Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α Τ Ω Ν Μ Α Θ Η Τ Ω Ν Τ Ο Υ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Α Ρ Χ Α Γ Γ Ε Λ Ο Υ « Α Π Ο Σ Τ Ο Λ Ο Σ Μ Α Ρ Κ Ο Σ »

Με μεγάλη χαρά χαιρετίζω τη φετινή έκδοση της εφημε-ρίδας «Μάρκου το Ανάγνωσμα», η οποία αποτελείσυνέχεια της μακράς παράδοσης του Λυκείου μας

στον τομέα των εκδόσεων και πιο συγκεκριμένα στην έκδοσησχολικής εφημερίδας. Η εφημερίδα των μαθητών του Σχολεί-ου μας στοχεύει μέσα από τις στήλες της, που άπτονται μεγά-λης ποικιλίας θεμάτων, να ενημερώσει, να ψυχαγωγήσει, αλλάκαι να προβληματίσει τον κάθε αναγνώστη. Αποτελεί ένα πα-ράθυρο στην κυπριακή πραγματικότητα, αλλά και στον ευρύτε-ρο κόσμο, μέσα από τα μάτια των μαθητών μας.

Το έργο αυτό αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της σοβαρότητας,αλλά και της ποιότητας της εργασίας, η οποία έχει επιτελεστείαπό τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς που ασχολήθηκαν

με τη δράση αυτή. Έχουν όλοι εργαστεί με ζήλο και παράλλη-λα με αγάπη γι’ αυτό που έκαναν. Οι ανεξάρτητοι νεαροί δη-μοσιογράφοι του Σχολείου μας παρουσιάζουν το απάνθισμααπό ένα ογκώδες υλικό που μάζεψαν και σταχυολόγησαν, τοοποίο χαρακτηρίζεται από την εγκυρότητα, την αξιοπιστία καιτην αντικειμενικότητά του.Ευχαριστώ και συγχαίρω τη Συντακτική Επιτροπή, τους Συνερ-γάτες, τους Υπεύθυνους της έκδοσης, που επιμελήθηκαν τηςύλης, και όλους όσοι στήριξαν οικονομικά ή συνέβαλαν μεοποιοδήποτε άλλο τρόπο στην όμορφη αυτή προσπάθεια τουμαθητόκοσμου του Σχολείου μας.

Ο ΔιευθυντήςΑνδρέας Λοΐζου

Διαβάστε02

03

12

17

26

30

33

34

36

28

29

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

το ανάγνωσμα

Εμείς Ο τελευταίος χορός

Επίκαιρα ΟικονομίαΜπαρμπαρός και …εθνική στρατηγικήΑγνοούμενοιΣυνωστισμός σκανδάλωνΖήτω …η Δημοκρατία!Οι ήρωες της ΕΟΚΑΤζιχαντιστές

12 Κοινωνία Πορεία υπερηφάνειαςΣυναισθήματαΣχέση, γάμος, διαζύγιοΣεξουαλικές σχέσεις και έφηβοιΑνήλικοι παραβάτεςΕξαρτήσεις

Τα εν οίκω Χαρίτος ΑριστοδήμουΤελειόφοιτοιΕυρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΒουλή των ΕφήβωνΜαθητικό ΣυνέδριοΣυνέδριο Θετικών Επιστημών«F1 in Schools»Η θεατρική μας παράστασηTalent show Βραβείο ΣύνθεσηςΑθλητικές επιτυχίες

Εκπαίδευση Σχολική άρνησηΑγαπημένοι μας καθηγητές….Προβλημάτων συνέχεια…Έξω τα κόμματα από τα σχολεία!

Περιβάλλον Αειφόρος Ανάπτυξη

Επιστήμη ΚαρκίνοςΜουσική και εγκέφαλος

Πολιτισμός Οι τέχνες στη ζωή μαςΜουσικήΕυαγόρας ΘεοδοσίουΚωνσταντίνος ΓεωργιάδηςAgenda

Αθλητισμός Κάρτα φιλάθλουΠερί ποδοσφαίρου....

Στο φλου ΜόδαΣε είδα

Κάτι από μας

Γράφει:Κυπριανός Κολιός, Γ4

«Δυστυχία σου, Ελλάς,με τα τέκνα που γεννάς…..». Αυτά ταλόγια χρησιμοποιεί ο Γεώργιος

Σουρής, για να περιγράψει την πολιτική ηγεσίατης Ελλάδας, εκατόν και πλέον χρόνια πριν.Έναν αιώνα μετά και ο σατιρικός ποιητής εί-ναι τόσο επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε. Η Ελ-λάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν το χείλος τουγκρεμού. Η οικονομική κρίση των τελευταί-ων έξι χρόνων βύθισε τους Έλληνες στηνοικονομική εξαθλίωση και έδωσε την ευ-καιρία στον ευρωπαϊκό παράγοντα να χει-ρίζεται τις πολιτικές ηγεσίες της χώρας. Ητεχνοκρατική αφρόκρεμα των λοιπών ευ-ρωπαϊκών χωρών συνεχίζει να δίνει εντο-λές, χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις πουαυτές θα έχουν στον ισότιμο (;) με τους υπό-λοιπους Ευρωπαίους Έλληνα πολίτη.

Οι επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας, που οι«φίλοι» από τα ξένα παρέταξαν μπροστά στουςΈλληνες, τους έχουν γίνει οδυνηρό βίωμα. Αποδο-χή αυτών ή το χάος. Η εντολή ήταν ρητή. Τότε τοχάος φάνταζε πιο επικίνδυνο από την απώλεια της

Ασυγκράτητη η χρεοκοπίατων πολιτικώντης λιτότητας

(συνέχεια στη σελ. 11)

εθνικής αξιοπρέπειας. Σή-μερα, ενώ οι αριθμοί δείχνουν μια

μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και σταθε-ρότητα, ο λαός εξακολουθεί να είναι ανήμποροςνα σταθεί στα πόδια του. Οι εικόνες από τα κοι-νωνικά παντοπωλεία θυμίζουν την Αθήνα τονκαιρό της τριπλής κατοχής, κατά τον Β’ Παγκό-σμιο Πόλεμο. Ο λαμπρός κόσμος της Ελλάδαςσκοτεινιάζει με κάθε καινούργια υπογραφή, σεμια νέα σελίδα του Μνημονίου.

Και ενώ η μια κυβέρνηση διαδέχεται την άλλη,λύσεις δεν βρίσκονται. Με την εκλογή του Αν-τώνη Σαμαρά στο αξίωμα του Πρωθυπουρ-γού, στις 20 Ιουνίου 2012, και με την ιστορι-κή συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, οι ελπίδες ανα-πτερώθηκαν. Παρά τις προσπάθειες, όμως, τηςκυβέρνησης για τη σύναψη μιας καλύτερης συμ-

φωνίας με την Τρόικα, οι απειλές για έξοδο τηςΕλλάδας από τη ζώνη του Ευρώ επαναλήφθηκαν,

με αποτέλεσμα την εκ νέου υπαναχώρηση και τονλαό να περιέλθει σε ακόμη πιο δύσκολες συνθήκεςδιαβίωσης.

Χαιρετισμός από τoν Διευθυντή του Σχολείου μας

Σκίτσο: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5

2

Εμείς

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Υπεύθυνος Ιδιοκτήτης

Ανδρέας Λοΐζου

Συντακτική Επιτροπή

Πελαγία Τσαλαμπούνη Α2, Ανδρέας Σόλου Α6, Κατερίνα ΑντρέουΑ9, Ιωακείμ Ιωακείμ Α9, Παναγιώτης Μιχαηλίδης Β1, Παναγιώτα ΞύδηΒ1, Κωνσταντίνα Παπαδημητρίου Β1, Ορέστης Σκουτέλλας Β1, Παντε-λίτσα Χατζημιχαήλ Β1, Σωτήρης Κουρτελλάρης Β2, Στυλιανή Σολω-μού Β3, Νικόλας Σοφιός Β3, Γρηγόρης Τσαλαμπούνης Β7, ΝάγιαΕυαγγέλου Β10, Μιχάλης Κολοκοτρώνης Β10, Αγνή Θεοδώρου Γ1,Χριστίνα Φιλίππου Γ2, Παντελής Γρηγορίου Γ3, Αντώνης Πηλαβάς Γ3,Χρυστάλλα Πολυδώρου Γ3, Άννα Χριστοδουλίδου Γ3, ΘεοδώραΧωραττά Γ3, Κυπριανός Κολιός Γ4, Ευγενία Κούρρη Γ4, Βαρνάβας Χα-ραλάμπους Γ4, Πέτρος Κουρτελλάρης Γ5, Αντιγόνη Τάσιου Γ5, Χρυ-στάλλα Χριστοδούλου Γ5, Σταύρος Αντωνίου Γ6, Νικολέττα ΘωμάΓ7, Αφροδίτη Κυριάκου Γ7, Σάββας Κωνσταντίνου Γ9, Εύη Πέτρου Γ9

Συνεργάτες

Κυριακή Μιχαήλ Α1, Σωτηρία Φρυδά Α1, Άρτεμις Στυλιανού Α2, ΆντρηΧαραλαμπίδου Α2, Ανδρέας Πρωτοπαπάς Α3, Λούκας Κυριάκου Α4,Γλυκερία Αρτεμίου Α6, Στυλιάνα Γεωργίου Α6, Μαρία Ιορδάνου Α6,Μαρία-Χριστίνα Καψού Α6, Ραφαηλία Μαυρομμάτη Α6, ΠαναγιώτηςΙωαννίδης Α6, Ιωάννα Αγγελίδου Α8, Άννα Θρουμπάρη Α8, ΛήδαΠαντελίδη Α8, Στυλιάνα Ευθυμίου Α9, Κωνσταντίνος Ζήνωνος Α9,Χρυσαυγή Μαστίχη Α9, Άρια Χατζηχουσεΐν Α9, Ανθή ΧριστοφορίδουΑ9, Χρυσή Αρτεμίου Β2, Χαράλαμπος Κατσός Β3, Χρυστάλλα Κυριά-κου Β3, Νικολέττα Καλαμόριζου Β3, Κωνσταντίνος Σπύρου Β3, ΆνναΣτυλιανού Β3, Μαρία Τιμοθέου Β3, Κορίνα Θεμιστοκλέους Β5, Στέλλα

Σταθάκη Β6, Φώτης Ιγνατίου Β7, Γιώργος Κουντούρη Β7, ΜαριλέναΛεμονάρη Β7, Ελισάβετ Βοσκαρή Β8, Κατερίνα Γρηγορίου Β8, ΈλεναΠαχουλίδου Β9, Κυριακή Αβρααμίδη Β10, Χριστιάνα Δημητρίου Β10,Ελένη Κωνσταντίνου Β10, Σταύρια Πιτσιλλίδη Β10, Ελίνα ΣτυλιανούΒ10, Στέφανη Μαρνέρου Γ1, Άντρια Μαυρή Γ1, Μάριος ΠροδρόμουΓ1, Μικαέλλα Φραγκοπούλου Γ1, Υβόννη Χαραλάμπους Γ1, ΣτέλιοςΙωάννου Γ2, Ηρόδοτος Δημητριου Γ3, Πόλυς Χατζηκώστας Γ4, Σταύ-ρος Μιχαήλ Γ5, Γιώργος Μαλάς Γ5, Αναστασία Γενεθλίου Γ6, ΆνναΠατσαλίδου Γ6, Σταύρος Συρίμης Γ6, Ελεάνα Χαραλάμπους Γ6, ΜαρίαΓεωργίου Γ7, Παναγιώτα Χατζηγεωργίου Γ7, Πολυξένη Ιωάννου Γ8,Νικόλας Κκώστη Γ8, Παναγιώτης Μακρυγιώργης Γ8, Μαρία-ΑικατερίνηΜουμτζίδου Γ8, Χρύσω Στυλιανού Γ9, Χριστόφορος Τομάζου Γ9,Έλενα Χαραλάμπους Γ9

Σκίτσα

Πέτρος Κουρτελλάρης Γ5, Χρυστάλλα Χριστοδούλου Γ5, Χαρά Χα-ραλάμπους Γ9, Χρυστάλλα Κυριάκου Β3, Λήδα Κοντοπούλου Β5,Ιωάννα Αγγελίδου Α8, Χρυσαυγή Μαστίχη Α9

Υπεύθυνοι έκδοσης – Επιμέλεια ύλης

Ελένη Σολωμού Β.Δ.Α’Ανδρούλα Καουρή Β.Δ.Ευρυδίκη ΚωνσταντίνουΣταυρούλα Κοτζιαμάνη

Σχεδιασμός-Σελίδωση

Τυπογραφείο Theopress Ltd

Email εφημερίδας: efimerida.apm@gmail.com

ISSN 1986-268

Η ταυτότητά μας

Γράφει: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5

Οχρόνος έχει σχεδόν διαγράψει τον κύκλο του κιεμείς βρισκόμαστε στο κέντρο του. Οι δείκτεςμετράνε, πλέον, αντίστροφα. Το σίγουρο είναι

ότι έχουμε αλλάξει. Το τέλος της χρονιάς θα μας βρει δια-φορετικούς απ’ ό,τι μας βρήκεη αρχή της. Στην πορεία τουχρόνου κερδίσαμε και χά-σαμε. Τι και αν χάσαμετον προορισμό και κερ-δίσαμε το ταξίδι; Το απο-τέλεσμα άξιζε τις στερή-σεις και τις δυσκολίες ή μή-πως, στην πορεία, χάσαμεκαι εκείνους με τους οποίουςθα το χαιρόμασταν; Η φετινήχρονιά μάς βρήκε απροετοί-μαστους.

Αγαπητό μου ημερολόγιο,έχουμε αλλάξει. Ίσως να νο-μίζαμε πως γνωριζόμασταν.Εμείς με τους άλλους, οι άλ-λοι με εμάς και εμείς με τονεαυτό μας. Μάθαμε πολλάγια εμάς και για τους άλλους.Νικητές και χαμένοι αγωνι-στήκαμε και παλέψαμε γιαόλα όσα ονειρευτήκαμε. Στομυαλό μας μένουν μόνο οιαναμνήσεις. Εικόνες που ζω-γράφισε το φως σε φωτο-ευαίσθητο χαρτί και μετα-τράπηκαν σε φωτογραφίες.Φωτογραφίες, που θα μαςβοηθούν να θυμόμαστε γιαπάντα τα χρόνια της εφηβεί-ας μας. Ο ήρεμος ήχος τηςφωτογραφικής θα είναιγια πάντα στο μυα-λό μας, απελευ-

θερώνοντας δέσμες φωτός και αιχμαλωτίζοντας χαρούμε-να προσωπάκια.

Τι μας περιμένει, άραγε, στην πορεία; Σε ποιο καλοκαμωμέ-νο γραφειάκι θα χωρέσουμε, για να εκπληρώσουμε τα εφη-βικά μας όνειρα; Ο κόσμος φαντάζει πολύ μικρός μπροστά

σε αυτά που ονειρευόμαστε. Συνεχίζωνα κοιτάζω τις φωτογρα-

φίες. Μπορώ σχεδόν ναακούσω το ήρεμο μουγ-κρητό της φωτογραφι-κής. Κλικ! Κλικ! Δέσμεςφωτός απελευθερώνονται

και χαρούμενα πρόσωπαγίνονται ιστορία. Η ιστορία

εκείνη που δεν αλλάζει, ακό-μα και όταν τα πρόσωπα στηφωτογραφία φαίνεται πωςαλλάζουν. Με τον χρόνο αλ-λοιώθηκαν και έδειξαν άλλαπρόσωπα, που με τη σειράτους απογοήτευσαν τους δή-θεν φίλους.

Ανεβαίνουμε στο σανίδι. Βά-ζουμε όλοι μάσκες. Ο καλός,ο κακός και ο άσχημος. Τοφως λούζει τα πρόσωπά μας.Ξέρουμε ότι το τέλος είναιπρο των πυλών. Ξέρουμεπως θα πρέπει να αποχαιρε-τιστούμε. Ακολουθούν στιγ-μές σιωπής και αναπολούμετο χρυσό παρελθόν. Τοκοντινό εκείνο παρόν πουμας δόξασε και δίκασε. Τοφως συνεχίζει να λούζει ταπρόσωπά μας. Η τελευταία

πράξη, ο τελευταίος χο-ρός. Το θέατρο συ-νεχίζεται...

Γράφει: Ευγενία Κούρρη, Γ4

ΗΕφημερίδα μας, «Μάρκου το Ανάγνωσμα», έχει γίνει θε-σμός στη σχολική ζωή του Λυκείου μας, αφού μετρά ήδηεφτά χρόνια ζωής και έχει φτάσει αισίως στο ενδέκατο

τεύχος της. Χρόνο με τον χρόνο, ενδιαφέρονται όλο και περισ-σότεροι μαθητές να συμμετέχουν στη δημιουργία της. Φέτος, οαριθμός των νεαρών «δημοσιογράφων» ξεπέρασε τους 100,γεγονός που μας οδήγησε στη δημιουργία δύο ομάδων, τηςΣυντακτικής Επιτροπής και της ομάδας των Συνεργατών.

Διαβάζοντας με προσοχή την Εφημερίδα μας, θα αντιληφθείτεπως έχουμε ασχοληθεί με πολύ ενδιαφέροντα επίκαιρα, κοινωνι-κά, επιστημονικά, ιατρικά, εκπαιδευτικά και άλλα θέματα. Ερευνή-σαμε, ενημερωθήκαμε, πήραμε τις απόψεις ειδικών, προβληματι-στήκαμε, εκφραστήκαμε….

Είχα την τύχη να είμαι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της Εφη-μερίδας και τα τρία χρόνια της φοίτησής μου στο Λύκειο. Η ενα-σχόλησή μου αυτή νιώθω ότι έχει συμβάλει, σε μεγάλο βαθμό,στην ωρίμανση της σκέψης μου. Με έχει βοηθήσει να σκέφτομαικριτικά, να ερευνώ προτού σχηματίσω άποψη για κάποιο θέμα,να σέβομαι την αντίθετη άποψη, να μπορώ να παίρνω συνεντεύ-ξεις από ειδικούς και να εκφράζω εμπεριστατωμένα και με σαφή-νεια αυτό που νιώθω και έχω στο μυαλό μου. Όλοι οι τελει-όφοιτοι συντάκτες ευχόμαστε οι νεότεροι να συνεχίσουν ναστηρίζουν την Εφημερίδα και να την εξελίξουν ακόμη πιο πολύ!

Ευχαριστούμε τον Διευθυντή του Σχολείου μας για τη στήριξήτου, τις υπεύθυνες για τις εκδόσεις Βοηθό Διευθύντρια Α’ καιΒοηθό Διευθύντρια για την εμπιστοσύνη που μας επέδειξαν καιτις υπεύθυνες καθηγήτριες, οι οποίες με αγάπη και υπομονή μάςκαθοδηγούσαν καθημερινά στην προσπάθειά μας. Ευχαριστούμε,επίσης, όλους τους ειδικούς που συνομίλησαν μαζί μας δίνοντάςμας σημαντικές πληροφορίες για θέματα με τα οποία ασχοληθή-καμε, καθώς επίσης και τον Σύνδεσμο Γονέων και Κηδεμόνωντου Σχολείου για την υποστήριξή του. Τέλος, ευχαριστούμεόλους τους συμμαθητές και τους καθηγητές μας για την αγάπη μετην οποία περιβάλλουν την Εφημερίδα μας.

Ελπίζουμε μέσα από τις σελίδες της Εφημερίδας, που τόσο αγα-πάμε, να γελάσετε, να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας και να προ-βληματιστείτε! Και μην ξεχνάτε πως όλοι έχουμε το δικαίωμαστην έκφραση. Το μόνο που χρειάζεται είναι θάρρος, ένα κομ-μάτι χαρτί και μια πένα!

Ο τελευταίος χορόςΣκέψειςτης Συντακτικής Επιτροπής

Σκίτσο: Χαρά Χαραλάμπους, Γ9

3Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Επίκαιρα

Συνιδρυτές της εταιρείας είναιη Άντρια και ο ΣτυλιανόςΛάμπρου. Η ιδέα για τη δημι-ουργία της ξεκίνησε από τηναγάπη που έχουν οι δύο αυ-τοί νέοι για το νησί μας. Ηυπερσύγχρονη διαδικτυακήπύλη του Heart Cyprus έχει ως κύριο σκοπότης την προώθηση του νησιού μας, προβάλ-λοντας τις καλύτερες επιλογές σε ντόπιουςκαι ξένους επισκέπτες όσον αφορά στηνψυχαγωγία, τη διασκέδαση, τη διαμονή, τηνενημέρωση, την εκπαίδευση, την ιατρική πε-ρίθαλψη, τον πολιτισμό και την κουλτούρατου νησιού. Στον σύντομο χρόνο λειτουρ-γίας της, η εταιρεία έχει ήδη καταφέρει, λό-γω της αυθεντικότητάς της, να κερδίσει τιςκαρδιές των Κυπρίων, αλλά και των ξένων,οι οποίοι τη χαρακτηρίζουν ως την καταλ-ληλότερη και πιο επιτυχημένη προσπάθειαγια την προώθηση του νησιού μας. Αυτή τη

στιγμή, το Heart Cyprus έχεικαταφέρει να δημιουργήσει,με τη σελίδα του στο Facebo-ok, τη μεγαλύτερη κοινότηταυποστηρικτών της Κύπρου.

Οι νέοι στην Κύπρο μπορούν να επιτύχουν!

«Οι νέοι πρέπει να ασχοληθούν με την επι-χειρηματικότητα. Στην Κύπρο μεγαλώσαμεμε τη φιλοσοφία ότι πρέπει όλοι να βρούμεδουλειά σε τράπεζα ή στο δημόσιο. Ωστό-σο, λόγω της οικονομικής κρίσης τα πράγ-ματα άρχισαν να αλλάζουν και οι νέοι δί-νουν περισσότερη σημασία στην επιχειρη-ματικότητα. Η εταιρεία μας έχει ήδη παρα-χωρήσει έξι υποτροφίες σε νεαρούς, πουεπιθυμούν να εμπλουτίσουν τις γνώσειςτους στον τομέα των επιχειρήσεων και τηςκαινοτομίας.

Η χώρα μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απόάλλες χώρες, αφού έχει πολλά ταλαντούχαπαιδιά. Το μήνυμά μας προς όλους εσάς εί-ναι ότι μπορείτε να επιτύχετε, εάν έχετε τηθέληση, τα σωστά εφόδια και την κατάλλη-λη ομάδα, για να υλοποιήσετε τους στό-χους σας.»

Nέοι επιχειρηματίεςΗ ανεργία με μια αισιόδοξη ματιά

Γράφει: Κωνσταντίνος Ζήνωνος, Α9

Hπραγματικότητα, την οποία βιώνουμεκαθημερινά, είναι πλέον θλιβερή. Ταυψηλά ποσοστά της ανεργίας, οι αυ-

ξημένες φορολογίες, τα οικονομικά σκάν-δαλα και οι ολοένα και περισσότερο μει-ωμένοι μισθοί μάς εξοργίζουν και οδηγούνπολλούς στην απόγνωση. Παρά τις διαβε-βαιώσεις των αρμοδίων ότι υπάρχει σταθε-ροποίηση και ότι η ανάκαμψη της οικονο-μίας είναι ζήτημα χρόνου, η αβεβαιότητα καιο φόβος για το αύριο κυριαρχούν.

Τι έφταιξε, όμως, και η μέχρι πριν δύο χρό-νια ευημερούσα Κύπρος έφτασε σε αυτό τοσημείο; Μετά την τουρκική εισβολή του1974, η ανοδική πορεία της κυπριακής οικο-νομίας, η οποία στηριζόταν κυρίως στοντουρισμό, τη ναυτιλία και τις χρηματοοικο-

νομικές υπηρεσίες, συνεχίστηκε και κατά τηνπρώτη δεκαετία της καινούργιας χιλιετίας,γεμίζοντας τον λαό και την πολιτική ηγεσίαμε ψευδαισθήσεις ότι η κατάσταση αυτή θαμπορούσε να συνεχιστεί για πάντα.

Δυστυχώς, δύο χρόνια πριν, το οικοδόμηματης κυπριακής οικονομίας κατέρρευσε, αφούοι αλόγιστες κρατικές δαπάνες, τα εγκλημα-τικά λάθη στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ηφοροδιαφυγή, το ρουσφέτι και η αναξιο-κρατία δεν άφησαν περιθώρια για τη συνέχι-ση της ανάπτυξης. Φτάνοντας στο 2015, η

Κυπριακή Δημοκρατία καλείται συνεχώς ναεκπληρώνει υποχρεώσεις που απορρέουναπό την υπογραφή του Μνημονίου, εφαρ-μόζοντας πολιτικές λιτότητας, γεγονός πουσυρρικνώνει ολοένα και περισσότερο τηνοικονομική δραστηριότητα.

Τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης βιώ-νουμε, με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο, οι νέοι.Ανησυχούμε για το μέλλον μας, αφού τα πο-σοστά της ανεργίας έχουν φτάσει σε πρωτο-φανή επίπεδα, ενώ η αγωνία μας για το ανθα καταφέρουμε, μετά το τέλος των σπου-

δών μας, να βρούμε εργασία, η οποία να αντα-ποκρίνεται στις επιθυμίες και τις ανάγκες μας,γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Έτσι η ανα-ζήτηση μιας καλύτερης τύχης στο εξωτερικόαποτελεί, συχνά, τη μοναδική μας διέξοδο.

Ποια είναι η ευθύνη όλων εμάς απέναντι σταόσα διαδραματίζονται; Πώς θα μπορούσα-με να συμβάλουμε στην ανατροπή της αρνη-τικής αυτής κατάστασης, ώστε να επανέλθειη ανάπτυξη και η ευημερία; Η απάντηση εί-ναι απλή. Το αύριο είμαστε εμείς και οφεί-λουμε να γίνουμε κυρίαρχοί του. Όσο δεναντιδρούμε, δεν παίρνουμε τη ζωή και τηντύχη στα χέρια μας και αφήνουμε τους άλ-λους να αποφασίζουν ανενόχλητοι για μας,το μέλλον μας θα συνεχίσει να είναι αβέ-βαιο. Και αυτό δεν μας αξίζει.

Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Κ H Κ Ρ Ι Σ ΗΗ πίστη για ένα καλύτερο αύριο

Γράφουν: Χρυσή Αρτεμίου, Β2Γλυκερία Αρτεμίου, Α6Μαρία Ιορδάνου, Α6

Tα όνειρα και οι ελπίδες των νέων για μιαεπιτυχημένη επαγγελματική αποκατά-σταση στον τομέα με τον οποίο έχουν

επιλέξει να ασχοληθούν προσκρούουν συχνάστην απειλή της αβεβαιότητας και της αποτυ-χίας. Η ανεργία, που ολοένα και αυξάνεταιεξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ηοποία τα τελευταία τρία χρόνια ταλανίζει καιτον τόπο μας, παρουσιάζεται ιδιαίτερα αυξη-μένη στους νέους. Σύμφωνα με στατιστικάδεδομένα, το τρίτο τρίμηνο του 2014, ηανεργία στους νέους μεταξύ 15–24 ετώνσκαρφάλωσε στο 38,5%.

Εμείς, θέλοντας να προσεγγίσουμε το φαινόμε-νο της ανεργίας με μια πιο αισιόδοξη ματιά,αναζητήσαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε νεα-ρούς Κύπριους, οι οποίοι παρά τις δυσοίωνεςπροβλέψεις των ειδικών και έχοντας ως μόναεφόδια τις ιδέες, τη δημιουργικότητα, αλλά καιτις απέραντες δυνατότητες που προσφέρει οδιαδικτυακός χώρος, δημιούργησαν δικές τουςεταιρείες, πραγματοποιώντας τα όνειρά τους.

Σήμερα, οι νεαροί συμπατριώτες μας θεω-ρούνται επιτυχημένοι επιχειρηματίες, αφού οιεταιρείες που δημιούργησαν κατάφεραν να ξε-χωρίσουν τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξω-τερικό. Το δικό τους παράδειγμα ας αποτελέ-σει ένα δυνατό μήνυμα αισιοδοξίας ότι μπο-ρούμε να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο μέλ-λον. Οι δύο εταιρείες που παρουσιάζουμε πιοκάτω δημιουργήθηκαν από νέους με θέληση.Υπάρχει μέλλον για όλους μας, φτάνει να τοθέλουμε και να το προσπαθούμε!

Ο ιδρυτής της εται-ρείας Etherial Je-wellery & Accesso-ries είναι ο ΜάρκοςΠλατρίτης. Η εται-ρεία δημιουργήθη-κε το 2007 καιασχολείται με τονσχεδιασμό, την κα-τασκευή και τηνεξαγωγή πολύτι-μων κοσμημάτων

από χρυσό, ασήμι, πολύτιμες και ημιπολύτι-μες πέτρες. Τον Νοέμβριο του 2014 βρα-βεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως η πιοεπιτυχημένη εταιρεία της Ευρώπης για το2014, ενώ ανάμεσα στους πελάτες της περι-λαμβάνονται η Βασίλισσα Ελισάβετ, αστέρεςτου Χόλυγουντ, της παγκόσμιας μουσικήςσκηνής, του ποδοσφαίρου και γενικότερατου αθλητισμού.

Αν δεν σας φοβίζουν τα όνειρά σας, τότε, ίσως,

να είναι πολύ μικρά!

«Όταν γύρισα από τις σπουδές μου, ενάντιασε όλες τις πιθανότητες, πήρα το ρίσκο, τοοποίο τροφοδοτούσε, βέβαια, η αίσθησητης επιτυχίας, και δημιούργησα τη δική μουεταιρεία. Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη, κα-θώς ήμουν ένας μορφωμένος, αλλά άπειροςνέος, όπως όλοι οι νέοι πτυχιούχοι που τε-λειώνουν τις σπουδές τους. Και, όμως, τακατάφερα!

Όσοι νέοι θέλουν να κυνηγήσουν τα όνει-ρά τους είναι πολύ τυχεροί, αφού, παρά τηνοικονομική κρίση, υπάρχουν θετικές προ-οπτικές για τη δημιουργία νέων εταιρειών.Είναι η στιγμή για να ονειρευτείτε και να πε-τύχετε. Εξάλλου, αν δεν πιστέψετε σε οτιδή-ποτε πρόκειται να κάνετε, τότε έχετε αποτύ-χει, πριν καν ξεκινήσετε. Μέσα από μια προ-

σεκτική στρατηγική, σταθερά, λογικά και μηβεβιασμένα βήματα μπορείτε να κατακτήσε-τε τα όνειρά σας. Μην βασίζεστε τόσο πολύσε αυτά που μαθαίνετε στο σχολείο. Τοσχολείο και το πανεπιστήμιο είναι το 1/3του σχολείου της ζωής. Τα άλλα 2/3 είναι ηεμπειρία. Να έχετε εμπιστοσύνη στο ένστι-κτό σας. Είναι σημαντικό να κάνετε λάθη,για να μαθαίνετε από αυτά. Και πάνω απ’όλα, τολμάτε! Αν δεν σας φοβίζουν τα όνει-ρά σας, τότε, ίσως, να είναι πολύ μικρά.»

Heart Cyprus, Άντρια και Στυλιανός Λάμπρου

Etherial Jewellery & Accessories, Μάρκος Πλατρίτης

4

Επίκαιρα

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφουν: Κυπριανός Κολιός, Γ4Βαρνάβας Χαραλάμπους, Γ4

Έχουν περάσει σαράντα ένα χρόνια απότην τουρκική εισβολή και οι μνήμες είναιακόμα νωπές. Οι καρδιές εξακολουθούν

να βιώνουν τον πόνο του ξεριζωμού. Το χώ-μα, παραγεμισμένο από κόκκαλα ηρώων, πουανδρειωμένα θυσιάστηκαν για την ελευθερίααυτού του δύσμοιρου τόπου, καταπατείται απότον βάρβαρο Τούρκο εισβολέα. Και η Τουρκίαεξακολουθεί ανενόχλητα να προβαίνει σε νέεςπροκλήσεις, παραβιάζοντας, αυτήν τη φορά,απροκάλυπτα τον θαλάσσιο χώρο μας.

Το Μπαρμπαρός και τουρκικά πολεμικά συνο-δευτικά πλοία αλωνίζουν στις κυπριακές θά-λασσες κι εμείς, αντί να δράξουμε της ευκαι-ρίας και να επαναχαράξουμε την πολιτική μας,αναστείλαμε τις συνομιλίες -για να τις ξαναρχί-σουμε λίγο αργότερα;- επικαλούμενοι, παράλ-ληλα, για ακόμη μια φορά, το Διεθνές Δίκαιο…

Η στρατηγική της ΤουρκίαςΗ Τουρκία διεκδικεί τους θαλάσσιους χώρουςτης Ανατολικής Μεσογείου από τη δεκαετίατου 1950, όταν στην Κύπρο ξεκινούσε ο εθνι-κοαπελευθερωτικός αγώνας για την ένωση τουνησιού με την Ελλάδα. Έκτοτε, προφασιζόμενητη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των Τουρκο-κυπρίων στο νησί, υπονομεύει με όποιο τρόπομπορεί την Κυπριακή Δημοκρατία.

Με τις συνεχείς παραβιάσεις του κυρίαρχουθαλάσσιου χώρου μας και τις απειλές πουεκτοξεύει για πρόκληση θερμού επεισοδίου,προσπαθεί, για άλλη μια φορά, να δημιουρ-γήσει τετελεσμένα, να διεθνοποιήσει το πρό-βλημα με τη δική της οπτική και να δώσει τομήνυμα στους διεθνείς διαμεσολαβητές και σεόσους ενδιαφέρονται για την επίλυση του κυ-πριακού ότι θα πρέπει να πιέσουν την Ελλη-νοκυπριακή πλευρά να σταματήσει τη διαδικα-σία για την εκμετάλλευση του φυσικού πλού-του και να θέσει το ζήτημα στο τραπέζι τωνδιαπραγματεύσεων.

Η στρατηγική της Τουρκίας παρουσιάζει συ-νέπεια, έχει μακροπρόθεσμες προοπτικές καιδεν έχει αλλάξει εδώ και δεκαετίες. Μέσω αυ-τής, επιδιώκει μια λύση, η οποία θα της εξα-σφαλίζει την κυριαρχία στον Βορρά και τονέλεγχο του Νότου.

Ο ρόλος των νέων

Δυστυχώς, για πολλούς νέους, το εθνικό μαςζήτημα θεωρείται δευτερευούσης σημασίας.Κανείς από μας δεν βίωσε τα τραγικά γεγονό-τα του 1974. Κανείς δεν αναγκάστηκε να εγκα-ταλείψει άτακτα το σπίτι του ή να κλείσει ταμάτια ενός φίλου ή ενός αγνώστου, που κει-τόταν στο έδαφος, χτυπημένος από τα πυράτων Τούρκων. Όμως, η Ιστορία υπάρχει καιδιδάσκει όσους θέλουν να μάθουν. Και οι νέ-οι οφείλουμε να μάθουμε. Πρέπει να μάθου-με, για να υψώσουμε το λάβαρο της αντίστα-σης, στο όνομα των δικαιωμάτων, που το δη-μοκρατικό πολίτευμα πρεσβεύει.

Είμαστε υποχρεωμένοι να παλέψουμε γιαέναν τόπο, όπου ειρηνικά θα συμβιώνουν οιπολίτες του. Το οφείλουμε στις διακόσιες χι-λιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι ακόμα και σα-ράντα ένα χρόνια μετά, όσοι απέμειναν, πα-ραμένουν σκυθρωποί κοιτάζοντας με βουρ-κωμένα μάτια τον Βορρά, στους αγνοούμε-νους και στις οικογένειες των σκοτωμένων.Αυτό θα γίνει αν απαλλαχτούμε από προκατα-λήψεις και φανατισμούς. Θα πρέπει να αγωνι-στούμε για μια λύση, η οποία θα προκύψειαπό την εφαρμογή σαφούς εθνικής πολιτικής,που θα έχει ως γνώμονα το εθνικό καλό καιόχι τα κομματικά συμφέροντα και τις προσω-πικές φιλοδοξίες.

Η νεολαία πρέπει να τεθεί προ των ευθυνώντης. Οφείλει να αναλάβει τα ηνία για τη διεκ-δίκηση των δικαιωμάτων μας. Επιτακτική κρί-νεται η ανάγκη για την καλλιέργεια ιστορικήςμνήμης, που θα τονώσει το εθνικό φρόνημακαι την ταυτότητά μας και θα μας καθιστά ικα-νούς να παραλάβουμε τη σκυτάλη και να δημι-ουργήσουμε το δικό μας έργο. Ρόλο σε αυτόμπορούν να διαδραματίσουν η οικογένεια, τοσχολείο, τα Μ.Μ.Ε και η Εκκλησία.

Πρέπει να καταστεί σαφές πως αν και οιΤούρκοι αλλάζουν τα ονόματα των χωριώνκαι των πόλεών μας, δεν μπορούν να αλλά-ξουν την Ιστορία. Ο τόπος αυτός ανήκει σεόλους όσοι μόχθησαν να τον διαφυλάξουνστους αιώνες. Όπως εύστοχα είπε ο ΓιάννηςΡίτσος: «Ετούτος εδώ ο λαός δεν γονατίζει,παρά μόνο μπροστά στους νεκρούς του».

Με το Μπαρμπαρός να αλωνίζει...ζητείται εθνική στρατηγική

«ΗΤουρκία, για την ώρα, περιορίζεταισε απειλές. Αν δείχναμε στρατιωτική

βούληση, όπως είχε κάνει σε ανάλογη περί-πτωση το Ισραήλ, ίσως να σταματούσε. Δενέχουμε, όμως, αυτήν τη δυνατότητα. Θαμπορούσε να προχωρήσει στη δημιουργίαενός θερμού επεισοδίου, αν της δίναμε μιααφορμή. Αν, για παράδειγμα, προχωρούσα-με με την Ελλάδα στην οριοθέτηση της μετα-ξύ μας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης,που ως ακτογραμμές θα είναι το ακρωτήριοτου Ακάμα και το Καστελόριζο, η Τουρκίαθα επεδίωκε να κάνει θερμό επεισόδιο. Οιχάρτες είναι έτοιμοι και έχουν γίνει και επε-ξεργασίες σεναρίων, αλλά η απόφαση είναιπολιτική.

Ο διάλογος, ο οποίος διεξάγεται εδώ καισαράντα ένα χρόνια σχεδόν, δεν έχει απο-φέρει τίποτα ευνοϊκό για την ελληνική πλευ-ρά. Ο νικητής σε μια αντιπαράθεση, έστω καιβραχυπρόθεσμα, θέλει να δημιουργήσει τε-τελεσμένα και να τα νομιμοποιήσει. Ο χρό-νος λειτουργεί προς όφελος του ισχυρούκαι επιφέρει ψυχολογική κούραση στοναδύνατο. Παλιά μιλούσαμε για απελευθέρω-ση και φωνάζαμε «δεν ξεχνώ». Σήμερα, τασυνθήματα αυτά έχουν αντικατασταθεί ή, ανυπάρχουν ακόμα, δεν έχουν το ίδιο περιε-χόμενο. Για να ηττηθείς πολιτικά, πρέπειπρώτα να ηττηθείς ψυχολογικά.

Η διάνοιξη των οδοφραγμάτων ήταν μεγά-

λο σφάλμα, γιατί πλέον οι Τουρκοκύπριοιέπαψαν να αισθάνονται όμηροι της Τουρ-κίας, ανακουφίστηκαν οικονομικά και δενέχουν πλέον την ανάγκη για εξεύρεση λύ-σης. Από την άλλη, πολλοί Ελληνοκύπριοιονομάζουν σύνορα τη γραμμή κατάπαυσηςτου πυρός, άρχισαν να εθίζονται με τα δεδο-μένα της κατοχής, δεν έχουν τον πόθο γιααπελευθέρωση και επιζητούν μια λύση όπωςνα ‘ναι. Προχωρήσαμε στη διάνοιξη τωνοδοφραγμάτων, χωρίς να έχουμε προβλέψειτα επακόλουθα.

Το κράτος οφείλει να καλλιεργεί συστηματι-κά το αυτονόητο, ότι η κυριαρχία του παρα-βιάστηκε, ότι η πράσινη γραμμή δεν είναι

γραμμή ειρήνης, αλλά γραμμή κατάπαυσηςτου πυρός και ότι τα σύνορά του είναι αυτάτα οποία αναγνωρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση,με τη συνθήκη προσχώρησης της ΚυπριακήςΔημοκρατίας το 2004.

Η ήττα επέρχεται, όταν παύεις να προσπαθείς ήόταν παραδίνεσαι. Ο βασικός στόχος τηςστρατηγικής, έστω και αν είσαι αδύνατος, είναινα παραμείνεις ζωντανός. Αυτό πρέπει να κά-νει και η δική μας πλευρά. Στη διεθνή πολιτικήτα πάντα μεταβάλλονται. Θα πρέπει αυτές τιςαλλαγές η πολιτική μας ηγεσία να τις βλέπει. ΗΤουρκία πλέον βρίσκεται σε δύσκολη πολιτικάθέση. Συνεπώς, θα πρέπει και η δική μας πλευ-ρά να μην βλέπει την επίλυση του προβλήματοςμέσα από βραχυπρόθεσμους όρους, αλλά μέ-σα από μια μακροπρόθεσμη προοπτική. Νααξιοποιήσει κατάλληλα τον φυσικό της πλούτοκαι να συνάψει νέες ισχυρές συμμαχίες. Ανέχουμε στρατηγική, θα μπορούμε να κάνουμεκαι τις σωστές προβλέψεις.»

Η αδιάφορη στάση της διεθνούς κοινότηταςείναι, σε πολύ μεγάλο βαθμό, απόρροια τηςδικής μας συμπεριφοράς. Εδώ και τόσα χρό-νια δεν συζητάμε με τον εισβολέα, τηνΤουρκία, αλλά με τους Τουρκοκυπρίους,αναγνωρίζοντάς τους, έμμεσα, ως ξεχωρι-στή οντότητα. Με αυτόν τον τρόπο δίνουμετο λανθασμένο μήνυμα στη διεθνή κοινότη-τα ότι και εμείς αποδεχόμαστε τον λόγο, τονοποίο επικαλείται η Τουρκία για τη διενέρ-γεια της εισβολής. Πώς, λοιπόν, η διεθνήςκοινότητα να μην θεωρεί ότι το κυπριακόπρόβλημα είναι διένεξη κοινοτήτων και όχι

πρόβλημα εισβολής και κατοχής;

Οφείλουμε να ενισχύσουμε τη συνεργασίαμας με τις γειτονικές μας χώρες και να ενδυ-ναμώσουμε τη στρατιωτική μας ισχύ, ώστετο δυναμικό της Εθνικής Φρουράς να είναισε θέση να αντικρούσει τυχόν εχθρικές επι-θέσεις. Επιπλέον, να προχωρήσουμε στηνοριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικήςζώνης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, για νααξιοποιήσουμε καλύτερα τα ενεργειακά απο-θέματα, αλλά και για να μπορεί η Ελλάδα ναμας παρέχει ευκολότερα τη στήριξή της.

Η …στρατηγική της ΚύπρουΗ πολιτική ηγεσία του τόπου, διαχρονικά,φαίνεται ότι δεν μπορεί να χαράξει μιασυλλογική και ενιαία εθνική πολιτική. Μιαπολιτική που θα στηρίζεται στους άξονεςτης εξασφάλισης της ευημερίας όλου τουπληθυσμού, της σταθερότητας, αλλά κυ-ρίως της ασφάλειας. Μια πολιτική με βά-θος και προοπτική, που θα εξασφαλίζει τηστήριξη όχι μόνο της μητέρας πατρίδας,αλλά και των υπολοίπων κρατών.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει ενότητα και συνέ-πεια στις πολιτικές μας αποφάσεις. Αν καιόλα τα κόμματα συμφωνούν ότι το κυπρια-κό πρόβλημα είναι θέμα εισβολής και κα-τοχής, εντούτοις για λόγους εσωτερικήςκατανάλωσης, δεν κατάφεραν ποτέ νασχεδιάσουν μια εθνική στρατηγική. Το μό-νο που κάνουμε είναι να τρέχουμε πίσωαπό τις εξελίξεις και να υποχωρούμε, προ-φασιζόμενοι την αδυναμία μας.

Διεθνής κοινότητα και συνομιλίες

«Η ήττα επέρχεται, όταν παύεις να προσπαθείς ή όταν παραδίνεσαι»

Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών

5

Επίκαιρα

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Γράφουν: Παναγιώτης Μιχαηλίδης, Β1 Γιώργος Κουντούρη, Β7 Πελαγία Τσαλαμπούνη, Α2

Mια από τις τραγικότερες πτυχές τηςτουρκικής εισβολής είναι, αναμφίβο-λα, το θέμα των αγνοουμένων. Έχουν

περάσει σαράντα ένα χρόνια από το 1974 καιακόμα υπάρχουν οικογένειες που δεν ξέρουντην τύχη των αγαπημένων τους. Τι και αν οιεκάστοτε κυπριακές κυβερνήσεις προσπαθού-σαν να κάμψουν την εξοργιστικά αρνητικήστάση της Τουρκίας να συνεργαστεί; Τι και ανη στάση της Τουρκίας έχει επανειλημμένως κα-ταδικαστεί από τον ΟΗΕ και άλλους διεθνείςοργανισμούς; Τι και αν, πριν από κάθε εκλογι-κή αναμέτρηση, δίνονταν φρούδες διαβεβαι-ώσεις στις μαυροφορεμένες μάνες, που κρα-τούσαν σφιχτά στο χέρι τη φωτογραφία τουγιου, του συζύγου, του εγγονού τους, ότι αυ-τήν τη φορά θα καταφέρναμε να αναγκάσουμετην Τουρκία να συνεργαστεί;

Μάταια… Η Τουρκία συνεχίζει να μην συνερ-γάζεται, συνεχίζει να ονομάζει «στρατιωτικέςζώνες» περιοχές, στις οποίες υπάρχουν πλη-ροφορίες ότι είναι θαμμένοι σύζυγοι, γιοι,εγγονοί…, καθιστώντας τις με τον τρόπο αυ-τό μη προσβάσιμες. Συνεχίζει να προβαίνει σεσκόπιμες μετακινήσεις λειψάνων, για να καλύ-ψει τα εγκλήματά της… Συνεχίζει να μην επι-τρέπει την πρόσβαση στα αρχεία της… Και ταχρόνια περνούν, παίρνοντας μαζί τους και τιςτελευταίες μανάδες που τόσα χρόνια περίμε-ναν ένα μαντάτο.

Διερευνητική ΕπιτροπήΑγνοουμένωνΗ Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμέ-νους συστάθηκε το 1981, αλλά οι εκταφέςάρχισαν μόλις το 2006. Στα χρόνια που με-σολάβησαν, συντάχτηκε ο επίσημος κατάλο-γος των αγνοουμένων, συλλέχτηκε γενετικόυλικό από τους συγγενείς τους για τη διενέρ-γεια των μελλοντικών ταυτοποιήσεων και άρ-χισε η ανταλλαγή πληροφοριών για τους πιθα-νούς χώρους ταφής τους. Η Επιτροπή λει-τουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνώνκαι απαρτίζεται από έναν εκπρόσωπο των Ελ-ληνοκυπρίων, έναν των Τουρκοκυπρίων καιέναν του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.

Η αποστολή της Επιτροπής είναι να διερευνή-σει τις 1508 υποθέσεις των Ελληνοκύπριωνκαι Ελλήνων αγνοουμένων, καθώς και τις 493υποθέσεις των Τουρκοκυπρίων. Σύμφωνα μετους όρους εντολής της, οι αποφάσεις πρέπει

να λαμβάνονται ομόφωνα, ενώ σε όλα ταστάδια της εκταφής και της ταυτοποίησης συμ-μετέχουν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοιεπιστήμονες. Μέχρι στιγμής ταυτοποιήθηκαναπό τη ΔΕΑ 435 Ελληνοκύπριοι και 138Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι. Από τον Μάρ-τιο του 2014, ως εκπρόσωπος των Ελληνοκυ-πρίων στη ΔΕΑ, διορίστηκε από τον Πρόεδροτης Δημοκρατίας ο Νέστορας Νέστορος.

Το πρόγραμμα

Αφού ολοκληρωθεί η έρευνα για τη συλλογήτων απαραίτητων πληροφοριών για τον εντο-πισμό πιθανών χώρων ταφής, γίνονται οιεκταφές, οι οποίες διενεργούνται από δικοινο-τικές ομάδες αρχαιολόγων τόσο στις ελεύθε-ρες όσο και στις κατεχόμενες περιοχές της Κύ-πρου. Όταν εντοπιστούν τα οστά, αριθμούνταιμε συγκεκριμένους κωδικούς και μεταφέρονταιστο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο, όπου ανα-λύονται επιστημονικά. Κατά την ανθρωπολογι-κή ανάλυση μπορεί να εντοπιστεί το φύλο, ηηλικία, το ύψος και τυχόν τραύματα του νε-κρού. Στη συνέχεια, δείγματα οστών αποστέλ-λονται σε Γενετικό Εργαστήριο στην Αμερικήόπου γίνεται η γενετική ανάλυση. Ακολούθως,αφού συγκριθούν τα αποτελέσματα από τιςγενετικές αναλύσεις με τα ανθρωπολογικά καιάλλα στοιχεία, επικυρώνεται η ταυτοποίησηκαι ενημερώνονται οι οικογένειες.

