1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά...

38
20 21 «Αγκαλιά να με πάρεις, θάλασσά μου εσύ Την μπορώ την αλμύρα και ας είμαι πληγή Γίνε δρόμος και μοίρα, θάλασσά μου και πες Τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά και οι σιωπές» 1978 1 984 1996 1999 2009 00

Transcript of 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά...

Page 1: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

20 21

«Αγκαλιά να µε πάρεις, θάλασσά µου εσύΤην µπορώ την αλµύρα και ας είµαι πληγήΓίνε δρόµος και µοίρα, θάλασσά µου και πεςΤι σηµαίνουν οι λέξεις αλλά και οι σιωπές»

1978 1984 19 96 1999 2009 00

Page 2: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

22 23

palavras

Page 3: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

24 25

wörter

ΑΕΡΑΣ

Page 4: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

26 27

wörter

ΚΡΥΦΤΟ

Page 5: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

28 29

Page 6: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

30 31

ord

Page 7: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

32 33

Page 8: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

34 35

ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑΣ, ΘΕΟΣ...

Όποιος αγαπάς, θεός και σ’είδα στον ύπνο µου µε άσπραεγώ να κάνω ειρήνη µε ουρανόκι εσύ να πολεµάς στης γης τα κάστρα

Η λογική του παραλόγουνα επιδεινώνει καταστάσεις κι εσύ στη ράχη του αλόγουνα επινοείς δικές σου στάσεις

Πλουτίζουν µε ευεργεσίεςοι άνθρωποι του σήµερα, µου λεςκι εγώ αρχίζω εικασίες για το τι είναι αύριο, τι τώρα και τι χτες

Λες και σε κάθε ευτυχίαθυµάµαι µια λύπη παρελθόντοςκι έτσι χάνω την ουσίαπου δίνει η ανάγκη του παρόντος

Σ’αυτή τη µάχη για ότι πληγώνεις αναλαµβάνεις υπηρεσίεςκι αν σκοτώνεις ότι σώνειςν’αρχίσεις να µετράς για παρουσίες

Σου είπα «Σ’αγαπώ»κι είπες «δεν θέλω φασαρίες»σου είπα «δεν ξέρεις τι περνώ»κι είπες «Μα, οι αναίµακτες θυσίες στους θεούς ηχούν αστείες...»

ΜΑΡΤΙΟΣ 1994

Page 9: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

36 37

ΦΟΒΑΜΑΙ

Φοβάµαι το µέχρι και το όπουφοβάµαι την ευθεία και τις στροφές τις επιτόπουφοβάµαι κάθε αλήθειαπου µιλάει για µέτρο και συνήθειαφοβάµαι τα παιδιά και τους µεγάλους φοβάµαι µαθητές, φοβάµαι και δασκάλουςΌλοι στη ζωή µηδένγιατί του κόσµου τα γραµµέναείναι διχασµέναΚαι σε σταυρό από σατέννα καρφώσετε κι εµένανα τιµωρηθώ για όλα µου τα αγαπηµέναΦοβάµαι κάθε ουρανόπου κρύβει πίσω του γκρεµόφοβάµαι κάθε ήλιο αβασίλευτογιατί άµα βασιλέψειδεν θα’χει πια για µένα βλέψηφοβάµαι εκείνες τις σιωπέςπου είναι επίλογοι από κραυγέςφοβάµαι που δεν έχω κανέναν να µισώκαι που χωρίς εσένα κάθε ολόκληρο µου φαίνεται µισόφοβάµαι εκείνες τις αγάπες που τους φόβους µου αυτούς τους λένε οφθαλµαπάτεςΦοβάµαι που θυµάµαιτι µπορεί να κάνει ένα χέριόταν του δίνεται µαχαίρι.

ΜΑΡΤΙΟΣ 1994

Page 10: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

38 39

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Εγώ ν’αλλάζω τις φανέλεςσ’έναν αγώνα που αρχίζει

κι εσύ να κάνεις ισορροπίασε µια γη που όλο γυρίζει

Εσύ να λες πως θα περάσεικαι ας πονάει ο καιρός

κι εγώ στα γόνατα να πέφτωγιατί ποτέ δεν είπες πώς.

Εγώ να βρίσκω το κουράγιο να σε σηκώνω από γκρεµούς

κι εσύ δίχως να µε θυµάσαινα πέφτεις πάλι σε δεσµούς

Εσύ να ψάχνεις για φωτιάσε µάτια που έκανες υγρά

κι εγώ να ψάχνω για ηλιαχτίδεςσε ένα φως από κεριά.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

ΘΥΜΑΜΑΙ

Θυµάµαι που χαθήκαµεκαθώς ονειρευτήκαµεανθρώπων προσευχές κι ευχέςκι είδαµε και κατάρες

Θυµάµαι που χαθήκαµεσ’ένα άσπρο χιόνι µ’ένα ‘γιατί’ να το λερώνεικαι να που φοβηθήκαµε

Θυµάµαι που χαθήκαµεκαθώς συµβιβαστήκαµεµ’ανθρώπων λογικέςσκιές ζωής µα νεκρικές

Πριν χαθείς κι εσύ, σου είπα«είµαστε οι µαγεµένοι»κι εσύ µε ρώτησες θυµάµαιπώς φαίνονται οι τιµωρηµένοι

Έχουν αγκάθια στα µαλλιάκι όλο πληγές στο σώµα«κι εγώ το ίδιο» µου’χες πει«από φιλί στο στόµα»

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

Page 11: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

ΚΟΙΤΑ

Κοίτα πως µας µηδενίζειτο νερό που στα βράχια αφρίζειείναι από φύση ραµµένοµα εµείς κοµµάτι ξεκοµµένο

Κοίτα πόσο γρήγορα εδώ βραδιάζεικι η αλήθεια της ζωής πώς µας παραµυθιάζειΚοίτα και το φως της ερηµιάςπού τα βρίσκει τα σκοτάδια µονοµιάς

Κοίτα κι αυτούς που µας προσπερνούνας έχουν µάτια δακρυσµένα δεν µας συγκινούνΚοίτα τη φύση που αδειάζειυπάρχουνε φωτιές µα δεν υπάρχουν δάση

Κοίτα απ’τη µια, κοίτα κι απ’ την άλληκι αν µε δεις ξανά µη µε διώξεις πάλιθυµάµαι στην πόρτα το βλέµµακοίταγε παντού, µα µισούσε εµένα

Κι αν κουράστηκες πολύκοίτα µέσα από γυαλίκι αν τότε δεις πώς σε κοιτάωµην τροµάξεις, Σ’αγαπάω.

