1

M AΪΟΣ

16→31

ΦΕΣΤΙΒΑΛ στη Στέγη

sgt.gr

FASTFORWARDFESTIVAL3

2

Σύλληψη και καλλιτεχνική διεύθυνση φεστιβάλ: Κάτια Αρφαρά

Γενική διεύθυνση παραγωγής: Δήμητρα ΔερνίκουΓενική τεχνική διεύθυνση: Λευτέρης Καραμπίλας

Εκτέλεση παραγωγής: Βασίλης ΠαναγιωτακόπουλοςΓενικός συντονισμός: Μαρίνα Τρουπή

Συντονισμός εργαστηρίων: Μυρτώ Λάβδα, Ελεάννα ΣεμιτέλουΒοηθοί εκτέλεσης παραγωγής:

Δέσποινα Σιφνιάδου, Ειρηλένα Τσάμη

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ & MARKETINGTMHMA ΕΚΔΟΣΕΩΝ

Συντελεστές εντύπουΕπιμέλεια έκδοσης: Χριστίνα Κοσμόγλου

Επιλογή κειμένων: Κάτια Αρφαρά και Χριστίνα ΚοσμόγλουΜεταφράσεις κειμένων: Βασίλης Δουβίτσας, Βασίλης Κιμούλης

Επιμέλεια κειμένων: Βασίλης ΔουβίτσαςΣχεδιασμός: beetroot.gr

sgt.gr

M A Ϊ Ο Σ

16→31

FASTFORWARDFESTIVAL3

Φ Ε Σ Τ Ι Β Α Λστη Στέγη

3

4

16-29 Μαΐου And for the rest(Athens)Tim EtchellsΣτο κέντρο της Αθήνας

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ:Δευτέρα 16 Μαΐου | 21:00 | Στέγη Ο καλλιτέχνης Tim Etchells μιλάει για τη δουλειά του με τη γλώσσα, την τέχνη και την περφόρμανς εστιάζοντας στο πρότζεκτ με αφίσες, And For The Rest (Athens).

σελ. 8

16-31 Μαΐου Domo de Eŭropa Historio en ekzilo (Το σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας στην εξορία)Thomas BellinckΠειραιώς 40Δευτέρα-Παρασκευή: 17:30-21:00*Σάββατο-Κυριακή: 10:00-13:00 και 17:30-21:00* την Τετάρτη 25 Μαΐου η τελευταία είσοδος γίνεται στις 20:00.Οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 30’. Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.Γλώσσες έκθεσης: ελληνικά, αγγλικά, αραβικάΕισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ:Τετάρτη 25 Μαΐου Συζήτηση με τον Thomas Bellinck και τον φιλόσοφο Srećko Horvat (21:30 | Πειραιώς 40)

Πέμπτη 26 και Παρασκευή 27 ΜαΐουΕργαστήριο θεάτρου-ιστορίας με τον Thomas Bellinck (11:00-14:00 | Πειραιώς 40)

σελ. 12

20-22 Μαΐου small metal objectsBack to Back TheatreΠλατεία Συντάγματος17:00 & 19:30Στα ελληνικά ή στα αγγλικάΕίσοδος ελεύθερη, με δελτία εισόδου

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ:Δευτέρα 23 Μαΐου«Un-masterclass» θεάτρου από τον Bruce Gladwin (10:00-13:00 | Στέγη)

σελ. 16

24-29 Μαΐου Exhibit BBrett BaileyΑκαδημίας 23 19:00-22:20 Οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 20’.Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.Γλώσσες εγκατάστασης: ελληνικά, αγγλικάΕισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ:Σάββατο 28 & Κυριακή 29 ΜαΐουMasterclass από τον Brett Bailey (11:00-14:00 | Στέγη)

σελ. 22

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

FFF316-31 ΜΑΪΟY 2016

5

25-29 Μαΐου Gardens SpeakTania El KhouryΣτέγη | Αίθουσα 5ου ορόφου 25-27 Μαΐου: 19:00 | 20:00 | 21:0028-29 Μαΐου: 18:00 | 19:00 | 20:00 | 21:00Η περφόρμανς είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση)Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.Εισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

σελ. 30

25-26 Μαΐου ArchiveArkadi ZaidesΣτέγη | Μικρή Σκηνή21:00Εισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ:Πέμπτη 26 Μαΐου Διάλεξη από τη Maayan Amir και τη Ruti Sela (Exterritory project) με τίτλο “Preparations for Extraterritorial Scenarios” (19:00-20:00 | Στέγη)

Πέμπτη 26 ΜαΐουΜετά την παράσταση, συζήτηση του χορογράφου Arkadi Zaides με τη Maayan Amir (εικαστικός / επιμελή-τρια), τον Δημήτρη Καραντζά (σκηνο-θέτης) και την Κάτια Αρφαρά.

σελ. 34

27-28 Μαΐου Συμπόσιο: «Η τέχνη στα σύνορα: χωρικές πολιτικές και μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή»27 Μαΐου: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή | 13:00-20:3028 Μαΐου: Μπάγκειον (πλ. Ομονοίας 18, Αθήνα) | 13:00-18:15Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά.Είσοδος ελεύθερη

Επιμέλεια: Κάτια Αρφαρά (Καλλιτεχνική διευθύντρια του Fast Forward Festival) και Massimiliano Mollona (Διευθυντής Προγράμματος της Μπιενάλε της Αθήνας 2015-2017 OMONOIA)

Σε συνδιοργάνωση με την Μπιενάλε της Αθήνας.

σελ. 40

29-30 Μαΐου Web of Trust (Ιστός εμπιστοσύνης)Edit KaldorΣτέγη | Μικρή Σκηνή 21:00 Η παράσταση είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση)Εισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ:Κυριακή 29 ΜαΐουΜετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

σελ. 48

sgt.gr

6

ΣΤΙΣ (ΣYΝ)ΟΡΙΑΚΈΣΠΈΡΙΟΧΈΣ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ

FASTFORWARDFESTIVAL

3Φαντάζεστε μια πόλη με σπίτια στρογγυλά από πέτρα και ξύλο και ανοιχτά παράθυρα, σχολεία για όλους και έναν τεράστιο φούρνο να μοιράζει ζεστό ψωμί κάθε μέρα; Φαντάζεστε μια κοινω-νία όπου ο σεβασμός θα υποκαθιστούσε το φόβο

και όπου ο καθένας θα μπορούσε να φανταστεί το αύριο;Σπαράγματα ονείρων και επιθυμιών ενήλικων και ανήλικων κατοίκων της Αθήνας, οι ασπρό-

μαυρες αφίσες του Tim Etchells στους δρόμους της Αθήνας «ανοίγουν» το 3o Fast Forward

Festival συνθέτοντας μια άτυπη κοινωνική γεωγραφία της πόλης.

Το FFF εστιάζει αυτή τη χρονιά στο λεπτό σύνο-ρο που χωρίζει τους ισχυρούς από τους αδύνα-μους, την επανάσταση από τον εμφύλιο,

τη δημοκρατία από τον αυταρχισμό. Έχοντας πάντα στο επίκεντρό του το δημόσιο χώρο, πραγματεύεται το θέμα των συνόρων και των ορίων αναζητώντας, με τα «εργαλεία» της

τέχνης, πρακτικές και στρατηγικές υπέρβασής τους. Γεωγραφικά και συμβολικά, πολιτισμι-κά και κοινωνικά, εθνικά και εσωτερικά, τα σύνορα αποτελούν σήμερα την κυρίαρχη (γεω)πολιτική αφήγηση, όχι μόνο στις εμπόλεμες

περιοχές του κόσμου, αλλά και στην «ενωμένη» Ευρώπη. Επανασχεδιάζονται, στρατιωτικο-ποιούνται, στεγανοποιούνται, επιτηρούνται, διχοτομούν – περιοχές, πόλεις, χωριά, γειτονιές. Κινούμενο, όπως κάθε χρόνο, στα όρια μεταξύ του θεάτρου, του χορού, της περφόρμανς, του

κινηματογράφου και της σύγχρονης εικαστικής

7

Καλλιτέχνες από το Άμστερνταμ, τη Βηρυττό, τις Βρυξέλλες, το Κέηπ Τάουν, τη Μελβούρνη,

τη Ραμάλα, το Σέφιλντ και το Τελ Αβίβ καταργούν τα γεωγραφικά και πολιτισμικά

σύνορα με παραστάσεις εντός και εκτός Στέγης.

δημιουργίας, το 3ο FFF προσκαλεί τους θεα-τές σε ιδιότυπες καλλιτεχνικές εμπειρίες που συνδυάζουν διαλεκτικά το ντοκουμέντο με την

μυθοπλασία, τη συμμετοχή με την παρατήρη-ση, την κριτική ανάλυση με την καλλιτεχνική φαντασία. Καλλιτέχνες από το Άμστερνταμ, τη Βηρυτό, τις Βρυξέλλες, το Κέηπ Τάουν, τη Μελ-βούρνη, τη Ραμάλα, το Σέφιλντ και το Τελ Αβίβ προτείνουν, με όρους πάντα καλλιτεχνικούς, εναλλακτικές γεωπολιτικές και πολιτισμικές αφηγήσεις.

Ο Thomas Bellinck στήνει ένα φουτουριστικό μουσείο για «την άνοδο και την πτώση» της

Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο λαβυρινθώδες κτίριο του πρώην Υπουργείου Εργασίας στην οδό Πει-

ραιώς, προσθέτοντας νέα «κεφάλαια» ειδικά για την Αθήνα, σε μια απόπειρα να διευρύνει και να

εμβαθύνει τη συζήτηση για τα σύγχρονα ευρω-παϊκά αδιέξοδα. Στο Exhibit B, την πολυσυζητη-

μένη «ανθρώπινη εγκατάσταση» που στήνεται στο κτίριο της πρώην Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στην οδό Ακαδημίας, ο Brett Bailey καυτηριάζει τις θηριωδίες που διαπρά-χθηκαν από τις ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις

στην Αφρική, αλλά και τις σύγχρονες πρακτικές της Δύσης στο θέμα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών. Ο Bruce Gladwin και το Back to Back Theatre εισχωρούν αθόρυβα

στην καθημερινότητα της Πλατείας Συντάγ-

ματος, με μια ιδιότυπη παράσταση-σχόλιο πάνω στις τελματωμένες κοινωνίες του Δυτικού κόσμου.

Στους χώρους της Στέγης, η εικαστικός και περφόρμερ Tania El Khoury μας καλεί στους Ομιλούντες κήπους της να αφουγκραστούμε

προσωπικές ιστορίες που φέρνουν στην επιφά-νεια μια «άλλη» όψη του πολέμου στη Συρία, η

οποία σήμερα, με την στρατιωτικοποίηση και την ισλαμοποίηση του επαναστατικού αγώνα, τείνει να ξεχαστεί. Ο Arkadi Zaides στρέφει το κριτικό βλέμμα του στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και διερευνά τις καθημερινές παραβιάσεις

ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Ισραηλι-νούς φονταμενταλιστές εποίκους, ενώ η Edit Kaldor φέρνει στο θέατρο τα μέσα κοινωνικής

δικτύωσης για να δημιουργήσει ένα φανταστικό κοινωνικό κίνημα στα όρια τέχνης και ακτιβι-σμού. Στο πλαίσιο των παράλληλων δράσεων και του διεθνούς συμποσίου με θέμα τις χωρικές πολιτικές και τις μετα-αποικιακές στρατηγικές στη Μέση Ανατολή, που συνδιοργανώνει το FFF

με την Μπιενάλε της Αθήνας, ο καλλιτέχνης και ακτιβιστής Khaled Jarrar μιλά για την οδυνηρή καθημερινότητα των Παλαιστίνιων, με αφορμή την προβολή του πολυβραβευμένου ντοκυμα-νταίρ του, Inf ltrators.

Κάτια Αρφαρά

Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Fast Forward Festival

8 © Ti

m E

tche

lls

9

ANDFOR THE REST

(ATHENS)16-29 ΜΑΪΟY 2016

Στο κέντρο της Αθήνας

T I M E TC H E L L S

Δικαίωμα στην ψήφο «όχι»Δικαίωμα στην επιθυμία «ναι».

Ο ιδρυτής και σκηνοθέτης της θρυλικής πειραματικής ομάδας Forced Entertainment γεμίζει τους δρόμους της

Αθήνας με τα μηνύματα όσων δεν μπορούν να ψηφίσουν – ενηλίκων, εφήβων και παιδιών.

«Τι θα άλλαζες στον κόσμο, στη ζωή σου, στον εαυτό σου, στη χώρα, στην πόλη, στη γειτονιά σου ή, έστω, στη θέα από το παράθυρό σου; Και τι απαιτείται για να συντελεστούν αυτές οι αλλαγές;».

Οι συμμετέχοντες στο πρότζεκτ, από παιδιά κάθε ηλικίας έως αιτούντες άσυλο, μετανάστες και πρόσφυγες, ρωτήθηκαν για τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τις ελπίδες τους για το μέλλον, εστιάζοντας σε όσα θα ήθελαν να αλλάξουν.

Παίρνοντας σύντομα κείμενα από τις συνεντεύ-ξεις (για τις οποίες συνεργάστηκε στην Αθήνα με τη σκηνοθέτη και δραματουργό Γεωργία Μαυραγάνη και την παιδαγωγό και μεταφρά-στρια Φαίδρα Τσαλαμπαμπούνη), ο Έτσελς δημιουργεί παρεμβάσεις στην πόλη, ρίχνοντας φως στις επιθυμίες των ανθρώπων που συνήθως

παραμένουν έξω από το δημόσιο διάλογο.

1 0

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Δευτέρα 16 Μαΐου 21:00 | Είσοδος ελεύθερη | Στέγη | Κεντρική Σκηνή

Ο καλλιτέχνης Tim Etchells μιλάει για τη δουλειά του με τη γλώσσα, την τέχνη και την περφόρμανς εστιάζοντας στο πρότζεκτ με αφίσες, And For The Rest (Athens).

