α2.παρουσιαση 2014

50
1 ο ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας Τάξη: Α’2 Σχολικό Έτος: 2013-2014

description

project

Transcript of α2.παρουσιαση 2014

Page 1: α2.παρουσιαση 2014

1ο ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας

Τάξη: Α’2

Σχολικό Έτος: 2013-2014

Page 2: α2.παρουσιαση 2014

2/20/14

Ερευνητική Εργασία:

Η Τεχνολογία Στην Αρχαία Εποχή

Υπεύθυνη καθηγήτρια:

Παπαηλίου Ευλαλία

Page 3: α2.παρουσιαση 2014

Ονοματεπώνυμα των μελών της

ομάδας:

Λεούση Σοφία

Μαρκάτας Γιώργος

Μησουρά Άλκηστις

Μίγα Ελισσάβετ

Μοσχούτη Άννα

Μπαράκου Ευθυμία

Ναβροζίδης Χρήστος (Ι)

Ναβροζίδης Χρήστος (Σ)

Νικολαϊδης Νίκος

Νικολάου Δήμητρα

Πιτικάρη Αιμιλία

Καραγιώργη Κων/να

Καραμιχάλη Αλεξάνδρα

Καρατζούνης Μάριος

Καριπίδης Πέτρος

Κοσιάρη Ελίνα

Κρεββατά Αλίκη

Κωστελίδου Γιωργία

Κωστελίδου Λυδία

Λαγογιάννη Κυριακή

Λάλου Μαρία

Λαφιάς Παντελής

Page 4: α2.παρουσιαση 2014

2/20/14

Συμβόλαιο:

•Σεβασμός

•Ομαδοσυνεργατικότητα

•Συνέπεια

•Οργάνωση

•Εμπιστοσύνη

•Ελευθερία λόγου

•Θετική διάθεση

•Εχεμύθεια

•ΤΗΡΗΣΗ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ

Page 5: α2.παρουσιαση 2014

Τεχνολογία στην Αρχαία Εποχή

Σκοπός:

1. Η απόκτηση γνώσεων σχετικών με την πολιτιστική μας

κληρονομιά.

2. Η καλλιέργεια σεβασμού στην πολιτική μας κληρονομιά.

3. Ο προβληματισμός για έρευνα και περαιτέρω αξιοποίηση της

τεχνολογίας.

4. Η διατύπωση προτάσεων για την επίλυση προβλημάτων

συμπεριφοράς μας.

5. Η καλλιέργεια κριτικής σκέψης.

Page 6: α2.παρουσιαση 2014

Κριτήρια Επιλογής Θέματος:

1. Η ανάγκη αξιοποίησης και ενημέρωσης για την

πολιτιστική μας κληρονομιά και την τεχνολογία

καθώς και η ενεργοποίηση όλων μας για το

κοινό συμφέρον.

2. Ο προβληματισμός για τον τρόπο που η

τεχνολογία επηρεάζει τη ζωή μας. Σχετίζεται με

τα εξής μαθήματα: Ιστορία, Τεχνολογία,

Σχέδιο, Οικονομία, Κοινωνιολογία,

Μαθηματικά, Φυσική.

Page 7: α2.παρουσιαση 2014

Αναμενόμενα Οφέλη:

1. Η απόκτηση και ο εμπλουτισμός γνώσεων

σχετικών με την πολιτιστική μας κληρονομιά.

2. Η ανίχνευση και η καλλιέργεια δεξιοτήτων.

3. Η καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας και η

ενεργή συμμετοχή των παιδιών στα δρώμενα.

4. Η κριτική ανάγνωση για τα ανθρώπινα

δημιουργήματα.

