Ρ Ε TRI EKERMAN,1247733/FULLTEXT01.pdf · ιν. specimen academicum, de dsuscriptorum ciceronis...

14
ι ν. SPECIMEN ACADEMICUM, DE DSU SCRIPTORUM CICERON IS OECONOMICO, QUOD, CONSENT. AMPLISS. SENAT. PHILOSOPH. AD REGIUM UPSAL. LYCEUM, Sus PRiESIDIO CELEBERRJMI VIRI, MAG Ρ Ε T R I EKERMAN, Eloquent. PROFESSORIS Reg. et. Ord. ERUD1TORUM EXAMIN1 MODESTE OFFERT. DANIEL GEVALIN, HEISING US. IN AUDIT. C/ri\OL.MAJORI,D'E V1I.APRILIS. Anni MDCCLXII. Π. A. M. S. UP SAL I AB.

Transcript of Ρ Ε TRI EKERMAN,1247733/FULLTEXT01.pdf · ιν. specimen academicum, de dsuscriptorum ciceronis...

  • ι ν.

    SPECIMEN ACADEMICUM,DE

    DSU SCRIPTORUMCICERON IS

    OECONOMICO,QUOD,

    CONSENT. AMPLISS. SENAT. PHILOSOPH.AD REGIUM UPSAL. LYCEUM,

    Sus PRiESIDIOCELEBERRJMI VIRI,

    MAG Ρ Ε T R IEKERMAN,

    Eloquent. PROFESSORIS Reg. et. Ord.ERUD1TORUM EXAMIN1 MODESTE OFFERT.

    DANIEL GEVALIN,HEISING US.

    IN AUDIT. C/ri\OL.MAJORI,D'E V1I.APRILIS.Anni MDCCLXII.

    Π. A. M. S.

    UP SAL I AB.

  • VIEISAdmodiifti Reverendis Traclari(F?"?s Q^r^^ßluii^civeDno MAG. ANDREA

    FORSSIÜ,jReftori Scholas Ί ην. Hudicksvälk.ni]am itieritiiliiriOj

    D*o ρ Ε τ Ε oWAHLMAN.

    Paftori in Grarp digniffimo,

    l)v. PETRO HATET JO.Paftori in Bergsio & HaiTela vigilantiflimo,

    r: Fautoribus, quavis animi véneratiofte, colendis

    D'cit perquam egregie, prout fölet, Cicero, nihil ejjeremnneratione lenevolentia jucimdius; dicam vero,ego nihil ejje ciiffinlius. Veflroriim enim, Evergetae o-ptimi, beneficiorum quoties recordor, recordor autemfemper, toties quidem muneFis atque debiti mei fimuladmoneor, ei licet fatisfaccre néqueam, cum plura & ma-jora in me exiftant, quam ut illa, omni fermonis adpa-ratu meo, rite prcedicentur. Itaqueea, qua par eft,ob-fervantia båfce, quas Vobis debeo, ofFero pagellas, qua-rum quidem argumentum in fe effc commemorabile,modo audtorem dignitati fux inveniilet parem. Quodreliquum eft, pro Vedro, Veflrorumque falutis floreyfufpiriis ardentilllmis, Summum implorare Numen nun-quam defiitam, quoadvixero, permanfurusAdmod, Rever. b2 ClariJJimor; Nojmnum Veßr»

    eultor humillimuSyDANIEL GEYALIN.

  • Rådmannen och Notarien uti Hudicksvall,Adel och Hbgägtad,

    HekS JONAS GEVALIN,Bruks - inipe riorn derirådes

    Hogägtad,

    Herr HANS GEVALIN,Mme Högtårade och K. Farbröder,

    Handelsmannen uti Stockholm,hbgägtad

    Herr ERIC GEVALIN,Min Äiikade Broder.Mine Valgjbrare.

