Σε ότι αφορά τη Νέα Δημοκρατία, το κόμμα τραβάει χοντρό ζόρι.

Εσωστρέφεια, έριδες, αλληλοκατηγορίες, ένας αρχηγός ωσεί παρών

που δεν μιλάει και πλέον πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως

όντως έκανε εκλογές για να τις χάσει και να πάει σπίτι του, κουρασμέ-

νος από την ενασχόλησή του με την πολιτική. Από την άλλη, πολλοί οι

υποψήφιοι νέοι αρχηγοί με γνωστούς ως τώρα την Ντόρα Μπακογιάννη,

τον Αντώνη Σαμαρά, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και τον... Παναγιώτη

Ψωμιάδη (!). Ζητούμενο, η ανάδειξη αρχηγού από την περίφημη «βάση»,

την ίδια βάση που δεν πήγε να ψηφίσει στις εθνικές εκλογές, απογοη-

τευμένη, αδικημένη, νευριασμένη. Όλα δείχνουν πως την αρχηγία θα

πάρει η Ντόρα, αρκεί να μην την πατήσει σαν τον Βαγγέλη Βενιζέλο

που βιάστηκε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη...

«Κάνει μια ψύχρα απόψε που με αρρωσταίνει»...

Θόδωρος Γιαχουστίδης

Ας μην πρωτοτυπήσουμε (τι... πρωτότυπο!). Έτσι κι αλλιώς, τα όσα

ακολούθησαν τις εκλογές, τη μεγάλη νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την

ήττα - όλεθρο της Νέας Δημοκρατίας, έχουν πλάκα όπως και να

το δεις...

Καταρχάς, τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης κρίνο-

νται θετικά. Χαμηλοί τόνοι, ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες (από τους

ανοιχτούς διαγωνισμούς μέχρι τον περιορισμό των αστυνομικών

που φυλάσσουν πολιτικούς - εντάξει, όμως, δεν δικαιολογείται και

ο ενθουσιασμός που αγγίζει τα όρια του λαϊκισμού στα «Νέα» με το

αυτοκίνητο μόλις 1600 κυβικών του πρωθυπουργού...), γενικότερη

αποδοχή... Δεν σας φαίνεται λίγο περίεργο, όμως, το γεγονός ότι

ξαφνικά κανείς δεν ασχολείται με την... κρίση; Λες και έπαψαν να

κλείνουν επιχειρήσεις ή να χάνουν τις δουλειές τους άνθρωποι.

Τσιμουδιά: όλα βαίνουν καλώς. Εντάξει, κάποιοι λιμενεργάτες

αποτελούν αγκαθάκι αλλά δεν βαριέσαι...

Στο Υπουργείο Πολιτισμού τοποθετήθηκε επικεφαλής ένας άνθρω-

πος καλοταϊσμένος και χορτάτος με έξωθεν καλή μαρτυρία. Είθε

να παράξει έργο - και να δώσει λύσεις στα πολλά προβλήματα

που ταλανίζουν τον κινηματογραφικό χώρο. Όπως διαπιστώνουμε

διαβάζοντας και τη συνέντευξη του Αντώνη Καφετζόπουλου που

μπορείτε να διαβάσετε στις εσωτερικές σελίδες του «ε», οι «Κινη-

ματογραφιστές στην Ομίχλη» δεν φαίνεται να βάζουν νερό στο

κρασί τους. Ελληνικές ταινίες μάλλον ελάχιστες θα δούμε στο 50

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Εκτός κι αν έχουμε

συνταρακτικά γεγονότα εντός μικρού χρονικού διαστήματος. Έτσι

κι αλλιώς, πλέον, οι μέρες δεν φθάνουν για τα Κρατικά Βραβεία

Ποιότητας...

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962

ΑΝΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 18

Τηλ. 2310480 199e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

πληροφορική πληροφορική

15 Οκτωβρίου 2009 • Τεύχος 500+364 • Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Χρόνος 22ος • ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ • ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ - ΛΟΙΠΩΝ ΘΕΑΜΑΤΩΝ & ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ή Ντόρα ή ποτέ...

To Ziggy μεταφέρθηκε Τσόπελα 4 ( πίσω από το ΚΘΒΕ)και σας περιμένει για Blues rock νύχτες

εξώστης 2

απόψεις

Αδελφοί,

Habemus papam!

Με δεκαήμερη καθυστέρηση, βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να επιβεβαιώσω τα απεγνωσμένα εγνω-

σμένα: μετά τον μαύρο καπνό που αναπεμπόταν εδώ και καιρό στο maximum εκ Μαξίμου, φτάσαμε στην

εθνοσωτήριο 4η Οκτωβρίου και αναπέμφθηκε λευκός! Η ημέρα της Οκτωβριανής πανσελήνου (η επόμενη

είναι στις 2/11, του Ακινδύνου, συνεπώς δεν εορτάζομε και δεν δεχόμεθα επισκέψεις) που ήταν ταυτό-

χρονα ημέρα των ζώων και ημέρα των 35ων γενεθλίων της Ν.Δ., πέρασε στην ιστορία (κυριολεκτικά και

μεταφορικά). Έτσι, το κατ’ άλλους συμπαθές και κατ’ άλλους αντιπαθές κόμμα με έμβλημα τον πυρσό

(πυρ-sos), έτυχε της εξοργιστικής προνομιακής μεταχείρισης να συνταξιοδοτείται την ημέρα συμπλήρω-

σης τριακονταπενταετίας! Κάτι που ασφαλώς θα χειριστεί επιδέξια (επι-δεξιά) ο νέος υπουργός απασχό-

λησης monsieur Loveρδος, ώστε να μην δημιουργηθεί κακό προηγούμενο και τρέχουμε μετά…

«Δεν ξενυχτήσατε πολύ» είπε ο Monsieur le Président, υποδεχόμενος το τρίτο μέλος της γνωστής οικο-

γενείας πρωθυπουργών, που έδιωξε το δεύτερο μέλος της άλλης γνωστής οικογενείας πρωθυπουρ-

γών (κάτι σαν Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες, Μοντέγοι και

Καπουλέτοι κ.α.). «Όχι... ήταν σύντομο», απάντησε ξεδιάντροπα εκείνος…

Εκτός από papam, habemus καρδινάλιους και νούντσιους εις το νεοσχηματισθέν κονκλάβιο. Δεν θα

σας βασανίσουμε με την ολική επαναφορά γνωστών ανατριχιαστικών ονομάτων του παρελθόντος. Θα

σταθούμε όμως σε διάφορα γαργαλιστικά υπουργεία (ιππουργεία): προπό (προστασίας πολίτη), ηλε-

κτρονικής διακυβέρνησης (ζαλίζομαι στο χάος του κυβερνοχώρου, σταματήστε), δια βίου μάθησης (το

κάτεργο γίνεται ισόβιο). Κι ακόμα, υποδομών και δικτύων (λίγο μαφιόζικο ακούγεται, αλλά έτσι δίνεται

ορθότερα η εικόνα του), πράσινης ανάπτυξης, διαφάνειας (φαντάζεστε να έχει φιμέ τζάμια;) ισότητας

και ατομικών δικαιωμάτων (το τμήμα αυτό μάλλον θα είναι απαλλαγμένο φόρτου).

Ως άπαντα δεικνύουν, θα εξακολουθήσουμε διάγοντας εν ξεκαρδιστικό πρώτο διάστημα μετά την από-

φαση των αρχαίων τεφροδόχων (καλπών δια τους νεωτέρους). Υπάρχει άφθονο υλικό και δεν συντρέ-

χει ουδείς λόγος ανησυχίας δια τη συνέχεια της διασκέδασής μας. Και αργότερα, όταν θα σφίξουν τα

γάλατα, ίδωμεν… Μη λησμονείτε ότι είμαστε προ του χειμώνος, το φάντασμα του Δεκέμβρη πλανιέται

ακόμα και το υπουργείο προπό (είπαμε: προστασίας πολίτη. Α, δεν γίνεται, την επόμενη φορά θα κάνω

ερωτήσεις) μαζεύει κατσαρόλες και ξυπνητήρια –προφανώς θα μαγειρέψει κάτι της… ώρας- δια να προ-

λάβει την κατάσταση. Όμως, αλλού τα κακαρίσματα και αλλού τίκτουν αι όρνιθαι…

Θοδωρής Μπακάλης

εξώστης: Εβδομαδιαία Επιθεώρηση Κινηματογράφου & Λοιπών Θεαμάτων της Θεσσαλονίκης www.exostis.com

Γραφεία σύνταξης: Ισαύρων 3, τηλ. 2310 267 484 fax: 2310 287 869 e-mail: exostis@the.forthnet.gr και exostis@hotmail.com

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης Εκδότρια: Δόμνα Ελευθεριάδου-Μιχαηλίδου Αρχισυντάκτες: Θόδωρος Για χουστίδης, Δημοσθένης Ξιφιλίνος

Σ’ αυτό το τεύχος γράφουν: Αναστασία Αποστόλου, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Εύα Βολογιαννίδου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Δανάη Κανελλά, Νίκη Κεφαλά, Αλέξανδρος

Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος, Ελπίδα Παπαδοπούλου, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Τάσος Ρόζος, Γιώργος Παπαδημητρίου, Μαριάννα Ράντου, Αλέξανδρος Σαλαμές

Θοδωρής Τρεμόπουλος Σκίτσο: Σταύρος Κιουτσιούκης Γραμματεία: Υπεύθυνη Διαφήμισης: Χριστίνα Μυ λω νο πού λου Σχεδιασμός εντύπου: Θάνος Πάππας

Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών. Τα αρχικά δ.τ. σημαίνουν ότι τα κείμενα προέρχονται από δελτία τύπου που μας έστειλαν οι ενδιαφερόμενοι.

Ο εξώστης κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάν

Προς Θεσσαλονικείς, μδ΄ επιστολή φαύλου

Μετά την πετυχημένη της πορεία στο

Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, ως Διευ-

θύντρια της Alpha Bank στη Θεσσα-

λονίκη, ίδρυσε την εταιρεία Συμβού-

λων BE ALIVE, που δραστηριοποιείται

στον χώρο της Συμβουλευτικής Προ-

σωπικής Ανάπτυξης και Επιχειρημα-

τικότητας, του Επαγγελματικού Προ-

σανατολισμού εφήβων και ενηλίκων,

Σεμιναρίων και Ομάδων αυτοβελτίω-

σης, εμψύχωσης και ενδυνάμωσης

–και, όπως πάντα πρωτοπόρος, οραματίζεται να κάνει γνωστό

το Life Coaching (Προπονητική Ζωής) στην κοινωνία μας. Το Life

Coaching είναι το εργαλείο που υποκινεί και παροτρύνει τον σύγ-

χρονο άνθρωπο, την κοινωνική ή εργασιακή ομάδα να αναγνω-

ρίσει τη δυναμική του, να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του και να

πάρει τις σωστές αποφάσεις για τη ζωή του.

Η Κατερίνα Παπαδοπούλου σας φέρνει σε επαφή με πρόσωπα της πόλης, που ζουν και δρουν ανάμεσά μας. Ώρα, λοιπόν, να δείτε το… Προφίλ τους!

Ηλιάνα Κυνηγοπούλου

Αρχικά, θα ήθελα να μου εξηγήσετε ποιο είναι ακριβώς το αντικείμενό σας…Η εμπειρία μου στις επιχειρήσεις, με οδήγησε στο

να στρέψω την προσοχή μου σε αυτές και να εστι-

άσω στην ατομική συμβουλευτική-life coaching. Η

ατομική συμβουλευτική, μπορεί να εφαρμοστεί σε

οργανισμούς αλλά και σε επιχειρήσεις.

Εξηγε ίστε μου πώς λε ι τουργε ί το L i fe Coaching. Coaching στα ελληνικά σημαίνει προπονητική. Το

Life Coaching δεν έχει καμία σχέση με ψυχανάλυση

ή ψυχοθεραπεία. Ο Coach, ο προπονητής ή σύμ-

βουλος, αναλαμβάνει μια ομάδα ή ένα άτομο και

το βοηθά να αναγνωρίσει τις ανάγκες και τη δυνα-

μική του, να πιστέψει στον εαυτό του και να πετύχει

τον στόχο του ή τους στόχους του.

Πού απευθύνονται οι προσφερόμενες υπηρεσίες;Οι υπηρεσίες απευθύνονται σε ομάδες ή επιχει-

ρήσεις που έχουν περιορισμούς και εμπόδια, προ-

βλήματα επικοινωνίας ή σχέσεων, αλλά και σε κάθε

άνθρωπο που αντιμετωπίζει προβλήματα καριέρας

ή άλλα ή είναι μπερδεμένος. Η προοπτική είναι να

λυθούν τα ζητήματα, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι

που έχουν τεθεί. Οι άνθρωποι που φτάνουν σε μένα

με ένα αίτημα, στην πορεία ανακαλύπτουν ότι δεν

ήταν αυτό η προτεραιότητά τους καθώς κάτω από

την επιφάνεια κρύβονται άλλα σημαντικότερα.

Ο επαγγελματικός προσανατολισμός περιλαμβά-νεται στις δραστηριότητές σας;Ασχολούμαι με τον επαγγελματικό προσανατολισμό

για εφήβους και ενήλικες. Ο επαγγελματικός προ-

σανατολισμός είναι πολύ σημαντικός για να αναγνω-

ριστούν οι ικανότητες, τα ταλέντα και οι κλίσεις των

ατόμων ώστε να ασχοληθούν με αυτό που πραγμα-

τικά τους ταιριάζει και το οποίο θα αγαπήσουν. Σε

συνεργασία με μια παιδαγωγό, ασχολούμαστε με τις

δοκιμασίες δεξιοτήτων τη συμβουλευτική, αλλά και

την επεξεργασία των αποτελεσμάτων.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να αποδεχθεί ο κόσμος αυτόν τον τρόπο σκέψης;Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση διότι

πρόκειται για σχετικά νέες τεχνικές. Πιστεύω όμως

ότι ανάγκες υπάρχουν και βλέπω ότι ο κόσμος αρχί-

ζει να τις εκφράζει.

εξώστης 3εξώστης 3

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ

Σεμινάριο δημοσιογραφίας με θέμα« Η τεχνική της συνέντευξης»

(ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδα, περιοδικό, internet) με την δημοσιογράφο Εριφύλη Μαρωνίτη

Διάρκεια σεμιναρίου 20 ώρες 9,16,23,30 Νοεμβρίου και 7 Δεκεμβρίου (Δευτέρες)16:00 με 20:00μ.μ. Κόστος 170 ευρώ Αιτήσεις δεκτές έως 25 Οκτωβρίου

Πληροφορίες στα τηλ 2310 823444 και 6944 540837 Διεύθυνση: Πλάτωνος 35

γευσιγνωσία

Δρόμος του Κρασιού των ΓερανείωνΚτήμα Εύχαρις

Δρόμος του Κρασιού της ΝεμέαςΛαφαζάνης Οινοποιητική, Οινοποιία Λαυκιώτη, Αμπελουρ-

γία-Οινοποιία, Παπαϊωάννου, Κτήμα Παλυβού, Αμπελώνες

Λαντίδη, Κτήμα Ρεπάνη, Κτήμα Σκούρα, Οινοποιητικός

Συνεταιρισμός Νεμέας, Οινοτεχνική, Οινοποιία Χαρλαύτη,

Γαία Οινοποιητική, Οκτάνα, Κτήμα Γκιούλη, Σέμελη ΑΕ,

Κατώγι – Στροφιλιά, Κτήμα Βασιλείου

Δρόμος του Κρασιού της ΑργολίδαςΟινοποιία Κορωνιώτη, Οινοποιία Παπαντώνη, Κτήμα

Σκούρα

Δρόμος του Κρασιού της ΑρκαδίαςΚτήμα Σπυρόπουλου, Οινοποιείο Καμπά, Οινοποιία Όλυμπος Ελλάς, Κτήμα Τσέλεπου,

Ελληνικά Κελλάρια Οίνων - Δ.Κουρτάκης

Δρόμος του Κρασιού της ΑχαΐαςΟινοφόρος, Cavino, Οινοποιία Κοτρώτσος, Παρπαρούσης Αθανάσιος, Οινοποιείο

Φλεριανού, Αμπελώνες Αντωνόπουλου, Τετράμυθος ΕΠΕ

Δρόμος του Κρασιού της ΚεφαλλονιάςGentilini

Δρόμος του Κρασιού της ΗλείαςΚτήμα Σταυρόπουλου, Κτήμα Μπριτζίκη, Κτήμα Μερκούρη

Δρόμος του Κρασιού της ΜεσσηνίαςΚτήμα Αποστολόπουλου, Οινοποιητικός Συνεταιρισμός

Μεσσηνίας «Νέστωρ», Κτήμα Δερέσκου, Μεσσηνιακοί

Αμπελώνες -Τσώλης Κωνσταντίνος, Οινομεσσηνιακή Α.Ε.

