Dytikos #38

Üποψη για τον Kόσµο

έτος

7o -

φθινό

πωρο

2005

ôéìÞ:

€ 8x1

0-3

Περιοδικό Δυτικώς - Τεύχος 38.indd 8/9/2005, 2:01 μμ1

ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΦΙΛΙΠΠΟΣ από Φίλμ σελίδα 3


editorialissimoΥπεύθυνος έκδοσης - Αρχισυντάκτης:

Αλέξης Αλαματίδης

Ειδικός σύμβουλος έκδοσης:Άγγελος Παμπουκίδης

ΣυνεργάτεςΆννα Ακριτίδου

Θόδωρος ΕλευθεριάδηςΜίλιτσα Κοσάνοβιτς

Οδυσσέας ΣταυράκηςΚώστας Τσιόγκας

Συνεργάτες τεύχους:Λευτέρης Ακριτίδης

∆ώρα ΓιαννιούΘόδωρος Γιαχουστίδης

∆άνος ∆ανιηλίδηςΧριστίνα ∆εβρελήΜπάμπης ΙμβρίδηςΓιώργος Κομελίδης

Φώτης ΚουτσαμπάρηςΠασχάλης Μητρακούδης

Ιωάννα ΜπάμπηΜπουμπουλίνα Νικάκη

Κώστας ΠοτακίδηςΘεοδώρα Ρούμκου

Γιώργος ΣτάμκοςΑλέξανδρος Υδάτης

Φωτογραφία Εξωφύλλου:Σωκράτης Iορδανίδης

Παραλία Λευκού Πύργου, 1950

Ηλεκτρονική Σελιδοποίηση:adaction A.E.

∆ιαφήμιση • Μάρκετινγκ • ∆ημόσιες ΣχέσειςΠλατεία Ιπποδρομίου 21, 546 21 Θεσσαλονίκη

τηλεφωνικό κέντρο / φαξ: 2310 256.974-5www.adaction.gr, email: [email protected]

Καλλιτεχνική επιμέλεια:Γιώργος Παπαδόπουλος

∆ιευθυντής ∆ημιουργικού adaction A.E.

∆ιαφημίσεις:2310 606.928

∆ιορθώσεις κειμένων:∆ώρα Γιαννιού

Σκίτσα:∆ημήτρης Νικολαΐδης

Φιλμ - Εκτύπωση:Φίλιππος

Εκδοτική Βορείου Ελλάδος

∆ιεύθυνση:Ευζώνων 7,

Άνω Ηλιούπολη, 546 31 Θεσσαλονίκη( 2310 606.928, Φαξ: 2310 642.055

Τα άρθρα εκφράζουν τις απόψεις των συντακτών τους

Τιράζ: 8.500∆ιανέμεται δωρεάν

σε πάνω από 300 σημεία στην πόλη

ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]δικτυακός τόπος: http://users.forthnet.gr/the/dytikos ã é á ó õ í ä ñ ï ì Ý ò

επικοινωνήστε στο τηλέφωνο: 2310 606.928αποστείλετε:

• για 10 τεύχη 18,00€ • για 5 τεύχη 9,00€

ÁãáðçôÝò áíáãíþóôñéåò,áãáðçôïß áíáãíþóôåò,

δυτικώς

ed i t o r i a l


Υπεύθυνος έκδοσης - Αρχισυντάκτης:Αλέξης Αλαματίδης



Οδυσσέας Σταυράκης



∆άνος ∆ανιηλίδηςΧριστίνα ∆εβρελήΜπάμπης Ιμβρίδης




Γιώργος Στάμκος∆ημήτρης Τραπεζανίδης

Αλέξανδρος Υδάτης

Φωτογραφία Εξωφύλλου:Αλέξης Αλαματίδης

Σαμοθράκη 2005

Ηλεκτρονική Σελιδοποίηση:

adaction A.E.∆ιαφήμιση • Μάρκετινγκ • ∆ημόσιες Σχέσεις

Πλατεία Ιπποδρομίου 21, 546 21 Θεσσαλονίκητηλεφωνικό κέντρο / φαξ: 2310 256.974-5

www.adaction.gr, email: [email protected]












ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]δικτυακός τόπος: http://users.forthnet.gr/the/dytikos

δυτικώς

Μένω στις παρυφές της πόλης µας, στη Σταυρού-πολη, κοντά στην περιφερειακή οδό. Εδώ και αρκετά χρόνια, τα καλοκαίρια, βλέπω πολλά αυτοκίνητα µε ξένες πινακίδες να περνούν από τον περιφερειακό δρόµο, τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρησιµοποιούν τον άξονα Ηγουµενίτσας – Κήπους Έβρου. Στα περισσότερα από αυτά τα αυτοκίνητα επιβαίνουν Τούρκοι οι οποίοι µένουν σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης (κυρίως Γερµανία, Γαλλία, Ολλανδία) και περνούν µέσα από την χώρα µας για να πάνε στην πατρίδα τους. Πολλές φορές τους βλέπω να χάνουν το δρόµο, άλλοι σταµατηµένοι κοιτούν χάρτες, άλλοι µπαίνουν κατά λάθος µέσα στην πόλη και ταλαιπωρούνται και άλλοι µε ρωτάνε στα φανάρια πως θα πάνε στην Καβάλα, στην Ηγουµενίτσα ή στη «Μακεδονία». Και εδώ ακριβώς ξεκινά η ιστορία µας…Μια µέρα ήµουν µε το µηχανάκι στο κέντρο. Βλέπω 3 αυτοκίνητα µε γερµανικές πινακίδες και µέσα Τούρκοι, που κάναν «µπαµ» ότι είναι Τούρκοι (ξέρω να τους ξεχωρίζω καλά, 18 χρόνια έκανα παρέα µαζί τους όταν ζούσα στη Γερµανία). Κάνω διάφορες δουλειές και µετά από 1 περίπου ώρα τους ξαναβλέπω να περιφέρονται ακόµα στο κέντρο. Κατάλαβα ότι οι άνθρωποι έχουν χαθεί και σε κάποιο φανάρι, ρωτάω τον έναν -στα γερµανι-κά- πού θέλει να πάει. Ο άνθρωπος ενθουσιάστηκε µόλις άκουσε κάποιον να του µιλάει γερµανικά. «Στη Μακεδονία πάω», µου λέει. Κατάλαβα αµέσως περί τίνος πρόκειται, ωστόσο του εξηγώ πως είναι ήδη στη Μακεδονία. «Μα εδώ είναι η Ελλάδα», µου λέει ο Τούρκος. «Ναι, έχεις δίκιο, αλλά είναι το µέρος της Ελλάδας που το λένε Μακεδονία» του απαντώ. Κατάλαβα από την αµηχανία του ότι ο Τούρκος δεν µπορούσε να κατανοήσει αυτό που προσπαθούσα να του εξηγήσω.Ο άνθρωπος (µαζί µε τα υπόλοιπα 2 αυτοκίνητα) σταµάτησε και µου δείχνει το γερµανικό χάρτη που είχε από την ADAC (τη γερµανική ΕΛΠΑ). Βλέπω πως την χώρα που εµείς λέµε FYROM ή Σκόπια, οι Γερµανοί την λένε «Μακεδονία».Δεν έφταιγε φυσικά ο Τούρκος γι’ αυτό, ο άνθρω-πος το δρόµο έψαχνε. Του εξήγησα από πού πρέπει να πάει, µε ευχαρίστησε ευγενικά και έφυγε.Κάθε καλοκαίρι πηγαίνω τουλάχιστον 15 φορές στο αεροδρόµιο. Φίλοι έρχονται και φεύγουν από το εξωτερικό, κάποιες φορές µπορεί και εγώ να πάω κάπου αεροπορικώς, οπότε οι επισκέψεις µου εκεί, είναι τακτικές. Εδώ και 2 – 3 χρόνια άρχισα να παρατηρώ πως γύρω από τους δρόµους που πάνε, αλλά και µέσα στο αεροδρόµιο, υπάρχουν αυτοκί-νητα µε ευρωπαϊκές πινακίδες στα οποία επιβαί-νουν Τούρκοι. Μου φάνηκε περίεργο στην αρχή: Τούρκοι (πολλές φορές κονβόι τριών και τεσσάρων αυτοκινήτων), οι οποίοι κανονικά θα κατευθύνο-νταν προς τη χώρα τους ή προς τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης, έρχονται στο αεροδρόµιο. Να παραλάβουν ή να ξεπροβοδίσουν ποιόν;

Πριν µερικές µέρες και πάλι βρέθηκα στο αερο-δρόµιο. Καθ’ οδόν βλέπω τις πινακίδες στους δρόµους: ένα αεροπλανάκι και δίπλα η λέξη «Μα-κεδονία» στα ελληνικά και στα λατινικά δείχνουν στους οδηγούς πως θα πάνε στο αεροδρόµιο. Έτσι εξηγούν οι δικοί µας «ειδήµονες» στους οδηγούς πώς να πάνε στο αεροδρόµιο. Εκείνη ακριβώς τη στιγµή, κατάλαβα και τι θέλουν οι Τούρκοι στο αεροδρόµιο: Βλέπουν «Μακεδονία» και φυσικά δεν µπορούν να γνωρίζουν πως οι Έλληνες µετά την πατάτα που φάγανε µε το Μακεδονικό ζήτηµα, ονοµάσανε Μακεδονία το αεροδρόµιο της Θεσσα-λονίκης. Και έτσι ψάχνοντας τη Μακεδονία (συ-γνώµη τα Σκόπια ήθελα να πω), καταλήγουν στον αερολιµένα. Και είναι λογικό, όταν βλέπεις µια πινακίδα µε αεροπλάνο, να καταλάβεις ότι σηµαίνει αεροδρόµιο, αλλά όταν βλέπεις «Μακεδονία», εκεί ακριβώς έρχεται η σύγχυση.Δε θέλω να «σκαλίσω» το θέµα της Μακεδονίας, αγαπητοί αναγνώστες. Τι να πω άλλωστε γι’ αυτό; Σας τα έχουν… πει οι «ειδικοί», οι πολιτικοί και οι δηµοσιογράφοι. Αυτό που θέλω να πω όµως, και πρέπει επιτέλους να το καταλάβουµε όλοι, είναι πως όλος ο πλανήτης (εκτός Ελλάδας και Κύπρου), λέει τα Σκόπια «Μακεδονία». Ψάχνω στο ίντερνετ, ψάχνω χάρτες που έχω από τη Γερµανία και την Ιταλία, το ίδιο και εκεί. Βλέπω ειδήσεις στα δορυφορικά κανάλια και όποτε υπάρχει κάτι για τη FYROM αυτοί εκεί, το δικό τους, «Μακεδονία» λένε. Οι δικοί µας πολιτικοί «άρχοντες» δεν κάνανε τίποτα για το ζήτηµα αυτό τόσα χρόνια και τώρα νοµίζουν πως βαφτίζοντας αερολιµένες και λιµάνια µε το όνοµα Μακεδονία, θα δώσουν τουλάχιστον στους ξένους να καταλάβουν πως εδώ είναι η Μακεδονία. Το µόνο που καταφέρνουν πάντως, είναι να ταλαιπωρούν τους Τούρκους (και τους υπόλοιπους τουρίστες), οι οποίοι φαίνεται να πηγαινοέρχονται στο αεροδρόµιο.Ο «στρουθοκαµηλισµός» ποτέ δεν βοήθησε κανέ-ναν νοµίζω, είναι πλέον καιρός να αναλάβουµε τις ευθύνες µας ως έθνος για το θέµα αυτό, όχι για να… µη χάνονται άδικα Τούρκοι στο αεροδρόµιο, αλλά για να υποστούµε τις πράξεις των πολιτικών που τόσα χρόνια ψηφίζαµε και θα συνεχίζουµε να ψηφίζουµε.Όταν ο Τούρκος µου απέδειξε πως δεν κάνει λάθος που ψάχνει τη «Μακεδονία», µου ήρθε ένας κόµπος στο λαιµό. Τα µάτια µου βούρκωσαν, αλλά δε θύµωσα. Αισθάνθηκα µια απέραντη λύπη. Ελλη-νάρας είµαι, Μακεδόνας, Πόντιος!Ως το επόµενο ραντεβού µας, να’ στε όλοι καλά.

Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες,Θα σας διηγηθώ µια µικρή ιστορία:


editorialissimoΥπεύθυνος έκδοσης - Αρχισυντάκτης:

Αλέξης Αλαματίδης



Θόδωρος ΕλευθεριάδηςΜίλιτσα Κοσάνοβιτς

Οδυσσέας ΣταυράκηςΚώστας Τσιόγκας



∆άνος ∆ανιηλίδηςΧριστίνα ∆εβρελήΜπάμπης ΙμβρίδηςΓιώργος Κομελίδης




Γιώργος ΣτάμκοςΑλέξανδρος Υδάτης

Φωτογραφία Εξωφύλλου:Σωκράτης Iορδανίδης

Παραλία Λευκού Πύργου, 1950

Ηλεκτρονική Σελιδοποίηση:adaction A.E.

∆ιαφήμιση • Μάρκετινγκ • ∆ημόσιες ΣχέσειςΠλατεία Ιπποδρομίου 21, 546 21 Θεσσαλονίκη

τηλεφωνικό κέντρο / φαξ: 2310 256.974-5www.adaction.gr, email: [email protected]




∆ιορθώσεις κειμένων:∆ώρα Γιαννιού









ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]δικτυακός τόπος: http://users.forthnet.gr/the/dytikos ã é á ó õ í ä ñ ï ì Ý ò

επικοινωνήστε στο τηλέφωνο: 2310 606.928αποστείλετε:

• για 10 τεύχη 18,00€ • για 5 τεύχη 9,00€

ÁãáðçôÝò áíáãíþóôñéåò,áãáðçôïß áíáãíþóôåò,

δυτικώς

ed i t o r i a l



6

κόσµο ς

7

κόσµο ς

6

Τελικά θ’ αργήσει πολύ αυτός ο

κόσμος να γίνει παράρτημα του

Παραδείσου! Κάποτε υπήρχε μια

ανέμελη εποχή κατά την οποία οι Δυτικές

χώρες απολάμβαναν υψηλούς ρυθμούς

οικονομικής ανάπτυξης, η ανεργία ήταν

σχεδόν ανύπαρκτη, ο πληθωρισμός χαμη-

λός και τα εισοδήματα των εργαζομένων

έβαιναν συνεχώς αυξανόμενα. Το μεταπο-

λεμικό οικονομικό θαύμα στην Αμερική και

στην Ευρώπη επέτρεψε τη δημιουργία μιας

νέας πολυάριθμης μεσαίας τάξης, που ζούσε

σε τακτοποιημένα προάστια με κήπους από

γκαζόν, διαθέτοντας αυτοκίνητα, ψυγεία

και τηλεοράσεις. Οι μισθοί ανέβαιναν

συνεχώς, υπήρχε σταθερή δουλειά και

αισιοδοξία για το μέλλον. Οι νέοι, που γεν-

νήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,

μορφώνονταν, πήγαιναν στα πανεπιστή-

μια και είχαν περισσότερο χρόνο για να

ρωτούν και ν’ αναρωτιούνται. Υπήρχε μια

σχετική αίσθηση ασφάλειας και ειρήνης, αν

και ο ψυχροπολεμικός κόσμος ήταν ακόμη

ασπρόμαυρος, χωρισμένος σε «καλούς»

Δυτικούς και «κακούς» Σοβιετικούς.

Ώσπου μια μέρα το 1973 ξέσπασε η

πετρελαϊκή κρίση εξ αιτίας του εμπάργκο

των χωρών του ΟΠΕΚ (αποτέλεσμα του

Αραβο-Ισραηλινού πολέμου) και το όνειρο

της συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης με

φθηνό πετρέλαιο κατέληξε εφιάλτης. Οι

τιμές του πετρελαίου εκτινάχθηκαν σε

πρωτοφανή ύψη, συμπαρασύροντας μαζί

τους τον πληθωρισμό και βυθίζοντας την

παγκόσμια οικονομία σε ύφεση διαρκείας.

Από τότε οι Δυτικές οικονομίες στοιχειώ-

νονται από το φάντασμα μιας νέας πετρε-

λαϊκής κρίσης. Τριάντα δύο χρόνια αργότε-

ρα οι ανομολόγητοι φόβοι μιας ολόκληρης

γενιάς γίνονται δυστυχώς πραγματικότη-

τα. Μέσα στο 2005 η τιμή του πετρελαίου

ξεπέρασε το απόλυτο όριο των 65 δολαρίων

το βαρέλι και δεν δείχνει σημάδια κάμψης.

Έτσι, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πως

βρισκόμαστε στις απαρχές μιας παρατετα-

μένης πετρελαϊκής κρίσης με απρόβλεπτες

συνέπειες…

Η Πετρελαϊκή Βόμβα

τα όνειρά µας δεν χρειάζονται

πετρέλαιο για να παραµείνουν

ζωντανά!

του Γιώργου Στάμκου[email protected]

Ποιός Ευθύνεται

για το Ακριβό

Πετρέλαιο;


6

κόσµο ς

7

κόσµο ς

ΑΚΡΙΒΟ ΜΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ!Ας το πάρουμε λοιπόν απόφαση: Το πάρτι τέλειω-σε! Ξεχάστε το φθηνό πετρέλαιο. Η εποχή που το βαρέλι έκανε 12 ή ακόμη και 20 δολάρια φαίνεται πως έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το φράγμα των 50 δολαρίων το βαρέλι έσπασε προ πολλού και φαίνεται πως βαδίζουμε αναπότρεπτα προς την απαγορευτική τιμή των 100 δολαρίων. Αναλυ-τές του Economist προέβλεπαν για το 2005 την μέση τιμή του βαρελιού στα 38 δολάρια, ενώ αυτές έφτασαν τα 66 δολάρια το βαρέλι. Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι αναλυτές εκτιμούν πως το πετρέλαιο δεν πρόκειται να πέσει ποτέ κάτω από τα επίπεδα των 50 δολαρίων το βαρέλι στις επό-μενες δεκαετίες, δηλαδή μέχρι να εξαντληθούν και τα τελευταία αποθέματά του. Αντίθετα προ-βλέπουν τιμές της τάξεως των 150-200 δολαρίων το βαρέλι, καθιστώντας έτσι την κατανάλωση πετρελαίου απαγορευτική!Όλοι εμείς οι καταναλωτές είμαστε καμένοι από πρώτο χέρι από τις υψηλές τιμές του πετρελαίου. Για μια ακόμη φορά θα κληθούμε να πληρώσου-με το υπέρογκο τίμημα προς όφελος των πετρε-λαϊκών εταιρειών που βρίσκονται για τα καλά θρονιασμένες στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομικής πυραμίδας. Αυτές μας έχουν οδη-γήσει στην πετρελαϊκή εξάρτηση εμποδίζοντας, συχνά συνωμοτικά, την ανάπτυξη ενός εναλλα-κτικού μοντέλου που θα στηρίζεται στις ανανεώ-σιμες πηγές ενέργειας. Αυτές μας ανάγκασαν να παραμείνουμε πεισματικά προσκολλημένοι στο πετρέλαιο, παρ΄ ότι γνωρίζουμε την επικείμενη εξαφάνισή του καθώς και τις σοβαρές περιβαλ-λοντικές επιπτώσεις που έχει η κατανάλωση του.

ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΤΟΥ ΟΠΕΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ

Είναι γνωστή η εξουσία του Καρτέλ πάνω στις πετρελαιαγορές. Όμως ο ΟΠΕΚ δεν «μαγειρεύει» τις τιμές του πετρελαίου όπως κάποτε. Συνήθως η φιλοαμερικανική Σαουδική Αραβία λειτουργεί ως πυροσβέστης, επειδή έχει πάντα κάποια διαθέσιμα αποθέματα τα οποία τα ρίχνει στην αγορά, μόλις οι τιμές ανεβαίνουν υπερβολικά, για να πέσουν. Όμως αυτή τη φορά φαίνεται πως δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει κάτι τέτοιο. Το αμερικανοκρατούμενο Ιράκ, η δεύτερη σε πετρελαϊκά αποθέματα χώρα στον κόσμο, φαί-νεται πως θα εγκαταλείψει κι επίσημα το Καρτέλ του ΟΠΕΚ, επειδή κάτι τέτοιο επιθυμούν οι Αμε-ρικανοί. Τέλος το καρτέλ του ΟΠΕΚ αντιμετωπίζει πιέσεις κυρίως από τη Ρωσία, που έχει στηρίξει στην αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου την οικονομική ανάπτυξη. Η παραγωγή πετρελαίου στη Ρωσία ανέβηκε από τα 6 εκατ. βαρέλια την ημέρα το 2000 στα 8,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως το 2005, καθιστώντας έτσι τη Μόσχα τη δεύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα στον κόσμο.∆υστυχώς είμαστε θανάσιμα εξαρτημένοι από

το πετρέλαιο, και το σοκ της έλλειψης του θα έχει τρομακτικές επιπτώσεις στην παγκόσμια αγορά και τη γεωπολιτική σταθερότητα του πλανήτη μας. Γιατί το πετρέλαιο δεν έχει σχέση μόνον με τη θέρμανση των σπιτιών μας, την κίνηση των αυτοκινήτων μας και τη λειτουργία των βιομη-χανιών μας. Επηρεάζει μεγάλα κομμάτια της οικονομίας και χρησιμοποιείται στην παραγωγή πλαστικών, λιπαντικών, φαρμάκων, λιπασμάτων και άλλων «πρώτων υλών». Το πετρέλαιο επηρεά-ζει την οικονομική σταθερότητα και βιωσιμότητα ολόκληρων χωρών και τη γεωπολιτική σημασία ολόκληρων περιοχών, όπως η Μέση Ανατολή που οφείλει τη γεωπολιτική της υπεραξία στο γεγονός ότι φιλοξενεί σχεδόν το 65% των γνω-στών αποθεμάτων πετρελαίου στον κόσμο.

ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Η ΚΙΝΑ;Το φθηνό πετρέλαιο έγινε «ξαφνικά» πολυτέλει-α! Η αλήθεια βέβαια είναι πως πάντα υπάρχει κάποιος «σοβαρός» λόγος για να κρατούνται οι τιμές του πετρελαίου αδικαιολόγητα υψηλά. Τη μια ευθύνονται οι συνεχείς τρομοκρατικές επιθέ-σεις στο Ιράκ, την άλλη η πολιτική αστάθεια στον


8

κόσµο ς


Ισημερινό, τα προβλήματα της ρώσικης εταιρεί-ας Yukos, τα ανεπαρκή αποθέματα ασφαλείας των ΗΠΑ, τα πολιτικά καμώματα του αριστερού προέδρου της Βενεζουέλας Τσάβες, ο εμφύλιος πόλεμος στη Νιγηρία και στο Κονγκό… Κι όταν δεν υπάρχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους για να του χρεώσουν το ακριβό πετρέλαιο, τότε φταίει για όλα η Κίνα, που αναπτύσσεται με φρε-νήρεις ρυθμούς και διψάει για πετρέλαιο!Ωστόσο το τελευταίο δεν στερείται αλήθειας. Η ταχέως αναπτυσσόμενη Κίνα είναι μονίμως πεινασμένη για πετρέλαιο. Η κινέζικη οικονομία έχει κτυπήσει κόκκινο από την υπερθέρμανση της. Τα τελευταία χρόνια η Κίνα αναπτύσσεται οικονομικά με ρυθμό 9% ετησίως, πράγμα που σημαίνει πως διπλασιάζει την οικονομία της κάθε 7 χρόνια! Η Κίνα αυξάνει την κατανάλωση πρώτων υλών (πετρέλαιο, άνθρακα, χάλυβα κ.α.) με ρυθμό 10,4% ετησίως. Αυτή η έντονη ανάπτυ-ξη ωθεί την Κίνα να απορροφά από την παγκό-σμια πετρελαϊκή αγορά 4 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου, περισσότερους απ’ όσους κανονικά θα παραγόταν. Κι αυτή η αναπάντεχη υπερβο-λική ζήτηση εκτινάσσει τις τιμές του πετρελαί-ου στα ύψη (Η ετήσια παραγωγή πετρελαίου αυξάνεται με ρυθμό 2,5%, ενώ η καταναλωτική ζήτησή του αυξάνεται με ρυθμό 4%). Ο άλλος λόγος της αδικαιολόγητης αύξησης των τιμών του πετρελαίου είναι η διεθνής χρηματι-στηριακή κερδοσκοπία, που βρήκε έναν ακόμη τρόπο για να βγάλει εύκολο κέρδος στις πλάτες ολόκληρων χωρών και δισεκατομμυρίων κατα-ναλωτών. Υπάρχει ένα τεράστιο κύμα κερδοσκο-

πίας: σχεδόν οι πάντες αγοράζουν πετρέλαιο για να το πουλήσουν λίγο αργότερα, όταν οι τιμές ανέβουν ακόμη περισσότερο. Οι κερδοσκόποι έχουν κτίσει μια ολόκληρη «φούσκα» υπερα-ξίας γύρω από το πετρέλαιο, που μαζί με την «φούσκα» των ακινήτων (που αυξήθηκαν 100% τα τελευταία 6 χρόνια), απειλούν να τινάξουν την παγκόσμια οικονομία στον αέρα.

Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν υποφέρουν όλες οι χώρες το ίδιο από το πανάκριβο πετρέλαιο. Αυτό έχει να κάνει και με τα διαφορετικά επίπε-δα κατανάλωσης του. Η κατά κεφαλήν κατανά-λωση πετρελαίου στη Βόρεια Αμερική είναι 8,3 τόνους το χρόνο, στη ∆υτική Ευρώπη, όπως και στην Ιαπωνία, είναι 4 τόνους το χρόνο, ενώ στην υπόλοιπη Ασία είναι μόλις 728 λίτρα το χρόνο. Υπάρχουν «πετρελαιοκίνητες» χώρες που είναι πιο εξαρτημένες από το πετρέλαιο σε σχέση με άλλες χώρες. Αυτές οι χώρες έχουν συνήθως αναποτελεσματικές βιομηχανίες, χρησιμοποι-ούν παλιές τεχνολογίες και έχουν σπάταλους καταναλωτές. Τέτοιες χώρες είναι η Ινδία και η Κίνα, που είναι ευάλωτες στο ακριβό πετρέλαιο, καθώς εφόσον οι κάτοικοι τους γίνονται κάθε χρόνο πλουσιότεροι ερωτεύονται το πετρελαι-οβόρο αυτοκίνητο. Γι’ αυτό και η ζήτηση του πετρελαίου θα παραμείνει υψηλή.Οι φτωχές χώρες είναι πιο επιρρεπείς στο φτηνό πετρέλαιο. Η Τουρκία αλλά και η Ελλάδα (αν και

σε μικρότερο βαθμό) είναι ιδιαίτερα τρωτές απέναντι στο ακριβό πετρέλαιο. Ειδικά η τουρκική οικονομία, παρ’ ότι φλερτάρει με την ιδέα ότι αποτελεί τον οικονομικό «τίγρη» της Ανατολικής Μεσογεί-ου, φλερτάρει επίσης και με την καταστροφή. Έχει πάνω από 110 δισ. δολά-ρια εξωτερικό χρέος και η παραμικρή άνοδο των τιμών του πετρελαίου ή των επιτοκίων της παγκόσμιας αγοράς την επηρεάζει αρνητικά. Αλλά και η κατάσταση της χώρας μας δεν είναι η καλύτερη δυνατή σχε-τικά με το πετρέλαιο. Η Ελλάδα είναι η πιο υπερχρεωμένη χώρα στην Ε.Ε. (το δημόσιο χρέος της έφθασε στο 110% του ΑΕΠ της) και η οικονομία της είναι ασφυκτικά εξαρτημένη από το πετρέλαιο. Η χώρα μας δεν παράγει πυρηνική ενέργεια –ευτυχώς!– ούτε και έχει εκμεταλλευτεί επαρκώς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σχεδόν όλοι οι Έλληνες διαθέτουν αυτοκίνητο και τα περισ-

σότερα νοικοκυριά θερμαίνονται με πετρέλαιο και όχι με φυσικό αέριο. Κάθε αύξηση του πετρελαίου κατά 10 δολάρια το βαρέλι στερεί την ελληνική οικονομία κατά 1% ανάπτυξης του ΑΕΠ και επιβαρύνει το ήδη ελλειμματικό εμπορικό της ισοζύγιο με αρκετά δισεκατομ-μύρια δολάρια. Το μόνο παρήγορο είναι πως η χώρα μας συμμετέχει στην ευρωζώνη με απο-τέλεσμα να αγοράζει το πετρέλαιο (εξαιτίας της τρέχουσας ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου, που είναι 1 ευρώ προς 1,2 δολάρια), κατά 20% φθηνότερα. Αυτός είναι ίσως και ο σημαντικότερος λόγος που μας σώζει από σίγουρη οικονομική κατα-στροφή. ∆εν γλιτώνουμε όμως ένα φούντωμα του πληθωρισμού, με τις τιμές πολλών ειδών και υπηρεσιών να έχουν πάρει ήδη φωτιά λόγω του πετρελαίου.

