Έδρα:3η Σεπτεμβρίου 56,

104 33 Αθήνα,ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΑριθμός 20/85

Πρωτοδικείο ΑθηνώνΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1985

13504/85ΑΦΜ 999753434

H γλαύκατων αποφοίτων

ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2017 �ΕΤΟΣ 300• ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 142 ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙΔΩΡΕΑΝ

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΤΕΛΟΣ

Αριθμός Άδειας89

Κωδ.12221

Ταχ. ΓραφείοΑΘΗΝΑΣ 12 x+5

Το Σάββατο 27 Μαΐου, κάναμε μια πολύ ωραία εκδρομήστην «Οινότρια Γη», στο Καπανδρίτι, όπου βρίσκεται το

οινοποιείο και τα αμπέλια του Κώστα Λαζαρίδη καθώς και τοΜουσείο Οίνου.Τα αμπέλια βρίσκονται γύρω από τη λίμνη Μαραθώνα σεπεριοχή βιολογικής καλλιέργειας, όπου απαγορεύεται η χρήσηοποιουδήποτε φυτοφαρμάκου ή χημικού λιπάσματος.Ο Κώστας Λαζαρίδης δεν είναι γνωστός μόνον από τα ξακου-στά κρασιά του οινοποιείου της Δράμας, αλλά επίσης και για τοκαινούριο του οινοποιείο στο Καπανδρίτι, το οποίο και επισκε-φθήκαμε, για να δοκιμάσουμε τα Αττικά του κρασιά.Το συγκρότημα της «Οινότριας Γης» είναι εξαιρετικά καλαίσθη-το, χτισμένο από πέτρα και περιλαμβάνει, εκτός από το Μου-σείο του Οίνου, όλες τις εγκαταστάσεις λευκής και ερυθράςοινοποίησης, τα κελάρια με τα βαρέλια παλαίωσης, εκτεταμέ-νες αίθουσες για γευσιγνωσία και εκδηλώσεις, καθώς και έναπολύ όμορφο αμφιθέατρο για συμπόσια.Πρώτα από όλα επισκεφθήκαμε το Μουσείο Οίνου, όπου πλη-ροφορηθήκαμε ότι σε ανασκαφές που έχουν γίνει, βρέθηκαναπολιθώματα αμπέλου που χρονολογούνται από την παλαιολι-θική εποχή. Το αμπέλι ευδοκιμούσε πριν από την εποχή των παγετώνωνστην πολική ζώνη, στην Ισλανδία, τη Βόρεια Ευρώπη, τη βο -ρειο δυτική Ασία, ακόμη και στην Αλάσκα.

Επίσκεψη στο ΚτήμαΛαζαρίδη «Οινότρια Γη»

Μονοήμερη Κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό (Ύδρα-Πόρος-Αίγινα)

με το Κρουαζιερόπλοιο COSMOS

Το Σάββατο 3 Ιουνίου, ξεκινήσαμε για τη μονοήμερη κρου-αζιέρα μας στα όμορφα νησιά του Αργοσαρωνικού κόλ-

που: Ύδρα, Πόρο, Αίγινα. Στις 7:30 συναντηθήκαμε στη Μαρίνα Καλλιθέας, με χαρούμε-νη διάθεση και την αίσθηση ότι πάμε μια σχολική εκδρομή, γιανα απολαύσουμε την ωραία ηλιόλουστη ημέρα. Πολύς κόσμος!! Πολλοί τουρίστες!! Στη μαρίνα περίμενε για να μάς ταξιδέψει –εμάς και άλλους450 περίπου επιβάτες - το πλήρως ανακαινισμένο κρουαζιε-ρόπλοιο COSMOS. Με χωρητικότητα που φτάνει τους 600+επιβάτες, είναι το πρώτο υπερπολυτελές γιοτ που πραγματο-ποιεί μονοήμερες κρουαζιέρες, αναβιώνοντας εποχές πουθυμίζουν τις παλιές, καλές ημέρες όταν εξέχουσες προσωπι-κότητες περιδιάβαιναν στα σοκάκια της Ύδρας, του Πόρου καιτης Αίγινας. Μπαίνοντας στο πλοίο στην είσοδο περίμεναν δύο νέοι –μιακοπέλα και ένα αγόρι– ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίεςγια να φωτογραφηθούν μαζί μας. Οι πλοιοσυνοδοί προσπαθούσαν να μας δώσουν όλες τις πλη-ροφορίες σχετικά με το πλοίο, το πρόγραμμα της κρουαζιέραςκαι τα νησιά, ώστε να γίνει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη ηεκδρομή μας.Η παρέα μας απλώθηκε στους χώρους του πλοίου, άλλοι σε

H συνέχεια στη σελίδα 3

H συνέχεια στη σελίδα 2

1

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

2

H γλαύκατων αποφοίτων

Οι παγετώνες όμως περιόρισαν την εξά-πλωσή του και το αμπέλι που δεν αντέχειτο ψύχος, δημιουργεί το είδος της οινο-φόρου αμπέλου, που σχεδόν αποκλειστι-κά καλλιεργείται μέχρι σήμερα και εγκλι-ματίστηκε στις παραμεσόγειες περιοχέςκαι σε αυτές μεταξύ Εύξεινου Πόντου,Κασπίας θάλασσας και Μεσοποταμίας(σήμερα ανάμεσα στο Ιράκ, το Ιράν, τηνΤουρκία και τη Συρία).Ένας από τους πρώτους αμπελουργούς

