ISSUE # 57 ΙΑΝ/ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011ISSUE # 57 ΙΑΝ/ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011nr 57nr 57

DOG fanzine ΤΣΑΜΠΑ// FREE

TURISAS:«Stand Up & Fight»-Century Media-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:symphonic metal(re:02/2011),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Φιλανδία,Ορέμπρο,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Ισχυρή,αλλά έχουν φροντίσει να είναι ισοσταθμισμένη και ελεγχόμενη.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για μικρές ηλικίες απο 25 και πάνω.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Όλο το άλμπουμ και το συγκρότημα πατάει σε πλατφόρμα ορχήστρας,”μιας ολόκληρης

ορχήστρας” συμφωνικής μουσικής, με μουσικούς συμφωνικής μουσικής και μετά ακολουθούν οι Turisas με το ντράμς και τις κιθάρες.Όλο το άλμπουμ στηρίζεται στο Λυρισμό και σε ειδικές διηγήσεις (χωρίς να λείπουν και οι χιουμοριστικές σπόντες, συγκαλυμένες όμως) το sta *(συνεχίζεται στη σελιδα 18 πίσω)

BULLET:«Highway Pirates»-Black Lodge records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:classic metal(re:02/2011).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Σουηδία-Βάξχο.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετή και ισχυρή.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:ειδικά

για εργαζόμενους 25-30 αλλά και pureagers των 40-50 με γνώσεις περί αυτού.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Το είδος του άλμπουμ είναι “ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΚΗΝΗ AC/DC και Nazareth”όπου στοιβάζονται εκατοντάδες μπάντες,παράδειγμα επωνύμων

Krokus,Victory,Broken Teeth,-πρόσφατες 2010,Big Ball,77,On Off,και βάλε, ο τραγουδιστής Hell Hofer (*nickname) στέλνει τον Brian Johnson για τσάϊ, είναι αναβαθμισμένος κλώνος του Brian και ουρλιάζει the pitch (way)μελ*(συνεχίζεται στη σελιδα 18 πίσω)

RITUAL OF ODDS - «God Is An Atheist»: Harcore/Death,Ελληνικό_κυκ:12ος/2010_5αμελής μπάντα, αυτοχρηματοδοτούμενο

MOTIVO 4 «Το Κλειδί» κυκφ-Καθρέφτης - :11 oς/2010, master-ing John Cuniberti (Aerosmith και Dead Kenedys),είναι το 2ο full lengh άλμπουμ ANCIENT BALLS -

«Era Of Sin»DEMO :κυκλ 01 / 2011 Death metal από

Θεσσαλονίκη,4μελής μπάντα

SIGMATAF :«Ξύπνα. Ώρα για ύπνο» κυκλ:11/2010,-Ανεξάρτητο-,Pop,Trip Hop,από Αθήνα

ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ, SOCOS:«Η Ύδρα Των Πουλιών»-Puzzlemusiκ recs- 06ος/2010-"απαγγελία" Πουλικάκος-ενορχήστρωση Σόκος TERROR DETONATOR:«Terror

Detonator» -self fi nanced-κυκ:12ος/2010«Thrash anti-

commercial,political,από Αθήνα» 6 κομμάτια

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ:«Παρείσακτο Αντικλείδι»-In Vivo-10ος/2010,"Blues/folk",ο τραγουδιστής και κιθαρίστας των Aura (Aύρα)-ένα 'Βest Οf '- 1988/2002,απο προσωπικές και με την μπάντα

ROUS:« (+)(-) »-Archangel recs- κυκ:05ος/2010, απο Αθήνα, «power

Μπαλάντες» όχι βαλκανορόκ,ευρωπαϊκό beat.

I WANT YOU DEAD:«We Are The Legions Of Scums» -Self fi nanced- 12"ιντσο Βινύλιο LP, κυκ:11ος 2010. Death Metal απο Πάτρα, είναι το debut άλμπουμ τους

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ:«Κάτω από το Δέντρο» -AEΩRA productions- κυκ: 12ος/2010, Πενταμελές σύνολο σε instru-mental "Ελληνική πειραματική folk" με synth προσαρμογές, από Αθήνα.

TRANSCENDING BIZARRE?:«The Misanthrope’s Fable», -Dissonart Productions-κυκ:11ος 2010,Avant Garde Dark metal, απο Θεσσαλονίκη, όπερα στύλ

The DOG Μουσικό φυλλάδιο

Συντακτικό TeamΚΑΠΟΓΙΑΝΝΗΣ .(drugP)«ΥΦΑΝΤΗΣ-Βσ».(WEB pimp)*TΖΟΜΑΚΑ-Αι.(by-Messen-

ger-chat)ΠΑΝΤΑΖΑΤΟΥ Ευ.(by-attach.Email)και ! «ΚΑΝΕΛΛΗΣ» (big asshole)

DOG Nr « 57 »Φεβρουάριος [Χειμερινή ύλη] 2011)

Εκδίδεται κατα προσέγγιση 3 περίπ φορές ετησίως απο την ομάδα «BIG BEAT entertainment & Promotions»

To dog διανέμεται δωρεάν σε κομβικά σημεία

DEMOS & Γράμματα Παλαμηδίου 88

(Αγ.Σοφία) Πειραιάς ,185 45

url:www.myspace.com/dogmagazinee-mail:

dave l i scave@lycos . com

3

Οπισθοδρομικό και ετεροχρονισμένο συγκρότημα ,που σκοπό δεν έχει να βγεί σε κάποια μοσική σκηνή και να διαπρέπει, αενάως μέχρι να φτάση στα charts κι απο εκεί να γίνει ακριβοπληρωμένη μπάντα.Είναι συγκρότημα εκτός τέτοιου ονείρου. Μουσικό είδος: ροκ / εναλλακτικό ροκ / πειραματική Παρουσίασαν το άλμπουμ “ALONE WE WALK TOGETHER WE FLY” και το διένειμαν μέσω του CD baby, αλλά είχε φροντίσει και για πάρα πολλά live, προτού το κυκλοφορήσει, βασικώτερα live σε Γυάλινο Upstage / sin city / an club._ΜΕΛΗ:Zαχαρίας Ντούλος: φωνή/πιάνο/όργανο/ συνθεσάιζερ/μπάσο. Πέτρος Πιερρακέας: ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες/συνθεσάιζερ κιθάρας/μπάσο.Λευτέρης Παπαγιαννάκης: τύμπανα και κρουστά.Στο άλμπουμ ξεχωρίζουν space ήχοι και μίξεις αρκετά τρισδιάστατες που οφείλονται στο συνεργά τη τους Σεραφείμ Τσότσορη. Στις απάντησεις το όντι και κάτι ψηλά πρόχειρα απάντησε γραπτώς ο Zαχαρίας Ντούλος, αλλά μας κάλυψε οπότε no problemΤι φοβερές ιδέες έχουν και τα 11 κομμάτια (σαν σύλληψη) αφού δεν είχατε γεννηθεί εκείνη την εποχή, πώς γράψατε στίχους με τέτοιους προβληματισμούς, θεματολογία Flower Power εποχής.►Γενικά εχεις πέσει πολύ μεσα.Τα πράγματα εχουν κάπως έτσιΕιμαστε όλοι μας οπαδοι του 60s-70s ηχου σε πρώτη φάση οποτε αποτελεί και το βασικό κομμάτι του ήχου μας.Αν θα πρεπει τώρα να βάλουμε όρια και ταμπέλες στα ακούσματά μας είναι δύσκολο γιατι καλύπτουν μεγάλο φασμα από classic και progressive rock μεχρι alternative kai post rock,ορχηστρικη μουσικη μεχρι και hard rock-metal,ψυχεδελεια,kraut rock,ηλεκτρονικη μουσικη όλα υπαρχουν,όλα είναι εκεί για να μας εμπνέουν και να μας δίνουν τα καλύτερα στοιχεία τους.Ακόμη και το όνομα Οcean Mind είναι ένα Hippie timework machine Όνομα που θυμίζει διαλογιστές ,hitch hyckers,Woodstock,και κοινόβια.►.Τώρα όσον αφορά το παρελθόν,είναι γνωστο ότι στην σύγχρονη μουσικη.η δεκαετια 65-75 υπήρξε καταλυτική.Τόσο η όρεξη των ανθρώπων για δημιουργία χωρίς ταμπέλες,οσο και η πραγματική αμφισβήτηση κάθε είδους αξίας άφησαν τα σημάδια τους πάνω στην μουσική.Μουσικοί με κλασσική παιδεια συνηπηρξαν με ποιητες του δρόμου και αυτοδίδακτες διάνοιες.Ο καθένας αμφισβήτησε τον εαυτο του πρώτα και όλοι μαζί δημιούργησαν .Μήπως το πληκτροφόρο που ακούγεται , το Hammond, ήταν μια ιδέα (τύπου san Francisco 67) κάποιες φαντασιώσεις , κι ένα στύλ κι ένας τρόπος ζωής που οδήγησαν στην δημιουργία των Ocean Mind (;)►.Οι OCEAN MIND φτιάχτηκαν με βαση την μουσική ελευθερια που χρειαζόμασταν εμεις οι ιδιοι σαν μέλη του group.Oι επιρροες μας λοιπον είναι επομενο να προερχονται από εποχές και ακούσματα όπου η ελευθερία πάνω στην μουσική ήταν κανόνας και όχι διαφημιστικο κολπο.Φυσικα και δεν είμαστε παρελθοντολαγνοι αλλα δεν είμαστε και υποχρεωμένοι να θαυμάζουμε και να γλύφουμε όλα αυτά τα σκουπίδια που κάποιοι θέλουν να μας-τους πείσουν ότι πρέπει να ακούμε.Τωρα βέβαια δεν επευφημούμε και το ψευτικο στοιχειο εκεινων των εποχών αλλα η ψευτιά πάντα υπάρχει ούτως η άλλως.Αυτό το αίσθημα γενικά που θέλαμε να βγάλουμε ηχητικά στο ALONE WE WALK TOGETHER WE FLY είναι ενός group που μπορει να αναπαράγει τα

κομμάτια του επισκηνής και παρολο που δεν μπορέσαμε να το έχουμε σε βινύλιο προσπαθήσαμε τουλάχιστον να το πλησιάσουμε.Πάντως η επόμενη κοπή θα γίνει οπωσδήποτε σε βινύλιο όπως και η επομενη δουλειά μας που θα είναι 100% αναλογική αυτήν την φορά.Οι βασικές ηχογραφήσεις --των κομματιών του άλμπουμ_-σε ποιό stu-dio έγιναν .Σχετικά με το mastering:Υπήρξε καμμιά συγκεκριμένη επεξεργασία , τίποτα περίεργο, μήπως ταξίδεψαν οι ηχογραφήσεις στο έξωτερικό για masterάρισμα, ακόμη μήπως χρησιμοποιήσατε τίοτα ηχογραφήσεις σε Tapes (Μπομπίνες), γιατί και το τελικό αποτέλεσμα στην χροιά του ήχου είναι αναπαλαιωμένο (μουντό) backward φάση 70ties λαμπάτο και αναλογικό, θυμίζει 8 κάναλα recorders και αίθουσες ηχογραφήσεων χωρίς κλιματισμό .►Οσον αφορά τις ηχογραφήσεις,αυτές εγιναν στο home studio του κιθαρίστα μας του Πετρου όπως και οι μίξεις και το mastering.Oλα παίχτηκαν και ηχογραφήθηκαν εκει σε ένα δωματιο 3χ3 εκτός από κάποια drums.Xρησιμοποιήσαμε και αναλογικά και ψηφιακά μηχανήματα και δεν στηριχτήκαμε σε υπολογιστές και midi programming.Απο το ελληνικό κοινό τι feedback πήρατε????, γιατί όλοι stoner σας ανεβάζουν, stoner σας κατεβάζουν (??}►Από την Ελλάδα γενικά έχουμε καλά λογια να ακούμε και αυτό είναι ικανοποιητικό ειδικά όταν έρχονται από ανθρώπους που ακουνε μουσική

4

μέσα από τα αυτια τους και την καρδιά τους και όχι μέσα από τα views του myspace,facebookκλπ.ή από τιςτηλε- οθόνες τους.Πάντως αυτό που θα πρεπε να αναφέρουμε εδώ είναι ότι τα σχολια από άλλες χώρες είναι γενικά πιο θετικά και πιο αληθινά σε σχέση με την Ελλάδα οπου ώρες-ώρες δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει μια βαρεμάρα και μια δυσκολία στο να ακούσει κάποιος ένα ελληνικό group εκτός αν του το υπαγόρευσε κάποιος τηλε-μαιντανός ή τηλε-γλάστρα να το κάνει.

Yπάρχει πάντα μια προτίμηση στα εισαγόμενα προιόντα όποια και αποπου και αν προερχονται αυτά.Δεν τα πάμε γενικά καλά με τις ταμπέλες και ειδικά όταν εχουμε κομμάτια εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.Αλλωστε είναι γνωστό ότι τις ταμπέλες τις τοποθετούμε για να κατευθύνουμε-προειδοποιήσουμε-φοβίσουμε-περιορίσουμε κάποιον σε μια αναζήτησή του.www.myspace.com/zachsoceanmind’

« SUNRISE PLASMA »,format:σε,CD,Κατασκευή:εργοστασιακό CD με τυπωμένη σε επαγγελματικό λινοτυπικό την πάνω πλευρά,(όχι DIY-do it yourself- θρασύτατες προχειρότητες και αυτοκόλητα απο ξηρογραφικά και εκτυπωτές),Πληρωμένο σε βιοτεχνία δισκάκι, και πληρωμένο σε τυπογραφείο απο πιεστήριο το booklet με καρφίτσα και βιβλιοδεσία■ Line_Up:Mανώλης Τζανάκης:κιθάρα πλήκτρα,Bαγγέλης Παπατζανάκης:Φωνητικά,και χορωδιακά , Σωτήρης Πανδής:Μπάσο, Κώστας Σαλάπας:Ντράμς■ ΓΝΩΡΙΜΙΑ:Όλα είναι δημιουργημένα για τα αυτιά που χαϊδεύονται από Blues Rock αλλά και το διαχρονικό classic εντός ορίων Hard Rock.Προσπάθεια ελληνική αθηναϊκή αυτοχρηματοδοτούμενη, με κέντρο ενεργειών προβών και ηχογραφήσεων τα “Studio2” studios, o γνωστός soundmaker πυρήνας στο κέντρο της νεάπολης εξαρχείων,οι δημιουργοί όταν οι εργασίες των ηχογραφήσεων και του Mastering έλαβαν τέλος, αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν, τον δρόμο του εμπορεύσιμου άλμπουμ, και της τυπικά δομημένης μουσικής δημοσιότητας,αλλά να διαθέσουν το CD αφιλοκερδώς και τσάμπα, και εδώ και εκεί, μόνο και μόνο,για να φτάσει σε σωστά χέρια, και σε σωστά αυτιά,προπάντων σε σωστά αυτιά που εκτιμούν το είδος του old school rock, και του metallic rock of ages,κρατήθηκαν λοιπόν μακριά απ’τα media του περίπτερου, και τα τηλεοπτικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως,και το ποδοσφαιρόπληκτο wrestling κοινό. ■ ΕΤΙΚΕΤΤΑ:Το ηχητικό μοντέλο που ακολουθούν είναι βασικά οι Cream, στην ουσία ο E.Clapton,αλλά και απο άλλες θρησκείες,όπως τον Pat Travers, αλλά και ο αυτοκράτορας Jimmy Page εντός και κατ΄επέκτασιν οι Zeppelin.Παραγωγός πρέπει να είτανε ο Jerry Goldstein ή ο Chas Chandler,και να είχε βγεί απο τις πάλαι-ποτέ Polydor ή την ABC το 71ένα,72ύο το πολύ,αλλά εδώ παραγωγός χρήσθηκε ο Πάνος Φαρόπουλος,και το ηχογράφημα κατασκευάστηκε στα εξάρχεια στο Studio II,και πήρε label διανομής την Sunplas records,το σωτήριον έτος 2010,άρα το ετεροχρονισμένο αυτό δημιούργημα θα έχει δύο τύχες,ή αυττή πουτου αξίζει στο παρόν, ή εκείνη που θα κέρδιζε αν εμφανιζόταν στην εποχή που αναφέρεται.

►Words of Me:πρώτο κομμάτι και κεραυνός(και γενικά όλα τα κομμάτια)η!,εισαγωγή,ένα ισχυρό κιθαριστικό lead μπάσιμο,και μετά ακολουθεί η straight φωνή του Παπατζανάκη, μια straight γλυκιά φωνή, που θυμίζει Erick Burdon,αλλά και σε μερικές περιπτώσεις Howlin’Wolf,εν τω μεταξύ το μπάσο ξεχωρίζει σ’όλο το rhythm section του κομματιού ,το κομμάτι θυμίζει Wishbone Ash στα πρώτα τους.

