Een stage bij Mevrouw van Dale is niet zomaar een stage · PDF fileIn dit stageverslag...

Stageverslag

ζ Student: Maud Robberts ζ Stageplaats: Tekstbureau Mevrouw van Dale ζ Praktijkbegeleiders: Barbelijn Bertram & Elleke van Duin ζ Docentbegeleider: Marina Zwaan

1 september 2008 - 15 januari 2009

www.mevrouwvandale.nl 2

Een stage bij Mevrouw van Dale is niet zomaar een stage. Het is een bijzondere plek om je tweede stage te lopen. Je leert er ontzettend veel, wordt betrokken bij allerlei werkzaamheden. Je schrijft voor tientallen bladen, over even zoveel onderwerpen. Je doet veel ondersteunend werk, maar je krijgt ook de mogelijkheid om zelf van A tot Z een artikel te schrijven. Verder behoren ook de afwas, de boodschapjes voor de lunch, de telefoon aannemen, het kantoor versieren voor kerst en de website onderhouden tot je werkzaamheden. Dit alles bij elkaar maakt een stage bij Mevrouw van Dale niet zomaar een stage. Maar een bijzondere plek om je tweede stage te lopen. Mevrouw van Dale? Een tekstbureau, opgezet door Barbelijn Bertram en Elleke van Duin. De dames hebben in maart 2008 de stoute schoenen aangetrokken en zijn voor zichzelf begonnen. Elleke werkte al een aantal jaar freelance, Barbelijn heeft haar vaste baan bij Sanoma opgezegd om compagnon te worden. Een voormalige garage biedt onderdak voor een knus kantoor. Doordat ze jarenlang op verschillende redacties hebben rondgelopen en dus een groot netwerk hebben, komen de opdrachten ze soms bijna aanwaaien. Opdrachten? Vele bladen weten de dames van Dale te vinden. AvantGarde, Cosmopolitan, Flow, Gala, Grazia, Jan, Libelle, Living, Mama, Marie Claire, Viva. Ook de Amsterdamse krant Het Parool is een terugkerende opdrachtgever. Verder werken Elleke en Barbelijn mee aan boeken, schrijven ze persberichten, advertorials, nieuwsbrieven en ga zo maar door. De onderwerpen gaan van winterkleding en make-uptips voor bebrilde vrouwen tot nieuwetijdskinderen en gelddossiers over de recessie. Hiervoor houden de dames interviews, worden er boeken uitgeplozen, het internet afgespeurd en Amsterdam doorgefietst. Naast de journalistieke werkzaamheden, bestaat een dag van Elleke en Barbelijn ook uit factureren, de kinderen van school halen, naar de kapper gaan, contacten onderhouden en het netwerk uitbereiden. Werkzaamheden? Als stagiaire ben je aan de ene kant manusje van alles en aan de andere kant ook meteen een volwaardige collega van Elleke en Barbelijn. Dat manusje van alles komt tot uiting in de vele kleine dingetjes die tussen de bedrijven door aan je worden gevraagd en die je dan ook vrijwel direct moet uitvoeren. O, en de afwas en boodschapjes natuurlijk. Die volwaardige collega ben je als je meewerkt aan de grote verhalen, (telefonische) interviews houdt en uitwerkt en je eigen naam uiteindelijk bij het artikel in het blad terugziet. In dit stageverslag beschrijf ik mijn ervaringen, leerdoelen en leerproces als stagiaire bij tekstbureau Mevrouw van Dale.


Inhoud ζ Voorwoord pag. 02 ζ Inhoudsopgave pag. 03 ζ Deel 1 pag. 04 ζ Deel 2 pag. 08 ζ Deel 3 pag. 14 ζ Bijlagen pag. 15


Deel 1 1. Wat doet de stageverlenende afdeling of redactie voor werk, voor wie, welke doelgroep, waar en met welke taakverdeling? Hoe verloopt het redactieproces en hoe vindt de onderlinge afstemming van taken en verantwoordelijkheden plaats per nummer/ programma/ onderdeel? Tekstbureau Mevrouw van Dale bestaat uit Barbelijn Bertram en Elleke van Duin. Samen, maar ook apart maken ze journalistieke producties. Ze schrijven veel artikelen voor vrouwenbladen en glossy’s met onderwerpen als het moderne leven, human interest, mode en beauty. Ze maken interviews, maar schrijven ook columns, reportages en achtergrondartikelen. De bladen waar de dames Van Dale voor schrijven, lopen enorm uiteen. Dit geldt dus vanzelfsprekend ook voor de doelgroepen: van de Libellevrouw (vrouwen van 30 t/m 55 jaar, voornamelijk deel uitmakend van meerpersoons-huishoudens, meestal gezinnen met kinderen) tot het cosmomeisje (jonge vrouwen vanaf 18 jaar, met meer dan gemiddelde welstand en een hogere opleiding, die meestal een baan hebben of studeren). Het kantoor van het tekstbureau is gevestigd in een voormalige garage in Amsterdam - Zuid. Zoals gezegd krijgen Barbelijn en Elleke afzonderlijk, maar ook samen, opdrachten voor artikelen of verhalen. Dit stemmen ze samen op elkaar af. Zo schrijven ze grote artikelen, waar veel research voor nodig is en veel interviews voor moeten worden afgenomen (en dus veel werk kost), liever samen dan alleen. Ook de column in AvantGarde Men, hun eerste opdracht doen ze regelmatig samen. Maar Elleke heeft haar vaste rubriek in Living en Barbelijn schrijft regelmatig advertorials voor Cosmo alleen. Voor een co-productie zijn ze als vanzelfsprekend samen verantwoordelijk, voor een eigen stuk zelf. De opdrachten krijgen de dames door hun jarenlange ervaring en uitgebreide netwerk bijna als vanzelf. Met briefings (soms uitgebreid, soms summier) wordt de opdracht geschetst en het honorarium vastgesteld. Na het inleveren van het artikel wordt er regelmatig nog wat heen en weer gemaild, soms moet er iets worden aangepast of veranderd. Het uiteindelijke resultaat van hun werk zien Elleke en Barbelijn pas als het blad in de winkel ligt. 2. Wat deed jij daar precies, begeleid of zelfstandig? Het werk bij Mevrouw van Dale loopt enorm uiteen, het werk voor de stagiaire dus ook. Dat is wennen, want je hebt deze week meestal geen flauw idee wat je volgende week gaat doen. Mijn werk is vooral ondersteunend geweest, maar wel met voldoende mogelijkheden om ook zelf journalistiek bezig te zijn. Zo heb ik heel wat telefonische interviews gehouden en uitgewerkt – de een langer dan de ander -, over wintermode, vreemdgaan, de kredietcrisis, bezuinigingstips, make-uptips. Over dekbedden, het huren van mannen voor een avondje uit. Over scheiden en koken, over groen leven en etiquette, over de jetset en over de verlanglijstjes voor sinterklaas. Kortom divers, uiteenlopend en veel. Hoewel het niet altijd gigantische lappen tekst zijn (soms gaat het over 100, 200 woorden) ben je zelfstandig bezig met informatie vergaren, interviewen, uitwerken. Regelmatig werden mijn stukjes tekst opgenomen in een groter verhaal waar Elleke en/of Barbelijn mee bezig waren. Verder werd ik begeleid in rubrieken voor de krant, dan ging ik samen met Elleke op pad voor de winkel van de week en dan werkte ik het stukje uit, waarna Elleke de puntjes op de i zette. Maar naast al dit journalistieke werk, was ik er ook voor de afwas, de boodschappen en fietstochtjes naar bijvoorbeeld de brievenbus.


