«Μέγας Αλέξανδρος»«Μέγας Αλέξανδρος»

Ο Αλέξανδρος ήταν γιος του βασιλιά της Μακεδονίας Ο Αλέξανδρος ήταν γιος του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β΄ και της Ολυμπιάδας, Φιλίππου Β΄ και της Ολυμπιάδας,

κόρης του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου. κόρης του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου.

Η κοιτίδα των Μακεδόνων που έμελλε Η κοιτίδα των Μακεδόνων που έμελλε να αλλάξουν τη μοίρα του κόσμου, να αλλάξουν τη μοίρα του κόσμου,

εντοπίζεται στη νοτιοδυτική εντοπίζεται στη νοτιοδυτική Μακεδονία, στη σημερινή Πιερία.Μακεδονία, στη σημερινή Πιερία.

Ο πρώτος παιδαγωγός του Αλεξάνδρου ο Λεωνίδας, ο οποίος του δίδαξε την αρετή και

τον άθλο, την αγάπη στον Αχιλλέα και τη θεοσέβεια, πράγματα καθοριστικά για την

προσωπικότητά του.

Όταν έγινε 13 ετών είχε την τύχη να σπουδάσει κοντά στο σπουδαίο φιλόσοφο Αριστοτέλη! Επί τρία χρόνια στη Μίεζα της Μακεδονίας διδάχτηκε Ηθική, Ρητορική, Πολιτική, Φυσική, Μεταφυσική, Ιατρική, Γεωγραφία.

Στα δεκαέξι του, ένας μαντατοφόρος

φτάνει λαχανιασμένος στην

ήσυχη Μίεζα. Ο πατέρας του τον

καλεί στο παλάτι και του δίνει την

αντιβασιλεία, επειδή ο ίδιος εκστρατεύει βιαστικά ανατολικά

στη Θράκη.

Ύστερα από δύο χρόνια, ο Αλέξανδρος, παίρνει μέρος

στη μάχη εναντίον των Θηβαίων στη Χαιρώνεια (338

π.Χ.) και η συμβολή του έκρινε την έκβαση της μάχης.

Ήταν 20 χρονών ο Ήταν 20 χρονών ο Αλέξανδρος, όταν Αλέξανδρος, όταν δολοφονήθηκε ο δολοφονήθηκε ο πατέρας του. Ο πατέρας του. Ο

νεαρός βασιλιάς είχε νεαρός βασιλιάς είχε τότε ξαφνικά να τότε ξαφνικά να

αντιμετωπίσει ένα αντιμετωπίσει ένα σωρό προβλήματα σωρό προβλήματα

μέσα στο πένθος του. μέσα στο πένθος του.

Ο Αλέξανδρος ενήργησε αστραπιαία. Ο δολοφόνος του πατέρα του εκτελείται αμέσως. Και έτσι, αφού

εξασφαλίζει την ηρεμία και την ασφάλεια στο εσωτερικό του κράτους του, εκστρατεύει ο ίδιος εναντίον της νότιας

Ελλάδας, καταπνίγει την αμφισβήτηση και αναγνωρίζεται από όλους ως Αρχηγός της Εκστρατείας

όλων των Ελλήνων εναντίον των Περσών.

Απερίσπαστος, κατόπιν, στρέφεται εναντίον των Απερίσπαστος, κατόπιν, στρέφεται εναντίον των εξωτερικών εχθρών. Πρώτα αναγκάζει τους εξωτερικών εχθρών. Πρώτα αναγκάζει τους

Τριβαλλούς και τους Γέτες να συνθηκολογήσουν και Τριβαλλούς και τους Γέτες να συνθηκολογήσουν και τους Κέλτες να ζητήσουν με σεβασμό τη φιλία του. τους Κέλτες να ζητήσουν με σεβασμό τη φιλία του.

Μετά κατευθύνεται εναντίον της Ιλλυρίας και συντρίβει Μετά κατευθύνεται εναντίον της Ιλλυρίας και συντρίβει το στρατό της.το στρατό της.

