EXOSTIS 940

32
εξώστης T. 500+440 1.11.12 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

description

free press exostis thessaloniki

Transcript of EXOSTIS 940

εξώστηςT. 500+440 1.11.12ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Μπαίνουμε στον Υδροχόο. Είναι εποχή για περιέργα τραγούδια και φευγά-

τες ταινίες. Στη φετινή παρέλαση δεν σε πήρα απ’ το χέρι να χαρούμε την

φθινοπωρινή βόλτα στην παραλία. Η πόλη έμοιαζε απελπιστικά αποκλει-

σμένη σε αυτή την αίσθηση ελευθερίας που γιόρταζε. Όλα μοιάζουν τόσο

προφανή αλλά τίποτα δεν είναι απόλυτα αυτονόητο. Στο facebook επιφα-

νείς προοδευτικοί και κατά φαντασίαν επαναστάτες βγάζουν επιτέλους τη

μάσκα τους και δογματικά σου κουνούν το δάχτυλο. Στην τηλεόραση παί-

ζει για πολλοστή φορά ένα παλιό σήριαλ σε επανάληψη. Εκεί δεν υπάρχει

φόβος για κάποιο επικίνδυνο φιλί. Ούτε πρόθεση απόκαλυψης μιας λίστας,

ούτε πιθανότητα για κάποιο παράτολμο δημοσιογραφικό σχόλιο.

Ξανά στις αίθουσες λοιπόν. Είναι η ώρα να αφεθείς στην αλήθεια του Γα-

βρά και του Καουρισμάκι. Για να σωθούμε 10 μέρες από την πραγματικό-

τητα. Όπως πέρυσι, που ψάχναμε την επόμενη καλή ταινία αλλά και εκεί-

νον τον μυστηριωδη νέο πρωθυπουργό που το όνομα του αρχίζει από Π.

Φευ! Είχα σκοπό να σου γράψω κάτι πιο νοσταλγικό. Είχα όρεξη να σου

μεταδώσω κάτι πιο συγκινητικό. Να σου συστήσω την Σινέ Θεσσαλονίκη,

την πόλη στούντιο μιας πραγματικής ονειροφαντασίας. Αλλά είμαι τόσο

μπερδεμένος. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας επιλέγω ακόμα τη μαγεία.

Κόβω εισητήριο και χάνομαι για 10 μέρες στο σκοτάδι του Ολύμπιον και

του Κασσαβέτη. Είναι ένα σκοτάδι πιο γλυκό από το σκοτάδι που απλώνε-

ται γύρω μας λίγο λίγο καθημερινά. Έχω το δικαίωμα ακόμη να ελπίζω. Και

το δικαίωμα αυτό μου το δίνει το εισήτηριο που έκοψα στον εξώστη για την

επόμενη προβολή! Θα με ακολουθήσεις;

Γιάννης Γκροσδάνης

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης

Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης

Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος

διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Λιάνα Γερασοπούλου, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης Βασιλείου,

Τάσος Μελεμενίδης, Παναγιώτης Κουντουράς, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Αλέξανδρος Μελής, Κων-

σταντίνος Κωνσταντίνου, Rita Van dengayged, Σπύρος Κουζέλης. • Φωτογράφοι: Aγγελική Τροκάνα, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας •

Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577,

Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 05 Lou’s Favs 06 Mind the Art 19 Εξώστης

Θ 23 ΑΗ|ΗΑ, 24 Borderlife 25 Αθηναϊκές Πινακί-

δες 25 Θεσσαλονίκη επιτόπου 26 Μεθυσμένο πα-

ραμύθι 26 Υπεραστικό κορίτσι 27 Urbanities. 29

Rita Van Shangay 30 The Zodiac.

Θέματα: 09 Συνέντευξη: Τάσος Παλαντζίδης 10

Συνέντευξη: The Soul Jazz Orchestra 12 53ο Φε-

στιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 22 Ένα

βιβλίο για την κινηματογραφική Θεσσαλονίκη

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης, σας πάει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Συντονίσου στο fb page και στο twitter του Εξώστη και μάθε το πως! 4 μονές προ-σκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα αντίστοιχα και ονοματεπώνυ-μο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινω-θούν στο fb του Εξώστη.

4εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 20125

Alexis Anastasiadis -->@alexis1055rock Είχα ξεχάσει μία βρεγμένη πετσέτα μέσα στα άπλυτα, και με επισκέφτηκε η πράσινη ανάπτυξη. Εγώ φυσικά όλο οικολογική χαρά και τέτοια.

Χρυσηίδα -->@Cressida_K Kλείνομαι στο ασανσέρ και παίρνω τον άντρα μου να του το πω. Μακάρι να κοπεί και το σκοινί λέει. Προ-φανώς και με λατρεύει.

P_L_1 @p_l_1 --> Να σας δω μετά τί θα κάνετε όταν η τιμή του αστα-κού του Ατλαντικού ανέβει στα ουράνια #Sandy

peppe @Ignatios_Dalton --> Φεύγω μαμά,πάω για τένις.. -ρακέτα να πάρεις..

Τάσος_Άφιλτρος@tasS_O_S --> Εκκρεμούν ακόμα 345.000 νοματαιοι

με καταθέσεις στην Ελβετία να βγουν στη φορα. Μπορείς κ συ να γίνεις

ήρωάς αγνωστε δημοσιογραφε. #Orse

Είρων @Eirwn -->Έχω κίρρωση ήπατος. -Ότι έχεις, καλό είναι. -Ας πιούμε σ’ αυτό.

Τζεησον ΣτεηΘαν @Than_Alien --> Εγω δεν εχω αναγκη να γιορτασω σημερα,μου υπενθυμιζει την επετειο η κοπελα μου καθε φορα που της ζηταω να το κανουμε απο πισω

Τζεησον ΣτεηΘαν@Than_Alien --> Ας δωσει και βολες στην Μαν Γιου δεν πειραζει

adiasistos @adiasistos -->Όταν προεκλογικά είχε επικαλεστεί τη βοήθεια της Παναγίας ο Σαμαράς γελούσαν κάποιοι αλήτες. Οι δεσμεύσεις τώρα πραγματοποιούνται!!

Sheik Yerbutti@sheikyerbutti --> Μαλάκαμου μετά την Κανέλλη πρέπει

να υπερασπιστούμε τον Βλαξεβάνη; ποιά κουφάλα παίζει με τα νεύρα

μας; τι αμαρτίες πληρώνουμε μον ντιέ;

Stathis Gontinos @StathisGont --> Θα έπαιζε και η ΑΕΚ στην Ευρώ-πη αλλά οι περισσότεροι παίκτες της έχουν απογευματινό ωράριο στο σχολείο.Μας έφαγε το εκπαιδευτικό σύστημα.

fevgas @Fevgw --> Ο Βαξεβανης ειναι η επιτομη της drama queen

Jim Adams @niatskas --> Αγάπη είναι να την ταΐζεις στο στόμα. Κα-ρύδια με μέλι μπας και πιάσει το υπονοούμενο το ζώον.

Τάσος_Άφιλτρος @tasS_O_S --> Oxι μωρέ δε σέρνεται ο υπολο-γιστης μου απλά τον ζήτησαν το σαβ/κο σε μια έκθεση με σπάνια ερπετά.

6εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Mind The Art

Σάββατο 3/11

To ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ και το Εργαστήρι Δραματι-κής Τέχνης, παρουσιάζουν, στη Θεσσαλονίκη, για λίγες μόνο παραστάσεις, μέχρι και τις 16/12, κάθε Σάββα-το και Κυριακή, 9μμ. το έργο « ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΛΕΡΜΟ»Κασσάνδρου 132 Τ. 2310 216567

Βαφοπουλείο Πνευματικό ΚέντροΗμερίδα: «Ιστορία της Ρωσικής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη και Βόρεια Ελλάδα» Ομιλητές: Αντώνιος-Αιμίλιος Ν. Ταχιάος, σλαβολόγος, ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ.Αλεξέι Ποπώβ, Γενικός Πρόξενος της Ρωσίας στη Θεσσα-λονίκηΠρωτοπρεσβύτερος Γρηγόριος Σταμκόπουλος, γενικός διευθυντής του ΕΚΠΥ “Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς”Πάβελ Σελιβάνωβ, πρόεδρος της Ένωσης των Επιγόνων των Ρώσων μεταναστών πρώτου κύματοςΓέροντας Ιωακείμ, Ιερά Σκήτη Αγίας Άννης Αγίου ΌρουςΚωνσταντίνος Γκαμπαερίδης, πρόεδρος, Συνδέσμου Πα-λιννοστούντων Επιχειρηματιών της ΑλεξανδρουπόλεωςΙωάννης Ζελίλωφ, πρόεδρος, Συλλόγου Παλιννοστού-ντων “Επιστροφή”. (Αίθουσα Θεάτρου), ώρα 19.00

Παρασκευή 2/11

Πέμπτη1/11

True & Fake storiesO James Enox στην γκαλερί TossΒηλαρά 1 με γωνία Συγγρού Η έκθεση θα διαρκέσει 10 μέρες!

Παρασκευή 2/11

To 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσ/νίκης, πιστό στο καθιε-ρωμένο του ραντεβού, θα πραγματοποιηθεί από τις 2 έως τις 11 Νοεμβρίου 2012. Ταινίες απ’ όλο τον κόσμο, κινηματογραφικές εκπλήξεις, σημαντικοί προσκεκλημένοι, αφιε-ρώματα, masterclasses, ανοιχτές συζητήσεις και παράλληλες εκδηλώσεις, θα συνθέσουν το κινημα-τογραφικό δεκαήμερο της διοργάνωσης.

Σάββατο 3/11

Το εβδομαδιαίο πολιτιστικό έντυπο της πόλης «εξώστης» παρουσιάζει στα πλαίσια του 53ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τους μοναδικούς «Souljazz Orchestra», το Σάβ. 03 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ’ στο λιμάνι. Τα ανερχόμενα αστέρια της παγκόσμιας εναλλακτικής jazz σκηνής, οι Souljazz Or-chestra από την Ottawa του Καναδά για μια και μοναδική εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρυμάτος Ωνάση.

Σάββατο 3/11 - 1/12

Παρασκευή 9/11

Έκθεση Φωτογραφίας «Ανοιχτοί Χώροι»στον «Πολυχώρο Εικόνας Κούνιο»μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2012.Πρόκειται για ομαδική έκθεση των μελών της ομάδας «Φωτοδός», η οποία επιδιώκει ένα διάλογο με την έκθεση «Ανοιχτοί Τόποι» της ομά-δας «Φωτοπόροι», που πραγματοποιήθηκε στην ίδια αίθουσα τον Ιούνιο. Κούνιο: Κομνηνών 24 (Λουλουδάδικα) τηλ. 2310 271003

ΚΥΡΙΑΚΗ 4/11

NITS LiveΗ θρυλική μπάντα των ‘80s έρχεται Θεσσαλονίκη στο club του Μυλου έχοντας πρόσφατα κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ.Ανδρέου Γεωργίου 56, περιοχή ΣφαγείαΠροσελευση: 20:30Τηλ: 2310 510081, 6989939594 Εισιτηριο θεάματος: 23ευρώ, προπωληση: 20ευρώ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ: ΙΑΝΟΣ, TICKET HOUSE, STEREO-DISC e-ticket (20ευρώ): www.ticketservices.gr

Ράνια Ράγκου:Noble lies – Tracey Snelling: Nothingγκαλερί TinTΣτο πλαίσιο των παράλλη-λων εκδηλώσεων του 53ου ΦεστιβάλΚινηματογράφου ΘεσσαλονίκηςΧρυσ. Σμύρνης 13tel. + 30 2310 235 689 - fax + 30 2310 220 191 - [email protected] - www.tintgallery.gr

Είσοδος Ελεύθερη ώρα 21.00

7εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Mind The Art

Τρίτη 4/12

Sex and the UniverCity by EEFIEΗ Επιστημονική Εταιρεία Φοιτητών Ιατρικής Ελλά-δας - Ε.Ε.Φ.Ι.Ε (παράρτη-μα Θεσσαλονίκης) διοργανώνει στην αίθουσα τελετών του Α.Π.Θ, Ημερίδα σεξουαλικής υγεί-ας με επίτιμο ομιλητή τον Σεξολόγο Θάνο Ασκητή. Η είσοδος είναι δωρεάν ενώ θα χορηγηθεί και πιστοποι-ητικό παρακολούθησης. ώρα 17:00http://www.eefie.org.gr/

Σάββατο 10/11

CHORUS IIFEΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ-ΜΑΙΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Με αφορμή τα 25 χρόνια συνεχούς δημιουργίας γιορτάζουμε με μια Μου-σική Παράσταση, όπου η Χορωδία συμμετέχει σαν σύνολο και σαν μονάδεςσε έργα από Pink Floyd μέχρι Carmen και Queen με χορογραφίες τού Γιάννη Μαργαρώνη, Σκηνογραφία και Σκηνοθετική επιμέλεια του Θανάση Κολαλά και Διεύθυνση της Μαίρης Κωνσταντινίδου. ώρα 21:00

ATHENS CALLINGΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝΟ Χέλμουτ Νιούτον (1920-2004) προκάλεσε και πολ-λές φορές σόκαρε με το φωτογραφικό έργο του, μέσω του οποίου κατόρθωσε να αποδώσει με χαρακτηριστικό τρόπο την ομορφιά, τον αισθησιασμό, το χιούμορ και τη βία που ένιωθε ο ίδιος να διέπουν τη συμπεριφο-ρά των ανθρώπων που συναντά κάποιος στον κόσμο της μόδας, της πολυτέλειας, του χρήματος και της εξουσίας.

Η έκθεση αποτελεί αναδρομική καταγραφή του έργου του Νιούτον και καλύπτει τις βασικές θεματικές της δου-λειάς του, όπως είναι η μόδα, το γυμνό, το πορτραίτο, το σεξ, το χιούμορ... Το έργο του θεωρείται κατ’ εξοχήν κλασικό και αποδεικνύει ότι ο Νιούτον δεν ήταν μόνον ένας φωτογράφος μόδας, αλλά ένας καλλιτέχνης που, καταρρίπτοντας όλους τους περιορισμούς της φωτο-γραφίας, πειραματίστηκε με θέματα και είδη και διεύ-ρυνε τα όρια της σύγχρονης οπτικής κουλτούρας με το μοναδικό όραμά του.

3 Νοεμβρίου 2012 εώς 3 Μαρτίου 2013

CREATIVITY FOR.TH. - kick-offΑίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Δημαρχείου ΘεσσαλονίκηςTo CREATIVITY FOR.TH απευθύνεται σε όλους όσους χρησιμοποιούν τη δημιουργικότητα, τη γνώση και την καινοτομία ως κινητήριες δυνάμεις της επαγγελματικής τους δραστηριότητας.

Μέσα από μία σειρά δράσεων, συνεργιών, εργαλείων, εφαρμογών και στρατηγικών το CREATIVITY FOR.TH αναδεικνύει το ρόλο που παίζει η δημιουργία στη δια-μόρφωση της σύγχρονης ταυτότητας της Θεσσαλονί-κης.Το kick-off του CREATIVITY FOR.TH χωρίζεται σε δύο μέρη:

• Στο πρώτο μέρος (12:00-13:00) θα γίνει η δημόσια παρουσίαση του CREATIVITY FOR.TH, στη δημιουργική κοινότητα της πόλης, στους ενδιαφερόμενους φορείς και επιχειρηματίες και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

• Στο δεύτερο μέρος (13:00-14:30) θα γίνει μία συνά-ντηση εργασίας στην οποία θα παρουσιαστούν στους δημιουργούς αναλυτικά όλες οι δράσεις και τα εργαλεία του CREATIVITY FOR.TH με σκοπό τη μεταξύ μας συζή-τηση, συνεργασία και επανατροφοδότηση (feedback).

