ΧΟΥΝΤΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑ.pdf

scandal exofylla (FT 1).ps Front - 1 T1 - Black/Composite 2013/10/07 18:52:51 - BlackCyanMagentaYellow

068 Sk f di i i dd 68

«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιοποιείς κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιοποιηθεί. Ολα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις»

> Τζόρτζ Οργουελ <

Πώς η χούντα έδωσε στον Βαρδινογιάννη

τη μισή Σιθωνία

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 OKTΩΒΡΙΟΥ 2013 | ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 01 |

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ_ΕΡΕΥΝΑΣ_ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

001 Sk f i dd 1

2 ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ OΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

53.800 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής δόθηκαν από τη χούντα ως «προίκα»,

βάσει μιας απόφασης που ακυρώθηκε μόλις 6 μήνες μετά! Ο Βαρδινογιάννης αγόρασε

προς 1.000 δρχ το στρέμμα, περίπου στο 1/17Ο της πραγματικής τιμής. 39

χρόνια τώρα, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει πάρει ακόμη πίσω την έκταση – Όπως και

στην Κορινθία, 25 χρόνια τώρα, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει βρει ακόμη ποιος είναι

αρμόδιος φορέας για να εισπράττει τέλη ελλιμενισμού – Όλα αυτά τη στιγμή που- παρά τις

3 πληρωμένες εργολαβίες - το παλαιό δημαρχείο Γλυφάδας δεν έχει ακόμη αποπερατωθεί

– Το σίγουρο είναι ότι λεφτά υπήρχαν. 20 δις δραχμές δώσαμε δάνειο στην Αλβανία το

1997 φυσικά χωρίς ανταλλάγματα – 50 φορές πάνω βρέθηκε το κάδμιο στο Νέστο ποταμό

– Έβρεξε «μαϊμού» καλόγριες σε πάνω από 10 νομούς της Ελλάδας – «Ξαναζωντανεύουν»

τα σενάρια δολοφονίας της Νταϊάνα μετά από 16 χρόνια – 5.000 ευρώ πήρε –

σύμφωνα με γερμανικά δημοσιεύματα- η 16χρονη Λολίτα της Χέρτα

Tα νούμερα που «σκανδαλίζουν»

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΕΤΟΣ 1ο / Αρ. Τεύχους 01

«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιοποιείς κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιοποιηθεί. Ολα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις». Τζόρτζ Οργουελ

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΙΣΑ ΕΠΕ

ΣΚΑΝΔΑΛΟΘΗΡΕΣ: Μάνος Κακλαμάνος, Γιώργος Χριστοφορίδης

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ι. Μεταξά 33, 19002 Παιανία, Αττική // Τηλ. 210-66.40.185 // Fax: 211-80.01.601

02 Sk i i dd 2

με ένα κλικ

Μπείτε στο readpoint.com,

αγοράστε Το ΧΩΝΙ (με 2 ευρώανά τεύχος) και διαβάστε την αλήθεια

που -επιμελώς- σας κρύβουν

Τώρα και οι Ελληνες του εξωτερικού μπορούν να μαθαίνουν την αλήθεια που επιμελώς μας κρύβουν. Το ΧΩΝΙ, η αντιμνημονιακή εφημερίδα της Αντίστασης,

φτάνει πλέον στον ελληνισμό όπου γης μέσα από το ηλεκτρονικό περίπτερο του ReadPoint. Με ένα κλικ, Το ΧΩΝΙ και η Ελλάδα που πρέπει όλοι μαζί να

ελευθερώσουμε, στον υπολογιστή, στο smartphone, στο laptop, στο tablet σας...

Ολοι οι Ελληνες του εξωτερικού διαβάζουν Το ΧΩΝΙ ηλεκτρονικά!

Το ΧΩΝΙ // Εκδόσεις Σάρισα Ε.Π.Ε.

www.readpoint.com

στο www.readpoint.com

Τρέχον τεύχοςΤο ΧΩΝΙ 2,00 €

Ετήσια συνδρομή52 τεύχη 100,00 €

Εξάμηνη συνδρομή26 τεύχη 50,00 €

rr

ίίίίίίστηρίσσσσσσσσττττττττηηηηηηηηρρρρρρρρρρίίίίίίίίΖΖΖΖΖΖΩΩΩΩΩΩΩΩΖΩΖΖΖΖΖΖΖΖΖΩΩΩΩΩΩΩΩΩλλά αααα

ρ ΩΩΩΕλλάδαΕΕΕΕΕΕλλλλλλλλλλλλλλάάάάάάάδδδδδδδδαααααααρρρρ ΩΩΩ

067 Sk XWNI i dd 67

068 Sk f di i i dd 68

«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιοποιείς κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιοποιηθεί. Ολα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις»

> Τζόρτζ Οργουελ <



ΚΥΡΙΑΚΗ 13 OKTΩΒΡΙΟΥ 2013 | ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 01 |

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ_ΕΡΕΥΝΑΣ_ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

001 Sk f i dd 1


53.800 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής δόθηκαν από τη χούντα ως «προίκα»,

βάσει μιας απόφασης που ακυρώθηκε μόλις 6 μήνες μετά! Ο Βαρδινογιάννης αγόρασε

προς 1.000 δρχ το στρέμμα, περίπου στο 1/17Ο της πραγματικής τιμής. 39

χρόνια τώρα, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει πάρει ακόμη πίσω την έκταση – Όπως και

στην Κορινθία, 25 χρόνια τώρα, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει βρει ακόμη ποιος είναι

αρμόδιος φορέας για να εισπράττει τέλη ελλιμενισμού – Όλα αυτά τη στιγμή που- παρά τις

3 πληρωμένες εργολαβίες - το παλαιό δημαρχείο Γλυφάδας δεν έχει ακόμη αποπερατωθεί

– Το σίγουρο είναι ότι λεφτά υπήρχαν. 20 δις δραχμές δώσαμε δάνειο στην Αλβανία το

1997 φυσικά χωρίς ανταλλάγματα – 50 φορές πάνω βρέθηκε το κάδμιο στο Νέστο ποταμό

– Έβρεξε «μαϊμού» καλόγριες σε πάνω από 10 νομούς της Ελλάδας – «Ξαναζωντανεύουν»

τα σενάρια δολοφονίας της Νταϊάνα μετά από 16 χρόνια – 5.000 ευρώ πήρε –

σύμφωνα με γερμανικά δημοσιεύματα- η 16χρονη Λολίτα της Χέρτα

Tα νούμερα που «σκανδαλίζουν»

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΕΤΟΣ 1ο / Αρ. Τεύχους 01

«Δημοσιογραφία είναι να δημοσιοποιείς κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιοποιηθεί. Ολα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις». Τζόρτζ Οργουελ

ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΙΣΑ ΕΠΕ

ΣΚΑΝΔΑΛΟΘΗΡΕΣ: Μάνος Κακλαμάνος, Γιώργος Χριστοφορίδης

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ι. Μεταξά 33, 19002 Παιανία, Αττική // Τηλ. 210-66.40.185 // Fax: 211-80.01.601

02 Sk i i dd 2

με ένα κλικ


αγοράστε Το ΧΩΝΙ (με 2 ευρώανά τεύχος) και διαβάστε την αλήθεια

που -επιμελώς- σας κρύβουν

Τώρα και οι Ελληνες του εξωτερικού μπορούν να μαθαίνουν την αλήθεια που επιμελώς μας κρύβουν. Το ΧΩΝΙ, η αντιμνημονιακή εφημερίδα της Αντίστασης,

φτάνει πλέον στον ελληνισμό όπου γης μέσα από το ηλεκτρονικό περίπτερο του ReadPoint. Με ένα κλικ, Το ΧΩΝΙ και η Ελλάδα που πρέπει όλοι μαζί να

ελευθερώσουμε, στον υπολογιστή, στο smartphone, στο laptop, στο tablet σας...



www.readpoint.com



Ετήσια συνδρομή52 τεύχη 100,00 €

Εξάμηνη συνδρομή26 τεύχη 50,00 €

rr

ίίίίίίστηρίσσσσσσσσττττττττηηηηηηηηρρρρρρρρρρίίίίίίίίΖΖΖΖΖΖΩΩΩΩΩΩΩΩΖΩΖΖΖΖΖΖΖΖΖΩΩΩΩΩΩΩΩΩλλάδαααα

ρ ΩΩΩΕλλάδαΕΕΕΕΕΕλλλλλλλλλλλλλλάάάάάάάδδδδδδδδαααααααρρρρ ΩΩΩ

067 Sk XWNI i dd 67

2 ΤΟ ΣΚΑΝ∆ΑΛΟ OΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

53.800 στρέµµατα στη Σιθωνία Χαλκιδικής δόθηκαν από τη χούντα ως «προίκα»,

βάσει µιας απόφασης που ακυρώθηκε µόλις 6 µήνες µετά! Ο Βαρδινογιάννης αγόρασε

προς 1.000 δρχ το στρέµµα, περίπου στο 1/17Ο της πραγµατικής τιµής. 39

χρόνια τώρα, το ελληνικό δηµόσιο δεν έχει πάρει ακόµη πίσω την έκταση – Όπως και

στην Κορινθία, 25 χρόνια τώρα, το ελληνικό δηµόσιο δεν έχει βρει ακόµη ποιος είναι

αρµόδιος φορέας για να εισπράττει τέλη ελλιµενισµού – Όλα αυτά τη στιγµή που- παρά τις

3 πληρωµένες εργολαβίες - το παλαιό δηµαρχείο Γλυφάδας δεν έχει ακόµη αποπερατωθεί

– Το σίγουρο είναι ότι λεφτά υπήρχαν. 20 δις δραχµές δώσαµε δάνειο στην Αλβανία το

1997 φυσικά χωρίς ανταλλάγµατα – 50 φορές πάνω βρέθηκε το κάδµιο στο Νέστο ποταµό

– Έβρεξε «µαϊµού» καλόγριες σε πάνω από 10 νοµούς της Ελλάδας – «Ξαναζωντανεύουν»

τα σενάρια δολοφονίας της Νταϊάνα µετά από 16 χρόνια – 5.000 ευρώ πήρε –

σύµφωνα µε γερµανικά δηµοσιεύµατα- η 16χρονη Λολίτα της Χέρτα

Tα νούµερα που «σκανδαλίζουν»

ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΝΘΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆ΑΕΤΟΣ 1ο / Αρ. Τεύχους 01

«∆ηµοσιογραφία είναι να δηµοσιοποιείς κάτι που κάποιος άλλος δεν θέλει να δηµοσιοποιηθεί. Ολα τα άλλα είναι δηµόσιες σχέσεις». Τζόρτζ Οργουελ

ΕΚ∆Ι∆ΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΙΣΑ ΕΠΕ

ΣΚΑΝ∆ΑΛΟΘΗΡΕΣ: Μάνος Κακλαµάνος, Γιώργος Χριστοφορίδης

∆ΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ι. Μεταξά 33, 19002 Παιανία, Αττική // Τηλ. 210-66.40.185 // Fax: 211-80.01.601

OΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013 ΤΟ ΣΚΑΝ∆ΑΛΟ 3

37-39_Στον... πάγο ο «πολύς» δήµαρχος Ιθάκης // 40-43_Το τρελό φαγοπότι για το παλαιό δηµαρχείο της Γλυφάδας // 44-47_Οταν ο Σηµίτης δάνειζε χωρίς

ανταλλάγµατα στους Αλβανούς // 48-50_Καρκινογόνο κάδµιο από τη Βουλγαρία µολύνει το Νέστο // 59-61_Ξαναζωντανεύουν τα σενάρια δολοφονίας της Νταϊ-

άνα // 62-66_Η κληρονοµιά του κοµαντάντε Τσάβες στο στόχαστρο των ΗΠΑ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ / 5-31 Πώς η χούντα έδωσε στον Βαρδινογιάννη τη µισή Σιθωνία

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ/ 33-36Από το 1989 ψάχνουν ποιος είναι αρµόδιος να εισπράξει... και δεν βρίσκουν!

Το ροζ παραµύθι «Χέρτα-Λολίτα» / 51-53Το θέµα της παιδοφιλίας έφερε ξανά στην επικαιρότητα σκάνδαλο

που αποκάλυψαν γερµανικά media

Μαϊµού - καλόγριες έτοιµες για... όλα /54-57Mε πρόσχηµα την πώληση εικόνων και κοµποσχοινιών, απατεώνες

εισβάλλουν στις οικίες ηλικιωµένων και «σηκώνουν» ό,τι βρούν

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

5-31

33-36 51-53 54-57

scandal (all).ps Back - 1 T1 - Black/Composite 2013/10/07 19:25:17 - BlackCyanMagentaYellow


Λίγο πριν παραιτηθεί, ο Παπαδό-πουλος αναγνώρισε την κυριότητα της Μονής> σελ.: 8

53.800 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής προς 1.000 δραχμές το στρέμμα! (2,9 ευρώ)> σελ.: 13

Η νέα κυβέρ-νηση ακύρω-σε τα πάντα. Η έκταση στο δημόσιο και πάλι> σελ.: 16

Το ελληνικό δημόσιο άργησε 39 χρόνια!> σελ.: 18

> ΟI ΦΑΣΕΙΣΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Στην ελληνική δημοσιογραφία έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές ότι τα ουσιαστικά στοιχεία μιας υπόθεσης (όπως η απαξία της πράξης ή το οικονομικό διακύβευμα) έχουν ένα πολύ μικρό συντελεστή βαρύτητας στην τελική απόφαση για το ποιο θέμα θα αναδειχθεί στην ελληνική επικαιρότητα. Γιατί πρόκειται περί απόφασης που λαμβάνουν κάποιοι. Μ’ αυτό το δεδομένο, ανοίγουμε το φάκελο της Σιθωνίας...

> σελ.: 5-31



OΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013 ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ 5

ΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑ

Εδώ και 40 ολόκληρα χρόνια το δημόσιο δεν έχει ακυρώσει τους τίτλους ιδιοκτησίας του Βαρδινογιάννη, που βγήκαν βάσει μιας σκανδαλώδους

απόφασης της χούντας. Ουσιαστικά τόσο οι ελληνικές κυβερνήσεις όσο και η ελληνική δικαιοσύνη αρνούνται να ακουμπήσουν την υπόθεση...

Γράφει ο Mάνος Κακλαμάνος

scandal (all).ps Front - 2 T1 - Black/Composite 2013/10/07 19:25:26 - BlackCyanMagentaYellow


Αν εξετάσουμε την αξία της γης... το σκάνδαλο του Βατο-πεδίου μοιάζει με παραμύθι για μικρά παιδιά.

Ο φάκελος Σιθωνία αποτελεί ένα διαχρονικό σκάνδαλο γιγαντιαίου με-γέθους.

Οσο και η έκταση - φιλέτο των 53.800 στρεμμάτων (!) που δόθηκε «προίκα» από τη χούντα στον «αρρα-βώνα» της Αγιορείτικης Μονής Ξενο-φώντος με τον Βαρδινογιάννη. Το 1973, μια εβδομάδα πριν παραιτηθεί ο Παπαδόπουλος από πρωθυπουρ-γός. Το εντυπωσιακό δεν είναι ότι και πάλι σε μια σκανδαλώδη real estate ιστορία μπλέκει μια Αγιορείτικη Μονή. Το έχουμε ξαναδεί. Ούτε ότι η Αγιορεί-τικη Μονή επικαλέστηκε τον Σουλεϊ-μάν τον Μεγαλοπρεπή (αλήθεια!) για να πείσει ότι της ανήκει η έκταση. Και αυτό το έχουμε ξαναδεί.

Το καταρχάς εντυπωσιακό είναι ότι εμφανίζεται ο γνωστός για την αντιδι-κτατορική του δράση Βαρδής Βαρδι-νογιάννης να παίρνει από τη χούντα, με μια υπογραφή της τελευταίας στιγ-μής, 53.800 στρέμματα στη Σιθωνία, φιλέτο από τα λίγα. Αυτό δεν το είχαμε ξανακούσει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπουρ-γική απόφαση που έδινε ουσιαστικά την έκταση στον Βαρδινογιάννη ανα-κλήθηκε από τη νέα κυβέρνηση μόλις 6 μήνες μετά (!) ως σκανδαλώδης. Και όμως, από τότε...

Προς 1.000 δρχ. το στρέμμαΕπί χούντας, ο Βαρδινογιάννης αγο-ράζει από τη Μονή Ξενοφώντος μια τεράστια έκταση 53.800 στρεμμάτων στη Σιθωνία Χαλκιδικής προς 1.000 δρχ. το στρέμμα! Μέσα στα 53.800 υ-πάρχουν και 9 νησάκια.

Για να περάσει η έκταση στα χέ-ρια του επιχειρηματία μεσολάβησε η Αγιορείτικη Μονή Ξενοφώντος, η οποία διεκδίκησε την κυριότητα της γιγαντιαίας έκτασης από το ελληνικό δημόσιο ενώ είχε συμφωνήσει ήδη με

«αρραβώνα» να τη δώσει στην εταιρεία του Βαρδινογιάννη με ευτελές τίμημα. Οπως λένε στην αγορά... λειτούργησε ως «μπροστινός».

Η λεπτομέρεια είναι ότι η Μονή είχε και παλαιότερα προσπαθήσει να διεκ-δικήσει την κυριότητα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Η δεύτερη λεπτομέρεια είναι ότι με το προσύμφωνο (αρραβώνας) ανέθεσε στον Βαρδινογιάννη να χειριστεί την υπόθεση στις «αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές» (στα υπουργεία και στα δικαστήρια δηλαδή). Και μετά ξανακατατέθηκε αίτηση. Και η χούντα είπε ότι τα 53.800 στρέμματα ανήκουν στη Μονή.

Και άρα, μπορούσε να τα πουλήσει στον Βαρδινογιάννη στην τιμή που εί-χαν συμφωνήσει.

Μια σκανδαλώδης απόφασηΗ υπουργική απόφαση, που περίμε-ναν μοναχοί και επιχειρηματίας για να ολοκληρώσουν το deal, υπογράφηκε 7 μέρες πριν παραιτηθεί η χουντική κυ-βέρνηση Παπαδόπουλου. Αυτή άντεξε μόλις 6 μήνες! Χαρακτηρίστηκε «σκαν-δαλώδης» από τη νέα κυβέρνηση, που εξέτασε ειδικά την υπόθεση της Σιθω-νίας, είδε στα χαρτιά της ότι πρόκειται καθαρά για δημόσια γη και ανακάλεσε τα πάντα αμέσως. Ωστόσο, μέσα σ’ αυ-τούς τους 6 μήνες, η Μονή πρόλαβε να πουλήσει στον Βαρδινογιάννη. Και από τότε, η εταιρεία ΣΕΚΑ (Σταθμός Εφοδιασμού πλοίων δια ΚΑυσίμου) συμφερόντων Βαρδινογιάννη κατέχει και δηλώνει τη γιγαντιαία έκταση στην ιδιοκτησία της. Εχει στα χέρια της το συμβόλαιο αγοράς από τη Μονή, που το ελληνικό δημόσιο δεν έχει ακυρώ-σει ακόμη στα δικαστήρια! 40 χρόνια τώρα... το ελληνικό δημόσιο δεν έχει ακυρώσει τον τίτλο ιδιοκτησίας του Βαρδινογιάννη.

Χωρίς πίεση...Από το 1974 και μετά, το ελληνικό δημόσιο έχει όλα τα νομικά όπλα για

Η ΣΕΚΑ ΑΕ (Σταθμοί Εφοδιασμού πλοίων δια Καυσίμου) ιδρύθηκε το 1961 από τον Νίκο Βαρδινογιάννη. Το 1967 στους σκοπούς της εταιρείας προστέθηκε η δημιουργία τουριστικών επιχειρήσεων και εργασιών. Το 1969 η ΣΕΚΑ, διά του εκπροσώπου της Γεωργίου Αλεξανδρίδη, κάνει τη συμφωνία με τη Μονή Ξενοφώντος για να «καπαρώσει» τη γιγαντιαία έκταση.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Πώς η χούντα έδωσε στον Βαρδινογιάννη τη μισή Σιθωνία


να πετύχει την ακύρωση του πωλη-τηρίου συμβολαίου της Μονής με τον Βαρδινογιάννη και να ξανακάνει δική του την έκταση της Σιθωνίας. Τελικά, καταθέτει αγωγή το 1980. Και από τότε... δεν γίνεται τίποτα. Δεν υ-πάρχει καν απόφαση στον πρώτο βαθμό! Ελληνικές κυβερνήσεις και ελληνική δικαιοσύνη διαχρονικά αρνούνται να ακουμπήσουν την υ-πόθεση του Ελληνα κροίσου. Και όταν ασχολούνται, μεταθέτουν την απόφαση για το μέλλον. Στους επό-μενους. Το γαϊτανάκι του σκανδάλου (που ακολουθεί) είναι από αυτά που μένουν στη μνήμη...

αγωγής, διατάχθηκε (επιτέλους) πραγματογνωμοσύνη.

-μοσύνη κατατέθηκε και ήταν ξεκά-θαρα υπέρ του δημοσίου.

ζήτησε νέα πραγματογνωμοσύνη γιατί η προηγούμενη (που ήταν ξεκάθαρα υπέρ του δημοσίου) δεν

ήταν -λέει- καλή. Και ακόμη δεν υπάρχει απόφαση. Α-ντίθετα υπάρχει η έκταση στην ιδιο-

το 1980 ακόμη και το ΣΤΕ δικαίωσε το ελληνικό δημόσιο.

Το φιάσκο του ΚτηματολογίουΣτο μεσοδιάστημα επιχειρήθηκε να δοθεί πολιτική λύση στο πρόβλημα με τη σύνταξη κτηματολογίου στην περιοχή. Ετος 1999, υπουργός Λα-λιώτης. Οταν οι κάτοικοι συνειδη-τοποίησαν ότι από την Αθήνα τους κοροϊδεύουν και πως τελικά από το Κτηματολόγιο δεν θα προκριθούν οι δικές τους ιδιοκτησίες αλλά ο τίτλος του Βαρδινογιάννη, σταμάτησαν τη διαδικασία και πήραν τα χαρτιά τους πίσω. Ο δήμαρχος Σιθωνίας (είναι ο ίδιος και σήμερα) περιγράφει το φιάσκο του Κτηματολογίου με κάθε

Τα «χρυσά» νούμεραΟ φάκελος Σιθωνία έχει εντυπωσι-

ακά νούμερα. Τμήμα της ίδιας έκτα-σης που πήρε ο Βαρδινογιάννης με 1.000 δρχ το στρέμμα, το βρίσκουμε να πωλείται 17 φορές πάνω (!) εκείνη την εποχή. Ο ηγούμενος Ευδόκιμος ωστόσο δήλωνε τότε ότι ήταν εύλογο το τίμημα της αγοράς (το 17 φορές κάτω). Ομως, ο ίλιγγος έρχεται αν συγκρίνει κανείς με τις σημερινές τι-

53.800 στρέμματα. Μια Αγιο-ρείτικη Μονή. Η Χούντα. Και ο Βαρδής. Ο Φάκελος Σιθωνία έχει όλα τα προ-απαιτούμενα... για να κρατήσει αμεί-ωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι το τέλος. Αλλωστε, είναι υπόθεση διαχρο-

νική και άκρως διδακτική για τη λει-τουργία του ελληνικού κράτους και την αξιοποίηση της ακίνητης περιου-σίας του δημοσίου. Ακρως επίκαιρη, λοιπόν, παρότι ξε-

κινά από τη χούντα. Και αυτό ακρι-βώς είναι το σκάνδαλο.

Ο γέροντας Ευδόκιμος γεννήθηκε το 1906 στη Αμφίκλεια Λοκρίδος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ευστάθιος Σκουφάς. Ακουσε για τη μοναστική ζωή πρώτη φορά στο στρατό. Στις 26 Δεκεμβρίου του 1929 έγινε δεκτός στη Μονή Ξενοφώντος, όπου έμεινε μέχρι το 1976. Στις 23 Ιανουαρίου του 1964, ο αρχιμανδρίτης Ευδόκιμος, ως ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος, συνυπογράφει με άλλους Αγιορείτες μοναχούς επιστολή κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη και των «φιλενωτικών του τάσεων» προς την Καθολική εκκλησία. Σ’ εκείνη την επιστολή οι μοναχοί (μεταξύ αυτών και ο Ευδόκιμος) δήλωναν ότι θα αγωνισθούν «μέχρις εσχάτης ημών αναπνοής δια την Ορθοδοξίαν». Πέντε

χρόνια μετά, ο ίδιος μοναχός πήρε 200.000 δρχ. από τον Βαρδινογιάννη ως «αρραβώνα»

για την έκταση φιλέτο της Χαλκιδικής.

ςςςςςςςς πππππππππππήρήρήρήρήρήρήρήρήρήρήρρρρε εεε ε εε εεεεεε 20202020202020222 .0.0.0.0.0.0.0 0000000000000000000000000000000000000000000 δρδρδρδρδρδρδρρδρρρδρδρδρδρρδρρδρδδρρρρρρρρρρχχχχχχχχχχχχ.χ.χ.χ.χχχχ.χ.χ.χ...χχχχ... ααααααααααααααααπόπόπόπόπόπόπόπόόόόπόπόπόπόπόπόπόόπό τττττττττττττττττοννοοννοονονοονονοοννονονονοοοονοννοννονννοοοννοοοοοοοοονννννν ρρρρραραραραραβώβώβώβώώβώβώώβώώώναναναναναναναανανανναν » » »»»»»»» »»»» »»έτέττέττοοοοοοο τητητητητης ς ς ςςς

Ο Ελληνας κροίσος Βαρδής Βαρδινογιάννης γεννήθηκε το 1933, αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κι εντάχθηκε στη δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού από όπου αποστρατεύτηκε με το βαθμό του αντιναυάρχου. Είναι ένας εκ των ιδρυτικών μελών της Motor Oil και επικεφαλής της διοίκησης της εταιρείας από το 1972. Εχει γραφτεί ότι επί χούντας ο Βαρδινογιάννης είχε μυηθεί -ως απόστρατος αξιωματικός τότε- στο κίνημα του Ναυτικού και ότι θα προμήθευε με καύσιμα τους κινηματίες, αν αυτό εκδηλωνόταν τελικά. Το κίνημα προδόθηκε στις 22 Μαΐου 1973. Την ίδια περίοδο, βέβαια, εξελίσσεται παράλληλα και η ιστορία της Σιθωνίας. Μόλις 5 μήνες μετά, την 1η Οκτωβρίου 1973 υπογράφεται η υπουργική απόφαση της χούντας που έδινε ουσιαστικά την έκταση στον Βαρδινογιάννη. Και ακολουθούν όλες οι υπόλοιπες υπογραφές. Μέχρι που

στις 26 Νοεμβρίου του ίδιου έτους υπογράφεται και το συμβόλαιο.

Ολα έγιναν επί χούντας.

χρχχρχρχρρχρόνόνόνόνόό ιαιαια μμμμμετετετετετετά,ά,ά,ά οοοοΒαΒαΒαΒαΒαΒ ρδρδρδρδρδδινινιννι ογογογγογγ

γιγιγιιγγγ α αα αα τητητηητ νννΧαΧααΧαΧαααλλλλλλλ

χρχρρχρρχρχρχρχρχρρι ι ι ιιιι ποποποπποποποοπου υυ υυ υυυυυυυυυυυςςςςςςςααααααιοιοιοιοιοο...

ΚαΚαΚαΚαααααιιιιιι ι ακακαακακακακαακακααακκολολολολλοολολολολοοοοολολοοοουουουουυουυοοουουουουουυ οοοοθοθοθοθοθοθοθοθοθοθοοθθοθούνύνύνύνύύνύύνύνύνύνύύνύνύνύνύύύν όόόόόόόόόόόόλελελελελελεελεελελεελλελλ ς ς ς ςς ςςςςςςς οιοιοιοιοι υυυυυυυπόπόπόπόπόόόπόλολολολοολοολ ιπιπιπιππεεεεεεστστσττσττστσττστστστστσσσσσσσ ιςιςιςςιςιςιςςιςςςς 2222222226 6 6 6 666666 ΝοΝοΝοΝοΝοΝΝΝ εμεμεμεμεμμεμβββββββ

υπυπυπυυπππππυππυυπυπυυυυυυυυυυ ογογογογογογοοοογγράράράράάράράράράφεφεφεεφεφφεφεΟλΟλλλλλΟλΟλΟλλΟΟλΟΟΟΟλΟΟΟΟΟΟ ααααααα έγέέγέγέγέέγέγέγέ

Οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης «Σιθωνία»


Η υπόθεση της Σιθωνίας -όπως αποδεικνύεται- είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική κατάσταση που επικρατεί ε-

νίοτε. Αλλωστε έχει να κάνει με ένα τεράστιο φιλέτο του δημοσίου. Δεν θα μπορούσε να μην έχει. Για αυτό και πρέπει να την παρακολουθούμε πά-ντα υπό το πρίσμα της εξουσίας. Εχει τρομερό ενδιαφέρον.

Επί Γεωργίου Παπανδρέου η έκταση δεν δόθηκε στη Μονή Το Μάρτιο του 1965 διάγει τους τελευ-ταίους της μήνες στην εξουσία η κυβέρ-νηση του Γεωργίου Παπανδρέου, που εξελέγη στις εκλογές της 16ης Φεβρουα-ρίου 1964 (τις τελευταίες πριν από τη δι-κτατορία). Η Ενωση Κέντρου, τότε, είχε λάβει το εντυπωσιακό 52,72%, όμως δεν άντεξε παρά 1,5 χρόνο μόνο στην κυβέρνηση. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1965.

Εκείνη την περίοδο, μόλις λίγους μήνες πριν από την πτώση της κυβέρ-νησης Παπανδρέου, μια Αγιορείτικη Μονή εμφανίζεται για πρώτη φορά να διεκδικεί μια τεράστια έκταση από το ελληνικό δημόσιο. Στις 18 Μαρτίου 1965, η Ιερά Μονή Ξενοφώντος υπο-βάλλει αίτηση προς το Συμβούλιο Ιδι-οκτησίας Δημοσίων Δασών ζητώντας να της αναγνωριστεί κυριότητα σε μια έκταση 53.000 στρεμμάτων στη Σι-θωνία Χαλκιδικής! Πρόκειται για μια τεράστια δασική έκταση στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής ανυπολόγιστης αξίας (και αρχαιολογικού ενδιαφέρο-ντος), στην οποία περιλαμβάνονται και 9 νησάκια (Διάπορος, Πετρονήσι, Κα-λαμονήσια, Πρασονήσι, Αγιος Ισίδω-ρος, Αμπελίτσι, Περιστέρι, Καλόγρια, βραχονησίδα δίπλα στο Περιστέρι). Το υπουργείο παραπέμπει την υπόθεση στη Διεύθυνση Δασών Πολυγύρου για να κάνει τη σχετική έρευνα. Οι

κάτοικοι της περιοχής λένε ότι το πόρι-σμα του Δασαρχείου Πολυγύρου τότε ήταν αρνητικό για τη μοναστηριακή α-ξίωση, με αποτέλεσμα η διαδικασία να παγώσει. Μετά, όμως, ήρθε η χούντα και το αίτημα αναθερμάνθηκε.

Επί Γεωργίου Παπαδόπουλου.... δόθηκε!Ο αυτοαποκαλούμενος ηγέτης της «ε-θνοσωτηρίου επαναστάσεως» της 21ης Απριλίου, Γεώργιος Παπαδόπουλος, το Δεκέμβριο του 1967 σχηματίζει τη δεύ-τερη (και μακροβιότερη) κυβέρνηση της Χούντας των Συνταγματαρχών. Α-ντεξε 5 χρόνια και 10 μήνες μέχρι το δι-ορισμό της κυβέρνησης Μαρκεζίνη που τη διαδέχθηκε (8 Οκτωβρίου 1973).

