2ο τεύχος εφηνερίδας

24
1 Δημοτικού Σχολείου Πετεινού Εκδότες Γ’Τάξη αρ. φύλλου Νο2 Χριστούγεννα- Πρωτοχρονιά σελ. 3 Ανακύκλωση σελ. 8 Σχολικές Επισκέψεις σελ. 12-13 Comenius σελ. 14 Συνέντευξη σελ. 18

description

2ο τεύχος εφημεριδας

Transcript of 2ο τεύχος εφηνερίδας

1

Δημοτικού Σχολείου Πετεινού

Εκδότες Γ’Τάξη αρ. φύλλου Νο2

Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά σελ. 3

Ανακύκλωση σελ. 8

Σχολικές Επισκέψεις σελ. 12-13

Comenius σελ. 14

Συνέντευξη σελ. 18

2

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ο Ιανουάριος ή Γενάρης ή Καλαντάρης είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου. Έχει 31 ημέρες και κατά μέσον όρο

χρόνο ημέρας 10 ώρες και 14 ώρες χρόνο νύχτας. Η πρώτη μέρα του μήνα και του χρόνου είναι γνωστή ως

Πρωτοχρονιά.

Ο Ιανουάριος πήρε το όνομά του από τον Ιανό, Θεό της ρωμαϊκής μυθολογίας. Ο λαός

του έχει δώσει διάφορες ονομασίες όπως το Γενάρης, επειδή τότε γεννούν τα

γιδοπρόβατα και Μεσοχειμώνας, επειδή είναι ο μεσαίος από τους μήνες του χειμώνα.

Τον Ιανουάριο γιορτάζει ο Βασίλης, ο Ιωάννης και ο Αθανάσιος.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Τον Ιανουάριο τιμούμε και τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών που

είναι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο

Γρηγόριος ο θεολόγος. Οι Τρεις Ιεράρχες αναφέρονται ως

άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των

γραμμάτων και των μαθητών. Για το λόγο αυτό η γιορτή τους,

στις 30 Ιανουαρίου, είναι επίσημη σχολική εορτή.

Αναδείχτηκαν πατέρες της εκκλησίας και άγιοι. Η σοφία και η

δράση τους, τους έδωσε τον τίτλο των «Μεγίστων Φωστήρων», όπως ψέλνεται και

στο τροπάριό τους: «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος…». Και οι

τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία και η ζωή τους ήταν γεμάτη από

τους αγώνες τους για αυτή. Τα συγγράμματά τους, αλλά και η προφορική τους

διδασκαλία έδωσαν δόξα και αίγλη στη χριστιανική παιδεία.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Ο Φεβρουάριος είναι ο δεύτερος μήνας του έτους και έχει 28 μέρες στα κοινά έτη και 29 στα δίσεκτα. Στα

λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα «εξαγνίζω» (februum), λόγω των θρησκευτικών εορτών

εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στην αρχαία Ρώμη στη διάρκεια του μήνα.

Ο Άγιος Τρύφωνας που εορτάζεται την 1η Φεβρουαρίου του έδωσε και την ονομασία

«Αϊ Τρύφωνας».

Στην Ελλάδα έχει πάρει και διάφορες άλλες ονομασίες σχετικές τη μικρή του διάρκεια:

Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης, Γκουζούκης και Κούντουρον (στα ποντιακά: κοντή+ουρά).

Επίσης, το Φλεβάρης μπορεί να προέρχεται από τις «φλέβες», δηλαδή τα υπόγεια νερά που

αναβλύζουν στη διάρκειά του από τις πολλές βροχές.

Παροιμίες για τον Φεβρουάριο

Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.

Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.

Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει πάλι η άνοιξη μυρίζει, μα αν τύχει και θυμώσει, μες στα

χιόνια θα μας χώσει.

Παπαντή καλοβρεμμένη η κοφίνα γεμισμένη.

Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και λησμόνησε να πάψει.

Κ. Φ.

Τ. Δ.

Κ. Ε.

Σ. Α.

3

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Η πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους και μαζί μ’ αυτό την αρχή για μια νέα ζωή.

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος παίρνει μαζί του ό,τι κακό είχε και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. «Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια με χαρά…».

Ο καινούριος χρόνος φορτωμένος με όνειρα, ελπίδες και υποσχέσεις για τη ζωή, κάνει την εμφάνιση του χαμογελαστός, χαρούμενος, γεμάτος αισιοδοξία και οι άνθρωποι τον υποδέχονται με πυροτεχνήματα, γιορτάζοντας και ελπίζοντας σε κάποια αλλαγή σε μια καλύτερη ζωή.

Εμείς την παραμονή της πρωτοχρονιάς ψάλλαμε τα κάλαντα σ’ όλο το χωριό μαζεύοντας φιλοδωρήματα.

Την παραμονή μαζευτήκαμε στο σπίτι του παππού. Λίγο πριν τις 12 σβήσαμε τα φώτα και μαζευτήκαμε γύρο από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι , όπου με την αλλαγή του χρόνου ανταλλάξαμε ευχές και φιλιά.

Μετά ήρθε η ώρα για το καλύτερο… τη Βασιλόπιτα. Ο παππούς αφού τη σταύρωσε τρεις φορές κι έβγαλε το πρώτο κομμάτι του Χριστού το δεύτερο του σπιτιού και το τρίτο του φτωχού, άρχισε να κόβει για τους παρευρισκομένους. Τυχερή της χρονιάς η γιαγιά Μάγδα.

Την επόμενη μέρα πήγαμε στην εκκλησία και παρακολουθήσαμε τη λειτουργία του «Αγίου Βασιλείου», όταν γυρίσαμε στο σπίτι ο παππούς έσπασε το ρόδι για τύχη και ευημερία και ζήτησε από τον μικρό μου αδελφό να μπεί πρώτος στο σπίτι με το δεξί πόδι για να κάνει ποδαρικό.

Η ημέρα συνεχίστηκε με το πλούσιο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, καθώς και με επισκέψεις από κάποιους συγγενείς για ευχές.

Θέλω και εγώ να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο, υγεία και ευλογία, ευτυχία και χαρά.

Επίσης θα ήθελα να διαβάσετε το παρακάτω τραγουδάκι που έστειλε μια φίλη της μαμάς μου από την Κρήτη, ευχή πρωτοχρονιάς για όλη την Ελλάδα.

«Ήρθε ο καινούριος χρόνος» Ήρθε ο καινούριος χρόνος

ο παλιός να ξεχαστεί γιατί έφερε ακρίβεια έφερε καταστροφή.

Ο καινούριος θα μας φέρει

ευτυχία και χαρά ηρεμία και γαλήνη

και του κόσμου τα καλά.

Δε θα έχουμε τη Μέρκελ όλο να μας τριγουνίζει

και για το καλό μας μόνο να μας λέει πως φροντίζει.

Τα πετρέλαια της Κρήτης ανακούφιση θα δώσουν

κι οι πολιτικοί ν’ αλλάξουν το λαό να ευοδώσουν.

Τα συσσίτια θα κόψουν

θα ‘χουμε ευημερία τα ταμεία θα γεμίσουν

θα κοπεί η ανεργία.

Οι κλεψιές θα σταματήσουν και θα πιάσουμε τους κλέφτες

οι πολιτικοί θα λεν αλήθεια και δε θα ‘χουμε πια ψεύτες.

Θα ξεχάσουμε τους φόρους τα χαράτσια και την πείνα κατ’ ευχήν θα ‘ρθούνε όλα και θα την περνούμε φίνα.

Ηρεμία και γαλήνη

θα ‘χουμε πάλι στον τόπο ήρθε ο καινούριος χρόνος και θα μας αλλάξει τρόπο.

Και ΕΟΠΥΥ θα πρέπει

μια σωστή λύση να δώσει και τα φαρμακεία όμως,

πιο μπροστά να ξεχρεώσει.

Κι οι άρρωστοι μ’ ευκολία να ‘χουνε τα φάρμακα τους

κι επιτέλους να χαρούνε που θα βρούνε την υγειά τους.

Τα παλιά θα ξεχαστούνε θα ευημερεί ο κόσμος

και ευτυχισμένος σ’ όλους θα ‘ναι ο καινούριος χρόνος.

Κι οι πολιτικοί μας όλοι

το καλό μας να φροντίζουν και παράνομα να πάψουν μ’ ευκολία να πλουτίζουν.

Ε. Μ.

4

ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Τα έθιμα των Χριστουγέννων είναι διαφορετικά από τόπο σε τόπο. Μερικά από τα πιο γνωστά αυτά έθιμα

της πατρίδας μας, είναι: ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου, τα κάλαντα, το στολισμένο καράβι,

ειδικά στα νησιά μας, τα φαναράκια της νύχτας και η παρασκευή διάφορων χριστουγεννιάτικων γλυκών

όπως μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες κ.α.

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά αυτά έθιμα.

ΡΕΤΣΕΛΑ ΣΟΦΙΑ

Η «Χριστοκουλούρα» (Θράκη) Είναι το γνωστό «Χριστοκούλουρο» των Χριστουγέννων, το οποίο ζυνώνουν και φτιάχνουν κεντητό οι γυναίκες στη Θράκη. Τα κεντήματα που στολίζουν τη κουλούρα αναπαριστούν συνήθως πρόβατα, στάνες και άλλα στοιχεία της καθημερινότητάς τους. Η «Χριστικουλούρα» τρώγεται το βράδυ της παραμονής με μέλι.

ΚΥΡΑΠΟΓΛΟΥ ΜΙΧΑΕΛΑ

Κάλαντα Χριστουγέννων Την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά με τα τρίγωνα στα χέρια τους πάνε από σπίτι σε σπίτι και τραγουδάνε τα κάλαντα, για να διαδώσουν τη γέννηση του Θείου βρέφους.

ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Την Πρωτοχρονιά ρίχνουν ένα ρόδι και μια πέτρα και λένε: «Σαν το λιθάρι γεροί και σαν το ρόδι γεμάτοι».

ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΑΒΡΑΑΜ

Το Χριστόψωμο (Σπάρτη) Στη Σπάρτη σε κάθε σπίτι δύο ή τρεις μέρες πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων ζυμώνουν 1-15 καρβέλια ψωμί. Το ένα το τρώνε ανήμερα τα Χριστούγεννα, είναι το ψωμί του Χριστού και το πλάθουν σε σχήμα σταυρού. Τα άλλα Χριστόψωμα είναι στρογγυλά με αμύγδαλα και καρύδια.

ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Τα αναμμένα πουρνάρια της Άρτας Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος λοιπόν, από τότε στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονά του για να πει τα «Χρόνια πολλά», καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα που θα πάνε στο πατρικό τους για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μητέρας τους, κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι ή ότι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΑ

Το σπάσιμο του ροδιού (έθιμο της Πελοποννήσου) Το πρωί της Πρωτοχρονιάς όλη η οικογένεια μαζί πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης έχει στην τσέπη του ένα ρόδι. Γυρνώντας στο σπίτι πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας, δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα και λέει: «Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά».

ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Το έθιμο των Καλικαντζάρων Οι καλικάντζαροι και τα ξωτικά εμφανίζονται σύμφωνα με την παράδοση κατά το Δωδεκαήμερο (δηλ. 25 Δεκεμβρίου – 6 Ιανουαρίου). Βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια, διότι είναι άτακτοι και τους

αρέσουν τα παιχνίδια. Τις νύκτες πηγαίνουν και

Η Βασιλόπιτα Την Πρωτοχρονιά φτιάχνουμε τη γνωστή Βασιλόπιτα για να τιμήσουμε τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου. Ο Άγιος Βασίλειος, ο Μέγας, ήταν γνωστός για τον καλό του χαρακτήρα και για τα πλούτη του. Σύμφωνα με την παράδοση οργάνωσε τη Βασιλειάδα, μια πόλη με πολλά ιδρύματα όπως

5

κλέβουν τα φαγητά που βρίσκουν. Όταν τελειώσουν το φαγητό τους αρχίζουν να χορεύουν. Εμφανίζονται στα τραπέζια των εγγεγραμμένων, δηλαδή έρχονται και φεύγουν σε άτακτα χρονικά διαστήματα αφαιρώντας μέρος της τύχης των καλεσμένων. Στη Μακεδονία, δυο χαρακτηριστικότατα έθιμα των καλικαντζάρων είναι το Χριστόξυλο και οι Μωμόγεροι. Στη Θεσσαλία, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χριστουγεννιάτικα έθιμα είναι το διαρκές άναμμα της φωτιάς (κρατάει όλο το Δωδεκαήμερο), που έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα κατά των καλικάντζαρων και των κακών πνευμάτων και το σφάξιμο και μαγείρεμα του γουρουνιού.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ορφανοτροφεία, γηροκομεία κ.α. και τα υπόλοιπα πλούτη του θέλησε να τα μοιράσει στους φτωχούς. Έτσι, ζήτησε από τις γυναίκες της Καισάρειας να ζυμώσουν μικρές πίτες και να βάλουν σε καθεμία από αυτές ένα χρυσό νόμισμα ή άλλα χρυσά αντικείμενα όπως βραχιόλια, δαχτυλίδια κ.α. και να τις μοιράσουν σε όλους τους κατοίκους της περιοχής. Κάπως έτσι, γεννήθηκε και το έθιμο της βασιλόπιτας. Λένε ότι, όταν κάποιος τύχει το φλουρί της βασιλόπιτας, θα είναι πολύ τυχερός όλη τη χρονιά.

ΜΠΟΥΡΓΟΥΝΤΖΟΓΛΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Τα Θεοφάνια (ή Θεοφάνεια) είναι μεγάλη ετήσια χριστιανική εορτή της ανάμνησης της Βάπτισης του

Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό.

Εορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου και είναι η Τρίτη και τελευταία εορτή του δωδεκαημέρου (εορτές των

Χριστουγέννων).

Το όνομά της προκύπτει από τη φανέρωση των τριών

προσώπων της Αγίας Τριάδας που συνέβη σύμφωνα με τρεις σχετικές

ευαγγελικές περικοπές. Η εορτή των Θεοφανίων λέγεται επίσης και

Επιφάνια και Φώτα (ή Εορτή των Φώτων).

Βασική τελετουργία των Θεοφανίων είναι ο «αγιασμός των

υδάτων» με τη κατάδυση του Σταυρού κατά μίμηση της Βάπτισης του

Θεανθρώπου.

Στα περισσότερα μέρη της

Ελλάδας ο αγιασμός γίνεται για πρώτη φορά (στις μέρες αυτές) τη παραμονή των

Θεοφανίων που λέγεται «μικρός αγιασμός» ή «Πρωτάγιαση» ή «Φώτιση». Με τη

πρωτάγιαση ο ιερέας γυρίζει όλα τα σπίτια και με το Σταυρό και ένα κλωνί βασιλικό

«αγιάζει» ή «φωτίζει» (ραντίζει) τους χώρους των σπιτιών. Η πρωτάγιαση είναι και το

αποτελεσματικό μέσο με το οποίο τρέπονται σε άγρια φυγή οι καλικάντζαροι εκτός από το άναμμα μιας μεγάλης

υπαίθριας φωτιάς.

Ο Μεγάλος όμως Αγιασμός γίνεται ανήμερα των Θεοφανίων

εντός των Εκκλησιών σε ειδική εξέδρα στολισμένη μέσα σε μια

κολυμπήθρα γεμάτη νερό. Στη συνέχεια γίνεται η κατάδυση του

Σταυρού στη Θάλασσα ή σε γειτονικό ποταμό ή λίμνη ή και στην

ανάγκη σε δεξαμενή (όπως στην Αθήνα).

Στις παραθαλάσσιες περιοχές η

ανέλκυση του Τιμίου Σταυρού γίνεται από κολυμβητές, τους Βουτηχτάδες, οι οποίοι βουτούν

στη θάλασσα για να «πιάσουν το Σταυρό». Αυτός που πιάνει το Σταυρό, αφού πρώτα τον

φιλήσει, παίρνει την ευλογία του Ιερέα και, έπειτα, τον περιφέρει στα σπίτια λαμβάνοντας

πλούσια δώρα.

Σε αυτή την εορτή γιορτάζουν τα ονόματα Φωτεινή και Ουρανία. Κ. Μ.

6

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ COMENIUS

Έθιμα από την Ιταλία

Στην Ιταλία, η περίοδος των Χριστουγέννων έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες τις άλλες των

χριστιανικών χωρών. Αρχίζει στις 8 Δεκεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου, ημέρα των

Θεοφανείων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα σπίτια διακοσμούνται με αλεξανδρινά,

χριστουγεννιάτικα δέντρα και άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά στολίδια.

Στις 25 Δεκεμβρίου, μετά το παραδοσιακό μεσημεριανό γεύμα, τα παιδιά συνηθίζουν να απαγγέλουν

ποιήματα στην οικογένειά τους και να ανταμείβονται με μικρά χρηματικά ποσά.

Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των γιορτών για τους Ιταλούς είναι η 6η Ιανουαρίου, κατά την οποία

σύμφωνα με την παράδοσή τους, καταφτάνει τη νύχτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη Befana, μια καλή

και φτωχή μάγισσα. Έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που άφησαν τα παιδιά και, πριν πετάξει μακριά,

τους αφήνει δώρα μέσα στις κάλτσες: κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά για τα φρόνιμα.

Έθιμα από την Ισπανία

Το σταφύλι κατέχει κυρίαρχη θέση στην Πρωτοχρονιά των Ισπανών. Μόλις το παραδοσιακό ρολόι κούκος

χτυπήσει 12 τα μεσάνυχτα, οι Ισπανοί (καθώς και οι Πορτογάλοι) τρώνε 12 ρώγες σταφύλι, για να

εξασφαλιστεί η καλοτυχία του χρόνου.

Στην Ισπανία, επίσης, το βράδυ της 5ης Ιανουαρίου τα παιδιά τοποθετούν τα παπούτσια τους στα

μπαλκόνια ή στα παράθυρα. Σύμφωνα με την παράδοσή τους, οι τρεις μάγοι έρχονται το βράδυ πριν τα

Θεοφάνια και γεμίζουν τα παπούτσια των παιδιών με δώρα.

Έθιμα από την Ουγγαρία

Στην Ουγγαρία δεν υπάρχει Αϊ- Βασίλης αλλά Mikuláš (Άγιος Νικόλαος) που

συχνά έρχεται με δύο άτομα, ένα διαβολάκι και ένα αγγελάκι. Ο Mikuláš επισκέπτεται

τα παιδιά στις 6 Δεκεμβρίου, την ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Νικόλαος - Miklós.

Τα παιδιά βάζουν τις μπότες στα παράθυρα, όπως και οι κάλτσες τους κρέμονται

από το τζάκι την παραμονή των Χριστουγέννων . Εάν τα παιδιά είναι καλά, ο Mikuláš

γεμίζει την μπότα τους με καλούδια, δηλαδή παραδοσιακά γλυκά, καραμέλες, φρούτα

και σοκολάτες . Εάν , όμως τα παιδιά είναι «κακά», ο Mikulás αφήνει στις μπότες τους

μία διαβολική φιγούρα.