Σάββατο 10/11

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 02/10 – 09/11ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): α) “Όλυμπος 2012 Εν Κρίσει μια… αλλόκοτη

Περιπέτεια” του Χ. Αντωνιάδη. Από την ομάδα Angels of Town. Σκηνοθε-

σία: Χριστόφορος Αντωνιάδης. Κάθε Πα-Κυ 21.15. β) “Η όπερα του ζητιά-

νου” από την ομάδα Passatempo. Σκηνοθεσία :Γλυκερία Καλαϊτζή. Παίζουν:

Ε. Αμπουμόγλι, Κ. Δανιηλίδης, Α. Ευθυμίου, κ.α. Παρ., Πα-Κυ, 21.15μμ (εώς

25/11) γ) “Χερ Κόλπερτ” Σκηνοθεσία: Αχ. Ψαλτόπουλος. Παίζουν: Στ. Βα-

φειάδης, Α. Κασιούμη, Στ. Μούρκος, Χ. Μυλωνάς, Ε. Τσάκουρη. Κυ – Τρ

21.00μμ. (εώς 23/12) δ) “Μαριχουάνα Στοπ” σε διασκεύη - σκηνοθεσία :

Χριστόφορος Αντωνιάδης. Κάθε Δευτέρα – Τρίτη 21.30 (εώς 20/11)

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 22 92 49) : α) “Μια φορά στο Μεξικό” Σκην.: Νίκος

Σακαλίδης. Παίζει ο Θωμάς Βελισσάρης. Κάθε Δευτέρα στις 21.15μμ β)

“Σταθμοί” συνεργασία με το μουσικό σύνολο Πλειάδες. Σκηνοθεσία: Νίκος

Σακαλίδης. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακη στις 21.15μμ

ΑΝΑΤΟΛΗ (2310 32 20 94): “Άνω Αυστρία” του Φραντς Ξάβερ Κρετς. Σκη-

νοθεσία: Βαγγέλης Ρικούδης. Σά-Κυ στις 21.00. Από 3/11-15/12

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00): “Το Παρτάλι” του Θ. Γρηγοριάδη. Σκηνοθεσία: Στ.

Κρασανάκης. Παίζει: Χ. Στέργιογλου. Τε – Σά: 21.00, Κυ: 20.00. (Εώς 4/11)

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): “Όσα παίρνει ο άνεργος” πολιτική επιθεώ-

ρηση των Λ. Μπέλλου και Γ. Γαλίτη. Σκηνοθεσία: Άννα Βαγενά. Από 24/10-

04/11. Κάθε Πα-Κυ, 21.00.

ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ - ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (2310 458 591-2): “Ρίττερ,

Ντένε, Φος” του Τ. Μπερνχαρντ. Σκηνοθεσία - παίζουν: Δημήτρης Κατα-

λειφός, Άννα Κοκκίνου, Ράνια Οικονομίδου. Τρ, Πε-Σα 20.00 & Τε, Κυ 19.00.

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): “Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” Σκην: Π. Ζούλιας,

Παίζει η Νένα Μεντή. Τε & Κυ: 19.00 Πέ - Σά: 21.15. Παράταση για λίγες

ακόμα παραστάσεις.

ΘΕΑΤΡΟ 90 ΜΟΙΡΩΝ (2315 00 19 60): “Χωρίς Ανάσα” του Ι. Μυλωνά. Σκηνο-

θεσία: Ι. Μυλωνάς. Από 05/10 – 29/12. Κάθε Πα-Σα, 21.00.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 21 03 08 & 6974 39 77 44): “Ψάρι στα

χείλη”. Σκηνοθεσία: Β. Τσικάρας. Σα-Κυ: 21.15.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (2310 23 27 99) : α) “Ιnsenso” του Δ. Δημητριάδη. Σκην: Δαμ.

Κωνσταντινίδης. Παίζει: Αναστάσης Δ. Ροϊλός. Σά- Κυ: 21:30 β) “Άγρια Μο-

ναξιά” Από την Καλλιτεχνική Ομάδα Perros. Σκηνοθεσία: Σπύρος Αθηναίου.

Πε – Κυ: 21.00

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25): “Night Club Plata Monas” Κείμενο/Σκη-

νοθεσία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης Πε-Σά: 21:00 και Κυ: 20:00

ΚΟΙΤΩΝΕΣ – ΣΤΡ. ΚΟΔΡΑ (6945 260308 για Vodafone, 6985 858932 για

Cosmote): «Τίποτα δικό μου» του Edward Bond. Σκηνοθεσία: Β. Οικονό-

μου. 03 – 26/11, Πα-Δευ 21.00 και Κυ 20.00.

ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ (6982 03 11 99): “Φόβος” του Edgar Allan Poe από το

Θέατρο του Άλλοτε. Σκηνοθεσία: Β. Δουμανίδου. Πέ- Πα στις 22.00μ.μ.

και Σά στις 00.00μ.μ. Ακατάλληλη για ανήλικους.

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ (2310 28 54 52): α) “Ο Εχθρός Λαός”. Σκηνοθεσία: Μα-

ρία Μπαλτατζή. Κάθε Σάββατο-Κυριακή, 20.00μμ, 20/10-21/12, β) “Αφιέ-

ρωμα στον Ιωσήφ Αναστασίου: Εμείς Οι Άλλοι - Ριζική Θεραπεία”.

Σκηνοθεσία: Μαρία Μπαλτατζή. Από 19/10 & κάθε Παρασκευή, 21.30μμ.

ΚΘΒΕ (2315 20 02 00):

α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ : «Έλα απόψε στου… Μελά». Σκηνοθεσία: Γιάννης

Καλατζόπουλος Τετάρτη, Κυριακή στις 19.00 Πέμπτη, Παρασκευή στις

21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 β) M. ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ: Ποντιακή σκηνή

ΚΘΒΕ “100 λογιών ζαντίας” βασισμένο στο έργο του Τζο Όρτον “Αυτά

που είδε ο Μπάτλερ”. Σκηνοθεσία: Τασός Παλαντζίδης. 21.00. Πε – Πα

21.00μμ, Σα 18.00&21.00μμ, Κυ 19.00.

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ (2310 82 34 44): “Πορείες Τρωάδων” (με αφορμή την

τραγωδία του Ευριπίδη). Σκηνοθεσία: Αναστασία Θεοφανίδου, Αλέξανδρος

Ζαφειριάδης. Σάββατο-Δευτέρα, 21.00. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

των θεατών

club DHARMA (6971997255 & 6977282020): «Τράβα μαλλί… ανεβαίνου-

με!». Σκην. Γρ. Παπαδόπουλος. Κάθε Δευτέρα, 20.30 μμ.

ULTIMO PIACERE (2313 01 25 86): «15 ολόκληρα…λεπτά» Σκηνοθετική επι-

μέλεια: Γιώργος Σουλεϊμάν. 19/10-09/11. Είσοδος ελεύθερη

Studio ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ (2310 21 65 67): “Νύχτες στο Παλέρμο” Σκηνοθεσία:

Γιώργος Γκασνάκης – Κώστας Ταρπατζής. Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις

9:00 μ.μ (εώς 16/12)

VIS MOTRIX (2310 22 81 61): “Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών” του

Δ. Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Αθανασιος Τόμμυ Σκλάβος Παίζουν: Κλειώ-

Δανάη Οθωναίου, Ευγενία Σαμαρά, Τίνα Λεωνορά, Αθανασιος Τόμμυ Σκλά-

βος. Κάθε Πα-Σα-Κυ, 21.15μμ.

ΠΑΙΔΙΚΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): «Ο Τζακ κι η φασολιά» από την θεατρική εται-

ρία Νεφέλες. Σκην: Παντελής Καραγιάννης. Κάθε Κυριακή, 11.30 π.μ.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51) : “Ο Εγωιστής Γίγαντας” του Ο. Ουαϊλντ.

Από την Παιδική Σκηνή Θεσ/νικης. Διασκευή- σκηνοθεσία: Λένα Γεργιάδου.

Κάθε Κυριακή, 11:30

ΒΑΣΙΛΙΚΟ (2315 200000) : “Πήτερ Παν” Σκην. Γ. Καλαντζόπουλος. Κάθε

Κυριακή 11.00&15.00

ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ - ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (2310 458 591-2): «Ένα σπίτι

παραμύθια» της Λίνας Νικολακοπούλου και του Σταμάτη Κραουνάκη. Σκη-

νοθεσία – χορογραφία: Τατιάνα Μύρκου. Κάθε Κυριακή: 12μμ

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): «Οι άθλοι του Ηρακλή» Κείμενο - σκηνοθεσία:

Κάρμεν Ρουγγέρη. Κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ KRISTIBONI (2311 21 03 05): «Ο Φασουλής και η μάγισσα Μπα-

χλεβίτσα». Κάθε Κυριακή, 12.00μμ. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Μαγική απειλή στο Τρουφοχώρι”

των Αλ. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ.

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 83 49 96): Αλλαντίν. Σκην: Ταμίλα Κουλίεβα. Διασκεύη:

Φώτης Σπύρος. Κάθε Κυριακή 11.30 και 15.30

ΟΛΥΜΠΙΟΝ - ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ (2310 22 22 99): «Το Όνειρο του Σκιάχτρου»

του Ευγένιου Τριβιζά Κυριακή 14 & 21 Οκτωβρίου στις 11.30 το πρωί.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΡΜΟΥ (6945 260308): “Η Μυλωνού” από το θεατρικό σχήμα

Μικρός Βορράς. Σκην: Τ. Ράτζος. Κάθε Κυριακή, 10.30&11.30 π.μ.

ΦΙΞ IN ART (2310 50 00 34): «Στη χώρα των Ονείρων» της Εύας Ιεροπού-

λου. Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης . Κάθε Κυριακή στις 12:00

NODO JUNIOR (2310 749230): “Ο μικρός Πρίγκηπας”. Κάθε Κυριακή στις

11:30 το πρωϊ.

8εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Mind The ArtΤου Γιάννη Γκροσδάνη - Φωτό: Γιώργος Χρυσοχοϊδης

Το τι είδε ο Μπάτλερ στο έργο του Τζο Όρτον δεν θα το μάθουμε

ποτέ. Άλλωστε ο τίτλος του έργου είναι αλληγορικός και δεν υπάρχει

κανένας μπάτλερ. Σίγουρα όμως έχουμε την ευκαιρία να δούμε πως

μπορεί να διασκευαστεί ο Τζο Όρτον στα ποντιακά και να αποτελέσει

θαυμάσιο υλικό που δένει σε μια παράσταση επί σκηνής

ένα έργο με σαρκασμό και την ποντιακή παράδοση.

Την μαγική συνταγή που μεταφράζεται σε 100 λογιών

ζαντίας (δηλ. σε 100 διαφορετικές τρέλες)

αυτής της συνύπαρξης περιγράφει στον

Εξώστη ο σκηνοθέτης και ηθοποιός

Τάσος Παλαντζίδης.

Τάσος Παλαντζίδης100 λογιών ζαντίας στη Ποντιακή Σκηνή του ΚΘΒΕ

Info 100 λογιών ζαντίας (Ποντιακή σκηνή ΚΘΒΕ)Μονή Λαζαριστών – Σκηνή Σ. Καραντινός • Ελεύθερη απόδοση- σκηνοθεσία: Τάσος Παλαντζίδης • Διανομή: Τάσος Παλαντζίδης, Ιωάννα Τσερκεζί-

δου, Ροδούλα Τσολερίδου, Νίκος Κανατάς, Χρόνης Παυλίδης, Γιάννης Τοπαλίδης • Τετάρτη, Κυριακή στις 19.00, Πέμπτη, Παρασκευή στις 21.00,

Σάββατο 18.00 & 21.00 • Τηλ. κρατήσεων: 2315 200200 • Γενική είσοδος: 10 ευρώ • Kάρτα ανεργίας & πολυτέκνων: 5 ευρώ • Τιμή ομαδικού

εισιτηρίου: 8 ευρώ

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 20129

Τζο Όρτον στα ποντιακά; Ακριβώς! Και με την επισημανση ότι πρό-

κειται για ελεύθερη απόδοση. Βέβαια να θυμάστε ότι ο τίτλος του έργου

(σσ. Τι είδε ο Μπάτλερ) είναι μια αλληγορία. Απ’ όσο γνωρίζω δεν έχει

γίνει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν.

Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συνύπαρξης Όρτον και ποντια-κής παράδοσης; Ο σκοπός είναι ένα μείγμα πραγμάτων. Από τη μια το

ΚΘΒΕ ήθελε να επανιδρύσει την ποντιακή σκηνή. Εγώ, πάλι, είχα σκοπό

να ανεβάσω μια τέτοια παράσταση. Κάποια στιγμή διαβάζοντας το κεί-

μενο θέλησα να κάνω αυτό το πάντρεμα. Το ένα συνέπεσε με το άλλο

και έτσι καταλήξαμε σε αυτή την θεατρική συνάντηση. Ο τελικός σκοπός

πάντα είναι να κάνουμε θέατρο για τον κόσμο.

Αυτή η προσπάθεια σύστασης ποντιακής σκηνής έχει γίνει και στο παρελθόν βέβαια. Πράγματι. Έχει γίνει άλλες τρεις φορές αυτή η

προσπάθεια από το ΚΘΒΕ. Εγώ πάντως ξεκίνησα αυτή τη συνεργασία χω-

ρίς να υπάρχει αυτή η πρόθεση. Θέλω να πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα

ικανοποιήσει το κοινό χωρίς να χρειαστεί να επανιδρύεται ξανά και ξανά

μια τέτοια σκηνή. Θεωρώ πως είναι απαραίτητο, όταν μια πόλη σαν τη

Θεσσαλονίκη έχει τόσους πολλούς Ποντιους μια παράσταση να αφορά

και αυτό το κοινό. Κι χωρίς να αποτελεί απαραίτητα θέατρο αποκλει-

σμένο, μόνο για Ποντίους. Στο 100 λογιών ζαντίας δεν μας ενδιαφέρει

μόνο η παράδοση. Και επίσης έχουμε και υπότιτλους για όσους θέλουν

να δουν την παράσταση και τους εμποδίζει η μη γνώση της ποντιακής.

Η διασκεύη πως ακριβώς έγινε; Η διασκεύη έγινε με βάση τόσο το

πρώτοτυπο αγγλικό κείμενο όσο και με βάση την ελληνική μετάφραση. Ο

Όρτον σχολιάζει την έλλειψη επικοινωνίας των ανθρώπων και παρουσιά-

ζει την δυσκολία αυτη ακόμη και σε μια μικρή κοινωνία. Αν κάτι ξεκινήσει

λάθος θα συνεχίσει και να είναι λάθος αφού συνέχεια θα το συναντάς

εφόσον δεν κάνεις κάτι για να το διορθώσεις.

Σε αυτή τη φάση που είμαστε η παράδοση πόσο χρήσιμη είναι; Νομίζω πως στη φάση αυτή είναι που την έχουμε ανάγκη περισσότερο

από κάθε τι άλλο. Παράδοση βέβαια είναι και η οικογένεια. Υπό αυτό το

πρίσμα η οικογένεια είναι πιο αναγκαία ποτέ. Όμως πρέπει να προσεγγί-

ζουμε με ψυχραιμία και προσοχή το κάθε τι.

Βλέπετε να προσεγγίζουμε τις καταστάσεις που ζούμε με ψυχραι-μία; Έχω την αίσθηση πως η φάση που ζούμε μας έχει μεταβάλλει σε

πανικόβλητους και θυμωμένους ανθρώπους. Χρειάζεται να ηρεμήσουμε

και να σκεφτούμε πιο νηφάλια για να βρούμε τις πρέπουσες λύσεις. Αλ-

λοίμονο αν είναι διαφορετικά. Με ανησυχεί πως αν δεν υπάρξει αυτή η

ψυχραιμία τι μπορεί να κρύβει το μέλλον για τα νέα παιδιά... •

Συνέντευξη των “SoulJazz Orchestra” στον Αλέξανδρο Μελή

10εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Ο πρώτος δίσκος της μπάντας ήταν το Uprooted, κυκλοφόρησε το 2005, αλλά ο πε-ρισσότερος κόσμος σας γνώρισε το 2006 μέσα από το απροκάλυπτα πολιτικό single “Mista President”, από το δεύτερο δίσκο σας Freedom No Go Die. Εάν ο “Κύριος Πρόεδρος” διάβαζε αυτή τη συνέντευξη τι θα θέλατε να του πείτε;Λοιπόν, το “Mista President γράφτηκε κατά τη διάρκεια της θητεία του Μπους, και το κομμάτι προοριζόταν για αυτόν αρχικά. Αλλά κατ’ επέκτα-ση το συγκεκριμένο κομμάτι μπορεί αναφέρεται σε όλους τους ηγέτες στον κόσμο που δεν έχουν ως προτεραιότητα το συμφέρον του κόσμου, και βάζουνε το κέρδος πάνω από όλα. Εάν είχα να πω κάτι στον κ. Μπους σήμερα, θα ήταν κάτι σαν “πάει καιρός... τα λέγαμε!”Ως συγκρότημα, έχετε τη βάση σας στον Καναδά αλλά από την άλλη έχετε κάνει περιοδείες σε όλα τα μέρη του κόσμου που ακούνε τη μουσική σας. Πώς νιώθετε όταν εμφανίζεστε μπροστά σε ένα ακροατήριο που προέρχεται από διαφορετικές κουλτούρες; Και πώς επηρεάζει το γεγονός αυτό τη μουσική σας;Τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά για εμάς όταν εμφανιζόμαστε μπροστά σε διαφορε-τικά ακροατήρια. Είμαστε οι ίδιοι μια πολυπολιτι-σμική και πολύγλωσση μπάντα, οπότε νιώθουμε πολύ άνετα με αυτό.