►Fading Mind:ένα βαρύ,αργό κομμάτι,με lead εισαγωγή και το μπάσο να ξεχωρίζει, ο παπατζανάκης γίνεται πιο bluesy φωνή,μετά δυναμώνει και γίνεται πιο mid tempo τα υπόλοιπα μέλη κάνουν κι αυτοί όλοι μαζί χορωδιακό back vockals,oι στίχοι είναι υπαρξιακοί,(κάτι σαν Pavlovs Dog,σαν Savoy Brown)

►God of Wind:άλλο ένα ρυθμικό,ζόρικο,σε φάση όπως Wishbone Ash,και μυθιστορηματική πλοκή του στίχου, το πνεύμα του Jack Keruac,και γενικά το εικονοκλαστικό αυτων των συγγραφέων 60-65 κυριαρχεί αλλά και σε άλλους στίχους παρακάτω,εδώ η κιθάρα τού μανώλη τζανάκη κάνει κάτι

δολοφονικά lead σολαρίσματα του 1΄λεπτού,«το κάτι άλλο.»►Youth Runaways:Ξεκινάει με μια φοβερή εισαγωγή σε στύλ Tony Iommiτζανάκης/Black Sabbath,γενικά εξελίσεται σε δυναμικό κομμάτι, ο παπατζανάκης σε φάση Eric Burdon κάνει μιά αφ΄υψηλού ερμηνεία straight φωνάρα κι ακλόνητος συνεχίζει,ρυθμικός, και βάρεμα..βάρεμα..βάρεμα,μέχρι τέλους.►Perfect Man:Aργό στην αρχή,κάπως bluesοειδές, και

5

▼w

ww

.mys

pace

.com

/dog

mag

azin

e ▲

μετά ο τζανάκης(κιθάρα) πατάει κάτι refrain του δίνει και καταλαβαίνει,επιτέλους ο τραγουδιστής ερμηνεύει μελαγχολικά,γενικά αυτό δίνει John Mayal,”vibes”, κατάσταση,αμερικανιά τοοο!!! κομμάτι.Ο παπατζανάκης είναι στούς Eric Burton Band,ας πούμε στο δίσκο,Sun Secrets,τέτοια !!seventies ερμηνεία πετυχαίνει.►The Secret:το μυθηστορηματικό, με πλοκή,επηρεασμός απο Burroughs και Kerouac,σκηνές απο βιβλία σαν το Junkie και το naked Lunch,σε μια καλπάζουσα κιθαριστική ατμόσφαιρα,όλη η μπάντα παίζει πολύπλοκα, τα λυρικά αφηγούνται απ’την αρχή ώς το τέλος,σε mid tempo ρυθμό,τα ρεφραίν το ίδιο εξυψωτικά.rhythm section και κιθάρα το απογειώνουν.►The Chosen One:To epic της υπόθεσης, εδώ ο ήρωας αφηγείται.Η εισαγωγή είναι “τζανάκης-κεραυνός”,σε φάση Blackmoore/D.Purple/machine head,βαριά καθαρά riffs,μελωδικά επαναλαμβανόμενα ρεφραίν,μεγαλειώδει σολαρίσματα θανάτου, ο τραγουδιστής ακολουθεί όλο το

blast της υπόθεσης με το Λαρύγγι στο 10volume,αφού είναι και το τελευταίο κομμάτι,που κλείνει σεξπυρικά κι ο Οθέλος χάνεται στο βάθος της σκηνής.►Lonely As My Journey:Είναι ο επίλογος(knocking On Heavens Door φάση),βαρύς αργός και στενάχωρος-39 φουσκάλες στον καφέ σε χοντρό φλυτζάνι-μαράζι, εδω προστίθεται και πιάνο που ανεβάζει το doom της υπόθεσης(με guest S.VanDer Vill),θρηνώδεις και οι κιθάρες,που θα έκλαιγε κι ο ίδιος ο Roger Water αν τάκουγε, κατάστασι Zep-pelin κι ο παπατζανάκης να προσπαθεί να πιάσει κορόνες τύπου Rob.Plant,αλλά δεν κάνει για τέτοια.

Το περιεχόμενο είναι για μια άλλη φορά gothic, (δηλαδή σκοτεινό-ενοχοποιημένο-αιματοβαμένο-σοκαριστικό) όπως και το προηγούμενο το Redemption, και γιατί;► Θα φανταστείς το Absolution σαν τη φυσική συνέχεια του Redemption. Δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε θέματα αισθητικής από τη στιγμή που ξεκινήσαμε σε συγκεκριμένη βάση και είμαστε ικανοποιημένοι από την εξέλιξη. Δίκιο έχεις! Αγαπάμε πολύ το σκοτάδι, τις ενοχές, το Grand-Guignol και όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να κάνουν τη μουσική λίγο πιο κινηματογραφική και το image λίγο πιο θεατρικό. Γιατί να μην μπαίνει και λίγο αλατοπίπερο στο μείγμα; Σε ποιόν αρέσει να βλέπει και να ακούει ένα αποστειρωμένο συγκρότημα; Εκτός λάθους. Μάλλον πρόκειται για 11 ανεξάρτητα κομμάτια. Δεν μοιάζει για εννιαίο concept αφήγημα. Μάλλον στο θέμα στα λυρικά, υπάρχουν εσωτερικές σκέψεις, εσωτερικοί προβληματισμοί για κάποιο υπαρξιακό πρόβλημα κάποιου, στα 10 αφηγηματικά κομμάτια. Κάποιος πιθανόν ψυχολογικά διαταραγμένος ήρωας, αφαιρεί και προσθέτει, δια στόματος Jean Bap-tiste, έτσι δεν είναι; Τί γίνεται (τέλος πάντων); Έλεος, λύστε τον γρίφο του αγράμματου ακροατή σας, έχουμε χαμηλό IQ.► Σωστά τα έχεις καταλάβει. Ούτε το Redemption, ούτε το Absolution είναι concept albums με τη στενή έννοια του

Δευτερο άλμπουμ απο τους Αθηναιους RANDOM-WALK μετα το πρωτο album “Redemption”.Με το “Absolution”συνεχίζουν να γράφουν ιστορία Μουσικα θα μπορουσαμε να πουμε οτι κινουνται στο atmospheric met-alcore, αλλα και με πολλα στοιχεια απο gothic εως black .Line Up:Jean Baptiste (vocals),Vortimer (guitars),Dorian (synths),Absinthe Green (bass),Harry Mason (drums)

όρου. Βασικός λόγος είναι η απόλυτη πεποίθησή μου ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δημιουργηθεί concept album που δεν θα κάνει θεματική «κοιλιά» τουλάχιστον σε ένα σημείο. Είναι αδύνατον να φτιάξεις μια ιστορία που θα είναι συνέχεια σε συναισθηματικό peak. Κι εγώ τους RandomWalk τους θέλω να peakάρουν συνέχεια. Ο προφανής τρόπος να το πετυχαίνω αυτό είναι να γράφω μικρές αυτοτελείς ιστορίες. Συμβαίνει τώρα αυτές να κινούνται σε κάποιους κεντρικούς θεματικούς άξονες που πάντα μου φαίνονταν ελκυστικοί (έπαρση-απάτη-μίσος-τιμωρία-κάθαρση κλπ.). Ο κεντρικός ήρωας δεν είναι ποτέ (μα ποτέ) ο ίδιος. Αντλώ τη θεματολογία από λογοτεχνικά έργα κυρίως αλλά ποτέ δεν τα παρουσιάζω με τη μορφή που έχουν πρωτοτυπικά. Μου αρέσει να δίνω ένα alternate end-ing ας πούμε ή ένα twist στο storyline που δεν υπάρχει στην πρωτότυπη ιστορία. Μη σου φαίνεται περίεργο. Αυτή είναι μια τεχνική που ακολουθούσαν πολλοί ποιητές από τα αρχαία

6

χρόνια για να διεγείρουν το νου των αναγνωστών τους (ή για να testάρουν αν οι αναγνώστες τους είναι άξιοι να τους καταλαβαίνουν). Το έκανε ο Οράτιος όταν

προσθήκη, κι εσείς λοιπόν ακολουθείτε το φαινόμενο “κλασσικισμού” ή σας έκατσε και απο δώ και πέρα θα το επεκτείνετε στο επόμενο σας project;►Χαίρομαι που σου αρέσουν οι εμπνεύσεις του Dorian και σε διαβεβαιώ ότι δεν ήταν ποτέ αφανής ήρωας. Είναι ιθύνων νους και ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεων. Αν τώρα πρέπει να απαντήσω στην ερώτηση ως έχει θα πρέπει πρώτα να αναρωτηθώ... Από τον πρώτο μας δίσκο δεν έχουμε αλλάξει καμία μουσική κατεύθυνση (μόνο η παραγωγή βγήκε λίγο πιο καθαρή). Dimmu Borgir το καταλαβαίνω. Οι τύποι κάνουν majestic black metal και εμείς είμαστε όλοι πιστοί οπαδοί τους και τους παρακολουθούμε χρόνια. Αλλά Corona-tus!?!?! Δεν είχαμε ούτε θέλουμε να έχουμε συνδέσεις με το απαράδεκτα ανέμπνευστο και προκλητικά ξεπουλημένο συνάφι του συμφωνικού power metal. Για κανένα λόγο. Ατμοσφαιρικό metal παίζουμε που κάποιες φορές λοξοκοιτάζει το hardcore/thrash, όπως είπες, (π.χ. The Maker’s Way, My Eyes κλπ.) κάποιες άλλες το majestic black metal (☺π.χ. One Wish, Silence κλπ.) και κάποιες άλλες το new wave of Swedish death metal (π.χ. The Well, Hourglass κλπ.). Τώρα βάλε σε όλο αυτό και έναν τραγουδιστή που δεν κάνει συνέχεια τα ίδια (για να είναι το πράγμα λίγο πιο ενδιαφέρον) και μια ωραία συμφωνική ορχήστρα για να το κάνεις πιο «κινηματογραφικό». That’s it.

«έκλεινε το μάτι» στον Αλκαίο ή τη Σαπφώ (μέσα από έμμεσες αναφορές που μόνο οι μυημένοι μπορούσαν να ανιχνεύσουν), το έκανε ο Καλλίμαχος (μέγας δάσκαλος), ο Προπέρτιος (ως άξιος συνεχιστής του προηγούμενου), ο Ευριπίδης (όταν «γατζωνόταν» στο Στησίχορο) και πάρα (μα πάρα) πολύ άλλοι. Αποκαλείται σκοτεινή ποίηση. Εγώ από την άλλη μπορεί να είμαι «εύκολος» (όπως στο Mr. Gray ή στο Evergreen) ή απίστευτα «δύσκολος» (☺όπως στο P.S. – στο οποίο δίνω την αναφορά μου μόνο στον τίτλο, που δεν σημαίνει post scriptum, και στη μετρική). Υπάρχουν πολλοί fans που συχνά πέφτουν μέσα πάντως! Το άλμπουμ είναι βασικά μελωδικό, αν το αποκρυπτογραφήσεις. Τώρα, στην πορεία το hard-core και το Death και το καραmetal της υποθέσεως το χειρίζεται η μία κιθάρα, αυτή του Vortimer. To The Light, το The Maker’s Way και το The Well θυμίζουν

Cradle of Filth και πέρα από τη μελωδία. Γιατί αφήσατε το hardcore/thrash ήχο να δηλητηριάσει την μελωδία; Τα riffs σκοτώνουν, είναι headbanging, δεν θα μπορούσε να καλυφθεί ένα ποσοστό (distortion) παραμόρφωσης με την συχνότητα του μπάσου, για να είναι πιο me-lodic; Τόσο blast απο τον κιθαρίστα ήταν αναγκαίο; Παράδειγμα ότι όλοι μιλάνε για το Hourglass, κανείς δεν μιλάει για το The Light.► Θεωρούμε ότι το παν βρίσκεται στις σωστές δοσολογίες και στη σωστή προσέγγιση. Αν ένα κομάτι (ή σημείο της δομής του) είναι κατασκευασμένο για να στάξει αίμα, τότε τα ινία αναλαμβάνει ο Vortimer και ο Dorian περνάει σε ένα πιο διακριτικό ρόλο. Αν πάλι το κομάτι είναι πιο λυρικό, κάνουμε το αντίθετο. Εμείς προσαρμοζόμαστε πάνω στις ανάγκες της μουσικής. Δεν γράφουμε μουσική για να ταιριάξει στην ετικέτα που κάποιος ή κάποιοι κόλλησαν πάνω στους RandomWalk. Αν τώρα σου φαίνεται ότι ενορχηστρωτικά η μελωδία δηλητηριάζεται από κάποιες πιο «επιθετικές» κιθάρες, θα ήθελα να κρατήσεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι μπορεί και αυτό να είναι ένα μέρος του παιχνιδιού. Δεν είμαστε ούτε οι Theatre Of Tragedy ούτε οι Lamb Of God. Είμαστε το μπάσταρδο από την ένωσή τους (☺και τα ονόματα που χρησιμοποίησα ήταν μόνο ενδεικτικά).Συγχαρητήρια στον Dorian, είναι ο αφανής ήρωας του Absolution, αυτός ό ήχος του ηλεκτρικού βιολιού που προσθέτει (κάτι σαν ήχοι συμφωνικής ορχήστρας) δίπλα στην δίκαση ντράμς, μας θυμίζει άλλους διάσημους βόρειους, όπως Dimmu Borgir, Coronatus, Morte-mia. Γενικά είναι φοβερή η παραδοσιακή βιολιστική

Ελπίζω να σε κάλυψα. Ως πρωταγωνιστής “Jean Baptiste” με τις διπλές φωνητικές ιδιότητες, από την μια pop μελωδικός κι αμέσως απ΄την άλλη brutal harsh λαρύγγι τύμπανο, έχεις αφήσει άφωνη όλη την κερκίδα του καραμέταλ. Το κάνεις απο φυσικού σου, σαν ταλέντο, βελτιώνοντας το απο πρόβα σε πρόβα, ή προέρχεσαι απο χορωδίες στην παιδική ηλικία, προετοιμασίες για λυρική σκηνή, σπουδές σε ωδεία, τα παρελθόντα έτη, και το αποδίδεις επι των ημερών μας;►(☺Πρώτον και κύριον θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια.♫)♪ ♪ Σπούδασα σε πολύ μικρή ηλικία κλασσική κιθάρα στο Απολλώνειο ωδείο και ταυτόχρονα έκανα θεωρία της μουσικής, solfege, αντίστιξη και dictee. Μελέτησα επίσης εκτός των άλλων τσέλο, βιόλα και φλάουτο και ακόμα θεωρώ ότι ήμουν απλά ένας μέτριος μαθητής. Οι σπουδές μου διακόπηκαν απότομα και πτυχίο δεν πήρα ποτέ σε τίποτα (σίγουρα βέβαια μπήκαν οι σωστές βάσεις). Οπότε μάλλον κατατάσσομαι στους ημιμαθείς – ελλειματικούς μουσικούς. Με τη φωνή μου δεν δούλεψα ποτέ συστηματικά πριν από τους RandomWalk. Όταν μπήκαμε να ηχογραφήσουμε δειλά δειλά τους πρώτους πιλότους για το Redemption τόσο η υπόλοιπη μπάντα όσο και εγώ νομίζαμε ότι ο τότε παραγωγός μας είχε βγάλει όλο το ψηφιακό του οπλοστάσιο και το χρησιμοποιούσε για να mixάρει τις φωνές (editing, auto-tune, de-essers, παλαβά plugins κλπ.). Όταν μας έδειξε ότι οι φωνές σε εκείνη τη φάση ήταν απλά τα καθαρά takes και ότι δεν είχε κάνει τίποτα παραπάνω από το να βάλει ένα απλό βάθος, σοκαρίστικα χοντρά. Από τότε προσπαθώ να βελτιώνομαι από πρόβα σε πρόβα.