40 41

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

ΣΕ ΒΛΕΠΩ

Σε βλέπω να ζητάς παράδεισο στη γηνα είσαι µε το λίγο για να αισθάνεσαι πολύΣε βλέπω να γελάς ενώ µπορείς να κλαιςτην ώρα που ψυχραίνεις ενώ µπορείς να καις.

Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούςκι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς σταυρούςΣε βλέπω την ψυχή σου να βασανίζειςεκείνη που σ’ άρεσε να την αρµενίζεις.

Σε βλέπω ν’αγριεύεις όποτε σε πλησιάζουνσα να θέλουν κάθε λίγο κι άλλο κορµί να θυσιάζουνΣε βλέπω µε όλους εκείνους να µαλώνειςκι ενώ είχες γιατρευτεί άρχισες πάλι να µατώνεις

Σε βλέπω να ζητάς παράδεισο στη γηκαι να κάνεις ευκολίες, σε µία δύσκολη στιγµήσε βλέπω για το µέλλον να κάνεις ευχέςµα τα λόγια µπερδεύεις από τις προσευχές.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

Page 12: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

42

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

Χθες βράδυ άκουσα µια µουσικήκαι νόµιζα πως ίσως, να’σαι εκείβγαίνεις λίγο µέσα απ’τους στίχουςκι ύστερα πάλι κλείνεσαι σε τοίχους

Χθες βράδυ έσβησα φώτα πολλάτίποτα δεν είναι όπως παλιάΑλλάζουµε ζωές κι ονόµαταπουλάµε στιγµές σε ξένα σώµατα

RΞηµερώνει, κι εσύ αργείςσε έχω χρόνια µέσα µουεσύ όµως µε καταργείςΞηµερώνει κι εσύ αργείς. .

Χθες έµαθα κι άλλα για την ιστορία σουκι είπα δεν µε νοιάζει θα µπω µέσ’ την πορεία σουΤο πείσµα αυτό µε δυναµώνειχθες βράδυ, µα τώρα ξηµερώνει.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

43

ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Πήγα εκδροµήστη θάλασσα και στα βουνάαυτή τη διαδροµήτην έχω δει ξανά

Θύµα εξιλαστήριοστης φύσης το µυστήριοκι ο αέρας εξοχήςτο τσιγάρο της ψυχής

Η θάλασσα µου δίνει νουµα το βουνό είν’ αλλουνούστέκοµαι και το κοιτάωµια τέτοια αγάπη αναζητάω

Στη θάλασσα την καθαρήγια ότι τρεµοπαίζειέχω συνείδηση θολήγια να σε παίζει

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

Page 13: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

44 45

Page 14: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

woorden

46 47

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Είδα στον ύπνο µουτη ζωή, αφεντικόστον µυστικό το δείπνο µουνα µου βάζει νυφικό

Είδα κι εσένακάπου µακριάνα φιλάς το κύµασχεδόν ερωτικά

Είδα στον ύπνο µουνα φορώ φουστάνιπου ίσως η µοίρα µου’χε υφάνειγια ν’αρέσω στον καιρό.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994

ΤΑΞΙ∆Ι

Page 15: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

48 49

ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΕΙ

Αν σου ζητήσουν να µε προδώσεις µε φιλίκι αν σου προσφέρουν τριάκοντα αργύρια για αµοιβήκράτα το µύρο για µετάυπάρχουν ανεκπλήρωτα κενάκαι σκοτεινιάζειΓια να αναστηθούν τα περασµένακι έχω τα χέρια µου πιασµένα µε σκοινίγια να µην σ’αγγίξουν και να µην σου δείξουντις απαντήσεις που µου δίνει ένα γιατίκαι σκοτεινιάζειΑν σου ζητήσουν ν’αφεθείς στο όνειροξύπνα, µε χτύπηµα και αίµαπούλησε µε µ’ένα ψέµαεµένα δεν µε νοιάζεικαι σκοτεινιάζειΓια να πυροβολούνται οι υπάρξεις και να σε βλέπω στις επάλξειςµε στρατιώτη σε παροµοιάζωσου βγάζω τη στολή και σε δικάζωκαι σκοτεινιάζει∆υο φαντάροι γυµνοίπίσω απ’τα όπλα-σεµνοίο ένας τους υποχωρείο άλλος τον πυροβολείκαι σκοτεινιάζει.