Page 8: α2.παρουσιαση 2014

1η Ομάδα:

Λάλου Μαρία

Λαφιάς Παντελής

Λεούση Σοφία

Μησουρά Άλκηστις

Θέμα:

Ποιά τεχνολογία χρησιμοποιούσαν οι Αρχαίοι για την

ανάπτυξη και την διακίνηση του εμπορίου;

Page 9: α2.παρουσιαση 2014

ΔΟΥΛΟΙ

Υπήρχαν πολλών ειδών δούλοι στην αρχαία

Ελλάδα. Κατά πρώτον ήταν αυτοί που

περιήλθαν στην δουλεία σαν λάφυρα πολέμου ή

αγοράστηκαν από δουλεμπόρους. Μετά ήταν οι

οικέτες, οι δούλοι του σπιτιού. Ήταν ακόμα οι

θεράποντες . Ήταν οι δούλοι ενός θεού. Αυτοί

είχαν και το δικαίωμα να κατέχουν γη. Υπήρχαν

όμως και δύο είδη δούλων, οι πελάτες και

οι εκτήμοροι. Τέλος, μια άλλη κατηγορία ήταν οι

δημόσιοι δούλοι.

Page 10: α2.παρουσιαση 2014

Τέτοιοι ήταν οι Σκύθες, που εκτελούσαν χρέη

αστυνομικού και τηρητή της τάξης στην συνέλευση

της Εκκλησίας του Δήμου . Οι δημόσιοι δούλοι,

εκτός από τους αστυνομικούς, διακρίνονταν σε δύο

κατηγορίες, στους εργάτες και στους υπαλλήλους.

Οι εργάτες απασχολούνταν στα δημόσια έργα. Οι

υπάλληλοι δούλοι είχαν το προνόμιο να αποκτούν

δικό τους σπίτι, να εγκαθίστανται όπου ήθελαν και

έπαιρναν μέρος στις παλλαϊκές γιορτές. Δούλοι

ήσαν οι δήμιοι και οι βοηθοί τους.

Page 11: α2.παρουσιαση 2014

ΕΜΠΟΡΙΟ

Οι Έλληνες ειδικεύτηκαν στην κατασκευή

μικρών αλλά γρήγορων και εύκολων στην

χρήση πλοίων. Έχοντας πολλά μικρά

λιμάνια χρειαζόταν μικρά και ευέλικτα

πλοία. Αλλά παρόλα αυτά μπορούσαν να

ταξιδεύουν εύκολα τουλάχιστον μέχρι την

Κύπρο κουβαλώντας χαλκό. Το πλοίο και

η ναυπηγική τέχνη έχουν αφετηρία τους

την Ελλάδα.

Page 12: α2.παρουσιαση 2014

Η αιτία γι’ αυτό είναι το ότι στην Ελληνική

Θάλασσα (= το Αιγαίο Πέλαγος) υπάρχουν πάρα

πολλά νησιά που πολλά από αυτά φαίνονται και

από την ξηρά οπότε αυτό προκαλούσε στο να

κατασκευάσει κάποιος πλεούμενο και να πάει

εκεί. α εμπορικά πλοία χρησιμοποιούνταν για τη

μεταφορά εμπορικών αγαθών. Οι συνθήκες που

επικρατούσαν σε ένα αρχαίο εμπορικό πλοίο

εξασφάλιζαν μάλλον στοιχειώδεις ανέσεις, αν και

ορισμένα πλοία φαίνεται πως διέθεταν καμπίνες

και υποδομή για μαγείρεμα.

Page 13: α2.παρουσιαση 2014

ΔΙΟΛΚΟΣ

Η Δίολκος πρέπει να κατασκευάσθηκε είτε στα

τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., είτε, το πιθανότερο,

στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., όταν τύραννος

στην Κόρινθο ήταν ο Περίανδρος. Η Δίολκος δεν

ακολουθούσε ευθεία γραμμή, αλλά είχε στροφές,

επειδή το έδαφος παρουσιάζει αρκετή κλίση, με

υψόμετρο μέχρι 90 μέτρα περίπου, οπότε θα

ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η μεταφορά των πλοίων.