ΕΚΘΡΟΝΙΣΤΕ ΤΟΝ «ΒΑΣΙΛΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ»!

Ζούμε την αρχή του τέλους της εποχή του πετρε-λαίου και της κυριαρχίας των ορυκτών καυσίμων, που χρειάστηκαν πολλά εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθούν μέσα στα έγκατα της γης. Η παραγωγή του πετρελαίου αναμένεται να κορυφωθεί μέχρι το 2012 και μετά θα πάρει την κατιούσα. Μέχρι το 2050 θα έχουν εξαντληθεί τα σημαντικότερα αποθέματα πετρελαίου στον πλανήτη μας. Και ολόκληρη αυτή την περίοδο οι τιμές του πετρελαίου θα κινούνται ανοδικά.Γίνεται πλέον σαφές πως ο κόσμος μας πρέπει να αλλάξει ενεργειακό μοντέλο και να πάψει να στηρίζεται στο βρώμικο και μη ανανεώσιμο πετρέλαιο. Η παγκόσμια οικονομία χρειάζεται επειγόντως ένα νέο καύσιμο για να κινηθεί. Και το καύσιμο φαίνεται πως θα είναι τελικά το υδρογό-νο σε συνδυασμό με την πυρηνική σύντηξη (πιο αποτελεσματική και λιγότερο επικίνδυνη από την πυρηνική σχάση). Σ’ αυτό συμφωνούν επι-στήμονες αλλά και οικολόγοι. Συμφωνούν πως τελικά το υδρογόνο θα εκθρονίσει τον «βασιλιά πετρέλαιο» από τον θρόνο του. Αυτό όμως είναι κάτι που έπρεπε να είχε ήδη ξεκινήσει, καθώς δεν μπορείς να αλλάξεις ολόκληρο ενεργειακό μοντέλο από τη μια μέρα στην άλλη.Το δυστύχημα όμως είναι πως αυτή την κρίσιμη περίοδο οι ΗΠΑ, η μεγαλύτερη δύναμη του πλα-νήτη μας, κυβερνώνται από μια κλίκα άπληστων πετρελαιάδων του Τέξας με επικεφαλής τον Τζόρτζ Μπους. Αυτοί δεν θα επιτρέψουν εύκολα την απαγκίστρωση μας από την κυριαρχία του πετρελαίου. Μπορεί μάλιστα να προτιμήσουν να ωθήσουν την κατάσταση στα άκρα με νέες επεμβάσεις και πολεμικές συγκρούσεις σε πετρελαιοπαραγωγές χώρες, που θα εντείνουν και το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Η εποχή του πετρελαίου τελειώνει, αυτό είναι μαθημα-τικά βέβαιο. Ωστόσο η έλευση της εποχής του υδρογόνο προβλέπεται έπειτα από ένα ιδιαίτερα επώδυνο τοκετό...

*Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ είναι διευθυντής του ανατρεπτικού περιοδικού ΖΕΝΙΘ, και συγγραφέας των βιβλίων ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΜΕΤΑ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ, ΓΚΡΙΖΑ ΕΛΛΑ∆Α: Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟΥ», Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ κ.α. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο MIND CONTROL: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΝΟΥ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ.


8

κόσµο ς


Μονή Λαζαριστών, Κολοκοτρώνη 21, 564 30 Σταυρούπολη, ΘεσσαλονίκηΤηλεφωνικό κέντρο / Τηλεομοιότυπο (φαξ): 2310 58.91.90 έως 94

Δικτυακός τόπος: www.lazaristes.com, Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: [email protected]

--------------------------------------------◊--------------------------------------------Π Ο Λ Υ Χ Ω Ρ Ο Σ

Lazaristes /Bistrot Cafe Bar RedRoom /Cafe Wine Bar Cafestival /Μουσική Σκηνή Capella /Μουσική Σκηνή Tobacco Shop /Είδη καπνιστού Catering Laazaristes /Υπηρεσίες εστίασης

Νύχτες μαγικές...στους Λαζαριστές

Lazaristes Catering

Lazaristes Lazaristes

Lazaristes Bistrot

Capella

RedRoom


10

τα ξ ί δ ι

11

τα ξ ί δ ι

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

Ότι είναι η Ιερουσαλήμ για τους χριστιανούς, ή η Μέκκα για τους μουσουλμάνους, είναι η Σαμο-θράκη για τους φυσιοδίφες, τους περιηγητές, τους φωτογράφους τους εναπομείναντες χίπηδες και όχι μόνο. Έτσι για να καταλάβετε από την αρχή περί τίνος πρόκειται. Αρχικά, κοιτώντας το χάρτη και βλέποντας το μέγεθος του νησιού (ούτε το μισό της Θάσου δεν είναι) απογοητεύεσαι. «Και που θα πας, σε δύο μέρες θα έχεις βαρεθεί, παραλίες καλές δεν έχει, μπαράκια και μπουζουκτζίδικα δεν υπάρχουν…», μου έλεγε φίλος που είχε ακούσει, αλλά δεν είχε πάει ο ίδιος. Μετά μίλησα με τη Μαρία. Με κατα-γωγή κατά το ήμισυ από τη Σαμοθράκη, άρχισε να επισκέπτεται το νησί σε σχετικά μεγάλη ηλικία, έκτοτε όμως (εδώ και 12 χρόνια) πηγαίνει τουλά-χιστον μια φορά το χρόνο. «Σε ξέρω καλά, θα το λατρέψεις εσύ αυτό το μέρος», μου είπε.Και έτσι, ξεκίνησα μια Τετάρτη πρωί, αρχές Αυγού-στου, για την Αλεξανδρούπολη, απ’ όπου θα επιβιβαζόμουν 3 ώρες αργότερα στο ferry boat «ΑΡΣΙΝΟΗ» της «SAOS FERRIES». Λόγω της Εγνα-τίας Οδού, η διαδρομή Θεσσαλονίκη – Αλεξαν-δρούπολη διανύεται οδικώς σε 3 περίπου ώρες. Τα χιλιόμετρα μετά την Καβάλα είναι πραγματικά πολύ άνετα, αν και η διαδρομή αυτού καθ’ αυτού δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο να σου προσφέρει.Το νησί απέχει 29 ναυτικά μίλια από την Αλεξαν-δρούπολη και σε 2,5 περίπου ώρες αντικρίζεις την Καμαριώτισσα, που είναι το λιμάνι του. Η Σαμο-θράκη είναι ένα τεράστιο βουνό που ανασηκώνε-ται απότομα μέσα από τη θάλασσα, η κορυφή του

οποίου φτάνει τα 1660 μέτρα., και αποτελεί κατά τη γνώμη μου ένα πολύ κλειστό περιβάλλον, έχο-ντας ιδιόμορφη χλωροπανίδα, καθαρή, ανόθευτη, αληθινή. Η επιβλητικότητα του ορεινού όγκου της Σαμοθράκης γίνεται αντιληπτή από την πρώτη στιγμή που θα αντικρίσεις το νησί, όταν ακόμα βρίσκεσαι μέσα στο καράβι, μίλια μακριά. Όποιος θέλει να δει το νησί, θα πρέπει να κουραστεί. Η πεζοπορία αποτελεί τον καλύτερο τρόπο περιή-γησης και πιστέψτε με, σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας δεν έχω δει τόσα πολλά σε τόσο μικρό χώρο.

Πίσω στο χρόνοΚαι αυτός, ο μεγάλος Ποσειδώνας, καθόταν στην κορυφή του βουνού Σάος (Φεγγάρι) και από το θρόνο του, παρακολουθούσε τον τρωικό πόλεμο, σύμφωνα με τον Όμηρο. Μπροστά του έβλεπε την Ίδη, την πόλη του Πριάμου και τον ελληνικό στόλο. Το νησί κατοικείται από την αρχαιότητα (έχουν βρεθεί ευρήματα από την 6η χιλιετία π.Χ.), από την εποχή των Πελασγών. Κάποια στιγμή πολλά χρόνια μετά, έφτασαν οι Έλληνες οι οποίοι αποίκισαν το μέρος. Ότι είναι το Άγιο όρος για τους χριστιανούς, απο-τελούσε η Σαμοθράκη για τις αρχαίες θρησκείες των θεών. Υπάρχει μάλιστα μια τεράστια περιοχή στην Παλαιόπολη, όπου τα αρχαία ευρήματα είναι πολλά, με ένα μεγάλο μέρος τους να είναι αφιερωμένο στους «μεγάλους θεούς». Η αρχαία αυτή θρησκεία άντεξε μέχρι και τον 4ο αιώνα μ.

Το πρώτο πράγµα που σκέφτηκα όταν έψαξα λίγο για την Σαµοθράκη, ήταν ότι είναι ένα νησί… ανάµεσα στη Σάµο και

τη Θράκη! Τελικά διάβασα ότι Σαµοθράκη σηµαίνει ψηλή Θράκη. Η περίοδος ήταν

το πρώτο δεκαπενθήµερο του Αυγούστου, εποχή που, ακόµα και στην όχι και τόσο

κοσµοπολίτικη Σαµοθράκη, γινόταν χαµός. Δωµάτια δεν υπήρχαν (χρειάστηκε η

συµβολή φίλης µε γνωριµίες) και όσο για το καράβι, µας έλεγαν «ελάτε µέχρι

την Αλεξανδρούπολη ή την Καβάλα και θα δούµε! Κάπου θα σας βολέψουµε!»

Τελικά βολευτήκαµε στο ξενοδοχείο «Κάβειρος», στο τελευταίο αλλά και

καλύτερο δωµάτιο που είχε, και, όσο για το καράβι, 2 άτοµα + 1 αυτοκίνητο

βρήκαµε θέση στο τσαφ! Όλα καλά λοιπόν, το ταξίδι µας στη Σαµοθράκη ξεκινά, πάρτε

θέσεις και βάλτε τις ζώνες ασφαλείας…

Στο βόρειο Αιγαίο υπάρχει ένα νησί που σε περιμένει…Αφήγηση – φωτογραφία Αλέξης Αλαματίδης


10

τα ξ ί δ ι

11

τα ξ ί δ ι

Χ.. Τα «μυστήρια» που διοργανώντουσαν τύγχαναν μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού από όλους: από τους πιο απλούς πολίτες μέχρι τους βασιλείς. Έτσι, πολλοί κατακτητές, τουλάχιστόν στα χρόνια της αρχαιότητας, σεβάστηκαν το μέρος και δεν κατέστρεψαν τίποτα. Ίσα -ίσα το νησί αποτελούσε πάντα πεδίο μύησης στα αρχαία μυστήρια. Στο αρχαιολογικό μουσείο του νησιού, μεταξύ πολλών αξιόλογων ευρημά-των βρίσκεται και η περίφημη «Νίκη της Σαμοθράκης» (με ύψος 2,75μ.), που είναι όμως ένα αντίγραφο, μια και το γνήσιο άγαλμα έχει κλαπεί από τους Γάλλους και βρίσκεται στο Λούβρο. Άλλα και η βυζαντινή και μεταβυζαντι-νή περίοδος έχουν έντονη παρουσία στο νησί, εφόσον η γεωγραφική του τοποθεσία το έκανε ελκυστικό για όλους τους μεγάλους πολιτισμούς που άκμασαν στην περιοχή.Και αφήνω για το τέλος της μικρής ιστορικής μας διαδρομής, τους Κάβει-ρους. Αυτοί λοιπόν, που τους έλεγαν και μεγάλους θεούς, ήταν χθόνιοι δαίμονες (στην αρχαιότητα δαίμων σήμαινε κάτι σαν θεός), που σχετίζονταν με τη φωτιά, τα ηφαίστεια, τη γονιμότητα της γης και την κατεργασία των μετάλλων. Ήταν «αναγνωρισμένοι» και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά η έδρα τους ήταν η Σαμοθράκη που αποτελούσε και το λατρευτικό τους κέντρο Η Κάβειροι ήταν 4. Ήταν προστάτες των ναυτιλλόμενων και ιδιαίτερα των ναυαγών. Η λατρεία τους ξεκινά από τα προελληνικά χρόνια, καταφέρ-νοντας να μυήσει πολλούς. Μάλιστα στην περίοδο των Μακεδόνων τον 3ο π. Χ. αιώνα, τα «Καβείρεια» κατάφεραν να ξεπεράσουν τα «Ελευσίνεια». ∆εκτοί γινόντουσαν όλοι, ασχέτου τάξης και εθνικότητας.Αλλά για τους Κάβειρους θα σας πω και πιο κάτω, γιατί έχω την εντύπωση ότι ακόμη και σήμερα τριγυρνάνε στο νησί, κάνοντας διάφορα «κόλπα».

Τα μνημεία της ΦύσηςΗ φύση δεν είναι δυνατόν να μη σε συνεπάρει, κάποιοι μου μίλησαν για μαγνητικά πεδία που σε επηρεάζουν, αλλά εγώ πιστεύω πως αυτό που σε καθηλώνει είναι το πράσινο, το βουνό και αυτή η αγριάδα που εκπέμπει το


12

τα ξ ί δ ι

13

τα ξ ί δ ι

μέρος. Οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι είναι λίγοι, μικρό είναι άλλωστε και το νησί, αλλά σε πρώτη φάση αποδεικνύονται αρκετοί για να σου δείξουν τα βασικά αξιοθέατα. Η Σαμοθράκη είναι ασυνήθιστα πλούσια, για νησί του Αιγαίου, σε νερά, έχοντας ως μεγαλύτερο ποταμό τον Φονιά και πάνω από άλλους 20 μικρό-τερους. Το νερό ευνοεί βέβαια και την βλάστηση, η οποία, σε πολλά σημεία «οργιάζει». Έχει δάση από πλατάνια, που όμοιά τους δύσκολα συναντά κανείς σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας. Στο νησί ζουν πολλά ενδημικά φυτά και ζώα, ειδικά πουλιά.Το νερό με τον ήχο της ασταμάτητης ροής του, σε συνοδεύει σε κάθε σου βήμα μέσα στα πυκνά δάση της Σαμοθράκης. Η διαδρομή που ξεκινάει στα βόρεια του νησιού, πλάι στον ποταμό Φονιά είναι φανταστική. Οι τεράστιες πέτρες που βρίσκονται μέσα στην κοίτη του, δένουν πολύ όμορφα με τα πλατάνια και το πεντακάθαρο νερό. Μετά από μισή περίπου ώρα πεζοπορίας μέσα σε μαγευτι-κούς ήχους (κάπου εκεί πέρα συχνάζει και ο ένας από τους 4 Κάβειρους), και παραπλανητικές (!) μυρουδιές, φτάνεις στον πρώτο καταρράκτη, του οποίου το νερό κατεβαίνει ορμητικά από το βουνό που απότομα υψώνεται μπροστά σου. Τα νερά του, σχηματίζουν μια μεγάλη βάθρα, στην οποία πολλοί κάνουν μπάνιο. Τα νερά κρυστάλλινα και παγωμένα. Από εκεί ξεκινά μονοπάτι που ανεβαίνει κανονικά το βουνό, για να καταλήξει μετά από άλλα 20 λεπτά στο δεύτερο καταρράκτη και τη δεύτερη βάθρα. Και από εκεί (με αναρρίχηση πλέον) πας για την τρίτη, την τέταρτη κ.ο.κ. Άλλοι μου είπαν για 8, άλλοι για 10… Τι σημασία έχει;Ο γύρος του νησιού με καραβάκι είναι επιτακτικός, εφόσον από τη θάλασσα έχεις πρόσβαση σε μέρη όπου από τη στεριά δεν οδηγεί κανένας δρόμος. Ένα από τα μέρη αυτά είναι και το Κρεμαστό με τους γεωλογικούς του σχηματισμούς που οι ντόπιοι αποκαλούν «στης γριάς τα πανιά». Το τοπία είναι άγριο και κυριολεκτικά σου κόβει την ανάσα. Στα Θερμά (όπου και έμενα) υπάρχουν οι θερμές θειούχες ιαματικές πηγές, που και αυτές, είναι γνωστές από την αρχαιότητα. Ήταν ιδιαίτερα δημο-φιλείς και στη βυζαντινή περίοδο, μια και θερα-πεύουν μια πλειάδα παθήσεων, όπως παχυσαρκία, παθήσεις του ύπατος, της χολής, των νεφρών, φλεγ-μονές, αρθρίτιδα, δερματοπάθειες κτλ. Μη γελάσε-τε, αλλά πιστεύω πως και εδώ έχουν το δαχτυλάκι τους οι Κάβειροι!!

Οι οικισμοί, η ΧώραΗ πρωτεύουσα του νησιού είναι η Σαμοθράκη, που αποτελεί και τον ωραιότερο οικισμό του νησιού. Οι κάτοικοί της την έχτισαν στο εσωτερικό του νησιού για να αποφεύγουν τους πειρατές αλλά και τους αέρηδες, που όταν αρχίσουν και φυσούν, δεν αστειεύονται. Αν και πληθυσμιακά η Καμαριώτισσα είναι μεγαλύτερη και αποτελεί και το φυσικό λιμάνι του νησιού, η Χώρα κλέβει την παράσταση. Χτισμέ-νη αμφιθεατρικά πάνω σε μια απότομη βραχώδη πλαγιά, δεν μπορεί παρά να σε μαγέψει και να σε αναγκάσει να μείνεις εκεί. Τα όμορφα παραδοσιακά σπίτια που δεν θυμίζουν κανένα μέρος της Ελλά-δας, οι μικρές καθαρές αυλές, η φανταστική θέα, το καλό φαγητό (με «εθνική» σπεσιαλιτέ το κατσικάκι) και γενικά το όλο περιβάλλον σε προδιαθέτουν μόνο θετικά. Και μια και το ανέφερα, θα σας πω και για τα κατσίκια της Σαμοθράκης, που, αποτελούν και κατά έναν τρόπο το σήμα κατατεθέν της. Υπάρ-χουν παντού, ζουν και βόσκουν ελεύθερα, χωρίς να τα φυλάει κανείς. Τα συναντάς στους δρόμους, στις πλαγιές, στους οικισμούς, στην παραλία, γενικά παντού. Τα σπίτια στη Χώρα είναι χτισμένα με τέτοιο τρόπο που δεν κόβουν το ήλιο και τη θέα το ένα από το άλλο. Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού είναι περίπου 2800, με τους περισσότερους να διαμένουν στη Χώρα και την Καμαριώτισσα και οι άλλοι στους υπόλοιπους 10 οικισμούς του.Ο τουρισμός δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος, «ευτυχώς!» λέω εγώ, «θέλουμε περισσότερους του-ρίστες» λένε οι κάτοικοι. Πολύ φοβάμαι πως η του-ριστική εκμετάλλευση της Σαμοθράκης θα επιφέρει

ανυπολόγιστες ζημιές στα ευαίσθητα οικοσυστή-ματα του νησιού. Άλλα άντε να το εξηγήσεις αυτό σε αυτούς που θα κάνουν τις αρπαχτές. Και σίγουρα με την κτηνοτροφία, τη γεωργία, την υλοτομία και την αλιεία που ασχολείται ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων, δεν βγάζεις και πολλά λεφτά, χώρια που είναι και δύσκολες οι συνθήκες εργασίας. Οπότε ο τουρισμός φαίνεται σαν δώρο θεού. Σε αυτό συμ-φωνούν σίγουρα και οι Κάβειροι, χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται ίσως τον κίνδυνο που διατρέχει το νησί τους από τις ορδές των… βάρβαρων!

Σαμοθράκη, Αύγουστος 2005Εντάξει, το είπα και στην αρχή, πως δεν περίμενα κάτι τόσο καλό στη Σαμοθράκη. Το μέρος είναι πράγματι περίεργο, και μόνο η παρουσία των… Καβείρων (!) εξηγεί κάποια φαινόμενα και εικόνες που είδα εκεί.Από πού να αρχίσω όμως; Από το ότι το μεγαλύτερο μέρος των τουριστών που δεν έχει μέσο μετακινεί-ται με ότο στοπ; Από τα 2 άρματα μάχης που υπάρ-χουν εγκαταλειμμένα στο δρόμο για τους κήπους; Από τον Γερμανό που συνάντησα ο οποίος ήρθε από τη χώρα του με ποδήλατο; Από τα «παιδιά των λουλουδιών» που συναντάς σε μεγάλο αριθμό στο νησί; Από τον Πέτρο τον Ολλανδό που γνώρισα και ήταν στο επάγγελμα «θεραπευτής»; Από το καφε-νείο στα Θερμά που δουλεύει 24 ώρες το 24τετρά-ωρο και είναι πάντα γεμάτο; Τι να σας πω…Οι Κάβειροι λοιπόν, που όπως είπαμε είναι 4, έχουν ο καθένας μια αρμοδιότητα στο νησί. Ο ένας προ-σέχει τα φυτά και τα ζώα, ο δεύτερος τα νερά στο νησί, ο τρίτος καθορίζει τον καιρό (που σημειω-τέων αλλάζει στο πιτς φυτίλι) και ο τέταρτος είναι υπεύθυνος για τη διασκέδαση των κατοίκων και των επισκεπτών!! Πως σας φαίνεται η θεωρία μου; Τον τελευταίο τον εντόπισα ένα απόγευμα στην κορυφή ενός λόφου κοντά στους Κήπους, να έχει μεταμορφωθεί σε βράχο και να κοιτά επίμονα προς τη θάλασσα, κοιτάζοντας μάλλον για τα καράβια που κατευθυνόντουσαν προς το νησί. Κάτι μαγεί-ρευε και αυτός…Ένα βράδυ είχε εκδηλώσεις στη Χώρα. Ήμουν στα Θερμά, 12 χιλιόμετρα μακριά από εκεί. Ξεκί-νησα μόνος με το αυτοκίνητο, με καιρό καλό και ουρανό ξάστερο. Μετά από 3 περίπου χιλιόμετρα άρχισαν χοντρές σταγόνες βροχής να πέφτουν στο παρμπρίζ. 2 λεπτά αργότερα βρισκόμουν μέσα σε μια καταιγίδα. Οι καθαριστήρες δούλευαν στην


12

τα ξ ί δ ι

13

τα ξ ί δ ιπιο γρήγορη σκάλα, αλλά ήταν αδύνατο να πας πάνω από 40 αν ήθελες να βλέπεις πού περίπου είναι ο δρόμος. Όλα αυτά στον παραλιακό δρόμο. Στρίβω αριστερά, ανηφορίζοντας τα τελευταία 4 περίπου χιλιόμετρα προς τη Χώρα. Ξαφνικά η βροχή κόβεται μαχαίρι. Αρχίζουν να φυσούν κάτι άνεμοι πολλών μποφόρ, με απο-τέλεσμα το αυτοκίνητο να διαταράσσεται στην πορεία του. Αν έκανες το λάθος να ανοίξεις έστω και μια χαραμάδα στο παράθυρο, ο αέρας ταρακουνούσε ακόμη πιο πολύ το αυτοκίνητο. Όσο ανέβαινα, τόσο περισσό-τερο φυσούσε. Αισθανό-μουν πως από στιγμή σε στιγμή, αυτή η ανεξάντλη-τη αρχέγονη δύναμη, θα αρπάξει το αυτοκίνητο, θα το σηκώσει ψηλά και

θα το ρίξει κάπου πάνω στο όρος Σάος. Λίγο πιο πάνω επικρατούσε άπνοια. Κοιτώντας προς τα πίσω, όπου βρισκόταν η θάλασσα είδα αστραπές. Έφτασα στη Χώρα και ανέβηκα πάνω στην πλατεία, όπου είχε στηθεί παραδοσιακό γλέντι, με τον κόσμο να ξεφαντώνει. Ανέβηκα ακόμη πιο ψηλά, απ’ όπου άρχι-σαν να φαίνονται αστραπές. Εντελώς αθόρυβες, φώτιζαν τον ουρανό και τη γη, με σχηματισμούς και χρώματα που δεν έχω ξαναδεί. Είδα κόσμο καθηλωμένο να χαζεύει. Το θέαμα ήταν τρομακτικό και ταυτόχρονα όμορφο. Άγριο, όπως το νησί. Τουλάχιστον 2 ώρες κοιτούσαμε τον ουρανό. Οι αστραπές, δεν έλεγαν να σταματήσουν. Την επόμενη μέρα συνάντησα κάποιον που μου περιέγραψε άλλο φαινόμενο

που είδε να εκτυλίσσεται πάνω από τη θάλασσα τα ξημερώματα. Απ’ ότι κατά-λαβα ήταν ένας μικρός τυφώνας...Οι Κάβειροι δεν έλεγαν να ηρεμήσουν. Λίγο η ζέστη, λίγο το αποκορύφωμα του καλοκαιριού, λίγο και η δική μας διάθεση, τους έκανε να είναι… πανταχού παρόντες, με διαθέσεις διασκεδαστικές και σκανταλιάρικες!! Είχαν και αυτοί το δικό τους σόου, προσπαθώντας πάντα να κλέβουν την παράσταση.Η Σαμοθράκη είναι ένα μέρος που μπορείς να πας ακόμη και μόνος σου. Αν είναι καλοκαίρι και έχει κόσμο, το σίγουρο είναι πως δεν θα είσαι για πολύ μόνος!

Θα ξαναπάω άλλη εποχήΕ, καλά τώρα! Με τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους των Καβείρων, το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να ξαναπάω. Γνώρισα κάποιον από τον ορειβατικό σύλλο-γο της Σαμοθράκης και κατά την επίσκεψή μου στο δημαρχείο, όταν τους απο-κάλυψα την ιδιότητά μου, οι άνθρωποι εκεί φάνηκε πως θα με βοηθήσουν σε οποιαδήποτε αποστολή μου στο νησί τους. Να πάω σε μέρη απάτητα, εκεί που δεν πατάνε πόδια τουριστών. Μόνο… Καβειρούληδες μπορεί να συναντήσεις. Αρχές Οκτωβρίου ή την άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή μου είπαν. Τις φωτογρα-φικές μου μηχανές ανά χείρας, ή μάλλον στην πλάτη και έφυγα…Και όποιος δεν έχει πάει ακόμα στη Σαμοθράκη, απλώς χάνει…


14

Ελλάδα

15

Ελλάδα

Γράφει ο Μπάμπης Ιμβρίδης

[email protected] Οι Ισνογκούτ της Πολιτικής

Όλοι πλέον γνωρίζουν πως στις ∆ημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές, οι πολίτες ψηφίζουν, την πρώτη Κυριακή, με βάση

την κομματική τους προτίμηση, την επόμενη όμως Κυριακή, λαμβάνουν, έστω και στα ψιλά, υπόψη τους το κριτήριο της προσωπικότητας του υποψηφίου και την καταλληλότητά του για τη θέση. Έτσι με τον τρόπο αυτό οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να στείλουν και το πολιτικό μήνυμα στήριξης -ή μη- της κυβέρνησης και του κόμματος, ενώ τους δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία, να επιβραβεύσουν τους υποψήφιους που πιστεύουν πως είναι οι καλύτεροι για την πόλη, το χωριό, το ∆ήμο τους. Είναι γνωστό πως στρατιά κομματικών «στελεχών» περιμένουν χρόνια για μια οποιαδήποτε θέση εξουσίας. Με την ανάληψη του χρίσματος και την σίγουρη υποψηφιότητα τους ως ∆ήμαρχοι, Νομάρχες, ή έστω δημοτικοί ή νομαρχιακοί σύμβουλοι -εφόσον η ψήφος θα είναι κομματική- θα απαλλάξει τους αρχηγούς των κομμάτων τους από αρκετές πιέσεις και θα κλείσει αρκετά στόματα διαφωνούντων-διαμαρτυρομένων. Έτσι θα φέρει τάξη στις κομματικές ισορροπίες

και όλοι μπορούν να κοιμούνται ευχαριστημένοι. Αδιάφορο αν οι συγκεκριμένοι παρατρεχάμενοι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ή προσόν για το πόστο που θα κληθούν να υπηρετήσουν. Από την άλλη μεριά, δεν θα έχουν καμιά ελπίδα κάποιοι τοπικοί παράγοντες, αξιόλογες προσωπικότητες και γνώστες των τοπικών προβλημάτων, που αγαπούν την πόλη, το ∆ήμο τους, το νομό τους. Αφού δε θα έχουν το κομματικό χρίσμα, την κομματική στήριξη και δεν θα προέρχονται από τις πολιτικές ζυμώσεις κάποιας οργάνωσης, οι σκέψεις διεκδίκησης ενός τέτοιου αξιώματος, φαντάζει ουτοπική. Ποιος άλλωστε σοβαρός άνθρωπος θα έμπαινε σε μια τόσο σκληρή διαδικασία, θα επιβαρυνόταν με ένα μεγάλο οικονομικό και προσωπικό κόστος μιας εκλογικής αναμέτρησης, χωρίς ελπίδα; Έτσι καταλήγουμε πως το τελικό κόστος όλων αυτών να το πληρώνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η καθιερωμένη και αποδεκτή πλέον αντίληψη τόσο των ανθρώπων της εξουσίας, όσο και των κομματικών γραμμών, είναι ότι οι διεκδικητές της εξουσίας δε χρειάζεται να γνωρίζουν τα προ-βλήματα των ανθρώπων που αντιπροσωπεύ-

ουν, ούτε και να έχουν αίσθηση περί δημόσιας αιδούς και δικαιοσύνης, αλλά με την ρητορική, την τέχνη της επικοινωνίας, και της πειθούς, θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των εργασιών που αναλαμβάνουν. ∆υστυχώς οι υπηρέτες της εξουσίας στην Ελλάδα, στην προσπάθειά τους να αυξήσουν το εισόδημά τους, αντιγράφουν τους προϊσταμέ-νους τους, ανακαλύπτουν ότι μπορούν άνετα να βρουν πόρους από την παροχή υπηρεσιών εξυ-πηρέτησης, πάνω στο αντικείμενο για το οποίο λαμβάνουν αποδοχές από τον «εργοδότη» τους. Εφαρμόζοντας μοντέρνες τακτικές αύξησης της «αποτελεσματικότητάς» των, διαπίστωσαν ότι η πλέον λειτουργική μέθοδος παραγωγής υπηρε-σιών εξυπηρέτησης, πηγάζει από την τεχνητή έλλειψη κάθε κοινωνικής εξυπηρέτησης, που κανονικά οφείλουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς. Σ’ αυτή την προσπάθεια όμως δεν χωράνε οι πολιτικοί της «μη πολιτικής», εδώ είναι ικανοί οι πολιτικοί που θέτουν πάνω απ’ όλα τη διατήρηση των κεκτημένων, την επιβίωση τη δική τους και των προσωπικών τους φίλων.