Ως ένα βασικό αίτιο της εκστρατείας στην Ασία θα

μπορούσε κανείς να θεωρήσει τον επεκτατισμό του Μακεδονικού κράτους όπως διαμορφώθηκε από

τον Φίλιππο Β και την αδυναμία των ελληνικών

πόλεων να διαθρέψουν τον πληθυσμό τους, μια και

όπως παρατηρεί ο Ισοκράτης, μόνο η

κατάληψη νέων εδαφών θα δημιουργούσε διέξοδο στο

πλήθος των «πλανήτων παίδων και γυναικών» .

Δίχως να παραγνωρίζουμε τη σημασία των άμεσων

αντικειμενικών συνθηκών, οι οποίες συνετέλεσαν στην

πραγμάτωσή του, θα πρέπει να αναφερθούμε σε δύο ακόμη παράγοντες που

έμμεσα, έκαναν δυνατό το τολμηρό αυτό βήμα του

ελληνισμού. Ο πρώτος είναι η πανελλήνια ιδέα και ο

δεύτερος ο χαρακτήρας και η ευφυΐα του Αλεξάνδρου.

Η νέα αντίληψη, που θα χαρακτηριστεί ως πανελλήνια ιδέα, βρήκε τον κατ’ εξοχήν

εκφραστή της στον Ισοκράτη. Αφού για κάποιο διάστημα ο ρήτορας ελκύστηκε από την

ιδέα της συμφιλίωσης ανάμεσα στην Αθήνα και τη Σπάρτη

μεταστράφηκε στις μοναρχικές ιδέες. Την πανελλήνια ένωση την βλέπει σαν μια εκστρατεία εναντίον του κοινού εχθρού,

των Περσών, που θα κατέλυε το περσικό «πρόσταγμα», δηλαδή την Ειρήνη του Βασιλέως. Μια

τέτοια εκστρατεία θα σφυρηλατούσε τους δεσμούς

των Ελλήνων και θα έθετε τέρμα στο καθεστώς της υποταγής των ελληνικών

πόλεων της Μ. Ασίας στον Πέρση βασιλιά.

Το φθινόπωρο του 335 π.Χ. ο Αλέξανδρος, αφού τοποθέτησε

μακεδονικές φρουρές στην Χαλκίδα, την

Κόρινθο και την Θήβα, επέστρεψε στη

Μακεδονία για να προπαρασκευάσει την εκστρατεία εναντίων

των Περσών.

Στο πλευρό του βρίσκονται ακόμη,

πανάξιοι Στρατηγοί, όπως ο Παρμενίων και οι

γιοι του Φιλώτας, και Νικάνωρ, ο Κρατερός, ο Κοινός, ο Μελέαγρος, ο

Κλείτος, ο Αντίγονος κ.ά. Τον περιβάλλουν

αφοσιωμένοι και πιστοί σύμβουλοι, καθώς και οι Εταίροι, ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται ιδιαίτερα οι Σέλευκος,

Νέαρχος, Ευμένης, Πτολεμαίος, Ηφαιστίων,

Περδίκκας.

Την άνοιξη του 334 π.Χ. είναι

πανέτοιμος πια για την εκστρατεία της

Ασίας. Το εκστρατευτικό του σώμα αποτελείται από 30.000- 40.000 πεζούς και 5.000

ιππείς.

Τα πιο επίλεκτα τμήματα του μακεδονικού πεζικού είναι οι

Πεζέταιροι εφοδιασμένοι με τη σάρισα μήκους 6μ. και οι

Υπασπιστές των Εταίρων.

Στα αριστερά εικονίζεται ένας συνταγματάρχης των Πεζέταιρων και δεξιά ένας βετεράνος Πεζέταιρος στη μάχη της

Ισσού.

