Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

99
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ Μερικές επισημάνσεις πάνω στην τρέχουσα συγκυρία. Άρθρα και Αναλύσεις Επιμέλεια: Μαυροζαχαράκης Μανόλης Κοινωνιολόγος;- Πολιτικός Επιστήμονας www.24grammata.com

Transcript of Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Page 1: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

Μερικές επισηµάνσεις πάνω στην τρέχουσα συγκυρία. Άρθρα και Αναλύσεις

Επιµέλεια: Μαυροζαχαράκης Μανόλης Κοινωνιολόγος;- Πολιτικός Επιστήµονας

www.24grammata.com

Page 2: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Το στοίχηµα της αναγέννησης

25.9.12

Γιάννης Μήτσιος

πολιτικός επιστήµων - διεθνολόγος

Τις µέρες που γράφονται τούτες οι γραµµές η Ελλάδα βρίσκεται µε το ένα πόδι στο

«γκρεµό» και θαρρείς ότι όλοι περιµένουµε το µοιραίο να έρθει και ξορκίζουµε το κακό

µε την ενδόµυχη σκέψη µας ότι κάτι θα γίνει την τελευταία στιγµή και θα τα

καταφέρουµε.

Θα τα καταφέρουµε άραγε και πως θα βγούµε από το σηµερινό αδιέξοδο; Αυτό είναι

συνεχώς το ερώτηµα του κόσµου, οι φοβίες των πολιτικών και οι αβεβαιότητες των

αγορών και του ευρωοικοδοµήµατος.

Η κρίση που βιώνει η χώρα µας τείνει να µετατραπεί από οικονοµική και πολιτική σε

κρίση επιβίωσης για τον τόπο και το µέλλον του. Ένας παλιός κόσµος πεθαίνει,

κυοφορείται ένας καινούριος και η γέννα είναι ακόµα µακριά. Στη ζωή, στην ιστορία και

στην πολιτική όλα κρίνονται συνήθως εκ του αποτελέσµατος. Το πολιτικό σύστηµα που

κλείνει τον κύκλο του µε αποτυχία, οργή και πάταγο βασίσθηκε στο δανεισµό, την

ατιµωρησία, την κοµµατοκρατία, τον άκρατο ρουσφετολογικό του χαρακτήρα και την

υπονόµευση των πυλώνων της δηµοκρατίας. Από τη µεταπολίτευση και µετά ωφελήθηκε

στο µέγιστο οικονοµικά µια γενιά, θυσίασε όµως το µέλλον των παιδιών της.

Η σταθερότητα των τελευταίων σαράντα ετών σε ευρωπαϊκό κυρίως αλλά και διεθνές

επίπεδο για τη χώρα µας λειτούργησε ως ασπίδα προστασίας και εργαλείο ασυλίας για το

πολιτικό σύστηµα που δεν θέλησε να την αξιοποιήσει για το µέλλον της χώρας και των

γενιών της παρά µόνο το χρησιµοποίησε για την διαιώνισή του µε όλα τα µέλη της ελίτ

της χώρας. Έργα έγιναν, η χώρα άλλαξε αλλά δεν άλλαξαν οι δοµές και οι θεσµικές

µεταρρυθµίσεις που αν πραγµατοποιούντο όµως όλο αυτό που αποκαλείται σύστηµα θα

έπρεπε να είχε αυτοκτονήσει µιας και δεν θα είχε περιθώρια πλουτισµού και ρόλων.

Απεναντίας λεηλατήθηκαν όλοι οι πόροι της χώρας και σήµερα ένα ΑΕΠ της χώρας 300

δις ευρώ βρίσκεται κατατεθειµένο σε τράπεζες του εξωτερικού, όσο σχεδόν το χρέος της

χώρας.

Και τώρα που οι δυνάµεις της ιστορίας ξύπνησαν πάλι µας βρήκαν απροετοίµαστους

εµάς και την Ευρώπη. Η παγκόσµια οικονοµική κρίση και η κατάρρευση των τραπεζών

στις ΗΠΑ ξεγύµνωσαν την Ενωµένη Ευρώπη και κυρίως τα µέλη της Ευρωζώνης. Η

Ελλάδα αποδείχθηκε ο πιο αδύναµος κρίκος µε ένα πολιτικό σύστηµα κουρασµένο και

ηγεσίες και πολιτικό κεφάλαιο ξεπερασµένα από τις εξελίξεις.

Η απουσία εµπνευσµένης ηγεσίας , οράµατος και η διατήρηση ενός µοντέλου στην

κοινωνία και στην οικονοµία της Ελλάδας που βόλευε λίγους αλλά δεν δυσαρεστούσε

τους πολλούς µας οδήγησε στην τελευταία πράξη του δράµατος.

www.24grammata.com

Page 3: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ενός δράµατος που συνεχίζεται για τον ελληνικό λαό, και που κανείς δεν ξέρει πως και

πότε θα τελειώσει.

Παράλληλα η ευρωπαϊκή αλλά και η διεθνής σταθερότητα µπαίνουν σε τροχιά

δοκιµασίας. Στην Ευρώπη το όνειρο και το όραµα µιας ευηµερούσας ηπείρου αρχίζει και

ξεθωριάζει και γίνεται εφιάλτης για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Κρίσιµα ερωτήµατα για

την επιβίωση της και το µέλλον της ανακύπτουν χωρίς ακόµη να έχουν βρεθεί πολιτικές

οµοφωνίας και συµφωνιών. Η ευρωπαϊκή οικογένεια των 27, της ΕΕ, έχει τρεις

κατηγορίες νοµισµάτων. Το ευρώ, την αγγλική λίρα και τα εθνικά νοµίσµατα των

κρατών που δεν είναι στην ευρωζώνη. Τα χρέη του νότου και τα πλεονάσµατα του βορρά

αποτελούν πλέον βραδυφλεγείς βόµβες. Ο έλεγχος όλων των τραπεζών της Ευρώπης από

την ΕΚΤ, η επιδίωξη της Γερµανίας και της Κοµισιόν για κεντρικό έλεγχο όλων των

προϋπολογισµών και η µετατροπή της ΕΕ σε Οµοσπονδία µε εκχώρηση εθνικής

κυριαρχίας φαντάζουν ουτοπικά στις σηµερινές πολιτικές και οικονοµικές εξελίξεις. Πως

θα επιτευχθεί µια Οµόσπονδη Ευρώπη όταν τα αποσχιστικά κινήµατα αφυπνίζονται µέσα

σε µια ευρωπαϊκή οικονοµική κρίση; Ο ευρωσκεπτικισµός θα ανεβαίνει όσο οι δείκτες

ανεργίας και η οικονοµική ασφυξία των λαών επιδεινώνονται. Για την ίδια τη Γερµανία

ανακύπτουν ένα σωρό προβληµατισµοί για το κατά πόσον θα µπορεί να συνεχίζει στο

µέλλον να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και να είναι η ατµοµηχανή της ευρωπαϊκής

οικονοµίας.

Σε διεθνές επίπεδο έχουµε εισέλθει σε µια νέα φάση αστάθειας και επικίνδυνων

εξελίξεων. Στις ΗΠΑ η σύγκρουση δύο κόσµων στις προεδρικές εκλογές είναι

χαρακτηριστική της πόλωσης που επικρατεί τόσο σε επίπεδο λαού αλλά κυρίως στα

στελέχη του συστήµατος, οικονοµικού, στρατιωτικού, υπηρεσιών ασφαλείας κλπ. Το

εσωτερικό πολιτικό χάσµα µετά και τις τελευταίες εξελίξεις στην εικόνα της Αµερικής

στον µουσουλµανικό κόσµο διευρύνεται σε τέτοιο βαθµό που µπορεί να αντικατασταθεί

από το µίσος και την εµπάθεια. Θα ναι πολύ δύσκολο για τα χρόνια που έρχονται να

διατηρήσουν οι ΗΠΑ την ηγεµονική τους θέση παγκοσµίως µε τόσα πολλά µέτωπα και

µε τόσους πολλούς διεθνούς παίκτες. Μπορεί άραγε ο νέος πρόεδρος να ελέγξει

ταυτόχρονα τις εξελίξεις στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την Νοτιανατολική Ασία

στην αναµέτρηση Κίνας- Ιαπωνίας και την οικονοµική κρίση στην Ευρώπη; Για την

Ελλάδα στην παρούσα συγκυρία του µνηµονίου, της τρόικας και της πτώσης του ηθικού

ενός ολόκληρου λαού χειρότερα δεν µπορούσε να συµβεί. Η οικονοµική κρίση και η

εξαθλίωση του ελληνικού λαού µπορεί να προκαλέσει αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό

µέτωπο αλλά και εθνική κρίση µε την Τουρκία στην προσπάθειά της να εκµεταλλευτεί

την γενικότερη κατάσταση στη Μεσόγειο και στη Μ. Ανατολή και λόγων των

κοιτασµάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, από το

Καστελόριζο µέχρι την Κρήτη.

Ο δρόµος για την αναγέννηση θα είναι µακρύς, δύσκολος και ανηφορικός. ∆υστυχώς η

αναγέννηση θα περάσει µέσα από τα ερείπια του γκρεµισµένου και σαθρού παλαιού

συστήµατος που γνωρίζαµε µέχρι τώρα. Οι Έλληνες έχουµε αντέξει χιλιάδες χρόνια δεν

δικαιούµαστε να αποτύχουµε τώρα. Σύντοµα µια νέα γενιά θα αναλάβει τις τύχες της

χώρας και του Έθνους που θα οδηγήσει τον τόπο στην ανασύνταξη, ανασυγκρότησή του

www.24grammata.com

Page 4: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

και στην αναγέννησή του, µέσα από θυσίες, δάκρυα και αίµα. Το στοίχηµα πρέπει να

κερδηθεί…

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/09/blog-post_6391.html#ixzz27SisSHdc

www.24grammata.com

Page 5: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Τα 11,6 δις έγιναν 13,6-14 δις

Παρασκευή, 21 Σεπτεµβρίου 2012 10:41 | |

inShare

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ

Εκεί που ψάχναµε 11.6 δις, µας έπεσε ένα τούβλο στο κεφάλι βάρους 2 δις και βάλε που

θα µας κάνει να παραµιλάµε, αν δεν µας αφήσει αναίσθητους. Πρόκειται για τα έξτρα

λεφτά που πρέπει να βρει η κυβέρνηση και ως τώρα το έκρυβε, αφήστε που ο

Στουρνάρας είχε ορκιστεί, όχι πριν πολύ καιρό, ότι άλλη φόροι δεν πρόκειται να µπουν.

Ε, λοιπόν θα µπουν γιατί το επιβάλλει η Τρόϊκα και γιατί το ελληνικό κράτος

αποδείχθηκε ανίκανο να περιορίσει την φοροδιαφυγή. Αυτή τη φορά οι φόροι θα

κτυπήσουν, υποτίθεται, όσους νοικιάζουν διαµερίσµατα και σπίτια και όσους έχουν

εισοδήµατα από αγροτική παραγωγή, δεν είναι όµως ξεκάθαρο αν εννοούν αγρότες, ή

πολίτες άλλων επαγγελµάτων που εκµεταλλεύονται και αγροτικές εκτάσεις, ελαιώνες ας

πούµε.

Άρα τώρα ψάχνουµε για 13,6 έως 14 δις και να δούµε που θα φτάσουµε µέχρι να

ξεκαθαρίσει το τοπίο από τη θολούρα που δηµιουργεί η ελληνική πλευρά και

ενδεχοµένως να συµβάλλει και η Τρόϊκα, η οποία πάντως δείχνει να είναι επίµονη,

ακόµη και ανελέητη, σύµφωνα µε την άποψη πολλών. Πάντως, αυτά τα επιπλέον 2 δις

ήταν γνωστό ότι έπρεπε να βρεθούν, αλλά άλλοι νόµιζαν ότι περιλαµβάνονται στο

πακέτο των 11,6, άλλοι είχαν υποβαθµίσει το γεγονός και εκείνοι που έπρεπε να

ξεκαθαρίσουν τα πράγµατα, το έκρυβαν, ή έκαναν τη στρουθοκάµηλο και έκρυβαν το

κεφάλι τους στην άµµο για να µη το δουν.

Πέρα όµως από το πικρό και δυσβάστακτο γεγονός, η κυβέρνηση και τα κόµµατα που τη

στηρίζουν έχουν ρίξει πολύ µεγαλύτερο βάρος στα επικοινωνιακά παιχνίδια και τις

ντρίµπλες µεταξύ τους, παρά στην ουσία. Επειδή το κλίµα άλλαξε στην Ευρώπη –σε

επίπεδο κυβερνήσεων, όχι σε επίπεδο κοινής γνώµης – νόµιζαν για άλλη µία φορά ότι η

πολιτική διαπραγµάτευση µεταξύ τους και µε την Τρόϊκα θα αλλάξει την αλήθεια και

τους αµείλικτους αριθµούς. Ξέχασαν ότι στα µηνύµατα «σας θέλουµε στην Ευρωζώνη»,

υπήρχε πάντα και η επωδός «να τηρήσετε τις δεσµεύσεις και το πρόγραµµα». Πολύ απλά

έπεσαν για άλλη µία φορά έξω!

Και τώρα το ερώτηµα είναι τι κάνουµε. Τι κάνει δηλαδή η κυβέρνηση. Θα προσπαθήσει

µάλλον να το καταπιεί, αλλά πιθανότατα θα περάσει και µία κρίση στις σχέσεις των

www.24grammata.com

Page 6: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

τριών, ίσως και µε την Τρόϊκα. Ο Σαµαράς πιστεύει ότι θα ξεπεραστεί και θα εκτελεστεί

το χρονοδιάγραµµα που θέλει τα µέτρα να ψηφίζονται πριν από τη Σύνοδο Κορυφής στα

µέσα του Οκτωβρίου και ενδεχοµένως και πρίν από το Γιούρογκρουπ στις 8 Οκτωβρίου.

Να δούµε. Να δούµε όµως και πότε θα καταλάβει η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι

προηγούµενες και επόµενες, ότι τα δύο µεγάλα αγκάθια είναι η φοροδιαφυγή και το

κράτος. ∆εν χωράει συζήτηση γι' αυτό.

www.24grammata.com

Page 7: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

www.24grammata.com

Page 8: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ο τολµών νικά (ή χάνει)

Πέµπτη, 20 Σεπτεµβρίου 2012 11:01 | |

inShare

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Μπήκαµε απ' οτι φαίνεται στην φάση των επιχειρηµατικών deals.

Αυτό δείχνει και η συµφωνία µεταξύ των οικογενειών Μπόµπολα και Καλλιτσάντση την

οποία αποκάλυψε το Reporter κατ' αποκλειστικότητα και η απορρόφηση της Αγροτικής

απο την Πειραιώς και η θρυλούµενη απόκτηση της Γενικής απο τον ίδιο όµιλο. Η

υπόθεση πώλησης της Εµπορικής τράπεζας απο την Credit Agricole είναι θέµα χρόνου

και το αν ο αγοραστής θα είναι η Εθνική, η Alpha ή η Eurobank θα καθορίσει και τις

µετέπειτα συνεργασίες µεταξύ των τραπεζών.

Αν την Εµπορική την πάρει η Alpha δεν αποκλείεται να δούµε στη συνέχεια συγχώνευση

µεταξύ Εθνικής και Eurobank. Αν την πάρει η Eurobank µάλλον η Alpha θα παραµείνει

µόνη (σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις κορυφαίων τραπεζικών στελεχών). Το Ταχυδροµικό

Ταµιευτήριο µάλλον θα πάει στην Εθνική, σύµφωνα πάντα µε τις ίδιες εκτιµήσεις.

Η πώληση των ΚΑΕ απο την Follie Folie σε ελβετικό όµιλο που διαχειρίζεται

καταστήµατα αφορολογήτων ειδών είναι θέµα χρόνου ενώ συζητιούνται εξαγορές και

συγχωνεύσεις µεταξύ πλήθους άλλων µικρότερων επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους.

Το πρόγραµµα αποκρατικοποιήσεων θα συµπληρώσει την εικόνα των αλλαγών στον

επιχειρηµατικό χάρτη, µε την ∆ΕΠΑ και τη ∆ΕΣΦΑ να φεύγουν πρίν απο τα ΕΛΠΕ είτε

περνώντας σε χέρια Ρώσων είτε στην ιταλική ΕΝΙ, ενώ ανάλογα τι θα γίνει µε αυτή την

αποκρατικοποίηση µετά έρχεται η σειρά των ΕΛΠΕ για τα οποία πάλι οι Ρώσοι είναι

φαβορί. Με τον ΟΠΑΠ τα πράγµατα περιπλέκονται λίγο λόγω αλλαγής στο φορολογικό

καθεστώς, αλλά και αυτή η εταιρία θα περάσει σε ιδιωτικά χέρια.

Όλα αυτά που θα ολοκληρωθούν τους επόµενους µήνες διαµορφώνουν ένα άλλο κλίµα

στο Χρηµατιστήριο αλλά και στην οικονοµία γενικότερα διότι αλλάζουν άρδην τη

σηµερινή εικόνα.

www.24grammata.com

Page 9: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Το γεγονός οτι ξεκίνησαν αυτές οι συµφωνίες δείχνει µια κινητικότητα στην αγορά για

πρώτη φορά εδώ και χρόνια. Συµφωνίες πάντοτε συζητιόντουσαν, αλλά δεν γίνονταν.

Τώρα γίνονται και αυτό σηµαίνει οτι έχουν αλλάξει οι προσδοκίες για το µέλλον. Οι

επιχειρηµατίες φαίνονται πιο σίγουροι για το µέλλον της χώρας µέσα στην Ευρωπαική

Ένωση και για αυτό προχωρούν σε εξαγορές. Αν θεωρούσαν οτι ο κίνδυνος της δραχµής

είναι υπαρκτός και µεγάλος, θα ανέβαλαν τα deals και θα αποθησαύριζαν τα ευρώ τους.

Το χρηµατιστήριο φαίνεται οτι έχει αρχίσει να αποτιµά αυτή την αλλαγή κλίµατος µε την

άνοδο που παρουσίασε τις τελευταίες εβδοµάδες, χωρίς όµως να έχει προεξοφλήσει

πλήρως την παραµονή της χώρας στην Ευρωζώνη.

Σε αυτή την περίπτωση θα είχαµε πολύ ταχύτερη άνοδο των τιµών των µετοχών, την

οποία δεν αποκλείεται να δούµε σύντοµα, αν δεν υπάρξει κάποια µεγάλη ανατροπή. Και

η ανατροπή µπορεί να προέλθει µόνο απο το εσωτερικό της χώρας και πιο συγκεκριµένα

απο το ΠΑΣΟΚ ή και τη ∆ΗΜΑΡ. Και αυτό διότι ο κ. Σαµαράς φαίνεται απόλυτα

αποφασισµένος να περάσει απο τη Βουλή τα σκληρά δηµοσιονοµικά µέτρα των 11,6 δισ

ευρώ, τα οποία όµως φαίνεται οτι είναι "δύσπεπτα" για τον κ. Βενιζέλο και ενδεχοµένως

για τον κ. Κουβέλη. Αν αυτοί οι δυο πολιτικοί δεν στηρίξουν τα µέτρα και την

κυβέρνηση, µάλλον θα έχουµε αναβολές στην εκταµίευση της δόσης και ενδεχοµένως

αδυναµία του ∆ηµοσίου να καλύψει πλήρως τις υποχρεώσεις του σε µισθούς και

συντάξεις τους επόµενους µήνες. Κάτι τέτοιο σήµερα δεν φαίνεται πολύ πιθανό, αλλά

ποτέ δεν ξέρεις που θα οδηγήσουν τα πολιτικά επικοινωνιακά τεχνάσµατα και ποιές

χορδές θα αγγίξουν στις ψυχές των βουλευτών που θα κληθούν να ψηφίσουν τα µέτρα,

αλλά και στην κοινωνία.

Ενώ λοιπόν όλα ακόµη παραµένουν ρευστά, υπάρχει µια έντονη κινητικότητα στον

επιχειρηµατικό χάρτη και µια ελπίδα για οµαλοποίηση του επενδυτικού κλίµατος. Και η

κατάσταση αυτή γεννά ευκαιρίες τόσο για τους επιχειρηµατίες (εάν και εφόσον

αποφασίσουν επιτέλους να φερθούν ώς επιχειρηµατίες και να πάρουν τα ρίσκα των

επενδύσεων) αλλά και για τους επενδυτές που µπορούν να αποκτήσουν σηµαντικά

µερίδια σε εισηγµένες επιχειρήσεις, σε τιµές εξευτελιστικά χαµηλές σε σχέση µε το

"ένδοξο" χρηµατιστηριακό παρελθόν µας. Ο τολµών νικά (ή χά

www.24grammata.com

Page 10: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Κυβέρνηση Χρυσής Αυγής και η Οµόνοια πλατεία Ταχρίρ;

Τρίτη, 25 Σεπτεµβρίου 2012 11:03 | |

inShare

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ

1) Η πλατεία Οµόνοιας, η πλατεία Τάχριρ και ο «Παστίτσιος»...

Σκηνές σαν αυτές των επεισοδίων που προκάλεσαν προχθές στην πλατεία Οµονοίας οι

µουσουλµάνοι που ζουν στην Αθήνα, επειδή ήθελαν να διαδηλώσουν µέχρι την

αµερικάνικη πρεσβεία, αποτελούν δείγµα µιας νέας εποχής στην οποία έχουµε εισέλθει.

Την ίδια µέρα εξεγέρθηκαν οι µουσουλµάνοι κρατούµενοι των φυλακών Κορυδαλλού.

Σαν αφορµή για την αναταραχή σε ολόκληρο το µουσουλµανικό κόσµο θεωρείται ένα

βίντεο που ανέβασε κάποιος στο διαδίκτυο µε σκηνές προσβλητικές για τον προφήτη των

ισλαµιστών. Το να πιστεύει κάποιος πως µε τη φύλαξη των συνόρων και την καταστολή

θα περιορίσει τα στίφη των εισβολέων είναι σαν πιστεύει πως η κάθοδος των ∆ωριέων,

οι επιδροµές των αβάρων ή η µετακινήσεις των αλαµανών και των γότθων µπορούσαν να

αντιµετωπιστούν µε αστυνοµικά µέτρα ή στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ούτε η εύκολη

νοµιµοποίηση κάθε περαστικού που υποστηρίζει η αριστερά θα µας απαλλάξει. Είναι πιο

σύνθετο το πρόβληµα.

Στον ισλαµικό µεσαίωνα, η έννοια της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης είναι

άγνωστες µε αποτέλεσµα τα στίφη των πιστών να θεωρούν την ανοχή των δυτικών

κυβερνήσεων σαν συνενοχή και πρόθεση προσβολής των ιερών και οσίων τους... Σαν

ιµπεριαλιστικό δάκτυλο εν ολίγοις.

Το αποτέλεσµα είναι, δυτικές χώρες να κλείνουν τις πολιορκούµενες πρεσβείες όπως -

όπως, µουλάδες να επικηρύσσουν έναντι αµοιβής πολίτες της ∆ύσης, ριζοσπάστες στη

∆ύση να ρίχνουν και άλλο «λάδι» στη φωτιά δηµοσιεύοντας προσβλητικές

γελοιογραφίες για τον προφήτη.

Παράλληλα στις ΗΠΑ ακραία στοιχεία οικτίρουν την πυροσβεστική συµπεριφορά της

αµερικάνικης εξωτερικής πολιτικής, ζητώντας την δυναµική επέµβαση και εξολόθρευση

www.24grammata.com

Page 11: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

των φανατικών και όσων θα τύχει να βρίσκονται γύρω τους... (Τι τις έχουµε τις

πυρηνικές κεφαλές...).

Μια επέµβαση του Ισραήλ στο Ιράν αυτή την περίοδο θα δηµιουργούσε συνθήκες

µεγάλης αναταραχής στις σχέσεις της ∆ύσης µε το Ισλάµ και προφανώς στις σχέσεις

όλων µε όλους.

Το περί ου ο λόγος βίντεο µε το προσβλητικό υλικό αποτελεί την αφορµή της ισλαµικής

έκρηξης. Το Ισλάµ έχει περιέλθει σε µια περίοδο αναταραχών τα τελευταία δυο-τρια

χρόνια.

Η αιτία είναι το αδιέξοδο που επιφυλάσσουν οι κοινωνίες του Ισλάµ για την πολυπληθή

νεολαία τους. Οι New York Times το θέτουν από µια ορθή σκοπιά το ζήτηµα:

«Βαθύτερες δυνάµεις δρουν στο εσωτερικό αυτών των κοινωνιών, ωθούµενες κυρίως

από τη διάχυτη δυσφορία για την έλλειψη θέσεων εργασίας, την οικονοµική στασιµότητα

και τις δεκαετίες καταπίεσης από τις προγενέστερες κυβερνήσεις...».

Η άνοδος των τιµών των τροφίµων κατά σηµαντικό µέρος ευθύνεται για την αραβική

έκρηξη. Η Αίγυπτος είναι ο µεγαλύτερος εισαγωγέας σιτηρών στον κόσµο. Στο δικό µας

οικογενειακό προϋπολογισµό τα τρόφιµα αντιπροσωπεύουν µικρό ποσοστό των εξόδων,

έτσι η άνοδος των τιµών πιέζει τα έξοδα αλλά δεν δηµιουργεί ασφυξία. Σε χώρες όµως

που το 80% των εσόδων του οικογενειακού προϋπολογισµού πάει για τα στοιχειώδη

τρόφιµα, ο διπλασιασµός της τιµής βασικών ειδών οδηγεί σε σιτοδεία...