Στο τελευταίο σας δίσκος Solidarity συμμετέ-χουν πολλοί διαφορετικοί καλλιτέχνες, από τη ζωντανή underground σκηνή του Καναδά, σε μια ποικιλία από ετερόκλητους μουσικούς, από

τη Σενεγάλη και τη Βραζιλία, μέχρι την Τζαμάικα και παραπέρα. Ποιά είναι η ιστορία που κρύβε-ται πίσω από το συγκεκριμένο δίσκο; Τι μήνυμα θέλει να περάσει στον κόσμο;Ο τίτλος Solidarity έχει για εμάς διττή σημασία. Από τη μία, αντιπροσωπεύει την πολιτική σκοπιά, την ανθρώπινή αλληλεγγύη μπροστά στην αδικία, την εκμετάλλευση και την ανισότητα. Από την άλλη υπάρχει και η προσωπική πλευρά, η αλληλεγγύη δηλαδή των Souljazz Orchestra και της ευρύτερης “οικογένειάς” τους, μετά από δέκα χρόνια μουσι-κής δημιουργίας και συνεχόμενων περιοδειών, το οποίο θεωρώ ότι είναι μεγάλο επίτευγμα.

Από όλα τα μουσικά είδη του πλανήτη, διαλέξα-τε το ήχο του afrobeet. Τι σας γεμίζει, ως καλλι-τέχνες, στο συγκεκριμένο μουσικό ήχο; Εάν ξε-κινούσατε τώρα ως μπάντα, τι μουσικό στυλ θα διαλέγατε να παίξετε; Τι άλλαξε για εσάς αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια; Τα μέσα ενημέρωσης μας βάλανε την ταμπέλα του “affrobeat” σχήματος, περισσότερο λόγω της επιτυχίας του “Mista President”. Παρόλα αυτά αν ακούσεις τη μουσική μας, θα προσέξεις ότι κάποια κομμάτια μας είναι αληθινό affrobeat. Στο “Solidarity” για παράδειγμα συνυπάρχει ήχοι afrobeat, funk, semba, salsa, reggae, béguine, mbalax, όλα παιγμένα με soul και jazz αισθητι-κή... Ακριβώς για αυτό, θέλω να περιγράφω τον ήχο μας ως ένα μείγμα από soul, jazz, afro, latin, and caribbean. Υπήρξε μια εξέλιξη αυτά τα δέκα χρόνια, σίγουρα, αλλά ότι και να κάνουμε περι-στρέφεται γύρω από αυτά τα μουσικά είδη. Δεν

θα αλλάζαμε τίποτα αν έπρεπε να ξεκινούσαμε πάλι από την αρχή.

Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σας μουσικοί; Εάν μπορούσατε να ταξιδέψετε πίσω στο χρόνο, ποιους καλλιτέχνες θα διαλέγατε να συνεργα-ζόσασταν για τον επόμενο δίσκο σας; Ω! Έχουμε πολλούς αγαπημένους. Fela Kuti, Duke Ellington, James Brown, Sun Ra και Hector Lavoe είναι κάποιοι που μας έρχονται στο μυαλό.

Η συναυλία σας στην Θεσσαλονίκη διοργανώ-νεται στα πλαίσια του “53ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης”. Ποιά είναι η σχέση σας με τον κινηματογράφο;Ναι, αυτό θα είναι πολύ ενδιαφέρον. Αρκετές από τις μουσικές μας μπορούν να θεωρηθούν ως “κι-νηματογραφικές”, ειδικά ο δίσκος “Rising Sun”. Και ως συνθέτης είμαι επηρεασμένος από μερι-κούς κινηματογραφικούς συνθέτες όπως οι Lalo Schiffrin, Ennio Morricone, Michel Legrand.

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα εμφανιστείτε ζωντανά στην Ελλάδα. Πώς θα περιγράφατε τις προηγούμενες εμπειρίες σας από την αλληλε-πίδρασή σας με το ελληνικό κοινό; Τι να περιμέ-νουμε από την επερχόμενή σας εμφάνιση στην πόλη της Θεσσαλονίκης;Ευχαριστιόμαστε πραγματικά τις συναυλίες στην Ελλάδα, το κοινό είναι “δυναμίτης” κάθε φορά που είμαστε εκεί! Περιμένουμε στην Θεσσαλονίκη να γίνει ένα άγριο funk ταρακούνημα . Ανυπομονούμε! •

Δημιουργήθηκαν το 2002 στον Καναδά και σχεδόν αμέσως αναρριχήθη-καν στην κορυφή. Soul, Jazz, Afro, Latin αλλά και ήχοι των 60’s και 70’s μπερδεύονται μαγικά στις μουσικές τους, ενώ φανερές είναι οι επιρρο-ές του Fela Kuti και του Μαnu Dibango. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η σύν-δεση του ήχου τους με ονόματα όπως Μulatu Astatke, Quantic, Sun Ra, Coltrane, Sanders (και άλλα jazz ιερά τέρατα). Έθνικ στοιχεία, τζαζ πει-ραματισμοί. Aφρικάνικοι ρυθμοί και οργανικές συνθέσεις περασμένων δεκαετιών... Οι Souljazz Orchestra, αποτελούν ένα κράμα όλων αυτών των στοιχείων, προσθέτοντας στο προσωπικό του ύφος έναν πολυσυλ-λεκτικό ήχο που προκύπτει από το συνδυασμό μουσικών παραδόσεων από γωνιές του κόσμου, και θα εμφανιστούν το Σάββατο 03 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ΄ στο λιμάνι στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινημα-τογράφου στο πάρτι που διοργανώνει ο Εξώστης.

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201211

Διεθνές Διαγωνιστικό – Ματιές στα Βαλκάνιατου Γιάννη Moody Λαζάρου

Θεωρώντας πως το τμήμα του διεθνούς διαγω-νιστικού ενός φεστιβάλ είναι το στίγμα του, ο τρόπος που αυτό επιλέγει να αντικρίσει το σινε-μά και το σήμερα, προσφέροντας βήμα σε νέους δημιουργούς, τότε το 53ο διεθνές φεστιβάλ Θεσ/νίκης υιοθετεί μια σαφή εστίαση σε προσωπικά, υπαρξιακά και κοινωνικά δράματα με κυρίαρχα θέματα την απώλεια και την επιβίωση ατόμων και σχέσεων, αλλά και την ηθική κατάπτωση ως συνέ-πεια της κρίσης διαχρονικών αξιών.Στο τμήμα παρουσιάζονται 15 ταινίες (με διπλή ελληνική παρουσία, τη Χαρά και το Αγόρι τρώ-ει το φαγητό του πουλιού και στην πλειοψηφία τους ευρωπαϊκές) που διεκδικούν το Χρυσό Αλέ-ξανδρο. Με μία διεθνή (Δεν είμαι χίπστερ) και τρεις ευρωπαϊκές πρεμιέρες(Οι μικρές μας δια-φορές, Ταμπούρ, Το χρώμα του χαμαιλέοντα), αν και συγκριτικά αποδυναμωμένο, το διεθνές διαγωνιστικό φιλοδοξεί να συναρπάσει.

Εδώ είναι Βαλκάνια!Στο κινηματογραφικό πανόραμα των Βαλκανίων ο δραματικός ήρωας έχει να αντιμετωπίσει, πέρα από την απάνθρωπη εφαρμογή του όποιου σύγχρονου κοινωνικο-πολιτικού κατασκευάσματος και την ατο-μική του προσαρμογή μέσα σε αυτό, την ιδιαίτερη ιστορικότητα των εθνικών τραυμάτων του.

Αν και το πρόγραμμα Σταυροδρόμια Πολιτισμών έχει φέτος στο επίκεντρο την Νοτιοανατολική Ευ-ρώπη ωστόσο το φετινό φεστιβαλικό βαλκανικό πανόραμα πρόγραμμα συνίσταται μόλις από επτά μεγάλου μήκους ταινίες (τρεις πολυταξιδεμένες από την Τουρκία, δύο από τη Σερβία, μία από τη Βοσνία-Ερχεγοβίνη και μία από τη Ρουμανία), μία σπονδυλωτή, πέντε μικρού μήκους και φυσικά το αφιέρωμα στο έργο του Κριστιάν Μουντζίου, του πρώτου Ρουμάνου σκηνοθέτη που απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα των Καννών, το 2007, για το να-τουραλιστικό αριστούργημα 4 μήνες, 3 εβδομά-δες, 2 μέρες.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Διεθνές Διαγωνιστικό1. Μούχλα / Αλί Αϊντίν - Ερχόμενη με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού «Ντε Λαουρέ-ντις» από τη φετινή Βενετία.2. Νοτιοδυτικά / Εντουάρντο Νούνες - Με βρα-βείο FIPRESCI καλύτερης λατινοαμερικάνικης ταινίας του 2011 και συμμετοχή στο Ρότερνταμ.3. Αγάπη / Σλάβομιρ Φαμπίτσκι - Ο Πολωνός σκη-νοθέτης επιστρέφει στη Θεσ/νίκη έξι χρόνια μετά το βραβείο σκηνοθεσίας για την Ανάκτηση.

4. Μια πειρατεία / Τομπίας Λίντχολμ – Θρίλερ από την Δανία από το συνεργάτη του Βίντερ-μπεργκ, που απέσπασε θετικές κριτικές σε Βενε-τία και Τορόντο.5. Ταμπούρ / Βαχίντ Βακιλιφάρ - Αν και είναι η πιο ριψοκίνδυνη επιλογή του τμήματος θα ενδώ-σουμε!

Βαλκανικό Πανόραμα6. Με το φως της μέρας / Γκόραν Πασκάλιεβιτς – Η νέα ταινία του Πασκάλιεβιτς είχε θετική υπο-δοχή στο Τορόντο και αποτελεί επίσημη πρόταση της Σερβίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.7. Πίσω από τους Λόφους / Κριστιάν Μουντζίου – Το νέο πόνημα του Ρουμάνου δημιουργού απέ-σπασε τα βραβεία καλύτερου σεναρίου και καλύ-τερης γυναικείας ερμηνείας στις φετινές Κάννες.8. Μέσα / Ζέκι Ντεμίρκουμπουζ – Σάρωσε όλα τα βασικά βραβεία στο φετινό διεθνές φεστιβάλ Κων/πολης.9. Στολίδι της ψυχής - κινούμενο σχέδιο πιστό στην παράδοση της σχολής του Ζάγκρεμπ. 10. Δύση - Πρώτη μεγάλου μήκους του Μουντζί-ου με το βραβείο κοινού από το Διεθνές Φεστιβάλ Θεσ/νίκης του 2002. •

Δεν είμαι Χιπστερ, στο διεθνές διαγωνιστικό

Πέρα από τους Λόφους, η νέα σπουδαία ταινία του Κ. Μουντζίου

Το Άγορι που έφαγε το φαγητό του πουλιού

του Ε. Λυγίζου συμμετέχει στο διεθνές διαγωνιστικό

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201212

Ελληνικός Κινηματογράφος στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του Γιάννη Γκροσδάνη

Αν κάποτε οι έννοιες Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ελληνικός κινηματογράφος ήταν αλληλένδετες, τα τελευταία χρόνια αυτό τείνει να αποτελέσει μαγική εικόνα του παρελθό-ντος. Ενδεικτικό ως προς αυτό η ουσιαστική πα-ρουσία μόλις 14 ελληνικών ταινιών στο φετινό Φε-στιβάλ ενώ άλλες 19 εντάχθηκαν στο τμήμα της Αγοράς του φεστιβάλ με σκοπό την επαφή τους με επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου.

Στο πρόγραμμα ξεχωρίζει η συμμετοχή του Αγο-ριού τρώει το φαγητό του πουλιού του Έκτορα Λυγίζου και η Χαρά του Ηλία Γιαννακάκη, ταινίες που συμμετέχουν και στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα. Γεγονός για το Φεστιβάλ χωρίς αμ-φιβολία αποτελούν η avant garde μικρού μήκους ταινία της Αθηνάς Τσαγκάρη The Capsule, ο Αλέ-ξανδρος και η Κωνσταντίνα Βούλγαρη που τιμούν την διοργάνωση με τις νέες δημιουργίες τους (Χιγκίτα και Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους) και φυσικά η ειδική προβολή της νέας του Νίκου Κούνδουρου Το πλοίο για την Παλαιστίνη (για την οποία ο Εξώστης έχει ήδη φιλοξενήσει στο blog του κριτική παρουσίαση).

Αφιέρωμα στον Θόδωρο ΑγγελόπουλοΧωρίς αμφιβολία στο φετινό ελληνικό τμήμα του Φεστιβάλ ξεχωρίζει το ειδικό τιμητικό αφιέρωμα στον απόντα Θόδωρο Αγγελόπουλο με την επιλε-κτική προβολή τριών ταινιών από το σύνολο της φιλμοιγραφίας του (Θίασος, Ταξίδι στα Κύθηρα, Τοπίο στην Ομίχλη). Το πρόγραμμα θα διανθιστεί με μια ανοιχτή συζήτηση (8/11, Τζον Κασαβέτης) στην οποία συνεργάτες του Θ. Αγγελόπουλου θα κάνουν μια σημαντική αποτίμηση του δημιουργού και επιπλέον με μια συναυλία της Ελένης Καραϊν-δρου ( 9/11, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης) με μουσικές από τις ταινίες του Αγγελόπουλου στην οποία συμμετέχουν η Κρατική Ορχήστρα Θεσσα-λονίκης, το τζαζ τρίο Human Touch και ως ερμη-νεύτρια η Δήμητρα Γαλάνη.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Το πλοίο για την Παλαιστίνη / Νίκος Κούνδου-ρος - 14 χρόνια από τους Φωτογράφους, την τε-λευταία του ταινία, και 58 χρόνια από την Μαγική Πόλη ο Νίκος Κούνδουρος επιστρέφει με μια ελε-γεία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.2. Το αγορι τρώει το φαγητό του πουλιού / Έκτο-

ρας Λυγίζος - Βραβευμένη στο πρόσφατο φεστι-βάλ του Κάρλοβυ Βάρυ η μια από τις δύο Ελλη-νικές συμμετοχές στο διεθνές πρόγραμμα δίνει σοβαρές υποσχέσεις για μια ξεχωριστή προβολή στη Θεσσαλονίκη 3. Χαρά / Ηλίας Γιαννακάκης - Με δυνατό cast (Α. Μουτούση, Γ. Συμεωνίδης, Λ. Πρωτοψάλτη, Στ. Γουλιώτη) και στυλιζαρισμένη ασπρόμαυρη φω-τογραφία η δεύτερη συμμετοχή μας στο διεθνές διαγωνιστικό4. Χιγκίτα / The Boy - Κάθε ταινία του The Boy αποτελεί εμπειρία και μια βιωματική κατάθεση ψυχής για τον ίδιο. Απόδειξη ότι για το Χιγκίτα με-ταμορφώνεται σε έναν άνθρωπο ορχήστρα αφού σκηνοθετεί, γράφει σενάριο, μουσική, επιμελείται τον ήχο, το μοντάζ, την φωτογραφία! 5. The Capsule / Αθηνά Τσαγκάρη - Αν το Attenberg σας ενθουσίασε, αυτή η avant garde μικρου μήκους δημιουργία σίγουρα θα σας ξε-τρελάνει!6. Papadopoulos & sons / Μάρκος Μάρκου - Επι-τέλους μια κωμωδία για την κρίση. Και επιτέλους μια κωμωδία στο Φεστιβάλ. Ελληνοβρετανική συ-μπαραγωγή με πρωταγωνιστή τον μεσιέ Γιώργος Χωραφάς! •

The Capsule, μια ιδιαίτερη δημιουργία από την Αθηνά Τσαγγάρη

Η Α. Μουτούση σε σκηνή από την “Χαρά” του Η. Γιαννακάκη

Ο Γ. Χωραφάς επιστρέφει στο Φεστιβάλ με το “Papadopoulos & Sons”

Τοπίο στην Ομίχλη του Θ. Αγγελόπουλου

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201213

Υπάρχουν δυο αλήθειες για τους Ανοιχτούς Ορίζο-ντες. Η πρώτη είναι αυτή του θεατή που διαβάζει μια τεράστια λίστα με ταινίες. Κάποιες απ’ αυτές έχουν χτίσει την καλή φήμη τους στα φεστιβάλ του κόσμου. Ο θεατής κάνει τις επιλογές του παρακο-λουθώντας ένα μέρος της φετινής φεστιβαλικής σοδειάς και δικαίως ικανοποιείται. Η δεύτερη είναι αυτή του προγραμματιστή που βλέπει το πρόγραμ-μα του χωρίς κανέναν θεματικό άξονα και συνοχή αλλά μετατρέπει αυτή την έλλειψη σε πρόταση. Κάτι τέτοιο μεταφέρεται τελικά στον θεατή, χωρίς να τον εκπαιδεύει σε τάσεις και ρεύματα, αλλά απλά τον οδηγεί σε μια τυχαία κατανάλωση ταινιών ώστε να καλύπτονται οι εναλλακτικές του προτιμή-σεις σε σχέση με το mainstream σινεμά. Φυσικά ται-νίες όπως είπαμε υπάρχουν πολλές και καλές, κά-

ποιες δε από αυτές παραπάνω από απλά “καλές”. Όμως αναρωτιέσαι στο τέλος αν υπάρχει κάποιο στίγμα, κάτι που θα ξεχωρίσει το φετινό Φεστιβάλ από τα προηγούμενα ή τα επόμενα και δυστυχώς δεν βρίσκεις. Ίσως αυτά να ακούγονται ελιτίστικα σε καιρούς που το φεστιβάλ έχει οικονομικά ζόρια, όμως ο μεγάλος αριθμός ταινιών αποκαλύπτει πως μάλλον αυτό που έλειψε δεν ήταν μόνο τα χρήμα-τα, αλλά και οι ιδέες και η όρεξη. Αφού λοιπόν οι πρωταγωνιστές των Ανοιχτών Οριζόντων είναι με-μονωμένες ταινίες, ας επικεντρωθούμε καλύτερα σ’ αυτές. Με πρώτη και καλύτερη το Tabu του Μιγκέλ Γκό-μες, που λογικά θα εμφανιστεί σύντομα σε αρκετές λίστες κριτικών με τα καλύτερα της χρονιάς - σε κάποιες από αυτές ίσως και στη κορυφή.