Η εικόνα που έδινε ένα σύνταγμα της μακεδονικής φάλαγγας. Οι άνδρες παρατάσσονται σε μέτωπο 16 ανδρών με τον συνταγματάρχη στο δεξιό άκρο του πρώτου στοίχου και σε βάθος 16 στοίχων. Το σύνολο είναι 256 πεζέταιροι. Οι 5 πρώτοι στοίχοι προτάσσουν τις σάρισες δημιουργώντας ένα τείχος αδιαπέραστο από οποιοδήποτε αρχαίο στρατό για 200 χρόνια. Ο στρατός του Αλεξάνδρου περιελάμβανε 9.000 πεζέταιρους σε 6 τάξεις: του Κοίνου, του Φιλίππου, του Μελέαγρου, του Περδίκκα, του Κρατερού

και του Αμύντα.

Όλος αυτός ο στρατός αποτελείται όχι μόνο από Μακεδόνες, αλλά και από Παίονες, Θράκες, Αγριάνες (οι σημερινοί Πομάκοι), Τριβαλλούς,

Θεσσαλούς ιππείς, νότιους Έλληνες, Κρήτες και Μικρασιάτες Έλληνες.

Το ιππικό θα διαδραματίσει για πρώτη φορά στην

ελληνική στρατιωτική

ιστορία καθοριστικό ρόλο στον μακεδονικό

θρίαμβο. Διοικητής του ο ίδιος ο γιος

του Φιλίππου.

Ο Αλέξανδρος ανενόχλητος θα μεταφέρει το εκστρατευτικό σώμα από τη μια όχθη του

Ελλησπόντου στην άλλη το 334 π.Χ. και θα πατήσει το πόδι του σε ασιατικό έδαφος.

Ο αντικειμενικός σκοπός του στρατηγικού σχεδίου του Αλεξάνδρου ήταν απλός μα και …αδιανόητος για οποιονδήποτε άλλον εκείνη την εποχή: η κατάλυση της απέραντης περσικής

αυτοκρατορίας.

ΑΡΜΕΝΙΟΥΣΑΡΜΕΝΙΟΥΣ

ΕΛΛΗΝΕΣΕΛΛΗΝΕΣ

ΚΑΡΕΣΚΑΡΕΣ

ΣΥΡΙΟΥΣΣΥΡΙΟΥΣ

ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣΠΑΡΘΟΥΣΠΑΡΘΟΥΣ

ΑΡΕΙΟΥΣΑΡΕΙΟΥΣ

ΛΥΔΟΥΣΛΥΔΟΥΣ

ΑΡΑΒΕΣΑΡΑΒΕΣΙΝΔΟΥΣΙΝΔΟΥΣ

ΘΡΑΚΕΣΘΡΑΚΕΣ

Η αχανής περσική αυτοκρατορία περιελάμβανε πλήθος λαών στα αχανή εδάφη της.

Στα αριστερά ένας Σάκας τοξότης που φορά χαρακτηριστικό σκούφο από δέρμα λεοπάρδαλης και δεξιά ο τυπικός Πέρσης πεζός (Sparabhara). Αυτούς τους άνδρες αντίκριζαν πρώτα οι εχθροί των Περσών στο πεδίο της μάχης.

Επίλεκτος πολέμαρχος της κεντρικής Ασίας με χαρακτηριστική ασπίδα και δυο ακόντια και Έλληνας οπλίτης μισθοφόρος στις τάξεις των Περσών. Ο στρατός του Μεγάλου Βασιλέα αποτελούσε μια πανσπερμία εθνών καθένα

από τα οποία έφερε τον δικό του οπλισμό.

Ο Μεγάλος Βασιλιάς δεν ήταν απλά ο ηγεμόνας των Περσών. Για τους

ανατολικούς λαούς που εξουσίαζε, είχε το

απόλυτο δικαίωμα πάνω στη ζωή και στο θάνατο

κάθε υπηκόου.

