1

ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΠΟΛΚ 1.Αποψις του γραφολογου Πουλατζα Ο Καθηγητης δικαστικης γραφολογιας Αριστειδης Πουλατζας δεν ειναι τυχαιος επιστηµων της γραφολογιας Πριν απο την εξιχνιαση της υποθεσεως Πολκ δια της δικαστικης γραφολογιας ειχε εξιχνιασει και αλλες δυσκολες υποθεσεις Σε µια υποθεση ενας κακοποιος για καποιους λογους που δεν ειναι επι του παροντος παραδεχτηκε οτι εκανε ενα εγκληµα-απαγωγη παιδιου χωρις να το εχει κανει!!! τελικα δια της γραφολογιας βρεθηκε ο πραγµατικος ενοχος. Οι οδηγιες που εδινε στους δικαστικους για ληψη δειγµατων γραφης ηταν τοσο σαφεις ωστε να µην υπαρχει καµµια αµφιβολια στην πραγµατογνωµοσυνη Το κειµενο είναι γραµµενο στα Αστυνοµικα Χρονικα ΕΤΟΣ Ε τευχος 96 Αθηνα 15 Μαιου 1957 σελις 4672 ∆ΙΚΑΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑ Η ΑΓΡΙΑ ∆ΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ∆ΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ Γ. ΠΟΛΚ ΚΑΙ Η ΕΞΙΧΝΙΑΣΙΣ ΑΥΤΗΣ ∆ΙΑ ΤΗΣ ∆ΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΟΛΟΓΙΑΣ Ή έξιχνίασίς διά της ∆ικαστικής Γραφολογίας της δολοφονίας τοΰ Γ. Πολκ τοϋ Καθηγητου της ∆ικαστικής Γραφολογιας και εταίρου της ∆ιεθνους Ακαδηµίας Έγκληµατολονίας κ. ΑΡΙΣΤΕΙ∆ΟΥ Ν. ΠΟΥΛΑΝΤΖΑ Εννέα ολόκληρα ετη συµπληροΰνται, άφ' ότου ΰπό τάς σφαίρας κοµµουνιστών ενεργούντων κατ' έπιταγήν τοϋ Κ.Κ.Ε. έπιπτε δολοφόνουµενο ς εν 0εσ/νίκη ύπό µυστηριώδεις συνθήκας τήν 8 Μαΐου 1948 καΐ µάλιστα ολίγας εβδοµάδας µετά την τραγικήν δολοφονίαν τοϋ τότε Υπουργού της ∆ικαιοσύνης Χρ. Λαδα, ό παγκοσµίου φήµης δηµοσιογράφος Γεώργιος Πόλκ, ανταποκριτής τοΰ Ραδιοσταθµου «Κο¬λούµπια» και πολλών διεθνών πρακτορείων ειδήσεων. Αϊ συνθήκαι ΰπό τάς όποιας έξετελέσθη το µυσαρον τούτο έγκληµα, ώς και οί δρασται αύτοΰ, απεκαλύφθη σαν µετά τρίµηνον και τη συνδροµή µόνον των µεθόδων της ∆ικαστικής Γραφολογίας. Ι, Ή δολοφονία τοΰ δηµοσιογράφου Πόλκ προύκάλεσε τεράστιον παγκοσµιον ενδιαφέρον, συγκινήσασα ιδιαιτέρως και µάλιστα βαθύτατα τήν Άµερικανικήν, ώς και τήν "Ελληνικήν δηµοσίαν γνώµην, ένεκα ιδίως και των κατά τήν έποχήν έκεί-νην έπικρατουσών πολιτικών συνθηκών. Ή συγκίνησις της δηµοσίας Αµερικανικής γνώµης έφθασε µέχρι τοιούτου σηµείου, ώστε ν' ασχολούνται συνεχώς έπΐ µήνας όλοι αί εφηµερίδες και οι ραδιοφωνικοί σταθµοί, άλλ' ακόµη ν άσχοληθη έπι της δολοφονίας ταύτης δια µακρών και αΰτο το Άµερικανικόν Κογκρέσσον και ν' άπο-σταλη έντεΰθεν, έκτος τών άλλων κα'ι αυτός ό στρατηγός Ντύνοβαν, ό κατά την διάρκειαν τοΰ δευτέρου παγκοσµίου πολέµου διατελέσας αρχηγός τών Αµερικα¬νικών µυστικών υπηρεσιών, µέ τήν έντολήν παρακολουθήσεως τών ενεργειών προς διαλεύκανσιν τοΰ εγκλήµατος.

2

II. Κατά τήν έποχήν έκείνην ή Ελλάς, ήτις εϊχεν εξέλθει καθηµαγµένη και οικονοµικώς παντελώς κατεστραµµένη, έκ µιας τροµακτικής τετραετούς εξαντλη¬τικής διπλής εχθρικής κατοχής δύο µεγάλων καΐ αδυσώπητων αυτοκρατοριών, ήγω-νίζετο άπεγνωσµένως δι όλων τών µικρών και περιωρισµένων δυνάµεων της προς κατάπνιξιν τοϋ κοµµουνιστικού συµµοριτοπολέµου, τοΰ αρξαµένου άπό τοΰ Μαρτίου 1946 και διά τοϋ όποιου έπεδιώκετο ή έπικράτησις τοϋ κοµµουνιστικοΰ κόµµατος και η υπαγωγή της Ελλάδος εις το σιδηρούν παραπέτασµα. Ό συµµοριτοπολεµος έσυνεχίζετο και ή χώρα έκ τών δήώσεων κα'ι τών παντός εΐδους καταστροφών καΐ τοϋ εξανδραποδισµού τοΰ ακριτικού πληθυσµού της ΰπό τών συµµοριτών και έκ τών διεξαγόµενων µαχών ήρηµοϋτο, µέ άµεσον κίνδυνον ολοσχερούς καταρρεύσεως και έπικρατήσεως τών κοµµουνιστών, ένεκα και της προς αυτούς παρεχοµένης άφθό-νως παντοειδοΰς βοηθείας ΰπό τών γειτονικών κοµµουνιστικών κρατών. Τότε, επι τη βάσει µεν τοϋ σχεδίου Μάρσαλ, έν συνδυασµω και προς τό έξαγγελθέν δόγµα Τρουµαν προς άνάσχεσιν της εξαπλώσεως τοΰ κοµµουνισµού, αί Ήνωµέναι Πολιτεΐαι τής Αµερικής έ'σπευσαν νά παράσχουν οίκονοµικήν βοήθειαν, ό δέ οργανισµός τών "Ηνωµένων Εθνών νά έγκαταστήση έν Θεσ/νίκη εΐδικήν έπιτροπήν προς παρακολού-θησιν καί διαπίστωσιν της ΰπό τών διαφόρων κοµµουνιστικών κρατών παρεχοµένης «εΐς τους συµµορίτας συνδροµής. ∆ιά της χορηγούµενης Αµερικανικής βοηθείας ήδυ-νήθη ή 'Ελλάς νά προµηθευθή τά απαραίτητα προς καταστολήν της ανταρσίας εφό¬δια, της όποιας πλέον τό τέρµα προοιωνίζετο ταχύ και ασφαλές. ∆ιακοπή οµως οια¬δήποτε τής συνεχιζόµενης αµερικανικής οικονοµικής βοηθείας θ' ανέτρεπε τάς έν( 4673 )λόγω προβλέψεις. Ακριβώς προς τόν σκοπόν τοΰτον, της επιτεύξεως δηλαδή της δια¬κοπής της αµερικανικής ταύτης οικονοµικής βοηθείας καί της εντεύθεν επιδιωκόµε¬νης καταρρεύσεως ύπό τα ογκούµενα πλήγµατα τών συµµοριτών, έχρησιµοποιή-θησαν µύρια όσα καταχθόνια µέσα και δή και τοιαΰτα προς έπηρεασµόν της δηµο¬σίας αµερικανικής κοινής γνώµης εναντίον της "Ελλάδος, ήτις παρέσχεν έαυτήν ολο¬καύτωµα εις τόν συµµαχικόν αγώνα κατά τόν δεύτερον παγκόσµιον πόλεµον υπέρ τής Ελευθερίας. ∆εν πρέπει επίσης νά λησµονηθει, οτι τήν έποχήν έκείνην έπεκράτει εϊς τήν Άµερικην, αν µή αµιγές, πάντως οµως ζωηρών συνοδόιποριακόν πνεϋµα µέ εκδηλον εναντίον της Ελλάδος προκατάληψιν, καλλιεργούµενων επιµελώς ύπό τών διαφόρων συνοδόιποριακών κύκλων. III. Τότε έν τω µέσω τών συνεχιζόµενων έκ τοΰ συµµοριτοπολέµου φλογών, έ'φθασε κατά Μάρτιον 1948 εις τήν Έλλάδα ό Πόλκ, ως ανταποκριτής τοΰ µεγάλου Ραδιοσταθµού «Κολούµπια» και άλλων

3

( Ό Γεώργιος Πόλκ το Θυµα της µυσαρης πλεκτανης των ερυθρων δολοφονων) δειθνών πρακτορείων ειδήσεων, προς παρα-κολούθησιν τών διεξαγόµενων µαχών. Ό Πόλκ ήτο παγκοσµίως διάσηµος δια τάς συνταρακτικάς δηµοσιογραφικάς του επιτυχίας και διά τήν κατά τήν διάρκειαν τοΰ πολέµου περιπέτειάν του, καθ' ην συλλη¬φθείς αιχµάλωτος και βαρέως τραυµατισθείς εις τάς επιχειρήσεις του Ειρηνικού κατώρθωσε, µετά δραµατικόν αγώνα, νά διαφυγή.Ό Πόλκ, από τοΰ έτους 1947, επανειληµµένως εΐχεν εκδηλώσει τήν έπιθυµίαν νά έπιτύχη µίαν συνέντευξιν µετά του τότε άρχηγοΰ τών συµµοριτών Μάρκου, τήν οποίαν ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει, ότι θά άπετέλεΐ τό επιστέγασµα της δηµοσιογρα¬φικής του σταδιοδροµίας. Προς τόν σκοπόν τοϋτον άπετάνθη εις διάφορα πρόσωπα, διά τών οποίων έπεζήτησεν έπαφήν µετά σο¬βαρών κοµµουνιστικών παραγόντων, δυ¬ναµένων νά τοΰ διευκολύνουν µίαν άνάβα-σιν «εις τό βουνό», ινα εκεί συνάντηση εις τό «Άρχηγεΐον του» τόν Μάρκον, από τόν όποιον θά ελάµβανε µίαν συνέντευξιν, τήν οποίαν θά µετέδιδε διά τοϋ Ραδιοσταθµοΰ G.B.S. Aι επίµονοι προσπάθειαι τοΰ Πόλκ διά τόν ανωτέρω σκοπόν έφθασαν µέχρι της ηγεσίας τοΰ Κ.Κ.Ε., ήτις απεφάσισε νά έκµεταλλευθή καταλλήλως υπέρ τών σκοπών της τήν τοιαύτην του ζωηράν έπιθυ-µίαν. Τήν 7 Μαίου 1948 φθάνει ό Πόλκ εις τήν Θεσ/νίκην, εις έκτέλεσιν της έµµονου επιδιώξεως του και τό εσπέρας τής 8-5-48 εξαφανίζεται έκ τοΰ ξενοδοχείου << Α-στόρια» έ'νθα διέµενεν, άφ' ου προηγουµένως ήλθεν εις έπαφήν µετά διαφόρων κﵬµουνιστών και δή µεταξύ άλλων και µετά τοϋ έν θεσ/νίκη δηµοσιογράφου Γρηγ. Στακτοπούλου, Άγγλοµαθοΰς, αποφοίτου τοΰ Αµερικανικού Κολλεγίου θεσ/νίκης, άνταποκριτοΰ τοΰ Πρακτορείου Ρώϋτερ, συντάκτου της εφηµερίδος «Μακεδονία» τής Θεσ/νίκης και γνωστοϋ διά τάς µετά τών κοµµουνιστών σχέσεις. IV. Τήν 11 Μαίου 1948 εϊς τό Γ' Άστυνοµικον Τµήµα Θεσ/νίκης φθάνει φακελλος