Als stagiaire bij tekstbureau Mevrouw van Dale werk je vooral ondersteunend, je doet veel kleine klusjes die later worden gesmeed tot een geheel. Hierdoor word je wel onderdeel van het journalistieke proces, maar mis je soms iets dat helemaal van jezelf is. Toch, zeker de laatste paar maanden, heb ik ook mooie producties bijna helemaal zelfstandig mogen maken. Zoals 50 tijdbesparende tips van carrièrevrouwen en vier slimme manier om geld te verdienen met oude kleding. 3. Tot welke producten/ resultaten heeft dat geleid? Het leuke van werken bij een tijdschrift vind ik is het resultaat. Je naam in een mooi blad, je artikel mooi opgemaakt. Uiteindelijk heb ik meegewerkt aan rubrieksteksten voor het Parool en het nieuwe magazine Flow en aan verhalen en interviews voor AvantGarde, Cosmopolitan, Gala (niet meer gepubliceerd i.v.m. faillissement), Grazia, Jan, Libelle, Living, MarieClaire en Viva. Ook heb ik een bijdrage geleverd aan het nieuwe boek van Elleke over besparingstips. 4. Wat waren de hoogte- en dieptepunten in je producten en wat was daar de oorzaak van? Dieptepunt vind ik erg zwaar klinken, maar een product wat iets minder soepel verliep was een test voor het Parool, home skin lab. Eigenlijk was het gewoon een miscommunicatie tussen Barbelijn en mij. Maar dit heb ik in het weekverslag (als bijlage toegevoegd) aangekaart en daarmee is de kous ook af. Eén hoogtepunt kan ik niet noemen. Daarvoor heb ik teveel afwisselende dingen gedaan. Maar het verhaal over vreemdgaan voor AvantGarde dat ik samen met Elleke heb gemaakt staat hoog aan mijn lijstje, omdat we in dit verhaal voor de eerste keer echt hebben samengewerkt. Ik vond het heel leerzaam om getuige te zijn van hoe het verhaal tot stand kwam. Waar ik verder heel trots op ben is mijn medewerking aan het Libelledossier over geld, het jetstetdossier voor Grazia en de vijftig tips van carrièrevrouwen voor Grazia en het verhaal voor Cosmopolitan over hoe geld te verdienen met je oude kleding, omdat ik dat bijna helemaal alleen heb gemaakt. Maar ook mijn telefonische interviewtjes met Maik de Boer mogen natuurlijk niet ontbreken als het gaat om hoogtepunten! 5. Hoe beoordeel je die werkzaamheden en hoe is jouw werk door de stageverlener beoordeeld? Het grootste compliment dat ik heb gekregen van Barbelijn is dat ik tijdens de vier maanden stage bij Mevrouw van Dale enorm ben gegroeid, ik ben beter geworden in mijn verhalen en in het initiatief tonen. Al is dat laatste nog een aandachtspunt voor mij. Dat ik daarnaast als oproepkracht mag blijven, is natuurlijk een tweede groot compliment. Verder uit de ‘officiële’ beoordeling: Hoewel Maud aanvankelijk nogal afwachtend was, ontpopte ze zich na duidelijke aanmoediging van onze kant tot een allround redacteur. Ze was over het algemeen heel enthousiast en pakte alles aan, van het verzorgen van de lunch tot het zoeken naar deskundigen of specialisten. Het is opvallend om te zien hoe Maud zich het doelgroep denken snel eigen heeft gemaakt. Of het nu een productie voor de Cosmopolitan Shop betrof, een verhaal over vreemdgaan voor AvantGarde of een zakelijk gelddossier voor een blad als Libelle: Maud schakelde makkelijk over van het een naar het ander. Wij zijn van mening dat de kracht van Maud met name ligt bij serieuze en zakelijkere onderwerpen, waarvoor de nodige research vereist is. Het verdient een compliment dat Maud elke dag keurig op tijd in Amsterdam aanwezig was, waarvoor ze een treinreis van anderhalf uur uit Tilburg moest maken. Ze is plichtsgetrouw en heeft een groot


verantwoordelijkheidsgevoel. Ook als wij niet op kantoor waren, redde ze zich goed, we lieten haar met een gerust hart onze burelen bestieren. Als ik zelf terugkijk op mijn stage bij Mevrouw van Dale kan ik concluderen dat ik zeker ben gegroeid. Ik ben zelfverzekerder geworden over wat ik kan, bewust en onbewust heb ik allerlei dingetjes opgepikt; van het ordenen van verhalen tot het snel omschakelen tussen doelgroepen. Zelf denk ik ook dat ik meer initiatief mag tonen in sommige situaties, persoonlijk vind ik het alleen moeilijk om de grens op te zoeken tot hoever dit kan, zonder een soort betweter of arrogant haantje de voorste te worden. Op school voel ik die grens naar mijn weten feilloos aan, in een situatie als op stage, vind ik dit moeilijker. 6. Wat heb je over het vak van journalist bij het medium van je keuze tijdens je stage geleerd? Dat het heel dynamisch is, dat het heel vaak heel hard werken is, dat pr-bureaus veel beter meewerken dan pakweg gemeentes of politie de krant willen helpen, dat je echt een journalist bent ook al gaat het niet altijd om hard nieuws. En natuurlijk de clichés: flexibel zijn, netwerken, nieuwsgierig zijn; altijd die waarom-vraag stellen, je afvragen hoe zit dat. 7. Welke journalistiek-ethische ervaringen heb je tijdens je stage opgedaan? (Denk daarbij aan commerciële druk, financiële of materiële tegemoetkomingen, redactie- uitgeverij- of omroepbeleid, aanvaringen, slordigheden, reacties van publiek e.d.). Welke visie heb je tijdens je stage op deze onderwerpen ontwikkeld? Wat mij heel erg is opgevallen is dat bedrijven heel gemakkelijk medewerking verlenen. Mijn ervaringen bij de krant waren wat dat betreft niet heel positief, gemeentes en politie bijvoorbeeld belden alleen terug als het een voordelige situatie betrof (en laat dat nou zelden het geval zijn). Dus het was echt een verademing dat uitgeverijen zonder pardon boeken en spellen opsturen en dat Barbelijn ladingen parfums en crèmes per week krijgt. Natuurlijk spelen commerciële belangen hierbij een grote rol, maar het werkt wel een stuk prettiger. Naar mijn mening is er wel een stilzwijgende afspraak dat als ik iets aanvraag, ik er dan ook aandacht aan besteedt in een medium. Maar dat als er gewoon maar iets wordt opgestuurd dit niet betekent dat Barbelijn een lovend stukje erover moet schrijven. Persoonlijk zie ik dus geen problemen hierin. >>>


8. Was het een goede stageplaats en waarom? Hoe beoordeel je de stagebegeleiding ter plekke en vanuit school? En 9. Heb je naar aanleiding van je stage nog aanbevelingen voor de stagevoorbereiding en/of het onderwijs en/of de opleiding? Ja, het is zeker een goede stageplaats. Omdat ik me vanaf het eerste moment welkom heb gevoeld. Wellicht dat het bosje bloemen en lieve kaartje hieraan bij hebben gedragen, maar vooral de hartelijkheid en het enthousiasme van Barbelijn en Elleke maken het een prettige werkomgeving. Het was wel even wennen, misschien ook omdat ik de eerste stagiaire ben geweest. De communicatie over opdrachten liep soms wat lastig. Dat is dan ook meteen een tip voor een eventuele nieuwe stagiaire: vraag, vraag en nog eens vraag. Voor welk blad is het, wanneer moet het af zijn, moet ik beeld regelen, wie moet ik hiervoor benaderen, enz. Dat heb ik soms echt te weinig gedaan. Of ik was bezig met interviewkandidaten zoeken en dan bedacht ik me ineens dat ik niet eens wist voor welk blad het eigenlijk was. Er wordt veel van je verwacht; initiatief tonen, zelfstandig werken. Maar dat heb ik alleen maar als positief ervaren. Ik ben echt uitgedaagd om meer uit mezelf te halen. De begeleiding vanuit school is ook goed geweest, van Marina heb ik iedere week een reactie ontvangen op mijn weekverslag. Erg prettig, dan blijf je ook gemotiveerd om ze te sturen!


Deel 2 Het stageplan. Hoofdstuk 2: Stagedoelstellingen De doelstellingen van de stagebiedende organisatie: Mijn werkdag bij Mevrouw van Dale is van 10 uur tot 17 uur. Iedere maandag, dinsdag en donderdag. Maar hierin wordt flexibiliteit verwacht. Als het nodig is wordt verwacht dat ik langer blijf, ’s avonds werk of in de weekenden aanwezig ben. Naast het journalistieke werk moet ik af en toe ook een boodschapje of afwasje doen. Verder moet ik een leergierige houding aannemen, waarbij ik open sta voor commentaar. Wie kritiek krijgt, moet dat positief oppakken en er zijn voordeel mee doen. Een enthousiaste, actieve houding wordt gewaardeerd. De doelstellingen van de opleiding: • Er werken één of meer ervaren journalisten die stagiairs het vak kunnen leren. • Er is een praktijkbegeleider aangewezen voor de begeleiding. • De stagiair krijgt de kans om werkzaamheden te verrichten waarin hij kan aantonen zijn

journalistieke competenties te beheersen en waarin hij zijn mediumspecifieke competenties kan tonen en vergroten.

• Gedurende de stageperiode is er voldoende en afwisselend journalistiek werk voor de stagiair. • De stageverlener biedt de student ruimte (in termen van tijd en faciliteit) om het journalistieke

proces van het medium te doorgronden. • De stagiair krijgt een bepaalde vergoeding. • De stageplaats geeft de mogelijkheid om de stagiair te laten deelnemen aan tussentijdse toetsen

en/of de terugkomdag voor stagiairs. De persoonlijke leerdoelen van de stagiair: • Welke capaciteiten wil ik verder ontwikkelen? Ik werk graag in een team. Ben niet te beroerd om iets voor iemand anders te doen, te helpen of mee te denken. Dit wil ik dan ook gewoon doorzetten op mijn stage. Verder wil ik vooral werken aan mijn taal, mijn stijl. Dat is een punt waar ik creatiever in wil worden, scherper en puntiger. Met taal bedoel ik ook de toon. Voor ieder vrouwenblad schrijf je anders, e-mails met interviewaanvragen moeten de juiste toon hebben, noem maar op. • Aan welke zwakke punten wil ik gaan werken? Wat ik nog moeilijk vind, zijn invalshoeken bedenken. Creatief met een onderwerp omgaan waar al heel veel over gezegd en geschreven is. Dit zal ik gaandeweg moeten ontwikkelen, maar deze stage lijkt mij een perfecte kans om te zien hoe dit in zijn werk gaat. Op die manier hoop ik er zelf creatiever uit te komen. Wat ik ook nog moeilijk vind is om aan geschikte mensen voor verhalen te komen. Ik begrijp dat dit een stukje netwerk en ervaring is, maar ook aan dit punt kan ik op stage werken. Goed luisteren en vooral ook zelf namen bijhouden, vergroot mijn eigen netwerk. Als laatste vind ik het belangrijk om mijn gevoel voor doelgroepschrijven te ontwikkelen. De juiste toon vinden. Ook dit is een stuk ervaring en het vooral doen. De zwakke punten die ik hierboven opsom, waar ik aan wil gaan werken, zijn volgens mij allemaal onderdeel van het leerproces op stage. Aanwezig zijn en meedoen, -denken en schrijven, leert me naar mijn idee al een heleboel. • Welke kennis wil ik verdiepen, welke vaardigheden verbreden, welke beroepshouding

