Δ ιαβάστ ε σ ε αυ τό τ ο φύλλο

Όλα τα ν έα των Συλλόγων σελ . 3 & 4

Από τ ο καραούλ ι τ ου Ν τα ΐ ραγα σελ . 8

Απόψε ι ς σελ . 8

Καλή Ανάσταση!

Συνάντηση Δ. Τσιαντή με Γ. Παπακωνσταντίνου & Γ. Μανιάτη

Υδροηλεκτρικός Σταθμός ΠλαστήραΔιαψεύδεται, προς το παρόν, η πώληση σε ιδιώτες

Με τους εμπλεκόμενους κυβερ-νητικούς παράγοντες, συναντήθη-κε στην Αθήνα ο Δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα κος Δημήτρης Τσιαντής, για το θέμα που αφορά στη φημο-λογία περί πώλησης του Υδροηλε-κτρικού Σταθμού Πλαστήρα.

Συγκεκριμένα συνάντησε τον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Παπακωνσταντίνου Γιώργο, τον Υφυπουργό του ίδιου Υπουργείου κο Μανιάτη Γιάννη καθώς και τον Ειδικό Γραμματέα Δ.Ε.Κ.Ο. κ. Κυρι-ακό Γιώργο.

Ο Δήμαρχος εξέφρασε τις έντονες επιφυλάξεις του ίδιου αλλά και της κοινωνίας της Καρδίτσας, σε σχέση με την πιθανή ιδιωτικοποίηση του Υ/Σ Πλαστήρα.

Ανάδειξε στους ανωτέρω την ιδι-αιτερότητα της περίπτωσης, τονίζο-ντας ότι ο Υ/Σ πρέπει να εξαιρεθεί από τον όποιο προγραμματισμό υπάρχει και ότι πάσει θυσία πρέπει να διαφυλαχτούν (Νομικά κυρίως) οι υπάρχουσες χρήσεις νερού, ιδι-αίτερα αυτές που αφορούν στην

Ύδρευση 100 χιλιάδων περίπου Καρδιτσιωτών και στην ποιότητα του πόσιμου νερού αλλά και της άρ-δευσης χιλιάδων στρεμμάτων γης.

Ιδιαίτερα τόνισε και το γεγονός της ύπαρξης εκατοντάδων επιχει-ρήσεων της ευρύτερης περιοχής και του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα που δημιουργήθηκαν με βάση το δια-μορφωθέν οικοσύστημα υψίστου φυσικού κάλλους το οποίο πρέπει να προστατευτεί απαρέγκλιτα.

Ως πρώτη κίνηση πρότεινε την άμεση θέσπιση του Οικολογικού Ορίου Ισορροπίας της Λίμνης Πλα-στήρα με βάση την υπάρχουσα μελέτη του Πολυτεχνείου Αθηνών καθώς και τη σύνταξη μελέτης Βι-ωσιμότητας της Λίμνης σε σχέση με τα φερτά υλικά.

Ο κος Τσιαντής πέραν των ανω-τέρω, απέστειλε επιστολή για το θέμα και στους Βουλευτές του Ν. Καρδίτσας, τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας και Αντιπεριφερειάρχη Καρδίτσας, στον Πρόεδρο του Τα-μείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Πε-ριουσίας του Δημοσίου καθώς και

στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ίδιου Ταμείου.

Ωστόσο, σε διάψευση ότι υπάρ-χει λίστα με τους μεγάλους Υδρο-ηλεκτρικούς Σταθμούς που θα περιλαμβάνονται στο μοντέλο της μικρής ΔΕΗ που επεξεργάζεται το Υπουργείο προχώρησε ο κ. Μανιά-της, απαντώντας σε επίκαιρη ερώ-τηση της βουλευτή Λάρισας του ΣΥ-ΡΙΖΑ Ηρώς Διώτη.

Στην απάντησή του ο Κος Μα-νιάτης βέβαια επιβεβαίωσε ότι η Κυβέρνηση εξετάζει και μέτρα που αφορούν στην πώληση υδροηλε-κτρικής παραγωγικής ικανότητας, σε συνεργασία με τους συμβού-λους αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ για τον καθορισμό του σχήματος με το οποίο θα προχωρήσει η πώληση μονάδων της ΔΕΗ, επισημαίνοντας ότι οι υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη που ισχύουν στην παρούσα φάση για οποιοδήποτε υδροηλεκτρικό έργο θα συνεχίσουν να ισχύουν και μετά την πιθανή πώληση οποιου-δήποτε υδροηλεκτρικού έργου τε-λικά επιλεγεί.

Ανακοίνωση Συλλόγων

Παρακαλούνται τα μέλη των Συλλό-

γων να τακτοποιήσουν τη συνδρομή

τους, εάν θέλουν να συνεχίσουν να

λαμβάνουν την εφημερίδα. Επικοινω-

νία:

Αθήνα: Αγίας Αναστασίας αρ. 5, Πε-

ρισσός, τηλ. 210 2522596

Βόλος: Βυζαντίου αρ. 36, Τετάρτη

20:00-22:00, τηλ. 2421047191

Καρδίτσα: Σπαρτάκου αρ. 5, Λάκα

Μαντζιάρα, Δευτέρα 18:00-20:00, τηλ.

6977261556

Ανακοίνωση

Συλλόγου ΚαρδίτσαςΌσοι επιθυμείτε να διαφημίσετε την

επιχείρησή σας στη Μορφοβουνιώ-

τικη Φωνή, μπορείτε να στείλετε την

κάρτα σας με email ή σε συνεννόηση

με τα μέλη του Συλλόγου, πληρώνο-

ντας το ποσό των 50 ευρώ για διαφή-

μιση σε 4 φύλλα.

Ανακοίνωση του Δήμου

Λίμνης ΠλαστήραΟ Δήμος Λίμνης Πλαστήρα σας ενη-

μερώνει ότι μπορείτε να προσέρχεστε

στο Ταμείο του Δήμου Λίμνης Πλαστή-

ρα για την πληρωμή των λογαριασμών

ύδρευσης – άρδευσης – βοσκής – κοιν.

χώρων κ.α. του Δ.Δ. Μορφοβουνίου

με την προσκόμιση του Α.Φ.Μ. σας.

Τριμηνιαία Περιοδική Έκδοση των Απανταχού Βουνεσιωτών | Γενάρης - Φλεβάρης - Μάρτης 2012 | Φύλλο 48

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

“Ο πελαργός”Αθήνα

Ο Κατοίκος Φώτης, αντιπρόε-δρος του Συλλόγου Μορφοβου-νιωτών της Αθήνα, και η σύζυγός του Μαρία απέκτησαν κοριτσάκι!

Να έχει υγεία και καλή τύχη!

“Αυτοκινητιστικό δυστύχημα” Την ημέρα των γενεθλίων του,

21/1/2012, έφυγε από τη ζωή ο Πανταζής Βαγγέλης του Ιωάννη, έπειτα από αυτοκινητιστικό δυ-στύχημα.

“Αυτοί που φεύγουν...”Έφυγαν από τη ζωή οι: Καφε-

ντζής Βάιος, 89 ετών, Γκανούρης Ιωάννης, Κατσακιώρης Κων/νος (Φάρσαλα), Πίτσαβος Σωτήρης του Βασιλείου, Ζούκας Θανάσης του Ηλία και Σκούφης Αποστόλης του Σωτήρη.

Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους.

“Έφυγαν μαζί...”Ένα ζευγάρι από τα πιο αγαπη-

τά στο χωρίο, αλλά και στο Βόλο όπου ζούσαν τα παιδιά τους, ο Χαρίλαος και η Αμαλία Σταμο-γιώργου έφυγαν από κοντά μας

με διαφορά δέκα ημερών ο ένας από τον άλλο. Εξήντα χρόνια μαζί και αγαπημένοι ανάθρεψαν τους τρεις γιούς τους στο Βόλο, πάντα με αγάπη και μεράκι για το χω-ριό τους, το Βουνέσι. Ο Σύλλογος Μορφοβουνιωτών Βόλου και η Μ.Φ. στέλνουν τα συλλυπητήρια στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους και εύχονται να είναι ελα-φρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

“Αποχαιρετισμός” Μόνο σαν αστείο θα μπορού-

σαμε να πάρουμε την είδηση του θανάτου σαν το πρωινό της 14ης Φεβρουαρίου, κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Βαριά δουλεία, δύσκολη και επώδυνη ο αποχαιρετισμός σου για το μα-κρινό σου ταξίδι. Πάντα ήθελες να είσαι καλός άνθρωπος και το επέτυχες. Υπήρξες καλός, δίκαι-ος και ενάρετος πολίτης. Έζησες πάντα στο φως μακριά από κάθε τι σκοτεινό και ύπουλο ίσως για αυτό πηρές λιγότερες ευκαιρίες στη διαδρομή της ζωής σου από αυτές που άξιζες, πρόλαβες όμως να κερδίσεις την εκτίμηση και την αγάπη όλων των φίλων, συγγε-νών ακόμα και των συναδέλφων

που είχαν τη χαρά να δουλέψουν κοντά σου. Οικοδόμος στο επάγ-γελμα και μάστορας από τους λί-γους. Πάνω απ’ όλα όμως ήσουν άνθρωπος και κάλος οικογενειάρ-χης. Πάντα έτοιμος και πρώτος να συνεισφέρεις στον συνάνθρωπο και οποίον είχε την ανάγκη της βοηθείας σου.

«Αγαθοις ανδρασιν μείζων ο κα-τοπιν και μετα την τελευτην επαι-νος φθονου ουκ επι πολυ επειζω-ντος», έγραψε ο Θουκυδίδης.

Για σένα δε χρειαζόταν να φύ-γεις για να έρθει ο έπαινος, τον είχες και εν ζωή. Τώρα απλά θα γίνει μείζων.

Πορεύτηκες στη ζωή με μια θαυμάσια και δυνατή γυναίκα την Αντιγόνη και μεγαλώσατε δυο εξαίρετα παιδιά, τον Σεραφείμ και τον Βασίλη. Ο πόνος τους είναι μεγάλος, όπως και όλων μας. Ει-δικά τώρα που θα χαλάρωνες και θα απολάμβανες τα εγγόνια σου. Φαίνεται πως δεν ήθελες να γερά-σεις και αποφάσισες πως ο ρόλος του ασθενή δε σου πήγαινε καθό-λου γι’ αυτό και έφυγες γρήγορα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει θείε Σωτήρη...

Νίκος Πάζιος

Κ ο ι ν ω ν ι κ ά Ν έ α

Βρείτε τη Μορφοβουνιώτικη Φωνή στο facebook και στείλτε μας από

εκεί τα νέα σας!

Η εφημερίδα είναι δική σας!Στείλτε μας τα νέα σας, τις απόψεις

σας, τις παρατηρήσεις σας στο

morfovuni@yahoo.gr

μέχρι τις 10 Ιουνίου 2012, ώστε να δημοσιευθούν στο επόμενο φύλλο. Μη διστάσετε να μας στείλετε

φωτογραφίες από το γάμο σας ή από το νεογέννητο παιδί σας. Μοιραστείτε τα νέα σας με τους

συγχωριανούς σας!

Β. Μπούτας & ΣΙΑ Ο.Ε. Διακόσμηση Εσωτερικών Χώρων

Έκθεση – εργοστάσιο: Νέστορος 65 & Κάστορος – Ίλιον

Τ η λ . / Fa x : 2 1 0 . 2 6 . 3 6 . 3 8 9Τ η λ . : 2 1 0 . 2 6 . 9 0 . 1 2 2

Ανθοκηπείο - Φυτώριο

Αφοι ΣΚΟΥΦΗ Ο.Ε.Κάτω Λεχώνια

Δήμος Αρτέμιδας - Νομός Μαγνησίας τηλ. 697.40.77.589

«Θα ήθελα

να ήμουν

Ελληνίδα»Βασίλειος Χ. Στεργιούλης

Είναι γνωστό πως η ηθική κρίση και η διαφθορά μας οδήγησαν στον υπέρογκο δανεισμό και στην υπερ-χρέωση, από την οποία δεν ξέρουμε αν πότε και με τι είδους θυσίες δικές μας και των επερχόμενων γενεών θα απαλλαγούμε. Φτάσα-με στο σημείο να διασύρε-ται το εθνικό μας όνομα. Να διακωμωδούνται ακό-μη και αυτά τα εθνικά μας μνημεία και σύμβολα.

Έχει τρωθεί η εθνική μας αξιοπρέπεια, το εθνικό μας φιλότιμο. Γίναμε όνειδος όλου του κόσμου. Και πολ-λοί εύχονται: «Ο Θεός να βάλει το χέρι Του»!

Γι’ αυτό με ανακούφιση διαβάσαμε την ανοικτή επιστολή της Ταϊβανέζας Ιεραποστόλου Πελαγίας Υu, που δημοσίευσε πρόσφατα το ωραίο από πλευράς εμ-φάνισης και περιεχομένου ιεραποστολικό περιοδικό «Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» (τεύχος 84/2011). Ένα μικρό δείγμα αποσπάσματός της παραθέτουμε ακολούθως: «Είμαι Κινέζα, γράφει, γεν-νήθηκα στην Ταϊβάν και το χριστιανικό μου όνομα εί-ναι Πελαγία. Ήμουν προτε-στάντισσα και χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να γίνω ορθόδοξη. Μου αρέσει να διαβάζω την Αγία Γραφή και έχω όλες τις εκδόσεις της στα κινέζικα» (τριάντα δια-φορετικές εκδόσεις συνο-λικά, όπως γράφει σε άλλο

σημείο της επιστολής).«Έχω επισκεφθεί, συ-

νεχίζει, την Ελλάδα και διαπίστωσα ότι είναι μία ξεχωριστή χώρα. Ταξιδεύ-οντας στην πατρίδα σας, πριν φθάσω ακόμα, μέσα στο αεροπλάνο διαπίστω-σα πόσο διαφορετικοί είναι οι Έλληνες, πόσο ξένοιαστα μιλούσαν, πώς γελούσαν και πώς χειροκροτούσαν τον πιλότο κατά την προ-σγείωση, πράγμα απίστευ-το για μας τους Ασιάτες, που είμαστε συντηρητικοί και δεν εκδηλώνουμε τα συ-ναισθήματά μας. Τώρα πια ξέρω ότι η ελευθερία έχει μέσα της λίγο πάθος και λίγο ένταση φωνής. Στην Ελλάδα επισκέφθηκα πολ-λές εκκλησίες, συμμετείχα στη Θεία Λειτουργία και όταν κοινωνούσα τα Αχρα-ντα Μυστήρια έκλαιγα, πα-ρόλο που δεν καταλάβαινα την ελληνική γλώσσα, γιατί η Ορθόδοξη πίστη είναι ίδια. Θα ήθελα, προσθέτει, να ήμουν Ελληνίδα, να είχα γεννηθεί Ορθόδοξη, να με-ταλάμβανα τη Θεία Κοινω-νία και να φιλούσα τις Άγιες Εικόνες από τα βρεφικά μου χρόνια μέχρι τον θάνατό μου. Κλαίω για μένα και για τους συμπατριώτες μου, γιατί αντί της Θείας Κοινω-νίας τρώμε και πίνουμε τα φαγητά των ειδώλων.

