Την Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017το διοικητικό συμβούλιο του Πα-νελληνίου Συλλόγου Μαγουλια-

νιτών καλεί τα μέλη του σε ετήσια τα-κτική εκλογική - απολογιστική ΓενικήΣυνέλευση, με θέματα:

1. Διοικητικός και οικονομικός απο-λογισμός.

2. Εκλογή των διοικητικών οργάνωνκαι των επιτροπών του Συλλόγου.

• Στην Αθήνα η εκδήλωση-διαδικασίαθα γίνει στις 11 π.μ. στο γραφείο τουΣυλλόγου, στην οδό Χαλκοκονδύλη 37.

Η ψηφοφορία θα διαρκέσει έωςτις 3 το απόγευμα.

• Στα Μαγουλιανα η εκδήλωση - δια-δικασία θα γίνει ακριβώς την ίδια ώρα,στις 11 π.μ.

Καλούνται όσοι επιθυμούν να θέ-σουν υποψηφιότητα για τον Σύλλογο,να το πράξουν έως και την Παρα-σκευή 27 Ιανουαρίου.

Τα τηλέφωνα των μελών του ση-μερινού Διοικητικού Συμβουλίου βρί-σκονται στην ταυτότητα της εφημερί-δας και είναι στην διάθεση όλων τωνσυγχωριανών που θέλουν να θέσουνυποψηφιότητα, να ζητήσουν διευκρι-νίσεις και για κάθε άλλου είδους διευ-κόλυνση στην διαδικασία συμμετο-χής.

Στο ταμείο κάθε τράπεζας σ’ όλο τον κόσμο, από το σπίτι σας ή το γραφείο, μπορείτε να καταθέσετε την ενίσχυσή σας απλά, γρήγορα, αξιόπιστα.Στην τραπεζική συναλλαγή προσθέσετε το ονοματεπώνυμό σας. ΔΙΚΤΥΟ ΝΕΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ – EUROBANK

Κωδικός IBAN: GR61026063 000000 20200838001 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΩΝ

Κ.Δ.Α.

TPIMHNIAIA ΠEPIOΔIKH EKΔOΣH TOY ΠANEΛΛHNIOY ΣYΛΛOΓOY MAΓOYΛIANITΩN • TEYXOΣ 80 • ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016

www.magouliana.grwww.fb.com/magoulianawww.twitter.com/magouliana

ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣή ΦΩΤΑΚΟΣ

Α' ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣή ΦΩΤΑΚΟΣ

Α' ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

01-4943

ΧΧ ++ 55

Οικονοµική ενίσχυση – συνδροµές για τον σύλλογο και την εφηµερίδα!

Χωρίς εκκλησιασμό πέρασαν οι μέρεςτων Χριστουγέννων, της Πρωτοχρο-νιάς και των Φώτων για τους ανθρώ-

πους του χωριού μας. Το θέμα είναι γνωστόστον Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλο-πόλεως κ.κ. Ιερεμία Φούντα.

Στα μέσα του φθινοπώρου ήμαστανπολύ κοντά στην εξεύρεση λύσης. Ή του-λάχιστον έτσι φάνηκε. Νέος ιερέας επι-σκέφτηκε το χωριό μας για να αναλάβει,

όμως λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει να λει-τουργεί δήλωσε ότι δεν θα έρθει και δεναπαντούσε στα τηλεφωνήματα που του έγι-ναν.

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι το χω-ριό δεν έχει παπά. Όποτε ο παπά Θοδωρήςβρίσκεται στο χωριό, όποτε η υγεία και οιδυνάμεις του το επιτρέπουν, χτυπάει ηκαμπάνα και πάει ο κόσμος να εκκλησιαστεί.Διαφορετικά… σιωπή.

Όσοι βρέθηκαν τις γιορτινές μέρες στοχωριό εκκλησιάστηκαν στην Βυτίνα, ενώ οιηλικιωμένοι δεν λειτουργήθηκαν. Η αρμό-δια Μητρόπολη οφείλει να αναλάβει τις ευ-θύνες της και να φροντίσει να διατηρήσειτην ενορία.

Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε απαι-τεί άμεση λύση, αφού η εκκλησία είναιαναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των μόνι-μων κατοίκων αλλά και όλων μας.

ΞΕΜΕΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΠΑ ΑΑννάάσσττααττοοιι οοιι μμόόννιιμμοοιι κκάάττοοιικκοοιι .. ΔΔεενν λλεειιττοουυρργγήήθθηηκκαανν ττιιςς ηημμέέρρεεςς ττωωνν εεοορρττώώνν!!

Χρηματοδότηση«ψίχουλα»

Ηχρηματοδότηση για έργα σταΜαγούλιανα, τα τελευταίαδύο χρόνια, από τον Δήμο

Γορτυνίας δεν ήταν απλά μηδενική.Ήταν υπό το μηδέν. Οι φτηνές δικαιολογίες που επικα-λούνται κατά καιρούς διάφοροι ει-δήμονες και μη, έχουν να κάνουν μετη μείωση του πληθυσμού, άρα καιτων εσόδων του δήμου. «Μηδενική»,συνεχίζουν, ήταν η χρηματοδότησηστα περισσότερα χωριά. Όποιοςτολμήσει να ρωτήσει αν ο δήμαρχοςπληρώνεται κανονικά γίνεται… λαϊ-κιστής. Λοιπόν έχουμε και λέμε: Την ώρα που οι δημοτικές πόρτεςγίνονται όλο και πιο στενές για ταπολλά και μικρά χωριά, όπως είναι ταΜαγούλιανα, άλλα δημοτικά διαμε-ρίσματα χρηματοδοτούνται. Αν κά-νουμε λάθος ας μας διαψεύσει επι-σήμως η δημοτική αρχή, δίνονταςστην δημοσιότητα αναλυτικά τί κον-δύλια δόθηκαν και που: Η δημοσί-ευσις, άλλωστε, είναι η ψυχή τηςΔικαιοσύνης. Έτσι δεν έλεγε ο πατέ-ρας της νεοελληνικής δημοσιογρα-φίας, Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ;Εμείς πάντως το είπαμε και δεν θαβαρεθούμε να το γράφουμε: Λεφτάυπάρχουν μόνο όπου υπάρχουν ψη-φοφόροι. Η στάση Πόντιου Πιλάτου εκ μέ-ρους της δημοτικής αρχής δεν περ-νάει απαρατήρητη. Η δημοτική αρχήδιαπιστώνει την μείωση του πληθυ-σμού και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Για να μην χάνουμε το στόχο καιεπειδή είναι άγνωστο πόσα χρόνιακρίσης πρέπει να περάσουν για να μι-λήσουμε σοβαρά. Από τον ΔήμοΓορτυνίας έχει διαρρεύσει ότι γιατο 2017 στα Μαγούλιανα αντιστοι-χούν 6.000 ευρώ. Από αυτά ουσια-στικά στο χωριό θα καταλήξουν3.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα είναι ΦΠΑκαι ασφαλιστικές καλύψεις. Κάποιοι θα πούνε, σε σχέση με πέρ-σι τα Μαγούλιανα θα περάσουν απότο ταμείο και η αχαριστία είναι κακόπράγμα. Τελευταία αρχίζω να πι-στεύω ότι αν η αχαριστία είναι κακόπράγμα, η έλλειψη μνήμης να δεις… Μια και μιλάμε για νούμερα, να κα-ταγράψουμε άλλο ένα στατιστικόστοιχείο, διότι πολλοί αρεσκόμαστεμε αυτά: 10% μειώθηκε τη χρονιάπου πέρασε ο αριθμός των μαθητώνστα σχολεία της περιοχής μας. Αυτόσημαίνει ότι σε περίπου 15 χρόνια οιμαθητές σε 80 χωριά της Γορτυνίαςδεν θα ξεπερνούν τους 100. Δεν θα κουραστούμε να γράφουμεεπίσης ότι: Οι ηλικιωμένοι δεν γεν-νούν παιδιά, ούτε κάνουν επανα-στάσεις.

Το ραντεβού κλείστηκε από τους νέους σε χρόνο ντε τε. Η είδηση κυκλοφόρησε μέσω facebook και όλοι όσοι πήγαμε το βραδάκι της Παρασκευής16 Δεκεμβρίου στο καφέ-μπαρ του Σπύρου, στην Πετρούπολη, αποχωρήσαμε τις πρώτες πρωινές ώρες ευχαριστημένοι.

29 Ιανουαρίου κόβουμε βασιλόπιτα & ψηφίζουμε Στις 29 Ιανουαρίου ψηφίζουμε, αλλά και για τοκαλό του χρόνου κόβουμε την πρωτοχρονιάτικηπίτα μας. Όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρό-νια ο Σύλλογος θα φροντίσει να υπάρχει κάτι φα-γώσιμο. Κάθε οικογένεια που έχει την δυνατότητα,καλό είναι να φέρει ό,τι έχει την ευχαρίστηση έτσιώστε να καταναλωθούν τα κρασιά.

Εκείνο που μετράει πάνω από όλα είναι η συμ-μετοχή στην εκλογική διαδικασία. Είναι το ελάχιστοπου μπορεί να κάνει ο καθένας μας για το χωριό μας.ΣΕΛ. 2

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ,ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΥΧΗ, ΧΑΡΑ,ΕΛΠΙΔΑ & ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20162 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 3

Τί δουλειά έχει ένας Αθηναίος στοκαφενείο των Μαγουλιάνων; Τί γυ-ρεύει ένας έμπειρος και πετυχημένος

επιχειρηματίας της εστίασης και του κέ-τερινγκ στο χωριό μας;

Η εφημερίδα του Συλλόγου δεν ήτανδυνατόν να αφήσει αναπάντητα τα πα-ραπάνω ερωτήματα. Έτσι, λίγες μέρεςπριν από τα Χριστούγεννα βρεθήκαμε τετα τετ με τον Γιώργο Σκοτίδα, τον άν-θρωπο που διεκδίκησε και πλειοδότησεστον διαγωνισμό για το καφενείο τουπλατάνου.

Η συζήτηση που ακολουθεί έγινε στηνεπιχείρησή του, στον «Ναυτικό όμιλο Πα-λιού Φαλήρου», στη μαρίνα του Φλοίσβου.Το σκεπτικό των ερωτήσεων αφορά κυ-ρίως τη συγκεκριμένη απόφασή του καιλιγότερο το τι ακριβώς σκέφτεται να κά-νει με το καφενείο και το ξενώνα.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο ΓιώργοςΣκοτίδας έρχεται στα Μαγούλιανα για ναανεβάσει τον πήχη ψηλότερα. Ο ίδιοςδεν έχει καμία σχέση με τους επιχειρη-ματίες της ανάγκης. Δηλαδή όλους εκεί-νους που τα τελευταία χρόνια «έφαγαν»την αποζημίωση της απόλυσης και τιςόποιες οικονομίες τους δοκιμάζοντας τηντύχη τους ανοίγοντας σουβλατζίδικα καικαφέ στην πρωτεύουσα.

Ο κ. Σκοτίδας έρχεται στα Μαγούλια-να γιατί πιστεύει ότι «πλέον στην επαρχίαείναι η ζωή».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΑΓΓΕΛΟ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟ

-Πώς ανακαλύψατε τα Μαγούλιανα;Έχετε κάποια σχέση με την περιοχή μας;«Είμαι Αθηναίος, αλλά εδώ και πέντε χρό-νια είμαι επισκέπτης στη Γορτυνίας. Γνω-ρίζω τη Δημητσάνα, τη Στεμνίτσα, το Ελ-ληνικό, τη Βυτίνα…».

-Τα Μαγούλιανα πως προέκυψαν; «Βρέθηκα στην πλατεία του χωριού. Οσυγκεκριμένος χώρος για μένα είναι ιδα-νικός… Ποιος δεν θα καθόταν σε μια τέ-τοια πλατεία, κάτω από ένα τέτοιο πλά-τανο όχι για ένα, αλλά για πολλά τσίπου-ρα με μεζέ; Το καφενείο είχε αδυναμίεςστο τρόπο λειτουργίας του και είχε ανάγ-κη από παρεμβάσεις. Σκοπός, φιλοδοξίαμου είναι να δώσω ώθηση σ’ αυτό το κα-τάστημα, το οποίο θεωρώ αδικημένο. Ηπλατεία των Μαγουλιάνων μπορεί να εξε-λιχθεί και να γίνει χώρος επίσκεψης, γιακαφέ, αναψυκτικά, κρασάκι και παραδο-σιακό μεζέ. Με αυτή την πρόθεση το

πήρα. Για να το ανεβάσω, για να το βελ-τιώσω. Να έρθει κάποιος και να ευχαρι-στηθεί».

- Ξέρετε τι σημαίνει να εγκλωβίζεσαι τοχειμώνα από τα χιόνια; Η περιοχή εί-ναι… άγρια. «Τα άγρια θέλουμε να τα ημερεύσουμε.Στόχος είναι να προσελκύσουμε τον άλλογια μια επίσκεψη. Να δει, έστω από πε-ριέργεια, τι είναι το ορεινότερο κατοική-σιμο χωριό της Πελοποννήσου. Και μόνοαπό περιέργεια πιστεύω θα έπρεπε κά-ποιος να έρθει…».