    Den dagen har jag långe önfkat ie, på hvilken jagikulle få betyga den erkånfla, fom legat gjömd imitt inre, af de oräkneliga välgärningar, medhvilka I,Mine K. Farbroder, ej mindre, ån Du^ Min Bror, hafvenmig, Händigt ifrån mina barna-år, öfverhopadt. Undrendå icke, utan tillåten, Mine vålphrnre, at jag teknar Edraprisvärda namn, viddetta tilfället, på dcifa ringa blad, ochuppofrar Eder dem til ett vedermüe af min tackfamhet.De äro det enda, jag har at gifva for all åtnjuten godhet,utom en brinnande bön til all vålfignelies Gud, det Hantäckes rikeligen uppfylla hvad för mig briifer, Eder, i ti¬den, vid hålfan uppehålla och, efter tiden, räkna Eder iblandde lina. Under hvilken önikan jag lefver til mit fidila.

    Mine Högtårade och K. Farbröders,Samt

    Min Ålikade Broders

    Idmjukaße tiennre och trogne hroder,DANIEL GEVALIN,

  • Crono Länsmannen Uti Gnarp Sochn,Åreborne Och Vålagcad

    HU ERIC GEVALIN.Min Hulde Fader.

    T Jpptag. Kärafie. Fader;Få. Pappers. Blad.

    For. Outtröttlig. Mbda. Fid. Min. Uppfoflran.Bor. Oräkneliga. Omkoflningar. Tid. Mm. Upkomfl.För. Ogemen. Ömhet. Om. Min. Framgång.Sa/om.

    Liten. Frukt. Af. Edar. Outöfliga. Godhet.Fmgßa. Skänk. För. Störßa. Välgärningar.Men. Min. Fader.

    Anfe. Endaft. Gifvarens. Sinne.Som. Lågar. af.

    Erkanfia. Karlek. THlgifvenhet.Hulde. Fader.

    Himlen. Betåcke. Edra. Gråhår. MM. Sin. Nåd.Uppehälle. Edra. Bräckligheter. Med.. Sin. AUmazt.

    Vår. Gud.Gjöre. An. Edar. Lefnad. Lånz. Fbrnbgd. Ljuflig.Och. Då. LTrött. Af. Bekymmer. Mätt. Af. En. Orolig. Ferld.

    Sluter. Edra. Dagar,pnildelec Eder. HERREN. Af. Nåde. Med. Rågadt.Mått.

    Hvad. Här. Felats.Belbne. Edart. Arlete. Med. Ett. Evigt. Arf.

    / Härligheten.Så. On/kar, Beder. Och. Sucher«

    Altid..

    Eder? Min Halde Fader^lydige fån

    DANIEL GEVALIN,

  • audamus noftra quidem tempora^,idqve jure optimo, quibus flu-dium Oeconomicum, tam theo-retice, quam pra^ice, confidera-tum, maxime floreicit. Hoc enimayo, agricolas iua colere perdili-genter rura, artifices ingeniofiusexercerc opera manufa&a, mer-;

    catores felici cum iucceiFu, non domi tantum, ied ex-tremos ad Indos navibus excurrendo3 negotiari, moi>tanoshomines metallis., e terrx quaii viicexibus cruendis,1deinvero; ad varios ufus· perpoliendis, operam navarcfummam, & reliqua id genus, Oeconomiam haud exi-gue promofura, quis non videt? quis oibi, qnoqvo ie

    , verferit, non congratulabitur ? Et cum praxis absqueiufficienti rerum & modi, quo agendum fit, cognitionenihil valeat; egregiam multi fcientias Oeconojnieie irn-pcndcrunt curam, qua ad grandius jamdiu prove^a efl

    fafti-

  • £ )6 c $fafltgium. Maxims itaque felices firat nqflri cives, iifuanorint bona, fuisque re3c fruantur commoiis. Ve-rumenimvero, in efFerenda prarientis ieculi laude, vete-rib'us nec fuam, quam promeniere, denegare debemusgloriam. Nam, ii vei antiquiflima relpicimus tempora,vixerunt, qui ftndio delecbati iintOeconomico, idque',pro ratione cujusque climatis, exeoluerint. Quid au«tern, cjuavis a?tate, fecerit quisque, quantosqve progres-

