Asterix Ovelix στα Ποντιακά

Upload
thalassa-karadeniz-
Category

Documents
view
127
download
10

Embed Size (px):

description

Εισαγωγικό σημείωμα"Η ποντιακή διάλεκτος αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της καταγωγής του Ποντιακού Ελληνισμού και τη φυλετική συνέχεια απο τους πρώτους αποίκους μέχρι σήμερα. Η Ποντιακή είναι μιά διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας που ξεκινά από τα χρόνια του αποικισμού των Ελλώνων της Ιωνίας και την εγκατάσταση τους στο Πόντο..."Η απόδοση στα Ποντιακά έγινε απο τον καθηγητή του τ. Πανεπιστημίου Φιλολογίας Ιωαννίνων κο Γ. Σαββαντίδη.Σχετικά με την ιστορίαΔιακαής πόθος των Ρωμαίων είναι η αιχμαλωσία του γαλατικού χωριού και επειδή ο ευθύς τρόπος είναι χαμένος μιας και δια παντός και ταυτόχρονα :"...Πρέπ΄ να δίγ΄ατς έναν μάθεμαν και για τ΄ατό πρέπ΄να χάνω α σον κόσμον ατό καταραμένον το Γαλατικόν χωρίον..." πρέπει να βρεθούν άλλα μέσα για το στόχο και αυτή τη φορά επιλέγεται "Το Ζιζάνιον"!.Εκπρόσωπο ς του νέου όπλου ο Φούλιους Ζιζάνιους που πίσω του αφήνει μόνο μπόρες, ανακατωσούρες και καυγάδες. Η γαλατική ψυχή όμως, αγνή σαν το λευκό περιστέρι, άδολη σαν νεογέννητο αρνάκι και "...Βάρβαροι! και ενωμέν άμον άγρα μουχτερά!" όπως λέει και ο εκατόνταρχος Αεροβάτους πέφτει στην παγίδα της πράσινης υποψίας και κιτρινόμαυρης διχόνοιας σαν τα μωρά που τσακώνονται για το σοκολατάκι!. Και το βράδυ στο γλέντι για τα γενέθλια του αρχηγού τους:" Ο τραγωδάνον έρτάτον πως σο τραπέζ΄ευρίεται μοναχός ατ...Θ΄εθάρνες έρθεν το τέλοσ τη χωρί!".Η κατάσταση χειροτερεύει, ο Ζιζάνιους σπέρνει ψεύτικες ειδήσεις:"Θα ευτάμ΄ ατς εθαρρούν ντο έχουμε το μαγικόν το ζωμίν και εγώ τάζω σας πως αγρήγορα οι Γαλάτες θα χωρίουνταν και θα χάνταν!". Η διάλυση είναι πλέον γεγονός κάτι που αφήνει τον αρχηγό να μονολογεί:"Κι ξέρω, παιδία, γιαμ εποίκαμε κανέναν παλαλοσύνεν...".Οι γαλάτες όμως μπορεί να είναι απονήρευτοι και αγαθοβιόληδες όσο και ένα νήπιο, μαθαίνουν όμως γρήγορα από τα λάθη τους και η ιστορική "Μάχη του χωρίου" ξανάδωσε φόρμα στους γαλάτες και πνοή στο ηθικό και στους Ρωμαίους πολλά καρούμπαλα. Α...διχόνοια είπατε; Μα ήταν μιά τρέλλα περαστική, γιατί όπως λέει και ο Οβελίξ:"Είναι παλαλοί ατοίν οι ανθρώπ΄!"...