Μακάβριο παζλ (rough draft)

ΕΝΑ ΜΑΚΑΒΡΙΟ ΠΑΖΛ

(Σενάριο)

Του Νίκου Γκίκα

Στον φίλο και δάσκαλο Αντώνη Κεχαγιά

1. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΔΩΡΑΣ(σαλόνι) - ΝΥΧΤΑ

Στην τηλεόραση προβάλλονται το δελτίο ειδήσεων. Η Δώρα μπαίνει στο δωμάτιο, φορώντας το μπουρνούζι της. Σκουπίζει τα μαλλιά της με μια πετσέτα.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΔΕΛΤΙΟΥ ( vo ) Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.

Νέο στυγερό έγκλημα, συγκλονίζει το πανελλήνιο.

Θύμα και πάλι ένα οκτάχρονο παιδί.

Η Δώρα γυρνάει απότομα προς την τηλεόραση. Αφήνει την πετσέτα, παίρνει το τηλεκοντρόλ και δυναμώνει την ένταση.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΔΕΛΤΙΟΥ ( vo ) Το πτώμα του άτυχου αγοριού

βρήκε πριν λίγη ώρα ένας βοσκός κοντά στον Άγιο Γεώργιο, στηνΠεντέλη. Από το παιδί έλειπαν

όργανα ζωτικής σημασίας, ενώ δεν βρέθηκαν

σημάδια κακοποίησης. Το συγκεκριμένο είναι το ενδέκατο

περιστατικό ακρωτηριασμένου πτώματος παιδιού τους τελευταίους δύο μήνες.

Η Δώρα σχηματίζει βιαστικά έναν αριθμό στο καντράν του τηλεφώνου.

ΔΩΡΑΘωμά;

ΘΩΜΑΣ ( vo ) Έλα ρε παιδί

μου, που είσαι;Έχω που σου τηλεφωνώ

μια ώρα τώρα.

ΔΩΡΑΉμουνα στο μπάνιο.

Τι έγινε;

ΘΩΜΑΣ ( vo ) Τι να γίνει;

Άλλο ένα στη λίστα… Έχει έρθει κι ο Χατζηζήσης με τον

Παπασταύρου και ωρύονται.

ΔΩΡΑΟ Στέφανος τι λέει;

ΘΩΜΑΣ ( vo ) Τι να πει;

Προσπαθεί να τους καλμάρει.

ΔΩΡΑΚαλά. Σε μισή ώρα

το πολύ θα ‘μαι εκεί.

2. ΕΞΩ. ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΝΥΧΤΑ

ΘΩΜΑΣΚάνε γρήγορα, ε;

Κλείνει το κινητό και επιστρέφει πάνω από το ακρωτηριασμένο αγόρι. Πιο δίπλα βρίσκονται ο Αποστόλου με τον Χατζηζήση και τον Παπασταύρου, ενώ τριγύρω δεκάδες αστυνομικοί ερευνούν τον χώρο. Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να κρατήσουν μακριά τα τηλεοπτικά συνεργεία.Ο Αποστόλου, με σκυμμένο το κεφάλι, ακούει τον Παπασταύρου. Ο Χατζηζήσης, γύρω στα δέκα μέτρα πιο πέρα, δίνει εντολές στους αστυνομικούς.

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΚάντε κάτι να

τελειώσει αυτή η ιστορίαόσο το δυνατόν συντομότερα.

Οι δημοσιογράφοι είναι έτοιμοι να μας πάρουν το

κεφάλι και ο άλλοςμου έχει γίνει στενός κορσές.

Ο Αποστόλου κοιτάζει αφηρημένος μπροστά, όση ώρα του μιλάει ο Παπασταύρου.

ΘΩΜΑΣ44 Γερμανικό.

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΤι πράγμα;

Πλησιάζουν κι οι δυο πάνω απ’ τον Θωμά, ο οποίος φωτίζει με τον φακό του ένα αποτύπωμα παπουτσιού στο χώμα.

ΘΩΜΑΣΤα παπούτσια του δράστη.

11άρια άρβυλα του ΓερμανικούΣτρατού, Νο 44.

Όπως και τις προηγούμενες φορές. Ο ίδιος είναι.

Χτυπάει το κινητό του Παπασταύρου.

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΝαι. Ναι. Τίποτε ακόμη.

Αφού σου λέω… Εντάξει Γιώργο. Ναι… Σε τρία τέταρτα, ναι.

Κλείνει το κινητό και κοιτάζει τον Αποστόλου.

Ο Υπουργός ήταν.Σύσκεψη σε τρία

τέταρτα. Πήρε τηλέφωνοο Πρωθυπουργός και ρωτάει.

Ο Αποστόλου ξεφυσάει. Ο Παπασταύρου προχωράει προς το αυτοκίνητό του.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(κακόκεφα, απευθυνόμενος προς τον Θωμά)

Πάρτε δείγμα από το αίμα δίπλα στο πτώμα,

αν και δεν νομίζω να δείξει τίποτα. Μάλλον του παιδιού θα ‘ναι. Εγώ πάω. Θα τα πούμε αύριο στο γραφείο.

Γυρίζει και φεύγει προς τα περιπολικά.

ΘΩΜΑΣΚαλή τύχη.

3. ΕΞΩ. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΔΩΡΑΣ – ΝΥΧΤΑ

Η Δώρα οδηγεί στον επαρχιακό δρόμο, για την Πεντέλη. Από το ραδιόφωνο ακούγεται το δελτίο ειδήσεων.

ΕΚΦΩΝΗΤΡΙΑ ( vo ) Το αποψινό είναιτο ενδέκατο πτώμα

ανήλικου παιδιού τους τελευταίους δύο μήνες.

Ο μικρός Κωστάκηςείχε εξαφανιστεί πριν από 16 ημέρες στην Βούλα,

όταν είχε πάει στηνΚυριακάτικη πρωινή

λειτουργία με τους γονείς του.Πηγές της Αστυνομίας…

Χτυπάει το κινητό.

ΔΩΡΑΝαι. Έλα.

Ναι, το ξέρω, εκεί πηγαίνω τώρα.

Μας περιμένει νέο τρέξιμο πάλι.

Μάλλον θα πρέπει νατο αναβάλουμε για κάποια άλλη φορά. Θα με συγχωρέσεις;

Ένα αυτοκίνητο την προσπερνάει με μεγάλη ταχύτητα, περνώντας ακριβώς δίπλα της. Η Δώρα τρομάζει. Χάνει για λίγο τον έλεγχο. Της πέφτει το κινητό στο δάπεδο. Σταματάει στην άκρη του δρόμου. Η μηχανή σβήνει. Πιάνει το κινητό.

ΔΩΡΑ (συν.)Έλα Ορέστη. Ένας τρελός

παραλίγο να πέσει πάνω μου.Όχι καλά είμαι. Απλά τρόμαξα.

Λοιπόν, θα σε πάρω εγώμόλις μπορέσω, εντάξει;Σε φιλώ. Καληνύχτα. Κι εγώ σ’ αγαπώ.

Βάζει μπροστά τη μηχανή και ξεκινάει.

4. ΕΣΩ. ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ – ΝΥΧΤΑ

Η Αγνή Στεργίου βρίσκεται μερικά μέτρα μακριά από το πτώμα του παιδιού της. Δύο αστυνομικοί την εμποδίζουν να πλησιάσει. Ο Φίλιππος, λίγο πιο δίπλα, κουβεντιάζει με τον Θωμά.

ΑΓΝΗ(κλαίγοντας)

Αφήστε με. Είμαι η μητέρα του.Είμαι η μητέρα του σας λέω.

ΘΩΜΑΣΔεν υπάρχει αμφιβολία,είναι αυτός. Θα ήθελα

μόνο να έρθετε μέχρι την Ασφάλεια για την αναγνώριση.

Για καθαρά τυπικούς λόγους, ξέρετε.

Οι αστυνομικοί αφήνουν την Αγνή κοντά στα αυτοκίνητα και απομακρύνονται. Εκείνη κοιτάζει προς το σκεπασμένο πτώμα, κλαίγοντας σιγά.

ΦΙΛΙΠΠΟΣΚαταλαβαίνω.

ΘΩΜΑΣ(κοιτώντας την Αγνή)

Καλύτερα να έρθετε μόνος.

Ο Φίλιππος γνέφει καταφατικά. Η Αγνή, κοιτάζει γύρω της τους αστυνομικούς που είναι αφοσιωμένοι στις δουλειές τους. Τρέχει, περνάει κάτω από την πορτοκαλί ταινία της Αστυνομίας και πηγαίνει στο πτώμα.

ΦΙΛΙΠΠΟΣΕίναι άσχημα;

Η Αγνή ξεσκεπάζει το πτώμα. Ουρλιάζει υστερικά. Γυρνούν και την κοιτούν όλοι. Ο Θωμάς με τον Φίλιππο τρέχουν προς το μέρος της. Πέφτουν πάνω της και την απομακρύνουν από το πτώμα.

ΑΓΝΗΤο παιδί μου. Το παιδί μου.

Προσπαθεί να ελευθερωθεί.

Τι του ΄καναν; Τι του ‘καναντου παιδιού μου οι σατανάδες;

ΘΩΜΑΣ(σε έξαλλη κατάσταση)

Δε σας είπα να μην την αφήσετε μόνη;

Σε μαλάκες μιλάω;

Μαζί με τον Φίλιππο την τραβούν πίσω από την πορτοκαλί ταινία.

ΑΓΝΗ(απλώνοντας τα χέρια προς το πτώμα)

Το παιδάκι μου. Αφήστε με να πάω στο παιδάκι μου.

Ο Θωμάς την αφήνει στα χέρια του Φίλιππου, ο οποίος την κρατάει αγκαλιά, χαϊδεύοντάς της τα μαλλιά.

ΦΙΛΙΠΠΟΣΈλα μου, ησύχασε. Ησύχασε.

Η Αγνή ξεσπάει σε ένα σιωπηλό κλάμα. Το κορμί της τραντάζεται απ’ τους λυγμούς. Ένας αστυνομικός πλησιάζει με ένα ποτήρι νερό.Η Δώρα παρκάρει το αυτοκίνητό της λίγα μέτρα πιο πίσω. Βλέπει το αυτοκίνητο, που πριν λίγο την είχε προσπεράσει.Βγαίνει έξω. Κοιτάζει την Αγνή και τον Φίλιππο. Πλησιάζει τον Θωμά.

ΔΩΡΑΟι γονείς;

Ο Θωμάς γνέφει καταφατικά. Αρχίζουν να περπατούν προς το πτώμα.

ΘΩΜΑΣΚώστας Στεργίου, 8 ετών.Τον βρήκε ένας βοσκός, που

πήγαινε στην στάνη τουεδώ παρακάτω.

Φτάνουν πάνω από το πτώμα. Η Δώρα σκύβει και σηκώνει το σκέπασμα.

ΘΩΜΑΣΠρέπει να είναι πολύ άρρωστοςο τύπος. Απ’ το καθένα παίρνει

και κάτι…, για ενθύμιο.

Η Δώρα κοιτάζει με φρίκη το πτώμα του παιδιού.

ΘΩΜΑΣ(συν.)Απ’ αυτό λείπει ο εγκέφαλος και ησπονδυλική στήλη.

Η Δώρα, με μια έκφραση αποστροφής σκεπάζει το πτώμα και σηκώνεται.

ΘΩΜΑΣΕίναι ολοφάνερο. Έχουμε να

κάνουμε με τρελό.

ΔΩΡΑΟι άλλοι;

ΘΩΜΑΣΈφυγαν για το γραφείο.

Τους περιμένει ο Υπουργός για ψαλτήρι.

Κοιτάζει τα απέναντι βουνά, ξεφυσώντας.

Κωλοκατάσταση.

5. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α (ΤΜΗΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΩΝ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΥΣΚΕΨΕΩΝ)- ΝΥΧΤΑ

Γύρω από ένα μακρύ τραπέζι βρίσκονται ο Χατζηζήσης, ο Παπασταύρου, ο Αποστόλου, ο Υπουργός, και δυο ακόμα άντρες. Το τραπέζι είναι γεμάτο από χαρτιά και φωτογραφίες. Ο Αποστόλου έχει ένα ντοσιέ μπροστά του.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΆντρας, πιθανότατα Έλληνας,

ηλικίας 30 έως 45, γύρω στα 80 κιλά,

με εμμονή στα 8χρονα αγόρια. Ίσως γιατρός ή κάτι παρόμοιο.

Ο τρόπος και η ακρίβεια, καθώς και το όργανο, με

το οποίο έχουν αφαιρεθεί τα μέλη,προϋποθέτουν ιατρική κατάρτιση.

Η έκθεση του Σιμόπουλου αναφέρει άτομο με

πιθανή σχιζοφρένεια σε λανθάνουσα κατάσταση,

που δρα όμως με συγκεκριμένο σχέδιο και κίνητρο.

Παίρνει μια στοίβα με φωτογραφίες και τις απλώνει στο τραπέζι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΑπό το κάθε θύμα αφαιρείκαι ένα όργανο ή μέλος του

σώματος. Κάθε φορά διαφορετικό.Αλλά πάντα με την ίδια ακρίβεια.

