52 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΤΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ -

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στο πρόγραμμα :

• Καμηλάκη Ιωάννα

• Λουμπάκη Μαρία

• Μαρκογιαννάκη Σοφία

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ..

• Να μάθουν οι μαθητές να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα και να τα ονομάζουν.

• Να μπορούν να κατανοήσουν τα συναισθήματα τους και τα συναισθήματα των άλλων.

• Να μπορούν να διακρίνουν και να εντοπίζουν συναισθηματικές καταστάσεις που τα προκαλούν.

• Να μπορούν να εκφράσουν και να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους.

• Οι στόχοι μας πραγματοποιήθηκαν μέσα από τις παρακάτω παιδαγωγικές δράσεις!!!

Αφού περιηγηθήκαμε στο διαδίκτυο και διαβάσαμε για τα

συναισθήματα…

Συζητήσαμε γι΄αυτά ….

και τα ζωγραφίσαμε !!!!

Ζωγραφίσαμε χαρούμενες , φοβισμένες , λυπημένες ,

θυμωμένες φατσούλες

Φτιάξαμε τις συναισθηματικούλεςδαχτυλόκουκλες

Φτιάξαμε το δέντρο των συναισθημάτων αφού πρώτα διαβάσαμε το παραμύθι «Το

δέντρο που έδινε»

Διαβάσαμε το παραμύθι «Τα μπαλόνια της φιλίας» και φτιάξαμε τα δικά μας!!!

Τραγουδήσαμε για την αγάπη και τη φιλία…..

Παρουσιάσαμε το ψηφιακό Παραμυθοποίημα «Τα Ζουζουνοπροβλήματα» που έγραψαν και

εικονογράφησαν οι μαθητές .

Τραγουδήσαμε τραγούδια για την αγάπη και τη φιλία….

Δραματοποιήσαμε το παραμύθι που μιλάει για τη διαφορετικότητα…..

«Το χαρούμενο λιβάδι»

Προετοιμασία για συμμετοχή των μαθητών σε δράσεις συναισθηματικής αγωγής..

Βλέπω την εικόνα και εκφράζω το συναίσθημα….

Κάθε παιδί παίρνει ένα μπαλόνι..

Εκφράζει το φόβο του δυνατά !

Και σπάει το μπαλόνι για να διώξει το φόβο ……

Τα παιδιά φωνάζουν δυνατά: « Φύγε φύγε μακριά δε φοβάμαι άλλο

πια…»

Φωτογραφιθήκαμε μπροστά στο δρόμο της αγάπης….

Ως επέκταση της δράσης μας όλα τα παιδιά του σχολείου έφτιαξαν με το σώμα τους τη λέξη

«φιλία».

Επίσης όλοι οι μαθητές του σχολείου μας δημιουργήσαμε την αλυσίδα της φιλίας και

δώσαμε «λόγο δέσμευσης» για παντοτινή φιλία !!!

Τα δημιουργήματα των μαθητών στόλισαν τους τοίχους του σχολείου μας….

Φτιάξαμε ένα βιβλιαράκι με όλες τις εργασίες μας

• Ψηφιακό Παραμυθοποίημα για τη βία και το σχολικό εκφοβισμό!

52 o ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΤΜΗΜΑ Α1

ΖΟΥΖΟΥΝΟΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ένα παραμύθι για τη βία και το σχολικό εκφοβισμό.

Θα σας πω μια ιστορία

που μιλάει για τη βία

μια φορά κι έναν καιρό

σ΄ένα ζουζουνοσχολειό.

Ο ήρωας μας το πρωτάκι

είναι ένα μυρμηγκάκι

έξυπνο και μυαλωμένο μα

καθόλου μπρατσωμένο.

Και καθώς είναι μια στάλα

σαν τη μύγα μες το γάλα ,

ξεχωρίζει μόλις φτάσει στου

λεωφορείου τη στάση.

Γιατί τα ζουζούνια τα’άλλα

είναι όλα πιο μεγάλα , και

κρατώντας μια μεζούρα το

αρχίζουν στην καζούρα

Κάνουνε πως το μετράνε,

κι ύστερα του τραγουδάνε :

«Σα να ψήλωσες λιγάκι ,

μυρμηγκάκι , μυρμηγκάκι,

κι άμα φας και λίγο χώμα ,

θα ψηλώσεις λίγο ακόμα.»

Τότε ο Μάρκος το σκαθάρι

του απλώνει το ποδάρι,

και η αλογόμυγα η Ειρήνη ,

μια γερή σπρωξιά του δίνει.

Κι όταν πέσει καταγής

το κουνούπι ο Παναγής,

μες στ’ αυτάκι του βουίζει,

και δυο λόγια του σφυρίζει.