Δρόμος του Κρασιού της ΛακωνίαςΟινοποιία Μονεμβασιάς, Οινοποιία Ιωάννη Βατίστα, Οινο-

ποιία Ταϋγέτου - Κτήμα Θεοδωρακάκου

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα παρακολουθήσετε, στις

19:00, το σεμινάριο Κρασιά του Πελοποννησιακού αμπε-λώνα από σπάνιες ποικιλίες. Μαύρο Καλαβρυτινό, Λαγόρθι,

Κυδωνίτσα, Σιδερίτης, αλλά και Riesling, Gewurztraminer,

Viognier, Pinot Noir θα σας αποκαλύψουν τα μυστικά τους

(λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, η κράτηση κρίνεται

απαραίτητη). Ακόμη, οι τυχεροί που θα αναδείξει η κλήρωση στο τέλος της βραδιάς,

στις 21:30, θα αποκτήσουν φιάλες Magnum από εκλεκτά κρασιά της Πελοποννήσου.

Τέλος, για όσους αδημονούν να πάρουν μια γεύση από την εκδήλωση, το Σαββα-

τοκύριακο 17 και 18 Οκτωβρίου, θα σας καλωσορίζουν με ένα ποτήρι κρασί της

Πελοποννήσου τα εστιατόρια: 5 The Restaurant και 9 Cloud Level του Μακεδονία

Παλάς, Ambrosia του Hyatt Regency Thessaloniki, Fred & Ginger του Les Lazaristes,

Β. στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Shark, YaMas, Banquet, Code Vinum, .es,

Λαδικό, Μανδραγόρας, Χαμόδρακας και Γλυκάνισος.

Η είσοδος και η παρακολούθηση του σεμιναρίου είναι ελεύθερη.

Τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου, οι Οινοπαραγωγοί του Αμπελώνα της Πελοποννήσου, περιμένουν τους οινόφιλους της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρης της Βόρειας

Ελλάδας από τις 17:00 έως και τις 22:00, στην αίθουσα Αριστοτέλης του ξενοδοχείου Μακεδονία Παλάς, για να δοκιμάσουν τα κρασιά τους και να συζητήσουν για ακόμη

μια χρονιά μαζί τους. Οι επισκέπτες, όπως κάθε χρόνο, θα βιώσουν μια εξαιρετικά ευχάριστη οινική εμπειρία, δοκιμάζοντας εκατοντάδες κρασιά στην άνετη και άψογα

εξοπλισμένη αίθουσα της εκδήλωσης. Λευκά, ροζέ και ερυθρά, αφρώδη και γλυκά, από διάσημες -αλλά και λιγότερο γνωστές- περιοχές, θα σας ταξιδέψουν σε όλες τις

διαδρομές των Δρόμων του Κρασιού της Πελοποννήσου. Οι παραγωγοί των οποίων είναι:

«Τα μαργαριτάρια είναι παντοτινά» παραλλαγή στί-

χου της Μέριλιν, είτε αφο-

ρούν ταινία είτε αφορούν

γαστρονομική κομψότητα.

Αναφέρομαι φυσικά στην

εκδήλωση Σινεμά στο Πιάτο και στην επιλογή

μας να αφουγκραστούμε

– γευθούμε τις δημιουρ-

γικές προτάσεις του σεφ

Σωτήρη Ευαγγέλου.

Ξεκινήσαμε με ένα καπου-

τσίνο θαλασσινών για να περάσουμε στη συνέχεια με τη συνοδείας μια λευκής Σαμα-

ρόπετρας του Κυρ Γιάννη, στο επόμενο πιάτο που ήταν ένα μεθυστικό από αρώματα

Ραβιόλι με μπρόκολο, αυγό ορτυκιού και θαλασσινά – όπου για τον υποφαινόμενο

σαν ακραιφνής ελληναράς σημαντικό ρόλο έπαιξε η βουκίτσα ψωμιού. Το επόμενο

πιάτο ήταν μια εκπληκτικής νοστιμιάς, μινονέτα σολωμού και χτένια ταντούρι σε

μουσελίνα από σπαράγγια, για να περάσουμε στο τελευταίο και καθοριστικό πιάτο

στη γευστική μας μνήμη για μια ένθερμη αναπόληση του όλου μενού, το τραγανό

μιλφέιγ με κόκκινα φρούτα του δάσους.

Για μας η εκδήλωση ήταν άκρως πετυχημένη και απαιτούμε να επαναληφθεί και

του χρόνου.

Από τη μια τα έντονα αρω-

ματικά, πληθωρικά λευκά

και τα φοβερά βαθύχρωμα,

συμπυκνωμένα, με σού-

περ-γενναιόδωρο αλκοόλ

ερυθρά. Και από την άλλη

η διακριτική μύτη και η αφυ-

πνιστική οξύτητα των λευ-

κών. Η τιθασευμένη δύναμη

και η απίστευτη αριστοκρα-

τική φινέτσα των ερυθρών.

Στην επόμενη συνάντηση

του Wine ���� ��������� ���� ������������� ��������� ������������������NIKI ’96, την Τετάρτη 21

Οκτωβρίου στις 20:00 στην Οινοθήκη του YaMas, θα δοκιμάσετε ελληνικά κρασιά

που απευθύνονται στους εραστές του κλασικού παλαιού οινικού κόσμου και άλλα

που κλείνουν το μάτι στους ορκισμένους οπαδούς του νέου.

Στην οδό Βασ. Όλγας 233, στο Ντεπώ της Θεσσαλονίκης, απέναντι από τον άλλοτε

σταθμό των τραμ, βρίσκεται η κάβα Depot des Vins. Εκεί από το 1992 πραγματοποι-

ούνται σεμινάρια οινογνωσίας. Φέτος τα σεμινάρια Περί Οίνου Συζητήσεις ξεκινούν

στις 20 Οκτωβρίου, όσοι ενδιαφέρονται να τα παρακολουθήσουν μπορούν να επικοι-

νωνήσουν στο 2310 414921 με την κυρία Στέλλα για περισσότερες πληροφορίες.

Οι περιπέτειες του Πηρούνιου και του Μαχαιρίξυπό του Τάσου Ρόζου

εξώστης 4

θέατροθέατρο

Θεατρικός Προγραμματισμός της

Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης

Ένα πλούσιο πρόγραμμα θεατρικών παραστάσεων, που κινητοποιεί παλιούς

και έμπειρους συνεργάτες, αλλά και νεότατους δημιουργούς, και συνολικά

περιλαμβάνει οκτώ έργα, πέντε νέες παραγωγές και τρεις επαναλήψεις,

προτείνει για τη νέα θεατρική περίοδο η Πειραματική Σκηνή της Τέχνης,

που φέτος συμπληρώνει και γιορτάζει τριάντα χρόνια αδιάλειπτης θεατρι-

κής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη.

Από τις 10 Οκτωβρίου ξεκινούν

οι παραστάσεις στην Παιδική

Σκηνή του θεάτρου Αμαλία με

Τα Σαράντα Κλειδιά, ένα λαϊκό

σκυριανό παραμύθι, σε σκηνο-

θεσία Ελένης Δημοπούλου,

που παίχτηκε με μεγάλη επιτυ-

χία ολόκληρη την περσινή σαι-

ζόν.

Με Το Έξυπνο Πουλί του Ζορζ Φεντό, μια εξωφρενική κωμωδία πάνω στις

συμβατικές συζυγικές σχέσεις και την κοινωνική υποκρισία, θα ανοίξει η

αυλαία της χειμερινής θεατρικής περιόδου της Κεντρικής Σκηνής του θεά-

τρου «Αμαλία» στις 30 Οκτωβρίου στο πλαίσιο των «Δημητρίων». Η σκη-

νοθεσία είναι του Γιάννη Μόσχου. Παράλληλα, θα δοθεί κι ένας μικρός

αριθμός παραστάσεων με το έργο του Στάθη Μαυρόπουλου Dracula In Far West, μια συμπαραγωγή της Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης με

τη θεατρική ομάδα Jo�et, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Χουμέτη. Στις 6, 7

και 8 Νοεμβρίου, η Πειραματική Σκηνή -συμμετέχοντας στο Έτος Γιάννη Ρίτσου- παρουσιάζει τη Σονάτα Του Σεληνόφωτος με την Έφη Σταμούλη,

στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων «Δημήτρια στα σχολεία». Το νέο θεα-

τρικό του Σάκη Σερέφα Θα Σε Πάρει Ο Δρόμος, με καθημερινές ιστορίες

απλών ανθρώπων μέσα στη σύγχρονη πόλη, προγραμματίζεται για τα μέσα

Ιανουαρίου. Πρόκειται για ένα έργο γραμμένο ειδικά για την Πειραματική

Σκηνή, που θα σκηνοθετήσει η Έρση Βασιλικιώτη. Ο Κυμβελίνος, ένα από

τα λιγότερο παιγμένα έργα του Σαίξπηρ, θα ανεβεί στις αρχές Φεβρουα-

ρίου σε πρωτότυπη διασκευή για τέσσερις μόνο ηθοποιούς και σκηνοθε-

σία της πρωτοεμφανιζόμενης Κορίνας Βασιλειάδου, το Μάρτιο θ’ ακο-

λουθήσουν τα Ερωτικά, μια παράσταση-κολάζ του Νίκου Χουρμουζιάδη,

βασισμένη στα ερωτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας και σε

τραγούδια από σαιξπηρικά έργα, ενώ τον Απρίλιο θα επαναληφθούν για

λίγες παραστάσεις οι Έμποροι του Ζοέλ Πομμερά, σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη. Προς το τέλος της άνοιξης θα αρχίσουν και οι Προτάσεις, το

«εργοτάξιο θεατρικών αναζητήσεων», που οργανώνεται για τρίτη συνεχή

χρονιά στο θέατρο «Αμαλία». Το φεστιβάλ θ’ ανοίξει η σπονδυλωτή παρά-

σταση Βορράς, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη, πάνω σε κείμενα έξι βορει-

οελλαδιτών συγγραφέων.

Δελίνα Βασιλειάδη

Νέες παραστάσεις

Τα φετινά 44α Δημήτρια παρουσιάζουν

την παράσταση Δεσποινίς Μαργαρίτα του

Ρομπέρτο Ατάιντε. Πρόκειται για μια παρα-

γωγή του Απλού Θεάτρου σε σκηνοθεσία

Άντζελας Μπρούσκου και μετάφραση Άρη Αρμαγανίδη. Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι

ένας αλληγορικός μονόλογος πάνω στη

δύναμη της εξουσίας και στη σχέση μεταξύ

εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου. Πρόκειται

για ένα πολυπαιγμένο έργο, καθώς από το

πρώτο του ανέβασμα το 1973 έχει παιχτεί

σε πάνω από 30 χώρες, και αποτελεί προ-

σωπική επιτυχία για τις Έστελ Πάρσονς και

Ανί Ζιραρντό. Στην ελληνική του εκδοχή τον

ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η Όλια Λαζαρί-δου. Η παράσταση ανεβαίνει στο Δημοτικό

Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη»

(Αργυρουπόλεως και Μεταμορφώσεως

7-9, παλιό Δημαρχείο, τηλ. 2310 458591-2)

από 15 Οκτωβρίου ως και 1 Νοεμβρίου

στις 21:00.

Στο πλαίσιο της ίδιας εκδήλωσης ανεβαί-

νει και ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας

του Δημήτρη Δημητριάδη από τη θεα-

τρική ομάδα DameB�anche, ένα ανατρε-

πτικό μονόπρακτο όπου ο γνωστός μύθος

της Κασσάνδρας αλλάζει μορφή και μετα-

φέρεται στο σήμερα. Η ηρωίδα ξεπερνάει

την καθιερωμένη εικόνα του θύματος και

αναλαμβάνει κυρίαρχο ρόλο διηγούμενη η

ίδια την προσωπική της ιστορία. Τον ομώ-

νυμο ρόλο ερμηνεύει η Χρύσα Καψούλη,

η οποία έχει αναλάβει και τη σκηνοθεσία.

Σημαντικό ρόλο στην παράσταση παίζει και

η μουσική με τον, γνωστό συνθέτη ηλεκτρονικής μουσικής, Μιχάλη Δέλτα να εμφανίζεται σε

ρόλο-έκπληξη, παίζοντας ζωντανά επί σκηνής. Το έργο θα παιχτεί στο Δημοτικό Θέατρο Άνε-

τον (Παρασκευοπούλου 42, τηλ. 2310 869869) από 16 έως και 18 Οκτωβρίου στις 21:00.

Ο τίτλος Naked Boys Singing! σίγουρα μπορεί να ξενίσει μερικούς. Κι όμως! Πρόκειται για ένα

πρωτοποριακό μιούζικαλ και μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες στη Νέα Υόρκη. Η

πρωτοτυπία της παράστασης βρίσκεται στο γεγονός ότι ασχολείται με ένα θέμα ταμπού ακόμη

και σήμερα, το ανδρικό γυμνό. Επτά άνδρες ηθοποιοί, μαζί με τη Σοφία Μουτίδου, ασχολού-

νται με χιουμοριστικό και έντονα διαδραστικό τρόπο με όλους τους προβληματισμούς που απα-

σχολούν τον σύγχρονο άνδρα. Η σκηνοθεσία είναι των Γιώργου Βάλαρη και Στέλιου Παπα-δόπουλου. Το έργο παίζεται στο θέατρο Αλίκη Βουγιουκλάκη (Αγ.Δημητρίου 115, τηλ. 2310

205452) από 14 Οκτωβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Δανάη Κανελλά

Θεατρικό Εργαστήρι του Θεάτρου Τέχνης Ακτίς ΑελίουΛειτουργεί στη Χριστοπούλου 12, τηλ. 2310-229249, από τον Οκτώβρη του

2001 και απευθύνεται σε άτομα που επιθυμούν να προσεγγίσουν τις βασι-

κές αρχές του θεάτρου, σε επαγγελματίες κλάδων όπου η ορθοφωνία και η

σκηνική παρουσία χρειάζονται βελτίωση, καθώς και σε νέους που ενδιαφέ-

ρονται να προετοιμαστούν για την εισαγωγή τους σε κάποια ανώτερη σχολή

θεάτρου. Τα μαθήματα διδάσκονται από απόφοιτους της Ανώτερης Σχολής

Δραματικής Τέχνης του Κ.Θ.Β.Ε. και του Τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ., ο

κύκλος σπουδών είναι τριετής, ενώ πραγματοποιούνται και σεμινάρια με το

σκηνοθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου Νίκο Σακαλίδη.

Ο πρώτος χρόνος περιλαμβάνει μαθήματα ορθοφωνίας, αγωγής του λόγου,

αυτοσχεδιασμού και κίνησης, καθώς έμφαση δίνεται στην καλλιέργεια της

σωματικής έκφρασης και της φωνητικής λειτουργίας. Στο δεύτερο έτος

στόχος είναι η προσέγγιση του κειμένου και η εμβάθυνση στις τεχνικές

και μεθόδους του προηγούμενου χρόνου και διδάσκονται ορθοφωνία και

κίνηση, υποκριτική-αυτοσχεδιασμός και στοιχεία αφήγησης, ενώ, καθώς

σκοπός του τελευταίου έτους είναι η δημιουργία και παρουσίαση στο τέλος

της χρονιάς μιας ολοκληρωμένης παράστασης, διδάσκονται κίνηση, φωνη-

τική και υποκριτική.

Δελίνα Βασιλειάδη

εξώστης 5

κόμικς

Οι Φρουροί

Δεν είναι οι φρουροί της Αχα-ΐας ούτε οι πρασινοφρουροί (αναμένοντας τη Δευτέρα Αλλαγή), είναι Οι Φρουροί της Γαλλίας -και γι’ αυτούς είμαστε υπερήφανοι πολύ!

Σε όλους μας, λίγο ή πολύ, έχει περάσει από το μυαλό το πώς θα ήταν να διαθέ-ταμε υπερφυσικές δυνά-μεις, αντοχές, ταχύτητα, το πώς θα ήταν να παραμέναμε άτρωτοι, άφθαρτοι όταν βρι-σκόμασταν αντιμέτωποι με τα στοιχεία της φύσης ή και με το ανθρώπινο στοιχείο. Θα θέλαμε να είμαστε οι ίδιοι, σημαντικά βελτιωμένοι στην ευφυΐα και στην ομορφιά, εσωτερική και εξωτερική, ή να απαλλαχθούμε από τον ωραίο μας εαυτό και να φορτωθούμε σ’ έναν άλλο ωραιότερο. Όπως και να έχει, υπάρχουν και πολλοί που πετάνε μόνο με τη βοήθεια του μαγικού λυχναριού του ύπνου, μιας και φέρνουν τη

ζωή τους στο επιθυμητό σημείο, στον κόσμο του συνειδητού, πάντα –φυσικά- με σύμμαχο τη θεά τύχη. Σ’ αυτό το σημείο βρισκόταν και η ζωή του ήρωά μας για σήμερα, Γκαμπριέλ Φερό, προτού συναντήσει το γαλλικό στρατό το 1914. Ο Φερό ήταν ένας νέος άντρας γύρω στα 30, λαμπρός επιστήμονας και εφευρέτης, όμορφος μέσα και έξω και πάνω από όλα υγιής στο μυαλό και στο σώμα, χωρίς να ταλαιπωρείται από υπαρξιακά ζητήματα, κρίσεις ταυτότητας και λοιπές αηδίες, με ιδέες και αρχές σταθερές, ακλόνητες… ανθρωπιστής, με μια εξ’ ίσου υπέροχη γυναίκα και έναν μοναδικό γιο. Εφεύρεσή του; Η μπαταρία ραδίου. Μια συσκευή που παράγει ηλεκτρική ενέργεια σε μεγάλες ποσότητες για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κατέχοντας πολύ μικρό όγκο και μάζα. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά κάνουν τη δημιουργία του ήρωά μας φοβερά ελκυστική για το στρατό της πατρίδας του. Θα του ζητηθεί η πώλησή της, θα αρνηθεί ως γνήσιος ανθρωπιστής, θέλοντας η εφεύρεσή του να χρησιμοποιηθεί για το καλό της ανθρωπότητας και όχι για την καταστροφή, παραμερίζοντας την ασφάλεια του ίδιου και της οικογένειας του, και θα υποστεί τις συνέπειες. Θα γίνει ο ίδιος Φρουρός, σιδερόφραχτος στρατιώτης με ρομποτικά μέλη και θα ριχτεί στον πόλεμο με τη Γερμανία, αντλώντας ενέργεια από τη μπαταρία ραδίου. Και το πανηγύρι αρχίζει!

