City Vibes #5

2| city vibes | Μάρτιος 2012

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

4 Editorial6 Μανιφέστο του Γιάννη Στύλιου8 Give Greece a Chance της Όλγας Θάνου10 Υψηλή Τέχνη του Ορέστη Ι. Τάτση 12 Συνέντευξη Joanna Drigo16 Πόλεις και πρόσωπα - Κώστας Γράβος18 Lucio Dalla της Όλγας Θάνου20 Θέατρο στην πόλη22 Music Vibes23 Βιβλίοcity24 Φωτογραφία - Γιώργος Καρύδης25 Φωτορεπορταζ του Δημήτρη Ζαρκάδα26 Ιστορικά στέκια της πόλης

Το billboard του εξωφύλλου είναι έργο του Ron Eng-lish. Απεικονίζει τον serial killer Charles Man-son, δίπλα από το μήνυμα “think different” που χρησιμοποιήθηκε για την διαφημιστική καμπάνια της Apple.

facebook.com/cityvibesmagazine

@CityVibesmag

Το City Vibes είναι ένα δωρεάν μηνιαίο περιοδικό τέχνης και πολιτισμού. Διανέμεται σε: Θέατρα, σινεμά, καφετέριες, βιβλιοπωλεία, παν/μια, σταθμούς metro και άλλους χώρους στην Αθήνα και πανελλαδικά

μέσω internet και μέσω συνδρομητών.

Η ομάδα του City Vibes είναι η εξής:

Εκδότης – ΔιευθυντήςΓιάννης Χρ. Στύλιος

[email protected]

Σύμβουλος ΈκδοσηςΌλγα Θάνου

[email protected]

IllustrationsΧάρης Χρυσανθόπουλος

[email protected]

Νομικός ΣύμβουλοςΝάντια Κωνστάντου

Τσαμαδού 39 & ΚαλλιδρομίουΤηλ./φαξ 210 8833409

[email protected]

ΦωτογραφίαΔημήτρης Ζαρκάδας

[email protected]

Υπεύθυνος διανομήςΚώστας Παππάς

[email protected]

Web Design – Τεχνική ΥποστήριξηΧάρης Χρυσανθόπουλος

Γιάννης Στύλιος

Συντακτική ομάδα

Πωλίνα Γουρδέα Όλγα Θάνου

Μάρθα ΚοσκινάΝάντια Κωνστάντου

Λευτέρης Μιχ. Πανταζής Γιάννης Στύλιος

Ορέστης Ι. Τάτσης

Εμμ. Μπενάκη 24, 10678, ΑθήναΜαυροκορδάτου 13, 10678, Αθήνα

Πληροφορίες | 2110122124Διαφήμιση | 2110122125

Fax | 2110122124http://city-vibes.gr

http://[email protected]

EDITORIAL

4 | city vibes | Μάρτιος 2012

Τελικά είμαστε υπέροχοι!

Το τελευταίο διάστημα υπήρξε μια συστηματική εκστρα-τεία στην Ευρώπη, από «Έλληνες» πολιτικούς, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Επί-σης υπήρξε και μια εντός της χώρας εκστρατεία κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν εμάς τους ίδιους ότι εί-μαστε διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και ανίκανοι. Ότι για τα δεινά που περνάμε φταίμε εμείς και ο γείτονας μας. Ότι οι αγανακτισμένοι είναι περιθωριακοί και κοπρίτες, οι δι-ανοούμενοι διαφωνούντες ανόητοι, οι διαδηλωτές αργό-σχολοι και χούλιγκανς, οι αναρχικοί κουκουλοφόροι, ότι φταίμε όλοι γιατί τα φάγαμε μαζί τους και φυσικά ότι μας αξίζει αυτό που πάθαμε. Τώρα όμως θα εχουμε την ευκαι-ρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι... Μπούρδες! Κλείστε τα αυτιά σας! Κλείστε την τηλεόραση, είναι το μέσο για να μας ελέγχουν. Διαβάστε τα νέα από το internet, όσο ακόμα μπορούμε να γράφουμε ελεύθερα. Χαλάστε τους τα σχέδια. Δεν χρειαζόμαστε καμιά ηλίθια καμπάνια του στυλ «Give Greece a Chance γιατί αλλάζουμε και γινό-μαστε αυτό που θέλετε». Δεν θέλουμε να αλλάξουμε! Εχουμε τα «μεγαλύτερα» μυαλά του πλανήτη! Απίστευτα ταλαντούχους καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς. Εχουμε αναπτύξει κριτική σκέψη και έχουμε υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης. Μας αρέσει αυτό που είμαστε! Δεν είμαστε διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και ανίκανοι! Εσείς είστε! Δεν χρειαζόμαστε διαφημιστές του στυλ «think different» που οργανώνουν καμπάνιες για την Ελλάδα ενώ δεν γράφουν ούτε το όνομα τους στα Ελληνικά. Αυτό που μας χρειάζε-ται είναι να πάτε στο διάολο και να μας αφήσετε ήσυχους.Ακούστε! Δεν είμαστε αυτό που θέλετε! χονέψ-τε το! Είμαστε υπέροχοι και έτσι θα είμαστε πάντα!

Γιάννης Στύλιος

Κυρά ΦροσύνηΤο πλοίο που δεν φεύγει ποτέ...Όπως τα πλοία που δεν πάνε ποτέ πουθενά διότι βρίσκονται μέσα στη θάλασσα και αυτοί που ταξιδεύουν είναι οι άνθρωποι... Η Κυρά Φροσύνη αποτελεί το σταθερό σημείο αναφοράς στα ακόρντα των αντιθέσεων και συμφωνία πολλαπλών στο ταξίδι της Παμβώτιδας. Σκυλοσόφου 6, Ιωάννινα. τηλ. 2651073984

