5|6 Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday)Sofia Dias & Victor Roriz “A Gesture is Nothing but a Threat” 40’ ’

11|6 Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday)Derida Dance Company Jivko Jeliazkov “ARTeFACT” 40’

13|6 Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday)Renana Dance Company “The Diplomats” 40’

15|6 Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday)Mirenka Cechova & Tantehorse “S/He is Nancy Joe” 50’

19|6 Δανία/Denmark (Τετάρτη/Wednesday)Granhøj Dans Palle Granhøj “Men & Mahler” 60’

22|6 Γερμανία/Germany (Σάββατο/Saturday)Lutz Forster “Portrait of a Dancer” 60’

26|6 Ολλανδία/Holland (Τετάρτη/Wednesday)David Middendorp /Korzo Producties Blue Journey 20’25 minutes universe 25’Three Rooms 20’

29|6 Γαλλία/France (Σάββατο/Saturday)Mathilde Monnier Mathilde Monnier & Jean Francois Duroure “Pudique Acide & Extasis” 68’

7|6 Πορτογαλία / Portugal (Παρασκευή/Friday)

Sofia Dias & Victor Roriz

“A Gesture is Nothing but a Threat” 40’

9|6 Κύπρος / Cyprus (Κυριακή/Sunday) .pelma.Λία Χαράκη/Lia Haraki “The Shape of Necessity” 20’

Noema Dance Works Alexandra Waierstall “Sounding Silence” 15’

Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou“Bushes” 20’

Είσοδος: €5 | Για όλες τις παραστάσεις €20 (ισχύει για Λεμεσό και Λευκωσία) Entrance: €5 | €20 for all the performances (valid both for Limassol and Nicosia)

E-tickets: www.rialto.com.cy Θέατρο ΡΙΑΛΤΟ/ RIALTO Theatre 77 77 77 45 Θέατρο ΠΑΛΛΑΣ/ PALLAS Theatre 22 410 181 (μόνο την ημέρα της παράστασης από τις 16:00/ only during the day of the performance from 16:00)

Ελεύθερη είσοδος για μαθητές, φοιτητές, επαγγελματίες χορού Free admission for students and dance professionals

Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 20:30 All performances start at 20:30

Λεμεσόςθέατρο ΡΙΑΛΤΟ LimassolRIALTO Theatre Λευκωσίαθέατρο ΠΑΛΛΑΣNicosiaPALLAS Theatre

Φιλανδία

Finland

Σκηνοθεσία, σενάριο, ερμηνεία: Sofia Dias & Vitor RorizΉχος: Sofia DiasΚαλλιτεχνική Συνεργάτις: Catarina Dias Τεχνικός διευθυντής & Σχεδιασμός φωτισμού: Nuno Borda de AguaΚοστούμια: Lara TorresΣυμπαραγωγή: Box Nova/CCB, O Espaco do Tempo, CDCE

Η παράσταση ‘A Gesture is Nothing but a threat’ βασίζεται στις αρχές του αποκρυφισμού και της αποκάλυψης, δύο έννοιες που κτίζουν λογοπαίγνια, κινήσεις και εικόνες μέσα από τα σώματα των δύο περφόρμερ. Πρόκειται για παιγνίδια που με την αφηγηματική και παρεκβατική τους ρευστότητα, επιτρέπουν το σχεδιασμό ενός ξεκάθαρου αναφορικού χάρτη, γεμάτου ασυνήθιστων συναντήσεων ανάμεσα στα λόγια και στις κινήσεις, ανάμεσα στην εικόνα και τη σημασία της, όπου αρκεί η ποίηση της έκφρασης.

Το έργο απέσπασε το Βραβείο Prix Jardin d’Europe το 2011.

Directed, written, performed: Sofia Dias & Vitor RorizSound: Sofia DiasArtistic Collaborator: Catarina Dias Technical Director & Lighting designer: Nuno Borda de AguaCostumes: Lara TorresCo produced: Box Nova/CCB, O Espaco do Tempo, CDCE

A Gesture is Nothing but a threat operates from principles of occultation and revelation that build through the bodies of the two performers, word games, movements and images. Games that, in their narrative and discursive fluidity, allow the drawing of a lucid referential map, full of unusual encounters between word and gesture, between image and its meaning, where the poetics of the act enunciation suffice.

The piece was awarded with the 2011 Prix Jardin d’Europe.

Sofia Dias and Vítor Roriz are independent dancers and choreographers that collaborate since 2006 in various dance works, presented in Portugal, Spain, Switzerland, France, Germany, Romania, Belgium, England, The Netherlands and Slovenia. They have been teaching many workshops (at C.e.m., Fórum Dança, Companhia Instável, Nomadic Modules/Alkantara, CDC Toulouse) and they teach movement to the Theatre Course from ESAD - Caldas da Raínha. They are associate artists at Materiais Diversos (Lisob) and O Espaco do Tempo (Montemor-o-Novo).

Η Sofia Dias και ο Vítor Roriz είναι ανεξάρτητοι χορευτές και χορογράφοι. Από το 2006 συνεργάζονται σε διάφορα χορευτικά έργα, τα οποία έχουν παρουσιάσει στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ελβετία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Ρουμανία, στο Βέλγιο, στην Αγγλία, στην Ολλανδία και στη Σλοβενία. Διδάσκουν σε διάφορα εργαστήρια (όπως για παράδειγμα στα εργαστήρια C.e.m., Fórum Dança, Companhia Instável, Nomadic Modules/Alkantara, CDC Toulouse) και διδάσκουν κίνηση στα μαθήματα Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Caldas da Raínha (ESAD). Οι δύο καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί επίσης στις παραστάσεις Materiais Diversos και O Espaço do Tempo.

5|6 7|6Λεμεσός

Limassol

Λευκωσία

Nicosia

Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday) Sofia Dias & Victor Roriz Πορτογαλία/Portugal (Παρασκευή/Friday) Sofia Dias & Victor Roriz

A Gesture is Nothing but a threat 40min Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday) Sofia Dias & Victor Roriz

A Gesture is Nothing but a threat 40’ A Gesture is Nothing but a threat 40’ Sofia Dias & Victor Roriz Sofia Dias & Victor Roriz

Φιλανδία

Finland

Σύλληψη /χορογραφία: Λία ΧαράκηΕρμηνεία: Χριστίνα Πατσαλή, Πέτρος ΚονναρήςΜουσική Σύνθεση: ‘Green’ του Παντελή ΔιαμαντίδηΣύμβουλος Κίνησης: Αριάνα ΜαρκουλίδουΣχεδιασμός φωτισμού: Alexander JotovicΦωτογραφία: Παύλος ΒρυωνίδηςΔιεύθυνση παραγωγής: Γιάγκος Χατζηγιάννης

‘There’s no greater story than ours. That of man and woman. It will be a story of giants.Invisible, transposable. A story of new ancestors. Look. My eyes. They are the picture of necessity…’ Taken from the film ‘Wings of desire’ by Wim Wenders

…Στο The Shape of Necessity συναντάμε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά: μια προσωπική ματιά πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, μια ολοκάθαρη καλλιτεχνική διατύπωση, τη βαθιά ανάγκη του καλλιτέχνη να εκφράσει το όραμά του και τα ερωτηματικά του μέσω της συγκεκριμένης μορφής τέχνης, μια εμπνευσμένη χορογραφία και μια ολοκληρωμένη δραματουργία. Με τα πιο λιτά μέσα, μόνο δύο ανθρώπινα σώματα επί σκηνής, απαλλαγμένα από κάθε περιττό στοιχείο, η Λία Χαράκη μιλά ακριβολογώντας για την αναγκαιότητα των πραγμάτων στη ζωή μας, δίνοντάς της σχήμα και μορφή. Η χορογράφος κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο: τα σώματα να είναι δύο αφηρημένα εργαλεία όταν χρειάζεται, και όταν χρειάζεται πάλι να είναι πραγματικά σώματα με σάρκα και οστά. Στο πρώτο μέρος εκτός από όλη την εικονογραφία του Αδάμ και της Εύας, βλέπουμε τα σώματα να συνθέτουν παράξενες εικόνες σαν οπτικές ψευδαισθήσεις, αντάξιες της δύναμης των εικόνων ενός Escher. Μέσα από αυτό το συσχετισμό των σωμάτων προκύπτει το δεύτερο μέρος στο οποίο πρώτα απομυθοποιείται κάθε ερωτική σχέση και κατόπιν μυθοποιείται και πάλι, ενώ τα σώματα αποκτούν οντότητα και βάρος.