4

µέ τήν χειρόγραφον έπιγραφήν «Προς 3ον τό τρίτο Άστινοµικον Τµήµα Ένταΰθα» περιέχον τήν, µέ άδιάβροχον κάλυµµα εντός ζελατίνης, ταυτότητα του πολεµικού ανταποκριτού, τοΰ δηµοσιογράφου Γεωργίου ΙΙόλκ και δελτίον της. Αµερικανικής αεροπορικής εταιρείας «Παναµέρικαν>> άνευ ενδείξεως τίνος τοϋ άπο-στολέως. Τοϋτο εµβάλλει αµέσως εις άνησυχίαν τάς 'Αστυνοµικάς Αρχάς, αι οποΐαι. άναζητησασαι. τον Πόλκ εις τός ξενοδοχεΐον του πληροφορούνται, ότι ούτος δέν εθεάθη από της εσπέρας της 8 Μαίου, χωρίς νά εχη ειδοποιήσει που θά µεταβή. Α ίπρώταΐ-άστυνοµικαί ερευναί στρέφονται προς τους έπικοινωνήσαντας µετά τοΰ Πόλκ "Ελληνας και ξένους, παρ' ων ζητείται ή παροχή πάσης διαφωτιστικής πληροφορίας.. Τότε ένοµίσθη, ότι πράγµατι ο Πόλκ, έκτελών τό σχέδιόν του προς µετάβασιν εις. τό 'Αρχηγεΐον των συµµοριτών, Θα εφθανεν εις τάς µέχρις ολίγων χιλιοµέτρων εξω της Θεσ/νίκης τότε εϋρισκοµένας γραµµάς τών κοµµουνιστών. Οϋτως είχον τά. πράγµατα, ότε µετά οκτώ ηµέρας άπό της εξαφανίσεως καί δή την Κυριακήν 16 Μαΐου εθεάθη το πτώµα τοϋ ΙΙόλκ έπιπλέον εντός τοΰ λιµένος και ε'ις µικράν άπο της προ¬κυµαίας τοΰ Λευκοϋ Πύργου άπόστασιν, µέ τάς χείρας δεδεµένας. Τό έγκληµα όµως καλύπτεται ΰπο σκότους, λόγω τοΰ µεσολαβήσαντος πολυηµέρου χρονικού διαστή¬µατος, µεταξύ του φόνου καΐ της ανευρέσεως τοϋ πτώµατος, καθ' ό ο'ι ένοχοι ειχον όλην την ανεσιν να εζαφανισουν τα. ΐχνη τοΰ εγκλήµατος των. V. Ή γενοµένη αµέσως ερευνα ύπό τών Άρχων εις τό δωµάτιον . τοϋ ξενοδοχείου του εφερεν εις φως , ότι ό Πολκ δι επιστολών του προς. τους εν Αµερική προϊσταµένους του έδήλου οτι άφίκετο ε'ις Θεσσαλονίκην και ότι έδεώρει µεγάλην έπιτυχίαν νά φθάσει ε'ις τό «στρατηγεΐον» τοϋ Μάρκου, έστω και µε µε δεµένα τά.µάτια», ώς χαρακτηριστικώς έγραφεν. Αι κινητοποιηθεισαι ∆ικαστικαί και 'Αστυνοµικαί Άρχαί ήρεύνων προς πασαν κατεύθυνσιν, προς δια-φώτισιν τοϋ εγκλήµατος, εξεταζοµένων όλων τών πιθανών εκδοχών,χωρίς όµως και νά πρόκυψη θετικόν καΐ διαφωτιστικόν τι στοιχεΐον, ίκανον και κατάλληλον νά όδηγήση εις τήν άποκάλυψιν τοΰ τρόπου τελέσεως ώς και τών δραστών. Τότε, ώς άπό συνθήµατος, όλοι οϊ κοµµουνιστικοί ραδιοσταθµοί τοΰ παραπετάσµατος και ο'ι κύκλοι τών συνοδοιπόρων, ήρξαντο µίαν, άνευ προηγουµένου, άγρίαν και συκοφαντικήν κατά της Έλλάδος έπίθεσιν αποδίδοντες είς τάς επισήµους ταύτης 'Αρχάς τήν έκτέλεσιν τοΰ εγκλήµατος, δια νά έµποδισθή, τάχα, ή µετάβασις. τοΰ Πόλκ είς τό άρχηγεΐον τών κοµµουνιστοσυµµοριτών και µέ τόν προφανή σκοπόν τοΰ έπηρεασµοϋ της Αµερικανικής δηµοσίας γνώµης, προς διακοπήν της χορηγούµενης οικονοµικής βοηθείας <<άφ' ου οι Αµερικανοί σκοτώνονται στην Ελλάδα». Παρ όλον τό άνόητον τοϋ κοµµουνιστικού τούτου

5

ισχυρισµού, ή αναταραχή εις τήν 'Αµερικήν ήτο µεγίστη, συνεπικουρούσης εις τοΰτο και της τότε έκεΐ επικρατούσης συνοδοιποριακής προδιαθέσεως. Συµφέρον εκ της δολοφονίας τοϋ ΙΙόλκ µόνον ο'ι συµµοριται ήδύναντο νά προσδοκούν και όχι ή Ελλάς, ή όποία προς άπόκρουσιν της συντονισµένης επιθέσεως τών κρατών τοϋ κοµµουνιστικοϋ µπλοκ είχεν ανάγκην της βοηθείας όλου τοΰ ελευθέρου κόσµου και ιδίως της Αµερικής. Το γεγονός άλλως τε τής αποστολής εντός φακέλλου τής ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέντος ε'ις τάς 'Αστυ-νοµικάς 'Αρχάς έλάλει σαφώς περί αύτοϋ, διότι διά τής ευθύς µετα τήν δολοφονίαν -αποστολής ταύτης έπεζητεΐτο υπό των δολοφόνων νά καταδειχθή, ότι ή δολοφονία έγένετο έν Θεσ/νίκη και άρα ουχΐ ύπό των συµµοριτών εις οΰς επρόκειτο νά µεταβή. "Αν, τουναντίον, ή δολοφονία του Πολκ έξετελεΐτο ύπο οιωνδήποτε άντικοµµουνι-στών, τότε, ώς εύνόητον, άφ' ενός µεν ούτοι θά είχον όλον τόν προς τοϋτο άναγκαΐον χρόνον δια νά θάψουν τό πτώµα του δολοφονηθέντος εις µέρος ασφαλές και δέν Θά έρρίπτετο εις τήν Θάλασσαν διά ν' άναδυθή µεθ' ηµέρας τινάς, άφ' έτερου δέ δέν Θά έστέλλετο τό δελτίον ταυτότητος εντός φακέλλου εις τάς Άστυνοµικάς Αρχάς, της οποίας ή αποστολή έδείκνυεν ότι'. ή δολοφονία έγένετο εις Θεσ/νίκην. Ή έξαφάνισις του Πόλκ θά άπεδίδετο τότε ευθέως και αµέσως εις τους συµµορίτας, εις το άρχηγεΐον των όποιων, ώς ήτο γνωστόν, έσκόπει νά µεταβεΐ,. Προς αποφυγήν τούτου και προς έπίτευςιν -τοϋ επιδιωκοµένου σκοποΰ, ήτοι της αποδόσεως της δολοφονίας εις τάς Αρχάς του Ελληνικού Κράτους ή κοµµουνιστική ηγεσία διέταξε τόν Στακτόπουλον νά στείλη; αµέσως τήν ταυτότητα τοΰ δολοφονηθέντος, διά νά κάµη πιστευτόν οτι ή δολοφονία έ'λαβε χώραν εντός της πόλεως της θεσ/νίκης και οτι αΰτη άρα έξετελέσθη ΰπό προσώπων ενεργούν¬των κατ' έντολήν αυτών. Και ό Στακτόπουλος. έκτελών την ληφθεΐσαν διαταγήν, εβαλε τήν µητέρα του νά γράψη τήν διεύθυνσιν διά ν' άποφευχθη ή άφεσις οιουδήποτε ΐδικοΰ του 'ίχνους.

Γρ. Στακτόπουλος VI. Και τό στυγερόν τοϋτο έγκληµα, τό δ-ποΐον προΰκάλεσε τόν άποτροπίασµόν της Ελληνι¬κής Κυβερνήσεως καΐ παντός "Ελληνος, ώς προσ¬βάλλοντος καιρίως τό πατροπαράδοτον αίσθηµα της φιλοξενίας, όπερ αποτελεί εν έκ των κυρίων χαρα¬κτηριστικών του Ελληνικού λαοϋ, παρέµενε, παρ' ολας τάς συνε/εΐς, άοκνους,

6

τών έπιληφθεισών αρ¬µοδίων Άρχων προσπαθείας, ανεξιχνίαστων. Ή "κατά της Ελλάδος δυσφορία της Αµερικανικής κοινής γνώµης, ήν έφρόντιζον παντι τρόπω νά ΰπεκκαίουν και νά επαυξάνουν τά κοµµουνιστικά κράτη, έγιγαντοϋτο διά τήν µη άποκάλυψιν τών δραστών. Ο στρατηγός Ντόνοβαν επί κεφαλής διαφόρων ει¬δικών παρηκολούθει τάς καταβαλλόµενα; προς έξιχνίασιν προσπάθειας, δυσανασχετών εµφανώς διά την άποτελµάτωσιν τών σχετικών ερευνών. Ουτος, µάλιστα, άποδεικνύων έν τούτω τήν δυσπιστίαν του προς τάς ενεργείας τών Ανακριτικών και Αστυνοµικών Άρχων και δίά νά µειώση ταύτας, προεκήρυξεν άµοιβήν έκ πολλών χιλιάδων δολλαρίων, δι' όν τίνα ήθελε συντέλεση εις τήν έξιχνίασιν τής δολοφονίας τοϋ Πόλκ και ήν τίνα οµως άµοι-βήν ουδείς έκ τών συντελεσάντων εις τήν άνακάλυψιν τών δολοφόνων του Πόλκ εδέχθη µετέπειτα νά λάβη. ∆ιέρρευσε τρίµηνον από της δολοφονίας καθ ό έξητάσθησαν εκατοντάδες µαρτύρων, ήρευνήθησαν διάφοροι εκδοχαϊ και υποθέσεις, ώς και γραφαι πολλών προσώπων προς έξιχνίασιν του γράψαντος την χειρόγραφον, επί τοϋ φακέλλου, δι' ου εστάλη τό δελτίον ταυτότητος τοϋ δολοφονηθέντος, διεύθυνσιν ήτοι τοϋ µοναδικού ίχνους, όπερ άφήκαν οί δολοφόνοι, άφ' ου ό γράψας τήν διεύθυνσιν και εσωκλεισας τό δελτίον ταυτότητος του Πόλκ, θά έγνώριζεν οπωσδήποτε τους αυ¬τουργούς ή τους συνεργούς τής δολοφονίας, δοθέντος δτι εντός τοϋ φακέλλου ετέθη ή ταΰτότης τοϋ δολοφονηθέντος, χωρίς όµως νά πρόκυψη εντεύθεν θετικόν και διαφω(4676 ) τιστικόν στοιχεΐον καί χωρίς νά διαπιστωθή ό γράψας ταύτην ή άλλη οιαδήποτε σοβαρά ενδειξις προς άποκάλυψιν τοϋ τρόπου τελέσεως καί τών δραστών τοΰ αποτρό¬παιου τούτου εγκλήµατος. Αι ∆ικαστικαί Άρχαί και αί 'Αστυνοµικαί τοιαϋται της Θεσ/νίκης και τών Αθηνών, έσυνέχιζον µετ' αδάµαστου επιµονής τάς προσπάθειας προς έξιχνίχσιν, χωρίς νά παραλείπουν τήν διερεύνησιν καί τής µικροτέρας λεπτוּέρειας, ώς καί τήν έξέτασιν καί τής πλέον απίθανου εκδοχής. VII. Οΰτως εϊχον τά πράγµατα ότε κατά τάς αρχάς τοΰ Αύγουστου 1948 εκλήθησαν διά πολλοστήν φοράν προς έξέτκσιν οι υπάλληλοι τοΰ ξενοχείου «ΑΣΤΟΡΙΑ>> και ό δηµοσιογράφος Γρηγ. Στακτόπουλος, όστις λόγω τών στενών, µετά τών κοµµουνιστών, σχέσεων του είχε γεννήσει αορίστους υπόνοιας συµµετοχής ε'ις τήν δολοφονίαν ή πάντως γνώσεως του τρόπου καί τών προσώπων παρ' ών αΰτη έξετε λέσθη. Τήν 14 Αυγούστου ενεργείται ερευνα εις τήν οίκίαν απάντων τών υπόπτων. Τότε κατά τήν ένέρ-γειαν τής έν λόγω έρεύνης καί ε'ις τήν οΐκίαν τής µητρός τοϋ Στακτο-πούλου, µεθ' ης ουτος διέµεναν, εσχε τήν ευτυχή εµπνευσιν ό ένερ-γήσας τήν ερευναν µοίραρχος Τσώ-νος, υπό τήν δικαιολογίαν λήψεως αποδείξεως διά τήν άπόδοσιν τών κατασχεθέντων, νά ζητήση χειρό-γραφον άπόδειξιν τής µητρός Στα-κτοπούλου µε τό όνοµα καί τήν διεύθυνσιν ταύτης, ώς είχε πράξει καί δια πολλούς άλλους τών όποιων επίσης αϊ γραφαί. έξητάσθησαν γραφολογικώς έν αντιπαραβολή προς τήν γραφήν τής επιγραφής του φακέλλου. 'Η Στακτοπούλου βεβαία ουσα οτι ουδεµία υπήρχε κατ' αυτής υπόνοια, άφ ου µάλιστα έπεστρέφοντο εις αυτήν τά κατασχεθέντα «ώς έκ

7

παρεξηγήσεως γενοµένης τής κατασχέσεως».

8

Οι αµέσως τότε επιληφθέντες της γραφοτεχνικής διερευνήσεως τής επιγραφής τοϋ φακέλλου έν αντιπαραβολή προς τας γραφάς διαφόρων υπόπτων, διεπίστωσαν κατά τρόπον σαφή καί άνενδοίαστον, ότι ή έπί τοΰ φακέλλου επιγραφή, πλην τοϋ άριθµητικοΰ ψηφίου «3>> καί τής συλλαβής «ον»,ήτοι ολοκλήρου του «3ον>>, έγράφη διά χειρός τής'Άννης Στακτοπούλου, µητρός τοϋ Γρηγορίου Στακτοπούλου καί οτι τό ψηφίον «3» καί ή συλλαβή «ον» εγράφησαν διά της χειρός αλλού προσώπου.