-Και, γιατί δεν έρχεται; «Εσείς φταίτε. Το έχετε εγκαταλείψει το μέ-ρος. Τα Μαγούλιανα έχουν πλεονεκτήματαπου πρέπει να αξιοποιηθούν. Πρέπει ναανεβάσουμε ψηλότερα τον πήχη της πλα-τεία και του πλατάνου. Η πλατεία τουχωριού είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Στοιντερνέτ πρέπει να υπάρχουν οι σωστέςφωτογραφίες. Στην είσοδο του χωριού νατοποθετηθεί μια σωστή ταμπέλα για να ξέ-ρει ο άλλος που περνάει. Oι βρύσες πρέ-πει να καθαριστούν και άλλα πολλά. Επι-τρέπεται να καλείς στον Δήμο Γορτυνίαςκαι να μη σηκώνουν το τηλέφωνο; Είναιντροπή. Πληροφορίες ζητάω, δε θέλωδανεικά. Όλοι οι φορείς πρέπει να βοη-θήσουν. Η ζωή στην επαρχία πρέπει νααναβαθμιστεί γιατί στην επαρχία είναι ηζωή».

-Με τί δραστηριοποιήστε; «Από το 1990 λειτουργώ τον «Ναυτικό όμι-λο Παλαιού Φαλήρου», στη μαρίνα τουΦλοίσβου. Η καριέρα μου είναι στονχώρο τον τροφίμων. Στην παραγωγή φα-γητού προς άμεση κατανάλωση και στητροφοδοσία καταστημάτων. Ξεκίνησααπό το κέτερινγκ και στη συνέχεια λει-τούργησα καταστήματα από το Κολωνά-κι και του Ψυρρή μέχρι τη Βάρκιζα. Έχωσυνεργαστεί και συνεργάζομαι με επιχει-ρήσεις που συνδέονται με κάθε είδουςτρόφιμα, παρασκευασμένα και μη…».

-Πώς θα λειτουργήσετε το κατάστημα;Θα προσλάβετε υπάλληλο; «Θα το δουλέψω μόνος μου. Μετακομίζω

στα Μαγούλιανα. Ήδη ψάχνω σπίτι να νοι-κιάσω…».

-Ξέρετε, στο χωριό ζουν κυρίως ηλι-κιωμένοι… «Για μένα προσωπικά το στοίχημα είναι ναξεφύγω από την Αθήνα. Έχω ένα γιό, τονΠέτρο που ασχολείται με την επιχείρησηκαι μια κόρη, την Μαρίνα. Η κόρη μου κά-νοντας περιπάτους στα μονοπάτια της πε-ριοχής έχει βρεθεί στα Μαγούλιανα. Είμαισυνταξιούχος, αλλά από τη ζωή δεν έχωσυνταξιοδοτηθεί. Μου αρέσει να είμαιμέσα στα γεγονότα».

-Εμείς, ως Σύλλογος, μπορούμε να βοη-θήσουμε; «Στα Μαγούλιανα έρχομαι με όρεξη. Τώραείμαι και εγώ Μαγουλιανίτης. Χρειάζομαιτη βοήθειά σας για να γίνουν πράγματα,και όχι εμπόδια. Αυτή είναι η μόνη βοήθειαπου ζητάω».

Στολισμός πλατείαςΟ κ. Σκοτίδας ρωτάει αν ο Σύλλογος έχειπρογραμματίσει να κάνει κάτι στο χωριότην περίοδο των Χριστουγέννων και τηςΠρωτοχρονιάς. Τον ενημερώσαμε ότι τατελευταία χρόνια ο Σύλλογος κόβει βα-σιλόπιτα για τους μόνιμους κατοίκους.

Φέτος του εξηγούμε ότι τα πράγματαείναι λίγο διαφορετικά γιατί ακόμη δενέχουν ολοκληρωθεί οι γραφειοκρατικέςδιαδικασίες για να είναι και τυπικά ανοι-κτό το καφενείο, αλλά ο χώρος θα παρα-μείνει ανοικτός. Μέχρι να του παραδοθείκαι επισήμως.

Μας πληροφορεί ότι θα κατέβει στοχωριό μερικές μέρες νωρίτερα (όπως καιέκανε) ώστε τα Χριστούγεννα η πλατεία ναστολιστεί: «Να μπει ένα φωτιζόμενο αστέ-ρι, κανένα στολίδι, η ατμόσφαιρα να είναιεορταστική. Το καφενείο για το καλό θα προ-σφέρει ελληνικό καφέ, κονιάκ και κερά-σματα, κουραμπιέδες, μελομακάρονα τις μέ-ρες εκείνες». • Έχει τη σημασία του και γι’ αυτό το κα-ταγράφουμε. Ο συνεντευξιαζόμενος, κατάτη διάρκεια της συζήτησης μάς βομβάρ-δισε με ερωτήσεις. Μεταξύ άλλων ρώτη-σε για το αν προχωράει η αξιοποίηση τουΣανατορίου της Μάνας του Στρατιώτη, γιατο Ξενία, για τα κλειστά μαγαζιά του χω-ριού μας, για την ευρύτερη περιοχή.

Ο Σύλλογος και η εφημερίδα μας εύ-χονται στον κ. Σκοτίδα σιδεροκέφαλος.Καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο νέοαυτό επαγγελματικό του εγχείρημα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΤΙΔΑΣ

«Χρειάζομαι τη βοήθειά σας για ναγίνουν πράγματα, και όχι εμπόδια»

Το απερχόμενο ΔιοικητικόΣυμβούλιο κατά την θητείατου έδωσε βάρος στη διατή-

ρηση των δομών και την ενίσχυσητων δράσεων του Συλλόγου. Στηνουσία δεν ξεφύγαμε από την πε-πατημένη. Στηρίξαμε όλες εκείνεςτις δράσεις που αναπτύχθηκαναπό το προηγούμενο Δ.Σ. και τηνίδια στιγμή πήραμε πρωτοβου-λίες ώστε να σταματήσει η συρρί-κνωση του τόπου μας. Συνεχίσαμε τις καθιερωμένεςκαλοκαιρινές εκδηλώσεις στα Μα-γούλιανα, δίνοντας έτσι περισσό-τερη ζωή στο χωριό. Συνεχίζουμε την έκδοση τηςεφημερίδας (η οποία κοστίζει ακρι-βά) παρά τις ολοένα και μεγαλύ-τερες δυσκολίες που αντιμετωπί-ζει ο έντυπος τύπος στις μέρες μας.Πετύχαμε την εγκατάσταση Με-τεωρολογικού σταθμού στα Μα-γούλιανα, συνολικής δαπάνης

2.000 ευρώ με έξοδα του Μαριο-λοπουλείου - Καναγκινείου Ιδρύ-ματος Επιστημών Περιβάλλοντος.Συνεχίζουμε την παροχή δω-ρεάν ασύρματου ιντερνέτ στουςκατοίκους και επισκέπτες του χω-ριού.Ενισχύσαμε την συνεργασία μαςμε τον πρόεδρο της κοινότηταςΘανάση Κανελλόπουλο και τονΠεριφερειακό Σύμβουλο ΝικόλαΓόντικα. Όλοι μαζί πετύχαμε αρ-κετά.Πραγματοποιήσαμε κάποιααναγκαία έργα όπως η ανάπλασητου περιβάλλοντος χώρου τουαγάλματος Φωτάκου. Επίσης έγι-ναν εργασίες καλλωπισμού τηςπλατείας με ζαρντινιέρες και λου-λούδια.Συνεχίζουμε να εξοπλίζουμετην μια αίθουσα στο Σχολείο μεστόχο κάποια στιγμή να γίνονται

εκεί παρουσιάσεις και διαλέξεις.Παράλληλα στηρίζουμε συνεχώςτην αίθουσα του Μουσείου.Εκδώσαμε το παλιό ΜητρώοΑρρένων ώστε ο κάθε καταγόμε-νος από το χωριό να μπορεί νααναζητήσει τους προγόνους του.Βοηθήσαμε να γίνουν στο χωριόοι αναγκαίες τσιμεντοστρώσειςκαι καθαρισμοί δρόμων, φωτι-σμός.Με επιστολές μας ασκήσαμεπιέσεις για θέματα του χωριού σεΔήμο, Περιφέρεια, παρόχους κι-νητής και σταθερής τηλεφωνίας,ιδρύματα. Άλλες φορές βρήκαμεανταπόκριση, άλλες φορές όχι.

Δυστυχώς το κενό που πρέπεινα καλύψουμε σε σχέση με τιςυποδομές κοντινών χωριών μας, εί-ναι μεγάλο. Προσπαθήσαμε όμωςγια το καλύτερο δυνατό στις δύ-σκολες εποχές που περνάμε.

Σίγουρα δεν έγιναν όλα σωστά.Σίγουρα θα μπορούσαν να γίνουνκι άλλα πράγματα. Το μόνο βέβαιοείναι ότι όλοι, άλλος περισσότεροκαι άλλος λιγότερο, δεν τσιγκου-νευτήκαμε το χρόνο που αφιερώ-σαμε στο Σύλλογο σε βάρος προ-σωπικών και οικογενειακών απαι-τήσεων.

Ελάτε να ψηφίσετεΤο στοίχημα για τις προσεχείςεκλογές του Συλλόγου είναι δι-πλό. Πρώτον, η μεγαλύτερη δυ-νατή συμμετοχή Μαγουλιανιτώνστην εκλογική διαδικασία. Και δεύτερον να δούμε περισσό-τερους συγχωριανούς να θέτουνυποψηφιότητα για τα όργανα τουΣυλλόγου. Υποχρέωση όλων μαςείναι να στηρίζουμε τον Σύλλογο.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 20 Δεκεμβρίου ορίστηκε η τελευταίασυνάντηση του διοικητικού συμβουλί-ου του Πανελληνίου Συλλόγου Μαγου-

λιανιτών για το 2016. Το πρώτο πράγμα πουέπρεπε να αποφασίσουμε εκείνο το απόγευ-μα ήταν πότε θα γίνονταν οι εκλογές και ηκοπή της βασιλόπιτας.

Η σκέψη να γίνουν χωριστά εκλογές καικοπή βασιλόπιτας με ικανοποιούσε πολύγιατί θα βλεπόμασταν δύο φορές κατά τηνδιάρκεια του χειμώνα, όμως οι πολυάσχολοιοικογενειάρχες είχαν αντίρρηση και τελικάαυτή η τροπολογία δεν πέρασε.

Ένα άλλο θέμα που μας απασχόλησε ήτανη προβολή του χωριού. Με την ευκαιρία τηςπαροχής ρεύματος στο Πετροβούνι και της

βρύσης που υπάρχει εκεί, μας δίνεται η δυ-νατότητα να φτιάξουμε ένα χώρο αναψυχήςόπου θα προβάλλονται τα αξιοθέατα των Μα-γουλιάνων και η δυνατότητα φιλοξενίας στοχωριό. Και φυσικά όλα αυτά φωταγωγημέναγια να προκαλούν την προσοχή!

Μια άλλη ωραία ιδέα πάνω στο ίδιο θέμα,ήταν η φωταγώγηση του Αϊ-Γιώργη με ρεύμαπου θα παρέχεται από τις κολώνες κινητής τη-λεφωνίας στο Αργυρόκαστρο. Για την ζημιάπου προκαλούν στην υγεία μας και στο φυσικόπεριβάλλον θα πρέπει να υπάρξουν και τα αν-ταποδοτικά οφέλη.

Συζητήθηκε ακόμα η δυνατότητα να γίνεικάποια συνεστίαση –αν προλαβαίναμε μέχριτην Σαρακοστή-αλλά επειδή για να γίνει κάτι

τέτοιο πρέπει να υπάρχει έστω και μια άτυπηδήλωση συμμετοχής αποφασίστηκε το θέμααυτό να τεθεί στην συνέλευση του Συλλόγου.Ας είναι υποψιασμένοι λοιπόν όσοι μπορέσουννα έρθουν.

Μια άλλη σκέψη που όμως την αφήσαμε γιατο επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο είναι ηπραγματοποίηση μιας εκδρομής στο χωριόπου θα περιελάμβανε όμως και επισκέψεις σεκάποια αξιοθέατα της περιοχής, όπως π.χ. τασπήλαια του Κάψια, τον Ορχομενό. Και ότανθα φτάναμε στο χωριό θα μπορούσε να γίνειμια επίσημη παρουσίαση των εκθεμάτωνστο Μουσείο του σχολείου –κάποια απ’ αυτάσε μένα τουλάχιστον είναι άγνωστο σε τιχρησίμευαν ή πως λειτουργούσαν– όπωςκαι μια αναφορά στο τέμπλο της Παναγίας καιστην εξιστόρηση των θεμάτων που είναι χα-ραγμένα πάνω στο ξύλο.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότιτο τέμπλο είναι σπουδαίο αλλά αρκετοί δενξέρουμε τον λόγο. Και η εκδρομή θα μπο-ρούσε να τελειώσει με φαγητό στου Ιωσήφ,καφέ στο καφενείο του χωριού και μια επί-σκεψη στα σπίτια. Αυτά σαν σκέψη για το μέλ-λον!

Καθώς η συνάντηση τελείωνε και ο Άγγελοςμάς έλεγε τις τελευταίες του σκέψεις για τηνκαλή συνεργασία μας την διετία που πέρασεκαι την προσδοκία του να συνεχίσουμε έτσι,έσκασε το νέο!! Ο Χρήστος του Ανδρέα, ανα-κοίνωσε με τρόπο ευγενικό, που δεν χώραγεόμως αντίρρηση, την απόφασή του να απο-χωρήσει από το Συμβούλιο. Οικογενειακοίαλλά και επαγγελματικοί λόγοι δεν του αφή-νουν χρόνο να ασχοληθεί πλέον με τα κοινά.