Page 14: α2.παρουσιαση 2014

2η Ομάδα:

Καραμιχάλη Αλεξάνδρα

Κρεββατά Αλίκη

Μοσχούτη Άννα

Μπαράκου Ευθυμία

Ναβροζίδης Χρήστος (Σ)

Θέμα:

Πως η τεχνολογία υπηρέτησε τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων;

Page 15: α2.παρουσιαση 2014

ΛΟΥΤΡΟ

Το ζεστό μπάνιο στην αρχαιότητα, ήδη από

την εποχή του Ομήρου, θεωρούνταν μία

άκρως υγιεινή και αναζωογονητική

διαδικασία. Ο Αθήναιος αναφέρει στα τέλη

του 2ου αιώνα με θαυμασμό πώς οι ήρωες

του Ομήρου ήταν όλοι τους εξοικειωμένοι

τόσο με το μπάνιο, όσο και με τη χρήση των

ελαίων.

Page 16: α2.παρουσιαση 2014

Η ιστορία του λουτρού πάντως στην αρχαία

Ελλάδα ξεκινά από το χώρο του Γυμνασίου.

Ενσωματώνοντας το μπάνιο στους χώρους

αλλά και στη φιλοσοφία του, το αρχαίο

Γυμνάσιο διαμόρφωσε ένα αρχιτεκτονικό,

αλλά και κοινωνικό πλαίσιο για το δημόσιο

λουτρό, ασκώντας σημαντικότατη επίδραση

στη μεταγενέστερη εξέλιξη των αρχαίων

λουτρών και αποτελώντας τη βάση για την

ανάπτυξη των κατοπινών ρωμαϊκών

θερμών.

Page 17: α2.παρουσιαση 2014

ΥΦΑΝΤΙΚΗ

Η υφαντική αποτελεί μία από τις βασικές οικοτεχνικές δραστηριότητες

τόσο στην αρχαιότητα, όσο και μέσα στο πλαίσιο της ελληνικής

προβιομηχανικής κοινωνίας και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη

γυναικεία δραστηριότητα, καθώς προορίζεται για αυτοκατανάλωση

μέσα στα όρια του οίκου. Η υφαντική αποτελεί αγαθό με

συσσωρεμένη εργασία, με χρόνο που υπερβαίνει τη μία ή και

περισσότερες γενιές, συσχετιζόμενη αποκλειστικά με τη γυναίκα στην

οποία ανήκε η ευθύνη για την παραγωγή των υφαντών, κατά την

προϊστορική και κλασική αρχαιότητα, όταν δηλαδή προοριζόταν για

αυτοκατανάλωση μέσα στα όρια του σπιτιού και της οικογένειας. Τα

ενδύματα, το τελικό προϊόν της υφαντικής, άμεσα συσχετιζόμενα με

την ταυτότητα, την κοινωνική θέση, την ιδεολογία και το φύλο, η κύρια

μαρτυρία δηλαδή από την οποία οι αρχαιολόγοι θα μπορούσαν να

εξάγουν τα συμπεράσματά τους, απουσιάζουν .

Page 18: α2.παρουσιαση 2014

2/20/14

Page 19: α2.παρουσιαση 2014

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ

Τα νομίσματα, προϊόντα μαζικής

παραγωγής, παρέχουν ένα πλήθος

πληροφοριών για την εποχή στην

οποία ανήκουν, την οικονομική

κατάσταση του κράτους που τα

εξέδωσε, τη νομισματική του πολιτική,

τις εκάστοτε πολιτειακές αλλαγές, τις

εμπορικές επαφές, τις μετακινήσεις

των στρατευμάτων κ.τ.λ..

Page 20: α2.παρουσιαση 2014

Οι συναλλαγές με αντιπραγματισμό

κυριάρχησαν στο αρχαίο εμπόριο επί

αιώνες, με το μειονέκτημα ότι ο αγοραστής

έπρεπε να διαθέτει αγαθά ίσης αξίας με

εκείνα που θα αγόραζε. Μέχρι την

εγκατάσταση των νομάδων σε μόνιμες

κατοικίες, οι εμπορικές δοσοληψίες

βασίζονταν στο σύστημα των ανταλλαγών,

με πλεονάζοντα αγαθά

Page 21: α2.παρουσιαση 2014

ΜΟΛΥΒΙΑ

Για τα σκληρά υλικά, όπως τα όστρακα, θα

αρκούσε κάθε αιχμηρή μεταλλική πρόκα

και σίγουρα δεν θα χρησιμοποιούνταν

πάντα ένα ειδικό κονδύλι γραφής. Ειδικό

κονδύλι γραφής θα χρησιμοποιούσαν

σίγουρα όταν έγραφαν επάνω στις ξύλινες

πλάκες που ήταν αλειμμένες με στρώμα

κεριού, αν χάραζαν δηλαδή τη γραφή

επάνω στη λεπτή κέρινη επίστρωση.