Αλήθεια, πιστεύετε ακόμη ότι το χρέος μας οδήγησε στην οικονομική κρίση; Είναι όντως πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς, και ακόμα πιο δύσκολο να το πιστέψει, ότι τόσα χρόνια ζούσε στην «Ωκεανία» (1984, G. Or-well) και σε μια εικονική πραγματικότητα. Πιστεύαμε, τόσο καιρό, ότι η επταετία της χούντας τελείωσε και ότι ο λαός κατάφερε με τον αγώνα του να θεμελιώσει τη Δημοκρατία. Ανοησίες! Όχι μόνο δεν τελείωσε η δικτατορία αλλά θεμελιώθηκε ακόμη περισσότερο έχοντας αυτή τη φορά και τη συναίνεση του λαού. Δεν θα ιστορίσω, θα αναφερθώ μόνο στα πρόσφατα γεγονότα. Ξαφνικά, μετά από το περιβόητο «Λεφτά υπάρχουν» και αφού πήραν την εξουσία κοροϊδεύοντας το λαό, έκαναν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είχαν ως «εντολή» από το λαό να κάνουν. Ήρθε το πρώτο μνημόνιο χωρίς καν να ψηφιστεί από τη βουλή (όπως αρμόζουν οι θεσμοί) και στη συνέχεια εμφάνισαν από το πουθενά έναν τραπεζίτη-Πρωθυπουργό, ο οποίος, μαζί και με Σαμαρά, Παπανδρέου, Βενιζέλο και τους υπόλοιπους, εκβίαζαν τους βουλευτές να υπογράψουν το Νέο Μνημόνιο, χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Φυσικά κανένας από αυτούς δεν είναι φυλακή και ούτε πρόκειται να μπει ποτέ. Ας προχωρήσουμε όμως στην αλήθεια για την οικονομική κρίση και το ψεύτικο έλλειμμα. Το 2009 που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, η Ελλάδα ήταν μια από τις χώρες που είχε υψηλό ποσοστό ανάπτυξης. Γεγονός, το οποίο, δεν δικαιολογεί το πάγωμα των δανείων. Τα χρέη άλλων χωρών υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ ενώ παράλληλα δεν έχουν πρόβλημα δανεισμού. Τι οδήγησε τις αγορές λοιπόν στην παύση του δανεισμού προς τη χώρα μας; Η απάντηση έρχεται, αν και το είδαμε όλοι με τα μάτια μας, και από το Μίκη Θεοδωράκη. «Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική

κρίση με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Αντί να κάνει αυτό, ξεκίνησε συνωμοσία εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρος Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. ...Παραμόρφωσε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρα μας με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).» Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.» (Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη στο http://city-vibes.gr/news&vibes)Η Ελλάδα καταστρέφεται βάσει σχεδίου. Και αυτό το σχέδιο το εκτελούν κατά γράμμα οι αρχηγοί των κομμάτων, οι υπουργοί και οι βουλευτές (με ορισμένες εξαιρέσεις). Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ αποφάσισαν την επέκταση της κυριαρχίας τους. Αυτή τη στιγμή κατακτούν και καταπατούν τη χώρα μας όπως στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν τους είπαμε «ΟΧΙ», αντίθετα, η κυβέρνηση τους έστρωσε το δρόμο με ροδοπέταλα. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, εν όψει των εκλογών, τα ΜΜΕ δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Ξαφνικά, σταμάτησαν οι ειδήσεις


Η ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% και οι συνέπειες.

Μανιφέστο του Γιάννη Στύλιου

7 | city vibes | Μάρτιος

για την οικονομική κρίση, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις, την ανεργία, τους φόρους και τα χαράτσια και αναφέρουν συνέχεια ότι το PSI θα αποφέρει στη χώρα τεράστιο κέρδος. Φυσικά, ούτε λόγος, πως ο μόνος που ζημιώνεται από το PSI, είναι η Χώρα μας, τα Ελληνικά Ασφαλιστικά Ταμεία και οι μικροομολογιούχοι Έλληνες και ξένοι ενώ παράλληλα η χώρα δανείζεται άλλα 130 δις ευρώ. Μερικές από τις συνέπειες του PSI που ο Βενιζέλος τις αναφέρει ως τη μεγάλη του επιτυχία και ζητά να του δώσουμε την ψήφο μας για αυτές είναι: Νέες μειώσεις κύριων και επικουρικών συντάξεων. Νέες μειώσεις μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Απολύσεις στο δημόσιο τομέα με «αξιολόγηση» Αύξηση αντικειμενικών κριτηρίων στα ακίνητα. Νέοι φόροι στα ακίνητα. Αύξηση της φορολόγησης φυσικών προσώπων και κατάργηση φοροαπαλλαγών. Νέα μείωση του επιδόματος ανεργίας.Αυτά τα μέτρα θα εφαρμοστούν από τον Ιούνιο. Δηλ. με τις νέες μειώσεις του Ιουνίου οι μισθοί θα φτάσουν στα 200 €!Προσέξτε όμως κάτι ακόμη. Η χρεοκοπία του λαού ή ακόμη και της χώρας, δεν έχει αποφευχθεί. Οι πολίτες έχουν σχεδόν όλοι χρεοκοπήσει. Ήδη δεν

μπορούν να πληρώσουν τα χρέη και τους φόρους τους. Πολλοί δεν έχουν ούτε για τα απαραίτητα. Υποσιτίζονται, ζουν στο κρύο μιας και δεν ανάβουν τα καλοριφέρ. Κάποιοι άλλοι βρέθηκαν στους δρόμους και κάποιοι άλλοι δυστυχώς πέθαναν. Οι πολίτες είναι ήδη χρεοκοπημένοι. Οι τράπεζες όμως, που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση, ζουν και βασιλεύουν. Και τώρα εμείς, αρχές Μαΐου, θα πάμε δημοκρατικά να ψηφίσουμε πάλι τους ίδιους, για να μπορέσουν με τη «νωπή εντολή» όπως την ονομάζουν, με τη συναίνεση δηλαδή του λαού, να τον οδηγήσουν στην φτώχια την ανέχεια και το θάνατο. Ακούμε χρόνια τώρα ψέματα, το ένα μετά το άλλο, και ακόμα πιστεύουμε ότι ο Βενιζέλος, ο Παπαντρέου και ο Σαμαράς έσωσαν την χώρα από την χρεοκοπία. Μας αντιμετωπίζουν τόσα χρόνια σαν πρόβατα και εμείς δεν λέμε να το καταλάβουμε. Ακόμη δεν καταλαβαίνουμε ότι το νέο μνημόνιο εξυπηρετεί μόνο τις τράπεζες και ότι είναι η θανατική μας καταδίκη. Και ότι όποιο κόμμα ακολουθεί το μνημόνιο μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση. Το καλύτερο, βέβαια, από όλα, είναι ότι μετά θα πουν ότι ο λαός τους επιβράβευσε για την πολιτική τους με την ψήφο του και θα περάσουν ακόμη πιο άγρια και σκληρά μέτρα μιας και εμείς το διαλέξαμε. Η μόνη λύση είναι όταν και αν γίνουν εκλογές, να πούμε ΟΧΙ στο νέο μνημόνιο. ΟΧΙ στην θανατική μας καταδίκη.