9

Ή επι τής άποδειξεως παραλαβης των <<κατεσχηµένων» γραφή και υπογραφή της Στακτοπούλου, έξ αφορµής της όποιας άπεκαλυφθη τό σκοτεινον Εγκληµα της δολοφονιας τοϋ Γ. Πόλκ. εδώ φαινεται µαζι µε την σφραγιδα της γραφολογικης εξετασεως Ή διά τής έν λόγω υπευθύνου καί πλήρως ήτιολο-γηµένης γραφολογικής εκθέσεως γενοµένη διαπίστωσις καί ή έντεϋθεν άποκάλυψις ότι ή "Αννα Στακτοπούλου εγραψε τήν έπί τοϋ φακέλλου χειρόγραφον διεύθυνσιν καί ότι µετ' αυτής συνειργάσθη καί δεύτερον, άλλο, διάφορον πρόσωπον, απετέλεσε τόν µίτον της Αριάδνης διά τήν έξιχνίασιν τοϋ µυσαροΰ τούτου εγκλήµατος καί «έ θ ε-σεν αΰτη τάς βάσεις τής περαιτέρω ανακριτικής έρεύνης και απετέλεσε τήν άφετηρίαν τής οριστικής καί πλήρους διαλευκάνσεως τής ΰποθέσεως», ώς επακριβώς αναφέρει ή γενοµένη διά τοϋ τότε 'Υπουργοΰ της ∆ικαιοσύνης Γεωργίου Μελά, τήν 17 Όκτωβρίου 1948, επίσηµος άνακοίνωσις τής Ελληνικής Κυβερνήσεως. VIII. Εις τήν µακράν καί ήτιολογηµένην εκθεσιν τής γραφοτεχνικής διερευ¬νήσεως ερµηνεύεται, µεταξύ των άλλων καί ό εµφανιζόµενος εις τήν γραφήν τής έπίγραφής τοϋ φακέλλου τρόπος και ή γραφική αταξία, ώς αποτέλεσµα προκληθέν έκ της υπάρξεως εντός τοΰ φακέλλου, καθ' όν χρόνον έγράφη ή επιγραφή, άλλων αντικειµέ¬νων, ήτοι τοΰ εντός ζελατίνης δελτίου ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέντος. Καθωρίσθη επίσης οτι τό ψηφίον και ή συλλαβή «3ον», άτινα φέρονται έπί της επιγραφής προηγού¬µενα τοΰ «τρίτον Άστινοµικόν Τµήµα δέν εγράφησαν διά της χειρός της Άννης Στακτοπούλου, άλλα διά χειρός τινός και δή άφ' ου εϊχεν ήδη γραφή ή διεύθυνσις «Προς τό τρίτον Άστινοµικον Τµήµα Ενταύθα», προστεθέντων τούτων µεταγενε¬στέρως προς εύχερεστέραν ενδειξιν του παραλήπτου, προς δν άπηυθύνετο ό φάκελλος. "Οτι δε τό «3ον» προσετέθη έκ των υστέρων δείκνυται εξ αλλού και έκ της υπαρχούσης προφανούς γλωσσική' χασµωδίας, ήτις δέν θά έσηµειοΰτο αν ετίθετο ευθύς έξ αρχής και εν συνεχεία, οπότε τό «3ον» θά ειπετο της λέξεως «τρίτον» κα'ι ή διεύθυνσις θά εΐχε τότε «ΙΙρός τά τρίτον 3ον Άστινοµικον Τµήµα Ένταΰθα». Τό µεν γεγονός ότι τό «3ον» προηγεΐτο ήτο άπόδειξις οτι ετέθη, εκ των υστέρων, ή δέ διάφορος τούτου διαµόρφωσις, ότι τοΰτο έγράφη δια χειρός αλλου προσώπου και ουχί τής τοιαύτης τής "Αννης Στακτοπούλου, ήτοι δια τής γραφοτεχνικής διερευνήσεως διεπιστώΟη και καΟωρίσθη Οτι τό κύριον µέρος της επιγραφής «Προς τό τρίτον Άστινοµικον Τµήµα Ένταΰθα>> έγράφη διά χειρός της Άννης Στακτοπούλου και ότι τό «3ον» έγράφη διά της χειρός άλλου προσώπου και κατά συνέπειαν οτι µε τήν όλην γραφήν τής επιγραφής τοΰ φακέλλου, δι' ού εστάλη τό δελτίον ταυτότητος τοΰ δολοφονηθέν¬τος

10

Πόλκ, ήσχολήθη ούχ'ι εν αλλά δύο διάφορα πρόσωπα, έκ τών όποιων τό εν ήτο ή "Αννα Στακτοπούλου, Μετά τήν έν λόγω έπιστηµονικήν διαπίστωσιν και τήν, έκ τοΰ αιφνιδιασµου τής Άννης Στακτοπούλου έκ των ώς άνω γραφοτεχνικών διαπιστώσεων τάς οποίας αύτη έξέλαβεν ώς οµολογίας τοΰ έν αποµονώσει κρατηθεντος τότε υίου της, άποκάλυ-ψιν, ότι τω όντι οΰτως ειχον τά πράγµατα, ή άνάκρισις, µέ βάσιν την ώς άνω διαπί-στωσιν, ήδυνήθη να διελευκάνη πλήρως τό σκοτεινών έγκληµα, άπεδειχθέντος οτι τοΰτο έξετελέσθη ΰπό τών κοµµουνιστών Βασβανά και Μουζενίδη, διαφυγόντων, -επί παρουσία τοΰ Στακτοπούλου.

Άριστερα : Ό εκτελεστής Άδάµ Μουζενιδης, µέλος της ΚΕ. του Κ.Κ. ∆εξιά : Ό συνεργός Ευάγγελος Βασβανας. IX. Κατά τήν ενώπιον τοϋ Κακουργιοδικείου Θεσ/νίκης κατ' Άπρίλιον 1949 διεξαχθεΐσαν πολυήµερον δίκην, απεκαλύφθη σαν όλαι α'ι συνθήκαι, ύφ' άς έξετελέσθη ή µετά διαταγήν της ήγεοίας τοΰ κοµµουνιστικού κόµµατος αγρία δολοφονία τοΰ άτυχους Πόλκ, λαβοΰσα χώραν έντος λέµβου εις ην παρεσύρβη οΰτος δια τήν έντος τοϋ κόλπου της Θεσ/νίκης µετάβασιν εις το Λιτόχωρον (γραµµήν τών συµµοριτών) και άφ ου έδέθησαν αί χειρες αύτοϋ και έδέθη και µανδήλιον επί τών οφθαλµών του και µάλιστα δια περιστρόφου-καΐ εξ έπαφης, επιβληθείσης εις τόν Στακτόπου-λον της ποινής τών ισοβίων δεσµών. ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΡΑΝΤΑΛ ΚΟΑΤΣ Πάντως παρέµεινε σκοτεινόν τό εργον τοϋ τότε υπαλλήλου εϊς τήν ΰπηρεσίαν "πληροφοριών τοΰ έν Θεσ/νίκη Προξενείου Ράνταλ Κόατς, όστις ευθύς άµα τη άναδύσει τοΰ πτώµατος τοΰ δόλοφονηθέντος Πόλκ, άνεχώρησε κατεσπευσµένως έξ Έλλαδος διά φαινοµενικής του µεταθέ-σεως εις Νορβηγίαν, χωρίς ν' άποτολµήση ούτος έ'κ-τοτε νά διέλθη εντεύθεν και δι ον ελεχθη ότι ειχε παιξει ρολον εις το ολον συγκλονιστικο δραµα δια του όποιου έπεδιώκετο ή διακοπή της Αµερικανικής

11

βοηθείας, ή ένίσχυπις των συµµοριτών και ή πιθανή εκ νέου Εκ της "Αγγλίας έξάρτησις ηµών, ότε και θά κατηύ-θυνεν, ώς έπεδίωκεν αυτή, ήµας κατά βούλησιν. Χ. "Αµα τω πέρατι της δίκης, ήτις εκίνησε παγκοσµίως ζωηρότατον ενδια¬φέρον, οί παρακολουθήσαντες ταύτην στρατηγός Ντόνοβαν και Ρ. Πόλκ, νεώτερος αδελφός τοϋ δολοφονηθέντος και δηµοσιογράφος και οΰτος, διεδήλωσαν τήν πλήρη Ικανοποίησίν των, διά τόν τρόπον τής λειτουργίας τών Ελληνικών ∆ικαστικών και Αστυνοµικών Άρχων και δια τήν εξαίρετον ταύτην έπιτυχίαν της ∆ικαστικής Γραφο-λογίας προς έξιχνίασιν τοϋ σκοτεινού τούτου εγκλήµατος, ανευ της εφαρµογής της όποιας ασφαλώς θά παρέµενε τοΰτο εισέτι ανεξιχνίαστον, µέ καταστρεπτικά διά τόν τότε αγώνα υπάρξεως τής Ελλάδος εναντίον -τών ξενοκινήτων επιθέσεων τών συµµοριτών καί µέ απροβλέπτους περαιτέρω διεθνείς συνεπείας.

Ό κατά τήν δίκην παραστάς αδελφός τοΰ δολοφονηθέντος κ.Ρ.Πόλκ (αριστερά) µετα τοΰ κ. Άριστ. Πουλατζα ( δεξια) XI. Μετά όλόκληρον, άπό τής διεξαγωγής της δίκης, τριετίαν ό γνωστός αρθρογράφος Όύώλτερ Λίππµαν, ώς πρόεδρος τής επιτροπής <<Υπερποντίων Συγγρα-φέών>> έδηµοσίευσιν εκθεσιν σχετικώς µέ τό στυγερόν τοΰτο έγκληµα. Εις ταύτην γίνεται δεκτόν υπό τής επιτροπής, ώς άποδεδειγµένον, τό ότι ό Πολκ έδολοφονήθη ύπό τών κοµµουνιστών και οτι εις τήν δολοφονίαν ένείχετο και ό Στακτόπουλος, ώς και ή όρθότης τής ενεργείας τών Ελληνικών Άρχων. XII. ∆έον ακοµη νά σηµειωθή οτι τά, προηγουµένως τότε, υπό τοϋ στρατηγού Ντόνοβαν και λοιπών επισήµων Αµερικανών έκφρασθέντα παράπονα, περί. βραδύτη-τος, τάχα, έξιχνιάσεως των δραστών της δολοφονίας, ήσαν προφανώς αδικαιολόγητα καί τοΰτο διότι τό διαρρεύσαν τρίµηνον διάστηµα δύναται νά θεωρηθή ότι, ΰπό τάς τότε, συνωµοτικάς µάλιστα, συνθήκας ϋφ' ας τοΰτο έξετελέσθη ήτο πολύ µικρόν. Και τοΰτο, διότι εις παροµοίαν και µάλιστα περιορισµένης εκτάσεως περίπτωσιν, τουτέστιν δια τό έν Αµερική κατά τό 1934 λαβόν χώραν έ'γκληµα της αρπαγής και του φόνου τοϋ τέκνου τοϋ διασήµου αεροπόρου Λίντµπεργκ άπητήθησαν 34 ολό¬κληροι µήνες, όπερ και τοΰτο έξιχνιάσθη διά της ∆ικαστικής Γραφολαγίας έκ της δια¬πιστώσεως οµοιοτήτων της γραφής του δολοφόνου Χάουπτµαν προς σηµειώσεις φεροµένας έπι δεσµίδων χαρτονοµισµάτων παρά του Ειδικού έν Σικάγου ∆ικαστικού Γραψολόγου Osdorn, άφ' ου όµως έδαπανήθησαν διά τάς σχετικάς έρευνας πολλά εκατοµµύρια δολλαρίων καί ήσχολήθησαν, καθ' όλους τους µακρούς

12

τούτους µήνας, πλέον τών 10.000 αστυνοµικών, υΐπό τάς συνθήκας ταύτας ή έν Ελλάδι έξιχνίασις της δολοφονίας του Πόλκ διά της ∆ικαστικής Γραφολογίας, ή έπιτευχθεΐσα εντός τριµήνου µόνον, δύναται, µετά βεβαιότητος, νά ύποστηριχθή οτι ήτο έκπληκτικώς τα-χεΐα καί αποδεικνύει αΰτη προσθέτως ότι καί αί έν Ελλάδι χρησιµοποιούµενα, υπό τών προς τοΰτο αρµοδίων κα'ι ειδικών, µέθοδοι τής ∆ικαστικής Γραφολογίας ουδᬵώς υστερούν τών έν τη αλλοδαπή εφαρµοζοµένων. ΑΡΙΣΤΕΙ∆ΗΣ Ν. ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ

2. Τα σχολια µας για τις ανακριβειες του ΚΚΕ καθως και τι κουµασια ηταν οι δολοφονοι ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ της δολοφονιας Για την δολοφονια ενοχοποιηθηκαν οι Κοµµουνιστες Αδαµ Μουζενιδης και Ευάγγελος Βαβανας Συνεργατης τους ηταν ο ∆ηµοσιογραφος Γρηγοριος Στακτοπουλος Ας δουµε λοιπον µερικα βιογραφικα όπως ∆ΕΝ τα εχετε δει µεχρι τωρα

Το ΚΚΕ δήλωσε ότι ο Βασβανάς την περίοδο εκείνη ευρισκετο στην Τσεχοσλοβακία, µάλιστα παρουσιάσθηκε και το θεωρηµένο διαβατήριο του από τις Τσεχοσλοβακικές αρχές. Το στοιχείο αυτό το οποίο όλοι το δέχονται ∆ΕΝ είναι αξιόπιστο. Την εποχή εκείνη η κοµµουνιστική κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας όπως καί όλη η Ανατολική Ευρώπη υποστήριζαν το ΚΚΕ. Λογικό δεν είναι να τον κάλυπτε σε µια τέτοια κατηγορία; ∆εν θα ήταν εξάλλου ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που το έκαναν, στην Μαρξιστική Λενινιστική πολιτική το ψεύδος έχει πάντα τον πρώτο λόγο.

Με ανακοίνωση του το ΚΚΕ είπε επίσης ότι ο έτερος των ενόχων ο Αδάµ Μουζενίδης είχε φονευθεί στις µάχες ένα µήνα πριν την δολοφονία του Πόλκ, και δυστυχώς όλοι παίρνουν την δήλωση τοις µετρητοίς ακόµα και σήµερα. Και αυτή η δήλωση πρέπει να απορριφθεί για τους εξής λόγους (Η αστυνοµία πάντως ισχυρίστηκε τότε ότι ο Μουζενίδης ήταν ζωντανός το κατέθεσαν οι συγγενείς του,πού τον είδαν µετά την δολοφονία ,γιατί να µην πιστέψω λοιπόν την Αστυνοµία αφού εσείς διαλέγετε να πιστέψετε το ΚΚΕ αβασάνιστα;;).