Ο Πίτερ Στρίκλαντ στο Στούντιο Ηχογραφήσεων Μπερμπεριάν φτιάχνει έναν ρετρό εφιάλτη, μέσα από την ιστορία ενός ηχολήπτη που καταφθάνει στην Ιταλία για να δουλέψει σε μια μικρή εταιρεία παραγωγής ταινιών τρόμου και παγιδεύεται σωμα-τικά και πνευματικά μέσα στο χώρο και στο αντι-κείμενό του. Στα υπόλοιπα, από τα καλύτερα των Καννών, το πολυαναμενόμενο Πρόσωπο στην Ομίχλη του Σεργκέι Λοζνίτσα και το No του πάντα καλού Χι-λιανού Πάμπλο Λαραΐν. Και τα δυο πάντως έχουν εξασφαλίσει ήδη κανονική διανομή στις αίθουσες. Η Κλειδαρότρυπα δεν είναι η καλύτερη ταινία του Γκάι Μάντιν, άλλα είναι ταινία του Γκάι Μάντιν οπό-τε μια βόλτα στην προβολή μοιάζει δεδομένη. Το ίδιο ισχύει φυσικά και με το Capital, τη νέα ταινία

Ανοιχτοί Ορίζοντες: πλούσιο πρόγραμμα χωρίς συνοχή του Τάσου Μελεμενίδη

O Πήτερ Στρίκλαντ επιστρέφει

στη Θεσσαλονίκη με το Στούντιο

Ηχογραφήσεων Μπερμπεριάν

Capital, η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά

14εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

του Κώστα Γαβρά, που σίγουρα θα κεντρίσει την προσοχή του κοινού. Δείτε μια λίστα που ευελπιστεί να βγάλει τον θεατή από τον λαβύρινθο του προγράμματος. Στη λίστα δε συμπεριλαμβάνονται οι ταινίες έναρξης και λή-ξης (Holy Motors και Στην Χώρα των Άλλων που τυπικά ανήκουν στο πρόγραμμα αλλά απαιτούν πρόσκληση).

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Σαν σε Όνειρο (Tabu) / Μιγκέλ Γκόμες - Ξεκί-νησε από τη Berlinale, όπου αποθεώθηκε, και απο-τελεί ένα ερωτικό γράμμα στον κινηματογράφο, κλείνοντας το μάτι πρώτα στην ομώνυμη ταινία του

Μουρνάου αλλά και, μέσω της αισθητικής του, συ-νολικά στο παρελθόν του σινεμά. 2. Στούντιο Ηχογραφήσεων Μπερμπεριάν / Πήτερ Στρίκλαντ - Λιντσερικός εφιάλτης με μηχανήματα-φετίχ στα αναλογικά χρόνια του κινηματογράφου3. Πρόσωπο στην Ομίχλη / Σεργκέι Λοζνίτσα - Έφτασε κοντά στον Φοίνικα. Μια από τις πιο δυνα-τές ταινίες του Φεστιβάλ Κανών4. Κλειδαρότρυπα / Γκάι Μάντιν – Ένας Μάντιν περισσότερο προσιτός από ποτέ, αλλά πάντα ενδι-αφέρων πειραματιστής.5. Η Μάγισσα του Πολέμου /Κιμ Κουάν – Η σκληρή πραγματικότητα στην κεντρική Αφρική. Παιδιά κα-μικάζι ψάχνουν την ανθρωπιά που έχει μείνει μέσα τους. 6. Νο / Πάμπλο Λαραΐν – Μετά τα Τόνι Μανέρο και

Post Mortem ο Πάμπλο Λαραΐν σε μια ταινία που ολοκληρώνει την τριλογία του για την χιλιανή ιστο-ρία.7. Πέμπτη με Κυριακή / Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ - Επίσης από τη Χιλή το συγκινητικό ταξίδι στην επαρχία μιας οικογένειας που η μικρή κόρη νοιώθει πως διαλύεται. Από τους νικητές του Ρότερνταμ.8. Η Βιολέττα πήγε στον Ουρανό / Αντρές Γουντ – Χιλή και πάλι! Το προφίλ της Βιολέττα Πάρα, εθνι-κής ηρωίδας της χώρας, βραβευμένο στο Σάντανς.9. Μετά τη Λουτσία / Μισέλ Φράνκο – Ο νικητής του φετινού Ένα Κάποιο Βλέμμα στις Κάννες, πολύ σύντομα και σε διανομή στη χώρα μας. 10. Η Γη της Ελπίδας / Σιόν Σόνο – Η τραγωδία της Φουκουσίμα εμπνέει τον κινηματογραφικό κόσμο.

Σαν σε όνειρο, μια από τις ταινίες της χρονιάς

Πρόσωπο στην Ομίχλη του Σεργκεϊ Λοζνίτσα

Νο, μια ταινία για την Χιλή του Πάμπλο Λαραίν

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 20121515

Αφιερώματα: Από τον Καουρισμάκι μέχρι την Κόκκινη Μαρία! του Γιάννη Γκροσδάνη

Οι Λένινγκραντ Καουμποίς πάνε Αμέρικα και ο Καουρισμάκι Σαλόνικα! “Η εποχή του Ρινόκερου”, μια σπουδαία ταινία στο Φεστιβάλ

“Η Ανταρσία της Κόκκινης Μαρίας” του Κ. Ζάππα

“Μικρά ψέματα, μεγάλες απιστίες” του Α. Ντρέσεν

Τρεις σπουδαίοι δημιουργοί, από τους πιο αξιό-λογους εκφραστές του σύγχρονου ανεξάρτητου κινηματογράφου, έχουν την τιμητική τους στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μέσα από αφιερώματα στο έργο τους: Ο ιδιαίτε-ρα αγαπητός στο ελληνικό σινεφίλ κοινό, Φινλαν-δός σκηνοθέτης Άκι Καουρισμάκι, ο πολυβραβευ-μένος κουρδικής καταγωγής Μπαχμάν Γκομπαντί - από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νέου ιρανικού σινεμά -, και ο γερμανός Αντρέας Ντρέζεν, ο οποίος έχει προκαλέσει αίσθηση σε διεθνή φεστιβάλ για το ευαίσθητο κριτικό πνεύμα του, θα δώσουν το παρών στη φετινή διοργάνωση.

Επίσης, ένα νέο τμήμα εγκαινιάζει η φετινή διορ-γάνωση. Στις Νυχτερινές Εικόνες, που φιλοδο-ξούν να βρεθούν κοντά στο κλίμα των νυχτερι-νών προβολών των πάλαι ποτέ Νέων Οριζόντων, παρουσιάζονται οι ταινίες δύο σκηνοθετών που ασχολούνται με τη σεξουαλικότητα και την πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, του Κώ-στα Ζάππα και του Ισραηλινού Λιόρ Σαμρίζ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Μποέμικη Ζωή / Άκι Καουρισμάκι – Η ταινία με την οποία σύστηθηκε στο φεστιβαλικό κοινό της Θεσσαλονίκης το 1992 ο Φιναλνδός σκηνοθέτης2. Ο Λένιγκραντ Καουμποϊς πάνε Αμέρικα / Άκι Καουρισμάκι – Απολαυστικά εκκεντρικό και πλού-σιο σε ροκ ρυθμούς. Μια γραφική καρτ ποσταλ για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.3. Μικρά ψέματα, Μεγάλες απιστίες / Αντρέας Ντρέσεν – Αργυρή Άρκτος στο Βερολίνο το 2002, μια από τις καλύτερες ταινίες του Γερμανού δη-μιουργού.4. Στα μισά του δρόμου / Αντρέας Ντρέσεν – Με βραβείο στο “Ένα Κάποιο Βλέμμα” του Φεστιβάλ Κανών, η τελευταία ταινία του Ντρέσεν αποτελεί μια από τις καλύτερες γερμανικές ταινίες του 2011.5. H εποχή του Ρινόκερου / Μπαχμάν Γκομπαντί Η νέα ταινία του αυτοεξόριστου Γκομπαντί ειναι μια ποιητική αλληγορία, βασισμένη σε αληθινά

γεγονότα, που συμπυκνώνει τις θεματικές αναζη-τήσεις του – ζωή, θάνατος, έρωτας, ελευθερία. Πρωταγωνιστούν ο θρυλικός ιρανός ηθοποιός Μπεχρούζ Μποσουγκί και η ιταλίδα Μόνικα Μπε-λούτσι, για να ενσαρκώσουν τους δυο ήρωες – θύματα της ιστορίας.6. Και οι χελώνες μπορούν να πετάξουν / Μπαχ-μάν Γκομπαντί – Μια από τις καλύτερες ταινίες του Ιρανού δημιουργού με αξιοσημέιωτη διεθνή διαδρομή.7. Η Ανταρσία της Κόκκινης Μαρίας / Κώστας Ζάππας - Πανκ μανιφέστο για την προσωπική επανάσταση δύο αντι-ηρώων, με πολιτικές προ-εκτάσεις. 8. Η επιστροφή του Κρόνου / Λιόρ Σαμρίζ – Μια από τις καλύτερες ταινίες του Σαμρίζ στην οποία εξετάζει την μοντέρνα πολυπολιτισμικότητα του Ισραήλ •

16εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

1992 – 2012 : 20 χρόνια – 20 καρέ για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Επιμέλεια: Γιάννης Γκροσδάνης, Τάσος Μελεμενίδης, Ιωάννης Λαζάρου

Εν αρχή ην το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματο-γράφου. Στη συνέχεια διάφορες προσπάθειες διεθνοποίησης που τελικά δεν είχαν την απαιτού-μενη διάρκεια αφού το βάρος έπεφτε πάντα στο ελληνικό πρόγραμμα. Και τελικά η μεγάλη στρο-φή, που επετεύχθη το 1992. Από τότε το Φεστι-βάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκλεισε 20 χρόνια διεθνούς διαδρομής πλούσιο σε κινηματο-γραφικές συγκινήσεις. Ο Εξώστης Θήτα ξεφυλλί-ζει καρέ δύο δεκαετιών και βρίσκει 20 ταινιες που απογείωσαν και δικαίωσαν την διεθνή ταυτότητα του Φεστιβάλ!

1. Orlando / Sally Potter (1992) - Ο πρώτος Χρυ-σός Αλέξανδρος στην ιστορία του φεστιβάλ, ήταν η πειραγμένη εκδοχή του βιβλίου της Βιρτζίνια Γουλφ και η καλύτερη μέχρι σήμερα ταινία της Σάλλυ Πότερ με την Τίλντα Σουίντον ιδανική στο ρόλο του αιώνιου νέου που αλλάζει εποχές και φύλο. 2. Απ’ το Χιόνι / Σωτήρης Γκορίτσας (1993) - Ται-νία καταγραφή για το ρατσισμό και τις δυσκολίες

που αντιμετώπισε το πρώτο κύμα μεταναστών στην Ελλάδα από την Αλβανία. Αρκετά επίκαιρη.3. Υπάλληλοι (Clerks) / Kevin Smith (1994) - Σήμα κατατεθέν της ανεξάρτητης παραγωγής στις ΗΠΑ μέσα στα 90s, η ευφυής κωμωδία πάνω στην οποία στήριξε την καριέρα του ο Σμιθ,με τον κόφτερο διάλογο και τους αξέχαστους ήρωες-υπαλλήλους.4. Το Μίσος (Le haine) / Mathieu Kassovitz (1995) - Το δεξιοτεχνικό και αμφιλεγόμενο βλέμμα ενός χαρισματικού δημιουργού πάνω στο ρατσισμό και το ταξικό μίσος.5. Πολίτης Ρουθ (Citizen Ruth) / Alexander Payne (1996) - Τα άγνωστα χρόνια του Αλεξάντερ Πέιν, που θυμήθηκε πέρυσι, όταν ήρθε για το Descendants, τη συμμετοχή του, ευχαριστώντας το φεστιβάλ που αποτέλεσε βήμα για τις πρώτες δημιουργίες του6. TwentyFourSeven / Shane Meadows (1997) - Ο πρωτοεμφανιζόμενος, τότε, Βρετανός δημιουρ-γός, που καθιερώθηκε στη συνείδηση του σινεφίλ κοινού, παρουσίασε ένα θαυμάσιο ασπρόμαυρο

δραμεντί, αποσπώντας το βραβείο σεναρίου.7. Pi / Darren Arronofsky (1998) - Το εξπρεσιονι-στικό ντεμπούτο ενός κορυφαίου βιρτουόζου της εικόνας που μονίμως εξιτάρεται από την ιδέα της τελειότητας. Με βραβείο FIPRESCI στο φεστιβάλ.8. Απο την Άκρη της Πόλης / Κων/νος Γιάνναρης (1998): Η σοκαριστική απεικόνιση τη ζωής μιας ομάδας Καζακστανών προσφύγων στο περιθώριο της πόλης. Έλαβε το Βραβείο σκηνοθεσίας.9. Ο Ανθρώπινος Παράγοντας (Ressources Humaines) / Laurent Cantet (1999) - Πρώτη επα-φή με το σημαντικό Γάλλο σκηνοθέτη σε μια εξαι-ρετική ταινία περί οικονομικής και οικογενειακής διαχείρισης και μια ηθική που ακροβατεί σε λε-πτές ισορροπίες. Βραβείο σεναρίου στο φεστι-βάλ.10. Το Τελευταίο καταφύγιο (Last Resort) / Pavel Pawlikowski (2000) - To αισιόδοξο δραματικό ρο-μάντζο του Παβλικόφσκι εστιάζει στην ανθρώπινη φύση στο πλαίσιο του θεσμού των βρετανικών κέ-ντρων μετανάστευσης. Σάρωσε στα βραβεία με Χρυσό Αλέξανδρο, ερμηνείες και FIPRESCI.

