηνοθέτη (το «Reprise»). Η κάμερα δεν είναι στα-

θερή μεν αλλά ακολουθεί τους πρωταγωνιστές με αβίαστο ρυθμό και οικεία αισθητική, σε κάνει μέρος

της συζήτησής τους. Η αφήγηση διαγράφει ένα ωρολογιακό τόξο, ακολουθεί την πορεία του ήλιου όσο

ακολουθεί και τον κεντρικό χαρακτήρα από την αισιοδοξία στη μελαγχολία, ο σκηνοθέτης έχει μια εξαι-

ρετική αίσθηση της «στιγμής πριν» και τη χρησιμοποιεί για να εξετάσει ως και τις τροχιές των ανθρώπων

που προσπερνάνε τον ήρωά του, από την παρατηρητική σκοπιά του.


Βαγγέλης Καπαρτζιάνης

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.mftm.gr)

ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ(THE HUNGER GAMES) Σκηνοθεσία: Γκάρι Ρος

Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον,

Λίαμ Χέμσγουορθ, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Στάνλεϊ

Τούτσι, Γουές Μπέντλεϊ, Γούντι Χάρελσον, Τόμπι Τζόουνς, Λένι Κράβιτζ


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&5&8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1&2&10&11, VILLAGE COSMOS 6&8&10

Η περιοχή Κάπιτολ υποδέχεται τους Ολυμπιακούς Θράσους όπου η άμυλα

στερείται... άμυλο. Θερισμός: σκοτώνουν για λίγο θέαμα, λιμοκτονούν για

πολιτική ορθότητα, κατακρεουργούν για την ειρήνη - χοές σε έναν άγνω-

στο θεό. Το θέαμα φέρνει χορηγούς και «σκοτώνουν τα παρ-άλογα όταν

γεράσουν». Σε μια κούρσα με σφιγμένα δόντια, αυτό το μπλουζ κάνει το

στομάχι σου κόμπο από την εξουσιαστική αδικία. Φόρος υποτέλειας και

νούμερα, κοινωνική διαστρωμάτωση με όρους παρμένους από την κόλαση

του Δάντη. Κι αν σου θυμίζει κάτι, ενεργό πολίτη θα σε πω! Θεατές: εμείς!

12 ζευγάρια, αγόρια και κορίτσια, έχουν κληθεί να θυσιαστούν προς βρώσιν

του φιλοθεάμονος κοινού. Κανιβαλιστική τροφή για κροκοδείλους αφού ο

θύτης στη φύση παραμορφώνεται για να μην γίνει θύμα. Η θεαματικότητα,

«άρτος και θεάματα» με κινητήριο δύναμη την απελπισία. Τα ζεύγη δεν θα

βιώσουν έρωτα στιγμή, η αναγκαιότητα για επιβίωση παραμένει ισχυρότερη.

Όσο μεταμορφώνονται αυτοί, το κοινό-τσίρκο στήνει παραστάσεις κοσμιό-

τητας γιατί κατ’ ουσίαν γνωρίζουν ότι ισχυρότερο βαρβιτουρικό της μάζας

δεν είναι οι νικητές ή οι τρομαγμένοι ηττημένοι αλλά η αδρεναλίνη όσων

αναπνέουν από την ελπίδα της ανατροπής, έρθει-δεν έρθει. Όσο η ειρήνη

θα παραμένει ένα αιματηρό στημένο παιχνίδι, η σκακιέρα θα αποτελείται

από αυτούς, ενώ τα πιόνια θα είναι στα χέρια μποέμ ισχυρών που βαριού-

νται τη μπανάλ καθημερινότητα τους.

Οι «Αγώνες πείνας» είναι ό,τι πιο συμπαγές μας έχει σερβίρει ο εμπορι-

κός κινηματογράφος. Εύστοχα ειρωνικό όσο λίγα θεάματα, επικοινωνεί σε

δύο επίπεδα χωρίς να θίξει στιγμή το κοινό που θέλει να δει μια ταινία δρά-

σης αλλά προσφέροντας αυτό το κάτι παραπάνω στο σκεπτόμενο κοινό.

Ο θεατής, χορτασμένος αλλά όχι μπουχτισμένος, φεύγει από την αίθουσα

με «ανοιχτό πνεύμα» και όρεξη για όσα θα ακολουθήσουν. Προσωπικά, θα

ήθελα να ήταν και οι 3 ταινίες έτοιμες και να μην έβγαινα από την αίθουσα

μέχρι να ολοκληρωθούν. Hunger games makes you hungry for more, so

“may the odds be ever in your favor”...


Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

αποκλειστικάστο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727

ταινίες


TRANSITΣκηνοθεσία: Αντόνιο Νεγκρέτ Παίζουν: Τζιμ Καβίζελ, Ντιόρα Μπιρντ, Τζέιμς Φρέιν, Χάρολντ Περινό, Ράιαν ΝτόνοχουΔιάρκεια: 84’

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11

Μία ομάδα κακοποιών προσπαθεί να περάσει ένα αστυνομικό μπλόκο, καθώς όμως έχουν στην κατοχή τους

ένα μεγάλο ποσό κλεμμένων χρημάτων, αδυνατούν. Μη θέλοντας να ρισκάρουν, τοποθετούν τα χρήματα ανά-

μεσα στις αποσκευές ενός αυτοκινήτου μιας οικογένειας, σχεδιάζοντας να τα πάρουν πίσω αφού περάσουν

το μπλόκο. Τίποτα δεν πηγαίνει σύμφωνα με τα σχέδιά τους, ωστόσο, κι έτσι ξεκινά ένα ανθρωποκυνηγητό

μεταξύ των ληστών και της οικογένειας…

Το «Transit» είναι μία ταινία με δράση, ένταση, και συνοδεύεται από ένα σάουντρακ που της αρμόζει απόλυτα.

Διαθέτει δυναμικές ερμηνείες από τους Τζιμ Καβίζελ και Τζέιμς Φρέιν, καθώς και από τον υποεκτιμημένο

δευτεραγωνιστή Ράιαν Ντόνοχου. Παρόλα αυτά, είναι μία υπερβολικά προβλέψιμη και ακατέργαστη ταινία,

γεμάτη επαναλήψεις, που ξεχνιέ-

ται τη στιγμή που πέφτουν οι τίτλοι

τέλους. Η κεντρική ιδέα της είναι

έξυπνη, αλλά η εκτέλεσή της ιδι-

αίτερα αδύναμη. Οι πράξεις των

πρωταγωνιστών είναι συχνά ανό-

ητες - δεν έχουν νόημα - κάτι που

τους καθιστά αντιπαθείς και άλο-

γους. Δεν προσθέτει τίποτα και-

νούργιο στο είδος που υπηρε-

τεί και είναι κάτι που έχουμε δει

από το Χόλιγουντ σε αφθονία. Η

προβληματική της σκηνοθεσία

και το εξίσου προβληματικό της

σενάριο καταστρέφουν μία ται-

νία που πιθανόν να είχε δυνατό-

τητες. Δεν καταφέρνει εντέλει να

προσφέρει το κάτι νέο που φαί-

νεται να υπόσχεται ή να «σπάσει»

τη φόρμουλα στο είδος των ται-

νιών δράσης.