θεωρείται επίσης ο Νώε, που όπως ανα-φέρεται και στη Γένεση «ο Νώε έγινεοικογενειάρχης και φύτεψε ένα αμπέ-λι... και ήπιε από το κρασί και μέθυσε».Από τους πρώτους αμπελοκαλλιεργητέςστην αρχαιότητα θεωρούνται και οι Κινέ-ζοι όπου βρέθηκε και πρόσφατα, τοπρώτο υπόλειμμα κρασιού ηλικίας 9.000χρόνων.Έπειτα το αμπέλι μεταφέρεται στη Συρία,

την Περσία και την αρχαία Αίγυπτο. ΟιΠέρσες έφτιαχναν κρασί πριν από 7.000χρόνια στο νότιο Ιράν, ενώ στην Αίγυπτοκαταναλώνεται και διακινείται κρασί σεκωνικούς αμφορείς. Οι νεόνυμφοι Φαραώ έπιναν κρασί απόμέλι (υδρομέλι) για καλή τύχη και ευτυ-χία. Το τελετουργικό προκάλεσε τηφράση «ταξίδι του μέλιτος». Έχουν βρε-θεί αμφορείς της Νέας Δυναστείας (1600- 1100 π.Χ.), ιερογλυφικές επιγραφές,διάφορες ζωγραφιές σε τοίχους, αλλάκαι τάφοι με αμπέλια και οινοποίηση.Όμως λόγω κλίματος και λόγω της προτί-μησης στην μπύρα, τα αιγυπτιακά κρασιάδεν τυγχάνουν ιδιαίτερα καλής φήμης.Όλα τα κρασιά του Κώστα Λαζαρίδη βρα-βεύτηκαν το 2016 με χρυσά μετάλλια.Εμείς δοκιμάσαμε και απολαύσαμε απότα λευκά: το Amethystos fume Sauvi-gnon Blanc και το Chateau Julia

Chardonnay και από τα ερυθρά, τοAmethystos rouge, το Amethystos cava,το Chateau Julia Merlot, το ChateauJulia Reforco Agiorgitiko και στο τέλος τοΟινότρια Γη Cabernet Sauvignon Agior-gitiko.Σε πλήρη ευθυμία αποχωρήσαμε.Άντε...και του χρόνου!

Λιλίκα Νικολοπούλου

ΛΙΓΕΣ ΑΚΟΜΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙΜΑΣ ΣΤΟ ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ ΣΤΙΣ 18/2/17

Επίσκεψη στο Κτήμα Λαζαρίδη «Οινότρια Γη»

Το εισαγόμενο φελλόδεντρο απ’ όπου βγαίνουν οι φελλοί.

H γλαύκατων αποφοίτων

3

ένα από τα σαλόνια, ενώ άλλοι προτίμη-σαν το κατάστρωμα για να αγναντέψουντη θάλασσα και να διασκεδάσουν με τουςγλάρους που επιδείκνυαν τις ικανότητέςτους στο πέταγμα.

ΎδραΠρώτος σταθμός του ταξιδιού μας ηκοσμοπολίτικη Ύδρα, το αγαπημένο νησίτου διεθνούς jet-set με πληθυσμό 1.966κατοίκους. Είχαμε δύο ώρες στη διάθεσήμας για να την απολαύσουμε.Μόλις αποβιβαστήκαμε αρχίσαμε ναπεριδιαβαίνουμε στα πλακόστρωτα σοκά-κια του νησιού, θαυμάζοντας τα πανέμορ-φα σπίτια με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονικήπου έμεινε απείραχτη εδώ και αιώνες.Κάποιοι τολμηροί από την παρέα μαςέκαναν μια συναρπαστική βόλτα με ταγαϊδουράκια, που τους έδωσε την ευκαι-ρία να ανακαλύψουν μερικές από τις πιοόμορφες γειτονιές του νησιού και να θαυ-μάσουν τα υπέροχα αρχοντικά του.Επιστρέψαμε στο πλοίο για να συνεχί-σουμε το ταξίδι μας, διασκεδάζοντας μετους όμορφους ρυθμούς που μας πρό-σφερε η ορχήστρα.

ΠόροςΔεύτερος σταθμός του ταξιδιού μας οκαταπράσινος Πόρος. Παρ’ ότι είναιμικρό νησί έχει ως πόλο έλξης το στενόκανάλι που το χωρίζει από την απέναντιακτή της Πελοποννήσου και το χωριό τουΓαλατά. Έχει πευκόφυτες πλαγιές πουπροσφέρουν καταπληκτική θέα, μικρο-σκοπικούς γραφικούς κολπίσκους και τοξακουστό Λεμονοδάσος που ενέπνευσεμεγάλους Έλληνες συγγραφείς, όπως τονΚοσμά Πολίτη. Η αρχαία ονομασία του νησιού ήταν Καλαυ-

ρία και έχει περίπου 3.993 κατοίκους. Γραφική είναι η μικρή πλατεία δίπλα στοεκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και τοπαλιό υδραγωγείο. Η επίσκεψη στονΠόρο συνδυάζεται παραδοσιακά μεεκδρομή στην απέναντι ακτή της Πελο-ποννήσου, τον ιστορικό χώρο της Τροιζή-νας και το Λεμονοδάσος. Εμείς φυσικά κάναμε τις βόλτες μας.Πολλά σπίτια του Πόρου αποτελούν δείγ-ματα νεοκλασικισμού. Ξεχωρίζουν τοκτήριο του Δεϊμέζη, το μικρό μαγαζί τουΓρίβα με τις μεγάλες πόρτες και ένα απότα ωραιότερα σπίτια του Πόρου που είναιη «κόκκινη» βίλα Γαλήνη, κτίριο του1892, που κατά καιρούς τα καλοκαίριαφιλοξενούσε την αφρόκρεμα της Τέχνηςκαι του Λόγου της Ευρώπης, τον Αμερι-κανό συγγραφέα Χένρυ Μίλερ και τονΓιώργο Σεφέρη.Στον Πόρο παραμείναμε μία ώρα. Ότανανεβήκαμε στο πλοίο μας περίμενε έναςπλούσιος μπουφές για να απολαύσουμετο γεύμα μας.