Γιορτινά γλυκίσματα

Ο κουραμπιές είναι ένα χαρακτηριστικό γλύκισμα ευρύτατα διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα, που κατατάσσεται στα πατροπαράδοτα γλυκίσματα, όπως και το μελομακάρονο, που συνήθως παρασκευάζονται τα Χριστούγεννα. Το όνομά του οφείλεται στο τούρκικο «Kurabiye» δηλαδή γλύκισμα από αλεύρι, βούτυρο και άχνη ζάχαρη. Υλικά:

300γρ. βούτυρο αιγοπρόβειο

2 κρόκοι αβγών

1 βανίλια

120 γρ. αμύγδαλα

110 γρ. ζάχαρη άχνη και αρκετή ακόμη για το πασπάλισμα

25 γρ. κονιάκ

600 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

½ κουταλιά του γλυκού μπεϊκιν πάουντερ Προετοιμασία: Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ να αφρατέψουν. Ρίχνουμε τα αβγά, το αλεύρι, το κονιάκ, τη βανίλια και τα αμύγδαλα. Ζυμώνουμε ελαφρά και πλάθουμε μισοφέγγαρα. Ψήνουμε τους κουραμπιέδες στους 175 βαθμούς για μισή ώρα. Αφού ψηθούν κοσκινίζουμε και ρίχνουμε από πάνω άφθονη ζάχαρη άχνη.

Κ. Μ.

7

Βασιλόπιτα Υλικά:

750 γρ. βιτάμ κλασικό σε θερμοκρασία δωματίου

500 γρ. ζάχαρη άχνη

Ξύσμα από 2 πορτοκάλια

2 βελανιδιές

1/3 κουτάλι του γλυκού μοσχοκάρυδο

1 σφηνάκι λικέρ σχοίνου

1/3 κουτάλι του γλυκού μαχλέπι τριμμένο σε σκόνη

360 γρ. αυγά (κρόκοι και ασπράδια)

150 γρ. γάλα φρέσκο

20 γρ. μπέικιν πάουντερ

1 κ. αλεύρι κοσκινισμένο 1 κουταλιά της σούπας κονιάκ

150 γρ. αμύγδαλα χοντροκομμένα και καβουρδισμένα Εκτέλεση:

1. Ρίχνετε στο μίξερ όλα τα υλικά εκτός από τα αβγά, το γάλα το κονιάκ, το αλεύρι, το μπέικιν και τα αμύγδαλα και, ξεκινάτε στην 1η ταχύτητα και μετά στη 2η ώσπου τα υλικά να αφρατέψουν.

2. Όταν τα υλικά ενσωματωθούν καλά ρίχνετε σιγά σιγά τα αβγά με το γάλα και το κονιάκ (για να ενωθούν καλύτερα τα χτυπάτε πρώτα σε λεκάνη με σύρμα χειρός).

3. Συνεχίζετε να χτυπάτε όλα τα υλικά στη 2η ταχύτητα, μέχρι το μείγμα να αφρατέψει και πάλι.

4. Τέλος, ρίχνετε λίγο λίγο το αλεύρι, το μπέικιν και τα αμύγδαλα και συνεχίζετε να ανακατεύετε με σπάτουλα, όχι με το μίξερ.

5. Αλείφετε καλά με το βιτάμ τις πλευρές ενός βαθιού ταψιού και στον πάτο του τοποθετείτε αντικολλητικό χαρτί.

6. Ρίχνετε το χυλό και αλείφετε ελαφρά την επιφάνεια του με αβγό. Πασπαλίζετε, αν θέλετε, με φιλέ αμυγδάλου.

7. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170° για 45-55 λεπτά.

8. Γαρνίρετε με ζάχαρη άχνη και κακάο.

Μελομακάρονα Υλικά:

3 φλυτζάνια τσαγιού λάδι

½ φλ. χυμό πορτοκάλι

λίγο αλάτι

1 φλ. ζάχαρη

9 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

½ ποτηράκι του κρασιού κονιάκ

2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ

1 κουταλάκι σόδα

100 γρ. καρυδόψιχα

1 κουταλιά κανελογαρύφαλλο σκόνη

ξύσμα από 3 πορτοκάλια Για το σιρόπι:

2 φλ. ζάχαρη

1 φλ. νερό

3 φλ. μέλι

Εκτέλεση: 1. Χτυπάμε πρώτα τη ζάχαρη με το λάδι και μετά προσθέτουμε όλα τα υγρά.

2. Τέλος ρίχνω όλα τα υπόλοιπα μαζί και το αλεύρι, εκτός από τα καρύδια.

3. Τα ψήνουμε στους 180ο για 20 λεπτά περίπου, σε προθερμασμένο φούρνο.

4. Το σιρόπι, αφού πάρει βράση, χαμηλώνουμε το μάτι και το αφήνουμε 1-2 λεπτά, μέχρι να λιώσει το μέλι.

5. Όταν βγαίνουν από το φούρνο τα μελομακάρονα, έχουμε έτοιμο το σιρόπι και τα περιχύνουμε όπως είναι στο ταψί. Τα αφήνουμε περίπου μισή ώρα και μετά τα γυρνάμε από την άλλη.

6. Τρίβουμε τα καρύδια και πασπαλίζουμε μ’ αυτά τα μελομακάρονα, στο τέλος, αφού τα έχουμε μελώσει.

Π. Χ.

Ρ. Σ.

8

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Ανακύκλωση είναι η επεξεργασία υλικών που, αν και τα προορίζαμε για

απορρίμματα, διατηρούν μέρος της αξίας τους και μπορούν να

επαναχρησιμοποιηθούν, ωφελώντας το περιβάλλον και την οικονομία.

Τα υλικά που ανακυκλώνονται είναι : γυαλί, πλαστικό, χαρτί,

μπαταρίες και αλουμίνιο.

Η ανακύκλωση αυτών των υλικών βοηθάει στο να μπορούμε να

διατηρήσουμε το φυσικό περιβάλλον καθαρό και στο να εξοικονομούμε

ενέργεια.

Στο σχολείο μας έχουμε ειδικούς κάδους για να μπορούμε να συγκεντρώσουμε πλαστικά μπουκάλια,

μπαταρίες, χαρτικά και ηλεκτρικές συσκευές, που θα πάνε στην ανακύκλωση για να μπορέσουν να

ξαναχρησιμοποιηθούν.

Μάλιστα, με χαρά θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι, από την καινούρια χρονιά θα μπορούμε να

ανακυκλώνουμε σε ειδικούς κάδους πλαστικά μπουκάλια πάσης φύσεως κι, όχι μόνο νερού, (π.χ. μπουκάλια

απορρυπαντικών, αναψυκτικών, κ.α., όσων γενικά φέρουν το χαρακτηριστικό σήμα της ανακύκλωσης),

καθώς επίσης και κουτάκια αλουμινίου.

Είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουμε όλοι σε αυτήν τη διαδικασία, προκειμένου να συμβάλλουμε στην

εξασφάλιση ενός καλύτερου περιβάλλοντος.

Τέλος, σας ενημερώνουμε ότι συγκεντρώνουμε πλαστικά καπάκια από μπουκάλια νερού, προκειμένου να

δοθούν για την αγορά ενός αναπηρικού αμαξιδίου.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΧΑΡΤΙΟΥ

Η ανακύκλωση χαρτιού είναι πολύ σημαντική αυτές τις μέρες. Με την ανακύκλωση

προστατεύουμε το περιβάλλον, τα δέντρα και την θάλασσα.

Κάνοντας ανακύκλωση συμβάλλουμε στο να υπάρχουν λιγότερα σκουπίδια.

Επίσης, μ’ αυτόν τον τρόπο, τα προϊόντα ξαναχρησιμοποιούνται.

Γι’ αυτόν τον λόγο, ο δήμος πρέπει να κανονίσει να μπουν χρωματιστοί κάδοι

ανακύκλωσης σε κάθε γειτονιά, ώστε οι άνθρωποι να ανακυκλώνουν τα απορρίμματά τους.

Μ. Α.

Π. Γ.

9

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Ο Άγιος Νικόλαος (270 - 6 Δεκεμβρίου 343) είναι άγιος της

Ανατολικής Ορθόδοξης, αλλά και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. στα Μύρα της Λυκίας.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Όμως, σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.

Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους χριστιανούς διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.

Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.

Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.

Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των Ναυτικών καθώς και του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Για το λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του. Επίσης θεωρείται και προστάτης της πόλης του Αγίου Νικολάου Κρήτης όπου τιμάται με την ημέρα που εορτάζεται (6 Δεκεμβρίου) ως επίσημη αργία σε όλη την πόλη. Παρεκκλήσια που φέρονται επί πλοίων είναι αφιερωμένα στον Άγιο Νικόλαο, όπως και εκείνο στο ιστορικό Θ/Κ Γ. Αβέρωφ. Επίσης πολλά πλεούμενα παίρνουν το όνομά του και ως προστάτης των ναυτικών αναφέρεται και σε πολλά νησιώτικα τραγούδια.

Η ημέρα τιμής του Αγίου Νικολάου, 6 Δεκεμβρίου, είναι επίσημη

αργία σε όλα τα ελληνικά πλοία, λιμένες, Υπηρεσίες λιμένων και ναυτιλιακές εταιρείες. Επίσημη επίσης αργία είναι για το Πολεμικό

Ναυτικό, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα.

Χ. Ν.

10

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΚΑΪΜΑΚΤΣΑΛΑΝ

Αποφασίσαμε με τους γονείς μου να πάμε για ένα Σαββατοκύριακο στο Καϊμακτσαλάν (Βόρας) που βρίσκεται στο νομό Πέλλης.

Πρώτα, κάναμε μια στάση στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Έδεσσα. Εκεί επισκεφτήκαμε τους καταρράκτες και το σπήλαιο. Μετά τους καταρράκτες πήγαμε σε ένα μέρος που είχε φίδια, χελώνες, ψάρια και ιγκουάνα. Είδαμε ένα Πύθωνα, Σφιγκτήρες και Αλφικούς (φίδια). Είδαμε, επίσης, τέσσερα μεγάλα ιγκουάνα, μεγάλες και μικρές χελώνες και μερικά ψάρια.