Αξιολόγηση: *

Λένα Βρούσια

CAFÉ DE FLOREΣκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Βαλέ

Παίζουν: Βανέσα Παραντί, Κεβίν Παρέν, Ελέν Φλοράν, Εβελίν

Μπροσού


ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ) (2η εβδομάδα)

Τείνουμε να ξεχνάμε πως ο κινηματογράφος είναι η κατεξοχήν

τέχνη της εικόνας και στην προσπάθειά μας να περιγράψουμε και

να παρουσιάσουμε μια ταινία επιδιδόμαστε πολλές φορές σε αμπε-

λοφιλοσοφίες και φιλολογίες που θαρρείς πως αρμόζουν περισ-

σότερο σε λογοτεχνικά, δοκιμιακά έργα και όχι σε κινηματογρα-

φικά. Αυτό συχνά συμβαίνει λόγω οπτικοακουστικής ημιμάθειας

που έχει ως αποτέλεσμα να συγχέουμε τη γλώσσα του κινηματο-

γράφου με εκείνες άλλων τεχνών και να τον ερμηνεύουμε λανθα-

σμένα. Και άντε να το κάνεις εσύ κι εγώ και κάποιοι ερασιτέχνες

«κριτικοί» ή ερασιτέχνες θεατές. Αλλά να το κάνουν και επαγγελ-

ματίες και φτασμένοι κριτικοί κινηματογράφου, οι έχοντες θέση

σε μεγάλα έντυπα, κανάλια ή ραδιόφωνα που (κακά τα ψέματα)

επάνω στη δική τους γνώμη θα πατήσουν περισσότερο οι σινεφίλ

για να δουν μια ταινία, είναι πολύ άσχημο και προσβλητικό απέ-

ναντι στους θεατές και στο σινεμά.

Όχι λοιπόν άλλες φιλολογίες με σφήνες κάποιες κινηματογραφικές

ορολογίες, έτσι για ξεκάρφωμα. Νέτα σκέτα ο Ζαν-Μαρκ Βαλέ,

για όποιον γνωρίζει έστω και στοιχειωδώς αυτή τη μαγική και τόσο

μα τόσο δύσκολη (δε μπορείς να φανταστείς φίλε μου) τέχνη του

κινηματογράφου, είναι σπουδαίος κινηματογραφιστής και το «Café

de Flore» είναι μια μεγάλη ταινία. Είχαμε καταλάβει ήδη από το

«C.R.A.Z.Y.» ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ταλεντάκι αλλά τώρα

μας διαψεύδει. Δεν έχουμε ταλεντάκι αλλά ταλεντάρα. Φωτογρα-

φία, ηχοληψία και μιξάζ, μοντάζ, σκηνογραφία και ενδυματολογία,

δεν ξέρει κανείς ποιος από όλους τους εργαζόμενους στους εκά-

στοτε τομείς είναι πιο άψογος επαγγελματίας. Ο σκηνοθέτης κι ο

φωτογράφος στήνουν μαγικά κάδρα και μια αισθητική στα όρια της

αλήθειας και του ονείρου. Στο μοντάζ ο ρυθμός είναι αξιοζήλευ-

τος και δίνεται αριστοτεχνικά η εντύπωση μιας συνεχούς εκκρεμό-

τητας. Και όλα αυτά μέσα από τις εικόνες. Όχι ότι το σενάριο δεν

είναι εξαίρετο. Ισορροπεί επιδέξια ανάμεσα σε δύο τόσο δυνατές,

συγκινησιακά φορτισμένες ιστορίες αγάπης που αλληλοσυμπλη-

ρώνονται και βρίθουν συμβολισμών. Αλλά είναι η εικόνα εκείνη

που αναγάγει το αποτέλεσμα σε πολύ υψηλό επίπεδο ποιότητας.

Ένα φιλμ από το οποίο θαρρείς πως απελευθερώνεται η παραισθη-

σιογόνος δύναμη της ολοκληρωτικής αγάπης. Από κάθε άποψη,

ένα αριστούργημα.

Αξιολόγηση: *****

Αλέξανδρος Μιλκίδης

ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ(SAFE HOUSE)Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Εσπινόζα

Παίζουν: Ντενζέλ Ουάσινγκτον, Ράιαν Ρέινολντς, Βέρα

Φαρμίγκα, Μπρένταν Γκλίσον, Σαμ Σέπαρντ, Ρόμπερτ

Πάτρικ, Λίαμ Κάνινχαμ, Ρούμπεν Μπλέιντς, Νόρα Αρνε-

ζέντερ


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&9, VILLAGE COSMOS 4&9

Για να είναι επιτυχημένο ένα θρίλερ κατασκοπίας θα πρέπει να έχει ένα πολύ βασικό συστατικό: να διατηρεί την

αγωνία και το ενδιαφέρον καθ’ όλη την διάρκειά του. Το «Κρησφύγετο», έχοντας πολλά κοινά στοιχεία με την

τριλογία του πράκτορα Τζέισον Μπουρν, καταφέρνει να εγκλωβίσει το βλέμμα του θεατή στη μεγάλη οθόνη.

Ένας καταζητούμενος πρώην πράκτορας της CIA βρίσκεται στο Κέιπ Τάουν για να παραλάβει ένα πολύτιμο

αρχείο. Αυτό το αρχείο όμως φαίνεται πως το θέλουν πολλοί. Έτσι, αναγκάζεται να παραδοθεί στις αμερικάνι-

κες αρχές για να μην κινδυνεύσει η ζωή του. Μεταφέρεται σε ένα κρησφύγετο της Υπηρεσίας, όπου υπεύθυ-

νος είναι ένας φιλόδοξος φύλακας που χρειάζεται λίγη δράση, έχοντας μπουχτίσει να χαζεύει τις οθόνες των

συστημάτων ασφαλείας. Η τοποθεσία του κρησφύγετου παύει να είναι μυστική και οι άνθρωποι που κυνηγούν

τα πολύτιμα αρχεία σκοτώνουν τους πάντες, εκτός από τον φύλακα και τον κρατούμενο. Το κυνηγητό αρχίζει...