ΑίγιναΕπόμενος σταθμός μας η Αίγινα. Το μεγα-λύτερο από τα τρία νησιά που επισκε-φθήκαμε, οφείλει την ονομασία της, σύμ-φωνα με την ελληνική μυθολογία, στηνκόρη του θεού Ασωπού, Αίγινα, τηνοποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την απή-γαγε στο νησί Οινόη που μετονομάστηκεσε Αίγινα. Η Αίγινα κατά την αρχαιότητα αποτελού-σε εποικιστικό κέντρο Πελοποννήσιων,Αιγαιατών και Μυρμιδόνων. Συμμετείχεστη ναυμαχία της Σαλαμίνας ενάντιαστους Πέρσες. Η πόλη της Αίγινας αποτέλεσε την πρώτηπρωτεύουσα της Ελλάδας και είναι τοδεύτερο μεγαλύτερο σε έκταση, πληθυ-σμό και ανάπτυξη νησί του Αργοσαρωνι-κού με 13.552 κατοίκους. Στην Αίγινα είχαν οργανώσει εκδρομήστο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Ηχαλαρωτική βόλτα μας στα στενά τουνησιού, η θαλασσινή αύρα, οι πεντανό-στιμοι χειροποίητοι λουκουμάδες και ταονομαστά φιστίκια της Αίγινας έτερψαντη γεύση μας, γαλήνεψαν την ψυχή μαςκαι γέμισαν τις μπαταρίες μας. Η επιστροφή μας στη Μαρίνα Καλλιθέαςσυνοδεύτηκε από τους μελωδικούςήχους της ορχήστρας και τις εντυπωσια-κές φιγούρες του χορευτικού συγκροτή-ματος του πλοίου.«Επεράσαμε όμορφα!! Όμορφα!! Όμορ-φα!!», λέγαμε παλιά όταν γυρνούσαμεαπό τις εκδρομές μας. Αυτή η κρουαζιέ-ρα μάς έκανε πάλι παιδιά.

Καλό καλοκαίρι με υγεία και του χρό-νου πάλι με το καλό.

Τ.Χ.Π.

Μονοήμερη Κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό

Καλό καλοκαίρι& καλές διακοπές

Ν. Λ

ύτρα

ς

4

H γλαύκατων αποφοίτων

Το Δ.Σ. του Συλλόγου, με λύπημας, αποφάσισε ότι πλέον η«ΓΛΑΥΚΑ» δεν θα αποστέλλεταιταχυδρομικώς στα μέλη μας τουεξωτερικού, λόγω της υπέρογκηςεπιβαρύνσεως από τα ταχυδρο-μικά τέλη. Θα αποστέλλεται με e-mail και βέβαια τα μέλη θα μπο-ρούν να τη «διαβάσουν» και στηνιστοσελίδα μας: mansouraglaf-ka.gr. Για το σκοπό αυτό, θαθέλαμε, όσα μέλη μας του εξωτε-ρικού το επιθυμούν, να μας στεί-λουν τα e-mails τους στο: panag-pek@gmail.com Ευχαριστούμεθερμά, για την κατανόηση.

Γράφει οΑυγουστής Βασ. Βλάσσης(απόφοιτος 1950)���

Στου Παναγιώτη το μικρό το καφενείο,έξι επί δύο μπήκε, κάθησε ο λιγνός

ψηλός ασπρομάλλης, κάτω από το βλέμ-μα του Καβάφη και του ποιήματός του''ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ''...κοίταξε και ψιθύρι-σε...'να 'σαι καλά Ειρηνούλα Κοκαλάπου μας δώρισες μ' ευχές μανσουριανέςαυτό το το ημερολόγιο.Σε λίγο ήρθε η λιγνή φιλόλογος με τηνκορούλα της και τα μολύβια της τα χρω-ματιστά και τα χαρτιά της τα πολλά μεζωγραφιές, έργα των μικρών χεριών τηςκαι του μυαλού της του δημιουργικού.Συνέχεια για να δώσουνε στο διάβασμαπου τόσους μήνες τώρα ζούνε, ξαναζού-νε τα της Μανσούρας τα παλιά τα χρόνιατ' αναπλήρωτα.Είχε κανονίσει μια συνάντηση η φιλόλο-γος στο διπλανό το φροντιστήριο για δου-λειά, τους χαλεπούς αυτούς καιρούς,αδιόριστος ούσα!«Ήρθα νωρίς για να τα πούμε» είπε μπαί-νοντας.«Καλώς την» είπε ο ασπρομάλληςκαι σηκώθηκε να την υποδεχθεί, ευγενι-κά. Η μικρούλα κοίταξε ερευνητικά τοτραπεζάκι με τα χειρόγραφα. Τους κέρα-σε δροσερό αναψυκτικό και άρχισε,συνέχισε των περασμένων το ανάγνω-σμα.«Τα χρόνια φεύγανε και οι τάξεις η μιαμετά την άλλη και οι δάσκαλοι και οικαθηγητές διαδέχοντο αλλήλους. Ιστο-ρίες, γεγονότα, πόλεμος αρχή και τέλος.Καινούργιες καταστάσεις, συνθήκεςάγνωστο το μελλον ερωτηματικά, ξερι-ζωμός, πόνος βουβός, φόβος κρυφός,ελπίδα ...καθένας από το δικό του μετερί-