1.Αν δείτε πάλι τα δελτία του ∆ηµοκρατικού Στρατού της εποχής θα παρατηρήσετε ότι δηµοσιεύτηκε γράµµα του αντισυγµατάρχη του ∆ηµοκρατικού (δηλ. κοµµουνιστικού) Στρατού Γιώργη Γιαννουλη που διαψεύδει την εκτέλεσή του από ανταρτοδικείο!!!. Η επιστολή ήταν πλαστή, όλος ο κόσµος σήµερα γνωρίζει ότι ο Γιαννουλης εκτελέστηκε κατ’ απαίτηση του Γούσια πολύ πριν την διάψευση του Γιαννουλη στην κοµµουνιστική εφηµεριδα!!! Ο Βλαντάς κατηγορεί τον Γούσια για την εκτέλεση Γιαννουλη, ο Γουσιας κατηγορεί τον Βαφειάδη (τον σκότωσε λέει διότι εποφθαλµιούσε την όµορφη γυναίκα του) ο Βαφειάδης τον Ζαχαριάδη και πάει λέγοντας Πάντως σίγουρα είναι ξεκαθάρισµα λογαριασµών µεταξύ τους διότι το κατηγορητήριο ήταν κυρίως ότι το 1942 είχε σχέσεις µε ... δεξιούς (!!!), το θυµήθηκαν το 1948 µετά από µια ατυχία στο πεδίο της µάχης ενώ ήταν καλός µαχητής. Ο Βαφειάδης στον 5ο τόµο των αποµνηµονευµάτων του γράφει πολλά για ξεκαθαρίσµατα λογαριασµών µεταξύ τους πχ δολοφονία Ζεύγου, κάποιου άλλου

13

προσώπου από απεσταλµένους του ΠΓ του ΚΚΕ κλπ. Το γεγονός είναι ότι το ΚΚΕ δια της «Στενής του Αυτοάµυνας»( Η ΟΠΛΑ µε άλλο ονοµα) έκανε πολλές δολοφονίες την εποχή εκείνη πχ του Χρήστου Λαδά (1-5-1948) καποιων αεροπόρων Θεσσαλονίκης κλπ. (Και µετά µιλάνε για τροµοκρατία της ∆εξιάς δεν κοιτάνε την πολύ χειρότερη δική τους;).

2. Ο Βαφειάδης από 15-8-48 ευρισκετο σε αναρρωτική άδεια στις Ανατολικές χώρες. Επέστρεψε στον Γράµµο στις 15-11-1948 και καθαιρέθηκε από Αρχιστράτηγος. Μέχρι της 31-1-1949 δηλαδή 2,5 µήνες που έγινε γνωστή η αποκύρηξή του όλες τις διαταγές τις υπέγραψε αυτός δηλαδή ήταν πλαστές !!! Μπορείς λοιπόν να έχεις εµπιστοσύνη στις ανακοινώσεις τους; Οποιαδήποτε πηγή και να ψάξετε θα βρείτε την αλήθεια γι’ αυτά που σας λέω. Πάντως άκρη µε τους «αγωνιστές της λευτεριάς» δεν θα βρείτε εύκολα πρέπει να διαβάσετε καλά τα αποµνηµονεύµατά τους και µε κριτικό πνεύµα.Το συµπέρασµα λοιπόν από όλα αυτά τά στοιχεία πού παρέθεσα είναι ότι δεν πρέπει να δεχόµαστε ακριτα ότι λέει το ΚΚΕ πού δυστυχώς εσείς το κάνατε.

Ο Αδάµ Μουζενίδης δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Επί κατοχής ήταν Γραµµατέας του ΚΚΕ στον Βόλο µε το ψευδώνυµο Βασίλειος Μακρυγιάννης και το συνωµοτικό του Βάσος. Οργάνωσε τον Αύγουστο του 1943 απαγωγή του Μητροπολίτου ∆ηµητριάδη Ιωακείµ (σε συνεργασία µε έναν ΕΑΜίτη παπά) διότι ο Μητροπολίτης διαµαρτυρόταν συνεχώς στο ΕΑΜ για καταπίεση απ’ το ΕΑΜ του λαού Βόλου (κλοπές χρηµάτων, ποιµνίων κλπ). Η ανακοίνωση της απαγωγής έγινε στα µέσα 1945 δηλαδή 3 χρόνια πριν την δολοφονία του Πόλκ.άρα σε χρόνο ανύποπτο. Λεπτοµέρειες θα βρείτε (αν έχετε όρεξη να ψάξετε) στο βιβλίο του Μητροπολίτη ∆ηµητριάδος Ιωακείµ «Μεταξύ κατακτητών και ανταρτών» σελις 158.

Αλλα το ότι ζουσε ο Μουζενιδης κατά την εποχη της δολοφονιας περαν του

γεγονοτος ότι το ειπαν στην δικη τοσοι µαρτυρες µεταξυ των οποιων και η γυναικα του Ευδοξια Μολυβδα το λεει το µαρτυραει το ιδιο το ΚΚΕ

Για ριχτε µια µατια σε ένα αποσπασµα από το βιβλιο του ΚΚΕ που εξεδοθη τον

Αυγουστο του 1952 στο σιδηρουν Παραπετασµα µε τίτλο

ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ Εκδοση στο παραπετασµα τον Αυγουστο 1952 σελις 174,175 ΜΟΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ του Θανάση. Γεννήθηκε στά 1909 στην Καστανιά Σερβίων. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στίς 15/1/45. Στά 1948 ονοµάστηκε υπολ/γός πεζικον. "Επεσε το Γενάρη τοΰ 1949 στό Σαραντάπορο Σερβίων. Μέ πρόταση της Ι Μεραρχίας έχει προαχθεί τιµητικά στό βαθµό τον λοχαγοί πεζικοΰ. ΜΟΚΑΣ ΕΥΑΓ. τοϋ ∆ηµήτρη, (Τρικαλινός). Γεννήθηκε τό 1901 στό ∆ερελί Τυρνάβον. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. "Επεσε στό ύψωµα Γκίνοβα τον Γράµµου στίς 12/8/48. Ταγµατάρχης πεζικοϋ. Τιµηµέ¬νος νεκρός, ∆/γµα 21/9/48. ΜΟΛΙ∆ΗΣ ΚΩΣΤΑΣ- Εργάτης από τή Θεσσαλονίκη. Γεννή¬θηκε τό 1906. Στέλεχος τοϋ ΚΚΕ. Πέθανε στον Άη-Στράτη από την πείνα, τήν 1/3/42. Εξόριστος της τεταρτοαυγουστιανής διχτατορίας

14

ΜΟΛΙΟΣΙ∆ΗΣ Κ. Καταδικάστηκε σέ θάνατο από τό έ'κτα-κίο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης καί Εκτελέστηκε στίς 9 Μάη 1947. ΜΟΛΥΒΑ∆Α ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ- Άπό τά Γιάννενα. Μέλος τοΰ Συµβουλίου ΕΠΟΝ Περιοχής Ηπείρου. Βασανίστηκε άπό Ζερβικούς ζερ-βικούς καί πέθανε δεµένη σ' ένα δέντρο τό ∆εκέµβρη τον 1943. ΜΟΝΑ-ΣΠΕΓΓΟΥ ΠΑΤΡΑ τοΰ Ανάργυροι. Γεννήθηκε στά 1924 οτήν Τρίπολη Αρκαδίας. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στην 1/8/48. Άνθ/γός υγειονοµικού. Σκοτώθηκε στίς 29/8/49 στό Γρα'µµο. ΜΟΝΕ∆ΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ-Κατάγεται άπ' τή Μάνη. Καταδικά¬στηκε µετά τή Βάρκιζα σέ θάνατο γιά σαµποτάζ ποΰ έκανε οέ βάρος των γερµανών στην πρώτη κατοχή. Εκτελέστηκε στην Αίγινα στίς 19/6/47. ΜΟΝΤΑΚΑΣ Γ- Στέλεχος τοϋ ΚΚΕ. Σκοτώθηκε άπό µοναρ¬χικούς έπειτα άπό φριχτά βασανιστήρια στίς 19/11/46. ΜΟΣΧΟΒΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ του Γιάννη. Άπ' τό Λιτόχωρο Κατερίνης. Γεννήθηκε στά 1916. Μέλος τοϋ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό στίς 27/3/46. Ύπολ/γός ΠΕ. Έπεσε στίς 3/9/48 στη Μέσκινα τοΰ Μάλι-Μάδι Βίτσι. Μέ πρόταση της 16ης Ταξιαρχίας έχει προα¬χθεί τιµητικά στό βαθµό τοϋ λοχαγοϋ ΠΕ. ΜΟΣΧΟΝΑΣ Β- Εκτελέστηκε στή Θεσσαλονίκη στίς 6/6/47. ΜΟΣΧΟΣ ∆ΗΜΗΤΡΗΣ. Ανάπηρος τοϋ Ελληνοϊταλικοΰ πολέ-µου. Άπό τό Α'ίγιο. Φλογερός πατριώτης. Πιάστηκε άπό τους Ιτα¬λούς καί παραδόθηκε στους γερµανούς στό Χαϊδάρι. Τήν Πρωτοµα¬γιά τοϋ 1944 Εκτελέστηκε στό Σκοπευτήρισ της Καισαριανής µέ τους 200. ΜΟΣΧΟΣ ∆ΙΟΝΥΣΗΣ Αδελφός τοϋ Μόσχου ∆ηµήτρη. Μαθητής Γυµνασίου. Γιά τή δράση του πιάστηκε καί φυλακίστηκε, απο¬λύθηκε όµως γιατί ήταν µόλις 16 χρονώ. Αργότερα ξαναπιάστηκε καί εκτελέστηκε στην Πάτρα στίς 13/7/44. ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ Ν- Συντάχτης τής εφηµερίδας τής άντίστα-«Αγώνας». Έπεσε στή διάρκεια τής γερµανικής κατοχής. ίΟΠΟΥΛΟΣ Χ- Εκτελέστηκε στήν Άλεξ/πολη στίς 31/7/47. ΜΟΥΖΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ τοϋ Βασίλη. Ύπηρετοΰσε στήν III Μεραρχία Πελοποννήσου. Μέλος τοϋ ΚΚΕ. Έπεσε στίς 15/7/47. Μέ πρόταση τοΰ ΚΓΑΝΕ ονοµάστηκε µετά τό θάνατο του ΰπολ/γός πεζικ-οϋ. ΜΟΥΖΕΝΙ∆ΗΣ Α∆ΑΜ. Μέλος τής ΚΕ τοϋ ΚΚΕ. Λογιστής-ΰπάλληλος. Γεννήθηκε στον Καύκασο τό 1899. Ζοϋσε στή Θεσσαλονίκη. Συνδικαλιστικό στέλεχος εµποροϋπάλληλων Θεσσαλονίκης. ∆ούλεψε στήν ΟΚΝΕ, στήν εφηµερίδα «Νεολαία;. Μέλος τής Επιτροπής Πόλης Θεσ¬σαλονίκης τοϋ ΚΚΕ. Ή τεταρτοαυγουστιανή διχτατορία τόν έκλεισε στήν Άκροναυπλία. Άπό κει µεταφέρθηκε στή «Σωτηρία». Άπελενθερώθηκε άπό τµήµα τοΰ ΕΛΑΣ Αθήνας. ∆ούλεψε στήν οργάνωση Περιοχής Θεσ¬σαλίας τοϋ ΚΚΕ, γραµµατέας τής Κοµµατικής οργάνωσης Βόλου, στήν ΚΟ

Αθήνας. Τό 1947 δούλεψε στήν Κοµµατική Όργάνωση

Θεσσαλονίκης. Βγήκε στό βουνό καί ξαναγύρισε γιά τή

Θεσσαλονίκη. Στήν Επιστροφή σκοτώθηκε στά

Κρούσια άπό αεροπλάνο.

15

ΜΟΥΖΕΝΙ∆ΗΣ ΜΗΤΣΟΣ-Γραµµατέας Α' Αχτίδας της ΚΟ Πειραιά τοϋ ΚΚΕ. ∆ολοφονήθηκε στίς 23/3/43. ΜΟΥΠΑΓΙΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΣ Ράφτης. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Γεν¬νήθηκε στή Μικρά Ασία καί ζοΰσε στό Βόλο. Σκοτώθηκε στίς 2 Ιούνη 1936 στά γεγονότα τοΰ Βόλου στήν πρώτη γραµµή τής δια¬δήλωσης. ΜΟΥΡΑΤΙ∆ΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ. Άπό τό Παλιόκαστρο Σερρών. Άπό τους πρώτους αντάρτες τοΰ ΕΛΑΣ στήν περιοχή Νιγρίτας. Μέ¬λος τοΰ ΚΚΕ. Στό ∆ΣΕ άπό τό 1946. Σκοτώθηκε στίς µάχες τοΰ Λαϊλιά Σιδηροκάστρου τον Αύγουστο 1947. Ήταν διοικητής τά㬵ατος. ΜΟΥΡΑΤΙ∆ΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ τοΰ Σταύρου, (Στάθης). Γεννή¬θηκε στά 1925 στήν Καστανιά Αλµωπίας. Μέλος τοΰ ΚΚΕ. Βγήκε στό βουνό τήν 1/9/46. Φοίτησε στή Γ' σειρά της ΣΑΓΑ. Όνοµά-στη/ε άνθ/γός πεζικοΰ. Έπεσε στίς 19/7/48 "Τ" Ληµέρια Γράµµου. Συµπερασµα : Όπως βλεπετε το ΚΚΕ ΕΝΩ σε ολους εχει ηµεροµηνια θανατου εµφανιζεται εν ετη 1952 να ΜΗΝ ξερει ΠΟΤΕ σκοτωθηκε ένα τοσο σηµαντικο στελεχος του αφου ηταν µελος της Κ.Επιτροπης του!!!∆εν προβληµατίζει η ΜΗ υπαρξη ηµεροµηνίας Θανάτου;

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΡΗΓ. ΣΤΑΚΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Στακτόπουλος που έγινε <<ήρωας>> κλπ που θα ονοµάσουν οδό προς τιµήν του και ίσως στήσουν και άγαλµα ώστε ο λαός «να µη ξεχνά τι σηµαίνει ∆εξιά» κλπ ήταν πολύ σκοτεινός τύπος. Προπολεµικά εργαζόταν στην αντιβενιζελική εφηµερίδα «ΦΩΣ». Επί κατοχής ήταν ο ισχυρός ανήρ της Γερµανικής προπαγανδιστικής εφηµερίδας της Θεσσαλονίκης «ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ» Του γνωστού δηµοσιογράφου Παπαστρατηγάκη και ταυτόχρονα το χαϊδεµένο παιδί των Γερµανών Λαχµάγερ και Βέρνερ, δεν ξέρω αν ήταν και του Μέρτεν. Όταν έφυγαν οι Γερµανοί από την Θεσσαλονίκη το <<γύρισε>> και έγινε «αντιστασιακός» και µάλιστα µαχητικός. ∆εν ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος αλλά άλλη φορά θα σας δώσω στοιχεία γι’ αυτούς, αρκετοι µάλιστα εξελέγησαν βουλευτές µε την ...Ε.∆.Α. ∆υστυχώς η ιστορία της κατοχής είναι άγνωστη και υπεύθυνοι για αυτοί την κατάσταση είναι η ισχυρή <<προοδευτική>>λογοκρισία..

