Ο δεκάλογος ηων ζυζύγων

Ο γάκνο είλαη κηα δηαξθήο, σξαία πεξηπέηεηα πνπ βνεζά λα αλαθαιύπηνπκε ηνλ αιεζηλό εαπηό καο, ηνλ ςπρηθό θόζκν ηνπ ζπληξόθνπ καο θαη λα βαδίδνπκε πξνο ηε ζσηεξία καο, γλσξίδνληαο ην Θεό.

Δελ πξνζπαζνύκε λα επηβάιινπκε ηε γλώκε καο θαη λα δηνξζώζνπκε ην ζύληξνθό καο.

Ο θαιύηεξνο ηξόπνο λα δηδάμνπκε ην ζύληξνθό καο, είλαη λα ηνλ αγαπάκε θαη λα ηνλ θάλνπκε επηπρηζκέλν.

Φξνληίδνπκε θαιύηεξα λα δηνξζώλνπκε ηνλ εαπηό καο.

Η αγάπε δεη κε ηελ αξκνλία ησλ αληηζέζεσλ.

Με ηελ πίζηε, ηελ ππνκνλή θαη ηελ αγάπε αληηκεησπίδνπκε ληθεθόξα όιεο ηηο δπζθνιίεο ηεο δσήο.

Ο κεγαιύηεξνο ερζξόο ηεο ζπδπγηθήο δσήο είλαη ν εγσηζκόο.

Δε καο ζώδεη ε επίζεζε θαηά ηνπ ζπληξόθνπ καο, αιιά ε επίζεζε θαηά ηνπ εγώ καο.

Τν θαιύηεξν παξάδεηγκα γηα ηα παηδηά καο είλαη λα αγαπά ν παηεξαο ηε κεηέξα ηνπο θαη ε κεηέξα ηνλ παηέξα ηνπο.

Τν κπζηηθό ηεο νηθνγελεηαθήο γαιήλεο

είλαη λα κπνξεί θαλείο λα ζπγρσξεί.