Οι υλικοί όροι συνήθως αποτελούν ισχυρότερα αίτια από την θρησκοληψία και άλλες

ιδεοληψίες. Οι τελευταίες όµως αποτελούν αφορµές εκδήλωσης της δυσαρέσκειας καθώς

αποτελούν εύκολο τρόπο ερµηνείας του κόσµου και ως εκ τούτου προνοµιακό πεδίο

διείσδυσης και χειραγώγησης διάφορων σεχτών που προσπαθούν να επωφεληθούν από

τη διάχυτη δυσαρέσκεια που προκαλεί η πενία.

Ας µην πάµε µακριά η κοινωνική ένταση και δυσαρέσκεια που έχει προκαλέσει σε

µεγάλη µερίδα της ελληνικής κοινωνίας η κρίση της χρεοκοπίας έχει δηµιουργήσει

κατάλληλο έδαφος για την ανάπτυξη των άκρων του πολιτικού φάσµατος και της

ανάλογης µισαλλοδοξίας.

Μοιραία το κράτος στην προσπάθεια να προλάβει τους δυσαρεστηµένους ενίοτε γίνεται

«βασιλικότερον» του «βασιλέως».

Χθες π.χ. η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήµατος εντόπισε και συνέλαβε τον διαχειριστή µιας

σελίδας σε πόρταλ κοινωνικής δικτύωσης, επειδή παρωδούσε κάποιον προφήτη (δεν

γνωρίζω αν ανήκει στη επίσηµη εκκλησία ή κάποια παραεκκλησιαστική κατηγορία, αλλά

µου φαίνεται δύσκολο η επίσηµη εκκλησία να αποδέχεται την ικανότητα µαντείας το

µελλούµενων και µάλιστα και την εµπορική εκµετάλλευση των προϊόντων αυτής της

δραστηριότητας...).

www.24grammata.com

Page 12: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Παρ' όλα αυτά ο διαχειριστής του «Γέροντος Παστίτσιου» συνελήφθη για προσβολή των

θείων. Βέβαια σε µια ευνοµούµενη κοσµική πολιτεία το πρόβληµα θα το αντιµετώπιζε ο

πωλών προφητείας σε απελπισµένους και µη...

Η κρίση όµως εξάπτει το φανατισµό και διευρύνει του οπαδούς των προφητειών και των

σεναρίων συνωµοσίας.

Καθώς η ορθοδοξία έχει βαθιές ρίζες στην λαϊκή συνείδηση, δεν είναι τυχαίο που

βλέπουµε πολιτικούς της αριστερής πλευράς, του διαλεκτικού υλισµού να ασπάζονται τα

θρησκευτικά σύµβολα ή τους πολιτικούς της άκρας δεξιάς που µέχρι χθες στο περιθώριο

θαύµαζαν το δωδεκάθεο, τώρα να έχουν µεταβληθεί σε «ταλιµπάν» της ορθοδοξίας.

Η σύλληψη του 27χρονου διαχειριστή και σατιριστή έγινε µετά από επερώτηση της

Χρυσής Αυγής στη Βουλή.

Όπου φτωχός, απελπισµένος και δεισιδαίµων λοιπόν όλο και κάποιος θα βρεθεί να τον

παρηγορήσει και να του υποσχεθεί µετά θάνατο ευτυχία, µε αντάλλαγµα την εδώ και

τώρα υποταγή και αποδοχή της εξουσίας του.

Σηµασία σαν κοινωνία έχει να αντέξουµε τις επιπτώσεις της κρίσης µε πνεύµα συνοχής

και αλληλεγγύης και κυρίως σώας τας φρένας της κοινής λογικής.

2) Κακά µαντάτα από την Κίνα...

Η είδηση αφορά σε µια έκθεση της PricewaterhouseCoopers και µεταξύ άλλων

παρατηρεί πως κατά το πρώτο εξάµηνο τρέχοντος έτους τα µη εξυπηρετούµενα δάνεια

των 10 µεγαλύτερων τραπεζών της Κίνας υπετριπλασιάστηκαν από 112,88 δισ. γουαν σε

488,97 δισ. γουαν. Βέβαια στο σύνολο των δανείων το ποσοστό των µην

εξυπηρετούµενων είναι ακόµη µικρό και από 1,06% ανέβηκε στο 1,28%.

Πολλοί περιµένουν τη ∆ύση µε το τεράστιο χρέος να καταρρεύσει και προσδοκούν πως η

Κίνα και οι αναπτυσσόµενες θα αποτελέσουν την λοκοµοτίβα του νέου αιώνα.

Η Κίνα έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι ο µεγάλος ασθενής της επόµενης

δεκαετίας τουλάχιστον. Το µοντέλο ένα πολιτικό σύστηµα µε επικεφαλής το αυταρχικό

ΚΚ και δυο οικονοµίες δεν αποτελεί παράγοντα σταθερότητας. Η καπιταλιστική

οικονοµία έχει δηµιουργήσει ήδη µια µεσαία αστική. Οι άνθρωποι όταν χορταίνουν

αναζητούν ευκαιρίες να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους. Οι άνθρωποι επίσης όταν

αποκτούν οικονοµική ισχύ αναζητούν και πολιτική ισχύ. Το µονολιθικό κοµµουνιστικό

σύστηµα δεν διαθέτει βαλβίδες εκτόνωσης και µηχανισµούς επιβολής της εξουσίας µε

την αποδοχή αυτών που τη δέχονται.

Η Κίνα µε ανάπτυξη 7%, µε πληθωρισµό κοντά στο 3,5% είναι µια Κίνα που δεν

δηµιουργεί θέσεις εργασίας µε το ρυθµό που δηµιουργούσε και αυτό φαλκιδεύει το

κινέζικο όνειρο της φυγής από τις κολεχτίβες της επαρχίας µε τις συνθήκες λιµοκτονίας.

www.24grammata.com

Page 13: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αυτό αποµακρύνει το όνειρο της απόκτησης µιας φυσιολογικής σύγχρονης ζωής.

Φαίνεται πως το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει για τους Κινέζους...

3) Ευνοϊκή συγκυρία για το ελληνικό ελαιόλαδο...

Η Ισπανία είναι η Σαουδική Αραβία του ελαιολάδου γράφει ο Εκονοµιστ στο τεύχος που

κυκλοφορεί. Παράγει σχεδόν το 50% της παγκόσµιας παραγωγής.

Η ξηρασία στη χώρα είχε δραµατικές επιπτώσεις στην παραγωγή ελαιολάδου, σύµφωνα

µε τον Τόµας Μιέλκε µια διεθνούς εταιρείας ερευνών για την αγορά των λαδιών. Η

ξηρασία φέτος αναµένεται να µειώσει την παραγωγή ελαιολάδου στη Ισπανία κατά 20%

σε σύγκριση µε πέρυσι. Πέρυσι οι διεθνείς αγορές είχαν πληµµυρίσει από τα 3 εκατ.

τόνους της παγκόσµιας παραγωγής και οι τιµές του έξτρα παρθένου ήταν στα χαµηλά της

τελευταίας δεκαετίας. Η εξάντληση των περσινών αποθεµάτων και οι µειωµένες

προσδοκίες για την φετινή παραγωγή έχουν εκτοξεύσει ήδη την τιµή κατά 50% περί τις

3.400 δολάρια τον τόνο. Οι ειδικοί, όπως ο Μιέλκε, κάνουν λόγο για 4.000 πριν το τέλος

του έτους. Επιπλέον η υπεραπαραγωγή πέρυσι έχει οδηγήσει σε εκχερσώσεις µε

αποτέλεσµα την αδυναµία συνεισφοράς φέτος...

Η εξέλιξη αυτή µε την άνοδο της τιµής του ελαιολάδου θα µπορούσε να βοηθήσει

σηµαντικά τη χώρα µας που αν και δεν διαθέτει τα µεγέθη της Ισπανία, είναι από τους

σηµαντικούς παραγωγούς. Το πρόβληµα µε τη χώρα µας είναι πως πουλάει χύµα το

µεγαλύτερο µέρος της παραγωγής και αποκοµίζει µικρή υπεραξία. Οι χιλιάδες νέοι

παραγωγοί πάντως που έχουν δηµιουργήσει πρότυπα κτήµατα µε τυποποιηµένη

παραγωγή που κατευθύνεται στο εξωτερικό θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα έσοδά του

να αυξάνονται.

www.24grammata.com

Page 14: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Όχι στην δικτατορία της λιτότητας! / των Αλέν Λιπιέτς και Νοέλ Μαµέρ Σεπτέµβριος 21 2012

Non à la dictature de l'austérité

©Le Monde

Επισκεφθείτε το group της ppol.gr στο Facebook ή το Twitter για να σχολιάσετε, να συζητήσετε και να κοινοποιήσετε

αυτό το άρθρο

Με την ευκαιρία της προσυπογραφής του «δηµοσιονοµικού συµφώνου» (TSCG), η Γαλλία και η

Ευρώπη βρίσκονται για µια ακόµα φορά αντιµέτωποι µε ένα από αυτά τα παραπλανητικά διλήµµατα

στα οποία καλούµαστε να ψηφίσουµε «υπέρ της Ευρώπης» χωρίς να µας επιτρέπεται καν να

θέσουµε το ερώτηµα «µα ποιας Ευρώπης;» Πόσοι άραγε Ευρωπαίοι υπερψήφισαν την συνθήκη του

Μάαστριχτ το 1992 αλλά καταψήφισαν την συνταγµατική συνθήκη το 2005 διότι θεώρησαν πως

είχαν παραπλανηθεί το 1992; Και πόσοι σοσιαλιστές προτίθενται να υπερψηφίσουν σήµερα την

TSCG ενώ είχαν αρνηθεί να εγκρίνουν τον «ευρωπαϊκό µηχανισµό σταθερότητας» (ESM),

προβάλλοντας επιχειρήµατα που θα έπρεπε να τους οδηγούν να ψηφίσουν το αντίθετο;

Κι όµως, η διάγνωση είναι οµόφωνη: αν η παγκόσµια οικονοµική κρίση πλήττει την Ευρώπη

περισσότερο από άλλους, είναι διότι δεν έχει εξοπλισθεί µε οµοσπονδιακές δοµές και κανόνες

ρύθµισης της κοινοτικής αλληλεγγύης. Ο ESM είναι ένα βήµα προς τα εµπρός. Η TSCG αντιθέτως

www.24grammata.com

Page 15: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

είναι ταυτόχρονα αντιευρωπαϊκή, αντικοινωνική και αντιοικολογική. Αρκεί να την διαβάσει κανείς!

Σε αυτήν αποκρυσταλλώνονται δύο ιδέες:

• Η πρώτη είναι σωστή: από την στιγµή που υφίσταται ένας πανευρωπαϊκός µηχανισµός

δηµοσιονοµικής αλληλεγγύης (ο ESM) είναι φυσιολογικό το σύνολο (η Ευρώπη) να ασκεί

κάποιου είδους ελέγχου επί των αµελειών κάθε µέρους (των κρατών-µελών).

• Αλλά η δεύτερη είναι απαράδεκτη: καθορίζει ως όριο του δοµικού ελλείµµατος το 0.5%.

Αυτό το όριο είναι εξίσου «ηλίθιο», όπως έλεγε το 2005 ο πρόεδρος της «ευρωπαϊκής

επιτροπής» (Κοµισιόν) Ροµάνο Πρόντι (Romano Prodi) για το όριο του 3% για το έλλειµµα.

Ηλίθιο, πρώτον διότι βιώνουµε µια µείζονα διαρθρωτική κρίση, και όχι µια «κυκλική» διακύµανση.

Καλούµαστε να ανοικοδοµήσουµε ολόκληρο το ενεργειακό µοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ),

ένα µεγάλο τµήµα των µετακινήσεων και του κτιριακού της αποθέµατος, µέσα σε χρονικό περιθώριο

που οι ειδήµονες εκτιµούν σε µια δεκαετία το πολύ. Βρισκόµαστε σε ανάλογη κατάσταση µε µια

χώρα που ανοικοδοµείται µετά από έναν πόλεµο και είναι λογικό να χρεώνεται επί δύο δεκαετίες ή

µε ένα νεαρό ζευγάρι που συνάπτει ένα εικοσαετές στεγαστικό δάνειο για να αποκτήσει στέγη ή µε

µια επιχείρησης που δανείζεται για να κτίσει το νέο της εργοστάσιο. Η υπερψήφιση του TSCG,

ισοδυναµεί µε καταψήφιση των µαζικών επενδύσεων που χρειάζεται ο «οικολογικός

µετασχηµατισµός», πράγµα που στην Ευρώπη ισοδυναµεί µε ιλιγγιώδη αύξηση της ανεργίας.

Ολόκληρη η εµπειρία που αποκοµίσαµε αυτό το καλοκαίρι µας διδάσκει πως η χρηµαταγορές

επιτίθενται στην Ευρώπη κάθε φορά που η Γερµανία αποµακρύνεται από την εφαρµογή των

αποφάσεων του Ιουλίου, κάθε φορά που αρνείται την υπόσχεση της αγοράς χρεογράφων από την

«ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα» (ΕΚΤ) και εµµένει στο «ηλίθιο» σενάριο του «πρώτα η λιτότητα,

µετά η αλληλεγγύη». Η δικτατορία της λιτότητας δεν οδηγεί παρά σε ύφεση και ανεργία, φράζει το

δρόµο προς τον «οικολογικό µετασχηµατισµό» κι αυτό ανησυχεί τις χρηµαταγορές εξίσου όρο

τροµοκρατεί τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Αλλά η TSCG φράζει επίσης µε υποδόριο τρόπο το δρόµο προς την πολιτική οµοσπονδοποίηση.

«Φεντεραλισµός» σηµαίνει πως η πλειοψηφία των αιρετών του «συνόλου» δύναται να καθορίσει

τους προσανατολισµούς καθενός από τα «µέρη», µε τους αιρετούς του κάθε «µέρους» να

διατηρούν περιθώρια κίνησης εντός του διαµορφωµένου πλαισίου. Στην Γαλλία, όπως και στα

οµοσπονδιακά κράτη, υπάρχουν δηµοσιονοµικοί κανόνες που επιβάλλονται στις τοπικές

συλλογικότητες: ο προϋπολογισµός που εξασφαλίζει την λειτουργία ενός οργανισµού τοπικής

αυτοδιοίκησης οφείλει να είναι ισοσκελισµένος, αλλά ο δανεισµός για δηµόσιες επενδύσεις είναι

ελεύθερος εντός ορισµένων ορίων.

www.24grammata.com

Page 16: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αλλά αυτό απαγορεύεται από το TSCG που επιβάλλει την ισοσκέλιση ολόκληρου του

προϋπολογισµού, συµπεριλαµβανοµένων των επενδύσεων στο µέλλον. Ακόµα και οι ευρωβουλευτές

δεν θα έχουν το δικαίωµα να αποφασίσουν υπέρ των διαρθρωτικών αλλαγών που απαιτεί ο

οικολογικός µετασχηµατισµός και που για κάποιο χρόνο απαιτούν κάποιο επίπεδο χρέωσης. Αλλά

δεν βρισκόµαστε ακόµα στην οµοσπονδιακή Ευρώπη και για να «καταπιούµε» την δηµοσιονοµική

αλληλεγγύη χρειάζεται να πείσουµε τα «κράτη-µέλη µυρµήγκια» που δεν θέλουν πια να

επιδεικνύουν αλληλεγγύη προς τα «κράτη-µέλη τζιτζίκια» σαν την Ελλάδα ή την Ισπανία! Έτσι η

Γερµανία, η Ολλανδία και η Φιλανδία υπονόµευσαν τις αλληλέγγυες αποφάσεις του Ιουλίου,

προβάλλοντας ως δικαιολογία την υποτιθέµενη απροθυµία των «τζιτζικιών» να πειθαρχηθούν

δηµοσιονοµικά.

Θα χρειαστεί άραγε να αναµένουµε, πριν δούµε τα «µυρµήγκια» να αποδέχονται να επιδείξουν

αλληλεγγύη στα «τζιτζίκια» να υποστούν κι εκείνα τις συνέπειες της κοινωνικής και ανθρωπιστικής

τραγωδίας στις οποίες βυθίζει τα κράτη της νοτίου Ευρώπης η άτεγκτη στάση τους; ∆εν είναι

καθόλου αδύνατο αυτό να συµβεί πριν το 2013. ∆εν θα ήταν πολύ πιο έξυπνο να πούµε από τώρα

«όχι, αλλά είµαστε έτοιµοι να επαναδιαπραγµατευθούµε έξυπνους κανόνες συντονισµού»; Ιδού η

ευθύνη που αναλαµβάνουν οι Γάλλου βουλευτές, αλλά και όλοι οι Ευρωπαίοι βουλευτές που θα

κληθούν να εγκρίνουν το «δηµοσιονοµικό σύµφωνο».

Ο Alain Lipietz είναι πρώην «πράσινος» ευρωβουλευτής ο Noël Mamère είναι βουλευτής της «Ευρώπης-Οικολογία-οι

πράσινοι» (EELV)

Μνηµόνια: Το ένοχο «µυστικό» της τρόικα

Τρίτη, 25 Σεπτεµβρίου 2012 11:00 | |

inShare

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

www.24grammata.com

Page 17: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Πριν ακόµη υπογραφεί το πρώτο µνηµόνιο τόσο ο τότε πρόεδρος του ∆ΝΤ Στρος Καν,

όσο και άλλοι προβεβληµένοι διεθνείς παράγοντες είχαν µιλήσει ξεκάθαρα. Είχαν

δηλώσει ότι εφόσον η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόµισµα να υποτιµήσει, θα πρέπει να

γίνει «εσωτερική υποτίµηση».

Αυτός ήταν ο ένας από τους δυο βασικούς στόχους του περίφηµου πλέον µνηµονίου,

προκειµένου, κατά τα λεγόµενα τους, να αυξηθεί η «ανταγωνιστικότητα» της χώρας Η

εξισορρόπηση των δηµόσιων οικονοµικών, ήταν ο άλλος στόχος, ενώ οι διαρθρωτικές

αλλαγές, ήταν και είναι επικουρικά µέσα για την επίτευξη αυτών των δύο στόχων.

Έκτοτε, ουδείς αρµόδιος, σε ολόκληρο το διεθνές στερέωµα, βγήκε να πει κάποιο

«συγνώµη λάθος» που να ανατρέπει αυτή την συλλογιστική περί «εσωτερικής

υποτίµησης».

Τι σηµαίνει όµως «εσωτερική υποτίµηση»; Σηµαίνει µείωση του διαθέσιµου

εισοδήµατος, (άρα µείωση µισθών, συντάξεων και γενικώς των απολαβών), µείωση της

αξίας των περιουσιακών στοιχείων (κυρίως των ακινήτων αλλά και γενικότερα των

ελληνικών assets) κι εν τέλει δραστική µείωση του βιοτικού επιπέδου, ιδίως σε µια χώρα

που εισάγει από αεροπλάνα µέχρι και... κοπριά (από την γειτονική Τουρκία).

Σύµφωνα µε ορισµένους υπολογισµούς, από τον ορυµαγδό των τελευταίων 2,5 ετών, η

«ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονοµίας φέρεται απλώς να έχει καλύψει σε

ποσοστό 75%, το άνοιγµα της ψαλίδας, σε σχέση µε άλλες χώρες, το οποίο

δηµιουργήθηκε µετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ.

Σύµφωνα λοιπόν ακόµη και µε αυτά τα «αισιόδοξα» στοιχεία, αποµένει ακόµη

(τουλάχιστον) το υπόλοιπο... 25%. Το οποίο προκειµένου να υλοποιηθεί, µε τη µέχρι

σήµερα... «µεθοδολογία», προβλέπει περαιτέρω µειώσεις απολαβών. Αυτό είναι το ένοχο

µυστικό...

Για να µην παρεξηγηθώ, σπεύδω να σηµειώσω ότι διαφωνώ σε πολύ µεγάλο βαθµό µε

αυτή τη λογική που συνδέει την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας, µιας

δυτικοευρωπαϊκής χώρας, µε ισχυρά πλεονεκτήµατα σε επιµέρους τοµείς (τουρισµός,

ναυτιλία, δυνατότητες µετατροπής σε κοµβικό σηµείο της ΝΑ Μεσογείου κ.λπ.) κυρίως

µε το «κόστος εργασίας».

Ιδίως αν ληφθεί υπ όψιν ότι υπάρχουν άλλες χώρες στα Βαλκάνια και την ευρύτερη

περιοχή που ελπίζω ότι ποτέ δεν θα «πατσίσουµε» προς τα κάτω, σε ό,τι αφορά το

εργασιακό κόστος, διότι αυτής της εξέλιξης θα έχουν προηγηθεί πολύ ζοφερά φαινόµενα

για την πατρίδα µας.

Στην προκειµένη περίπτωση όµως, η άποψη µου δεν έχει σηµασία. ∆εν µετέχω στην

περιβόητη τρόικα, ούτε αποφασίζω εκ µέρους της Ελλάδας.

Αυτό που έχει σηµασία, είναι ότι µετά από εµπειρία 2,5 ετών, ουδείς στην τρόικα ή την

ελληνική κυβέρνηση, δείχνει να έχει αντιληφθεί ότι:

www.24grammata.com

Page 18: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

1. Για όσο το ελληνικό δηµόσιο λειτουργεί χωρίς ικανοποιητική «πληροφοριακή δοµή»,

από την µηχανοργάνωση και την αρχειοθέτηση, έως τη διασύνδεση των υπηρεσιών ή και

των τµηµάτων των υπηρεσιών, µεταξύ τους, είτε πρόκειται για την εφορία, είτε για τα

τελωνεία, είτε για τα δικαστήρια, είτε και για τις προµήθειες του, η κατάσταση θα

παραµένει ανοργάνωτη, σχεδόν τριτοκοσµική και το αποτέλεσµα των προσπαθειών θα

είναι περιορισµένο

2. Ότι αν δεν ξεµπλέξει κανείς το δαιδαλώδες πλέγµα της ελληνικής νοµοθεσίας, είτε

αυτή αφορά την φορολογία, είτε την πολεοδοµία, είτε τις δασικές εκτάσεις, είτε άλλους

εξαιρετικά πολυάριθµους τοµείς, οι προσπάθειες θα σκοντάφτουν σε

αλληλοσυγκρουόµενους νόµους, σε νοµικά θέµατα και ερµηνείες, σε «θολά τοπία» που

θέλουν χρόνια για να ξεκαθαρίσουν.

Είναι λοιπόν «ανόητοι» οι εκπρόσωποι της τρόικας και δεν αντιλαµβάνονται όλα αυτά;

Ασφαλώς και όχι. Ακόµη κι αν δεν τα είχαν αντιληφθεί στην αρχή, σίγουρα είναι σε

θέση να τα γνωρίζουν σήµερα.

Ωστόσο επιµένουν σε µια τακτική που καταφανώς εξυπηρετεί τους αρχικούς και

ουδέποτε αποκηρυγµένους στόχους τους:

Βίαιη εσωτερική υποτίµηση και βίαιος µηδενισµός των ελλειµµάτων, σε σύντοµο

χρονικό διάστηµα.

Πρόκειται για τακτική που πέραν της ζηµίας που προκαλεί άµεσα στο βιοτικό µας

επίπεδο, ξεκάθαρα θυσιάζει το ελληνικό «αύριο», στις ανάγκες του ευρωπαϊκού

πολιτικού «σήµερα». Για τακτική που έτσι κι αλλιώς έχει πολύ µεγαλύτερες πιθανότητες

να αποτύχει παρά να επιτύχει (όπως παραδέχονται δεκάδες γνωστοί οικονοµολόγοι ανά

τον κόσµο), δεδοµένης της υφιστάµενης διοικητικής, οικονοµικής, πολιτικής αλλά και

κοινωνικής υποδοµής της χώρας.

Όλα αυτά όµως ουδόλως αλλάζουν το γεγονός: Η τρόικα ζητά ανενδοίαστα από την

ελληνική κυβέρνηση περισσότερες περικοπές, όχι µόνον στον κρατικό αλλά και στον

ιδιωτικό τοµέα, όχι διότι θρέφει φρούδες ελπίδες, πως κάτι τέτοιο δεν θα φέρει

περαιτέρω ισχυρή ύφεση, αλλά διότι εξακολουθεί να εµµένει στο αρχικό δίπολο των

στόχων. Εσωτερική υποτίµηση και άµεση εξισορρόπηση των δηµόσιων οικονοµικών.

Κατ' αυτούς, ασχέτως των όσων δηλώνουν, η ανάπτυξη µπορεί να περιµένει!

Πολύ αµφιβάλλω όµως για το πόσο ακόµη θα περιµένει- και θα υποµένει- η ελληνική

κοινωνία.

ΥΓ: Κάποιοι θα σηµειώσουν ότι η Ελλάδα έχει µείνει πίσω στις µεταρρυθµίσεις κι ότι σε

αυτά τα θέµατα η τρόικα δεν έχει δείξει την ίδια «εµµονή».

Αρχική > ΕΙ∆ΗΣΕΙΣ > ΑΠΟΨΕΙΣ > Reporter.gr

www.24grammata.com

Page 19: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αναµένεται πολιτική λύση στο ελληνικό δράµα

Τρίτη, 25 Σεπτεµβρίου 2012 11:06 | |

inShare

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η αλήθεια είναι οτι τελικά κανείς δεν ξέρει την αλήθεια για το ποιά θα είναι η εξέλιξη

στις διαπραγµατεύσεις µε την τρόικα.