Η ερμηνεία των δύο χορευτών ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική – κατάφεραν να λειτουργούν σαν ένα σώμα, αλλά να είναι πραγματικά δύο οντότητες.

Χριστιάνα ΓαλανοπούλουΙστορικός Τέχνης, Καλλιτεχνική διευθύντρια MIRfestival

Concept and choreography: Lia HarakiPerformance: Christina Patsali, Petros KonnarisMusic composition: ‘Green’ by Pandelis DiamantidesMovement advisor: Arianna Marcoulides Lighting designer: Alexander JotovicPicture: Pavlos VrionidesProduction manager: Yiangos Hadjiyiannis

‘the shape of necessity’ is love.It is the bare necessity of needing the other in order to balance. It is a journey of coexistence manifested in its most basic form: shared weight.Isn’t love about allowing the other to help you become lighter?My wish was to use the naked bodies both as landscape exciting enough in its form to keep the senses interested and symbolic enough to flirt between sexual stereotypes and a sensuality that triggers enough juices in the bodies, of both performers and spectators, in order to create emotion. My dream was the rawness of the naked moving body to appear simple and innocent enough as two kids playing or two animals fighting, or two humans partnering. I saw the piece many times in its making and enjoyed it unfold every time, as there is nothing more engaging than bear simplicity.

...In The Shape of Necessity we come across all of the above characteristics: a personal gaze on human relations, a crystal clear creative formulation, the artist’s deep need to express her vision and question-marks, through a specific form of art, an inspired choreography and an integrated dramaturgy. Using just the basic, only two human bodies on stage, exempted from any unnecessary element, Lia Haraki strictly speaks of the necessity of things in our life, giving it shape and form. In this piece, the choreographer has achieved something rather difficult: that the two bodies be two abstract instruments when needed, and again that they be real bodies with flesh and blood when necessary. In the first part, all the imagery of Adam and Eve comes forward. And then we see the bodies composing strange images like optical illusions, reminding us of the power of images created by Escher. Through this correlation of the bodies, the second part comes forth. In it, erotic relation becomes demystified in order to again become myth, while the bodies acquire entity and weight. The interpretation of the two dancers was something more than exceptional – they managed to function as one body, but to actually be two entities.

Christiana Galanopoulou Art historian, Artistic director MIRfestival (Athens)

Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) .pelma. Λία Χαράκη/Lia Haraki

The Shape of Necessity 20’ Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) .pelma. Λία Χαράκη/Lia Haraki

The Shape of Necessity 20’

9|6Λευκωσία

Nicosia

Σύλληψη + Χορογραφία: Alexandra WaierstallΕρμηνεία: Χάρης ΚούσιοςΜουσική: Μάριος ΤακούσιηςΦωτισμός Παναγιώτης ΜανούσηςΤεχνική υποστήριξη: Γιάγκος ΧατζηγιάννηςΦωτογραφία Alexandra Waierstall

The world is teeming: anything can happen.” (John Cage) Ανατομικά ένα ανοικτό όργανο, το αυτί, ενεργεί ως ένας διαρκής συνδετικός κρίκος με το περιβάλλον μου. Ακροάζομαι τη σιωπή και κινούμε στα όρια του δομημένου και τυχαίου. Καμιά ιστορία δε θα ειπωθεί. Η κίνηση μου, η ουσία του ίδιου του κομματιού. Έχοντας τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση, εισπράττω τα ερεθίσματα του περιβάλλοντα χώρου και αφουγκράζομαι τη στιγμή ως μια διαδικασία διαρκούς γίγνεσθαι. Το σόλο “Sounding Silence” είναι το 7ο μέρος της χορογραφικής σειράς “A human study – a choreographical journal”. Η σειρά αυτή αναπτύσετε απο το 2006 στα πλαίσια της πλατφόρμας χορού Κύπρου και διερευνά χρόνο-χωρικές ρυθμίσεις σε σχέση με διαπροσωπικές αποκαλύψεις. Παράλληλα το έργο “Sounding Silence” λειτουργεί ως μια σπουδή για το επόμενο ολοκληρωμένο έργο της χορογράφου, το οποίο θα αναπτυχθεί το 2013.

Concept + Choreography: Alexandra WaierstallPerformed by Harry KoushiosMusic: Marios TakoushisLights: Panayiotis ManousisTechnical support: Yiangos HadjiyiannisPhotography: Alexandra Waierstall

The world is teeming: anything can happen.” (John Cage) Anatomically an open organ, my ear, acts as my connector to my environment. I hear the silence and move on the edge of structure and chance. No story will be told. My moving, the piece itself. Sensing the stimuli of my surroundings, I acknowledge the moment and its becoming nature.

The solo “Sounding Silence” is the seventh part of the series “A human study – a choreographical journal”. The series is pursued since 2006 and explores time-spatial configurations in relation to interpersonal unfoldings. At the same time ‘Sounding Silence’ functions as a study for the next full evening piece which will be developed in 2013.

Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Noema Dance Works Alexandra Waierstall

Sounding Silence 15’ Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Noema Dance Works Alexandra Waierstall

www.alexandrawaierstall.com

Sounding Silence 15’

9|6Λευκωσία

Nicosia

Η κύπρια χορογράφος Alexandra Waierstall εχει τιμηθεί επανειλημμένως με βραβεία χορογραφίας από τη Κύπρο και τη Γερμανία. Το χορογραφικό της έργο έχει επιλεγεί και υποστηριχθεί από διεθνή δίκτυα χορού όπως το Aerowaves, Modul dance, IDEE - Initiatives in Dance through European Exchange, Chin-A- moves. Η Alexandra Waierstall έχει παρουσιάσει έργα της σε Ευρώπη, Καναδά, Βραζιλία, Κορέα, Κίνα. To 2012 ήταν finalist για το διεθνές βραβείο του Rolex Mentor and Protege award.

Alexandra Waierstall has received numerous choreographic awards in Cyprus and Germany. Her choreographic work has been selected and supported by networks like Aerowaves, Modul dance, IDEE - Initiatives in Dance through European Exchange, Chin-A- moves. Alexnadra Waierstall has presented her choreographic works in Europe, Canada, Brazil, Korea and China. In 2012 she was finalist for the Rolex Mentor and Protége Award.