Και μετά την ανοησία του Give Greece a Chance… δεν θα μπορούσαμε να μη σχολιάσουμε τις δύο κλοπές που συνέβησαν πρόσφατα. Αναφέρομαι στην κλοπή των τριών έργων από την Εθνική Πινακοθήκη και των 65 αρχαίων αντικειμένων από το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Δεν με ενδιαφέρει ποιοι είναι υπαίτιοι αυτών των συμβάντων, αυτό που με ενδιαφέρει είναι το αποτέλεσμα. Είναι η απώλεια. Τα τρία έργα που κλάπηκαν από την Εθνική Πινακοθήκη

Give Greece a chance της Όλγας Θάνου

ήταν ίσως τα σημαντικότερα που φιλοξενήθηκαν ποτέ στη χώρα μας. Τα ανεκτίμητης αρχαιολογικής και εμπορικής αξίας νομίσματα, κοσμήματα και αναθηματικά πήλινα αγαλματίδια, που κλάπηκαν από το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας, αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.Γίναμε ακόμα πιο φτωχοί, και αναρωτιέμαι, για πόσο θα κρατήσει αυτή η ληστρική επιδρομή; Μετά την

κλοπή των μαρμάρων του Παρθενώνα, της Εθνικής Πινακοθήκης και του Μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας, τι άλλο θα κλέψουν από εμάς;Αν και πλέον με το μνημόνιο 2 γνωρίζουμε πολύ καλά τι θα κλέψουν, ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. και αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.Give Greece a Chance λοιπόν! σταματήστε να μας κλέβετε με οποιονδήποτε τρόπο!

Visual Vibes του Ορέστη Ι. Τάτση


Χριστούγεννα. Ένα καφενείο και ένα μπαρ, σε έναν πεζόδρομο μιας επαρχιακής πόλης, κάπου στα βόρεια της χώρας, φι-λοξένησαν την έκθεση ενός ζωγράφου που ζει σ' αυτή την πόλη, που πολύ θα ήθελε να είναι μεγάλη, και δεν τα κατάφερε ακόμη. Παραμορ-φωμένα πρόσωπα. Γυναικεία παραμορφωμένα πρόσωπα, όπως όταν τα βλέπεις μεθυ-σμένος καμιά φορά, όπως είναι καμιά φορά, αλλά δεν φαίνονται. Ο Μπέικον σίγουρα δεν θα μάθει ποτέ για τον Βαγγέλη Κύρκο, και το πιθανότερο είναι ότι και οι ειδήμονες, και οι συλλέκτες, δεν θα κατατάξουν τη ζωγραφική του Κύρκου σε αυτό που ονο-μάζουν “υψηλή τέχνη”. Εμένα, η ζωγρα-φική αυτή με συγκίνησε βαθιά. Μέσα στα γυναικεία πρόσωπα και στους περίεργους τύπους του συνάντησα μια ποιητική και σκληρή πραγματικότητα. Ήταν σαν κά-ποιος να τραβούσε το περίφημο πέπλο του Σοπενχάουερ και να αποκάλυπτε κά-ποια αλήθεια, καθόλου ευφάνταστη, κα-θόλου γοητευτική, καθόλου αποτρόπαιη. Τι είναι, όμως, τελικά αυτό που καθορίζει αν ένα δημιούργημα είναι έργο τέχνης;

Τέχνη είναι ό,τι μπορεί να κινεί συ-

νειδήσεις, να συν-κινήσει. Τέχνη είναι ένα κλαρίνο στα Μαστοροχώρια, (πι-θανόν και στο Μέγαρο μουσικής), τέ-χνη είναι μια διήγηση στο καφενείο, μια παράσταση στην Επίδαυρο, τέχνη είναι η φωνή της Κάλλας στη Σκά-λα του Μιλάνο, τέχνη είναι ο έρωτας. Τέχνη είναι οτιδήποτε μπορεί να φτάσει βαθιά, “είναι το θεμελιώδες συμβαίνει τον όντων” όπως ισχυρίζεται ο Νίτσε, δια στό-ματος Χάιντεγκερ. Ας αφήσουμε όμως τη φιλοσοφία, άλλωστε, μπορεί η σκέψη που γεννιέται μέσα απ’ το έργο τέχνης και την ελεύθερη γραφή, να είναι πολύ ουσιαστι-κότερη από την “καθαρή” φιλοσοφία, μ’ αυτό, όμως, μάλλον συμφωνούσε κι ο Νίτσε. Το έργο τέχνης σε βοηθάει να ανα-γνωρίσεις αυτά που κατοικούν μέσα σου, που σε (ξανα)συστήνουν στον εαυτό σου.

Η υψηλή τέχνη - Βαγγέλης Κύρκος

Δείτε τα υπόλοιπα έργα στο http://city-vibes / εικαστικά

9 | city vibes | Φεβρουάριος 2012

Η ιστορία της τέχνης, είναι ίσως αυτή που αναδεικνύει την λεγόμενη υψη-λή “τέχνη”. Η γνώση της ιστορίας είναι σημαντική. Η άγνοια επίσης. Γι' αυτό, σκέφτομαι καμιά φορά, μή-πως η υψηλή τέχνη φοράει τακούνια...

Υ.Γ. Η Τέχνη δεν είναι διακοσμητική. Η διακοσμητική είναι τέχνη. Η Τέ-χνη δεν προσπαθεί να μιμηθεί τη ζωή, αλλά σε προκαλεί να τη μιμηθείς. Αυτό που σου γεννά, μπορεί να σου δίνει δύναμη για να συνεχίσεις, αλλά δεν είναι παρηγοριά, παρέα ή ευχαρίστη-ση. Ευχαρίστηση είναι το φαγητό, κι αυτό είναι τέχνη. Κι’ ο έρωτας είναι ευχαρίστηση, ο Έρωτας όμως είναι που βαφτίζει το αλατόνερο θάλασσα.

Joanna Drigo

12 city vibes | Μάρτιος 2012

Το καλοκαίρι του 2009 έκανα μια βόλτα στο κέντρο, χωρίς να έχω κάποιο προ-ορισμό. Κάποια στιγμή, στην οδό Αθη-νάς, ακούω μια κιθάρα να παίζει και μια καταπληκτική φωνή. Joanna Drigo, έγραφε η αφίσα. Χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα στο bar και άρχισε το ταξίδι. Δυο μέρες πριν βρεθώ στο live, είχα γνωρί-σει το Μύρωνα Στρατή. Λίγη ώρα μετά, ήρθε και αυτός στο bar. Το πρώτο πράγ-μα που είπαμε ήταν το πόσο καλή φωνή έχει η Joanna και στη συνέχεια ότι ήρθε ως καλεσμένος της για να τραγουδήσουν

μαζί. Το τι ακολούθησε δεν περιγράφε-ται με λόγια. Όσοι ήταν τότε εκεί ξέρουν! Τραγούδια όπως το “κάποιες ώρες γεν-νιούνται οι ήρωες”, “αλλεργία στις δε-σμεύσεις”, “Βίκυ” και πολλά άλλα, είναι απίστευτα όμορφα, ακόμη και όταν η Joanna τραγουδάει μόνο με μια κιθάρα.Έξυπνα γραμμένος στίχος, ελληνικός αλλά και αγγλικός και με τραγούδια γραμμένα από τη πρώτη ως τη τελευταία νότα από την ίδια. Τρία χρόνια μετά, λοιπόν, χαίρομαι πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω τη συνέντευξη της Joanna για το City Vibes.