Η πρώτη αναμέτρηση με τους Πέρσες θα γίνει στις όχθες του Γρανικού ποταμού. Στη μάχη, που προσωπικά διεύθυνε ο ίδιος ο

νεαρός Αλέξανδρος διοικώντας το ιππικό των Εταίρων, κινδύνεψε να σκοτωθεί. Οι Πέρσες αν και πολυάριθμοι, τελικά δεν μπόρεσαν να

σταματήσουν την ορμή των ελεύθερων Μακεδόνων και υποχώρησαν άτακτα, προσφέροντας έτσι την πρώτη σπουδαία νίκη στον

Αλέξανδρο.

Από τα λάφυρα που άφησαν στο πεδίο της μάχης οι βάρβαροι, Από τα λάφυρα που άφησαν στο πεδίο της μάχης οι βάρβαροι, έστειλε 300 πανοπλίες στην Αθήνα, για να κοσμήσουν με αυτές τον έστειλε 300 πανοπλίες στην Αθήνα, για να κοσμήσουν με αυτές τον

Παρθενώνα. Στην αφιερωματική επιγραφή γράφτηκαν τα εξής: Παρθενώνα. Στην αφιερωματική επιγραφή γράφτηκαν τα εξής: «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από

των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων». .των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων». .

Η νίκη στο Γρανικό σήμανε ουσιαστικά την απελευθέρωση

των ελληνικών πόλεων κρατών της

Μικράς Ασίας. Ο Αλέξανδρος με αυτόν τον τρόπο διόρθωσε τα λάθη της Αθήνας

και της Σπάρτης που με την ανώφελη

σύγκρουσή τους, επέτρεψαν στην

Περσία να υποδουλώσει την

ελληνική Μικρασία.

Η πρώτη μεγάλη πόλη του εχθρού που καταλήφθηκε ήταν οι Σάρδεις, πρωτεύουσα της περσικής Μικρασίας.

Αφού διέσχισε την αφιλόξενη κεντρική

Μικρά Ασία βαδίζοντας ανάμεσα σε χαράδρες

οροσειρών και άνυδρες έρημους ο ελληνικός

στρατός ενεπλάκη ξανά με τον περσικό στρατό κοντά στην πόλη Ισσό

της Κιλικίας το 333 π.Χ.

Οι 600.000 Πέρσες διαλύθηκαν και πάλι και ο Δαρείος Γ’ που ήταν παρών στη μάχη, μόλις γλίτωσε με τη φυγή. Άφησε όμως στα

χέρια του Αλέξανδρου τη μητέρα, τη γυναίκα και τα παιδιά του. Και ο Αλέξανδρος, αληθινά πολιτισμένος βασιλιάς, φέρθηκε με

μεγαλοψυχία, προς τους υψηλούς αιχμαλώτους του κερδίζοντας την ευγνωμοσύνη του Μεγάλου Βασιλιά.

Προχώρησε έπειτα νότια προς τη Συρία και έφτασε στη Φοινίκη, την οποία κυρίεψε και

αιχμαλώτισε το στόλο της. Κατέλαβε κατόπιν την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο.

Οι Αιγύπτιοι υποδέχτηκαν τον Αλέξανδρο χωρίς αντίσταση και

τον χαιρέτησαν ως απελευθερωτή και διάδοχο των Φαραώ και απένειμαν σε αυτόν

τιμές και τίτλους. Ο βασιλιάς ανέπλευσε τον ποταμό Νείλο και

έφτασε στην θάλασσα, όπου ίδρυσε πόλη, την οποία

ονόμασε Αλεξάνδρεια (αρχές του 331 π.Χ.). Η νέα πόλη, που

αποικίστηκε από Έλληνες, πολύ γρήγορα έμελλε να αναδειχθεί στο σπουδαιότερο εμπορικό

κέντρο της Μεσογείου, ρόλο που διατήρησε σε όλη την

ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο, ως την ίδρυση της

Κωνσταντινούπολης.