Σκηνοθετικό σημείωμα

Όταν καταπιάστηκα με τις συνεντεύξεις που έγιναν στην Αθήνα για το συγκεκριμένο πρότζε-κτ, με συνεπήραν η ενέργεια, η αισιοδοξία και η λαχτάρα για αλλαγή που εξέφρασαν με τόση σαφήνεια οι συμμετέχοντες. Συγχρόνως, εντυπω-σιάστηκα από την ευθύτητα των επιθυμιών τους, καθώς και από την αμεσότητα και το βάθος των

προβλημάτων και των ερωτημάτων με τα οποία βρίσκονταν αντιμέτωποι. Κατά την επιλογή των αποσπασμάτων για τις αφίσες, προσπάθησα να επιλέξω ένα φάσμα ιδεών που αρθρώνουν αυτά

τα προβλήματα, τα ερωτήματα και τις λαχτάρες και οι οποίες, γενικότερα, διαχέουν δυναμικές

γνώμες, εικόνες και μικρο-ιστορίες μέσα στο δημόσιο χώρο. Με ενδιαφέρει το ερώτημα του πώς είμαστε, και πώς μπορούμε να είμαστε, μαζί σε μια πόλη όπως η Αθήνα, σε αυτή τη συγκεκρι-μένη χρονική στιγμή, εγκλωβισμένη όπως είναι

από τις εμπειρίες της λιτότητας και της διαρκούς εισροής προσφύγων και όπως συνεχίζει στην πολιτική ουδέτερη ζώνη ζωής υπό τη σκιά της τρόικας. Ελπίζω ότι αυτό που απορρέει από τις συγκεκριμένες αφίσες είναι ένα σύνολο προτάσε-

ων και ονείρων, συγκρουσιακών θραυσμάτων και αποήχων, μίνι-ποιημάτων που μιλούν μέσα στο

δρόμο με ένα δυναμικό και απορητικό τρόπο.Tim Etchells

1 1

«Με ενδιαφέρει πώς είμαστε, και πώς μπορούμε να

είμαστε, μαζί σε μια πόλη όπως η Αθήνα, σε αυτή

τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.»

Ιδέα: Tim EtchellsΣυνεντεύξεις:

Γεωργία Μαυραγάνη, Φαίδρα Τσαλαμπαμπούνη

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλες τις οργανώ-σεις, τα φόρουμ, τις ομάδες και τα άτομα που

συνεργάστηκαν σε αυτό το πρότζεκτ, χωρίς την υποστήριξη των οποίων θα ήταν αδύνατο να

βρούμε και να πάρουμε συνεντεύξεις από κατοί-κους της Αθήνας που προέρχονται από τις εξής

χώρες: Ακτή Ελεφαντοστού, Νιγηρία, Καμερούν, Κένυα, Πολωνία, Αλβανία, Μπανγκλαντές,

Αφγανιστάν, Ιράν, Πακιστάν, Συρία, Ρωσία, Ιράκ και Ουκρανία. Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστή-σουμε τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς όλων

των ανήλικων συνεντευξιαζόμενων. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τους: Αναστασία Γεωργίου,

πρόεδρο του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών· Νικόδημο Μάινα Κίνυουα από τη ΜΚΟ Asante· τη διευθύντρια του 99ου Δημοτικού Σχολείου

στον Άγιο Παντελεήμονα, Λίνα Ζημιανίτη, καθώς και τη δασκάλα της ΣΤ΄ Τάξης, Νίκη

Καμμενάκη· την εκπαιδευτικό Δώρα Κυριακίδου· και τη δικηγόρο Ιωάννα Κούρτοβικ.

Οι συνεντεύξεις για το πρότζεκτ αυτό έγιναν στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά.

Το And For The Rest (Athens) έγινε με ανάθεση και σε παραγωγή του Fast Forward Festival 3.

Υπό την αιγίδα

ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Tim Etchells

Ο Τιμ Έτσελς είναι καλλιτέχνης και συγγραφέας που ζει στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει δουλέψει σε ένα ευρύ φάσμα από περιβάλλοντα, ιδιαίτερα ως επικεφαλής της παγκοσμίως καταξιωμένης ομάδας Forced Entertainment και σε συνεργα-σία με μια σειρά από εικαστικούς καλλιτέχνες,

χορογράφους και φωτογράφους. Το έργο του συνδυάζει περφόρμανς, βίντεο, φωτογραφία, πρότζεκτ με κείμενα, εγκατάσταση και μυ-θοπλασία. Είναι καθηγητής Περφόρμανς & Συγγραφής στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ.

timetchells.com

1 2 © Da

nny W

illem

s

1 3

ΤΟ ΣΠΙΤΙΤΗΣ ΈYΡΩΠΑΪΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΣΤΗΝ ΈΞΟΡΙΑ

DOMO DE EŬROPAHISTORIO EN

EKZILO

Παρουσιάζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα σύντομο ιστορικό ιντερμέτζο, αυτή η οξύτατα κριτική, αλλά ταυτόχρονα τρυφερή εγκατάσταση τηλεμεταφέρει τους θεατές σε μια δυστοπία, η οποία πάντως μοιάζει παράξενα οικεία.Μια φουτουριστική ιστορία του παρόντος με άφθονο μαύρο χιούμορ.

16-31 ΜΑΪΟY 2016Πειραιώς 40

Δευτέρα-Παρασκευή: 17:30-21:00Σάββατο-Κυριακή: 10:00-13:00Οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 30’.

Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.Γλώσσες εγκατάστασης: ελληνικά, αγγλικά, αραβικά

Έισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

T HO M A S B E L L I NC K

1 4

Σύλληψη & Υλοποίηση: Thomas BellinckΔραματουργία: Sébastien HendrickxΣύμβουλος σχεδιασμού: Stef Stessel

Τεχνικός διευθυντής: Tim VanhentenrykΕκτέλεση παραγωγής: Κώστας Ραυτόπουλος

Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Δερνίκου, Mariet Eyckmans, Catherine Vervaecke

Κατασκευές: Anne Straetmans, Menno Vandevelde, Στέλιος Λαμπαδάριος, Μάνος Αντωνόπουλος

Σκηνικά: Εργαστήρια KVS Brussels & Hessisches Staatstheater Wiesbaden

Βοηθοί έρευνας: Laura Kurtz, Μαρίνα ΤρουπήΕπιστάτες μουσείου: Παυσανίας Καραθανάσης, Θεόδωρος Κωβαίος

Εύρεση χώρου: Δημήτρης ΧαλκιαδάκηςΜετάφραση κειμένων στην εγκατάσταση: Βασίλης Δουβίτσας

Παραγωγή: KVS BrusselsΣυμπαραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Wiesbaden Biennale 2016

Εκτελεστικός διευθυντής: ROBIN vzw

Ευχαριστούμε το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α.) για την ευγενική προσφορά του στο πρότζεκτ.

«Το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo (Το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας στην Εξορία) μας πάει περίπου μισό αιώνα πίσω στο χρόνο, στις

αρχές του 21ου αιώνα. Αν και αυτή η περίοδος της ιστορίας έχει ελάχιστα μελετηθεί, παρείχε ωστόσο το πρόσφορο έδαφος για τις σαρωτικές

αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν στη διάρ-κεια του αιώνα μας. Ήταν μια σημαντικότατη εποχή, που χαρακτηρίστηκε από την αφομοί-ωση και την εναρμόνιση. Ευλογήθηκε από τη Μακρά Ειρήνη. Επισκιάστηκε από τη Μεγάλη Ύφεση. Τότε που τα εθνικά σύνορα ήταν πολύ

χαλαρά και οι άνθρωποι παντού χρησιμοποι-ούσαν ένα ενιαίο νόμισμα, που ονομαζόταν "ευρώ". Τότε που η καρδιά της γηραιάς ηπείρου χτυπούσε στις Βρυξέλλες, και όχι στη Βαρσοβία. Αυτή είναι η πρώτη διεθνής έκθεση για τη ζωή στην πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκή Ένωση.»

Ασχολούμενο με την κρίση εμπιστοσύνης στην ΕΕ από το 2013 και έχοντας ταξιδέψει από τις Βρυξέλλες έως το Ρότερνταμ και τη Βιέννη, το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo του Βέλγου

καλλιτέχνη Τόμας Μπέλλινκ έχει προβλέψει τις πρόσφατες εξελίξεις. Ο Μπέλλινκ, ο οποίος πέρασε τους τελευταίους μήνες ζώντας και ερευ-νώντας στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία,

συνέλαβε μια νέα εκδοχή της έκθεσης ειδικά για την Αθήνα και το Βισμπάντεν. Στο ιδιόρρυθμο,

μυστηριώδες μουσείο του, το οποίο είναι κατά-φορτο με σκονισμένους χάρτες και αντικείμενα

σε αποσύνθεση, ο Μπέλλινκ σκηνοθετεί μια φουτουριστική ιστορία του παρόντος με άφθονο μαύρο χιούμορ. Παρουσιάζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα σύντομο ιστορικό ιντερμέτζο, η

οξύτατα κριτική, αλλά τρυφερή εγκατάστασή του τηλεμεταφέρει τους θεατές της σε μια δυστο-πία, η οποία πάντως μοιάζει παράξενα οικεία.

1 5

Thomas Bellinck

Ο Τόμας Μπέλλινκ (γενν. 1983, Γερμανία) είναι ένας καλλιτέχνης με έδρα του τις Βρυξέλλες, οι εξερευνήσεις του οποίου στη σφαίρα του «πα-ρα-ντοκυμανταίρ» εκτείνονται από θεατρικά έργα έως ταινίες και εγκαταστάσεις. Το έργο του, φλερτάροντας με την εναλλακτική ιστο-

ριογραφία, αλλά εμποτισμένο με χιούμορ και βασιζόμενο πάρα πολύ σε τεχνικές λεκτικών και υλικών παραπομπών, καταπιάνεται συχνά με διάφορες μορφές και εκφράσεις συστημικής

βίας, είτε πρόκειται για την απονομιμοποίηση των μεταναστών είτε για τις εθνικιστικές εκδη-λώσεις μνήμης για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή την εποχή δημιουργεί μια περφόρμανς

για τη Δυτική ιστορία της κοινωνικής επιλογής, ενώ συγχρόνως δουλεύει για μια τηλεοπτική σειρά με θέμα τη σύμπτωση της μετανάστευσης εργατών, της βιομηχανικής γεωργίας και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις νότιες παρυφές

της Ισπανίας.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Τετάρτη 25 Μαΐου 21:30 | Πειραιώς 40

Στα αγγλικά, χωρίς μετάφρασηΣυζήτηση με τον Thomas Bellinck και τον φιλόσοφο Srećko Horvat Μια συζήτηση που ευελπιστεί να ανοίξει ορίζοντες και να εμβαθύνει σε διάφορα ζητήματα που θίγο-νται στο Domo de Eŭropa Historio en Ekzilo. Η συνάντηση στοχεύει να αναλύσει τις περίπλοκες

συμπτώσεις των κρίσεων όπου βρίσκεται εγκλω-βισμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση, παραμένοντας όμως μακριά από τη στείρα πολεμική αντιπαρά-θεση ευρωπαϊστών και αντι-ευρωπαϊστών.

Ενδεχομένως, η αντιπαράθεση κριτικής ανάλυσης και καλλιτεχνικής φαντασίας θα μπορούσε να ανοίξει για λίγο ένα παράθυρο, ώστε να μπει φρέσκος αέρας μέσα.

Ο Σρέτσκο Χόρβατ είναι φιλόσοφος που κατάγε-ται από την Κροατία. Έχει εκδώσει πάνω από 10

βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσό-τερες από δέκα γλώσσες. Στις πρόσφατες δημοσι-εύσεις του, στα αγγλικά, περιλαμβάνονται τα βι-

βλία: The Radicality of Love (Η ριζοσπαστικότητα του έρωτα), Welcome the Desert of Post-Socialism (Καλώς ήρθατε στην έρημο του μετα-σοσιαλι-σμού) και What Does Europe Want? (Τι θέλει η

Ευρώπη;), γραμμένο από κοινού με τον Slavoj Žižek. Άρθρα του δημοσιεύονται τακτικά στις εφημερίδες The Guardian και The New York Times, καθώς και στο Al Jazeera.

Πέμπτη 26 & Παρασκευή 27 Μαΐου Workshop θεάτρου-ιστορίας με τον Thomas Bellinck (11:00-14:00 | Πειραιώς 40)

1 6 © Je

ff Bu

sby

1 7

SMALL METALOBJECTS

BAC K TO BAC K T H E AT R E

20-22 MAΪΟΥ 2016Πλατεία Συντάγματος

17:00 και 19:30Έίσοδος ελεύθερη, με δελτία

εισόδου.

Τι ορίζει την αξία ενός ατόμου;Η προσωπικότητα ή μήπως η παραγωγικότητα;

Το small metal objects διερευνά τις κοινωνικές επιπτώσεις της «οικονομικοποίη-σης» του πολιτισμού μας. Το θέμα του αφορά ειδικότερα τα άτομα που παραδο-σιακά θεωρούνται λιγότερο «παραγωγικά» –άνθρωποι με αναπηρίες, άνεργοι, περιθωριακοί, ο τρίτος κόσμος–, εξετάζοντας την έννοια του «σεβασμού» ή του «μη σεβασμού», που σημαίνει να μη σε βλέπουν και να μη σε θεωρούν πλήρη άνθρωπο. Το small metal objects παραδίδει το θέατρο στο ευρύ κοινό, παίρνοντας τις εξέδρες ενός αμφιθεάτρου και τοποθετώντας τες στο πεδίο της καθημερινής εμπειρίας.

Οι θεατές γίνονται μια εγκατάσταση για το ευρύ κοινό, το ευρύ κοινό γίνεται το έξτρα της θεατρικής αφήγησης. Είναι ένα θεατρικό θέαμα που γεννιέται από την ισχυρή αλληλεπίδραση θεατών και περαστικών, και το οποίο αμφιταλαντεύεται

ανάμεσα στους ρόλους του θεατή και του θεάματος. Η αφήγηση είναι σαν μια μεμβράνη, που εμπεριέχει την ένταση κι επιτρέπει σε έναν απλό μύθο, αυτόν μιας οικονομικής συναλλαγής που πάει στραβά, να ξετυλιχτεί.

Bruce Gladwin

Είμαστε στην πλατεία Συντάγματος. Καθόμαστε σε εξέδρες. Φοράμε ακουστικά. Παρατηρούμε τους περαστικούς. Κι εκείνοι παρατηρούν εμάς. Θέατρο και πραγματικότητα ανατρέπονται.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΠηγή έμπνευσης για το small metal objects στάθηκαν οι σκέψεις και η φιλοσοφία της ηθοποιού Sonia Teuben. Ο χαρακτήρας του Γκάρυ λειτούργησε ως καταλύ-της για τη δημιουργία και των υπόλοιπων τριών χαρακτήρων. Η ευφυΐα και η διορατικότητα της Sonia έχουν επηρεάσει αποφασιστικά τη δουλειά του Back to

Back Theatre τα τελευταία 15 χρόνια.