7

7

▼w

ww

.mys

pace

.com

/dog

mag

azin

e ▲

◄ Μ

ην Το Πετάξ

ετε,

Δώστ

ε το

κα

ι σε

Άλλ

ους ►

■ Μετά απο σχεδόν 20 χρόνια ύπαρξης και μετά απο 3 επαγγελματικές κυκλοφορίες (Power Within-2001, Nightbreed-2003, Warfair-2005) καθώς και ένα demo τα πέτρινα χρόνια (The Ivory Tower-1998) οι Wolfcry ξανά στο προσκήνιο μετά από 5ετή απουσία με το τέταρτο album τους το “Glorious”.■ Line-UpΚώστας Χατζηγεωργίου-Μικρόφωνο. Ηλίας Κοσκόρης κιθάρες. Νίκος Χόρτης-Μπάσο, Αντρέας Κουρτίδης Wizard-τύμπανα.▬ Στις ερωτήσεις μας χρεώθηκε ο Αντρέας ο ντράμερ κι απάντησε θαραλέα

Το παλιό δισκογραφικό σας παρελθόν είναι στο label της ελληνικής Black Lotus (που έχει κλείσει),”έχεται καλές κακές αναμήσεις, τίποτα απωθημένα, απο εκεί(χαχα_lol!!γέλιο)► Ναι που δεν μας βάλανε στα κέρδη, δεν μας κόψανε ποσοστά.(χα!!lol).Ουσιαστικά για τα ελληνικά δεδομένα έκαναν ότι καλλύτερο όπως πλήρωναν πρόβες στα studio Praxis, μακέτες,τυπογραφικά,αλλά αυτοσκοπός ήταν(με το αζημίωτο) για την εταιρία και για το προϊόν το CD. Δηλαδή κονομάγαν απο κάθε έκδοση CDιού Wolfcry στην τότε Black Lotus(;)►Εξαρτάται πώς θα το δεί ο καθένας, στο 2ο μαςω και το 3ο CD είχαν πουλήσει, 4 και 4,5 χιλιάδες κόπιες. Καλά εσείς έχεται έδρα τα στούντιο Feedback στο παγκράτι στα Devasoundz studio πώς βρεθήκατε(;)►Απο φιλική σχέση παλιοί φίλοι με τους οικοδεσπότες το Φώτη και το Χρήστο Venardos,μας είπαν δεν ερχόσαστε κι απο δώ για καμμιά ηχογράφησι, κι όπως κι έγινε.Ενώ στα Feedback πάμε συνέχεια για πρόβες Πάμε σ’αυτό που αναφέρεται για τα Jailhouse studios,πώς τα βρήκατε και πώς φτάσατε ώς εκεί και κάνατε το master-ring[;]► Πολύ απλά,μέσα απ’ το ιντερνετ, έμπαινα στα sites των γνωστών για το είδος μας studio, και κύτταγα τους τιμοκατάλογους, δηλαδή τι χρεώνουν για το masterring, πήγα

στα fi nnvox, και σε άλλα αλλά ήταν πολλά τα λεφτά και τελικά οι τιμές που με συνέφεραν ήταν στο Δανέζικο στούντιο JailhouseΑν επιτρέπεται ποιές ήταν οι τιμές, και πώς τις κανονίζουν[;]► Περίπου 600 euro το κάθε τραγούδι, οπότε αν έχεις 12 tracks σου στοιχίζει όσο ένα αυτοκίνητάκι. Και ποιός σας ανέλαβε στα jailhouse;►:Ο Tommy Hansen γνωστός απο παραγωγές που έχει κάνει με pretty maids,stormwarrior,helloween,και δεν πέσαμε έξω απ’ότι φάνηκε Αυτή η περίεργη (label)δισκογραφική η Αpollon records πώς βράθηκε στο δρόμο σας(;)►Aπο προσωπική επαφή που εξελίχτηκε σε συμβόλαιο.Απλά αυτή η φίρμα, παλιώτερα ήταν ή βέλγικη painkiller, που την

αγόρασε η ολλανδική Apollo, έτσι ενώ την έψαχνα με τον άνθρωπο της Painkiller,μετά την μεταγραφή βρεθήκαμε στην blackmetal-άδικη Apollon.Τι παράπονα έχεται απο την Apollon(;)►Καθόλου και δεν θάπρεπε διοτι παραδόξως, ο αρμόδιος είναι ανοιχτοχέρης, κάτι έχει δώσει, όχι όπως οι έλληνες στο τσάμπα, το μεγαλο του ελλάτωμα ότι μας άργησε την κυκλοφορία του άλμπουμ κατά ένα χρόνο, αλλά εκμεταλευτήκαμε τον χαμένο χρόνο,τοιμάζοντας το επόμενο μας άλμπουμ.

Tα χορωδιακά και τα οπερατικά back vockals πώς τα καλύψατε(;)► Mε επαγγελματικά απασχολούμενους απο την εθνική λυρική σκηνή που πληρώθηκαν ανάλογα, δηλαδή με την ώρα. Τι σας έκανε και εμπιστευτήκατε το Φώτη Benardo για παραγωγό(;)► Eίχε μια σταδιοδρομία τόσα χρόνια στο σανίδι και στα στούντιο και με τους Nightranger, και με τους Septic Flesh,άτομο που νάχει εμεπιρίες παραπάνω απο τις δικές μας ψάχναμε, και απ΄οτι δείξαν τα πράγματα ήταν ο καταλληλότερος.___☺-wolfcrymetal@hotmail.com☺-http://www.myspace.com/wolfcryband

Pan

taza

toy

Eys

t.

◄ Μ

ην Τοv

Πετάξ

ετε,

Δώστ

ε το

κα

ι σε

Άλλ

ους ►

8

Ο λόγος:η Δεύτερη full length κυκλοφορία για τους Θεσσαλονικείς Crystal TearsΤο The X Generation κυκλοφόρησε 06/2010 απο την γερμανική 7Hard Records (http://www.7hard.com) και πρόκειται για έναν Heavy/Power metal δίσκο, με ορισμένα progressive στοιχεία, που τον καθιστούν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άκουσμα.Lineup:Ian Parry :Mικρόφωνο,Δημήτρης Γκουτζιαμάνης:Κιθάρες,Στράτος Διονυσόπουλος:Μπάσο,Χρυσάφης Ταντανόζης:ΤύμπαναΛοιπόν άκουσα και το Inner Spirit, είναι γκαζωμένο και καλπάζει, ενώ μιλάει για την εσωτερικότητα ,και το Heros που είναι και πιο μελωδικό πιο mid tempo, αλλά και το Nightmare Serenade που αφηγείται μια ολόκληρη ιστορία, και το Empty Paradise που αυτό κι αν είναι γκαζωμένο πλησιάζει τα όρια του thrash, και γενικά σ’ όλόκληρο το άλμπουμ τα κομμάτια είναι άγρια ,με συνθέσεις ασύμμετρες στο Empty Paradise πλησιάζει τα όρια του progressive σε κάτι γυρίσματα, τα κομμάτια δεν είναι “catchy”,δεν είναι τετραγωνισμένα μελωδικά όπως είναι οι Primal Fear, όπως είναι ο Jorn, ή ο Chris Caffery, είναι αστάθμητα συνθετικά με πολλά απρόβλεπτα,ανακοπές,αλλαγές ταχύτητας,.. γιατί τόσο ab-stract και δεν ακολουθείτε το αρχιτεκτονικό melody metal►Καταρχάς αφού σε χαιρετίσω και ευχαριστήσω για τη φιλοξενία στις σελίδες του περιοδικού σου για ακόμη μία φορά, να πω απλά… ότι με έχεις μπερδέψει! Το “Empty Paradise” πλησιάζει στα όρια του thrash ή του progres-sive εντέλει; Χα, χα, χα! Ok φίλε μου, δύσκολα να λάβεις απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση, παίζουμε rock/metal επειδή καράγουστάρουμε και δε γράφουμε μουσική κατά παραγγελία! Έτσι μας βγήκε και στην τελική, για ποιο λόγο να ακολουθούμε τα τετριμμένα; Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης και είναι τεράστια, οι επιρροές και φυσικά υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε, άλλοτε συνειδητά, άλλοτε υποσυνείδητα. Αλλά ασυνείδητα συνειδητά βγήκε αυτό το αποτέλεσμα, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ… Αςσε μπερδέψω και εγώ… χα, Lol.lol!!Και τώρα στο φλέγον θεμα του Τραγουδιστή, που όσο νάναι ήρθε απο “ψηλά”(που στην ουσία είναι σαν να

ξαναξεκινάει το συγκρότημα) για την ψυχολογία του fan club σας δηλαδή.1) Πρόκειται για συμφωνημένη συνεργασία με όρους του label και ημερομηνία λήξεως, 2)πρόκειται για μια dealing φωνή με μισθοφορικό deal, με αιχμάλωτους τους λεγεωνάριους Crystal Tears, και ο καιρός θα δείξει, 3) ή είναι ο θεός που θα μείνει , η φωνή που θα μείνει στο Line Up της “φωροκώσταινας” βρέξει χιονίσει σαν μόνιμο (ισότιμο)μέλος..(too good to be true)..► Ok, 1) η εταιρεία βρήκε τη δουλειά και το line-up μας έτοιμα 2) κανείς δεν ήταν ούτε θα είναι ποτέ αιχμάλωτος κανενός, ok, εκτός αν του αρέσουν τα σαδομαζοχιστικά 3) φίλε μου, οι CRYSTAL TEARS είναι μπάντα και όχι project, όχι session members, όχι guest-star project κτλ. Πορευόμαστε ως μπάντα με αυτό το line-up, μέχρι όσο πάει, κανείς και τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι δεδομένο(ς)! Με τον Ian είμαστε μαζί 4 σχεδόν χρόνια, πιστεύεις ότι είναι μόνο business; Αν ναι, είσαι γελασμένος απλά… χα, χα, lol!!♂♂Πάντως κι απο όσα έχουν γραφτεί για το τελευταίο άλμπουμ και ειδικά για την Γερμανική πειθαρχεία και τις μεθόδους με τον μετρονόμο που τον βλέπατε και στον ύπνο σας, για το κούρδισμα των τυμπάνων απο την αρχή κάθε δύο τραγούδια,το λάδωμα στο πεντάλ κάσας κι άλλα τέτοια ,ένα δεν έχει αναφερθεί. Ποιός έλεγχε και οργάνωνε τα κουρδίσματα [;].Ποιός είχε τόσο πολλές γνώσεις και εμπειρία για να ελέγχει την απόδοση κάθε “γραψίματος” και να σας ξαναβάζει απ΄την αρχή να γράφεται, πώς γίνεται να είναι απο θέση ισχύος μέσα στα στούντιο και να σας πείθει και να συντονίζει την ομάδα ώστε να το ξανακάνεται ξανά και ξανά μέχρι να τελειοποιηθεί(;)► Μου φαίνεται πως δε μελέτησες καλά… χα, χα, χα! Τα credits υπάρχουν πάντοτε εκεί που αποτυπώνονται οι εμπειρίες μας στα Prophecy & Music Factory studios! Τα ονόματα του παραγωγού μας R. D. Liapakis (MYSTIC PROPHECY) και του ηχολήπτη μας Christian Schmid μάλλον σου διέφυγαν… Λοιπόν από τη μία είχαμε τον Christian Schmid, τον άρχοντα της κονσόλας και της υπομονής, και από την άλλη τον R. D. Liapakis που σαν παραγωγός έλεγχε και συντόνιζε το όλο album! Για στιγμή δε μας άφησαν μόνους, είχαμε την αμέριστη βοήθεια τους… Η πίεση της ηχογράφησης είναι τεράστια, θέλει πειθαρχία και τα κατάλληλα άτομα που θα σε (καθ)οδηγήσουν… Με τον R. D. Liapakis δε χάσαμε καθόλου τον προσανατολισμό μας και δεν ξεχάσαμε στιγμή για ποιο λόγο ανεβήκαμε πάνω και τι πήγαμε να κάνουμε… Ο παραγωγός ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος για το πολύ καλό αποτέλεσμα του album!Είδα και το Nightmare Serenade. Γιατί διαλέχτηκε αυτό το κομμάτι για Videoclip,μήπως έχει κάτι το ιδαίτερο(;). Τα

ειδικές τιμές € για ολοσέλιδεςειδικές τιμές € για ολοσέλιδεςκαι δισέλιδες κατόπιν συμφωνίαςκαι δισέλιδες κατόπιν συμφωνίας

9

Pant

azat

oy E

yst.

▼w

ww

.mys

pace

.com

/dog

mag

azin

e ▲

γυρίσματα πόσο κράτησαν (;)► Βασικά είναι ένα κομμάτι που τα έχει όλα! Ταχύτητα, μελωδία, τσαμπουκά, ρυθμό, όλα σε ένα κομμάτι. Επίσης, το τραγούδι βοηθάει και στιχουργικά όσον αφορά στην οθόνη… πρόκειται για μια φανταστική Jekyll & Hyde ιστορία, οπότε μιλάμε για αρκετό κυνήγι και αίμα στο video-clip… χα, χα, χα! Χμμ… τα γυρίσματα… ok, η μπάντα, η οποία παρεμβάλλει απλά στο video παίζοντας σε ένα live stage και δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού υπάρχει σενάριο, τα γυρίσματα αυτά έγιναν σε μία μέρα φυσικά. Οι σκηνές στο εργαστήριο του δολοφόνου και οι εξωτερικές λήψεις του κυνηγητού διήρκησαν κάποιες μέρες. Έπειτα κάποιες βδομάδες το editing, γενικά, έπεσε πολύ δουλειά και φαίνεται, credits στον σκηνοθέτη μας, Jim Evgenidis (www.iconfi lmworx.com) και σε όλο το team που τον βοήθησε φυσικά!Αν κάνουμε ανάλυση σε κακοήθη μορφή, λοιπόννν!!!Αφού ακούσουμε το άλμπουμ, για το μέσο αυτί, ενός μέσου ακροατή (τύπου : πίτσες, μπύρες,μπάλα,Ozzy και frape) οι συνθέσεις δεν είναι 100% πιασιάρικες, είναι

απρόβλεπτες μελωδίες, που μεταλλάσονται ,ή σταματάνε στο πουθενά και γίνονται άλλο μοτίβο, δεν είναι το 5/8 Priest-ικό riff, αλλά είναι πατέντα progressive, κι όχι μοτορχεντικός καλπασμός.Παράδειγμα το πιο πιασιάρικο παλιό στύλ crystal tears είναι το “Rock Untill you Fall” ένα παουεράδικο up tempo head bang 100%, όλα τάλλα είναι πειραγμένα λες και επειδιώκεται να φτάσεται τους πάλαι ποτέ “ fates warning”, γιατί ακολουθήθηκαν τέτοιες συντεταγμένες, κι όχι μουσικές μαζικής απορρόφησις.►Ας γελάσω νευρικά… χα, χα, χα, χα,lol! Είδες, με έπιασε το νευρικό μου… χα, χα, χα, χα, χα, χα!♂♂Χα, χα… ok, να είσαι καλά… Καταρχάς κανείς από την μπάντα δεν έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τους FATES WARNING. Κατά δεύτερον, ποιος μπορεί να προσδιορίσει [♂] τι είναι μουσική μαζικής απορρόφησης και τι όχι. Ακούμε ό,τι μας πλασάρουν όπως και να έχει. Σάμπως αυτοί που αναφέρεις που παίζουν για το μέσο ακροατή βγάζουν ικανοποιητικές δουλειές σήμερα ή απλά πουλάει το όνομα τους;[♂♂] http://www.myspace.com/crystaltearsgr

ΚΑΠΛΑΝΩΝ 14 ΚΑΠΛΑΝΩΝ 14 ΤΗΛ fax:210 3616570ΤΗΛ fax:210 3616570

KING GIANT:«Southern Darkness»-SelfFinanced/Earsplit records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Stoner Doom (rel:2009/10*).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Arligton Virginia,US. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Mέτρια.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για ώριμους, είναι ενήλικο άλμπουμ.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Γιατί? είναι μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία(;)γιατί αυτά που αφηγούνται είναι πραγματικά και τα παρουσιάζουν με συγκλονιστικό τρόπο, οχι

φαινομενικά αλλά με ουσιαστικό τρόπο. Αν οι δύο κιθαρίστες των King Giant οι T.Ingram και D.Kowalski δεν είναι επηρεασμένοι απο τους Cream, αν δεν εχουν αντιγράψει σαν cover band τους Free και τους Bad Com-pany τότε λένε 2 κιλά ψέματα. Ο Dave Hammerly στα φωνητικά υπακούει στο μικρόφωνο τύπου

Lemmy(motorhead), φωνή dry/steady ακατέργαστη, τραχιά και συναισθηματική ,αυθεντικότητα στην οργή και το πάθος κατά την ερμηνεία, μια blues φωνή πάνω σε heavy εκτελέσεις.Όλα είναι ενετεςλώς στεγνα dried χωρίς αρμόνια και πλήκτρα, στηρίζονται πάνω σε κάποια μελωδία κι έτσι ξετυλίγεται το τραγούδι, βέβαια η μελωδία υποβόσκει αλλά στα ρεφραίν απο τις κιθάρες τονίζεται απροκάλυπτα