Αντί για ουσιαστικές και αποφασι-στικές μεταβολές στο πλαίσιο της απλής αναλογικής του εκλογικού νόμου, βλέπουμε αυτόν τον καιρό να προωθείται μια συγκεχυμένης λογικής μεταρρύθμιση για εκλογή δημάρχων από την πρώτη Κυρια-κή, με το ποσοστό του 42%. Τι κι αν ακόμα και στελέχη της Ν.Δ. στέλνουν στα αυτιά της ηγεσίας της, την αναγκαιότητα των μητρο-πολιτικών Δήμων στα μεγάλα αστικά κέντρα, την αναγκαιότητα για ουσιαστικές αρμοδιότητες από πλευράς των Δημάρχων, για περισ-σότερους και αυτοτελούς πόρους, για πραγματικές αποφάσεις σε τοπικό επίπεδο, η κυβέρνηση άντ’ αυτών άλλα μαγειρεύει.


14

Ελλάδα

15

Ελλάδα

Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας

Έτσι σήμερα βλέπουμε, χθεσινούς εκλεκτούς και πρωτοπόρους αγω-νιστές, στη θέση του βουλευτή, του δημάρχου, στη θέση πρόε-δρων και γραμματέων πολιτικών, και συνδικαλιστικών οργανώσεων, διευθυντών ∆ΕΚΟ, ασφαλιστικών ιδρυμάτων, μέλη επιτροπών και άλλων, να ρίχνουν μαύρη πέτρα στο παρελθόν τους. ∆ηλαδή όλοι αυτοί που χτες αποτελούσαν την επαναστατική πρωτοπορία, την ανανέωση, το ανοιχτό μυαλό του μέλλοντος, υψώνονται σήμερα σε μια άλλη κοινωνική κάστα, απο-κτούν μια προνομιούχα θέση στην καπιταλιστική κοινωνία, απορρο-φώνται από το καθεστώς, γίνονται μέρος αναπόσπαστο αυτού και ακόμα, τμήμα απαραίτητο για την ύπαρξη και τη λειτουργία του. Άλλωστε έχει αποδειχθεί πως στην Ελλάδα τα κατά καιρούς σοσια-λιστικά κόμματα και ενώσεις, δεν ήταν και δεν είναι παρά επεισο-διακά κατασκευάσματα, που στε-γάζουν προσωρινά «αριστερούς» εθνικιστές, εργατοκάπηλους και ερασιτέχνες σοσιαλιστές του περι-θωρίου και του σαλονιού. Όταν ένα κοινωνικό στρώμα εξασφαλίσει μία δεσπόζουσα θέση στο σύστημα, οπωσδήποτε θα χρησιμοποιήσει αυτή τη θέση για να δημιουργήσει προνόμια για τον εαυτό του. Αυτοί που διευθύνουν, προσπαθούν να μονοπωλήσουν όλο και περισσό-τερο τη διεύθυνση και να μεταβάλ-λουν τις μάζες σε απλά πιόνια, σε γρανάζια της μηχανής που αυτοί οδηγούν, χωρίς σκέψη, χωρίς βού-ληση, κι ας λένε οι μελετητές πως μια κοινωνία δεν μπορεί να λειτουρ-γήσει δίχως τη συνειδητή συμμετο-χή των πολιτών και δίχως τη γνώση

των προβλημάτων απ’ αυτούς. Για τους διευθύνοντες εξακολουθεί να βολεύει, και κάνουν τα πάντα ώστε να διατηρήσουν: τις δουλικές συνή-θειες, την αδράνεια, την αδιαφορία των πολιτών για τα γενικότερα προ-βλήματα που πρέπει να θεωρούνται έργα των ειδικών. Μέσα από προλήψεις πολιτικές, εθνικές και θρησκευτικές, αυταπά-τες που από αιώνες δεσπόζουν και συστηματικά καλλιεργούνται από το κράτος, το σχολείο, την εκκλησί-α, τα κόμματα, μ’ όλα τα μέσα που διαθέτουν και ιδιαίτερα τα Μ.Μ.Ε., κατασκευάζουν συναίνεση στις επιδιώξεις τους. Σ’ αυτές τους τις

επιδιώξεις βολεύει η ηθική διαφθο-ρά της ελληνικής κοινωνίας. Το νέο πελατειακό σύστημα αντα-μείβει αυτούς που έχουν πρόσβαση στην εξουσία, όχι τους έντιμους, τους εργατικούς και τους δημιουρ-γικούς. Ανταμείβει τη διαφθορά και την ευνοιοκρατία, όχι την παραγω-γικότητα και την ανταγωνιστικότη-τα. Έτσι βάλθηκαν να εκτοπίσουν από κοντά τους την άποψη, την αντίληψη και το πνεύμα, κοντά πρέπει να είναι ο υποτακτικός, ο δουλοπάροικος, ο διεκπεραιωτής τους.

Πρώην φτωχοί είναι οι γλεί-φτες της εξουσίας, πολιτικοί και «διαπλεκόμενοι», οι πλειοψηφίες που εκλέγουν τις εξουσίες οι οποίες σχεδιάζουν τον κόσμο. Στην πλειονότητά τους, φτωχοί ψηφίζουν αυτούς που σχεδιάζουν το σύστημα, φτωχοί ψηφίζουν τους φτωχούς που, όταν οι πλού-σιοι τους δίνουν ένα «γωνιακό γραφείο», τους «ξεβρακώνουν» όποτε θέλουν. Με αυτούς τους τρόπους και τις μεθόδους έφθει-ραν και διέφθειραν συνειδήσεις, χάλασαν υπηρεσίες, εισήγαγαν και καθιέρωσαν νοοτροπίες, τις οποίες όσο κι αν θα αγωνίζονται κάποιοι

να αλλάξουν, θα ματαιοπονούν. Πρέπει να περνάει το μήνυμα στην κοινωνία ότι «ξύπνιος» είναι αυτός που ξέρει τις σωστές συναλλαγές με την οποιαδήποτε εξουσία. Αυτή τη λογική πριμοδοτούν και οι εκάστοτε συμβουλάτορες και παρατρεχάμενοι της διοίκησης. Αυτοί οι παρασιτικοί της εξουσίας, οι άνθρωποι που έκαναν καριέρα το ψέμα και την υποκρισία, που ο μοναδικός τους λόγος ύπαρξης είναι το παραμύθιασμα του Χαλίφη, δυστυχώς διεκδικούν μια θέση στην «αυλή», αιώνες τώρα. Αυτούς

όρισε η «μοίρα» να νουθετούν την εξουσία για το κάθε της βήμα, να έχουν άποψη περί παντός επιστη-τού. Αυτοί τις περισσότερες φορές θα επιβάλουν την άποψη για το τι θα φάει και τι θα πιει ο λαός, πως θα διασκεδάσει ο λαός, τι άσματα θα του ψάλουνε, πως θα τον κοιμί-σουνε και πως θα τον αφυπνίσουνε. Οι συμβουλάτορες βουτηγμένοι στην απόλαυση των ηδονών της εξουσίας που τους παραχωρείται, τρέχουν τις τελευταίες στιγμές των αναμετρήσεων να μαζέψουν τους ψήφους από τους υπηκόους. Σε παλαιότερους αιώνες σε κάθε αποτυχία της εξουσίας, τους παίρ-νανε το κεφάλι, δυστυχώς σήμερα είναι σαν τις κατσαρίδες, επιβιώνουν παντού. Μόλις πέσει η εξέδρα της εξουσίας παρεισφρέουν με ευκο-λία σε κάποια άλλη. Αντιμετωπίστε σκληρά την ποιότητα των ανθρώ-πων που επανδρώνουν τη μηχανή της εξουσίας, από τα χαμηλά της κλιμάκια, μέχρι την ηγεσία, εκεί που όσο και να θέλετε, δεν μπορείτε να αποφύγετε την επικοινωνία και την συναλλαγή. Κανένας δεν πρέπει να δώσει το δικαίωμα στους ανέκαθεν ανευθυνοϋπεύθυνους, ούτε να πανηγυρίσουν, ούτε να επιχαίρουν, ούτε να πάρουν το επάνω χέρι. Η ψήφος είναι όπλο πανίσχυρο. Απλά, όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα όπλα, αν δεν γνωρίζεις να τα χρησιμοποιείς κινδυνεύεις, είτε να αυτοτραυματισθείς είτε να σκοτώ-σεις τον λάθος άνθρωπο. Και στις δύο περιπτώσεις τ’ αποτελέσματα είναι ολέθρια.

(Οι εικόνες είναι έργα του καλλιτέχνη Λάζαρου

Παπαδόπουλου)


16

τοπ ι κά ν έα

17


Τα Εν δήµω…

Ηµιτελής διάβαση Παραδόθηκε σε κυκλοφορία για να συνδέσει το δήµο Ευόσµου µε το κέντρο της Θεσσαλονίκης, αλλά η έξοδος της από τον Εύοσµο, οδηγεί µόνο στο Ελευθέριο Κορδελιό. Ο λόγος για την υπόγεια διάβαση της οδού Αγαµέµνονος στον Εύοσµο η οποία εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο από τον υφυπουργό αθλη-τισµού Γιώργο Ορφανό, αλλά παραµένει ηµιτελής. Οι κάτοικοι του Ευόσµου εκφράζουν την αγανάκτηση τους καθώς δόθηκαν 2,2 εκ. ευρώ για ένα έργο που περίµεναν χρόνια, αλλά όπως φάνηκε υπήρξε ασυνεννοησία µεταξύ των υπηρεσιών για την ολοκλήρωση του. Η διάβαση πεζών και οχηµάτων περνάει κάτω από τις σιδηροδροµικές γραµµές του ΟΣΕ και συνδέει το δήµο Ευόσµου µε την οδό Μοναστηρίου. Κατασκευάστηκε προκειµένου κυρίως να διευκολύνει την πρόσβαση των κατοίκων του Ευόσµου µε το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, τα οχήµατα που εξέρχονται από τον Εύοσµο µέσω της διάβασης, ακολουθούν αναγκαστικά µόνο µια κατεύθυνση προς το Ελευθέριο Κορδελιό, ενώ η έξοδος προς το κέντρο της Θεσσαλονίκης παραµένει κλειστή µε πινα-κίδες υποχρεωτικής πορείας προς τα δεξιά. Αδύνατη είναι και η είσοδος στον Εύοσµο για τα αυτοκίνητα που κινούνται επί της Μοναστηρίου µε κατεύθυνση το κέντρο Θεσσαλονίκης. Έτσι, οι µόνες διαδροµές που µπορούν να γίνουν σήµερα µέσω της νέας υπόγειας διάβασης είναι από το κέντρο προς τον Εύοσµο και από τον Εύοσµο προς το Ελευθέριο Κορδελιό. Ο λόγος του αδιέξοδου της διάβασης προς το κέντρο είναι το ότι δεν έχει κατασκευαστεί ισόπεδος κόµβος επί της οδού Μοναστηρίου, που να επιτρέπει την σύνθετη κίνηση των οχηµάτων. Η αρµοδιότητα για την κατασκευή του ισό-πεδου κόµβου ανήκει στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και συγκεκριµέ-να στην Διεύθυνση Ελέγχου και Κατασκευής Έργων (ΔΕΚΕ). Η δηµοτική αρχή Ευόσµου υποστηρίζει ότι από την πλευρά της ολοκλήρωσε το έργο, ενώ έχει τοποθετήσει και φανάρια που είναι ρυθµισµένα για την έξοδο των αυτοκινήτων και προς το κέντρο. Ωστόσο, περιµένει από την ΔΕΚΕ να κάνει τις απαραίτη-τες παρεµβάσεις για να ανοίξει και η κατεύθυνση προς το κέντρο. Το έργο της υπόγειας διάβασης εντάχθηκε στα λεγόµενα ολυµπιακά έργα και η σύµβαση για την κατασκευή του υπογράφηκε στις 19 Σεπτεµβρίου του 2002, µε προοπτική ολοκλήρωσης τον Σεπτέµβριο του 2003. Ωστόσο, η ολοκλήρωση του επιτεύχθηκε στις 28 Μαρτίου του 2005. Η διάβαση έχει κατασκευαστεί µε σύγχρονες προδιαγραφές για να εξυπηρε-τεί φορτηγά βάρους µέχρι 6,5 τόνων, αυτοκίνητα και πεζούς, έχει ύψος 3,7 µέτρα, κόστισε 2,2 εκ. ευρώ και χρηµατοδοτήθηκε από το πρόγραµµα «Ελλάδα 2004».

ΤΑ ΕΝ ΔΗΜΩ

Αγαπητοί αναγνώστες, η στήλη «Τα Εν ∆ήμω» σας ανήκει και έχει πρωταρχικό στόχο να δημοσιοποιούνται οι σκέ-ψεις, οι απόψεις, οι προτάσεις των πολιτών της δυτικής Θεσσαλονίκης για τα ζητήματα που αφορούν την περιοχή και να αναζητούνται λύσεις για την επίλυση τους. Επίσης αποτελεί βήμα κριτικής στις δράσεις των δημοτικών αρχών που έρχονται σε αντίθεση με το κοινό όφελος και συμφέρον. Περιμένουμε λοιπόν τις απόψεις σας στη διεύθυνση του περιοδικού.

Γράφει ο Φώτης Κουτσαμπάρης

Αποκαλύφθηκαν επιπλέον 150 τόνοι! Άλλη µια πυρκαγιά στο πρώην εργοστάσιο της ΔΙΑΝΑ ήταν αιτία για την αποκάλυψη ότι στους χώρους του βρίσκονται επιπλέον 150 τόνοι ληγµένων φυτοφαρµάκων και άλλων παρασκευασµάτων, οι οποίοι δεν είχαν καταγραφεί µέχρι τα µέσα του περασµένου Ιουνίου. Όπως φάνηκε, οι αρµόδιοι στηρίχθηκαν σε στοιχεία που είχε η εταιρεία µετά την πτώχευση της, χωρίς να προχωρήσουν στην καταµέτρηση των πραγµα-τικών ποσοτήτων που υπάρχουν στο εργοστάσιο. Έτσι, σήµερα στη ΔΙΑΝΑ υπάρχουν αποθηκευµένοι 713 τόνοι υλικών, εκ των οποίων οι 586 τόνοι κατατάσσονται στην κατηγορία των επικίνδυνων αποβλήτων.Στην τελευταία καταγραφή, η οποία πραγµατοποιήθηκε από στελέχη του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, της νοµαρχίας Θεσσαλονίκης και του δήµου Σταυρούπολης, καταµετρήθηκαν για πρώτη φορά 53,46 τόνοι ληγµένων φυτοφαρµάκων και άλλων παρασκευασµάτων, 53,5 τόνοι αποβλήτων εντός του εργοστασίου της ΔΙΑΝΑ και άλλοι 58,32 τόνοι αποβλήτων και ληγµένων φυτοφαρµάκων σε παρακείµενο οικόπεδο.Επίσης εντοπίστηκαν υλικά που περιλαµβάνονται σε παλαιότερη έκθεση, αλλά διαπιστώθηκε ότι βρίσκονται σε µεγαλύτερες ποσότητες (420,72 τόνοι). Στις αποθήκες του πρώην εργοστασίου βρέθηκαν και 127 τόνοι αδρανών υλικών (σόδα, θειάφι, κ.ά.), που δεν αντιµετωπίζονται ως επικίνδυνα απόβλητα.Ο δήµαρχος Σταυρούπολης Διαµαντής Παπαδόπουλος ζήτησε να αποµακρυν-θούν το συντοµότερο τα τοξικά από τις εγκαταστάσεις του πρώην εργοστα-σίου, υπογραµµίζοντας ότι πρόκειται για µείζον περιβαλλοντικό ζήτηµα που αφορά ολόκληρο το πολεοδοµικό συγκρότηµα της Θεσσαλονίκης.

Στο πρώτο εξάµηνο του 2006 η ΛαγκαδάΣτο πρώτο εξάµηνο του 2006 αναµένεται να ολοκληρωθεί το έργο της δια-πλάτυνσης της οδού Λαγκαδά, σύµφωνα µε τελευταίες δηλώσεις του γ.γ. της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας κ. Γιώργου Τσιότρα. Η πρώτη φάση, από το στρατόπεδο «Παύλου Μελά» µέχρι το Ψυχιατρείο, µήκους 1300 µέτρων θα παραδοθεί, σύµφωνα µε τις δηλώσεις, στο τέλος του τρέχοντος έτους. Ήδη έχει δοθεί στην κυκλοφορία ο δεξιός κλάδος του δρόµου, σε µήκος 650 µέτρων µέχρι το τέλος του στρατοπέδου, ενώ το υπόλοιπο τµήµα του συγκεκριµένου κλάδου µέχρι και τον κινηµατογράφο «Σταυρουπόλ» θα παρα-δοθεί στην κυκλοφορία έως το τέλος Σεπτεµβρίου. Ο αριστερός κλάδος θα


16


17


παραδοθεί στην κυκλοφορία τµηµατικά έως το τέλος του χρόνου. Η δεύτερο φάση που αφορά τµήµα µήκους 1.100 µέτρων, από το Ψυχιατρείο µέχρι την αερογέφυρα Σταυρούπολης, θα ολοκληρωθεί το πρώτο εξάµηνο του 2006. Με την ολοκλήρωση των έργων διαπλάτυνσης, η οδός Λαγκαδά θα έχει τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, µε κεντρική νησίδα πέντε µέτρων, παράπλευρους δρόµους 5,25 µέτρων και τρεις κάτω διαβάσεις για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής. «Πρόκειται για ένα από τα σηµαντικότερα οδικά έργα για το πολεοδοµικό συγκρότηµα της Θεσσαλονίκης, καθώς η οδός Λαγκαδά ως κεντρική αρτηρία των δυτικών συγκοινωνιών εξυπηρετεί καθηµερινά τις ανάγκες µετακινήσεων και σύνδεσης µε το κέντρο της πόλης 400.000 κατοίκων µιας συνεχώς αναπτυσσόµενης περιοχής», σύµφωνα µε τον κ. Τσιότρα.

Αναπλάσεις στο Ελευθέριο – ΚορδελιόΣτην ανάπλαση των οδών Κ. Καραµανλή και Εθνικής Αντίστασης καθώς και της πλατείας Εθνικής Αντίστασης προχωρά ο δήµος Ελευθερίου Κορδελιού. Με την ανάπλαση της πλατείας Εθνικής Αντίστασης θα δηµιουργηθεί στην περιοχή χώρος πρασίνου, ένα αµφιθέατρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις, χώροι αθλητισµού και ψυχαγωγίας. Στην οδό εθνικής Αντίστασης θα γίνει πεζοδρόµηση, θα δηµιουργηθούν καλλωπιστικά παρτέρια πρασίνου και ανθοφυτών, δενδροστοιχιών, πλακοστρώσεις και καθιστικοί χώροι. Όσον αφορά την οδό Κ. Καραµανλή, έναν από τους βασικούς δρόµους του δήµου, αποφασίστηκε η ανάπλαση, καθώς παρατηρείται ανεξέλεγκτη στάθµευση αυτοκινήτων κατά µήκος της οδού, δεν είναι καλή η κατάσταση των πεζοδροµίων ενώ το οδόστρωµα παρουσιάζει ανωµαλίες. Η ανάπλαση προβλέπει µεταξύ άλλων την οµαλοποίηση και οµοιοµορφία των πεζοδροµίων, στάθµευση που δεν θα εµποδίζει την κυκλοφορία πεζών και οχηµάτων, εξασφάλιση ανεµπόδιστης και ασφαλούς µετακίνη-σης των ΑΜΕΑ και αύξηση των ζωνών πρασίνου, µε δηµιουργία παρτεριών.

Επικίνδυνος δρόµος στη ΣταυρούποληΈνα από τα πιο επικίνδυνα σηµεία για ατυχήµατα στην πόλη µας, αποτελεί το κοµµάτι µεταξύ των καταστηµάτων «Κου Κου» και «Βασιλάκη» της οδού Ιατρού Γωγούση στη Σταυρούπολη. Από προσωπικές µαρτυρίες κατοίκων και καταστηµα-ταρχών, προκύπτει πως τα τελευταία 10 χρόνια έχουν γίνει δεκάδες ατυχήµατα στο σηµείο αυτό, πολλά εκ των οποίων υπήρξαν θανατηφόρα. Η υπερβολική ταχύτητα που αναπτύσσουν οι οδηγοί (λόγω της µεγάλης ευθείας), σε συνδυασµό µε την

κακή κατασκευή του δρόµου (έχει αντίθετη κλίση η στροφή απ’ όπου ξεκινάει το κακό) και την παντελή έλλειψη προειδοποίησης για την επικινδυνότητα του δρόµου, αποβαίνουν µοιραίες για αυτούς. Η έλλει-ψη ενδιαφέροντος από πλευράς κράτους, δήµου, νοµαρχίας κτλ, αποτελεί άλλωστε γνώριµο στοιχείο της ελληνικής πραγµατικότητας. Σπασµένα ή λυγι-σµένα κολωνάκια, διαλυµένα παρτέρια λουλουδιών, στραβωµένες κολώνες της ΔΕΗ και τροµοκρατηµέ-νοι κάτοικοι, ανήκουν στην καθηµερινή εικόνα του δρόµου. Κρατά άραγε στατιστικά στοιχεία η τροχαία;

Και αν ναι, µήπως αυτά έπρεπε να τα επεξεργάζεται η αρµόδια υπηρεσία οδοποιίας; Κάτι πρέπει να γίνει άµεσα πάντως, το καλοκαίρι που πέρασε έγιναν του-λάχιστον 5 ατυχήµατα στο σηµείο αυτό και το κακό σταµατηµό δεν έχει.


18

συν έ ν τ ευ ξη

19


Τάσος Μυλωνάς

συνέντευξηστη Θεοδώρα Ρούµκου

«Έτσι ξεκίνησα. Όταν πρωτοέπιασα τον πηλό, ήταν σαν να χοροπηδούσε στα χέρια μου. Ο δάσκαλός μου, με είχε βάλει να φτιάξω τον Παύλο Μελά. Μπή-γοντας τα δάχτυλά μου στις δύο άκρες του πηλού, τα τράβηξα προς τα έξω φτιάχνοντας τα μάτια και η μύτη ξεπήδησε μέσα από κει ως συμπλήρωμα των ματιών. Έτσι έφτιαξα το πρώτο μου έργο. Ήμουν τότε έντεκα χρονών. Αργότερα, προσπαθούσα να βρω τρόπους να εκφραστώ και όλως τυχαία ξέρεις, όταν ψάχνεις τον εαυτό σου, μπορείς να βρεις ποιο μέσο είναι αυτό που σ΄ εκφράζει περισσότερο. Έτσι έκανα βυζαντινό σχέδιο δύο χρόνια στον πατέρα Μιχαήλ στην Αρχιεπισκοπή Έδεσσας και άλλα δύο χρόνια ξυλογλυπτική. Και βρήκα ότι μέσα από την ξυλογλυπτική, μέσα από το ξύλο, ένα υλικό κάπως πιο σκληρό, που πρέπει να το δαμάσεις και μέσα από κει να καταλάβεις τι κρύβει μέσα του, μπόρεσα να εκφραστώ».

Δαμάζοντας το ξύλο, δαμάζεις ταυτόχρονα και κάποια πτυχή του εαυτού σου;Μέσα στην τέχνη, στην ουσία δαμάζεις τον εαυτό σου. Προσπαθείς να κάνεις μια βουτιά στο βυθό σου για ν΄ ανακαλύψεις ποιος είσαι. Ίσως δε γνωρίζουμε πολύ καλά τον εαυτό μας. Κανένας δεν τον γνωρίζει. Εγώ νομίζω πως με βοηθάει πολύ αυτή η τέχνη που κάνω και βρίσκω πολλά πράγματα.

Ποια ιδιαιτερότητα έχει το ξύλο που σε συγκίνησε, ώστε δεν ασχολήθηκες με κάποιο άλλο υλικό. Η αγάπη μου για τη φύση μ΄ οδήγησε εκεί. Από νωρίς το κατάλαβα αυτό κι έτσι ήρθα σε πολύ στενή επαφή, όχι μόνο με τα δέντρα αλλά και με τα λουλούδια, το χορτάρι, τα πουλιά. Νομίζω δεν

ξεχωρίζω, είμαι ένα μ΄ αυτά. Και μερικές φορές τ΄ αγκάλιαζα κι άκουγα το χτύπο της καρδιάς τους. Σ΄ ένα από τα έργα μου,«τα Χτυποκάρδια», φαίνεται ολοκάθαρα και το αποτυπώνω αυτό το πράγμα. Το ξύλο είναι ένα ιδιαίτερο υλικό, που εγώ το αγαπάω περισσότερο ζωντανό. Λυπάμαι όταν νεκρώνεται, αλλά χαίρομαι μετά, γιατί προσπαθώ να του δώσω συνέχεια, να το ζωντανέψω, να του δώσω μορφή, έκφραση και μυστήριο, για να μπορέσω να δώσω το κύρος που του αρμόζει.

Πιστεύεις πως τίποτα δεν τελειώνει στη φύση όσες παρεμβάσεις κι αν δεχτεί;Νομίζω πως τίποτα δεν πεθαίνει. Όλα γεννιού-νται, ωριμάζουν, καρποφορούν, πεθαίνουν για να ξαναγεννηθούν. Όπως συμβαίνει σ΄ όλα τα όντα της φύσης, έτσι συμβαίνει και σε μας. Γεννιόμαστε, δημιουργούμε, αφήνουμε απογό-νους, πεθαίνουμε και ξαναγεννιόμαστε πάλι. Όχι βέβαια ακριβώς όπως είμαστε με την ίδια ταυτό-τητα, αλλά κάπως αλλιώς. ∆εν ξέρω τι γίνεται από κει και πέρα, όλα μπορεί να συμβαίνουν.

Η ζωγραφική πάνω στο ξύλο, είναι μια δύσκολη μορφή τέχνης και όχι ιδιαίτερα γνωστή. Ποια τα βασικά της μυστικά;Έτσι είναι πράγματι. Είναι μια καινούργια τέχνη που τώρα ξεπηδάει. Θέλει υπομονή, μεράκι και πάθος. θέλει ν΄ αφιερώσεις πολύ για ένα έργο, γιατί το λάθος δε διορθώνεται όπως στη ζωγραφική. Να σκεφτείς πολύ για να πιάσεις τα διάφορα επίπεδα γιατί η ξυλογλυπτική έχει όγκο. Έπειτα πριν ξεκινήσεις να ζωγραφίζεις, πρέπει να περιεργάζεσαι το ξύλο, να γνωρίσεις τη μυρωδιά του, την ανάσα του, τα νερά του και την ομορφιά

του. Από κει ξεκινάς. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα που με συνεπαίρνει.

Διαθέτεις μια πλούσια θεματολογία και τα έργα σου αποπνέουν μια έντονη θρησκευτικότητα, ερω-τισμό και μια βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο.Αν δούμε τη θεματολογία μου, ο βασικός άξονας είναι ο έρωτας, που επιμερίζεται σε τρεις υποά-ξονες. O πρώτος άξονας με τον οποίο και γεννιό-μαστε είναι ο έρωτας για τη μητέρα, ο έρωτας για το θείο, που αποτυπώνονται στα βυζαντινά και ο τρίτος, ο έρωτας ο πραγματικός, που είναι ο έρωτας του ανθρώπου για τον άνθρωπο.