Page 22: α2.παρουσιαση 2014

Ένα τέτοιο κονδύλι, η λεγόμενη γραφίς, είχε κάτω

μυτερό άκρο για το γράψιμο και επάνω ένα άκρο

διαπλατυσμένο σε σχήμα σπάτουλας. Η μελάνη, μέλαν,

κατασκευάζονταν αφού διέβρεχαν στο νερό καπνιά και

προσέθεταν αράβικη γόμμα. Η μελάνη έπρεπε να

καταναλωθεί αυθημερόν και διατηρούνταν μέσα σε

μελανοδοχείο το οποίο συχνά διαφυλάσσονταν μαζί με

τις γραφίδες σε μία κοινή θήκη. Για το γράψιμο σε

μαλακό υλικό, όπως ο πάπυρος χρησιμοποιούνταν από

κάτω μία στερεή βάση γραφής.

Page 23: α2.παρουσιαση 2014

ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΓΡΑΦΗΣ

Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν ένα πλήθος υλικών

γραφής, τόσο οργανικών, όσο και ανόργανων. Αντίθετα

με μας σήμερα που γράφουμε επάνω στο χαρτί σχεδόν

αποκλειστικά, οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν ένα πλήθος

επιφανειών για να γράψουν, όπως το λίθο, τον πηλό, τα

μεταλλικά ελάσματα, τις ξύλινες πινακίδες και τον

πάπυρο. Πάρα πολύ απλό υλικό γραφής αποτελούσαν

τα θραύσματα από πήλινα αγγεία, τα

λεγόμενα όστρακα, υλικό πρακτικό και αδάπανο. Η

γραφή επάνω στα όστρακα ήταν άλλοτε εγχάρακτη και

άλλοτε με σινική μελάνη

Page 24: α2.παρουσιαση 2014

Ένα ακόμη πιο πρωτόγονο μέσον γραφής αυτής

της κατηγορίας ήταν οι λείες πέτρες.

Μια σπουδαία κατηγορία υλικών γραφής ήταν

τα μέταλλα. Ο ορείχαλκος αν και συχνά

χρησιμοποιούμενος αλλού, στον ελλαδικό χώρο

δεν χρησιμοποιούνταν ιδιαίτερα, καθώς εδώ

προτιμούνταν μαλακότερα μέταλλα, όπως για

παράδειγμα ο μόλυβδος. Το πιο σημαντικό υλικό

γραφής της αρχαιότητας, το οποίο απέκτησε και

τη μεγαλύτερη σημασία μέσα στα χρόνια, ήταν

ο πάπυρος. Ο πάπυρος προέρχονταν από το

φυτό πάπυρος ή χάρτης.

Page 25: α2.παρουσιαση 2014

ΕΝΔΥΜΑΤΑ

Τα αρχαία υφάσματα προέκυπταν από τις βασικές

πρώτες ύλες, ζωικές, φυτικές ή και μεταλλικές, με

κυριότερες το μαλλί, το λινάρι και το μετάξι. Για την

ύφανση των πρώτων αυτών υλών χρησιμοποιούνταν

ο κάθετος αργαλειός με βάρη. Ο μάλλινος πέπλος,

γυναικείο ένδυμα, διαμορφώνονταν μέσα από ένα

ορθογώνιο ύφασμα το οποίο δεν χρειαζόταν καν να

ραφτεί. Άλλος βασικός τύπος ενδύματος ήταν ο

χιτώνας ο οποίος φοριόταν τόσο από άντρες, όσο

και από γυναίκες και ήταν λινός, ενώ αργότερα τον

φορούσαν ηλικιωμένοι και ιερείς στις γιορτές.