    iftitutum,nec tcnuitas ingenii,per-mittit. Sufficiat ad teilimonium provocare Ciceronis,facundifFimiillius, acfapientiilimi RomanorumConfulis,quod vel unicum nos convincere poterit, a veteribus,tum in tradendis praceptis Oeconomicis, tum in re fa-miliari tuenda, haud iegnern eile collocatam operam.Nec ipfi Tullio defuifle cognitionem rerum Oeconomi-carum, ex fcriptis, qucC poftcritati reliquit, elegantiifi-mis facile patebit. Nos igitur id per traniennam , ut a-junt, introfpiciemus, oftenfuri quem ufum fcripta Cice¬ronis prseftent Oeconomicum. Tuam vero, C. L.mitiorem nobis expetimus cenfuram, benigniusqveJudicium.

    Merita ipfius Tullii pariter ac vitam, plures deditaopera, Sequidem prajclariiTima, ita funt periecuti, ut tamdeillis, quam de hac, multa dicerc non magis ad remdit, quam Iliada poft Homerum condere. Neque erit re-ticenaum, alias ut omittam, prodiiffe Diip. iub Celeberr.Prsefide A. 1759. deHifloria Natural·\lumineScriptorum Cice¬ronis mirkbiliter coUuftrata^ in illa ergo,quae nobis eft propria,parte ut pergamus, juvabitobiervaife, Occonomiam fcien-tiam eiFeadquirendi & adminiftrandi opes ieu facultatcs.Quaedefinitio prajcipuum ubique Oeconomia; indicat munus,indolem, ncceifttatem atque ufum. In ftatu naturali cum

    dc-

    ceperit Öeconomia adcuratius e-

    §. II.

  • ) 7 rΛν J ι \ . S*\

    degcrcnt vifam homines, & antequam fot cgerent fortu-narumadminiculis, ut fe fiiosque feiftentirent, exihitit q ti-dem Oeconomia, idque a vetuiHili.nis1 usque tempori-bus, uti antea fubmonuimus, at parum exculta; raulitia.vero hominum ita crefecnte, ut,introäj£lis plurimarumrerum dominiis, ftatum inire cogercntur civilem, mul-tx, &fe re innumera, inde exortae lant neeeilitatis ra~tiones, & quidem longe gravi ifimaf. Qiice enim ante$unica? tantum famili^e, paucisquc perionis fetis érant,jammaxima? multitudini, in pluresque divife? iocietates poli-ticas,minimc fufficerepotuerunt. Hinc Oeconomia? jucun-ditas in neceilitatem commutari coepitfatis urgentem Piu-ra jam cum defiderentur, alia exinde poffc aliam,Oeconomoincumbit procuratio, Etenim, ut diligens paterfamilias eaadquirere poilit, qua?fibi iiiisque adbene beatequc viven-chim,fint pcrncceilaria, ficque Oeconomum aga t félicem,feiat, oportet , cognitasque habest eas, qua: ad Oeco-ncmiam propius Ipeßarff, eamque premovent, icicn-tias, nec fllaium nt ignarus, fqmbus itudium innititurOeconcmicum,tanquam fundamentis.^Huic autem fcoporeri m natural!um, qua? in tribus, ut adpellari folent, natursregnis, animalijVegetabili & minerali, occurrunt,iblidamcognitionem ceterasque ron paucas,qua?fingularcm cumOeconomia habent nexum, difeiplinas,mirum inmodum,iniérvire, dudum menuerunt eruditi, explicatiusque de-monftratom eile videbis in pereleganti atque utiliffimoCeleberrimi, ad regiuni hoc Lyceum, Oeconcmiae Prof.D:ni Do&oris -And. Bercli libello, qui inicribitur: */77-ledning til alifnånnd knshaldnmgenyOptm non iine multi-plici fru&u evofvunt le&itanfquc futuri Oeconomi»