Οι Φρουροί δεν είναι ένα ακόμη απλοϊκό κόμικ «υπέρ-ηρώων». Η δουλειά των Ενρίκε Μπρέτσια (σχέδιο) και Ξαβιέ Ντοριζόν (σενάριο) είναι πραγματικό έργο τέχνης. Παρουσιάζεται η βρωμιά του πολέμου σε όλο της το μεγαλείο. Το πρώτο κεφάλαιο των Φρουρών κυκλοφόρησε σε συνέχειες στα ελληνικά, από το 9 της Ελευθεροτυπίας.

Ο Ενρίκε Μπρέτσια γεννήθηκε το 1945. Είναι γιος του μεγάλου αργεντινού κομίστα Αλμπέρτο Μπρέτσια και αδερφός των Πατρίτσια και Κριστίνα. Ξεκίνησε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 με την αγγλική εταιρία Fleetway. Συνεργάστηκε με τον πατέρα του στη θρυλική βιογραφία του Τσε Γκεβάρα, σε σενάριο Έστερχελντ. Ακολουθούν τα El Buen Dios και Alver

Mayor με τον Κάρλος Τρίγιο, η σειρά Conquista del Desi� del Desi�del Desi� Desi�Desi-erto, η μεταφορά στην 9η Τέχνη των Till Eulenspiegel: Treasure Island και Moby Dick, η βιογραφία του Λάβκραφτ, το Batman: Gotham knights και τέλος το Sentinelles 1�2 (Οι Φρουροί).Ο Ξαβιέ Ντοριζόν, εκτός των Φρουρών, είναι συγγραφέας των The Third Testament, Sanctum, Anta Genesem: The Prophet.

Θοδωρής Τρεμόπουλος

εξώστης 6

Για τον Μάνο…

«Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά. Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά. Μα, κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή και κοιτάς τ’ αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή. Δώσ’ μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή. Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή. Μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή»…

Τον περιμέναμε στις 14 του περασμένου μήνα, μα η πολυπόθητη εμφάνισή του

δεν έγινε. Ευτυχώς ο Μάριος Φραγκούλης θα βρίσκεται στην πόλη μας την

Τετάρτη 21 και την Πέμπτη 22 στο Μέγαρο Μουσικής με μοναδικό σκοπό να μας

μαγέψει… Θα ερμηνεύσει τον μεγάλο ερωτικό, τον Μάνο Χατζιδάκι. «Μ’ ενδιέφερε � όσο και να φανεί περίεργο � η ομορφιά μου και τ’ «άρπαγμα» της ομορφιάς των άλλων. Μ’ απασχολούσε πώς θα γινόμουν στέρεα ωραίος και για πάντα. Και άρχισα να γράφω μουσική για να μ’ ερωτευτούν όσοι ήθελα και επιθυμούσα την αγάπη τους»... Με αυτά τα λόγια, ο Μάνος Χατζιδάκις μας μυεί

στον κόσμο του. Εμείς οι αποδέκτες και εκείνος ο πομπός και τ’ αντίστροφο. Μαζί

του γίναμε συνοδοιπόροι στην Οδό Ονείρων. Ο Φραγκούλης, άξιος ερμηνευτής

και απόλυτα αναγνωρισμένος από το κοινό του, θα ερμηνεύσει κομμάτια από τα

έργα Αθανασία, Ο Οδοιπόρος, Το Μεθυσμένο Κορίτσι & Ο Αλκιβιάδης, Για την Ελένη, Οδός Ονείρων, Μυθολογία, Reflections και Ρωμαϊκή Αγορά. Με σεβασμό

και έμπνευση και στο πλευρό του το Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις θα

μας μεταφέρει στην… Εποχή της αγάπης. Έτσι, τιτλοφορούνται και οι παραστά-

σεις που θα δοθούν και είναι βέβαιο πως θα δικαιώσουν το όνομά τους.

Ένας ακόμα ερμηνευτής, αγαπημένο παιδί του Μάνου, τον οποίο τίμησε και τιμά

σε όλες τις εμφανίσεις του, είναι ο Ανδρέας Καρακότας. Ήταν το 1986 όταν

πρωτοσυναντήθηκε με το συνθέτη. Ένα χρόνο μετά, τον καλεί ο ίδιος να συμ-

μετέχει στην παράσταση Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά. Το 1991, ο Χατζιδάκις

επανεμφανίζεται στην πορεία του και του ζητά να ερμηνεύσει Τα τραγούδια της αμαρτίας, σε ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου και του Γιώργου Χρονά. Από

τότε, συνεργάστηκε με καταξιωμένους και εξαιρετικά σημαντικούς καλλιτέχνες

όπως οι: Θεοδωράκης, Σπανός, Ρεμπούτσικα, Φαραντούρη, Γαλάνη, Μητρο-

πάνος, Αρβανιτάκη, Λιδάκης και πολλούς -πολλούς ακόμα, ανάμεσά τους και

στους τεράστιους Σταύρο Κουγιουμτζή και και Απόστολο Καλδάρα, στους οποί-

ους αφιερώνει (μαζί με τον αδερφό του Βασίλη Καρακότα) δυο βραδιές στα

Λαδάδικα, στο ΒΛΕΦΑΡΟ, στις 16 και 17 Οκτωβρίου.

Ελπίδα Παπαδοπούλου

μουσική

ΔΗΜΗΤΡΙΑΑπό μελοποιημένη ποίησημέχρι παραδοσιακή μουσική!

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του «Ποιητή της Ρωμιο-

σύνης» και την ανακήρυξη του έτους που διανύουμε σε «έτος Γιάννη Ρίτσου»,

ένας από τους πιο σημαντικούς εν ζωή Έλληνες μουσουργούς, ο Χρήστος Λεο-ντής, επιμελήθηκε και παρουσιάζει, στο πλαίσιο των Δημητρίων, την Παρασκευή

16 του Οκτώβρη, στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, μια

μουσική παράσταση αφιερωμένη στον βαθυστόχαστο και συνάμα απλό ποιητικό

λόγο που έγινε τραγούδι, στη ζωή και στο έργο του μεγάλου ποιητή. Το εν λόγω

μουσικό αφιέρωμα είναι χωρισμένο σε τρία μέρη: στο πρώτο μέρος θα ακουστεί

μια επιλεγμένη ενότητα από γνωστά τραγούδια του συνθέτη, σε ποίηση διαφόρων

ποιητών, θα ακολουθήσει ένα σύντομο σε διάρκεια ντοκιμαντέρ για τη ζωή του

Γιάννη Ρίτσου (το οποίο επιμελήθηκαν οι Γιώργος και Ειρήνη Σγουράκη), ενώ η

βραδιά θα κορυφωθεί με το δημοφιλές και αξεπέραστο έργο των Λεοντή-Ρίτσου

Το Καπνισμένο Τσουκάλι (όπως είναι και ο τίτλος της παράστασης), μετεγγραμ-

μένο για μικτή χορωδία... Κι αν η μουσική και η ποίηση είναι παρούσες, μεγάλος

απών, σε κάθε επανεκτέλεση αυτού του θρυλικού δίσκου, είναι ο Νίκος Ξυλού-

ρης, με το μεγαλείο και τη λεβεντιά της φωνής του. Πάντως, επάξια ερμηνεύουν,

στο μουσικό αυτό αφιέρωμα, ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Σοφία Παπάζογλου και

ο Παντελής Θεοχαρίδης μαζί με τη Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, «όχι για να ξεχωρίσουν από τον κόσμο, αλλά για να σμίξουνε τον κόσμο». Στην αφήγηση είναι

η ηθοποιός Ουρανία Μπασλή. Αξίζει να σημειωθεί πως θα παρουσιαστούν επί-

σης, σε πρώτη εκτέλεση, έξι καινούργια λυρικά τραγούδια που συνέθεσε ο Χρή-

στος Λεοντής πάνω σε αποσπάσματα από το έργο Πρωινό Άστρο του Ρίτσου.

Μια ακόμη επέτειο, αυτή των 20 χρόνων από την ίδρυση του Συγκροτήματος παραδοσιακής μουσικής του Δήμου Θεσσαλονίκης, γιορτάζουν αυτή την εβδο-

μάδα τα Δημήτρια! Το Συγκρότημα παραδοσιακής μουσικής του Δήμου δημιουρ-

γήθηκε το 1989, και μετά από εκατοντάδες ώρες μελέτης και προβών, έφτασε να

έχει παίξει μέχρι σήμερα, σε 600 συναυλίες εντός και εκτός συνόρων. Πρώτος

καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν ο Κυριάκος Καλαϊτζίδης, μουσικός γνωστός από

το σχήμα «Εν χορδαίς» και άνθρωπος δραστήριος, που αναδεικνύει την παρα-

δοσιακή μουσική στην πόλη. Από το 2001 διατελεί καλλιτεχνικός διευθυντής ο

Πάρις Γκούνας. Πολλοί γνωστοί τραγουδιστές της παραδοσιακής μουσικής έχουν

συνεργαστεί με το Συγκρότημα (Χρόνης Αηδονίδης, Πέτρος Γαιτάνος, Ξανθίππη

Καραθανάση κ.α.). Προσκεκλημένοι επί σκηνής στη γιορτή, που θα λάβει χώρα

την Τετάρτη 21 του μήνα στο Βελλίδειο, είναι η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπά-σης, η Αρετή Κετιμέ, ο Πέτρος-Λούκας Χαλκιάς, ο Στάθης Κουκουλάρης, ο

Καρυοφύλλης, η Θεοπούλα και η Ανδριάνα Δοϊτσίδη, ο Σάββας Σιάτρας και

ο Θανάσης Σέρκος με τα Χάλκινα της Γουμένισας. Τα καλύτερα γενέθλια είναι

αυτά που γιορτάζονται παραδοσιακά! Καλή διασκέδαση!

Αναστασία Αποστόλου

μουσική

εξώστης 7

μουσικήμουσική

Εναλλακτικά ακούσματα στο Block 33

Στις 17 Οκτωβρίου το Block 33 φέρνει στην πόλη μας μια μπάντα που

κατορθώνει να παίζει folk rock με τρόπο και περιεχόμενο αναρχικό. Οι

Βρετανοί Levellers, από το Μπράιτον, εδώ και 17 χρόνια δεν γνωρίζουν

κανόνες, αν και παίζουν σε ένα ταμπλό που τους όρους και τους τύπους

τους έχουν θέσει μουσικοί όπως ο Μπομπ Ντίλαν ή οι Byrds. Oι Levellers,

με στοιχεία punk και διάθεση rockabilly, παντρεύουν την κέλτικη παρά-

δοση με τους παραπάνω δυτικούς «εχθρούς» της με επιτυχία, κάνοντας

τουλάχιστον συναρπαστική την ακρόαση των δίσκων τους. Με πολιτικο-

ποιημένα τραγούδια με ενέργεια και ενορχηστρώσεις με πρώτο πλάνο στο

βιολί, οι Levellers συνέδεσαν πρώτα στο μυαλό τους την επανάσταση με

την μουσική τους, καταφέρνοντας να κάνουν κι εμάς να μοιραστούμε το

όνειρό τους. Γνήσιες μελωδικές λυρικές μπαλάντες, αλλά και τραγούδια

δυναμικά, που μιλούν για τη χαμένη αξιοπρέπεια της Αγγλίας (Sold England) μας κάνουν να κατανο-

ήσουμε την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε μπάντες σταθμούς στη βρετανική φολκ ροκ σκηνή, όπως

οι προπάτορες τους Fairport Convention και οι Steelye Span, που σήμερα ακούγονται τουλάχιστον

παρωχημένοι, και στην φρέσκια εκδοχή που προτείνουν οι Levellers.

Μια μέρα νωρίτερα, η ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Inner �ar μας καλεί να στηρίξουμε την ελλη-

νική εναλλακτική σκηνή με την παρουσία μας στο live της Παρασκευής. Τρεις μπάντες-παραδείγματα

αποδεικνύουν ότι το ροκ στη χώρα μας ζει και αναπνέει έξω από βαρύγδουπες διαφημιστικές δηλώ-

σεις. Οι Abbie Gale, με τις ροκ Interpol επιρροές τους, σε μια παραγωγή που προάγει την ερμηνεία

της φωνής και δίνει παράλληλα πρωταρχικό ρόλο στις κιθάρες, ξεχωρίζουν για τον πραγματικά ενδι-

αφέροντα ήχο τους, παρμένο από το βρετανικό ροκ της δεκαετίας του ‘80. Οι Orange End, σε πιο

μελαγχολικούς τόνους, επιβάλλουν το μουσικό τους ταξίδι σε μια ατμόσφαιρα σχεδόν ονειρική. Ο

συναισθηματισμός που βγαίνει από post-rock μελωδίες εμπνευσμένες από συγκροτήματα που άλλα-

ξαν το πρόσωπο της ηλεκτρονικής σκηνής (Αrchive και Notwist), είναι έκδηλος. Οι Lolek πατούν σε

μελωδίες και ενορχηστρώσεις λιτές και απέριττες, συνοδευόμενες από πνευστά και ακορντεόν, σε

ένα μουσικό μονοπάτι με αναφορές σε πραγματικούς λυρικούς καλλιτέχνες, όπως ο Λέοναρντ Κοέν

ή ο Τομ Γουέιτς.

Εύα Βολογιαννίδου

Χαμένος Παράδεισος ή Ο Παράδεισος Έχασε;

Οι άνθρωποι που εισήγαγαν τον όρο gothic στη μεταλλική

σκηνή, ένα από τα πλέον πολύπλευρα και καινοτόμα μου-

σικά σχήματα των τελευταίων δύο δεκαετιών, οι Paradise Lost, επιστρέφουν με τη νέα τους δημιουργία στη χώρα

μας, μετά την προ διετίας ακύρωση της εμφάνισης τους,

λόγω προβλημάτων υγείας του στιχουργού και τραγουδι-

στή τους Νικ Χολμς. Νέο άλμπουμ, λοιπόν, κι ο τίτλος χαρα-

κτηριστικός της αιρετικής φύσης των δημιουργών του. Faith devides us – Death unites us. Οι αδιαμφισβήτητοι άρχο-

ντες της gothic metal ξεκίνησαν τη σκοτεινή δισκογραφική

τους πορεία εν έτει 1991, με το κλασσικό και ίσως καλύτερο άλμπουμ τους Gothic, μια σκληρή και

συνάμα λυρικά πανέμορφη ελεγεία στον έρωτα του θανάτου. Με το Icon επιβεβαίωσαν μια για πάντα

την ενθρόνισή τους στο είδος ενώ με το Draconian Times έκαναν τη μελαγχολία, που μέχρι τότε ελλό-

χευε, κύριο συστατικό των συνθέσεών τους. Ακολουθεί το One second, όπου και γίνεται ο πρώτος

πειραματισμός τους με τα ηλεκτρονικά στοιχεία, κάτι που θα τους οδηγούσε στη μετέπειτα καλλιτε-

χνική τους στροφή. Μετά, το σπουδαίο Host, άμεσα επηρεασμένο από τη σχολή των Depeche mode,

το οποίο δίχασε κοινό και κριτικούς και έκανε τους πιο στενό-

μυαλους να μιλούν για ξεπούλημα ιδεωδών και τάση προς τη

σύμβαση. Το Symbol of life, με hit που ακούστηκαν για πρώτη

φορά τόσο διαδεδομένα στους μη μεταλλικούς κύκλους –όπως

το υπέροχο Erased- χαρακτηρίζεται από industrial στοιχεία και

τεχνολογικούς πειραματισμούς. Τα δύο τελευταία άλμπουμ τους

ήρθαν να θυμίσουν ποιοι ήταν, είναι και θα είναι οι πρωτομά-

στορες κι οι οραματιστές σε μια εποχή που ξεπήδησαν φτηνοί

κι ατάλαντοι μιμητές του ύφους των …Lost. Αστεία γκρουπάκια

του στυλ των Nightwish, τους οποίους όχι όλοι, αλλά κυρίως οι

έφηβοι ακροατές τους, θεώρησαν πρωτότυπους και εμπνευσμέ-

νους, αγνοώντας την ιστορία. Η μελαγχολική λοιπόν παρέα της

μοναξιάς, του έρωτα και του θανάτου, οι καλλιτέχνες για τους

οποίους θα ήταν πολύ περήφανος ο Τζoν Μίλτον –από του

οποίου το διάσημο ποίημα δανείστηκαν το διφορούμενο όνομα

τους- και οι άλλοι καταραμένοι ποιητές, ο Πόε, ο Μποντλέρ κι ο

Ρεμπό, θα είναι στο Principal την Παρασκευή για να μας θυμί-

σουν πως η πίστη χωρίζει, ο θάνατος ενώνει και «… αργά περ-νούν οι άχρονοι φόβοι».

