documentary festival 2007

1ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. ΧΑΛΚΙΔΑ 2007

Υποστηρικτές

•Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών•Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου•Δίκτυο Ελληνικού Ντοκιμαντέρ•Σωματείο Ελλήνων Σκηνοθετών Παραγωγών Κιν/φου•Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας•Πανελλήνια Ομοσπονδία Αιθουσαρχών Κιν/φου•Ταινιοθήκη της Ελλάδος•Σύνδεσμος Ελλήνων Παραγωγών Κιν/φου, Τηλεόρασης & Βίντεο•ΣΚΑΪ Τηλεόραση•Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών•Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδας

ΔιοργάνωσηΝομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας. Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία «Πορθμός»

Μέγας Χορηγός

Χορηγός Επικοινωνίας

Χορηγοί

Λύκος Winery

Οργανωτική Επιτροπή

Πρόεδρος Θανάσης Μπουραντάς Νομάρχης Ευβοίας

Καλλιτεχνικός ΔιευθυντήςΣταύρος Ιωάννου

ΜέληΣταύρος Καμαριώτης Πρόεδρος ΤΕΕ ΕυβοίαςΠαντελής Αγγέλου Νομαρχιακός ΣύμβουλοςΓιώργος Κολόζης Μέλος Δικτύου Ελληνικού ΝτοκιμαντέρΝίκος ΠέππαςΤάκης Οικονόμου

Προκριματική Επιτροπή Σταύρος Ιωάννου Καλλιτεχνικός ΔιευθυντήςΓιάννης ΔασκαλοθανάσηςΔιευθυντής Φωτογραφίας Χρήστος Καρακέπελης Σκηνοθέτης

Κριτική Επιτροπή

Νίκος ΚούνδουροςσκηνοθέτηςΡοβήρος ΜανθούληςσκηνοθέτηςΛάκης Παπαστάθης σκηνοθέτης-παραγωγόςΑνδρέας Παγουλάτος Ποιητής - θεωρητικός κινηματογράφουΜάριος Ποντίκαςθεατρικός συγγραφέας

Καλλιτεχνική Επιτροπή

Δημήτρης Μυταράς ζωγράφοςΝίκος Κούνδουρος σκηνοθέτηςΜάριος Ποντίκας θεατρικός συγγραφέαςΡοβήρος Μανθούλης σκηνοθέτηςΘόδωρος Αδαμόπουλος ταινιοθήκη της ΕλλάδαςΔημήτρης Θ. Αρβανίτης γραφίσταςΚάλια ΧατζιγιάννηΕυβοϊκό αρχείοΛάκης Παπαστάθης σκηνοθέτης-παραγωγόςΜήτσος ΚασσόλαςσυγγραφέαςΛάκης Κομνηνόςηθοποιός-σκηνοθέτηςΔημήτρης Παπαχρήστος συγγραφέαςΚώστας Σκούρας δημοσιογράφοςΒασίλης Λεοντιάδης παραγωγόςΓιώργος ΜέγκουλαςγλύπτηςΑνδρέας Ρουμελιώτης δημοσιογράφος Κώστας Βρεττάκος σκηνοθέτηςΧάρης ΣώζοςηθοποιόςΒαγγέλης Κατσούλης συνθέτηςΔημήτρης ΚωνστάντιοςΔιευθυντής Βυζαντινού Μουσείου

Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Σταύρος ΙωάννουΥπεύθυνη Συντονισμού: Ιωάννα ΝισυρίουΟργάνωση: Φώτης ΣκουρλέτηςFilm Traffic: Νίκος ΧαραλαμπίδηςΓραφείο Τύπου: Στάθης ΚαραστάθηςΥπεύθυνος Προγράμματος Μονοπλάνο: Νίκος ΑναγνωστόπουλοςΦιλοξενία: Ευτυχία Δήμου, Μαρία ΜοσχοβάκουΓραφιστικός Σχεδιασμός Καλλιτεχνική Επιμέλεια Εκδόσεων Φεστιβάλ: Δημήτρης Θ. ΑρβανίτηςEspresso StudioΚινούμενο Σχέδιο: Θεόδωρος ΜαραγκόςComputer Animation: Κατερίνα ΚαδδάΦιλοτέχνηση Βραβείων: Γιώργος ΜέγκουλαςΦιλοτέχνηση Διπλώματος: Δημήτρης ΜυταράςΣυνθέτης Μουσικής Σήματος: Βαγγέλης Κατσούλης Διαμόρφωση Χώρου: Θάνος ΜπεγνήςΤεχνικός Υπεύθυνος: Σωτήρης ΓιαννακούλιαςΥπεύθυνος Προβολών Θεάτρου Πράξεις Ευρίπου: Παναγιώτης ΔήμουΤεχνικός: Γιάννης ΖαμπούνηςΕικονολήπτης: Στέργιος ΚούμποςΣχεδιασμός Ιστοσελίδας: Γιώργος Ιωάννου

2 ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. ΧΑΛΚΙΔΑ 2007


Η διοργάνωση για πρώτη φορά φέτος του Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ στην πόλη

της Χαλκίδας αποτελεί για όλους τους συμπολίτες μας, ένα ξεκίνημα γεμάτο προσμονή και ένα εισιτήριο στη μαγική τέχνη του κινηματογράφου και ειδικά στο ξεχωριστό, κοινωνικά ανήσυχο και καλλιτεχνικά αναγνωρισμένο είδος του ντοκιμαντέρ. Η απόφαση μας να συμμετέχουμε ενεργά ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας στην οργάνωση μίας τέτοιας σημαντικής πολιτιστικής προσπάθειας, βασίστηκε στη θέληση μας να προσφέρουμε ένα βήμα προβολής της ετήσιας παραγωγής των Ελλήνων δημιουργών ντοκιμαντέρ και να καταστήσουμε αυτό το φεστιβάλ ένα τόπο ουσιαστικής πολιτιστικής συνάντησης δημιουργών και παραγωγών με το κοινό. Απώτερη φιλοδοξία μας είναι να εδραιώσουμε αυτό το φεστιβάλ ως ένα θεσμό με παρόν, παρελθόν και μέλλον και να ταυτίσουμε την πόλη της Χαλκίδας αλλά και την Εύβοια με την έννοια του ελληνικού ντοκιμαντέρ, σε μία πρωτοποριακή, άλλα κυρίως δημιουργική συνύπαρξη. Είμαστε σίγουροί ότι οι πολίτες της Χαλκίδας αλλά και ολόκληρης της Εύβοιας θα αγκαλιάσουν το σημαντικό γεγονός και θα σταθούν αρωγοί και συμπαραστάτες δίπλα στους δημιουργούς και την προσπάθεια συνολικά.

Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣΜΠΟΥΡΑΝΤΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ


Το 1ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ ανοίγει φέτος τις πύλες του στην φιλόξενη

πόλη της Χαλκίδας έχοντας δίπλα του τους Έλληνες δημιουργούς ντοκιμαντέρ καθώς και την ουσιαστική υποστήριξη των φορέων του κινηματογραφικού χώρου που ασχολούνται με την παραγωγή και την διανομή του.Σε μια εποχή που το οπτικοακουστικό τοπίο στην χώρα μας κατακλύζεται από ομοιόμορφα προϊόντα, το ελληνικό ντοκιμαντέρ αποτελεί ένα έγκυρο, κοινωνικό βαρόμετρο που διατηρεί την αμεσότητα και την πολυμορφία της γραφής των δημιουργών του, θυμίζοντάς μας πως ο κινηματογράφος είναι πρωτίστως τέχνη.Σκοπός του φεστιβάλ είναι να λειτουργήσει σαν κοινός τόπος συνάντησης των Ελλήνων κινηματογραφιστών και να τους δώσει τη δυνατότητα να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα των ντοκιμαντέρ της τελευταίας χρονιάς. Παράλληλα, οι δημιουργοί θα παρουσιάσουν οι ίδιοι τις ταινίες τους στο κοινό και θα συζητήσουν πάνω σε αυτές.Ένα Φεστιβάλ με ξεκάθαρη φυσιογνωμία και στόχους που δίνει προτεραιότητα στους δημιουργούς. Ένα φεστιβάλ σε ανθρώπινα μέτρα. Χωρίς αποκλεισμούς αλλά και με διαγωνιστικό τμήμα , γιατί μέσα από την άμιλλα προωθούνται νέες ιδέες , νέα στοιχεία αισθητικής και δημιουργίας .Το Φεστιβάλ Χαλκίδας καινοτομεί και προτείνει, για πρώτη φορά, την βράβευση, όχι μόνο της καλύτερης ταινίας, αλλά και των βασικών συντελεστών: σκηνοθέτη, διευθυντή φωτογραφίας, ηχολήπτη, μοντέρ, συνθέτη πρωτότυπης μουσικής.Στο επίσημο πρόγραμμα, θα προβληθούν 9 ντοκιμαντέρ μεγάλου και 30 μικρού μήκους (παραγωγής 2006-2007). Ανάμεσά τους και 8 ντοκιμαντέρ που στο Φεστιβάλ Χαλκίδας θα κάνουν την πρώτη, δημόσια προβολή τους.Ακόμα το Φεστιβάλ εγκαινιάζει δύο μόνιμα προγράμματα – αφιερώματα: Το πρώτο είναι ένα άνοιγμα στο κοινό του Φεστιβάλ και λέγεται «Μονοπλάνο ή Η Πιο Μικρή Ταινία Του Κόσμου». Στο πρόγραμμα αυτό μπορεί να πάρει μέρος αυτός που θέλει να παρουσιάσει

ό,τι περιλαμβάνει μια συνεχής εγγραφή κινούμενης εικόνας (μονοπλάνο).Το δεύτερο αφιέρωμα εστιάζει στους δημιουργούς και ονομάζεται «Γνωριμία με Έλληνες ντοκιμαντερίστες» . Στη διάρκειά του, 6 Έλληνες ντοκιμαντερίστες θα παρουσιάσουν από μια ταινία τους.Ένα τρίτο θεματικό αφιέρωμα, «Ελλήνων Πάθη…η μαρτυρία της κάμερας», διατρέχει σημαντικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας, όπως τα κατέγραψαν μεγάλοι Έλληνες κινηματογραφιστές: Μιχάλης Κακογιάννης, Νίκος Κούνδουρος, Ροβήρος Μανθούλης, Βασίλης Μάρος, Νίκος Καβουκίδης, Μαθιός Γιαμαλάκης.Στην τελετή λήξης, το Φεστιβάλ Χαλκίδας θα προβάλει το πρώτο σωζόμενο Ελληνικό ντοκιμαντέρ (1923), με τίτλο «Μετέωρα», το οποίο συντήρησε και μας παραχώρησε η Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Φέτος, το φεστιβάλ έχει αποκλειστικά ελληνικό χρώμα. Στα άμεσα σχέδιά μας είναι να οργανώσουμε, σε συνεργασία με Ευρωπαίους ντοκιμαντερίστες, προβολές ταινιών πρόσφατης παραγωγής, αφιερώματα σε σημαντικούς δημιουργούς και εθνικές κινηματογραφίες . Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους στήριξαν αυτήν την προσπάθεια, ιδιαίτερα τον νομάρχη Ευβοίας κ. Θανάση Μπουραντά, τον πρώτο θετικό δέκτη της πρότασής μου για οργάνωση Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ στη Χαλκίδα. Επίσης, τους ιδιώτες χορηγούς και τις εταιρείες που ενίσχυσαν αυτήν την εκδήλωση πολιτισμού, τους συναδέλφους μου κινηματογραφιστές και τους στενούς συνεργάτες μου γιατί χωρίς την βοήθειά τους δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτή η σημαντική γιορτή του Ελληνικού Κινηματογράφου.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥΚαλλιτεχνικός Διευθυντής


Από 5 έως 9 Σεπτεμβρίου, στην Χαλκίδα, δημιουργοί ντοκιμαντέρ από όλη την Ελλάδα

δίνουν ραντεβού, μαζί και μια υπόσχεση:Να μας βοηθήσουν να δούμε πιο καθαρά, να προβληματιστούμε πάνω στην αλήθεια και το ψέμα, να ζήσουμε τη μαγεία και την περιπέτεια της προσωπικής τους ενόρασης.Οι πρώτες κινηματογραφικές εικόνες ήταν ντοκιμαντέρ.Οι Λυμιέρ έστησαν την κάμερα σ’ ένα σταθμό τραίνου, προσπάθησαν να συλλάβουν την αλήθεια μιας στιγμής του χρόνου που φεύγει ανεπιστρεπτί.Από τότε μέχρι σήμερα «ο κινηματογράφος, εξακολουθεί να είναι μια αλήθεια που δημιουργείται 24 φορές το δευτερόλεπτο».Σε μια εποχή που μας κατακλύζουν εκατοντάδες «αλήθειες» και «βεβαιότητες», το ντοκιμαντέρ, μπορεί να μας προσφέρει την πολυτέλεια της αμφιβολίας και της αμφισβήτησης.Δεν διστάζει να διακηρύσσει ότι τίποτα δεν είναι πιο απατηλό από την ίδια τη ζωή και ότι σε ένα ντοκιμαντέρ «όλα είναι αληθινά σε πείσμα της πραγματικότητας».Ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ δεν διεκδικεί την αλήθεια της πραγματικότητας ή την πρωτιά της αποκλειστικότητας αλλά προσπαθεί να συλλάβει το τυχαίο και να οργανώσει το χάος. Μόνο του όπλο σ’ αυτόν τον αγώνα είναι η ειλικρίνεια του βλέμματος και της τέχνης του.

Τα ντοκιμαντέρ ανακαλύπτουν την ποίηση στη συμπεριφορά και στις σχέσεις των ανθρώπων, είναι ιστορικά κείμενα γραμμένα με εικόνες και μας διηγούνται την συναρπαστική περιπέτεια της ανθρώπινης ευαισθησίας.Ο κινηματογράφος γεννήθηκε σε ένα παράθυρο με θέα τον κόσμο.Σήμερα που τα τηλεοπτικά παράθυρα έχουν γίνει κλειδαρότρυπες της ασημαντότητας, ένα φεστιβάλ κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ έχει έναν παραπάνω λόγο ύπαρξης:Το ντοκιμαντέρ στη μεγάλη οθόνη μπορεί να είναι ένα εκρηκτικό μίγμα απελευθερωτικής δύναμης που εκπαραθυρώνει τα τέρατα της «ενημέρωσης» και τους δεσμοφύλακες της ελευθερίας της έκφρασης.Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών τιμά και στηρίζει το πρώτο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ της Χαλκίδας και εύχεται κάθε επιτυχία σε αυτήν την γιορτή του κινηματογράφου.

ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣΠρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών


Ένα ακόμη φεστιβάλ ντοκιμαντέρ αποτελεί μια επιπλέον ευκαιρία για τους δημιουργούς να

προβάλλουν και να προωθήσουν το έργο τους. Και σαν τέτοιο είναι καλοδεχούμενο. Ένα Φεστιβάλ όμως, όπως της Χαλκίδας, που έχει ως στόχο την υπεράσπιση το έργου του δημιουργού, ήταν... κάτι παραπάνω από αναγκαίο!Το ντοκιμαντέρ σήμερα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του. Αναμφισβήτητα γνωρίζει μια πρωτόγνωρη καταξίωση. Μεγάλα ονόματα στο χώρο του κινηματογράφου όπως ο Μάρτιν Σκορτσέζε, ο Στήβεν Σπήλμπερκ, ο Όλιβερ Στόουν και πολλοί άλλοι, αφήνουν για λίγο τις ταινίες μυθοπλασίας για να γυρίσουν ντοκιμαντέρ. Προφανώς γιατί έχουν να πουν πράγματα που άλλη μορφή κινηματογράφου δεν την δίνει.Και δεν είναι τυχαίο ότι, στην πιο κρίσιμη μάχη που δίνει ο συνειδητός άνθρωπος στις μέρες μας, τη μάχη για το περιβάλλον και τη σωτηρία του πλανήτη, το ντοκιμαντέρ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός. Μαχητικό, διεισδυτικό, άμεσο, δημιουργικό, το ντοκιμαντέρ αποτελεί την αιχμή του δόρατος της τέχνης του κινηματογράφου. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που τα τηλεοπτικά δίκτυα των μεγιστάνων κυριαρχούν απόλυτα και τα ψευδεπίγραφα ή κατευθυνόμενα ντοκιμαντέρ τους έχουν την πρωτοκαθεδρία. Μήπως αρχίζει να γίνεται πλέον συνείδηση ότι το ντοκιμαντέρ αρχίζει εκεί που σταματά η τηλεόραση; Όπως υπήρχε και πριν από αυτήν;Στην Ελλάδα, όπου τα πράγματα εμφανίζονται συνήθως με μεγάλες στρεβλώσεις, το ντοκιμαντέρ δέθηκε πολύ στενά με την τηλεόραση. Η μικρή χούφτα των ντοκιμαντεριστών είναι γεγονός ότι στη δεκαετία του ‘80 πολλαπλασιάστηκε. Είναι γεγονός επίσης αναμφισβήτητο, αν και μη

αναγνωρισμένο, ότι το ποιοτικό της προφίλ η δημόσια τηλεόραση το κέρδισε από το έργο αυτών των ντοκιμαντεριστών. Δημιουργοί άγνωστοι στο κοινό, αναγνωρίσιμοι μόνο στους μικρούς κινηματογραφικούς κύκλους.Σήμερα όμως η τηλεόραση φαίνεται να μην τους έχει ανάγκη. Αλλά δεν αποποιείται το ντοκιμαντέρ! Έχει ανάγκη από «ντοκιμαντερίστες»-τηλεοπτικούς σταρ! Δεν ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο αλλά για τη μορφή. Το γρήγορο και εντυπωσιακό, ως προϊόν «φαστ φούντ», παίρνει τη θέση του χρονοβόρου δημιουργικού. Κυριαρχεί ο εντυπωσιασμός και όχι η ουσία. Ποιος μιλάει για τέχνη;Το ντοκιμαντέρ του δημιουργού απειλείται με εξαφάνιση. Και καθώς ή έννοια του δημιουργού είναι συνυφασμένοι με τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, με τέτοιες μεθοδεύσεις απειλείται η ελευθερία της έκφρασης.Ως δημιουργοί ντοκιμαντέρ που νοιώσαμε την ανάγκη να συσπειρωθούμε στο Δίκτυο Ελληνικού ντοκιμαντέρ για να υπερασπίσουμε το κινηματογραφικό αυτό είδος ως τέχνη, δεν μπορούμε παρά να χαιρετήσουμε θερμά και να συγχαρούμε αυτούς που δημιούργησαν και αυτούς που ενισχύουν το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας. Και δηλώνουμε ότι θα το στηρίξουμε με κάθε μέσο. Καλή επιτυχία.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ


Ευχαριστούμε τους:• Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας • Δήμαρχο Χαλκίδας κ. Θανάση Ζεμπίλη• Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού και Ανάπτυξης Χαλκίδας για την παραχώρηση του θεάτρου Παπαδημητρίου• Δίκτυο Ελληνικού Ντοκιμαντέρ• Πρόεδρο της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών κ. Χάρη Παπαδόπουλο• Πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου κ. Γιώργο Παπαλιό• Αντιπρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου κ. Δημήτρη Σοφιανόπουλο• Σκάι Τηλεόραση και ιδιαίτερα τον κ. Δημήτρη Κολιοδήμο και τον κ. Νίκο Τριβουλίδη• Ταινιοθήκη της Ελλάδος και ιδιαίτερα τον κ. Θόδωρο Αδαμόπουλο• Θέατρο Πράξεις Ευρίπου και διαίτερα την κ. Έφη Σαντοριναίου• Γιώργο Μέγκουλα για την φιλοτέχνηση των βραβείων • Δημήτρη Μυταρά για την φιλοτέχνηση των διπλωμάτων • Ανδρέα Παγουλάτο για την επιμέλεια του αφιερώματος Ελλήνων Πάθη – Η Μαρτυρία της Κάμερας• Θεόδωρο Μαραγκό για το οπτικό σήμα του φεστιβάλ• Δημήτρη Αρβανίτη για το λογότυπο του φεστιβάλ• Τελμάκο και ιδιαίτερα τον κ. Δρόσο Κυριαζή και τον κ. Γιάννη Νικολακόπουλο• Γιάννη και Έφη Σολδάτου εκδόσεις Αιγώκερος• Gloman και ιδιαίτερα τον κ. Γιάννη Πανά• Videomag και ιδιαίτερα τον κ. Κώστα Βαρναβόπουλο • ΚΟΥΙΝΤΑ Art eMagazine και ιδιαίτερα τον κ. Χρήστο Καρακάση• Movieworld.gr και ιδιαίτερα τον κ. Πέτρο Αλμπάνη• Λευτέρη Δανίκα• Χάρη Σώζο• Νίκο Θεοδοσίου• Νίκο Μάρο

13

Διαγωνιστικό ΤμήμαΤαινίεςΜεγάλουΜήκους


Στα κέρατα του Ταύρου

Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, η Μάρθα Φριτζήλα, οι «Λαϊκεδέλικα». Μια παρέα απ’ τις δυνατότερες της ελληνικής σκηνής. Δύο χρόνια εκρηκτικές συναυλίες με την μουσική και τα τραγούδια να είναι αφορμή και οδηγός μαζί, σ’ ένα ταξίδι χωρίς τέλος και αρχή. Οι εικόνες και οι συνειρμοί υφαίνουν μια σπείρα, γι’ αυτό και η ταινία αρχίζει και τελειώνει με την ίδια σκηνή σε διαφορετικό χωροχρόνο. Θέατρο Βράχων, θέατρο Χώρα, Δοχός Λάρισσας και Λυκαβηττός, με την ζωή της μπάντας στη σκηνή και τα παρασκήνια. Ένα σύνολο, κάτι παραπάνω από το άθροισμα των επιμέρους μελών. «Ένα –Ντίνου μας χωρίζει», διαπιστώνουν για τα ονόματά τους οι δυο δημιουργοί. Κι έρχεται το τραγούδι του Ντίνου, μνήμη ενός χαμένου φίλου, να γίνει μεταφυσική γέφυρα στη συνομιλία τους. «Έχω δει ένα πρόσωπο, που ‘χει χίλιες όψεις, κι ένα που ‘χε μόνο μια, σαν να ‘ταν σε καλούπι». Ένα ανθρωποκεντρικό ταξίδι, μέσα από τα τραγούδια του Παπακωνσταντίνου. «Στο άπειρο πορεύομαι…απ’ το άπειρο ξεκίνησα…». 95 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Θανάσης ΠαπακώσταςΦωτογράφος: Νίκος Ζωιόπουλος, Αλέξης ΠαπαχατζήςΗχολήπτης: Τίτος ΚαργιωτάκηςMοντέρ: Θανάσης Παπακώστας, Γιάννης ΔούκαςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Θανάσης Παπακώστας

Θανάσης Παπακώστας

2004 - 2007Στη σειρά εκπομπών της ΕΤ1: Σε χρόνο TV, Από το Φρόιντ στο Διαδίκτυο,Εξιστορείν και ιστορείν (χρονική περίοδος 2006-2007 )


Με λίγο φως στους ώμους – Μιχάλης Γκανάς

Oι μεταπολεμικές περιπέτειες του τόπου θα αφήσουν βαθιά τα ίχνη τους στη ζωή και το έργο του ποιητή Μιχάλη Γκανά. Ηπειρώτης στην καταγωγή –από ένα χωριό στα σύνορα με την Αλβανία– θα βρεθεί μικρό παιδάκι στο κέντρο των εμφύλιων συγκρούσεων για να καταλήξει για έξι χρόνια στις λαϊκές δημοκρατίες της εποχής. Επιστρέφει για λίγο στο χωριό και μετά πάλι εσωτερικός μετανάστης στην Αθήνα, για σπουδές και βιοπορισμό. Αργότερα, το 1978, αυτά τα δύο σημαδιακά «ταξίδια» θα αποτυπωθούν στην ποιητική συλλογή Ακάθιστος δείπνος και στο πεζό Μητριά πατρίδα που αποσπάσματά του προδημοσίευσε την ίδια χρονιά στην περιοδική έκδοση «Χρονικό». Παράλληλα η Αθήνα –η νέα πατρίδα– ιχνογραφεί αργά, αλλά σταθερά, τα δικά της σημάδια στη ζωή και το έργο του Μιχάλη Γκανά.

68 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά

Σκηνοθεσία: Στέλιος ΧαραλαμπόπουλοςΠαραγωγή: Θάνος Λαμπρόπουλος – ΠΕΡΙΠΛΟΥΣΣυμπαραγωγοί: ΕΡΤ Α.Ε. – Vivo film Φωτογράφος: Δημήτρης ΚορδελάςΗχολήπτης: Μαρίνος ΑθανασόπουλοςMοντέρ: Αγγέλα ΔεσποτίδουΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκος Κυπουργός

Στέλιος Χαραλαμπόπουλος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε οικονομικά και κινηματογράφο στην Ελλάδα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Το 1988 ίδρυσε, μαζί με τους Θάνο Λαμπρόπουλο και Γιάννη Βαρβαρίγο, την εταιρεία κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών Περίπλους, η οποία ειδικεύεται στην παραγωγή δημιουργικών ντοκιμαντέρ. Σε επιλεκτική Φιλμογραφίαέχει σκηνοθετήσει πολλά ντοκιμαντέρ και μία ταινία μυθοπλασίας.Βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κιν/φου – FIPRESCI στο 8ο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσ/νίκης 2003-2005 Α΄ Κρατικό βραβείο ντοκιμαντέρ 2000 Βραβείο κοινού, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΘεσσαλονίκηςΚρατικό Βραβείο Ποιότητας ΥΠ.ΠΟ. (2ο βραβείο για καλύτερο ντοκιμαντέρ) 1996. Βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, τιμητική διάκριση της διεθνούς επιτροπής, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Κρατικό Βραβείο Ποιότητας ΥΠ.ΠΟ.


Η πολιτεία των πουλιών

Η λίμνη Κερκίνη είναι ένας σπάνιος υγρότοπος μοναδικής ομορφιάς, καταφύγιο πολλών απειλούμενων ειδών. Η ανθρώπινη παρέμβαση στα νερά της λίμνης θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη των πουλιών. Ελάχιστοι ευαισθητοποιημένοι οικολόγοι όπως ο Παναγιώτης Χατζηγιαννίδης και ο Γκόρντον Ράμελ που ζουν και εργάζονται στη λίμνη, προβάλλουν επιτακτικά το αναφαίρετο δικαίωμα των πουλιών για ζωή και μας αποκαλύπτουν τα τελευταία επεισόδια ενός δράματος που συντελείται εδώ και πολλά χρόνια. 62 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά - αγγλικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Ηλίας ΙωσηφίδηςΦωτογραφία: Ανδρέας ΖαχαράτοςΗχοληψία: Ηλίας ΙωσηφίδηςMoντάζ: Δημήτρης Γκουζιώτης – Δήμητρα ΜπέσσηΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Στρατής Σοφιανός

Ηλίας Ιωσηφίδης

Ο Ηλίας Ιωσηφίδης γεννήθηκε στη Μαρίνα Ημαθίας. Σπούδασε κινηματογράφο και τηλεόραση στην Αθήνα, που και εργάζεται επαγγελματικά από το 1983 μέχρι και σήμερα χωρίς διακοπή. Το 2005 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής ΖΩΠΥΡΟΣ και ξεκίνησε μια προσπάθεια παραγωγής σημαντικών ντοκιμαντέρ, όπως:Η πολιτεία των πουλιών, 62΄, 2007Οι δρόμοι των κοπαδιών, 60΄, 2006Όλυμπος, 59΄, 2006Ευαγείς εν τη καμίνω, 45΄, 2005


Μυστικά και ψέματα

Μποπάλ 1984: η μεγαλύτερη βιομηχανική καταστροφή στην ιστορία. 25.000 νεκροί, 120.000 χρόνια άρρωστοι, 22 χρόνια δικαστικών αγώνων σε ΗΠΑ και Ινδία. H ταινία διερευνά την πολιτική των πολυεθνικών εταιρειών στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και τη διαπλοκή της χημικής βιομηχανίας με το στρατιωτικοβιομηχανικό κατεστημένο στις ΗΠΑ. Στόχος της ταινίας είναι να μεταδώσει στον θεατή πληροφορίες για ένα τόσο σημαντικό γεγονός, να τον προβληματίσει για τον «χημικό τρόμο» που υπάρχει γύρω μας, αλλά επίσης να τον βοηθήσει να δει ότι το ατύχημα στη Μποπάλ, όπως και άλλα μεγάλα γεγονότα, αποτελούν ένα κομμάτι της αλυσίδας που φτιάχνει την ανθρώπινη ιστορία και τα δρώντα, τα ενεργά στοιχεία της, είμαστε εμείς όλοι.

78 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Σταύρος ΣτάγκοςΣυμπαραγωγοί: Cinegram A.E.Φωτογράφος: Στέλιος ΑποστολόπουλοςΗχολήπτης: Λέανδρος ΝτούνηςMοντέρ: Στάθης ΑυγουστάτοςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Μάριος Στρόφαλης

Σταύρος Στάγκος

1984 Το ταξίδι (μμ) 1997 H Ρόζα ...κάπως έτσι (μμ ) 1988 Ώσπερ πελεκάν (μμ ) 1989 Μαυρόγυπας – το τελευταίο του καταφύγιο (μμ ) 1989 Ελένη Σκούρα: Η πρώτη ελληνίδα βουλευτής (μμ ) 1991 Όλυμπος – Τόπος Αθανάτων1996 Και αδικείσαι την γην και την θάλασσαν (μμ ) 2001-2003 Ταξιδεύοντας με το αύριο 2002 Ο μικρός Ινδιάνος (μμ ) 2004 Η ορθόδοξη εκκλησία της Κωνσταντινούπολης 2006 Μυστικά και ψέματα


Σάντα Μπάρμπαρα-Φαντάσματα στην Κερύνεια

«Σάντα Μπάρμπαρα» ήταν το όνομα ενός σαπιοκάραβου που πήρε τη μορφή ενός παλιού πειρατικού για τις ανάγκες μιας ταινίας. Η ταινία είχε πρωταγωνιστή τον Πήτερ Σέλλερς και γυρίστηκε στην Κερύνεια τους τελευταίους μήνες του 1973. Η ταινία δεν βγήκε ποτέ στις αίθουσες. Στην Κύπρο, διαδόθηκε ότι η ταινία ήταν μια συγκαλυμένη επιχείρηση ξένων μυστικών υπηρεσιών (CIA και MI5) στην προετοιμασία της εισβολής του τουρκικού στρατού τον Ιούλιο του 1974 και τη διχοτόμηση του νησιού. 70 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά

Σκηνοθεσία: Νίκος ΘεοδοσίουΠαραγωγός: Γιώργος ΚουρμούζαςΦωτογράφος: Νίκος Θεοδοσίου, Γιώργος Κουρμούζας Ηχολήπτης: Γιώργος ΚουρμούζαςMοντέρ: Νίκος Θεοδοσίου, Γιώργος ΚουρμούζαςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Πολυκράτης Πολυχρονάκης

Νίκος Θεοδοσίου

Ο Νίκος Θεοδοσίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και το Παρίσι.Ταινίες:Anticonception,10’ ,1970. Πτήσις αισθημάτων, 6’,1989. Το Ελληνικό Γκουλάγκ , 20’, 1990. Art of love, 6.30’, 1991. Ταξίδι χωρίς τέλος (Γιώργος Ζιούτος), 35’, 1997. Οι τοίχοι που τραγουδούν, 23’, 1999, (μαζί με τον Τέο Ρόμβο), Ο μονόλογος του τελευταίου μηχανικού προβολής του Παλλάς, 20’, 2000. Follow me, 1.30’’, 2002. Η σκοτεινή Ανατολή, 9’, 2003. Αλβανός, 10’, 2003. Κοντραμπάντα - Κλεμμένες εικόνες, 27’, 2004. Αμαρυλλίς, 20’, 2005, Villy 15’, 2005, Κουρσάλ, 62’, 2006, Santa Barbara, 70’, 2007


H τέχνη του Γιάννη Παππά

Το ντοκιμαντέρ είναι ένα πορτρέτο του γλύπτη, ζωγράφου, Ακαδημαϊκού, και καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας Γιάννη Παππά, που έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2005 σε ηλικία 92 χρονών.Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να συμπυκνώσει στη διάρκεια των 84 λεπτών μια σχεδόν πλήρη αναδρομή στο τεράστιο σε εύρος και ποιότητα έργο του, από διάφορες δημιουργικές φάσεις (Παρίσι 1930 – 1939, Αίγυπτος 1945 – 1951, Αθήνα 1952 – 2004), ενώ παρέχει στο θεατή την δυνατότητα μύησης στον εσωτερικό κόσμο της ξεχωριστής προσωπικότητάς του, καθώς και τους προβληματισμούς του για την καλλιτεχνική δημιουργία και δεοντολογία.Με τη χρήση αρχειακών πλάνων, στη διάρκεια της ταινίας παρουσιάζεται η Πολίτικη καταγωγή του Γιάννη Παππά, καθώς και οι οικογενειακές του σχέσεις με τον Ελ. Βενιζέλο, τον Πλαστήρα και άλλες πολιτικές προσωπικότητες, μιας που ο πατέρας του, ο χειρουργός Αλέξανδρος Παππάς, υπήρξε Υπουργός Υγείας και προσωπικός γιατρός του Ελευθερίου Βενιζέλου.Βασικό συστατικό της ταινίας είναι και οι εικόνες με την παρουσία του ίδιου του Γιάννη Παππά στα εργαστήριά του στην Αθήνα και την Αίγινα, καθώς και ο ζωντανός του λόγος σε μια μοναδική συνέντευξη από το καλοκαίρι του 2003.


Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Moντάζ: Άγγελος ΠανάγουΠαραγωγή: Blagorodna FilevskaΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Giorgos Hadzimichelakis

Άγγελος Πανάγου

Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει 6 ντοκιμαντέρ και μία ταινία μικρού μήκους.


Διαγωνιστικό Τμήμα ΤαινίεςΜικρούΜήκους


Chip and Ovi

Ο Τσιπ και ο Όβι γνωρίστηκαν σε ένα ορφανοτροφείο κοντά στην πόλη Κλουζ-Ναπόκα της Ρουμανίας σε εφηβική ηλίκία. Είναι ανάπηροι, ο ένας στα χέρια εκ γενετής και ο άλλος στο πόδι από πολυομυελίτιδα. Οι μητέρες τους τους εγκατέλειψαν λίγο μετά την γέννα και τους ανέλαβαν κρατικά ορφανοτροφεία. Εδώ και ενάμιση χρόνο είναι ζευγάρι και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις δυσκολίες, να βρουν δουλειά, την κοινωνική διάκριση, την φτώχεια αλλά και τα γυρίσματα της σχέσης τους κι ονειρεύονται ο Όβι να γίνει επαγγελματίας κάμεραμαν κι ο Τσιπ ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγών στο Τέξας.

45 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: αγγλικά, ρουμάνικα

Σκηνοθέσία: Παναγιώτης ΕυαγγελίδηςΠαραγωγή: Αμάντα ΛιβανούMοντέρ: Γωγώ Μπεμπέλου

Παναγιώτης Ευαγγελίδης

O Παναγιώτης Ευαγγελίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε την Νομική στο Πανεπιστημίο Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα σαν μεταφραστής και διερμηνέας από τα Ιαπωνικά, Ισπανικά, Γαλλικά και Αγγλικά. Το 1993 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, «Το Χέρι Κάτω απ το Ρούχο», στις εκδόσεις Καστανιώτη. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Κωνσταντίνος», και «Τα γυρίσματα του Κεραυνού», το τελευταίο, στις εκδόσεις Κέδρος. Με τον κινηματογράφο ασχολήθηκε από νωρίς γράφοντας σενάρια. Ανάμεσα σε άλλα συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Λυγγούρη για την ταινία «Ομίχλη κάτω απ τον ήλιο», όπου και πρωταγωνίστησε, και τον Πάνο Κούτρα για τα σενάρια των ταινιών του «Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά» και «Αληθινή Ζωή». Το 2007 γύρισε στην Ρουμανία το ντοκυμανταίρ με τον τίτλο “Τσιπ και Όβι”.


Life circle live circus life

Τα σφαγμένα αρνιά μεταφέρονται στο μπροστινό δεξί μέρος της εικόνας, ενώ ταυτόχρονα, πίσω αριστερά, συλλέγονται τα απορρίμματα...Σκηνή (όπως πάντα τυχαία) βιντεογραφημένη κοντά στην κρεαταγορά της Θεσσαλονίκης, τον Απριλιο του 2005.Νεορεαλιστική αλληγορία τοu κύκλου της ζωής, αυτού του υπέροχου σουρεαλιστικού τσίρκου...

mini dv, color, 5.23 min, copyright 2007Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: χωρίς διάλογο

Σκηνοθέσία Φωτογραφία Μοντάζ: Κωνσταντίνος-Αντώνιος Γούτος

Κωνστ. - Αντ. Γούτος

Γεννήθηκε στις 11.2.1973 στη Λάρισα. Αυτή την περίοδο ζει κι εργάζεται μεταξύ Πράγας, Βερολίνου και Leipzig.

VideographyPrague in springvideoFlâneu® stops! Leipzig, libertyBerliner fuge2002 chronos; idea gymnopediè


Άνθρωποι απλοί, απλοί σαν τα παιδιά

Η ταινία έχει σαν θέμα μία ομάδα ασθενών από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (ΨΝΑ) γνωστό σαν το “Δαφνί”. Χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας είναι η προσπάθεια τους να επιβιώσουν στο Ψυχιατρείο μέσα από την “καλλιτεχνική έκφραση”. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε δύο χρονικές περιόδους με απόσταση 7 ετών μεταξύ τους. Η σχέση της δημιουργίας με την ψυχική διαταραχή παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα. Μέσα στα άσυλα τα προϊόντα των λιγότερο ή περισσότερο δημιουργικών στιγμών της τρέλας, καμωμένα εν κρυπτώ, καταστρέφονται αμέσως είτε από τους ίδιους τους ασθενείς είτε από το προσωπικό. Όσα σώζονται παραμένουν λησμονημένα στη βαθιά ασυλιακή σιωπή. Όπως λησμονημένοι παρέμειναν και οι ίδιοι οι έγκλειστοι, ακινητοποιημένοι, όχι μόνο στο άσυλο αλλά και στο αίνιγμα της παραφροσύνης τους. Το καλοκαίρι του 2006, παρατηρούσα το μικρό μωρό μου στην αγκαλιά της μητέρας του και ήταν τότε που ήρθαν στη μνήμη μου οι έγκλειστοι ασθενείς του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής. Οι μνήμες αυτές σύντομα έγιναν εμμονή. Αποφάσισα να γυρίσω μετά από χρόνια στο Δαφνί για να μάθω τι απέγιναν οι ασθενείς αυτοί. Η ταινία αυτή είναι το αποτέλεσμα αυτού του σύντομου ταξιδιού μέσα στο χρόνο!


Σκηνοθέτης: Γιάννης ΚασπίρηςΠαραγωγός: Γιάννης ΚασπίρηςΦωτογράφος: Βαγγέλης Κατριτσιδάκης - Γιάννης ΚασπίρηςMοντέρ: Γιάννης Κασπίρης - Μαρία ΣουρτζίνουΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκος Πλατύραχος

Ιωάννης Κασπίρης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σπούδασε κινηματογράφο στη σχολή κινηματογράφου Λ. Σταυράκου στην Αθήνα.Από το 1976 μέχρι το 1979 εργάζεται σε πολλές κιν/φικές ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Από το 1980 παράγει και σκηνοθετεί δεκάδες προγράμματα για την ελληνική και διεθνή τηλεοπτική αγορά και έχει συνεργαστεί: με την ΕΡΤ, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το Υπουργείο Βιομ/ίας ΚΑΠΕ, τον ΕΟΤ, το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, την Πολιτιστική Ολυμπιάδα. Το 2004 ανέλαβε την παραγωγή και σκηνοθεσία του διεθνούς project ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ στα πλαίσια της ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ. Το 2005 ολοκλήρωσε την διεθνή παραγωγή ΤΟ ΚΥΚΛΩΜΑ, ένα ντοκιμαντέρ για την αρχαιοκαπηλία.Η επιλεκτική του φιλμογραφία περιλαμβάνει 7 ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές.


Οι γυναίκες με τα μαύρα

Το χωριό Μαράλια στην ορεινή Κρήτη κατοικείται σήμερα από πέντε ηλικιωμένες γυναίκες. Καί οι πέντε είναι χήρες. Είναι οι γυναίκες με τα μαύρα. Που έζησαν το θάνατο των συζύγων τους και τη σταδιακή αναχώρηση των παιδιών τους για τις πόλεις. Που αρνούνται τις εύκολες παροχές της ζωής σε ένα αστικό κέντρο και υπερασπίζονται ακόμη το δικαίωμά τους στην αυτάρκεια. Γυναίκες σύζυγοι, μητέρες, γιαγιάδες, αγρότισσες, αλλά και φορείς μιας προφορικής παράδοσης που χάνεται. Γυναίκες που η ζωή τους καθορίστηκε από μια στάση συνεχούς εγκαρτέρησης και μας αποκαλύπτουν ένα λόγο σκληρό, που μιλά για τις προσωπικές μνήμες, για τους άρρητους νόμους της τοπικής κοινωνίας, για την κρυμμένη θηλυκότητά τους και τις προσωπικές τους θυσίες.


Σκηνοθεσία: Ανθή ΝταουντάκηΠαραγωγή: Telefilm-Νίκος ΚαβουκίδηςΦωτογράφος: Νίκος ΚαβουκίδηςΗχολήπτης: Δημήτρης ΚανελόπουλοςMοντέρ: Σπύρος ΠαπαδόπουλοςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκη Ξυλούρη- Αντώνης Ξυλούρης

Ανθή Νταουντάκη

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία ντοκυμαντέρ στο Πανεπιστήμιο Marc Bloch του Στρασβούργου και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ. Από το 2002 εργάζεται στην Ελλάδα ως βοηθός σκηνοθέτη και σκριπτ στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

ΦιλμογραφίαLa ville («Η πόλη»), 2002, doc. μικρού μήκους


Έγκλημα στην αρχαία αγορά

Η ταινία μας εισάγει στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μέσα από την λογοτεχνία του Πέτρου Μάρκαρη και με το ιδιαίτερο ύφος του αστυνομικού μυθιστορήματος μας αποκαλύπτει μια κοινωνία σε πλήρη μεταβολή όπου συνυπάρχουν σκληρότητα και ανθρωπιά. Το πρωτότυπο στην ταινία είναι πως οι χαρακτήρες του Μάρκαρη ενσαρκώνονται από πραγματικούς χαρακτήρες: στον ρόλο του επιθεωρητή Χαρίτου, κ. Λάμπρος Παππάς, Προϊστάμενος της Yποδιεύθυνσης Δίωξης Eγκλημάτων κατά Zωής και Iδιοκτησίας στην ασφάλεια Αττικής. Στην ταινία συμμετέχουν οι: Πέτρος Μάρκαρής, Στεφανός Σκότης, Διοικητής Ασφάλειας ΑττικήςΛάμπρος Παππάς, Προϊστάμενος της Yποδιεύθυνσης Δίωξης Eγκλημάτων κατά Zωής και Iδιοκτησίας.Michaela Prinzinger, μεταφράστρια των βιβλίων του Πέτρου Μάρκαρη, Ηλίας Στάβερης, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, Στήβ Κακέτσης, ιδιοκτήτης Νυχτερινών Κέντρων, Γιώργος Γκιώνης, αστυνομικός Συντάκτης, Γιώργος Λιάγκας, δημοσιογράφος 57 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνική

Σκηνοθεσία: Άγγελος ΑμπαζόγλουΠαραγωγή: Όλγα ΑμπαζόγλουΦωτογραφία: Άγγελος Αμπάζογλου & ΔημήτρηςΘεοδωρόπουλοςΗχοληψία: Δημήτρης ΑθανασόπουλοςMoντάζ: Φανή Ζιώζια

Άγγελος Αμπαζόγλου

Ο Άγγελος Αμπαζόγλου γεννήθηκε στην Αθήνα.Ξεκίνησε ως ηθοποιός. Δραματική Σχολή Grotows-ki στο Wroclav (Πολωνία). Ηθοποιός στο Théâtre de l’acte de Toulouse (Γαλλία). Παραστάσεις και περιοδείες στην Ευρώπη: “Ronds de fumée pour un futur”, “Michaux”, “Barbe-Bleue”. Σπούδασε Σκηνοθεσία Θεάτρου και Κινηματογράφου στο I.N.S.A.S. στις Βρυξέλλες. Σκηνοθέτησε θεατρικά έργα και ταινίες ντοκιμαντέρ στην Γαλλία, Βέλγιο, Ελβετία και στην Ελλάδα. H Φιλμογραφία του περιλαμβάνει 6 ταινίες μικρού μήκους από τις οποίες οι 3 έχουν βραβευθεί με το βραβείο σκηνοθεσίας.


Εδώ Λονδίνο 1939-2005Η Αρχή και το Τέλος

Στις 31/12/2005, το ελληνικό ραδιόφωνο του BBC σίγησε μετά από 66 χρόνια λειτουργίας. Στις 6/6/2006, το BBC παρέδωσε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής αντίγραφο του ραδιοφωνικού του αρχείου. Η ταινία δημιουργήθηκε με αφορμή αυτό το γεγονός. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ post-production, χωρίς εξωτερική αφήγηση και μουσική. Η αφήγηση συγκροτείται από την επιλογή και πυκνή διαδοχή ηχητικών ντοκουμέντων, που αφορούν κυρίως στις περιόδους του πολέμου, του εμφυλίου, του κυπριακού και της χούντας, αλλά και στο σύγχρονο πρόσωπο του BBC Greek, με έμφαση στον πολιτισμό. Το έργο διατρέχει η φωνή του Γιώργου Σεφέρη, παλαιού συνεργάτη του BBC, που σηματοδοτεί την εναλλαγή των ιστορικών κύκλων και αναδεικνύεται σε δομικό στοιχείο της αφήγησης. Η εικόνα, που εδώ υποστηρίζει τον κυρίαρχο ραδιοφωνικό ήχο, προέρχεται από διάφορα εθνικά οπτικοακουστικά αρχεία, από τα φωτογραφικά αρχεία του BBC, της ΕΡΤ και της Βουλής, καθώς και από πλήθος ελληνικών ντοκιμαντέρ. 28 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: Ελληνικά-Αγγλικά

Σκηνοθεσία: Άρης ΦατούροςΠαραγωγή: Βουλή-ΤηλεόρασηΗχοληψία: Γιάννης ΚαμαρίνοςMoντάζ: Αλέξανδρος Σαμψωνίδης

Άρης Φατούρος

Ο Άρης Φατούρος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1962 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε για λίγο στην εκπαίδευση. Σπούδασε επίσης Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο και Σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου.Από το 1989 έως το 1998 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη, διευθυντής παραγωγής, παραγωγός και σκηνοθέτης σε πλήθος κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών. Ως συνεργάτης της ΕΡΤ (1998-2000), σχεδίασε και υλοποίησε το πρόγραμμα μικροφίλμ. Από το 2002 εργάζεται ως υπεύθυνος προγράμματος στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής.Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει 2 ταινίες μυθοπλασίας και 4 ντοκιμαντέρ.


Είτε πιστεύεις είτε όχι ...

Μπορεί να τα δει κανείς σε όλη την Ελλάδα: μικρά και ταπεινά κτίσματα στις άκρες των δρόμων, αφιερωμένα σε κάποιον άγιο. Συχνά ένα αναμμένο καντιλάκι φωτίζει το πολύχρωμο εσωτερικό τους. Τα περισσότερα έχουν ανεγερθεί εις μνήμην ενός αγαπημένου προσώπου που σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ενώ άλλα επειδή κάποιος σώθηκε ως εκ θαύματος. Τα πιο παλιά ίσως έχουν κτιστεί επειδή κάποιος είδε ένα όραμα σε εκείνο το σημείο, για να σηματοδοτήσουν τον χώρο όπου κάποτε υπήρχε μια εκκλησία, ή ακόμα και για να προστατεύσουν μια γέφυρα ή την είσοδο ενός σπιτιού από το κακό. Κάθε προσκυνητάρι έχει τη δική του ιστορία. Το ντοκιμαντέρ αυτό μας εξιστορεί κάποιες από αυτές και δείχνει μια σημαντική πλευρά του τρόπου εκείνου με τον οποίο οι Έλληνες αντιμετωπίζουν τον θάνατο και τι ρόλο παίζει η θρησκεία στην καθημερινότητά τους. 28 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Φωτογραφία: Barbara MeterΠαραγωγή: Wim OudshoornΗχοληψία: Γιάννης ΚαμαρίνοςMoντάζ: Barbara Meter και Wim OudshoornΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Δημοτική Μουσική

Barbara Meter

Η Barbara Meter ξεκίνησε να ασχολείται με την σκηνοθεσία στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και πειραματικές ταινίες που έχουν προβληθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Έχει διδάξει σκηνοθεσία στον Art College του Groningen και στο San Francisco Art Institute. Έχει επιμεληθεί πολλά προγράμματα στην Ολλανδία και έχει εκδόσει άρθρα σε διάφορα κινηματογραφικά περιοδικά (Under-cut, Filmwaves κ.α.). Ζει κι εργάζεται στον Άμστερνταμ και είναι ερωτευμένη με την Ελλάδα από την πρώτη της ακόμα επίσκεψη, στα τέλη της δεκαετίας του ’70.


Ιορδάνης Ποταμός

Μια συζήτηση με τον «Ιορδάνη Τσομίδη», εξαιρετικό σολίστα και αυτοσχεδιαστή στο μπουζούκι, μας αποκαλύπτει ένα τρόπο ζωής μιας εποχής όχι και τόσο μακρινής από χρονολογικής απόψεως, άγνωστης ως τόσο και ξεχασμένης ως προς την ιδιαιτερότητά της.

20 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά.

Πρώτη δημόσια προβολή.