versterken? Tijdens mijn stage bij Mevrouw van Dale zal ik me meer moeten verdiepen in mode en lifestyle. Mijn kennis hierover is middelmatig. Vaardigheden heb ik hierboven al aangegeven, het gaat vooral om schrijven en toon. Als laatste vind ik deze stage een goede leerplek om te zien of ik me ook staande houd in de ‘grote stad’. En dan bedoel ik niet dat ik verdwaal als ik door Amsterdam fiets, daar ben ik niet zo bang voor. Wel zal er een andere mentaliteit heersen. Het is bovendien mijn tweede stage dus er wordt meer van


me verwacht. Ik zal zelfstandiger moeten werken, met eigen initiatieven moeten komen. Dit zal een uitdaging worden. Ik ben er niet bang voor, ik houd er rekening mee. • Welke onderdelen van het medium hebben mijn bijzondere belangstelling? Tijdens mijn tweede stage wil ik me onderdompelen in het maken van tijdschriften. Nu ga ik bij een tekstbureau stage lopen, dus van opmaak e.d. zal ik weinig meekrijgen. Dat is niet erg, want freelancen is ook een ‘toekomst’. Iets wat waarschijnlijker is dan een vaste baan op de redactie van een tijdschrift. Dat ik mag zien en leren hoe dat binnen een eigen bedrijfje gaat, vind ik een voorrecht. Dat heeft dus ook mijn bijzondere belangstelling, te zien hoe deze vrouwen het aanpakken, hun tijd indelen en werk binnenhalen en afleveren. • Welke onderdelen van het vak wil ik beter leren kennen? Op deze stageplek zit ik natuurlijk eerste rij, als het gaat om freelancen. Dus dat wil ik zeker beter leren kennen aangezien mijn toekomst hier hoogstwaarschijnlijk ook ligt. Hierbij hoort ook dat ik de toon van verschillende bladen goed onder de knie moet krijgen. De teksten die je als freelancer schrijft, moeten wel aansluiten bij het blad. Jezelf profileren is ook weer onderdeel van freelancen, ook daar wil ik meer van weten. Tijdens mijn stage wil ik me ontwikkelen om na mijn afstuderen in ieder geval aan de slag te kunnen als freelancer. Sterkte – zwakte analyse van de 11 basiscompetenties: • Competentie 1 – Kiezen Onderwerpen en invalshoeken kiezen voor een bepaald medium vind ik soms nog lastig. Wanneer is iets leuk voor de doelgroep. Dat is bij tijdschrift een belangrijk punt. Daarbij komt dat ik bij Mevrouw van Dale voor allerlei tijdschriften ga schrijven. Wel worden de onderwerpen en invalshoeken gebrieft, dus in dat opzicht is het belangrijk om dan ook vooral aan de wensen van de opdrachtgever te voldoen. • Competentie 2 – Plannen en organiseren Hierin ben ik sterk. Ik heb mijn zaken goed op orde en weet wanneer iets af moet zijn. Deadlines haal ik, dat spreekt voor zich in dit vak vind ik. Wel kan ik soms overkomen als een chaoot, maar dit is eigenlijk slechts de buitenkant. In mijn hoofd of op allerlei papieren weet ik precies wat en hoe er iets moet gebeuren. • Competentie 3 – Verzamelen Researchen is iets wat ik graag doe. Maar er mag vaker meer diepgang in. Ik weet van mezelf dat ik te snel tevreden ben met de informatie die ik heb. Dit geldt voor research maar ook voor interviews die ik afneem. Overigens ben ik volledig van mijn telefoonvrees af, iets dat het researchen wel makkelijker maakt! Verder ben ik handig met google, dus ik vind veel. Naarmate ik duidelijker weet wat ik nodig heb, blijf ik ook doorzoeken totdat ik het vind. Ik merk dat het langer duurt, ook in interviews, voordat ik tevreden ben met wat ik heb. Ik stel meer vragen en zoek langer door. Het blijft wel een aandachtspunt. • Competentie 4 – Selecteren De juiste informatie selecteren kan ik. Wel blijkt dit vaak teveel te zijn, voor de ruimte die ik heb. Inkorten komt dan om de hoek. Ik vind dat mij dit aardig lukt, maar soms is rigoureus 100 woorden uit een artikel halen, nog erg moeilijk. • Competentie 5 – Ordenen Dit heeft ook met de vorige competentie te maken. In sommige genres als het interview vind ik het wel eens lastig om de juiste informatie te kiezen. Selecteren is iets waar ik moeite mee heb. Dan vind ik dat die informatie er ook in moet, maar dan is er geen plaats voor. Daarbij komt de ordening dan nog. De belangrijkheid van het nieuws zie ik, maar op de FHJ heb ik regelmatig (vooral in het eerste jaar) kritiek gekregen op de ordening van mijn producten. Later in de opleiding ging dit steeds beter, ook op stage merkte ik dat ik het goed onder de knie kreeg. Wel blijft het een puntje van aandacht. Tijdschrift vraagt daarbij ook een andere manier van ordenen dan krantenartikelen. • Competentie 6 – Verwerken Mijn Nederlandse taal is goed maar niet goed genoeg. Ik moet hier veel aandacht aan besteden want in de haast krijg ik het nog wel eens klaar om in eerste instantie ik word met dt te schrijven… Ik werk


hier hard aan, want dt fouten in de journalistiek kunnen nu eenmaal niet! Daarom heb ik bijvoorbeeld ook de taalkaart aangeschaft, als hulpmiddeltje. Na mijn eerste stage en vakantiewerk heb ik gemerkt, dat dit veel beter is geworden. Als ik maar veel blijf schrijven en als ik als het ware gedwongen word om erover na te denken, dan word ik er steeds beter in. • Competentie 7 – Evalueren Kritisch zijn op mijn eigen werk en dat van anderen kan ik goed. Maar ik pak het meestal wel in; ik zeg het met een lach of breng het op een zachte manier. Is echter het werk van dien aard of de deadline zo dichtbij dat het niet anders kan, ben ik niet bang mijn mannetje te staan. Ik zorg er wel voor dat de kritiek onderbouwd is, zodat ik of de persoon in kwestie er ook echt iets mee kan. Kritiek ontvangen kan ik vrij goed, mits dit natuurlijk wel onderbouwd is. Op stage verwacht ik geen problemen, als ik iets aflever wat niet goed is, verwacht ik een ´uitleg´, zodat ik ervan kan leren en het de volgende keer beter doe. • Competentie 8 – Reflecteren Reflecteren op het vak vind ik ontzettend leuk om te doen. Ik vind het interessant om te lezen over gedachtes, theorieën en onderzoeken die op het vak zijn losgelaten. Verder vind ik het belangrijk om een eigen mening te ontwikkelen hierover. Ik ben niet bang om in discussie te gaan over bijvoorbeeld ethische kwesties. Tijdens mijn tweede stage zal ik me ook goed moeten verdiepen in de tijdschriftwereld. Dat betekent veel verschillende tijdschriften lezen om te zien welke onderwerpen ze behandelen, hoe ze dat doen, met welke invalshoek en beeld bijvoorbeeld. Het is belangrijk naast de vakliteratuur, hiervan op de hoogte te blijven. • Competentie 9 – Teamwork Mijn teamworkpunten heb ik afgelopen jaren zonder problemen gehaald. Ik kan goed luisteren, samenwerken en mensen aansturen. Ik stel me flexibel op maar kan ook als ik het nodig acht op mijn strepen gaan staan. Dit heb ik in de tutorbijeenkomsten van het eerste en derde jaar en de redactieomgeving van het tweede jaar duidelijk laten zien. Ook tijdens mijn eerste stage heb ik hier complimenten voor gekregen. Wellicht heeft dit ook meegespeeld dat ik in vakantieweken terug werd gevraagd. • Competentie 10 – Bedrijf Het is mijn tweede stage, dus ik heb al ervaring opgedaan als het gaat om werken in een bedrijf. Dat is me erg goed bevallen tijdens stage en ook tijdens de periodes dat ik vakantiewerk heb gedaan bij MGL. Bij Mevrouw van Dale is de redactie natuurlijk een stuk kleiner, er is eigenlijk niet echt sprake van een redactie. Dat is dus een nieuw aspect wat ik in deze competentie ga leren. Ik weet dat ik goed functioneer binnen een team, flexibel ben en goed met mensen kan samenwerken. Op deze competentie verwacht ik dus geen problemen. • Competentie 11 – Reflecteren op maatschappelijke ontwikkelingen Mijn kennis van algemene onderwerpen is naar mijn mening nog niet op het gewenste niveau. Dit blijkt overigens ook uit de toetsresultaten. Wel doe ik er alles aan om mijn niveau te verhogen. Ik merk dat door met journalistiek bezig te zijn, de lessen te volgen en het vak ‘te beoefenen’ mijn niveau omhoog gaat. Tijdens deze stage zal mijn algemene kennis over mode en lifestyle ook op de proef worden gesteld. Ik verwacht dat ik gaandeweg steeds meer hiervan leer. >>>