Στη συνέχεια, πήγαμε σ’ ένα εκκλησάκι για να ανάψουμε κεράκι και να προσκυνήσουμε τις εικόνες του Χριστού. Εκεί, η μαμά μας έβγαλε φωτογραφία μέσα σ’ ένα κούφιο δέντρο που ήταν έτσι από καιρό.

Έπειτα, φτάσαμε στον Άγιο Αθανάσιο, όπου βρίσκονταν και το ξενοδοχείο στο οποίο θα μέναμε. Η διαδρομή ήταν υπέροχη μέσα από δέντρα και βουνά. Αφού πληρώσαμε, ο ξενοδόχος μας έδωσε τα κλειδιά και μας πήγε στα δωμάτια που θα μέναμε.

Τις δυο μέρες που μείναμε εκεί, πηγαίναμε στα μαγαζιά, σε καφετέριες και σε εστιατόρια. Προσπαθήσαμε να πάμε και στο χιονοδρομικό κέντρο, αλλά, δυστυχώς, είχε χιονοθύελλα και δεν τα καταφέραμε.

Τα βουνά γύρω ήταν χιονισμένα και ήταν πολύ όμορφα. Παίξαμε με τα χιόνια και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες. Το χωριό που μέναμε ήταν πολύ όμορφα στολισμένο με πολλά φωτάκια και αγγέλους που κρατούσαν μουσικά όργανα.

Τη Δευτέρα το απόγευμα φύγαμε, για να επιστρέψουμε στην Ξάνθη. Ήταν πολύ ωραία, μου άρεσε πολύ αυτή η εκδρομή και θα ήθελα πολύ να ξαναπάμε.

Παρακολούθηση θεατρικής παράστασης- Επίσκεψη στην διεθνή έκθεση

προσκοπικών γραμματοσήμων

Τον Νοέμβριο, το σχολείο μας παρακολούθησε μια θεατρική παράσταση στο δημοτικό αμφιθέατρο της Ξάνθης. Η παράσταση είχε τίτλο «Η Χιονάτη και οι 17 νάνοι». Η παράσταση ήταν πολύ καλή και τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Οι ηθοποιοί φορούσαν ωραία κοστούμια με φανταχτερά χρώματα, τραγουδούσαν και χόρευαν.

Εκείνο όμως που μας εντυπωσίασε περισσότερο, ήταν η συμμετοχή των συμμαθητών μας στη σκηνή. Οι πρωταγωνιστές διάλεξαν κάποια παιδιά και τα ανέβασαν στη σκηνή, για να χορέψουν μαζί τους. Έτσι, σαν μικροί ηθοποιοί και οι συμμαθητές μας, χόρεψαν και τραγούδησαν γνωρίζοντας μια πρωτόγνωρη εμπειρία.

Ύστερα από την παράσταση, πήγαμε να δούμε συλλογές από γραμματόσημα στις Καπναποθήκες. Είδαμε γραμματόσημα από όλο τον κόσμο. Οι συλλογές αυτές αφορούσαν προσκοπικά γραμματόσημα. Είδαμε γραμματόσημα με δεινοσαύρους, με σημαντικά πρόσωπα και με προσκόπους, που ήταν πολύ όμορφα.

Υπάρχουν πολλών ειδών γραμματόσημα, άλλα απεικονίζουν τοπία, άλλα αγάλματα και αρχαιολογικούς χώρους, άλλα προσωπικότητες κ.α. Όλα αυτά που είδαμε μιλάνε για την κουλτούρα μας και τον πολιτισμό μας.

Το ήξερες; Το χόμπυ που έχει ο άνθρωπος να συλλέγει γραμματόσημα και, να τα ταξινομεί, να τα

παρατηρεί, να τα μελετά κ.λ.π ονομάζεται φιλοτελισμός.

Στην Ελλάδα τα πρώτα ταχυδρομεία ιδρύθηκαν με εντολή του Ιωάννη Καποδίστρια το 1828 και τα πρώτα γραμματόσημα κυκλοφόρησαν την 1η Οκτωβρίου 1861. Μάλιστα, τα πρώτα ελληνικά γραμματόσημα απεικονίζουν τον Ερμή, που ήταν ο αγγελιοφόρος των Θεών.

Κ. Γ.

Α. Ε

11

Η ΕΛΙΑ Η ελιά είναι εδώ και χιλιετίες το κατεξοχήν δέντρο της Μεσογείου. Συνυπάρχει με τους

λαούς της και έχει συνδεθεί με την καθημερινή τους ζωή και τις συνήθειές τους. Η ελιά, αποτελεί ένα δώρο της φύσης καθώς μας προσφέρει πολλά πολύτιμα συστατικά. Καλλιεργείται σε κάθε έδαφος, αγαπά το μεσογειακό κλίμα και αξιοποιείται πλήρως ως καρπός, φύλλωμα και ξύλο.

Για εμάς τους Έλληνες ιδιαίτερα, είναι ένα πολύτιμο και αγαπημένο δέντρο, που συνδέεται με την ιστορία, τη θρησκεία, τη μυθολογία και τις παραδόσεις μας.

Το δέντρο της ελιάς και τα προϊόντα της χρησιμοποιούνταν από τα αρχαία χρόνια στις διάφορες τελετές και θεωρούνταν θεϊκό δώρο αλλά και σύμβολο της ειρήνης.

Ο γνωστός «Κότινος» με τον οποίο στεφάνωναν οι αρχαίοι Έλληνες τους Ολυμπιονίκες τους, ήταν στεφάνι από κλαδί ελιάς. Ακόμη, το ελαιόλαδο, ήταν το βραβείο για τους νικητές των περίφημων Παναθηναϊκών Αγώνων που γίνονταν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.

Το λάδι της ελιάς, όμως, αποτελεί και σήμερα, στη σύγχρονη λατρεία θρησκευτικό αγαθό και χρησιμοποιείται σε πολλές τελετές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας (ευχέλαιο, βάφτιση κ.α.).

Ακόμη, το ελαιόλαδο, που ο Όμηρος το χαρακτήριζε «υγρό χρυσάφι», αποτελεί θαυματουργεί πηγή θρεπτικών συστατικών για τον άνθρωπο.

Η συγκομιδή της ελιάς στην πατρίδα μας γίνεται κατά τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο. ΜΠΟΥΡΓΟΥΝΤΖΟΓΛΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ

Η ελιά στη μυθολογία

Ο γνωστός πελασγικός μύθος αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας. Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας.

Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως, ξεπήδησε ένα

κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν "Ερεχθηίδα" θάλασσα.

Μετά, ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και, αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα.

Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως, ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να

12

φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν, συνάμα, για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι’ αυτό, ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.

Το ιερό δέντρο της Αθηνάς έγραψε τη δική του ιστορία στην Αθήνα. Λέγεται πως το 480 π.Χ. όταν κατέκτησαν οι Πέρσες την Ακρόπολη, έκαψαν την ιερή ελιά της Αθήνας προς μεγάλη θλίψη των Αθηναίων, που το θεώρησαν κακό σημάδι. Όμως η θλίψη μετατράπηκε σε αισιοδοξία όταν την άλλη μέρα κιόλας ο ξερός και καμένος κορμός είχε βλαστήσει και πάλι: Ένα καινούριο δροσερό βλαστάρι ύψους δυο πήχεων αποτελούσε πια το καινούριο ιερό δέντρο της Αθήνας. Μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια οι Αθηναίοι έδειχναν με καμάρι το ιερό δέντρο και πίστευαν πως απ` αυτό είχε ξεκινήσει η ελαιοκαλλιέργεια και απ’ αυτό κατάγονται όλα τα δέντρα ελιάς που υπήρχαν στον κόσμο.

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ ΤΥΜΠΑΝΟΥ

Μ.Χ.

Κ. Γ.

Την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2012 επισκεφθήκαμε το

ελαιοτριβείο του Τυμπάνου.

Όταν φτάσαμε είδαμε ένα μεγάλο εργοστάσιο και μία

νταλίκα με τελάρα γεμάτα ελιές. Είχε μεγάλα μηχανήματα

απ’ όπου περνούσαν οι ελιές , όπου τις καθάριζαν, τις

έπλεναν, έβγαζαν τα κουκούτσια, τις έκαναν πολτό και

έπειτα έβγαινε το αγνό λαδάκι.

Σ’ αυτή την εκπαιδευτική εκδρομή περάσαμε πολύ ωραία

και μάθαμε πως γίνεται το λάδι, που τόσο χρησιμοποιούμε

στην καθημερινότητα μας.

13

Επίσκεψη στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής του Παπαρασκευά

Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου το σχολείο μας οργάνωσε μια εκδρομή στο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής του Παπαρασκευά. Στην εκδρομή αυτή πήραν μέρος η Β’ και η Γ’ τάξη.

Νωρίς το πρωί ήρθε το λεωφορείο και μας πήρε από το σχολείο για να πάμε στο εργαστήριο που βρίσκεται στο Πετροχώρι. Όταν φτάσαμε εκεί, ήρθε και μας άνοιξε ένας υπάλληλος και μας εξήγησε τι πρέπει να προσέξουμε.

Έτσι, μόλις μπήκαμε μέσα φορέσαμε όλοι ειδικά παπουτσάκια για να μην λερώσουμε το χώρο, ο οποίος ήταν πεντακάθαρος. Επίσης, φορέσαμε και ένα ειδικό καπελάκι, για να μην πέσει καμιά τρίχα από τα μαλλιά μας μέσα στα γλυκά, καθώς θα περνούσαμε από τους πάγκους ζαχαροπλαστικής.