Page 26: α2.παρουσιαση 2014

Στην καθημερινή ζωή προτιμούσαν τον κοντό

χιτώνα καθώς προσέφερε ελευθερία

κινήσεων, ιδίως για τους οπλίτες και τους

κυνηγούς. Χαρακτηριστικό ένδυμα της

αρχαϊκής περιόδου ήταν και το λεγόμενο λοξό

ιμάτιο το οποίο φοριόταν από άντρες και

γυναίκες. Η χλαμύδα ήταν αποκλειστικά

ανδρικό ρούχο. Συνήθως ήταν πιο κοντή από

το ιμάτιο. Γενικότερα στην καθημερινή ζωή τα

ενδύματα ήταν απλούστερα, γεγονός που

εξαρτιόταν βέβαια και από το επάγγελμα.

Page 27: α2.παρουσιαση 2014

3η Ομάδα:

Κωστελίδου Γεωργία

Κωστελίδου Λυδία

Κοσιάρη Ελίνα

Καραγιώργη Κων/να

Νικολαϊδης Νίκος

Θέμα:

Πώς αναπτύχθηκε η γεωργία με τη χρήση της τεχνολογίας;

Page 28: α2.παρουσιαση 2014

ΓΕΩΡΓΙΑ

Η γεωργία με την πάροδο των

χρόνων έγινε ανώτερη χάρη στη χρήση

της τεχνολογίας .Οι κάτοικοι με τη

βοήθεια της τεχνολογίας βελτίωσαν τα

εργαλεία και έτσι έχουν καλύτερη

εργασία στη καλλιέργεια. Σύμφωνα με

τις μέχρι τώρα γνώσεις μας η γεωργία

πρωτοεμφανίστηκε στη νεολιθική

εποχή.

Page 29: α2.παρουσιαση 2014

Ο άνθρωπος καλλιεργούσε τη γη με απλά

εργαλεία ξύλινα με η χωρίς λίθινη άκρη όλες

οι εργασίες γίνονταν με τη χρήση της μυϊκής

του δύναμη. Ένα από τα βασικά εργαλεία

του γεωργού ήταν το αλέτρι το οποίο το

χρησιμοποιούσαν για να οργώνουν η γη. Το

δρεπάνι είναι ένα από τα αρχαιότερα

αγροτικά εργαλεία, τι χρησιμοποιούσαν για

την συγκομιδή χόρτου και άγριων

δημητριακών. Επίσης χρησιμοποιούσαν και

την μυλόπετρα για να αλέθουν τους

σπόρους.

Page 30: α2.παρουσιαση 2014

ΑΡΔΕΥΣΗ

Ο άνθρωπος περίπου το 6.500π.Χ. αρχίζει να βελτιώνει τα εργαλεία

του και ασχολείται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Με την

βοήθεια της τεχνολογίας η γεωργία αναπτύχθηκε αρκετά, π.χ άρδευση

καλλιεργειών, τεχνητά λιμάνια, κανάλια μεταφοράς νερού. ύδρευση

αρχαίων πόλεων κ.α. Στην αρχαία εποχή η άρδευση των

καλλιεργειών δεν ήταν τόσο αποτελεσματική όσο τώρα χάρη της

τεχνολογίας.

Page 31: α2.παρουσιαση 2014

Τα αρδευτικά έργα για το πότισμα των

καλλιεργούμενων φυτών γίνονται όλο και πιο

αποτελεσματικά. Η άντληση του νερού για

άρδευση με κατασκευές τροχών όπλισης που

κινούνταν συνήθως με την βοήθεια ζώων

συναντάται στην Ελλάδα τουλάχιστον από το

400π.Χ. Άλλα αρδευτικά έργα είναι το τεχνητό

λιμάνι που το μόνο που αναφέρεται ήταν της

Κορίνθου με όνομα Λεχαίον. Τέλος τα κανάλια

μεταφοράς νερού είναι απαραίτητες πηγές ζωής

για ανθρώπους, ζώα, φυτά. Με αποτέλεσμα να

υπάρχουν διάφορες λύσεις μεταφοράς του.