1 8

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΜΙΛΑΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΗΘΟΠΟΙΟY – ΘΕΑΤΗ

ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ

Γιατί αποφάσισες να αναπτύξεις τη δουλειά σου έξω από τον παραδοσιακό θεατρικό χώρο;

Βρισκόμασταν σε μια διαδικασία συνεχούς διερεύνησης της σχέσης του ηθοποιού με το αρχιτεκτονικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λαμβάνει χώρα η παράσταση. Αναγνωρίζοντας ότι οι θεατρικές συμβάσεις υπαγο-

ρεύονταν από την αρχιτεκτονική δομή, στόχος μας ήταν να θέσουμε σε δοκιμασία τις αναχρονιστικές ιδέες περί του τι είναι η ηθοποιία. Το γεγονός ότι οι ηθοποιοί της ομάδας μας δεν έχουν παραδοσιακή θεατρική εκπαίδευση εγείρει αυτά τα ερωτήματα της σχέσης μας με τη θεατρική σύμβαση. Συνήθως βιώνουμε το θέατρο μέσα σε ένα μαύρο κουτί∙ η δομή προσφέ-

ρει ένα καταφύγιο από το χάος του εξωτερικού κόσμου. Η φυσική δομή όχι μόνο πλαισιώνει την αισθητική αλλά και δίνει στο κοινό την ευκαιρία να αναλογιστεί τη θεματική και την αφήγηση ελεύθερο από τους περι-σπασμούς του χάους – πού έχουν παρκάρει το αυτοκίνητο, η λογομαχία που είχαν προτού ξεκινήσουν για το θέατρο, η κυκλοφοριακή συμφόρη-

ση στους δρόμους, ο άστεγος που ζήτησε χρήματα, κ.λπ. Από τη στιγμή

που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με τα ακουστικά, αναρωτιόμασταν αν θα ήταν δυνατό και τι είδους εμπειρία θα αποκόμιζε το κοινό από μια παράσταση που γίνεται στο χάος.

Στο small metal objects το κοινό κάθεται όπως και στα κλασικά θέατρα. Θεωρήσατε σημαντικό να διατηρήσετε ως έναν βαθμό την παραδοσιακή

απόσταση ανάμεσα στον θεατή και τον ηθοποιό ;Αυτό που έχει σημασία στο ανέβασμα είναι ότι το κοινό λειτουργεί συγχρόνως ως θεατής και ως θέαμα. Γι’ αυτό το λόγο ακολουθήσαμε τον τυπικό τρόπο καθίσματος.Συνήθως προσπαθούμε οι ηθοποιοί να είναι όσο το δυνατό πιο αθέατοι από τους διερχόμενους περαστικούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο κό-

σμος που κινείται στο χώρο όπου διεξάγεται η παράσταση θα δει απλώς 150 άτομα με ακουστικά να συμμετέχουν μυστηριωδώς σε κάτι που δεν φαίνεται.

1 9

Ενώ η άμεση επίδραση των θεατών στην παράσταση περιορίζεται σε αυτή του παραδοσιακού παρατηρητή, οι περαστικοί παίζουν μεγάλο ρόλο στην επιτυχία του έργου, θέτοντας τους ηθοποιούς σε μια ευάλωτη και ριψοκίνδυνη θέση. Πώς επιδρά αυτό το γεγονός στους ηθοποιούς; Υπήρξε κάποια ιδιαίτερη αντίδραση εκ μέρους του κοινού; Αισθάνεστε

πως το γεγονός ότι οι δυο πρωταγωνιστές είναι άτομα με νοητική υστέ-ρηση ενίσχυσε αυτή την αίσθηση ρίσκου;Η γενικότερη κίνηση στο χώρο όπου δίνεται η παράσταση, αντανα-κλάται σωματικά στο παίξιμο των ηθοποιών. Για παράδειγμα, σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό όπου υπάρχει μεγάλη κίνηση από το ένα μέρος στο άλλο, οι ηθοποιοί έχουν την τάση να παίζουν πιο προστατευτικά, κα-λύπτοντας περισσότερο τα νώτα τους προκειμένου να διαφυλάξουν τους εαυτούς τους και το διάλογο, όπως θα έκαναν και οποιοιδήποτε άλλοι

άνθρωποι που συνομιλούν σε παρόμοιες συνθήκες.

Οι ηθοποιοί, πιστεύω, αναγνωρίζουν ότι η ευάλωτη θέση τους είναι ένα εργαλείο χρήσιμο για την απόδοση των ρόλων τους και θεωρούν αυτή την εύθραυστη κατάσταση πλεονέκτημα. Οι θεατές διαισθάνονται πως οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά αν κάποιος από τους ανθρώπους που κυκλοφορούν στην πόλη παρέμβει οποιαδήποτε στιγμή στην παράσταση. Οι θεατές, στο πλαίσιο των εσωτε-ρικών διεργασιών τους, φαντάζονται πώς θα χειρίζονταν οι ηθοποιοί ένα παρόμοιο περιστατικό. Κι αν γίνουν μάρτυρες σε μια τέτοια παρέμβαση,

νιώθουν ικανοποίηση που η φαντασία γίνεται πραγματικότητα.

Σπάνια παρουσιάζετε τα έργα σας στο δημόσιο χώρο. Μπορείτε να σχολιάσετε, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις σας, πώς επηρεάζει τη σχέση περφόρμερ-θεατή η μεταφορά των παραστάσεων στο δημόσιο χώρο;Το στοιχείο που με συναρπάζει περισσότερο είναι αυτή η διττή διάσταση

του κοινού. Είναι ταυτόχρονα θεατής και θέαμα. Απαιτείται μινιμαλισμός όταν τοποθετείς ένα έργο στο δημόσιο χώρο∙

έχεις να κάνεις με ένα θέαμα πάνω σε ένα θέαμα πάνω σε ένα θέαμα. Η παράστασή μας υπόκειται σε ορισμένους αφηγηματικούς περιορισμούς∙ αλλιώς θα κατέληγε σε υπερφόρτιση αισθήσεων και πληροφοριών. Κι ο δημόσιος χώρος πρέπει να έχει κι αυτός το περιθώριο να πρωταγωνιστή-σει. Αποσπάσματα από συνέντευξη του Bruce Gladwin στην Philippa Burt(Αναπληρώτρια Λέκτορας Θεάτρου & Περφόρμανς στο Πανεπιστήμιο Goldsmiths του Λονδίνου).

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Δευτέρα 23 Μαΐου«Un-masterclass» θεάτρου από τον Bruce Gladwin (10:00-13:00 | Στέγη)

ΔYΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ GANESH VERSUS

THE THIRD REICH, ΜΙΑ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑYΤΩΜΑ,

Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΘΙΑΣΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑYΣΤΡΑΛΙΑ

ΠΟY ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΗΘΟΠΟΙΟYΣ ΜΕ ΝΟΗΤΙΚΗ YΣΤΕΡΗΣΗ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ.Σκηνοθεσία: Bruce Gladwin

Επινόηση: Bruce Gladwin, Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve Morris

Ηθοποιοί: Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve MorrisΗχολήπτης: Marco Cher Gibard

Παραγωγή: Ally HarveyΕκτέλεση Παραγωγής: Dans Maree Sheehan

Διεύθυνση σκηνής / Καλλιτεχνική Υποστήριξη: Nikki Watson

Εκτέλεση παραγωγής για την Αθήνα:Γιάννης Ράδος

Μετάφραση: Βασίλης ΚιμούληςΔιερμηνεία: Γεωργία Τσιλίκη

Υπό την αιγίδα

ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Bruce Gladwin

Ο Bruce Gladwin (γενν. 1966) είναι Αυστραλός καλλιτέχνης και δημιουργός περφόρμανς. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο Back to Back

Theatre από το 1999. Τα έργα που έχει δημιουρ-γήσει με το θίασο έχουν αναγνωριστεί για την

καινοτομία και την υψηλή καλλιτεχνική τους αξία, και περιοδεύουν τακτικά στα σημαντικό-

τερα καλλιτεχνικά φεστιβάλ και οργανισμούς.

21© Nu

rith

Wag

ner-

Stra

uss

2 2 © Ad

a Nie

uwen

dijk

23

EXHIBIT BB R E T T BA I L E Y

24-29 MAΪOY 2016Ακαδημίας 2319:00-22:20

Οι επισκέψεις ξεκινούν κάθε 20’.Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.

Γλώσσες εγκατάστασης: ελληνικά, αγγλικάΈισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

Η αφυπνιστική έκθεση/περφόρμανς, που έχει παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο και ο Peter Brook έχει χαρακτηρίσει «ασυνήθιστο επίτευγμα», μας φέρνει αντιμέτωπους με την ιστορία του ρατσισμού και τις σημερινές απάνθρωπες πολιτικές απέναντι στους μετανά-στες και τους πρόσφυγες, σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ένα «πειστήριο» (exhibit), σε μια ποινική δίωξη ή σε μια αστική δίκη, είναι ένα φυσικό ή αποδεικτικό στοιχείο που τίθεται ενώπιον της κρίσης του δικα-στηρίου. Το ίδιο το αντικείμενο ή το έγγραφο πα-

ρουσιάζεται για έλεγχο εκ μέρους του δικαστηρίου. Αυτά τα πειστήρια σε μια νομική υπόθεση βαφτίζο-νται συχνά Πειστήριο Α, Πειστήριο Β, Πειστήριο Γ κ.λπ., για να διακρίνονται μεταξύ τους.

Η αναπαράσταση του «Άλλου» μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ ισχυρό πολιτικό εργαλείο. Απαιτεί την αμφιβολία μας.

Άραγε, Αυτός παρουσιάζεται ως ένα σύνθετο, εξατομικευμένο ον, όπως εσείς κι εγώ;Άραγε, Αυτή πλαισιώνεται με έναν τρόπο που προσδίδει αξιοπρέπεια;

Όταν άνθρωποι που φαίνονται διαφορετικοί από εμάς, απεικονίζονται ως τύποι, ως αριθμοί, παρά ως μεμονωμένα άτομα, αυτό προκαλεί

ζημιά στην ανθρώπινη υπόστασή τους. Και στη δική μας.Η απεικόνιση ανθρώπων από διάφορους πολιτισμούς ή εθνότητες ως «αγρίων», «υπαν-θρώπων», «εξωγήινων», ως κλόουν, διαβόλων ή εγκληματιών, μέσα σε κλουβιά, σε γλυπτά, σε φωτογραφίες, καλλιεργεί την αίσθηση ότι εμείς, από αυτή την πλευρά του φράχτη, όποιοι κι αν είμαστε, είμαστε κατά κάποιον τρόπο ανώτεροι, πιο προηγμένοι, ενός υψηλότερου εξελικτικού σταδίου, πιο ανθρώπινοι, απ’ ό,τι αυτοί.

24

Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟY «ΑΛΛΟY» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛY ΙΣΧYΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

ΕΡΓΑΛΕΙΟ. ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΜΑΣ.

Και αυτό είναι ένα πολύ βολικό τέχνασμα για να νομιμοποιήσουμε την εισβολή των δικών μας

«ανώτερων» τρόπων πάνω σε αυτούς∙ για να αντικαταστήσουμε τα «πρωτόγονα» πολιτιστικά

και κοινωνικά τους συστήματα με τα δικά μας∙ για να προσαρτήσουμε τα εδάφη τους και να

τα αξιοποιήσουμε για «καλύτερη» χρήση∙ για να τους υποβιβάσουμε σε δούλους∙ για να τους

φυλακίσουμε. Ακόμα για να τους εξοντώσουμε.Τα κατώτερα είδη πρέπει, άλλωστε, να κάνουν

τόπο στα κυρίαρχα γένη. Ο ισχυρότερος θα αντέξει. Ως παιδί, μεγαλώνοντας στη Νότια Αφρική του

απαρτχάιντ, με γοήτευαν τα γύψινα εκμα-γεία του μουσείου που απεικόνιζαν ιθαγενείς Βουσμάνους του αφρικανικού Νότου, με τα τόξα και τα βέλη τους, καθισμένοι οκλαδόν γύρω

από σελοφάν φωτιές πίσω από το γυαλί των προθηκών, να μου επιστρέφουν το βλέμμα με τα σκληρά τους μάτια που δεν ‘βλέπαν. Πουθε-νά σε εκείνο το μουσείο δεν αναφερόταν ότι οι Βουσμάνοι είχαν κυνηγηθεί σχεδόν σε σημείο αφανισμού από τους Ολλανδούς αποίκους του 18ου αιώνα.Αυτά τα εκμαγεία σκούρων ανδρών και γυναι-κών αποτελούσαν εκθέματα του Μουσείου Φυ-σικής Ιστορίας του Κέηπ Τάουν, μαζί με ορυκτά και ζώα και φυτά. Τμήμα της χλωρίδας και της πανίδας. Από την άλλη πλευρά, τα αντικείμενα της Ευρωπαϊκής ιστορίας στη Νότια Αφρική

στεγάζονταν στο Πολιτιστικό Ιστορικό Μουσείο. Μια λεπτή, ύπουλη επιμελητική επιλογή, που έσταζε την ψυχρή ιδεολογία της Φυλετικής

Υπεροχής.

Οι σκοτεινοί θάλαμοι της συλλογικής μας φα-ντασίας στοιχειώνονται από διεστραμμένες ανα-παραστάσεις φυλετικής Ετερότητας: ο βίαιος, σεξουαλικοποιημένος βάρβαρος∙ ο επιστημονικά αξιοπερίεργος∙ το υποτακτικό θύμα∙ η περιουσία του Κυρίου του. Αυτά τα βουβά στερεότυπα ενεργοποιούν εξευτελιστικά, απάνθρωπα συ-στήματα όπως το Απαρτχάιντ. Έκανα το Exhibit B επειδή ήθελα να κατανο-ήσω πώς ένα τέτοιο σύστημα γαλούχησε τόσο

πολλούς ανθρώπους στην κοινωνία στην οποία μεγάλωσα∙ και επειδή στο ταραγμένο, πολω-μένο Τώρα εξακολουθούμε να αρνούμαστε να μάθουμε από την Ιστορία.Οι προθέσεις μου ήταν να στρέψω το βλέμμα σε ένα σύστημα που αποσκοπεί να μας παγιδέψει όλους σε σχέσεις άνισης ισχύος. Να ξύσω τα αρ-χεία μιας βολικά ξεχασμένης περιόδου της ιστο-ρίας –ξεχασμένης από εκείνους που διατηρού-σαν κάποτε τις αποικίες, δηλαδή– και να δώσω

μια συμβολική μορφή σε κάποιους από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης απανθρωποιούν εκείνους που αποσκοπούν να λεηλατήσουν, να ελέγξουν και να αποκλείσουν. Έτσι ώστε να μπορέσουμε

να κοιτάξουμε. Και να καταλάβουμε.Brett Bailey

25

© So

fie K

nijff

© Ad

a Nie

uwen

dijk

26

ΙΣΤΟΡΙΚΟ YΠΟΒΑΘΡΟ

ΕΘΝΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΦYΛΗ Οι ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι υπήρξαν ένα σημαντικό φαινόμενο, από τα μέσα του 19ου αιώνα έως και το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δε-κάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι και Αμερικανοί συνέρρεαν σε αυτά τα θεάματα της αποικιακής κυριαρχίας, όπου άνθρωποι εκτός του Δυτι-κού κόσμου εκτίθεντο σε κλειστές προθήκες.