Blissfully Yours Hooked

Clerks

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201217

18εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

11. Καθυστερημένο Προξενιό (Late Marriage) / Dover Kosashvili (2001) - Σπάνια έχεις την ευ-καιρία να δεις στο Φεστιβάλ μια κωμωδία (και μάλιστα ισραηλινή) που να παρουσιάζει τόσο εύ-στοχα και δεικτικά τα ήθη μιας οικογένειας. Με τον Αργυρό Αλέξανδρο και βραβεία σεναρίου και γυναικείας ερμηνείας στη Θεσσαλονίκη.12. Blissfully Yours / Apichatpong Weerasethakul (2002) - Τότε κανένας δεν μπορούσε να προφέρει το όνομα γλωσσοδέτη αυτού του Ταϊλανδέζου σκηνοθέτη που πήρε το Χρυσό Αλέξανδρο, που προσφέρει αβαν γκάρντ εμπειρίες πρώτης προ-βολής!13. Whisky / Juan Pablo Rebella, Pablo Stoll (2004) - Με εικόνες από την Ουρουγουάη αλλά και με μπόλικη διάθεση χιούμορ αλα Καουρισμά-κι, το μικρό αυτό φιλμ κατέκτησε πολλούς θεατές. 14. Άνδρας σπρώχνει καρότσι (Man push cart) / Ramin Bahrani (2005) - Σύγχρονη οδύσσεια

στους δρόμους της Νέας Υόρκης, με ήρωα ένα Πακιστανό μετανάστη που σπρώχνει ένα καρότσι με καφέδες και κουλουράκια και προσαρμόζεται στην εφιαλτική νέα του πραγματικότητα. 15. Ψυχή στο στόμα / Γιάννη Οικονομίδη (2006) - Η ταινία-σοκ της 47ης διοργάνωσης απελευθέ-ρωσε τον Ελληναρά βωμολόχο που έκρυβε μέσα του το φεστιβαλικό κοινό. Τάκη μαλάκα! 16. PVC1 / Σπύρος Σταθουλόπουλος (2007) – Ένα αφοπλιστικό μονοπλάνο που κράτησε για 85 λεπτά το Ολύμπιον σε αγωνία. Αργυρός Αλέξαν-δρος.17. Κυριακάτικο ψάρεμα (Pescuit sportiv/ Hooked) / Adrian Sitaru (2008) - Αργυρός Αλέ-ξανδρος εκείνης της χρονιάς με τα πολλαπλά αφηγηματικά κόλπα της και ξεκίνησε ένα μεγάλο σερί ταινιών από τη Ρουμανία που διακρίθηκαν τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη.18. Μετάλλιο τιμής (Medalia de onoare/Medal of

Honor)/ Calin Peter Netzer (2009) - Από τις ανα-καλύψεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (είχε κάνει παγκόσμια πρεμιέρα τότε) μια ιστορία γύρω από τη φύση του ηρωισμού και πόσο αυτός (είτε είναι αληθινός είτε μυθικός) μπορεί να κρύψει τις αδυ-ναμίες μιας ολόκληρης ζωής.19. Ζωϊκό Βασίλειο (Animal Kingdom) / David Michod (2010) – Η ταινία που παρέλυσε το Traffic του Σόντερμπεργκ και έκλεισε το μάτι στο Casino του Σκορτσέζε έφτασε τρένο μέχρι τα Όσκαρ για την υπέροχη ερμηνεία της Τζάκι Γουίβερ.20. Πορτρέτο στο λυκόφως (Twilight Portrait) / Angelina Nikonova (2011) - Ο πιο πρόσφατος Χρυσός Αλέξανδρος έδειξε με μεγάλη γενναιό-τητα μέσω ενός σύγχρονου θρίλερ την εφιαλτική καθημερινότητα στη σύγχρονη Ρωσία, τη χώρα με τις χαώδεις κοινωνικές διαφορές. •

Orlando

Pi

Το Τελευταίο καταφύγιο

Πορτρέτο στο λυκόφως

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201219

Franchise ανάλογο του James Bond δεν έχει υπάρξει στην ιστορία του κινηματογράφου. Δια-νύοντας 50 χρόνια ιστορίας, κατά την οποία βρί-σκεται στο επίκεντρο του σινεφίλ (και όχι μόνο) ενδιαφέροντος, ο Bond έχει τέτοια δυναμική που κάθε νέα του περιπέτεια αποτελεί πολιτιστικό γε-γονός. Γνωρίζετε μήπως άλλο franchise στο οποίο το ζήτημα της ταυτότητας του καλλιτέχνη που θα ερμηνεύσει το τραγούδι τίτλων συνιστά την είδη-ση του μήνα;

Το μυστικό της επιτυχίας του απλό: Κατατροπώ-νει τους κακούς, σώζει την ανθρωπότητα με στιλ, φλερτάρει με αδιάλειπτη επιτυχία. Καθετί πάνω του, από το φινετσάτο κοστούμι μέχρι τον χαρα-κτηριστικό τρόπο που αυτοσυστήνεται, συνιστά την επιτομή του cool αρσενικού. Οι άντρες θέλουν να του μοιάσουν. Οι γυναίκες να τον «δαγκάσουν». Όχι ότι στην πενηντάχρονη πορεία του δεν υπήρ-ξαν σκαμπανεβάσματα. Δεν ήταν όμως αρκετά για να τον εκτοπίσουν από την κορυφή της κινημα-τογραφικής επικαιρότητας. Τα ξεπέρασε. Όπως λέει και ο ίδιος ο 007 στο Skyfall σε διάλογο με τον ανταγωνιστή του «χόμπι μου είναι η ανάστα-ση». Το οποίο Skyfall, αν και δεν υπήρξε κανενός είδους θάνατος με το Quantum of Solace (ούτε εισπρακτικός, ούτε καλλιτεχνικός, απλώς δεν ανταποκρίθηκε στις υπέρογκες προσδοκίες που γέννησε το Casino Royale), επιχειρεί να «αναστή-σει» τον ήρωα επανασυστήνοντάς τον. Με εξαί-

ρεση την παραδοσιακή εισαγωγική σεκάνς δρά-σης, ο Bond δεν είναι αυτός που ξέρουμε. Αν στο Casino Royale ήταν συναισθηματικά ευάλωτος, εδώ είναι και βιολογικά. Οι σφαίρες τον πλήττουν. Τα χρόνια τον βαραίνουν. Και οι αναμνήσεις τον καταδιώκουν.

Η εμφατικά τονισμένη θνητότητα του χαρακτήρα δεν είναι η μοναδική καινοτομία που φέρνει ο Μέ-ντες στη μυθολογία του ήρωα. Προσθέτει στοι-χεία έξω από το φιλμικό σύμπαν του Μποντ (π.χ. την πολιορκία) και τολμά να οδηγήσει τον ήρωα σε πρωτοφανή δραματικά μονοπάτια που κατα-λήγουν σε μια συναισθηματικά φορτισμένη κορύ-φωση, στημένη σαν αρχαίο δράμα. Το παράδοξο (και κατόρθωμα συνάμα) είναι πως πετυχαίνει να δώσει μια διαφορετική διάσταση στον Μποντ ανα-τρέχοντας στο παρελθόν, επαναπροσδιορίζοντας τον χαρακτήρα ως σύμβολο εθνικής συνείδησης, ιδιότητα που απώλεσε με τα χρόνια.

Αν σ’ αυτά προσθέσεις την ομοβροντία αναφορών σε προηγούμενες ταινίες της σειράς, γεγονός από μόνο του ρομαντικά επαρκές για τους λάτρεις, τον τζειμσμποντικά larger than life κακό που χτίζει με δραματικότητα κι εσωστρέφεια ο Μπαρδέμ και την ανεκτίμητη συμβολή του διευθυντή φωτο-γραφίας Ρότζερ Ντίκινς, ένα ταλέντο σινεμασκόπ μεγαλοπρέπειας ακόμα και σε κλειστούς χώρους, καταλαβαίνεις γιατί το Skyfall είναι ένα Bond πλα-σμένο για να υπάρχει μέχρι να μας «πέσει ο ουρα-νός στο κεφάλι». •

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Skyfall Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ, 143 λεπτά

(4/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Σαμ Μέντες

Παίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Χαβιέ Μπαρδέμ,

Τζούντι Ντεντς

****

The Dinosaur Project Περιπέτεια/Φαντασίας, 2012, Μ. Βρετανία, 83 λεπτά

(1/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Σιντ Μπένετ

Παίζουν: Ματ Κέιν, Νατάσα Λόρινγκ,

Ρίτσαρντ Ντιλέιν, Πίτερ Μπρούκ

*

Tο μόνο που αντικείμενο που βρέθηκε από μια αποστολή εξερευνητών στη ζούγκλα του Κον-γκό είναι ένα σακίδιο με κασέτες και σκληρούς δίσκους όπου μέσα βρίσκεται καταγεγραμμέ-νο οπτικό υλικό με την περιπέτεια τους. Αυτήν παρακολουθούμε από το ξεκίνημά της, την συ-ντριβή του ελικοπτέρου τους και τα προϊστορι-κά πλάσματα που συναντούν στη ζούγκλα.

Από τις απόπειρες που θα βλέπουν οι δημιουρ-γοί του Blair Witch Project και θα βάζουν τα γέ-λια αφού αποτελεί το νιοστό found-footage που βλέπουμε στις μεγάλες οθόνες αποτυγχάνει παταγωδώς να δώσει ατμόσφαιρα μυστηρίου ή τρόμου. Οι περιπέτειες των εξερευνητών στην ζούγκλα καταγράφονται από πολλές κάμερες (καθώς θεωρητικά έχουν όλα τα μέλη) και το συνολικό υλικό μοντάρεται όπως πληροφορού-μαστε στην αρχή, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ενδιάμεση εκνευριστική κατάσταση ανάμε-σα σε ερασιτεχνικό και (κακο)σκηνοθετημένο. Το όποιο σασπένς έρχεται μέσα από πρόχει-ρους διαλόγους που αποκαλύπτουν διαμάχες και κρυφές επιθυμίες μέσα στην ομάδα, ενώ οι δεινόσαυροι και τα λοιπά προϊστορικά τερατά-κια μοιάζουν με ευτελή ψηφιακά προϊόντα, σε σύγκριση με αυτά που έδωσε ο Σπίλμπεργκ πριν 20 χρόνια.•

O Ζορζ και η Αν είναι ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που έχει περάσει τα ογδόντα. Είναι καθηγητές μουσικής που έχουν πια αποσυρθεί. Μια μέρα, η Αν θα βιώσει ένα δυσάρεστο γεγονός, το οποίο θα θέσει σε δοκιμασία την αγάπη που ενώνει το ζευγάρι.

Σκληρό και ταυτόχρονα αληθινό. Αγάπη, μία απλή και συνάμα τόσο δυ-νατή λέξη να αντικατοπτρίζει τη ρεαλιστική πραγματικότητα την οποία αποτυπώνει ο φακός του Χάνεκε. Δεν μπορείς να παλέψεις με το ανα-πόφευκτο, την ώρα που η θνησιμότητα αγγίζει τα όρια της. Ο Χάνεκε αποδεικνύει ότι στον κόσμο της αγάπης δεν χρειάζονται δράματα, φαν-φάρες και μουσικές. Λειτουργικά μονοπλάνα, αφοπλιστικές σιωπές, μια επανάσταση κινηματογραφικής λιτότητας για να συμπράξει στην πορεία προς τη λύτρωση. Και στην πάλη δύο ανθρώπων απέναντι στη σταδιακή φθορά.

Ο ποιητικός ρυθμός αναδεικνύει στο θεατή την ουσία και το βάθος τον ανθρώπινων σχέσεων. Η ωμή αντιμετώπιση του σκηνοθέτη προκαλεί συ-ναισθήματα, εκμαιεύει την αλήθεια των ηθοποιών και προσεγγίζει τρυφε-ρά την αιώνια ισχύ της αγάπης. Ο βιολογικός εξευτελισμός, η αντιμετώ-πιση της ομορφιάς, τα εμπόδια να υπερνικούνται μέσα στο σύμπαν των χαρακτήρων που σκιαγραφείται από την πνευματική σημασία της τέχνης στη ζωή τους. Οι ψυχρές χρωματικές παλέτες συμπράτουν στο συνολικό ύφος του φίλμ. Ένα ύφος κατηγορηματικό απέναντι σε φανταχτερές ή επιδεικτικές συμβάσεις που θα μπορούσαν να στηρίζουν καλλιτεχνικά την Αγάπη. Μία ερωτική ιεροτελεστία που σε παρασύρει στο νωχελικό ρυθμό της. Είναι σκληρό να συνυπάρχεις με την πορεία προς το τέλος. Δεν έχει σημασία αν η ηλικία σου απέχει από αυτή των πρωταγωνιστών. Ο Χάνεκε μιλάει με ειλικρίνεια στην καρδιά. Δίχως μελοδραματικά δάκρυα κατα-φέρνει να χαράξει τη μνήμη μας. •

Εξώστης Θήτα

Αγάπη(Amour)

Σινεφίλ, 2012, Αυστρία-Γαλλία-Γερμανία,127’

(4.5/5)Κριτική: Παναγιώτης ΚουντουράςΣκηνοθεσία: Μίκαελ Χάνεκε

Πρωταγωνιστούν: Ζαν Λουί Τρεντινιάν,

Εμανουέλ Ρίβα, Ιζαμπέλ Ιπέρ

****1/2

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201220

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201221

XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310 23 36 65): Αιθουσα 1: Η αγά-πη (18.30 - 20.45 - 23.00) Αιθουσα 2: O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00) / Η αδερφή μου (21.00 - 22.45) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): O Θεός αγα-πάει το χαβιάρι (18.00) / SKYFALL (20.00 - 22.30) ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 26 17 27): Ο καίσαρας πρέ-πει να πεθάνει (19.00 - 21.00 - 22:45)ΟΛΥΜΠΙΟΝ – Π. ΖΑΝΝΑΣ (2310 378 404): 53ο Φε-στιβάλ Κινηματογράφου ΘεσσαλονίκηςΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (τηλ. 2310 50 83 98): Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (18:30 – 20:00 – 21:30 μέχρι και Κυ 4/11) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (Πε-Σα, ΔΕ-Τε: 19.00 - 21.00 - 22:45, Κυριακή : 21.00 – 22.45),

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Τηλέ-φωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000 / 210-6786000 από σταθερό με αστική χρέωση, 2310 290290 www.odeon.gr Αίθουσα 1: ΤΙΝΚΕΡ-ΜΠΕΛ (3D) (ΜΕΤΑΓΛ.) ΠΕΜ έως TEΤ: 19.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 17.00/ SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 21.00 Αί-θουσα 2: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3 (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.20 / ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ έως TEΤ: 19.30, 22.10 Αίθουσα 3: SKYFALL ΠΕΜ έως TET: 19.10, 22.00, ΠΕΜ έως ΚΥΡ: 16.20, 19.10, 22.00 Αίθουσα 4: ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΠΕΜ έως TET: 18.10, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.10, 18.10 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10, 22.20 Αίθουσα 5: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 23.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.00, 20.00, 23.00 Αίθουσα 6: ΑΣΤΕ-ΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.10, 20.30 / ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.50 Αίθουσα 7: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 21.30 Αίθουσα 8: BRAVE (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.10 / Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.20, 21.20, 23.20

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πω-λήσεις: 1 48 48 www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 23.30 / ΜΑΔΑΓΑΣ-ΚΑΡΗ 3 (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.20 μεταγλ.ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.20-13.20-15.20-17.20 μεταγλ. / ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑ ΠΕΜ: 00.30 ΠΑΡ έως ΤΕΤ: 19.20-21.30 Αίθουσα 2: BRAVE (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.40 με-ταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30 - 13.30 - 15.40 μεταγλ. / THE DINOSAUR PROJECT ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 19.50-22.10 ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 17.50-19.50-22.10 / ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 00.20 Αίθουσα 3: ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 16.10-18.40 / Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕ-ΤΩΝΩΝ (ΜΕΤΑΓ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10-14.10 μεταγλ. / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.50-23.00 Αίθουσα 4 - COCA-COLA: BARBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ (ΜΕ-ΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.30 μεταγλ. / SKYFALL ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10-20.00-22.50 ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 14.20-17.10-20.00-22.50 Αίθουσα 5: ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 22.30-00.40 ΤΕΤ : 20.20-22.30-00.40 / ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ 3D ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 20.20 (3D) / ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ: ΤΟ ΜΥΣ-ΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.00-18.10 μεταγλ. ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00-14.00-16.00-18.10 μεταγλ. Αίθουσα 6 - VMAX COSMOTE: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00-21.50-00.40 / ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ:ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ 3D(ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.00 μεταγλ. (3D) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.00-13.00-15.00-17.00 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 7: PARANORMAN: ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.50 μεταγλ. SKYFALL ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40-19.30-22.20 ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.50 - 16.40 - 19.30 - 22.20 Αίθουσα 8: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.20-21.10-00.00 ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΤΑΓ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.20-14.20-16.20 μεταγλ. Αίθουσα 9 - COMFORT: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30-22.20 Αίθουσα 10 - COMFORT: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.20-21.10-00.00