ΜΑΪΟΣ 1994εµπνευσµένο απ’ το «Ζητείται Ελπίς»του Αντώνη Σαµαράκη

Page 16: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

50 51

ME TI KOPMI

Στη χώρα του απλησίαστου µυαλού µουσε βλέπω στα σύνορα του εαυτού µουουρλιάζεις µέσα στη νύχτα µ’ένα στίχοφοβάµαι µήπως σου κλέβω απ’ τον ήχο

Και να που η φωνή σου µε τροµάζειεγώ µε µια ιδέα που λιµνάζεισε βρίσκω µονάχα µέσα στα όνειρα µουκι εσύ φωτιά, να µην αγγίζεις τα φτερά µου

Τώρα είναι αργά για να γυρίσωκαπνός, αχ, τη µυρωδιά σου να µυρίσω λυπάµαι που περισσεύω στη ζωή σουείµαι σηµάδι και δεν χωράω στη ρωγµή σου

Κόψε απ’ ό,τι καίγεται ωραίακαι δώσ’ το την ώρα εκείνη τη µοιραίαπεθαίνω για να µην κάνω ένα βήµαπαίζεις και σ’ένα ρόλο είµαι το θύµα

Μεθάς κι ύστερα κλαις για να σε σώσουνκι εγώ πουλήθηκα για να πληρώσουνφωνάζεις και τρέχω για να σ’αγκαλιάσωτο πάθος µε τι κορµί να µετριάσω.

ΙΟΥΝΙΟΣ 1994

ΕΝΤΑΣΕΙΣ

Η ζωή µου που σου ανήκειµοιάζει καλοστηµένη νίκη

που πήρα στεφάνι από ελιάκαι έγινα µαύρη πινελιά

στο δικό σου σκοτάδιένα σήµα απ’ τον Άδη

Και µε στοιχεία ροκκαι σηµάδια απ’ το σοκ

τον γκρεµό διασχίζωκαι τα ρούχα µου σκίζω

για να µπω µε ορµήστο δικό σου κορµί

Η ζωή µου εδώ τελειώνειη αφή σου καυτή και µε λιώνεισε βρήκα ν’ακουµπάς σε γωνία

σ’ακούω να γελάς µε µανίααπό ένα αστείο δικό σου

στον τόνο τον ερωτικό σου

Με στοιχεία από µύθους και σηµάδια του ήθους

µε τη λογική µου τρελά παλεύωσε πένθιµο ρυθµό τρελά χορεύω

για να ζω µε εντάσεις σ’ελαττωµένες τάσεις.

ΙΟΥΝΙΟΣ 1994

Page 17: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

Μ’ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ

Για την ευτυχίαστην άκρη του νήµατος

το ρόλο του θύµατοςθα παίξω εγώ

Ζούµε µέσα σε τζάµικι ό,τι περνάµε χαράµι

σ’αγγίζω σα σφαίρακι όταν µε φιλάς-αέρα

Ήσυχα κάθοµαιανάσα να πάρω

µ’ ό,τι καίγεται για µένατελικά µ’ένα τσιγάρο..

ΙΟΥΛΙΟΣ 1994

52 53

ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ

Σκέφτοµαι τις εµπειρίες παρακµήςκαι µένω πάντα στα σηµεία επαφήςΣκουριά και σηµάδια αίµατοςκι ήµουν πάντα εγώ, φορέας του βλέµµατος

Φόρεσα την καταιγίδαγεύτηκα την αστραπήσε µια λάµψη της σε είδακι ύστερα πάλι απ' την αρχή

Έγινες ένα µ'εκείνο που φοβάσαικι ότι πέρασες παλιά δεν το θυµάσαι∆ιάδοχος του αγκάθινου στέµµατοςκι ήµουν πάντα εγώ, φορέας του βλέµµατος

Κι εσύ να παίζεις στη σκηνή µια παράσταση φτηνήκάτω από βροχή ραγδαίαώσπου µας χώρισε η αυλαία

Mια µουσική συνόδευε την αύραείχες γιορτή και φόραγα τα µαύραΑυτόφωτο σκοτάδι, µε συνέπειες ψέµατοςκι ήµουν πάντα εγώ, φορέας του βλέµµατος

Βλέµµατος αδιάφορου του πάθους του παράφορουΗ έρηµός σου αχανήςκι η όασή σου αφανής.

ΙΟΥΛΙΟΣ 1994

Page 18: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

54 55

ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ

Μην προσπαθήσειςνα βάλεις τα αισθήµατα σε τάξηη λογική µ’ ό,τι δει θα τροµάξειΑν µετριέται η αντοχή µε ώραεγώ τη ζωή µου την έζησα, πήρα και δώραΛίγο κρατάει κι αυτό που µετράειείναι αριθµοί∆ύο φωτιές, δύο βροχέςκαι το πρωί οι υδρατµοί. .

Μην προσπαθήσειςνα αλλάξεις µείνε όπως κι αν είσαιβάλε στο χτες τις φωνές πια και πείσεΚι αν ακουστείς εγώ θα δώσω χάρησε ό,τι φυλάκισα κάποτε από το φεγγάριΠου ήρθε µαζί, γιατί ήθελε να ζεικαι να πεθαίνει Φόβος πολύς, της επιλογήςπου στο κορµί µου µέσα µένει.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1994

ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΑΝΑΣΑ

Το φεγγάρι είναι απόψε µισόκαι ψάχνει να βρει τι είν’ αληθινόσε µια λύπη που παίζειγια να λέει πως κερδίζεισ’ένα όνειρο που τρέχεισε ίχνη που’χεις αφήσει

Κι η αγάπη σου είναι απόψε µισήη αλήθεια σου ψεύτρα, σκόρπια. Κι εσύνα ενωθείς µε το φεγγάριαφού φως έχεις πάρεινιώσε µόνο για απόψεµετά τι έδωσες µέτρα, και κόψε

Η νύχτα κάνει τυφλή τη στιγµήγια να µη βλέπω το ψέµα πού πάει να κρυφτείµ’ακουµπάει και γέρνειτα φιλιά σου µου φέρνεικι αφήσου άφοβα εσύ εαυτέµα αν δεν φύγεις ξαφνικά δεν θα φύγεις ποτέ