    .§· IILDividi autcm poterit generaliifime Oeconomia in

    publicam & privatäm. Illa civilem reipicit vi tam , often-ditque non tantum fingula,reipublica? rnembra, in com.

    rau·

  • SM 8 ( »■Itiüftetnutilitatemaliquidconferre, ied etjam ajrarium pu¬blicum reåe diipenfari deberc, ut potentia gentis, rebusfubnixa necellariis, ad focietatcm fuftentandam, firman-dam, ornandamque, auipicato, ut nihil fupra, increicat.Hase vero in primis docet, quomodo quisque civium,quo demum cunquc fueritftatu, pofteifiones adquirere,adquiiltas adminiftrare, inque fuos & aliorum ulus con-vertere poilit. Prxcipua, quibus privata promovetur Oe-conomia, fubfidia funt agricultura, res metallica, artestnanuaria, & commercia. Quam ob caüilam iubdividiilla fvevit in rufticam & urbanam, quia artes illae prioresad vitam prtecipue pertinent rufticam, pofteriores vero,urbanammaxime tangunt. Hanc vero divifionem noneo eile trahendam, ut nihil urbicis permittatur incolis,quod agricote excolunt, operis, vel contra agricolis o-mnia, qute in oppidis inftituuntur, negotia interdican-tur, res ipia oftendit. Adlocorum enim Opportunitä¬ten!, &qute cetera funt requiilta,heic probe eft adtenden-dum, ia quod fiimmi dudum nos eaocent fei Oecono-knite antiftites. Nos vero, poftquam ifttecleviter deliba-,vimus, ad Oeconomica Ciceronis revertimur.

    j. IV.Veteres Gracos & Romanos Oeconomiam non neg-

    lexifle, etfi aliunde quoqve innotefcit, plus vice fimpli-ci inculcat Cicero. Cumque laudari pulcrum fit, a lau·dato ft id fiat viro, & ejus rei, de qua teftimonium perhi-bet, non ignaro; Tullium noftrum ad Oeconomiam com-mendandam non utique ineptum fuifle, multa funt, qua2nobis certo perfvadeant. Ipfum enim in numerum iol-lertiftimorum Oeconomorum eile adgregandum, nonfoluminde patebit, quod perqvam egregia, de variis Oe-conomite partibus, reliquerit icripta, fed & inter amoenita-tes ruris ipfe educatus, prtedia fatis ampla tenuerif, fe-liciterque adminiftraverit. Ut taceam,;eum prudentiae

  • ΪΚ ) 9 (Oeconomica: .(peclmina haud pauca edidiile in provin-cia Afiatica , fibi demandata, id quod tum ex ipfius,tumex amicorum pluribus, qure in manibus exftant, cpifto-Iis , extra controveriiam cft pofitum. Dolendum omni-no, qua: de re familiari vci ruilica ex Xenophontefcripferii, injuria temporum, interiiile , quorum tan-tummodo fragmenta, ab aliis Aucioribus confervata, fo-periimt. Tres, inquam, fuere libri, in qvibus non taminterprctem egerat Oeconomici Xenophontis , qvam po*tius paraphrairen, quemadmodum neque in Gratis ex-emplaribus illa tripartita divifio reperitur. Amoris veroin Xenophontcm, & de feriptis iilius judicii faventiilimi,non oblitum eileCiceronem, vei fequentia produnt: Res fa-„miliaris quanidebet in rebus, a quibus abeft turpitudo; con-„fervari autem diligentia & pariimonia; iisdem etjam rebus„augeri. Has res commodillimeXenophon Socraticus per-„fecutuseftineo libro,qui Oeconomicus infcribitur,quem„nos e Groeco in Latinum conyertimus ä). Alibi: „Mul-„tas ad res perutiles Xenophontis libri iünt: quos legite,„qvtefo, ftudioie, ut facitis; quam copiofe abeoagncul-„tura laudatur in eo iibro, qui eft de tuenda re famiiiari,„ qvi Oeconomicus inicribitur b)} Ex hisvero, quodpiimum fibi a nobis depofeit locum, eft, Columella teile, denomine, tanquam patrefamilias & diipeniatore omnium.fere rerum creatarum c). Ubi fimul agit de matrimoniiindole, quantaiit illud utilitate, quantoque pretio. inveni-tous quoque iliis coloribus depiefca eile mutua illa rau-nia, itemque viro &feinina: propria, nee non adjutoria &propugnacula ietatis cum juvenilis, tum ienilis. Nemoe amulieribus, ait, res efle adeurandas domi fub teflo, virisvero duriora & foris fub dio perpetienda, in exercitatio-ne forenfi &extranea, per itinera, & labores pacis & belli&c. Ibidem fatetur, ceteris digeftis, ie etiam ex iis, qui¬bus quQtidic utimur, fepofuifle;&:; qua:'ad lanificia, cal-