Noema Dance Works Alexandra Waierstall

Φιλανδία

Finland

Χορογράφος: Έλενα Χριστοδουλίδου Χορευτές: Mαρία Φουντουλή, Βίκη Κάλλα, Νadav ZelnerMουσική: Χάρης Σοφοκλέους Κοστούμια, αντικείμενα: Λάκης Γενεθλής

A man can be jailed in Afghanistan if his beard is not long enough: Ο ελεύθερος νους αντιλαμβάνεται αυτόματα την παραπάνω φράση ως ακραία παράλογη. Συμπυκνώνει το δόγμα “καλό εναντίον κακού” που καθόρισε τις οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες στον πλανήτη τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, την διατύπωσε δημόσια ο πρώην πλανητάρχης Τζορτζ Μπους τζούνιορ. Η κοινή γνώμη την αποδέχτηκε ή έστω την ανέχτηκε ως λογική φράση, διότι εξέφρασε τις κυρίαρχες δυνάμεις και τα συμφέροντά τους. Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, ο κοινός νους καλείται αποστασιοποιημένα να αναγνωρίσει τις μειωμένες του άμυνες απέναντι στα ζωτικά εξουσιαστικά ψεύδη, την ανοχή του απέναντι ακόμα και στον πλέον ακραίο εξουσιαστικό παραλογισμό. Το χορογραφικό έργο BUSHES επιχειρεί να υποβάλλει το κοινό σε αυτή την σοκαριστική αλλά και απελευθερωτική διαδικασία.

Choreographer: Elena Christodoulidou Dancers: Maria Fountouli, Viky Kalla, Nadav ZelnerMusic: Haris SophocleousCostumes, props: Lakis Yenethlis A man can be jailed in Afghanistan if his beard is not long enough: The free mind automatically understands the above phrase as extremely absurd. Encapsulates the doctrine “good versus evil” which established the economic and political balance on the planet in the first years of the 21st century, George Bush Junior expressed it in public .. The public had accepted or even tolerated all these as a logical phrase, because it expressed the dominant forces and interests. Today, several years later, the public common sense recognizes the reduced defences against the vital authoritarian lies and the tolerance towards even the most extreme authoritarian absurdity.’ BUSHES’ attempts to bring the public in this shocking and liberating process.

Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou

Bushes 20’ Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou

Βushes 20’

9|6Λευκωσία

Nicosia

Όταν το Αμφίδρομο Χοροθέατρο δημιουργήθηκε από την χορογράφο Έλενα Χριστοδουλίδου το 1998, ήταν μία από τις ελάχιστες οργανωμένες ομάδες σύγχρονου χορού στον τόπο μας. Η ριζοσπαστική παρέμβαση της Ομάδας στα χοροθεατρικά δρώμενα του τόπου ξεκίνησε με το έργο ‘Στο λυκόφως της μοναξιάς’ το οποίο παρουσιάστηκε σε εναλλακτικό χώρο στην ακριτική Λευκωσία (μουσική σκηνή ‘Εξάντας’). Στην μακρόχρονη πορεία του το Αμφίδρομο έχει παρουσιάσει δεκάδες έργα στην Κύπρο και το εξωτερικό. Η πλέον πρόσφατη σειρά έργων που φέρουν την υπογραφή του Αμφίδρομου Χοροθεάτρου παρουσιάστηκε στα πλαίσια της παραγωγής υπό τον τίτλο ‘Sharing stories’ η οποία επιλέχτηκε ως “πολιτιστική πρόταση” της Κυπριακής Προεδρίας στην Ε.Ε. (2012). Τα έργα του Αμφίδρομου Χοροθεάτρου αντανακλούν έντονα την αντίληψη της χορογράφου Έλενας Χριστοδουλίδου περί του μετα-πολιτικού ρόλου της τέχνης στην σύγχρονη εποχή γι’ αυτό και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τους κυρίαρχους κοινωνικο-πολιτικούς προβληματισμούς. Τους αποκωδικοποιούν και υπερβαίνουν...

When Amfidromo Chorotheatro was founded by choreographer Elena Christodoulidou in 1998, was one of the few contemporary dance companies on the island. The radical intervention of the company in the performing arts scene of the country started with the work ‘In the twilight of loneliness’ which was presented in a non theatrical space at the music Scene ‘Exantas’ which was situated on the green line. In Amfidromo’s long journey, many works are presented in Cyprus and abroad. The most recent work of Amfidromo ‘Sharing stories’ was selected by the Secretariat of the EU council as a cultural event for the official cultural activities for the Cyprus presidency of the EU(2012). Amfidromo works , strongly reflect the perception of the choreographer for the post politics role of the art in the modern era , therefore they are directly connected with the dominant sociopolitical concerns and issues. They decode and go beyond them…

Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou

www.elenachristodoulidou.com

Φιλανδία

Finland

Χορογραφία και Ιδέα: Jivko JeliazkovΟπτική αντίληψη του χώρου και διαδραστικότητα: Albena BaevaΜουσική: Ivan Shopov (Cooh / Balkansky)Χορός: Petia Mukova Γραφικός σχεδιασμός: Polina StoyanovaΔημόσιες σχέσεις: Gergana KutsevaΔιεύθυνση παραγωγής: Atanas Maev

Η ARTeFACT είναι μια χορευτική παράσταση με την εφαρμογή πολυμέσων, η οποία επικεντρώνεται στην αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας που ξεπερνά τα κοινωνικά και πολιτισμικά σύνορα. Μια τέτοια διαδικασία συχνά συνοδεύει τον μοντέρνο περιπλανώμενο καλλιτέχνη στην αναζήτησή του να βρει την ευκαιρία να γίνει ο δημιουργός παρά το προϊόν, στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης. Η δράση αυτή αναπτύσσεται μέσα από τη διαδραστικότητα ανάμεσα σε οπτικά μέσα, στον ήχο και το σώμα, κάτι το οποίο επιτρέπει στο θεατή να εστιάσει σε διαφορετικές σκηνές και να δημιουργήσει μια ατομική οπτική γωνία. Ο δημιουργός της χορογραφίας και της ιδέας είναι ο Jivko Jelyazkov, ο οποίος συνεργάζεται σε αυτή την πειραματική έρευνα με την εικαστική καλλιτέχνιδα Albena Baeva και τον καταξιωμένο μουσικό Ivan Shopov, γνωστό επίσης και ως Cooh and Balkansky.

Την ARTeFACT στηρίζει το πρόγραμμα επιχορήγησης της Βάρνα (“Varna area of creativity Funding Program”), το οποίο αποτελεί μέρος του προγράμματος της υποψηφιότητας της πόλης για τη διεκδίκηση του τίτλου της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2019.

Choreography and concept: Jivko JeliazkovVisual space and interaction: Albena BaevaMusic: Ivan Shopov (Cooh / Balkansky)Dance: Petia Mukova Graphic design: Polina StoyanovaPR: Gergana KutsevaProduction Manager: Atanas Maev

ARTeFACT is a multimedia dance performance focusing on the persuit of new identity that overcomes social and cultural boundaries. Such processes often accompany the modern nomad-artist in his/her search for opportunities for being a creator and not a product in the globalized world. The action develops through interaction between visual medium, sound and body, which allows focusing on different stages and on formation of individual point of view.The concept and choreography are created by Jivko Jelyazkov who joins efforts in this experimental study with the visual artist Albena Baeva and prolific musician Ivan Shopov also known as Cooh and Balkansky. ARTeFACT is supported within “Varna area of creativity Funding Program”, part of Varna’s candidacy for European Capital of Culture in 2019.

Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday) Derida Dance Company Jivko Jeliazkov

ARTeFACT 40’ Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday) Derida Dance Company Jivko Jeliazkov

ARTeFACT 40’

11|6Λεμεσός

Limassol

Η Derida Dance έχει ως στόχο την εξέλιξη του πολιτιστικού χώρου στη Βουλγαρία, προσελκύοντας καλλιτέχνες από την Ευρώπη και την Ασία με στόχο τη δημιουργία συνεργασιών. Για το έργο του κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων της ύπαρξής του, το πρώτο κέντρο σύγχρονου χορού, ‘Derida Dance Center’, αναγνωρίστηκε ως ένας αξιόπιστος εταίρος στην υλοποίηση σημαντικών έργων, πολλά από τα οποία παρουσιάστηκαν από διακεκριμένες διεθνείς οργανώσεις. Το ενδιαφέρον για το κέντρο χορού Derida Dance Center συνέβαλε στην υλοποίηση δράσεων, τονίζοντας την ανάγκη για εδραίωση περισσότερων εναλλακτικών χώρων για σύγχρονη τέχνη και πολιτισμό.Το 2011, η παράσταση ASA, μια συμπαραγωγή του κέντρου Derida Dance Center και του περιοδικού ‘Edno’, συμμετείχε σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων των Sofia Dance Week 2011, AURA 21 στο Κάουνας της Λιθουανίας και στο φεστιβάλ INFANT στο Νόβι Σαντ της Σερβίας. Η εταιρεία υλοποιεί διάφορα έργα με στόχο να στηρίξει την επαγγελματική ανάπτυξη ανεξάρτητων χορευτών. Για παράδειγμα, έχει διοργανώσει το πρόγραμμα κατάρτισης “Probiotic for the contemporary dance in Bulgaria” και το “Dance PORT Derida”, τα οποία στηρίζει το ίδρυμα “America for Bulgaria”. Το Derida Dance είναι επίσημο μέλος ενός από τα μεγαλύτερα διεθνή δίκτυα στον τομέα των σύγχρονων παραστατικών τεχνών, το IETM, ενώ είναι επίσης εταίρος του διεθνούς δικτύου σύγχρονου χορού ‘Aerowaves’.

Derida Dance works for the unfolding of the Bulgarian cultural space by attracting artists from Europe and Asia to produce joint projects. For the three years of its existence, the first center for contemporary dance, Derida Dance Center has gained recognition as a reliable partner in the realization of major projects, many of which are launched by prominent international organizations. The interest towards Derida Dance Center’s realized actions is a certain indicator for need of establishment of more alternative spaces for contemporary art and culture. The ASA performance, co-produced by Derida Dance and “Edno” magazine, initiated in 2011 participating in several international festivals, including Sofia Dance Week 2011, AURA 21 in Kaunas, Lithuania, and INFANT in Novi Sad, Serbia. The company carries out projects to support the professional development of freelance dancers, such as the training programs, “Probiotic for the contemporary dance in Bulgaria” and “Dance PORT Derida”, supported by the “America for Bulgaria” Foundation.Derida Dance is an official member of one of the largest international networks in the field of contemporary performing arts, IETM, and is also a partner of the Aerowaves international network for contemporary dance.

Derida Dance Company Jivko Jeliazkov

Φιλανδία

Finland

Χορευτές: Avi Mazliah, Adar Riklis, Dor Raybi, Inbar Nemirovsky, Rita Komissarchik, Gavriel Spitzer. Σχεδιασμός ήχου: Or MoranΣχεδιασμός φωτισμού: Yaacob BaresiΣχεδιασμός κοστουμιών: Inbal lieblich

Την παράσταση χορηγεί το κέντρο Suzanne Dellal Center 2011.Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον παππού Abrasha.

Λίστα εθνικών ύμνων των χωρών (κατά σειρά παρουσίασης):Δανία, Τουρκία, Μαλαισία, Καμερούν, Περσία (1896-1933), Τσετσενία, Μαυριτανία, Βραζιλία, Γαλλία, Αρούμπα, Λιβύη, Ρωσική Αυτοκρατορία, Σαάμι, Ιαπωνία, Μάλτα, Κύπρος και Ισραήλ.

Η μουσική επένδυση της παράστασης αποτελείται από εθνικούς ύμνους.Η παράσταση αποσυνδέει τους ύμνους από το πολιτικό, πατριωτικό τους περιεχόμενο και προτείνει μια πιο προσωπική, ακόμη και πιο συναισθηματική ερμηνεία.Καθένας από τους ύμνους αντιπροσωπεύει μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη μονάδα, μετατρέποντάς την σε ένα ενιαίο μείγμα, παράγοντας έτσι μια νέα αφήγηση μέσα από την κίνηση και τη σύνθεση.Το σώμα, το οποίο κατά τη διάρκεια του ύμνου κανονικά πρέπει να παραμένει ακίνητο, αποκτά για πρώτη φορά την ευκαιρία να χορέψει στη μελωδία του.

Dancers: Avi Mazliah, Adar Riklis, Dor Raybi, Inbar Nemirovsky, Rita Komissarchik, Gavriel Spitzer. Sound design: Or MoranLight design: Yaacob BaresiCostume design: Inbal lieblich

The piece was commissioned by the Suzanne Dellal Center 2011.The piece is dedicated with love to grandpa Abrasha

List of the anthem according to their order of playing:Denmark, Turkey, Malasia, Cameroun, Persia (1896-1933), Chechnya, Mauritania, Brazil, France, Aruba, Libya, Russian Empire, Saami, Japan, Malta Cyprus and Israel.

The soundtrack of the piece consists of national anthems. The piece disconnects the anthems from their political patriotic context, and suggests a more private and even emotional interpretation.The anthems, each of them represents a separate independent unit, turn into a single blend and produce a new narrative through movement and composition. The body, which during the playing of the anthem is normally required to stay still, for the first time is granted the opportunity to dance to its melody.

Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday) Renana Dance Company

The Diplomats 40’ Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday) Renana Dance Company

The Diplomats 40’

13 |6Λεμεσός

Limassol

Η Renana Raz είναι μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της νεαρής γενιάς των Ισραηλινών χορογράφων, ακολουθώντας παράλληλα διάφορους καλλιτεχνικούς τομείς, τόσο στη σκηνή ως χορογράφος, όσο και στην οθόνη (τηλεόραση και κινηματογράφος).Η Renana Raz ξεκίνησε την καριέρα της ως ανεξάρτητη καλλιτέχνης το 1999 (μερικές από τις δικές της δημιουργίες είναι οι ακόλουθες: “We Have Been Called To Go”, “Asking For Starts”, “Phantoms”, “Motel”, “Kazuaria”, “Ov”). Το 2002 και το 2003 απέσπασε το βραβείο του Υπουγείου Πολιτισμού του Ισραήλ για νέους χορογράφους. Το 2004 απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Χορογραφίας στα Θεατρικά Βραβεία του Ισραήλ. Το 2006 κέρδισε το βραβείο Rosenblum για νέους καλλιτέχνες (Young Artist Rosenblum Award), καθώς και το Βραβείο Χορογράφων του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 2007-2008 η Raz κέρδισε τη χορηγία για χορογραφία ‘Teva’. Το έργο της παρουσιάστηκε στο Ισραήλ, στη Βραζιλία, στη Γερμανία, στην Πολωνία, στην Ολλανδία, στην Ιαπωνία, στη Δανία, στο Καμερούν, στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, ενώ αναγνωρίστηκε τόσο από το κοινό όσο και από κριτικούς θεάτρου/χορού. Το 2009 η Raz φιλοξενήθηκε στο Ντάλας, του Τέξας, όπου ξεκίνησε να δημιουργεί ως ‘φιλοξενούμενη καλλιτέχνης’ στο UTD και στο Centraltrack με τη στήριξη του ιδρύματος Schusterman Family Foundation. Το 2010, η Raz δημιούργησε ένα πολύπλευρο έργο με τίτλο “YouMake, ReMake”, προσκαλώντας διάφορους καλλιτέχνες να απαντήσουν σε βίντεο Youtube επί σκηνής. Αυτό το συνεχές έργο απέσπασε το ενδιαφέρον του κοινού τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και διεθνώς, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.