, ακόμη, όλα τα τραγούδια έχουν κάτι να βιωματικό ή υπαρξιακό τους να πούνε κι αυτό αποδίδεται ποιητικά (πλαγίως) με στίχο υδαρό όχι καραμπινάτο (στα ίσια) σε φάση country. Eίναι μια

doom κατάσταση,Υγιής όμως (όχι θρησκευτικομαλακίες και blackμεταλίκια) με αυτοκαταστροφικές παρακμιακές διηγήσεις, και ογκώδη riffs, πρόκειται για εξελιγμένο stoner των καταραμένων (και καλά) που αν επεδίωκαν εμπορικότητα και εύκολο ψυχαγωγικό κοινό θα μπορούσαν να είχαν φτιάξει πιο πιασιάρικα τα ρεφραίν πιο Sabbath κατάσταση με μελιστάλακτες μελωδίες και απολαυστικά σόλα, αλλά όμως όχι!!!, έχουν διαλέξει τον αφαιρετικό δρόμο ,των συνθέσεων, μακριά απο τα τετριμένα .Κι αυτό το καταλαβαίνει κάποιος στην διασκευή του κομματιού των Lynyrd Skynyrd το πολύ γνωστό “the needle & the spoon”http://www.kinggiant.com/http://www.myspace.com/kinggiantPLACE OF SKULLS: «As A Dog Returns»Exile On Mainstream/EARSPLIT recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ: Doom Metal (rel:08/2010),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Tenessee/Knoxville.US,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ: σχετική αλλα όχι extreme και εκκωφαντική.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για κάποιες ηλικίες που διαθέτουν ακουστικές εμπειρίες πίσω τουςΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Αν και το είδος αυτό “εμπορικά” χαρακτηρίζεται σαν stoner ουσιαστικά θεωρείται “Αθώο/Θεοσεβούμενο/hard rock”.Κινείται σε ένα

1010

▼w

ww

.mys

pace

.com

/dog

mag

azin

e ▲

προβληματισμένο doom πεδίο, με “down tempo” συνθέσεις αλλά σε κοσμοπολίτικη φάση όχι παπαδίστικα (christian rock).Καθώς επίσης και κοινωνικά θέματα (κοινωνικότατα).Δημιουργός-Συνθέτης- και Ερμηνευτής των τραγουδιών ο μπασίστας Lee Abney σε ένα ρόλο διπλό.Μπάσου και Μικρόφωνου παράλληλα, διαθέτει μια βαριά βαθιά straight φωνή χωρίς extreme κορόνες και χλιμιντρίσματα αλόγου.Λόγω down.tempo. ταχύτητας σαν αλμπουμ φαντάζει αδρανές κατι σαν hippie ψυχεδέλεια, στο δεύτερο και τρίτο άκουσμα όμως διαφαίνεται η επιθετικότητα του αργόσυρτου doom, και η κυρίαρχη αισθητική του “σκοτεινού”. Έχει μια διασκευή (ένα κομμάτι των Steppenwolf το ‘desparation’) απο εκεί καταλαβαίνεις, ότι σα συγκρότημα δεν θα σπάσει τις διαχωριστικές γραμμές του μέσου όρου των ατάλαντων και άσχετων κανείς δεν θα καταλάβει την ρετρό ποιότητα των συνθέσεων , το ψυχεδελικό τους hippie υπόβαθρο, ούτε τα «εκκλησιαστικά φωνητικά του Lee Abney» και την αυστηρή βλοσυρή αργόσυρτη ατμόσφαιρα που θυμίζει “σκοτεινές στοές” και μετα μεσονύκτια γκαλά αδελφοποιημένων μυστικιστών δεν θα πάνε πολύ μακριά.■Επικοι: http://www.placeofskulls.com/

αλλά υπολογισμένη.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ: σε ελαφρές ηλικλιες άνω των 25 και γνώστες κλασσικής μουσικής.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Αν το συγκρότημα αυτό αναγνωριστεί το βασικό συστατικό του στην επιτυχία του θα είναι το ντουέτο των τραγουδιστών του η Camila κι

THY SYMPHONY:«Harmonizing the

World»Sleaszy Rider records

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Symphonic (power) metal (rel:08/2010).

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Sao Paolo, Βραζιλία.

ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Δυναμική

ο Allan.H Camila Senne είναι μια σοπράνο φωνή κι ο Allan Ortone ένας βαρύτονος με οπερατικό στύλ. Όλο το άλμπουμ είναι τύπου Broadway, δηλαδή πρόκειται για μια όπερα με χεβυμεταλλικό υπόβαθρο.Το στύλ είναι “opera metal 100%” αλλά μεγαλοπρεπές και αρχοντικό, δεν πρόκειται για τίποτα refrain τύπου “Savatage σε μορφή Gutter Ballet”, αντίθετα οι συνθέσεις είναι τύπου Enrico Morricone πιο κινηματογρταφικές, καθαρά θεατρική υπόκρουση,αλλά μετα fuzzαρίσματα και την κιθαριστική παραμόρφωση μαζί με την Κάσσα απο τα τύμπανα δίνεται ο heavyμεταλλικός χαρακτήρας στούς Thy Symphony. Δεν υπάρχουν στίχοι αγκαθωτοί και αιχμηροί με γριφολόγο και αιματοβαψίματα, όλα είναι σκάλα του Μιλάνου /rock me Amadeus φάση.Χώρια ότι έχουμε κάτι εισαγωγές τύπου Wagner σε “μπαρόκ” μοτίβα, με μεγαλειώδει μπασίματα απο βιολιά και την κιθάρα κι όλα τα ακουστικά όργανα στο Ζενίθ τους, αρκετά μακροσκελείς πάνω απο 20’’ δευτ.(Ουσιαστικά είναι μια συνεργασία του κιθαρίστα Caezar και του ντράμερ με μουσικούς της κλασσικής μουσικής δηλαδή με μια μικρή συμφωνική ορχήστρα,βιολιά,κοντρα μπάσα,πνευστά, πιάνο, και φυσικά το ντουέτο Camila/Allan. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι οδηγήθηκαν στο studio και ηχογράφησαν ο καθένας το μέρος που του ακήκει.) Η Θεατρικότητα είναι μεγάλη και

τα εγχορδα και τα κρουστά ακολουθούν την πλοκή, γιατί κάθε τραγούδι έχει κι ένα ξεχωριστό νόημα στην εννιαία πλοκή, δεν έχουμε μεμονωμένα lead κιθάρας και μεμονωμένα σολαρίσματα σε φάση queensryche ή σε φάση savatage, ούτε epic στύλ απο τους τραγουδιστές._Υπάρχουν βέβαια κάποια ρεφραίν, αλλά αυτά υποθάλπτονται ή συγχονεύονται μαζί με τις άριες και τα εκτενεί συμφωνικά μέρη , μονο μερικά σολαρίσματα μας επαναφέρουν στο καραχεβυμέταλ και η διπλή κάσα απο τα ντράμς που σφυροκοπάει ακατάπαυστα.Επκ:http://www.myspace.com/thysymphony

INNERWISH:«No turning back»-Ulterium Records-ωΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:power-metal(rel:04/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Αθηναϊκό.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Ύψιστη αλλά λόγω επεξεργασίας Mέτρια.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:εντός αγοράς για 20άρηδες,λόγω φήμης

ELVENKING :”Red Silent Tides”-AFM records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:”Power(metal)folk”(rel:09/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Ιταλία,(Βενετία,Ιουλία), ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΙΗΣΗ;Αρκετή και επεξεργασμένη,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ;για μεγάλες ηλικίες και όχι για 20άχρονους blackμεταλλάδες.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Λές και οι Skidrow παίζουν “Powerfolk”,πολύ σύνθετο και γεμάτο προσθήκες.(ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ):παρουσιάζουν εισαγωγές μεγαλειώδεις με όργανα συμφωνικής μουσικής, εξωτικά χορωδιακά, είτε samples είτε με συνφωνικούς χορωδούς σε φάση

40άρηδες ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ : Το δίδυμο Θύμιου Κρίκου και Μανώλη Τσίγκου καταφέρνει και παρουσιάζει τις μελωδίες που μόνο Φιλανδοί και Σουηδοί μας πρόσφεραν ώς τώρα.Αν και είναι κιθαρίστες

και οι δύο οι συνθέσεις γίνονται τέλειες , μαγευτικές, χωρίς φάλτσες λακούβες , και προχειράτζες απο τζαμαρίσματα, και περισεύματα απο άλλη φάση που προστίθενται δηλαδή στην αναμπουμπούλα ανατολίτικα λαϊκοπόπ ρεφραίν, τα οποία απο άλλους αλλού παρουσιάζονται σαν ρίζες.Τρίχες όσα δεν φτάνει η αλεπού.Καθόλου τέτοια όλο είναι west model, los an-geles-corydalos ώρα μηδέν.Οι δέ εκτελέσεις των ρεφραίν και τα riffs δεν είναι κατά κόρον επιθετικά και ορμητικά όπως οι κάποτε πρώϊμοι Blind Guardian,αλλά ακούμε ισορροπημένα riffs σε μεσαίες mid tempo ταχύτητες,όχι τίποτα “καταράκτες bay area” και μετά D.I.Y. πατέντες για να αποφύγουν το ΑOR. Περικλείουν συναισθήματα μελωδικού AOR που είναι αρκετά δυναμικά ενώ με τα δυναμικά άρτια φωνητικά κρατάνε και το Power ύφος τους.Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι τα φωνητικά που σπάνε το ελληνικό φράγμα των “ένριννων φωνητικων” και τα μεσογειακά ψευδίσματα, άρτιος σάξονας, υποδεχτείτε τον μπάμπη Αλεξανδρόπουλο, λαρύγγι αβίαστο, με μια εκφραστικότητα ίδια με του Lynn Turner, φωνή straight χωρίς υπερβολές και extra τσιρισματάκια, ούτε πορωμένες glam/punk κραυγές ούτε υστερικά κοκοράκια.▬http://www.myspace.com/innerwish--http://www.innerwish.gr/

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡ ΙΑ ΣΤΑ ΚΑΘΙΚ ΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΕ ΙΛΑΜΕ ΕΡΩΤΗΣΕ ΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ , ΣΕ 1 4 ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΣΤΕ ΙΛΑΜΕ ΕΡΩΤΗΣΕ ΙΣ 5 ΜΟΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ

BRING YOUR OWN KNIFE:«End»-Sleaszy Rider records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:metalcore(rel:12th/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία-ΜοτάλαΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Υψηλή. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για 20 - 25 χρόνων. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:είναι ανατρεπτικότατο, στην ουσία punk, για πρώτο άλμπουμ αρκετά δεμένο συγκρότημα.Τα γνωστά του screamo ,καθόλου μελωδία, με απότομες παύσεις και

(στον γκρεμό) απότομες αλλαγές, τα φωνητικά χύμα,βέβαια Pitched για λαρυγγολόγο, όπου η παρουσία του Anton Sooder δίνει μεγάλο σόου.Τα κιθαριστικά και γενικά τα riffs είναι το βασικώτερο, ο κορμός του ήχου,αν και σε γενικές γραμμές ακολουθείται μία νοητή μελωδική γραμμή που εδώ είναι αρκετά πετυχημένη.Τα παράλληλα υπερσυγκροτήματα που ακολούθησαν είναι α)In Flames (93-99) β)Dark Tran-quility γ)At the Gates, όχι στο ίδιο επίπεδο, με τον δικό τους τρόπο. Η ηχητική περιοχή που κινούνται λέγεται σχολή του Gothenburg,στη σουηδέζικη πραγματικότητα. επφ: http://www.myspace.com/bringyourownknife

SONS OF TONATIUH:«Sons of Tonatiuh»-Hydro Phonic records/Earsplit- ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Sludge/Doom Metal(01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Atlanta Georgia,USΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ: μεγάλη, αλλά απο τis μίξεις έχουν απομακρύνει το πολύ τρέμουλο και την μπασαδούρα.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για ώριμες διαβασμένες ηλικίεςΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:sludge αλλά πιο γρήγορο απο τα γνωστά, (είναι το πρώτο άλμπουμ)ακούγεται στενάχωρο σαν gloom punk.Βασικά βγαίνουν επιθετικά “μισανθρωπικά”φωνητικά απο τον ταλαντούχο Dan Caycedo,και τα υπόλοιπα τα γνωστά του crust ήχου,γερά υστερικά riffs.Ευτυχώς οι συνθέσεις είναι διαφοροποιημένες η μία απο την άλλη, οι στίχοι σκοτεινοί τόσο που “κατεβάζουν εκκλησίες!” αλλά όχι grotesque όπως τα blackμεταλάδικα.Αν και υπάρχουν ρεφραίν στην όλη σύνθεση ενσωματώνονται με το υπόλοιπο κομμάτι,κάτω απο κάποια αμυδρή μελωδία.Ο ήχος τους είναι πολύ κοντα σε Eyehategod,Iron Monkey,Sourvein,και λιγώτερο σε Buzzoven.Επφ:http://www.myspace.com/sonsof-tonatiuh

ευχαριστού

με που

μας

διαβά

ζεται

11

◄ Μ

ην Το Πετάξ

ετε,

Δώστ

ε το

κα

ι σε

Άλλ

ους ►

αιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαιαι

όπερας.Το συγκρότημα είναι εξαμελές, με δύο κιθαρίστες και power metal προδιαγραφές αλλά καμουφλάρονται(ΙΣΤΟΡΙΑ):είναι το 6ο άλμπουμ αλλά κι απο τα προηγούμενα αντί να πάρουν το τετριμένο Glam & sleazy μονοπάτι ακολούθησαν το μονοπάτι του folk και symphonic

power παράλληλα.Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η Προσθήκη Βιολιού, ναι ηλεκτρικό βιολί που ακολουθεί τα riffs των 2 κιθάρων, και δίνει μια ετεροχρονισμένη ατμόσφαιρα στα αφηγηματικά των στίχων.(ΦΩΝΗΤΙΚΑ):υψίφωνα με τάσεις

σπασμού, πανκιάρικα μεν αλλά το δίνουν σε sleazy, απο τον Damnagora,που είναι πολλών διαστάσεων τραγουδιστής και πολλών εκφράσεων,δεν είναι μια απλή straight φωνή, αλλά προσαρμοσμένος σε πολλές ηχητικές συχνότητες, ανάλογα με το περιεχόμενο της αφήγησις, ανταποκρίνεται και στα πεζά συγκοπάτα και τα πεζά ενδιάμεσα σε φάση απαγγελίας, αίλουρος, γάτος.(περι Συνθέσεων):Όλα είναι στηριγμένα σε συνθέσεις μελωδικές glam που κάνουν γυρίσματα σε φολκ και το στροφόμετρο στο Mid Tempo.To μεγάλο πλεονέκτημα η προσθήκη Βιολιών,το βιολί ακολουθεί και τονίζει μερικά ρεφραίν, τόσο που σκεπάζει τις κιθάρες (γιατί είναι δύο οι κιθαρίστες) κάτι που το κάνει πιο τσιγγάνικο, πιο εξωτικό, και σπάει το πλάκωμα της βαβούρας και εκμηδενίζεται η χεβυμεταλλική επιθετικότητα, λές και είναι τίποτα AOR σαλιάρικα east cost ,ενώ πρόκειται για power βαρβάτο.(REFRAINS)πολλά ρεφραίν μελωδικότατα μεν επαναλαμβάνονται, ενώ οι στίχοι είναι διαφορετικοί σε κάθε ένα, λές και έχουμε κάποια όπερα, λές και είναι κάνα concept άλμπουμ με υπόθεση.. Επφ: http://www.myspace.com/elvenking

IMPERIAL STATE ELECTRIC: «Imperial State Electric»-Psychout recs/Sound-Polution-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ;garage/hard rock (release 09/20100,ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία,Στοκχόλμη,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ;Αρκετή άλλά όχι ανυπόφορη,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ;για ηλικίες άνω των 25/30α ,και ανυποψίαστους ώριμους που ζητάνε ευχάριστη μουσική.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:O Αnderson(:”EX Hellacopters” ο κιθαρίστας τους και

ιδρυτικό μέλλος) είναι ο δημιουργός και ο απόλυτος κυρίαρχος,κι αφού οι hellacopters έκλεισαν κάνει κάτι μόνος του πιστός στον garage ήχο.(ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ:)είναι μουσική αναπαλαίωση, ετεροχρονισμένη,νοσταλγική, παραδοσικά χτισμένη, πλήν όμως ογκώδης δημιουργία, με πολύ παραμόρφωση για garage στην κιθάρα,απλώς επιδιώκει σαν

project να επιβεβαιώσει τον κυρίαρχο ρόλο του στον ακραίο νοσταλγικό ήχο.Παίζει κατα τις ηχογραφήσεις μάλλον όλα τα όργανα ο ίδιος (εξ΄άλλου μην ξεχνάμε ότι παράληλλα με hellacopters υπήρξε και ο βασικός ντράμερ των Entombed),βασικά όλα θυμίζουν τους πρώτους δίσκους των ‘Kiss’, αλλά είναι πολύ κοντά και σε ρεφραίν που θυμίζουν ‘Ramones’,τα περισσότερα όμως κομμάτια είναι πιστά αντίγραφα ήχου “Cheap Trick”,κάπου κάπου