Μοιράζει τις φωτογραφίες στους άλλους, οι οποίοι τις κοιτούν με φρίκη.

Εξωτερικά χαρακτηριστικά: ουδέν.

Εκτός από το ότι φοράει 11άρια άρβυλα

του Γερμανικού Στρατού, πράγμα που πιθανόν

παραπέμπει σε περιθωριακό, ίσως αναρχικό χαρακτήρα.

Γυρίζει σελίδα.

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένησυχνότητα ή χρονική σχέση ανάμεσα στους φόνους ή

στις απαγωγές, όπως επίσης δεν υπάρχει καμιά ομοιότητα στα μέρη, όπου βρίσκει και απαγάγει τα θύματά του.

Τα περισσότερα έχουν απαχθεί σε πάρκα, παιδικές χαρές, πλατείες,

κάποια άλλα μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, ενώ το τελευταίο απήχθει σε εκκλησία. Επίσης το χρονικό διάστημα ανάμεσα στην απαγωγή και την ανακάλυψη

του πτώματος διαφέρει από θύμα σε θύμα. Άλλα παιδιάβρέθηκαν νεκρά δύο μέρες μετά

την εξαφάνισή τους, άλλα μετά από μια ή δύο βδομάδες.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚαι τι πιστεύετε

ότι μεσολαβεί σ’ αυτές τις δυο εβδομάδες;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Προφανώς, αφού τα απαγάγει, τα μεταφέρει στο χώρο του,

όπου τα σκοτώνει και αφαιρεί απ’ το καθένα ένα

μέλος ή όργανο. Έπειτα παρατάει τα πτώματα σε ερημικές τοποθεσίες,μέχρι να τα βρει κάποιος.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚαι ο λόγος;

Υποψιάζεστε τίποτα;

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΠιθανόν θέλει ναπαίρνει κάτι από

κάθε θύμα, έναείδος τροπαίου.Αν και αυτή η

θεωρία δεν εξηγείτην ακρίβεια με την

οποία αφαιρεί τα μέλη.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΓιατί αυτό;

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΡωτήσαμε κάμποσους

χειρούργους καθηγητέςγι’ αυτό. Όλοι κατέληξαν

στο ίδιο συμπέρασμα:ότι είναι αδύνατονκαι αδιανόητο ναέχει κάνει κάποιος

τέτοιου είδους επεμβάσεις,και μάλιστα μόνο και

μόνο για να ικανοποιήσειμια μισαλλοδοξία ήένα μακάβριο βίτσιο.

Ακόμα και ένας επαγγελματίαςχειρούργος θα χρειαζότανπολλή υπομονή και ένα

πλήρως εξοπλισμένο χειρουργείομε πανάκριβα μηχανήματα,

για να το πετύχει.Πέραν αυτού, οι γνώσεις που απαιτούνται για κάτιτέτοιο είναι τεράστιες.Σε θεωρητικό επίπεδο ίσωςνα είναι εφικτή μια τέτοιου είδους επέμβαση. Στα ιατρικάχρονικά όμως, ουδέποτε έχειαναφερθεί κάτι παρόμοιο.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚι αυτό πού μας οδηγεί;

Ο Χατζηζήσης κοιτάζει αμήχανα τον Αποστόλου και τον Παπασταύρου.

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΠολύ φοβάμαι πουθενά.

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΜάλλον έχουμε να κάνουμε με τρελό.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚαμιά πληροφορία για

το που μπορεί να κρύβεται;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΠληροφορία όχι. Τα

σημεία όμως που βρέθηκαν τα πτώματα μας κάνουν να

υποθέσουμε πωςπιθανόν να κρύβεται και δρα κάπου

έξω από την πόλη, σε κάποιο ερημικό σπίτι ίσως,

για να μην κινεί υποψίες.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚανένας μάρτυρας;

Κάποιος που να είδε κάτι;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΚανένας. Μόνο ο βοσκός, αλλά κι αυτός δεν ξέρειτίποτα. Απλώς βρήκε το πτώμα και ειδοποίησε.

Ο Υπουργός σηκώνεται και πλησιάζει στο παράθυρο.

ΥΠΟΥΡΓΟΣΚύριοι, ήρθα εδώ απόψενα μάθω τι στο διάολοσυμβαίνει και το μόνο

που άκουσα είναι υποθέσεις,εκτιμήσεις, θεωρίες, «ίσως»,

«σχεδόν», «μάλλον». Ο Πρωθυπουργός περιμένει

να μάθει. Και τι θα του πω;Θεωρίες για χειρούργους

και νυστέρια;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΚύριε Υπουργέ ψάχνουμε συνεχώς.

Έχουμε διπλασιάσει τις περιπολίες,ιδίως τις νυχτερινές ώρες και…

ΥΠΟΥΡΓΟΣ(σε έντονο ύφος)

Ψάξτε περισσότερο τότε!Γυρίστε την Αθήνα ανάποδα.

Χτυπάει το χέρι στο τραπέζι.

Θέλω μέχρι το τέλος της εβδομάδας να έχετε πιάσειτο κάθαρμα. Ήδη μου έχει

ζητηθεί να αρχίσω το ξήλωμα,και μάλιστα ξεκινώντας από ψηλά.

Κοιτάζει τον Παπασταύρου.

Περιμένω νεότερα σύντομα.

Βγαίνει από την αίθουσα, κλείνοντας με δύναμη την πόρτα.

6. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ (σαλόνι) – ΝΥΧΤΑ

Ο Σιδέρης κάθεται σε μια πολυθρόνα και παρακολουθεί το έκτακτο δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ ΔΕΛΤΙΟΥ( vo ) Το θρίλερ με τον ψυχοπαθήδολοφόνο ανήλικων παιδιώνφαίνεται ότι πλήττει τώρα

και τους κόλπους της Κυβέρνησης.Αυτή την ώρα στην Κεντρική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής

υψηλόβαθμα στελέχη της Αστυνομίας,συσκέπτονται υπό την παρουσία του Υπουργού Δημοσίας Τάξης. Ανεπίσημες

πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Πρωθυπουργός ζήτησε συνεχή ενημέρωση από τους επιτελείς

της Αστυνομίας, σχετικά με την υπόθεση.

Προβάλλονται σκηνές από την μεταφορά του πτώματος στο ασθενοφόρο. Λίγο πιο δίπλα, σε μια άλλη πολυθρόνα, κάθεται ο Ντέβσον και παρακολουθεί κι αυτός, πίνοντας το ποτό του. Τα φώτα είναι σβησμένα. Μόνο το φως της τηλεόρασης πέφτει πάνω στα πρόσωπά τους, φωτίζοντάς τα αμυδρά.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ ΔΕΛΤΙΟΥ( vo ) Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης

Κος Αρβανίτης δήλωσε πριν από λίγο:

ΥΠΟΥΡΓΟΣ( vo ) Θα ήθελα κατ’ αρχήννα εκφράσω τα βαθιάμου συλλυπητήρια στην

οικογένεια του μικρού αγοριού, του Κωστάκη…

ΝΤΕΒΣΟΝΠρέπει να βιαστείς.

Ο κλοιός θ’ αρχίζει να στενεύει επικίνδυνα

σε λίγο.

ΣΙΔΕΡΗΣΛες να έχουν

καταλάβει τίποτα;

ΝΤΕΒΣΟΝ

(ατάραχος)

Αποκλείεται. Απλά,τώρα που μπλέχτηκαν κι

οι μεγάλοι στην υπόθεση,θα κινητοποιηθεί μέχρι κι ο

τελευταίος τροχονόμος.

ΣΙΔΕΡΗΣ(νευρικά)

Άκουσα πως έχουν περιγραφή του δράστη.

ΝΤΕΒΣΟΝΧα… Τα λένε για

να μην τους κράξουντα κανάλια κι οι εφημερίδες. Τίποτα

δεν έχουν. Μεσάνυχτα έχουν.

Πίνει μια γουλιά, ενώ ο Σιδέρης τον κοιτάζει με αγωνία.

Εσύ κοίτα να τελειώνεις.

7. ΕΞΩ. ΒΟΥΝΟ (ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ) - ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα φτάνουν στο σημείο που βρέθηκε το πτώμα του παιδιού. Τριγύρω υπάρχουν αστυνομικοί, που ερευνούν το χώρο. Βγαίνουν απ’ το αυτοκίνητο. Ο Θωμάς πλησιάζει δύο αστυνομικούς και κουβεντιάζει μαζί τους, ενώ η Δώρα πηγαίνει προς το εκκλησάκι.

8. ΕΣΩ. ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΗΜΕΡΑ

Η Δώρα ανοίγει τη πόρτα και μπαίνει μέσα. Κοιτάζει γύρω της. Στα δεξιά της υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας, με μερικά αφιερώματα πάνω της. Πλησιάζει. Ένα απ’ αυτά έχει πάνω του ένα χειρόγραφο σημείωμα, που γράφει:

«Για το μονάκριβό μου,που έρχεται στον κόσμο αυτό.»

Μπαίνει ο Θωμάς. Την πλησιάζει. Στέκεται δίπλα της.

ΔΩΡΑΔεν ξέρω αν υπάρχειχειρότερο πράγμα στονκόσμο απ’ το να χάνεις

το παιδί σου τόσο μικρό…και με τέτοιο τρόπο…

ΘΩΜΑΣΧμ, αυτό πες το στον χασάπη.

(παύση)

Πάμε, γιατί θα αρχίσειπάλι να γαβγίζει ο άλλος.

Προχωράει προς την πόρτα και βγαίνει έξω. Η Δώρα τον ακολουθεί. Σταματάει στο κατώφλι. Γυρίζει και κοιτάζει την εικόνα της Παναγίας.

9. ΕΞΩ. ΠΕΝΤΕΛΗ - ΗΜΕΡΑ

Ένα περιπολικό της Αστυνομίας σταματάει έξω από μια καλύβα. Κατεβαίνει ένας αστυνομικός και χτυπάει την πόρτα. Ανοίγει ένας αγρότης. Ο αστυνομικός τον ρωτάει κάτι και ο αγρότης γνέφει αρνητικά.


Ένα περιπολικό της Αστυνομίας φτάνει έξω από ένα εγκαταλειμμένο σπίτι. Οι δύο αστυνομικοί βγαίνουν έξω και με το χέρι στη θήκη του όπλου, πλησιάζουν σιγά-σιγά προς την πόρτα. Ο ένας απ’ αυτούς την ανοίγει και μπαίνουν μέσα.


Ο Θωμάς κι η Δώρα βρίσκονται σε μια πλαγιά του βουνού. Λίγα μέτρα πιο πέρα είναι μια μικρή στάνη. Προχωρούν προς τα εκεί.


Ο Αποστόλου βρίσκεται σε μια χαράδρα μαζί με μερικούς ακόμα αστυνομικούς, οι οποίοι έχουν απλωθεί τριγύρω και ερευνούν την περιοχή. Δίνει οδηγίες σε δύο, που βρίσκονται δίπλα του, δείχνοντάς τους ένα σημείο στο βουνό.


Οι άντρες των ΕΚΑΜ εισβάλλουν σε μια μικρή καλύβα. Την βρίσκουν άδεια.


Μια άλλη ομάδα των ΕΚΑΜ έχει περικυκλώσει την είσοδο μιας μικρής σπηλιάς. Με το σύνθημα του επικεφαλής μπαίνουν μέσα.

15. ΕΞΩ. ΠΕΝΤΕΛΗ - ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα σταματούν στην άκρη του δρόμου, όπου βρίσκεται ο Αποστόλου μαζί με τους υπόλοιπους αστυνομικούς. Λίγο πιο πίσω είναι οι δύο κλούβες των ΕΚΑΜ και κάμποσα περιπολικά. Ο Αποστόλου πλησιάζει στο παράθυρο της Δώρας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΛοιπόν;

ΘΩΜΑΣ(κουνώντας το κεφάλι)

Τίποτα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΚαλά. Πηγαίνετε σπίτια σας να ξεκουραστείτε.Αρκετά για σήμερα.

Αύριο θα κατεβούμε χαμηλότερα.Να είστε στην Κρύα Βρύση,

κατά τις εφτά.

ΔΩΡΑΕντάξει.

ΘΩΜΑΣΚαλό βράδυ.

Ο Θωμάς βάζει ταχύτητα και ξεκινάει. Το αυτοκίνητο αρχίζει να απομακρύνεται.

16. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ – ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ο Θωμάς σταματάει έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας, που μένει η Δώρα.

ΘΩΜΑΣΛοιπόν, αύριο κατά τις

έξι. Θα περάσω να σε πάρω.

ΔΩΡΑΕντάξει.

Η Δώρα ανοίγει την πόρτα και βγαίνει.

ΘΩΜΑΣΚαι κοίτα να ξεκουραστείς, ε;

Η Δώρα κλείνει την πόρτα και σκύβει στο ανοιχτό παράθυρο.

ΔΩΡΑΘα ‘ρθει ο Ορέστης να με πάρει για φαγητό.