Στόχος η εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένωνΔιερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων

Γράφει: Παναγιώτης Μιχαηλίδης, Β1

Το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο βρίσκε-ται στην προστατευόμενη από τα Ηνω-μένα Έθνη περιοχή του παλαιού αερο-

δρομίου της Λευκωσίας και λειτουργεί απότο 2006. Φτάνοντας στην είσοδο μας στα-μάτησαν στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών,οι οποίοι ζήτησαν τις ταυτότητές μας. Αλλη-λοκοιταχτήκαμε αμήχανα… Πώς γίνεται, μεποια λογική να πρέπει να δείχνουμε την ταυ-τότητά μας μέσα στην ίδιά μας την πατρίδα;Περνώντας τον έλεγχο, βρεθήκαμε αμίλητοισε μια πατρίδα, για την οποία ο χρόνος στα-μάτησε σαράντα ένα χρόνια πριν…

Η ξενάγησή μας στο Εργαστήριο ξεκίνησεαπό τον χώρο όπου οι συγγενείς ενημερώ-νονται για την τύχη των αγαπημένων τους.

Λίγο πριν, είχε ενημερωθεί η οικογένεια ενόςΤουρκοκύπριου, ο οποίος ήταν εξαφανισμέ-νος από τις διακοινοτικές ταραχές του 1963-64. Πάνω σ’ ένα τραπέζι αντικρίσαμε τονσκελετό του και ό,τι είχε απομείνει από ταρούχα του. Λίγο πίσω βρίσκονταν λίγα λευ-κά λουλούδια και το Κοράνι. Όπως μας εξή-γησαν, αν τα λείψανα ανήκαν σε Ελληνοκύ-

πριο, θα υπήρχε το Ευαγγέλιο. Τα κοιτάζαμεβουβοί, βυθισμένοι στις σκέψεις μας…. Γιατίέπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια; Πώς ναένιωσαν, άραγε, οι συγγενείς του; Με ποιοτρόπο να σκοτώθηκε; Πόσων χρονών ήταν;

Ακολούθως, επισκεφτήκαμε τον χώρο όπουγίνονται οι ανθρωπολογικές αναλύσεις τωνοστών που εντοπίζονται κατά τις εκταφές.

Βρεθήκαμε ανάμεσα σε τραπέζια γεμάτα απόοστά, ρούχα και διάφορα άλλα αντικείμενα.Άνθρωποι που περιμένουν την αναγνώριση,την επανένωση με τους αγαπημένους τους…Σ’ ένα τραπέζι υπήρχαν οστά, κομμάτια απόρούχα και άλλα αντικείμενα, που, όπως μαςενημέρωσαν, υπολογίζεται ότι ανήκουν σεσαράντα τουλάχιστον άτομα!

Στο Εργαστήριο εργάζονται Ελληνοκύπριοικαι Τουρκοκύπριοι ανθρωπολόγοι. Αφούμας περιέγραψαν τις διαδικασίες που ακο-λουθούν μέχρι να καταλήξουν στην ταυτο-ποίηση των λειψάνων, πήραμε τον δρόμοτης επιστροφής. Και πάλι αμίλητοι…

Επίσκεψη στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο

Υπόθεση Γεωργίου Φορή

Η οικογένεια του αγνοούμενου ΓεωργίουΦορή, προβαίνοντας η ίδια σε περαιτέρωγενετικές εξετάσεις όλων των οστών πουπαρέλαβε, διαπίστωσε ότι κάποια μικράοστά από το πόδι, τα οποία έτυχαν μόνοανθρωπολογικής ανάλυσης, δεν ανήκανστον ίδιο. Οι δύο ανεξάρτητοι εμπειρογνώ-μονες, που κλήθηκαν από τον ΕρυθρόΣταυρό για να εξετάσουν την υπόθεση, επι-βεβαίωσαν ότι, αν και τα λείψανα ταυτοποι-ήθηκαν σωστά, εντούτοις πράγματι κάποιαμικρά οστά σχετίστηκαν λανθασμένα με τον

αγνοούμενο. Η ΔΕΑ, αποδεχόμενη τις δια-πιστώσεις των εμπειρογνωμόνων, εξέφρα-σε τις ειλικρινείς της απολογίες προς την οι-κογένεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο εμπειρογνώ-μονες, κατά την παραμονή τους στην Κύ-προ, αξιολόγησαν το έργο της ΔΕΑ και εξέ-τασαν τη μεθοδολογία που ακολουθείται.Παρατήρησαν ότι η διαδικασία που τηρείταιστο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο είναι συμ-βατή με τη διεθνή πρακτική και επεσήμανανότι η πολυπλοκότητα του έργου είναι λογι-κό να εγκυμονεί κάποιους κινδύνους γιαλανθασμένους συσχετισμούς.

«Το έργο που καλούμαστε να επιτελέσου-με έχει πολλές δυσκολίες. Πρώτα απ’

όλα, υπάρχει αδυναμία στη συλλογή καινούρ-γιων πληροφοριών, αφού πολλοί από αυτούςπου θα μπορούσαν να βοηθήσουν έχουν πε-θάνει. Ακόμη, συχνά υπάρχουν στοιχεία γιατον τόπο εξαφάνισης και όχι για τον τόπο τα-φής, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέ-λουν να δώσουν πληροφορίες, γιατί φοβού -νται. Η οικοδομική, επίσης, ανάπτυξη έχει επι-φέρει αλλαγές στους χώρους, με αποτέλεσμαείτε να έχουν μετακινηθεί λείψανα, εξαιτίαςακριβώς της ανάπτυξης αυτής, είτε να μην μπο-ρούν να γίνουν εκταφές. Πρόβλημα, επίσης,δημιουργούν και οι σκόπιμες μετακινήσεις λει-ψάνων που έχουν γίνει από την Τουρκία.

Πέραν των δυσκολιών αυτών, υπάρχουν καιτα πρακτικά προβλήματα, τα οποία οφείλο -νται κυρίως στη μορφολογία του εδάφουςκαι στο γεγονός ότι οι σκελετοί δεν σώζον-ται ολόκληροι, με αποτέλεσμα να μην υπάρχειαρκετό γενετικό υλικό, ώστε να μπορέσουμε

να προχωρήσουμε στις ταυτοποιήσεις. Μιαάλλη δυσκολία είναι η ύπαρξη «στρατιωτικώνζωνών», στις οποίες δεν μπορούμε να έχου-με πρόσβαση. Το μεγαλύτερο, όμως, πρό-βλημα που αντιμετωπίζουμε είναι η κατηγορη-ματική άρνηση της Τουρκίας να συνεργαστείκαι να μας επιτρέψει την πρόσβαση στα αρ-χεία της. Αντίθετα, εμείς όποια πληροφορίαέχουμε την παραθέτουμε, γιατί αντιμετωπί-ζουμε το θέμα ανθρωπιστικά και όχι εκδικητι-κά ή πολιτικά. Εξάλλου, δεν είναι έργο τηςΔΕΑ να εξακριβώσει τους ενόχους· αυτό εί-ναι θέμα της Κυπριακής Κυβέρνησης.

Δυσκολίες αντιμετωπίζουμε και μετά τηνεκταφή. Όταν βρεθεί ένας ολοκληρωμένοςσκελετός, η ανθρωπολογική ανάλυση ολο-κληρώνεται γρήγορα. Όταν όμως σ’ έναν τά-φο βρεθούν ανάμικτα οστά ή πολύ περιορι-σμένος αριθμός οστών, τότε αυτό δημιουρ-γεί αλυσιδωτές καθυστερήσεις. Μεγάλο πρό-βλημα αντιμετωπίζουμε και όταν βρεθούνοστά που έχουν μείνει άταφα. Αυτήν τη στιγ-

μή έχουμε γύρω στις 100 υποθέσεις, οι οποί-ες δεν μπορούν να ταυτοποιηθούν, γιατί ταοστά δεν μας δίνουν επαρκές γενετικό υλικό.

Ακόμα και ένα οστό να καταφέρουμε να ταυ-τοποιήσουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να ενη-μερώσουμε την οικογένεια. Υπάρχουν, όμως,οικογένειες, όπως συμβαίνει με την περίπτω-ση της Άσσιας, οι οποίες δεν δέχονται να πα-ραλάβουν τα λίγα οστά που έχουμε βρει.Τους καταλαβαίνουμε και γι’ αυτό προσπα-θούμε να βρούμε τους χώρους μετακίνησης,αλλά αυτό είναι χρονοβόρο και αβέβαιο.

Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι όλοιοι αγνοούμενοι είναι νεκροί. Υπάρχουν μαρ-τυρίες, σύμφωνα με τις οποίες κάποιοι μετα-φέρθηκαν ζωντανοί στην Τουρκία. Δεν μπο-ρούμε, όμως, να είμαστε σίγουροι. Ως μέλοςτης ΔΕΑ, θέλω να διαβεβαιώσω τις οικογένει-ες των αγνοουμένων ότι καταβάλλουμε κάθεδυνατή προσπάθεια, ώστε να εξακριβωθεί ητύχη όλων των αγαπημένων τους.»

Νέστορας Νέστορος, Ελληνοκύπριος Εκπρόσωπος της ΔΕΑ

Ο Γολγοθάς των λειψάνων του αδελφού μου

6 Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Επίκαιρα

Γράφει: Μόνικα Ζένιου, ΒΔ,καθηγήτρια Φυσικής

E ίμαι το μικρότερο από τα δέκα παιδιάτης οικογένειας του Ζένιου και της Μα-ρίας. Από μικρή περίμενα με μεγάλη χα-

ρά τα καλοκαίρια, για να μαζευτούμε όλα τααδέλφια και να κοινωνήσουμε ο ένας στονάλλο τα βιώματά μας. Σε κάποια από τις συ-νάξεις μας, άκουσα για πρώτη φορά τις λέξεις«αγνοούμενος», «πρόσφυγας» από τη Σμύρ-νη, «σκλαβωμένος και εγκλωβισμένος» Έλ-ληνας της Βορείου Ηπείρου, «δικτατορία»και «κατάλυση της Δημοκρατίας» στην Ελλά-δα. Λέξεις και εικόνες, τις οποίες μας μετέφε-ρε ο Μιχάλης, ο μεγάλος μας αδελφός, πουσπούδαζε Φυσική στην Ελλάδα. Λέξεις καιεικόνες, που προκαλούσαν τη συμπάθειά μουπρος τους ανθρώπους εκείνους… Αυτές οιλέξεις, λίγους μήνες αργότερα, μας έγιναν οι-κείες, πήραν σάρκα και οστά, μετουσιώθηκανσ’ έναν πόνο και φόβο διαρκή και μόνιμο…

15 Ιουλίου 1974 - Πραξικόπημα: Τοραδιόφωνο καλούσε τους έφεδρους αξιωμα-τικούς να παρουσιαστούν, για να πολεμή-σουν τη νόμιμη κυβέρνηση. Ο Μιχάλης μας,ως έφεδρος ανθυπολοχαγός που ήταν, έπρε-πε να παρουσιαστεί. Ανακοίνωσε, όμως,στους γονείς μου ότι δεν θα το έπραττε, γιατίδεν διανοείτο ότι θα έστρεφε το όπλο ενα -ντίον Έλληνα αδελφού μας. Γονατισμένοςμπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας, προ-σευχόταν να σταματήσει αυτός ο αδελφοκτό-νος πόλεμος…

20 Ιουλίου 1974 - Τουρκική εισβολή:Στις 6 το πρωί, ο Μιχάλης μας ντύθηκε στοχακί και μας αποχαιρέτησε για να καταταγεί.Η πατρίδα τον καλούσε να πολεμήσειεναντίον των Τούρκων εισβολέων… Ακο-λούθησαν αεροπορικές επιδρομές. Η νύχταήταν ατέλειωτη και η αγωνία μας να μάθουμεαν ο Μιχάλης μας ήταν καλά ολοένα και με-γάλωνε. Τα κακά μαντάτα άρχισαν σιγά-σιγάνα καταφθάνουν…

11 Αυγούστου 1974: Ο Μιχάλης μάς επι-σκέφτηκε στο χωριό. Ήταν αισιόδοξος ότι,με τους τρεις όλμους που έλπιζε ότι θα είχε,θα κατάφερνε να επανακαταλάβει τα χαμένα

εδάφη. Μας αποχαιρέτησε, ζητώντας επιτα-κτικά από όλους να τον φιλήσουμε, σαν ναήξερε ότι εκείνη θα ήταν η τελευταία φοράπου θα τον βλέπαμε.

14 Αυγούστου 1974 - Δεύτερη εισβο-λή: Ο Μιχάλης παρέμεινε με έναν και μονα-δικό όλμο. Οι Τούρκοι άρχισαν να σφυρο-κοπούν το σημείο όπου βρισκόταν ο όλμοςτου Μιχάλη. Ο ίδιος, από νωρίς, κατάλαβεότι τους είχαν εντοπίσει και έδιωξε όλουςτους στρατιώτες του. Έμεινε μόνος του, μαζίμε έναν ξάδελφό μας, προσπαθώντας νακρατήσουν τον εχθρό μακριά. Το κακό δενάργησε να συμβεί. Στις 11:30 το πρωί, ο Μι-χάλης έπεσε νεκρός και ο ξάδελφός μαςτραυματίστηκε. Από εκείνην τη στιγμή ξεκίνη-σε και η περιπέτεια των λειψάνων του. Ο ξά-δελφός μας προνόησε, κατά τη μεταφοράτου αδελφού μου στο Γενικό Νοσοκομείο,να φέρει πάνω του την ταυτότητά του.

Τα νεκρά παλληκάρια θάφτηκαν χωρίς κη-δεία, το ένα δίπλα στο άλλο, στο στρατιωτι-κό κοιμητήριο της Λακατάμειας. Ένας εθελο -ντής έγραφε το όνομα του κάθε νεκρού σ’έναν ξύλινο σταυρό. Εμείς μάθαμε για τονθάνατο του Μιχάλη το Σάββατο, στις 17 Αυ-γούστου 1974. Μετά από μια βδομάδα κατα-φέραμε να πάμε στον τάφο του… Γιατί τουςέθαψαν στην απουσία των συγγενών τους;Τους έκαναν κηδεία; Ο Μιχάλης ήταν σίγου-

ρα ένας από τους νεκρούς; Αποκλείεται, ομεγάλος μου αδελφός, με το πληθωρικό γέ-λιο, να πέθανε! Κάποιο λάθος θα έγινε!

Η πολιτεία, θέλοντας να κλείσει το κεφάλαιοτων άγνωστων στρατιωτών, έσπευσε να κα-τασκευάσει μαρμάρινες πλάκες και σταυρούςκαι να αποδώσει τιμές στα χαμένα παλληκά-ρια, που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρί-δα. Το αποτέλεσμα ήταν η κάθε ταφόπλακανα μην αντιστοιχεί στον ήρωα, του οποίουτο όνομα αναγραφόταν σε αυτήν. Ο στρα-τός, από την άλλη, θέλοντας να ικανοποιήσειτα αιτήματα των Ελλαδιτών, που ήθελαν ναμεταφέρουν τα λείψανα των νεκρών παλλη-καριών τους στην Ελλάδα, παρά τις διαμαρ-τυρίες μας ότι θα γίνονταν λάθη κατά τηνεκταφή, προχώρησε, γύρω στο 1980, με μυ-στικότητα, σε επιλεκτικές εκταφές.

Από τότε ξεκίνησε ο Γολγοθάς των λειψάνωντου Μιχάλη. Το πάνω μέρος του κορμού τουμεταφέρθηκε στην Ελλάδα και παραδόθηκεσε μια οικογένεια ενός Ελλαδίτη στρατιώτη.Οι γονείς του Έλληνα ήρωα δεν δέχτηκαν νατο παραλάβουν, διότι ήταν βέβαιοι ότι δενανήκε στο δικό τους παιδί, κι έτσι το λείψανομεταφέρθηκε πίσω στην Κύπρο, όπου έμεινεσ’ ένα κασελάκι στον τύμβο της Μακεδονίτισ-σας. Το 1999 έγινε με επαγγελματισμό ηεκταφή και η ταυτοποίηση με τη μέθοδο τουDNA όλων των λειψάνων των ηρώων, πουήταν θαμμένοι στο εν λόγω κοιμητήριο.

Τον Μάιο του 2001, μας ανακοίνωσαν τα κα-λά και κακά μαντάτα! Ταυτοποιήθηκε το κάτωμέρος του κορμού του Μιχάλη κι εμείς καλού-μασταν να αναγνωρίσουμε και να παραλά-βουμε τα λείψανα του αγαπημένου μας. Ευτυ-χώς ζούσε το στήριγμά μας, η ηρωίδα μάναμας, που, με την πίστη της στον Θεό, μας κα-θησύχασε ότι το παλληκάρι μας θα το κη-δεύαμε ολόκληρο. Πράγματι, μετά από λίγοκαιρό, βρέθηκε και το πάνω μέρος του κορ-μού του, στον τύμβο της Μακεδονίτισσας.Στις 27 Οκτωβρίου του 2001, έγινε η εξό-διος ακολουθία στην Παλλουριώτισσα και ηταφή του στο χωριό μας, στους Τρούλλους.

Οι χιλιάδες συγγενείς και φίλοι, που πα-ρευρέθηκαν στην κηδεία και την ταφή, δενήξεραν αν θα έπρεπε να μας συγχαρούνγια τον ήρωα που θάβαμε ή να μας συλλυ-πηθούν για το παλληκάρι που αποχωρι-στήκαμε πριν από 27 χρόνια! Εγώ ένιωσατην αγωνία της Αντιγόνης του Σοφοκλή,που της είχαν απαγορεύσει τον ενταφια-σμό του αδελφού της Πολυνείκη. Ένιωσατον πόνο των συγγενών των αγνοουμέ-νων, που ανέμεναν και, δυστυχώς, ακόμααναμένουν να μάθουν για την τύχη των δι-κών τους. Ο ενταφιασμός λυτρώνει τουςανθρώπους, τους κάνει να συμφιλιώνονταιμε τον θάνατο και να ατενίζουν το μέλλονμε αισιοδοξία!

Mιχάλης Ζένιος

Ο ι α γ ν ο ο ύ μ ε ν ο ι

Γράφει: Γρηγόρης Γρηγορίου,καθηγητής Μαθηματικών

Γ ια σαράντα και πλέον χρόνια το δράματων οικογενειών των αγνοουμένων τηςτουρκικής εισβολής του 1974 συνεχίζε-

ται. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες,που έδωσαν στη δημοσιότητα μέλη της Διε-ρευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοουμέ-νους, ο ρυθμός με τον οποίο διεξάγονται οιέρευνες σε στρατιωτικές περιοχές στα κατε-χόμενα είναι αργός και καθόλου παραγωγι-κός. Επιπλέον, για ακόμη μια φορά, τονίζεταιη αδιαφορία των τουρκικών κατοχικών δυ-νάμεων για το συγκεκριμένο θέμα. Το πλέον

ανησυχητικό στοιχείο για την ευόδωση τωνερευνών είναι η παρατηρούμενη εκταφή καιμεταφορά οστών σε άλλες περιοχές από τουςΤούρκους, καθιστώντας, με την πράξη τουςαυτή, την ανεύρεση, την εκταφή και την ταυ-τοποίηση των οστών πολύ δύσκολες. Οχρόνος κυλά εις βάρος του έργου της Επιτρο-πής, αφού σταδιακά φεύγουν από τη ζωή οιμάρτυρες των γεγονότων του 1974, αλλά καιοι ίδιοι οι συγγενείς των αγνοουμένων.

Εξαιτίας των προβλημάτων αυτών, ο ρυθμόςτων ερευνών και η ροή των πληροφοριώνέχουν μειωθεί αισθητά, με αποτέλεσμα τοέργο της Επιτροπής να γίνεται ακόμη πιο δύ-σκολο. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πλη-

ροφορίες, η Τουρκία ως νατοϊκή δύναμη,κατέχει στρατιωτικά ημερολόγια, στα οποίαέχουν καταγραφεί με λεπτομέρεια όλες οιδράσεις του τουρκικού στρατού κατά την ει-σβολή. Τα ημερολόγια αυτά θα μπορούσαννα παράσχουν πολύτιμες πληροφορίες γιατις γεωγραφικές τοποθεσίες, όπου τάφηκανομαδικά οι πεσόντες της περιόδου εκείνης.

Ως συγγενείς αγνοουμένων αναμένουμε καιελπίζουμε… Περιμένουμε τη στιγμή που ηαλήθεια, επιβεβαιωμένη με επιστημονικότρόπο, θα δώσει φως στην πιο σκοτεινήπτυχή της χειρότερης περιόδου της σύγχρο-νης Κυπριακής Ιστορίας. Η κάθε οικογένειαδικαιούται να γνωρίζει τι απέγινε ο αγνοού-

μενός της, για να αποκαταστήσει τη μνήμητου. Ελπίζουμε πως η ΔΕΑ, όπως αυτή επα-ναπροσδιορίστηκε και λειτουργεί από το2011, θα συνεχίσει την προσπάθειά τηςπρος την κατεύθυνση για την επίλυση τωνπροβλημάτων που υπάρχουν και πως το2015 θα είναι μια καλύτερη χρονιά.

Εναποθέτουμε την ελπίδα μας στον Θεό καιελπίζουμε πως θα δοθεί ένα τέλος στο συνε-χιζόμενο δράμα των οικογενειών μας. Σα-ράντα ένα χρόνια είναι πολλά για να περιμέ-νεις και η απουσία των αγαπημένων μας προ-σώπων αφήνει ένα μεγάλο κενό στις ψυχέςμας.

Αγνοούμενοι, ένα συνεχιζόμενο δράμαKωσταντίνος Παντούρης

7Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Επίκαιρα

Επάγγελμα: Αγνοούμενος Παναγιώτης Στυλιανού

Γράφει: Κωνσταντίνος Στυλιανού,Φιλόλογος

Παιδί της τουρκικής εισβολής, θυμάμαιαπό μικρός τη γαλανόλευκη σημαία νακυματίζει πλάι σε κάποιο μνήμα στο

κοιμητήριο του Αγίου Σπυρίδωνα στην ΠάνωΔευτερά. Βλέποντάς την διερωτόμουν γιαποιο λόγο ο συγκεκριμένος τάφος είχε τοπρονόμιο να έχει τη δική του σημαία και μάλι-στα τη γαλανόλευκη, που τόσο ποθούσα νακρατώ στο δημοτικό σχολείο. «Γιατί δενέχουν όλοι οι τάφοι τη γαλανόλευκη;», ρω-τούσα τη μητέρα μου, κάθε φορά που επισκε-πτόμασταν το κοιμητήριο και κοντοστεκό-μουν στον τάφο με τη γαλανόλευκη και διά-βαζα την επιγραφή: «Κώστας Ξενοφώντος,ετών 26-Νίκος Λακαταμίτης, ετών 24. Έπε-σαν ηρωικώς υπέρ πατρίδος, την 20η Ιουλίου1974, κατά την αεροπορική επίθεση στο ψυ-χιατρείο».

Και αυτή, με βουρκωμένα μάτια και χείλη τρε-μάμενα, μου απαντούσε πως σκοτώθηκαν κα-τά την τουρκική εισβολή. Την έβλεπα πολύσυχνά με βουρκωμένα μάτια, χωρίς να ξέρωτον λόγο. Τον λόγο τον έμαθα μεγαλώνο -ντας, από τις πρώτες τάξεις του δημοτικούσχολείου.

– Πώς ονομάζεσαι, γιε μου; με ρωτούσε ηδασκάλα.

– Κωνσταντίνος, απαντούσα.– Πώς ονομάζεται ο πατέρας σου;– Παναγιώτης, κυρία.– Τι δουλειά κάνει;

Τότε ένας κόμπος ανέβαινε πάντα στον λαιμόμου, γιατί η δουλειά του πατέρα μου ήταν«αγνοούμενος».

«Τι δουλειά κάνει, τέλος πάντων, τούτος ο πα-τέρας μου;» διερωτόμουν. Δεν είχα ξανακού-σει άλλον να κάνει αυτήν τη δουλειά. Μονάχαο πατέρας μου και ο πατέρας του συμμαθητήμου, του Μάριου Αχιλλέως, έκαναν την ίδια,εντός εισαγωγικών, δουλειά! Αργότερα έμαθαπως στην τουρκική εισβολή δεν υπήρχαν μόνοπεσόντες, αλλά υπήρχαν και 1619 αγνοούμε-νοι, την τύχη των οποίων κανένας δεν γνώριζε.

Η πολιτεία για τόσα χρόνια αδυνατούσε ναδώσει μια απλή απάντηση. Γονείς, γυναίκες,παιδιά περίμεναν και εξακολουθούν να περι-μένουν για σαράντα τόσα χρόνια. Γονείς έφυ-

γαν από τη ζωή με τον καημό να δουν τα παι-διά τους, γυναίκες γέρασαν πρόωρα από τομαράζι και την αγωνία. Παιδιά έγιναν άντρεςκαι γυναίκες και έκαναν δικά τους παιδιά καιακόμη εξακολουθεί να υφίσταται το ζήτηματων αγνοουμένων. Αρκετοί συμπατριώτεςμας ζουν ακόμα με την ίδια αγωνία, την αβε-βαιότητα, αν ο δικός τους τα κατάφερε και ξέ-φυγε από τα δόντια του θανάτου και είναι κά-που ζωντανός. Μακάρι να γινόταν το θαύμα…Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, γινόμαστεκαθημερινά μάρτυρες του τραγικού επιλόγουστο δράμα των αγνοουμένων μας, αυτού τηςταυτοποίησης των λειψάνων τους με τη μέθο-δο του DNA.

Έχοντας παρευρεθεί σε κηδείες αγνοούμενωνπατεράδων και αδελφών φίλων, συμφοιτη-τών, συγχωριανών και γνωστών, ήρθε, πριναπό λίγους μήνες, εντελώς απρόσμενα, και ηδική μας σειρά. Η είδηση ότι ταυτοποιήθηκαντα λείψανα του αγνοούμενου πατέρα μου μάςβρήκε απροετοίμαστους. Η περίοδος που με-σολάβησε από την αρχική ενημέρωση που εί-χαμε ότι υπήρχαν εξελίξεις για τη διακρίβωσητης τύχης του μέχρι και την ημέρα της κηδείαςτων οστών του ήταν πολύ έντονη συναισθη-ματικά για όλους μας, ιδιαίτερα για εμάς, ταπαιδιά του και τη μητέρα μας.

Η ενημερωτική συνάντηση στο ανθρωπολο-γικό εργαστήρι της Διερευνητικής ΕπιτροπήςΑγνοουμένων θα μείνει βαθιά χαραγμένηστη μνήμη μου, καθώς εκείνη την ημέρα αντι-κρίσαμε για πρώτη φορά τον πατέρα μας,όπως είχε βρεθεί στο στρατιωτικό όρυγματης Εθνικής Φρουράς, στο χωριό Τέμπλος

της Κερύνειας. Το εξαϋλωμένο σώμα του βρι-σκόταν μπροστά μας και μας χαμογελούσε,λες και συναντιόμασταν ξανά μετά από τόσαχρόνια. Το ρίγος και το κλάμα από τη συνά -ντηση αυτή διαδέχθηκε η περηφάνια για τονάνθρωπο, ο οποίος, ξέραμε από μικροί, ότιείχε αρχές και ιδεώδη.

Ακούγαμε τόσα πολλά γι’ αυτόν, από τουςφίλους και τους συγχωριανούς μας, πουόσοι τον γνώριζαν ήξεραν, από τότε πουκηρύχθηκε εξαφανισθείς, ότι ο Παναγιώ-της, ο Πανίκος, όπως τον αποκαλούσαν,δεν θα εγκατέλειπε το πεδίο της μάχης, ανκαι είχε χίλιους δυο λόγους για να το κάνει,όπως έκαναν πολλοί άλλοι χωρίς λόγο!Ήξεραν ότι ο Παναγιώτης ήταν ταγμένος ναπολεμήσει μέχρις εσχάτων και να δεχθεί ταβόλια του εχθρού μπροστά στο στήθος, ωςάλλος σύγχρονος Λεωνίδας. Ότι δεν θαεγκατέλειπε τη θέση του, αν και είχε αντι-κρίσει την προδοσία στις 20 Ιουλίου 1974στον Άγιο Γεώργιο της Κερύνειας. Ότι ήτανταγμένος να πέσει στο πεδίο της μάχης, φυ-λάγοντας Θερμοπύλες για την πατρίδα, τηνοικογένεια, τα παιδιά, τους φίλους και τουςσυγχωριανούς του.

Η ιστορία καλείται να επιτελέσει το χρέοςτης απέναντι στον ήρωα Παναγιώτη Στυ-λιανού από την Πάνω Δευτερά, γράφονταςμε χρυσά γράμματα το όνομά του στο άν-τρο των ηρώων της νεότερης ΕλληνικήςΙστορίας.

Αιωνία σου η μνήμη, πατέρα, και καλό πα-ράδεισο.

Γράφει: Κυπριανός Κολιός, Γ4

Πολλές φορές ξετυλίγονται μπροστάστα μάτια μου, σαν ταινία παλιού κι-νηματογράφου, στιγμές από την παι-

δική μου ηλικία. Στιγμές ξέγνοιαστες, ευχάρι-στες, πλημμυρισμένες από την παιδική αθωό-

τητα, που διακρίνει κάθε παιδί που ονειρεύε-ται και φαντάζεται έναν κόσμο ειρηνικό καιχαρούμενο. Με το πέρασμα των χρόνων,συνειδητοποίησα πως όλα αυτά δεν αποτε-λούν παρά μόνο όνειρα απατηλά.

Θυμάμαι ακόμα, σαν χθες, την πρώτη φοράπου ο πατέρας μου μού έδωσε μια μαυρόα-σπρη φωτογραφία, λέγοντάς μου να τηνκρατώ σφικτά στην αγκαλιά μου, όταν θαφτάναμε στο οδόφραγμα. Όντας τότε μι-κρό παιδί, δεν κατάλαβα τον λόγο της προ-τροπής του αυτής. «Μοιάζεις στον παππούσου», μου λέει συγκινημένος και με ακου μπάμε στοργή στο κεφάλι. Τότε κατάλαβα πωςο παππούς, για τον οποίο είχα ακούσει τό-σα πολλά, αλλά ποτέ δεν είχα γνωρίσει,ήταν ο αγέρωχος και περήφανος «κύριος»της φωτογραφίας.

Φτάνοντας στο οδόφραγμα, αντίκρισαμαυροφορεμένες γυναίκες, που κράταγανκαι αυτές στα χέρια τους μαυρόασπρες φω-τογραφίες. Με δάκρυα στα μάτια, έγραφανπάνω σε κάτι κίτρινες κορδέλες με μαρκα-δόρους, σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια,το όνομα κάποιου αγαπημένου τους προ-σώπου. Στη συνέχεια, έδεναν την κορδέλα

πάνω σ’ ένα μικρό δέντρο. Με τη βοήθειατου πατέρα μου, κατάφερα να γράψω στηδική μας κίτρινη κορδέλα: «Κύπρος Κο-λιός». «Πάμε να τη δέσουμε στο δεντράκιτων αγνοουμένων», μου είπε. Αυτή τη λέ-ξη την ήξερα. Την είχα ακούσει πολλές φο-ρές.

Η συγκεκριμένη τελετουργία επαναλήφθηκεπολλές φορές στα χρόνια που ακολούθη-σαν. Με την αδερφή, τον πατέρα και τη μητέ-ρα μου παρευρέθηκα σε πολλές παρόμοιεςεκδηλώσεις. Τώρα είμαι πλέον σε θέση νακατανοήσω πλήρως τη σημασία της διατήρη-σης της μνήμης ενός ανθρώπου που δεν κα-τάφερα να γνωρίσω ποτέ. Μέσα από τα λό-για του πατέρα μου, μπορώ να λέω με περη-φάνια ότι έχω γνωρίσει τον παππού μουστην απουσία του.

Τον Αύγουστο του 1974, όταν οι Τούρκοιείχαν σπάσει την αμυντική γραμμή της Εθνι-κής Φρουράς και όδευαν προς την Κυθρέα,ο παππούς μου αρνήθηκε να εγκαταλείψει τοχωριό του. Επέλεξε να παραμείνει στον τό-πο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Οι Τούρ-κοι τον συνέλαβαν μαζί με την υπόλοιπη οι-κογένειά του. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε

στο χωριό Βόνη, μαζί με τους υπόλοιπουςάντρες του χωριού. Εκεί υπέστη, μαζί με τό-σους άλλους, φρικτά βασανιστήρια. Μετάαπό δύο μήνες, αν και έγινε η συμφωνία γιαανταλλαγή των αιχμαλώτων, ο παππούς μουδεν επέστρεψε ποτέ. Οι τόσες ώρες καρτε-ρίας για τα παιδιά και τη γυναίκα του, για έναβλέμμα γνώριμο μέσα από τα λεωφορεία,που μετέφεραν τους αιχμαλώτους στις ελεύ-θερες περιοχές, αποδείχτηκαν μάταιες. Οπαππούς δεν επέστρεψε ποτέ.

Τα χρόνια περνούσαν, αλλά η μνήμη τουδεν ξεθώριασε ποτέ. Ήταν μόλις πενηνταε-νός ετών. Μικρός υπολόγιζα την ηλικία τουσκεφτόμενος τα χρόνια που είχαν περάσεικαι φανταζόμουν τη μέρα που θα κατάφερ-νε να επιστρέψει πίσω. Θα είχε τόσα πολλάνα μας πει. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έχειγίνει. Αλλά πλέον συνειδητοποιώ πως αυτόδεν έχει τόση σημασία. Γιατί ζει μέσα στονκαθένα από εμάς. Μας δείχνει τον δρόμοτον ενάρετο, όπως ενάρετος ήταν και οίδιος. Η μορφή του παππού μου, στην ψυχήμου, έχει μετατραπεί σε σύμβολο αγώνα γιατην απελευθέρωση της κατεχόμενής μας πα-τρίδας και ως τέτοιο θα μείνει για πάντα.

τ ο υ Σ χ ο λ ε ί ο υ μ α ς

Ο αγνοούμενος παππούς μουΚύπρος Κολιός

8

Επίκαιρα

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφει: Παντελής Γρηγορίου, Γ3

Το 2014 θα μπορούσε να χαρακτηριστείως το έτος των σκανδάλων ή καλύτεραως το έτος της αποκάλυψης κάποιων

σκανδάλων. Δρομολαξιά, Aristo, ΣΑΠΑ, κυ-πριακό ποδόσφαιρο…. Συνωστισμός αποκα-λύψεων… Και οι πολίτες αγανακτούν. Γιατίτώρα θυμηθήκαμε να αγανακτήσουμε με τηνκατάσταση αυτή;

Γιατί απλούστατα τώρα τα πράγματα έχουν δυ-σκολέψει. Πρόσφατες έρευνες της ΣτατιστικήςΥπηρεσίας σχετικά με το εισόδημα, το βιοτικόεπίπεδο και τις συνθήκες διαβίωσης των νοι-κοκυριών της Κύπρου καταδεικνύουν ότι σχε-δόν ένας στους τρεις πολίτες αυτού του τόπουαντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο φτώχειας,εξαιτίας της ανεργίας και της μείωσης των μι-σθών. Οι πολιτικοί δεν μπορούν πλέον να«βοηθήσουν» τους «φίλους» τους όσο θαήθελαν. Οι διευκολύνσεις δεν γίνονται στονβαθμό που γινόντουσαν ή στον βαθμό που οιπολίτες-ψηφοφόροι θα ήθελαν να γίνονται.

Η διαφθορά ήταν ανέκαθεν μεγάλη. Η κάλυ-ψη των ενόχων γινόταν συνειδητά απόόλους, αφού είχε ριζωθεί βαθιά στη νοοτρο-πία μας το «κρύψε να περάσουμε» και το «ενούλλοι που τα κάμνουν»! Εξάλλου, οι πρω-τεργάτες των απατεωνιών θα μπορούσαν ναμας φανούν κάποια στιγμή χρήσιμοι, αφούίσως να χρειαζόμασταν τη «βοήθειά» τους,για να βρούμε μια καλή δουλειά στο δημόσιοή για να παρακάμψουμε κάποιες γραφειοκρα-τικές διαδικασίες.

Οι σχέσεις των πολιτικών με τους πολίτεςήταν καθαρά πελατειακές. Τα κόμματα υπό-σχονταν στους «πελάτες» τους διάφορες δι-ευκολύνσεις, ώστε να εξασφαλίσουν την πο-λυπόθητη ψήφο τους σε περιόδους εκλογών,και οι πολίτες με τη σειρά τους τηρούσαν τησυμφωνία, ψηφίζοντάς τους. Συχνά τον ρόλοτου μεσάζοντα για το ρουσφέτι αναλάμβανεο γνωστός, ο κουμπάρος, ο γείτονας του ξα-

δέλφου κτλ. Το φαινόμενο αυτό είχε γίνειαναπόσπαστο μέρος του πολιτικού και κοι-νωνικού γίγνεσθαι και ας υπονόμευε τη δη-μοκρατία. Εμείς συγκαλύπταμε όλα τα κακώςκείμενα, κρύβοντάς τα κάτω από το χαλί. Αυ-τό γινόταν σε εποχές ευμάρειας και οικονομι-κού ευδαιμονισμού.

Αποτελεί, όμως, παγκόσμιο φαινόμενο, σε πε-ριόδους οικονομικής ύφεσης, να αποκαλύ-πτονται σκάνδαλα που αφορούν σε οικονομι-

κές ή άλλες ατασθαλίες. Έτσι κι εμείς, τώρα πουδυσκολευόμαστε, αρχίσαμε να απαξιώνουμετους πολιτικούς, πρώην φίλους μας. Απόδειξηαυτού, αποτελεί η άρνησή μας να προσέλθου-με στις κάλπες. Νικητής πλέον στις εκλογές γί-νεται ο «κανένας». Οι πολιτικοί, βλέπονταςτους πάλαι ποτέ πιστούς φίλους τους να τουςεγκαταλείπουν, αρχίζουν να «καρφώνουν» οένας τον άλλο. Στο εξής το κόμμα που θα υπε-ρισχύει θα είναι αυτό που θα φαίνεται ότι έχειδιαπράξει τα λιγότερα σκάνδαλα. Οι όροι τουπαιχνιδιού έχουν αλλάξει.

Είναι προφανές ότι ο παθητικός και οκνηρόςπολίτης καθίσταται συνένοχος στη διαιώνιση

ενός συστήματος, που χωλαίνει και παράγει τηδιαπλοκή. Ευθύνες για τα σκάνδαλα έχουμεόλοι μας και αυτό θα πρέπει να το παραδεχθού-με. Όπως πολύ εύστοχα διατύπωσε ο Νίκος Κα-ζαντζάκης: «Ο λαός δεν σώζεται, σώζει…». Λα-ός και πολιτική ηγεσία θα πρέπει να βάλουμε τοκαλό του τόπου πάνω από το προσωπικό μαςσυμφέρον. Μόνο αν τεθούν σε νέες υγιείς βά-σεις οι σχέσεις πολιτικών και λαού θα καταφέ-ρουμε να ξεφύγουμε από τον όλεθρο στονοποίο αργά και συνειδητά βαδίζουμε.

2014: Συνωστισμός αποκαλύψεων σκανδάλωνΟι πολίτες αγανακτούν... Γιατί τώρα;

√È ‹ÚˆÂ˜Ì·˜ ‰Â›¯ÓÔ˘ÓÙÔÓ ‰ÚfiÌÔ…

Γράφει: Χρυστάλλα Πολυδώρου, Γ3

Ήρωας… Αλήθεια, πόσο βαριά εί-ναι αυτή η λέξη, για να μπορείνα χαρακτηρίσει έναν άνθρωπο;

Και όμως, «η γη της πατρίδας μας είναιπαραγεμισμένη με τα κόκκαλα» τόσωνκαι τόσων ηρώων. Στα χρόνια του απε-λευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, τότε που σύσσωμος ο κυπρια-κός λαός αξίωνε την απελευθέρωσήτου από τους Άγγλους και την ένωσητου νησιού με την Ελλάδα, παλληκάρια,γεμάτα ζωή, ρίχτηκαν στον αγώνα καισυνειδητά πρόσφεραν τη ζωή τουςστον βωμό της ελευθερίας. Ήταν νέοιάνθρωποι, γαλουχημένοι με αξίες καιιδανικά, είχαν αρχές, πρότυπα και ήτανβαθιά θρησκευόμενοι. Ξεπέρασαν κάθετους φόβο και βρέθηκαν αντιμέτωποιμε τον θάνατο, χωρίς να τον φοβη-θούν. Άφησαν πίσω τους τη ζωή τους,που τόσο αγαπούσαν, καθώς και ταόνειρα που έκαναν για το μέλλον τους.

Σήμερα, ζούμε σε μια εποχή που χαρα-κτηρίζεται από μια πρωτοφανή κρίση, οι-κονομική, αλλά κυρίως ηθική. Οι θεσμοίαμφισβητούνται και το μέλλον φαντάζειαβέβαιο. Η πατρίδα μας, από το 1974,βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή και οι ελ-πίδες εναποτίθενται για ακόμα μια φοράστους νέους. Οι νέοι, όμως, σήμερα εί-ναι αντάξιοι των ηρώων της ΕΟΚΑ; Αγα-πούν την πατρίδα τους όσο την αγαπού-σαν ο Αυξεντίου, ο Μαυρομμάτης, ο Πα-ναγίδης και τόσοι άλλοι; Είναι έτοιμοι νααντισταθούν στην κομματοκρατία, ναμείνουν μακριά από καθετί σαθρό πουυπάρχει και να κρατήσουν υψηλά τηνεθνική μας αξιοπρέπεια;

Εμείς πιστεύουμε πως μπορούμε. Αν καιτα πρότυπα που μας δίνει η κοινωνίαστην οποία μεγαλώνουμε είναι ως επί τοπλείστον αντιηρωικά, εντούτοις είμαι βε-βαία ότι θα αποδείξουμε και στους πιοδύσπιστους, σε αυτούς που μας κατηγο-ρούν για αδιαφορία, ότι θα φανούμε αν-τάξιοι απόγονοι της γενιάς του 1955.

Η κάθε εποχή έχει τα ιδανικά της, αλλάτο δικαίωμα της ελευθερίας κα της αξιο-πρέπειας υπάρχει πάντοτε και είναι αυτόπου θα αποτελέσει την κινητήρια δύναμηκαι θα οδηγήσει τους νέους σε μια επα-νάσταση για ένα καλύτερο αύριο. Εξάλ-λου, οι νέοι κάθε εποχής είναι ονειρο-πόλοι, οραματιστές και αυθόρμητοι καιεπιδιώκουν πάντοτε το ιδεώδες. Και ηελευθερία είναι το ύψιστο ιδεώδες.

Γράφει: Αγνή Θεοδώρου, Γ1

Αναμφίβολα, η χώρα μας βρίσκεται σεμια δύσκολη καμπή, όχι τόσο εξαιτίαςτης οικονομικής κρίσης, αλλά κυρίως

λόγω της αμφισβήτησης των πολιτειακών θε-σμών από τους ίδιους τους πολίτες. Σκάνδα-

λα, σκάνδαλα παντού! Ο Γενικός Ελεγκτήςδεν προλαβαίνει να προβαίνει σε αποκαλύ-ψεις. Ο πολίτης διερωτάται πώς γίνεται ξαφ-νικά να έχουν αδειάσει τα κρατικά ταμεία και

ο ίδιος να κινδυνεύει να χάσει τηδουλειά του, αν δεν την έχει ήδη

χάσει.

Το ανησυχητικό, όμως, είναιπως η πίστη των πολιτών

στους θεσμούς τηςπολιτείας έχει κλονι-στεί. Η δημοκρατία

ορίζει αυταπόδεικτατην ισονομία. Εύλογα διε-

ρωτάται κανείς, γιατί στην κυπριακή δημο-κρατία οι βουλευτές, οι οποίοι ψηφίζουντους νόμους, να βρίσκονται υπεράνω αυ-τών και να μπορούν να απολαμβάνουν τοδικαίωμα της ασυλίας, τη στιγμή πουαπαιτούν από όλους τους άλλους να εί-ναι νομοταγείς και να τιμωρούνταιαμείλικτα σε περίπτωση διάπραξηςαδικήματος; Ποια δημοκρατία επι-τρέπει στον οποιοδήποτε να κάνει

ό,τι θέλει χωρίς οι πράξεις του να υπόκεινται σεέλεγχο; Όσοι διασύρουν τη δημοκρατία μεοποιοδήποτε τρόπο θα πρέπει να τιμωρούνταιπαραδειγματικά, σύμφωνα με τον νόμο.

Δημοκρατία σημαίνει αξιοκρατία. Όσο οιπροσλήψεις ή οι προαγωγές σε θέσεις κλειδιάγίνονται με βάση τον κομματικό χρωματισμότων υποψηφίων, η δημοκρατία θα εξακολου-

θεί να νοσεί. Η δημοκρατία ορίζει, επίσης, οπολίτης να διεκδικεί αυτά που θα τον κάνουνευτυχισμένο και να έχει λόγο στις αποφάσειςπου λαμβάνονται. Όχι μόνο κάθε φορά πουδιεξάγονται εκλογές, αλλά συνέχεια.

Από την άλλη, γιατί όταν ευημερούσαμε, δενμας ενοχλούσαν όλα αυτά; Το μεγαλύτερο με-ρίδιο ευθύνης βαραίνει τους πολίτες, οι οποί-οι νιώθουν μεν οργή και θυμό, αλλά αδυνα-τούν ή αρνούνται να αντιδράσουν και παραμέ-νουν παθητικοί δέκτες. Μόνο σε εκλογικές πε-ριόδους «αφυπνίζονται», απλώς για να κά-νουν αυτό που έμαθαν να κάνουν καλά: Ναστηρίζουν το κόμμα τους, το οποίο με τη σει-ρά του ελπίζουν ότι θα τους ανταμείψει.

Ίσως αυτή να είναι και η τελευταία μας ευκαι-ρία, για να αποκατασταθεί η τάξη και να ανα-κτηθεί η πίστη των πολιτών στις αξίες και σταδημοκρατικά ιδεώδη. Αυτό θα γίνει μόνο ανπροβληματιστούμε και αναλάβουμε τις ευθύ-νες μας. Η κρίση για να μας γίνει μάθημα γιατο μέλλον, για άλλη μια φορά στη μακράιστορία του κυπριακού ελληνισμού, χρειάζε-ται αλλαγή. Χρειάζεται να υπερβούμε το ατο-μικό μας συμφέρον και να συνεργαστούμε γιατην επίτευξη ενός κοινού οράματος. Η ανόρ-θωση, η επανεκκίνηση μπορεί να γίνει μόνοόταν όλοι θα κοιτάξουμε προς την ίδια κατεύ-θυνση και μόνο όταν αποφασίσουμε να βά-λουμε τους εαυτούς μας σε δεύτερη μοίραμπροστά στο καλό της πατρίδας μας και σεαυτό των μελλοντικών γενεών.

Σκίτσο: Λήδα Κοντοπούλου, Β5

∑‹Ùˆ Ë ¢ËÌÔÎÚ·Ù›·…!°È· ÔÈ· ‰ËÌÔÎÚ·Ù›·, ·ÎÚÈ‚Ò˜, ÌÈÏ¿ÌÂ;

Στο εξής το κόμμα που θα υπερισχύειθα είναι αυτό που θα φαίνεται

ότι έχει διαπράξει τα λιγότερα σκάνδαλα.

9

Επίκαιρα

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Γράφουν: Φώτης Ιγνατίου, Β7Χριστιάνα Δημητρίου, Β10 Νάγια Ευαγγέλου, Β10 Μιχάλης Κολοκοτρώνης, Β10Λουκάς Κυριάκου, Α4Ραφαηλία Μαυρομμάτη, Α6

ΟΑνδρέας Παναγίδης γεννήθηκεστο Παλιομέτοχο, στις 30 Ια-νουαρίου του 1934. Παρά το

νεαρό της ηλικίας του –ήταν μόλις 22χρονών όταν θυσιάστηκε για την ελευ-θερία της Κύπρου από τους Άγγλους καιτην ένωσή της με την Ελλάδα– είχε ήδηπαντρευτεί και αποκτήσει τρία παιδιά.Στις 16 Μαΐου του 1956 συνελήφθηκεαπό τους Άγγλους και μετά από βασανι-στήρια και ψυχολογικούς εκβιασμούςαπαγχονίστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του1956, μαζί με τον Στέλιο Μαυρομμάτη,που ήταν ξάδελφος του Ευαγόρα Παλ-ληκαρίδη, και τον καλό του φίλο ΜιχαήλΚουτσόφτα. Το μεγαλείο της ψυχήςόλων των ηρώων του 1955-1959 και ηαυτοθυσία τους είναι λαμπρά παραδείγ-ματα για όλους εμάς, αλλά και για τιςεπερχόμενες γενιές. Ελπίζουμε να φα-νούμε αντάξιοι των θυσιών τους.

Συνομιλώντας με την κόρη του ήρωα,Αυγή Παναγίδου, συνειδητοποιήσαμεπόσο περήφανα είναι τα παιδιά του ήρωαγια το όνομα που κουβαλούν και για τονπατέρα τους, που δεν πρόλαβαν να χα-ρούν. Στη μνήμη τους έχουν χαραγμένεςτις στιγμές που πέρασαν μαζί του πριν τηναγχόνη, το χαμόγελό του και τη φωτεινή,αδούλωτη ψυχή του. Πάντα στον τάφοτου θα υπάρχουν 22 τριαντάφυλλα, όσαήταν και τα χρόνια της ζωής του.