Je beschrijft hoe je aan de leerdoelen van dit stageplan (waaronder je competenties) hebt gewerkt en hoe je je ontwikkeling beoordeelt op de daarin genoemde punten. Waarin ben je gegroeid? Zoals al eerder beschreven is mijn stage bij Mevrouw van Dale heel dynamisch geweest. Ik heb heel veel dingen gedaan, klein, groot, journalistiek en iets minder journalistiek. Maar in al deze werkzaamheden zijn de competenties aan de orde gekomen. Bewust maar veelal onbewust heb ik mijn journalistieke vaardigheden ontwikkeld. Door zelf interviews te houden, voornamelijk telefonisch. Maar ook door bij interviews van Elleke aanwezig te zijn, mee te schrijven en het uit te werken. Of juist door geluidsopnames van Barbelijn uit te tikken. Op deze manieren leer ik vraagtechnieken en het verloop van interviews. Mijn artikelen werden altijd kritisch bekeken door Elleke en of Barbelijn. De veranderingen namen ze met mij door, of ik kreeg het nog eens terug om er zelf naar te kijken. Zo heb ik veel geleerd in ordening van artikelen. In een vraag-antwoordvorm gaf ik vaak geen antwoord op de vraag die ik stelde. Of pas veel te laat. Ik ben me nu meer bewust van de vraag die ik op papier stel en het antwoord dat ik daar op geef. Mijn zinnen zijn bondiger en ik durf informatie weg te laten. Omdat ik durf weg te laten, kom ik ook minder in de problemen als ik moet schrappen in mijn of andermans teksten. De essentie van een verhaal heb ik nu beter door. Daarin ben ik zeker gegroeid. Een goede oefening hierin was het artikel van Elleke en Barbelijn over nieuwetijdskinderen dat ik zo’n 400 woorden heb ingekort. Qua Nederlandse taal gaat het soms nog wel eens mis. Ik merk ook dat het ligt aan de tijd die ik voor een artikel heb of neem en aan mijn concentratie. Belangrijk voor mij is dat ik stil sta bij de zinnen die ik schrijf en de woorden die ik daarvoor gebruik. Als ik nadenk, dan weet ik wel hoe het moet. Ook moet ik opletten dat ik de tegenwoordige tijd gebruik. Maar het gaat echt de goede kant op en daar ben ik blij mee. Wat tijdens deze stage moeilijk was, zijn de vele titels waar je voor schrijft. De stijl van een blad kon ik me simpelweg niet eigen maken. Te weinig tijd en te veel titels kort gezegd. Wel heb ik vaak aanwijzingen gekregen (zoals bij Libelle, liever geen directe aanspreekvorm e.d.), waar ik dan rekening mee kon houden. Ook merk ik dat sommige woorden (zoals musthave voor Cosmo) een tekst al meer voor een bepaald blad maken. Kleine dingetjes die ik gaandeweg heb opgepikt. Een uitdaging hierin was het moment dat we voor Viva, Libelle en het geldboekje van Elleke over hetzelfde onderwerp schreven. Drie totaal verschillende stijlen en invalshoeken waren nodig. Ook ben ik naar mijn gevoel gegroeid als persoon. Ik ben meer van het type kat uit de boom kijken als ik ergens nieuw ben. En hoewel ik op school graag de touwtjes in handen heb, vind ik het op een plek als deze fijn om me toch in een soort ‘ondergeschikte’ rol (al klinkt dit nu heel onvriendelijk) te plaatsen. Ideeën schreeuw ik liever niet van de daken en ik vind het ook nergens voor nodig om te vertellen wat ik allemaal heb gedaan (als dat kleine dingetjes zijn) om complimentjes o.i.d. te vangen. Ik doe wat me gevraagd wordt en heb daar ook geen enkel probleem mee. >>>


Per competentie: 1 Kiezen – Hoewel de onderwerpen en invalshoeken werden gebrieft, ben ik wel bezig geweest met dit soort dingen. Vaak scherp je het op advies van Barbelijn of Elleke nog wat aan, en voor de rubrieken van Flow hebben we echt zelf over de invalshoek en onderwerpen nagedacht. 2 Plannen en organiseren – Deze competentie heeft me geen problemen opgeleverd. Hoewel er veel door elkaar liep, heb ik mijn zaakjes prima op orde gehad. 3 Verzamelen – Tijdens mijn stage ben ik enorm veel met research bezig geweest. Van even snel een telefoonnummer opzoeken, tot interviews en achtergrondinformatie vinden. Ik ben hier secuurder in geworden, zoek langer door en gebruik ook meer buitenlandse bronnen. 4 Selecteren – Dankzij een goede oefening om 400 woorden uit een verhaal te halen, ben ik hier sterker in geworden. De essentie van een verhaal is me nu sneller en beter duidelijk. 5 Ordenen – In het begin had ik hier nog moeite mee, ik gaf bijvoorbeeld geen antwoord op de vraag die ik stelde. Ook zijn mijn verhalen aan de saaie kant. Ik schrijf toch vrij zakelijk, daar moet ik nog aan werken. 6 Verwerken – Waar ik goed op moet letten is dat ik in de tegenwoordige tijd schrijf, actieve zinnen maak. Verder blijft de spelling een belangrijk aandachtspunt, maar dat gaat steeds meer vanzelf dan dat ik er moeite mee heb. 7 Evalueren – De samenwerking met Barbelijn en Elleke verliep op dit vlak erg prettig. Als er nog iets niet goed was aan mijn stuk kreeg ik het terug om te verbeteren, als ze een definitieve versie hadden gemaakt voor de opdrachtgever kreeg ik het ook om te zien wat er veranderd was en waar ik dus de volgende keer weer rekening mee kon houden. 8 Reflecteren – Op mijn kamer ligt een enorme stapel tijdschriften, die ik doorblader, waar ik ideeën uit haal en van leer. Ook Barbelijn en Elleke kopen regelmatig een hele stapel tijdschriften voor inspiratie, opdrachtgevers halen regelmatig uit buitenlandse bladen een idee voor een verhaal dat de dames Van Dale dan mogen maken. Kortom naast de vakliteratuur is dat wat de bladenmarkt doet enorm interessant en belangrijk. 9 Teamwork – Ik kan goed samenwerken in een team en voelde me op het kantoor van Mevrouw van Dale ook meteen op mijn plek. Belangrijk aandachtspunt voor mij blijft dat ik initiatief toon, minder afwachtend ben maar ook zelf met ideeën kom. 10 Bedrijf – Door deze stage heb ik ook dingen meegekregen van het freelance bestaan. Er komt veel bij kijken, maar je krijgt er ook veel voor terug. Ik begrijp heel goed dat Barbelijn en Elleke hiervoor hebben gekozen. Mevrouw van Dale is een gezellig, dynamisch, hardwerkend, zelfstandig bedrijfje dat mooie opdrachten mag uitwerken en dit ook met veel enthousiasme doet. 11 Reflecteren op maatschappelijke ontwikkelingen – De recessie is een belangrijk onderwerp geweest tijdens mijn stage, voor drie verschillende media zijn we hiermee bezig geweest. Mijn kennis over mode en lifestyle is wel verbeterd, maar nog zeker niet op een gewenst niveau. Daar zal ik mee bezig moeten blijven om daar meer van te leren. >>>


Zie je jezelf na deze stage meer of minder als journalist functioneren bij het betreffende medium na je opleiding? Waarom? Meer. Veel meer! Ik heb bij Mevrouw van Dale een ontzettend leuke tijd gehad, veel geleerd en mogen doen. Door dit alles ben ik alleen maar enthousiaster geworden over het vak. Als het resultaat in de winkel ligt en je naam staat bij het artikel of in de colofon, dan kan ik in de winkel echt een vreugdedansje doen. Ik vind dat zo ontzettend leuk. Dat mensen je verhaal lezen, dat vormgevers en fotografen of illustratoren er een schitterend geheel van hebben gemaakt. Dat het echt is, dat je het ergens voor doet. Ik geniet daarvan. Net als dat ik van deze stage heb genoten. Geweldig om over zoveel verschillende onderwerpen te schrijven. Van vreemdgaan tot geld, van winterkleding, make-up, lachyoga, scheiden, diëten, tijdsmanagement en jetset tot etiquette, spa’s en mannen huren. Ik heb Amsterdam voor een klein deel leren kennen en van het freelancen mogen proeven. Dit alles bij elkaar heeft mij laten inzien, dat ik na mijn opleiding heel graag het tijdschriftenvak in wil. En of dat nu freelance is of in een redactieverband, dat is voor latere zorg. Ik denk dat ik in beide situaties op mijn plek ben. Wel hebben de afgelopen maanden mij doen beseffen dat ik nog ontzettend jong ben, en dat ik eerst een periode iets anders wil doen, ontdekken wat er nog meer is dan alleen maar school en studie. Een jaartje op reis bijvoorbeeld. Maar in dat tijdschriftvak ligt mijn toekomst. Zeker weten.


Deel 3 Dit onderdeel van het stageverslag is niet voor mij van toepassing. Aangezien ik bij Mevrouw van Dale voor ruim tien tijdschriften, twee boeken en een krant heb geschreven, is het voor mij onmogelijk om hiervan analyses te maken zoals gevraagd wordt aan tijdschriftstagiaires.