Αλέξανδρος Μιλκίδης

LA ROUX

La Roux

Το καλό με τα ταξίδια στο εξωτερικό είναι η δυνατό-τητα που σου δίνουν να δεις ζωντανά, με 5 λίρες (!), ονόματα των οποίων το εισιτήριο, όταν (και αν) έρθουν στην Ελλάδα, θα κοστίζει πενήντα ευρώ. Τον Φεβρου-άριο λοιπόν που ήμουν στο Λονδίνο, είδα την / τους LaRoux στο YoYo -και από τότε ανέμενα με ανυπομο-νησία το ντεμπούτο album της / τους. Βλέπετε, η μόλις 21 ετών ερμηνεύτρια ήταν πραγματικά εντυπωσιακή επί σκηνής, τόσο ως παρουσία (αποτελεί ήδη fashion icon στην Αγγλία) όσο και ως ερμηνεύτρια, καθώς κατάφερε μέσα σε ένα μισάωρο να ξεσηκώσει όλο το μαγαζί και να το κάνει να χορεύει σε synth electropop ρυθμούς.Τυπικά, La Roux είναι το όνομα του ντουέτου που απο-τελείται από την πιτσιρίκα συνθέτρια / τραγουδίστρια Έλι Τζάκσον και τον παραγωγό Μπεν Λάνγκμεϊντ -ουσια-στικά, είναι το προσωπικό όχημα της Έλι. Και για να είμα-στε ειλικρινείς στα όρια της ωμότητας… ναι, δεν υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική. Αν η La Roux θυμίζει πολύ έντονα την ανδρόγυνη μορφή της Annie Lennox επί επο-χής Eurythmics, αυτό δεν οφείλεται μόνο στο παρεμφε-ρές κούρεμα, στα κοστούμια και στο attitude. Ο δίσκος της αρπάζει τα καλύτερα από τους Depeche Mode των 80’s, τα ανακατεύει με Soft Cell και Human League, πετάει στο καζάνι μια δόση από Yazoo και Blancmange και αποτελεί την ιδανική synth pop του σήμερα, σε συν-δυασμό με τα ακροβατικά φωνητικά της Έλι Τζάκσον και τη θεματική -την ερωτική καθημερινότητα στα όρια της ψύχωσης. Ένας δίσκος old school και φουτουρι-στικός ταυτόχρονα, με παγωμένα φωνητικά και έντονο beat, παράξενος και γοητευτικός. Τόσο για τις μάζες (Quicksand, In for the kill, Bulletproof), όσο και για όσους ασχολούνται λίγο πιο επισταμένα με τη μουσική (Amour Love, Cover my eyes). Την αξία τους μας την έχουν δεί-ξει -αναμένω να την αποδείξουν με το δεύτερο άλμπουμ τους. I’m going in for the kill, I’m doing it for a thrill, I hope you’ll understand…

Μαριάννα Βασιλείου

ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ

εξώστης 8

από 5/10 έως και 10/10

Το τρίτο στεφάνι του Κώστα Ταχτσή, εκδ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ. Ο Ταχτσής πραγ-

μάτωσε όσο λίγοι εδώ στον τόπο μας το ρόλο του συγγραφέα: έζησε και

εκφράστηκε πραγματικά ως συγγραφέας, γνήσιος, χωρίς ν’ αφοσιωθεί

συγκεκριμένα σε κάποιο φιλολογικό είδος. Υπήρξε ποιητής, πεζογράφος,

δοκιμιογράφος, επιστολογράφος, στοχαστής, μεταφραστής, που η ενόρασή

του τον φέρνει πολύ πιο μπροστά από το θέμα που πραγματεύεται και προσ-

δίδει στα κείμενά του, την αιώνια άνοιξη της αληθινής δημιουργίας.

Στην απέναντι όχθη του Τηλέμαχου Κώτσια, εκδ.

ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Ο Πέτρος Χαρίσης θα θυμάται για πάντα

εκείνο το πρωινό του 1924. Αναρωτιόταν αν η επιστροφή

αυτή θα ήταν η στερνή έπειτα από τόσες περιπέτειες. Ο

Πέτρος Χαρίσης θα θεωρείται πλέον Αλβανός πολίτης.

Και η ζωή του, όπως την ονειρευόταν, δε θα είναι ποτέ

πια η ίδια. Πολιτικές συγκρούσεις, εθνικοί κατατρεγμοί,

οικογενειακά δράματα, όλα ρίχνουν φως σε μια σκο-

τεινή ιστορική περίοδο τριάντα πέντε χρόνων.

Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό του Νικ Κέιβ, εκδ.

ΤΟΠΟΣ. Πρόκειται για ένα μαύρο μυθιστόρημα του δρόμου, που περιέχει

γενναίες δόσεις από σεξ, ναρκωτικά και αλκοόλ, αλλά και που συνάμα είναι

γραμμένο με ένα χιούμορ που αγγίζει τα όρια της (αυτο)παρωδίας.. Ο Μπάνι

Μανρό είναι ένας πλασιέ που, ύστερα από την αυτοκτονία της γυναίκας

του, ταξιδεύει μαζί με τον γιο του στις ακτές της νότιας Αγγλίας ζητώντας

απεγνωσμένα να σώσει την ψυχή του.

Θαυμαστό… όπως η ζωή! της Βέρας Μεσσήνη, εκδ.

ΛΙΒΑΝΗ. Το βιβλίο αποτελεί προσπάθεια άντλησης

πολύτιμων στοιχείων που συνδέονται και αφορούν στο

ξεδίπλωμα των ανθρώπινων δυνατοτήτων και δυνά-

μεών μας, ώστε να πορευτούμε σε μια ουσιαστικότερη,

γεμάτη νόημα ζωή, για να γίνουμε αυτό που μπορούμε

να είμαστε. Αποτελεί προσπάθεια να εντρυφήσουμε

όλο και λίγο περισσότερο στο Θαυμαστό.

Ο Προυστ και το καλαμάρι της Maryanne Wolf, εκδ.

ΠΑΤΑΚΗ. Αντλώντας από τις αστείρευτες γνώσεις της,

η συγγραφέας ταξιδεύει τον αναγνώστη από το μυαλό

ενός βρέφους που ακούει ένα νανούρισμα μέχρι το μυαλό του έμπειρου

αναγνώστη που διαβάζει με ευχέρεια Προυστ. Η έννοια της εξέλιξης του

ανθρώπινου εγκεφάλου την οδηγεί να εστιάσει ιδιαίτερα στο φαινόμενο

της δυσλεξίας και περιγράφει τι συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος δυσκολεύεται

να διαβάσει.

1. Λύτρωση του Γιώργου Πολυράκη, εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ.2. Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά του Στιγκ Λάρσον, εκδ.ΨΥΧΟΓΙΟΣ.3. Χαραυγή της Στέφανι Μάγιερ, εκδ. PLATYPUS.4. Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά, εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ.5. Ε πρόεδρε του Μίμη Ανδρουλάκη, εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ.6. Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης του Χόρχε Μπουκάι, εκδ. OPERA.7. Η σοφία του Ρίλκε του Ούρλιχ Μπέερ, εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ.8. Μπι όπως μπύρα του Τομ Ρόμπινς, εκδ. ΑΙΟΛΟΣ.9. Το μυστικό της Ρόντα Μπερν, εκδ. ΠΑΤΑΚΗΣ.10.Το πολιτικό ζητούμενο στην Ελλάδα σήμερα του Χρήστου Γιανναρά, εκδ. ΙΑΝΟΣ.

βιβλίο

Ολοκληρώνεται στις 17 Οκτωβρίου η έκθεση φωτογραφίας του Ιερομόναχου Θεολόγου, στη

Gallery IANOS (Αριστοτέλους 7), με τίτλο Ένας έγχρωμος κόσμος. Ώρες λειτουργίας: Δε-Πα:

09:00-21:00, Σα: 09:00-18:00.

Την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου, ώρα 20:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Κώστας Ζουράρις,

παρουσιάζει το βιβλίο του Να τη χέσω τέτοια λευτεριά όπου θα κάμω εγώ εσένα πασιά, εκδό-

σεις ΑΡΜΟΣ. Θα μιλήσουν οι: συγγραφέας-ποιητής Θανάσης Γεωργιάδης, και ο διδάκτωρ

Θεολογίας του Α.Π.Θ. Λάμπρος Σιάσος.

Την Τρίτη 20 Οκτωβρίου, ώρα 20:00, στη Gallery ΙΑΝΟS (Αριστοτέλους 7), εγκαινιάζεται η

έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Σταύρου με τίτλο Ταξίδια στο χρόνο. Διάρκεια έκθεσης: 20

Οκτωβρίου - 14 Νοεμβρίου. Ώρες λειτουργίας: Δε-Πα: 09:00-21:00, Σα: 09:00-18:00.

Την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου, στις 20.00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Δημήτρης Παπαχρήστος

παρουσιάζει το βιβλίο του Γιουχανάν, από τις εκδόσεις ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Θα μιλήσουν

οι Θεόδωρος Αζούδης (φιλόλογος, ψυχολόγος), Γιώργος Σκαμπαρδώνης (συγγραφέας)

και Γιάννης Χατζηγώγας (συγγραφέας-καθηγητής αρχιτεκτονικής Α.Π.Θ.).

Την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, στις 17:00, στο γραφείο της AIESEC ΠΑ.ΜΑΚ. (δίπλα στη

φοιτητική λέσχη), η AIESEC ΠΑ.ΜΑΚ. σε συνεργασία με τον ΙΑΝΟ, πραγματοποιεί εκδήλωση

με τίτλο �tate of the Wor�dΤην Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, στις 20:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), παρουσιάζεται το

συγγραφικό έργο της Αλκυόνης Παπαδάκη, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους εξής

τίτλους: Η μπόρα - Το κόκκινο σπίτι - Το χρώμα του φεγγαριού - Σκισμένο ψαθάκι - Αμάν... Αμάν! - Ο κάργιες - Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα - Το τετράδιο της Αλκυόνης - Βαρκάρισσα της Χίμαιρας (2009) Αν ήταν όλα... αλλιώς, Καλέντης (2008).

Η Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των 44ων Δημητρίων διοργανώνει

επετειακό αφιέρωμα στον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του (1909-1990), μία από τις μεγαλύτερες ποιητικές μορφές της Ελλάδας, αλλά και

του 20ου αιώνα. Στη Λογοτεχνική βραδιά θα μιλήσουν ο Αντώνης Φωστιέρης (ποιητής, εκδότης

του περιοδικού «η λέξη») και ο Δημήτρης Κοσμόπουλος (ποιητής, δοκιμιογράφος). Θα μας

τιμήσει με την παρουσία της η κόρη του ποιητή η κα Ελευθερία Ρίτσου η οποία θα μιλήσει και

θα απαγγείλει. Ποιήματα επίσης θα απαγγείλουν οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου Βορείου

Ελλάδος Ιφιγένεια Δεληγιαννίδη και Κώστας Σαντάς σε σκηνοθεσία Νίκου Ναουμίδη. Την

εκδήλωση θα συντονίσει η Μάρω Σακελλαρίου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα

19 Οκτωβρίου, ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης,

στον 2ο όροφο, Εθνικής Αμύνης 27. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Πληροφορίες στη Κεντρική

Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης τηλ. 2310 374807.

Μίλτος ΚουντουράςΚλείστε τα σχολείαΜυτιλήνη, σελίδες 42

«Οφείλουμε να γίνουμε τόσο απαιτητικοί και γκρινιάρηδες ώστε η συνείδησή μας να μην μπορεί να δεχτεί μερεμετίσματα και μισοπράματα πάνω στο σαρακιασμένο αυτό παλιόσπιτο… Γκρέμισμα και ξαναφτιάσιμο! Να τι πρέπει σήμερα να εύχεται η ψυχή μας κι αν ακόμα ξέραμε πως θα μεσολαβούσε μια εποχή τρικυμίας και αναστάτωσης…».

Τα λόγια του παιδαγωγού και εξέχοντος πνευματικού ανθρώπου Μίλτου Κουντουρά αποτελούν

φάρο για όσους είναι έτοιμοι ν’ ακούσουν αλήθειες κι όχι για θεσμολάγνους και παραμυθια-

ζόμενους με καλλωπισμένες σοφιστείες. Η σπουδαία εργασία –δεκαετίες αργότερα- για τον

Μίλτο Κουντουρά, ενός άλλου εκπαιδευτικού της Λέσβου, του εξαίρετου Αριστείδη Καλάργαλη

αποτυπώνει μια ριζοσπαστική προσωπικότητα, που απογυμνώνει τα κατά συνθήκην ψεύδη της

ελληνικής εκπαίδευσης και όχι μόνο. Ρηξικέλευθος και αντισυμβατικός, ο λόγος του Μίλτου

Κουντουρά ανατέμνει τα περί την εκπαίδευση και με τη χρήση της κοφτερής γλώσσας της

αφτιασίδωτης αλήθειας, καταγράφει, αποκαλύπτει, υποδεικνύει και παροτρύνει.

«Οι εκπαιδευτικοί, ας μην παρουσιάζονται στο παιδί με τον τυραννικό δογματισμό που πνίγει την ανάπτυξη της ωραίας ψυχής του. Ας πάψουνε να είναι ταρτούφοι, καθηκοντάνθρωποι, τροφοδότες μιας ύπουλης κακοήθειας κι ας βάλουν καλά στο νου τους πως το παιδί δεν είναι άψυχο δοχείο γνώσεων, αλλά ένας ευμάλαχτος και ρευστός –πάνω στη γένεσή του� κοινωνικός χαρακτήρας και χρειάζεται λεπτεπίλεπτη, έντονη κι ένθεη προσοχή καλλιτέχνη, μη τυχόν απο-πετρωθεί σε ακαλαίσθητο ή αισχρό βαναυσούργημα! Δάσκαλε, εκείνο που θα ήθελα σήμερα από σένα είναι η επανάσταση! Τίναξε από πάνω σου τον παλιό άνθρωπο και κάνε το σχολειό σου ν’ ανατριχιάσει από τη ζωντανή πνοή της Ομορφιάς, της Αλήθειας και της Αγάπης!».

Περισσότερα στο βιβλίο. Κάποτε και στη ζωή…

Θοδωρής Μπακάλης

εξώστης 9

ταινίες

εξώστης

κινηματογράφος

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣΣκηνοθεσία: Φίλιππος Τσίτος

Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Αναστάς Κοζντίνε,

Τιτίκα Τσιριγκούλη, Γιώργος Σουξές, Μαρία Ζορμπά

Διάρκεια: 103’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ 1, VILLAGE COSMOS 7&9

Νέα ταινία για τον Φίλιππο Τσίτο, μετά το «My sweet

home», πολυαναμενόμενη, βραβευμένη για τον πρωτα-

γωνιστή της στο περασμένο φεστιβάλ του Λοκάρνο και

με προσδοκίες από την πλευρά του κοινού. Η ιστορία

αφορά τον Σταύρο, μεσήλικα ψιλικατζή που ζει με τη

μάνα του και ως καθημερινή ασχολία αυτός και οι φίλοι

του έχουν τον αρνητικό σχολιασμό των ξένων, των

μεταναστών, που σε αντίθεση μ’ αυτούς, δουλεύουν

σκληρά. Αυτοί όμως είναι θεατές του κόπου και της

εργασίας και ασυνείδητα ρατσιστές. Είναι όλοι τους ο

μέσος λαϊκός Έλληνας. Δίχως την ιδιαίτερη μόρφωση,

που στερείται οποιασδήποτε φιλοσοφίας. Δεν είναι

ακραίοι, δεν είναι εθνικιστές, δεν είναι φανατικοί με

τίποτα. Είναι απ’ αυτούς που αναμασούν το παραμύθι

πως οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές. Τους βλέπουν

υπεροπτικά, ως μέλη μιας ανώτερης φυλής που κριτι-

κάρει τους κατώτερους. Όταν όμως ο Σταύρος λόγω

συγκυριών μαθαίνει πως κατάγεται από την Αλβανία και

γνωρίζει τον αδερφό του, θα καταρρεύσει ο κόσμος του.

Πώς να είναι η αποκάλυψη ενός τέτοιου μυστικού για

έναν τέτοιον άνθρωπο; Ο Καφετζόπουλος ερμηνεύει

με βάθος και εσωτερικότητα έναν ρόλο που εύκολα σε

ένα διαφορετικά γραμμένο σενάριο κι με έναν άλλον

ηθοποιό θα μπορούσε να καταλήξει σε καρικατούρα.

Και ο Καφετζόπουλος είναι το δυνατό χαρτί της ταινίας.

Η σεναριακή ματιά

ε ίναι η δικ ιά του

ματιά. Κανένα συμ-

βάν δεν λαβαίνει

χώρα και δεν κοι-

νοποιείται στο θεατή

δίχως την παρουσία

του πρωταγωνιστή.

Τα μαθαίνουμε όλα

τη στ ιγμή που τα

μαθαίνει κι αυτός.

Κεντρικός άξονας

λοιπόν και συνάμα

καταλύτης των εξε-

λίξεων.

