40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

4
40 χρόνια απ’ τον μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του ’73 παλεύουμε για το δικό μας μέλλον. Ο λαός, η νεολαία με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση τους μπορούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα, να επιβάλουν το δικό τους δίκιο, ενάντια στον ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού. Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπο- μπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά τον λαό, τη νεολαία, το κίνημα. Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυ- πηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-νατοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιο- χή. Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλ- λαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου -με εξορίες, βασα- νιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις- που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Το κεφάλαιο, τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώση.». Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με τον βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα όπα το μεγάλο κεφά- λαιο και τα κέρδη του, και στον “γύψο” τον λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους. Η δικτατορία στήριξε πολύμορφα την αύξηση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας. Στη φωτογραφία, ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος με τον μεγαλοκαπιταλιστή Τομ Πάππας. Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία; Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει άμεσα αντίσταση, παρ’ ότι τα σχέδια της δικτατορίας ήταν γνωστά, ώστε με καλύτερους όρους να οργανωθεί από την αρχή η αντιδικτατορική πάλη, αποδεικνύουν πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει τα σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό- λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα έπαιξε ο παράνομος τύπος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διακινούνταν χέρι με χέρι. (Το πρώτο παράνομο φύλλο του “Ριζοσπάστη” επί δικτατορίας και το πρώτο φύλλο του “Οδηγητή”)

Transcript of 40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

Page 1: 40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

40 χρόνια απ’ τον μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του ’73 παλεύουμε για το δικό μας μέλλον. Ο λαός, η νεολαία με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση τους μπορούν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα, να επιβάλουν το δικό τους δίκιο, ενάντια στον ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού.

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνάμεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνομα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπο-μπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά τον λαό, τη νεολαία, το κίνημα.

Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυ-πηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-νατοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιο-χή.

Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν

οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλ-λαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου -με εξορίες, βασα-νιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις- που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Το κεφάλαιο, τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυβέρνησις θα σας το δώση.».Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με τον βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα όπα το μεγάλο κεφά-λαιο και τα κέρδη του, και στον “γύψο” τον λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους.

Η δικτατορία στήριξε πολύμορφα την αύξηση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας. Στη φωτογραφία, ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος με τον μεγαλοκαπιταλιστή Τομ Πάππας.

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια. Αυτό που άλ-

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;

Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει άμεσα αντίσταση, παρ’ ότι τα σχέδια της δικτατορίας ήταν γνωστά, ώστε με καλύτερους όρους να οργανωθεί από την αρχή η αντιδικτατορική πάλη, αποδεικνύουν πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει τα σχέδια σε βάρος του λαού.

Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα

Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα έπαιξε ο παράνομος τύπος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διακινούνταν χέρι με χέρι. (Το πρώτο παράνομο φύλλο του “Ριζοσπάστη” επί δικτατορίας και το πρώτο φύλλο του “Οδηγητή”)

Η δικτατορία στήριξε

Page 2: 40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

Το πρώτο διάστημα, μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, κα-θοριστική σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει κουράγιο ο λαός, είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών απέναντι στους ανακριτές, τους δεσμο-φύλακες, τους βασανιστές.

Τα θεμέλια της ανασύνταξης του κινήματος μπαίνουν το 1968. Το ΚΚΕ ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, ξεκα-θαρίζει τις γραμμές του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το δι-αλύσουν. Ξεκινά τον Μάρτη η κυκλο-φορία του παράνομου “Ριζοσπάστη”. Λίγους μήνες μετά, τον Σεπτέμβρη, ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή σκορπίζει ενθουσιασμό, δίνει κουρά-γιο στον λαό. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παράνομου “Οδηγητή”.

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσονται οι Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργανώσεις: το Πανελλήνιο Αντιδικτα-τορικό Μέτωπο (ήδη απ’ τον Μάη του ’67), το ΠΑΜ Νέων,

η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση - ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του ’68), η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλά-δας - Αντι-ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργά-νωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας - ΜΟΔΝΕ.

Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: διαβήματα, υπομνήματα, διακί-νηση του παράνομου Τύπου, προπαγαν-διστική δουλειά με πέταγμα τρικ, ανα-γραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχο-γραφημένων μηνυμάτων, κινητοποιήσεις

με οικογένειες κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων.

Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιτα-λιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη “πετρελαϊκή”), ο αντιδικτατορικός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο.

Ιδιαίτερα το 1973, υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις απ’ την εργατική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδική-σεις για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογράφους της Αθήνας, τους αλιεργάτες της Καβάλας, τους τεχνικούς της “Ολυμπιακής”, στη ΔΕΗ κα.

Κινητοποιήσεις οργανώνονται απ’ τους φοιτητές-σπου-δαστές, που είχαν περισσότερες δυνατότητες ημινόμιμης δράσης.

Απ’ το 1972 ξεκινούν κινητοποιήσεις με αιχμή το αίτη-μα της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, με αφορμή τον “καταστατικό χάρτη” της Ανώ-τατης Παιδείας που προωθούσε η Χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Τον Φλεβάρη οι φοιτητές καταλαμ-βάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μή-νες Μάρτη-Απρίλη γίνονται καταλήψεις στην Ιατρική, ξανά στη Νομική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχολές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης.

Αγωνιστικές κινητοποιήσεις ορ-γανώνονται και από τους αγρό-τες, γίνονται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρμόζονταν για την εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.

Παράλληλα πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις με κα-θαρά πολιτικό-αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Τέτοιες μέρες κινητοποίησης του λαού ήταν η 28η Οκτώβρη του ’72, η επέτειος του πραξικοπήματος το ’73, η Πρωτομαγιά του ’73, η νυχτερινή διαδήλωση μετά τον σχηματισμό της κυ-βέρνησης Μαρκεζίνη.

Η ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα βέβαια δεν προέκυψε μόνο απ’ το ανέβασμα των μορφών πά-λης αλλά και με την όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Είχε μεγάλη σημασία, για να προχωρήσει το κίνημα μπροστά, να ηττηθούν οι απόψεις που ήθελαν συμβιβασμό με τη Χούντα, στη λογική του μικρότερου κακού, του ρεαλισμού της υποταγής. Βασικός φο-ρέας αυτών των απόψεων ήταν ένας από τους “προγόνους” του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, το λε-γόμενο “ΚΚΕ Εσωτερικού”.

Μέσα απ’ αυτή τη διαδρομή φτάνουμε στον Νοέμβρη του ’73 και την κατάληψη του Πο-λυτεχνείου, που δεν ήρθε σαν ξέσπασμα, σαν “κεραυνός εν αιθρία” αλλά ήταν το επιστέ-γασμα και η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαού και της νεο-λαίας.

Το χρονικό του αγώνα

Κίνηση - ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του ’68), η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλά-δας - Αντι-ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργά-νωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας - ΜΟΔΝΕ.

Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: διαβήματα, υπομνήματα, διακί-νηση του παράνομου Τύπου, προπαγαν-διστική δουλειά με πέταγμα τρικ, ανα-γραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχο-γραφημένων μηνυμάτων, κινητοποιήσεις

παράνομες Οργανώσεις του, ξεκα-θαρίζει τις γραμμές του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το δι-αλύσουν.φορία του παράνομου Λίγους μήνες μετά, τον Σεπτέμβρη, ιδρύεται η ΚΝΕ.σκορπίζει ενθουσιασμό, δίνει κουρά-γιο στον λαό. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παράνομου

Από την κατάληψη της Νομικής

Page 3: 40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

πά τον λαό, χωρίς να μπορεί να διαλύσει τις διαδηλώ-σεις. Αργά το απόγευμα πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.

Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη τα τανκς κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Στις 3 το πρωί ένα απ’ τα τανκς πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας, χιλιάδες νέοι και νέες απ’ το παράδειγμα του Πολυ-τεχνείου διαπαιδαγωγήθηκαν με τα ιδανικά του αγώ-να, της οργανωμένης απειθαρχίας και ανυπακοής.Τον Ιούλη του 1974 κάτω από το βάρος της κρίσης στην Κύπρο αλλά και λόγω των αναγκών του ίδιου του συστή-ματος, το καθεστώς κατέρρευσε.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου

Το απόγευμα της Τετάρτης 14 Νοέμβρη ξεκινά η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Φτιάχνεται ο πρώ-τος ραδιοφωνικός πομπός, αρκετός κόσμος μα-ζεύεται γύρω απ’ το Πολυτεχνείο ως το βράδυ.