Bijlagen

De weekverslagen


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 1 De eerste week zit er al weer op. Omdat ik natuurlijk maar drie dagen werk, vliegt de tijd voorbij. Mijn eerste indruk is zeer positief. Het is een heerlijk kantoor en Barbelijn en Elleke laten me zeker niet stilzitten. Op maandag ben ik begonnen met researchwerk over bekende (hoofd)redacteuren van glossy’s. Ook ben ik opzoek gegaan naar informatie over Vera Wang, cosmoqueen. En heb ik Barbelijn geholpen met kleine kaders bij haar tekst over de basisgarderobe deze winter. Hiervoor moest ik Monique Verkaart en Lieke van Lexmond benaderen. In eerste instantie begreep ik dat de eerste als vervanger gold voor Van Lexmond. Dus toen ik op woensdag Verkaart – eindelijk – had gesproken, heb ik nog wel een poging gedaan voor Van Lexmond, maar dit liep op niets uit. Maar donderdag bleek dat ik weldegelijk Van Lexmond moest spreken, anders zou er een gat ontstaan. Dus snel weer gaan bellen met het management en jawel, om kwart voor 5 belde Van Lexmond met haar reactie. Missie geslaagd! Erg leuk om in de eerste week al twee korte (100 woorden) interviewtjes te houden en uit te werken. Omdat Barbelijn en Elleke me afzonderlijk opdrachten geven, moet ik zelf goed in de gaten houden waar ik mee bezig ben en wanneer het afmoet. Dat was even wennen, maar dat zal de tweede week beter gaan.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 2 De week begon meteen vrij druk. Barbelijn heeft me een mail gestuurd met een hele lijst van carrièrevrouwen. De vraag was of ik ze wilde benaderen met de vraag of ze tips hadden om privé en werk te combineren. Dus daar ben ik maandag mee aan de slag gegaan. Tussendoor nog voor Elleke gewerkt aan Porte Parool. Dit vond ik erg moeilijk en Elleke zei later ook dat het te commercieel geschreven was. Er was ook geen aanleiding voor het verhaal, dus de informatie kwam echt uit de lucht vallen. Voor dit soort dingen moet ik nog oefenen. Is voor mij totaal onbekend terrein. Bij de krant wist ik precies wat ik moest doen. Het ging al langzamerhand op de automatische piloot. Dat is hier helemaal anders. Ik moet weer van voren af aan beginnen en dat is wennen. Maar voor mijn gevoel gaat dat best de goede kant op. Dat bleek ook op het einde van de week, vrijdag heb ik mijn verhaal voor Barbelijn ingeleverd. 50 tips puntsgewijs opgeschreven. Korte reacties van de geïnterviewde. Ik kreeg complimenten: ze hoefde er bijna niets aan te veranderen, ik had het leuk geschreven en als lezer heb je ook nog iets aan de informatie en ik had goede vrouwen gesproken. Fijne afsluiter dus! Maandag bespreken we de veranderingen nog even. >>>


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 3 Deze week ben ik meer over het reilen en zeilen van Mevrouw van Dale te weten gekomen. Donderdag was namelijk een dag dat ik met Elleke door Amsterdam gefietst ben. We hebben samen de afspraken voor Winkel van de Week en Mooimakers voor het Parool ‘afgehandeld’. Bij beide heb ik meegeschreven en opgelet hoe Elleke het aanpakt. Voor Winkel van de Week heb ik de vragen gesteld, al vond ik dat wel enigszins moeilijk. Elleke was er namelijk bij en het ging om een winkel met designkleding. Daar ben ik nog niet zo in thuis, maar Elleke weet er alles van. Ook kende ze de geïnterviewde (eigenaresse van de winkel), wat het voor mij een uitdaging maakte om toch de vragen te stellen en de aandacht van de geïnterviewde op mij gevestigd te houden. Dit ging met vlagen goed. Op de redactie heb ik dit uitgewerkt en samen met Elleke het verbeterd. Het is een rubriek in vraag-antwoordvorm en een aantal keer gaf ik informatie in een antwoord, dat niet paste bij de vraag. Dat hebben we samen aangepast. Onderweg op de fiets heb ik het met Elleke gehad over het freelancen en over het tekstbureau. Barbelijn en Elleke zitten in een echte luxepositie. Door hun goede netwerken en contacten bij onder andere Sanoma, komt het werk aanwaaien. Ze hoeven niet te zeulen of te lobbyen. Constant krijgen ze verzoekjes, veelal goed verpakt in een briefing. Met onderwerp, invalshoek, prijs, enz. Maar regelmatig is dit ook minder uitgebreid. Barbelijn gaf me als voorbeeld het verhaal waar ik aan mee heb geholpen voor Grazia. Dat was één zin in een mailtje. Zo kan het dus ook gaan. Elleke is van mening dat ze wat breder moeten gaan. Zij wil graag ook meer journalistieke teksten (zoals Het Parool aannemen), maar ook naar de commerciële kant. Zo gaan ze nu eens in de maand een nieuwsbrief maken voor een groot warenhuis. Beide hadden in ieder geval genoeg van de sfeer op de redacties, wilden meer vrijheid en uitdaging. Hun netwerk is enorm. Niet alleen bij de verschillende bladen. Uit hun vrienden- en kennissenkring halen ze de meest uiteenlopende vrouwen om mee te werken aan verhalen. En via die vrouwen kom je weer bij nieuwe mensen terecht, die ook nog wel iemand weten, die vast wel weer kan meewerken… Klinkt heel simpel eigenlijk. Terug naar mijn week. Ik heb op dinsdag een leuk interview buiten de deur gehad met (wederom) een vriendin van de dames. Dat moet een stukje van 350 woorden worden over een carrièreswitch. Zij is van een topfunctie bij EndeMol een eigen kinderkledinglijn begonnen. Dat moet ik nog bespreken met Barbelijn. Maar ik merk dat ik steeds meer op mijn plek zit, het bevalt echt goed.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 4 We hebben maandag even met z’n drieën bij elkaar gezeten om te praten over hoe het gaat. De bedoeling is dat we dit iedere week doen, maar het is er de vorige weken nog niet van gekomen. De uitkomst? We zijn allemaal tevreden. Ik heb aangegeven dat ik in het begin erg moest wennen, maar dat het nu beter gaat. Elleke en Barbelijn gaven aan dat ik nog meer vragen mag stellen, als me iets onduidelijk is. Ook voor artikelen, vragen hoe ik het beste kan beginnen of hoe ik het verhaal moet opbouwen. Elleke gaf aan dat ze al door heeft dat ik daar moeite mee heb. Dus dat is iets waar we aan gaan werken, dat ik gewoon vaker ermee oefen. Ik heb aangegeven dat ik het prettiger zou vinden als ik soms meer informatie krijg over een artikel waar ik iets voor moet doen. Zij


weten precies hoe en wat, dat is voor mij steeds onduidelijk. We willen nu iedere maandag even bespreken wat er allemaal gaat gebeuren de rest van de week, weet ik ook meer. Verder zijn ze tevreden over mijn enthousiasme. Op maandag verder vooral wat kleine dingetjes gedaan. E-mails verstuurd met verzoeken naar mensen om mee te werken aan een verhaal over AvantGarde en het stukje voor MarieClaire afgerond. De rest van de week meegeholpen aan een verhaal van Elleke over vreemdgaan. Ik heb vooral de deskundigen telefonisch en per mail gesproken, dat zorgde voor de citaten en onderbouwing. Elleke heeft eigenlijk de stukken aan de hand van stellingen aan elkaar geschreven. Als voorbeeld: de eerste is van mij, de tweede van Elleke.

1. Vrouwen zijn eigenlijk geen haar beter dan mannen. Ook wij gaan vreemd om de spanning. Het hoeft niet allemaal romantisch en emotioneel beladen te zijn, maar toch gaat het bij vrouwen om meer dan alleen een orgasme. Bij overspel voelen we ons weer aantrekkelijk en begeerd. Vrouwen hebben aandacht nodig en als we die niet vinden bij onze huidige partner, zoeken we dit buiten de deur.

2. Vrouwen hebben aandacht nodig en als we die niet vinden bij onze huidige

partner, zoeken we dit buiten de deur. Bij overspel voelen we ons weer aantrekkelijk en begeerd. Het hoeft niet allemaal romantisch en emotioneel beladen te zijn, maar toch gaat het bij vrouwen om meer dan alleen een orgasme. Sterker nog: vrouwen zijn eigenlijk geen haar beter dan mannen. Ook wij gaan vreemd om de spanning.

Als laatste ook nog ideeën aangevoerd voor een dossier in Libelle over geld. Die heeft Elleke bijna allemaal overgenomen. Ik had het goed gedaan, ze zag dat ik er goed over na had gedacht en me in het onderwerp verdiept had. Fijn om te horen!

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 5 De weken vliegen om! Het zijn natuurlijk maar drie dagen dat ik naar kantoor hoef, woensdag en vrijdag maak ik regelmatig nog wat werk af. Telefonische interviews e.d. Dinsdagochtend met Elleke mee geweest naar een nieuwe winkel van de week. Elleke stelde de vragen, ik schreef en vroeg soms om verduidelijking. Ik heb het alleen uitgewerkt, zonder hulp bij de opbouw. Ik vond het moeilijk, maar naar mijn idee was het resultaat beter dan de eerste winkel van de week. Elleke belde woensdag en zij was het helemaal met me eens. Ze heeft nog redelijk wat veranderd, maar de opbouw was al stukke beter, vond ze. Dus daar ben ik heel blij mee. Ik heb vorige week aangegeven dat ik dat heel lastig vind; dus als ik daarin vooruit ga, is dat positief. Verder heb ik deze week kleine dingetjes gedaan: research naar een modeontwerpster die Elleke gaat interviewen en samen tien vragen voor haar bedacht, een bijdrage voor een editorial over Baileys (coctailrecepten opgezocht en mijn baileys moment geschreven), in een korte brainstorm mee nagedacht over vragen voor kinderen over hun verlanglijstje, contactgegevens gezocht van te interviewen personen, bladen doorgespit. Dus weer een goede week gehad.