Αυγή Παναγίδου,κόρη του ήρωα

«Ο πατέρας μας ήταν πολύ τρυφερός μαζί μας.Ήθελε κάθε βράδυ να μας βάζει ο ίδιος γιαύπνο και να μας φιλά. Ήταν σαν να ήξερε πωςθα έφευγε νωρίς… Ήθελε να μας δει να μεγα-λώνουμε και να μορφωνόμαστε. Στο αποχαι-ρετιστήριο γράμμα του, απευθυνόμενος σταπαιδιά του, έγραφε: «Δεν θα σας δω να μεγα-λώνετε, όπως ονειρευόμουν. Θέλω, όμως, ναγίνετε καλοί Χριστιανοί, καλοί Έλληνες Κύ-πριοι και να πάρετε τον δρόμο της αρετής. Ναείστε σίγουροι ότι σας αγάπησα θερμά με μιαναπέραντη αγάπη». Μας αγαπούσε πολύ, αλλάη αγάπη του για την πατρίδα ήταν πολύ μεγα-

λύτερη. Αυτό δεν μας πληγώνει. Αντίθετα, μαςκάνει περήφανους.

Ο πατέρας μου συνελήφθη μαζί με τον ΜιχαήλΚουτσόφτα και τον Παρασκευά Χοιροπούλη,στην προσπάθειά τους να πάρουν τα όπλα, πουβρίσκονταν στο παρατηρητήριο «Όμηρος»,στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Ήθελαν, επίσης,να απαγάγουν τον Άγγλο στρατιώτη, που βρι-σκόταν εκεί, για να τον ανταλλάξουν με τονΧαρίλαο Μιχαήλ ή τον Αντρέα Ζάκο. Δυστυ-χώς δεν τα κατάφεραν και συνελήφθησαν.Οδηγήθηκαν στο αεροδρόμιο όπου τους βα-σάνισαν πολύ σκληρά. Πόνεσαν, φοβήθηκαν,αλλά άντεξαν. Στις 18 Ιουνίου βγήκε η δικαστι-κή απόφαση, σύμφωνα με την οποία ο Κου-

τσόφτας και ο πατέρας μου θα απαγχονί -ζονταν. Οι Άγγλοι, λίγο πριν τον απαγχονί-σουν του πρότειναν να κατονομάσει τρεις συ-ναγωνιστές του, έναν για κάθε του παιδί, με αν-τάλλαγμα μεγάλο χρηματικό ποσό. Αρνήθηκε.Ούτε για χάρη των παιδιών του δεν πρόδωσετην πατρίδα και τους συναγωνιστές του.

Η τελευταία του επιθυμία ήταν να μας αγκαλιά-σει. Όταν, όμως, την προηγούμενη μέρα τουαπαγχονισμού του πήγαμε με τη μητέρα μουστα κρατητήρια, δεν του το επέτρεψαν. Μετάαπό την επιμονή της μητέρας μας, τελικά μαςάφησαν να τον δούμε μέσα από το σύρμα τουκελιού του. Η γιαγιά μου τον αποχαιρέτησελέγοντάς του ένα αυτοσχέδιο τσιατιστό:«Ήθελα να ήμουν νιά τζιαι εγώ να πάω να πο-λεμήσω τζιαι έτσι αιώνια ζωή να την κληρονο-μήσω», ενώ ο παππούς μου τού απήγγειλε τοποίημα του Τυρταίου: «Τι τιμή στο παλληκάρι,όταν πρώτος στην φωτιά σκοτωθεί για τηνπατρίδα με την σπάθα στη δεξιά».

Ο πατέρας μου, ακουμπώντας την παλάμη τουστο σύρμα του κελιού, χόρευε με τον παππούμου, ο οποίος ακούμπησε τη δική του παλάμηαπό την έξω πλευρά του σύρματος. Ο πατέραςμου, μάλιστα, προέτρεπε τον τετράχρονοαδελφό μου να χορέψει, λέγοντάς του: «Χό-ρεψε, Αρέστη μου, χόρεψε για το μεγάλο τα-ξίδι που θα κάνει απόψε ο παπάς σου». Οιτρεις μελλοθάνατοι, όχι μόνο χόρευαν καιτραγουδούσαν, αλλά είχαν τη δύναμη να κά-νουν και αστεία μεταξύ τους.

Όλοι οι ήρωες της αγχόνης αντιμετώπισαντον θάνατο με υψηλό ηθικό. Ζητούσαν απότους συγγενείς τους να κάνουν το ίδιο. Δενήθελαν οι Άγγλοι να τους βλέπουν να κλαίνε.Είχαν πίστη στον Θεό και αγαπούσαν την πα-τρίδα τους. Είμαι σίγουρη πως και η σημερινήνεολαία, αν χρειαστεί, θα κάνει το ίδιο.»

∞Ó‰Ú¤·˜ ¶·Ó·Á›‰Ë˜ (1934-1956): «∏ ∂Ï¢ıÂÚ›· ¯ÚÂÈ¿˙ÂÙ·È ı˘Û›Â˜!»

Γράφουν: Χρυστάλλα Πολυδώρου, Γ3 Κυριακή Μιχαήλ, Α1 Σωτηρία Φρυδά, Α1

ΟΕυαγόρας Παλληκαρίδης γεν-νήθηκε στην Τσάδα της Πά-φου, στις 27 Φεβρουαρίου

του 1938. Τον Απρίλιο του 1955 εντά -χθηκε στις τάξεις της ΕΟΚΑ και το βρά-δυ της 18ης Δεκεμβρίου του 1956 συ-νελήφθη από Άγγλους στρατιώτες. Κατάτη διάρκεια της κράτησής του υπέστηφρικτά βασανιστήρια, ενώ η δίκη τουέγινε με συνοπτικές διαδικασίες. Οδη-γήθηκε αγέρωχος στην αγχόνη, στα 19του μόλις χρόνια, ξημερώματα της 14ηςΜαρτίου του 1957.

Μαρούλα Βρυωνίδου, αδελφή του ήρωα

«O Ευαγόρας ως έφηβος ήταν χαμηλών τό-νων. Το ταλέντο του στη σύνθεση ποιημάτωνφάνηκε από τότε που ήταν μικρός. Θυμάμαιότι από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίουέγραφε στα μαθητικά του τετράδια και γενικάσε όποιο χαρτί έβρισκε μπροστά του. Ήτανκαλός μαθητής. Ήθελε να σπουδάσει, αλλάτο όνειρό του, όχι μόνο του Ευαγόρα, αλλάόλων των νέων τότε, ήταν η απελευθέρωσητης πατρίδας μας και η Ένωσή της με την Ελλά-δα. Ο αγώνας τους, βέβαια, δεν ευόδωσε τονπόθο τους, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Όταν έφυγε από το σπίτι για να ενταχθεί στοναγώνα, ήταν 17 χρονών και εγώ 15. Ήταν σί-γουρος για την απόφασή του να βγει αντάρτηςστα βουνά. Πριν φύγει μας αποχαιρέτησε καιοι γονείς μας τού έδωσαν την ευχή τους, λέ-γοντάς του να είναι τίμιος και ηθικός. Εκείνηντην εποχή όλος ο κόσμος συμμετείχε στοναγώνα, ο καθένας με τον τρόπο του, όπωςμπορούσε. Άλλος φιλοξενούσε τους αντάρ-τες, άλλος τους προμήθευε φαγητό, άλλοςβοηθούσε με την αλληλογραφία, με την ορ-γάνωση, κάθένας ό,τι μπορούσε πρόσφερε.

Τον Ευαγόρα οι Άγγλοι τον αναζητούσαν γιακαιρό. Τελικά τον συνέλαβαν στη Λυσό τηςΠάφου, την ώρα που μετακινείτο μαζί με τηνομάδα του σε άλλο κρησφύγετο. Ήταν νύχτα,βαρυχειμωνιά, και απ’ ό,τι μας είπαν οι συνα-γωνιστές του μετά, μεταφέρονταν με ένα γαϊ-δούρι, στο οποίο είχαν φορτωμένα τα πράγ-ματά τους. Ο Ευαγόρας κρατούσε ένα όπλο,το οποίο ήταν αποσυναρμολογημένο, δενήταν χρησιμοποιήσιμο. Σε μια στροφή τουδρόμου έπεσαν πάνω σ’ ένα στρατιωτικό αυ-τοκίνητο των Άγγλων, το οποίο τους περίμε-νε με σβηστά τα φώτα και τη μηχανή. Αυτόπαραπέμπει σε προδοσία, χωρίς βέβαια να εί-μαστε βέβαιοι. Τα άλλα παιδιά πρόλαβαν καιέφυγαν, ενώ ο Ευαγόρας συνελήφθη. Πι-στεύω ότι δεν προσπάθησε να φύγει. Δενήθελε να τον πυροβολήσουν πισώπλατα.

Η δίκη του Ευαγόρα έγινε στις 25 Φεβρουαρί-ου του 1955 και ο απαγχονισμός του στις 13Μαρτίου. Έγιναν όλα πολύ βιαστικά. Στο δικα-

στήριο είπε: «Ξέρω ότι θα με καταδικάσετε σεθάνατο. Ό,τι έκανα το έκανα ως Έλλην Κύ-πριος, ο οποίος ζητεί την ελευθερία του». Ηευχή του ήταν να είναι ο τελευταίος που θααπαγχονιζόταν και όντως ήταν ο τελευταίος.Εμείς τον αποχαιρετήσαμε το απόγευμα τηςπροηγούμενης μέρας. Δεν μας άφησαν να τοναγκαλιάσουμε. Ήταν ψύχραιμος, ήρεμος, γα-λήνιος και σίγουρος για τη θυσία του. Η στά-ση του μάς έκανε να φανούμε δυνατοί. Ακόμακαι η μητέρα μας δεν έκλαψε μπροστά του.Πιο πολύ μιλούσαμε με τη σιωπή και τα μάτια.Το βλέπαμε… Ο Ευαγόρας ήταν έτοιμος. Ακό-μη και τώρα μου λείπει, αλλά νιώθω πολύ πε-ρήφανη για τον αδελφό μου.

Όχι μόνο ο Ευαγόρας, αλλά και τα άλλα παι-διά, ειδικά τα παιδιά της αγχόνης, είχαν μεγά-λη πίστη μέσα τους. Χρειάζεται μεγάλο ψυχι-κό σθένος και πίστη, για να μπορεί κανείς ναμετρά αντίστροφα και να μένει όρθιος καιδυνατός.

Ο Ευαγόρας και όλοι οι άλλοι αγωνιστές ήθε-λαν να ζήσουν, αγαπούσαν τη ζωή τους… Θέ-λω να πιστεύω ότι οι νέοι μας σήμερα, αν κοι-τάξουν μέσα τους, λίγο πιο βαθιά, θα βρουντα σωστά πρότυπα. Πιστεύω ότι η σημερινήνεολαία είναι εφάμιλλη της νεολαίας τηςΕΟΚΑ. Είμαι σίγουρη ότι, αν χρειαστεί, θαβγουν και πάλι μπροστά.»

∂˘·ÁfiÚ·˜ ¶·ÏÏËηڛ‰Ë˜ (1938-1957)«∂›Ó·È ηÏfi Ó· Âı·›ÓÂÈ Î·Ó›˜ ÁÈ· ÙËÓ ∂ÏÏ¿‰·!»

10

Επίκαιρα

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

T˙ȯ·ÓÙÈÛÙ¤˜Πανισλαμισμός στο όνομα του Θεού

Τζιχάντ και ΚύπροςH γεωγραφική θέση της Κύπρου, η οποίαβρίσκεται ανάμεσα σε τρεις ηπείρους καιπολύ κοντά στα παράλια της Μέσης Ανα-τολής, την καθιστά αυτόματα διαμετακομι-στικό σταθμό των τζιχαντιστών προς τιςάλλες δύο ηπείρους και κυρίως την Ευρώ-πη. Επιπρόσθετα, η Κύπρος, πολιτισμικάκαι πολιτικά, αποτελεί μέλος της μεγάληςευρωπαϊκής οικογένειας. Αυτό από μόνοτου είναι αρκετό, για να την καταστήσει πι-θανό στόχο στα πλάνα των επιθέσεώντους. Πρόκειται για έναν στόχο πολύ εύ-

κολα επιτεύξιμο, από τη στιγμή που η μι-κρή μας πατρίδα είναι ημικατεχόμενη καιως εκ τούτου προσβάσιμη και διαπερατήαπό όλες τις πλευρές. Το γεγονός ότι οέλεγχος που ασκείται στην είσοδο από τακατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές είναιανεπαρκής, δημιουργεί περισσότερες αμ-φιβολίες για την ετοιμότητά μας να αντιμε-τωπίσουμε οποιαδήποτε απειλή, αν ποτέαυτή εμφανιστεί. Μια απειλή που με τα ση-μερινά δεδομένα δυνατόν να διαταράξειτη σταθερότητα και την εύρυθμη λειτουρ-γία της κοινωνίας μας.

H ελευθερία ως πραγματικότητα δεν αναγνωρίζεται

από άτομα υποταγμένα στη Sharia.

Γράφει: Κυπριανός Κολιός, Γ4

Τζιχάντ, χαλιφάτο, τζιχαντιστές αντάρτες,φονταμενταλισμός……. Λέξεις που μπή-καν στη ζωή μας, στην καθημερινότητά

μας τόσο γρήγορα όσο γρήγορη και αιφνί-δια ήταν η εξάπλωση των ανταρτών στις πε-ριοχές του Ιράκ και της Συρίας. Η πρώτη καιάμεση γνωριμία μας με τις έννοιες αυτές έγι-νε, όταν πλέον σε όλη την οικουμένη οι αρ-χηγοί κρατών, κυρίως των «δυτικών-ευρω-παϊκών», και διάφοροι διεθνείς αναλυτές άρ-χισαν να εκφράζουν τους φόβους τους γιατην περαιτέρω εξάπλωση των τζιχαντιστώνανταρτών στη Μέση Ανατολή, η οποία, ενδε-χομένως, να συνδυαζόταν με την κατάληψητης Βαγδάτης.

Εξουσία μέσα από τον τρόμο

Το κύμα τρόμου, που προσπάθησανσκόπιμα ή μη να σπείρουν στον κόσμομε την επαναλαμβανόμενη προβολή τωνβίαιων πράξεων των ανταρτών, κατέκλυ-σε τον κόσμο, ο οποίος πανικοβλήθηκεστην ιδέα μιας ενδεχόμενης γενικής σύρ-ραξης στην περιοχή ή ακόμη και για τηνκατάληψη περισσότερων εδαφών απότους τζιχαντιστές. Πανικός, όμως, δημι-ουργήθηκε κυρίως από τον φόβο γιατην ενδεχόμενη πραγματοποίηση ενόςνέου κύματος αιματοχυσίας στα δυτι-κοευρωπαϊκά κράτη από τρομοκρατικέςεπιθέσεις τζιχαντιστών.

Δυστυχώς, οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν καιόλες οι υποψίες για το μέχρι πού μπορείνα φτάσει η βιαιότητα των τζιχαντιστώνεπαληθεύτηκαν. Νωπές είναι ακόμα οιμνήμες από την τρομοκρατική επίθεσηστα γραφεία της σατιρικής εφημερίδαςCharlie Hebdo, στο κέντρο του Παρι -σιού. Από τη μια στιγμή στην άλλη, η εί-δηση ταξίδεψε ανά το παγκόσμιο ωςπρώτο θέμα σε όλα το πρωτοσέλιδατων εφημερίδων και των τηλεοπτικών ει-δήσεων. Τα αναπάντητα ερωτήματα, πουσυνεχίζουν ακόμα να πλανώνται στα κε-φάλια των περισσοτέρων από μας, είναιπολλά. Το μόνο σίγουρο και γενικά πα-ραδεκτό είναι πως αυτοί που το έπραξανπέτυχαν τους σκοπούς τους. Κατάφεραν,κατά κύριο λόγο, να επεκτείνουν τη«φήμη» τους, να δείξουν σε όλους ότιυπάρχουν και, κατά δεύτερον, πέτυχαννα διαιωνίσουν τον φόβο, να πανικοβά-λουν. Πρόκειται για μια τακτική πουακολουθούν εδώ και δεκαετίες, ώστε ναεπιτευχθεί η κατάκτηση της εξουσίας, μέ-σα από τον τρόμο.

Αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελ-θόν, ίσως καταφέρουμε να αντιληφθού-με καλύτερα τι κρύβεται πίσω από όλααυτά, τα οποία με τόση μανία προσπα-θούν να επιβάλουν οι τζιχαντιστές. Τοκίνημα του τζιχαντισμού πρωτοεμφανί-στηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και είχεως κύριο στόχο τη δημιουργία ενός παγ-κόσμιου χαλιφάτου. Απώτερος στόχοςτου ήταν και εξακολουθεί να είναι οεξισλαμισμός ολόκληρης της υφηλίου, ηοποία θα υπακούει, θα ρυθμίζεται και θανομοθετείται από το ΜουσουλμανικόΔίκαιο (Sharia).

Η ευθύνη της Δύσης

Ερχόμενοι στο σήμερα και επικεντρωνό-μενοι στα πρόσφατα γεγονότα, παρατη-ρούμε, χωρίς καμιά αμφιβολία, πως τηνέξαρση και πάλι του αναρχικού κινήματοςτων τζιχαντιστών προκάλεσαν με τους χει-ρισμούς τους τα δυτικά κράτη. Οι συνεχείςπαρεμβάσεις των ΗΠΑ και των συμμάχωντους στη Μέση Ανατολή, κυρίως στο Ιράκκαι το Αφγανιστάν, όπου, με διακηρυγμέ-νο στόχο τη δημοκρατία και την ελευθε-ρία, προκάλεσαν το χάος και την εξαθλίω-ση, συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάστα-ση του φαινομένου της ισλαμικής τρομο-κρατίας. Η σύγκρουση, όπως αυτή εκφρά-ζεται στην πραγματικότητα, αποστασιο-ποιημένη από εκτεταμένες αναλύσεις καιμακροσκελείς αναφορές επί του θέματος,είναι καθαρά σύγκρουση πολιτισμικήςυφής.

Ο δυτικοευρωπαϊκός κόσμος ταλανίζεταιαπό τον ιλιγγιώδη ρυθμό παραγωγής καιμετάδοσης της γνώσης, η οποία αδυνατίζειτο μυαλό, στερώντας του την ευκαιρία να

μπορεί να φιλτράρει απόψεις, να κατανοείιδέες και να εκλογικεύει τα «φανταστικά».Η κατάσταση αυτή οδηγεί στα αντίθετααποτελέσματα από αυτά που εκ πρώτηςόψεως φαίνεται να υπηρετεί η πληροφόρη-ση ανά την οικουμένη. Αδυνατίζει το μυα-λό, με επακόλουθο να μην καλλιεργούνταιπλέον άτομα με αρετές και αξίες. Οδηγού-μαστε σε καταστάσεις, στις οποίες κυριαρ-χεί η έλλειψη του σεβασμού και η μη τήρη-ση των νόμων. Η πάλαι ποτέ κραταιά καινομοταγής κοινωνία των πολιτισμένων καιεκδημοκρατισμένων λαών καταρρέει καιδιαφθείρεται από δική της ευθύνη.

Όλα τα πιο πάνω, στο σύνολό τους,εκνευρίζουν τους μουσουλμάνους, οιοποίοι, με το δικαίωμα που τους δίνεταιαπό την ίδια τη θρησκεία τους, μέσω τουΚορανίου, οπλίζουν τα χέρια τους. Η συ-νήθεια της υπακοής και η προσήλωσή τουςστον αυστηρό και απολυταρχικό μου-σουλμανικό νόμο εισέρχεται ως υποσυ-νείδητο στο μυαλό, το οποίο πλέον επι-βάλλει την προσπάθεια για την τήρησή τουανά το παγκόσμιο.

Κυριαρχία στο όνομα του Θεού

Η επίρριψη ευθυνών στο θεολογικό περιεχό-μενο του Ισλάμ δεν είναι η ορθότερη προ-σέγγιση και μάλλον αποτελεί την πιο εύκοληλύση για τη στροφή της κοινής γνώμης ενα -ντίον ενός ολόκληρου θρησκευτικού κό-σμου. Μια θρησκεία δεν είναι μόνο ένα σύ-νολο κειμένων, αλλά οι πεποιθήσεις και οιπράξεις των πιστών της. Τοποθετώντας το ζή-τημα σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο, το τρομο-κρατικό κτύπημα στη Charlie Hebdo αποτέλε-σε το τελευταίο, ανά χρονική σειρά, μεγάλοκτύπημα μιας ιδεολογίας. Βεβαίως, προηγή-θηκαν πολλά άλλα, με πιο χαρακτηριστικό τοκτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, την 11η

Σεπτεμβρίου του 2001.

Οι σκιτσογράφοι της Charlie Ηebdo δεν έκα-ναν διακρίσεις στη σάτιρά τους. Με το μολύβιτους, διακωμωδούσαν και «επιτίθονταν»,ακόμα και πέρα από τα όρια του λογικού,στον Χριστιανισμό και τον Εβραϊσμό. Μόνοοι μουσουλμάνοι, όμως, απείλησαν και έκα-ναν τον λόγο τους πράξη με την τρομοκρατικήεπίθεση. Αυτή η βία εκφράζει και σε αυτήν τηνπερίπτωση, γι’ ακόμα μια φορά, την επιθυμίατους για κυριαρχία στο όνομα του Θεού. Μιαιδέα, που σιγά-σιγά, μετατράπηκε σε ιδεολο-γία. Μια ιδεολογία που πήρε μορφή απόλυτουολοκληρωτισμού, του πανισλαμισμού.

Οι τζιχαντιστές είχαν μπροστά τους τη δημο-κρατία που διέπει τη γαλλική κοινωνία σε όλατης τα επίπεδα. Είχαν μπροστά τους αξίες καιδικαιώματα, που καταπατήθηκαν με τη ριπήτου όπλου. Μια ριπή, που προκλήθηκε απόχέρια ανθρώπων ενάντια σε σκίτσα από μο-λύβι, σε μια εφημερίδα. Σε αυτό το σημείο εί-ναι που έγκειται η μεγαλύτερη διαφορά. Ηελευθερία ως αξία και ως πραγματικότητα δεναναγνωρίζεται από άτομα υποταγμένα στηSharia ή καλύτερα αναγνωρίζεται μόνο μέσασε καλούπια και στις απόλυτες πτυχές της.Έτσι, η πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξητου ατόμου διακόπτεται.

Η δυνατότητα για ευρύτερη καλλιέργεια καιελεύθερη διακίνηση ιδεών δεν υπάρχει. Ως εκτούτου, δεν διαμορφώνονται άτομα με ηθικήκαι κοινωνική συνείδηση, άτομα αλληλέγγυα,συνειδητοποιημένα στη χρήση και την αξίατου διαλόγου και της συνεργασίας. Η απου-σία της ελευθερίας της άποψης υποβοηθάτους σκοπούς των φονταμενταλιστών μου-σουλμάνων, οι οποίοι έχουν εύκολο έργοτην επιβολή και αποκλειστική εκμάθηση πτυ-χών και σημείων του Kορανίου, με τρόπο μά-λιστα που να προάγει τη βία και τη μη αποδο-χή αλλοθρήσκων ως προς εκείνους.

Je suis Charlie Chaplin!Η γνώση αποτελεί την άμυνά μας

11Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Επίκαιρα

«Το Ισλάμ είναι η θρησκεία του νόμουκαι της υποταγής. Η λέξη «ισλάμ»παράγεται από το αραβικό απαρέμ-

φατο «aslama», το οποίο σημαίνει «υποτάσ-σομαι», «παραδίδομαι». Η λέξη «jahada»,από την οποία προέρχεται η λέξη jihad, ση-μαίνει «ομολογώ την αλήθεια μέχρι αυτοθυ-σίας». Έτσι ξεκίνησε ο ιερός μουσουλμανικόςπόλεμος, σημαίνοντας ομολογία της αλήθειαςτου Ισλάμ και προσπάθεια για την εξάπλωσήτης τον 7ο αιώνα μ.Χ., πράγμα το οποίο συ-νεχίζεται μέχρι σήμερα. Η θρησκεία αυτή, δυ-στυχώς, τα επόμενα χρόνια θα έχει πολύ με-γάλη σημασία και το πολιτικό Ισλάμ θα επη-ρεάζει καθοριστικά τις πολιτικές που θα ανα-πτύσσονται, γεγονός που αποδεικνύεται από-λυτα αληθινό τους τελευταίους μήνες.

Η διαφορά θρησκείας είναι ποικιλία. Όμωςισχύει ό,τι και για τις άλλες διαφορετικότητες.Το διαφορετικό, αν το μελετήσουμε, ενδέχε-ται να γίνουμε φίλοι με αυτό. Μπορεί, όμως,να γίνουμε και εχθροί. Θα αποφασίσουμε,όταν το γνωρίσουμε! Αν δεν το γνωρίσουμε,επειδή η παγκοσμιοποιημένη εποχή προϋπο-θέτει μετακινήσεις πληθυσμών, ίσως κινδυνέ-ψουμε. Αρκετές φορές το διαφορετικό είναιτόσο δυνατό που μπορεί να μας αφομοιώσειή και να μας κατακτήσει.

O τζιχαντισμός είναι ένα αναρχικό κίνημα,που αποτελείται από άτομα, τα οποία είναιδυσαρεστημένα με την κατάσταση που επι-κρατεί στα κράτη, όχι μόνο τα ισλαμικά, αλλάκαι τα δυτικά. Ως εκ τούτου, επιδιώκουν, μέ-σω της βίας και των όπλων, να δημιουργή-σουν έναν ισλαμικό κόσμο, ο οποίος θα

αντα ποκρίνεται στις ιδέες και τις «αρχές»τους, τις οποίες αφομοιώνουν από την παιδι-κή τους ηλικία. Πρόδρομος της δημιουργίαςτου πανισλαμισμού θεωρείται η κατάκτησηκαι ο εξισλαμισμός, πρωτίστως, των μεσανα-τολικών κρατών.

Παρόλο που η πλειονότητα των χωρών προ-σπαθεί να αποτρέψει τα σχέδιά τους, εντούτοιςοι τζιχαντιστές καταφέρνουν να επιβιώνουναυτόνομα. Δεν έχουν πρόβλημα χρηματοδό-τησης· έχουν πάρει υπό τη δικαιοδοσία τουςπετρελαιοπηγές, από τις οποίες κερδίζουν μέ-χρι και τρία εκατομμύρια δολάρια τη μέρα.

Η Κύπρος διατρέχει κάποιο κίνδυνο. Ενδεικτι-κό αποτελεί το γεγονός πως μέρος του πλη-θυσμού στις κατεχόμενες περιοχές βοηθάτους τζιχαντιστές. Ο κίνδυνος να καταφθά-σουν στις ελεύθερες περιοχές είναι ορατός,λόγω της ανεπαρκούς φρούρησης των οδο-φραγμάτων, αλλά και της δικής μας αδράνειαςκαι ασυνεργασίας σε θέματα ασφάλειας.

Η θέσπιση νέων νόμων, η δημιουργία κοινω-νικών μηχανισμών άμυνας, η ενίσχυση καιουσιαστικά η επαγγελματικοποίηση του στρα-τού αποτελούν τη λυδία λίθο της στάσης, πουτο κράτος οφείλει να υιοθετήσει για την αντι-μετώπιση της κατάστασης, στην οποία περιήλ-θαμε. Πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος πουμπορεί να διαδραματίσει η παιδεία. Η γνώσητης κουλτούρας τους, των συνηθειών τους,της παράδοσης, της ιστορίας και του πολιτι-σμού τους, η οποία θα προκύψει από την ει-σαγωγή του μαθήματος του Ισλάμ στα σχο-λεία, αποτελεί το όπλο για την αντιμετώπισητων τζιχαντιστών και της ιδεολογίας τους.»

Γράφει: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5

Είμαι Κύπριος και είμαι Charlie… Θρη-νώ και φωνάζω για τα θύματα τηςτρομοκρατικής επίθεσης στη γαλλική

σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo. Αηδιά-ζω τους δολοφόνους και αυτούς που προ-σπαθούν να κλείσουν το στόμα σ’ εμένα ήσε οποιοδήποτε άλλον «αυθάδη» ή «με-γαλόστομο». Υπερασπίζομαι το δημοκρα-τικό δικαίωμα του λόγου και το δικαίωμαστην έκφραση. Άλλωστε, όπως δήλωσεπερίτρανα ο Βέλγος συγγραφέας ΡαούλΒανέγκεμ: «Τίποτε δεν είναι ιερό. Καμιάιδέα, κανένας λόγος, καμιά πίστη δεν πρέ-πει να μένουν αλώβητα από την κριτική,

τον χλευασμό, το χιού-μορ, την παρωδία. Ό,τιιεροποιεί, σκοτώνει».

Εγώ και άλλοι συμπο-λίτες μου έχουμε

γίνει Charlie!Charlie Chaplin!Γελοίοι υπερα-

σπιστές της ελευ-θερίας, την οποία στε-ρούμαστε στην ίδιάμας πατρίδα. Τηνελευθερία εκείνη τηςέκφρασης, που ξή-λωσε άρον άρον απότη Δημοτική Αγορά

Λευκωσίας, τον Δε-κέμβριο του 2014,

φωτογραφίες, που πε-ριλαμβάνονταν στηνκαλλιτεχνική έκθεση της

Ελληνίδας, γνωστήςτρανς ακτιβίστριας,

Πάολας Ρεβενιώτη.Σταύρωσον, σταύρω-

σον αυτήν! Η κατηγορία;

Σύμφωνα με την ταμπέλα, την οποία τοπο-θέτησαν καλλιτεχνικά αναλφάβητοι αστυ-νομικοί, προβαλλόταν πορνογραφικό υλι-κό, που προσέβαλλε τη δημόσια αιδώ. Στηθέα του μαυρόασπρου γυμνού ξέχασαν,φαίνεται, ότι κάτω από τα δικά τους παρά-σημα και ρούχα κρύβεται η πραγματικήαγνότητα στην απογύμνωση.

Ξεχάσαμε τι θα πει τέχνη. Ελληνικό πνεύμααθάνατο και ιδεώδη, που γέμισαν μουσείαμε καλογυμνασμένα κορμιά κούρρων καιπερήφανα γυμνά στήθια θεοτήτων. Επόμε-νη είδηση θα αποτελεί η θεά της ΚύπρουΑφροδίτη, με ασορτί ταγέρ, καπέλο καιpencil skirt, θυσία στον βωμό της κοινω-

νίας, που θυματοποιεί το γυμνό, μολύνειτην ερωτική πράξη, μόνο και μόνο για ναέρθει να την πλασάρει δίπλα σ’ ένα κουτίμακαρονάδας. Δεν είμαστε αλλοτριωμέ-νοι! Είμαστε υπερασπιστές της ελευθερίας!Μοιράσου το και εσύ στο facebook! Είσαιή δεν είσαι Charlie;

Ελευθερία της έκφρασης και κουραφέξα-λα… Το δημοκρατικό δικαίωμα, που έδωσεφωνή στον κάθε πολίτη, για να τον κάνει τε-λικά να σωπάσει. Τι να την κάνω τη φωνή,όταν κανένας δεν ακούει; Όταν φωνάζωγια όλα τα λάθη της μπανανίας Κύπρου καιεισπράττω ένα περήφανο «je suis Charlie»από κομματικούς αρχηγούς, σκύλους καιγάτους του πολιτικού συστήματος, που πα-λεύουν πάνω από ένα ήδη διαμελισμένοκράτος; Και όμως, το δικαίωμα ετούτο, όλ-βιον τέκος Διός, μας προστατεύει από εκεί-νη την αθέμιτη αυθεντία, που εξισώνει τιςανθρώπινες με τις θεϊκές βουλές και οδηγείστη χειραγώγηση. Θέλημα Θεού και αν-θρώπου εξισώνονται. Πρόσωπο και προ-σωπείο ενώνονται. Εμείς οι τσάρληδες τουκόσμου, σε αυτό το τσίρκο του παραλό-γου, τα χέρια μας έχουμε δεμένα, τα στόμα-τα καλά κλειστά, σαν μαριονέτες λειτουρ-γούμε μια χαρά! Je suis Charlie Chaplin!

∏ ȉÂÔÏÔÁ›· ÙˆÓ Ù˙ȯ·ÓÙÈÛÙÒÓ

(συνέχεια από τη σελ. 1)

Κατά τα δυόμιση χρόνια της διακυβέρνησηςΣαμαρά, το ΣΥΡΙΖΑ, ένα νεοσύστατο κόμ-μα, με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα, άρχισε ναταράζει την εσωτερική πολιτική κατάστασητης χώρας. Τα όσα ακολούθησαν είναι λίγοπολύ γνωστά. Ο νεαρός αρχηγός τουΣΥΡΙΖΑ, κάθετα αντίθετος με τις πολιτικέςλιτότητας που εφαρμόστηκαν στον ευρω-παϊκό νότο, υποστήριζε τη συλλογική δια-κυβέρνηση, την επαναδιαπραγμάτευση τουΜνημονίου, την ανακοπή της πνευματικήςκατάπτωσης και πάνω απ’ όλα την ελπίδα. Ηανάληψη της εξουσίας ήταν θέμα χρόνου.Στις 25 Ιανουαρίου 2015, η Ελλάδα απέ-κτησε νέα κυβέρνηση, με Πρωθυπουργότον Τσίπρα.

Η πρώτη μάχη της νέας κυβέρνησης απέ-ναντι στις ευρωπαϊκές δυνάμεις του Βορ-ρά, στο Eurogroup, ήταν σκληρή και άνι-ση. Μετά από εβδομάδες διαβουλεύσεων,η Ελλάδα κατάφερε να επιτύχει αρκετούςαπό τους πρωταρχικούς της στόχους,αναφορικά με την επανατοποθέτηση τωνόρων δανεισμού της. Εξάλλου, ένα πιθα-νό Grexit θα ήταν ικανό να διαταράξειτους πεσσούς στήριξης της Ευρωζώνης.

Το ερώτημα, όμως, που εύλογα γεννάταισε όλους, είναι εάν η νεοσύστατη ελληνι-κή κυβέρνηση καταφέρει να τηρήσει τοχρονοδιάγραμμα για την υποβολή νέων

προτάσεων και να πείσει τους Ευρωπαί-ους εταίρους ότι μπορεί να τα καταφέρειμε την αποπληρωμή του χρέους της. Απο-τυχία στον ένα ή τον άλλο στόχο θα ση-μαίνει αυτόματα την πρόκληση ακόμα πιοεπώδυνων επιπτώσεων στην οικονομίατης χώρας. Αξίζει τελικά αυτό ρίσκο;

Το μόνο σίγουρο είναι πως η νέα εποχήτων πολιτικών ζυμώσεων έχει να περάσειαπό πολλές φουρτούνες, μέχρι να επι-τευχθεί η αλλαγή. Η νέα κυβέρνηση οφεί-λει να δείξει υπομονή, κατά τις διαβου-λεύσεις της με τους Ευρωπαίους εταίρους,αλλά πρώτιστα να αντιμετωπίσει τα εσω-τερικά προβλήματα της χώρας. Αδήριτηείναι η ανάγκη για την καταπολέμηση τηςδιαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της μί-ζας.

Μόνο έτσι θα μπορέσει ο Έλληνας ναονειρευτεί ξανά, να βάλει πλώρη για τηνεπάνοδό του. Τα όνειρα είναι τα φτερά,που ο καθένας δικαιούται να φορέσει ξα-νά, και να χαράξει, να φανταστεί το δικότου μέλλον. Το μόνο που απομένει είναινα επιτύχουμε τη φαντασία ενός παραμυθι-ού και να μπούμε κι εμείς ήρωες σε αυτό,έχοντας ελπίδα για το αύριο, ζητώνταςαπό όλους τους παράγοντες της πολιτικήςσκηνής κοινή συλλογική πορεία, για να έλ-θουν καλύτερες μέρες και στον τόπο μας.

Δρ. Αρετή Δημοσθένους, Ισλαμολόγος-Κανονολόγος

Φωτογραφία: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5

Σκίτσο: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5Χαρά Χαραλάμπους, Γ9

Επόμενη είδηση θα αποτελεί η θεά της Κύπρου Αφροδίτη,με ασορτί ταγέρ, καπέλο και pencil skirt,

θυσία στον βωμό της κοινωνίας, που θυματοποιεί το γυμνό, για να έρθει να την πλασάρει

δίπλα σ’ ένα κουτί μακαρονάδας.

Ασυγκράτητη η χρεοκοπία των πολιτικών της λιτότητας

12

Κοινωνία

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφει: Χρυστάλλα Χριστοδούλου, Γ5

Κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60,σε πολλές πόλεις του κόσμου, απαγο-ρευόταν διά νόμου οι ομοφυλόφιλοι

να σερβίρονται στα μπαρ και να χορεύουνμεταξύ τους. Το βράδυ της 28ης Ιουνίου του1969, οι υπεύθυνοι του μπαρ Stonewall,στη Νέα Υόρκη, αρνήθηκαν να γίνουν μάρ-τυρες, για ακόμα μια φορά, της παρενόχλη-σης που δέχονταν οι ομοφυλόφιλοι πελά-τες τους και γι’ αυτό τόλμησαν και έδιωξαντους αστυνομικούς, που είχαν πάει στομπαρ, με την πρόφαση να ελέγξουν αν ηπώληση οινοπνευματωδών ποτών γινόταννόμιμα. Εξάλλου, οι «έλεγχοι» αυτοί είχανκαταντήσει ρουτίνα.

Η άρνησή τους να «υπακούσουν» είχε ωςαποτέλεσμα τη σύλληψή τους. Τις επόμενεςδύο μέρες, χιλιάδες διαδηλωτές συγκεν-τρώθηκαν, για να διαμαρτυρηθούν για τησυμπεριφορά της αστυνομίας. Προκλήθη-καν βίαια επεισόδια και σημειώθηκαν πολ-λοί τραυματισμοί. Τον επόμενο χρόνοδιοργανώθηκε η «πορεία για το Stonewall»,σε ανάμνηση του γεγονότος και σαν δια-μαρτυρία για την καταπίεση και τη διάκρισηπου εξακολουθούσαν να υφίστανται οιομοφυλόφιλοι. Χρόνο με τον χρόνο, οιπορείες αυτές διοργανώνονταν και σε άλλεςπόλεις του κόσμου, παίρνοντας έναν εορτα-στικό χαρακτήρα.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός τουοποιουδήποτε δεν είναι κατόρθωμα. Τονφέρνουμε με τη γέννησή μας. Γι’ αυτό καιδεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να εί-ναι κανείς περήφανος. Οι πορείες υπερη-φάνειας δεν γίνονται από τους ομοφυλό-φιλους, για να αναδείξουν την περηφάνιατους, αλλά για να δείξουν στους υπόλοι-πους ότι είναι συμφιλιωμένοι με τη φύσητους και ότι θέλουν την αποδοχή τους. Οιπορείες γίνονται, για να φανεί ότι δενυπάρχει ντροπή, όταν ζεις όπως εσύ θέλειςκαι όχι όπως οι άλλοι. Όλοι έχουμε τα ίδιαδικαιώματα και την ίδια ανάγκη για αγάπηκαι αποδοχή. Όσοι συμμετέχουν στις πο-ρείες αυτές θέλουν να ενθαρρύνουν όσουςδεν τολμούν να αποδεχτούν και να εκδη-λώσουν τη φύση τους από φόβο και ναδείξουν έμπρακτα ότι βρίσκονται κοντάστο διαφορετικό και ότι αγωνίζονται μαζίτου.

Στις 31 Μαΐου του 2014 πραγματοποιήθη-κε και στην Κύπρο η πρώτη πορεία υπερη-φάνειας, η οποία οργανώθηκε από την ορ-γάνωση Accept-ΛΟΑΤ Κύπρου. Τα επεισό-δια που δημιουργήθηκαν μεταξύ των αστυ-νομικών και των διαφωνούντων με τη διε-ξαγωγή της πορείας καταδεικνύει ότι έχου-με ακόμη δρόμο να διανύσουμε, αλλά ταπρώτα βήματα έχουν γίνει. Τουλάχιστον,τώρα ξέρω πως η αγάπη πάντα θα νικά!

Ίδια αγάπη - Ίσα δικαιώματαΓράφει: Αντώνης Πηλαβάς, Γ3

«Δεν νομίζω ότι η ομοφυλοφιλία είναι επι-λογή. Η κοινωνία σε εξαναγκάζει να πιστέ-ψεις ότι είναι επιλογή, αλλά στην πραγματι-κότητα είναι επιλογή της φύσης. Η επιλογήέγκειται στο αν εκφράζει κανείς τη φύση τουαληθινά ή αν περνάει τη ζωή του λέγονταςψέματα γι’ αυτήν.» Marlo Thomas

Κάθε άνθρωπος, που σέβεται τη διαφο-ρετικότητα και δεν κτίζει σύνορα απέ-ναντι στον συνάνθρωπό του, οφείλει

να τους αποδέχεται όλους, συμπεριλαμβα-νομένων και αυτών που έχουν διαφορετικέςσεξουαλικές προτιμήσεις. Εντούτοις, ηπραγματικότητα είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι,αν και δεν απειλούν την ανθρώπινη υπόστα-ση, δέχονται τον ρατσισμό και την περιθω-ριοποίηση. Τα στερεότυπα περί ομοφυλοφίλων έχουνπλέον αποκρυσταλλοποιηθεί στο μυαλό τουσύγχρονου ανθρώπου, με αποτέλεσμα ναμην μπορούν να γίνουν καθολικά αποδε-κτοί. Αυτό συμβαίνει, εξάλλου, με καθετί τοδιαφορετικό. Και ο λόγος είναι γιατί η ομο-φυλοφιλία είναι ενάντια στη φύση. Τι ορίζε-ται, όμως, ως φυσιολογικό; Μήπως έχουμεσυνηθίσει να θεωρούμε ότι το φυσιολογικόείναι αυτό που συμβαίνει συνήθως; Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι ομοφυ-λόφιλοι δεν θα πρέπει να θεωρούνται άτο-μα με ανωμαλίες, αλλά άτομα που είναι πα-

γιδευμένα στην «προδομένη φύση» τους.Ο καθένας, όμως, είναι ελεύθερος να κάνειαυτό που θέλει, αρκεί να μην προκαλεί!Εξάλλου, οι ελευθερίες του καθενός σταμα-τούν εκεί που αρχίζουν οι ελευθερίες τουάλλου. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναιπροσωπικό θέμα. Δεν είναι, όμως, ανάγκηνα δηλώνονται δημοσίως. Άλλωστε, οι ομοφυλόφιλοι, οργανώνονταςπορείες υπερηφάνειας, το μόνο που καταφέρ-νουν να κάνουν είναι να προκαλούν αντιδρά-σεις. Μήπως αυτός είναι ο στόχος τους; Τονσεβασμό και την αποδοχή θα τα κερδίσουνόχι με παρελάσεις, αλλά με τη στάση τουςστην καθημερινότητά τους. Εξάλλου, οργα-νώνοντας μια τέτοια εκδήλωση, συμπεριφέ-ρονται ρατσιστικά πρώτοι αυτοί στον εαυτότους. Θα ήταν φρονιμότερο να συνειδητοποι-ήσουν οι ίδιοι την ιδιαιτερότητά τους και μετάνα απαιτήσουν τον σεβασμό των υπολοίπων.Το δικό μου διαφορετικό χαρακτηριστικό θαπρέπει να το αποδεχτώ ο ίδιος πρώτα. Και σί-γουρα δεν θα βγω να το φωνάζω. Η στάση της Εκκλησίας, κατά την πρώτη πο-ρεία υπερηφάνειας που οργανώθηκε στηνΚύπρο, ήταν ανεπίτρεπτη. Με αυτόν τον τρό-πο στηρίζει όσα πρεσβεύει, την αποδοχή,την αγάπη και την ισότητα; O κάθε άνθρω-πος «κτίζει» και διαμορφώνει τη ζωή του μετον τρόπο που ευχαριστεί τον ίδιο. Κανέναςδεν έχει το δικαίωμα να καθορίσει ποια είναιη δική μου πραγματική ευτυχία, αλλά κι εγώδεν είναι ανάγκη να προκαλώ.

Μας ελέγχουν ή τα ελέγχουμε; ™˘Ó·ÈÛı‹Ì·Ù·

Αποδοχή χωρίς πρόκληση

Δρ. Ειρένα Σαμαρία, Κλινική Ψυχολόγος

«Οι άνθρωποι έχουμε ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων -θετικώνκαι αρνητικών- τα οποία δημιουργούνται μέσω των βιωμάτων

μας. Οι τρόποι με τους οποίους τα εκφράζουμε είναι ποικίλοι. Συνήθως,τα εκφράζουμε, πριν καν μιλήσουμε, μέσω του σώματός μας και της ομι-λίας, που χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε. Σημαντικό είναι νατα αναγνωρίζουμε, να έχουμε θετική σκέψη και να τα εκφράζουμε.

Οι άνθρωποι αποκωδικοποιούμε και βιώνουμε διαφορετικά τα συναι-σθήματά μας, ανάλογα με την ηλικία στην οποία βρισκόμαστε και ταβιώματα της στιγμής. Σε κάθε ηλικιακή φάση, όμως, πρέπει αυτά να βρί-σκονται σε ισορροπία, η επίτευξη της οποίας έρχεται μέσα από το πόσοκαλά νιώθουμε εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας. Γνωρίζοντας, δηλαδή,ποιοι είμαστε, τις ικανότητες, τις δυσκολίες, τους περιορισμούς και τις

επιθυμίες μας, νιώθουμε ικανοποιημένοι και αυτό μπορεί να μας οδη-γήσει πιο κοντά στην ευτυχία. Η απογοήτευση που νιώθουμε, πολλέςφορές προέρχεται από τις υπέρμετρες προσδοκίες μας για κάτι. Γι’ αυτόείναι καλό να θέτουμε μικρούς στόχους. Η επιτυχία κάθε μικρού στό-χου θα μας οδηγήσει σ’ έναν επόμενο.

Πρέπει να μάθουμε να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας σωστά, σεβό-μενοι, πρώτα, τον εαυτό μας. Η αρχή της γνώσης είναι να ξέρουμε όσαδεν ξέρουμε. Όταν καταλάβουμε πόσες γνώσεις και πόσα συναισθή-ματα υπάρχουν γύρω μας, τότε θα νιώσουμε καλύτερα. Εξάλλου, χαρα-κτηριστικό της ανθρώπινης φύσης είναι η επιβίωση και γι’ αυτό είναισημαντικό να προχωράμε, ανεξάρτητα από αυτά που αντιμετωπίζουμε.»

Μόνο τον εαυτό μας μπορούμε να αλλάξουμε,

κανέναν άλλο!

Γράφουν: Κορίνα Θεμιστοκλέους, Β5Ελίνα Στυλιανού, Β10Κωνσταντίνος Ζήνωνος, Α9

Ηχαρά, η λύπη, ο φόβος, η αγάπη,η ντροπή, ο θυμός, η ευτυχία εί-ναι μερικά από τα συναισθήματα

που όλοι έχουμε, κάποια στιγμή, αι-σθανθεί. Τα συναισθήματα -θετικά ή αρ-νητικά- αποτελούν την κινητήρια δύνα-μη, που μας ωθεί σε δράση, ρυθμίζονταςτη συμπεριφορά μας. Αν αυτά βρίσκο -νται σε ισορροπία, εξασφαλίζεται η ψυ-χική μας ευεξία, ενώ η αναγνώριση και ηαντιμετώπισή τους μας βοηθούν να ανα-καλύψουμε τον εαυτό μας.

Θέλοντας να μάθουμε περισσότερα γιατα συναισθήματα και τον τρόπο που ταβιώνουμε, συναντήσαμε την κλινική ψυ-χολόγο δρα Ειρένα Σαμαρία, η οποία,μέσω μιας ψυχοθεραπευτικής προσέγγι-σης, μας έδωσε πολύ ενδιαφέρουσεςπληροφορίες.

«Μην φοβάστε τα συναισθήματά σας»

Άγχος

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε άγχος. Το δη-

μιουργικό, το λεγόμενο «καλό» άγχος,

μας ωθεί να δημιουργήσουμε. Το «κακό»

άγχος μάς καταβάλλει και εκφράζεται ψυ-

χοσωματικά μέσω των κρίσεων πανικού.

Είναι δική μας η επιλογή αν θα το αφή-

σουμε να μας καταβάλει ή όχι.

ΑπογοήτευσηΗ απογοήτευση προκαλείται, συνήθως,όταν δεν έχουμε επίγνωση ποιοι πραγ-ματικά είμαστε ή όταν έχουμε υπερβολι-κές προσδοκίες από τους άλλους. Είναισημαντικό να έχουμε αυτογνωσία και ναθυμόμαστε ότι μπορούμε να αλλάξουμεμόνο τον εαυτό μας.

Ευτυχία

Η ευτυχία έρχεται μέσα από τον καθορισμό

των επιθυμιών μας. Πρέπει να είμαστε ικανο-

ποιημένοι με αυτά που έχουμε. Αν είμαστε ικα-

νοποιημένοι από τη ζωή μας και ξέρουμε

ποιοι είμαστε, τότε έχουμε περισσότερες πι-

θανότητες να είμαστε ευτυχισμένοι. Εξάλλου,

ο άνθρωπος εξελίσσεται μέσω της γνώσης, η

οποία δεν έχει περιορισμούς.