Η ιστορία μοιάζει γνωστή και όχι πολύ πρωτότυπη. Όμως, λίγο τα όμορφα πλάνα, λίγο οι επιτυχημένες εναλ-

λαγές των σκηνικών και λίγο η παρουσία του Ντενζέλ Ουάσινγκτον, φτιάχνουν μια ταινία με γρήγορο και αγω-

νιώδες τέμπο που, αν μη τι άλλο, κερδίζει τον σεβασμό. Ο Ντενζέλ επιστρέφει ύστερα από δύο αποτυχίες («Ο

εκλεκτός», «Ασταμάτητο») κοντά στα επίπεδα του «Ημέρα εκπαίδευσης» και του «Δια πυρός και σιδήρου».

Δυο αταίριαστοι αρχικά άνθρωποι λοιπόν, που ύστερα γίνονται κρίκοι της ίδιας αλυσίδας και η γνώριμη, αλλά

«πολύ σκληρή για να πεθάνει», θεματική της ζωής των κατασκόπων, που δεν μπορούν να χαρούν τα απλά

και τα καθημερινά πράγματα. Όλα αυτά μέσα σε ένα εξωτικό φόντο με συναρπαστική δράση. Τι καλύτερο για

έναν φανατικό του είδους;


Πέτρος Καλογεράς

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ταινίες


Παίζονται επίσης...

Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (LA SOURCE DES FEMMES/ THE SOURCE)Σκηνοθεσία: Ραντού Μιχαλεάνου

Παίζουν: Λεϊλά Μπεχτί, Σαλέχ Μπακρί,

Χιάμ Αμπάς, Χαφσία Χερζί, Μπιγιούνα,

Μοχάμεντ Ματζ


ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (2η εβδομάδα)

Ρουμανογάλλος σκηνοθέτης δανείζεται

αρχαία ελληνική κωμωδία, χρησιμοποιεί

Άραβες ηθοποιούς και γυρίζει μια ται-

νία στο Μαρόκο με γαλλικά κεφάλαια, η

οποία κινείται ανάμεσα στην κωμωδία και

το δράμα. Ασυνήθιστο, ε;

Η ταινία αυτοπαρουσιάζεται από την αρχή

ως παραμύθι. Η αλήθεια όμως είναι ότι

βασίζεται σε πραγματική ιστορία που

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ(CONTRABAND)Σκηνοθεσία: Μπαλτάσαρ Κορμάκουρ

Παίζουν: Μαρκ Γουόλμπεργκ, Τζιοβάνι

Ριμπίζι, Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Μπεν Φόστερ,

Λούκας Χάας, Ντιέγκο Λούνα, Έιτς Κέι

Σίμονς


ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8, VILLAGE COSMOS 7 (2η εβδομάδα)

Ένα ακόμη χολιγουντιανό ριμέικ σκανδι-

ναβικής ταινίας και πιο συγκεκριμένα του

«Ρέικιαβικ - Ρότερνταμ», στο οποίο μάλιστα

ο Κορμάκουρ είχε τον πρωταγωνιστικό

ρόλο. Το σχήμα γνωστό και αγαπημένο,

στον βαθμό που το βάρος πρέπει αναγκα-

εμπορική επιτυχία οδήγησε στην χλιαρή αντιγραφή του «Όχι μόνο φίλοι» με

τον ατάλαντο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ να επιδεικνύει τα γυμνά του κάλλη και την

Μίλα Κούνις να καταστρέφει τις καλές εντυπώσεις που είχε αφήσει, κι αυτή,

στον «Μαύρο κύκνο». Τρίτη, λοιπόν, αντιγραφή το «Κολλητοί με παιδί», όπου

η 42χρονη και μποτοξικιά «μπεμπέκα» Τζένιφερ Γουέστφελντ, σαν κακέκτυπο

της Μπάρμπρα Στρέιζαντ, γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην ταινία,

έχοντας για παρτενέρ της τον εξίσου αντιπαθητικό, ασεξουαλικό και ξενέρωτο

Άνταμ Σκοτ (ένας φρικτός συνδυασμός Ρίτσαρντ Μπένζαμεν και Γκρίφιν

Νταν), που το παίζει και ακαταμάχητος γόης, αφού μέσα σε πέντε λεπτά

και λέγοντας σάχλες κατορθώνει να «ρίξει» την κουκλάρα Μέγκαν Φοξ. Τώρα, υποτίθεται πως η ταινία προβληματίζεται σοβαρά,

αλλά με χαριεπή τρόπο, πάνω στον γάμο και τις βλαβερές συνέπειες που έχουν τα παιδιά στη σχέση του παντρεμένου ζευγαριού

(!!!), αλλά προσωπικά πιστεύω πως έχει να κάνει με την τρικυμία στο κρανίο της Γουέστφελντ που αδυνατεί να απογειώσει την ταινία

προς οποιανδήποτε κατεύθυνση. Και είναι κρίμα να βλέπεις πέντε από τους νέους καυτούς πρωταγωνιστές (οι τέσσερεις έπαιζαν

και στις απολαυστικές «Φιλενάδες») να καταποντίζονται στους δεύτερους ρόλους. Όσον αφορά το «πρωτότυπο» και ηθικοπλαστικό

τέλος, ε, αυτό σας αφήνω να το φανταστείτε μόνοι σας.

Αξιολόγηση: *

Αχιλλέας Ψαλτόπουλος

Μεθυσμένο ημερολόγιο, W.E., Shame, The Grey, Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί, John Carter, Μυστηριώδης εξαφάνιση, Οι απόγονοι, Η Σιδηρά Κυρία, Ο τελευταίος χορευτής

του Μάο, Ο διάβολος μέσα της, The Artist, Hugo, Happy Feet Two , Η Πεντάμορφη και το Τέρας, Barbie στην ιστορία μιας γοργόνας 2 , Γάτος σπιρουνάτος

ταινίες

συνέβη πριν από λίγα χρόνια σε ένα τούρκικο χωριό. Καλύτερος μοχλός

σύγκλισης μεταξύ παραμυθιού και τραγικής πραγματικότητας δε θα μπο-

ρούσε να υπάρξει από τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη. Κι αν φαντάζει

αλλόκοτη ως ιδέα, παρόλα αυτά παρακολουθώντας την παρασύρεσαι. Ο

Μιχαλεάνου κρατώντας τα στοιχεία του αρχαίου χορού παρεμβάλλει στη

γραμμική αφήγηση χορό και τραγούδια, χωρίς όμως να φλερτάρει με το

μιούζικαλ.

Σε ένα χωριό του Μαρόκο οι γυναίκες, τηρώντας την παράδοση, κουβα-

λούν νερό με τα πόδια μέσα από δύσβατα και κακοτράχαλα μονοπάτια.