∆ιαπραγµατεύσεις λέγονται κατ' ευφηµισµό οι εντολές που λαµβάνει η ελληνική

κυβέρνηση για περικοπές µισθών και συντάξεων και αυξήσεις φόρων. Και καθώς κανείς

δεν ξέρει τι θα συµβεί σε αυτές τις διαπραγµατεύσεις, αν θα βρούµε τελικά µια κοινή

συνισταµένη ή αν θα οδηγηθούµε σε ρήξη µε την τρόικα, αν θα µείνουµε στην εφαρµογή

των τεχνοκρατικών υποδείξεων ή αν θα υπάρξουν πολιτικές αποφάσεις, είναι παράλογο

τελικά να προβλέπουµε. Το λέω αυτό γιατί συχνά και εγώ και πολλοί άλλοι, συνάδελφοι

δηµοσιογράφοι, οικονοµικοί αναλυτές, πολιτικοί σχολιαστές, δηµοσιεύουµε προβλέψεις,

αισιόδοξες ή απαισιόδοξες, ανάλογα µε τις καθηµερινές εξελίξεις στη σχέση µεταξύ

κυβέρνησης και τρόικας.

Με λίγα λόγια, το ρεπορτάζ δεν επαρκεί αυτή τη στιγµή για να βγάλει κανείς βάσιµα

συµπεράσµατα σχετικά µε το τι θα συµβεί. Όλα τα σενάρια, είναι ακόµη ανοικτά - µε

βάση πάντα το υπάρχον ρεπορτάζ.

Η ουσιαστική διαφορά µεταξύ "αισιόδοξων" και απαισιόδοξων αναλυτών, είναι η πίστη

των πρώτων στις δηλώσεις των ευρωπαίων ηγετών οτι θέλουν να µείνει η Ελλάδα στο

Ευρώ και η πεποίθηση οτι δεν θα επιτρέψει η Ευρώπη την αποχώρηση της Ελλάδας απο

την Ευρωζώνη για µια µικρή απόκλιση στα δηµοσιονοµικά µεγέθη. ∆ιότι περί µικρής

απόκλισης µιλάµε πλέον. Τα 13 δισ ευρώ που είναι το ελληνικό έλλειµµα, δεν είναι

κανένα φοβερό ποσόν. Αν η Ελλάδα µπορούσε να δανεισθεί απο τις αγορές όπως οι

άλλες ευρωπαικές χώρες, δεν θα είχε κανένα πρόβληµα. Το πρόβληµα είναι οτι η Ελλάδα

δεν µπορεί να δανεισθεί απο τις αγορές και επαφίεται στην γεναιοδωρία των πιστωτών

www.24grammata.com

Page 20: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

της για να καλύψει το έλλειµµα της. ∆εν είναι όµως λόγος ένα τέτοιο µικρό ποσόν να

οδηγήσει µια ευρωπαική χώρα εκτός ΟΝΕ και σε µια σοβαρή εθνική περιπέτεια µε

άγνωστες συνέπειες ακόµη και για το σύνολο της Ευρωζώνης.

Θα µου πείτε, δεν είναι το ποσόν που προκαλεί την σύγκρουση, είναι η δοµή της

ελληνικής οικονοµίας η οποία δεν κολλάει µε τις επιθυµίες της ευρωπαικής

γραφειοκρατίας για το πώς πρέπει να διοικούνται τα ευρωπαικά κράτη. Είναι και η

έλλειψη αξιοπιστίας που προέκυψε απο το γεγονός οτι αρχής γενοµένης απο την

απογραφή του Αλογοσκούφη και ακολούθως απο την δεύτερη απογραφή του

Παπακωνσταντίνου, οδήγησαν τους ξένους στο συµπέρασµα οτι εµείς διαρκώς τους λέµε

ψέµµατα. Συµπέρασµα καθόλου λανθασµένο κατά τη γνώµη µου.

Το ζήτηµα όµως δεν είναι εκεί. Το ζήτηµα είναι τι θα γίνει απο εδώ και πέρα και εδώ

έρχεται η πρόβλεψη η οποία στηρίζεται στην αυθαίρετη (αλλά ελπίζω βάσιµη)

πεποίθηση οτι τελικά θα βρεθεί η κοινή συνισταµένη. Οτι δηλαδή τελικά η τρόικα θα

πάρει εντολές να βάλει νερό στο κρασί της, οτι θα βρεθεί µια τεχνοκρατική δικαιολογία

να µην πιεστεί ακόµη περισσότερο ο ελληνικός λαός, οτι θα γίνει αποδεκτή η

αναµφισβήτητη ανάγκη χρηµατοδότησης της ελληνικής οικονοµίας µε κάποιο τρόπο.

Όλα αυτά βεβαίως δεν µπορεί ποτέ να γίνουν απο µια οµάδα τριών τεσσάρων ή χιλίων

τεσσάρων τεχνοκρατών, αλλά µπορούν να γίνουν απο την πολιτική εντολή που θα

δώσουν οι ευρωπαίοι ηγέτες. Και πιστεύω οτι οι ευρωπαίοι ηγέτες θα δώσουν αυτή την

πολιτική εντολή της χαλάρωσης, για να δικαιολογήσουν τις µέχρι σήµερα δηλώσεις τους

περι υποστήριξης της ελληνικής προσπάθειας και περί παραµονής της Ελλάδας στην

Ευρωζώνη.

Ας µην κοροιδευόµαστε. Χωρίς αυτή την πολιτική εντολή, το πρόγραµµα

δηµοσιονοµικής εξυγίανσης δεν µπορεί να πετύχει. ∆ιότι δεν είναι µόνο ο περιορισµός

των δαπανών που προκαλεί ασφυξία στην ελληνική οικονοµία και βίαια διαλύει την

ελληνική κοινωνία. Είναι και όλα τα άλλα που συµβαίνουν ταυτόχρονα, όπως οτι κανείς

ξένος δεν πληρώνει ελληνικές εταιρίες, κανείς δεν τις δανείζει, κανείς δεν επενδύει στη

χώρα, όλα τα ηλεκτρονικά συστήµατα πληρωµών έχουν προγραµµατισθεί να

απορρίπτουν χρηµατικές πληρωµές σε παραλήπτες που εδρεύουν στη χώρα µας. Η

κατάσταση αυτή έχει βγάλει την Ελλάδα απο τον διεθνή οικονοµικό χάρτη. Και µόνο µε

κεντρική πολιτική απόφαση των ευρωπαίων ηγετών µπορεί η χώρα να επανέλθει. Και

αυτό νοµίζω οτι τελικά θα συµβεί, όσο και αν δεν προκύπτει σήµερα απο το ρεπορτά

Η άλλη πλευρά της ελληνικής πτώχευσης

Τρίτη, 25 Σεπτεµβρίου 2012 11:04 | |

inShare

www.24grammata.com

Page 21: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ

Για όσους δεν την διάβασαν, πριν µερικές µέρες ο ∆ήµος Αχαρνών έβγαλε την εξής

ανακοίνωση:

«Ο ∆ήµος Αχαρνών σύµφωνα µε την απόφαση του δηµοτικού συµβούλιου θα παραµείνει

κλειστός επ' αόριστον µέχρι να λυθεί το οικονοµικό πρόβληµα. Ζητάµε συγγνώµη από

τους δηµότες για την ταλαιπωρία που υφίστανται».

Κοινώς, ο δήµος δεν είχε λεφτά να πληρώσει µισθούς και να συνεχίσει να λειτουργεί.

Το υπ. Εσωτερικών έδωσε µια προσωρινή λύση, καθώς θα προκαταβάλει στον δήµο

900.000 ευρώ για να πληρωθούν οι µισθοί του Σεπτεµβρίου. Όσον αφορά το ερώτηµα

του τι θα γίνει στη συνέχεια, το υπουργείο είπε ότι η κυβέρνηση δροµολογεί συνολικά τη

ρύθµιση των δανειακών υποχρεώσεων των δήµων προς το Ταµείο Παρακαταθηκών και

∆ανείων.

Εν ολίγοις, µάλλον πολλοί δήµοι χρωστούν λεφτά στο ταµείο. Τι είδους λύση θα δώσει

το υπουργείο δεν ξέρω, αλλά είµαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα είναι λύση που θα έχει

σχέση µε την πραγµατικότητα των αριθµών και στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι ένα

προσωρινό µπάλωµα.

Ο δήµος το 2010 είχε χρέος 140 εκατ. ευρώ και 1.350 υπαλλήλους. Από τότε τους έχει

µειώσει στους 914, αλλά οι αριθµοί ακόµα δεν βγαίνουν σύµφωνα µε παράγοντες του

δήµου. Κατά δήλωση του αντιδηµάρχου του δήµου του κ. Μιχάλη Βρεττού, το 2010 ο

δήµος έµπαινε µέσα 1.800.00 ευρώ τον µήνα, ενώ σήµερα απλά µπαίνει µέσα 600.000

ευρώ τον µήνα.

Πριν µερικές µέρες µιλούσα µε δηµοτικά στελέχη του δήµου Περιστερίου και χωρίς να

µου πουν λεπτοµέρειες, µου εξήγησαν ότι τα οικονοµικά όλων των δήµων δεν είναι

καλά. Όχι µόνο διότι έχουν µειωθεί τα κρατικά έσοδα, αλλά και διότι πολλοί δήµοι έχουν

και πολλά δάνεια και ουδέποτε υπολόγισαν ότι ήταν δυνατόν να βρεθούν σε δυσχερή

θέση, διότι ουδέποτε φαντάστηκαν ότι ήταν δυνατόν να τους µειωθούν τα έσοδα.

Εν ολίγοις, οι δήµοι, σαν τις ελληνικές κυβερνήσεις, νόµιζαν ότι τα λεφτά φυτρώνουν

στα δέντρα.

Η κατάσταση των δηµοτικών αρχών είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην τραγωδία της

Ελλάδος. ∆εν είναι µόνο οι υπηρεσίες της κεντρικής εξουσίας που έχουν µειωθεί και

www.24grammata.com

Page 22: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

επηρεάζουν τους πολίτες αλλά και των δηµοτικών αρχών. Σε πολλές περιπτώσεις

µάλιστα, οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι δήµοι επηρεάζουν πολύ περισσότερο το

βιοτικό επίπεδο των πολιτών από την κεντρική κυβέρνηση.

∆εν έχω απαντήσεις στο οικονοµικό πρόβληµα των δήµων. Το µόνο που αντιλαµβάνοµαι

είναι ότι από την στιγµή που δεν έχουν αυτόνοµα έσοδα, δεν θα έχουν λεφτά να

πληρώσουν τις τωρινές τους υποχρεώσεις, διότι εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από

την κεντρική εξουσία.

Όµως υπάρχουν δήµοι που έχουν πολύ καλή διαχείριση και έχουν λάβει υπόψη την

τωρινή οικονοµική κατάσταση και δεν χρωστούν πουθενά, αλλά υποθέτω ότι αυτοί είναι

η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Και σε µεγάλο βαθµό το µπάχαλο που επικρατεί στους

δήµους έχει σχέση µε το γεγονός ότι δεν είναι ανεξάρτητοι και είναι πολύ συνδεδεµένοι

µε την κεντρική εξουσία.

Τι θα γίνει και ποιος θα πάρει τις χασούρες και τι θα γίνει στο εξής δεν έχω ιδέα. Αλλά

το αδιέξοδο σε επίπεδο δήµων είναι εξίσου σηµαντικό όπως το οικονοµικό αδιέξοδο που

υπάρχει σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης.

Την ίδια στιγµή, το δηµοτικό συµβούλιο του ∆ήµου Σάµου συνεδριάζει προκειµένου να

αποφασίσει πώς θα επιλυθεί το θέµα της µεταφοράς µαθητών. Αυτοί που µεταφέρουν

τους µαθητές αρνούνται να δεχτούν 20% µείωση στις αποδοχές τους που θέτει το

υπουργείο Οικονοµικών. Ο δήµος σκέφτεται σοβαρά να κλείσουν τα σχολεία µέχρι να

βρεθεί λύση.

∆υο σενάρια που εκτοξεύουν την αγορά...

Παρασκευή, 21 Σεπτεµβρίου 2012 10:38 | |

inShare

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ

1) ∆υο σενάρια που εκτοξεύουν την αγορά...

Η είδηση που ξεχωρίζει τις τελευταίες µέρες κρύβεται στο παρακάτω µονόστηλο: «Για

την Ελλάδα, ο El Erian είπε πως πρέπει να ληφθεί µια µεγάλη απόφαση, όπως το αν η

χώρα µπορεί να παραµείνει στην Ευρωζώνη ή θα πρέπει να αποχωρήσει.

"Είναι µια απόφαση που αφορά την Ευρώπη και πρέπει να ληφθεί από την Ευρώπη", είπε

ο El-Erian. Ο ίδιος προβλέπει πως η Ευρωζώνη θα υπάρχει ακόµη σε τρία χρόνια,

www.24grammata.com

Page 23: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

προσθέτοντας πως όπου και να στρέψουµε το κεφάλι, από την Ελλάδα έως και την

Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία, υπάρχει "όλο και µεγαλύτερη

ελπίδα", ενώ "δεν υπάρχει λόγος η σταθερότητα και η ανάπτυξη να µην αποκατασταθεί

σε αυτές τις χώρες".

Αισίως λοιπόν: «...όπου και να στρέψουµε το κεφάλι, από την Ελλάδα έως και την

Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία, υπάρχει "όλο και µεγαλύτερη

ελπίδα»...

Οι αναλυτές δεν είναι προφήτες, ανά πάσα στιγµή οφείλουν να προβάλουν το σηµείο

όπου δυνητικά εκβάλουν δεδοµένα που συνεχώς αλλάζουν...

Το κλίµα συνεχίζει να αλλάζει και όπως διαπιστώνουµε ευθαρσώς τις τελευταίες

εβδοµάδες από τα «λεγόµενα» των αγορών τα πράγµατα βελτιώνονται. Στην πραγµατική

οικονοµία το επόµενο εξάµηνο ίσως να είναι πιο δύσκολο από το προηγούµενο, η αγορά

όµως κοιτάζει µετά από αυτό...

Ελληνικά τα «καύσιµα»

Στην περίπτωση του ελληνικού χρηµατιστηρίου η αγορά συνεχίζει να κινείται µε

ελληνικά «καύσιµα» καθώς οι πρωταγωνιστές της ανοδικής κίνησης παραµένουν

Έλληνες µεγάλοι ιδιώτες επενδυτές, οι οποίοι σε ορισµένες περιπτώσεις επαναπατρίζουν

κεφάλαια.

Στόχος του είναι να προλάβουν το πρώτο κύµα ενός µακροπρόθεσµου ανοδικού κύκλου

και να πουλήσουν σε ξένους σε υψηλότερες τιµές όταν επιβεβαιωθούν προσεχώς θετικές

εξελίξεις όπως η εκταµίευση της επόµενης δόσης.

Οι ξένοι θεσµικοί εµφανίζονται κατά περίσταση πωλητές όταν το πλήθος των εντολών

αγοράς το επιτρέπει.

Οι συστηµατικές αγορές από ξένο hedge fund τις τελευταίες εβδοµάδες αφορούσε την

ανάγκη κλεισίµατος ανοιχτών θέσεων παρά αγορές. Οι ξένοι θα ενεργοποιηθούν µόνο

όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο οριστικά.

∆υο σενάρια απογείωσης...

∆υο είναι οι εξελίξεις των οποίων η έλευση θα µπορούσε να απογειώσει την ελληνική

αγορά προσεχώς δηµιουργώντας προϋποθέσεις για µαζική είσοδο ξένων κεφαλαίων.

Η πρώτη αφορά την έγκριση της επόµενης δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, εξέλιξη η οποία θα

επισφραγίσει την αύξηση των πιθανοτήτων παραµονής της χώρας στην ευρωζώνη.

Η δεύτερη έχει να κάνει µε την πιθανότητα υποβάθµισης της ελληνικής αγοράς από την

κατηγορία των ανεπτυγµένων στις αναπτυσσόµενες. Η ελληνική αγορά κατέχει πολύ

µικρή στάθµιση στις ανεπτυγµένες αγορές, κάτω και από 1% πλέον. Αυτό σηµαίνει πως

www.24grammata.com

Page 24: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

κάποιο από τα χιλιάδες χαρτοφυλάκια που επενδύουν στην κατηγορία µε κριτήρια

παρακολούθησης των δεικτών θα µπορούσε να µην περιλαµβάνει καθόλου ελληνικές

µετοχές χωρίς απόκλιση από τους δείκτες.

Στις αναπτυσσόµενες αγορές η στάθµιση της ελληνικής αγοράς θα είναι µεγαλύτερη και

ως εκ τούτου θα υποχρεώσει τα διεθνή χαρτοφυλάκια που τις παρακολουθούν να την

βάλουν στις λίστες δραστηριότητας.

Απλά, στις ανεπτυγµένες αγορές το ΧΑ µοιάζει µε ένα µικρό ψάρι σε ένα τεράστιο

ενυδρείο. Στις αναδυόµενες θα µοιάζει µε ένα µεγαλύτερο σε ένα µικρότερο ενυδρείο.

Αυτή είναι σε γενικές γραµµές η εικόνα της ελληνικής αγοράς η οποία συνεχίζει να

εµφανίζει θετικές προσδοκίες. Το σκηνικό αυτό θα µπορούσε να ανατραπεί από µια

πολιτική κρίση στο εσωτερικό σενάριο που δεν φαίνεται σαν πιθανότερο και από µια

κρίση στο εξωτερικό.

2) Προθεσµιακές...

Καληµέρα κύριε Στούπα,

θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιο θεωρείτε το καταλληλότερο διάστηµα για το κλείσιµο

προθεσµιακών; ∆ηλαδή κατάθεση 3,6,9 ή 12 µηνών; Έχοντας κατά νου την

αποκλιµάκωση των επιτοκίων µετά την ανακεφαλαιοποίηση, σε τι επίπεδα πιστεύετε ότι

θα κινηθούν τα νέα επιτόκια και πότε;

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σας

Ο αναγνώστης σας, Ν. Κ. (θα παρακαλούσα να µη δηµοσιευτεί το ονοµατεπώνυµό µου,

ή έστω µόνο τα αρχικά)

Καλή σας ηµέρα!

Απάντηση: Η ανακεφαλαιοποίηση και η ενοποίηση του ευρωπαϊκού τραπεζικού

συστήµατος υπό την ΕΚΤ θα µειώσει το ρίσκο των καταθέσεων στις περιφερειακές

τράπεζες της ευρωζώνης. Αυτό λογικά θα κατεβάσει τα επιτόκια των περιφερειακών

τραπεζών που τώρα είναι υψηλά προκειµένου να συγκρατήσουν τις καταθέσεις που

φεύγουν. Όσο µειώνεται ο κίνδυνος αποχώρησης της χώρας από το ευρώ τόσο θα

µειώνονται και τα επιτόκια.

Αν µπορεί κάποιος να προβλέψει πότε θα σφραγίσει η εξάλειψη του κινδύνου εξόδου

από το ευρώ, πως και πότε θα προχωρήσει η τραπεζική ενοποίηση µπορεί πάνω κάτω να

προβλέψει και την πορεία των εδώ επιτοκίων...

Σε µια κατάσταση οµαλοποίησης τα ελληνικά επιτόκια θα πλησιάσουν εκείνα των άλλων

χωρών µε κάποια απόκλιση λόγω του εθισµού της αγοράς στο φόβο.

www.24grammata.com

Page 25: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

3)Γιατί θα είναι καταστροφικές...

Αγαπητέ κύριε Στούπα,

∆ιαβάζοντας το σηµερινό άρθρο σας, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ερώτηση του

αναγνώστη για το ΧΑ καθώς και την απάντηση σας. Κυρίως τη φράση "Από λογιστική

σκοπιά οι ανακεφαλαιοποιήσεις θα πρέπει να είναι καταστροφικές για τους παλιούς

µετόχους."

Και πάνω σε αυτό θα ήθελα να σας ρωτήσω,

1ον) Να τεκµηριώσετε για ποιό λόγο θα είναι καταστροφική η ανακεφαλαιοποίηση για

τους µετόχους και 2ον) Αν τελικά είναι προτιµότερο να περιµένει κάποιος την

ανακεφαλαιοποίηση για να τοποθετηθεί στις τραπεζικές µετοχές. Ή µήπως οι σηµερινές

τιµές ευκαιρίας των τραπεζών θα παρέλθουν µε µεγάλο ράλι µετά την ανακοίνωση της

δόσης τον Οκτώβριο; (αναφέροµαι σε µακροπρόθεσµες τοποθετήσεις).

Με εκτίµηση,

Μιχαήλ Π. Σιβρικόζης / Michael P. Sivrikozis

Απάντηση: Από λογιστικής πλευράς η ανακεφαλαιοποίηση είναι καταστροφική για τους

παλιούς µετόχους για τον εξής απλό λόγο. Ας υποθέσουµε πως οι ελληνικές τράπεζες

χρειάζονται ανακεφαλαιοποίηση ύψους 50 δισ. ευρώ, ενώ η αξία τους δεν ξεπερνά τα 5

δισ. ευρώ. Μετά τις αυξήσεις κεφαλαίου, σε γενικές γραµµές κάποιος που κατείχε το

10% των ελληνικών τραπεζών µε την διύλιση κεφαλαίου που θα γίνει θα κατέχει περί το

1%. Σε τι τιµή πρέπει να φτάσουν οι τραπεζικές µετοχές τα επόµενα χρόνια πάνω από τα

50 δισ. ευρώ για να µπορέσει κάποιος που έχει τοποθετήσεις 50 δισ. ευρώ να πάρει πίσω

το κεφάλαιο και να κερδίσει; Τα µεγέθη της ελληνικής αγοράς και οι δραστηριότητες στο

εξωτερικό µπορούν να δικαιολογήσουν στις ελληνικές τράπεζες κεφαλαιοποίηση 100

δισ. ευρώ, όταν το 2008 στην κορυφή της τραπεζικής κερδοφορίας είχαν πολύ

µικρότερη...

Λογιστικά δεν βγαίνει λοιπόν. Άρα, όποιος θέλει να προσελκύσει ιδιώτες πρέπει τεχνικά

να δηµιουργήσει ελκυστικούς όρους. Τι θα µπορούσε να είναι αυτό; Μικρότερες

αυξήσεις κεφαλαίου σε συνδυασµό µε υβριδικές ενέσεις κεφαλαίου που θα µοιάζουν µε

δάνεια και θα έχουν ορίζοντα αποπληρωµής µακροπρόθεσµο. Αυτό νοµίζω πως

ψάχνουν.

4) Φορολόγηση ελεύθερων επαγγελµατιών...

...Για την ακρίβεια από φέτος το σενάριο για την φορολόγηση των ελεύθερων

επαγγελµατιών και των εταιρειών λέει τα εξής:

Κατάργηση της κλίµακας φορολογίας εισοδήµατος µε παράλληλη αύξηση του φόρου

παροχής υπηρεσιών από το 20% στο 30%.

www.24grammata.com

Page 26: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Είτε θα συνεχίσει να παρακρατείται το 20% και το 10% θα κρατείται µε την εκκαθάριση

της δήλωσης, είτε θα υπάρξει αυτοτελής φορολόγηση 30% για όλους...

Ξεκινώ µε µια απλή αντιγραφή από γνωστή blogoεφηµερίδα.

Σκέφτοµαι λοιπόν και απορώ: για ποιό λόγο ένας ελεύθερος επαγγελµατίας να

προσπαθήσει να αυξήσει την δουλειά του; Για να βάλει αγχόνη στον λαιµό του

λαµβάνοντας το εκκαθαριστικό του; Αυτά είναι τα κίνητρα για να αυξηθεί η

παραγωγικότητα και κατά συνέπεια η απόδοση λογικού φόρου στους, ∆.Ν.Τ., κυβέρνηση

ή δεν ξέρω κι εγώ ποιούς άλλους;

Ένας φορολογικά-ασφαλιστικά και στον µανάβη της γειτονιάς ενήµερος ελεύθερος

επαγγελµατίας, που δεν επιβάρυνε το ∆ηµόσιο ούτε ένα σεντ, αντιθέτως όπου πήγαινε

πλήρωνε από γιατρούς έως τις διακοπές του και µε το παραπάνω. Επίσης δεν δικαιούµαι

να αρρωστήσω, πρέπει να είµαι κάθε µέρα στην δουλειά µου βρέξει-χιονίσει, για το

λιγότερο 12 ώρες, διακινδυνεύοντας για το αν θα πληρωθώ και όσο πρέπει στο τέλος της,

εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Εγώ αυτό που συµβαίνει, το χαρακτηρίζω ως Τιµωρία και Βλακεία. Η πρώτη έχει όρια η

δεύτερη όχι.

Μετά τιµής, λύπης και αγανακτήσεως.

5) Περί διαγραµµάτων...

Αγαπητέ κ. Στούπα,

Στα πλαίσια της διπλωµατικής µου εργασίας χρειάζοµαι να δηµιουργήσω γραφήµατα

αµερικάνικων κυρίως µετοχών, σαν αυτά που παρουσιάζετε αρκετές φορές στα άρθρα

σας (π.χ. http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1617600).

Θα µπορούσατε να µου πείτε µε ποιο πρόγραµµα τα δηµιουργήσατε, ή να µου προτείνετε

κάποιο αντίστοιχο το οποίο είναι ελεύθερο στο ∆ιαδίκτυο για τον καθένα;

Με εκτίµηση,

Ένας τακτικός σας αναγνώστης

Απάντηση: Χρησιµοποιώ το stockcharts.com. Το stockcharts.com έχει ελεύθερη

πρόσβαση σε διαγράµµατα µέχρι τρία χρόνια και συνδροµητική σχέση για διαγράµµατα

έως και 20ετίας.

Τα bigcharts.com έχουν ελεύθερη πρόσβαση για µεγαλύτερα χρονικά διαστήµατα.