Θα ήθελα να ήμουν Ελ-ληνίδα, για να γεμίζουν τα αυτιά μου από Άγιους Ύμνους… Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, για να οσφραίνομαι τη γλυκιά ευωδία του λιβανιού… Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, ώστε τα χέρια μου να αγ-γίζουν τις εικόνες, τα Άγια

Λείψανα και να γεμίζουν από την αγάπη του Χριστού. Κλαίω για μένα και για τους συμπατριώτες μου, που τα χέρια μας αγγίζουν είδωλα, ειδωλόθυτα και αγκαλιά-ζουν το τίποτα. Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, να ανά-βω λαμπάδες στον Χριστό και όχι όπως εδώ που καίμε χρήματα για τα φαντάσμα-τα… Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, ώστε να μπορώ να διαβάζω την Καινή Δια-θήκη στο πρωτότυπο!... Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, για να μπορώ να βλέπω παντού τη χάρη του Θεού… Ναι, είμαι Ορθόδοξη, αλλά ως Ταϊβανέζα, τα ορθόδοξα βιώματά μου είναι φτωχά… Η Ταϊβάν δεν είναι ορθόδο-ξη χώρα, οι γιορτές μας δεν μοιάζουν καθόλου με τις δι-κές σας. Λυπάμαι που στην Ελλάδα έχετε τόσο όμορφα βουνά που τα καίτε και δεν τα φροντίζετε, αλλά θαυμά-ζω που σχεδόν κάθε βου-νό έχει κι ένα Μοναστήρι. Εμείς έχουμε βουνά γεμά-τα από ναούς, μοναστήρια και είδωλα βουδιστικά. Θα ήθελα να ήμουν Ελληνίδα, ώστε να μπορώ να πάω να προσευχηθώ σε κάποιο Μοναστήρι, εύκολα… Πρώ-τη φορά πήγα σε μοναστή-ρι, στην ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, στο Πήλιο. Τα-ξίδεψα από την Ταϊβάν στην Ελλάδα 16 ώρες με το αε-ροπλάνο, μερικές ώρες με το τρένο ως τη Λάρισα και άλλη μία ώρα με το αυτοκί-νητο της Ιεράς Μονής, που το οδηγούσε μια αδελφή… Είδα τα παλιά ερείπια της Ιεράς Μονής (σημ. εννοεί προφανώς το μοναστήρι της Ανατολής - παλιάς Σελίτσα-

νης)… και μάτωσε η καρδιά μου. Στην Ταϊβάν δεν έχου-με τόσο αρχαία, Άγια και όμορφα μέρη, αλλά εσείς δεν τα εκτιμάτε. Κλαίω που δεν έχουμε εδώ όμορφες εικόνες. Κλαίω, γιατί νιώθω τον Χριστό αδύναμο, γυμνό. Έλληνες, νομίζετε ότι είστε φτωχοί με την κρίση που διέρχεστε, αλλά δεν ξέρετε πόσο πλούσιοι είστε…»!

Αυτά μεταξύ πολλών άλ-λων, αναφέρει στην ωραία μακροσκελή επιστολή της η Ταϊβανέζα ιεραπόστο-λος και κάνει έκκληση για βοήθεια, προκειμένου να αγοράσουν στη χώρα τους μια αίθουσα, που να τη μετατρέψουν σε ναό προς εξυπηρέτηση των λατρευ-τικών αναγκών των εκεί ορ-θοδόξων αδελφών μας. Και μιλάει εύγλωττα, νομίζω, στις καρδιές μας η αποσπα-σματική αυτή παράθεση της επιστολής. Φανερώνει με την «εκ βαθέων» εξα-γόρευση της Ιεραποστόλου το θαυμασμό και το δέος μιας ξένης - μιας Ασιάτισ-σας - προς τη λαμπροφόρα Ελληνορθόδοξη παράδοση και τον πολιτισμό μας, που αποτελεί το μεγάλο μας πλούτο. Το άφθαστο πνευ-ματικό μας κεφάλαιο. Αυτό, που δυστυχώς κάποιοι μά-χονται και επιζητούν να το υποβαθμίσουν και περιθω-ριοποιήσουν. Γι’ αυτό και φτάσαμε στο σημερινό μας κατάντημα. Ας τους προ-βληματίσει και διδάξει του-λάχιστον η ομολογία μιας ξένης.

____________________Το κείμενο απέστειλε στη

Μ.Φ. ο Στεργίου Γεώργιος από τη Λάρισα.

Γενάρης - Φλεβάρης - Μάρτης 2012Αριθμός Φύλλου 48

Τριμηνιαία Περιοδική Έκδοση των Απανταχού Βουνεσιωτών

Ιδρυτής: Μάρκος Τσούλας

Εκδίδεται από τη Συντακτική Επιτροπή: Θωμάς Τσιτσιπάς, Απόστολος Ρεφενές,

Ευάγγελος Καφεντζής, Γεώργιος ΓέρμανοςΚωδικός: 4547

Ηλεκτρονικός Σχεδιασμός: Γεώργιος Γέρμανος

“Η Μορφοβουνιώτικη Φωνή δέχεται για δη-μοσίευση πρωτότυπα θέματα με περιεχόμενο επιστημονικό, εγκυκλοπαιδικό, επικαιρότη-τας, κοινωνικό, ψυχαγωγικό. Δεν επιτρέπε-ται η δημοσίευση ύλης που αναφέρεται σε προσωπικά θέματα ή περιέχει φράσεις, λέ-ξεις ή εικόνες που μπορούν να προκαλέσουν δυσμενή σχόλια και αντιπαραθέσεις.”

Ηλεκτρονική Διεύθυνση: morfovuni@yahoo.gr

Ταχυδρομική ΔιεύθυνσηΑγίας Αναστασίας 5, Περισσός - Νέα Ιωνία

Τ.Κ. 142 32, ΑθήναΤηλέφωνο 210 2522596

Fax 210 2518283

Εκτύπωση: Κώστας Παππάς - Εκτυπωτική Τυπογραφείο Καρδίτσας

2441020257 - ektgr@otenet.gr

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

2

Πραγματοποιήθηκε την 22α Ιανουαρίου 2012 η ετήσια Γενική Συνέλευση του Συλλό-γου Μορφοβουνιωτών της Αθήνας, παρουσία πλήθους κόσμου.

Το λόγο πήρε πρώτος ο Πρόεδρος του Συλλόγου

Αποστόλης Κοτοπούλης που καλωσόρισε τους πα-

ρευρισκόμενους και ευχήθηκε καλή χρονιά. Έγινε

εκλογή προεδρείου. Ορίσθηκε πρόεδρος της Συνέ-

λευσης ο Γ. Βασιλούλης και γραμματέας ο Γ. Κου-

τσώνας. Αναφέρθηκε στο θέμα της εφημερίδας

λέγοντας ότι κάθε προσπάθεια απ’ όπου και αν προ-

έρχεται είναι ευπρόσδεκτη. Για την αγορά ακινήτου

ανέφερε ότι βρέθηκε χώρος 125 τ.μ. στον Περισσό

με κόστος αυτή τη στιγμή στις 40.000 ευρώ. Ανα-

φέρθηκε στην απώλεια των συγχωριανών μας και

μεταξύ αυτών του Χρ. Αλεξανδρή. Στη μνήμη τους

κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή. Στη συνέχεια αναφέρ-

θηκε σε μια αίτηση που σκέπτεται να υποβάλει στο

Υπουργείο Πολιτισμού για τυχόν επιχορήγηση.

Κατόπιν έδωσε το λόγο στο Δήμαρχο Δήμου Λί-

μνης Πλαστήρα κ. Τσιαντή. Εκείνος ευχήθηκε για

ένα «καλό χρόνο» με υγεία και ευτυχία. Ο Δήμος,

τόνισε, είναι συνεπής στην παρουσία του στις εκδη-

λώσεις των Συλλόγων. Αναφέρθηκε στις σημερινές

δύσκολες στιγμές της χώρας και των πολιτών λέγο-

ντας ότι είναι αναγκαία η αλληλεγγύη.

Ο Γ. Βασιλούλης, έπειτα, καλωσόρισε τους παρευ-

ρισκόμενους. Διαβάστηκε ο οικονομικός απολογι-

σμός από τον Γ. Κουτσώνα και εγκρίθηκε παμψη-

φεί.

Το λόγο πήρε κατόπιν ο Πρόεδρος του Συλλογου

Απ. Κοτοπούλης αναφερόμενος στο πανηγύρι του

χωριού και αναρωτήθηκε εάν υπάρχουν προτάσεις

καλυτέρευσης των εκδηλώσεων.

Ο Απ. Λατίνος, στη συνέχεια, ανέφερε ότι ο Σύλ-

λογος και τα οικονομικά του Συλλόγου πηγαίνουν

καλά. Επίσης ανέφερε ότι όσοι θέλουν μπορούν να

συνεισφέρουν. Διαφώνησε με το τελευταίο άρθρο

της Μ.Φ. περί εφημερίδας και συνδρομών.

Το λόγο έλαβε στη συνέχεια ο Σπ. Κοντοστέργιος,

ο οποίος είπε ότι όλα βαίνουν καλώς, αλλά έχει πα-

ράπονο για τον τρόπο που η εφημερίδα δημοσιεύει

τα νέα του Δήμου στην τρίτη σελίδα, ενώ άλλα, δευ-

τερευούσης σημασίας στην πρώτη σελίδα.

Ακολούθως μίλησε ο Σταύρος Κατοίκος αναφέρο-

ντας το πόσο δύσκολη είναι η αγορά ακινήτου λόγω

της δύσκολης εποχής στην οποία ζούμε και πρότεινε

τη δημιουργία μικροεκδηλώσεων.

Ο Θωμάς Κατοίκος, που πήρε το λόγο στη συ-

νέχεια, ανέφερε ότι ο χώρος στον οποίο γίνεται η

συνέλευση είναι μονόδρομος και συνεχάρη το συμ-

βούλιο για ότι έχει κάνει το προηγούμενο έτος. Για

την εφημερίδα τόνισε ότι χρειάζεται όλοι να βοηθή-

σουν, και ότι αυτό θα είναι καλό για όλους. Ο Λατί-

νος Γιάννης σημείωσε ότι έχει παρθεί απόφαση για

τους συνδρομητές της εφημερίδας από το Δ.Σ..

Ο Παν. Κατοίκος παρενέβη λέγοντας ότι ο σύλλο-

γος δε λειτουργεί νομότυπα σχετικά με τις αποφά-

σεις που παίρνονται. Ευχήθηκε ότι η κάθε ενέργεια

του συλλόγου θα αποσκοπεί στην καλυτέρευση του

συλλόγου.

Το λόγο πήρε, εν συνεχεία, ο Φώτης Κυρίτσης, που

είπε ότι υπάρχει δόλος σχετικά με τη λειτουργία δη-

μοσίευσης κειμένων και ανακοινώσεων. Ο Γιάννης

Λατίνος συμφώνησε ότι υπήρξε παρατυπία στον

τρόπο δημοσίευσης των ανακοινώσεων του Δήμου.

Ακολούθως, το λόγο πήρε ο Φώτης Κατοίκος που

είπε ότι υπεύθυνος της έκδοσης της εφημερίδας

είναι ο εκάστοτε πρόεδρος του συλλόγου. Αναφέρ-

θηκε στην αναφορά του Φ. Κυρίτση περί δόλου,

συμφωνώντας μαζί του. Προσπάθησε πολύ, από

την πλευρά του, για τη βελτίωση της κατάστασης

και αναφέρθηκε στην παρουσία του κ. Γέρμανου

Γεώργιου, ο οποίος βοηθάει σημαντικά με τις γνώ-

σεις του ώστε η εφημερίδα να λειτουργεί καλύτερα.

Επίσης συμφώνησε με το Δήμαρχο Δημ. Τσιαντή

και τον Δημ. Τουλιά να μη δημοσιεύονται υβριστικά

κείμενα ή αντιπαλότητες μεταξύ των συγχωριανών.

Επίσης επαίνεσε την εκλογή του Δημ. Τσιαντή ως

δημάρχου του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα αναφέρο-

ντας ότι παρευρέθη σε εκδήλωση της Βουλής για

την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και διαπίστωσε της μεγάλης εκτίμησης που χαίρει. Σημείωσε, επί-σης, τη μεγάλη συμβολή του Γιάννη Λατίνου στη λειτουργία του Συλλόγου.

Εν συνεχεία, ο Τάσος Νάνος ανέφερε ότι θεωρεί απαραίτητο να ανακοινώνονται τα νέα του Δήμου στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας.

Ο Δημήτριος Λεων. Τουλιάς σημείωσε, έπειτα, ότι καλώς έγιναν τα μαγαζιά στην πλατεία, ώστε να μπορούν και οι γυναίκες να βγαίνουν έξω.

Ο Γ. Βασιλούλης αναφέρθηκε στην παρουσία των παιδιών δεύτερης γενιάς, που είναι ευχάριστη εξέ-λιξη. Ο Αντώνης Φ. Κυρίτσης αναφέρθηκε στο ρόλο της εφημερίδας που είναι σημαντικός και πρέπει να ακούγεται. Ο Γ. Κουτσώνας, για το θέμα της εφημε-ρίδας, σημείωσε ότι σοβαρά θέματα θα πρέπει να περνάνε μέσα από το σύλλογο και τη Γ.Σ..

Το λόγο πήρε εκ νέου ο Παν. Κατοίκος που τόνισε ότι θα πρέπει να παραβλέπουμε τα μικροπροβλή-ματα ώστε να συνεχίσει η λειτουργία του. Επίσης, αναφέρθηκε στην έλλειψη ενημέρωσης των μελών του συλλόγου για τα διάφορα θέματα εγκαίρως.