Με την είσοδό μας στο εργαστήριο, πρώτα περάσαμε στο χώρο όπου φτιάχνουν τις καριόκες και είδαμε όλη τη διαδικασία παραγωγής τους. Μάλιστα, στο τέλος μας κέρασαν και από μια καριόκα και ήταν πολύ ωραία.

Μετά, είδαμε πώς τοποθετούν στα ταψιά τα ανώμαλα. Στη συνέχεια, είδαμε πώς φτιάχνουν το γλάσο της τούρτας και, έπειτα, πώς τις διακοσμούν. Ένας υπάλληλος έφτιαξε μπροστά μας πολλά σχέδια από τούρτες με τους αγαπημένους μας ήρωες. Αυτό ήταν κάτι

που μας εντυπωσίασε. Στο τέλος, πήγαμε να δούμε τους φούρνους όπου ψήνουν τα γλυκά.

Όταν τελείωσε η ξενάγηση στο χώρο του εργαστηρίου, βγήκαμε στην αυλή και καθίσαμε να φάμε. Αφού τελειώσαμε, βγήκαμε αναμνηστικές φωτογραφίες και ανεβήκαμε στο λεωφορείο για να

συνεχίσουμε την εκδρομή μας.

Η επίσκεψη αυτή μου άρεσε πάρα πολύ και θα ήθελα πολύ να ξαναπάω.

Κ. Γ.

14

COMENIUS: ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Το comenius είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μεταξύ άλλων έχει ως σκοπό:

Να δώσει τη δυνατότητα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς να επισκέπτονται σχολεία σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.

Να αυξήσει τις συνεργασίες μεταξύ των σχολείων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Να ενθαρρύνει τους μαθητές στην εκμάθηση γλωσσών και στην χρήση νέων τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών.

Το σχολείο μας, κατά τα σχολικά έτη 2012-2013 και 2013-2014, συμμετέχει στο πρόγραμμα «Europe with our voice» - «Η Ευρώπη με τη δική μας φωνή», μαζί με άλλα έξι σχολεία από την Ισπανία, την Πολωνία, την Ιταλία, την Ρουμανία, την Ουγγαρία και την Τουρκία.

Στα πλαίσια του προγράμματος, αντιπροσωπεία του σχολείου μας επισκέφτηκε σχολεία της Ισπανίας στην πόλη Κόρδοβα (Cordoba) τον περασμένο Νοέμβρη. Στη συνάντηση αυτή είχαμε μια πρώτη επαφή με τους συμμετέχοντες και καθορίσαμε το χρονοδιάγραμμα και τις δράσεις του προγράμματος.

Μάλιστα, οι μαθητές τις Στ΄τάξης είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους Ισπανούς συμμαθητές τους και να συνομιλήσουν μαζί τους μέσω του προγράμματος skype. Μίλησαν για διάφορα θέματα και διαπίστωσαν πόσο κοινά είναι τα ενδιαφέροντα και τα προβλήματα τους.

Με χαρά περιμένουμε τις αντιπροσωπείες των σχολείων των άλλων χωρών, που θα μας επισκεφθούν το Φεβρουάριο, για να τους ξεναγήσουμε στις ομορφιές του τόπου μας και να απολαύσουν την περίφημη από αρχαιοτάτων χρόνων ελληνική φιλοξενία. Τα θέματα που μελετάμε αυτή την περίοδο είναι «Τοπικοί μύθοι και παραδόσεις».

Όσοι επιθυμούν να ενημερωθούν σχετικά με το πρόγραμμα, μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα europewithourvoicegreece.blogspot.gr , στην οποία αναρτώνται όλες οι πληροφορίες και οι εργασίες των σχολείων που συμμετέχουν.

Ας γνωρίσουμε τις χώρες του COMENIUS

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Το βασίλειο της Ισπανίας ή Εσπερία των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων, είναι ένα κράτος της Νοτιοδυτικής Ευρώπης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου.

Προς βορρά ορίζεται από το Βισκαϊκό κόλπο και συνορεύει με τη Γαλλία, από την οποία τη χωρίζει η μεγάλη οροσειρά των Πυρηναίων. Επίσης, επί των Πυρηναίων και Βορειοανατολικά ,συνορεύει με την Ανδόρα. Ανατολικά και Νότια βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα και Νοτιοδυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τέλος, Δυτικά συνορεύει με την Πορτογαλία. Ο πληθυσμός της είναι 46.853.045 κάτοικοι.

Πρωτεύουσα της Ισπανίας είναι η Μαδρίτη. Επίσημη γλώσσα είναι τα Ισπανικά. Έχει έκταση 504.625 τχλμ. και νόμισμα της είναι το Ευρώ.

Το εθνικό ποτό των Ισπανών είναι η σανγκρία (γλυκό κρασί) που παράγεται στη Βαρκελώνη και το εθνικό φαγητό τους είναι η paella marinera (θαλασσινή παέγια). Επίσης, φημίζονται για τα γευστικά τους Tapas (διάφορα μεζεδάκια).

Ο εθνικός χορός της Ισπανίας είναι το φλαμένγκο που προέρχεται από τη Σεβίλλη, πατρίδα της Κάρμεν.Ο πιο διάσημος Ισπανός ζωγράφος και καλλιτέχνης του αιώνα ήταν ο Pablo Picasso (Πάμπλο Πικάσο).

Ένας άλλος σημαντικός καλλιτέχνης που έζησε και μεγαλούργησε στο Τολέδο της Ισπανίας, ήταν ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός παγκοσμίως ως Ελ Γκρέκο (δηλαδή «ο Έλληνας»). Στον καθεδρικό ναό του «Αγίου Θωμά» της πόλης, φυλάσσεται το έργο του «Η ταφή του κόμητος Οργκάθ», που είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του.

Βασιλιάς της Ισπανίας είναι ο Χουάν Κάρλος ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο το 1975 και είναι παντρεμένος με την πριγκίπισσα της Σοφία. Οι Ισπανοί τρέφουν ιδιαίτερη εκτίμηση για τη βασιλική οικογένεια.

Π. Γ.

Μ. Α.

15

ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός και ως El Greco, γεννήθηκε στην Κρήτη το 1541 και πέθανε στο Τολέδο της Ισπανίας στις 7 Απριλίου του 1614. Ήταν ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της Ισπανικής Αναγέννησης.

Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως αγιογράφος και αργότερα επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της Ιταλικής τέχνης, όπως του Τιντορέτο και του Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε και μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία τους.

Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.

Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του είναι:

1. «Η κοίμηση της Παναγίας» (γύρω στο 1567)

2. «Ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζοντας την Παναγία» (1560 – 1567)

3. «Προσκύνηση των Μάγων» (1565 -1567)

4. «Το τρίπτυχο της Μοντένα» (1560 -1565)

5. «Θεραπεία του τυφλού» (περίπου το 1565)

6. «Ο Μυστικός Δείπνος» (περίπου το 1568)

7. «Η ταφή του κόμη Οργκάθ» (1586 – 1588)

8. «Η προσωπογραφία του Καρδιναλίου» (1600)

9. «Άποψη του Τολέδο» (1595 -1599)

Και άλλα πολλά.

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι μία από τις ομάδες της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1902. ο προπονητής της ομάδας είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο. Η έδρα της είναι το Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Η Ρεάλ έχει πολλούς και καλούς παίκτες και ένας από αυτούς είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Έχει κερδίσει 9 κύπελλα

και έχει τον καλύτερο τερματοφύλακα, τον Ικέρ Κασίγιας.

Μια άλλη μεγάλη ομάδα της Ισπανίας, γνωστή σε όλο τον κόσμο, είναι και η Μπαρτσελόνα, η ομάδα της Βαρκελώνης. Το πλήρες όνομα της ομάδας είναι Φουτμπολ κλαμπ

Μπαρτσελόνα. Το ψευδώνυμό της είναι Μπάρτσα Μπλαουγκράνα (δηλ. κυανέρυθροι). Η ομάδα ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1899. Το γήπεδό της ονομάζεται Καμπ Νόου, βρίσκεται στη Βαρκελώνη και έχει χωρητικότητα 99.354 θέσεις!!! Ο πρόεδρος της ομάδας είναι ο Σάντρο Ροσέλ και προπονητής της ο Τίτο Βινολόβα. Η

Μπαρσελόνα έχει κατακτήσει 77 εθνικές ή διεθνείς επίσημες διοργανώσεις, κάτι που την κάνει να είναι η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στην

Ισπανία. Στην Μπαρτσελόνα αγωνίζεται και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής αυτήν τη στιγμή στον κόσμο, ο Αργεντίνος Λιονέλ Μέσι.

Χ. Χ.

Κ. Γ.

Τ. Δ.

16

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Στη Φοινίκη ζούσε κάποτε ο βασιλιάς Αγήνορας, ο γιος του Ποσειδώνα. Αυτός είχε μια πεντάμορφη κόρη, την Ευρώπη. Ο Δίας είδε την Ευρώπη, την αγάπησε και μια μέρα που η κόρη μάζευε λουλούδια με τις φίλες της σ’ ένα ακρογιάλι της Φοινίκης, μεταμορφώθηκε σε άσπρο ταύρο, την πλησίασε και ξάπλωσε κοντά της.

Το όμορφο ζώο έδειχνε ήρεμο και φιλικό και, η Ευρώπη, το πλησίασε, το χάιδεψε και κάθισε στη ράχη του ανύποπτη. Την ίδια στιγμή, ο ταύρος πετάχτηκε όρθιος κι όρμησε προς τη θάλασσα. Τρομαγμένη η Ευρώπη κρατήθηκε από τα κέρατά του.