Κοντά είκοσι χρόνια ήταν πρόεδρος στοΣύλλογο των νέων και ίσα που άντεξε δύοχρόνια στον Σύλλογο του χωριού! Η συζυγίακαι τεκνογονία, αλλά και οι μεγαλύτερες ευ-θύνες στην επιχείρηση του πατέρα του έστρε-ψαν -όπως ήταν φυσικό- την ενεργητικότητατου αλλού.

Το χωριό και ειδικά η νεολαία χρωστούνπάρα πολλά στην εργατικότητά του, στον εν-θουσιασμό του και στην αποφασιστικότητάτου και μακάρι αργότερα να βοηθήσει και πάλιενεργά τον Σύλλογο.

Και θα’ ναι αυτή η μοναδική αποχώρηση;Ίδωμεν.

ΠΑΝΙΚΟΣ

Με τη συνεργασία Κοινό-τητας και Περιφέρειαςασφαλτοστρώθηκε μεγά-

λο μέρος του οδικού δικτύου τουχωριού. Συγκεκριμένα έγιναν ερ-γασίες ασφαλτόστρωσης από τηδιασταύρωση στα κάτω αλώνιαέως την πλατεία της Παναγίας καιστο δρόμο που οδηγεί στην εκ-κλησία του Αγίου Δημητρίου.

Έγιναν επίσης εργασίες συντη-ρήσεις του ασφαλτοτάπητα κατάμήκος του κεντρικού δρόμου.

500 ευρώ έδωσε ο Σύλλογος Η Περιφέρεια διέθεσε 18 κυβικάτσιμέντο στην Κοινότητα, ο Σύλ-λογος πλήρωσε για μεροκάματα500 ευρώ με αποτέλεσμα να κλεί-σουν λακκούβες σε πολλά ση-μεία των δρόμων. Επίσης, απο-καταστάθηκε με τοιχίο τμήμα τουδρόμου που είχε καταρρεύσειστο κάτω χωριό. Τσιμεντοστρώ-θηκε τμήμα δρόμου από το σπί-τι της Αγγελικής Κοσιαβέλου έωςτο σπίτι του Θεόδωρου Ζούβελου.Απομένουν να γίνουν στο σημείοκάποιες εργασίες, μόλις περά-σουν οι πάγοι.

Τσιμεντοστρώθηκε η πλατείαπάνω από το σπίτι του ΣεραφείμΑθανασιάδη και έγιναν εργασίεςστη βρυσούλα κάτω από το σχο-λείο.

Ημερολόγιο 2017Ύστερα από περίπου 10 χρόνια οσύλλογός μας προγραμματίζει ναπροχωρήσει στην έκδοση ημε-ρολογίου για το 2017. Σκοπόςτης έκδοσης αυτής είναι η συγ-κέντρωση χρηματικού ποσούγια ενημερωτική πινακίδα στοΠετροβούνι και την ανάπλασητου χώρου. Η αναγκαιότητα τουέργου αυτού έχει επισημανθείαπό πολλούς επισκέπτες και συγ-χωριανούς. Με την ανταπόκρισηόλων ευελπιστούμε να συγκεν-τρωθεί το απαραίτητο ώστε τουςεπόμενους μήνες να τοποθετηθείη ενημερωτική πινακίδα.

Ανοίγουμε μονοπάτια Η πεζοπορία και το ποδήλατοκερδίζουν τα τελευταία χρόνιαολοένα έδαφος στην καθημερι-νότητα των Μαγουλιανιτών, ειδι-κά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στοπλαίσιο αυτό ο Σύλλογος απο-φάσισε να προχωρήσει ένα βήμαπιο πέρα, από εκείνο της συμμε-τοχής του στη δημιουργία τουπρώτου πιστοποιημένου μονο-πατιού στην Ελλάδα. Ενέργειαπου άνοιξε νέους ορίζοντες στηνπεριοχή. Ο Σύλλογος σχεδίασε κυκλικέςδιαδρομές για περπάτημα και πο-δήλατο γύρω από το χωριό. Αγο-ράστηκαν ταμπελάκια σήμανσηςκαι η πρώτη διαδρομή μήκους 5χιλιομέτρων, γύρω από το χωριό,ήδη μας περιμένει να την περπα-τήσουμε. Περιλαμβάνει το τμήμα:Μαγούλιανα – Ζερβού – Βάλτος –Ελά – Σανατόριο –Κορφοξυλιά –Μαγούλιανα. Καιρού επιτρέπον-τος θα δρομολογηθούν κι άλλεςδιαδρομές.

Τι συζητήθηκε στο τελευταίο Δ.Σ. πριν από τις εκλογές

Τί έργα έγιναν

Τριμηνιαία Περιοδική έκδοσηTA MAΓOYΛIANA

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΙΤΩΝ

ΚΩΔΙΚΟΣ:01-4943IΔIOKTHTHΣ

ΠANEΛΛHNIOΣ ΣYΛΛOΓOΣ MAΓOYΛIANITΩN

ΓPAΦEIA:XAΛKOKONΔYΛH 37(3oς Oρoφoς) 104 32 AΘHNA, THΛ. 2105230669

Ηλεκτρονική διεύθυνση: magouliana@gmail.comΥεύθυνος έκδοσης:

Άγγελος Α. Αλεξόουλος

Υεύθυνος ΣύνταξηςΣυντακτική οµάδα

Επικοινωνία με τα μέλη και τους συνδρομητές:

Άγγελος Α. Αλεξόουλος: 690.750.6314

Χρήστος Κ. Γόντικας: 694.0927.152

Παναγιώτης Α. Ζούβελος: 6970.112.500

Χρίστος Α. Γόντικας: 6944.66.7177

Αγγελική Δ. Κοσιαβέλου: 697.2019.335

Αλέξης Σ. Κολόσακας: 694.8585.384

Βασιλική Θ. Κονδύλη: 698.430.9181

Παναγιώτης Κ. Κοσιάβελος:697.2644.305

Χαράλαµος Κ. Καλόσακας:697.402.5565

Ηλεκτρονική σελιδοοίηση: Mαίρη Γασαράκη

ΤΥΠΟΙΣ: Σταµ. Κοτσάτος & Σία Ο.Ε.Μαρίνου Αντύ#α 4, Ηλιού#ολη

Της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΚΟΣΙΑΒΕΛΟΥ

Oι χωματερές στο Δήμο Γορτυνίας σταμάτησαν ναδέχονται σκουπίδια. Έκλεισαν. Είναι παράνομεςβλέπετε, και πληρώνουμε και πρόστιμο για αυτό

χρόνια τώρα. Και τώρα; Καταρχήν, αν δεν είχαν εμφανιστεί στις οθό-

νες μας φωτογραφίες με αγριογούρουνα που τρώνεαπό τα ξεχειλισμένα σκουπίδια σε κάδους γειτονικού δη-μοτικού διαμερίσματος, κάποιοι από εμάς μάλλον δεν θατο μαθαίναμε ποτέ.

Λίγος ο κόσμος στα χωριά τέτοιο καιρό, λίγα τασκουπίδια τους, λίγο το κακό(;). Και οι γιορτινές μέρες τωνΧριστουγέννων; Οι εκατοντάδες, τουλάχιστον, εκδρομείς;Ο τουρισμός, που τα τελευταία χρόνια όλα γύρω από αυ-τόν μοιάζουν να κινούνται;

Οι αρμόδιες αρχές αποφασίζουν τι θα κάνουν με τααπορρίμματα εδώ και τουλάχιστον δώδεκα χρόνια. Τέτοιομπλέξιμο με ό,τι δεν θέλουμε πια ή δεν μας είναι χρήσι-μα. Βέβαια, άλλα αποφασίζει η Περιφέρεια και άλλα οι Δή-μοι… Και ο χορός των εκατομμυρίων γύρω από τα σκου-πίδια μας καλά κρατεί.

Η πραγματικότητα; Αφίσες, πολλές αφίσες και πολύσυζήτηση για τη διαλογή στην πηγή και την ανακύκλω-ση ή ακόμα και την επαναχρησιμοποίηση. Πολύ κουβένταγια την διαχείριση σκουπιδιών με ανακύκλωση - κομ-ποστοποίηση, τη μείωση του όγκου των σκουπιδιών, τηνκαύση αυτών και όχι μόνο, ακόμα και για τις χώρες εκεί-νες που κάνουν εισαγωγή σκουπιδιών για την καύση καιτην παραγωγή ενέργειας από αυτά.

Και χωματερές. Πολλές παράνομες χωματερές, μικρές,μα πολύ πολύ επικίνδυνες. Και πολλοί ανεγκέφαλοι πουξεφόρτωναν όπου αποφάσιζαν τα μπάζα από τις επι-σκευές που έκαναν στο σπίτι, ή τα σκουπίδια από το τε-λευταίο γερό καθάρισμα όσων επί χρόνια είχαν μαζευτείή ακόμα και τα σκουπίδια από το πανηγύρι της προ-ηγούμενης νύχτας…

Και, για να μην ξεχνιόμαστε… Γινόταν και ανακύκλωσηστο Δήμο Γορτυνίας. Αμέ… Δεν είχατε δει τον κάδο στοΠετροβούνι; Ναι, πέντε χιλιόμετρα από το χωριό!

Καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε ότι αγριογούρουνα, λα-γοί και λοιπά ζώα κυκλοφορούν ελεύθερα και κατανα-λώνουν απερίσκεπτα ό,τι πετάμε ή ό,τι ξεχειλίζει από τονκάδο. Έτσι, γιατί τελικά δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής…

Απέραντος…σκουπιδότοπος η Γορτυνία

Λίγο χιόνι, τσουχτερό κρύοΕλάχιστο χιόνι αλλά με πολύ πάγο κύλησε ο Δεκέμβρης

του 2016. Τέσσερις ημέρες με ολικό παγετό, δηλαδήκαθ’ όλη την διάρκεια του 24ωρου υπό το μηδέν το χω-ριό! Από τις 31 ημέρες οι 16 είχαν πρωινό παγετό, με τηνχαμηλότερη θερμοκρασία να σημειώνεται το τελευταίοπρωινό του έτους με -6,6 βαθμούς!

Κατά τ’ άλλα, πολύ νερό σημειώθηκε το δίμηνοΟκτωβρίου - Νοεμβρίου με 140 χιλιοστά ύψος βροχής οκάθε μήνας! Μάλιστα στην κακοκαιρία της 7ης Οκτωβρίουτο χωριό πήγε να "απογειωθεί" με σχεδόν 100km/hανατολικούς ανέμους!

Τα παραπάνω καιρικά στοιχεία προέρχονται απότον μετεωρολογικό μας σταθμό «Ηλίας Μαριολόπουλος».

ΘΟΔΩΡΗΣ Η. ΚΟΝΔΥΛΗΣ

Zηλέψαμε την ΚρήτηΗ ζωοκλοπή μπορεί να είναι περισσότερο ένα παρα-

δοσιακό και ριζωμένο Κρητικό φαινόμενο, δεν λεί-πει όμως και από την περιοχή μας. Πριν από ένα μήνακρούσματα ζωοκλοπών καταγράφηκαν και στην ήσυχηΓορτυνία. Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016 εξιχνιάστη-καν τρεις περιπτώσεις ζωοκλοπών στην Αρκαδία, οιδύο έγιναν στα χωριά του δήμου μας. Συνελήφθησαν μά-λιστα δύο γηγενείς, ένας 60χρονος και ένας 45χρονος. Οισυλληφθέντες μετέφεραν τα πρόβατα που έκλεβαν σεδικό τους ποιμνιοστάσιο σε χωριό του Δήμου Άργους-Μυκηνών Αργολίδας. Προσοχή λοιπόν….

Kαλές δουλειέςΠαραδοσιακό κρεοπωλείο απέκτησε η Βυτίνα. Το

άνοιξε ο Σέμης (Σωτήρος) Μαυραειδής και η σύ-ζυγός του Δήμητρα. Σ’ αυτό θα βρείτε ντόπια σφαχτά απότο μαντρί τους και άλλα εκλεκτά προϊόντα. Συγχαρητή-ρια παιδιά και καλές δουλειές.

«Άθλος Μαινάλου 2016» Για έβδομη συνεχόμενη χρονιά, το Σαβ-

βατοκύριακο 22 και 23 του Οκτώβρηπου πέρασε, έγινε στην περιοχή της Βυτί-νας και με την υποστήριξη του ΔήμουΓορτυνίας ο «Άθλος Μαινάλου 2016»(run+bike).

Αρκετοί αθλητές έλαβαν μέρος το Σάβ-βατο στον αγώνα του ορεινού τρεξίματοςτων 19 χιλιομέτρων, παρά τις άσχημες και-ρικές συνθήκες. Έβρεχε ασταμάτητα. Τηνεπομένη ο ουρανός κράτησε. Βγήκε μάλι-στα και ήλιος. Γεγονός που βοήθησε τουςποδηλάτες να απολαύσουν τόσο την κλασ-σική, διαδρομή των 37 χιλιομέτρων, όσο καιεκείνη των 15 χιλιομέτρων που απευθύ-νονταν σε νέους, ανερχόμενους αναβάτες.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα παρθένα το-πία του Μαινάλου αποζημίωσαν άπαντες.Μόνο μελανό σημείο οι συσκευασίες απόσυμπληρώματα διατροφής που πέταξανστο ύπαιθρο, κατά την διάρκεια των αγώ-νων, κάποιοι που θέλουν να αποκαλούνταιαθλητές.

Αφετηρία και τερματισμός των αγωνι-σμάτων ήταν ο χώρος στο παλαιό ειρηνο-δικείο στην Βυτίνα.