Κατόπιν, η Αγορίτσα Απ. Μανώλη παραπονέθηκε για τον τρόπο ενημέρωσης της εφημερίδας στα διά-φορα κοινωνικά θέματα.

Ο Γ. Βασιλούλης, ακολούθως, αιτιολόγησε την απόφασή του να δημιουργήσει μια ομάδα για την ενίσχυση της εφημερίδας, ώστε να βοηθηθεί η λει-τουργία της. Πρότεινε να γίνει συνάντηση με τους ενδιαφερόμενους, ώστε να γίνει προσπάθεια να σωθεί η εφημερίδα και ζήτησε και έλαβε άδεια να λάβει τα ονόματα των μελών του Συλλόγου για να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί τους προκειμένου να τους ενημερώσει για θέματα του συλλόγου. Επι-πλέον, αναρωτήθηκε αν τα χρήματα που περισσεύ-ουν από τα «λοκαντζάρια» θα μπορούσαν να διατε-θούν για την ενίσχυση της εφημερίδας.

Το λόγο ζήτησε εκ νέου ο Δημ. Τσιαντής για να αναφερθεί στα διάφορα έργα που έγιναν στο χωριό και εξήγησε ότι αυτό είναι έργο συλλογικής προσπά-θειας και ότι οι δραστηριότητες των πολιτιστικών συλλόγων είναι αξιόλογες και αξιοσέβαστες. Ανα-φέρθηκε στη διαχρονική ενημέρωση των συγχωρι-ανών μέσω της εφημερίδας. Δήλωσε ότι είναι πά-ντα παρών στις Γ.Σ., με εξαίρεση την περσινή, στην οποία δεν κλήθηκε. Έκανε κριτική στη συντακτική επιτροπή, καθ’ ότι από το Δήμο εστάλησαν ενημε-ρωτικά δελτία τα οποία ουδέποτε δημοσιεύθηκαν. Επίσης, δήλωσε δυσαρεστημένος από το γεγονός ότι ουδέποτε δημοσιεύθηκε ως άρθρο η προσωπι-κή του επιτυχία να γίνει το Μορφοβούνι έδρα του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα. Παρ’ όλ’ αυτά, δήλωσε ότι στόχος του είναι το καλό του χωριού και γενικά του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα και ότι η αντιμετώπισή του προς του πολίτες του Δήμου θα είναι ίση και δίκαια. Η δε ανέγερση, σημείωσε, του Δημαρχείο στο μέ-ρος εκείνο ήταν μονόδρομος ώστε να εξυπηρετεί-ται όλος ο Δήμος. Ήταν δε η μόνη λύση από άποψη εκτάσεως. Ζήτησε τέλος την εμπιστοσύνη των πολι-τών.

Τέλος, ο Γ. Βασιλούλης πρότεινε να δημοσιευθεί η ιστορία του χωριού, κάτι που έγινε αποδεκτό. Ο Σπ. Κοντοστέργιος προσφέρθηκε να ζητήσει από τα εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα την εκτύπωση της έκδοσης σε 400 αντίτυπα τα οποία θα σταλούν μαζί με τις εφημερίδες.

Συνολικά, αξίζει να σημειωθεί ότι ευχάριστη έκ-πληξη αποτέλεσε η μεγάλη προσέλευση του κόσμου για πρώτη φορά μετά από χρόνια.

Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 11

π.μ ο Σύλλογος Μορφοβουνιωτών Ν. Μαγνησί-

ας έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα. Η εκδήλωση

πραγματοποιήθηκε στη καφετέρια Καρτιέ Λατέν

στον Άναυρο Βόλου. Στην εκδήλωση παραβρεθή-

καν πολλοί χωριανοί και φίλοι του συλλόγου. Επί-

σης τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση

ο Δήμαρχος Πλαστήρα κ. Δημήτριος Τσιαντής, ο

Πρόεδρος του χωριού κ. Σεραφείμ Νάνος, ο σύλ-

λογος Καρδίτσας, μέλη της ομάδας ποδοσφαίρου

του χωριού καθώς και μέλη άλλων συλλόγων.

Πρώτος μίλησε ο Πρόεδρος του συλλόγου κ. Στα-

μογιώργος Ηλίας και αφού απεύθυνε τις καθιερω-

μένες ευχές, αναφέρθηκε σε όλα τα γεγονότα και

της δραστηριότητες που απασχόλησαν το σύλλογο

τη χρονιά που έφυγε καθώς και για τις εκλογές που

έρχονται μέσα στο 2012.

Ευχές απεύθυναν ο Δήμαρχος Πλαστήρα κ. Δη-

μήτριος Τσιαντής, ο Πρόεδρος του χωριού κ. Σερα-

φείμ Νάνος, και ο κ. Τσάβαλος μέλος του συλλόγου

Καρδίτσας.

Τυχερή της Χρονιάς, κερδίζοντας το Φλουρί της

πρωτοχρονιάτικης πίτας ήταν η κ. Παπαδούλη,

όπου μαζί με το φλουρί κέρδισε και το δώρο όπου

ήταν προσφορά του συλλόγου.

***

Ο Σύλλογος Μορφοβουνιωτών Ν. Μαγνησίας

βρίσκεται στην οδό Βυζαντίου 36 και 22ας Μαΐου,

στο Βόλο, (δίπλα στις γραμμές του τρένου – κτήριο

Χ. Τσούλα), και λειτουργεί κάθε Τετάρτη από τις 8

μ.μ. εως 10 μ.μ.

Για πληροφορίες σχετικά με την εφημερίδα και

τις συνδρομές απευθυνθείτε στα μέλη του Διοικη-

τικού Συμβουλίου του Συλλόγου.

νεα του Συλλογου

Μορφοβουνιωτων βολου

Κοπη τησ

Πρωτοχρονιατικησ Πιτασ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΩΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΑνακοίνωσηΌσοι επιθυμούν να καταβάλουν συνδρομή

στο Σύλλογο με κατάθεση σε τραπεζικό λο-

γαριασμό ή με ταχυδρομική επιταγή, παρα-

καλούνται να επικοινωνήσουν με τον ταμία

του Συλλόγου κ. Λατίνο Ιωάννη, στα τηλέφω-

να 210.26.13.659 και 697.30.40.985.

Την απόφαση για ένταξη στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας

της πράξης με τίτλο: «Βελτίωση – σήμανση δι-

κτύου ορειβατικών μονοπατιών Δήμου Λίμνης

Πλαστήρα», προϋπολογισμού 200.000,00 ευρώ

έλαβε ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας.

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο και αναβαθ-

μισμένο περιβαλλοντικά δίκτυο πεζοπορικών δι-

αδρομών στην τουριστικά αναπτυσσόμενη περι-

οχή του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα.

Δικαιούχος και κύριος του έργου είναι ο Δήμος

Λίμνης Πλαστήρα. Το έργο συγχρηματοδοτείται

από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανά-

πτυξης.

Το έργο συνίσταται στη διαμόρφωση δικτύ-

ου πεζοπορικών διαδρομών στο Δήμο Λίμνης

Πλαστήρα, που αποτελεί τη Δυτική περιοχή του

Νομού Καρδίτσας, με τον εντοπισμό και την ανά-

δειξη των παλιών μονοπατιών επικοινωνίας με

σκοπό την τουριστική ανάπτυξη του Δήμου μέσω

της πεζοπορίας.

Στόχος είναι να δίνεται η δυνατότητα στον επι-

σκέπτη και πεζοπόρο να γνωρίσει τα χωριά και τα

σημεία ενδιαφέροντος της περιοχής (ιστορικά,

φυσικά κ.λ.π.) και να έχει με αυτό τον τρόπο μια

διαφορετική προσέγγιση της Λίμνης Ν. Πλαστή-

ρα με την πλούσια ιστορία και τις ποικίλες φυ-

σικές ομορφιές. Αναδεικνύεται επίσης η ενότητα

της περιοχής και ο παλιός τρόπος συγκοινωνίας

μεταξύ των χωριών. Ο επισκέπτης έχει μία πιο

άμεση και βαθύτερη επαφή με τους κατοίκους,

τη φύση και την ιστορία της περιοχής.

“Παλιά ορεινά μονοπάτια

του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα

αποκτούν και πάλι ζωή”

Γενάρης - Φλεβάρης - Μάρτης 2012

3

ΔωρεάΗ Βρόντου Κρυσταλία προσέφερε στο Σύλλογο της

Καρδίτσας εις μνήμην των γονέων της Βασιλείου και Βα-

σιλικής Ξυνόγαλου το χρηματικό ποσό των 100€.

Σχολικός Σύμβουλος

ο Κοτοπούλης Β. Θωμάς Ο Συγχωριανός και φίλος Θωμάς Κοτοπούλης έγινε

μετά από επιτυχείς εξετάσεις σχολικός σύμβουλος στην

Α΄ Περιφέρεια Δημοτικής Εκπαίδευσης Καρδίτσας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δυο είναι οι σχολικοί σύμβου-

λοι στην πόλη της Καρδίτσας.

Έτσι από φέτος εγκαταστάθηκε στην πόλη της Καρδί-

τσας και ήδη ασκεί τα καθήκοντά του.

Του ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο του και εις

ανώτερα.

Λοκαντζάρια στο ΧωριόΠραγματοποιήθηκε και φέτος το έθιμο των λοκαντζα-

ραίων. Η παρέα του σούηλου πιστή στο ραντεβού της,

παρόλο το πολύ χιόνι και κρύο που υπήρχε φέτος στο

χωριό, με επικεφαλής την ψυχή της παρέας, εδώ και

πολλά χρόνια, τον Σεραφείμ Νάνο ξεκίνησε από το πρωί

την ημέρα του σταυρού και γύρισε όλο το χωριό.

Βέβαια τα σπίτια που ήταν ανοιχτά ήταν λίγα, αλλά

οι χωριανοί που ήταν στο χωριό και ιδιαίτερα οι ηλικι-

ωμένοι περίμεναν με λαχτάρα να περάσει η παρέα του

σούηλου για να τραγουδήσει στο σπιτικό τους. Τα κερά-

σματα ήταν πλούσια και η κρίση δεν έδειξε να επηρεάζει

την απλοχεριά των Βουνεσιωτών.

Επίσης το ευχάριστο ήταν ότι φέτος η παρέα εμπλου-

τίστηκε με παιδιά μικρά που αποτέλεσαν την ευχάριστη

νότα της παρέας και έδειξαν ότι υπάρχει μέλλον στη δι-

ατήρηση του εθίμου.

Ακόμη, θα πρέπει να σταθούμε στη συμμετοχή παι-

διών από την Αθήνα όπως ο Νίκος Μπάζιος, γιος της

Κων/νας Σταύρου, και στην συμμετοχή του προέδρου

του Συλλόγου Μορφοβουνιωτών Βόλου που συνέχεια

στηρίζουν το σούηλο.

Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν ήταν περίπου 4700

€ και όπως κάθε χρόνο θα διατέθηκαν για το γλέντι που

έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού το βράδυ των

απόκρεων.

Οι συμμετέχοντες ήταν:Νάνος Σεραφείμ, Σταμογιώρ-

γος Ηλίας, Μπαλταδώρος Δημήτρης, Καλαντζής Σωτή-

ρης, Τσάβαλος Τάσος, Κωσταρέλος Νίκος, Βασιλούλης

Βαγγέλης, Κυρίτσης Θωμάς (σουηλάς), Πολύζος Ηλίας,

Κωνσταντίνου Κων/νος, Νάνος Σωτήρης, Γόρδιος Σωτή-

ρης, Σκούφης Χρήστος, Σταύρου Χρήστος, Μπαλταδώρος

Χρήστος, Νάνος Στέφανος, Μπαλτάς Σωτήρης, Νάνος

Βασίλης, Μπάτζιος Νίκος, Τσάβαλος Θάνος, Κωσταρέλος

Σωτήρης, Καλαντζής Β. Γιάννης και οι μικροί Σκούφης Χ.

Αλέξανδρος και τα δυο εγγόνια του Γιώργου και της Χρι-

στίνας Ρεφενέ.

Χριστούγεννα στο Χωριό Με πολλά χιόνια γιορτάστηκαν φέτος τα Χριστούγεννα

στο χωριό. Το χιόνι έπεσε από την Τετάρτη 21 Δεκεμβρί-

ου και ξεπέρασε το μισό μέτρο.Έτσι οι χριστουγεννιάτι-

κες μέρες ήταν κατάλευκες. Αυτό βέβαια είχε ως αποτέ-

λεσμα πολλοί λίγοι χωριανοί και φίλοι να επισκεφτούν

το χωριό. Πάντως όσοι βρέθηκαν τις μέρες αυτές στο χω-

ριό απόλαυσαν ένα πανέμορφο κατάλευκο τοπίο. Από

την άλλη, ήταν απαραίτητη η αυξημένη προσοχή αφού

επικρατούσε μεγάλη παγωνιά και ο κίνδυνος να γλιστρή-

σει κάποιος ήταν μεγάλος. Το ευχάριστο ήταν ότι οι δρό-

μοι ήταν καθαροί και όσοι χρησιμοποιούσαν αυτοκίνητο

μπορούσαν να κινηθούν.

Τα χιόνια και η παγωνιά κράτησαν ένα μήνα και δυ-

στυχώς στις αρχές Φλεβάρη έριξε κι άλλο χιόνι πολύ πε-

ρισσότερο από την πρώτη φορά, ίσως και δύο μέτρα, και

αυτή τη φορά προς απογοήτευση των ντόπιων κατοίκων,

αφού καλό το χιόνι αλλά οι δυσκολίες που φέρνει είναι

τεράστιες. Πρέπει να τονιστεί η υπερπροσπάθεια που

έκανε ο πρόεδρος του χωριού κος Νάνος Σεραφείμ με

τους χειριστές των μηχανημάτων, αφού ήταν επί μέρες

πάνω στα γκρέιντερ και με το φτυάρι στα χέρια, προσπα-

θώντας να κρατά ανοιχτό το δίκτυο μέσα και έξω από το

χωριό, τρώγοντας όλο το κρύο και την ταλαιπωρία. Έτσι

κατάφερε και κράτησε όλο αυτό το διάστημα τους δρό-

μους στο χωριό ανοιχτούς. Ας είναι! Τουλάχιστον ελπί-

ζουμε ότι θα έχουμε μπόλικο νερό το καλοκαίρι.

Ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε εξαιτίας της

παγωνιάς ήταν οι πολλές διαρροές και οι ζημιές σε σπί-

τια που ήταν κλειστά, με αποτέλεσμα το καταχείμωνο να

έχουμε έλλειψη νερού και να αναγκάζεται ο πρόεδρος

του χωριού να τρέχει και να μη φτάνει μέσα στα κρύα

και τις παγωνιές.

Καλό είναι λοιπόν όλοι μας να προσέχουμε για τυχόν

διαρροές για την ασφάλεια των σπιτιών μας.

Κοπή πίτας του ΣυλλόγουΤην Κυριακή το πρωί στις 8 Ιανουαρίου ,στα γραφεία

του συλλόγου έγινε η κοπή της πίτας του συλλόγου Μορ-

φοβουνιωτών Ν. Καρδίτσας.

Οι Βουνεσιώτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Δ.Σ.

του Συλλόγου και γέμισαν την αίθουσα του Συλλόγου.

Την πίτα έκοψαν από κοινού ο ιερέας του χωριού μας

παπα-Βασίλης, ο Δήμαρχος Δήμου Λίμνης Πλαστήρα κος

Τσιαντής και ο πρόεδρος του Συλλόγου κος Νάνος Σερα-

φείμ.

Στους παρευρισκόμενους προσφέρθηκε καφές, ανα-

ψυκτικά, τυροπιτάκια και γλυκά προσφορά του Συλλό-

γου, ενώ ο τυχερός της πίτας ήταν ο Γκιούρης Ηλίας που

κέρδισε ένα πολυ-μίξερ.

Κατά τη διάρκεια της κοπής της πίτας τιμήθηκε με ανα-

μνηστική πλακέτα ο αείμνηστος Αλεξανδρής Χρήστος.

Την πλακέτα παρέλαβε η ανεψιά του Χρήστου, Κατερίνα

Αλεξανδρή, ενώ παρών ήταν και ο ανεψιός του Παναγι-

ώτης.

Στην κοπή παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος κος Τσιαντής και

οι δημοτικοί σύμβουλοι Σακελλαρίου Δημήτρης, Γιαννά-

κος Φώτης, ο πρόεδρος του Κέντρου Ιστορικών Μελετών

«Νικόλαος Πλαστήρας» κος Σκούφης Θωμάς και βέβαια

ο πρόεδρος του χωριού και πρόεδρος του συλλόγου Κος

Νάνος Σεραφείμ.

Τέλος οι χωριανοί έδωσαν τη συνδρομή τους ενισχύο-

ντας έτσι το σύλλογο.

Πρέπει, όμως, όλοι να δίνουν την ετήσια συνδρομή

τους γιατι διαφορετικά και η εφημερίδα και ο Σύλλογος

θα σβήσουν.

Επίσκεψη στο Βόλο μελών

του Δ.Σ. του ΣυλλόγουΕπίσκεψη στο Βόλο και στην κοπή πίτας έκαναν τα μέλη

του συλλόγου της Καρδίτσας. Τα μέλη του Συλλόγου Κα-

τσακιώρη Ελευθερία, Τσάβαλος Τάσος Κωνσταντίνου

Κων/νος, Κυρίτσης Θωμάς με επικεφαλής τον πρόεδρο

κο Νάνο Σεραφείμ παραβρέθηκαν στην κοπή πίτας του

Συλλόγου Μορφοβουνιωτών Βόλου ύστερα από πρό-

σκληση του Δ.Σ. του Συλλόγου του Βόλου. Μάλιστα τα

δύο μέλη είναι και μέλη της ομάδας και έτσι ενημέρω-

σαν τους«βολιώτες» για την ομάδα και με την ευκαιρία

πούλησαν και ημερολόγια της ομάδας.

Ετήσιος χορός του ΣυλλόγουΤο Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στο κέντρο Αντωνίου στη

Μητρόπολη πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος χορός του

συλλόγου Μορφοβουνιωτών Ν. Καρδίτσας.

Παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και τον πολύ

άστατο καιρό οι χωριανοί γέμισαν το κέντρο και ανταπο-

κρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου.

Κατά τη διάρκεια του χορού παρουσιάστηκαν τα χο-

ρευτικά του Συλλόγου. Την αρχή έκαναν τα μικρά παιδιά

του χορευτικού που χόρεψαν περίφημα ντυμένα με τις

παραδοσιακές στολές. Στη συνέχεια, οι ενήλικες παρου-

σίασαν χορούς της Ηπείρου και τέλος τα μεγαλύτερα

παιδιά παρουσίασαν χορούς της νεώτερης Ελλάδας.

Οι χωριανοί και φίλοι χόρεψαν και γλέντησαν με την

ψυχή τους και βρήκαν την ευκαιρία να τα πουν μεταξύ

τους και να ξεδώσουν από τα πολλά προβλήματα που

μας βασανίζουν όλους.

Επίσης, υπήρξε λαχειοφόρος και τα δώρα ήταν προ-

σφορά του συλλόγου.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι κ.κ. Τσιαντής Δη-

μήτρης Δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα, Τσιάκος Βασίλει-

ος, Αντιπεριφερειάρχης, Μπίτσιος, εκπρόσωπος του

βουλευτή Καρδίτσας Ταλιαδούρου, Κωτσός, Δήμαρχος

Μουζακίου, Νάνος Σεραφείμ, πρόεδρος της κοινότητας

Μορφοβουνίου, Σιούφας Παύλος, πολιτευτής της Ν.Δ.,

Τουλιάς Δημήτρης και Θεολόγης Ευάγγελος, δημοτικοί

σύμβουλοι και Σίσκος Αθανάσιος, γραμματέας της τοπι-

κής επιτροπής ΠΑΣΟΚ Καρδίτσας.

Ο Σύλλογος ευχαριστεί τους δασκάλους χορού την κα

Νταλαμπίρα Ιωάννα και Παναγιώτου Γιώργο, όπως επί-

σης όλους τους συγχωριανούς που παραβρέθηκαν και

τίμησαν το Σύλλογο.

Ελπίζουμε σε μεγαλύτερη συμμετοχή από τους συγχω-

ριανού μας στις εκδηλώσεις του Συλλόγου.

Ίδρυση Χορευτικού ΝηπίωνΜε πρωτοβουλία της δασκάλας χορού της κας Νταλα-

μπίρα και με τη σύμφωνη γνώμη του Συλλόγου ιδρύθη-

κε τμήμα χορευτικού παιδιών που πηγαίνουν στα νήπια

.Έτσι τα μικρά παιδιά των Βουνεσιωτών έχουν την ευκαι-

ρία να μάθουν χορούς από πολύ μικρή ηλικία.

Τα μαθήματα γίνονται στα γραφεία του συλλόγου

κάθε Δευτέρα στις 5 μ.μ. και μπορούν να συμμετέχουν

όσα παιδιά θέλουν.

Αξίζει να τονιστεί ότι η δασκάλα κάνει αυτά τα μαθή-

ματα χωρίς να πληρώνεται, εντελώς ΔΩΡΕΑΝ.

Κοπή πίτας του μικρού χορευτικού Την Κυριακή 16 Ιανουαρίου ο Σύλλογος της Καρδίτσας

έκοψε την πίτα των μικρών του χορευτικού. Τα παιδιά

του χορευτικού απόλαυσαν την πίτα και τα γλυκά που

τους προσφέρθηκαν και πήραν όλα τους από ένα ανα-

μνηστικό δωράκι.

Νέα του Συλλόγου της Καρδίτσας Επιμέλεια Τάσος Τσάβαλος

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

4

Συνδρομές Μελών

Καρδίτσα €

Σανιδάς Σεραφείμ 20Τσιμογιάννης Ηλίας 20Σκούφης Βασίλειος 20Κοτοπούλης Παυσανίας 10Μπαλταδώρος Απόστολος 50Τσιαντής Δημήτριος 50ΣκούφηςΑ Θωμάς 30Μπαλταδώρος Δημήτριος 20Μπακαλάκος Αριστοτέλης 20Δερνίκας Χαράλαμπος 20Κατοίκου Ελένη 20Πίτσαβος Θωμάς 20Κωσταρέλος Σπυρίδων 50Σακελλαρίου Δημήτρης 50Γιαννάκος Φώτης 100Τσάβαλος Αναστάσιος 20Νάνος Σεραφείμ 30Κατσακιώρης Στέφανος 20Ξυνόγαλος Απόστολος 20Κατοίκος Αριστοτέλης 20Τσάβαλος Γιώργος 20Κατοίκος Ιωάννης 20Πατσιαούρας Χρήστος (ιερέας)20Γκιούρης Ηλίας 20Γέρμανος Αθανάσιος 20Ζαχαρής Γιώργος 20Νάνος Ιωάννης 10Κοντούλη Μαρία 20Τσιαντής Απόστολος 20Τσιαντής Θωμάς 20Κοντοστέργιου Στυλιανή 20Γιαννάκου Μαρίνα 20Τσίτος Γεώργιος 20Καλαντζής Α. Βασίλειος 20Κοντούλης Θωμάς 40Ρόπης Σωκράτης 40Πολύζος Ηλίας 10Κουξαρά Τούλα 20Κοτοπούλης Ηλίας 20

Κοντοστέργιου Λευκοθέα 20Καλαντζής Γ. Ιωάννης 25Καλαντζής Γ. Ηλίας 25Κατσακιώρης Κ. Φώτης 20Νάνος Βάιος 20Καλαντζής. Χ Σωτήρης 20Κωνσταντίνου Κων/νος 20Κουσιά Σωτηρία 20Σταμογιώργου Δήμητρα (Θεσν/κη) 20Γκιούρης Θωμάς 20

Βόλος €

Βασιλούλης Κ. Θωμάς 30Βασιλούλης Σεραφείμ 30Βασιλούλης Θ. Κωνσταντίνος 30Γαλανούλης Ιωάννης 20Γαλανούλης Θωμάς 20Γιολδάσης Βασίλειος 25Γιολδάσης Γεώργιος 25Γόρδιος Νικόλαος 20Γόρδιου – Μπλανα Θεοδώρα 10Γουλιώτης Σωτήριος 20Γρηγορίου – Θωμόγλου Βασιλική 40Καλαντζής Σωτήριος 20Καλαντζή Σ. Όλγα 20Κατοίκος Απόστολος 30Κατοίκος Σεραφείμ 20Κατοίκος Βασίλειος 20Κατοίκου Ελένη 50Κατσακιώρης Ευάγγελος 20Καφεντζή Αριστέα 20Καφεντζή – Αποστόλου Τασία 20Κίτσιος Κώστας 10Κουτσώνα – Αγγελη Μαίρη 20Κουτσώνα – Αρσένου Βικτωρία 20Κυριαζή – Αποστόλου Λαμπρινή 50Κυριαζή – Κολλημένου Φωτεινή 25Λάμπης Κωνσταντίνος 30Λάμπης Ηλίας 20Νάνος Θωμάς 20

Νάνου – Αλεξοπούλου Μαργαρίτα 20Νασιάκος Απόστολος 50Νασιάκος Ηλίας 50Νασιάκου Δήμητρα 30Ντόντης Απόστολος 20Παλαπέλα Έλλη 50Παπαδούλη Χαρίκλεια 50Παπαδούλη Άννα 100Παπαδούλη Χρ. Φωτεινή 20Παπαδούλης Βασίλειος 50Παπαδούλης Δημήτριος 50Πλαστήρας Θωμάς 30Σκούφης Ηλίας 50Σκούμης Γιάννης 10Σταμογιώργος Αναστάσιος 20Σταμογιώργος Ηλίας 20Σταμογιώργου Ράνια 20Στούκας Κωνσταντίνος 20Τσάβαλος Παναγιώτης 20Τσούλας Χαράλαμπος 100Φιλίππου Γιάννης 30Χρονόπουλος Χρήστος 20

Αθήνα €

Χούτας Γεώργιος 30Σακελλαρίου Δημήτριος 30 Λαγός Χρήστος 30Σανιδάς Ευ. Γεώργιος 50 Καφεντζής Θ. Ιωάννης 20 Στεργίου Γεώργιος 20Λατίνος Φώτιος 100Λατίνος Ηλίας 50Λατίνος Δημήτριος 30 Λατίνος Απόστολος 30 Κυριαζής Ηλίας 20 Σανιδάς Χ. Απόστολος 30 Τατσάκης Χρήστος 20 Καφεντζής Ευθύμιος 30 Κατσακιώρης Βασίλειος 30 Νάνος Αναστάσιος 20 Κατσακιώρης Κωνσταντίνος 20 Πανταζής Φώτιος 20 Κυρίτσης Φώτιος 30 Κυρίτσης Σεραφείμ 30

Κατοίκος Σταύρος 20 Κουτίνος Γεώργιος 50 Κουτίνου Ελένη 30 Κουτίνος Σωτήριος 30 Ζαχαρής Βασίλειος 20 Κοτοπούλης Βασίλειος 20 Βασιλούλης Γεώργιος 50 Κατσακιώρης Φώτιος 20 Πανταζής Λ. Γεώργιος 20 Κατοίκος Γ. Θωμάς 50 Καφεντζής Βασίλειος 20 Μανώλης Η. Βάιος 50 Μανώλης Η. Γεώργιος 20 Αποστόλου Τάκης 30 Τουλιάς Λ. Δημήτριος 20 Μανώλη Αγορίτσα 20 Καναντζής Κλεόβουλος 20 Κουτσώνας Λ. Γεώργιος 30 Κατοίκος Παναγιώτης 40 Κοντοστέργιος Σπύρος 50 Κοντοστέργιος Σ. Γεώργιος 50 Καφεντζής Ευάγγελος 20 Καφεντζής Τάκης 30 Καλαντζή Ευανθία 20 Κυριαζής Α. Βασίλειος 50 Τσιαντής Ευάγγελος 50 Κοντοστέργιος Α. Γεώργιος 10 Ζούκας Θωμάς 20 Μανώλης Α. Σωτήριος 20 Διαμαντάκος Παναγιώτης 30 Κουτίνος Ηλίας 20 Διαμαντάκου – Τσαγγα Παρασκευή 20 Σταφυλά Ισμήνη 20 Λατίνος Ιωάννης 20 Βαλταδώρος Ε. Ηλίας 40 Ρεφενές Απόστολος 20 Πατσιαούρας Ηλίας 20 Βυτόγιαννη – Πατσιαούρα Ελένη 20 Μπούτας Βασίλειος 50 Λατίνος Θωμάς 20

Τέλος, ο Πεντζόπουλος Σωτήριος από την Αμερική προσέφερε το χρηματικό ποσό των 100 δολλαρίων.

