CONSTANTINIDES BAKERIES - · PDF fileΒΡΑΒΕΙΟ...

CONSTANTINIDESBAKERIES

Χ Ο Ρ Η Γ Ο Ι / S P O N S O R S

Σ Υ Ν ∆ Ι Ο Ρ Γ Α ΝΩ Σ Η / C O - O R G A N I Z E R S

ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΑΡΑΓΩΓΗ/ STUDENT FILM AWARD AND POST - PRODUCTION

ΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ/ THE ARCHITECTURE TRIBUTE IS SUPPORTED BY

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥCYPRUS ARCHITECTURE UNION

Χ Ο Ρ Η Γ Ο Ι Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α Σ / C O M U N I C A T I O N S P O N S O R S

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥYOUTH BOARD OF CYPRUS

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ / ΟFFICIAL CARRIER

MARKETING AND COMUNICATION

Υ ΠΟ Σ Τ Η Ρ Ι Κ Τ Ε Σ / S U P P O R T E R S

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ/MINISTRY OF EDUCATIONAND CULTURE

Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθεια τους:

Χορηγούς και Υποστηρικτές του φεστιβάλ

Ελένη Μαύρου, ∆ήμαρχο ΛευκωσίαςAίγλη Καμμίτση, Πρόεδρο Πολιτιστικής Επιτροπής ∆ήμου ΛευκωσίαςΜέλη Πολιτιστικής Επιτροπής ∆ήμου Λευκωσίας Κάτια Τταουσιάνη, Πολιτιστική Λειτουργό ∆ήμου ΛευκωσίαςΑιμιλία Παφίτη, Γραφείο ∆ημάρχουΑλέκο Κουπάτο, Κινηματοθέατρο ΠαλλάςΠαύλο Παρασκευά, ∆ιευθυντή Πολιτιστικών Υπηρεσιών Υπουργείου Παιδείας και ΠολιτισμούΈλενα Χριστοδουλίδου, Λειτουργό Α΄, Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού∆ιομήδη Νικήτα, Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού

Νίκο Κουρούση, για τη φιλοτέχνηση της αφίσας του ΦεστιβάλΦεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα∆ημήτρη ΕϊπίδηHeinz Hermans, ∆ιευθυντή φεστιβάλ Interfilm ΒερολίνουΓιώργο Συκαλλιδη Mediazone, Πανεπιστήμιο ΛευκωσίαςKώστα Κωσταντινίδη, Πανεπιστήμιο ΛευκωσίαςJohn Ιωάννου, Mediazone - Πανεπιστήμιο ΛευκωσίαςAli, Mediazone - Πανεπιστήμιο ΛευκωσίαςΣωτηρούλα ΓιασεμήΛουκία ΒασιλείουΓιάννη ΙωάννουEyal SivanTayo CortésΛέα Μαλένη∆ιοικητικό Συμβούλιο ΑΗΚΒάκη ΛοϊζίδηΤυπογραφείο InterprintΤάσο ΧρυσάνθουΛόη ΠαπαδόπουλοΚατερίνα ΣτεφάνουEυκλείδη Παπαδόπουλο, Lumiere∆ώρο ∆ημοσθένους και τους συνεργάτες τουΦοίβη Κωνσταντίνου, Πολιτιστική Υπηρεσία ∆ήμου ΛευκωσίαςΈλενα Νικολάου, Πολιτιστική Υπηρεσία ∆ήμου ΛευκωσίαςΠέτρο ΣτυλιανούΠροσωπικό ∆ημοτικού Πολιτιστικού Κέντρου Πύλης ΑμμοχώστουΆγγελο Σταύρου, Sound & Light designΛίλη ΜεταξάΑννέτα ΝικολάουNατάσα ΙερείδηΆντρο ΚωνσταντινίδηΈλενα ΑντωνίουΈνωση Συντακτών ΚύπρουΣτέλλα ΦιλίππουΕπιμελητήριο Καλών Τεχνών ΚύπρουΣτέλιο ΚαραμαλλάκηΕλένη, Στράτη, ∆ημήτρη, Θεοδώρα, Σάββα, Νικόλα

και όσους άλλους βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο.

The Festival Would Like to Thank:

The Media Sponsors and Supporters

Eleni Mavrou, Mayor of NicosiaAegli Kammitsi, President of the Nicosia Municipality Cultural CommitteeMembers of the Nicosia Municipality Cultural CommitteeKatia Taousiani, Nicosia Municipality Cultural Attache Emilia Paphiti, Mayors OfficeAlekos Koupatos, Pallas Municipal Theatre Nicosia Pavlos Paraskevas, President of the Cultural Services of the Ministry of Education and CultureElena Christodoulidou, Officer A Cultural Services, Ministry of Education & CultureDiomides Nikitas, Cultural Services, Ministry of Education & Culture

Nikos Kouroushis for designing the poster of the festivalThessaloniki Documentary Festival – Images of the 21st CenturyDimitri EipidesHeinz Hermans, Director, Interfilm BerlinYiorgos Sykallides, Mediazone University of NicosiaCostas Constantinides, University of NicosiaJohn Ioannou, Mediazone University of NicosiaAli, Mediazone University of NicosiaSotiroula YiasemiLoukia VassiliouYiannis IoannouEyal SivanTayo CortésLea MaleniAdministrative Council of Electricity Authority of CyprusVakis LoizidesInterprintTasos ChrysanthouLois PapadopoulosKaterina StefanouEvklides Papadopoulos, LumièreDoros Dimosthenous and his assosiatesFivi Constantinou, Nicosia Municipality Cultural ServicesElena Nicolaou, Nicosia Municipality Cultural ServicesPetros StilianouStuff of Nicosia Municipality center Famagusta GateAngelo Stavrou, Sound & Light designLili MetaksaAnneta NikolaouNatasa IeridesAntros KostantinidesElena AntoniouUnion of Cyprus JournalistsStella FilippouThe Cyprus Chamber of Fine ArtsStelios KaramallakisEleni, Strati, Demetri, Theodora, Savva, Nikola

and everyone who helped in any way

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιώργος ΤσαγγάρηςΓενικός συντονισμός: ∆έσποινα Παυλάκη

Επιλογή προγράματος ντοκιμαντέρ: ∆έσποινα Παυλάκη, Κωνσταντίνος Φιλίππου, Βασίλης Ιερείδης, Γιώργος ΤσαγγάρηςΕπιλογή παιδικού προγράμματος κινουμένων σχεδίων: Heinz Hermans∆ιακίνηση ταινιών/Εκτέλεση Παραγωγής: Αργυρώ ΤουμάζουΕπιμέλεια αφιερώματος αρχιτεκτονικής: Βασίλης Ιερείδης, Λόης Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος ΦιλίππουΕπιμέλεια φοιτητικού προγράμματος: Κώστας Κωνσταντινίδης, Mediazone University of NicosiaΦιλοξενία / ∆ιεθνείς σχέσεις: Άννα ΒερνάρδουΓραμματεία: Βασίλης Ιερείδης/Αννέτα ΝικολάουΑναπτυξιακό πλάνο και επικοινωνία: Λουκία Βασιλείου, Point of View - marketing & communicationΣύμβουλος θεμάτων επικοινωνίας: Χριστίνα ΧριστόφιαΚαλλιτεχνικός σύμβουλος: Κυριάκος ΚαλλήςΠειραματικό Τμήμα και Κινούμενα Σχέδια: Νίκος Σύννος

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ∆ΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ:Aίγλη Καμμίτση, Πρόεδρος Πολιτιστικής Επιτροπής

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ∆ΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ:Κάτια Τταουσιάνη, Πολιτιστική ΛειτουργόςΑλέκος Κουπάτος, Κινηματοθέατρο Παλλάς

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΎΠΟΥ:∆ελτία Τύπου: ∆έσποινα Παυλάκη∆ημαρχείο Λευκωσίας: Μάκης Νικολαΐδης

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ:Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώναΗλίας ∆ημητρίου, ΣκηνοθέτηςΚυριακή Μάλαμα, Σκηνοθέτις

Οργάνωση αρχείου/Ταινιοθήκης: Κωνσταντίνος ΦιλίππουΦοιτητικό τμήμα: Κώστας ΚωνσταντινίδηςΟικονομική διαχείριση: Αργυρώ ΤουμάζουΛογιστήριο: Αννέτα Νικολάου Εγκεκριμένοι λογιστές: Tάσος ΧρυσάνθουΝομικοί σύμβουλοι: ∆ικηγορικό Γραφείο ∆ρ Κ. Χρυσοστομίδης & ΣΙΑ

∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚO:Αφίσα: Νίκος Κουρούσης∆ιαφημιστικό σποτ: Yusuf El SaadiΡαδιοφωνική και τηλεοπτική εκφώνηση: Λέα ΜαλένηΣήμα Φεστιβάλ: Yusuf El SaadiΠρωτότυπη μουσική σήματος Φεστιβάλ: Έρικ ΣαμοθράκηςΣτούντιο μεταπαραγωγής: Mediazone, Πανεπιστήμιο ΛευκωσίαςΛογότυπο Φεστιβάλ: Γιώργος ΤσαγγάρηςΣχεδιασμός υλοποίηση ιστοσελίδας: Point of View / Εrmisnet

ΕΝΤΥΠΑ ΕΚ∆OΣΗΣ:Συντονισμός ύλης: ∆έσποινα ΠαυλάκηΚαλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Τσαγγάρης/∆ώρος ΚακουλλήςΕπιμέλεια/∆ιορθώσεις ελληνικών κειμένων Καταλόγου: Κατερίνα ΣτεφάνουΜεταφράσεις και επιμέλεια αγγλικών κειμένων: Μαρία Μανναρίδου Καρσερά

ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΟΙ:Νεανικό Πλάνο

TΕΧΝΙΚΉ ΥΠΟΣΤΗΡΗΞΗ:Τεχνικό προσωπικό ∆ήμου Λευκωσίαςsound & light design ltd

ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

∆ιεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΛευκωσίαςΌψεις του Κόσμου

FESTIVAL STAFF

Festival Artistic Direction: Yiorgos Tsangaris

General Coordination: Despina Pavlaki

Documentary Program Selection:

Despina Pavlaki, Konstantinos Filippou

Vassilis Ierides, Yiorgos Tsangaris

Selection of Short animated films for kids: Heinz Hermans

Film Traffic/ Executive Producer: Argyro Toumazou

Coordination of Architecture Programme:

Vassilis Ierides, Lois Papadopoulos, Konstantinos Filippou

Student Films Programme: Costas Constantinides,

Mediazone University of Nicosia

Hospitality / International Relations: Anna Vernardou

Secretariat: Vassilis Ierides / Anneta Nikolaou

Development plan and communication: Loukia Vassiliou,

Point of View – marketing & communication

Communications Consultant: Christina Christofia

Artistic Consultant: Kyriakos Kallis

Animation & Experimental film Department: Nikos Synnos

NICOSIA MUNICIPALITY REPRESENTATIVE:

Aegli Kammitsi, President of the Nicosia Municipality

Cultural Committee

NICOSIA MUNICIPALITY CULTURAL SERVISES

Katia Taousiani, Nicosia Municipality Cultural Attache

Alekos Koupatos, Pallas Municipal Theatre Nicosia

PRESS OFFICE:

Press Releases: Despina Pavlaki

Νicosia Municiplity: Makis Nikolaides

ADDITIONAL STAFF/ASSOSIATES:

Τhessaloniki Documentary Festival - Images of the 21st Century

Ilias Dimitriou, Filmaker

Kyriaki Malama, Filmaker

Films Archive: Kostantinos Filippou

Academic Department: Costas Costantinides

Financial Department: Argyro Toumazou

Accounting: Anneta Nikolaou

Chartered accountant: Tasos Chrysanthou

Legal Consultants: Dr. K. Chrisostomidis & Co

GRAPHIC & MEDIA DESIGN:

Poster: Nikos Kouroushis

Commercial Spot: Yusul El Saadl

TV & Radio Voiceover: Lea Maleni

Festival Clip: Yusul El Saadi

Postproduction Studio: Mediazone University of Nicosia

Festival Logo: Yiorgos Tsangaris

Web Design & Development: Point of View / Ermisnet

PRINTED MEDIA:

Catalogue Coordination: Despina Pavlaki

General Creative Coordination / Art Direction:

Yiorgos Tsangaris / Doros Kakoulis

Greek text editing: Katerina Stefanou

Traslations and English text editing: Maria Mannaridou Karsera

SUBTITLING:

Neaniko Plano

TECHNICAL SUPPORT:

Technical staff of the Nicosia Municipality

Sound and light design ltd.