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Έφη ΞηρούΣυμπαραγωγοί: Νίκος ΤαμιωλάκηςΦωτογράφος: Στράτος ΘεοδοσίουΗχολήπτης: Βασίλης ΔέμκαςMοντέρ: Νίκος ΜύρτουΕπιμέλεια μουσικής: Κατερίνα Ξηρού

Έφη Ξηρού

Αρχιτέκτων (Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας- Ιταλίας) και Σκηνοθέτης (Σχολή Κινηματογράφου και τηλεόρασης της Ε. Χατζίκου). Παρακολούθησε Μαθήματα – Σεμινάρια θεάτρου στην Ιταλία και στην Ελλάδα και μουσική στο Πινδάρειο Ωδείο της Αθήνας. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει μαθήματα σχετικά με την οπτική κουλτούρα και εργάζεται ως σκηνοθέτης.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ2006 Ορέστεια Ι. Ξενάκη (τεκμηρίωση της θεατρικής παράστασης του Σ. Σακκά) Dur: 93’2004 Επικούριος Απόλλων, Dur: 23’:30’’2003 Βίος Μεταλλωρύχων στην καρδιά του Παρνασσού, Dur: 40’2003-2004 Μήλος Μέταλλον, Dur: 29’1996 Άκρα, Dur: 15’


Τα κοινά τί κοινό έχουμε

Η ταινία είναι μια δοκιμιακή ταινία πάνω στις σκέψεις και τους προβληματισμούς μιας ομάδας συγγραφέων ποιητών από όλο τον κόσμο που βρέθηκαν στη Πάρο για να αναβιώσουν το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Μια συνάντηση δηλαδή με άξονα τη σκέψη πάνω σε ένα θέμα και την ανταλλαγή σκέψεων και τοποθετήσεων.Η εικόνα στην ταινία επιχειρεί να δημιουργήσει επίσης ένα διάλογο οπτικών συνειρμών με το υλικό των λέξεων που κατοικούν στη ποίηση η τις σκέψεις των συμμετεχόντων.Αντίστοιχα και η μουσική πλαισιώνει το ταξίδι της σκέψης ακολουθεί τον ρυθμό της εικόνας εικονογραφεί και εκείνη μελωδικά η λειτουργεί αντιστικτικά στις αισθήσεις που απαρτίζουν τη γέννηση της σκέψης και της κοινοποίησης της.

54 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: αγγλικά / ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογραφία: Λουκία ΡικάκηΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Μαριέττα Φαφούτη

Λουκία Ρικάκη

H Λουκία Pικάκη γεννήθηκε το 1961 στον Πειραιά. Σπούδασε Iστορία Tέχνης, Kινηματογράφο, Γραφικές Tέχνες και Φωτογραφία στο Darting-ton College of Arts στην Aγγλία. Eργάστηκε στο Συμβούλιο της Eυρώπης στο Στρασβούργο και στο Yπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων.Tο 1982 επέστρεψε στην Eλλάδα και ίδρυσε την εταιρεία ORAMA FILMS μια απο τις καθιερωμένες εταιρείες παραγωγής θεατρικών παραστάσεων και ποιοτικών ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και το 2000 ίδρυσε την εταιρεία TRICKY TRICK FILMS. Tο 1996 ίδρυσε και διευθύνει τις 2 θεατρικές σκηνές του Θεάτρου “104 - Kέντρο Λόγου και Tέχνης” και το Ελληνικό Κόμεντυ Κλάμπ στην Αιόλου 48-50.


Κηφισσός, πρόσκαιρη νάρκη

Η λεηλασία, η κακοποίηση, η βίαιη παρέμβαση στο σώμα του ποταμού Κηφισσού. Η τελική μετατροπή του σε λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας μέσα στον ιστό μιας μεγαλούπολης που ασφυκτιά στους παράλογους, παράταιρους και εξωπραγματικούς ρυθμούς της. Η αντιφατικότητα της σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον του, η διαρκής αντιπαράθεσή του μ’ αυτό, μέσα από το αφελές πρόσχημα της ανάπτυξης και της προόδου.


Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Διονυσία ΚοπανάΦωτογράφος: Κώστας Τουμπακάρης, Φώτης ΜήτσηςMοντέρ: Βαγγέλης ΚατσιγιάννηςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Κ ΒήταBραβεία: Ecofilm Ρόδου

Διονυσία Κοπανά

Γεννήθηκε το 1965. Σπούδασε ψυχολογία και κινηματογράφο στην Αθήνα. Εργάστηκε σε παραγωγές στην τηλεόραση, τη διαφήμιση και τον κινηματογράφο καθώς και ως αρθρογράφος και φωτογράφος σε περιοδικά. Σήμερα, εργάζεται ως cast-ing director.


Κούπα πίτι-Άσπρος Άνθρωπος Μέσα σε Τρύπα

Γυρίστηκε στην έρημο της Νότιας Αυστραλίας το Μάρτιο 2006. Επιλέξαμε αυτή την εποχή γιατί η θερμακρασία ήταν μόνο στους 35 βαθμούς κελσίου ενώ τον υπόλοιπο χρόνο είναι 50 έως 60 βαθμούς κελσίου. Εκεί βρίσκεται ένας μικρός οικισμός με 3,500 κατοίκους μεταξύ των οποίων και 200 Έλληνες που έφτασαν εκεί με το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα του ’50. Ασχολούνται με το απάλιο: Εξόρυξη, εμπόριο, κατασκευή κοσμημάτων. Είναι πεισματάρηδες και συγκινημένοι. Έσκαψαν σπίτια κάτω από τη γη να προφυλαχθούν από τη ζέστη. Ενσωματώθηκαν στην καινούρια τους πατρίδα με τα ελληνικά τους χαρακτηριστικά. Η ταινία τοποθετείται με μικρά σχόλια για την μετανάστευση.


Σκηνοθεσία: Άννα ΚεσίσογλουΠαραγωγή: Άννα Κεσίσογλου, Κων/νος ΜαχαίραςΦωτογράφος: Κων/νος ΜαχαίραςΗχολήπτης: Κων/νος ΜαχαίραςMοντέρ: Νάσος ΠαπαθανασίουΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Σταμάτης Κραουνάκης

Άννα Κεσίσογλου

Σκηνοθέτις και παραγωγός. Γεννήθηκε στην Αθήνα.1973 – 1975 Σπουδές National Film School, Λονδίνο1978 – 1981 Σύμβουλος στην Επιτροπή Προγράμματος του ραδιοφωνικού Τρίτου Προγράμματος επί διευθύνσεως Μάνου Χατζιδάκι1992 Αναγνώστρια σεναρίων (Reader) με γνωμοδοτική αρμοδιότητα στο European Script Fund1997 Μέλος της Κριτικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου ταινιών μικρού μήκους Αττάλειας (Τουρκία)2000 Βραβείο καλύτερου ελληνικού ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας 2000-2001 Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Σπουδαστικού Βραβείου του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας2002 – 2004 Σύμβουλος του Προέδρου της ΕΡΤ Άγγελου Στάγγου για θέματα Προγράμματος και Κοστολογίου


Μεταξύ βουνών και ποταμών

Ένα οδοιπορικό στο βορινό κομμάτι της Ηπείρου. Μία διαδρομή που ξεκινάει από τον Σμόλικα, ανεβαίνει στην Τραπεζίτσα, διασχίζει τον ποταμό Αώο, περνάει στον Βοϊδομάτη για να καταλήξει στον Σαραντάπορο και να ολοκληρωθεί στον επιβλητικό Γράμμο.

14 min, copyright 2006-2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά


Σκηνοθεσία: Βαγγέλης ΕυθυμίουΠαραγωγή: Ήπειρος αναπτυξιακή Α.Ε. και Νομαρχία ΙωαννίνωνΦωτογράφος: Δημήτρης ΚορδελάςΗχολήπτης: Μαρίνος ΑθανασόπουλοςMοντέρ: Ιάσων ΑρβανιτάκηςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Αλέξανδρος Χάχαλης

Βαγγέλης Σ. Ευθυμίου

2006 Ντοκιμαντέρ Μεταξύ βουνών και ποταμών και Inspired by natureΝτοκιμαντέρ του 3ου διεθνή αγώνα Olympus marathon.2005 Nτοκιμαντέρ Το κελί των Αγγέλων1998 Ντοκιμαντέρ Στα ίχνη του Ε4


Περιπλανώμενες Νότες

Μια ιστορία με ανθρώπους και νότες γνωστών και άγνωστων πολιτισμών, που καταφέρνουν να σπάσουν τη μονοτονία των καθημερινών θορύβων.Ερασιτέχνες μουσικοί που εξάσκησαν το επάγγελμα τους απο ανάγκη επιβίωσης αλλά και επαγγελματίες με ζηλευτή μουσική παιδεία και ανώτερες σπουδές, γράφουν την ιστορία τους στους δρόμους της πόλης.Μετανάστες που αναζητώντας μιά καλύτερη ζωή φεύγουν από τις χώρες τους και αποφασίζουν να ενταχθούν σε μία ξένη γι΄αυτούς κοινωνία, που διστάζει να τους δεχτεί, απορροφημένη από τη δική της πυρετώδη αγωνία για ευδαιμονία. 51 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα: ελληνικά

Σκηνοθεσία: Αγγελική ΓιαννακοπούλουΠαραγωγός: Νίκος Καβουκίδης και ΣΙΑ ΟΕΣυμπαραγωγοί: E.K.K. και ΕΡΤ ΑΕΦωτογράφος: Νίκος ΚαβουκίδηςΗχολήπτης: Δημήτρης ΚανελόπουλοςMοντέρ: Μαρία Γιρμή – Σπύρος Παπαδόπουλος

Αγγελική Γιαννακοπούλου

Σπούδασε αρχιτεκτονικό σχέδιο στη Σχολή Λεάνδρου στη Λάρισα, Σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης στη σχολή Χατζίκου. Εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές, από το 1989.

1997 ΤΗΛΕΠΑΡΑΘΥΡΑ ντοκιμαντέρ 30 min., έγχρωμο, video1998 AΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ντοκιμαντέρ 15 min., έγχρωμο, video2000 ΛΟΥΣΙΟΣ ΔΙΑΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ντοκιμαντέρ 10 min., έγχρωμο, video2003 ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ ντοκιμαντέρ 30 min., έγχρωμο, videoΣυμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ Ecocinema 20042007 ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΕΣ ΝΟΤΕΣ ντοκιμαντέρ 51 min., έγχρωμο, video


Η Πούλια, η Ακρόπολη, ο Οδυσσέας και το χελιδόνι

Στο τακούνι της μπότας της Ιταλίας, στην επαρχία της Πούλιας και στην περιοχή του Σαλέντο, βρίσκονται εννιά ελληνόφωνα χωριά με πρωτεύουσα την Καλημέρα. Οι φιλόξενοι και γοητευτικοί ιταλοί και οι γεμάτοι αυτοπεποίθηση έλληνες είναι άνθρωποι με διπλή ταυτότητα: ιταλοί πολίτες και υπερήφανοι για την ελληνική καταγωγή τους. Δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα για την καταγωγή τους αν και τα grico-η διάλεκτός τους, είναι από τις πιο μελετημένες διαλέκτους της Ευρώπης.Ζουν στην Πούλια, ζητούν μια πέτρα απ’ την Ακρόπολη, διδάσκουν στα παιδιά τους την περιπλάνηση του Οδυσσέα και τραγουδούν τον καημό του μετανάστη μέσα από τον ερχομό ενός χελιδονιού. 36 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά κι ελληνόφωνη διάλεκτος - grico

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Νικολέττα ΓουλήΦωτογραφία: Παναγιώτης ΘεοφανόπουλοςΗχοληψία: Νίκος ΜουγιούκοςMoντάζ: Νικολέττα Γουλή

Νικολέττα Γουλή

Η Νικολέττα Γουλή γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε στην Αθήνα σχέδιο, γραφικές τέχνες, θέατρο και κινηματογράφο. Εργάζεται ως σκηνοθέτις. Η φιλμογραφία της περιλαμβάνει 2 ταινίες μυθοπλασίας 7 ντοκιμαντέρ και 10 ωριαία ντοκιμαντέρ-σειρά.


Τί ώρα είναι;

Δύο φίλοι. 26 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογραφία: Εύα ΣταφανήΣυμπαραγωγή: GRAALΗχολήπτης: Νίκος ΖωιόπουλοςΜοντάζ: Αλέκος Σαμψωνίδης

Εύα Στεφανή

Στη φιλμογραφία της περιλαμβάνται 12 ταινίες μικρού μήκους, σειρά 8 ημίωρων επεισοδίων, ντοκιμαντέρ για την εκπομπή της ΕΡΤ Παρασκήνιο.Bραβεία και διακρίσεις 1995 Κρατικό βραβείο ποιότητας ταινίας μικρού μήκους και διάκριση από το ΕΚΚ για την ταινία Αθήνα 1996 Α’ βραβείο ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Δράμας και διάκριση από το ΕΚΚ για την ταινία Letters from Albatross 2000 Τιμητική διάκριση από την Εταιρεία ελλήνων Σκηνοθετών για την ταινία «Η ΄Αδεια» 2001 Γ’ βραβείο Ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ See Docs, Ντουμπρόβνικ για την ταινία Ακρόπολις 2004 Α’ βραβείο Ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ Cinema du Reel, Παρίσι και Α’ βραβείο ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ Εικόνες του 21ου Αιώνα, Θεσ/νίκη για την ταινία Το Κουτί. Τα ντοκιμαντέρ της La vie en vert, Αθήναι, Ακρόπολις,Το Κουτί έχουν προβληθεί σε τηλεοπτικά κανάλια της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Ιταλίας και των ΗΠΑ.


ΠανόραμαΤαινίεςΜεγάλουΜήκους


Αρχιλόχου Πάρος Ιμέρτη

Δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ διάρκειας 67 λεπτών που αφορά στο έργο και τη ζωή του πάριου ποιητή Αρχιλόχου (7ος πχ αιών) που εγκαινίασε τη σύγχρονη ποίηση στρέφοντας τη ματιά του προς το άτομο, τα κοινά ανθρώπινα πάθη και συναισθήματα, τον ερωτικό πόθο.Στην ταινία παρουσιάζονται πολλά από τα ποιήματά του ενώ ειδικοί μελετητές του έργου του, ελληνιστές και ακαδημαϊκοί δάσκαλοι απ όλον τον κόσμο μιλούν πάνω στην ποίηση και την προσωπικότητά του, την εποχή του και την Πάρο.

67 mi n Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνική

Σκηνοθέσία: Γιαννης ΤριτσιμπίδαςΠαραγωγός: ΙΔΟΥ ! – VOX documentaries, Γιαννης Τριτσιμπίδας και Τζίνα ΠετροπούλουΦωτογράφος: Ειρήνη Φοσγκεράου, Γιάννης ΤριτσιμπίδαςMοντέρ: Λάμπρος ΣκάρλαςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Νίκος Σαρρής

Γιάννης Τριτσιμπίδας

Γεννήθηκε στην Αθήνα Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και κινηματογράφο στο Παρίσι. Ανεξάρτητος σκηνοθέτης- παραγωγός. Ιδρυτής και Πρόεδρος (2006) του πολιτιστικού οργανισμού «ΚΥΚΛΟΣ. ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει 18 ντοκιμαντέρ.


Περί Ποιητικής Τεκμήριον Ά Ενότητα

Επιμένουν τα Τραγικά κείμενα εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια και επιμένουμε και εμείς και καθώς φαίνεται αυτό θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα. Αυτός πρωτίστως είναι και ο λόγος που γέννησε την ανάγκη για μια σε βάθος διείσδυση στον Τραγικό κόσμο και τη σύσταση και φύση του μέσα από το κύριο συστατικό του ρήμα το δράω – δρώ. Αναλύοντας στην βάση του κάθε κίνηση των συναισθημάτων που δημιουργούνται από το Θέαμα και Ακρόαμα των Δυναμικών Τεχνών βρίσκουμε ότι αυτές δημιουργούν κραδασμούς οι οποίοι και ερμηνεύονται σαν κινήσεις, είτε βαθιά εσωτερικές υποσυνείδητες, είτε ζωηρές και επίμονες ανάλογα τον βαθμό απαγκίστρωσης από τον εγκεφαλικό φλοιό, στο μικρόκοσμο του εκάστοτε Θεατή.Το Παρόν είναι καταγραφή μιας ακόμα προσέγγισης σε αυτή την Μύηση ερευνώντας μέσα από τους Νόμους της Ποιητικής και εφαρμογή της Προσωδίας του πιό μεγαλειώδους Λόγου που γεννήθηκε ποτέ του Αρχαίου Τραγικού Λόγου. 60 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες:Ελληνικά/Αρχαία Ελληνικά

Σκηνοθεσία-Mοντάζ-Παραγωγή: Γιώργος ΠαντελεάκηςΦωτογράφος: Γιώργος Παντελεάκης/Μαρίνα Μπεχράκη/Νεκτάριος Σουλδάτος Ηχολήπτης: Κωνσταντίνος Πασχάλης / Γ.ΘεοδώρουΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Γιάννης Νικολαίδης/Λίρα

Γιώργος Παντελεάκης

Αποφοίτησε από το 5ο Εξαρχείων όπου και μετοίκησε στις Η.Π.Α.Σπούδασε Υποκριτική στο Essex College Baltimore U.S. (Acting - directing major). Σπούδασε Φυσικη (major) Βιολογια (min)Uni-versity of Mass at Lowell U.S.(Premedical majοr) χωρίς να τελειώσει.Επέστρεψε στην Αθήνα το 1994 και έκτοτε δραστηριοποιείται στον χώρο των Δυναμικών και Καλών Τεχνών.Ασχολείται τα τελευταία επτά Έτη με τον Αρχαίο Τραγικό Λόγο με την Θεατρική Ομάδα Μέθοδος της οποίας είναι ιδρυτής και σκηνοθέτης, παρουσιάζοντας παραστάσεις στην Αρχαία Ελληνική σε Προσωδία σύμφωνα με τους κανόνες της Μετρικής και μέσα από μελέτη από την Ποιητική του Αριστοτέλη.Το 2006 μαζί με φίλους του Είδους ιδρύει το Σωματείο Τέχνης και Επιστημών Μέθοδος (Μη Επιδοτούμενο από το Κράτος), τα μέλη του οποίου ασχολούνται με τα Τραγικά Κείμενα και την παράσταση αυτών στο Αρχαίο Πρωτότυπο κείμενο.