Την επόμενη μέρα, η Κομματική Οργάνωση Αθή-νας καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους να κατέβουν μαζικά στο Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή η κατάληψη του Πολυτεχνείου, καθώς ενώ-νεται με το εργατικό-λαϊκό κίνημα, αποκτά χαρα-κτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Δίπλα στο σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» δυνάμωναν και τα «Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ» και «Κάτω η Χούντα». Το μή-νυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό.Ο ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν, ήταν σημαντικός και πολλές φορές καθοριστικός.

Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέ-γερσης. Οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης και της Πά-τρας προχωρούν και αυτοί σε καταλήψεις. Στην Αθή-να χιλιάδες λαού κατεβαίνουν με πυκνά και μεγάλα μπλοκ στο Πολυτεχνείο. Οι οικοδόμοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν τα μαχητικότερα μπλοκ. Περίπου 150.000 λαού είναι στους δρόμους. Η αστυνομία χτυ-

Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων και του λαού της Αθήνας έδωσε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου χαρακτήρα γενικού ξεσηκωμού.

Με ανακοίνωση του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το πρωί της 16ης Νοέμβρη καλούσε “την εργατική τάξη και το λάό να εκ-δηλώσει ακόμα πιο μα-ζικά τη συμπαράσταση και βοήθεια του στους φοιτητές.”

Ένα επιχείρημα των σημερινών θιασωτών της Χούντας,

δηλαδή της Χρυσής Αυγής, είναι ότι “οι χουντικοί πέθαναν

στην ψάθα” ή ότι η Χούντα αντιμετώπισε την “φαυλοκρατία”

και τη “διαφθορά του πολιτικού συστήματος”. Στην

πραγματικότητα στα χρόνια της δικτατορίας έγινε ένα

πραγματικό “πάρτι” υπεξαίρεσης χρημάτων, ρουσφετιών και

σκανδάλων. Οι Χουντικοί έφτασαν δε σε τέτοιο σημείο που

μέχρι και ο γνωστός προπαγανδιστής της δικτατορίας Σάββας

Κωνσταντόπουλος αναγκάστηκε να γράψει: «Λυπούμαι, διότι

είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως

λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται

μία νέο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί

εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή

κοκ)».Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αφορούσαν συμβάσεις με ντόπια

και ξένα μονοπώλια, όπως η σύμβαση με την εταιρεία “Lipton’

και η σύμβαση της Εγνατίας.

Εκατομμύρια αρπάχτηκαν επίσης απ’ τους Χουντικούς για την

κατασκευή του “Ναού του Σωτήρος”, το περιβόητο “Τάμα του

Έθνους”. Για την κατασκευή του ναού, μαζεύτηκαν περίπου

450 εκατομμύρια δραχμές, με πολλά απ’ αυτά τα χρήματα

να προέρχονται από υποχρεωτικές “εισφορές” των δημοσίων

υπαλλήλων. Μετά τη χούντα, στο ταμείο βρέθηκαν περίπου

47 εκατομμύρια. Πάνω από 400 εκατομμύρια δραχμές είχαν

κάνει “φτερά”…Στον Δήμο της Αθήνας επίσης τα σκάνδαλα της Χούντας

ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο δραχμές!

Τα σκάνδαλα της Χούντας

Ο “Οδηγητής” που κυκλοφόρησε μετά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Page 4: 40 Χρόνια Από Την Εξέγερση Του Πολυτεχνείου

Οργανωνόμαστε για την ανατροπή!Όλη η 7χρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, ο ξεση-κωμός του Πολυτεχνείου απέδειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός όσο κι αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν γλιτώνει από τις αντιθέσεις του, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε, η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχά-νων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυ-βερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε μέχρι και σήμερα αυτούς υπηρετούν.

Οι καπιταλιστές γνωρίζουν τη δύναμη του λαού, έχουν τον φόβο του. Γι’ αυτό διαχρονικά εναλλάσσουν, μεταμφιέζουν τις μορφές διαχείρισης της εξουσίας τους. Έτσι αξιοποιούν διάφορες εναλ-λακτικές λύσεις και σχήματα, είτε χώρια, είτε μαζί την τρομο-κρατία και την καταστολή, με το “καρότο” και τις αυταπάτες.