Nicosia International Documentary FestivalViews of the World

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ / GREETINGS

Είναι με ιδιαίτερη χαρά που ο ∆ήμος Λευκωσίας παρουσιάζει το 3ο ∆ιεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας «Όψεις του Κό-σμου», μεταξύ 24 και 28 Μαρτίου 2010, στο Κινηματοθέατρο «ΠΑΛΛΑΣ», στο κέντρο της Λευκωσίας. Το Φεστιβάλ που διοργανώνεται από τον Πολιτιστικό Οργανισμό «Όψεις του Κόσμου» και το ∆ήμο Λευκωσίας, και στηρίζεται από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτι-σμού, πιστό στο ραντεβού με το κοινό, συνεχίζει για τρίτη συνεχή χρονιά την πορεία του φιλοδοξώντας να γίνει η μεγαλύτερη και σημαντικότερη γιορτή του Ντοκιμαντέρ.

Ανανεωμένο, σοφότερο, γεμάτο φρέσκιες προτάσεις τεκμηρίω-σης με διευρυμένη κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτισμική συ-νείδηση, το Φεστιβάλ προβάλλει μια αυστηρή επιλογή σύγχρονων διεθνών τίτλων τεκμηρίωσης από όλο τον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει ειδικό τμήμα κυπριακού ντοκιμαντέρ και φοιτητικού ντο-κιμαντέρ. ∆ιευρύνει τους καλλιτεχνικούς ορίζοντες του κοινού προσελκύοντας ένα μεγάλο φάσμα θεατών και δημιουργών, καλλιεργώντας έτσι το αισθητήριο εκτίμησης για το ποιοτικό ντο-κιμαντέρ. Για την ενίσχυση των κυπριακών παραγωγών, η διοργάνωση λει-τουργεί ως πλατφόρμα προβολής του Κυπριακού Ντοκιμαντέρ ενθαρρύνοντας την εγχώρια συμμετοχή και παρουσιάζοντας αφι-ερώματα σε Κύπριους δημιουργούς.

Με εκλεκτούς προσκεκλημένους, εξέχουσες προσωπικότητες του είδους, από την Κύπρο και το εξωτερικό, εργαστήρια και master classes για το κοινό και συνεργασία με κυπριακά Πανεπι-στήμια, ενθαρρύνει νέους ανθρώπους να ασχοληθούν είτε επαγ-γελματικά είτε ερασιτεχνικά με το ντοκιμαντέρ. Παράλληλα συνε-χίζει ένα σπουδαίο αφιέρωμα στην Αρχιτεκτονική που εγκαινίασε πέρυσι με μεγάλη επιτυχία προσελκύοντας δεκάδες αρχιτέκτονες αλλά και απλό κοινό, με ταινίες και οργανωμένη συζήτηση με δια-κεκριμένους καλεσμένους.

Τόσο το ∆ημοτικό Συμβούλιο Λευκωσίας όσο και εγώ προσωπικά χαιρετίζουμε τη συνέχιση της διοργάνωσης του φεστιβάλ που έχει καταστεί θεσμός, εμπλουτίζοντας τα κινηματογραφικά δρώμενα της πόλης με ένα τόσο σημαντικό ετήσιο κάλεσμα προσφέροντας ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα ενημέρωσης, ψυχαγωγίας και επιμόρφωσης.

Νιώθουμε πραγματικά υπερήφανοι που έχουμε θεσμοθετήσει ένα Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην πρωτεύουσα, τοποθετώντας την πόλη μας στο διεθνή χάρτη του πολιτιστικού γίγνεσθαι και προσελκύο-ντας το ευρύ κοινό αλλά ειδικότερα τους νέους.

Εκφράζω τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά μου σ’ όλους όσοι εργάστηκαν και συνέβαλαν στην πραγματοποίηση του 3ου ∆ιε-θνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας και εύχομαι κάθε επιτυ-χία και δημιουργική συνέχεια.

Ελένη Μαύρου

∆ήμαρχος Λευκωσίας

Welcoming Speech by the Mayor of Nicosia Eleni Mavrou for the 3rd Nicosia International Documentary Film Festival «Views of the World» It is with great pleasure that the Nicosia Municipality presents the 3rd Nicosia International Documentary Film Festival «Views of the World» from 24th to 28th March, 2010 at Pallas Theatre in the centre of Nicosia. The Festival which is being co - organised by the Cultural Organisation «Views of the World» and the Nicosia Municipality, supported by the Cultural Services of the Ministry of Education and Culture, keeping its rendezvous with the public, it continues for a third year running its steady course aspiring to become one of the largest and most important celebratory events in the art of Documentary filmmaking.

Renewed, wiser, full of fresh proposals characterised by their broadened social, environmental and cultural awareness, the Festival presents a rigorous selection of contemporary international documentary titles from all over the world, while providing at the same time a special department for cypriot and student documentaries. By widening the artistic horizons of the public, the Festival attracts a considerable number of viewers and artists alike, cultivating and sharpening their general perception for the true qualities of the documentary. By supporting the cyprus production, the Festival functions as a platform for promoting the Cypriot Documentary, encouraging local participation as well as featuring the work of cypriot artists.

With distinguished guests, prominent personalities representing the genre, from Cyprus as well as from abroad, with workshops and master classes for the public in collaboration with the cypriot universities, the Festival encourages young people to engage in the art of documentary film making either professionally or as amateurs. Continuing its programme on Architecture, launched with great success last year attracting the attention of dozens of architects as well as of the public, the Festival also provides a platform whereby it gives the opportunity to the viewers to discuss the films with well known artists.

Both the Nicosia Municipal Council and I personally welcome the continuation of the organising of the Festival which by its annual invitation to the public has become an important institution, enriching in this way the cinematic events in the city and providing a multi layered film programme full of information, entertainment, education.

We truly feel proud we have instituted a documentary festival in the heart of the capital. This has enabled us to place our city at the forefront of the world map of cultural events and to attract not only the attention of the general public, but also, and more importantly of the young people. I express my sincere thanks and my congratulations to all who have worked and have contributed to the making of the 3rd Nicosia International Documentary Film Festival and I wish every success in their creative endeavours in the future.

Eleni Mavrou

Mayor of Nicosia

∆ιεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ΛευκωσίαςNicosia International Documentary Festival

Όψεις του Κόσμου/Views of the World


Εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού χαιρετίζω για ακόμη μια χρονιά τη διοργάνωση του ∆ιεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας - Όψεις του Κόσμου.

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού στηρίζει με ιδιαίτερη θέρ-μη την πρωτοβουλία αυτή, αφενός επειδή μέσα από τέτοιες εκδη-λώσεις υλοποιείται μία από τις σημαντικότερες πτυχές της πολιτι-κής μας, η οποία αφορά στη γνωριμία του Κύπριου πολίτη με τον πολιτισμό και τις ιδιαιτερότητες άλλων κοινωνιών και αφετέρου επειδή η ταινία τεκμηρίωσης αποτελεί ένα σημαντικό όχημα στην ανάπτυξη προβληματισμών πάνω στις σύγχρονες κοινωνίες. Το ντοκιμαντέρ που πριν από κάποια χρόνια ακόμη θεωρείτο μία δύσκολη, με περιορισμένο κοινό, κινηματογραφική κατηγορία ταινίας, τις τελευταίες δεκαετίες επανακτά τη σημασία που του αρμόζει με την έντονή του παρουσία στο διεθνή χώρο.

Με άλλοτε ποιητικό άλλοτε πειραματικό ύφος και άλλοτε εμπλέ-κοντας στοιχεία της αφήγησης, η ταινία τεκμηρίωσης αποτείνεται στο σύγχρονο άνθρωπο για να του διανοίξει δρόμους προβλημα-τισμού πάνω στη δική του κατάσταση ή και της Ανθρωπότητας της ίδιας.

Θα ήταν παράβλεψή μου να μην αναφερθώ στους σημαντικούς ιδεολογικούς άξονες του φεστιβάλ, οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από ζητήματα ανθρωπιστικού περιεχομένου όπως είναι η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα προβλήματα του Τρίτου Κόσμου και των μειονοτήτων αλλά και γύρω από τις τραγι-κές επιπτώσεις στη ζωή, εξαιτίας της οικολογικής καταστροφής του πλανήτη μας. Τέλος, χαιρετίζω το γεγονός ότι το φεστιβάλ «Όψεις του Κό-σμου» έχει πετύχει, σε αυτό το σύντομο διάστημα των τριών ετών από την ίδρυσή του, να διευρυνθεί σημαντικά, ανοίγοντας νέα και ενδιαφέροντα τμήματα.

Για τους λόγους αυτούς αλλά και για το θαυμάσιο πρόγραμμα που προτείνεται, ευρύ σε θεματολογία και φορμικές αναζητήσεις, συγχαίρω τους διοργανωτές του αλλά και το ∆ήμο Λευκωσίας για τη σημαντική στήριξη που προσφέρει στο φεστιβάλ και τους εύχο-μαι κάθε επιτυχία στους στόχους τους.

Παύλος Παρασκευάς

∆ιευθυντής Πολιτιστικών Υπηρεσιών

Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού

On behalf of the Ministry of Education and Culture I welcome you once again to the Nicosia International Documentary Film Festival «Views of the World».

The Ministry of Education and Culture supports with particular zest this initiative partly because through such events it achieves one of the most important aspects of our policy which is to provide the opportunity to the cypriot people to familiarise themselves with the culture and characteristics of other societies, and also because film documentation is an exceedingly useful vehicle in assisting the development of creative discussion revolving around issues that concern contemporary societies. The documentary film, which a few years ago was still considered to be a rather difficult, and with a very limited audience kind of cinematic genre, in the last decades, however, we have seen it reasserting the great importance it deserves by its very strong presence on the international scene.

Sometimes poetic in mood, at others experimental in style, involving moreover, elements of storytelling, the documentary film has the capacity of provoking and addressing man’s need to ask questions regarding his own state of being and of Mankind’s itself. It would be a great omission on my behalf not to mention the important ideological pillars of the festival which revolve around issues of humanitarian notice such as the violation of human rights, the problems of the third world and of minorities and also of the tragic consequences on life due to the ecological destruction of our planet. Finally, I welcome the fact that in such a very short time the Festival «Views of the World» has achieved in the last three years since its foundation, such a significant expansion in its programmes by introducing new and interesting departments. For these reasons, but also for the wonderful programme proposed here, broad in its thematic preoccupations and formalistic quest, I congratulate the organisers as well as the Nicosia Municipality and wishing them every success in the achievement of their objectives.

Pavlos Paraskevas

Director of the Cultural Services

of the Ministry of Education and Culture




Το ∆ιεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας «Όψεις του Κόσμου» ιδρύθηκε με σκοπό να συστήσει κάθε έκφανση της τέχνης του ντοκιμαντέρ στο κυπριακό κοινό. Παραμέ-νοντας πιστό στους αρχικούς του στόχους, το φεστιβάλ παρουσιάζει μια προσεκτική επιλογή ταινιών που μας αφο-ρούν, και θεωρεί καθήκον του να βοηθήσει σε κάθε του δι-οργάνωση κάθε πιθανό επισκέπτη να κατανοήσει βαθύτερα την αξία και το ρόλο των ταινιών τεκμηρίωσης στη σύγχρονη κοινωνία.

Το Φεστιβάλ βρισκόταν εξαρχής στην ευτυχή θέση να έχει με το μέρος του τη θερμή στήριξη της ∆ημάρχου Λευκω-σίας κας Ελένης Μαύρου, της Προέδρου και των άλλων λειτουργών της Πολιτιστικής Επιτροπής του ∆ήμου όσο και των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.

Στην φετεινή τρίτη του διοργάνωση το φεστιβάλ εστιάζει στις όψεις του σύγχρονου κόσμου και κυρίως σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητήματα μειονοτήτων. Τα Ντοκιμαντέρ La Casa του Κολομβιανού σκηνοθέτη Tayo Cortes, το Les Arrivants της Γαλλίδας Claudine Bories, Οι ∆ρόμοι του νερού του Κύπριου σκηνοθέτη Γιάννη Ιωάννου, τα Πορτοκάλια της Γιάφας του προοδευτικού Ντοκιμαντερί-στα Eyal Sivan το ποιητικό Countryside 35 Χ 45 του Ρώσικης καταγωγής Evgeny Solomin πλαισιώνουν τον κύριο κορμό της φετεινής θεματικής του 3ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευ-κωσίας Όψεις του κόσμου.