Ο έρωτας για το θείο, ποια αναγκαιότητα δημιουρ-γεί, ώστε οι άνθρωποι διαμορφώνουν θρησκευτική συνείδηση από πολύ νωρίς;Αυτό είναι κάτι που το αντιλαμβανόμαστε όχι από τη γέννησή μας αλλά στην πορεία. Ο άνθρωπος είναι τόσο αδύναμος, που θέλει

“Ο Εραστής της Τέχνης”

Σε μια περιήγησή μου στα θερμά λουτρά της Αριδαίας, βρέθηκα επισκέπτης στην έκθεση του ξυλογλύπτη Τάσου Μυλωνά, που πραγματοποιήθη-κε στην αίθουσα της Λέσχης Αξιωματικών, σε μια τιμητική εκδήλωση του Δήμου. Η σιγουριά και η γαλήνη που αποπνέει το πρόσωπο του καλλιτέχνη, αντικατοπτρίζεται και μέσα στα έργα του. Έργα, όπου η μυρωδιά του ζεστού ξύλου, η μουσική των μορφών με το θεϊκό τους φως και το συναίσθημα του αγνού έρωτα για τον άνθρωπο, οδήγησαν τον επισκέπτη σε μια αποκάλυψη εξαΰλωσης. Στη διάρ-κεια της κουβέντας μας, σκέφτομαι πως το έργο του η «Πανσέληνος», είναι αυτό που τον αντιπροσωπεύ-ει. Η μία όψη της ήρεμη, γεμάτη φως, λάμψη και ενέργεια. Η άλλη πιο σκοτεινή, μυστήρια, με βάθος απύθμενο και εσωτερικότητα μοναδική. Έκδηλη άλλωστε η αγάπη του για τη φύση, που ως γνήσιο παιδί της γης της Αλμωπίας -από μικρός αγκάλιαζε τα δέντρα κι άκουγε την ανάσα τους- διαθέτει την άκρατη αισιοδοξία της, τον πλούσιο συναισθηματι-σμό της, τη σοφία αλλά και το μέτρο της αρμονίας της. Στοιχεία που εσωκλείονται και στα έργα. του καλλιτέχνη με καθαρή γραμμή και ευαισθησία. Κάποιος του έγραψε στο βιβλίο των εντυπώσεων: «Η τέχνη είναι ταξίδι, η σχέση με την τέχνη έρωτας. Συνέχισε να ερωτεύεσαι για να μας ταξιδεύεις».Έτσι νομίζω πως θα σας ταξιδέψει και τώρα, για να γνωρίσετε έναν άνθρωπο, που αν μη τι άλλο, είναι «ο εραστής της Τέχνης» αλλά και της ίδιας της ζωής.

Ξυλογλύπτης


18


19


κάποιον προστάτη και πιστεύω ότι εκεί εναποθέτει κάποιες ελπίδες για ένα καλύτερο κόσμο, για έναν καλύτερο συνάνθρωπο. Κι αυτό ήρθαν να μας πουν οι μεγάλοι θρησκευτικοί ηγέτες και ιδιαίτερα ο Χριστός. «Ν΄ αγαπάμε ο ένας τον άλλον». Εμείς οι κατοπινοί, που υποτίθεται ότι έχουμε αναπτύξει έναν πολιτισμό, πρέπει να τα πάρουμε όλα αυτά και να τα κάνουμε σημεία. ∆εν μας παίρνει να κάνουμε κάτι άλλο εκτός αυτής της πορείας. Από την αγάπη ξεκι-νάνε όλα.

Στην εποχή μας, που είναι ιδιαίτερα σκληρή, πιστεύεις πως υπάρχει ανιδιο-τελής αγάπη;Με λύπη μου διαπιστώνω ότι λίγο – λίγο εξαφανίζεται, γιατί ο σημερινός άνθρωπος είναι προσανατολισμένος -και μάλιστα με σκληρότητα- στο χρήμα, στη διασκέδαση και στην πολυτέλεια. ∆εν τον ενδιαφέρει ούτε ο συνάνθρω-πός του, ούτε ν΄ ανακαλύψει τον εαυτό του. Λίγοι είναι οι δημιουργοί και πολύ λιγότεροι είναι αυτοί που αισθάνονται αυτή την αγάπη.

Ένας καλλιτέχνης, ποιες άμυνες προβάλ-λει στις «καταναλωτικές σειρήνες» της εποχής μας;Ένας καλλιτέχνης το παλεύει, προσπα-θεί αυτήν την πάλη και τη ζύμωση που γίνεται να τη βγάλει λίγο προς τα έξω. Γι΄ αυτό ο δημιουργός, όταν φτιάχνει πράγ-ματα ενώ στην αρχή τα φτιάχνει για τον εαυτό του, για να ικανοποιήσει κάποιες ανάγκες του, θέλει να τις δώσει και παραέξω. Θέλει συνοδοιπόρους, θέλει ανθρώπους που να είναι κοντά του, να αισθανθούν κι αυτοί το ίδιο πράγμα.

Υπάρχουν στα έργα σου κυριολεκτικά «σκαλισμένες» με ακρίβεια, οι ανατομίες του ανθρώπινου σώματος. Τι συμβολίζει για έναν καλλιτέχνη το γυμνό σώμα.Η γύμνια δεν θα έπρεπε να είναι κάτι που σοκάρει. ∆εν ξέρω πώς σκέφτονται οι άλλοι, εμένα το ανθρώπινο σώμα μου αρέσει πάρα πολύ, το αγαπώ και με εμπνέει, ιδιαίτερα το γυναικείο κορμί.

Εκεί είναι και η μήτρα της ζωής εδώ που τα λέμε. Όλα από κει πηγάζουν και ιδιαίτερη δύναμη δίνω στη μητέρα, που για μένα είναι η γεννήτρα, η αρχή του κόσμου, ο ομφαλός της γης.

Ποιοι εκπρόσωποι της ζωγραφικής σε συγκινούν και σ΄ έχουν επηρεάσει;Με έχει επηρεάσει ένας της Αναγέννη-σης κι ένας σύγχρονος. Ο ∆ομήνικος Θεοτοκόπουλος, που όσον αφορά τη ζωγραφική, νομίζω ότι είναι ο πατέρας όλων των εικαστικών εκφράσεων, γιατί όλα τα ρεύματα από κει έχουν ξεκινή-σει. Είναι ο πρώτος που τράβηξε τις μορφές κι ίσως ο πρώτος που έσπασε τη μορφή κατά ένα δικό του τρόπο, ιδι-αίτερα σημαντικό. Και ο δεύτερος, που είναι πιο σύγχρονος, είναι ο Μόραλης. Με γοητεύει έτσι ιδιαίτερα, όχι τόσο με το χρώμα του, όσο με την έκφραση των προσώπων, με το φως, τη σκιά του, με την γλαφυρότητά του και τον μυστι-κισμό του. Επίσης ένας άλλος που μ΄ επηρεάζει πολύ είναι ο χαράκτης Τάσος, που τυχαίνει να΄ χω και το όνομά του και σε μερικά έργα μου, νομίζω ότι φαίνεται πως είμαι επηρεασμένος απ΄ αυτόν.

Υπάρχει αλήθεια στην Τέχνη; Και γιατί ο άνθρωπος την έχει ανάγκη; Τι του προ-σφέρει τελικά;Μόνο με την τέχνη μπορούμε να αναζη-τήσουμε την αλήθεια και να δημιουργή-σουμε ανθρώπινο πολιτισμό.Η τέχνη είναι μια δυναμική που εσωκλεί-ει το μέσα σου και δεν μπορείς να την κρατήσεις άλλο, είναι μια γέννα. Πρέπει όλο αυτό να βγει, πρέπει να κλάψει, ν΄ αποκτήσει φωνή να βγει στον κόσμο. Η τέχνη είναι συντροφιά, όπου όλη σου η ζωή περνάει μέσα από κει. Αυτά που έχεις ζήσει κι αυτά που δεν έχεις ζήσει. Σε πάει σε κάτι μεταφυσικό. Κι αυτό το μοιράζεσαι μ΄ άλλους ανθρώπους, που έχουν και εκείνοι την ανάγκη να συνυ-πάρχουν μαζί σου.

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην έκθεσή σου είναι ο διάχυτος έρωτας για τον άνθρωπο που αποπνέουν τα έργα σου.Ναι, αγαπώ τη φύση των ανθρώπων. Τους αγαπώ όλους και προσπαθώ να το δείχνω αυτό το πράγμα. Αυτό θέλω, να μ΄ αγαπάνε και να τους αγαπώ. Τίποτα άλλο. Αυτό είναι η ζωή μου. Άλλωστε ένας καλλιτέχνης είναι μόνιμα ερωτευ-μένος με την ανθρώπινη φύση, μ΄ έναν έρωτα διάχυτο όπως τον είπες κι αυτό αποπνέει η έκθεσή μου. Τον έρωτα σ΄ όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Στην ιερή μητέρα, στη θρησκεία και στον καθ΄ αυτού έρωτα, στον έρωτα των ανθρώπων. Και τα τρία είναι έρωτας. Απλώς τον εκλαμβάνουμε με διαφο-ρετικό τρόπο. Στην ουσία είναι η ίδια ρίζα. Αυτός ο έρωτας δημιούργησε τον κόσμο και τον συνεχίζει. Γι΄ αυτό κρα-τιέται ο κόσμος. Αν πάψει ο έρωτας θα πάψει και ο κόσμος.

Λειτουργούν τμήματα:

ΘΕΑΤΡΟΥ• Νηπίων (4-7 ετών)• Παιδικό (8-13 ετών)• Εφήβων• Ενηλίκων• Προετοιμασία για δραματικές σχολές

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ• Παιδικό

• Ενηλίκων

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΦΩΝΗΤΙΚΗΣ (ΤΡΑΓΟΥ∆Ι)

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ & ΠΑΡΑ∆ΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ

ART KID ACADEMYΕιδικό παιδικό τμήμα μουσικού θεάτρου

με επιπλέον μαθήματα χορού και τραγουδιού

Αλεξάνδρου Σβώλου 9Αμπελόκηποι, Θεσσαλονίκη

Τηλέφωνο 2310 749549, Φαξ 2310 749898.Ηλ. ταχυδρομείο: [email protected]

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΑΠΟ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙΜαρία Αλβανού

Παντελής Καραγιάννης


20

ÐïëéôéóôéêÝò ÐñïôÜóåéòπολ ι τ ι σ τ ι κ έ ς προ τάσ ε ι ς

...και όχι μόνο!

21

πολ ι τ ι σ τ ι κ έ ς προ τάσ ε ι ς

Το τρίτο Δηµοτικό Διαµέρισµα του Δήµου Θεσσαλονίκης έχει διοργανώσει µια σειρά από αξιόλογες εκδηλώσεις, οι οποίες ξεκίνησαν τον Αύγουστο και θα ολοκληρωθούν το Δεκέµβριο του 2005. Συγκεκριµένα στις 10 Οκτωβρίου θα πραγµατοποιηθεί στο Θέατρο «Ολυµπιάδα», στις 10 π.µ. παράσταση για παιδιά από το θεατρικό εργαστήρι «Λαµπιόνι». Η παράσταση θα φέρει τον τίτλο «Αγαπηµένο µου ροµπότ» της Φράνσις Σταθάτου, σε σκηνοθεσία της Αννίτας Γκαϊτατζή. Στις 16 Οκτωβρίου στον ίδιο χώρο, στις 8:00 το βράδυ, θα ακολουθήσει εκδήλωση ιστορικής µνήµης για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, η οποία θα συνοδευτεί από µουσική παράσταση. Στις 6 Νοεµβρίου

ο Γρηγόρης Γκερτσάκης µε το συγκρότηµά του θα αφιερώσουν τη µουσική βραδιά στον αείµνηστο ερµηνευτή Γρηγόρη Μπιθικώτση. Στις 27 Νοεµβρίου θα πραγµατοποιηθεί αφιέρωµα στο µοναδικό Στέλιο Καζαντζίδη. Οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν στις 11 Δεκεµβρίου µε τη µουσικο-χορευτική παράσταση «Διαδροµή από τον Πόντο» και το συγκρότηµα «ΚΟΛΧΙ» και στις 23 Δεκεµβρίου θα ακουστούν τα καθιερωµένα κάλαντα στα στενά της Άνω Πόλης. Όλες οι προαναφερθείσες εκδηλώσεις θα πραγµατοποιηθούν στο Θέατρο Ολυµπιάδα στη διεύθυνση, Ολυµπιάδος 99. Δήµος Θεσσαλονίκης, Γ΄ Δηµοτικό Διαµέρισµα, Ακροπόλεως 6, τηλ: 2310 210 621, 217 793

Η αξιόλογη περιοδική έκδοση της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, που καλείται «Των ερευνών ανάλεκτα» έχει συµπληρώσει επιτυχώς ένδεκα τεύχη. Συγκεκριµένα µερικά από τα ενδιαφέροντα θέµατα που έχουν ενταχθεί στο τεύχος του µήνα Ιουνίου είναι τα ακόλουθα: «Η Κεντρική Μακεδονία του 2018: Τώρα υπάρχουν σενάρια εξελίξεων!», «ο Πυθαγόρας» διδάσκει έξυπνες ιδέες και καινοτοµίες!», «Πώς σχεδιάζονται οι προτεραιότητες του 7ου προγράµµατος-πλαισίου», «Ευρωπαϊκή «αιχµή του δόρατος» οι τεχνο-λογίες της πληροφορίας», «Πολίτες και διακυβέρνηση στην κοινωνία της γνώσης» κ.ά. Διεύθυνση επικοινωνίας: Νέο Κτίριο Επιτροπής Ερευνών, Κ. Καραµανλή 40, τηλ: 2310 994 013, ηλεκτρονική διεύθυνση:[email protected]

Το Ινστιτούτο Επαγγελµατικής Κατάρτισης E.S.P. διοργανώνει διαγωνισµό φωτογραφίας µε θέµα: «Summer Time». Η δωρεάν παρακολούθηση ενός έτους, η έκπτωση 50% των διδάκτρων του πρώτου έτους και µια φωτογραφική µηχανή Nikon D70 θα είναι τα βραβεία που θα απονεµηθούν στους νικητές. Ο αριθµός δεν θα πρέπει να ξεπερνά τις πέντε φωτογραφίες, οι οποίες µπορεί να είναι ασπρόµαυρες, έγχρωµες ή ψηφιακές σε διαστάσεις 10Χ15cm και σε συµβατική µορφή ή ψηφιακή CD (ανάλυση 300 dpi,φορµά JPEG). Οι φωτογραφίες πρέπει να σταλούν από τους συµµε-τέχοντες έως τις 16 Σεπτεµβρίου, στη διεύθυνση Ναυµαχίας Έλλης 3-5, τηλ: 2310 541 148

Στον θερινό Κινηµατογράφο «Ελληνίς» το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης παρου-σίασε από τον Ιούλιο έως και το τέλος του µήνα Σεπτεµβρίου πολλές και αξιόλογες ταινίες: Συγκεκριµένα τον Ιούλιο προβλήθηκαν: «Εντιµότατοι φίλοι µου» του Μάριο Μονιτσέλι, «Το µυστικό της γέφυρας του Σεν Λούις» της Μαίρη Μακγκούκιαν, τον Αύγουστο «Ο χρόνος που κυλά» του Αντρέ Τεσινέ, «Ο ταχυδρόµος χτυπάει πάντα δύο φορές» του Τέι Γκάρνετ, «Φύγε εσύ, µείνε εσύ» του Κλοντ Μπερί, «Η πόλη των Θαυµάτων» του Δηµήτρη Αθανίτη. Το µήνα Σεπτέµβριο προβλήθηκαν οι ταινίες «ο άνδρας που µισούσαν οι γυναίκες» του Σπάικ Λι, «ο κλέψας του κλέψαντος» του Μάριο Μονιτσέλι και από τις 16 έως τις 22 προγραµµα-τίστηκε ένα αφιέρωµα σε επτά ταινίες, τις οποίες πρότειναν επτά κριτικοί κινηµατογράφου της Θεσσαλονίκης. Το πρόγραµµα προβολών ολοκληρώθηκε µε τις ταινίες «Τοπ Καπί» και «Ποτέ την Κυριακή» του Ζιλ Ντασέν. Κινηµατογράφος «Ελληνίς», τηλ: 2310 292 304.

Από τον εκδοτικό οίκο «Άγνωστο» πρόκειται να κυκλοφο-ρήσουν τους επόµενους µήνες τα βιβλία: «Η Χρυσή Πύλη της Δύσης» του Μαρίνου Χαραλάµπους, «Ονειροπόλος» του Παντελή Γιαννουλάκη, «Το Τόξο του Απόλλωνα» του Αντώνη Αντωνιάδη, «Αντίκοσµος» της Λένας Αδαµοπούλου κ.ά. Εκδόσεις Άγνωστο, Βασ. Όλγας 125, τηλ: 2310 886 480

Τα νέα περιοδικά έντυπα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φέρουν τους ακόλουθους τίτλους: «Πανόραµα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», «Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη 2005», «Ο κόσµος καίγεται», «Inforegio panorama», «RTD info» ένα έντυπο για την έρευνα στην Ευρώπη. Τα προαναφερθέντα έντυπα διατίθενται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Επικοινωνίας Πληροφόρησης και Πολιτισµού στην Αριστοτέλους 18, τηλ: 2310 223 428.

Τα εργαστήρια εικαστικών και εφαρµο-σµένων τεχνών του Δήµου Νεάπολης ξεκίνησαν τις εγγραφές (1 έως 30 Σεπτεµβρίου). Τα µαθήµατα που περι-λαµβάνουν τµήµατα ζωγραφικής παιδιών και ενηλίκων, γλυπτικής, χαρακτικής, αγιογραφίας και βιτρό ξεκινούν στις 1 Οκτωβρίου.Για πληροφορίες: Λαγκαδά 120, τηλ. 2310 671 100, 639 385, 522 725 (από-γευµα)


20

ÐïëéôéóôéêÝò ÐñïôÜóåéòπολ ι τ ι σ τ ι κ έ ς προ τάσ ε ι ς

...και όχι μόνο!

21

πολ ι τ ι σ τ ι κ έ ς προ τάσ ε ι ς

ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣΣΤΟΝ ΙΑΝΟΤην Πέµπτη 22 Σεπτεµβρίου 2005, ώρα 8:30 το βράδυ, στην Gallery ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7), εγκαινιάζεται οµαδική έκθεση µε «Μικρά έργα σε χαµηλή τιµή» από 40 περίπου καλλιτέχνες του Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε. Η έκθεση περιλαµβάνει έργα ζωγραφικής, γλυπτά και κατα-σκευές µελών του Συλλόγου

Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος. Διάρκεια έκθεσης: 22/9-15/10.Την Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2005, ώρα 8:00 το βράδυ, στην Gallery ΙΑΝΟΣ (Αριστοτέλους 7), εγκαι-νιάζεται έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Γούναρη µε τίτλο «Ακουαρέλες από τη Θεσσαλονίκη που έφυγε». Ακουαρέλες που αποτυπώνουν την εικόνα της Θεσσαλονίκης στις αρχές του 20ού αιώνα, µια εικόνα που επιβίωνε ακόµη µέχρι την τελευταία προπολεµική δεκαετία. Γωνιές της ηλιόλουστης Θεσσαλονίκης µε τα ζεστά χρώµατα της ώχρας και του παλιού ξύλου, µε όλες τις αποχρώσεις της πέτρας που έστρωναν τα σοκάκια της ή της γης των χωµατόδροµών της. Ένα µίγµα προσωπικών αναµνήσεων αλλά και διηγήσεων µεγαλυτέρων του, ζωγραφισµένων µε τα ωραιότερα χρώµατα της φαντασίας του. Διάρκεια έκθεσης: 18/10-05/11.

Οι εκδηλώσεις στο δήµο Σταυρούπολης συνεχίζονται µέχρι και τις 27 Σεπτεµβρίου. Με «ζωή στη γειτονιά, οµορφιά στην πόλη», το κοινό έχει την ευκαιρία να παρα-κολουθήσει θέατρο, συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών, χοροθέατρο, θέατρο σκιών κ.α.. Όλα αυτά στα πάρκα, στις πλατείες και τα σχολεία της Σταυρούπολης. Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στο Γραφείο Πολιτισµού Σταυρούπολης, 2310. 659418, Λαγκαδά 221.

Έκθεση ζωγραφικής της Όλγας Αναστασιάδου θα φιλοξενηθεί από τις 13 έως 30 Οκτωβρίου στην Αίθουσα Τέχνης στην Εθνικής Αµύνης. Η έκθεση εντάσσεται στα πλαίσια των Δηµητρίων και θα πραγµατοποιηθεί µε τη συν-διοργάνωση του Τµήµατος Πολιτιστικών και Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων.Αίθουσα Τέχνης, Εθνικής Αµύνης 9Α, τηλ: 2310 277 641Στις 31 Οκτωβρίου θα εγκαινιασθεί στο Βαφοπούλειο Πνευµατικό Κέντρο ένα δίπτυχο αφιέρωµα στον Αλέξη Μινωτή, µε τη συµπλήρωση 15 χρόνων από το θάνατό του. Το αφιέρωµα θα περιλαµβάνει έκθεση φωτογραφιών και λευκωµάτων, σπάνιες αφίσες και θεατρικά προγράµµατα, ντοκουµέντα και θεατρικό αναλόγιο µε τίτλο «Μαρτυρίες», που συνέθεσε ο σκηνοθέτης Ιωάννης Ιορδανίδης, µε κείµενα του ίδιου του Μινωτή αλλά και προσωπικο-τήτων που τον γνώρισαν. Βαφοπούλειο Πνευµατικό Κέντρο, Γ. Βαφοπούλου 3, τηλ: 2310 424 132

Η θεατρική οµάδα «Αρκαδία» θα παρουσιάσει στις 20, 21 και 22 Οκτωβρίου, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στα πλαίσια των Δηµητρίων, την «Ελένη» του Ευριπίδη. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει η συγγραφέας και ηθοποιός Κατερίνα Παλιού.. Το Θέατρο «Αρκαδία» ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη. Συµµετείχε σε διεθνή φεστιβάλ κλασικού και πειραµατικού θεάτρου, µε θεµατική κυρίως την αρχαία τραγωδία. Η ίδια θεατρική οµάδα παρουσίασε στο θεατρικό κοινό της Θεσσαλονίκης την ενδιαφέρουσα παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» τον Αύγουστο του 2005, στο Θέατρο Κήπου, στα πλαίσια των εορτών Ανοικτού Θεάτρου του Δήµου Θεσσαλονίκης. Οι επιτυχηµένες ερµη-νείες των ηθοποιών, η υποβλητική µουσική, οι εξαιρετικοί φωτισµοί

και η εύστοχη µετάφραση του κ. Μαυρόπουλου αποτέλεσαν τα χαρακτηριστικά πλεονεκτήµατα της παράστασης. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εθνικής Αµύνης 2, τηλ: 2310 223 785

Στον εκθεσιακό χώρο του Αλατζά Ιµαρέτ θα φιλοξενηθεί από τις 16 Νοεµβρίου έως τις 4 Δεκεµβρίου έκθεση µε θέµα: «η Εικονογραφία της Σχολής των Γαλατσιάνων Ζωγράφων» (1178-1898). Η έκθεση, που εντάσσεται στις εκδηλώσεις των φετινών Δηµητρίων, θα πραγµατοποιη-θεί µε τη συνδιοργάνωση της Δηµοτικής Πινακοθήκης, του Διαγνωστικού Κέντρου Έργων Τέχνης «Ορµύλια» του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισµού της Θεοτόκου και του Αγάπειου Ιδρύµατος Γαλάτιστας της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαµερίου. Αλατζά Ιµαρέτ, Κασσάνδρου 91-93,τηλ: 2310278 587

επéµÝëεéá ÉωÜííá ΜπÜµπç

Ãéá ïðïéáäÞðïôå áëëáãÞ ðñïãñáììáôéóìÝíçò åêäÞëùóçò ôï «Äõôéêþò» äå öÝñåé êáìéÜ åõèýíç.


22

εκδηλώσε ι ς

23


«Όλα ξεκίνησαν το Μάρτιο του 2004, με την απόφαση της σουηδικής κυβέρνησης να ορίσει το 2005 ως έτος design», μας λέει η Lisa Nilsson, marketing manager του Svensk Form, δηλαδή της Σουηδικής Εταιρίας Τεχνών και Design. Η κυβέρνηση εξουσιοδότησε 150 φορείς, οργανώσεις και τοπικές αρχές να υλο-ποιήσουν διάφορα project, όπως εκθέσεις, συνέδρια, διαγωνισμούς, εργαστήρια, διαλέξεις, installations, happening, εκδόσεις κλπ. που να αφορούν -σε κάποια μορφή- το design. Στην πορεία του εγχειρήματος προστέθηκαν στους 150 φορείς πολλοί περισσότεροι -κρατικοί και ιδιωτικοί- αλλά και μεμονωμένοι ιδιώτες, όπως designers, φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές κλπ., με αποτέλεσμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να έχει εμπλακεί όλη η χώρα σε μια δημιουργική design-ίστικη φρενίτιδα. Η κυβέρνηση αρχικά διέθεσε 4 εκ. ευρώ, επιδιώκοντας κάθε project να χρηματοδοτείται κατά 50% από ιδιωτικά κεφάλαια. Στόχος της φετινής χρονιάς, σύμφωνα με την Anna Rygard, project manager του Έτους Design, είναι να συνειδητοποιήσει το σουηδικό κοινό και οι επι-σκέπτες της χώρας, τη θέση που έχει το design στην καθημερινή του ζωή και πώς οι σωστές σχεδιαστικές επιλογές μπορούν να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την καθημερινότητά του, στο σπίτι, στη δουλειά. Αυτό ισχύει και για τις ειδικές ομάδές του πληθυσμού π.χ. αναπήροι κλπ.

Μερικές από τις εκδηλώσειςΗ ιστοσελίδα www.designaret.se αποτελεί τον κόμβο όπου ανακοινώνονται όλες οι σχετικές φετινές εκδη-λώσεις. Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές.

«Art Beyond Europe» (μέχρι 31.12, Εθνικό Μουσείο Εθνογραφίας Στοκχόλμης): σειρά εκθέσεων design και τέχνης από χώρες εκτός της ∆ύσης, με σκοπό η κουβέντα περί design να βγει και εκτός των συνηθισμένων κύκλων παραγωγής design της ∆ύσης. «SVT Design 365» (μέχρι 31.12 στα κρατικά σου-

ηδικά κανάλια SVT1 και SVT2): στα δύο αυτά κανάλια προβάλλεται καθημερινά ένα διαφορετικό σποτάκι διάρκειας μισού λεπτού, το οποίο εστιάζει σ’ ένα αντι-κείμενο design, οπότε μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν παρουσιαστεί 365 σποτάκια.«Light Year» (μέχρι 31.12. στο νομό Kalmar): το πανεπιστήμιο, οι επιχειρήσεις και μια σειρά δημόσι-ων φορέων, δουλεύουν συνδυαστικά σε ένα κοινό project γύρω από τη θεματική «Φως», μέσω εκθέσεων, εργαστηρίων κλπ.«Next» (μέχρι 31.12. στην πόλη Μάλμε και τον αντί-στοιχο νομό Skane): ένα project με την ευθύνη του

Form-Design Center του Μάλμε, σχετικά με τη θέση του design στη ζωή μας στο μέλλον (future living).«Global Perspectives on Design» (μέχρι 31.12 στη Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ): με εκθέσεις όπως για τα 500 χρόνια design γυαλιού, τα χαλιά-κιλί-μια των γυναικών του Κουρδιστάν κλπ. «Art College 2005» (μέχρι 20.12.05): διαλέξεις και μαθήματα για τις τρέχουσες εξελίξεις στο interior και fashion design στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Γκέ-τεμποργκ.«Gustavsbergs Hamn, Stockholm» (μέχρι 31.12.05): 40.000 τ.μ. της προκυμαίας του λιμανιού της Στοκχόλμης μετασχηματίζονται σ’ ένα χώρο συνάντησης εκπροσώπων της τέχνης, του πολιτισμού και του design. Εκθέσεις, ανακοινώσεις ερευνητικών προγραμμάτων, βιομηχανικές κατασκευές, εικαστικά happenings, shopping και γαστρονομία.«Smygdesign» (μέχρι 31.12.05): από τις πλέον πρωτοποριακές εκδηλώσεις της χρονιάς, περιλαμβά-νει σειρά εκθέσεων design σε στρατιωτικά μουσεία, σχετικά με την αμυντική και πολεμική βιομηχανία, δηλαδή για το καμουφλάζ, τα όπλα, τα στρατιωτικά ρούχα, τα οχήματα και τις στρατιωτικές εγκαταστά-σεις. «Design at Sodertalje Hospital»(μέχρι 31.12.05): φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών συνεργάστηκαν με το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου, μεταμορφώνοντας προς το καλύτερο τους ψυχρούς και απρόσωπους χώρους του, με τη βοήθεια καινοτόμων παρεμβάσεων στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της εσωτερικής διακόσμησης, μέχρι και στα ρούχα του νοσηλευτικού προσωπικού, σε μια απόπειρα να βοηθήσουν την ψυχολογία ασθενών και εργαζομένων.«Design Tours in Stockholm» (μέχρι 30.10.05): όπως υποδηλώνει και ο τίτλος, πρόκειται για design tours/περιηγήσεις σε δημόσια κτίσματα της κεντρικής Στοκχόλμης, από ειδικούς ξεναγούς στη σουηδική ή αγγλική γλώσσα.