Κατά τη χρονική διάρκεια αυτής της κυβερνητικής θητείας και υπό την προφανή ανοχή του προέδρου της Γε-ωργίου Παπαδόπουλου συμβαίνουν απίθανα πράγματα στην υπόθεση της Σιθωνίας.

Α) Επί ΠαπαδόπουλουΜονή Ξενοφώντος και Βαρδινο-γιάννης... «αρραβωνιάστηκαν»! Ενώ η χουντική κυβέρνηση Παπα-δόπουλου μπαίνει στον 24ο μήνα της θητείας της, και ενώ έχουν περάσει 4 ολόκληρα χρόνια μετά την υποβολή της αίτησης της Μονής στο αρμόδιο υπουργείο χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα, στις 3 Δεκεμβρίου 1969,


Λίγο πριν παραιτηθεί, ο Παπαδόπουλος αναγνώρισε την κυριότητα της Μονής

ΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑ-

--

-

-

Α’ ΦΑΣΗ / Από τη χούντα με αγάπη...


Στις 3 Δεκεμβρίου 1969, Μονή Ξενοφώντος και Βαρδινογιάννης «αρραβωνιάζονται» υπογράφοντας προσύμφωνο πώλησης της έκτασης - φιλέτο, σε περίπτωση που αναγνωριστεί από τη χούντα η κυριότητα της Μονής στην έκταση.

Τη Μονή εκπροσωπεί ο αρχιμανδρίτης Ευδόκιμος και την εταιρεία ΣΕΚΑ (που με το προσύμφωνο καπαρώνει την έκταση) ο Γιώργος Αλεξανδρίδης, δεξί χέρι του Βαρδινογιάννη (μέχρι και σήμερα).



σ’ ένα συμβολαιογραφικό γραφείο στο Σοχό (52 χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη) δίνουν ραντεβού ο ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος Ευδόκιμος με τον Γιώργο Αλεξαν-δρίδη, που εκπροσωπεί την εταιρεία ΣΕΚΑ του Βαρδινογιάννη (η ΣΕΚΑ ΑΕ -Σταθμός Εφοδιασμού πλοίων δια Καυσίμων- ιδρύθηκε το 1961 και ήταν η πρώτη επιχείρηση του Ομί-λου Βαρδινογιάννη). Σκοπός εκείνης της συνάντησης των δύο ανδρών στο συμβολαιογραφικό γραφείο ήταν να υπογράψουν προσύμφωνο πώλησης (!) των 53.000 στρεμμάτων από την Ι-ερά Μονή Ξενοφώντος στην εταιρεία ΣΕΚΑ και να δοθεί και «αρραβώνας» 200.000 δραχμών (το λεγόμενο «κα-πάρο») για να κλείσει η δουλειά! Οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών εί-χαν ξεκινήσει από καιρό και είχαν

καταλήξει σε συμφωνία τόσο για την ουσία (π.χ. το ευτελές τίμημα) όσο και για την αμεσότητα των ενεργειών τους. Ολα έπρεπε να γίνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια μέρα (24 Νοεμβρίου 1969) εξουσιοδοτήθηκε τόσο ο μοναχός Ευ-δόκιμος από τη Μονή όσο και ο Γιώρ-γος Αλεξανδρίδης από το διοικητικό συμβούλιο της ΣΕΚΑ προκειμένου να προχωρήσουν στον «αρραβώνα». Και αφού εξουσιοδοτήθηκαν την ίδια μέρα... σχεδόν μία εβδομάδα μετά ό-ρισαν το ραντεβού τους στο Σοχό για να πέσουν οι υπογραφές. Αμεσα. Σαν να ήταν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να πάει χαμένη!

- Βαρδινογιάννης: Τώρα αναλαμβάνω εγώΣτο κείμενο του προσυμφώνου, ο

Ευδόκιμος εμφανίζεται να δηλώνει πως η Μονή Ξενοφώντος έχει «από αρχαιοτάτων χρόνων στην αδιαφιλο-νίκητη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή της ένα μοναστηρι-ακό δασόκτημα συνολικής έκτασης 53.000 στρεμμάτων» και συμφωνεί, «υπόσχεται και αναλαμβάνει την υπο-χρέωση» να το πουλήσει στην εταιρεία του Βαρδινογιάννη αμέσως μόλις α-ναγνωριστεί οριστικά από το αρμόδιο υπουργείο η κυριότητά της επί της έ-κτασης και αφού εκδοθεί η σχετική άδεια πώλησης από τον υπουργό.

Με μόνο στοιχείο την προ τετραε-τίας ξεχασμένη αίτησή της, είναι να απορεί κανείς από πού πηγάζει αυτή η αισιοδοξία της Μονής ότι τελικά θα καταφέρει να πείσει τους υπουργούς της χούντας για κάτι που δεν έπεισε τους προηγούμενους! Και αν κανείς

Με τον αρραβώνα του 1969, ο Βαρδινογιάννης αναλαμβάνει να κυνηγήσει αυτός την υπόθεση της Μονής στα υπουργεία και τα δικαστήρια. Και όντως τα κατάφερε. Λίγα χρόνια μετά, αναγνωρίστηκε η κυριότητα της έκτασης στη Μονή και αμέσως την αγόρασε πάμφθηνα ο Βαρδινογιάννης.

Στο προσύμφωνο του 1969, ο μοναχός Ευδόκιμος δηλώνει ότι η Μονή είχε από τα αρχαία χρόνια (!) 53.000 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής. Και αυτά συμφωνεί να τα πουλήσει στον Βαρδινογιάννη προς 1.000 δρχ το στρέμμα.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ Το ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ


απορεί με την αισιοδοξία της Μονής... απλά θαυμάζει τη διορατικότητα του Βαρδινογιάννη που «διέβλεψε» ότι παρά το αρνητικό προηγούμενο, τε-λικά το ελληνικό δημόσιο θα πειστεί να παραχωρήσει μια έκταση 53.000 στρεμμάτων σε μια Μονή! (Ωστε να την αγοράσει έπειτα από εκείνη). Μά-λιστα, ο Βαρδινογιάννης ήταν τόσο σίγουρος για την πρόβλεψή του, που δέχθηκε όρο που λέει πως αν δεν α-ναγνωριστεί τελικά η κυριότητα στη Μονή, δεν θα πάρει πίσω τον αρρα-βώνα των 200.000 δρχ! Βέβαια, ζήτησε και πέτυχε και έναν άλλο όρο, που ίσως να εξηγεί πολλά... Η «πωλήτρια» Ιερά Μονή χορήγησε στην «αγορά-στρια» ΣΕΚΑ το δικαίωμα και «την ει-δική πληρεξουσιότητα να ενεργεί αντ’ αυτής» και να αναλάβει εκείνη πλέον να χειριστεί την υπόθεση της αναγνώ-ρισης της κυριότητας στην έκταση της Σιθωνίας.

Δηλαδή, ο Βαρδινογιάννης είπε στον μοναχό... πάρε 200.000 δρχ (ό,τι και να γίνει) αλλά αναλαμβάνω εγώ να πετύχω την αναγνώριση της κυρι-ότητάς σου στην έκταση. Ο,τι χρειαστεί σε υπουργεία και δικαστήρια θα το κάνω εγώ. Αλλά σε δεσμεύω να μου την πουλήσεις... μόλις τα καταφέρω. (το τίμημα θα σας το αποκαλύψουμε παρακάτω).

Φυσικά, ο μοναχός Ευδόκιμος δέ-χθηκε να «αρραβωνιαστεί» με τον Βαρ-δινογιάννη. Και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Το προσύμφωνο είχε διάρκεια 2 ετών και για αυτό το λόγο ανανεώ-θηκε και το 1971 και το 1972. Τότε, με τη δεύτερη ανανέωση της 20ής Νοεμ-βρίου του 1972, δόθηκε και συμπλη-ρωματικός αρραβώνας 150.000 δρχ. Ο Βαρδινογιάννης το πίστευε ότι θα την πάρει την έκταση. Και έδινε λεφτά στη Μονή.

Β) Επί Παπαδόπουλου6 χρόνια μετά... δεύτερη αίτηση της ΜονήςΣτις 20 Μαΐου 1971, 1,5 χρόνο μετά την

υπογραφή του προσυμφώνου και τον «αρραβώνα» με τον Βαρδινογιάννη, η Μονή Ξενοφώντος επανέρχεται με νέα αίτηση προς το Συμβούλιο Ιδιοκτη-σίας Δημοσίων Δασών προβάλλοντας την ίδια αξίωση... να της αναγνωριστεί η κυριότητα στην έκταση. Και όντως, αυτή τη φορά η χούντα επιφύλαξε μια ευχάριστη έκπληξη σε Μονή και Βαρ-δινογιάννη.

Μπορεί η πρώτη αίτηση της Μονής το 1965 να παρέμεινε άκαρπη σε κά-ποιο συρτάρι... αυτή η δεύτερη όμως, του 1971 (και αφού έχει αναλάβει ο Βαρδινογιάννης όλες τις διαδικασίες σε διοικητικό και δικαστικό επίπεδο), παράγει άμεσα αποτελέσματα. Οσα δεν έγιναν σε 6 χρόνια, πραγματοποι-ούνται σε λίγους μήνες.

λαμβάνει την εντολή από το υπουρ-γείο να προβεί στις προβλεπόμενες ενέργειες.

-λυγύρου στέλνει στο υπουργείο την αναφορά του. Η πλευρά Βαρδινο-γιάννη υποστηρίζει στα δικόγραφά της ότι αυτό το πόρισμα του Δασαρ-χείου (του 1971) προκλήθηκε και από τις δύο αιτήσεις της Μονής. Οτι

είναι δηλαδή αυτό που είχε «κολ-λήσει» για 6 χρόνια... Και ξαφνικά «ξεκόλλησε».

«εισήχθησαν προς συζήτησιν και κρί-σιν εις το αρμόδιο Συμβούλιο».

-σίων Δασών ζητά επιπλέον στοι-

συμπληρωματική έρευνα. Το νέο πόρισμα του Δασαρχείου αποστέλ-λεται στις 19 Απριλίου 1973. (Το πρόβλημα ξεπεράστηκε).

Γ) Επί Παπαδόπουλου - Η χούντα έδωσε την έκταση στη Μονή (και κατ’ επέκταση στον Βαρδινογιάννη)Το Φθινόπωρο του 1973, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος επιχειρεί την υποτιθέ-μενη φιλελευθεροποίηση του καθε-στώτος. Εχει καταργήσει τη μοναρχία με τη Συντακτική Πράξη της 1ης Ιου-νίου του 1973 και έχει προηγηθεί και το δημοψήφισμα του Ιουλίου που επικύ-ρωσε την πολιτειακή αλλαγή. Πλέον, οργανώνει την όρκισή του ως προέδρου της Δημοκρατίας και το διορισμό της νέας κυβέρνησης Μαρκεζίνη. Λίγο πριν

Η γιγαντιαία έκταση-φιλέτο των 53.800 στρεμμάτων στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής.



Ο ίδιος ανήκει πολιτικά στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο δήμαρχος έχει εκλεγεί με το χρίσμα της ΝΔ. Συνολικά, η σημερινή σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Σιθωνίας αποτελείται από 5 παρατάξεις από

διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Ομως,

σ’ αυτήν την υπόθεση όλες έχουν την ίδια άποψη. «Πάντα σ’ αυτό το ζήτημα οι αποφάσεις είναι ομόφωνες από την περίοδο των κοινοτήτων προ Καποδίστρια ακόμα. Πάντα». Ο Καλλικράτης Αρσένης είναι πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σιθωνίας μετά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Αλλά από μικρό παιδί ακούει για τις διεκδικήσεις του επιχειρηματία στην περιοχή. «Επειδή ο πατέρας μου ήταν μηχανικός και πάντα ασχολούνταν με τα κοινά,

από μικρό παιδί ζω μέσα στο σπίτι την υπόθεση της Σιθωνίας. Από τότε, μάλιστα, που γινόντουσαν οι φασαρίες και είχαν κατηγορηθεί ότι έβαψαν τους καλόγερους και τους πετάξανε στη θάλασσα. Μιλάμε για τέλη της δεκαετίας του ‘70 και αρχές του ‘80. Και όμως, από τότε αυτό το θέμα δεν έχει βρει τη λύση του. Σαφώς και δεν είναι το καλύτερο να ακούς πως το μέρος που ζεις και υπάρχεις το διεκδικεί κάποιος άλλος και θέλει να σε διώξει».

«Ολη η τοπική κοινωνία ενωμένη κατά των διεκδικήσεων Βαρδινογιάννη»ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑΣ

Καλλικράτης Αρσένης πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Σιθωνίας

γίνουν όλα αυτά και μέσα σε 4 μέρες...

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1973, το Συμ-βούλιο Ιδιοκτησίας Δημοσίων Δασών εκδίδει γνωμοδότηση με την οποία γί-νεται δεκτό το αίτημα της Μονής «περί αναγνωρίσεως υπέρ αυτής του δικαιώ-ματος κυριότητός της επί του εν αυταίς περιγραφομένου λεπτομερώς δασο-κτήματος» -λίου τότε ήταν ο Αρεοπαγίτης και με-

(1976 - 1977) Σπυρίδων Γάγγας. Και ο ίδιος ο Γάγγας ψήφισε υπέρ της Μονής (ότι η έκταση είναι δική της).

Την 1η Οκτωβρίου 1973, ο υφυ-πουργός Γεωργίας της Χούντας υπο-γράφει την απόφαση με την οποία α-ναγνωρίζεται ότι η έκταση των 53.000 στρεμμάτων ανήκει στη Μονή.

Μια εβδομάδα μετά, στις 8 Οκτω-βρίου, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος θα παραιτηθεί από πρωθυπουργός της χώρας, θα ορκιστεί πρόεδρος της Δη-μοκρατίας και θα διορίσει τη νέα κυ-βέρνηση Μαρκεζίνη.

Και όμως, πριν αποχωρήσει η χου-

ντική διοίκηση του υπουργείου πρό-λαβε να υπογράψει την απόφαση που έδινε το τεράστιο φιλέτο της Χαλκι-δικής στη Μονή (και κατ’ επέκταση στον Βαρδινογιάννη). Αν δεν έτρεξαν να την προλάβουν, θα πρέπει να δε-

χθούμε πως ήταν μια εκκρεμότητα που έπρεπε να διευθετηθεί.

Βέβαια, βάσει του προσυμφώνου δεν αρκούσε μόνο η υπουργική από-φαση για την τελική αγοραπωλησία. Θα έπρεπε να συνταχθεί και πρωτό-κολλο παράδοσης για να είναι σίγου-ρος ο νέος αγοραστής. Εν τω μεταξύ διορίστηκε και η νέα κυβέρνηση.

Επί Μαρκεζίνη υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσηςΣτις 8 Οκτωβρίου 1973 διορίζεται η νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που είναι η πρώτη με το πολίτευμα της Προεδρικής Δημο-κρατίας. Θα μείνει στην εξουσία μόλις 1,5 μήνα (25 Νοεμβρίου 1973). Ασφα-λώς ο απόλυτος έλεγχος παραμένει στο νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Στις 23 Οκτωβρίου 1973 υπογράφε-ται το πρωτόκολλο παράδοσης της γι-γαντιαίας έκτασης - φιλέτο στη Μονή Ξενοφώντος, που μεταγράφεται στο υ-

ποθηκοφυλακείο Συκιάς Χαλκιδικής.Εμενε μόλις ένα τυπικό σημείο α-

κόμη. Να δοθεί και τυπικά η άδεια πώλησης στη Μονή. Εγινε και αυτό μέσα σε λίγες μέρες.

Στις 14 Νοεμβρίου 1973, το υπουρ-γείο Γεωργίας, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των συναρμοδίων υπηρεσιών, εξέδωσε τη σχετική απόφαση.

-πουλικής κυβέρνησης Μαρκεζίνη υπογράφηκαν όλες οι απαιτούμενες αποφάσεις για να προχωρήσουν σε «γάμο» οι μέχρι τότε «αρραβωνιασμέ-νοι», Μονή Ξενοφώντος και Βαρδι-νογιάννης. Να τονίσουμε ότι στις 2 Ιουλίου του 1973 απεβίωσε ο ιδρυτής της ΣΕΚΑ και μεγάλος αδελφός Νί-κος Βαρδινογιάννης και τον έλεγχο του Ομίλου ανέλαβαν τα αδέλφια του Βαρδής (ο γνωστός) και Θόδωρος.

--

μάντο κάνει ο Βαρδής, συνεχίζοντας να έχει δίπλα του το δεξί χέρι και επι-στήθιο φίλο του αδελφού του Γιώργο Αλεξανδρίδη. Είναι αυτός λοιπόν (ο Βαρδής) που θα ευτυχήσει να δει όλες τις -συμφέρουσες για αυτόν- υπογρα-φές της χούντας. Για να μπορεί πλέον να υπογράψει την οριστική αγορά της γιγαντιαίας έκτασης στη Χαλκιδική στο ευτελές τίμημα που είχε συμφω-νήσει με τον ηγούμενο της Μονής. (Το τίμημα έρχεται...) ///

ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ Το ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Σπύρος Μαρκεζίνης Με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη, διάδοχο και εκλεκτό του Παπαδόπουλου, υπογράφεται το πρωτόκολλο παράδοσης της τεράστιας έκτασης στη Μονή καθώς και η υπουργική απόφαση που έδινε και τυπικά στη Μονή την άδεια πώλησης... στον Βαρδινογιάννη!


Οι όροι του προσυμφώνου εί-χαν πληρωθεί και αυτό που έμενε ήταν μόνο η ολοκλή-ρωση της πώλησης. Δόξα τω

Θεώ, όλα είχαν πάει κατ’ ευχήν.8 μέρες μετά τα γεγονότα του Πολυ-

τεχνείου του 1973, ο ταξίαρχος Ιωαννί-δης με πραξικόπημα ρίχνει τον Παπα-δόπουλο και την κυβέρνηση Μαρκε-ζίνη και διορίζει νέα με πρωθυπουργό τον Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Αυτή διορίζεται στις 25 Νοεμβρίου 1973.

Την επόμενη μέρα, στις 26 Νοεμ-βρίου, μοναχός Ευδόκιμος και Γιώρ-γος Αλεξανδρίδης (εκπρόσωπος της ΣΕΚΑ) έχουν και πάλι ραντεβού σε κάποιο συμβολαιογραφικό γρα-φείο. Αυτή τη φορά στο γραφείο του συμβολαιογράφου Σκληρού στην Αθήνα. Οι δύο άνδρες είχαν κάθε λόγο να είναι χαρούμενοι. Τέσσερα χρόνια πριν, όταν είχαν «αρραβωνια-στεί» στο Σοχό, τίποτα δεν προμήνυε μια τέτοια θετική εξέλιξη. Και όμως... από τη στιγμή που ανέλαβε η πλευρά Βαρδινογιάννη να διαχειριστεί την υ-πόθεση, όλα άρχισαν να πηγαίνουν καλά. Καλύτερα και απ’ ό,τι αρχικά υπολόγιζαν...

Αυξήθηκαν τα στρέμματα!-

δόπουλου, Μονή και επιχειρηματίας έτρεξαν να ολοκληρώσουν τη συμ-φωνία τους. Την επόμενη μέρα κιό-

λας! Με μία διαφορά. Ενώ στον «αρ-ραβώνα» μιλούσαν για 53.000 στρέμ-ματα, στο «γάμο» μπήκαν προίκα... 53.800!

Στο συμβόλαιο 1886/1973 διαβά-ζουμε: «η πρώτη των συμβαλλομέ-νων πωλήτρια Ιερά Μονή δια του παρισταμένου πληρεξουσίου και εκ-προσώπου της δήλωσε ότι είχε από αρχαιοτάτων χρόνων στην αδιαφιλο-νίκητη και αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή της ένα μοναστηρι-ακό δασόκτημα συνολικής έκτασης 53.800 στρεμμάτων». 800 στρέμματα επιπλέον!

Φυσικά, μέσα στην έκταση και τα 9 νησάκια. Ενα από αυτά έμελλε να ξανανοίξει το φάκελο της Σιθωνίας 35 χρόνια μετά.

Μάρτυράς μας ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής!Στο κείμενο του πωλητήριου συμβο-λαίου, αφού περιγράφονται τα όρια των 53.800 στρεμμάτων, διαβάζουμε για πρώτη φορά αναλυτικά και τα στοιχεία που επικαλείται η Μονή Ξε-νοφώντος για να υποστηρίξει ότι της ανήκει ολόκληρη η γιγαντιαία αυτή έκταση. Και φυσικά (και αναμενό-μενα) τα στοιχεία που επικαλείται εί-ναι αυτοκρατορικά χρυσόβουλα, Σι-γίλλια, Μολυβδόβουλα και διάφορα άλλα οθωμανικά έγγραφα κατά τη συνήθη πρακτική των μοναστηρια-κών αξιώσεων. Μάλιστα, το «ευτυχές»

ήταν ότι αυτοί οι φερόμενοι ως τίτλοι ιδιοκτησίας είχαν καταγραφεί «κατά τη διενεργηθείσα απογραφή υπό του Σουλτάν Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρε-πούς».

Η αυτούσια παράθεση του συγκε-κριμένου αποσπάσματος με την επί-κληση «του Σουλεϊμάν του Μεγαλο-πρεπούς» έχει την αξία της.

Φυσικά, κατόπιν παρατίθενται

53.800 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής προς 1.000 δραχμές το στρέμμα! (2,9 ευρώ)


-

-

--

Β’ ΦΑΣΗ / Το συμβόλαιο

Ο «τηλεοπτικός» Σουλτάνος.




Στο συμβόλαιο αγοράς της έκτασης - φιλέτο αναγράφεται με σαφήνεια και το τίμημα... «προς χίλιες δραχμές το στρέμμα». Ο μοναχός Ευδόκιμος δηλώνει ότι πρόκειται για ένα εύλογο τίμημα αναλόγως με τις συνθήκες της εποχής.

Η Μονή Ξενοφώντος, προκειμένου να υποστηρίξει την

κυριότητά της στην έκταση - φιλέτο των

53.800 στρεμμάτων, επικαλέστηκε μέχρι

και τον Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή!

Τρομερό;


και οι υπουργικές αποφάσεις της χούντας που δίνουν την κυριότητα στη Μονή για να φτάσουμε στη σε-λίδα 10 του συμβολαίου στον ορισμό του τιμήματος.

1.000 δραχμές το στρέμμα! Το τίμημα της πώλησης το είχαν ο-ρίσει Μονή Ξενοφώντος και Βαρδι-νογιάννης με το προσύμφωνο του 1969. Από τότε τα είχαν βρει στην

-χει την αξία της «...την άνω έκταση των 53.800 στρεμμάτων αντί του συνολι-κού τιμήματος των 1.000 δραχμών κατά στρέμμα».

Τότε υπολόγιζαν 53.000.000 δρχ. Τώρα, με την προσθήκη των επι-πλέον στρεμμάτων, το τίμημα έφτασε τα 53.800.000, ποσό που στο πω-

λητήριο συμβόλαιο χαρακτηρίζεται «εύλογο, δίκαιο και ανάλογο προς τας οικονομικάς συνθήκας».

Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν ήταν ούτε «εύλογο» ούτε «δίκαιο» να αγοράζεις περιοχή (φιλέτο από τα λίγα) στη Σιθωνία Χαλκιδικής προς 1.000 δρχ. το στρέμμα! Ομως, φαίνε-ται ότι από τότε ίσχυε το «ό,τι δηλώ-σεις, είσαι». Ο Ευδόκιμος, για παρά-δειγμα, δήλωσε ότι «η εκτίμησις της μέσης αξίας κατά δεκαδικόν στρέμμα δεν υπερέβαινεν το ποσό των δραχ-μών χιλίων» και ότι τα χρήματα τα ήθελε η Μονή για να αγοράσει άλλα ακίνητα που θα της προσφέρουν έ-σοδα!

Συμφωνείται με λεπτομέρειες και η αποπληρωμή. 350.000 δρχ ήδη εί-χαν δοθεί με τους αρραβώνες (1969

και 1972) και 1.650.000 δρχ έδωσε προκαταβολή εκείνη την ημέρα ο Α-λεξανδρίδης (κρατήστε αυτό το νού-μερο για τη συνέχεια). Τα υπόλοιπα 51.800.000 συμφωνήθηκε να δο-θούν σε 10 ετήσιες ισόποσες δόσεις των 5.180.000 δρχ. Για την εξασφά-λιση των μοναχών, ο Αλεξανδρίδης (ΣΕΚΑ) έδωσε και 10 συναλλαγματι-κές με το ίδιο ποσό.

Συμφωνείται από κοινού η αγο-ράστρια ΣΕΚΑ να αναλάβει όλους τους φόρους, τέλη κτλ., υπογραφές,

Μόνο που η νέα κυβέρνηση άρχισε να ψάχνει αμέσως τις αμαρτίες της προηγούμενης... και ένας από τους πρώτους φακέλους που έπιασε ήταν αυτός της Σιθωνίας! Τώρα ξεκινά το ενδιαφέρον μέρος. ///

Ενώ το 1969 στο προσύμφωνο με τον Βαρδινογιάννη, η Μονή Ξενοφώντος δήλωνε πως της ανήκουν 53.000 στρέμματα, το 1973 πουλάει τελικά 53.800! Αυξήθηκαν τα άγια χώματα! Γίνονται θαύματα και στην εποχή μας τελικά.

μικά.

μ



Οπως γίνεται πάντα στην Ελ-λάδα, η νέα κυβέρνηση θέ-λησε να ελέγξει την παλιά. Και η περίπτωση της Σι-

θωνίας είχε όλα τα στοιχεία για να χαρακτηριστεί πολιτικό «σκάνδαλο πρώτου μεγέθους». Για αυτό και μετά

η νέα κυβέρνηση άνοιξε αμέσως το φάκελο.

Ακυρώθηκε η υπουργική απόφαση που έδινε την έκταση στη Μονή!Στις 18 Δεκεμβρίου 1973, ο πρόε-δρος της κυβέρνησης Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος συνέστησε ειδική επιτροπή προκειμένου να ερευνή-σει επισταμένως την υπόθεση της

ύποπτος ο χρόνος της απόφασης (πάντα παρουσιάζουν ενδιαφέρον οι υπογραφές της τελευταίας βδομάδας) αλλά κυρίως ερέθισε το διακύβευμα. Το ελληνικό δημόσιο έχασε μέσα από τα χέρια του μια τεράστια έκταση που κατόπιν πέρασε στα χέρια ενός μεγαλο-επιχειρηματία. Και -ω του θαύματος- από την έρευνα προέκυ-ψαν νεώτερα στοιχεία που οδήγησαν το Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δημοσίων Δασών στις 2 Απριλίου 1974 να α-νακαλέσει την προηγούμενη γνωμο-δότησή του «ως κατά πλάνην περί τα πράγματα εκδοθείσα». Το ίδιο Συμ-

-πτέμβριος 1973) γνωμοδοτούσε ότι η έκταση ανήκει στη Μονή (δίνοντας

ουσιαστικά το φιλέτο στον Βαρδινο-γιάννη), ερχόταν τώρα, 7 μήνες μετά επί Ανδρουτσόπουλου (Απρίλιο του 1974), να αλλάξει άρδην τη γνωμοδό-τησή του ανακαλώντας την προηγού-μενη και να υποστηρίξει ότι η έκταση ανήκει στο ελληνικό δημόσιο! Με διαφορετική γνωμοδότηση, αλλάζει και η υπουργική απόφαση.

Δύο μέρες μετά, στις 4 Απριλίου 1974, ο νέος υφυπουργός Γεωργίας ανακαλεί και την υπουργική από-φαση του προκατόχου του, που α-ναγνώριζε στη Μονή κυριότητα επί της έκτασης. Μάλιστα, με την από-φασή του ο υπουργός έδινε εντολή

-ρίζεται την έκταση ως δημόσια. Και ξαφνικά, Μονή και Βαρδινογιάννης

Η νέα κυβέρνηση ακύρωσε τα πάντα. Η έκταση στο δημόσιο και πάλι

ΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑ-

--

Γ’ ΦΑΣΗ / Τα πάντα... ΑΚΥΡΑ!


βρέθηκαν να έχουν στα χέρια τους ένα συμβόλαιο που βασιζόταν σε μια υπουργική απόφαση... που μό-λις είχε ακυρωθεί! Η συνέχεια είναι ακόμη καλύτερη.

Οριστικό ΟΧΙ στις απαιτήσεις της ΜονήςΑμέσως, όπως ήταν φυσικό, η Μονή Ξενοφώντος κινήθηκε κατά της νεώ-τερης ανακλητικής απόφασης. Υπέ-βαλε αίτηση αναθεώρησης αυτής. Το Σ.Ι.Δ.Δ. εκ νέου ορίστηκε να επιλη-φθεί του θέματος και αφού συγκέ-ντρωσε και μελέτησε και πάλι όλα τα στοιχεία όλων των πλευρών εξέδωσε τη γνωμοδότησή του στις 20 Δε-

κεμβρίου 1978. Απορριπτική για τη Μονή. Η έκταση φυσικά ανήκει στο ελληνικό δημόσιο. Αυτό γνωμοδό-τησε. Και αυτό δέχθηκε και ο υφυ-πουργός Γεωργίας με την υπογραφή της γνωμοδότησης την 1η Φεβρουα-ρίου 1979. Φυσικά οι αποφάσεις κα-ταχωρήθηκαν και στο υποθηκοφυ-

λακείο Συκιάς Χαλκιδικής. Αλλά η συνέχεια είναι ακόμη καλύτερη.

Και το ΣτΕ απέρριψε το αίτημα της ΜονήςΜετά τη δυσμενή εξέλιξη (για αυ-τούς), Ιερά Μονή Ξενοφώντος και ΣΕΚΑ ΑΕ στράφηκαν κατά των υ-πουργικών αποφάσεων προσβάλλο-ντας αυτές στο Συμβούλιο της Επι-κρατείας. Κατέθεσαν δύο αιτήσεις α-κύρωσης. Μία κατά της ανακλητικής υπουργικής απόφασης του Απριλίου του 1974, από την οποία παραιτήθη-καν στην πορεία, και μια δεύτερη κατά της υπουργικής απόφασης του Φεβρουαρίου του 1979 που έβαζε την

οριστική ταφόπλακα στις αξιώσεις της Μονής. Τη συγκεκριμένη αίτηση ακύρωσης την κατέθεσε η Μονή Ξε-νοφώντος στις 12 Απριλίου του 1979. Συζητήθηκε στις 13 Μαΐου 1980 και η απόφαση του ΣτΕ εξεδόθη στις 19 Ιουνίου του ίδιου έτους. Απορρί-φθηκε η αίτηση της Μονής. Και με

τον πιο επίσημο και θεσμικό τρόπο... η Μονή έχασε.