    B cea-

  • »..)») &ceamenta & fupelledilia adque cibaria coquenda &meniam quotidianam, pertinerent , tradidifle d ). Im-mo, in libello dc Officiis, alm domefticaneutiquam omiiltnegotia. Ibi enim de iervis rede tradandis ita diflerlt:meminerimus etiam adverfus infimos jußitiam ejjeJervandem.Ift eintem infima conditio, fortnna fervorum, quibusnonmalef.racipmnt, qui itajnhent uti, utmercenariis adoperamexigendam Zf'juflapral·enda e).

    a) II Offic. c. 24. b) Seve61. c. 77. c). Lik XII. c. z.d) Ibd. L. V. c. 73. e) I. Offic. c. 73.

    §■ V*Sci;icet,in libro deSenedute, obledamenta ienum ex

    re ruftica ita extollit, ut non modo itudinm, ied pe-ritiam quoque harum rerum baud mediocrem prte ieferat. Sic vero incipit: venio nunc ad voluptates agri-colarum, quibus ego incredibiliter dele&cr a). Catonemheicloquentem inducit, atque deinceps (am fideliter, tam-que adcurate omnia agricoke cfhcia praricribit, ut nonlegi, non audiri,fed, coram, cculis ufurpari videantur.Modum ccrte frudificationis aptiiTime, naturaque con-Venienter ita exponit, ut in iorola fummorumBotani-corum enutritum diceres. Temperare omnino mihi„non pöilbm , quominus ipfa adponam verba. Terra,„cum gremio mollito ac iubado iemen iparfum excepit,jjpnmuro occacatum cchibet: deinde tepefadnm vapo-„re , & cömpreflu fui? diffundit, & elicit herbeicentem„ex eo viriditatem, qua; nixa fibris ftirpium ienfim ado-„leieit, culmoque ereda geniculato, vaginis jam quail„pubefcens includitur^e quibus cum emerierit,fundit fru-„gern, ipiccc ordine ilrudam, & contra avium minorum„morium munitur vallo ariftarum. Paucis interjedis,vitem hunc in modum deicribit „vitis quidem, qua?, natura caduca eft, nifi fulta iit, ad terram ferturj„eadem, ut ie erigat clayiculis fuis, quafi manibus, quid-

