Η ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑ

Σιγά σιγά βλέπω τον ήλιο και γελά, καθώς ανατέλλει το πρωί.

Τα βουνά τα λούζει

με το θείο φως και στους κάμπους δίνει χρώμα λαμπερό

Στα λουλούδια, στα πουλιά

και στα προβατάκια στην πλαγιά δίνει λαλιά.

Ανοίγει τα μάτια στα παιδιά

χαρίζει μια νέα μέρα στον κόσμο και μια καινούρια ευκαιρία.

Και μια κοπέλα λούζει

με δροσερά νερά και ομορφιά τη μικρή Αννούλα

Τάκα-τάκα λοιπόν η Αννούλα

ανεβαίνει την πλαγιά με τα προβατάκια στη σειρά.

Χαμογελούν οι μαργαρίτες χαμογελούν κι οι τουλίπες

στο πέρασμα αυτής της οπτασίας.

Της λέω κι εγώ λοιπόν:

«Καλημέρα βοσκοπούλα μου ωραία Θες να έρθεις στην δική μου την

παρέα;»

Περνούν οι μέρες, περνούν τα χρόνια και η βοσκοπούλα μεγαλώνει

Οι μαργαρίτες οι γριές

δίνουν τη θέση τους σε νέες κι ο ήλιος ακόμα

απλώνει φως στον κόσμο.

Χρόνια μετά, καιρούς, στιγμές

ακούω κάποιον να τραγουδά γλυκά και φωνάζω:

«Καλημέρα βοσκοπούλα μου ωραία

Θες να έρθεις στην δικιά την παρέα;»

Δανάη Κασμερίδη (Ε1)

Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

Ξυπνάω στις επτά για να έρθω στο σχολείο να κάτσω στο θρανίο μου ν’ ανοίξω το βιβλίο μου.

Δημήτρης

Μητρογιαννόπουλος (ΣΤ1)

«Το καρναβάλι στην Αθήνα, περ. 1920-1930,

Ζαΐρης Εμμανουήλ

Λάδι σε μουσαμά , 21 x 50 εκ.

Συλλογή Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη , Αρ. έργου: Κ.1408

Δράσεις του σχολείου το ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ του 2016

Δράση 1: Στις αρχές του Φεβρουαρίου έγινε κοινή συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων και του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας και συζητήσαμε θέματα που αφορούν το σχολείο μας.

Αποφασίσαμε να κάνουμε μια κοινή συνεδρίαση με τα 2 νηπιαγωγεία που συστεγαζόμαστε για να θέσουμε ξανά στο Δήμο τα θέματα του ελέγχου και των αυτοψιών στη στατικότητα του κτιρίου, στις υδραυλικές και στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, τη δυνατότητα τοποθέτησης διχτυού στο γήπεδο, την ηχομόνωση της αίθουσας Η/Υ, την ασφάλεια του χώρου του σχολείου, καθώς και όσα άλλα είχαμε θέσαμε σε 3 προηγούμενα έγγραφά μας, με τελευταίο αυτό του Οκτωβρίου του 2015 και για τα οποία δεν έχουμε καμιά απάντηση.

Επίσης συζητήσαμε για τη δυνατότητα υλοποίησης απογευματινών σεμιναρίων στο σχολείο για τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, (π.χ. διαχείριση συγκρούσεων και πρώτες βοήθειες ).

Ενημερώσαμε το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων σχετικά με την επιθυμία μας να κάνουμε μια ανοιχτή εκδήλωση στο τέλος της σχολικής χρονιάς (κατά το Μάιο) σε χώρο έξω από το σχολείο για να παρουσιάσουν οι μαθητές της Στ τάξης το βιβλίο που θα βγει ως αποτέλεσμα της εργασίας που έκαναν σε συνεργασία με το 9ο Δ.Σχ. Ξάνθης με θέμα «Θράκη- Κρήτη: η παράδοση στο πιάτο και στο λόγο».

Επίσης το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων μας ενημέρωσε για τον αποκριάτικο χορό που θα γίνει στις 6 Μαρτίου, στις 14:00 , στο κέντρο Αστέρας, στη λεωφόρο Κνωσού, καθώς και για την πρόθεσή τους να διερευνήσουν αν οι γονείς επιθυμούν να διοργανωθεί εκδρομή των μεγάλων τάξεων στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