Δίχως πολλά λόγια,

βλέπουμε μέσα από

τις πράξεις του την

εσωτερική πάλη για

επαναπροσδιορισμό

της ταυτότητάς του.

Για να συντελεστεί

τελικά μια μεταμόρ-

φωση, αφού έχει

νοιώσει πως είναι

να είσαι ξένος και περιθωριοποιημένος.

Σκηνοθετικά το φιλμ ακολουθεί μια αφηγηματική οικο-

νομία. Σταθερά ή αργά, μετρημένα πλάνα, προσωπο-

κεντρικά, με βάση στη σκηνοθεσία των ηθοποιών. Το

φινάλε είναι αινιγματικό, ενώ τα γεγονότα του αμφι-

σβητούνται και δίνονται αφαιρετικά.

Εντέλει, επέρχεται η λύτρωση για τον κεντρικό ήρωα. Η

ξεκούραση μετά από μια κοπιαστική εσωτερική μάχη.

Και η υποψία ενός χαμόγελου σε ένα πρόσωπο που

δε χαμογελούσε ποτέ και που μαρτυρούσε την επι-

θετικότητα και την προκατάληψη του ανθρώπου που

το κουβαλούσε.

Αξιολόγηση: ***Αλέξανδρος Μιλκίδης

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ / ΕΤΣΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ ΓΟΥΝΤΣΤΟΚ /ΠΑΝΔΗΜΙΑ / ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ /// Videodrome ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

εξώστης 10

ταινίες

ΕΤΣΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ ΓΟΥΝΤΣΤΟΚ (TAKING WOODSTOCK)Σκηνοθεσία: Ανγκ Λι

Παίζουν: Ντεμέτρι Μάρτιν, Χένρι Γκούντμαν, Ιμέλντα

Στάντον, Εμίλ Χιρς, Λιβ Σράιμπερ

Διάρκεια: 110’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1&4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3, VILLAGE COSMOS 3

Πίσω από κάθε μεγάλο γεγονός, κρύβεται και μια αξι-

ομνημόνευτη προσωπική ιστορία. Κι ο Ανγκ Λι, δεξιο-

τέχνης τόσο των μεγαλεπήβολων παραγωγών («Τίγρης

και Δράκος», «Hulk»), όσο και των προσωπικών ιστο-

ριών («Το μυστικό του Brokeback Mountain», «H παγο-

θύελλα») αποφασίζει εδώ να καταπιαστεί και με τα δύο

ταυτόχρονα. Η ιστορία του θρυλικού Γούντστοκ μέσα

από τα μάτια του ντροπαλού αλλά υπερδραστήριου Έλιοτ,

που θέλησε να οργανώσει ένα μικρό φεστιβάλ στο κτήμα

του για να σώσει τους γονείς του από τα χρέη. Κι η ιστο-

ρία μιας χούφτας φιλήσυχων ανθρώπων που είδαν την

κωμόπολή τους αλλά και τη ζωή τους ολόκληρη να αλλά-

ζει όταν έζησαν, μάλλον άθελά τους, από πρώτο χέρι

τις περίφημες «τρεις μέρες ειρήνης και μουσικής» που

άλλαξαν τον κόσμο.

Το -όχι και τόσο αθώο- οργανωτικό παρασκήνιο του

κοσμοϊστορικού φεστιβάλ είναι γεμάτο από φιλοχρή-

ματους επιχειρηματίες, στενοκέφαλους επαρχιώτες κι

αιθεροβάμονες χίπηδες που από το πολύ LSD είναι

πεπεισμένοι ότι τα πάντα είναι δυνατά. Οι προσπάθειες

συνεννόησης μεταξύ τους αποτελούν το μεγαλύτερο

μέρος του φιλμ, στο οποίο ο Λι προσθέτει δόσεις χιού-

μορ και νοσταλγίας, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να

-προσπαθεί να- αποτυπώσει με την κάμερά του τον παλμό

της μουσικής επί σκηνής. Έμμεση κριτική για όσα έγιναν

στο παρασκήνιο, νοσταλγική ματιά για μια «αγνή» δεκαε-

τία που πέρασε, προσωπικές ιστορίες ανώνυμων ανθρώ-

πων, το «Taking Woodstock» δεν είναι τίποτα από αυτά

κι είναι κι όλα αυτά μαζί. Όμως Γούντστοκ χωρίς μουσική

δε γίνεται κι ίσως αυτό να ήταν το μυστικό συστατικό που

έλειπε, και που θα έδινε χαρακτήρα σε όλα τα παραπάνω...

Αξιολόγηση: **Μαριάννα Ράντου

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ(STILL WALKING/ ARUITEMO ARUITEMO)Σκηνοθεσία: Χιροκάσου Κορεέντα

Παίζουν: Χιρόσι Άμπε, Γιούι Νατσουκάουα, Κατσούγια Τακαχάσι,

Σοχέι Τανάκα

Διάρκεια: 114’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7

Κάμποσα χρόνια πίσω, ο μεγαλύτερος και πιο πολύτιμος γιος μιας

γιαπωνέζικης οικογένειας, λατρεμένος από γονείς, αντικείμενο θαυ-

μασμού της αδερφής και του μικρότερου αδερφού, πέθανε. Πνίγηκε

ενώ προσπαθούσε να σώσει μια ζωή. Από τότε κάθε χρόνο η οικο-

γένεια συγκεντρώνεται για να επισκεφτεί τον τάφο και να τιμήσει το

ΠΑΝΔΗΜΙΑ (CARRIERS)Σκηνοθεσία: Άλεξ και Ντέιβιντ Πάστορ

Παίζουν: Λου Τέιλορ Πούτσι, Κρις Πάιν, Πάιπερ

Περάμπο, Έμιλι Βανκάμπ

Διάρκεια: 84’

VILLAGE COSMOS 2

Οι παραγωγοί της συγκεκριμένης ταινίας δεν θα μπορού-

σαν να βρουν ιδανικότερη εποχή για να βγάλουν το φιλμ

στους κινηματογράφους. Μέσα σε όλη αυτή τη τρομο-

λαγνεία για τη γρίπη των χοίρων, ένα θρίλερ που βλέπει

τις επιπτώσεις μιας πανδημίας, ξεκινώντας από το φόβο

της μετάδοσης του ιού και χωρίς να ποντάρει στα εντυ-

πωσιακά εφέ, δεν ακούγεται και τόσο άσχημο. Όταν λέμε

βέβαια θρίλερ, δεν εννοούμε καταστάσεις σπλάτερ - αν

και το μωβ χρώμα στο δέρμα των υποτιθέμενων ασθε-

νών και τα πρησμένα μάτια μας έκαναν να αισθανθούμε

άβολα - αλλά μια πιο σκεπτόμενη προσέγγιση, κατάλληλη

κυρίως για το ενήλικο κοινό που βαρέθηκε τις κοινότυπες

χολιγουντιανές ταινίες τρόμου. Σύμφωνα με την ιστορία,

ένας θανατηφόρος ιός εξαπλώνεται στον πλανήτη και

τέσσερις νέοι, προσπαθώντας να επιβιώσουν, κατευθύ-

νονται σε μια παραλία στον Κόλπο του Μεξικό. Το αυτο-

κίνητό τους όμως θα χαλάσει στα μέσα της διαδρομής

και ο καθένας θα αναγκαστεί, εις βάρος του άλλου, να

παλέψει για τη ζωή του. Η τροπή είναι ενδιαφέρουσα, το

σενάριο ωστόσο, παρότι θέλει να αγγίξει την ψυχοσύν-

θεση του ανθρώπου που βρίσκεται εκτός ελέγχου (και

καταλήγει σε κτηνωδίες) δεν καταφέρνει να συγκινήσει,

ούτε καν να μας ανατριχιάσει. Μένουν οι καλές προ-

θέσεις του σκηνοθετικού διδύμου, τα όμορφα τοπία, οι

ρεαλιστικές ερμηνείες και μια μελαγχολική διάθεση. Και

προσοχή, αν σας ταλαιπωρεί ένα συνηθισμένο συναχάκι,

μην φτερνιστείτε στην αίθουσα γιατί όλες οι… υποψίες

θα πέσουν πάνω σας.

Αξιολόγηση: ***Νίκη Κεφαλά

αδικοχαμένο μέλος. Ο δεύτε-

ρος γιος, παντρεμένος πλέον

με μια χήρα γυναίκα, σιχαίνεται

αυτές τις στιγμές, αφού ο πατέ-

ρας του σχεδόν τον κατηγορεί

που δεν ήταν αυτός στη θέση

του. Όσο για τη μητέρα, αυτή

θα προτιμούσε μια διαζευγμένη

γυναίκα από μια χήρα, αφού

τουλάχιστον η διαζευγμένη θα

είχε επιλέξει η ίδια να αφήσει τον άντρα της. Στην ετήσια συνεύρεση θα παρευρεθεί και η αδερφή με

τον άντρα της, αλλά κι ένας ακόμα άντρας...

Από τις πληροφορίες που συλλέξαμε καταλήγουμε στο ότι η ταινία είναι ένα βραδυφλεγές δράμα, με

ιδιαίτερο χιούμορ, από έναν προικισμένο σκηνοθέτη, ειδήμονα σε θέματα πόνου και απώλειας. Πριν

πέντε χρόνια έγινε γνωστός στο ελληνικό κοινό με την ταινία «Κανείς δεν ξέρει», ένα ταπεινό αριστούρ-

γημα. Όσοι το έχετε δει, ξέρετε τι να περιμένετε και οι υπόλοιποι να το έχετε υπόψη σας. Επομένως

για την ταινία «Μια μέρα του καλοκαιριού» μπορείτε να ελπίζετε άφοβα σε κάτι πραγματικά αξιόλογο.

«ε»

εξώστης 11

ταινίες

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (LA REGLE DU JEU)Σκηνοθεσία: Ζαν Ρενουάρ

Παίζουν: Νόρα Γκρέγκορ, Πολέτ Ντιμπόστ, Οντέτ Ταλα-

ζάκ, Ζαν Ρενουάρ

Διάρκεια: 110’

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ

Το 1939, στις παρυφές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το

παρισινό κοινό μάλλον αντικρίζει έντρομο το καθρεφτι-

σμένο είδωλό του στο πανί, αυτό μιας διεφθαρμένης,

αμοραλιστικής κοινωνίας που βάδιζε με μαθηματική

ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή. Αποτέλεσμα: η ταινία

λογοκρίθηκε ως «υποσκάπτουσα την ηθική». 26 χρόνια

αργότερα, στον προθάλαμο του Μάη του ’68, η αυθεντική

μορφή της ανασυντίθεται και μία από τις ταινίες - σταθμούς

στην ιστορία του κινηματογράφου στρογγυλοκάθεται

δικαιωματικά στο θρόνο της.

Μία ωρολογιακή βόμβα που διαλαλεί την έκρηξή της, η

οποία όμως ποτέ δεν έρχεται, μία πράξη ελαφρότητας,

μολαταύτα ικανή να συντρίψει τα πάντα στο πέρασμά της,

μία αυστηρή οριοθέτηση των κανόνων, με κυριότερο εξ’

αυτών την παραδοχή πως δεν υφίστανται πλέον κανόνες.

Ο Ρενουάρ σκιαγραφεί δεξιοτεχνικά την κατάρρευση μιας

αμετάκλητα χρεοκοπημένης κοινωνίας, τον επιθανάτιο

ρόγχο ενός πολιτισμού που αγγίζει το σημείο θραύσης

του, με τρόπο αμείλικτο αλλά συνάμα τρυφερό. Το φάσμα

του επικείμενου πολέμου παρόν ανά πάσα στιγμή, ως

υφέρπουσα απειλητική αίσθηση, ποτέ όμως ως ρητή

αναφορά. Το βλέμμα είναι στραμμένο στο ζοφερό μέλλον,

ρίχνοντας όμως παράλληλα μελαγχολικές ματιές στο

παρηκμασμένο παρελθόν. Η ανελέητη σάτιρα των ηθών,

οι φαρσοειδείς ατελείωτες παρεξηγήσεις αποτυπώνουν

την αδιάκοπη και ανακυκλούμενη φθορά, φανερώνουν

την υποβόσκουσα βία.

Ό,τι συμβαίνει σε πρώτο πλάνο υποχωρεί μπροστά στη

σημασία που αναδύει η δράση στο φόντο, χάρη σε μία

μοναδική αξιοποίηση του βάθους πεδίου, δίχως τις τωρι-

νές τεχνολογικές διευκολύνσεις. Ο φακός της κάμερας

γλιστρά σε κάθε δωμάτιο σαν αόρατος επισκέπτης, πλάθει

ένα τρισδιάστατο σύμπαν, περιφρονεί τα περιοριστικά όρια

της οθόνης, καθηλώνεται από τη φρενήρη και αγχώδη

κινητικότητα ενός ψηφιδωτού χαρακτήρων, όμοιων με

φιγούρες κουκλοθέατρου. Μοντάζ κοφτερό σαν ξυράφι,

καινοτομίες στη χρήση του κινηματογραφικού κάδρου,

καθώς και στις γωνίες λήψης, σκηνικά και κουστούμια,

όλα συντελούν στη θαυμαστή εξισορρόπηση ανάμεσα

στο ιλαρό και το τραγικό, στην απεικόνιση της ρευστότη-

τας, όπου κάθε λογική καταλύεται για να υπερισχύσει η

αλήθεια. Ένα κινηματογραφικό εγχειρίδιο των κανόνων

του παιχνιδιού της ανθρώπινης ζωής που σβήνει εβδο-

μήντα κεράκια.

Αξιολόγηση: *****Γιώργος Παπαδημητρίου

ΡΑΓΙΣΜΕΝΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ(BROKEN EMBRACES/LOS ABRAZOS ROTOS) Σκηνοθεσία: Πέδρο Αλμοδόβαρ

Παίζουν: Πενέλοπε Κρουζ, Λουί Ομάρ,

Μπλάνκα Πορτίγιο, Χοσέ Λουί Γκόμεζ, Ταμάρ Νόβας

Διάρκεια: 127’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3, VILLAGE COSMOS 4&9 (2η εβδομάδα)

Ο Αλμοδόβαρ μας λέει μια ιστορία για έναν άνθρωπο που ήξερε να λέει πολλές ιστορίες. Μια από αυτές είναι

και η δική του ιστορία που λέει για έναν άνθρωπο που έλεγε μια ιστορία και καθώς την έλεγε, ερωτεύτηκε

μια γυναίκα. Ο Χάρι Κέιν είναι ένας τυφλός σεναριογράφος. Δεν ήταν όμως πάντα τυφλός ούτε τον έλεγαν

πάντα Χάρι Κέιν. Κάποτε ήταν ο Ματέο κι έκανε ταινίες...

Ο Ισπανός σκηνοθέτης κατά άλλους υπερτιμημένος κατά άλλους παραγνωρισμένος, φτιάχνει μια δαιδαλώδη

ιστορία, ένα ακραίο μελόδραμα με πλήθος (αυτο)αναφορών. Στην Ισπανία θα το έλεγαν τελενοβέλα, εμείς

ας το πούμε εκλεπτυσμένη σαπουνόπερα (ο όρος προέρχεται από τα αγγλικά, αφού οι πρώτες δημοφιλείς

ραδιοφωνικές δραματικές σειρές της δεκαετίας του τριάντα είχαν για χορηγούς εταιρείες... σαπουνιών κι

απορρυπαντικών). Μια σαπουνόπερα, όμως, που βρίσκεται στα καλύτερά της, από αυτές που τις ρουφάς με

κρυφές ενοχές, μια σαπουνόπερα που συνδυάζει τον Χίτσκοκ με τις εποποιίες σε στιλ «Σάντα Μπάρμπαρα»

και «Τόλμη και γοητεία». Διότι σ’ αυτό το είδος απαντάται και το μεγαλύτερο φιλοσοφικό υποθετικό ερώτημα

όλων των εποχών: Τι θα έκανες αν...; Και το πιο ωραίο είναι πως σε αυτό το ερώτημα δεν χωράνε φραγμοί.

Όλα επιτρέπονται και όλα χωράνε στο μεγάλο ΑΝ. Ο Αλμοδόβαρ ανακτά τη φόρμα του (μετά το ανεκδιήγητο

«Γύρνα πίσω») και αφήνει για το τέλος το καλύτερο, κλείνοντας το μάτι στο θεατή: μια ξεκαρδιστική σκηνή,

φόρο τιμής στον εαυτό του και στην πρώτη και καλύτερη περίοδο της σκηνοθετικής του καριέρας. Τότε

που οι ιστορίες και οι αφηγήσεις ήταν άναρχες κι εκρηκτικές, γεμάτες λυτρωτική τρέλα και δίψα για ζωή...

Αξιολόγηση: ***Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος

ΣΤΟΥΣ 451 ΒΑΘΜΟΥΣ ΦΑΡΕΝΑΪΤ (FAHRENHEIT 451)Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό

Παίζουν: Όσκαρ Βέρνερ, Τζούλι Κρίστι, Κίριλ Κιούζακ,

Άντον Ντίφρινγκ

Διάρκεια: 112’

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10

Έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια από όταν είδα τούτη

την ταινία. Ήμουν σχεδόν παιδί τότε, όμως η εντύπωση

της ταινίας παραμένει ζωντανή και σήμερα. Τελευταία

στιγμή μάθαμε πως η ταινία θα προβληθεί εκ νέου σε

κινηματογράφο της Θεσσαλονίκης. Δεν υπήρχε χρόνος

να βρούμε κόπια οπότε σας γράφω με την ανάμνηση...