Της χούντας το ανάγνωσμαΚοιτώντας προς τα πίσω, μπορεί κανείς εύκολα να αντιληφθεί ότι το ελληνικό δημόσιο αντιμετώπισε με τελείως διαφορετική λογική την υ-πόθεση της Σιθωνίας ανάλογα με την επικρατούσα κάθε φορά πολιτική κατάσταση. Οσο υπήρχε η χούντα, τα αιτήματα της Μονής έβρισκαν εύφορο έδαφος να αναπτυχθούν. Και μεταφορικά (έμπαιναν όλες οι απαιτούμενες υ-πογραφές) και κυριολεκτικά (αυξή-θηκε η απαίτηση κατά το πέρασμα

των χρόνων κατά 800 στρέμματα). Οταν άλλαξε η πολιτική κατάσταση (κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου και μετέπειτα κυβέρνηση Καραμανλή από τον Ιούλιο του 1974) το ελλη-νικό δημόσιο αποφάσισε να υπερα-σπιστεί τη δημόσια περιουσία του. Λέμε τώρα... ///

Η απόφαση του ΣτΕ 2332/1980 έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στις μοναστηριακές αξιώσεις. Απέρριψε την αίτηση της Μονής κατά της υπουργικής απόφασης, που όριζε ότι η έκταση είναι δημόσια. Πλέον ο δρόμος ήταν ανοικτός

προκειμένου το ελληνικό δημόσιο να πάρει την έκταση από την εταιρεία ΣΕΚΑ του Βαρδινογιάννη και να την επαναφέρει στην ιδιοκτησία του. Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε ακόμη!



Από τις 4 Απριλίου 1974 για το ελληνικό δημόσιο δεν υπάρχει καμία απολύτως αμ-φιβολία για το πού ανήκει η

έκταση των 53.800 στρεμμάτων. Είναι η ημέρα που ο υφυπουργός Γεωργίας ανακαλώντας την απόφαση, που είχε

(και τις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες) να διαχειρίζονται την έκταση ως δη-

μόσια. Και, πλέον, το μόνο που έμενε να γίνει ήταν να ακυρωθεί στα δικα-στήρια (και τυπικά) ο τίτλος ιδιοκτη-σίας του Βαρδινογιάννη. Το συμβό-λαιο δηλαδή που υπογράφηκε βάσει μιας απόφασης, η οποία έπειτα από λίγο ακυρώθηκε! Και η ακύρωση ε-πιβεβαιώθηκε με κάθε δυνατό μέσο και τρόπο. «Διαδικαστικό θέμα» θα έλεγε κανείς με τις τόσες νεώτερες αποφάσεις υπέρ του δημοσίου. Και όμως... μέχρι σήμερα (Οκτώβριος του 2013) δεν έχει βγει ακόμη η πρώτη απόφαση! 39 χρόνια μετά, βρισκό-μαστε στο ίδιο σημείο που ήμασταν και το 1974. Η ΣΕΚΑ εξακολουθεί να δηλώνει την έκταση ως περιουσιακό της στοιχείο.

1980 - Το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να κάνει αγωγήΤο καλοκαίρι του 1980 δημοσιεύθηκε η 2332 απόφαση του Δ τμήματος του ΣτΕ που απέρριπτε την αίτηση της Μονής Ξενοφώντος. Αυτό ήταν και το τελικό χτύπημα στις μοναστηριακές - επιχειρηματικές ορέξεις. Το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να κινηθεί δι-καστικά και νωρίτερα, ωστόσο μετά και την απόφαση του ΣτΕ ο δρόμος είχε ανοίξει διάπλατα για την τελική δικαίωσή του. Δεν είχε παρά να κα-ταθέσει αγωγή κατά Μονής και ΣΕΚΑ και να ζητήσει την ακύρωση του πω-λητηρίου συμβολαίου, δεδομένου ότι ποτέ η Μονή δεν είχε την κυριότητα και άρα η ΣΕΚΑ καμία έκταση δεν

αγόρασε. Οντως, στις 10 Δεκεμβρίου του 1980

-

Τι ισχυρίζεται η ΣΕΚΑΑπαντώντας στην αγωγή του ελληνι-κού δημοσίου, η ΣΕΚΑ ισχυρίστηκε ότι είναι η νόμιμη κάτοχος της έκτασης των 53.800 στρεμμάτων που αγόρασε από τη Μονή Ξενοφώντος. Στο κεί-μενο των προτάσεων που κατέθεσε:

α) Αναφέρει όλες τις υπέρ της Μο-νής γνωμοδοτήσεις και αποφάσεις

β) Ισχυρίζεται ότι από την υπογραφή του συμβολαίου και μετά δαπάνησε «ήδη το ποσόν των 300.000.000 δρχ. δια της χαρτογραφήσεως, τεχνικάς και οικονομικάς μελέτας τουριστικής αξιο-ποιήσεως ολοκλήρου της περιοχής, δια την αγοράν του, τη διαφύλαξίν του, διαχείρισή του κτλ.».

γ) Θεωρεί φυσικά ότι η έκταση είναι μοναστηριακή βάσει Χρυσοβούλων και Σιγγίλιων Μολυβδοβούλων, που η γνησιότητά τους επιβεβαιώθηκε από αρμόδια επιτροπή του υπουρ-γείου Γεωργίας.

δ) Φυσικά (και αυτή) επικαλείται την καταγραφή στα βιβλία του Αυτο-κρατορικού Κτηματολογίου που έγινε επί βασιλείας του σουλτάνου Σουλεϊ-μάν του Μεγαλοπρεπούς.

ε) Ισχυρίζεται ότι η εν λόγω έκταση δεν πέρασε ποτέ στο τουρκικό δημό-σιο.

Το ελληνικό δημόσιο άργησε 39 χρόνια!


---

-

Δ’ ΦΑΣΗ / Η διεκδίκηση


Στις 10 Δεκεμβρίου του 1980 κατατίθεται αγωγή του ελληνικού δημοσίου κατά της Μονής Ξενοφώντος και της εταιρείας ΣΕΚΑ του Βαρδινογιάννη. Στην αγωγή διαβάζουμε ότι τα χρυσόβουλα που επικαλείται η Μονή είναι «ανύπαρκτα» ή εν πάση περιπτώσει «δεν ευρίσκονται εν τη κατοχή της Ι. Μονής».

ύύ δδδ μμ υυ φφφφή ήή τοτοτουυ υ ελελελλληληληηνινινικοκοκοού ύ δηδηδημομοοσίσίσίουουουυο κκκατατατά ά ά τητητης ς ς ΜοΜοΜοονήνήννήςς ς ΞεΞεΞενονονον φώφώφώφώφώντντντν οςοςοςς κκκκαιαιαι



Τι ισχυρίζεταιτο ελληνικό δημόσιοΤο ελληνικό δημόσιο, από την άλλη, με την αγωγή του υποστηρίζει ότι η έκταση των 53.800 στρεμμάτων απο-τελεί τμήμα του δημόσιου δάσους «Αγίου Νικολάου - Νικήτης Σιθωνίας» συνολικού εμβαδού 75.570 στρεμμά-των, που πέρασε στην κυριότητα του ελληνικού δημοσίου με τη συνθήκη των Αθηνών στις 14 Νοεμβρίου 1913. Και φυσικά στα δημόσια δάση δεν χωρά ούτε χρησικτησία ούτε παρα-γράφεται ποτέ το δικαίωμα του δημο-σίου να τα διεκδικήσει.

Περαιτέρω, το ελληνικό δημόσιο, αφού αναφέρει όλες τις γνωμοδοτή-σεις και αποφάσεις που ανακάλεσαν τις προηγούμενες (που επικαλείται η Μονή), υποστηρίζει ότι:

α) Δεν υφίσταται κανένας τίτλος που να εξεδόθη επί τουρκικής κυρι-αρχίας.

β) Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος δεν έχει στην κατοχή της τα χρυσόβουλα που επικαλείται.

Τα αναφέρει αλλά δεν τα προσκο-μίζει, γιατί δεν τα έχει! Κάποια σιγ-γίλια, φιρμάνια και χοτζέτια που δι-

αθέτει αντιφάσκουν μεταξύ τους και αναφέρονται σε μια έκταση ΜΟΝΟ 1.250 στρεμμάτων έξω από την επί-δικη έκταση των 53.800! Μόνο για αυτά τα 1.250 στρέμματα μπορεί να προβάλει αξιώσεις η Μονή και σε καμία περίπτωση για ολόκληρη την έκταση που πήγε και πούλησε στον Βαρδινογιάννη χωρίς να της ανήκει. Και, δυστυχώς, η συγκεκριμένη έ-κταση των 1.250 στρεμμάτων απαλ-λοτριώθηκε το Σεπτέμβριο του 1924 υπέρ των ακτημόνων της περιοχής. Αρα, η Μονή Ξενοφώντος δεν έχει τίποτα απολύτως. Κρίμα.

γ) Ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι η Μονή είχε «παλαιγενή δικαιώματα» επί της έκτασης, αυτά εξαλείφθηκαν από την τουρκική κατοχή.

δ) Εδώ και πολλά χρόνια το δη-μόσιο είναι αυτό που ασκεί τη νομή του κτήματος ανοίγοντας αντιπυρικές ζώνες, ιδρύοντας εκτροφεία, παραχω-ρώντας τμήματα υπέρ ακτημόνων κτλ.

1982 - Απορρίπτεται η αγωγή του δημοσίου ως απαράδεκτη!Με το πλήθος των στοιχείων υπέρ του, το ελληνικό δημόσιο δεν είχε

τίποτα να φοβηθεί στο δικαστήριο. Ενα μόνο πράγμα φοβόταν. Να μη γί-νει το δικαστήριο. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Για παράδειγμα, με το να απορριφθεί για τυπικούς λόγους η αγωγή του δημοσίου και να μην εξεταστεί η ουσία της υπόθεσης. Ετσι και έγινε.

Το Δεκέμβριο του 1980 κατατέθηκε η αγωγή του ελληνικού δημοσίου κατά Μονής και ΣΕΚΑ. Δικάσιμος ορίστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1981. Αναβλήθηκε. Επόμενη δικάσιμος... 2 Ιουνίου 1982. Το δικαστήριο συνε-δρίασε και αποφάσισε ότι «η ένδικος αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδε-κτος» διότι δεν ενεγράφη εμπρόθεσμα στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων! Για τυπικούς λόγους δηλαδή.

Το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι ότι ό-ταν το ελληνικό δημόσιο άσκησε έ-φεση κατά της απόφασης, το Εφετείο Θεσσαλονίκης εξαφάνισε την από-φαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής κρίνοντας ότι τελικά η αγωγή είχε εγγραφεί εμπρόθεσμα στα βιβλία διεκδικήσεων! Πώς είναι δυνατόν -θα αναρωτηθεί κανείς. Και όμως είναι...

Κατά το πέρασμα των χρόνων, πολλοί επιτήδειοι θέλησαν να βάλουν χέρι στη Σιθωνία αλλά πάντοτε οι κάτοικοι υπερασπίστηκαν τη γη τους. Ειδικά από το 1950 και μετά προσπάθησαν να αναπτύξουν

τουριστικά και οικονομικά την περιοχή αξιοποιώντας τις ιδιοκτησίες τους, χωρίς φυσικά να ενοχληθούν από καμία Μονή!«Αυτό το μέρος είναι δικό μας. Δεν ανήκει σε καμία Μονή και σε κανένα Βαρδινογιάννη. Το καλλιεργούμε, το

προσέχουμε, το αγαπάμε και ζούμε από αυτό» λέει στο ΣΚΑΝΔΑΛΟ ο Γιώργος Παρδάλης, πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Αγίου Νικολάου, στην οποία βρίσκονται τα 9 νησάκια που περιλαμβάνονται στη μοναστηριακή «προίκα» των 53.800 στρεμμάτων. «Και 13.500 στρέμματα που είναι ιδιωτικές περιουσίες των κατοίκων» συμπληρώνει με αγωνία ο πρόεδρος. «Ιδιοκτησίες που σήμερα έχουν αναπτυχθεί επιχειρηματικά».Για τον Γιώργο Παρδάλη δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι σήμερα εμφανίστηκαν πολλοί μνηστήρες για την περιοχή (καλή ώρα και η Μονή Ξενοφώντος). «Η Σιθωνία έχει το πιο ωραίο δάσος της Ελλάδας.

Αυτό που έγινε το 1969 με τη ΣΕΚΑ και τον Βαρδινογιάννη ήταν ένα κόλπο μεταξύ ορισμένων ανθρώπων. Χωρίς να έχουν ιδέα οι κάτοικοι, παράνομα τελείως, συντάχθηκε ένα προσύμφωνο στο Σοχό και μετά το συμβόλαιο πώλησης στον Πειραιά. Χωρίς να γνωρίζουν οι κάτοικοι το παραμικρό. Και έρχεται ο Βαρδινογιάννης μέσω της Μονής και διεκδικεί ένα φιλέτο στη Σιθωνία που το αγόρασε ένα χιλιάρικο το στρέμμα. Είναι να γελάς. Στα δικαστήρια δεν μας δείχνουν τίποτα. Η κατάσταση είναι γελοία. Το ελληνικό κράτος πρέπει να τους διώξει από εκεί. Να μας αφήσουν ήσυχους. Αλλά δυστυχώς το ελληνικό δημόσιο δεν ήθελε όλα αυτά τα χρόνια να λήξει το θέμα».

«Αυτό που έγινε το 1969 με τη ΣΕΚΑ και τον Βαρδινογιάννη ήταν ένα κόλπο»

Γιώργος Παρδάλης πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Αγίου Νικολάου



«Υπάρχουν εκτάσεις στη Σιθωνία που οι κάτοικοι αναγνωρίζουν ως μοναστηριακή περιουσία» ξεκαθάρισε στο ΣΚΑΝΔΑΛΟ ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Νικήτης. Ο κ. Γιοβανέκος, καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάντησης που είχαμε μαζί του, επέμεινε να μας τονίζει ότι οι κάτοικοι της περιοχής δεν είναι οι εγκάθετοι που αρνούνται κάθε μοναστηριακή διεκδίκηση. Κάποιες από αυτές τις αναγνωρίζουν και τις δέχονται. Είναι όμως πάγια τακτική τους να υπερασπίζονται τη γη τους απέναντι στις παράλογες και ανύπαρκτες αξιώσεις των αγιορείτικων Μονών, όπως αυτή της Μονής Ξενοφώντος. «Οι κάτοικοι ποτέ δεν δέχθηκαν τα συμβόλαια της Μονής

με τον Βαρδινογιάννη. Διαμαρτύρονταν πάντα».Το ενδιαφέρον στοιχείο, βέβαια, που μας αποκάλυψε ο κ. Γιοβανέκος, είναι η λίστα με τις υπόλοιπες μοναστηριακές αξιώσεις στην περιοχή. Μετρήστε μαζί μας:

στρέμματα στη Μεταμόρφωση, ενώ της έχουν ήδη αναγνωριστεί ήδη άλλα 18.000 στρέμματα.

16.500 στρέμματα

στρέμματα στη Σάρτη, ενώ έχουν πουληθεί ήδη άλλα 32.000 στρέμματα από την ίδια Μονή.

Αν σ’ αυτά προσθέσουμε τη διεκδίκηση της Μονής Ξενοφώντος (τα 53.800 στρέμματα), τη Μονή Ζωγράφου και διάφορα άλλα μετόχια που υπάρχουν στην περιοχή, συνολικά το νούμερο ξεπερνά τα 200.000 στρέμματα. Σχεδόν όλη η Σιθωνία. Οι Μονές διεκδικούν σχεδόν όλη τη Σιθωνία. Επιτέλους, ίσως ήρθε η ώρα να δοθεί μια πολιτική λύση στο ζήτημα.

«Οι μονές διεκδικούν σχεδόν όλη τη Σιθωνία»

Γιοβανέκος Τριαντάφυλλοςπρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Νικήτης

Και πάλι βγαίνει μια απόφαση (υπέρ της Μονής και του Βαρδινογιάννη) που ανακαλείται στη συνέχεια. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όλων αυτών; Οτι πέρασαν έτσι άλλα 5 χρόνια. Η από-φαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης βγήκε το 1985 και στην ουσία ξεκι-νούσε από την αρχή τη διαδικασία.

Θυμίζουμε ότι από το 1974 έχουν ακυρωθεί οι αποφάσεις που έδιναν την κυριότητα στη Μονή (και κατ’ ε-πέκταση στον Βαρδινογιάννη). Πάμε και παρακάτω.

Στη διεκδίκηση και η Σίμωνος Πέτρα

Ομως, αυτό το φιλέτο στη Χαλκι-δική το διεκδικούν και άλλοι. Η -ε-πίσης Αγιορείτικη- Ιερά Μονή Σίμω-νος Πέτρα το 1979 καταθέτει αγωγή κατά της ΣΕΚΑ του Βαρδινογιάννη ισχυριζόμενη ότι μια έκταση 30.000 στρεμμάτων από τα 53.800 ανήκει σ’ αυτήν! Και πώς το αποδεικνύει; Μα, με οθωμανικούς τίτλους που καταχω-ρήθηκαν στο περιβόητο αυτοκρατο-ρικό κτηματολόγιο!

Συγκεκριμένα, η Ιερά Μονή Σίμω-νος Πέτρα κάνει αγωγή με αίτημα να

αναγνωριστεί η ακυρότητα του πω-λητηρίου συμβολαίου, αγωγή που τελικά απορρίφθηκε αμετάκλητα στη συνέχεια! Το επιχείρημά της ήταν ότι είναι άκυρη η πώληση γιατί δεν υ-πήρχε άδεια του υφυπουργού Γεωρ-γίας, όπως όριζε ο νόμος. Ομως το Εφετείο Πειραιά και μετά ο Αρειος Πάγος απεφάνθησαν τελικά ότι -βά-σει του νόμου-άδεια του υφυπουρ-γού Γεωργίας απαιτείται μόνο σε πε-ρίπτωση κατάτμησης της γης και όχι στην περίπτωση που πουλήσεις γη που δεν σου ανήκει καθόλου. Μόνο αν η Μονή πουλούσε ένα κομμάτι από αυτήν, θα χρειαζόταν άδεια του υφυπουργού. Και εδώ δεν κατατμή-θηκε τίποτα. Πουλήθηκε ολόκληρη! Και έτσι απορρίφθηκε η αγωγή της Μονής.

Κύριες παρεμβάσειςΠαράλληλα, πάντως, επειδή ούτως

ή άλλως είχε το ενδιαφέρον της, η Ιερά Μονή άσκησε και κύρια παρέμ-βαση στη μεγάλη δίκη υπερασπιζό-μενη τα δικά της άγια και ιερά.

Επίσης, κύρια παρέμβαση άσκη-σαν το 1987 η τότε κοινότητα Νικήτης

Σιθωνίας, η τότε κοινότητα Αγίου Νι-κολάου, καθώς και δύο ιδιώτες ζη-τώντας να αναγνωριστεί ότι εκτάσεις που βρίσκονται μέσα στα 53.800 ανή-κουν σ’ εκείνους. Στη συνέχεια ασκή-θηκαν και άλλες κύριες παρεμβάσεις από κατοίκους. Οι άνθρωποι άκου-γαν ότι η γη τους θα ανήκει πλέον στον Βαρδινογιάννη και έτρεχαν στα δικαστήρια.

1995 - H πρώτη προδικαστική απόφαση

Στις 7 Ιουνίου 1995 εκδίδεται η πρώτη προδικαστική απόφαση στην υπόθεση της Σιθωνίας. Ονομάζεται «εν μέρει οριστική απόφαση του Δι-καστηρίου». Αυτή αφού ρύθμισε τα θέματα των παρεμβάσεων, ανέβαλε την έκδοση της οριστικής απόφασης διατάσσοντας παράλληλα διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για το αν η ε-πίδικη έκταση των 53.800 στρεμμά-των περιλαμβάνεται μέσα στο δημό-σιο δάσος των 75.570 στρεμμάτων.

2004 - Η πραγματογνωμοσύνηΣτις 24 Νοεμβρίου 2004 κατατίθεται

στη γραμματεία του Πρωτοδικείου

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑΣ



Βαρδινογιάννης-gateΦΑΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Η πραγματογνωμοσύνη που κατατέθηκε στο δικαστήριο το 2004 (24 χρόνια μετά την κατάθεση της αγωγής) ήταν ξεκάθαρα υπέρ του δημοσίου και κόλαφος για τους ισχυρισμούς Βαρδινογιάννη. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η έκταση είναι δημόσιο δάσος! Φυσικά ακυρώθηκε (χωρίς κανένα λόγο) και διατάχθηκε νέα. Και έχει ο Θεός...

Χαλκιδικής η έκθεση πραγματογνω-μοσύνης που συνέταξαν οι ορισμέ-νοι από το δικαστήριο Βασίλειος Πε-φάνης (τοπογράφος μηχανικός) και Βασίλειος Καλφόπουλος (δασάρχης Πολυγύρου). Η έκθεση δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών «η διεκδι-κούμενη έκταση των 53.800 στρεμ-μάτων από την Ι.Μ. Ξενοφώντος που αγοράστηκε από τη ΣΕΚΑ ΑΕ... εμπί-πτει εξολοκλήρου μέσα στην έκταση του Δασοπονικού χάρτη του Δασαρ-χείου Πολυγύρου και αποτελεί τμήμα της έκτασης του Δημοσίου δάσους Α-γίου Νικολάου και Νικήτης πλην 598 στρεμμάτων ανατολικά του υψώματος Καρβουνά».

Από τα 53.800 στρέμματα, μόνο τα 598 τους άφησε η πραγματογνω-

μοσύνη. Και από αυτά τα 598 «τα 93 στρέμματα φαίνεται να εμπίπτουν στο μοναστηριακό δάσος Τριποτάμου, ι-διοκτησίας Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Αγίου Ορους και τα υπόλοιπα 505 στρέμματα φαίνεται να εμπίπτουν στο μοναστηρι-ακό δάσος Κουνουπάδες ιδιοκτησίας Ι.Μ. Κουτλουμουσίου Αγίου Ορους». Πάλι τίποτα δεν έχει η Μονή Ξενο-φώντος. Κρίμα και πάλι.

2008 - H δεύτερη προδικαστική απόφαση

Υπήρξε η πρώτη προδικαστική το 1995 που διέταξε πραγματογνωμο-σύνη. Πέρασαν 9 χρόνια και τελικά κατατέθηκε η πραγματογνωμοσύνη. Τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί σ’ αυτή την υπόθεση για να καθυστερή-

σει και άλλο στα δικαστήρια... Μα, να εκδοθεί μια δεύτερη προδικαστική που θα διατάξει μια δεύτερη πραγμα-τογνωμοσύνη.

Η πρώτη (ξεκάθαρα υπέρ του ελ-ληνικού δημοσίου) δεν άρεσε στους δικαστές! Και τι αποφασίζουν στις 20 Αυγούστου του 2008, 13 χρόνια μετά; Οτι η σωστή πραγματογνωμοσύνη α-παιτεί ειδικές γνώσεις επιστήμης και ότι αυτή που έγινε δεν ήταν σωστή (αυτή που ήταν ξεκάθαρα υπέρ του ελληνικού δημοσίου)! Και εδώ βρι-σκόμαστε σήμερα.

Εν αναμονή αυτής της δεύτερης πραγματογνωμοσύνης. Ισως, βέβαια, χρειαστεί και μια τρίτη. Ισως και τέ-ταρτη. Ποιος Ελληνας δικαστής το ξέρει; ///


Ο Βαρδινογιάννης επί χούντας αγόρασε στο 1/17ο της τιμής. Με 70.000 δρχ. αγόρασε όλο το νησάκι Αμπελίτσι. Το 2008, το 75% του νησιού πουλιόταν προς 5.000.000 ευρώ!

Το 1973 ο Βαρδινογιάννης α-γόρασε 53.800 στρέμματα στη Σιθωνία Χαλκιδικής προς 1.000 δραχμές το στρέμμα. Ο

μοναχός Ευδόκιμος δήλωνε τότε ότι επρόκειτο περί ενός τιμήματος που ανταποκρίνεται στις οικονομικές συ-γκυρίες της εποχής. Θυμηθείτε ότι μέσα στη γιγαντιαία έκταση υπήρχαν και 9 νησάκια. Μεταξύ αυτών και το νησάκι Αμπελίτσι. Εχει έκταση περί-που 70 στρεμμάτων και άρα σύμφωνα με το τίμημα, που θεώρησε λογικό ο μοναχός τότε, πωλήθηκε προς 70.000 δρχ. Ολο το νησάκι!

Ενδιαφέρον, λοιπόν, θα είχε να βρούμε άλλες πράξεις της ίδιας πε-ριόδου στην ίδια περιοχή για να συ-γκρίνουμε το τίμημα. Βρήκαμε. Οι κά-τοικοι ήξεραν ότι αυτή είναι η γη των

πατεράδων τους και είχαν δικούς τους τίτλους ιδιοκτησίας από τους προγό-νους τους, ανεξάρτητα από αυτούς που επικαλέστηκε αργότερα η Μονή Ξενο-φώντος. Οι κάτοικοι φυσικά δεν είχαν ιδέα για τις διεκδικήσεις της Μονής. Υποθήκευαν τη γη τους για να πάρουν δάνειο. Τη νοίκιαζαν. Την πουλούσαν. Και η καλύτερη περίπτωση για τη σύγκριση είναι ακριβώς αυτά τα νη-σάκια. Για να καταλάβουμε και πόσο «εύλογα» ήταν τα λεφτά που έδωσε ο Βαρδινογιάννης τότε αλλά και πόσο έχει φτάσει η αξία της έκτασης σήμερα. Ας ξεκινήσουμε από το δεύτερο.

Η ΣΕΚΑ εκδιώχνει τους «καταπατητές» κατοίκουςΣτις 7 Ιανουαρίου του 1994, η ΣΕΚΑ καταθέτει αγωγή κατά ενός ανθρώπου

που έλεγε ότι της είχε καταπατήσει στο Διάπορο (ένα από τα 9 νησιά) μια έ-κταση 11,6 στρεμμάτων. Φυσικά, μέχρι σήμερα έχει καταθέσει πολλές τέτοιες αγωγές για να αποδείξει ότι προστα-τεύει την περιοχή της. Ομως, αυτό σκέφτηκε να το κάνει μετά το 1994. Και πλέον οι «καταπατητές» της μπορούν να επικαλούνται έκτα-κτη χρησικτησία αφού πέρασαν 20 χρόνια από την υπογραφή του συμ-βολαίου (1973). Δηλαδή, οι άνθρωποι που ήταν εγκα-τεστημένοι εκεί από το 1940, θα έπρεπε να επικαλεστούν έκτακτη χρησικτησία για να μη χάσουν τα σπίτια τους από τον Βαρδινογιάννη. Ελέω του ελληνι-κού δημοσίου όλα αυτά. Οι περισσό-τερες από αυτές τις αγωγές πάντως αρ-χικά απορρίφθηκαν ως αόριστες ...εν


Νήσος Αμπελίτσι - Τότε αγόρασε με 2,94 ευρώ Σήμερα πωλείται με 71.429 ευρώΑύξηση... 2.429.557%

ΟΟΟΟτττΑΑππ




αναμονή πάντοτε και της απόφασης του δικαστηρίου για την έκταση.

Με τη δική της εκτίμηση το 1994Το ενδιαφέρον στοιχείο που επικαλεί-ται η ίδια η ΣΕΚΑ σ’ αυτή την αγωγή του Ιανουαρίου του 1994 είναι ότι «η αξία της επιδίκου εκτάσεως σήμερον ανέρχεται εις το ποσόν των 23.300.000 δρχ.».

άξιζαν 23.300.000 δρχ.

δρχ. το στρέμμα. Και μετά ήρθε το ευρώ.

Με την εκτίμηση της Αγροτικής το 2008

Τράπεζα ανακοίνωσε ότι ενδιαφέρεται

να πουλήσει «το 75% εξ αδιαιρέτου της νησίδας Αμπελίτσι». Η έκταση είχε πε-ριέλθει στην ιδιοκτησία της τράπεζας μέσω πλειστηριασμών. (Είχαν γίνει κατασχέσεις στην ακίνητη περιου-σία των κατοίκων). Τη δεκαετία του

η Αγροτική Τράπεζα συγκεντρώνει το

αποφασίζει να το πουλήσει. Η πώληση προγραμματίστηκε για την

-νησης ορίστηκε στα... 5.000.000 ευρώ!

εμείς ας χαρίσουμε και το άλλο 25%

το αγοράζεις ολόκληρο με 5 εκατ. Για

θα τα υπολογίσουμε όλα σε ευρώ.

-

προς 5.000.000 ευρώ.

στρέμμα.

αβάντα υπέρ του Βαρδινογιάννη στον υπολογισμό)

-

5.000.000 ευρώ τα 70 στρέμματα

τη χρονική διαφορά των 35 ετών. Ας γυρίσουμε στο τότε. Να συγκρίνουμε με άλλο συμβόλαιο της ίδιας περιό-δου!

Ο Βαρδινογιάννης αγόρασε στο 1/17ο της τότε αξίας!

--

Ο Βαρδινογιάννης αγόρασε με 1.000

πραγματική τιμή άγγιζε τις 17.000 δρχ το στρέμμα. Στο 1/17ο της αξίας δηλαδή


Τ ο 2008 το στρέμμα κόστιζε 24.3 εκατ. δρχ. (71.429 ευρώ). Θυμίζουμε ότι ο Βαρδινιγιάννης αγόρασε με 1.000 δρχ. το στρέμμα (2.94 ευρώ).

Τ ο 1994 το στρέμμα κόστιζε 2.008.000 δρχ. (5.894 ευρώ).

ΤΤ οο 20200808 τοο στστρέρέμμμμαα κόκόστιζζεε 2424 33 εεκακαττ δδδρχρχρχ (7(711 424229 εευυρώρώώώ)) ΘΘυυυυμμίζίζοοουουμεμεμε


Είναι ο ισολογισμός της εταιρείας ΣΕΚΑ για την εταιρική χρήση του 1999. Στα πάγια ενεργητικά της εταιρείας καταγράφεται φυσικά και το Δασόκτημα της Σιθωνίας αξίας (όπως αναφέρεται) 408.880.000 δρχ. Από το 2002 και μετά το ποσό μεταφέρθηκε σε ευρώ. Κατά τα άλλα συνεχίζει και δηλώνεται κάθε χρόνο στον ισολογισμό της εταιρείας ανελλιπώς.

1.244.000 δρχ! Απόλυτα συγκρίσιμο μέγεθος. Στην ίδια έκταση. Την ίδια περίοδο.

Κάτοικος που είχε τίτλους ιδιοκτη-σίας στο Αμπελίτσι πούλησε την περι-ουσία του σε 3 αγοραστές. (Δεν ήξερε εξάλλου ότι παράλληλα η έκταση δι-εκδικείται από τη Μονή Ξενοφώντος που θέλει να τη δώσει στον Βαρδινο-γιάννη). Και έλαβε για 70 στρέμματα... το ποσό των 1.244.000 δρχ.

στρέμμα!

την αγόρασε προς 1.000 δρχ. το στρέμμα... στο 1/17ο της αξίας!

είχε χαρακτηρίσει «εύλογο» το τίμημα.

Οποιος προλαβαίνει...Το ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα

δεν έχει φροντίσει να λύσει το ιδιο-κτησιακό μπάχαλο της περιοχής. Σ’ ο-λόκληρη τη Σιθωνία υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας που αντιφάσκουν μεταξύ τους και ταλαιπωρούν τους κατοίκους με μακροχρόνιους δικαστικούς αγώ-νες. Το ίδιο ακίνητο μπορεί να έχει διπλό ή τριπλο-πουληθεί. Για παρά-

στην κυριότητά της το νησάκι Αμπελί-

ίδια στιγμή που το διεκδικούσε (και διεκδικεί ακόμη) στα δικαστήρια και το ελληνικό δημόσιο. Γιατί υπάρχουν οι κάτοικοι που επικαλούνται τους

-πάρχουν οι μονές που επικαλούνται χρυσόβουλα και τις διεκδικούν και υπάρχει και το δημόσιο που τρέχει να υπερασπιστεί τις εκτάσεις του (όχι

βέβαια σε όλες τις περιπτώσεις). Μια λύση θα ήταν το κτηματολόγιο. Δια-βάστε στη σελίδα ....... τι έγινε με το Κτηματολόγιο. Τα περιγράφει τέλεια ο

υπόθεση που ερευνούμε.