Με 40.000 πεζικό και 7.000 ιππείς διάβηκε τον Τίγρη και κινήθηκε προς τα Γαυγάμηλα κοντά στη Νινευή, καθώς

είχε πληροφορίες ότι τον περίμενε ο Δαρείος με ένα εκατομμύριο συνολικά άνδρες και πολλά δρεπανηφόρα άρματα. Ο Αλέξανδρος επιδίωκε να δώσει γρήγορα την

μάχη που θα έκρινε την τύχη της Ασίας.

Στην επική σύγκρουση της 1ης Οκτωβρίου του 331 π.Χ. και πάλι θριάμβευσε η ανδρεία των Ελλήνων και η μεγαλοφυής στρατηγική του ηγέτη τους. Ο τεράστιος ασιατικός στρατός διαλύεται και τρέπεται σε

φυγή μαζί με τον τρομαγμένο Δαρείο, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πολλά και πλούσια λάφυρα. Ο Αλέξανδρος περνά στο πάνθεο των

μεγαλύτερων στρατιωτικών προσωπικοτήτων της ιστορίας.

Προχωρώντας κυριεύει τη Βαβυλώνα, τα Σούσα με τους βασιλικούς θησαυρούς των Περσών και τέλος την αρχαία

πρωτεύουσά τους, την Περσέπολη, όπου βρίσκονταν τα μυθικά ανάκτορα του Δαρείου και οι τάφοι των προγόνων του. Εκεί

στέφθηκε ο Αλέξανδρος βασιλιάς της Περσίας.

Η προσαρμογή του βασιλιά Η προσαρμογή του βασιλιά στις περσικές βασιλικές στις περσικές βασιλικές

συνήθειες είναι δηλωτικές συνήθειες είναι δηλωτικές της νέας περιόδου της ζωής της νέας περιόδου της ζωής

του Αλεξάνδρου, η οποία του Αλεξάνδρου, η οποία διαμορφώνεται με κριτήρια διαμορφώνεται με κριτήρια κατά βάση πολιτικά για να κατά βάση πολιτικά για να

ανταποκριθεί στις ανταποκριθεί στις πατροπαράδοτες συνήθειες πατροπαράδοτες συνήθειες των λαών που κατέκτησε. των λαών που κατέκτησε.

Δείχνουν, όμως, και κάποια Δείχνουν, όμως, και κάποια μεταβολή στον ίδιο τον μεταβολή στον ίδιο τον

χαρακτήρα του Αλεξάνδρου, χαρακτήρα του Αλεξάνδρου, ο οποίος γίνεται ο οποίος γίνεται

περισσότερο δεσποτικός και περισσότερο δεσποτικός και επιδεκτικός σε κολακείες. επιδεκτικός σε κολακείες.

Με σκοπό την εξασφάλιση των ανατολικών συνόρων του, ο νέος

κύριος της Ασίας, πέρασε πολεμώντας την Περσία, τη

Σογδιανή και τη Βακτριανή, νίκησε τις αναρίθμητες ντόπιες φυλές και

μετά από 3 χρόνια, το 327 π.Χ. μπήκε στην Ινδία .

Στις κορυφές αυτών των Στις κορυφές αυτών των βουνών του Αφγανιστάν βουνών του Αφγανιστάν και Τατζικιστάν ντόπιοι και Τατζικιστάν ντόπιοι πολέμαρχοι αντίκριζαν πολέμαρχοι αντίκριζαν ανέλπιστα τον αήττητο ανέλπιστα τον αήττητο

νεαρό βασιλιά και νεαρό βασιλιά και υπέκυπταν σύντομα στη υπέκυπταν σύντομα στη

μακεδονική ισχύ.μακεδονική ισχύ.

Στον Υδάσπη ποταμό συνάντησε το βασιλιά Πώρο να τον περιμένει στην απέναντι όχθη, με πολυάριθμο στρατό, ιππικό και 200 πολεμικούς ελέφαντες που πρώτη φορά αντιμετώπιζαν οι Έλληνες.Ο Αλέξανδρος κατάφερε όμως να περάσει νύχτα το μισό στρατό του απέναντι, να νικήσει εύκολα τους Ινδούς και να συλλάβει αιχμάλωτο τον Πώρο, τον οποίο, επειδή θαύμασε για την ανδρεία του, τού ανέθεσε πάλι τη διακυβέρνηση της χώρας του !