Ο ταύρος πέταξε πάνω από τα κύματα κι έφτασε στην Κρήτη. Εκεί ο Δίας πήρε την κανονική του μορφή, παντρεύτηκε την Ευρώπη και γέννησαν τρεις γιους.

Όταν ο Δίας επέστρεψε στον Όλυμπο, παρήγγειλε στον Ήφαιστο να φτιάξει ένα χάλκινο γίγαντα, τον Ταλό, για να φυλάει την Κρήτη και έτσι, να μην μπορέσει ποτέ να φύγει η Ευρώπη.

Από αυτήν την όμορφη κοπέλα πήρε το όνομά της η ήπειρος που ζούμε κι εμείς σήμερα, η Ευρώπη.

Η ιστορία αυτή της αρπαγής της Ευρώπης απεικονίζεται σήμερα και στο ελληνικό κέρμα των δύο ευρώ.

Ένας μύθος του τόπου μας:

«Ροδόπη η βασίλισσα της Θράκης»

Κατά την ελληνική μυθολογία η Ροδόπη ήταν βασίλισσα της Θράκης και αδερφή του Αίμου. Η Ροδόπη ερωτεύτηκε τον Αίμο και από την ένωσή τους γεννήθηκε ο Έβρος. Το ζευγάρι είχε την αλαζονεία να συγκρίνει τους εαυτούς τους με το Δία και την Ήρα. Έτσι, οι θεοί τους τιμώρησαν μεταμορφώνοντάς τους σε βουνά, τα οποία φέρουν τα ονόματά τους. Έτσι δημιουργήθηκαν οι οροσειρές του Αίμου και της Ροδόπης αντίστοιχα.

Χ. Σ.

Κ. Γ.

17

ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ

Ο λύκος

Ο λύκος αποτελεί το μεγαλύτερο εκπρόσωπο της οικογένειας των κυνοειδών. Στις μέρες μας υπάρχουν δύο είδη λύκων, ο γκρίζος και ο κόκκινος.

Στη χώρα μας εμφανίζεται το είδος του γκρίζου λύκου με καφέ τρίχωμα και γκρίζα ράχη στις ορεινές περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας.

Η διάρκεια ζωής του φτάνει τα 16 χρόνια. Το βάρος του ενήλικου φτάνει τα 60 κιλά, το μήκος του φθάνει το 1 με 1,5 μέτρα και το ύψος του τα 90 εκατοστά.

Ο λύκος είναι ζώο σαρκοφάγο και τρέφεται κυρίως με άγρια φυτοφάγα (ελάφι,

αγριογούρουνο, ζαρκάδι, αγριόγιδο), διάφορα μικρά θηλαστικά, τρωκτικά και κτηνοτροφικά ζώα (πρόβατα, γίδια). Τρώει όμως και φρούτα όπως σταφύλια, μούρα και σύκα. Ζει σε αγέλες, δεν έχει μόνιμη κατοικία και κινείται διαρκώς σε αναζήτηση περιοχών που του εξασφαλίζουν τροφή. Κυνηγά συνήθως νύχτα, ενώ την ημέρα κρύβεται σε υπόγειες στοές ή κοιλότητες βράχων.

Σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία και το Δασικό κώδικα, από το 1969 απαγορεύεται η σύλληψη και η κατοχή του λύκου από ιδιώτη. Ο σημαντικότερος παράγοντας που επιδρά αρνητικά στην επιβίωση του λύκου είναι οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η παράνομη θανάτωση λύκων, η μείωση της τροφής του ( των θηραμάτων λόγω παράνομης λαθροθηρίας) και ο περιορισμός του φυσικού του χώρου εξ αιτίας της ανθρώπινης παρουσίας έχει καταστήσει τον λύκο είδος προς εξαφάνιση.

Από το 1993 στην Ελλάδα ο λύκος είναι προστατευόμενο είδος και απαγορεύεται η εξόντωση του. Την τελευταία δεκαετία ο πληθυσμός του λύκου στη χώρα μας έχει σταθεροποιηθεί, αλλά ο κίνδυνος εξαφάνισης υπάρχει ακόμη.

Ο Αρκτούρος είναι ένας σύλλογος που δραστηριοποιείται από το 1998 για τη διατήρηση των πληθυσμών του λύκου σε όλη την Ελλάδα καθώς και για τη βελτίωση της σχέσης λύκου και ανθρώπου.

Ο Γυπαετός

Ο γυπαετός συναντάται σε πολύ περιορισμένους πληθυσμούς στην Ευρώπη, Ασία και Αφρική είναι ένα πτωματοφάγο πτηνό και έχει τη συνήθεια να ρίχνει τα κόκαλα των νεκρών ζώων με τα οποία τρέφεται από ψηλά, ώστε να τα σπάσει και να μπορέσει να φάει το μεδούλι που υπάρχει μέσα τους.

Έχει λευκό κεφάλι με μια σκούρα λωρίδα ανάμεσα στα μάτια και στο ράμφος. Κάτω από το ράμφος του υπάρχει απόληξη από τρίχες , πράγμα που του δίνει το χαρακτηριστικό του όνομα «Γυπαετός ο γενειοφόρος».

Το μήκος του είναι 95 – 105 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών του μπορεί να φτάσει από 250 έως 280 εκατοστά. Ο γυπαετός ζυγίζει περίπου 5 με 7 κιλά. Ζει μέχρι την ηλικία των 40 ετών σε συνθήκες αιχμαλωσίας.

Χ. Ν.

Π. Χ.

18

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕΣΩ SKYPE ME ΤΟΝ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΜΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΣΑΒΒΑ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗ

Καλημέρα σας κύριε Σάββα. Είμαστε τα παιδιά του Δ. Σχ. Πετεινού, έχουμε μια εφημερίδα και θα θέλαμε να σας μιλήσουμε!

Πολύ ευχαρίστως! 1. Πώς σας λένε και πόσων χρονών είστε; Με λένε Σάββα Παραστατίδη και είμαι 40 χρονών.

2. Σε ποια πόλη μένετε; Μένω στο Σηάτλ στις Ηνωμένες Πολιτείες που βρίσκεται στη δυτική ακτή της Αμερικής, στον Ειρηνικό Ωκεανό. 3. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την παιδική σας ηλικία, εδώ, στο χωριό μας; Φυσικά! Μεγάλωσα δίπλα στο σχολείο, στο σπίτι που ακόμα μένουνε οι γονείς μου είναι δίπλα στην εκκλησία. Όταν εγώ πήγαινα στο δημοτικό σχολείο, στις ίδιες αίθουσες που είστε και σεις τώρα, ήμασταν πολύ λίγα παιδιά. Στη δική μου τη χρονιά ήμασταν μόνο 5 παιδιά και μοιραζόμασταν την ίδια αίθουσα τρεις τάξεις. Ο Πετεινός τότε ήταν πολύ πιο μικρός απ΄ότι είναι τώρα και είχε πολύ λίγα παιδιά, αλλά ήτανε πολύ ωραία. 4. Θυμάστε τα μαθητικά σας χρόνια; Φυσικά και τα θυμάμαι. Ήταν όμορφα, μαθαίναμε πολλά, είχα πολύ καλούς φίλους, παίζαμε στο χωριό… 5. Τι συνθήκες υπήρχαν τότε στο σχολείο; Όπως είπα και προηγουμένως είχαμε πιο λίγα παιδιά, ήταν μικρό το σχολείο με αποτέλεσμα να μοιραζόμαστε τις αίθουσες. Εμένα μου άρεσε αυτό, γιατί άκουγα τι έλεγαν οι δάσκαλοι στις μεγαλύτερες τάξεις, στα παιδιά της μεγαλύτερης ηλικίας. 6. Ποιο ήταν το αγαπημένο σας μάθημα; Από πάντα ήταν τα μαθηματικά. 7. Τι βαθμούς είχατε; Ήσασταν καλός μαθητής; Ήμουν καλός μαθητής, ναι. Μου άρεσε πολύ το σχολείο. 8. Μαθαίνατε ξένες γλώσσες όταν ήσασταν μικρός και ποιες; Όταν ήμουν μικρός σαν εσάς μάθαινα αγγλικά και αργότερα όταν ήμουν στο γυμνάσιο και το λύκειο μάθαινα γαλλικά και, μετά, όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο έκανα για δυο χρόνια γερμανικά.

9. Τι παιχνίδια παίζατε όταν ήσασταν μικρός; Στο χωριό μπορούσαμε και βγαίναμε συνέχεια έξω, οπότε συνέχεια τρέχαμε, μαζί με τους φίλους μου. Αλλά κάποια στιγμή, όταν άρχισα να ασχολούμαι με τον υπολογιστή έπαιζα και παιχνίδια με τον υπολογιστή. 10. Είχατε ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο σχολείο; Στο σχολείο δεν είχαμε τότε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όχι. 11. Ασχολιόσασταν γενικότερα, όταν ήσασταν μικρός, με ηλεκτρονικούς υπολογιστές; Αν ναι, με ποιον τρόπο χρησιμοποιούσατε τον υπολογιστή; Όταν ήμουνα μικρός ο πατέρας μου μου αγόρασε έναν πολύ μικρό υπολογιστή, που τώρα δεν υπάρχουνε πια, ο οποίος συνδεότανε με την τηλεόραση και μπορούσε κάποιος να φτιάξει προγράμματα μόνος του. Να φτιάξει παιχνίδια μόνος του, να παίξει με άλλα παιχνίδια. Έτσι ξεκίνησα να μαθαίνω. Ήτανε προς το τέλος του δημοτικού στις αρχές του γυμνασίου όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον υπολογιστή, γιατί εμείς τότε δεν είχαμε υπολογιστές. 12. Στην Αμερική χρησιμοποιούν στα μαθήματα ηλεκτρονικούς υπολογιστές;

Ναι. Τώρα εδώ τα σχολεία, ακόμη και πριν πάνε τα παιδιά στο σχολείο, έχουν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και μαθαίνουν. Εδώ οι υπολογιστές χρησιμοποιούνται πάρα πολύ και όλα τα σπίτια έχουν ηλεκτρονικό υπολογιστή αλλά και τα σχολεία. Στα σχολεία κάνουν και μαθήματα.