Μια έγκυος γλιστρά, αποβάλλει το έμβρυο και αυτό αποτελεί την αφορμή

να ξεχειλίσει η δική τους Πηγή της Οργής έναντι των ανδρών, οι οποίοι κάθονται όλη μέρα άπρακτοι, χωρίς να προσφέρουν κάτι

στην οικογένεια. Μοναδικό όπλο στον αγώνα τους, το ίδιο τους το σώμα. Έτσι, όχι μόνο δεν κουβαλούν νερό, αλλά απέχουν από

το σεξ μέχρι να δικαιωθεί το αίτημά τους.

Η δικαίωση της γυναίκας μπορεί να φαίνεται αναχρονιστικό ως θέμα στη χειραφετημένη Δύση, όμως στο Ισλάμ αποτελεί φλέγον

ζήτημα. Ο σκηνοθέτης επιλέγοντας τον πλάγιο τρόπο και όχι την άμεση αντιπαράθεση καυτηριάζει με ανθρωπιά, ευαισθησία και

ρεαλιστικότητα την άνιση, βάναυση εκδούλευση του γυναικείου φύλου από τους (κατά το συμφέρον) θρησκόληπτους δυνάστες

του. Πιείτε, ξεδιψάστε και αναζωογονηθείτε ακόρεστα από το γάργαρο κρυστάλλινο νερό της Πηγής!


Γιάννης Τοτονίδης

στικά να δοθεί στον τρόπο που εκτυλίσσεται η ιστορία και όχι στην ιστορία

καθαυτή. Ένας μετανοημένος και κορυφαίος στο είδος του, λαθρέμπορος,

ο οποίος προσπαθεί να αγιάσει μα δεν μπορεί και σέρνεται από τις περι-

στάσεις σε ένα γκραν φινάλε.

Αρχικά, να αναφέρουμε πως είναι μάλλον απογοητευτικό να βλέπει μία ταινία

του συγκεκριμένου genre να έχει ανάγκη τόσο πολλές και τόσο εμφανείς

ηθικοπλαστικές δικλείδες. Η επίκληση της γοητείας της παράνομης δραστη-

ριότητας είναι προφανής, αν όχι και σχεδόν αναγκαστική. Ποιος ο λόγος

να μας υπενθυμίζονται άκομψα οι λόγοι, οι προϋποθέσεις και οι εξαιρέσεις

όσον αφορά τις ενέργειες του κεντρικού ήρωα; Παρεμπιπτόντως, ο Μαρκ

Γουόλμπεργκ θα μπορούσε μάλλον να ερμηνεύσει αγουροξυπνημένος μετά από hangover ένα ρόλο ενδιαφέροντα και ταιριαστό

στη θεωρία, ο οποίος όμως στην πράξη αποδεικνύεται αβαθής (ο ρόλος, όχι ο Μαρκ, ο Μαρκ έχει πολύ βάθος).

Περνώντας στο κυρίως πεδίο ευθύνης του Κορμάκουρ, δεν ξέρω αν είναι προϊόν ελλειμματικής ή υπέρμετρης προσπάθειας, αλλά

το τελικό αποτέλεσμα κινείται στα όρια της πεπατημένης που προσπαθεί να σημαιοστολιστεί για να φανεί διαφορετική. Ο Κορμά-

κουρ δεν αφήνει μεν την ιστορία να εκτραπεί ούτε όμως της δίνει κάποιο βαθύτερο περιεχόμενο. Μία διαφαινόμενη προσπάθεια

νεό-νουάρ χρωματισμού, τόσο του κεντρικού χαρακτήρα όσο και της ιστορίας, αποτυγχάνει πλήρως. Το φινάλε που προσπαθεί

να ικανοποιήσει ακόμη και τα πιο μύχια happy end ένστικτά μας, δίνει τον αποχαιρετιστήριο μέτριο τόνο.

Αξιολόγηση: **

Γιώργος Παπαδημητρίου

ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ(FRIENDS WITH KIDS)

Σκηνοθεσία: Τζένιφερ Γουέστφελντ

Παίζουν: Τζένιφερ Γουέστφελντ, Άνταμ

Σκοτ, Τζον Χαμ, Κρίστεν Γουίγκ, Μέγκαν

Φοξ, Μάγια Ρούντολφ, Έντουαρντ Μπερνς

Διάρκεια:107’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 6, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6, VILLAGE COSMOS 1 (2η εβδομάδα)

Στην αρχή ήταν το «Μόνο το σεξ δεν

φτάνει». Στη σκηνοθεσία ο παλαίμαχος κι

έμπειρος Ίβαν Ράιτμαν να διευθύνει δυο

γοητευτικούς ηθοποιούς που δημιουργού-

σαν και δεν δημιουργούσαν χημεία μεταξύ

τους. Άστον Κούτσερ και Νάταλι Πόρτμαν,

αν και για την δεύτερη ακούστηκαν πολλές

γκρίνιες για την αστοχία της επιλογής της,

μετά από τον οσκαρικό «Μαύρο κύκνο». Η

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006


Προπώληση εισιτηρίων από το Ταμείο της ΚΟΘ, Εθν. Αμύνης 2, τηλ. 2310 236990 και τα βιβλιοπωλεία Δ. Γούναρη 39 & Ερμού 53. Τα εισιτήρια της συναυλίας στις 11-4 προπωλούνται από τα εκδοτήρια του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310 895938-9

02.04

11.04

Η Αλεξία Βουλγαρίδου ως... Σεχραζάτ

23.04

Μεγάλοι Ρώσοι συνθέτες

Συναυλία Μεγάλης Εβδοµάδας


Νίκος Βασταρδής Ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής και διασκευαστής

θεατρικών έργων, θιασάρχης, δάσκαλος και ιδρυτής του Θεάτρου Θεμέλιο το

1982. Γνωστός στο ευρύ κοινό από τις ιστορικές τηλεσειρές «Εν Τούτω Νίκα»,

«Πορφύρα και Αίμα», «Ρωμανός Διογένης», «Τερέζα Βάρμα Δακόστα».

Πειραιώτης, γεννημένος Πρωτομαγιά του 1924 και σπουδαγμένος στη Σχολή του

Θεάτρου Τέχνης του Κουν όπου πρωτοεμφανίστηκε στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν

(1942). Συνεργάστηκε επίσης με το Θέατρο Λαού, τους Ενωμένους Καλλιτέχνες

και τους θιάσους Παππά και Λογοθετίδη.

Το 1953 συγκρότησε μουσικό θίασο ανεβάζοντας οπερέτες και μουσικές επιθε-

ωρήσεις. Επέστρεψε στην πρόζα (1956) και συνέπραξε με Κατράκη και Βεργή

(περιοδεία στην Ευρώπη με αρχαίο δράμα), Ρηγόπουλο κι Αναλυτή, τα Θέατρα

Πορεία, Κάβα, το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο και το Εθνικό σε κλασικό και σύγχρονο

ρεπερτόριο. Από το 1973 δημιούργησε προσωπικό θίασο κάνοντας περιοδείες

μέχρι και το 1981. Καθηγητής υποκριτικής στη Σχολή Θεοδοσιάδη ως το 1992

οπότε ίδρυσε δική του Δραματική Σχολή μέσα στο Θεμέλιο της οδού Λέσβου.