πλαισιωμένοι και αντικειμενοποιημένοι, αυτοί οι «Άγριοι» τοποθετούνταν λίγο παραπάνω από τα ζώα σε ένα συνεχές που έθετε τη βιομηχανο-

ποιημένη Δύση στο υπέροχο απόγειό της.Αυτό ήταν το αποκορύφωμα της φυλετικής ταξινόμησης. Οι ανθρωπολόγοι διαγκωνίζονταν για να αναλύσουν αυτούς τους «Ιθαγενείς» και

για να μετρήσουν τα κρανία τους σε σύγκριση με εκείνα των «Καυκασίων». Τα ευρήματά τους «απέδειξαν» ότι οι «πρωτόγονοι» ήταν χαμηλότερου εξελικτικού σταδίου και χρησιμο-

ποιήθηκαν για να νομιμοποιήσουν την αρπαγή των εδαφών τους, την καταστροφή της κουλ-τούρας τους και την υπαγωγή τους σε καθεστώς δουλείας.

ΤΟ ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΔΟYΛΕΜΠΟΡΙΟ Το Υπερατλαντικό Δουλεμπόριο και το Μεγάλο

Μπουμ της Ζάχαρης ήταν δύο πλευρές μιας τριγωνικής συναλλαγής που είχε κεντρική θέση στη θαλάσσια οικονομία από την οποία πλούτι-σε η Ολλανδία στη διάρκεια της αποικιοκρατίας. Η ζάχαρη και άλλες πρώτες ύλες μεταφέρονταν στην Ευρώπη, τα βιομηχανικά προϊόντα στην

Αφρική και οι δούλοι στην Αμερική. Το δουλεμπόριο καθιστούσε επικερδείς τις

φυτείες ζάχαρης στις αποικίες που διατηρούσαν στη Βραζιλία, στις Ολλανδικές Αντίλλες και στο Σουρινάμ. Το εμπόριο ανθρώπων έλαβε τέλος το 1863, αφού μέχρι τότε οι Ολλανδοί είχαν μεταφέρει περίπου 500.000 σκλάβους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, σε 1.500 δρομολόγια.

Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗΣτη Διάσκεψη του Βερολίνου, το 1884-85, η Αφρική διαιρέθηκε συνοπτικά ανάμεσα στις ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις. Επικυρώ-θηκαν διάφορες αποικίες, όπως η Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική (σημερινή Ναμίμπια), το Γαλλικό Κονγκό (Δημοκρατία του Κονγκό) και

το Ελεύθερο Κράτος του Κονγκό του Βασιλιά Λεοπόλδου Β΄ (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό). Η Εποχή της Αυτοκρατορίας ήταν σε πλήρη

άνθιση. «Μια θέση στον ήλιο» έφερνε μαζί της εθνική υπερηφάνεια, παγκόσμιο κύρος, ζωτικό χώρο (Lebensraum) και πλούτο. Στηριζόμενη στην εξελικτική θεωρία του 19ου αιώνα, η λαν-θάνουσα αυτοκρατορική αντίληψη διατεινόταν ότι η εξόντωση των «κατώτερων φυλών» ήταν απαραίτητη για τον καθαρισμό του κόσμου και για το θρίαμβο του πολιτισμού.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΝΟΤΙΟΔYΤΙΚΗ ΑΦΡΙΚΗ Στη Νοτιοδυτική Αφρική, οι Χερέρο και οι Νάμα ήταν δύο από τους πιο κεντρικούς και πολυ-

πληθείς λαούς. Μέσα σε 15 χρόνια, η γερμανική αποικιακή διοίκηση τους αποίκισε ανηλεώς και συστηματικά, ενώ ιδιοποιήθηκε τεράστια τμήματα των εδαφών και των κοπαδιών τους.

27

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑYΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ, ΕΞΑΚΟΛΟYΘΟYΜΕ ΝΑ ΖΟYΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΦYΛΕΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ.

Το 1904, οι Χερέρο εξεγέρθηκαν, αλλά ηττήθη-καν στη Μάχη του Ουώτερμπεργκ. Ο Γερμανός

στρατιωτικός κυβερνήτης εξέδωσε διάταγμα εξόντωσης και δεκάδες χιλιάδες Χερέρο πέθα-ναν από δίψα στην έρημο ή κυνηγήθηκαν και πυροβολήθηκαν. Στα στρατόπεδα καταναγκα-

στικής εργασίας που στήθηκαν μετά τον πόλε-μο, οι βιασμοί και οι ξυλοδαρμοί ήταν ρουτίνα και δεκάδες χιλιάδες ακόμα Χερέρο και Νάμα

πέθαναν από ασθένειες, έκθεση στις καιρικές συνθήκες, πείνα και εξάντληση. Η επιχείρηση αφανισμού αυτών των λαών έχει αναγνωριστεί ως η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ Η Μεγάλη Βρετανία επιθυμούσε μια συλλογή αποικιών που να εκτεινόταν από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας έως το Κάιρο και σχεδόν το

κατάφερε αυτό μέσω του διά σιδηράς πυγμής ελέγχου της Αιγύπτου, του Σουδάν (Αγγλο-Αιγυπτιακό Σουδάν), της Ουγκάντας, της Κένυας (Βρετανική Ανατολική Αφρική), της Νότιας

Αφρικής, της Ζάμπια, της Ζιμπάμπουε (Ροδε-σίας) και της Μποτσουάνα. Οι Βρετανοί είχαν επίσης υπό τον έλεγχό τους τη Νιγηρία και την

Γκάνα (Χρυσή Ακτή).

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟY ΚΟΝΓΚΟ Ο βασιλιάς του Βελγίου, Λεοπόλδος ο Β΄, εγκα-

θίδρυσε το αχανές Ελεύθερο Κράτος του

Κονγκό ως δήθεν φιλανθρωπική επιχείρηση, για να φέρει τον πολιτισμό στον αμαθή αφρικανικό λαό και να δώσει τέλος στο τοπικό δουλεμπόριο.

Πίσω από αυτό το ανθρωπιστικό πέπλο, εκτυ-λισσόταν το πραγματικό παιχνίδι της λεηλασίας των φυσικών πόρων (ξυλεία, μέταλλα, ελεφα-ντόδοντο και, ιδιαίτερα, καουτσούκ). Το καθε-στώς, με τη στρατιωτική υποστήριξη της Force Publique, θεμελιώθηκε πάνω στην καταναγκα-

στική εργασία. Οι χωρικοί ήταν υποχρεωμένοι να παραδίδουν στους κρατικούς αξιωματούχους και τους εκπροσώπους των εταιρειών εκχώρη-σης καθορισμένες ποσότητες καουτσούκ και ελεφαντοστού. Βία και βαρβαρότητες επιστρα-τεύτηκαν για τη μεγιστοποίηση της απόδοσης.

Τα εγκλήματα, οι βιασμοί, οι ακρωτηριασμοί, οι μαστιγώσεις, η καταστροφή των χωριών και

οι αρπαγές γυναικών και παιδιών ως ομήρων

έλαβαν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.Μέσω ενός συνδυασμού νόσων, λιμού, δουλείας,

καταστολής εξεγέρσεων και μειωμένου ρυθμού γέννησης, οι ανθρώπινες απώλειες υπολογίζο-νται, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, ανάμε-σα σε 5 και 13 εκατομμύρια.Βλέποντας τα τεράστια κέρδη που καρπωνόταν ο Λεοπόλδος, οι αξιωματούχοι στην άλλη όχθη του ποταμού Κονγκό, στο Γαλλικό Κονγκό, υιο-

θέτησαν σύντομα τα ίδια συστήματα εκμετάλ-λευσης με εξίσου μοιραίες συνέπειες.

28

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗΣάββατο 28 & Κυριακή 29 ΜαΐουMasterclass από τον Brett Bailey (11:00-14:00 | Στέγη)

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Brett BaileyΔιεύθυνση Παραγωγής: Barbara Mathers

Τεχνική Διεύθυνση: Colin LegrasΔιαχείριση Ομάδας & Διεύθυνση Σκηνής: Helena Erasmus

Ενορχήστρωση χορωδιακών τραγουδιών: Marcellinus SwartbooiΠαραγωγή: Quaternaire και Arts Projects Australia

Εκτέλεση παραγωγής και Εύρεση Χώρου: Δημήτρης ΧαλκιαδάκηςΥπεύθυνη συντονισμού περφόρμερς: Γιαλένα Κλειδαρά

Μετάφραση κειμένων στην εγκατάσταση: Βασίλης ΔουβίτσαςCasting: Athens Casting

Ευχαριστούμε την Asante για την πολύτιμη βοήθεια και συνεργασία.

Χορωδία από το Βέντχουκ της Ναμίμπια:Avril Nuuyoma, Chris Nekongo, Melvin Dupont, Michael Beukes

Ερμηνευτές:Kenny Moses Adetu, Jessica Anosike, Marion Aurora, Robert Ouko Babu, Azcuy Lazaro Anardo Depestre, Nayla Gkougkni, Esther Fudia Kamara,

Joseph Waithaka Karanja, Kassim Ligopora, Steven Mouagke, Yuri Nassar, Jenifer Ngwere, Irini Ontoul, Ioanna Okundinge, Nikos Thomas

Ευχαριστούμε τους Αθανάσιο και Μαρίνα Μαρτίνουγια την ευγενική παραχώρηση του χώρου.

Η σειρά Exhibit αποτελεί ένα επεκτεινόμενο σώμα έργων. Ξεκίνησε με το Exhibit A, σε παραγωγή του Wiener Festwochen (Βιέννη) και του

Theaterformen Festival (Μπράουνσβαϊγκ), που παρουσιάστηκε επίσης στο Ελσίνκι και στο Γκραχαμστάουν της Νότιας Αφρικής. Το Exhibit B έχει πα-ρουσιαστεί στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, το 2012, και στην Αβινιόν, στο Παρίσι, στο Βρότσλαβ, στο Στρασβούργο και στη Γάνδη το 2013. Το 2014 εμφανίστηκε στη Μόσχα, στο Εδιμβούργο, στο Πουατιέ και στο Παρίσι·

το 2015, στο Σαντιάγο, στο Γκάλγουεϊ και στην Γκουαντζιού.

29

Brett Bailey

Ο Μπρετ Μπέιλυ είναι δραματουργός, σκηνογράφος, σκηνοθέτης, επιμελητής φεστιβάλ και καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού Third World Bunfi ght. Έχει εργαστεί στη Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία, στη Ζιμπάμπουε, στην Ουγκάντα, στην Αϊτή, στη Μεγάλη Βρετανία και στην ηπειρωτική Ευρώπη. Στα καταξιωμένα εικονοκλαστικά του

δράματα, τα οποία διερωτώνται για τη δυναμική του μετα-αποικιακού κόσμου, περιλαμβάνονται έργα όπως τα Big Dada, Ipi Zombi?, iMumbo Jumbo, Orfeus, medEia και macbEth. Έχει κάνει επίσης τις εγκαταστά-σεις περφόρμανς Blood Diamonds: Terminal και Exhibit B. Σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης στην Παγκόσμια Σύνοδο για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής (2009), ενώ από το 2006 έως το 2009 σκηνοθετούσε τις εναρκτήριες παραστάσεις στο Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών της Χαράρε, στη Ζιμπάμπουε. Από το 2008 έως το 2011, υπήρξε επιμελητής του Infecting the City στο Κέιπ Τάουν,

του μοναδικού δημόσιου καλλιτεχνικού φεστιβάλ της Νότιας Αφρικής. Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε όλη την Ευρώπη, την Αυστραλία και

την Αφρική και έχουν αποσπάσει διάφορα βραβεία, μεταξύ άλλων και το Χρυσό Μετάλλιο Σκηνογραφίας στην Quadrennial της Πράγας (2007). Είναι μέλος της επιτροπής για την επιλογή θεατρικών έργων του Εθνικού Φεστιβάλ Τεχνών στο Γκραχαμστάουν της Νότιας Αφρικής και έγραψε

το μήνυμα για το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου –Ημέρα Θεάτρου– στην UNESCO, το 2014.

3 0 © Je

sse H

unni

ford

31

Υπάρχουν σπίτια στη Συρία που κρύβουν τάφους στους κήπους τους...

Οι Ομιλούντες κήποι σας καλούν να αφουγκραστείτε τις αληθινές ιστορίες

δέκα νεκρών Σύριων πολιτών, που σκοτώθηκαν τα πρώτα χρόνια της επανάστασης.

GARDENSSPEAK

TA N I A E L K HO U RY

Αίθουσα 5ου ορόφουΤε 25 – Πα 27 Μαΐου: 19:00 | 20:00 | 21:00

Σα 28 – Κυ 29 Μαΐου: 18:00 | 19:00 | 20:00 | 21:00Η περφόρμανς είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση)

Συνίσταται η προκράτηση θέσης λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.Έισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Το 2011, είδα την εικόνα μιας μητέρας να σκάβει έναν τάφο για τον γιο της στον κήπο του σπιτιού τους. Η εικόνα ήταν από τη Συρία και

κουβαλούσε μαζί της τις φρίκες από το κόστος της εξέγερσης, τη μεταμόρφωση των οικείων και ασφαλών χώρων σε χώρους νοσηρούς, σε

χώρους πένθους, καθώς και την πραγματικό-τητα της καταστολής του συριακού καθεστώτος πάνω στον επαναστατημένο πληθυσμό του.

Τρία χρόνια αργότερα, οι οικιακοί και οι δημό-σιοι κήποι εξακολουθούν να μετατρέπονται σε

ανεπίσημους τόπους ταφής για τους χιλιάδες νεκρούς στη συριακή επικράτεια. Κρύβοντας τα σώματα των μαρτύρων κάτω από το χώμα

(συχνά χωρίς ταφόπλακα), αυτοί οι κήποι επιτε-λούν μια συνεχιζόμενη συνεργασία μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών.