Στη Σουηδία,

την πρωτεύουσα του παγκόσµιου design για το 2005(και όχι µόνο βέβαια…)

Η Σουηδία ούτως ή άλλως αποτελεί μια από τις παγκόσμιες δυνάμεις του design εδώ και πολλά χρόνια, συγκεντρώνοντας την προσοχή επαγγελματιών και εραστών των καινοτόμων και πρωτοποριακών μορφών του design. Φέτος όμως, οι φίλοι του design έχουν περισσό-τερους από… 1100 καλούς λόγους για να βρεθούν στη σκανδιναβική αυτή χώρα, αφού τουλάχιστον τόσες είναι οι σχετικές εκδηλώ-σεις που διοργανώνονται κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Καλεσμένος της σουηδικής Πρεσβείας και του Σουηδικού Ινστιτούτου, βρέθηκα τον Ιούνιο στη Σουηδία, μαζί με άλλους τρεις δημοσιογράφους, από την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Κίνα.

Κείµενο-φωτογραφίες:Δάνος Δανιηλίδης

([email protected])


22


23


Σχεδιαστές &Εκθέσεις που είδα

Angelica GustafssonΚαταρχήν επισκεφθήκαμε το σπίτι-στού-ντιο μιας πολλά υποσχόμενης 35άρας Σουηδέζας σχεδιάστριας γυαλιού, της Angelica Gustafsson, η οποία έχει δημι-ουργήσει αίσθηση με τη δουλειά της. H Gustafsson επικεντρώνει τη δημιουρ-γικότητά της γύρω από αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως ποτήρια, βάζα, πολύφωτα, σταχτοθήκες κ.ά. Λιτές καλαίσθητες γραμμές, οι οποίες αφενός υπηρετούν τη λειτουργικότητα (functionalism) της καθημερινής τους χρήσης, αφετέρου όμως κάνουν και ένα βήμα παραπέρα, προσφέροντας γερές πινελιές δημιουργικής καλαισθησίας στα καθημερινά αυτά αντικείμενα. ∆ουλειές της έχουν πουληθεί στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, αν και όπως μας είπε η ίδια, αντι-μετωπίζει πρόβλημα με τα δίκτυα διανο-μής, αφού εργάζεται μόνη της, χωρίς να είναι ενταγμένη σε μια μεγάλη εταιρία. Εάν βρεθείτε στη Στοκχόλμη, μπορείτε να την επισκεφθείτε στο στούντιό της (e-mail: [email protected]). Conceptual DesignΜέχρι τις 2 Οκτωβρίου συνεχίζεται στο πολύ ενδιαφέρον Εθνικό Μουσείο η έκθεση αυτή, η οποία διερευνά θεωρη-

τικά ζητήματα, όπως το κατά πόσο το design θα πρέπει να υπηρετεί ή του-λάχιστον να συνεισφέρει με τις προτει-νόμενες λύσεις του στη βελτίωση της σκληρής καθημερινότητας των πιο αδύνατων ομάδων (άστεγοι, φτωχοί, μειονότητες κλπ.) μιας κοινωνίας. Εδώ εκτίθεται π.χ. το ειδικό μπουφάν για άστεγους, το οποίο διαθέτει το δικό του… σύστημα θέρμανσης για το χει-μώνα, ειδικό ρούχο για τους φτωχούς όταν… κλέβουν στα σούπερ-μάρκετ, ώστε να μπορούν να κρύβουν μέσα σε αυτό τρόφιμα και κονσέρβες, αλλά και άλλες δημιουργίες όπως η πόρτα εισόδου σπιτιού με τα εκατοντάδες μάτια, η οποία παραπέμπει τον επι-σκέπτη στην κοινωνία του «Μεγάλου Αδερφού», αλλά και το -φτιαγμένο από δεκάδες ετερόκλητα μεταξύ τους

προϊόντα του ΙΚΕΑ- πολύφωτο, το οποίο εγείρει την κουβέντα της αντιγραφής σχεδίων Σουηδών σχεδιαστών από την εταιρία, η οποία τα αλλάζει στο ελάχι-στο, χωρίς να καταβάλει τα αντίστοιχα δικαιώματα στους δημιουργούς. Με την αφορμή αυτή, σημειώνω ότι η κουβέντα για την πρακτική αυτή του ΙΚΕΑ, άνοιξε στις περισσότερες συναντήσεις μας με Σουηδούς σχεδιαστές, με τους περισσό-τερους να μας λένε ότι «ναι μεν το ΙΚΕΑ έκανε περαιτέρω γνωστό το σουηδικό design διεθνώς, αλλά αντιγράφοντας πρωτότυπες ιδέες, χωρίς να πληρώνει τους αρχικούς δημιουργούς τους».

Svensk FormΣτο Svensk Form, τη Σουηδική Εταιρία Τεχνών και Design, είδαμε την έκθεση «Improving Life-The Design of Swedish Innovations», η οποία αναφέρεται στη σχεδιαστική πτυχή σουηδικών καινοτομιών/εφευρέσεων, οι οποίες είναι πολλές και σημαντικές. Εκτός του κινητού τηλεφώνου και του βιντεοτη-λεφώνου των πολεμικών ανταποκριτών, του πανιού σκουπίσματος «βέτεξ» και του προφυλακτικού, υπάρχει η φορητή συσκευή που κάνει μαλάξεις σε περι-πτώσεις ανακοπής της καρδιάς (την οποία οι Σουηδοί έχουν μέσα σε όλα τους τα ασθενοφόρα, ενώ εμείς αγνοού-με πλήρως την ύπαρξή της), το πολυτι-μότατο ειδικό καπέλο που επινόησε μια

Εθνικό Μουσείο-Έκθεση Conceptual Design, «µπουφάν αστέγων»

Svensk Form, Έκθεση “Improving Life” το ειδικό καπέλο για τους καρκινοπαθείς

Svensk Form, Έκθεση “Improving Life” «φορητή

συσκευή µαλάξεων

απλή Σουηδέζα νοσοκόμα, το οποίο εφαρμόζεται στο κεφάλι καρκινοπαθών κατά τη διαδικασία των ακτινοβολιών (κι εδώ η Ελλάδα, μάλλον, το αγνοεί), εργονομικά καθίσματα αυτοκινήτου για μωρά, ειδικά ρούχα για γυναίκες που θηλάζουν κι ένα σωρό άλλα προϊόντα, που αποδεικνύουν περίτρανα ότι η Ελλάδα αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος πολλά έχει να ωφεληθεί από τις εφαρ-μογές του Σουηδικού design.

Σουηδικό Έτος Design:www.designaret.se


24

πρόσωπα

25

πρόσωπα

Χάρη, έχεις μετουσιώσει σε όπερα τους «Δαιμονισμένους» του Ντοστο-γιέφσκι και τη «Δίκη» του Κάφκα, δύο λογοτεχνικούς κολοσσούς. Έχεις μελοποιήσει έργα ποιητών όπως ο Έζρα Πάουντ και ο Τ. Σ. Έλιοτ ή ο Καβάφης, ή ακόμη οι σύγχρονοί μας Χάρης Βλαβιανός, Κώστας Μαυρου-δής και Γιάννης Πατίλης. Με ποιο τρόπο σε εμπνέει η γραφή και το ύφος της;Στην αρχή λόγος και μουσική ήταν ένα. Μέχρι και τη συγγραφή των τραγωδιών ο λόγος ήταν τονισμένος μουσικά. Οι τραγωδοί έγραφαν και τη μουσική ταυτοχρόνως. Φαίνεται λοιπόν ότι για αταβιστικές αιτίες ένας συνθέτης διαθέτει ενστικτωδώς ποιητική στόφα. Πέρα όμως από αυτό, εγώ λατρεύω την ποίηση. Την αισθάνομαι σιαμαία αδερφή μου. Στην περίοδο τη σημε-ρινή, όπου υπάρχει κρίση στη δομή της αφηρημένης μουσικής σύνθεσης, αφού η φόρμα της σονάτας, της σου-ίτας, ή του δωδεκάφθογγου συστήμα-τος έχουν εξαντληθεί, τα κάθε είδους κείμενα, και φυσικά τα θεατρικά και ποιητικά, υποκαθιστούν τις εξαντλη-μένες μουσικές δομές χρησιμεύοντας και ως πηγή έμπνευσης που ξεπερνά τα όρια της λεγόμενης καθαρής μουσικής, της μουσικής δηλαδή χωρίς λόγο. Έτσι, στον 20ο αιώνα επανέρχεται ο λόγος, θεατρικός ή ποιητικός, ως βάση της

μουσικής εμπνεύσεως. Γι’ αυτό μπο-ρούμε να δούμε πληθώρα έργων στη διάρκεια του 20ου αιώνα να βασίζονται σε θεατρικά ή ποιητικά κείμενα, ακόμα και σε πεζά.

Το 1996 έχεις επενδύσει μουσικά το θεατρικό έργο «Οι Φασουλήδες του Κατσιπόρα» του Φ.Γκ.Λόρκα. Πώς «είδες» μουσικά το έργο αυτό; Υπήρ-χαν άξονες του έργου που σε καθο-δήγησαν, ή βυθίστηκες διανοητικά στην αισθητική του ατμόσφαιρα; Και τα δυο. Ο Λόρκα έχει γράψει στί-χους προς μελοποίηση. Άλλωστε και ο ίδιος ήταν μουσικός. Ήταν λοιπόν το βούτυρο στο ψωμί μου.

Από τη γραφή στην παράσταση, πώς αλλάζει η μουσική σου ματιά; Διαφοροποιούνται οι αφορμές και τα ελατήρια;Αν θέλω να αλλάξω κάτι, το αλλάζω στις πρόβες. Στο θέατρο έχεις τον χρόνο, όπως και στον κινηματογράφο. Υπάρχουν θεατρικά έργα που επιζη-τούν απλώς μια διακριτική μουσική παρουσία και υπάρχουν άλλα έργα στα οποία ο συνθέτης μπορεί να είναι εξίσου συνδημιουργός με τον θεατρικό

συγγραφέα. Για παράδειγμα, κάτι τέτοιο ήθελε να επιχειρήσει ο σημαντικός συν-θέτης μας Γιάννης Χρήστου, γράφοντας τη μουσική για την «Ορέστεια». Ή κάτι τέτοιο είδαμε στην Επίδαυρο, όπου ο σκηνοθέτης Πήτερ Χωλ δόμησε όλη την «Ορέστεια» σε μια μουσική ανά-γνωση όπως θα γινόταν τον 5ο αιώνα π.Χ στην Αθήνα. Οι «Πέρσες» που ανέ-βασε ο Κάρολος Κουν με μουσική Γιάννη Χρήστου, ακολουθούν αυτόν τον δρόμο. Έναν δρόμο, όπου η μουσι-κή είναι ισάξια του ποιητικού κειμένου. Αυτόν τον δρόμο άλλωστε είχαν ακο-λουθήσει από τον 16ο και 17ο αιώνα ο Πέρι, ο Κατσίνι και ο Μοντεβέρντι, όταν μετά από πολύχρονες μελέτες

της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, θέλη-σαν να ανασυστήσουν το πνεύμα της, δημιουργώντας την όπερα. Τον ίδιο ακριβώς δρόμο τράβηξε και ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, βασιζόμενος στην ερμηνεία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και συνεχίζοντας ουσιαστικά το δρόμο των προαναφερθέντων. Στις περιπτώσεις αυτές, πρέπει να δει κανείς το ρόλο του συνθέτη ως συνδημιουργού στο θεατρικό γίγνεσθαι.

Είναι ικανοποιητική η σχέση μουσικής και θεάτρου, αν κρίνει κανείς από το αποτέλε-σμα των παραστάσεων που βλέπουμε;Νομίζω πως ναι! Όταν υπάρχει συνεργασία με έναν εμπνευσμένο σκη-νοθέτη… […] Σημαντικό μέρος της θεατρικής εκπαίδευσης, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι και η γνώση της μουσικής γλώσσας. ∆ιότι πολλές φορές οι ηθο-ποιοί δεν καλούνται να λειτουργήσουν μόνον ως εκφραστές νοημάτων αλλά και ως φορείς μιας μουσικής γλώσσας. Στα έργα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, για παράδειγμα, πολλοί κύριοι ρόλοι δεν είναι μόνο ρόλοι ηθοποιού αλλά και τραγουδιστή. Η Κατίνα Παξινού τρα-γούδησε καταπληκτικά τις άριες του έργου του «Μάνα Κουράγιο». Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε σπουδάσει κλασσικό τραγούδι και είχε ερμηνεύ-σει τον πρώτο ρόλο στη μοναδική όπερα του ∆ημήτρη Μητρόπουλου, «Βεατρίκη».

Ποια είναι η σχέση σου με το θέατρο; Τι σκέφτεσαι γι’ αυτό, γενικά ή ειδικά;Το θέατρο ανήκει στις βασικές τέχνες. Είναι δουλειά δύσκολη. Αν δεν είναι όλα στη θέση τους, όπως σε μία παρ-τιτούρα, το αποτέλεσμα ακούγεται φάλτσο. Εγώ το λατρεύω. Αλλά δυστυ-χώς δεν το σέβονται οι περισσότεροι σκηνοθέτες και ηθοποιοί!

Όταν ο ήχος εµπνέεται απότη γραφή & την παράσταση…

συνέντευξη στη Μπουµπουλίνα Νικάκη

[email protected]

Ο Χάρης Βρόντος, γεν-νηµένος το 1951 στη Βυτίνα Αρκαδίας, είναι ένας από τους ουσιαστικά παραγωγικούς και καταξιωµένους Έλληνες συν-θέτες σύγχρονης µουσικής, µε πολυάριθµες δηµοσιεύσεις στον περιοδικό και τον ηµερήσιο τύπο, και διαρκή συνεργασία µε το Πρώτο και Τρίτο Πρόγραµµα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.


24

πρόσωπα

25

πρόσωπα

Πως μπορεί σήμερα το κεραμικό να ανταγωνιστεί αυτή την τάση, τα αντικείμενα δηλαδή που κατασκευάζονται από πλαστικό και μέταλλο; Υπάρχει μέλλον για το επάγ-γελμα σας;∆υστυχώς δεν μπορεί να τα ανταγωνιστεί. Το κεραμικά σήμερα έχουν ρόλο καθαρά διακοσμητικό και παραδο-σιακό και γι’ αυτό εμείς που ασχολούμαστε με την τέχνη αυτή -λίγοι δυστυχώς- για να επιβιώσουμε, δουλεύου-με με το παραδοσιακό στυλ κεραμικής. Καταφέραμε και αντέξαμε στο χώρο, γιατί έχουμε μεγάλη εμπειρία και μπορούμε να ελιχθούμε ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς.

Υπήρξατε για μερικά χρόνια καθηγητής στην σχολή κερα-μικής του Ο.Α.Ε.Δ. Υπάρχει ενδιαφέρον από τα νέα παιδιά να συνεχίσουν την τέχνη αυτή;Ήμουν όντως δάσκαλος στον Ο.Α.Ε.∆. Ωραιοκάστρου για δύο χρόνια. Τα παιδιά που τελείωσαν από μένα τις δύο εκείνες χρονιές, οι μισοί και παραπάνω αυτή τη

στιγμή έχουν δικά τους εργαστήρια. Τους είχα εμφυσή-σει τον τροχό και την αγάπη για τον πηλό. Γιατί αν δεν αγαπάς τον πηλό, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Γι’ αυτό το θέμα υπάρχει και μια μομφή από μέρους μου. Τόσα χρόνια που πέρασαν από τον Ο.Α.Ε.∆., οι άλλοι δάσκα-λοι δεν μπόρεσαν να κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν αυτή την τέχνη. ∆εν λέω ότι φταίγανε αυτοί, απλά έφταιγε το σύστημα που κινούνταν πάνω σε τυποποι-ημένα πράγματα.

Τι διαδικασία ακολουθείται για την κατασκευή ενός κεραμικού;Εξαρτάται από το κεραμικό που θες να κάνεις. Γενικά υπάρχουν τρία είδη κεραμικών: Το καλλιτεχνικό κερα-μικό, το παραγωγικό κεραμικό και το κεραμικό καθημε-ρινής χρήσης, δηλαδή αυτό που χρησιμοποιείται σαν οικιακό σκεύος.Όσον αφορά το πρώτο είδος, δηλαδή το κεραμικό που θα αντιπροσωπεύει τον ψυχισμό σου, κάτι σαν γλυπτό δηλαδή, θα πρέπει πρώτα να κάνεις το προσχέδιο, να ξέρεις τα υλικά που θα χρησιμοποιήσεις, να σκεφτείς πως θα το ψήσεις, πως θα το διακοσμήσεις, τι χρώματα θα του βάλεις κ.α. Το αποτέλεσμα θα είναι καθαρά η προέκταση της σκέψης σου. Στο παραγωγικό κερα-μικό το μόνο που σ’ ενδιαφέρει είναι πως θα πετύχεις ένα χαμηλό κόστος για να είσαι ανταγωνιστικός στην αγορά, και ταυτόχρονα στο μικρότερο δυνατό χρόνο.

Τέλος, στο κεραμικό που προο-ρίζεται για οικιακό σκεύος, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να έχει ανθεκτικότητα και φυσικά όχι πολύ υψηλό κόστος.

Έχει αποδειχθεί και επιστημονικά ότι η επαφή με τον πηλό λειτουρ-γεί θεραπευτικά. Αλήθεια, πως μπορεί να λειτουργήσει αυτό;Αυτό λειτουργεί ως εξής: Οποιοσδήποτε άνθρωπος που θα πάρει πηλό στα χέρια του, μπορεί να μην το ξέρει, αλλά να ενεργοποιηθούν μέσα του κάποια ανενεργά κύτταρα του εγκεφάλου του και να γίνει λάτρης της κεραμικής. Η επαφή με τον πηλό, βλέποντας και το αποτέλεσμα, είναι θεραπευτι-κή. Αισθάνεσαι ότι είσαι κάτι, ότι έκανες κάτι σημαντικό, και ιδίως σε άτομα που έχουν προβλήματα υπαρξιακά. Αυτό το συναίσθημα το ένιωσα στην Θεραπευτική Κοινότητα «Πυξίδα», όπου έζησα από κοντά τα προβλήματα των νέων και είδα την χαρά τους, όταν έβλεπαν ότι είναι ικανοί για κάτι.

Παράλληλα με την κεραμική, ασχολείστε και με την ζωγραφική. Είναι αλληλένδετοι πιστεύετε αυτοί οι δύο τομείς της τέχνης;Η ζωγραφική και η κεραμική βασίζονται στην αντίλη-ψη. Πρέπει να ξέρεις τις επόμενες κινήσεις για να μπο-ρέσεις να το αποδώσεις σωστά. ∆εν είναι απαραίτητο σε όλα τα είδη της κεραμικής να ξέρεις ζωγραφική, αρκεί να έχεις αντίληψη.

Όσοι θέλουν να δουν δείγματα της δουλειάς του, μπορούν να επισκεφτούν το κατάστημα του στην πλατεία της Χαριλάου (Θ. Γαζή 13, τηλ. 2310 305.333).

Συνέντευξη µε τον κεραµίστα

Βασίλη ΒαρδαξήΟ Πασχάλης Μητρακούδης και το «δυτικώς» επισκέπτονται τον κεραµίστα Βασίλη Βαρδαξή στο εργαστήριο του στο Μελισσοχώρι και µαθαίνουν για την τέχνη της κεραµικής από πρώτο χέρι.

Ο Βασίλης Βαρδαξής είναι η έκτη γενιά κεραµιστών που συνεχίζει την παραδοσια-κή τεχνική της κεραµοποιίας της Κιουτάχειας της Μ.Ασίας, όπως τη διδάχτηκε από τους προγόνους του. Η ενασχόληση του από µικρή ηλικία µε τον πηλό δίπλα στον πατέρα του Συµεών, τον οδήγησε στην αγάπη του για την κεραµική τέχνη.

Στο µικρό εργαστήριό του µπορεί κανείς να συναντήσει µια τεράστια ποικιλία από κεραµικά, χειροποίητα πλακά-κια και διακοσµητικά τοίχου. Οι παραγγελίες που δέχεται είναι πολλές και καλύπτουν όλη την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, µου αναφέρει πως το επάγγελµα του κεραµίστα ακολουθεί φθίνουσα πορεία, αφού «όλα τα οικιακά σκεύη που κατασκευάζονταν παλιό-τερα από πηλό έχουν αντι-κατασταθεί από πιο πρακτικά και εύκολα στη χρήση υλικά, όπως το πλαστικό και ο τσί-γκος. Αυτό ήταν και το πρώτο χτύπηµα για µας. Ακολούθησε η µεγάλη εισαγωγή οικιακών σκευών από χώρες του εξωτε-ρικού και κυρίως από την Κίνα µε πάµφθηνα κοστολόγια, που µας επηρέασε καθοριστικά.»

συνέντευξη στoν Πασχάλη Μητρακούδη

[email protected]

Τα παπούτσια αυτά δεν µπορούν να φορεθούν. Είναι κατασκευασµένα από πηλό και ζυγίζουν 3,5 κιλά το καθένα

Το 2,60 µέτρων πιθάρι που κατασκεύασε ο Βασίλης Βαρδαξής µαζί µε τον πατέρα του, και το οποίο είναι διακοσµηµένο µε διονυσιακές παραστάσεις.

Όσο κι αν δείχνει αληθινή, η βαλίτσα αυτή είναι κατασκευασµένη από πηλό!


26

τουρ ι σµό ς

27

κ ι νηµατογράφος/β ί ν τ εο

Ç ÓÅËÉÄÁ ÅÉÍÁÉ ÐÑÏÓÖÏÑÁ ΤΟΥ:

Χαλκιδική! Ονειρεµένες παραλίες, µε τα πεύκα να σκιάζουν πάνω από τη θάλασσα, µοναδικός συνδυασµός βουνού και θάλασσας στις περισ-σότερες τοποθεσίες, Άγιον Όρος, µε τους Βυζαντινούς του θησαυρούς, µε µία λέξη ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ. Μοναδική περιοχή στον πλανήτη, αλλά και η πιο πολύ παραµεληµένη τουριστική περιοχή της Ελλάδος από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους. Η τουριστική οικονοµία µηδενική, οι υποδοµές ανεπαρκείς. Και όµως, τους τελευταίους µήνες, διαφαίνεται ότι ίσως υπάρξει κάποια αλλαγή ανάµεσα σε αυτούς που προσπαθούν να βελτιώσουν την κατάσταση, µε τον νεοσύστατο φορέα που ιδρύθηκε, την

«Τουριστική & Αναπτυξιακή Εταιρία Χαλκιδικής». Εν όψει λοιπόν, του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Τ.Α.Ε.Χ., µε θέµα «Χαλκιδική, Πυλώνας της Τουριστικής Βιοµηχανίας», που θα διεξαχθεί από 23 έως 25 Σεπτεµβρίου στην Κασ-σάνδρα, συναντηθήκαµε µε τον Πρόεδρο της, τον κύριο Θόδωρο Νικολαΐδη και του εκφράσαµε τις απορίες µας, αλλά και τις ελπίδες µας για αλλαγές της κατάστασης προς το καλύτερο.

Κύριε Νικολαϊδη, κατ΄ αρχήν, θα θέλαμε να πλη-ροφορήσετε τους αναγνώστες του Δυτικώς, με ποιους στόχους και από πού ορμώμενος ιδρύθηκε ο καινούργιος φορέας; Αν και μέχρι τώρα ζούσα τους περισσότερους μήνες του χρόνου στη Χαλκιδική, οι επαγγελ-ματικές μου υποχρεώσεις βρίσκονται και στη Θεσσαλονίκη. Γνωρίζω πολύ καλά τα προβλή-ματά της Χαλκιδικής. Η ανεπάρκεια υποδομών, η δυσχερής και ανεπαρκής κατάσταση που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα, η άναρχη και ανεξέ-λεγκτη ανέγερση καταλυμάτων, οι χαμηλής ποιό-τητας προσφερόμενες υπηρεσίες και η απουσία κατάλληλης παιδείας γύρω από τα τουριστικά επαγγέλματα για όλους τους κατοίκους, που ουσιαστικά ζουν από αυτά, η απουσία έντονης τουριστικής προβολής στην Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό, το επιβαρημένο περιβάλλον και η παραμελημένη πολιτιστική κληρονομιά της περι-οχής, συνθέτουν μία ζοφερή πραγματικότητα.Όλα αυτά τα σκέφτομαι επί σειρά ετών και, συνεργαζόμενος με τους κατάλληλους ανθρώ-πους, δημιουργήσαμε μία ομάδα, που πιστεύω ότι μπορεί να λειτουργήσει αξιόπιστα και να λύσει άμεσα κάποια από αυτά τα προβλήματα. Για τα υπόλοιπα, δηλαδή για θέματα που χρειά-ζονται κρατική παρέμβαση, δημιουργούμε ήδη τις συνθήκες, ώστε η Τ.Α.Ε.Χ., να μπορέσει να λειτουργήσει για τα επόμενα χρόνια σαν μοχλός δυνατής πίεσης προς όλες τις κατευθύνσεις. Στόχος μας είναι, η ανάδειξη των προοπτικών και των δυνατοτήτων που διαθέτει ο τόπος μας, για την ανάπτυξη όλων των μορφών του εναλλακτι-κού τουρισμού.

Ποιες είναι δράσεις που έχετε δρομολογήσει προς τις κατευθύνσεις που μας περιγράψατε και ποιο ρόλο θέλετε να διαδραματίσει στο μέλλον ο νεοσύ-στατος φορέας;Από τις αρχές του 2005 που ιδρύθηκε ο φορέας, επιστήμονες που είναι μέλη της ΤΑΕΧ, έχουν εκπονήσει μελέτες, που αναλύουν σε βάθος τις προοπτικές για την ανάπτυξη εναλλακτικών

μορφών τουρι-σμού ιδιαίτερα κατά τους χ ε ι μ ε ρ ι ν ο ύ ς μήνες. Οι προ-τάσεις αυτές, που επεξερ-γαζόμαστε, θα κ α τ α τ ε θ ο ύ ν

στους αρμόδιους φορείς, όπως η Τοπική Αυτο-διοίκηση και τα Υπουργεία. Να αναφέρω στο σημείο αυτό, ότι υπάρχει προμελέτη και προωθεί-ται μέσω Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Η κυρίως μελέτη θα είναι έτοιμη στα τέλη του 2005, για την περιοχή της Μόλα Καλύβα (Κασσάνδρα), όπου τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται έντονη διάβρωση του εδάφους και καταστροφή της παράκτιας ζώνης από το νερό. Μία πρόταση που θα μπορούσε να δημιουργηθεί, αφορά την απο-κατάσταση, την ενίσχυση και τη συντήρηση των βασικών υποδομών για τα Ιαματικά Λουτρά της Αγίας Παρασκευής. Έτσι αναβαθμίζεται άμεσα το προϊόν του Ιαματικού Τουρισμού.Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησή σας, η Τ.Α.Ε.Χ. ιδρύθηκε γιατί γνωρίζουμε ότι όλα τα μέλη της, ο καθένας βέβαια στον τομέα του, πρώτον, κατέχουν την τεχνογνωσία, δεύτερον, έχουν εντρυφήσει στη λειτουργία της ∆ημόσιας ∆ιοίκησης λόγω πολυετούς ενασχόλησής τους με τα κοινά και τρίτον έχουν διάθεση για προσφορά. Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους ακόμη, είμαστε σίγουροι ότι η Τ.Α.Ε.Χ. είναι έτοιμη να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην περιοχή τις επόμενες δεκαετίες και να προβάλει τη Χαλ-κιδική μέσω αναπτυξιακών και πολιτιστικών τουριστικών δράσεων. Σημαντικό είναι να σκε-φθούν οι αναγνώστες σας, ότι πολλές από αυτές τις δραστηριότητες που ανέφερα, έχουν βάθος χρόνου υλοποίησης τουλάχιστον μιας δεκαετίας.