Πέραν των πολυβραβευμένων τίτλων που προτείνει στη φε-τεινή του έκδοση το φεστιβάλ διαθέτει για δεύτερη συνεχή χρονιά το φοιτητικό πρόγραμμα Ντοκιμαντέρ, σε συνεργα-σία με το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Στο πλαίσιο του προ-γράμματος διεξάγονται συζητήσεις με την παρουσία κοινού και των νέων σκηνοθετών, όπου ακαδημαϊκοί και επαγγελ-ματίες από το χώρο του ντοκιμαντέρ και των ΜΜΕ συμμετέ-χουν σε μια προσπάθεια αξιολόγησης προώθησης και δια-τήρησης του είδους του ντοκιμαντέρ στην εκπαίδευση αλλά και στο χώρο των ΜΜΕ. Αυτή η προσπάθεια φιλοδοξούμε να συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη αλλά και εφαρμογή της έννοιας της κινηματογραφικής παιδείας στην Κύπρο.

Ας ταξιδέψουμε μαζί λοιπόν, από την πολιτική ώς το όνει-ρο, κι από τη μουσική μέχρι την ιστορία, στο τρίτο αυτο κινηματογραφικό μας ταξίδι, με όχημά μας, το σινεμά της αλήθειας.

Γιώργος Τσαγγάρης

Καλλιτεχνικός ∆ιευθυντής

The Nicosia International Documentary Film Festival «Views of the World» was founded on the basis of introducing to the cyprus audience every aspect of the documentary film as a form of art. Remaining faithful to its initial aims, the Festival is presenting a careful selection of films that are of concern to all of us and it considers it its duty in each yearly meeting to help the prospective visitors to delve into the workings and evaluate the role of documentation films that play in modern society.

From its start the Festival has been in the fortunate position to enjoy the warm support of the Mayor of Nicosia Mrs Eleni Mavrou, of the President and officials of the Cultural Committee as well as of the Cultural Services of the Ministry of Education and Culture.

In this third meeting the Festival focuses its attention on aspects concerning the modern world, mainly on the themes of human rights and issues of minority groups. The documentaries «La casa» of the Colombian director Tayo Cortes, «Les Arrivants» of the French Claudine Bories, «The ways of the water» of the Cypriot Yiannis Ioannou, the Jaffa Clockworks of the progressive documentary maker Eyal Sivan, the poetic «Countryside 35 X 45» of Russian descent Evgeny Solomin make up the main corpus of this year’s offerings.

Besides the much prized titles that highlight this year’s screenings, the Festival, for the second year running provides in collaboration with the Nicosia University, the Documentary Student programme. Within the framework of this programme there will be discussions between the audience and the young directors where academics, professional documentary film makers and experts from the mass media will participate in an effort to evaluate, promote and preserve the genre of documentary making in the area of education but also in the mass media. In this effort we aspire to contribute to the development of the concept of cinematic consciousness in education supporting moreover, its application in Cyprus. Let us then, travel together in this third journey of our Festival into the singular world of cinema experiencing the pleasures of politics and dreaming, of music and history - our vehicle always being the cinema of truth.

Yiorgos Tsangaris

Artistic Director



Φτιαγμένo εξ ολοκλήρου από αρχειακό υλικό, το ντοκιμαντέρ «Farewell» είναι η ιστορία της Αγγλίδας δημοσιογράφου Lady Grace Drummond - Hay. Τον Αύγουστο του 1929, δύο μήνες πριν από το κραχ του χρηματιστηρίου που έμελλε να βυθίσει τον κόσμο στη Μεγάλη Ύφεση, ο μεγιστάνας του Τύπου William Randolph Hearst πρόσθεσε στη λίστα των ταξιδιωτών του Graf Zeppelin την Drummond - Hay ως τη μοναδική γυναίκα επιβάτη. Αυτό το εντυπωσιακό αερόπλοιο θα ήταν το πρώτο που θα έκανε ποτέ το γύρο του κόσμου. Για το μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο, σύμβολο ελπίδας και προόδου, ο Hearst έψαχνε για κάποιον που θα ‘θελε να γράψει για το ταξίδι «από μια γυναικεία οπτική». Γεμάτη αισθήματα έκπληξης και θαυμασμού, η Drummond - Hay αναφωνεί: «Ναι, θα το κάνω ωσάν η ζωή μου να εξαρτάται από αυτό». Υπό την εποπτεία του συναδέλφου και πρώην φίλου της Karl von Henry Wiegand, η Drummond - Hay πέρασε είκοσι μία ημέρες στο Graf Zeppelin καταγράφοντας την πτήση που ξεκίησε από τη Νέα Υόρκη, πήγε σε Friedrichshafen, Τόκιο, Λος Άντζελες και ολοκληρώθηκε επιστρέφοντας στο Μεγάλο Μήλο. Περιττό να πούμε ότι ήταν ένα ταξίδι χωρίς προβλήματα. Χρησιμοποιώντας ως βάση τις καταχωρίσεις του ημερολογίου και άρθρα εφημερίδων της Drummond - Hay, η ταινία σκιαγραφεί την εικόνα μιας ενίοτε δύσκολης διαδρομής και μιας Ευρώπης υπό συνεχή αλλαγή. Η Drummond - Hay κάνει τον θεατή μέρος των εντυπώσεών της από την κατεστραμμένη ήπειρο. Μας περιγράφει πώς τα νεκρικά στεφάνια ρίχνονται από το Zeppelin πάνω από το Verdun, καταγράφει τις εξεγέρσεις στο Βερολίνο και την άνοδο του κομμουνισμού στη Ρωσία, παλεύοντας συνάμα σε όλο αυτό το διάστημα με τα συναισθήματά της για τον πρώην φίλο της.

Constructed entirely of archive footage, Farewell is the story of English journalist Lady Grace Drummond-Hay. In August of 1929, two months before the stock market crash would plunge the world into the Great Depression, newspaper magnate William Randolph Hearst added Drummond-Hay to the passenger list of the Graf Zeppelin as the only female. This impressive airship would be the very first to make a voyage around the world. For this prestigious project, a symbol of hope and progress, Hearst was looking for someone who wanted to write about the trip “from a female perspective.” Drummond-Hay was ecstatic: “I shall write for him as if my life depended on it.” Under the supervision of her colleague and ex-boyfriend Karl Henry von Wiegand, she spent 21 days reporting on the flight, which started in New York and went to Friedrichshafen, Tokyo, Los Angeles, and ended back in the Big Apple. Needless to say, it was a trip that did not go off completely without a hitch. Using Drummond-Hay’s diary entries and newspaper articles as a basis, the film sketches a picture of the occasionally tough journey and a changing Europe. Drummond-Hay makes the viewer part of her impressions of the devastated continent. She tells of the funeral wreaths thrown from the Zeppelin over Verdun, riots in Berlin, and the rise of Communism in Russia, struggling with feelings for her ex-boyfriend all the while.

Farewell

Ολλανδία / The Netherlands 2009Έγχρωμο / Color 90΄

Σκηνοθεσία & Σενάριο / Director & screenplay: Ditteke MensinkΜοντάζ / Editing: Jessica de KoningMουσική / Music: Paul M. van Brugge

Παραγωγή / Production: Pieter van Huystee Film

Με τη στήριξη των / This film is supported by: The Netherlands Film Fund, The CoBO Fund, Dutch Cultural Broadcasting Fund, Thuiskopie Fund, MEDIA Programme, Discovery Campus

Παγκόσμια εκμετάλλευση / World SalesPieter van Huystee for Pieter van Huystee Film

Ζωντανή Ιστορία / Alive History

24 03 10 / 21:15

Η ταινία χαρτογραφεί το κάθε βήμα εκείνης της συγκεκριμένης χρονιάς. ∆ιερευνά τις έννοιες της ζωής και του θανάτου μέσα σε μια αγαπημένη οικογένεια, η ευτυχία της οποίας απειλείται όλο και περισσότερο από ένα όνειρο που όπως φαίνεται αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Ξεκινώντας από την αντίδραση των παιδιών για το θάνατο του αλόγου τους (μαθαίνουν στο σκυλί τους ένα νέο κόλπο που το ονομάζουν “νεκρό σκυλί”), η ταινία συνδυάζει με χιούμορ επιστημονικά δεδομένα και στοιχεία από την έγγαμη ζωή της Amy, καθώς αυτή προσπαθεί να αντιληφθεί τι της συμβαίνει. Ο καθε ένας από μας παλεύει με την έννοια της ίδιας μας της θνητότητας, αλλά πολύ λίγοι από εμάς κατορθώνουν να αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα τόσο άμεσα. Όταν η Amy αρρωσταίνει σοβαρά, όπως προέβλεψε το όνειρό της, αρχίζει την αναζήτησή της για να το αλλάξει, κάτι, που την οδηγεί στο διαπρεπή νευροεπιστήμονα Mark Solms και σε μια νέα κατανόηση της πολυπλοκότητας των λειτουργιών του εγκεφάλου μας. Η τελική αναμέτρηση, πηγαίνοντας πίσω στο όνειρό της με τη βοήθεια ενός σαμάνου, αποκαλύπτει μια εκπληκτική ανατροπή στην ιστορία. Υπό το πρόσχημα μιας οικείας και ψυχαγωγικής αυτοβιογραφίας, το “The Edge of Dreaming” διερευνά, στην ουσία, τις διαχρονικές έννοιες της συνείδησης και της μοίρας, των ονείρων και της λογικής. Κινούμενα σχέδια, οικογενειακά βίντεο και το θεαματικό σκωτσέζικο τοπίο, συνθέτουν ένα ταξίδι αισθήσεων και μια γιορτή για την επιθυμία για ζωή.

The Edge of Dreaming charts every step of that year. The film explores life and death in the context of a warm loving family, whose happiness is increasingly threatened as the dream seems to come true. From the kids’ reaction to their horses’ death (they taught the dog a new trick – called ‘dead dog’), the film mixes humour, science and married life as Amy attempts to understand what is happening to her. Everyone wrestles with the concept of their own mortality, but few so directly confront the subject. When Amy fell seriously ill, as her dream predicted, she went on a search to change that dream, leading her to eminent neuroscientist Mark Solms, and to new understanding of the complexity of our brains. The final confrontation, going back into her dream with the help of a shaman, reveals a surprising twist to the tale.

In the guise of an intimate and entertaining autobiography The Edge of Dreaming explores the timeless themes of consciousness and destiny, dreams and reason. Animation, home movies and the spectacular Scottish landscape make the journey a pleasure for the senses and a celebration of the desire for life.

The Edge of Dreaming

Σκωτία / Scotland 2009Έγχρωμο / Color 73΄

Σκηνοθεσία & αφήγηση / Director & Narrator: Amy HardieΦωτογραφία / Photography: Amy Hardie, Ian DoddsΜοντάζ / Editing: Mike Culyba, Colin Monie, Ling LeeΜουσική / Music: Jim Sutherland

Παραγωγή / Production: Amy Hardie/Passion Pictures/Hardworking Movies Co-production with VPRO, More4, ZDF/Arte.

Με τη στήριξη των / This film is supported by: Τhe National Lottery through Scottish Screen.

Παγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: Hardworking Movies

Στιγμιότυπα / Snapshots

24 03 10 / 17:0027 03 10 / 17:15

Από την πρώτη σκηνή η ταινία ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της: η άφιξη ενός ινδικού ελέφαντα-θεού στους δρόμους του Παρισιού. Ο θεός ελέφαντας –σύμβολο ισχύος και σοφίας– είναι μια καλοεπιλεγμένη μεταφορά της σύγκρουσης με ξένες κουλτούρες. Αυτό αποτελεί κομμάτι στην καθημερινότητα της CAFDA (Coordination de l’accueil des familles demandeuses d’asile), ενός δημοτικού κέντρου υποδοχής οικογενειών που ζητούν άσυλο. Και οι δύο πλευρές πρέπει να δείξουν δύναμη και σοφία. Τόσο οι κοινωνικοί λειτουργοί που βρίσκονται συνεχώς στο χείλος της κατάρρευσης λόγω του ανεξέλεγκτου αριθμού αιτήσεων, όσο και οι αιτητές ασύλου που αναγκάζονται να προσαρμοστούν με τη γραφειοκρατική λογική που τους φαίνεται εξωγήινη και ακατανόητη όπως η ζωή στο φεγγάρι. Έρχονται από το Κονγκό, την Τσετσενία, τη Σρι Λάνκα, την Αιθιοπία. Έρχονται με ή χωρίς έγγραφα και αποσκευές, μπαίνουν στη χώρα από συμμορίες λαθρεμπόρων ή έρχονται με τουριστική βίζα Σένγκεν.Παρακολουθώντας τη δύσκολη κατάσταση των δύο πλευρών με συμπάθεια και κατανόηση, η ταινία ακολουθεί το σισύφειο έργο της CAFDA και μας δίνει μια πραγματική εικόνα διωγμών, πολιτικών καταπιέσεων και ανθρώπινης μιζέριας εκτός Ευρώπης. «Θα είστε καλά στη Γαλλία» καθησυχάζει ο υπάλληλος μια ανήσυχη μητέρα από την Τσετσενία, «δεν έχουμε πόλεμο εδώ».