Συνέντευξη στο Γιάννη Στύλιο


Πως ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική; Aπό μικρή με ιντρίγκαρε..νομίζω οτι η αφορμή ήταν το «φορτηγό» του Σαββόπουλου που έφερε μια μέρα ο μπαμπάς μου στο σπίτι. Αλλά και την μητέρα μου θυμάμαι πάντα να τραγου-δάει και να μαγειρεύει. Ο αγαπημέ-νος της ήταν ο Μητσιάς. Και εγώ την άκουγα και κάτι γινότανε μέσα μου..Σαν να άναβε μια σόμπα. Μια γλυκειά ζεστασιά μου προκαλούσε η μουσική.

Θέλεις να μου πεις λίγα πράγματα για τα χαρακτηριστικά της δουλειάς σου; Ο τρόπος που γράφω είναι αυθόρμη-τος και λίγο παιδικός. Έτσι μ αρέσει να αντιμετωπίζω γενικά την μουσική. Σαν παιχνίδι. Δεν μου αρέσουν κα-θόλου οι πόζες και οι φράσεις τύπου «κάνω τέχνη». Όχι γιατί δεν είμαι εγωπαθής,ίσα ίσα..Απλώς, αν βάλω τον εαυτό μου στο τριπάκι να αντιμε-τωπίσει αυτό το πράγμα σαν κάτι πολύ σημαντικό,νομίζω οτι θα ευνουχιστώ!


πώς χαρακτηρίζεις το μουσικό είδος που παίζεις;Δεν έχω ιδέα, και δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τις ταμπέλες.. Ξερω γω.. μο-ντερνοφολκ με αμερικανοροκ επιρροές.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου επιρροές; Ο Μητσιάς και ο Σαββοπουλος σί-γουρα..και ο Τσιτσάνης! Για πολύ και-ρό άκουγα φανατικά PJ Harvey, μια βρετανίδα τραγουδοποιός. Μου άρεσε και η γενιά του Seatle πολύ, οι Pearl Jam, οι Alice in chains, οι Nirvana..

Θεωρείς κάποιους καλλιτέχνες συνο-δοιπόρους;

Με τον Βαγγέλη τον Μαρκάντώνη έχου-με έρθει πολύ κοντά τον τελευταίο χρόνο. Η συνεργασία μας στην αρχή ήταν λίγο τυχαία αλλά στην πορεία ανακαλύψαμε οτι έχουμε πολλά κοινά πράγματα. Από ακούσματα μέχρι απόψεις και εμπειρεί-ες.. Είμαστε και οι δύο αριστερόχειρες που μάθανε να παίζουν σαν δεξιόχειρες!

Σου έχει συμβεί κάποιο αστείο περι-στατικό κατά τη διάρκεια ενός live; Ένα και δύο.. Αυτό που μου ‘ρχεται στο μυαλό τώρα είναι πριν από λίγο καιρό που πηγαμε Σκωτία με τον Βαγ-γέλη, παίξαμε μέρα μεσημέρι σε μια pub στο Stirling, και μας είχαν βάλει κάτω από ένα κιόσκι, και ακριβώς από πάνω


είχαν στήσει μια plasma οθόνη που έδειχνε αγώνα ραγκμι. ‘Ολοι οι Σκω-τσέζοι λοιπόν ήταν στραμμένοι κατα την μεριά μας αλλά κοιτούσαν ψηλά! πάλι καλά που δεν φώναζανε και γκολ!

Ποιο είναι τι πιο τρελό σου όνειρο;Δεν τα μαρτυράμε τα όνει-ρα όσο τρελά και να ναι..

Ετοιμάζεις καποια νέα δισκoγραφική δουλειά;βεβαίως.. τώρα θα βγάλω σαν digital single το «Βουλιάζω», ένα βαλσάκι..όχι, δεν το έγραψα για την κρίση..

Που μπορεί κάποιος να έρθει να σε

ακούσει; εμφανίζεσαι κάπου αυτό το διάστημα;Θα παίζω μαζί με τον Βαγγέ-λη Μαρκαντώνη στο Σταυρό του Νότου club κάθε Πέμπτη.

Υπάρχει κάποια σελίδα στο internet που να μπορούμε να μαθαίνουμε νέα σου;κύριως το facebook ενημερώνω..υπαρ-χει και μια σελιδα η www.jodrigo.gr

Τελικά έχεις αλλεργία στις δεσμεύσεις; Μείζων ζήτημα έχει καταντήσει..όχι, δεν έχω, πήρα αντισταμινικά!

Πόλεις και πρόσωπαΚώστας Γράβος - Κατασκευάζοντας πλαίσια

O Κώστας Γράβος είναι ένας εικαστικός καλ-λιτέχνης. Τον συναντήσαμε στα Ιωάννινα, στο 25 της οδού Φ. Τζαβέλα. Μας ταξίδεψε στο ερ-γαστήριο του, όπου επιμελείται την πλαισίωση έργων τέχνης και μας μύησε στα μυστικά της δουλειάς του. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι το ξύλο, το χαρτί, το πλέξιγκλας, κ.α. Μέσα από πειραματισμούς με τα υλικά, δημιουργεί το ιδα-νικό περιβάλλον για την ανάδειξη των έργων.Συνεργάζεαται με γνωστους καλλι-τέχνες, τη δημοτική πινακοθήκη κα-θώς και με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ιωαννίνων.Είναι ενεργό μέλος στις ομάδες: «χαιρέτα μας τον πλάτανο» και Ε.ΜΑ.ΣΤΟ.ΜΑ. Επίσης, Μας παρουσίασε ένα μεγάλο μέρος από το καλλιτεχνικό του έργο καθώς και κάποιες δικές του κατασκευές – πατέντες πλαισίων, μοναδικές για κάθε έργο. Ευγενικός, υπομονετικός, βαθύς, σεμνός, είναι μόνο λίγες από τις λέξεις που τον περιγράφουν. Δεν θα πούμε άλλα. Σας αφήνου-με να δείτε το βίντεο με τη συνέντευξη και να σας αποκαλυφθεί ένας κόσμος τέχνης που ίσως

να μην έτυχε μέχρι στιγμής να συναντήσετε.