Αρωγός της διοργάνωσης, εκτός του Δή-μου, ήταν η Δημοτική Κοινωφελής Επιχεί-ρησης Γορτυνίας.Ο Άθλος Μαινάλου 2017 προγραμματίζε-ται να γίνει το διήμερο 21-22 Οκτωβρίου.

ΤΖΙΑΒΑΡΑΣΚαυσόξυλαΒυτίνα Αρκαδίας

Κιν: 6978 941266 • Οικ: 2710 243738

ΣΣΤΤΗΗΡΡΙΙΖΖΕΕΤΤΕΕ ΤΤΟΟΝΝ ΣΣΥΥΛΛΛΛΟΟΓΓΟΟ ΜΜΕΕ ΤΤΗΗΝΝ ΨΨΗΗΦΦΟΟ ΚΚΑΑΙΙ ΤΤΗΗΝΝ ΥΥΠΠΟΟΨΨΗΗΦΦΙΙΟΟΤΤΗΗΤΤΑΑ ΣΣΑΑΣΣ

Το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί

Πενήντα Μαγουλιανίτες βρεθήκαμε στις 16 Δεκεμβρίου στο ανακαινισμένοκαι με νέα ονομασία (Streetwise) καφέ-μπαρ του Σπύρου Κοσιάβελουστην Πετρούπολη. Η τελευταία συνάντηση για το 2016 είχε κάτι από το

χρώματα των ημερών. Γι’ αυτό το λόγο βαπτίστηκε «Χριστουγεννιάτικη». Λεπτομέρειες για το πώς κλείστηκε το ραντεβού, παραμονές Χριστουγέννων,

δεν γνωρίζουμε. Οργανώθηκε πάντως σε χρόνο ντε τε. Η είδηση έτρεξε κυ-ρίως μέσω facebook και όλοι όσοι πήγαμε στο καφέ του Σπύρου αποχωρή-σαμε τις πρώτες πρωινές ώρες ευχαριστημένοι. Ξεσκάσαμε και περάσαμε όμορ-φα με τους φίλους μας.

Νεαρής ηλικίας ήταν σχεδόν και οι πενήντα παρευρισκόμενοι, με αρχηγότην Κατερίνα Ζουβέλου. Όλοι οι συνήθεις ύποπτοι ήταν εκεί. Δουλουγεραί-οι, Γοντικαίοι, Παπαγιανακοπουλαίοι, Ζουβελαίοι και ο Γιάννης Φούκας.

Αν το σκεφτεί κανείς λίγο παραπάνω θα δει ότι η υπόθεση έχει κάτι το κα-θαρά οικογενειακό. Τι φίλοι και πατριώτες; Αυτές οι συναντήσεις εμένα προ-σωπικά μου αφήνουν μια γεύση συνάθροισης οικογενειακής.

Οι πενηντάρηδες εκπροσωπήθηκαν από τον τέως πρόεδρο του ΣυλλόγουΠαναγιώτη Κυριακόπουλο, τον Τάσο Ζούβελο με την σύζυγό του, τον Βασί-λη Αναγνωστόπουλο.

Μετά της συζύγου παραβρέθηκε και ο Πανίκος, που πάντα διαμαρτύρε-ται ότι δεν είναι δυνατόν να βρισκόμαστε μόνο στο Αντάμωμα και στην κοπήτης πίτας. Είχε ξεχάσει βέβαια το πάρτι-μασκέ της 11ης Μαρτίου το οποίο επί-σης οργανώθηκε από τους νέους και πραγματοποιήθηκε με συνοπτικές δια-δικασίες στην Πεντέλη, σε μπαράκι που ανήκει σε Μαγουλιανίτισσα.

Μ.Π.

Φεύγοντας απ’ το χωριό στο τέ-λος της καλοκαιρινής μου άδει-ας, ο τελευταίος που χαιρέτησα

ήταν ο Χάρης του Σεραφείμ. Η κου-βέντα που μου είπε αναχωρώντας μουέδωσε μεγάλη χαρά «Πανίκο κανόνισενα βρεθούμε και στην διάρκεια του χει-μώνα κάποια στιγμή όλοι μαζί». Η επι-θυμία αυτή του Χάρη ήταν και δική μουκαι ίσως ακόμα περισσότερο.

Η αδυναμία μου να επισκεφτώ το χω-ριό τον χειμώνα, μου δημιουργεί έν-τονο το συναίσθημα επικοινωνίας μετους Μαγουλιανίτες. Οι κατ’ ιδίαν συ-ναντήσεις δεν είναι εύκολες, οπότε τονα βρεθούμε κάπου όλοι μαζί είναι ηκαλύτερη λύση.

Τα τελευταία δύο χρόνια που συμ-μετέχω στις συνεδριάσεις του Συλλό-γου το είχα προτείνει κάποιες φορές,αλλά δυστυχώς η πρόταση δεν βρήκεανταπόκριση. Ίσως το προεδρείο ναφοβόταν τις ευθύνες μιας τέτοιας πρω-τοβουλίας που έπρεπε να πάρει επί-σημη μορφή, ενώ το να κανονίσουν εί-κοσι άνθρωποι να βρεθούν σ’ ένα μέ-ρος ήταν πιο απλό.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτή η κου-βέντα του Χάρη δεν έφευγε σε ώρεςησυχίας από το μυαλό μου. Το μέροςγια την συνάντηση δεν ήταν δύσκολονα βρεθεί. Το cafe του Σπύρου Κοσιά-βελου πάντα μας φιλοξενεί σε παρό-μοιες περιπτώσεις. Όμως τώρα υπήρ-χε μια δυσκολία. Ο Σπύρος θα έκανεανακαίνιση το Νοέμβριο και σχεδόνόλο το μήνα το μαγαζί θα ήταν κλειστό.Μέχρι να βρει τα «πατήματα» του θαφτάναμε στα μέσα Δεκεμβρίου.

Αυτό το γεγονός μου δημιούργησεπρόσθετες σκέψεις για το πότε θαήταν ο κατάλληλος καιρός για την συ-νάντηση. Μήπως θα πλησιάζαμε πολύτις γιορτές και θα άρχιζαν άλλες υπο-χρεώσεις; Μήπως θα υπήρχαν εργα-σιακές δυσκολίες λόγω του φόρτουαυτή την περίοδο; Και πως θα γινότανοι προσκλήσεις καθώς εγώ δεν έχωάνεση με τα σύγχρονα μέσα επικοι-νωνίας;

Απ’ όλες αυτές τις απορίες με έβγα-λε μια ανακοίνωση στο Facebook. ΗΕπιτροπή των Νέων του Συλλόγουανάρτησε μια πρόσκληση για συνάν-τηση στου Σπύρου στις 16 Δεκεμβρί-ου. Τόσο απλά!!!

Ήταν το χέρι της Κατερίνας (σανπροέδρου) που έδιωξε όλες αυτές τιςαμφιβολίες. Και ευτυχώς για μένα –καιτον Χάρη- που βγήκαν μπροστά οινέοι γιατί από τις δικές μου διασυνδέ-σεις η αποτυχία ήταν γενική. Άλλουςδεν μπόρεσα να βρω και ευχόμουν νατο μάθουν από άλλη πηγή, άλλοι δεναπάντησαν στις ειδοποιήσεις μου καικάποιοι που μου είπαν ότι θα έρθουν,τελικά δεν τα κατάφεραν. Η πρωτο-βουλία των νέων πάντως απέδωσε καιπερίπου πενήντα άτομα βρεθήκαμεστην Πετρούπολη να δούμε από κον-τά την ανακαίνιση, να ανταλλάξουμεφιλοφρονήσεις, ένα χαμόγελο, έναπείραγμα, να μάθουμε τα νέα για το κα-φενείο του χωριού και να κουβεντιά-σουμε λίγο για τις επικείμενες εκλογέςτου Συλλόγου.

Πράγματι, οι εκλογές ήταν ένα θέμαπου με απασχολούσε τον τελευταίο και-ρό. Ήδη τα ραντάρ μου είχαν πιάσει κά-ποια τηλέφωνα που έγιναν, για νέαμέλη στο Συμβούλιο και αναρωτιό-μουν ποιοί ήταν αυτοί που ήθελαν ν’αποχωρήσουν. Από την περιέργειάμου αυτή, με έβγαλε ο Άγγελος ότανμου είπε ότι την εβδομάδα μετά τα Χρι-στούγεννα θα μας ειδοποιούσε γιασυνάντηση που θα κουβεντιάζαμε ταδιάφορα θέματα του Συλλόγου.

Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη μπορού-σα πλέον να απολαύσω τα γευστικάποτά του μαγαζιού, την έντονη μουσι-κή, τις όμορφες γυναικείες παρουσίες,την καλή παρέα και τέλος τα σφηνάκιαλίγη ώρα προτού αποχωρήσουμε κατάτις 2 τα ξημερώματα. Το μόνο πουδεν ευχαριστήθηκα ήταν ο χορός, κα-θώς ούτε στα τραπέζια επιτρεπόταν ν’ανέβεις, ούτε οι μουσικές επιλογέςπροσφέρονταν.

ΠΑΝΙΚΟΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 5ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20164

Να’ ναι καλά facebook και νέοι

Τελικά είμαστεμια οικογένεια

Ήμουνα λέει μικρή, χοντρή, γυα-λιστερή και κόκκινη. Ανά πάσαστιγμή έτοιμη να σπάσω. Ζούσα

στο πατάρι, μέσα σε χάρτινο κουτί, τυ-λιγμένη με παλιές εφημερίδες. Φέτοςείχα γύρω μου μικρές τσαλακωμένες αγ-γελίες. Τις διάβαζα, τις ξαναδιάβαζα μεάλλες έκλαιγα και με άλλες γελούσα.Είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου καιέτσι σκάρωνα και τις δικές μου αγγελίες:Ζητείται θέα, ζέστη. Δροσιά, αλήθεια, ελ-

πίδα. Αισιοδοξία, φως,σύντροφος, φίλος, στέ-κι, πόλη, χώρα. Κάποι-ος να μοιραστούμε ένακρασί, μια βόλτα, μιαταινία. Ζητείται μιαφωνή απ’ το τηλέφω-νο, ένα σχέδιο κοινό,κάποιος να του πω τοόνειρό μου, τα νεύραμου, πώς πέρασα σή-

μερα… Ζητείται λόγος ύπαρξης, συνέ-χειας. Ζητούνται Χριστούγεννα. Ζητεί-ται κάποιος να με πάρει από το πατάρι.

Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι εδώ κον-τά μου, δε μιλάνε. Μια τρύπια διπλωμέ-νη σκηνή, πιο κει κουβάδες με ξεραμέ-νες μπογιές. Ένας χαρταετός, καρνα-βαλίστικα. Εξόριστα βιβλία, παπούτσιαστη σύνταξη, κάδρα, πλακάκια, έναπλαστικό δέντρο, μια γαλανόλευκη. Κιάλλα κουτιά με λαμπάκια, γιρλάντες,στολίδια μικρά, χοντρά, γυαλιστερά καικόκκινα. Είμαστε εδώ και περιμένουμε.Λείψανα χρωματιστά. Πλησιάζει ο και-ρός το νιώθω. Το σπίτι έχει παγώσει. Ανά-βει πότε πότε το καλοριφέρ. Άντε πότεθα στολίσεις; Από κάτω ακούγεται συ-νήθως μουσική, βήματα, το κουδούνιπου και που. Η πόρτα που ανοιγοκλείνει,ο έρανος, τα διαφημιστικά.

Ακούγεται κι ο αέρας, κι η βροχή. Μαπιο φλύαρη είναι η ησυχία. Άντε πότε θαστολίσεις; Δεν ανησυχώ, απλά ανυπο-μονώ. Έναν ολόκληρο χρόνο περιμένω,τη σκάλα, το χέρι, την προσγείωσηπάνω στο τραπέζι, το άνοιγμα του κου-τιού, το γδύσιμο της εφημερίδας, το κρέ-μασμα στο κλαδί, την πανοραμική θέατου σαλονιού. Είναι τα έπιπλα στη θέσητους, το χαλί, το σκυλί, η κουρτίνα, οιαπέναντι;

Άντε πότε θα στολίσεις; Σήμερα ήρθεη στιγμή· ακούω τη σκάλα, παντόφλεςνα σέρνονται στο πάτωμα. Γέρασε ησκάλα, γέρασαν και τα βήματα πάνωτης. Είναι άτσαλη, με σφίγγει. Πρόσεχεθα σπάσω! Κατέβηκα, γδύθηκα, είδα: τηνυποκρισία ξαπλωμένη στο καναπέ, τημιζέρια στην πολυθρόνα, τη γκρίνιαστα ράφια, την ερημιά στα μάτια της.Θέλω να πάω πίσω στο πατάρι. Δενθέλω να γίνω αξεσουάρ της θλίψης.

Ήμουνα λέει μικρή, χοντρή, γυαλι-στερή και κόκκινη, ώσπου κύλησα, καιέπεσα. Ένα στολίδι λιγότερο.

Η τελευταία μου σκέψη πριν τα σκου-πίδια ήταν μικρές τσαλακωμένες αγγελίες.Φέτος ζητείται στολίδι πραγματικό, δέν-τρο με ρίζες. Ζητείται δάσος, όχι διακρι-τικό και εχέμυθο. Να διαδηλώνει τηνύπαρξή του. Μην το χάσεις ποτέ. ΟΥΣΙΑ.Όχι αυτή δε ζητείται. Απαιτείται άμεσα.

Απαιτώ λοιπόν ουσία και τη βρίσκωστις μνήμες μου, στο χωριό μου· γυρί-ζω στα μικράτα μου. Η γιαγιά στο πα-ραγώνι σιμά στη φιλόξενη φωτιά καιαπαγγιασμένα δίπλα της τα παιδιά. Έξωχιονίζει, Δεκέμβρης γιορτινός.