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσε-ων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατή-σεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: ΤΙΝ-ΚΕΡΜΠΕΛ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) 3D Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:30, Σαβ - Κυρ: 13:00, 15:00, 17:00 / ΣΚΟΤΩ-ΣΕ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑ Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 20:30 / SKYFALL Σαβ - Κυρ: 19:30,22:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 22:30 Αίθουσα 2: SKYFALL Σαβ - Κυρ: 14:30, 17:30, 20:30, 23:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:30, 20:30, 23:30 Αίθουσα 3: Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΤΙΜΟΘΥ ΓΚΡΗΝ Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:10 ΤΙΝ-ΚΕΡΜΠΕΛ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Πεμ - Τετ: 16:10, 18:10 /SKYFALL Πεμ - Τετ: 20:00, 23:00 Αίθουσα 4: ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20 / Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Πεμ - Τετ: 21:20, 23:40 Αίθουσα 5: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩ-ΠΗΣ(MET/NO) Σαβ - Κυρ: 12:50, 14:50, 16:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:50 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 19:00, 21:10, 23:20 Αίθουσα 6: BRAVE GR (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:40, 15:40, 17:40, 19:40, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:40, 19:40 / ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΑ Πεμ - Τετ: 21:45, 23:50 Αίθουσα 7: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ 4: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 12:20, 14:20, 16:20, 18:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:20 / ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕ-ΤΑΝΙΑ Πεμ - Τετ: 20:20, 22:20 Αίθουσα 8: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:40, 17:50, 20:00, 22:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:50, 20:00, 22:10 / ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ Παρ - Σαβ: 00:20 Αί-θουσα 9: ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕ-ΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10, 19:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10, 19:10 / SKYFALL Παρ - Σαβ: 21:30, 00:30, Πεμ & Κυρ - Τετ: 21:30 Αίθουσα 10: SKYFALL Σαβ - Κυρ:13:00, 16:00, 19:00, 22:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 19:00, 22:00 Αίθουσα 11: SKYFALL Σαβ - Κυρ: 12:00, 15:00, 18:00, 21:00, 00:00, Πεμ - Παρ: 18:00, 21:00, 00:00, Δευ - Τετ: 18:00, 21:00 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 1 Νοεμβρίου έως Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Π. Κουντουράς Ι. Moody Λαζάρου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Skyfall **** **** ****1/2

Dynosaur Project *Tinkerbell

Η αδερφή μου **** *** ***1/2 *** ***1/2 ***Ο Καίσαρας πρέπει

να πεθάνει **** **** **** **** ***** ***1/2

Σκοτωσέ τους γλυκά * **** **** *** ****1/2 * ***1/2

Τίμοθι Γκριν *1/2 ** *1/2

Παράνομοι **1/2 **1/2 **1/2 *** ***Αγάπη ***1/2 **** ****1/2 ****1/2 **** **** ***** *****

Ο Θεός αγαπάει το Χαβιάρι * * * * * * *

22εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ολύμπου 81 • T: 2310-260085Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και ερ-γαστήρια για ενηλίκους με άξο-να το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, πα-ρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προ-βολές ταινιών, αφιερώματα σε βι-βλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygono-metaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη ΚαντάθΑιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. ΓούναρηΤ.Κ 546 21Τ: 2310 227010, 229060F: 2310 229060www.kadath.gr • [email protected]Στην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιο-πωλείο του Φανταστικού στη Θεσ-σαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνι-κα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και δια-κοσμητικά αντικείμενα που θα γο-ητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑΒΑΦΟΠΟΥΛΟΥ 20 [email protected]://www.facebook.com/profile.php?id=100001029814880Βιβλία, χαρτικά, χρώματα, γάτες, σκύλοι, πλατάνια, φύλλα, δροσιά, καφές, παγωτό, Glühwein, Αλλατί-νη, Βαφοπούλειο, εκθέσεις, παρου-σιάσεις, συγγραφείς, συναντήσεις, συζητήσεις, δράσεις, σκαλοπάτια, ανακοινώσεις, Φίλοι του Πράσινου, γειτονιά, φίλοι, Ντεπώ!

Ο Εξώστης με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζει στους ανα-γνώστες του το βιβλίο Σινέ Θεσσαλονίκη: Ιστορίες από την πόλη και τον κινηματογράφο, που κυκλοφο-ρεί από 5 Νοεμβριου 2012 σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Το βιβλίο, που επιμελούνται ο συνεργάτης μας, δημοσιο-γράφος και κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Γκροσ-δάνης και η Αγγελική Μυλωνάκη, ιστορικός κινηματο-γράφου, δημοσιογράφος και Δρ Κινηματογραφικών Σπουδών ΑΠΘ, αποτελεί μια προσπάθεια καταγραφής της κινηματογραφικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης του 20ου αιώνα και μέχρι σήμερα μέσα από 17 κείμενα που υπογράφουν άνθρωποι από τον χώρο του κινημα-τογράφου, της λογοτεχνίας και της δημοσιογρφίας.

Το μικρό απόσπασμα που αποκολουθεί αποτελεί προ-δημοσίευση της έκδοσης και παρουσιάζει το σκεπτικό με το οποίο ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια. Η επίσημη πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στο κοινό θα γίνει την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου, στις 19.00, στο Μουσείο Φω-τογραφίας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Νότης Φόρ-σος, διευθυντής αιθουσών Φεστιβάλ Κινηματογράφου και κριτικός κινηματογράφου, Γιώργος Τούλας, δημο-σιογράφος και διευθυντής του περιοδικού Parallaxi και Βασίλης Κεχαγιάς, κριτικός κινηματογράφου και πρώ-ην διευθυντής του Μουσείου Κινηματογράφου. Καλή ανάγνωση ή αλλιώς καλή προβολή!

Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς την ξεχωριστή σχέση μιας πόλης με τις εικόνες της. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη Θεσσαλονίκη, μια πόλη αθεράπευτα κινηματογραφική και γοητευτικά κινηματογραφημένη, που αγάπησε από πολύ νωρίς τον κινηματογραφι-κό φακό και παραδόθηκε στη σαγήνη του, εντός και εκτός κάδρου. Η ιστορία του κινηματογράφου υπήρξε εξαρχής άρ-ρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της πόλης. Στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες κινημα-τογραφικές προβολές το 1897, στην αίθουσα του ξε-νοδοχείου «Η Τουρκία», στην Εγνατία, ένα μόλις χρό-

νο μετά την εμφάνιση του πρώτου σινεμά στο Παρίσι. Εδώ δραστηριοποιήθηκαν οι πρώτοι Έλληνες κινημα-τογραφιστές στις αρχές του 20ού αιώνα, με πρωτερ-γάτες τους αδερφούς Μανάκια και συνεχιστές τους κινηματογραφιστές των δυνάμεων της Entente, στα ταραγμένα χρόνια των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κινηματογραφικός φακός παρακολούθησε με ενδιαφέρον την ιστορική, πολιτι-κή, κοινωνική και πολιτισμική εξέλιξη της πόλης μέσα από τα κινηματογραφικά επίκαιρα ελληνικών και ξένων εταιρειών, τη στιγμή που η Θεσσαλονίκη έδωσε συχνά έμπνευση σε αρκετές ελληνικές και ξένες ταινίες, που γυρίστηκαν ή αναφέρθηκαν στην πόλη, από τις πρώ-τες δεκαετίες του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα.Στη Σινέ Θεσσαλονίκη των κινηματογραφικών εικόνων είναι αφιερωμένο αυτό το βιβλίο: Μια προσπάθεια να συγκεντρώσει, για πρώτη φορά σε μία έκδοση, ιστορί-ες από τη Θεσσαλονίκη του κινηματογράφου. Ιστορίες από τη Θεσσαλονίκη του σινεμά, των σινεφίλ, των θε-ρινών αιθουσών, των κινηματογράφων και των κινημα-τογραφικών περιοδικών, την πόλη του Φεστιβάλ Κινη-ματογράφου και άλλων, μικρότερων και μεγαλύτερων κινηματογραφικών φεστιβάλ, την κινηματογραφημένη Θεσσαλονίκη. Το βιβλίο παρακολουθεί σημαντικές στιγμές μιας διαχρονικής κινηματογραφικής διαδρο-μής μνήμης και ιστορίας της Θεσσαλονίκης και του σινεμά, που ξετυλίχθηκαν μπροστά και πίσω από τη μεγάλη οθόνη. Με κίνητρο την αγάπη τους για τον κινηματογράφο και την πόλη, όλοι οι συγγραφείς ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στην πρόσκλησή μας να καταγράψουν τις δικές τους ιστορίες από τη Θεσσαλονίκη των εικόνων, ιδωμένες μέσα από ένα ευρύ πλαίσιο προσεγγίσεων (πολιτισμική ιστορία, κινηματογραφικές σπουδές, δη-μοσιογραφία, κριτική κινηματογράφου, εθνογραφία, κοινωνική ανθρωπολογία κ.ά.), που καλύπτουν όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά τις πολλαπλές οπτικές του θέματος. Ευχαριστούμε όλους τους αρθρογρά-φους για την πολύτιμη συνεισφορά τους. •

Ένα βιβλίο για την κινηματογραφικήΘεσσαλονίκη

Σινέ Θεσσαλονίκη: Ιστορίες από την πόλη & τον κινηματογράφο εκδόσεις University Studio Press

Ο εξώστης προτείνει

AH HA

Από ψηλά. [ 1 ] Φοβάμαι τα ύψη. Πολύ. Κι όλο μπλέκω με δαύτα. [ 2 ] Μικροί, παίρναμε το ΚΤΕΛ και πηγαίναμε για ψάρεμα σε χω-ριά της Χαλκιδικής. Είχαμε μεγάλα καλάμια και οι τρεις. Πιάναμε σπάρους και μουρμούρες και τα βάζαμε σ’ έναν κουβά με θαλασ-σόνερο. Μερικά ψόφαγαν μετά από λίγο, άλλα άντεχαν για ώρες και κολυμπούσαν ανάμεσα στα πτώματα. Πιο μετά, στο Λύκειο, πηγαίναμε και με κορίτσια εκεί, συνομήλικα, συμμαθήτριες κατά κάποιον τρόπο (αρρένων-θηλέων, δεν ξέρεις), και κάναμε σκαστοί μπάνιο, από τον Απρίλη και πέρα. Μιαν απ’ αυτές τις φορές, που εγώ ήθελα τη Ρ., την ωραία Ρ., κι εκείνη λιαζόταν μισή έξω μισή μέσα στο νερό μόνη σε έναν απ’ αυτούς τούς πολύ-πολύ μικρούς όρμους που είναι στη σειρά στη Φ., σαν πισίνες-σεπαρέ με θέα, και που εγώ ήθελα να είμαι εκεί και έστω, έστω να την κοιτάω γιατί έμοιαζε με θησαυρό που ξέβρασε η θάλασσα, οι άλλοι δύο που βαριόντουσαν να κάθονται σ’ έναν τόπο (αν και ο Χ. ήθελε επίσης τη Ρ.) με φώναξαν να πάμε βράχο-βράχο πιο πέρα, δε θυμάμαι για-τί. Και ακολούθησα. Φυσικά. Ήταν ένα τρομερά στενό μονοπάτι, σαν σαθρό περβάζι. Αριστερά και χαμηλά, είχε θάλασσα. Δεξιά, έναν λόφο, μία κάθετη τομή σε κάτι που πολύ παλιά χωνόταν στον κόλπο. Ήμουν στη μέση. Δε μου άρεσε να νιώθω τη θάλασσα κάτω μου (δύο μέτρα; το πολύ) και ήθελα να είμαι πίσω, στον ορμίσκο τής Ρ., και να τη χαζεύω με το θαλασσί της μαγιό να κάνει ηλιοθε-ραπεία έτσι που να μην αφήνει κανένα λευκό σημάδι ο ήλιος στο στήθος της, αλλά ήμουν εγκλωβισμένος εκεί, ανάμεσα στον Χ. και στον Σ., στη μέση, και προχώραγα με την καρδιά πιασμένη, και

κάποια στιγμή έπρεπε να πιαστώ από κάτι ελάχιστο και να κάνω ένα μεγάλο βήμα, ή πήδο, πάνω από ένα κενό (ο Σ. το έκανε με άνεση, σαν να ’ταν γεννημένος γι’ αυτό), και έμεινα με το πόδι μου στον αέρα, κοκαλωμένος. Ο Σ. φώναζε να προχωρήσω, ο Χ. πίσω μου γέλαγε και με κορόιδευε (ο Χ. ήθελε επίσης τη Ρ.), κι εγώ δεν άντεχα το ύψος της θαλάσσης κι άρχισα χωρίς να το σκεφτώ να σκαρφαλώνω εκείνο το γκρεμό, όλα του τα 20-30 μέτρα, όλη του την ολότελα κάθετη χωμάτινη επιφάνεια, με τα νύχια μου να σκίζο-νται και κρατημένος από πέτρες και ρίζες. Έφτασα στην κορυφή μετά από μία ώρα. [ 3 ] Με την Π. διασχίσαμε το Φαράγγι της Σαμα-ριάς, και στην Αγιά-Ρουμέλη μάθαμε πως το καΐκι για Σφακιά έκανε 2.500 δραχμές, κι εμείς είχαμε από κοινού σκάρτο ένα χιλιάρικο, και λέμε: και τώρα τι; Σκεφτήκαμε να το πάμε ανάποδα το πρωί, αλλά είχαμε ραντεβού στο Ρέθυμνο την επομένη το μεσημέρι, και τότε δεν είχε κινητά, δεν είχε τίποτε. Και πήραμε να το κόψουμε με τα πόδια με το που έπιασε να σκοτεινιάζει. Είχε πανσέληνο και ήταν ωραία στην αρχή, και γελάγαμε, αλλά μετά το ύψος ήταν μόνιμο και ανυπόφορο και είχε πολλά αγρίμια εκεί πάνω, πουλιά και άλλα, και ενοχλούνταν και ένιωθαν άβολα, και δεν είχαμε και στάλα νερό, στάλα, το παγούρι μας άδειασε πριν καλά-καλά ξεκινήσουμε. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. (Μολονότι αν σε χτυπάει κουκουβάγια με τα φτερά της δε νιώθεις όμορφα). Το κακό ήταν με τους γκρεμούς. Κάθε μισή με μία ώρα συναντάγαμε γκρεμό, οπότε πετάγαμε τα σακίδια στο κενό, περιμέναμε ν’ ακούσουμε ότι φτάσαν σε πέτρα κι όχι σε νερό, και μετά ξεκινάγαμε καταρρίχηση. Τότε έμαθα και τον

όρο: καταρρίχηση. Ήταν, παρά το φεγγάρι, αδύνατον να δεις στο ένα μέτρο, οπότε δε φαινόταν και το ύψος. Κι έτσι δεν τρομοκρα-τήθηκα πολύ. Κατέβαινα πατώντας όπου μπορούσα, με το πιγούνι μου να αγγίζει διαρκώς το βράχο ή το χώμα. (Μετά είχα μια μεγάλη πληγή για πολύ καιρό). Και με κατάπινε εκείνο το βαθύ σκοτάδι. Όταν μετά από 12 ώρες περάσαμε το βουνό και βγήκαμε στην αμ-μουδιά, είδα πέρα μακριά ένα σπίτι, μόνο του, μ’ ένα πηγάδι. Αλλά δε μπορούσα να τρέξω. Όταν τέλος πάντων έφτασα, σήκωσα τον κουβά με την τροχαλία, μ’ όση δύναμη μπόρεσε η δίψα να αντλήσει από μέσα μου. Το νερό ήταν γλυφό. Δεν πινόταν. Είχε κι άλλο ένα σχοινί. Το τράβηξα κι αυτό επάνω. Ήταν ένας δεύτερος τσίγκινος κουβάς, με τέσσερα μπουκάλια μπίρα. Τις ήπιαμε. [ 4 ] Μια παράλ-λη χρονιά δουλεύαμε σε αγροτικές δουλειές σ’ ένα νησί (με πιο ενδιαφέρουσα το ξεχέρσωμα κάποιων ας πούμε χωραφιών, που συνίστατο στο βγάλσιμο των ριζωμένων στο χώμα αγκωναριών για πιθανή μελλοντική εκμετάλλευση) και απ’ ανάμεσα ψάχναμε και για ό,τι άλλο, ή απλώς διαβάζαμε βιβλία και σχεδιάζαμε τα δικά μας στον καπνό και στον αέρα και στα σώματά μας. Μάθαμε για εκείνο τον εξηνταπεντάχρονο αρχιμάστορα που έψαχνε χέρια για μία εκκλησία που είχε χτιστεί, και σπεύσαμε. Ήταν ειδικός στα κεραμίδια, λέει, και ήθελε δύο άντρες. Ήμασταν δύο άντρες· τα κορίτσια ας έμεναν άεργα, δεν πειράζει, κορίτσια ήταν. Είδαμε την εκκλησία, σταυροειδής μετά τρούλου, φτιάξαμε με επιμέλεια τη μηχανή για την τροχαλία, κι όταν πέρασαν οι μέρες και ήμασταν καθ’ όλα έτοιμοι, φτιάξαμε την πρώτη «λάσπη», με το τσιμέντο, την