Δράση 2: Στις 10-2-2016, ήρθε στο σχολείο μας, μηχανικός των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου για να ελέγξει θέματα ζημιών κ.α., μετά από έγγραφό της Προϊσταμένης του 26ου Νηπιαγωγείου. Στο έγγραφό της η κα Κοτζαμπασάκη είχε αναφέρει και τα δικά μας έγγραφα με τα οποία ζητούσαμε αυτούς τους ελέγχους. Όμως η μηχανικός του Δήμου μας ενημέρωσε ότι δεν είχε λάβει γνώση για τα δικά μας αιτήματα γι’ αυτό και της ξαναστείλαμε το έγγραφο και μας υποσχέθηκε ότι θα ενημερώσει τους προϊσταμένους της και θα προχωρήσει σχετικά. Περιμένουμε….. Εμείς έχουμε σκοπό να συνεδριάσουμε από κοινού οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού και των 2 Νηπιαγωγείων, καθώς και τα Δ.Σ. των Συλλόγων Γονέων του Δημοτικού και των 2 Νηπιαγωγείων για να ενεργήσουμε πιο συντονισμένα όλοι μαζί.

Δράση 3: Από τις 12- 18 Φεβρουαρίου 2016 το σχολείο μας συμμετείχε στην 2η προγραμματισμένη εκπαιδευτική συνάντηση που έγινε στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS +, στο χωριό Yurukovo της νοτιοδυτικής Βουλγαρίας. Στη συνάντηση αυτή έγινε παρουσίαση των ευρημάτων των ερωτηματολογίων που είχαν συμπληρωθεί από γονείς και μαθητές από κάθε χώρα. Έγινε παρουσίαση του «κοινού τραγουδιού» που φτιάξαμε όλες οι χώρες μαζί γράφοντας ένα τετράστιχο η μία για την άλλη σε μελοποίηση από τη μουσικό του βουλγαρικού σχολείου. Επίσης έγινε παρουσίαση εκπαιδευτικών κατασκευών, εκπαιδευτικών παιχνιδιών και ενός διδακτικού τραγουδιού που είχαν φτιάξει μαθητές από κάθε χώρα. Εμείς παρουσιάσαμε και αναρτήσαμε στο σχολείο τη δικής μας κατασκευή που έφτιαξαν μαθητές του Β2 τμήματος με τη δασκάλα τους Πωλίνα Γκροζούδη σχετικά με «το δέντρο του χρόνου και τους 12 μήνες του» τραγουδώντας συγχρόνως το τραγούδι «12 μήνες αθλητές» και παρουσιάσαμε 5 εκπαιδευτικά παιχνίδια με οδηγίες και φωτογραφίες που υλοποιούν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές μας. Η παιγνιώδης αυτή διδακτική δραστηριότητα άρεσε πολύ διότι πάλι χωρίς να γνωρίζει κανείς ελληνικά, κατάλαβαν το στόχο και το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής μας δράσης. Όλοι οι εκπαιδευτικοί συμμετείχαμε σε εκπαιδευτικά εργαστήρια που αφορούσαν τη μάθηση μέσα από παιχνίδι. Επίσης προβήκαμε στη σύγκριση σχολικών βιβλίων όλων των χωρών (Γλώσσας Α΄ δημοτικού, Αγγλικών Β΄ δημοτικού, Μαθηματικών Γ΄ δημοτικού, Περιβαλλοντικών Σπουδών Δ΄ δημοτικού) ως προς το περιεχόμενό τους, τη διδακτική προσέγγιση και τις ώρες διδασκαλίας, καθώς και το ημερήσιο διδακτικό ωράριο των σχολείων. ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ ΑΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ (http://23dimira.blogspot.gr/) . Συναντήσαμε επίσης τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης της περιοχής και τη Συντονίστρια των Σχολικών Συμβούλων με τους οποίους είχαμε σύντομες ενημερωτικές συζητήσεις. Κατά την επίσκεψή μας εκεί μας υποδέχτηκαν με παραδοσιακά φαγητά, γλυκά και χορούς και το σχολείο ήταν διακοσμημένο σε εορταστικό κλίμα με δημιουργίες των παιδιών σχετικές με το πρόγραμμα .