Θυμός

Ο θυμός είναι ένα πολύ αρνητικό συναίσθημα. Οι άν-θρωποι έχουμε την τάση να αντιδρούμε αντί ναδρούμε. Ο καθένας από μας θυμώνει και αντιδρά δια-φορετικά. Κάποιοι κλείνονται στον εαυτό τους, ενώάλλοι εκδηλώνουν τον θυμό τους φωνάζοντας. Το σί-γουρο είναι ότι, όταν είμαστε θυμωμένοι, δεν θα πρέ-πει να προσπαθούμε να λύσουμε τις διαφορές μας μετους άλλους ούτε να παίρνουμε αποφάσεις.

¶ÔÚ›· ÀÂÚËÊ¿ÓÂÈ·˜

Σκίτσο: Ιωάννα Αγγελίδου, Α8

13

Κοινωνία

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Γράφουν: Νικολέτα Θωμά Γ7, ΑφροδίτηΚυριάκου Γ7, Σάββας Κωνσταντίνου Γ9,Εύη Πέτρου Γ9, Άρια Χατζηχουσεΐν Α9,Ανθή Χριστοφορίδου Α9

Ηέναρξη της σεξουαλικής δραστηριο-ποίησης του κάθε ανθρώπου αποτελείμια πολύ προσωπική και σημαντική

πτυχή της ζωής του και συνήθως διαδραματί-ζει καθοριστικό ρόλο για τη μετέπειτα πορείατου. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για τηνπρώτη μας σεξουαλική επαφή; Οι απόψειςτων ειδικών γύρω από το θέμα διίστανται,αφού κάποιοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει μιακατάλληλη ηλικία για την έναρξή της και ότιπρέπει να αποφασίζεται από το ίδιο το άτομο,ενώ άλλοι θεωρούν ότι οι σεξουαλικές επα-φές είναι καλό να αρχίζουν, όταν το άτομοενηλικιωθεί βιολογικά και ψυχολογικά.

Κοινή άποψη, πάντως, είναι ότι κανένας δενπρέπει να ξεκινά τη σεξουαλική δραστηριο-

ποίηση χωρίς τη θέλησή του και πριν αναπτύ-ξει την ικανότητα να αναλαμβάνει τις ευθύνεςτου. Η επιλογή του σωστού συντρόφου, ησωστή προφύλαξη για την αποφυγή ανεπιθύ-μητων εγκυμοσύνων και της μετάδοσης νοση-

μάτων, ο αλληλοσεβασμός που πρέπει ναυπάρχει μεταξύ των συντρόφων, ο οποίοςεπιβάλλει ότι αυτά τα οποία γίνονται κατά τηδιάρκεια της σεξουαλικής επαφής είναι αποδε-κτά και από τους δύο, δεν προκαλούν σωματι-

κή βλάβη και δεν εξευτελίζουν κανέναν απότους δύο, είναι στοιχεία που πρέπει να λαμβά-νουμε πάντα υπόψη. Ποτέ δεν πρέπει να ξε-χνάμε ότι εμείς είμαστε κυρίαρχοι του νου καιτου σώματός μας.

Δυστυχώς, η σεξουαλική διαπαιδαγώγησηστα σχολεία είναι ελλιπής και γι’ αυτό οι έφη-βοι παίρνουμε τις πληροφορίες γύρω από τοσεξ από το διαδίκτυο, τα ΜΜΕ ή τους φίλουςμας, μέσα τα οποία δεν μας προσφέρουν πά ντο-τε τη σωστή πληροφόρηση. Η σεξουαλικήδιαπαιδαγώγηση δεν αφορά μόνο σε θέματαπροστασίας, αλλά αφορά κυρίως στη σεξουα-λική αγωγή, στις αξίες, που πρέπει να διέπουντις ανθρώπινες σχέσεις. Ως εκ τούτου, τη με-γαλύτερη ίσως ευθύνη την έχουν οι γονείςμας, οι οποίοι θα πρέπει να μας προσφέρουντην πρωτοβάθμια πληροφόρηση και να μαςβοηθήσουν, ώστε να αναπτύξουμε ολοκλη-ρωμένη ηθική συνείδηση.

Σεξουαλικές σχέσεις και έφηβοι

Εμείς είμαστε κυρίαρχοιτου νου και του σώματός μας.

«Όλα τα θέματα που αφορούν τις αν-θρώπινες σχέσεις απαιτούν προ-

σεκτικό χειρισμό, ο οποίος να βασίζεταιστη διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Ο άν-θρωπος δεν πρέπει να ακροβατεί, δικαιο-λογώντας τις επιθυμίες μόνο του σώματοςως φυσιολογικές. Η σωματική, λοιπόν,σχέση είναι κατεξοχήν υπεύθυνη στάσηαπέναντι στον εαυτό μας και στον άλλο. Οάνθρωπος -είτε άντρας είναι είτε γυναίκα-είναι απόλυτα ικανός να ελέγχει τη σε-ξουαλική του ορμή, αφού έχει τη λογική.Η ικανοποίηση μόνο της σάρκας μας απο-τελεί μια πραξικοπηματική πράξη εναντίοντης ακεραιότητας της ύπαρξής μας και γι’αυτό θεωρείται αποτυχία. Όπως εύστοχασημειώνει σύγχρονος παιδαγωγός, οι άν-θρωποι, παλαιότερα, ερωτεύονταν, αγα-πιόντουσαν και μετά έκαναν έρωτα. Σήμε-

ρα, τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι άν-θρωποι πρώτα κάνουν έρωτα, μετά ερω-τεύονται και μπορεί αργότερα να αγαπη-θούν.

Ο άνθρωπος, σύμφωνα και με τη σύγχρο-νη ιατρική, θα πρέπει να δραστηριοποιείταισεξουαλικά μετά τα είκοσί του χρόνια, ότανολοκληρώνεται η ωρίμανσή του -ψυχολογι-κή, ορμονική, σωματική. Ο έφηβος είναιφυσιολογικό ότι θα ερωτευτεί και θα αγα-πήσει, αλλά μέχρι του σημείου της προσω-πικής του αξιοπρέπειας και του αυτοσεβα-σμού του. Η έναρξη της πρόωρης σεξουα-λικής δραστηριοποίησης στην εφηβεία επι-φέρει απογοήτευση και έχει τραγικές συνέ-πειες. Η Εκκλησία δεν απαγορεύει τίποτα,αλλά είναι καλό να θυμόμαστε ότι κάθεελεύθερη και υπεύθυνη επιλογή έχει και τιςανάλογες υπεύθυνες συνέπειες.»

«Η σεξουαλική δραστηριοποίησηπροϋποθέτει υπευθυνότητα»

πατέρας Παρασκευάς Παπαμιχαήλ

«Οι άνθρωποι είναι καλό να έχουμεσεξουαλικές επαφές, φτάνει,

όμως, να επιλέγουμε τους συντρόφους μαςμε ιδιαίτερη προσοχή. Εμείς είμαστε αυτοίπου θα αποφασίσουμε πότε είμαστε έτοι-μοι να αρχίσουμε τη σεξουαλική μας δρα-στηριοποίηση. Δεν μπορεί κανένας να μαςαναγκάσει να κάνουμε κάτι που δεν θέλου-με. Δεν υπάρχει κατάλληλη ηλικία ούτε καιπραγματικές ανάγκες. Αυτό το οποίο δια-φέρει είναι ο τρόπος που μεγαλώνουμε.

Υπάρχουν νοσήματα που μεταδίδονται μό-νο με τη σεξουαλική επαφή και άλλα, όπωςτο aids, που μεταδίδονται και με άλλουςτρόπους. Από τα πιο διαδεδομένα νοσήμα-τα, τα τελευταία χρόνια, είναι τα κονδυλώ-ματα, τα οποία μεταδίδονται μόνο με τη σε-ξουαλική επαφή. Η θεραπεία τους είναι επί-πονη και στις γυναίκες πιθανόν να προκαλέ-σουν καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας.Ένα άλλο συνηθισμένο αφροδίσιο νόσημαείναι οι μυκητιάσεις, ενώ σε αρκετά χαμηλάποσοστά, τα τελευταία χρόνια, παρουσιά-ζονται η σύφιλη και η βλεννόρροια. Επίσης,ένα από τα πιο επίπονα και ανίατα νοσήμα-

τα είναι ο έρπις των γεννητικών οργάνων, οοποίος είναι δυνατόν να μεταδοθεί και στοέμβρυο από τη μητέρα του.

Κατά τη σεξουαλική επαφή, υπάρχουν πολ-λοί τρόποι προφύλαξης τόσο από τις ανε-πιθύμητες εγκυμοσύνες όσο και από τααφροδίσια νοσήματα και τους θανατηφό-ρους ιούς. Ο πιο ασφαλής τρόπος θεωρεί-ται το προφυλακτικό, χωρίς να σημαίνει ότιπροσφέρει πλήρη προστασία. Ο καλύτεροςτρόπος προστασίας είναι η αποφυγή τωνπεριστασιακών σεξουαλικών επαφών και ηπροσεχτική επιλογή του ερωτικού μας συν-τρόφου.

Οι νέοι, σήμερα, συνηθίζουν να πληροφο-ρούνται για το θέμα της σεξουαλικότηταςαπό την τηλεόραση, τα περιοδικά και τοδιαδίκτυο. Τον ουσιαστικό ρόλο, όμως,στον τομέα της ορθής πληροφόρησης τωνπαιδιών για το θέμα της σεξουαλικότηταςπρέπει να έχουν οι γονείς, στους οποίους,εσείς οι νέοι, πρέπει να μιλάτε. Οι γονείςσας είναι αυτοί οι οποίοι θα είναι πάντα δί-πλα σας.»

«Δεν μπορεί κανένας να μας αναγκάσει να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε»

Δρ. Λώρης Κυριάκου, Σεξολόγος

«Δεν θεωρείσαι καλός οδηγός, όταν κι-νείς το όχημα χωρίς να γνωρίζεις

τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Ναέχεις, δηλαδή, γνώση του μέσου, του χώρουκαι των σχέσεων με τους άλλους οδηγούς.

Η εφηβεία είναι περίοδος προετοιμασίαςγια «τους δρόμους της ζωής». Κρίσιμο γε-γονός σε αυτήν, η συνείδηση της ταυτότη-τας του Εγώ. Τα άτομα «με ταυτότητα» λει-τουργούν σε υψηλό ψυχολογικό επίπεδοκαι είναι ικανά για αυτόνομη σκέψη, για οι-κειότητα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις,

για σύνθετους ηθικούς συλλογισμούς καιγια αντίσταση στις απαιτήσεις της ομάδας.Το Εγώ, ο πυρήνας της προσωπικότητάς,παρεμβάλλεται ανάμεσα στις ενορμήσεις καιτις απαγορεύσεις και σκοπός του είναι ναικανοποιήσει τις επιθυμίες ή να τις αναβάλει,λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς τηςπραγματικότητας και το αξιακό σύστημα.

Είναι προφανές ότι το στάδιο της σύναψηςιδιαίτερων σχέσεων ακολουθεί αυτό τηςδιαμόρφωσης της ταυτότητας του Εγώ.Προϋπόθεση της ενηλικίωσης είναι η ανά-

ληψη της ευθύνης των επιλογών και η τήρη-ση των δεσμεύσεων. Ήδη από τον Πυθαγό-ρα προτείνεται η αναβολή της ολοκλήρωσηςτων σχέσεων για την ενηλικίωση. Πώς νασυναντήσεις το Εσύ χωρίς Εγώ;

Συχνά οι έφηβοι, παρασυρόμενοι από φί-λους ή τα μέσα της άκριτης μαζικής ενημέ-ρωσης, δοκιμάζουν την πικρόξινη γεύση«άγουρων φρούτων», η οποία κλινικά έχειδιερευνηθεί ως κατάθλιψη, αίσθημα κενού ήάλλες ψυχοσωματικές διαταραχές. Κι έχουντόσα πολλά να μάθουν, να διαχειριστούν

και να βιώσουν, να «σερφάρουν» στον κό-σμο των ιδεών, με αίσθηση δικαίου και επα-ναστατική στάση απέναντι στα κακώς έχοντα.Να αναπτύξουν ωραίες φιλίες, να μοιρα-στούν «φλερτάροντας» το ρομαντικό αλφα-βητάρι της σεξουαλικότητας και να προετοι-μαστούν για το πέρασμα στην ενήλικη ζωή…Δεν αξίζει κάτι να τους περιμένει να ολοκλη-ρώσουν; Ώστε να εξελιχθεί σε σχέση αγά-πης και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, με αντίκτυ-πο στο καλώς έχειν και την ψυχική τουςυγεία.»

«Ως χαρίεν ο άνθρωπος, όταν είναι κύριος του εαυτού του…»

Δρ. Αντωνία Κολιαράκη, Ψυχολόγος

14

Κοινωνία

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφουν: Στυλιανή Σολωμού, Β3Στυλιάνα Γεωργίου, Α6 Μαρία-Χριστίνα Καψού, Α6

Ηανάγκη του ανθρώπου για δημιουργίαισχυρών συναισθηματικών δεσμών μεάλλους ανθρώπους ξεκινά από τη

στιγμή της γέννησής του. Ο πρώτος ανιδιοτε-λής και αγνός δεσμός που δημιουργεί είναιαυτός με τη μητέρα του. Στη συνέχεια δένεταικαι συνδέεται, στις περισσότερες περιπτώ-σεις, με ακατάλυτους δεσμούς με τα πρόσωπατου στενού του περιβάλλοντος, τον πατέρατου, τα αδέλφια του, τον παππού και τη γιαγιάτου, ενώ μεγαλώνοντας ο κύκλος των σχέσε-ών του διευρύνεται. Μέσα από τις σχέσεις,

που ο καθένας μας δημιουργεί, ολοκληρώνε-ται ως προσωπικότητα.

Μια από τις πιο σημαντικές και συνάμα δύ-σκολες σχέσεις, την οποία ο άνθρωπος κα-λείται να διατηρήσει δυνατή και σταθερή, εί-ναι αυτή που δημιουργεί με το άτομο με τοοποίο έχει επιλέξει να πορευτεί μαζί στη ζωή,μέσα από τον γάμο. Τις σχέσεις αυτές δεν θαπρέπει να τις δημιουργεί κανείς έχοντας κά-ποιον απώτερο σκοπό, όπως για παράδειγματην οικονομική εξασφάλιση ή την κοινωνική

καταξίωση, αλλά μόνο επειδή επιλέγει συνει-δητά να μοιραστεί τη ζωή του με τον άνθρω-πο με τον οποίο παντρεύεται. Μέσα από αυ-τήν τη σχέση ζωής, η παρουσία του άλλου,του συζύγου μας, μας βοηθά να αντιμετωπί-σουμε καλύτερα όσα μας συμβαίνουν και μέ-σω της σχέσης αυτής μπορούμε να γνωρίσου-με βαθιά και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας.

Δυστυχώς, την τελευταία δεκαπενταετία, οθεσμός του γάμου ή καλύτερα οι σχέσεις τωνανθρώπων μέσα στον γάμο περνούν κρίση,

αφού ο αριθμός των διαζυγίων παρουσιάζε-ται ιδιαίτερα αυξημένος. Υπάρχει, άραγε, ο τέ-λειος γάμος; Μπορεί ένα έρωτας να αναζωπυ-ρωθεί; Γιατί οι άνθρωποι ενώ παντρεύονταικαι είναι τόσο ευτυχισμένοι, μετά από λίγοχωρίζουν; Για τις σχέσεις των ζευγαριών μέ-σα στον γάμο συνομιλήσαμε με την ψυχολό-γο Θέκλα Πετρίδου, την οποία ευχαριστούμεθερμά για τον χρόνο που μας αφιέρωσε καιγια όλες τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες πουμας έδωσε.

Σχέση, γάμος, διαζύγιοΣυνέντευξη με την ψυχολόγο Θέκλα Πετρίδου

Σκίτσο: Λήδα Κοντοπούλου, Β5

Αίτια διαζυγίων

Ερ.: Σε ποιους παράγοντες οφείλεταιη αύξηση του αριθμού των διαζυγίων;

Απ.: Ο πρώτος παράγοντας έχει να κάνειμε το πόσο καλά νιώθουν οι άνθρωποι μετον εαυτό τους. Όταν κάποιος δεν τα έχειβρει με τον εαυτό του και έχει ανασφάλει-ες, είναι επόμενο να προβάλει τα μειονε-κτικά του αισθήματα στον σύντροφό του.Επίσης, ο βαθμός της ωριμότητας πουέχουν οι άνθρωποι, όταν λαμβάνουν τηναπόφαση να παντρευτούν, είναι ακόμηένας καθοριστικός παράγοντας. Είναι ση-μαντικό οι άνθρωποι, όταν πρόκειται ναλάβουν αυτήν τη σημαντική απόφαση, ναείναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Άλλοι παράγοντες που οδηγούν σε προ-στριβές ένα ζευγάρι είναι οι οικονομικέςδυσκολίες, οι παρεμβάσεις τρίτων προ-σώπων, αλλά και η κρίση των αξιών καιτης ηθικής. Οι άνθρωποι, σήμερα, αθε-τούν ευκολότερα τις υποσχέσεις τουςκαι προχωρούν στη σύναψη εξωσυζυγι-κών σχέσεων. Επιπρόσθετα, οι ευθύνεςκαι οι υποχρεώσεις που προκύπτουναπό τον γονικό ρόλο προκαλούν κού-ραση, η οποία εκδηλώνεται και στη με-ταξύ σχέση του ζευγαριού.

Τέλος, στα πιο παλιά χρόνια, ήταν ανε-πτυγμένη η κοινότητα, με αποτέλεσμαπολλά από τα βάρη, τα οποία σήμερααναλαμβάνει το «πυρηνικό» ζευγάρι, νατα αναλάμβανε η κοινότητα, στην οποίαυπήρχε διαχωρισμός δραστηριοτήτων.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καλύπτο -νται οι επικοινωνιακές ανάγκες κάθεομάδας, οι οποίες σήμερα είναι δύσκο-λο να καλυφθούν λόγω της συγχώνευ-σης της μίας ομάδας μέσα στην άλλη.

Σχέσεις ζευγαριού

Ερ.: Ποιες είναι οι βασικές προϋποθέσεις για τη δημιουρ-γία μιας υγιούς σχέσης και πώς αυτές μπορούν να επι-τευχθούν;

Απ.: Σημαντική προϋπόθεση για να δημιουργηθεί μια υγιήςσχέση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας είναι η ερωτικήέλξη. Πέραν, όμως, από την ερωτική έλξη, θα πρέπει ναυπάρχει καλή επικοινωνία, η οποία επιτυγχάνεται μόνο αν οκαθένας τα έχει βρει, πρώτα, με τον εαυτό του. Θα πρέπει,δηλαδή, να υπάρχει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Οκαθένας να αντιλαμβάνεται τι νιώθει και τι θέλει.

Ερ.: Ποιο είναι το υψηλότερο επίπεδο οικειότητας πουμπορούν να έχουν δύο άνθρωποι;

Απ.: Αν και οι περισσότεροι θεωρούν τη σεξουαλική πράξηως το υψηλότερο επίπεδο οικειότητας, στην πραγματικότηταδεν είναι. Το υψηλότερο επίπεδο βρίσκεται στο συναισθη-ματικό ξεγύμνωμα, στην ικανότητα και την τόλμη κάποιου ναμοιράζεται με τον άνθρωπο με τον οποίο έχει επιλέξει να εί-ναι μαζί, όλους τους πόνους, τους φόβους και όλες του τιςανησυχίες.

Γάμος και έρωτας

Ερ.: Αληθεύει ότι, σε πολλές περιπτώσεις,

ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;

Απ.: Θεωρώ ότι ο έρωτας και η σχέση γενι-κότερα δοκιμάζονται μέσα από τον γάμο.Από την άλλη, όμως, ο γάμος είναι ένας θε-σμός, ο οποίος έχει επιβιώσει για δεκάδες χι-λιάδες χρόνια, ακριβώς επειδή είναι χρήσι-μος στην κοινωνία.

Θεωρώ πως μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθείκαλύτερος θεσμός και καλύτερο περιβάλλον,στο οποίο να μπορεί κάποιος να μεγαλώσειτα παιδιά του. Εξάλλου, όλες οι χώρες τουκόσμου, μέσα από τις νομοθεσίες τους, ανα-γνωρίζουν πως η ανατροφή των παιδιών επι-τυγχάνεται καλύτερα μέσα στον γάμο, ίσωςγιατί ενυπάρχει το στοιχείο της σταθερότη-

τας. Γι’ αυτό προτιμάται ένα παιδί να δίνεταιγια υιοθεσία σε παντρεμένα ζευγάρια.

Ερ.: Αν κατά τη διάρκεια ενός γάμου τα συ-

ναισθήματα του ζευγαριού έχουν πληγεί,

είναι δυνατόν αυτά να αναζωπυρωθούν;

Απ.: Υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες τοερωτικό συναίσθημα μπορεί να διασωθεί.Στις περιπτώσεις όπου το ερωτικό συναίσθη-μα πεθαίνει, αυτό σημαίνει πως δεν ήταν αρ-κετά ισχυρό εξαρχής. Μέσα από την εμπειρίαμου, τα άτομα τα οποία γνωρίστηκαν καιερωτεύτηκαν και είναι μαζί από δική τουςβούληση είναι πιο εύκολο στο μέλλον, εάνπαντρευτούν και αντιμετωπίσουν προβλήμα-τα, να τα ξεπεράσουν. Ενώ τα ζευγάρια, ταοποία παντρεύτηκαν μετά από πίεση που δέ-χτηκαν από την κοινωνία ή ακόμα και από την

οικογένειά τους, δυσκολεύονται να αντιμε-τωπίσουν τα προβλήματα και να αναζωπυρώ-σουν το ερωτικό τους πάθος.

Ερ.: Ποια είναι η άποψή σας για τη συμ-

βίωση πριν τον γάμο;

Απ.: Δεν είμαι αντίθεση στη συμβίωση τουζευγαριού πριν τον γάμο. Θέλω, όμως, νααναφέρω πως σχετικές έρευνες, που έγινανσε χώρες στις οποίες εφαρμόστηκε από πολύνωρίς ο θεσμός της θεσμικής συμβίωσης,σύμφωνα με την οποία ένα ζευγάρι που συ γκα-τοικεί για πολύ καιρό θεωρείται νομικό πρό-σωπο, καταδεικνύουν πως, όταν αυτά τα ζευ-γάρια θα παντρευτούν, στο τέλος θα χωρί-σουν. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, συμβαίνειλόγω της κοινωνικής πίεσης που ασκείταιστο ζευγάρι με τον γάμο.

Θεσμός του γάμου

Ερ.: Πιστεύετε ότι ο θεσμός του γάμου, στις μέρες μας, περνά κρίση;

Απ.: Η γενικότερη κρίση αξιών που υπάρχει στον τόπο μας, τα τελευταίαχρόνια, δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο και τον θεσμό του γάμου, ο οποίος,πράγματι, περνά κρίση. Η ποιότητα, βέβαια, των σχέσεων στον γάμο, σή-μερα, δεν είναι και πολύ διαφορετική από αυτήν που παρατηρούσαμε δέκαή δεκαπέντε χρόνια προηγουμένως. Η διαφορά έγκειται στο ότι σήμερα οιάνθρωποι δεν φοβούνται να πουν ότι δεν περνούν καλά, σε αντίθεση μετο παρελθόν που κάτι τέτοιο δεν ήταν κοινωνικά επιτρεπτό. Στο σημείοαυτό θα πρέπει, βέβαια να πούμε, ότι δεν είναι όλοι οι γάμοι προβληματι-κοί. Ο γάμος ως θεσμός δεν οδηγεί στη δυστυχία. Στην πραγματικότητακρίση περνούν οι σχέσεις των ανθρώπων, που βρίσκονται στον γάμο.

Ερ.: Ποια επίδραση έχει ο γάμος στη γυναίκα και ποια στον άνδρα;

Απ: Σύμφωνα με μελέτες, η υγεία των ανδρών, που βρίσκονται μέσα σεγάμο, είναι πολύ καλύτερη από αυτήν των χωρισμένων, των ελεύθερων ήτων χήρων, ενώ στις γυναίκες ισχύει το αντίθετο, αφού η υγεία των παν-τρεμένων γυναικών είναι χειρότερη από αυτήν των ελεύθερων. Ίσως αυτόνα οφείλεται στο γεγονός ότι η γυναίκα αναλαμβάνει περισσότερες ευθύ-νες μέσα στον γάμο από ό,τι ο άνδρας.

15

Κοινωνία

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Γράφουν: Χρυστάλλα Κυριάκου, Β3Κωνσταντίνος Σπύρου, Β3Άννα Στυλιανού, Β3

Ηαντικοινωνική συμπεριφορά των νέωνμπορεί να εκδηλωθεί ποικιλοτρόπως.Κάποιες από τις μορφές της ορίζονται,

με βάση τον νόμο, ως παραβατικές και ανάλο-γα με τη σοβαρότητά τους διώκονται ποινικά.Αν και το φαινόμενο αυτό, στις μέρες μας, πα-ρουσιάζεται αυξημένο, το κράτος φαίνεται ότιαδυνατεί να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά,αφού στη νομοθεσία δεν υπάρχουν ειδικέςδιατάξεις, που να υιοθετούν προγράμματα ήστρατηγικές για την πρόληψή του.

Ποιοι παράγοντες οδηγούν τους ανηλίκουςστην ανάπτυξη τέτοιου είδους συμπεριφοράςκαι πώς αντιμετωπίζονται από το σύστημα δι-καιοσύνης του τόπου μας; Ανήλικος παραβά-της, σύμφωνα με τον νόμο, είναι κάθε παιδί(μέχρι και 18 χρόνων), το οποίο διαπράττει κά-ποιο ποινικό αδίκημα. Στην Κύπρο, σύμφωνα

με τον Ποινικό Κώδικα, παιδιά κάτω των 14ετών δεν έχουν ποινική ευθύνη για οποιαδήπο-τε πράξη ή παράλειψή τους. Αντίθετα, παιδιάάνω των 14 ετών έχουν ποινική ευθύνη καιμπορούν να κατηγορηθούν και να δικαστούνόπως οι ενήλικες. Την αποκλειστική ευθύνη γιατην απαγγελία κατηγοριών έχει ο Γενικός Ει-σαγγελέας της Δημοκρατίας. Σε περίπτωση ποι-νικής δίωξης του ανήλικου παραβάτη, μπορείνα του επιβληθεί μέχρι και ποινή φυλάκισης.

Στην Κύπρο, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ειδικάδικαστήρια ανηλίκων, αλλά ούτε και ειδικόπρόγραμμα αναμόρφωσης των παιδιών αυ-τών, πέραν της κράτησής τους σε ξεχωριστήπτέρυγα στις Κεντρικές Φυλακές. Το κράτος θαέπρεπε να φροντίζει ώστε να υπάρχουν προ-γράμματα, μέσω των οποίων ο ανήλικος παρα-βάτης να αναμορφώνεται ουσιαστικά, να συνε-χίζει κανονικά την εκπαίδευσή του, να ανα-πτύσσεται κοινωνικά και να μαθαίνει τρόπους,ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήμα-τά του μακριά από την παρανομία.

Πρόληψη και αναμόρφωση∞Ó‹ÏÈÎÔÈ ·Ú·‚¿Ù˜

«Ηεπίτευξη της μείωσης της νεανικής πα-ραβατικότητας θα πρέπει να εστιαστεί

στην ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση καιτην πρόληψη. Η κοινωνία πρέπει να μάθει ότιη πάταξη της παραβατικής συμπεριφοράς θασυντελεστεί όχι μέσα από την τιμωρία, αλλάμέσα από μια συνεχή προσπάθεια, προκειμέ-νου αυτά τα παιδιά να αντιληφθούν το σφάλ-μα τους και να βοηθηθούν, ώστε να μην τοεπαναλάβουν. Όλα τα παιδιά, που εκδηλώ-νουν παραβατική ή αντικοινωνική συμπερι-φορά, ουσιαστικά, φωνάζουν για βοήθεια

και γι’ αυτό θα πρέπει όλοι, με κύριους φο-ρείς την οικογένεια και το σχολείο, να ταβοηθήσουμε, ώστε να κατευθυνθούν σε υγι-είς ενασχολήσεις.

Η δική μας προσπάθεια εστιάζεται στηνπραγματοποίηση διάφορων προγραμμάτωνγια την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωσητης κοινωνίας και στον εκσυγχρονισμό τηςνομοθεσίας. Η πολιτεία οφείλει να προχω-ρήσει στον καταρτισμό ειδικών προγραμμά-των για την πρόληψη της παραβατικής συμπε-

ριφοράς, καθώς και για την επανένταξη τωνπαιδιών αυτών στο σύνολο της κοινωνίας. Ηεκδίκαση και η φυλάκιση κάποιου ανηλίκουθα πρέπει να αποτελεί το έσχατο μέτρο. Ακό-μα, όμως, και σε αυτήν την περίπτωση, ηύπαρξη ειδικών δικαστηρίων και ξεχωριστούχώρου φυλάκισης ανηλίκων είναι αναγκαία.

Για τον σκοπό αυτό, εξάλλου, ως ΕπίτροποςΝομοθεσίας και ως Επίτροπος Προστασίαςτων Δικαιωμάτων του Παιδιού, έχω προχω-ρήσει στην ετοιμασία ενός ολοκληρωμένου

προσχεδίου νομοθεσίας, που έχει ως στόχοτην εγκαθίδρυση ενός συστήματος φιλικήςποινικής δικαιοσύνης προς τα παιδιά που βρί-σκονται σε σύγκρουση με τον νόμο, τη ρύθ-μιση θεμάτων που αφορούν στη νεανική πα-ραβατικότητα και πιο συγκεκριμένα στηνπρόληψη, την αντιμετώπιση και την καταστο-λή της. Η πρότασή μου στοχεύει, επίσης,στην εγκαθίδρυση των απαραίτητων δομώνκαι μηχανισμών πρόληψης και αντιμετώπισηςτης νεανικής παραβατικότητας, καθώς και στηρύθμιση της μεταχείρισης των παιδιών στοσύστημα της ποινικής δικαιοσύνης, σύμφωναμε τις αρχές και τις διατάξεις της Σύμβασηςτων Δικαιωμάτων του Παιδιού και άλλωνδιεθνών πρότυπων κανόνων.»

Οι περισσότεροι παράγοντες που ευνοούντην ανάπτυξη της παραβατικής συμπεριφο-ράς των ανηλίκων σχετίζονται άμεσα με τηνοικογένεια και ειδικότερα με τη σχέση τουπαιδιού με τους γονείς του, καθώς αποτελείκοινή διαπίστωση ότι η οικογένεια αποτελείτον σημαντικότερο παράγοντα για την υγιήανάπτυξη ενός παιδιού. Ο χαλαρός γονικόςέλεγχος και οι συγκρουσιακές σχέσεις τωνμελών της οικογένειας αποτελούν μερικούς

από τους λόγους που οδηγούν το παιδίστην ανάπτυξη μιας αντικοινωνικής ή και πα-ραβατικής συμπεριφοράς.

Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν, επίσης, ηέλλειψη αγάπης και αποδοχής, που βιώνειτο παιδί από το στενό του περιβάλλον, ηκακοποίηση που μπορεί να υφίσταται, καιτα λανθασμένα πρότυπα που προβάλλονταιαπό τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, καθώςκαι οι κακές παρέες.

Αίτια παραβατικής συμπεριφοράς

Η αντιμετώπιση του φαινομένου της νεανι-κής παραβατικότητας εστιάζεται στην πρό-ληψη. Ουσιαστικό και καταλυτικό ρόλομπορούν να διαδραματίσουν οι γονείς, τοσχολείο, αλλά και η πολιτεία μέσα από τηθέσπιση νόμων. Οι γονείς θα πρέπει ναασκούν θετικά τον γονικό τους ρόλο, εν-δυναμώνοντας και στηρίζοντας το παιδίτους, θέτοντάς του όρια, αναδεικνύονταςτα ταλέντα του και προχωρώντας έγκαιρα

στην ψυχολογική του στήριξη, όταν χρει-άζεται. Επιπλέον, η συμμετοχή του παιδιούσε δομημένες, ομαδικές, δημιουργικές καιθετικές δραστηριότητες μπορούν να συμ-βάλουν θετικά στην κοινωνικοποίησή τουκαι στη δημιουργία της προσωπικότητάςτου. Καθοριστικό, ακόμη, ρόλο στην πρό-ληψη του φαινομένου μπορεί να διαδραμα-τίσει και το σχολείο.

Μέτρα για πρόληψη

«Οι ανήλικοι παραβάτες φωνάζουν για βοήθεια»

Λήδα Κουρσουμπά, Επίτροπος Νομοθεσίας και Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού

«Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίαςσυμβάλλουν στην πρόληψη και την

αντιμετώπιση της παραβατικής συμπεριφοράςμε τα προγράμματα: Μεταχείριση ΑνήλικωνΠαραβατών, Κηδεμονία Ανηλίκων και Ενηλί-κων, Κοινωνικοοικονομικές Εκθέσεις για ταΔικαστήρια και Παραβατικότητα - Μεταχείρι-ση Ανήλικων Παραβατών.

Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας συμμετέ-χουν στην Επιτροπή Μεταχείρισης ΑνήλικωνΠαραβατών (ΕΜΑΠ), που λειτουργεί σε κάθεεπαρχία, υπό την ευθύνη του Αστυνομικού Δι-ευθυντή. Σκοπός της Επιτροπής είναι η απο-ποινικοποίηση της μεταχείρισης ανήλικων πα-ραβατών, μέσω της παραπομπής όλων των πε-ριπτώσεων παραβατών ηλικίας 14-16 χρονώνστην ΕΜΑΠ. Μέλη της Επιτροπής είναι ο Προ-

ϊστάμενος του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρε-σιών της περιοχής που διαμένει ο ανήλικος, οαρμόδιος για την περίπτωση Λειτουργός τωνΚοινωνικών Υπηρεσιών, ο Αστυνομικός Διευ-θυντής της επαρχίας και ο Αστυνομικός πουχειρίζεται την υπόθεση. Η Επιτροπή, αφούεξετάσει ενδελεχώς τις ιδιαίτερες συνθήκεςκάτω από τις οποίες ο ανήλικος διέπραξε τοαδίκημα, υποβάλλει τις εισηγήσεις της στον Γε-νικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, αναφορικάμε την ποινική του δίωξη ή άλλα μέτρα (π.χ.παρακολούθηση της οικογένειας από τις ΥΚΕ/Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας).

Κηδεμονία Ανηλίκων και Ενηλίκων: Λει-τουργοί των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίαςενεργούν ως Κηδεμονευτικοί Λειτουργοί, οιοποίοι, με βάση τη σχετική νομοθεσία, επιτη-

ρούν ανήλικα και ενήλικα άτομα, για τα οποίαέχουν εκδοθεί κηδεμονευτικά διατάγματα απότο Δικαστήριο για συγκεκριμένη χρονική πε-ρίοδο. Το κηδεμονευτικό διάταγμα, ως εναλ-λακτική ποινή φυλάκισης, δίνει την ευκαιρία σεάτομα να βοηθηθούν μέσω της κηδεμονευτι-κής επιτήρησης με ή χωρίς την κοινοτική εργα-σία, χωρίς αμοιβή, να συνειδητοποιήσουν τηνπράξη τους και να ενισχυθούν ψυχοκοινωνικά,ώστε να μην επαναλάβουν την παραβατικήσυμπεριφορά. Ο Κηδεμονευτικός Λειτουργόςσυνεργάζεται με τον κηδεμονευόμενο και τηνοικογένειά του και παραπέμπει σε άλλες υπηρε-σίες όπου χρειάζεται. Ανά τακτά χρονικά δια-στήματα, ο Κηδεμονευτικός Λειτουργός ενημε-ρώνει το Δικαστήριο για τη συμμόρφωση τουκηδεμονευομένου με τους όρους του διατάγ-ματος και την πρόοδό του.

Κοινωνικοοικονομικές Εκθέσεις γιατα Δικαστήρια: Οι Λειτουργοί των Υπη-ρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ετοιμάζουνκαι υποβάλλουν, κατόπιν οδηγιών του Δι-καστηρίου, εκθέσεις για πρόσωπα πουέχουν καταδικαστεί σε αδίκημα (ενήλικα ήανήλικα), με σκοπό να αποτυπώσουν τις ιδι-αίτερες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκεςτους, ώστε να βοηθήσουν τον Δικαστή ναεπιβάλει την καταλληλότερη ποινή. Οι Υπη-ρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας έχουν απο-σπασμένους δύο Λειτουργούς ΚοινωνικώνΥπηρεσιών στις Κεντρικές Φυλακές, οιοποίοι διαχειρίζονται ψυχοκοινωνικά ζητή-ματα που αφορούν γενικά στους κρατούμε-νους, έχοντας ως προτεραιότητά τους τουςανηλίκους.»

«Χρειάζεται ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και πρόληψη»

Έλενα Ιωάννου, Λειτουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών

16

Κοινωνία

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφουν: Χαράλαμπος Κατσός, Β3 Ελένη Κωνσταντίνου, Β10 Σταύρια Πιτσιλλίδη, Β10 Ανδρέας Σόλου, Α6 Άννα Θρουμπάρη, Α8

Ηεξάρτηση χαρακτηρίζεται από την έντο -νη προσήλωση του ατόμου στη χρήσημιας ουσίας ή στην ενασχόληση με μια

συμπεριφορά, γύρω από την οποία επικεν-τρώνει τη ζωή του. Το κύριο χαρακτηριστικότης εξάρτησης είναι η απώλεια της προσωπι-κής ελευθερίας και βούλησης. Υπάρχουνεξαρτήσεις σε ουσίες -ναρκωτικά, αλκοόλ,κάπνισμα- και εξαρτήσεις σε συμπεριφορές-τζόγος, ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Οι άνθρωποι μπορούν να εξαρτηθούν σωμα-τικά ή και ψυχολογικά. Στην περίπτωση τωνουσιών που προκαλούν σωματική εξάρτηση,όταν το άτομο δεν πάρει τη δόση του, πα-ρουσιάζει στερητικό σύνδρομο. Δηλαδή, τοάτομο αρρωσταίνει και αναλόγως των ου-σιών μπορεί να παρουσιάσει ρίγος, σπα-σμούς, σωματικούς πόνους κλπ. Ψυχολογικήεξάρτηση προκαλούν όλες οι ουσίες και οισυμπεριφορές εξάρτησης, αφού ο άνθρωποςσυνδέει τη χρήση με όλες τις πράξεις, που κά-νει καθημερινά. Παράλληλα, το άτομο κάνειχρήση μιας ουσίας, για να νιώσει καλά, ναδιώξει το άγχος ή την ψυχική πίεση ή απλώςγια να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτή-σεις της καθημερινότητάς του.

Η ψυχολογική εξάρτηση σε σύγκριση με τησωματική είναι πιο σημαντική και γι’ αυτόαπαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο για να αντι-μετωπιστεί. Η θεραπεία των εξαρτήσεων είναιπολύ δύσκολη υπόθεση. Πολλές φορές ταάτομα μπορεί να ακολουθήσουν με επιτυχίαένα πρόγραμμα απεξάρτησης, αλλά σε κατο-πινό στάδιο να υποτροπιάσουν. Δηλαδή, ναξεκινήσουν ξανά τη χρήση. Έτσι πλέον επιτυ-χής θεραπεία μπορεί να θεωρηθεί αυτή πουέχει τις λιγότερες υποτροπές ή και το μεγαλύ-τερο διάστημα νηφαλιότητας ανάμεσα στιςυποτροπές.

Αίτια εξάρτησης

Η εξάρτηση δεν εμφανίζεται ξαφνικά στη ζωήενός ατόμου και τα αίτια που την προκαλούνποικίλουν. Τις περισσότερες φορές οι παρά-γοντες που δημιουργούν τις προϋποθέσεις γιατην εμφάνισή της αναπτύσσονται στην παιδικήηλικία, κατά την οποία τίθενται οι πρώτες βά-σεις για τη δημιουργία αξιών, αρχών και στά-σεων. Καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξητου ατόμου διαδραματίζει η οικογένεια, το σχο-λείο και το κοινωνικό του περιβάλλον. Όταν τοπαιδί δεν μάθει από νωρίς πώς να αντι μετωπίζει

τα προβλήματά του, εύκολα μπορεί, μεγαλώ-νοντας και φτάνοντας στην εφηβεία, να παρα-συρθεί και να αρχίσει τη χρήση ουσιών, πι-στεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα τα λύσει.

Καθοριστικής σημασίας παράγοντα αποτελείκαι η σχέση που έχουν οι έφηβοι με τους γο-νείς τους. Έρευνες καταδεικνύουν ότι η ενεργήπαρουσία των γονιών στη ζωή των παιδιώντους και η ύπαρξη ενός αρμονικού και ευχάρι-στου οικογενειακού περιβάλλοντος λειτουρ-γούν αποτρεπτικά στη δημιουργία των προϋπο-θέσεων που ίσως οδηγήσουν στη χρήση ου-σιών και ακολούθως στην εξάρτηση.

Επίσης, η άγνοια των νέων γύρω από τις συνέ-πειες που προκαλεί η χρήση έχει συχνά ως απο-τέλεσμα την υποτίμηση των κινδύνων που εμπε-ρι κλείονται. Άλλος ένας από τους βασικούς λό-γους είναι η περιέργεια, αλλά και η τάση τουεφήβου να μην θέλει να ξεχωρίζει από τουςυπόλοιπους της παρέας. Ο καθένας από εμάςείναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του, αρκείνα γνωρίζει τις συνέπειες των πράξεών του.

Στάδια εξάρτησης

Οι πρώτες δοκιμές είναι συνήθως ευχάριστεςεμπειρίες. Στην αρχή ο χρήστης νομίζει ότιελέγχει την κατάσταση. Ξαφνικά, όμως, αυξά-νει τη χρήση μέχρι που, χωρίς να το καταλάβει,αρχίζει την κατάχρηση και αργότερα βρίσκεταιπαγιδευμένος. Η πορεία ενός χρήστη περιλαμ-βάνει τέσσερα στάδια. Το άτομο μπορεί νασταματήσει αυτήν την εξέλιξη σε κάθε ένα απότα στάδια αυτά:

α) Πειραματισμός: Το άτομο επιθυμεί να δο-κιμάσει είτε γιατί «πιέζεται» από τους φίλουςτου είτε γιατί είναι περίεργος. Το να δοκιμάσει

κάποιος δεν σημαίνει ότι θα εξαρτηθεί. Όλοι,όμως, οι εξαρτημένοι ξεκίνησαν μετά από μιαδοκιμή.

β) Ενεργή αναζήτηση: Στη φάση αυτή, το άτο-μο ξεκινά να αναζητεί την ουσία, επειδή πι-στεύει ότι θα τον βοηθήσει να βελτιώσει τηδιάθεσή του. Κατά το στάδιο αυτό, αρχίζουννα εμφανίζονται και οι πρώτες συνέπειες στιςσχέσεις του με το οικογενειακό ή επαγγελματι-κό του περιβάλλον.

γ) Ενασχόληση: Στο στάδιο αυτό η χρήση αυ-ξάνεται. Παρουσιάζονται προβλήματα στη δια-τροφή και τον ύπνο. Τα προβλήματα στις δια-προσωπικές του σχέσεις ολοένα και αυξάνονται.

δ) Εξάρτηση: Η χρήση γίνεται πλέον το επί-

κεντρο της ζωής του ατόμου. Οι φίλοι του εί-ναι κυρίως άλλοι χρήστες.

∂Í·ƒΔ∏™∂π™ Ζήσε ελεύθερα!

Συνέπειες

Οι συνέπειες της εξάρτησης είναι σωματικέςκαι ψυχολογικές. Το εξαρτημένο άτομοσταματά να ζει ελεύθερα. Συγκρούεται μετην οικογένεια και τους φίλους του, αρχίζεινα δημιουργεί προβλήματα στον επαγγελ-ματικό του χώρο, χάνει την προσωπικότητάτου. Αποδιοργανώνεται συχνά και οδηγεί-ται σε κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές καιψυχώσεις. Στο τέλος, αλλοιώνεται η ικανό-τητά του να νιώθει διάφορα συναισθήματα.

«Ηπρόληψη πρέπει να ξεκινά από πολύνωρίς, πριν ακόμα τη γέννηση του

παιδιού. Αν η έγκυος μητέρα, για παράδειγ-μα, καταναλώνει αλκοόλ, το μωρό που θαγεννηθεί έχει μεγάλες πιθανότητες να παρου-σιάζει διάφορα προβλήματα. Μητέρες, οιόποιες έκαναν χρήση ναρκωτικών κατά τηνεγκυμοσύνη, αναλόγως της ουσίας, μπορείνα γεννήσουν παιδιά εξαρτημένα, τα οποίαμόλις γεννηθούν παρουσιάζουν σύνδρομοστέρησης και γι’ αυτό χρειάζονται αποτοξί-νωση. Επίσης, γυναίκες που καπνίζουν μπο-ρεί να γεννήσουν παιδιά λιποβαρή.

Πρόληψη σημαίνει να υπάρχουν όρια στοσπίτι. Οι γονείς θα πρέπει να μεγαλώνουν τα

παιδιά τους, μαθαίνοντάς τα ότι έχουν καιυποχρεώσεις πέραν από δικαιώματα. Το παι-δί στο οικογενειακό του περιβάλλον θα πρέ-πει να νιώθει ασφάλεια και να είναι χαρούμε-νο. Σημαντικό είναι, επίσης, οι γονείς να δί-νουν το καλό παράδειγμα, γιατί αποτελούντα πρότυπα για τα παιδιά τους. Σημαντικό εί-ναι, επίσης, τα παιδιά, από το νηπιαγωγείο,να εκπαιδεύονται να διαχειρίζονται τα συναι-σθήματά τους, να επικοινωνούν με τους άλ-λους και να μάθουν να σκέφτονται κριτικά,αλλά και να νιώθουν καλά με τον εαυτότους, ακόμα και όταν κάνουν κάτι διαφορετι-κό από τους φίλους τους. Με τον τρόπο αυ-τό, θα έχουν τη δική τους άποψη, την οποίαθα μπορούν να στηρίζουν.»

Προσωπικό βίωμα

«Είμαι 29 χρονών και βρίσκομαι σε πρό-γραμμα απεξάρτησης. Ξεκίνησα τη χρήση ου-σιών, όταν ήμουν έφηβος. Έκανα παρέα μεμεγαλύτερα παιδιά από εμένα, οι οποίοι έκα-ναν χρήση. Ήθελα να τους μοιάσω, να είμαιτο ίδιο με αυτούς. Θεωρούσα ότι αν έπαιρνακι εγώ ουσίες, θα μεγάλωνα… Τελικά έχασατην εφηβεία μου. Η πρώτη ουσία που δοκί-μασα ήταν η κάνναβη.

Αν δεν έπαιρνα ουσίες, θα είχα έναν πολύδιαφορετικό χαρακτήρα. Με τις ουσίες κατα-στρέφεις τη ζωή σου, χάνεις τους φίλουςσου, την οικογένειά σου, ό,τι έχεις και δενέχεις. Όταν κάποτε συνειδητοποιήσεις αυτά

που έκανες και έχασες, νιώθεις μειονεκτικά.Καταλαβαίνεις ότι έχεις κλέψει, έχεις πουλή-σει τα υπάρχοντά σου, για να εξασφαλίσειςτη δόση σου, έχεις πει ψέματα σε ανθρώ-πους που αγαπάς.... Ένα μεγάλο μέρος τηςζωής σου δεν μπορείς καν να το θυμηθείςεξαιτίας της επίδρασης που οι ουσίες προκα-λούν στη μνήμη.

Όταν είσαι στην αρχή, στον πειραματισμόκαι την περιστασιακή χρήση, όλα είναι καλά.Όταν εξαρτηθείς από τις ουσίες, έρχονται ταπροβλήματα. Δεν θυμάσαι τη χθεσινή μέραούτε σε ενδιαφέρει η αυριανή. Το μόνο ση-μαντικό για σένα είναι να βρεις τη δόση σου.Όταν πλέον συνειδητοποιήσεις τι έγινε, θέ-λεις να πάρεις τον χρόνο πίσω, αλλά δεν γυ-

ρίζει. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πί-σω, δεν θα έπινα ποτέ ούτε χόρτο ούτε ποτόούτε όλα τα άλλα.

Έφτασα σε ένα σημείο που έπρεπε να επιλέ-ξω αν θα ζήσω ή θα πεθάνω. Έπαθα πνευ-μονική εμβολή από τη χρήση της κοκαΐνης.Κόντεψα να πεθάνω... Ζω με τις συνέπειεςκάθε μέρα. Στο πρόγραμμα ήρθα απαισιό-δοξος, σιγά-σιγά, βήμα βήμα, στάθηκα σταπόδια μου. Έχω, όμως, πολύ δρόμο μπρο-στά μου.

Αυτό που θέλω να πω σε σας τους νέους εί-ναι να ζείτε το κάθε λεπτό της ζωής σας σαννα είναι το τελευταίο, μακριά από τις ου-σίες!»