Με την ανοχή του ελληνικού δημο-σίου... περιουσία της εταιρείας!

χρόνο να εγγράφει το «Δασόκτημα της Σιθωνίας» (έτσι αναφέρεται) στα πάγια ενεργητικά της. Ανατρέξαμε στους ισο-λογισμούς της εταιρείας τα τελευταία 13 χρόνια. Παντού αναφέρεται το Δα-σόκτημα της Σιθωνίας.

χρόνια τώρα και παρακολουθεί (προ-φανώς γελώντας) την προκλητική α-δράνεια του ελληνικού δημοσίου να το πάρει πίσω. ///

Το 1973, τμήμα της ίδιας έκτασης πωλείται προς 17.771 δρχ. το στρέμμα. Μόλις 2 μήνες πριν αγοράσει ο Βαρδινογιάννης.



Το ερώτημα που καταρχάς θέσαμε στον δήμαρχο Σιθωνίας ήταν αν ποτέ η πολι-τεία προσπάθησε να λύσει το ιδιοκτησι-ακό της περιοχής όλα αυτά τα χρόνια. Ο δήμαρχος χαμογέλασε και ξεκίνησε να μας αφηγείται.

«Το 2000, περίπου, ξαφνικά είδαμε ότι με μια απόφαση του τότε υπουρ-γού ΠΕΧΩΔΕ (Λαλιώτης) θα γίνει Κτηματολόγιο στις περιοχές Νικήτης και Αγίου Νικολάου. Προσέξτε. Μόνο σ’ αυτές τις περιοχές. Μόνο στα συ-γκεκριμένα δημοτικά διαμερίσματα. Πουθενά αλλού. Εμείς διατηρού-σαμε πολλά ερωτηματικά. Λέγαμε ότι σίγουρα το Κτηματολόγιο είναι δάκτυλος του Βαρδινογιάννη, για να εγγραφεί η έκταση ως ιδιοκτησία του. Από την άλλη το είδαμε και σαν ευκαιρία να ξεκαθαρίσει επιτέλους τη στάση του το ελληνικό δημόσιο και να λυθεί το θέμα. Για αυτό αμέσως

κάναμε συμβούλια επί συμβουλίων και καταλήξαμε σε μια επιτροπή α-γώνα, η οποία απευθύνθηκε και στα υπουργεία και στο Κτηματολόγιο για να μπορέσουμε να εγγράψουμε την έκταση υπέρ των δημοτών».

Ποια ήταν η ανταπόκριση των αρμο-δίων; Συζητώντας με τους νομικούς συμ-βούλους του κράτους και του Κτη-ματολογίου τότε, είχαμε εξασφαλίσει τις προφορικές τους δεσμεύσεις ότι θα προωθηθεί η ιδιοκτησία των δη-μοτών. Βέβαια, οι δεσμεύσεις τους ήταν μόνο προφορικές. Εμείς όμως για να προωθήσουμε τη διαδικασία έγγραφης στο Κτηματολόγιο (γιατί πάντα υπήρχε και η δεύτερη σκέψη ότι είναι κόλπο) ζητούσαμε έγγραφη δέσμευση. Τους προτείναμε μάλιστα να αναθέσουν στο πανεπιστήμιο να κάνει μελέτη που να αποδεικνύει την αλήθεια. Εμείς δεν είχαμε να φο-


Το Κτηματολόγιο - φιάσκο και στο βάθος... Βαρδινογιάννης

Συνέντευξη: Ιωάννης Τζίτζιος, δήμαρχος Σιθωνίας

Το μήνυμα που αποστέλλει μέσω του περιοδικού μας ο δήμαρχος Σιθωνίας Ιωάννης Τζίτζιος έχει γνωστούς και απολύτως σαφείς αποδέκτες. Τη Μονή Ξενοφώντος και την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

«Εμείς, οι κάτοικοι του Δήμου Σιθωνίας δεν αναγνωρίζουμε καμία έκταση ΣΕΚΑ η οποία προήλθε από μοναστήρια. Εν κρυπτώ και παρανόμως επ’ ευκαιρία της χούντας δημιούργησαν παράνομους τίτλους με σκοπό να υφαρπάξουν την έκταση αυτή. Δεν επιτρέπουμε και δεν θα αφήσουμε κανένα σ’ αυτή την έκταση των κατοίκων μας, των παππούδων μας και των προπάππων μας να παίξει τα δικά του παιχνίδια. Ειδικά σήμερα. Και σ’ όλους εκείνους που θέλουν να κερδίσουν στις πλάτες και τον ιδρώτα της ιστορίας μας, θέλω να τους πω να αφήσουν αυτά τα κόλπα γιατί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα. Μόνο μας ταλαιπωρούν. Τη γη μας δεν θα τους τη δώσουμε. Να το καταλάβουν καλά».

Ο Ιωάννης Τζίτζιος είναι δήμαρχος από το 1998 και από τότε ζει από κοντά την υπόθεση της Σιθωνίας. Επί της δημαρχιακής του θητείας κλήθηκε αρκετές φορές να λάβει δύσκολες αποφάσεις που είχαν να κάνουν με την περιουσία των δημοτών του. Μία από αυτές... η ανατροπή του Κτηματολογίου το 2000, όταν οι αυτοδιοικητικοί τότε κατάλαβαν ότι επρόκειτο περί «στημένης ιστορίας».

«Τη γη μας δεν θα τους τη δώσουμε. Να το καταλάβουν καλά»

Από αριστερά ο Τριαντάφυλλος Γιοβανέκος, πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Νικήτης, ο Ιωάννης Τζίτζιος, δήμαρχος Σιθωνίας και ο Γιώργος Παρδάλης πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Αγίου Νικολάου.


βηθούμε τίποτα. Ξέραμε και ξέρουμε ποια είναι η αλήθεια.

Και τελικά; Τελικά, αυτή την έγγραφη δέσμευση δεν την πήραμε ποτέ. Βέβαια, όλη αυτή την περίοδο το Κτηματολόγιο συνέχισε να λειτουργεί και να κατα-τίθενται οι αιτήσεις. Εμείς τους περι-μέναμε μέχρι και την τελευταία μέρα της προθεσμίας. Οταν η μέρα αυτή έφτασε και είδαμε ότι η έγγραφη δέσμευση του υπουργείου δεν είχε σταλεί, νιώσαμε ότι επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μας. Εκτάκτως και κατ΄ ε-πειγόντως έγινε δημοτικό συμβούλιο και αποφασίσαμε μαζί με την επι-τροπή αγώνα να πάμε και να σφρα-γίσουμε το Κτηματολόγιο και να τους πετάξουμε έξω όλους. Ούτε τα χαρ-τιά που τους είχαμε στείλει δεν τους αφήσαμε. Τα πήραμε πίσω και τα κρύψαμε σε άλλο σημείο για να μην μπορούν να τα βρουν. Τους δηλώ-

νουμε, λοιπόν, ότι εμείς δεν θέλουμε κανένα Κτηματολόγιο στην περιοχή, αν δεν λυθεί πρώτα το τεράστιο θέμα της Σιθωνίας με την εμπλοκή Βαρδι-νογιάννη.

Ομως προφορικά σας έλεγαν ότι θα δι-καιωθείτε και σας καλούσαν να προχω-ρήσετε στο Κτηματολόγιο; Ακριβώς. Μας κοροϊδεύανε κανο-νικά. Προφορικά μας έλεγαν «προ-χωρήστε και εμείς θα προτείνουμε την ιδιοκτησία των δημοτών. Μη φο-βάστε». Και εμείς τους απαντούσαμε «πολύ καλά αυτά που μας λέτε. Στείλτε τα και εγγράφως». Και δεν τα έστει-λαν ποτέ. Τότε με τους δικηγόρους κάναμε μια μαραθώνια σύσκεψη και αποφασίσαμε να δράσουμε αποφα-σιστικά. Και ευτυχώς που κάναμε τότε τη σοφή -όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- ενέργεια διότι αν συ-ντασσόταν τότε το Κτηματολόγιο, μέ-χρι σήμερα θα μπορούσε να έχει εγ-

γραφεί η περιοχή ως ιδιοκτησία του Βαρδινογιάννη και να τη χάσουμε τη γη μας.

Οι κάτοικοι μιλάνε για «φιλέτο από τα λίγα»Και λίγα λένε. Είναι ίσως μία από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που μπορεί να αξιοποιηθεί ποικιλοτρό-πως. Ηδη, έχει αναπτυχθεί έντονη δραστηριότητα. Από μικρές οικογε-νειακές μονάδες μέχρι και ξενοδο-χεία 5 αστέρων. Η αξία της έκτασης αυτής σήμερα είναι ανυπολόγιστη.

Και όμως, τότε ο Βαρδινογιάννης την υπολόγισε προς 1.000 δρχ. το στρέμμα. Σας είπα, ο Βαρδινογιάννης παρά-νομα μαζί με κάποιους άλλους και με ανθρώπους της χούντας προσπά-θησε να δημιουργήσει κάποιους τίτ-λους για να κερδίσουν οι ίδιοι. Αυτό ισχύει για εμάς. ///

Όλη σχεδόν η βόρεια Σιθωνία, 53.800 στρέμματα δόθηκαν από τη χούντα στον Βαρδινογιάννη. Στη δορυφορική εικόνα, αλλά και στο τοπογραφικό σχέδιο βλέπουμε τα όρια της γιγαντιαίας έκτασης.


O Νίκος Βαρδινογιάννης (ο με-γάλος αδελφός της οικογέ-νειας) απεβίωσε στις 2 Ιουλίου 1973. Aπό εκεί και πέρα, τα

ηνία του επιχειρηματικού ομίλου α-ναλαμβάνει ο Βαρδής με τη βοήθεια του αδελφού του Θεόδωρου. Και τώρα προσοχή στις ημερομηνίες...

Στις 2 Ιουλίου 1973 που φεύγει από τη ζωή ο Νίκος Βαρδινογιάννης:

Βαρδινογιάννη- γνωμοδότηση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δημοσίων Δασών είχε εκδοθεί (αυτή υπογρά-φτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1973)

-γική απόφαση της χούντας που α-ναγνώριζε την κυριότητα της έκτασης

-γράφηκε την 1η Οκτωβρίου 1973)

πώληση της έκτασης προς 1.000 δρχ το στρέμμα (αυτή υπογράφηκε στις 26 Νοεμβρίου 1973). Οπως, λοιπόν, προκύπτει με σαφή-

νεια από τα γεγονότα, όταν πέθανε ο Νίκος Βαρδινογιάννης, η έκταση της Σιθωνίας δεν ανήκε κατά κανένα τρόπο στην εταιρεία ΣΕΚΑ και την οι-κογένεια Βαρδινογιάννη. Ούτε τυπικά ούτε καν θεωρητικά. Τότε ακόμη δεν είχαν το παραμικρό στοιχείο υπέρ τους. Ολες οι θετικές (για αυτούς) υ-πογραφές της χούντας έπεσαν το φθι-νόπωρο. Ο Νίκος όμως είχε πεθάνει από τον Ιούλιο. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο. Και πάμε και στο δεύτερο.

Ο Νίκος Βαρδινογιάννης είχε φρο-ντίσει να διανείμει την περιουσία του με διαθήκη, που δημοσιεύθηκε λίγους μήνες μετά το θάνατό του. Από την έ-

ρευνα προκύπτει ότι η διαθήκη που δημοσ ιεύθηκε φέρει ημερομη-νία σύνταξης την 27η Ιουλίου 1971. Δύο χρόνια πριν αποβιώσει. Αρα, αφού, όταν απεβί-ωσε, δεν θα μπο-ρούσε με κανένα τρόπο να ισχυρι-στεί ότι η έκταση της Σιθωνίας είναι δική του, προφανώς και όταν έγραφε τη διαθήκη του (δύο χρόνια πριν!) δεν θα μπορούσε καν να φανταστεί ότι θα αγοράσει τα 53.800 στρέμματα

Θυμίζουμε ότι μέχρι τον Ιούλιο του 1971 αναφορικά με το ιδιοκτησι-ακό καθεστώς της Σιθωνίας είχαν γίνει

όμως κανένα μέχρι τότε αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, η πρώτη αίτηση του

-ΐου του 1971 άρχισε να παράγει αποτε-λέσματα μετά τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Ενα μήνα μετά το θάνατο του ιδρυτή του Ομίλου Βαρδινογιάννη.

Και όμως... σ’ αυτή τη διαθήκη, ο Νίκος Βαρδινογιάννης φαίνεται να κληροδοτεί στους συγγενείς του την έ-κταση της Σιθωνίας... που αγοράστηκε δύο χρόνια μετά!

Συγκεκριμένα, αναφέρεται στη δια-θήκη του Νίκου Βαρδινογιάννη

--

-

---


Το μυστήριο με τη διαθήκη του Νίκου Βαρδινογιάννη

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑΦAΚΕΛΟΣ ΣΙΘΩΝIΑ

Πώς είναι δυνατόν να μπαίνει στη διαθήκη του Νίκου Βαρδινογιάννη το Μάλιστα, διανέμεται σ΄όλους τους άνδρες της οικογένειας και φυσικά...


Ερώτημα 1ο:Πώς είναι δυνατόν να μπαίνει στη διαθήκη του Νίκου Βαρδινογιάννη το φιλέτο της Σιθωνίας... που αγοράστηκε δύο χρόνια μετά;

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ίδια διαθήκη, όταν γίνεται αναφορά σ’ ένα μελλοντικό ενδεχόμενο (αν για παράδειγμα η σύζυγός του Εμμανου-

έλα - Κατίνα Βαρδινογιάννη ξαναπα-ντρευτεί) ο συντάκτης χρησιμοποιεί τη σωστή διατύπωση (σε μελλοντικό χρόνο). Γράφει «θα δικαιούται δε μη-νιαίως ποσόν...» και παρακάτω «και θα καταβάλλονται από τη MOTOR OIL».

Αντίθετα, στην περίπτωση της Σιθω-νίας, ο συντάκτης του κειμένου χρη-σιμοποιεί κανονικότατα ενεστώτα. Στη διαθήκη διαβάζουμε: «Σιθωνία Χαλκι-δικής. Κατανέμεται εξ αδιαιρέτου».

Ερώτημα 2ο:Μήπως είναι πλαστή η διαθήκη;

Η Εμμανουέλα - Κατίνα, χήρα Νικο-λάου Βαρδινογιάννη, ενημερώθηκε

για πρώτη φορά για την ύπαρξη της διαθήκης... 40 μέρες μετά το θάνατο του συζύγου της! Μέχρι τότε δεν γνώ-ριζε τίποτα. Την ενημέρωσε σχετικά ο Βαρδής (παρουσία του αδελφού του Θόδωρου) στις 7 Αυγούστου 1973, όταν και της έδωσε για πρώτη φορά αντίγραφο για να τη διαβάσει.

Από τη δημοσιογραφική έρευνα προκύπτει ότι λίγο καιρό μετά, η χήρα διαμήνυσε στον Βαρδή -μέσω δι-κηγόρου της- ότι θα προσβάλει τη διαθήκη στα δι-καστήρια. Βέβαια, αυτό δεν έγινε ποτέ. Η διαθήκη δημοσιεύθηκε τε-λικά στις 27 Σε-πτεμβρίου 1973 και κηρύχθηκε κύρια με αμετάκλητη α-πόφαση του Πρω-τοδικείου Αθηνών τον ίδιο χρόνο. Αρα, ως πλαστή δεν προσβλήθηκε ποτέ η διαθήκη. Ούτε καν καταγ-γέλθηκε. Τότε, πώς αναφέρει μια έκταση... που δεν υπήρχε ακόμη; Ο συνειρμός μας ο-

δηγεί στο τρίτο ερώτημα.

Ερώτημα 3ο:Τον είχε διαβεβαιώσει η χούντα;

Το δεδομένο είναι ότι τον Ιούλιο του 1971 (χρονιά σύνταξης της διαθήκης) από κανένα στοιχείο δεν διαφαινό-ταν ότι η Μονή θα πάρει τελικά την έκταση. Ο Βαρδινογιάννης που ήταν και ο κυρίως ενδιαφερόμενος μπο-ρούσε μόνο να το ελπίζει (και αυτό όχι βάσιμα). Αν, λοιπόν, αποκλείσουμε την πλαστότητα, τότε η μόνη εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς είναι... ότι τον είχε διαβεβαιώσει για αυτό η χούντα. Οτι, δηλαδή, ο Βαρδινογιάννης είχε

λάβει τη διαβεβαίωση του καθεστώ-τος Παπαδόπουλου ότι θα αναγνωρι-στεί τελικά στη Μονή η κυριότητα στα 53.800 στρέμματα, τα οποία θα κατα-λήξουν μετά σ’ αυτόν με ευτελές τί-μημα. Οτι έκανε να κανονικότατο deal με τη χούντα δηλαδή.

Μια κακοπροαίρετη σκέψη θα μπο-ρούσε έτσι να δικαιολογήσει και την αινιγματική (ομολογουμένως) «διορα-τικότητα» του Βαρδινογιάννη να συνά-ψει «αρραβώνα» με τη Μονή το 1969 δίνοντας και καπάρο 350.000 δρχ. Και το 1969 (που υπεγράφη ο αρραβώνας) και το 1973 που εξεδόθησαν οι υπουρ-γικές αποφάσεις υπέρ της Μονής... στην εξουσία βρισκόταν η χούντα του Παπαδόπουλου.

Από την άλλη, έτσι μπορεί να δι-καιολογηθεί και η προθυμία του μο-ναχού Ευδόκιμου να προχωρήσει σε πώληση αυτής της τεράστιας έκτασης στο ευτελές τίμημα των 1.000 δρχ. το στρέμμα. Θυμίζουμε ότι όταν υπέγρα-ψαν το προσύμφωνο πώλησης, Μονή και Βαρδινογιάννης, το 1969, η Μονή είχε ήδη μία αποτυχημένη προσπά-θεια αναγνώρισης της κυριότητας στην έκταση. Αν όμως μετά ήρθε ο Βαρδινο-γιάννης και της έταξε σίγουρα ότι θα το καταφέρει (με τη διαβεβαίωση της χού-ντας) τότε γιατί να μην την πουλήσει; Βέβαια, έτσι δεν μπορεί να σκέφτεται ένας μοναχός... Αλλάζουμε θέμα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1Η: Φυσικά, στη διαθήκη αναφέρονται ακόμη εταιρείες, πλοία, ακίνητα και ρυθμίζονται και οι μηνι-αίες καταβολές σε διάφορα πρόσωπα από τα εισοδήματα των εταιρειών του. Εμείς απομονώσαμε μόνο το σημείο που αναφέρεται στη Σιθωνία. ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2Η: Τη διαθήκη τη βρή-καμε σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε ο Παύλος Βαρδινογιάν-νης (υιός του Νίκου) κατά των αδελ-φών του Δημοσθένη, Πύρρο και Ιω-άννα (τον Ιούλιο του 1996) στο πλαίσιο της ενδο-οικογενειακής δικαστικής διαμάχης για τη διοίκηση των εται-ρειών και της τεράστιας περιουσίας. Το στοιχείο δεν αμφισβητείται. ///

φιλέτο της Σιθωνίας... που αγοράστηκε δύο χρόνια μετά; και στον Γιώργο Αλεξανδρίδη που ολοκλήρωσε το super deal!



Η επιστολή του Βαρδή και τα 5,3 εκατ. δρχ... που λείπουν!


Μετά το θάνατο του Νίκου Βαρδινογιάννη, ακολού-θησε μια πολύμηνη πε-ρίοδος ενδο-οικογενει-

ακών ταραχών και διαφωνιών σχε-τικά με τη διαχείριση της τεράστιας περιουσίας.

Πρωταγωνιστές... από τη μια η χήρα Εμμανουέλα - Κατίνα Βαρδινο-γιάννη που διεκδικούσε τη συμμε-τοχή της στη διοίκηση των εταιρειών και από την άλλη ο Βαρδής, ο σημε-ρινός Κροίσος, που ανέλαβε (με τον αδελφό του Θόδωρο) τη διοίκηση του Ομίλου.

Στο πλαίσιο αυτής της διαμάχης, στις 22 Ιανουαρίου του 1974, ο Βαρ-δής φέρεται να στέλνει επιστολή στη χήρα με την οποία της γνωστοποι-ούσε τα παράπονά του από τη μέχρι τότε στάση της. Σε κάποιο σημείο της επιστολής, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αναφέρεται και στην περίπτωση της Σιθωνίας.

Συγκεκριμένα, ο Βαρδής θυμίζει

στη σύζυγο του θανόντος αδελφού του πως όταν ο Γιώργος Αλεξανδρί-δης ζήτησε την εξουσιοδότηση του δ.σ. της ΣΕΚΑ για να πάει να υπο-γράψει την αγορά του κτήματος στη Σιθωνία, εκείνη αρνήθηκε να πάρει θέση επί του θέματος και ζήτησε να εμφανιστεί ως «απούσα» στα πρα-κτικά της συνεδρίασης. Η συνέχεια έχει ενδιαφέρον.

Σύμφωνα με τις εγκυρότατες πλη-ροφορίες μας, ο Βαρδής αναφέρει στην επιστολή (που φέρει την ιδιό-χειρη υπογραφή του):

«Οταν μετά τελικώς σας εξηγήθη ότι θα πρέπει να πείτε είτε ναι είτε όχι, είπατε ναι αλλά εθέσατε θέμα ποιος θα πληρώσει τα 7 εκατομμύ-ρια προκαταβολή αφού η Σιθωνία ανήκει σε άλλους και η ΣΕΚΑ σε άλλους».

Το ιδιοκτησιακό πρόβλημα που έ-θεσε η χήρα... δεν είναι το πρωτεύον προς το παρόν. Το κυρίως ενδιαφέ-ρον σημείο του αποσπάσματος είναι

η προκαταβολή των 7 εκατ. δρχ!Ο Βαρδής αναφέρεται σε γεγονός

που συνέβη μόλις λίγες μέρες πριν (η αγορά υπογράφηκε στις 26 Νοεμ-βρίου 1973 και η επιστολή γράφεται στις 22 Ιανουαρίου 1974). Αρα, θυ-μόταν καλά. Και λέει με σαφή και απόλυτο τρόπο ότι δόθηκε προκατα-βολή 7 εκατ. δρχ.

Ωστόσο, στο συμβόλαιο της πώλη-σης διαβάζουμε ότι η προκαταβολή που δόθηκε στο μοναχό Ευδόκιμο ήταν μόλις 1.650.000 δρχ!

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια απλή αφαίρεση (7.000.000 - 1.650.000) και να αναρωτηθούμε... πού πήγαν τα υ-πόλοιπα 5.350.000 δρχ;

-

-

Αλλάζουμε θέμα και πάλι. ///


Η Σιθωνία είναι η δεύτερη χερσόνησος της Χαλκιδικής. Περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς για την οποία εμφανίστηκαν διάφοροι «μνηστήρες» στο διάβα των χρόνων. Οι φυσικοί δικαιούχοι, ωστόσο, οι κάτοικοι της Σιθωνίας, δεν άφησαν ποτέ απροστάτευτη την περιοχή τους και έδωσαν πολλές μάχες ενάντια στις διεκδικήσεις «διαφόρων επιτηδείων», όπως τόνιζαν σε ανακοίνωσή τους το 2008. Και αυτή με τον Βαρδινογιάννη άλλη μια μάχη είναι. Μόνο που σ’ αυτήν, το ελληνικό κράτος τους άφησε παντελώς απροστάτευτους και μόνους. Τα τελευταία 40 χρόνια δεν έδειξε και μεγάλη αγωνία να πάρει την έκταση πίσω...


Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης στην επιστολή που φέρεται να αποστέλλει στη χήρα του αδελφού του Εμμανουέλα Κατίνα Βαρδινογιάννη τον Ιανουάριο του 1974 αναφέρει ότι κατά την υπογραφή του συμβολαίου αγοραπωλησίας της έκτασης δόθηκε προκαταβολή 7 εκατ. δρχ. Στο συμβόλαιο, ωστόσο, αναφέρεται με σαφήνεια προκαταβολή 1.650.000 δρχ. Αρα, αναπάντητο παραμένει το ερώτημα ποιος πήρε τα υπόλοιπα 5,3 εκατ. δρχ που λείπουν.

Εμμανουέλα Κατίνα Βαρδινογιάννη, χήρα Νίκου Βαρδινογιάννη.



Στον... πάγο ο «πολύς» δήμαρχος Ιθάκης> σελ.: 37

Το τρελό φαγοπότι για το παλαιό δημαρχείο της Γλυφάδας> σελ.: 40

25 xρόνια... χαμένα εκατομμύρια

> ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ

> ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013 ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ 33

TO ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ

Από το 1989 ψάχνουν ποιος είναι αρμόδιος να εισπράξει... και δεν βρίσκουν!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ

Αρκετοί κάτοικοι της περιοχής χαρακτηρίζουν τη Μαυρολί-μνη Κορινθίας «Βιστωνίδα» και «Βατοπέδι» και θα σας ε-

ξηγήσουμε γιατί. Γιατί πολύ απλά το ελληνικό δημόσιο και ο οικείος δήμος

έχουν χάσει τα τελευταία 25 χρόνια και εξακολουθούν να χάνουν έσοδα εκα-τομμυρίων ευρώ. Κι αυτό, επειδή, απ’ ό,τι φαίνεται, κανένας φορέας δεν έχει μεριμνήσει να εισπράξει ούτε ευρώ για τα τέλη ελλιμενισμού, που πρέπει να

πληρώνουν τα σκάφη. Το λιμάνι το εκ-μεταλλεύεται ένας ιδιώτης. Η υπόθεση βρίσκεται στο στόχαστρο του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, οι επιθεωρητές του οποίου έμειναν με α-νοιχτό το στόμα όταν διαπίστωσαν

Χαμένα έσοδα εκατομμυρίων ευρώ για το δημόσιο εδώ και 25 χρόνια. Εφτιαξαν το λιμάνι στην Κόρινθο αλλά έκτοτε κανείς κρατικός οργανισμός δεν αναλαμβάνει να... εισπράξει τα έσοδα ελλιμενισμού Γράφει ο Γιώργος Χριστοφορίδης

Η Μαυρολίμνη βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ. από το Αλεποχώρι. Σε αυτή φτάνει

κανείς, αν ακολουθήσει την παραλιακή οδό προς Σχίνο -

Περαχώρα - Λουτράκι.

scandal (all).ps Front - 9 T1 - Black/Composite 2013/10/07 19:26:50 - BlackCyanMagentaYellow 89817360 89817288 89817216 89818080

34 ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ

ότι τα τέλη αυτά δεν μπορούν να ει-σπραχθούν ούτε και σήμερα γιατί δεν υπάρχει φορέας να τα εισπράξει!

Η ιστορία ξεκινά το 1989Στις 26/06/1989 ο νομάρχης Κοριν-

θίας παραχωρεί το δικαίωμα εκμετάλ-λευσης της ζώνης αιγιαλού στην τότε κοινότητα Πισσίων. Οπως αναφέρεται στη συγκεκριμένη απόφαση, δίνεται το δικαίωμα στην κοινότητα να τοπο-θετήσει ομπρέλες, καθίσματα, καντίνα πάνω στη χερσαία ζώνη του αιγιαλού. Προβλέπεται, μάλιστα, συγκεκριμένο εισιτήριο για κάθε λουόμενο, καθώς και τα ποσά που δικαιούται να εισπρά-ξει η κοινότητα ως αντίτιμο και να καταβάλλονται στο αρμόδιο δημόσιο ταμείο.

Επίσης, με την απόφαση αυτή επι-τρεπόταν στην κοινότητα Πισσίων να επιβάλει τέλη ελλιμενισμού για τα σκάφη.

«Ποσοστό 5% επί των εισπραττόμενων τελών ελλιμενισμού θα καταβάλλεται

στο δημόσιο για ενοίκιο» αναφέρεται χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι τα τέλη θα εισπράττονται με αποδείξεις θεω-ρημένες από την κτηματική υπηρεσία της νομαρχίας Κορινθίας.

«Απαγορεύεται η εκμετάλλευση του αιγιαλού δι’ οποιονδήποτε άλλο σκοπό πλην της τοποθέτησης ομπρελών και καθισμάτων» σημειώνεται, ενώ ο νο-μάρχης στην απόφασή του τονίζει «η κοινότητα Πισσίων υποχρεούται να καταγγέλλει τόσο σε εμάς όσο και στον εισαγγελέα κάθε καταπάτηση που γί-νεται στους χώρους αιγιαλού και πα-ραλίας από οποιονδήποτε τρίτον και συγκεκριμένα είτε έργο ήθελε εκτελε-στεί είτε καλλιέργεια, είτε οποιαδήποτε βελτίωση που ήθελε να γίνει από τρί-τους». Ολα βεβαίως τα παραπάνω που προκύπτουν από την απόφαση του νομάρχη αφορούν στο έτος 1989 και μόνο σ’ αυτό.

Ενα χρόνο μετά, ο Ναυτικός Ομιλος Μαυρολίμνης προτείνει να συγκροτη-θεί μικτή επιτροπή αποτελούμενη από

μέλη του Ομίλου και μέλη του Κοι-νοτικού Συμβουλίου προκειμένου να γίνει αξιοποίηση του λιμανιού. Οπως και γίνεται.

Η επιτροπή συγκροτείται, συστήνε-ται κανονισμός λιμένος, και από τότε κύριο αντικείμενό της είναι η ενοικί-αση θέσεων ελλιμενισμού σκαφών. Στον κανονισμό του «λιμένα Μαυρο-λίμνης» καθορίζεται η επιβολή των τελών, τα οποία θα εισπράττονται από την τότε Κοινότητα Πισσίων.

«Ολα τα εισπραττόμενα τέλη αποτε-λούν έσοδα της κοινότητας Πισσίων και οι υπόχρεοι οφείλουν να απευθύνονται στο δημόσιο ταμείο για την καταβολή τους.

Ειδικά για τους επισκέπτες και τη χρήση της ράμπας δύναται να εισπράτ-τει τα δικαιώματα και ο φύλακας επί αποδείξει», επισημαίνεται στην από-φαση.

Τι γίνεται, λοιπόν, σήμερα; Σήμερα, λοιπόν, η Μαυρολίμνη δια-

Δήμος Λουτρακίου – Περαχώρων: «Εμείς δεν μπορούμε να εισπράξουμε, ας τα πάρει το Λιμεναρχείο Κορίνθου»

Λιμεναρχείο Κορίνθου: «Εμείς; Εμείς δεν έχουμε αρμοδιότητα. Ας τα πάρει ο δήμος Λουτρακίου...»


θέτει λιμενοβραχίονα, όπου ελλιμενί-ζονται αλιευτικά και ιδιωτικά σκάφη. Εισπράττει, όμως, το ελληνικό δη-μόσιο τέλη ελλιμενισμού ή μάλλον καλύτερα... έχει εισπράξει εδώ και 25 χρόνια τέλη;

Τον περασμένο Φεβρουάριο έφτα-σαν καταγγελίες τόσο στο ΣΔΟΕ όσο και στο γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή που ζη-τούσαν να ερευνηθεί η υπόθεση, κα-θώς όπως ανέφεραν «ουδέποτε ούτε το ελληνικό δημόσιο εισέπραξε έστω και ένα ευρώ ούτε και η κοινότητα Πισσίων ή ο δήμος Λουτρακίου - Περαχώρας εκ των υστέρων». Εκαναν, λοιπόν, λόγο για παράνομη εκμετάλλευση της Μαυ-ρολίμνης από έναν ιδιώτη μέσω του Ναυταθλητικού Ομίλου Μαυρολίμνης!