Κώστα, στο εργαστήριό σου, τί ακριβώς κάνεις;-Εδώ είναι ένα εργαστήριο κορνιζών. Φτιάχνω κορνίζες χειροποίητες, δου-λεύω το ξύλο, το χαρτί, το πλέξιγκλας.Όταν έρχεται στα χέρια σου ένα έργο τέχνης, και πρέπει να το «ντύσεις», ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σου;Ένα έργο τέχνης προορίζεται προς θέαση. Το πλαίσιο είναι οποιαδήποτε ενέργεια μπο-ρείς να κάνεις για να αντιμετωπίσεις είτε μια ιδέα είτε μια εικόνα, ένα αντικείμενο. Στην ουσία, το πλαίσιο καθορίζει το τέλος της εικόνας. Δηλαδή, παίρνουμε μια εικόνα και φτιάχνουμε ένα «περιβάλλον» για αυτή.

Όταν φτιάξεις το περιβάλλον, υπάρ-χει ο κίνδυνος, τα μάτια των θεατών να πέσουν πάνω του και όχι στην εικόνα;Αυτή είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Αυτό εί-ναι το χειρότερο που μπορεί να πάθεις, και


να κάνεις. Το κάθε θέμα είναι μοναδικό, και υπάρχουν πολλές παράμετροι για το πώς αντι-μετωπίζουμε ένα έργο. Θα πρέπει να ξέρουμε για πού προορίζεται. Η κάθε εικόνα έχει μια πληροφορία και θα πρέπει να μην χάσει αυτή την πληροφορία, αυτό δηλαδή που «βγαίνει» μέσα από την εικόνα. Το κάθε πλαίσιο φτιά-χνεται έτσι, ώστε η εικόνα να «διαβάζεται».

Ασχολείσαι με την φωτογραφία, θα ήθελα να μου μιλήσεις για τις συνεργασίες σου. Για μένα, πολύ βασικός άνθρωπος στην εξέλιξή μου είναι ο Κωνσταντίνος Ιγνατιάδης. Μου έδω-σε την ευκαιρία να μπω σε πλήρως οργανωμένο σκοτεινό θάλαμο, όπου είδα για πρώτη φορά φωτογραφία μεγάλου format. Έμοιαζε με format του 19ου αιώνα 10x12,5 που είναι και αυτό που μου αρέσει. Από το 1997, και για περίπου τρία χρόνια, κάναμε ταξίδια και φωτογραφήσεις, από όπου και προέκυψαν κάποιες εκθέσεις.

Έχεις κάνει και θεατρικά installation;

-Ναι, φέτος έγινε μια δουλειά στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο, στο έργο του Ερρί-κου Ίψεν «Ο μικρός Έγιολφ». Όλο το έργο στηρίζεται πάνω στο βλέμμα και τα μάτια. Φωτογράφισα το είδωλο από τα μάτια των συντελεστών, μέσα από έναν καθρέφτη 3x6 cm. Χρησιμοποίησα μια τεχνική που ήθελα να πηγαίνει πίσω στον 19ο αιώνα, ένα φυσικό Photoshop. Στην ουσία η φωτογράφηση έγινε με τέτοιο τρόπο ώστε να εξαφανίζεται ο καθρέ-φτης και να μένουν τα μάτια με ένα fade out. Τα μάτια κατακερματίστηκαν και τα έστησα στο φουαγιέ σαν ένα φωτογραφικό installation.Το πρόγραμμα το επιμεληθήκαμε εγώ και ο Πα-ναγιώτης Ανδριανός, ο οποίος είναι γραφίστας και πολύ αξιόλογος. Το πρωτότυπο είναι ότι το πρόγραμμα περιέχει 812 φωτογραφίες. Φωτο-γράφισα δύο ημέρες προβών, βλέπουμε δηλαδή όλη την πρόβα σε εξέλιξη, σε μέγεθος thumbnail. Ήθελα να βγαίνει σαν κινηματογραφικό film.Δείτε το video της συνέντευξης καιώς και video απο τη διαδικασία κατασκευής ενός πλαισί-ου στο city-vibes.gr στην ενότητα Εικαστικά.

17| city vibes | Μάρτιος 2012

Ο θάνατος είναι μόνο η αρχή της δεύτερης πράξης

Γεννήθηκε στη βόρεια Ιταλία στην πόλη της Μπολόνια, στις 4 Μαρτίου του 1943. Από μικρός, σύχναζε στην καθολική ενο-ρία της συνοικίας του όπου ο γνωστός καλόγερος των Καπουτσίνων, πατέρας Πιο, τον συμβούλευσε «να σταματήσει να ασχολείται με τη μουσική, διότι, το πά-θος αυτό θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην κόλαση»… Ο Lucio, ευτυχώς δεν συμμορφώθηκε και αποφάσισε να μάθει να παίζει κλαρινέτο και φυσαρμόνικα. Έγινε γνωστός το 1963, με τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ τραγουδιού Cantagiro. Το 1966, κατέκτησε το ευρύ κοινό με τη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο. Την ίδια χρονιά, ο θυρωρός γνωστού ξε-νοδοχείου της Ρώμης, δεν τον άφησε να μπει στην αίθουσα όπου διεξαγόταν το «Φεστιβάλ των Τριαντάφυλλων», κα-θώς θεώρησε ότι επρόκειτο για άστεγο, λόγω της «εναλλακτικής του εμφάνισης».. Από το 1971 και μετά ακολούθησαν οι πρώτες μεγάλες του επιτυχίες: «4 Μαρτίου 1943», «Piazza grande», «Ιl

Gigante e la bambina» και το «Itaca». Από το 1974 έως το 1977, συνεργάστηκε με τον ποιητή Ρομπέρτο Ροβέρσι, στο πλαί-σιο της «κοινωνικά στρατευμένης μουσι-κής» και ανέπτυξε καλλιτεχνική δράση που, σύμφωνα με τους κριτικούς, θύμιζε εκείνη του ηθοποιού, συγγραφέα και σκηνοθέτη Ντάριο Φο, κατόχου Νόμπελ Λογοτεχνίας.Από το 1977, ο Ντάλα άρχισε να γρά-φει και τους στίχους των τραγουδιών του. Συνεργάστηκε και πραγματοποίησε περιοδείες με τον τραγουδοποιό Φρα-ντσέσκο Ντε Γκρεγκόρι και ηχογράφησε το θρυλικό «Caruso», το γνωστότερο, ίσως, τραγούδι του, με το οποίο πούλη-σε πάνω από οκτώ εκατομμύρια δίσκους. Το 1989, ξεκίνησε νέα συνεργασία με τον Τζiάνι Μοράντι και το τραγούδι του «Attenti al lupo» σημειώνει νέο ρεκόρ πωλήσεων.Δέκα χρόνια αργότερα, το 1999, με τον δίσκο «Ciao», «εξηγεί» το πόσο αμήχανα και δύσκολα ένοιωθε λόγω της συμμε-τοχής της Ιταλίας στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, στη Σερβία.