Δεν έχει σημασία, γιατί πρόκειται για μια κλασική ταινία

του Τρυφό (1966) βασισμένη σε ένα εξίσου κλασικό βιβλίο

του Ρέη Μπράντμπερι του 1951. Μια ταινία – τη μόνη

αγγλόφωνη του σκηνοθέτη – που στην εποχή της κάπως

παραγνωρίστηκε μα στη συνέχεια έγινε εμβληματική.

Ένα βιβλίο που μαζί με το «1984» του Όργουελ και το

«Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο» του Χάξλεϊ αποτελούν τις

3 σημαντικότερες δυστοπίες του 20ου αιώνα.

Το μέλλον είναι άγνωστο. Στο παρόν προσπαθούμε να

γραπωθούμε. Το παρελθόν παλεύουμε να το εξωραΐ-

σουμε. Το μέλλον όμως είναι άγνωστο, κενός χώρος όπου

το κάθε τι μπορεί να συμβεί. Αν οι ουτοπίες ελπίζουν πως

στα χωράφια του μπορούν να καρπίσουν οι λίγοι σπόροι

του καλού που υπάρχουν, οι δυστοπίες φοβούνται πως

οι ρίζες του σημερινού κακού εκεί θα δώσουν ζούγκλες.

Κάπου λοιπόν στο μέλλον, η πυροσβεστική δε σβήνει

φωτιές: τις ανάβει. Καίει τα βιβλία ώστε να μη γεννούν

αντικρουόμενα συναισθήματα στους πολίτες ενώ ένα

δίκτυο τηλεόρασης τους αποχαυνώνει. Στόχος είναι η

ομαλότητα και η πολιτική ορθότητα. Η ταινία αφορά τη

μεταστροφή του πυροσβέστη ήρωα, καθώς συναντά

ανθρώπους που μαρτυρούν για ένα βιβλίο τσέπης, ανθρώ-

πους που απομνημονεύουν τόμους ενάντια στη λήθη.

Και όταν ο ίδιος τολμήσει να ξεφυλλίσει ένα αποκαΐδι,

γίνεται αντιφρονών, κυνηγημένος ενώ ο κόσμος γύρω

ετοιμάζεται να καταρρεύσει.

Κάθε τέχνη διαθέτει ορισμένα έργα – και αυτή η ταινία

είναι ένα από αυτά – που ο καθένας μας οφείλει να προ-

σεγγίσει. Ως διατήρηση της συλλογικής μας μνήμης, ως

ψηλάφηση των συλλογικών μας φόβων και ως κριτική της

άμεσης, απτής, παροντικής πολιτικής ζωής μας.

Αξιολόγηση: *****Δημήτρης Δρένος

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ

εξώστης 12

ταινίες

KABEI, Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ(KABEI, OUR MOTHER)Σκηνοθεσία: Γιόζι Γιαμάντα

Παίζουν: Σαγιούρι Γιοσινάγκα, Ταντανόμπου Ασάνο,

Μιράι Σίντα, Τσουρούμπε Σοφουκουτέι

Διάρκεια: 133’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2η εβδομάδα)

Η τέχνη που δεν συγκινεί, δυσκολεύεται να συναντηθεί

με το κοινό της. Και η τέχνη χωρίς κοινό είναι σα να μην

υφίσταται. Η ιστορία που μας αφηγείται ο Γιόζι Γιαμάντα,

αγγίζει την ψυχή του θεατή, ανεξαρτήτου προέλευσης και

παιδείας. Γιατί εμπεριέχει τον ανθρώπινο πόνο που προ-

καλείται από άλλους όμαιμους, ομόθρησκους και ομο-

εθνείς, συνδαιτυμόνες στο τραπέζι της ζωής. Ωστόσο,

στη μια πλευρά, στο κυρίως τραπέζι κάθονται οι διαχει-

ριστές της εξουσίας και οι παρατρεχάμενοί της. Και στο

σοφρά, κάτω, κάθονται οι άλλοι, αυτοί που πάνε κόντρα

στο ρεύμα. Μέχρι που, οι διαφωνούντες εκδιώκονται και

από το σοφρά, εκτοπίζονται και φυλακίζονται. Διότι κιν-

δυνεύει να διαρραγεί ο «πατριωτικός ιστός», να ψαλιδι-

στούν οι υπερφίαλες φιλοδοξίες, να γκρεμιστεί το όνειρο

της επικυριαρχίας. Και αυτά οι Έλληνες τα ζήσανε και τα

γνωρίσανε. Απλώς συμβαίνουν κι αλλού.

Η ιδεολογική αντιπαράθεση στην ουσία δεν υφίσταται γιατί

η αντίσταση δεν είναι αρκούντως ικανή. Κι έτσι απομέ-

νει, ο χρόνος για να αποδείξει το λάθος των διαχειριστών

της εξουσίας. Για όλα αυτά, το αφηγηματικό όχημα είναι

η οικογένεια ενός καθηγητή πανεπιστημίου που φυλακί-

ζεται για «εγκλήματα πεποίθησης» και η σύζυγος, με τα

δύο ανήλικα κορίτσια, πασχίζει να επιβιώσει μεσούντος

του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με τη συνδρομή ενός ομο-

ϊδεάτη και ανιδιοτελούς φοιτητή του. Εξαιρετική αναπα-

ράσταση εποχής, με φωτογραφία νοσταλγικής μελαγχο-

λίας, ωραίες ερμηνείες, κυρίως των μικρών κοριτσιών και

της μητέρας. Μια ταινία, από μια παλιά καραβάνα, τον

γιαπωνέζο Γιόζι Γιαμάντα που μας μιλά για την ιδεολο-

γική αντιπαράθεση, σε μια ιστορική περίοδο που ταρα-

κούνησε την υφήλιο, δοσμένη με λιτότητα, λυρισμό και

αληθοφάνεια. Κλασικό, όμορφο σινεμά.

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Ν. Γκακίδης

Η ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ(THE UGLY TRUTH)Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Λούκετιτς

Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Κάθριν Χέιγκλ, Έρικ Γουίντερ

Διάρκεια: 96’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&8, STER CITY GATE 1&2, VILLAGE COSMOS 6&8&10 (2η εβδομάδα)

Βρίσκομαι σε ένα τρομερό δίλημμα. Μέρες τώρα δεν

μπορώ να κοιμηθώ σκεπτόμενος πώς να προσεγγίσω

την συγκεκριμένη ταινία. Ως κινηματογραφικό δημιούρ-

γημα ή με βάση τον τρόπο που νοηματοδοτεί το αιώ-

νιο ζήτημα της σχέσης των δύο φύλων. Για να μην αδι-

κήσω λοιπόν το ένα ή το άλλο κομμάτι, υποβιβάζοντας

την προσπάθεια τόσο του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Λούκε-

τιτς όσο και των πρωταγωνιστών της παρούσης ταινίας

Τζέραρντ «This is Sparta!» Μπάτλερ και Κάθριν «Oh re

kati bobonia!» Χέιγκλ, προτιμώ να σταθώ στις κορυφαίες

στιγμές του έργου. Και λέω: Κορυφαία σκηνή α: Το υπερ-

καβλωτικό καθάρισμα του λερωμένου από αναψυκτικό

καβάλου του γκόμενου της Άμπι κατά τη διάρκεια ενός

αγώνα μπέιζμπολ με αποτέλεσμα να γίνει πρώτο θέαμα

στις γιγαντοοθόνες του γηπέδου. Κορυφαία σκηνή βου:

Το βρακί με δόνηση που φόρεσε η πρωταγωνίστρια σε

κάποιο επίσημο γεύμα με αποτέλεσμα να υπερκαβλώ-

σει η ίδια και μαζί κι εμείς. Κορυφαία σκηνή γου: Η βου-

τιά του Μάικ σε μια πλαστική πισίνα με υγρό ζελέ κεράσι

και δυο δίδυμες με μικροσκοπικά μαγιό να τον πασαλεί-

βουν και να τον γλύφουν. Α, ναι η ταινία. Είναι λέει μια

νευρωτική καριερίστρια παραγωγός τηλεόρασης κι ένας

άξεστος σεξιστής παρουσιαστής στον ίδιο σταθμό που

ενώ δεν θελόντουσαν τελικά θέλονται. Κακή δεν την λες.

Αξιολόγηση: **Αλέξανδρος Σαλαμές

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ(ANTICHRIST)Σκηνοθεσία: Λαρς Φον Τρίερ

Παίζουν: Γουίλεμ Νταφό, Σαρλότ Γκενσμπούρ

Διάρκεια: 109’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1 (3η εβδομάδα)Τώρα που καταλαγιάζει πλέον ο κουρνιαχτός και η ταινία «δου-

Tinker Bel l and the Lost

Treasure

Το ξυπόλυτο τάγμα

Το κακό - Στην εποχή των

ηρώων

Το κορίτσι με το τατουάζ

The Informant!

Coco Chanel & Igor Stravinsky

Πεθαίνω στα γέλια

Orphan

Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη

Η αγάπη θέλει το χρόνο της

Halloween II: Η νύχτα με τις

μάσκες

Fame

Βλέπω το θάνατό σου 4

Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος

Πρίγκιψ

G - Force

Ψηλά στον ουρανό

Η εποχή των παγετώνων: Η

αυγή των δεινοσαύρων

Παίζονταιεπίσης...

λεύει», κόβει εισιτήρια και το κυριότερο,

συζητιέται, μπορούμε να την αντιμετωπί-

σουμε με κάποια (απαραίτητη) αποστασι-

οποίηση.

Το σπάσιμο των γεννητικών οργάνων Εκεί-

νου, ο αυνανισμός που αντί για σπέρμα από

το σπασμένο πέος ξερνάει αίμα, το τρύπημα

του ποδιού και το «δέσιμο» με το βαρίδιο και τέλος το ανατριχιαστικό

είναι αλήθεια κόψιμο της κλειτορίδας Εκείνης είναι σοκαριστικές σκη-

νές που αποτελούν μέρος της ταινίας - δεν είναι η ταινία. Ο πανέξυ-

πνος Λαρς, ακόμα και σε κατάσταση κατάθλιψης, ξέρει πως η πρό-

κληση είναι μέρος του παιχνιδιού. Έτσι, ρίχνει αυτές τις σκηνές ως

δόλωμα: ξέρει ότι έτσι θα «τσιμπήσουν» θεατές, ότι θα δημιουργη-

θεί θόρυβος, ότι κάποιοι θα ζητούν να καεί η ταινία στην πυρά (συνή-

θως, οι πουριτανοί που δεν την έχουν δει καν!), ότι άλλοι θα πάνε να

τη δουν από περιέργεια. Μπορεί να αποστρέφουμε το κεφάλι μας

περνώντας δίπλα από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με νεκρούς

και τραυματίες, δεν μπορούμε, όμως, να αποφύγουμε να ρίξουμε

κρυφές ματιές. Το βλέμμα θα αιχμαλωτίσει μια εικόνα φρίκης που

θα στερεώσει, όμως, το δικό μας ασφαλή κόσμο: απαίσιο θέαμα - τι

καλά που δεν είμαστε εμείς στη θέση των θυμάτων...

Προχωρώντας παραπέρα: αυτή η ταινία δεν κρίνεται με όρους «μου

άρεσε - δεν μου άρεσε». Είναι αδύνατον. Είναι μία ταινία που βιώνεται

σωματικά: σφίγγεσαι, μαγγώνεσαι παρακολουθώντας την. Το σημα-

ντικότερο: είναι μια ταινία που σε ακολουθεί για πολύ καιρό μετά από

τη θέασή της. Που εγείρει ερωτηματικά, που σε βάζει να σκεφτείς και

γιατί όχι, να δώσεις τη δική σου ερμηνεία στο καθετί, από το ποιος

είναι ο Αντίχριστος (μάλλον η γυναίκα...) μέχρι το γιατί μιλάει η αλε-

πού κι εν πάση περιπτώσει, τι σημαίνει «το χάος κυβερνά»; Κυρίως,

είναι μια ταινία που είτε πολεμάς είτε υπερασπίζεσαι με πάθος. Με

τίποτα δεν περνάει απαρατήρητη, δεν της ταιριάζει το επίθετο «αδιά-

φορη». Ο μπαγάσας είναι σπουδαίος σκηνοθέτης. Αλαζόνας, μεγα-

λομανής, τυχοδιώκτης, ανίκανος όμως να γυρίσει μια ταινία που να

μην συζητηθεί. Τρομερό φιλμ που στη δεύτερη θέασή του αποκαλύ-

πτει πολλές από τις κρυμμένες σε πρώτη θέαση αρετές της...

Αξιολόγηση: ****Θόδωρος Γιαχουστίδης

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑ(THE BIG SLEEP)

Σκηνοθεσία: Χάουαρντ Χοκς

Παίζουν: Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ,

Λορίν Μπακόλ, Μάρθα Βίκερς,

Ντόροθι Μαλόουν, Τζον Ρίτζελι

Διάρκεια: 114’

ΗΠΑ, 1946

Διάλογος από την ταινία: «Γιατί δεν σταματάς την έρευνα;» - «Γιατί πολλοί μου είπαν

να σταματήσω»...

Ο ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου προσλαμβάνεται από τον στρατηγό Στέρνγουντ για να

διαλευκάνει έναν εκβιασμό που του γίνεται. Στην πρώτη του επίσκεψη στο σπίτι των

Στέργουντ θα πέσει πάνω στη μικρότερη κόρη Κάρμεν με το νεανικό ναρκισιστικό

θράσος και στη συνέχεια θα βρεθεί αντιμέτωπος με την απαστράπτουσα Βίβιαν,

που διαθέτει φαταλιστική γοητεία. Η εντύπωση τόσο του Μάρλοου όσο και του θεατή

είναι πως, δεν πρόκειται για παρουσίες διακοσμητικές του αφηγηματικού ιστού, αλλά

αντιθέτως, συστατικά του μέρη και δη του πυρήνα.

Ο Χάουαρντ Χοκς γύρισε στα 1946 ένα χαρακτηριστικό φιλμ νουάρ χρησιμοποιώ-

ντας ως υλικό το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέιμοντ Τσάντλερ έχοντας τη σεναρι-

ακή συνδρομή του Γουίλιαμ Φόκνερ. Οι περιπέτειες του ντετέκτιβ Μάρλοου γυρί-

στηκαν τόσο για τον κινηματογράφο όσο και για την τηλεόραση αρκετές φορές. Η

εκδοχή του μεγάλου Χοκς νομίζω πως είναι η καλύτερη και έχει αρχετυπικό χαρα-

κτήρα. Η ατμόσφαιρα στην οποία γυρίστηκε είναι από μουντή και γκρίζα έως σκο-

τεινή, κάτι που συνάδει με τους χαρακτήρες τόσο των ανδρών που εμπλέκονται με

εγκληματικές πράξεις, όσο και των γυναικών, που σχεδόν όλες έχουν στοιχεία της

φαμ φατάλ. Το μυστήριο απλώνεται σ’ όλη την αφηγηματική διαδρομή της ταινίας.

Κεντρικό ρόλο μοιραίας γυναίκας και αντικείμενο του πόθου έχει η μετέπειτα σύζυ-

γος του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, Λορίν Μπακόλ, ενώ δύο ακόμη παρουσίες έχουν πτυ-

χές της μοιραίας: η μικρή αδελφή της Κάρμεν και η Άγκνες, για χάρη της οποίας θα

πεθάνει ένας αθώος. Η παρουσία του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, σε συνδυασμό με αυτήν

της Λορίν Μπακόλ, είναι καταλυτική, ενώ σημαντική είναι και η ερμηνεία της Μάρθα

Βίκερς στο ρόλο της Κάρμεν. Ο χαρακτήρας και η στάση του Μαρλοου αποκλίνει

ελαφρώς από το στερεότυπο του ευφυούς, άτρωτου και συμβατικού ντετέκτιβ. Αυτό

το βλέπουμε στη σκηνή που υποβασταζόμενος, μετά από επίθεση κακοποιών, αδύνα-

μος, οδηγείται από κάποιον στο γραφείο του και αργότερα, δεμένος και σημαδεμέ-

νος, απέναντι σε δύο γυναίκες. Αξιοσημείωτη και η επιλογή της αυτοδικίας από ένα

συνεπίκουρο του νόμου, ενός ντετέκτιβ που εφαρμόζει τη βία σκοτώνοντας χωρίς

περιστροφές. Το σύνολο της ταινίας είναι γυρισμένο νύχτα ή κατά τη διάρκεια βρο-

χερών ημερών. Τα πλάνα εν βροχή είναι εικαστικά όμορφα και ταυτόχρονα υποδη-

λώνουν την σκοτεινή ατμόσφαιρα του νουάρ.

