Η θυσία της Ιφιγένειας

Οργίστηκε πολύ ο Μενέλαος, που ο Πάρης του πήρε την Ελένη, και θέλησε να τον εκδικηθεί και

να τη φέρει πίσω.Δε θα αφήσω

να περάσει έτσι αυτό, που μου έκανε

ο Πάρης. Θα φέρω πίσω

την ωραία Ελένη…Ο αδερφός μου, ο Αγαμέμνονας,

είναι αυτός, που θα με

βοηθήσει…

Γι’ αυτό ζήτησε βοήθεια από τον αδελφό του, τον Αγαμέμνονα, που βασίλευε στις Μυκήνες.

Εκείνος κάλεσε όλους τους βασιλιάδες των Αχαιών

να ετοιμαστούν να πάνε στην Τροία, να πολεμήσουνε να πάρουν πίσω την Ελένη.

Εγώ, ο Αγαμέμνονας,

βασιλιάς των Μυκηνών,

καλώ όλους τους βασιλιάδες των

Αχαιών, να έρθουν μαζί μας και να μας

βοηθήσουν να πάρουμε πίσω τη γυναίκα του αδερφού

μου. Να πάμε στην Τροία

και να τη φέρουμε πίσω!!!!

Στο λιμάνι της Αυλίδας μαζεύτηκαν όλοι οι Αχαιοί

με τα πλοία και τον στρατό τους.

Ο γερο-Νέστορας, ο βασιλιάς της Πύλου

Ο Ιδομενέας από την Κρήτη

Ο Αίαντας από τη Σαλαμίνα

Ο άλλος Αίαντας απ’ τη Λοκρίδα

Ο Διομήδης από το Άργος

Ο Φιλοκτήτης, ο φίλος του

Ηρακλή, από τη

Μαγνησία

Ο Οδυσσέας απ’ την Ιθάκη

Ο Αχιλλέας, ο γιος του Πηλέα και της

Θέτιδας από τη Φθία

με τον φίλο του τον Πάτροκλο

και τους γενναίους Μυρμιδόνες.

Διάλεξαν για αρχηγό τον Αγαμέμνονα κι αφού έκαναν θυσίες,

περίμεναν να φυσήξει ούριος (ευνοϊκός) άνεμος,

να ξεκινήσουν τα καράβια για την Τροία.Με αρχηγό τον Αγαμέμνονα

ξεκινάμε για την Τροία!

Όμως φύλλο δεν εσάλευε κι οι βασιλιάδες ρωτήσανε τον μάντη Κάλχα να τους πει

γιατί οι άνεμοι δε φυσούσαν.Μα τόσες θυσίες κάναμε στους

θεούς, γιατί δε φυσάει

αέρας, να ξεκινήσουν

τα καράβια μας;Ας φωνάξουμε

τον μάντη Κάλχα, για να μας πει τι συμβαίνει…

Κάποτε ο Αγαμέμνονας σκότωσε το ελάφι

της θεάς Άρτεμης. Γι’ αυτό κι εκείνη

τώρα κρατάει τους ανέμους...

Για να της περάσει ο θυμός, πρέπει ο Αγαμέμνονας να θυσιάσει στο βωμό της Θεάς

Άρτεμης, την κόρη του, την Ιφιγένεια…

Θυσίασε την κόρη σου,

όπως μού σκότωσες

το ελάφι…

Αβάσταχτη θλίψη πλάκωσε την καρδιά του Αγαμέμνονα. Δεν ήθελε να θυσιάσει την

αγαπημένη του κόρη. Μέρες θρηνούσε. Τέλος, έστειλε μήνυμα στην

Κλυταιμνήστρα, τη γυναίκα του…

Κλυταιμνήστρα, φέρε την κόρη μας

στην Αυλίδα.Θα την

παντρέψουμε με τον Αχιλλέα!

Όταν η Ιφιγένεια κι η μητέρα της έφτασαν στην Αυλίδα, δακρυσμένος ο Αγαμέμνονας τους είπε

την αλήθεια.Η αλήθεια, κόρη μου, είναι πολύ διαφορετική…Πρέπει να θυσιαστείς στο βωμό της Άρτεμης, για να

φυσήξει άνεμος και να ξεκινήσουμε

το ταξίδι μας για την Τροία…

Μη στενοχωριέσαι, μητέρα!Αν είναι για το καλό των

Αχαιών, πρέπει να το κάνω…

Πρέπει να θυσιαστώ!

Τη μέρα της θυσίας πήγε στολισμένη στον βωμό και με θάρρος έσκυψε το κεφάλι. Κι ο μάντης Κάλχας, αφού της φόρεσε χρυσό στεφάνι στα μαλλιά, σήκωσε το μαχαίρι. Όμως, εκείνη τη στιγμή η Άρτεμη ήρθε μέσα σε ένα σύννεφο, άρπαξε την κόρη και πάνω στον βωμό άφησε ένα μικρό ελάφι.

Την Ιφιγένεια την πήγε μακριά στη χώρα των Ταύρων,

στην Κριμαία, σ’ έναν από τους ναούς της.Από ‘δω, από τη χώρα των Ταύρων, σου εύχομαι καλή τύχη, πατέρα, σ’ αυτό σου

το ταξίδι!!

Αμέσως φύσηξε άνεμος και οι Αχαιοί κίνησαν για την Τροία.

Ανοίγω το Τετράδιο Εργασιών

Μενέλαος

ΣπάρτηΝέστορ

αςΠύλος Ιδομενέ

αςΚρήτη

Αίαντας Σαλαμίνα

Αίαντας ΛοκρίδαΔιομήδ

ηςΆργος Φιλοκτή

τηςΜαγνη

σίαΟδυσσέας

Ιθάκη Αχιλλέας

Φθία