Ο κακομοίρης έχει να μεδει μια βδομάδα τώρα καιθα νομίζει ότι έχω κάτι

και τον αποφεύγω.

ΘΩΜΑΣΟΚ. Δώσ’ του χαιρετίσματα.

ΔΩΡΑΕντάξει. Καληνύχτα.

Η Δώρα πηγαίνει προς την είσοδο. Ο Θωμάς βάζει ταχύτητα και φεύγει.

17. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ ΘΩΜΑ – ΒΡΑΔΥ

Ο Θωμάς βγαίνει από το αυτοκίνητο. Κατευθύνεται προς την είσοδο της πολυκατοικίας του. Στο πεζοδρόμιο τον πλησιάζει ο Καλέργης, φορώντας παλιά τριμμένα ρούχα.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΚύριε…

Ο Θωμάς σταματάει και τον κοιτάζει. Βγάζει από την τσέπη του ένα χαρτονόμισμα και του το δίνει.

ΘΩΜΑΣΠάρε.

Ο Καλέργης κοιτάζει το χαρτονόμισμα.

ΘΩΜΑΣΠαρ’ το.

Ο Καλέργης τον κοιτάζει στα μάτια. Περνούν μερικά δευτερόλεπτα.

ΘΩΜΑΣΕ, αν σου είναι λίγο το

πεντακοσάρικο…

Ξαναβάζει το χαρτονόμισμα στην τσέπη και προχωράει προς την είσοδο.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΚύριε…

Ο Θωμάς προχωράει προς την είσοδο. Βάζει το κλειδί στην κλειδαριά.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΚύριε… Τον είδα.Είδα τον δολοφόνο.

Ο Θωμάς σταματάει. Γυρίζει και κοιτάζει τον Καλέργη.

18. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΘΩΜΑ (σαλόνι) – ΒΡΑΔΥ

Ο Καλέργης κάθεται στην άκρη του καναπέ, κρατώντας ένα ποτήρι με κρασί. Πίνει μια γουλιά. Τα χέρια του τρέμουν. Ο Θωμάς στέκεται όρθιος και τον κοιτάζει. Ανάμεσά τους υπάρχει ένα τραπεζάκι.

ΘΩΜΑΣΠρέπει να κρυώνεις πολύ γέρο.

Ακόμα τρέμεις.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ(βήχοντας)

Δεν είναι τίποτα.Θα μου περάσει.

Είναι που κοιμάμαι έξω τρία βράδια τώρα.

ΘΩΜΑΣΔεν έχεις σπίτι;

ΚΑΛΕΡΓΗΣΈμενα σε ένα εγκαταλειμμένοστο Μεταξουργείο, αλλά…

ΘΩΜΑΣΣπίτι κανονικό δεν έχεις;

Παιδιά;Πώς σε λένε;

Ο Καλέργης πίνει άλλη μια γουλιά.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΚαλέργη. Δήμο Καλέργη.

ΘΩΜΑΣΠεινάς Μπάρμπα-Δήμο;

ΚΑΛΕΡΓΗΣΌχι, όχι.

Μια χαρά είμαι τώρα.Ένα τσιγάρο θα ‘θελα μόνο.

Ο Θωμάς του δίνει. Ο Καλέργης αφήνει το ποτήρι στο τραπεζάκι μπροστά του. Παίρνει το τσιγάρο και το βάζει στο στόμα του, ενώ τρέμει ολόκληρος. Ο Θωμάς του το ανάβει. Ο Καλέργης τραβάει λαίμαργα την πρώτη ρουφηξιά. Κρατάει τον καπνό για κάμποσα δευτερόλεπτα μέσα του.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ (συν.)Ευχαριστώ.

Ο Θωμάς κάθεται σε μια πολυθρόνα απέναντί του.

ΘΩΜΑΣΠώς με βρήκες;

ΚΑΛΕΡΓΗΣ(κοιτώντας αφηρημένα μπροστά του)

Από τον κατάλογο.Αν και δεν ξέρω, ανέκανα καλά, που ήρθα.

ΘΩΜΑΣΦοβάσαι;

Ο Καλέργης σηκώνει το βλέμμα και τον κοιτάζει.

ΘΩΜΑΣ (συν.)Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι.Πες μου μόνο τι είδες και σου

υπόσχομαι να μην σε πειράξει κανείς.

Ο Καλέργης τον κοιτάζει.

ΘΩΜΑΣ (συν.)Λοιπόν;

Ο Καλέργης τραβάει άλλη μια βαθιά ρουφηξιά από το τσιγάρο.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΧτες βράδυ… Έψαχνανα βρω κάπου περάσω

τη νύχτα… Βρέθηκα στονΑϊ Γιώργη. Θεοσκόταδο…

Κόντεψα να γκρεμοτσακιστώ.Και ησυχία… Μια καταραμένη ησυχία, που σου μούδιαζε

τα μηλίγγια. Λες και βρισκόταν κάτι εκεί…

Ο ίδιος ο Διάβολος…Μόνο κάτι σκυλιά ακούγοντανπου και που από μακριά…Όταν κατέβηκα την ρεματιά

είχε βγει το φεγγάρι πίσω απ’ το βουνό.

Κατάφερα να φτάσω στο εκκλησάκι.Ήταν ανοιχτό. Είπα:

«Μεγάλη η Χάρη σου Θε μου.Τουλάχιστον θα κοιμηθώ σε

στεγνό μέρος απόψε.»Ξάπλωσα κατάχαμα, μπροστά

στην εικόνα της Παναγιάς καικουλουριάστηκα. Δεν πρέπει να πέρασε και πολλή ώρα, όταν άκουσα θόρυβο από αμάξι

να ζυγώνει όλο και πιότερο.Σκέφτηκα: « Ποιος χριστιανός,έρχεται εδώ νυχτιάτικα, τέτοια

ώρα;» Σηκώθηκα και πήγα στην πόρτα.Είδα τα φώτα ενός αμαξιού να πλησιάζουν. Σκιάχτηκα. Δεν

ήθελα να με βρουν και να πουν«Τον αντίχριστο, έκανε τηνεκκλησιά ξενώνα». Μόνο την

νύχτα θα πέρναγα, καταλαβαίνετε…

ΘΩΜΑΣΚαταλαβαίνω γέροντα.

Πες μου, τι έγινε μετά;

Ο Καλέργης παίρνει το ποτήρι με το κρασί και το κατεβάζει όλο.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΌταν είδα το αμάξι, είχεήδη ζυγώσει πολύ. Είπα:

«Αν βγεις έξω είσαι χαμένος,δεν προλαβαίνεις να φύγεις.Κάτσε μέσα κι ας σε λυπηθεί

η Παναγιά». Κούρνιασα λοιπόνσε ένα στασίδι, που δεν έπεφτεκαθόλου φως απ’ το καντήλι και

περίμενα. Το αμάξι είχε σταματήσειακριβώς έξω από το εκκλησάκι. Η ώρα περνούσε, αλλά κανείς δεν έμπαινε μέσα. Παραξενεύτηκα.Είπα: «Τι διάολο θέλει κάποιοςστην ερημιά τέτοια ώρα, αφού δενμπαίνει στο εκκλησάκι;». Βγήκα

απ’ την κρυψώνα και πήγα στην πόρτα.

19. (INSERT) ΕΞΩ . ΑΓ . ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ – ΝΥΧΤΑ

Ο Καλέργης στέκεται στο κατώφλι της πόρτας. Μερικά μέτρα πιο πέρα βρίσκεται σταματημένο το αυτοκίνητο του Σιδέρη, με ανοικτό το πορτ-μπαγκάζ. Λίγα μέτρα πιο πέρα, ένας άντρας (Σιδέρης) κουβαλάει μια μεγάλη μαύρη σακούλα σκουπιδιών. Την αφήνει κάτω. Γονατίζει δίπλα της και σταυρώνει τα χέρια, σκύβοντας το κεφάλι.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ ( vo ) Ήταν ένας άντρας έξω.Κάτι είχε βγάλει από

το αμάξι… Μια μεγάλη σακούλα…Την άφησε λίγο πιο πέρα…Γονάτισε δίπλα της… σαν να

προσευχόταν. Έπειτα…,

Ο άντρας (Σιδέρης) σηκώνεται και προχωράει προς το εκκλησάκι.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ ( vo )(συν.) …τον είδα να ‘ρχεται κατά

το ‘κλησάκι. Μου κοπήκαν τα πόδια.Έτρεξα μέσα και κρύφτηκα στο στασίδι, πίσω απ’ την

εικόνα της Παναγιάς… Και περίμενα…

Ο Καλέργης τρέχει προς τα στασίδια πίσω απ’ την εικόνα της Παναγίας. Κουλουριάζεται μέσα σ’ ένα στασίδι. Ο Σιδέρης μπαίνει στο εκκλησάκι. Πλησιάζει την εικόνα και γονατίζει. Το πρόσωπό του είναι μούσκεμα από τον ιδρώτα. Βαριανασαίνει. Οι φλέβες στο πρόσωπό του πετάγονται, έτοιμες να σκάσουν. Ακριβώς πίσω απ’ την εικόνα βρίσκεται κρυμμένος στο σκοτάδι ο Καλέργης.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ ( vo ) Και τότε… τον είδα.

Θε μου, δεν ήταν άνθρωπος αυτός. Αγρίμι σωστό ήταν…Σαν να είχαν μπει μέσα

του όλα τα δαιμόνια και τα θεριά της Κόλασης.Ένιωθα την καυτή τουβρώμικη ανάσα, να μεχτυπάει στο πρόσωπο.Άκουγα το βουητό,

που έβγαινε μές απ’ τα σωθικά του… Και τα

μάτια του… Τα μάτια του…Δεν έχω ματαδεί τέτοιο πράμα.

ΣΙΔΕΡΗΣ(κοιτάζοντας την εικόνα)

Μόνο εσύ ξέρεις.Μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις, να μου τοδώσεις πίσω… Μόνο εσύ

μπορείς να με συγχωρέσεις…

Κλείνει τα μάτια και σταυρώνει σφιχτά τα δάχτυλά του. Βγάζει μια άναρθρη κραυγή. Ο Καλέργης κοιτάζει μαρμαρωμένος από τον φόβο.

Δώς μου δύναμη. Άλλα δύο… Μόνο δύο ακόμα…

και μετά τέλος… Μόνο να το δω να χαμογελάει…

Τίποτε άλλο…Στ’ ορκίζομαι. Στ’ ορκίζομαι…

Ξεσπάει σε αναφιλητά. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα σηκώνει το κεφάλι και κοιτάζει την εικόνα. Σηκώνεται και βγαίνει με αργά βήματα έξω.

20. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΘΩΜΑ (σαλόνι) – ΝΥΧΤΑ

Ο Καλέργης κάθεται στον καναπέ, σφίγγοντας τα χέρια του. Απέναντί του, στην πολυθρόνα, κάθεται ο Θωμάς, καπνίζοντας.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΆκουσα το αμάξι να

φεύγει. Δεν βγήκα όμως αμέσως. Κι αν αυτός ο

σατανάς με είχε κοροϊδέψει και με παραφύλαγε έξω;Περίμενα μέχρι να χαθεί

εντελώς ο ήχος του αμαξιού.Και χάθηκε…, μετά από λίγο χάθηκε…

Παίρνει μια βαθιά ανάσα.

Βγήκα έξω και άρχισα να τρέχω προς τον δρόμο, δίχως

να κοιτάξω πίσω μου.

ΘΩΜΑΣΚι η σακούλα;

Δεν ήσουν περίεργοςνα δεις τι είχε μέσα;

ΚΑΛΕΡΓΗΣΚύριος, όταν αντικρίζεις

τον Σατανά τον ίδιο κατάματακαι την σκαπουλάρεις, δεν κάθεσαι να δεις τι έχειμείνει πίσω. Δεν σε

νοιάζει τι έχει μείνει πίσω.Το βάζεις στα πόδια…και τρέχεις… Τρέχεις…

Ξεχνάς τα χρόνια σου καιτα γεράματά σου και την σάπια την καμπούρα σου. Και τρέχεις…τρέχεις όσο πιο μακριά μπορείς.

Ο Θωμάς τον κοιτάζει σκεπτικός για μερικά δευτερόλεπτα.

ΘΩΜΑΣ(χαμογελώντας ελαφρά)

Είχες πιεί πολύ χτες το βράδυ;

ΚΑΛΕΡΓΗΣ(εκνευρισμένος)

Ανάθεμα σε, όχι.Δεν είχα πιεί.

Είμαι νηστικός κιαπότιστος τρεις μέρες τώρα.

ΘΩΜΑΣΜάλιστα.

Ο Θωμάς σηκώνεται και αρχίζει να κόβει βόλτες πέρα-δώθε.

ΘΩΜΑΣ (συν.)Και τον θυμάσαι καλά;

Θέλω να πω, θα μπορούσες να τον περιγράψεις;

ΚΑΛΕΡΓΗΣ(ζαρώνοντας το πρόσωπο)

Δες εσύ τον Διάβολο ναστέκεται μια σπιθαμήαπέναντί σου και να

σου σφυροκοπάει τα αυτιάκι έλα μετά πες μου, αν τον θυμάσαι.