The first shot of the film establishes its agenda: the arrival of the Indian elephant god in the streets of Paris. The elephant god – a symbol of power and wisdom – is a well-chosen metaphor for the clash of foreign cultures that is part of the daily life of the CAFDA, a municipal reception centre for asylum seeking families. For both sides must show power and wisdom – the social workers who are constantly at risk of collapsing under the sheer number of new arrivals, and the asylum seekers who are forced to comply with an administrative logic that must seem as alien and incomprehensible to them as life on the moon. They come from the Congo, Chechnya, Sri Lanka or Ethiopia. They come with or without documents or luggage, brought in by immigrant smuggler gangs or have entered the Schengen area with a tourist visa. Observing both sides’ predicaments with sympathy and understanding, the film accompanies the CAFDA’s Sisyphus work and offers an authentic picture of persecution, political oppression and human misery outside Europe. “You will feel good in France”, an employee calms an excited Chechen mother, “there is no war here.” One would like to see this attitude in the German aliens departments who proudly point out the sinking number of asylum seekers in the country.

Les Arrivants

Γαλλία / France 2009Έγχρωμο / Color 111΄

Σκηνοθεσία / Director: Claudine Bories

Συν-σκηνοθεσία / Co-Director: Patrice Chagnard

Φωτογραφία / Photography: Patrice Chagnard

Μοντάζ / Editing: Stéphanie Goldschmidt

Παραγωγή / Production: Serge Lalou, Les FIlms d‘Ici

Όψεις του Σύγχρονου ΚόσμουViews of contemporary World

GOLDEN DOVE - DOK LEIPZIG

25 03 10 / 16:0026 03 10 / 22:00

The archaelogical site of Salamis has been protected by tall sand dunes and a dense forest of acacias and eucalyptus trees for centuries. The excavations which took place from 1952 up until 1974 is undoubtedly an important chapter in the archaeology of Cyprus and a unique case in the archaealogy of the Mediterranean Sea. It is also a tribute to all those who worked under the direction of Professor Vassos Karageorghis, Director of the Department of Antiquities of Cyprus during this period.

Ψηλοί αμμόλοφοι και πυκνό δάσος από ακακίες και ευκάλυπτους κάλυπταν προστατευτικά για αιώνες τον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας.Οι ανασκαφές που έγιναν εδώ από το 1952 μέχρι το 1974 αποτελούν αναμφίβολα ένα σημαντικό κεφάλαιο της αρχαιολογίας της Κύπρου και μια ιδιαίτερη περίπτωση στην αρχαιολογία ολόκληρης της Μεσογείου. Αποτελούν παράλληλα φόρο τιμής σε όλους εκείνους που εργάστηκαν εδώ υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Βάσου Καραγιώργη, ∆ιευθυντή τότε του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Κύπρου.

Ανασκάπτοντας τη Σαλαμίνα της Κύπρου1952-1974: 34 xρόνια μετά

Excavating Salamis of Cyprus1952 - 1974: 34 years later

Κύπρος / Cyprus 2009Έγχρωμο / Color 60΄

Σκηνοθεσία / Director: Πασχάλης Παπαπέτρου / Paschalis PapapetrouΦωτογραφία / Photography: Νίκος Αβρααμίδης / Nicos AvraamidesΜοντάζ / Editing: Πασχάλης Παπαπέτρου / Paschalis PapapetrouΜουσική / Music: Πάμπος Σακκάς/Pambos SakkasΉχος / Sound: Γιώργος Ποταμίτης / Yiorgos PotamitisΑφήγηση / Narration: Κώστας Χαραλαμπίδης, Πάμπος Σακκάς / Costas Charalambides, Pambos Sakkas

Παραγωγή / Production: Anadysis Films Ltd

Με τη στήριξη των / This film is supported by: ίδρυμα «Αναστάσιος Γ. Λεβέντης» /

The „Anastasios G. Leventis“ Foundation

Όψεις Κυπρίων Σκηνοθετών/ Views of the Cypriots Directors

25 03 10 / 18:00

During the 1920’s to 1930’s, poverty and usury forced many Cypriots from the countryside to emigrate. Among them Antonis Varnava from Aghios Ilias of Karpasia. The eldest of the Varnava family who emigrated to southern Chile in Punta Arenas, the most southern town in the country, the last town of the World.His brother Christos followed him in 1933. Both of them left Cyprus as soon as their children were born. Antonis saw his children again twenty years after and Christos after sixteen. In 1947, twenty years later, Antoni’s wife and daughter went to Chile and two years after the wife and son of Christos, Andreas. Throughout the words and narration of Andreas Varnava, we travel from Agios Ilias to Chile and back to Agios Ilias. Where Andreas visits for the first time the house where he was born in the occupied area, 36 years later.Through the journey of Andreas Varnavas and his family, we revisit the last 80 years of the history of Cyprus and Chile with references to the incidents that agitated the two countries such as wars and coups d’état as well as the two major and opposed ideologies of the 20th century which, in their extreme exaltation, gave refuge to millions of people by sapping however their independence of thinking.

Τη δεκαετία του 1920 και του ’30 η φτώχεια και η τοκογλυφία αναγκάζουν πολλούς Κύπριους της υπαίθρου να μεταναστεύσουν. Ανάμεσά τους και ο Αντώνης Βαρνάβα από τον Άγιο Ηλία Καρπασίας. Ο πρώτος της οικογένειας Βαρνάβα που μετανάστευσε στη Χιλή, στον νότο της χώρας, στην πόλη Πούντα Αρένας, την πιο νότια, την τελευταία πόλη του Κόσμου.Ο αδελφός του Χρήστος τον ακολούθησε το 1933. Και οι δύο έφυγαν από την Κύπρο μόλις γεννήθηκαν τα παιδιά τους, τα οποία γνώρισαν ο ένας μετά από 20 χρόνια και ο άλλος μετά από 16……Το 1947, είκοσι χρόνια μετά, πήγαν στη Χιλή η κόρη και η γυναίκα του Αντώνη και δύο χρόνια αργότερα η γυναίκα και ο γιος του Χρήστου Βαρνάβα, ο Αντρέας. Μέσα από τα λόγια και την αφήγηση του Αντρέα Βαρνάβα, ταξιδεύουμε από τον Άγιο Ηλία στη Χιλή και πίσω στον Άγιο Ηλία όπου ο Αντρέας επισκέπτεται το κατεχόμενο σπίτι όπου γεννήθηκε για πρώτη φορά μετά από 36 χρόνια.

Μέσα από το ταξίδι του Αντρέα Βαρνάβα και της οικογένειάς του κάνουμε μια διαδρομή στην ιστορία των τελευταίων 80 χρόνων τόσο της Κύπρου όσο και της Χιλής με αναφορές βεβαίως και στα γεγονότα που συγκλόνισαν τις δύο χώρες, όπως πολέμους, πραξικοπήματα και παρακολουθούμε πώς οι δύο κυρίαρχες και αντιμαχόμενες ιδεολογίες του 20ού αιώνα, στις ακραίες τους εξάρσεις, έδωσαν μεν καταφύγιο σε εκατομμύρια ανθρώπους, υπονομεύοντας, όμως, την ανεξαρτησία της σκέψης τους…

Οι δρόμοι του νερού La calle del agua

Kύπρος / Cyprus 2010

Έγχρωμο & Aσπρόμαυρο/Color & B&W 54΄

Σκηνοθεσία / Director: Γιάννης Ιωάννου / Υiannis IoannouΦωτογραφία / Photography: Αλέξης Ιωάννου, Γιάννης Ιωάννου, Οσμάν ΑλκάςΜοντάζ / Editing: Γιάννης ΙωάννουΜουσική / Music: Σάββας Σάββα, συγκρότημα „Corazon“

Παραγωγή / Production: Γιάννης ΙωάννουΠαγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: The Company of Poor Cinema - Γιάννης Ιωάννου / Υiannis Ioannou


25 03 10 / 20:00

During the sixties, Odysseas Georgiou was the unique photographer in the villages around the area of Pafos. He used to ride his bicycle around the villages, producing a rich artistic work with an inestimable its historical value.But who is really Odysseas Georgiou? . Fifty years later, we unroll his personal story through his photos, his narratives and the memories of people who were connected with him.

Την δεκαετία του 1960, ο Οδυσσέας Γεωργίου ήταν ο μοναδικός φωτογράφος στην περιοχή της Πάφου. Γυρίζοντας τα χωριά της περιοχής με το ποδήλατό του, παρήγαγε πλούσιο καλλιτεχνικό φωτογραφικό έργο, του οποίου η ιστορική σημασία είναι ανεκτίμητη.Ποιος είναι όμως ο Οδυσσέας Γεωργίου; Πενήντα χρόνια μετά, ξετυλίγουμε την ιστορία του, μέσα από τις φωτογραφίες του, τις δικές του αφηγήσεις και τις αναμνήσεις των ανθρώπων που συνδέθηκαν μαζί του.

ΟδυσσήςOdyssis

Kύπρος / Cyprus 2010

Έγχρωμο / Color 20΄

Σκηνοθεσία / Director: ∆ανάη Μικέλλη / Danae MikelliΦωτογραφία / Photography: ∆ανάη Μικέλλη / Danae MikelliΜοντάζ/Editing: Έλλη Παπαχαραλάμπους / Elli Papacharalambous

Παραγωγή / Production: LanternaMagica, Γιώργος Μικέλλης / Yiorgos Mikellis, Νίκος Σιαφκάλης / Nikos Shafkalis

26 03 10 / 16:00

Η ταινία έγινε με τη βοήθεια του Mediazone καθότι η σκηνοθέτις κέρδισε το φοιτητικό βραβείο κοινού στο 2ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας. Το φοιτητικό βραβείο κοινού δίνει την ευκαιρία στον εκάστοτε φοιτητή να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις του Mediazone για την επόμενη ταινία του η οποία συμμετέχει στο κυρίως πρόγραμμα του ερχόμενου Φεστιβάλ.

The film is made with the help of Mediazone since the director won the student audience award at the 2nd Nicosia Documentary festival. The student audience award gives the opportunity to each year’s winner to use the facilities of Mediazone for his/hers next movie which participates at the main programme of the next Festival.

Το 1980, ο Robert Mugabe εξελέγη δημοκρατικά πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, πρώην βρετανικής αποικίας της Ροδεσίας. Στη διάρκεια των πρώτων 20 χρόνων τού ολοένα και περισσότερο δικτατορικού καθεστώτος του ο Mugabe σε μεγάλο βαθμό, άφησε τη λευκή μειοψηφία ανενόχλητη. Το 2000, ωστόσο, καταθέτοντας το μεταρρυθμιστικό σχέδιο γης, στόχος του ήταν η εκδίωξη των λευκών αγροτών από τις περιουσίες τους, αναδιανομή γης στο μαύρο πληθυσμό. Ο Mike Campbell, ένας από τους λευκούς αγρότες που πήρε οδηγίες να εγκαταλείψει την επιτυχημένη επιχείρησή του, αρνούμενος να το πράξει αποφασίζει να αναλάβει νομική δράση κατά του Mugabe. Μαζί με το γαμπρό του και επιχειρηματικό εταίρο του Ben Freeth, ο Mike ταξιδεύει στη Ναμίμπια για να καταθέσει μήνυση κατά του ρατσισμού και να κινηθεί νομικά εναντίον του Mugabe ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου. Επδεικνύοντας φανερά τη συναισθηματική εμπλοκή τους στην υπόθεση, οι κινηματογραφιστές Lucy Baily και Andrew Thompson ακολουθούν τον Campbell και τους συνεργάτες του στον αγώνα τους για δικαιοσύνη. Η απεριόριστη αγάπη του Campbell για τη χώρα του αντικατοπτρίζεται από τα εκπληκτικά πλάνα της φυσικής ομορφιάς της Ζιμπάμπουε. Σε μεγάλη αντίθεση με αυτά ωστόσο, κρυφά γυρισμένες σκηνές μας δείχνουν τις στιγμές που ο Campbell απειλείται, ή όταν αναγκάζεται να αποκρούσει τους εισβολείς μέσα στη νύχτα. Η ένταση αυξάνεται καθώς η ταινία ξετυλίγεται σαν θρίλερ. Εργάτες γίνονται θύματα εκφοβισμού και ξυλοκοπούνται, φιλικοί αγρότες εκδιώκωνται βίαια από τα σπίτια τους, ενώ ο Campbell και ο Freeth αρχίζουν πλέον να φοβούνται για τη ίδια τη ζωή τους.