Υπάρχουν και άλλες υπηρεσίες µε ιστορικά διαγράµµατα µεγαλύτερης διάρκειας.

www.24grammata.com

Page 27: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Τα πρώτα έχουν καλύτερη ποιότητα. Αν είναι λίγη δουλειά µπορείς να µου ζητήσεις να

σου την ετοιµάσω, αν είναι περισσότερα θα µπορούσαµε να βρούµε µια φόρµουλα να

χρησιµοποιήσεις την δική µου συνδροµή για λίγο.

6) Στο χείλος της Πηγάδας του Μελιγαλά...

Στη ζωή, ο Μάρκος Βαφειάδης και ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος, αρχιστράτηγοι των

συγκρουόµενων στον Εµφύλιο στρατών, συµφιλιώθηκαν προτού πεθάνουν. Στην τέχνη,

ο "δεξιός" Παπαγιαννόπουλος λέει στον "αριστερό" Κατράκη "χάσαµε και οι δυό..." Κι

αίφνης, το 2012, κάτι ναζιστικά κνώδαλα από τη µια, κι από την άλλη κάτι

σπουδαρχίδηδες, άκαπνοι "επαναστάτες"...

Aλλο συµφορά και άλλο κακούργηµα

Από

Asterix

– 25 Σεπτεµβρίου 2012

Εκτύπωση αυτής της δηµοσίευσης FacebookTwitterEmail

antikry.com

Σε µιαν αναπάντεχη συµφορά (σεισµό, φωτιά, πληµµύρα, λοιµό, ξενική εισβολή και

κατοχή) οι άνθρωποι σφίγγουµε τα δόντια και υποµένουµε. Ξυπνάνε απρόσµενες

δυνάµεις αντοχής, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αποδείχνεται πολυµήχανο. Oχι

www.24grammata.com

Page 28: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

ανώδυνα ούτε χωρίς θύµατα – η συµφορά έχει κόστος ανθρώπινες ζωές, είναι πάντοτε

απειλή θανάτου. Aλλά έχει τη «λογική» ότι ξεπερνάει τις δυνατότητές µας να την

αποτρέψουµε, γι’ αυτό και χαλυβδώνει το πείσµα µας, η ψυχή αντιστέκεται.

H ανεργία δεν είναι συµφορά. Oταν ξεπερνάει τα όρια της παροδικής συγκυρίας και

αδρανοποιεί το ένα τέταρτο του παραγωγικού δυναµικού της χώρας, είναι πολιτικό

κακούργηµα, κακουργεί την κοινωνία. Tο κακούργηµα έχει αυτουργούς, φυσικούς και

ηθικούς. Eίναι οι διαχειριστές της εξουσίας που κατάστρεψαν την οικονοµία από στυγνή

ιδιοτέλεια ή εγκληµατική ανικανότητα. Yπερχρέωσαν εξωφρενικά τη χώρα, σπατάλησαν

τα εισοδήµατά της, τον όποιο πλούτο της. Mόνο για να συντηρήσουν το πελατειακό

κράτος, το απολυταρχικό καθεστώς της κοµµατοκρατίας.

Σήµερα στην Eλλάδα οι υπαίτιοι για την εφιαλτική ανεργία, προκλητικά και επιδεικτικά

ατιµώρητοι, συνεχίζουν να ασκούν εξουσία (οι ίδιοι ή τα κόµµατα που τους παρήγαγαν),

την ώρα που εκατοµµύρια θυµάτων τους καταστρέφονται ψυχικά. Oι τρεις πρώτοι µήνες

µετά την απόλυση, αντέχονται. Mετά, η ψυχική διάλυση του άνεργου είναι µαρτύριο. H

λέξη µαρτύριο κυριολεκτεί. Σπάνια ο άνθρωπος βγαίνει ψυχικά και σωµατικά αλώβητος

από µακρά περίοδο ανεργίας. Eίναι σαν να τον φυλάκισαν και τον βασάνισαν φριχτά

«κατά λάθος». Aπό δικαστική πλάνη ή ξαστόχηµα των διωκτικών αρχών.

Tο ίδιο και η υπερφορολόγηση του πολίτη. ∆εν είναι συµφορά. Oταν οδηγεί τεράστιο

ποσοστό του πληθυσµού στα όρια της λιµοκτονίας, ρηµάζει τις αποταµιεύσεις του

µόχθου, νεκρώνει τη χαρά της παραγωγικής δηµιουργίας, είναι πολιτικό κακούργηµα,

κακουργεί την κοινωνία. Eγκληµα εν ψυχρώ, εκ προθέσεως. Aνατρέπει τον σχεδιασµό

και προγραµµατισµό της µιας και µοναδικής ζωής που έχει να ζήσει ο άνθρωπος, τις

σκοποθεσίες και τα όνειρα για τους καρπούς των µόχθων του, µπολιάζει ανίατα την ψυχή

µε την πίκρα ότι η ίδια του η πατρίδα τον εξαπάτησε, τον καταλήστεψε, έπνιξε τη ζωή

του στη µιζέρια.

Θεσπίζονται φορολογικοί συντελεστές σαδιστικής εξουθένωσης του πολίτη και

επιπλέον: µείωση δραµατική ή και κατάργηση του ποσοστού αφορολόγητου

εισοδήµατος. Eξωφρενικής αυθαιρεσίας χαράτσια. «Eκτακτες» εισφορές που τακτά

επαναλαµβάνονται. Eισφορές καταναγκαστικής «αλληλεγγύης». Tέλη ακίνητης

περιουσίας. ∆ηµοτικά τέλη. Yπέρογκο ειδικό τέλος που προσδιορίζεται όχι από το

εισόδηµα αλλά από το εµβαδόν της κατοικίας και εισπράττεται εκβιαστικά µαζί µε την

αξία του ηλεκτρικού ρεύµατος. Aναρίθµητοι κεφαλικοί φόροι για κάθε συναλλαγή του

πολίτη µε το δηµόσιο.

H αυθαίρετη υπερφορολόγηση ιδρύει αντιπαλότητα κράτους και πολίτη. Yποτίθεται ότι

το κράτος, η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας, συστήθηκε για

να κοινωνείται η χρεία, να υπηρετεί το κράτος, µε τις υπηρεσίες του και τους θεσµούς

του, την ανάγκη του πολίτη, του κάθε πολίτη. Στο καθεστώς της ελλαδικής

κοµµατοκρατίας η οργανωτική άρθρωση και λειτουργία της συλλογικότητας υπηρετούν

τους κατέχοντες την εξουσία, τις κοµµατικές συντεχνέις, όχι τον πολίτη. O πολίτης είναι

το θύµα του κράτους, το κράτος ο αντίπαλος, ο εχθρός και τύραννος του πολίτη. Oπου

www.24grammata.com

Page 29: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

και όπως µπορεί ο πολίτης θα προσπαθήσει να αποφύγει τη θυµατοποίηση, να ξεγελάσει

το κράτος, να παρακάµψει τις παρεµβάσεις του κράτους στη ζωή του. Nα φοροδιαφύγει.

H ανίατη αντιπαλότητα κράτους-πολίτη είναι αποτέλεσµα πολιτικής αδικοπραγίας, µε

αυτουργούς µόνο και αποκλειστικά τους διαχειριστές του κράτους, τους επαγγελµατίες

της εξουσίας. Eξουσιάζουν καταπατώντας και ακυρώνοντας κάθε σύµβαση (συµβόλαιο,

σύνταγµα) που ρυθµίζει τις σχέσεις πολίτη και κράτους. H φορολόγηση του πολίτη, όπως

και η µισθοδοσία του δηµόσιου λειτουργού και η συνταξιοδότησή του έχουν τη λογική

και τον χαρακτήρα συνθήκης, συµβολαίου που δεσµεύει αµοιβαία τους συµβαλλόµενους.

Tο κράτος αναλαµβάνει την υποχρέωση να παρέχει στον πολίτη περίθαλψη, εκπαίδευση,

συγκοινωνίες, έννοµη τάξη, κ. τ. ό., ο πολίτης αντιπαρέχει στο κράτος µέρος των εσόδων

από την εργασία του για να συντηρούνται οι κρατικές λειτουργίες. Oταν το κράτος

αθετεί τις υποχρεώσεις που µε συµβόλαιο ανέλαβε, ενώ εξαναγκάζει, µε τη βία

(δικαστική και αστυνοµική), τον πολίτη σε µονοµερή τήρηση των δικών του

υποχρεώσεων, αυθαίρετα διογκωµένων και πολλαπλασιασµένων, αλλοτριώνει το

κοινωνικό γεγονός σε επιχώρια ζούγκλα.

Oι κοµµατάνθρωποι που διαχειρίζονται το κράτος (είναι βλασφηµία να τους αποκαλούµε

πολιτικούς) κακουργούν την κοινωνία µε την πάγια τακτική κλοπής, καταλήστευσης των

ασφαλιστικών ταµείων, των προµηθειών υγειονοµικού υλικού, εξοπλιστικών

προγραµµάτων – αναρίθµητων ανάλογων κοινωνικών χρήσεων του φόρου που

καταβάλλουν οι πολίτες. Mειώνουν οι κοµµατάνθρωποι µισθούς δηµόσιων λειτουργών,

δηλαδή συµφωνηµένη αµοιβή για παροχή υπηρεσιών στο δηµόσιο, αθετούν συµβόλαιο

σαν κοινοί απατεώνες. Πετσοκόβουν συντάξεις, όχι προνοιακές, συντάξεις

ανταποδοτικές, δηλαδή κλέβουν κατατεθειµένα σε διάρκεια δεκαετιών χρήµατα πολιτών,

που τα εµπιστεύτηκαν οι λειτουργοί του κράτους στον εργοδότη τους για την

αποταµιευτική αξιοποίησή τους.

Eλάχιστα, απλώς ενδεικτικά τα παραδείγµατα ιχνογραφούν τον εφιάλτη που ζούµε στην

Eλλάδα σήµερα και που δεν πρόκειται για «συµφορά» ή για «κρίση» αλλά για το

αποτέλεσµα κοινωνικών στυγερών εγκληµάτων µε επώνυµους γνωστούς τοις πάσι,

φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς. Oι πολίτες βυθίζονται κάθε µέρα και πιο βαθειά στον

εφιάλτη, στον ίλιγγο του αδιεξόδου και της απόγνωσης, ενώ οι ένοχοι αυτουργίας των

κακουργηµάτων ζουν µε προκλητική, σκανδαλώδη πλουταλαζονεία – όσοι δεν

συνεχίζουν να απολαµβάνουν θώκους εξουσίας ως ανταµοιβή εξευτελιστικής

κοµµατικής ειλωτείας.

∆εν ζούµε συµφορά, δοκιµασία, ατύχηµα, ζούµε συντελεσµένο κακούργηµα. Oσο

περισσότεροι πολίτες το συνειδητοποιούν τόσο πληθύνονται οι πιθανότητες να γεννηθεί

η ελπίδα. H µία και µόνη ρεαλιστική ελπίδα: Nα συντριβεί ώς τα θεµέλια το σηµερινό

κοµµατικό σύστηµα και συνωδά το πελατειακό κράτος των εµπορευόµενων την εξουσία.

Nα προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Eθνοσυνέλευση, για καινούργιο Σύνταγµα.

Mε τους δωσιλόγους στερηµένους κάθε πολιτικό δικαίωµα.

www.24grammata.com

Page 30: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Εµείς βιαζόµαστε, όχι η Τρόϊκα

Άγγελος Στάγκος

[email protected]

Date: 08:05 - 25 Σεπ 2012

Η Τρόϊκα έφυγε αφήνοντας το µπαλάκι στο τεραίν της κυβέρνησης στην καλύτερη

περίπτωση, η την καυτή πατάτα στη χούφτα της κυβέρνησης στη χειρότερη και τώρα την

κρατάει και χοροπηδάει, καθώς τσιτσιρίζεται. Μαζί της και εµείς. Γιατί είναι φανερό ότι

η Τρόϊκα δεν βιάζεται.

∆εν βιάζεται δηλαδή να συντάξει την περιβόητη έκθεσή της για να υποχρεωθούν οι

δανειστές να εκταµιεύσουν τα λεφτά (µε την προϋπόθεση βέβαια ότι η έκθεση θα είναι

θετική και πάντως θα λέει κάπου ότι το χρέος είναι βιώσιµο για να µπορεί από το ∆ΝΤ

να δώσει το δικό του µερίδιο). Είτε η δόση δοθεί ολόκληρη, 31,5 δις, είτε δοθεί σε…

δόσεις, εµείς βιαζόµαστε, όχι οι δανειστές.

Η Τρόϊκα λοιπόν έφυγε, µε πολιτισµένο τρόπο είναι η αλήθεια, λέγοντας στον

Στουρνάρα και τους άλλους ότι θα ξαναγυρίσει µόλις ετοιµάσουν το πακέτο των 11,6 δις

και επιπλέον ίσως τα άλλα δύο δις για να παραµείνουν στα όρια του φετινού

προϋπολογισµού. Από εκεί και πέρα όλα όσα λέγονται ότι ο Στουρνάρας τα έσουρε στον

Τόµσεν η ότι ο Σαµαρά τηλεφώνησε στη Λαγκάρντ και της ζήτησε να τον συµµαζέψει,

οπότε ο «δανός» έγινε αρνάκι, είναι µπαρούφες για λαϊκή κατανάλωση. Να µη ξεχνάµε

ότι από την πρώτη στιγµή και ως σήµερα, η πολιτική τάξη παρουσιάζει την Τρόϊκα ως

τον «κακό» της ιστορίας, για να σκεπάζει τις δικές της καθυστερήσεις και τη δική της

ανικανότητα ή έλλειψη πολιτικής βούλησης.

Άρα, από την Αθήνα εξαρτάται πότε θα συνταχθεί η έκθεση της Τρόϊκας. Αυτή πρέπει να

καταλήξει στο πακέτο που ξέρουµε, αλλά και να προωθήσει απαραίτητα κάποιες

µεταρρυθµίσεις και µετά να φωνάξει του τροϊκανούς για να συµφωνήσουν και να

συντάξουν την έκθεση. Μόνο που οι δικοί µας, που κάποτε υπέγραψαν εκείνη την κοινή

διακήρυξη, η οποία δεν βγαίνει µε τίποτα, συνεχίζουν να κάνουν ντρίµπλες στον εαυτό

τους. Τώρα ο Σαµαράς, λέει, προωθεί άλλη µεγαλοφυή ιδέα. Σκέπτεται να ζητήσει από

www.24grammata.com

Page 31: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

την Τρόϊκα να µην απαιτήσει ισοδύναµα µέτρα για τα 2,5 δις που θεωρούνται οµιχλώδη,

αλλά να συµφωνήσει σε αυτά που προτείνει η ελληνική πλευρά και αν δεν αποδώσουν

ως του χρόνου, τότε να παρθούν τα σκληρά και άµεσης απόδοσης. Θα το δεχθεί όµως η

Τρόϊκα αυτό;

Και κάτι ακόµη. Οι δικοί µας έχουν παρεξηγήσει την έννοια της κυβέρνησης

συνεργασίας. Ούτε στη Γερµανία, ούτε στην Αγγλία, ούτε πουθενά αλλού που

κυβερνούν κυβερνήσεις συνεργασίας συνεδριάζουν κάθε τρεις µέρες και για το

παραµικρό οι ηγέτες των κοµµάτων που τις στηρίζουν. Την ευθύνη την έχει ο

πρωθυπουργός, αν οι άλλοι δεν συµφωνούν σε κάτι κάνουν µία δήλωση, ενδεχοµένως να

πάρουν και κάποια απάντηση και προχωρούν. Εκτός και αν θέλουν να προκαλέσουν

κρίση ή υπάρχει θέµα αρχής, οπότε τα σπάζουν. Με την τακτική αλά γκρέκα, δεν θα

πάρουµε τη δόση ούτε το Πάσχα, ακόµη και αν θέλουν οι άλλοι να µας τη δώσουν!

Υ.Γ. Και µέσα σε όλα έπεσε και η περίεργη ιστορία για Μεϊµαράκη, Βουλγαράκη και

Λιάπη, Βέβαια τα λεφτά τα οποία αναφέρονται (ξέπλυµα 10 δις) είναι εξωπραγµατικά,

αλλά θα δούµε αν άρχει άτι σε µία ιστορία που εκκρεµεί από το 2010 και βγήκε τώρα

στα ξεκούδουνα. Οι Βουλγαράκης, Λιάπης είναι καµένοι, αλλά το πολιτικό πρόβληµα

δηµιουργείται για πολλούς και διάφορους λόγους µε τον Μεϊµαράκη που είναι πρόεδρος

της Βουλής, τέταρτος δηλαδή στην ιεραρχία της πολιτείας. Αυτό πάντως που

κυκλοφόρησε χθές, περί αναστολής εκτέλεσης των καθηκόντων του, δεν στέκει. Ωστόσο,

η υπόθεση µυρίζει…

Αγγελος Στάγκος

∆ΕΚΟ: Οι «εκλεκτοί» ή οι ιδιώτες;

Font Size

Τρίτη, 25 Σεπτέµβριος 2012 08:00

www.24grammata.com

Page 32: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

.∆ηµήτρης Μάρδας

H συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση των ∆ηµόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισµών (∆ΕΚΟ) φαίνεται να τερµατίζεται µε την χωρίς όρους εκποίηση όλων των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.

Η εγκληµατική µετάθεση του προβλήµατος από το 2005 και ιδίως από το 2009 και µετά, ήταν γνωστό στους πάντες –πλην ίσως στους εκάστοτε κυβερνώντες– ότι θα οδηγούσε στην πλήρη απαξίωση της περιουσίας του ∆ηµοσίου!

Η ατέρµονη συζήτηση για το κατά πόσο οι επιχειρήσεις που παράγουν διάφορα δηµόσια αγαθά έπρεπε να βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, καταλήγει πάντοτε σε θέσεις, που επαρκώς δικαιολογούνται είτε από τις απόψεις των οπαδών του κοινωνικού κράτους ή από εκείνες υπέρ του λιγότερου κράτους.

Οι ∆ΕΚΟ όφειλαν να κρατήσουν το δηµόσιο χαρακτήρα τους!. Τα δηµόσια αγαθά έπρεπε να προσφέρονται από το κράτος!. Όλα αυτά είναι απόλυτα λογικά και αποδεκτά υπό µια προϋπόθεση: Όλες οι ∆ΕΚΟ έπρεπε να διοικούνται κατά τον τρόπο, που θα οδηγούσε εκ µέρους τους, τόσο στην προσφορά των απαιτούµενων δηµόσιων αγαθών και υπηρεσιών σε τιµές το δυνατό χαµηλές, όσο και στη µείωση των αιώνιων ετήσιων διαχειριστικών τους ελλειµµάτων.

Είναι άραγε τόσο δύσκολη η επίτευξη αυτών των στόχων; Φυσικά όχι. Αν οι διοικητές των ∆ΕΚΟ γνώριζαν το αντικείµενο της επιχείρησης, την ευθύνη της οποίας ανελάµβαναν, όπως και την τέχνη της ∆ιοίκησης, τότε τα πράγµατα θα ήταν διαφορετικά. Θα είχαµε υψηλά κερδοφόρες, σύγχρονες δηµόσιες επιχειρήσεις, που δε θα αντιµετώπιζαν σήµερα την απειλή της ιδιωτικοποίησης.

Η πλειοψηφία των ελλειµµατικών ∆ΕΚΟ, σε συνδυασµό µε την απουσία αντιστάσεων εκ µέρους της πολιτικής ηγεσίας, εύλογα συµπαρασύρουν στον Καιάδα των ιδιωτικοποιήσεων και τις κερδοφόρες δηµόσιες επιχειρήσεις, εξέλιξη που δεν είναι τυχαία.

Οι ∆ηµόσιες επιχειρήσεις, λειτουργώντας σαν παραµάγαζα των γραφείων των βαρόνων της πολιτικής δεν λειτουργούν εδώ και δεκαετίες µε ορθολογικό τρόπο. Γενικοί ∆ιευθυντές ή ∆ιευθύνοντες Σύµβουλοι, εν πολλοίς ανεπάγγελτοι, παιδιά του κοµµατικού σωλήνα, χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες, παίρνοντας απλά το «δακτυλίδι» της εξουσίας από τον πολιτικό τους µέντορα, αναλαµβάνουν εδώ και χρόνια τη διοίκησή τους.

Κεντρικός στόχος τους δεν ήταν η παροχή φθηνών δηµοσίων αγαθών και η επίτευξη ενός ικανοποιητικού επίπεδου κέρδους, αλλά η εξυπηρέτηση της πολιτικής πελατείας του πολιτικού γραφείου που τους έθρεψε και τους ανέδειξε.

www.24grammata.com

Page 33: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Έτσι, παρά το γεγονός ότι φθάσαµε στην τελευταία του κακού τη σκάλα, τα κριτήρια επιλογής µεγάλου µέρους των ∆ιοικητών των ∆ΕΚΟ δεν είχαν και εξακολουθούν µην έχουν, την παραµικρή σχέση µε τα όσα πρόβλεπε η λογική του ξεχασµένου και πολύπαθου open gov.

Εγκάθετοι πολιτικών γραφείων που µοιράζουν το χρόνο τους ανάµεσα στην επιχείρηση που ανέλαβαν να διοικήσουν και το γραφείο του πολιτικού τους καθοδηγητή, εξασφαλίζουν ένα πανάκριβο χαρτζιλίκι για να ζήσουν!. Έτσι, οι δεκάδες ∆ΕΚΟ µοιράζονται «δίκαια», ανάµεσα αρχηγικά στελέχη των κοµµάτων και κυβερνήσεων, που ψάχνουν απεγνωσµένα να προσφέρουν ακόµη και σήµερα πολιτικά ρουσφέτια. Ποιος νοιάστηκε για το τι παρήγαγε όλος αυτός ο συρφετός των αναποτελεσµατικών στελεχών τόσα χρόνια, που αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε ιδιωτικοποίηση; Ελάχιστοι τιµούν τη θέση που τους δόθηκε, καθώς διαθέτουν τα απαιτούµενα προσόντα παραµένοντας σε δύσκολα πόστα, που δεν προσελκύουν την προσοχή των γνωστών θαµώνων των πολιτικών γραφείων. Αυτοί δεν έχουν να φοβηθούν το παραµικρό από τις ιδιωτικοποιήσεις. Έχουν «ψηθεί» στην αγορά πριν αναλάβουν την όποια ∆ΕΚΟ. Από την αγορά άρχισαν και εκεί θα συνεχίσουν.

Έτσι, εδώ που φθάσαµε το ερώτηµα που εύλογα τίθεται είναι το εξής: ∆εδοµένου ότι η πολιτική ηγεσία αρνείται πεισµατικά να εισάγει στις ∆ΕΚΟ ένα άλλο τρόπο διοίκησης µε επιστήµονες, που δεν ανήκουν στο περιβάλλον της πολιτικής τους πελατείας τι είναι προτιµότερο;

Να διοικούνται οι ∆ηµόσιες επιχειρήσεις από τους γνωστούς «εκλεκτούς» των πολιτικών γραφείων των βαρόνων της πολιτικής ή από ιδιώτες η επιχειρηµατική δράση των οποίων θα εποπτεύεται από το κράτος;

∆υστυχώς, οι υποκριτικά ένθερµοι υποστηριχτές –προς ίδιον όφελος– πολιτικοί µας του δηµόσιου χαρακτήρα των ∆ΕΚΟ, µε τις επιλογές τους, τις οδήγησαν σε χρεοκοπία.

Οπότε αποµένει η δεύτερη λύση, της ιδιωτικοποίησης, η οποία όµως οφείλει να ακολουθήσει κάποιους κανόνες σφιχτής εποπτείας, έτσι ώστε να µη βρεθούµε στο άλλο άκρο της ασυδοσίας των αγορών.

Ως προς τις τιµές πώλησης των ∆ΕΚΟ, ας αναλογιστούν όσοι τις οδήγησαν στην άθλια κατάσταση που βρίσκονται, µε την εγκληµατική τους αδιαφορία ή εξυπηρετώντας συνειδητά συγκεκριµένες σκοπιµότητες.

Ο ∆ηµήτρης Μάρδας είναι Καθηγητής Τµήµατος Οικονοµικών Επιστηµών του ΑΠΘ

ευτέρα, 24 Σεπτεµβρίου 2012

Το ευχολόγιο για ανάπτυξη και τι - δεν - κάνουν κυβερνήσεις και τρόικα

www.24grammata.com

Page 34: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Του Τάσου Γιανίτση, ΒΗΜΑ, 23.9.12

Πού πάµε; ∆εν ξέρουµε. Θα ξεπεράσουµε την κρίση µέσα από τις πολιτικές που

ακολουθούµε; ∆εν ξέρουµε. Για τέσσερα χρόνια τώρα το σηµείο ισορροπίας, µετά το

οποίο θα µπορούσαµε να ατενίζουµε µια προοπτική προς τα επάνω, δεν έχει βρεθεί.