Το πρόσωπο του Θωμά σκυθρωπιάζει.

21. ΕΣΩ. ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ – ΒΡΑΔΥ

Ο Ορέστης και η Δώρα κάθονται σε ένα τραπέζι, έχοντας μπροστά τους διάφορα πιάτα, δύο ποτήρια κι ένα μπουκάλι λευκό κρασί. Στην καρέκλα δίπλα στον Ορέστη υπάρχει ένας ογκώδης φάκελος με έγγραφα. Η Δώρα τρώει το φαγητό της. Ο Ορέστης την παρακολουθεί, πίνοντας κάθε τόσο κρασί.Η Δώρα σηκώνει το κεφάλι και τον κοιτάζει. Χαμογελάει.

ΔΩΡΑΤι συμβαίνει;

Ο Ορέστης χαμογελάει.

ΔΩΡΑ (συν.)Τι ‘ναι;

Ο Ορέστης αφήνει το ποτήρι στο τραπέζι.

ΟΡΕΣΤΗΣΤίποτα… Απλά, μου

αρέσει να σε κοιτάω.

ΔΩΡΑΕλπίζω χωρίς υποχθόνιεςσκέψεις, που χάλασα πάλι

την εκδρομή.

ΟΡΕΣΤΗΣ(γελώντας)

Όχι μωρέ, εντάξει.Αφού σου είπα, κι εγώ πελαγωμένος είμαι.

Έχει έρθει ένα φορτίο με μηχανήματα και φαρμακευτικά

είδη από Καναδά κι έχουμετρελαθεί όλοι. Δεν μπορούμενα βρούμε τον παραλήπτη

και καταλαβαίνεις…Ένα τελωνείο σκέτο χάος.

Αλήθεια, τι έγινε μετο πτώμα, που είπαναπόψε στις ειδήσεις; Ο ίδιος είναι πάλι;

Το πρόσωπο της Δώρας σκυθρωπιάζει.

ΔΩΡΑΝαι… Ίδια ηλικία…

Ακρωτηριασμένο κι αυτό.Έπρεπε να δεις την

μητέρα του, πως έκανε.

(παύση)

Δεν μπορώ να πιστέψωότι υπάρχει άνθρωποςμε τόσο μαύρη, τόσοδιεστραμμένη ψυχή, να

πειράξει ένα αθώο πλασματάκι.

ΟΡΕΣΤΗΣΤουλάχιστον έχετεπλησιάσει καθόλου;

Κάποια υπόνοια για τοποιος μπορεί να είναι,

που συχνάζει;

ΔΩΡΑΌχι. Τίποτα μέχρι στιγμής.Έντεκα φόνοι και παρ’ όλ’

αυτά τίποτα. Πλήρες σκοτάδι.

ΟΡΕΣΤΗΣ

Άσχημη περίπτωση.

ΔΩΡΑΆσχημη δε λες τίποτα.

Όλοι έχουν πέσει καταπάνω να μας φάνε, οι δημοσιογράφοι,

ο υπουργός. Έτσι και δενγίνει κάτι μέχρι τέλος της

εβδομάδας, καλύτερα να αρχίσω να ψάχνω γι’ άλλη δουλειά.

Πιάνει το κεφάλι της, ξεφυσώντας.

ΟΡΕΣΤΗΣΕίσαι εντάξει;Θες να φύγουμε;

ΔΩΡΑΚαλύτερα να φύγουμε.Αύριο έχω να σηκωθώ

απ’ τ’ άγρια χαράματα πάλικι έχω κι έναν πονοκέφαλο…

ΟΡΕΣΤΗΣΧρειάζεσαι ξεκούραση.Να πας σπίτι, να κάνεις

ένα μπανάκι να χαλαρώσειςκαι να πέσεις για ύπνο.

Πάω να πληρώσω κι έρχομαι, έτσι;

ΔΩΡΑΘα σε περιμένω έξω.

ΟΡΕΣΤΗΣΕντάξει.

Σηκώνονται από το τραπέζι.

22. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ – ΒΡΑΔΥ

Η Δώρα προχωράει προς το αυτοκίνητό της, που είναι παρκαρισμένο έξω από το εστιατόριο, κρατώντας την καμπαρντίνα της. Ανοίγει την πόρτα. Βγαίνει κι ο Ορέστης, κρατώντας τον φάκελο με τα έγγραφα.

ΟΡΕΣΤΗΣΕίσαι εντάξει; Μήπωςθες να οδηγήσω εγώ;

ΔΩΡΑ(γελώντας)

Μη φοβάσαι, θαφτάσεις σώος σπίτι σου.

Μπαίνουν μέσα. Η Δώρα ρίχνει την καμπαρντίνα στο πίσω κάθισμα. Το ίδιο κάνει κι ο Ορέστης με τον φάκελο. Η Δώρα βάζει μπροστά και φεύγουν.

DISSOLVE TO:

23. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ – ΒΡΑΔΥ

Η Δώρα κι ο Ορέστης φτάνουν έξω από το σπίτι του Ορέστη.

ΔΩΡΑΕδώ είμαστε. Σώος και αβλαβής, όπωςσου υποσχέθηκα.

Φιλιούνται.

ΔΩΡΑΕυχαριστώ για τοόμορφο δείπνο. Και συγνώμη.

ΟΡΕΣΤΗΣΓια τι πράγμα;

ΔΩΡΑΠου δεν είχα όρεξη,

που φύγαμε τόσο γρήγορα.Τα θαλάσσωσα για μια

ακόμα φορά.

ΟΡΕΣΤΗΣΜην ακούω τέτοια.Πέρασα υπέροχα.

Φιλιούνται για μερικά δευτερόλεπτα. Ο Ορέστης ανοίγει την πόρτα και βγαίνει έξω.

ΔΩΡΑΘα σε πάρω τηλέφωνο,

μόλις μπορέσω.

Ο Ορέστης της κλείνει το μάτι.

ΟΡΕΣΤΗΣΚαληνύχτα.

ΔΩΡΑΚαληνύχτα.

Η Δώρα βάζει ταχύτητα και φεύγει.

DISSOLVE TO:

24. ΕΞΩ. ΠΑΡΚΙΝΓΚ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΔΩΡΑΣ - ΒΡΑΔΥ

Η Δώρα παρκάρει το αυτοκίνητο και σβήνει τη μηχανή. Γυρίζει πίσω και παίρνει την καμπαρντίνα. Βλέπει τον φάκελο του Ορέστη. Κουνάει χαμογελώντας το κεφάλι. Παίρνει τον φάκελο.

25. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΔΩΡΑΣ – ΒΡΑΔΥ

Η Δώρα ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Αφήνει τα κλειδιά στο τραπεζάκι. Προχωράει στην κρεβατοκάμαρα. Αφήνει την καμπαρντίνα και τον φάκελο πάνω στο κρεβάτι. Παίρνει το ασύρματο και σχηματίζει έναν αριθμό. Πηγαίνει στην κουζίνα.

ΔΩΡΑΈλα. Ελπίζω να μην κοιμήθηκες ακόμα.Ξέχασες τον φάκελό σου στο αυτοκίνητοκύριε αφηρημένε.

Τον χρειάζεσαι, να στον φέρω;

Ανοίγει την πόρτα του ψυγείου και παίρνει το γάλα.

ΔΩΡΑ (συν.)(γελώντας)

Εντάξει, εντάξει.

Παίρνει ένα ποτήρι από το ντουλάπι και το γεμίζει με γάλα.

ΔΩΡΑ (συν.)Πιστεύω κατά το μεσημεράκι.

Δύο η ώρα… ΟΚ. Θα τα πούμε τότε. Καληνύχτα.

26. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α (αίθουσα ανάκρισης) – ΝΥΧΤΑ

Ο Καλέργης κάθεται μαζεμένος σε μια καρέκλα, καπνίζοντας, ενώ ρίχνει πότε-πότε γρήγορες ματιές γύρω του. Μπροστά

του υπάρχει ένα άδειο τραπέζι. Απέναντί του κάθεται ο Θωμάς. Ο Αποστόλου κόβει βόλτες στο άδειο δωμάτιο. Ένας αστυνομικός με πολιτικά στέκεται στην πόρτα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΏστε είσαι σίγουρος,

τον είδες. Τον θυμάσαι.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΝαι σας είπα…Τον θυμάμαι

καλύτερα απ’ ότι θυμάται η μάνα το παιδί της.

27. ( insert ) ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ (σαλόνι) – ΝΥΧΤΑ

Ο Σιδέρης κάθεται στο γραφείο του, έχοντας γείρει προς τα εμπρός. Κρατάει μια φωτογραφία και καπνίζει. Το φως από την λάμπα είναι το μόνο που φωτίζει το δωμάτιο.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ ( vo )(συν.) Ήταν ο ίδιος ο

Διάβολος, πως μπορώ να τον ξεχάσω;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ( vo ) Καμιά ουλή,

κανένα τραύμαστο πρόσωπο;

ΚΑΛΕΡΓΗΣ( vo ) Τίποτα…

(διστακτικά)

Μόνο τα μάτια του…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ( vo ) Τι είχαν τα μάτια του;

ΚΑΛΕΡΓΗΣ( vo ) Τα μάτια του…λες και θα

πετάγονταν όξω.Κατακόκκινα…, σανματωμένα… Και το

πρόσωπό του… αγριεμένο,…φουσκωμένο,… έτρεμε…

Ο Σιδέρης ακουμπάει την φωτογραφία στο γραφείο. Μπροστά του υπάρχουν έντεκα φωτογραφίες παιδιών. Ακουμπάει με τα δάχτυλά του μια απ’ αυτές. Το χέρι του περνάει πάνω κι από τις υπόλοιπες.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ( vo )(συν.) Η καρδιά του χτυπούσε δαιμονισμένα. Μπορούσανα την ακούσω… καθαρά…σαν να ‘ταν μέσα μου…

28. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α. (αίθουσα ανάκρισης) – ΝΥΧΤΑ

Ο Αποστόλου στέκεται πάνω απ’ τον Καλέργη και τον κοιτάζει εξεταστικά. Ο Καλέργης σηκώνει το κεφάλι και τον κοιτάζει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΜάλιστα.

Γυρίζει προς τον αστυνομικό, που βρίσκεται στην πόρτα.

Φώναξε τον Πετρίδη να ‘ρθει.

Ο αστυνομικός ανοίγει την πόρτα και φεύγει. Ο Αποστόλου πλησιάζει τον Θωμά, ο οποίος σηκώνεται απ’ την καρέκλα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ (συν.)(χαμηλόφωνα, δείχνοντας με το κεφάλι τον Καλέργη)

Λες να ‘ναι μεθυσμένος;

ΘΩΜΑΣΚι εγώ αυτό είπα.Δεν ξέρω… ο τρόποςπου τα λέει… Μάλλονπρέπει να τον είδε.

DISSOLVE TO:

29. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α. (αίθουσα ανάκρισης) – ΝΥΧΤΑ

Ο Καλέργης κάθεται στην καρέκλα με σταυρωμένα τα δάχτυλα των χεριών του. Δίπλα του κάθεται ο Πετρίδης, κρατώντας ένα μπλοκ και σκιτσάροντας.

ΚΑΛΕΡΓΗΣ(κουνώντας το κεφάλι)

Όχι… Ποιο μεγάλη μύτη.

Ο Πετρίδης σβήνει και σκιτσάρει πάλι. Του δείχνει το σκίτσο.

ΠΕΤΡΙΔΗΣΤώρα;

Ο Καλέργης παίρνει το μπλοκ στα χέρια του και το κοιτάζει για μερικά δευτερόλεπτα.

ΚΑΛΕΡΓΗΣΝαι… Αυτός είναι…Μα την πίστη μου,

αυτός είναι.

30. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α (γραφείο Αποστόλου) – ΝΥΧΤΑ

Ο Αποστόλου κάθεται στο γραφείο του. Σιγοτραγουδάει έναν σκοπό. Ο Θωμάς στέκεται όρθιος δίπλα στο παράθυρο, καπνίζοντας και κοιτάζει έξω.

ΘΩΜΑΣΕίναι παρανοϊκό.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΠοιο είναι παρανοϊκό;

Ο Θωμάς γυρίζει προς το μέρος του.

ΘΩΜΑΣΑν είναι όντως

σχιζοφρενής ή παρανοϊκός…τι δουλεία είχε στην

εκκλησία;

(παύση)

Δε στέκει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΧμ… Δεν έχεις ακούσει

για τις λεγόμενες θρησκευτικές εμμονές;Ξυπνάς ένα πρωί κι

αρχίζεις να καθαρίζεις κόσμο, νομίζοντας, πως είναι η φωνή του Θεούαυτή που σε διατάζει.

(παύση)

Κλασική περίπτωσηπαράνοιας. Σάμπως Θέλει πολύ να στρίψει η βίδα;

ΘΩΜΑΣΔεν ξέρω. Κάτι

μου λέει, πως άλλο πράγμα συμβαίνει εδώ. Αν…

Χτυπάει η πόρτα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΕμπρός.

Μπαίνει ο Πετρίδης, κρατώντας το μπλοκ.