ζι, από τη δικιά του τη σκοπιά ...νέεςπατρίδες, παλιές πατρίδες, δεύτεροςξεριζωμός για τους δικούς μας τουςανθρώπους της Μικράς Ασίας του 1922,της Ίμβρου, του Πόντου.Ο Monsieur Dayan, ο καθηγητής μαςτων Γαλλικών, γνώστης της AρχαίαςEλληνικής γλώσσης απόγονος τωνφυλών του Ισραήλ, μάς πίεζε να διαβά-ζουμε, να μαθαίνουμε, να είμαστε επιμε-λείς, επίμονοι. Έλεγε: «πώς είναι δυνατόννα μπορώ εγώ να διαβάζω και να μετα-φράζω Αρχαία Ελληνικά και σεις να μηντα καταφέρνετε, τη δική σας γλώσσα!Ούτε στα Γαλλικά είστε καλοί! Τεμπέλη-δες!» Ακολουθούσαν μια δυο υβριστικέςφράσεις γαλλιστί...espece de cauchon,espece d'idiot! Μερικές φορές μάλισταέπαιρνε το βιβλίο μας των ΑρχαίωνΕλληνικών διάβαζε ανάποδα το κείμενοκαι μετέφραζε ενώ ένας από εμάς κρα-

τούσε το κείμενο για καλύτερη κατανόη-ση. Εμείς κοιτούσαμε ...άναυδοι, ίσωςντροπιασμένοι που μας έβαζε τα γυαλιάστις γνώσεις των Αρχαίων Ελληνικων.Κι όταν οι Άραβες και οι Ιουδαίοι τα τσου-γκρισαν και το μέλλον των Ιουδαίων στηνΑίγυπτο άρχισε να είναι επικίνδυνο άρχι-σε το «γλίστρημα» προς άλλους προορι-σμούς ασφαλείς, φιλόξενους γι'αυτούς.Κι έτσι ο DAYAN έφυγε και ήρθε ο Mon-sieur Martin με τον μικρό του γιο Guy.Ατακτούλης ο μικρός τριγύριζε στουςκήπους του σχολείου μας μακριά από ταόμματα του ελέγχοντος πατρός του, οοποίος έβγαινε στο παράθυρο του δωμα-τίου τους στο σχολικό μας κτήριο καιφώναζε «Guy, Guy viens ici!»Στην τετάρτη γυμνασίου 1947-1948 οZAKI EFENDI, ο καθηγητής μας τωνΑραβικών με το ένα μάτι κάπως αδρα-νές, μάς ανέπτυσσε μεταξύ άλλων τηθεωρία του ότι ΑΝ οι ΕΒΡΑΙΟΙ έκανανκράτος θα ήρχετο το ΤΕΛΟΣ του κόσμου!Από τη μια πλευρά ο DAYAN, από τηνάλλη ο ZAKI EFENDI κι εμείς στιςσυμπληγάδες πέτρες μαθαίναμε, παίρνα-με τα πρώτα μας μαθήματα μίσους,έχθρας, συντέλειας του κόσμου, τουμάταιου αυτού δημιουργήματος! Ο ZAKIEFENDI ήτο και συγγραφεύς. Έγραψε καιένα θεατρικό έργο και το «ανέβασε» τηβοηθεία των αραβομαθών μαθητών σεμία από τις γιορτές μας στα σχολεία μας.Μια κωμωδία με πολλες «νούκτες» καιευτράπελα προς τέρψιν του θεατρόφιλουκοινού.

Συνεχίζεται

Μία ακόμη φωτογραφία από τη συνάντηση αποφοίτων έτους 1962 στις 24 Σεπτεμβρίου 2016 στον Άγιο Κοσμά (από το αρχείο του Γ. Κονετά)

Όρθιοι από αριστερά:Γιώργος Κονετάς,Δέσποινα Γκιάτη, Αλέκος Καραντινόπουλος,Μαρία ΚατσαράΚαθιστοί:Μαργαρίτα Δρίτσα, Ίρις Γεωργιάδου,Γαβριήλ Μαρκίδης (Γκάμπης),Άρτεμις Παπαγεωργίου