In 1980, Robert Mugabe was democratically elected in the former British colony of Rhodesia. During the first 20 years of his increasingly dictatorial regime, he largely left the white minority alone. In 2000, however, he introduced his land reform policy aimed at dispossessing white farmers and dividing their land up among the black population. Mike Campbell was one of the white farmers told to give up his flourishing business. He refused and decided to take legal action against Mugabe. Together with his son-in-law and business partner Ben Freeth, he traveled to Namibia to press racism charges against Mugabe before an international court. Clearly displaying their emotional involvement in the case, filmmakers Lucy Baily and Andrew Thompson follow Campbell and his associates’ struggle for justice. Campbell’s unconditional love for his country is reflected by breathtaking shots of Zimbabwe’s natural beauty. In great contrast to this, secretly filmed footage shows moments when he is threatened, or has to repel intruders in the middle of the night. The tension mounts as the film unfolds like a thriller. Workers are intimidated and beaten, friendly farmers are forcibly ejected from their homes, and Campbell and Freeth begin to fear for their lives.

Mugabe & The White African

Νότιος Αφρική, Αγγλία, Ζιμπάμπουε, Ναμίμπια / South Africa, England, Zimbabwe, Namibia, 2009Έγχρωμο / Color 94΄

Σκηνοθεσία / Director: Andrew Thompson, Lucy BaileyΦωτογραφία / Photography: Andrew ThompsonΜοντάζ / Editing: Tim LovellΜουσική / Music: Jonny Pilcher

Εκτέλεση Παραγωγής / Executive Producer:Pauline Burt for The Film Agency For Wales, Steve Milne for Molinare Productions

Παραγωγή / Production: Elizabeth Morgan Hemlock for Arturi Films Ltd., David Pearson for Arturi Films Ltd.Παγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: Hanway Films


AUDIENCE AWARD – SILVERDOCSBEST DOCUMENTARY- BRITISH INTEPENDENT FILM AWARDS

25 03 10 / 21:3027 03 10 / 15:30

Η αρχική ιδέα της σκηνοθέτιδας Neasa Ni Chianain ήταν το πορτρέτο του Cathal Searcaigh ενός ανοιχτά gay ποιητή με μεγάλη επιρροή και πολύ γνωστού στη γενέτειρα χώρα του την Ιρλανδία. Κοντά στα πενήντα βρήκε πνευματική στέγη στο Νεπάλ εγκαταλείποντας την εξοχή της Νοτιοδυτικής Ιρλανδίας όπου μεγάλωσε. Αυτή η πνευματική αναζήτηση ενθουσίασε τη Neasa Ni Chianain. Φοιτήτρια ακόμα, θαύμαζε την ποίηση του Searcaigh την οποία χρησιμοποιούσε ως κάθαρση για τον πόνο από χαμένες αγάπες. Το γεγονός ότι για τον ίδιο η βοήθεια σε νέους φοιτητές στο Κατμαντού ήταν η απόλυτη έμπνευση, αποτέλεσε μια πρωτοπόρα ιδέα για τη Neasa Ni Chianain κάνοντάς την να δεχτεί με ενθουσιασμό την πρόσκληση του ποιητή να τον ακολουθήσει σε ένα από τα ετήσια ταξίδια του στο Κατμαντού. Η Neasa Ni Chianain εμπιστευόταν αρχικά τον Searcaigh και πίστευε στη γενναιοδωρία του όπως αυτή αντικατοπτριζόταν στα χαμόγελα και στις θερμές υποδοχές που είχαν στο Νεπάλ. Όσο όμως το ταξίδι προχωρά ο Searcaigh βρίσκεται συνεχώς μεταξύ μιας συνοδείας νεαρών που αποτελείται μόνο από αγόρια, συνήθως γύρω στα 16 ή λίγο περισσότερο. Η εμπιστοσύνη της Neasa Ni Chianain αρχίζει να κλονίζεται και οι υποψίες της επιβεβαιώνονται όταν ανακαλύπτει πως συχνά οι νεαροί φίλοι του Searcaigh περνούν τη νύχτα μαζί του. «∆εν ήταν αυτή η ιστορία που ήθελα να πω», λέει η Neasa Ni Chianain που δεν μπορεί να κρύψει την δυσφορία της ως προς τις ασάφειες του Searcaigh. Η ειλικρίνειά της επέτρεψε την ολοκλήρωση της ταινίας και μοιραζόμαστε έτσι την έντονη απογοήτευσή της όταν αντιμετωπίζει έναν Searcaigh αμήχανο για τις πράξεις του, ενισχύοντας το γεγονός ότι η απώλεια της αθωότητας δεν περιορίζεται μόνο στα παραμύθια.

Filmmaker Neasa Ni Chianain in began this project as a portrait of Cathal Searcaigh, an influential and openly gay poet well-known in his native Ireland. At nearly fifty, he recently found his spiritual home not in rural Northwest Ireland where he grew up, but rather in Nepal. This feeding of the soul fascinated Neasa Ni Chianain. Since she was a student, she had admired Searcaigh’s use of poetry as catharsis for the pain of lost love. For him to have found true inspiration in supporting young students in Kathmandu was a refreshing thought, so she eagerly accepted his invitation to join him on one of his annual trips to Kathmandu. It’s clear Neasa Ni Chianain initially trusts Searcaigh. She has a faith in his generosity that is mirrored in the smiles and warm welcome he receives in Nepal. However, as the trip progresses, Searcaigh continually surrounds himself with young companions: always boys, usually around 16. Neasa Ni Chianain’s faith begins to falter, and her suspicions are confirmed when she discovers Searcaigh’s young friends often stay overnight with him. “This was not the story I wanted to tell,” says Neasa Ni Chianain, who can’t hide her discomfort at the ambiguities of Searcaigh’s. Her honesty permeates this accomplished film and we share her intense disappointment when she finally confronts an uncomfortable Searcaigh about his actions, reinforcing the fact that the loss of innocence is not just confined to fairytales.

Fairytale of Kathmandou

Βόρειος Ιρλανδία, Ιρλανδία / Νorthen Ireland, Ireland, 2007

Έγχρωμο / Color 60΄

Σκηνοθεσία / Director: Neasa Ni Chianain Φωτογραφία / Photography: Tristan MonbureauΜοντάζ / Editing: Neasa Ni Chianain Παραγωγή / Producer: David Rane

Πορτρέτα / Portraits

CRITICS JURY PRIZE - BARCELONA G&L FESTIVALBEST DIRECTOR - OURENSE INT’L.FILM FESTIVAL

26 03 10 / 17:00

Η οικογένεια Mendez ζει σε κατεχόμενα εδάφη πάνω στους λόφους έξω από την Bogota για σαράντα ολόκληρα χρόνια. Νομικά, ωστόσο, μπορούν να εκδιωχθούν ανά πάσα στιγμή. Η κάθε μέρα τούς βρίσκει να περπατούν προς την πόλη. Εκεί, μαζεύουν παλιοσιδερικά για να τα πουλήσουν. Εκεί, ψάχνουν στα διάφορα εστιατόρια για αποφάγια ώστε να μπορέσουν να ταϊσουν τα γουρούνια τους. Ο Victor είναι παντρεμένος με την Marta για δέκα χρόνια, αλλά η μητέρα του Elvira, ποτέ δεν την έχει δει με καλό μάτι. Οι τριβές μεταξύ των δύο γυναικών υποχρεώνουν τον Βίκτορ να παίρνει το μέρος της μίας και τον αποσπούν από το βιοπορισμό. Οι απειλές ενός γείτονα δίνουν στην Elvira αφορμή να κατηγορήσει την Marta για όλα, ενώ η μικρή κόρη Sandra δίνει άλλη μία ευκαιρία στην οικογένεια να ενωθεί. Μια οικογένεια ρακοσυλλεκτών προσπαθεί με θάρρος και αξιοπρέπεια να αντιμετωπίσει τις αντίξοες συνθήκες για να συνεχίσει να ονειρεύεται.

The Mendez family have been living on occupied land in the hills outside Bogota for 40 years. They can be legally evicted at any time.Every day they walk down to the city to collect scrap materials to sell, and left overs from restaurants to feed their pigs.Victor has been married to Marta for 10 years, but Elvira his mother has never seen her with good eyes.The conflict between these two women forces Victor to take sides and comes in the way of their efforts to earn a living.The threats that a neighbour makes to Victor, will give Elvira another reason to blame Marta for all family’s problems, but Sandra, their youngest daughter will provide another chance to unite the family.Dignity and courage combine in a story about the imposibility of progress and the persistence of dreams for this family of scrap merchants.

La Casa

Κολομβία - Ισαπανία / Colombia-Spain 2009Έγχρωμο / Color 70΄

Σκηνοθεσία / Director: Tayo Cortes Φωτογραφία / Photography: Tayo CortesΜοντάζ & ήχος / Editing & sound: Carlos RufeteΜουσική / Music: ChocQuib Town, Los diablitos, Aries Vigoth

Παραγωγή / Production: Devenir Producciones


SILVER DOVE - DOK LEIPZIG

26 03 10 / 20:00

Ως έφηβος, ο Κρις εγκατέλειψε το όνειρό του να γίνει πιλότος πολεμικού αεροσκάφους του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ για να ενταχθεί σε ένα ενδιαφέρον αλλά κάπως απόκρυφο δόγμα των Σούφι με ηγέτη τον μυστήριο Σεΐχη Ναζίμ, και ονειρεύεται πια να γίνει σοβαρός μελετητής του Ισλάμ. Ο Σεΐχης όμως έχει άλλα, ίσως μεγαλύτερα σχέδια για τον νεαρό. ∆εκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Κρις, γνωστός πια ως Αλλαχουντίν, ζει στη Γερμανία, νυμφευμένος με τη Φατίμα, γυναίκα την οποία ο Σεΐχης του υπέδειξε να πάρει σύζυγο όταν ο Κρις ήταν ακόμη 17 χρόνων, και εργάζεται ως μάγειρας στο εστιατόριο του Σεΐχη. Ωστόσο, παρά τον προφανώς χωρίς προβλήματα τρόπο ζωής του, ο Αλλαχουντίν έχει αρχίσει να διερωτάται αν το πεπρωμένο για το οποίο του είχε μιλήσει, έστω και πλαγίως, ο Σεΐχης, θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Ταξιδεύει στην Κύπρο, στο σπίτι και την πνευματική έδρα του Σεΐχη, για να μάθει.

As a teenager, Chris abruptly abandoned his dream of becoming a fighter pilot for the US Marines to join a colourful yet reclusive Sufi sect led by the mysterious Sheikh Nazim. He then harbours a new dream of becoming an Islamic scholar. But the Sheikh has other, maybe grander, plans for him. A decade and half later Chris, now known as Alauddin, lives in Germany, happily married to Fatima, the wife the Sheikh advised him to marry when he was 17, and working as a cook in the Sheikh’s restaurant. But despite his apparently problem-free lifestyle Alauddin (or Chris) has begun to question whether the destiny alluded to by the Sheikh will ever materialise. He travels to Cyprus, the Shiekh’s home and spiritual headquarters, to find out.