Ο δήμος... αναρμόδιοςΟι επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης πιάνουν δουλειά και το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να απευθυνθούν στο δήμο Λουτρακίου - Αγιών Θεο-

δώρων, όπου πλέον ανήκει η λίμνη. Η απάντηση του δήμου είναι... αναμε-νόμενη, σε μια χώρα που οι δημόσιες υπηρεσίες είναι πρωταθλήτριες στο «πιγκ-πογκ» των ευθυνών.

«Η είσπραξη τελών ελλιμενισμού από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Λουτρα-κίου - Περαχώρας θα είναι δυνατή μετά την ολοκλήρωση της μεταφοράς των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων από το Λι-μενικό Ταμείο Κορίνθου στο Λιμενικό Ταμείο Λουτρακίου - Περαχώρας και με την προϋπόθεση να έχει καθοριστεί ζώνη λιμένος χερσαία ή θαλάσσια στη Μαυρολίμνη», επισημαίνει σε έγγραφό του στις 24 Απριλίου του 2013 ο προ-ϊστάμενος των Τεχνικών Υπηρεσιών του δήμου Λουτρακίου - Αγίου Θεο-δώρων.

Τι λέει ο δήμος δηλαδή; Πρώτον ότι επειδή λόγω της απέραντης γραφειο-κρατίας εδώ και σχεδόν δύο χρόνια δεν έχει συσταθεί το αρμόδιο για την είσπραξη των τελών νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και άρα κανείς δεν

εισπράττει τα χρήματα. Και δεύτερον ότι εδώ και τόσα χρόνια δεν έχει κα-θοριστεί ζώνη λιμένος χερσαία ή θα-λάσσια στην περιοχή!

Ολα τα παραπάνω βασίζονται στην εισήγηση ενός δικηγόρου, τον οποίο διόρισε η οικονομική επιτροπή του δήμου προκειμένου να γνωμοδοτήσει για τυχόν δικαιώματα του δήμου επί της λίμνης. Τα όσα αναφέρει παρου-σιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς δείχνουν τη «γύμνια» ενός ολόκληρου κρατικού μηχανισμού.

Οπως σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ο δικηγόρος Χρήστος Τζοάνος, από τη στιγμή που δεν υπάρχει εγκεκριμένη ζώνη λιμένος, η είσπραξη των τελών πρέπει να γίνεται από την κοινότητα, έπειτα από απόφαση του νομάρχη. Ο-μως, αμέσως μετά υπογραμμίζει:

«δεν μου προσκομίζεται κανένα έγ-γραφο από το οποίο να προκύπτει ότι εισπράχθηκαν τέλη ελλιμενισμού από την τότε κοινότητα Πισσίων»!

Επίσης, παραπέμπει σε έγγραφο

Ο Λιμενάρχης το 2001 ρωτά αν έχει εισπράξει κανείς ποτέ τέλη. Η ίδια ερώτηση ισχύει μέχρι και σήμερα.

Το 1998 με το σχέδιο «Καποδίστριας» η κοινότητα Πισσίων συνενώθηκε με τον δήμο Λουτρακίου -Περαχώρας και σήμερα με τον Καλλικράτη ανήκει στον δήμο Λουτρακίου - Αγίων Θεοδώρων.



του υπουργείου Οικονομικών το 1998 σύμφωνα με το οποίο «η απόφαση του νομάρχη δεν μπορούσε να είναι αό-ριστης διάρκειας αλλά μόνο για έναν χρόνο». Οπως προαναφέραμε δηλαδή, ήταν μόνο για το έτος 1989, όχι ες αεί...

Και καταλήγει βέβαια «ότι ο δήμος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα είσπραξης, παρά μόνο το Λιμενικό Ταμείο Κορίν-θου και σύντομα το Δημοτικό Λιμε-νικό Ταμείο Λουτρακίου - Περαχώρας με την προϋπόθεση ότι θα καθοριστεί ζώνη λιμένος.

Το λιμεναρχείο... επίσης αναρμόδιοΕπικοινωνήσαμε με το Λιμεναρχείο Κορίνθου, και τους ρωτήσαμε αν είναι

εκείνοι υπεύθυνοι, όπως υποστηρίζει το Δημοτικό Ταμείου Λουτρακίου. Το αρνήθηκαν κατηγορηματικά, λέγοντας ότι ποτέ δεν είχαν οι ίδιοι την αρμο-διότητα. Αρα, ο δήμος λέει ότι πρέπει να εισπράττει το Λιμεναρχείο και το Λιμεναρχείο λέει ότι είναι αναρμόδιο. (πιο μπάχαλο δεν γίνεται). Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο λι-μενάρχης Κορίνθου, όπως προκύπτει από έγγραφό του το 2001, δεν γνώριζε τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή. Γι’ αυτό και ρωτά το Δήμο προκειμένου να μάθει τι καθεστώς ισχύει στη Μαυ-ρολίμνη, αν δηλαδή η εκμετάλλευσή του εξακολουθεί να γίνεται με την «πα-λαιολιθική» απόφαση της νομαρχίας το 1989 και αν έχουν τροποποιηθεί τα

τέλη ελλιμενισμού.

Κάποιος να εισπράξει...Και ερχόμαστε στο τελευταίο χρο-

νικά έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία στέλνει ουσιαστικά τελεσίγραφο στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, καλώντας να βιαστεί γιατί χά-νει καθημερινά έσοδα. «Να προβείτε σε όλες τις προβλεπόμενες εκ του νόμου ε-νέργειες προκειμένου να προστατεύσετε τα συμφέροντα και τα έσοδα του Δημοτι-κού σας Λιμενικού Ταμείου»... Από τότε σιωπή...

Ισως γιατί το περίφημο Ταμείο βρί-σκεται ακόμα στα χαρτιά και το ελλη-νικό κράτος εξακολουθεί να ζημιώνε-ται... ///

Επικοινωνήσαμε και με τον ιδιοκτήτη του Ναυτικού Ομίλου Μαυρολίμνης Κώστα Σκούφο, ο οποίος αρχικά αρνήθηκε ότι λαμβάνει χρήματα από τα μέλη του ωστόσο στη συνέχεια το παραδέχθηκε και μας κάλεσε στη Μαυρολίμνη για περισσότερες λεπτομέρειες... «Εμείς ό,τι φτιάχνουμε πάνε στην αυτοδιοίκηση. Εμείς δεν έχουμε πάρει λεφτά από τα μέλη μας. Εχουμε πάρει, αλλά δεν υπάρχει υπόλοιπο για να πληρώσουμε. Θα έπρεπε να καταβάλουμε τα χρήματα στον Ομιλο Μαυρολίμνης, που ανήκει στη ΓΓΑ. Δεν έχουμε σχέση με το Λιμενικό Ταμείο Κορίνθου, ούτε με την τοπική κοινότητα. Ελάτε στη Μαυρολίμνη να μας ρωτήσετε...» τονίζει. Ομως ο κ. Σκούφος είναι μεταξύ των πρωταγωνιστών και σε μια άλλη υπόθεση, λίγο πιο δίπλα, στις Βαμβακιές, όπου κάποτε υπήρχε ένα ρητινευόμενο δάσος. Με το θέμα είχαν ασχοληθεί οι «Νέοι Φάκελοι» πριν από δύο χρόνια. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το 1962 αγόρασε την έκταση ένας βιομήχανος, ο Ιωάννης Κορασίδης, ο οποίος κατάφερε να αγοράσει έκταση 300 στρεμμάτων που φτάνει μέχρι τη θάλασσα, παρά το γεγονός ότι δάση που παράγουν ρητίνη πωλούνται μόνο σε ρητινοσυλλέκτες. Κάποια χρόνια μετά, όπως ανέφερε η εκπομπή, εντελώς παράνομα τεμάχισε την έκταση σε οικόπεδα και άρχισε να τα πουλά με

αποτέλεσμα μέσα στην επόμενη δεκαετία να ξεφυτρώσουν περίπου 100 παραθεριστικές κατοικίες. Το 1996 στο δάσος έχει ξεφυτρώσει ο οικισμός και το 2000 ο οικισμός έχει μεγαλώσει. Ξαφνικά, αναλαμβάνει τα ηνία του δασαρχείου Κορίνθου ένας δασάρχης που κηρύσσει αυθαίρετα όλα τα κτίσματα στην περιοχή των Βαμβακιών και της γειτονικής

Μαυρολίμνης και κινεί την διαδικασία κατεδάφισής τους. Μέχρι το 2011, από τις δεκάδες υποθέσεις που οδηγήθηκαν στην Δικαιοσύνη, 11 είχαν τελεσιδικήσει και είχαν βγει εντολές κατεδάφισης.Οι «Νέοι Φάκελοι» είχαν μιλήσει και με τον κ. Σκούφο, τον ιδιοκτήτη του Ναυτικού Ομίλου Μαυρολίμνης, ο οποίος διαθέτει αυθαίρετο.«Το αδίκημα δεν το έκανα εγώ, το

αδίκημα εκείνοι το κάνανε που με άφησαν να χτίσω» είχε δηλώσει ομολογώντας στην κάμερα ότι δεν έχουν άδεια από την πολεοδομία. «Δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχει ένας νόμος δεν υπάρχει και παράκαμψη γι’ αυτόν το νόμο. Οταν βλέπεις ότι ο νόμος είναι άδικος δεν τον εφαρμόζεις. Το ότι έκανα ένα αυθαίρετο και είναι λάθος το βλέπω, αλλά και η πολιτεία μπορεί να το φροντίσει και να μας πει πως πρέπει να διορθωθεί», είχε σημειώσει και κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία ενός δάσους που έγινε χωριό και μιας λίμνης που έγινε λιμάνι.

«Δεν έχουμε με κανέναν σχέση...»

Ο Κώστας Σκούφος, ιδιοκτήτης του ΝΟΜ.

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑ


ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ IΘΑΚΗ

Καθόλου... μακρύς δεν αποδεί-χθηκε τελικά ο δρόμος του δημάρχου Ιθάκης Ιωάννη Κασσιανού, στον «πηγαιμό»

για τη διοίκηση του τόπου του! Με μια απόφαση - καταπέλτη, που στη-ρίχθηκε στη γνωμοδότηση του αρ-μόδιου Πειθαρχικού Συμβουλίου και υπό το βάρος καταγγελιών για παρα-τυπίες, παραλείψεις και συναλλαγές αμφιβόλου νομιμότητας, ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης έ-παυσε από τα καθήκοντά του -πριν

από λίγες εβδομάδες- το δήμαρχο που αναστάτωσε με τα καμώματά του όχι μόνο το όμορφο νησί του Ιονίου, αλλά ολόκληρη τη χώρα!

Η γνωμοδότηση του Πειθαρχικού Συμβουλίου

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου, οι πράξεις του πρώην, πλέον, δημάρχου κρίθηκε ότι επέφε-ραν σοβαρότατη βλάβη στα συμφέρο-ντα του δήμου και δικαιολογούσαν την «έξοδο» του κ. Κασσιανού για λό-

γους δημοσίου συμφέροντος. Μεταξύ άλλων, ο τελευταίος είχε παραπεμ-φθεί για:- αδικαιολόγητες απουσίες από το δήμο Ιθάκης κατά τα έτη 2011 (για πέ-ντε μήνες) και 2012 (για δύο μήνες),- την κατ’ αυτόν άσκηση ποινικής δίω-ξης για υπεξαγωγή εγγράφων και πα-ράβαση καθήκοντος από τον εισαγγε-λέα Πρωτοδικών Κεφαλληνίας,- εμπλοκή του δήμου σε δικαστικούς αγώνες με το ελληνικό δημόσιο για προσωπικά του χρέη και

Στον... πάγο ο «πολύς» δήμαρχος Ιθάκης

Μοντέλα, χρέη και ατασθαλίες έστειλαν τον πρώην δήμαρχο Ιθάκης Ιωάννη Κασσιανό στην αργία... Η πολυτάραχη ζωή του πολλά βαρύ «Γιάνναρου» που αναστάτωσε όλη τη χώρα Γράφει ο Κωνσταντίνος Αγόρης

Ο Ιωάννης Κασσιανός μαζί με την αδερφή του Νίκη Παναγιωτοπούλου προκάλεσαν όσο κανείς...



ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

- αυθαίρετη δίωξη της προϊσταμένης του τμήματος Οικονομικών του δή-μου, την οποία υποβίβασε σε τηλε-φωνήτρια του τμήματος Πολεοδομίας! Η τελευταία είχε κάνει το «λάθος» να αποδεχθεί την παρακράτηση μέρους της αντιμισθίας του δημάρχου για ο-φειλές του προς το δημόσιο. Μάλιστα, ο Ιωάννης Κασσιανός δεν είχε διστά-σει τότε να αφαιρέσει από τα ταμεία του δήμου το μπλοκ επιταγών και να συμπληρώσει φύλλο επιταγής για να εισπράξει την αντιμισθία του Σεπτεμ-βρίου 2012...- παράλειψη υποβολής δηλώσεων πόθεν έσχες από την ανάληψη των καθηκόντων του και για τα μεταγενέ-στερα έτη (2011 και 2012),- υποβολή ανακριβούς υπεύθυνης δή-λωσης ως υποψήφιος δήμαρχος στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010.

Αδιαφάνεια και προκλητική συμπεριφορά

Η «οδύσσεια» που έζησαν οι Θιακοί τα τελευταία χρόνια, δεν έχει προη-γούμενο... Οι πρώην δήμαρχοι Σπύ-ρος Αρσένης και Τηλέμαχος Καρα-βίας, μαζί με τους δημοτικούς συμβού-λους Αθανάσιο Λιβιτσάνη και Χρήστο Σκληρό, είχαν ανοίξει εδώ και αρκε-τούς μήνες το... χορό των καταγγελιών κατά του Ιωάννη Κασσιανού. Ανεπάρ-κεια, αδιαφάνεια, βόλεμα ημετέρων, προκλητική συμπεριφορά και προ-σβολή δημοσίου συμφέροντος είναι λίγα απ’ όσα του καταμαρτυρούσαν.

«Υπάρχει ένα μπάχαλο στην Ιθάκη», μας ανέφερε ο Τηλέμαχος Καραβίας, ενώ καταιγιστικός ήταν και ο Χρήστος Σκληρός, που μας τόνισε ότι «δεν μπο-ρεί σε μια κοινωνία να ηγούνται τύποι καταδικασμένοι για απάτες, υπεξαιρέ-σεις, απιστία, φοροδιαφυγή ακόμα και για παράβαση του νόμου περί λαθρο-μετανάστευσης»! Η μόνιμη απάντηση του Ιωάννη Κασσιανού στους αντι-πάλους τους προκαλεί... «Ας πάνε να πιάσουν καμιά δουλειά, να βγάλουν κανένα φράγκο και μετά ασχολούνται και με τον Κασσιανό», έλεγε!

Ο βίος κι η πολιτεία του «Γιάνναρου»Ο βίος του πρώην δημάρχου, που δη-λώνει με υπερηφάνεια ότι «ήρθα για διακοπές στην Ιθάκη και με έβγαλαν δήμαρχο», είναι ιδιαίτερη... Μέχρι να εμπλακεί με τα κοινά ήταν μόνιμος κάτοικος Ρουμανίας, όπου έχουν την έδρα τους κάποιες από τις επιχειρή-

σεις του. Σύμφωνα με μέλη της οι-κογένειάς του, ο 66χρονος Θιακός δραστηριοποιείται επίσης σε Κύπρο και ΗΠΑ, ενώ διετέλεσε καθηγητής Οικονομικών σε Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Οι γνώσεις του, όμως, στη διαχεί-ριση του κρίσιμου αυτού τομέα δεν τον βοήθησαν ιδιαίτερα. Τα χρέη του

Τα χρέη του προς το δημόσιο ήταν πολλά... Σήμερα οι οφειλές των εταιρειών του προς το κράτος υπολογίζονται γύρω στα 9,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι ατομικές του υποχρεώσεις αγγίζουν τις 170.000 ευρώ

Η ανακοίνωση του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη για την παύση του δημάρχου Ιθάκης.


προς το δημόσιο ήταν πολλά... Σήμερα οι οφειλές των εταιρειών του προς το κράτος υπολογίζονται γύρω στα 9,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι ατομικές του υπο-χρεώσεις αγγίζουν τις 170.000 ευρώ. Τις παραπάνω οφειλές, βεβαίως, ου-δέποτε τις αποδέχθηκε. Σύμφωνα με την αδερφή του, Νίκη Παναγιωτοπού-λου, «ο δήμαρχος έχει ένα ελάττωμα... Δεν αντέχει το χαρτομάνι και γι’ αυτό κάποιοι του την ‘’έφεραν’’ με τις επι-χειρήσεις του. Επίσης, δεν πατά ποτέ σε δικαστήριο κι έτσι στο ποινικό του μητρώο καταγράφηκαν διάφορες υ-ποθέσεις»! Αλλά είναι τόσο απλά τα πράγματα;

Μοντέλα, ναρκωτικά και... ΣΔΟΕ!Από τη μνήμη των Θιακών δεν σβή-νουν υποθέσεις κατά τις οποίες ο Ι-ωάννης Κασσιανός φέρεται πριν από δυο χρόνια να επιθυμούσε τη μετα-φορά 30 καλλίγραμμων μοντέλων με το σκάφος του στη Ιθάκη για τη διε-

ξαγωγή καλλιστείων, την οποία όμως μπλόκαρε το ΣΔΟΕ καθώς το πλοίο του δεν έφερε τα απαιτούμενα έγ-γραφα απόπλου. Κανείς δεν ξεχνά, ε-πίσης, την περίεργη ιστορία με τα ναρ-κωτικά, όταν πριν από κάποια χρόνια μια Βραζιλιάνα φίλη του -την οποία περίμενε σε ξενοδοχείο των Αθηνών- συνελήφθη στο αεροδρόμιο για πο-σότητα κοκαΐνης που είχε κρυμμένη στα τακούνια της.

Τελευταίο «χτύπημα» του... ιδιαίτε-ρου δημάρχου ήταν το χαστούκι με το οποίο απάντησε στις επικρίσεις δη-μοτικού συμβούλου της Ιθάκης, ενώ στα «ενδιαφέροντα» της θητείας του καταγράφεται η προκήρυξη πλήρω-σης μιας θέσης ειδικού συμβούλου του δήμου με αντικείμενο τη... διαχεί-ριση των αιγοπροβάτων του νησιού. Οι ενδιαφερόμενοι θα έπρεπε να α-ποδείξουν ότι είχαν πολυετή θητεία ως «τσοπάνηδες» και εξειδικευμένες γνώσεις! ///

Ο Ιωάννης Κασσιανός και τα... μοντέλα του.

Οταν ο πολλά βαρύς «Γιάνναρος» απαντούσε στην κριτική με χαστούκια. Θύμα ο δημ. σύμβουλος Αλέξανδρος Ταφλαμπάς.

Βαριές κρίνονται οι καταγγελίες που εξαπέλυσαν εναντίον του Ιωάννη Κασσιανού -και οδήγησαν στην «καρατόμησή» του- οι κύριοι Σπύρος Αρσένης, Τηλέμαχος Καραβίας, Αθανάσιος Λιβιτσάνης και Χρήστος Σκληρός. Μεταξύ άλλων, σε επιστολή που είχαν αποστείλει σε σειρά υπουργών και ΜΜΕ, κατηγορούσαν τον πρώην δήμαρχο ότι μεταξύ άλλων:- Απουσίαζε αδικαιολογήτως για πολλούς μήνες στη Ρουμανία, απ’ όπου διεύθυνε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες.- Προσπάθησε τρεις φορές να προσλάβει την αδερφή του, Νίκη Παναγιωτοπούλου, στο δήμο παρόλο που δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα και απέτυχε. Της πλήρωνε, σύμφωνα με τις καταγγελίες, γραφείο και έξοδα και αφού τελικά «παραίτησε» πέντε δημοτικούς συμβούλους της παράταξής του την έβαλε στο δημοτικό συμβούλιο ως πέμπτη επιλαχούσα και τη διόρισε αντιδήμαρχο αρχικά και πρόεδρο του δ.σ. στη συνέχεια. Οπως αναφέρουν οι τέσσερις άνδρες, η αδερφή του «διοικούσε» το νησί. - Μετέφερε το δημαρχείο από ιδιόκτητο κτίριο σε κτίριο δημοτικού του συμβούλου.Ζητήσαμε το σχόλιο τόσο του πρώην Δημάρχου όσο και της αδελφής του για τα ανωτέρω. Μας απάντησαν ότι ήρθαν για να σώσουν τον τόπο από τα ντόπια διαπλεκόμενα συμφέροντα. Για την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου η πλειοψηφούσα παράταξη του κ. Κασσιανού, εξέλεξε την αδελφή του παυθέντος... ως συνεχιστή του έργου του. Η κα Παναγιωτοπούλου είναι η νέα Δήμαρχος Ιθάκης.

Οι καταγγελίες

Από τη μνήμη των Θιακών δεν σβήνουν υποθέσεις κατά τις οποίες ο Ι. Κασσιανός φέρεται πριν από δυο χρόνια να επιθυμούσε τη μεταφορά 30 μοντέλων με το σκάφος του, την οποία όμως μπλόκαρε το ΣΔΟΕ

τούσε

βήνουν οποίες



Στα χέρια του εισαγγελέα βρί-σκονται οι συμβάσεις για το έργο της ανακατασκευής, συ-ντήρησης και αποπεράτωσης

του παλαιού δημαρχείου της Γλυφά-δας, το οποίο μετά από έντεκα χρόνια και τρεις εργολαβίες δεν ολοκληρώ-θηκε αν και έχουν δαπανηθεί εκα-τοντάδες χιλιάδων ευρώ. Σήμερα, το κτίριο ανακατασκευάζεται με χρήματα από δωρεά!

Η καταγγελίαΗ υπόθεση αποκαλύφθηκε το Φε-βρουάριο του 2010 μετά την αναφορά στο γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Δι-οίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή, από το δημοτικό σύμβουλο Γλυφάδας, Πέτρο Γεωργόπουλο, ο οποίος κατήγγειλε ότι ο δήμος έχει δαπανήσει ένα υ-περβολικό ποσό (750.000 ευρώ) για το έργο, χωρίς αυτό να έχει τελειώ-σει και ζητούσε να εξεταστεί εάν υ-

πάρχουν οικονομικές ατασθαλίες και ευθύνες. Ο κ. Ρακιντζής διαβίβασε το φάκελο στο Σώμα Επιθεωρητών Ελε-γκτών Δημόσιας Διοίκησης το οποίο ξεκίνησε να κάνει «φύλλο και φτερό» τις υπηρεσίες του δήμου, κι έστειλε το φάκελο στον εισαγγελέα αποδίδοντας βαρύτατες ευθύνες στις αιρετές αρχές.

Πώς και γιατί το παλαιό δημαρχείο της Γλυφάδας, ένα πάλαι ποτέ «κό-σμημα» των νοτίων προαστίων, κατέ-

Το τρελό φαγοπότι για το παλαιό δημαρχείο της Γλυφάδας

Απίστευτο «πάρτι» στα νότια προάστια για την ανακατασκευή του παλαιού δημαρχείου. Κόστισε 1 εκατ. ευρώ και δεν έγινε ποτέ Γράφει ο Γιώργος Χριστοφορίδης

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ


ληξε να γίνει ένα σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας»;

Το φαγοπότι Νο1Το 2000, οι τότε δημοτικές αρχές ενέ-ταξαν στο Τεχνικό Πρόγραμμα και τον Προϋπολογισμό του δήμου το έργο «Συντήρηση και ανακατασκευή δημο-τικών κτιρίων» προϋπολογισμού 150 εκατ. δρχ. χωρίς ΦΠΑ. Σημειώνεται ότι, όπως επισημαίνουν οι επιθεωρη-τές που έκαναν την έρευνα, παρότι ο τίτλος του έργου αναφέρεται σε συντή-ρηση και ανακατασκευή δημοτικών κτιρίων γενικά, τέτοιες εργασίες δεν έγιναν ποτέ, παρά μόνο στο παλαιό δημαρχείο. Αυτό, εξάλλου, προκύπτει και από έγγραφο της Τεχνικής Υπηρε-σίας, με βάση το οποίο έγινε η ανάθεση του έργου. Εκεί, λοιπόν, αναφέρεται ότι οι εργασίες αφορούν «στον εξωραϊ-σμό και την ανακατασκευή-συντήρηση του Παλαιού Δημαρχείου Γλυφάδας με σκοπό το κτίριο να χρησιμοποιηθεί ως Πολιτιστικό Κέντρο και Ιστορικό Μου-σείο της πόλης». Βεβαίως, οι κάτοικοι της περιοχής εξακολουθούσαν να βλέ-πουν ένα ατελείωτο «ράβε-ξήλωνε»..., φυσικά αυτή η πρώτη εργολαβία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Το φαγοπότι Νο2Φτάνουμε στο 2005, οπότε και εντάσ-σεται στο Τεχνικό Πρόγραμμα και τον Προϋπολογισμό του δήμου το έργο «Ολοκλήρωση ανακατασκευής Πα-λαιού Δημαρχείου» προϋπολογισμού 654.500 ευρώ με ΦΠΑ, το οποίο τελικά δίνεται έναντι 418.761 ευρώ στον ίδιο ανάδοχο...

Για το συγκεκριμένο διαγωνισμό, οι καταγγελίες του Δημήτρη Καραπάνου είναι «καυτές», καθώς σε άρθρο του σε τοπική εφημερίδα κάνει λόγο για αδιαφανείς διαδικασίες. «Η διαγωνι-στική διαδικασία δημιούργησε βάσι-μες υποψίες για προσυνεννόηση των εργολάβων. Συγκεκριμένα, είχαν συμ-μετάσχει τρεις. Ο ένας έδωσε έκπτωση 1% και οι άλλοι δύο από 3%. Μεταξύ των δύο τελευταίων, έγινε κλήρωση για να βγει ο μειοδότης. Περιέργως, η επιτροπή διαγωνισμού εισηγήθηκε

στη δημαρχιακή επιτροπή να ανατεθεί το έργο όχι σε αυτόν που κληρώθηκε, αλλά στον δεύτερο, ο οποίος ήταν ένας από τους δύο κοινοπρακτούντες στην πρώτη εργολαβία.» αναφέρει ο κ. Κα-ραπάνος ο οποίος τότε είχε ζητήσει τη ματαίωση του διαγωνισμού, αλλά δεν εισακούστηκε.

Οπως συνηθίζεται στο ελληνικό δη-μόσιο, για να ανοίγουν οι κάνουλες των δημόσιων ταμείων, η μελέτη του έργου τροποποιήθηκε στην πορεία, υπογράφτηκε συμπληρωματική σύμ-βαση ποσού 208.249 ευρώ και ποσο-στό υπέρβασης 49% έναντι της αρχι-κής σύμβασης. Γιατί;

Οι αρμόδιες υπηρεσίες εισηγήθη-καν ότι πρέπει να γίνουν εργασίες που αφορούν στη στατική επάρκεια του κτιρίου, με μηδενισμό, σχεδόν, όλων των κονδυλίων που προβλέπονταν για τις οικοδομικές και ηλεκτρομηχανο-λογικές εργασίες κ.λπ. Η συνολική δαπάνη του έργου ανήλθε σε 402.226

ευρώ, όμως το Παλαιό Δημαρχείο πα-ρέμεινε και πάλι «γιαπί».

Το φαγοπότι Νο3Είμαστε, λοιπόν, στο 2009 όταν η δη-μοτική αρχή αποφασίζει να βαφτί-σει το ίδιο έργο «Αποπεράτωση Πα-λαιού Δημαρχείου» προϋπολογισμού 595.000 ευρώ με ΦΠΑ, χρηματοδο-τούμενο από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ. Και μάλιστα, όπως υπογραμμίζουν οι επιθεωρητές στο πόρισμά τους, η τρίτη εργολαβία εντάχθηκε στον προϋπολο-γισμό του δήμου, παρότι δεν είχε γίνει η προσωρινή και οριστική παραλαβή του προηγούμενου έργου. Η σύμβαση υπογράφεται για ποσό 297.336 ευρώ με ΦΠΑ και υποτίθεται ότι έπρεπε να ολοκληρωθεί το Μάιο του 2010.

Οπως έχει καταγγείλει και πάλι ο πρώην δημοτικός σύμβουλος Δημή-τρης Καραπάνος, δύο μήνες πριν από την προθεσμία ολοκλήρωσης του έρ-γου, ζητήθηκε από το Δ.Σ., μετά την εισήγηση της τεχνικής υπηρεσίας, η διακοπή των εργασιών και της εργο-λαβίας, προκαλώντας την αντίδραση όλων των παρατάξεων. Μάλιστα, ο τότε δήμαρχος Γλυφάδας, κ. Κόκκορης είχε προτείνει να παρουσιαστούν όλα τα στοιχεία, τι πληρώθηκε δηλαδή και τι υπολείπεται καθώς και αν υπάρχει αντισυμβατική συμπεριφορά από τον ανάδοχο να προχωρήσει ο δήμος σε έκπτωση του εργολάβου.

Από τότε μέχρι και σήμερα, τα στοιχεία δεν δόθηκαν ποτέ, παρότι ζητήθηκαν και το θέμα «κουκουλώ-θηκε». Ακόμα και όταν ανέλαβε ο κ. Κόκκορης τα ηνία της πόλης της Γλυ-φάδας, δεν προέβη στις απαραίτητες ενέργειες εντός των προθεσμιών που προβλέπει ο νόμος, όπως αναφέρει ο κ. Καραπάνος, με αποτέλεσμα να γίνει αυτοδίκαιη παραλαβή του έργου χω-ρίς κανέναν έλεγχο.

Επρεπε, λοιπόν, να φτάσουμε στο Δεκέμβριο του 2011, όταν ο Ανδρέας και η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, της γνω-στής εφοπλιστικής οικογένειας, εδέ-ησαν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να φτιαχτεί το κτίριο. Δωρεά, την οποία βεβαίως έκανε αποδεκτή



ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ

Η έκθεση ελέγχου του 2013 καταλήγει

στο συμπέρασμα ότι η συντήρηση

και ανακατασκευή του παλαιού Δημαρχείου

Γλυφάδας δεν ολοκληρώθηκε

παρά του ότι εκτελέσθηκαν

και πληρώθηκαν 3 εργολαβίες

για αυτό!

Η υπηρεσία δημοπρατούσε αλλά το έργο δεν γινόταν. Οι ελεγκτές εντοπίζουν «μεγάλη απόκλιση» μεταξύ των εργασιών που προβλέπονταν στις μελέτες δημοπράτησης και αυτών που τελικώς έγιναν.

Παρά το γεγονός ότι οι ελεγκτές εντοπίζουν παραβάσεις και αδικαιολόγητες χρεώσεις, δεν προτείνουν την αναζήτηση πειθαρχικών ευθυνών για τις 2 πρώτες εργολαβίες... λόγω παραγραφής.

το δημοτικό συμβούλιο, και ως εκ του θαύματος οι εργασίες προχώρησαν με ταχείς ρυθμούς και το έργο βρίσκεται πριν από την ολοκλήρωσή του.