Μόλις λοιπόν έφυγαν οι Γερµανοί έγινε πρόεδρος της συνελεύσεως Συντακτών Θεσσαλονίκης και υπέρ το δέον «αντιστασιακός» απειλούσε τους συντάκτες (ΕΑΜοκρατία γαρ) να µην ξαναγράψουν στις «αστικές» εφηµερίδες. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται στην κατάθεση τους όλοι οι δηµοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης. Ενοχοποιήθηκε για την δολοφονία του ταγµατάρχη Μελιγδη έξω από το ξενοδοχείο Μεντιτεράνεια κατά την διάρκεια των ∆εκεµβριανων Θεσσαλονικης

Την άνοιξη του 1945 ο Στακτόπουλος εργαζόταν στην κοµµουνιστική εφηµερίδα της Θεσσαλονίκης «Λαϊκή Φωνή». Πού σύµφωνα µε την συµφωνία της Βάρκιζας κυκλοφορούσε ελευθερα. Παράλληλα εφοίτησε µαζί µε αλλά 23 άτοµα σε σχολή κατασκοπείας του ΚΚΕ µε δάσκαλο τον Βασβανά.!

Τον Οκτώβριο του 1946 (είχε αρχίσει ο ανταρτοπόλεµος του ΚΚΕ ή συµµοριτοπόλεµος κατά την επίσηµη ονοµασία του ΟΗΕ) η «Λαϊκή Φωνή» δηµοσίευσε µε µεγάλα γράµµατα στην πρώτη σελίδα «Ο Στακτοπουλος διαγράφτηκε από το κόµµα». ∆εν σας προκαλεί την περιέργεια η τόσο διατυµπανισθείσα

16

διαγραφή; Λέγεται ότι είχε σχέσεις και µε την Ιντέλιντζες Σέρβις. Μετά την διαγραφή µετεπήδησε στην «Μακεδονία» και επειδή γνώριζε Αγγλικά παρακολουθούσε τις εργασίες της επιτροπής του ΟΗΕ που εξέταζε τις καταγγελίες της Ελλάδος για βοήθεια των Ελλήνων κοµµουνιστών πού ελάµβαναν από τους Βόρειους κοµµουνιστές γείτονες που τελικά αποδείχθηκαν αληθείς. ∆εν σας είναι γνωστό ότι µερικοί υπάλληλοι της επιτροπής αυτής τελικώς κατέφυγαν στους αντάρτες!!! (ήταν µέλη του ΚΚΕ!!!)

Οι ουλές στο πρόσωπό του δεν ήταν από τα βασανιστήρια όπως ισχυρίζεται αλλά από αναποδογύρισµα ενός τζιπ µε οδηγό κάποιον Κωνσταντινίδη. Ο τελευταίος ήταν πολύ περίεργο πρόσωπο. Είχε ανακατευτεί και µε µια πλαστή επιστολη του ... Στάλιν που συζητήθηκε πολύ εκείνο τον καιρό. Οι «∆ηµοκράτες» σαν αδιάσειστο στοιχείο της µη ενοχής του Στακτοοπούλου παρουσιάζουν το γεγονός ότι η ασφάλεια Θεσσαλονίκης τον κράτησε στα κρατητήρια της και δεν τον έστειλε στις τακτικές φυλακές.

Στις τακτικές φυλακές ως γνωστόν δρούσαν τότε οι κοµµουνιστικοί πυρήνες, φαντάζεστε τι θα γινόταν υπό την επήρεια αυτών. Και ασφαλέστερος ήταν στην Ασφάλεια και ελπίδες να πει κάτι περισσότερο(αν είχε) απ’ ότι στην δίκη του υπήρχαν, διότι στην δίκη του παραδέχθηκε πολλά, άλλο αν µετέπειτα ανακάλεσε όταν τον σήκωνε το «κλίµα» για να φτάσουµε σήµερα να τον κάνουµε ήρωα.

Σχόλιο: Είµαστε πολύ περίεργος λαός. Όσους αναγνωρίζει η αριστερά ως

ήρωες το κάνουµε και εµείς οι υπόλοιποι. Πρόσφατο παράδειγµα µε τον Ν. Πλουµπίδη. Επί χρόνια εκατηγορείτο από το ΚΚΕ ως χαφιές, µόλις το 1996 τον απεκατέστησε, του έστησε µνηµείο στο Χαϊδάρι. Στις ανατολικές χώρες ήταν ανηρτηµένο το πορτραίτο του Μανώλη Γλέζου σε όλα τα ελληνικά σχολεία µέχρι το 1968 τον δίδασκαν στα σχολικά βιβλία όπως τώρα εδώ στην Ελλάδα ως ήρωα. Μόλις τον διέγραψε το ΚΚΕ έπαυσε ο θόρυβος γύρω από το όνοµα του. Αλήθεια δεν ψάχνετε εσείς την ιστορία του στρατιωτικού Κων/νου Κουκκίδη που έπεσε τυλιγµένος από την ακρόπολη 27-4-1941 µε την ελληνική σηµαία; Ήταν ανώτερος (ηρωικώς) ο Γλέζος από αυτόν; Και γιατί µνηµονεύεται ο Γλέζος και όχι ο Σάντας αφού µαζί την κατέβασαν; Αν πάτε στο Ελεύθερο Βήµα Ιουνίου 1941 θα δείτε επικήρυξη των αφαιρεσαντων την Γερµανική σηµαία από την ακρόπολη των Γερµανών και του αρχηγού του Εθνικοσοσιαλιστικού κόµµατος Ελλάδος ..... Γεωργ. Μερκούρη θειου της Μελίνας. Η Μελίνα επί κατοχής ζούσε πλουσιοπάροχα αφού είχε και οδηγό και υπηρέτη πληρωµένο από την τράπεζα Ελλάδος (ή Εθνική) όπου διοικητής ήταν ο θειος της. Τέλος σχολίου.

Σας έγραψα λίγα, θα µπορούσα να γράψω περισσότερα. Καταλαβαίνεται ότι η εύρεση της αλήθειας αν αποβάλλετε (ας µου επιτραπεί και πάλι η έκφρασης) τις «τσίµπλες της αριστεράς» θα βρεθεί µε κόπο βέβαια. Προσπαθήστε να βρείτε τα πρακτικά της δίκης (τα γνήσια όχι τα παραχαραγµένα) τα αρχεία της Ασφαλείας (αν σας επιτρέψουν το ψάξιµο και αν δεν εχουν καταστραφει ) να συζητήσετε µε άτοµα που ασχολήθηκαν µε την υπόθεση εκ µέρους της Ασφαλείας τότε (ζουν αρκετοί συνταξιούχοι) και εκ µέρους του ΚΚΕ. Από πλευράς ΚΚΕ (επισήµου) µην περιµένετε τίποτα απλώς παλιά µέλη νυν αποστασιοποιηµένα µπορούν κάπως να σας διαφωτήσουν, αν και την υπόθεση την χειρίστηκαν λίγα άτοµα, υψηλά ιστάµενα του ΚΚΕ. Κάνετε µια αρχή από το βιβλίο του Γεωργίου Μόδη «Τέσσαρες δίκες στη Θεσσαλονίκη» Αθήνα 1959 γράφει κάτι γιά την υπόθεση αυτή.

17

3. Τι λεει ενας ιστορικος ( Το κειµενο υπαρχει στην ιστορια της χωροφυλακης του Αποστόλου ∆ασκαλακη σελις 935)

για τον αθλο για τις προσπαθειες της χωροφυλακης ΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΑΘΛΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΠΟΛΚ Έκτος της λίαν ευεργετικής δια τον πληθυσµόν ή πλήρης έξάρθρωσις τών συνωµοτικών τροµοκρατικών της Μακεδόνικης πρωτευούσης επιδράσεως, οργανώσεων και ή σύλληψίς τών κυριωτέρων δρα-

Ό Αµερικανός δηµοσιογράφος Γ. Πόλκ τον όποιον άγρίως δολοφόνησαν οι κοµµουνισταί έν Θεσσαλονίκη τόν Μάιον του 1948.

18

στων τοϋ εγκληµατικού δικτύου, σηµαντική αυτή επιτυχία τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, είχε βα-ρυτάτας συνεπείας και δια τόν συµµοριτισµόν τής Μακεδονίας. Στερηθείς ούτος µέσων συνδέσµου µετά τών έν Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία ηγετικών στοι¬χείων τοΰ κοµµουνισµού, άπολέσας τους πληροφο-ριοδότας και φροντιστάς αποστολής επισιτιστικών και πολεµικών εφοδίων, µή δυνάµενος πλέον νά βοη-θηθή από παράλληλον τροµοκρατικήν δρασιν και καταδιωκόµενος παντού άπηνώς υπό Στρατοΰ και Χωροφυλακής, βαίνει προς τήν δύσιν του. Άλλ' έν φ ή Χωροφυλακή δικαίως έπευφηµεΐτο υπό του εθνικόφρονος κόσµου διά τάς δάφνας τάς οποίας εδρεψεν εις τήν ύπηρεσίαν της αγωνιζοµένης Ελλάδος, ό δέ πληθυσµός τής Θεσσαλονίκης κατόπιν τόσων δεινών ταλαιπωριών άπελάµβανε σχετικής ηρεµίας και γαλήνης, νέον όδυνηρόν έπεισόδιον συνετάραξε τήν κοινήν γνώµην και παρ' ολίγον νά καταστη αφορµή νέων βαρύτατων πολιτικών ανωµα¬λιών εις τήν Ελλάδα. Πρόκειται περί τής πολύκροτου υποθέσεως τής δολοφονίας τοΰ Αµερικανού δηµοσιογράφου Πόλκ. Τήν 12ην Μαΐου 1948 το Γ' Άστυνοµικόν Τµήµα Θεσσαλονίκης έλαβε ταχυδροµικώς φάκελον,

Ό φάκελος µέ τόν όποιον έταχυδροµήθη προς τό Γ Άστυνοµικόν Τµήµα Θεσσαλονίκης, ή ταυτότης πολεµικού ανταποκριτού τοΰ Γ. Πόλκ. Ουτος απετέλεσε τόν µίτον τής Αριάδνης προς διαλεύκανσιν τον πολύκροτου εγκλήµατος.

19

εντός τοϋ οποίου εύρίσκετο το δελτίον ταυτότητος τοϋ Ά-µερικανοΰ δηµοσιογράφου Γεωργίου Πόλκ, τοϋ οποίου από τίνων ήµερων εΐχον άπολεσθή τα ϊχνη έκ τοϋ ξενοδοχείου «Άστόρια» εις τό όποιον διέµενε. Μέχρι τής στιγµής, ή ήδη καταγγελθεϊσα έξαφά-νισίς του, δέν εϊχε γεννήσει σοβαρός ανησυχίας, διότι, κατά τάς πληροφορίας τής Αστυνοµίας, ό Αµερικανός αυτός δηµοσιογράφος, απεσταλµένος µεγάλου ραδιοφωνικού συγκροτήµατος των Ηνω¬µένων Πολιτειών, εϊχε τήν συνήθειαν νά εξαφανί¬ζεται συχνάκις έκ τοϋ φιλικοϋ του περιβάλλοντος. δια νά έπισκεφθή µυστικώς και νά λάβη συνεντεύ¬ξεις παρά προσωπικοτήτων ιδιαζούσης

20

σηµασίας, κατά τήν πλήρη ανωµαλιών και προκαλοϋσαν τήν διεθνή προσοχήν πολιτικήν έκείνην περίοδον τής Ελλάδος. Έλέγετο µάλιστα υπό τών φίλων του δτι κατέβαλε προσπάθειας προς µετάβασιν εις τά βου¬νά, διά συνάντησιν µετά τοϋ αρχηγού τών συµµορι¬τών Μάρκου, και ή έξαφά νισίς του έχαρακτηρίζετο υπό πολλών ως επιτυχία τής επικινδύνου, άλλ' από δηµοσιογραφικής πλευράς µεγάλου ενδιαφέροντος αποστολής αυτής. Άλλ' άφ' ής ελήφθη εις τήν Ά-στυνοµίαν ό µυστηριώδης φάκελος µετά τής ταυτό¬τητος του, έγεννήθησαν σοβαραΐ και δεδικαιολο-γηµέναι άνησυχίαι περί τής τύχης του. Ή ιδέα ότι είχε µεταβή προς συνάντησιν τοΰ Μάρκου, ένισχυοµένη και ύπό τής αταραξίας τής Έλληνίδος συζύγου του, έδέσποζεν εισέτι εις τήν σκέψιν και τών αστυνοµικών οργάνων. Πράγµατι, τόσον ή µεταβασα εξ Αθηνών εις Θεσσαλονίκην σύζυγος του, όσον και τά πρόσωπα τοϋ φιλικοϋ του περιβάλλοντος, βέβαια δτι ό Πόλκ είχε µεταβή προς συνάντησιν τοΰ Μάρκου, άπέτρεπον τήν Άστυνο-µίαν νά διενεργήση έρευνας έκ φόβου µή δυσχε-ρανθή ή αποστολή του. Τήν άποστολήν τής ταυτό¬τητος έχαρακτήριζον ώς τυχαΐον γεγονός, πιθανώ: άπολεσθεΐσαν και σταλεϊσαν ύπό τίνος άνευρόντος προς παράδοσιν εις τόν δικαιοϋχον. Πάντως ή ∆ιεύ-θυνσις Αστυνοµίας Θεσσαλονίκης έκρινε διά παν ένδεχόµενον σκόπιµον δπως ειδοποίηση περί τής εξαφανίσεως του τηλεγραφικώς τάς Αρχάς Χωρο¬φυλακής Μακεδονίας και Θράκης, άποστέλλουσα και άντίγραφον τής εις τήν ταυτότητα φωτογραφίας του και νά ζητήση διεξαγωγήν ερευνών περί τής πα¬ρουσίας του ή τών κινήσεων του.