Murid

Κύπρος / Cyprus 2010Έγχρωμο / Color 60΄

Σκηνοθεσία / Director: Γελίζ Σουκρί / Yeliz Shukri Φωτογραφία / Photography: Χρίστος Κουκουφιάκος, Σάιμον Hustings / Christos Koukoufiakos, Simon HustingsΜοντάζ / Editing: Simon Hustings

Ήχος / Sound: Marko Lopez

Παραγωγός / Producer: Σταύρος Παπαγεωργίου / Stavros PapageorgiouΠαραγωγη / Production: Tetraktys Film Productions LTDCyprus Cinema Advisory CommitteeΠαγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales:Tetraktys Films Ltd., Stavros Papageorgiou


27 03 10 / 18:45

Γιάφα, το κουρδιστό πορτοκάλι που αφηγείται την ιστορία των φημισμένων εσπεριδοειδών που προέρχονται από την Παλαιστίνη και που είναι ξακουστά ανά τους αιώνες σε όλο τον κόσμο ως τα «πορτοκάλια της Γιάφας». Η ιστορία του πορτοκαλιού είναι η ιστορία του ίδιου του τόπου. Μέσα από τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο, την ποίηση, τη ζωγραφική, τους εργαζόμενους στη βιομηχανία εσπεριδοειδών και τους ιστορικούς, μέσα από αναμνήσεις και σύγχρονες μυθολογίες, Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί διασταυρώνονται και συνενώνονται. Η προσεκτική ανάγνωση της μάρκας Γιάφα και της οπτικής της αναπαράστασης, γίνεται ένα σχόλιο πάνω στις εμμονές της ∆ύσης για ανατολίτικα φαντάσματα γύρω από την «ιερή γη» και το «κράτος του Ισραήλ», όπως και ένα εργαλείο για να αποκαλύψει την άγνωστη ιστορία του τι ήταν κάποτε μια κοινόβια βιομηχανία και ένα σύμβολο για τους Άραβες και τους Εβραίους στην Παλαιστίνη.

Jaffa, the orange’s clockwork narrates the visual history of the famous citrus fruit originated from Palestine and known worldwide for centuries as «Jaffa oranges». The history of the orange is the history of this land. Through photography and cinema, poetry, paintings, workers of the citruses’ industry and historians, memory and present mythologies, Palestinians and Israelis cross and combine. The close reading of the Jaffa brand’s visual representation is a reflection on western orientalist phantasms surrounding the ‘holy land’ and the ‘State of Israel’ and a tool to reveal the untold story of what was once a commune industry and symbol to Arabs and Jews in Palestine.

JAFFA, the orange’s clockwork

Ισραήλ, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία/Israel, France, Belgium, Germany, 2009 Έγχρωμο / Color 89΄

Σκηνοθεσία και συγγραφή / Writer and Director: Eyal Sivan Φωτογραφία / Photography: David Zarif, Vincent Fooy, Rémi Lainé, Shafir SarusiΜοντάζ / Editing: Audrey MaurionΉχος / Sound: Oren Raviv, Jean-Jacques Quinet, Asher Saraga

Παραγωγή / Production: TRABELSI PRODUCTIONS, ALMA FILMS, THE FACTORYΠαγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: CAT & DOCS, Catherine Le Clef

Ζωντανή Ιστορία / Alive History

27 03 10 / 20:00

Η μπάντα που ήταν πανκ προτού καν υπάρξει πανκ. Έτσι περιγράφεται το συγκρότημα Dr. Feelgood στο ντοκιμαντέρ «Oil City Confidential», ένα στυλιζαρισμένο πορτρέτο του βρετανικού πανκ - ροκ συγκροτήματος. Βγαίνοντας από τη θλιβερή γωνιά της Νοτιοανατολικής Αγγλίας του Canvey Island με κύριο αξιοθέατό του τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις πετροχημικών όπου τα μέλη της μπάντας μεγάλωσαν, και επηρεασμένοι από το rhythm and blues στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι νεαροί μουσικοί δημιουργούν το συγκρότημά τους, κατακτούν το Λονδίνο και εν συνεχεία τον υπόλοιπο κόσμο. Σε μια εποχή όπου στη μουσική σκηνή κυριαρχούσαν οι μακρυμάλληδες παίζοντας πειραματική μουσική, οι Dr. Feelgood ξεχώρισαν με την αδιάλλακτη πανκ ροκ τους, τα κοντά τους μαλλιά και τα φτηνά κοστούμια τους. Ο σκηνοθέτης Julien Temple καταγράφει την άνοδο και την πτώση της πρωτοποριακής αυτής μπάντας σε ένα φιλμ νουάρ, παίρνοντας συνεντεύξεις από τα ίδια τα μέλη της, καθώς και από τους The Clash, Blondie και Sex Pistols. Με βάση αρχειακό υλικό και αποσπάσματα από κλασικές μαυρόασπρες ταινίες, το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την παροιμιώδη διαδρομή τους προς το ποτό, τα ναρκωτικά και τις γυναίκες, καθώς και την αναπόφευκτη διάλυση της σχέσης ανάμεσα στον κιθαρίστα και τον τραγουδιστή του γκρουπ. Ο Temple, γνωστός για τις ηχογραφήσεις συναυλιών και μουσικών ταινιών, κάλυψε επίσης μπάντες όπως, The Sex Pistols. Το ντοκιμαντέρ του «Glastonbury», για το τεράστιο αγγλικό φεστιβάλ μουσικής, κυκλοφόρησε το 2006.

The band that was punk before punk even existed. That’s how Dr. Feelgood is described in Oil City Confidential, a stylized portrait of the British punk-rock band. The members of the band grew up in Canvey Island, a dreary corner of southeast England dominated by the petrochemical industry. Influenced by rhythm & blues, the young men formed a “jug band” and went on to conquer London and the rest of the world in the early 1970s. In an era in which the music scene was dominated by long-haired musicians playing experimental music, Dr. Feelgood stood out with their uncompromising punk rock, short hair, and cheap suits. Director Julien Temple chronicles the rise and fall of this groundbreaking band in film noir style, interviewing the band members themselves as well as members of The Clash, Blondie, and The Sex Pistols. The film also follows the proverbial trail of drink, drugs and women, and the inevitable bust-up between the guitarist and the lead singer, and freely associates on the basis of archive footage and excepts from classic black-and-white movies. Temple is known for his concert recordings and music films, and has covered bands such as The Sex Pistols. His documentary Glastonbury, about the huge English music festival, was released in 2006.

Oil City Confidential

Μεγάλη Βρετανία / England 2009Έγχρωμο / Color 104΄

Σκηνοθεσία / Director: Julien TempleΦωτογραφία / Photography: Stephen OrganΜοντάζ/Editing: Caroline RichardsΜουσική / Music: Dr Feelgood

Παραγωγή / Production: Stephen Malit for Cadiz FilmΠαγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: Hanway Films

Μουσική / Music

27 03 10 / 22:00

∆εν πάει πολύς καιρός. Σ’ όλη τη χώρα τα παλιά σοβιετικά διαβατήρια αντικαθιστώνται από τα καινούρια ρωσικά. Ένας επαρχιακός φωτογράφος ταξιδεύει από το ένα χωριό της Σιβηρίας στο άλλο βγάζοντας τους χωρικούς φωτογραφίες 35x45mm για τα διαβατήριά τους. Η φωτογραφία του κάθε πελάτη γίνεται κατά κάποιο τρόπο σύνοψη ζωής. Κάνοντας μια βαθιά τομή στη ζωή της υπαίθρου, η ταινία απλώνεται ως μια ποιητική ιστορία της κοσμοθεωρίας των ανθρώπων που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές στο σταυροδρόμι δύο πολιτισμών που βρίσκονται σε αντιπαράθεση: ο παλιός σοβιετικός σε αντίθεση με τον μοντέρνο ρωσικό. Η μαυρόασπρη στυλιστική αυτού του ντοκιμαντέρ με άποψη βρίσκεται συμβολικά σε αρμονία με το λευκό και το μαύρο των φωτογραφιών που ελήφθησαν από τον φωτογράφο.

Russia. Not long ago. Throughout the country the old Soviet passports are being exchanged for the new Russian ones. A provincial photographer travels from one Siberian village to another taking 35x45 mm passport photos of the villagers. Each client’s photo in a way summarizes that person’s life. Making a profound observation of the countryside life, the film unfolds as a poetic story about the world-view of people living in remote areas at the crossroads of the two juxtaposed cultures: the old Soviet and the modern Russian ones. The black and white stylistics of this point-of-view documentary is symbolically in tune with the white and black photos taken by the photographer.

Countryside 35X45

Ρωσία / Russian Federation 2009Ασπρόμαυρο / B&W 37’

Συγγραφέας, Σκηνοθεσία, Μοντάζ / Author, Director, Editing: Evgeny SolominΦωτογραφία / Photography: V. PonomarevΗχος / Sound: A. Popov

Παραγωγoi / Producers: K. Pavlov, E. SolominaFinanced by Department of Cinematography of Ministry of Culture of the Russian Federation

Παραγωγή / Production: Kino-Siberia Film Production Company


GRAND PRIZE - THE RUSSIA OPEN DOC FILM FESTIVAL

28 03 10 / 15:30

Ο πρώην εκατομμυριούχος του διαδικτύου Josh Harris πάντα γοητευόταν από την επίδραση των νέων μέσων στην καθημερινή μας ζωή. Το 1999, ο Harris ξεκίνησε τον δικό του Μεγάλο Αδελφό avant la lettre προωθώντας ένα πείραμα στη Νέα Υόρκη, όπου έβαλε γύρω στους 100 καλλιτέχνες σε ένα δωμάτιο με κάμερες που μετέδιδαν στο διαδίκτυο την κάθε στιγμή της ημέρας. Σύμφωνα με τον Harris, το πρότζεκτ «We Live in Public» ήταν κάτι ανάλογο με ό,τι πραγματικά θα έμοιαζε το διαδίκτυο στο μέλλον. Οι κάμερες κινηματογραφούσαν και παρακολουθούσαν όσα έκαναν οι ένοικοι στο δωμάτιο, είτε αυτοί κοιμόντουσαν, είτε έκαναν ντους ή σεξ και τα πλάνα γίνονταν αργότερα αντικείμενο σχολιασμού από τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Μετά την αναπόφευκτη αποτυχία του πειράματος «αυτός ο «Andy Warhol της γενιάς του κυβερνοχώρου» τοποθέτησε 32 κάμερες στο διαμέρισμα που μοιραζόταν με τη φίλη του για να παρέχει στους χρήστες του διαδικτύου μια προνομιούχα ματιά στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Το νέο σχέδιο, επίσης, απέτυχε, και μοναχικός και αδέκαρος ο Harris έφυγε για την Αιθιοπία. Η σκηνοθέτις Ondi Timoner ήταν κι αυτή μια από τις ενοίκους του πρότζεκτ που έζησε επι 10 χρόνια στις παρυφές του τρόπου ζωής του Harris. Βίντεο, πικάντικες σκηνές από το «We Live in Public» και αρχειακό υλικό από τις υπερβολές των εκατομμυριούχων του ∆ιαδικτύου σε συνδυασμό με συνεντεύξεις, δημιουργούν μια κινηματογραφική ταινία δράσης και περιπέτειας. Το «We Live in Public» καταγράφει την πειραματική περίοδο ενός πρωτοπόρου του ∆ιαδικτύου μελετώντας επιπλέον, κατά πόσο η εικονική μας ζωή θα μπορούσε κάποια στιγμή να αντικαταστήσει την πραγματικότητα.

Former Internet millionaire Josh Harris has always been fascinated by the influence of new media on day-to-day life. In 1999, Harris launched his own Big Brother avant la lettre by starting an experiment in New York City, in which around 100 artists were placed in a room, filmed, and followed on the Internet every second of the day. According to Harris, the project “Quiet, We Live in Public” was an analogy for what Internet would really come to look like. Sleeping, showering, having sex -- everything was filmed, watched, and commented upon within the community. After the inevitable implosion of “Quiet,” this “Andy Warhol of the cyber generation” had 32 cameras installed in the apartment he shared with his girlfriend to provide Internet users with insight into their everyday worries. The new project also failed, and that was when a lonely and penniless Harris left for Ethiopia. Filmmaker Ondi Timoner was one of the residents in the “Quiet” project and spent 10 years worming her way around Harris’s life. Home movies, racy scenes from “Quiet,” and archive footage of the excesses of Internet millionaires combine with interviews to create a cinematic roller coaster. We Live in Public documents the experimental period of an Internet pioneer and ponders whether our virtual life might just take over at some point.

We live in public

ΗΠΑ / USA 2009Έγχρωμο / Color 90΄

Σκηνοθεσία / Director: Ondi TimonerΦωτογραφία / Photography: Vasco Nunes, Ondi TimonerΜοντάζ / Editing: Josh Altman, Ondi TimonerΜουσική / Music: Marco d’Ambrosio, Ben DecterΣυγγραφή κειμένου-Αφήγηση / Narration-Narrator : Ondi Timoner

Παραγωγή / Production: Christin Mizelle for Interloper FilmsΠαγκόσμια εκμετάλλευση / World Sales: Interloper Films


28 03 10 / 21:00

AUDIENCE AWARD - SUNDANCE FILM FESTIVAL

Παρασκευή / Friday 26 Μαρτίου/March 18:00

Από την Παταγoνία της Χιλής στη Γεωργία.