όμως κάτι θυμίζει και Stooges κακά τα ψέματα,κάπως έτσι παραλληλίζεται το συνθετικό concept του Ιmperial-State-Electric.(ΘΕΣΗ:)άσχετα αν σαν δημιουργία εμπορεύεται το hard rock,σαν Old Time ακολουθεί σωστή εκτέλεση και ποιοτική δημιουρργία,όλα σε μια glamour-ιάρα ατμόσφαιρα, με groovy μεταμεσονύκτιο ύφος, όχι party-feeling ούτε γραφικό, ούτε αστείο, αλλά απειλητικό και επιθετικό,ιδιαίτερα τα ρεφραίν που θυμίζουν Stooges αυτά τονίζουν την φαρμακερή επιθετικότητα, του άλμπουμ.επφ: http://www.myspace.com/imperialstateelectric

ALEXIS «Birds of Pray»Pitch Black recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ;Power vmetal(09/2010),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Χιλή,Σαντιάγκο(πρωτεύουσα),ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετή αλλά όχι ανεξέλεγκτη,ΑΠΟΔΟΧΗ:για πάνω απο 30α υπο την προυπόθεση ότι είναι fan του είδους και ψάχνουν για διαφοροποιημένα σύνολα απο το συρμό του είδους.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Είναι ποιοτικό power σύνολο αλλά και άλμπουμ,που εξ’αιτίας των νόμων της αγοράς ενδέχεται να επισκιαστεί απο “media-κά” ισχυρότερους που υπερπροβάλονται. Με κάποια λυρική λογοτεχνική απόδοση,αρκετά ψυχωτική που μεταδίδονται οι κάποιες δονήσεις της και στο παρασυμπαθητικό, απο την άλλη τα ποικιλόμορφα φωνητικά που εκπέμπονται απο τον υψίφωνο Freddy Alexis καισυμπληρώνονται απο τις κυρίαρχες χορωδιακές γέφυρες (απο τα υπόλοιπα μέλη) ενώ παράλληλα τα επίμαχα σημεία αναφοράς των θεμάτων τονίζονται μεσα απο υψηλές φωνητικές οκτάβες εντονώτερα καιστις up tempo εκτελέσεις (γίνονται)ακόμη πιο φρενήρει.Ο λυρισμός συνδυασμένος με riffs απο 2 κιθαρίστες, που αποπνέουν μαχητικές ορέξεις,περιπετειώδει σχήματα και οδοιπορικά συναισθήματα,ιδιαίτερα στα mid tempo μέρη των κομματιών που φανερώνουν τον πομπώδη χαρακτήρα του άλμπουμ.Είναι ο πρώτο άλμπουμ και το υλικό είναι ακόμη επηρεασμένο απο τα προηγούμενα σχήματα που ανήκαν έκαστος,”παίζει!!” κάπου μεταξύ Helloween και Angra στο περίπου.επφ:http://www.birdsofprey.cl/http://www.myspace.com/birdsofpreychileTHE POODLES:«No Quarter»-Frontiers records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Glam 90%(rel:11/2010).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία,Στοκχόλμη(πρωτεύουσα).ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετή αλλά όχι αφόρητη.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για μικρές ηλικίες που αντέχουν στο groove και στις παρέες.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Tο άλμπουμ είναι live παρελθόντων ετών.Aυτός ο Jacob Samuelsson σπάει τα στεγανά σύνορα του τοπικού performer και φτάνει στο πάνθεον των θεών του ιστορικού glam όπως ο brett michaels και vince neil.To 4o (κι όμως έχουν άλλα 3) άλμπουμ είναι απο τις ηχογραφήσεις που έκαναν στην περιοδεία τους το 2009, masterarismένο,μιξαρισμένο σαν να είσαι παρών στην

http

://is

suu.

com

/can

ellis

joh

12

open air συναυλία που παρουσιάζουν.Τυπικό glamμέταλ με τα καθιερωμένα πιασιάρικα ρεφραίν που μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν AOR όταν πέφτει η ταχύτητα σε κάποια τραγούδια, δυναμικό groovy μεν (μαζί μετα καταιγιστικά riffs απο τον Henrik Bergvist)αλλά εκπληκτική εκτέλεση που πετυχαίνει ,του τρόπου ερμηνείας, νευρικού και τσιτωμένου παράλληλα με το πλήρες δέσιμο με το κοινό απο κάτω.Μελωδικά τραγούδια που γίνονται κραυγές, λόγω του μάχιμου της συναυλίας, σε διαφορετικές ταχύτητας,αλλά καταφέρνουν και δίνουν παροξυσμό και διέγερση στα μικρού βάθους τραγούδια σχετικά με ερωτικούς σεισμούς,στάσεις ζωής μηδενιστικά,κι άλλα διασεξουαλικά εννοούμενα.ΕΠ: http://www.poodles.se/

FIREWIND:«Days Of Defi ance»-Century Media-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Power Metal(rel:11/2010),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Ελληνικό,απο Αθήνα,&(Θεσσαλονίκη).ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ;Δυνατή με μέτρο.KΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ

ΑΠΟΔΟΧΉ:ενήλικο με μέτρο.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:είναι ένα εφετζίδικο άλμπουμ, εξ΄αιτίας των ισχυρών riffs του ανελέητου keyboard,με φοβερές αγριεμένες μελωδίες που τις συντονίζει δίπλα στην εκκωφαντική δίκαση

ντράμς το πληκτροφόνο, όπως επίσης μελωδικό είναι και το ελπιδοφόρο μήνυμα που εμπεριέχεται στους στίχους, ότι δηλαδή “Μήν καταρεύσεται-κρατηθείτε-παρ’όλη τη γενική πτώση”.Ο λυρισμός δίνει και παίρνει,απευθύνεται στο σύνολο, και είναι κοινωνικοποιημένος (κάτω απο άλλο στύλ θα μπορούσε να ήταν πολιτικοποιημένος),εναρμονισμένος με την διεθνή οικονομική ύφεση ,σε φάση ‘soft μηνύματα’,’smart προτροπές’,όπως για παράδειγμα:you can’t change the world,but you can change your self.Οι συνθέσεις δημιουργήθηκαν για ταραγμένη ατμόσφαιρα,σύμφωνα και με το στύλ του τραγουδιστή,”σφαιρικά” κάποια κομμάτια συνθέθηκαν βασισμένα στα keyboards, κι άλλα κομμάτια συνθέθηκαν αμιγώς για κιθάρες.Ο Παπαθανασίου (φωνητικά) αν και εκ φύσεως έτσι του βγαίνει προσπαθεί να αποδώσει οσο καλύτερα μπορεί τους στίχους, έχει βέβαια δημιουργική εκφραστικότητα,αλλά δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα όταν παίζεις παρόμοια κάτι μεταξύ Stratovarious ή Jorn και Gamma Ray ή και Masterplan,πάντως εντάξει όση έμπνευση υπάρχει,...υπάρχει.(μπράβο για το φαντασιακό εξώφυλλο, όχι ότι είναι κάτι πρωτοποριακό, αλλά στέκει αισθητικά,και υπάρχει και μήνυμα πίσω απο την απεικόνησι όσοι ψαγμένοι αποκωδικοποιήστε το)ps*(αυτές οι ταμπέλες “προσοχή εδώ βρίσκεται” ο κιθαρίστας του Ozzy δεν μπορούν να σταματήσουν να μπαίνουν-εδώ κι εκεί -έλεος),επφ:www.fi rewind.gr, www.myspace.com/fi rewind

LOVEHANDLES:«Lovehandles»-Soundpolution-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Heavy Rock(rel:09/2010).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Stockholm/Sweden.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ: σχετική και υπολογισμένη τόσο που να μην είναι extreme.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για σχετικά ώριμες ηλικίεςΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:η σύνθεση

της μπάντας είναι σχετικά βετερανική, γι αυτό κι ο ήχος είναι σχετικά παλιός ώς πρός την χροιά, συμπαγής και ογκώδης με μία κιθάρα και φοβερά ρεφραίν,και στηριγμένα σε μελωδία κι όχι αρνητικό δήθεν “post hard rock”.Πρώτο άλμπουμ με υλικό απο ένα Ep που είχε προηγηθεί. FRONTMAN;ο Johan Widerberg είναι επαγγελματικών διαστάσεων,και πολύ εκφραστικός, straight φωνή που αποδίδει και σε άλλες κλίμακες αλλα σκληρά -harsh- αλλά εδώ το κρατάει punkοεπαναστατικό και μονοδιάστατο,τα κομμάτια είναι κοινωνικά και υπαρξιακά της αντίδρασης και της ανατροπής με σκοπό να συμπαρασύρουν,(τα τραβηγμένα φωνητικά που το κάνουν ακόμα πιο υστερικό) το γνωστό sreet attitude.ΚΙΘΑΡΑ: απο Mikael Johanneson με αρκετά κεραυνοβολήτά riffs για να εντυπωσιάσει, αλλα μετά προσαρμόζεται στα μελωδικά ρεφραίν,ο οποίος έχει και ποσοστό συμμετοχής στις συνθέσεις.επφ: http://www.myspace.com/lovehandlessweden

STRATOSPHERE:«Fire Flight”-Escape Music-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:melodic hard rock(10/2010),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Σουηδία,Gothenburg,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ;Επεξεργασμένη αλλά δυναμική,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για ώριμους και συμβιβασμένους ανθρώπους της παραγωγής όχι για φοιτητόκοσμο.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:βασικά εδώ έχουμε να κάνουμε με τον πρώην τραγουδιστή του Ygwie Malmsteen τον Goran Edman(κι όχι μόνο αλλά & ex:Glory,John Norum),επίσης ένας φοβερός γνωστός session-άς διάνοια στα keyboards “o Jepe Lund”.OΥΣΙΑ:μελωδικό άλμπουμ,μεγαλοπρεπές και αρκετά κινηματογραφικό που στηρίζεται στο συνδυασμό κιθαριστικών riffs και leads μαζί με keyboard ενωμένα και αχώριστα. Το rhythm sec-tion είναι φοβερό χάρις στο έμμετρο ντράμς(όχι δίκαση)του Jim Mc Carty και του μπάσου Anders Matieson.Χρησιμοποιούνται συνθετικές αρχές του progressive και της κλασσικής μουσικής,αλλά μιξάρονται και επικαλύπτονται απο παρατεταμένα μελωδικά μέρη για να μην φανούν οι επιρροές.(TRACKS):πρώτο κομμάτι το Russian Summer είναι ένα μεγαλοπρεπές κομμάτι με επαναλαμβανόμενο μελωδικό μοτίβο και στα ρεφραίν.Το The Battle Within είναι ένα γρήγορο αρκετά με ενισχυμένη την παρουσία κιθάρων κάτι που θυμίζει Rainbow,Blacmore και τέτοια (80-81).Το epic και το πιο βάναυσο το Shining Star όπου εκεί ο Goran Edman δίνει ρέστα και πατάει όλες τις κορόνες και τα κοκοράκια που ξέρει.Ένα φοβερό instrumental είναι το Rendezvous,παρ΄ότι υπάρχουν κιθάρες υπόστρωμα το keyboard κυριαρχεί και δίνει ρεσιτάλ “πληκτρά”στην ουσία σολάροντας.Το VIP με πολύ σκληρά ρεφραίν πάλι θυμίζει Blacmore,λόγω στίχου είναι και το πιο κοινωνικό το πιο ριζοσπαστικ Επφ: http://www.myspace.com/stratospherehereΤΗΕ ΜΑΝ ΕΑΤING TREE:”Vine”-Century Media-XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Gothic metal(rel:10/2010,ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Φιλανδία,Ούλου,ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:σχετική,υπάρχουν σημεία που είναι ισχυρή αλλά γενικά είναι χαμηλών ποσοστών λόγω ύφους,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για μικρές ηλικίες

13

Κανέλλης-ι

μην το

πετάξετε δώ

στε το

και

στους

άλλουςΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Είναι

πρώτο άλμπουμ αλλά στην ουσία πρόκειται για την συνέχεια των Sentenced απο τον ντράμερ Vesa Ranta.Οι κιθάρες απο

τον Janne Markus με μέτρια παραμόρφωση,πλήν όμως δημιουργική.Ο τραγουδιστής κάπως ζορίζεται (σαν κάθε πρώην ακραίο μέταλλο)αλλά καταφέρνει και δίνει την ανάλογη πνευματιστική ατμόσφαιρα που αναλογεί.Η Παραγωγή είναι υψηλών προδιαγραφών αλλά τυποποιημένη κάτι μεταξύ Sentenced και Him, αφού παραγωγός είναι Hiili Hiilesmaa ο πρώην των sentenced.To Ύφος:περιλαμβάνει ώς “ενέργεια που κινεί τους διαταραγμένους πρωτοετείς του πανεπιστημίου της μακαβριότητας” (1.ουσία):βασίζεται σ΄ένα ανορθολογιστικό ανιμισμό ετεροχρονισμένο κατα το δοκούν κάπου ανάμεσα μεσσαίωνα και προχριστιανισμού που οι ντόπιοι λάτρευαν τα χθόνια των δασών και τα στοιχεία της φύσης, αλλά το χειρίζεται με τακτ, ακροθιγώς, κάτι σαν πρόταση φυγής απο την σκληρή πραγματικότητα,δεν είναι καφροpagan καμμία σχέση,είναι αέρινο.(2.κινητήρια δύναμη):είναι ο τραγουδιστής Tuomas Tuominen που με την ερμηνεία του και την δραστηριότητα του κι απο συγγραφές των τραγουδιών μαζί με τον κιθαρίστα Jane Markus κάνουν τη σύσταση που θα τους ανεβάσει ψηλά.(3.υλικά κατασκευής):Στοχεύουν σε ακροατές με λογική φαντασία δεν πρόκειται για “μασημένο φαϊ-hollywood” έχει ψάξιμο,ο Λυρισμός είναι παντού σε όλα τα τραγούδια, ενώ οι μελωδίες βρίσκονται σε όλα τα κομμάτια.Απλά το συγκαταλέγουν στο Gothic λόγω της συννεφιασμένης και μεταφυσικής διάθεσις που έχει το περιεχόμενο κι οι στίχοι.[αλλιώς θα πήγαινε με τα alternative σαν politic]*ΥΓ:το 7ο track είναι το ραδιοφωνικό κομμάτι για νυχτερινούς σταθμούς,πρόκειται για διασκευή του Nights In White Satin των Moody Blues.Π:1) http://themaneatingtree.com

MY SELF:«Punk Floyd»-Universal music/Couture Music-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Rockfusion(rele:11/2010), ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Los Angeles, ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:λίγα πράγματα, ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:όχι τόσο αθώο για μικρές ηλικίες, είναι αρκετά ώριμο

για τις εργαζόμενες ηλικίες., ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:τα 3 πρώτα κομμάτια είναι κάπως “afro-rock” αλλά όσο πάμε πρός το τέλος γίνεται όλο και πιο Ska και Pop-punk.ερμηνευτής ο ίδιος ο MySelf πλαισιώνεται απο φοβερούς session μουσικούς-[, που φροντίζουν για ένα

πολύ αρμονικό rhythm sectiom, δηλαδή ένα rock&roll σε φάση Ramones,το γνωστό gaba-gaba-hey, αναμεμιγμένο με Dub,υπάρχουν καθαρές κιθάρες με λίγη παραμόρφωση.Στην αρχή το i’d get betterit gets:είναι αργό,ρυθμικό,με αρμόνιο farfi sa 70ties.και ελεγχόμενη ερμηνεία, το 2 She rocks:ένα φορτισμένο γρήγορο εντελώς poppunk,για κάποια γκόμενα που παίρνει κοκαϊνη,φορτισμένο κομμάτι up tempo,το 3,Do the Zombie walk:το πιο reggae-rock κομμάτι του δίσκου, ξεχωρίζει το αρμόνιο, ρυθμικότατο,μελωδικότατο.το 4,Saint sinner:ένα βαρύ mid tempo,με ξεσπάσματα στην ερμηνεία πάνω στα ρεφραιν,5,Paisley babylon:ένα βαρύ Skapop σε mid-tempo,με ψύχραιμη ερμηνεία, εδώ φαίνεται όλο το μεγαλείο του rhythm section μπάσου κιθάρας