21

Ούτως είχον τά πράγµατα, ότε τήν πρωίαν τής 16ης Μαΐου 1948 άνεσύρθη έκ τής θαλάσσης εις τήν προβλήτα Θεσσαλονίκης πτώµα

Το πτώµα τοϋ Γ. Πόλκ ώς άνευρέθη, εις ακτήν τής Θεσσα¬λονίκης, Οί κοµµουνισταΐ µετά τήν δολοφονίαν του, έρριψαν το πτώµα εις τήν θάλασσαν. όπερ, ώς διε-πιστώθή αµέσως, άνήκεν εις τόν δηµοσιογράφον Πόλκ. "Εφερε τραύµα σφαίρας περιστρόφου εις τό ίνιακόν όστοϋν και είχε χείρας και πόδας δεδεµένας διά σχοινιού. Ουδεµία πλέον αµφιβολία, ότι επρό¬κειτο περί στυγερού εγκλήµατος. Επίσης άπεκλεί-ετο εκδοχή δτι έπεσε θΰµα κακοποιών προς λήστευ-σιν, διότι άνευρέθησαν εις τά θυλάκιά του µεγάλα (936) χρηµατικά ποσά εις ελληνικά και ξένα νοµίσµατα. Ουδεµία αµφιβολία ότι επρόκειτο περί εγκλήµατος, εξυπηρετούντος πολιτικούς σκοπούς.

22

Από τής πρώτης στιγµής ή άναλαβοϋσα τήν διε-ρεύνησιν τοΰ εγκλήµατος Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, είσήλθεν εις τον ορθόν δρόµον, διαγνώσασα τήν πραγµατικότητα εκ διαισθήσεως και έκ πικράς πεί¬ρας των κοµµουνιστικών µεθόδων. Κατά τήν έκδο-χήν τής Αστυνοµίας, ό Αµερικανός δηµοσιογρά¬φος Πόλκ έδολοφονήθη ύπό άναρχοκοµµουνιστών, οι όποιοι µέ τήν υπόσχεσιν δτι θά τον ώδήγουν εις τά βουνά προς συνάντησιν του Μάρκου τόν παρέ-συρον εις κάποιαν πλησίον θαλασσίαν περιοχήν, όπου διεπράχθη το έγκληµα, διά νά άποδοθή κατόπιν εις δεξιά στοιχεία ή ακόµη και εις τήν Άστυνοµίαν. Επρόκειτο περί απλής εκδοχής, διότι τά ανακρι¬τικά και αστυνοµικά όργανα ουδέν είχον στοιχεΐον προς στήριξιν ταύτης. Τουναντίον, από τής ιδίας ηµέρας τής ύπό των εφηµερίδων αναγγελίας τής ανευρέσεως τοϋ πτώµατος τοϋ Αµερικανού δηµο¬σιογράφου, αφέθη ύπό των οργάνων τοΰ αριστερού τύπου νά ύπονοηθή ότι, ή δολοφονία διεπράχθη ύπό πρακτόρων τής δεξιάς, χωρίς νά αποκλείεται καί ή διευκόλυνσις ή συνεργία οργάνων τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης. Τοΰτο προεκάλεσεν άστραπιαίως άφάνταστον άναταραχήν εις όλόκληρον τήν Ελλά¬δα, µετ' οξυτάτης διαµάχης εθνικοφρόνων και αρι¬στερών, τών µέν αποδιδόντων τό έγκληµα εις τους δέ. Ό παράνοµος ραδιοφωνικός σταθµός τών συµ¬µοριτών έξαπέλυε µύδρους κατά τής Κυβερνήσεως καί τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, διαβεβαιών δτι πράγµατι ό Πόλκ επρόκειτο νά µεταβή εις τά βουνά προς συνάντησιν τοϋ Μάρκου, άλλ' έδολο¬φονήθη καθ' όδόν ύπό τών οργάνων τοΰ φασισµού, εν συνεργασία µετά της Χωροφυλακής, διά νά µή αποκάλυψη εις τήν διεθνή κοινήν γνώµην τήν άλή-θειαν περί τοΰ λαϊκοβ αγώνος «για δηµοκρατία και λευτεριά». Άλλα τό χειρότερον πάντων ήτο ότι, χάρις εις τήν διεθνή κοµµουνιστικήν προπαγάνδαν, ή ύπόθε-σις ελαβεν από τής πρώτης ηµέρας παγκόσµιον εκτασιν. Οί εν Θεσσαλονίκη διαµένοντες χάριν τών εργασιών τής Βαλκανικής Επιτροπής ξένοι άντα-ποκριταί, έκ τών όποιων οί πλείστοι ήσαν άριστερών φρονηµάτων, έσπευσαν να διατυµπανίσουν άνενδοιάστως την έκδοχήν ότι, επρόκειτο περί στυγερού εγκλήµατος, διαπραχθέντος υπό τής δεξιάς, προς άποσόβησιν λήψεως ύπό του Πόλκ συνεντεύξεως µετά του Μάρκου και ενηµερώσεως τής διεθνούς κοινής γνώµης, ώς προς τήν άλήθειαν περί τοϋ «δηµοκρατικού κινήµατος». Μερικοί έξ αυτών γνω¬στοί διά τά κοµµουνιστικά των φρονήµατα, δέν έδίστασαν να αποδώσουν συµµετοχή ν εις τά κυ¬βερνητικά όργανα. Ήρχισε τότε ανά τόν κόσµον µία τροµερά κατά τής Ελλάδος δυσφηµιστική εκ¬στρατεία, τήν οποίαν, ώς έπρεπε να αναµένη τις, έτροφοδότουν άφθόνως και οι ραδιοφωνικοί σταθµοί τών χωρών τοϋ παραπετάσµατος, έκτοξεύοντες µύ¬δρους κατά τής «φασιστικής Ελληνικής Κυβερνή¬σεως» και τών «δολοφονικών οργάνων της». Θα έδικαιοϋτο νά έλπιση τις ότι, εις τάς Ήνωµέ-νας Πολιτείας τής Αµερικής, όπου ακριβώς κατά τήν έποχήν αυτήν έξεδηλοΰτο ζωηρά άντικοµµουνιστική άντίδρασις, ένισχύετο δέ οικονοµικώς και εις τάς διεθνείς διασκέψεις ό άντικοµµουνιστικός άγων τής Ελλάδος, ή ύπόθεσις αυτή θά έξητάζετο ψυχραίµως και µέ τήν έπιβαλλοµένην ήρεµον λογικήν ένατένισιν. Άλλ' ό Πόλκ ήτο Αµερικανός, τοϋτο δέ συνεκίνησεν ιδιαιτέρως τήν Άµερικανικήν κοι-νήν γνώµην και τήν κατέστησεν έπιδεκτικήν τών βελών τής συκοφαντίας. Ή ανθελληνική προπα¬γάνδα έµαίνετο κυριολεκτικώς, παριστάνουσα µέ ψευδείς περιγραφάς τήν Ελλάδα ώς κράτος δολοφό¬νων και κακοποιών. Ακόµη και πολλοί Αµερικανοί υγιών φρονηµάτων και συµπαθώς διακείµενοι προς τόν άντισυµµοριακόν αγώνα τής Ελλάδος, έξε-φράζοντο µετ' άγανακτήσεως διά το διαπραχθέν «έλ-ληνικόν άνοσιούργηµα εις βάρος Αµερικανού δ笵οσιογράφου» και έζήτουν σύστασιν και επί τόπου µετάβασιν ειδικών Αµερικανών προς διεξαγωγήν ανακριτικής έρεύνης.

23

Ή Αµερικανική Κυβέρνησις ύπό τήν πίεσιν τής κοινής γνώµης και κατόπιν εντολής του Κογκρέσ-σου ζητοϋντος επειγόντως εξηγήσεις, άπέστειλεν εις τήν Ελλάδα τόν στρατηγόν Ντόνοβαν, άρχηγόν τών Αµερικανικών Μυστικών Υπηρεσιών κατά τήν διάρκειαν του πολέµου και ειδικόν προς έξιχνίασιν πολύπλοκων υποθέσεων. Ή Ένωσις Αµερικανών ∆ηµοσιογράφων ύπό τήν πίεσιν αριστερών µελών της διεκήρυξεν ότι, «ήτο άπαράδεκτον καθ' ον χρόνον ή Αµερικανική Κυ¬βέρνησις ενισχύει οικονοµικώς τήν Ελλάδα εις βάρος των φορολογουµένων Αµερικανών πολιτών, οί "Ελληνες νά δολοφονούν Αµερικανούς πολίτας». Μετά πρωτοφανούς έπιπολαιότητος και παρά πάντα κανόνα ∆ικαιοσύνης προεβλήθη ενώπιον τής κοι¬νής γνώµης το επιχείρηµα ότι, «τά όργανα του Έλ-ληνικοϋ Κράτους και ιδιαιτέρως ή Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, πρέπει νά θεωρούνται όχι ώς αµέτο¬χα τής δολοφονίας, έφ' όσον δέν ανακαλύπτουν και συλλαµβάνουν τους δολοφόνους». Μεγάλαι αµερικα¬νικοί εφηµερίδες και συγκροτήµατα ραδιοφωνικά, απέστειλαν ειδικούς επί αστυνοµικών θεµάτων αντι¬προσώπους των προς διεξαγωγή ν ιδιαιτέρων ερευνών. Ή Ελληνική Κυβέρνησις ανησύχησε σοβαρώς, τοσούτο µάλλον, καθόσον αυτήν ακριβώς τήν έπο¬χήν, ή Ελληνική ύπόθεσις άπησχόλει, κατόπιν προσφυγής τής Ελλάδος εις τά Ηνωµένα "Εθνη, διεθνείς διασκέψεις. Ή δολοφονία του Πόλκ θά παρείχε µοναδικήν εύκαιρίαν εις τους αντιπροσώ¬πους τών χωρών τοϋ παραπετάσµατος προς έντονω-τέραν δυσφηµιστικήν έκστρατείαν, κατά τοΰ «φασι¬στικού κράτους τών δολοφόνων», ή δέ ύποστηρίζουσα(939) τα Ελληνικά δίκαια Αµερικανική αντιπροσω¬πεία θά περιέπιπτεν εις δύσκολον θέσιν. Οί υπουρ¬γοί ∆ικαιοσύνης καί ∆ηµοσίας Τάξεως έσπευσαν εις Θεσσαλονίκην, οπού συνεκροτήθη µεγάλη σύ-σκεψις, εις τήν οποίαν µετέσχον οί στρατιωτικοί ήγέται Μακεδονίας, οί ανώτεροι δικαστικοί παρά¬γοντες καί τά ηγετικά στελέχη Χωροφυλακές τής περιοχής. Ύπό πάντων άνεγνωρίσθη ή απόλυτος καί υψίστης Εθνικής σηµασίας ανάγκη, όπως άνευ ανα¬βολής στιγµής διαλευκανθή τό έγκληµα καί συλλη¬φθούν οί δράσται. Οί εισαγγελείς εφετών Κωνσταν-τινίδης καί πληµµελειοδικών Μουστάκης καί ό ανα¬κριτής Κολοτοϋρος, οί όποιοι εΐχον ήδη λάβει είς ^εϊρά£ των τήν διεξαγωγήν τών ανακρίσεων, διεκή-ρυξαν άνενδοιάστως, ότι ή Χωροφυλακή ουδέ εις τό ελάχιστον καί καθ' οιονδήποτε τρόπον είναι ανᬵεµιγµένη εις τό έγκληµα, συνεφώνουν δέ µέ τήν γνώµην της ότι τοϋτο ήτο έργον των κοµµουνιστών. Έπρεπεν όµως αντί πάσης θυσίας νά περιέλθουν εις χείρας τής ∆ικαιοσύνης αποδεικτικά στοιχεία καί νά ανακαλυφθούν οί ένοχοι. Προς τοϋτο, συµφω¬νούντος καί του διευθυντού Αστυνοµίας Ξανθοπού-λου, εκρίθη γενικώς ώς µόνος κατάλληλος ό διευ¬θυντής Ασφαλείας ταγµατάρχης Νικ. Μουσχουντής, ό όποιος είχεν ήδη αποκτήσει φήµην καί κύρος ασυναγώνιστων ικανοτήτων, εκ τής όλης προσφάτου άνακαλύψεως τών συνωµοτικών οργανώσεων Θεσσαλονίκης καί συλλήψεως τών ενόχων.