Renana Raz is a leading voice in the young generation of Israeli choreographers, pursuing various fields of artistic genres, both on stage as a choreographer and dancer and both on screen (television and cinema). Raz began creating independently in 1999 (among her pieces:”We Have Been Called To Go”; “Asking For Starts”; “Phantoms”; “Motel”; “Kazuaria”; “Ov”). In 2002 and 2003 she won the Israeli Ministry of Culture award for young choreographers’ consecutively. In 2004 Raz won the Best Choreography Award at the Israeli Theatre Awards. During 2006 Renana received the Young Artist Rosenblum Award and the Ministry of Culture Award for choreographers. In 2007-2008 Raz received the Teva grants for choreography. Raz’s creations have appeared on stages in Israel, Brazil, Germany, Poland, Holland, Japan, Denmark, Cameroon , England and the United States to the acclaim of both audiences and theatre/dance critics. In 2009 Raz has resided and created in Dallas, Texas as an ‘artist in residency’ at UTD and Centraltrack with the support of the Schusterman Family Foundation. In 2010 Raz has created a multi-disciplinary project entitled “YouMake, ReMake”, inviting various artists to respond to Youtube clips on stage. This ongoing project has won national and international interest and success.

Renana Dance Company

Φιλανδία

Finland

Ιδέα: Meghan Raham, Mirenka Cechova Κόμικς: Milos MazalΜουσική: Matous HekelaΠερφόρμερ/Χορογράφος: Mirenka Cechova

“Γεννήθηκα γυναίκα αλλά ξέρω ότι ήταν λάθος”. Ένα χορευτικό θέατρο τύπου ντοκιμαντέρ, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τις αφηγηματικές και οπτικές στρατηγικές των βιβλίων κόμικ, με τη χρήση ενός μοναδικού στυλ με μπαλέτο του δρόμου που συνδυάζει στοιχεία της χιπ χοπ, ‘pop-and-locking’ με τον σύγχρονο χορό και το κλασικό μπαλέτο. Για να παρουσιάσει το αλλοτριωμένο σώμα του διαφυλικού χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση με οπτικό υλικό από κόμικ και γκραφίτι. Στην παράσταση συμμετέχει η χορεύτρια Miřenka řechova, η οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου της Πράγας (“Best of Prague Fringe 2012”), και το βραβείο Helen Hayes Award (ΗΠΑ). Η εφημερίδα ‘The Washington Post’ γράφει χαρακτηριστικά στο άρθρο της με τίτλο “The Best of Contemporary Dance 2012”: «Το σώμα της είναι ένα στοιχείο αξεπέραστου θαυμασμού» (Sarah Kaufman, Washington Post).Η παράσταση αυτή είναι μια τεκμηριωμένη δραματοποίηση των ιστοριών των διαφυλικών ατόμων που η Miřenka είχε την ευκαιρία να γνωρίσει, να ζήσει μαζί τους και να δημιουργήσει φιλίες με αυτούς. Μερικοί από αυτούς επηρέασαν την παράστασή της με την παρουσία τους στη ζωή της, ενώ άλλοι ανέλαβαν εθελοντικά τη σύνταξη κειμένων, ημερολογιών, ποιημάτων ή υπήρξαν σταθεροί συνεργάτες της δημιουργικής μας ομάδας.

Concept: Meghan Raham, Mirenka CechovaComics: Milos Mazal Music: Matous Hekela Performer/ Choreographer: Mirenka Cechova

“I was born a girl but I know that it’s a mistake”. A docu-dance theatre revolving around the narrative and visual strategies of comic books, utilizing a unique street-ballet style that merges elements of hip hop, pop-and-locking and tutting with contemporary dance and classical ballet. Transgender and the alienated body using the visual approaches of comics and grafitti. Featuring dancer Miřenka řechova, holder of the Best of Prague Fringe 2012 and the Helen Hayes Award (USA). The Best of Contemporary Dance 2012 by The Washington Post: “Her body is an element of surpassing wonder” (Sarah Kaufman, Washington Post)This performance is a documentary dramatization of the stories of those transgender people Miřenka has been privileged to meet, live, and become friends with. Some have influenced the performance by virtue of their presence in her life, others volunteered to contribute texts, diary entries or pieces of poetry, or went on to become a fixture in our creative team.

Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday) Mirenka Cechova & Tantehorse

S/He Is Nancy Joe 50’ Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday) Mirenka Cechova & Tantehorse

S/He Is Nancy Joe 50’

15 |6Λεμεσός

Limassol

TantehorseΗ Tantehorse ιδρύθηκε το 2006 από τους Miřenka Čechová και Radim Vizvary. Πρόκειται για τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του σωματικού θεάτρου και της παντομίμας στην Τσεχία. Τα έργα τους συνδυάζουν παντομίμα, butoh, slapstick, σωματικό θέατρο με τέχνες του δρόμου ή μπαλέτο.

MIřenka ČechováΗ Miřenka Čechová είναι ηθοποιός, περφόρμερ, χορογράφος και σκηνοθέτης. Συνίδρυσε την Tantehorse, την Spitfire Company και το διεθνές φεστιβάλ ‘Zero Point’. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στη Σκηνοθεσία Σωματικού Θεάτρου στην Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών της Πράγας όπου διδάσκει Δημιουργική Γραφή. Για το έργο της αναγνωρίστηκε διεθνώς και απέσπασε τα ακόλουθα βραβεία: Grand prix στο φεστιβάλ θεάτρου της Zdarzenia, βραβείο στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου της Πράγας (Prague Fringe Festival), στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου του Άμστερνταμ (Amsterdam Fringe festival), προτάθηκε για το βραβείο Helen Hayes - Β’ Γυναικείου Ρόλου με την εταιρεία Synetic Theatre Company (‘King Lear’), και το βραβείο Σύγχρονου Χορού 2012 «Best of 2012 in Contemporary Dance» από την Washington Post για την παράσταση ‘S/he is Nancy Joe’, καθώς και πολλά άλλα βραβεία.

TantehorseTantehorse was founded in 2006 by Miřenka Čechová and Radim Vizvary in 2006. They belongs to best representants of new mime and physical theatre in the Czech republic. Their projects combines mime, butoh, slapstick, physical theatre with street art or ballet.

MIřenka ČechováMiřenka Čechová is an actor, performer, choreographer and director. Co-founder of Tantehorse, Spitfire Company and The International festival Zero Point. She earned her Ph.D in Physical Theatre Direction at the Academy of Performing Arts in Prague where she teaches the Authorial Creative Process. She has received much important recognition for her work : Grand prix in theater festival Zdarzenia, Prague Fringe Festival’s award for Outstanding Performance, Best of Fringe in Amsterdam Fringe festival, nominnation for a Helen Hayes Award for Outstanding Supporting Actress with the Synetic Theatre Company (King Lear), Best of 2012 in Contemporary Dance award from the Washington Post (S/he is Nancy Joe) and many others.

Mirenka Cechova & Tantehorse

Φιλανδία

Finland

Μια παράσταση του Palle Granhøj, η οποία δημιουργήθηκε χάρη σε μια στενή συνεργασία των περφόρμερ Bill Eldridge, László Fülöp, Áron Darabont Leon, Tomasz Ciesielski, MikolajKarczewski, Tomás Danielis, Aureliusz Rys, Petras Lisauskas και Dor te Peter sen.Συνεργάτες: Johan Ohlsson και Bill EldridgeΜουσική : Gustav MahlerΣυμπαραγωγή: BORA BORA Aarhus / DNA (Development of New Art – A European Dance Network).