Σύμβολα σε Μετάβαση

Το φιλμ αυτό μελετά την τύχη κτιρίων και αγαλμάτων που λειτούργησαν ως σύμβολα κατά την διάρκεια των κομμουνιστικών καθεστώτων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ξεκινώντας από την πρόσφατη κατεδάφιση του κτιρίου του κοινοβουλίου της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, το φιλμ μελετά αντίστοιχες περιπτώσεις στην Τσεχία, στην Ουγγαρία, στην Βουλγαρία, στην Σερβία και στην Ρουμανία. Στόχος του φιλμ είναι στο να κοιτάξει από κοντά περιπτώσεις επαναχρησιμοποίησης και επανα–νοηματοδότησης κτηρίων, μνημείων και αγαλμάτων σε αντιπαράθεση με περιπτώσεις εσπευσμένων κατεδαφίσεων, καθώς και τις κοινωνικοπολιτικές επιπτώσεις των εκάστοτε επιλογών. 70 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: Αγγλικά / Γερμανικά


Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Ηχοληψία-Μοντάζ: Χρήστος Βαρβαντάκης, Αντώνης ΠίτσιοςΦωτογράφος: Giorgio Bagnarelli Συνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Βασίλης Μητσόπουλος (Poptraum)

Χρήστος ΒαρβαντάκηςΑντώνης Πίτσιος

Ο Χρήστος Βαρβαντάκης, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, εργάστηκε στο χώρο της φωτογραφίας και του ντοκιμαντέρ και στην συνέχεια παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Visual Anthro-pology, στο Goldsmiths College του Λονδίνου, όπου εκπαιδεύθηκε στην παραγωγή ανθρωπολογικού ντοκιμαντέρ. Το φίλμ«Σύμβολα σε Μετάβαση» αποτελεί την πρώτη συνεργασία των δυο σκηνοθετών.

Ο Αντώνης Πίτσιος μετά την ολοκλήρωση των σπουδών στην Νομική Αθηνών και πρακτικής εργασίας στο Humboldt Univer-sität, στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα East European Studies, του Freie Universität στο Βερολίνο.


ΠανόραμαΤαινίεςΜικρούΜήκους


ΜasterpieceΜέρος 1ο

“MASTERPIECE” είναι ο Στέλιος Πάγιας, γιατί, εκτός του ενδιαφέροντος που έλκει η όρεξη για ζωή ενός ανθρώπου με σπαστική τετραπληγία, μας παρέχει τη δυνατότητα να σκεφτούμε και να επανεξετάσουμε τους κοινά αποδεκτούς κανόνες της αισθητικής. Εφόσον η αναπηρία φαίνεται εξ’ ορισμού να μην ανταποκρίνεται σ’αυτούς, ο Στέλιος μας προκαλεί να ανακαλύψουμε νέους όρους, έτσι ώστε αναπηρία και ομορφιά να μην αποκλείουν κατ’ ανάγκη η μία την άλλη.

2007 – (Mέρος 1ο)” 25’00’’ Πρωτότυπη γλώσσα: Ελληνικά

Παραγωγός: Στέφανος Μονδέλος Συμπαραγωγοί: Βάλυ Αργυροπούλου Σκηνοθέτης: Στέφανος ΜονδέλοςΦωτογράφος: Γιώργος Σωτηρόπουλος Ηχολήπτης: Φίλιππος Λιόλης Mοντέρ: Δημήτρης ΝικολόπουλοςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Βασίλης Κόκκας

Στέφανος Μονδέλος

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Απόφοιτος του τμήματος Πολιτ. Μηχ. του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και της Ανώτ. Σχολής Δραματικής Τέχνης «Βεάκη». Μαθήτευσε δίπλα στον Robert Wilson σε σεμινάρια στη Νέα Υόρκη ως μέλος του International Watermill Summer Arts and Educational Program 2003. Σπούδασε μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και παρακολούθησαε μαθήματα υποκριτικής με την Ρούλα Πατεράκη στο Εργαστήριο Υποκριτικής «Άκη Δαβή». Ως ηθοποιός έχει εμφανιστεί στον κινηματογράφο σε μικρού μήκους ταινίες, σε ντοκυμαντέρ του Γερμανικού καναλιού VOX.) και σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις. Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη στο θέατρο, έχει σκηνοθετήσει μία ταινία μικρού μήκους και ένα ντοκυμαντέρ για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων στον οικοδομικό χάλυβα. Έχει επίσης εργαστεί ως παραγωγός μουσικών ραδιοφώνικών εκπομπών και έχει συμμετάσχει σε τρείς ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας.


Αποϊδρυματοποίηση: ο δρόμος της επιστροφής

Το ντοκιμαντέρ«Αποϊδρυματοποίηση: ο δρόμος της επιστροφής», είχε κάποιες ιδιαιτερότητες ως προς την διεξαγωγή, γι’ αυτό και κρίθηκε απαραίτητο να συνοδευτεί με αυτό το σημείωμα. Η ιδιαιτερότητα βρίσκεται στον τρόπο των γυρισμάτων, γι’ αυτό και απουσιάζει ο ηχολήπτης, ο σκηνοθέτης και άλλα μέλη που μπορεί να έχει ένα συνεργείο. Τα άτομα που δέχτηκαν να καταθέσουν τις ιστορίες τους στο φακό και να συμμετάσχουν σε αυτά τα γυρίσματα είναι άτομα που για χρόνια υποφέρουν από ψυχικές παθήσεις. Λόγω της φύσης της ψυχολογίας τους (νευρικότητα, καχυποψία, άγχος κτλ) δεν ήταν σε θέση να δεχτούν στον προσωπικό τους χώρο πάνω από 1-2 άτομα.



Σκηνοθέσία Παραγωγή: Δήμητρα ΔιδαγγέλουΦωτογραφία Μοντάζ: Στρατής Παπαδόπουλος

Δήμητρα Διδαγγέλου

Η Δήμητρα Διδαγγέλου εργάζεται ως δημοσιογράφος. Έχει σπουδάσει Ψυχολογία, με Μεταπτυχιακό στην «Ψυχολογία των Μ.Μ.Ε.». Το ντοκιμαντέρ «Αποϊδρυματοποίηση: ο δρόμος της επιστροφής» είναι η πρώτη της ανεξάρτητη δουλειά, που προέκυψε μέσα από έρευνα στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας, για την απόκτηση του μεταπτυχιακού διπλώματος.


Τα αργυρεία των αρχαίων

Η Λαυρεωτική προσείλκυσε το ανθρώπινο ενδιαφέρον όχι μόνο στην Κλασική Περίοδο της αρχαίας Ελλάδας, αλλά και στα επόμενα έτη, όταν η χρυσή εποχή της Αθήνας είχε αρχίσει να φθίνει. Τα μεταλλεία αργύρου διαδραμάτισαν έναν μοναδικό ρόλο στην αρχαιότητα, μεταβάλλοντας καθοριστικά, με θετικό τρόπο, τη ζωή και την οργάνωση της Αττικής στον οικονομικό και τεχνολογικό τομέα. Ιστορικά στοιχεία, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα, αποδεικνύουν την πολιτιστική σημασία των μεταλλείων και την «ικανότητά» τους να διαφυλάξουν τις πνευματικές και κοινωνικοπολιτικές αξίες των πολιτών. 25 min, copyright 2006-2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά


Σκηνοθεσία-Μοντάζ: Έλενα ΚαλογρίδουΠαραγωγή: Σωτήρης ΛαμπρόπουλοςΦωτογράφος: Τάκης ΒενετσανάκοςΗχολήπτης: STUDIO 19 Κώστας ΜπώκοςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Σπυριδούλα Μπώκου

Έλενα Καλογρίδου

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου.«Τα αργυρεία των αρχαίων» η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά.Τα τελευταία 16 χρόνια εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού.


Δρώμενα πυρός και Δωδεκαημέρου στη Φλωριναία γη

Στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδος βρίσκεται η γη της αρμονικής συνύπαρξης των χρωμάτων και των εικόνων. Το γαλάζιο του ουρανού ενώνεται με το γαλάζιο των λιμνών και το πράσινο των ορεινών όγκων. Σ’ αυτή τη γη το λευκό τοπίο είναι συνυφασμένο με το μεγαλύτερο μέρος του χειμώνα, ενός χειμώνα σκληρού αλλά και τόσο δεμένου με την ζωή των κατοίκων της.Έτσι για να ξορκίσουν το κρύο αλλά και για να ζεστάνουν τις καρδιές τους έχουν τα έθιμα της φωτιάς τους χειμωνιάτικους μήνες αλλά και αυτά του δωδεκαημέρου για να ξυπνήσουν τη γη τους να γίνει γονιμότερη.Έθιμα πανάρχαια που μεταφέρονται σαν ιερά κειμήλια από γενιά σε γενιά. 45 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνικά


Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογραφία-Μοντάζ: Χρήστος ΣκούραςΣυμπαραγωγοί: Τοπική Ένωση Δήμων & Κοινοτήτων Νομού

Χρήστος Σκούρας

Ο Χρήστος Σκούρας γεννήθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο από το 1990. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου του Τορίνο της Ιταλίας και στη Ανώτερη σχολή κινηματογράφου της Ευγενίας Χατζίκου στην Αθήνα. Εργάσθηκε ως εικονολήπτης, βοηθός σκηνοθέτη, δ. παραγωγής, και έχει υπογράψει 18 ταινίες ως σκηνοθέτης. Ταινίες του: «Στους ήλιους και στα γιασεμιά», «Ιερά οδός», «Κήνσωρ», «Καρύστου πολιτεία» κ.α.


Εις Βάθος

Εις βάθος ψυχής και σώματος…Μια κατάδυση που ξεκινάει από τη στιγμή της σύλληψης και συνεχίζει καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Το υγρό στοιχείο συνυφασμένο με τη ζωή, την κάθαρση, τον εξαγνισμό, την γαλήνη, και την ισσοροπία της ανθρώπινης φύσης.Κατάδυση και αναπηρία…Δύο έννοιες φαινομενικά ξένες μεταξύ τους που δύνανται όμως να συνυπάρχουν με εκπληκτικά αποτελέσματα.Μια κατάδυση απελευθερώνει, λυτρώνει, συμπληρώνει, τα χαμένα κομμάτια της ψυχής και του σώματος, προσφέροντας απλόχερα, την εκτίναξη όλων των αισθήσεων ακόμα και εκείνων που σε μερικούς ανθρώπους τις στέρησε η φύση… 56 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: ελληνική


Σκηνοθεσία: Tζαννέτος ΚομηνέαςΠαραγωγή: Γιώργος ΚουρμούζαςΦωτογραφία: Στέλιος ΠαπάζογλουΗχοληψία: Γιάννης ΦραγκουλάκηςMoντάζ: Tζαννέτος ΚομηνέαςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Ερατοσθένης Υπερείδις

Tζαννέτος Κομηνέας

Γεννήθηκε το 1959 στο Σταυροπήγιο Μεσσηνίας.Στη φιλμογραφία του περιλαμβάνονται σενάριο και σκηνοθεσία σε 30 περίπου ταινίες μικρού μήκους από 5 έως 15 λεπτών για τη τηλεόραση βασισμένα σε διηγήματα και ποιήματα, 11 ντοκιμαντέρ, 1 συγγραφή και σκηνοθεσία για το θέατρο.


Θεός στον Ορίζοντα

Στο πλαίσιο του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Emotion Pictures πραγματοποιήθηκε κινηματογραφικό εργαστήρι. Έντεκα μαθητές από το Ειδικό Λύκειο του Ιλίου έλαβαν μέρος με στόχο τη δημιουργία ντοκιμαντέρ και την εξοικείωσή τους με τον κινηματογράφο. Υπεύθυνη του εργαστηρίου είναι η σκηνοθέτις Λένα Βουδούρη, ντοκιμαντερίστρια και καθηγήτρια-σύμβουλος του προγράμματος ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ*, σε συνεργασία με επώνυμους επαγγελματίες του χώρου του κινηματογράφου, όπως ο διευθυντής φωτογραφίας Σταμάτης Γιαννούλης, ο ηχολήπτης Γιώργος Παπαγεωργίου και ο μοντέρ Γιάννης Τσιτσόπουλος.Οι μαθητές παρακολούθησαν κατά τη διάρκεια τεσσάρων μηνών εβδομαδιαίες δίωρες διαλέξεις που σχετίζονται με το ντοκιμαντέρ, καθώς και προβολές ταινιών. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν όλα τα στάδια παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ (σενάριο, κάμερα-φωτισμοί, ήχος) και με ενθουσιασμό δημιούργησαν την ταινία «Θεός στον ορίζοντα». Η κεντρική ιδέα του σεναρίου, που έγραψαν τα ίδια τα παιδιά, ανήκει στον ταλαντούχο συμμαθητή τους Αλέξανδρο Δαμουλιάνο. Αποσπάσματα ποιημάτων του έχουν συμπεριληφθεί στο σενάριο, το οποίο αποτελεί παρουσίαση πορτρέτων των παιδιών μέσα από την προσωπική ματιά των φίλων τους.


Σκηνοθεσία: Λένα ΒουδούρηΠαραγωγή: Emotion Pictures FestivalΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Giorgos Hadzimichelakis

Λένα Βουδούρη

1975 Καραγκιόζης 1978 Μαρία Ευαγγελίου 1984 Υπόληψη 1985 Dust Dance 1993 Δίκαιος και άδικος λόγος 1998 Γωνιά του Παραδείσου 2005 Το ταξίδι στην Κάρπαθο


Το θεριό του Μάρτη

Κάθε Μάρτιο στην θαλάσσια περιοχή της Καρπάθου φτάνει σε κοπάδια για να γεννήσει το ψαράκι με την κοινή ονομασία Μένουλα. Η καθημερινότητα αλλάζει στο νησί και ιδιαίτερα στο ορεινό χωριό Σπόα που θέλει να έχει την φήμη των καλύτερων ψαράδων της Μένουλας. Τα ψέμματα και οι αλήθειες μας μπερδεύονται στον χρόνο, μα ο χώρος είναι ο ίδιος, εκεί που παιδιά περιμέναμε να βρεθεί το ψάρι, να παστωθεί κι έπειτα να πουληθεί. Μεγαλώσαμε με κοινές αναφορές, με μνήμες που μας συνδέουν πιο δυνατά και από δεσμούς αίματος, γλεντήσαμε για τα ίδια γλυκά μάτια, κλάψαμε αποχαιρετώντας αγαπημένους φίλους και τραγουδάμε ακόμα μαντινάδες για το θεριό του Μάρτη......Ετούτο το παλιόψαρο, το παστωμένο αλάτι Αμα το (δ)είς και δε το φάς, πομένει σου στο μάτι...