24

Ό αείµνηστος συνταγµατάρχης Χωροφυλακής Νικόλαος Μουσχουντής, διακεκριµένη αστυνοµική φυσιογνωµία, διε¬θνούς φήµης. Ο Μουσχουντής, ταγµατάρχης τότε, διοικητής του Τµήµατος Γενικής Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, ήτο δ ιθύνων νους της έξιχνιάσεως τής πολύκροτου υποθέσεως δο¬λοφονίας τοϋ Γ. Πόλκ. Χάρις εις το άστυνοµικόν του δαιµό¬νων και τήν βοήθειαν των συνεργατών του αξιωµατικών τής Χωροφυλακής, κατώρθωσε νά εξιχνίαση τήν δολοφονίαν, παραπεµφθέντων των κοµµουνιστών δολοφονούν εις τήν ∆ι-καιοσύνην. Οΰτω διέσωσε το γόητρον ουχί µόνον τον Σώµα-τος τής Χωροφυλακής άλλα και τής Ελλάδος γενικώτερον, διότι οί κοµµουνιστα'ι τεχνηέντως προσεπάθησαν νά αποδώ¬σουν το εγκωµια εις τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν, ώς πραχθέν διά τής Χωροφυλακής, προκειµένου νά επιτύχουν µεταστροφήν τής Αµερικανικής κοινής γνώµης και Κυβερνήσεως εναντίον τής Ελλάδος, και διακοπή ή αµερικανική βοήθεια, καθ1 δν χρόνον ή Ελλάς έµάχετο τον υπέρ όλων αγώνα. Ό Μουσχουντής ανέλαβε τώ όντι ήράκλειον έργον. ∆έν είχεν άµφιβολίαν ότι ή δολοφονία ήτο έρ¬γον τών κοµµουνιστών. Άλλ' οί κοµµουνισταί έ-γνώριζον νά σχεδιάζουν επιµελώς τά διαπραττόµε-να εγκλήµατα, νά εξαφανίζουν οιονδήποτε άποδει-κτικόν στοιχεϊον καί νά περιπλέκουν τήν υπόθεσιν προς παραπλάνησιν τής

25

∆ικαιοσύνης, συχνάκις δέ προς άπόδοσιν ευθυνών εις τους αντιπάλους των. Ουδέν άλλο στοιχεϊον ένοχοποιήσεως είχεν εις χεΐ-ράς του, πλην τής διευθύνσεως τοϋ φακέλου διά τοϋ οποίου εστάλη ή ταυτότης τοϋ Πόλκ εις τό Άστυνοµικόν Τµήµα. Γραφολογική έξέτασις τούτου, εν συγκρίσει προς τήν γραφήν γνωστών κακοποιών και κοµµουνιστών, ουδέν άπέδωσεν. Ό Μουσχουντής εύρίσκετο εις άπόγνωσιν καθ' όσον ή Κυβέρνησις τον έπίεζε προς έπιτάχυνσιν τής άνακαλύψεως τών ενό¬χων, οί δέ συγκεντρωθέντες εις Θεσσαλονίκην Αµε¬ρικανοί δηµοσιογράφοι έθορύβουν καί τίνες εξ αυτών ήσχηµόνουν εις βάρος τής Ελληνικής ύπολήψεως, µέ κακοήθεις υπαινιγµούς κατά τής Χωροφυλακής, ώς από σκοποΰ µή άνακαλυπτούσης τους δράστας. Τό χειρότερον όλων ήτο ότι ό απεσταλµένος τής Αµερικανικής Κυβερνήσεως στρατηγός Ντόνοβαν, κακώς προδιατεθειµένος εκ τοΰ γενοµένου εν Αµε¬ρική θορύβου καί φύσει ευερέθιστος, όταν εφθασεν εις ΘεσσαλόΛίίκην απεδείχθη απρόσιτος προς συνερ-γασίαν. Καταλαµβανόµενος ύπό παράφορου οργής διά πασαν διατύπωσιν γνώµης αντιθέτου προς τήν ΐδικήν του, έπετίµα δι' απρεπών εκφράσεων τά εν¬τεταλµένα προς διαλεύκανσιν τοϋ εγκλήµατος αστυ¬νοµικά όργανα, ιδιαιτέρως δέ τον Μουσχουντήν, εναντίον µάλιστα τοϋ οποίου επεχείρησε καί νά χει- (940)ροδικήση «διότι έπέµεινεν ήλιθίως να περιορίζη την ερευναν προς τους κοµµουνιστάς, εν φ θά έπρεπε άπ' αρχής να τήν εΐχε στρέψει και προς άλλας κατευ¬θύνσεις». Ό Μουσχουντής, ήρεµος και σώφρων από χαράκτηρος, έχων δέ και πλήρη συναίσθησιν της δύσκολου θέσεως εις τήν οποίαν θά ερριπτε τήν Έλληνικήν Κυβέρνησιν, αν εφθανεν εις ρήξιν µετά του εκπροσώπου της Αµερικανικής Κυβερ¬νήσεως, κατέπιε το ποτήριον των ύβρεων και απει¬λών, περιοριζόµενος εις αξιοπρεπούς αύστηρότη-τος ϋφος, άλλα µετ' ευπρεπείας λόγων νά παρέχη τήν διαβεβαίωσιν δτι «θά πράξη πάν τό ανθρωπί¬νως δυνατόν, στρεφόµενος προς όλας τάς κατευ¬θύνσεις και είναι βέβαιος ότι µέ τήν βοήθειαν τοΰ Θεοΰ θά φθάση ταχέως εις αποτέλεσµα». Φλογε¬ρός πατριώτης Έλλην και κατεχόµενος ύπό βαθύ¬τατου αισθήµατος θεοσέβειας, µετέβαινε κατά τάς δραµατικάς έκείνας ηµέρας πολύ πρωί, πριν αρχίσει τήν έργασίαν του εις τήν Έκκλησίαν, προσηύχετο µετά δακρύων εις τον Θεόν νά τον βοηθήση νά φέ-ρη εις πέρας τό έργον αυτό έπ' άγαθω τής Ελλάδος και διά τήν τιµήν τοΰ Σώµατος τής Χωροφυλακής. ∆έν θά έπεκταθώµεν εις τα περαιτέρω καθέκαστα τής ύπό τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης διαλευ-κάνσεως τοΰ ύπό των κοµµουνιστών διαπραχθέν¬τος στυγερού εγκλήµατος, διότι πάντα ταΰτα ανευ¬ρίσκονται έν λεπτοµέρεια εις τήν εν συνεχεία δ笵οσιευοµένη ν εκθεσιν τής ∆ιευθύνσεως Αστυνוּίας Θεσσαλονίκης. Περιοριζόµεθα ε'ίς τίνα κύρια σηµεία προς όλοκλήρωσιν τής εκθέσεως τοϋ θέµα¬τος, έν τω πλαισίω τοϋ σκοπού τοΰ ανά χείρας βιβλίου. Ό Μουσχουντής, πλαισιούµενος ύπό ίκανωτά-των αξιωµατικών και οπλιτών τής Χωροφυλακής, έρρίφθη ψυχή τε και σώµατι εις τήν προσπάθειαν τής έξιχνιάσεως τοΰ εγκλήµατος, στρεφόµενος πρά¬γµατι προς πασαν κατεύθυνσιν. Άλλ' όσον παρήρ-χοντο ήµέραι και ώραι αγόνου προσπάθειας, άλλ' έντεταµένης έρεύνης, έπείθετο περισσότερον δτι τό έγκληµα είχε διαπραχθή ύπό των κοµµουνιστών, εκ των οποίων, τους διαµένοντας γνωστούς έν Θεσσα¬λονίκη είχε θέσει ύπό αύστηράν παρακολούθησιν. Ή προσοχή του εστράφη ιδιαιτέρως προς τόν δηµο-σιογράφον Γρ. Στακτόπουλον, γνωστόν διά τά κﵬµουνιστικά του φρονήµατα, δστις, άριστος γνώστης τής αγγλικής, ώς έξηκριβώθη έπιτηδείως, εΐχεν έλθει κατά τήν τελευταίαν ήµέραν, πρό τής εξαφανίσεως του, εις έπαφήν µετά τοΰ Αµερικανού δηµοσιογρά¬φου Πόλκ. Ό Μουσχουντής µεταβάς επανειληµµέ¬νως επί τοΰτο εις Αθήνας και έν συνεργασία µετά τών αστυνοµικών Υπηρεσιών συνέλεξε πολλά στοι¬χεία, έν σχέσει προς τάς εκεί έπαφάς τοϋ Πόλκ και τάς κινήσεις τοϋ

26

Στακτοπούλου. Μετά τήν άναγ-γελίαν τής δολοφονίας, ή διαγωγή τοϋ ύπό παρακο¬λούθησιν Στακτοπούλου, άποφεύγοντος πασαν συνα-ναστροφήν, έφαίνετο ύποπτος. Εκείνο πού έβάρυνε περισσότερον εις τήν ύπό-θεσιν ήτο νά διαπιστωθή άν πρόσωπον τοΰ περι¬βάλλοντος του εΐχε γράψει τήν διεύθυνσιν τοϋ φα¬κέλου. Τήν 14ην Αυγούστου 1948 ό Στακτόπουλος συνελήφθη, αξιωµατικός δέ τής Ασφαλείας µετα¬βάς εις τήν οίκίαν του προς ένέργειαν έρεύνης, επέτυχε λίαν έπιτηδείως νά λάβη δείγµα γραφής τής µητρός του, ύπό τύπον αποδείξεως καταγραφέντων ειδών του. Τό δείγµα τοϋτο έπιδειχθέν εϊς έρασιτέ-χνην γραφολόγον τής Θεσσαλονίκης, έθεωρήθη ώς παρουσιάζον οµοιότητας.

27

28

Τήν εποµένην, ότε ή µή-τηρ τοϋ Στακτοπούλου µετέβη προς έπίσκεψιν τοΰ υίοΰ της κατωρθώθη νά ληφθή ύπό τύπον αποδεί¬ξεως επιστροφής τών κατασχεθέντων ειδών, νέον δείγµα γραφής. Αµφότερα καϊ άλλα ληφθέντα έν συνεχεία εστάλησαν εις Αθήνας, όµοΰ µετά φωτοτυ¬πίας τής διευθύνσεως τοΰ φακέλου, εις επισήµους δικαστικώς ανεγνωρισµένους γραφολόγους, οι ό¬ποιοι άπεφάνθησαν άνενδοιάστως δτι τήν διεύθυνσιν τοϋ φακέλου εΐχε γράψει, η µήτηρ Στακτοπούλου.

29

Ή επι τής άποδειξεως παραλαβης των <<κατεσχηµένων» γραφή και υπογραφή της Στακτοπούλου, έξ αφορµής της όποιας άπεκαλυφθη τό σκοτεινον Εγκληµα της δολοφονιας τοϋ Γ. Πόλκ. εδώ φαινεται µαζι µε την σφραγιδα της γραφολογικης εξετασεως Έπί τέλους, ώς εκ Θείας Προνοίας, ή Χωρο¬φυλακή Θεσσαλονίκης είχεν εις χείρας της αδια¬φιλονίκητα πειστήρια ένοχης, προς διαλεύκανσιν τοϋ διαπραχθέντος εγκλήµατος. Συλληφθεΐσα ή µή¬τηρ Στακτοπούλου, δέν ήργησε νά όµολογήση ότι αυτή κατ' έντολήν τοΰ υίοϋ της, είχε γράψει τήν διεύθυνσιν τοϋ φακέλου, εντός τοϋ οποίου εΐχε τεθή ή ταυτότης τοΰ Πόλκ. Παρά τάς πρώτας αντιδρά¬σεις, πρό τών ανεπίδεκτου πλέον αµφισβητήσεως πειστηρίων, ό Στακτόπουλος ήναγκάσθη νά άπο-δεχθή τήν ένοχήν του και βαθµηδόν προέβη εις πλήρως άποκαλυπτικάς τοϋ εγκλήµατος οµολογίας. "Αλλως τε, ώς απεδείχθη έκ τής ανακρίσεως και τής έπ' ακροατήρίω δίκης, είχε µεν χρησιµεύσει ώς σύνδεσµος επαφής και παραστή εις τήν δόλο-φονίαν, αλλά δέν εΐχεν ενεργώς µετάσχει ταύτης. Έκ τών και κατά τήν άνάκρισιν, αλλά και κατά τήν δίκην γενοµένων αποκαλυπτικών οµολογιών τοΰ Στακτοπούλου, αϊτινες έπεβεβαιώθησαν και έκ τοϋ συνόλου τών στοιχείων τοϋ δικαστικού πορί¬σµατος, προέκυψεν δτι ή δολοφονία τοΰ Αµερικά¬νου δηµοσιογράφου Πόλκ, ένεπνεύσθη και έσχε-διάσθη ύπό τής συµµοριτικής ηγεσίας, τής λεγοµέ¬νης «κυβερνήσεως τών βουνών». Ό «υπουργός Εσω¬τερικών» τής δήθεν «κυβερνήσεως» αυτής Ίωαννί-δης, λαβών γνώσιν τής επιθυµίας τοΰ Πόλκ, όπως µεταβή εις τά ορεινά κρησφύγετα της καί λάβη συνέντευξιν παρά τοΰ Μάρκου, παρέσχε τήν άδειαν, είδοποιήσας περί τούτου διά πρακτόρων του τόν Πόλκ, αλλά συγχρόνως ανέλαβε τήν, µετά τήν έκκί-νησιν µεταβάσεως, όργάνωσιν τής δολοφονίας του, ή οποία θά άπεδίδετο εις τό «φασιστικόν καθεστώς», ϊνα εξεγερθη ή παγκόσµιος κοινή γνώµη κατά τής Ελλάδος καϊ ιδιαιτέρως διά νά έξοργισθοϋν οι ένι-σχύοντες τήν Ελλάδα Αµερικανοί. Ό Ίωαννίδης ανέθεσε τήν έκτέλεσιν τοϋ σατανικού σχεδίου εις τον Εύάγγελον Βασβαναν και τον Αδάµ Μουζενίδην,