Απόψε θέλεις κι εσύ πιο πολύό,τι έχασες πάρ’ το στο θνητό µου φιλίπου σε παιδεύει σα να’ναι θεόςµια που µε ρώτησες ποιοςΗ ζωή µου η δοσµένηστην ανάσα σου τη µεθυσµένη.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1994

Page 19: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

56 57

ΜΙΑ ΖΩΗ

Μοιάζει φωτιάκαι κάτι άνοµοτο Σ’αγαπώ µου σκουριάκαι παράνοµο

Ψάχνει να βρει µα όλο χάνεταιβγάζει πληγές µα δεν αισθάνεταιτα όχι σουαίµα, σπαθί, να κι η κόγχη σουτα µάτια σουτα πιο χαµηλά σκαλοπάτια σουπου ανέβηκα και βρέθηκανα καθρεφτίζω κοµµάτια σουΜια ζωή τρεµοπαίζω στα µάτια σου

Να σ’αγαπώ µόνο άφησε στους βράχους πέσε και άφρισεσαν θάλασσατης στιγµής που σου χάλασα

Βρέχοµαινιώθω τον πόνο κι όµως έρχοµαιστον βυθό σου που αφήνεταικι ευθύνεταιη φωνή που απευθύνεταιστο είναι µουΜια ζωή σπίθα δίνε µου

Ο ήλιος φταίει που γέρνεισκοτάδι είσαι σε φέρνεισκεπάζεις µε τις απόψεις σουόλες τις όψεις σουγόβα στην πρόβα για ανάστασηφυλακή κι εγκατάστασηΜια ζωή η ίδια επανάσταση.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1994

Page 20: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

58 59

ΕΒΡΕΧΕ ΑΠΟ ΧΤΕΣ

Έβρεχε από χτεςκαι µ’έπιασε πάλιένα βράδυ που δεν θεςνα τα βρούµεΜε ταινίες παλιές και τσιγάρα πολλάότι κι αν πούµε είν’ αργάΚι όπως βλέπω στην οθόνηνα φωνάζουνε «Να ζήσετε πατρίδες»λέω στην υγειά σουένα βράδυ που δεν µε είδεςπυρκαγιά της ζωής µου όληςκι είµαι 18 µόλιςστην υγειά σουΤι θα λέει κι η µάνα µουσαν να παίζω τη ζωή στα δάχτυλα µουπερνάω τ’αεροπλάνα µουαπ’τα αγαπηµένα άφαντα µου, µάτια µουµε τραγούδια κι ελπίδεςδεν πειράζει που δεν µε είδεςσαν να’µαι 40 µόλις, τα κοµµάτια µουέβγαλε η ψυχή ρυτίδεςΣ’Ευχαριστώ, που δεν µε είδεςγιατί µ’έπιασε πάλιένα βράδυ που δεν θεςµάτια για πάληέβρεχε από χτες.

Νύχτα ζεστήπαράθυρα ανοιχτάκι ας κάνει το κορµίβουτιά στα χτεσινά

Να φύγω ή να’µαι εδώ θα θυµάµαι εσέναθέλω να κρυφτείςµα σε βρίσκω σε µένα

Τα παράλογα αγαπώκαι πού είµαστε δεν ξέρωµια φιλία σκοτεινήκι απ’αυτήν ανατέλλω

Άλλο ένα πρωίπως θα ζω θα σου τάξωµα βαρέθηκα πια θέλω να πετάξω.

Page 21: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

60 61

ΕΜΕΙΣ

Εµείς της γης οι άναρθρες κραυγέςτης λογικής οι σιωπέςοι µατωµένες οι αλήθειες οι γυµνέςΌσα µας πονούν αργάτα παίζουµε µονά ζυγάκαι τα βαφτίζουµε ζωή

Εµείς του λάθους οι απορροέςτης φαντασίας οι διαρροέςτης νύχτας και της στάχτης οι ηδονέςΌσα µπορούν να µας ρηµάζουντα κοιτάµε και χλωµιάζουνίσως τώρα να µας µοιάζουνκαι τα βαφτίζουµε ζωή

Εµείς µε το ριγµένο στο τίποτα κορµίπου ζητάµε ελευθερία σ’ένα σάρκινο κελίµ’ένα κάγκελο σπασµένο γι’ αφορµήΖούµε µε ανάσες µακρινέςαπόσπασµα ζωής σκηνέςενός έργου που αρχίζει µε ‘γιατί’

Εµείς οι δωρεές του έρωτα στο πείσµαστις προσπάθειες να µπει σε λάθος βύσµαδώσαµε φιλί και πήραµε το χρίσµαΖούµε µε καταθέσεις εαυτώνσαν το φως που µισοµπαίνει σε χαραµάδες εραστώνκαι να που γίναµε σκιές αυτών

Εµείς που βάζουµε τα οχυράστης ψυχής τα τροµαγµέναφοβίσαµε και τη φθοράπου τα βρήκε όλα ρηµαγµένα.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1994

Page 22: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

62 63

Page 23: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

65

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Άναψε τσιγάρο, κρυώνω.Με ξέρεις καλάκορµιά, ψυχές και βλέµµατα αδειανάήταν πολύ συχνάπου τ’ ανταλλάζαµε για µια βραδιάή για µια αστραπήκι αν δεν θυµάσαι, θα στο πειη νύχτα που φλερτάραµε το σώµα του αοράτουµε κραυγές πολλές της ηδονής του ετοιµοθανάτουΜη µ’ αγκαλιάζειςµ’ αγάπη µοιάζειςµα πονάς µωρέΈξω συννέφιασεο κόσµος τώρα µοιάζει µε το µέσα µουεσύ είσαι τέλος κι εγώ στα µέσα µουµην µε τελειώνεις και µην φεύγειςµ’ αγάπη µοιάζεις µα πονάς µωρέµε πονάς για ν’ αντέχειςΤώρα έξω βράδιασεκι ίσως αυτός να είναι ο ορισµόςτης ζωής που χάραξεόταν σε πίστεψα∆εν µε γνωρίζεις πια;Είναι που έχω αυτούς τους κύκλους στα µάτιακι είµαι κουρασµένη απ’ τις δουλειέςχτίζω όλη µέρα τις άκρες της απουσίας σουκι είµαι πολλά κοµµάτια ακόµη, πολλές αλλαγέςγια να δυναµώνειςΤι µου θυµώνεις?Συγνώµη σου ζήτησα χωρίς να φταίωΣβήσ’ το τσιγάρο, καίω.