Lucio Dalla της Όλγας Θάνου


Ο Lucio Dalla συνέθεσε επίσης μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ συμμετείχε στον σχεδιασμό επιτυχημένων εκπομπών. «Μιλώντας» στους αναγνώστες της εφημερίδας «La Repubblica» είχε ανα-κοινώσει ότι «ετοίμαζε ένα νέο καλλιτεχνικό σχέδιο, αφιερωμένο στον Μιχαήλ Άγγελο». Δεν πρόλαβε όμως, να το ολοκληρώσει. Ο Ιταλός τροβαδούρος, ο οποίος στις 4 Μαρτίου θα έκλεινε τα 69 του έτη, είχε δηλώσει πρόσφατα:«Ο θάνατος εί-ναι μόνο η αρχή της δεύτερης πράξης».


Τι είναι ο έρωτας; Τι θα του έλεγα αν ήταν εδώ; Μήπως να τραγουδήσω; Μπορώ και να χορέ-ψω, Αγαπητέ αγαπημένε. Έχεις όνομα, αλλά το ξεχνάω! Ανεπίδοτες επιστολές, αναπάντητες επιστολές, τηλεφωνήματα, mails, chats κι όμως, είμαστε μόνοι. Είμαστε μόνοι; Όχι! Έχουμε επισκέψεις: Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Καρλ Βάλε-ντιν, Άκης Δήμου, Χρύσα Σπηλιώτη, Χαρούκι Μουρακάμι, Άντον Τσέχωφ, Εουτζένιο Ιονέ-σκο, Σάρα Κέην, Χάινερ Μίλλερ, Τζέημς Τζόυς.Πρόσωπα: Τέσσερις γυναίκες. Τόπος: Ένα bar. Χρόνος: Ένα βράδυ πού ‘βρεχε…

Σύλληψη-σύνθεση: Ομάδα σύρμαΧορογραφία: Φιλιώ Λούβαρη.Παίζουν: Νίνα Αδαμοπούλου, Βίκη Καλπάκα, Φιλιώ Λούβαρη, Άννη Ντουμούζη.Συμμετοχή-έκπληξη της Αναστασίας Βασιλο-πούλου.

Το “Aspettami” ερμηνεύει στην κιθάρα ο Γιώργος Καβουράκης | Φωτογραφία Αφί-σας: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου | Δημιουργία αφίσας: Νάντια Παυλάκη | Layout designer: Pedro Novo | Βοηθός παραγωγής: Αναστασία Βασιλοπούλου | Χειρισμός κονσόλας ήχου: Γιώργος Καβουράκης | Διάρκεια: 70 λεπτά.

Κάθε Κυριακή στις 20.30, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30.στο Sui Generis Βεντήρη 7, περιοχή Hilton, metro Ευαγγελισμός ή Μέγαρο Μουσικής. Τηλέφωνο : 2107217814Τηλ.κρατήσεων: 6994 097 291. (Απαραίτητη η κράτηση θέσης!)Τιμή εισιτηρίου: 13 ευρώ (με 1 ποτήρι κρασί ή μπύρα ή αναψυκτικό)/Κάτοχοι κάρτας ανεργίας: 8 ευρώ

Άλλες παραγωγέςδύο ιστορίες (Σκηνοθεσία: Βίκη Καλπάκα / Φιλιώ Λούβαρη, Χορογραφία: Φιλιώ Λούβαρη). Πειρα-ματική Σκηνή Μήλου 2009, Φεστιβάλ της Νομαρ-χίας Λέσβου 2010 και θέατρο OLVIO, Αθήνα 2011.Πανδοχείο Πεσσόα (Σκηνοθεσία: Φιλιώ Λούβαρη και ομάδα σύρμα. Χορογραφία: Φιλιώ Λούβαρη. Μουσική: Μάκης Παπαγαβριήλ και Γιώργος Κα-βουράκης). Taf the art foundation, Αθήνα 2010.0,2 (θύλαξ) (Συμπαραγωγή με την ομάδα Ρήξη Οκλαδόν. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Δημήτρης Τσιαπκίνης. Χορογραφία-δραματουργία: Φιλιώ Λούβαρη/Δημήτρης Τσιαπκίνης). Φεστιβάλ Χο-ρού Μονής Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη 2011. Επικοινωνία: [email protected]

Αγαπητέ αγαπημένε

Θέατρο στην πόλη


Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 2010 στο Λονδίνο και πρόκειται για ένα σύγχρονο, κοινωνικό έργο με πολλές απροσδόκητες κωμικές στιγμές αλλά και με πολλά κοινά σημεία με την Ελλάδα του σήμερα.Ο Τζων είναι ένας αυτοδημιούργητος άντρας από το βόρειο Λονδίνο. Στην ζωή του ήταν όλα όπως τα είχε ονει-ρευτεί, επιτυχημένη καριέρα, πλούσι-ος γάμος, παιδιά, πολυτελές σπίτι. Η οικονομική κρίση κάνει την εμφάνισή της και οδηγεί τον ίδιο και όλα του τα κέρδη σε ελεύθερη πτώση. Αποτέλε-σμα αυτής της ανατρεπτικής πορείας είναι η εγκατάλειψη από τη σύζυγο του και τα παιδιά του. Μοναδικό και καθοριστικό πλέον πρόσωπο στην ζωή του η Ρωσίδα ερωμένη του Λένκα. Η Λένκα βρίσκεται σε μια συνεχή προ-σπάθεια να τον βοηθήσει να αισθανθεί καλύτερα και να αναπτερώσει το ηθικό του.... Ο Τζων δεν έχει αντιληφθεί ότι η ερωμένη του είναι ένα εξαιρετικά ιδιοφυές άτομο με μαθηματικές ικανό-τητες. Η Λένκα έχει έναν άσσο καλά κρυμμένο στο μανίκι της, στο τελευ-ταίο παιχνίδι ικανοτήτων με τον ίδιο και την γυναίκα του θα επαναπροσδι-ορίσει τις σχέσεις τους, θα ορίσει τους νικητές, αλλά και τους ηττημένους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:Μετάφραση, διασκευή-σκηνοθετική