ΠΕΤΡΙΔΗΣΈτοιμο.

Δίνει το μπλοκ στον Αποστόλου. Ο Αποστόλου ανακάθεται και το παίρνει στα χέρια του. Σκύβει κι ο Θωμάς να δει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΑυτός είναι λοιπόν ο μάγκας…

ΠΕΤΡΙΔΗΣΝα ειδοποιήσω τα κανάλια;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΌχι, όχι ακόμα.

Θα σου πω εγώ πότε.Θέλω πρώτα να ενημερώσω

τον υπουργό και τους άλλους.

Δίνει το μπλοκ στον Πετρίδη.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(συν.)Προς το παρόν

βγάλε μερικά αντίγραφα.Και βλέπουμε.

31. ΕΞΩ. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΘΩΜΑ – ΠΡΩΙ

Ο Θωμάς οδηγεί καπνίζοντας. Δίπλα, στη θέση του συνοδηγού, κάθεται η Δώρα.

ΔΩΡΑΤουλάχιστον τώρα

έχουμε ένα χαρτί στα χέρια μας.

ΘΩΜΑΣΑρκεί να μην το κάψουμε.

Η Δώρα τον κοιτάζει απορημένη.

ΘΩΜΑΣ(συν.)Αν το δείξουν στις Ειδήσεις, το κάθαρμαθα καταλάβει ότι

ξέρουμε ποιος είναικαι θα φυλάγεται.

ΔΩΡΑΤουλάχιστον θα φοβηθεί και θα σταματήσει. Αυτόμας δίνει χρόνο.

ΘΩΜΑΣΧα… Ξέρεις κανέναν

τρελό που να φοβάται;Απλά θα είναι πιο

προσεκτικός…

Το αυτοκίνητο φτάνει σε μια διασταύρωση, όπου είναι σταματημένα μερικά περιπολικά.

32. ΕΞΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(αυλή) – ΗΜΕΡΑ

Ο Ντέβσον βγαίνει απ’ την παλιά μονοκατοικία. Ο Σιδέρης είναι σκυμμένος πάνω από μια τριανταφυλλιά στην αυλή και την κλαδεύει.

ΝΤΕΒΣΟΝΑκόμα εδώ είσαι;Με πήραν τηλέφωνο απ’ το Τελωνείο.

Έχουν έρθει από προχτές.

Ο Σιδέρης σηκώνεται όρθιος.

ΣΙΔΕΡΗΣΝόμιζα ότι θα πηγαίναμε μαζί.

ΝΤΕΒΣΟΝΠρέπει να ξαναπάω

στη Θεσσαλονίκη.Μου τελείωσαν

κάποια πράγματα.

ΣΙΔΕΡΗΣΓιατί δε λες στον γνωστό σου να σου τα στείλει;

ΝΤΕΒΣΟΝΠρέπει να τα έχωαπόψε κιόλας, γιατο τελικό στάδιο.

Το βραδάκι θα είμαι πίσω.Εσύ κοίτα να

ξεμπερδέψεις με τοΤελωνείο. Γρήγορα

και χωρίς να υποψιαστεί κανείς.Και μην πειράξεις

τίποτα μέχρι να έρθω.

Ο Ντέβσον προχωράει προς την αυλόπορτα. Ο Σιδέρης τον κοιτάζει.

33. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α (γραφείο Θωμά/Δώρας) – ΗΜΕΡΑ

Η Δώρα κι ο Θωμάς κάθονται στα γραφεία τους. Ο Θωμάς γράφει κάτι, ενώ η Δώρα τρίβει το μέτωπό της. Πάνω στο γραφείο του Θωμά βρίσκεται το σκίτσο του Σιδέρη.

ΔΩΡΑΠτώμα είμαι.Κι αυτός ο

πονοκέφαλος κοντεύεινα με πεθάνει.

ΘΩΜΑΣΑσπιρίνες τέλος.Τις κατέβασε όλες

προχτές ο Αποστόλουμετά απ’ το κατσάδιασμα

απ’ τον υπουργό.

Η Δώρα σηκώνεται απ’ το γραφείο.

ΔΩΡΑΠάω κάτω στη Μαργαρίτα,

μήπως έχει να μου δώσει καμία.

Ανοίγει την πόρτα και βγαίνει.

34. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α(διάδρομος) – ΗΜΕΡΑ

Η Δώρα περνάει έξω απ’ το γραφείο του Αποστόλου και κατευθύνεται προς το ασανσέρ. Ο Πετρίδης έρχεται απ’ την αντίθετη κατεύθυνση. Χτυπάει την πόρτα στο γραφείο του Αποστόλου.

35. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α(γραφείο Αποστόλου) – ΗΜΕΡΑ

Ο Αποστόλου κάθεται στο γραφεί του και ξεφυλλίζει ένα ντοσιέ.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΕμπρός.

Ανοίγει η πόρτα. Μπαίνει ο Πετρίδης.

ΠΕΤΡΙΔΗΣΜε ζητήσατε;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΝαι. Θέλω να μοιράσεις σε όλα τα κανάλια τοσκίτσο του δολοφόνου.Να ανακοινωθεί στις ειδήσεις. Ο υπουργός έδωσε το ΟΚ. Μόνο

βιάσου να προλάβουμετα μεσημεριανά δελτία.Όσο πιο γρήγορα, τόσο

το καλύτερο.

ΠΕΤΡΙΔΗΣΜάλιστα.

Ο Πετρίδης ανοίγει την πόρτα και βγαίνει στον διάδρομο.

36. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α(γραφείο Θωμά/ Δώρας) – ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς είναι καθισμένος στο γραφείο του και γράφει. Χτυπάει η πόρτα.

ΘΩΜΑΣΝαι.

Ανοίγει η πόρτα. Μπαίνει ο Ορέστης.

ΟΡΕΣΤΗΣΕλπίζω να μην ενοχλώ.

Ο Θωμάς σηκώνει το κεφάλι και τον βλέπει.

ΘΩΜΑΣΟρέστη!

Ο Θωμάς σηκώνεται. Οι δυο άντρες χαιρετιούνται.

ΟΡΕΣΤΗΣΕλπίζω να μην διέκοψα τίποτα.

ΘΩΜΑΣΌχι ρε. Μας πέτυχες εν ώρα ξεκούρασης.

Κάθισε.

Οι δυο άντρες κάθονται.

ΟΡΕΣΤΗΣΗ Δώρα;

ΘΩΜΑΣΈχει πεταχτεί δίπλα.Συμβαίνει τίποτα;

ΟΡΕΣΤΗΣΤίποτα το σημαντικό.Χτες βράδυ ξέχασα τονφάκελο της δουλειάς στο

αυτοκίνητό της κι ήρθα να τον πάρω.

ΘΩΜΑΣΔεν πιστεύω ν’ αργήσει.Αν θέλεις περίμενε λίγο.Να παραγγείλω καφεδάκι;

Ο Θωμάς σηκώνει το ακουστικό του τηλεφώνου.

ΟΡΕΣΤΗΣΌχι, όχι, σ’ ευχαριστώ.

Έχω πιεί τέσσερεις απ’ το πρωί.Τα νεύρα μου.

ΘΩΜΑΣ(αφήνοντας πάλι το ακουστικό στη θέση του)

Κι εμείς, μην νομίζεις.Μ’ αυτήν την ιστορία,

εξάρτηση απ’ την καφεΐνηκοντεύουμε να πάθουμε.

ΟΡΕΣΤΗΣ

Βρήκατε τίποτα;

ΘΩΜΑΣΈχουμε περιγραφή τουδράστη. Θα την δώσουμε

στα κανάλια και ποιος ξέρει…Με λίγη τύχη…

ΟΡΕΣΤΗΣΜάλιστα.

Το βλέμμα του Ορέστη πέφτει πάνω στο σκίτσο του Σιδέρη, που είναι στο γραφείο.

ΟΡΕΣΤΗΣΑυτός… είναι;

ΘΩΜΑΣΝαι το κάθαρμα.

Αν τον ξέρει κάποιος, θα ‘ναι ζήτημα ωρών

η σύλληψή του.

Ο Ορέστης έχει χλωμιάσει. Ο Θωμάς τον βλέπει.

ΘΩΜΑΣ(συν.)Συμβαίνει τίποτα;

ΟΡΕΣΤΗΣΑυτός ο άνθρωπος…

Παίρνει το σκίτσο στα χέρια του.

…Ήταν πριν λίγο στοΤελωνείο… Στο γραφείο μου…

ΘΩΜΑΣΤι πράγμα;

ΟΡΕΣΤΗΣΝαι. Είχε ένα φορτίο

με ιατρικό εξοπλισμό και φάρμακα, αλλά δεν

μπορέσαμε να τον βρούμεστη διεύθυνση που μαςείχε δώσει. Ήρθε μόνος του σήμερα το πρωί καιέπρεπε να του δώσω το

αντίγραφο του συνοδευτικούεγγράφου, αλλά ήταν

στον φάκελο. Του είπα,

πως θα του το στείλω.Αν και δε φάνηκε νατον πολυνοιάζει.

ΘΩΜΑΣΔηλαδή είναι γιατρός;

ΟΡΕΣΤΗΣ

Επιχειρηματίας νομίζωή κάτι τέτοιο.

ΘΩΜΑΣΔιεύθυνση;

ΟΡΕΣΤΗΣΜου έδωσε την καινούργια.

Είπε ότι μετακόμισε πριν λίγες ημέρες.

Ο Θωμάς πετάγεται όρθιος και πηγαίνει προς την πόρτα.

ΘΩΜΑΣΠερίμενε.

Γυρίζω αμέσως.

Ανοίγει την πόρτα και βγαίνει έξω.


Ο Αποστόλου, όρθιος δίπλα στο παράθυρο, κρατάει κάτι έγγραφα και τα διαβάζει. Η πόρτα ανοίγει απότομα και μπαίνει ο Θωμάς. Ο Αποστόλου γυρίζει ξαφνιασμένος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι συμβαίνει;

ΘΩΜΑΣΠες στον Πετρίδηνα γυρίσει πίσω.

Να μην δώσει πουθενάτο σκίτσο. Βρήκαμε

που μένει.

DISSOLVE TO:


Ο Αποστόλου κάθεται στο γραφείο του. Κοιτάζει ένα χαρτί. Η Δώρα ακουμπάει στον τοίχο, ενώ ο Θωμάς κόβει βόλτες πέρα-δώθε. Ο Ορέστης κάθεται σε μια καρέκλα δίπλα στο γραφείο του Αποστόλου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(διαβάζει)

Αλέξανδρος Σιδέρης.Γεννηθείς το ’61

εν Αθήναις, κλπ. κλπ.Χήρος. Έχασε την γυναίκα

και τον γιο του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα

πριν 3 χρόνια.Δεν έχει πολύ καιρόστην Ελλάδα. Ήταν

στην Αμερική, απ’ ότι βλέπω. Γύρισε πρινενάμιση χρόνο.

(σηκώνοντας το κεφάλι)

Αυτό μόνο;

ΘΩΜΑΣΑπ’ το αρχείο της Βοστώνης μόνο αυτό

μας έστειλαν.Καμία παραβίαση.Καθαρός σαν γυαλί.

Ο Αποστόλου παίρνει ένα άλλο χαρτί στα χέρια του.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΚι αυτή είναι η διεύθυνση;

ΟΡΕΣΤΗΣΑυτήν μας έδωσε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΜάλλον ψεύτικη.

Το φορτίο;

ΟΡΕΣΤΗΣΔύο μεγάλα κιβώτια84 και 77 κιλά,

με δελτίο αποστολήςαπό Καναδά.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι περιείχαν;

ΟΡΕΣΤΗΣΙατρικό εξοπλισμό και φάρμακα.

(μικρή παύση)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι στο διάολο τα

θέλει 150 κιλά φάρμακα;

ΟΡΕΣΤΗΣΣτο Τελωνείο τον βοήθησαντα παιδιά στην αποθήκη

να τα φορτώσει στο φορτηγάκι.Ίσως αυτοί ξέρουν περισσότερα.

ΘΩΜΑΣΤι φορτηγάκι;

ΟΡΕΣΤΗΣΔεν ξέρω. Δεν τοείδα εγώ. Απλάτους άκουσα να

παραπονιούνται για τηνμυρωδιά στην καρότσα.

39. ΕΞΩ. ΤΕΛΩΝΕΙΟ(αποθήκη) – ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα συνομιλούν με έναν μεσήλικα εργάτη του Τελωνείου στην αποθήκη. Γύρω τους υπάρχουν στοίβες με κιβώτια, ενώ μερικοί εργάτες με φόρμες πηγαινοέρχονται.

ΕΡΓΑΤΗΣΈνα Volkswagen μαύρο,παλιό. Βρωμούσε σαν

βόθρος, όταν ανοίξαμε.Λες κι είχαν κατουρήσει

εκατό κοπρόσκυλα εκεί μέσα.Τα παιδιά κόντεψαν να

λιποθυμήσουν. Τονρώτησα γιατί μύριζεέτσι, αλλά δεν μου

απάντησε. Στριφογυρνούσε και κοιτούσε

διαρκώς γύρω του,σαν αγρίμι στο κλουβί.