Κινηματογραφικά τον πρωτοβλέπουμε στην κωμωδία «Έλα στον θείο...» (1950)

δίπλα σε λαμπρό καστ, στους «Κυριακάτικους ήρωες» (1956) του Βασίλη Γεωρ-

γιάδη και στο «Τεμπελόσκυλο» (1963). Από το 1971 μπαίνει στη φάση των πατρι-

ωτικών δραμάτων: «Υποβρύχιον Παπανικολής», «Ιπποκράτης και Δημοκρατία»,

«Παύλος Μελάς», «Δολοφονήστε τον Μακάριο», με μόνη διαφυγή την αρχαιοπρεπή

παρωδία «Μπουμ Ταρά!!! Τα Τζουμ!!!» (1972).

Πέρασε από το Θέατρο της Δευτέρας («Ο ανθός του κάκτου», 1977), τον αστυ-

νόμο Λέκκα («Μια παράξενη δολοφονία»,1985), συνεργάστηκε τηλεοπτικά με

τον Μποστ («Ο ήρωας της Κολομβίας», 1994) και την κόρη του Άννα Ανδριανού

(«Όσο υπάρχει αγάπη»). Τελευταία περίοδος, αυτή των δραματοποιημένων ντο-

κιμαντέρ («Oλυμπιάδα 448 π.Χ.», «Αλέξανδρος ο Μέγας», «Από τον Αριστοτέλη

στον Χόκινγκ»).

Μετά από πολύμηνα προβλήματα υγείας κατέληξε στις 18 Μαρτίου, λίγο πριν

κλείσει τα 88.

Κώστας Γ. Καρδερίνης

«Δευτέρες στο Φαργκάνη»Συνεχίζονται οι προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης Θεσσαλονίκης

στον κινηματογράφο «Φαργκάνη». Αυτήν τη Δευτέρα 26 Μαρτίου θα προ-

βληθεί η ταινία «Η θάλασσα της λησμονιάς» (Les marins perdus) της Κλερ

Ντεβέρ, με τους Μπερνάρ Ζιραρντό, Μίκι Μανόλοβιτς και Σέρχιο Περίς-

Μεντσέτα. Το φορτηγό πλοίο «Αλντεμπαράν» βρίσκεται ακινητοποιημένο στο

λιμάνι της Μασσαλίας με τρία μέλη από το πλήρωμά του: τον Λιβανέζο καπε-

τάνιο Αμπντούλ Αζίζ, τον Έλληνα υποπλοίαρχο Διαμαντή και τον Τούρκο ασυρ-

ματιστή Νεντίμ. Περιμένοντας τον καινούριο πλοιοκτήτη οι τρεις ναυτικοί, οι

τρεις φίλοι, ξεχασμένοι από όλους, αναπολούν το αθώο παρελθόν τους, σκέ-

φτονται το σκοτεινό παρόν τους και προσπαθούν να φανταστούν το αβέβαιο

μέλλον τους. Τους κατατρώει η σκέψη για τις αγαπημένες τους γυναίκες, τη

Σεφέ, την Αμινά και την Αϊζέλ, και τους βασανίζει η νοσταλγία για τα πατρογο-

νικά χώματα. Ώσπου εμφανίζεται η νεαρή Λαλά, ο καταλύτης των εξελίξεων,

που ανατρέπει τη ζωή τους και οδηγεί τα πράγματα σε νέες κατευθύνσεις…Η

προβολή θα ξεκινήσει στις 21.00 και προλογίζει ο «δικός μας» Κώστας Καρ-

δερίνης.

NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 29 Μαρτίου τρεις από τις νέες ταινίες που αναμένονται

να βγουν στη Θεσσαλονίκη είναι οι εξής: «Η οργή των Τιτάνων» (Wrath of

the Titans) του Τζόναθαν Λίμπεσμαν με τους Σαμ Γουόρθινγκτον, Ρέιφ Φάινς

και Ρόζαμουντ Πάικ, «Άθικτοι» (Intouchables) των Ερίκ Τολεντανό, Ολιβιέ

Νακάς με τους Φρανσουά Κλουζέ, Ομάρ Σι και Αν Λε Νι και «Η γυναίκα του

πέμπτου» (The Woman in the Fifth) του Πάβελ Παβλικόφσκι με τους Ίθαν Χοκ,

Κρίστιν Σκοτ Τόμας και Τζοάνα Κούλιγκ.

σινεμά

Η κινηματογραφική άποψη της πραγματικότηταςΜια αποτίμηση του 14ου ΦΝΘ

Η 14η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μας έδειξε ότι δεν έχει επηρεαστεί πολύ

από την οικονομική κρίση που δοκιμάζει τη χώρα μας. Επιπροσθέτως, φάνηκε ότι οι ταινίες ντοκιμαντέρ

αποτυπώνουν την πραγματικότητα, έτσι όπως την καταγράφουν ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος, δίνο-

ντας στο θεατή μια άλλη όψη της, μια προοπτική να ανοίξει το πεδίο σκέψεων και προβληματισμών του, να

λειτουργήσει τελικά η λογική σε συνεργασία με το όνειρο.

Ήταν ευχάριστη έκπληξη ότι το Φεστιβάλ ξεκίνησε με μια ταινία που θα μπορούσε κανείς να την τοποθετή-

σει στο μεταίχμιο του ντοκιμαντέρ και της μυθοπλασίας: οι «Αγανακτισμένοι», του Τόνι Γκατλίφ, μιλούσε

αφαιρετικά για αυτό το κίνημα των αγανακτισμένων, έτσι ώστε άφηνε το θεατή να προσθέσει τα δικά του

αφηγηματικά κομμάτια, δημιουργώντας ένα κείμενο στη μεταθέαση. Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ

στην έναρξη, κάτι που ίσως σηματοδοτεί ότι το Φεστιβάλ ίσως θα αλλάξει τη στάση του, θεωρώντας ότι οι

δραματοποιημένες ταινίες ντοκιμαντέρ είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στον κινηματογραφικό

και τον τηλεοπτικό χώρο του ντοκιμαντέρ και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να προβάλλονται περισσότερο

παρά οι τηλεοπτικές εργασίες.