«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμητυλιγμένη, δώσ' κλώτσο να γυρίσει πα-ραμύθι ν’ αρχινίσει…

Η δική μου γιαγιά δεν θα έλεγε ποτέτο παραμύθι που σας είπα (της ΜάραςΤσικάρα σε διασκευή), γιατί εμείς στοσπίτι μας δεν είχαμε πατάρι, δεν είχαμεδέντρο πλαστικό φυλαγμένο εκεί για τηνεπόμενη χρονιά, ούτε μπάλες κόκκινεςγυαλιστερές, ούτε στολίδια, ούτε όλαεκείνα που παίρνουν σήμερα το δρόμογια το πατάρι ή την αποθήκη μας, για-τί απλά τα βαρεθήκαμε και οι κανόνεςτης καταναλωτικής κοινωνίας μας απαι-τούν γρήγορη αντικατάσταση.

Εμείς στο κιλέρι μας είχαμε πράγμα-τα χρειαζούμενα. Ξέραμε με κλειστά μά-τια που θα βρούμε το καθετί και το παίρ-ναμε για χρήση στην καθημερινότητάμας. Δεν είχαμε εκεί πράγματα που θαχρειαζόμαστε την επόμενη χρονιά ήποτέ. Πράγματα στην εξορία δεν είχα-με, δεν μας περίσσευαν. Παπούτσιαεξόριστα δεν είχαμε, γιατί οι γαλο-τσούλες μας μπαίνανε καθημερινά σταποδαράκια μας, όχι από μόδα, αλλά απόανάγκη, γιατί το χιόνι δεν άφηνε περι-θώρια για άλλα πατούμενα. Γυροφέρ-ναμε πέρα δώθε μέσα στα χιόνια καιεκείνες τρίβονταν πάνω στα τρυφεράποδαράκια μας κι άφηναν το αποτύ-πωμά της γιατί οι κάλτσες μας βρεγμέ-νες από τα παιχνίδια στο χιόνι έπαιρναντην κατηφόρα μόνιμα κι άφηναν τις γάμ-πες μας εκτεθειμένες στην επέλασητου λάστιχου.

Ο γιούκος με βελέντζες, μπατανίεςΜέσα στο σπίτι μάς περίμεναν για να ζε-στάνουν τις παγωμένες πατούσες μαςκαι τα ξεπαγιασμένα δάχτυλά μας όμορ-φα τσουραπάκια πλεγμένα από το νήμαπου περίσσευε από τη φανέλα του πα-τέρα με τα προκομμένα χέρια της για-γιάς ή της μάνας. Στο κιλέρι μας είχα-με τα κασόνια μας με το αλεύρι, τολάδι μας, τις ελιές μας στο λαγήνι, τονκαγιανά μας, ένα μεγάλο μπαούλο φερ-μένο από το μετανάστη στην Αμερικήπαππούλη, γεμάτο με τα προικιά της για-γιάς. Εκεί πάνω ο γιούκος με βελέντζες,μπατανίες, σαΐσματα, παπλώματα, κου-βέρτες που το βράδυ γκρεμιζόταν γιανα ζεστάνει τις κρύες νύχτες μας.

Εκεί κι ένα κουτί γεμάτο άχρησταπληθωριστικά χαρτονομίσματα που ταείχαμε για τις συναλλαγές στα παιχνίδιαμας και μάθαμε από τότε να μην εκτι-μάμε το χρήμα και να ψάχνουμε αλλούτην ουσία. Η ουσία για μας ήταν η θέαστο Μαίναλο, η ζέστη στις καρδιές μας,η δροσιά, το φως, η αλήθεια, η ελπίδα,η αισιοδοξία, η συντροφικότητα, οι φί-λοι μας, ο τόπος μας, το χωριό μας.

Φτιάχναμε και δέντρο από πραγμα-τικό έλατο που ο πατέρας έφερνε απότο δάσος και του κάρφωνε δυο σανι-δούλες σταυρωτά στον κορμό του γιανα στέκεται. Το βάζαμε στη σάλα καιαπό κει και πέρα εμείς τα παιδιά ανα-λαμβάναμε το στολισμό. Χιόνι μπόλικοαπό μπαμπάκι, που δεν περίσσευε βέ-βαια, αλλά για το δέντρο χαλάλι, έκανεη μάνα μια υποχώρηση.

Στολίδια πανέμορφα. Είχαμε μαζέ-ψει από καιρό χαρτάκια πολύχρωμα απόκαραμελίτσες ή από κανένα διπλωμένογλυκάκι που μας φιλεύανε. Διπλώναμεμέσα σ’ αυτούς τους πολύχρωμους θη-σαυρούς καρυδάκια. Στην κορυφή τους

στρίβαμε το χαρτάκι και το δέναμε μεκλωστίτσα. Έτοιμο στολιδάκι για κρέ-μασμα. Με πόση αγάπη και πόσο καμάριφτιάχναμε αυτά τα στολιδάκια με τα παι-δικά μας χεράκια. Να η ουσία!! Οι μα-κρινοί συγγενείς μας είχαν στείλει όμορ-φες καρτούλες με ζεστές ευχές. Στολί-δια κι αυτές. Όποια είχε την αναπαρά-σταση της γέννησης ανοιχτή στεκό-ταν στη βάση το δέντρου και γύρωτης μούσκλα μαζεμένα από τις πέτρεςδημιουργούσαν τη φάτνη. Πανέμορφοδέντρο χωρίς κουτιά με δώρα, φτιαγ-μένο με περίσσια αγάπη και φυσικά στο-λίδια.

Εμείς δεν είχαμε φόβο μη σπάσουν,γιατί τα δικά μας ήταν γερά, το δέντρομας αληθινό, είχε ρίζες στο δάσος μαςκαι τα στολίδια μας δεν έβλεπαν γύρωτους την υποκρισία, τη μιζέρια της ψυ-χής, τη γκρίνια της ευμάρειας, δεν ήταναξεσουάρ της θλίψης, αλλά ζούσαντην ουσία! Την αλήθεια μας που τηβρίσκαμε στο παραμύθι της δικής μουγιαγιάς όταν μας έλεγε την ιστορία τουμπάρμπα-Πανώφ του τσαγκάρη (ΛέωνΤολστόι). Το όνομά του μπορεί να μηνήταν Πανώφ, να τον έλεγαν μπάρμπαΒασίλη ή μπάρμπα Γιάννη· ήταν όμωςτσαγκάρης και δεν ήταν πλούσιος. Όληη περιουσία του ένα μικρό δωμάτιο πουέβλεπε στο δρόμο του χωριού. Αλλά δενήταν και φτωχός. Είχε τόσα όσα του χρει-άζονταν να ζήσει. Όταν κάποτε διάβα-σε ότι ο Χριστός πήγε στο σπίτι του φί-λου του Λάζαρου του’ ρθε μια επιθυμία«αχ και να’ ρχόταν και στο δικό μου σπί-τι ο Χριστός». Τότε μια φωνή μέσα τουψιθύριζε: «Ναι αύριο θάρθω σπίτι σου,να με περιμένεις. Πρόσεχε μόνο να μεαναγνωρίσεις. Την άλλη μέρα, μετά τηθεία λειτουργία γύρισε σπίτι του και πε-ρίμενε. Κάποιος φάνηκε από μακριά.«Να’ ναι αυτός σκέφτηκε. Στο πλησίασμααναγνώρισε το γέρο σκουπιδιάρη. «Έλαφίλε μου μέσα να πιείς έναν καφέ» τονφώναξε.

Ο γέρος χάρηκε όχι τόσο για τονκαφέ όσο για το κάλεσμα, κάποιος τονέλεγε φίλο. Ο μπάρμπα Πανώφ γιακάθε έναν που περνούσε είχε κάτι ναπροσφέρει. Ένα πιάτο ζεστή σούπαστη φτωχή γυναίκα και στο παιδάκιτης τα πιο όμορφα παπούτσια που είχεφτιάξει μόνος του.

Πολλοί πέρασαν από το σπιτικό τουόλη μέρα, αλλά ο Χριστός δεν φάνηκεπουθενά. Δυο χοντρά δάκρυα κύλησανστο γερασμένο του πρόσωπο. «Αχ ήθε-λα τόσο πολύ να’ ρθει σήμερα! ανα-στέναξε. «Μα ήρθα, δε με γνώρισες; ηφωνή μέσα του. «Ήρθα και μου έδωσεςνα φάω, με πήρες μέσα με ζέστανες, μουέδωσες παπούτσια, μου είπες τον καλόσου λόγο… Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πουπέρασαν σήμερα το κατώφλι σου ήμουνεγώ. Εμένα βοήθησες. Εμένα δέχτηκεςστο σπίτι σου… ολοκληρώνει η γιαγιάτο παραμύθι της και σηκώνεται να ρίξειμεγάλο κούτσουρο στη φωτιά γιατίαπόψε δεν πρέπει να σβήσει· μπορεί να’ρθει η Παναγιά στο δικό μας σπιτικό ναπάρει κάρβουνα να ζεστάνει το νεο-γέννητο. Εμείς δίπλα της με χαμηλωμένατα βλέφαρα από τον ύπνο, ακουμπι-σμένα εκεί στο σάϊσμα, δίπλα στο τζά-κι χαμογελούσαμε στον ύπνο μας ευ-τυχισμένα έχοντας κατακτήσει την ου-σία. Έξω συνέχιζε το χιόνι. ΞημέρωνανΧριστούγεννα.

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΣκκέέψψεειιςς ααννάάμμεεσσαα σσεε δδυυοο ππααρρααμμύύθθιιαα

TηςΧΡΙΣΤΙΝΑΣ Π.ΛΑΜΠΟΥΣΗ

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ• Παπαλάμπρου Ανδριάννα 50 ευρώ• Κόλλια Θ. Στέλλα 20 ευρώ• Δεληγιάννης Στέλιος 20 ευρώ• Κόλλια Αδαμαντία 30 ευρώ• Καλομοίρης Γιάννης 100 ευρώ• Παπαγιανακοπούλου Αικατερίνη 30 ευρώ• Γιαννακοπούλου Φωτεινή 50 ευρώ• Τα 200 ευρώ συνδρομή από «ανώνυμο» που αναφέραμεστο προηγούμενο τεύχος, ήταν από τον Ανδρέα Κοσιάβελοκαι την Αντιγόνη Κονδύλη. Tα 100 ευρώ εις μνήμη της αδερ-φής της Άννας Κονδύλη και τα 100 ευρώ για τον Σύλλογο.

Δωρεά στο Μουσείο. Η Αναστασία Δεμερτζή (σύζυγοςΒαγγέλη Δουληγέρη) δώρισε στον Σύλλογο, για τις ανάγ-κες του Μουσείου, αρκετά ράφια καλής ποιότητας. Ο Σύλ-λογος ανέλαβε το κόστος μεταφοράς από την Αθήνα στοχωριό και απομένει η τοποθέτηση.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. Η Μαρία Γεωργούλη του Παναγιώτη καιτης Αθηνάς, εγγονή του εφημερίου Μαγουλιάνων π. Θε-οδώρου Κονδύλη, απεφοίτησε με άριστα από το Παιδα-γωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΠανεπιστημίουΑθηνών. Πτυχίο επίσης έχει πάρει και ο αδελφός της Ιωάν-νης Γεωργούλης από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης καιΔημόσιας Διοίκησης της Νομικής Σχολής του Πανεπιστη-μίου Αθηνών και συνεχίζει τις σπουδές του στην ΑΣΠΑΙΤΕ.Παράλληλα, προσφέρει τις υπηρεσίες του ως ιεροψάλτηςστον Ιερό Ναό της Αγίας Βαρβάρας Δάφνης.

Θερμά συγχαρητήρια και στα δύο παιδιά μας και τους ευ-χόμαστε καλή σταδιοδρομία και πάντα επιτυχίες στη ζωήτους.

Η οικογένειά τους, ο παππούς, η γιαγιά, οι θείοι και τα ξαδέλφια τους.

ΓΕΝΝΗΣΗ. Ο Γιώργος Θ. Κόλλιας και η Ρούλα Ζαφίρη απέ-κτησαν ένα υγιέστατο κοριτσάκι.

ΚΗΔΕΙΕΣΗ Μαρία Ανδ. Μπουρνά απεβίωσε και ετάφη στη Τρί-ποληΗ Αθανασία Κ. Ζουβέλου απεβίωσε και ετάφη στην Αθή-ναΟ Παναγιώτης Β. Δημόπουλος απεβίωσε και ετάφηστην ΑθήναΗ Χρυσούλα Π. Δημοπούλου απεβίωσε και ετάφηστην ΑθήναΟ Χαράλαμπος Κ. Καλόσακας απεβίωσε και ετάφηστην ΠαιανίαΟ Κωνσταντίνος Καλόσακας απεβίωσε και ετάφηστην Μεταμόρφωση

Ο Λάμπης έφυγε νωρίς, πολύ νωρίς…Πέθανε ξαφνικά ένας δραστήριος συγχωριανός, στή-

ριγμα του Συλλόγου, ενεργός πολίτης, ένας γλυ-κός - ευαίσθητος Μαγουλιανίτης! Ήθε-λε δύο - τρία χρόνια ακόμα για να πα-τήσει τα εξήντα ο Λάμπης Καλόσακας.

Οι συγγενείς, οι φίλοι του, οι συνά-δελφοί του, οι Μαγουλιανίτες έχασαν- χάσαμε έναν εξαιρετικό Άνθρωπο!