επιμέλεια: Πάνος ΓκιουλήςΣκηνικά, κοστούμια: Γιάννης Γιαννά-

κηςΣχεδιασμός προβολών: Νίκος Χαρα-

λαμπίδης

ΠΑΙΖΟΥΝ(αλφαβητικά):Πάνος Γκιουλής, Σμαράγδη Λαμπρι-

νού, Ειρήνη Στάικου

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕ-ΩΝ:

Από τοΣάββατο 24 Μαρτίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:30 μέχρι

την Κυριακή 22 Απριλίου. Γενική είσοδος : 12 ευρώ

Φοιτητικό : 8 ευρώ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 15 λεπτά χωρίς διάλειμμα

«Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ»

Όσοι έχουν βρεθεί στο Αδιέξοδο live, σίγουρα θυμούνται τις αξέχαστες εκείνες στιγμές και την ατμόσφαιρα από τη μουσική σκηνή. Δώδεκα χρόνια μετά, σε μια σκηνή πάλι ο Γιάννης Γιοκαρίνης, ο Λάκης Παπαδόπουος, η Αντιγόνη Κατσούρη, ο Γιάννης Στύλιος, η Ντίνα Γιάκουμάκου, ο Θάνος Παπαιωάννου, η Εύα Πάγγου και πολλοί άλλοι μουσι-κοί και τραγουδιστές που είχαν βρεθεί στη σκηνή του αδιεξόδου, μέσα από ένα αντά-μωμα έφεραν και πάλι το χρόνο πίσω δημιουργώντας την ίδια γνώριμη ατμόσφαιρα.

«Αδιέξοδο live» reunionMusic Vibes

Εύα ΠάγγουΓιάννης Στύλιος - Γιώργος Στεργίου

Θάνος Παπαιωάνου - Γ. Στύλιος

Ντίνα Γιακουμάκου

Το «Μαγικό Ταξίδι των Λέξεων»

Γιάννης Στύλιος - Γιώργος Στεργίου


Βιβλίοcity

Το «Μαγικό Ταξίδι των Λέξεων» πε-ριέχει φοβερές «αποκαλύψεις» για τη γλώσσα που μιλάμε, την αργκό, τα Greeklish και την αρχαιοελληνική. Tη μνήμη, την ιστορία και το ένστικτο, τη λίμπιντο, το DNA, την αισθητική και το υποσυνείδητο των λέξεων. Είναι ένα ταξίδι που μαγεύει, καθώς απο-κρυπτογραφεί τα μυστικά των γραμ-μάτων και των λέξεων. Σπάει πολλούς μύθους για τη γλώσσα και την κατα-γωγή των λέξεων. Ένα κρυφό νήμα συνδέει το σέρφιγκ με την Ερέτρια και τους σέρφερς με τους Ερετριείς.

Το βιβλίο αυτό ψάχνει το μητρώο των λέξεων: το υποσυνείδητό τους.Δεν υπάρχει προδιαγραμμένη πορεία της γλώσσας ούτε υπακούουν οι λέ-ξεις σε μια αποστολή εθνική, φυλε-τική. Aκόμα και αν τους ανατέθηκε μια τέτοια αποστολή αυτές ξεφεύ-γουν και πορεύονται ελεύθερες μέσα στο χρόνο σε ένα λεκτικό σύμπαν. Μιλάνε όχι μέσα σε εθνικά ενυδρεία αλλά σε έναν ωκεανό που πολλές φο-ρές τις καταπίνει, τις εξαφανίζει ή τις αλλοιώνει. Ολα κινούνται, τρέχουν, αλλάζουν και ποτέ δεν είναι ίδια.

A LOST ERA - Γιώργος Καρύδης

Φωτογραφία

Στην εποχή της εμπορευματοποίησης, της τηλεοπτικής φτήνιας, του υλικού ευδαιμο-νισμού και της αποχαύνωσης, πανικόβλητοι άνθρωποι τρέχουν να προλάβουν το χρόνο.

Κάποιοι χαζεύουν τις βιτρίνες των πο-λυκαταστημάτων κοιτώντας πράγματα τα οποία δεν είναι σε θέση να αποκτή-σουν ενώ άλλοι πίνουν το φρεντοφραπέ τους παίζοντας τάβλι και θέτοντας ʻʼσο-βαράʼʼ θέματα τύπου ʻʼτο iphone δικέ μου είναι καλύτερο από το nokia σουʼʼ.

Κανείς όμως δεν προσέχει τα μηνύματα από μια άλλη εποχή που στέλνουν τα πα-λιά αντικείμενα και τα εγκαταλελειμμένα κτίρια, τα οποία με τη απλότητα και την φινέτσα τους συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να γοητεύουν μια μικρή ομάδα ανθρώπων.

Τα παλιά νεοκλασικά έδωσαν τη θέση τους στις δαιδαλώδης και άχρωμες πολυκα-τοικίες, το βινύλιο αντικαταστάθηκε από τα mp3 και τα αυτοκίνητα των 50ʼs και 60ʼs από κάρα τύπου Porsche cayenne.

Έτσι λοιπόν όντας ο ίδιος λάτρης και συλ-λέκτης παλιών αντικείμενων αποφάσισα να ασχοληθώ με την εξερεύνηση και φω-τογράφηση παλιών αντικειμένων που σε παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Εποχές ξεχα-σμένες τόσο πολύ σαν να μην υπήρξαν ποτέ.

Κοιτάμε στο μέλλον αλλά μα-θαίνουμε από το παρελθόν…

Γιώργος Καρύδης

Περισότερες πληροφορίες στο http://city-vibes.gr


Μια βροχερή μέρα στο κέντρο της Αθήνας, μέσα απο τα μάτια του φωτογράφου μας Δημήτρη.

Δείτε περισότερες φωτογραφίες απ΄το θέμα στο http://city-vibes.gr

Βροχή στην πόλη. . .