άμμο και το νερό. Ο ένας μας έμενε κάτω, γέμιζε τον κουβά και γύ-ριζε το μοχλό της τροχαλίας για ν’ ανέβει επάνω το συγκολλητικό υλικό. Φυσικά εγώ έμεινα κάτω, αλλά μετά από πέντ’-έξι φορές τα χέρια μου δεν πιάνανε, και η αλυσίδα δε γύριζε. Είχα κουραστεί πολύ. Κι έτσι (αδύνατον να χάσεις το μεροκάματο) αλλάξαμε θέ-σεις, και κατέβηκε ο Ν. κάτω κι εγώ σκαρφάλωσα στη σκαλωσιά κι ανέβηκα στους τρούλους. Νόμισα πως όλος ο ουρανός με κοιτού-σε χαιρέκακα, σα να με περίμενε από καιρό, απ’ όσες φορές του ’χα ξεφύγει. Έκανα πως δεν καταλάβαινα. Πήρα τον πρώτο κου-βά. Ήταν βαρύς, πολύ βαρύς. Ανέβηκα στην κορυφή του μικρού τρούλου, από κει πήρα περιφερειακά τον μεγάλο, τον κεντρικό, και σύρθηκα ώς τον απέναντι, που στο γείσο του κρεμιόταν σαν αράχνη ο μάστορας με τα κεραμίδια στα πόδια του. Του έτεινα τον κουβά, άπλωσε το χέρι, μου είπε κάτι σαν, «Έλα πιο κοντά», πήγα πράγματι, τέντωσε κι άλλο το χέρι του, έσκυψα κι άλλο εγώ, έπιασε το χερούλι του κουβά - ή κάπως έτσι, γιατί μετά τον κατάπιε το χάος και άκουσα -σα να γινόταν κάτι κακό κάπου πολύ μακριά- ένα γδούπο. Γύρισα πίσω σέρνοντας πάλι τα βήματά μου και προσπά-θησα να πω στον Ν. πως ο μάστορας έπεσε. Αλλά δεν είχα φωνή. Με τα πολλά, του έδειξα. Μετά από δύο ώρες πηγαίναμε στο πέρα χωριό με ένα αγροτικό, μπροστά ένας άγνωστος κι ένας συγγενής του τραυματία, κι εγώ και ο μάστορας στην καρότσα. Βάσταγα μια πολύχρωμη γυναικεία ομπρέλα πάνω από το κεφάλι του, κι εκείνος επικοινωνούσε με ρόγχους και αίμα. [ 5 ] Σήμερα κρέμομαι πάλι στο κενό. Και πάλι: δεν κρατιέμαι από πουθενά. - Κυριάκος Αθανασιάδης.

23εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

# Το πιο ορατό πράγμα σε αυτή την χώρα εξακολουθεί να είναι η αποπνευ-ματοποιημένη ΕΝΔΕΙΑ...

# Η Εκκλησία της Ελλάδας έχει πεθάνει. Μάταια δυο τρεις φωνές προσπα-θούν να υπενθυμίσουν την υπερφυσική ποίηση από την οποία ξεπήδησε η λατρεία μέσα από το σώμα του Χριστού. Η κουλ διπολικότητα της Εκκλησίας της Ελλάδας είναι τόσο εμφανής σε ένα και μόνο εξωτερικό της χαρακτηριστικό... όταν το αποσυρμένο υπέρβαρο σώμα των αρχιερέων της ενδύεται καθημερινά το τυραννικό βάρος μιας αν-θεκτικής στον χρυσό στολής αξίας 20.000 ευρώ. Αναρωτιέμαι μήπως τελικά ο μοναδικός χριστιανικός άθλος της ιεραρχίας είναι ο άθλος της υφασματοσκό-πησης... (Κι αν σκεφτείτε πόσες διαφορετικές «απάνθρωπες» στολές βρίσκο-νται κρεμασμένες στις ασκητικές ντουλάπες των ιεραρχών μας, καταλαβαίνε-τε πόσο έκδηλα κι αδίστακτα υποκριτικά είναι τα κηρύγματα της Εκκλησίας της Ελλάδας για οικονομική δήθεν κρίση στα ταμεία της...) <Και βάζω στην άκρη το βάρος σε χρυσό της συλλογής των χιλιάδων ολοκαίνουργιων εγκολ-πίων και χριστιανικών μανικετόκουμπων που ζημιώνουν στον ύψιστο αν μη τι άλλο αισθητικό βαθμό την ιδέα της ταπεινότητας του γυμνού κρεμάμενου επί του Σταυρού σώματος του Ιησού Χριστού.>

# Όσοι ανερυθρίαστα χτυπιούνται σαν γδαρμένα ζώα στα facebook κι αλλού για τον επικίνδυνο χαρακτήρα του Ελληνικού Εθνικισμού, ας πατήσουν για λίγο το sleep στην οθόνη του υπολογιστή τους κι ας βγουν για ένα 48ωρο μια βόλτα στα δημόσια νοσοκομεία, τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα και τα υποκαταστήματα τραπεζών... Αρκετή κακόψυχη (και για αυτό όχι ειλικρι-νή) διαφήμιση τους κάνετε κορίτσια και ξεχνάτε ασυναίσθητα τα μεγαλύτερα προβλήματα που εξοντώνουν καθημερινά τον «μέσο Έλληνα»...

# Οι μέρες ΜΑΣ τελειώνουν... για όσους δεν το έχουν πάρει είδηση... Αρχίζει η παραφροσύνη της νέας κοινοβουλευτικής Ελληνικής Δημοκρατίας...

# Το έκτακτο HOT DOC του αδιάφθορου Κώστα Βαξεβάνη με την απρόβλε-πτη (;) λίστα Lagarde δικαίως οφείλει να πάρει τον τίτλο του πιο ακριβού μονο-θεματικού περιοδικού στα χρονικά της Ελληνικής δημοσιογραφίας... (ακόμα

κι αν δεν πέτυχε να εξαντληθεί από τα σημεία διανομής του...)

# Η ντροπή δεν έχει διαβαθμίσεις... Κάνε ζάππινγκ στα ελληνικά κανάλια... Ντροπή Εξισωμένη.

# Το μόνο πράγμα που με γεμίζει αισιοδοξία είναι πως η Θεσσαλονίκη έχει δήμαρχο το Γιάννη Μπουτάρη...

# Τίποτα πια δεν μπορεί να ισχύει σε αυτή την χώρα... Ούτε δουλειές, ούτε συμφωνίες, ούτε όρκοι φιλίας κι αγάπης... Κι αυτό είναι που με τρομάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτή την χρονική στιγμή. Αυτό το μόνιμο μίσος στο βλέμμα των περισσότερων ανθρώπων. Αυτό το μίσος που βιαιο-πραγεί πνευματικά πάνω μας... Αυτό το μίσος που πάει να γίνει το πιο εθνικό χαρακτηρολογικά μας φετίχ... Μίσος αναδρομικό...

# Το μεγαλύτερο ελληνικό παραλυτικό σύνδρομο αντικατοπρίζεται στις εκ-πομπές ναυτίας με τις τραυματικές από το bottox όψεις Τατιάνα Ελεονώρα Ελένη ΜουτσινοΗλιάκη... Έχουν εξουδετερώσει την απόλυτη έννοια του τη-λεοπτικού κιτς.

# Παντού γνώμες δωρεάν, με ιεραρχία δημοφιλίας, άλλες κακές αλλές πολύ καλές και στις τελευταίες σελίδες διαφημίσεις κοσμικές στήλες από ροζ γραμμές και χολλυγουντιανές κινηματογραγικές χρηματομηχανές, πλουτι-σμός του ιδιοκτήτη του εντύπου... τίποτα πιο ακριβό από το ΔΩΡΕΑΝ.

# Πώς την πάτησα εγώ ή Πώς την έπαθα εγώ... Μου έχουν λείψει αυτές οι φράσεις...

# Το έχω ξαναγράψει... είναι μια ιστορική συγκυρία που πρέπει να αφουγκρα-στούμε κρατώντας ακονισμένα ξυράφια και με τρόπο καθολικό το (κατοχικά ντυμένο) ΚΤΗΝΟΣ στη ΣΙΩΠΗ...

Ενδεχομένως αυτή η στήλη να πάψει να υπάρχει σε μερικές εβδομάδες... Ως ανάγκη... επιβάλλεται. •

Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

24εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Προλαβαίνουμε, άραγε...τι λέτε;

Προλαβαίνουμε, 17 μέρες πριν την επέτειο του πολυτεχνείου...τι λέτε;Αν προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για ρεπορτάζ...τότε - θου κύριε φυ-λακήν τω στόματι μου... - κανάλια μεγάλα και μικρά αποφεύγουν να κά-νουν ρεπορτάζ επί τόπου, σπαρταριστό, ζωντανό, δίκαιο... προτιμούν τους γνωστούς μετριότατους εκπροσώπους σχεδόν πάντα τους ίδιους και αγνοούν βασικούς κανόνες ισοτιμίας και αρχές διαλόγου...ας πού-με να πουν όλοι καταρχήν τις προτάσεις τους...να μη διακόπτουν...να μην οδηγούν μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά...

Εν τω μεταξύ, γίνονται μερικές φορές από σύμπτωση, από τύχη και από πολύ δουλειά και ορισμένα εξαιρετικά πράγματα. Όπως η βράβευση στη Θεσσαλονίκη της ΡΟΥΛΑΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗ, μεγάλης κυρίας του Θε-άτρου μας, που χρόνια τώρα διαπρέπει στην Αθήνα και που η ίδια το χάρηκε τόσο πολύ που τσιμπιόταν, μήπως ονειρεύομαι έλεγε... και μετά απήγγειλε μερικά ποιήματα της Κικής Δημουλά καταχειροκροτούμενη.

Το καλύτερο παράδειγμα για τον απίστευτο σουρεαλισμό και τρέλα των καιρών μας το δίνει και πάλι το πανεπιστήμιο...Το πρόβλημα της καθαριότητας του ΑΠΘ... Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να ψάξει τι κα-θαρίζουν οι εργολάβοι καθαριότητας και οι χίλιοι -σχεδόν - υπάλληλοι κάθε μέρα για πολλές χιλιάδες ευρώ, ποιός τους ελέγχει, ποιός αξι-ολογεί τη δουλειά τους- αυτοί που είναι κατά της αξιολόγησης - και κυρίως σε τι κατάσταση είναι οι τουαλέτες τα τελευταία πολλά χρόνια, σπασμένες, με κακόγουστα συνθήματα, χωρίς χαρτί φυσικά...Ποιό κα-νάλι θα κάνει - με επίδομα ανθυγιεινής εργασίας - επιτόπου ρεπορτάζ... κυρίως όμως ποιά είναι η σύνθεση των απορριμμάτων...πλαστικά κύ-πελλα, διαφημίσεις, φραπέδες με καλαμάκια, αφίσες παντού και μέσα στις αίθουσες, αλλά εκεί δεν επιτρέπεται να τις κατεβάσουν... Τι ποσο-στό είναι χαρτί σημειώσεων ή έρευνας, τι γίνεται στα μαθήματα... πόσα γίνονται... ποιές έρευνες συνεχίζουν... πόσοι φοιτητές μετανάστευσαν ήδη... Συγγνώμη παρασύρθηκα... και από θέματα καθαριότητας πέρα-σα σε θέματα παιδείας... Είναι οι ίδιες αρχές στο ΑΠΘ μαζί με τις ίδιες παρατάξεις που αρνούνται τις εκλογές και τις ματαιώνουν, που οδη-γούν το πανεπιστήμιο σε ψήφο ηλεκτρονική που είναι από χρόνια τώρα ενάντια στην τεράστια πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου...Δεν μπορούν και δεν θέλουν να λύσουν το θέμα της παιδείας που είναι ετοι-μοθάνατη, ούτε το θέμα των απορριμμάτων καν, μόνο κονδύλια ζητούν από μια χώρα χρεοκοπημένη, φτωχή ...κονδύλια ...και συνέχιση της εξουσίας τους... ούτε καν τους επίορκους σε κάθε σχολή δεν μπορούν να διώξουν...Όπως και το κράτος μας το διαλυμένο σχεδόν, που δεν μπορεί να εντο-πίσει τους χιλιάδες επίορκους ...που συνεχίζουν να παίρνουν τους μι-σθούς τους... ούτε καν το στικάκι της κυρίας Λαγκάρντ που για τη χώρα της πρότεινε και εφαρμόζει φορολόγηση 75% των πλουσίων Γάλλων... Αλλά αυτοί είναι κουτόφραγκοι, εννοείται...Την οργή των σιωπηλών Ελλήνων να φοβόσαστε ...και των βράχων τα αγάλματα... •

Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

Πριν από λίγους μήνες και στο πλαίσιο κάποιας έρευνας της κοινής γνώμης που κάναμε για λογαριασμό κάποιου πελάτη μας, βρέθηκα ν’ ακούω πώς, μεταξύ άλλων, οι συμπολίτες μου περιέγραφαν την πόλη που ζούμε, την Αθήνα. Ιεραρχώντας τα δυνατά της σημεία, υψηλά στην κλίμακα και κάτω από τα προφανή (πολιτισμός, μουσεία, κλίμα) ανέφεραν πράγματα που, αντικειμενικά και στην καλύτερη περίπτωση, η Αθήνα δε φημίζεται γι’ αυτά. Ανθολογώ χαρακτηριστικά: «μικρές θέες», «γωνιές», «σκιές», «ιστορίες». Τι σημαίνει «μικρές θέες» σε μια πόλη που δεν είναι χτισμένη αμφιθεατρικά αλλά σε ακτινωτή διάταξη γύρω από τους πέντε λόφους της; Τι σημαίνει «σκιά» σ’ ένα νομό που φημίζεται για το κάθετο, άπλετο φως του;

Μα πού τα είδαν όλα αυτά;

Ανάλογο φαινόμενο έχω παρατηρήσει για τον τρόπο που περιγράφουμε τη Θεσσαλονίκη όσοι την επισκεπτόμαστε σποραδικά ή δεν κατοικούμε σ’ αυτή.

Τι είναι αυτό που δημιουργεί τις φαντασιώσεις για τις πόλεις όπου κατοικού-με; Να ’ναι η υπερβολική μας αγάπη προς αυτές; Να ’ναι η δύσκολη καθη-μερινότητα που μας οδηγεί σ’ έναν εξωραϊσμό της πραγματικότητας ώστε να τη διαπραγματευτούμε ευκολότερα; Ή μήπως η υπόσχεση της τέλειας πόλης ανακεφαλαιώνει για να στεγάσει τελικά όλες τις φαντασιώσεις που έχουμε για έναν ευτυχέστερο βίο;

Νιώθω ότι ζούμε ταυτόχρονα σε δυο πόλεις. Η μία λειτουργεί ως σκηνικό της καθημερινότητας, και η δεύτερη, με το ίδιο όνομα, στον ίδιο τόπο και χρόνο, είναι το πεδίο αφήγησης, ο τρόπο για να κάνουμε ένα replay της ζωής στην πρώτη με τις απαραίτητες διορθώσεις «εξωραϊστικού» χαρακτήρα.

Μου αρέσει αυτή η ιδέα της μιας ιστορίας «Δύο Πόλεων». Της ίδιας ιστορίας που παίζεται σε δύο θεατρικές σκηνές, όπου η δεύτερη επιδιορθώνει την πρώτη με τρόπο που κάνει τη ζωή στην πρώτη εφικτή και επιθυμητή.

Κάθε πόλη είναι στην πραγματικότητα δύο, αλλά με μια κοινή ιστορία - που τελικά δεν είναι αφήγηση της ζωής σ’ αυτήν αλλά μία πρόβα ευτυχισμένου βίου των ανθρώπων της. •

Η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου είναι σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας.