41 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα / γλώσσες: Ελληνικά (με υπότιτλους English)

Σκηνοθεσία: Μανώλης Δημελλάς, Φίλιππος ΑλαβέραςΠαραγωγός: Πολιτιστικός, Εξωραιστικός Σύλλογος Κάρπάθου «Η εφταμπατούσα»Φωτογράφος: Πάρης Κεφάκης, Φίλιππος Αλαβέρας, Μανώλης ΔημέλλαςΜοντάζ: Γιώργος ΚαρδάσηςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Μ. Τσαμπουνιέρης, Π. Χαροκόπος ,Α. Ζωγραφίδης ,Γ. Πρεάρης, Β. Χαλκιάς, Μ. Ζωγραφίδης

Φίλιππος ΑλαβέραςΜανώλης Δημελλάς

Ο Φίλιππος Αλαβέρας γεννήθηκε το 1970. Το 1995 σπούδασε Κινηματογράφο στην Αθήνα. Σύντομα στράφηκε στο βίντεο σαν ένα νέο τρόπο έκφρασης. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες παραγωγές στην Ελλάδα αλλά και στα υπόλοιπα Βαλκάνια ως εικονολήπτης και διευθυντής φωτογραφίας. Επιπλέον έχει εργαστεί ως free-lancer για τα μεγαλύτερα ειδησιογραφικά δίκτυα της Ελλάδας (Mega Channel, ERT) αλλά και και τα διεθνή δίκτυα (REUTERS).Αυτή είναι η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά.

Ο Μανόλης Δημελλάς σπούδασε στη Σχολή Χατζίκου στην Αθήνα, στο τμήμα Κινηματογράφου. Μέχρι το 1992 είχε εργαστεί ως φωτογράφος σε διαφημιστικά και ως εικονολήπτης σε ταινίες. Έκτοτε έχει εργασθεί ως διευθυντής φωτογραφίας στο Mega Channel, όπου επιβλέπει τη σκηνοθεσία ειδήσεων και των προγραμμάτων ψυχαγωγείας.


Κάθε μέρα μετά τις 4

Σε μια μικρή γειτονιά κάτω από το δασύλειο στην Πάτρα, η Χρύσα, ο Βλαντ, η Βίκυ η μαζορέτα, η Ναβντίπ και ο Χρήστος είναι μερικά από τα παιδιά που κάθε μέρα μετά τις τέσσερεις κλείνουν το δρόμο, για να παίξουν ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, τους λείπει ένας και η Ελένη που πρόσφατα μετακόμισε στην πολυκατοικία της Χρύσας, δεν έχει χέρι και γι΄αυτό δεν παίζει μπάλα. Η Χρύσα προσπαθεί να την πείσει, να παίξει, λέγοντάς της πως:‘’Με τα πόδια, παίζουν μπάλα!’’


Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Άγγελη Ανδρικοπούλου και Αργύρης Τσεπελίκας

Άγγελη Ανδρικοπούλου - Αργύρης Τσεπελίκας

Άγγελη ΑνδρικοπούλουΈχει σπουδάσει σκηνοθεσία και υποκριτική κιν/φου και θεάτρου στηνΈλλαδα. . Έχει συμμετάσχει σε αρκετές μικ.μήκους ταινίες και ντοκυμαντέρ.TITO. 2005. Σκηνοθεσία-παραγωγή. Συμμετοχή φεστιβάλ Δράμας 2006, σπουδαστικό και διαγωνιστικό.

Αργύρης ΤσεπελίκαςΈχει σπουδάσει κιν/φο και τηλ/ση στην Ελλάδα. Εργάζεται τα τελευταία 10 χρόνια σε ελληνικές και ξένες παραγωγέςΈχουν βραβευτεί οι ταινίες που συμμετείχε σαν κινημ/στής: 86400. ΝΕΧΤ DAY 2004 BIOPTIC PROD.Kαλύτερη ταινία φεστ Θεσ/κης πανοραμα ανεξαρ. δημιουργών 2005sugar town-the brid-grooms 2006 BIOPTIC PROD-ANEMON-ARTE-ERT-ΥLE-MEDIA Βραβείο κοινού: καλύτερη ταινία ντοκ. μεγάλου μήκους. Φεστ. ντοκυμαντέρ Θεσ/κης 2006 .Βραβείο καλύτερου ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους. Κρατικά βραβεία ποιότητας φεστιβάλ Θεσ/κης 2006


Του κοινού η μηχανή

’Ενα κοινοτικό ελαιοτριβείο με τα έσοδα του οποίου χτίστηκε ένα σχολείο! H ταινία είναι ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ για την ίδρυση του κοινοτικού ελαιοτριβείου της Αγίας Παρασκευής Λέσβου, στις αρχές του 20ου αιώνα, με σκοπό τα έσοδα του να χρησιμοποιηθούν για να ανακαινιστούν τα μισο-κατεστραμμένα σχολεία της περιοχής και να μπορούν να πληρώνονται εφεξής οι δάσκαλοι. Οι Αγιαπαρασκευώτες πάροικοι σε 36 διαφορετικά μέρη του κόσμου, οι εργάτες, οι αγρότες και οι έμποροι της περιοχής πήραν την ιστορική απόφαση για τη λαϊκή επιχείρηση (παρ΄ όλο τον ανταγωνισμό των ιδιωτών) και συνέβαλλαν με προσωπική εργασία, δωρεές και δάνεια στο κτίσιμο της. Η ίδρυση και λειτουργία του κοινοτικού ελαιοτριβείου ήταν τόσο επιτυχημένη που το 1927 η Αγία Παρασκευή απέκτησε ένα σχολικό νεοκλασικό κτίριο στο πρότυπο της… Ακαδημίας Αθηνών, που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται αυτούσιο και καλοσυντηρημένο ως το σχολείο της περιοχής. Μια ιστορία κοινωνικής αλληλεγγύης, ευεργεσίας και ευρηματικότητας. Μια ιστορία που με τα σημερινά δεδομένα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, κουλτούρας και εκπαίδευσης μοιάζει απίστευτη.


Σκηνοθεσία: Γιάννης ΣκοπετέαςΠαραγωγός: Κίστης Κόνναρης – Ιστορικό Αρχείο Αιγαίου ΕργάνηΣυμπαραγωγοί: Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου ΠειραιώςΦωτογράφος: Κώστας ΚουτσιαμπασιάκοςΗχολήπτης: Σταύρος ΣυμεωνίδηςΜοντάζ: Αλέξανδρος Κόσσυβας –Blink Studios

Γιάννης Σκοπετέας

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΠΕΤΕΑΣ είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Westmin-ster σε θέματα αισθητικής της κινηματογραφικής εικόνας και του ελληνικού κινηματογράφου. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου (Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας). Tαυτόχρονα, εργάζεται ως διευθυντής του περιοδικoύ Film/Video Business και ως σκηνοθέτης – σεναριογράφος σε ντοκιμαντέρ, διαφημιστικά, εκπαιδευτικά και εταιρικά βίντεο.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑΚαι ένα Πριπιτσιανό βαρελά– ντοκιμαντέρ (2005) Για πέντε διαμερίσματα και ένα μαγαζί – ντοκιμαντέρ (2004) Ο Φωτογράφος, ο Άνθρωπος και ο Τόπος του- ντοκιμαντέρ (1999)Το παιδικό βλέμμα του Λάρυ Κινγκ-ταινία μικρού μήκους (1997)Πρωινό γεύμα – ταινία μικρού μήκους (1996) Μικρή αναφορά στο Νίκο Κούνδουρο – ντοκιμαντέρ (1996)


Μνήμες, τόποι, ουτοπίες

Η ταινία με την χρήση ντοκουμενταρίστικης τεχνικής, καταγράφει μια επιστροφή στους τόπους καταγωγής μετά από μια εικοσιπεντάχρονη απουσία. Επιστροφή σε τόπους με μια διαχρονικότητα σε λατρείες και τελετουργικά, που ξεπερνούν θρησκείες και δόγματα. Μέσα από την υποκειμενική και προσωπική ματιά του αφηγητή αναδύονται μνήμες και οι τόποι αποκτούν μαγική υπόσταση, που μοιάζει με ουτοπία μέσα στο πλαίσιο του υλικού επίγειου παραδείσου. Σε φόντο πάντα η Σαμοθράκη με τη διαχρονικότητα σαν τόπος λατρείας, αλλά και ουτοπίας.



Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογραφία-Μοντάζ:Στέργιος ΜουντσάκηςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Άντα Πίτσου, Γιώργος Σεβαστάτος

Στέργιος Μουντσάκης

Γεννήθηκα το 1959 στην Κομοτηνή και έζησα από το 1969 έως 1971 καθώς και από το 1980 έως το 2002 στη Γερμανία.Σπουδές επικοινωνίας και ΜΜΕ στο F.U. Berlin και T.U. Berlin. Τεχνική διεύθυνση στο συνεδριακού κέντρου ICC του Βερολίνου.Αρχισυντάκτης και συνιδιοκτήτης του τηλεοπτικού ελληνογερμανικού μαγγαζίνου Argo TV του Βερολίνου.Φιλμογραφία (επιλογή)2000 Έλληνες εικαστικοί καλλιτέχνες στο Βερολίνο Ντοκιμαντέρ. 2000 Γεννήθηκα γυναίκα Ντοκιμαντέρ.2001 Ένα γράμμα από το Βερολίνο.2004 Καλοκαιρινές αστραπές Ντοκιμαντέρ.2005 Μικρολεπτομέρειες μνήμες και εικόνων μικρού μήκους.2006 Μνήμες, τόποι, ουτοπίες.


Oμιλών βωβός κινηματογράφος

Η ταινία είναι η κινηματογράφηση ενός θεατρικού έργου, που έγραψαν μόνοι τους οι μαθητές του Λυκείου Κωφών και Βαρηκόων Αγίας Παρασκευής. Το θεατρικό τους έργο ονομάζεται «το γύρισμα μιας ταινίας». Μαζί με τους καθηγητές τους ανέβασαν αυτό το έργο με επιτυχία στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες. Ένας σκηνοθέτης περιμένει τους ηθοποιούς του σε ένα πλατώ και όταν αυτοί επιτέλους έρχονται, αρχίζουν τα γυρίσματα. Νευρικές, χαρούμενες, αργές, γρήγορες, θλιμμένες, χαρούμενες, λήψεις μέχρι να επιτευχθεί το καλλίτερο αποτέλεσμα. Κουραστική και ατελείωτη η δημιουργία μιας ταινίας. Ο οπερατέρ στο τέλος κουράστηκε, βαρέθηκε και αποκοιμήθηκε. Η καλλίτερη λήψη πήγε χαμένη… η χαρά όμως της συμμετοχής σε μια καλλιτεχνική δημιουργία είναι το πραγματικό κέρδος. 09 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Αλέξανδρος Παπαηλιού

Αλέξανδρος Παπαηλιού

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικον. Επιστήμες στο Πανεπ. Αθηνών και Κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου. Έχει εργαστεί σαν οπερατέρ, μοντέρ, σκηνοθέτης και παραγωγός. Είναι μέλος του Δ.Σ. της ΕΕΣ. Εκδίδει μαζί με άλλους σκηνοθέτες το κινηματογραφικό και πολιτιστικό περιοδικό «ΔΙΑΓΩΓΗ ΜΗΔΕΝ».Σκηνοθεσία:Πατρίδα Είναι η Παιδική Ηλικία. Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους σε συνεργασία με το Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου και την ΕΡΤ, παραγωγή 2003. Β’ Βραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης, Κρατικά Βραβεία Ποιότητας, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2003. Αμοργός. Ντοκιμαντέρ 30’ (2001) Εντροπία. Ντοκιμαντέρ δεκατριών επεισοδίων για την κρατική τηλεόραση (1997). Η Νιόβη Χόρευε τη Ζωή της. Σενάριο και σκηνοθεσία Α. Παπαηλιού. Τηλεταινία 60΄ για την κρατική τηλεόραση με την υποστήριξη του προγράμματος MEDIA II (1996).Αθήνα Χειροποίητη Πόλη. Ντοκιμαντέρ έξι επεισοδίων για την ΕΤ2 (1996-1997).


Το πανηγύρι της Βροκούντας

Ο αρχαιολογικός χώρος όπου βρίσκεται μία από τις τέσσερις αρχαίες πόλεις της Καρπάθου είναι πολύ γνωστός σήμερα για το πανηγύρι του Αη Γιάννη το οποίο λαμβάνει χώρα ετησίως στις 29 Αυγούστου.Το Πανηγύρι της Βροκούντας είναι μια απόπειρα καταγραφής του πανηγυριού και των εθίμων που το συνοδεύουν. Μέσα από είκοσι συνεντεύξεις σκιαγραφεί το ρόλο του πανηγυριστή, όχι τόσο σαν πιστού προσκυνητή, αλλά του μερακλή, ο οποίος είναι και την ψυχή του πανηγυριού. Η Όλυμπος και οι κάτοικοί της, με την αφοσίωσή τους στην διατήρηση των παραδόσεών τους, αποτελούν ένα ανοιχτό παράθυρο με θέα τις κοινωνικές εκδηλώσεις του παρελθόντος.


Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογράφία-Μοντάζ-Ηχοληψία: Θεόδωρος Βένερης

Θεόδωρος Βένερης

Ο Θεόδωρος Βένερης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Αποφοίτησε από τη Σχολή Σταυράκου το 1995.Έκτοτε εργάζεται σε ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές ως σκηνοθέτης κυρίως σε ψυχαγωγικά προγράμματα, σειρές κλπ. Έχει επίσης εργασθεί εκτενώς σε διαφημιστικά. Έχει σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ Ολυμπία ’96 και τη μικρού μήκους ταινία Στην Παγίδα του Χρόνου.


Σημειώσεις στον Τρίτωνα

Η ταινία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ελληνικής συμμετοχής στη 10η Biennale αρχιτεκτονικής της Βενετίας, με θέμα «Το Αιγαίο: μια διάσπαρτη πόλη». Στόχος της είναι η αναπαράσταση της συνάντησης δώδεκα Ελλήνων αρχιτεκτόνων, που ανταλλάσσουν επιχειρήματα με θέμα την πόλη του Αρχιπελάγους στo ερείπιo του ξενοδοχείου Ξενία «Τρίτων» του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη, στη Χώρα της Άνδρου στις 18 Ιουλίου 2006. Με σταθερή αναφορά το ερείπιο του Τρίτωνα η ταινία παρακολουθεί τα ίχνη της συζήτησης και συνθέτει τις διαφορετικές απόψεις της λογομήγυρης σε ένα corpus σημειώσεων, σκέψεων και αναπαραστάσεων που συνιστούν έναν ενιαίο αφηγηματικό λόγο, προβάλλοντας και ερμηνεύοντας το χαρακτήρα του Αρχιπελάγους ως ενός διαφορετικού παραδείγματος σύγχρονης αστικότητας. 34 min, copyright 2006 Πρωτότυπη γλώσσα: ελληνικά

Σκηνοθεσία: Σπύρος ΠαπαδόπουλοςΠαραγωγή: Σπύρος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου, ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ Φωτογράφος: Βαγγέλης Μαθάς, Χρήστος Κεμανετζής Ηχολήπτης: Θωμάς Σοφιανόπουλος, Κώστας ΠουταχίδηςMοντέρ: Νίκος Αλεξανδράτος, Γιώργος Πετρολέκας

Σπύρος Παπαδόπουλος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Αρχιτέκτονας, διδάκτωρ του Πανεπ. E.T.S.A. της Μαδρίτης (1997) και Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπ. Θεσσαλίας. Έχει ασχοληθεί με τα οπτικοακουστικά μέσα και τις νέες τεχνολογίες στα πεδία των εικαστικών τεχνών και της αρχιτεκτονικής. Έργο του έχει παρουσιαστεί σε διεθνείς εκθέσεις.Από το 1999 επιμελείται και εκδίδει στη Μαδρίτη το διεθνές περιοδικό τέχνης και αρχιτεκτονικής “METALOCUS”. Το 2000 επιμελήθηκε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική εκπομπή “MET-ALOCUS” όπου απέσπασε το βραβείο «Παναγιώτη Μιχελή».ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑΘουκυδίδης Βαλεντής: Κατοικώντας τον Κάνναβο, video 28min., 2007 Ιωάννης Δεσποτόπουλος: Το μυστικό αξίωμα, video 28min., 2006 Σημειώσεις στον Τρίτωνα, video 34min., 2006 Εκκόλπωμα ΙΙ, video 9min., 2005 My aunt, video 9min., 2002 Urban Room, video 11min., 2002 Maroussi Suburbium, video 9min., 2001 El Encuentro, video 13min., 1997 Agencia Ulises, video 7min.,1994


Οι τελευταίοι που σμίλεψαν το μάρμαρο

Συνεχίζοντας μια μακραίωνη παράδοση, οι τεχνίτες του μαρμάρου που ήρθαν στην Πεντέλη τον 20ο αιώνα από τις Κυκλάδες, τη Ρόδο, την Κρήτη, ακόμα και τη Θράκη, παραμένουν στη σκιά της ιστορίας. Εδώ καταγράφονται για πρώτη φορά μαρτυρίες που αφορούν στη καταγωγή τους, στη ζωή στα λατομεία, την εκμετάλλευση που υπέστησαν ως εργαζόμενοι. αλλά και τις μεθόδους εξόρυξης του μαρμάρου, με αναφορά και στην αρχαία ιστορία του τόπου. 39 min, copyright 2007 Πρωτότυπη γλώσσα: ελληνικά

Σκηνοθεσία-Παραγωγή-Φωτογραφία-Ηχοληψία: Γιάννης ΚαμαρινόςΣυμπαραγωγοί: Super8 productionsMοντέρ: Γιάννης Καμαρινός- Κώστας ΒαρναβόπουλοςΣυνθέτης Πρωτότυπης Μουσικής: Δομνίκη Αποστόλου

Γιάννης Καμαρινός

Ο Γιάννης Καμαρινός γεννήθηκε το 1975 στη Νέα Πεντέλη Αττικής. Παράλληλα με το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο, σπούδασε ηχοληψία. Με τη σκηνοθεσία ασχολείται από το 2000, παρουσιάζοντας το πρώτο του ντοκιμαντέρ το 2005.