32

«ΟYΤΕ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ, ΕΑΝ ΑYΤΟΣ ΝΙΚΗΣΕΙ.»

Walter Benjamin

Από τη μία, οι νεκροί προστατεύουν τους ζωντανούς, καθώς δεν τους εκ-θέτουν σε περαιτέρω κινδύνους στα χέρια του καθεστώτος, το οποίο έχει στοχοποιήσει τις κηδείες και το δοξασμό των μαρτύρων. Από την άλλη, πάλι, οι ζωντανοί προστατεύουν τους νεκρούς, συντηρώντας την ταυτό-τητα και την ιστορία τους μέσα στη γη, μην επιτρέποντας έτσι να γίνει ο

θάνατός τους όργανο για το καθεστώς, στις προσπάθειές του να αλλοι-ώσει την πραγματικότητα και να ξαναγράψει την ιστορική αφήγηση.

Ακόμα και σήμερα, οι σωροί αρκετών νεκρών παραμένουν αγνοούμενες από τις οικογένειές τους, οι οποίες –σε πολλές περιπτώσεις– έχουν υπο-χρεωθεί να υπογράψουν κατασκευασμένες δηλώσεις, που ισχυρίζονται ότι συμμορίες τρομοκρατών σκότωσαν τους αγαπημένους τους, αναγκά-ζοντας έτσι τους ζωντανούς να προδώσουν τους νεκρούς. Ο θάνατος δεν αρκεί για να ξεφύγει κανείς από την τυραννία του κα-

θεστώτος Άσαντ. Η καταπίεση κατατρύχει τους ανθρώπους ακόμα και μετά το θάνατό τους, κατασκευάζοντας μια αφήγηση πάνω τους, είτε με

την κλοπή της σωρού τους είτε με την αποστέρηση του δικαιώματός τους να δοξαστούν ως μάρτυρες. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, αποτελεί ανα-γκαία πράξη αντίστασης το να αφηγηθείς τις ιστορίες απλών ανθρώπων, να γράψεις τα ονόματά τους πάνω σε μνήματα και να τραγουδήσεις γι’

αυτούς.Το Gardens Speak είναι μια διαδραστική ηχητική εγκατάσταση, βασι-

σμένη στις προφορικές ιστορίες δέκα απλών ανθρώπων, που τάφηκαν σε κήπους της συριακής επικράτειας. Η καθεμία αφήγηση έχει προσεκτικά

συγκροτηθεί, με τους φίλους και τους συγγενείς του εκάστοτε εκλιπόντος να ξαναδιηγούνται την ιστορία του, όπως θα την εξιστορούσε ο ίδιος. Την αφήγηση πλαισιώνουν ηχητικά και βίντεο αποσπάσματα από τις τελευταίες τους στιγμές.

Tania El Khoury

3 3

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Tania El KhouryΔιεύθυνση Παραγωγής: Jessica Harrington

Βοηθός Έρευνας και Συγγραφή Κειμένου (στα αραβικά): Kinana IssaΚαλλιγραφία & Σχεδιασμός Μνημάτων: Dia Batal

Σκηνικά: Abir SaksoukΗχογραφήσεις & Μοντάζ Ήχου: Khairy Eibesh

Μια ανάθεση του Fierce Festival, του Next Wave Festival και του Live at LICA. Αναπτύχθηκε μέσω του Artsadmin Artists’ Bursary Scheme.

Με την υποστήριξη του Arts Council of England και του British Council.

Tania El Khoury

Η Τάνια Ελ Χούρυ είναι καλλιτέχνης που ερ-γάζεται στο Λονδίνο και τη Βηρυτό. Δημιουργεί διαδραστικές εγκαταστάσεις και περφόρμανς

στις οποίες το κοινό έχει ενεργή συνεισφορά. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί και στις πέντε ηπείρους, σε χώρους που ποικίλλουν, από

μουσεία έως τελεφερίκ. Συνδέεται με το Forest Fringe και είναι συν-ιδρύτρια του Dictaphone Group, μιας συλλογικότητας της Βηρυτού η οποία πραγματοποιεί πολεοδομικές έρευνες και site-specifi c περφόρμανς. Για τις σόλο περφόρ-μανς της, με τις οποίες έχει ταξιδέψει ανά τον κόσμο, έχει λάβει τις διακρίσεις Total Theatre Innovation Award και Arches Brick Award.

3 4 © Je

an C

outu

rier

35

ARCHIVEA R K A D I Z A I D E S

25-26 ΜΑΪΟΥ 2016Μικρή Σκηνή

21:00Έισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

Ένα αριστουργηματικό σόλοπάνω στη δύναμη της βίας.

Η σόλο χορευτική παράσταση Archive του Ισρα-ηλινού χορογράφου Αρκάντι Ζαΐντες διερευνά το σωματικό αντίκτυπο των παραβάσεων που διαπράττουν καθημερινά στη Δυτική Όχθη οι

Ισραηλινοί φονταμενταλιστές έποικοι κατά των Παλαιστινίων. Η παράσταση, η πρεμιέρα της οποίας δόθηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2014, ενεργοποιεί τις απαρασάλευτες συνή-θειες της ισραηλινής βίας, συνυφαίνοντας δύο

ταυτόχρονα νήματα: προβολές βίντεο από ένα αρχείο που έχει συγκεντρώσει η B’Tselem, ένας

οργανισμός που καταγράφει τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κατεχόμενες

περιοχές (www.btselem.org), και τη ζωντανή περφόρμανς του Ζαΐντες, στην οποία ενσωμα-τώνει τις σωματικές και φωνητικές χειρονομίες των βίντεο προκειμένου να ανα-παραστήσει

την επιθετική στάση των Ισραηλινών. Αν και το Archive έχει παρουσιαστεί σε διάφο

ρους χώρους ανά τον κόσμο, προκαλεί τις πιο φορτισμένες πολιτικά αντιδράσεις όταν παρου-σιάζεται σε ισραηλινό κοινό. Η διαμάχη γύρω από αυτό το έργο άγγιξε πρό-σφατα το απόγειό της, όταν το Υπουργείο Πολι-

τισμού και Αθλητισμού [του Ισραήλ] απαίτησε από τον Ζαΐντες να αφαιρέσει το λογότυπό του

από τη λίστα των χορηγών της παράστασης, με την αιτιολογία ότι δεν θα έπρεπε να εμφανίζεται

πλάι σε αυτό της B’Tselem, μιας οργάνωσης που θεωρεί ότι δυσφημίζει την ισραηλινή πολιτική στη Δυτική Όχθη.

(…)Τα βίντεο της B’Tselem που προεπέλεξε o Ζαΐντες για την παράσταση τραβήχτηκαν από Παλαιστίνιους και δείχνουν Ισραηλινούς να ασκούν βία εναντίον Παλαιστινίων, καθώς και κατά της γης και της περιουσίας τους.

3 6

Συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο του πρότζεκτ Armed with Cameras (Οπλισμένοι με κάμερες), κατά το οποίο διανεμήθηκαν οικιακές βιντε-

οκάμερες σε Παλαιστίνιους –κανείς από τους οποίους δεν ήταν επαγγελματίας φωτογράφος– που προσφέρθηκαν εθελοντικά να καταγρά-ψουν την καθημερινή τους ρουτίνα υπό την

ισραηλινή κατοχή. Αυτό το αρχειακό πρότζεκτ εκθέτει στο ευρύ κοινό τις καθημερινές παραβι-άσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

(…)Ο Ζαΐντες πειραματίζεται με τις κινήσεις που μιμείται: εκτελεί τις πόζες αλλάζοντας τη θέση του και, κατά συνέπεια, και την προοπτική από την οποία αυτές παρακολουθούνται∙ εκτελεί

επίσης τις χειρονομίες σε διαφορετικά χρονικά στάδια και τις διαμορφώνει σε μια ποικιλία από

συνθετικές αλληλουχίες. Οι θεατές εμπλέκονται περαιτέρω σε αυτή την αρχειακή αναβίωση∙ η παράσταση απαιτεί από αυτούς να κατευθύ-νουν τη χορογραφία της κατοχής αντί να την κρατήσουν σε απόσταση.

(…)Με την ενσωμάτωση και τη χειραγώγηση των θέσεων του σώματος των αυτουργών που

απεικονίζονται στα πλάνα, η μίμηση αποκτά πολιτική διάσταση. Παρότι σε αυτή την παρά-

σταση αποφεύγονται ερωτήματα σχετικά με την αυθεντικότητα, την αξιοπιστία ή την εγκυρότη-

τα του αρχείου των βίντεο της B’Tselem, ο Ζαΐντες υιοθετεί μια ξεκάθαρη στάση αναφο-ρικά με την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαι-ωμάτων που προβάλλει επί σκηνής, τοποθετώ-

ντας τον εαυτό του στη θέση του επιτιθέμενου και εγείροντας έτσι τα ζητήματα της λογοδοσίας και της ευθύνης.

Το Archive είναι μια παράσταση που επιχει-ρεί να πάει πέρα από μια απλή καλλιτεχνική αναπαράσταση: ο Ζαΐντες μεταμορφώνει το αρχείο των βίντεο από ένα μονόπλευρο ντοκυ-μανταίρ σε ένα ζωντανό διάλογο με πολλαπλές προοπτικές, που έχει τη δυναμική της επίκλη-σης αλληλεγγύης σχετικά με τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης σύγκρουσης.

(…)Αυτό, όπως καταδεικνύει ο Ζαΐντες, μας δείχνει πώς ένα αρχείο εξελίσσεται και μετασχηματί-ζεται: έχει προεκτάσεις πέρα από τις συγκεκρι-

μένες τοποθεσίες και καταστάσεις που τεκμη-ριώνει. Τα αρχεία δεν είναι απλές καταγραφές∙ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποδομή-σουν ενεργά τους ρόλους του θύματος και του θύτη, καθώς και για να επηρεάσουν τα σώματα όλων των εμπλεκομένων – πρόθυμων και μη. Από τη στιγμή που ο Ζαΐντες αφομοιώνει το χει-

ρονομιακό λεξιλόγιο της βίας και μεταμορφώνει το σώμα του σε ένα αρχείο, δεν μπορεί επίσης να παραμείνει πλέον μόνος σε αυτή την προοπτική του. Όπως το αρχείο, έτσι και ο ίδιος ενσωματώ-

νει πολλαπλές προοπτικές που αποκαλύπτουν την κοινωνική πολυπλοκότητα των γεγονότων που αναπαριστά.

Αποσπάσματα από κείμενο της ερευνήτριας Ruthie Abeliovich με τίτλο «Χορογραφώντας τη βία» στο TDR: The Drama Review 60:1 (T229, Άνοιξη 2016, σελ. 165-170) © 2016 New York University and the Massachusetts Institute of Technology

37

Παραγωγή: Arkadi ZaidesΣυμπαραγωγή: Festival d’Avignon, CDC Toulouse,

Théâtre National De Chaillot, CNDC AngersΚαλλιτεχνικές φιλοξενίες: CDC Toulouse, CNDC

Angers, STUK Leuven, Théâtre National De Chaillot, WP Zimmer

Για το πρότζεκτ αυτό ο Arkadi Zaides έχει βραβευθεί από το Emile Zola Chair for Human Rights.

Υλικό για το Archive: εθελοντές για το Πρότζεκτ Κάμερα της B’Tselem – Ισραηλινού Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στις Κατεχόμενες Περιοχές: Iman Sufan, Mu’az Sufan, Bilal Tamimi, Udai ‘Aqel, Awani D’ana, Bassam J’abri, Abu ‘Ayesha, Qassem Saleh, Mustafa Elkam, Raed Abu Ermeileh, Abd al-Karim J’abri, Issa ‘Amro, Ahmad Jundiyeh, Nasser Harizat, Abu Sa’ifan, Oren Yakobovich, Nayel Najar

Σύλληψη & Χορογραφία: Arkadi ZaidesΣύμβουλος βίντεο:

Effi & Amir (Effi Weiss και Amir Borenstein)Ήχος & δραματουργία φωνής: Tom Tlalim

Καλλιτεχνική σύμβουλος: Κατερίνα ΜπακατσάκηΒοηθός χορογράφου: Ofir Yudilevitch

Φωτισμοί: Thalie LuraultΤηλεχειρισμός βίντεο: Pierre-Olivier Boulant

Παραγωγή: Yael BechorΕυχαριστίες: Myriam Van Imschoot

Τεχνικός διευθυντής: Etienne ExbrayatΉχος: Cyril Communal

Διεθνής Διανομή: Key Performance

Arkadi Zaides

Ο Αρκάντι Ζαΐντες γεννήθηκε το 1979 στη Λευκορωσία και μετανάστευσε οικογε-νειακώς στο Ισραήλ το 1990. Αυτή την εποχή εργάζεται ως χορογράφος στο Ισραήλ και την Ευρώπη. Ο Ζαΐντες έχει αποφοιτήσει από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα

Χορογραφίας του Άμστερνταμ, στο Theater School της Ολλανδίας. Συμμετείχε ως χορευτής σε κάποιες ισραηλινές ομάδες, όπως στην Batsheva Dance Company

και στη Yasmeen Godder Dance Group. Το 2004 άρχισε την ανεξάρτητη σταδιο-δρομία του. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πάρα πολλά φεστιβάλ και αίθουσες ανά τον κόσμο. Στη δουλειά του, ο Ζαΐντες θίγει κοινωνικά και πολιτικά ζητήμα-τα, εστιάζοντας μέχρι πρότινος στη διαμάχη Ισραηλινών και Παλαιστινίων και, πλέον, σε ευρωπαϊκά προβλήματα. Η καλλιτεχνική πρακτική του αποσκοπεί να

πυροδοτήσει έναν κριτικό δημόσιο διάλογο και επικεντρώνεται στο σώμα ως ένα μέσο, διά του οποίου τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα βιώνονται πιο έντονα.

www.arkadizaides.com

3 8

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Πέμπτη 26 Μαΐου | 19:00-20:00Διάλεξη από τη Maayan Amir και τη Ruti Sela (Exterritory project) με τίτλο “Preparations for Extraterritorial Scenarios”

Το πρότζεκτ Exterritory υλοποιείται από τη Ruti Sela και τη Maayan Amir μέσω έργων τέχνης, έρευνας και ποικίλων παρεμβάσεων, συνεργασιών και δημόσιων εκδηλώσεων. H συζήτηση θα διαπραγματευτεί και θα παρουσιάσει έργα τέχνης, που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του πρότζεκτ, διερχόμενη μέσω των ζητημάτων της ανυποταξίας, της λογοκρισίας εικόνων, του ακτιβισμού και της διαφάνειας.