«Αν καρφώσεις στη δασκάλα,

ίσως πέσεις απ’ τη σκάλα,

κι αν μιλήσεις στη μαμά σου

λίγα είναι τα ψωμιά σου

Το μυρμήγκι μας βουρκώνει

και δε φταίει μόνο η σκόνη .

Άσχημα του πάει η μέρα ,

και ακόμα είναι Δευτέρα.

Μα όμως δεν το βάζει κάτω,

«Τι κι αν έχω πιάσει πάτο»,

σιγανά μονολογεί ,

Θα αλλάξουν οι καιροί….»

Τις κεραίες του τινάζει,

και καθώς αναστενάζει,

μπαίνει στο λεωφορείο

για το ζουζουνοσχολείο.

Κάθεται στην πρώτη θέση όχι επειδή του αρέσει, μα γιατί στη γαλαρία ,κάθεται η συμμορία.

Πριν ακόμα η πόρτα κλείσει

νέο πείραγμα έχει αρχίσει.

Του πετάνε πετραδάκια

ψίχουλα και πατατάκια.

Μα όμως τα βάσανα του,

δε σταματούν εδώ,

τα ίδια παθαίνει ,

και μέσα στο σχολειό.

Μόλις μπαίνει μες την τάξη,

η Ελένη το μυρμήγκι,

τον κλωτσάει δυνατά

και του τραβάει τη μύτη.

Ο Ρένος όμως πάλι ,

δεν έχει τι να πει

και το σχολειό του μοιάζει,

σαν να ’ναι φυλακή.

Πάει να κάτσει στο θρανίο,

όμως πίσω του ο Μάκης ,

ο μικρός πεταλουδάκης ,

του τρυπάει το αυτί

με μια δυνατή φωνή .

Η Μαρία η πεταλούδα ,

του τρυπάει τη μουσούδα ,

και τον σπρώχνει δυνατά

και χτυπάει σε μια γωνιά.

Όμως το μυρμήγκι ο Ρένος

όμορφος και μυαλωμένος,

ποτέ δεν το βάζει κάτω ,

κι ας γίνεται άνω κάτω.

Βγάζει το βιβλιαράκι

και αρχίζει να διαβάζει,

αλλά έρχεται η Μαρία

και του παίρνει τα βιβλία.

Η δασκάλα τη μαλώνει,

και αρχίζει να θυμώνει:

«Έλα τώρα τιμωρία

για το πείραγμα Μαρία»

«Μα δε φταίω μόνο εγώ φταίει όλο το σχολειό».Όμως τώρα νιώθω λύπη,για το Ρένο το μυρμήγκι.

Η καρδιά μου έχει βουρκώσεικαι νομίζω πως θα λιώσει.«Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί να λύσουμε το πρόβλημαετούτη τη στιγμή.»

Για μια στιγμή πετάχτηκε

η Λίτσα η πασχαλίτσα

και φώναξε: Όλοι ευθύς

να γίνουν φίλοι κολλητοί.

Ο Ρένος τότε γέλασε

και χάρηκε πολύ ,

η λύπη σα να του έφυγε,

μέσα από την ψυχή.

Καιρό τώρα περίμενε,

όλοι να τον δεχτούν

και να τον έχουν φίλο,

χωρίς να τσακωθούν.

«Μπράβο παιδιά που γίνατε,

όλοι και πάλι φίλοι

και διώξατε απ’ την τάξη μας,

τη βία και τη λύπη.»

Αυτό λοιπόν το μήνυμα

πρέπει να απλωθεί ,

σε όλο το ζουζουνοσχολειό,

πρέπει να μαθευτεί.

Βία λύπη και πόνος

στενοχώρια και καημός

δεν έχουν καμιά θέση,

σε κανένα σχολειό.

Συγγραφική ομάδα.Μόισε ραλούκα Αγιομυριαννάκης ΓιάννηςΒαρδιάμπαση Ευαγγελία Βασιλάκης ΛαοκράτηςΔραμουντάνης Παναγιώτης Καμάκας ΓιάννηςΚιουπάκη Αλκυώνη Κλάδος ΧάρηςΚουγιουμτζάκη Μαρία ΚρουσανιωτάκηςΑλέξανδροςΛουκογεωργάκης Μανόλης Λυράκη ΕυαγγελίαΜηναδάκη Μεράνθη Μπαριτάκης ΜιχάληςΝικολόπουλος Χρίστος Παναγιωτάκη ΔανάηΠαναγιωτάκη Ολυμπία Παπαδάκη Μαρία Σαλούστρος Παντελής Σκουρέλλου ΕιρήνηΣταματάκη Μαρία Σφακιωτάκης ΜιχάληςΤζουλιαδάκης Ιορδάνης Τσακαλάκη ΒάσωΔασκάλα: Λουμπάκη Μαρία