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 6 Hoewel ik door chaos op het spoor een kwartiertje te laat was, begon de week rustig. Voor Barbelijn aan de slag gegaan met een korte geschiedenis over het modehuis Armani. Ze moet een artikel schrijven over de coutureshow en wil daarbij wat achtergrondinformatie. De officiële site bleek veel informatie te bevatten (Engelstalig), dus daar heb ik het meeste van verwerkt. Verder ook een lijst samengesteld van celebs die Armani dragen, inclusief citaten over het modemerk. Ik vond het lastig om van het geschiedenisstuk er een leuk lopend verhaal van te maken, zonder te vervallen in ‘en toen’. Na heel wat gesleutel ben ik er best tevreden over. Op dinsdag heb ik het met tips van Barbelijn nog verder aangepast. Het werd namelijk een kader, dus het moest korter én vlotter geschreven. Het was nu nog teveel een opsomming. De tweede versie was wel goed. Ik heb de chronologische volgorde losgelaten en er meer een stukje van gemaakt zoals je het ook aan een vriendin vertelt. Voor Barbelijn ook nog recensies van de modeshow van Armani opgezocht, die ik aan haar doorstuurde. Toen ze me vroeg wat erin stond kon ik haar dat niet goed vertellen. Ik had vooral geselecteerd op betrouwbaarheid van de bron. Barbelijn vindt het belangrijk dat ik het wel lees en kan aangeven wat nuttig is, wat niet. Ik heb daar met haar over gepraat en zal dat dus verbeteren. Persoonlijk vind ik het soms nog wat moeilijk om te snappen wat ze bedoelen. Ik neem soms te letterlijk wat ze vragen, vergeet verder te denken, dat extra stapje te zetten. Ben er eind deze week nogmaals opgewezen: ze vroegen me drie kinderen te interviewen voor de feestbijlage bij Parool over hun verlanglijstjes. Ik kreeg van Barbelijn twee e-mailadressen en een telefoonnummer. De mails heb ik netjes doorgestuurd (die kwam ook van Barbelijn), zaterdag heb ik met de drieling gebeld. Zondag had ik alle antwoorden binnen, ze waren vrij kort dus heb ik er hier en daar volzinnen van gemaakt. Dat opgestuurd en maandag (week 7) kreeg ik meteen telefoon van Elleke. Ik had die dag vrij, was niet thuis dus kon niet antwoord geven op haar vragen. Maar ze wist leeftijden niet, wist de stadsdelen niet, vond het antwoord op de vraag wat de grootste wens was niet goed. Kortom: mijn bijdrage miste van alles. Op maandagavond nog een telefoontje gekregen of ik iedereen nogmaals wilde bellen met aanvullende vragen. Dat heb ik natuurlijk gedaan, maar het werk was eigenlijk overbodig geweest. Zo moest de vraag over de wens een niet-materialistisch antwoord opleveren, terwijl alle kinderen natuurlijk om een paard of fiets vragen. Uit welk stadsdeel de kids kwamen was naar mijn weten bekend bij Elleke en Barbelijn, dit bleek niet zo te zijn. Net zoals de leeftijd. Achteraf is het een simpele vraag en handeling om dat even erbij te vermelden voordat ik het opstuur. Maar juist omdat ik eigenlijk niet zo goed wist wat de opdracht precies inhield, is me dat ‘ontgaan’. Elleke en Barbelijn hebben me hier dinsdag op aangesproken, het was geen ramp waar wel voor mijzelf ook belangrijk om me later te onderscheiden tijdens het freelancen. Lever liever te veel aan dan te weinig. Ik heb aangegeven dat ik het begrijp, dat ik mezelf maandagavond ook een beetje suf voelde, maar dat het mes aan twee kanten snijdt. Ik moet vragen, maar zij kunnen ook duidelijker communiceren. Overigens de vrijdag nog iets heel leuks gedaan: met Elleke naar de redactie van Libelle geweest. Ik heb een briefing mogen bijwonen voor de opdracht die Elleke gaat maken voor Libelle. Een geldgids. Ik ga ook met dingen helpen. Ik heb een goede week gehad, weer een groot aandachtspunt erbij.


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 7 Deze week de eerste keer helemaal alleen op pad. Voor het Parool. De andere keren is Elleke steeds meegegaan, stelde zij de vragen en werkte het uit. Dit keer mocht ik het zelf doen. Dat beviel me erg goed, is immers iets dat ik bij de krant dagelijks deed. Over het stuk dat ik inleverde was ik tevreden, naar mijn idee hoefde er niet veel aan gesleuteld te worden. Dit is uiteindelijk door Barbelijn wel heel veel gedaan, waarna Elleke de boel nog eens heeft omgegooid, waardoor het volgens mij weer dicht bij mijn oorspronkelijke stuk uitkomt. Verder deze week veel gewerkt aan rubrieksstukken voor het nieuwe tijdschrift Flow. Veel telefoontjes gepleegd, beeld opvragen, korte interviews gehouden en kleine teksten geschreven. Hoewel ‘friemelwerk’ neemt het behoorlijk veel tijd in beslag, maar ik vind het heerlijk om de hele dag hieraan te werken.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 8 Druk geweest met het jetsetdossier voor Grazia. Nadat onze beoogde ‘experts’ niet wilden meewerken, ben ik druk op zoek gegaan naar een nieuwe. Die heb ik gevonden: de hoofdredacteur van Miljonair. Hij heeft uitgebreid de tijd genomen om mijn vragen te beantwoorden. Ook heb ik contact opgenomen met twee dure restaurants voor een enkel citaat. Daarnaast heb ik een start gemaakt met de duurste huizen van Nederland. Ik zag het begin deze week somber in wat betreft het dossier, maar na deze week denk ik dat het wel moet lukken, in ieder geval met de onderdelen die ik behandel. De rubrieken voor Flow hebben we deels teruggekregen. Sommige stukjes waren niet wat ze zochten, anderen moesten iets worden aangepast. Een domper omdat er ontzettend veel tijd in zit. Komende week moet ik nog even een kort interviewtje doen over etiquette.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 9 De eerste dagen stonden in het teken van de jetset deze week. Ik heb me echt verbaasd over hoe luxe en duur alledaagse dingen kunnen zijn. Maar goed, veel gebeld en gemaild met ‘experts’ die ons konden helpen met het dossier aangezien Barbelijn en ik hier totaal niet in thuis zijn. (Ik zou bijna zeggen helaas…) We hebben de opdracht (een zeer uitgebreid dossier over de Nederlandse jetset) verdeeld. Mijn ‘stukjes’: duurste huis, duurste restaurant, wat zou een jetsetter nooit doen, waar hangt de jetset rond, verschillen Nederland en buitenland, wanneer ben je jetset, duurste auto’s. Hiervoor heb ik een makelaar, de hoofdredacteur van het blad Miljonair en een autohandelaar gesproken en heb ik allerlei bladen en sites afgestruind. Omdat ik totaal geen link heb met het onderwerp is het moeilijk er vol overgave voor te schrijven, zonder een toon aan te nemen die belerend of juist heel ‘onderdanig’ is. Aan het einde van de week heb ik alles samengevoegd, dingen geschrapt die dubbel waren, stukjes geordend en deels herschreven om er een geheel van te maken. Leuk werkje. Ondertussen ook druk geweest met het gelddossier van Libelle. Ik ga de weetjes doen, samen met Elleke de straatinterviews. Ik vind het altijd erg leuk om met een fotograaf samen te werken, dat deed ik ook altijd graag bij de krant. Tijdens de straatinterviews is een freelance fotografe meegegaan die veel werkt voor


Libelle. Topmiddag gehad. We moesten zes vrouwen spreken over geld. Een gevoelig onderwerp dus we zagen de bui al hangen. Maar dat viel wel mee, ging nog best snel. Ik heb een aantal mensen aangesproken, maar daarbij merkte ik dat mensen toch snel naar Elleke keken. Zij is groter, ouder, wellicht wordt de associatie gelegd met betrouwbaarder. Maar van de interviews heb ik veel geleerd, in mijn hoofd heb ik de vragen ‘meegesteld’ en af en toe heb ik me ook in de gesprekken gemengd. De laatste ‘kandidaat’ heb ik helemaal zelf gedaan: Elleke moest de kids gaan ophalen. Zij was ook jonger, 28, dus daar klets ik sowieso wel makkelijker mee. Ging hartstikke goed en het is een goed tekstje geworden al zeg ik het zelf. Verder de fotografe dus geholpen met reflectiescherm e.d. vasthouden. Weer eens iets anders! Verder gaat het heel goed met alle vrouwen en geld weetjes. Had ik eerst een hard hoofd in, ik kon bijna niks vinden. Nu heb ik al een lijst van 25 en van het Geldmuseum allerlei documentatie die ik nog moet doorspitten, doorspekt met weetjes, cijfers en feitjes. Dus ook dat komt goed. Verder deze week een leermoment: Barbelijn heeft een tijdje terug een interview gehad met Carice van Houten. Dat stond op band en dat heb ik uitgetikt. Het bespaart Barbelijn tijd en ik leer! Ik heb bij enkele stukjes gezet dat Barbelijn hier had kunnen doorvragen, of wellicht de vraag anders had moeten formuleren. Dan hadden we natuurlijk ook nog de rubrieken van Flow die deels opnieuw moesten. Barbelijn is een hele tijd geleden wel op de redactie geweest om erover te praten. Punt is dat het natuurlijk ook voor hun nieuw is en een beeld voor ogen hebben, dat soms anders uitpakt. Ze willen weetjes over relaties tussen vrouw en kind bijvoorbeeld, maar tegen de tijd dat het tijdschrift uitkomt is dat alweer zo gedateerd. Dus daar moeten wij onze weg nog in zoeken. Ook zijn het er in totaal veertig stuks, plus het beeld dat we moeten aanvragen. Daar gaat gigantisch veel tijd inzitten. We willen nu proberen het niet meer allemaal binnen drie dagen te doen. Het was een lange week, alle vijf de dagen werken. Maar veel gedaan en geleerd, altijd goed. O, en op vrijdag nog haarstukjes getest, zaten we dan met z’n drieën haarplukjes in ons haar te klemmen…

