Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την

ανάσταση του Λαζάρου από τον Χριστό

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του

Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές στη Βηθανία

κοντά στα Ιεροσόλυμα. Κάποια στιγμή αρρώστησε ο

Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν τον Ιησού για να

τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι

που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του να

πάνε για να τον “ξυπνήσει”. Όταν έφθασε στη Βηθανία

παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος

τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να

βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον

ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη

φωνή είπε: Λάζαρε, βγες έξω. Κι αμέσως ο Λάζαρος βγήκε

έξω μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε

Πηγή: http://www.saint.gr/269/saint.aspx

Ο Ιησούς αφού ανέστησε τον φίλο του Λάζαρο πήγε

με τους μαθητές του στα Ιεροσόλυμα. Μάλιστα, ζήτησε

από αυτούς να του φέρουν ένα γαϊδουράκι για να μπει

στην Πόλη στην οποία θα βίωνε την Εβδομάδα των

Παθών.

Εκεί, είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος που είχε

μάθει για τα θαύματά του και ήθελε να τον τιμήσει σαν

να ήταν βασιλιάς. Όλοι φώναζαν με ενθουσιασμό,

μερικοί έστρωναν τα ρούχα τους για να περάσει από

πάνω ο Χριστός και άλλοι τον έραιναν με κλαδιά από

φοίνικες, τα γνωστά μας βάγια.

Έτσι, Η ταπεινή πορεία του Χριστού προς την

Ιερουσαλήμ μεταβάλλεται σε πανηγυρική εκδήλωση

λατρείας

Πηγή: http://aeginalight.gr/article.php?id=49840

Ο Χριστός, λίγο πριν θυσιαστεί για τη

σωτηρία των ανθρώπων, θέλησε να

δειπνήσει για τελευταία φορά με τους

μαθητές του. Το δείπνο αυτό είναι γνωστός

ως Μυστικός Δείπνος.

Κατά τη διάρκειά του ο Ιησούς έμαθε στους

μαθητές του το Μυστήριο της Θείας

Ευχαριστίας. Τους πρόσφερε άρτο λέγοντας

“λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου” και

κρασί με τη φράση “πιείτε εξ αυτού πάντες

τούτο εστί το αίμα μου”, φράσεις που τις

ακούμε κι εμείς στην Εκκλησία όταν

μεταλαμβάνουμε την Θεία Κοινωνία

Πηγή: http://www.matia.gr/7/72/7204/7204_1_8.html

Παλιά συνηθίζοντας πριν το

δείπνο οι δούλοι να πλένουν τα

πόδια των κυρίων τους. Αυτό

ακριβώς έκανε και ο χριστός πριν

τον Μυστικό Δείπνο. Πήρα μια

λεκάνη με νερό και έπλυνε τα πόδια

των μαθητών του, θέλοντας να τους

διδάξει να είναι ταπεινοί και να

υπηρετούν τους συνανθρώπους

τους.

Πηγή: http://www.tovoion.com/products/

Μετά το τέλος του Μυστικού

Δείπνου, ο Ιησούς πήγε με τους

μαθητές του σε έναν ελαιώνα για να

προσευχηθεί.

Γνωρίζοντας ότι είχε έρθει στη γη

για να θυσιαστεί, ζήτησε από τον

Θεό να του δώσει δύναμη για να

αντέξει το μαρτύριο που τον

περίμενε με αποκορύφωμα την

Σταύρωση

Πηγή:

http://www.sxr.gr/index.php?page=doc1&text_id=105&menue

=11&on=

Οι Ρωμαίοι, βλέποντας την μεγάλη απήχηση που είχε το

κήρυγμα του Ιησού στο λαό και φοβούμενοι ότι θα του πάρει

την εξουσία, ήθελαν να τον συλλάβουν. Για να μάθουν, όμως,

ποιος ήταν, έδωσαν χρήματα σε έναν μαθητή του, τον Ιούδα,

με αντάλλαγμα να τους υποδείξει τον δάσκαλό του.