Από την άνοιξη του 2010 κάθε κάποιους µήνες βρισκόµαστε σε κρίσεις πολιτικής,

που ακολουθούνται από νέες κρίσεις. Η πολιτική επικεντρώνεται - αναγκαστικά -

στα µακροοικονοµικά. Eτσι τα ζητήµατα του παραγωγικού συστήµατος και του

κοινωνικού κράτους βρίσκονται στο κενό. Και τα δύο αποτελούν τα παθιασµένα

στοιχεία κάθε δηµόσιας συζήτησης, αλλά κατά περίεργο τρόπο είναι οι παρίες της

πολιτικής αντιµετώπισης της κρίσης. Οµως η σχέση της χώρας και της ελληνικής

κοινωνίας µε την κρίση θα κριθεί από την ισορροπία στο τρίγωνο «δηµοσιονοµική,

παραγωγική, κοινωνική διάσταση». Η ισορροπία αυτή ήταν προβληµατική για

δεκαετίες και γι' αυτό η κρίση πήρε τη µορφή και την ένταση που πήρε. Η ίδια

ισορροπία συνεχίζει να είναι πιο προβληµατική σήµερα, µέσα στην κρίση. Η

οικονοµία µας δεν πέτυχε ανάπτυξη επειδή ισχυροποιήθηκε αντίστοιχα η

παραγωγική µας βάση. Ούτε πέτυχε κοινωνικό κράτος στηριγµένο σε κάποιο

ανθεκτικό παραγωγικό σύστηµα. Αλλωστε ένα τµήµα αυτού που εµφανίζεται ως

κοινωνικό κράτος κάθε τόσο αποκαλύπτεται ότι δεν είναι παρά ιδιοτελείς παροχές

σε άτοµα ή οµάδες, άσχετες µε κοινωνική πολιτική. Ανάπτυξη, κοινωνικό κράτος και

κρατική πολιτική πριν από την κρίση στηρίζονταν σε µεγάλο βαθµό στο αδιάκοπο

φούσκωµα των ελλειµµάτων και των εξωτερικών χρεών. Στη φάση της κρίσης

ξεφουσκώνουν τα ελλείµµατα και έτσι ξεφουσκώνουν και η ανάπτυξη και το

κοινωνικό κράτος.

Γίνεται κάτι λάθος; Θέλει κανείς να απαντήσει στο ερώτηµα αρνητικά; Σε κάθε

περίπτωση, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι µια ανάπτυξη η οποία θα µείωνε την ύφεση,

θα στήριζε το κοινωνικό κράτος και θα έδινε µια διαφορετική προοπτική δεν

σηµαίνει πρόσθετα ελλείµµατα και δάνεια αλλά πιο ισχυρή παραγωγή. Η κυρίαρχη

αντίληψη όµως όλο αυτό το διάστηµα είναι ότι η επιστροφή σε συνθήκες

www.24grammata.com

Page 35: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

δηµοσιονοµικής ισορροπίας δηµιουργεί ύφεση και η συνταγή που συνάγεται είναι

ίδια µε την παλιά που οδήγησε στην κατάρρευση: θα τα «καταφέρουµε», αν οι ξένοι

µάς δώσουν τα ποσά που φοροδιαφεύγουν στη χώρα, µέσα από νέα και µεγαλύτερα

δάνεια, που θα τα ξοδέψουµε καταναλωτικά και θα τα αποπληρώσουµε όπως τα

παλιά!

Μια τέτοια ψευδοαναπτυξιακή συνταγή για άλλη µια φορά σηµαίνει µετάθεση του

λογαριασµού της κενότητας σε όσους θα αποπληρώσουν αργότερα. Ακόµα και η

επιµήκυνση που συζητείται, που φυσικά θα ελαφρύνει το βάρος µας για τα επόµενα

άµεσα χρόνια, θα µετακυλήσει µια τεράστια µάζα υποχρεώσεων για το 2020 και

µετά, που θα διατηρεί το τέλµα για αόριστο διάστηµα. Η σκέψη είναι

φωτοαντίγραφο των κοινωνικά ευαίσθητων πολιτικών λύσεων του παρελθόντος, που

αποτέλεσαν τη γενέτειρα των άγριων περικοπών µισθών, συντάξεων και

εισοδηµάτων σήµερα. Τέτοιες τεράστιας σηµασίας επιλογές µπορεί να απαντηθούν

καταφατικά ή και αρνητικά, οι συνέπειές τους όµως για την κοινωνία και τη χώρα

δεν µπορεί να αποσιωπώνται συστηµατικά και όταν έρθει η ώρα της αλήθειας να

θυµόµαστε «κόκκινες γραµµές».

Η πολιτική της τρόικας, ενώ παρεµβαίνει έντονα στα εισοδηµατικά, περιορίζεται σε

φραστικές συστάσεις για τη φοροδιαφυγή και αγνοεί την παραγωγική

αναδιάρθρωση. Επιπλέον, σε επί µέρους πολιτικές δείχνει να αποβλέπει

περισσότερο σε επί µέρους συµφέροντα παρά στη δηµοσιονοµική σταθεροποίηση

και στην ανάπτυξη. Ετσι η συρρίκνωση της οικονοµίας ακυρώνει τις προσπάθειες

µακροοικονοµικής προσαρµογής. Επιπλέον, όταν, πέρα από την ύφεση, το κράτος

σαρώνει κάθε τραπεζική ρευστότητα για να καλύψει τα δικά του ελλείµµατα,

αδυνατεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και υπάρχει γενικότερη έλλειψη

εµπιστοσύνης, προκύπτει παραγωγική αποδιάρθρωση. Πολλές παραγωγικές

µονάδες κλείνουν, η γνώση διασπάται και χάνεται, επενδύσεις καταστρέφονται. Αν η

κρίση είναι πίσω από τις επιπτώσεις αυτές, η κρίση τροφοδοτείται και από αυτές.

Αυξάνονται τα ελλείµµατα, υπονοµεύεται η ανταγωνιστική βάση, εντείνεται η

ανεργία, πλήττεται η ανάπτυξη.

Με το τοπίο ως έχει, οικονοµία και κοινωνία βυθίζονται στην παγίδα ενός

αργόσυρτου τέλµατος. Πολλά και επώδυνα έχουν γίνει µέχρι τώρα. Οµως η απόδοση

θα είναι ισχνή όσο οι αλλαγές έχουν κενά σε κεντρικούς κρίκους της «αλυσίδας

αξίας» της πολιτικής. Αναφορές σε διαρθρωτικές µεταρρυθµίσεις δεν αρκούν γιατί

οι µεταρρυθµίσεις διόλου δεν οδηγούν αναγκαστικά στην ανάπτυξη. Αν π.χ. η

πολιτική αξιοποιεί το οξυγόνο που δηµιουργείται για να εντείνει τα παράλογα του

δηµόσιου τοµέα ή τη διαφθορά, η κοινωνία δεν θα καταλάβει τίποτα, όσες

µεταρρυθµίσεις και αν γίνουν. Επίσης, µια σοβαρή µεταρρύθµιση απαιτεί πολλές

συµπληρωµατικές δράσεις, σε επίπεδο πολιτικής αλλά και κοινωνικών παικτών.

Μεταρρυθµίσεις σε µια κοινωνία στην οποία κάθε εβδοµάδα κλείνουν κατά βούληση

συγκοινωνίες, λιµάνια, εµπορικά κέντρα, σηµειώνονται καταστροφές, ξυλοδαρµοί

και εντάσεις, το αναπτυξιακό αποτέλεσµα είναι ανέφικτο. Προφανώς στη σηµερινή

www.24grammata.com

Page 36: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

φάση δεν περιµένει κανείς κοινωνική υποταγή σε περιοριστικές πολιτικές. Αλλά και,

προφανώς, αν µια κοινωνία που προσβλέπει µε αγωνία σε µια ανάπτυξη κινείται σε

ένα τέτοιο τοπίο, η συνέπεια είναι αντίστροφη µε την επιδίωξη. Η απάντηση δεν

είναι τεχνοκρατική. Είναι δουλειά της πολιτικής (και της «απ' έξω») να σχεδιάσει, να

πείσει και να εξισορροπήσει πολιτικές και πραγµατικότητες.

Η Ελλάδα ενώ σηµείωσε σηµαντική σύγκλιση σε όρους ΑΕΠ µε την ΕΕ υστερεί

σηµαντικά στις δοµές παραγωγής και σε γνώσεις. Ανάπτυξη όµως σηµαίνει

παραγωγικό µετασχηµατισµό, αλλαγή στα µεγέθη και στην ανταγωνιστική

ανθεκτικότητα των επιχειρήσεων, ανάδειξη επιχειρήσεων που δεν σβήνουν σε λίγα

χρόνια, καινοτοµίες και τεχνολογική ανάπτυξη στο εκπαιδευτικό και στο

παραγωγικό σύστηµα, απάλειψη της εκτεταµένης διαφθοράς και γραφειοκρατίας σε

όλο το φάσµα της διοίκησης, σηµαίνει και απεγκλωβισµό από πολιτικές που

απονέµουν προσόδους για πελατειακά οφέλη σε ειδικές οµάδες. Σηµαίνει µια

επιστροφή στις δυνατότητες του αγροτικού χώρου, ο οποίος αφού αποµυζήθηκε από

τον κόσµο του εγκαταλείφθηκε. Σηµαίνει επίσης ένα αυστηρό, διαφανές δίκαιο και

απαλλαγµένο από µηχανισµούς διαφθοράς φορολογικό σύστηµα. Σηµαίνει κράτος

δικαίου. Τι απ' όλα αυτά συνοδεύει τα προγράµµατα που εκπονούν τρόικα και

κυβερνήσεις µαζί;

Παλαιότερα η αντίληψη της βιοµηχανικής πολιτικής οδήγησε σε τερατουργήµατα

κρατικής αποτυχίας και διαφθοράς. Σήµερα η έννοια µιας πολιτικής που θέτει

γενικότερους στόχους ανάπτυξης και προσπαθεί να στηρίξει την παραγωγική

αναδιάρθρωση είναι εγγενής στη διεθνή πολιτική. Στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη και

στην ΕΕ η συνεχής διαφοροποίηση της παραγωγής και η δηµιουργία νέων - µικρών ή

µεγάλων - πεδίων ανταγωνιστικών πλεονεκτηµάτων έχουν αναδειχθεί σε κεντρικά

εργαλεία αναπτυξιακής πολιτικής (τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, σύγχρονες υποδοµές,

νανοτεχνολογία, βιοτεχνολογία, ηλεκτρονικά). Στη µη νεοφιλελεύθερη χώρα µας

αντίστοιχες µορφές πολιτικής ανάλογες µε τα δεδοµένα µας απλώς είναι

ανύπαρκτες. Η λογική της αυτορρύθµισης της αγοράς κυριαρχεί.

Σύντοµα οι αποφάσεις για τα νέα µέτρα θα σβήσουν κάθε άλλον προβληµατισµό και

εξέλιξη στη χώρα. Ετσι, αναγκαστικά, θα µείνουµε µε αναπάντητα τα δύο παραπάνω

αρχικά ερωτήµατα.

Ο κ. Τάσος Γιαννίτσης είναι πρώην υπουργός.

Σάββατο, 22 Σεπτεµβρίου 2012

Οι περικοπές και το Σύνταγµα. Τα οικονοµικά µέτρα και η επίκληση

της «συνταγµατικότητας»

www.24grammata.com

Page 37: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Του Π.Κ. Ιωακειµίδη, NEA, 21.9.12

Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η συµπεριφορά σε λόγια και πράξεις ορισµένων κατά κανόνα προνοµιούχων οµάδων, όπως, π.χ. η συχνή αναφορά στην έννοια της «συνταγµατικότητας» προκειµένου να αποκρούσουν την ανάληψη βαρών (περικοπή µισθών κ.λπ.). Η απόκρουση των οποιωνδήποτε µέτρων δεν γίνεται µε αναφορά σε κάποια ευρύτερα καθολική αρχή, όπως της ∆ικαιοσύνης, λ.χ., ή της ισότητας, αλλά στη συνταγµατικότητα - στο ότι δηλαδή κάποια µέτρα εµφανίζονται να αντίκεινται στο συνταγµατικό κείµενο. Και επειδή αντίκεινται δεν πρέπει να εφαρµοσθούν. ∆εν είµαι συνταγµατολόγος και ως εκ τούτου δεν µπορώ και δεν προτίθεµαι να µπω σε συζήτηση για τη «συνταγµατικότητα» καθεαυτήν. Ούτε θα µπω στην ουσία, εάν καλώς ή κακώς γίνονται κάποιες περικοπές (που µπορεί, όπως φαίνεται, να γίνονται εντελώς κακώς). Αυτό που είναι εµφανώς ενοχλητικό είναι ότι η αναφορά στη «συνταγµατικότητα» γίνεται χωρίς να λαµβάνονται υπόψη το ευρύτερο κοινωνικό συµφέρον και η γενικότερη οικονοµική πραγµατικότητα της χώρας, χωρίς να σταθµίζονται οι επιπτώσεις για άλλες, λιγότερο προνοµιούχες, οµάδες (που έχουν όντως γονατίσει κάτω από τις οριζόντιες περικοπές µισθών και συντάξεων), χωρίς να συνεκτιµάται η προοπτική της χώρας. Με άλλα λόγια, η επίκληση της συνταγµατικότητας αποκαλύπτει µια στενή, νοµικιστική

προσέγγιση, ξεκοµµένη από την κοινωνική, οικονοµική, πολιτική πραγµατικότητα.

Ας υποθέσουµε ότι όντως, µε µια στενή, κατά λέξη στεγνή ερµηνεία του συνταγµατικού κειµένου, ένα µέτρο όπως η περικοπή/µείωση του µισθού κάποιας κατηγορίας κρίνεται αντισυνταγµατική. Αν παρ' όλα αυτά, όµως, το κράτος δεν έχει χρήµατα να καταβάλει τους µισθούς, τι θα µπορούσε να συµβεί; «∆ει δη χρηµάτων». Η ανακήρυξη ενός µέτρου απλώς και µόνο ως αντισυνταγµατικού δεν επιλύει το πρόβληµα, δεν φέρνει πόρους στο κράτος. Εκτός εάν η έννοια της συνταγµατικότητας ερµηνεύεται µε τρόπο που να σηµαίνει ότι οι προνοµιούχες οµάδες προστατεύονται από το Σύνταγµα, αλλά ο συνταξιούχος των 600 ευρώ, λ.χ., «δεν έχει στον ήλιο µοίρα». Νοµίζω ότι αυτές οι στενές νοµικιστικές προσεγγίσεις καταλήγουν σε παράλογα αποτελέσµατα που αντιστρατεύονται την «κοινή λογική», κι αν εφαρµόζονταν θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε κοινωνικές τερατογενέσεις.

Από µια ευρύτερη πολιτική θεώρηση θα προσυπέγραφα το επιχείρηµα των αµερικανών «φεντεραλιστών» σύµφωνα µε το οποίο η επιβίωση του Συντάγµατος, η επιβίωση δηλαδή του δηµοκρατικού συστήµατος µε όλα τα συστατικά πολιτικά, θεσµικά, αξιολογικά στοιχεία του, νοµιµοποιεί ως

www.24grammata.com

Page 38: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

συνταγµατικό ένα µέτρο και µια πολιτική. Εάν το Μνηµόνιο και η δανειακή σύµβαση (της οποίας η συνταγµατικότητα έχει επίσης αµφισβητηθεί) συνιστούν όρους για την επιβίωση της συνταγµατικής, δηµοκρατικής τάξης στη χώρα, ή ακόµη εάν συνιστούν προϋπόθεση προκειµένου η χώρα να ανακτήσει την αδικαιολογήτως (λόγω χρέους) απολεσθείσα κυριαρχία, ανεξαρτησία, αυτοδύναµη παρουσία της στο ευρωπαϊκό αλλά και στο ευρύτερο διεθνές σύστηµα, τότε όχι µόνο δεν µπορεί να τεθεί θέµα συνταγµατικότητας αλλά, κάτι τέτοιο, θα ήταν έσχατος παραλογισµός. Να σηµειωθεί σε αυτό το σηµείο ότι, προκειµένου να διασωθεί η ευρωζώνη, η Ευρωπαϊκή Ενωση «παραβίασε» τυπικά τις Συνθήκες της (που σύµφωνα µε το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο αποτελούν το Σύνταγµα της Ενωσης) και ειδικότερα τη βασική διάταξη για τη «µη διάσωση» (non-bailout clause). Αν η Ενωση παρέµενε δογµατικά προσκολληµένη στη διάταξη αυτή η ευρωζώνη σήµερα θα αποτελούσε παρελθόν. Αλλά η διάταξη, τυπικά, παραβιάσθηκε. Κι απ' ό,τι γνωρίζω κανένα δικαστήριο δεν έκρινε παράνοµη τη διάσωση της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας ή τη στήριξη της Ισπανίας και της Ιταλίας. Ευτυχώς, η έννοια της συνταγµατικότητας ερµηνεύεται (και εφαρµόζεται) κάπως διαφορετικά στο πλαίσιο της Ενωσης (και του ευρωπαϊκού ∆ικαίου).

Προσωπικά θεωρώ ότι µια ουσιαστική επίκληση της συνταγµατικότητας σε αντίστιξη µε τη σηµερινή πραγµατικότητα που βιώνει η χώρα θα παρέπεµπε σε διατάξεις που λένε ότι «οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόµου» και κυρίως ότι «οι έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δηµόσια βάρη, ανάλογα µε τις δυνάµεις τους». Και στο πεδίο αυτό έχουµε όντως βάναυση, κατάφωρη παραβίαση του Συντάγµατος, µε την πλέον ουσιαστική σηµασία, που ακούει στο όνοµα φοροδιαφυγή. Κάποιοι συνέλληνες όχι µόνο δεν συνεισφέρουν «ανάλογα µε τις δυνάµεις τους» αλλά δεν συνεισφέρουν καθόλου, ενώ κάποιοι άλλοι (π.χ. µισθωτοί, συνταξιούχοι) συνεισφέρουν εµφανώς δυσανάλογα. Αλλά αυτοί δεν είναι προνοµιούχοι ούτε τους ρωτάνε για τη «συνταγµατικότητα» των µειώσεων των αµοιβών τους. Αλήθεια, οι διάφοροι δικηγορικοί σύλλογοι, που θεωρούν αντισυνταγµατική τη δανειακή σύµβαση, γιατί δεν ασχολούνται µε το θέµα; Ο Π.Κ. Ιωακειµίδης είναι καθηγητής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πανεπιστήµιο Αθηνών.

Παρασκευή, 21 Σεπτεµβρίου 2012

Οι δύο µαύρες συµπληγάδες

www.24grammata.com

Page 39: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Του Παύλου Αθανασόπουλου, Μεταρρύθµιση, 21.9.12

∆εν είναι εύκολα τα πράγµατα. Η χώρα βρίσκεται ανάµεσα στις δύο µαύρες συµπληγάδες, που λέει ο ποιητής. Από τη µια, πρέπει πάση θυσία να αποφύγει την καταστροφική χρεοκοπία και να παραµείνει στην Ευρώπη, ειδικά τώρα που διαµορφώνονται ελπιδοφόρες προοπτικές σε αυτήν. Κι από την άλλη, πρέπει να αντιµετωπίσει τον ορατό κίνδυνο της κοινωνικής διάλυσης, της βίας και του εκφασισµού. ∆ύσκολη η ισορροπία ανάµεσα στα δύο. Αλλά δεν υπάρχει και άλλος δρόµος. Μέσα σε µικρό διάστηµα πρέπει να γίνουν µεταρρυθµίσεις που δεν έγιναν µέσα σε δεκαετίες. Και να αντιµετωπισθούν οι παθογένειες µιας άρρωστης οικονοµίας και κοινωνίας, που έχουν, µε την πάροδο του χρόνου, γίνει ένα κουβάρι που δεν ξεµπλέκεται εύκολα. Σε αυτό το δύσκολο έργο, δεν βοηθά η τρόικα. Είναι κλεισµένη σε µια ανάλγητη, στενοκέφαλη λογική, που βλέπει µόνο αριθµούς και δεν παίρνει υπόψη της τις κοινωνικές και πολιτικές παραµέτρους και παρενέργειες. ∆εν βοηθούν βέβαια και οι υπουργοί, που δεν φαίνεται να έχουν µελετηµένες και επεξεργασµένες προτάσεις διαρθρωτικών µέτρων που θα αντικαθιστούσαν τις οριζόντιες περικοπές. Η πρόταση της ∆ΗΜΑΡ για πολιτική διαπραγµάτευση σε επίπεδο υψηλότερο από τους

υπαλλήλους της τρόικας, δεν αξιοποιήθηκε. Όπως δεν αξιοποιήθηκε και η πρόταση του

ΠΑΣΟΚ για συγκρότηση εθνικής διαπραγµατευτικής οµάδας. Από την άλλη, µεγάλα

τµήµατα της κοινωνίας έχουν φθάσει στα όριά τους. Ο κίνδυνος κοινωνικών εκρήξεων

είναι ορατός. Η ανοµία, η αποσάθρωση της στοιχειώδους κοινωνικής συνοχής, η βία, ο

αριστερόµορφος λαϊκιστικός τυχοδιωκτισµός, ο ναζισµός, εξαπλώνονται.

Παρ’ όλα αυτά, µέσα σε αυτές τις λίγες µέρες, η κυβέρνηση και τα κόµµατα που τηνστηρίζουν, πρέπει να φουλάρουν τις µηχανές τους. Πρέπει να βρεθούν ισοδύναµα που θα ελαφρύνουν την επιβάρυνση των φτωχών λαϊκών στρωµάτων. Οι θυσίες πρέπει να είναι κλιµακωτές και αναλογικές και να µην οδηγούν σε εξαθλίωση ήδη εξαθλιωµένους ανθρώπους. ∆εν πρέπει να υπάρξει αύξηση των ορίων ηλικίας για ανθρώπους που είναι κοντά στην σύνταξη. Γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, άνθρωποι που έχουν χάσει την δουλειά τους και επαγγελµατίες που έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις τους, αρκετά µεγάλοι για νέο ξεκίνηµα, που

www.24grammata.com

Page 40: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

περιµένουν τη σύνταξη για να επιβιώσουν. Αλλά και όσοι έχουν δουλειά, παραµένοντας, θα φράξουν το δρόµο σε άνεργους νέους. Και οπωσδήποτε, το όποιο πακέτο µέτρων πρέπει να συνοδεύεται από ένα δίκαιο και αποτελεσµατικό φορολογικό νόµο και να γίνει ενεργοποίηση µε σύγχρονες µεθόδους ηλεκτρονικής διασταύρωσης του φοροεισπρακτικού µηχανισµού. Όπως επίσης πρέπει να επιταχυνθούν άµεσα, αναπτυξιακές διαδικασίες. Χωρίς την πάταξη της φοροδιαφυγής και χωρίς ανάπτυξη, τα όποια µέτρα θα είναι ένα πιθάρι χωρίς πάτο.

Αδιαπραγµάτευτη, βέβαια, είναι η παραµονή µας στην ευρωζώνη και η κυβερνητική σταθερότητα. Με όλες τις αδυναµίες της, αυτή η κυβέρνηση είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα. Αν αποτύχει, ακολουθεί ο τυχοδιωκτισµός του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν θα µας οδηγήσει µόνο στην Αργεντινή, όπως ονειρεύεται ο πρόεδρός του, αλλά κατευθείαν στην Αφρική. Στην απόλυτη φτώχεια, στη διάλυση του κράτους και των κοινωνικών υποδοµών, στην κυριαρχία των ολιγαρχιών και των ένοπλων συµµοριών. Και στο βάθος αυτού του δρόµου, φαίνεται το αποκρουστικό πρόσωπο του ναζισµού της Χρυσής Αυγή

Παρασκευή, 21 Σεπτεµβρίου 2012

Στο παρά πέντε. Εµπειροι αναλυτές αντικρούουν τις δογµατικές εµµονές της τρόικας

Της Ελίζας Παπαδάκη, NEA, 20.9.12 Καθώς οριστικοποιούνται πια τα µέτρα για την εξάλειψη του δηµόσιου ελλείµµατος, που είχε δεσµευτεί η χώρα µας να εφαρµόσει τη διετία 2013-14 όταν προ εξαµήνου συνοµολογούσε τη δεύτερη δανειακή σύµβαση µε την ευρωζώνη και το ∆ΝΤ, ακούστηκαν και κάποιες ενθαρρυντικές δηλώσεις: από τη Λευκωσία, όπου συνήλθε το Eurogroup την περασµένη εβδοµάδα, από την Ουάσιγκτον, έδρα του ∆ΝΤ, από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το Βερολίνο ιδίως, και σε επίπεδο ηγετών, στην ίδια την Αθήνα ευρωπαίοι αξιωµατούχοι σαν τον

www.24grammata.com

Page 41: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ράιχενµπαχ αναγνωρίζουν και στηρίζουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται, εκδηλώνεται επίσης ξένο επιχειρηµατικό ενδιαφέρον, όπως στο ελληνο-κινεζικό συνέδριο τις προάλλες. Το αρνητικό κλίµα φάνηκε να αλλάζει, τοποθετήσεις που προδίκαζαν αποτυχία της Ελλάδας και τελική έξοδο από το ευρώ βρίσκονται σε υποχώρηση στα σχόλια πολιτικών προσώπων και στην αρθρογραφία του ευρωπαϊκού Τύπου. Κλειδί ωστόσο για να εξασφαλιστεί η άµεσα αναγκαία χρηµατοδότηση και να τερµατιστεί η παραλυτική αβεβαιότητα, ώστε να αντιστραφεί η καθοδική πορεία της οικονοµίας, είναι η έκθεση που θα συντάξει η τρόικα. Και εδώ επιβεβαιώνονται δυστυχώς οι εκτιµήσεις ότι τα περιθώρια της ελληνικής κυβέρνησης να διαπραγµατευτεί µε τους εντεταλµένους εκπροσώπους των δανειστών της χώρας θα ήταν στην παρούσα φάση µηδαµινά. Τις δογµατικές εµµονές - έως και κακοπιστία - της τρόικας δεν µέµφονται µόνο πολιτικοί ή µιντιακοί παράγοντες, εκτεθειµένοι στην κριτική ότι κατανοούν ελλιπώς οικονοµικές συναρτήσεις και δυναµικές. Τις αντικρούουν και έµπειροι, ειδικευµένοι αναλυτές, για παράδειγµα οι της ∆ιεύθυνσης Μελετών της Alpha Βank, τεκµηριώνοντας την καλύτερη από όσο αναγνωρίζεται πορεία και προοπτική των δηµοσίων οικονοµικών - θα απαιτούσε µικρότερης έκτασης µέτρα, διατείνονται - και παράλληλα πραγµατικές δυνατότητες µεγέθυνσης της οικονοµίας υπό τον όρο να µην καθηλώνονται µε συνεχείς αναβολές στη χορήγηση συµφωνηµένης ρευστότητας και µε µαύρες προβλέψεις. Ούτε εντελώς ουδέτερες µπορούµε άλλωστε να θεωρούµε τις εκθέσεις της, ανεπηρέαστες από το πολυσύνθετο πλέγµα διαφόρων συµφερόντων στην Ευρώπη, και πέρα από αυτήν, που συνδέονται µε την ελληνική περίπτωση. Ας θυµηθούµε την περυσινή αιφνιδιαστική επιδείνωση των προβλέψεων του ∆ΝΤ για τη µεγέθυνση της οικονοµίας ώς το 2020 (αυθαίρετη για ένα τόσο µεγάλο χρονικό διάστηµα µε άγνωστο πλήθος παραγόντων) που έστρωσε τον δρόµο για το PSI και έγινε κατόπιν αυτοεκπληρούµενη. Αλλά η αποτίµηση των παρεµβάσεων της τρόικας δεν είναι της ώρας. Στις παρούσες συνθήκες η κατάληξη σε συµφωνία µαζί της για µέτρα που να κρίνονται επαρκή είναι από την πλευρά µας αναγκαστική.