2007 Οι Τελευταίοι που Σμίλεψαν το Μάρμαρο (ντοκυμαντέρ, 39’)2006 Δωδώνη ’75 (ντοκυμαντέρ, 3’)2006 Against War (video-dance, 14’)2005 Όρος Πεντέλη, υπό Σταυρών και Κεραιών (ντοκυμαντέρ, 8’)2004 Harpies Are Waiting (videodance, 23’)2002 Dancamania (video-dance, 46’)


Υπάρχει ελπίδα

Είναι το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας ταινιών τεκμηρίωσης με θέμα το δικαίωμα του πολίτη να προασπίσει την ποιότητα ζωής του.Με τα πόδια στο σχολείο είναι ο υπότιτλος της ταινίας, ο οποίος ανακεφαλαιώνει την ανάγκη του κάθε πολίτη (στις σύγχρονες ελληνικές πόλεις) για πεζοδρόμια, ελεύθερους χώρους και γειτονιές. Μικρός αριθμός πολιτών ασχολούνται με το θέμα της προστασίας του παλιού σχολείου της γειτονιάς τους και την καλυτέρευση της ποιότητας της παιδείας. Γίνονται ομάδα απευθύνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες και επικοινωνούν το γεγονός. Αντέχουν στο χρόνο και τελικά τα αποτελέσματα είναι ορατά. To “Yπάρχει ελπίδα” είναι μια υπενθύμιση του ότι έχουμε δικαίωμα να αισιοδοξούμε όταν είμαστε ενεργοί πολίτες.


Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Ηχοληψία: Χρίστος ΚαλλίτσηςΠαραγωγός: Documenda FilmsΜοντάζ: Άντα Λιάκου

Χρίστος Καλλίτσης

Παραγωγή-επιμέλεια-παρουσίαση της σειράς ωριαίων εκπομπών ντοκιμαντέρ, Φεστιβάλ του κόσμου και Σύγχρονος κόσμος για την ET3. Παραγωγή ντοκιμαντέρ: Το μπλέξιμο λύνεται. Παραγωγή-σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ: Υπάρχει ελπίδα Εν ενεργεία ελεύθερος δημοσιογράφος -φωτογράφος, αρχισυντάκτης ιστοσελίδας ενημέρωσης www.documenda.gr, της περιοδικής έκδοσης του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης: Βλέπω. Συνεργασία με “Μακεδονία”, “Αντί”, “Ένεκεν”, “Close up”, “Πρώτο Πλάνο”, “Ταχυδρόμος”, “Βήμα”. Σύμβουλος προγράμματος, συντονιστής συνεντεύξεων τύπου Φεστιβάλ Kινημ. Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Nτοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Εισηγητής σεμιναρίων “Iστορία του κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ”, Δημοτική Σχολή Κινηματογράφου Σταυρούπολης. Βrand manager (marketing) I. MΠOYTAPHΣ & YIOΣ A.B.E.E., Πικέρμι Aττικής. Αccount executive στη διαφήμιση.Εργάτης, Γκούμερσμπαχ, Δ. Γερμανία.


Εστίν ουν τραγωδία

Η λατρεία του Διονύσου…οι ιεροτελεστίες των αγροτών…οι αυτοσχεδιασμοί των εξαρχόντων, το διθύραμβο και τα φαλλικά…οδήγησαν στη γένεση της Τραγωδίας και της Κωμωδίας.Από τα μέσα του περασμένου αιώνα, ήταν γνωστό πως σε ορισμένες αγροτικές γιορτές (Δρώμενα) που τελούνται σε απομονωμένα χωριά της Ελλάδας, έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα πολλά από εκείνα τα δημιουργικά στοιχεία που συγκρότησαν το αρχαίο δράμα…Ιεροτελεστίες…μυστικισμός…βακχεία…ιερή μανία…τραγοντυμένοι χορευτές…πομπές…φαλλοφόρων…είναι τα στοιχεία που συνθέτουν αυτή την ταινία, αποδίδοντας το κλίμα των ιερών τελετουργιών που τελούνταν στην αρχαία Ελλάδα και επιβιώνουν στα σημερινά δρώμενα των αγροτών -τις Διονυσιακές γιορτές- που οδήγησαν στη γέννηση του θεάτρου.Σπαράγματα από την αρχαία λατρεία του Διονύσου συγκεντρωμένα σ’ αυτό το φιλμ, δίνουν την εικόνα, την ατμόσφαιρα και το κλίμα που επικρατούσε στην Ελλάδα την προ-θεσπιακή εποχή και που κάτω από τις γόνιμες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στην Αθήνα, οδήγησε στη δημιουργία της Τραγωδίας και της Κωμωδίας…

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

1ο ΒΡΑΒΕΙΟ Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους στο 35ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1994

ΒΡΑΒΕΙΟ Καλύτερης Μουσικής στο 35ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1994

ΒΡΑΒΕΙΟ στο 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Λισσαβόνας, 1995

Η ταινία θα προβληθεί στην τελετή έναρξης του φεστιβάλ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Γεννήθηκε στην Εύβοια το 1954. Σπούδασε στην Αθήνα κινηματογράφο, στην σχολή Σταυράκου. Το 1978 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αντιθέσεις» και τον επόμενο χρόνο το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Αντιά». Το 1984 ίδρυσε την εταιρία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών filmode, την οποία διευθύνει μέχρι σήμερα. Έχει σκηνοθετήσει δεκάδες ντοκιμαντέρ για την Δημόσια Τηλεόραση, το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλους δημόσιους οργανισμούς. Έχει συνεργαστεί με τηλεοπτικά δίκτυα του εξωτερικού και σημαντικές ταινίες του έχουν βραβευτεί στο Φεστιβάλ

Θεσσαλονίκης και σε Διεθνή Φεστιβάλ . Η ταινία του «Κλειστοί Δρόμοι» (2000) συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου και Βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Διεθνές Φεστιβάλ της Γενεύης.Είναι Αν. Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.

Επιλεκτική Φιλμογραφία: 1979 ΑΝΤΙΑ1987 ΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΚΟΠΕΛΑ1989 ΟΙΩΝΟΣ1990 ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ1994 ΕΣΤΙΝ ΟΥΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ 2000 ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ 2005 ΚΑΚΟΛΥΡΙ 5/44


«Μετέωρα»Το Πρώτο Σωζόμενο Ελληνικό Ντοκιμαντέρ

Ίσως έχει γυριστεί από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Φιλαδέλφειας, Μιχάλη Δόριζα στην κατοχή του οποίου βρέθηκε. Κατά μια άλλη εκδοχή, αποδίδεται στον Ούγγρο Ζόζεφ Χεπ (1887-1968) και πρέπει να έχει γυριστεί ανάμεσα στο 1915-1925. Αυτό συμπεραίνεται από το ότι ορισμένες σκηνές του ντοκιμαντέρ χρησιμοποίησε ο Αχιλλέας Μαδράς το 1926 όταν γύρισε την ταινία «Μαρία η Πενταγιώτισσα». Το σπάνιο αυτό ντοκιμαντέρ βρέθηκε και αποκαταστάθηκε το 1990 από το Τμήμα Συντήρησης κι Αποκατάστασης Ταινιών της Ταινιοθήκη της Ελλάδος, το οποίο δώρισε η χήρα του Μ. Δόριζα. Η διεισδυτική ματιά του δημιουργού, η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από την θεματολογία των πλάνων και την φωτογραφία έχουν σαν αποτέλεσμα, στα 4΄ 30΄΄ που είναι η διάρκεια της ταινίας, να μας δώσει ένα ολοκληρωμένο και ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ.

Υπάρχουν και κάποια επίκαιρα παλαιότερης εποχής, κυρίως από τους αδερφούς Μανάκη

Ελλάδα 1923 α/μ , Βουβή Διάρκεια: 4΄ 30΄΄

Η ταινία θα προβληθεί στην τελετή λήξης του φεστιβάλ


ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΘΗ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΜΕΡΑΣ

Πάθη Ελλήνων, μέσα στη ροή της ιστορίας, από τα τραγικά χρόνια του εμφύλιου πολέμου ως και τις μέρες μας, όπως καταμαρτυρούνται και καταγράφονται σε έξι ντοκιμαντέρ σημαντικών Ελλήνων κινηματογραφιστών:

Ροβήρος Μανθούλης Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος1997

Ο μεγάλος σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης στο ντοκιμαντέρ του «Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος»1 καταφέρνει να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια για μια τραγική περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Καταγράφει, μέσα από πολύτιμες μαρτυρίες και μνήμες μερικών από τους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου, διάφορα γεγονότα, που, μετά από την νικηφόρα αντίσταση του λαού στον φασισμό και στον ναζισμό, οδήγησαν σε μια «ακύρωση» της απελευθέρωσης και στον εμφύλιο πόλεμο. Χρησιμοποιεί, για πρώτη φορά, με ακρίβεια, σπάνια ντοκουμέντα από αρχεία, καθώς και αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Δημοκρατικού Στρατού «Η Αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας» που γύρισαν, εκείνη την περίοδο, ο Μάνος Ζαχαρίας και ο Γιώργος Σεβαστίκογλου. Δείχνει, βασισμένος σε ντοκουμέντα, την προσχεδιασμένη

επέμβαση των «συμμάχων» μας Άγγλων, που πήρε τη μορφή μιας νέας κατοχής και έπαιξε, βέβαια, έναν καθοριστικό ρόλο στο ξέσπασμα και την κλιμάκωση του εμφύλιου.Από κινηματογραφική άποψη η ταινία χαρακτηρίζεται από μια επινοητικότητα στην ενορχήστρωση του αρχειακού υλικού και των μαρτυριών, και από μια αποστασιοποίηση, που δεν εμποδίζει, όμως, να αναβλύζει, σε συγκεκριμένες στιγμές, μια γνήσια συγκίνηση, όπως στα πλάνα που συνοδεύονται από το τραγούδι της αντάρτισσας ή στη μαρτυρία του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία, στον τόπο που γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ του Δημοκρατικού Στρατού. Όπως γράφει στο πολύ όμορφο ποίημα του «Χαμηλόφωνος ύμνος» ο René Char: «Αλλά αυτό το συμπαγές έδαφος το καμωμένο από το διαμάντι του φωτός και του χιονιού, αυτή την άσηπτη γη κάτω από τα πόδια του λαού της νικητή του θανάτου, αλλά θνητού από ολοφάνερη αγνότητα, μια ξένη λογική προσπαθεί να τιμωρήσει την τελειότητά του, νομίζει ότι θα σκεπάσει το τραύλισμα από τα στάχια του./ Ω Ελλάδα, καθρέφτη και σώμα τρεις φορές μαρτυρικά το ότι σε φαντάζομαι σημαίνει ότι σε θεραπεύω. Οι θεραπευτές σου βρίσκονται μες στο λαό σου και η υγεία σου είναι το δικαίωμά σου. Το ανυπολόγιστο αίμα σου το φωνάζω ως τον μόνο ζωντανό που γι’ αυτόν η ελευθερία έπαψε

να είναι ασθενική, που μου σκίζει το στόμα, αυτό με τη σιωπή κι εγώ με την κραυγή». Φαίνεται ότι με την ταινία του ο Ροβήρος Μανθούλης συντελεί και αυτός με την τέχνη του σε μια ολοκλήρωση αυτής της «θεραπείας».

Βασίλης Μάρος Η Ελλάς χωρίς κολώνες1964

Εξαιρετική είναι και η ταινία: Ελλάδα χωρίς κολώνες (1964) του Βασίλη Μάρου, που ανήκει κι αυτή στα ιστορικά ντοκιμαντέρ ανάλυσης και κριτικής, αφού καταγράφει μεγάλα κοινωνικά προβλήματα εκείνης της κρίσιμης περιόδου. Αποτελεί μια ιδιότυπη συνέχεια της πολυβραβευμένης του ταινίας Τραγωδία του Αιγαίου (1961). Δεν πρόκειται, όμως για ένα ντοκιμαντέρ, βασισμένο στο μοντάζ επικαίρων, που

γυρίστηκαν στο παρελθόν από άλλους: όλα τα πλάνα έχουν κινηματογραφηθεί από τον Βασίλη Μάρο, που ήταν κι ένας εξαιρετικός οπερατέρ. Καταγράφει τη φλέγουσα πραγματικότητα της Ελλάδας του 1964, αγώνες, διεκδικήσεις, προβληματισμούς εκείνης της κρίσιμης ιστορικής περιόδου. Ολοκληρώνεται έτσι μια κινηματογραφική, κοινωνικοπολιτική εξερεύνηση των δρόμων που ακολουθεί η σύγχρονη ελληνική ιστορία, με μοναδική για την εποχή εκείνη διεισδυτικότητα, κι αυτό επηρεάζει και την ίδια την κατασκευή της, σε λειτουργική σχέση με το προβληματισμένο σχόλιο2. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία-σταθμός, προδρομική για το μεταγενέστερο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο. ΄Οχι μονάχα, γιατί προσεγγίζονται, με διαύγεια, καίρια και

Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος

Η Ελλάς χωρίς κολώνες


πιεστικά προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας (γραφειοκρατία, αστυφιλία, φτώχια, μετανάστευση κ.λπ.), αλλά πολύ περισσότερο, γιατί αυτό επιτυγχάνεται με ουσιαστικά κριτικό, αποστασιοποιημένο, ειρωνικά ποιητικό, κινηματογραφικό τρόπο, που αποδίδει, με μια εξαιρετική φωτογραφία και ένα “μουσικού τύπου” μοντάζ, τις διάρκειες, τις συχνότητες, το άδειο και το γεμάτο, το έντονα ενεργό και το εντελώς αδρανές, τους ρυθμούς και την αρρυθμία, το «σφυγμό» της ταραγμένης, μέσα στην κυρίαρχη ανισότητα και αδικία, σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Νίκος ΚαβουκίδηςΜαρτυρίες 1975

Ο σημαντικός και πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας

Νίκος Καβουκίδης, σκηνοθέτησε και ορισμένα ντοκιμαντέρ. Οι Μαρτυρίες (1975) αποτελούν ένα πολυσήμαντο κινηματογραφικό χρονικό της περιόδου που αρχίζει με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973 και φτάνει ως και τον Αύγουστο του 1975. Ο κινηματογραφιστής καταγράφει, με συγκινησιακή φόρτιση κι εκφραστική δύναμη, σημαίνουσες στιγμές και γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή. Ανατρέχει στο παρελθόν για να διαφωτίσει ιστορικά τη σύγχρονη ιστορική συγκυρία. Με σεβασμό και ακρίβεια αποδίδει κινηματογραφικά τις συγκεκριμένες κοινωνικοπολιτικές και πολιτιστικές συνθήκες που οδήγησαν στους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες ενάντια στη φασιστικού τύπου δικτατορία, για δημοκρατία και

κοινωνική δικαιοσύνη. Από κινηματογραφική άποψη, η ταινία δομείται, στο πρώτο μέρος ως μια ελεγεία πάνω στη γενιά του Πολυτεχνείου3, που αποκτά, όμως, καθώς προσεγγίζει, με συγκίνηση, δυναμισμό και ενθουσιασμό, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, μιαν επική διάσταση, ενώ στο δεύτερο μέρος αναλύει, με ρεαλιστικό τρόπο, τα γεγονότα και τα συμβάντα της πρώτης μεταπολιτευτικής χρονιάς.