24 ευρωπαλέτες, 9 προβολείς, 8 μυώδεις άντρες από 6 διαφορετικές εθνικότητες (ηλικίας μεταξύ 20 και 52 ετών / βάρος από 50 μέχρι 100 Kg), ένας ελκυστικός τραγουδιστής, ένα μήλο και πενήντα μέτρα λάστιχο... Αυτά είναι τα βασικά συστατικά της τελευταίας παραγωγής της Granhøj Dans, με τίτλο MEN & MAHLER. Πρόκειται για άλλο ένα παράδειγμα του θεατρικού κόσμου του Granhøj, σύμφωνα με το οποίο τίποτα δεν είναι ιερό και όπου μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Η σκληρή γλώσσα του σώματος των ανδρών και η άσεμνη συμπεριφορά τους έρχεται σε αντίθεση με τη γαλήνια μουσική του Mahler, καθώς η γυναίκα παρατηρεί και σχολιάζει τη δράση αυτή από μια συγκεκριμένη απόσταση. Στην παράσταση, η Granhøj Dans εξετάζει, ως συνήθως, τις πτυχές της ανθρώπινης φύσης μέσα από μια εύκολη, άμεση και χιουμοριστική σκηνική γλώσσα.Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2019.

A performance by Palle Granhøj, created in close cooperation with the performers: Bill Eldridge, László Fülöp, Áron Darabont Leon, Tomasz Ciesielski, MikolajKarczewski, Tomás Danielis, Aureliusz Rys, Petras Lisauskas and Dor te Peter sen.Assistants: Johan Ohlsson and Bill EldridgeMusic : Gustav MahlerCo-producer: BORA BORA Aarhus / DNA (Development of New Art – An European Dance Network).

24 euro-pallets, 9 work lights, 8 muscular men of 6 different nationalities (aged between 20 and 52 years / weight 50 to 100 Kg.), a seductive singer, an apple and 50 meters of rubber band ... These are the main ingredients in Granhøj Dans’ latest production, MEN & MAHLER. It is yet another example of the “Granhøjnian” theatrical universe on which nothing is holy and where anything can happen. The men’s harsh body language and naughty behavior is in contrast to Mahler’s wistful, solemn music, while the woman observes and comments the action with Attenboroughish distance. In the performance Granhøj Dans examines, as usual, aspects of the human nature through an easy, direct and humorous stage language.

Δανία/Denmark (Τετάρτη/Wednesday) Granhøj Dans Palle Granhøj

Men & Mahler 60’ Δανία/Denmark (Τετάρτη/Wednesday) Granhøj Dans Palle Granhøj

Men & Mahler 60’

19|6Λεμεσός

Limassol

Το έργο MEN&MAHLER είναι το αποτέλεσμα μιας φιλόδοξης διεθνούς συνεργασίας ανάμεσα στην εταιρεία Granhøj Dans και το δίκτυο Παραστατικών Τεχνών “Development of New Art” (DNA), το οποίο χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και στο οποίο συμμετέχουν οι ακόλουθες οργανώσεις: Bora Bora, Δανία – Schloss Brolin, Γερμανία – Fish Eye Association, Λιθουανία – Chorea Theatre Association, Πολωνία – New Web, Τσεχία – A4, Σλοβακία – Theatre Glej, Σλοβενία και L1 Association, Ουγγαρία.

MEN&MAHLER is the result of an ambitious international co-operation project between Granhøj Dans and the Performing Arts network “Development of New Art”(DNA), which is supported by EU funds and involve the following organizations: Bora Bora, Denmark – Schloss Brolin, Germany – Fish Eye Association, Lithuania –Chorea Theatre Association, Poland – New Web, Zchech Republic – A4, Slovakia – Theatre Glej, Slovenia and L1 Association, Hungary.

Φιλανδία

Finland

Γερμανία/Germany (Σάββατο/Saturday) Lutz Forster

Portrait of a dancer 60’ Γερμανία/Germany (Σάββατο/Saturday) Lutz Forster

Portrait of a dancer 60’

22|6Λεμεσός

Limassol

Ένα έργο από και με τον Lutz Förster Πρεμιέρα: 4 Απριλίου 2009, Φεστιβάλ Χορού UtrechtΣε συνεργασία: Bettina MasuchΔιευθυντής ΣκηνήςStage manager : Thomas Wacker with extracts of pieces by : Pina Bausch (Kontakthof, 1980 - Ein Stück von Pina Bausch, Nelken, Ahnen, Für die Kinder von gestern, heute und morgen) and José Limόn (The Moor’s Pavane)Παραγωγή: Springdance (Utrecht)Με την συνεργασία: Landshoff Entertainment (Hamburg)Στηρίζεται από: Kulturstiftung des BundesΘερμές ευχαριστίες: Pina Bausch, Carla Maxwell - Limόn Dance Company, Robert Wilson, Caetano Veloso.Η παραγωγή ευχαριστεί επίσης τους Facultad de Danza - Universidad Veracruzana (Xalapa, Mexico), Folkwang Hochschule Essen, Centre National de la Danse (Paris), Ménagerie de Verre - Studiolabs (Paris), Sabine Hesseling, Franko Schmidt.Γλώσσα: EnglishΔιευθυντής Παραγωγής: Inge Zysk

Στη σόλο ερμηνεία του, ο Lutz Förster θα αναθεωρήσει την καριέρα του ως χορευτής και θα κάνει μια αναδρομή στο έργο εξαίρετων χορογράφων της γενιάς του, όπως οι Susanne Linke, Robert Wilson και, φυσικά, η Pina Bausch. Πρόκειται για ένα έργο που αφορά στη σχέση της τέχνης με τη ζωή, στη συνύφανση του ρόλου και του ατόμου που βασίζονται στο θέμα της μνήμης στην τέχνη. Πρόκειται για ένα μονόλογο, μια αφήγηση κι ένα σόλο χορό που γίνονται όλα ένα, μια βραδιά γεμάτη ενθουσιασμό και ποίηση αλλά, κυρίως, ένα αφιέρωμα στη μεγάλη Pina Bausch.

A piece by and with Lutz FörsterPremiere: April, 4th, 2009 at Spring Dance Festival Utrecht, NLIn collaboration with: Bettina MasuchStage manager: Thomas Wacker with extracts of pieces by: Pina Bausch (Kontakthof, 1980 - Ein Stück von Pina Bausch, Nelken, Ahnen, Für die Kinder von gestern, heute und morgen) and José Limόn (The Moor’s Pavane)Production: Springdance (Utrecht)In collaboration with: Landshoff Entertainment (Hamburg)Supported by: Kulturstiftung des BundesSpecial thanks to : Pina Bausch, Carla Maxwell - Limόn Dance Company,Robert Wilson, Caetano Veloso.The production also give thanks to: Facultad de Danza - Universidad Veracruzana (Xalapa, Mexico), Folkwang Hochschule Essen, Centre National de la Danse (Paris), Ménagerie de Verre - Studiolabs (Paris), Sabine Hesseling, Franko Schmidt.Language: EnglishProduction manager: Inge Zysk

In his solo performance Lutz Förster will review his career as a dancer and look back at the work with outstanding choreographers of his generation, such as Susanne Linke, Robert Wilson and, of course, Pina Bausch. It is a work about the relation between art and life, about the interweaving of role and person focusing on the subject of memory in art; it is monologue, narration and dance solo rolled into one, an evening full of spirit and poetry – and, above all, a tribute to the great Pina Bausch.