Η απουσία του το καλοκαίρι από τοχωριό έγινε αισθητή και ψάχναμε νατον βρούμε, να δούμε που πήγε φέ-

τος… Τον είχε συνηθίσει το χωριό την εποχή αυτή! Γέννημα θρέμμα του χωριού ο Λάμπης ήταν πάντα

μπροστά όταν χρειαζόταν. Έβαλε γερή πλάτη στην δια-μόρφωση και λειτουργία των σημερινών δομών στοσχολείο, συνέβαλε τα μέγιστα και στην νέα περίοδοτου Συλλόγου, ήταν από τους πρώτους σε κάθε κά-λεσμα, ήταν ο γλυκός δικός μας Μπάμπης!

Στις αδελφές του, στα παιδιά του, στα εγγόνια του,σ’ όλους όσους τον αγαπούσαν εκφράζουμε τα θερ-μά συλλυπητήριά μας! Παίρνω το θάρρος να το πωαυτό εκ μέρους όλων των κοινών φίλων, των συμμα-θητών, των παιδιών που παίξαμε μαζί σε κάθε γωνιάτου χωριού, των «παιδιών» που μεγαλώσαμε σταίδια χώματα!

Π. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Η κηδεία του Χαράλαμπου Κ. Καλόσακα, μέ-λος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου, έγινετην Πέμπτη 13 Οκτώβρη στις 11:30 π.μ., στον Άγιο Αν-δρέα Παιανίας. Στο τελευταίο αντίο παραβρέθηκανπολλοί Μαγουλιανίτες.

Οι κούκλες μας

μούγκριζε σαν λύκος. -«Αφίνω ’γειά, συντρόφοι μου, με

’φάγαν οι μουρτάταις». Ο Θοδωρής αγνάντευε ψηλά ’πό

την Κλεινίτσα: -Σήκω, Φόρτο (3) να φύγουμε ’ς τη

Ζάκυνθο να πάμε, τι μας εζώσαν’ τα σκυλλιά οι άπι-

στοι μουρτάτες(4). Σελ. 23 – 27

(1). Γιατάκιασα. λημέριασα (2). Γιόμισες. τα βρακιά δηλονότι (3). Φόρτος (Γεώργιος), σύντροφος του Θε-όδωρου Κολοκοτρώνη, παππούς του Ι. Ρη-γόπουλου ο οποίος φονεύτηκε το 1804στο Ζυγοβίστη. Ακολουθούσε τους Κολο-κοτρωναίους ως κλέφτης. Ο Θεόδωρος Κο-λοκοτρώνης του είχε μεγάλη εμπιστοσύνηκαι όσες φορές στεναχωρούταν από τουςΤούρκους αποτεινόμενος προς αυτόν έλε-γε: «φόρτω, Γιώργη να φύγουμε, φόρτω».Έτσι του έμεινε το παρόνομα: Φόρτος. (4).Μουρτάτης (τουρκική λέξη murdar=βρόμικος). Μεταφορικά όμως σήμαινε μια-ρός, μαγαρισμένος, βέβηλος, αρνησίθρη-σκος, αποστάτης, αλλαξόπιστος. Όταν οΟμέρ Βρυώνης ζήτησε από τον ΑθανάσιοΔιάκο να γίνει Τούρκος, εκείνος σύμφωνα μετη λαϊκή παράδοση και το δημοτικό τρα-γούδι του απάντησε: «Πάτε κι εσείς κ΄ η πί-στη σας μουρτάτες να χαθείτε. Εγώ Γραικόςγεννήθηκα, Γραικός θέλ΄ αποθάνω….»

Το παραπάνω άσμα ιστορεί έναιστορικό γεγονός. Το ξεκλήρισματων Κολοκοτρωναίων στην ΜονήΑιμιαλών. Αξίζει κανείς να επισκε-φτεί το συγκεκριμένο χώρο, όπουσε σχετική μαρμάρινη πλάκα ση-μειώνεται: «Ληνός Κολοκοτρωναί-ων, παρασκευάζοντες τον εθνικόναγώνα, έπεσαν προ του ληνού τού-του την 1ην Φεβρουαρίου 1806έξι κλέφται Κολοκοτρωναίοι υπότον Γιάννην Ζορμπάν». (σ.σ. ΓιάννηςΖορμπάς, αδερφός του Θεοδώ-ρου Κολοκοτρώνη, επικαλούμενος«Ζορμπάς» για το ατίθασο και το βί-αιο του χαρακτήρα του).

Λόγω περιορισμένου χώρου ηεφημερίδα δεν θα αναφέρει πε-ρισσότερα για το συμβάν εκείνοκαι τον κατατρεγμό της Κλεφτου-ριάς του Μοριά από τους Τούρ-κους, στις αρχές του 19ου αιώνα(1805). Αναζητείστε στοιχεία σταβιβλία ιστορίας ή στο διαδίκτυο.Για το δράμα των Κολοκοτρωναί-ων στο ληνό της Ιεράς Μονής Αι-μιαλών έχουν γράψει ο Τάκης Καν-δηλώρος (Ιστορία της Γορτυνίας),ο Τάσος Γριτσόπουλος (Η παράτην Δημητσάνα Μονή Αιμιαλούς),ο ιστοριοδίφης Γεώργιος Καρβελάς(Τα Μνημεία της Δημητσάνας).

Μετά από το ξεκλήρισμα τόσωνΚολοκοτρωναίων στην Μονή Αιμια-λών ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

αποφάσισε να φύγει από τον Μοριάόσο το γρηγορότερο γινόταν. Κυνη-γημένος από τους Τούρκους και προ-δομένος Έλληνες… Δεν είναι λίγο ναβλέπει με το κυάλι το δράμα των δι-κών σου ανθρώπων και να είναιαδύνατο να πλησιάσει να τους βοη-θήσει. Ήταν στο βουνό Κλινίτσα δί-πλα από το χωριό Ζυγοβίτσι πάνω καιαπέναντι από το Μοναστήρι των Αι-μιαλών.

Μετά από το παραπάνω συμβάναποφάσισε να φύγει από τον Μοριάόσο το πιο γρηγορότερο διότι όπωςέλεγε: «Δεν μας χωράει άλλο εδώ οτόπος».

Του άσματος αυτού υπάρχουναρκετές παραλλαγές.

Ο ΜΠΑΡΜΠΙΤΣΙΩΤΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ

(Κλέφτικο. Χορός συρτός απλούςμετά πηδηκτού. Ρυθμός τετράση-

μος. Σπονδείος μετ’ εναλλαγήςεξασήμου. Χοριάμβου).

Βγήκαν τα Νικολόπουλα και κυν-γάν’ τους κλέφταις,

και κυνηγάν’ το Ζαχαριά, το Βλα-χομπαρμπιτσιώτη

-Βρ’ αναθεμάσε, Ζαχαριά, με το ζα-κόνι(1) οπ’ ώχεις

πάσα ημερούλα πόλεμο, πάσαμήνα γυναίκα.

-Εγώ δε θέλω βλάχισσαις, μάϊδεκαι βλαχοπούλαις

μον’ παίρνω της Μανιάτισσαις καιτης Μανιατοπούλαις

πώχουν τα λιγερά κορμιά της μέ-σαις δαχτυλίδι

και δάχτυλα μασουρωτά για πέν-τε δαχτυλίδια. Σελ. 46 – 47

(1)Ζακόνι, συνήθεια

Η ΛΙΓΕΡΗ (Χορός πηδηκτός. Ρυθμός εξάση-

μος). Στάζουν τα κεραμίδια σου, μαύρα γλαρά ’ν’ τα φρύδια σου. Στάζει και με η καρδούλα μου για μια γειτονοπούλα μου. -Σύρε, η μαννούλα, πες της το, κρυφά κουβέντιασέ της το. Παιρν’ η μαννούλα του και πάει, βρίσκει την πόρτα και κεντάει. -Ώρα καλής σου λιγερή; -Καλώς τη μάνα του Κωστή. -Κόρη μ’ ο γυιός μου σ’ αγαπή Και ντρέπεται να σου το πή. -Σαν μ’ αγαπά τι ντρέπεται, Τα λόγια τι τα λέγεται; (*)

Σελ. 70 – 71

(*) Τι τα λέγεται. Τι τα θέλει τα λόγια ναλέγωνται.

Η ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ (Ρυθμός επτάσημος, μικτός εκ Α’

και Β’ επιτρίτου).Ελιάνισε η μεσούλα σου, Γιαν-

νούλα μωρ’ Γιαννούλα, ελιάνισε η μεσούλα σου κι’ έπεσε

το βελέσι (1)

Αλλοί από μέν’ που σ’ αγαπώ και ντρέπομαι να σου το ειπώ. Την πέρα ρούγα (2) μην περνάς, τη

δώθε μη διαβαίνεις ’τ’ έρχετ’ ο γυιός μ’ από κρασί

γιατ’ είναι μεθυσμένος. Πιάνει σου κόβει τα κουμπιά, φι-

λεί τα μαύρα μάτια. -Το ποιος τα κόβει τα κουμπιά φι-

λεί τα μαύρα μάτια, πώχω το σταυραητό ’δελφό και

τον πετρίτη μπάρμπα. Σελ. 76 – 77

(1) Βελέσι. μεσοφούστανο (2) Ρούγα. στενωπός

Ο ΒΕΡΕΜΙΑΡΗΣ (Ρυθμός επτάσημος, Β’ επίτρι-

τος). Δημοσιεύτηκε σε προηγού-μενο τεύχος της εφημερίδας μας.

ΣΕΛ. 78 – 79

Η ΖΩΗΤΣΑ (Ρυθμός επτάσημος, Β’ επίτριτος). -Σήκω, Ζωήτσα, να πάς για ξύλα. -Δεν μπορώ, η μάννα, δεν μπορώ, δεν ’μπορώ, η μάννα, δεν ’μπορώ, στείλε να φέρεις το γιατρό. -Σήκω, Ζωήτσα, να πάς ’ςτο θέρο. -Δεν μπορώ, η μάννα, δεν μπορώ, δεν ’μπορώ, η μάννα, δεν ’μπορώ, στείλε να φέρεις το γιατρό.-Σήκω, Ζωήτσα, να πάς ’ςτη βρύσι. -Δεν μπορώ, η μάννα, δεν μπορώ, δεν ’μπορώ, η μάννα, ’δεν μπορώ, στείλε να φέρεις το γιατρό.-Σήκω, Ζωήτσα, να σε παντρέψω. ώπουτα (1), η μάννα, ώπουτα! κι’ αν έχης γρόσια δός του τα.

Σελ. 80 – 81 (1)Ώπουτα. Επιφώνημα χαροποιόν.

Η ΠΕΡΔΙΚΑ (Ρυθμός τετράσημος. Προκελευ-

σματικός μετ’ εξαιρέσεων). Εδώ σε τούτ’ τη γειτονιά ‘ς την πα-

ρακάτω ρούγα, χαμοτετάει μια πέρδικα, μια λα-

θουρή τρυγόνα, με λαιμοδέτη ’ς το λαιμό, παρέζι

(1) ς’ το κεφάλι και δεν ευρέθη κυνηγός για να την

πολεμήση.

Κι’ ο κυνηγός που τ’ άκουσε, πολύτου ’βαροφάνη.

Στένει τα βρόχια ‘ς τα βουνά, τα’ξόβεργα ’ς τους κάμπους,

τα δίχτυα τα μεταξωτά στένει ’ςτης κρυοβρυσούλες.

Πά’(ει) η πέρδικα να πιή νερό,μπερδεύθηκε ’ς τα δίχτυα. Κι’ ο κυνηγός της έλεγε, κι’ ο κυ-

νηγός της λέει: -Κρίνε μου, περδικούλα μου,

κρίνε μου, πέρδικά μου δυο λόγια απ’ τα’ αχειλάκι σου κι’

αυτά ντροπή δεν είναι. -Ελιάνιν’ η μεσούλα μου κι’ έπε-

σε το βελέσι… Σελ. 88 – 89

(1) Μπαρέζι (λέξη τουρκική). Κάλυμματης κεφαλής μεταξωτόν.

Η ΡΟΥΣΣΑ (Χορός συρτός [απλούς]. Ρυθμός

τετράσημος, εκ Δακτύλων καιπροκελευσματικών).

Μωρ’ ’δώ σε τούτ’ τη ρούγα(Ρούσσα μ’) και ’ς τη γειτονιά,

μωρ ’δω είνε μια κοντούλα, μια με-λαχροινή.

Σαν πάπια χήνα σειέται και λυγί-ζεται

κι’ η μάννα της τής λέει: -Κάποιοναγαπάς.

-Μάννα, δεν είναι ξένος, μαϊδ’αλαργηνός.

Το κοντογειτονόπλο, μάννα μ’, τογραμματικό…. Σελ. 94 – 95

Η ΞΑΝΘΗ (Ρυθμός τετράσημος)

Ξανθή, που σούρνεις το χορό κι’έχεις πολύ καμάρι,

μην είνε η μέση σου λιανή κι’ άν-τρας σου παλληκάρι;

Δεν είνε η μέση μου λιανή κι’ άν-τρας μου παλληκάρι,

μα ’χω της χήνας το λαιμό, τηςπέρδικας τα κάλλη.