Μανσουριανοί Χειμώνες

H γλαύκατων αποφοίτων

5

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Γεώργιος Δ.Γρηγορίου υπήρξε συγκληρονόμος μετην Αικατερίνη της περιουσίας του θείουτου Ιωάννη Γρηγορίου. Μετά το θάνατοτου Ιωάννη και τη διανομή των περιου-σιακών του στοιχείων ο Γεώργιος, σύμ-φωνα με την επιθυμία της Αικατερίνης,δώρισε στην Κοινότητα της Μανσούρας106 φεδάνια καλλιεργήσιμης γης ειςμνήμην του Ιωάννη για την εκτέλεση κοι-νωφελών έργων («Δήλωσις», αρ.9.396/9.6.1922. Αρχείο συμβολαιογρά-φου Π. Γ. Βέλμαχου, ΣΣΑΑ), γεγονός τοοποίο κοινοποιήθηκε στο ΔιοικητικόΣυμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας τηςΜανσούρας στις 14 Ιουνίου 1922 με τησχετική επιστολή. Μετά την αποδοχή τηςδωρεάς ορίσθηκε επιτροπή πραγματο-γνωμόνων, αποτελούμενη από τουςΠαναγιώτη Ν. Ανδριτσάκη, Δημήτριο Γ.Ανδριτσάκη και Μίλτο Κοκαβέση, κτημα-τίες, κατοίκους Μανσούρας, για να εκτι-μήσουν την αξία των κτημάτων τηςδωρεάς, που βρίσκονταν στα χωριάΜεχάλα Δέμενα και Σαλαμούν της επαρ-χίας Δακαχλίας. Η Επιτροπή στις 25 Ιου-νίου 1922 επισκέφθηκε τις περιοχές καιεκτίμησε ως εξής: Οι καλλιεργήσιμεςεκτάσεις στο χωριό Σαλαμούν ανέρχο-νταν συνολικά σε 40 φεδάνια, διαιρεμένασε 31 τεμάχια γης διαφορετικής έκτασηςτο καθένα και βρίσκονταν στις περιοχέςΧολ Αμπούλ, Χάνδρ, Άμπου Σακρ, ΕλΓαγιάρ, Ελ Τόμπια, Ελ Γκινένα. Τα 28φεδάνια ήταν ενοικιασμένα σε διάφο-ρους ιθαγενείς και τα 12 τα καλλιεργούσεο ίδιος ο Γεώργιος Γρηγορίου. Μάλιστασε τέσσερα κεράτια στην περιοχή Χολ ΕλΓκινένα διέθετε οικίσκο, που χρησίμευεως γραφείο και μαγαζί, περιβαλλόμενοαπό κήπο με δένδρα. Σύμφωνα με τουςεκτιμητές, η συνολική αξία των 40 φεδα-νίων μετά του οικίσκου ανερχόταν στοποσό των 6.972 λιρών Αιγύπτου. Στο χωριό Μεδάλα Δέμενα οι καλλιεργή-σιμες εκτάσεις ανέρχονταν συνολικά σε66 φεδάνια στις περιοχές Χολ Οφ και ΧολΚασσαβί, τα οποία καλλιεργούνταν απότον ίδιο τον Γεώργιο Γρηγορίου. Η συνο-λική αξία τους ανερχόταν στο ποσόν των13.244 λιρών Αιγύπτου. Η συνολική αξίατων δωρούμενων εκτάσεων μετά τουοικίσκου ανερχόταν στο ποσόν των20.216 λιρών Αιγύπτου (Αιγυπτιακό

Αρχείο Ε.Λ.Ι.Α.). Σύμφωνα με το δωρητήριο συμβόλαιοτης 12ης Ιουλίου 1922, εκτός από τηδωρεά των 106 φεδανίων, η ΕλληνικήΚοινότητα εξουσιοδοτείτο να διαθέσεικατά βούληση τα δωρηθέντα κτήματα. Οδωρητής επιθυμούσε επίσης «όπως τοπροϊόν της πωλήσεως των ως άνωγαιών διατεθεί προς αγοράν προσοδοφό-ρων ακινήτων εντός της πόλεως Μαν-σούρας ή προς οικοδομήν ακινήτων, επίτων οποίων ν’ αναγραφή «Δωρεά Ιωάν-νου και Γεωργίου Γρηγορίου»και τούτοπρος διαιώνισιν της μνήμης των δωρη-τών». Η Ελληνική Κοινότητα, με απόφαση πουπήρε σε Γενική της Συνέλευση της 4ηςΦεβρουαρίου 1923, εξουσιοδότησε το ΔΣτης να προβεί στην εκποίηση των 40φεδανίων του χωριού Σαλαμούν ελΚομάς από τα 106 φεδάνια της δωρεάτους Γεωργίου Γρηγορίου. Ο ΥπουργόςΕξωτερικών της Ελλάδας Α. Αλεξανδρής,στις 26 Σεπτεμβρίου 1923, γνωστοποίησεστο Υποπροξενείο της Μανσούρας ότι ηΕλληνική Κυβέρνηση εγκρίνει την εκποί-ηση «των τεμαχίων γης και οικίσκου τωνδωρηθέντων εκ του ειρημένου ευεργέ-του και την αντικατάστασιν αυτών δι’αστικών κτημάτων εν Μανσούρα». Πράγματι, στις 12 Οκτωβρίου 1923 ο Υπο-πρόξενος Λούβαρης γνωστοποίησε στηνΕλληνική Κοινότητα τη σύμφωνη γνώμητης Ελληνικής Κυβέρνησης για τηνεκποίηση των δωρηθέντων κτημάτων(Αιγυπτιακό Αρχείο Ε.Λ.Ι.Α.). Τα 40 φεδά-νια του χωριού Σαλαμούν πουλήθηκαντελικά μέσα στο έτος 1925.Στις 26 Απριλίου του 1926 η ΕλληνικήΚοινότητα σε Γενική της Συνέλευσηεξουσιοδότησε το ΔΣ της να προχωρήσειστην εκποίηση και των υπόλοιπων 66φεδανίων της δωρεάς του Γεωργίου Γρη-γορίου, αλλά σε τιμή όχι μικρότερη των200 λιρών Αιγύπτου κατά φεδάνιο. ΤονΟκτώβριο του 1926, η Ελληνική Κυβέρ-νηση γνωστοποίησε στην Κοινότητα τηνέγκρισή της για την πώληση των 66φεδανίων). Έτσι, πουλήθηκαν όλα τα κτή-ματα της δωρεάς του Γεωργίου Γρηγορί-ου. Το ποσόν που εισπράχθηκε από τηνπώληση των 40 φεδανίων του χωριούΣαλαμούν ανήλθε στις 6.198 λίρες Αιγύ-πτου και 920 μιλιέμ και από την πώληση