Αν όµως τα διαπραγµατευτικά περιθώρια µε την τρόικα ήταν σήµερα πράγµατι µηδαµινά, στο χέρι µας ήταν να διαπραγµατευτούµε εντός της χώρας την κατανοµή των βαρών για την προσαρµογή της οικονοµίας σε βιώσιµη τροχιά. Επιβάλλεται τρία χρόνια τώρα, ενόσω διαδοχικές κυβερνήσεις, πολιτικά κόµµατα, οργανώσεις διαφορετικών και αντιτιθέµενων κοινωνικών συµφερόντων αδυνατούν, ή και αρνούνται πεισµατικά, να διεξαγάγουν µια τέτοια συνολική διαπραγµάτευση: θα µπορούσε να οδηγήσει σε µια γενικότερη αίσθηση δικαιοσύνης ως προς τις απαιτούµενες θυσίες, στην προστασία των πιο αδύναµων και, συνάµα, σε καλύτερες επιδόσεις στην παραγωγή, την απασχόληση, τα εισοδήµατα. Εκεί όπου είχε φτάσει η οικονοµία το 2009 η ύφεση, µια πτώση του ΑΕΠ, ήταν αναπότρεπτη, ίσως όµως να είχε µικρότερο βάθος και διάρκεια. Αλλά σαν αποτέλεσµα αυτής της αδυναµίας δεν αυξήθηκε µόνο το κόστος της προσαρµογής, µε εξαιρετικά οδυνηρές συνέπειες. Κινδυνεύει το όλο εγχείρηµα της παραµονής της χώρας στο ευρώ, η διαφύλαξη ακόµα και του υποβαθµισµένου σηµερινού βιοτικού επιπέδου, των έστω δραστικά περικοµµένων παροχών του κοινωνικού κράτους, της δηµόσιας εκπαίδευσης και

www.24grammata.com

Page 42: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

υγείας. Τον κίνδυνο θέλουν να αγνοούν µαχητικοί διοργανωτές εκδηλώσεων που βλέπουµε στους δρόµους, εκπροσωπώντας θιγόµενες επαγγελµατικές κατηγορίες (των ειδικών µισθολογίων π.χ.), όχι όµως όσους έχουν πληγεί βαρύτερα από την κρίση, πάντοτε αµετανόητοι φοροφυγάδες, µεγάλοι και πάµπολλοι µικρότεροι, βουλευτές που ετοιµάζονται να καταψηφίσουν τα µέτρα.

Από την άλλη πλευρά, ολοένα περισσότεροι πολίτες γύρω µας προσπαθούν να βοηθήσουν: επαγγελµατίες κόβουν αποδείξεις για σωστές υπηρεσίες, εργαζόµενοι κάνουν καλά τη δουλειά τους όχι για παραπάνω αµοιβή αλλά για την ίδια τη δουλειά, άλλοι, νέοι και γυναίκες ιδίως, µετέχουν σε αλληλέγγυες δράσεις - χωρίς, είναι αλήθεια, εκπροσώπηση που να τους έδινε βάρος στο πολιτικό παιχνίδι. Κοινωνιολόγοι ίσως να εξηγούσαν ότι η αλλαγή ριζωµένων νοοτροπιών και πρακτικών είναι διαδικασία που παίρνει µάκρος. Χρόνος όµως δεν προσφέρεται. Για να επιταχυνθεί, η ρήτρα ισοδύναµων µέτρων, ώστε µε καλύτερες επιδόσεις σε εξοικονοµήσεις και έσοδα να αµβλύνονται οι κοινωνικά επαχθέστερες περικοπές, που εισηγείται η ∆ΗΜΑΡ, είναι η καλύτερη πολιτική πρακτική πρόταση τούτη τη στιγµή. ∆ιότι θα κινητοποιούσε «οριζόντια». Μακάρι να ψηφιστεί.

Πέµπτη, 20 Σεπτεµβρίου 2012

Αποτελεί η εσωτερική υποτίµηση λύση για την ανταγωνιστικότητα;

Του Κώστα Μήλα, ΒΗΜΑ, 20.9.12

Ο Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ αναγνώρισε ότι η Ελλάδα έχει προβεί σε σηµαντικά

βήµατα ενίσχυσης της ανταγωνιστικής της εικόνας καθώς η Eurostat εκτιµά ότι το

µισθολογικό µας κόστος µειώθηκε, σε ετήσια βάση, κατά 11,5%. Με άλλα λόγια, η

πολιτική εσωτερικής υποτίµησης φαίνεται ότι αποδίδει καρπούς. Είναι όµως έτσι τα

www.24grammata.com

Page 43: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

πράγµατα; Για να απαντηθεί το ερώτηµα αυτό θα πρέπει να εξετάσουµε ποιοι

παράγοντες επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα. Μεταξύ των ποσοτικών

παραγόντων, η παραγωγικότητα της εργασίας, και οι δαπάνες σε έρευνα και

ανάπτυξη (ως ποσοστό του ΑΕΠ) επηρεάζουν θετικά την ανταγωνιστικότητα ενώ οι

µέσοι πραγµατικοί µισθοί ασκούν αρνητική επίδραση. Χρησιµοποιώντας ένα απλό

οικονοµετρικό υπόδειγµα (το οποίο κάνει χρήση της καλούµενης

µεθόδου variance decomposition analysis), εκτιµάµε ότι οι παραπάνω συνιστώσες

συνεισφέρουν µέχρι και 30% στο «προφίλ» της ανταγωνιστικότητας. Ιδιαίτερη

αναφορά κάνουµε στις δαπάνες σε έρευνα και ανάπτυξη οι οποίες βρίσκονται

στάσιµες στο 0,6% του ελληνικού ΑΕΠ την ίδια στιγµή κατά την οποία τα αντίστοιχα

ποσοστό σε άλλες χώρες του Νότου είναι σαφώς υψηλότερα (ήτοι 1,4% στην

Ισπανία, 1,3% στην Ιταλία και 1,6% στην Πορτογαλία). Να σηµειωθεί επιπλέον ότι η

«νηνεµία» σε έρευνα και ανάπτυξη επηρεάζει αρνητικά όχι µόνο την

ανταγωνιστικότητα αλλά και την παραγωγικότητα της οικονοµίας.

Πράγµατι, σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις µας, µια αύξηση των δαπανών από το 0,6%

του ΑΕΠ στο επίπεδο των λοιπόν χωρών του Νότου θα µπορούσε να βελτιώσει την

παραγωγικότητα της ελληνικής οικονοµίας κατά 10% εντός 2ετίας.

Τι σηµαίνουν όλα τα παραπάνω;

1. Mη ποσοτικοί παράγοντες, οι καλούµενοι και «θεσµοί» (βλέπε πολυνοµία,

γραφειοκρατία και πολυπλοκότητα του φορολογικού συστήµατος) συνεισφέρουν την

«µερίδα του λέοντος» (το 70% δηλαδή) στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας.

Συνεπώς, αντί της «εύκολης» λύσης των αλλεπάλληλων µισθολογικών µειώσεων, το

βάρος της κυβέρνησης θα πρέπει να δοθεί στην βελτίωση των «θεσµών».

2. Μεταξύ των ποσοτικών παραγόντων, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις

δαπάνες σε έρευνα και ανάπτυξη οι οποίες, σύµφωνα µε τον σχεδιασµό της

Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να αυξηθούν στο 3% του ΑΕΠ µέχρι το 2020! Αυτό

πρακτικά σηµαίνει (α) άµεση αύξηση, µε τις ευλογίες της Τρόικα, των δηµοσίων

κονδυλίων για έρευνα και ανάπτυξη, και (β) στήριξη από τις ελληνικές τράπεζες

(µέσω εξαιρετικά χαµηλότοκων δανείων) κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον τοµέα

αυτό.

3. Ασφαλώς υπάρχει και µια συµβιβαστική λύση ενόψει βέβαια και του καθεστώτος

εφεδρείας 150.000 δηµοσίων υπαλλήλων. Γιατί να µην επιδείξουν οι πολιτικοί µας

την ανάλογη ευαισθησία θέτοντας (µε κατάλληλες συνταγµατικές ρυθµίσεις) σε

καθεστώς εφεδρείας το 1/3 των βουλευτών; Λιγότεροι βουλευτές θα σήµαινε

λιγότερες µισθολογικές δαπάνες στους εκπροσώπους του κοινοβουλίου οι οποίοι

πιθανότατα θα νοµοθετούσαν µικρότερο αριθµό πολύπλοκων νόµων κάτι που µε τη

σειρά του θα ενίσχυε την κρατική αποτελεσµατικότητα και θα οδηγούσε, εν τέλει, σε

βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

*Ο κ. Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής Χρηµατοοικονοµικών,

στο University ofLiverpool

www.24grammata.com

Page 44: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Τετάρτη, 19 Σεπτεµβρίου 2012

Αν δεν υπήρχε φοροδιαφυγή, η Ελλάδα δεν θα είχε προσφύγει στην

τρόικα...

Το πιο διαδεδοµένο «σπορ» στην Ελλάδα δεν είναι το ποδόσφαιρο, αλλά η... φοροδιαφυγή. ∆εν είναι λίγοι, µάλιστα, εκείνοι που κοµπάζουν για τις επιδόσεις τους στην απόκρυψη εισοδηµάτων, ενώ ταυτόχρονα πολλές φορές πρωτοστατούν στις διαµαρτυρίες για τα µέτρα δηµοσιονοµικής προσαρµογής. Εισοδήµατα τουλάχιστον 28 δισ. ευρώ ετησίως δεν δηλώνονται στην εφορία από ελεύθερους επαγγελµατίες, µε αποτέλεσµα το ∆ηµόσιο να στερείται ετησίως έσοδα 11,2 δισ. ευρώ. Πρωταθλητές στη φοροδιαφυγή ανακηρύσσονται τα ιατρικά επαγγέλµατα, µε το πραγµατικό εισόδηµα να είναι 2,45 φορές υψηλότερο του δηλωθέντος, οι µηχανικοί µε το πραγµατικό εισόδηµα να είναι µεγαλύτερο κατά 2,4 φορές και όσοι ασχολούνται µε την... εκπαίδευση! Τα «πειστήρια» για την απόκρυψη εισοδηµάτων είναι πολλά. Για παράδειγµα, πώς είναι δυνατόν ένας ελεύθερος επαγγελµατίας να καταβάλλει κάθε χρόνο το 82% του εισοδήµατός του για την εξυπηρέτηση των δανείων του και µε το υπόλοιπο να καλύπτει όλες τις άλλες ανάγκες του; Σύµφωνα µε την έρευνα, την περίοδο 2006 - 2009, το 75,38% των απασχολουµένων σε ιατρικά επαγγέλµατα, το 67,59% των µηχανικών και µηχανολόγων, το 73,37% των επαγγελµατιών που δραστηριοποιούνται στον τοµέα της εκπαίδευσης, το 78,92% των... λογιστών-φοροτεχνών και το 78,79% των δικηγόρων απέκρυψαν φορολογητέα εισοδήµατα.

Τροµάζουν αυτά τα στοιχεία της έρευνας, που παρουσιάστηκε χθες στο Οικονοµικό Επιµελητήριο, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα 11,2 δισ. ευρώ αντιστοιχούν στο 31% του δηµοσιονοµικού ελλείµµατος του προϋπολογισµού του

www.24grammata.com

Page 45: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

2009, στο 48% του ελλείµµατος του 2008 και είναι σχεδόν όσα πρέπει να περικοπούν φέτος για να «κλείσει» η συµφωνία µε την τρόικα, για να µειωθεί το έλλειµµα και να εκταµιευθεί η δόση του δανείου, που θα κρατήσει «ζωντανή» την ελληνική οικονοµία. Να γιατί, λοιπόν, οι επικεφαλής της τρόικας, οι ηγέτες της Ε.Ε., οι ισχυροί της Ευρώπης, όπως η Αγκ. Μέρκελ, συνεχώς δηλώνουν ότι η Ελλάδα πρέπει να εφαρµόσει αποτελεσµατικά µέτρα κατά της φοροδιαφυγής. Οι αριθµοί είναι αµείλικτοι: Αν δεν υπήρχε φοροδιαφυγή, η Ελλάδα δεν θα είχε προσφύγει στην τρόικα... Πηγή: Ηµερησία

Τρίτη, 18 Σεπτεµβρίου 2012

Οποιος δεν πληρώνει τους φόρους που του αναλογούν, διαφθείρει την κοινωνία

Συνέντευξη του Γερµανού καθηγητή της Ηθικής της Οικονοµίας Ούλρικ Τίλµαν, ΒΗΜΑ,

18.9.12

«Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα κόβει την ανάσα. Ενοχοι δεν είναι µόνο οι πλούσιοι,

που βγάζουν αδήλωτα κεφάλαια στις ελβετικές τράπεζες, αλλά και οι ελεύθεροι

επαγγελµατίες που δηλώνουν ψεύτικα εισοδήµατα, δήθεν κάτω από το

αφορολόγητο», λέει µιλώντας στο ΒΗΜΑ ο Ούλρικ Τίλµαν, γερµανός καθηγητής

στο Baltic College του Πότσδαµ, και από τις αυθεντίες στην Ηθική της

Οικονοµίας. Παρά τα µνηµόνια, και τις δεσµεύσεις, «η χώρα σας παραµένει

παγιδευµένη στον φαύλο κύκλο της φοροδιαφυγής, ιδίως µετά την τεράστια

ανάπτυξη που έφερε το ευρώ. Οταν το ΑΕΠ, από το 2004 ως το 2009, αυξήθηκε

www.24grammata.com

Page 46: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

κατά 40%, οι δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης αυξήθηκαν κατά 87%. Αυτό θα

µπορούσε βέβαια να είναι η αυτόνοµη απόφαση µιας δηµοκρατικής χώρας. Αλλά σε

αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να αυξηθούν, αναλόγως, και τα έσοδα από τη

φορολογία. Καθώς αυξήθηκαν κατά µόλις 31%, το έλλειµµα ήταν αναπόφευκτο.

Σε αυτό το παιχνίδι, η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο του υπό χρεοκοπία οφειλέτη, µεταξύ

άλλων, και της γερµανικής βιοµηχανίας εξαγωγών. Αλλά ανεξαρτήτως του τρόπου µε

τον οποίον θα λυθούν αυτές οι ανισότητες, µάλλον µε ένα ακόµη κούρεµα του

χρέους, οι Ελληνες πρέπει να πληρώσουν τους φόρους τους για να µειωθεί το

έλλειµµα.

Οι φοροφυγάδες στην Ελλάδα, όπως σχεδόν παντού, εκτός βέβαια από τους

µισθωτούς πολίτες, που υποφέρουν χειρότερα από την κρίση.

Είναι ελεύθεροι επαγγελµατίες που δηλώνουν εισόδηµα κάτω από το αφορολόγητο.

Εκτιµάται ότι δηλώνουν κάτω του 50% από το πραγµατικό εισόδηµά τους. Αυτοί

λοιπόν είναι οι πολύ πλούσιοι της Ελλάδας.

Σύµφωνα µε την ΜΚΟ Global Financial Integrity, µόνο το διάστηµα 2003- 2011,

208 δισ. ευρώ αδήλωτων κεφαλαίων έφυγαν από την Ελλάδα, κατά µεγάλο µέρος

προς την Ελβετία. Αυτά τα ποσά αντιστοιχούν σε 15% του ΑΕΠ. Αν µπορούσαν να

φορολογηθούν, το έλλειµµά σας θα µειωνόταν µε ταχείς ρυθµούς, χωρίς θυσίες από

όσους είναι συνεπείς.

Οταν ο απλός πολίτης βλέπει ότι η φοροδιαφυγή είναι εθνικό άθληµα όσων µπορούν

να την κάνουν, σκέφτεται: Βλάκας είµαι εγώ που πληρώνω; Πώς θα σπάσει αυτός ο

κύκλος; Πρώτον, οι πολίτες πρέπει να αποκτήσουν πραγµατική δηµοκρατική

συνείδηση, να καταλάβουν ότι το δηµόσιο, που χρειάζεται τους φόρους τους για να

λειτουργήσει αποτελεσµατικά, είναι δικό τους όργανο, που εξυπηρετεί το δικό τους

συµφέρον. Είναι ένα όργανο επ' ωφελεία του κοινού καλού, που υπηρετεί την

δικαιοσύνη στην κοινωνία και στην οικονοµία. Πρέπει να καλλιεργηθεί ένα κλίµα,

όπου η φοροδιαφυγή από έναν συµπολίτη δεν θα γίνεται ανεκτή σιωπηλά, αλλά θα

θεωρείται αηδιαστική.

Οποιος δεν πληρώνει τους φόρους που του αναλογούν διαφθείρει την κοινωνία και

καταστρέφει το κοινό καλό. Οι φοροφυγάδες ληστεύουν την κοινωνία. Αυτό πρέπει

να γίνει κοινή αντίληψη.

www.24grammata.com

Page 47: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Χρειάζεστε απεγνωσµένα µια τέτοια κουλτούρα, αλλά και βοήθεια από την

Ευρωπαϊκή Ενωση, της οποίας είστε ισότιµο µέλος, για να αντιµετωπίσετε την φυγή

αδήλωτων κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους.

Αλλά µην γελιέστε. Η φορολογική συµφωνία µε τις ελβετικές τράπεζες είναι απλώς

ένα κόλπο, δεν πρόκειται να έχει κανένα αποτέλεσµα. Είναι µια απόπειρα από τις

τράπεζες, και από τους πλούσιους φοροφυγάδες, να µην απειληθεί η βιοµηχανία του

µαύρου χρήµατος. Και δεν είναι µόνο η Ελβετία. Χώρες- µέλη της ΕΕ, όπως το

Λουξεµβούργο και η Αυστρία, έχουν συµφέρον να συνεχίσει να παρεµποδίζεται η

αυτόµατη ανταλλαγή πληροφοριών για τις τραπεζικές καταθέσεις σε όλη την

Ευρώπη», µας λέει ο Τίλµαν.

Οι οκτώ λόγοι που δεν πέφτουν οι τιµές

∆ευτέρα, 17 Σεπτέµβριος 2012 09:03

Το ερώτηµα γιατί παραµένει η Ελλάδα ακριβή σε βασικά αγαθά, παρά την ύφεση, την

πτώση των εισοδηµάτων και την ανεργία βασανίζει όλους τους έλληνες.Οι

σηµαντικότεροι λόγοι που δεν «πέφτουν» οι τιµές στην ελληνική αγορά, παρά την κρίση,

σύµφωνα µε πρόσφατη έρευνα είναι οι εξής:

1. Οι υψηλοί συντελεστές ΦΠΑ Στην Ελλάδα αυξήθηκαν οι συντελεστές ΦΠΑ και

διαµορφώθηκαν στο επίπεδο του 13% και 23%, αρκετά υψηλότερα από την Ισπανία (οι

αντίστοιχοι είναι 8% και 18%) και το Ηνωµένο Βασίλειο (5% και 20%).

www.24grammata.com

Page 48: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

2. Ενδοοµιλικές συναλλαγές πολυεθνικών (transfer pricing) οι οποίες φουσκώνουν τις

τιµές αλλά και το κόστος προκειµένου να αποφεύγουν τη φορολογία στην Ελλάδα. Οι εν

Ελλάδι θυγατρικές εισάγουν προϊόντα µε τεχνητά υψηλό κόστος, το οποίο µετακυλίεται

µέσω των υψηλών τιµών στους καταναλωτές.

3. Ρήτρες απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών, ο εξαναγκασµός δηλαδή των

λιανεµπόρων να µην αγοράζουν από θυγατρικές των προµηθευτών τους σε άλλες χώρες

όπου ενδεχοµένως πωλούν φθηνότερα σε σχέση µε την ελληνική αγορά.

4. Στρεβλώσεις σε σχετικές µε το εµπόριο αγορές όπως στις µεταφορές, εφοδιαστική

αλυσίδα (logistics) κ.λπ., οι οποίες, εξαιτίας της ιδιοµορφίας τους, εµποδίζουν τον

ανταγωνισµό και συµβάλλουν στη διόγκωση των τελικών τιµών, π.χ. απαγόρευση

συνδυαστικών µεταφορών νωπών µε άλλα προϊόντα.

5. Ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς χονδρικού και λιανικού εµπορίου µε µυστικές

συµφωνίες µε πιο πρόσφατο παράδειγµα το «καρτέλ» στην αγορά κοτόπουλου που

εντόπισε η Επιτροπή Ανταγωνισµού ή το καρτέλ στο χονδρεµπόριο των νωπών

οπωροκηπευτικών σύµφωνα µε τη Γενική Γραµµατεία Εµπορίου.

6. ∆ιατήρηση υψηλών περιθωρίων κέρδους σε τµήµα της εγχώριας αγοράς παρά την

ύφεση, σύµφωνα µε την έκθεση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος για το 2011.

Ειδικότερα αναγράφεται χαρακτηριστικά: «Γενικότερα, ωστόσο, παρατηρείται ότι από

τη σύγκριση της προαναφερθείσας µείωσης του κόστους εργασίας ανά µονάδα προϊόντος

στο σύνολο της οικονοµίας το 2011 µε την αύξηση του αποπληθωριστή του ΑΕΠ (κατά

1,6%) προκύπτει διεύρυνση του περιθωρίου κέρδους στην οικονοµία συνολικά. Το ίδιο

συµπέρασµα συνάγεται και από τις προβλέψεις για τη διετία 2012-2013».

7. Μεγάλη εξάρτηση από τις διακυµάνσεις των διεθνών τιµών πετρελαίου και αδυναµία

πάταξης του λαθρεµπορίου καυσίµων, µε επιβάρυνση στην τελική τιµή σε σειρά

προϊόντων όπου τα καύσιµα χρησιµοποιούνται ως πρώτη ύλη έχουν αυξήσει το κατά

µονάδα κόστος, καθώς έχουν εκτινάξει και το κόστος των µεταφορών.

8. Η πτώση του µισθολογικού κόστους αλλά και του κόστους µίσθωσης επαγγελµατικής

στέγης (ενοίκια) αντισταθµίστηκε πλήρως, αφενός από την άνοδο των επιτοκίων

δανεισµού των επιχειρήσεων από τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και αφετέρου εξαιτίας

της παύσης των πιστώσεων που επιβλήθηκε στις ελληνικές εισαγωγικές επιχειρήσεις από

τους προµηθευτές τους στο εξωτερικό, λόγω της έλλειψης αξιοπιστίας της χώρας µας

(country risk), υποχρεώνοντάς τις στην ουσία να επωµίζονται εξολοκλήρου και της

µετρητοίς το κόστος αγοράς πριν την παραλαβή.

Ο γερµανός Σάιλοκ και εµείς

20/9/12 | 1 σχόλια | 0 απαντήσεις | 44 εµφανίσεις

www.24grammata.com

Page 49: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Του Νίκου Μουζέλη, ΒΗΜΑ, 16.9.12

∆εν υπάρχει αµφιβολία πως ο γεωπολιτικός παράγοντας είναι σηµαντικός σε ό,τι αφορά

τη σχέση της Ελλάδας µε τους εταίρους της στην ευρωζώνη. Ο εµφύλιος πόλεµος στη

Συρία, η ισραηλινοϊρανική διαµάχη, το κύµα του αραβικού ηµι-εκδηµοκρατισµού, που

σε πολλές περιπτώσεις εντείνει τη δύναµη µουσουλµανικών κοµµάτων, ο κίνδυνος να

επεκταθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις στη Σαουδική Αραβία και στις άλλες χώρες του

Κόλπου που εξάγουν πετρέλαιο – όλες αυτές οι εξελίξεις δεν ανησυχούν µόνο τις

Ηνωµένες Πολιτείες αλλά, για προφανείς λόγους, και την ΕΕ/ευρωζώνη. Από αυτή τη

σκοπιά η πιθανή έξοδος της χώρας µας από το ευρώ ή και την ΕΕ δεν θα χειροτερεύσει

µόνο την αµυντική δύναµη της Ελλάδας. Μπορεί επίσης να εντείνει τον αντιδυτικισµό

και αντιευρωπαϊσµό των λαϊκών στρωµάτων, πράγµα που θα έκανε πιθανές σοβαρές

κοινωνικές εκρήξεις. Κοινωνικές εκρήξεις που θα οδηγούσαν σε αυταρχικές ή και ηµι-

φασιστικές πολιτικές λύσεις. Σίγουρα τέτοιες εξελίξεις θα δηµιουργούσαν ένα

γεωπολιτικό κενό που θα άλλαζε τις σηµερινές ισορροπίες δύναµης µεταξύ Μέσης

Ανατολής, Ευρώπης, Ρωσίας και ΗΠΑ.