ντράμς.6,Needless,εδώ έχουμε κοφτά φωνητικά,έντονες κιθάρες,γενικά μια punk αισθητική, εντελώς pop/new wave.7,Reality tv,ένα rocl/pop 80ties,σε συνεχόμενη αφήγησι, το περιεχόμενο βέβαια είναι κοινωνικό,και εναντιώνεται, δυναμικός ερμηνευτής ο MySelf.9,I’m with Stupid so act retarded, γρήγορο up tempo_ψυχωμένο powerpop με πολλά κοψίματα, δεν χαρίζεται,κλπ...κλπ,τρελός τύπος ιδιαίτερα στο τέλος είναι εντελός σε επίπεδο βρισίματος στο 12ο το F_%$You ένα power pop,ρυθμικό βαρύ στα ρεφραίν να ξερνάει ‘fuckyou’,ευτυχώς, εδώ τέλειωσε το άλμπουμ.Πάντως δεν έχει καμμία σχέση με ήχο living colour,lenny kravitz και τέτοια είναι αυτοδύναμο.(παραγωγός ο `Norwood` Fisher:Fishbone, Red Hot Chili Peppers) Τσεκάρισμα:www.theconnextion.com/myself.www.youtube.com/ilovemyselftv.www.cafepress.com/myselfmusic___MORITZ:”Undivided”-Harmony Factory records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:melodic metal(rel:07/2010)ωΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Αγγλία,Λονδίνο. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:μικρής ισχύος.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για φανατικούς μελωδικάριους του AOR,του Glam,ανεξαρτήτως ηλικίας. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:βασικά οι τυπάδες ήταν μόνο 2χρονάκια bandα Λονδίνου από 86-88 και διαλύσανε,στα “εξ’ ών συνετέθει”.Η μερική επανασυγκρότηση έγινε το 2008 με EP καί άλμπουμ full lengh (Sounds of a dream/City Streets).H Original line up επανασυγκροτήθηκε το 2010 εδώ στο Undivited.Tους στίχους και τις συνθέσεις επιμελείται ο «Greg Hart»,εγκέφαλος και κιθαρίστας,ίσως και ο επανιδρυτής.Στα φωνητικά ο «Pete Scalan»άλλοτε ποτέ και τώρα,ένας ηψίφωνος και πολυτονικός με πολλές αποχρώσεις,εκφραστικός τραγουδιστής, τον τρώνε τα κομμάτια που είναι διαφορετικά και αποσπασματικά.Τα κομμάτια δεν είναι ομοειδή αλλά patchwork,συνοθήλευμα απο παλιές και νεώτερες συνθέσεις,το αποτέλεσμα όμως είναι θετικό και ποιοτικό,μέχρι Tygers of Pan tang θυμίζει σε κάποια στιγμή.Πάντως το ύφος της μπάντας είναι πολύ κοντά σε,Foreigner και Survivor και λιγώτερο σε Night Ranger, τα 12 κομμάτια ηχητικά σύμφωνα με την rhythm section και τον τραγουδιστή μπαίνουν στα τενάγη του hard rock κι άλλοτε του AOR.-επφ: http://www.myspace.com/moritzblitzVEGA:« Kiss Of Life »-Frontiers Records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Melodic rock (12/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Αγγλία_(?).ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:κάποιο ποσοστό περίπου 50% είναι ισχυρό της τάξεως του καραχεβυμέταλΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:έ όχι και για ανήλικους,μάλλον για purangers του Italodisco//Duran+duran.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:(το Σφάλμα είναι Kiss of Life λείπει ο προβληματισμός και το μήνυμα, ας ήταν έστω και λιγάκι,κάτι μηδαμινό,για τα μάτια του κόσμου, και επίσης έχει πολύ αισιοδοξία πάνω του,πολύ “τουπέ”.(περιεχόμενο:)αλλά είναι και πολύ ελαφρύ θεματολογικά, στιχομυθείες κλπ κλπ, για να χαρακτηρισθεί «glam» και αρκετά AOR για

14 14

να χαρακτηρισθεί hard rock, με τα απαραίτητα μελωδικά περάσματα, και μελωδικώτατα riffs, με μια street ποιητική έκφραση, σε εκτενείς μορφές συνθήματος μηνύματος, αλλά όχι και τόσο στερεότυπες.(Εντός)Είναι ένα μίγμα απο κιθαριστικές συνθέσεις,κάτι μεταξύ Poison και Deaf Leppard,αλλά όχι σαν κακέκτυπο γιατί πείθει για την αυθεντικότητα του, σε μια ατμόσφαιρα groovαριστή με στίχους και attitude καλοπαιγμένου Bon Jovi του 1987,τα keyboards είναι ο 50% του ήχου του,δεν είναι ξεζητημένα pop,απλά είναι περβολικά ογκώδη.(η φάτσα:)Ο Nick Workman σαν τραγουδιστής είναι τού φωτός (κι όχι σκοτεινός)με γήϊνο προφίλ και straight φωνήhttp://www.myspace.com/vegaoffi cial

14

ROSS THE BOSS:«Hailstorm»-AFM records-XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Epic Metal(rel:11/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Germany/Ηamburg-bay, ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετή και επεξεργασμένη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:όχι και για πολύ μικρoύς αλλά οι 25άρηδες να θεωρούνται αβέβαιοι αγοραστές απο 26 και άνω.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:(1.Άκουσμα)το άλμπουμ μιλάει για καταιγίδα αλλά δεν νομίζω ο τραγουδιστής Patrick Fuchs μπορεί να φέρει τις epic

καταιγίδες του Eric Adams.Το άλμπουμ αυτό δεν θέλει απομυθοποίηση γιατί το σκότωσες αν το περάσεις απο το μικροσκόπιο της ωριμότητας.(2.Συνταγές)φυσικά το μεγάλο αφεντικό ο Ross Friedman θα ακολουθήσει τις συντεταγμένες που είχαν δώσει επιτυχίες σε “ManowarLife-Style” το 1985 με Sign Of the Hammer ,το 83 με Glory Ride, και το 84 με hail to England, όλο το epic ευαγγέλιο, με απαραίτητα τα “στεντόρεια” φωνητικά straight ,..όμως όχι guttural και θρασιές(υπ’όψιν)...,lead κιθάρες που τρυπάνε το μεσεγκέφαλο,ασταμάτητα 4/8 rhytm section που δεν αφήνουν τα φωνητικά ασυνόδευτα,χασάπηκα μαχαιροβγάλτικα στιχάκια κατά εχθρών και σύμπαντος, και βέβαια όλα τηρούνται, κάτω απο ένα power metal φίλτρο εννοείται, διότι τα άλλα 3 μέλη δεν είναι yankees είναι γερμαναράδες powerάδες εκ γενετής. (3.Αφεντικό)τα κομμάτια είναι γραμμένα και συνθεμένα απο τον ίδιο τον Ross Friedman,κι όλο το άλμπουμ στηρίζεται στο συναυλιακό κομμάτι το 5ο του δίσκου το Burning Alive, δυναμικό,αψύ γρήγορο εμμέτρως,με μελωδικά σημεία,ετεροχρονιστικά μηνύματα-cominkστικη ανδρειοσύνη, εκρηκτική ομοιοκαταληξία,λές και βγήκε απο το “Fighting the world” του 87 το ομώνυμο: το ,fi ghting the world , ή το ,blow your speakers, και βάλε πιο αναβαθμισμένο για να επυρσοκροτεί με το πρώτο άκουσμα.Το άλμπουμ ξεκινάει με το Kingdome Arise ένα γρήγορο αποθεωτικό κάτι σαν το Thor των manowar και σαν το Blood of the Kings,γνήσιο καλούπι,μετά έχει πάλι ένα up tempo γεμάτο speedαριστή μελωδία το Dead Man’s Curve με φοβερά ρεφραίν.Και τελειώνει στο 11α track με ένα σχετικά αργόσυρτο στην αρχή που μετά δυναμώνει το Empires Anthem , που το πήγαιναν για black arrows απο το hail to england του 84 αλλά δεν είναι και τόσο αυθεντικό, είναι όμως εξίσου “anthem-ικό” .ps* (καλά ο DeMaio πώς τα

ανέχεται όλα αυτά).επφ:1)www.ross-the-boss.com2)www.myspace.com/newmetalleader

EXCITER:« Death Machine »-Massacre records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ;thrash metal(rele:10.2010).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Καναδά,Οτάβα.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Τίγκα,ύψηστη,βέβαια έχουν βάλει το χέρι τους σοβαροί τεχνικοί για να μην μπουκώνει.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:πάντως δεν φτιάχτηκε για βρέφη που πορώνονται με τους Behemoth.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Οι πρώτοι διδάξαντες το up tempo hardcore του punk 77-81 με τα πορωτικά επαναλαμβανόμενα ρεφραίν.!!Αλλα Το Έκαναν Σωστα!!*(βλ:)«heavy metal maniac α΄άλμπουμ» 100% metal.Διότι αυτό που ονομάζει ο κοσμάκης μέταλ είναι εξωκοινωνικό είδος με αντικοινωνικό profi le ,διότι είναι το soundtrack της υποστάθμης,άρρωστο,να μιλάει για πάθη,βίτσια,για μανίες,δεν πάει στα σκοτάδια,ούτε στο φώς,ούτε κάθεται στις σκιές, είναι πάντα στον χώρο της ακρόασης, δεν προσφέρεται για ακρόαση ειδικά,ούτε δίνει λαβές για ακρόαση,δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, ούτε κάτι αφηρημένο, είναι κάτι προκαθορισμένο μεταξύ ακροατή και μπάντας.Εεε αυτό έκαναν κάποτε οι Exciter και το ξανακάνουν τώρα. Όλα τα άλλα είναι χεβυμέταλ,μουσικές σκηνές,περιοδικά,U-tube,thrash,BlackMetallisation,πανούσης-τζίμης,neoclassical χρυσά avga,bay area-σουηδικό black,μπαρμπούτσαλα,νορβηγικό black,μνημόνιο,glam και punk και τρίχες,και Dimmu Borgir και marylin monroe,η σκηνή του λός άτζελες,το τσαντίρι του καραγκιόζη,pagan folk/προφυλακτικά,uups!!,κι ότι άλλο μπορεί να ψωνίσει ο εργαζόμενος ψαγμένος Νορβηγός κι ο εργαζόμενος κομπλεξικός Ελβετός.Τελείωσε!!διεθνώς,όταν μιλάμε για «Exciter» σαν σημείο καλλιτεχνικής αναφοράς ίσον «της υποστάθμης το ικρίωμα», κι όχι το μήνυμα της κοινωνικής αδικίας και ισοπολιτείας με riffs και shreding guitar όπως έκαναν άλλοι,ονόματα δεν λέμε και μπήκαν στούς big6 και στούς bigξέρω γω..τόσο.Οι Exciter στο “Long Live the Loud” δίδαξαν δράση κι όχι αντίδραση,δράση σε μια οριοθετημένη κοινωνική συχνότητα με luben ατμόσφαιρα,δεν στράφηκαν στον κόσμο, ούτε αναφέρθηκαν σε υπόκοσμο.Κατόπιν τούτου τα έτη παρέρχονταν, και σαν τέχνη αντιγράφτηκαν, ξανααντιγράφτηκαν, διαδόθηκαν,απλώθηκαν,κι ακόμη

15

διανύουν “της φήμης το κάγκελο”,μετά πλάκωσαν τα κακέκτυπα, τα κακόγουστα αντίγραφα, και απερίγραπτα που χιλιάδες καλλιτέχνες στα προπληρωμένα στούντιο χάνουν τον έλεγχο καθημερινά απίστευτες μάζες εκατομμυρίων ηχορυπαντών εκτός ελέγχου,που αποζητούν την αυτοαναγνώριση. Οι Εxciter Πέρασαν Απο Την Κουλτούρα Και Βγήκαν Στην Υποκουλτούρα κι έγιναν σημείο αναφοράς.Τα σημερινά zombies απλώς blackίζουν ξεκινώντας απο την αφαιρετική υποκουλτούρα χωρίς να έχουν ιδέα τι είναι κουλτούρα,απλώς έχουν συντεταγμένες ακουσμάτων η τους καθοδηγούν think tanks παραγωγοί.(Ιστορία:)στο death machine μάλλον οι παλιές καλές εποχές,είναι πάλι πίσω το 84-86 επιστρέφει λίγο πρίν εξαπλωθεί η «ασθένεια metallica» στον "δεύτερο" και "τρίτο" κόσμο.Λείπει ο ακρογωνιαίος λίθος ο Dan Beehler o τότε ντράμμερ και τραγουδιστής και συνθέτης, την θέση του πήρε επαξίως ο Kenny Winter,οι καλές εποχές του Violence & Force,του Long live the loud,του Unveil-ing the Wicked είναι εδώ.Ουσιαστικά το συγκρότημα το κρατάει ο John Ricci,ο εναπομείνας απο το τριο.(Εντός:)όπως ακριβώς ήταν η κιθάρα κοφτή και speedαριστή,επί Violence & force,ακριβώς τα ίδια είναι τώρα επί Ricci,2010.Πλουσιώτερος είναι κι ο ήχος τώρα που είναι (4 τέσσερις) Quartέτο, τα riffs εκτελούνται με μεγαλύτερη άνεση,το ίδιο και οι λυρικές ερμηνείες του Kenny Winter,αυτονόητο δε ότι όλα είναι πάνω σε φοβερά γρήγορα tempos-ριππές στην ουσία.Παράδειγμα το Dungeon Descendants και το Skull Breaker εδώ επιβεβαιώνεται το ψυχωμένο παίξιμο, το μένος του τραγουδιστή, η αρτια συνεργασία του rhythm section,δημιουργείται ένα άρρωστο ρυθμικό κλίμα τέχνης, σε σωστούς χρόνους, δεν κάνουν επίδειξη δεξιοτεχνίας,κάτι λένε, κάτι περιγράφουν σε λυρική μορφή,μεγάλες οι ταχύτητες αλλά είναι εφικτός ο ίλλιγκος που προσδίδουν, το κάνουν επιθετικά αλλά ψύχραιμα και ελεγχόμενα. Ο Kenny Winter έχει την γατήσια υστερική φωνή του αίλουρου που ταιριάζει στο δολοφονικό παίξιμο μανιακών, δεν κάνει τον μπαμπόύλα, ούτε αναγγέλει στα credits στο οπισθόφυλλο ότι είναι brutal μέχρι το κόκκαλο*(μπράβο κακέ),αυτό ας το κρίνουν οι ακροατές.

DARKBLACK:«Midnight Wraith»-Earsplit-/Stormspell recordsΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:power/classic metal(rel:12/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Portland Oregon/USΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Μέτρια και επεξεργασμένη.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:γιά μεγάλες ηλικίες

ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Πρόκειται για EP,-έχουν πεπαλαιωμένο ήχο,κάτι ανάμεσα στους Diamond Head,Witchfi nder και Samson,δηλαδή και τα 5 κομμάτια είναι 84-86 NWOBHV,ας πούμε, συμπαγή μακροσκελή κομμάτια.1.Doom

Herald:μελωδικό, όχι και τόσο γρήγορο,όλη η βάση είναι ο καλπασμός της rhythm section σε ρυθμούς 2/8-4/8 και lead solaρίσματα που κρατούν 1,5 λεπτό.2.PowerzMonger:μελωδικό, σε mid-tempo ταχύτητα, και μικρής διάρκειας λυρικά.3.Golden Idol:αυτό κι αν είναι,mid tempo Αγγλία 84,με ενδιάμεσες αλλαγές, το λυρικό θέμα μετά απο μια 2λεπτη εισαγωγή η φωνή του τραγουδιστή (Tim Smith) ψiλή,διαπεραστική, κάτι ανάμεσα σε Brand Delp των Boston και Paul Stanley.4.Broken Oath:αργότερο απο τα προηγούμενα,με επαναλαμβανόμενο