Φωτορεπορτάζ του Δημήτρη Ζαρκάδα


Ιστορικά στέκια της πόλης

Υπήρχε στην Αθήνα μια εποχή που ο Λυκα-βηττός δημιουργούσε χειμάρους που κατέβαι-ναν ως την οδό Σταδίου, την Πλατεία Κοτζιά. Η μετεπαναστατική Αθήνα είναι γύρω από τα Παλιά Ανάκτορα και η Σταδίου …ακατοίκητη. Ένας δρόμος που οδηγούσε στο αρχαίο στά-διο που για λίγο ονομάστηκε Οδός Τσώρτσιλ.Γύρω στο 1840 η Σταδίου άρχισε να χτίζεται. Η ρεματιά έγινε υπόνομος και η «Λεωϕόρος των Ακακιών», όπως λεγόταν όταν ϕυτέψα-νε ακακίες έγινε ο κεντρικός δρόμος της πό-λης. Ένας Ηπειρώτης έϕτιαξε εκεί το 1852 το Αρσάκειο. Ηταν ο Απόστολος Αρσάκης. Τα πρώτα κέντρα και ζαχαροπλαστεία άρχισαν εδώ, όπως ήταν του «Τσίτα και του Φόρτη» σε ένα σημείο της Σταδίου που άρχιζε ένας μυ-στηριώδης δρόμος που οδηγούσε στον Λόϕο του Στρέϕη. Ήταν η μετέπειτα οδός Μπενάκη.Η Πανεπιστημίου έγινε ο δρόμος που οδη-γούσε στο …Πανεπιστήμιο. Η Λεωϕόρος των Ακακιών απέκτησε κάποια στιγμή ιπ-ποσιδηρόδρομο, ένα τράμ που δούλευε με άλογα! Ωραία συγκοινωνία, δεν είχε στά-σεις, όπου ήθελες κατέβαινες, αλλά στην Αι-όλου βρωμούσε πολύ. Ένα τραγούδι έλεγε:«Κορίτσια μην πηγαίνετε εις την οδόν Σταδίου. Γιατί εκεί συχνάζουνε παιδιά του Γυμνασίου».Το 1909 οι ακακίες κόβονται για να περάσει ηλεκτρικό τραμ. Η πόλη μεγάλωνε και νέοι δρόμοι όπως η οδός Αγχέσμου, μετέπειτα Βου-κουρεστίου, η νυν Μπενάκη και η Ασκληπιού αποχτούσαν μεγάλη σημασία. Τότε ήρθε η σει-ρά της Μπενάκη. Στην οδό Μπενάκη βρίσκε-ται ένα κτίριο, ένας πύργος θα λέγαμε, όπου κάποια στιγμή δημιουργήθηκαν οι Εκδόσεις Παπαδημητρίου. Το παλιό κτίριο των εκδόσεων είχε γίνει από την δεκατία 80 μπαρ. Το όνομα «Συχνότητες» ϕαίνεται να το έδωσε ο Ανδρέ-ας Μικρούτσικος. Το μπαράκι έγινε στέκι της κουλτούρας και της αριστεράς για πολλά χρόνια.Πολλοί έχουν δει εκεί ακόμα τον Αλέξη Τσίπρα ή τον Αγγελο Ελεϕάντη.Το μπαράκι αυτό με δύο

μεγάλους χώρους και αυλή από το 2007 έϕτασε στα χέρια της Βότκας Kalashnikov, της Οικογέ-νειας Διαμάντη και του Νίκου Λακόπουλου, που από το 1990 είχε επιχειρήσει στο Club Decadence την δημιουργία ενός νέου χώρου με πολλαπλή δραστηριότητα και άξονα ένα ραδιοϕωνικό σταθμό που θα λειτουργούσε μέσα σε κλαμπ. Ηδη το 1990 το Decadence είχε πομπό 200 watt

στην κουζίνα, που όταν εξέπεμπε όμως χτυπού-σαν οι συναγερμοί των διπλανών αυτοκινήτων. Το κτίριο της οδού Μπενάκη 87, είναι ιστο-ρικό, μυθικό, «Ο Πύργος των Εξαρχείων» και «Ο Κήπος της Kalashnikov» όπως ονο-μάστηκε από το 2007 και μετά. Είναι ένα με-γάλο κτίριο με δύο ορόϕους, υπόγειο σοϕίτα, και μια μεγάλη αυλή, τον περίϕημο κήπο. Ο νέος χώρος στον ενάμισυ χρόνο ζωής έχει οργανώσει πολλές εκθέσεις, συναυλίες, άπει-ρα πάρτυ. Χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως το «αδελϕάκι» του Decadence και άρχισε να γίνεται ξανά στέκι της παλιάς του πελα-τείας και της νέας alternative, indie σκηνής. O στόχος των οργανωτών είναι να ϕτιαχτεί μια μικρή πόλη με καθημερινή ζωή από το πρωί. Ένα καϕέ, ένα σινεμά, τρία μπαρ, μια γκαλερί, μικροί χώροι για χάπενιγκς , πάρτυ, παρουσιάσεις δίσκων, βιβλίων, πάρτυ γενεθλίων και άπειρα γε-γονότα που ακόμα υπάρχουν στην ϕαντασία μας.Ο «Κήπος» θα αγκαλιάσει όλες τις πρωτοπορίες στο χώρο της τέχνης και θα δώσει χώρο έκϕρασης

NOUVELLE DECADENCE - O ΚΗΠΟΣ THΣ KALASHNIKOV


Δείτε την έκθεση στο: http://city-vibes.gr

σε θεατρικές ομάδες, γραϕίστες, ϕωτογράϕους, νέους σκηνοθέτες, ζωγράϕους, σκηνογράϕους, ποιητές και συγγραϕείς. Ο δεύτερος χώρος θα ασχοληθεί και με το μέλλον αλλά και με το παρελ-θόν αγγίζοντας είδη μουσικής από την ελληνική μουσική, την έθνικ, την κλασσική μουσική, την jazz και την alternative σκηνή. «Θέλουμε να δώ-σουμε ήχο στην πόλη και να ϕτιάξουμε ένα χώρο που οι άνθρωποι να διασκεδάζουν πραγματικά. Ενα χώρο τέχνης και μαγείας που υπάρχει μόνο στην ϕαντασία μας» λέει ο Νίκος Λακόπουλος. «Καλούμε όλους όσους έχουν διάθεση ϕτιάξουμε ένα νέο χώρο με τέχνη, έμπνευση και ϕαντασία να επικοινωνήσουν μαζί μας».Ο «Κήπος» έχει κάνει ήδη τα πρώτα του σεμινάρια ϕωτογραϕίας, ζωγραϕι-κής, πληροϕορικής. δη-μιουργικής γραϕής κ.α. Λειτουργεί ως ένα …σκιώδες ελεύθερο πανε-πιστήμιο. Πέρα από τα μαθήματα χορού, θεατρικά

NOUVELLE DECADENCE - O ΚΗΠΟΣ THΣ KALASHNIKOV


και εικαστικά σεμινάρια θα δίνει τις αίθουσες τους για οργανωμένα σε κύκλους σπουδών σεμινάρια

Ο Κήπος έχει ορισμένα σλόγκαν: Η ζωή είναι στυλ.

Η μουσική δεν τελειώνει ποτέ. Η διασκέδαση δεν αγοράζεται. Δημιουργείται. Κι όπως έλεγε παλιά το Club Decadence

Η ζωή είναι σόου Η αθωότητα επιστρέϕει.

Μην κοιμάστε στις επάλξεις

City Vibes #5

Documents

Transcript of City Vibes #5