ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΡΚΕΙ;

5 ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΘΕΣΠΙΣΤΗΚΕ ΣΤΙΣ

15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1972

ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ

I. Πως προέκυψε η ανάγκη να

αφιερωθεί μια μέρα στο

περιβάλλον;

II. Θεσπίστηκε για να υπενθυμίζει κάτι

στους ανθρώπους;

Για να απαντηθούν αυτά τα

ερωτήματα πρέπει

να γίνει μια διαχρονική τοποθέτηση

της σχέσης ΑΝΘΡΩΠΟΥ -ΦΥΣΗΣ

Διακρίνονται τρείς περίοδοι στη σχέση Ανθρώπου – Φύσης.

I. Περίοδος α΄ (Ο άνθρωπος υπό τη φύση) : είναι η περίοδος του ανθρώπου τροφοσυλλέκτη και θηρευτή . Κυρίαρχο συναίσθημα το δέος και ο φόβος. Αποτέλεσμα η θεοποίησή της από τον άνθρωπο.

II. Περίοδος β΄ (Ο άνθρωπος με τη φύση): Διαρκεί από την έναρξη των πρώτων μορφών αγροτικής ζωής έως τη Βιομηχανική επανάσταση. Είναι η περίοδος της ισοτιμίας ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον.

III.Περίοδος γ΄ (Ο άνθρωπος επί τη φύσης): Αρχίζει με τη βιομηχανική επανάσταση (18ος – 19ος αιώνας) και χαρακτηρίζεται από διευρυμένη επέμβαση του ανθρώπου στα οικοσυστήματα και στην ισορροπία τους.

Κατά την τρίτη περίοδο ο άνθρωπος, άρχισε μια αλόγιστη, και μη ορθολογική χρήση των δώρων της φύσης. Μετέθεσε τον εαυτό του έξω από τη φυσική του θέση και τον θεώρησε κάτι το ξεχωριστό, μια δύναμη ικανή να κυριέψει και να κατακτήσει τη φύση. Προσδοκώντας μόνο στα άμεσα οφέλη, μέσα από μια καθαρά ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ αντίληψη. Θεωρώντας τα πάντα κάτω από τη δική του κυριαρχία , που υπάρχουν για να εξυπηρετήσουν τις επιδιώξεις του.

Που οδήγησαν αυτές οι αντιλήψεις;

Στην πλήρη ρήξη ανθρώπου και φύσης.

Οι παρεμβάσεις του ανθρώπου στη φύση άρχισαν να γίνονται με τέτοιον τρόπο, ώστε να μεταβάλλονται συνεχώς οι μηχανισμοί αυτοάμυνας της φύσης, τα οικοσυστήματα να διαταράσσονται, να υποβαθμίζονται και τελικά να πεθαίνουν. Εννοείτε ότι οι παρεμβάσεις στερούνταν προγραμματισμού και πρόνοιας για τις μελλοντικές επιπτώσεις στους οργανισμούς και στους ανθρώπους.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε:

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Φαινόμενο θερμοκηπίου.

• Ρύπανση θαλασσών, εδαφών, ατμόσφαιρας.

• Ξηρασία, λειψυδρία, ερημοποίηση τοπίου.

• Μείωση της στιβάδας του όζοντος.

• Καταστροφή πανίδας και χλωρίδας.

• Εξάντληση των φυσικών πόρων και κατασπατάληση των πηγών ενέργειας.

• Φωτοχημικό νέφος στις μεγαλουπόλεις.

• Αποψίλωση δασών.

• Ακραία κλιματικά φαινόμενα.

.

• Ηχορύπανση.• Απορρίμματα• Ευτροφισμός λιμνών κ.

ά.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Στον άνθρωπο και στον πολιτισμό του. Μείωση των προοπτικών περαιτέρω ανάπτυξης.

(τουρισμός, γεωργία, μείωση πρώτων υλών.) Υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων

γενεών. Στη σωματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων. Στην αισθητική. Γενικότερη αλλοτρίωση, λόγω της

απομάκρυνσης του από το φυσικό τρόπο ζωής. Καταστροφή των μνημείων π.χ. Παρθενώνας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΞΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΣΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Όλα αυτά άρχισαν να αφυπνίζουν τους ανθρώπους, και σιγά σιγά όλο και περισσότεροι κατανόησαν ότι:

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Γι αυτό θεσπίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Να θυμίζει στους ανθρώπους ότι το δόγμα «ανάπτυξη για την ανάπτυξη» δημιουργεί μόνο αδιέξοδα. Είναι όμως αρκετή μια μέρα να βοηθήσει προς αυτή τη κατεύθυνση; ΟΧΙ γιατί έχει να αντιμετωπίσει:

Τη καταναλωτική νοοτροπία των λαών.

Τον άτεγκτο ανταγωνισμό κρατών και αγορών.

Τη μανία του κέρδους.

Την έλλειψη αξιών.

Την έλλειψη ουσιώδους παιδείας.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;ΝΑΙΑν οι προηγούμενοι παράγοντες αντιμετωπιστούν.Απαιτείται γι’αυτό συντονισμός δράσεων από: Πολιτεία.(νομοθετικές ρυθμίσεις που θα

εφαρμόζονται, θέσπιση κινήτρων ώστε η ανάπτυξη να εφαρμόζεται σύμφωνα με την αρχή της ΑΕΙΦΟΡΊΑΣ).

Τοπική Αυτοδιοίκηση Επιστήμη και τεχνολογία (αντιρρυπαντική τεχνολογία,

παραγωγή καθαρών μορφών ενέργειας κ.ά.) Οικολογικά κινήματα(ενημέρωση – αφύπνιση της

κοινής γνώμης, άσκηση πίεσης στις κυβερνήσεις κ.ά.). ΜΜΕ (ευαισθητοποίηση του κόσμου , περιορισμός της

προβολής του καταναλωτικού οράματος , έλεγχος σ’ αυτούς που ρυπαίνουν)

Η οικογένεια: Η περιβαλλοντική αγωγή ξεκινά από τη νηπιακή ηλικία, οι γονείς οφείλουν να διδάξουν την ολιγάρκεια, την κατανάλωση με μέτρο, τις αξίες που θα οδηγήσουν τα παιδιά τους στη πραγματική χαρά, αποτελώντας φυσικά γι’ αυτά το υγιές παράδειγμα.

Το σχολείο: Να παρέχει γνώσεις ώστε να γίνει κατανοητή η άρρηκτη σχέση Ανθρώπου- Φύσης, να υπάρξει αφύπνιση των διδασκόντων ώστε να εμφυσήσουν το αίσθημα της ευθύνης, την ανάπτυξη της συλλογικότητας μέσα από περιβαλλοντικές ομάδες, να ενισχύσει την κριτική σκέψη και την κριτική στάση των παιδιών απέναντι στα προβλήματα.

Η οργανωμένη περιβαλλοντική εκπαίδευση, τα τελευταία 20 και πλέον έτη, έχει προσφέρει πολλά προς αυτή την κατεύθυνση .

Αποτελεί πεδίο έντονης δραστηριότητας, για μαθητές και εκπαιδευτικούς, στο σχολείο , στην πόλη ,στη φύση.

Συγχρόνως αποτελεί ένα χώρο μελέτης, προβληματισμού, στοχασμού και αναζητήσεων.

Η πολλαπλή και πολύπλευρη προσέγγιση του περιβάλλοντος είναι επιβεβλημένη ώστε η προστασία του περιβάλλοντος να αναδειχθεί σε ύψιστη αξία.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

βίντεο

http://www.youtube.com/embed/nGeXdv-uPaw