Άξια μνήμης είναι η εξαιρετική φωτογραφία του Σίντνεϊ Χίκοξ. Ο αφηγηματικός ιστός

είναι αρκούντως πολύπλοκος, στα όρια του ακαταλαβίστικου, που ταυτόχρονα συναι-

νεί στην δημιουργία ενδιαφέροντος για το θεατή μέχρι την τελευταία στιγμή της ται-

νίας. Στη διάρκεια της έρευνας συντελούνται διάφοροι φόνοι αινιγματικοί τόσο για

τον ντετέκτιβ, όσο και για το κοινό. Ανεκδοτολογικά αναφέρω την διαφωνία Μπό-

γκαρτ-Χοκς για τον δράστη κάποιου φόνου, για τον οποίο αδυνατούσε και ο συγγρα-

φέας Τσάντλερ να δώσει απάντηση. Οι διάλογοι, άλλοτε στιβαροί με αποφθέγματα,

άλλοτε χιουμοριστικοί, με υπονοούμενα ή δηκτικοί σε μια προσπάθεια επίδειξης

δύναμης από τους συνδιαλεγόμενους, με προεξάρχοντες αυτούς ανάμεσα σε Μπό-

γκαρτ-Μπακόλ. Η ταινία αποκλίνει από την αφηγηματική δομή του βιβλίου, αποφεύ-

γοντας ερωτικές σκηνές, προκλητικές για την εποχή. Όπως η συνάντηση του Μπό-

γκαρτ στο βιβλιοπωλείο ή την παρουσία γενικώς της ναρκομανούς και νυμφομανούς

Κάρμεν, που στο βιβλίο περιγράφεται ολόγυμνη σε κάποιες στιγμές. Αν και η παρου-

σία πολλών χαρακτήρων, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα της πλοκής, γίνεται

ελαφρώς κουραστική, είναι τόσο καλοφτιαγμένη αισθητικά η ταινία, με υποβλητική

ατμόσφαιρα, με εξαιρετικές ερμηνευτικές, αλλά και όμορφες, λαμπερές φυσικές

παρουσίες, που το ξεπερνάς.

Γιάννης Ν. Γκακίδης

εξώστης 13

σινεμά

O Ant1 97,5, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής

Village Films, σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας

«Ψυχή βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη, με τους Βαγγέλη

Μουρίκη, Γεώργιο Σιμεωνίδη και Βικτώρια Χαραλαμπίδου,

την Τρίτη 20 Οκτωβρίου, στις 21.00, στον κινηματογράφο

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα από

τις εκπομπές του Ant1 97,5 (2310 502300).

O Star FM 97,1, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής

Odeon, σας προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας «Στο βάθος κήπος» του Κλεάνθη Δανόπουλου, με τους Βασίλη

Μαυρογεωργίου, Ηλέκτρα Τσακαλία και Δημήτρη Πουλικάκο,

την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου, στις 21.00, στον πολυκινημα-

τογράφο ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ. Η είσοδος για το κοινό είναι

ελεύθερη με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε

μέσα από τις εκπομπές του Star FM 97,1 (2310 240230).

Next…Την επόμενη Πέμπτη 22 Οκτω-

βρίου, εκτός από την ταινία

«Ψυχή βαθιά» που θα δούμε

σε avant premiere, αναμένεται

να βγουν στις κινηματογραφικές

αίθουσες της Θεσσαλονίκης οι

ταινίες: «Τζούλι και Τζούλια»

(Julie & Julia, φωτό) της Νόρα

Έφρον με τις Μέριλ Στριπ και Έιμι

Άνταμς, «Φεγγάρι» (Moon) του

Ντάνκαν Τζόουνς με τον Σαμ

Ρόκγουελ, και «Saw VI» του

Κέβιν Γκρέτερτ με τους Σόνι

Σμιθ και Τόμπιν Μπελ.

AVANT PREMIERES

σινεμά

εξώστης 14

σινεμά

Εργαστήρι Θεάτρου Ούγκα ΚλάραΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ!

Τμήμα Υποκριτικής Διδάσκουν οι:Δημήτρης Σακατζής (Υποκριτική-Διδασκαλία ρόλων)Βαγγέλης Μανιτάκης (Σκηνική Μάχη, Devised Theatre)Αλίκη Δουρμάζερ (Σωματικό Θέατρο, Κινησιολογία)

Έλσα Μουρατίδου (Ορθοφωνία, Θεατρικό τραγούδι)

Τμήμα Θεατρικής Γραφήςμε την Πένυ ΦυλακτάκηΔομικά στοιχεία του θεατρικού έργου Τεχνικές διαλόγου-μονολόγου

Είδη θεατρικού κειμένου

Τμήμα Αφήγησης Παραμυθιούμε την Ανθή ΘάνουΤεχνικές αφήγησης και μυθοπλασίαςΔραματοποίηση

Εικαστική και μουσική προσέγγιση στην αφήγηση

Τμήμα Yogaμε την Ναταλία ΚνιάζεβαRelaxing YogaΤεχνικές αναπνοής

Stretching-χαλάρωση

Πληροφορίες: 2310-535747www.ougaklara.gr

Το νέο αφιέρωμα της «ΧρυσήςΟθόνης»

Η Χρυσή Οθόνη της ΕΡΤ-3

(κάθε Σάββατο 00:30), με ται-

νίες που επιλέγει και προλογίζει

(ως ένα είδος μικρού μαθήμα-

τος για το... σινεμά) ο κριτικός

κινηματογράφου - δημοσιογρά-

φος Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου,

συνεχίζει με νέο αφιέρωμα.

Τίτλος του: «Οι πρωτάρηδες του

σινεμά», που αφορά σε νέους,

όπου το πρωτάρης αφορά σε

όλα τα επίπεδα (δουλειά, έρω-

τας, κοινωνία, σχέσεις).

Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

24/ 10 «Φλαμίνγκο Κιντ»

(1984) του Γκάρι Μάρσαλ με

Ματ Ντίλον, Ρίτσαρντ Κρένα,

Έκτορ Ελιζόντο. Είναι η ιστορία

ενός Αμερικανού τινέιτζερ στα

1963, η πρώτη δουλειά, ο έρω-

τας, η παραβατικότητα. «Πικρή»

κωμωδία με εξαιρετικά τραγού-

δια εποχής.

31/ 10 «Rushmore ο αρχάριος»

(1988) του Γουές Άντερσον με

Μπιλ Μάρεϊ και Τζέισον Σβου-

όρτζμαν. Είναι μια εξαιρετική,

διεισδυτική, κωμική σάτιρα με

την ιστορία ενός 15χρονου

μαθητή κι ενός μπίζνεσμαν, που

«μονομαχούν» για την καρδιά

μιας όμορφης καθηγήτριας.

Η ταινία θεωρείται καλτ χάρις

στην υπέροχη, σινεφίλ σκηνο-

θεσία της.

7/ 11 «Μαλένα» (2000) του

Τζουζέπε Τορνατόρε με τη

Μόνικα Μπελούτσι. Στις αρχές

της δεκαετίας του ‘40 μια

όμορφη, παντρεμένη γυναίκα

συνεγείρει τα συναισθήματα

ενός 12χρονου αγοριού. Εκπλη-

κτική αναπαράσταση εποχής,

υπέροχη φωτογραφία και μου-

σική. Το φιλμ προτάθηκε για

Όσκαρ μουσικής (Ένιο Μορι-

κόνε) και φωτογραφίας (Λάγιος

Κόλταϊ).

Με αφορμή την «Ακαδημία Πλάτωνος», τη νέα ταινία στην οποία

πρωταγωνιστεί, ο Αντώνης Καφετζόπουλος μας μίλησε για το σινεμά

σε μία χώρα που δεν το αγαπά και δεν το σέβεται...

Εάν γνωρίζατε τον Σταύρο, τον ήρωα που υποδύεστε, κι αργό-τερα μιλούσατε γι’ αυτόν στον κύκλο σας, πώς θα τον περι-γράφατε; Καλό παιδί αλλά μυστήριο. Έχει διάφορες εμμονές. Πάντως, δεν

είναι ένας τύπος που θα περνούσε απαρατήρητος. Δηλαδή, άμα

τον γνώριζες κάπου, θα τον θυμόσουνα.

Μετά το τέλος της ταινίας πώς φαντάζεστε πως θα μπορούσε να είναι η ζωή του; Σίγουρα τα πράγματα δεν επαναλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο.

Δηλαδή, οι διάφορες ρουτίνες, η καθημερινότητα μπορεί να είναι

ίδια, αλλά οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύ διαφορετικές. Και

τουλάχιστον ο ένας απ’ αυτούς, δηλαδή ο Σταύρος, έχει αλλάξει

από την άποψη ότι έχει προσθέσει κι έναν άλλον τρόπο να βλέπει

τη ζωή απ’ αυτόν που είχε μέχρι τώρα.

Όσον αφορά τους «Κινηματογραφιστές στην ομίχλη», την κίνηση όλων όσων θα απέχουν από τα φετινά κρατικά βραβεία ποιό-τητας και στην οποία συμμετέχετε, κάποια μερίδα του κοινού νομίζω πως δεν έχει αντιληφθεί ξεκάθαρα τα αιτήματα. Μπο-ρείτε να μας τα αναφέρετε; Πρέπει να γίνει ένας νόμος που να συμβαδίζει με την πραγματικό-

τητα του κινηματογράφου. Αυτό όμως δε σημαίνει τίποτα κι ακούγε-

ται και λίγο «…αυτοί ζητάνε φράγκα απ’ το κράτος για να κάνουνε

το κέφι τους». Όπως λέει και το άρθρο 16 στο σύνταγμα, το κράτος

έχει μια υποχρέωση να στέκεται στο πλευρό της τέχνης. Ειδικά σε

μία χώρα δέκα - δώδεκα εκατομμυρίων εισιτηρίων το χρόνο, γιατί

αυτή είναι η αγορά, χωρίς κάποιου είδους βοήθεια απ’ το κράτος

είναι αδύνατο να κάνεις ταινίες. Αυτό λοιπόν που έχουμε ζητήσει

είναι καταρχήν να σταματήσει η διασπάθιση των πόρων που υποτί-

θεται ότι διατίθενται για το σινεμά ενώ στην πραγματικότητα διατίθε-

νται για τα γύρω – γύρω και όχι για την παραγωγή ταινιών. Για παρά-

δειγμα, τα λεφτά που δίνονται για το φεστιβάλ, για διαφόρων ειδών

επιτροπές, για αποζημιώσεις, για πράγματα που είναι γύρω από το

σινεμά, κατά τη γνώμη μας δε μπορεί να είναι περισσότερα απ’ αυτά

Αντώνης Καφετζόπουλος«Το κράτος έχει υποχρέωση να στέκεται στο πλευρό της τέχνης» Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Μιλκίδη

που δίνονται για το κυρίως αντικείμενο, για την παραγωγή.

Άρα, πρέπει ν’ αλλάξει ο συσχετισμός . Κι επειδή όλα αυτά

τα λεφτά που είπα δεν είναι και τίποτα περιουσίες τρομα-

κτικές, αυτό που προκύπτει είναι ότι πρέπει να βρεθούν κι

άλλα λεφτά. Δε φτάνουν. Γι’ αυτό λοιπόν λέμε κατ’ αρχήν

να ενισχυθεί το Κέντρο Κινηματογράφου και να συνεχίσει

να κάνει τη δουλειά του όπως την κάνει τώρα. Επιλέγο-

ντας το κράτος – παραγωγός, μέσω αυτής της ανώνυμης

εταιρίας, σε τι είδους κινηματογράφο θα επενδύσει. Φυσικά πρέπει να επενδύσει σε κάποια ποιότητα,

έτσι; Δημόσιο χρήμα είναι και θα θέλαμε να ξοδεύεται ποιοτικά. Από την άλλη όμως γίνονται και ταινίες

που αφορούν το γέμισμα των αιθουσών, που με τη σειρά του, ξέρετε, όταν μία αγορά γίνεται εύρωστη,

δηλαδή όταν η ελληνική κινηματογραφία κάνει εισιτήρια, αυτή είναι άλλη μία πηγή χρηματοδότησης για

την κάθε είδους ταινία και όχι μόνο για τις εμπορικές. Άρα, θέλουμε κι ένα αυτόματο σύστημα ώστε οι

φόροι από τα εισιτήρια που κόβουν οι θεατές, είτε για ελληνική είτε για ξένη ταινία, να επιστρέφονται

στην παραγωγή. Επίσης να υπάρχει και μία αυτόματη ενίσχυση. Δηλαδή αν κάποια ταινία διακριθεί για

την εμπορικότητά της ή γιατί πήρε κάποιο σημαντικό βραβείο στην Ελλάδα ή -ακόμα καλύτερα - έξω ή

εάν απλώς συμμετείχε σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ, αυτό να είναι ένα σύστημα το οποίο να μετριέται σε

χρήματα. Όχι για να πάνε στην τσέπη του παραγωγού και του σκη-

νοθέτη αλλά για να πάνε στην επόμενη ταινία τους. Ένα άλλο που

ζητάμε επιμόνως είναι να απαλλαγούμε από τη γραφειοκρατία που

υπάρχει με τον παλιό νόμο. Ένα σύστημα που ακούγεται δημοκρα-

τικό αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι γιατί κανένας δεν έχει την

ευθύνη. Οι διάφορες επιτροπές (αυτό αφορά και τα κρατικά βρα-

βεία), οι διάφορες δομές που υπάρχουν στο σινεμά, πατάνε στις

συνδικαλιστικές ενώσεις και στους εκπροσώπους τους για να διοι-

κηθούν. Αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν ένα πολύ κακό σύστημα που

γέννησε, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, διαφθορά, συνδιαλλαγή

και κυρίως αδιαφάνεια. Θέλουμε να υπάρχει ανάληψη της ευθύνης

απ’ τους ανθρώπους που αναλαμβάνουν πόστα. Να είναι λίγοι, να

μη κοστίζουν πολύ και να έχουνε την ευθύνη των πράξεων τους.

Το τελευταίο είναι το περίφημο ενάμιση τα εκατό που δεν εφαρμό-

στηκε. Θα πρέπει επιτέλους η σημερινή κυβέρνηση, εάν φέρει ένα

νόμο κι αυτός έχει μια τέτοια διάταξη, να ξέρει ότι θα πρέπει να τον

εφαρμόσει κιόλας γιατί εάν δεν τον εφαρμόσει αυτή τη φορά θα

μιλάμε για τον απόλυτο εξευτελισμό κάθε έννοιας κράτους δικαίου.

Έχουμε ωριμάσει και θα κοιτάξουμε να εφαρμοστεί ο νόμος προ-

σφεύγοντας στα ανάλογα ένδικα μέσα, πράγμα το οποίο οι ενώ-

σεις και τα πρόσωπα εδώ και πάρα πολλά χρόνια δυστυχώς δεν

το κάνανε. Αυτά πρέπει να συμπληρωθούν και με την προσπάθεια

να βρεθούνε σύμμαχοι. Να καλούνται τα κανάλια αλλά και τα νέα

καλωδιακά και ψηφιακά μέσα να γίνουνε συμπαραγωγοί.

Η εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου τελικά θα γίνει; Η εβδομάδα θα γίνει στις 5 Νοεμβρίου στην Αθήνα, στον κινημα-

τογράφο Έλλη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αδιαφορίας του κράτους απέ-ναντι στον κινηματογράφο σ’ αυτή τη χώρα είναι και η δου-λειά που γίνεται στο χώρο της παιδείας. Ήταν χρόνιο αίτημα να γίνει μια κρατική σχολή …Και είναι ακόμα…

Διότι υπολειτουργεί, έτσι; Δε δίνονται χρήματα για εξοπλισμούς, καθηγητές αποχωρούν γιατί μένουν απλήρωτοι και πολλά άλλα.Η σχολή που έγινε δεν κάλυψε την πραγματική ανάγκη για μία ανώ-

τατου επιπέδου σχολή κινηματογράφου. Για την ακρίβεια, υπάρχει

μια τρομερή τρύπα στις σπουδές ανώτερου και ανώτατου επιπέ-

δου γενικά στις τέχνες. Με εξαίρεση την Ανώτατη Σχολή Καλών

Τεχνών του Πολυτεχνείου της Αθήνας και το μουσικό τμήμα του

Ιόνιου πανεπιστημίου στην Κέρκυρα.

Δεδομένης όμως αυτής της κατάστασης, πώς φαντάζεστε τη νέα γενιά κινηματογραφιστών; Εγώ είμαι διστακτικός με την έννοια ότι πρέπει να ξαναεπινοήσουμε

γενικά την παιδεία στη Δύση. Αλλά δεν πρέπει να ζητάμε πάντα απ’

το κράτος να είναι ο καλός μπαμπάς. Πρέπει να αφήσουμε αυτήν

την πόρτα ανοιχτή. Πιστεύω ότι το δημόσιο δε θα μας λύσει όλα

τα προβλήματα.