Η Δώρα βγάζει από την τσάντα της το σκίτσο του Σιδέρη και το δείχνει στον εργάτη.

ΔΩΡΑΑυτός ήταν;

Ο εργάτης παίρνει το σκίτσο στα χέρια του και το κοιτάζει.

ΕΡΓΑΤΗΣΝαι. Αυτός.

Της δίνει πίσω το σκίτσο. Η Δώρα το βάζει στην τσάντα της.

ΔΩΡΑΚάτι άλλο που

σας έκανε εντύπωση,που προσέξατε;

Αριθμό κυκλοφορίας;

ΕΡΓΑΤΗΣΠου να θυμάμαι

κοπελιά μου τον αριθμό;Εδώ μέσα περνάνε

καμιά εκατοστή αμάξια την ημέρα.

ΘΩΜΑΣΥπήρχε περίπτωση

να μπορέσει να μεταφέρεικιβώτια μόνος τουμε κάποιον τρόποαπ’ το φορτηγάκι, όταν έφτασε στον προορισμό του;

ΕΡΓΑΤΗΣΠλάκα μου κάνεις;Πήγαιναν 80 κιλάτο καθένα. Τα

παιδιά κοψομεσιάστηκαννα τ’ ανεβάσουν.

Αυτά θέλουν τουλάχιστονέξι-εφτά νοματέους καιπάλι θα τους φύγει η

μέση. Μάλλον θα πήρε τίποταΑλβανούς να τα κατεβάσουν.

Ο Θωμάς κι η Δώρα τον κοιτούν ερωτηματικά.

ΕΡΓΑΤΗΣ(συν.)Μόλις φόρτωσε, με ρώτησε

που θα έβρισκε κανανΑλβανό, να τον βοηθήσει στο ξεφόρτωμα; Του είπα

να πάει στο λιμάνι.

40. ΕΞΩ. ΛΙΜΑΝΙ – ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα συνομιλούν με μερικούς Αλβανούς. Τους δείχνουν το σκίτσο του Σιδέρη. Ένας απ’ αυτούς τους δείχνει προς μια κατεύθυνση, κουνώντας το κεφάλι καταφατικά. Ο Θωμάς κι η Δώρα μπαίνουν με τον Αλβανό στο αυτοκίνητο του Θωμά.

41. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(σαλόνι) – ΗΜΕΡΑ

Ο Σιδέρης μπαίνει στο σαλόνι, κρατώντας ένα ποτήρι με ουίσκι. Πηγαίνει στο γραφείο του. Σηκώνει το ακουστικό και πληκτρολογεί έναν αριθμό.

ΣΙΔΕΡΗΣΈλα.

ΝΤΕΒΣΟΝ( vo ) Τι ‘ναι;

ΣΙΔΕΡΗΣΤα πήρα.

ΝΤΕΒΣΟΝ( vo ) Κατάλαβε κανείς τίποτα;

ΣΙΔΕΡΗΣΌχι. Τα ‘φερα

με κάτι Αλβανούςπου βρήκα στο λιμάνι.

ΝΤΕΒΣΟΝ( vo ) Εντάξει. Μην

πειράξεις τίποτα.Θα τα τακτοποιήσωεγώ, όταν έρθω.

Το παιδί;

ΣΙΔΕΡΗΣΘα πάω τ’ απόγευμα.Κάθε Παρασκευή το

αφήνουν στη γιαγιά τουμέχρι αργά.

ΝΤΕΒΣΟΝ( vo ) Να ‘σαι προσεκτικός.Και χαμογέλα λιγάκι…Πλησιάζουμε στο τέλος.

Η γραμμή κλείνει. Απ’ το ακουστικό ακούγεται το βούισμα.

Ο Σιδέρης βάζει το ακουστικό στη θέση του.

42. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ – ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς οδηγεί με μικρή ταχύτητα. Δίπλα του κάθεται η Δώρα και στο πίσω κάθισμα ο Αλβανός. Σταματούν σε μια μικρή διασταύρωση. Ο Αλβανός δείχνει προς μια κατεύθυνση.

ΑΛΒΑΝΟΣΕκεί. Τρίτο…

ΘΩΜΑΣΤρίτο σπίτι;

ΑΛΒΑΝΟΣΜάλιστα.

ΘΩΜΑΣΕντάξει. Μπορείς

να κατέβεις.

Ο Αλβανός βγαίνει από το αυτοκίνητο.

DISSOLVE TO:


Ο Θωμάς κι η Δώρα βρίσκονται έξω από την πόρτα του σπιτιού. Η Δώρα χτυπά το κουδούνι.

44. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ – ΗΜΕΡΑ

Χτυπάει το κουδούνι. Στο σπίτι δεν υπάρχει κανείς.


Η Δώρα χτυπάει το κουδούνι άλλες δύο φορές. Βγάζουν τα πιστόλια τους και παίρνουν θέσεις δεξιά κι αριστερά από την πόρτα. Ο Θωμάς κάνει νόημα με το κεφάλι κι η Δώρα του απαντάει με ένα καταφατικό κούνημα του κεφαλιού. Ο Θωμάς, χρησιμοποιώντας ένα διαρρηκτικό εργαλείο, ανοίγει την πόρτα.

46. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ – ΗΜΕΡΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα μπαίνουν μέσα με τα πιστόλια προτεταμένα. Βλέπουν τα δύο κιβώτια στο χωλ. Κλείνουν την

πόρτα. Η Δώρα μπαίνει στο σαλόνι, ενώ ο Θωμάς πηγαίνει σε μια άλλη πόρτα, που οδηγεί στο υπόλοιπο σπίτι.Η Δώρα κοιτάζει γύρω της. Πλησιάζει το γραφείο. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα μπαίνει ο Θωμάς στο σαλόνι με το όπλο κατεβασμένο.

ΘΩΜΑΣΔεν υπάρχει κανείς.Το σπίτι είναι άδειο.

Η Δώρα είναι σκυμμένη πάνω από το γραφείο και κοιτάζει μερικές φωτογραφίες.

ΔΩΡΑ(ψελλίζοντας)

Θωμά.

Ο Θωμάς πηγαίνει κοντά της. Η Δώρα του δείχνει τις φωτογραφίες. 13 φωτογραφίες μικρών παιδιών βρίσκονται κάτω από ένα ορθογώνιο κρύσταλλο, που καλύπτει την επιφάνεια του γραφείου. Οι 11 από αυτές είναι μαρκαρισμένες με μαρκαδόρο. Λίγο πιο δίπλα, σε μια κορνίζα, υπάρχει η φωτογραφία του Σιδέρη, μιας γυναίκας κι ενός παιδιού.

47. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΓΙΑΣ – ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Η γιαγιά κάθεται στην πολυθρόνα της, βλέποντας τηλεόραση.Μπροστά της, στο πάτωμα, ο μικρός εγγονός της παίζει με τα παιχνίδια του. Χτυπάει το κουδούνι. Η γιαγιά σηκώνεται και με αργά βήματα πηγαίνει στην πόρτα.

ΓΙΑΓΙΑΠοιος είναι;

ΣΙΔΕΡΗΣ( os ) Από την πιτσαρία,για την πίτσα που παραγγείλατε.

ΓΙΑΓΙΑ(ανοίγοντας την πόρτα)

Δεν παράγγειλα καμία…

Ο Σιδέρης ανοίγει με δύναμη την πόρτα. Η γιαγιά πέφτει αναίσθητη στο πάτωμα. Ο Σιδέρης μπαίνει μέσα. Φοράει ένα καλσόν στο κεφάλι του. Σηκώνει το μικρό παιδί και το παίρνει αγκαλιά. Το κοιτάει για μερικά δευτερόλεπτα. Ύστερα, κρατώντας το στα χέρια του, φεύγει απ’ την πόρτα.

48. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(σαλόνι) – ΒΡΑΔΥ

Το σπίτι είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Ο Θωμάς κάθεται σε μια πολυθρόνα. Η Δώρα κόβει βόλτες.

ΔΩΡΑΘωμά είναι σκέτη τρέλα.Καλύτερα να ειδοποιήσουμε

για ενισχύσεις. Δενξέρουμε καν αν είναι ένας ή περισσότεροι.

Ο Θωμάς σηκώνεται απ’ την πολυθρόνα.

ΘΩΜΑΣΈτσι και δει

αυτοκίνητα και άντρες απ’ έξω να τον

περιμένουν, θα την κοπανίσει και θα

‘ναι χειρότερα τότε.Θα ξέρει ότι τον

κυνηγούν και θα γίνειπιο επικίνδυνος.

Από τον δρόμο ακούγεται η μηχανή ενός αυτοκινήτου. Ο Θωμάς πηγαίνει στο παράθυρο και τραβάει λίγο την κουρτίνα. Κοιτάζει έξω.

ΘΩΜΑΣΑυτός είναι. Κρύψου.

DISSOLVE TO:

49. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(χωλ) – ΒΡΑΔΥ

Ο Σιδέρης ανοίγει την πόρτα με το ένα χέρι. Με το άλλο κρατάει παραμάσχαλα το παιδί, το οποίο είναι φιμωμένο, ενώ τα χέρια και τα πόδια του είναι δεμένα. Το παιδί χτυπιέται, βγάζοντας ένα μικρό μουγκρητό. Ο Σιδέρης μπαίνει μέσα. Κλείνει την πόρτα. Αφήνει το παιδί στο πάτωμα. Προχωράει προς το σαλόνι. Μόλις φτάνει στο άνοιγμα της πόρτα του σαλονιού, δύο πιστόλια τον σημαδεύουν, ένα σε κάθε κρόταφο. Το φως ανάβει. Ο Θωμάς έρχεται μπροστά του, σημαδεύοντάς τον πάντα με το όπλο.

ΘΩΜΑΣΑκίνητος!

Ο Θωμάς κι η Δώρα τραβιούνται λίγο προς τα πίσω. Η Δώρα έρχεται δίπλα στον Θωμά.

ΘΩΜΑΣΜην τον αφήσεις δευτερόλεπτο

απ’ τα μάτια σου.

Η Δώρα κουνάει το κεφάλι. Ο Θωμάς κατεβάζει το όπλο και τον πλησιάζει με αργές κινήσεις. Ο Σιδέρης τον κοιτάζει βλοσυρά. Ο Θωμάς του κάνει σωματικό έλεγχο. Ο Σιδέρης κοιτάζει την Δώρα, ενώ το πρόσωπό του τρέμει απ’ τη λύσσα.

DISSOLVE TO:50. ΕΞΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(αυλή) – ΒΡΑΔΥ

Η αυλή και ο δρόμος έχει γεμίσει από αστυνομικούς που πηγαινοέρχονται. Ο Αποστόλου με τον Θωμά και τη Δώρα στέκονται στη μέση της αυλής.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΕιδοποιείστε και τους υπόλοιπους

να έρθουν. Θα έχουμεολονυκτία απόψε.

Ο Αποστόλου κάνει να φύγει, αλλά σταματάει.

Και να μην ξαναγίνειαυτό. Την επόμενη φορά

με ενισχύσεις. Παληκαριέςκαι ηρωισμοί κομμένοι.

Συνεννοηθήκαμε;

Δύο αστυνομικοί βγάζουν τον Σιδέρη από το σπίτι, κρατώντας τον από τις μασχάλες. Σταματούν δίπλα στον Θωμά και την Δώρα. Ο Σιδέρης τους ρίχνει ένα βλέμμα γεμάτο μίσος. Φτύνει μπροστά στα πόδια τους. Οι δυο αστυνομικοί τον τραβούν προς τον δρόμο.

51. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α(αίθουσα ανάκρισης) – ΝΥΧΤΑ

Ο Σιδέρης κάθεται σε μια καρέκλα, έχοντας τα χέρια δεμένα με χειροπέδες. Κοιτάζει σαν χαμένος το τραπέζι. Απέναντί του κάθεται ο Αποστόλου. Δεξιά κι αριστερά κάθονται ο Χατζηζήσης και η Δώρα. Πιο πέρα στέκεται όρθιος ο Θωμάς, καπνίζοντας. Μια μεγάλη λάμπα που κρέμεται πάνω από το τραπέζι, φωτίζει το δωμάτιο. Πάνω στο τραπέζι υπάρχουν φάκελοι, φωτογραφίες και έγγραφα σκορπισμένα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Περιμένω μια απάντηση.

Περνούν μερικά δευτερόλεπτα, χωρίς να μιλήσει κανείς.

ΣΙΔΕΡΗΣΔεν καταλαβαίνω… τίποτα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(χτυπώντας με δύναμη το χέρι στο τραπέζι)

Καταλαβαίνεις και πολύ καλά μάλιστα!Τα παιδιά. Γιατί τασκότωσες; Γιατί τα

ακρωτηρίασες;

ΣΙΔΕΡΗΣΔεν ξέρω για τιπράγμα μιλάτε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΏστε δεν ξέρεις…

Αυτό σου λέει τίποτα;

Του ρίχνει μπροστά του τις φωτογραφίες των νεκρών παιδιών, που βρέθηκαν στο γραφείο του. Ο Σιδέρης τις κοιτάζει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(συν.)Ή μήπως αυτό;

Του πετάει μπροστά του, πάνω στο τραπέζι, ένα φάκελο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(συν.) Αυτά βρέθηκαν στο

γραφείο σου, Σιδέρη.Φωτογραφίες, ονόματα,

διευθύνσεις και πληροφορίεςγια το κάθε θύμα.