των 66 φεδανίων του χωριού ΜεχάλλαΝτάμανα σε 13.627 λίρες Αιγύπτου και710 μιλλιέμ.Οι προαναφερόμενες εκτάσεις, όμως,πουλήθηκαν και παραδόθηκαν στουςαγοραστές χωρίς να συνταχθούν τα σχε-τικά πωλητήρια συμβόλαια, αλλ’ απλώςέναντι πληρωμής διαφόρων ποσών εκτης αξίας, για τα οποία δόθηκαν σ’ αυτούςαποδείξεις από την Κοινότητα με τηνυπόσχεση ότι θα συνταχθούν τα συμβό-λαια αμέσως μόλις καταβληθεί το ήμισυτης αξίας της γης.Οι αγοραστές άρχισαν από το 1926 νακαταβάλλουν μικρά ποσά, γεγονός πουτους οδήγησε σε σύγκρουση με τηνΕλληνική Κοινότητα, η οποία δεν εισέ-πραττε την κανονική τιμή. Το 1929 η Κοι-νότητα ανέλαβε να προκαταβάλει στουςαγοραστές τα τέλη της μεταγραφής τωνσυμβολαίων. Τελικά, το 1930, οι περισσό-τεροι από τους αγοραστές υπέγραψαν οκαθένας χωριστά αναγνωρίσεις τωνχρεών τους για το υπόλοιπο της αξίας τηςγης με τόκο 9%. Το γεγονός, βέβαια, ότι οιαγοραστές, αφ’ ενός μεν δεν ήταν αλλη-λέγγυοι, αφ’ ετέρου δε δεν αναφέρονταντα σύνορα της γης, την οποία κατείχε οκαθένας, δημιουργούσε ένα επιπλέονσοβαρό πρόβλημα. Τελικά, τον Αύγουστοτου 1934 με απόφαση των Μικτών Δικα-στηρίων της Μανσούρας, ο δικηγόροςτης Κοινότητας κ. Μ. Σαΐτας πέτυχε τηνονομασία μεσεγγυούχου για τις εκτάσειςστη Μεχάλα Δέμενα και συνέταξε προκα-ταρκτικά συμβόλαια συμβιβασμού, ταοποία υπογράφηκαν από ένα μέρος τωναγοραστών, με τα οποία δινόταν προθε-σμία 15 ετών σ’ αυτούς να εξοφλήσουν τουπόλοιπο της αξίας των γαιών. Σύμφωνα με την πενταμελή ΕξελεγκτικήΕπιτροπή («Έκθεσις της ΕξελεγκτικήςΕπιτροπής επί του ζητήματος των γαιώνδωρεάς Μεγάλου Ευεργέτου ΓεωργίουΓρηγορίου προς την Ελληνική ΚοινότηταΜανσούρας». Αιγυπτιακό Αρχείο,Ε.Λ.Ι.Α.), η οποία είχε ορισθεί για τηνυπόθεση της εκποίησης των γαιών τηςδωρεάς του Γεωργίου Γρηγορίου το 1934,η Κοινότητα ζημιώθηκε από την κακήδιαχείριση του ζητήματος της πώλησηςτων γαιών Γρηγορίου από τα κατά και-ρούς Δ. Συμβούλια από το 1925 μέχρι το1934. (Συνεχίζεται)

Από το βιβλίο της Δήμητρας Σταθοπούλου-Καπετανάκη «Οι μεγάλοι ευεργέτες Ιωάννης και Αικατερίνη Γρηγορίου. Εκπρόσωποι του παροικιακού ελληνισμού στη Μανσούρα της Αιγύπτου», Δήμος Θεραπνών, Γκοριτσά 2010

Η δωρεά των 106 φεδανίων ΜΕΡΟΣ Β’

H γλαύκατων αποφοίτων

6

Σκοπός του Προσκοπισμού είναι η επαγρύπνηση επί της γενι-κής αναπτύξεως του παιδιού και η καλλιέργεια του πνευματι-

κού και ηθικού κόσμου. Το παιδί δεν είναι μόνο ένα σώμα πουμεγαλώνει, αλλά και μια ψυχή η οποία εξελίσσεται. Ο Προσκοπισμός συγκεντρώνει όλα τα αγαθά, τα οποία αποβλέ-πουν εις την σφυρηλάτησιν του χαρακτήρος προς απόκτηση εφο-δίων για έναν και μόνον αγώνα, πολύ σκληρό και μεγάλο, για τοναγώνα της ζωής που το αντίκρισμά της δεν πρέπει να φοβίζει,αλλά να αντιμετωπίζεται…Αυτή είναι με λίγα λόγια η έννοια του Προσκοπισμού που συγκε-ντρώνει χιλιάδες παιδιά όλων των εθνών που όλα ενωμένα αδελ-φικά, κάτω από μία σημαία εργάζονται για την προσκοπική αλλη-λεγγύη και αγάπη. Με την ιδεολογία την προσκοπική, τονίζω,χαράσσονται τα αχνάρια ενός τίμιου αγώνα για να γίνομε ηθικοί,χρηστοί, καλοί και το κυριότερο χρήσιμοι.