13. Πιστεύετε ότι η τεχνολογία βοηθάει στην εκπαίδευση των μαθητών; Ποια είναι η γνώμη σας;

Οι υπολογιστές και βοηθάνε αλλά είναι και απαραίτητοι, η τεχνολογία, γενικότερα, είναι απαραίτητη, για να κάνουμε πολλά πράγματα στη ζωή. Οπότε είναι απαραίτητο να μάθουμε για τις τεχνολογίες, να μάθουμε υπολογιστές, για να μπορούμε να κάνουμε και άλλα πράγματα.

14. Θα μας πείτε τι σπουδάσατε;

Φυσικά. Έχω κάνει τρία πτυχία. Το πρώτο μου πτυχίο ήτανε στο ΤΕΙ πληροφορικής στη Θεσσαλονίκη. Μετά το λύκειο πήγα για τέσσερα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, μετά έκανα ένα μεταπτυχιακό στην Αγγλία για ένα χρόνο και μετά, άλλα τέσσερα χρόνια έκανα διδακτορικό πάλι στην Αγγλία.

19

15. Πώς αποφασίσατε να σπουδάσατε αυτό το επάγγελμα; Όταν ήμουν μικρός λίγο μεγαλύτερος από σας, όταν ο πατέρας μου έφερε τον πρώτο υπολογιστή στο σπίτι, μου άρεσε πάρα πολύ περνούσα πολλές ώρες, ασχολιόμουν μαζί του πάρα πολλές ώρες, το έβρισκα πολύ δημιουργικό και επειδή το είχα μεράκι, αποφάσισα να το ακολουθήσω και σαν καριέρα. Έτσι πήγα στο πανεπιστήμιο να σπουδάσω να το μάθω καλύτερα. 16. Θα μας πείτε λίγα λόγια για τη δουλειά σας;

Φυσικά. Δουλεύω στη Microsoft. Είναι η εταιρεία που φτιάχνει τα προγράμματα που χρησιμοποιείτε στον υπολογιστή. Το λειτουργικό σύστημα Windows, το πρόγραμμα Skype, που χρησιμοποιούμε τώρα για να μιλήσουμε…, αυτά τα φτιάχνει η Microsoft. Εγώ δουλεύω στον τομέα της Microsoft, ως αρχιτέκτονας λογισμικού. Φτιάχνω καινούριες υπηρεσίες που χρησιμοποιούνε εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες σε όλον τον κόσμο.

17. Σας αρέσει η δουλειά σας, είστε ευχαριστημένος;

Μ΄αρέσει η δουλειά μου πάρα πολύ. Θεωρώ ότι είναι το χόμπι μου.

18. Αμοίβεστε ικανοποιητικά για τη δουλειά που κάνετε;

Ναι. Η Microsoft με πληρώνει πολύ καλά.

19. Πώς αποφασίσατε να πάτε στην Αμερική; Α, πολύ καλή ερώτηση. Όταν ήμουν στην Αγγλία, μετά το διδακτορικό μου, δούλευα στο Πανεπιστήμιο. Εκεί δίδασκα στο Πανεπιστήμιο και έκανα έρευνα, ερευνητική δουλειά. Μετά από μερικά χρόνια δουλειάς, κάποιος από τη Microsoft διάβασε τη δουλειά που έκανα και μου ζήτησε να πάω στην Αμερική για να δουλέψω στην ομάδα του. Η Microsoft μου πλήρωσε τα εισιτήρια για να πάω στην Αμερική, μου άρεσε όταν ήρθα εδώ και είδα την πόλη, είδα το περιβάλλον, την εταιρεία κι έτσι αποφάσισα να μείνω.

20. Θα μπορούσατε να κάνετε αυτήν τη δουλειά στην Ελλάδα; Παρόμοια δουλειά ίσως θα μπορούσα να κάνω στην Ελλάδα. Αλλά, δυστυχώς, το παγκόσμιο επίπεδο στο οποίο δουλεύω τώρα, δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Η εταιρεία στην οποία δουλεύω φτιάχνει προϊόντα λογισμικού για όλον τον κόσμο. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει παρόμοια εταιρεία. 21. Πώς είναι η ζωή σας στην Αμερική; Όμορφη, ωραία. Τη ζωή την κάνουμε εμείς όπως θέλουμε, όπου κι αν βρισκόμαστε. Την κάνουμε όμορφη όπου κι αν είμαστε. Έτσι κι εγώ φροντίζω να κάνω όμορφη τη ζωή μου. Εδώ το Σηάτλ, έγινε πολύ όμορφη πόλη. Έχει πολύ πράσινο, έχει πολλά πράγματα να κάνεις αν σ΄αρέσει ο κινηματογράφος, οι συναυλίες, αν σου αρέσει να περπατάς στη φύση έχει πάρα πολύ όμορφα μέρη εδώ τριγύρω, πολλές λίμνες κι έτσι μου αρέσει πού εδώ. Δεν έχει τον ήλιο της Ελλάδος. 22. Σας λείπει η Ελλάδα και η οικογένειά σας; Ε, φυσικά. Είναι μακριά. Κάνω πολλούς μήνες, ίσως μερικές φορές και χρόνο για να τους δω. Βέβαια μου λείπουνε πάρα πού. 23. Σκέφτεστε να επιστρέψετε στην πατρίδα μας; Όχι, δεν σκέφτομαι να γυρίσω στην Ελλάδα. 24. Γιατί;

Γιατί ενώ μου αρέσει πάρα πολύ η Ελλάδα κι η οικογένειά μου είναι εκεί, η καριέρα μου και αυτά που θέλω να καταφέρω στην καριέρα μου, δεν μου το επιτρέπουν. Αυτά που μπορώ να κάνω εδώ, στις εταιρείες στην Αμερική, δεν μπορώ να τα κάνω στην Ελλάδα.

25. Έρχεστε συχνά στην Ελλάδα;

Προσπαθώ να έρχομαι τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Όποτε μπορώ να έρχομαι και πιο συχνά, το κάνω. Εξαρτάται με το που πρέπει να ταξιδέψω για δουλειά.

Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνάντηση και για το χρόνο σας!

20

Η διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού

Το 1989, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών ψήφισαν τη «Διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού», την οποία υπέγραψαν 191 χώρες και είναι νόμος στη χώρα μας από το 1992.

Οι δέκα βασικές αρχές από αυτή τη διακήρυξη είναι οι παρακάτω:

1. Όλα τα παιδιά είναι ίσα, ανεξάρτητα από το φύλο, το χρώμα και τη θρησκεία τους.

2. Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώσουν, σωματικά και ψυχικά, με τρόπο φυσιολογικό και υγιεινό.

3. Κάθε παιδί, από τη στιγμή που γεννιέται, δικαιούται να έχει ένα όνομα και μια εθνικότητα.

4. Το κάθε παιδί πρέπει να τρέφεται ικανοποιητικά, να έχει σπίτι, ψυχαγωγία και ιατρική φροντίδα.

5. Αν το παιδί έχει κάποιο σωματικό πρόβλημα, δικαιούται να έχει ιδιαίτερη φροντίδα και εκπαίδευση.

6. Τα παιδιά χρειάζονται μια οικογένεια. Αν δεν έχουν οικογένεια ή αν είναι πολύ φτωχή, οφείλει να τα φροντίσει το κράτος.

7. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη μάθηση. Τουλάχιστον η στοιχειώδης εκπαίδευση πρέπει να είναι δωρεάν και υποχρεωτική.

8. Αν συμβεί κάτι έκτακτο, στα παιδιά πρέπει να παρέχετε βοήθεια πριν από όλους τους άλλους.

9. Κανένα παιδί δεν πρέπει να δουλεύει αν δε φτάσει στην κατάλληλη ηλικία και δεν πρέπει να κάνει ποτέ ανθυγιεινή εργασία.

10. Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν μέσα σ’ ένα πνεύμα φιλίας, ειρήνης, και παγκόσμιας αδελφοσύνης.

Κάθε χρόνο στις 11 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε την παγκόσμια ημέρα του παιδιού, για να θυμούνται όλοι, μικροί και μεγάλοι, ποια είναι τα δικαιώματα των παιδιών.

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ

Η άρση βαρών είναι αγωνιστικό ατομικό άθλημα, για δυνατούς αθλητές.

Ο στόχος του αθλητή είναι να σηκώσει μια μπάρα μήκους περίπου δύο μέτρων όπου στις άκρες της φέρει προσθαφαιρούμενα δισκοειδή βάρη.

Η άρση βαρών είναι Ολυμπιακό άθλημα το οποίο μας έχει κάνει πολλές φορές υπερήφανους χάρη στους μεγάλους μας ολυμπιονίκες Πύρρο Δήμα, Βαλέριο Λεωνίδη και άλλους, και του προπονητή της εθνικής ομάδος Χρήστο Ιακώβου.

Κ. Σ.

Ξ. Α.