Είχες σκοπό να σκοτώσειςάλλα δύο ακόμα. Γιατί;

ΣΙΔΕΡΗΣΔεν καταλαβαίνω…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΔίπλα σε κάθε όνομαυπήρχαν σημειωμένεςιατρικές πληροφορίες.Το φορτίο που πήρεςσήμερα το πρωί απ’ το

Τελωνείο ήταν ιατρικόςεξοπλισμός και χημικές ουσίες.

Τι τα ήθελες όλ’ αυτά;

ΣΙΔΕΡΗΣΔεν ξέρω για

τι πράγμα μιλάτε.

Ο Αποστόλου σηκώνεται και κόβει βόλτες στο δωμάτιο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι έκανες με τα

ακρωτηριασμένα μέλη των παιδιών; Πού τα έχεις;

Για μερικά δευτερόλεπτα δεν μιλάει κανείς. Ο Αποστόλου πλησιάζει το παράθυρο, ξεφυσώντας.

θΩΜΑΣΆκου φίλε.

Ομολογήσεις δενομολογήσεις, εμένα το ίδιο μου κάνει.Τα ισόβια δεν τα γλιτώνεις. Αν θες

να ελαφρύνεις κάπως τη θέση σου, καλύτερα μίλα όσο είναι καιρός.

Υπάρχει κι άλλος σ’ αυτήντην ιστορία, έτσι;

Ο Σιδέρης κοιτάζει αφηρημένος τις φωτογραφίες, που βρίσκονται μπροστά του.Ανοίγει η πόρτα. Μπαίνει ένας αστυνομικός.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣΚύριε Διευθυντά…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι συμβαίνει;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣΜόλις μας ειδοποίησαν

από το σημείο της σύλληψης.Βρέθηκαν νέα στοιχεία.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι στοιχεία;

Ο αστυνομικός κομπιάζει για μερικά δευτερόλεπτα. Κοιτάζει τον Σιδέρη. Ο Σιδέρης σηκώνει το κεφάλι και τον κοιτάζει.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(συν.)Τι στοιχεία Παναγόπουλε;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ(κομπιάζοντας)

Η σήμανση…, καθώςέπαιρνε αποτυπώματα…,

βρήκε μια μυστικήκαταπακτή, που οδηγείσε ένα υπόγειο, κάτω

απ’ το σπίτι…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΕ λοιπόν;

Ο αστυνομικός κοιτάζει πότε τον Σιδέρη, που αρχίζει και τρέμει, και πότε τον Αποστόλου.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣΣτο υπόγειο υπήρχανχειρουργικοί πάγκοι…,ιατρικός εξοπλισμός…

και ένα μεγάλο γυάλινο δοχείο…,μ’ ένα παιδί…

Ένα νεκρό αγόρι…Χωρίς μάτια…

Ο Αποστόλου πλησιάζει προς το τραπέζι. Ο Σιδέρης σηκώνεται όρθιος. Τρέμει.

ΣΙΔΕΡΗΣΌχι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤι πράγμα;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣΔεν έχουν πειράξειτίποτα… Περιμένουν

οδηγίες σας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(απευθυνόμενος στον Θωμά και τη Δώρα)

Πηγαίνετε να δείτε. Και…

ΣΙΔΕΡΗΣ

(σε έξαλλη κατάσταση, ορμώντας στον Θωμά)

Όχι! Όχι!Μην τον πειράξετε!Καθάρματα! Μηντολμήσετε νατον αγγίξετε!

Ο Θωμάς τον πιάνει από τα χέρια, ενώ ο Σιδέρης χτυπιέται, προσπαθώντας να ξεφύγει προς την πόρτα. Είναι σε κατάσταση ντελίριου. Οι υπόλοιποι κοιτάζουν με απορία. Ο Σιδέρης καταφέρνει να γυρίσει προς τον Αποστόλου, ενώ ο Θωμάς τον συγκρατεί.

ΣΙΔΕΡΗΣΘα τα πω όλα!Θα ομολογήσω!

Μόνο μην τον πειράξετε!

Ο Αποστόλου τον κοιτάζει εξεταστικά.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(προς τον Θωμά και την Δώρα)

Πηγαίνετε, αλλά μηνπειράξετε τίποτα.

52. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ – ΝΥΧΤΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα μπαίνουν στο αυτοκίνητο του Θωμά. Ο Θωμάς βάζει μπροστά. Βάζει έναν μπλε φάρο στο ουρανό του αυτοκινήτου και ανοίγει την σειρήνα. Το αυτοκίνητο ξεκινάει.

53. ΕΣΩ. Γ.Α.Δ.Α(αίθουσα ανακρίσεων)

Ο Σιδέρης, ο Αποστόλου και ο Χατζηζήσης κάθονται γύρω από το τραπέζι. Ο Σιδέρης, τρέμοντας ολόκληρος, κοιτάζει τον Σιδέρη.

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΣ’ ακούμε Σιδέρη.

Δεν παίρνει καμιά απάντηση.

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣ(έξαλλος)

Μίλα διάολε!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΈλα Σιδέρη.

Είναι θέμα ώραςνα μάθουμε όλη την αλήθεια.

Ο Σιδέρης σκύβει το κεφάλι. Κοιτάζει το τραπέζι, ενώ απ’ τα μάτια του κυλούν δάκρυα.

54. ΕΞΩ. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΘΩΜΑ – ΝΥΧΤΑ

Το αυτοκίνητο του Θωμά, με τον φάρο ν’ αναβοσβήνει και την σειρήνα να ουρλιάζει, κινείται με μεγάλη ταχύτητα στο δρόμο.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo ) Πριν τρία χρόνια…

Όλα ξεκίνησαν τότε…Πριν τρία χρόνια…

Η Έλσα με τον Ιάσοναγυρνούσαν από ένα

φιλικό σπίτι. Θα ‘ταν περασμένες δέκα το βράδυ…Άδειος ο δρόμος κι έβρεχε…Θε μου πως έβρεχε εκείνοτο βράδυ… Καθόμουν στο

σαλόνι και τους περίμενα…Ότι είχα γυρίσει απ’ το γραφείο… Χτύπησε τοκουδούνι… Ήταν ένας

αστυνομικός… Δυστύχημαλέει… Ένα φορτηγό απ’το αντίθετο ρεύμα…Κι οι δυο νεκροί…

Θάνατος… ακαριαίος.


Οι τρεις άντρες είναι καθισμένοι γύρω απ’ το τραπέζι. Ο Σιδέρης κοιτάζει μπροστά με χαμένο ύφος. Τρέμει. Ο Αποστόλου κι ο Χατζηζήσης τον παρακολουθούν.

ΣΙΔΕΡΗΣ(συν.)Κατάφερα να μαζέψω

όσες δυνάμεις μπορούσακαι να πάω στο Τμήμα…για την αναγνώριση.

Ήταν αυτοί… Δεν μπορούσα να το πιστέψω,

όμως ήταν εκεί…,μπροστά στα μάτια μου…,το έβλεπα… Η γυναίκα μου

και το μονάκριβό μου αγοράκι νεκροί. Ήτανμόλις οκτώ χρονών…

Δεν είχε δει ακόμα καντη ζωή… Δεν είχε προλάβει.

(παύση)

Το κάθαρμα που οδηγούσε το φορτηγόέφαγε μόλις δυόμισιχρόνια σε αγροτικές φυλακές, για φόνοεξ αμελείας. Καιτ’ αγοράκι μου…,το μονάκριβό μουήταν θαμμένο στο

χώμα… Νεκρό…

56. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ – ΝΥΧΤΑ

Ο Ντέβσον κάθεται στο αυτοκίνητό του και παρακολουθεί τους αστυνομικούς, που μπαινοβγαίνουν στο σπίτι.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo )(συν.) Δεν ξέρω τι θα

‘κανα…, αν θ’ άντεχα… και για πόσο…Μέχρι την ημέρα που τον γνώρισα…Ντέβσον λεγότανε…

Καθηγητής σε πανεπιστήμιοτης Βιρτζίνια.

Έλληνας κι αυτός…Ξενιτεμένος… Του

είχαν αφαιρέσει την άδεια για κάποια παράνομα πειράματα που έκανε σε ζώα…

Ο Θωμάς κι η Δώρα φτάνουν με τ’ αυτοκίνητο στο σπίτι του Σιδέρη. Μπαίνουν στο σπίτι.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo )(συν.) Μου είπε πως

εργαζόταν μόνος τώρα…σ’ ένα πρόγραμμαγεννετικής…, πάνωστον άνθρωπο.

57. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(κουζίνα) - ΝΥΧΤΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα μπαίνουν στην κουζίνα. Ένας αστυνομικός τους δείχνει την καταπακτή στο ξύλινο πάτωμα. Ο Θωμάς κι η Δώρα κατεβαίνουν.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo )(συν.) Του τελείωναν όμως τα κεφάλαια… Μου πρότεινενα τον χρηματοδοτήσω.Του έλειπαν ελάχιστα,μέχρι να τελειοποιήσει

την μέθοδο…. Μιαεπανάσταση πραγματική…Ένα θαύμα… Να μπορεί να δώσει πνοή…, ζωή σ’ ένα νεκρό σώμα… Να φτιάχνει

από το τίποτα σχεδόν…, ένανζωντανό άνθρωπο…

58. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(υπόγειο) – ΝΥΧΤΑ

Ο Θωμάς κι η Δώρα κατεβαίνουν τη σκάλα. Στο υπόγειο υπάρχουν δύο χειρουργικοί πάγκοι με μια λάμπα ο καθένας από πάνω, δεκάδες χειρουργικά εργαλεία, χειρουργικές φόρμες κρεμασμένες στον τοίχο και σε μια γωνία μια μεγάλη κυλινδρική γυάλα, όρθια. Είναι γεμάτη με ένα πράσινο διαυγές υγρό. Στο εσωτερικό της, μέσα στο υγρό, υπάρχει ένα μικρό αγόρι, γυμνό, χωρίς μάτια, με σημάδια από ράμματα σε όλο του το σώμα. Είναι ίδιο με αυτό της φωτογραφίας στο γραφείο του Σιδέρη. Στον πάτο της γυάλας, δύο προβολείς αδιάβροχοι φωτίζουν το περιεχόμενό της. Ο Θωμάς και η Δώρα στέκονται μπροστά στη γυάλα και κοιτούν αποσβολωμένοι.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo )(συν.) Και το αντάλλαγμά μου…

(μικρή παύση)

Θα είχα πίσω τον νεκρό γιο μου… Ζωντανό…Από κει που ‘χε

κοπεί το νήμα της ζωής του…Ίδιο κι απαράλλαχτο,

όπως ήταν… Όπως τον θυμόμουν…Συμφώνησα. Όσο

τρελό κι αν ακουγόταν,συμφώνησα… «Ένα θαύμα»

είπα μέσα μου.Δεν μ’ ενδιέφεραν τα λεφτά…, τι θα κόστιζε.

Ένα θαύμα… Αυτό ήθελα μόνο.Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου…

59. ΕΞΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(αυλή) – ΝΥΧΤΑ

Ο Θωμάς και η Δώρα βγαίνουν στην αυλή. Πλησιάζουν έναν αστυνομικό.

ΘΩΜΑΣΆσε τέσσερεις άντρεςγια τη νύχτα. Να μηνπλησιάσει κανείς και

να μην πειραχτεί τίποτα.Κατάλαβες;

Ο αστυνομικός γνέφει καταφατικά. Ο Θωμάς και η Δώρα μπαίνουν στο αυτοκίνητο και φεύγουν.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo )(συν.) Η επιστροφή στην Ελλάδα…,Να βρούμε τους κατάλληλους

δωρητές, έτσι ώστε να είναι ίδιος, όπως πριν…

Η μεταφορά του εξοπλισμού…Τίποτα δεν μπορούσε ναμε σταματήσει πια…Ζούσα μόνο και μόνο,λαχταρώντας τη μέραπου θα τον ξανάβλεπανα χαμογελάει…, να τρέχει στο πάρκο…,να μ’ αγκαλιάζει…

Τίποτα άλλο δεν με ένοιαζε…


Ο Σιδέρης, ο Αποστόλου κι ο Χατζηζήσης κάθονται γύρω από το τραπέζι. Ο Σιδέρης κοιτάζει προς τα πάνω, με ένα ελαφρύ χαμόγελο στα χείλη, σαν να ονειροπολεί.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΟύτε καν τα

δυστυχισμένα πλάσματα που κατακρεούργησες,

οι απώλειες που προκάλεσες,εξαιτίας μιας

αρρωστημένης παράνοιας.

Ο Σιδέρης κοιτάζει τον Αποστόλου. Το βλέμμα του σκοτεινιάζει.