Παρ’ όλα αυτά, αυτού του είδους οι κίνδυνοι ήταν γνωστοί στις πολιτικές ελίτ της

ευρωζώνης πολύ πιο πριν από τη στροφή φιλίας προς τη χώρα µας. ∆εν πρέπει να

ξεχνάµε πως πριν από έναν µήνα ένα µεγάλο µέρος των ευρωπαίων πολιτών και

πολιτικών επιθυµούσαν διακαώς την έξοδό µας από την ευρωζώνη. Αρα ο γεωπολιτικός

παράγοντας είναι µεν σηµαντικός αλλά δεν είναι η καθοριστική αιτία της αλλαγής

πλεύσης των εταίρων µας.

Ούτε βέβαια είναι καθοριστικός ο σχηµατισµός της συµµαχικής κυβέρνησης Σαµαρά που

έπαιξε σηµαντικό ρόλο στην άµβλυνση της εικόνας αναξιοπιστίας που είχε η χώρα µας.

Η επιτυχής συνάντηση του Πρωθυπουργού µε Μέρκελ και Ολάντ δεν ήταν η αιτία της

αλλαγής κλίµατος. Ηταν µάλλον η ευκαιρία για να γίνει αποδεκτή η αλλαγή στάσης του

γερµανογαλλικού άξονα που οφειλόταν σε άλλους παράγοντες, παράγοντες οικονοµικο-

πολιτικούς.

Συγκεκριµένα, τους τελευταίους µήνες γινόταν όλο και πιο φανερή εντός και εκτός της

ευρωζώνης η αποτυχία της γερµανικής πολιτικής λιτότητας, η οποία, αντί να αµβλύνει,

ενέτεινε την ύφεση και την ανεργία και στον ευρωπαϊκό αλλά και στον παγκόσµιο χώρο.

Η κοντόφθαλµη, ανιστόρητη, σχεδόν βλακώδης ιδέα της κυρίας Μέρκελ πως χρειάζεται,

www.24grammata.com

Page 50: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

ακόµη και σε περιόδους βαθιάς ύφεσης, «πρώτα λιτότητα και µετά ανάπτυξη» οδήγησε

σε αναποτελεσµατικά µέτρα «διάσωσης» των υπερχρεωµένων χωρών του ευρωπαϊκού

Νότου. Τα µέτρα αυτά ήταν δειλά, αργοπορηµένα και πλήρως ανεπαρκή στο να

σταµατήσουν τα παιχνίδια των κερδοσκόπων. Καθησύχαζαν τις χρηµατοπιστωτικές

αγορές για λίγες µόνο ηµέρες, χωρίς να καταφέρουν ποτέ να τις ελέγξουν. Με

αποτέλεσµα το κάθε ηµίµετρο, αντί να βοηθάει τις οικονοµίες της ευρωζώνης, να τις

υπονοµεύει (συµπεριλαµβανοµένης της γερµανικής οικονοµίας) και έτσι να εντείνει την

ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή ύφεση.

Οταν τελικά ο κόµπος έφτασε στο χτένι, η γερµανίδα καγκελάριος είχε την εξής επιλογή:

ή να αλλάξει την υφεσιακή πολιτική της ή να γίνει η Γερµανία η κύρια αιτία διάλυσης

της ευρωζώνης ειδικά και του όλου ευρωπαϊκού εγχειρήµατος πιο γενικά. Η γερµανίδα

καγκελάριος, ευτυχώς, διάλεξε την πρώτη λύση. Κατάλαβε επιτέλους πως, αν όχι

βραχυπρόθεσµα, σίγουρα µεσοπρόθεσµα η αλλαγή της οικονοµικής πολιτικής της και η

διάσωση της ευρωζώνης συνέφεραν τη Γερµανία. Κατάλαβε επίσης πως η Γερµανία

κέρδιζε έµµεσα πολύ περισσότερα από ό,τι έδινε για τη «διάσωση» των λιγότερο

ανταγωνιστικών οικονοµιών του Νότου.

Νοµίζω ότι είναι µέσα σε αυτό το νέο αναδυόµενο πλαίσιο που ο Ντράγκι, σε συµφωνία

βέβαια µε την κυρία Μέρκελ, δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα κάνει ό,τι

χρειαστεί για να διασώσει το ευρώ. Προχωρώντας προς αυτή την κατεύθυνση, ως

γνωστόν, εξήγγειλε επιτέλους ριζικά µέτρα. Τα µέτρα αυτά θα κάνουν άµεσα τον

δανεισµό της Ιταλίας και της Ισπανίας πολύ πιο εύκολο. Στη συνέχεια, τα µέτρα αυτά θα

βοηθήσουν και τις άλλες υπερχρεωµένες χώρες – συµπεριλαµβανοµένης της δικής µας.

Βέβαια η γερµανίδα καγκελάριος υποχώρησε µεν αλλά συγχρόνως εξασφάλισε πως η

απεριόριστη αγορά οµολόγων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν θα είναι δυνατή χωρίς

την επιβολή αυστηρών ελέγχων τύπου µνηµονίου. Μέσα σε αυτό το κλίµα η πιθανή

έξοδος της χώρας µας από την ευρωζώνη θα ήταν βόµβα στα θεµέλια της νέας πολιτικής.

∆εν θα ήταν µόνο ανυπολόγιστες οι επιπτώσεις µιας ελληνικής εξόδου πάνω στις άλλες

χώρες της ευρωζώνης. Θα υπήρχε σοβαρός κίνδυνος διάλυσης της ίδιας της ευρωζώνης.

Συµπέρασµα: Η πρόσφατη αλλαγή κλίµατος υπέρ της χώρας έχει να κάνει λιγότερο µε

γεωπολιτικούς υπολογισµούς και περισσότερο µε οικονοµικούς και πολιτικούς. ∆ηλαδή,

µε την αλλαγή πολιτικής της χριστιανοδηµοκρατικής γερµανικής κυβέρνησης, που

επιτέλους κατάλαβε πόσο καταστροφική είναι για την ευρωζώνη αλλά και για την ίδια τη

γερµανική οικονοµία η εµµονή στην άγρια λιτότητα σε περίοδο εντεινόµενης ύφεσης.

Ολα αυτά βέβαια δεν αλλάζουν την τιµωρητική πολιτική του τρίτου ελληνικού

µνηµονίου. Ο γερµανός Σάιλοκ εξακολουθεί να ζητάει κυρίως για µικροκοµµατικούς

λόγους ένα ακόµη κοµµάτι σάρκας από τον έλληνα φορολογούµενο. Αυτό νοµίζω όµως

πως θα αλλάξει αν πληρώσουµε τα 12 δισ. και πάρουµε έτσι την επόµενη σηµαντική

δόση των 31 δισ. ευρώ.

Ο κ. Νίκος Μουζέλης είναι οµότιµος καθηγητής Κοινωνιολογίας της LSE.

Category: Προτεινόµενα άρθρα

www.24grammata.com

Page 51: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Το τέλος της κρίσης; Η λύση δεν θα

διορθώσει τις ατέλειες της νοµισµατικής

ένωσης

20/9/12 | 1 σχόλια | 0 απαντήσεις | 33 εµφανίσεις

Του Π.Κ. Ιωακειµίδη, NEA, 14.9.12

Βρισκόµαστε µπροστά στην αρχή του τέλους της κρίσης στην ευρωζώνη; Μετά τις

αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σύµφωνα µε τις οποίες θα

παρεµβαίνει στη δευτερογενή αγορά όπου θα µπορεί να αγοράσει απεριόριστης

ποσότητας κρατικά οµόλογα, µετά και τη θετική απόφαση του Συνταγµατικού

∆ικαστηρίου της Γερµανίας που ανοίγει τον δρόµο για τη λειτουργία του µόνιµου

µηχανισµού διάσωσης, διαφαίνεται ότι η κρίση στην ευρωζώνη µπορεί, υπό

προϋποθέσεις, να τιθασευθεί. Στην ευρωζώνη συνολικά – όχι κατ’ ανάγκην και στην

Ελλάδα. Η διαφαινόµενη έξοδος από την κρίση δεν σηµαίνει ότι θα επιλυθούν και τα

δοµικά, τα αρχιτεκτονικά προβλήµατα, τα ελλείµµατα και οι ατέλειες του συστήµατος

της Νοµισµατικής Ενωσης. Για την αντιµετώπιση αυτών των προβληµάτων απαιτούνται

παρεµβάσεις µακροχρόνιου χαρακτήρα, που πάντως έχουν δροµολογηθεί και

προετοιµάζονται από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου Χέρµαν βαν Ρόµπαϊ. Οι

πολιτικές αποφάσεις θα ληφθούν τον ∆εκέµβριο και θα καλύπτουν τέσσερις επιµέρους

www.24grammata.com

Page 52: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

τοµείς: α) την προώθηση της τραπεζικής ένωσης για την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

δηµοσιοποίησε ήδη τις δικές της προτάσεις, β) την προώθηση της δηµοσιονοµικής

ένωσης,

γ) την ολοκλήρωση της οικονοµικής ένωσης ως απαραίτητο συµπλήρωµα της

νοµισµατικής ένωσης, δ) την εγκαθίδρυση της πολιτικής ένωσης µε θεσµούς και

διαδικασίες για την ενίσχυση της δηµοκρατικής νοµιµοποίησης της ευρωζώνης και

συνολικά της ΕΕ.

Από τις αποφάσεις αυτές συνάγονται συµπεράσµατα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και για

την Ελλάδα. Πρώτον, πιστοποιούν την αποφασιστικότητα πολιτικών και θεσµικών

ηγεσιών για την προάσπιση του ενιαίου νοµίσµατος και τη θωράκισή του ώστε να

λειτουργεί οµαλά και «ενοποιητικά». Επιβεβαιώνεται έτσι η θεµελιώδης αρχή πάνω στην

οποία οικοδοµήθηκε το ενιαίο νόµισµα – του αµετάκλητου, µη αναστρέψιµου

χαρακτήρα. Το ευρώ ήρθε για να µείνει. Και θα µείνει. Οι Κασσάνδρες που προβλέπουν

διάλυση της ευρωζώνης θα διαψευσθούν. Οταν τα πράγµατα φθάνουν στο έσχατο όριό

τους και το ενιαίο νόµισµα κινδυνεύει, όταν δηλαδή «ο κόµπος φθάνει στο χτένι»,

λαµβάνονται οι αναγκαίες αποφάσεις. Το εγχείρηµα ευρωπαϊκή ενοποίηση, θεµελιακό

στοιχείο του οποίου αποτελεί το ευρώ, δεν εγκαταλείπεται.

∆εύτερον, οι αποφάσεις της ΕΚΤ πιστοποιούν τον ρόλο και τη σηµασία των

υπερεθνικών, ανεξάρτητων θεσµών στην ΕΕ – οι οποίοι λειτουργούν «έξω» και «πάνω»

από τον ασφυκτικό έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων και µπορούν να λαµβάνουν

αποφάσεις µε (ειδική) πλειοψηφία και όχι µε το αδιέξοδο σύστηµα της οµοφωνίας. Με

άλλα λόγια, η ΕΚΤ µπόρεσε να λάβει τις αποφάσεις που έλαβε γιατί λειτουργεί ως

ανεξάρτητος θεσµός του συστήµατος. Σε διαφορετική περίπτωση είναι σχεδόν βέβαιο ότι

η Γερµανία θα είχε «µπλοκάρει» τη λήψη τους. Από µια διαφορετική οπτική, η

λειτουργία των ανεξάρτητων, υπερεθνικών θεσµών πιστοποιεί ότι, στο πλαίσιο της

λειτουργίας τους, ακόµη και οι ισχυρότερες χώρες µέλη του συστήµατος µπορούν να

ηττηθούν. Στη συγκεκριµένη περίπτωση ηττήθηκε µια εξόχως δογµατική, άκαµπτη

γερµανική αντίληψη για τον ρόλο της ΕΚΤ αλλά και για την έκταση και το περιεχόµενο

της οικονοµικής πολιτικής γενικότερα. Είναι εµφανές συνεπώς ότι η Γερµανία δεν είναι

τόσο παντοδύναµη όσο πιστεύεται. Αλλά, επίσης, χρειάζεται να είναι εξίσου εµφανές ότι

η διασφάλιση της βιωσιµότητας της ευρωζώνης δεν µπορεί να γίνει παρά µε την πλήρη

σύµπραξη της Γερµανίας. Η αποµόνωση του Βερολίνου ως θεσµική κατάσταση δεν

εξυπηρετεί κανέναν, ούτε βεβαίως τη διαδικασία της ενοποίησης. Και αυτό φαίνεται να

το καταλαβαίνει πρώτα απ’ όλους η Ανγκελα Μερκελ.

Τρίτον, οι αποφάσεις της ΕΚΤ έχουν πολλαπλή θετική σηµασία για την Ελλάδα, αν και η

χώρα µας δεν πρόκειται να επωφεληθεί άµεσα απ’ αυτές. Πρώτα απ’ όλα, η άρση της

αβεβαιότητας γύρω από τη βιωσιµότητα του ευρώ, η έξοδος από την κρίση και η

σταθεροποίηση της ευρωζώνης λειτουργούν ευεργετικά για εµάς. Στις νέες αυτές

συνθήκες οποιαδήποτε σκέψη για εγκατάλειψη του ευρώ καθίσταται ζηµιογόνος, καθώς

θα λειτουργούσε αποσταθεροποιητικά και θα ακύρωνε το αξίωµα το οποίο θέλουν

ακριβώς να στηρίξουν οι αποφάσεις της ΕΚΤ – του αµετάκλητου χαρακτήρα της

ευρωζώνης. Εποµένως εδραιώνεται η πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα παραµείνει µέλος της

www.24grammata.com

Page 53: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

ευρωζώνης, εφόσον βεβαίως και η ίδια εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Παράλληλα, η

Ελλάδα θα επωφεληθεί από τις αποφάσεις και τη συνολική λύση για την ευρωζώνη

εφόσον επιστρέψει στην αξιοπιστία και στην κανονικότητα του πλήρους και ισότιµου

µέλους.

Ο Π.Κ. Ιωακειµίδης είναι καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πανεπιστήµιο Αθηνών

ΘΕΛΟΥΝ ΑΙΜΑ….ΑΠΑΙΤΟΥΝ

ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ

21/9/12 | 4 σχόλια | 0 απαντήσεις | 83 εµφανίσεις

της Μαρίας Νεγρεπόντη ∆ελιβάνη

Προηγήθηκε συντονισµένη και κλιµακούµενη επίθεση εναντίον του δηµόσιου τοµέα, µε

γκεµπελικής έµπνευσης µεθοδεύσεις. Το δήθεν κολοσσιαίο µέγεθός του, οι δήθεν

κηφήνες εργαζόµενοί του, οι δήθεν δυσθεώρητες αµοιβές τους, ο δήθεν ανώτερος

βαθµός διαφθοράς τους σε σύγκριση µε τον µέσο εθνικό, η εξοµοίωσή τους µε

«κοπρίτες», προετοίµασαν κατάλληλα το έδαφος. Έτσι, αυτοί που βρίσκονται στον

προθάλαµο των αερίων εξόντωσής τους, εµφανίζονται συλλήβδην πια ως νούµερα, έτσι

που να έχει µικρή σηµασία, για τους ιθύνοντες, αν στην εκατόµβη θα οδεύσουν

30.000, 70.000 ή και 200.000. Αντιθέτως, µάλιστα, όσο περισσότεροι θυσιαστούν και

όσο πιο γρήγορα ευοδωθεί αυτή η επιχείρηση, τόσο το καλύτερο, µια και « θα

επιταχυνθούν οι µεταρρυθµίσεις, που έχουν βραδύνει».

Χωρίς ουδέποτε να έχει γίνει γνωστός κάποιος κατάλογος µε το τι περιλαµβάνεται,

ακριβώς, στις περίφηµες αυτές µεταρρυθµίσεις, ωστόσο, ναι και οι µαζικές απολύσεις

υπάγονται σ’αυτές τις δήθεν «από καιρό αναγκαίες», που δεν βρίσκαµε το θάρρος να

εφαρµόσουµε, προκειµένου να σωθούµε! Αλλά, και όλος ο απερίγραπτος συρφετός των

µέτρων, που αποφασίζονται στο πόδι, που εξαγγέλλονται θριαµβευτικά, ως µια από τις

πολλές «σωτηρίες µας», το πρωί για να αποσυρθούν το βράδυ, που εκκινούν από

εσφαλµένη διάγνωση των προβληµάτων, καθώς και από πλήρη άγνοια των θανάσιµων

κινδύνων, στους οποίους εκθέτουν τη χώρα µας.

Και για να επανέλθω στις ανθρωποθυσίες του δηµοσίου τοµέα, η µακράς διάρκειας

πλύση εγκεφάλου κατόρθωσε, δυστυχώς, να πείσει µεγάλο τµήµα των συµπατριωτών

µας ότι ακριβώς «τα προβλήµατά µας οφείλονται σ’ αυτό το δηµόσιο τοµέα», ότι «αν

www.24grammata.com

Page 54: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

τον διαλύσουµε θα έχουµε σωθεί», ότι «ο εχθρός του λαού είναι ο δηµόσιος τοµέας».

Παρακολουθώντας τα διάφορα τηλεοπτικά παράθυρα, που συζητούν δήθεν

αντικειµενικά, τα προβλήµατα δηµόσιου τοµέα και µαζικών απολύσεων,

αντιλαµβάνεται κανείς µε φρίκη ότι οι λύσεις που αναζητούνται δεν αποσκοπούν στην

αποτροπή αυτού του προµελετηµένου και στυγερού εγκλήµατος, αλλά αντιθέτως στην

εξεύρεση τρόπων, έτσι που αυτό να µην έχει συνέπειες ικανές να καθυστερήσουν την

ολοκλήρωσή του. Αναζητείται, δηλαδή, ανάµεσα σε άλλα το πως οι απολυµένοι θα

παρεµποδιστούν να προσφύγουν στη ∆ικαιοσύνη, το πώς δε θα έχουν αποκούµπι και

µοίρα στον ήλιο, το τι πρέπει να γίνει για να µην εγείρουν δικαιώµατα για αποζηµιώσεις

και τα τοιαύτα, το πως θα επιτευχθεί η πλήρης εξαφάνισή τους, χωρίς κόστος. Ε, να

προσθέσω εδώ και µια «λεπτοµέρεια»: ότι, δηλαδή, η βασική δικαιολογία για τη

διάπραξη αυτού του ανίερου εγκλήµατος της µαζικής απόλυσης των δηµοσίων

υπαλλήλων, είναι εντελώς έωλο. Γιατί, είναι γεγονός ότι το µέγεθος του ελληνικού

δηµόσιου τοµέα, που επίµονα φέρεται να είναι δήθεν κολοσσιαίο, εµπίπτει ωστόσο

απολύτως εντός των ορίων του αντίστοιχου µέσου όρου των κρατών-µελών της

ΕΕ. Σ’ αυτό το συµπέρασµα συγκλίνει σωρεία επίσηµων ερευνών. Ωστόσο, αυτή η

διαπίστωση ουδόλως εµποδίζει τα διάφορα «παπαγαλάκια» να αναµασούν τις ίδιες

ανοησίες, επιµένοντας στην ηθεληµένη σύγχυση ανάµεσα σε µεγάλο µέγεθος και σε

αναποτελεσµατικότητα του δηµόσιου τοµέα. Επιχειρώντας, δηλαδή, να δώσουν

λύση σ’ ένα πρόβληµα, καθαρά ποιοτικό, µε την επιβολή βάναυσων και βάρβαρων

ποσοτικών µέτρων.

Οι Τροϊκανοί, εδώ και καιρό, έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει ότι έχουν το

απόλυτο ελεύθερο να απαιτούν και να επιτυγχάνουν ό,τι περνά από το µυαλό τους, από

µια κυβέρνηση, που εµφανώς έχει επιλέξει να υποκύπτει σε κάθε µορφής εκβιασµό

τους, να εµφανίζεται µόνιµα µε σκυµµένο αυχένα, να αδυνατεί να υπερασπιστεί έστω

και ένα από τα ατράνταχτα επιχειρήµατα του λαού µας, που εξηγούν το πώς και το γιατί

φθάσαµε ως εδώ, και να πανικοβάλλεται, έστω και µε την απλή υποψία ότι

δυσαρεστήθηκαν οι Τροϊκανοί. Γι’ αυτό, και η Ελλάδα µας έγινε το πολυτελές

πειραµατόζωο στο απέραντο εργαστήρι του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισµού. Εν αρχή,

καταργήθηκαν µέσα σε µια νύκτα, όλα συλλήβδην τα δικαιώµατα των εργαζοµένων,

που χρειάστηκαν δεκαετίες αγώνων, για να εµπεδωθούν. ∆ικαιώµατα, που απλώς

απέβλεπαν στον περιορισµό του βαθµού εκµετάλλευσης της εργασίας, και που είναι

αναπόφευκτη χωρίς κάποιες δικλείδες ασφαλείας. Καταργήθηκαν χάρη στη

µεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα της χώρας µας. Ήδη, ο µέσος µισθός στην Ελλάδα,

που ανήκει στην Ευρώπη, τείνει να διαµορφωθεί στα €400-450, δεν τηρείται πια

ουσιαστικά το ωράριο, ούτε και οι αργίες, δεν υπάρχει εξασφάλιση απασχόλησης

για την επαύριον, η ελαστικοποίηση της εργασίας δεν θεµελιώνει πια δικαίωµα

σύνταξης. Με γοργό και σίγουρο βηµατισµό το εργασιακό καθεστώς στην Ελλάδα

επιστρέφει σ’ αυτό του µακρινού Μεσαίωνα.

Ωστόσο, οι Τροϊκανοί είναι ακόµη ανικανοποίητοι, καθώς δεν έχει πλήρως

εκθεµελιωθεί ο δηµόσιος τοµέας και κατεξοχήν το κράτος Πρόνοιας. ∆εν πρέπει τίποτε,

µα τίποτε να παραµείνει µε δηµόσια οσµή. Και µέσα σ’αυτό τον ορυµαγδό

διεκπεραιώνεται και το µέγα ξεπούληµα της Ελλάδας. Όλα στο σφυρί…..όλα σε

τιµή ευκαιρίας….όλα σε χέρια ιδιωτών.

www.24grammata.com

Page 55: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Οι Τροϊκανοί άρχισαν να δείχνουν σηµεία εξάντλησης της υποµονής τους, γιατί η

υλοποίηση των επιθυµιών τους βραδυπορεί. Θέλουν τώρα, αµέσως, και χωρίς

χρονοτριβή αίµα….. απαιτούν ποταµούς αίµατος. Και γίνονται έξαλλοι µε την

κυβέρνησή µας, υποχρεώνοντάς την να λαµβάνει, συνεχώς, νέα και πιο αιµοσταγή

µέτρα, ώστε να επιταχύνονται οι διαδικασίες. Εξυπακούεται, ότι στόχος αυτών των

απάνθρωπων µέτρων δεν είναι η σωτηρία της χώρας µας, αφού πρόκειται πάντα για

θυσίες χωρίς αντίκρισµα, και ακόµη χειρότερα: για θυσίες που βαθαίνουν το πρόβληµα.

Όµως, οι πατέρες του Έθνους µας δε βρίσκουν το θάρρος να αντιµετωπίσουν τους

Τροϊκανούς. Αντιθέτως, τροµοκρατηµένοι οι ίδιοι, πανικοβάλλουν και το λαό,

αναγγέλλοντας την έλευση τεράτων της αποκάλυψης αν δε συµµορφωθούµε, µε

συστηµατικότητα, µε συνέπεια, µε απόλυτη ακρίβεια …. προς τις θανατηφόρες

υποδείξεις των Τροϊκανών.

Χρεοκοπία….να αποφύγουµε τη χρεοκοπία! Είναι λέξη κακή η χρεοκοπία, γι

αυτό η χρήση της απαγορεύεται, και οπωσδήποτε αν κάποιοι επιµένουν να τη

χρησιµοποιούν, οφείλουν να ανατρέξουν σε λεξικά, και µάλιστα διαφόρων γλωσσών,

προκειµένου να πειστούν ότι χρεοκοπία, απλώς, δε σηµαίνει χρεοκοπία.

Είναι, όµως, δυνατόν να µας διαφεύγει το γεγονός ότι είµαστε ήδη χρεοκοπηµένοι και

ότι µας διατηρούν στη ζωή µε τεχνητά µέσα; ∆ικαιούµαστε, άραγε να κλείνουµε τα

µάτια στο ότι το σύνολο των ξένων και σοβαρότερων ΜΜΕ ασχολείται, σε καθηµερινή

βάση, µε την εξεύρεση τρόπων διάσωσης των τραπεζών (και όχι, βέβαια, της Ελλάδας)

πριν µας εξοβελίσει στο πυρ το εξώτερο; Είναι δυνατόν να µη µας έχουν πληροφορήσει

για το γεγονός ότι οι τροϊκανικές συνταγές δε µετρούν ούτε µια επιτυχία, αλλά αφήνουν

παντού πίσω τους ερείπια που καπνίζουν;

Και στο τέλος της γραφής, από τι µπορεί να φοβόµαστε περισσότερο από όσο

από την καθηµερινή κόλαση, στην οποία βιώνουµε, και η οποία αναγγέλλεται ακόµη

φρικτότερη και σε βάθος δεκαετιών, από σήµερα;

Λυπάµαι για την άκοµψη έκφραση, µε την οποία θα τελειώσω. Αλλά είναι η

µοναδική εικόνα που έρχεται, επίµονα, στο µυαλό µου: Η Ελλάδα υποχρεώνεται να

καταπίνει δηλητήριο, για να ξερνά ένα-ένα τα σωθικά της. Τι, ακριβώς, λοιπόν

µπορούµε ακόµη να ελπίζουµε; Μνηµόνια, µεσοπρόθεσµα και λοιπό θλιβερό

συνονθύλευµα οδηγούν, και θα οδηγούν σε ολοένα βαθύτερη απόγνωση, σε ολοένα

πιο αξεπέραστο αδιέξοδο. Επιβάλλεται, συνεπώς, µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να

αναχαιτιστεί το ξέφρενο κατρακύλισµά µας προς το βάραθρο.