Ο Lutz Förster είναι χορευτής στο ‘Tanztheater Wuppertal - Pina Bausch’ από το 1975 και συμμετέχει σε διάφορες παραστάσεις ανά τον κόσμο. Είναι Καθηγητής Σύγχρονου Χορού και Διευθυντής της Σχολής Χορού του Πανεπιστημίου Τεχνών στο Έσσεν της Γερμανίας. Είναι επίσης μέλος του Ιδρύματος Pina Bausch. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο τεχνών Folkwang - Hochschule στο Έσσεν, μαζί με τους Hans Züllig και Jean Cébron. Μέχρι το 1978, ο Förster υπήρξε μέλος του Folkwang Tanzstudio και αργότερα του Tanztheater Wuppertal-Pina Bausch, του οποίου ήταν ήδη μέλος από το 1975. Εργάζεται επίσης ως ανεξάρτητος χορευτής με τον Robert Wilson σε παραγωγές της Κρατικής Όπερας του Αμβούργου (Hamburg State Opera) και της Σκάλας του Μιλάνο (Scala di Milano), για το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ υπό τη μουσική διεύθυνση του Σερ Simon Rattle. Εργάζεται επίσης ως επισκέπτης καθηγητής στις ομάδες των Reinhild Hoffmann, Susanne Linke, Urs Dietrich, Daniel Goldin, Joachim Schlömer, Kuo Chu Wu, στην Εταιρεία Σύγχρονου Χορού “City”του Χονγκ Κονγκ (City Contemporary Dance Company Hong Kong), στο Modern Dance Theatre Ankara στην Άγκυρα, στην Κόστα Ρίκα, στην Αγία Πετρούπολη και στα Πανεπιστήμια της Πόλης του Μεξικό, στο Ώστιν/Τέξας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Μπογκοτά, στο Πόρτο Αλέγκρε/Βραζιλία και στην Ναντζίνγκ/Κίνα.

Lutz Förster has been dancing with the Tanztheater Wuppertal - Pina Bausch since 1975 with whom he has been performing in countries all over the world. He is currently Professor for Contemporary Dance and the Representative of the Dance Department of the Folkwang University of the Arts in Essen, Germany. He is also a member of the Pina-Bausch-Foundation. He trained at the Folkwang - Hochschule in Essen and studied with Hans Züllig and Jean Cébron among others. Up until 1978, Förster was a member of the Folkwang Tanzstudio after which he joined Pina Bausch’s Tanztheater Wuppertal where he had already been a guest since 1975.He has also been working freelance with Robert Wilson in productions of the Hamburg State Opera and the Scala di Milano, for the Salzburg Festival under the musical direction of Sir Simon Rattle. He has been working as a guest teacher for the companies of Reinhild Hoffmann, Susanne Linke, Urs Dietrich, Daniel Goldin, Joachim Schlömer, Kuo Chu Wu, the City Contemporary Dance Company Hong Kong, the Modern Dance Theatre Ankara, in Costa Rica, St. Petersburg and for the Universities of Mexico City, Austin/Texas, Istanbul, Bogotá and Porto Allegre/Brazil, Nanjing/China.

Lutz Förster

Φιλανδία

Finland

Ολλανδία/Holland (Τετάρτη/Wednesday) David Middendorp /Korzo Producties

Blue Journey 20’ | 25 minutes universe 25’ |Three Rooms 20’ Ολλανδία/Holland (Τετάρτη/Wednesday) David Middendorp /Korzo Producties

Blue Journey 20’ Three Rooms 20’25 minutes universe 25’

26|6Λεμεσός

Limassol

Χορογραφία, κινούμενα σχέδια, σχεδιασμός σκηνικών/ Choreography, animation, stage design: David Middendorp | Χορός/Dance: Johanna Nielandt, Antonino Milazzo, Uri Eugenio, Dianne Steenbrink, Gloria Ros Abellana | Kοστούμια/ Costumes: Dorine van IJsseldijk | Σχεδιασμός φωτισμού/ Lighting design: Berry Claassen | Mουσική/ Music Radiohead: Street spirit, Video tape | Eυχαριστίες/ Thanks to Introdans

Ο David Middendorp συνδυάζει στο έργο του τον χορό με αυτοδημιούργητα βίντεο κινουμένων σχεδίων. Στο Blue Journey βλέπουμε τον αγώνα ενός κοριτσιού που διαφέρει από τους άλλους γύρω της. Η αναζήτηση της ταυτότητάς της αποδίδεται μέσω ενός παιγνιδιού σκιών από σουρρεαλιστικά κινούμενα σχέδια.David Middendorp blends dance with self-made video animations in his work. In Blue Journey we see the struggle of a girl who is different than the people around her. Her search for her identity is rendered in a shadow play of surrealistic animations.

Χορογραφία/ Choreography: David Middendorp | Χορός/Dance: Dianne Steenbrink, Uri Eugenio | Σχεδιασμός φωτισμού/ Lighting design: Albert Tulling | Κινούμενα σχέδια/ Animation: David Middendorp | Kοστούμια/ Costumes: Dorine van Ijsseldijk | Mουσική/ Music: Simeon ten Holt

Για το έργο αυτό, ο David Middendorp αντλεί έμπνευση από το φαινόμενο του ‘χρόνου’. Ό,τι κάνουμε, ό,τι σκεφτόμαστε συσχετίζεται με το χρόνο. Κι όμως, ο χρόνος είναι τόσο ακαθόριστος. Για να δεις το άτομο δίπλα σου, το φως χρειάζεται μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να φθάσει στο μάτι. Όταν κοιτάμε τα αστέρια, μεταφερόμαστε μερικά εκατομμύρια χρόνια πίσω. Η στιγμή που ζούμε το ‘τώρα’ για την ακρίβεια ανήκει εν μέρει στο παρελθόν…For this work, David Middendorp sought inspiration in the phenomenon of ‘time’. All that we do, think, and make is related to time, and yet time is also intangible. To look at the person next to you, light only needs the merest fraction of a second to reach the eye. When we look at the stars we go back millions of years in time. The moment we experience as ‘now’ is actually partially in the past...

Ιδέα & χορογραφία/ Concept & choreography: David Middendorp | Χορός/Dance: Johanna Nielandt, Antonino Milazzo | Kοστούμια/ Costumes: Dorine van Ijsseldijk | Mουσική/ Music: Genevieve Murphy, Tom Waits, Claudio Monteverdi (Einspielungen) | Eυχαριστίες/ Thanks to De Dutch Don’t Dance DivisionΤο έργο του χορογράφου David Middendorp ξεχωρίζει ιδιαίτερα χάρη στον επινοητικό συνδυασμό χορού και τεχνικής. Εντούτοις, στο έργο Three Rooms επανέρχεται εξ ολοκλήρου στο χορό μιας και ακολουθούμε δύο άτομα σε διάφορα στάδια της ζωής τους. Η διαμάχη μεταχειρίζεται την ύπαρξή τους. Ο κόσμος τούς τραβάει. Οι χορευτές πολεμούν ενάντια σε αυτές τις δυνάμεις ή επιτρέπουν στον εαυτό τους να αφεθεί σταδιακά. Στο έργο Three Rooms ο David ανέπτυξε την τεχνική ‘Kandinsky’, μια νέα χορογραφική τεχνική, η οποία του επιτρέπει να δώσει έμφαση στους χορευτές μέσα από ζωντανά σχέδια. Χρησιμοποιεί ένα iPad κατά τη διάρκεια της χορογραφίας για να σχεδιάσει γραμμές με συγκεκριμένη μορφή, δυναμική και ρυθμό. Οι γραμμές αυτές χειραγωγούν το χορευτικό υλικό κατά τη διάρκεια της παράστασης.The work of choreographer David Middendorp always stands out because of the ingenious mix of dance and technique. But for Three Rooms he completely reverts to dance as we follow two people in various stages of their lives. Conflict manipulates their existence. The world tugs and pushes. The dancers fight against these forces or allow themselves to be gradually taken along. For Three Rooms David developed ‘Kandinsky’, a new choreographers technique that allows him to give input to the dancers through live drawings. He uses an iPad while choreographing to draw lines in a certain form, dynamic and rhythm. These lines manipulated the dance material during the making of the piece.