Έχω τη μέση μου κλειδί, κορμί κυ-παρισσένιο

τα ’μάτια τα ’χω ολόμαυρα τ’ αχεί-λι κοραλένιο. Σελ. 116 – 117

Η ΓΑΛΑΖΑΝΗ (Ρυθμός τετράσημος Β’ επίτριτος)Μια κόρη, μια Γαλαζανή [Ωχ!] Ελένη Καλαματιανή! Μια κόρη από την Πάτρα, Ξανθή και μαυρομμάτα. Μα ’χει ασημένιον αργαλειό, φιλιώ τα ’μάτια σου τα δυο. Και φιλντισένιο χτένι,

(ν) Ελένη ζηλεμμένη! Θέ μου, να ραϊστή τ’ αντί, [ωχ!] Ελένη Καλαματιανή! να τσακιστή το χτένι, (ν) Ελένη ζηλεμμένη! Να της κοπούν πολλές κλωστές, [ωχ!] πικρά είν’ τα λόγια που μου

λες. Να κάθεται να δένη (ν) η κόρ’ η ζηλεμμένη. Να βαρυεστήση δένοντας [ωχ!] κι’ εγώ περνοδιαβαίνοντας.

Σελ. 128 – 129

Η ΜΠΙΡΜΠΙΛΟΜΜΑΤΑ (Ρυθμός δεκάσημος. Παίων Επι-

βατός). Ήταν έ-[Μπιρμπιλομμάτα] Ήταν ένα παλληκάρι παριέμμορφο ’ς τα κάλλη. Το κατάντησασ’ η αγάπη πέντε χρόνια ’ς το κρεββάτι. Κι’ οι γονείς του δεν το ηξέραν, ξήντα δυο γιατρούς ηφέραν. Λέει ο νηός:-Ωχ το κρεββάτι! σύρτε φέρτε την αγάπη. Την ηφέρανε ’ς την πόρτα, ’πήρ’ ο νηός κομμάτι βόλτα. Την ηφέρανε κοντά του και ’πετάχθη ο νηός απάνου. Σελ. 130 – 131

ΡΟΥΣΣΑ Μ’ ΓΚΕΓΚΕ (Χορός συρτός απλούς μετά πη-δηκτού. Ρυθμός μικτός εκ τετρα-σήμου, σχήματος Δακτύλου και

Σπονδείου και εξ εξασήμου Αντι-σπάστου).

Μωρή Ρούσσα μ’ γκέγκε(*), μωρ’ για’ δε χορεύεις; -Τι χορό να κάμω ‘γω, που παπουτσάκια δε φορώ. -Μωρή Ρούσσα μ’ γκέγκε, μωρ’ για’ δε χορεύεις; -Τι χορό να κάμω ‘γω, που γιορντάνι δε φορώ. -Μωρή Ρούσσα μ’ γκέγκε, μωρ’ για’ δε χορεύεις; -Τι χορό να κάμω ‘γω, που δαχτυλίδια δε φορώ. Σελ. 132 – 133

(*) Γκέγκε (λέξη αλβανική). Άκου(ε)

• Κωνσταντίνος Α. Ψάχος: «Δημώδηάσματα Γορτυνίας εις Βυζαντινήν καιΕυρωπαϊκήν παρασημαντικήν. Εκδι-δόμενα δαπάνη του εν Πειραιεί Γορ-τυνιακού Συνδέσμου (συλλογή πρώ-τη), Αθήνα 1923, τύποις περιοδικούΣφαίρας». Το βιβλίο αυτό μπορεί σήμερα όποι-ος θέλει να το προμηθευτεί εύκολακαι φθηνά. Ανατυπώθηκε το 2004από τις εκδόσεις «Κουλτούρα».

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016 7ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20166

OΙωάννης Ρηγόπουλος υπη-ρέτησε στα Μαγούλιανα40 ολόκληρα χρόνια. Από

το 1884 μέχρι και το 1925. O Ιωάννης Ρηγόπουλος ήταν

δάσκαλος της «νέας μεθόδου»,όπως ο ίδιος μας πληροφορούσεσε κείμενο που αναδημοσίευσεπαλιότερα η εφημερίδας μας («Ηπρώτη διδασκαλική ημέρα μου»).Γνώριζε από μουσική και ήτανκαλλίφωνος: «Ήμουν όλο φωτιάκαι ενθουσιασμό στη δουλειάμου, επρώτευαν τα δημοτικά τρα-γούδια, άλλα ποιήματα…».

Χρόνια αναζητούσαμε εκείνα ταδημοτικά τραγούδια και ποιήμα-τα, πολλά από τα οποία τραγου-δήθηκαν και χορεύτηκαν πρώτηφορά στο χωριό μας. Μέχρι πουανακαλύψαμε το βιβλίο «Δημώ-δη άσματα Γορτυνίας» (1923)του μουσικολόγου Κωνσταντί-νου Α. Ψάχου. Ξεφυλλίζονταςτις σελίδες του είδαμε ότι τα Μα-γούλιανα έχουν την τιμητική τους.Κάθε δημοτικό τραγούδι και ποί-ημα που ακολουθεί: «Εγράφη ενΜαγουλιάνοις κατ’ απαγγελίανΙωάννου Ρηγοπούλου, Δημοδι-δασκάλου εκ Ζυγοβιστίου».

Το κείμενο συντάχτηκε πριναπό μερικά χρόνια και περίμενεστο συρτάρι την ευκαιρία να δη-μοσιευτεί. Παλιότερα η δημοσί-ευσή του ίσως να είχε μεγαλύτε-ρη αξία, αφού το 2004 εκδοτικόςοίκος προχώρησε σε ανατύπωσητης πρώτης εκείνης σπάνιας έκ-δοσης του Γορτυνιακού Συνδέ-σμου Πειραιά.

Επειδή πολλοί δεν γνωρίζουνκαμιά από αυτές τις δύο εκδοτικέςπροσπάθειες, η εφημερίδας μαςπροχωράει στην αναδημοσίευ-ση των τραγουδιών με σκοπό,μεταξύ άλλων, να τονώσει το Μα-γουλιανίτικο ηθικό.

Τα τραγούδια δημοσιεύονταιχωρίς να συνοδεύονται από φι-λολογικές παρατηρήσεις, πληνελαχίστων ιστορικών στοιχείων.Έχει διατηρηθεί και η ορθογραφίατης πρώτης έκδοσης, από τηνοποία και αντιγράφηκαν.

Ο ΘΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

(Επιτραπέζιον, ελεύθερον ρυθμού)

Ο Θοδωράκης κάθεται στη Ζά-κυνθο ’ςτο Κάστρο

βάνει το κιάλι και τηράει και τονΜωρηά αγναντεύει

βλέπει το πέλαγο πλατύ και τηστεριά μεγάλη.

Βλέπει της Μάνης τα βουνά πολύ’ναι βουρκωμένα

βλέπει την Αλωνίσταινα το δόλιοΛιμποβίσι

και της Κλεινίτσας το βουνό πολύσυννεφιασμένο.

Βλέπει λημέρια των κλεφτών πολύχορταριασμένα

και του ’ρθε σαν παράπονο και κά-θεται και κλαίει.

Και του Θανάση ’μίλησε και τουΘανάση λέγει

-Θανάση που ’ν τ’ αδέλφια μας καιπούναι οι ’δικοί μας... κλπ Σελ. 8-11Επωδός Τ’ ακούς τι λέει το πουλί Κολοκοτρώνη Θοδωρή

Γυέμ’ τι ’μολογά τ’ αηδόνι Θοδωρή Κολοκοτρώνη Σελ. 8-11

Η υπόθεση του άσματος έχεινα κάνει με τη διαμονή του Θεο-δώρου Κολοκοτρώνη στην Ζά-κυνθο. Εκεί κατέφυγε μετά τις δο-λοφονίες συγγενών του από τουςΤούρκους. Επειδή απειλείτο η ζωήτου κατέφυγε στη Ζάκυνθο όπουδιέμεινε περίπου 15 χρόνια. Με τοτηλεσκόπιο παρατηρούσε τα όρητης πατρίδας του, νοσταλγώνταςνα συνεχίσει στην Πελοπόννησοτον αγώνα του για την απελευθέ-ρωση από τον τουρκικό ζυγό.

Ο ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΑΓΙΑΝΝΗ ΔΗΛΗΓΙΑΝΝΗ

(Ελεύθερον ρυθμού)’Σ του Λάλα (1) σφάζουν πρόβατα,

’ς του Μπαστηρά (2) κριάρια και ’ς τα Λαγκάδια ς’ το χωριό

σφάζουν το Ντεληγιάννη, ’γδόντα χρονώνε γέροντα, σα-

ράντα Μωραγιάννη. Παν’ οι γερόνται ’ς τον Πασσά,

πάνε να προσκυνήσουν, παν’ τα Ντεληγιαννόπουλα κι’ αυ-

τός ο κυρ Κανέλλος. -Καλημερούδια σου Πασσά –Κα-

λώς τον κυρ Κανέλλο. Κανέλλο τι άργησες να ’ρθής, τό-

σον καιρό που λείπεις, Κανέλλο πουν’ ο Γέροντας ο Γέρω

Ντεληγιάννης; -’Κείνος Πασσά μ’ είναι άρρω-

στος τώρα πέντ’ έξ ημέρες, κείνος Πασσά μ’ δε μας ακούει,

μον’ κάθεται και λέει: Εγώ Πασσά δεν προσκυνώ, Βεζύ-

ρη δεν φοβάμαι. Μα ’βαροφάνη του Πασσά και ‘ς

το Σουλτάνο γράφει, Κι ευθύς φερμάνι έβγαλε κ’ έστει-

λε να τον κόψη. Σελ. 12-15

1.Λάλα. Χωρίον παρά τα μεθόρια Γορτυ-νίας και Ηλείας. 2.Μπαστηρά. Χωρίον πλησίον των Λαγ-καδίων, πατρίδα της μεγάλης οικογενείαςτων Δηλιγιανναίων.

Το άσμα αυτό έχει ως θέμα τησφαγή ενός από τους ισχυρότε-ρους προεστούς (κοτζαμπάσηδες)της Πελοποννήσου, του ΙωάννηΠαπαγιαννόπουλου (Ντεληγιάν-νη - Δεληγιάννη). Το προσωνύμιοΝτεληγιάννης (μετέπειτα Δελη-γιάννης) το έλαβε λόγω του ζωη-ρού χαρακτήρα του (Ντελής=τρε-λός). Μετά τον αποκεφαλισμό τουπανίσχυρου προκρίτου Ανδρου-τσάκη Ζαΐμη το 1787, ο ΙωάννηςΔεληγιάννης έγινε ο πρώτος προ-εστός της Πελοποννήσου και έλα-βε το αξίωμα του μοραγιάνη. Απο-κεφαλίστηκε με σουλτανικό φιρ-μάνι, σε ηλικία 78 ετών στο σπίτιτου από τους Τούρκους, στις 12 Φε-βρουαρίου 1816. Το σώμα του ρί-χνεται στον κήπο του σπιτιού και τοκεφάλι του μεταφέρεται ως λάφυ-ρο στον Σιακήρ πασά.

«Τα αίματα στους τοίχους τουδωματίου όπου δολοφονήθηκεήταν εμφανή μέχρι αρκετά πρό-σφατα», σύμφωνα με την wikipe-dia.

Ο ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΣ ΑΗΤΟΣ (Επιτραπέζιον αλληγορικόν)

Μεσ’ ’ςτην Κλεινίτσα(1) ’ςτην κορ-φή, χρυσός αητός καθόταν,

και με τον ήλιο ’μάλωνε, με τολαμπρό φεγγάρι.

-Ήλιε μ’ για δε βαρείς κι’ εδώ σετούτην την απόσκια,

να λυώσουνε τα κρούσταλλα (ν)οπ’ έχω ’ςτα φτερά μου,

μπέλτα(2) και σηκονόμουνα δυο– τρείς τριχιές του ’ψήλου,

να χαιρετήσω τα βουνά, τα κλέ-φτικα λημέρια,

τους κάμπους με τα λούλουδα,τα δέντρα με τους ίσκιους,

Τα κρουσταλλένια τα νερά… Σελ. 18-19

(1). Κλεινίτσα. Όρος υπεράνω της κω-μοπόλεως Στεμνίτσης, ο αρχαίος Υψούς.

(2). Μπέλτα. ίσως

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΙΜΙΑΛΟΥΣ ΚΑΙ

ΟΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΙ (Επιτραπέζιον)

Καλόγερος εκλάδευε ’ς της Αι-μιαλούς τ’ αμπέλι,

κι’ οι κλέφτες τον αγνάντευαναπό ’ψηλή ραχούλα,

από μακρυά τον χαρετάν κι’ απόκοντά του λένε

-Ψωμί, κρασί, καλόγερε, να φαν’ ταπαλληκάρια.

-Κοπιάστε απάνου ’ς το ληνό νακάμετε λημέρι.

-Τήρα καλά, Καλόγερε, να μη μαςμαρτυρήσης

σου κόβει ο Γεώργος τα μαλλιά κι’ο Γιάννης το κεφάλι.

-Και ’κείνος πείσμα το ’βαλε, πολύτου ’κακοφάνη,

τους άφισε και ξέννοιασαν καιπάει ’ς τη Δημητσάνα.

Ευθύς ντελάλη (ν) έβγαλε σε τρείςμεριές ’ς τη χώρα:

-Μέσ’ το ληνό γιατάκιασα(1) τουςΚολοκοτρωναίους,

μικροί μεγάλοι ’ς τ’ άρματα ναπάμε για τους κλέφτες.

-Από μακρυά τους έζωσαν κι’ απόκοντά τους λένε:

-Έβγα, Ζορμπά, προσκύνησε μ’όλη τη συντροφιά σου,

να σου χαρίσω τη ζωή και σεν’ καιτα παιδιά σου.