Page 32: α2.παρουσιαση 2014

ΥΔΡΕΥΣΗ

Η ύδρευση ήταν ένας από τους πιο

σημαντικούς τομείς δημοσίων έργων, ο οποίος

συγκαταλέγονταν στις βασικές υποχρεώσεις της

πόλης, καθώς με την αύξηση του πληθυσμού

δεν επαρκούσαν οι αρχικές ιδιωτικές

εγκαταστάσεις, όπως οι δεξαμενές και τα

πηγάδια. Για την εκπλήρωση των αναγκών των

πολιτών σε νερό, στις αρχαίες πόλεις

διαμορφώθηκαν δεξαμενές, καθώς και διάφορες

κατασκευές αγωγών και κρηνών.

Page 33: α2.παρουσιαση 2014

Για την αποθήκευση των χειμερινών βροχών

χρησιμοποιούνταν διάφορες δεξαμενές, σε

τόπους όπου ο εφοδιασμός με δροσερό νερό

ήταν δύσκολος, συνήθως σε ορεινά ή νησιωτικά

μέρη. Συχνά επίσης δεξαμενές για το νερό της

βροχής διαμορφώνονταν στα ιερά, αλλά και σε

ορισμένων ειδών βιοτεχνικές εγκαταστάσεις,

όπως π.χ. στα μεταλλευτικά πλυντήρια,

στα βαφεία και αλλού.

Page 34: α2.παρουσιαση 2014

4η Ομάδα:

Λαγογιάννη Κική

Πιτικάρη Αιμιλία

Μαρκάτας Γιώργος

Νικολάου Δήμητρα

Θέμα:

Πως η τεχνολογία βοήθησε τις τέχνες;

Page 35: α2.παρουσιαση 2014

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Η αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική γίνεται σε μας

αντιληπτή σήμερα κυρίως μέσα από τα μεγάλα

οικοδομήματα από τον 7ο αιώνα αλλά οι ρίζες της είναι

πολύ βαθύτερες ξεκινώντας από την ελλαδική

προϊστορική εποχή. Τα δημιουργήματα της

αρχιτεκτονικής, εκφράζουν το πνεύμα της εποχής την

οποία αντιπροσωπεύουν περισσότερο από οποιαδήποτε

άλλα έργα της τέχνης. α βασικά υλικά της αρχιτεκτονικής

μέχρι τον 7ο αιώνα ήταν το ξύλο και ο πηλός.

Page 36: α2.παρουσιαση 2014

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Η αρχαία Ελληνική ζωγραφική είναι τέχνη

αντίστοιχης σημασίας με την αρχιτεκτονική και

την γλυπτική στον Ελληνικό Κόσμο. Ήταν

πάντοτε συνδεδεμένη με την αρχιτεκτονική και

την γλυπτική, καθώς βάφονταν τόσο τα γλυπτά

όσο και τα αρχιτεκτονικά μέλη με τρόπο που μας

είναι καλά γνωστός, μια και είναι χιλιάδες τα ίχνη

χρωμάτων από αρχιτεκτονικά μέλη και γλυπτά

που σώζονται σήμερα, και μας επιτρέπουν να

έχουμε μια πλήρη εικόνα της Ελληνικής

ζωγραφικής.

Page 37: α2.παρουσιαση 2014

Τα χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι

ζωγράφοι από την αρχαιότητα ανήκαν σε

δυο κατηγορίες, στα φυσικά (χημικά

στοιχεία, ορυκτά και φυτικά παράγωγα)

και τα τεχνητά και χρησιμοποιούνταν σε

μορφή σκόνης. Για τη μετατροπή τους σε

σκόνη αναγκαία ήταν μια πλάκα από

μάρμαρο ή αιγυπτιακό πορφυρίτη και μια

μικρότερη πέτρα.

Page 38: α2.παρουσιαση 2014

ΜΟΥΣΙΚΗ

Οι πληροφορίες που αντλούμε για την αρχαία

ελληνική μουσική σήμερα, προέρχονται από τις

μαρτυρίες των αρχαίων ποιητών και των

συγγραφέων, από τις παραστάσεις των αγγείων

και των ανάγλυφων, αλλά και από τα διάφορα

αρχαία συγγράμματα θεωρίας της μουσικής.