Μια διαδρομή με ντοκιμαντέρ γυρισμένα στη Χιλή, τη Γερμανία, την Ισπανία, τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, τη Γεωργία, τον Λίβανο, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο. Και όλα περιστρέφονται γύρω από τους ανθρώπους που “έχασαν” τις πόλεις τους, τις πατρίδες τους. Που ο 20ός αιώνας με τις συγκρούσεις του, πολεμικές και ιδεολογικές, τους ανάγκασε να φύγουν. Να αφήσουν τις πόλεις τους, τα χωριά τους, τις χώρες τους. Ιστορίες προσφύγων και μεταναστών… Ένας ολάκερος κόσμος ψάχνει για ταυτότητα…

Από τον Άγιο Χρυσόστομο στον Καβάφη.Μια διαδρομή στον λόγο από τον πρωτόγονο κομμουνισμό του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου μέχρι τον αυτοκριτικό “δυτικό” ατομικισμό του “ανατολίτη” Κωνσταντίνου Καβάφη:

“Μη γαρ πολίτης ει; Οδίτης ει. Ουκ ει πολίτης, αλλ’ οδίτης ει και οδοιπόρος. Μη είπης· Έχω τήνδε την πόλιν, και έχω τήνδε. Ουκ έχει ουδείς πόλιν. Η πόλις άνω εστί. Τα παρόντα οδός εστιν”,

Έλεγε ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος για να του απαντήσει μετά από αιώνες πολλούς ο Κωνσταντίνος Καβάφης:

Είπες: «Θα πάγω σ’άλλη γη, θα πάγω σ’άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή. …..……Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δε θα βρεις άλλες θάλασσες. Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις. Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού - μη ελπίζεις - δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κώχη τούτη τη μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

Από τη μουσική των Ινδιάνων της Χιλής, στο θρησκευτικό φλαμένγκο της Γρανάδας μέχρι τα ποντιακά τραγούδια του Καυκάσου και τους αμανέδες του Πιερή Πιερέτη…

Αποσπάσματα από τις ταινίες: “Νεκατωμένοι Αέρηες”, “Μάνος Χατζιδάκις”, “Κσενιτία”

From Patagonia to Georgia

A journey of documentaries filmed in Chile, Germany, Spain, Bulgaria, Russia, Georgia, Lebanon, Turkey, Greece and Cyprus. All of them are about people who «lost» their hometowns and their homelands. About people who were forced to leave due to 20th century’s military and ideological conflicts. These are stories about refugees and immigrants ... A whole world searching for its identity ...

From Saint Chrysostomos to Cavafy. A journey into the texts of the primitive communism of St. John Chrysostomos to the self - critical «western» individualism of the «oriental» Constantine Cavafy

This is what John Chrysostomos tells us and what Constantine Cavafy replies to him after many centuries replies:

You said: «I will go to another land, I will go to another sea. Another city will be found better than this ... ... ... New places you will never find, you will never find other seas. The city will follow after you. In the same streets you will be wandering. And in the same neighbourhoods you will be getting old and in these same houses you will be growing white - haired. Always at this city you will arrive. For the somewhere else do not hope - there is no ship for you, no road Devastating your life here in this small niche, in the entire world you have ruined it all the same.

From the music of the Indians of Chile, the religious flamenco in Granada to the pontiac songs of the Caucasus and the love songs of Pieri Piereti ...

Excerpts from the films: «Nekatomenoi Aeries», «Manos Hadjidakis», «Ksenitia»

MasterclassΌψεις Κυπρίων Σκηνοθετών / Views of Cypriot Directors Γιάννης Ιωάννου / Yiannis Ioannou

Γεννημένος στη Χάιφα, ο Eyal Sivan ξεκίνησε ως φωτογράφος στην Ιερουσαλήμ μέχρι που το 1985 αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου και καταπιάστηκε με τη σκηνοθεσία. Οι πολιτικές του πεποιθήσεις αντικατοπτρίζονται στις ταινίες του, μονίμως σφραγισμένες από την ίδια θεματική: την πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους. Στο ντοκιμαντέρ «Jaffa, the Orange’s Clockwork» o Eyal Sivan κάνει πολιτικό σινεμά ξεκινώντας από ένα πορτοκάλι, τον καρπό που έκρυβε κάποτε στους χυμούς του την ευημερία μιας ολόκληρης πόλης. Τα πορτοκάλια της Γιάφα, ξακουστά σε όλο το δυτικό κόσμο, προήλθαν από την Παλαιστίνη, μπλέκοντας την ιστορία των δυο λαών σε ένα χρυσαφένιο στρογγυλό κουβάρι που ακόμα δεν έχει καταφέρει να ξετυλιχτεί.

Στη συζήτηση που ακολουθεί μετά την προβολή το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τον σκηνοθέτη, να εξερευνήσει την προβληματική του και να εκφράσει τις απόψεις του, όχι μονάχα για την ωρολογιακή βόμβα των εβραιοπαλαιστινιακών σχέσεων, αλλά και για αντίστοιχα καθεστώτα καταπίεσης σε όλο τον κόσμο.

Born in Jaffa, Eyal Sivan started out as a photographer in Jerusalem until he decided to settle down in Paris in 1985 and try his hand at filmmaking. His political views are mirrored in his movies, always built around the same central theme: the Jewish stance against Palestine.In ‘Jaffa, the Orange’s Clockwork’, Eyal Sivan talks politics by way of a freshly squeezed orange, the fruit that once held an entire city’s commercial destiny in its hands. Jaffa oranges, famous all over the western world and originally from Palestine, intertwine the history of the two peoples in a golden, round ball, which is yet to be untangled.

In the Q&A following the screening, the public will have the opportunity to get to know the director first hand, explore his political views and express their opinions – and not just about Jewish-palestine relations but oppressive regimes all over the world.

Συζήτηση / DiscussionΕyal Sivan JAFFA, the orange’s clockwork

Σαββατο / Saturday 27 Μαρτίου/March 21:15

“Luora” Carlo Piaget , Ελβετία, 2002, 04:50 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια

Ένα νήμα φυλακισμένο μέσα στο γυαλί μιας λάμπας δρόμου απελευθερώνεται καθώς το καλώδιο που την κρατά σπάζει στη διάρκεια μιας καταιγίδας.

“Freilandeier” / “Ένα αυγό ελεύθερης βοσκής” Daniel Faigle, Γερμανία, 2006, 10:17 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια, χωρίς

διάλογο

Ένα πρωί, δύο αυγά συναντιώνται στο πρωινό τραπέζι του προγεύματος. Το ειδύλλιο που αναπτύσσεται ανάμεσά τους φαίνεται αναπόφευκτο, έως ότου συνειδητοποιήσουν ξαφνικά ότι βρίσκονται σε κίνδυνο ...

«My Happy End» / «Ευτυχισμένο Τέλος» Milen Vitanov, Γερμανία, 2007, 05:20 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια χωρίς

διάλογο

Ψάχνοντας για ένα φίλο, ένα σκυλί σκοντάφτει σε έναν πιστό σύντροφο με τον οποίο φαίνεται να έχει πολλά κοινά.

«The Tooth» / «Το ∆όντι» Nathan Stone Αυστραλία, 2004, 05:00 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια

Ένα δυσάρεστο κομματάκι διαστημικού φρούτου σπάζει το δόντι ενός νεαρού εξωγήινου, του Ξένο. Κι’ έτσι, ο Ξένο αρχίζει μια μακρά και επίπονη αποστολή προς αναζήτηση οδοντιατρικής ανακούφισης.

«Pantoffelhelden / «Slippery Tale» / «Μια Παντοφλοϊστορία» Susanne Seidel, Γερμανία, 07:00 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια, χωρίς

διάλογο

Ένας βάτραχος ερωτεύεται απεγνωσμένα μια βατραχίνα. Η βατραχίνα ωστόσο, καθόλου δεν εντυπωσιάζεται και αρνείται να ξεκολλήσει από την αναπαυτική θέση της πάνω στην παντόφλα της συζύγου ενός γεωργού.

«Slim Pickings» / «Φτωχή Σοδειά» Anthony Lucas, Αυστραλία, 1998, 04:32 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια

Μια ντομάτα στο περβάζι του παραθύρου της κουζίνας ενός γέρου αρνείται να μεγαλώσει. Ο γέρος όμως είναι τόσο πεινασμένος που ξαφνικά έχει μια ιδέα ...

Μια οικόγενεια κοτόπουλων χάνουν το μωρό τους, ένα αυγό βοηθά το φίλο του, ένα χάρτινο σκυλί έχει πρόβλημα με την ουρά του, ένας βάτραχος ερωτεύεται, ένα μικρό λουλούδι παλεύει με ένα τέρας, ένας πελαργός μονομαχεί με ένα μικρό πουλί και πολλές τέτοιες ιστορίες αφηγούμενες με ποικίλες τεχνικές κινουμένων σχεδίων.

«Ein Sonniger Tag» / «A Sunny Day» / «Μια Ηλιόλουστη Μέρα» Gil Alkabetz, Γερμανία, 2007, 06:17 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια χωρίς

διάλογο

Ο ήλιος ανατέλλει και σήμερα όπως κάθε πρωί, ανακαλύπτει όμως, πως σήμερα δεν είναι και τόσο ευπρόσδεκτος ως συνήθως.

«Hard Boiled Chicken» / «Σκληρό Βραστό Κοτόπουλο» Arjan Wilschut, Ολλανδία, 04:40 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια χωρίς διάλογο

Ένας κόκορας ντετέκτιβ και μια κυρά κότα σε απόγνωση προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο της υπόθεσης ενός αγνοούμενου αυγού. Τα σημάδια τούς οδηγούν προς τη γεωργική αγροικία και οι ήρωές μας αναλαμβάνουν την αποστολή να κρατήσουν το αυγό μακριά από τον γεωργό ώστε να μην καταλήξει στο πρόγευμά του.

«Givotnoe» / «Animal» / «Ζώα» Βραβείο Κοινού για Καλύτερη Παιδική Ταινία, 2006 Ewgenia Golubewa, Ρωσική Ομοσπονδία, 2005, 03:14 λεπτά, Κινούμενα

Σχέδια

Τα ζώα τρώνε τα φυτά. Τα φυτά τρώνε τα ζώα. Ο κύκλος της επιθετικότητας στη φύση.

«Good morning, Mr. Vampire» / Καλημέρα Κύριε ∆ράκουλα» Βραβείο ∆ιαγωνισμού Παιδικής Ταινίας, 2008 Aneta Kirova , ∆ημοκρατία Τσεχίας, 2007, 02:35 λεπτά. Κινούμενα Σχέδια

Ο κύριος δράκουλας δαγκώνει το λαιμό ενός μεθυσμένου, αλλά μετά δεν μπορει να βρει και πάλι την κρύπτη του.

«Fetch» / «Άντε, Καλό σκυλί» Nina Paley, ΗΠΑ, 2001, 04:22 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια

Ένας άντρας χάνει την δυνατότητα να βλέπει τις διαστάσεις του καθώς παίζει με το σκύλο του.

«Der Storch» / «Ο Πελαργός» Klaus Morschheuser, Γερμανία, 2002, 08:00 λεπτά, Κινούμενα Σχέδια

Ένα τολμηρό σπουργίτι προσγειώνεται στο ράμφος ενός πελαργού και αφού δεν είναι σκληρή δουλειά για ένα πελαργό να μεταφέρει μωρά, ο πελαργός θέλει να μάθει τι γυρεύει το σπουργίτι εκεί ...

Kuki και Interfilm - το ∆ιεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Βερολίνου παρουσιάζει:

Tricks for kidsένα πρόγραμμα ταινιών μικρού μήκους χωρίς διαλόγους το οποίο παρουσιζει και επιλέγει οι Heinz Hermanns

Κυριακή 26 Μαρτίου 11:00 π.μ.

LuoraCarlo Piaget Switzerland, 2002 04:50min Animation

A filament emprisoned in its own streetlamp bulb is at last freed when the cable holding the lamp break during a storm.

Freilandeier / Free-Range EggsDaniel Faigle Germany 2006 10:17min Animation Without Dialogue

One morning, two eggs meet on the breakfast table. Romance seems inevitable until they suddenly realize that they are in danger....

My Happy End Milen Vitanov Germany 2007 5:20min Animation Without Dialogue

While searching for a friend, a dog stumbles across a loyal companian with whom he has much in common.