Ευχαριστίες: Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους προσφέρουν στο σχολείο και στα παιδιά μας. Δημ. Αποστολάκης & Κίτρινη Αποστολή: τρόφιμα για οικογένειες Ματίνα Κάπα: αποκριάτικες στολές για παιδιά Μαρκάκη – Αλιβιζάκη Στέλλα: παιδικά παπούτσια

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ Ζούσε κάποτε στη Θράκη μια πανέμορφη πριγκίπισσα η Φυλλίς, η οποία ερωτεύθηκε τον Δημοφώντα, γιο του Θησέα. Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η πριγκίπισσα επειδή δεν άντεχε να τον βλέπει στενοχωρημένο , τον άφησε να γυρίσει πίσω. Μόνο αν την αγαπούσε αληθινά θα γύριζε ξανά κοντά της και τότε θα ήταν πραγματικά δικός της. Έτσι κι έγινε, και η Φυλλίς αν και πολύ ερωτευμένη έμεινε μόνη να τον περιμένει για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της . Οι θεοί όμως ήξεραν την ιστορία της και τη μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της . Έτσι η Φυλλίς δεν πέθανε αλλά έγινε ένα πανέμορφο δέντρο , μια Αμυγδαλιά. Όταν μετά από χρόνια με τα χιόνια του Γενάρη , ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη βρήκε μόνο ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση ενός παγωμένου τοπίου. Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό του και τότε εκείνο άρχισε να βγάζει τρυφερά φύλλα και ανθούς. Η ψυχή της όμορφης πριγκίπισσας ένιωσε χαρά μα δεν ξαναπήρε ποτέ την ανθρώπινη μορφή της. Έμεινε δέντρο και κάθε χρόνο το Γενάρη στολίζεται με κάτασπρα λουλούδια. Έτσι η αμυγδαλιά έγινε σύμβολο της ελπίδας, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

Ντέμη Φουκαράκη (Ε1)

Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ Άνθη ανάκατα και χιόνι

την αμυγδαλιά φορτώνει σαν την νύφη στολισμένη στέκεται και ξαποστένει.

Όλους μας μάς χαιρετά χαμόγελα χαρίζει στα πουλιά.

Τα δικά της μυστικά λέει στα ζώα τα μικρά.

Και όταν όλη θα τη δούμε καλημέρα θα της πούμε.

Δεν κρυώνεις μυγδαλιά μου μες στο κρύο στον χιονιά;

Περιμένω να γυρίσει της καρδιάς μου ο διαλεχτός

Περιμένω και ελπίζω Χαρά και αγάπη να γεμίσω

Ντέμη Φουκαράκη( Ε1)

Μαντινάδα Oντέν ανθεί η αμυγδαλιά

κι ο πεύκος όντε δένει κι η κοπελιά σα στολιστεί

το νου τ’ ανθρώπου παίρνει (του Ιωάννη

Κονδυλάκη )

Για την αντιγραφή, Ντέμη Φουκαράκη

(Ε1)

Η ΧΑΡΑ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ Κάποτε σε μια όμορφη χώρα ζούσαν 2 αδελφές η Χαρά και η Ευτυχία. Όσο ήταν μαζί ο κόσμος ήταν χαρούμενος αλλά και ευτυχισμένος. Δυστυχώς όμως στην χώρα αυτή ζούσε και η κα Μίζερη. Μια κακιά άσχημη και μίζερη γυναίκα που ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένη για τίποτα. Μια μέρα λοιπόν η Μίζερη έστειλε έναν δράκο και 4 κορίτσια από το κάστρο της και έκλεψαν την Ευτυχία. Τα κορίτσια αυτά ήταν η Λύπη, η Γκρίνια, η Ζήλεια και η Δυστυχία. Αμέσως όλα άρχισαν να αλλάζουν. Η Χαρά ήταν πολύ στεναχωρημένη και από το κλάμα της μια μικρή λίμνη δακρύων δημιουργήθηκε γύρω από κάτι γεράνια. Δεν έχασε όμως άλλο χρόνο πήρε το ποδήλατο και κατευθύνθηκε στο κάστρο της Μίζερης. Συνάντησε ένα ποντικάκι και του ζήτησε να την βοηθήσει, να πάρει πίσω την αδελφή της. «Πρέπει όμως να προσέξουμε να μην βγάλουμε έξω τα άλλα κορίτσια παρά μόνο την Ευτυχία». Ο δράκος κοιμόταν και έτσι πήγαν αμέσως στο δωμάτιο των κοριτσιών . Μόλις η Ζήλεια είδε την Χαρά την ρώτησε : «Μμμμμμμ ….γιατί είσαι πιο όμορφη από εμένα;» Η Λύπη της είπε: «Είμαι πολύ λυπημένη, τι θέλετε από μένα; Αφήστε με !» Η Γκρίνια : «Φύγετε αμέσως από δω, δεν σας αντέχω !! Τι θέλετε;» Η Δυστυχία : «Είμαι τόσο δυστυχισμένη που δεν μπορώ ούτε να σας ακούσω!!» «Είστε πολύ δυστυχισμένες όλες σας, εγώ θέλω την αδερφή μου να φύγουμε από δω». Έτσι κι έγινε πήρε την Ευτυχία και έφυγαν γρήγορα. Όλα ήταν ξανά όπως πριν . Η Χαρά χωρίς την Ευτυχία δεν ήταν χαρούμενη και η Ευτυχία χωρίς την Χαρά δεν ήταν ευτυχισμένη.