Ο Αλέξανδρος σε νόμισμα φορά κράνος από δέρμα ελέφαντα μετά την

υποταγή των Ινδών

Οι γενναίοι στρατιώτες του είχαν κουραστεί τόσα χρόνια πια, να Οι γενναίοι στρατιώτες του είχαν κουραστεί τόσα χρόνια πια, να πηγαίνουν όλο και μακρύτερα, όλο και πιο βαθιά στην άγνωστη Ανατολή πηγαίνουν όλο και μακρύτερα, όλο και πιο βαθιά στην άγνωστη Ανατολή

και αρνήθηκαν να συνεχίσουν τις κατακτήσεις. Τότε ο Αλέξανδρος και αρνήθηκαν να συνεχίσουν τις κατακτήσεις. Τότε ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να επιστρέψει (326 π.Χ.) αφού κήρυξε τη λήξη της αναγκάστηκε να επιστρέψει (326 π.Χ.) αφού κήρυξε τη λήξη της

εκστρατείας και θυσίασε στους 12 θεούς του Ολύμπου μέσα στην Ινδία. εκστρατείας και θυσίασε στους 12 θεούς του Ολύμπου μέσα στην Ινδία. Είχε φθάσει ως εκεί που μόνο ο θεός Διόνυσος είχε πάει σύμφωνα με τους Είχε φθάσει ως εκεί που μόνο ο θεός Διόνυσος είχε πάει σύμφωνα με τους

μύθους!μύθους!

Έπειτα, ένα μέρος του στρατού το έστειλε με

το στόλο προς την Περσία με αρχηγό τον

περίφημο Κρήτα ναύαρχο Νέαρχο (325-324 π.Χ.), ο οποίος με

150 πλοία θα προχωρήσει από τις

εκβολές του Ινδού, ως τις εκβολές του

Ευφράτη, πραγματοποιώντας ένα μοναδικό εξερευνητικό

κατόρθωμα.

Εν τω μεταξύ ο Αλέξανδρος, με τον υπόλοιπο στρατό από την ξηρά, διέσχισε την εφιαλτική έρημο Γεδρωσία στο Ιράν, όπου έχασε πάνω από τους μισούς άνδρες του από δίψα

και τελικά έφτασε στην πρωτεύουσά της Πούρα.

Ο βασιλιάς φτάνει μετέπειτα στα Σούσα, όπου καταλήγει οριστικά στο συμπέρασμα πως μόνο

η συμφιλίωση με τους Πέρσες ευγενείς θα μπορούσε να διατηρήσει την απέραντη

αυτοκρατορία που είχε δημιουργήσει. Μάλιστα παντρεύτηκε ο ίδιος την κόρη του Δαρείου και

έβαλε και τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του να παντρευτούν Περσίδες Οι γάμοι

γιορτάστηκαν την ίδια μέρα, σύμφωνα με τα περσικά έθιμα, και ο βασιλιάς προίκισε τους

εταίρους νυμφίους, καθώς και 10.000 στρατιώτες που είχαν πάρει Ασιάτισσες

συζύγους. Με τους γάμους αυτούς ο βασιλιάς επιδίωκε τη συγχώνευση των δύο λαών, των

Ελλήνων με τους βάρβαρους πληθυσμούς που είχαν κατακτηθεί και τους οποίους δεν θεώρησε φυλή κατώτερη από τους Έλληνες , ένα σχέδιο

που ελάχιστοι σύγχρονοί του είχαν την δυνατότητα να συλλάβουν σε όλο του το

μεγαλείο. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος επιδίωκε να ενώσει τα

ισχυρότερα έθνη σε ένα ιδεώδες κράτος ισότητας και δικαιοσύνης.