Την ώρα που ο Ιησούς προσευχόταν ακούστηκε

θόρυβος. Ήταν Ρωμαίοι στρατιώτες που έρχονταν, με οδηγό

τον Ιούδα, να συλλάβουν τον Ιησού.

— Ιδού, ήρθε η ώρα ! Ο γιος του Θεού παραδίνεται στα χέρια

των αμαρτωλών, είπε στους μαθητές Του. Όταν πλησίασαν

οι στρατιώτες, τους ρώτησε.

— Ποιόν ζητάτε ;

— Τον Ιησού το Ναζωραίο, αποκρίθηκαν εκείνοι.

— Εγώ είμαι! απάντησε με γλυκύτητα ο Ιησούς. Εκείνη τη

στιγμή τον πλησίασε ο Ιούδας και τον φίλησε, λέγοντας:

— Χαίρε, δάσκαλε !

— Με φίλημα προδίδεις το δάσκαλό σου; Του είπε ο

Χριστός.

Το φιλί ήταν το σύνθημα: Εκείνον, που θα φιλήσει, εκείνος

είναι ο Ναζωραίος. Οι στρατιώτες τότε Τον συνέλαβαν.

Πηγή:

http://dclass2ampelona.blogspot.gr/2012/04/blog-

post_5153.html

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η ημέρα των Παθών

του Ιησού.

Μετά τη σύλληψή του στο Όρος των Ελαιών, ο

Ιησούς δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους

αρχιερείς, που είχαν ήδη πάρει την απόφασή τους.

Ήθελαν τον θάνατό του. Γι’ αυτό και

προσπαθούσαν να πείσουν τον λαό ότι ο χριστός

τους έλεγε ψέματα.

Οι αρχιερείς, επειδή δεν μπορούσαν να

διατάξουν την καταδίκη του, τον πηγαν στον

ρωμαίο διοικητή, τον πόντιο Πιλάτο. Αυτός, όμως,

επειδή δεν ήθελε να έχει την ευθύνη της

Σταύρωσης, ζήτησε από το πλήθος που είχε

συγκεντρωθεί, σύμφωνα με ένα έθιμο που είχαν,

να διαλέξει ποιον ήθελε να απελευθερώσει, τον

Ιησού ή τον Βαραββά, ένα φονιά που είχαν

πρόσφατα συλλάβει. Και το πλήθος, με την

καθοδήγηση των αρχιερέων, επέλεξε τον

Βαραββά…

Πηγή:

http://www.matia.gr/7/72/7204/7204_1_9.html

Μετά την καταδικαστική

απόφαση, φοράνε στον

Ιησού αγκάθινο στεφάνι και

πορφύρα, τον κοροϊδεύουν,

τον χτυπούν, τον φτύνουν. Η

ώρα της Σταύρωσης

πλησιάζει….

Πηγή:

http://www.matia.gr/7/72/7204/7204_1_9.html

Φορτωμένος ο Ιησούς με τον Σταυρό

στον οποίο θα σταυρωθεί, οδηγείται

προς τον λόφο του Γολγοθά. Πολλές

φορές δεν αντέχει το βάρος και πέφτει.

Ο Σίμωνας τον βοηθάει

Πηγή:

http://www.matia.gr/7/72/7204/7204_1_9.html

Εκεί στο Γολγοθά, οι στρατιώτες σταύρωσαν τον Ιησού,

ανάμεσα σε δύο ληστές. Ο ένας από αυτούς είπε “Εάν εσύ είσαι

ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς".

Ο άλλος του είπε: "Ούτε τον Θεό δε φοβάσαι εσύ;... Εμείς

βέβαια δίκαια τιμωρούμαστε γι' αυτά που κάναμε, αυτός όμως

δεν έκανε κανένα κακό". Και μετά είπε στον Ιησού. "Θυμήσου

με, Κύριε , όταν έρθεις στη Βασιλεία σου".

Ο Ιησούς του απάντησε: "Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας

θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο".