Επιπλέον, θα παρουσιαστεί το πρόσφατο βιβλίο τους Extraterritorialities in Occupied Worlds.Το 2011, η Ruti Sela και η Maayan Amir έλαβαν το βραβείο Νέων Καλλιτεχνών

της UNESCO για τη δουλειά τους στο Exterritory, που έχει παρουσιαστεί σε διάφορες εκθέσεις, όπως στις Μπιενάλε του Σύδνεϋ, της Κωνσταντινούπολης και του Βερολίνου, στη Manifesta 8, καθώς και σε χώρους όπως η Tate Modern

(Λονδίνο), το Centre Pompidou και το Jeu de Paume (Παρίσι), το Art in General (Νέα Υόρκη), το Museum Ludwig (Κολονία) κ.α.

Πέμπτη 26 Μαΐου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του χορογράφου Arkadi Zaides με τη Maayan Amir (εικαστικό / επιμελήτρια) και τον Δημήτρη Καραντζά (σκηνοθέτη). Συντονίζει η Κάτια Αρφαρά, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Fast Forward

Festival.

39

© Je

an C

outu

rier

© Ga

di D

agon

4 0

Ένα διήμερο συμπόσιο με συζητήσεις καλλιτεχνών, προβολές, κεντρικές ομιλίες και

πάνελ που εστιάζει στις καλλιτεχνικές και θεωρητικές πρακτικές που αντανακλούν τις

συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή.

ΣYΜΠΟΣΙΟ Η ΤΈΧΝΗ ΣΤΑ

ΣYΝΟΡΑ: ΧΩΡΙΚΈΣ ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΚΑΙ

ΜΈΤΑ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΈΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΈΣ

ΣΤΗ ΜΈΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

27-28 ΜΑΪΟΥ 2016

27 Μαΐου: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή | 13:00-20:3028 Μαΐου: Μπάγκειον (πλ. Ομονοίας 18, Αθήνα) | 13:00-18:15

Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά.Έίσοδος ελεύθερη

41

Επιστημονική επιμέλεια: Κάτια Αρφαρά και Massimiliano Mollona

Με τους: Nadje Al-Ali, Brett Bailey, Eric

Baudelaire, Tania El Khoury, Amin Husain, Lamia Joreige,Lara Khaldi, Yazan Khalili,

Sophie Nield, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Andrew Ross, Nato Thompson,

Christine Tohmé, Jalal Toufic

Συντονισμός: Βανέσσα Μελισσουργάκη, Μαριλένα Μπατάλη, Μαρίνα Τρουπή

Με τη γενναιόδωρη υποστήριξη

του Ιδρύματος Ωνάση.

Σε συνδιοργάνωση με την Μπιενάλε της Αθήνας

Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, μετά τη στρατιωτικοποίηση και τη ριζοσπα-στικοποίηση της σύγκρουσης στη Συρία, η έννοια του συνόρου σε ένα διευρυμένο ορισμό, τόσο ως εξωτερικό όσο και ως εσωτερικό, φυσικό και νοητό, έχει καταστεί

κορυφαίος προβληματισμός στο κοινωνικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό πεδίο. Οι συνεχιζόμενες βίαιες αλλαγές στο γεωπολιτικό χάρτη της Μέσης Ανατολής και η επακόλουθη προσφυγική κρίση ξεσκεπάζουν τις βαθιές πολιτικές επιπτώσεις των

εδαφικών παρεμβάσεων, ενώ συγχρόνως αποκαλύπτουν την ξενοφοβική στάση της Ευρώπης, η οποία στη μεγάλη της πλειονότητα υπερασπίζεται την επιστροφή

από την πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» στο μοντέλο του έθνους-κράτους. Αντί για κατώφλι ή ζώνη διέλευσης που αναμένεται να προσπελαστεί, το σύνορο είναι σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ένα όριο, ένα περιθώριο, ένα σημείο ελέγχου, ένας τοίχος, ένας φράχτης, ένα εμπόδιο που διαχωρίζει τους «εντός» από τους «εκτός» διχοτομώντας πόλεις και χωριά, αλλοιώνοντας τοπία, ακινητοποι-ώντας πρόσφυγες σε ουδέτερες ζώνες (no man’s land), ενώ συγχρόνως δημιουργεί «ειδικές οικονομικές ζώνες» στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. Αυτό το διήμερο συμπόσιο –με συζητήσεις καλλιτεχνών, προβολές, κεντρικές

ομιλίες και πάνελ– εστιάζει στις καλλιτεχνικές, ακτιβιστικές, επιμελητικές και ακαδημαϊκές πρακτικές που αντανακλούν τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη

Μέση Ανατολή και διερευνούν εναλλακτικά μοντέλα κοινωνικής και πολιτικής γεωγραφίας. Μπορούν οι πολιτιστικές χωρικές πρακτικές να υπονομεύσουν τις

εθνικές πολιτικές και τις καταπιεστικές στρατηγικές εθνικής κυριαρχίας; Μπορεί η ριζοσπαστική τέχνη να προκαλέσει μια μετατόπιση στις κυρίαρχες εδαφικές συμπεριφορές; Μπορεί η τέχνη να φανταστεί μια μετα-εθνική κατάσταση που να υπερβαίνει την εδαφική σκέψη; Μπορεί ο πολιτιστικός ακτιβισμός να αμφισβη-τήσει τα ζητήματα εργασίας και εσωτερικής μετανάστευσης που κληρονομήθη-

καν από την αποικιακή και μετα-αποικιακή εποχή; Έχει η τέχνη τη δύναμη να προτείνει εναλλακτικές αφηγήσεις και νέες δυνατότητες για κριτική ανάλυση;

42

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΑΡΑΣΚΕYΗ 27 ΜΑΐΟΥΣτέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή

13:00-13:15 Χαιρετισμός και εισαγωγή από την Κάτια Αρφαρά και τον Massimiliano Mollona

13:15-14:15Ομιλία του Jalal Toufic‘Wall-to-Wall Relative Closures, then, Mysteriously, a Radical Closure’Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό

14:15-14:30 Διάλειμμα

14:30-16:30 1ο Πάνελ:«Τα σύνορα εντός: τέχνη και (γεω)πολιτική» Με τους: Lara Khaldi, Yazan Khalili, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Christine TohméΣυντονισμός: Sandra Noeth

Το πάνελ διαπραγματεύεται το ζήτημα των «εσωτερικών συνόρων» και το πώς αυτοί οι (φυσικοί ή συμβολικοί, ιδεατοί ή ενσωματωμέ-νοι) διαχωρισμοί εκτελούνται εντός του (γεω)πολιτικού πλαισίου της Μέσης Ανατολής και με τα εργαλεία της τέχνης και του πολιτι-σμού. Διακεκριμένοι παράγοντες από τη σκηνή αυτή θα διερευνήσουν καλλιτεχνικές και επιμελητικές στρατηγικές αμφισβήτησης των υπαρχόντων συνόρων, καθώς και συνοριακές και διασυνοριακές διεργασίες, διερωτώμενοι για την επίδρασή τους στην οικοδόμηση της ιστορί-ας, της ταυτότητας, της εθνικότητας, αλλά και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων.

16:30-16:45 Διάλειμμα

16:45-17:45 Συζήτηση: ‘Performing the border’Η Tania El Khoury σε μια συζήτηση με τη Sophie Nield

17:45-18:00 Διάλειμμα

18:00-20:30 Προβολή της ταινίας Infiltrators (70’, 2012) του Khaled Jarrar Ακολουθεί συζήτηση του καλλιτέχνη με τον Nato Thompson (Creative Time)

Το σημείο ελέγχου είναι κλειστό: «Παράκαμψη, παράκαμψη!» ουρλιάζει ένας ταξιτζής, ανακοι-νώνοντας έτσι την έναρξη μιας ακόμα αβέβαιης αναζήτησης για μια δίοδο γύρω από τα φράγμα-τα που παρεμποδίζουν την κίνηση των Παλαι-στινίων στη Δυτική Όχθη. Το Infltrators είναι μια ταινία-γροθιά στο στομάχι, γυρισμένη σαν road movie, η οποία καταγράφει τα καθημερινά πάθη των Παλαιστινίων, ανεξαρτήτως κοινω-νικής θέσης, στην προσπάθειά τους να βρουν διόδους μέσα, κάτω, γύρω και πάνω από ένα απίστευτο σύμπλεγμα φραγμάτων. Ακολουθώ-ντας αυτό το παιχνίδι υψηλού ρίσκου της γάτας με το ποντίκι, με μια φορητή βιντεοκάμερα, ο Χαλέντ Τζαράρ γνώρισε τεράστια επιτυχία με το πρώτο του αυτό ντοκυμανταίρ, στο Διεθνές Φε-στιβάλ Κινηματογράφου του Ντουμπάι το 2012, αποσπώντας το Βραβείο Ντοκυμανταίρ Muhr Arab, το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής και το Διεθνές Βραβείο Κριτικών.

43

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΐΟYΜπάγκειον | Ομόνοια

13:00-14:00 Ομιλία της Nadje Al-Ali «Πολιτικές του σώματος και έμφυλη αντίστα- ση στην περιοχή των Μεσογειακών κρατών: Έμφαση στην Αίγυπτο και στη σύγκρουση Τούρκων και Κούρδων»Ακολουθεί συζήτηση με το κοινό

14:00-16:00 2ο Πάνελ: «Πολιτική οικονομία και καλλιτε-χνική εργασία στη Μέση Ανατολή»Με τους: Eric Baudelaire, Amin Husain, Andrew RossΣυντονισμός: Massimiliano MollonaΤο πάνελ διαπραγματεύεται το ζήτημα της καλλιτεχνικής εργασίας, τόσο στο εξειδικευμένο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Gulf Labour όσο και σε σχέση με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτι-κές. Ποιες είναι οι οικονομίες που εμπλέκονται στην εργασία των καλλιτεχνών; Πώς μπορεί να αποτιμηθεί η άυλη εργασία; Πώς μπορούν οι καλλιτέχνες να θίξουν ζητήματα εκμετάλλευ-σης εργασίας, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον μέσω του έργου τους;

16:00-16:15 Διάλειμμα

16:15-17:15Ο Brett Bailey σε μια συζήτηση με την Κάτια Αρφαρά και τον Massimiliano Mollona για το Exhibit B

17:15-18:15 Προβολές βίντεο: A Journey (41’, 2006) και Nights and Days (17’, 2007) της Lamia Joreige Το A Journey παρακολουθεί τη ζωή της γιαγιάς της Λάμια Ζορέζ, Tati Rose, καθώς η προσωπι-

κή ιστορία της συναντά τη συλλογική Ιστορία της Μέσης Ανατολής. Προβάλλοντας εναλ-λάξ έγγραφα, ταινίες Super-8, φωτογραφίες, συνεντεύξεις, τοπία και αφηγήσεις, η Ζορέζ πυροδοτεί ένα στοχασμό πάνω στην ιστορία και τις συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς και ένα στοχασμό στο χρόνο, στην εξαφάνιση και στην απώλεια. Από τη Μέση Ανατολή της δεκαετίας του 1930, όταν όλα τα σύνορα ήταν ανοιχτά, έως την κατοχή της Παλαιστίνης, τον εμφύλιο πόλεμο στο Λίβανο, η Ζορέζ ανακρίνει τόσο τη μητέρα της όσο και τη γιαγιά της, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τις δικές της πολιτικές επιλογές και αποκαλύπτοντας την περίπλοκη σχέση ανάμεσα σε τρεις γυναίκες διαφορετικών γενεών.Το Nights and Days χρησιμοποιεί σημειώσεις που γράφτηκαν και κινηματογραφήθηκαν στο Λίβανο, το καλοκαίρι του 2006, ως προσωπι-κή μαρτυρία της Ζορέζ από την εμπειρία του πολέμου. Το πρώτο μέρος, το οποίο μοιάζει αλλά δεν είναι ένα ημερολόγιο πολέμου, ταλαντεύε-ται μεταξύ ημερήσιων και νυχτερινών πλάνων, εκφράζοντας την ιδέα του χρόνου που περνάει, της αναμονής, των διερωτήσεων και των φόβων που βιώνονται σε έναν τόσο ασυνήθιστο χρόνο. Το δεύτερο μέρος είναι ένα ταξίδι στο Νότιο Λίβανο, ο οποίος ερημώθηκε στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης εκείνο το καλοκαίρι. Οι ει-κόνες εναλλάσσονται, μεταξύ ειρηνικών τοπίων και άλλων ερειπωμένων και κατεστραμμένων, με συνοδεία μονάχα μουσικής, καθώς δεν υπάρ-χουν λόγια που θα μπορούσαν να εκφράσουν αυτή τη λαίλαπα.

4 4

Η Nadje Al-Ali είναι Καθηγήτρια Σπουδών Φύλου στο Κέντρο Σπουδών Φύλου της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Έχει πολλές δημοσιεύσεις σχετικά με τις γυναίκες και τα έμφυλα ζητήματα στη Μέση Ανατολή, καθώς και για τη διεθνική μετανάστευση και την κινητικότητα της διασπο-ράς. Πέρα από τη δουλειά της πάνω στο Ιράκ και την Αίγυπτο, αυτή την περίοδο εργάζεται σε ένα ερευνητικό πρότζεκτ σχετικά με τη σύγκρουση Τούρκων και Κούρδων.

Brett Bailey (βλ. σελ. 29)

Ο Eric Baudelaire είναι εικαστικός καλλιτέχνης και κινηματογρα-φικός σκηνοθέτης. Πρόσφατες ταινίες του: Letters to Max (2014), The Ugly One (2013) και The Anabasis of May and Fusako Shigenobu, Masao Adachi and 27 Years Without Images (2011). Το έργο του, βασισμένο πάντα σε έρευνα, ξεδιπλώνεται επίσης σε εγκαταστάσεις με ενσωματωμένες φωτογραφίες, εκτυπώσεις, περφόρμανς, εκδόσεις και προβολές.

Tania El Khoury (βλ. σελ. 33)

Ο Amin Husain είναι Αμερικανο-Παλαιστίνιος κινηματογραφικός σκηνοθέτης, εικαστικός καλλιτέχνης, δικηγόρος και ακτιβιστής, που εργάζεται μεταξύ της Νέας Υόρκης και της Ραμάλα. Είναι συνιδρυτής και μέλος της MTL Collective, που συνδυάζει στο έργο του την έρευνα, την αισθητική και τον ακτιβισμό, καθώς επί-σης του περιοδικού Tidal: Occupy Theory, της Global Ultra Luxury

Faction (G.U.L.F.) και του Direct Action Front for Palestine. Από κοινού με τη Nitasha Dhillon στην MTL Collective, εργάζονται στη σκηνοθεσία και την παραγωγή μιας μεγάλου μήκους ταινίας για την Παλαιστίνη, με τίτλο The Coming Intifada.