Χρειάζεσαι βοήθεια;

Στους συμβουλευτικούς σταθμούς του

ΚΕΝΘΕΑ παρέχονται υπηρεσίες πρόληψης

και ψυχολογικής απεξάρτησης σε εξωτε-

ρική βάση. Οι υπηρεσίες για τα εξαρτημένα

άτομα και τους συγγενείς τους είναι δω-

ρεάν. Οποιοσδήποτε νιώθει ότι χρειάζεται

καθοδήγηση ή θεραπεία από τις εξαρτή-

σεις μπορεί να αποταθεί στο 22 385588.

«Πρόληψη σημαίνει να υπάρχουν όρια στο σπίτι»

Έλενα Ζαρούνα, Συμβουλευτική Ψυχολόγος ΚΕΝΘΕΑ

17Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Τα εν οίκω

Oθάνατος και ο αποχαιρετισμός τουφίλου μας Χαρίτου ήταν η πιο θλιβε-ρή εμπειρία της ζωής μας. Στο άκου-

σμα του άδικου χαμού του φίλου μας, η καρ-διά όλων μας ράγισε, ο πόνος ήταν και παρα-μένει αβάστακτος. Οι όμορφες στιγμές πουπερνούσαμε μαζί του στο Σχολείο και στην

παρέα είναι τώρα η μοναδική παρηγοριά πουέμεινε για όλους εμάς, που είχαμε την τύχη νατον γνωρίσουμε, έστω και για τόσο λίγο.

Ήταν ένας καλός και αληθινός φίλος ο Χαρί-τος. Πάντα ευχάριστος και διασκεδαστικός,με έναν καλό λόγο γα τον καθένα μας. Δενκακοκάρδισε ποτέ κανέναν και κατάφερνε μετον τρόπο του να δημιουργεί ένα όμορφοκλίμα στην παρέα. Ήταν ο άνθρωπος τουθάρρους και της καλοσύνης. Δεν δεχόταν πο-τέ την αδικία και ήταν έτοιμος να υπερασπι-στεί τους φίλους του, αν ένιωθε πως αδι-κούνταν. Το χιούμορ του ήταν ξεχωριστό καισπάνιο. Έβρισκε πάντα τον τρόπο να σκορπί-ζει το γέλιο με τα αστεία και τον εύθυμό τουχαρακτήρα. Μας συμβούλευε να χαμογελάμεκαι να μην αφήνουμε τις δυσκολίες και τιςέγνοιες να μας καταβάλλουν.

Η οικογένεια του είναι συντετριμμένη. Της ευ-χόμαστε να έχει δύναμη και κουράγιο, για νααντέξει τον τόσο πόνο από τον άδικο χαμότου. Χωρίς να φταίει και χωρίς κανένας να τοπεριμένει, ήρθε ο θάνατος, που στέρησε απότην οικογένεια και τους φίλους του έναν υπέ-ροχο γιο και φίλο. Έναν φίλο που λέγαμε πωςθα κρατούσαμε για πάντα.

Ο Χάριτος θα είναι για πάντα στην ψυχή καιστο μυαλό όλων όσοι τον γνωρίσαμε και τοναγαπήσαμε. Το Β8 του 2013-2014 θα συνε-χίσει να τον νιώθει κοντά, όσο μακριά και ανβρίσκεται τώρα. Οι αναμνήσεις μας θα έχουνπάντα πρωταγωνιστή τον αγαπημένο μας φίλοκαι θα μας κρατούν ενωμένους στη σκέψη του.

Αιωνία θα είναι η μνήμη σου, παντοτινέ μαςφίλε!

Πεθαίνουν μόνο αυτοί που τους ξεχνάμε!

√ Ê›ÏÔ˜ Ì·˜ ÷ڛÙÔ˜«√ ı¿Ó·ÙÔ˜ Ì·˜ Ô‰ËÁ›

·fi ÙË ıÓËÙfiÙËÙ· ÛÙËÓ ·ı·Ó·Û›·.» πατέρας Παρασκευάς Παπαμιχαήλ

Ιούλιος μήνας, στη μέση του καλοκαιριού,και ξαφνικά σαν κεραυνός μάς βρήκε η εί-δηση του θανάτου του μαθητή μας Χαρί-

του. Το μήνυμα του θανάτου του ήταν φο-βερό για την οικογένειά του, αλλά και γιαόλους εμάς στο Σχολείο και ακόμη περισ-σότερο για τους φίλους και συμμαθητές του.Δυστυχώς, ο Χαρίτος τραυματίστηκε πολύσοβαρά. Το νήμα της ζωής του κόπηκε πολύάδικα και πολύ σύντομα.

Και αν εμείς οι μεγάλοι έχουμε έναν τρόπονα αντιμετωπίζουμε τέτοιες δύσκολες στιγ-μές, για τα παιδιά και ιδιαίτερα για τους φί-λους και τους συμμαθητές του, όλοι παιδιάνέα σαν κι εκείνον, είναι ακόμα πιο δύσκολονα καταλάβουν ότι ο Χαρίτος δεν θα είναιξανά μαζί τους.

Η περσινή χρονιά θα μείνει για πάντα χαραγ-μένη στις καρδιές των μαθητών του περσι-νού Β8. Έχασαν τον φίλο και τον αγαπημένοτους συμμαθητή, με τον οποίο πέρασαν φαν-ταστικές στιγμές. Στήριζαν και αγαπούσαν οένας τον άλλον. Έδειχναν, όμως, μια ξεχωρι-στή αδυναμία στον Χαρίτο. Του έδειχναν τηναγάπη τους, αλλά και το ότι υπολόγιζαν σε

αυτόν. Στο πρωτάθλημα futsal, που διοργα-νώθηκε στο Σχολείο, στηρίζονταν στις δυ-νάμεις και ιδιαίτερα στα γρήγορά του πόδια.Εκείνος το ήξερε και σε κάθε αγώνα χάριζεστην ομάδα του και ένα τέρμα.

Μέσα σε αυτό το τρελό και ζωηρό τμήμα,αναλύοντας λογοτεχνικά κείμενα στο πλαί-σιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών,συζητούσαμε συχνά για την αντίθεση πουυπάρχει ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.Η ζωή, λέγαμε, αποτελείται από ευχάριστεςκαι δυσάρεστες στιγμές! Κανένας δεν θαμπορούσε να φανταστεί ότι τόσο σύντομα,δυστυχώς, θα έχαναν έναν δικό τους άν-θρωπο.

Η ζωή για όλους εμάς συνεχίζεται… Συνεχί-ζεται και για όλα τα παιδιά, που θα πρέπει ναείναι δυνατοί και να θυμούνται για πάντατον καλό τους φίλο. Ο Χαρίτος θα μένει γιαπάντα ζωντανός στη μνήμη μας! Πεθαίνουνμόνο αυτοί που τους ξεχνάμε…

Λίτσα Αντωνίου, Φιλόλογος Β8(2013-2014)

Ποτέ δεν θα ξεχάσω μια μέρα που ήρθε οΧαρίτος στο τέλος του μαθήματος και

μου είπε: «Κύριε Ιορδάνου, μου αρέσουνπάρα πολύ αυτά τα ορυκτά, που φαίνονταιστην πινακίδα δίπλα μου. Πού μπορώ ναβρω μερικά από αυτά;». Βλέποντας τον θαυ-μασμό του τού υποσχέθηκα ότι στο επόμε-νο μάθημα θα του έφερνα μερικά από τη

συλλογή μου, για να τα δει. Μόλις τα είδε,τα έπιασε με πάθος και με αγάπη. Με ρώτησεαπό πού θα μπορούσε να αγοράσει ένα.Όταν του είπα να διαλέξει όποιο ήθελε, γιανα του το χαρίσω, με αγκάλιασε και μου εί-πε: «Δεν φαντάζεσαι πόση χαρά μου δίνεις.Θα το φυλάξω για πάντα…!».

Ανδρέας Ιορδάνου, υπεύθυνος ΒΔτμήματος Β8 (2013-2014)

Γνώρισα τον Χαρίτο ως υπεύθυνη καθηγή-τρια του τμήματός του, κατά τη σχολική

χρονιά 2013-2014. Ως μαθητής είχε ιδιαί-τερες ευαισθησίες και ανεπτυγμένο το αί-σθημα του δικαίου. Ήταν πιστός στους φί-λους του, τους οποίους πολλές φορές βοη-θούσε, ακόμα και με προσωπικό κόστος.Τον χαρακτήριζε η ειλικρίνεια και η αυθεντι-κότητα. Ακόμα και κάτω από αντίξοες συν-θήκες επιζητούσε να δημιουργεί καλές αν-θρώπινες σχέσεις με τους φίλους και τουςκαθηγητές του, εκδηλώνοντας πάντα συναι-σθήματα αγάπης και ανιδιοτελούς φιλίας.

Ξένια Χειμωνίδου,υπεύθυνη καθηγήτρια Β8 (2013-2014)

O Ì·ıËÙ‹˜ Ì·˜ ÷ڛÙÔ˜

Οθάνατος από τη φύση του προ-καλεί πολύ έντονα συναισθή-ματα, καθώς αφορά στην ορι-

στική απώλεια ενός αγαπημένου μαςπροσώπου, και μας φέρνει αντιμέτωπουςμε τη φιλοσοφική όψη του νοήματος τηςζωής. Η συναισθηματική αντίδραση πουακολουθεί μια τέτοια απώλεια ονομάζε-ται πένθος και παρότι είναι μια μακρά καιπολύ οδυνηρή εμπειρία αποτελεί αναπό-σπαστο κομμάτι της ζωής μας. Σκοπόςτης διαδικασίας αυτής είναι να αποδεχ-θούμε τελικά την απώλεια και να συνεχί-σουμε τη ζωή μας, χωρίς αυτό να σημαί-νει ότι θα ξεχάσουμε το πρόσωπο πουέφυγε ή ότι θα σταματήσει να μας ενδια-φέρει ο χαμός του.

Ο άνθρωπος κάθε εποχής φοβόταν καιφοβάται τον θάνατο, διότι ανέκαθεντου προκαλούσε φόβο και αποστροφή.Αυτό είναι λογικό, διότι ο θάνατος είναιμια ξένη κατάσταση προς τη φύση τουανθρώπου, εξαιτίας του ότι ο άνθρωποςέχει πλασθεί για την αθανασία, με τηδωρεά από τον Θεό της ζώσας ψυχής.Όμως, δυστυχώς, ο ίδιος ο άνθρωποςάνοιξε την πόρτα της εισόδου στον θά-νατο, με την αποστασία και την αμαρτία,με τον εγωισμό και την παρακοή, πουέχουν επακόλουθα τον πόνο, τη θλίψη,το κενό, την απογοήτευση και την απελ-πισία.

Εδώ, όμως, αγαπητοί μου φίλοι, υπάρ-χει το νόημα και το θαύμα. Ενώ για τονάνθρωπο ο θάνατος είναι αποκρουστι-κό και τρομακτικό γεγονός, για την Εκ-κλησία μας θεωρείται ως μια αναπόφευ-κτη στιγμή της ζωής που μας οδηγεί από

τη θνητότητα στην αθανασία, από τηφθορά στην αφθαρσία. Γι’ αυτό, λοι-πόν, δεν μας απασχολεί τόσο το γεγο-νός του θανάτου, αλλά η απώλεια τηςψυχής. Κι έτσι πρέπει να διάγουμε τηζωή μας, προετοιμαζόμενοι δι’ αυτήςγια την προοπτική της αιωνιότητας.

Ο παρών βίος είναι ένα πανδοχείο,όπου ο άνθρωπος διαμένει ολίγας ημέ-ρας. Όσο πολυτελές και αν είναι αυτότο πανδοχείο, όσες ανέσεις και αν πα-ρέχει, ο άνθρωπος προσδοκά την επι-στροφή στο σπίτι του, έστω και αν αυτόείναι ταπεινό, φτωχό και απέριττο.

Ένας μεγάλος θεολόγος, ο Μητροπολί-της Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ, λέγει:«Ο φυσικός θάνατος πρέπει να ιδωθείόχι αρχικά σαν τιμωρία, αλλά σαν μέτροανακουφιστικό, δοσμένο από τον Θεόπου αγαπάει. Μέσα στο έλεός Του ο Θε-ός δεν θέλησε να συνεχίσουν να ζουν οιάνθρωποι απεριόριστα μέσα σ’ έναν πε-πτωκότα κόσμο, δεμένο για πάντα μέσαστον φαύλο κύκλο των δικών τους επι-νοημάτων κι έτσι έδωσε έναν τρόπο φυ-γής. Γιατί ο θάνατος δεν είναι το τέλοςτης ζωής, αλλά η αρχή της ανανέωσήςτης. Αποβλέπουμε, πέραν από τον φυσι-κό θάνατο, στη μελλοντική επανασύνδε-ση σώματος και ψυχής, στην καθολικήανάσταση την έσχατη Ημέρα».

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι οΘεός μάς αντιμετωπίζει με απόλυτη αγά-πη. Επιτρέπει ο θάνατος να εισέλθει στηζωή μας, όχι σαν τιμωρία, αλλά ως προ-ορισμό προς μιαν άλλη ζωή, επιστροφήστη Βασιλεία του Θεού, στην ύψιστηζωή.

Γράφουν: Γιώργος Μαλάς Γ5, Σταύρος Συρίμης Γ6,Νικόλας Κκώστη Γ8, Παναγιώτης Μακρυγιώργης Γ8,Χριστόφορος Τομάζου Γ9

Τα εν οίκω

Το τέλος μιας όμορφης διαδρομής...Αγαπημένοι μου συμμαθητές,

Ακόμη μια σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της…. Μό-νο που αυτή η χρονιά είναι διαφορετική από τις άλ-λες, αφού είναι η δική μας τελευταία στο Σχολείο.

Τον ερχόμενο Ιούνιο, κάποιοι από μας θα πούμε «αντίο»για πάντα, ενώ άλλοι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε μαζίστη ζωή, αφού οι δεσμοί που αναπτύξαμε, κατά τα μαθητικάμας χρόνια, είναι τόσο ισχυροί, που δεν θα καταλυθούνποτέ!

Τα συναισθήματά μας είναι ανάμικτα... Το τέλος της μαθητι-κής μας ζωής σηματοδοτεί το τέλος μιας σειράς ευχάρι-στων, αλλά και κάποιων όχι και τόσο ευχάριστων, στιγμώνπου περάσαμε σε αυτόν τον σχολικό χώρο, κατά τα τρίαχρόνια της φοίτησής μας. Σε λίγους μήνες, το διάβασμα, ταδιαγωνίσματα, οι εργασίες, τα ατελείωτα δίωρα στις άβο-λες καρέκλες των αιθουσών, οι διαφωνίες με τους καθηγη-τές μας και οι συζητήσεις με τη Διεύθυνση και τους καθηγη-τές του Σχολείου για τη στολή και την εμφάνισή μας θααποτελούν παρελθόν.

Παρελθόν θα αποτελούν, όμως, και οι τρέλες που κάναμετην ώρα των διαλειμμάτων στα κιόσκια, οι ξέφρενοι πανη-γυρισμοί μας στους αγώνες futsal, οι εκδηλώσεις μας καιτόσα άλλα. Ποιος δεν θα θυμάται τα ασυγκράτητα γέλιατων μαθητών και των καθηγητών, όταν, παίζοντας «κάμη-

λο», πέφταμε ο ένας μετά τονάλλο στο έδαφος; Όμορ-φες αναμνήσεις, που θα εί-ναι για πάντα στις καρδιέςμας.… Αναμνήσεις, που θαμας συντροφεύουν μια ζωή,ανεξάρτητα από την πορείαπου θα ακολουθήσει ο κα-θένας από μας, και θα μαςεξοπλίζουν με δύναμη, γιανα συνεχίζουμε να κατα-κτούμε τα όνειρά μας. Αςκρατήσουμε, λοιπόν, όλαόσα μάθαμε και νιώσαμεως μαθητές και ας αντιμε-τωπίζουμε ό,τι μας έρθει

στη ζωή πάντα με χαμόγελο.

Σε όλους εσάς, αγαπημένοι μου συμμαθητές, εύχομαι να εκ-πληρώσετε τους στόχους και τις επιθυμίες σας. Ακολουθεί-στε τα δικά σας όνειρα, χωρίς να κάνετε εκπτώσεις στις αρ-χές, την ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά σας. Καλή συνέχεια!

Χριστίνα Φιλίππου, Γ2

Επιμέλεια: Άννα Πατσαλίδου, Γ6Νικολέτα Θωμά, Γ7Χρύσω Στυλιανού, Γ9

«...τη μουσική, κατά τη διάρκεια των διαλειμμά-των, και τους χορούς μας στην αυλή! Επίσης,τους συμμαθητές μου, με τους οποίους συμμε-τείχα σε διάφορες σχολικές εκδηλώσεις. Παράτην απογοήτευση και τις αποτυχίες, τα μαθητικάμου χρόνια θα παραμείνουν αξέχαστα.»

Άντρια Στυλιανού, Γ6

«...το πρωινό ξύπνημα και τη χαρά που έκανα, όταν έβλεπα την αντίδραση των καθηγητών μου κάθε φορά που τους εναντιω-νόμουν.»

Νικόλας Γαρνάβος,Γ6

«...ποτέ τις στιγμές με τον Χαρίτο, τον διπλανό μου, με τον οποίο καθημερινά τσακωνόμα-σταν για όλα! Σ’ αγαπώ! 12.07.14»

Μαρία Στυλιανού, Γ7

«...τις τρέλες που λέγαμε, αλλά και κάναμε με τον φίλο μας τον

Χαρίτο, στα διαλείμματα. Όλα όσα ζήσαμε με την παρέα μου και τις ωραίες

στιγμές που ζήσαμε κατά τις πρόβες της θεατρικής παράστασης, που ανεβάσα-

με, όταν ήμουν στη Β’ Λυκείου… Αυτά τα τρία υπέροχα χρόνια θα τα θυμάμαι

για πάντα.»Αγγελική Μιαούλη, Γ8

«...ποτέ το τμήμα μου στη Β’ Λυκείου! Β8 family (13-14).»Χριστόφορος Τομάζου, Γ9

Δεν θα ξεχάσω...

18 Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

«...ποτέ το τμήμα μου στη Β’ Λυκείου, το Β8. Ήταν και θα είναι το καλύτερο!»

Γιώργος Μαλάς, Γ5

«...τα διαλείμματα με τους φίλους που απέκτησα στο Λύκειο, αλλά και τις πρόβες πουκάναμε για τους ενδοσχολικούς εορτασμούς, στους οποίους έλαβα μέρος, καθώς και τιςπρόβες για τη θεατρική παράσταση 2013-2014. Γενικά, παρά το άγχος που είχαμε για ταδιαγωνίσματα και τους βαθμούς, τα μαθητικά χρόνια θα μου λείψουν. Πιστεύω ότι μέσαστο σχολείο ο καθένας από μας διαμόρφωσε τον δικό του χαρακτήρα.»

Λένα Πάντη, Γ4

«...τις κενές μας, στη Β’ Λυκείου, όταν παίρναμε όλοι το φραπέ μας και καθόμα-σταν στα κιόσκια, αλλά και τις κορυφαίες ατάκες των συμμαθητών μου.»

Νικολίνα Ιωάννου, Γ4

«...τα όμορφα διαλείμματα και τις διασκεδαστικές κενές στη fun class. Θα μου μείνουν, επί-σης, αξέχαστες οι φιλίες που έκανα, που θα κρατήσουν για πάντα.»

Ελεάνα Χαραλάμπους, Γ6

«... τους πρωινούς ύπνους πάνω στοξύλινο θρανίο.»

Σταύρος Αντωνίου, Γ6

«...όλες τις στιγμές που έζησα στο Λύκειο. Τα αστεία, τα γέλια, τις τρέλες και τα όνειρα που κάναμε με τους φίλους μουκαι ιδιαίτερα με την κολλητή μου, Κατερίνα. Τα συναισθήματα για το τέλος είναι ανάμικτα, αφού, αν και περιμέναμε μεανυπομονησία τη στιγμή αυτή, τώρα που έφτασε μας βρίσκει απροετοίμαστους. Αυτό, όμως, που θα θυμάμαι για πάντα,είναι τις στιγμές που έζησα με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, το οποίο χάθηκε τόσο άδικα, τον θείο και συμμαθητή μουΧαρίτο. Η απουσία του φέτος από το Σχολείο και τη ζωή μου ήταν αισθητή.»

Φρειδερίκη Γιασουμή, Γ9

«Το σχολείο μέχρι τώρα ήταν το δεύτερο μου σπίτι, η δεύτερη οικογένειά μου...Τι δεν θα ξεχάσω από αυτό; Το δύσκολο πρωινό ξύπνημα, την ανυπομονησία που ένιωθα κάθε πρωί,σκεφτόμενη ότι ίσως θα είχαμε κάποια κενή, την αγωνία που με κατέκλυζε σε κάθε διαγώνισμα, το άγ-χος για την επίδοσή μου, τα αστεία με τους συμμαθητές μου, την αυλή, τα γέλια, την ανεμελιά... Η κού-ραση της Γ’ Λυκείου μπορεί να με έκανε να θέλω να κλείσει το κεφάλαιο του σχολείου, όσον το δυνα-τόν συντομότερα, όμως, ξέρω ότι μετά απόκάποια χρόνια θα αναπολώ αυτές τις στιγμέςκαι θα λέω πως θα έδινα τα πάντα για να γί-νω και πάλι παιδί, να βρισκόμουνα στις ίδιεςτάξεις και στα ίδια θρανία!»

Ευγενία Κούρρη, Γ4

«…πόσο δύσκολη ήταν αυτή η χρονιά για μας τους τελειοφοίτους. Δυστυχώς, εί-ναι και η τελευταία μας στα σχολεία. Λυπάμαι που η μαθητική μας ζωή τελειώνει, παρά τηνπίεση των μαθημάτων. Δεν θα σας ξεχάσω ποτέ, φίλοι μου, καθώς και τις υπέροχες στιγ-μές που ζήσαμε μαζί! Δεν θα ξεχάσω τις φάρσες και τις αστείες μας στιγμές, κατά τα δια-λείμματα και τα μαθήματα! Μαζί σας έζησα τα τρία καλύτερα χρόνια της ζωής μου! Δεν θασας ξεχάσω και θα σας αγαπώ πάντοτε!»

Αντώνης Πηλαβάς, Γ3

«... τα γέλια και τις τρέλες μας, κατά τα διαλείμματα, αλλά και τις φιλίεςπου δημιουργήσαμε! Τελευταία χρονιά φέτος και τα συναισθήματα είναι ανάμι-κτα. Ζούμε τις τελευταίες μαθητικές και τόσο όμορφες στιγμές μας και ετοιμαζό-μαστε να ανοίξουμε τα φτερά μας, για να κάνουμε μια νέα αρχή στη ζωή μας. Κα-νείς μας δεν πιστεύει πώς πέρασαν τόσο γρήγορα τρία χρόνια από την ημέραπου πρωτοήρθαμε στο Λύκειο… Είμαι σίγουρη πως τα μαθητικά χρόνια θα μαςλείψουν. Εύχομαι σε όλους κάθε επιτυχία στη μετέπειτα πορεία σας!»

Χρυστάλλα Πολυδώρου, Γ3

Τα εν οίκω

«...τις τρέλες που κάναμε στα διαλείμ-ματα, αλλά και το απίστευτο άγχος της Γ’ Λυ-κείου. Η χρονιά, που όλοι επιθυμούσαμε να έρ-θει, φτάνει σχεδόν στο τέλος της και μαζί της τε-λειώνει και ο αγώνας του καθενός από μας γιατην υλοποίηση των στόχων, που είχε θέσει στηναρχή της. Παρόλα αυτά, όλοι μας φροντίζουμεκαθημερινά να περνάμε καλά, ώστε να κρατήσου-με τις καλύτερες αναμνήσεις για το μέλλον. Εγώθα ήθελα να ευχηθώ σε όλους εσάς τους τελει-όφοιτους συμμαθητές μου κάθε επιτυχία στηνπροσπάθειά σας για την επίτευξη των στόχωνσας.»

Μάρκος Στυλιανού, Γ9

«... κάποια άτομα, που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κα-

λύτερα, και όλα όσα έμαθα, όπως την αξία της αληθινής

φιλίας και την ειλικρίνεια, αλλά και ότι χωρίς κόπο και

μόχθο δεν καταφέρνεις ποτέ τίποτα. Τα τρία χρόνια

που πέρασα στο Λύκειο θα μου μείνουν αξέχαστα.»

Αναστασία Γενεθλίου, Γ6

«...τις ωραίες αναμνήσεις με τους συμμαθητές και τουςφίλους μου, εντός και εκτός της τάξης.»

Μαρία Ζένιου, Γ1

«...ποτέ αυτήν τη σχολική χρονιά. Ήταν γεμάτη με όνειρα, στόχους και πολλή κούραση,εξαιτίας των πολλών υποχρεώσεων που είχαμε ως τελειόφοιτοι. Εύχομαι σε όλους εσάς,τους τελειόφοιτους συμμαθητές μου, να υλοποιήσετε τους στόχους σας και να κρατήσετεστο μυαλό και την καρδιά σας όλες τις τρελές στιγμές που ζήσαμε στο σχολείο.»

Έλενα Χαραλάμπους, Γ9

«...την καινούργια τρεεεεεεελοπαρέα που έκα-να… Νίκος, Νίκος2, Johnny, petykate, Sunday..love ya girls.»

Κατερίνα Δροσοπούλου, Γ7

«...όλες τις στιγμές που ζήσαμε ως τελειόφοιτοι... Το άγχος, την κούρα-ση, την πίεση, αλλά και τις φιλίες, τις τρέλες, τα χαμόγελα και τα όνειρα γιατην πραγματοποίηση των στόχων, που ο καθένας από μας έθεσε στην αρχήτης χρονιάς. Σε όλα αυτά συμπαραστάτες και καθοδηγητές μας ήταν οι κα-θηγητές μας, οι οποίοι βρίσκονταν δίπλα μας, δείχνοντας υπομονή. Μιαστιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν όταν όλες οι μαθήτριες της Γ’ Λυκείουχορέψαμε τη μέρα της Τσικνοπέμπτης.»

Εύη Πέτρου, Γ9

«...τις στιγμές που ήμασταν όλοι μαζί και κάναμε ό,τι βλακεία μάς

ερχόταν στο μυαλό, αλλά και το συναίσθημα που νιώθαμε, όταν

αργούσε να έρθει ο καθηγητής στην τάξη και ξαφνικά τον βλέπα-

με να έρχεται.» Ραφαήλ Κωνσταντίνου, Γ2

«...τα πειράγματα που κάναμε με την κολλητή μου Φρειδερίκη, σε γνω-στούς και αγνώστους, με πολλούς από αυτούς να τα παίρνουν στα σοβα-ρά... Επίσης, δεν θα ξεχάσω τις ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε σταδιαλείμματα, τις κενές, αλλά και την ώρα του μαθήματος.»Κατερίνα Νεοκλέους, Γ9

«...το ταξίδι των τριών χρόνων στο Λύκειο. Ως τελειόφοιτες συνειδη-τοποιήσαμε ότι σημασία δεν έχει η Ιθάκη, αλλά το ταξίδι... Οι αναμνήσεις και οιστιγμές αυτού του ταξιδιού ήταν οι ομορφότερες μέχρι τώρα στη ζωή μας. Καλήσταδιοδρομία σε όλους μας! Και να θυμάστε πως …τα καλύτερα τώρα αρχί-ζουν!»

Νάταλη Απέητου, Αθανασία Λάμπρου, Χρυστάλλα Χριστοδούλου Γ5

«...την παιδικότητα, που ακόμη κουβαλούμε όλοι μέσα μας. Αν και ευχόμαστε να τελειώσει αυτή ηδύσκολη σχολική χρονιά, για να ζήσουμε, επιτέλους, τη φοιτητική ζωή, η παιδικότητα που μας χαρα-κτήριζε αυτά τα τρία χρόνια είναι κάτι που κανένας μας δεν θέλει να χάσει.»

Ιωάννα Νάρκισσου, Γ5

«...τους χορούς μας στο διάλειμμα.» Ναταλία Κωνσταντίνου, Γ6

«...το απίστευτο ταξίδι της αντιπροσωπείας του Σχολείου μας στοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Στρασβούργο. Ήταν μια πραγματικάφανταστική εμπειρία!»

Κυπριανός Κολιός, Γ4

19Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

«…τα απίστευτα τρία χρόνια του Λυκείου, που πέρασα με τις φίλες μου!»

Μαρία Λαμπρία, Γ6

«... την παρέα μου και τα αστεία που κάναμε.»

Πέτια Νταμιάνοβα, Γ7

«...τους φίλους μου, τις πλάκες, τα αστεία μας καιόλα όσα κάναμε μαζί. Επίσης, δεν θα ξεχάσω τουςνέους φίλους που απέκτησα.»

Σάββας Κωνσταντίνου, Γ9

«...ποτέ τους φίλους μου.»

Παύλος Μαυρής, Γ6

20

Τα εν οίκω

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφουν: Άρτεμις Στυλιανού, Α2Πελαγία Τσαλαμπούνη, Α2Άντρη Χαραλαμπίδου, Α2

Το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινο-βουλίου στην Κύπρο, σε συνεργασίαμε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτι-

σμού, διοργανώνει το πρόγραμμα «Europe-an Parliament-A different perspective»,στοχεύοντας στην προώθηση της ευρωπαϊ-κής ταυτότητας των Κυπρίων. Το Σχολείο

μας, στα πλαίσια του προγράμματος αυτού,προσκάλεσε τον ευρωβουλευτή ΚώσταΜαυρίδη, ο οποίος μίλησε σε μαθητές της Γ’Λυκείου για διάφορα ευρωπαϊκά θέματα.

Το γενικό θέμα της ομιλίας του ήταν «Ορόλος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωσηστον νέο αιώνα». Αφού συγκεντρωθήκαμεστο αμφιθέατρο του Σχολείου, μαθητέςτου Ευρωπαϊκού Ομίλου παρουσιάσαμεστους συμμαθητές μας το βιογραφικό τουφιλοξενουμένου μας. Ο κύριος Μαυρίδηςξεκίνησε τον λόγο του, δίνοντάς μας κά-

ποιες βασικές πληροφορίες για την ιστορίατης Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα θεσμικά της όρ-γανα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το ευρώκαι την ΟΝΕ. Ο ομιλητής, σχολιάζονταςτην παρούσα οικονομική κατάσταση τηςΕλλάδας, ανέφερε ότι μια πιθανή έξοδοςτης χώρας από την Ευρωπαϊκή Ζώνη θαεπηρέαζε άμεσα την Κύπρο και γενικότεραόλη την Ευρώπη.

Παράλληλα, τόνισε ότι η Ελληνική Κυβέρνη-ση θα πρέπει να επιτύχει τους στόχους της,ώστε η οικονομική κατάσταση της χώρας ναβελτιωθεί σύντομα. Στη συνέχεια, έκανεαναφορά στον φυσικό πλούτο της Κύπρου,επισημαίνοντας ότι είναι πολύ σημαντικό ναγίνει σωστά η διαχείρισή του. Σχολιάζονταςτο ενδεχόμενο η Κύπρος να εξέλθει από τηνΕυρωπαϊκή Ένωση, υποστήριξε ότι αυτό θαήταν καταστροφικό.

Στη συνέχεια, ο Ευρωβουλευτής απάντησεσε όλα τα ερωτήματα που του υποβάλαμεκαι συζήτησε μαζί μας διάφορα ευρωπαϊκάθέματα. Όλοι όσοι είχαμε την ευκαιρία ναπαρακολουθήσουμε τη διάλεξη μείναμε πο-λύ ικανοποιημένοι και ελπίζουμε ότι θα μαςξαναδοθεί η ευκαιρία να λάβουμε και στομέλλον μέρος σε παρόμοιες δράσεις.

EUROSCOLA: Μια φανταστική εμπειρία!Γράφει: Άντρια Μαυρή, Γ1

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, από το1992, διοργανώνει στο Στρασβούργοτης Γαλλίας το εκπαιδευτικό πρόγραμ-

μα Εuroscola, στο οποίο συμμετέχουν 500περίπου μαθητές από τα 28 κράτη-μέλη τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόγραμμα αυτό δί-

νει τη δυνατότητα σε νέους της Ευρώπης νασυναντηθούν, να συζητήσουν και να ανταλλά-ξουν απόψεις για θέματα και προβλήματα πουτους απασχολούν, αλλά και να εκφράσουν τιςπροσδοκίες και τα σχέδιά τους για το μέλλοντης Ευρώπης.

Στo Euroscola, που πραγματοποιήθηκε τονΟκτώβριο του 2014, το Σχολείο μας είχε τονσυντονιστικό ρόλο και συμμετείχε με δέκα μα-θητές, οι οποίοι επιλέγηκαν με βάση τα αποτε-λέσματα που πέτυχαν σε ενδοσχολικό διαγω-νισμό, που αφορούσε σε θέματα της Ευρω-παϊκής Ένωσης. Οι μαθητές που εκπροσώπη-σαν το Σχολείο μας ήταν: Άντρια Μαυρή Γ1,Ιωσηφίνα Χαραλάμπους Γ1, Χριστίνα Φι-λίππου Γ2, Κυπριανός Κολιός Γ4, ΕυγενίαΚούρρη Γ4, Λοΐζος Κωνσταντίνου Γ4, Ιφι-γένεια Μιχαήλ Γ5, Χρυστάλλα Χριστοδού-λου Γ5, Ελεάνα Χαραλάμπους Γ6 και ΜαρίαΓεωργίου Γ7. Συμμετείχαν επίσης ως συνο-δοί οι καθηγήτριες Μαρία Νεοκλέους ΒΔ καιΙωάννα Τασσύ.

Η ευκαιρία που μας δόθηκε να συμμετέχουμεστο εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα μας γέμισεμε ενθουσιασμό και ανυπομονησία. Τα συναι-σθήματα, όμως, αυτά έπρεπε να μετριαστούνκαι να μετουσιωθούν σε σκληρή δουλειά,αφού η επιθυμία όλων ήταν να εκπροσωπή-σουμε το Σχολείο και τη χώρα μας επάξια. Συμ-παραστάτες και καθοδηγητές στην προετοιμα-σία μας υπήρξαν η ΒΔΑ’ του Σχολείου μας Λευ-κή Χατζηττοφή και η ΒΔ Ισμήνη Μιτίδη.

Η αναχώρησή μας για το Στρασβούργο έγινεστις 29 Οκτωβρίου 2014. Τα συναισθήματάμας ήταν ανάμικτα... Από τη μια αγωνιούσαμεγι’ αυτά που μας περίμεναν και από την άλληνιώθαμε μεγάλη χαρά για όσα ζούσαμε. Ηεπόμενη μέρα ήταν και η πιο σημαντική, κα-θώς για πρώτη φορά θα επισκεπτόμασταν τοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα γνωρίζαμεαπό κοντά τους εκπροσώπους των άλλωνχωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την άφιξή μας στο κτήριο του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου, αφού έγινε το επίσημο καλω-σόρισμα, ένας μαθητής από κάθε ομάδα πα-ρουσίασε τη χώρα του στους υπολοίπους. Τηχώρα μας ανέδειξε με εντυπωσιακό τρόπο ο

συμμαθητής μας Κυπριανός Κολιός. Στη συνέ-χεια, ως νέοι ευρωβουλευτές, χωρισμένοι σεομάδες, απαντήσαμε σ’ ένα κουίζ και στη συ-νέχεια ασχοληθήκαμε με διαφορετικές θεμα-τικές ενότητες. Μετά από ώρες ελεύθερης συ-ζήτησης και ανταλλαγής απόψεων, ο αρχηγόςτης κάθε ομάδας ανακοίνωσε στην αίθουσατων συνεδριάσεων τις αποφάσεις που είχελάβει η ομάδα του για το θέμα που συζήτησεκαι ακολούθησε συζήτηση, στην οποία έλα-βαν μέρος όλοι οι συμμετέχοντες. Η ημέραπου περάσαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιοήταν μια φανταστική εμπειρία!

Κατά την παραμονή μας στο Στρασβούργο,είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε την πα-νέμορφη πόλη της Χαϊδελβέργης στη Γερμα-νία, όπου ξεναγηθήκαμε στην παλιά πόλη καιτο κάστρο της, και να γνωρίσουμε το μαγευτι-κό Στρασβούργο, καθώς και το γειτονικό χω-ριό, Colmar. Η επιστροφή στα πάτρια εδάφημάς βρήκε να αναπολούμε κάθε λεπτό αυτούτου αξέχαστου ταξιδιού, που μας γέμισε μευπέροχες εμπειρίες και αναμνήσεις. Μακάρινα είχαμε συχνά τη δυνατότητα να ζούμε τέ-τοιες ανεπανάληπτες στιγμές!

«European Parliament - A different perspective»Διάλεξη του ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη

Bi-CommunalYouth Institute

Γράφει: Πέτρος Κουρτελλάρης, Γ5

Στις 20 Ιουλίου 2014, μαζί με άλ-λους έντεκα Ελληνοκύπριους καιοκτώ Τουρκοκύπριους συνομή-

λικούς μου, αναχώρησα για την πρω-τεύουσα των Ηνωμένων ΠολιτειώνΑμερικής, Ουάσιγκτον, για να λάβωμέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα«Bi-Communal Youth Institute». Toπρόγραμμα διοργανώνεται από τοFulbright Center στην Κύπρο, σε συ-νεργασία με την Αμερικανική Πρεσβείακαι την Αμερικανική Κυβέρνηση, καιέχει ως κύριο στόχο την προώθησητης συνεργασίας των δύο κοινοτήτωντου νησιού, των Ελληνοκυπρίων καιτων Τουρκοκυπρίων.

Στα πλαίσια του προγράμματος, οι συμ-μετέχοντες είχαμε την ευκαιρία να πα-ρακολουθήσουμε διάφορα σεμινάριαστο George Washington University,που αφορούσαν στις ηγετικές ικανότη-τες, τη διαχείριση και την επίλυση συγ-κρούσεων και την ειρήνη γενικότερα.Τελικός μας στόχος ήταν να εκπονή-σουμε μια μελέτη, με γενικό θέμα τη δη-μιουργία μιας εταιρείας που θα είχε κοι-νωνική και πολιτική επίδραση και στιςδύο κοινότητες του νησιού. Η ομάδαστην οποία συμμετείχα επέλεξε η μελέ-τη μας να αφορά στη δημιουργία μιαςμικρής εταιρείας στη νεκρή ζώνη.

Πέραν, όμως, από το εκπαιδευτικό μέ-ρος του προγράμματος, η παραμονή μαςστην Ουάσιγκτον περιλάμβανε επισκέ-ψεις στο Καπιτώλιο, τον Λευκό Οίκο, τηΒιβλιοθήκη του Καπιτωλίου, το μνημείοτου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και τον γνω-στό Οβελίσκο. Ξεχωριστή εμπειρίαυπήρξε και η ευκαιρία που είχαμε να πα-ρακολουθήσουμε από κοντά μια συνε-δρία της Αμερικανικής Γερουσίας.

Αυτό που πραγματικά θα μείνει ανεξίτη-λο, όμως, στην καρδιά και το μυαλό μουείναι οι ισχυροί δεσμοί φιλίας που δημι-ουργήσαμε με τους Τουρκοκυπρίους.Κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής μας,ανταλλάσσοντας τις δικές μας ιστορίες,σκέψεις και προβληματισμούς, συνειδη-τοποιήσαμε ότι αυτά που μας ενώνουνείναι πολύ περισσότερα από αυτά πουμας χωρίζουν. Οι πολιτικές σκοπιμότη-τες και τα συμφέροντα, τα οποία συντη-ρούν την πολιτική διαχωρισμού πουεφαρμόζεται στο νησί μας εδώ και σα-ράντα ένα χρόνια, θα πρέπει να τερματι-στούν άμεσα. Επιβάλλεται να εργαστού-με όλοι για ένα κοινό μέλλον.

21Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11 21

Τα εν οίκω

Γράφει: Φώτης Ιγνατίου, Β7

«W hen words fail, music speaks».Ο λόγος αυτός ισχύει ακόμηκαι όταν η μουσική περιορίζε-

ται στην αρμονία μεταξύ μουσικών οργάνωνκαι δεν περιλαμβάνει στίχους.

Στα πλαίσια του 6ου Παγκύπριου ΜαθητικούΔιαγωνισμού Σύνθεσης «Μάριος Τόκας», πουπροκήρυξε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτι-σμού, διοργανώθηκε ο 2ος Διαγωνισμός Σύν-θεσης Ενόργανης Μουσικής. Ο Διαγωνισμόςδιεξήχθη στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκω-σίας, στις 2 Δεκεμβρίου 2014. Το Σχολείο μαςέλαβε μέρος με ομάδα μαθητών, η οποία απο-τελείτο από τον Γρηγόρη Γρηγοριάδη Γ3, τη

Μαρία-Αθηνά Λαμπρία Γ6, τον Χριστόφορο

Τομάζου Γ9, τον Ορέστη Σκουτέλλα Β1,

τον Φώτη Ιγνατίου Β7, ο οποίος ήταν και ο

συνθέτης, και τον Πέτρο Έλληνα Α4. Η μου-σική μας σύνθεση είχε τον τίτλο «Struggle for

a Utopia» και περιλάμβανε πιάνο, δύο βιολιά,ηλεκτρική κιθάρα και drums.

Με τη βοήθεια της μουσικού του Σχολείουμας, Ελένης Αργυρού, η ομάδα μας κατέκτησετην τιμητική δεύτερη θέση. Η καθηγήτριά μαςμάς συγχάρηκε λέγοντάς μας: «Αγαπημένοι

μου, αντιπροσωπεύσατε επάξια το Σχολείοσας στον σημερινό διαγωνισμό ενόργανηςμουσικής. Η 2η θέση είναι τιμητική. Είμαστεπερήφανοι για σας. Μπορεί να επαναλαμβά-νομαι, αλλά σημασία έχει το ταξίδι προς τηνΙθάκη και όχι η ίδια η Ιθάκη».

Διαγωνισμός Σύνθεσης Ενόργανης ΜουσικήςΒ’ Βραβείο

Βουλή των εφήβων -Ιθ’ ΣύνοδοςΓράφει: Αντιγόνη Τάσιου, Γ5

Κατά την περσινή σχολική χρονιά,επιλέγηκα να εκπροσωπήσω την Κύ-προ στη ΙΘ’ Σύνοδο της Βουλής

των Εφήβων, ως μια έφηβη βουλευτής.Το Πρόγραμμα «Βουλή των Εφήβων»οργανώνεται σε ετήσια βάση, με τη συ-νεργασία των Υπουργείων Παιδείας Ελ-λάδας και Κύπρου και του ΥπουργείουΑπασχόλησης και Κοινωνικής Προστα-σίας της Ελλάδας.

Μέσα από το πρόγραμμα αυτό, οι συμμε-τέχοντες έχουμε τη δυνατότητα να κατα-νοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των δη-

μοκρατικών θεσμών, να καταλάβουμε τιςευθύνες που έχουμε ως μελλοντικοί πολί-τες, να συνειδητοποίησουμε πως πολίτηςσημαίνει συμμετοχή στα κοινά και ναπροβάλουμε τις ιδέες, τους προβληματι-σμούς και τα όνειρά μας.

Στη ΙΘ’ Σύνοδο, που πραγματοποιήθηκεαπό τις 4 μέχρι τις 7 Ιουλίου 2014, στηνελληνική πρωτεύουσα, πραγματοποιήθη-καν πολλές εργασίες σχετικά με τον εκ-συγχρονισμό του τρόπου λειτουργίαςτων σχολείων στην Ελλάδα. Ως έφηβοιβουλευτές, αφού χωριστήκαμε σε τέσσε-ρις ομάδες, επεξεργαστήκαμε και ψηφίσα-με τις τελικές μας προτάσεις για το θέμααυτό, τις οποίες στη συνέχεια παρουσιά-σαμε στην ολομέλεια. Επιπλέον, ασκήσα-με κοινοβουλευτικό έλεγχο, με τονΥπουργό Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδο νααπαντά σε σχετικές με το θέμα ερωτήσεις,

και λάβαμε μέρος σε ανοιχτή συζήτηση μεΈλληνες βουλευτές, που συμμετείχαν στιςεργασίες της Συνόδου. Αξίζει να σημει-ωθεί ότι το παρών του στις εργασίες τηςΒουλής έδωσε και ο Πρόεδρος της Ελλη-νικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

Οι εμπειρίες που αποκόμισα από τη συμ-μετοχή μου στη «Βουλή των Εφήβων» θαμου μείνουν αξέχαστες. Η ευκαιρία πουμου δόθηκε να μοιραστώ τους προβλημα-τισμούς και τις ανησυχίες μου με συνομή-λικούς μου, να αποκτήσω σημαντικά εφό-δια για το μέλλον και να γνωρίσω παιδιάαπό όλη την Ελλάδα, αλλά και Έλληνεςπου κατοικούν σε άλλες χώρες του κό-σμου, αποτελεί για μένα εμπειρία ζωής. Εί-μαι βέβαιη ότι ο Ελληνισμός, παρά τις δυ-σκολίες που αντιμετωπίζει, μπορεί να ελ-πίζει σ’ ένα καλύτερο μέλλον, αφού η νέαγενιά μπορεί να τα καταφέρει!

Οι πολύτιμες ομάδες του Σχολείου μas

Πέτρος Ολύμπιος Γ2, Φώτης Κωνσταντίνου Γ3, Χαράλαμπος Μι-χαηλίδης Γ3, Μάριος Σουρουλλάς Β2, Γιώργος Κουντούρη Β7, Δη-μήτρης Παπαδόπουλος Β7, Παναγιώτης Ιωαννίδης Α6, ΧρίστοςΤριταίος Α6, Άννα Δήμου Α7 και Χριστίνα Σιαπεροπούλου Α7...

Πρόκειται για τους υπεύθυνους μαθητές της μικροφωνικής εγκατά-στασης του Σχολείου μας, οι οποίοι, μαζί με τον Παναγιώτη Πακτινέκαι τον Αντρέα Ζαντή, καθηγητές Τεχνολογίας, είναι πάντα πρόθυμοινα ανταποκριθούν σε κάθε …μικροφωνική ανάγκη του Σχολείου!

Παντελής Αριστοτέλους Γ3, Γρηγόρης Γρηγοριάδης Γ3, ΑντρέαςΜακρής Γ2 και Έντμοντ Αμπάρους Γ6…

Πρόκειται για τους υπεύθυνους μαθητές για την ετοιμασία των βιντε-ο προβολέων και των ηλεκτρονικών υπολογιστών του Σχολείου, οιοποίοι μαζί με τον Χρίστο Παπαχριστοδούλου, καθηγητή Πληρο-φορικής, βρίσκονται πάντα σε ετοιμότητα για κάθε εκδήλωση.

Στους Περιφερειακούς Αγώνες σεανώμαλο έδαφος, η ομάδα τωναγοριών κατέλαβε τη δεύτερη θέση

στην ομαδική κατάταξη και η αντίστοιχηομάδα των κοριτσιών την τέταρτη. ΣτουςΠαγκύπριους Αγώνες σε ανώμαλο έδα-φος η ομάδα των αγοριών κατάφερε νακαταταγεί στην τέταρτη θέση. Την ομάδατων αγοριών αποτελούσαν οι μαθητές:Ευγένιος Πέτσας Γ7, Μάριος Σουρουλ-λάς Β2, Φίλιππος Τσίκκος Β9, ΜάριοςΕυαγόρου Α2, Παναγιώτης Σιαλής Α5και Αντρέας Χριστοφή Α5 και την ομά-δα των κοριτσιών οι μαθήτριες: Σωτη-ρούλα Τσιουρούτη Α5, Γλυκερία Αρτε-μίου Α6, Ραφαηλία Μαυρομμάτη Α6και Θεοδώρα Ζίβκοβα Α8.

Επιτυχίες είχαμε και στους ΠεριφερειακούςΑγώνες Στίβου Λυκείων. Χρυσό μετάλλιοκέρδισε ο Ανδρέας Χρυσάνθου Γ4 στοάλμα τριπλούν, αργυρό ο Λευτέρης Μαυ-ρομμάτης Α8 στα 800μ., η ΣωτηρούλλαΤσιουρούτη Α5 στα 400μ. και η ΕλένηΕυτυχίου Α5 στα 100μ. με εμπόδια καιχάλκινο οι Γιώργος Μαλάς Γ5 στα 100μ.,Μάριος Σουρουλλάς Β2 στα 2000μ. μεφυσικά εμπόδια και Αλέξανδρος Παρα-κάρσκι Α4 στη σφυροβολία. Την τέταρτηθέση κατέλαβε ο Φίλιππος Τσίκκος Β9στα 800μ., την πέμπτη ο Παναγιώτης Σια-λής Α5 στα 1500μ. και την έκτη οι Ευγέ-νιος Πέτσας Γ7 στα 3000μ., ΑνδρέαςΧριστοφή Α5 στα 400μ. και ΚύπροςΚουρτελλάρης Α9 στα 110μ. με εμπόδια.

Αθλητικέςεπιτυχίες

Μετά την πρώτη θέση που κατέκτησεστο Βαλκανικό Πρωτάθλημα το 2013, οΧριστόδουλος Μιχαήλ Γ3 συνεχίζει νακάνει περήφανο το Σχολείο μας με τιςνέες του επιτυχίες. Οι πιο πρόσφατες εί-ναι οι δύο πρώτες θέσεις στην αντοχήδρόμου και στην ατομική χρονομέτρησηδρόμου, στα πλαίσια του ΠαγκύπριουΠρωταθλήματος Ποδηλασίας 2014.