21

Αξίζει να διαβάσουμε…

Η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Δήμητρα Πυργελή μας προτείνει:

Α’ τάξη

Η μεγάλη τσέπη της Χόπλα, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΙΔΟΥ

Η Χόπλα, το μικρό καγκουρό, κάτω απ' το κρεβάτι της κρύβει ένα μυστικό: ένα

κουτί που έχει μέσα πολλούς θησαυρούς. Μόνο που οι θησαυροί αυτοί, προτού

φτάσουν στο κουτί της Χόπλα, έχουν μπει πρώτα στην τσέπη της. Και πριν μπουν

στην τσέπη της, ήταν πάνω στα θρανία των συμμαθητών της. Τι θα γίνει όμως τη

μέρα που όλοι θ' ανακαλύψουν τι κρύβει η μεγάλη τσέπη της Χόπλα;

Ο κύριος ευτύχης και η η κυρία Δυστυχία, ΑΝΤΟΝΙ ΣΝΑΪΝΤΕΡ

Ένα πρωινό η κυρία Δυστυχία αποκτά έναν ασυνήθιστο γείτονα. Ο κύριος Ευτύχης χαιρετά το πρωί τον ήλιο, το βράδυ το φεγγάρι και τα αστέρια.

Επιπλώνει με χαρά το σπίτι του και σκορπίζει ακούραστα σπόρους στον κήπο.

Πολύ γρήγορα φυτρώνουν τα ωραιότερα λουλούδια πάνω από το φράχτη του.

Όλα αυτά όμως δεν αρέσουν καθόλου στην κυρία Δυστυχία, που αποφασίζει: "Ο κύριος Ευτύχης πρέπει να φύγει!" Θα τα καταφέρει να τον διώξει;

Ένα δροσερό αλληγορικό παραμύθι. Μια συνταγή Ευτυχίας που όλοι την

ψάχνουμε στα άπιαστα όνειρά μας ενώ βρίσκεται καθημερινά μπροστά μας...

Τελικά μήπως η Ευτυχία είναι μεταδοτική; Β’ Τάξη

Η οδοντογλυφίδα που έγινε ογδοντογλυφίδα, ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ ΣΟΦΙΑ Η λαίμαργη Οδοντογλυφίδα έφαγε ογδόντα κεφτεδάκια, ογδόντα τρουφάκια και ογδόντα μεζεδάκια και έγινε Ογδοντογλυφίδα. Ποιος θα τη βοηθήσει να

απαλλαγεί από το γ και να ξαναγίνει Οδοντογλυφίδα; Το λυκάκι θα δεχτεί να

γίνει γλυκάκι; Η αλατιέρα θα γίνει γαλατιέρα; Η κουρούνα θα γίνει γουρούνα;

Τα αυγά θα κάνουνε καβγά;

Ένα παιχνίδι με τις λέξεις για έξυπνα παιδιά και για παιδαγωγούς που

διαθέτουν φαντασία και θα το συνεχίσουν.

Γ’ τάξη

Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο, ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΩΔΟΥΛΟΥ Δρόμοι και πλατείες, αγάλματα που κοκκινίζουν όταν τα κοιτάς, δέντρα που

ψιθυρίζουν παραμύθια και σιντριβάνια που τα νερά τους χορεύουν με τη μουσική. Αυτή η πόλη τα έχει όλα και τους χωράει όλους... εκτός από αυτόν...

τον πόλεμο. Ακολουθήστε μας σε μια ξενάγηση στην πόλη που έδιωξε τον

πόλεμο, στην πόλη που πρέπει να χτίσουμε κάποτε όλοι μέσα στο κεφάλι μας...

22

Δ΄τάξη

Ο βυθός με τα σοκολατόδεντρα, ΕΛΕΝΗ ΣΒΟΡΩΝΟΥ

Το πανέξυπνο χταπόδι, ο Βεντουζίνι, καλείται να σώσει σε αυτή τη νέα του

περιπέτεια τον ίδιο του τον γιο. Τον λαίμαργο Λιχουδίνι. Οι απαγωγείς του

Λιχουδίνι δεν αστειεύονται. Με δόλωμα τη σοκολάτα έστησαν στον μικρό μια πολύ

επικίνδυνη παγίδα. Θα προλάβει ο πατέρας να σώσει τον γιο;

Θα μπορέσουμε ποτέ να συνδυάσουμε την ανάπτυξη, τη δικαιοσύνη και την

προστασία του περιβάλλοντος; Ο Βεντουζίνι μοιάζει να έχει σοβαρές προτάσεις!

Ε’ τάξη

Ταλώς ο χάλκινος γίγαντας, ΛΙΤΣΑ ΨΑΡΑΥΤΗ

Ένα γοητευτικό και πρωτότυπο παραμύθι για τον Τάλω, το χάλκινο γίγαντα που

φυλούσε την Κρήτη τον καιρό του βασιλιά Μίνωα. Γύρω από τη δράση του

μπλέκονται κι άλλα πρόσωπα της μυθολογίας, άνθρωποι και θεοί, που ζουν

έντονα πάθη και απίστευτες περιπέτειες: ο Δίας και ο 'Ηφαιστος, ο Μίνωας και η

γυναίκα του η Πασιφάη, ο Μινώταυρος και τ' αδέρφια του, ο Θησέας και η

Αριάδνη,

η νύμφη Καλυψώ.

Η μάγισσα Μήδεια θ' αχρηστέψει προσωρινά τον Τάλω για να σώσει τους

Αργοναύτες. Παράδοξα όμως γεγονότα θα συμβούν όταν ο γίγαντας

ξαναζωντανέψει.

Ο μεγάλος σεισμός της Σαντορίνης και το τσουνάμι που κατέστρεψε

την Κνωσσό, καθώς και η φυγή στην Αθήνα του Θησέα με τη Φαίδρα, θα είναι το

τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας άλλης.

Στ΄τάξη

Τσόκο Μπκλοκ, ΕΛΕΝΗ ΠΡΙΟΒΟΛΟΥ

Παγωμένος χειμώνας του 1941-42. Η πείνα και το κρύο θερίζουν. Ο

φόβος παγώνει τα όνειρα. Οι μπότες των ατσάλινων στρατιωτών

συνθλίβουν την ελευθερία. Οι μαυραγορίτες συγκεντρώνουν τα λιγοστά

τρόφιμα της χώρας. Δύο παιδιά, μια κοπέλα, η Ανθή, εθελόντρια νοσοκόμα, και ο μικρότερος

αδελφός της, ο Τσόκο, μαθητής γυμνασίου και μέλος της μπάντας του

μαέστρου Φι-Φι, μπαίνουν στην Αντίσταση. Η Ανθή συνειδητά, ο Τσόκο

τυχαία, μέσα από μια σειρά απρόβλεπτων γεγονότων. Γνωρίζεται με τον Νίνο, το γιο του Ιταλού στρατηγού Φρατζιόλο, τον οποίο ο ισχυρός

πατέρας του επιβάλλει στην μπάντα. Τα δυο παιδιά γίνονται φίλοι και

αλληλοϋποστηρίζονται. Ο Νίνο κάνει τα στραβά μάτια για να κλέψει ο

Τσόκο έναν πολύ σημαντικό χάρτη και ο Τσόκο απαλύνει με τη συντροφιά του τη μοναξιά που νιώθει εκείνος, απομονωμένος μέσα στο σπίτι-

αρχηγείο των ιταλικών δυνάμεων κατοχής.

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από ένα άρωμα αισιοδοξίας μέσα στο ζόφο. Οι

άνθρωποι ζουν τον όλεθρο και την καταστροφή, αλλά αγωνίζονται. Η μουσική και η ποίηση τους

βοηθούν να αντέξουν. Και όταν μοιάζει πως όλες οι ανθρώπινες αξίες έχουν χαθεί, ανακαλύπτουν την αλληλεγγύη και τη σύμπνοια. Παιδιά και ενήλικες δημιουργούν μια άρρηκτη αλυσίδα αγάπης και

γίνονται Στρατιώτες της Ειρήνης.

23

Εξερευνήστε τα ελληνικά πελάγη και αναγνωρίστε τα νησιά από το σχήμα τους.

1.___________________ 2. ___________________ 3. _________________

4.______________________ 5. ______________________

ΛΥΣΗ:

Τρέχει σαν πουλί, μα πουλί δεν είναι.

Έχει αυτιά γαϊδάρου, μα γάιδαρος δεν

είναι.

Τι είναι;

Απάντηση:

Κέρατα έχω, βόδι δεν είμαι,

σαμάρι φορώ, μα ούτε γάιδαρος είμαι.

Τι είναι;

Απάντηση:

Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σα

βαμβάκι κι από πίσω σαν ψαλίδι.

Τι είναι;

Απάντηση:

Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ΄ένα ράσο

τυλιγμένοι.

Τι είναι;

Απάντηση:

Χ. Ν.

24

Λίγα λόγια για το χωριό μας:

Ο Πετεινός

Το χωριό μας παλιότερα ονομάζονταν Χοροσλού (τούρκικη ονομασία), καθώς ήταν ένα τούρκικο χωριό. Ο Νιαζί Μπέη, ο μεγαλύτερος τσιφλικάς της Θράκης και του χωριού, ήταν σπουδαίος στις κοκορομαχίες, καθώς

είχε τους πιο δυνατούς κοκόρους. Έτσι δόθηκε η ονομασία αυτή στο χωριό, που στα ελληνικά σημαίνει Πετεινός.

Το 1922 με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκαν εδώ οι πρώτες οικογένειες Ποντίων.

Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι του Πετεινού, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Την πρώτη θέση στη γεωργία είχε ο καπνός και μετά τα δημητριακά. Από το

χωριό μας οι Τούρκοι έφυγαν για να πάνε στη γειτονική Τουρκία. Οι κάτοικοι, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που

αντιμετώπισαν, με σκληρή δουλειά κατάφεραν να ορθοποδήσουν και να αναπτυχθούν οικονομικά.

Σήμερα το χωριό μας έχει περισσότερους κατοίκους, γιατί είναι κοντά στην Ξάνθη και πολλοί επιλέγουν να μείνουν εδώ. Ο Πετεινός είναι ένας από τους ωραιότερους οικισμούς.

Μ.Χ

Η Γ’ ΤΑΞΗ

ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ

ΚΑΛΗ

ΧΡΟΝΙΑ!!!