    qvid-

  • £ ) " C £

    qvid eil na£la, Ccrnple&itur &c. Et,Iaudatis poflmodnmnonnullis fummi ncminis, inter Remanos, viris, quibusvalde arrifit agrorum eultus, enrmeratisque prsecipuisvi¬ta? ruflica? commodis, hoc quidem cfFato agriculturam„commendat: agro bene cuJto nihil poteil eile vel uiu?3uberius, nec fpecie ornatius. Ut vero conllet, non adinfmam tantum plebem, aut miroris forte dignitatis ho-mines, agricultura; pertinere laudem, Cyrum minorem,Perfarnm regem, exlibroXenophontis Oeconomico,quemmaximi eile pretii nuperime demonilravimus, hortosfuosLyfandro, Lacedacmoniorum legato, oilentantcm fuam-que in his excolendis pnedicantem operam refert. Nec veroin hoc iolum Dialogo, fed alibi queque iaepius, Oeconomi-am Jaudat ruilicam. Sic oratio, qua? Sextum Roicium A-merinum,parricidiiaccufatum,deiénfitaverat,plurimao°con-tinet, ad agros colendos qva: allicere & invitare poilint.Cicero enim argumentum accufatoris invertit, atque exeo, qvod pater hunc fifi m in rufticis pradiis reliquerat,non od i um, ied eximium quendam ineum amorem, ad-duefis veterum exirrpiis, cemprobat l·). Alibi autem,pluribus fere vita? generibus inter iecollatis, ita concludit:„Omnium rerum, ex quibus aliquid adquiritur, nihil eft3,agricu]tura mel.u 3 nihil uberius, nihil dulcius, nihil ho-5,mine, nihil libero, dignius. Ad ha?c fubmonendum erit inlucem prodHfle DiiT. du&u Ampi. Pra?ildis mei, de ho-vore Agriculturce apuä Romanos, habit. A. 1743. qua?, cumotium nobis facit in iis perceniendis e Nobilitate Qviri-tium, qui agricultioni & mani m acmovcrent & opemplane laudabilem, tarnen vel, teilimonii loco, eidem ad-lungere voluimus feqventia. Nempe italegitur inL.Pacaf.Drepani Panegyric. Theodofii Auguili. p. 14. SicagreflesCurii3 fic veteres Coriincani^ fic nomina reverenda Fabritii>quum inducia? bella iuspenderant, inter aratra vivebant,éc3 ne virtus quiete langvefceret, depofitis ingremio Ca-

    B ζ pi·

  • SS } ia( &pifolini Jovis lanreis, triumphales viri rufticabantur. Tn-de eft, qvod aceepinuis datos icrentibus faices & miilascum curulibus iuis perrura palmatas, qvod agricolas con-fulares pailoresqve trabeatos & Dictatores inter armentaveflitos. Sic Alex, ab Alexandro, poileaqvam PopuhimRomanum ex re ruilica, in qua multum diuque veriatusfuerat, clari nominis cognomenta fumfiiTe demonilraflet,pergit: ex qua re conjeclari licet fortes illos atque acrisingenii viros, quicquid a reip.Muneribus otii& laxamentihabebant, id pierumque in exercendis agris & colendisfrugibus ponere confveviile, nequeiementes terra: jacere,neque vites amputare, aut agros ftcrcorare, vel irrigarefaftidio unquam duxifle L. I. c.9. p. 53. Et hoc idem eil,qvod Poetarum Svethicorum olim prargrande decus, utmulta, eleganter cecinit.

    Then ärju vifl ettväp, fom Bonde -lefnad ratar,Som Åkerbruket fkyr, ocb jordens fägring hatar,1ber doch Guds helga ord thetJamtna hogt herbitterOch hvar förnuftig man med vbrdning tber om dbmer l?ξ.Ibe tappre Romare, fafi tbe väl eljeft hadeSä: ädelt finne, at tbefig ej genta ladePä lata fidan ned, dock Jokte the fin lifaJ enfiigt lefverne, och ville häüre vifaSin fnäühet theruti, at the en äker Jädde,An at the forde krig och bfver härar rådde.7het Cincinnatus ined fin lefnad nog hekräfter,Och mänge andre, fom jlikt fedan fblgde efter;Then gamle Curtus, Fahritius, SerranusyJa fielfver Scipio och Diocletianus,Som kunde med fit [värd flä kungar bfver ä?idafl be bafυa häüre täckts then tunga plogen vända/

    Guds JFerck och Hvila p. 139.a) C, ig. h) C. ii. /7. c) De Off. L. I. c. 42:

    §.VI.

  • & ) 13 ) $§, VI.