ρεφραίν και χαώδη medley με ατέλειωτα σόλα.5.Midnight Wraith:το πιο δυναμικό με αλλαγές εξ’αρχής αμέσως μετά την εισαγωγή,κοψίματα,και ιλλιγγιώδη ρεφραίν.Όλα καλά για old school .Έχουν ένα full lengh κι άλλο ένα ΕΡ .Πλ:1) http://www.stormspell.com/label/darkblack_ep.html 2) http://www.myspace.KRIEG:«The Isolationist»Candlelight recordsXΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Avantgarde black/metal/(rel:11-2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ;Αμερική,New JerseyΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Υψηλή και όχι μόνο,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για συγκεκριμένο κοινό ολιγάριθμο,ώριμο ηλικιακά,/”Krieg” σημείνει πόλεμος στα γερμανικά(ο νοών νοήτω),ΓΙΑ Όσους δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τους στίχους και τα νοήματα, είναι απαγορευτικό,ιδιαίτερα για όσους δεν ξέρουν άψογα αγγλικά.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:είναι ένα πρώην πολεμοκάπηλο σύνολο, που αφήνει τα όπλα για να γίνει “πειραματικό post death metal”.Δεν υπάρχει κάνα δίκασο ντράμς που να πολυβολεί σα να είναι οι Behemoth,άσχετα αν o Chris Griegg (Woe) έχει δύο κάσσες φροντίζει και τις δουλεύει λογικά, το ντράμς είναι βαρύ! ,αργό !, μόνο στα ξεσπάσματα ακολουθεί το πολυβολικό του hard-core.Βασικό αφεντικό και συνθέτης ο “Imperial”(κατά κόσμον Neil jameson) στο 6ο του άλμπουμ,Στιχομηθεία επιβλητική, με ελάχιστες ομοιοκαταληξίες και επαναλαμβανόμενα ρεφραίν, υπαρχουν μεγαλόσχημοι,βιβλικής μορφής,μυθολογικής μορφής, στίχοι,καλλιτεχνικής περιγραφικότητας στίχοι,αποσπασματικοί στίχοι,με υπονοούμενα και επινοούμενα σε slang φράσεις αλλά και μπινελίκια,και αργκό εκφράσεις αμερικανικής υφής.σκέψεις κάποιου, έννοιες κάποιου, εσωτερικοί προβληματισμοί κάποιου.Οι συνθέσεις η μελωδίες και η ατμόσφαιρα είναι καταθλιπτική, στενάχωρη,το ίδιο τα φωνητικά και οι ερμηνείες, σαν τραγουδιστής death είναι άφογος ο Imperial αλλά το μονότονο επίπεδο που ακολουθεί εδώ τον μειώνει.Εντάξει,έχει,κάτι κενά μόνο με κιθάρα χωρίς ντράμς που μονολογεί κάτι πεζότητες και πουάει κλειστοφοβία και τρόμο, αλλά δεν του βγαίνει,τρομερό μάλλον μάπα!!.Απο δίπλα ο Joseph Van Fossen (Noctuary)με δυναμικά θανατηφόρα riffs αυξάνει την ένταση όσων παρακολουθούν την αφήγηση.ΠΛ:1) http://www.discogs.com/artist/Krieg,2) http://www.myspace.com/offi cialkriegGWAR:«Bloody Pit Of Horror»-AFM records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:thrash-punk-horror(11th/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Virginia/USΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Υψηλή και μελετημένη.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για όσους ξέρουν, όχι φυσικά για το κοινό των Slipknot,καμμία σχέση, αλλά βασικά γιά ώριμους βιτσιόζους.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Πέρα απο το show και τα κουστούμια,που τους δίνουν μια διαφορετικότητα απο τους άλλους πειραματιστές, η θρασύτατη και ριψοκίνδυνη εξάδα, άλλες φορές και 7άδα,σ’ αυτό το άλμπουμ Bloody Pit of Horror,παρ’ όλη τη θεατρικότητα της έχει επιστρέψει για τα καλά στο Punko’metal.Βρίσκονται στο 13ο full-lengh album.Σε κάθε,μα,!κάθε άλμπουμ οι δικηγόροι της metal-blade αμερικής τρέχουν στα δικαστήρια

16

λόγω των θεμάτων που καταπιάνονται οι στίχοι τους,(θα μου πείς είναι στημένο,σίγουρα,ναι,αλλά δεν παύει να μηνύεται απο εισαγγελέα).Αναφορά στα περίτεχνα κιθαριστικά riffs,και ξερά,που δίνουν άμμεσο εγκεφαλικό χτύπημα, ειδικώτερα στα Zombie March,και,A Gathering of Ghouls,και,Storm is Comming, το φοβερότερο ένα old-school-hardcore το Hail To Genocide.Τα κομμάτια είναι λίγο δύσβατα,όχι εκ πρώτης βατά,αλλά ενδιαφέροντα.Η rhythm section είναι σταθερή και καθαρή,ιδιαίτερα τα ντράμς είναι εντελώς ατριγγάριστα,το μπάσο ξεχωρίζει,και τα ομαδικά χορωδιακά φωνητικά,πίσω απο το μικρόφωνο του Murray Brockie(Od.Urungus) δίνουν εντυπωσιακή συνοχή,και ακουστικά,και νοηματικά τονίζουν τα θέματαεπαφ'1)http://www.gwar.net/2)http://www.oderus.com/

KOREA:The Delirium Suite-Vicisolum Productions-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Alternative metal(rel:11/2010) ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Stockholm,Σουηδία.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Μέτρια αλλά όχι τόσο αποδυναμωμένη,γενικά βγάζει vibes.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ

ΑΠΟΔΟΧΗ:Για μεγάλες ώριμες και έμπειρες ηλικίες.ΑΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Γλυκό βαρύ alternative με ελαφρά τύμπανα(και Keyboards παντού),αν βάζαμε δίπλα τους Soundgarden θα βλέπαμε πόσο έχει εξελιχτεί το μεταλλικό alternative. Ψαγμένος ο

δημιουργός,(μάλλον πρόκειται για τον ίδιο τον frontman Mike Ehrnstern)που προσπαθεί να δώσει κλίμα 80ties, Jesus & Mary Chain,Killing Joke,ακολουθούν μια γραμμή Radiohead,αλλά σε heavy metal παραγωγή out loud 80%.O κιθαρίστας Mets Korpestam με “δυναμική παραμόρφωση-distorsion-τύμπανο”τα riffs, ξεφεύγει απο τα post-punk που πάει να γίνει και δεν γίνεται.Τα θέματα είναι του προβληματισμού στα κακώς κείμενα,αλλά σε φάση,για το σήριαλ,που βλέπαμε το 78 η “Ζώνη Λυκόφωτος” του Rod Sterling,αν θυμάσαι,ερωτήματα τα στιχάκια,ψαγμένα,αλλά επί παντός.(Τραγουδιστής)Υπογεια ψιλή φωνή, με back vockals υποστήριξη σ΄όλα τα κομμάτια ο front-man Mike Ehrstern,ψιλή μελαγχολική φωνή,και κάπου κάπου μονότονος,προσπαθεί να γραπώσει συνηδείσεις χειριζόμενος την αντίθεση,”ή ο εκτροχιασμός ή η ασφαλής αποβίβαση”,κινδυνολογεί αλλά του βγαίνει..επφ: http://www.myspace.com/koreasweden

A LIFE DIVIDED:”Passenger”-AFM records-vΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Metal/Gothic/Electro,(rel:01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,Μόναχο.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:σχετικά

υπολογίσιμη, αλλά όχι black φάση.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:άνω των 25 ετών,όχι για φοιτητές και κολέγιαΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Το μελωδικό industrial σε πιο heavyμεταλλικές

φόρμες,όλα,κρουστά,έγχορδα, φτιαγμένα για να περάσουν απο το programming,γιατί ουσιαστικά η μπάντα στηρίζεται στο keyboard και το programming που χειρίζεται ο Eric. O “JP” δημιουργικός τραγουδιστής με straiht double dealer φωνή,απο το βαθυστόχαστο μπάσο ύφος,σε ύφος λυκανθρωπικής υστερίας έξω φωνή, που κάνει τις απαραίτητες κορόνες και φτιάχνει κλίμα μετά τα μελωδικά

solos,ακόμη υπάρχουν τα συμπληρωματικά back vockals,απο τα άλλα μέλη του συγκροτήματος και η β’lead φωνή απο κάποιο άλλο μέλλος.περιέχουν και μια διασκευή των Aphaville το “Sounds like a melody” για να γίνουν πιο πειστικοί.Όλος ο ήχος στηρίζεται στην πλούσια rhythm section του μπάσου και του ντράμερ, και σε συγγρατημένα riffs που ακολουθούν,αγγίζει που και που!! τα όρια της pop και του dance.επφ:www.afm-records.dehttp://www.myspace.com/alifedividedRANDOMWALK:«Absolution»-I For An I records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Dark metal(rel:11/2010)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Greece/north-Athens (like,north Teheran).ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:τίγκα,μέχρις ρήξεως τυμπάνου.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:δεν έχει προκαθορισμένες ηλικίες, ενώ οι ώριμοι το αγνοούν.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Είναι μια black metal (suspens/serial killers)υπόθεση βυθισμένη στα synthesiser,όλη η ατμόσφαιρα φτιάχνεται απο το synth του Vortimer,έχουν ένα υπερβολικό doomattitude,αλλά δίνουν ολοκληρωμένη εικόνα Α’εθνικής blackmetalάδων βόρειας ευρώπης.Απο τα 3 πρώτα καταλαβαίνεις για το τι ακολουθεί, το δεύτερο το Light είναι Dimmu Borgir 100%,το τρίτο το Promises με groul ουρλιαχτά και death-grunts, γεμάτο hard core riffs, και το τέταρτο το Makers way γεμάτο blast beat και δολοφονικά riffs,το μεγαλείο τελειώνει στο 11έκατο το Silence είναι το πιο μεγαλειώδες με μια σαδομαζοχιστική εισαγωγή απο τον baptiste κι ακολουθούν τα κρεσέντα απο την κιθάρα του Vortimer,και το synth.Δηλαδή 10έκα Grand Giniol tracks όχι τόσο brutal,γιατί υπάρχει μελωδία σ΄όλα τα κομμάτια που χάνεται στην αντίθεση.Πρωταγωνιστής σ’όλα τα κομμάτια ο Jean Baptiste με την διπρόσωπη φωνή, προσπαθεί να δώσει εικόνες αλλά που (εμείς) καιρός για τα Lyrics(τους στίχους στο booklet)είναι όμως απολαυστικός.Είναι το δεύτερο άλμπουμ που διαδέχεται επάξια το προηγούμενο και δημιουργεί προοπτικές για το συγκρότημα1).www.randomwalk1.com 2).www.myspace.com/random-walkbandHELRUNAR:(1)«Sol I - Der Dorn im Nebel»(2)«Sol II - Zweige der Erinnerung»double CD-Prophesy productions/Lupus Lounge-XΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Dark Metal,(rel:01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,MunsterΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετά υψηλή,αλλά ελεγχόμενη, και επεξεργασμένη,παρότι black δουλεύουν χαμηλών τόνωνΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:υπερβολικά ενήλικο εγχείρημα, για όσους ήταν μυημένοι σε bathory,skyclad. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:*Ειναι στην γερμανική γλώσσα.(Ο Δημιουργός)όλο το δημιούργημα και οι συνθέσεις στηρίζονται στα λυρικά, όλα συνθεμένα και εκτελεσμένα

17

απο τον Skald(Draguir) ex:Arstidir Lifsins,ενεργό βετεράνο που κάνει όλα τα φωνητικά και τα “φωνητικά εφέ”,που προστίθενται μετά.Τις ερμηνείες άλλοτε τις εκτελεί πάνω σε σκληρά black metal riffs,ή σε αργόσυρτα μοιρολόγια ,με τα κρουστά απο πίσω να συμπληρώνουν ηχητικά. Η αισθητική είναι naturalιστική και μυθιστορηματική, ή μάλλον προϊστορική,δεν υπάρχουν σκοτάδια ούτε εσωτερικές μύχιες σκέψεις,πρόκειται για γενικές διηγήσεις και σκέψεις, είτε κάποιου ήρωα σε α’πρόσωπο,είτε σε τρίτο πρόσωπο,σαν υποενότητες υπάρχουν πολλά tracks πεζά σαν απαγγελίες αφηγηματικές,ουσιαστικά πρόκειται για concept άλμπουμ σε δύο ενότητες (2CD).(Η Μπάντα)η ατμόσφαιρα εναλάσσεται,άλλοτε να είναι βαριά κι άλλοτε μολύβι πένθιμη, το ίδιο και πολλά κομμάτια είναι σε down tempo χρόνους.Οι συνθέσεις σίγουρα βασίζονται σε κιθάρα την μία και μοναδική.Τα riffs στα blast κομμάτια ακούγονται δυναμικά και παράλληλα τονώνουν την ακρόαση. Σαν άλμπουμ θα ξεχωρίζει απο τα παραδοσιακά επίπεδα black m.άλμπουμ.Συνολικά είναι ψυχωμένο και στρέφεται σε epic περιγραφές,παράλληλα είναι άγρια ατμοσφαιρικό,σαν κεντρική ιδέα έχει οπερετικές τάσεις και doom σκοτεινές επιφάνειες ειδικό για όποιους ακούνε άλμπουμ απρόβλεπτα.Στα studio δημιούργησαν δύο άτομα,ο Alsvatr-σαν ντράμερ, αλλά παίζει κι όλες τις κιθάρες,και το μπάσο,ενώ ο Skald D.έκανε τις συνθέσεις και τα μικρόφωνα.H πλοκή είναι κάπου στην προϊστορική εποχή μετά το λιώσιμο των πάγων, σε μια ευρώπη με στέπες και λίμνες.επφ: http://www.myspace.com/helrunarhorde

DREAM OF ILLUSION:«Decadence»-SG Records/7Hard-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Sleaze metal,(rel:01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:”VI”, Italy.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:ισχυρή αλλά την καλύπτει η παραγωγή.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για κάπως μικρές ηλικίες.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Καλοί για Glam,αν και προσπαθούν να κάνουν τους LA Guns,ενώ αλλού πάλι βγαίνουν σαν πρώϊμοι Guns & Roses.O Ricardo de Fanti κι ο Andre Gariola κάνουν τον Izzy Stradlin και

τον Slash(που δεν πιάνεται)μάλλον τον Tracii-Guns.Αν και προσπαθούν να πλησιάσουν ηχητικά το Sweet Child o Mine,αλλά είναι λειτουργικά αδύνατο.Όσο για τα φωνητικά ο επίδοξος Francesco Valentini,επιτυχώς μεν,αλλά προσπαθεί όσο μπορεί και δεν μπορεί να μπεί στο κλίμα του Use Your

Illusion του 91,αλλά παραμένει η θετική προσπάθεια, έχει την εφετζίδικη διάθεση του Axl αλλά όχι την χροιά.Τα θέματα είναι προσιτά και άμμεσα,το ύφος είναι λίγο μαγκωμένο για sleazy αλλά δεν παύει να είναι θεαματικό και αξιόλογο glam.Τεχνικά είναι φοβεροί γνώστες και των οργάνων και του είδους αλλά το αποτέλεσμα είναι λίγο φλού για σκηνή της Sunset Strip αλλά μπορούν να παίξουν στο Whisky a Go Go κάποια μέρα. Τα refrain είναι κλασσικά πιασιάρικα, και περνάνε και τα μηνύματα.Τα θέματα είναι,παραδοξότητες,κοινωνικά,πλουραλισμούς της rock καθημερινότητας,όλα στα πλαίσια της μηδενιστικής street δεοντολογίας.Θα έχουν περισσότερο εξέλιξη στο μέλλον,παραγωγός και μηχανικός ήχου ο γνωστός glam βετεράνος Nick Savioεπφ:www.myspace.com/dreamofi llusionHURTSMILE:”Hurtsmile”-Frontiers records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Hard Rock,(rel:01/2011),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Bοστώνη,ΗΠΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αστεία,αλλά

υπαρκτήΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για ώριμους που συγκαταλέγονται στο μελωδικό,δηλαδή ακόμη και στον μαύρο ήχο.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:είναι project των αδελφών Gary και Marcus Cherone.Αφού ο Gary είναι ιδρυτικό και μόνιμο μέλος των Extreme,φυσικό το επακόλουθο της αλληλουχίας του ήχου και του στύλ (υπήρξε και τραγουδιστής των Van Hallen).Tο άλμπου είναι πολυσυλλεκτικό,με σκοπό,να κάνει κοινωνική κριτική μεσα απ’τα τραγούδια,και να θίξει και τα κακώς κείμενα.Τετραμελές το συγκρότημα όπου όλοι είναι παλιοί γνώριμοι και παλιοί φίλοι.Οι ερμηνείες του Garry C.είναι διαφορετικές απο τραγούδι σε τραγούδι,τα δε τραγούδια είναι διαφορετικού ύφους αλλά και διαφορετικού είδους το ένα απο το άλλο, μέχρι και reggae έχει μέσα το 11ο στο τέλος το “Just War Reprise”,μετά στο 12ο τέλος συναντάμε μια φορτισμένη αργή μπαλάντα σε στύλ Dylan,το “The Murder of Daniel Faulkner”.Μερικά τραγούδια έχουν άγρια riffs,άλλα όχι ή τείνουν να είναι κάπως πρός το power pop απροσδιόριστα με ελκυστικά ρεφραίν. επ:http://www.myspace.com/hurtsmileSEVEN THORNS:«Return to the Past»Rock & Groul Ag./Night-mare records/ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Power Metal,(rel:01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:ΔανίαΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:αρκετά υψηλή και ελεγχόμενηΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για μικρές ηλικίες 20-30χρόνων εργαζόμενους.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:(γιατί ο τραγουδιστής θυμίζει Stratovarious και...)Άν υπάρχουν φοβερά refrains,εδώ έχουμε τα καλλύτερα του 2010.Σχεδόν σε κάθε κομμάτι έχουμε “επαναλαμβανόμενο” ρεφραίν υποστηριζόμενο απο τα keyboard.Καλπάζουσας ατμόσφαιρας όλα τα κομμάτια, τα περισσότερα είναι χρονικά σε up tempo,και που και που κόβει το γκάζι σε mid tempo.Όλα είναι μελωδικά κομμάτια αλλά η αρμονία των μελωδιών είναι χαρακτηριστική.Πολλές συνθέσεις είναι σχεδόν σε φόρμες κλασσικής μουσικής και γενικά όλη η ενορχήστρωση περικλείει ήχους syntheseiser προσομοιωμένους σε κόρνο ή πνευστό παιανίζον,κι αυτό για ψυχική ανόρθωση,ακομη τα κοψίματα κιθάρας που μεταλλάσονται σε neoclassical ύφος είναι ασταμάτητα.Εμ βέβαια αφού στις κιθάρες έχουμε τον κιθαρίστα των At Vance,οι κιθάρες είναι δύο (Gabriel Tuxen και Christian B. Strojer).Το synth που κάνει τα κομμάτια μελλοδραματικά και τονίζει τα θέματα χειρίζεται απο τον Mikkel Henderson (Fate, Evil Masquerade),το καταιγιστικό drumming απο το αφεντικό του συγκροτήματος τον Lars “Laske” Borup, επφ: 1)www.myspace.com/seventhorns2)www.seventhorns.comTHE NEW BLACK: « II:Better In Blacκ »-AFM records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Alternative metal(01/2011)ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,Βαυαρία, ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Aγρίως μέτρια και προσεγμένη