Παρ' όλα αυτά γνωρίζουμε σήμερα ότι οι αρχαίοι

Έλληνες παρέδωσαν τη θεμελίωση της μουσικής

ως μία πνευματική πραγματικότητα με βασικές

έννοιες τη μουσική, την αρμονία, το ρυθμό και το

νόμο.

Page 39: α2.παρουσιαση 2014

Η διδασκαλία της μουσικής στην

αρχαιότητα περιλάμβανε και τη διδασκαλία

ενός συνόλου μουσικών οργάνων. Τα πιο

γνωστά μουσικά όργανα είναι η λύρα και ο

αυλός. Οι κυριότερες μορφές οργάνων

τύπου λύρας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η

φόρμιγξ, η λύρα, η βάρβιτος και η κιθάρα.

Page 40: α2.παρουσιαση 2014

ΘΕΑΤΡΟ

Στην εποχή του Αισχύλου

ο όρος μηχανή χρησιμοποιούνταν για να

περιγράψει το μηχανισμό ο οποίος έφερνε τους

ηθοποιούς από το πίσω μέρος της σκηνής στο

προσκήνιο, σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις μαζί

με άλογα ή και άρματα. Τον όρο από μηχανής

Θεός, τον οποίο χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα,

τον εισήγαγε ο Πλάτωνας. Παρ' όλα αυτά

αποτελεί παρανόηση η ταύτιση

της μηχανής αποκλειστικά με το γεγονός της

εισόδου των θεών στη σκηνή για τη λύση του

δράματος.

Page 41: α2.παρουσιαση 2014

5η Ομάδα:

Καρατζούνης Μάριος

Καριπίδης Πέτρος

Μίγα Ελισσάβετ

Ναβροζίδης Χρήστος (Ι)

Θέμα:

Ποια η σχέση της τεχνολογίας με την επιστήμη;

Page 42: α2.παρουσιαση 2014

ΟΡΓΑΝΑ, ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΕΣ

Αλφάδι: Εργαλείο ελέγχου της οριζοντιότητας ή της

κλίσης επιφανειών. Είχε τη μορφή του γράμματος

“Α” από το οποίο πήρε το όνομά του.

Οδόμετρο: Μηχανισμός για την ακριβή μέτρηση

οδικών αποστάσεων (προδρομικός του ταξιμέτρου).

Εφευρέτης του οργάνου είναι πιθανότατα ο

Αρχιμήδης.

Ο παντογράφος του Ήρωνος: Πρόκειται για μια

εντυπωσιακή διάταξη αντιγραφής (με δυνατότητα

σμίκρυνσης ή μεγέθυνσης) σχεδίων και φιγούρων.

Page 43: α2.παρουσιαση 2014

Συσκευή κοπής εσωτερικών σπειρωμάτων

(περικοχλίων): Πρόκειται για μια διάταξη που

επέτρεπε τη διάνοιξη σπειρωμάτων σε οπές.

Ελληνικός νερόμυλος (υδραλέτης): Πρόκειται για

έναν υδροκίνητο μύλο άλεσης δημητριακών.

Το γωνιόμετρο: Πρόκειται για αστρονομικό όργανο

κατάλληλο για την ακριβή μέτρηση κατακόρυφων

γωνιών στην αστρονομία και τη γεωδαισία.

Page 44: α2.παρουσιαση 2014

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού

νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των Κυθήρων και της

Κρήτης. Χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του

100 π.Χ. Ο μηχανισμός ήταν ένα αστρονομικό

όργανο υψηλής ακρίβειας και έχει ηλικία άνω των

2.100 ετών. Ο μηχανισμός είναι η αρχαιότερη

σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Είναι φτιαγμένος

από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο.

