88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

13
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Αμανατίδης Αλέξανδρος Αποστολίδης Γιώργος Δηματάτης Πέτρος Αραμπά Μαριάννα Γιλαντζή Βάγια

Transcript of 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Page 1: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Αμανατίδης ΑλέξανδροςΑποστολίδης Γιώργος

Δηματάτης ΠέτροςΑραμπά Μαριάννα

Γιλαντζή Βάγια

Page 2: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

• ΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΑΜΕ ΕΙΝΑI:

• ΄΄Μονόλογος Ευαισθήτου΄΄-Εμμανουήλ Ροϊδης• ΄΄Σαν πεταλούδα στη φωτιά΄΄-Ιωάννης Βηλαράς• ΄΄Ερωτόκριτος΄΄-Βιτσέντζος Κορνάρος• ΄΄Πατέρα στο σπίτι΄΄-Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης• ΄΄Τα ψάθινα καπέλα΄΄-Μαργαρίτα Λυμπεράκη

Page 3: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

• Η γυναίκα φαίνεται:• υποβαθμισμένη και κατώτερη

από τον άντρα • έχει το ρόλο της καλής

νοικοκυράς και είναι αυτή που ανατρέφει τα παιδιά

• Η μοίρα της εξαρτάται από τις αποφάσεις των αντρών

Page 4: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

ΑΙΤΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ• Αυτό συμβαίνει γιατί:• τα περισσότερα κείμενα είναι

γραμμένα σε παλαιότερες εποχές• τότε οι κοινωνικές αντιλήψεις

ήθελαν τη γυναίκα κατώτερη από τον άντρα

Page 5: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ• Με αφορμή το ποίημα του

Βηλαρά, εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε δύο ποιήματα.

• Ζωγραφιές • Θεατρικά έργα

Page 6: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ :1)Μ’ αγαπάς σ’ αγαπώΕίσαι το πιο σημαντικό Που στη ζωή μου εγώ ποθώ,Μακάρι να μπορούσα, κοντά σου πάντα να ΄μαι εγώ.Όταν η απουσία, γίνει τρόπος ζωήςΌταν ο πόνος, γίνει δρόμος διαφυγήςΌταν στα πρόσωπα του κόσμου, βλέπω το πρόσωπό σου Όταν το δάκρυ μου το άφησα και έγινε δικό σου Τότε το ΄΄εγώ΄΄ μου είναι μισό και το αστέρι μου θολόΤότε ξέρω πως υπάρχω, μα δε γίνεται να ζω Γιατί δεν έπαψα στιγμή να σ΄ αγαπώ.

Page 7: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

2)Όσες φορές μου έχεις πει πόσο την αγαπάς,τόσες φορές μια μάχη μέσα μου έδινα:αν θα σου πω τα συναισθήματά μου για σέναΉ αν θα τα κρατήσω μέσα μου, για πάντα βυθισμένα.Τώρα είμαι ακόμα εδώ, κοντά σου, όπως πάντα,μέσα μου είχα μόνο εσένα, αλλά ζούσα μέσα στο ψέμα.Και ένα πράγμα να θυμάσαι: στην καρδιά μου πάντα θα ΄σαι,και όταν είσαι μακριά μου, είμαι μεσ’ τη μοναξιά μου!Τώρα πια που το γνωρίζεις, μόνο εσύ αποφασίζεις! Πες μου άμα θες να μείνω, να γνωρίζω αν θα επιμείνω.

Page 8: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Καλλιτεχνική Δημιουργία εμπνευσμένη από τον Ερωτόκριτο

Page 9: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Καλλιτεχνική Δημιουργία εμπνευσμένη από το

Μονόλογο ΕυαισθήτουΔιάλογος μεταξύ του ζευγαριού που τον αναπαραστήσαμεΟ ΄΄ευαίσθητος΄΄ άντρας κάθεται στο τραπέζι και τρώει, ενώ η γυναίκα

του πηγαινοέρχεται νευρικά για αρκετή ώρα και τελικά κάθεται μαζί του, χωρίς όμως να τρώει το φαγητό της

Γ: Άντρα μου, σου αρέσει ο αστακός που τρως; Ή βαρυστομάχιασες πάλι;

M: (αργεί να απαντήσει):Έχω ευαίσθητο στομάχι, αλλά νόστιμο τον έκανες…

Γ: Πάλι καλά που σου άρεσε και κάτι πάνω μου!M: Τι θες να πεις; Γ: Ας το, δε θέλω να σε βαρύνω μ’ άλλα πράγματα, σε έχει βαρύνει

ήδη ο αστακός…M: Θα μου πεις τελικά τι εννοείς;Γ: Παράτα το θέατρο Μανόλη, τα άκουσα όλα. Πάντως δεν ήξερα

πως με θεωρούσες άσχημη και πως με πήρες μόνο για την προίκα μου. Μου είχες φανεί διαφορετικός στην αρχή, γι’ αυτό και σε παντρεύτηκα…

Μ: Εγώ δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο για σένα!*

Page 10: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Καλλιτεχνική Δημιουργία εμπνευσμένη από το Μονόλογο Ευαισθήτου

*(2)Γ:Μην το αρνείσαι πλέον, γιατί έτσι μεγαλώνει το μίσος μου για σ’ ένα! Έπρεπε όμως να το καταλάβω από τότε που αρρώστησα και εσύ γλεντούσες έξω από το σπίτι.