45

Η Lamia Joreige είναι εικαστική καλλιτέχνης και κινηματο-γραφική σκηνοθέτρια, η οποία ζει και εργάζεται στη Βηρυτό. Χρησιμοποιεί αρχειακά έγγραφα και μυθοπλαστικά στοιχεία για να στοχαστεί πάνω στη σχέση μεταξύ των ατομικών ιστοριών και

της συλλογικής Ιστορίας. Η Ζορέζ είναι συνιδρύτρια και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Τεχνών της Βηρυτού, ενός μη-κερδοσκοπικού χώρου που είναι αφιερωμένος στη σύγχρονη τέχνη του Λιβάνου, του οποίου ήταν συνδιευθύντρια από τον Ιανουάριο του 2009 έως το Μάρτιο του 2014.

Η Lara Khaldi είναι ανεξάρτητη επιμελήτρια, με έδρα της την Ιερουσαλήμ. Ολοκλήρωσε πρόσφατα το Επιμελητικό Πρόγραμμα de Appel στο Άμστερνταμ. Αυτή την περίοδο διδάσκει στη Διεθνή Ακαδημία Παλαιστινιακής Τέχνης στη Ραμάλα, μεταξύ άλλων πρότζεκτ. Η Χαλντί συνεργάζεται συχνά με τον Yazan Khalili σε

περφόρμανς-διαλέξεις και εκθέσεις, όπως το Love Letter to Mars, στο OCA του Όσλο (2014).

Ο Yazan Khalili ζει και εργάζεται εντός και εκτός Παλαιστίνης. Είναι αρχιτέκτονας, καλλιτέχνης και πολιτιστικός παραγωγός. Έργα τέχνης και κείμενά του έχουν παρουσιαστεί και δημοσιευτεί σε διάφορες εκθέσεις και εκδόσεις.

Η Sophie Nield διδάσκει στο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Εργάζεται πάνω στα ερωτήματα του χώρου, της θεατρικότητας και της αναπαράστασης στην πολιτική ζωή και στο δίκαιο, καθώς και πάνω στην αναπαράσταση των «συνόρων» δια-φόρων ειδών. Στο πρόσφατο έργο της έχει εστιάσει στη μορφή του πρόσφυγα, στη θεατρικότητα της διαδήλωσης και στην πολιτική βιωσιμότητας της εξέγερσης.

Η Sandra Noeth είναι επιμελήτρια, ερευνήτρια, παιδαγωγός και συγγραφέας, με έδρα της το Βερολίνο. Από το 2015, είναι συνεργά-τρια της ερευνητικής ομάδας Loose Couplings στο Πανεπιστήμιο

του Αμβούργου. Την περίοδο 2009-14 ήταν Επικεφαλής Δραμα-τουργίας και Έρευνας στο Tanzquartier της Βιέννης. Το έργο της επικεντρώνεται στην ηθική και την πολιτική του σώματος.

4 6

Ο Marwan Rechmaoui ζει και εργάζεται στη Βηρυτό. Αντλώ-ντας έμπνευση από τη γεωγραφία και την πολυπολιτισμική

ιστορία της Βηρυτού, το έργο του συχνά απηχεί τα θέματα της αστικοποίησης και της σύγχρονης κοινωνικής και συμπεριφορι-κής δημογραφίας. Οι πολυμεσικές εγκαταστάσεις του μεταμορ-φώνουν την πόλη, με τις εξοικειώσεις και τις τοπικές γραφικότη-τές της, σε ένα διεπιστημονικό χώρο για διάλογο ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, την πολεοδομία, την πολιτική οικονομία, την κοινωνιολογία και την ιστορία.

Ο Andrew Ross είναι κοινωνικός ακτιβιστής και Καθηγητής

Κοινωνικής και Πολιτιστικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, στα οποία περιλαμβάνονται τα Creditocracy and the Case for Debt Refusal (Πιστωτικοκρατία και η περίπτωση άρνησης χρέους), Bird On

Fire (Πουλί στη φωτιά), Nice Work if You Can Get It (Ωραίο έργο αν μπορείς να το αποκτήσεις) και Fast Boat to China (Ταχύπλοο

για την Κίνα), καθώς και επιμελητής του The Gulf: High Culture/Hard Labor (Ο Κόλπος: Υψηλή Κουλτούρα/Σκληρή Εργασία).

Ο Nato Thompson είναι ένας Αμερικανός επιμελητής στο δημόσιο καλλιτεχνικό οργανισμό Creative Time, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη. Από το 2007, ο Τόμπσον έχει διοργανώσει μεγάλα πρότζεκτ της Creative Time, όπως τα The Creative Time Summit (2009-15), A Subtlety της Kara Walker (2014), Funk, God, Jazz,

and Medicine: Black Radical Brooklyn (2014), Living as Form (2011). Το 2015 εκδόθηκε το βιβλίο του, Seeing Power: Art and Activism in the 21st Century (Βλέποντας την εξουσία: Τέχνη και ακτιβισμός στον 21ο αιώνα).

Η Christine Tohmé είναι ιδρυτική διευθύντρια του Ashkal Alwan, ενός μη-κυβερνητικού οργανισμού στη Βηρυτό που υπο-στηρίζει τη σύγχρονη τέχνη μέσω πολυάριθμων πρωτοβουλιών, όπως είναι το Home Works Forum, το Video Works και το Home Workspace Program. Η Τομέ έχει τιμηθεί με τα βραβεία Prince

Claus και CCS Bard Audrey Irmas. Το 2017 θα επιμεληθεί τη 13η Μπιενάλε της Σάρτζα (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

47

Ο Jalal Toufi c είναι στοχαστής και θνητός στο θάνατο. Γεννή-θηκε το 1962 στη Βηρυτό ή στη Βαγδάτη και πέθανε πριν από το θάνατό του, το 1989, στο Έβανστον του Ιλλινόις. Τα βιβλία

του διατίθενται στην ιστοσελίδα του www.jalaltoufi c.com. Είναι διευθυντής της Σχολής Εικαστικών Τεχνών στη Λιβανέζικη

Ακαδημία Καλών Τεχνών (ALBA).

Η Κάτια Αρφαρά είναι ερευνήτρια, συγγραφέας, καθηγήτρια

και επιμελήτρια. Έχει μεταπτυχιακό στις θεατρικές σπουδές και διδακτορικό στην ιστορία της τέχνης. Δοκίμιά της δημοσιεύονται

σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και κριτικές ανθολογίες. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της εστιάζουν στο θέατρο ντοκου-μέντο, τη δημόσια τέχνη, τα νέα μέσα και τις εγκαταστάσεις. Έχει γράψει το βιβλίο Théâtralités contemporaines (2011).

Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια Θεάτρου και Χορού της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση.

Ο Massimiliano Mollona είναι ανθρωπολόγος που διδάσκει στο Goldsmiths College του Λονδίνου. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του είναι η κινηματογραφική και εικαστική ανθρωπολογία, η ανθρωπολογία του έργου και οργανισμών και η πολιτική ανθρω-πολογία, ιδιαίτερα της τάξης και των κοινωνικών κινημάτων. Ο Μολλόνα έχει διευθύνει εκτεταμένες εργασίες πεδίου στη

Μεγάλη Βρετανία και τη Βραζιλία, όπου έχει επίσης σκηνοθετήσει διάφορα πειραματικά κινηματογραφικά πρότζεκτ.

Είναι διευθυντής προγράμματος της Μπιενάλε της Αθήνας (2015-17) και ένας από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές της

Bergen Assembly στη Νορβηγία (2017).

4 8 © Je

an V

an L

inge

n

49

WEB OF TRUSTιστος εμπιστοσyνης

E D IT K A L D O R

29-30 ΜΑΪΟΥ 2016Μικρή Σκηνή - 21:00

Η παράσταση είναι στα αγγλικά (χωρίς ελληνική μετάφραση).Έισιτήρια: 10 € - Μειωμ. 5 €

Πόσα κλικ, tweets και likes χρειάζεται μια εξέγερση; Το Ίντερνετ, τα κοινωνικά δίκτυα

και τα ψηφιακά μέσα επιστρατεύονται στην καλωδιωμένη περφόρμανς μιας από τις πιο

αντισυμβατικές φωνές της σύγχρονης σκηνής.

Το Web of Trust (Ιστός εμπιστοσύνης) είναι μια δικτυωμένη θεατρική περφόρμανς, που φέρνει στο θέατρο το διαδίκτυο και ειδικότερα μια νέα πλατφόρμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χρη-σιμοποιώντας την ως πεδίο σκηνικής δράσης.

Μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων, παρα-κινημένοι από την αυξανόμενη δυσαρέσκειά τους, ενώνονται διαδικτυακά για να αρθρώσουν ιδέες για μια διαφορετική κοινωνία. Το έργο ασχολείται με την ενέργεια της διατύπωσης και διαπραγμάτευσης των ιδανικών, με τη σχέση λόγων και πράξεων, ατομικού και συλλογικού.

Ο Ιστός εμπιστοσύνης χτίζει επάνω στις εμπειρίες του μακροπρόθεσμου θεατρικού κι ερευνητι-κού σχεδίου Inventory of Powerlessness, που η Kaldor πρωτοξεκίνησε το 2012 κι από τότε ανέπτυξε σε στενή συνεργασία με μερικές

εκατοντάδες συμμετέχοντες από διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης. Σε ένα συλλογικό περι-βάλλον χαρτογραφούν τις συνδέσεις μεταξύ των

διαφορετικών μορφών ατομικής αδυναμίας, που παρέχουν το περιεχόμενο μια ψηφιακής βάσης δεδομένων, αποκαλύπτοντας ένα σύνθετο πορτρέτο της δυσφορίας, του άγχους και της δύναμης. Η τυπική γλώσσα του Ιστού εμπιστοσύ-νης, ωστόσο, απηχεί περισσότερο την περφόρ-μανς της Kaldor από το 2003, Or Press Escape. Ακριβώς όπως και το προγενέστερο κομμάτι, εστιάζει στο μεταφορικό δυναμικό της καθημε-ρινής χρήσης του υπολογιστή, υπογραμμίζοντας τη θεατρική του ποιότητα και χρησιμοποιώντας

την οθόνη του υπολογιστή για να εστιάσει και να εμπλακεί στη συλλογιστική διαδικασία που καραδοκεί πίσω από ιδέες και πράξεις.

5 0

ΠΑΡΑΛΛΗΛH ΔΡΑΣH

Κυριακή 29 ΜαΐουΜετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστέςΣυντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου και επίκουρος καθηγητής του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών

© Ed

it Ka

ldor

Η Edit Kaldor θεωρείται διεθνώς μια μονα-δική φωνή του σύγχρονου θεατρικού τοπίου. Συνεργάζεται κυρίως με μη επαγγελματίες ηθοποιούς και συχνά ενσωματώνει στη δουλειά της τη χρήση διαφόρων ψηφιακών μέσων με τρόπο περίτεχνα επεξεργασμένο αλλά άμεσο. Η Kaldor γεννήθηκε στη Βουδαπέστη. Όταν ήταν παιδί, μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου έζησε για

δέκα χρόνια προτού επιστρέψει στην Ευρώπη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Θέατρο στη

Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, και υπήρξε καλλι-τεχνικός συνεργάτης του Peter Halasz (Squat

theater/Love theater, Νέα Υόρκη) σε πολυάριθ-μες θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφι-κά σενάρια. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχι-ακών θεατρικών σπουδών της στο DasArts της

Σχολής Καλών Τεχνών του Άμστερνταμ, άρχισε να δημιουργεί τα δικά της έργα, που χαρακτηρί-ζονται από έναν ειδικό συνδυασμό εννοιολογικά δυνατών θεατρικών μορφών και υπαρξιακών θεμάτων. Τώρα ζει κι εργάζεται στο Άμστερνταμ, κάνοντας παραστάσεις που δοκιμάζουν τα

όρια των θεατρικών συμβάσεων, όπως, ανά-μεσα στα άλλα, τα Or Press Escape (2003), Drama (2005), Point Blank (2007), C’est du

chinois (2010), WORK (2011), One Hour (2012), Woe (2013), και Inventory of Powerlessness (2012-ongoing) και Web of Trust (2016). Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερες από 30 χώρες στην Ευρώπη, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική.

51

Δημιουργία: Edit KaldorΣε συνεργασία με: Γκίγκη Αργυροπούλου, Bojan Djordjev, Lisa Skwirblies, Jurrien van Rheenen, Rufino Henricus, Martin Kaffarnik, Joris Fauvie,

Nicola Unger, Nele Beinborn, Velvet Leigh, Tirza Gevers, Giorgi M., Oleg Myrzak, Aleksandra Jarocka, Silja Korn, Abdi Toufali, Jana Mendelski, Richard Djif, Rodrigue Peguy, Michel Bezem, Ivo de Kler, Leo Westra,

Meike Jansen, Corine Marseille, Gerard Smets, Katharina Rösch, Emma Berentsen, Kobbe Koopman, Alexander Nagel, Arved Schultze, Dries

Douibi, Isobel Drybourg, Hannah Woods, Sylvain Vriens κ.ά.

Παραγωγή: Edit Kaldor/Stichting Kata (Άμστερνταμ)Συμπαραγωγοί: Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες), Dublin Theatre Festival, Hebbel am Ufer (Βερολίνο), SPRING Festival (Ουτρέχτη),

Vooruit (Γκεντ), Contemporary Arts Center (Σινσινάτι), Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα)

Με την υποστήριξη: NXTSTP network, Δήμος του Άμστερνταμ, Performing Arts Fund Netherlands, Open Latitudes network

Πρεμιέρα: Μάιος 2016, Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες)

ΧΟΡΗΓΟΊ ΕΠΊΚΟΊΝΩΝΊΑΣ

ΔΊΕYΘYΝΣΗ ΕΠΊΚΟΊΝΩΝΊΑΣ & MARKETINGΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝYΠΟΣΤΗΡΊΞΗ

ΧΟΡΗΓΟΣΦΊΛΟΞΕΝΊΑΣ

ΕΠΊΣΗΜΟΣΊΑΤΡΊΚΟΣ YΠΟΣΤΗΡΊΚΤΗΣ

53

FASTFORWARDFESTIVAL

3

5 4

Concept and Artistic direction: Katia ArfaraProduction management: Dimitra Dernikou

General technical management: Lefteris KarabilasLine production: Vassilis Panagiotakopoulos

General Coordination: Marina TroupiWorkshops Coordination: Myrto Lavda, Eleanna Semitelou

Assistants to the Line Production:Despoina Sifniadou, Irilena Tsami

sgt.gr

M AY

16→31

FASTFORWARDFESTIVAL3

F E S T I VA L at the OCC

55

Fast Forward Festival 3On the border(line)s of artCan you imagine a city with round houses made of stone and wood,

their windows open wide, with schools for everyone and a huge bakery handing out warm loaves every day? Can you imagine a society in which fear is replaced by respect and everyone can imagine their tomorrow?