David Middendorp | www.davidmiddendorp.nlAfter a successful career as a dancer with companies such as Introdans, the Saarlandisches Staats Ballet, and BalletTheater München, David Middendorp created his first choreographies Breadpiece (2002) and Dreamsketch (2003) with the BalletTheater München. He returned to The Hague in 2004 where, with the support of Korzo producties, he made various productions that were distinctive through the ingenious combination of dance and technology. In the fall of 2006, he was invited for the first DansClick tour with his choreography Dreamsketch. Since then he has made performances for young and adult audiences with Korzo and Introdans among others. His work was included in festivals such as Lowlands and Oerol. Middendorp also appeared at the 2010 World Expo in Shanghai.

Korzo producties | www.korzo.nlKorzo producties is the name of one of the largest Dutch production houses for modern dance. It’s a name that is finding its way more and more into the programs of theatres in the Netherlands. And always in combination with the names of young or leading choreographers or connected with new and stimulating initiatives in the Dutch dance scene. One of the calling cards of Korzo productions is the biennial CaDance festival for modern dance. The production house has also made its name with such events as Voorjaarsontwaken and Here we live and now. Both feature the new choreographic talent that The Netherlands has to offer. Many young creatives have gotten their start in these festivals. It also where choreographers such as Ann Van den Broek, Erik Kaiel, Joeri Dubbe, David Middendorp, André Gingras, and Sjoerd Vreugdenhil première their new works.

Το έργο του χορογράφου David Middendorp ξεχωρίζει ιδιαίτερα χάρη στον επινοητικό συνδυασμό χορού και τεχνικής. Στο έργο του, συνδυάζει το χορό με αυτοδημιούργητα βίντεο κινουμένων σχεδίων. Με αυτή την τριλογία, ο David Middendorp και η Korzo producties κάνουν μια επισκόπηση του έργου του: παρουσιάζουν το επιτυχημένο έργο του με τίτλο Blue Journey, το έργο ‘ψευδαισθήσεων’ με τίτλο 25 minutes universe και την πιο πρόσφατη δουλειά του με τίτλο Three Rooms.The work of choreographer David Middendorp always stands out because of the ingenious mix of dance and technique. In his work, he blends dance with self-made video animations. With this triple-bill, David Middendorp/Korzo producties present and overview of his work: the successful Blue Journey, the illusionary 25 minutes universe and Middendorp’s latest work Three Rooms. [words: 55]

David Middendorp / Korzo producties

Φιλανδία

Finland

Ομάδα Χορού: Εθνικό Κέντρο Χορογραφίας του Μονπελιέ (Centre chorégraphique national de Montpellier)Χορογράφοι: Malthide Monnier και Jean-François DuroureΧορευτές: Sonia Darbois & Jonathan Pranlas

Η Malthide Monnier και ο Jean-François Duroure δημιούργησαν το πρώτο τους χορευτικό ντουέτο με τίτλο Pudique Acide στη Νέα Υόρκη, ένα χρονικό πλαίσιο νευρικής και έξυπνης γραφής. Η παράσταση Extasis είναι η συνέχεια της δουλειάς αυτής, η οποία εντείνει τα δεδομένα. Θα βρείτε την ίδια άγρια επινοητικότητα, η οποία κινείται ανάμεσα σε όλα τα ύφη, εκθέτοντας με την ίδια επιμονή, σαν φλεγόμενα σημάδια, τις διάφορες πτυχές της κληρονομιάς, της οποίας αποτελούν σημείο σύγκλισης. Οι Cunningham, Viola Farber, François Verret και Pina Bausch επανέρχονται στο προσκήνιο, καθώς η γλώσσα του σώματός τους εκφράζεται, γίνεται πιο έντονη, αφομοιώνεται και σπάει. Ντυμένοι το ίδιο, πρώτα με σκωτσέζικα κιλτ κι έπειτα με φραμπαλάδες κάτω από ανδρικά παλτά, παρουσιάζουν (με σαφή τρόπο) την πικρή ζωή των αγγέλων. Δεν πρόκειται για έναν ανδρόγυνο διαχωρισμό αλλά για τον αναδιπλασιασμό του φύλου.

Dance Company: Centre chorégraphique national de MontpellierChoreogrpaher: Malthide Monnier and Jean-François DuroureDancers: Sonia Darbois & Jonathan Pranlas

Malthide Monnier and Jean-François Duroure created the first duo of Pudique Acide in New York, a time of nervous and clever writing. Extasis picks up this work and intensifies the data. You will find the same wild invention which gallops through all the styles, the same insistence to exhibit, as burning scars, the multiple traces of heritage of which they are the point of convergence. Cunningham, Viola Farber, François Verret, Pina Bausch are evoked as much as their body language comments, amplifies, digests and breaks. Dressed the same, first in Scottish kilts, then in rustling flounces under man’s coats, they (explicitly) affirm the bitter lives of angels. Not the androgynous split, but the reduplication of the sex.

Γαλλία/France (Σάββατο/Saturday) Mathilde Monnier Mathilde Monnier & Jean Francois Duroure

Pudique Acide & Extasis 68’ Γαλλία/France (Σάββατο/Saturday) Mathilde Monnier Mathilde Monnier & Jean Francois Duroure

Pudique Acide & Extasis 68’

29 |6Λεμεσός

Limassol

Το Εθνικό Κέντρο Χορογραφίας του Μονπελιέ διευθύνει η Mathilde Monnier, η οποία παρουσίασε το έργο της τόσο στο Μονπελιέ όσο και διεθνώς. Χάρη στη ζωτικότητα και στη σημασία της δημιουργικότητάς της, το έργο της απέκτησε διεθνή αναγνώριση, τόσο από το κοινό, όσο και από κριτές και επαγγελματίες. Η αναγνώριση αυτή κατέταξε την Mathilde Monnier ανάμεσα στις σημαντικότερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες της σύγχρονης χορογραφίας. Στη Γαλλία, οι παραστάσεις της συμμετείχαν στο Théâtre de la Ville, στο φεστιβάλ “Festival d’Automne” στο Παρίσι, στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και στο Φεστιβάλ Χορού του Μονπελιέ. Στο εξωτερικό, οι παραστάσεις της φιλοξενήθηκαν στην Αδελαΐδα, στην Αμβέρσα, στο Βερολίνο, στην Κωνσταντινούπολη, στη Λισαβόνα, στο Λονδίνο, στη Μαδρίτη, στο Μεξικό, στο Μοντρεάλ, στη Νέα Υόρκη, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στη Ρώμη, στη Βιέννη καθώς και στην Αφρική και στην Ασία.Tantehorse

The CCN is directed by Mathilde Monnier, who has presented her work in Montpellier and worldwide. The vitality and importance of her creativity have won international acclaim from audiences, critics and professionals. This renown has situated Mathilde Monnier among the major artistic personalities of contemporary choreography. In France, her shows have been performed at the Théâtre de la Ville, the Festival d’Automne-Paris, the Festival d’Avignon and the Festival Montpellier Danse. Abroad, her performances have been hailed in Adelaide, Antwerp, Berlin, Istanbul, Lisbon, London, Madrid, Mexico, Montreal, New York, Rio de Janeiro, Rome, Vienna…. as well as in Africa and Asia.

Mathilde Monnier & Jean Francois Duroure

www.mathildemonnier.com