The ToothNathan Stone Australia 2004 5 min Animation

A nasty piece of space fruit shatters the tooth of a young alien named Xeno, sending him on a long and painful quest for dental relief.

Pantoffelhelden / Slippery TaleSusanne Seidel Germany 7 min animation no dialogues

A he-frog falls hopelessly in love with a she-frog. She-frog, however, is unimpressed, and won’t budge from her comfy spot on the farmer’s wife’s slipper.

Slim PickingsAnthony Lucas Australia, 1998 04:32min Animation

The old man is soo hungry and the tomatoe plant at the kitchen window does not grow. So the man gets a helpful idea.

In many different animations techniques adventurous stories are told. A chicken family lost their baby, an egg helps his friends, a paper dog has problems with his tail, a frog falls in love, a little flower fights with a monster, a stork is having a duell with a little bird and much more…

Ein sonniger Tag / A Sunny DayGil Alkabetz Germany 2007 6:17min Animation Without Dialogue

The sun rises today like it does every morning, but discovers it is not as welcome as it usually is.

Hard Boiled Chicken Arjan Wilschut Netherlands 2006 4:40min Animation Without

Dialogue

A rooster detective and a dame in despair try to solve the case of the missing egg. The tracks lead toward the farmhouse, and our heroes set out on a mission to keep their egg from becoming the farmer’s breakfast.

Givotnoe / Animal winner: best children film 06 – audience awardEwgenia Golubewa Russian Federation, 2005 03:14min animation

Animal eats plant. Plant eats animal. A circle of aggression in nature..Good morning, Mr. Vampire winner childrens film competition 2008Aneta Kirova Czech Republic 2007 02:35 min Animation

After biting a drunk’s neck, Mr Vampire is unable to find his crypt again.

FetchNina Paley U S A, 2001 35mm 04:22min Animation

A man loses perspective while playing with his dog.

Der StorchKlaus Morschheuser Germany, 2002 8 min Animation

As it is not a hard job for the stork, to transport the babies, a bold sparrow lands on his bill and asks him, what he is doing there...

Kuki and interfilm – international short film festival Berlin presents:

Tricks for kids animated shorts without dialoguesPresented and curated by Heinz Hermanns

Sunday 26 March 11:00 a.m.

Volunteer Doctors Cyprus, Kenya / 18’Aleksandar LjubojevicΜεταπτυχιακός Φοιτητής-Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

Ντοκιμαντέρ που καταγράφει τη δράση της κυπριακής ομάδας των εθελοντών γιατρών στην Κένυα και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών και γενικότερα της κοινότητας με την οποία καταπιάνεται η ταινία.

A documentary which reports the action of a Cypriot team of volunteer doctors in Kenya and the difficult surviving conditions of children and of the community on which the film focuses.

laisser passer / 38’Κωνσταντίνος ΦιλίππουMaster 2 professionnel - Université Michel de Montaigne Bordeaux III

Ο τοίχος είναι ένα συναισθηματικό και «φυσικό» εμπόδιο, ένα σύμβολο του διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων. Κι όμως σημαντικές πολιτικές αποφάσεις οδήγησαν στη δυνατή συνεύρεση του πληθυσμού και μέσα σε πέντε χρόνια ένα κομμάτι του τοίχου κατεδαφίστηκε για να διευκολυνθούν οι επαφές στο κέντρο της Λευκωσίας. Μπορεί αυτό το μικρό γεγονός να αποτελέσει το τέλος του διαχωρισμού τους;

The wall is an emotional and a “physical” barrier, a symbol of the separation of the two communities. Yet, major political decisions led to the possible meeting of the population and, within five years, a piece of the wall is demolished in order to facilitate the exchange in the center of Nicosia. Is this simple fact the end of their separation?

Don’t Judge a Book by Its Cover / 8’Κυριάκος ΙωαννίδηςΠανεπιστήμιο Λευκωσίας

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί την καθημερινότητα, τον αυθορμητισμό και τις απόψεις δύο νέων, ενός Αμερικανοκύπριου και ενός Αγγλοκύπριου, που ζουν στην Κύπρο και προσπαθούν να ξεφύγουν από τους κοινωνικούς κώδικες του νησιού με τον δικό τους «πολιτικά μη ορθό» τρόπο.

The documentary observes the everyday life, the spontaneity and the visions of two youngsters, a Cypriot-American and a Cypriot-English who live in Cyprus and who try to avoid the social codes of the island in their own “politically incorrect” way.

Αθλητική Ηχώ: Αφιέρωμα στην Ομόνοια / 17’Κωνσταντίνος ΚλαρκΠανεπιστήμιο Λευκωσίας

«∆εν μπορείς να περιγράψεις την Ομόνοια με μια λέξη ούτε με δυο». Πώς τελικά περιγράφουν με μια λέξη την ποδοσφαιρική ομάδα της Ομόνοιας οι παράγοντες και οι πρώην ποδοσφαιριστές του Σωματείου;

“You cannot describe Omonoia football club with one word, nor with two”. So how do the factors and the former players of Omonoia describe the team?

Για δεύτερη συνεχή χρονιά το ∆ιεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λευκωσίας φιλοξενεί φοιτητικές ταινίες με στόχο να ενισχύσει την κουλτούρα της φοιτητικής δημιουργίας στην Κύπρο και να προκαλέσει το διάλογο μεταξύ των νέων δημιουργών και του κοινού. Η σκηνοθετική ματιά των φοιτητών ίσως να μην είναι ώριμη τεχνικά και καλλιτεχνικά αλλά στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός ντοκιμαντέρ πάντοτε έχει κάτι σημαντικό να δηλώσει. Η μονάδα Μediazone του Πανεπιστημίου Λευκωσίας στηρίζει και φέτος αυτή την προσπάθεια και επιθυμεί να συμβάλει στη μελλοντική ανάπτυξη αυτού του προγράμματος ως πλατφόρμα κοινωνικής παρέμβασης και καλλιτεχνικής αμφισβήτησης.

∆ρ. Κώστας Κωνσταντινίδης,

Λέκτορας Κινηματογραφικών Σπουδών

Τμήμα Επικοινωνιών, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

For the second consecutive year the International Nicosia Documentary festival hosts student films in order to reinforce the culture of the students’ creation in Cyprus and to evoke a dialogue between young filmmakers and the public. The cinematographic approach may not be really mature technically and artistically, yet in the documentary creational process there is always something important to say. The Mediazone department of the University of Nicosia support this year again this effort and wishes to contribute to the future development of this project as a platform of social intervention and artistic contesting.

Dr. Costas Constandinides

Lecturer in Film and Studies

Department of Communications

University of Nicosia

Φοιτητικές ΤαινίεςStudent Films

Πέμπτη / Thursday 25 Μαρ. / Mar. 19:20

Παρασκευή / Friday26 Μαρ. / Mar. 16:20

1. Ανταλλάσσοντας γράμματα στο κενό (Ακάλυπτος), 13:50, 2003Χριστίνα Μπρόζου, Ντορέτα Ντατσοπούλου, Ερευνητική εργασία 9ου εξαμήνου

Ο εσωτερικός ακάλυπτος ενός τετραγώνου στο Βόλο. Μικρά βίντεο της καθημερινής ζωής στον ακάλυπτο σε συνδυασμό με το διαφορετικό λόγο κατοίκων, αρχιτεκτόνων, σκηνογράφων, θεωρητικών, λογοτεχνικών κειμένων, κλπ.

2. Η κλακέτα του Αρτούρου, 5:20, 2006Άννα Βάσωφ, Λωραίνα Τσελεμέγκου

Κοινότητα παλιννοστούντων Φαρκαδόνας, στα πλαίσια του προγράμματος.

3. Σχολικό συγκρότημα Γιάννη Λιάπη στον Άναυρο Βόλου, από τα αρχιτεκτονικά σχέδια του σχολείου στα πρακτικά πλάνα της πραγματικότητας. Λόγια και εικόνες συνθέτουν το πορτρέτο του σχολείου. 10:10, 2008, Τζένη Αγγελίδου, Χρυσιάννα Καραμέρη, Μάρω Τσάγκα

Ταινίες τεκμηρίωσης και αρχιτεκτονικήFilms of Documentation and Architecture

Συζήτηση και προβολές ταινιών ντοκιμαντέρ μικρού μήκους πειραματικού χαρακτήρα, οι περισσότερες απο τις οποίες έχουν διακριθεί σε διεθνή φεστιβάλ.

Discussion and screenings of short experimental documentary films of which most of them are award winning films at other international festivals.These films are NOT subtitled. Yet, there are no dialogues in films number four and number six.

Όψεις Αρχιτεκτονικής / Views of Architecture

4. Robochic 4:40, 2008

Mahdi Salemi

Κατασκευή ενός υβριδικού ρομπότ στα πλαίσια Ειδικής Σύνθεσης με αντικείμενο cross design σχεδιασμό και με σημείο εκκίνησης την ταινία «12 πίθηκοι» του Terry Gilliams.

5. ΒΕΝ Ε.6:05, 2008

Άννα Βάσωφ.

Κινηματογραφικά εφέ κάνουν μια καρέκλα γραφείου να αλληλεπιδρά με τον υπόλοιπο κόσμο και ταξιδεύουμε μαζί της.1ο βραβείο σε διαγωνισμό εταιρείας σχεδιασμού επίπλων, Βιέννη 2008.

6. Πορτρέτο Μαυροκορδάτου11:50, 2006

Άννα Βάσωφ, Γιώργος Τζώρτζης

Ένα μοναδικό πορτρέτο για έναν από τους τελευταίους δρόμους στο Βόλο με μονοκατοικίες. Οι κάτοικοι της οδού Μαυροκορδάτου μιλούν για τους ίδιους, για τους γείτονες, για το δρόμο.

Κυριακή / Sunday 28 Μαρ. / Mar. 16:00 - 20:00

Βομβάη, Πόλη του Μεξικού, Μόσχα, Νέα Υόρκη: σαγηνευτικά και κατακριτέα τέρατα. Η αντίθεση αυτή διεισδύει στην καθημερινότητα των κατοίκων που ζουν σ’ αυτές τις μεγαλουπόλεις. Τα δώδεκα κεφάλαια της ταινίας μάς διηγούνται ιστορίες διαφόρων ανθρώπων. Του βιοσκοπικού ανθρώπου Shankar, του πωλητή τροφών για κοτόπουλα Modesto, του οδοκαθαριστή Nestor, των παιδιών του δρόμου Oleg, Borya, Kolya και Misha, της ηθοποιού Cassandra, της οδηγού γερανού Larissa, του δραστήριου Tony. Μέρα με τη μέρα παίρνουν τις θέσεις τους στον αγώνα για επιβίωση με εφευρετικότητα, εξυπνάδα και αξιοπρέπεια. Και όλοι τους μοιράζονται τoν ίδιο όνειρο: μια καλύτερη ζωή. Το Megacities είναι μια ταινία για τη δουλειά, τη φτώχεια, τη βία, την αγάπη και το σεξ. Μια ταινία για την ομορφιά των ανθρώπων.

Bombay, Mexico City, Moscow, New York: seductive yet repellent monsters. The contradiction insinuates itself into the daily lives of those who populate these megacities. The film’s twelve chapters tell the tales of: Shankar, the Bioscope Man; Modesto, the chicken feet vendor; Baba Khan, the paint recycler; Nestor, the trash scavenger; Oleg, Borya, Kolya and Misha, the street kids; Cassandra, the performer; Larissa, the crane driver; Toni, the hustler. Day in, day out they all set about their struggle for survival with ingenuity, intelligence and dignity. And they all share a single fantasy: the dream of a better life. MEGACITIES is a film about work, poverty, violence, love and sex. A film about the beauty of people.

Megacities

Αυστρία / Austria 1998Έγχρωμο / Color 90΄

Σκηνοθεσία / Direction: Michael GlawoggerΣενάριο / Screenplay: Michael Glawogger Μοντάζ / Editing: Monika Willi, Ilse BucheltΦωτογραφία / Photography: Wolfgang ThalerΜουσική / Music: John Zorn

Παραγωγoi / Producers: Erich LacknerMirjam Quinte, Pepe DanquartLotus-Film GmbH, ViennaQuinte Film, Arte G.E.I.E

Όψεις ΑρχιτεκτονικήςViews of Αrchitecture

GRAND PRIZE VANCOUVER INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

28 03 09 / 18:00

CONSTANTINIDES BAKERIES - · PDF fileΒΡΑΒΕΙΟ...

Documents

Transcript of CONSTANTINIDES BAKERIES - · PDF fileΒΡΑΒΕΙΟ...