Οι εκμεταλλευτές δε διστάζουν να αξιοποιούν φασιστικές οργα-νώσεις, όπως τη Χρυσή Αυγή. Δικό τους γέννημα είναι οι εγκλη-ματίες-ναζιστές της Χρυσής Αυγής. Πότε τους “μαζεύουν” και πότε τους “αμολάνε” κατά πώς τους βολεύει. Πότε τους θέλουν “αγανακτισμένους” και πότε «σοβαρούς». Αξιοποιούν ενέργειες που είτε είναι είτε λειτουργούν προβοκατόρικα, για να μεθοδεύ-ουν σχεδιασμούς.

Εύκολες λύσεις χωρίς αγώνα και θυσίες ποτέ δεν έρχονται

Ο λαός, η νεολαία όταν είναι οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουν γιατί παλεύουν και “πολεμούν” μπορούν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία. Μπορούν να αποκτήσουν τεράστια δύναμη όταν απορρίψουν και αφήσουν τις λογικές διαχείρισης του σημερινού σάπιου συστήματος, τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πολι-τικής δύναμης, που τάχα θα τους λύσουν το πρόβλημα. Έχοντας στόχο τη ρήξη με τα μονοπώλια, την εξουσία τους, την ΕΕ.

Οι νέοι και οι νέες έχουν συμφέρον σήμερα να παλέψουν, να παραμερίσουν φόβους και αυταπάτες. Να συμβάλλουν αποφα-

σιστικά με τη συμμετοχή και την πάλη τους στην ανασύνταξη του κινήματος. Μαζικοποιώντας τα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, δυναμώνοντας τις επιτροπές και τα συμβούλια στην επαγγελματική εκπαίδευση. Συγκροτώντας επιτροπές ανέργων στα σωματεία και στις λαϊκές γειτονιές. Δυ-ναμώνοντας τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, κόντρα στον εκφυλισμό. Δίνοντας αγωνιστική ζωή στη συλλο-γική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία και στα μαθητικά συμ-βούλια. Ενισχύοντας σε κάθε χώρο τον αγώνα διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα. Κόντρα στο σύστημα, για μια κοινωνία χωρίς εκμε-τάλλευση και καταπίεση, χωρίς φασισμό, κρίσεις και πολέμους βρίσκεται η λύση στα αδιέξοδα που συναντάμε καθημερινά.

Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων με όποια μορφή κι αν εμφανίζεται, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει!

Με την αυτοθυσία, την προσφορά, την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ , όπως πάντα στην ιστορία του λαϊκού κινήματος, ανοίγει ο δρόμος για να νικήσει το δίκιο του λαού και των παιδιών του.

Η κοινωνική εξέλιξη δε σταματάει εδώ, στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο 21ος αιώνας θα είναι αι-ώνας νέων εξεγέρσεων και κοινωνικών επαναστάσεων, που θα οδηγήσουν ξανά την ανθρωπότητα στην πρόοδο! Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον!

Φύσηξε ξαφνικὸς ἀγέρας. Τρίξαν τὰ βαριὰ παντζούρια.Σηκώθηκαν τὰ φύλλα ἀπ᾽τὸ χῶμα. Φύγανε, φύγανε.Ἒμειναν μόνο οἱ πέτρες. Πρέπει μ᾽ αὐτὲς νὰ βολευτοῦμε τώρα·μ᾽ αὐτές, μ᾽ αὐτές, – ξαναλέει. Ὃταν ἡ νύχτα κατεβαίνει ἀπ᾽ τὸ μεγάλο μελανὶ βουνὸ καὶ ρίχνει τὰ κλειδιὰ μας στὸ πηγάδι, –πέτρες μου, πέτρες μου, – λέει – νὰ πελεκήσω ἓνα-ἓνατ᾽ἂγνωστα πρόσωπά μου καὶ τὸ σῶμα μου, μὲ τὃνα μου χέρι σφιγμένο δυνατά, ὑψομένο πάνω ἀπ᾽τὸν τοῖχο.30.5.68Γ. Ρίτσοςαπό την συλλογή Πέτρες, Επαναλήψεις, Κιγκλίδωμα