Οι μεγάλοι σκηνοθέτες Μιχάλης Κακογιάννης και Νίκος Κούνδουρος, που σημαδεύουν με το έργο τους και οριοθετούν τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, ιδιαίτερα ευαίσθητοι, μπροστά στην τραγωδία της Κύπρου, που κορυφώθηκε με την εγκληματική εισβολή των Τούρκων και τις ομαδικές εκτελέσεις ελληνοκυπρίων που

διέπραξαν, γύρισαν δύο πολύ σημαντικά ντοκιμαντέρ. Μιχάλης ΚακογιάννηςΑττίλας ‘74. 1974-75

Ο Μιχάλης Κακογιάννης, Κύπριος ο ίδιος, στο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Αττίλας ‘74 (1975), μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες που καταθέτουν μπροστά στο γεμάτο προσοχή και σεβασμό «μάτι» της κάμερας του Σάκη Μανιάτη, γυναίκες και άντρες, νέοι και γέροι, έφηβοι και παιδιά, δίνει στα γεγονότα, με μια λιτή και στοχαστική αφήγηση, την πραγματική τους διάσταση. Οι γυναίκες, γερόντισσες ιδίως, αλλά και νεότερες, που αναζητούν τους αγνοούμενους ή θρηνούν τους αδικοχαμένους, αποτελούν το χορό μιας σύγχρονης τραγωδίας και σαν τέτοιο τον κινηματογραφεί ο Κακογιάννης και τον

Μαρτυρίες

Αττίλας ‘74

Ελληνιστί Κύπρος

Στην Αθήνα


«τονίζει» η εκφραστική μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη. Από τις καθοριστικής σημασίας μαρτυρίες του Μακάριου, του Γλαύκου Κληρίδη κι όλων των άλλων, φαίνεται ότι η εισβολή των Τούρκων υποκινήθηκε ουσιαστικά από την CIA, για να διευκολύνει την γενικότερη, ιμπεριαλιστική αμερικάνικη εξωτερική πολιτική στην περιοχή και από τη φασιστικού τύπου δικτατορία του 1967, που, με όργανό της τους αμετανόητους της ΕΟΚΑ Β’ και τον Σαμψών έκανε το πραξικόπημα και άνοιξε το δρόμο στους εισβολείς. Εικοσιπέντε χρόνια μετά ο Κακογιάννης πρόσθεσε έναν επίλογο, όπου ο Ντεκτάς παραδέχεται τις μαζικές δολοφονίες ελληνοκυπρίων, που τους θεωρούσαν μέχρι τότε αγνοούμενους.

Νίκος ΚούνδουροςΕλληνιστί Κύπρος 1975

Το έξοχο ντοκιμαντέρ Ελληνιστί Κύπρος, που γύρισε στο μαρτυρικό νησί ο Νίκος Κούνδουρος 4,την περίοδο από 22 ως 24 Αυγούστου 1975, με τη θαυμάσια φωτογραφία του Σάκη Μανιάτη, αποτυπώνει, με κινηματογραφική λιτότητα και ελλειπτικότητα, σημαίνουσες ιστορικά στιγμές της κυπριακής τραγωδίας. Η ταινία αρχίζει με το θρήνους των γυναικών και, μετά τους τίτλους, προσεγγίζει δρόμους με ερείπια σπιτιών και καταγράφει τις μαρτυρίες των ελληνοκυπρίων για τον εγκληματικό ρόλο των χουντικών που έκαναν το πραξικόπημα, στρέφοντας τα όπλα τους ενάντια στον κυπριακό λαό που αντιστεκόταν. Η οργή κι η αγανάκτηση ξεχειλίζει για όλους αυτούς, που γνώριζαν και διευκόλυναν

την τούρκικη εισβολή. Ενδιάμεσοι τίτλοι αναφέρουν σημαντικά γεγονότα της ιστορίας του νησιού, ενώ η αεικίνητη κάμερα διερευνά τα δοκιμασμένα από τα δεινά και τις καταστροφές, τραγικά πρόσωπα, καθώς και σημαίνοντες για την κυπριακή τραγωδία τόπους (καταστραμμένα χτίρια, στρατόπεδα προσφύγων, νεκροταφεία, οχυρώματα). Μ’ ένα παραδοσιακό τραγούδι από τη μοναδική φωνή της Μαρίζας Κωχ, που ηχεί σαν θρηνητική διαμαρτυρία για τα θύματα, ολοκληρώνεται αυτό το ξεχωριστής σπουδαιότητας ντοκιμαντέρ, οδοιπορικό στους δαιδαλώδεις και τραγικούς δρόμους της σύγχρονης ιστορίας.

Μαθιός ΓιαμαλάκηςΣτην Αθήνα 1981-82

Ο Μαθιός Γιαμαλάκης είναι κινηματογραφιστής και ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Ελλάδα και σπούδασε στη Γερμανία και στη Σουηδία ζωγραφική, όπου πραγματοποίησε και πολλές εκθέσεις. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 άρχισε να γυρίζει ταινίες, κυρίως ντοκιμαντέρ με κοινωνικά και ιστορικά θέματα, ανάμεσα στα οποία, ορισμένα κατέγραφαν τη φοβερή για τον ελληνικό λαό περίοδο της εφτάχρονης χουντικής δικτατορίας. ΄Εχει γυρίσει πάνω από 60 ταινίες μικρού μήκους και περισσότερα από 15 ντοκιμαντέρ. Το ντοκιμαντέρ «Στην Αθήνα» αποτελεί μια ιστορική ανθρωποκεντρική καταγραφή των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, μέσα από τις μαρτυρίες των κατοίκων της τότε Αθήνας, της Ελευσίνας

και άλλων περιοχών της Αττικής, για τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ως άνθρωποι και πολίτες. Ο κινηματογραφιστής προσεγγίζει με μια συνεχή κίνηση της κάμερας, με ιδιαίτερη συμπάθεια, κατανόηση, αλλά και κριτική διάθεση, διάφορα πρόσωπα από τα λαϊκά και καταπιεσμένα στρώματα, συνομιλεί μαζί τους και εντοπίζει τον ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα των διαφόρων θεμάτων που βάζουν. Ενδεικτικά και σημαίνοντα πλάνα περιγράφουν εύστοχα την πολύ άσχημη οικολογική κατάσταση της Αθήνας και της Αττικής, την εκμετάλλευση των εργατών, τις στερήσεις και την καταπίεση μέσα στην οικογένεια, την πορνεία, τον εύκολο πλουτισμό ορισμένων σε βάρος των πολλών, τις υποσχέσεις των πολιτικών και την αγωνιστική διάθεση του λαού, πριν από τις εκλογές του 1981. Μια ιστορική αναδρομή στα ηρωϊκά αλλά και τραγικά χρόνια της αντίστασης και του εμφύλιου πολέμου, μέσα από την πολύ ανθρώπινη αφήγηση μιας ηλικιωμένης γυναίκας, που έχασε τους δυο της γιους, τον έναν στην κατοχή και τον άλλον στον εμφύλιο ολοκληρώνουν την ενδιαφέρουσα αυτήν ταινία, που συγκαταλέγεται μέσα στα λίγα ντοκιμαντέρ που ασχολήθηκαν, κάπως σφαιρικά, με αυτή την κρίσιμη για τη χώρα περίοδο.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ1. Σκηνοθεσία: Ροβήρος Μανθούλης, σε συνεργασία με τους Κωνσταντίνο Μωριάτη και Πάνο Καραμπίνη Σενάριο: Ροβήρος ΜανθούληςΕιδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Τηλεοπτικών Προγραμμάτων (F.I.P.A.) Μπιαρίτζ 1997. Υπάρχει επίσης μια εξάωρη εκδοχή του ντοκιμαντέρ με τίτλο Βίοι Παράλληλοι του Εμφυλίου.2. Το ντοκιμαντέρ αυτό, παραγωγή του B.B.C., γυρίστηκε χωρίς αυτοπεριορισμούς και λογοκρισίες. Προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος στον Βασίλη Μάρο, που οργανώσαμε ο Βασίλης Σπηλιόπουλος κι εγώ, με τη συνεργασία του σκηνοθέτη, στο 8ο Φεστιβάλ Κινηματογράφος και Πραγματικότητα, τον Φεβρουάριο 1995.3. Η ταινία είναι αφιερωμένη στους αγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. 4. Η παραγωγή του ντοκιμαντέρ έγινε από τη Cinetic. Ο Νίκος Κούνδουρος, γύρισε, εκείνα τα χρόνια, επίσης, το πολύ σημαντικό μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Τραγούδια της φωτιάς.

ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΣΠοιητής - Θεωριτικός Κιν/φου


ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡΙΣΤΕΣ

Χρήστος Καρακέπελης «Το σπίτι του Κάιν»2000, 78’

Με θέμα το φόνο και ήρωες 7 ανθρώπους, δράστες μιας τέτοιας πράξης, «Το Σπίτι του Κάιν» βυθίζεται στις εικόνες, στις αναμνήσεις, στους εφιάλτες, στην πραγματικότητα και τις απόπειρες διαφυγής αυτών των προσώπων από την οριακή κατάσταση στην οποία ζουν.6 κρατούμενοι, ο δεσμοφύλακάς τους και 1 αποφυλακισμένος, κυκλώνουν ο καθένας με το δικό του τρόπο, την αμετάκλητη πράξη, που ενσαρκώνει το παράλογο, και συντρίβει την ύπαρξη τους.

Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1962. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αθηνών και στη συνέχεια Σκηνοθεσία στην Κινηματογραφική Σχολή Σταυράκου. Το «Σπίτι του Κάιν» είναι το πρώτο του κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. ΒΡΑΒΕΙΑ-ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΝΥΟΝ (ΕΛΒΕΤΙΑ), 2001ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΝΑΧΟΥ, 2001ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΆΦΟΥ (FIPRESCI) στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 2000ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΦΑΦΟΥ στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 20002ο ΒΡΑΒΕΙΟ στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ, 2001ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο Φεστιβάλ Βερολίνου

(FORUM), 2001ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο Φεστιβάλ του Karlovy-Vary/ Tσεχία 2002ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο Festival dei Popoli-Φλωρεντία/2001ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο ΑmasCultura Documentary Festival/ Λισσαβόνα 2001ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο Cork Film Festival / Ιρλανδία 2001ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο New Cinema-New Me-dia Film Festival / Καναδάς 2001ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στο Alternativa Film Festi-val / Bαρκελώνη 2001

Γιώργος Κολόζης Χρήστος Καρακέπελης

Γιώργος Κολόζης «Το πήδημα του Κατσαντώνη και ο μπάρμπα Λάμπρος»2005, 71’

Στα τέλη του 18ου αιώνα ο Κατσαντώνης για να ξεφεύγει από τους Τούρκους έφθανε στις όχθες του Αχελώου και πηδούσε απέναντι, σε ένα απότομο σημείο του ποταμού που από τότε ονομάζεται το Πήδημα του Κατσαντώνη. Στις αρχές του 21ου αιώνα ο μπάρμπα Λάμπρος (Λάμπρος Κοντογούνης), ένας γοητευτικός και συνάμα τραχύς ορεσίβιος, έχει σαν όνειρο να καταφέρει κάποτε να επισκεφθεί το Πήδημα του Κατσαντώνη…..Βραβείο Αργυρού Ιππότη

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953.Σπούδασε οικονομικά,φωτογραφία


Καλλιόπη Λεγάκη«Ηλίας ΠετρόπουλοςΈνας υπόγειος κόσμος»2005, 61’

«Παρουσιάζω τον κόσμο με ένα διαφορετικό βλέμμα , από ό,τι μας έμαθαν στο σχολείο ή στο στρατό. Πιστεύω πως ο καθένας έχει δικαίωμα να βλέπει την κοινωνία με το δικό του βλέμμα . Προσωπικά με ενδιαφέρει περισσότερο ο Διάβολος παρά ο Θεός»Ηλίας Πετρόπουλος

Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λ.Σταυράκου (Τμήμα Σκηνοθεσίας), Δραματικής

και σκηνοθεσία κινηματογράφου.Απο νωρίς πίστεψε στην ιδέα του ανεξάρτητου κινηματογραφιστή και στράφηκε στο ντοκιμαντέρ.Απο το 1985 διευθύνει την εταιρία παραγωγής ταινιών Φωτοκίνηση και συνεχίζει να σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ. Επιλεκτική Φιλμογραφία1977 ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ 1988 SHADOWS1991 THE OTHER SIDE 1999 ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΝΟΜΑΔΩΝ

Σχολής Πειραϊκού Συνδέσμου (ακροάτρια)Συμμετοχές σε φεστιβάλ:Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης , Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΕCOFILMS της Ρόδου Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην Λευκωσία της Κύπρου. Στο Φεστιβάλ για την Ειρηνική Συνύπαρξη των Λαών σταΠριγκηπόννησα Στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της ΛειψίαςΣτο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην ΚωνσταντινούποληΕπιλεκτική Φιλμογραφία: 2006 Με την κιμωλία στο χέρι2002 Κερατσίνι – Παλιοί και νέοι πρόσφυγες 1999 Πόθοι στην καυτή άμμο1996 Η ρόδα

Θόδωρος Μαραγκός«Black Μπεεε…»2005, 77’

Ένας αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος (Επίκουρος) έγραψε τον 1ο αιώνα μ.Χ., μία επιστολή προς… Θοδωράκη τον νεοέλληνα. Όταν ο Θοδωράκης το μαθαίνει, ταξιδεύει στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην περιοχή που βρέθηκε η επιστολή μαζί με 2000 ακόμα αρχαία ελληνικά κείμενα, για να την παραλάβει από τους Ιταλούς αρχαιολόγους.

Ο Θόδωρος Μαραγκός γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα με κινούμενα σχέδια και ασχολήθηκε με όλα τα είδη κινηματογράφου. Εχει βραβευθεί σαν σκηνοθέτης, σεναριογράφος, οπερατέρ, animator. Επιλεκτική φιλμογραφία:1969 ΤΣΟΥΦ (κινουμένων σχεδίων)

Καλλιόπη Λεγάκη Θόδωρος Μαραγκός


1973 ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΕΙΣ 1980 ΘΑΝΑΣΗ ΣΦΙΞΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ 1981 ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ 2004 Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΟΡΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟΣ

Μαρία Μαυρίκου«O Σκυριανός γάμος»1978 , 30’

Μέσα από τα δρώμενα του γάμου περνά ολόκληρος ο λαϊκός πολιτισμός, η λαϊκή τέχνη και τα τραγούδια της πανέμορφης Σκύρου.

Η Μαρία Μαυρίκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκύρο. Σπούδασε κλασσικές επιστήμες, εθνογραφία, αρχαιολογία, κινηματογράφο στην Αμερική, με υποτροφία, στο Fresno, State University Berkeley και στο U.C.L.A.. Έζησε για πολλά χρόνια στο Λος Άντζελες και στη Νέα Υόρκη. Μένει στην Αθήνα και ασχολείται με το σενάριο και τη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Έχουν εκδοθεί και βιβλία της: «Ο φωτογράφος της Σκύρου» και ο «Αμερικάνος» (εκδ. Ακρίτας).Επιλεκτική φιλμογραφία:«ΑΛΒΑΝΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» κρατικό βραβείο 1993

«ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΗΜΑ» αργυρό βραβείο φεστιβάλ Παλέρμο«ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ» Διεθνές Βραβείο Ειρήνης ΙΠΕΚΤΣΙ 2001«ΟΙ ΑΠΈΚΕΙ» 2001 ΒΡΑΒΕΙΑ-ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ1ο Βραβείο στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 1978Αργυρό Βραβείο στο BALKAN FILM FESTIVAL (Κωνσταντινούπολη, 1979)

Μαρία Μαυρίκου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡΙΣΤΕΣ


Παράλληλες Εκδηλώσεις

Πρόγραμμα Μονοπλάνοή η Πιο Μικρή Ταινία Του Κόσμου

Τα βιντεάκια που τραβάει κάποιος με την ψηφιακή του κάμερα, τη φωτογραφική του μηχανή ή ακόμα και το κινητό του, αποτελούν ένα μοναδικό κομμάτι ζωής που δεν υπάρχει πια.Πρόθεσή μας είναι να δώσουμε τη δυνατότητα σ’όλους όσους νομίζουν ότι έχουν μερικά σημαντικά δευτερόλεπτα ζωής με τη μορφή ενός μονοπλάνου να τα μοιρασθούν μαζί μας. Ό,τι δεν είναι προσβλητικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα παιχθεί κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ στο ειδικό Πρόγραμμα Μονοπλάνο.

Κυριακή 9/9, πρωί, θέατρο «Παπαδημητρίου»

Συζήτηση που οργανώνειτο Δίκτυο Ελληνικού Ντοκιμαντέρ

με θέμα: «ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ»Κυριακή 9/9, πρωί, θέατρο «Παπαδημητρίου»

ΣυναυλίαΣυναυλία με το έργο «Πέραμα» του ποιητή Αντρέα Παγουλάτου σε μελοποίηση του Ηλία Βαμβακούση.Παίζουν οι «Πλανήτες εν πλω»: Ηλίας και Ζαχαρίας Βαμβακούσης, Νίκος Μάρκου, Σπύρος Λιβάνης, Φοίβος Κουντουράκης.

Τετάρτη 5/9, βράδυ

Μουσική Παράσταση«Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ»Μια σύνθετη παράσταση με ζωντανή μουσική, οπτικό υλικό που θα συνοδεύει τα δρώμενα και ηθοποιούς οι οποίοι θα έχουν μια αμφίδρομη σχέση με το κοινό.

Κυριακή 9/9, βράδυ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ»Έκθεση βιβλίου για τον κινηματογράφο.

documentary festival 2007

Documents

Transcript of documentary festival 2007