64

ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ

Στο ίδιο σηµείο, µα δεν πιάνοµαιΧορεύω, κι από ίσκιους παριστάνοµαι∆εν φτάνω ποτέ ως το τέρµα σουΣτο βάθος της θάλασσας το δέρµα σουΕσύ µε το χρόνο µ’αρρώστησεςµια ζωή και λίγο, µου κόστισεςΨυχή που ξυπνάει τα µεσάνυχταΤρέλα νεκρή µε µάτια ορθάνοιχταστα παράθυρα της λογικής τα µισάνοιχτα

Εκεί που τελειώνουν τα όµωςφοβάται και κλαίει κι ο τρόµοςΜε τραβάει απ’τα µαλλιά στη φυγή τουστα σύνορα ακούω την κραυγή τουΜε σφίγγει στο χέρι κι η αιτία σουστο περιθώριο, που εκτελώ τη θητεία σουΨυχή που ξυπνάει τα µεσάνυχτα Τρέλα νεκρή µε µάτια ορθάνοιχταστα παράθυρα της λογικής τα µισάνοιχτα.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1995

30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1995

Page 24: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

67

ΝΥΧΤΑ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ

Νύχτα αφηρηµένηαιµορραγείς από φώταβαµµένα κόκκινα και χαώδη κορµιάµε µια κρυφή µαχαιριά

Όσοι αντέξανε στο φωςδεν ξέρουν τι τους περιµένειέχεις κενό θανατηφόροµε ταλέντο να σωπαίνει

Στα χάδια δίνεις ρέσταγίνεσαι το µέλλον και πας πίσωτα βραχιόλια µου σφίγγουν το χέριµα «όσα οµορφαίνουν πονάνε» µου’χες πει µ’ένα µαχαίρι

Σε σκέφτοµαι συχνάµε θυµό παραλυµένοµεταξύ µας γίνανε όλα ψυχράκαι το φεγγάρι παγωµένο.

66

ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

Κάτω απ’ το φως του φεγγαριούµοιάζουµε πληγέςκι ας κάνουν τα κορµιάότι τους λένε οι ψυχές

Κάτω απ’ τις σκιές του µεγαλείου σουαγάπησα και τον τρόµο τον βρήκα στο φιλί σου µα έχασα το δρόµο

Κάτω απ’τη φυγή των εραστώνο µόνος πιστός ο θάνατοςµας προξενεύει τη ζωήδιεστραµµένος και αθάνατος

Κάτω απ’ τις τροχιές, µπροστά στα µάτια σου κύκλους µε γωνίες κάνωστην αγένεια των αποστάσεωνεσύ είσαι από πάνω.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1995

ΙΟΥΛΙΟΣ 1995

Page 25: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

69

Γαρίφαλα σου πετάνε µε θυµόπάνω σε πίστα από καηµόλίγο πριν ενδώσειςσε εκείνα που γυρνάνεΦταίνε οι εχθροί ή έχεις τα δικά σουµα µη λες ποτέ δεν ήσουνα εδώκι ας φεύγειςΗ περηφάνια µου ζωγραφίζει τρίγωνακάθε γωνία να πονάειτους κύκλους τους αποφεύγειτην πλήγωνα κι από τότε που σε θυµάται µε φοβίζειΆλλος πόνος η αγκαλιά σου, δεν ακουµπάει.

68

Έσπασες τα πάντα εντός µουεκτός απ’τα δεσµάστα σύνορα της λογικής του κόσµουκι είν’ τα χέρια σου βαριά βαριά κι εκτός µου.

Μάλλον η αναπνοή σουχτυπάει άλλο τζάµι

τι µου φωτίζεις τους καθρέφτες, φτάνειγια να ‘χει εικόνα η φυγή σου

που έρχεται µόνο για να φεύγειίσα να σε βλέπω λες

Φινάλε δες, που σου ξεφεύγει.

Γιατί το πάθος το πνίγειταίζει τον καηµό και τ’αποφεύγειΈνα σου «για πάντα» κι ας λήγειΣυχνά.

7 ∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1995

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1996

Page 26: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

70 71

ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ

Το βλέµµα µου τρέµει που σε είδε και στο έλα και στο φύγεΓελάς µα και γελιέσαιπως εγώ ζω πια για σένααφού µε το ψέµα έχω κοπείκι απ’ το αίµα µου να οι καρποί.

Πού είναι αυτά που είχες τάξειµόνο αγκάθια έχεις στάξεικαι διαλύεις στο νερό τις λέξειςκαι ζωγραφίζεις για να παίξεις«Σ’αγαπώ»

Κι αφού δεν ξέρω να κοιµάµαικι έχει βροχερό καιρόφυσάω µε το καλάµιτις σταγόνες που φοβάµαιπου µου θυµίζουν πως χαράµιχαράµι όλα όσα θυµάµαι.

12 ΜΑΡΤΙΟΥ 1996

...ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ...