Παρόλα αυτά, πολλές ταινίες ελάχιστα διέφεραν από τηλεοπτικές εκπομπές ή από ρεπορτάζ. Αυτό ακριβώς

διαφοροποιούσε τις ελληνικές από τις ξένες ταινίες που μας έκαναν εντύπωση. Αναφέρομαι ειδικά στα

αφιερώματα των δανέζικων ταινιών, στο βαλκανικό τμήμα, στις ταινίες του Εγιάλ Σιβάν και σε κάποιες που

ξεχωρίσαμε από τα διάφορα τμήματα του Φεστιβάλ. Για παράδειγμα, η ταινία «Το μεγαλείο της πόρνης»,

του Μίκαελ Γκλαβόγκερ, δείχνει αυτό τον περιθωριακό κόσμο, δομώντας την αφήγησή της όχι σα μια απλή

αναφορά ούτε βλέποντάς τον σαν εξωτικό, απόμακρο από τον πολιτισμό μας. Μας φέρνει σε επαφή με

αυτόν και μας ανοίγει νέους ορίζοντες. Γιατί όμως το Φεστιβάλ ενδιαφέρεται περισσότερο για ταινίες που

αναπτύσσουν περισσότερο τον τηλεοπτικό από τον κινηματογραφικό λόγο; Γιατί δεν μπαίνει στη λογική να

έχει λιγότερες και καλύτερες ταινίες, δίνοντας περισσότερο χρόνο στην κουβέντα για αυτές;

Αυτό που λείπει στην Ελλάδα είναι η συνδιαλλαγή του σκηνοθέτη με το κοινό και τελικά η δημιουργία ενός

ιδεολογικού τοπίου που θα μπορεί να διαμορφώσει το περιρρέον κείμενο των ταινιών, αυτό, δηλαδή, που

δημιουργείται από τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς -αισθητικούς και εννοιολογικούς- που έχουν

τη ρίζα τους στον κινηματογράφο. Με αυτόν τον τρόπο όμως από τη μια ξεφεύγουμε από τη λογική που

θέλει ότι το κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ αποτυπώνει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο την πραγματικότητα

(ένα θέμα που θεωρητικά έχει λυθεί μετά τις απορρίψεις αυτής της άποψης από τους πρωτοπόρους, όπως

το Ζαν Ρους, το Φλάερτι, τον Κρις Μαρκέρ κ.ά), από την άλλη γινόμαστε απαιτητικοί θεατές έναντι ενός

έργου που θέλει να μας παρουσιάζεται κινηματογραφικό.

Οι ταινίες που κρατήσαμε ήταν αρκετές. Πολλές από αυτές μας συγκίνησαν και μας έδειξαν άλλους δρόμους

της κινηματογραφικής αφήγησης στο ντοκιμαντέρ. Όλες αυτές οι ταινίες που ξεχωρίσαμε μας έδειξαν ότι

ο χώρος ανάμεσα στη μυθοπλασία και στο ντοκιμαντέρ όλο και γίνεται πιο στενός. Από τις άλλες ταινίες

κρατήσαμε την προβληματική που πολλές φορές ήταν ενδιαφέρουσα και εξέφραζε έναν προοδευτικό λόγο.

Σε όλες τις περιπτώσεις βιώσαμε την ιδεολογική δύναμη του κινηματογράφου, την επαναστατική του ορμή

να δείχνει ένα δρόμο αλλαγής της επικρατούσης δομής της κοινωνίας μας, σε ιδεολογικό και πολιτικό

επίπεδο. Φύγαμε λοιπόν κερδισμένοι.

Πολύ περισσότερο που είχαμε την επαφή με το Μίκαελ Γκλαβόγκερ και τον Εγιάλ Σιβάν, στο εργαστήριο

και στο Μάστερκλας, αντίστοιχα. Αν, όμως, λειτουργούσε και η Αγορά (Μάρκετ) πιο σωστά, να προοριζό-

ταν δηλαδή αποκλειστικά και μόνο στους επαγγελματίες (παραγωγούς, διανομείς και δημοσιογράφους),

μετά από αυστηρό έλεγχο στις ιδιότητές τους, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας χωρίς

εμπόδια. Θεωρώ ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του Φεστιβάλ τις προβολές ταινιών για παιδιά, γιατί έφεραν

τους μικρούς θεατές σε επαφή με τον κινηματογράφο, έστω και με έργα αμφιβόλου ποιότητας. Επίσης

θεωρώ πολύ σημαντική την επαφή των σκηνοθετών με τους παραγωγούς, στο Πίτσινγκ, μια διευκόλυνση

που αφορά στους Έλληνες δημιουργούς.

Παρά το γιγαντισμό του Φεστιβάλ, έχουμε κρατήσει το δημιουργικό άγχος που μας επέβαλλε, να δούμε όλο

και περισσότερες ταινίες, κυνηγώντας το αριστούργημα που ακόμα δεν έχουμε δει. Φύγαμε όμως έχοντας

στις αποσκευές μας κάποιες πολύ σημαντικές ταινίες, πολύ προβληματισμό και νέες αισθητικές μορφές.

Ένα ανθρώπινο ποτάμι μεταξύ λιμανιού και πλατείας Αριστοτέλους έδινε ιδιαίτερη ζωντάνια στην πόλη

όλες αυτές τις μέρες. Αφήσαμε για το τέλος τις τελετές έναρξης και λήξης. Εκεί θα πρέπει να δώσουμε τα

εύσημά μας. Η λιτή δομή αυτών των τελετών έκρυβε μέσα της κάτι από τη δύναμη του κινηματογραφικού

έργου όταν με πολύ απλό τρόπο αυτό κοινωνείται στο θεατή, όταν έχουμε δει μια καλή ταινία. Περιμένουμε

το 15ο Φεστιβάλ, του χρόνου.

Γιάννης Φραγκούλης

Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών

Με την Πολιτεία, μέσω του ΥΠΠΟΤ, να μην έχει εκδηλώσει τις προθέσεις της ούτε καν σχετικά με τη

χρηματοδότηση του περυσινού 19ου Φεστιβάλ, ανοίγει τις πύλες του το 20ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων

Κινηματογραφιστών που θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα από 26 έως τις 29 Μαρτίου (προφεστιβαλικές

εκδηλώσεις) και από 30 Μαρτίου έως την 1 Απριλίου (κυρίως φεστιβαλικές εκδηλώσεις). Οι προβολές θα

γίνουν όπως κάθε χρόνο στο Χατζηγιάννειο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο (Ρούζβελτ 59). Για τις κυρίως

φεστιβαλικές εκδηλώσεις θα έχουμε εκτενή αναφορά στο επόμενο τεύχος μας.Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: [email protected]

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο


σινεμά

Γράφει ο Άγγελος Γιάννου[email protected]

ABSURDISTANΣκηνοθεσία: Βέιτ ΧέλμερΠαίζουν: Μαξιμίλιαν Μάουφ, Κριστίνα Μαλέροβα, Ασίν Πλάνες, Ανί ΑμιρίντζεΓερμανία: 2008Διάρκεια: 84’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

Ο μύθος της Λυσιστράτης μεταφέρεται στην αζερική ύπαι-

θρο από έναν Γερμανό σκηνοθέτη που αναβιώνει το αφη-

γηματικό ήθος του Ζορζ Μελιές σ’ αυτή τη μικρή, συμπα-

θητική και πρωτότυπη κωμωδιούλα που σας προτείνουμε

αυτήν τη βδομάδα.