Αυτά τα δύο πάνε μαζί!!!!!!!

Καλιτσουνάκη Θεονύμφη (Ε1)

Η αίθουσά μου Η αίθουσά μου είναι δεξιά στο ισόγειο του σχολείου. Είναι τετράγωνη και μεγάλη. Είναι όμορφη, γιατί είναι χρωματιστή. Έχουμε χωρίσει δύο γωνιές στον αριστερό τοίχο, μια των μαθηματικών και μια της γλώσσας. Οι τοίχοι είναι πράσινοι, έχουν ζωγραφιές, κανόνες και τα μαθήματά μας. Στην πόρτα από έξω είναι ένα καρτελάκι που γράφει το τμήμα μας και από μέσα υπάρχει ένα σύνθημα: «Η γνώση είναι δύναμη». Στα παράθυρα έχουμε κολλήσει κάτι σπιτάκια που έχουν μέσα φυτά. Στο δεξί τοίχο έχουμε ζωγραφίσει κάτι για τους Ολυμπιακούς αγώνες, έναν χάρτη και μια σιδερένια βιβλιοθήκη. Αισθάνομαι χαρούμενη που είμαι σε αυτή την τάξη.

Νίκη Κορνελάκη (Β2)

Η αίθουσά μου

Η αίθουσά μου είναι στο ισόγειο. Είναι η πρώτη από τα δεξιά. Είναι τετράγωνη και όμορφη, μεγάλη και χρωματιστή. Μπαίνω μέσα και μου φτιάχνει τη διάθεση. Δεξιά είναι η δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου. Οι τοίχοι έχουν πάνω χειροτεχνίες. Τα παράθυρα έχουν πάνω σπιτάκια με φυτά που έχουμε φυτέψει. Οι κουρτίνες έχουν ρίγες ροζ. Την τάξη μου την αγαπώ γιατί είναι πολύχρωμη και αυτό μου αρέσει.

Χριστίνα Βελιγραντή (Β2)

Απόκριες

Η αποκριά ή αλλιώς τριώδιο, το γνωστό μας καρναβάλι, είναι μια κινητή γιορτή καθώς σχετίζεται με το Πάσχα, όπως και η Καθαρά Δευτέρα. Διαρκεί τρεις εβδομάδες, της Προφωνής, της Κρεατινής και της Τυροφάγου. Η Τσικνοπέμπτη είναι μια παραδοσιακή γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της αποκριάς και σηματοδοτεί κατά κάποιον τρόπο την έναρξη του καρναβαλιού. Κι αυτό γιατί είναι και η πρώτη μέρα που ο κόσμος μασκαρεύεται και βγαίνει στους

δρόμους, συμμετέχει σε πάρτι μασκέ κλπ. Η γιορτή αυτή πήρε το όνομα της από τις λέξεις τσίκνα, που δεν είναι τίποτε άλλο από τη μυρωδιά του ψημένου κρέατος και από την Πέμπτη μέρα της εβδομάδας. Είναι κατά βάση χριστιανική γιορτή, κάτι σαν γιορτή του κρέατος, και σχετίζεται με τη νηστεία με την έννοια ότι πλησιάζει η μέρα που σταματάει κανείς να τρώει κανείς κρέας ενόψει της νηστείας του Πάσχα.

Σαπουντζάκης Βαγγέλης (Ε1)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ

Θύμωσε ο Φλεβαράκης , πλάκωσε και ο Χιονάκης. ****

Χιόνια του Φλεβαριού , χρυσάφι του καλοκαιριού. ****

Φοβήθηκε ο παπάς το Νοέμβρη και ο Δεσπότης το Φλεβάρη.

**** Φλέβαρε - κουτσοφλέβαρε καταραμένε μήνα

Το΄κανες το παράκανες μας έλιωσες στην πείνα. ****

Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και λησμόνησε να πάψει. ****

Παπαντούλα βροχερή και τ’ αλώνια σαν σωροί Παπαντούλα χιονισμένη και τ’ αμπάρια γιομισμένα.

**** Ο Φλεβάρης με νερό κουτσός μπαίνει στο χορό.

**** Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει πάλι άνοιξη θ’ ανθίσει.

Μα αν κάμει και πεισμώσει μες στα χιόνια θα μας χώσει.

Ντέμη Φουκαράκη (Ε1)

«Ο Παόλο σαν Αρλεκίνος»,

1924.

Πάμπλο Πικάσο