… αυτές οι τρεις τελείες είµαι εγώ…… τίποτα συγκεκριµένο, τίποτα οριστικό…… πόση ζωή κρύβεται στο υπονοούµενο…… πόση ελευθερία…… για µένα αυτές οι τρεις τελείες είναι το αύριο µαζί σου…… σκοτεινό, φωτεινό, αλλά µαζί σου…… µην µου στερήσεις τις τρεις τελείες από το σ’αγαπώ…… ευχαριστώ…

Page 27: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

72 73

ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΣΙΓΑΡΟ

Τι να τα κάνω τα παραµύθιααφού είσαστε ίδιαένα ψέµα που ισορροπούσε πίσω απ’τα µάτια σουκι έκανε βουτιέςΠού να το φανταστώπως µια θα χωράς µέσ’ την παλάµη µουκαι µια µέσα µου δεν θ’αντέχειςπως κάθε φιλί κι αρρώστιακι είσαι µέσα στο αίµα µουπου όταν χτυπάω το ρουφάω απ’ την πληγήΚι όλο ταξιδεύωµια και µε στέλνεις σ’άλλη γηαπ’ το παράθυρο κοιτώντας πηγαίνω µακριάέτσι όπως ξέρω εγώ να φεύγω και να γυρίζω. Ξανά. Απ’την αρχήΜείνε εδώ εσύσ’έναν πάγκο χάρτες να πουλάςγια όσους σε νόµιζαν νησίΠατρίδα όµως να ξέρεις είναι όπου χρόνια περνάςκι εγώ εσένα σε θυµάµαι µόνο να περνάς∆εν θέλω να δικαιωθώαφού όλα αυτά µ’έχουν αλλάξει τώραλίγα µου έδωσες, κι εκείνα βιαστικάκι όλα µε φόραΣτο µέλλον µου θα τρέξω λοιπόν, σε όχθη αντικρινήκι όσο κι αν θέλω να σε πάρωτο να είσαι µαζί µου είναι µια υπόθεση µακρινήµια υπόθεση που σηκώνει τσιγάρο.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1996

sanat

ΠΛΗΓΗ

Page 28: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

74 75

∆εν ζητάω χειροπέδες από σένα, φυλακήµόνο κράτα µου το χέρι σε µια δύσκολη στιγµήΓια όλες τις στιγµές που χάναµεέχω να πορεύοµαι το µαχαιράκι που µου χάρισεςδώρο απ’ το ταξίδι που δεν κάναµε

Ήταν ένα σύννεφο ο ουρανός µου πάντασε δικό σου ποίηµα θα’σαι εσύ ο εχθρός µου πάντα.Κρίµα.

1997

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1997

Η ζωή µου στο όνοµα σου βαπτίζεταιµα το λουλούδι µου από αλλού ποτίζεταικι η οµορφιά του πάντα µε µαλώνειπου δεν θέλω να το δω να µεγαλώνει.

Είναι πιο εύκολη η ζωή σου χωρίς εµέναζωγράφισε την έτσι απλάχωρίς χρώµαταείµαστε δυο ακίνητα σώµαταπου µε το νου παλεύουν αγκαλιάδεν έχω να προσθέσω τίποταούτε µια πινελιάείναι πιο εύκολη η ζωή σου χωρίς εµέναζωγράφισε την έτσι απλά.

Σ’αγγίζει κι ύστερα σ’αφήνειτο χέρι που ανθίζει στη διαδροµή

Τίποτα δεν µένει, πάντα σβήνειµα ν’ανάψει είχε την τιµή.

Page 29: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

76 77

∆Ε Μ’ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ

∆εν µου αρέσουν οι σχέσειςεξαντλούνται σε υποσχέσειςκαι η µοναξιάγεννιέται ξανάδυναµώνει επί δύοµα πώς να πεις το αντίοκαι ας έχεις πια πείρααφήνεσαι στη µοίραθα περάσει η µπόρα λεςθα κοιµηθούν τα θηρίαµα πόσο αντέχει ο άνθρωπος χωρίς ελευθερίαµακάρι να συνδυαζόταν έρωτας και συµβίωσηµα άλλο ζωή κι άλλο επιβίωσησκοτώνει η καθηµερινότητα την τρέλατο αντίο είναι πάντα πιο δύσκολο απ’ το έλα

Πώς να πεις αυτό που δεν θες ν’ακούςπώς να νικήσεις φόβους δυνατούςπώς να πεις αντίο

∆εν µου αρέσουν οι σχέσεις νόµους και «πρέπει» να φορέσειςκι αντί να προχωράςνα υποχωρείςκαι αντί να θαυµάζειςόλο να συγχωρείςαν κοιτάξεις τον καθρέφτη και δεις τη φθορά

πρέπει πια εσύ να πεις «τελευταία φορά»να το πεις το αντίοεσύ και για τους δύονα µη λυπάσαι κανείς δεν είν’ ο φταίχτηςαπλά βολεύτηκε στην ήττα του ο παίκτηςβολεύτηκα κι εγώ θα το αναγνωρίσωµα ο εαυτός µου είν’ ο µόνος µου φίλος θα µείνω µόνη θέλω πια να τον γνωρίσω.

Page 30: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

78 79

ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ

Στη φωτιά που καίεισπίρτο που ανάβεινερό που ρέειχώµα που θάβειγίνοµαι για σένα εγώσπάταλα ρίχνοµαι και κυνηγώµια πανσέληνο που κλέβειαπ’ το όνειρο φως και το άστρο που αγριεύειγιατί δεν ξέρει πώς

Πρέπει όµως να µάθειςπριν σε κάνουν να χαθείςκαι για όσα πάθειςπρόσεξε πώς θα φοβηθείςσιωπηλή να’ναι η αντίδρασηκι ας θυµάσαι την επίδρασηίσως να ήταν αστραπήπου φώτισε για λίγοίσως αυτά που µου’χες πει λίγο πριν να φύγωίσως βάρβαρη βροχήκαι πνίγηκα στο αίµαίσως άχαρη εξοχήπου βγήκα βόλτα µ’ένα ψέµα

Όλα τα «ίσως» εκδοχέςµα όλα όσα καίνε δεν είναι και φωτιές

κι αν πάλι ακούς να λένεπως στα δύσκολα µου εγώ θα φανώκοίτα τους στα µάτια σε παρακαλώίσως τους δεις να κλαίνε.