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθήνα (διανο-ούμενος, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματί-ας, καλλιτέχνης…) γράφει ένα άρθρο για τον «Εξώ-στη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό». Σήμερα, η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου

25εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Πες αλήθεια, πότε;

-Πότε είδες τελευταία κάποιον να κλαίει;

Όταν φυσούσε… Χτύπησα την πόρτα για να πληρώσω τα κοινόχρηστα. Μου άνοιξε κανονι-κά. Μούσκεμα. Μου ‘δωσε ρέστα. Με ρώτησε αν η καθαρίστρια κάνει καλά τη δουλειά της. Περίμενα να μου πει πως ξεφλούδιζε κρεμμύδια. Περίμενα να τα μυρίσω. Τι έχετε; Καλημέρα. Είπε η πόρτα ασφαλείας κι έκλεισε με δύναμη. Κατηφόριζαν ένας πατέρας και δίπλα μια κοπέλα- μάλλον κόρη του. Δεν κοιτάζονταν. Έμοιαζαν. Κι έκλαιγαν. Πιασμένοι από το χέρι. Περίμεναν στο κόκκινο. Στο πράσινο προχωρούσαν. Κι έκλαιγαν. Να κλαις. Είναι λυτρωτικό. Δεν είναι κακό καθόλου. Δυσκολεύομαι να κλά-ψω και προσπαθώ να το κάνω βλέποντας συγκινητικές ταινίες. Μάλλον εγώ θα πρέπει να ήμουν ο τελευταίος που είδα, η αντανάκλασή μου στην οθόνη. Βγήκα για πρωινή βόλτα στην πόλη. Να συλλέξω εικόνες, καλημέρες κι ιστορίες. Μ’ έσπρωχναν παράπονα θλίψες και βιασύνες. Μάλωναν. Στο δρό-μο στο φαρμακείο στο σούπερ μάρκετ. Έκλαιγαν μέχρι και τα προφυλακτικά κι οι σερβιέτες, η σήμανση στο δρόμο, τα νεράντζια, οι ληγμένες συσκευα-σίες, τα οικογενειακά πακέτα, οι προσφορές από το ράφι. Γύρισα στο σπίτι τρέχοντας. Κλείδωσα. Με κοίταξε το σκυλί με απορία. Κι άρχισε να κλαίει. Στην εφορία. Ένας παππούς διέκοπτε συνέχεια την ουρά ζητώντας συ-γνώμη, δεν θυμόταν τι του είπαν, πού τον έστειλαν, στον τρίτο, στο μητρώο, στο διάολο. Μια κοπέλα μιλούσε στο κινητό δίπλα στο αυτί της υπαλλήλου, σας παρακαλώ απομακρυνθείτε, συγνώμη, διέκοψε κι αυτή να πει. Να κι ο Γιώργος, πόσον καιρό έχω να σε δω, πού είσαι, είσαι; Μιλάμε, αδειάζουν δυο υπάλληλοι κι επιστρέφει απότομα ο καθένας στο τάμα του: να τελειώνω σήμερα μ’ αυτά και τι στον κόσμο. Πού και πού το la vie en rose στο κινητό

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική της Λυδίας Στατήρη

ενός δικηγόρου αντηχεί στην αίθουσα αναμονής. Δε συγκινούμαι. Κλείστο το γαμημένο. Εντάξει αλλά εδώ δεν έκλαιγε κανείς…νουθετώ τη μνήμη. Εδώ μάλλον έκλαιγε η Edith Piaf, κι όλοι μας σε λίγο. Έκλαιγε όταν κάναμε έρωτα. Νομίζω. Μάλλον την πονούσα. Μπορεί και να γούσταρε. Κυρία με μπαστούνι και καταρράχτη στα μάτια διώχνει μύγες. Γιατί έρχο-νται όλες πάνω μου; Φωνάζει. Μήπως θα πεθάνω; Κυριακή πρωί κι έκλαιγε μπροστά στο κλειστό περίπτερο. Τέλος εποχής φώναζε μέσα σε λυγμούς κι ενοχές. Είχε μήνες να πάρει εφημερίδα. Είχε κόψει το κάπνισμα, τις σοκολάτες, τις μαστίχες. Αλλά ήξερε ότι το περίπτερο ήταν εκεί. Μέρα νύχτα. Τους κορόιδευε πως είχαν χάσει τα κλειδιά γι’ αυτό και δεν το έκλειναν ποτέ. Θα πρέπει μάλλον να τα βρήκαν. Και το ‘κλεισαν οριστικά. Δουλεύω σε γυράδικο στην Εγνατία. Πριν λίγο πέθανε κάποιος μπροστά μου. Είχε μείνει στη μέση της Εγνατίας και περίμενε. Τον παρέσυρε το ένα ρεύμα μετά το άλλο, ήρθε και σύρθηκε ως τα σκαλάκια του μαγαζιού. Κι αυτό. Κάποιος ξέρασε. Εγώ βγήκα έξω να καπνίσω. Δεν έκλαψε κανείς αλλά μάλλον ταιριάζει στην ιστορία σου. Ε; Είδα τα δάκρυά σου όταν τα φίλησα. Τα μάζεψα στο στόμα μου και ‘γι-ναν λέξεις: αντίσταση αγάπη αλληλεγγύη. Έβαλα στις λέξεις μουσική. Στη διαπασών με ανοιχτά παράθυρα. Βγήκαν στα μπαλκόνια. Κατέβασαν τις ση-μαίες και σήκωσαν το χέρι. Είμαστε πολλοί. Είμαστε χαμηλά. Μπορούμε να είμαστε και μαζί. Και πιο δυνατοί απ’ τις αδυναμίες μας. Τότε είδα κάποιον να κλαίει. Ο τελευταίος. Κι ήταν από την άλλη πλευρά. •

26εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

Urbanities.Γράφει ο Kωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Πολύχρωμος πλανήτης. Θάλασσα με χαμόγελα σε φόντο με κουρτίνα φοινικόδεντρο. Κοκτέιλ και καφές είναι σαν το χθες, φίλοι κι εχθροί είμαστε ένα. Νιάτα κι εγώ κι ένα κοκτέιλ με ομπρελίτσα.

Σε μία ζωή δύσκολη, γεμάτη σύννεφα, ανάμεσα σ’αυτό που λέμε «θέλω να σε ξεχάσω» και πραγματικότητα, έρχεται η ανάγκη να ηρεμήσεις. Θες να φύγεις ένα ταξίδι ή να μπεις σε ένα λεωφορείο και να κάνεις γύρους στην πόλη ή να φας παγωτό μες τη βροχή – θες γενικά να επαναστατήσεις, να ανοίξεις εκείνο το παράθυρο να μπει το φως και να μην πας στη δουλειά. Χώσου λοιπόν στην Πάστα Φλώρα και ηρέμησε.

Στον πολύχρωμο αυτό παράδεισο της Ζεύξιδος θα βρεις φάτσες και προ-σωπάκια νταρκ και μουντά, νεαρά κορίτσια με φουστίτσες και αγόρια με τσουλούφια στο κεφάλι. Παραδίπλα θα δεις εκείνο το ζουμερό κορίτσι που χαμογελάει πίσω από τη ζεματιστή κούπα του καπουτσίνο και το παιδί που τη συνοδεύει πάντα με το παπιγιόν στο λαιμό. Μπήκα λοιπόν κι εγώ στον πειρασμό να πάρω τον Εξώστη στο χέρι και να καθήσω σ’ένα τραπέζι μόνος, να χαζέψω τη φλοράλ ταπετσαρία και να στείλω μηνύματα από το κινητό που περίμεναν καιρό να φύγουν. Ο ήχος της τεχνολογίας μερικές φορές είναι πιο επώδυνος από το θρήνο της Κάλλας για χάρη του Puccini κι εγώ σκέφτηκα πως το τέλος δεν έρχεται αν δεν το θες – πρέπει να κλείνεις τα παραθυράκια του μυαλού και να βγαίνεις στους δρόμους για βόλτες. Ο σερβιτόρος έφερε τον καφέ μου κι εγώ ζήτησα κανέλα, έβαλα

ένα παχύ «λ» έτσι για το τελευταίο αντίο, αυτή η πόλη με γέμισε παχουλά σύμφωνα και αναμνήσεις που παίζουν παιχνίδια μαζί μου. Στον τοίχο, ο κούκος πετάχτηκε έξω για να μας ανακοινώσει την ώρα, είπε το ποιηματάκι του και εξαφανίστηκε. Πιο πέρα παλιές φωτογραφίες από κάτι ζευγάρια, ζουμερές δεσποινίδες και θαρραλέα παληκάρια που τις φλερτάρουν και καρτ ποστάλ από το Μεξικό, το ιερό Θιβέτ και τους ναυτικούς σε λιμάνια της λησμονιάς.

Πίσω από τις πλαστικές πράσινες φυλλωσιές είδα ένα κορίτσι κι ένα χέρι να με χαιρετάνε έντονα – η Νάνσυ καθότανε με δύο άλλα κορίτσια στο βά-θος και χαχάνιζαν σαν μικρές Ιαπωνέζες. Το χεράκι κοντά στο στόμα και τα μάτια γουρλωμένα σαν τρομαγμένο ελάφι που είναι το σήμα κατατεθέν των οριεντάλ δεσποινίδων - οι ελληνίδες φίλες μου είχαν ξεκαρδιστεί με κάτι που είδαν σε ένα περιοδικό. Σχολίαζαν τις φωτογραφίες ρετουσαρισμένης σταρ και όλοι μαζί σχολιάσαμε την πρόθεση του φωτογράφου, την αφέλια του ζευγαριού και το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στο εγχώριο σταρ σύστεμ. Στο χώρο έπαιζε μουσική με ένταση που γέμιζε το δωμάτιο - όπου κενό το γέμιζε η μουσική, ούτε ανασφάλειες, ούτε ενοχές, ούτε σκέψεις χωρούσε πλέον. Τα φώτα χαμήλωσαν ελαφρώς, ο καπνός πύκνωσε ευχά-ριστα, έμοιαζε να καλύπτει τις σκιές και το φεγγάρι ετοιμάστηκε να βγει να τραγουδήσει. Ήμουν έτοιμος για το gin&tonic μου. •

Τill next weekΧρώμα να είναι η ζωή σου

εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 201227

28εξώστης. 1 - 7 Νοεμβρίου 2012

εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 201229

εξώστης. 31 Mαϊού - 6 Ιουνίου 2012

Η αλήθεια είναι ότι μου λείπει η φαρμακοποιός μου. Χτες ήθελα να της πω ότι την αγαπώ. Ότι αναγκάστηκα να την προδώσω. Δις. Θα ήτο τρις επειδή έψαχνα και για λεξοτανίλ, αλλά ας μην προκαλώ την τύχη μου. Μια γιατί πήγα σε Κινέζα φαρμακοτρίφτρα, οκτώ φαρμακεία χωρίς γαμημένη τύχη για να ακριβολογώ, και δεύτερη γιατί τελικά ακολούθησα το γιατροσόφι της γλυκιάς Σμυρνιοπόντιας μανούλας που τόσο αγαπώ επίσης.Και ύστερα ήρθαν οι ψείρες. Τα πράγματα είναι απλά, είσαι στην Κίνα, τρως σιάολοουμπάο αμέριμνη και συνειδητοποιείς ότι σε τρώνε οι ψείρες. Η ψείρα είναι ύπουλο πράγμα, σε ζηλεύει που τρως και κάνεις σεξ. Αρχίζει λοιπόν να σκυλοπηδιέται πάνω σου και μόλις κάνει ένα πληθυσμό ίσαμε της Κίνας αρχίσει να σου τρώει γλυκά την περμανάντ, πάνω κάτω. Αν της έδινα όνομα θα ήταν σίγουρα ανάμεσα σε άλλα στη λίστα Λανγκάρντ. Ας την ονομάσουμε τυχαία Σούζι από το τσούζει.Τι την κάνεις τη Σούζι όταν είσαι στην Κίνα? Διακοπές την πήγα, στον τάφο του Μάο την πήγα, στη φάμπρικα την πήγα, άντε κουκλίτσα μου σπίτι σου τώρα. Αμ δε. Της αρέσει το σετσουάν αποξηραμένο πόδι πάπιας που σαβου-ριάζεις για να υποστηρίζεις δυνητικά το οξυζεναρισμένο μιτοχόνδριο της τσουτσουνότριχας σου. Αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι να κάνει άραγε η κυρία Μίτσα στο φαρμακείο της παλιάς σου γειτονιάς, με αγαπούσε παρά τα αφρο-δίσια και παρασιτικά μου γιατί δεν έκοβε απόδειξη. Σκέφτεσαι πως στο διά-ολο λένε την ψείρα στα κινέζικα. Τι θα πεις δηλαδή? ‘Γουό γόου Σούζι? Χεν ντουό Σούζι.’ Με το δίκιο της η Κινέζα φαρμακοτρίφτρα να σε πει πηδιόλα που ήρθες να της φας το ρύζι της και τον κοντό κίτρινο παλίκαρο, ψωριάρα γουάιτ τρας. Και σιγά μην την πείσεις ότι γνώρισες τη Σούζι στα άπλυτα κα-ταγώγια που έχουν τσακωθεί με τη χλωρίνη, να μια άγνωστη κινέζικη λέξη. Κλο ρι νι. Ούτε στο διάολο θες να τη στείλεις για την έλλειψη τεστοστερόνης του αντρός της που και να τον έπαιρνες για ψυχικό να θυμάται κρεβάτι με Ευρωπαία, τη Σούζι δεν θα τη γνώριζε μέχρι να κάνει εμφύτευση στα ντι ειτς ελ. Παίρνεις σβάρνα τα φαρμακεία, κάθε ένα έχει μέσα ένα κολάζ από φαρμακοπτυχία με μια κόκκινη κομμουνιστική σφραγίδα – και η Σούζι κο’ μουνίστρια είναι- και θες με χαμόγελο να τους πεις να τα βάλουν εκεί κοντά που κατοικεί η Σούζι. Στην τέταρτη αποτυχημένη προσπάθεια μου, μου έδω-σαν μυρωδικό λευκαντικό αιδοίου. Τύπου ‘εκτός από ψωριάρα η καψερή, είναι και σκουρόχρωμη η πουτανίτσα’. Άλλες τέσσερις προσπάθειες μετά, αποφασίζω να πάω σε διεθνές νοσοκομείο, κάτι θα ξέρουν εκεί, το λέει η λέξη ‘διεθνές’, θα ξέρουν τη Σούζι από κανά ταξίδι στη Μόσχα. Τζίφος, 1.000 γιουάν και το ιατρικό πόρισμα ήτο κρέμα μυκητοκτόνα. Ρίτα, αυτοκτόνα, η Σούζι ήρθε για να μείνει, γουστάρει κοουκέζιαν μιτοχόνδριο.Με αυτά και με κείνα, για να μην γίνω μεζές για τα εγγόνια της Σούζι αποφά-σισα να γίνω για λίγο Ελληνίδα καπάτσα. Φιλενάδες, δεν ντρέπομαι, θα το πω, για να σώσω μια μέρα τη ζωή μιας από σας σε κάμπινγκ στην Καμπότζη. Αποκαμωμένη στο σπίτι, καταρρακωμένη από την πολιτισμική μου ήττα, με σύμμαχο μονάχα την πονηριά μου ήρθε στο νου μου η γλυκιά τσαπερδόνα μανούλα. ‘Ρίτα, μην αφήνεις κανένα να εκμεταλλεύεται το θεσπέσιο κορμί σου.’ Σούζι, ήρθε η ώρα να φύγεις, τα έχω κάνει όλα αλλά προς το παρόν θα αντισταθώ σε λεσβιακές σχέσεις με ψείρα, μην με βρει και κανά βουδιστικό παπαδαριό και με αρχίσει στους εξορκισμούς.Η Σούζι παρότι είχε ξαδέλφια τους Μάκη Τάκη Σούλα κανένας κερατάς δεν της είχε πει κάτι για το κατσαριδοκτόνο. Πιθανόν είχαν κτηματικές διαφορές στην Άνω Τρίχα Κάτω Κρεβάτι.Άντρας της εβδομάδας: εκείνος ο Γάλλος ψωριάρης πρέπει να φταίει, με είδε παστρικιά και με ζήλεψε. Οι 30 Κινέζοι όλοι μαζί είχαν 30 τρίχες. •

La Tia Rita Van Shangay Γράφει η θεία Ρίτα

Η Σούζι