Ισ τορικ ά & ά λ λ ατου Αποστ. Κατοίκου

Συνέχεια από το φύλλο 46...

Αφού τελείωνε τις διάφορες δουλειές του (ψώνια

κ.λπ.) ο αρχαίος Αθηναίος (που εκπροσωπεί όπως εί-

παμε γενικά τους αρχαίους Έλληνες), πήγαινες έπει-

τα στους τόπους συνάντησης που ήταν τα διάφορα

καταστήματα. Ο μεγάλος ρήτορας Δημοσθένης κα-

τηγορεί έναν Αθηναίο για «ακοινώνητο», «γιατί δε

μπαίνει ποτέ σε κουρεία, αρωματοπωλεία και άλλα

καταστήματα». Όταν συναντιόνταν δυο γνωστοί,

χαιρετιόνταν με μια κίνηση του χεριού λέγοντας

«χαίρε» ή «υγίαινε» (το σημερινό «γεια»). Ο πιο συ-

νηθισμένος τόπος συνάντησης ήταν τα κουρεία. Οι

γυναίκες έβαφαν τα μαλλιά τους ανοιχτά ή σκούρα.

Αυτό το δεύτερο το έκαναν και οι άνδρες, που είχαν

άσπρα μαλλιά. Δεν άφηναν ποτέ μουστάκι χωρίς

γένια. Ο κουρέας ήταν πολύ κοινωνικός, «ζωντανή

εφημερίδα» για την εποχή του. Πολύ καλά ενημε-

ρωμένος, μιλούσε για τα πάντα, σε βαθμό που πολ-

λές φορές με τη φλυαρία του γινόταν κουραστικός.

Όταν ο κουρέας ρώτησε κάποτε το βασιλιά της Μα-

κεδονίας Αρχέλαο: «πως θέλετε να σας κουρέψω»,

εκείνος απάντησε: «χωρίς πολλές κουβέντες»… Η

φλυαρία βέβαια χαρακτήριζε γενικά τους αρχαίους

Έλληνες και πολλές φορές έφτανε την αθυροστο-

μία, ιδίως μεταξύ φίλων. Η φιλία είχε ξεχωριστή

θέση στους αρχαίους Έλληνες. Μετά την υγεία, την

ομορφιά και τον πλούτο, έβαζαν τη φιλία. Ο Σωκρά-

της λέει χαρακτηριστικά: «Θέλω περισσότερο να

έχω ένα φίλο, παρά τους θησαυρούς του βασιλιά

Δαρείου». Μετά την έξοδό του ο Αθηναίος, γύριζε

στο σπίτι για φαγητό. Μετά το φαγητό συνήθως δεν

κοιμάται. Ο χρόνος του ύπνου είναι περιορισμένος,

και μόνο όσος είναι απόλυτα απαραίτητος. Ανα-

παύεται ή διαβάζει. Δεν υπάρχουν βέβαια βιβλία

στη σημερινή τους μορφή. Είναι πάπυροι – χειρό-

γραφα σωληνοειδή, φυλαγμένα μέσα σε κυλινδρικό

μεταλλικό σωλήνα. Μετά την ξεκούραση θα πάει σε

ένα από τα τρία μεγάλα «γυμνάσια» (γυμναστήρια)

που υπήρχαν τότε στην Αθήνα. Εκεί, άλλοι αθλού-

νται, (οι νεότεροι) και άλλοι παρακολουθούν.

Μια άλλη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων ήταν

τα συμπόσια (τα τσιμπούσια που λέμε σήμερα).

Μαζεύονταν σε σπίτια ή σε νοικιασμένες αίθουσες,

όπως καθένας έφερνε μαζί του και το φαγητό στο

καλάθι. Εκεί τρωγώπιναν και έκαναν διάφορες συ-

ζητήσεις. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πολύ φιλόξενοι.

Μια από τις ιδιότητες του Δία ήταν και αυτή της φι-

λοξενίας («ξένιος Ζευς»). Κάθε καλεσμένος μπορού-

σε να φέρει και όποιον άλλον ήθελε. Αυτό κάποι-

οι… πονηροί το εκμεταλλεύονταν και χωρίς να είναι

καλεσμένοι, εύρισκαν την ευκαιρία να φάνε και να

πιούν. Αυτοί χαρακτηρίζονταν περιφρονητικά ως

παράσιτοι, δηλαδή αυτοί που σιτίζονταν (έτρωγαν)

κοντά και σε βάρος άλλων. Από τότε έμεινε η λέξη

παράσιτο, με τη γνωστή σημερινή σημασία. Μπαί-

νοντας στο σπίτι οι προσκαλεσμένοι, οι δούλοι τους

έβγαζαν τα υποδήματα, τους έπλεναν τα πόδια και

τα αρωμάτιζαν. Πριν από το φαγητό τους έριχναν

νερό και έπλεναν τα χέρια. Δεν χρησιμοποιούσαν

μαχαίρια και πιρούνια. Τα ζουμερά φαγητά τα

έτρωγαν βουτώντας το ψωμί σ’ αυτά, τα άλλα τα

έτρωγαν με τα χέρια. Τραπεζομάντιλα και πετσέτες

δεν υπήρχαν. Τα χέρια τα σκούπιζαν με ψίχα ψωμι-

ού. Οι σούπες θεωρούνταν υγιεινές και θρεπτικές.

Αναφέρεται ότι ο Ηρακλής προτιμούσε ζωμό από

μπιζέλια. Κρέας δεν έτρωγαν πολύ αλλά προτιμού-

σαν τα ψάρια και τα πουλερικά. Στα συμπόσια με

καλεσμένους, απέφευγαν τις σούπες, όπως γίνεται

βέβαια και σήμερα. Εξάλλου θεωρούνταν και φα-

γητό των φτωχών… Ένα άλλο είδος που συνήθιζαν,

ήταν ο κυκεώνας (κάτι μεταξύ φαγητού και ποτού).

Ήταν κρασί, ανακατεμένο με κριθαρένιο αλεύρι και

τριφτό τυρί. Σήμερα η λέξη κυκεώνας χρησιμοποιεί-

ται με μεταφορική σημασία, για μπερδεμένα πράγ-

ματα ή καταστάσεις. Για ποτό το είχαν στη διάρκεια

του φαγητού. Κρασί προτιμούσαν να πίνουν μετά

το φαγητό. Σήκωναν τα κύπελλα λέγοντας την ευχή

«υγίαινε», «υγιαίνετε», δηλαδή το σημερινό «γεια

μας» ή «βίβα»… Δεν έλειπε βέβαια το τραγούδι με

τη συνοδεία αυλού (φλογέρας). Τα επιδόρπια ήταν

νωποί και ξηροί καρποί, αλατισμένα αμύγδαλα,

τυρί, σκόρδα, κρεμμύδια, γλυκές και αλμυρές πίτες.

«Είναι ευχάριστο, έλεγαν, να πίνεις κρασί, το γάλα

της Αφροδίτης, όπως το ονόμαζαν, να συζητάς, να

τραγουδάς και να χορεύεις». Κρασί έπιναν γενικά

με μέτρο, χωρίς να λείπουν βέβαια και τα «γερά

ποτήρια». Το ανακάτευαν με νερό και θεωρούσαν

μάλιστα βάρβαρη τη συνήθεια το να πίνει κανείς

κρασί χωρίς να το ανακατεύει με νερό. Η λέξη κρασί

βέβαια αυτό σημαίνει, δηλ. κράμα (οίνου με νερό).

Για το μέτρο στο κρασί, που είπαμε, λέει μια αρχαία

κωμωδία: «Το πρώτο κύπελλο φέρνει την υγεία, το

δεύτερο ευχαρίστηση, το τρίτο ύπνο (και πρέπει να

πας σπίτι σου), το τέταρτο φέρνει αδιαντροπιά, το

πέμπτο ουρλιαχτά, το έκτο φασαρία, το έβδομο

μελανιασμένο μάτι, το όγδοο κλήση στο δικαστή-

ριο». Το καλοκαίρι το κρασί το ανακάτευαν με πάγο

που έφερναν απ’ τα βουνά και τον διατηρούσαν σε

άχυρα και κουρέλια. Υπάρχει σχετικό ανέκδοτο γι’

αυτό: ένας συγγραφέας τραγωδίας ρώτησε τη γυ-

ναίκα (εταίρα) με την οποία έτρωγε στο σπίτι της,

πως καταφέρνει να κρατάει τόσο κρύο το κρασί κι

εκείνη τον «κάρφωσε» λέγοντας «το τυλίγω με τις

τραγωδίες σου».

__________________________________

*Λόγω καθυστερημένης παράδοσης από τα ΕΛ.ΤΑ,

το παρόν άρθρο, μαζί με ένα απόσπασμα σχετικό

με τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα, δε δημοσιεύθυ-

ηκε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας.

Γενάρης - Φλεβάρης - Μάρτης 2012

5

Κ ι ο Χ ά ρ ο ς . . . έ χ ε ι π ρ ο β λ ή μ α τ α !Γε ρ ά σ ι μ ο ς Μ ο σ χό π ο υ λ ο ς

«Πτήση, χωρίς στάσεις,

κατευθείαν στον παράδεισο»

Συνέχεια από το προηγούμενο...

Ο Χάρος έβγαλε από την τσέπη του την πυξίδα των νεκρών και συνέχισε την ανα-ζήτηση. Αφού πέρασε αρκετός χρόνος, έφτασε στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει καινούργιος κάτοικος του παραδείσου σε αυτό το δυστύχημα, οπότε έβαλε κι αυτός πλώρη για το μέρος, όπου οι «παραδείσι-οι» περιμένανε. Καθώς προχωρούσε όμως, έφτασε ένα μήνυμα στο κινητό του, το οποίο θα άλλαζε τα σχέδιά του. Το μήνυμα ήταν αρκετά κατατοπιστικό για το τι έπρε-πε να κάνει. Σκέφτηκε-«Τα ήθελε ο πωπός τους» και συνέχισε την πορεία του. Καθώς τους πλησίαζε, τον περίμενε μια έκπληξη. Νόμιζε πως τον γελούσανε τα αυτιά του, αλλά ήταν σίγουρος πως άκουγε μουσική, τραγούδια, κέφι και γέλια. Μόλις έφτασε στο σημείο, όπου βρισκόντουσαν οι φίλοι της μεταθανάτιας περιπέτειάς μας, ήταν πλέον σίγουρος, καθώς αντίκριζε με τα ίδια του τα μάτια τον μελωδικό άντρα να τραγουδάει ένα εύθυμο σκοπό:

-«Στον παράδεισο θα πάω,όπου θέλω θα γλεντάω». Εν τω μεταξύ,

ο Σαμ χόρευε στο ρυθμό της μουσικής, συνοδευόμενος από την Σοφία. Η Μαρία ήτανε καθισμένη κοντά τους και χτύπαγε παλαμάκια. Ο απαιτητικός κύριος είχε ξε-χάσει τον αστακό, που είχε παραγγείλει,

κι έλεγε αστεία με τον μόδιστρο. Ο Χάρος έβαλε μια επιβλητική και βροντερή φωνή, ώστε να σταματήσει το μεταθανάτιο γλέ-ντι:

-«Σταματήστε!». Όλοι σιώπησαν και μόνο ο τραγουδιστής βρήκε το κουράγιο να μιλήσει με εύθυμο τόνο:

-«Μην είσαι μουρτζούφλης,κι εντελώς κατσούφης!». Το αφεντικό

των θανάτων όμως, δεν έδωσε καμία ση-μασία, σήκωσε το αδρέπανο χέρι του και χτύπησε τον αντίχειρα με τον μέσο. Την αμέσως επόμενη στιγμή εμφανίστηκε ένα μαύρο πούλμαν, που μόνο θλίψη μπο-ρούσε να σε γεμίσει. Η μπροστινή πόρτα άνοιξε κι όλοι παρατηρήσανε πως δεν έχει οδηγό. Ο απαιτητικό κύριος εξέφρασε το παράπονό του:

-«Μα καλά είναι μεταφορικό μέσο αυτό, για να μας πάει στον παράδεισο;». Ο Χά-ρος πάλι δεν απάντησε κι απλώς έτεινε το δρεπανοειδές χέρι του, αυτή τη φορά, υποδεικνύοντάς τους να μπούνε μέσα. Υποθέσανε πως αυτή είναι η τυπική διαδι-κασία. Μόλις κάτσανε όλοι, ο Χάρος έπια-σε το τιμόνι και η πόρτα έκλεισε. Το ταξίδι ξεκίνησε και η παρέα πάλι ευθύμησε, με τον μελωδικό άντρα να τραγουδά και τους υπόλοιπους να ακολουθούν ρυθμικά:

-«Από τον κόσμο έφυγα,μα τελείως ξέφυγα,απ’ τον εργοδότη μου,της θλίψης σηματοδότη μου». Καθώς

συνεχίζανε την πορεία τους, η θερμοκρα-σία είχε αρχίσει να ανεβαίνει, οπότε η Σο-φία αναρωτήθηκε:

-«Κάνει πολλή ζέστη ή εγώ ζεσταίνομαι;» και σαν είπε αυτά τα λόγια έβγαλε την μπλούζα της. Ο μόδιστρος, που συμμερι-

ζότανε την άποψή της, πρόσθεσε με ύφος πιο θηλυπρεπές από αυτό της Σοφίας:

-«Ναι κορίτσι μου, έχεις δίκιο! Μα καλά δεν έχει κλιματιστικό αυτό το καταραμένο πούλμαν;» κι έπειτα έβγαλε μια βεντάλια και την κούνησε επιδεικτικά μπροστά από το πρόσωπό του. Το κλίμα ξαφνικά πάλι βάρυνε κι ο απαιτητικός κύριος διαμαρτυ-ρήθηκε έντονα:

-«Πότε θα φτάσουμε στον προορισμό μας ή πρόκειται να περάσουμε την αιωνι-ότητα μέσα σε αυτό, που μόνο μεταφορι-κά μπορεί να παρομοιαστεί με πούλμαν;». Ο Χάρος ατάραχα, μα συνάμα αυστηρά, απάντησε:

-«Έχουμε σχεδόν φτάσει. Θα ανοίξω τα παράθυρα του λεωφορείου, για να δείτε την καινούργια σας κατοικία!», όπερ κι εγένετο! Όλοι τους μείνανε άφωνοι, καθώς αντί να αντικρίσουν την υποσχόμενη, από τον Χάρο, «γη της επαγγελίας», είδανε με πανοραμική θέα, καθώς το πούλμαν ήταν ιπτάμενο, καζάνια με αμαρτωλούς και δια-βολάκια να τους βασανίζουνε! Οι φίλοι της παρέας νιώθανε προδομένοι και θυμω-μένοι, αφού πιστεύανε πως ήταν θύματα μιας αρρωστημένης φάρσας του Χάρου και περιμένανε εξηγήσεις. Πρώτος μίλησε έξαλλα ο απαιτητικός κύριος:

-«Μας κορόιδεψες! Υποσχέθηκες παρά-δεισο!». Ο μόδιστρος των τριών ηπείρων έκανε σαν εξαγριωμένη Κατινίτσα:

-«Θα έπρεπε να το φανταστώ, πως ένας κουρελής σαν κι εσένα, είναι πολύ μπα-μπέσης!». Η Σοφία δεν ήθελε να παραδε-χτεί το θυμό της και εξέφρασε το παράπο-νό της περιφρονητικά, εκπροσωπώντας και την φίλη της:

-«Μας το έπαιζες και ηθικός!». Ο μελω-

δικός άντρας έμεινε πιστός μέχρι το τέλος ως προς το επάγγελμά του και τραγούδη-σε με λυπητερό σκοπό:

-«Θα γίνω βραστός,ίσως και τηγανητός,αφού προδόθηκα,στην κόλαση παραδόθηκα». Τελευταίος

ο Σαμ, χωρίς να έχει χάσει την τελευταία του ελπίδα, είπε:

-«Ξέρεις ποτέ δεν είναι αργά για αυτήν την βίλλα…», μα ο Χάρος δεν μπορούσε να περιμένει άλλο, καθώς το πούλμαν είχε προσγειωθεί στην κόλαση, οπότε είπε με αυστηρότατο και συνάμα όμως επεξηγη-ματικό ύφος:

-«Μόνοι σας γυρίσατε το κλειδί, όπου ανοίγει την πόρτα της κόλασης, αφού προσπαθήσατε να με εξαγοράσετε! Δεν μετράει μόνο τι κάνατε στη ζωή, αλλά και η στάση που κρατήσατε απέναντι στο θά-νατο! Μόνο οι δειλοί προσπαθούν να εξα-γοράσουν την ζωή τους με ποταπά πράγ-ματα! Και σα να μην έφτανε αυτό, είχατε εξασφαλισμένη θέση στον παράδεισο! Ιδού το σφάλμα σας, ιδού και η κόλαση!». Μόλις σταμάτησε να μιλά ο Χάρος, όλοι ανατριχιάσανε και η πόρτα του πούλμαν άνοιξε. Στην έξω πλευρά της θύρας στε-κότανε ένα διαβολάκι, που τους είπε:

-«Καλώς τους! Σας περιμέναμε!», οπότε οι φίλοι μας κατέβηκαν από το πούλμαν και η θύρα έκλεισε. Εκείνη τη στιγμή χτυπά το κινητό του Χάρου, ο οποίος το σήκωσε κι έμαθε την επόμενη αποστολή του, που αφορά ένα μπάτσο κι ένα κλέφτη. Έφυγε ολοταχώς για τον τόπο του εγκλήματος.

Συνεχίζεται...

Δυο απλές κουβέντες είπα να πω, αλλά δυστυχώς

θα ξεκινήσω με την λέξη Αιδώς! «ντροπή και τσίπα»

το λένε αυτό στα μέρη μας!

Κι όσο κι αν περιμένετε να ακούσετε κανένα λόγο

σαν αυτούς που γράφονταν και γράφονται ακόμα

από «λαοπρόβλητα» και «επιφανή» στοιχεία της

κοινωνίας μας, γελασμένοι είστε. Θα βγω πάλι απ’

έξω απ’ το μαντρί... Κάθε μαντρί δηλαδή, γιατί τα

μαντριά φτιάχτηκαν για πρόβατα, και εγώ μιλώ με

ανθρώπους, γιατί άνθρωπος είμαι.

Ζούμε όλοι μας την τελευταία διετία, ένα οικονο-

μικό «κόντρα ξύρισμα και χωρίς σαπούνι» του απλού

κοσμάκη και μόνον αυτού, με στόχο να σωθεί, λέει, η

χώρα από την οικονομική καταστροφή. Ο τραγουδο-

ποιός Γ. Μηλιώκας τραγουδούσε το 1987, και σ’ ένα

στίχο έλεγε το προφητικό:

«ήρθανε, λέει,

να μας σώσουν,

που να μη

σώσουνε ποτέ» .

Θα προσπαθήσω με ένα παραμυθάκι τελικά, (και

ας μου συγχωρήσουν την απλοϊκότητα οι αναγνώ-

στες που σπούδασαν τις οικονομικές επιστήμες), να

περιγράψω το οικονομικό θέμα της χώρας μας αυτή

τη στιγμή. Πάμε λοιπόν!

Ο κυρ Γιώργης ο Γκρέκος, έτσι τονε λέγανε, μετά

από πολλά βάσανα και κόπους, κατάφερε να μαζέ-

ψει ένα κομπόδεμα και αποφάσισε να παντρευτεί, ν’

ανοίξει σπίτι. Του δώσαν μια κοπελάρα που τη λέγαν

Ελλάδα. Πολλοί ήταν στο γάμο, ντόπιοι και ξενόφερ-

τοι. Οι πιο πολλοί ζηλιάρηδες, ειδικά οι ξενόφερτοι.

Ζήλευαν τα νιάτα της Ελλάδας και πλιότερο, ζήλευαν

το ωραίο οικόπεδο που κατάφερε να αγοράσει με τον

ιδρώτα του ο κυρ Γιώργης. Αυτός πάλι τίποτε δεν χα-

μπάριαζε. Αψύς, δουλευταράς αλλά και πανέξυπνος,

έχτισε σπίτι σιγά - σιγά, έσπειρε «πιδιά και κουρί-

τσα», και πάλευε να χαρεί τους κόπους του. Κάτι πα-

λικαριές κατά καιρούς, από τους γείτονες τους αντι-

μετώπισε και κανά δυο φορές τους μέτρησε και τα

παΐδια, για να μην θαρρούν πως το αμπέλι του είναι

ξέφραγο, ή ότι ανέχεται κεχαγιά στο κεφάλι του.

Αφού λοιπόν οι γείτονες δεν τα κατάφεραν να

του φάνε το σπίτι και το οικόπεδο με παλικαρι-

ές, άλλο σχέδιο βάλαν μπροστά. Τον ζύγωσαν τον

κυρ Γιώργη, και τον άρχισαν στα παινέματα και τις

μαλαγανιές.......”τι παλικάρι είσαι συ κυρ Γιώργη, και

λεφτά όσα θες θα βγάζεις, και ότι χρειαστείς εδώ εί-

μαστε εμείς να σε δανείσουμε, να πάρεις κι εσύ κανα

καινούργιο ρούχο στα παιδιά, κανα καινούργιο αμά-

ξι, κανα λούσο για την κυρά Ελλάδα, να κάνεις κανα

ταξιδάκι κι άλλα τέτοια πολλά...”

Ε, δεν ήθελε και πολύ ο κυρ Γιώργης. Κάτι το μυα-

λοπιπίλισμα απ’ αυτούς που θέλαν να τον δανείσουν

για να τον βάλουν στον ντρουβά, κάτι τα απωθημένα

απ’ τις φτώχιες που είχε περάσει, δέχτηκε.

Γράμματα πολλά δεν ήξερε. Αγνός ήταν και άπρα-

γος. Εξουσιοδότησε το λοιπόν καμπόσους λιμοκοντό-

ρους, χαλέδες του κερατά, να τον εκπροσωπήσουν,

κι αυτοί υπόγραφαν αβέρτα δάνεια και ξαναδάνεια,

που τα μισά του τα τρώγαν οι ίδιοι πριν φτάσουν στα

χέρια του, και τ’ άλλα μισά τα ξόδευε για να αγοράζει

τουφέκια καινούργια μην τυχόν του ριχτούν κάποια

στιγμή ξανά αυτοί που τώρα τον δάνειζαν ή βάλουν

κανέναν άλλον να του ριχτεί. Έκανε τάχα κι αυτός λι-

γάκι τον καλοζωισμένο, αλλά σε λίγο καιρό, έπαιρνε

καινούργια δάνεια για να πληρώνει τους τόκους απ

τα παλιά, κι από λόρδος έπεσε στη λόρδα…

Τα κέρατα τα βερνικωμένα που είχαν βάλει στο

μάτι το σπίτι και το οικόπεδο, του είπαν τώρα, ότι

δεν χρειάζεται αμπέλια και χωράφια, αφού λεφτά

υπάρχουν, και θα του δίνουν αυτοί. Άνοιξε κανένα

καφενείο, του είπαν, να κονομίσεις απ’ τους καφέ-

δες που θα πουλάς, και παράτα τα τα χωράφια. Ούτε

τσάπες ούτε χώματα. Τα παράτησε λοιπόν και ρήμα-

ξαν κι αυτά, και σιγά - σιγά έφτασε να τα πουλάει

για να πληρώνει τόκους. Μπίρ παρά τα πούλαγε έτσι

γουμαροκυλίστρες που τα κατάντησε παρατημένα.

Σε λίγο καιρό του ζήτησαν τα δανεικά. Διπλά και

τρίδιπλα.

Από κάτι καλοθελητάδες έμαθε μάλιστα ότι είχαν

κάνει “το τομάρι του” τσόχα και παίζανε μια ζαριά,

λέει, μεταξύ τους τα κοπρόσκυλα οι δανειστές και το

σκυλολόι τους, αν και πότε θα του βγάλουν το σπίτι

στο σφυρί... “ΣΙ,ΝΤΙ,ΕΣ το κάνανε το πρόβλημά σου

μπάρμπα” του σφύριξε μια μέρα ένας υπάλληλος

απ’ την τράπεζα η οποία του ρουφούσε το αίμα, κι

αυτός κοίταζε απορημένος ο έρμος καθώς... γερμα-

νικά δεν ήξερε…!

Τα ίδια τα τσογλάνια που τον εκπροσωπούσαν πα-

λιά για να πάρει τα δάνεια υπέγραφαν τώρα για να

υποθηκεύσει το σπίτι, το οικόπεδο, τα έπιπλα, το

αμάξι, όλα! Τα πάντα για να πληρώνει δόσεις, τό-

κους, πανωτόκια, κερατιάτικα. Του είπαν μάλιστα τα

γουρνοτόμαρα οι δανειστές ότι, από δω και πέρα,

με τα λεφτά που θα βγάζει, πρώτα θα πληρώνει τη

δόση, και μετά ότι μένει θα το παίρνει αυτός για να

ταΐσει τη φαμελιά κι ότι θα έπρεπε να τους πει και

φ’χαριστώ ...

Ο κυρ Γιώργης ήταν σε απόγνωση ή στην δικιά μας

ντοπιολαλιά “δεν ήξερε κατά που να κάνει”. Σκέφτη-

κε καλά λοιπόν και αποφάσισε να...

ΑΛΛΑ...

-------------------

…αλλά δεν θα το τελειώσω εγώ το παραμύθι. Ας

το τελειώσει ο καθένας μας με τη δική του νόηση,

με το δικό του μυαλό, κι ας προτείνει στον κυρ Γιώρ-

γη του παραμυθιού τι πρέπει να κάνει τώρα. Όχι τι

δεν έπρεπε να κάνει... όχι περσινά ξινά σταφύλια…

…τι δεν έπρεπε να κάνει ο κάθε “κυρ Γιώργης” εί-

ναι γραμμένο ανεξίτηλα με το ματσούκι στο τομάρι

μας... καθρέφτες έχουμε ...ας κοιταχτούμε..

Τελειώστε το παραμύθι, και γιατί όχι, στείλτε το

και στη εφημερίδα.

Κι άμα φοβάται κανένας μην τυχόν το πάρει ο αέ-

ρας το χαρτί που θα στείλει στην εφημερίδα με το

τέλος του παραμυθιού, ας το καρφιτσώσει σ’ ένα

καρβέλι που θα ‘λεγε κι ο Καραγκιόζης!!

Σεραφείμ Β. Κατοίκος

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

6

Έβρεχε ασταμάτητα για τρίτη

συνεχή εβδομάδα. Στα ολάνοι-

χτα παράθυρα τ’ ουρανού ξελα-

ρυγγίζονταν οι ανέμοι. Στα κατώ-

για των σπιτιών εμφανίστηκαν

«μάτια» π’ ανάβλυζαν ποτάμι

το νερό. Οι δρόμοι λάσπωσαν

σε τέτοιο βαθμό που τα νεαρά

κυρίως ζώα να μην μπορούν

καθόλου να προχωρήσουν. Τα

κοπάδια των Βλάχων

που εγκατέλειπαν τα

βουνά με κατεύθυν-

ση τα χειμαδιά, βρέ-

θηκαν στην ανάγκη

να καθυστερήσουν

παραμένοντας για

μερικές μέρες στα

ενδιάμεσα χωριά. Μια ευκαι-

ρία για τους κατοίκους, που οι

πιο πολλοί ήταν καλλιεργητές

της γης, παραγωγοί σιτηρών κι

αμπελουργοί, να αγοράσουν

πρόβιο γάλα για την παρασκευή

τυριού ή το προϊόν εκείνο που

ήταν έτοιμο κι ελαφρώς αλατι-

σμένο.Ευτυχώς, που πρόλαβαν

κι έσπειραν τα χωράφια τους.

Όλα, ό,τι με κόπο κι ιδρώτα

έπρεπε να αποκτηθούν, ήταν

ήδη κάτω από τη στέγη κι η ελ-

πίδα για τη νέα ζωή, υπό μορφή

σπόρων, κάτω από το χώμα.

Αλλά, γυρνώντας ο καιρός με

τη «γούλη κάτω» την έφερε σε

κίνδυνο κι αυτή. Οι μέρες συ-

ντόμευαν, καθώς το φως έχανε

σταδιακά μέρος από τη χροιά

του, εμφανιζόμενο ακόμα και το

καταμεσήμερο θολό.

Λες και νυχτοκοπώντας να

σκόνταψε ο ουρανός και να έπε-

σε με τα μούτρα στη λάσπη και

του έμεινε μόνο η μικρή δυνα-

τότητα να παίρνει ακόμα ανάσα

για να μην σκάσει, και το χειρό-

τερο απ’ όλα, δεν έλεγε πανάθε-

μά του επιτέλους να σηκωθεί.