    Sed ne quis exiftimct, folam agrorum culturamTullianis commendari fcriptis, ceteras vero Oecono-mia* partes, ab eo, fiuifie negle&as > agedum nonnuila ad-feramiis loca, qua· ad urbicam vivendi rationem acceduntpropius. Qiialis debet eße domus Principis atque honö¬ra ti vit i, ita in pi imo Officiorum libroedocet, ut mukasfirnul adjungat cautelas, prudentiam Oeconomicarn, etjam„heic, mirificeamplificaturas. Scribit enim./z)' aduiüm ad-„commcdandäm sedificandi defcriptionem, ita tarnen} ut„dignitatis pariter ac ccmmoditatishabeatur ratio. Etquo-„niam in domum clari hominis, tum hoipites multi funt„recipiendi, tum multitudo non raro admittenda homi-,,num varii generis; laxior qqidetn illa efie debet, quam3 privatorum, qui minori forte domicilio poterunt eßeccntenti. Quii etjam mediocritatem insedibusfexitruen-dis iöllicite fervandam eße oßendit. ^Cavend-um, inquit,„pradertim fi ipieadifices, ne extra modum fijgitu &.ma-„gnificentia prodeas: quo genere multum rnali etjaiia in„exemplo efi:. Studiofe enimplcrique,pradertim hac in par¬kte, fada moresquePrincipum imitantur. Quodartificia &quaftus in libeiales& fordidos dißingvat, b) id utique addecorum maximeiui popull ipe£taf. Neque enim ullum vi¬vendi genus, quod quidem a morali quovis alienum efi;vipio, per ieiördjdum exiftimari debet. Sed hoc non ob¬ilat, quominus alterum fit altero, vel opinione civiumhonoratius, vel ipio etjam fru&u prarfiantius. Fx hoc et¬jam fontcmercaturam tenuem, cum vanitate&fraudecon-jundtam, improbat, copiofam autem ,multa undique ad-portantcm , neutiquam vituperandam ceniet. Qui veromercatores, quafiu contenti, ex alto in portum, ex portuin agros & pofltfihones civium ceferas, commercia con-ferunt, iis iuamfiure optimo, deberilaudem contendit. Pu-blicanorum certe cauflam fiepius itadefenditCicero,hoci-

    B 3 pfum

  • & )14 ( &Him lucrandi genus, five ad privatam illud, five publi-cam Oeconomiam referre velis, ut maximi femper fe-ciiTe videatur. lam vero a mc nemo, crediderim, ex-fpe&at, ut fingulas, qua? noilra aitate florent, Oeconomix partes ac fpecies, ex fcriptornm Tullianorum penu„fim depromturus; ncque enim hoc promifi, nec jfieri o-mnino poteil. Multa cnim majoribus ignota, poflc-rorum detexit induftria, quemadmodum nonnulla, pri-fcx a'tatis inventa, a nobis, jnter artes numerari deper-ditås conftat: de metallis certe eruendis Roma, Cice-ronis arvo, non multum fuit follicita, utpote qua? au·rum, argentum, ses, quin ctjam fcrrum, armis confi-ciendis aptum, aliis extorquere potius, quam adferrefolebat. Nec perpefuä, quibus gens haec occupabatur, bei#la tantum Oeconomiae temporis relinquebant, quan-tum ad majores fueratprogre/Tus neceilarium. Tranquil-litatis enim amans eil rerum Oeconomicaruiti traSatio,

    qua?, ut inter bellicos tumultus langvct, ita aimscpacis in gremio vigec, la?tiusque

    efflorefcité) Cap. 3ß. l·) C. 42.

    TANTUM.gli-..· I — · ' 11 — I 1 ι

    CONSANGUINEO SUO DILECTISSIMO,jyoß opus ingenii magno ctmaviine cultumy

    Non deerunt mentis Jaurea ferta cCfnislsa ne ρaniteat ßudn vtgilisqzie infarts,

    Quem colis ? adjiingat praemia ρlura DEzts,

    .it! prclixtorj an im©giatulatur

    JOHANNES GEVALIN»