Μ: Τι υπερβολές και άδικες συκοφαντίες σε βάρος μου είναι αυτές, γυναίκα;Γ: Τελικά, Μανόλη, είσαι πολύ ξεδιάντροπος. Μια φορά δεν μπορείς να

αναλάβεις την ευθύνη των λόγων και των έργων σου;Μ: Ε, δεν το πιστεύω, πώς είναι δυνατόν να με βρίζεις έτσι κατάμουτρα; Δεν

το περίμενα ποτέ αυτό από σένα, ποτέ.Γ: Άσε, Μανόλη, το θέατρο! Δε σε αντέχω άλλο.Μ: Ε, αυτό πάει πολύ! Κοίτα που έβγαλαν και οι γυναίκες γλώσσα και πάνε να

βγουν και από πάνω! Τέτοιο πλήγμα δεν μπορώ να το αντέξω!Γ: Μωρέ, τι μας λες; Και πολλά άλλα θα έπρεπε να σου κάνω αλλά έχε χάρη

που δε μου το επιτρέπει η αξιοπρέπειά μου. Μ: Από πότε άρχισαν να μιλούν και οι γυναίκες για αξιοπρέπεια; Αυτό είναι

προσόν μόνο των αντρών. Οι γυναίκες είναι άβουλες και κάνουν μόνο ό,τι τους λεν οι άντρες τους, οι αφεντάδες του σπιτιού. Έλα στα συγκαλά σου γυναικούλα μου!

Page 11: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Καλλιτεχνική Δημιουργία εμπνευσμένη από το

Μονόλογο ΕυαισθήτουΓ. Άσε τις βλακείες, τέρμα αυτά που ήξερες. Αποφάσισα να

πάψω να είμαι η γυναικούλα σου και κατά συνέπεια να πάψεις και συ να είσαι ο αφέντης μου. Δεν έχω καμιά ανάγκη από τέτοιου είδους αφέντες.

Μ. Α, αυτό πάει πολύ! Γυναίκα τρελάθηκες; Έλα στα συγκαλά σου και μη χαλάς το σπιτικό μας!

Γ. Το χαλασμένο, Μανόλη; Εγώ, Μανόλη, δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορώ να αντιμετωπίζομαι σα ζώο ή σαν πράγμα. Έχω κι εγώ ψυχή, έχω κι εγώ ευαισθησίες, δεν είσαι μόνο εσύ … ευαίσθητος.. . Γι’ αυτό, Μανόλη, φεύγω, φεύγω για πάντα. φεύγω για να μη σου γίνομαι άλλο βάρος, φεύγω από το σπίτι για να μη ΄΄θυσιάζεσαι΄΄ άλλο μαζί μου. Δεν την αντέχω τέτοια αυτοθυσία.

Ο άντρας σηκώνεται και την ακουμπά απαλά στο χέρι

Page 12: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

Καλλιτεχνική Δημιουργία εμπνευσμένη από το Μονόλογο Ευαισθήτου

Μ:Σε παρακαλώ καλή μου, αν μου φύγεις θα πεθάνω. Δεν τα εννοούσα αυτά που έλεγα για σένα…

Γ: Μανόλη, είμαι αποφασισμένη, σταμάτα τα ψέματα, δεν αντέχω άλλα ψέματα.

Μ: Δεν είναι ψέματα, αλήθεια είναι, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, τώρα το κατάλαβα, τώρα που κινδυνεύω να σε χάσω.

Γ: Δε σε πιστεύω, Μανόλη, σταμάτα το εδώ, μην το κάνεις πιο δύσκολο! Φεύγω…

Μ: Όχι, περίμενε μια στιγμή, θα δεις και θα με πιστέψεις.. Ο άντρας σηκώνεται αποφασισμένος από το τραπέζι, κρατάει στο χέρι

του μαχαίρι και είναι αποφασισμένος να το καρφώσει στην καρδιά του!

Μ:Συγχώρεσε με αλλιώς θα δώσω τέλος στη ζωή μου γιατί δεν έχει νόημα χωρίς εσένα!!!

Η γυναίκα τον κοιτάει με τρομοκρατημένο και μετανιωμένο ύφος.Γ:Εντάξει λοιπόν, αλλά δεν είμαι απολύτως σίγουρη για το αν

πραγματικά μ’ αγαπάς. Δε θα φύγω τώρα αλλά να ξέρεις το αν θα μείνω θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά σου.

Και φεύγει από το δωμάτιο.

Page 13: 88 ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣΕίμαστε ενθουσιασμένοι:• για τα ποιήματα και τα κείμενα ,

με τα οποία ασχοληθήκαμε. • για το ομαδικό πνεύμα το οποίο

επικράτησε• για τους δημιουργικούς

καβγάδες που προκλήθηκαν