1.001.828,71 ευρώ ο λογαριασμός! Οι επιθεωρητές είναι ξεκάθαροι στο πόρισμά τους. «Η συντήρηση και ανα-

κατασκευή του παλαιού Δημαρχείου Γλυφάδας δεν ολοκληρώθηκε με τις τρεις εργολαβίες συνολικής πιστοποι-ηθείσας δαπάνης 1.001.828,71 ευρώ με ΦΠΑ πλέον 18.860 ευρώ για τόκους υπερημερίας, οι οποίες ανατέθηκαν από το δήμο Γλυφάδας το χρονικό δι-άστημα 2000-2009», υπογραμμίζουν. Δηλαδή ξοδεύτηκε 1 εκατ. ευρώ, χω-

ρίς να γίνει τίποτα! «Η διαπιστωθείσα αποσπασματική

στατική αντιμετώπιση του κτιρίου από τη διευθύνουσα υπηρεσία σε κάθε ερ-γολαβία χωριστά και η μη ύπαρξη μιας ολοκληρωμένης στατικής μελέτης του κτιρίου καθώς και ακριβούς οικο-νομοτεχνικής μελέτης ιδιαίτερα μετά την ανάγκη ενίσχυσης του φέροντα


οργανισμού, όπως προέκυψε μετά από τις καθαιρέσεις της 1ης εργολαβίας, ο-δήγησε στη σύνταξη από την υπηρεσία των εν λόγω μελετών δημοπράτησης της 2ης και 3ης εργολαβίας με μεγάλη απόκλιση σε σχέση με τις εν τέλει εκτε-λεσθείσες εργασίες, ποσότητες και δα-πάνη και τελικά στη μη ολοκλήρωση του συμβατικού αντικειμένου και στις τρεις εργολαβίες», αναφέρουν στο πό-ρισμά τους.

Τη γλιτώνουν λόγω παραγραφήςΤο πόρισμα του Σώματος Επιθεωρη-τών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης είναι «κόλαφος» για τα αιρετά όργανα του δήμου Γλυφάδας.

Οι «τυχεροί» της υπόθεσης είναι, βεβαίως, οι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι που χειρίστηκαν τις δύο πρώτες εργολαβίες. Οι επιθεωρητές δεν προτείνουν την αναζήτηση πει-θαρχικών ευθυνών για αυτές, πολύ απλά λόγω... παραγραφής.

«Πού πήγαν τα λεφτά;»Και ερχόμαστε στο σήμερα. Δη-

λαδή, λίγο πριν παραδοθεί το ανακαι-νισμένο Παλαιό Δημαρχείο, το οποίο όπως σας αναφέραμε τελείωσε με δω-ρεά του εφοπλιστή Μαρτίνου και όχι με το 1 εκατ. ευρώ που σπαταλήθηκε τα τελευταία χρόνια για το σκοπό.

Μετά την εισαγγελική εντολή η ανά-κριση βρίσκεται σε εξέλιξη. Ενας από εκείνους που έχουν καταθέσει -τρεις φορές μάλιστα- είναι και ο πρώην α-ντιδήμαρχος πολεοδομίας και δημο-τικός σύμβουλος Γλυφάδας, Πέτρος Γεωργόπουλος που κατήγγειλε και το γεγονός στον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.

Ο ίδιος σήμερα καταγγέλλει στο «Σκάνδαλο» ότι εδώ και δύο μήνες ζητάει εγγράφως από το δήμο να του δώσουν αναλυτική κατάσταση με το ακριβές ποσό των χρημάτων που έ-χουν δαπανηθεί για το έργο μέχρι και σήμερα. Απάντηση καμία.

«Πρώτη φορά το ζήτησα πριν από δύο μήνες, όμως δεν πήρα καμία απά-ντηση. Μου είπαν ότι πρέπει να πάρω εισαγγελική εντολή. Πήρα και πάλι

δεν μου δίνουν απάντηση. Μου είπαν να πάω και στον Αρειο Πάγο», τονίζει.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ένα, υπογραμμίζει: «Πού πήγε το ένα 1 εκατ. ευρώ; Γιατί και πώς ξοδεύτηκε; Ποιος

τα πήρε τα λεφτά;» και προσθέτει απο-γοητευμένος:

«Ντρέπομαι που ακόμα δεν έχει τε-λειώσει το παλαιό δημαρχείο. Πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες». ///

Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο 435 τμ, (έτους 1935), το οποίο στην πάροδο του χρόνου έχει υποστεί σειρά τροποποιήσεων στη λειτουργία και χρήση του από κατοικία σε δημαρχείο, αλλά και σημαντικές επεμβάσεις στο φέροντα οργανισμό. Το κτίριο -έπρεπε να επισκευαστεί εκτενώς για να χρησιμοποιηθεί από το κοινό- βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, σε κοινόχρηστο χώρο πλατείας και η κατεδάφισή του αποκλείστηκε από το δήμο για λόγους ιστορικότητας. Επίσης, με βάση το

Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό, σε περίπτωση που κατεδαφιζόταν δεν μπορούσε να ανεγερθεί στην ίδια θέση άλλο κτίριο. Ωστόσο, όπως έχει καταγγείλει ο πρώην δημοτικός σύμβουλος, Δημήτρης Καραπάνος, το κτίριο δε διαθέτει οικοδομική άδεια, καθώς τη δεκαετία του ‘60 που αποφάσισε ο δήμος να το χρησιμοποιήσει ως δημαρχείο, χωρίς καμία τεχνική μελέτη και άδεια από την πολεοδομία, προχώρησε εντελώς αυθαίρετα σε παρεμβάσεις.

Το παλαιό δημαρχείο της Γλυφάδας...

το σύγχρονο γεφύρι της Αρτας



Οταν ο Σημίτης δάνειζε χωρίς ανταλλάγματα στους Αλβανούς!

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Την ώρα που Σημίτης, Πάγκαλος και Παπαντωνίου έδιναν (το 1997) δάνειο στην Αλβανία ύψους 20 δισ. δραχμών με ευνοϊκούς όρους, Τούρκοι και Ιταλοί έπαιρναν «δώρα» ύψιστης στρατηγικής σημασίας. Τα λάθη της τότε κυβέρνησης «μπλοκάρουν» και την οριοθέτηση της ΑΟΖ σήμερα Γράφει ο Κωνσταντίνος Αγόρης

Κώστας Σημίτης


Πλήρη απογύμνωση των ι-σχυρισμών Σημίτη περί της “ισχυρής Ελλάδας” και του “έξω πάμε καλά” προσφέρει

η αποκάλυψη ότι η κυβέρνησή του σύ-ναψε το 1998 συμφωνία με την Αλβα-νία για την παροχή δανείου – βοήθειας ύψους 20 δισεκατομμυρίων δραχμών (58,7 εκατομμύρια ευρώ) προς τη δεύ-τερη, χωρίς να έχει γίνει καμία απο-λύτως πρόβλεψη για την προσφορά ανταλλάγματος από τους γείτονες! Κι αυτό δεν θα ήταν απαραιτήτως κακό αν θεωρούσαμε... ανιδιοτελείς χαρα-κτήρες τον Κώστα Σημίτη και τον Θε-όδωρο Πάγκαλο (τότε υπουργό Εξωτε-ρικών) ή αν δεν μαθαίναμε ποτέ πως Ιταλοί και Τούρκοι, οι οποίοι επίσης έσπευσαν προς βοήθεια αμέσως μετά από την κατάρρευση των γνωστών «πυ-

ραμίδων» και τις σοβαρότατες κοινωνι-κές αναταραχές, αξίωσαν και πήραν τότε ισχυρά ανταποδοτικά οφέλη που σήμερα κρίνονται ως ύψιστης στρατη-γικής σημασίας!

Το θέμα, που ήρθε στην επιφάνεια μετά από δεκαπέντε χρόνια και ερώ-τηση των βουλευτών των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Τέρενς Κουίκ και Ραχήλ Μα-κρή, φανερώνει με το χειρότερο τρόπο την ανεπάρκεια των ανθρώπων που χειρίστηκαν την ελληνική εξωτερική πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες. Μια πολιτική που δημιουργεί σήμερα με-γάλα προβλήματα, καθώς από τις συ-γκεκριμένες επιλογές έχουν παγιωθεί στην ευρύτερη περιοχή καταστάσεις -όπως το ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας- που δύ-σκολα θα ανατραπούν.

Η κατάρρευση των «πυραμίδων»...Η κατάρρευση των «πυραμίδων», οι ο-ποίες αποτέλεσαν γέννημα της αδιέξο-δης πολιτικής του ΔΝΤ στη χώρα και λεηλάτησαν -μέσω των υποσχέσεων για υπέρογκους τόκους- τις οικονομίες πολλών νοικοκυριών, οδήγησαν το αλβανικό κράτος -το 1997- σε πλήρη κατάρρευση και βίαιες κοινωνικές εξε-γέρσεις. Η κυβέρνηση του γειτονικού κράτους αναγκάστηκε τότε να ζητήσει εσπευσμένα οικονομική βοήθεια για να καταφέρει να ανορθώσει την οικο-νομική κατάσταση της χώρας. Η ελλη-νική, η τουρκική και η ιταλική κυβέρ-νηση ήταν μέσα σ’ αυτούς που ανταπο-κρίθηκαν άμεσα, με τις δυο τελευταίες να καταφέρνουν να επιβάλουν στους -εν κοινωνική τρικυμία- Αλβανούς

Το Πρωτόκολλο οικονομικής συνεργασίας που υπέγραψε η ελληνική με την αλβανική κυβέρνηση, έγινε νόμος του κράτους. Για ανταλλάγματα δεν προβλέφθηκε τίποτα! Τούρκοι και Ιταλοί έκαναν καλύτερα... κουμάντο!



την παράδοση της ναυτικής βάσης του Αυλώνα και της νησίδας Σάσων αντί-στοιχα. Η κυβέρνηση του Κώστα Ση-μίτη συνέχιζε να... κοιμάται τον ύπνο του δικαίου!

...και της πολιτικής Σημίτη!Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο Οικονο-μικής Συνεργασίας και τη Συμφωνία Δανείου μεταξύ της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της ελληνικής Δημοκρα-τίας, που υπεγράφησαν στα Τίρανα στις 15 Οκτωβρίου 1997 και στις 24 Φεβρουαρίου 1998 αντίστοιχα, και τα οποία κυρώθηκαν εν συνεχεία από το ελληνικό κοινοβούλιο (ΦΕΚ Α’ 274 / 3 – 12 – 1998), ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο υπουργός Εξωτε-ρικών Θεόδωρος Πάγκαλος και ο υ-πουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου αποφάσισαν να προσφέ-ρουν στους Αλβανούς τα πάντα... Δύο δισεκατομμύρια δραχμές δόθηκαν ως δωρεάν χρηματοοικονομική βοήθεια, ενώ τα υπόλοιπα 18 δισ. μοιράστηκαν ως εξής:3 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ (8,8 εκατομμύρια

ευρώ) για την κάλυψη αναγκών μα-κροοικονομικού χαρακτήρα και ιδι-αίτερα για τη στήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.

5 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ (14,7 εκατομμύρια ευρώ) για τη στήριξη επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα.

5 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ (14,7 εκατομμύρια ευρώ) για στεγαστικά προγράμματα.

5 ΔΙΣ ΔΡΑΧΜΕΣ (14,7 εκατομμύρια ευρώ) για προγράμματα κοινωνικών υποδομών.Οι όροι του πακέτου αναφέρουν, επί-

σης, πως η αποπληρωμή θα ξεκινούσε σε 25 χρόνια, με μια επταετή περίοδο χάριτος (ζήσε Μάη μου, δηλαδή...), και θα γινόταν μέσω εξαμηνιαίων δόσεων.

Βεβαίως, οι γείτονες Ιταλοί και Τούρ-κοι κινήθηκαν πολύ πιο έξυπνα απ’ ότι ο Κώστας Σημίτης και οι υπουργοί του. Αντιλαμβανόμενοι τη δύσκολη θέση των Αλβανών, οι οποίοι ζητούσαν άρον – άρον βοήθεια και ζεστό χρήμα, αλλά και εξετάζοντας την πιθανή μελλοντική κατάσταση στην περιοχή, κατάφεραν να «δέσουν» τις συμφωνίες που έκαναν με σοβαρά ανταλλάγματα.

Τι πήραν Ιταλοί και ΤούρκοιΣύμφωνα με δημοσιεύματα, οι Ιταλοί προσέφεραν στην Αλβανία -στα τέλη

του 1998- οικονομική βοήθεια ύψους 217 δισ. λιρετών (167 εκατομμύρια ευρώ), λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα το δικαίωμα χρήσης της βάσης της νήσου Σασών από τις ιταλικές δυνάμεις με την

«Δεν τα τρώγαμε μαζί. Μόνοι τους τα χάριζαν»Η Ελλάδα οφείλει να διαθέτει ικανή και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, καθώς αυτή αφορά στην ασφάλεια, την προστασία και την ικανοποίηση των συμφερόντων της. Απαραίτητα δομικά στοιχεία της διπλωματίας είναι η σοβαρότητα στο σχεδιασμό, η αποφασιστικότητα στις διαπραγματεύσεις και η αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση.Οι πολιτικές ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έχουν αποτύχει να ηγηθούν της διπλωματίας της χώρας με προσοχή και νηφαλιότητα και να χαράξουν με ψυχραιμία την πολιτική διασφάλισης των συμφερόντων του έθνους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας των ανωτέρω κομμάτων στην εξωτερική πολιτική αποτελεί η διαπραγμάτευση εξασφάλισης αντισταθμιστικών ανταλλαγμάτων της οικονομικής βοήθειας που είχε προσφερθεί στην

Αλβανία το 1997. Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία ήταν μεταξύ εκείνων που δάνεισαν τότε στους Αλβανούς τεράστια ποσά για να ξεπεράσουν την «κρίση των πυραμίδων». Οι Ιταλοί εξασφάλισαν τη νησίδα Σάσων (Σαζάνη για τους Αλβανούς) που έχει έκταση 4,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται έξω από την είσοδο του Κόλπου του Αυλώνα, στο στενό του Οτράντο. Η συγκεκριμένη νησίδα είχε παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1864) μαζί με τα Ιόνια Νησιά. Στο τέλος του Α’ Βαλκανικού πολέμου δόθηκε με τον νόμο 272 στην Αλβανία, μετά από πιέσεις των μεγάλων δυνάμεων. Η διπλωματία των ελληνικών κυβερνήσεων οδήγησε στην πώλησή της ως αντισταθμιστικό, του δανείου, όφελος στους Ιταλούς.Η Τουρκία υπέγραψε το Μάρτιο του 1998, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ελληνο-αλβανική συμφωνία, για

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Γιάννος ΠαπαντωνίουΘεόδωρος Πάγκαλος

Αρθρο Ραχήλ Μακρή, βουλευτής Ανεξαρτήτων Ελλήνων


αιτιολογία ότι θα γίνει προσπάθεια να αντιμετωπιστεί μέσω αυτής η λαθρομε-τανάστευση. Η συγκεκριμένη νησίδα, η οποία έχει έκταση 4,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων, βρίσκεται έξω από την εί-σοδο του κόλπου του Αυλώνα και ως εκ τούτου η στρατιωτική της σημασία είναι υψηλή. Το μικρό νησί, που κατά τραγική ειρωνεία ανήκε ως το 1914 στη χώρα μας και παραχωρήθηκε με νόμο της κυβέρνησης Ελευθέριου Βενιζέλου, ενδέχεται να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο και στην οριοθέτηση της ελληνι-κής ΑΟΖ, για την οποία η συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας έχει «μπλοκάρει» στο Συνταγματικό Δικαστήριο της γεί-τονος για «τεχνικούς λόγους»!

Την ίδια περίπου περίοδο, η τουρ-κική κυβέρνηση πίεζε κι έπαιρνε τα δικά της «δώρα». Μετά από την παροχή οικονομικής βοήθειας, οι Τούρκοι ανέ-λαβαν να εκσυγχρονίσουν τις αλβανι-

κές ένοπλες δυνάμεις και να ανακατα-σκευάσουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις που είχαν καταστραφεί κατά τη διάρ-κεια των εξεγέρσεων, όπως η πρώην βάση υποβρυχίων «Πασά Λιμάνι» στον κόλπο του Αυλώνα -ο οποίος χωρίζει την Αδριατική από το Ιόνιο Πέλαγος- και το ναύσταθμο του Δυρραχίου. Φυ-σικά, η εξάρτηση της Αλβανίας από τους Τούρκους σε τόσο ευαίσθητα ζητήματα δημιουργούν ισορροπίες τρόμου στην περιοχή μας, καθώς φέρνουν τους -εξ ανατολής- γείτονές μας σε ακόμη πιο στρατηγικό σημείο.

Εγκλωβισμένη η ΕλλάδαΕίναι, λοιπόν, εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι τα... λάθη εκείνης της εποχής κρατούν εγκλωβισμένη τη χώρα μας. Και στρατιωτικά, αλλά και σε θέματα ε-νέργειας. Το ζήτημα που έχει δημιουρ-γηθεί, βεβαίως, δεν μπορεί να χρεωθεί

μόνο στον τότε πρωθυπουργό. Στο πέ-ρασμα των ετών, ως και σήμερα που το υπουργείο Εξωτερικών μιλά για εκτα-μίευση μόνο των 4,6 δισεκατομμυρίων δραχμών, δεν φαίνεται να έγινε καμία σοβαρή προσπάθεια από την ελληνική πλευρά για να ανατραπεί αυτή η «ανω-μαλία» γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος!

Οι διαχρονικές αστοχίες της ελλη-νικής διπλωματίας δεν μπορεί να κα-λυφθούν από το μανδύα της «σταθερό-τητας στην περιοχή» και της «προόδου στην νοτιοανατολική Ευρώπη» που έ-δωσε ως απάντηση το αρμόδιο υπουρ-γείου στους βουλευτές των ΑΝΕΛ Τέ-ρενς Κουίκ και Ραχήλ Μακρή.

Τα ερωτήματα για το τι κέρδισε, τε-λικά, η Ελλάδα από αυτή τη δανειο-δότηση, ποιες ήταν οι ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης στην άρνηση της γείτονος για την πραγματοποίηση ερευνών περί υδρογονανθράκων στο Βόρειο Ιόνιο ή τι τελικά θα κάνει η δική μας χώρα για τον καθορισμό της ΑΟΖ που βρίσκεται σε εκκρεμότητα από το 2009, παραμένουν! ///

παροχή δανείου. Ο σκοπός των Τούρκων ήταν πολύ συγκεκριμένος. Παρέχοντας χρήματα για τον εκσυγχρονισμό των αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων και την ανακατασκευή των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, εξασφάλισε τον έλεγχο της βάσης υποβρυχίων στον κόλπο της Αυλώνας, περικυκλώνοντας στρατιωτικά την Ελλάδα.Η Ελλάδα είχε δανείσει περίπου 58 εκατ. ευρώ (20 δισ. δραχμές), εκ των

Στο σημείο Α η νήσος Σάσων, στην οποία βρίσκεται στρατιωτική βάση που «πέρασε» στους Ιταλούς.

Α Β

Στο σημείο Β ο Αυλώνας, όπου πάτησαν... πόδι οι Τούρκοι!

οποίων τα 2 δισ. δραχμές δωρίστηκαν χωρίς υποχρέωση επιστροφής, στην κατεστραμμένη τότε Αλβανία και έχει καταντήσει σήμερα να αδυνατεί να εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της Αλβανίας για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Οι ελληνικές απαιτήσεις έχουν ακυρωθεί εν τοις πράγμασι από το 2009, καθώς η συμφωνία που είχε υπογραφεί τότε από την Ελλάδα και την Αλβανία ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας «για τεχνικούς λόγους». Η ανικανότητα όλων αυτών που διακυβέρνησαν τον τόπο, από την μεταπολίτευση, οδήγησαν σήμερα στην αδυναμία εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του Ιονίου. Εχει αποδειχτεί ότι δεν διαθέτουν την απαιτούμενη σοβαρότητα και ικανότητα να διαχειριστούν την εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας. Οι Ελληνες πολίτες απαιτούν να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι διασπάθισης των χρημάτων, καθώς όπως αποδεικνύεται δεν «τα τρώγαμε μαζί», αλλά μόνοι τους τα χάριζαν.



Συγκεντρώσεις 50 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια του βαρέως μετάλλου καδμίου εντοπίστηκαν στο Νέστο ποταμό κοντά στην παραμεθόριο στις αρχές του μήνα. Πηγή της μόλυνσης, η Βουλγαρία.

OIKOΛΟΓΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Καρκινογόνο κάδμιο από τη Βουλγαρία μολύνει το Νέστο

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος


Υψηλές συγκεντρώσεις, 50 φορές πάνω από τα επιτρε-πόμενα όρια, του επικίνδυ-νου βαρέως μετάλλου καδ-

μίου βρέθηκαν στα επιφανειακά νερά του ποταμού Νέστου κοντά στα σύ-νορα της χώρας στις αρχές του μήνα, ύστερα από δύο δειγματοληψίες που έγιναν υπό την επίβλεψη του τμήμα-τος Περιβάλλοντος και Υδροοικο-νομίας της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας.

Για προληπτικούς λόγους και για την προστασία της δημόσιας υγείας ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας Ιωάν-νης Ξανθόπουλος εξέδωσε εντολή με την οποία απαγόρευσε το ψάρεμα στο Νέστο, ενώ οι αρμόδιες αρχές στους νομούς Ξάνθης, Καβάλας και Δράμας βρίσκονται σε εγρήγορση μπροστά στο ενδεχόμενο ακόμη μίας μόλυν-σης του ποταμού.

Καρκινογόνο κι επικίνδυνοΣύμφωνα με τον τέως Διευθυντή Ε-ρευνών στο Ινστιτούτο Φυσικοχη-μείας του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» Νίκο Κατσαρό, το «κύριο χαρακτηριστικό του καδμίου είναι ότι προκαλεί τη δημι-ουργία καρκίνων στους πνεύμονες, στο γαστρεντερικό σύστημα, και δερματο-πάθειες». Το κάδμιο δεν βρίσκεται ε-λεύθερο στο περιβάλλον αλλά εντοπί-ζεται μαζί με τον ψευδάργυρο. Κυρίως «το συναντάμε σε επιμεταλλωτήρια ή όπου γίνονται εργασίες συγκόλλησης μετάλλων με συστατικά που περιέχουν κάδμιο». Ωστόσο, τέτοιου είδους ε-πιχειρηματικές δραστηριότητες δεν πραγματοποιούνται στη χώρας μας. Εφόσον οι υψηλές συγκεντρώσεις του καδμίου εντοπίστηκαν στο Νέστο ποταμό, τότε «το επικίνδυνο κάδμιο προέρχεται από γειτονική χώρα».

Κατά τον κ. Κατσαρό, αν η μόλυνση με κάδμιο είναι συστηματική και δι-αρκής, οι κίνδυνοι για το φυσικό περιβάλλον και τον άνθρωπο είναι πολλαπλοί.

Πρώτα από όλα, οι θαλάσσιοι ορ-γανισμοί και τα ψάρια έχουν την ιδιό-τητα να αποθηκεύουν το κάδμιο στη σάρκα τους.

Επομένως, η πολιτεία και οι αρμό-διοι φορείς θα πρέπει «να πραγματο-ποιούν επαναλαμβανόμενους ελέγ-χους στην υδρόβια ζωή μήπως κι έχει μολυνθεί από το κάδμιο».

Αν ισχύει κάτι τέτοιο «θα πρέπει να απαγορευτεί το ψάρεμα και οποιοδή-ποτε άλλο είδος αλιευτικής δραστηρι-ότητας». Οι άνθρωποι θα πρέπει «να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με το μολυσμένο νερό, θαλασσινό ή νερό που ρέει σε ποτάμια, εξαιτίας των δερ-ματοπαθειών που προκαλούνται από το κάδμιο».

Αν το μολυσμένο με κάδμιο νερό χρησιμοποιείται για την άρδευση σε αγροτικές περιοχές, τότε «υπάρχει με-γάλη πιθανότητα να περάσει η επικίν-δυνη ουσία στην υπόλοιπη τροφική αλυσίδα. Δηλαδή στα ζώα που τρώνε χόρτα από τη μολυσμένη περιοχή ή από τις καλλιέργειες των αγροτών».

Ελεγχοι θα πρέπει να γίνουν και στις γεωτρήσεις της περιοχής διότι «αν αυτή η μόλυνση συνέβαινε για μεγάλο χρονικό διάστημα και συστη-ματικά, τότε μπορεί να έχει μολυνθεί και το νερό των γεωτρήσεων», αν το κάδμιο έχει περάσει στον υδροφόρο ορίζοντα. Εκτός από τις γεωτρήσεις, από τις οποίες αντλείται νερό που χρησιμοποιείται στις καλλιέργειες, «πρέπει να έχουμε υπόψη ότι υπάρ-χουν και γεωτρήσεις από τις οποίες παίρνουμε και πόσιμο νερό». Σε κάθε περίπτωση, προειδοποιεί ο κ. Κατσα-ρός, «πρέπει να ληφθούν πολλά προ-ληπτικά μέτρα».

Χρόνιο και άλυτο ζήτημα η ρύπανση του ΝέστουΑιχμές κατά της Ευρωπαϊκής Επιτρο-πής για το χρόνιο και άλυτο ζήτημα της ρύπανσης του Νέστου από χωμα-τερές της Βουλγαρίας άφησε η ευρω-βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μαριλέννα Κοππά, με ερώτηση που κατέθεσε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στις 9 του μήνα.

Η κ. Κοππά ζήτησε να λάβει ενη-μέρωση από την Επιτροπή για τη νομοθεσία που αφορά στο εν λόγω ζήτημα, την πρόοδο που έχουν κά-νει οι βουλγαρικές αρχές αναφορικά με αυτό, και για τα μέτρα που προτί-θεται να λάβει η Κομισιόν έτσι ώστε να σταματήσει η, συνεχιζόμενη για χρόνια, μόλυνση του Νέστου από τη Βουλγαρία.

Από το κείμενο της ερώτησης που κατέθεσε η Ελληνίδα ευρωβουλευτής προκύπτει ότι: «Ο ποταμός Νέστος είναι από τις πιο σημαντικές αρτηρίες γλυ-κού νερού στα Βαλκάνια, δίνοντας ζωή στις περιοχές από τις οποίες περνάει, τόσο στη Νότια Βουλγαρία όσο και στη Βόρεια Ελλάδα. Η ρύπανσή του από τις χωματερές της Βουλγαρίας συνεχί-ζεται μέχρι και σήμερα, σε σημείο που η κατάσταση να μην είναι αναστρέ-ψιμη. Το θέμα αυτό έχει απασχολήσει πολλάκις πλειάδα διοικητικών αρχών από επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης μέχρι και την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Βουλγαρία είχε υπο-

Παρά τον κώδωνα του κινδύνου που κρούουν η ευρωβουλετής Μαριλένα Κοππά και οι βουλευτές Γιάννης Δημαράς και Γαβριήλ Αβραμίδης, για εκτεταμένη μόλυνση του Νέστου από τη Βουλγαρία, στο τμήμα Αλιείας & Κτηνιατρικής της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας κάνουν λόγο για «στιγμιαία ρύπανση περιορισμένης χρονικής διάρκειας». Γι’ αυτό άλλωστε και ήρθη πρόσφατα η απαγόρευση της αλιείας. Ωστόσο, προκύπτει ένα βασικό ερώτημα. Για τους αρμόδιους, πόσες «στιγμιαίες ρυπάνσεις» μας κάνουν μια «συνεχόμενη μόλυνση». Στις πόσες θα αντιδράσουμε; Ιδού η απορία.Παρόλα αυτά η υπηρεσία είναι «σε εγρήγορση» και θα πραγματοποιήσει δειγματοληψίες σε όλο το μήκος του ποταμού Νέστου «έτσι ώστε να αποκλειστεί ενδεχόμενο συνεχόμενης μόλυνσης».

Περιφέρεια Δράμας: Στιγμιαία ρύπανση



χρέωση μέχρι τις 22/12/2009 να έχει εφαρμόσει σχέδιο διαχείρι-σης λεκάνης απορροής ποταμού, με διασυνοριακή συνεργασία, σύμφωνα με την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα 2000/60/ΕΚ (άρθρα 3, 13(2). Επίσης, στο πρόγραμμα διασυνοριακής συνερ-

γασίας 2007-2013, ανάμεσα σε Βουλ-γαρία και Ελλάδα, προβλέπεται ειδική

ρύθμιση για το θέμα του Νέστου. Μέχρι την επίσημη ενημέρωση της Επιτροπής, στις 14/11/2012, σχετικά με την ενσωμάτωση

της οδηγίας 2000/60/ΕΚ στη βουλγαρική

νομοθεσία, δεν υπήρξε κανέ-νας συντονιστι-κός μηχανισμός σχετικά με την εφαρμογή ενός

διεθνούς σχεδίου διαχείρισης λεκά-

νης απορροής του Νέστου, ούτε και υπήρ-

ξαν σημαντικές εξελίξεις στη συνεργασία των δύο χω-

ρών για το θέμα αυτό».

Η ρύπανση του Νέστου έφτασε και στο κοινοβούλιοΤο ζήτημα της εισαγωγής ρυπαντι-κών φορτίων από τη Βουλγαρία στον ποταμό Νέστο ανέδειξαν με ερώτησή τους στο ελληνικό κοινοβούλιο οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Γιάννης Δημαράς και Γαβριήλ Αβρα-μίδης. Σύμφωνα με τους κ. Δημαρά και Αβραμίδη, το κάδμιο εκτιμάται πως προέρχεται από εισαγόμενα φορ-τία από τη Βουλγαρία. Το παραπάνω γεγονός είναι ιδιαιτέ-ρως ανησυχητικό διότι ο Νέστος εί-ναι ένας από τους πέντε μεγαλύτερους ποταμούς στην Ελλάδα. Το ρεύμα του οριοθετεί τα σύνορα ανάμεσα στη Μα-κεδονία και τη Θράκη, την Καβάλα και την Ξάνθη, ενώ περνάει πρώτα από το νομό Δράμας. Ξεκινά από το βουνό Ρίλα στη Βουλγαρία κι εκβάλει στο Θρακικό πέλαγος. Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 230 χιλιόμετρα, 130 από τα οποία βρίσκονται στην ελ-ληνική επικράτεια.Επομένως, η κατ’ επανάληψη μό-λυνση του Νέστου από βλαπτικές ουσίες εισαγόμενες από τη γείτονα χώρα, «μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στην ύδρευση, άρδευση, και διατροφή». Κατόπιν τούτου, η προσωρινή απαγόρευση της αλιείας, τονίζουν οι βουλευτές των Ανεξάρτη-των Ελλήνων, ενδέχεται να μην είναι επαρκής για την αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού ζητήματος. ///

«Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να περάσει η επικίνδυνη ουσία στην υπόλοιπη τροφική αλυσίδα. Δηλαδή στα ζώα που τρώνε χόρτα από τη μολυσμένη περιοχή ή από τις καλλιέργειες των αγροτών»

Οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων Γιάννης Δημαράς (αριστερά) και Γαβριήλ Αβραμίδης (δεξιά).

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Ο τέως διευθυντής Ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» Νίκος Κατσαρός.

Η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μαριλέννα Κοππά.

Αν η μόλυνση με κάδμιο είναι συστηματική και διαρκής οι κίνδυνοι για το φυσικό περιβάλλον και τον άνθρωπο είναι πολλαπλοί.