Διακρίσεις* Η Άντρεα Πρωτοπαπά Γ1 κέρδισε τον 1ον Έπαινο στον Δια-

γωνισμό Μαθητικού Δοκιμίου της Ελληνικής Πρεσβείας.

* Η εικαστική δημιουργία της Λήδας Κοντοπούλου Β5 για τοποίημα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη «Zητούσα μιαν αγάπη» έχειδιακριθεί στον Διαγωνισμό για την Εικονογράφηση των Ποι-ημάτων του Κόκκινου Τετραδίου του ήρωα-μαθητή.

Παγκόσμιος Διαγωνισμός «F1 in Schools 2014»1η θέση στην ταχύτητα αυτοκινήτου!

Γράφουν: Ηρόδοτος Δημητρίου, Γ3Αντώνης Πηλαβάς, Γ3

Hκατάκτηση της τρίτης θέσης στουςεθνικούς αγώνες «F1 in Schools2014», στους οποίους διαγωνιστή-

καμε με την ομάδα «Lightning 2.0», μας έδω-σε τη δυνατότητα να εκπροσωπήσουμε τηνΚύπρο και το Σχολείο μας στους αντίστοι-χους Παγκόσμιους Αγώνες, οι οποίοι πραγ-ματοποιήθηκαν στο θεματικό πάρκο της Ferrariστο Άμπου Ντάμπι των Ηνωμένων ΑραβικώνΕμιράτων, τον περασμένο Νοέμβριο. Στηνεπιτυχία μας αυτή συνέβαλαν και τα υπόλοιπαμέλη της ομάδας «Lightning 2.0», οι απόφοι-τοι Αντρέας Κολιαντρής, Μιχάλης Ποδινάς,

Χαράλαμπος Χαραλάμπους και Πολύδωρος

Xριστοδούλου.

Στους Παγκόσμιους Αγώνες συμμετείχαμε μετην ομάδα «Absolute Accelero–F1 in SchoolsCollaboration Team», η οποία αποτελείτοαπό τους μαθητές του Σχολείου μας Ηρόδο-

το Δημητρίου Γ3 και Αντώνη Πηλαβά Γ3

και τους μαθητές της Ελληνοϊταλικής ΣχολήςΑθηνών Κωσταντίνο Σιφάκη, Σταύρο Στερ-

γιώτη και Νίκο Χατζησταυρίδη. Μαζί μαςστο Άμπου Ντάμπι ταξίδεψε και ο καθηγητήςΦυσικής Γιάννης Χατζησάββας.

Ο διαγωνισμόςΤο πρόγραμμα «F1 in Schools» υλοποιείταισε περισσότερες από 30 χώρες παγκοσμίωςκαι αφορά μαθητές 9-19 ετών. Ο σκοπός τουπρογράμματος είναι να οδηγήσει τους μαθη-τές, μέσα από τον σχεδιασμό και την κατα-σκευή μικρών μοντέλων αγωνιστικών F1 αυ-τοκινήτων από ξύλο balsa, στην εμπειρική

απόκτηση βασικών γνώσεων στις ΦυσικέςΕπιστήμες, τις Νέες Τεχνολογίες, τη Μηχανικήκαι τα Μαθηματικά (STEM Education) καιστην ανάπτυξη πολύτιμων προσωπικών καιεπαγγελματικών δεξιοτήτων.

Η προετοιμασίαΜε ιδιαίτερο ενθουσιασμό και όρεξη δουλέ-ψαμε σκληρά, ώστε να προετοιμαστούμε κα-τάλληλα και να ανταποκριθούμε στις μεγάλεςαπαιτήσεις του διαγωνισμού. Γνωρίζαμε πως

η συμμετοχή μας σ’ έναν τέτοιο διαγωνισμόήταν μια ευκαιρία ζωής, για την οποία θέλαμενα προετοιμαστούμε όσο καλύτερα μπορού-σαμε. Για όλη τη βοήθεια που μας πρόσφερανευχαριστούμε θερμά τη Διεύθυνση του Σχο-λείου, τους καθηγητές Φυσικής και τους χο-ρηγούς μας, με κύριο τον Σύνδεσμο Γονέωνκαι Κηδεμόνων.

Η εμπειρία και οι εντυπώσεις

Η παραμονή μας στο Άμπου Ντάμπι μάς χάρι-σε πολλές συγκινήσεις. Μάθαμε πολλά σχετι-κά με τις εφαρμογές διάφορων θεωριών καινόμων της Φυσικής σε αυτοκίνητα τύπου F1,εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας στις ΦυσικέςΕπιστήμες, αναπτύξαμε πολύτιμες επαγγελμα-τικές δεξιότητες, μάθαμε πώς λειτουργεί τοMarketing και ήρθαμε σε επαφή με άτομα απόόλο τον κόσμο.

Είχαμε, επίσης, την ευκαιρία να επισκεφθούμετο Grand Mosque, το Yas Waterworld και τηνπίστα Yas Marina Circuit, όπου έγινε ο τελι-κός της F1. Στην πίστα περπατήσαμε στα pitsκαι είδαμε από κοντά οδηγούς–θρύλους τηςF1, όπως τον Βέττελ, τον Χάμιλτον, τον Μάσακαι τον Ρόσμπεργκ! Το επιστέγασμα ήταν ναδούμε από κοντά τα δοκιμαστικά της F1!

Παραδίδουμε τη σκυτάλη...…στη νέα ομάδα του Σχολείου μας«Velox», η οποία έχει κάθε προοπτικήνα διακριθεί εξίσου και να ταξιδέψειστη Σιγκαπούρη, όπου θα γίνουν οιεπόμενοι Παγκόσμιοι Αγώνες.

Κάθε επιτυχία!

Γράφει: Γιώργος Κουντούρη, Β7

«Velox», δηλαδή γρήγορος, ονομά-ζεται η νέα ομάδα του Σχολείουμας, η οποία λαμβάνει μέρος στον

διαγωνισμό «F1 in Schools 2015», ο οποίοςθα διεξαχθεί στις 20 και 21 Ιουνίου 2015. Ηομάδα αποτελείται από τους μαθητές: Δήμη-

τρα Παπακωνσταντίνου Β5 (σχεδιάστρια

γραφικών), Γιώργο Κουντούρη Β7 (κατα-

σκευαστής μηχανικός), Μαριλένα Λεμονά-

ρη Β7 (υπεύθυνη χορηγιών), Δημήτρη Πα-

παδόπουλο Β7 (υπεύθυνος μάρκετινγκ και

επικοινωνίας), Πέτρο Έλληνα Α4 (αρχηγός

ομάδας – μελετητής μηχανικός) και Κων-

σταντίνο Ζήνωνος Α9 (μελετητής μηχανι-

κός). Η προετοιμασία μας έχει ξεκινήσει απότον περασμένο Οκτώβριο και έχουμε θέσειως στόχο τη διάκρισή μας σε παγκόσμιο επί-πεδο.

Τα χρώματα της ομάδας μας είναι το λευκόκαι το μπλε. Επιλέξαμε το λευκό, γιατί αντι-προσωπεύει την ενότητα και γιατί θέλαμε ναδείξουμε ότι εργαζόμαστε ομαδικά, παρ’ όλεςτις ξεχωριστές αρμοδιότητες που έχει ο καθέ-νας. Το μπλε χρώμα εκφράζει τη σοβαρότητα

και τη γνώση. Με το χρώμα αυτό δείχνουμετη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουμετη συμμετοχή μας στον διαγωνισμό, καθώςκαι τη γνώση που πιστεύουμε ότι θα αποκτή-σουμε μέσα από αυτόν.

ΑποτελέσματαΣτα πλαίσια του διαγωνισμού, λάβαμε μέ-ρος σε διάφορες δοκιμασίες. Όποια ομάδακατάφερνε να πάρει τους περισσότερουςβαθμούς στο σύνολο αναδεικνυόταν νική-τρια. Στον νικητή κάθε δοκιμασίας δινότανξεχωριστό βραβείο. Αναλυτικότερα, αξιο-λογηθήκαμε για την ταχύτητα του αυτοκινή-του, τον χρόνο αντίδρασης, τους αγώνεςknockout, το pressure challenge, την προ-φορική παρουσίαση, την παρουσίαση εκθε-σιακού περιπτέρου, το πορτφόλιο και γιατους τρόπους προώθησης της ομάδας.

Η ομάδα μας κέρδισε την πρώτη θέση στηνταχύτητα του αυτοκινήτου, διανύοντας τηνπίστα μήκους 20 μέτρων στον ασύλληπτο

χρόνο των 1.028 δευτερολέπτων! Αξίζεινα σημειωθεί ότι ο χρόνος αυτός είναι οτρίτος πιο γρήγορος στην ιστορία του θε-σμού! Ως τρόπαια πήραμε ένα κομμάτι απότο μπροστινό πτερύγιο της φόρμουλαςMercedes–Petronas, καπέλα της Mercedesυπογραμμένα από τους Χάμιλτον και Ρό-σμπεργκ, χρυσό μετάλλιο, δίπλωμα και φυ-σικά …περηφάνια και ευτυχία!

Η ομάδα μας κατατάγηκε, επίσης, τρίτη γιατον χρόνο αντίδρασης του αυτοκινήτου,ενώ στα knockouts φτάσαμε μέχρι τον τελι-κό. Λόγω του μικρού προϋπολογισμού πουείχαμε, χάσαμε πολλούς βαθμούς στις υπό-λοιπες δοκιμασίες, με αποτέλεσμα στην τελι-κή κατάταξη να καταλήξουμε στη 19η θέση.

«F1 in Schools 2015» σε «Velox» ρυθμούς

Κάντε Like και κερδίστε!Όσοι μαθητές τzου Σχολείου κάνουν LIKE στο facebook της ομάδας μας θα λάβουν μέ-ρος σε κλήρωση, για να κερδίσουν ένα δωροκουπόνι αξίας 60 ευρώ, προσφορά τωνκαταστημάτων Public.

Η ομάδα μας ευχαριστεί ιδιαίτερα την εταιρεία Kapodistrias Automotive Parts τόσο γιατην οικονομική όσο και για την ηθική υποστήριξη που μας παρέχει.

22

Τα εν οίκω

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Μότο ομάδαςΣυνεργασία – Αφοσίωση - Καινοτομία

23

Τα εν οίκω

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Αδελφοποίηση του Σχολείου μας με το 4ο Γενικό Λύκειο Χανίων

Γράφει: Κυριακή Αβρααμίδη, Β10 Το Σχολείο μας συμμετέχει και φέτοςστους 26ους Παγκύπριους ΣχολικούςΑγώνες Θεάτρου, με το έργο των Μι-

χάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου «Ταμωρά τα φέρνει ο πελαργός». Υπεύθυνοι γιατη διδασκαλία και τη σκηνοθεσία του έργουείναι οι φιλόλογοι Χριστόδουλος Κατσούρηςκαι Σταυρούλα Κοτζιαμάνη, ενώ τη γενική επι-μέλεια της παράστασης έχουν ο ΒΔΑ’ Χριστό-δουλος Πίγγουρας και οι ΒΔ ΑνδρούλαΚαουρή και Μαρία Χατζηνικόλα.

Στις 9 και 16 Οκτωβρίου 2014, πραγματο-ποιήθηκαν δύο ακροάσεις για την επιλογήτων συμμαθητών μας που θα ενσάρκωναντους ρόλους του έργου. Το έργο της κριτικήςεπιτροπής ήταν ομολογουμένως δύσκολο,αφού το ενδιαφέρον των μαθητών ήταν πολύμεγάλο. Τελικά τη Χριστίνα, τον Μίμη, τονΒαγγέλη, τη Λέλα, τον Ιακώβ, τη Βικτώρια καιτον Πατριώτη αποφασίστηκε να ενσαρκώ-σουν αντίστοιχα η Ειρήνη Φοινίρη Β6, οΜιχάλης Κολοκοτρώνης Β10, ο ΚυριάκοςΙωαννίδης Β7, η Νατάσα Ζησίμου A5, οΔημήτρης Ζυμαράς A5, η Κυριακή Αβρααμί-δη Β10 και ο Ανδρέας Σόλου Α6.

Η θεατρική μας παράσταση

«Δ· ̈ڿ Ù· ʤÚÓÂÈ Ô ÂÏ·ÚÁfi˜»

Η συνέχεια επί σκηνής στις 26 Μαρτίου 2015!Εμείς ευχόμαστε σε όλους τους συντελεστές της παράστασης κάθε επιτυχία!

Λίγα λόγια για το έργο

H υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται στη Θεσ-σαλονίκη στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχήςκαι περιστρέφεται γύρω από τη ζωή δύο ζευ-γαριών. Ο Μίμης και η Χριστίνα, μετά την κα-ταστροφή του σπιτιού τους από τους βομ-βαρδισμούς, φιλοξενούνται σ’ ένα παλιό ζα-χαροπλαστείο από τον Βαγγέλη και τη Λέλα,

οι οποίοι μένουν στον πάνω όροφο του κτη-ρίου. Όλα ξεκινούν μια νύχτα βομβαρδι-σμών, την ώρα που οι Γερμανοί κυνηγούνέναν Εβραίο. O Εβραίος, ο οποίος μπλέκεταιαπροσδόκητα στη ζωή των ζευγαριών, ο Πα-τριώτης, καθώς και η κουτσομπόλα γειτόνισ-σα δημιουργούν μια τρελή ιστορία, με πολύγέλιο και στιγμές συγκίνησης, πόνου και προ-βληματισμού...

Γράφουν: Στέλλα Σταθάκη, Β6Ελισάβετ Βοσκαρή, Β8

Το Σχολείο μας, στοχεύοντας στην ανά-πτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίαςμε σχολεία της Ελλάδας, αδελφοποι-

ήθηκε, τον Μάρτιο του 2015, με το 4ο Γενι-κό Λύκειο Χανίων. Η τελετή της αδελφοποί-ησης πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαρτίου στοΣχολείο μας και, μεταξύ άλλων, περιλάμβανεκαλλιτεχνικό πρόγραμμα με κυπριακά καικρητικά τραγούδια και χορούς.

Στο πλαίσιο της αδελφοποίησης, από τις 7μέχρι τις 12 Μαρτίου, είχαμε τη χαρά να φι-λοξενήσουμε δεκαεφτά μαθητές και τέσσε-ρις καθηγήτριες από το σχολείο των Χα-νίων. Οι φιλοξενούμενοί μας είχαν την ευ-καιρία να παρακολουθήσουν κάποια από ταμαθήματά μας και να λάβουν μέρος στο συ-νέδριο του Σχολείου μας. Επίσης, γνώρισαντον τόπο και τον πολιτισμό μας. Όλοι μαζίπερπατήσαμε στα γραφικά δρομάκια της πα-λιάς Λευκωσίας και επισκεφθήκαμε μουσείακαι άλλα αξιοθέατα της πρωτεύουσας. Επι-

σκεφτήκαμε, επίσης, την εκκλησία της Πα-ναγίας της Ποδίθου και τον Μύλο της Ρο-δούς στη Γαλάτα, όπου γευτήκαμε παραδο-σιακά φαγητά και γλυκά της Κύπρου.

Ήταν μια εμπειρία που σίγουρα θα μας μεί-νει αξέχαστη. Ζήσαμε στιγμές ανεπανάλη-πτες! Αναπτύξαμε στενές σχέσεις μεταξύ μαςσε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, πουελπίζουμε ότι θα αντέξουν στον χρόνο. Τοσίγουρο πάντως είναι ότι στεναχωρηθήκα-με πολύ όταν έφυγαν και ανυπομονούμε νατους ξαναδούμε!

Απόσπασμα από την ομιλία

του Διευθυντή του Σχολείου

(Τελετή Αδελφοποίησης)

«Με την καρδιά και την ψυχή μας γεμάτη μεσυναισθήματα χαράς και αγάπης σάς καλω-σορίζουμε σε αυτήν την εσχατιά του Ελλη-νισμού, στο νησί μας, στην Κύπρο μας. Σαςκαλωσορίζουμε στην τελετή αδελφοποί-ησης των Σχολείων μας. Τα αδέλφια δεναδελφοποιούνται, τα αδέλφια σμίγουνε!Αυτό κάνουμε εδώ σήμερα. Γιορτάζουμετη συνάντηση δυο αδελφάδων.

Μας ενώνει η κοινή μας γλώσσα, η κοινήμας εθνική ταυτότητα και η κοινή μας θρη-σκεία. Με την Κρήτη υπάρχει κάτι το ιδιαί-τερο στη σχέση μας, που, σύμφωνα μεαρχαιολογικά ευρήματα, άρχισε 4000χρόνια πριν. Ίσως η ιδιαίτερη σχέση μαςνα οφείλεται και στα κοινά παιχνίδια πουέπαιξε η μοίρα στα δύο αδελφά νησιά. Ηαδελφοποίηση θα ενώσει τα Σχολεία μαςμε ακατάλυτους δεσμούς -εκπαιδευτι-κούς, πολιτιστικούς, εθνικούς και ευρω-παϊκούς. Στις δύσκολες μέρες που ζούμε,λόγω της οικονομικής και όχι μόνο κρί-σης, οφείλουμε να ενώσουμε τις προσπά-θειές μας και να συμβάλουμε στη διάσω-ση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Η αδελφοποίηση των δύο Σχολείων, με-ταξύ άλλων, θα προωθήσει την ανταλλα-γή δράσεων-γνώσεων-ιδεών, την προβο-λή του ανθρώπινου προσώπου του σχο-λείου με δραστηριότητες -επιστημονικούκαι ανθρωπιστικού περιεχομένου-, τηνπροαγωγή της εκπαιδευτικής έρευνας, τονσεβασμό προς το περιβάλλον και την ευ-ρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση.»

4ο Παγκύπριο Συνέδριο για τις Θετικές Επιστήμες

24

Τα εν οίκω

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφει: Ευγενία Κούρρη, Γ4

Το Σχολείο, θέλοντας να ενισχύσει τηνπεριβαλλοντική μας συνείδηση, διορ-γάνωσε Συνέδριο με θέμα την αειφόρο

ανάπτυξη. Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκεστις 10 Μαρτίου 2015 και σε αυτό συμμετεί-χαν όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές τουΣχολείου. Τη γενική ευθύνη είχε ο ΒΔΑ’ τουΣχολείου Χριστόδουλος Πίγγουρας.

Η εναρκτήρια τελετή περιλάμβανε τον χαιρε-τισμό από τον Διευθυντή, τον χαιρετισμόαπό την αντιπρόεδρο του ΚΜΣ, μια γενικήπαρουσίαση των εργασιών του Συνεδρίουκαι σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Τηνέναρξη των εργασιών κήρυξε ο καθηγητήςτου Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσα-λονίκης, Ανέστης Κεσελόπουλος. Στη συνέ-χεια, οι μαθητές είχαμε την ευκαιρία να πα-ρακολουθήσουμε κάποιες από τις πολύ εν-διαφέρουσες παρουσιάσεις που ετοίμασανοι συμμαθητές μας, να συμμετέχουμε σε βιω-ματικά εργαστήρια και να παρακολουθήσου-με τη διάλεξη του καθηγητή Ανέστη Κεσελό-

πουλου, σχετικά με τον άνθρωπο και το φυ-σικό περιβάλλον, και τη διάλεξη του πρωτο-πρεσβύτερου Παρασκευά Παπαμιχαήλ, σχε-τικά με τις κοινωνικές σχέσεις. Μεταξύ άλ-

λων, έγιναν παρουσιάσεις για την εξοικονό-μηση της ενέργειας, τη ρύπανση της Λευκω-σίας, τα γεωμετρικά σχήματα στη φύση, τοπόσιμο νερό, την παραγωγή βιοπετρελάιου,

την αρμονική συνύπαρξη του Θεού και τουανθρώπου στο περιβάλλον, την αντιμετώπι-ση της απερήμωσης και την οικονομική κρί-ση σε συνδυασμό με την ανάπτυξη.

º˘ÛÈÎfi Î·È ∞ÓıÚˆÔÁÂÓ¤˜ ¶ÂÚÈ‚¿ÏÏÔÓ - ∏ ÎÏËÚÔÓÔÌÈ¿ ÙÔ˘ ̤ÏÏÔÓÙÔ˜

¶ÚÔÛ˘Ó‰ÚȷΤ˜‰Ú¿ÛÂȘΣτα πλαίσια του Συνεδρίου, το Σχολείο

οργάνωσε διάφορες προσυνεδριακέςδράσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις δια-

λέξεις που παρακολούθησαν ομάδες μαθητώναπό την κυρία Γιαννούλα Λαζάρου και τον δραΑριστείδη Κατσό, σχετικά με την καλλιέργειακαι τη χρήση των αρωματικών φυτών, και τηδιάλεξη του ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη,που είχε ως θέμα την αειφόρο ανάπτυξη και τηνοικονομική κρίση. Πραγματοποιήσαμε, επίσης,επισκέψεις στο Βυζαντινό Μουσείο και στοΣπίτι της Ευρώπης, δημιουργήσαμε βοτανόκη-πο και λαχανόκηπο στην αυλή του Σχολείου,συμμετείχαμε στα προγράμματα «Οικολογικάσχολεία» και «Νέοι δημοσιογράφοι για το πε-ριβάλλον», γευτήκαμε βιολογικά προϊόντα, ενώ ομάδα μαθητών έλαβε μέρος σε περι-βαλλοντικό πρόγραμμα στον Πεδουλά. Επίσης, δημουργήσαμε τη γωνιά ανακύκλωσηςχαρτιού και πλαστικού, ενώ παράλληλα αρχίσαμε την εκστρατεία συλλογής πλαστικώνπομάτων, τα οποία θα δοθούν στον Αντιρρευματικό Σύνδεσμο.

Γράφει: Γρηγόρης Τσαλαμπούνης, Β7

Ομάδα μαθητών του Σχολείου μας,μαζί με τους καθηγητές μας ΓιώργοΣκουρίδη, Τάκη Κουταλιανό και

Εύη Μηνά, από τις 26 μέχρι τις 28 Ιανουα-ρίου 2015, είχαμε την ευκαιρία να λάβουμεμέρος σε τριήμερο περιβαλλοντικό πρό-γραμμα, στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκ-παίδευσης στον Πεδουλά. Κατά την παρα-μονή μας στο όμορφο χωριό της Μαραθά-σας, παρουσιάσαμε διάφορες εργασίες,που είχαμε προηγουμένως εκπονήσει, σχε-τικά με περιβαλλοντικά θέματα, απολαύσα-με την άγρια και μαγευτική φύση, που ξεδι-πλωνόταν μπροστά μας, και επισκεφθήκαμεμέρη της πατρίδας μας, που δεν είχαμε ξα-ναδεί.

Ο βοτανικός κήπος του Αμιάντου και το πα-νέμορφο μονοπάτι των Καληδονίων μάςάφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις, δημιουρ-γώντας μας την επιθυμία να τα ξαναεπισκε-φθούμε. Επιστρέψαμε πίσω έχοντας εμ-πλουτίσει τις γνώσεις μας και δημιουργήσα-με νέες φιλίες, Η συμμετοχή μας στο πρό-γραμμα ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία γιαόλους μας!

Γράφει: Μαριλένα Λεμονάρη, Β7

Το Σχολείο μας, σε συνεργασία με άλ-λα σχολεία και φορείς, διοργάνωσεμε μεγάλη επιτυχία το 4ο Παγκύπριο

Συνέδριο Μαθητών–Καθηγητών για τις Θε-τικές Επιστήμες. Το Συνέδριο πραγματοποι-ήθηκε στο ξενοδοχείο Annabelle στην Κά-τω Πάφο, από τις 27 Φεβρουαρίου μέχριτην 1η Μαρτίου 2015, και σε αυτό έλαβανμέρος περισσότεροι από χίλιοι μαθητές απόδιάφορα σχολεία της Κύπρου. Παρόντεςήταν, επίσης, μαθητές και εκπαιδευτικοί απόσχολεία της Κρήτης, της Μυτιλήνης, τηςΡουμανίας και της Ισπανίας.

Μαθητές της Β’ και Γ’ τάξης του Σχολείουμας, αφού μελετήσαμε διάφορα θέματα, τα

οποία σχετίζονται με τα μαθήματα της Φυσι-κής, της Βιολογίας, των Μαθηματικών και τηςΠληροφορικής, εκπονήσαμε εργασίες, τιςοποίες παρουσιάσαμε. Τα θέματα με τα οποίαασχοληθήκαμε ήταν: Η επιστήμη της σού-βλας, η Φυσική του άλματος επί κοντώ, οι με-

ταλλάξεις στην υπηρεσία των νεφροπαθών, ηεξοικονόμηση του νερού στις βιολογικέςκαλλιέργειες, η συμπίεση δεδομένων, τα μα-θηματικά και οι αξίες στην εκπαίδευση για τοπεριβάλλον και την αειφορία, ο ρόλος τουαντηχείου στα μουσικά όργανα, η καλλιέρ-

γεια των βοτάνων και ο διαγωνισμός «F1 inSchools σε Velox ρυθμούς». Όλες οι παρου-σιάσεις συγκέντρωσαν ευνοϊκά σχόλια απότους παρευρισκομένους.

Η συμμετοχή μας στο Συνέδριο ήταν μια μο-ναδική εμπειρία για μας, αφού μας έδωσετην ευκαιρία να εμβαθύνουμε στα θέματαπου μελετήσαμε, αλλά και να μάθουμε και-νούργια πράγματα τόσο μέσα από τις δικέςμας παρουσιάσεις όσο και από τις παρου-σιάσεις των μαθητών άλλων σχολείων. Επί-σης, οι παρουσιάσεις που κάναμε μας έδω-σαν τη δυνατότητα να εξοικειωθούμε με τηνπροφορική ανάπτυξη ενός θέματος μπροστάσε κοινό. Ευχαριστούμε τον Διευθυντή τουΣχολείου μας, καθώς και τους καθηγητέςμας για όλη τη βοήθεια που μας πρόσφεραν.

ª·ıËÙÈÎfi ™˘Ó¤‰ÚÈÔ: «Αειφόρος Ανάπτυξη»

¶ÂÚÈ‚·ÏÏÔÓÙÈÎfi ¶ÚfiÁÚ·ÌÌ·ÛÙÔÓ ¶Â‰Ô˘Ï¿

25Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Τα εν οίκω

Γράφει: Ελεάνα Χαραλάμπους, Γ6

Το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο του Σχολείου μας, σεσυνεργασία με τη Διεύθυνση και τους καθηγητές Φυσι-κής Αγωγής, οργάνωσε το τέταρτο Ενδοσχολικό Πρω-

τάθλημα Futsal. Στο Πρωτάθλημα λαμβάνουν μέρος ομάδεςαπό όλα σχεδόν τα τμήματα του Σχολείου. Οι αγώνες διεξά-γονται κατά τα διαλείμματα υπό την εποπτεία της ΕπιτροπήςFutsal, στην οποία συμμετέχουν καθηγητές και μαθητές.

Η διοργάνωση του Πρωταθλήματος έχει πλέον καταστεί θε-σμός στο Σχολείο μας, αφού έχει αγκαλιαστεί από το σύνο-

λο των μαθητών, αλλά και των καθηγη-τών. Κατά τη διάρκεια των αγώνωνέχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνου-με υψηλής ποιότητας θέαμα και να περ-νούμε ευχάριστα τα διαλείμματά μας.Μέχρι στιγμής έχουμε ζήσει ωραίουςαγώνες, ενώ δεν έλειψαν και οι εκπλή-ξεις, αφού αποκλείστηκαν ομάδες πουδεν το περιμέναμε. Εμείς ευχόμαστε νακερδίσει η καλύτερη ομάδα!

Γράφουν: Κατερίνα Γρηγορίου, Β8Έλενα Παχουλίδου, Β9

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, κατά τη σχολι-κή χρονιά 2014-2015, συμμετείχε ως Move Agent,στην ετήσια διοργάνωση Move Week. Η φετινή διορ-

γάνωση πραγματοποιήθηκε, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, απότις 29 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου 2014. Στόχος τηςδιοργάνωσης είναι να ευαισθητοποιηθούν οι Ευρωπαίοι πο-λίτες για τα οφέλη της άσκησης, ώστε να την εντάξουν στηνκαθημερινότητά τους.

Στο Σχολείο μας, καθ’ όλη την εβδομάδα, πραγματοποιήθη-

καν διάφορες δράσεις, στις οποίες πήραν μέρος μαθητές καικαθηγητές. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια των διαλειμμά-των, χορέψαμε τη χορογραφία Flash Mob και άλλους χο-

ρούς, όπως Zumba και aerobics. Την ευθύνη των δράσεωνείχαν οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής.

Ήταν, ομολογουμένως, μια διασκεδαστική, αναζωογονητικήκαι …κουραστική εβδομάδα!

Γράφει: Ελεάνα Χαραλάμπους, Γ6

Την Παρασκευή, 16 Ιανουαρίου 2015,το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο τουΣχολείου μας, σε συνεργασία με τη Δι-

εύθυνση και τους καθηγητές, οργάνωσε τοπρώτο Talent Show. Η συμμετοχή των τα-λέντων του Σχολείου μας ήταν μεγάλη και ηεπιτυχία της εκδήλωσης ξεπέρασε κάθεπροσδοκία των διοργανωτών. Τα έσοδα, ταοποία συγκεντρώθηκαν, διατέθηκαν για διά-φορες ανάγκες του Σχολείου.

Όσοι παρευρέθηκαν είχαν την ευκαιρία ναθαυμάσουν τους νεαρούς καλλιτέχνες στοτραγούδι, τη μουσική και τον χορό. Ήταν,

ομολογουμένως, μια πολύ όμορφη βραδιά!Τα συγχαρητήρια αξίζουν κυρίως στους συμ-μετέχοντες, από τους οποίους κάποιοι μαςεξέπληξαν ευχάριστα, αφού κρατούσαν τοταλέντο τους καλά κρυμμένο!

Εκ μέρους του Κεντρικού Μαθητικού Συμ-βουλίου θα ήθελα να εκφράσω τη χαρά μου

για την επιτυχία της εκδήλωσης και να διαβε-βαιώσω τους συμμαθητές μας πως θα ακο-λουθήσουν και άλλες παρόμοιες εκδηλώ-σεις. Σε εξέλιξη βρίσκεται ήδη το Πρωτά-θλημα Futsal, ενώ άρχισε η οργάνωση τουFashion Show και της Καλλιτεχνικής Εκδήλω-σης των τελειοφοίτων.

Talent Show

Ενδοσχολικό Πρωτάθλημα Futsal

Move Week

26

Εκπαίδευση

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Σχολική άρνηση και αποτυχία

«Hαρνητική στάση ενός μαθητή απέναντιστο σχολείο, πέραν από τη χαμηλή

του επίδοση στα μαθήματα, μπορεί να οφείλε-ται στη δυσκολία του να ενταχθεί στο σχολι-κό πλαίσιο. Σε αυτό μπορεί να συμβάλλουν ηκακή διαχείριση των διαπροσωπικών του σχέ-σεων ή και μια πιθανή αρνητική σχέση με τουςγονείς του. Το σχολείο καλείται να στηρίξειτον μαθητή και να τον βοηθήσει να βρει τηνκατάλληλη διέξοδο σε κάθε του δυσκολία. Ηαποστολή μας ως παιδαγωγοί και σύμβουλοι-καθηγητές είναι να οχυρώνουμε το παιδί μεδεξιότητες, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζειτις δυσκολίες που του παρουσιάζονται.

Σε περιπτώσεις στις οποίες παρατηρείταιαδιαφορία για τα μαθήματα ή κάποια «προ-κλητική» συμπεριφορά, ο υπεύθυνος τουτμήματος, σε συνεργασία με τον σύμβουλο-καθηγητή του σχολείου, επικοινωνεί μετους γονείς του μαθητή και συγκαλεί παιδα-γωγική ομάδα, στην οποία συμμετέχουνόλοι οι διδάσκοντες καθηγητές, ώστε ναδιερευνηθούν οι λόγοι για τους οποίους ομαθητής παρουσιάζει τη συγκεκριμένη συμπε -ριφορά και να εξευρεθούν λύσεις. Στο ση-μείο αυτό να τονιστεί ότι όλες αυτές οι δια-δικασίες γίνονται με πλήρη εμπιστευτικότη-τα και εχεμύθεια.

Κάποια παιδιά, για τα οποία υπάρχει η υπό-νοια ότι παρουσιάζουν μια μαθησιακή δυ-σκολία, παραπέμπονται σε πιο εξειδικευμένεςυπηρεσίες, όπως είναι η Υπηρεσία Εκπαιδευτι-κής Ψυχολογίας και η Επαρχιακή Επιτροπή Ει-δικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Αν μέσα απότις αξιολογήσεις των ειδικών διαπιστωθεί ότιπράγματι ο μαθητής έχει κάποια μαθησιακήδυσκολία, τότε, με τη σύμφωνη γνώμη τουιδίου και των γονιών του, μπορεί να ενταχθείσε κάποιο πρόγραμμα στήριξης ή να του πα-ραχωρηθούν συγκεκριμένες διευκολύνσεις.Τα μέσα αυτά δεν τοποθετούν τον μαθητή σεπιο ευνοϊκή θέση, αλλά τον βοηθούν ώστε ναμπορέσει να αντεπεξέλθει στις στοιχειώδειςαπαιτήσεις του σχολείου.

Το σχολείο και η οικογένεια οφείλουν ναβοηθήσουν τον μαθητή να αποκτήσει μια αντι -κειμενική εικόνα για τον εαυτό του. Δεν θαπρέπει να τον «παραμυθιάζουμε» ότι είναι κά-τι που δεν είναι ούτε να τον υποτιμούμε. Ανένα παιδί δεν καταβάλλει καμία απολύτωςπροσπάθεια, θα τον στηρίξουμε, αλλά δεν θατον βοηθήσουμε απλώς να περάσει την τάξη,γιατί, όταν βγει στη ζωή, θα χρειάζεται δεκα-νίκια για να επιβιώσει. Οι συμμαθητές του,επίσης, μπορούν να διαδραματίσουν ένανπολύ σημαντικό ρόλο. Είναι καλό να δεί-χνουν στον μαθητή, ο οποίος βρίσκεται σε

άρνηση, ότι τον αποδέχονται και ότι βρί-σκονται κοντά του για ό,τι χρειαστεί.

Καταλήγοντας, θέλω να πω ότι τα περισσότε-ρα προβλήματα που παρουσιάζονται στονχώρο του σχολείου μπορούν να λυθούν μεσυλλογικότητα. Δεν μπορεί ούτε ο σύμβου-λος-καθηγητής ούτε οι καθηγητές να τα λύ-σουν μόνοι τους, αλλά ούτε και οι γονείς. Ταπροβλήματα λύνονται μόνο με συνεργασίακαι καλή θέληση.»

Ρόλος σχολείουΟι στόχοι του σχολείου είναι κυρίως γνωστι-κοί, αφού δίνεται μεγαλύτερη σημασία στηνπαροχή γνώσεων, παρά στην ανακάλυψη τωνξεχωριστών προσόντων και ικανοτήτων τουκάθε μαθητή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οέφηβος να μην έχει την ευκαιρία να αναγνωρί-σει τις κλίσεις του και να μην μάθει τι πραγμα-τικά αξίζει. Αν το σχολείο, μέσω του εκπαι-δευτικού συστήματος, βοηθούσε τους μαθη-

τές να βρουν τη δημιουργική πλευρά κάθε μα-θήματος, δημιουργώντας τους την επιθυμία ναμάθουν και να μορφωθούν, η σχολική αποτυ-χία θα μειωνόταν σε μεγάλο βαθμό.

Πολύ σημαντικός, επίσης, είναι ο ρόλος τωνσυμβούλων και των εκπαιδευτικών ψυχολό-γων, οι οποίοι καλούνται να αξιολογήσουντα προβλήματα του μαθητή που αποτυγχάνεικαι αναλόγως να προχωρήσουν στη λήψη τωνενδεδειγμένων μέτρων.

Ρόλος γονιώνΟι γονείς συχνά αδυνατούν να αναγνωρί-σουν τα μαθησιακά προβλήματα που αντιμε-τωπίζει το παιδί τους. Η σωστή αξιολόγησηπρέπει να αρχίσει από νωρίς, έτσι ώστε η σχο-λική ζωή του παιδιού να εξελιχθεί ομαλά.Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιες φορές που οιγονείς, αν και θέλουν να βοηθήσουν το παιδίτους, δεν ξέρουν τον τρόπο. Άλλες πάλι φο-ρές απαιτούν πολύ περισσότερα από όσα το

παιδί μπορεί να αποδώσει, με αποτέλεσμα νατου δημιουργούν αντίδραση.

Οι γονείς δεν πρέπει να αδιαφορούν για τιςεπιθυμίες και τις κλίσεις των παιδιών τους, αλ-λά ούτε να συγκρίνουν το ένα τους παιδί με τοάλλο. Θα πρέπει να κατανοήσουν ότι το κάθεπαιδί είναι διαφορετικό και ότι έχει διαφορε-τικές ανάγκες και ικανότητες. Η στάση τουςπρέπει να είναι πάντα υποστηρικτική, χωρίςόρους.

Χριστίνα Ιωάννου, ΕκπαιδευτικόςΨυχολόγος ΥΠΠ

«Όταν πα-ρατηρη-

θεί ότι ένας μα-θητής αδιαφορείή αποτυγχάνειστο σχολείο,αποστέλλεται -συνήθως απότον σύμβουλοτου σχολείου ήτον ίδιο τον γο-

νιό- παραπομπή στην Υπηρεσία Εκπαι-δευτικής Ψυχολογίας του ΥΠΠ. Ο μα-θητής αξιολογείται από εκπαιδευτικόψυχολόγο της Υπηρεσίας και αφού εντο -πιστούν τα αίτια της συμπεριφοράς ήτης επίδοσής του, λαμβάνονται τα ενδε-δειγμένα μέτρα. Κάποιοι μαθητές εντάσ -σονται σε πρόγραμμα στήριξης, σε άλ-λους παρέχονται συγκεκριμένες διευ-κολύνσεις, ενώ άλλοι δέχονται συμ-βουλευτική στήριξη. Σημαντική είναι,επίσης, και η λειτουργία του εναλλακτι-κού σχολείου εκπαίδευσης, το οποίοήδη εφαρμόστηκε σε κάποιες ιδιαίτερεςπεριπτώσεις μαθητών, σύμφωνα με τοοποίο οι μαθητές μπορούν να παρακο-λουθούν μόνο τα μαθήματα που τουςαρέσουν.

Η παρέμβασή μας, σε συνεργασία πάν-τοτε με το σχολείο και τους γονείς, τιςπλείστες φορές, φέρει πολύ θετικά απο-τελέσματα. Υπάρχουν, όμως, πολλά πε-ριθώρια βελτίωσης των τρόπων αντιμε-τώπισης της σχολικής αποτυχίας. Δυ-στυχώς, οι εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι εί-μαστε πολύ λίγοι. Γι’ αυτόν τον λόγοσυχνά παρατηρείται καθυστέρηση στηναξιολόγηση των περιστατικών.»

Σκίτσο:Χρυστάλλα Κυριάκου, Β3

«Τα προβλήματα επιλύονται με συνεργασία και καλή θέληση»

Λευκή Χατζητοφή, ΒΔΑ’, καθηγήτρια Συμβουλευτικής και Επαγγελματικής Αγωγής

Γράφουν: Σωτήρης Κουρτελλάρης, Β2Γρηγόρης Τσαλαμπούνης, Β7Ανδρέας Σόλου, Α6

Ησχολική ζωή για τους περισσότερουςεφήβους αποτελεί μια ευχάριστη εμπει-ρία. Αν εξαιρέσουμε το πρωινό ξύπνημα

και τις συχνά υπερβολικές απαιτήσεις των καθη-γητών, το σχολείο αποτελεί για τους μαθητέςέναν χώρο όπου μπορούν να κοινωνικοποι-ηθούν και να θέσουν τις βάσεις του επαγγελμα-τικού τους μέλλοντος. Τι γίνεται, όμως, ότανένας έφηβος αρνείται να πάει σχολείο; Σε ποιουςλόγους οφείλεται η απροθυμία του αυτή;

Το φαινόμενο αυτό ορίζεται ως «σχολική άρ-νηση» και οφείλεται κυρίως σε κάποια φοβία,η οποία, συνήθως, προκαλείται από τον ίδιοτον μαθητή, τον τρόπο λειτουργίας της οικο-γένειάς του και άλλους παράγοντες. Τα παιδιάπου αδιαφορούν θέλουν να δείξουν στους κα-θηγητές και κυρίως στους γονείς τους ότι χρει-άζονται βοήθεια και προσοχή.

Σε μια διαφορετική μορφή άρνησης μπορεί ναοδηγήσει έναν μαθητή και η σχολική αποτυ-

χία, η οποία παρουσιάζεται κυρίως σε μαθητέςμεγαλύτερων τάξεων, όταν δηλαδή ο έφηβος-μαθητής έρχεται αντιμέτωπος με μια εικόνατου εαυτού του, που είτε δεν του αρέσει είτεδεν γίνεται αποδεκτή από τους γύρω του. Ησχολική αποτυχία μπορεί να οφείλεται στονίδιο τον μαθητή, σε κάποια μαθησιακή δυσκο-λία ή σε περιβαλλοντικούς λόγους -στην οικο-γένεια ή το σχολείο.

Το φαινόμενο της σχολικής αποτυχίας δεναφορά μόνο σε μαθητές που δεν έχουν κατα-φέρει να αποκτήσουν βασικές δεξιότητες ήαδυνατούν να ακολουθήσουν το εκπαιδευτικόπρόγραμμα, αλλά και σε αυτούς που δεν έχουνκαταφέρει να προσαρμοστούν κοινωνικά στοσχολικό περιβάλλον και παρουσιάζουν προ-βλήματα συμπεριφοράς. Τα παιδιά αυτά συχνάστιγματίζονται και φέρουν την ταμπέλα του«τεμπέλη». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χά-νουν την αυτοεκτίμησή τους, να νιώθουν ότιδεν αξίζουν τίποτα, να παραιτούνται από κάθεπροσπάθεια και να κλείνονται στον εαυτό τους.Γι’ αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται υπεύθυ-να και άμεσα τόσο από το σχολείο όσο καιαπό τους γονείς τους.

Ρόλος μαθητώνΚαθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία τουμαθητή που αποτυγχάνει διαδραματίζει καιη στάση των συμμαθητών του απέναντίτου. Οι συμμαθητές του θα πρέπει να τονστηρίζουν και να μην τον απομονώνουν.Η φιλία είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα γιατους εφήβους, αφού μέσω των φίλων θε-μελιώνουν την προσωπικότητά τους.Ωστόσο υπάρχουν άτομα τα οποία αρ-νούνται να κοινωνικοποιηθούν εξαιτίαςπαλιών τραυμάτων και εμπειριών.

Οι γονείς δεν πρέπει να αδιαφορούν για τις επιθυμίες και τις κλίσεις των παιδιών τους

ούτε να συγκρίνουν το ένα τους παιδί με το άλλο

Εκπαίδευση

27Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Αγαπημένοι μας καθηγητές,

Έναν χρόνο πριν αποχαιρετίσουμε τις σχολικές αί-θουσες, οι προβληματισμοί μας για διάφορα ζητή-ματα, που αφορούν στη σχολική ζωή, γίνονται ολο-

ένα και εντονότεροι. Είναι αλήθεια ότι η παρεχόμενη εκ-παίδευση στον τόπο μας χρήζει βελτίωσης και ως εκ τού-του θα πρέπει να γίνουν αλλαγές. Για πόσα χρόνια ακό-μα, άραγε, θα πρέπει αυτό να παραμένει απλώς μια κοινήαπό όλους διαπίστωση; Μια από τις πτυχές της σχολικήςζωής, η οποία αποτελεί, διαχρονικά, αγαπημένο θέμα συ-ζήτησης ανάμεσα στους μαθητές είναι οι σχέσεις μας μαζίσας, οι οποίες δεν στηρίζονται πάντα στην αμοιβαία κα-τανόηση και αποδοχή.

Κατ’ αρχήν, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για όλαόσα μας προσφέρετε και να σας τονίσουμε ότι αναγνωρί-ζουμε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζετε για τηδιαμόρφωση της προσωπικότητάς μας. Μπορεί να μην τοαντιλαμβάνεστε, αλλά επηρεαζόμαστε πολύ από τησυμπερι φορά σας. Πολλοί από μας περνούμε περισσότε-ρο χρόνο μαζί σας απ’ ό,τι με τους γονείς μας. Θα θέλα-με να γνωρίζετε ότι η σημαντικότερη προσφορά σαςπρος εμάς δεν εστιάζεται στον γνωσιολογικό τομέα, αλ-λά στη στήριξη που μας παρέχετε σε συναισθηματικό επί-πεδο, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, είναι καθοριστικήγια τη μετέπειτα πορεία μας.

Δεν συμβαίνει, όμως, πάντοτε αυτό. Πολλές φορές αδυ-νατείτε να κατανοήσετε τον ιδιαίτερο ψυχικό μας κόσμο

και να σεβαστείτε τη διαφορετικότητά μας. Χρησιμοποιεί-τε τον αυταρχισμό και την τιμωρία για την επίλυση τωνπροβλημάτων που συχνά δημιουργούμε, ενώ θεωρούμεότι κάποιες από τις τιμωρίες που μας επιβάλλετε είναιυπερβολικές και αχρείαστες. Ακόμα, συνηθίζετε να δίνετεμεγάλη σημασία στον βαθμό των διαγωνισμάτων, χωρίςνα λαμβάνετε υπόψη τις ιδιαίτερες κλίσεις μας, οι οποίεςαποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάςμας. Επιπρόσθετα, θα θέλαμε να επιδεικνύετε μεγαλύτερηκατανόηση, όταν, κάποιες φορές, ερχόμαστε αδιάβαστοιστο μάθημά σας. Σαφώς και δεν λέμε ότι δεν θα πρέπεινα έχουμε επιπτώσεις, όταν αυτό γίνεται επανειλημμένα,αλλά πριν θυμώσετε και βγάλετε το βαθμολόγιο για ναμας σημειώσετε, θα ήταν καλό να μας ακούσετε. Έχουμεκι εμείς, ξέρετε, δυσκολίες στην καθημερινότητά μας…

Από την πλευρά μας, αναγνωρίζουμε ότι κι εμείς θα πρέ-πει να είμαστε πιο σωστοί απέναντί σας. Οι αργοπορίες,η φασαρία στην τάξη, η ασυνέπεια στις υποχρεώσεις μας,η αδιαφορία και ενίοτε οι παιδαριώδεις μας συμπεριφο-ρές πρέπει να περιοριστούν και να μετουσιωθούν σεεντονότερη προσπάθεια.

Το βέβαιο είναι ότι οι πρώτοι, οι οποίοι θα επωφελη-θούν από τη βελτίωση των σχέσεών μας μαζί σας, είμα-στε εμείς. Χρειάζεται, όμως, να γίνουν βήματα και από τιςδύο πλευρές, ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλε-σμα, που είναι η δημιουργία σχέσεων, που θα διέπονταιαπό τον σεβασμό, την αποδοχή και την κατανόηση.

∞Á·Ë̤ÓÔÈ Ì·˜ ηıËÁËÙ¤˜….

Γράφει: Ευγενία Κούρρη, Γ4

Το εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου, πα-ρά τις μεταρρυθμίσεις που κατά καιρούςεφαρμόζονται ή απλώς αναγγέλλονται,

ταλανίζεται διαχρονικά από ποικίλα προβλή-ματα. Η αδυναμία του να ανταποκριθεί στιςαπαιτήσεις των καιρών οφείλεται κυρίως στηνπολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων ν' αναι-ρούν προηγούμενες αποφάσεις, οι οποίες δενήταν κατ’ ανάγκη αρνητικές, και να προχωρούνμε τις δικές τους. Ό,τι «κτίζεται» από τη μια κυ-βέρνηση, διαφοροποιείται από την επόμενη.

Δεν είναι μυστικό ότι το εκπαιδευτικό μας σύ-στημα είναι σε μεγάλο βαθμό εξετασιοκεντρι-κό και χρησιμοθηρικό. Και αυτό φαίνεται πε-ρισσότερο στην Γ’ Λυκείου. Μέλημα καιέγνοια των εκπαιδευτικών είναι η κάλυψη τηςύλης, όπως αυτή ορίζεται από το ΥΠΠ, ώστεστα μέσα Μαΐου οι μαθητές να είναι κατάλληλαπροετοιμασμένοι για τις Παγκύπριες Εξετάσεις,οι οποίες δεν σχετίζονται μόνο με την απόλυ-

ση των μαθητών, αλλά και με την εισδοχή τουςστα πανεπιστήμια της Κύπρου και της Ελλάδας.Το αποτέλεσμα είναι οι μαθητές να οδη γούνταιστη στείρα απομνημόνευση, με την κρίση τουςνα μην καλλιεργείται, τον νου τους να μην οξύ-νεται και τη φαντασία τους να χαλιναγωγείται.Απομνημονεύουν όσα τους χρειάζονται, γιανα πετύχουν τον στόχο τους, ξεχνώντας τα λί-γο αργότερα.

Είναι, πλέον, αδιανόητο το μέλλον ενός δεκαε-πτάχρονου εφήβου να κρίνεται από την επίδο-σή του στις συγκεκριμένες εξετάσεις. Αν, όμως,η εισδοχή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματαΚύπρου και Ελλάδας γινόταν βάσει άλλων κρι-τηρίων, το σχολείο θα μπορούσε να επικεν-τρωθεί στην ουσιαστική του αποστολή, πουδεν θα έπρεπε να είναι άλλη από την ανάπτυξητων δεξιοτήτων των μαθητών.