Κάθε χρόνο έπαιρνε ο Αρι-

στείδης από τον ίδιο Βλάχο το

τυρί της χρονιάς, γιατί «ήταν

τεχνίτης», όπως έλεγε. Κι έτσι

πώς συμβαίνει με τους ανθρώ-

πους που για τον άλφα ή το

βήτα λόγο έρχονται κοντά, έτσι

και μ’ αυτούς, έγιναν με τα χρό-

νια κατά κάποιο τρόπο φίλοι.

Τα δερμάτια με τ’ αλατισμένο

τυρί έρχονταν, φορτωμένα στα

ψαριά βλάχικα μουλάρια, χω-

ρίς πλέον να χρειάζεται να τα

παραγγείλει. Το ταρτάρισμα με

γλυκίσματα και τσίπουρο έδινε

κι έπαιρνε. Ο Αριστείδης του το

είχε φυλαγμένο από καιρό το

αντίτιμο και το απαραίτητο για

το φίλο του πεσκέσι, μια μποτί-

λια με πέντε οκάδες τσίπουρο.

Μόνο που δεν είχαν ακόμα γίνει

κουμπάροι με αφορμή τη βά-

φτιση κάποιου παιδιού.

Τούτο το Φθινόπωρο υποχρε-

ώθηκε απ’ τον καιρό ο Βλάσης

να παραμείνει περισσότερες

μέρες στην περιοχή κι ο ξένιος

Δίας υποχρέωσε το φίλο του,

τον Αριστείδη, να του προσφέ-

ρει για τούτες τις μέρες στέγη

για όλη του την οικογένεια. Πέ-

ρασαν οι δυό οικογένειες ωραί-

ες βραδιές γύρω από τη μεγάλη

γαβάθα με τον τραχανά με ιδι-

αίτερο πρόσθετο το παχύ και

μπόλικο φρέσκο βλάχικο πρόβιο

γάλα. Σε όλο τον ορεινό όγκο των

Αγράφων έπεφτε ασταμάτητη η

βροχή, η υγρασία κι η ομίχλη,

τους βάραγε κυριολεκτικά στα

νεύρα. Έγδερνε το νερό με το

ανεμοβόρι μαζί τις παρειές των

λόφων καταλήγοντας γεμάτο

λάσπη στα ρέματα που όφει-

λαν τη γέννησή τους στο ίδιο.

Παρατηρώντας την βροχή από

το τζάμι και μέσα από την θαλ-

πωρή του σπιτιού, φάνταζε με

το νανούρισμά της όμορφη και

γλυκιά, ενοχλητική για τους ευ-

αίσθητους, ωφέλιμη και χρήσι-

μη για τους λογικούς. Πoιό πολύ

απ’ όλα την χαίρονταν τα φυτά.

Η αγριάδα, τα βοσκήσιμα χόρτα

και το βλασιάνι, αφού της χρω-

στούσαν την υγεία, την φρεσκά-

δα, την αξεπέραστη τρυφεράδα

και την πρασινάδα τους. Μετά

το κατάξερο καλοκαίρι είχαν

λόγο να της έχουν υποχρέωση

κι ευγνωμοσύνη όλοι οι άνθρω-

ποι.

«Οοοο! Κοίτα έξω να δεις τι

γίνεται, βρε Αρέστω », είπε ανα-

στενάζοντας ο Βλάσης.

« Έεε, δεν μπορεί να βρέχει

αιώνια βρε αδερφέ! », απά-

ντησε, δίνοντάς τον θάρρος, ο

Αριστείδης, χωρίς κι ο ίδιος να

το πολυπιστεύει. Ήξερε τη στε-

ναχώρια του, να δει το βιος του

να ροβολάει τον κατήφορο το

γρηγορότερο, μα προσπαθούσε

να τον παρηγορήσει.

«Δεν βλέπεις, μωρ’ αδερφέ

μου που γύρισε η βούλια με την

γούλη κάτω», συνέχισε εκείνος

κοιτάζοντας όσο μακριά γινό-

ταν μέσα στο γαλάκτωμα των

υδρατμών. Η ανάσα της βροχής

γινόταν όλο πιο βαριά και στε-

νάχωρη, σαν έπαιρνε η μέρα

το δρόμο της προς την δύση κι

έδινε την θέση της στο απόβρα-

δο. Τ’ αστέρια δεν είχαν- εδώ

και νύχτες- καμία ελπίδα ότι θα

αναρριχούνταν κι εκείνη την πυ-

κνή νύχτα στα ουράνια. Έπειτα

από λίγη ώρα κι αρκετή σιωπή,

τόλμησε ο Αριστείδης να ξανα-

πάρει το λόγο, αφού ήδη είχε,

σχεδόν καλά σουρουπώσει.

«Εγώ τελείωσα Δεν ξουραφί-

ζεσαι λίγο, τώρα που έχει η γυ-

ναίκα ζεστό νερό, να βγαίναμε

στην πιάτσα, έτσι για κανένα

κρασί , λέω εγώ», του είπε ο

Αριστείδης.

Εκείνος σηκώθηκε χωρίς καν

να του απαντήσει, δεν ήταν και

άνθρωπος που πνιγόταν στα λό-

για εδώ που τα λέμε, αλλά φά-

νηκε ότι του άρεσε η ιδέα. Μή-

νες τώρα στο γυμνό πάνω στην

Πίνδο είχε να κάνει μόνο με τα

ζώα του και την οικογένειά του.

Τον συνόδευαν τη νύχτα εκτός

απ’ τ’ αστέρια, τα τραγούδια

των τριζονιών, τα βελάσματα,

και τα ουρλιαχτά των αγριμιών

της νύχτας. Χτένισε ο Αριστεί-

δης τα δίστροπα κι ίσια μαλλιά

του, γιατί το κεφάλι του έμοιαζε

αχτένιστο σαν άστρωτο απ’ τη

νυχτιά κρεβάτι, βρέχοντάς τα

με την παλάμη του χεριού του

με λίγο νερό.

Σε τούτο τον τόπο η πιάτσα

ήταν διαθέσιμη μόνο για τους

άνδρες. Μια πιάτσα γεμάτη

σκοτάδι, μια πιάτσα που είχε

όμως, κάτω από το φως της λά-

μπας πετρελαίου, να διηγηθεί

πολλά. Ξεκινούσε από τις απλές

και σχεδόν καθημερινές συζητή-

σεις και τα κουτστομπολιά, τις

φασαρίες πού και πού, τις κα-

ρεκλομαχίες και τους ξυλοδαρ-

μούς, τους χορούς και

τα τραγούδια, τα ακίν-

δυνα ή τα θανατηφόρα

μαχαιρώματα. Έφτανε

μάλιστα η ξιπασμένη

τούτη πιάτσα να στο-

λίζεται, πάνω στη ζάλη

του πιοτού και υπό την

επήρεια της δήθεν πληγωμένης

τιμής ή υπερηφάνειας, με μερι-

κούς φόνους. Το μονότονο χρώ-

μα της νύχτας και το αχνό φώς

του φεγγαριού ανακατεύονταν

στις κρύες νύχτες του χειμώνα

με τις αργιές βουνίσιες κουβέ-

ντες, τα πατήματα του νυχτερι-

νού τραγουδιού, τις θυμωμένες

κι ανήκουστες βρισιές, τις κραυ-

γές οργής, θυμού και πόνου των

διαπληκτιζομένων. Κι αργότερα

σιγοντάρονταν όλα ετούτα από

τους οδυρμούς, τα μαλλιοτρα-

βήγματα και τις κατάρες των

γυναικών ή τις απότομες διατα-

γές και τα κροταλίσματα απ’ τις

μπότες ή τις αρβύλες με τις γκέ-

τες των ίδια απότομων κι άγρι-

ων αντιπροσώπων του νόμου

της ανομίας. Όλα ετούτα δεν τα

γνώριζε ίσως ο επισκέπτης Βλά-

σης, όταν πήρε την απόφαση να

γνωρίσει τη νύχτα από κοντά.

«Θα φωνάζαμε και το γείτονα

το Θανασάκη, αλλά αυτός είναι

ερωτευμένος και νιόπαντρος,

και κοιμάται με τις κότες », είπε

ο Αριστείδης με προσποίηση

πλατιού χαμόγελου, που δεν

έλεγε να ταιριάσει. Δεν ήθελε

να φανερωθεί ντε και καλά στο

Βλάση ότι μάλωσε με το γείτονά

του για μια κτηματική ψιλοδια-

φορά. Μάλλον αυτό ήταν μόνο

η αφορμή, το κυρίως αίτιο ήταν

θαμμένο πολύ βαθύτερα στην

ψυχή του. Πάντως το μόνο απο-

τέλεσμα που επέφερε εκείνη η

αντιπαράθεση, ήταν από τότε να

μην λένε ούτε την καλημέρα του

Θεού. Οι γυναίκες τους όμως

δεν τους ακολούθησαν απόλυ-

τα σ’ αυτές τους τις διαφορές,

άλλωστε ποια γυναίκα το κάνει,

και κρατούσαν όσο ήταν δυνα-

τόν και όσο τις έπαιρνε, κάποιες

υποτυπώδεις σχέσεις.

«Θα περάσουμε μια βόλτα απ’

τον Κυριαζή, μετά ένα τσίπουρο

στο πόδι στον Πράσσο, για πε-

ρισσότερο δεν είναι σ’ αυτούς,

και θα καταλήξουμε στο Σερα-

φείμ για κανένα καθαρό μεζε-

δάκι».

«Ό,τι πεις εσύ Αρέστω», είπε

ο Βλάσης και συνέχισε: «Αυτός

δεν πήρε από μένα προχτές δυο

ζυγούρια κι ένα παλιό»; «Ναι!

ναι! μωρέ ο Σεραφείμ», απά-

ντησε ο Αριστείδης.

Συνεχίζεται...

_________________________

* Ο Δημήτριος Καλαντζής είναι

Επίκουρος Καθητής του

Τεχνολογικού Πανεπιστημίου

Βερολίνου

Διήγημα του Δημήτριου Καλαντζή*

Ο ματωμένος ΒάτοςΌταν η πραγματικότητα

γίνεται ιστορία & παραμύθι

Α.Ο. Μορφοβουνίου

Άνοδος στη Β΄ Ερασιτεχνική!

Μεγάλη επιτυχία για τον Α.Ο. Μορφοβουνίου που μετά το επιβλη-

τικό 6-4 επί του Α.Σ. Αετοί Ελληνοπύργου στο γήπεδο του Καππά και

τις γκέλες του Απόλλωνα Αρτεσιανού και Ρούσσου ανέβηκε στη Β΄

Ερασιτεχνική Κατηγορία. Αναλυτικά τα αποτελέσματα των αγώνων

στον παρακάτω πίνακα.

Ποιος θα περίμενε το καλοκαίρι, που η ομάδα πήγαινε για διάλυση,

ότι φέτος θα πρωταγωνιστούσε. Αυτό οφείλεται στους ανθρώπους της

διοίκησης που σε συμφωνία με την ακαδημία του Αστέρα Καρδίτσας

συμπεριέλαβε στο ρόστερ της παιδιά από την ακαδημία του. Παιδιά

15 και 16 χρόνων που σε συνδυασμό με τους έμπειρους παίκτες του

Α.Ο.Μ. έφτιαξαν ένα σύλλογο που αγώνα με αγώνα έδεσαν μεταξύ

τους και απέδιδαν κατά διαστήματα εκπληκτικό ποδόσφαιρο.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον προπονητή της ομάδας και της

ακαδημίας Μπακόλα Αλέξανδρο, που με την καθοδήγησή του συνετέ-

λεσε τα μέγιστα. Έτσι θα συνεχίσουμε και στη Β΄ Κατηγορία και με την

προσθήκη 2-3 παικτών θα πάμε ακόμη καλύτερα.

Τέλος, ο Α.Ο. Μορφοβουνίου θα ήθελε να ευχαριστήσει και δια του

Τύπου τους χορηγούς της ομάδας και ειδικότερα τον Αριστείδη Χαντζο-

πλάκη (Κοσμικό Κέντρο Μέγαρο) για τη δωρεάν έκδοση του ημερολο-

γίου μας και το Νικόλαο Σφήκα (Χρώματα) για τη δωρεά αθλητικού

υλικού (φόρμες).

Εκ της διοίκησης,

Ο πρόεδρος

Κωνσταντίνου Κώστας

Γενάρης - Φλεβάρης - Μάρτης 2012

7

Βαρυχειμωνιά

Μας άλλαξε τα φώτα φέτος ο χειμώνας. Πολικές θερμοκρασίες, όλη η χώρα υπό το μηδέν και το πετρέλαιο στα ύψη. Και αν εμείς παραπονιόμαστε, τότε τι να πουν οι ταλαίπωροι χωριανοί μας που ζουν μόνιμα στο χωριό. Τις δύσκο-λες μέρες του χιονιά, είχα τακτική τηλεφωνική επικοινωνία με αρκε-τούς και μάθαινα από πρώτο χέρι τα τεκταινόμενα. Οι κεντρικοί δρό-μοι του χωριού, με τη φροντίδα της δημοτικής αρχής, που διέθεσε τα εκχιονιστικά μηχανήματα, ήταν σχετικά προσβάσιμοι. Οι εσωτερι-κοί όμως δρόμοι ήταν απροσπέ-λαστοι και οι μόνιμοι κάτοικοι, στην πλειοψηφία τους ηλικιωμέ-νοι, ήταν καθηλωμένοι στα σπίτια τους, αφού τους ήταν αρκετά δύ-σκολο να ανοίξουν τορό. Μήπως θα έπρεπε και εκεί να επεμβαίνει η δημοτική αρχή με το προσωπι-κό που διαθέτει; Πολλές φορές οι μικρές αυτές παρεμβάσεις, είναι ζωτικότερης σημασίας για την κα-θημερινότητα των κατοίκων, από τα μεγάλα έργα.