It is with these fragments of the dreams and desires of Athenian residents, adults and children, showcased in the black-and-white

posters by Tim Etchells which have appeared in Athens’ streets, that the 3rd Fast Forward Festival (FFF) opens, composing a social

counter-geography of the city.This year, the FFF will be focusing on the thin line which separates the powerful from the powerless, revolution from civil war, democracy from autocracy. With its epicentre fi xed fi rmly in public space, the Festival negotiates the issue of borders and boundaries, identifying practices and strategies that can help transcend them through art. Geographical and symbolic, cultural and social, national and

internal, borders are the dominant (geo)political narrative of our day in the war zones of the world, but in our ‘united’ Europe, too. Regions, cities, villages and neighbourhoods are being redrawn,

militarized, surveilled, sealed off and carved up. Occupying, as it does every year, the grey zone between theatre, dance, performance, fi lm and contemporary art, the 3rd FFF invites audiences to singular artistic experiences which dialectically combine documentary with

fi ction, participation with observation, critical analysis with artistic imagination. Artists from Amsterdam, Beirut, Brussels, Cape Town,

Melbourne, Ramallah, Sheffi eld and Tel Aviv propose alternative

geopolitical and cultural narratives in artistic terms.

Katia ArfaraArtistic Director of the Fast Forward Festival

5 6

16-29 May And for the rest (Athens)Tim EtchellsIn Athens’ city centre

For this version of his poster project And For The Rest (originally presented in Brussels for Kunstenfestivaldesarts), Tim Etchells –the founder and director of Forced Entertainment– selected fragments from a series of interviews with residents of Athens, who for one reason or another are excluded from the voting process. From children of all ages to asylum seekers, migrants and refugees participants in the project were asked about their wishes, needs, demands and hopes for the future, focused on what they would like to change. Taking short texts from the interviews (conducted by the director and dramatist Georgia Mavragani and educator and translator Phaedra Tsalababouni), Etchells creates interventions in the city which are at the same time mysterious, confronting, poetic and thought-provoking. “I’m interested in the question of how we are, and how we can be, together in a city like Athens, at this particular time” says the award-winning director and gives us an insight into the wishes of people usually held outside the public discussion.

PARALLEL EVENT:

Monday 16 May | 21:00 | OCC Artist Tim Etchells talks about his work with language, art and performance focusing on the posters project And For The Rest (Athens).

All performances can be followed in English.

16-31 May Domo de Eŭropa Historio en ekzilo (House of European History in Exile)Thomas Bellinck40 Peiraios str.Monday-Friday: 17:30-21:00*Saturday-Sunday: 10:00-13:00 and 17:30-21:00* On Wednesday 25 May last entry on 20:00Τours begin every 30 minutes.Reservation is recommended due to limited availability.Exhibition languages: Arabic, English, GreekTickets: 10 € - Reduced 5 €

In this quaint, uncanny museum, rife with dusty maps and decaying artifacts, Thomas Bellinck stages a futuristic history of the present with ample black humor. Presenting the EU as a brief historical intermezzo, his sharply critical, yet loving installation teleports its audience to a dystopia which somehow looks oddly familiar. Having spent the past few months living and researching in Greece, as well as Germany, Bellinck has conceived of a new version of the exhibition especially for Athens and Wiesbaden.

PARALLEL EVENTS:

Wednesday 25 May Thomas Bellinck in a conversation with the philosopher Srećko Horvat (21:30 | 40 Peiraios str.)

Thursday 26 and Friday 27 MayTheatre-History workshopby Thomas Bellinck (11:00-14:00 | 40 Peiraios str.)

20-22 May small metal objectsBack to Back Theatre

Syntagma Sq.17:00 & 19:30Free admission

We are in the city centre of Athens at Syntagma Square, watching from a bank of raised seating, each with a set of headphones. We observe passers-by and they observe us. Suddenly we all seem to be a bit odd... Theatre and reality are turned inside out.Australia’s famed theatre group Back to Back Theatre, consisting of artists with perceived intellectual disabilities, presents an unconventional and brilliant spectacle that will move you deeply as it sets questions like: What is private and what is public? What is allowed in public view and what is not? What defines one’s value: personality or, perhaps, efficiency? How useful is it, in the end, to be productive?

PARALLEL EVENT:

Monday 23 MayTheatre «Un-masterclass» by Bruce Gladwin (10:00-13:00 | OCC)

PROGRAMME

57

24-29 May Exhibit BBrett Bailey

23 Akadimias str. 19:00-22:20 Τours begin every 20 minutes.Reservation is recommended due to limited availability.Tickets: 10 € - Reduced 5 €

Presented throughout the world, this stimulating exhibition/performance confronts the history of racism and the current dehumanizing policies towards immigrants and refugees in various parts of the world. Through a series of installations, featuring performers who identify themselves as black, Exhibit B presents a catalogue of the atrocities that were committed – and concealed – by European powers in Africa in the name of ‘civilization’. Committed to a new kind of humanism for almost a decade, the internationally acclaimed South African playwright, director, set designer, and visual artist, Brett Bailey asks us to face our prejudices and to look at the damage done in the name of expansion by a Europe that professes a humanist orientation.

PARALLEL EVENT:

Saturday 28 & Sunday 29 MayMasterclass by Brett Bailey (11:00-14:00 | OCC)

25-29 May Gardens SpeakTania El Khoury

OCC | 5th floor Hall 25-27 May: 19:00 | 20:00 | 21:0028-29 May: 18:00 | 19:00 | 20:00 | 21:00Reservation is recommended due to limited availability. Tickets: 10 € - Reduced 5 €

There are houses in Syria with graves hidden in their gardens... Gardens Speak invites you to open your ears to the true stories of ten dead Syrian men and women who were killed during the first mass anti-government demonstrations of 2011-13. Through the accounts oftheir relatives and friends as well asfound recordings evidencing theirlast moments, their dreams, fears and struggles, their unknown and unspeakable histories are brought into the light by the award-winning Lebanese artist, who notes: “Grief can mobilize consciences against the oppressors. Relating the lives and deaths of these ten martyrs can become an act of resistance against the regime’s efforts to kill even the dead.”

25-26 May ArchiveArkadi Zaides

OCC | Upper Stage 21:00Tickets: 10 € - Reduced 5

A unique voice of the Israeli dance scene, Arkadi Zaides does not hesitate to turn his critical gaze to the occupied West Bank and explore the human rights violations perpetrated on a daily basis by fundamentalist Israeli settlers. Examining the consequences of violence on the bodies of people living in war zones, he reproduces the movements of those depicted. Constantly shifting perspective and transforming his body into a mirror, a magnifying glass, or simply a body with no place to stand, Zaides reduces the boundaries between reality and representation. To the audience, he poses his questions about violence, as well as about issues of the responsibility shared by all regarding perpetrators of violence.

PARALLEL EVENTS:

Thursday 26 May Lecture by Maayan Amir and Ruti Sela (Exterritory project) with the title “Preparations for Extraterritorial Scenarios” (19:00-20:00 | OCC)

Thursday 26 MayAfter performance talk with choreographer Arkadi Zaides, artist and curator Maayan Amir and director Dimitris Karantzas.Moderated by Katia Arfara

5 8

29-30 May Web of Trust Edit KaldorOCC | Upper Stage 21:00 Tickets: 10 € - Reduced 5 €

How many clicks, tweets and likes are needed for an uprising? Web of Trust is a networked theatre performance that brings the internet, and more specifically, a new social media platform into the theatre, and uses it as its stage. This wired performance has been developed in close collaboration with a few hundred participants in different cities in Europe, a group of disparate people that have been driven together by their growing discontent to unite online and to articulate ideas for a different society. ‘It doesn’t look like theatre, but it is. Indeed, it is the best kind of theatre that exists’. With this words has been described the work of the internationally acclaimed and pioneering Hungarian director Edit Kaldor.

PARALLEL EVENT:

Sunday 29 MayAfter performance talk with Edit Kaldor

27-28 May Symposium:“Art at the borders: spatial politicsand post-colonial strategiesin the Middle East”27 May: OCC | Upper Stage | 13:00-20:3028 May: Bageion (18 Οmonoia sq.) | 13:00-18:15Free admission

Over the last years, following the militarization and the radicalization of Syria’s conflict, the notion of the border, in its expanded definition as both external and internal, physical and mental, has become a major preoccupation in the social, political and artistic fields. Rather than a threshold or a transit zone waiting to be crossed, the border is more than ever today a limit, a margin, a checkpoint, a barrier which separates the “insiders” from the “outsiders” bisecting cities and villages, altering landscapes, immobilizing refugees in no man’s land areas while creating “special economic zones” in the Gulf region. This two-day symposium –with artist’ talks, screenings, keynote lectures and panels– focuses on the artistic, activist, curatorial and academic practices that reflect the ongoing conflicts in the Middle East and investigate alternative models of social and political geography. Can cultural spatial practices subvert national politics and oppressing strategies of sovereignty? Can radical art provoke a shift in the dominant territorial attitudes? Can art imagine a post-national condition that goes beyond territorial thinking? Can cultural activism challenge the labour and internal migration issues inherited from colonial and postcolonial era? Does art have the power to propose counter narratives and new possibilities for critical analysis?

Curated by: Katia Arfara (Fast Forward Festival Artistic Director) and Massimiliano Mollona (Programme Director of the Athens Biennale 2015-2017 OMONOIA) With: Nadje Al-Ali, Brett Bailey, Eric Baudelaire, Tania El Khoury, Amin Husain, Lamia Joreige,Lara Khaldi, Yazan Khalili, Sophie Nield, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Andrew Ross, Nato Thompson, Christine Tohmé, Jalal Toufic Coordination: Marilena Batali, Vanessa Melissourgaki, Marina Troupi Co-organized with the Athens Biennale

With the generous support of the Onassis Foundation.

PROGRAMME

Friday 27 MayOCC | Upper Stage

13:00-13:15Welcome and introduction by Katia Arfara and Massimiliano Mollona

13:15-14:15Lecture by Jalal Toufic: ‘Wall-to-Wall Relative Closures, then, Mysteriously, a Radical Closure’Followed by Q&A

14:15-14:30 Pause

14:30-16:30 Panel I: ‘The borders within: art and (geo)politics’With: Lara Khaldi, Yazan Khalili, Sandra Noeth, Marwan Rechmaoui, Christine TohméModerated by Sandra Noeth

The panel addresses the issue of “internal borders” and of how those (physical or symbolic, fictional or embodied) divisions are performed within the (geo)political context of the Middle East and with the tools of art and culture. A few prominent actors from the scene will investigate artistic and curatorial strategies of challenging existing borders as well as bordering and cross-bordering processes while questioning their impact on the construction of history, identity, nationality but also in the everyday life of the inhabitants.

16:30-16:45 Pause

16:45-17:45 Artist talk: ‘Performing the border’ Tania El Khoury in conversation with Sophie Nield

17:45-18:00 Pause

18:00-20:30 Film projection: Infiltrators (70 min., 2012)by Khaled Jarrar Followed by a conversation of the artist with Nato Thompson (Creative Time)

The checkpoint is closed: "Detour, detour!" shouts a taxi driver, announcing the beginning of yet another uncertain search for a way around the barriers curtailing Palestinian movement in the West Bank. Infltrators is a visceral "road movie" that chronicles the daily travails of Palestinians of all backgrounds as they seek routes through, under, around, and over a bewildering matrix of barriers. Following this high stakes "game" of cat and mouse with a handheld video camera, Khaled Jarrar’s debut documentary was the standout success at the 2012 Dubai International Film Festival, winning the Muhr Arab Documentary Prize, the Special Jury Prize, and the International Critics Prize.

Saturday 28 MayBageion Hotel

13:00-14:00 Lecture by Nadje Al-Ali: ‘Body politics and gendered resistance in the MEDA region: A Focus on Egypt and the Turkish-Kurdish conflict’Followed by Q&A

14:00-16:00 Panel II: ‘Political economy and artistic labour in the Middle East’With: Eric Baudelaire, Amin Husain, Andrew RossModerated by Massimiliano Mollona

The panel discusses the issue of artistic labour, both in the specific context of the Gulf Labour campaign and in relation to contemporary art practices. What are the economies involved in the labour of artists? How should immaterial labour be remunerated? How can artists address issues of labour exploitation if not directly, through their own practices?

16:00-16:15 Pause

16:15-17:15 Artist talk: Brett Bailey in conversation with Katia Arfara and Massimiliano Mollona about Exhibit B

17:15-18:15Video screenings: A Journey (41 min., 2006) and Nights and Days (17 min., 2007) by Lamia Joreige

A Journey follows Lamia Joreige’s grandmother Tati Rose, as her personal story meets the collective History of the Middle East. Alternating documents, Super 8mm films, photographs, interviews, landscapes and voice over, Joreige triggers a reflection on history and the conflicts in the region, as well as a reflection on time, disappearance and loss. From the Middle-East in the 30’s, when all the frontiers were open, to the occupation of Palestine, to the Lebanese civil war, during which, Rose’s son was kidnapped, until her suggested death, Joreige interrogates both her mother and grand-mother, raising questions about her own political choices, and revealing the complex relationship between three women of different generations. Nights and Days uses notes written and filmed in Lebanon during summer 2006 as Joreige’s personal account of the experience of the war. The first part, which resembles yet is not a diary of war, oscillates between day-shots and night-shots expressing the idea of time passing, awaiting, interrogations and fears experienced in such an unusual time. The second part is a journey to South Lebanon, which was devastated during the Israeli attack that summer. It alternates between peaceful landscapes and ones of ruins and destruction, accompanied only by music, as no words could express this devastation. Nights and Days questions the relation between image and sound and that of ‘beauty’ versus ‘horror’.

6 0

FASTFORWARDFESTIVAL

3

M AY

16→31

FESTIVAL at the OCC

sgt.gr