Από το ημερολόγιο του Δημήτρη Χριστοφίδη που ήταν τοπικός Έφορος Προσκόπων

Προσκοπισμός

ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

13/9/201711/10/20178/11/2017

H γλαύκατων αποφοίτων

7

Γεννήθηκα στο Δεσσούκ, ένα χωριότης κάτω Αιγύπτου. Εκεί έλαβα τα

πρώτα γράμματά μου. Ήμασταν 5 μαθη-τές, το σχολείο ήταν ένα διαμέρισμα 2δωματίων. Στο ένα δωμάτιο ήταν το σχο-λείο, στο άλλο έμενε η δασκάλα μας,αλλά διαβάζαμε. Όταν τέλειωσα τοΔημοτικό σχολείο, έπρεπε να δώσωεισιτήριες εξετάσεις για να γίνω δεκτόςστο Αβερώφειο Γυμνάσιο Αλεξάνδρειας,όπου και έκανα τις 4 πρώτες γυμνασια-κές τάξεις. Ήταν 1941, Β΄ ΠαγκόσμιοΠόλεμος και η Luftvaffe, η γερμανικήαεροπορία, βομβάρδιζε αλύπητα τολιμάνι της Αλεξάνδρειας, γιατί εκεί ήτανο ναύσταθμος του αγγλικού στόλου.Αλλά αρκετές βόμβες δεν βρίσκανε τοστόχο τους και πέφτανε στην πόλη. Μιατέτοια βόμβα έπεσε κοντά στο σπίτι μας

και ο πατέρας μου φοβήθηκε και μετα-κομίσαμε στην πόλη της Μανσούρας,όπου εκεί αποφοίτησα από το εξατάξιογυμνάσιο. Ήμουν τότε 18 ετών. Η Ελλάδαμας ήταν σκλαβωμένη. Υπήρχε, όμως,στην Αίγυπτο στρατός, μια ταξιαρχία απόκληρωτούς Αιγυπτιώτες Έλληνες καιαπό Έλληνες που φεύγανε σκαστοί απότην Ελλάδα μέσω Τουρκίας. Στην Αλε-ξάνδρεια ήταν και ο ναύσταθμος τουελληνικού στόλου, εκτός από το θωρη-κτό «Αβέρωφ» που φύλαγε το κανάλιτου Σουέζ με βάση το Πορτ-Σάιδ. ΗΕ.Β.Α., Ελληνική Βασιλική Αεροπορία, ησημερινή ελληνική πολεμική αεροπορία,αποτελείτο από 3 μοίρες – οι δύο μοίρεςκαταδιωκτικά και η μία βομβαρδιστικάαεροπλάνα. Η 13η μοίρα ήταν τα βομ-βαρδιστικά αεροπλάνα. Εστάλθηκα στηΝότιο Αφρική και εκπαιδεύτηκα ωςιπτάμενος ασυρματιστής και πολυβολη-τής αέρος. Επέστρεψα στο Χελουάν,αεροδρόμιο κοντά στο Κάιρο, και απο-σπάσθηκα στη 13η μοίρα. Εν τω μεταξύη Ελλάδα ελευθερώθηκε από τη Γερμα-νική κατοχή και γύρισα στο Χασάνι, στοαεροδρόμιο του Ελληνικού. Εκεί έμεινα15 μήνες, οπότε απολύθηκα και γύρισαστην Αίγυπτο. Δεν είχε δουλειές καιπήγα στο Chandour, στο κανάλι τουΣουέζ, που ήταν αγγλική βάση αλλά προ-σλάμβαναν και πολίτες που μιλούσανεγγλέζικα. Το 1948, ένας συνάδελφοςαπό την αεροπορία βρήκε δουλειά ωςιπτάμενος ασυρματιστής στην EthiopianAirlines και με τράβηξε και εμένα στηνΑντίς Αμπέμπα, όπου παρέμεινα 3 χρό-νια. Πετούσαμε στην Ευρώπη, Ασία καιΑφρική. Έγινα τουρίστας και με πληρώ-νανε για να κάνω δρομολόγια Κάιρο,Ναϊρόμπι, Άντεν, Καράτσι και Βομβάη.

Ξενοδοχεία 5 αστέρων, εστιατόρια, ταπλήρωνε η εταιρεία. Πέρασα ωραία τότε,μέχρι που το 1951 φέρανε έναν αβησσυ-νέζο ασυρματιστή και με αντικατέστησεκαι έτσι, το 1951, πήρα την άγουσα καιήλθα στο Sydney όπου ζω τα τελευταία64 χρόνια.Εργάστηκα ως υπάλληλος, απέκτησαμαγαζί δικό μου και έκανα καλά, μέχριπου ήλθε ένα super-market και μεέσπασε. Δεν μπορούσα να συναγωνιστώτις τιμές τους και έχασα τα λεφτά μου.Ξαναεργάστηκα ως υπάλληλος μέχριπου έγινα 70 ετών, οπότε ως συνταξιού-χος ήλθα στο γηροκομείο Lourantos,όπου ζω σήμερα και είμαι ευχαριστημέ-νος. Έχω μια αδελφή και μία κόρη, τηνΕλένη, στην Αθήνα και μία άλλη κόρη, τηΜαρία στην Αδελαΐδα. Στη Γαλλία έχωέναν αδελφό. Είμαι ολομόναχος εδώ. Κέρδισα τη φιλίακαλών ανθρώπων που μου φέρονταιπολύ εντάξει. Στα νιάτα μου είχα αναπτύ-ξει σωματειακή δράση σε σωματείαελληνικά και αυστραλέζικα. Ήμουνγραμματέας, κρατούσα τα πρακτικά καιτα μετέφραζα στα αγγλικά. Η ζωή κυλάκανονικά και λέω Δόξα τω Θεώ, είμαιευχαριστημένος.

Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ

Στο αεροδρόμιο στο Χασάνι (αεροδρόμιο Ελληνικού)

κ. Παράσχου Πεζά

Επιστολές αναγνωστώνΑξιοσέβαστη και αγαπητή κυρία Πεκλάρη, Σύδνεϋ 25-4-2017

Υγιαίνετε, Χριστός Ανέστη και του χρόνου με υγεία. Στην Ελλάδα καταλαβαίνετε καλύτερα τη Λαμπρή. Κι εδώ γίνεται καλή προσπάθεια των σωματείων για τα μέλη τους, αλλά άλλη χάρη έχει η πατρίδα μας. Φέτος γιορτάσαμε Πάσχα μαζί με τους καθολικούς και προτεστάντες. Άλλες χρονιές τα παιδιά μας τα μπερδεύουν - πώς γιορτάζεται το Πάσχα 2 φορές; Κρίμα που δε γιορτάζουμε όλοι μαζί. Χάρηκα που ο Πάπας βρέθηκε στη Λέσβο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας. Καλή αρχή, η συνέχεια με το καλό.

Σας χαιρετώ, Παράσχος Πεζάς

8

H γλαύκατων αποφοίτων

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ:ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΝΣΟΥΡΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥΕΚΔΟΤΗΣ: ΤΟΥΛΑ ΧΑΡΙΤΟΥ-ΠΕΚΛΑΡΗpanagpek@gmail.com

ΤΑ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ ΑΡΘΡΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥΣ.Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΗΣ ΓΛΑΥΚΑΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΑΛΛΑΞΕ

Για συνδρομές και προσφορές στον αριθμό της ΕΘΝΙΚΗΣ

Ε.Τ.Ε. 169/772259-17ΙΒΑΝ GR4601101690000016977225917

H γλαύκατων αποφοίτων

Προσφορές

1 φωτογραφία 1.000 λέξεις!

Συλλυπητήρια

Τούλα Χαρίτου-Πεκλάρη (Πρόεδρος)τηλ.: 210 8625842 κιν.: 6977 897764

Βασίλης Κιούρης (Αντιπρόεδρος-Ταμίας)τηλ.: 210 7233753

Λιλίκα Νικολοπούλου (Γεν. Γραμματέας)τηλ.: 210 6745832 κιν.: 6972723194

Τζόνυ Χριστοφίδης (Σύμβουλος Γενικών Θεμάτων)κιν.: 6976597978

Καίτη Αστρά (Σύμβουλος Καλλιτεχνικών)τηλ.: 210 6849957 κιν.: 6979 757001

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

•Σμυρνιούδης Μίνως-Ελευθερία, 50€ στημνήμη γονέων τους.

•Περάκης Αλέξανδρος-Βασιλική, 100€ στημνήμη Τάσου Περάκη.

•Στη μνήμη των εκλιπόντων Βαγγέλη Βαλε-ντή, Γιάννη Κονετά και Γιώργου Ελευθερί-ου, ο Σύλλογος Αποφοίτων ΓυμνασίουΜανσούρας προσφέρει στην Πρόνοια300€ στη μνήμη τους.

Τους περασμένους μήνες χάθηκαν από τη ζωή ο Βαγγέλης Βαλεντής, απόφοιτοςτου 1955, ο Γιώργος Ελευθερίου σύζυγος Ευγενίας Δημητρίου και ο ΓιάννηςΚονετάς.Η Πρόεδρος και το Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων Γυμνασίου Μανσούρας εκφρά-ζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στις οικογένειές τους και συμπαρίστανται στοβαρύ πένθος τους.

Ο Γιάννης Κονετάς απόφοιτος του 1958 έφυγε από τηζωή στις 10 Μαρτίου 2017.Υπήρξε Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε θέματα Διοίκη-σης, Οργάνωσης και Ανάπτυξης – ΑξιολόγησηςΑνθρώπινου Δυναμικού.Ήταν κάτοχος Master Education και Certificate ofAdvanced Study in Administration, Planning andSocial Policy του Harvard. Επιμορφώθηκε στοManagement Centre of Europe σε θέματα Techniquesand Tools of Management Development.

Παράλληλα με το διδακτικό του έργο στο Κολέγιο Αθηνών και σε Σχολές Μετεκ-παίδευσης διετέλεσε Σύμβουλος στα ελληνικά ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στηνΑυλών Internasional κ.ά. Πρόσφατα διηύθυνε την ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΠΕ, εταιρεία παρο-χής υπηρεσιών στο Management και το ΒΙΟΡΑΜΑ Α.Ε. Συστήματα ΠροβολήςΠροϊόντων.

Κάποιους τους αναγνω-ρίζουμε, κάποιους όχι.Βοηθήστε μας να τουςβρούμε όλους.Παραθέτουμε όσουςαναγνωρίζουμε.Όρθιοι: Γκέτσος, Αγγελής,Τρίχας, ?, Τσατάλης, ?, Κώσταλος,καθηγητής?, ?, Χριστοφίδης έφορος,Βάνας, Σιφνιώτης, ?,Ανδριτσάκης, Μόσχος,αδελφός Μόσχου, ? ,Χριστοφίδης, Αδελφοί Χαροκόπου,Ραντόπουλος, ?, ?, ?

Από το ημερολόγιο του Δημήτρη Χριστοφίδη