Επιπλέον, οι περισσότεροι μαθητές θεωρούνυποδεέστερη τη Μέση Τεχνική και Επαγγελ-

ματική Εκπαίδευση, με αποτέλεσμα πολλοίαπό αυτούς να εγκαταλείπουν τις κλίσεις καιτα πραγματικά ενδιαφέροντά τους. Δεν είναι,

όμως, δυνατόν όλοι να έχουν τις ικανότητεςνα γίνουν γιατροί ή δικηγόροι. Το σημαντικόείναι ο καθένας να ακολουθήσει το επάγγελ-μα στο οποίο θα είναι καλός και που θα τονευχαριστεί. Αν, όμως, αναβαθμιζόταν η Τε-χνική Εκπαίδευση και δημιουργούνταν πα-ράλληλα και σωστά οργανωμένες Επαγγελ-ματικές Σχολές, οι μαθητές θα έπαιρναν ευ-κολότερα την απόφαση να ακολουθήσουντον δρόμο αυτό.

Η αναβάθμιση των σχολείων και του εκπαιδευ-τικού συστήματος δεν μπορεί να περιμένει, κα-θώς το επιτάσσουν οι κοινωνικές αλλαγές καιτα νέα δεδομένα. Η πολιτεία πρέπει, επιτέλους,να συνδράμει απλόχερα προς την κατεύθυνσηαυτή, καθώς καλύτερη παιδεία σημαίνει και κα-λύτερη κοινωνία. Σε αυτήν την καλύτερη ποι-ότητα ανθρώπων, εξάλλου, στηρίζεται και ηπατρίδα μας για την οικοδόμηση ενός καλύτε-ρου μέλλοντος για όλους.

Γράφουν: Ορέστης Σκουτέλλας, Β1Νικόλας Σοφιός, Β3

«Δημοκρατία, όμως, φυλάξου από τα τέκνα σου,που για τη μοίρα τους εκδίκηση ζητάν,κι ας είσαι ανάπηρη, δεν θα κωλώσουν,θα σε ξεκάνουν μια χαρά.»

(Μανώλης Φάμελλοςκαι Χρήστος Οικονόμου, 1993)

Μια δημοκρατία, για να είναι εύρυθμη,χρειάζεται ενημερωμένους και ενερ-γούς πολιτικά πολίτες. Δυστυχώς,

τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρείται, σεόλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού και πολι-τικού βίου της κυπριακής κοινωνίας, το φαι-νόμενο της έντονης κομματικοποίησης, δη-λαδή της τυφλής υπακοής και της προσκόλ-λησης, από μεγάλη μερίδα πολιτών, σε πολι-τικά κόμματα ή παρατάξεις. Αυτό έχει ωςαποτέλεσμα οι υποστηρικτές ενός κόμματοςνα μετατρέπονται σε «οπαδούς» και να εν-στερνίζονται άκριτα την ιδεολογία και τις θέ-σεις του. Κομματικοποίηση σημαίνει διαχω-ρισμός, ενώ πολιτικοποίηση συνταύτιση.

Το φαινόμενο της κομματικοποίησης εισέ-βαλε και στα σχολεία και εκδηλώνεται κυ-ρίως στις μαθητικές εκλογές. Οι μαθητέςόλων σχεδόν των σχολείων φαίνεται να κα-θοδηγούνται από τα κομματικά συμφέροντατης εκάστοτε κυβέρνησης ή αντιπολίτευσης,αφού στην κορυφή των ΚΜΣ, στις πλείστεςτων περιπτώσεων, βρίσκονται οι επιλεγμένοιαπό τα κόμματα μαθητές. Κατά συνέπεια,όταν οι μαθητές αυτοί εκπορεύονται από τηνεκάστοτε αντιπολίτευση, αυτό συνεπάγεταιτη διενέργεια μέχρι και μηνιαίων καταλήψε-ων στον ελλαδικό χώρο και ημερήσιας ή πο-λυήμερης αποχής από τα μαθήματα στον κυ-πριακό. Τις περισσότερες φορές, ωστόσο,τόσο αυτοί οι οποίοι διοργανώνουν καιπρωτοστατούν στις μαθητικές κινητοποι-ήσεις όσο και οι πιστοί και άκριτοι υποστηρι-κτές τους δεν γνωρίζουν τα αιτήματα για ταοποία (υποτίθεται ότι) αγωνίζονται.

Η άγνοια, η έλλειψη κριτικής ικανότητας καιη ευήθεια, που αδικαιολόγητα χαρακτηρί-

ζουν τον σημερινό νέο, τον καθιστούν υπο-χείριο κομματικών σκοπιμοτήτων, με αποτέ-λεσμα τα κόμματα δημοκρατικά, αλλά συνά-μα με ολοφάνερη ιδιοτέλεια και υποχθόνιεςκινήσεις, να επωφελούνται από την αφέλειατου νέου. Η κομματικοποίηση, εντός τουσχολικού χώρου, εκτός του ότι φέρει πλήγ-μα στην ουσία της δημοκρατίας, έχει άμεσοαντίκτυπο και στη λειτουργία της σχολικήςκοινότητας, μιας και τα κόμματα εισβάλλουνστον σχολικό χώρο, θέτοντας τα συμφέ-ροντά τους υπεράνω της εκπαίδευσης καιτης δημοκρατίας. Αλήθεια, γιατί σ’ έναν χώ-ρο, λίκνο της γνώσης και της παιδείας, ναέχουν θέση τα κόμματα; Ως πολιτισμένηκοινωνία, που θέλουμε να θεωρούμε ότι εί-μαστε, οφείλουμε να κρατήσουμε έξω απότα σχολεία τον κομματικό φανατισμό. Οι νέοι, όμως, δυστυχώς, δεν αντιλαμβά-νονται ότι η τυφλή τους «στρατολόγηση καιη υποταγή τους στις κομματικές ντιρεκτίβεςτούς μειώνει όχι μόνο ως κοινωνικά όντα,αλλά και ως ελεύθερους πολίτες. Η νέα γε-νιά φαίνεται να επαναλαμβάνει τις ίδιες πολι-τικές παθογένειες και να αναπαράγει τηνκομματολατρία, συντηρώντας ένα πολιτικο–κομματικό περιβάλλον, που καταστρέφειτον τόπο ποικιλοτρόπως. Τα κομματικά λά-βαρα δεν έχουν καμία απολύτως θέση σεχώρους παιδείας και πνεύματος.Γι' αυτό η ανάγκη για την αφύπνιση των νέ-ων κρίνεται αναντίλεκτα επιτακτική, καθώςείναι ο μοναδικός τρόπος, έτσι ώστε, τόσοσε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο,να πρυτανεύσει η σύνεση και ο αλτρουι-σμός. Κλείνοντας, από τη θέση δύο υπόσυνθήκη δημοσιογράφων, οφείλουμε ναστηλιτεύσουμε κάθε παρόμοια συμπεριφο-ρά, καθώς όχι μόνο αποτελεί δείγμα τηςευήθειας, που δυστυχώς κυριαρχεί στα σχο-λεία, αλλά και επιφέρει ένα αφάνταστα μεγά-λο πλήγμα στην ίδια τη δημοκρατία. Γιατί,όπως χαρακτηριστικά και εύστοχα, δήλωσεο Φρίντριχ Νίτσε: «Η παράνοια σε άτομαείναι σχετικά σπάνια. Όμως, σε ομάδες,κόμματα, έθνη και εποχές είναι μάλλον ο κα-νόνας».

Κομματικοποίηση = Διαχωρισμός Έξω τα κομματικά λάβαρα από τα σχολεία!

Σκίτσο: Χρυστάλλα Χριστοδούλου, Γ5

Σκίτσο:Χρυστάλλα Χριστοδούλου, Γ5

Γράφουν: Νικολέτα Καλαμόριζου, Β3Στυλιανή Σολωμού, Β3Μαρία Τιμοθέου, Β3

Εκπαιδευτικό Σύστημα Προβλημάτων συνέχεια…

Ό,τι «κτίζεται» από τη μια κυβέρνηση,διαφοροποιείται από την επόμενη.

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»28

Περιβάλλον

Ανακύκλωση

Ερ.: Ποια υλικά ανακυκλώνονται στηνΚύπρο;

Απ.: Στην Κύπρο, λειτουργεί η ανακύκλω-ση για το πλαστικό, το χαρτί, το γυαλί καιτα τενεκεδάκια. Τώρα άρχισε ένα πρό-γραμμα σχετικό με τις υγρές συσκευασίεςτων φυτοφαρμάκων, το οποίο δεν είναιυποχρεωτικό, αλλά σιγά-σιγά θα γίνει.Υπάρχουν, επίσης, μονάδες που κάνουνδιαχείριση των ζωικών αποβλήτων, τωνιατρικών αποβλήτων από τα νοσοκομεία,των ελαστικών, των αποβλήτων εκσκα-φών, κατασκευών και κατεδαφίσεων(μπάζα) κλπ. Επίσης, γίνεται συλλογή ηλε-κτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών καιμπαταριών.

Σύμφωνα με ευρωπαϊκή οδηγία, είμαστευποχρεωμένοι να μειώσουμε κατά 80% τηχρήση της πλαστικής σακούλας. Μέχρι στιγ-μής, έχουν τεθεί από τη Βουλή οι προδια-γραφές για την παραγωγή της. Συγκεκριμέ-να, έχει αποφασιστεί να μην παράγεται ηπολύ λεπτή σακούλα που είναι μιας χρήσης.

Γράφουν: Άννα Χριστοδουλίδου, Γ3Θεοδώρα Χωραττά, Γ3Σταύρος Αντωνίου, Γ6

ΗΕυρωπαϊκή Ένωση, αναγνωρίζονταςτη σημασία των επιδράσεων που έχειο τρόπος ζωής των ανθρώπων στο

περιβάλλον, έχει ενσωματώσει στις πολιτικέςτης διάφορες δράσεις για την προστασία του.Κύριος στόχος της προσπάθειάς της αυτής εί-ναι η αειφόρος ανάπτυξη, δηλαδή «μια ανά-πτυξη που να ικανοποιεί τις ανάγκες του πα-ρόντος, χωρίς να διακυβεύει την ικανότητατων μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουντις δικές τους ανάγκες». Η Κύπρος, ως μέλος

της ΕΕ, οφείλει να εντάξει στο εθνικό της νο-μοθετικό πλαίσιο πολλές ευρωπαϊκές οδηγίεςπρος την κατεύθυνση αυτή.

Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση επηρεά-ζει τους στόχους της Κύπρου σχετικά με τηναειφόρο ανάπτυξη, θετικά και αρνητικά. Η μει-ωμένη κατανάλωση μείωσε τα σκουπίδια στιςχωματερές και ώθησε τον καταναλωτή να εξοι-κονομεί ενέργεια. Υπάρχουν, όμως, και αρνη-τικές συνέπειες, γιατί το περιβάλλον, ότανυπάρχουν άλλες ανάγκες εξαιτίας της οικονομι-κής κρίσης, δεν αποτελεί προτεραιότητα.

Ο ρόλος του Γραφείου της Επιτρόπου Περι-βάλλοντος είναι συμβουλευτικός προς τονΠρόεδρο και την Κυβέρνηση σε θέματα περι-βαλλοντικής πολιτικής. Η Εφημερίδα μας συ-νομίλησε με την Επίτροπο Περιβάλλοντος,Ιωάννα Παναγιώτου, η οποία μας μίλησε γιατην αειφορία στην Κύπρο.

Αειφόρος ανάπτυξη

«Πρέπει να γίνουμε πράσινοι καταναλωτές»«Η πράσινη κατανάλωση είναι σημαντική. Στο εξωτερικό, βλέπουμε να γίνονται μικρέςπράσινες επιχειρήσεις από νέα άτομα, που έχουν σπουδάσει και οι οποίοι προσπαθούν ναδουν τι καινούργιο μπορούν να δημιουργήσουν, χρησιμοποιώντας παλιά προϊόντα. ΣτηνΚύπρο τώρα, γίνεται ανακύκλωση ρούχων. Όσα είναι σε πολύ καλή κατάσταση πωλούνταιή δίνονται σε πάρα πολύ κόσμο, ο οποίος αυτήν τη στιγμή έχει ανάγκη. Πολλά υλικά χρη-σιμοποιούνται στα εργαστήρια των σχολείων και έτσι τα παιδιά κάνουν κουκλίτσες και άλ-λα πολλά με ανακυκλώσιμα υλικά.

Έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να γίνουμε πράσινο κράτος, αν και βαδίζουμε σταθερά προς τηνκατεύθυνση αυτή. Η πραγματικότητα είναι πως στα πλείστα περιβαλλοντικά θέματα, όπωςστο θέμα των αποβλήτων και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, είμαστε μακριά από τονμέσο όρο. Το γεγονός, όμως, ότι είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα θετικόστοιχείο για τα θέματα του περιβάλλοντος, γιατί ακόμη και στις περιπτώσεις που είμαστεστον «πάτο», οι οδηγίες μάς υποχρεώνουν να βελτιωθούμε.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας. Τα παιδιά από μικρή ηλικίαθα πρέπει να μαθαίνουν από τους γονείς τους να σέβονται το περιβάλλον, να κάνουν ανα-κύκλωση. Η προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να γίνει σε όλους μας συνειδητά στά-ση ζωής. Η λέξη κλειδί στα θέματα της αειφόρου ανάπτυξης είναι το μέτρο. Θα πρέπει ναμάθουμε να λειτουργούμε με μέτρο, για να μπορούμε να ωφελούμαστε σήμερα, αλλά ναμπορεί να απολαμβάνει τα οφέλη και η επόμενη γενιά.»

Κατασκευή πόλεων

Ερ.: Ποια είναι η προτεραιότητα των κρα-

τών, ώστε να εξασφαλίσουν αειφόρο

ανάπτυξη;

Απ.: Μια από τις κύριες προτεραιότητες των

κρατών για την εξασφάλιση της αειφόρου

ανάπτυξης είναι η ορθή κατασκευή των πό-

λεων. Κρίνεται αναγκαίο, οι δημόσιοι χώ-

ροι να αποτελούν δίκτυο σύνδεσης του

αστικού ιστού και ο τρόπος με τον οποίο

διατάσσονται να επιτρέπει την πεζή μετάβα-

ση από τους μεγάλους χώρους περιαστικού

πρασίνου στις εσωτερικές αυλές των οικο-

δομικών τετραγώνων. Η πόλη πρέπει να εί-

ναι διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε

να συνδέει τα πάρκα με τις πλατείες, τους

πεζοδρόμους και τους αρχαιολογικούς χώ-

ρους. Ο αρχιτέκτονας, κατά την εκπόνηση

μελέτης αστικού σχεδιασμού, θα πρέπει να

λαμβάνει υπόψη του ορισμένους παράγοντες,

οι οποίοι, κατά κύριο λόγο, να αφορούν

στις ίδιες τις δυνατότητες της περιοχής,

προκειμένου να διασφαλιστεί η αειφόρος

ανάπτυξη και η βιωσιμότητά της.

Μείωση ρύπων

Ερ.: Ποιος είναι ο μεγαλύτερος παράγον-τας ρύπανσης στην Κύπρο;

Απ.: Ένας από τους κύριους στόχους της ΕΕείναι το 20-20-20, δηλαδή να επιτευχθείμείωση των εκπομπών ρύπων κατά 20% μέ-χρι το 2020. Στην Κύπρο, το μεγαλύτεροπρόβλημα είναι η υπερβολική χρήση του

ιδιωτικού αυτοκινήτου. Αυτό, βέβαια, παρα-τηρείται, γιατί τα υπόλοιπα μέσα συγκοινω-νίας δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένα. Η Κυ-βέρνηση, στην προσπάθειά της να επιλύσειτο πρόβλημα αυτό, άρχισε να προωθεί τηχρήση του ηλεκτρονικού αυτοκινήτου. Επί-σης, κρίνεται αναγκαία η ανάπτυξη των Μέ-σων Μαζικής Μεταφοράς και η κατασκευήτραμ.

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειαςΕρ.: Πώς θα μπορούσαμε να αξιοποι-ήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;Απ.: Είμαστε μια ευλογημένη χώρα εξαιτίαςτου ήλιου και όμως παράγουμε ηλεκτρισμόμόνο από το πετρέλαιο. Αυτό θα πρέπει ναμας προβληματίσει. Επειδή είμαστε μικρήχώρα, δεν είναι απαραίτητο να κατασκευά-σουμε πολλά αιολικά ή ηλιακά πάρκα, αφού,εάν ο κάθε πολίτης εγκαταστήσει φωτοβολ-ταϊκά στο σπίτι του, η ενέργεια που θα παρά-γεται θα είναι αρκετή για να καλύψει τιςανάγκες ολόκληρου του νησιού. Επίσης, εάντο κράτος επεξεργάζεται κατάλληλα τα ορ-γανικά απόβλητα, θα παράγεται βιοαέριο, τοοποίο θα μπορεί να αξιοποιηθεί ενεργειακά,μειώνοντας ταυτόχρονα και τα απόβλητα.

Ερ: Πώς μπορεί το κάθε νοικοκυριό νασυμβάλει στην αξιοποίηση των ανανεώ-σιμων πηγών ενέργειας;

Απ.: Πιστεύω ότι κάθε νοικοκυριό το πρώτοπου πρέπει να κάνει είναι η εξοικονόμηση.Για παράδειγμα, δεν πρέπει να αφήνουμεαναμμένα τα φώτα του σπιτιού, αν δεν ταχρειαζόμαστε. Δεν προτείνω σ’ ένα νοικοκυ-ριό σήμερα, το οποίο δεν έχει την οικονομι-κή δυνατότητα, να εγκαταστήσει φωτοβολ-ταϊκά, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να βάλει κά-ποια φυτά στο σπίτι ή να αντικαθιστά σταδια-κά τους λαμπτήρες με τους LED. Ακόμα οφεί-λουμε να μην αφήνουμε αναμμένες τις συ-σκευές και να προσέχουμε όταν τις αγορά-ζουμε να είναι κλάσης Α.

Ευημερία ζώων

Ερ.: Ποια θέματα σας απασχολούν τώρα;

Απ.: Αυτήν την περίοδο, γίνεται μια προ-σπάθεια σχετικά με τη διαχείριση των οχη-μάτων του δημοσίου. Ετοιμάζω μια πρότα-ση για να ελέγχονται όλα τα αυτοκίνητα τουδημοσίου. Θα πρέπει να κάνουμε εξοικο-νομήσεις και σταδιακά να τα αντικαθιστού-

με με υβριδικά και ηλεκτρικά. Επίσης, έναθέμα που στηρίζει τώρα το Γραφείο μας, εί-ναι η προσπάθεια, η οποία ξεκίνησε από τογραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίαςγια την ευημερία των ζώων. Δυστυχώς, πα-ρατηρείται έλλειψη συντονισμού των αρμό-διων υπηρεσιών. Οι φιλοζωικές οργανώ-σεις κάνουν σημαντική δουλειά, αλλά αυτόδεν αρκεί. Τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει η το-πική αρχή.

Συνέντευξη με την Επίτροπο Περιβάλλοντος, Ιωάννα Παναγιώτου

29

Επιστήμη

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

∫·ÚÎ › Ó Ô ˜ Αγώνας για ζωή

Γράφουν: Παναγιώτης Μιχαηλίδης, Β1Παναγιώτα Ξύδη, Β1Κωνσταντίνα Παπαδημητρίου, Β1Παντελίτσα Χατζημιχαήλ, Β4Ανδρέας Πρωτοπαπάς, Α3

Πολλοί άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο,προσβάλλονται καθημερινά από κά-ποιο είδος καρκίνου και καλούνται να

δώσουν, μαζί με τους αγαπημένους τους, τονδικό τους αγώνα, που πολλές φορές είναιάνισος. Όχι, όμως, πάντοτε. Η πρόληψη, ησωστή διάγνωση, η κατάλληλη θεραπεία καιη καλή ψυχολογία μπορούν να διαδραματί-σουν καθοριστικό ρόλο για την αντιμετώπι-ση της ασθένειας. Σήμερα, με την πρόοδο τηςιατρικής, πέραν του 50% των περιστατικώνκαρκίνου θεραπεύονται πλήρως, χωρίς νασημαίνει ότι τα υπόλοιπα οδηγούνται άμεσασε θάνατο.

Ο καρκίνος δεν κάνει διακρίσεις. Βάσει στα-τιστικών, ένας στους τέσσερις ανθρώπους,κατά τη διάρκεια της ζωής του, θα νοσήσειαπό κάποιο είδος καρκίνου. Το ποσοστόκαρκίνου στους άνδρες ανέρχεται στο 53%,ενώ στις γυναίκες στο 47%. Ο πιο συχνόςκαρκίνος που εμφανίζεται και στα δύο φύλαείναι του πνεύμονα (20.9%), ενώ οι γυναίκεςπροσβάλλονται πιο συχνά από τον καρκίνοτου μαστού και οι άνδρες από τον καρκίνοτου προστάτη. Στην Κύπρο καταγράφονταιλιγότερα από 3500 νέα περιστατικά καρκί-νου τον χρόνο.

Επιθυμώντας να μάθουμε περισσότερα γιατον καρκίνο, επισκεφθήκαμε το ΟγκολογικόΚέντρο στη Λευκωσία, όπου συνομιλήσαμεμε τον Διευθυντή του, δρα Δημήτρη Ανδρεό-πουλο, ο οποίος μας έδωσε πολύτιμες πλη-ροφορίες και συμβουλές.

Γράφουν: Κατερίνα Ανδρέου, Α9Ιωακείμ Ιωακείμ, Α9

Ημουσική είναι αναμφίβολα μια όμορφηνότα στη ζωή μας. Δίνει ψυχή στοσύμπαν, φτερά στη φαντασία

και ρυθμό στα συναισθή-ματά μας! Είναι μια εναλ-λακτική γλώσσα ψυχικήςεπικοινωνίας τόσο με τονεαυτό μας όσο και με τουςάλλους. Σχεδόν κάθε στιγ-μή της καθημερινότητάς μαςείναι συνυφασμένη με κά-ποια μελωδία. Δεν είναι τυ-χαία η συνήθειά μας να συν-δέουμε συγκεκριμένα μουσικάείδη με την ψυχική κατάστασηστην οποία βρισκόμαστε. Αν είμα-στε λυπημένοι, συνήθως επιθυμούμενα ακούμε μια μελωδία που επιτείνει τηλύπη μας, ενώ όταν είμαστε χαρούμε-νοι, έχουμε την τάση να ακούμε μελω-δίες που αυξάνουν την ψυχική μας ευ-φορία.

Η μουσική αποδεδειγμένα βοηθάει καισε διάφορες θεραπευτικές και εκπαι-

δευτικές διαδικασίες. Με τη μουσική μαθαίνουμε πιογρήγορα, αφού ενεργοποιούνται συγκεκριμένα μέρη τουεγκεφάλου, που συνεργάζονται με το κέντρο επεξεργα-

σίας της. Η μουσική χρησιμοποιείται και στηνιατρική. Σχετικές μελέτες αναφέρουν ότι

ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφα-λικό ή βρίσκονται σε κώμα μπο-

ρούν να ανταποκριθούν θετικά,όταν ακούνε την αγαπημένητους μουσική.

Τι είναι αυτό, όμως, που κάνειτον οργανισμό μας να απο-λαμβάνει και να ανταποκρί-

νεται θετικά στη μουσική;Γιατί δεν αρέσει σεόλους τους ανθρώ-πους το ίδιο είδοςμουσικής; Μήπως όλα

αυτά οφείλονται σε κά-ποια λειτουργία του εγκε-φάλου; Απαντήσεις στα

ερωτήματά μας μάς έδωσεμε μεγάλη προθυμία ο νευ-

ρολόγος δρ. Μιχάλης Πρω-τοπαπάς.

«Καρκινικά κύτταρα αναπτύσσουμε καθη-μερινά όλοι οι άνθρωποι, τα οποία ο

οργανισμός προσπαθεί να τα καταπολεμήσειμε διάφορους μηχανισμούς. Κάποια από αυ-τά δυστυχώς αναπλάθονται ή μεγαλώνουν,με αποτέλεσμα να δημιουργούνται όγκοι.Βασικοί λόγοι για τη δημιουργία των όγκωνείναι η κακή ζωή του ανθρώπου, η κακή δια-τροφή, το κάπνισμα, το άγχος και η κληρο-νομικότητα. Η γονιδιακή αντιμετώπιση τωνόγκων είναι η νέα τάση αντιμετώπισης τουκαρκίνου, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπονται ηχειρουργική, η ακτινοθεραπεία ή η χημειοθε-ραπεία. Δεν είναι ένα το γονίδιο του καρκί-νου, είναι πολλά και γι’ αυτό θα πρέπει νατυγχάνουν εξειδικευμένης αντιμετώπισης. Σίγουρα υπάρχουν και αυτοάνοσα νοσήματα,ακόμα και στην ογκολογία. Πολλοί ασθενείςπροστρέχουν σε εναλλακτικές θεραπείες, οιοποίες, όμως, θα πρέπει να συνδυάζονται μετην κλασική ογκολογική αντιμετώπιση. Ηεναλλακτική θεραπεία μπορεί να βοηθήσειτον ασθενή να νιώσει κάπως καλύτερα, αλλάδεν θεραπεύει τον καρκίνο. Όταν αξιολογούμε έναν ασθενή, γνωρίζουμεένα περίπου την πορεία που θα ακολουθήσει.Η εμπειρία μας, στον καρκίνο του προστάτηκαι τον καρκίνο του μαστού, μας δείχνει ότιένας ασθενής, ακόμα και αν η νόσος του είναιπροχωρημένη, μπορεί να γιατρευτεί και να ζή-σει για πολλά χρόνια ακόμη.

Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να μας επι-σκέπτονται πρώτα οι συγγενείς των ασθενών,στην προσπάθειά τους να προστατεύσουντους αγαπημένους τους από την αλήθεια. Οιασθενείς, όμως, παρ’ όλες τις προσπάθειεςτων συγγενών τους, γνωρίζουν πολύ καλάτην κατάσταση στην οποία βρίσκονται.Απλώς συμμετέχουν και οι ίδιοι στο ίδιο παι-χνίδι-θέατρο με τους συγγενείς τους. Αν δεναναλύσουμε την ψυχολογία του ασθενούς,αν δεν κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του, δεννομίζω πως είναι σωστό να του παραχωρού-με όλα τα γεγονότα. Παράλληλα, όμως, θαήταν λάθος να μην του αναφέρουμε τη σοβα-ρότητα της κατάστασης, χωρίς, όμως, να κλεί-νουμε τις πόρτες στην ελπίδα. Βάζουμε πάνταμικρούς στόχους και προχωράμε.

Σημαντικό ρόλο για την αντιμετώπιση τουκαρκίνου παίζει η ψυχολογία του ασθενούς.Το κυριότερο, βέβαια, δεν παύει να είναι ηπρόληψη, η οποία φέρνει την έγκαιρη διά-γνωση, που με τη σειρά της μπορεί να οδηγή-σει στην πλήρη ίαση και να σώσει ζωές. Είναιπολύ σημαντικό να βάλουμε την άσκηση στηζωή μας, αλλά το κυριότερο είναι να αποβά-λουμε το άγχος. Όταν νιώθουμε ότι πιεζόμα-στε, είναι καλό να έχουμε μια «βαλβίδα απο-συμπίεσης», για να χαλαρώνουμε. Πρέπει γε-νικά τη ζωή μας να τη διασκεδάζουμε, να περ-νούμε ευχάριστα.»

Το Ογκολογικό Κέντρο ξεκίνησε τις εργα-σίες του την 1η Σεπτεμβρίου του 1998. Ορόλος του είναι καθαρά θεραπευτικός. Προ-σφέρει διάφορες ογκολογικές υπηρεσίες,όπως χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, ορ-μονοθεραπεία και διαγνωστικές εξετάσεις.

Παρέχει, επίσης, υπηρεσίες ψυχολογικήςστήριξης τόσο στους ασθενείς όσο καιστους οικείους τους. Στο Κέντρο εργάζονταιιατροί ογκολόγοι και παραϊατρικό προσωπι-κό εξειδικευμένο σε συγκεκριμένα είδη καρ-κίνου.

Ογκολογικό Κέντρο Τράπεζας Κύπρου

«Τη ζωή μας πρέπει να τη διασκεδάζουμε!» Δρ. Δημήτρης Ανδρεόπουλος, Διευθυντής Ογκολογικού Κέντρου

Μουσική: Η τροφή του εγκεφάλουΔρ. Μιχάλης Πρωτοπαπάς, Νευρολόγος

«Οανθρώπινος εγκέφαλος χωρίζεται στο αριστερό και δε-ξιό ημισφαίριο. Τα ημισφαίρια χωρίζονται σε λοβούς,στους οποίους υπάρχουν κέντρα. Τα κέντρα αυτά, όπως αυτότης ομιλίας, της αντίληψης, του λόγου αλλά και της επεξεργασίαςτης μουσικής και των συναισθημάτων, επιτελούν συγκεκριμένεςλειτουργίες. Το κέντρο επεξεργασίας της μουσικής, που βρίσκε-ται στο μετωπιαίο λοβό, σχετίζεται άμεσα με το κέντρο των συ-ναισθημάτων, αφού εθίζεται από διάφορους ήχους, προκαλώνταςστον οργανισμό λύπη, χαρά, αγωνία και άλλα συναισθήματα.Βρίσκεται, όμως, σε διαφορετικό μέρος από το κέντρο της ομι-λίας και γι’ αυτό, όταν κάποιος πάθει εγκεφαλικό, δεν μπορεί ν’αρθρώσει λέξεις, αλλά είναι σε θέση να τραγουδήσει. Στο ανθρώπινο σώμα δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λό-γος, που να δικαιολογεί το γεγονός ότι σε κάποιους αρέσει ένασυγκεκριμένο είδος μουσικής και σε άλλους όχι. Δεν εξαρτάται,δηλαδή, από τον εγκέφαλο, αν μας αρέσει η μουσική ή όχι, ή ανμαθαίνουμε ή όχι εύκολα μουσικά όργανα. Όλα αυτά έχουν νακάνουν με τη δεξιοτεχνία που επιδεικνύει ένας άνθρωπος, αλλάκαι με το κέντρο διαχείρισης των άκρων μας. Δεν έχουν άμεσησχέση με το κέντρο του λόγου. Όσον αφορά, τώρα, στην επι-λογή της μουσικής που κάνει κάποιος, η ορθότερη επιλογή εί-ναι ο καθένας από εμάς να ακούει τη μουσική που του αρέσειγενικά και όχι αυτήν που του υπαγορεύουν τα συναισθήματατης συγκεκριμένης στιγμής.»

Σκίτσο: Χρυσαυγή Μαστίχη, Α9

30

Πολιτισμός

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Φωτεινό παράδειγμα δια βίου μάθησης

Κωνσταντίνος ΓεωργιάδηςΓράφουν: Αναστασία Γενεθλίου, Γ6

Στυλιάνα Ευθυμίου, Α9Χρυσαυγή Μαστίχη, Α9

«Γηράσκω αεί διδασκόμενος», έλεγαν οιαρχαίοι Έλληνες, θέλοντας να τονί-σουν τη σημασία της συνεχούς διεύ-

ρυνσης του πεδίου των γνώσεων και τωνεμπειριών του ανθρώπου, καθ’ όλη τη διάρ-κεια της ζωής του. Είναι, εξάλλου, αναντίρρητηη διαπίστωση ότι στη σύγχρονη εποχή, τωνραγδαίων εξελίξεων σε όλους τους τομείς, ηπροσπάθεια του ατόμου να αυξάνει διαρκώςτις γνώσεις του και να εξελίσσει τις δεξιότητέςτου, προκειμένου να είναι ενεργό και χρήσιμομέλος της κοινωνίας, καθίσταται κάτι περισ-σότερο από αναγκαία.

Φωτεινό παράδειγμα δια βίου μάθησης αποτε-λεί ο κύριος Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, οοποίος, αν και, όταν ήταν νέος, πήρε πτυχίο στηΛογιστική και παρακολούθησε μαθήματα στηΧημεία και τη Βιολογία, σήμερα, στα ενενήνταπέντε του χρόνια, είναι φοιτητής στο τμήμα Κοι-νωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπι-στημίου Κύπρου. Κατά τη φετινή ακαδημαϊκήχρονιά, βρίσκεται στο τελευταίο έτος της φοί-τησής του και μετά το τέλος των σπουδών τουείναι αποφασισμένος να προχωρήσει στην επί-τευξη των στόχων του, που αφορούν κυρίωςστην αναβάθμιση της ελληνικής γλώσσας.

Ο κύριος Κωνσταντίνος Γεωργιάδης έχει ναεπιδείξει και συγγραφικό έργο, αφού, το2012, εξέδωσε το βιβλίο: «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Τοσύστημα πυραμίδες μπορεί να βελτιώσει τα οι-κονομικά». Στη συνάντηση που είχαμε μαζίτου, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε γιατα όνειρα, τους στόχους, αλλά και για τους λό-γους που τον ώθησαν να πάρει την απόφαση,στα ενενήντα πέντε του χρόνια, να επιστρέψειστα θρανία. Εμείς του ευχόμαστε ό,τι καλύ-τερο, ελπίζοντας να συνεχίσει με την ίδια θέ-ληση και τον ίδιο δυναμισμό να πραγματοποιείτα όνειρά του.

«Το νησί»Γράφει: Ιωάννα Αγγελίδου, Α8

ΗΒρετανίδα συγγραφέας Βικτώ-ρια Χίσλοπ, εμπνευσμένη απόμια επίσκεψή της στο μικρό νησί

της Κρήτης, Σπιναλόγκα, όπου μεταφέ-ρονταν οι λεπροί στις αρχές του 20ούαιώνα, έγραψε, το 2005, το μυθιστό-ρημα «Το Νησί». Το βιβλίο εκδόθηκεσε τριάντα γλώσσες και έκανε πωλήσειςπάνω από τρία εκατομμύρια αντίτυπασε όλο τον κόσμο. Το 2010 μεταφέρ-θηκε σε τηλεοπτική σειρά 26 επεισο-δίων για την ελληνική τηλεόραση, ση-μειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η Χίσλοπσήμερα είναι πρέσβειρα για την αντιμε-τώπιση της λέπρας.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το δια-βάσετε, όχι μόνο γιατί θα μάθετε πολύενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή τωνλεπρών στη Σπιναλόγκα, αλλά και γιατίοι ιστορίες που εκτυλίσσονται θα σαςσυγκινήσουν και θα σας προβληματί-σουν. Η στάση των ηρώων μπροστάστα προβλήματα που είχαν να αντιμε-τωπίσουν μου δίδαξε ότι θα πρέπει ναείμαστε ρεαλιστές και να προσπαθούμεπάντοτε να ξεπερνάμε κάθε δυσκολία,ελπίζοντας και αισιοδοξώντας για τοκαλύτερο. Αν και το βιβλίο είναι αρκετάμεγάλο, εντούτοις διαβάζεται πολύ εύ-κολα και ευχάριστα.

Λίγα λόγια για την πλοκή

Η Αλέξις έχει έντονη επιθυμία να μάθειγια το παρελθόν της μητέρας της, Σο-φίας. Το μόνο που γνωρίζει είναι ότι ημητέρα της μεγάλωσε σ' ένα μικρό χω-ριό της Κρήτης, προτού φύγει οριστικάγια το Λονδίνο. Όταν η Αλέξις αποφα-σίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφίατής δίνει ένα γράμμα, που προορίζεταιγια μια παλιά της φίλη. Της υπόσχεται ότιαπό αυτήν θα μάθει όλη την αλήθεια.

Έκπληκτη η Αλέξις, ανακαλύπτει πως ηζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμε-σα με το μικρό και εγκαταλελειμμένονησί της Σπιναλόγκας. Μαθαίνει τηνιστορία της γιαγιάς της και της μητέραςτης, καθώς και τη διάλυση της οικογέ-νειάς της από την τραγωδία, τον πόλε-μο και τα πάθη...

Γράφει: Μιχάλης Κολοκοτρώνης, Β10

Στην οικονομική, ηθική και πολιτισμικήκρίση που μας περιβάλλει, ως αντίδοτομπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ο

πολιτισμός σε όλες του τις εκφάνσεις και ιδι-αίτερα το θέατρο. Η πνευματική αποδυνά-μωση, η απαξίωση, η έλλειψη κριτικής σκέ-ψης, η απάθεια και η ανοχή πρέπει να αντικα-τασταθούν από αρχές, αξίες και θεσμούς,που γέννησε ο αρχαίος ελληνικός πολιτι-σμός και οι οποίες συνέβαλαν καθοριστικάστη δημιουργία του δημοκρατικού ιδεώ-δους.

Κατά τον 5ο αι. π.Χ., ο Περικλής κατήργησετο αντίτιμο του εισιτηρίου για τις θεατρικέςπαραστάσεις που ανεβάζονταν, γιατί θεω-ρούσε πως το θέατρο είναι όργανο παιδεί-ας και πως όλος ο κόσμος θα έπρεπε ναέχει τη δυνατότητα να τις παρακολουθεί,για να μορφώνεται. Μέσα από τα έργα τουο Αριστοφάνης προβλημάτιζε τους ανθρώ-πους της εποχής του για τα διάφορα κοινω-

νικά προβλήματα, άλλοτε επαινώντας τουςκαι άλλοτε προσβάλλοντάς τους, κυρίωςγιατί ψήφιζαν ανίκανα άτομα για ηγέτεςτους.

Στη σύγχρονη εποχή της φθοράς και τουωφελιμισμού, το θέατρο είναι το ασφαλέ-στερο καταφύγιο για την ψυχή μας. Η θεα-τρική τέχνη είναι λειτούργημα. Μέσα από αυ-τήν αντλούνται ενάρετα και χρήσιμα μηνύμα-τα. Το θέατρο καταπολεμά τον υλισμό, υπε-ρασπίζεται ηθικές αξίες και μάχεται εναντίοντης χρησιμοθηρίας και του ρατσισμού. Προ-άγει τη φιλαλήθεια, τον σεβασμό, τη φιλο-πατρία και διευρύνει τους πνευματικούς ορί-ζοντες του ανθρώπου, ελευθερώνοντας τοπνεύμα του.

Ο κορυφαίος παιδαγωγός του θεάτρου Κά-ρολος Κουν, μιλώντας για την τέχνη του θε-άτρου και θέλοντας να αναδείξει την αέναηαξία του, είπε: «Το θέατρο, ως μορφή Τέ-χνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε,να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τονάλλον, να νιώσουμε μαζί την αλήθεια. Να,

γιατί διαλέξαμε το θέατρο σαν μορφή εκδή-λωσης του ψυχικού μας κόσμου…».

Η καλλιέργεια της θεατρικής παιδείας μέσααπό το σχολείο και την οικογένεια πρέπει νααποτελεί σκοπό κάθε κοινωνίας. Η θεατρικήτέχνη μάς προικίζει με αρχές, αξίες και ηθικάδιδάγματα, τα οποία μας βοηθούν να γίνου-με ενεργοί πολίτες. Το θέατρο και η υποκρι-τική τέχνη μοιάζει να είναι η ιδανική οδός,που μπορεί να δώσει μέλλον στα όνειρα τωνανθρώπων, κατευθύνοντάς τους προς τα ου-σιαστικά ιδανικά της ζωής.

Το θέατρο ως αντίδοτο στην κρίση

«Οκύριος λόγος για τον οποίο απο-φάσισα να γίνω και πάλι φοιτητής

στο Πανεπιστήμιο είναι γιατί θέλω να συμ-βάλω στην αναβάθμιση της ελληνικής γλώσ-σας. Αν και η ελληνική κατατάσσεται, μαζίμε τη λατινική και την αραβική, στις πρώτεςτρεις παγκόσμιες γλώσσες, δυστυχώς, υπο-τιμάται, ακόμα και από εμάς, που έχουμε τοπρονόμιο να την έχουμε ως μητρική μαςγλώσσα. Είναι αναγκαίο να μάθουν να τημιλούν όσο το δυνατό περισσότεροι άν-θρωποι, λόγω του ότι η αρχαία Ελλάδα έχειπολλά να μας διδάξει. Επίσης, ας μην ξε-χνάμε ότι και το Ευαγγέλιο έχει γραφτεί σταελληνικά και έχει μεγάλη σημασία αν μπο-ρούμε να το διαβάζουμε από το πρωτό-

τυπο. Γι’ αυτό και έχω σκοπό, μόλις τελειώ -σω τις σπουδές μου, να κάνω ό,τι μπορώγια την αναβάθμισή της.

Ένας ακόμη λόγος που με οδήγησε στα φοι-τητικά έδρανα είναι το γεγονός ότι μου αρέ-σει πολύ το διάβασμα. Κάθε φορά πουδιαβάζω ένα βιβλίο, θέλω να το ολοκλη-ρώνω. Εξάλλου, όταν κάποιος εγγράφεταιστο πανεπιστήμιο, δεν το κάνει μόνο για ναπάρει ένα πτυχίο, αλλά και για να εμπλουτί-σει τις γνώσεις του, που θα τον βοηθήσουννα γίνει σοφότερος, να σέβεται τον συνάν-θρωπό του, να εννοήσει το δικαίωμα τηςζωής και να εφαρμόσει την εντολή του πα-τρός ημών Θεού: «Αγαπάτε αλλήλους.»

«Η αναβάθμιση της ελληνικής γλώσσαςείναι ο μεγαλύτερος στόχος μου»

«Νιώθω και πάλι

είκοσι χρονών!»«Οι σχέσεις μου με τους συμ-φοιτητές μου είναι πολύ καλές.Μαζί τους νιώθω λες και είμαιείκοσι χρονών, ενώ και οι κα-θηγητές μου μού συμπεριφέ-ρονται όπως και στουςυπόλοιπους φοιτητές. Αυτό μεκάνει να νιώθω πολύ όμορφακαι να προσπαθώ να είμαι έναορθό πρότυπο για τους νεαρό-τερους. Συχνά τους παροτρύνωνα σέβονται και να εκτιμούν πε-ρισσότερο τους γονείς τους καινα ακολουθούν τον δρόμο τηςγνώσης.»

μÈ‚ÏÈÔ·ÚÔ˘Û›·ÛË

31

Πολιτισμός

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

«Ακολουθήστε την υποκριτική,μόνο αν την αγαπάτε»

Συνέντευξη με τον ηθοποιό Ευαγόρα Θεοδοσίου

Γράφει: Μιχάλης Κολοκοτρώνης, Β10

ΟΕυαγόρας Θεοδοσίου είναι ένας απότους ταλαντούχους ηθοποιούς της νέαςγενιάς του τόπου μας. Αν και είναι νεα-

ρός, στο βιογραφικό του περιλαμβάνονται αρκε-τές συμμετοχές τόσο στο θέατρο όσο και την τη-λεόραση. Κατά τη φετινή τηλεοπτική χρονιά, τονπαρακολουθούμε στην τηλεοπτική σειρά «ΡουάΜατ». Η Εφημερίδα μας συνάντησε τον νεαρόηθοποιό, ο οποίος με μεγάλη προθυμία συνομί-λησε μαζί μας.

Ερ.: Γιατί αποφασίσατε να ακολουθήσετε τοεπάγγελμα του ηθοποιού;

Απ.: Το έναυσμα για να ασχοληθώ με την υπο-κριτική τέχνη μού έδωσε μια παράσταση τουΘΟΚ, την οποία είχα την ευκαιρία να παρακο-λουθήσω, όταν ήμουν μικρός. Από τότε, άρχισανα λέω ότι θα γίνω ηθοποιός. Σήμερα, βέβαια,ζώντας τη δύσκολη καθημερινότητα της δουλειάςτου ηθοποιού, αντιλαμβάνομαι τον μεγάλο Γολ-γοθά που περνά όποιος ασκεί το συγκεκριμένοεπάγγελμα.

Ερ.: Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία πουαντιμετωπίζει ένας ηθοποιός;

Απ.: Η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στο γεγο-νός ότι, όταν κλείνουμε μια δουλειά, ξέρουμε ότικάποτε θα τελειώσει και ότι ίσως να μην ακολου-θήσει άλλη αμέσως μετά. Επομένως, η αβεβαι-ότητα του επαγγέλματος αποτελεί για μένα τη με-γαλύτερη δυσκολία.

Ερ.: Στην Κύπρο, υπάρχουν, σήμερα, επαγγελ-ματικές ευκαιρίες για τους ηθοποιούς;

Απ: Το επάγγελμα του ηθοποιού, ανέκαθεν, ήταναντιμέτωπο με την ανεργία. Δυστυχώς, αν και

στην Κύπρο το θέατρο βρίσκεται σε ανοδική πο-ρεία, οι ευκαιρίες για εργοδότηση είναι λίγες καιαυτό οφείλεται, κυρίως, στην αύξηση του αριθ-μού των ηθοποιών. Παράλληλα, και οι δουλειέςπου υπάρχουν, λόγω του ανταγωνισμού, αποφέ-ρουν λίγα χρήματα.

Ερ.: Έχει τύχει να αφομοιώσετε στη συμπερι-φορά σας κάποια θετικά ή αρνητικά στοιχείαενός ρόλου που υποδυθήκατε;

Απ.: Κάθε ηθοποιός, όταν υποδύεται έναν ρόλο,προσπαθεί να τον ερμηνεύσει όσο καλύτερα γί-νεται. Με τη λήξη της παράστασης, όμως, αφήνειστην άκρη τον ρόλο που υποδυόταν και γίνεταιπάλι ο εαυτός του. Αλίμονο, αν επηρεαζόμασταναπό τον κάθε ρόλο που υποδυόμαστε. Αυτό θασήμαινε ότι δεν έχουμε δική μας προσωπικότητα.

Ερ.: Προτιμάτε να εργάζεστε στην τηλεόρασηή στο θέατρο;

Απ.: Στη ζωή του ηθοποιού είναι απαραίτητα καιτα δύο. Συνηθίζω, μάλιστα, να λέω ότι, αν η τη-λεόραση είναι η γυναίκα μου, τότε το θέατρο εί-ναι η ερωμένη μου. Σαφέστατα, δεν θα μπορού-σα να ζήσω χωρίς το θέατρο και εάν με κάλυπτεοικονομικά, δεν θα είχα πρόβλημα να μην κάνωτηλεόραση. Αποτελούν, όμως, τόσο το θέατροόσο και η τηλεόραση δύο διαφορετικά μονοπά-τια της υποκριτικής.

Ερ.: Έχετε κάποια προτίμηση ως προς το είδοςτων έργων στα οποία θέλετε να συμμετέχετε;

Απ.: Δεν ξεχωρίζω την κωμωδία από το δράμακαι δεν θα ήθελα ο κόσμος να με ταυτίζει με κω-μικούς ή δραματικούς ρόλους. Αυτό το οποίο,πραγματικά, με ενδιαφέρει είναι να συμμετάσχωσε παραστάσεις με έργα, τα οποία να στηρίζονταισε καλογραμμένα κείμενα. Άλλωστε, επιθυμώ ναέχω μια μεγάλη γκάμα από θεατρικά έργα στοβιογραφικό μου.

Ερ.: Πόσο σας έχει βοηθήσει η αναγνωρισι-μότητα;

Απ.: Ο κόσμος, πλέον, με αναγνωρίζει στον δρό-μο και μου χαμογελά. Αυτό είναι κάτι που με χαρο-ποιεί ιδιαίτερα. Σε καμιά περίπτωση δεν θα εκμε-ταλλευτώ το όνομά μου για προσωπικό μου όφε-λος. Αυτά τα κάνουν οι άθλιοι.

Ερ.: Ποια συμβουλή θα θέλατε να δώσετεστους νέους, οι οποίοι επιθυμούν να ακολου-θήσουν την υποκριτική;

Απ.: Αυτό που θα συμβούλευα τα νέα παιδιά εί-ναι να ακολουθήσουν την υποκριτική, μόνο αντην αγαπούν πραγματικά. Καλό θα ήταν, όμως,να σπουδάσουν και κάτι άλλο, γιατί δυστυχώς τοεπάγγελμα του ηθοποιού δεν εκτιμάται όσο θαέπρεπε.

Γράφει: Μιχάλης Κολοκοτρώνης, Β10

Ηταινία «Αγώνες Πείνας» είναι βασισμένη στοομώνυμο μυθιστόρημα της Susan Colins.Είναι αμερικανικής παραγωγής και ανήκει

στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Φέτος,προβλήθηκε το πρώτο μέρος της τρίτης ταινίας τηςτριλογίας. Σκηνοθέτης είναι ο Francis Lawrence καιπρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Jennifer Lawrence,Liam Hemsworth, Julianne Moore, Philip SeymourHoffman, Donald Sutherland και WoodyHarrelson.

Κατά τη γνώμη μου, οι δύο προηγούμενες ταινίες,ήταν σαφώς καλύτερες και είχαν περισσότερηδράση. Η σκηνοθεσία της ταινίας είναι αρκετάπρωτότυπη, αλλά η πλοκή εξελίσσεται αργά. Ξε-χώρισα την εξαιρετική ερμηνεία της Jennifer

Lawrence, η οποία κα-τάφερε να μας μεταφέ-ρει στο έπακρο τιςσυναισθηματικές εξάρ-σεις της Katniss, τηςηρωίδας που ενσαρκώνει. Παρόλα αυτά, αναμένωμε μεγάλη ανυπομονησία το τελευταίο μέρος τηςτριλογίας, μιας και το τέλος φαίνεται πως θα είναιαπρόβλεπτο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χαιρετισμός, που χρη-σιμοποιούν οι επαναστάτες σε όλες τις ταινίες«Αγώνες Πείνας», έχει υιοθετηθεί από πολίτεςστην Ταϊλάνδη, που θέλουν να εκφράσουν τη δυ-σαρέσκειά τους για την πολιτική κατάσταση στηχώρα τους. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, τηςχώρας προχώρησε σε συλλήψεις φοιτητών, οιοποίοι διαδήλωναν με τον συγκεκριμένο τρόπο.