18

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για ώριμες ηλικίες άνω των 30α.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Πενταμελές συγκρότημα με βετεράνους εμπειροπόλεμους,ηχητικά παριστάνουν τους Nickelback(*αλλά όταν υπηρετούσες

χρόνια στο death και thrash),αλλά τους βγαίνει κατά πολύ,πολύ,σκληρότερο.Ερμηνευτής ο Markus Hammer ο τύπος θυμίζει και Hetfi eld(metallica)καί Kroege(nickelback).Μόνο το “The King I Was” φανερώνει πόσο power metal είναι σαν μπάντα,και το Batteries and Rust,

και το Downgrade πάνε πρός το metallica 100%,αλλά στα άλλα tracks ξεφεύγουν εντελώς κάνουν κάτι πειραματικό όπως το Where it all Ends και το Altar Boys που είναι εκτός μεταλλικού, ή το πειραματικότατο Happy Zombies.Ακλομη πέρα απ’το rhythm section,αξιόλογοι φαίνονται οι δύο κιθαρίστες γιατί είναι η μηχανή(το μοτέρ) του New Black οι Fabian Schwarz και Christof Leim.επφ: http://www.myspace.com/thenewblackoffi cial

KATANGA:«Moonchild»-Massacre records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Gothic Met-al(02/2011).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία (Ανατολική πρώην).ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:προσεγμένη και καλυμένη αλλά αρκετά δυνατήΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για όσους έχουν χρόνιες ακουστικές εμπειρίες στη σκληρή μουσική.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Θεατρικοειδές

ON-OFF:«Ribcrasher»-Pino records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Hard Rock(rel:11/2010).ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Iταλία,Βαρέζε/Μιλάνο. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:δυνατή και αποδεκτή. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για 40άρηδες,και UFOπιτσιρικάδες.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Boogie rock κλασσικά με Gibson κιθάρες και

κιθαριστικά riffάδικο συγκρότημα.H προσπάθεια είναι να γίνει κάτι (εμπορικά μεν)Ρομαντικό αλλά φεγγαρόλουστο-vby night,αλλά όχι βαβούρα και στον Άδη....,ελαφρά!!!, harry poter φάση.Ευτυχώς έχουμε σκοτάδια αλλά όχι black metal ποίηση,και κακότεχνες ακρότητες, στο

παρα κάτι dark metal διάθεση, και δομικά syntheseizer,τα πλήκτρα είναι που κρατάνε όρθιο το συγκρότημα αλλιώς το gothic θα είχε χαθεί.Ο τραγουδιστής Mario είναι το βασικό συστατικό της μπάντας, ο μοχλός που δημιουργεί την ουσία και τις εντυπώσεις.Όλη η βάση είναι το beat απο το program-ming και το rhythm section απο τα druhms και το μπάσο, όλα τα άλλα είναι χεβυμεταλλικά 100%.υπάρχει και μια κυρία υψίφωνος η Doreen η οποία κάνει κάποιες προσπάθειες για β’πρόσωπο στα κύρια φωνητικά δίπλα στο Mario,’η και χλωμά back-vockals.Πάντως το κλίμα gothic κρατιέται και απο τη θεματολογία,και απο το ρυθμικό σφυροκόπημα,ενώ ο κιθαρίστας δεν αστειεύεται, θα μπορούσε άνετα να παίζει στους dimmu-borgir.Είναι το δεύτερο άλμπουμ,και είναι πιο αναβαθμισμένο απο το προηγούμενο πρίν 5 χρόνια που λεγόταν Darkchild. επφ http://www.batfl ight.de/

Marshall ενισχυτές,ειδικό για clubs και αίθουσες,στερούνται αυθεντικού ήχου και κοπιάρουν AC/DC,που πόσοι και πόσοι δεν τόχουν κάνει μέχρι τώρα,απο Krokus,απο Dirty Looks,Broken Teeth,πρόσφατα είχαμε τους “Ισπανούς 77”,τους “Γερμανούς Big Ball”.Αλλά δεν παύει να είναι καλά εκτελεσμένο,και με ευρηματικούς γαργαλιστικούς σόκιν στίχους.Τραγουδιστής είναι ο Matteo Vago, που δέχεται πολλές επικρίσεις για την προφορά του, αλλά,όχι,όχι,τον διαβάλουν δεν είναι τόσο εμφανές, είναι ένας straight ορθοφωνικά άψογος, με χροιά φωνής κάτι μεταξύ,Bon Scott και Brian Johnson,και καλό χρωματισμό των νοηματων των στίχων,αλλά και τα υπόλοιπα μέλη εκτελούν αξιόπιστα τις παραδοσιακές μελωδικές παριτούρες, και δίνουν φοβερά συναθσθήματα, όπως,το βαρύ και αιχμηρό Let Me Play My Stuff,το πουτανιάρικο και σεξιστικό ‘I’m A Shooter’,το ρυθμικώτατο αμερικανοειδές’Nasty Rhythm’,το μάγκικο τσαμπουκαλίδικο ‘It’s Hard To Break Me’που θα το ζήλευε κι ο Brian Johnson.//επφ: http://www.on-offband.com/*ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΛΙΔΑ 1:TURISAS:«Stand Up & Fight»:stand up &fi ght είναι διηγήσεις στην Κωσταντινούπολη της βυζαντινής αυτοκρατορίας τον 11ο αιώνα.Δεν είναι όπερα ούτε sequel,παρ’ότι θυμίζει κινηματογραφικό soundtrack,είναι η συνέχεια του προηγούμενου άλμπουμ τους ‘varangian way’,απλά μετατόπισαν λίγο τα θέματα,εντός,κυριαρχούν τα παραβολικά λυρικά με ετεροχρονιστική αναφορά,καθώς και ανιστόρητες αστειότητες κλπ(το γνωστό στύλ της επιστημονικής φαντασίας)*[το 4ο κομμάτι ονομάζεται βένετοι πράσινοι(Venetoi! - Prasinoi!)ναί με ελληνικούς χαρακτήρες] (3:49).Αρχηγός και πολεμιστής επι σκηνής ο Mathias Nygαrd,φοβερός τενόρος και εκτελεστής προδιαγραφών,δίνει μεγαλοπρέπεια στους στίχους με τον τρόπο του,μαζί με τον κιθαρίστα Jussi Wickstrοm έφτιαξαν φοβερές συνθέσεις, που παρασύρουν στο άκουσμα.επφ:www.turisas.com,www.*ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΛΙΔΑ 1:BULLET:«Highway Pirates»:μελωδικότατα,στά 10 tracks όμως είναι λίγο μονότονος.Είναι η ενσάρκωση του λυρισμού της αντίδρασης “άγαμων παίδων”,πατάει πάνω στο περίτεχνο riffi ng της κιθάρας και μετατρέπει τις μελωδίες σε επυρσοκροτήσεις για τα αυτιά,χωρίς υποκριτική,έτσι ενστικτωδώς.Το βασικό συστατικό είναι οι δύο κιθάρες του Hampus Klang και Eric Almstrong.H ακρόαση ανεβάζει την αδρεναλίνη απο κομμάτι σε κομμάτι,η συνήδειση των ακροατών τροφοδοτείται απο συνθηματοποιημένα στιχάκια με τα σλόγκαν απλουστευμένης δράσης,και κάθε τραγούδι υποδεικνύει κάποια εξωκοινωνική πράξη έντασης.Μαζί με το ένδοξο παρελθόν τους (3ο άλμπουμ)την αποτελεσματικότητα συμπληρώνει το μιξάρισμα απο τον διακεκριμένο με δύο grammy Tobbe Lindell,με ιστορικό στους(Europe, Hardcore Superstar, Crash Diet, One Man Army, Lost Horizon).και το mastering απο τον Henke Jonsson με παρελθόν σε (Hellacopters, Imperial State Electric,Sabaton)επφ:1)www.bullet.nu 2)www.bulletfc.comSEBASTIEN:” Tears Of White Roses”-Escape Music- ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:progressive metal(rel:11/2010),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Τσεχία,ΘΟΡΥΒΟΠΙΗΣΗ;δυναμική αλλά όχι υπερβολική και στημένη,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για φοιτητικό κόσμο,και εκλεπτυσμένους,ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:1)Προσεγμένο και σχεδιασμένο πιθανών χρόνια.Εδώ,και,οι

20

http

://is

suu.

com

/can

ellis

joh

http://issuu.com/canellisjoh

*-guest μουσικοί δίνουν φοβερές ερμηνείες πάνω στα ποιητικά στιχάκια,αλλά, και τα βασικά μέλη δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.Απλά μπερδεύονται κάπως εδώ κι εκεί και δεν ξεχωρίζεις.2)Κατά κάποιο τρόπο έχει στοιχεία όπερας,αν και είναι

ανεξάρτητα tracks.Στηρίζεται σε ποιήματα του διάσημου Τσέχου ποιητή Jan Petrico,και,ο βασικός ερμηνευτής είναι ο George Rain,που σίγουρα μαζί με τον Andy Mons τον κιθαρίστα έκαναν την μελοποίηση των στίχων.3)Το υπόλοιπο δελεαστικό υλικό είναι απο τα keyboards του Rob Vrsansky,που μετουσιώνει τις μελωδίες και διαμορφώνει ένα power-metal quarτέτο σε progressive quinτέτο.4)Την φοβερή επίδραση του παραγωγού Roland Grapow(Masterplan, ex-Helloween),που ώθησε τον ήχο στο power,αλλιώς....5)Κομμάτια όπως το ρυθμικό Dorian,και το neoclassical Silver Water,ίσως είναι οι highlight στιγμές του άλμπουμ.επφ1) http://www.sebastienoffi cial.com/,2) http://www.myspace.com/sebastienband

MEANSTREAK:«Declaration Of War»-Black Lodge/Sound Pollution-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:Power metal(rel:02/2011),ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Σουηδία,Σκόβντε. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:Ισχυρή,αλλά δομημένη έτσι ώστε να μην είναι διαπεραστική. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για νέους ανθρώπους κάτω των 30α,ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Άν ήταν το 1988 τότε που τσιτάριζα το Μέταλ-Χάμερ, και μου έφραφε ο Σταματούκος,ότι αυτό είναι NWOBHM θα έκανα

τετραπλή ανάγνωση για να το εμπεδώσω.Το είδος λέγεται old school ΗΜ.Αν και η τεχνοτροπία τους είναι σύγχρονη και συμπαγής,αλλά θυμίζει Dio(band),θυμίζει Judas Priest,ουσιαστικά είναι σουηδικό

παρακλάδι Hammerfall.-Syntheseiser δεν υπάρχουν- Οι συνθετικές προσεγγίσεις είναι της δράσης και του αίματος (όχι! απο σερβιέτες) και απευθύνεται σε όσους αισθάνονται πεζοναύτες κι έχουν πάρει μετάθεση στο Αφγανιστάν.Συνθέτες και υπεύθυνοι(*σύμφωνα με τον νόμο),ο μπασίστας Peter Anderson,κι ο τραγουδιστής Andy la Guerin. Το (περσυνό)προηγούμενο άλμπουμ Μetal Slave,σάρωσε τα Λύκεια και τους πρωτοετείς ΑΕΙ. Απο τότε μέχρι τώρα αναγκάστηκαν να αλλάξουν τους Κιθαρίστες,και πήραν τον David Anderson (ex-Soilwork) και τον Patrik Gardberg(ex-Ammontrack,Solution45).Το μεγάλο χαρτί του άλμπουμ η φωνή του Andy La Guerin με μεγάλη γκάμα απόδοσις στις κλιμακες με νότες, ιδιαίτερα τις ψηλές(*εκεί φαίνεται ο άντρας)και γενικά έχει μιά φοβερή αμερικάνικη άνεση απόδοσις στίχων και νοημάτων,χωρίς στρές και υστερίες.επφ:www.myspace.com/meanstreaksweden.

TEN:«Stormwarning»-Frontiers records-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:melodic heavy(re:02/2011). ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Μanchester,Αγγλία. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:εντελώς καλυμένη και επεξεργασμένη, αλλά κάπου κάπου ξεφεύγει.ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:για

40 άρηδες.ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: όταν είναι παραγωγός ο Dennis Ward (Pink Cream 69,Angra, Place Vendome, Sunstorm, Edenbridge) ,το αποτέλεσμα,θα είναι ταξιδευτικό.Είναι ένα συνοθήλευμα ,κάτι μεταξύ tygers of pan tang/magnum/και/asia.H τεχνοτροπία έχει γυρίσει πίσω όπως στα παλιώτερα άλπουμ του 99/2000 Spellbound/Babylon, δυνατές μελωδίες και μέτριο τέμπο για να τονίζονται τα θέματα.Βασικός δημιουργός και συντονιστής ο Gary Hughes,o υψίφωνος συναισθηματικός τραγουδιστής, βασικός κιθαρίστας απο εδώ και πέρα Neil Fraser (Tindersticks), στα πλήκτρα ο επιστήμων των synths και του programming Paul Hodson.Επφ: www.VOODOO CIRCLE:«Broken Heart Syndrom»-AFM-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:classic hard rock(rel:02/2011). ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:Γερμανία,Μπρούγκεν.ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:δυναμική και υπολογισμάνη,ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:αποκλειστικά για 40 άρηδες και βάλε. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:ο τραγουδιστής David Readman ακολουθεί την αισθητική του Coverdale και του Glen Hughes, τα παθιασμένα hippie blues ξεσπάσματα, και το πνεύμα των Rainbow επί Richie Blackmoore.Οι VC ακολουθούν το παλιό καλό της hippie explosion 69-79,κι ο τραγουδιστής φροντίζει να δίνει μια extra δόση νοσταλγίας και υπέρβασης στο όλο ύφος και των 12 κομματιών.Αν τους πούμε απολίθωμα Deep Purple /Rainbow και βάλουμε δίπλα τους Axel Rudi Pell για παράδειγμα,διαπιστώνεται πόσο συνεπείς είναι με την παράδοση και πόσο τηρούν τους κανόνες αναβίωσης χωρίς να προσθέτουν ,η να παρεμβαίνουν με σύγχρονα απο program-ming μοτίβα.Τσεκάρεται τους whitesnake του 2000 και πέρα, ή όποιους άλλους αναπροσαρμοσμένους digital δεινόσαυρους και θα φανεί ποιός είναι ο βασικός ρόλος των Voodoo Circle στην ανάπλαση παράδοσης.Επφ: http://www.myspace.com/voodoocircleband.BRUCE LAMONT:«Feral Songs For The Epic Decline»-Αt A.Loss Recordings/Earsplit Pr-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ:progressive/experimental. ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: Chicago,(Illinois),US. ΘΟΡΥΒΟΠΟΙΗΣΗ:εξαρτάται αλλά γενικά είναι Mέτρια. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ:Για μεγάλους ανθρώπους,τζαζίστες και κουλτουριάρηδες. ΔΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ:Αινοιγματικό τζαζοειδές, τρελλό κατασκεύασμα.«τα έχει όλα και συμφέρει»,είναι το "σόλο" άλμπουμ του σαξοφωνίστα και κιθαρίστα των Yakuzza.Είναι άμουσο και άμετρο εντελώς abstrackt,αλλά ταξιδευτικό και χαώδες. Έχει κάτι dark ήχους,ξεπετάει κάτι folk ακοπανιαμέντα,φτιάχνει κάτι tribal ήχους για 2-3’λεπτά, και μετά πλακώνει ψυχεδελικό ήχο με ακουστική κιθάρα και στιχάκια για κάνα 2λεπτο, το χάος!!,αλλά ευρηματικό και δημιουργεί εικόνες(δεν έχει καμμία σχέση με electronica και dance vibes,technoκλπ-κλπ),γνήσιο τέκνο του Dave Brock.επφ: http://www.myspace.com/brucelamont