ΡΟΖ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Το ροζ παραμύθι «Χέρτα-Λολίτα»

Μια διαρκής συζήτηση περί ηθικής παρακμής έχει ξε-κινήσει στη Γερμανία εδώ και κάποιο καιρό, έπειτα

από μια σειρά «πικάντικων» δημοσιευ-μάτων για την ποδοσφαιρική ομάδα του Βερολίνου Χέρτα (Hertha BSC). Προς τα τέλη του Αυγούστου η βερο-λινέζικη εφημερίδα «B.Z.» και η υψη-λής κυκλοφορίας, δημοφιλής «Bild» αποκάλυψαν ότι δύο επαγγελματίες

παίκτες της Χέρτα φέρονται να είχαν σεξουαλικές επαφές με μια 16χρονη κοπέλα, οπαδό της ομάδας. Τα δημο-σιεύματα, που περιελάμβαναν απο-κλειστικές φωτογραφίες της κοπέλας, προκάλεσαν άμεσα πλήθος σχολίων στα ΜΜΕ και δυσφορία στο εσωτε-ρικό της Χέρτα. Παράλληλα, πυροδο-τήθηκε ένας άτυπος «πόλεμος» μεταξύ του μιντιακού ομίλου Axel Springer, που ελέγχει τις «B.Z.» και «Bild», και

άλλων ΜΜΕ σχετικά με την εγκυρό-τητα των δημοσιευμάτων.

Η υπόθεση της «Χέρτα Λολίτα», ό-πως βαπτίστηκε από τις εφημερίδες του ομίλου Springer, δεν είναι η μο-ναδική που αφορά σε έκθεση ανηλί-κων. Από τον Απρίλιο τη γερμανική δημόσια σφαίρα έχουν απασχολήσει έντονα κείμενα του ιστορικού Franz Walter, σύμφωνα με τα οποία κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί συναινούσαν

Το θέμα της παιδοφιλίας έφερε ξανά στην επικαιρότητα σκάνδαλο που αποκάλυψαν γερμανικά media σύμφωνα με το οποίο ποδοσφαιριστές της γερμανικής ομάδας Χέρτα φέρονται να συνευρέθηκαν με 16χρονη. Η υπόθεση έχει ήδη πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης ενώ στη Γερμανία γίνεται λόγος για ηθική κατάπτωση

Γράφει ο Αλέξανδρος Μουτζουρίδης



ΡΟΖ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

στην κατάργηση της απαγόρευσης της παιδοφιλίας τη δεκαετία του ‘80. Μεταξύ άλλων, ο Walter, στο πλαίσιο έρευνας του ινστιτούτου Γκέτινγκεν, ενέπλεξε στην υπόθεση τον ένα εκ των δύο ηγετών του κόμματος των Πρασίνων, τον Jürgen Trittin, καθώς και τον πρώην γενικό γραμματέα του δεξιού FDP Günter Verheugen.

«Ροζ» αλήθειες και ψέμματαΣύμφωνα με τους ισχυρισμούς της εφημερίδας «B.Z.» το αποκλειστικό της δημοσίευμα βασιζόταν σε συνέ-ντευξη που της παραχώρησε η ίδια η 16χρονη. Κατ’ αυτήν όλα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2013 όταν συνόδευσε το μικρό της αδερφό σε αθλητική εκ-δήλωση όπου παίκτες της Χέρτα μοί-ραζαν αυτόγραφα. Τρεις από αυτούς της έδωσαν τους αριθμούς των κινη-τών τους, η κοπέλα ένιωσε κολακευ-μένη καθώς «ήταν όντως πραγματικοί οι αριθμοί», όπως δήλωσε. Το επό-μενο διάστημα ανέφερε ότι οι παίκτες της έστειλαν φωτογραφίες τους και της ζητούσαν δικές της, ενώ ένας από

τους τρεις παίκτες την επισκέφθηκε κάποια στιγμή στο σπίτι της. Εκείνος τότε δεν την πίστεψε όταν του είπε ότι είναι 19 ετών, ωστόσο πέρασαν δύο ώρες στο δωμάτιό της. Αργότερα έ-φτασε στο σπίτι της άλλος ένας παί-κτης της ομάδας, ώσπου έφυγαν και αντάλλαξαν μηνύματα σχετικά με το πόσο καλά πέρασαν. «Ντρέπομαι», κα-τέληξε η 16χρονη στην αφήγησή της στην εφημερίδα, σημειώνοντας ότι ένας από τους παίκτες είναι και πα-ντρεμένος. Η «Λολίτα» της ομάδας, ό-πως υποτιμητικά αναφέρθηκε από την εφημερίδα, φαίνεται πως φλέρταρε με ακόμη δύο παίκτες της Χέρτα μέσω SMS και facebook.

Η υπόθεση προκάλεσε πλήθος σχολίων στα ΜΜΕ, κυρίως όσον α-φορά τις ηθικές και κοινωνικές πτυ-χές της και όχι τις νομικές. Αλλωστε η γερμανική νομοθεσία απαγορεύει την ερωτική επαφή με εφήβους άνω των 14 ετών μόνον όταν προκύπτει πρό-θεση χειραγώγησης ή σεξουαλική πρόταση έναντι χρηματικής ή υλικής αμοιβής.

Από την πλευρά της ομάδας τηρή-θηκε αρχικά απόσταση από το θέμα, καθώς ο πρόεδρος Michael Preetz αρ-κέστηκε να δηλώσει σε συνέντευξη Τύπου ότι πρόκειται για «προσπάθεια να βλαφτεί η Hertha», ενώ ο προπο-νητής Jos Luhukay εμφανίστηκε α-πορροφημένος από τον επικείμενο αγώνα με την HSV του Αμβούργου. Σύντομα όμως η διοίκηση της ομά-δας ανέθεσε σε δικηγόρο να κινηθεί εναντίον του εμπλεκόμενου εκδοτι-κού συγκροτήματος προκειμένου να παύσει η αναπαραγωγή της ψευδούς, όπως ανέφεραν, είδησης ότι παίκτες της Χέρτα είχαν σεξουαλική επαφή με ανήλικη.

Κλιμάκωση και μιντιακός πόλεμοςΗ υπόθεση περιπλέχτηκε όταν η ε-φημερίδα «Berliner Morgenpost» απο-κάλυψε ότι οι γονείς της κοπέλας δεν είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους, ως κηδεμόνες, για την παραχώρηση συ-νέντευξης στην «B.Z.», ούτε βεβαίως για τη δημοσίευση φωτογραφιών της.

Εκείνος τότε δεν την πίστεψε όταν του

είπε ότι είναι 19 ετών, ωστόσο πέρασαν δύο ώρες στο δωμάτιό της


Νομικός εκπρόσωπος της οικογέ-νειας δήλωσε μάλιστα ότι οι υπογρα-φές στο σημείωμα συναίνεσης που εξασφάλισε -ως όφειλε- η «B.Z.» από την κοπέλα ήταν πλαστογραφημένες από την ίδια, αφού οι γονείς της δεν είχαν εγκρίνει τη συνέντευξη. Τούτο επιβεβαίωσε η 16χρονη με ένορκη κατάθεση, στην οποία «άδειασε» την εφημερίδα «B.Z.» λέγοντας ότι είναι ψέμματα πως προχώρησε σε σεξου-αλικές πράξεις με παίκτες της Χέρτα.

Επιπλέον, το γερμανικό περιοδικό «Spiegel» -ακολουθούμενο και από άλλα ΜΜΕ- επιτέθηκε εναντίον της «B.Z.» και της «Bild», η οποία αναπα-ρήγαγε το δημοσίευμα της πρώτης, κάνοντας λόγο για την ύπαρξη συμ-

βολαίου του ομίλου Springer με τη 16χρονη. Σύμφωνα με αυτό η τελευ-ταία θα λάμβανε 5.000 ευρώ για την παραχώρηση των φωτογραφιών και της συνέντευξης.

Εκπρόσωπος της «B.Z.» αντέδρασε έντονα, υποστηρίζοντας ότι το ρεπορ-τάζ της εφημερίδας ήταν έγκυρο και βασισμένο σε πάνω από 20 σελίδες ηλεκτρονικών συνομιλιών και επι-κοινωνίας της κοπέλας με παίκτες της Χέρτα μέσω chat, facebook και άλλων ηλεκτρονικών μέσων.

Ανέφερε επίσης ότι στη διάθεση της εφημερίδας βρίσκονται εννέα φωτο-γραφίες που εστάλησαν από παίκτες στην κοπέλα, καθώς και δύο αυτό-γραφα με σημειωμένους αριθμούς

κινητών τηλεφώνων. Εν τω μεταξύ, στο τέλος του Αυγού-

στου το περιφερειακό δικαστήριο του Βερολίνου ενέκρινε ασφαλιστικά μέ-τρα εναντίον του ομίλου Axel Springer AG απαγορεύοντας οποιαδήποτε ανα-δημοσίευση, έντυπη ή στο διαδίκτυο, κειμένου ή φωτογραφιών σχετικά με την υπόθεση «Χέρτα-Λολίτα». Από τις ιστοσελίδες των «B.Z.» και «Bild» αφαι-ρέθηκαν οι σχετικές αναρτήσεις, ενώ εκπρόσωποί τους ανέφεραν ότι «αν τελικώς η κοπέλα είπε ψέμματα» τότε και οι ίδιοι «είμαστε θύματα σε αυτήν την υπόθεση». Επίσης ο όμιλος κοινο-ποίησε την πρόθεσή του να προσβά-λει την απόφαση για τα ασφαλιστικά μέτρα. ///

Σοβαρά έντυπα που ασχολήθηκαν με το θέμα «Λολίτα», όπως η «Sueddeutsche Zeitung», επεσήμαναν ότι η ουσία της υπόθεσης δεν αφορά στο αν η συγκεκριμένη 16χρονη είχε τελικά επαφές ή όχι με παίκτες της Χέρτα. Είναι γεγονός ότι πολλοί νεαροί επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ανάγονται σε «αστέρες» της δημόσιας σφαίρας, όπως μουσικοί και τραγουδιστές που γίνονται πρότυπα για χιλιάδες εφήβους. Συνδυάζουν άλλωστε το τρίπτυχο σεξ - χρήμα - επιτυχία που εκδηλώνεται στις δημόσιες εμφανίσεις τους και στη lifestyle «κάλυψη» της καριέρας τους από τα σχετικά ΜΜΕ. Οι νέοι του επαγγελματικού ποδοσφαίρου μοιάζουν, κατά την ανάλυση της «Die Welt», με «παιδιά σε παγωτατζίδικο», επηρεασμένοι από την υλική ευρωστία που καλούνται να διαχειριστούν και να θέσουν όρια στη συμπεριφορά τους. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, στην εκπαίδευσή τους περιλαμβάνεται ειδική καθοδήγηση, όπως π.χ.

στη γερμανική ακαδημία ποδοσφαίρου της DFL ή στην ακαδημία νέων της ίδιας της Χέρτα που συνεργάζεται με εκπαιδευτικό ινστιτούτο της Νυρεμβέργης για την εφηβική αγωγή. Οι περισσότεροι αθλητικοί όμιλοι θέτουν κανόνες συμπεριφοράς και διαγωγής στους ανερχόμενους νέους αθλητές σχετικά με το διαδίκτυο, τη βία, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, τη συναναστροφή με γυναίκες οπαδούς κτλ.Η άλλη ηθική όψη του θέματος αφορά στην οικονομική εκμετάλλευση τέτοιων υποθέσεων. Αρκετοί δημοσιογράφοι κατηγόρησαν τον όμιλο Springer ότι «κρύβεται» πίσω από ηθικολογίες περί «διδακτικού ρεπορτάζ που αναδεικνύει ένα πρόβλημα» προκειμένου να πουλήσει τις διακοσμημένες με «πικάντικες» φωτογραφίες εφημερίδες του. Σε μια χώρα όπου ο πολιτικός λόγος είναι ανούσιος, δεν πρέπει να μας παραξενεύει η προσφυγή ορισμένων ΜΜΕ σε αυτό που η «Tagesspiegel» αποκάλεσε χαρακτηριστικά «οικονομική παιδοφιλία».

Γερμανική υστερία... περί ηθικής

Το πρωτοσέλιδο της βερολινέζικης εφημερίδας «B.Z.», της 22ης Αυγούστου, κοσμούσε φωτογραφία της υποτιθέμενης 16χρονης «Χέρτα-Λολίτα». Φωτογραφίες της κοπέλας αναδημοσιεύτηκαν επίσης από την εφημερίδα «Bild», που ανήκει μαζί με τη B.Z. στον όμιλο Axel Springer. Με απόφαση δικαστηρίου του Βερολίνου και άσκηση ασφαλιστικών μέτρων απαγορεύθηκε στις εφημερίδες η περαιτέρω κάλυψη της υπόθεσης και η αναπαραγωγή φωτογραφιών καθώς δεν υπήρξε συγκατάθεση των κηδεμόνων της 16χρονης.



Μαϊμού - καλόγριες έτοιμες για... όλα!

Μεγάλη εφευρετικότητα επιδεικνύουν οι απατεώνες, που το τελευταίο διάστημα έχουν γεμίσει τη χώρα μαϊμού - καλόγριες! Με πρόσχημα την πώληση εικόνων και κο-μποσκοινιών, εισβάλλουν στις οικίες ηλικιωμένων, α-πειλούν, βρίζουν και «σηκώνουν» ό,τι βρουν

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αγόρης

ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ...


Είναι αδίστακτες και έτοιμες για... όλα! Κινούνται κατά ο-μάδες και εκμεταλλεύονται τη θρησκευτική πίστη των ηλικι-

ωμένων -κυρίως- πολιτών. Κάτω από τα μαύρα ράσα τους κρύβουν την πα-ράνομη δράση τους...

Οι μαϊμού - καλόγριες, αθίγγανες στην πλειονότητά τους, έχουν πλημ-μυρίσει κάθε σημείο της χώρας. Καμία ευκαιρία δεν μένει ανεκμετάλλευτη. Απώτερος στόχος τους είναι η εξαπά-τηση των συμπολιτών μας και η αρ-παγή μεγάλων χρηματικών ποσών, κοσμημάτων και άλλων αντικειμένων αξίας. Κατά τις «επιχειρήσεις» τους ε-νεργούν ομαδικά, προσπαθώντας να αποσπάσουν την προσοχή των θυμά-των τους. Ο αιφνιδιασμός είναι το με-γάλο τους όπλο, καθώς δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αντίδρασης σε ό-ποιον βρεθεί απέναντί τους!

Σύμφωνα με τις αρχές, ενεργούν και μεμονωμένα, προσεγγίζοντας πεζούς και αποσπώντας... προσοχή και χρή-ματα. Αλλοτε στήνουν την πραμάτειά τους (εικόνες, κομποσxοίνια και άλλα) σε υπαίθριες αγορές, ευελπιστώντας πως η πίστη των πολιτών και ο «σε-βασμός» στο ράσο θα τους αποφέρει εύκολα κέρδη.

IΩΑΝΝΙΝΑ: «Πάρτε κομποσχοίνια του Αγίου Ραφαήλ»

Τελευταίο χτύπημα μιας γνωστής -και για παλαιότερη δράση της- ομά-δας «ψευτο-μοναχών» έγινε στην πόλη των Ιωαννίνων, πριν από περίπου ένα μήνα. Αστυνομικοί της περιοχής, α-φού δέχθηκαν σχετικές καταγγελίες, εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό και κατάφεραν να συλλάβουν τις τέσσερις «μαϊμού - μοναχές»! «Μιλάμε για τέσσε-ρις αθίγγανες με μόνιμη κατοικία στο Περιστέρι Αττικής, οι οποίες προσποι-ούμενες -σε πανηγύρι του δημοτικού διαμερίσματος Ελεούσας του δήμου Ζίτσας- μοναχές του Αγίου Ραφήλ πα-ρενοχλούσαν τον κόσμο, πουλώντας κομποσκίνια και εικόνες», ανέφερε Στο Σκάνδαλο ο αστυνομικός διευθυντής Ιωαννίνων Ανδρέας Παπιγκιώτης. Ο-πως τόνισε, μάλιστα, ο ίδιος, η ίδια

σπείρα έχει κάνει -τους τελευταίους μήνες- την εμφάνισή της τόσο στην Πρέβεζα όσο και στην Κέρκυρα...

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα «χτυπή-ματα» αυτών των ομάδων είναι συχνό-τατα και επαναλαμβανόμενα. Τρίκαλα, Πάτρα, Κόρινθος, Αμαλιάδα, Ρόδος, Λουτρά Εβρου, Μάλγαρα, Μεσολόγγι, Θεσσαλονίκη, Δράμα και δεκάδες άλ-λες πόλεις της Ελλάδας έχουν βρεθεί στο στόχαστρό τους κατά τους τελευ-ταίους μήνες!

ΤΡΙΚΑΛΑ: Πέταξαν τα ράσα πριν μπουν στο βανάκι!Διασκορπισμένες σε διάφορους δρό-μους των Τρικάλων, ψάχνοντας ευ-

καιρίες να εισβάλουν σε οικίες ή να εξαπατήσουν περαστικούς, βρέθηκαν λίγες εβδομάδες πριν αρκετές «μαϊμού» καλόγριες που έκαναν «απόβαση» στην περιοχή! Κάποιες από αυτές περιπλα-νιόντουσαν στο κέντρο της πόλης -σε τοπικό παζάρι, που έσφυζε από κό-σμο-, άλλες τριγυρνούσαν σε περιφε-ρειακά καταστήματα, ενώ όταν ένας ε-πιχειρηματίας «τόλμησε» να τις επιπλή-ξει δέχθηκε σωρεία... γαλλικών! Οπως ανέφερε, μάλιστα, ο τελευταίος, η «επι-χείρηση» της σπείρας ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα όταν οι «μοναχές» -αφού πέταξαν τα ράσα- επιβιβάστη-καν σε βανάκι με αθηναϊκές πινακίδες και εγκατέλειψαν την πόλη.

ΠΑΤΡΑ: Παρενοχλούσαν καταστηματάρχες, «στόλιζαν» πολίτες... Σε εκτεταμένες έρευνες, για τον εντο-πισμό ομάδας δήθεν μοναχών, είχαν επιδοθεί στις αρχές Αυγούστου και οι αστυνομικοί της Πάτρας, καθώς σύμ-φωνα με καταγγελίες, στην πόλη είχε

Δύο Ελληνίδες, 28 και 24 ετών, προσέγγιζαν ανυποψίαστους πολίτες -κυρίως γυναίκες- και τους ανέφεραν πως δωρίζουν εικόνες. Μόνο αντάλλαγμα; Κάποιο χρυσαφικό που φορούσαν ή είχαν στο σπίτι τους για να το αφιερώσουν ως τάμα στην Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ



εξαπλωθεί σπείρα που επισκεπτόταν καταστήματα του κέντρου και απει-λούσε πολίτες. Μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελίες, οι γυναίκες γίνονται ιδιαίτερα επιθετικές, καθώς στόλιζαν όποιον δεν τους βοηθούσε στην... εκ-πλήρωση του έργου του Θεού!

ΚΟΡΙΝΘΟΣ: Χειρονομίες από... ρασοφόρεςΤέλη Αυγούστου. Η πόλη της Κορίν-θου σφύζει από κόσμο... Δύο «καλό-γριες» προσπαθούν να πουλήσουν σταυρουδάκια και εικόνες, προσεγγί-ζοντας ανυποψίαστους πολίτες. Οταν ο φακός τοπικού site τις εντοπίζει, οι δύο γυναίκες κάνουν μεταβολή και ε-ξαφανίζονται εκνευρισμένες. Πριν χα-θούν μέσα στο πλήθος, δείχνουν ένα μέρος της... αγιοσύνης τους, χειρονο-μώντας με χαρακτηριστική άνεση!

ΑΜΑΛΙΑΔΑ: Επιθέσεις σε σπίτια ηλικιωμένωνΚαι η Αμαλιάδα βρέθηκε στο χάρτη των επιθέσεων. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, δεν έχουν περάσει πολλές εβδομάδες από τη μέρα που η πόλη γέμισε «καλόγριες», προκαλώ-ντας έκπληξη στους πολίτες! Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, οι μοναχές δεν είχαν επιλέξει το δρόμο του Θεού αλλά αυτόν της παρανομίας. Στόχος τους ήταν να εξαπατήσουν πο-λίτες και να αποσπάσουν μεγάλα χρη-ματικά ποσά.

Κινούνταν κατά ομάδες των έξι ή επτά ατόμων, προσέγγιζαν ηλικιω-

μένους τους οποίους θεωρούσαν εύ-κολα θύματα και έβρισκαν ευκαιρίες να εισχωρήσουν στα σπίτια τους. Χα-ρακτηριστική είναι η περίπτωση κατά την οποία εισέβαλαν σε πολυκατοικία επί της οδού Οινομάου, χτυπούσαν τις πόρτες των διαμερισμάτων και -ό-πως καταγγέλλεται- όσοι τόλμησαν να τους ανοίξουν βρέθηκαν προ εκπλή-ξεως, καθώς οι -και σε αυτή την περί-πτωση- αθίγγανες εισέβαλαν ομαδικά και «έγδυναν» τους ανυποψίαστους ε-νοίκους.

ΡΟΔΟΣ: Τα «φυλαχτά» δεν τις... φύλαξαν από τη σύλληψη!Συνολική ποινή φυλάκισης 24 μηνών (έξι μήνες στην κάθε μία) με αναστολή «μοιράστηκαν», στα τέλη Ιουνίου, στο Μονομελές Αυτόφωρο Πλημμελειο-δικείο Ρόδου τέσσερις αθίγγανες που εμφανίζονταν ως μοναχές και πουλού-σαν εικόνες και τάματα έναντι υψηλού τιμήματος.

Οι γυναίκες, ηλικίας 24, 31, 39 και 51 ετών, έφτασαν στη Ρόδο από την Αθήνα προκειμένου να δραστηριοποι-

ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ...

Και η Αμαλιάδα βρέθηκε στο χάρτη των επιθέσεων. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, δεν έχουν περάσει πολλές εβδομάδες από τη μέρα που η πόλη γέμισε «καλόγριες», προκαλώντας έκπληξη στους πολίτες!

1 Δύο «καλόγριες» προσπαθούν να πουλήσουν σταυρουδάκια και εικόνες, προσεγγίζοντας ανυποψίαστους πολίτες στην Κόρινθο. Οταν ο φακός τοπικού site τις εντοπίζει, οι δύο γυναίκες κάνουν μεταβολή και εξαφανίζονται εκνευρισμένες. Πριν χαθούν μέσα στο πλήθος, δείχνουν ένα μέρος της... αγιοσύνης τους, χειρονομώντας με χαρακτηριστική άνεση!

2 Πάντως όσο οι συλλήψεις δεν δείχνουν να πτοούν τις «σπείρες με τα ράσα», ο πονοκέφαλος των Αρχών εντείνεται... Για αυτόν το λόγο, οι πολίτες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, υποψιασμένοι και φυσικά δύσπιστοι όταν τους προσεγγίζουν άγνωστα άτομα.

3 Οι μαϊμού - καλόγριες, αθίγγανες στην πλειονότητά τους, έχουν πλημμυρίσει κάθε σημείο της χώρας. Καμία ευκαιρία δεν μένει ανεκμετάλλευτη. Απώτερος στόχος τους είναι η εξαπάτηση των συμπολιτών μας και η αρπαγή μεγάλων χρηματικών ποσών, κοσμημάτων και άλλων αντικειμένων αξίας.

3

2

1


ηθούν... επαγγελματικά, αλλά τελικά συνελήφθησαν. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, οι τέσσερις γυναί-κες αφού φόρεσαν τα απαραίτητα... ράσα, ξεχύθηκαν στους δρόμους της πόλης όπου προσέγγιζαν ανυποψία-στους πολίτες, τους δήλωναν ότι ανή-κουν σε γυναικείο μοναστήρι από το οποίο είχαν φέρει εικόνες, σταυρούς και άλλα αγιασμένα αντικείμενα και τα οποία πωλούσαν. Επειτα από καταγγε-λίες, οι «μαϊμού - καλόγριες» συνελή-φθησαν και στην κατοχή τους βρέθη-καν 185 ευρώ, 79 σταυρουδάκια, 50 βραχιόλια και 19 εικόνες.

ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ: Ζητούσαν χρυσαφικά για τη ΜονήΑρχές Σεπτεμβρίου του 2012. Δυο γυ-ναίκες, ηλικίας 41 και 49 ετών, συλ-λαμβάνονται από αστυνομικούς των Γιαννιτσών για αντιποίηση, απάτη και κλοπή. Και σ’ αυτή την περίπτωση, οι «μοναχές» προσποιούμενες ότι α-νήκουν στην Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ Μυτιλήνης, προσέγγιζαν γυ-ναίκες στα σπίτια τους ώστε να τους δώσουν χρυσαφικά για τη δήθεν ενί-σχυση του μοναστηριού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, κατάφεραν να αποσπάσουν ένα χρυσό δακτυλίδι από μία 80χρονη, ενώ αφαίρεσαν χρυσό σταυρό και α-λυσίδα από 55χρονη. Στην κατοχή τους βρέθηκαν και κατασχέθηκαν δύο χρυσά δακτυλίδια, μία χρυσή αλυσίδα, δεκαεπτά σταυροί λαιμού, εικοσιοκτώ εικόνες διαφόρων Αγίων και 24 ευρώ. Οι δυο τους είχαν συλληφθεί και πάλι στο παρελθόν, στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας, για τα ίδια αδικήματα.

ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ: Χάριζαν εικόνες, έκλεβαν κοσμήματαΕμφάνιση και στο Καρπενήσι είχε κά-νει, κάποιους μήνες πριν, σπείρα με το ίδιο... αντικείμενο! Δύο Ελληνίδες, 28 και 24 ετών, προσέγγιζαν ανυποψί-αστους πολίτες -κυρίως γυναίκες- και τους ανέφεραν πως δωρίζουν εικόνες. Μόνο αντάλλαγμα; Κάποιο χρυσαφικό που φορούσαν ή είχαν στο σπίτι τους για να το αφιερώσουν ως τάμα στην

Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ στη Μυτι-λήνη, όπου και υποτίθεται πως μόνα-ζαν.

Οι αστυνομικοί ενημερώθηκαν για την δράση τους τις αναζήτησαν και κα-τάφεραν να τις εντοπίσουν. Από την έ-ρευνα προέκυψε πως είχαν εξαπατήσει μία ηλικιωμένη από την οποία πήραν μια χρυσή αλυσίδα και ένα ανάγλυφο μενταγιόν. Επιπλέον, στην κατοχή τους βρέθηκαν και κατασχέθηκαν δύο χρυσά δαχτυλίδια και ένας χρυσός σταυρός, των οποίων η προέλευση ε-ρευνάται.

ΜΕΝΕΜΕΝΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Αποσπούσαν κοσμήματα με θράσος και... βίαΤέσσερις γυναίκες συνελήφθησαν τον περασμένο Φεβρουάριο στη Μενε-μένη Θεσσαλονίκης, κατηγορούμενες ότι παρίσταναν μοναχές, εξαπατώντας πολίτες και αποσπώντας από αυτούς χρυσαφικά μεγάλης αξίας, τα οποία υποτίθεται πως θα εναπόθεταν ως τά-ματα στην εικόνα Αγίου.

Και σε αυτή την περίπτωση, πρόκει-ται για τέσσερις αθίγγανες, ηλικίας από

25 έως 56 ετών, οι οποίες -σύμφωνα με τις Αρχές- εξαπάτησαν μία 59χρονη και μία 82χρονη... Οπως ανέφεραν οι αστυνομικοί, οι «καλόγριες» χτύπησαν το κουδούνι του σπιτιού της πρώτης με το πρόσχημα ότι πωλούν εικόνες και -αφού εισέβαλαν στο εσωτερικό του σπιτιού και τη χτύπησαν- άρπαξαν τη χρυσή αλυσίδα που φορούσε στο λαιμό της και στη συνέχεια τράπηκαν σε φυγή. Μισή ώρα μετά, με τον ίδιο τρόπο, κατάφεραν να αποσπάσουν από τη δεύτερη μια χρυσή αλυσίδα και ένα χρυσό δαχτυλίδι.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΔΡΑΜΑ: Εξα-πατούσαν στο όνομα μοναστηριούΕικόνες, σταυρουδάκια, μέχρι και ερ-γόχειρα, που υποτίθεται πως προέρ-χονται από διάφορα μοναστήρια της επικράτειας είναι η «βιτρίνα» των μο-ναχών-μαϊμού, οι οποίες εξαπατούν ηλικιωμένες και στην Βόρεια Ελλάδα. Μάλιστα, στις αρχές του έτους, σε Θεσ-σαλονίκη και Δράμα είχαν συλληφθεί οκτώ γυναίκες, οι οποίες εμφανίζο-νταν σαν μοναχές και εξαπατούσαν ηλικιωμένους πολίτες.

Οι πέντε εξ αυτών, ηλικίας 25 έως 66 ετών, εντοπίστηκαν στην Τούμπα και συνελήφθησαν, όταν διαπιστώθηκε πως είχαν εξαπατήσει 85χρονη. Οι μο-ναχές - μαϊμού μπήκαν στο διαμέρισμα της ηλικιωμένης γυναίκας και με το πρόσχημα ότι πουλούν εικόνες αγίων έκλεψαν 750 ευρώ και κοσμήματα. Οι υπόλοιπες τρεις δρούσαν με παρόμοιο τρόπο στην περιοχή της Δράμας.

Πάντως όσο οι συλλήψεις δεν δεί-χνουν να πτοούν τις «σπείρες με τα ράσα», ο πονοκέφαλος των Αρχών ε-ντείνεται... Για αυτόν το λόγο, οι πολί-τες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προ-σεκτικοί, υποψιασμένοι και φυσικά δύσπιστοι όταν τους προσεγγίζουν άγνωστα άτομα. Να μην ανοίγουν την πόρτα τους αν δεν εξακριβώσουν τα στοιχεία του ανθρώπου που βρίσκε-ται πίσω από αυτή, όπως και να μην ξεχνούν ανοιχτά παράθυρα και μπαλ-κονόπορτες. Να θυμάστε πως οι απατε-ώνες καραδοκούν και ότι τα ράσα δεν κάνουν τη... μοναχή! ///



Δηλητηρίασαν με καρκίνο τον Τσάβες;> σελ.: 62

> ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ > ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ

ΔΙΕΘΝΗ ΣΚΑΝΔΑΛΑ

Τελικά, ποιoς την σκότωσε;


Ξαναζωντανεύουν τα σενάρια δολοφονίας της Νταϊάνα

Εχουν περάσει δεκαέξι χρό-νια από το τραγικό αυτοκι-νητιστικό δυστύχημα της 31ης Αυγούστου 1997 στο

Παρίσι, στο οποίο η πριγκίπισσα Νταϊάνα της Ουαλίας βρήκε τρα-γικό θάνατο μαζί με το σύντροφό της Ντόντι Αλφαγιέτ. Παρότι η υ-πόθεση έχει τυπικά λήξει για τις γαλλικές και τις βρετανικές αρχές, τη δημόσια συζήτηση πυροδότη-σαν νέα στοιχεία και ισχυρισμοί

περί δολοφονίας της Νταϊάνα από τις βρετανικές ειδικές δυνάμεις SAS. Οι περίεργες συνθήκες του τροχαίου, στο οποίο σκοτώθηκε η Νταϊάνα, απασχολούν για ακόμη μία φορά το βρετανικό Τύπο και, σε συνδυασμό με τη νέα έρευνα που δρομολογεί η Σκότλαντ Γιαρντ, ενι-σχύουν διάφορα σενάρια σχετικά με τον πραγματικό αυτουργό του συμβάντος και τα βαθύτερα κίνητρα πίσω από αυτό.