«∞ÁÒÓÂÛ ÂÈÓ·Û»ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

Μουσική

ΕικαστικάΤα Σταμπωτά Μαντήλια και ο Τελευταίος ΜαντηλάρηςΛεβέντειο Δημοτικό Μουσείο3 Μαρτίου 2015 μέχρι τις 30 Αυγούστου 2015Πληροφορίες: 22 661475

ΘέατροΣκοτεινός ΆγγελοςΘέατρο Ένα27 Φεβρουαρίου 2015μέχρι τις 5 Απριλίου 2015Πληροφορίες: 22 348203

Το τρίτο στεφάνιΝέο Κτήριο ΘΟΚ

22 Μαΐου 2015 μέχρι τις 20 Ιουνίου 2015Πληροφορίες: 22 864300

Ο σκύλος που καπνίζειΑποθήκες ΘΟΚ 5 Φεβρουαρίου 2015 μέχρι τις 23 Απριλίου 2015Πληροφορίες: 77772717

Motel BluesΠολυχώρος Εστία

13 Φεβρουαρίου 2015 μέχρι τις 15 Μαΐου 2015Πληροφορίες: 97 790533

Προτείνουμε...

A G E N D AΕπιμέλεια: Παναγιώτης Ιωαννίδης, Α6

Vassilikos & Έλλη Πασπαλά Μουσική Σκηνή Red, Λευκωσία2 Απριλίου 2015 Πληροφορίες: 22 767711

DJs from Mars Pavilion, Λευκωσία 13 Απριλίου 2015 Πληροφορίες: 22 322222

Paul van DykOcchio Lounge, Λευκωσία8 Απριλίου 2015Πληροφορίες: 22 255111

ΚινηματογράφοςThe longest rideΠρεμιέρα: 10 Απριλίου 2015Britt Robertson, Melissa Benoist,Scott EastwoodK Cineplex

Danny CollinsΠρεμιέρα: 3 Απριλίου 2015Al Pacino,Jennifer Garner,Melissa Benoist K Cineplex

3Child 44Πρεμιέρα:17 Απριλίου 2015Joel Kinnaman,Noomi Rapace,Tom Hardy K Cineplex

Furious 7Πρεμιέρα: 3 Απριλίου 2015Dwayne Johnson,Jason Statham,Paul Walker K Cineplex

ΧορόςΚλεοπάτρα - Νύχτα αγάπης ...με κόστος ζωήςΔημοτικό Θέατρο Στροβόλου 19 Απριλίου 2015Πληροφορίες: 99 236057

Namaste India –Φεστιβάλ Ινδικού ΠολιτισμούΠολιτιστικό και Ερευνητικό Ίδρυμα ARTos31 Μαρτίου 2015 μέχρι τις 7 Απριλίου 2015 Πληροφορίες: 22 445455

32

Πολιτισμός

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Γράφει: Ιωάννα Αγγελίδου, Α8

Τα πάντα στη ζωή είναι τέχνη. Τέχνηείναι ακόμα και ο τρόπος που ντυνό-μαστε, η προσωπικότητα και το χα-

μόγελό μας, ο γραφικός μας χαρακτήρας,ακόμα και ο τρόπος που μιλάμε, αλλά καιαγαπάμε. Τέχνη είναι τα όνειρα και τα συ-ναισθήματά μας. Τέχνη είναι η ίδια η ζωή.

Δυστυχώς, όμως, πολλοί τη θεωρούναχρείαστη, με αποτέλεσμα να αδιαφορούν,μεταφέροντας αυτήν τους την απαξίωση καιστα παιδιά τους. Έχουν μονόπλευρη θεώ-ρηση για τα πράγματα, δίνοντας σχεδόνπάντα βάση στη λογική, με αποτέλεσμα ναεγκλωβίζονται στον ορθολογισμό της φύ-σης και να χάνουν τη δημιουργικότητα καιτον εσωτερικό τους κόσμο. Όταν, όμως,καταλάβουν πόσο σημαντική είναι η τέχνηστη ζωή όλων μας, είμαι σίγουρη πως θααναθεωρήσουν τις απόψεις τους.

Η τέχνη μάς βοηθά να εκφραζόμαστε, ναελευθερωνόμαστε εσωτερικά και να ολο-κληρώνουμε την προσωπικότητά μας. Εί-ναι ένα μέσο επικοινωνίας και έκφρασηςτων ιδεών και των συναισθημάτων μας. Ητέχνη μπορεί να εξευμενίσει και τον πιοάγριο άνθρωπο, γαληνεύει την ψυχή μαςκαι μας απαλλάσσει από το άγχος και τημελαγχολία. Όταν υπάρχουν χρώματαγύρω μας, εργαζόμαστε πιο αποδοτικά,δημιουργικά και χαρούμενα.

Η τέχνη εκφράζει και την ιστορική ταυτό-τητα κάθε λαού. Από τα αρχαία χρόνια τηςιστορίας κάθε χώρας, αποτυπώνονταιστην τέχνη διάφορες αντιλήψεις των αν-θρώπων, μέσω των αγγείων, των τοιχο-γραφιών και της αρχιτεκτονικής των κτη-ρίων. Γι’ αυτό θα πρέπει να δώσουμε στηντέχνη μια καλύτερη θέση στον μικρόκο-σμό μας. Χωρίς την τέχνη, θα εγκλωβιζό-μασταν στην απλή, ψυχρή λογική και θαξεχνούσαμε κάθε είδους συναισθηματικήσυμπεριφορά. Και αυτό είναι επικίνδυνογια την ανθρώπινή μας υπόσταση.

Η τέχνη είναι ζωή

Γράφει: Χρυστάλλα Πολυδώρου, Γ3

Ημουσική κάθε εποχής έχει τα δικά τηςχαρακτηριστικά, τα οποία διαμορφώ-νονται ανάλογα των κοινωνικών κυ-

ρίως συνθηκών που επικρατούν κάθε φορά.Το είδος της μουσικής που κυριαρχεί σήμεραείναι αναμφίβολα πολύ διαφορετικό από αυ-τό που κυριαρχούσε σαράντα και πενήνταχρόνια πριν. Τότε υπήρχε ποιότητα στα τρα-γούδια. Υπήρχαν βαθυστόχαστοι στίχοι,πρωτότυπες μελωδίες, αυθεντικοί ερμηνευ-τές. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονόςότι πολλά από τα τραγούδια του χθες εξακο-λουθούν να μας συγκινούν μέχρι σήμερα.

Τότε η μουσική δεν ήταν θόρυβος, όπως κα-τάντησε, κατά κάποιο τρόπο, να είναι σήμερα.Στις μέρες μας παρακολουθούμε να βγαίνουν

στη μουσική βιομηχανία ένα σωρό νέοι καλ-λιτέχνες. Βομβαρδιζόμαστε από καινούργιατραγούδια, τα οποία μετά από λίγο καιρόκανείς δεν θυμάται. Όλες σχεδόν οι σύγ-χρονες δημιουργίες έχουν περίπου τον ίδιορυθμό, αφού γίνονται ηλεκτρονικά, ενώ δενδίνεται μεγάλη σημασία ούτε στη φωνή τουερμηνευτή.

Παλαιότερα, δημιουργούνταν τραγούδια πουμιλούσαν για τη δυστυχία, τη φτώχια, τονκαημό. Εξέφραζαν τον πόνο, αλλά και την ελ-πίδα, έδιναν νόημα στην καθημερινότητα τωνανθρώπων. Σήμερα στα τραγούδια δεν εκ-φράζεται ο πόνος του διπλανού, αλλά αυτόπου ενδιαφέρει τους περισσότερους νέουςδημιουργούς είναι να γράψουν στίχους, τουςοποίους θα μπορεί ο κόσμος να θυμάται εύ-κολα.

Η παρακμή της μουσικής μας παιδείας είναι,όπως φαίνεται, ένα άλλο σύμπτωμα της οικο-νομικής και ηθικής κρίσης που βιώνουμε. Παρ’όλα αυτά το κράτος θα έπρεπε να επενδύει πιοπολύ στη μουσική μόρφωση των νέων στασχολεία, αλλά και οι μουσικοί παραγωγοί ναπροωθούν περισσότερο τους καλλιτέχνες πουπροσπαθούν να ξεφύγουν από το κατεστημέ-νο και επιμένουν να ασχολούνται με τη μουσι-κή ποιότητα. Αν συνεχίσει η κατάσταση αυτή,υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχάσουμε τη μουσικήκαι την ιστορική μας ταυτότητα.

Γράφει: Νάγια Ευαγγέλου, Β10

Ηιδέα για τη διοργάνωση του πρώ-του «Play Me, I’m Yours» ανήκειστον καλλιτέχνη Luke Jerram και

διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2008στο Birmingham της Βρετανίας. Τα πιάνα,που στήθηκαν ειδικά για την εκδήλωση, ηοποία διήρκησε τρεις εβδομάδες, ήτανδιαθέσιμα για όποιον περαστικό επιθυ-μούσε να παίξει μουσική. Το «Play Me,I’m Yours» δεν ξεχωρίζει κανένα! Απότότε η ιδέα αυτή έχει υιοθετηθεί από 44πόλεις παγκόσμια.

Μετά τη Βαρκελώνη, τη Νέα Υόρκη, τηΓενεύη, το Λονδίνο, το Παρίσι, το ΛοςΆντζελες, τη Βοστώνη, το Μόναχο, τοΣύδνεϋ και φυσικά την πρωτεύουσα τηςμουσικής, τη Βιέννη, η πολιτιστική περιο-δεία διοργανώθηκε και στη Λευκωσία. Ηεκδήλωση οργανώθηκε από τις Πολιτι-στικές Υπηρεσίες του ΥΠΠ, σε συνεργα-

σία με τον Πολιτιστικό ΟργανισμόAvantgarde. Το βράδυ της Κυριακής 17

Οκτωβρίου 2014 ολοκληρώθηκε η εγ-κατάσταση των δέκα πιάνων, που έφτα-

σαν στην Κύπρο από την Ολλανδία καιφιλοτεχνήθηκαν από διακεκριμένουςκαλλιτέχνες της Κύπρου, σε διάφορα ση-μεία της πρωτεύουσας για ένα δεκαήμε-ρο μουσικής.

Με το τέλος της εκδήλωσης, τα πιάνα κα-τέληξαν σε παιδικές στέγες, νοσοκομεία,κέντρα απεξάρτησης και άλλους χώρους,στους οποίους συνάνθρωποί μας θα μπο-ρούν στο εξής να τα χρησιμοποιούν γιατην ψυχαγωγία τους. Το πιάνο που φιλο-τέχνησε ο Πέτρος Παπαπέτρου φιλοξε-νείται στην Παιδοψυχιατρική Κλινική τουΜακάρειου Νοσοκομείου, ενώ αυτό πουφιλοτέχνησε ο Δώρος Ηρακλέους στηνΠαιδογκολογική Κλινική του ΜακάρειουΝοσοκομείου.

Το «Play Me, I’m Yours Nicosia 2014»αποτελεί σπουδαίο πολιτιστικό βήμα γιατην Κύπρο του αύριο και ελπίζουμε να γί-νει θεσμός!

Γράφει: Λήδα Παντελίδη, Α8

Ηηλεκτρονική μουσική είναι ένα από ταπιο αγαπημένα είδη μουσικής στις μέ-ρες μας, ιδιαίτερα μεταξύ των εφή-

βων. Έχει τον κατάλληλο ρυθμό για ξέφρενοχορό και γι’ αυτό έχει τον πρωταγωνιστικόρόλο στα πάρτι.

Η γέννηση της ηλεκτρονικής μουσικής τοπο -θετείται πίσω στο 1960, εποχή κατά την οποίακατασκευάστηκε το πρώτο ηλεκτρονικόsynthesizer. Ο Γάλλος μουσικός Jean- MichelJarre ήταν ο πρώτος που έπαιξε κλασικήμουσική, συνδυάζοντάς τη με ήχους electro,στην όπερα του Παρισιού.

Με την πάροδο του χρόνου, η ηλεκτρονικήμουσική εξελίχθηκε και χωρίστηκε σεδιάφορες υποκατηγορίες: techno, house,acid jazz και drum n bass. Η ηλεκτρονικήμουσική εξακολουθεί να εξελίσσεται και όλοκαι περισσότεροι καλλιτέχνες αφοσιώνονται

στην τέχνη αυτή. Εξάλλου, η τεχνολογίαπροχωρεί και μαζί της και τα μηχανήματα, που

βοηθούν στην παραγωγή νέων ηλεκτρονικώνήχων.

∏ÏÂÎÙÚÔÓÈ΋ ÌÔ˘ÛÈ΋

∏ ÌÔ˘ÛÈ΋ ÙÔ˘ ¯ı˜ Î·È ÙÔ˘ Û‹ÌÂÚ·

«Play Me, I’m Yours»Η μουσική είναι για όλους!

33

Αθλητισμός

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Κ ά ρ τ α φ ι λ ά θ λ ο υ

Γράφουν: Μάριος Προδρόμου, Γ1Στέλιος Ιωάννου, Γ2Σταύρος Μιχαήλ, Γ5

Το φαινόμενο των βίαιων συμπεριφο-ρών, που παρατηρείται σε όλους σχε-δόν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, έχει

πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Τα μέτρα πουλαμβάνει κάθε τόσο το κράτος για την πάταξήτου, δυστυχώς, δεν έχουν φέρει τα επιθυμητάαποτελέσματα. Όλοι συμφωνούν, τουλάχι-στον στα λόγια, ότι το πρόβλημα θα πρέπεινα επιλυθεί δραστικά και άμεσα.

Τους τελευταίους μήνες συζητείται έντονα ηπρόθεση της Κυβέρνησης να εφαρμόσει τηνκάρτα φιλάθλου, με την οποία ευελπιστεί ότιθα καταφέρει να καταστείλει τον χουλιγκανι-σμό στα γήπεδα. Η εφαρμογή του μέτρου αυ-τού κρίνεται επιτακτική από όσους την υπο-στηρίζουν, ενώ όσοι διαφωνούν θεωρούνπως πρόκειται για έναν λανθασμένο τρόποαντιμετώπισης του φαινομένου. Για την ώρα,η κάρτα φιλάθλου όχι μόνο δεν επέφερε τηνπολυπόθητη ηρεμία, αλλά μάλλον έχει οξύνειτα πνεύματα… Θα πρέπει, όμως, να παραδε-χτούμε ότι έχει τουλάχιστον καταφέρει ναενώσει τους οργανωμένους όλων των ομά-δων! Είναι και αυτό μια επιτυχία!

Αν η Κυβέρνηση δεν πείσει τους διαφωνούν-τες -και κυρίως τους οργανωμένους και τασωματεία- για τα θετικά που θα έχει η εφαρ-μογή της κάρτας φιλάθλου και τελικά την επι-βάλει επιτακτικά, ενδεχομένως να προκαλέσειακόμα πιο έντονες αντιδράσεις και μεγαλύτε-ρα προβλήματα. Το βέβαιο είναι πως όσεςκάρτες φιλάθλου και αν εφαρμοστούν, η βίαδεν θα κατασταλεί. Για να παταχθεί οριστικάτο φαινόμενο χρειάζεται να αλλάξει η νοο-τροπία όλων μας. Προς αυτήν την κατεύθυν-ση θα πρέπει να εργαστούν από κοινού η οι-κογένεια, το σχολείο, αλλά και ο ΚΟΑ, μεδιάφορα προγράμματα.

Υπουργός Δικαιοσύνης,Ιωνάς Νικολάου

Σε συνέντευξή του στο Sigmalive, στις 5Φεβρουαρίου 2015, ο Υπουργός Δικαιο-σύνης, Ιωνάς Νικολάου, αναφερόμενοςστην κάρτα φιλάθλου, δήλωσε, μεταξύάλλων: «Στην κάρτα φιλάθλου δεν θααναφέρεται η ομάδα του κατόχου της. Θααναφέρει απλώς το όνομα και τον αριθμότου προσώπου στο κεντρικό μητρώο.Ενοχλήθηκαν κάποιοι για τα προσωπικάδεδομένα που θα αναγράφονται στηνκάρτα. Ακόμη και στις κάρτες υπεραγορώναναγράφονται περισσότερα στοιχεία. Θέ-λω να είμαι ξεκάθαρος. Η κάρτα φιλάθλουθα εφαρμοστεί, γιατί πρόκειται για ένα μέ-τρο, το οποίο τελικά αποδείχθηκε, για μιαμεγάλη περίοδο του πρωταθλήματος, ότιλειτούργησε αποτρεπτικά σε πολλές περι-πτώσεις διάπραξης βίας. Κάποιοι δεν πάνεστο γήπεδο για να παρακολουθήσουν πο-δόσφαιρο. Πάνε για να κάνουν τα δικάτους Το γήπεδο δεν είναι για αυτούς, αλλάγια τον κάθε φιλήσυχο άνθρωπο, ο οποί-ος θέλει να παρακολουθήσει την ομάδατου και να την υποστηρίξει μέσα σε πλαί-σια αθλητοπρέπειας.»

Μιχάλης Ηροδότου,Υπεύθυνος Εθνικού ΓραφείουΣυλλογής Πληροφοριών γιατον Χουλιγκανισμό

«Στην κατάσταση που έχουμε φτάσει επι-βάλλεται η εφαρμογή της κάρτας φιλά-

θλου. Κάποια σωματεία έχουν εκφράσει τηναντίθεσή τους, γιατί δεν θέλουν να δυσαρε-στήσουν τους οργανωμένους τους, από τουςοποίους, δυστυχώς, ελέγχονται. Στην πραγ-ματικότητα, όμως, οι ομάδες ζημιώνουν απότη συμπεριφορά των οργανωμένων, αφούπολύ συχνά καλούνται να πληρώσουν μεγάλαπρόστιμα για τη συμπεριφορά τους.

Η κάρτα φιλάθλου έχει πολλά θετικά. Με τηνεφαρμογή της, οι οικογένειες θα ξαναγυρί-σουν στα γήπεδα, γιατί θα αισθάνονταιασφάλεια. Παρουσιάζεται ως αρνητικό μέτροαπό όσους θέλουν να συνεχίσουν να δημι-ουργούν προβλήματα κρυμμένοι πίσω απότην ανωνυμία τους. Σε όσες χώρες έχει εφαρ-μοστεί, τα επεισόδια βίας στα γήπεδα έχουνσχεδόν εκμηδενιστεί.

Η κάρτα θα εκδίδεται από τον ΚΟΑ και πάνωσε αυτήν θα αναγράφεται το όνομα και η ταυ-τότητα του κατόχου, ενώ θα υπάρχει και η

φωτογραφία του. Δεν θα είναι υποχρεωτική ηαναγραφή της ομάδας, την οποία υποστηρίζειο κάτοχός της. Για να εισέλθει ο οποιοσδήπο-τε στο γήπεδο, θα πρέπει να δείχνει την κάρτακαι το εισιτήριο. Σε περίπτωση που σε κάποιονθα έχει απαγορευτεί η είσοδός του στο γήπε-δο, δεν θα μπορεί να αγοράσει εισιτήριο.

Παράλληλα με την κάρτα φιλάθλου, θα εγκα-τασταθεί και ένα λογισμικό σύστημα, τοοποίο θα επιτρέπει την ταυτοποίηση του φω-τογραφικού υλικού από επεισόδια βίας με τηνκάρτα φιλάθλων. Υπολογίζεται ότι μέχρι τονερχόμενο Σεπτέμβριο θα τεθεί σε ισχύ ηεφαρμογή της.»

Επιτακτική ή αχρείαστη η εφαρμογή της;

Γράφει: Αντώνης Πηλαβάς, Γ3

Ηψήφιση από τη Βουλή του νομοσχεδί-ου για την εφαρμογή της κάρτας φιλά-θλου μονοπώλησε για πολύ καιρό το

ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων και κυ-ρίως των σωματείων και των οργανωμένωνόλων σχεδόν των ομάδων της Α’ Κατηγο-ρίας. Η διαφωνία τους με το μέτρο, το οποίοπροτίθεται η Κυβέρνηση να θέσει σε ισχύ απότη νέα ποδοσφαιρική περίοδο, εκδηλώθηκεμε την αποχή τους, για κάποιο χρονικό διά-στημα, από τα γήπεδα.

Αναταράξεις, όμως, στον ποδοσφαιρικό καιόχι μόνο κόσμο προκάλεσαν και οι αποκαλύ-ψεις του διαιτητή Μάριου Παναγή, σχετικά μετα στημένα παιχνίδια και την εμπλοκή, κατάτον ίδιο, πολιτικών και άλλων σημαινόντωνπροσώπων της κυπριακής κοινωνίας. Όλοι οιυγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι ευχόμαστε ναλάμψει, επιτέλους, η αλήθεια και να εξυγιανθείτο κυπριακό ποδόσφαιρο.

Στη συνέχεια, θα επιχειρήσουμε μια σύντομηανασκόπηση των όσων κατάφεραν ή δεν κα-τάφεραν οι κυπριακές ομάδες, κυρίως κατά τηνπροηγούμενη ποδοσφαιρική χρονιά.

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Οι «κυανόλευκοι» ξεκίνησαν πολύ καλά τηχρονιά, σημειώνοντας πολύ καλή πορεία στηνΕυρώπη, διαψεύδοντας όσους ήθελαν το ευ-

ρωπαϊκό ταξίδι της λεμεσιανής ομάδας να τε-λειώνει γρήγορα. Η ιστορική του νίκη επί τηςΛοκομοτίβ Μόσχας, μέσα στην έδρα της, τουέδωσε το «εισιτήριο» για τους ομίλους τουEuropa Leaque, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Στο κυπριακό πρωτάθλημα, ο Απόλλωνας,παρά το γεγονός ότι άρχισε τη χρονιά με τονχειρότερο δυνατό τρόπο, αφού ηττήθηκε απότην ΑΕΚ με 2-5, έχει καταφέρει, με τις καλές τουεμφανίσεις, να απολαμβάνει, μαζί με τονΑΠΟΕΛ, την πρώτη θέση της βαθμολογίας.

ΑΠΟΕΛ

Back2 Back για τον ΑΠΟΕΛ, για πρώτη φορά,μετά την Ανόρθωση, το 1999. Οι «γαλαζοκί-τρινοι» μπορεί να μην ξεκίνησαν με τους κα-λύτερους οιωνούς την περσινή σεζόν,ωστόσο την ολοκλήρωσαν κατακτώντας τονταμπλ. Φέτος, αν και αντιμετωπίζουν κάποιαπροβλήματα, βρίσκονται στην κορυφή τηςβαθμολογίας μαζί με τον Απόλλωνα.

Κλείνοντας τη χρονιά, οι νταμπλούχοι είχαν ναλένε ότι στάθηκαν με αξιοπρέπεια τόσο απέ-ναντι στον Μέσι και την παρέα του όσο και

απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, των πολλώνεκατομμυρίων, και διεκδίκησαν την πρόκρισήτους στο Europa Leaque.

ΟΜΟΝΟΙΑ

Οι «πράσινοι» της Λευκωσίας ξεκίνησαν με το…αριστερό τη χρονιά, αφού αποκλείστηκανάδικα από τη Ντιναμό Μόσχας, στους αγώνεςγια την πρόκριση στους ομίλους του EuropaLeague. Το όνειρο της πρόκρισης χάθηκε, μετην ευθύνη να βαραίνει κυρίως τον Ρουμάνοδιαιτητή, ο οποίος πέρασε από …χειρουργείοτους «πρασίνους». Κατά την παρούσα ποδο-σφαιρική περίοδο, με μειωμένο προϋπολογι-σμό, ο Κώστας Καϊάφας παλεύει με τα κύματα,για να μπορέσει η ομάδα του να καταφέρει νατερματίσει στην πρώτη τετράδα.

ΑΕΛ

Η ήττα της στην τελευταία αγωνιστική του περ-σινού πρωταθλήματος από τον ΑΠΟΕΛ, εξαι-τίας της οποίας το πρωτάθλημα πήρε τελικά τονδρόμο της πρωτεύουσας και όχι του λιμανιού,φαίνεται ότι επηρέασε τη λεμεσιανή ομάδα, πουαυτήν τη στιγμή βρίσκεται στην όγδοη θέση.

ΑΝΟΡΘΩΣΗ

Εφιαλτικός ήταν ο χρόνος που πέρασε για τηνΑνόρθωση, με τους οπαδούς και τους ιθύ-νοντες της ομάδας της Αμμοχώστου να θέ-λουν να τον ξεχάσουν όσο πιο γρήγοραγίνεται. Η ποδοσφαιρική περίοδος 2013-2014 σημαδεύτηκε από την ντροπιαστική ήτταπου δέχτηκαν από τον ΑΠΟΕΛ με 8-1 αλλάκαι από την ΕΝΠ με 4-0. Τα αποτελέσματααυτά δεν συνάδουν με την ιστορία της ομάδας.

ΕΡΜΗΣ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ

Στην ιστορία θα μείνει η πρώτη παρουσία τουΕρμή στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η ομάδα τηςΑραδίππου, μέσα σε μόλις δύο χρόνια, κατά-φερε από μια ομάδα Β’ Κατηγορίας να εξελιχ-θεί και να διεκδικεί με αξιώσεις μια θέση στηνπρώτη τετράδα. Πλέον, για να χάσει, θα πρέ-πει ο αντίπαλός της να ιδρώσει.

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΔΡΩΝ

Αξέχαστο θα μείνει το 2014 για την ΕθνικήΑνδρών. Η εκτός έδρας νίκη επί της Βοσνίας,το ιστορικό φιλικό στην Ιαπωνία και το πρώτοχατ τρικ από τον Εφραίμ, στο παιγνίδι με τηνΑνδόρα, είναι γεγονότα που, ήδη, καταγρά-φηκαν στην ιστορία. Το πιο σημαντικό, όμως,είναι η παρουσία των Κύπριων φιλάθλων σεπαιχνίδια της Εθνικής. Η παρουσία πέραν των20000 φιλάθλων στον αγώνα της με το Ισ-ραήλ και των 8000 στον αγώνα με την Αν-δόρα είναι αξιοσημείωτες.

Περί ποδοσφαίρου….

Οι διαφωνούντες

Όσοι διαφωνούν με την εφαρμογή τηςκάρτας φιλάθλου υποστηρίζουν ότι η βίαθα μεταφερθεί εκτός γηπέδων, με τους τα-ραξίες να οργανώνουν τα λεγόμενα «ραντε -βού θανάτου», όπως γίνεται σε άλλες χώ-ρες του κόσμου. Υποστηρίζουν ακόμη ότιη κάρτα θα μειώσει την προσέλευση τουκόσμου -κυρίως των οργανωμένων- σταγήπεδα, γεγονός που θα πλήξει τόσο τηνοικονομική κατάσταση των σωματείων

όσο και το κυπριακό ποδόσφαιρο γενικό-τερα. Επίσης, διατείνονται ότι το οικονομι-κό κόστος, που απαιτείται για την εγκατά-σταση των διάφορων συστημάτων, θα τοεπωμιστεί ο λαός, αφού το κράτος δενδιαθέτει τα εκατομμύρια που χρειάζονται.Τέλος, διαφωνούν έντονα με το φακέλωματων οπαδών, αφού κράτος, σωματεία καιαστυνομία θα μπορούν να έχουν πρόσβα-ση στα προσωπικά δεδομένα του κάθε εγ-γεγραμμένου φιλάθλου.

Σε είδα να μας θάφκεις σε ούλλους και νατο παίζεις αγιούι!

Σε είδα, πρόεδρε, να πίνεις τέσσερα γα-λατάκια σιοκολάτας την ημέρα. Πες μου,έχεις συγγένεια με τον Χαραλαμπίδη;

Σε είδα να παίζεις ντραμς στη γιορτή καινα σου φωνάζουν Mashala! Τι σημαίνειαυτό, πρίγκιπά μου;

Σε είδα σήμερα να είσαι μελαγχολικός... Ζούμεμόνο μια φορά, γι’ αυτό κοιτά να χαμογελάς!

Σε είδα, καημένη μου κοκκινομάλλα, να

τρώεις τα νύχια σου τζιαι να μουρμου-

ρούν οι φίλες σου να παραιτήσεις!

Σε βλέπω να είσαι πάντα εκεί, όποτε σεχρειαστώ! Ted Forever

Σε είδα να χαμογελάς... Είσαι γλύκας!

Σας είδα, περσινοί πρωταθλητές στο πρω-τάθλημα futsal... Θα το ξανασηκώσουμε;

Σε είδα, όμορφε ψηλέ, να πίνεις τσιάρο...Έππεσες που τα μάτια μου!

Σε είδα να μου λες «καλημέρα», κορίτσιμου...

Σε είδα, κυνηγόπαιδο, να κάθεσαι στακιόσκια και να μου δείχνεις videos πουέπαιζες τα πουλλούθκια! Love you!

Σε είδα, με είδες, σου έκλεισα το μάτι!Το είπες στον άντρα σου... Μουέκλεισε και το άλλο!

Σε είδα να λες «ντάξει ρε»!

Νόμιζα πως σε είδα, αλλά τελικά δεν σεείδα. Οφθαλμαπάτη χαχ!

Σε είδα που με είδες... Κάνε τζιαι καμιάκίνηση, μάνα μου...!

Σε είδα, ξανθέ άγγελε, να κάθεσαιδίπλα μου. Αχ αυτά τα ματιά σου ταγαλαζοπράσινα!

Σε βλέπω κάθε μέρα τζιαι πελλανίσκειςμας για τον Thorgah! With love!

Σε είδα να μασουλάς κόκκινο ρόδι και ναμπαίνεις στην τάξη, στο μάθημα τηςγυμναστικής, με τις βελούδινες φόρμεςσου. Ζηλεύω την εξυπνάδα σου!

Σε είδα να μου χαμογελάς…

Σε βλέπω παντού... Όλα στο σχολείοθυμίζουν εσένα και εσύ είσαι τόσο μακριά...

Σας είδα να κρατάτε μια κιθάρα και να

τραγουδάτε στις κερκίδες το «Εν λευκώ».

Σε είδα να ανάβεις τσιγάρο, μόλιςκοιτάξεις κοπέλα. Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Σε είδα αξύριστο στο σχολείο... Φαίνεταιο Διευθυντής εν σε είδε!

Σε είδα, άγγελέ μου, να πετάσσειςρουκετούες μες στην τάξη τζιαι να σουκάμνει παρατήρηση η καθηγήτρια!

Σε είδα και ερωτεύτηκα τα πράσινά σουμάτια!

Σε είδα να περπατάς στην αυλή με εκείνοτο στιλάκι σου... Αχ να ήμουν η τσάντασου και να με έπαιρνες παντού μαζί σου!

Σε είδα να μου δίνεις τα τεράστια γυαλιάσου και να μου ταιριάζουν γάντι!

Σε είδα να με κοιτάς και όλα έμοιαζανμαγικά!

Σε είδα να περπατάς και να σου πέφτειένα από τα πολλά πρόσωπά σου.

Σας βλέπουμε, πιγκουινάκια, να μηνκρατιέστε... Αντέξετε, η περίοδος ανα-παραγωγής αργεί ακόμα!

Σε είδα, κούκλε μου, να τρώεις σαν μωρόκαι να κοιτάς μην τυχόν και στο αρπάξουν!

Σε είδα πριν δύο μέρες και θυμήθηκαπως κάποτε ήμασταν κολλητές...

Σε είδα, με είδες... Εε στα βλέμματα θαμείνουμε;

Σας είδα να κάνετε αγαπούλες έξω από τονκαθηγητικό σύλλογο. Σεμνά…

Σε είδα να ξεχνάς τόσο εύκολα. Τι ήμουνγια σένα τελικά; Καλά να περνάς!

Σε βλέπω κούκλα, κάθε μέρα να μαλώνειςμε τον φίλο σου τζιαι μετά να τα βρίσκετε.Έλεος, διαλέξετε!

Σε είδα, ξανθούλλη μου, να κάθεσαι διπλάμου στην τάξη... Μάνα μου σε!

Σας είδα και σας βλέπω συνεχώς μαζί, ναείστε πιο ερωτευμένοι από ποτέ. Και εμείςερωτευτήκαμε, αλλά δεν τρελαθήκαμε!

Σας είδα να κάνετε τουςΛΟΚ... Ας ηρεμήσετε λλίοτζιαι εν στην Κλήρου που εν να καταλήξετε!

Σας είδα, κυρία, να περιμένετε τους μαθητέςσας για απορίες και να μην έρχεται κανένας!Παραιτάτε τους τζιαι φύετε!

Σε είδα να φορείς φόρμα και να ξεφεύγειςαπό τον Διευθυντή... Αγαπά σε πολλά οΘεός, α!

Σε είδα να τον βλέπεις συνέχεια, ενώ έχεισχέση. Μάλλον κάποια θα έχει προβλήματα!

Σε είδα, κούκλε μου, να τρώεις όλη μέρα καινα μην βάζεις κιλό... Μα πώς τα καταφέρνεις;

Σε είδα να περπατάς σαν το μοντέλο. Νασου θυμίσω πως εδώ είναι σχολείο και όχιπασαρέλα!

Σε είδα να τα έχεις με αυτόν και κατάλαβατον λόγο που φορείς γυαλιά...

Σε είδα να φορείς κοντομάνικο στοκρύο... Πώς γίνεται;

Σε είδα με ροζ παπούτσια στο σχολείο.Αρέσκει σου η Barbie, μάνα μου;

Σε είδα που με είδες, αλλά έκαμα ότι εν σεείδα. Ξαναδές με αύριο.

Σε είδα να αντιγράφεις και να νομίζεις πωςδεν το κατάλαβα, γατάκι.

Σας είδα να κάμνετε τους γυμνασμένους...Λλίον την μπάλα κάτω, αγάπες!

Σε είδα να τη βλέπεις με ένα σατανικόβλέμμα... Αποδέξου πως εν πιο ωραία σου,να τελειώνουμε!

Σε είδα να της λες πως την αγαπάς τζιαιενόμιζα πως έβλεπα ταινία!

Σε είδα, όταν έλεγες ότι είσαι κούκλα. Μαποια νομίζεις ότι είσαι; Εγώ; Φωνάρα!

Σε είδα, όταν έβλεπες συνεχώς τα ρούχαμου... Ναι, κούκλα μου, εμένα εν πιο ωραία,τι να κάνουμε;

Σε είδα να αγοράζεις γλυκά που τηνκαντίνα... Εν σε έπιασε η κρίση;

Σε είδα να κάνεις τον δυνατό στην τάξη,ενώ είσαι μιτσής!

Σε είδα να κολλάς σε όλους χωρίςανταπόκριση. Παραίτα και δεν...

Σε είδα να κάμνεις τον πίθηκο... Απλώςείσαι ταραμένος!

Σε είδα να τραγουδάς στη γιορτή... Μαείσαι τέλεια!

Σε είδα! Γίνεται να μεν σε ξαναδώ;

Σε βλέπω κάθε μέρα και ανακαλύπτω κάτιακόμα, κάτι από τη μαγική σου εικόνα,που με αναγκάζει να σ’ ερωτευτώ ξανά...

Σε είδα να φορείς το φούτερ που σουαγόρασα. Βκάλε το, εν σου πάει!

™Â ›‰·

Σας είδα, κοριτσάρες μου, να τρώτε κάθεδιάλειμμα τζιαι να μεν βάλλετε ούτεγραμμάριο! Woοoow μεταβολισμός, αα!!!

Σε είδα και σε βλέπω κάθε μέρα το πρωίνα έρχεσαι στο σχολείο. Μπαίνεις απόπίσω, εκεί που είναι η αίθουσα τηςΦυσικής. Σου φωνάζω και σε χαιρετώλέγοντάς σου να έρθεις να μιλήσουμε.Είσαι πρωταία, το ξέρω. Θα είμαι, όμως,εδώ για να σε περιμένω κάθε μέρα!

Σε είδα, όμορφο πρωταιάκι, με τηνπολύχρωμη τσάντα και τα air force ναπερπατάς. Αρρ, είσαι κούκλος!

Σε είδα να λες ψέματα για μένα. Πρόσεξε,θα αρχίσω να λέω αλήθειες για σένα…

Σε είδα που την κρατούσες όλη μέρααγκαλιά και δεν την άφηνες λεπτό!

Σε είδα, όμορφο πρωταιάκι, με τηχρωματιστή τσάντα και σου μίλησα...Μπράβο της μάμας σου!

Σε είδα, όταν έπαιζες τόσο γλυκά...

Σας είδα, Γ8, στην αυλή να βγάζετεφωτογραφία... Φαίνεταί σας πως ενείσαστε για Φυσική και Χημεία!

Σας είδα να κερδίζετε στο πρωτάθλημαfutsal. ΜΟΝΟ Β8!

Σε βλέπω να φεύγεις και όλα μοιάζουν όνειροκακό. Δεν μπορώ να καταλάβω, μοναχάκοιτώ. Όσο και να με πειράζει, μόνο αυτό θαπω... Να προσέχεις, καλή τύχη, σ’ αγαπώ!

Σας είδαμε να κάθεστε στο τελευταίοκιόσκι και να κάνετε πανικό. Είστε θεές!

Σε είδα έτοιμο να σταματήσεις τοστοίχημα! Χ.Α.

Σας είδα, σιόνες μου του Γ8, με μιαcadbury σοκολάτα στο χέρι... Φαίνεταιπως κάποιος από το Στρασβούργο σάςτην έχει φέρει!

Επιμέλεια: Ξένια Ιωάννου, Γ8 Μαριτίνα Μουμτζίδου, Γ8 Έλενα Χαραλάμπους, Γ9

Σε είδα να τραγουδάς. «Άστο!»

Σε είδα με τη νέα σου παρέα να παίζεις τηνπελλή! Χαλάρωσε λλίο!

34

Στο φλου

Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος»

Σε είδα πρωταιάκι με την τσάντα που γράφει ❾. Είσαι ένα κουκλάκι!

35

Στο φλου

Μάρτιος 2015 • ΤΕΥΧΟΣ 11

Σε βλέπουμε να ψάχνεις τις αίθουσεςσαν χαμένο τρελοκόριτσο, αλλά καιπάλι σε αγαπάμε... CHATANAT

Σε είδαμε, Αϊνστάιν, να ψάχνεις τηνAmerica και εσένα, Κολόμβε, να ανακα-λύπτεις τον νόμο της σχετικότητας...,σύμφωνα με την ξανθιά πιανίστρια...

Σε είδα, ξανθέ μου άγγελε, να περπατάςμέσα στη μέση του σχολείου σαν τομοντελάκι... Ε κανεί, ρε μάνα μου...

Σας είδα να κρατάτε το κουτί. Είστεαππάρες.

Σε είδα που με κοίταξες, αξύριστε...Σε βλέπουμε... Βασικά εν σε θωρούμεόποτε έχουμε διαγώνισμα... Σκέψου μαςτζιαι εμάς που δκιαβάζουμε στην ώρα μας...

Σε είδα και σε βλέπω συνέχεια ναπηαίννεις τουαλέτα και να πλένεις ταχέρια σου... Ε κανεί, ρε μάνα μου, εν ναλύσουν τζιείνα τα σιέρκα σου!

Πελλόπλασμά μου, αγαπώ σε πολλά!Πάντα δίπλα σου! Α.

Βλέπω στο τελευταίο θρανίο στααριστερά να αιωρούνται πένες, κασετίνεςκαι τετράδια.

Σε είδα και με είδες, μα εμείναμε τζιαμέ.

Σε είδα να μασάς πίσσα... Μα είσαιελευθέρας βοσκής;

Σας είδα να νικάτε στο πρωτάθλημα futsalγια ακόμη μια φορά. Θα γίνει αυτό καιστο τέλος;

Σε είδα και σε βλέπω συνεχώς να τη βλέπεις...Πες της ότι τη θέλεις, να τελειώνουμε.

™Â ›‰·Σε είδα που έπαιζες μάππα…Πιστεύκω να μεν ξαναπαίξεις.

Σε είδα να τρώεις… χυλόπιτα!

Σε είδα, κούκλα μου, και νομίζω σ’ ερωτεύτηκα.

Σε είδα που μου το έπαιζες φίλη... Κοίτατώρα... Ναι, απλώς κοιτάς τώρα!

Σε είδα με άλλον… Άσε τον άλλον και έλασ’ εμένα!

Σε είδα και κατάλαβα το λάθος μου!

Μόδα για την άνοιξη και το καλοκαίρι 2015Ιδέες και προτάσεις...

Γράφουν: Χριστίνα Φιλίππου, Γ2Μαρία Γεωργίου, Γ7Παναγιώτα Χατζηγεωργίου, Γ7

Τι θα φορεθεί την άνοιξη και το καλο-καίρι του 2015; Ποια σχέδια και ποιοιχρωματισμοί θα κυριαρχήσουν; Εμείς

είμαστε εδώ για εσάς! Ακολουθήστε τιςπροτάσεις μας, για να είστε στιλάτες και in!

Γυναίκες

• Θα φορεθούν φούστες και μακριά φορέ-ματα boho look, με δαντέλα και διάφαναυφάσματα, βγαλμένα από τη δεκαετία του‘70, σε μπλε, πορτοκαλί και κόκκινουςχρωματισμούς. Δεν θα μπορούσαν, βέ-βαια, να λείπουν και τα κοντά σορτσάκια,συνδυασμένα με κοντές και φαρδιέςμπλούζες.

• Την εμφάνισή τους κάνουν και φέτος οιολόσωμες φόρμες με λινά και μεταξωτάυφάσματα, καθώς επίσης και τα jeans, ταοποία θα φορεθούν σε παντελόνι και σεφορέματα.

• Τα μαγιό για το φετινό καλοκαίρι χαρα-κτηρίζονται από παιχνιδιάρικα σχέδια καιφανταχτερά χρώματα.

Άντρες

Και ποιος είπε ότι η μόδα αφορά μόνο τιςγυναίκες; Προτάσεις και ιδέες έχουμε καιγια σας, αγόρια…

• Οι ρίγες, κάθετες ή οριζόντιες, θα είναιγια εσάς το κυρίαρχο μοτίβο για φέτος.

• Από την γκαρνταρόμπα σας, σίγουρα,δεν πρέπει να λείπει το jean -πουκάμισο,παντελόνι ή τζάκετ. Συνδυάζοντας το jeanπαντελόνι με ένα λινό καρό πουκάμισο ήτο jean πουκάμισο με μια φανέλα σε έν-τονα καλοκαιρινά χρώματα, δημιουργείτεαμέσως ένα απλό in fashion style.

• Το χρώμα που κυριαρχεί για σας φέτοςείναι το κόκκινο, σε όλες τις αποχρώσειςτου... Ακόμη ο συνδυασμός του πράσι-νου και του μπλε, μπορεί να σας φαίνεταιπερίεργος αλλά είναι πολύ trend.

• Απόλυτη τάση της φετινής άνοιξης καιτου φετινού καλοκαιριού είναι και ταλουλουδάτα μοτίβα! Να θυμάστε, όμως,ότι πρέπει να τα συνδυάζετε με ό,τι πιοαπλό έχετε, με ένα μονόχρωμο jean ήένα μονόχρωμο ζακετάκι.

Πες μου το ζώδιό σου... να σου πω ποιος είσαι!Τι λένε τα άστρα για τους καθηγητές μας;

Γράφουν: Στέφανη Μαρνέρου, Μικαέλλα Φραγκοπούλου, Υβόνη Χαραλάμπους Γ1, Πόλυς Χατζηκώστας Γ4

Σε είδα με τα μαύρα ray-ban γυαλιά και τοUSA footer να κυκλοφορείς στο σχολείο...Πού πας, κούκλε;

Έλενα Κωνσταντίνου, καθηγήτρια Βιολογίας

Η δύναμη, η επιμονή, η υπομονή, ηγενναιοδωρία, το πείσμα και η κτητι-κότητα είναι κάποια από τα χαρακτη-

ριστικά του ζωδίου του Ταύρου. ΟιΤαύροι έχουν πολύ λίγους στενούς φίλους, τους οποί-ους προστατεύουν και φροντίζουν. Βάζουν υψηλούςστόχους και με την τεράστια επιμονή που διαθέτουν, κα-ταφέρνουν να τους επιτυγχάνουν. Δεν τους αρέσουν οιεντάσεις, αλλά όταν θυμώσουν, είναι προτιμότερο ναμην βρεθείς μπροστά τους.

Ποιος εκπαιδευτικός του Σχολείου μας έχει, άραγε, αυτάτα χαρακτηριστικά; Μα φυσικά η καθηγήτρια της Βιολο-γίας, κυρία Έλενα Κωνσταντίνου! Η κυρία Έλενα είναι ήρε-μη, υπομονετική και δεν φοβάται να εκδηλώσει την αγάπητης. Ως μαθητές της έχουμε γίνει αμέτρητες φορές μάρτυ-ρες της έμπρακτης βοήθειάς της προς εμάς. Της αρέσει ναβάζει υψηλούς στόχους και να κάνει ό,τι περνάει από το χέ-ρι της για να τους πραγματοποιήσει.

Ζήνα Πολυκάρπου, ΦιλόλογοςΗ ευαισθησία, η οποία τη χαρακτηρίζει, εί-ναι και το κύριο χαρακτηριστικό του ζωδί-ου στο οποίο ανήκει. Ο λόγος για την κυρίαΖήνα Πολυκάρπου, η οποία ανήκει στο ζώδιο του Καρ-κίνου. Οι Καρκίνοι είναι ιδιαίτερα πιστοί σε όσους τουςστηρίζουν και τους αρέσει να περιποιούνται τους γύρωτους. Έχουν έντονη διαίσθηση και πληγώνονται εύκολα. Τα χαρακτηριστικά αυτά του Καρκίνου μπορούν να πε-ριγράψουν τέλεια την κυρία Ζήνα, αφού είναι και ηίδια έντονα συναισθηματική και προστατευτική. Αν καισυνήθως είναι επιφυλακτική και επιζητεί την αποδοχήτων άλλων, πάντα μπορείς να στηριχτείς σε αυτήν. Αυ-τό, όμως, που τη χαρακτηρίζει έντονα είναι η μεγάλητης ευαισθησία και η αγάπη της για ό,τι σχετίζεται μετο πνεύμα.

Γιώργος Καλοζώης,

Φιλόλογος

Υ δ ρ ο χ ό ο ς . . .Πνευματώδης,έξυπνος, εφευρε-τικός, ανεξάρτη-τος, φιλικός, απρόβλε-πτος και άλλα πολλάχαρακτηρίζουν τα άτομα πουανήκουν στο ζώδιο αυτό. ΟιΥδροχόοι είναι συνήθως άτομαυπομονετικά, που, παρά τις δυ-σκολίες που αντιμετωπίζουν,καταφέρνουν, με τη σταθερότη-τα, η οποία τους χαρακτηρίζει,να τα υπερνικούν και να πραγ-ματοποιούν τους στόχους τους.Είναι, επίσης, αντισυμβατικοίκαι παρεκκλίνουν, συνήθως,από την κοινή σκέψη. Ποιος καθηγητής του Σχολείουμας θα μπορούσε να ταιριάξειστα χαρακτηριστικά αυτά; Αναμ-φισβήτητα ο κύριος ΓιώργοςΚαλοζώης! Από τους πιο γλυ-κούς και συμπαθητικούς καθη-γητές του Σχολείου μας, ο κύ-ριος Καλοζώης είναι πάντα χα-ρούμενος και πρόθυμος να βοη-θήσει. Είναι έξυπνος, πνευματώ-δης και απαιτητικός. Το κύριο,όμως, χαρακτηριστικό του είναιη ηρεμία που τον διακατέχει καιτην οποία καταφέρνει να μεταδί-δει και στους γύρω του. Με λίγαλόγια ο κύριος Καλοζώης είναιένας τέλειος Υδροχόος!

Ανδρέας Νεοκλέους, ΒΔ,

καθηγητής Οικονομικών

Είναι Βοηθός Διευθυντής τουΣχολείου μας και είναι πάνταευδιάθετος. Είναι συμπαθη-τικός και σπάνια θυμώνει.

Έχει πολύ καλή σχέση με τουςμαθητές του, στους οποίους

αφιερώνει χρόνο, για να συζητήσουν μαζίτου οποιοδήποτε θέμα τούς απασχολεί. Στομάθημά του είναι οργανωμένος, μεθοδικός

και αποτελεσματικός.

Ποιος καθηγητής μας κρύβεται πίσω από αυ-τήν την περιγραφή και σε ποιο ζώδιο ανήκει;Η απάντηση είναι εύκολη και απλή... Είναι οκύριος Ανδρέας Νεοκλέους, ο οποίος ανή-κει στο ζώδιο της Παρθένου. Είναι αλήθεια,πάντως, ότι δεν θα μπορούσαμε να σκε-φτούμε άλλο ζώδιο που να ταιριάζει περισ-σότερο στον ΒΔ του Σχολείου μας, αφού οιΠαρθένοι χαρακτηρίζονται για την ακρίβεια,την οργάνωση και την ευαισθησία τους.

Κάτι από μας Ό,τι αξίζει είναι οι στιγμές...