Page 45: α2.παρουσιαση 2014

. Η πιο αποδεκτή θεωρία σχετικά με τη λειτουργία του

υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής

σχεδιασμένος για να υπολογίζει τις κινήσεις των

ουρανίων σωμάτων. Ο μηχανισμός αυτός έδινε, τη θέση

του ήλιου και της σελήνης καθώς και τις φάσεις της

σελήνης. Μπορούσε να εμφανίσει τις εκλείψεις ηλίου και

σελήνης βασιζόμενος στον βαβυλωνιακό κύκλο του

Σάρου. Τα καντράν του απεικόνιζαν επίσης τουλάχιστον

δύο ημερολόγια, ένα ελληνικό βασισμένο στον Μετωνικό

κύκλο και ένα αιγυπτιακό, που ήταν και το κοινό

"επιστημονικό" ημερολόγιο της ελληνιστικής εποχής.

Page 46: α2.παρουσιαση 2014

ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ

Η Γεωμετρία είναι μία από τις σπουδαιότερες επιστήμες,

που από την αρχαία εποχή οι άνθρωποι καταλάβαιναν

την αξία της. Στο πέρασμα των χρόνων η γεωμετρία έχει

εξελιχθεί και συνεχίζει να εξελίσσεται. Ο Θαλής ο

Μιλήσιος (640-546 π.Χ.) είναι εκείνος πού εισήγαγε ή

μάλλον ανακάλυψε την απόδειξη των γεωμετρικών και

μαθηματικών προτάσεων. Ο Πυθαγόρας (572-500 π.Χ.)

Ονομαστό έγινε το Πυθαγόρειο Θεώρημα, του οποίου

την απόδειξη ανακάλυψε ο φιλόσοφος

Page 47: α2.παρουσιαση 2014

ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ

Ιππείς: Στις πόλεις-κράτη όπου ο οπλίτης διαδραμάτιζε πρωτεύοντα ρόλο στις

μάχες ο ιππέας είχε ρόλο επικουρικό, ενώ στις περιοχές όπου χαρακτηρίζονταν

από την άνεση χώρου (πχ μεγάλες πεδιάδες) το ιππικό είχε σαφώς μεγαλύτερες

αρμοδιότητες στις συγκρούσεις. Πελταστής: Ο πελταστής ήταν είδος αρχαίου

πολεμιστή και ήταν συνήθως εξοπλισμένοι με την πέλτη, ελαφριά θρακική

ασπίδα. Καταπέλτης: Ο Καταπέλτης, λεγόμενος και οξυβελής υπήρξε αρχαία

πολεμική μηχανή με την οποία εκσφενδονίζονταν βέλη, ακόντια και λίθοι.

Πολιορκητικός κριός: Ο κριός ήταν βαρύς δοκός. Τον κρατούσαν πολλοί

πολεμιστές και παίρνοντας φόρα ορμούσαν στον στόχο, τείχος ή πύλη για να

τον καταρρίψουν. Κνημίδες: Κνημίδες ονομάζονταν τα καλύμματα των κνημών,

τα καλύμματα που προστάτευαν δηλαδή τις κνήμες από τα βλήματα και τα

βέλη των αντιπάλων. Υγρό πυρ: Το υγρό πυρ ήταν ένα από τα ισχυρά όπλα των

Βυζαντινών και ταυτόχρονα ένα από τα κρατικά μυστικά της αυτοκρατορίας.

Εφευρέτης είναι κάποιος αρχιτέκτονας Καλλίνικος από την Ηλιούπολη της

Συρίας.

Page 48: α2.παρουσιαση 2014

Οι Δράσεις Μας:

Με την ομάδα του Project επισκεφθήκαμε:

-Το Εθνικό Μουσείο

Με το σχολείο επισκεφθήκαμε:

-Το Μουσείο της Ακρόπολης

-Την Αρχαία Αγορά (Θησείο)

Page 49: α2.παρουσιαση 2014

ΟΜΑΔΑ POWERPOINT

Καρατζούνης Μάριος

Καριπίδης Πέτρος

Κρεββατά Αλίκη

Λαφιάς Παντελής

Μαρκάτας Γιώργος

Μίγα Ελισσάβετ

Page 50: α2.παρουσιαση 2014

ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ

Λάλου Μαρία

Μησουρά Άλκηστις

Μπαράκου Ευθυμία

Νικολαίδης Νίκος