Η Άγια και ο Τεμέλκο είναι δυο παιδιά που γεννιούνται σε

διπλανά κρεβάτια και μεγαλώνουν μαζί σε ένα ξεχασμένο και

απομονωμένο χωριό δεκατεσσάρων οικογενειών, που μετά

τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δεν είναι καν βέβαιο σε

ποια χώρα ανήκει. Ήδη από την ηλικία των τεσσάρων ορκί-

ζονται αιώνιο έρωτα, ενώ δέκα χρόνια αργότερα ο Τεμέλκο,

εμπνευσμένος από τα φημισμένα ερωτικά κατορθώματα των

συγχωριανών του, βιάζεται να ολοκληρώσει τον έρωτά του με

την Άγια, η οποία όμως αντιστέκεται. Τα δυο παιδιά ζητούν

τη συνδρομή της γιαγιάς της Άγια, η οποία είναι η τοπική

μάγισσα, και αποφαίνεται ότι θα πρέπει να συνευρεθούν

σε τέσσερα χρόνια, σε συγκεκριμένο διάστημα έξι ημερών

κατά το οποίο πληρείται μια πολύ ειδική αστρική συγκυρία,

και αφού έχουν κάνει πρώτα μπάνιο. Υπ’ αυτούς και μόνο τους όρους οι δυο νέοι θα «απογειωθούν» από την

εμπειρία και θα βιώσουν μια μαγική αίσθηση έλλειψης βαρύτητας. Ο καιρός περνάει, η μεγάλη ώρα πλησιά-

ζει, το πρόβλημα όμως είναι ότι το χωριό υποφέρει από λειψυδρία. Ο παμπάλαιος αρδευτικός σωλήνας έχει

βλάβη, οι άνδρες του χωριού όμως είναι τεμπέληδες και αδυνατούν να τον επισκευάσουν. Η Άγια ξεσηκώνει

τις γυναίκες του χωριού σε απεργία από το σεξ μέχρις ότου λυθεί το πρόβλημα του νερού. Ο Τεμέλκο, όπως

είναι φυσικό, αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος.

Πολλά είναι τα ενδιαφέροντα στοιχεία στο χειρισμό αυτής της αριστοφανικής ιστορίας: Πρώτα απ’ όλα η αφή-

γηση διεξάγεται σχεδόν χωρίς καθόλου διαλόγους, με λιγοστή εκτός κάδρου αφήγηση από τον Τεμέλκο. Απο-

τέλεσμα είναι η κατανόηση να βασίζεται σε μια σειρά από τεχνικές και συμβάσεις του βωβού κινηματογρά-

φου, όπως το υπερβολικά τονισμένο παίξιμο των ηθοποιών ή τα διάφορα οπτικά γκαγκ στα οποία μπορεί να

συμπυκνώνονται κατά τρόπο συμβολικό ολόκληρες ψυχοκοινωνικές διεργασίες. Έτσι, για παράδειγμα, η πλή-

ρης ρήξη ανδρών και γυναικών αναπαρίσταται με μια λευκή γραμμή την οποία βάφουν στο έδαφος στο κέντρο

του χωριού οι γυναίκες, προκειμένου να το διαιρέσουν σε δυο διακριτά και μη επικοινωνούντα τμήματα. Η

φωτογραφία επίσης συμβάλλει, με τόνους ξεπλυμένους που παραπέμπουν σε παλιό, φθαρμένο φιλμ και επι-

λεγμένα ξεσπάσματα έντονων χρωματισμών, όταν η εστίαση στρέφεται στην ερωτική ιστορία των δυο νέων.

Όλ’ αυτά τα στοιχεία σταδιακά οδηγούν σε μια απελευθέρωση από τις δεσμεύσεις της πραγματικότητας και

μια ανύψωση σε κάποιο φανταστικό επίπεδο μαγικού, ποιητικού ρεαλισμού, στο οποίο είναι δυνατό κάποιος

άνδρας να μεταμφιέζεται σε γυναίκα τοποθετώντας απλώς δυο… καρπούζια στα στήθη και μια σφαίρα να βρί-

σκει το στόχο αφού αναπηδήσει σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες. Σ’ αυτό το ιδιάζον σύμπαν, που θυμίζει

Κουστουρίτσα, Φελίνι και Ζενέ-Καρό, το χιούμορ κατέχει κυρίαρχη θέση, όπως άλλωστε και ο ρομαντισμός,

που θέλει τον Τεμέλκο να κατασκευάζει για χάρη της Άγια πυραύλους και εναέριες αιώρες, προκειμένου να

της προσφέρει… προσομοιωτές της απογειωτικής ερωτικής εμπειρίας. Πρόκειται για μια ξεχωριστή φιλμική

εμπειρία, που αν δεν μας απογειώνει, σίγουρα μας ταξιδεύει και μας βοηθά να αναζωογονήσουμε το κινημα-

τογραφικό μας αισθητήριο.


videodrome-filmnoir.blogspot.com

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (I

EF

IME

RID

A.g

r)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Ηλί

ας

Φρ

αγκ

ούλ

ης *

(MA

D T

V)

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ELENA *** **** **** ** ** **** *** **** **** *** * *** *** *** **

ΑΓΩΝΕΣ ΠΕΙΝΑΣ *** ** **** ** ** ***

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ *** ** *** *** *** *** *** ** *** ** ** ** •

ΟΣΛΟ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ** *** *** *** *** **

ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ ** ** ** ** ** ** * **

TRANSIT ** ** * * ** * * *

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

CAFE DE FLORE ***** ** *** *** *** *** ** *** ** ***** ** *** ***** ** ****Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ *** *** ** *** ** *** *** *** ** ** **** ***

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ** *** ** * * ** ** ** ** ** * *

ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ** ** *** ** * • *

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)


κινηματογραφικήατζέντα

ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ

ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΑΝΙΚΑΣ

ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ

ΕΚΣΙΕΛ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

ΒΑΝΕΣΣΑ ΠΑΡΑΝΤΙΚΕΒΙΝ ΠΑΡΕΝΤ ΕΛΕΝ ΦΛΟΡΕΝΤ

AΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΟΥ

C.R.A.Z.Y.ΖΑΝ ΜΑΡΚ ΒΑΛΕΕ

Κάπου, κάποιος εκεί έξωπροορίζεται μόνο για σένα.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟN ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

kx cafe de flore+Elena film noir.indd 2 20/03/2012 12:57 μ.μ.