ΤΙΠΟΤ’ ΑΛΛΟ

∆εν θέλω στ’αλήθεια τίποτ’ άλλοκι αν είναι θαύµα αυτό ποιος ξέρειή αν υπερβάλω ∆εν θέλω στ’αλήθεια τίποτ’ άλλοαπό κούραση φεύγω, µα µπρος µουείν’ το µεγάλοΈβαλες µια φωνή τόσο δυνατήπου πια δεν µπορώ ν’ακούσω τίποτ’ άλλοκαι ότι µοιάζει να µου δίνει χαράείναι µια λύση απλάγι’ αυτό τ’αναβάλλω ∆εν θέλω στ’αλήθεια τίποτ’ άλλοφοβάµαι που έχω µια τέτοια γνώση µπροστά µου, έχω και µια ζωήµα έχασα άλλη τόσηΤίποτ’ άλλο.

Page 31: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

81

Page 32: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

82 83

ΛΟΓΙΑ ΡΑΓΙΣΜΕΝΑ

Πόσο εύκολα γεννιέται η στάχτησε µια αγέννητη ψυχήΣε ερηµιάς τόξαµόνο µια κραυγή αντηχείΚι όταν η όαση αποδειχτεί αντικατοπτρισµόςάδειο βλέµµα, άδεια ψυχή και ψεύτικος ερεθισµόςΚάπου όµως θα σε βρωκι ας είναι τα δροµάκια αδιέξοδα κι οι πόθοι επίσηςΑνένδοτη ψυχή, δοσµένη στο παρελθόνµοιρασµένη σε ρόλουςΚι έτσι. Η πάλη δεν αλλάζει. Μόνο εµείςΚι είναι κι ο φόβος. Γρήγορα και κρυφάγια να µην νιώσει ποιος?Άσε τα τυπικά. Αφού είσαι ό,τι κανείςΑφού έχεις για βουνά, τι πέφτεις σε γκρεµούςκρατάς τα απότοµα και διώχνεις τα ατελείωταΦιλί, κορµί, σκέψηκι αν ό,τι µας άγγιξε µας ράγισε ανέπαφοι στην επαφή για πόσο?Κι ήθελα τόσο. .Εγώ µαθαίνω ό,τι ήδη ξέρωΑλλά η αδιαφορία σκοτώνει∆ύναµη των αδυνάτων, που εξοντώνεικι αυτά που έχουν ήδη πνιγείΜε κρατάνε γέλια απελπισίας και παρέες απλέςΤουλάχιστον να µην σε ξαναδώ να κλαιςΓι’αυτά που έφυγαν µε ψεύτικα φτερά

και µέσα µας γίναν θησαυρόςΠιο άδειος από σένα ο καιρόςµε χαµηλά βολτ και στηµένες εντάσειςυπενθυµίζει αποστάσειςπριν αυτό που θες αγγίξεις πρέπει να το χάσειςΚι ας νιώθουµε τα ίδιαΕγώ θα ζω για µιαν αλήθειαΕσύ. Σαν ξεφτισµένο ψέµα σε βλέµµα που καίεικι είναι αυτό φινάλε ή έναρξη. Να πεις. .Συγνώµη για ό,τι έπρεπε και δεν ήθελακαι για ό,τι θέλω και δεν πρέπειΣε σένα ξεδιπλώνω σφραγισµέναδικά µου, δικά σου γυρεύοντας απάντηση σε λόγια ραγισµένα.

ΠΟΙΑ ΛΕΞΗ

Ποια λέξη ενώνει τα χείλησε όσους δηλώνουν πως είν’ απλώς φίλοιποια λέξη να πάρω για µάγοποια λέξη να πω να µας σπάσει τον πάγο

Ποια λέξη χωρίς να σε ξέρειµ’αφήνει δειλά να σου πιάσω το χέριποια λέξη µπορείς να µαντέψειςαυτή που αν στην πω ίσως δεν την πιστέψεις.

Page 33: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

84 85

Page 34: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

86 87

Κι ήταν µια λάµψη, µια σπίθαµια κίνηση, η µαγεία της στιγµήςκάτι που είπαν, κάτι που έκανανκάτι που είδαµε, κάτι που µας φάνηκεΜια στιγµή. Φτάνει για να µας αφήσει µετέωρους χρόνιαΚι είναι που αγαπήσαµε τον άνεµο µα κυνηγήσαµε τον καπνό που παρασύρεταικαι πάει προς τον ουρανόκι ουρανό ζητήσαµεκι ουρανό τάξαµεκαι δεν αναρωτηθήκαµε αν αυτό που κρατάει χρόνια είναι ο έρωτας, η αγάπη ή το χαµένο όνειροτο κοµµατιασµένο όνειρο. Το µισοτελειωµένοΚάτι που δεν αρχίζει δεν έχει και αγχωµένη συνέχειαέχει δεδοµένη συνέχειαΤίποταΚάτι όµως µε αρχή έχει και αγχωµένο τέλοςτέλος στο φως κι αρχή στο σκοτάδιβασική µας αρχή το κάτιπου αφήσαµε να χαθείνοµίζοντας στον άνεµο, ενώ πάλευε µε το κύµαΚι αυτό που µας κρατάει είναι ένα τυχαίο ποίηµαως ένδειξηότι ζήσαµε, ότι νιώσαµε ή ότι θέλαµε;Μοιράζεται το παρόν σε αναµνήσεις παρελθόντοςκαι προβλέψεις µέλλοντοςΟ καπνός, δική µας απορροή - παράσηµο του ανέµουµα τελικά ήταν σκόνη που σηκώθηκε χωρίς βοήΗ οφθαλµαπάτη ήτανε κι η λύση!Ίση µ’ ό,τι σώθηκε.