Κλείνοντας τη σημερινή συνέντευξη, θα θέλαμε να μας ενημερώσετε για το Συνέδριο που διοργανώνει η Τ.Α.Ε.Χ. αυτό το μήνα και τι είδους κοινό μπορεί να συμμετέχει.«Έχει ήδη ξεκινήσει η φάση υλοποίησης του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Τ.Α.Ε.Χ., με τίτλο «Χαλκιδική, Πυλώνας της Τουριστικής Βιομηχα-νίας», που θα διεξαχθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου στην περιοχή και όλοι μας προετοιμαζόμαστε γι αυτό αρκετούς μήνες τώρα. Το Συνέδριο έχει τεθεί υπό την αιγίδα του πολλών πολιτικών, θρη-σκευτικών και άλλων φορέων. Υποστηρικτές του, επίσης είναι αρκετοί ∆ήμοι του Νομού, το ΣΑΕ, ο ΟΛΘ ΑΕ, οι Εμπορικοί Σύλλογοι και τα Επιμελητή-ρια της Χαλκιδικής και πολλές Πανελλήνιες Ομο-σπονδίες Επαγγελματιών. Υπάρχουν 35 ομιλητές, που θα αναπτύξουν θέματα σχετικά με την Περι-φερειακή Ανάπτυ-ξη, την Πολιτιστική Κληρονομιά και Τουριστική Ανάπτυ-ξη και φυσικά για τη ∆ιαχείριση του Τουριστικού Χώρου και του Σεβασμού του Περιβάλλοντος. Οι θεματικές ενότητες που ανέφερα, θα καλυ-φθούν με τη δημιουργία ομάδων εργασίας. Τα αποτελέσματα και οι λύσεις που θα προκύψουν από αυτές, θα ανακοινωθούν στην καταληκτική ολομέλεια του Συνεδρίου. Αφού καταγραφούν σε τόμο πρακτικών θα αποσταλούν σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Έτσι θα θέσουμε τις βάσεις για την επίλυση συγκεκριμένων προβλη-μάτων που ταλανίζουν δεκαετίες την περιοχή.

Η σελίδα είναι ευγενική προσφορά της εταιρείας οργάνωσης εικαστικών

εκδηλώσεων «Η Τέχνη του επικοινωνείν»Σκρα 3, 546 22 Θεσσαλονίκη

τηλ. 2310 28.66.62 και 6945 [email protected]

γράφει η Χριστίνα Δεβρελή

[email protected]

Τουριστική & ΑναπτυξιακήΕταιρία Χαλκιδικής

Πνοή Νέας Ζωής στην Περιοχή


26

τουρ ι σµό ς

27


277

Ç ÓÅËÉÄÁ ÅÉÍÁÉ ÐÑÏÓÖÏÑÁ ΤΟΥ:

Θυμάμαι τότε που τα καλοκαίρια είχαν και έναν ακόμα λόγο προσμονής εκτός των διακοπών. Περιμέναμε όλο το χρόνο τους κινηματογράφους να αναρτήσουν τα πανό με τον τίτλο: «Ραντεβού το Σεπτέμβρη». Ο λόγος ήταν ότι με τον τρόπο αυτό έδιναν τη σκυτάλη στα θερινά σινεμά όπου η ταινία γινόταν απόλαυση κάτω απ τον ξάστερο ουρανό και τις ευωδιές από αγιόκλημα, γιασεμί και βασιλικό. Τώρα πλέον οι ελάχιστες εναπομεί-ναντες θερινές αίθουσες παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν μια παράδοση μισού αιώνα, που τείνει να εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί. Τελευταία είδαμε τους σύγχρονους πολυκινη-ματογράφους να υιοθετούν το θερινό σινεμά και να προσπαθούν κι αυτοί με τη σειρά τους να διασώσουν ένα είδος προς εξαφάνιση αυτό του «σινεμά – σινεμά» (κατά μονάχους – μονάχους). Μια νέα μόδα που επικρατεί τελευταία στους σύγχρονους σινεφίλ και τρελαμένους με την ποι-οτική προβολή στο σπίτι (home cinema) είναι το ιδιωτικό θερινό home cinema.

Πως γίνεται αυτό; Κατ’ αρχάς θα πρέπει να διαθέτουμε ένα προβο-λικό μηχάνημα (projector) κάτι που πριν μερικά χρόνια έμοιαζε άπιαστο όνειρο, λόγω της απαγο-ρευτικής του τιμής. Τώρα πλέων μπορεί ο καθέ-νας μερακλής να αποκτήσει έναν από αυτούς, ακόμη και με 500€. Το δεύτερο που θα χρεια-στούμε είναι η οθόνη. Μια οθόνη που μπορεί να είναι ένα άσπρο πανί, μουσαμάς, τέντα, που θα κατασκευάσουμε μόνοι μας, ένας τοίχος που έχουμε βάψει πριν άσπρο, είτε μια έτυμη πτυσ-σόμενη ή σταθερή οθόνη του εμπορίου, που οι τιμές αρχίζουν από 100€, αναλόγως το μέγεθος και την ποιότητα της. Το επόμενο που θα χρει-αστεί να καλύψουμε είναι το ηχητικό μέρος. Τη δουλειά αυτή μπορεί να μας την κάνει ένας παλιός ενισχυτής και δυο ηχεία, ένα dvd player ή ένα ολοκληρωμένο home cinema, ξέρετε αυτά που στοιχίζουν 150€ και τα κάνουν όλα (DVD player, ενισχυτής, ηχεία, ραδιόφωνο κλπ). Τώρα θα μου πείτε, που τα στήνουμε όλα αυτά; Οπουδήποτε έχουμε ανοιχτό χώρο. Π.χ. στο μπαλκόνι μας, στην ταράτσα του σπιτιού μας, στην αυλή του εξοχικού μας, στο… κατάστρωμα του γιοτ μας κλπ. Όλα αυτά με κόστος από ένα χιλιάρικο. Με 1000€ αναβιώνουν όλες οι παιδικές μας μνήμες απ' τα θερινά σινεμά και ακόμα καλύτε-ρα, κρατάμε το όνειρο ζωντανό. Θα σας δώσω και μια συμβουλή που θα αποτελέσει το κερα-σάκι στην τούρτα: Εφόσον υλοποιήσετε όλα τα παραπάνω και στήσετε το δικό σας ιδιωτικό θερινό σινεμά, θυμηθείτε να προμηθευτείτε και το περιβόητο πασατέμπο, γιατί θερινό χωρίς σπόρια δε γίνεται. Ξεκινήστε τα σχέδια από τώρα και θα δείτε ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είναι το καλύτερο της ζωής σας.

Υ.Γ. Για οποιαδήποτε βοήθεια χρειαστεί-τε μη διστάσετε να με ρωτήσετε στο [email protected]

Γράφει o Κώστας Ποτακίδης

[email protected]


Σαν τα θερινάτα σινεμά

Θερινό σινεµά σε εξοχικό στη Χαλκιδική

Θερινό σινεµά στη βεράντα πολυκατοικίας.


28

κ ι νηµατογράφος

29


228

«Η νύχτα» (La notte, 1961)

του Μικελάντζελο Αντονιόνι, με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Ζαν Μορό, Μόνικα Βίτι. Ο Τζιοβάνι είναι ένας επιτυχημένος συγγραφέας, παντρεμένος με την Λίντια εδώ και χρόνια. Επισκέπτονται τον φίλο τους, Τομάσο, ο οποίος βρίσκεται στο νοσοκομείο σε πολύ κακή κατάσταση. Μετά, ο Τζιοβάνι πηγαίνει σε μια εκδήλωση για να προμοτάρει το τελευταίο του βιβλίο, ενώ η Λίντια επισκέπτεται την περιοχή του Μιλάνο όπου ζούσαν παλιότερα, πριν η φήμη και τα χρήματα τους αλλάξουν τη ζωή προς το καλύτερο (;). Οι σύζυγοι συναντιούνται ξανά προκειμένου να πάνε στο πάρτι ενός εκατομμυριούχου, ο οποίος έχει κάνει μια πολύ καλή προσφορά στον Τζιοβάνι, να γράψει σε βιβλίο την ιστορία της επιχείρησής του, κάτι που θα του εξασφαλίσει και μια καλή θέση στην εταιρεία! Η νύχτα κυλά με τους δύο συζύγους να φλερτάρουν… τρίτους. Κάποια στιγμή, η Λίντια τηλεφωνεί στο νοσοκομείο και μαθαίνει πως ο Τομάσο είναι νεκρός. Το επόμενο πρωινό, η Λίντια διαβάζει στον Τζιοβάνι ένα ερωτικό του γράμμα που εκείνος, όμως αδυνατεί να θυμηθεί ή να το αναγνωρίσει. Μετά από αυτό, η Λίντια λέει στον Τζιοβάνι πως δεν τον αγαπά πια… Σε τούτη την ταινία, που τιμήθηκε με Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ Βερολίνου του 1961, ο Αντονιόνι ασχολείται με τα αγα-πημένα του θέματα: την αδυναμία του ανθρώπου να

επικοινωνήσει με τον συνάνθρωπό του, την συναισθη-ματική του παράλυση, την ψυχρότητα του σύγχρονου τρόπου ζωής, το κατασκευασμένο αστικό τοπίο που μας εγκλωβίζει. Πάει και παραπέρα: στην τέχνη που είναι για «πούλημα», στην ειλικρίνεια του καπιταλισμού που ίσως, σε λίγα χρόνια, να οδηγήσει στο να είναι η εργασία το… έργο τέχνης και στο ψέμα της τέχνης, στη σχέση της ιντελιγκέτσιας με τον πλούτο, στη σκοτεινιά της νύχτας που ίσως, το μόνο πράγμα που μπορεί να νοηθεί ως ελπίδα είναι κάτι παιδιά που «παίζουν» με πυραύλους… Την ταινία προλογίζει ο Αλέξης ∆ερμε-ντζόγλου την Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου…

«Ο εξολοθρευτής άγγελος» (El angel exterminador, 1962)

του Λουίς Μπουνιουέλ, με τους Σίλβια Πινάλ, Ενρίκε Ραμπάλ, Χοσέ Μπαβιέρ. Ύστερα από μια βραδιά στην όπερα, μια ομάδα μελών της μεγαλοαστικής τάξης πηγαίνουν στο σπίτι ενός από αυτούς για δείπνο. Η οικοδέσποινα, γεμάτη οργή, βλέπει πως, λίγο πριν αρχίσει το δείπνο, οι υπηρέτες αρχίζουν, χωρίς εξήγη-ση, να εγκαταλείπουν το σπίτι. Καταφέρνει να περάσει η απουσία τους απαρατήρητη, το δείπνο πηγαίνει εξαιρετικά, όλοι περνούν περίφημα. Μέχρι τη στιγμή που καλούνται να πάνε στα σπίτια τους! Οι καλεσμέ-νοι συνειδητοποιούν πως, άγνωστο γιατί, αδυνατούν να φύγουν από το σπίτι! Αλλά και άνθρωποι έξω από το σπίτι, αδυνατούν να μπουν μέσα σ’ αυτό! Οι μέρες περνούν και μέσα στην ιδιότυπη φυλακή τους «κρα-τούμενοι» πεινάνε, διψάνε, είναι άπλυτοι και βρώμικοι. Σταδιακά, κάθε έννοια πολιτισμού χάνεται, άνθρωποι βιάζονται, αυτοκτονούν, πεθαίνουν. Όλοι βγάζουν την κτηνώδη πλευρά τους: σημασία έχει η επιβίωση και όχι

οι καλοί τρόποι. Έως ότου, με τον ίδιο ξαφνικό τρόπο που οι συνδαιτυμόνες αδυνατούσαν να βγουν από το σπίτι, το ίδιο ξαφνικά τα «μάγια» χάνονται. Υπάρχει, όμως, το ενδεχόμενο απλά το όλο «μυστήριο» να μεταφέρεται στη διπλανή εκκλησία… Ο σπουδαίος ισπανός σκηνοθέτης είναι μάστορας σ’ αυτό ακριβώς: να δημιουργεί ταινίες… κατανοητού σουρεαλισμού! Η ιδιότυπη αυτή ταυτότητα έχει ερμηνεία: ο Μπουνιουέλ βάζει τον θεατή σε έναν κόσμο πέρα και έξω από κάθε λογική, που όμως, μπορεί να είναι ανεκτός κι όχι μόνο αυτό, αλλά να… σημαίνει και κάτι για τον καθένα. Είναι το ανάλογο με αυτό που επιχείρησε ο Νταλί στη ζωγραφική: οι πίνακές του δεν έχουν καμία σχέση με τον ρεαλισμό, είναι όμως τόσο οικίες, τόσο πολύπλο-κες και όμως, τόσο απλές. Τι θέλει εδώ να περάσει ο Μπουνιούελ; Κριτικάρει την άρχουσα τάξη της φραν-κοκρατούμενης Ισπανίας; ∆είχνει πως σε ιδιάζουσες συνθήκες, οι άνθρωποι βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό; «Παίζει» με ένα εύρημα, έτσι, χωρίς νόημα; Ότι και να κάνει, το κάνει πολύ καλά. Αριστουργηματικά… Την ταινία προλογίζει ο Θόδωρος Γιαχουστίδης την ∆ευτέρα 19 Σεπτεμβρίου…

«Playtime» (1967)

του Ζακ Τατί, με τους Ζακ Τατί, Μπάρμπαρα Ντενέκ, Ρίτα Μέιντεν. Ο κύριος Ιλό προσπαθεί να είναι συνεπής σε ένα επαγγελματικό ραντεβού που δίνει σε έναν απί-στευτο ουρανοξύστη, στο Παρίσι, τελευταίο επίτευγμα

Η κριτική είναι κάτι παρεξηγημένο ως όρος. Μεταξύ μας, έχει χάσει την αίγλη και τη σημασία της, σε σχέση με παλιότερες εποχές. ∆εν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγματα σήμερα. Σήμερα που όλοι βιάζονται, που όλα γίνονται γρήγορα, που στο επόμε-νο λεπτό, το προηγούμενο είναι… μακρινό παρελθόν! Σήμερα που οι πιτσιρικάδες, βασικοί «καταναλωτές» των ταινιών, βλέπουν το σινεμά ως κάτι παραπλήσιο με την έξοδο για ένα ποτό: «να περάσουμε καλά» λένε συνέχεια… Που είναι οι παλιές εποχές που αυτά που έγραφε π.χ. ο αείμνηστος Ραφαηλίδης ήταν πιο σημαντικά και από την… Βίβλο και για κάθε ταινία γράφονταν κείμενα 1000 και 1500 λέξεων! Τώρα, ο κάθε επαγγελματίας του χώρου δεν μπορεί να γράψει πάνω από 200 λέξεις, αν θέλει να τον διαβάσουν, και απαραιτήτως πρέπει να συνοδεύει το κείμενο με μια πολύ δυνατή φωτογραφία από την ταινία!

Οπότε, τι νόημα έχει μια εκδήλωση με τίτλο: «7 κριτι-κοί προτείνουν»; Έχει και παραέχει! Γιατί, αν ήταν κάθε φορά που κάτι περνούσε κρίση, να το παρατάγαμε, δεν θα είχε μείνει τίποτε όρθιο! Γιατί, ευτυχώς, υπάρ-χουν ακόμα άνθρωποι που εκτιμούν την ματιά ενός

επαγγελματία. Ενός ανθρώπου που δεν έχει «σπουδά-σει» κριτική ντε και καλά (μήπως θα έπρεπε αυτό σιγά – σιγά να καθιερωθεί;) αλλά που, απλά, έχει δει πολλές ταινίες! Πάρα πολλές ταινίες, τόσες ώστε να έχει «γυμνάσει» το βλέμμα και να έχει, αρχικά εμπειρικά, την ικανότητα να χωρίσει την ήρα από το στάρι. Που μπορεί να ερμηνεύει, να συγκρίνει, να βλέπει πράγμα-τα που το μάτι ενός σινεφίλ ίσως και να μην μπορεί να εντοπίσει. Και όχι, οι κριτικοί δεν είναι μίζεροι και δυσκοίλιοι άνθρωποι που βλέπουν όλη την ώρα ται-νίες και μετά γράφουν για αυτές, ρίχνοντας απριόρι στον κάλαθο των αχρήστων ότι είναι «εμπορικό» και εξυμνώντας οτιδήποτε ντεμέκ βαθυστόχαστο! (καλά, για το «δυσκοίλιοι» ας αφήσουμε τα ενδεχόμενα ανοιχτά/ όπως σε κάθε χώρο, υπάρχουν και εδώ κάθε καρυδιάς καρύδια…).

Οπότε, στο προκείμενο: 6 κριτικοί της Θεσσαλονί-κης κλήθηκαν από το νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Μουσείου Κινηματογράφου, Βασίλη Κεχαγιά, να επιλέξουν την αγαπημένη τους ταινία όλων των εποχών και αυτές να προβληθούν, μαζί με την δική του επιλογή, κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας, στο «Ελληνίς». Πρωτοτυπία: ο κάθε κριτικός θα προλογί-

ζει την ταινία που επέλεξε, όχι δια ζώσης, αλλά μέσα από ένα μαγνητοσκοπημένο βίντεο! Επιτέλους, θα δούμε τον εαυτό μας στη μεγάλη οθόνη! Μιλάμε για μεγάλα… ψώνια! Βέβαια, το «αγαπημένες» ήρθε και συμβιβάστηκε με το «διαθέσιμες». Γιατί π.χ. για τον γράφοντα, αγαπημένη ταινία όλων των εποχών είναι το «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του» του Ντάλτον Τραμπό, τελικά, όμως, θα προλογίσει άλλη ταινία, τον εξαιρετι-κό «Εξολοθρευτή άγγελο».

Παρακάτω, σας παραθέτουμε τις 7 ταινίες που θα προβληθούν, ξεκινώντας χρονολογικά από την πιο παλιά και καταλήγοντας στην πιο πρόσφατη. Οι ημε-ρομηνίες προβολής σε κάθε ταινία είναι ενδεικτικές, από τη στιγμή που, πια, από τα μέσα Αυγούστου, το πρόγραμμα των κινηματογράφων αλλάζει πλέον κάθε Πέμπτη και όχι κάθε Παρασκευή. Επίσης, δεν γνωρί-ζουμε την τιμή των εισιτηρίων και ούτε παίρνουμε… όρκο πως αυτό θα είναι το οριστικό πρόγραμμα. Για περισσότερες πληροφορίες, καλέστε από τις αρχές Σεπτέμβρη τον κινηματογράφο «Ελληνίς» ή το Μου-σείο Κινηματογράφου…

7 κριτικοί προτείνουν… γράφει ο Θόδωρος Γιαχουστίδης

Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση του Μουσείου Κινηματογράφου στον θερινό κινηματογράφο «Ελληνίς», από τις 16 έως τις 22 Σεπτεμβρίου


28


29


299

της αρχιτεκτονικής. Την ίδια ώρα, στο ίδιο κτίριο κατα-φθάνει ένα γκρουπ τουριστών που ξεκίνησαν από ένα ανάλογο κτίριο στη Νέα Υόρκη και εμφανίζονται στην γαλλική πρωτεύουσα αφού προηγουμένως επισκέφτη-καν ένα πανομοιότυπο κτίριο στο Αμβούργο. Ο κύριος Ιλό, οι τουρίστες και πολλοί ακόμα, θα συναντηθούν στα εγκαίνια ενός κλαμπ… Από τον Οκτώβριο του 1964 ετοίμαζε τούτη την ταινία ο Τατί και την ολοκλή-ρωσε τον Οκτώβριο του 1967, αφού προηγουμένως είχε… χτίσει μια μικρή πόλη, την Tativille, με τη βοή-θεια 100 εργατών! Την χρηματοδότησε ο ίδιος και στην εποχή της ήταν η πιο ακριβή γαλλική ταινία που είχε γυριστεί! Η εμπορική της αποτυχία οδήγησε τον Τατί στην χρεοκοπία, αναγκάζοντάς τον να πουλήσει τα δικαιώματα από όλες του τις ταινίες! Κι όλα αυτά, για ένα όνειρο! Όνειρο που ο Στίβεν Σπίλμπεργκ προσπά-θησε να προσομοιάσει με το δικό του «The Terminal». Ο Τατί δεν χρησιμοποιεί σχεδόν καθόλου διαλόγους, ενώ δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια των ηχητικών εφέ. Γύρισε την ταινία στα «μεγαλόπρε-πα» 70mm, επιμένοντας σε μεσαία και μακρινά πλάνα (ποτέ κοντινά) σε σχέση με το «συνηθισμένο» φορμά των 35mm. Την ταινία προλογίζει ο Αλέξανδρος Μουμ-τζής την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου…

«Άγρια συμμορία» (The wild bunch, 1969)

του Σαμ Πέκινπα, με τους Γουίλιαμ Χόλντεν, Έρνεστ Μποργκνάιν, Ρόμπερτ Ράιαν. 1913 και στο Τέξας μια

συμμορία κουρασμένων παρανόμων, που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους καιρούς που αλλάζουν, σχεδιά-ζουν μια τελευταία ληστεία πριν να «αποσυρθούν». Παγιδεύονται, όμως, η ληστεία καταλήγει σε φιάσκο κι ένα πρώην μέλος τους ηγείται του αποσπάσματος των κυβερνητικών διωκτών τους. Για να ξεφύγουν, περνούν τα σύνορα και πηγαίνουν στο Μεξικό. Εκεί, στο μέσο της Μεξικάνικης Επανάστα-σης, ένας «βρώμικος» στρατηγός, που λεηλατεί χωριά φτωχών μεξικάνων, τους κάνει μια συμφέρουσα πρό-ταση: να κλέψουν για αυτόν ένα τραίνο που κουβαλάει όπλα, να του τα δώσουν και για αντάλλαγμα, εκείνος θα τους ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Μόνο που, ένα από τα χωριά που έχει λεηλατήσει ο στρατηγός, είναι η πατρίδα ενός από τα μέλη της συμμορίας. Κι όταν ο στρατηγός το ανακαλύπτει, τον συλλαμβάνει και τον βασανίζει. Οι υπόλοιποι, αποφασίζουν πως δεν μπορούν να αφήσουν τον σύντροφό τους πίσω, ακόμα κι αν κάτι τέτοιο οδηγεί στον, σίγουρο, χαμό τους…. Ένας ύμνος στην ανδρική φιλία, η ταινία «διαβάζεται» με δεκάδες διαφορετικούς τρόπους. Η στυλιζαρισμένη της βία δεν είναι χωρίς νόημα: υπηρετεί ένα βαθύτερο όραμα. Γιατί, η σύγκρουση του παλιού με το καινούρ-γιο δεν μπορεί παρά να είναι βίαια. Και στο υπέροχο,

αιματοβαμμένο φινάλε (που χρειάστηκε 12 ολόκληρες μέρες για να γυριστεί!) δικαιώνονται οι «παράνομοι» που έχουν δυο δράμια τσίπα επάνω τους εν αντιθέσει με τους «νόμιμους» που δεν νοιάζονται για έννοιες όπως ηθική και συντροφικότητα. Η ταινία ήταν υποψήφια για 2 Όσκαρ: πρωτότυπου

σεναρίου και μουσικής, ενώ κατά τη διάρκειά της, ξοδεύτηκαν περισσότερα άσφαιρα απ’ ότι συνολικά ξοδεύτηκαν σφαίρες καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεξι-κανικής Επανάστασης… Την ταινία προλογίζει ο Τάσος Ρέτζιος το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου…

«Ευδοκία» (1971)

του Αλέξη ∆αμιανού, με τους Μαρία Βασιλείου, Γιώργο Κουτούζη, Απόστολο Σουγκλάκο. Ένας λοχίας γνωρί-ζει μια πόρνη, την ερωτεύεται και την παντρεύεται. Όμως, ο έρωτάς του σιγά – σιγά ξεθυμαίνει, καθώς οι άνθρωποι δεν σταματούν να υπενθυμίζουν στο λοχία πως παντρεύτηκε μια πόρνη, κάτι που σαφώς και δεν είναι ηθικά αποδεκτό. Θα προσπαθήσει να απαλλαγεί λοιπόν από αυτήν, κάτι που θα οδηγήσει στην συντρι-βή τους… Σαφώς μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες που έχουν γυριστεί! Και σίγουρα σημαδιακή: το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» που έγραψε ο Μάνος Λοϊζος και ακούγεται (αλλά και… χορεύεται) στην ταινία, είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών! Θυμίζοντας σπαγγέτι-γουέστερν ως εικόνα (τα καφέ-κίτρινα του ∆αμιανού δεν διαφέρουν από τα αντίστοιχα του Σέρτζιο Λεόνε), η ταινία είναι δομημένη ως σύγχρονη… αρχαία τραγωδία. Και αρκεί να τη δεις μια φορά και ποτέ δεν θα ξεχάσεις το γέλιο της Μαρίας Βασιλείου, ένα γέλιο τόσο τρανταχτό, μα


30



330

και τόσο πικρό, στα όρια του θρήνου… Την ταινία προλογίζει ο Βασίλης Κεχαγιάς την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου και η συγκεκριμένη βραδιά είναι αφιερωμένη στον Περικλή ∆εληολάνη, μέλος της ΠΕΚΚ που πέθανε νέος, μέσα στη χρονιά που μας πέρασε…

«Η αυτοκρατορία των αισθήσεων»(Ai no corrida, 1976)

του Ναγκίσα Όσιμα, με τους Τατσούγια Φούτζι, Έικο Ματσούντα. Στην προπολεμική Ιαπωνία, στα 1936, ο σύζυγος μιας ιδιοκτήτριας πορνείου, συνάπτει ερωτική σχέση με την καινούργια τους υπηρέτρια – γκέισα. Στην αρχή, η σχέση είναι σαν όλες τις άλλες. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, οι δύο εραστές περνούν όλες τους τις ώρες, τις μέρες, τις βδομάδες, μαζί, κάνοντας έρωτα στα όρια της εξαντλήσεως. Όταν εκείνη αντιλαμβάνεται πως οι δυο τους έχουν φτάσει στα όριά τους και πως δεν μπορούν τα πράγματα να πάνε παραπέρα, αλλά και προκειμένου να έχει τον εραστή της αποκλειστικά δικό της, ακρωτηριάζει το πέος του, σκοτώνοντάς τον πάνω στην ερωτική της έκσταση που φτάνει στον υψηλότερο βαθμό της… Ποτέ άλλοτε ως τότε αλλά και ποτέ από τότε, μια ταινία που δεν ήταν πορνό, δεν έδειχνε τόσο πολύ σεξ! Ο Όσιμα, βασισμένος σε πραγματική ιστορία, δείχνει ακριβώς αυτό: δύο ανθρώπους να κάνουν έρωτα, έτσι όπως κάνει ο κόσμος έρωτα: χωρίς εξιδανι-κεύσεις, χωρίς ωραιοποιήσεις, βρώμικα, αληθινά. ∆υνατή ταινία, που προβοκατόρι-κα σχεδόν, προβλημάτισε σχετικά με το που τελειώνουν τα όρια της τέχνης και από ποιο σημείο και μετά μιλάμε για πορνογραφία. Το σίγουρο είναι ένα: η πορνογραφία έχει ως στόχο τον σεξουαλικό ερεθισμό του θεατή. Η συγκεκριμένη ταινία δείχνει

τόσο πολύ σεξ αλλά τόσο μη ερεθιστικά, προκειμένου ακριβώς να κάνει τον θεατή να σκεφτεί τα πιο σημαντικά ζητήματα που θέτει… Την ταινία προλογίζει ο Σωτήρης Ζήκος την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου…

«Κάποτε στην Αμερική» (Once upon a time in America, 1984)

του Σέρτζιο Λεόνε, με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τζέιμς Γουντς, Ελίζαμπεθ Μακ Γκόβερν. Ο Ντέιβιντ «Noodles» Άαρονσον είναι ένας πιτσιρικάς που μεγα-

λώνει στην εβραϊκή συνοικία της Νέας Υόρκης. Μαζί με τους φίλους του θα μπει από νωρίς στον κόσμο της παρανομίας. Θα φυλακιστεί, θα αποφυλακιστεί, θα μπει στο κουρμπέτι, θα στηρίξει τους φίλους του, θα γίνει μεγάλος και τρανός. Ποτέ δεν θα μάθει πώς να συμπεριφέρεται στις γυναίκες και πάντα θα τον τρώει ο καημός του φόβου της προδοσίας. Θα δούμε 50 χρόνια από τη ζωή του. Ή μήπως όχι; Μήπως ότι «βλέπει» ως γέρος, απλά είναι τα όνειρα που του προκαλεί η κατανάλωση οπίου ως απλά ενήλικας; Αριστούργημα! Ταινιάρα με όλη τη σημασία της λέξεως. Η τελευταία ταινία του σπουδαίου Λεόνε, η μοναδική που δεν ήταν γουέστερν, έμελλε να είναι και η καλύτερή του. Και ας βίωσε την απογοήτευση του «σφαξίματός» της στο μοντάζ. Κι ας βίωσε την συνεπακόλουθη πίκρα από την χλιαρή πορεία της ταινίας εμπορικά. Ο ίδιος οραματίστηκε την ταινία ως έπος, διάρκειας τουλάχιστον έξι ωρών! Οι αμε-ρικάνοι αρχικά είδαν μια κόπια 2 ωρών και κάτι, όπου τόσα πολλά είχαν κοπεί που η ταινία, με τα συνεχή φλας μπακ και φλας φόργουορντ που κάνει, απλά ήταν ακατα-νόητη! Η κόπια που προβλήθηκε στις Κάννες, διάρκειας γύρω στις 4 ώρες, είναι και η επίσημη, η κανονική, η υπέροχη. Βασισμένη χαλαρά στη ζωή του Μάγιερ Λένσκι, η ταινία είναι το ανάλογο του «Νονού», την σκηνοθεσία του οποίου, μάλιστα, αρνήθη-κε ο Λεόνε, γιατί ήθελε να γυρίσει αυτήν την ταινία! Συνολικά, του πήρε 10 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρώσει την ταινία ο Λεόνε, ο οποίος είναι η μοναδική φορά που κάνει cameo εμφάνιση σε ταινία του (υποδύεται έναν εισπράκτορα σε λεωφορείο!). Από τη σκηνή του τηλεφώνου που χτυπάει ασταμάτητα, μέχρι τη σκηνή του βια-σμού, μέχρι τη σκηνή που ο μικρός βλέπει την κοπέλα που αγαπάει μέσα από μια τρύπα στον τοίχο, μέχρι την τελευταία σκηνή, όπου ο Ντε Νίρο γελάει (;) καπνίζοντας όπιο, κάθε τι έχει τη σφραγίδα ενός μέγιστου δημιουργού επάνω του… Την ταινία προλογίζει ο ∆ημοσθένης Ξιφιλίνος την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου…


30




32

ποδήλατο


Λίγες ημέρες μετά τις εξαγγελίες της γαλ-λικής εφημερίδας L’Equipe ότι ο Lance Armstrong, νικητής των επτά γύρων της Γαλλίας, χρησιμοποίησε το απαγορευμένο προϊόν EPO πριν και κατά τη διάρκεια της πρώτης του νίκης στον Tour του 1999, η αντίδραση όλων έχει τραβήξει και πάλι την προσοχή επάνω στον Lance.