Η γενική συνέλευση

Η προσέλευση των χωριανών στη Γ.Σ. του συλλόγου στην Αθή-να, που πραγματοποιήθηκε στις 22 του Γενάρη, ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων και χαρα-κτηρίστηκε από ιδιαίτερη ζωντά-νια και ανταλλαγή απόψεων πάνω σε θέματα της πορείας του συλλό-γου και ιδιαίτερα της εφημερίδας. Προσωπικά υπέβαλα πρόταση για την επεξεργασία και ανανέωση της κατάστασης των μελών του συλλόγου και συνδρομητών της εφημερίδας. Για το σκοπό αυτό εξουσιοδοτήθηκα από τη Γ.Σ. να επεξεργαστώ τις καταστάσεις με τηλεφωνική ενημέρωση του κα-θένα χωριστά. Στην προσπάθεια αυτή είναι ευπρόσδεκτοι όσοι χω-ριανοί επιθυμούν να βοηθήσουν. Η πρόταση έγινε, επειδή παρα-τηρήθηκε πως η εφημερίδα δεν φτάνει σε αρκετούς χωριανούς, είτε γιατί άλλαξαν διεύθυνση, είτε γιατί δεν αναζητήθηκαν ποτέ στις πόλεις της χώρας που ζούμε, αλλά και στο εξωτερικό. Υπάρχει επίσης και το πρόβλημα της μικρής συν-

δρομής που ελάχιστοι και κάθε χρόνο οι ίδιοι την καταβάλουν και δίκαια παραπονιούνται. Γι’ αυτό αν κάποιος γνωρίζει οποιονδήποτε που δεν του αποστέλλεται η εφη-μερίδα, ας ενημερώσει το σύλ-λογο, ή στο δικό μου τηλέφωνο, 2109930148.

Οι γυναίκες του χωριού ξεφαντώνουν

Ευτυχώς που υπάρχει και ο Σω-τήρης. Γιατί που αλλού θα γιόρτα-ζαν οι γυναίκες του χωριού μας τη γιορτή τους, την Πέμπτη στις 8 του Μάρτη. Περισσότερες από 20 γυ-ναίκες συγκεντρώθηκαν στο γνω-στό μας πλέον στέκι του Σωτήρη και γλέντησαν με μεζέδες και μου-σική ξεφεύγοντας από την κλει-σούρα, λόγω του πρωτοφανούς φετινού χιονιά, τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο τη γιορτή τους.

Το γλέντι αυτό, ήρθε σαν συ-νέχεια του καθιερωμένου πλέον μεγάλου ξεφαντώματος της Κυρι-ακής της αποκριάς που έγινε και φέτος στο πνευματικό κέντρο του χωριού. Ο πρόεδρός μας Σεραφείμ Νάνος φρόντισε και φέτος για την άψογη εξυπηρέτηση, με ψητά και ζωντανή μουσική, όσων μπόρεσαν να παρευρεθούν και από Βόλο και Καρδίτσα λιγότεροι δε από Αθήνα. Θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά που φροντίζουν για την οικονομι-κή κάλυψη της εκδήλωσης με τα λοκαντζάρια, καθώς και στον πρό-εδρο για την άψογη διοργάνωση.

Η λίστα των χωριανών που φεύγουν απ’ τη

ζωή δεν έχει τελειωμό

Σε ηλικία 84 ετών έφυγε στις 16 Φλεβάρη ο Κώστας Κατσακιώρης, το μεγαλύτερο από τα πέντε παι-διά του Αποστόλη και της Ζώϊως.

Πολύ μικρός αναζήτησε καλύ-τερη τύχη κοντά στους συγγενείς της μητέρας του στα Φάρσαλα, όπου έζησε μέχρι το τέλος της πο-λυτάραχης ζωής του.

Σε νεαρή ηλικία -20- ετών, ένοιω-σε γερά στο πετσί του τις συνέπει-ες της εμφυλιοπολεμικής περιό-δου, αφού βασανίστηκε, διώχτηκε και πέρασε οχτώ ολόκληρα χρόνια σε εξορίες και φυλακές ως πολιτι-

κός κρατούμενος μένοντας ατα-

λάντευτος στις ιδέες του, όπως

έμεινε χωρίς παλινωδίες και μέχρι

το τέλος της ζωής του. Φιλήσυχος

και πράος χαρακτήρας, κέρδισε

την εκτίμηση της μικρής κοινωνί-

ας των Φαρσάλων που σύσσωμη

τον συνόδευσε στην τελευταία κα-

τοικία του.

Και κάτι πολύ τραγικό

Στις 27 Φλεβάρη έφυγε από τη

ζωή εντελώς αναπάντεχα η Αμα-

λία Σταμογιώργου, ενώ δέκα μέ-

ρες αργότερα την ακολούθησε και

ο σύντροφός της Χαρίλαος.

Στα τρία παιδιά τους, ιδιαίτερα

στους Τάσο και Ηλία, που αποτε-

λούν για δεκαετίες την ψυχή του

συλλόγου μας στο Βόλου, εκφρά-

ζω τα ειλικρινή μου συλλυπητή-

ρια.

Λίγα λόγια για το ένθετο

Σε αυτή την έκδοση της εφημε-

ρίδας εσωκλείεται σε ξεχωριστό

έντυπο, μια συνοπτική απεικόνιση

της πορείας του χωριού μας, των

χωριανών, καθώς και των ασχολι-

ών τους διαχρονικά. Καταβλήθηκε

προσπάθεια, με τη βοήθεια και με-

γαλύτερων σε ηλικία χωριανών, να

θυμηθούμε εικόνες του παρελθό-

ντος και να τις μεταλαμπαδεύσου-

με στους νεότερους. Παραλείψεις

ακούσιες οπωσδήποτε θα διαπι-

στωθούν, αλλά πρόθεσή μας ήταν

να συμβάλουμε στην διατήρηση

της μνήμης γεγονότων και κατα-

στάσεων του χωριού μας.

Ευχαριστούμε τα εκπαιδευτήρια

ΓΕΙΤΟΝΑ που εκτύπωσαν δωρεάν

το έντυπο. Ο κ. Γείτονας είναι φα-

νατικός φίλος του τόπου μας, με

τακτικές επισκέψεις στο χωριό του

ίδιου και μαθητών του εκπαιδευ-

τηρίου του με όλα τα θετικά για

το χωριό μας αποτελέσματα. Δεν

πρέπει επίσης να μας διαφεύγει

το γεγονός, πως στη δύσκολη συ-

γκυρία που βιώνουμε, προσφέρει

απασχόληση σε δεκάδες χωρια-

νούς μας. Για όλα αυτά αξίζει την

ευγνωμοσύνη μας.

Από το καραούλι τ ο υ Ν τ α ΐ ρ α γ α τ ο υ Γ . Β α σ ι λ ο ύ λ η - gvasiloulis@yahoo.gr

Κάποτε υπήρχε και φιλότιμο...

1951. Η Ελλάδα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, καθώς έχει πρόσφατα βγει από τα ερείπια μιας πολυετούς εμπό-λεμης κατάστασης που έχει σμπαραλιάσει τη χώρα.

Πρωθυπουργός, ο επονομαζόμενος «Μαύρος Καβαλάρης», ο Νικόλαος Πλα-στήρας. Ένας άνθρωπος, τού οποίου ο πατριωτισμός, η ηθική αρετή και η εντιμό-τητα δύσκολα αμφισβητούνται, ακόμη κι από πολιτικούς αντιπάλους.

Το περίφημο εργοστάσιο ζυθοποιίας «ΦΙΞ», το οποίο βρισκόταν στην Λεωφόρο Συγγρού, δημοσιεύει αγγελία, ζητώντας οδηγό. Όπως ήταν φυσικό, οι υποψήφιοι που διεκδίκησαν την θέση, ήταν πολλοί.

Ο υπάλληλος τής «ΦΙΞ» που εξέταζε τις

αιτήσεις, κάποια στιγμή κοιτάζει ερευνη-τικά, κάποιον από τούς υποψήφιους που βρισκόταν εκείνη την ώρα μπροστά του, με έναν τρόπο σαν να προσπαθεί να ξεδι-αλύνει κάποιο μυστήριο…

Το επώνυμο που αναγράφεται στην αί-τηση εργασίας, είναι «Πλαστήρας»…

«Τον πρωθυπουργό τί τον έχετε;», ρωτά με μια ανάλαφρη και περιπαικτική διάθε-ση ο υπάλληλος.

Ο μεσόκοπος υποψήφιος, μ’ ένα ύφος ντροπής και ταυτόχρονα μ’ έναν χαμηλό-φωνο τόνο, αναλαμβάνει να εξηγήσει: «Εί-ναι αδελφός μου… Είναι όμως επιθυμία, δική μου και δική του, αν υπάρχει κάποιος καταλληλότερος για τούτη τη θέση, να μην σάς επηρεάσει η σχέση αυτή…».

Εσύ, τίμιε αναγνώστη, απλά κάνε την

θλιβερή σύγκριση στο μυαλό σου, τού

τότε και τού τώρα…

Υπενθυμίζεται, πως ο Νικόλαος Πλαστή-

ρας, εκτός από τις υπηρεσίες του στην πα-

τρίδα, πρόσφερε διακριτικά τον μισθό του

σε άπορους και ορφανά παιδιά, ενώ ο ίδι-

ος πέθανε πάμφτωχος… Άφησε πίσω του

την «τεράστια» περιουσία, που αποτελού-

νταν από τα παράσημά του, 216 δραχμές,

10 δολάρια κι ένα σιδερένιο…κρεβάτι εκ-

στρατείας… Ακόμη και το κουστούμι τής

κηδείας του, ήταν προσφορά φίλου του…

Αναδημοσίευση από την

ιστοσελίδα www.pare-dose.net

Απ ό ψ ε ι ςτου Αποστόλη Κατοίκου

Μια ωραία εκδήλωση στο χωριόΜε επιτυχία έγινε και φέτος στην αίθουσα του

πνευματικού κέντρου, η καθιερωμένη εδώ και αρ-κετά χρόνια μουσικοχορευτική βραδιά, το Σάββα-το, παραμονή της Αποκρηάς, όπου έτυχε να παρευ-ρεθούμε ύστερα από πολλά χρόνια. Η εκδήλωση αυτή είναι θα λέγαμε μια προσφορά στο χωριό εκ μέρους των παιδιών της ομάδας και των άλλων, που συμμετέχουν στα Ρογκατζάρια του «Σταυρού» και διαθέτουν το απαιτούμενο ποσό για τα έξοδα της βραδιάς. Και τους αξίζουν βέβαια συγχαρητήρια γι’ αυτό. Στη διοργάνωση της εκδήλωσης συμμετέχει το τοπικό κοινοτικό συμβούλιο με άξιο πρωτεργάτη τον πρόεδρο Σεραφείμ Νάνο. Με τάξη και ευγένεια, η εξυπηρέτηση του κόσμου εκ μέρους των παιδιών ήταν άψογη και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Η δημοτική ορχήστρα πολύ καλή και ο χορός και το κέφι κράτησε αμείωτο για πολλές ώρες. Είναι μια αξιέπαινη προσφορά στους χωριανούς που μένουν μόνιμα στο χωριό, γιατί τους δίνει την ευκαιρία να συναντηθούν και να γλεντήσουν όλοι μαζί, αλλά και στους άλλους που παρευρίσκονται, να επικοινω-νήσουν με τους συγχωριανούς τους, κόντρα στην αποξένωση που πάει να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Πολύ ωραία εμφάνιση έκανε το χορευτικό ανδρών και γυναικών της Καρδίτσας.

ΧαράτσιΛέξη τουρκική που σημαίνει κεφαλικός φόρος.

Τον επέβαλλαν οι Τούρκοι στους υπόδουλου Έλλη-νες, που είχε όμως και κάποιο αντάλλαγμα, αφού αυτοί που τον πλήρωναν, απαλλάσσονταν από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις. Το «αντάλλαγμα» σή-μερα είναι κόψιμο μισθού και σύνταξη, η κατάργη-ση συμβάσεων εργασίας, οι απολύσεις, η ανεργία, η σκληρή λιτότητα. Όλα αυτά βέβαια δεν αγγίζουν τους πάντες. Υπάρχει μια μερίδα, μέσα σ’ αυτή την κρίση, με δισεκατομμύρια στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ενώ ο πολύς λαός καταπιέζεται και υπο-φέρει. Άδικος, άνισος και άγριος φόρος…

Λιτότητα και εξοπλισμοί Και όμως, παρά τα απάνθρωπα αντιλαϊκά μέτρα,

η Ελλάδα έχει μια πρωτιά ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: διαθέτει το μεγαλύτερο πο-σοστό για στρατιωτικές δαπάνες, δηλαδή το 3,1% (τρία κόμμα ένα τοις εκατό) του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος), ενώ ο μέσος όρος στις άλλες χώρες είναι 1,7% (ένα κόμμα εφτά τοις εκατό) του ΑΕΠ. Ο λόγος που προβάλλεται γι’ αυτό, είναι ότι η Ελλάδα απειλείται από την Τουρκία. Το ίδιο λέει κι η Τουρκία για την Ελλάδα και εφαρμόζει την ίδια τακτική στους εξοπλισμούς. Έτσι, δυο σύμμαχες χώρες στο ΝΑΤΟ, συναγωνίζονται στις στρατιωτικές δαπάνες διαθέτοντας τεράστια ποσά. Αυτό βέβαια γίνεται με τις ευλογίες των μεγάλων «συμμάχων» και κυρίως των Γερμανών, αφού το 35% περίπου των εξοπλιστικών δαπανών το πληρώνουμε στη Γερμανία που μας πουλάει πολεμικό υλικό (όπως τα υποβρύχια που γέρνουν…). Γι’ αυτό και δεν κάνουν λόγο για μείωση των στρατιωτικών δαπανών, ενώ απαιτούν και επιβάλλουν στο λαό (με τη συναίνεση βέβαια των δικών μας κυβερνήσεων…) τα βάρβαρα μέτρα. Αλλά και για έναν άλλο λόγο, όπως γράφει σε έγκυρη γερμανική εφημερίδα ένας Γερμανός δημοσιογράφος. Αξίζει να μεταφέρουμε αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα: «παρά το τεράστιο χρέος και την πιθανή χρεοκοπία (της Ελλάδας εννοεί), ούτε η Ε.Ε. ούτε η Μέρκελ έχουν ζητήσει τον πε-ριορισμό των αμυντικών δαπανών. Όπως συνέβη στη Μέση Ανατολή, ίσως στο μέλλον, τα όπλα που πουλάνε σ’ αυτές τις χώρες, να χρησιμοποιηθούν κατά των πολιτών που θα ξεσηκωθούν ενάντια στα δυσβάστακτα αντιλαϊκά μέτρα». Και καταλήγει ο Γερμανός δημοσιογράφος: «Τις περισσότερες φο-ρές, τα συμφέροντα του κεφαλαίου επιβάλλονται με τη βία».