*

Page 35: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

88 89

∆εν σε γνωρίζουν πια τα βουνάούτε οι αναπνοές και τα κενά

ούτε το σκαλί στης νύχτας το βήµαο ουρανός σ’έδειξε στην θάλασσα

κι εκείνη σήκωσε τους ώµουςσαν κύµα

Κι ένας γλάρος που έρωτα κερνάαπό µας δεν περνά

κοίτα τον βουλιάζειπού τον κατεβάζει;

τον έρωτα.

Αιώνια η προσήλωσηκι αν η αγάπη είναι λίγηγια ότι λείπει έχω µια δήλωση«ας είναι και ρηχό, µας πνίγει».

ΜΗΝ ΜΕ ΜΠΕΡ∆ΕΥΕΙΣ ΑΛΛΟ

Μην µε µπερδεύεις άλλοµέρες στο χρώµα µελανιάςπού να τις βάλωόλα τα βέλη σου µε βρήκανεκι όλα ερωτευµέναεγώ σε βρήκα χτεςκοιταχτήκαµε κι οι δυοσαν ένδοξα περασµέναΜιλήσαµε µε τη βροχήδεν την καταλάβαινα εγώκι είπες να βραχώΦτάνει σου είπα µην µαχαιρώσεις άλλο απόψεείπες «Έχω να σε παίξω καιρό»Μια τσιγγάνα µου’πε «Χτύπα το ντέφινα µην ακούς τίποτ’ άλλοούτε την καρδιά σου, µην νιώσεις πότε θα σταµατήσει»της λέω µην µε µπερδεύεις άλλοκαι µε κοίταξε στα χέρια«Εδώ είναι το σπίτι σου» µου λέει«εδώ θα µένεις, αλλά µην περιµένειςδεν θα’ρθει»Πώς δεν θα’ρθειέχω κάνει τόσες προσευχές«Κι έχει κάνει τόσες υποσχέσεις» µου λέεικι ύστερα κλαίειγιατί φοβάται πολύπου όλο φεύγωόλο λέω φεύγω κι όλο είµαι εκεί.

Page 36: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

9190

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΤΕ

Θέλω να σου ζητήσω συγνώµηµα στον έρωτα, στην αγάπηδεν υπάρχουν νόµοιΣου ζήτησα πιο πολλά από όσα µπορούσες σου ζήτησα τη ζωή σου όληακόµα κι αυτή που αγνοούσεςµα η ζωή είναι... Ρόλοι...Είµαστε φίλοι; ∆εν ξέρωξέρω ότι σε λάτρεψα, σε γιάτρεψασε έβρισα, σε εκνεύρισασε πόθησα, σε φόβισαφοβήθηκα, ηττήθηκαµα δεν σηκώνω τα χέρια ψηλάακόµα σου ζητάω, ακόµα πολλά...Θέλω ό,τι κι αν συµβείόποιος κι αν είναι δίπλα σου και δίπλα µουθέλω να είµαστε ΜΑΖI... Μην µ’αφήσεις ΠΟΤE..∆εν θα σου θυµώνωστο υπόσχοµαιθα προσπαθώ να προσγειώνωτο αίσθηµα στην πίστα του «ΠΟΤE ΜΑΖI»...

14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2009

ΑΠΟΡΩ

Απορώ µε το µυαλόκι ότι µπορεί να κάνει. .

Απορώ πώς όταν η νύχτα πέφτειβλέπουµε ένα φως κοιτώντας τον καθρέφτηκι όταν τη µοναξιά τη νιώσουµεσπάει το γυαλί και πώς να το ενώσουµε

Βλέπω ένα φως και το κυνηγάωκι απορώ χωρίς εσένα πού πάωκάποιος µε σηκώνει ψηλά στον ουρανόκι ύστερα µε ρίχνει σ’έναν ωκεανό

Βαθύ το µπλε κι η µορφή σουµοιάζει µε κάτι απ’ το πουθενάσε φωνάζω και βγάζω το καρφί σουκι απορώ που εσύ το καρφώνεις ξανά.

Page 37: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

92 93

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙά ΤΩΝ ∆ΙΑΦΟΡώΝ

Η ζωήτο όχηµα της δυνατότηταςµε δυσκολίες ορατότητας σε ταξιδεύεισε ζαλίζουν οι στροφές το φρένο σε αγριεύεισε µπερδεύουν οι εποχέςΜε τι µίσοςο χρόνος απλώνει το χέριαλλά δεν γερνά η ψυχή σου µάτια µουκαι τρόπους επινοεί αυτό που την πληγώνειψυχρά να αγνοείΛες πως αλλάζεις για να δικαιολογείς παραλλαγέςκαι ντύνεσαι παράξεναγια να µην δούνε τις πληγέςΑρχηγοί γίναµε της οµοιότηταςµα και θύµατα των βολών που ρίχνουν τα στοιχειά των διαφορών...

ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ

Ένα κοµµάτι σου µου συµπληρώνει ο ένας ένα κοµµάτι σου ο άλλοςκι έχω γίνει εφευρέτης µεγάλος σ’ανακαλύπτω παντού για πρώτη φοράΈτσι θα ζω τη ζωή µουκοµµάτια ασπρόµαυρης σκακιέραςΕίµαι ο χαµένος που ζειγια το παιχνίδι άλλης µιας µέρας. . .

Page 38: 1978 1984 1996 1999 2009 00...2016/11/02  · Σε βλέπω που χαρίζεις κορµιά σ αετούς κι αφήνεις τα φτερά σου σε βραδινούς

94 95