Ο πολυνίκης Αμερικανός έχει πολώσει πολλές φορές και αρκετά συχνά τον κόσμο της ποδηλασίας σχετικά με την «προϊστορία» στον κόσμο της φαρμακευτικής, σε συνδυα-σμό με την ασθένεια που είχε στο παρελθόν.Πρόσφατα νέες λεπτομέρειες προέκυψαν από το γαλλικό εθνικό εργαστήριο για την ανίχνευση της νάρκωσης (LNDD), με τον διευθυντή του κέντρου να αναφέρει σε γαλ-λικό ραδιοσταθμό, ότι περίπου 15 δείγματα από το γύρο του 1999 είχαν παρουσιάσει στοιχεία της ουσίας EPO, ενώ οι δοκιμές που αναλύθηκαν στα δείγματα από τον Γύρο του 1998 αποκάλυψαν περίπου 40 με τα ίχνη της EPO. Το παγκοσμίως αναγνωρι-σμένο εργαστήριο εξέταζε τα δείγματα από

εκείνες τις χρονιές ως τμήμα ενός τρέχοντος πειράματος - μελέτης, που οι ίδιοι ανέπτυξαν σε περισσότερα από 200 δείγματα από τους γύρους του 1998 και του 1999, που έχουν εξεταστεί από τον περσινό ∆εκέμβριο, με τα οριστικά αποτελέσματα που περνούν στην WADA και το Γαλλικό Υπουργείο Αθλητισμού.Οι πρώτες δηλώσεις από πολιτικής πλευ-

ράς, είναι διφορούμενες αφού, κάποιοι ισχυρίζονται ότι όλα είναι ένα οργανωμένο σχέδιο εναντίον του Armstrong, που σκοπό έχει να επηρεάσει τη γαλλική δικαιοσύνη στην κόντρα που έχει ο Αμερικανός με την γαλλική κυβέρνηση σχετικά με παρα-κράτηση 5.000.000 € από διάφορα πριμ στους Γύρους Γαλλίας που έχει αγωνιστεί από το παρελθόν μέχρι και σήμερα.Σε κάθε περίπτωση πάντως, η γαλλική εφη-μερίδα είναι από τις πιο έγκυρες και δεν θα ρίσκαρε την εμπλοκή της σε μια δικαστική διαμάχη με τον super star της ποδηλασίας αυτήν την εποχή, που μόνο σε καλό δεν θα της βγει.

Το ποδήλατο είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μέσα ψυχα-γωγίας και γυμναστικής όλων των ηλικιών και όλων των εποχών. Το πρώτο ποδήλατο κατασκευάστηκε από ξύλο το 1817 από τον Γερμανό βαρόνο Von Drais και από τότε μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μέσα μετακίνησης, που απευθύνεται σε όλες της ηλικίες.Ο άνθρωπος αρχίζει να το χρησιμοποιεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, απολαμβάνοντας την χαρά της γρήγορης μετα-κίνησης και τη δυνατότητα κάλυψης μεγάλων αποστάσεων, κουράζοντας λιγότερο από την μετακίνηση με τα πόδια. Το ποδήλατο μπορούν να το χρησιμοποιήσουν άτομα από 2 χρονών, παιδιά, έφηβοι, νέοι, μεσήλικες άτομα τρίτης ηλικίας, όπως και άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι μία υγιεινή δραστη-ριότητα που μπορεί να εκτελείται στο δημόσιο δρόμο, στην άσφαλτο, σε μονοπάτια, σε χωμάτινες και σε ειδικές διαδρο-μές. Έρχεσαι σε επαφή με τη φύση, το ποδήλατο πάει παντού. Στην Ελλάδα το ποδήλατο έχει μεγάλες δυνατότητες διάδοσης και μπορεί να ακολουθήσει τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και του κόσμου, όπου το έχουν εντάξει μέσα στην καθημε-

ρινότητά τους σαν μέσο μεταφοράς, σαν διασκέδαση, σαν ψυχαγωγία, σαν άθληση. Οι καιρικές συνθήκες της Ελλάδας είναι όλο το χρόνο καλές, επικρατεί θερμό κλίμα, οι ατελείωτες ομορφιές της φύσης που υπάρχουν και οι ποικιλίες διαδρο-μών κάνουν την ποδηλασία προσιτή στον καθένα από εμάς. Αυτό που πρέπει να γίνει για να ενθαρρύνουμε περισσότερο τον Έλλήνα να μπορέσει να έρθει ακόμα πιο κοντά και να πει «ναι» στο ποδήλατο, είναι η ένταξη του ποδηλάτου μέσα στην πόλη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ειδικές διαδρομές, ποδηλατόδρομους ή λωρίδες για τους ποδηλάτες, όπου όλοι θα μπορούν να νιώσουν πιο ασφαλείς και οι μετακινήσεις τους μπορούν να γίνουν πιο εύκολα, πιο γρήγορα, πιο οικονομικά. Η μετακίνηση με το ποδήλατο στην πόλη μειώνει το κυκλοφο-ριακό, μηδενίζει το πρόβλημα στάθμευσης και παρκαρίσματος. Ακόμα το ποδήλατο είναι φιλικό με το περιβάλλον διότι δεν το ρυπαίνει, είναι πιο ευέλικτο από το αυτοκίνητο και τις μηχανές, μεταφέρεται εύκολα και το σημαντικότερο είναι ότι κάνοντας ποδήλατο αυξάνεται η φυσική μας κατάσταση και παράλληλα βελτιώνεται η ποιότητα της ζωής και της υγείας μας.

Ποδήλατο - Εναλλακτική Λύση Μετακίνησης

Αγώναςγια τον Βασίλη

Οι περισσότεροι γνωρίζετε το ατύχημα που είχε ο Βασίλης Κιουρκτσής πριν από έναν χρόνο. Οι γιατροί τότε του δίνανε μια εβδομάδα ζωή!!! Ο Βασίλης όμως δεν τους έκανε την χάρη και...έζησε!!! Τότε είπανε καλύτερα να μην ζούσε γιατί θα έμενε για πάντα φυτό! Μετά από απίστευτη ταλαιπωρία στα ελληνικά νοσοκομεία και με πολλά προ-βλήματα που του δημιουργήσανε (μέχρι πρόσφατα ακόμα διόρθωνε τα προβλήματα που του άφησαν οι Έλληνες γιατροί) ο Βασίλης πήγε στη Γερμανία με τις ευλογίες του IKA αφού κανένα ελληνικό νοσοκομείο δεν τον δεχότανε. Ο Βασίλης σήμερα μιλάει, κινεί όλα τα μέρη του σώματος, έχει σχεδόν πλήρη διαύγεια και από το νοσοκομείο στη Γερμανία υπόσχονται (εγγράφως με χρονοδιαγράμματα) πλήρη αποκατάσταση!!Το μεγάλο πρόβλημα είναι βέβαια το οικονομικό (15000 ευρώ στοιχίζει ο μήνας). Μια οικογένεια χωρισμένη στα δυο για τις ανάγκες του Βασίλη, απίστευτο τρέξιμο με το ΙΚΑ το οποίο «κόβει» την περίθαλψη στον Βασίλη.Η οικογένεια του προσέφυγε στα κανάλια μια που δεν είχε άλλη λύση.Η ομοσπονδία, αν και 6ος παγκόσμιος, πρωταθλητής, βαλκανιονίκης κλπ, παρά το ότι μπορούσε να βοηθήσει παρεμβαίνοντας στον υπουργό, δεν έκανε για ακόμη μια φορά απολύτως τίποτα!!Εμείς οι φίλοι του Βασίλη προκείμενου να τον βοηθήσουμε, σκεφτήκαμε να διοργα-νώσουμε έναν αγώνα ποδηλασίας (τι άλλο...) με συμμετοχή για τον Βασίλη 30 ευρώ.Στον αγώνα - βόλτα - πορεία - διαμαρτυρία, μπορούν να συμμετέχουν όλοι ανεξαρ-τήτως κατηγορίας.Ο αγώνας θα γίνει τέλη Σεπτεμβρίου. ∆ηλώσεις συμμετοχής στο [email protected] πληροφορίες - χορηγίες 2310727591

Η Περίπτωση Άρμστρονγκ (Αrmstrong)


32

ποδήλατο



34

απόψε ι ς αφ ι έ ρωµα

35

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2005(Αρκαντάς, Τσογλάν, Τσίου – Τσίου)

Ξύπνησα νωρίς, αλλά με ωραίο τρόπο. Ο γείτονας είχε βάλει Σπανουδάκη, τον «Αλέξανδρο», λίγο δυνατά. Είχα ωραία διά-θεση, πλύθηκα, ντύθηκα και βγήκα χαμογελαστός. Χαιρέτισα όλους τους γείτονες, τόσα χρόνια στη γειτονιά, τους ξέρω όλους με το μικρό τους όνομα. Είχαν και αυτοί καλή διάθεση σήμερα, οι διακοπές ίσως τους χαλάρωσαν όλους, σκέφτηκα. Έπρεπε να κατέβω στο κέντρο. Ενώ σκεφτόμουν να πάω με τα πόδια, μόλις έφτασα κοντά στη στάση, ήρθε το λεωφορείο. Η γραμμή «Ακρόπολη – Πλατεία Ελευθερίας» δεν αργεί ποτέ.Η καλή διάθεση ήταν διάχυτη. Άγνωστοι αστειευόντουσαν μεταξύ τους, ζευγάρια χαμογελαστά, οι νέοι σηκώνονταν για να κάτσουν οι γέροι, ο οδηγός σιγοτραγουδούσε. Κατέβηκα στο τέρμα. Γλίστρησα αργά προς την παραλία, ενώ η θαλασ-σινή αύρα μού πήγαινε κόντρα. Πηγαίνοντας προς τον Λευκό Πύργο, τα καφέ ήταν γεμάτα με γελαστές παρέες, χαλαρές και άνετες, οικογένειες βόλταραν με παιδιά χαρούμενα, απαλή μουσική απ’ τα μαγαζιά έδενε απόλυτα με το τοπίο, ενώ οι γλάροι απέναντι έπαιζαν νωχελικά με τον ήλιο και τη θάλασσα.Όταν έφτασα στο στέκι, ο φίλος μου ο Σάκης ήταν ήδη εκεί, πίνοντας τη σοκολάτα του, καθώς με περίμενε.«Λοιπόν φιλαράκι» μου λέει, «κανόνισε, σήμερα θα βγούμε

όλη η παλιοπαρέα, αλλά έχουμε ένα πρόβλημα».«Τι πρόβλημα;» λέω εγώ. «Λοιπόν, ο Γιάννης θέλει να πάμε σε μια από τις 10 ροκ σκηνές που υπάρχουν στην πόλη, η Μαρία σε μια από τις 20 μπουάτ με καλή ελληνική μουσική και ο Κώστας σε μια απ’ τις 10 παραστάσεις σύγχρονου χορού.«∆ύσκολα τα πράγματα, εσύ που θες να πάμε;» ρώτησα. «Σε μια απ’ τις πολλές καινούργιες ελληνικές ταινίες; Σε ένα γνήσιο ταβερνάκι με καλή ελληνική κουζίνα και μουσική ίσως; Ή μήπως σε μια καλή θεατρική παράσταση;»Σε αυτή την φάση μπλόκαρα εντελώς. Σταμάτησα να γράφω και πήρα στο τηλέφωνο τον Αλέξη τον Αλαματίδη.«Έλα Αλέξη, προσπαθώ να γράψω θετικά και ωραία πράγμα-τα, αλλά δεν μου βγαίνει. Να γράψω την αλήθεια που βλέπω;» «Έτσι κι αλλιώς, προτιμώ την αλήθεια» μου λέει…

Ξύπνησα απότομα εκείνο το πρωί, από κάτι σκυλάδικα που είχε βάλει ο γείτονας στη διαπασών. Όλο το βράδυ τα κου-νούπια μου είχαν πιει το αίμα, δεν βρέθηκαν άλλωστε φέτος κονδύλια για ψεκασμούς. Το νερό της βρύσης ήταν τόσο χάλια που ούτε για σαπουνάδα δεν έκανε. Άκουσα τη μάνα μου να μουρμουρίζει για τις τιμές στη λαϊκή και στο σούπερ. Βγαίνοντας από το σπίτι, δε χαιρέτισα κανέναν. Οι μισοί μου γείτονες δεν μιλάνε πλέον ελληνικά και οι υπόλοιποι μισοί, είναι κακοδιάθετοι. Περίμενα μισή ώρα στη στάση μέχρι να έρθει το λεωφορείο. Στη γραμμή «Ακρόπολη – Πλατεία Ελευθερίας» είναι πάντα όλοι αξύριστοι, ενώ φεύγουν απ’ το

σπίτι τους ξυρισμένοι.Μέσα στο λεωφορείο όλοι ήταν σαν να είχαν φάει λεμόνια. Οι γέροι μάλωναν μεταξύ τους, οι νέοι κάθονταν και τους κορόι-δευαν όλους, ενώ ο οδηγός μια γκάζωνε μια φρέναρε με μοχθηρό βλέμμα, λες και μετέφερε τσουβάλια με πατάτες.Όταν φτάσαμε στην παραλία, η μυρουδιά απ’ τη θάλασσα σου γύριζε τ’ άντερα και μόνο με το στόμα ανοιχτό και μαντα-λάκι στη μύτη την έβγαζες καθαρή.Η καρακίτς ατμόσφαιρα στην παραλιακή με το life style τύπου «ρόδα τσάντα και κοπάνα», ήταν ταιριαστή. Σε συν-δυασμό με τα beat απ΄ τα μαγαζιά και τους συναγερμούς απ’ τα αυτοκίνητα που χτυπούσαν, μόνο ένας λοβοτομημένος θα παρέμενε χαλαρός.Όταν κατόρθωσα να φτάσω σε ένα απ’ τα λίγα ανθρώπινα καφέ της παραλίας, όπου με περίμενε ο φίλος μου ο Σάκης, τα νεύρα μου είχαν γίνει τσατάλια. Όταν τον ρώτησα πότε θα βρεθεί η παλιοπαρέα, μου είπε:«Ο Γιάννης, ο Κώστας και ο Μάκης, δουλεύουν πρωί – βράδυ για να τα βγάλουν πέρα και δεν μπορούν. Η Μαρία και η Έλενα δεν δουλεύουν πια και δεν έχουν λεφτά. Και εξάλλου που να πάμε; Τα ίδια και τα ίδια, τίποτα το καινούργιο. ∆εν έρχεσαι σπίτι το βράδυ; Παραγγέλνουμε μια πίτσα και βλέ-πουμε το τούρκικο στην TV. Το «Αρκαντάς, Τσογλάν, Τσίου Τσίου» (Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά)».

∆ημήτρης ΤραπεζανίδηςΠόντιος

ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ:η χαµένη ευκαιρία για την τοπική

αυτοδιοίκηση

Τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη. Αποτελούν ό,τι πιο σύγχρονο, πιο πρωτοποριακό, πιο καινοτόμο και ίσως ό,τι πιο αποτελεσματικό έχει να επιδείξει ο χώρος της δημόσιας διοίκησης. Τα ΚΕΠ παράγουν υψηλού επιπέδου έργο, παρέχοντας υπηρεσίες και πληροφόρηση για θέματα που απορρέουν από τους έντονους ρυθμούς της σκληρής καθημερινότητας του πολίτη. Αποτελούν την πιο μεγάλη ευκαιρία για την τοπική αυτοδιοίκηση να «σκοτώσει» μια για πάντα το «δράκο» της γραφειοκρατίας. Να παρακάμψει την αδιαφορία, τη νωθρότητα, το συμβιβασμό, το βόλεμα, την ατολμία, ακόμη την διαφθορά και την διάβρωση που χαρακτηρίζει μεγάλο ποσοστό υπάλληλων των δήμων, φαινόμενα δυσλειτουργικά για έναν διαφο-ρετικό, σύγχρονο και εξελικτικό τρόπο διοίκησης που θέλει τον δημότη κυρίαρχο και στο κέντρο του

ενδιαφέροντος της. ∆υστυχώς όμως τα ΚΕΠ τείνουν να αποτελέσουν τη χαμένη ευκαιρία για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι άνθρωποι της δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να αντιμετωπίσουν με περισσότερη σοβαρότητα και ευαισθησία το θεσμό του ΚΕΠ, να αναβαθμίσουν και να εντάξουν τη λει-τουργία του σε ένα πιο ευρύ πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο δράσης. Ένα κομβικό σημείο συνάντησης, το πάντρεμα δηλαδή του παλιού με το νέο, κατέληξε δυστυχώς τις περισσότερες φορές σε μετωπική σύγκρουση και ο γάμος να είναι προβλη-ματικός. Πιο συγκεκριμένα οι τοπικοί άρχοντες, που σ΄ αυτούς έλαχε ο ρόλος του κουμπάρου, χωρίς να αξιο-λογήσουν τα νέα δεδομένα, χωρίς να επιδείξουν την ανάλογη θέληση και ενδιαφέρον για έναν πετυχημένο και καταξιωμένο θεσμό, προχώρησαν στην τοποθέτη-ση προϊσταμένου του ΚΕΠ εφαρμόζοντας τη λογική του «φύγε κακό από πάνω μου». Επέλεξαν υπαλλήλους που ουσιαστικά ήθελαν να αποπέμψουν από τον χώρο εργασίας τους, υπαλλήλους κορεσμένους και χωρίς διάθεση να βάλουν έστω και μια πινελιά δημιουργίας στο χώρο του ΚΕΠ, χωρίς να έχουν τις βασικές γνώσεις χρήσης Η/Υ και του internet. Το αποτέλεσμα ήταν ο ρόλος του προϊσταμένου του ΚΕΠ να περιοριστεί στη θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής και στην επικύρωση για το ακριβές φωτοαντίγραφο, με μια σειρά παρενέργειες που δημιουργούν εντάσεις, αμαυ-ρώνουν και δυσφημίζουν το θεσμό και ταλαιπωρούν τον πολίτη. Ο ρόλος του προϊστάμενου του ΚΕΠ δεν είναι απλός. Είναι σύνθετος με μεγάλες απαιτήσεις και προσδοκίες από τον πολίτη. Ο προϊστάμενος του ΚΕΠ πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά σύγχρονου μάνα-τζερ και να μπορεί να βλέπει το μικρό σε έκταση χώρο που διευθύνει σαν ένα απέραντο πεδίο αδιάκοπης και

δημιουργικής ενασχόλησης. Ένα δεύτερο σημείο που έπρεπε να έχει την ανάλογη ευαισθησία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι αυτό του κλητήρα, από τον οποίο κρίνεται η ταχύτητα διεκπεραίωσης των υποθέσεων των πολιτών. Οι τυχαίες επιλο-γές, οι ενταγμένες σε εκλογικές υποχρεώσεις επιλογές, η μη επιλογή, με αποτέλεσμα το κομ-μάτι αυτό να αναλαμβάνουν οι υπάλληλοι που είναι επιφορ-τισμένοι με την παραγωγική ροή που συνεχώς αυξάνεται,

φανερώνουν πόσο πρόχειρα και επιφανειακά αντιμε-τωπίζεται ο θεσμός του ΚΕΠ. Όταν δυο βασικά ζητήματα που καθορίζουν την ομαλή λειτουργία του ΚΕΠ, χρονίζουν και δε βρίσκουν λύση, κάτι που φανερώνει έλλειψη σεβασμού προς τον πολίτη, είναι φανερό πως είναι πολύ δύσκολο οι αιρε-τοί να αντιληφθούν πως μέσα από το ΚΕΠ μπορούν να αναπτύξουν μια αμφίδρομη επικοινωνιακή σχέση με τον πολίτη. Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία μπορούν οι πολί-τες με την «Αίτηση Γενικής Χρήσης» να θέτουν αιτήμα-τα προς τις υπηρεσίες των δήμων καθώς επίσης και να καταθέτουν παράπονα που αφορούν την καθημερινό-τητα τους. Μπορούν να συμμετέχουν σε μικρά τοπικά δημοψηφίσματα ή να απαντούν σε συγκεκριμένα ερω-τηματολόγια συμμετέχοντας στη διαμόρφωση ενός ενιαίου πλαισίου δράσης και θέτοντας προτεραιότητες στις διεκδικήσεις της τοπικής κοινωνίας. Στα ΚΕΠ απευθύνονται για κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές παροχές, μεγάλες κοινωνικές ομάδες του τοπικού πληθυσμού. Μπορούν να αποτελέσουν βάση για την ανάπτυξη της κοινωνιολογικής έρευνας στις τοπικές κοινωνίες. Μπορούν επίσης να καταγραφούν κατηγορίες πολιτών όπως εποχιακά εργαζόμενοι, άτομα με ειδικές ανάγκες, στρατεύσιμοι νέοι, πολύτε-κνοι και ανάλογος να είναι ο πολιτικός και κοινωνικός προγραμματισμός για αυτές τις μεγάλες κατηγοριοποι-ημένες ομάδες πολιτών. Με την «Αίτηση Γενικής Χρήσης» μπορούν να κληθούν οι δημότες να γίνουν αιμοδότες ή εθελοντές με καθο-ρισμένο από τους ίδιους το πλαίσιο της εθελοντικής τους προσφοράς. Με τη δημιουργία ειδικού χώρου και με την ανάλογη καθοδήγηση μπορούν οι πολίτες να κάνουν χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, αναζη-τώντας μέσα από συγκεκριμένα sites θέσεις εργασίας ή πληροφορίες για διαγωνισμούς και προκηρύξεις. Τέλος το ΚΕΠ μπορεί να αποτελέσει πεδίο ανάδειξης του έργου καλλιτεχνών της τοπικής κοινωνίας, με τη δημιουργία ατομικών ή και ομαδικών εκθέσεων. Όλα αυτά μπορούν να πραγματοποιηθούν στα ΚΕΠ της δυτικής Θεσσαλονίκης, γιατί τα ΚΕΠ «δυτικώς» πάνε καλά και ποιοτικά και παραγωγικά. Αυτό που χρειάζεται μόνο είναι θέληση και ενδιαφέρον.

Αμπατζίδης Γιώργος Μάστερ Κοινωνικών Πολιτικών Επιστήμων

Μέλος του ∆.Σ του Σωματείου Εργαζομένων στα ΚΕΠ Μακεδονίας – Θράκης – Θεσσαλίας


34

απόψε ι ς αφ ι έ ρωµα

35355

Ο έρωτας δεν κήρυξε ποτέ δόγματα, δεν αναζήτησε μαθητές και οπαδούς, δεν προσπάθησε να προσηλυ-τίσει κανέναν. ∆εν ίδρυσε θρησκεία για να λατρεύεται,

δεν έκανε ποτέ προπαγάνδα. ∆εν συνεργάστηκε με καμιά εξουσία για να επιβληθεί και να επικρατήσει. ∆εν έγινε ποτέ ιδιοκτησία κανενός ατόμου, καμιάς ομάδας, κανενός έθνους, καμιάς αυτοκρατορίας. Κι όμως όλοι οι άνθρωποι, όλα τα όντα, από τα δέντρα μέχρι και τα ζώα, από τις κάμπιες μέχρι τους ήλιους και τους γαλαξί-ες, είναι οπαδοί του, τον λατρεύουν, τον υπηρετούν με χαρά! ∆εν είναι λοιπόν αυτός ο πιο μεγάλος Θεός;Η περσική λέξη Ασίκης (που διατηρεί και στη γλώσσα μας σχεδόν ακέραια την αρχική της σημασία) εννοεί τόσο τον ερωτευμένο όσο και τον ποιητή.Ο ερωτευμένος, για όσο διάστημα βρίσκεται υπό την κυριαρ-χία του έρωτα, είναι ποιητής. Χρειάζεται να πω πως οι ερω-τευμένοι γράφουν ποιήματα; Χρειάζεται να θυμίσω πως κι ο πιο άξεστος άνδρας και η πιο αγράμματη νοικοκυρά, όταν γίνονται όργανα του έρωτα, συμπεριφέρονται και σκέπτονται με τρόπο θαυμαστό ή πως μιλούν ποιητικά; Χρειάζεται να πω πως όταν εκπέσουν από το επίπεδο του έρωτα, μόλις βγουν από την ατμόσφαιρα του έρωτα, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι γίνονται αγνώριστα ανθρωπάκια;Ο ποιητής είναι ένας ερωτευμένος με τη ζωή, ένας (ευρισκό-μενος) πριν απ’ τη πτώση (Αδάμ, Άνθρωπος), ένας που έχει νικήσει τον ιστορικό χρόνο (τον Χρόνο – Κρόνο), και φανερώ-νει τα πράγματα στον ερωτικό τους χρόνο, στην Αγάπη, που είναι η ∆ιαρκής Αστραπή. Αλλά οι άνθρωποι δεν αντέχουν τον παράδεισο. Κανένα κλουβί δεν μπορεί να κρατήσει την αστραπή. Γι αυτό οι ανθρώπινες κοινωνίες στάθηκαν πάντα αμυντικά και κάποτε επιθετικά, μπροστά στον κίνδυνο που αποτελούν γι αυτές τόσο ο έρωτας όσο και ο ποιητής.Οι ερωτευμένοι, μέσα στον ενθουσιασμό τους (ένθεοι), βιώ-νοντας την απόλυτη ικανοποίηση, ζώντας στην συν-ουσία, βλέπουν τα πράγματα στο αληθινό τους μέγεθος, γνωρίζουν την πραγματική τους αξία, γίνονται αθώοι κι αδίσταχτοι σαν τα παιδιά. Και υπακούοντας μόνο στον κεραυνό του έρωτα που οιακίζει (κυβερνά) τα πάντα, δεν υποτάσσονται σε καμιά ανθρώπινη εξουσία. Αυτό δεν συμφέρει τις κοινωνίες που θέλουν τους ανθρώπους γεμάτους άγνοια και με αισθήματα ενοχής, εύκολα υποτασσόμενους και εύκολα ελεγχόμενους, έτοιμους να τραφούν με ψεύδη και υποκατάστατα. Εξ’ άλλου οι ερωτευμένοι ζώντας στο παραδείσιο, θεϊκό επίπεδο, θυμίζουν στους ανθρώπους το επίπεδο εκείνο, στο οποίο θα έπρεπε να ευρίσκονται οι άνθρωποι και δεν μπορούν να βρίσκονται, εξ αιτίας του συνειδησιακού τους ύπνου και της πνευματικής τους οκνηρίας. Το επίπεδο αυτό φανερώνει στους ανθρώπους την λειψότητά τους, γι αυτό και πρέπει να το εξαφανίσουν. Όπως πρέπει και να εξαφανίσουν κι εκείνους που υπενθυμίζουν την ύπαρξη του επιπέδου αυτού. Έτσι, τον μεν έρωτα, όταν δεν τον εξοντώνουν άμεσα, τον εξοντώνουν έμμεσα, υποβιβάζοντάς τον σε κάτι πλήρως ελεγχόμενο κι εναρμονισμένο στο επίπεδό τους: δηλαδή τον γάμο! Όσο για τον ποιητή – νυμφίο – εραστή, αυτόν, όταν δεν τον σκοτώ-νουν, τον εξορίζουν ή τον φιμώνουν με χίλιους δυο τρόπους.