-Πως με περνάς, Μπουλούμπαση,να βγω να προσκυνήσω,

που ’γω είμ’ ο Γιάννης ο Ζορμπάςκι’ αν σου βαστάει ζυγώνεις.

-Δεν κόταγαν να παν’ κοντά, τουςέτρωγε το φείδι.

Μα όσα φτερά και πούπουλα έχει(ν’) η μαύρη κόττα,

τόσα ντουφέκια πέφτανε μεσ’ τουληνού την πόρτα.

Ριξαν’ φωτιά μεσ’ ’ς το ληνό, κου-βάρια θειαφοκέρι.

Πιάσαν η κληματόβεργαις κι’ οΓιάννος τραγουδάει:

-Τώρα να ιδής, Μπουλούμπαση,να ιδής, πως προσκυνάνε,

δεν είναι μια, δεν είναι δυο που σ’έκαμ’ άνω κάτου,

που σ’ έκαμα σαν το λαγό, Μπου-λούμπαση, να τρέμης.

Πολλές φορές τα γιόμισες (2) πάλαιθα τα γιομήσης.

-Και το ντουφέκι τ’ άδειασε και κά-νει ένα γιουρούσι,

τρείς παταριές του ’ρίξανε καιπέφτει λαβωμένος,

και η φωτιά τον έζωσε και τ’ άρ-ματα δεν πιάνουν,

του ρίχνουν κι’ άλλη παταριά και

Ήταν ένα παλληκάρι παριέμμορφο ’ς τα κάλλη. Το κατάντησ’ η αγάπη πέντε χρόνια ’ς το κρεββάτι.

Αρκετοί συγχωριανοί μαςήδη έλαβαν τους λογα-ριασμούς ύδρευσης της

χρονιάς που πέρασε. Η είδηση,όμως είναι ότι κάποιοι ακόματους περιμένουν.

Το μόνο θετικό από τη δη-μοσιότητα που πήρε το θέμα εί-ναι ότι προς το παρόν δεν είδα-με εξωφρενικές χρεώσεις σταΜαγούλιανα. H δημοτική αρχήέκανε κάποια βήματα πίσω μπρο-στά στις αντιδράσεις.

Στις 30 Δεκεμβρίου, τελευ-ταία εργάσιμη μέρα της χρονιάςπου έφυγε, το αρμόδιο Πρωτο-δικείο Τριπόλεως έβαλε πάγοστην απόφαση της δημοτικήςαρχής που θέλει άλλοι δημότεςνα πληρώνουν λογαριασμούςνερού με μετρητή (ρολόι) καιάλλοι με ετήσια σταθερή χρέω-ση.

Το Πρωτοδικείο εξέδωσεπροσωρινή διαταγή αναστολήςεκτελέσεως των αποφάσεων γιατην τιμολόγηση των νερών, μέχρινα εκδικαστεί η αίτηση αναστο-λής της Συντονιστικής ΕπιτροπήςΚατοίκων Βαλτεσινίκου.

Αυτό είναι ένα πρώτο βήμακαι ο δρόμος είναι μακρύς μέχριτην τελική δικαίωση, όχι μόνοτων κατοίκων του Βαλτεσινίκου,αλλά και όλων μας. Το θέμα πουπροέκυψε έχει να κάνει με την ερ-μηνεία εφαρμογή των νόμων καικυρίως του Συντάγματος. Πουακούστηκε δημότες, δηλαδή πο-λίτες δύο ταχυτήτων;

Στη σχετική κοινοποίηση τηςπαραπάνω απόφασης η «Συν-τονιστική Επιτροπή ΚατοίκωνΒαλτεσινίκου» σημειώνει: «Αςκαταλάβουν λοιπόν το ταχύτεροοι υπερόπτες δημοτικοί μας άρ-χοντες ότι η λαϊκή παροιμία "αγα-πάει ο Θεός τον κλέφτη αλλάαγαπάει και τον νοικοκύρη"υπάρχει ακόμα».

Η εφημερίδα μας είναι σεαναμονή και των υπολοίπων λο-γαριασμών νερού στα Μαγού-λιανα και ξεκαθαρίζει ότι παρα-μένει σταθερά στο πλευρό τωναγωνιζομένων κατοίκων του Βαλ-τεσινίκου. Οι τελευταίοι, σύμ-φωνα με την ανακοίνωση τηςΣυντονιστικής Επιτροπής Κατοί-κων «δεν έχουν υποστείλει τηνσημαία του αγώνα τους για τηντεράστια αυθαιρεσία της δημο-τικής αρχής, που τους φορτώνειχαράτσια στο νερό».

Καλό είναι όλοι μας να μηνεπιτρέψουμε να ξεχαστεί τοθέμα. Δεν κάνει να αφήσουμεστη λήθη τους δημοτικούς συμ-βούλους που σε κατ' ιδίαν ενη-μερώσεις και συζητήσεις έπαιρ-ναν το μέρος των κατοίκων καιστα δημοτικά συμβούλια ψήφι-ζαν αυξήσεις και τιμολόγια νερούπολλών ταχυτήτων για τους δη-μότες. Ή δημοτικούς συμβού-λους που την κρίσιμη ώρα κρύ-βονταν.

Πρώτη νίκητων κατοίκωνγια το νερό

Ιωάννης Ρηγόπουλος - Δημοδιδάσκαλος

Από το μπαούλο της Αννιώς Δουλουγέρη.

Άλογα και παράλογαΗ απογραφή επιβάλλεται. Οι

πολίτες οφείλουν «να σπεύδωσιννα ταξινομώσι τα κτήνη των ή ταοχήματα των παρουσιαζόμενοιεγκαίρως εις επιτροπάς ταξινο-μήσεως». Όπως ακριβώς γίνεταικαι σήμερα. Άντε να ξεφύγεις απότην εφορία.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΤΟΧΗΣ ΦΟΡΑΔΑΣ

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΠΙΒΑΣΕΩΣ ήΠιστοποιητικό ελληνικότητας

(έτους 1936 με αριθμό 18)

Ο Κώτσιος είναι ίππος Ουγγρο-έλλην, χρώματος λευκού με ύψος1.70 μ. Ο Κώτσιος είναι επιβήτο-ρας. Η φοράδα (φορβάς) Ντοριάείναι ντόπια, δέκα ετών, με χρώμαβαθύ σκοτεινό και ύψος 1.30 μ. ΤοΠιστοποιητικό αυξάνει την αξίαπωλήσεων του καρπού της επί-βασις. Ειδικότερα, όπως μας πλη-ροφορούν οι Οδηγίες: «Το πιστο-ποιητικό προελεύσεως δέον προςόφελος των ιδιοκτητών να θεω-ρήται ως έχον μεγάλην αξίαν, διό-τι αυξάνει την αξία πωλήσεωςτων πώλων».

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΗΛΩΣΗΣΦΟΡΑΔΑΣ

Προβατοϊστορίες

ΔΗΛΩΣΗ ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΩΝ...

Οι έχοντες και κατέχοντες θα πε-ράσουν από... το ταμείο για ναπληρώσουν. Χρυσοφόρα τα τε-τράποδα.

Δήλωση κατοχής αιγοπροβά-των το 1932

ΔΗΛΩΣΙΣ ΖΩΩΝ...

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ ΑΠΑΡΙΘΜΗΣΕ-ΩΣ ΖΩΩΝ (Απογραφή)

ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣΣΦΑΖΟΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ..

ΔΙΠΛΟΤΥΠΟΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΦΟΡΟΥ ΕΠΙ ΑΙΓΟΠΡΟΒΑΤΩΝ

Πριν από περίπου έναν αιώναστα Μαγούλιανα υπήρχε Γεωργι-κός και Φιλοδασικός Σύλλογος.Για όποιον αμφιβάλλει, ιδού τα πει-στήρια. Η «Απόδειξη» αφορά εί-σπραξη για βοσκή με ημερομηνία17 Σεπτεμβρίου 1920.

Και μια επαγγελματική κάρτα.

Του γιατρού των Μαγουλιάνων,Κωνσταντίνου Καρπακλή.

• Τα παραπάνω έντυπα προέρχον-ται από το μπαούλο της γιαγιάς μου,Μαρίας Ζουβέλου, συζύγου τουΙωάννη Μπουρνά. Το μπαούλο άνοι-ξε εις μνήμην των γονέων και τουαδελφού μου Παναγιώτη.

Η Μαρία Ιωάννου Μπουρνά, πουαναφέρεται στα παραπάνω έντυπα,έμεινε νωρίς χήρα και μεγάλωσεεπτά παιδιά, πέντε κορίτσια (Βασι-λική, Δήμητρα, Ελένη, Αικατερίνηκαι Άννα) και δύο αγόρια. Τον Δη-μήτρη και τον Γεώργιο (σκοτώθηκε21-8-1921 στη μάχη του Καρά Κο-γιού (μαύρη ράχη), έξω από τηνΆγκυρα. Η.Δ.

Το προικοσύμφωνο δεν κάνει λάθος. Η νύφηκρατάει από σόι. Αυτό τουλάχιστον απο-δεικνύει το λεπτομερές προικοσύμφωνο, που

συντάχθηκε, χαρτοσημάνθηκε και υπογράφτηκεστις 2 Μαΐου 1945 «εν Μαγουλιάνοις» και στοοποίο λεπτομερώς αναφέρονται και περιγρά-φονται 35 είδη- προικιά, αποτιμημένα εις χρήμα(περίπου 6.100.000 δρχ.), πλέον των 100.000δραχμών που δόθηκαν σε «μετρητά» και 5.000δρχ. σε βιβλιάριο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Η «Συμφωνητική Πράξη» μάς πληροφορεί ότιη Μαρία, χήρα Ιωάννη Μπουρνά, αποφάσισε ναπαντρέψει την κόρη της Ελένη και ο γαμπρός ναλάβει ως πρoίκα τα κάτωθι: 1ον, 2 μπατανίες αξίας δρχ. 200 χιλιάδων2ον, 1 πάπλωμα αξίας δρχ. 100 χιλ. 3ον, 5 κουβέρτες 250 χιλ. 4ον, 2 απλάδια δρχ. 100 χιλ. 5ον, 1 λιόπανο 50 χιλ. 6ον, 2 προσκέφαλα 40 χιλ. 7ον, 3 στρώματα 300 χιλ. 8ον, 6 ταγάρια 100 χιλ. 9ον, 3 μπελαρίνες 100 χιλ. 10ον, 1 σάλπα 50 χιλ. 11ον, 1 ζευγάρι σακιά 50 χιλ. 12ον, 2 πάντες 50 χιλ. 13ον, 5 προσκεφαλάδες 100 χιλ. 14ον, 12 ζεύγη μαξιλάρια διάφορα 200 χιλ. 13ον, 8 σεντόνια 300 χιλ. 14ον, 5 τραπεζομάνδηλα διάφορα 100 χιλ. 15ον, 12 πετσέτες φαγητού 100 χιλ. 16ον, 6 πετσέτες προσώπου και δεύτερες 100 χιλ. 17ον, 3 ζεύγη καναπελίκια, 2 ζεύγη μπαουλόπα-

να 100 χιλ. 18ον, 4 κλίφια, 6 ζεύγη κάλτσες ανδρικές και γυ-

ναικείες 50 χιλ.

19ον, 10 εσωφόρια και 12 μανδύλια διάφορα 200 χιλ. 20ον, 12 κουστούμια γυναικεία εσώρουχα 500 χιλ. 21ον, 12 κουστούμια ανδρικά εσώρουχα 500 χιλ. 22ον, 10 φορέματα διάφορα 1 εκατομμύριο 23ον, 4 ζακέτες 100 χιλ., 3 νυκτικές 100 χιλ., 1 καζάνι,

1 τέντσερι, 1 τσουκάλι, 1 τηγάνι, 1 ταψί 100 χιλ. 1 μπαούλο 50 χιλ. 15 πρόβατα 1 εκατομμύριο 500 χιλιάδες 1 χωράφι στις Κορυφές, περίπου 2 στρεμμάτων,

αξίας 500 χιλιάδων 1 κήπο στη θέση Κορφοξυλιά συνορεύει με το

ρέμα, αξίας 100 χιλιάδων. Μετρητά 100 χιλιάδες και 5.000 κατατεθειμένες

εις Ταμιευτήριον προπολεμικώς.

Οι γαμπροί τον καιρό εκείνο για να φτάσουνστην πόρτα της εκκλησίας έπρεπε να βρουν«στρωμένη κατάσταση» και προίκα λίαν ενδια-φέρουσα. Το προξενιό -το μόνο ενδιαφέρονφαίνεται να έγκειται στο προικοσύμφωνο- περ-νούσε από την έγκριση του σογιού του γαμπρού.Ο… Βαλεντίνος τα χρόνια εκείνα ήταν κρυμμένος.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 20168

Προξενιό με την παράδοσηTουΗΛΙΑΔΟΥΛΟΥΓΕΡΗ

Τετράποδα με... αριθμό κυκλοφορίας

Όπως και με τα αυτοκίνητα, έτσι και τα ζώα χρειάζονταν το 1948 «ΆδειαΕλευθέρας Κυκλοφορίας». Στην άδεια αναγράφονταν ακριβή στοιχεία,όπως ηλικία, γένος, χρώμα, ανάστημα. Στην προκειμένη περίπτωση τοΑστυνομικό Τμήμα Δημητσάνας έδωσε στην οδηγό Άννα Μπουρνά τουΙωάννου, κάτοικο Μαγουλιάνων, επαρχίας Γορτυνίας, τον αύξοντα αριθ-μό «232» για κυκλοφορεί τη φοράδα χρώματος τσίλικο, ηλικίας 10 ετώνκαι ύψος 1.35 ΄