εξώστης 15

σινεμά

StarsystemΑριστούργημα *****

Πολύ καλό ****

Καλό ***

Ενδιαφέρον **

Μέτριο *

Κακό • Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Γκα

κίδ

ης

Δημ

ήτρ

ης Δ

ρέν

ος

Πα

ναγι

ώτη

ς Κ

ιούσ

ης

Ορ

έστη

ς Μ

ανα

σής

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

ήτρ

ηςΜ

παλα

μπα

νίδ

ης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς (Ε

ΠΙΛ

ΟΓ

ΕΣ

)

Γιώ

ργο

ςΠ

απα

δημ

ητρ

ίου

Μα

ριά

ννα

Ρά

ντο

υ

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

(TV

100)

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

(ΜΑ

ΚΕ

ΔΟ

ΝΙΑ

, ΕΤ

3)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς(C

ITY

)

Κώ

στα

ς Κ

αρ

δερ

ίνης

(MIC

.GR

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

(ΕΠ

ΟΧ

Η, C

ITY

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς(t

vxs)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Ρ

ωμα

νός

Λιζ

άρ

δο

ς (Ε

ΡΤ

)

Βο

ύλα

Πα

λαιο

λόγο

υ(Ω

Σ3)

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ *** *** **** **** ***

ΕΤΣΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ

ΓΟΥΝΤΣΤΟΚ*** ** ****

ΠΑΝΔΗΜΙΑ

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ*** ****

EΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***** ***

ΣΤΟΥΣ 451

ΒΑΘΜΟΥΣΦΑΡΕΝΑΪΤ**** ***** *** ***** **** **** **** **** ** **** **** *** ***** ***

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ **** *** *** *** ** ** ***** ** ** ** ***

ΚΑΜΠΕΪ Η ΜΗΤΕΡΑ

ΜΑΣ*** **** **** ** **** ** **** *** ****

Η ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ** * ** ** * ** ***

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ **** *** ** ***** **** ** * **** **** **** *** ****

σινεμά

… και ο Αλλάχ, ο Θεός, ο Γιαχβέ πήραν πηλό και φύσηξαν

μέσα του τη δική τους πνοή, την άπειρη, την πανάγαθη και

έτσι έγινε ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, ο Άνταμα, ο πρώ-

τος γεννήτορας των δισεκατομμυρίων απογόνων. Και λίγο

μετά, τα πρώτα του παιδιά σφαχτήκαν.

Ή αλλιώς, σε άλλο κλειδί και άλλο πεντάγραμμο, γράφει

ο Ζαν Ζακ Ρουσό για μια περίοδο προ του ανθρώπινου

πολιτισμού όπου οι άνθρωποι τρέχαν απ’ εδώ κι απ’ εκεί

σαν τα υπόλοιπα ζώα, αμόλυντοι, ευγενείς άγριοι. Το μόνο

που νιώθαν ήταν la pitie - οίκτο για τους συνανθρώπους,

όπως τα ζώα που όταν συναντούν νεκρό του ίδιου είδους,

κοντοστέκονται δίπλα και αλυχτούν.

Και λίγο μετά, αναπτύχθηκε ο Λόγος. Άνθισε η ζήλια και

ο εγωισμός. Και κάποιος έξυπνος περίφραξε ένα χωράφι

απ’ τη γη που άνηκε σε όλους και είπε: «Είναι δικό μου!»

και βρήκε χαζούς να τον πιστέψουν. Κι έτσι άρχισε η Ιστο-

ρία, άρχισε ο πολιτισμός και μαζί του η έριδα.

Στη μοντέρνα Κοπεγχάγη ζει ασφυκτικά κλειστή η αραβική

κοινότητα. Μετανάστες, αποδιωγμένοι, Ιρακινοί, Αιγύπτιοι,

Ιρανοί, Λίβυοι, σουνίτες, σηίτες. Η Δύση τους φοβάται.

Και αυτοί φοβούνται τη Δύση. Προαιώνιες έχθρες τους

στοιχειώνουν και όπως τα κράτη τους και οι ηγεσίες τους

συγκρούονται, έτσι συγκρούονται και αυτοί ως άτομα,

οικογένειες, φατρίες.

Ο Τζαμίλ κάποιον σκότωσε. Γιατί αυτός είχε σκοτώσει τη

μητέρα του. Και τώρα ο Μαχμούτ, ο πατέρας του νεκρού,

θέλει το κεφάλι του Τζαμίλ. Και ο Τζαμίλ τρέχει να κρυ-

φτεί. Και οι μπράβοι του Μαχμούτ σκοτώνουν τον Ομάρ,

το φίλο του Τζαμίλ. Και τώρα ο Τζαμίλ πρέπει να εκδικη-

θεί τα ορφανά και τη χήρα του Ομάρ. Και η βία όλο και

εξαπλώνεται, αγγίζει τους γονείς, αγγίζει τα ξαδέρφια,

αγγίζει τα παιδιά. Κυλά σα μόλυνση σε όσους φέρουν το

«ίδιο» αίμα, απειλεί όσους λατρεύουν ίδιους θεούς με μια

μικρή παραλλαγή.

Κάποια στιγμή οι ήρωες κοντοστέκονται. Κάποιος λυγίζει

μπροστά σε ένα τρομαγμένο παιδί ή σε έναν γέρο που εκλι-

παρεί. Νιώθει οίκτο, όμως το pitie το ξεπερνά η βία που έχει

απελευθερωθεί και είναι ανεξέλεγκτη. Σχεδόν από μόνο

του γίνεται το νέο φονικό και ο κύκλος όλο και ανοίγει.

Σε μία ώρα και τριάντα λεπτά η ταινία μας δίνει συνεχείς

γροθιές στην καρδιά και το στομάχι. Είναι μια συμπυκνω-

μένη και λακωνική αναλογία του τι συμβαίνει για αιώνες

στη Μέση Ανατολή. Ανατέμνει τη λογική της βίας χωρίς

ούτε μια μεγάλη κουβέντα. Αναδυκνείει τις διαρκείς αντι-

φάσεις κάθε σταυροφορίας, το παράλογο κάθε προσπά-

θειας για καθαρότητα.

Και ενδιάμεσα, για λίγες στιγμές τη φορά, επέρχεται η

γαλήνη. Μας δείχνει - όπως δεν θα μπορούσαμε να φαντα-

στούμε - την αραβική ευγένεια, τη στοργή και το σεβασμό

των οικογενειών, το ζεστό τσάι στα ποτήρια, τα αραβουρ-

γήματα στους τοίχους, τα γλυκά λόγια. Και έπειτα, η βία

ξαναχτυπά την πόρτα των ανυποψίαστων νοικοκυριών.

Ας μη χαιρόμαστε. Τα ίδια κάνουμε στη Δύση. Πλέον πιο

κομψά και πιο έμμεσα, εμείς ούτε καν διακινδυνεύουμε

το κεφάλι μας. Λέμε απλά: «Είναι δικό μου» εννοώντας:

«ας πεθάνει ο όποιος Άλλος».

Αργά καταλαβαίνουμε πως το φιλμ διαδραματίζεται στην

Κοπεγχάγη. Θα μπορούσε να συμβαίνει οπουδήποτε, οπο-

τεδήποτε. Μας πλημμυρίζει το αίμα και έπειτα πέφτουν οι

τίτλοι του τέλους.

Με μια φράση από το τόσο παρεξηγημένο Κοράνι: Όποιος

σκοτώνει άνθρωπο, είναι σα να σκοτώνει την ανθρωπό-

τητα...

Αξιολόγηση: *****

Μια προσφορά τoυ

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της

Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη

τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Γράφει ο: Δημήτρης Δρένοςwww.videodrome-exostis.blogspot.com

Προτάσεις DVD

για αληθινούς σινεφίλ

ΤΖΑΜΙΛ(GO WITH PEACE JAMIL)Σκηνοθεσία: Ομάρ Σαργκάουι

Παίζουν: Νταρ Σαλίμ, Ελίας Σαμίρ

Αλ-Σομπεχί, Φουάντ Γκαζαλί

Δανία, 2008.

Διάρκεια: 90’

εξώστης 16

Χειμερινοί

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051): Ο κανόνας του παιχνιδιού (19.00 – 21.00 – 23.00/

Τρίτη: 18.00)

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθουσα 1: Η αγάπη θέλει το χρόνο της (19.00), Ψηλά

στον ουρανό (με υποτίτλους: 21.00 - 22.45), Αίθουσα 2: Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη

(18.45 – 20.45), Το κακό στην εποχή των ηρώων (23.00)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): θέατρο: «Χονδροί άντρες με φούστες»

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Ka�ei: Η μητέρα μας (18.30 – 20.45 - 23.00)

ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ (2310 819153): θέατρο: «Τα 39 σκαλοπάτια»

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθουσα 1: Ακαδημία Πλάτωνος (19.00 – 21.00 – 23.00),

Αίθουσα 2: Το ξυπόλυτο τάγμα (19.00), Αντίχριστος (20.45 – 23.00)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): �oco �hane� & Igor �travinsky (18.45 – 21.00 – 23.00/

Γυμνοί στον ήλιο: Δευτέρα: 21.00)

Πολυκινηματογράφοι

ΠΛΑΤΕΙΑ ODEON (Πληροφορίες: 2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line:

www.i-ticket.gr): Αίθουσα 1: Έτσι πήραμε το Γούντστοκ (17.40 – 20.10 – 22.40/ Τετάρτη: καμία προβολή), G � Force

(μεταγλωττισμένη/ Τετάρτη: 18.00), �rphan (Τετάρτη: 23.20), Αίθουσα 2: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 18.30/

Σάββατο: 16.20 – 18.30/ Κυριακή: 12.10 – 14.15 – 16.20 – 18.30), �a��oween II: Η νύχτα με τις μάσκες (20.40 – 23.00),

Αίθουσα 3: Ραγισμένες αγκαλιές (17.50 – 20.30 – 23.10), Αίθουσα 4: G � Force (μεταγλωττισμένη: 18.00/ Σάββατο:

16.00 – 18.00/ Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 16.00 – 18.00/ Τετάρτη: καμία προβολή), �rphan (20.00 – 22.30/ Τετάρτη:

καμία προβολή), Έτσι πήραμε το Γούντστοκ (Τετάρτη: 17.40 – 20.10 – 22.40), Αίθουσα 5: Η γυμνή αλήθεια (19.00 –

21.10 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 16.50 – 19.00 – 21.10 – 23.20), Αίθουσα 6: Το κορίτσι με το τατουάζ (20.00 –

23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 20.00 – 23.00), Αίθουσα 7: Μια μέρα του καλοκαιριού (18.30 – 21.00 – 23.30),

Αίθουσα 8: Fame (18.00 – 20.20 – 22.40)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (τηλ. 801 801 7837/ από κινητό: 210 2371000): Αίθουσα 1: Η εποχή των παγετώνων: Η αυγή των

δεινοσαύρων (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 11.15 – 13.15 – 15.15 – 17.15), Αντίχριστος (19.10 – 21.20

– 23.30), Αίθουσα 2: Η γυμνή αλήθεια (19.00 – 21.00 – 23.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.00 – 15.00 – 17.00

– 19.00 – 21.00 – 23.00), Αίθουσα 3: Έτσι πήραμε το Γούντστοκ (20.15 – 22.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 15.20 –

17.45 – 20.15 – 22.40), Αίθουσα 4: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 19.50/ Σάββατο και Κυριακή: 11.50 – 13.50

– 15.50 – 17.50 – 19.50), Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη (21.50/ Παρασκευή και Σάββατο: 21.50 – 00.20), Αίθουσα 5:

�he Informant! (19.20 – 21.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.15 – 14.30 – 16.50 – 19.20 – 21.30), �a��oween II: Η νύχτα

με τις μάσκες (23.50), Αίθουσα 6: Το κακό � Στην εποχή των ηρώων (20.10 – 22.20/ Παρασκευή: 20.10 – 22.20 – 00.30/

Σάββατο: 12.30 – 14.45 – 17.30 – 20.10 – 22.20 – 00.30/ Κυριακή: 12.30 – 14.45 – 17.30 – 20.10 – 22.20), Αίθουσα 7:

Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιψ (19.30/ Κυριακή: 13.30 – 16.30 – 19.30/ Παρασκευή και Σάββατο: καμία προβολή),

Το κορίτσι με το τατουάζ (22.30), Τζούλι και Τζούλια (paid preview/ Παρασκευή: 19.45/ Σάββατο: 12.20 – 14.50 – 17.20

– 19.45), Αίθουσα 8: Η γυμνή αλήθεια (18.00 – 20.00 – 22.00/ Παρασκευή: 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00/ Σάββατο:

12.00 – 14.00 – 16.00 – 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00/ Κυριακή: 12.00 – 14.00 – 16.00 – 18.00 – 20.00 – 22.00),

Αίθουσα 9: G � Force (μεταγλωττισμένη: 18.20 – 20.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.10 – 18.20 – 20.20),

Πεθαίνω στα γέλια (22.10/ Παρασκευή και Σάββατο: καμία προβολή), Τζούλι και Τζούλια (paid preview/ Παρασκευή

και Σάββατο: 22.10 – 00.40), Αίθουσα 10: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 19.10/ Σάββατο και Κυριακή: 11.10

– 13.10 – 15.10 – 17.10 – 19.10), Φαρενάιτ 451 (21.10 – 23.40), Αίθουσα 11: G � Force (μεταγλωττισμένη: 19.40/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 – 17.40 – 19.40), �rphan (21.40/ Παρασκευή και Σάββατο: 21.40 – 00.10)

STER CITY GATE (Έναρξη προβολών: Σάββατο και Κυριακή: 11.00/ υπόλοιπες μέρες: 18.00/ τηλ. 801 801 7837/ από

κινητό: 210 2371000): Αίθουσα 1: Η γυμνή αλήθεια (18.30 – 20.30 – 22.30/ Παρασκευή: 18.30 – 20.30 – 22.30 – 00.30/

Σάββατο: 12.30 – 14.30 – 16.30 – 18.30 – 20.30 – 22.30 – 00.30/ Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.30 – 20.30 – 22.30),

Αίθουσα 2: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 19.30/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 13.30 – 15.30 – 17.30 – 19.30),

Η γυμνή αλήθεια (21.30 – 23.30), Αίθουσα 3: G � Force (μεταγλωττισμένη: 18.00 – 20.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00

– 14.00 – 16.00 – 18.00 – 20.00), Βλέπω το θάνατό σου 4 (22.00/ Παρασκευή και Σάββατο: 22.00 – 00.00), Αίθουσα

4: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 19.00/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.10 – 15.00 – 17.00 – 19.00), �rphan

(21.10 – 23.40), Αίθουσα 5: Fame (18.40/ Σάββατο και Κυριακή: 11.10 – 13.45 – 16.15 – 18.40), �a��oween II: Η νύχτα με

τις μάσκες (20.50 – 23.00), Αίθουσα 6: Το κακό � Στην εποχή των ηρώων (18.45 – 21.00 – 23.15/ Σάββατο και Κυριακή:

11.40 – 14.10 – 16.20 – 18.45 – 21.00 – 23.15), Αίθουσα 7 (V.I.P.): Η εποχή των παγετώνων: Η αυγή των δεινοσαύρων

(μεταγλωττισμένη: 19.20/ Σάββατο και Κυριακή: 11.15 – 13.20 – 15.20 – 17.20 – 19.20), Πεθαίνω στα γέλια (21.20/

Παρασκευή και Σάββατο: 21.20 – 00.15)

VILLAGE COSMOS (2310 499999)

Αίθουσα 1: Fame (16.30 – 18.40 – 20.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.10 – 16.30 – 18.40 – 20.50), �a��oween II:

Η νύχτα με τις μάσκες (23.00 – 01.00), Αίθουσα 2: G � Force (μεταγλωττισμένη: 17.00 – 19.00/ Σάββατο και Κυριακή:

11.20 – 13.10 – 15.00 – 17.00 – 19.00), Πανδημία (21.20 – 23.20 – 01.10), Αίθουσα 3: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττι-

σμένη: 17.10/ Σάββατο και Κυριακή: 11.10 – 13.00 – 15.10 – 17.10), Έτσι πήραμε το Γούντστοκ (19.20 – 22.00 – 00.30/

Δευτέρα: 17.30 – 22.20 – 00.40), Αίθουσα 4: Ψηλά στον ουρανό (μεταγλωττισμένη: 5.50 – 17.40/ Σάββατο και Κυριακή:

11.40 – 13.40 – 15.50 – 17.40), Ραγισμένες αγκαλιές (19.40 – 22.10 – 00.40), Αίθουσα 5: �inker Be�� 2 (16.20 – 18.10/

Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 12.50 – 14.40 – 16.20 – 18.10), �he Informant! (20.00/ εκτός Παρασκευής και Σαββάτου),

Βλέπω το θάνατό σου 4 (22.30 – 00.10), Τζούλι και Τζούλια (paid preview/ Παρασκευή και Σάββατο: 20.00), Αίθουσα

6 (max screen): G � Force (μεταγλωττισμένη: 15.40 – 17.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 – 15.40 – 17.30), Η γυμνή

αλήθεια (19.30 – 21.40 – 23.50), Αίθουσα 7: G � Force (μεταγλωττισμένη: 16.10 – 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 –

14.20 – 16.10 – 18.20), Ακαδημία Πλάτωνος (20.10 – 22.20 – 00.20, Παρασκευή και Σάββατο: 20.20 – 22.20 – 00.20),

Αίθουσα 8: Η γυμνή αλήθεια (16.40 – 18.30 – 20.40 – 22.40 – 00.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.40

– 18.30 – 20.40 – 22.40 – 00.50), Αίθουσα 9 (Gold Class): Ακαδημία Πλάτωνος (Πέμπτη, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη:

20.10/ Κυριακή: 18.10 – 20.10), Ραγισμένες αγκαλιές (Πέμπτη, Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη: 22.10), Τζούλι και

Τζούλια (paid preview/ Παρασκευή: 20.00 – 22.30/ Σάββατο: 17.20 - 20.00 – 22.30), Αίθουσα 10 (Gold Class): Η γυμνή

αλήθεια (19.30 – 21.40/ Παρασκευή: 19.30 – 21.40 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30 – 19.30 – 21.40 – 23.50)

ταινίες