ΣΙΔΕΡΗΣΑπώλειες; Απώλειες;

Σηκώνεται απ’ την καρέκλα.

ΣΙΔΕΡΗΣ(συν.)Τι ξέρετε εσείς από απώλειες; Τι χάσατε

εσείς στη ζωή σας, που νασας πόνεσε τόσο, όσο εμένα;

Όχι… Αν… Αν δεν δεις το κορμάκι τουπαιδιού σου έναν σωρό από άμορφεςσάρκες και αίματα,

δεν ξέρεις τι θα πει απώλεια!

(σε έξαλλη κατάσταση)

Δεν μπορείς να ξέρεις τι σημαίνει απώλεια!

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΚαι οι γονείς αυτών των

παιδιών; Δε σκέφτηκες καθόλου,ότι αυτοί θα γνώριζαν

αυτή την απώλεια;

Ο Σιδέρης ξανακάθεται στην καρέκλα του. Σκύβει το κεφάλι.

ΣΙΔΕΡΗΣΔεν υπήρχε άλλος

τρόπος. Το σκεφτήκαμεπολλές φορές… Μερόνυχταολόκληρα… Δεν γινόταναλλιώς… Ήταν απόλυτος…

Έπρεπε να γίνει…Με αυτόν τον τρόπο…

Γυρίζει προς τον Αποστόλου. Τον κοιτάζει στα μάτια.

Γνωρίζω τι κακόδιέπραξα, αλλά δεν μετανιώνω…για τίποτα!

Όταν κάποιος σουυπόσχεται να σου

ξαναδώσει το παιδί σου πίσω…, πουλάς και

την ίδια σου την ψυχή στον Διάβολο

γι’ αυτό.


Ο Ντέβσον είναι στην αυλή και κοιτάζει από το παράθυρο του σαλονιού τους τέσσερεις αστυνομικούς, που κάθονται στο σαλόνι.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo ) Όσο για την παράνοιαπου είπατε… Μόνο

αν τον δείτε θα καταλάβετε…Ίδιος… Ολόιδιος

ο μικρός μου Ιάσονας.Μένουν πλέον μόνοτα μάτια… και η

μετάγγιση του αίματος…

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣ( vo ) Έμεναν θέλειςνα πεις… Τώρα

πια τέλειωσαν όλα Σιδέρη. Όλη αυτή

η αρρωστημένη φάρσα.

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo ) Όχι… Δεν τελείωσε

ακόμα… Τίποτα δεν τελείωσε…Θα ξανάρθει…

Το ξέρω πως θα ξανάρθει…Όση σημασία έχει για μένα,

έχει και γι’ αυτόν… Ήταν όλη του η ζωή αυτό το πείραμα. Δεν θα το αφήσει να πάει χαμένο. Θα γυρίσει πίσω…

Θα γυρίσει να τον πάρει…

62. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(σαλόνι) – ΝΥΧΤΑ

Οι τέσσερεις αστυνομικοί κάθονται στο σαλόνι και παρακολουθούν τηλεόραση. Τα φώτα είναι σβησμένα.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Α’Μήπως πρέπει ναπάει κάποιος να

ρίξει μια ματιά κάτω;

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Β’Εγώ πάντως δεν κατεβαίνω.Και μόνο που το θυμάμαι,μου σηκώνονται οι τρίχες.

Ο Αστυνομικός Α’ σηκώνεται από τη θέση του.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Α’Στην πλατεία είδα μια καντίνα πριν.

Λέω να πάω για κανένασάντουιτς. Θέλεικανείς τίποτα;

Ο Αστυνομικός Γ’ βάζει το χέρι στην τσέπη και βγάζει ένα χαρτονόμισμα.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Γ’Ναι, φέρε μουένα με μπιφτέκι

και κάνα δυο μπύρες.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Α’ΟΚ. Δε θ’ αργήσω.


Ο Αστυνομικός Α’ βγαίνει από το σπίτι. Κατευθύνεται στο περιπολικό. Ο Ντέβσον είναι κρυμμένος στην αυλή και τον βλέπει.


Ο Σιδέρης κι ο Χατζηζήσης κάθονται στο τραπέζι. Ο Αποστόλου στέκεται δίπλα στο παράθυρο και κοιτάζει έξω.

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣΚαι πιστεύειςότι θα δώσει

ζωή σε αυτό το…

Σταματάει σαστισμένος, μην μπορώντας να βρει την κατάλληλη λέξη.

ΣΙΔΕΡΗΣ(χαμογελώντας)

Το έκανε με ζώα. Γιατί όχι και

με ανθρώπους;Όχι… Δεν το

πιστεύω… Είμαιαπόλυτα σίγουρος πια.

Κι ίσως να μην μ’ ενδιαφέρει πια και τόσο τι θ’απογίνω εγώ…Άλλωστε, μουαρμόζει κάθε

τιμωρία, για όσαέκανα. Αυτό όμως…Αυτό θα έχει την

ευκαιρία, που τόσο άδικα του έκλεψαν.Να ζήσει…, να δειτον κόσμο… έστω κι

αν δε θα μ’ έχει πλάι του.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΕίσαι τρελόςγια δέσιμο. Αυτό είσαι.

Ο Αποστόλου σηκώνεται και πλησιάζει στην πόρτα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ(συν.)Που είναι επιτέλους

αυτός ο Σιμόπουλος; Έχουν περάσει ήδη δυο ώρες.

Ο Αποστόλου ανοίγει την πόρτα και μιλάει με έναν αστυνομικό. Ο Χατζηζήσης έχει γυρίσει και κοιτάζει κι αυτός προς την πόρτα. Ο Σιδέρης κοιτάζει προς το παράθυρο.

65. ΕΞΩ. ΔΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ Γ.Α.Δ.Α – NYXTA

ΣΙΔΕΡΗΣ( vo ) Θα με πιστέψετε…Όταν το δείτε θαμε πιστέψετε…

Αλλά δε θα ‘μαι εκεί…

Ακούγεται ο ήχος από έπιπλα που αναποδογυρίζουν.

ΧΑΤΖΗΖΗΣΗΣ( vo ) Τι κάνεις; Στέφανε!

Ο Σιδέρης σπάει το τζάμι, πηδάει από το παράθυρο του έκτου ορόφου του κτιρίου και πέφτει στο κενό.

66. ΕΞΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(αυλή) – NYXTA

Ο Αστυνομικός Α’ βγαίνει από το περιπολικό και κατευθύνεται προς την πόρτα. Κρατάει μια σακούλα με σάντουιτς και μπύρες. Από πίσω του, μέσα από το σκοτάδι, πετάγεται ο Ντέβσον και με ένα χτύπημα τον ρίχνει αναίσθητο στο έδαφος.

67. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(σαλόνι) – ΝΥΧΤΑ

Οι τρεις αστυνομικοί βλέπουν τηλεόραση. Στο άνοιγμα της πόρτας στέκεται ο Ντέβσον, φορώντας τα ρούχα του Αστυνομικού Α’. Το πρόσωπό του δεν διακρίνεται στο σκοτάδι. Ο Αστυνομικός Γ’ γυρίζει και τον βλέπει.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Γ’Επιτέλους, ήρθες. Λίγο ακόμα

και θα λιμοκτονούσα.

Ο Ντέβσον σηκώνει το περίστροφο και πυροβολεί τον Αστυνομικό Γ’.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ Β’Τι…

Ο Ντέβσον πυροβολεί και σκοτώνει και τους άλλους δύο αστυνομικούς.

68. ΕΣΩ. ΣΠΙΤΙ ΣΙΔΕΡΗ(υπόγειο) – ΞΗΜΈΡΩΜΑ

Ο Ντέβσον, φορώντας χειρουργική φόρμα, γάντια και σκούφο, είναι σκυμμένος πάνω από το μικρό αγόρι, τον Ιάσονα. Τοποθετεί καλώδια με απολήξεις σε μορφή βεντουζών στο σώμα του παιδιού. Δίπλα από τον πάγκο υπάρχει ένας καρδιογράφος. Ο Ντέβσον γυρίζει έναν διακόπτη. Στην οθόνη εμφανίζεται μια πράσινη ίσια γραμμή και ακούγεται ένα συνεχές, μακρόσυρτο σφύριγμα. Ο Ντέβσον πατάει μερικά κουμπιά από μια άλλη συσκευή, που βρίσκεται δίπλα και από την οποία ξεκινούν τα καλώδια. Το σώμα του παιδιού τινάζεται διαδοχικά τέσσερεις-πέντε φορές. Στην οθόνη του καρδιογράφου εμφανίζονται τεθλασμένες γραμμές, ενώ το σφύριγμα μετατρέπεται σε μικρούς κοφτούς ήχους με σταθερό ρυθμό. Περνούν λίγα δευτερόλεπτα. Το παιδί σηκώνεται καθιστό στον πάγκο. Είναι γυμνό, με σημάδια από ράμματα

σ’ όλο του το σώμα. Στη θέση των ματιών του είναι τοποθετημένοι δύο επίδεσμοι στο χρώμα του δέρματος. Σηκώνεται όρθιο. Ο Ντέβσον το παίρνει απ’ το χέρι και ανεβαίνουν τη σκάλα. Δίπλα στη σκάλα, στον δεύτερο χειρουργικό πάγκο, ο Αστυνομικός Γ’ κείτεται νεκρός. Το κορμί του έχει ζαρώσει, ενώ από διάφορα σημεία του σώματός του κρέμονται μικρά διάφανα σωληνάκια, στα οποία υπάρχουν ίχνη από αίμα.

69. ΕΞΩ. ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ – ΗΜΕΡΑ

Γύρω από έναν σκαμμένο λάκκο με ένα φέρετρο μέσα, στέκονται ο Αποστόλου, ο Χατζηζήσης, ο Παπασταύρου, ο Θωμάς, η Δώρα, δύο υπάλληλοι του νεκροταφείου κι ένας ιερέας. Οι αστυνομικοί κρατούν από μερικά λουλούδια ο καθένας. Ο Αποστόλου φοράει μια μακριά καμπαρντίνα. Λίγο πιο δίπλα βρίσκεται ακουμπημένο το καπέλο του. Ο ιερέας κλείνει το βιβλίο που κρατάει και κάνοντας το σχήμα του σταυρού με το χέρι του στον αέρα, ψιθυρίζει μερικά λόγια. Οι υπόλοιποι κάνουν τον σταυρό τους. Οι δυο υπάλληλοι παίρνουν δυο φτυάρια κι αρχίζουν να ρίχνουν χώμα πάνω στο φέρετρο. Οι αστυνομικοί ρίχνουν τα λουλούδια πάνω στο φέρετρο. Οι πέντε αστυνομικοί κοιτούν για λίγο το φέρετρο. Έπειτα γυρνούν κι αρχίζουν να περπατάνε προς την έξοδο. Μπροστά πηγαίνουν ο Αποστόλου με τον Παπασταύρου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΠρέπει να σκεφτούμετι θα κάνουμε με τον

άλλον, τον Ντέβσον. Αν…

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΔεν υπάρχει τίποτα

να σκεφτούμε, Στέφανε. Τους φόνους τους διέπραξε ο Σιδέρης κι απ’ τη στιγμή που αυτός είναι νεκρός, η υπόθεση κλείνει. Πηγαίνετε σπίτια σας,

ξεκουραστείτε,και μην ψάχνετε

για άλλους μπελάδες.Ο υπουργός θεωρεί

πως κάνατε καλή δουλειά.

Ο Αποστόλου κάνει μεταβολή.

ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥΠού πας;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΤο καπέλο μου.

Προχωρήστε, θα σαςβρω στ’ αυτοκίνητο.

Ο Αποστόλου γυρίζει στον τάφο. Οι δυο υπάλληλοι ρίχνουν τις τελευταίες φτυαριές χώμα. Πάνω απ’ τον τάφο είναι σκυμμένο το μικρό αγόρι, ο Ιάσονας. Αφήνει μερικά λουλούδια. Ο Αποστόλου πλησιάζει. Ο Ιάσονας πιάνει το καπέλο του Αποστόλου και γυρίζει. Του το δίνει, χαμογελώντας. Στη θέση των ματιών του υπάρχουν επίδεσμοι στο χρώμα του δέρματος. Ο Αποστόλου τινάζεται ελαφρά προς τα πίσω. Κοιτάζει το παιδί αποσβολωμένος. Είκοσι μέτρα πιο κάτω στέκεται ο Ντέβσον, φορώντας γυαλιά ηλίου.

ΝΤΕΒΣΟΝΙάσονα.

Οι δυο άντρες κοιτάζονται. Ο Ιάσονας προχωράει προς το μέρος του Ντέβσον. Στα μισά σταματάει και γυρίζει προς τον Αποστόλου. Συνεχίζει να περπατάει. Φτάνει στον Ντέβσον. Τον πιάνει απ’ το χέρι κι αρχίζουν να απομακρύνονται προς την άλλη πλευρά του νεκροταφείου, μέχρι που χάνονται πίσω από τα μνήματα.

ΤΕΛΟΣ

Μακάβριο παζλ (rough draft)

Documents

Transcript of Μακάβριο παζλ (rough draft)