Και βέβαια, θεωρώ ποιητές – εραστές:Τον Ησίοδο (που τον δολοφόνησαν γιατί «αποπλάνησε» μια κόρη)Τον Σωκράτη (που τον φαρμάκωσαν γιατί «έφερνε καινού-ριους θεούς και διέφθειρε την νεολαία»).Τον Μεγαλέξανδρο (που τον δολοφόνησαν γιατί αξίωνε το σεβασμό προς όλες τις φυλές κι ακόμη αξίωνε από όλους, και κυρίως από τον εαυτό του, το φιλοσοφικώς και ποιητικώς, το ερωτικώς και εν τέλει το θεϊκώς ζην).Τον Ιησού ( που τον σταύρωσαν γιατί «διέλυε τις οικογένει-ες και τη θρησκεία»).Τέλος τον Λόρκα (που τον εκτέλεσαν γιατί «διέφθειρε την ισπανική κοινωνία»), κι ακόμα τον Παζολίνι και τον Τζών Λένον (που τους δολοφόνησαν, θεωρώντας τους λίαν επικίνδυνους για την ιταλική και την παγκόσμια -βυθισμένη στην άγνοια, στην απληστία, στην αδικία, στην ασχήμια και στο έγκλημα- «άρχουσα» τάξη!

Αλλά τι γίνεται με την περίφημη προσπάθεια του ανθρώ-που να φτάσει στην θέωση; Ιδού τι θα μπορούσε να μας αποκαλύψει ένας αρχαίος ελλη-νικός μύθος: Στους γάμους του Πηλέα και της Θέτιδας, προσκαλούνται όλοι οι Θεοί, αλλά δεν προσκαλείται η θεά Έρις. Σ’ ένα γεγο-

νός όπου πρωταγωνιστεί ο Έρως, αποκλείεται η Έρις. Εδώ ο άνθρωπος θέλει να ενωθεί με το θεϊκό (θνητός που νυμφεύε-ται θεά), ακολουθώντας τη ριζωμένη στην άγνοια, ρομαντική και λαθεμένη άποψη, που θέλει τον μισό Κόσμο καλό και τον άλλο μισό κακό. Αγνοώντας την ουροβόρο φύση του Κόσμου, όπου το «καλό τρέφει το «κακό» κι όπου το «κακό» τρέφει το «καλό».Αυτός που απορρίπτει τον μισό Κόσμο, αγνοώντας την ενιαία φύση του Κόσμου, δεν εννοεί ότι η απόρριψη του μισού Κόσμου, σημαίνει απόρριψη ολόκληρου του Κόσμου, και συνάμα, δεν εννοεί πως η αποδοχή του μισού Κόσμου, σημαίνει την αποδοχή ολόκληρου του Κόσμου.Στον γάμο του Πηλέα και της Θέτιδας, μέσω της Έριδος απορ-ρίπτεται και ο Έρως. Έτσι μέσω του Έρωτος προσκαλείται και η Έρις! Και πράγματι κι η ΄Έρις είναι παρούσα στον γάμο αυτόν και, δια του Έρωτος, δημιουργεί τον πιο φημισμένο πόλεμο που γνώρισε ποτέ το ελληνικό σύμπαν! Όσο για τον Έρωτα, είναι παρών, σ’ όλη αυτή την μακρόχρονη έριδα, μέχρι να σκοτωθεί κι ο τελευταίος μνηστήρας, πολύ μακριά από την Ιωλκό, τη Σπάρτη, την Τροία ή το Άργος, στη βαθύ-κολπη πατρίδα του ποιητή, την Ιθάκη!

Αλλά ο έρωτας δυο ανθρώπων, στο ανώτερο επίπεδό του, μπορεί να γίνει αυτό που στην Ορθοδοξία ονομάζεται Πλή-ρωμα! Αυτό που στον Ταοϊσμό και στο Βουδισμό αποτελεί την τελείωση, τη θέωση και συμβολίζεται με την ένωση του Λωτού και του Κεραυνού.Και βέβαια δεν είναι τυχαίο που μεγάλοι ποιητές τελειώνουν το ποιητικό τους έργο με την ένωση των δυο κυρίαρχων και συμπληρωματικών στοιχείων του σύμπαντος, του αρσενικού και του θηλυκού!

Ο Ντάντε ενώνει το φως με το τριαντάφυλλο, έτσι που το δαντικό σύμπαν γίνεται ένα τριαντάφυλλο από φως! Ο Π. Έλλιοτ, πάλι, ενώνει τη φωτιά με το τριαντάφυλλο. Να πως τελειώνουν τα τέσσερα κουαρτέτα:

"Κι όλα θα παν καλά και κάθε είδους πράγµα θα αποβεί καλό όταν οι γλώσσες από φλόγα διπλωθούν

µες στο στεφανωµένο κάµπο (ή µπουµπούκι) της φωτιάς κι η φωτιά και το ρόδο γίνουν ένα…"

Όσο για τον Σεφέρη, αυτός, στο τέλος των Ποιημά-των του, ενώνει τον «ακατανίκητο ήλιο» της μακρύτε-ρης μέρας, με το εκατόφυλλο ρόδο, που τα πέταλά του αποτελούνται από τα λαμπυρίσματα της θάλασσας του Θερινού Ηλιοστασίου:

"Ότι πέρασε πέρασε σωστάΚι εκείνα ακόµη που δεν πέρασαν

πρέπει να καούντούτο το µεσηµέρι που καρφώθηκε ο ήλιος

στην καρδιά του εκατόφυλλου ρόδου."

(Ήλιος: Αιώνιο πνεύμα, πύρινο στοιχείο, αρσενική αρχή, άντρας. Εκατόφυλλο ρόδο: η κλεισμένη στον καιρό εκατό-χρονη ανθρώπινη ζωή, το υγρό στοιχείο, η θηλυκή αρχή, η

γυναίκα.)

Εξάλλου, όταν ο ήλιος χαμηλώνει πάνω στη θάλασσα, η σγουρή δορά της θάλασσας γίνεται χρυσή. Το χρυσόμαλλο κριάρι είναι η ένωση του ήλιου και της θάλασσας, είναι ο Αμνός πριν χωριστεί σε Φρίξο (αρσενικό, ηλιακό στοιχείο) και Έλλη (θηλυκό, θαλάσσιο στοιχείο). Έτσι το ταξίδι των Αργο-ναυτών, για να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας, είναι μύηση στον Έρωτα. Ο χωρισμός του Φρίξου και της Έλλης γίνεται ερωτική ένωση σ ένα άλλο επίπεδο, όταν, την πρώτη νύχτα του έρωτά τους, ο Ιάσων και η Μήδεια τυλίγονται στο χρυσό-μαλλο δέρας. Το χρυσόμαλλο δέρας είναι η ένωση του ήλιου και της θάλασσας, του αρσενικού και θηλυκού στοιχείου, που, μέσα στην ένωσή τους, δημιουργούν την αιωνιότητα! Κι ο Ρεµπώ; Στα δεκάξι του, στα δεκαεφτά του, ο Ρεμπώ είναι ήδη ένας μυημένος στον Κοσμικό Έρωτα. Ιδού:

Βρέθηκε.Ποιο;

Η αιωνιότητα.Είναι η ένωση του ήλιου και της θάλασσας.

Για την αντιγραφή από τον έξοχο ποιητή Γιάννη Υφαντή και το βιβλίο του «Έρως Ανίκατε Μάχαν»

Αλέξανδρος Υδάτης([email protected])

Έρωτας o Θεός L’ amor che move il sole e l’ altre stele.

Dande Allighierri.

Έρως ανίκατε μάχαν,Έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις,

Ος εν μαλακαίς παριαίςΝεάνιδος εννυχεύεις,

Φοιτάς δ’ υπερπόντιος εν ταις αγρονόμοις αυλαίς.

Και σ’ ουτ’ αθανάτων φύξιμος ουδείςΟυθ’ αμερίων σε γ’ ανθρώπων,

Ο δ’ έχων μέμηνεν.

Σύ και δικαίων αδίκους φρένας παρασπάς επί λώβασύ και τόδε νείκος ανδρών

ξύναιμον έχεις ταράξας.Νικά δ’ εναργής βλεφάρων

Ίμερος ευλέκτρουΝύμφας, των μεγάλων πάρεδρος εν

αρχαίςΘεσμών. Άμαχος γάρ εμπαίζει

Θεός Αφροδίτα.Σοφοκλής


36

ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

∆ύο είναι τα πρω-

τότυπα στοιχεία, τα

οποία παρουσιάζει το

τέταρτο μυθιστόρημα

του Ισίδωρου Ζουργού

και φέρει τον τίτλο

«στη σκιά της πετα-

λούδας». Το πρώτο

χαρακτηριστικό είναι

ο ιδιόμορφος τίτλος

του και το δεύτερο

είναι το εξώφυλλο του

συγκεκριμένου βιβλί-

ου. Ο ίδιος ο συγγρα-

φέας αποσαφηνίζει το

περιεχόμενό του στα

ακόλουθα:«…Αλήθεια,

μήπως έχετε προσέξει

ποτέ μια σχεδόν ανεπαίσθητη κηλίδα που σχηματίζεται κάτω στο

ανοιξιάτικο χορτάρι όταν μια πεταλούδα πετάει στο φως; Μοιάζει

με τελεία πάνω σε σελίδα τετραδίου ή λίγο με ματιού ξεγέλασμα.

Οι ήρωες σε αυτό το μυθιστόρημα ζουν κι ελπίζουν κάτω από τη

σκιά αυτής της πεταλούδας. Οι προσπάθειές τους να βγουν στο

φως εμποδίζονται από τη σκληρή νομοτέλεια αυτής της μικρής

και ασήμαντης σκιάς. Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, οι περισσότε-

ροι όμως κάποια στιγμή θα νιώσουν τα λίγα μέτρα του τοίχου της

στενόχωρης φυλακής. Η σκιά της πεταλούδας σύμφωνα μ’ αυτό το

βιβλίο, είναι ο τρόπος ζωής κάτω από τα φτερά της αναγκαιότητας,

της μοίρας, ακολουθούν η ανθρώπινη πτώση και η απώλεια του

παραδείσου…».

Το παρόν βιβλίο είναι ένα ενδιαφέρον ιστορικό μυθιστόρημα που

διαδραματίζεται χρονικά από τα τέλη του 19ου αιώνα έως και τη

σημερινή εποχή. Πρωταγωνιστές δύο οικογένειες και τρεις γενιές,

ενώ σημαντικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν το βορειο-

ελλαδικό χώρο από την Ανατολική Ρωμυλία, την Αδριανούπολη,

τη Μακεδονία, μέχρι και τη σημερινή Θεσσαλονίκη, εντάσσονται

στις σελίδες, προκαλώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Επίσης

«…είναι το εκτενές μυθιστόρημα της Θεσσαλονίκης, στο οποίο

αποτυπώνονται τα κτίρια, οι δρόμοι, τα στέκια, οι γωνιές της, οι

εξοχές της, τα περίχωρα, το δέρμα της ολόκληρο…». Μέσα από το

αφήγημα, ανθρώπινες μοίρες και ιστορία συμπορεύονται σε πορεί-

ες φθοράς, πικρίας αλλά και αναγέννησης. Η παρούσα έκδοση, που

συγκεντρώνει και μια αξιόλογη βιβλιογραφία, αφιερώνεται στον

πατέρα του συγγραφέα.

Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι εκπαιδευ-

τικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει συγγράψει τα ακόλουθα

βιβλία: «Φράουστ» (εκδόσεις Νέα Σύνορα Λιβάνη, 1995) «Αποσπά-

σματα από το βιβλίο του ωκεανού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2000), «Η

ψίχα εκείνου του καλοκαιριού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2002).

ÂÉÂËÉÏ ÐAÑÏÕΣΙΑΣÇ«Ο θείος Τάκης» του Γιάννη Ξανθούλη

εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Το καινούριο βιβλίο του συγγραφέα από την Αλεξανδρούπολη θεω-

ρείται το πιο τολμηρό, το πιο ερωτικό μυθιστόρημά του. Αποτελεί

μια σύγχρονη, ανατρεπτική, καυστικότατη, ως προς τα νεοελληνικά

μας ήθη, παραλλαγή του «Νεκρού Αδελφού».

«Γράµµα από την Οδησσό» της Ζωρζ Σαρή

εκδ. ΠΑΤΑΚΗ

Όταν ο Χριστόφορος αναγκάζεται να αποχωριστεί βίαια τη γυναίκα

του και τα παιδιά του αρχίζει να τους γράφει γράμματα που σαν

σανίδα σωτηρίας τον συντροφεύουν τις μοναχικές στιγμές. Όνειρο

του να σμίξει με τους δικούς του αλλά, η ζωή, πιο δυνατή κι από τον

θάνατο, τον σπρώχνει μπροστά.

«Σαββατογεννηµένη» της Μαλβίνας Κάραλλη

εκδ. ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ

Αυτά είναι τα καλύτερα κείμενα που έγραψε ποτέ η Μαλβίνα.

Λαμπρά δοκίμια για τις περιπέτειες του έρωτα, την ελληνική κοινω-

νία με τους εξωφρενικούς χαρακτήρες της, τη σκέψη του θανάτου

και τα διλήμματα της συνείδησης. Ταυτοχρόνως είναι το κρυπτικό

ημερολόγιο ενός υπέροχου κοριτσιού, που έφυγε νωρίς.

«Το κρασί του έρωτα» της Ελένης Πριοβόλου

εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Μια πλούσια ελληνική οικογένεια οινοπαραγωγών διαγράφει τη

δική της πορεία. Ο μεγάλος γιος Αντρέας, εργάζεται σκληρά και

δημιουργεί, ενώ ο μικρότερος, Μιχάλης, σπαταλάει την περιουσία

του. Κι όταν έρχονται αντιμέτωποι, έχοντας ερωτευτεί την ίδια

γυναίκα, κάνουν τα πάντα να την κερδίσουν, μέχρι που η ζωή τούς

φέρνει μπροστά στο μεγάλο μυστικό.

«Μαρία Κιουρί» της Εύας Κιουρί

εκδ. ΩΚΕΑΝΙΔΑ

Η κόρη της θρυλικής διάνοιας εξιστορεί τη ζωή, τις προσωπικές

ανησυχίες, την πνευματική λάμψη της μητέρας της, για την οποία ο

Αϊνστάιν είχε πει «Η κυρία Κιουρί είναι, απ’ όλα τα διάσημα πλάσμα-

τα, το μοναδικό που δεν διέφθειρε η δόξα».

«Μυστική Οδύσσεια» της Ιουλίας Πιτσούλη

εκδ. ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Μετά από μελέτη επτά ετών η συγγραφέας μάς παρουσιάζει μια

εντελώς νέα ερμηνεία τη Οδύσσειας, αποκωδικοποιώντας την

ετυμολογία των ονομάτων, τη σημειολογία των τόπων και των

περιστατικών και ακολουθώντας τον προπάτορα Οδυσσέα και τον

Όμηρο μάς δείχνει το μυστικό δρόμο για την αφύπνιση του νου.

β ι βλ ί ο

37

ÂÉÂËÉÏ ÐAÑÏÕΣΙΑΣÇ

β ι βλ ί ο


36

ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

∆ύο είναι τα πρω-

τότυπα στοιχεία, τα

οποία παρουσιάζει το

τέταρτο μυθιστόρημα

του Ισίδωρου Ζουργού

και φέρει τον τίτλο

«στη σκιά της πετα-

λούδας». Το πρώτο

χαρακτηριστικό είναι

ο ιδιόμορφος τίτλος

του και το δεύτερο

είναι το εξώφυλλο του

συγκεκριμένου βιβλί-

ου. Ο ίδιος ο συγγρα-

φέας αποσαφηνίζει το

περιεχόμενό του στα

ακόλουθα:«…Αλήθεια,

μήπως έχετε προσέξει

ποτέ μια σχεδόν ανεπαίσθητη κηλίδα που σχηματίζεται κάτω στο

ανοιξιάτικο χορτάρι όταν μια πεταλούδα πετάει στο φως; Μοιάζει

με τελεία πάνω σε σελίδα τετραδίου ή λίγο με ματιού ξεγέλασμα.

Οι ήρωες σε αυτό το μυθιστόρημα ζουν κι ελπίζουν κάτω από τη

σκιά αυτής της πεταλούδας. Οι προσπάθειές τους να βγουν στο

φως εμποδίζονται από τη σκληρή νομοτέλεια αυτής της μικρής

και ασήμαντης σκιάς. Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, οι περισσότε-

ροι όμως κάποια στιγμή θα νιώσουν τα λίγα μέτρα του τοίχου της

στενόχωρης φυλακής. Η σκιά της πεταλούδας σύμφωνα μ’ αυτό το

βιβλίο, είναι ο τρόπος ζωής κάτω από τα φτερά της αναγκαιότητας,

της μοίρας, ακολουθούν η ανθρώπινη πτώση και η απώλεια του

παραδείσου…».

Το παρόν βιβλίο είναι ένα ενδιαφέρον ιστορικό μυθιστόρημα που

διαδραματίζεται χρονικά από τα τέλη του 19ου αιώνα έως και τη

σημερινή εποχή. Πρωταγωνιστές δύο οικογένειες και τρεις γενιές,

ενώ σημαντικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν το βορειο-

ελλαδικό χώρο από την Ανατολική Ρωμυλία, την Αδριανούπολη,

τη Μακεδονία, μέχρι και τη σημερινή Θεσσαλονίκη, εντάσσονται

στις σελίδες, προκαλώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Επίσης

«…είναι το εκτενές μυθιστόρημα της Θεσσαλονίκης, στο οποίο

αποτυπώνονται τα κτίρια, οι δρόμοι, τα στέκια, οι γωνιές της, οι

εξοχές της, τα περίχωρα, το δέρμα της ολόκληρο…». Μέσα από το

αφήγημα, ανθρώπινες μοίρες και ιστορία συμπορεύονται σε πορεί-

ες φθοράς, πικρίας αλλά και αναγέννησης. Η παρούσα έκδοση, που

συγκεντρώνει και μια αξιόλογη βιβλιογραφία, αφιερώνεται στον

πατέρα του συγγραφέα.

Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι εκπαιδευ-

τικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Έχει συγγράψει τα ακόλουθα

βιβλία: «Φράουστ» (εκδόσεις Νέα Σύνορα Λιβάνη, 1995) «Αποσπά-

σματα από το βιβλίο του ωκεανού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2000), «Η

ψίχα εκείνου του καλοκαιριού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2002).

ÂÉÂËÉÏ ÐAÑÏÕΣΙΑΣÇ«Ο θείος Τάκης» του Γιάννη Ξανθούλη

εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Το καινούριο βιβλίο του συγγραφέα από την Αλεξανδρούπολη θεω-

ρείται το πιο τολμηρό, το πιο ερωτικό μυθιστόρημά του. Αποτελεί

μια σύγχρονη, ανατρεπτική, καυστικότατη, ως προς τα νεοελληνικά

μας ήθη, παραλλαγή του «Νεκρού Αδελφού».

«Γράµµα από την Οδησσό» της Ζωρζ Σαρή

εκδ. ΠΑΤΑΚΗ

Όταν ο Χριστόφορος αναγκάζεται να αποχωριστεί βίαια τη γυναίκα

του και τα παιδιά του αρχίζει να τους γράφει γράμματα που σαν

σανίδα σωτηρίας τον συντροφεύουν τις μοναχικές στιγμές. Όνειρο

του να σμίξει με τους δικούς του αλλά, η ζωή, πιο δυνατή κι από τον

θάνατο, τον σπρώχνει μπροστά.

«Σαββατογεννηµένη» της Μαλβίνας Κάραλλη

εκδ. ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ

Αυτά είναι τα καλύτερα κείμενα που έγραψε ποτέ η Μαλβίνα.

Λαμπρά δοκίμια για τις περιπέτειες του έρωτα, την ελληνική κοινω-

νία με τους εξωφρενικούς χαρακτήρες της, τη σκέψη του θανάτου

και τα διλήμματα της συνείδησης. Ταυτοχρόνως είναι το κρυπτικό

ημερολόγιο ενός υπέροχου κοριτσιού, που έφυγε νωρίς.

«Το κρασί του έρωτα» της Ελένης Πριοβόλου

εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Μια πλούσια ελληνική οικογένεια οινοπαραγωγών διαγράφει τη

δική της πορεία. Ο μεγάλος γιος Αντρέας, εργάζεται σκληρά και

δημιουργεί, ενώ ο μικρότερος, Μιχάλης, σπαταλάει την περιουσία

του. Κι όταν έρχονται αντιμέτωποι, έχοντας ερωτευτεί την ίδια

γυναίκα, κάνουν τα πάντα να την κερδίσουν, μέχρι που η ζωή τούς

φέρνει μπροστά στο μεγάλο μυστικό.

«Μαρία Κιουρί» της Εύας Κιουρί

εκδ. ΩΚΕΑΝΙΔΑ

Η κόρη της θρυλικής διάνοιας εξιστορεί τη ζωή, τις προσωπικές

ανησυχίες, την πνευματική λάμψη της μητέρας της, για την οποία ο

Αϊνστάιν είχε πει «Η κυρία Κιουρί είναι, απ’ όλα τα διάσημα πλάσμα-

τα, το μοναδικό που δεν διέφθειρε η δόξα».

«Μυστική Οδύσσεια» της Ιουλίας Πιτσούλη

εκδ. ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Μετά από μελέτη επτά ετών η συγγραφέας μάς παρουσιάζει μια

εντελώς νέα ερμηνεία τη Οδύσσειας, αποκωδικοποιώντας την

ετυμολογία των ονομάτων, τη σημειολογία των τόπων και των

περιστατικών και ακολουθώντας τον προπάτορα Οδυσσέα και τον

Όμηρο μάς δείχνει το μυστικό δρόμο για την αφύπνιση του νου.

β ι βλ ί ο

37

ÂÉÂËÉÏ ÐAÑÏÕΣΙΑΣÇ

β ι βλ ί ο

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΙ. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.ΒΙΒΛΙΟ Α΄Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ

Η μεγάλη εμφύλια διαμάχη ανάμεσα στη Σπάρτη και στην Αθήνα για την ηγεμονία της Ελλάδας, που είχε ως συνέπεια τη διάλυση της αθηναϊκής ηγεμονίας και την κατάρρευση του κόσμου της κλασικής ελληνικής πόλης, αποτελεί τον κεντρικό θεματικό πυρήνα των οκτώ βιβλίων του ιστορικού Θουκυδίδη, που κατέ-γραψε το χρονικό του Πελοποννησιακού πολέμου. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει πολλά και σημαντικά κεφάλαια, όπως στοι-χεία για το βίο του ιστορικού, την επίδραση της σοφιστικής και ιπποκρατικής σκέψης στο Θουκυδίδειο έργο, τις απόψεις του για θρησκευτικά και μυθολογικά θέματα, τη μεθοδολογία του στην περιγραφή των γεγονότων, τις δημηγορίες, τις γνώσεις του για τη γεωγραφία και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα ζητήματα. Ακολουθεί

το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση. Η έκδοση συμπληρώνεται από τις αντίστοιχες επεξηγήσεις, τον πίνακα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, των έργων τους, πίνακες κύριων ονομάτων και όρων, μια σημαντική βιβλιογρα-φία και φωτογραφικό υλικό. Την εκτενή εισα-γωγή επιμελήθηκαν οι Αθ. Γιαγκόπουλος και Θ. Τσιόγκας, τη μετάφραση και τα κατατοπιστικά σχόλια ο κ. Γιαγκόπουλος.Η εξιστόρηση των γεγονότων διακρίνεται από την αντικειμενικότητα, την ακρίβεια και την προσπάθεια του ιστορικού να εξηγήσει τις βαθύτερες αιτίες, που οδήγησαν στις εχθρο-πραξίες. Τα κείμενα του Θουκυδίδη αποτελούν πολυσήμαντες πηγές πληροφόρησης και «δια-χρονικά πρότυπα έρευνας και ακρίβειας».Ιωάννα Μπάμπη

MIND CONTROLΟ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΟΥΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣΕκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ

ΡΟΥΛΑ ΤΣΟΚΑΛΙΔΟΥΕκδόσεις ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ

Ένας ακήρυκτος πόλεμος διεξάγεται από την αυγή της Ιστορίας με στόχο τον έλεγχο του ανθρώπινου μυαλού. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανακάλυψη του LSD, η CIA διεξήγαγε μια σειρά από μυστικά πειράματα ελέγχου του νου, με την κωδική ονομασία Mkultra, Bluebird, Artichoke, Mksearch κ.α. Τα πειράματα αυτά αποσκο-πούσαν στο «σπάσιμο» του ανθρώπινου εγκεφάλου, στην ανακάλυψη ψυχοτρόπων ουσιών που θα «έλυναν» το στόμα των πρακτόρων, στο επιλεκτικό σβήσιμο της μνήμης, στην κατασκευή «ψυχο-προγραμματισμένων δολο-φόνων μιας χρήσης», στην εμφύτευση ηλεκτροδίων και μικροτσίπ στον εγκέφαλο, στο ηλεκτρομαγνητικό Mind Control κτλ. Σήμερα, που η τεχνολογία και η νευροχειρουργική έχουν εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό, ο έλεγχος του νου δεν φαντάζει πλέον άπιαστο όνειρο για την ελίτ της παγκόσμιας Αυτοκρατορίας. Μήπως το επόμενο πεδίο μάχης θα είναι ο εγκέφαλός μας;

«Το βιβλίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος του πανεπιστη-μίου Θεσσαλίας, με στόχο την αξιοποίηση της διγλωσσίας και του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του σύγχρονου ελληνικού σχολείου, για τη διαπολιτισμική και διαγλωσσι-κή ενδυνάμωση των παιδιών, των εκπαιδευτικών και των γονέων, ελληνικής και μη-ελληνικής καταγωγής».Το μικρό βιβλιαράκι της συγγραφέως είναι γραμμένο στα αγγλικά και στα ελληνικά, και απευθύνεται σε παιδιά της πρώτης σχολικής ηλικίας. Το περιεχόμενό του αποτελείται από ζωγραφιές και μικρά κείμενα που εξηγούν στους αναγνώστες τι σημαίνει να μεγα-λώνεις με 2 γλώσσες, τη μητρική και αυτή της χώρας που σε φιλοξενεί. Μικρές ασκή-σεις παροτρύνουν τους αναγνώστες να σκεφτούν και να δημιουργήσουν πράγματα που αφορούν τις 2 χώρες τους. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 3 μέρη: το θεωρητικό, το διαδραστικό και το «διαπολιτισμικό», και μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη δημι-ουργία ενός περισσότερο εποικοδομητικού περιβάλλοντος για τις τάξεις με παιδιά από πολλές χώρες.


38

κόµ ι κ


ΑγχολυτικόΠανελλαδικώνΕξετάσεων

Φροντιστήριο ΑιχμήΆνω Ηλιούπολη

Μακρυγιάννη 56( 2310 588.601 και 588.602

Φροντιστήριο ΑιχμήΚάτω Ηλιούπολη

Πολυτεχνείου 4( 2310 587.450 και 587.451

τμήματα υψηλών επιδόσεων

Διεύθυνση: Στέφανος Ελευθεριάδης


38

κόµ ι κ


ΑγχολυτικόΠανελλαδικώνΕξετάσεων

Φροντιστήριο ΑιχμήΆνω Ηλιούπολη

Μακρυγιάννη 56( 2310 588.601 και 588.602

ΑγχολυτικόΑγχολυτικόΠανελλαδικώνΕξετάσεων

ΑγχολυτικόΑγχολυτικόΠανελλαδικώνΕξετάσεων

Φροντιστήριο ΑιχμήΚάτω Ηλιούπολη

Πολυτεχνείου 4( 2310 587.450 και 587.451

τμήματα υψηλών επιδόσεων

Διεύθυνση: Στέφανος Ελευθεριάδης


Ανοίξτε παράθυρο στην πληροφόρηση.Ενημερωθείτε από τους Δήμους σας και την Αναπτυξιακή Εταιρία ΒΔ. Θεσσαλονίκης

τηλ: 2310 643.140 http:// www.anae.gr e-mail: [email protected]


Dytikos #38

Documents

Transcript of Dytikos #38