Από το μεσημέρι ως τις τρεις το απόγευμα έπεσε σκοτάδι σε

όλη τη γη. Γύρω στις 3 κραύγασε ο Ιησούς με δυνατή φωνή:

"Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες; "Διψώ". Εκεί κοντά

βρισκόταν ένα σκεύος γεμάτο ξίδι. Οι στρατιώτες βούτηξαν ένα

σφουγγάρι στο ξίδι, το στήριξαν στην άκρη ενός κλαδιού... και

το έφεραν στο στόμα του.

Όταν εκείνος γεύτηκε το ξίδι είπε: "Τετέλεσται (Όλα τώρα

εκπληρώθηκαν)…Πατέρα, στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα

μου" Μόλις το είπε αυτό, ξεψύχησε.

Τότε η γη σείστηκε, οι πέτρες σχίστηκαν...

Οι στρατιώτες που φύλαγαν τον Ιησού, όταν είδαν το σεισμό και

τα άλλα συμβάντα, φοβήθηκαν πάρα πολύ και είπαν: "Στ'

αλήθεια , αυτός ήταν Υιός Θεού".

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-

B118/381/2539,21965/

Πλησίαζε το βράδυ και οι Ιουδαίοι ζήτησαν

από τον Πιλάτο να απομακρύνει τους

σταυρωμένους από το λόφο. Τότε δύο κυφοί

μαθητές του Χριστού ζήτησαν το σώμα του

και μαζί τον κατέβασαν από το σταυρό. Τον

τύλιξαν με καθαρό σεντόνι και τον άλειψαν

με αρώματα

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/

DSA104/89/711,2686/

Κατόπιν τον τοποθέτησαν στον καινούριο

τάφο που ο Ιωσήφ είχε ετοιμάσει για τον

εαυτό του. Έκλεισαν τον τάφο μ’ ένα μεγάλο

λιθάρι κι έφυγαν.

Όμως οι αρχιερείς είχαν το φόβο μήπως

οι μαθητές του Ιησού κλέψουν το σώμα του

δασκάλου τους και ύστερα διαδώσουν πως

αναστήθηκε. Ζήτησαν λοιπόν από τον

Πιλάτο να στείλει στρατιώτες, για να τον

φυλάξουν. Έγινε κι αυτή τους η επιθυμία και

για μεγαλύτερη σιγουριά σφράγισαν τον

τάφο.

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/

DSA104/89/711,2686/

Τρεις μέρες είχαν περάσει από την ταφή του Ιησού.

Τρεις μαθήτριές του επισκέφτηκαν το μνήμα, για να

αλείψουν το σώμα του νεκρού με μύρα , όπως ήταν το

έθιμο. Φτάνοντας όμως εκεί βρήκαν τον τάφο ανοικτό και

το σώμα του αγαπημένου τους δασκάλου έλειπε. Τότε

ένας άγγελος εμφανίστηκε και τους είπε:

– Μη φοβάστε! Ο Κύριος αναστήθηκε, όπως σας το είχε

πει. Πηγαίνετε γρήγορα λοιπόν να αναγγείλετε την

Ανάσταση στους μαθητές του. Πείτε τους να πάνε στη

Γαλιλαία. Ο Ιησούς θα τους συναντήσει εκεί!

Έτσι κι έκαναν….

Η Ανάσταση του Χριστού είναι η πιο σημαντική γιορτή

της Εκκλησίας μας. Ο θάνατος νικήθηκε! Τον νίκησε η

ζωή! Όπως το φως νικάει το σκοτάδι! Ο Χριστός είναι το

Φως και η Ζωή που μέσα μας γίνεται δύναμη, για να

νικήσουμε το θάνατο. Ο θάνατος είναι

κάτι πρόσκαιρο σαν τον ύπνο.

Γι’ αυτό οι χριστιανοί τα νεκροταφεία τα λένε

κοιμητήρια. Εκεί οι αγαπημένοι μας αναπαύονται και

περιμένουν μαζί με όλους

μας τη δική τους ανάσταση.

http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/

DSA104/89/711,2686/

http://nipiagogosgiapanta.b

logspot.gr/