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051):

θέατρο: «Η θεία κι εγώ»

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα

1: Η πηγή των γυναικών (18.20 –

20.30), Μεθυσμένο ημερολόγιο

(22.40), Αίθουσα 2: Ο τελευταίος χορευτής του Μάο (18.45), Η Σιδηρά Κυρία (20.45), Shame (22.30)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): The Artist (19.00), Μεθυσμένο ημερολόγιο (20.30 – 22.30)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Όσλο 31 Αυγούστου (19.00 – 21.00 – 23:00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου (18.15 – 20.45 – 23.00), Αίθουσα

2 «Παύλος Ζάννας»: Elena (18.45 – 21.00), Cafe de Flore (23.00)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Οι απόγονοι (18.30 – 20.30 – 22.30/ Δευτέρα: 19.00 – 23:00), Η θάλασσα της λησμονιάς (Δευτέρα: 21.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Η πεντάμορφη και το τέρας (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 18.00), Αγώνες πείνας (20.00 – 23.00), Αίθουσα 2:

Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 17.20), Το τελικό χτύπημα (20.30 – 22.50),

Αίθουσα 3: Barbie στην ιστορία μιας γοργόνας 2 (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 16.30), Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε 3D: 18.10 – 20.20 – 22.30), Αίθουσα 4: W.E. (19.00), Μυστηριώδης εξαφά-νιση (21.30), Αίθουσα 5: Αγώνες πείνας (18.00 – 21.00), Αίθουσα 6: Κολλητοί με παιδί (19.50 – 22.10),

Αίθουσα 7: Το κρησφύγετο (20.00 - 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30 - 20.00 - 22.30), Αίθουσα 8:

Αγώνες πείνας (19.00 – 22.00)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθουσα 1: Η πεντάμορφη και το τέρας

(σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.10 – 16.00), Ταξίδι 2: Το μυστηρι-ώδες νησί (σε 3D: 18.00 – 20.00), Αγώνες πείνας (22.00), Αίθουσα 2: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωτ-

τισμένη: 16.15/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.20 – 16.15), Αγώνες πείνας (Πέμπτη έως Κυριακή

18.00 – 21.00 – 00.00/ Δευτέρα έως Τετάρτη 18.00 – 21.00), Αίθουσα 3: Το κρησφύγετο (16.10 –

18.50 – 21.30/ Παρασκευή: 16.10 – 18.50 – 21.30 – 00.10/ Σάββατο: 13.00 – 16.10 – 18.50 – 21.30 –

00.10/ Κυριακή: 13.00 – 16.10 – 18.50 – 21.30), Αίθουσα 4: W.E. (17.45/ Σάββατο και Κυριακή: 15.20

– 17.45), The Artist (20.20 – 22.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.20 – 20.20 – 22.20), Ο διάβολος μέσα της (Παρασκευή και Σάββατο: 00.30), Αίθουσα 5: John Carter (σε 3D: 16.10 – 19.10 – 22.10/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 13.10 – 16.10 – 19.10 – 22.10), Αίθουσα 6: Κολλητοί με παιδί (17.10/ Σάββατο και

Κυριακή: 12.50 – 15.00 – 17.10), The Grey (19.15 – 21.45/ Παρασκευή και Σάββατο: 19.15 – 21.45 –

00.20), Αίθουσα 7: Hugo (18.15 – 20.45 – 23.15/ Σάββατο και Κυριακή: 13.15 – 15.45 – 18.15 – 20.45

– 23.15), Αίθουσα 8: Το τελικό χτύπημα (16.45 – 19.00 – 21.15 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.15

– 14.30 – 16.45 – 19.00 – 21.15 – 23.30), Αίθουσα 9: Το κρησφύγετο (17.30 – 20.10 – 22.45/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 12.00 – 14.50 – 17.30 – 20.10 – 22.45), Αίθουσα 10: Αγώνες πείνας (16.30 – 19.30

– 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.30 – 19.30 – 22.30), Αίθουσα 11: Transit (16.20 – 18.10/

Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.30 – 16.20 – 18.10), Αγώνες πείνας (20.00 – 23.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθουσα 1: Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 16.20/ Σάββατο και

Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20), Κολλητοί με παιδί (18.50 – 21.00 – 23.10), Αίθουσα 2: Hugo (17.50/

Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 15.20 – 17.50), W.E. (20.20), Ο διάβολος μέσα της (22.45 – 00.35),

Αίθουσα 3: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 11.15 – 13.15 – 15.15 –

17.10), John Carter (19.10 – 22.00 – 00.40), Αίθουσα 4: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε 3D: Πέμπτη,

Παρασκευή και Τρίτη: 17.40 – 19.40 – 21.50 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 -

17.40 – 19.40 – 21.50 – 23.50/ Δευτέρα και Τετάρτη: καμία προβολή), Barbie στην ιστορία μιας γορ-γόνας 2 (μεταγλωττισμένη/ Δευτέρα και Τετάρτη: 16.30 - 18.10), Το κρησφύγετο (Δευτέρα και Τετάρτη:

19.50 – 22.10 – 00.30), Αίθουσα 5: Barbie στην ιστορία μιας γοργόνας 2 (μεταγλωττισμένη/ Πέμπτη,

Παρασκευή και Τρίτη: 16.30 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 12.50 – 14.30 – 16.30 – 18.10/

Δευτέρα και Τετάρτη: καμία προβολή), Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί (σε 3D/ Δευτέρα: 17.40 – 22.50/

Τετάρτη 17.40 – 19.40 – 21.50 – 23.50), Αίθουσα 6: Η πεντάμορφη και το τέρας (σε 3D/ μεταγλωττι-

σμένη: 16.40/ Σάββατο και Κυριακή: 11.10 – 13.00 – 14.50 – 16.40), Αγώνες πείνας (18.30 – 21.30 –

00.20), Αίθουσα 7: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.00 – 18.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00

– 14.00 – 16.00 – 18.00), Το τελικό χτύπημα (20.00 – 22.20 – 00.45), Αίθουσα 8: Αγώνες πείνας (17.30

– 20.30 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 11.50 – 14.40 – 17.30 – 20.30 – 23.20), Αίθουσα 9 (Comfort):

Το κρησφύγετο (19.50 – 22.10 – 00.30), Αίθουσα 10 (Comfort): Αγώνες πείνας (20.30 – 23.20/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 17.30 – 20.30 – 23.20)

Film Noir - Issue 27

Documents

Transcript of Film Noir - Issue 27