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 10

Flow is blij. De rubrieken zijn met een aantal aanpassingen nu wel goedgekeurd. Gelukkig maar! Maandag heeft Barbelijn het jetsetdossier voor Grazia ingeleverd. Dus dat is ook weer achter de rug. Complimenten gekregen van beide dames voor mijn werk en voor het resultaat, dus daar ben ik erg blij mee! Verder ben ik deze week vooral druk geweest met het Libelle gelddossier. Weetjes over vrouwen en geld verzamelen. Een interview dat Elleke had met een vrouw over haar financiële situatie naar de helft van het aantal woorden terugbrengen en bespaartips overal en nergens vandaan plukken. Mensen verzinnen de meest rare dingen. Van babydoekjes in de wasmachine gooien tot met familie twee kerstkaarten in een envelop stoppen om naar gezamenlijke vrienden te versturen. Hilarisch, maar ook erg vermoeiend om al die weblogs af te spitten op zoek naar leuke en handige tips. Die tips heeft Elleke ook nodig voor het kleine boekje dat naar aanleiding van haar boek Goudmijn uitkomt. Dus daarvoor moet ik er ook ‘verhaaltjes’ van maken met inleiding e.d. Donderdag hebben we een soort evaluatiegesprekje gehad. Ik zit nu op de helft van mijn stage en Elleke en Barbelijn wilden graag weten hoe ik het vond. Ik heb (natuurlijk) eerlijk geantwoord. Het bevalt me hier heel goed. Ik vind het leuk


dat het zo afwisselend is, naar mijn idee leer ik iedere dag weer bij. Ik merk dat ik alert ben op dingen die zij me aanreiken, wat ik kan verbeteren. Zo let ik nu heel goed op in vraag-antwoordvorm of ik wel echt antwoord geef op de vraag. Ook heb ik aangegeven dat ik vind dat de communicatie van beide kanten soms beter kan. Zo zou ik meer vragen kunnen stellen, maar zo zouden zij net zo goed completer kunnen zijn als ze me een opdracht geven. Barbelijn en Elleke gaven aan dat ik betrouwbaar ben en in de tijd dat ik hier stage loop al zeker ben gegroeid. Wel zou ik meer initiatief mogen tonen. Dat vonden ze eigenlijk het belangrijkste punt. Ze voelden zich soms bezwaard om mij telkens dingen te vragen. Ik heb meteen aangegeven dat dát natuurlijk niet het geval moet zijn, ze mogen me alles vragen. Maar ik zal hier in ieder geval aan werken. Persoonlijk had ik na afloop van het gesprek het idee dat ik eigenlijk wel al initiatief toon. Zo kwam ik de laatste weken bijna dagelijks met een artikel op de proppen voor Elleke over de kredietcrisis. Vraag ik regelmatig voordat ik naar huis ga of ik nog iets kan doen, doe ik uit mezelf de afwas, enz. Dingen die zij ook aandroegen waarin ik meer initiatief mag tonen. Ik denk dat het van mijn kant een stukje bescheidenheid is, dat ik dingen eerder geruisloos doe dan met veel bombarie laat zien waar ik mee bezig ben. Dat zal ik dus ‘verbeteren’, ik zal simpelweg meer initiatief tonen; met ideeën voor Flow komen, artikelen meenemen en uit mezelf het middageten op tafel zetten. Verder vond Elleke het vooral belangrijk dat ik me beter realiseerde wie de doelgroep van mijn artikelen zijn. Zoals al eerder aangegeven vind ik dit moeilijk, er is soms weinig tijd om me er goed in te verdiepen. Maar ook dit is voor de komende weken een aandachtspunt en ik zal er extra goed op letten.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 12 Een rare week. Ik ben maar een dag op kantoor geweest, maar heb wel bijna iedere dag aan stagedingen gewerkt. Vooral de budgettips voor Viva slokken veel tijd op. Uiteindelijk heb ik er ruim 40 verzameld. Voor Libelle én voor het Geldboekje voor Elleke heb ik de speurtocht naar besparingstips ook al gedaan, dus het is een uitdaging om dit voor Viva weer te doen. Het mag niet te veel overlappen en moet voor een andere doelgroep geschreven worden. Wel merk ik dat de Viva-doelgroep (dat ben ikzelf) me wel ligt, ik maak makkelijkere zinnen en ik sorteer de tips sneller. Voor Libelle had ik daar veel meer moeite mee, ook omdat het woord ‘je’ uit den boze is. Deze week heb ik een interviewtje gedaan met een visagist van een DA-winkel voor het DA-magazine, ook heb ik contactgegevens opgevraagd voor interviewkandidaten voor een verhaal voor Jantje over sterrenkinderen. Daarnaast heb ik het artikel De Test voor het Parool geschreven over Home Skin Lab. Hier is nog al wat onduidelijkheid over geweest met Barbelijn. Ik heb die doos (producten voor een stralende huid) een hele tijd terug van Elleke en Barbelijn gekregen, ze hadden een kennismakingsgesprek met de leverancier en namen drie dozen mee terug, waarvan ik er een kreeg. De producten mocht ik gebruiken en verder is er niks gevraagd of ik daar bijvoorbeeld iets over wilde schrijven. Dat bleek pas vorige week, toen Barbelijn belde en zei dat ik dan misschien zelf ook wel dat stukje kon schrijven, het ging om de Test, een rubriek in het Parool. Daarvoor had ze me al gevraagd om de vragen van het e-coachingprogramma in te vullen. Dit is er bij mij bij ingeschoten, omdat me dat niet zo heel belangrijk leek en ik met andere, in mijn ogen belangrijkere momenten bezig was die ook veel eerder af moesten zijn. Barbelijn heeft me een paar keer gevraagd of ik die vragen al had ingevuld. Ik


heb het stuk donderdag geschreven en ook die cd-rom ingevuld. Ik vond het niet zo heel speciaal, dus heb ik het niet in het stuk verwerkt. Barbelijn vond dat jammer, wilde dat toch maar zij doelde uiteindelijk op de dagtips die je na het invullen van de cd-rom een week later per mail krijgt. Al met al kwam het op het volgende neer: (Mailtje van Barbelijn) Beste Maud, nog eventjes, als je voortaan iets niet doet, of als het niet lukt, wil je het dan zeggen? Nu heb je, zonder overleg, die dagtips weggelaten, terwijl ik het wel had gevraagd. Ik zou graag willen dat je het voorstaan meldt. Dank en goed weekend! Ik heb het volgende teruggestuurd: Hi Barbelijn, Wat betreft het stuk voor het Parool; nogmaals sorry. Het is me nu duidelijk, maar ik wil er wel aan toevoegen dat ik tot op afgelopen dinsdagavond niet wist dat ik de test moest schrijven. Ik had begrepen dat ik die vragen moest invullen omdat jij een aantal van die vragen wilde gebruiken in je artikel. Dus heb ik dat inderdaad uitgesteld, om andere dingen die meer haast hadden in mijn ogen af te maken. Daarbij is dat e-coaching programma erbij ingeschoten. Stom en ik had inderdaad moeten melden dat ik er nog niet aan was begonnen. Maar in mijn ogen zou ik je die vragen op tijd kunnen doorgeven. Ik had geen flauw idee dat die cd-rom mij dagtips zou geven en dat die dan weer verwerkt moesten worden in het artikel. Overigens komen die tips pas na twee weken binnen op je e-mail en zijn die voor iedereen 'uniek'. Ik heb dit willen oplossen door vragen van de vragenlijst in het artikel te verwerken omdat iedereen die het product gaat gebruiken hiermee te maken krijgt. Mij leek dat relevanter. Maar goed. Ik knoop dit in mijn oren. Fijn weekend. Het Parool was uiteindelijk razendenthousiast over het artikel en naar mijn idee, zoals ik ook al omschrijf worden de dagtips niet gemist. Het is wel weer een leermoment geweest en voor mij extra motivatie om flink aan de slag te gaan. We hebben het er verder niet meer over gehad, het is hiermee afgesloten. Maar ik wilde het wel even in het weekverslag kwijt. >>>


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 13 Het was weer van alles wat deze week. De puntjes op de i voor het viva verhaal. Dat heeft stiekem echt ontzettend veel tijd opgeslokt. Ik ben nu in ieder geval wel op de hoogte van alle ins en outs over besparen en bezuinigen. Maar op het laatst zag ik het écht niet meer. Eerst voor Libelle al die tips gezocht, toen voor het boekje van Elleke en als laatste de Viva. Maar goed, het is af en ik denk dat ik met ruim 40 van de 75 tips best een goede invulling heb gedaan. Verder nog kleine dingetjes gedaan deze week: een interviewtje voor viva mama, een stukje over een wasborddieet en de deadline voor de rubrieken voor Flow is weer in zicht. Dus heb ik een interviewtje gehouden met de organisator van de scheidingsbeurs, een stukje gemaakt over de Japanse levensovertuiging Wabi Sabi (waarbij we er later achterkwamen dat het eigenlijk niet zo goed in de pijler past, dus die is er weer uitgegooid), een spreuk overgenomen uit een boekje van de Dalai Lama, een recept geknipt uit een kookboek voor meisjes van 8 tot 88 en een stukje gemaakt over het buitenleven. Als laatste heb ik zelf een idee aangedragen en uitgewerkt: Le Clochard is een dekbedovertrek met de print van een kartonnen doos. De ontwerpers hiervan heb ik voor mijn eerste stage geïnterviewd en ik vond het wel goed passen bij Flow. Dus heb ik ze opnieuw gebeld om te vragen hoe het er nu voor staat. In maart komen ze met een hoeslaken waarop stoeptegels staan gedrukt, dus dat mocht ik al in het stukje zetten. Heel leuk dat ik op deze manier een kleine ‘scoop’ heb. Verder was het een rustige week.