Η πολιτική προσέγγισης των Περσών δυσαρέστησε πολλούς παλαίμαχους

Μακεδόνες που είχαν ζυμωθεί μέσα στο ελεύθερο ελληνικό πνεύμα και την

αντιπαλότητα με τον κόσμο της Ανατολής. Ξεσηκώθηκαν και ο

Αλέξανδρος κατέστειλε την στάση θανατώνοντας τους πρωταίτιους. Ο

βασιλιάς τελικά συγχώρεσε τους συντρόφους του που μετάνιωσαν

ειλικρινά και οι οποίοι μάλιστα είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στη σκηνή του ικετεύοντας μέρα και νύχτα να φανεί ο

βασιλιάς έξω. Η συμφιλίωση του βασιλιά με τους συναγωνιστές του, τους οποίους

ονόμασε συγγενείς, γιορτάστηκε με θυσίες στους θεούς και συμπόσιο, στο

οποίο πήραν μέρος Έλληνες και Πέρσες.

Στη Βαβυλώνα (άνοιξη του 323 π.Χ.)

παρουσιάστηκαν στο βασιλιά πρεσβείες από

όλη σχεδόν την οικουμένη, άλλες για να

τον συγχαρούν ως βασιλιά της Ασίας κι

άλλες για να συνάψουν μαζί του φιλία και

συμμαχία.

Μέσα στους επαίνους, τις τιμές και τις πυρετώδεις

προετοιμασίες για μια νέα μεγάλη επιχείρηση, ο

Αλέξανδρος αρρώστησε βαριά.Ο θάνατός του

συμπίπτει με την 28η του μακεδονικού μήνα Δαισίου

(=13 Ιουνίου του 323 π.Χ.). Ο Αλέξανδρος, που

συμπλήρωνε 13 χρόνια βασιλείας, δεν ήταν ακόμη

33 χρονών.

Σχεδόν όλοι οι λαοί που υπέταξε τον λάτρεψαν ως θεό και τον κατέταξαν στο δικό τους μυθικό πάνθεο κάτι που ισχύει

και σήμερα.

Ο Αλέξανδρος ως Τούρκος σουλτάνος σε μεσαιωνικό χειρόγραφο

Ο Αλέξανδρος ως Ιταλός ηγεμόνας της Αναγέννησης

Ο Αλέξανδρος ως Άραβας σουλτάνος ευλογημένος από τον Μωάμεθ σε αραβικό

χειρόγραφο του 11ου αι.

Λίγες προσωπικότητες άλλαξαν την ιστορία όσο αυτός και λίγες έχουν εγείρει τόσες διαφωνίες σχετικά με τις συνέπειες των πράξεών τους.

Μεγαλύτερο επίτευγμά του είναι ότι εξάπλωσε τον ελληνικό πολιτισμό παντού στον τότε γνωστό κόσμο μπολιάζοντας τους λαούς με τους

ευεργετικούς καρπούς του πανανθρώπινου ελληνισμού και δημιούργησε ελληνικές εστίες σε όλη την γνωστή οικουμένη.

Ελληνοβουδιστική τέχνη του 3ου αι. μ.Χ στην Ινδία.

Η κληρονομιά του Αλεξάνδρου

υπήρξε θείο δώρο για όλους τους λαούς που τον

γνώρισαν.

Αριστουργηματικό ψηφιδωτό από το ανάκτορο Αριστουργηματικό ψηφιδωτό από το ανάκτορο του Αλεξάνδρου στην Πέλλα. Τέτοια έργα τέχνης του Αλεξάνδρου στην Πέλλα. Τέτοια έργα τέχνης

κοσμούσαν οικίες και προσέφεραν στους κοσμούσαν οικίες και προσέφεραν στους ιδιοκτήτες τους την πνευματική ευχαρίστηση ιδιοκτήτες τους την πνευματική ευχαρίστηση

της υψηλής τέχνης.της υψηλής τέχνης.