30

Άριστερα : Ό εκτελεστής Άδάµ Μουζενιδης, µέλος της ΚΕ. του Κ.Κ. ∆εξιά : Ό συνεργός Ευάγγελος Βασβανας. από τα πλέον άφωσιωµένα, δραστήρια καϊ δεδοκιµασµένης ικανότητος ηγετικά στελέχη τοϋ κοµµουνιστικοΰ κόµµατος, ό τελευταίος µάλιστα ήτο της Κεντρικής Επιτροπής.Αµφότεροι περιεπλανώντο από τό Μποϋλκες εις τα ορεινά κρησφύγετα της ψευδοκυβερνήσεως και εκείθεν ανά την Μακεδονίαν και Θράκην προς καθοδήγησιν των συµµο(943)ριών ή όργάνωσιν σαµποτάζ, συχνάκις µεταβαίνον¬τες εις Θεσσαλονίκην ή ακόµη και τάς Αθήνας υπό πλαστά ονόµατα. Κατά τάς οµολογίας του Στακτοπούλου,

Γρ. Στακτόπουλος αυτοί οι δύο, άγνωστον διά ποίων µεθόδων και µέσω ποίων προσώπων, έπέτυχον εν Θεσσαλονίκη ή και έν Αθήναις έπαφάς µετά του Πόλκ, µετά του οποίου συνε-φώνησαν ότι ώρισµένην ήµέραν καί ώραν θά παρε-λαµβάνετο υπό προσώπου της

31

εµπιστοσύνης των, θά ώδηγεΐτο είς ερηµόν τίνα άκτήν, ϊνα εκείθεν τραποϋν προς τά όρη-κρησφύγετα τών άρχισυµ-µοριτών. Λόγφ της δηµοσιογραφικής του ιδιότητος και τής γνώσεως τής αγγλικής, άπηυθύνθησαν, ό¬πως τον συνοδεύση, είς τόν Στακτόπουλον, όστις ώς µέλος τοϋ κοµµουνιστικού κόµµατος ήτο υπο¬χρεωµένος νά ύπακούση, αλλά πάντως—ώς ίσχυ-ρίζετο καί καθ' όλας τάς ενδείξεις είναι ακριβές—έ-φαντάζετο ότι διευκολύνει τήν έπιτυχίαν ενός συν¬ταρακτικού ρεπορτάζ, άλλ' ουδέν έγνώριζε περί τής έσχεδιασµένης δολοφονίας. Κατόπιν µυστικής συναντήσεως µετά τοϋ Βασβανα και τοϋ Μουζε-νίδη, ώς καί µιας µυστηριώδους συνεννοήσεως έν Αθήναις, ό Στακτόπουλος ανέλαβε νά όδηγήση τόν Πόλκ είς λέµβον, άναµένουσαν είς πλησίον τής πό¬λεως παραλίαν, ϊνα εκείθεν, µετά τοϋ Βασβανά καί Μουζενίδη, πλεύσουν προς άγνωστον κατεύθυνσιν. Πράγµατι, τήν νύκτα τής 8ης Μαΐου ό Στακτόπου¬λος ώδήγησε τόν Πόλκ είς τήν λέµβον δπου άνέµενεν ό Μουζενίδης, είς µικράν δε εκείθεν άπόστασιν έπεβιβάσθη καί ό Βασβανας καί εν άλλο πρόσωπον παραµείναν άγνωστον. "Οταν ή λέµβος ευρέθη είς τά ανοικτά τοϋ κόλπου, έζητήθη υπό τοϋ Μουζενίδη, µέσω του Στακτοπούλου, από τόν Πόλκ νά τοϋ δεθοΰν οι οφθαλµοί καί νά δεσµευθούν πόδες καί χείρες του, όπερ καί εδέχθη. Όλίγον χρόνον έπειτα, ό Μουζενίδης έπυροβόλησεν εξ επαφής κατά τής κεφαλής τοΰ Πόλκ, αληθώς έπαισχύντως δολο¬φόνων αυτόν, δεδοµένου ότι µέ κεκαλυµµένους τους οφθαλµούς καί δεδεµένους πόδας καί χείρας, δέν είχε τήν δυνατότητα νά άµυνθή. Έν ω ό Στακτόπουλος κατελήφθη υπό τρόµου, µή αναµένων τοιαύτην έξέλιξιν, ό Μουζενίδης ψυχραί-µως ήρεύνησε τά θυλάκια τοϋ χαµαΐ τής λέµβου άσπαίροντος σώµατος τοϋ Αµερικάνου δηµοσιογράφου και άφ' ού έκράτησεν ό ίδιος διαφόρους σηµειώσεις καί έπιστολάς, παρέδωσεν εις τόν Στα¬κτόπουλον τήν ταυτότητα του, ώς πολεµικού άντα-ποκριτοϋ, διά νά τήν ταχυδρόµηση εις τό Γ' Άστυ-νοµικόν Τµήµα. Ποίος ό λόγος νά διάπραξη µίαν τόσον άπερίσκεπτον πραξιν είς τόσον πεπειραµέ¬νος καί έχων ήδη άριστοτεχνικώς διαπράξει τόσα άλλα εγκλήµατα κοµµουνιστής, δέν δύναται καλώς νά έννοηθή. Πιθανώς έφαντάζετο ότι οΰτω θά έδη-µιούργει σύγχυσιν είς τάς ένεργείαςτής Αστυνοµίας προς άνακάλυψιν τοϋ εγκλήµατος, ίσως καί ότι θά παρείχετο είς τόν κόσµον ή έντύπωσις δτι τό έγκλ笵α διεπράχθη υπό προσώπων συνδεοµένων µετά της Αστυνοµίας Πάντως ή πραξις αυτή έχαρακτηρίσθη βραδύτερον ώς έργον Θείας ∆ίκης, διότι αυτή καί µόνη, διά τής γραφείσης επί του φακέλου υπό τής µητρός τοϋ Στακτοπούλου διευθύνσεως, έδωσε τό νήµα τής άποκαλύψεως τοϋ εγκλήµατος καί τών δραστών, προς µεγίστην Έθνικήν ώφέλειαν. Μετά τήν διάπραξιν τής φολοφονίας, ό Στακτό¬πουλος διετάχθη νά άποβιβασθή είς πλησίον άκτήν, έν φ οί λοιποί, άνοιχθέντες και πάλιν είς τό πέλα¬γος, έρριψαν ήµιθανή ακόµη τόν δυστυχή Άµερι-κανόν δηµοσιογράφον είς τήν θάλασσαν. "Εως ότου γίνη γνωστή ή έξαφάνισις καί δολοφονία τοϋ Πόλκ, διέρρευσαν άρκεταί ήµέραι, τοϋτο δε έδωσε τόν και¬ρόν είς τόν Μουζενίδην, τόν Βασβαναν καί τόν ά¬γνωστον τρίτον νά διαφύγουν, τραπέντες προς τά βουνά καί εκείθεν προς τό παραπέτασµα. Ή δια¬φυγή των έπέτρεψεν εις τήν κοµµουνιστικήν ήγε-σίαν διά δηλώσεων καί ραδιοφωνικών εκποµπών νά αµφισβήτηση τήν άλήθειαν τών οµολογιών του συλληφθέντος Στακτοπούλου και νά ίσχυρισθή ότι πάντα ταϋτα ήσαν ασύστολα ψεύδη ενός «προδότου του κοµµουνισµού, χαφιέ τής Χωροφυλακής», διότι ό Μουζενίδης καί ό Βασβανας εύρίσκοντο από µα-κροϋ εκτός τής Ελλάδος. Οί αριστεροί πράκτορες τής διεθνοϋς ανθελληνικής προπαγάνδας έπροθυ-µοποιήθησαν καί πάλιν νά αµφισβητήσουν τήν άκρί-βειαν τής άποκαλύψεως του εγκλήµατος και τών δραστών του, µή διστάζοντες καί τήν φοράν αυτήν νά σπείρουν έντέχνως υποψίας περί ενός «κατασκευ¬άσµατος τής Ελληνικής Χωροφυλακής όπως απαλ¬λαγή αϋτη τών ευθυνών της».

32

Άλλ' ή αδάµαστος δραστηριότης του Μουσχουν-τή καί των άλλων αστυνοµικών οργάνων, ϊσως καί ή εύνοια τής θεάς Τύχης, έδωσαν τό ποθούµενον αποτέλεσµα τής πλήρους διαλευκάνσεως τοΰ εγκλή¬µατος διά νέων αποδεικτικών στοιχείων. Ή Ασφά¬λεια Θεσσαλονίκης, έν συνεργασία µετά τής Αστυ¬νοµίας Πειραιώς,

επέτυχε νά άνακαλυφθή ή σύζυγος τοϋ Αδάµ Μουζενίδη, Ευδοξία, είς οίκίαν παρά τό Μοσχατον, όπου έκρύπτετο υπό τό πατρικόν της όνοµα Μολυβδα. Συλληφθεΐσα ή Ευδοξία Μουζε¬νίδη -Μολυβδα τελικώς, όχι µόνον ώµολόγησεν ότι ό σύζυγος της εύρίσκετο καθ' όλον αυτό τό διάστηµα άλλοτε είς Θεσσαλονίκην και άλλοτε είς Αθήνας ή Πειραιά, πάντοτε υπό πλαστόν όνοµα, αλλά τελικώς απεκάλυψε τάς οικίας είς τάς οποίας διαδοχικώς διέµενεν, ώς καί τά πρόσωπα τά όποια συνήντα καί µέ τά όποια συνειργάζετο. ∆ιά τήν ύπόθεσιν Πόλκ, δηλαδή ώς προς τήν προσέλκυσιν τοϋ Άµε-ρικανοΰ δηµοσιογράφου, όπως συνοδευθή είς τά βουνά προς συνάντησιν µετά τοϋ Μάρκου, είχε µε¬τάσχει των συνεννοήσεων µετά διαφόρων προσώπων καί ή αδελφή της "Αννα Μολυβδα, µεταβαίνουσα συχνά καί εις Θεσσαλονίκην. Άπό άνακαλύψεως είς άνακάλυψιν, ή Χωροφυλακή Θεσσαλονίκης, έθεσε χείρα εις δεκάδας προσώπων, τά πλείστα των οποίων ώµολόγησαν παν ό,τι έγνώριζον καί έχρησίµευσαν ώς µάρτυρες κατηγορίας κατά τήν δίκην. Οΰτως, όταν την 12ην Απριλίου 1949 ή πολύκροτος υπόθεσις εφθασεν ενώπιον τοΰ ∆ικαστηρίου Θεσσαλονίκης, είχε διαλευκανθή πλήρως. Τα αποδεικτικά στοιχεία ήσαν πλήρη και σαφή, ώστε ου¬δείς ήτο δυνατόν να αµφισβήτηση την αλήθειαν τοϋ παραπεµπτικού βουλεύµατος της αστυνοµικής και της δικαστικής Αρχής. Ή απολογία τοΰ Στακτοπού-λου και αί µαρτυρικαί' καταθέσεις ήσαν συντριπτικαί. Ουδείς ήτο δυνατόν πλέον να άµφιβάλη ότι τό στυγερόν έγκληµα τής δολοφονίας τοϋ Αµερικάνου δηµοσιογράφου Πόλκ ήτο αποκλειστικώς έργον τής ηγεσίας του κοµµουνιστικού κόµµατος, µέ δράστας ηγετικά στελέχη του. Ό δηµιουργηθείς έντέχνως ύπό τής κοµµουνιστι¬κής προπαγάνδας πάταγος εις βάρος τής Ελλάδος έκόπασεν αυτοµάτως. Έκ τών σπευσάντων εις τήν Ελλάδα ξένων, ιδίως Αµερικανών, δηµοσιογράφων «προς έξιχνίασιν τοΰ ελληνικού εγκλήµατος δι' ίδι¬ων ερευνών», οί µεν αριστεροί έµεµψιµοίρουν όµιλοΰντες σιγανή τη φωνή και περί άλλων «ανεξιχνία¬στων αιτίων», άλλα και οί άλλοι ανεγνώρισαν είλι-κρινως ότι ή Ελλάς ήτο όλως ξένη προς τήν δολο-φονίαν, ή οποία ήτο καταχθόνιον έργον τοΰ

κοµµου¬νισµού. Ό απεσταλµένος τής Αµερικανικής Κυβερνήσεως στρατηγός Ντόνοβαν ευθέως και έντίµως ανεγνώρισε τήν λαµπράν έπιτυχίαν τής Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης, τήν οποίαν και συνεχάρη άφ' ου εξέφρασε τήν λύπην του δια τάς, κατά τήν διάρκειαν τών ανακρίσεων, παρεξηγήσεις. Ή Αγγλική Όργανωτική τής Χωροφυλακής Αποστολή εξέφρασε τόν ένθουσιασµόν της και απέστειλε λεπτוּερή εκθεσιν τής υποθέσεως είς "Αγγλίαν, διά νά χρησιµεύση προς διδασκαλίαν είς τους µαθητευοµένους τών αστυνοµικών Σχολών τής Ίντέλιτζενς Σέρβις. Επρόκειτο πράγµατι περί ενός λαµπρού άθλου τοϋ Σώµατος τής Χωροφυλακής, αλλά και τήν τιµήν τοΰ Ελληνικού Κράτους περιεφρούρησε διεθνώς, έξυπηρετήσας συγχρόνως τά µέγιστα και τά Εθνικά συµφέροντα τής Ελλάδος.