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 14 Maandag was de deadline voor Flow, dus daar hebben we nog de hele dag aangewerkt. Verder heb ik deze week twee interviewtjes gehouden voor Cosmo over transparante kleding. Met stylist Maik de Boer en styliste Graziella Ferraro gesproken. Heel leuk om te doen, want de antwoorden mochten niet langer dan dertig woorden zijn. Best een uitdaging, maar ik vind dat ik het er erg goed van af heb gebracht. Ook heb ik deze week samen met Elleke een telefonisch interview gehouden voor de Living. De rubriek de Droom schrijft Elleke vast en ik ben al eens met haar mee geweest naar een interview hiervoor. Deze keer was het praktischer om het per telefoon te regelen. We hebben ‘m op de speaker gezet, Elleke heeft de vragen gesteld en ik heb meegeschreven en het verhaal helemaal uitgewerkt. In grote lijnen was het verhaal goed, de opbouw is precies gebleven zoals mijn versie alleen heeft Elleke er hier en daar wat meer emotie ingestopt. Dat miste ik ook in mijn versie, maar ik vond het moeilijk om dat zomaar even ergens vandaan te toveren. Zinnetjes als: Ik wilde dolgraag terug, iets zinnigs doen geven die emotie, daardoor gaat het verhaal leven. Op sommige stukken was mijn versie een beetje statig. Commentaar van Elleke: Heb wat meer emotie erin gedaan. En sommige dingen hingen beetje als los zand bij elkaar. Nu vond ik het ook wel een ingewikkeld verhaal hoor. Dus je bent er prima uitgekomen. Voor het interview heb ik ook research gedaan, naar de stichting en naar de geïnterviewde. Dus dit was wel een ‘groter’ verhaal. Ik voeg dit allemaal toe! Dan toch nog bezig geweest met het gelddossier voor de Libelle. Het is nu echt afgesloten maar ze waren een verhaal ‘vergeten’. Erg frustrerend, want er moest dus nog een artikel van 800 woorden komen over geld in de liefde. Dus samenwonen, trouwen, scheiden, elkaar overleven, dat soort dingen. Elleke heeft deze onderwerpen allemaal behandeld in haar boek en


had het zo druk dat ze mij vroeg of ik daar mee aan de slag wilde. Ontzettende complexe informatie voor iemand die daar nog helemaal nooit mee te maken heeft gehad. Ik heb het eerst doorgelezen, toen heeft Elleke aangegeven waar belangrijke passages stonden en toen ben ik maar aan de slag gegaan. 850 woorden, moest dus nog wel iets uitgehaald worden maar kreeg de complimenten van Elleke! Ik had de juiste opbouw, er een goed lopend verhaal van gemaakt, en het op de juiste toon geschreven. Erg fijn dat er wel vooruitgang zit in mijn werk en dat dat er deze week zo uitkwam!

Weekverslag Mevrouw van Dale Week 15 - 16 Het begint een klein beetje op z’n eind te lopen. De opdrachten lopen af, maar maandag was voor Elleke en Barbelijn nog even een drukke dag. Ik heb ze geholpen met een verhaal voor JANtje. Dit was zo’n 500 woorden te lang. Het verhaal gaat over nieuwetijdskinderen, kinderen met een oude ziel en bestaat uit een inleiding en drie interviews met moeders die vertellen over de bijzondere ervaringen met hun kind. Erg interessant en ik heb in de voorgaande weken zijdelings geholpen met het zoeken naar interviewkandidaten, het plaatsen van oproepjes, scholen bellen en vooral veel versies lezen en van commentaar voorzien. Erg leerzaam om te zien hoe zo’n verhaal totstandkomt en vorm krijgt. Maar zoals gezegd, de definitieve versie was vele malen te lang. Aan mij de vraag om het in te korten. Uiteindelijk heb ik er rigoureus ruim 400 woorden uitgehaald. Elleke en Barbelijn waren tevreden over het resultaat en vonden het knap dat het me gelukt was. Persoonlijk sta ik er ook van te kijken, aangezien ik hier nooit echt goed in ben geweest. Maar omdat het niet mijn eigen tekst was, kon ik er kritischer naar kijken en makkelijker hele stukken tekst uitgooien. Waar ik normaal op een paar woorden probeer te besparen, ging ik hier drastisch uit weghalen. Goede oefening dus! Verder erg rustige week gehad. Ik heb nog flink geklust aan de website (pdfjes geplaatst), die nu steeds meer een portfolio van Mevrouw van Dale wordt. En donderdag met Elleke op pad geweest voor de winkel van de week. Eigenlijk wilde ze alleen gaan, maar toen ik vroeg of ik mee mocht (ik had namelijk even helemaal niks te doen) was dat natuurlijk prima. Ik heb het stukje niet uitgewerkt, maar vond het wel fijn om er weer even uit te zijn en dit mee te maken. De laatste week voor de vakantie was eigenlijk hetzelfde. Ik ben vooral bezig geweest met de website. Qua verhalen was er voor mij echt niks meer te doen. Maar ik heb me niet verveeld. Flink bezig geweest met de website (zie: www.mevrouwvandale.nl bij publicaties). En ik heb een bandje met een interview dat Barbelijn had met de zanger van Van Dik Hout uitgewerkt. >>>

http://www.mevrouwvandale.nl/


Weekverslag Mevrouw van Dale Week 17 Na de vakantie begint het weer op gang te komen bij Mevrouw van Dale. Op maandag heb ik nog gewerkt aan de site, nog een aantal pdf’s geplaatst e.d. De rest van de week druk geweest met Flow, ik heb uiteindelijk aan het eind van de week vier stukjes afgerond, deze moeten wel nog worden bekeken door Barbelijn en Elleke. Zo heb ik een rubriekstekst gemaakt over lachyoga. Ik heb de trainer hiervan kort geïnterviewd en een aantal oefeningen beschreven. Verder over Spa’s in Twente een stukje gemaakt en twee spellen om zelf te leren brainstormen en nieuwe doelen te stellen beschreven. Op die laatste na ben ik zelf ook met de ideeën gekomen. Ook ben ik aan de slag gegaan met een verhaal voor Cosmo. Het gaat over kleding die je niet meer draagt maar nog wel goed is weg te doen maar er zelf nog een centje of iets anders aan over te houden. Het wordt opgebouwd aan de hand van vier interviewtjes met vrouwen die ofwel via tweedehands winkels van hun kleren afkomen, of via de vrijmarkt, via internet of via een kledingruilparty. Voor die laatst had Babelijn al iemand geregeld. En voor de vrijmarkt zou zij Elleke interviewen. Of ik iemand wist die via internet kleding verkocht. Toevallig wist ik dat Maartje uit mijn jaar dat doet, dus ik heb haar meteen benaderd en ze wilde heel graag meewerken. Ik heb haar dus op school ook geïnterviewd. Verder heb ik een tweedehands winkel benaderd en de eigenaresse geïnterviewd over hoe het in z’n werk gaat. Ik heb een vriendin van Elleke en Barbelijn geïnterviewd over de kledingruilparty. En ik ben op zoek gegaan naar iemand die het aan tweedehands winkels aanbiedt. Dat was nog een hele klus, via omzwervingen nóg iemand gesproken die via internet kleding verkoopt, dus daarvan heb ik er nu twee. Moet nog met Barbelijn overleggen welke we gebruiken. Maar uiteindelijk heb ik via Maartje Rosanne uit mijn jaar gevonden die ook wilde meewerken. Ook heb ik cijfers van eBay opgevraagd en op een rijtje gezet, zodat er ook wat feitelijke informatie in kaders bijkan. De interviews hebben allemaal dezelfde opbouw: voorbereiding, dag zelf, conclusie. Dus waar moet je op letten, hoe ging het in z’n werk en is het voor herhaling vatbaar. Leuke anekdotes genoteerd. Daar ben ik dus de hele week (ook in het weekend nog) druk meebezig geweest. Ben er erg trots op dat ik uiteindelijk zelf nog Rosanne heb gevonden. In principe heb ik ruim de helft van het verhaal op me genomen! Erg leuk.

Een stage bij Mevrouw van Dale is niet zomaar een stage · PDF fileIn dit stageverslag...

Documents

Transcript of Een stage bij Mevrouw van Dale is niet zomaar een stage · PDF fileIn dit stageverslag...