Ο μυστηριώδης «Στρατιώτης Ν»Η υπόθεση άρχισε να εκτυλίσσεται το καλοκαίρι του 2013 στο πλαί-σιο της επαναληπτικής δίκης του Danny Nightingale, ενός Βρετανού λοχία του επίλεκτου σώματος του στρατού SAS που κατηγορείτο για παράνομη κατοχή πυρομαχικών. Κατά τη διάρκεια της δίκης του Nightingale, που στο μεταξύ κατα-δικάστηκε σε φυλάκιση, ήρθε στα χέρια των αστυνομικών αρχών ένα

Πρώην Βρετανός κομάντο «καυχήθηκε» για σχέδιο δολοφονίας από τη SAS σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο. Από το αρχείο αναμένεται να βγάλει η Σκότλαντ Γιαρντ την υπόθεση του «ατυχήματος» της πριγκίπισσας Νταϊάνα




γράμμα, το οποίο εστάλη το Σεπτέμ-βριο του 2011 στη διοίκηση των SAS και το πρωθυπουργικό γραφείο από τους συγγενείς ενός πρώην συναδέλ-φου του σκοπευτή, ονόματι «Στρατιώτη Ν». Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημο-σίευμα της εφημερίδας «Daily Mirror» τον Αύγουστο, στο γράμμα αυτό η γυ-ναίκα του «Στρατιώτη Ν» και οι γονείς της περιέγραφαν ότι ο «Ν» είχε αναφερ-θεί και περιαυτολογήσει επανειλημμέ-νως σχετικά με την εμπλοκή των SAS στο θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα.

Συγκεκριμένα το επτασέλιδο χειρό-γραφο ανέφερε ότι ο «Στρατιώτης Ν» το 2008 παρέδιδε ειδικά μαθήματα ο-δήγησης στον πρίγκηπα Ουίλιαμ. Σε ανύποπτο χρόνο μια μέρα, γυρνώντας στο σπίτι του, αποκάλυψε στη σύζυγό του ότι το ατύχημα της Νταϊάνα είχε «κανονιστεί» από τη SAS με την πρό-κληση έντονης λάμψης (στροβοσκο-πικό φως) μέσα στο τούνελ Pont de L’Alma, όπου βρισκόταν το αυτοκίνητό της, με αποτέλεσμα να τυφλωθεί ο ο-δηγός της, Henri Paul, και να χάσει τον έλεγχο της Mercedes.

Η σύζυγος του «Στρατιώτη Ν» ήρθε σε επαφή με την αστυνομία δύο χρό-νια μετά τις πληροφορίες που της απο-κάλυψε, όταν πλέον ο γάμος τους ήταν υπό διάλυση.

Κατά την κατάθεσή της «ένα από τα παιδιά, πρώην συνάδελφός του, ήταν πίσω από το ατύχημα. Σοκαρίστηκα. Μου είπε ότι έπρεπε να γίνει σε τούνελ, ότι τους παρακολουθούσαν [σ.σ. την Νταϊάνα και τον Ντόντι Φαγιέντ]. Παρα-λίγο να αποτύχουν, μου είπε και όταν τον ρώτησα πώς μπορέσανε να κάνουν κάτι τέτοιο, απάντησε ότι ήταν η δου-λειά τους, αφού ήταν διαταγή».

Ο «Στρατιώτης Ν» υπήρξε βασικός μάρτυρας στη δίκη του Nightingale, με τον οποίο ήταν συγκάτοικοι και είχε αποπεμφθεί από το βρετανικό στρατό από τον Ιούλιο για παρόμοιες κατη-γορίες οπλοκατοχής. Περιέργως, λίγες ημέρες πριν κληθεί από την αστυνο-μία για την υπόθεση της Νταϊάνα εγκα-τέλειψε τη χώρα και ταξίδεψε προς τη Μέση Ανατολή, πιθανώς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, για να επιστρέψει μόλις στα τέλη Σεπτεμβρίου και να

υποβληθεί σε ανακριτική διαδικασία από τη Σκότλαντ Γιαρντ.

Υποπτες αποκαλύψειςΕνα από τα πολλά ερωτήματα που προκύπτουν από τη γνωστοποίηση του γράμματος που συνέταξε η σύζυ-γος του «Στρατιώτη Ν» είναι για ποιο λόγο δεν ασχολήθηκε η στρατιωτική αστυνομία με το θέμα, αφού το είχε λάβει από το 2011. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η διοίκηση της SAS δι-έταξε εσωτερική έρευνα για να δια-πιστωθεί πώς και πότε ξεκίνησαν οι «ντροπιαστικές», όπως λένε, φήμες ε-μπλοκής του σώματος στην υπόθεση της Νταϊάνα. Την ίδια ώρα πολλά μέλη των SAS πιστεύουν, όπως δήλωσαν στον Τύπο, ότι πράγματι ο θάνατός της ήταν αποτέλεσμα σχεδίου δολοφονίας και όχι ατύχημα.

Παράλληλα, δημοσίευμα της εφη-μερίδας «Express», επίσης στο τέλος του Αυγούστου, έκανε λόγο για συ-γκάλυψη στοιχείων καθώς φαίνεται ότι κομμάτια από το αυτοκίνητο που επέβαινε η Νταϊάνα καταστράφηκαν



μετά το ατύχημα και όσο βρίσκονταν υπό την κατοχή της γαλλικής αστυνο-μίας. Επίσης, ο κορυφαίος εμπειρο-γνώμονας David Price, που ανέλαβε την υπόθεση το 1997, δήλωσε ότι δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει στις ακρο-αματικές διαδικασίες της περίφημης «Επιχείρησης Paget», που διεξάχθηκε από τις βρετανικές αρχές λίγα χρόνια μετά το ατύχημα. Υπάρχουν ακόμα

ζητήματα που δεν ξακαθάρισαν ποτέ, κατά τον Price, όπως για παράδειγμα η ανεξήγητη ποσότητα νερού στα υ-γρά φρένων και στο μπροστινό δεξί λάστιχο του αυτοκινήτου.

Επιπλέον, μέσα στο Σεπτέμβριο ένας πρώην πράκτορας των βρετα-νικών μυστικών υπηρεσιών MI6, ο-νόματι Richard Tomlinson, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι η βρετανική αστυνομία δεν πρόκειται να κατα-φέρει να λύσει την υπόθεση και ότι «θα μπει στο αρχείο πάλι γρήγορα». Ο Tomlinson είχε συμμετάσχει στις ακροάσεις του 2005 καταθέτοντας ότι η MI6 όχι μόνο «είναι σε θέση να σκη-νοθετήσει ατυχήματα» αλλά και ότι η SBS, το ναυτικό «αδελφό» σώμα της SAS, είχε στη διάθεσή της εξοπλισμό εκπομπής στροβοσκοπικού φωτός για τέτοιες επιχειρήσεις. Μάλιστα, συ-νάδελφος του Tomlinson, σύμφωνα με παλιές αποκαλύψεις, ήταν εκείνος που είχε υποβάλει πρόταση στην ΜΙ6 για τη δολοφονία του πρώην Σέρβου προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς σε σκηνοθετημένο τροχαίο με τη χρήση στροβοσκοπικής λάμψης.

Τέλος, παράλληλα ρεπορτάζ της εφημερίδας «Express», πάλι το Σε-πτέμβριο, ανέφεραν ότι η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών GCHQ πα-ρακολουθούσε το κινητό τηλέφωνο της Nταϊάνα ακόμα και τις στιγμές πριν από το τροχαίο, καθώς και ότι ταινίες από κάμερες ασφαλείας και

διαχείρισης κυκλοφορίας στο σημείο είτε καταστράφηκαν είτε κρατήθηκαν κρυφές.

Τα σενάρια επανέρχονταιΟπως ήταν φυσικό, ενόψει των νέων εξελίξεων δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσδοκούν ότι θα πάρει νέα τροπή η υπόθεση του θανάτου της Νταϊάνα. Μεταξύ αυτών είναι και η οικογένεια του Μοχάμετ Φαγιέντ, πατέρα του Ντό-ντι, η οποία ζήτησε τη διεξαγωγή πλή-ρους έρευνας από τη Σκότλαντ Γιαρντ. Ηταν άλλωστε ο πρώτος που είχε αμ-φισβητήσει τα επίσημα πορίσματα των γαλλικών και των βρετανικών αρχών, που υποστήριξαν τελικώς ότι το ατύ-χημα οφειλόταν σε εγκληματική αμέ-λεια του οδηγού του αυτοκινήτου.

Πρωταρχικός ύποπτος πίσω από τα περισσότερα σενάρια πιθανής δολο-φονίας της Νταϊάνα φερόταν πάντοτε το βρετανικό Στέμμα, καθώς οι βα-σιλικοί κύκλοι του Μπάκιγχαμ ήταν λίαν δυσαρεστημένοι με τη σχέση της πριγκίπισσας με το μουσουλμάνο Φα-γιέντ, πιθανώς και με το ενδεχόμενο να ήταν και έγκυος. Ο Κάρολος επι-θυμούσε άλλωστε να ξαναπαντρευτεί.

Είναι προφανές λοιπόν ότι ακόμα κι αν τα νέα στοιχεία σχετικά με το «Στρα-τιώτη Ν» δεν οδηγήσουν πουθενά, αρκετές πτυχές του τροχαίου παραμέ-νουν ανεξιχνίαστες, ενώ κίνητρα δο-λοφονίας προκύπτουν από διάφορες κατευθύνσεις. ///

Πέρα από τέτοιου είδους ίντριγκες όμως η Νταϊάνα φαίνεται πως είχε «ενοχλήσει» ιδιαίτερα ορισμένη μερίδα της πολεμικής βιομηχανίας, όπως έχει δηλώσει ο απόστρατος έφεδρος Rory Allen, στρατιωτικός σύμβουλος και συνεργάτης της στις καμπάνιες της για την κατάργηση των χερσαίων ναρκών. Σύμφωνα με τον Allen η Νταϊάνα, σχεδίαζε να επεκτείνει την καμπάνια της κατά των φονικών όπλων σε μια σειρά από χώρες στη Μέση Ανατολή. Είχε μάλιστα τοποθετηθεί δημοσίως ενάντια στην παραγωγή και χρήση βομβών διασποράς, βλημάτων απεμπλουτισμένου ουρανίου και πυρομαχικών φωσφόρου, υλικό που είχε χρησιμοποιηθεί

στις επεμβάσεις στη Σερβία και στο Κόσοβο. Παράγοντες των βιομηχανιών που κατασκευάζουν τέτοιο υλικό, μεταξύ των οποίων και βρετανικές εταιρείες, φαίνεται πως ενοχλούνταν από τις διακηρύξεις της Νταϊάνα περί διεθνούς απαγόρευσης των όπλων αυτών. Ακόμη, ο ανακριτής Scott Baker είχε λάβει γνώση κατά την επιχείρηση Paget ότι η πριγκίπισσα ετοίμαζε έκθεση-κόλαφο με τίτλο «Κερδίζοντας από τη Μιζέρια» στην οποία θα εξέθετε ονόματα σημαντικών προσωπικοτήτων της βρετανικής κυβέρνησης και δημόσιας σφαίρας, συμπεριλαμβανομένων μάλιστα ανθρώπων των ειδικών δυνάμεων.

Είχε «ενοχλήσει» και τις πολεμικές βιομηχανίες

Οι περίεργες συνθήκες του τροχαίου στο οποίο σκοτώθηκε η Νταϊάνα απασχολούν για ακόμη μία φορά το βρετανικό Τύπο και ενισχύουν διάφορα σενάρια σχετικά με τον πραγματικό αυτουργό του συμβάντος και τα βαθύτερα κίνητρα πίσω από αυτό.



> Τα WikiLeaks αποκαλύπτουν την αμερικανική στρατηγική αποσταθεροποίησης της Βενεζουέλας

> Η κυβέρνηση Μαδούρο εξετάζει το ενδεχόμενο δολοφονίας του Oύγκο Τσάβες


Η κληρονομιά του κομαντάντε Τσάβες στο στόχαστρο

των ΗΠΑ


Ούγκο Τσάβες: ο άνθρωπος που χαρακτήρισε «διάβολο» τον Τζορτζ Μπους ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών και ο αιώνιος εχθρός των αμερικανι-κών συμφερόντων στοιχειώνει ακόμα τη διεθνή σκηνή. Παρά το στιγματισμό του από τα διεθνή ΜΜΕ ως «δικτάτορα» ο Τσάβες παρέδωσε στο λαό του μια πραγματικά Μπολιβαριανή παρακατα-

θήκη χρησιμοποιώντας τα έσοδα των ακόμα αμύθητων αποθεμάτων υδρογο-νανθράκων για να του προσφέρει περί-θαλψη, εργασία, τροφή, στέγαση, βασικό εισόδημα, πολιτισμό. Σε πείσμα της Ουά-σιγκτον και της «μνημονιακής» Ευρώπης ο διάδοχός του Νικολάς Μαδούρο καλείται να αντιμετωπίσει όχι τόσο τα εσωτερικά πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα της Βενεζουέλας, αλλά και τον απροκάλυπτο πα-ρεμβατισμό ξένων δυνάμεων στα εσωτερικά

πράγματα της χώρας, που όπως φαίνεται θα συνεχίσει αμείωτος το επόμενο διάστημα.«Θα έλεγα ότι η Βενεζουέλα είναι ο νούμερο ένα στόχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και των αμε-ρικανικών ΜΜΕ σήμερα. Οι συγκεκαλυμμένες ενέργειες που συμβαίνουν στη Βενεζουέλα είναι τρομακτικές». Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου ακτιβιστή από τη Βενεζουέλα ή συνωμοσιολόγου, αλλά του διάσημου Αμερικανού σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν όταν μίλησε σε ειδική εκδήλωση για το πολιτικό ντοκιμαντέρ του «Νότια των Συνόρων» τον

Απρίλιο.Ο Ο. Στόουν δήλωσε έκπληκτος με την επιμονή και την ένταση που τα δυτικά Μέσα ενημέρωσης «δαι-μονοποιούσαν» τον Ούγκο Τσάβες και τη Βενεζουέλα υπό την ηγεσία του για πολλά χρόνια. Προφανώς όχι τυχαία, αφού με την πάροδο του χρόνου έρχονται στο φως ολοένα και περισσότερα στοιχεία σχετικά με την «απειλή» που αποτελεί η «Μπολιβαριανή Επανά-σταση» για τα συμφέροντα των «ολιγαρχών», όπως αποκαλούν οι οπαδοί του τις Ηνωμένες Πολιτείες, τις ευρωπαϊκές δυνάμεις και την εγχώρια ελίτ. Ερωτημα-

τικά γύρω από το θάνατο του Ο. Τσάβες, ύποπτα γεγονότα στα παρασκήνια της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου και διπλωματικής φύσεως αποκαλύψεις από τα Wikileaks συνθέτουν μια σκανδαλώδη πολιτική αφήγηση πέρα και πίσω από τη συνήθη ειδησεογραφική κάλυψη και αντίληψη των πραγμάτων στη Βενεζουέλα.




Μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη που «ξεδιπλώνει» το αμερι-κανικό ενδιαφέρον για τη Βενεζουέλα υπήρξε η πρό-

σφατη δημοσίευση ενός τηλεγραφή-ματος από τα WikiLeaks λίγο καιρό μετά το θάνατο του Τσάβες. Πρόκει-ται για «μέμο» του τέως Αμερικανού πρέσβη στη Βενεζουέλα William Brownfield προς το αρχηγείο ενό-πλων δυνάμεων νοτίου τομέα στο Μα-ϊάμι (US Southern Command) το 2006, όπου περιγράφει περιεκτικά τα βασικά σημεία της αμερικανικής στρατηγικής στη χώρα. Αυτή φαίνεται να περνάει κατά κύριο λόγο μέσα από δύο αμερι-κανικούς φορείς, τον Οργανισμό Διε-θνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) και το Γραφείο Μεταβατικών Πρωτο-βουλιών (OTI).

Οπως κάθε καθεστώς που δεν ευ-νοεί την ελεύθερη αγορά, το σοσια-λιστικό μοντέλο διακυβέρνησης του Τσάβες θεωρείται αντι-δημοκρατικό από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική κουλτούρα των ΗΠΑ. Δεν εκπλήσσει, λοιπόν, η φρασεολογία του πρέσβη όταν επισημαίνει στο τηλεγράφημα ότι ο «πρόεδρος Τσάβες έχει καταλύ-σει συστηματικά τους δημοκρατικούς

θεσμούς» και ότι «η κοινωνία των πο-λιτών είναι σημαντικός πυλώνας για τη Δημοκρατία, τον οποίο ο πρόεδρος Τσάβες δεν μπορεί να ελέγξει ακόμα πλήρως». Για το λόγο αυτό «οι στόχοι των προγραμμάτων των USAID και ΟΤΙ επικεντρώνουν στην ενίσχυση των δημοκρατικών διαδικασιών μέσα από μη κομματική συνεργασία με διάφο-ρους τομείς της κοινωνίας».

Αμέσως μετά ο Brownfield εξηγεί ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι, που μά-λιστα έχουν διατυπωθεί από το 2004 και με ποιους τρόπους έχουν επιδιω-χθεί: (1) Ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, (2) διείσδυση στην πολιτική βάση του Τσάβες, (3) διαίρεση του Τσαβισμού, (4) προστασία των επιχει-ρήσεων των ΗΠΑ και (5) απομόνωση του Τσάβες διεθνώς.

Ο αμερικανικός παρεμβατισμόςΟ παρεμβατισμός της Ουάσιγκτον στην πολιτική σκηνή των χωρών ό-που υπάρχουν αμερικανικά συμφέρο-ντα είναι γνωστός. Οι ΗΠΑ δεν κρύ-βουν ούτε τη δυσαρέσκειά τους ούτε την αντίληψη που έχουν για τη Βενε-ζουέλα του Τσάβες την οποία θεωρούν μια χώρα «σε κρίση» και για το λόγο

αυτό επιστράτευσαν δεκάδες φορείς, ΜΚΟ και οργανισμούς της «κοινωνίας των πολιτών» προκειμένου να συμ-βάλλουν στην επίλυσή της.

Δημοσιογράφοι και ερευνητές όπως η αμερικανο-βενεζουελιανής καταγω-γής Eva Golinger, γνωστή για τα βι-βλία της «Κώδικας Τσάβες» (2006) και «Μπους εναντίον Τσάβες» έχουν θίξει επανειλημμένως τις πρακτικές παρέμ-βασης των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα. Σε άρθρο της τον Αύγουστο του 2010, η Golinger εφιστούσε την προσοχή στο ρόλο του αμερικανικού «National Endowment for Democracy» (NED), ενός μη κυβερνητικού οργανισμού χρηματοδοτούμενου από την αμερι-κανική κυβέρνηση. «Οι ΗΠΑ υποστη-ρίζουν τους αντιπάλους του Τσάβες για πάνω από 8 χρόνια, περιλαμβανο-μένων και των πραξικοπηματιών του Απριλίου του 2002. Εκτοτε η χρηματο-δότηση εκτοξεύθηκε. Εκθεση του Μαΐου του 2010 εκτιμά ότι η ξένη βοήθεια σε πολιτικές οργανώσεις της αντιπολίτευ-σης στη Βενεζουέλα από το ΝΕD ανέρ-χεται σε περισσότερα από 40 εκατομ-μύρια δολάρια ετησίως». Χιλιάδες δο-λάρια έχει διοχετεύσει επίσης το NED σε λεγόμενα «φοιτητικά κινήματα», δη-

Ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο υποστήριξε ότι οι εχθροί του Τσάβες τον «δηλητηρίασαν με καρκίνο» και ότι θα ορίσει επιστημονική ομάδα προκειμένου να ερευνήσει την αλήθεια πίσω από την καρκινοπάθεια του Τσάβες, η οποία «συμπεριφερόταν πέρα από τις συνήθεις νόρμες. Ολα δείχνουν ότι η υγεία του επηρεάστηκε από προχωρημένες τεχνικές»


Ο νυν πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο χαιρετά το πλήθος μετά τη νίκη του στις πρόσφατες εκλογές.


μοσιογράφους και Μέσα ενημέρωσης προσκείμενα στην αντιπολίτευση.

Την παρεμβατικότητα της Ουάσι-γκτον στη Βενεζουέλα και αλλού έχει θίξει ωμά ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς οικονομολόγους. Πρό-κειται για τον Paul Craig Roberts, καθη-γητή, τέως υφυπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ την περίοδο ‘81-’82, δημο-σιογράφο της Wall Street Journal και βραβευμένο με το Παράσημο της Λε-γεώνας της Τιμής από την κυβέρνηση του Φρανσουά Μιτεράν. Σε άρθρο του το Μάρτιο, ο Roberts ανατρέχει στις προσπάθειες των Αμερικανών να απο-σταθεροποιήσουν τη Βενεζουέλα και το τίμημα που πληρώνουν όσοι ηγέτες «αντιστέκονται στην Ουάσιγκτον. «Αυ-τοί (οι ηγέτες) κινδυνεύουν να δολοφο-νηθούν και να ανατραπούν με πραξικο-πήματα οργανωμένα από τη CIA, όπως ο Τσάβες το 2002. Οταν οι ελίτ της Βενε-ζουέλας ξεκίνησαν το πραξικόπημά τους και απήγαγαν τον Τσάβες κατ’ εντολή της CIA, αυτό εμποδίστηκε από το λαό και ορισμένους στρατιωτικούς».

Σενάρια δολοφονίας του Τσάβες Δεδομένης της πάγιας επιθυμίας της Ουάσιγκτον να «ξεφορτωθεί» τον Ού-γκο Τσάβες, λίγες ώρες μετά το θά-νατό του άρχισαν να διατυπώνονται διάφορα σενάρια δολοφονίας του. Ο τότε αντιπρόεδρος και νυν πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο υποστήριξε ότι οι εχθροί του Τσάβες τον «δηλητηρίασαν με καρκίνο», λίγο πριν ανακοινώσει παράλληλα την απέλαση δύο αξιωμα-τούχων της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας με την κατηγορία της κα-τασκοπείας και συνωμοσίας για απο-σταθεροποίηση της χώρας.

Δεσμεύθηκε ότι θα ορίσει επιστημο-νική ομάδα προκειμένου να ερευνήσει την αλήθεια πίσω από την καρκινοπά-θεια του Τσάβες, η οποία «συμπεριφε-ρόταν πέρα από τις συνήθεις νόρμες. Ολα δείχνουν ότι η υγεία του επηρε-άστηκε από προχωρημένες τεχνικές».

Θα έλεγε κανείς ότι μια τέτοια κί-νηση είναι φυσική για τον «Τσαβίστα» Μαδούρο, αφού και ο ίδιος ο Τσάβες είχε αναρωτηθεί «μήπως οι ΗΠΑ έ-

χουν αναπτύξει τεχνολογία πρόκλη-σης καρκίνου», όταν διαγνώστηκε το 2011 με την επάρατη νόσο και η πρό-εδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερ-νάντες Κίρχνερ. Ορισμένα στοιχεία που ήρθαν στο φως, μόλις, το 2007 ωστόσο δείχνουν ότι ίσως το σενάριο αυτό δολοφονίας να μην είναι μόνο μια επινόηση της κυβέρνησης για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο, όπως λέει η αντιπολίτευση.

Τον Ιούνιο του 2007 παραδόθηκαν από τη CIA στο μη κυβερνητικό Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας (National Security Archive) τα λεγόμενα «οικογενειακά κοσμήματα», δηλαδή εσωτερικά έγ-γραφα της CIA τα οποία περιγράφουν δραστηριότητες των μυστικών υπηρε-σιών την περίοδο 1950-1975. Δημοσι-ογράφοι και ερευνητές στην Αμερική ζητούσαν επί χρόνια πρόσβαση σε

αυτά επικαλούμενοι το νόμο περί ε-λευθερίας της πληροφορίας (Freedom of Information Act) χωρίς αποτέλεσμα.

Μεταξύ άλλων τα έγγραφα αυτά πε-ριέχουν συνομιλίες, τηλεγραφήματα και αναφορές που επιβεβαιώνουν ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο με κάψουλες δηλητηρίου από το 1960. Το σχέδιο εγκαταλείφθηκε αργότερα μετά την αποτυχημένη ει-σβολή στον Κόλπο των Χοίρων. Πα-ρόμοια σχέδια είχαν συνταχθεί για τον ηγέτη του Κονγκό Patrice Lumumba, τον πρόεδρο της Δομινικανής Δημο-κρατίας Rafael Trujillo και τον επικε-φαλής των ενόπλων δυνάμεων της Χιλής Rene Schneider.

Με βάση τα στοιχεία αυτά ένας αριθ-μός οργανώσεων ανθρωπίνων δικαι-ωμάτων και αντιπολεμικών-αντιρατσι-στικών φορέων υπέβαλαν αίτημα

Το «μέμο» του τέως Αμερικανού πρέσβη στη Βενεζουέλα William Brownfield προς το αρχηγείο των ενόπλων δυνάμεων νότιου τομέα στο Μαϊάμι το 2006, όπου περιγράφει τα βασικά σημεία της αμερικανικής στρατηγικής στη χώρα.

66 ΤΟ ΣΚΑΝ∆ΑΛΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

∆ΙΕΘΝΗ ΣΚΑΝ∆ΑΛΑ

στη CIA, το Στέιτ Ντιπάρτµεντ και τη DIA (υπηρεσία πληροφοριών άµυνας) για την παράδοση στη δηµοσιότητα οποιονδήποτε εγγράφων, ηλεκτρονι-κού ή οπτικοακουστικού υλικού που να αναφέρεται στη δολοφονία του Ού-γκο Τσάβες.

Κατόπιν αυτών ο κόσµος βρίσκεται εν αναµονή των επόµενων κινήσεων της κυβέρνησης του Καράκας σχετικά µε το θέµα. Ενδιαφέρον, πάντως, προ-καλεί η δήλωση του επικεφαλής του Οµοσπονδιακού Οργανισµού Ιατρι-κής και Βιολογίας της Ρωσίας Vladimir Uyba ότι «αν υπάρχει κάποιος στον κόσµο µε τέτοιες δυνατότητες», να ε-ξετάσει δηλαδή τη σορό του Τσάβες, «αυτοί είµαστε εµείς».

Οι εκλογές της 14ης ΑπριλίουΤην ανάµειξη των ΗΠΑ στα εσωτερικά της Βενεζουέλας και µετά το θάνατο του Τσάβες θεωρούσε δεδοµένη ο επικε-φαλής λατινοαµερικανικών σπουδών του Middlesex University του Λονδί-νου Dr. Francisco Dominguez.

Ο καθηγητής Dominguez χαρακτή-ρισε στο ειδησεογραφικό δίκτυο RT

«ξεκάθαρη παρέµβαση στα εσωτερικά θέµατα κυρίαρχου κράτους» τη δή-λωση της Αµερικανίδας υφυπουργού εξωτερικών Roberta Jacobson λίγες ηµέρες πριν την 14η Απριλίου ότι αµφιβάλλει για την ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας στη Βενεζου-έλα. Η Jacobson δεν έκρυψε, µάλιστα, την προτίµηση της χώρας της στο πρό-σωπο του «προοδευτικού» αρχηγού της αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες Ραντόνσκι, λέγοντας ότι «θα ήταν έ-νας καλός πρόεδρος». Ο Καπρίλες έχει υποστηρίξει ανοιχτά την «ενίσχυση των δεσµών» µε την Ουάσιγκτον και την «εφαρµογή διαρθρωτικών µεταρ-ρυθµίσεων» παρόµοιων µε αυτές που υπαγορεύει το ∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο και τις πολιτικές λιτότητας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, δηλαδή περικοπές δηµοσίων δαπανών, ά-νοιγµα όλων των φασµάτων της αγο-ράς και ιδιωτικοποιήσεις. Η αντίδραση του Καπρίλες µετά την ήττα του από το Νικολάς Μαδούρο στην αναµέτρηση της 14ης Απριλίου ήταν αναµενόµενη και απαράλλαχτη µε αυτή που είχε ακολουθήσει και τον περασµένο Ο-

κτώβριο. Αµφισβήτησε ευθέως το ε-κλογικό αποτέλεσµα κάνοντας λόγο για «απάτη» και καταπάτηση της ∆η-µοκρατίας, κάτι που δεν έκανε όταν το 2007 κέρδισε το δηµοψήφισµα περί της συνταγµατικής αναθεώρησης ή ό-ταν εξελέγη κυβερνήτης της επαρχίας Μιράντα µε µικρή διαφορά.

Τα παρατράγουδα βεβαίως της προ-εκλογικής περιόδου δε σταµάτησαν εκεί. Τις αµέσως προηγούµενες ηµέ-ρες της 14ης Απριλίου το διακρατικό λατινοαµερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο teleSUR µετέδωσε ότι οµάδες παραστρατιωτικών και µισθοφόρων από το Ελ Σαλβαδόρ και την Κολοµ-βία εντοπίστηκαν να εισέρχονται στη Βενεζουέλα µε στόχο να προχωρή-σουν σε ενέργειες πολιτικής αποστα-θεροποίησης.

Η κυβέρνηση του Καράκας συνέ-δεσε τις οµάδες αυτές µε τον Armando Briquet, κορυφαίο στέλεχος του κόµ-µατος MUD του Καπρίλες, ενώ πραγ-µατοποιήθηκαν συλλήψεις ατόµων που προσπάθησαν να σαµποτάρουν το δίκτυο ηλεκτροδότησης της χώ-ρας. ///

«Αυτοί οι ηγέτες κινδυνεύουν να δολοφονηθούν και να ανατραπούν µε πραξικοπήµατα οργανωµένα από τη CIA, όπως ο Τσάβες το 2002. Οταν οι ελίτ της Βενεζουέλας ξεκίνησαν το πραξικόπηµά τους και απήγαγαν τον Τσάβες κατ’ εντολή της CIA, αυτό εµποδίστηκε από το λαό και ορισµένους στρατιωτικούς»

Ο Ενρίκε Καπρίλες Ραντόνσκι έχει

υποστηρίξει ανοιχτά την «ενίσχυση των δεσµών»

µε την Ουάσιγκτον και την «εφαρµογή

διαρθρωτικών µεταρρυθµίσεων»

παρόµοιων µε αυτές που υπαγορεύει το ∆ιεθνές

Νοµισµατικό Ταµείο.

µε ένα κλικ


αγοράστε Το ΧΩΝΙ (µε 2 ευρώανά τεύχος) και διαβάστε την αλήθεια

που -επιµελώς- σας κρύβουν

Τώρα και οι Ελληνες του εξωτερικού µπορούν να µαθαίνουν την αλήθεια που επιµελώς µας κρύβουν. Το ΧΩΝΙ, η αντιµνηµονιακή εφηµερίδα της Αντίστασης,

φτάνει πλέον στον ελληνισµό όπου γης µέσα από το ηλεκτρονικό περίπτερο του ReadPoint. Με ένα κλικ, Το ΧΩΝΙ και η Ελλάδα που πρέπει όλοι µαζί να

ελευθερώσουµε, στον υπολογιστή, στο smartphone, στο laptop, στο tablet σας...



www.readpoint.com



Ετήσια συνδροµή52 τεύχη 100,00 €

Εξάµηνη συνδροµή26 τεύχη 50,00 €

readpoint.com,readpoint.com,

στηρίστηρίστηρίΖΩΖΩΖΩΕλλάδαΕλλάδαΕλλάδα

στηρίστηρίστηρίΕλλάδα



στηρίστηρίστηρίΖΩΖΩΖΩΕλλάδαΖΩΖΩΖΩ

ΕλλάδαΖΩΖΩΖΩ

ΕλλάδαΖΩΖΩΖΩ

µε ένα µε ένα µε ένα µε ένα κλικκλικκλικκλικ

ΧΟΥΝΤΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑ.pdf

Documents

Transcript of ΧΟΥΝΤΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΘΩΝΙΑ.pdf