Μαρία Νεγρεπόντη-∆ελιβάνη

Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο Μακεδονίας 5.10.2011

Το να υποφέρεις δεν σηµαίνει ότι

πεθαίνεις».

www.24grammata.com

Page 56: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

21/9/12 | 0 σχόλια | 0 απαντήσεις | 34 εµφανίσεις

Tου Jose Manuel Lamarque

Ε JOSE MANUEL LAMARQUE: “…ΝΙΩΘΩ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΚΑΙ

ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΒΡΕΘΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α”

H Ελλάδα και οι Έλληνες υποφέρουν σιωπηλά. Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είναι

δακτυλοδεικτούµενη, οι Έλληνες προσβάλλονται, και η χώρα προβάλλεται σαν να είναι

η µαύρη τρύπα της Ευρώπης.

Ίσως αυτό να συµβαίνει επειδή η Ελλάδα είναι µια µεσογειακή χώρα. Αν η Ελλάδα

βρισκόταν βόρεια της Γερµανίας, µεταξύ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, θα της

βρίσκαµε σίγουρα κάποια δικαιολογία.

Εαν επρόκειτο για µια προτεσταντική χώρα όπου ο ήλιος λάµπει µόνο για λίγες ώρες το

χρόνο, ενώ οι άνθρωποι συνθλίβονται από το κρύο της νύχτας για µεγάλο χρονικό

διάστηµα, τότε θα εφευρίσκαµε για την Ελλάδα, κάποια σοβαρή δικαιολογία και θα

αναζητούσαµε έναν άλλο ένοχο.

Όταν η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει το χρέος της, δεν λέµε τίποτα.

∆εν την κατηγορούµε ούτε την υποστηρίζουµε.

Η απόλυτη σιωπή.

Μάλιστα το να διαµαρτύρεται κανείς στο προαναφερθέν πλαίσιο είναι υγιές, επειδή είναι

“αγνό” και δεν κάνει θόρυβο.

Και βέβαια µια τέτοια διαµαρτυρία είναι αποδεκτή από όλους, γιατί προτιµάµε

υποκριτικά την αισθητική µιας εικόνας όπου διαµαρτύρονται συναθροιζώµενοι ξανθοί

και “άσπιλοι” άνθρωποι που όταν µιλάνε µένουν ανέκφραστοι κρατώντας ακίνητα τα

χέρια τους, µη κουνώντας ούτε καν το κεφάλι τους.

Και εν συνεχεία οι διαµαρτυρόµενοι πηγαίνουν στη σάουνα.

Ο Έλληνας αντίθετα θα πάει στο Χαµάµ.

Γιατί οι Έλληνες είχαν καταληφθεί από τους Τούρκους πριν πολλά χρόνια.

Και σήµερα που η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει στην Ευρώπη, αυτή της κρατάει µεν

www.24grammata.com

Page 57: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

την πόρτα ανοιχτή ωστόσο την τελευταία στιγµή χρησιµοποιείται η έννοια της

‘ασφάλειας’ για να κλείσει διπλωµατικά η Ευρωπαϊκή της προοπτική.

Έτσι λοιπόν το να έχεις κατακτηθεί από τους Τούρκους και το να είσαι µεσογειακή και

ορθόδοξη χώρα είναι αρνητικό στα µάτια των Βορειοευρωπαίων.

Όχι, πραγµατικά δεν µπορεί να εµπιστεύεται η Ευρώπη “τέτοιους ανθρώπους”.

Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία.

Οι Ισπανοί είχαν καταληφθεί από τους Μαυριτανούς, ως εκ τούτου, ο Ισπανός έχει κάτι

το αραβικό στο αίµα του, και για να το καταλάβεις αυτό αρκεί απλά να κοιτάξεις την

Αλάµπρα.

Όσον αφορά την Ιταλία, θα µπορούσαµε να την εµπιστευτούµε, παρ’ ότι είναι κι αυτή

χώρα της Μεσογείου, όµως κι αυτοί έχουν τη µαφία, την nangretta, την Καµόρα, και το

Βατικανό.

Εν ολίγοις, αυτό είναι αρκετό για να έχεις επιχειρήµατα ώστε να αποφασίσεις να µην

τους εµπιστευτείς ούτε τους Ιταλούς.

Τέλος, υπάρχει και η Πορτογαλία.

Πενήντα χρόνια φασιστικής δικτατορίας, στοιχειώνουν το παρελθόν της.

Η Πορτογαλία είναι, λοιπόν, φασιστική χώρα, όπως η Ισπανία του Φράνκο και η Ελλάδα

των συνταγµαταρχών.

Όχι δεν πρέπει να εµπιστευόµαστε τις µεσογειακές χώρες.

∆εν µιλάµε καθόλου βέβαια για τη ναζιστική Γερµανία και τη Φινλανδία και όποια άλλη

χώρα συνεργάστηκε µε τους Ναζί.

Όχι, εκεί ξεχνάµε το παρελθόν, γιατί αυτές είναι οι περιβόητες χώρες του Βορρά και

µπορούµε να τις εµπιστευθούµε έτσι κι αλλιώς.

Ας µην ξεχνάµε βέβαια ότι και η Γαλλία και το Βέλγιο αλλά και η Ουγγαρία

συνεργάστηκαν επίσης κατά κάποιο τρόπο µε τους ναζί.

Κι τελικά αυτός ο µηδενιστικός συλλογισµός καταλήγει ότι το Ηνωµένο Βασίλειο είναι η

µόνη αληθινή ευρωπαϊκή δηµοκρατία.

Πόσο καιρό όµως θα διαρκέσει αυτή η ανοησία;

Πόσο καιρό θα αντέξoυµε να θεωρούνται οι Έλληνες ανόητοι, και κλέφτες;

Το ότι η ελληνική πολιτική σκηνή δεν υλοποίησε ποτέ την ιδέα του εκσυγχρονισµού του

ελληνικού κράτους, είναι ένα γεγονός.

Ίσως ο µοναδικός Έλληνας πολιτικός που είχε την επιθυµία να αναπτύξει τη χώρα του

πολιτικά να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που έχει σηµαδέψει την ιστορία της Ελλάδας.

Αλλά, όταν ο Ροµάνο Πρόντι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το

δηµόσιο εθνικό λογιστικό έλεγχο των κρατών µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η

Γαλλία, η Γερµανία και η Ιταλία είχαν αρνηθεί.

www.24grammata.com

Page 58: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αρνήθηκαν, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν πειραγµένα.

Ήξεραν ότι ο Ελληνικός λαός δεν ήξερε τίποτα.

Εξάλλου ζήτησε ποτέ κανείς την πολιτική αναδιάρθρωση του Ελληνικού κράτους;

Όχι, κανείς στην Ευρώπη δεν το ζήτησε ποτέ.

∆εδοµένου ότι η Ελλάδα αντιµετωπίζονταν ως ένας τουριστικός προορισµός,

και µια χώρα παραγωγής ελαιόλαδου, όλα θεωρούνταν ότι λειτουργούν µια χαρά.

Οι Έλληνες παρέµεναν όλο αυτό τον καιρό Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας που

συνεισφέρουν στο να ολοκληρώνεται το µεγάλο φαγοπότι.

Μιλώντας για την ιστορία της Ελλάδας και την αρχαιότητα ειναι αλήθεια ότι όλοι

αποδεχόµαστε ότι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ηρόδοτος και πολλοί άλλοι,

έζησαν στην Ελλάδα, αλλά στο µακρινό παρελθόν.

Και σήµερα όλοι εµείς κατηγορούµε τους Έλληνες και αναρωτιόµαστε αν κατασκεύασαν

ποτέ αεροσκάφη, πυρηνικά εργοστάσια, αυτοκίνητα;

Υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα προϊόν “made in Greece”, εκτός από τη φέτα;

Όχι, γιατί η Ελλάδα παραµένει όλα αυτά τα χρόνια η χώρα των φτωχών αγροτών και των

µικροαστών που µιλούνε δυνατά, και περπατάνε µε κοµπολόγια στο χέρι, τρώνε

περισσότερο λαχανικά παρά κρέας, ενώ τα γλυκά τους δίνουν στο στόµα την αίσθηση

ενός µελένιου φιλιού.

Και αν η Ελλάδα τελικά χρεωκοπήσει, εάν αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή την

Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα υποστηρίζει η Ευρώπη σε δέκα χρόνια για αυτήν;.

“Εµείς δεν ξέραµε τίποτα!”.

“Είµαστε υπεύθυνοι αλλά δεν είµαστε ένοχοι! .” κτλ.

Η ευθύνη θα επιστρέψει στους Έλληνες, για άλλη µια φορά.

Τα έχω βαρεθεί πια όλα αυτά τα στερεότυπα!

∆εν µπορώ να ανέχοµαι πλέον το γεγονός ότι το να ανήκεις σε ένα µεσογειακό λαό έχει

καταντήσει συνώνυµο µιας ιδιότυπης σύγχρονη ψυχολογικής δουλείας.

∆υστυχώς οι Έλληνες προς το παρόν είναι σιωπηλοί και δεν αντιδρούν έντονα.

Αυτό είναι το λάθος.

Ξέρω ότι είναι εύκολο να το γράφει αυτό κάποιος που ζει στο Παρίσι.

Αλλά εγώ το γράφω γιατί θέλω µέσα από τα λόγια µου να εµφυσήσω την εµπιστοσύνη

σε όλους τους Έλληνες, και να τους πω ότι πρέπει να εµπιστευτούν τη νεολαία του τόπου

και να της παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας για έναν εκσυγχρονισµό της χώρας που

συνάµα θα σέβεται την κληρονοµιά και τη διαφορετικότητά της.

Όλα είναι δυνατά γιατί η αληθινή ζωή δεν έχει τιµή.

Και ακόµα πιο ευτελής είναι η τιµή του ελληνικού χρέους που έτσι κι αλλιώς οι Έλληνες

δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν.

Από τη µια η Γερµανία ρυθµίζει το επιτόκιο του δανεισµού της για εξυπηρέτηση του

εθνικού της χρέους στο 2% και από την άλλη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα θεόρατο

επιτόκιο ύψους 30%.

www.24grammata.com

Page 59: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Τέρµα τα ψέµατα!

Το γράφω λοιπόν και το φωνάζω δηµόσια, οι Έλληνες δεν είναι υπεύθυνοι για τίποτα.

Οι Έλληνες είναι ίσοι µε κάθε άλλο λαό στον πλανήτη κι έχουν το δικαίωµα να ζήσουν

στη χώρα τους, στη γη τους, σύµφωνα µε τα έθιµα και τις παραδόσεις τους.

Εµείς οι υπόλοιποι οφείλουµε απλώς να τους βοηθήσουµε στην οικοδόµηση ενός

σύγχρονου κράτους που θα διαχειρίζεται την Ελλάδα ως µια πραγµατική δηµοκρατία,

στις βάσεις µιας πραγµατικής ισότιµης κοινωνικής πολιτικής και ενός παραγωγικού

ενθουσιασµού που θα δηµιουργήσει ανάπτυξη προς όφελος της ίδιας της χώρας.

Εξάλλου το να καταστρέψουµε την Ελλάδα θα έχει πολύ άσχηµο αντίκτυπο και στο

µέλλον της Ευρώπης.

Είµαι Γάλλος αλλά νιώθω Έλληνας στην ψυχή, και υποστηρίζω όπου σταθώ κι όπου

βρεθώ την Ελλάδα. Ολόκληρη την Ελλάδα.”

Jose Manuel Lamarque

Category: Προτεινόµενα άρθρα

• Τα πιο διαβασµένα

• Τα πιο σχολιασµένα

Edito 405

Φώτης Γεωργελές

#TolislovedMaria: Μία αφιέρωση αγάπης που κάνει τον γύρο του κόσµου

Κωνσταντίνος Τζήκας

Σάββατο µεσηµέρι στην ∆εξαµενή... ξανά

Παναγιώτης Μένεγος

Υπάρχει ζωή δίπλα στα τυµπανιαία πτώµατα

∆ηµήτρης Ψυχογιός

Η επιστολή του Γιάννη Αγγελάκα προς τον Γιώργο Νταλάρα

Παναγιώτης Μένεγος

Μίλα µου βρώµικα 405

Μυρτώ Κοντοβά

city news + voices >>

The Untouchables

www.24grammata.com

Page 60: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Share on facebook Share on twitter Share on pinterest_pinit Share on google_plusone

Share on print Share on email

21/09/2012 - 13:08 / σχόλια (3)

• Αγγελική Σπανού

Γνωστή πανελίστρια κουτσοµπολίστικων εκποµπών προσελήφθη ως σύµβουλος στο

υπουργείο ∆ικαιοσύνης. Καµία έκπληξη. Η χώρα κινείται µεταξύ φάρσας και τραγωδίας.

Το κοµµατικό κράτος συνεχίζει τη λειτουργία του σαν να µην έχει αλλάξει τίποτα.

Μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν το µάρµαρο και η οµάδα εξουσίας µοιράζει

θέσεις και προστασία.

Οι φοροφυγάδες εξακολουθούν να καλύπτονται από το πολιτικό σύστηµα που

εµπνέεται νέους κεφαλικούς φόρους. Καµία συζήτηση για το αν πρέπει να πάµε

επιτέλους σε δίκαια, όχι οριζόντια, µέτρα, µήπως δηλαδή ήρθε η ώρα να πληρώσουν

αυτοί που έχουν και µένουν άθικτοι από την κρίση.

Με όρους κοινής λογικής δεν µπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτηµα γιατί δεν

γίνονται σήµερα, όχι αύριο, διασταυρώσεις ανάµεσα στα δηλωθέντα εισοδήµατα και τα

περιουσιακά στοιχεία (κινητά και ακίνητα) φυσικών προσώπων ώστε να αναγκαστούν να

καταβάλουν αυτό που οφείλουν οι εύποροι που εµφανίζονται ως πένητες.

Στη Γαλλία ξέρουν ποιος είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας. Είναι ο κ. Louis

Vuitton, Μπερνάρ Αρνό, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο επειδή προειδοποίησε ότι θα

πάρει τη βελγική υπηκοότητα για να αποφύγει τον βαρύ φόρο που θα του επιβάλει η

κυβέρνηση Ολάντ. Του επιτέθηκε η Liberation, αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί, η

συζήτηση συνεχίζεται.

www.24grammata.com

Page 61: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Εδώ ποιος είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος; Με βάση τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚΟ

υπάρχουν µόνο 14 φορολογικές δηλώσεις στις οποίες καταγράφεται οικογενειακό

εισόδηµα 500.000 ευρώ. Και όσοι δηλώνουν ετήσιο οικογενειακό εισόδηµα άνω των

77.000 ευρώ είναι µόλις 2800. Αρκεί µια βόλτα στα ακριβά προάστια, στα κοσµικά

νησιά και στις µαρίνες για να διαπιστώσει ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι τελευταίες έρευνες

που είδαν το φως της δηµοσιότητας δείχνουν ότι οι φόροι που δεν πήρε το δηµόσιο από

τους ελεύθερους επαγγελµατίες το τελευταίο έτος είναι 12 δις ευρώ, ποσό που ξεπερνά

το νέο πακέτο από την έγκριση του οποίου εξαρτάται η συνέχιση της χρηµατοδότησης

της χώρας.

Ζούµε, λοιπόν, σε µια χώρα χωρίς πλούσιους. ∆εν πληρώνουν φόρους οικεία βουλήσει

µε τον ισχυρισµό ότι το κράτος θα σπαταλήσει τα λεφτά τους σε πελατειακούς

διορισµούς. ∆εν αναγκάζονται να πληρώσουν, γιατί δεν τους βρίσκουν. ∆εν τους

βρίσκουν, γιατί δεν τους ψάχνουν. ∆εν τους ψάχνουν γιατί είναι φίλοι, συνδαιτηµόνες,

σπόνσορες, δυνάµει σπόνσορες.

∆εν πιέζονται να τους ψάξουν γιατί το συλλογικό αξιακό µας σύστηµα είναι ανάπηρο,

ένας υπάλληλος ∆ΕΚΟ απόφοιτος Λυκείου αµείβεται καλύτερα από τον νοσοκοµειακό

γιατρό και ο κλητήρας του ΥΠΟΙΚΟ από τον δάσκαλο.

Έτσι, δεν είναι να απορεί κανείς που η επόµενη έφοδος θα γίνει στις τσέπες των ίδιων.

Οι Untouchables µας χαιρετούν.

Η κρίση ως ευκαιρία ή η ευκαιρία ως κρίση;

Τρίτη, 25 Σεπτέµβριος 2012 09:00Άρθρα

inShare

Download SocButtons

Βαγγέλης Σταυρόπουλος

Τραγικό τέλος είχε ο σαρανταεννιάχρονος πατέρας δύο ανήλικων

παιδιών, µέσα στο χώρο εργασίας του, όταν ο εργοδότης του

ανακοίνωσε περικοπές προσωπικού που περιλάµβαναν και τον ίδιο. (Έθνος, 18

Σεπτεµβρίου 2012)

Φωτογραφίες δείξτε µου αυτών που Κυριακή

Γεννήθηκαν, κι εκείνων που΄χουν πέσει

Από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή

Γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, SAN MICHELE.

Είναι- νοµίζω- χαρακτηριστικό παράδειγµα της εποχής, η απαίτηση του υποκειµένου για

µετοχή σε αντικειµενικές αλήθειες, οι οποίες συνήθως συντάσσονται µε το υλικό

ανεξέλεγκτου αριθµού πληροφοριών, δεδοµένων, εικόνων κι ό,τι άλλο, σχηµάτων-

κατ΄επίφαση ή και όντως- δηλωτικών και δοµικών της ατοµικής ταυτότητας.

www.24grammata.com

Page 62: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ας πούµε, η κουβέντα που τα προηγούµενα χρόνια απασχολούσε την εµπύρετο εντόπια

διανόηση, για το πώς γράφεται η Ιστορία ή ακόµα περισσότερο για το τι µας διδάσκει,

υποτάσσεται σε αυτή τη συνθήκη. Οπότε και µαθαίνει κανείς πως τσουβαλιάζοντας

αδιακρίτως γεγονότα, βρίσκει το κατάλληλο οικοδοµικό υλικό για µαντρώσει εντός του

το ατοµικό άλλοθι, µιας και κανείς δεν διευκρίνισε πως το νόηµα δεν το ορίζουν τα

γεγονότα, αλλά η κατανόηση και η ερµήνευσή τους.

Κάθε πρόβληµα, είναι πρώτα απ΄όλα πρόβληµα είδους ερµηνευτικού, κι όταν συχνά

αναφερόµαστε στην αρχή του κοινού λόγου, θα πρέπει να συγκλίνουµε και σε έναν κοινό

τόπο, όχι ως όρο συµφωνίας αλλά διαλόγου. Πρέπει µετά να σηµειώσω, πως ο διά-

Λόγος λειτουργείται στη ζωή κι όχι στις φαντασµαγορίες, καθώς ακόµα κι η λέξη νόηµα,

πεταµένη στα κενά αέρος του άµετρου, είναι λέξη α- νοητή.

Το πώς η συσσώρευση γεγονότων, οι στιβάδες ιστορικών περιστατικών µπορούν να

λυτρώσουν µε αντικειµενικό τρόπο την αλήθεια, είναι κάτι που φαντάζοµαι το γνωρίζουν

αρκετοί ντόπιοι µάγοι της αποµύθευσης και της αποµάγευσης. Ουσιαστικά όµως, εκείνο

που µπορεί κανείς να διακρίνει στην αρένα του εθνικού µας τσίρκο, είναι το µέληµα να

µπολιαστεί η νεοελληνική ράτσα- αδυνατώ να καταλάβω τι προσδιορίζεται µε τον όρο

νεοέλληνας και πιστεύω πως πολύ σύντοµα θα επινοηθεί και ο όρος µεταέλληνας- το

κλαράκι της άνοιας. Τούτο είναι σαφές, όσο µαθαίνουµε πως τα γεγονότα αποκαλύπτουν

τα νοήµατα ως διά µαγείας. Το γεγονός δηλαδή στην καθεαυτότητά του, ορίζει τις

συντεταγµένες αλήθειας και νοήµατος, αδιαφορώντας ωστόσο για τα µέτρα του

δράµατος της Ιστορίας.

Αν κανείς σταθεί σήµερα σε όλες εκείνες τις κουβέντες που µονοπωλούσαν τα µέσα

ενηµέρωσης των µαζών, σχετικά µε την βαρύτητα των αντικειµενικών ιστορικών

αληθειών, θα µπορούσε µετά βεβαιότητας να τις περιγράψει ως τον προθάλαµο αυτής

της κατάστασης, που όλοι σήµερα ανεξαρτήτως υφιστάµaεθα, και την περιγράφουµε ως

κρίση. Το λέω αυτό, γιατί εκείνη η περί Ιστορίας συζήτηση υπογραµµίζει τα µεγάλα µας

παραστρατήµατα, δηµιουργώντας και θρέφοντας χώρους άκρων, ακριβώς γιατί τα

γεγονότα και οι λεζάντες τους δεν µπορούν να συντάξουν νόηµα, καθώς η εποχή η ίδια

ορίζεται ως ανόητη: το µόνο νόηµα είναι πως δεν υπάρχει νόηµα. Οπότε, κανείς µαθαίνει

για των συνωστισµό των Ελλήνων στον προβλήτα της Σµύρνης, την ίδια στιγµή που

εκδηλώνει την ελληνικότητά του, ορθώνει ταυτότητα και ιδιοπροσωπία, κυµατίζοντας

γαλανόλευκες σε ποδοσφαιρικές διοργανώσεις και σε µουσικούς διαγωνισµούς, όπου η

παράδοση εµφανίζεται ως ένα τουρλουµπούκι χρωµάτων, ρυθµών, ήχων. Αυτό ήταν το

περιβάλλον διεξαγωγής του διαλόγου γύρω από ιστορικά νοήµατα και αλήθειες, κι όταν

ζητήµατα ζωής και θανάτου γίνονται εµπόρευµα στον πάγκο του τηλεοπτικού χρόνου,

όλα µετατρέπονται σε υποσηµειώσεις τις εθνικής σαπουνόπερας, µεταγλωττισµένη από

τα βραζιλιάνικα ή τα τούρκικα. Φιλότιµε και καλέ µου αναγνώστη, πριν βιαστείς να µου

χρεώσεις πως σχηµατοποιώ τα πράγµατα επικίνδυνα, µπορείς να συντονίσεις τον

τηλεοπτικό σου δέκτη σε οποιοδήποτε τηλεοπτική συχνότητα, µπορείς να ρίξεις µια

µατιά στις σελίδες οποιασδήποτε φυλλάδας.

Μετά από αµέτρητες χρεωκοπίες του πολιτικού προσωπικού και του εκλεκτορικού

σώµατος, καταλήγουµε τα όρια του νοήµατος να ζυγίζονται στο µέτρο των αυτοκτονιών,

www.24grammata.com

Page 63: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

αδυνατώντας ακόµα να διακρίνουµε τον πόνο όχι ως επιφαινόµενο της κρίσης, αλλά ως

συνθήκη της φύσης µας, της ανθρωπιάς µας. Ας µη γελιόµαστε: η έλλειψη νοήµατος

προϋποθέτει απουσία λόγου. Γι΄αυτό και κάθε τεχνοκρατικό µέτρο είναι µέτρο

αντιαυτοκτονικό, σα χαπάκι παυσίπονο, σα µαγγανεία σε καιρό ανοµβρίας, σα τα ξόρκια

που διαλύουν τα µάγια. Κι όταν πάλι το περιστατικό κάνει τον κύκλο του, ο ιστορικός

του µέλλοντος θα βρει τον τρόπο να µιλήσει µε αριθµούς, στατιστικές και γραφήµατα για

όσους χάνουν τον εαυτό, µαζί και τη ζωή τους, χωρίς ούτε ένας ψίθυρος να χαράζει πάνω

στα χείλη του για ό,τι περιγράφει, έστω κι ως υποψία, τον αβάσταχτο αυτόν πόνο του να

βυθίζεται κανείς στο προσωπικό µηδέν.

Οι ευκαιρίες που γεννιούνται στους κόλπους του κυρίαρχου συστήµατος ορίζουν την

ύπαρξη και τη συντήρησή του. Ορθώνεται φαντασµαγορικό, κραταιό και δίκαιο, όσο

γνωρίζει πώς να παρακάµπτει τον φόβο, την συνθήκη τελικά του να΄σαι άνθρωπος.

Ωστόσο η µυθοποίηση του αντικειµένου, µαζί και του αντικειµενικού ορίζουν γενναία τα

µέτρα του υποκειµένου, που µαθαίνει την αλήθεια πονώντας γι΄αυτή. Το αµάρτηµα της

εποχής, η ειδωλολατρία της αποξένωσης, της αβοντά ζαρά, γεννά ακριβώς την µίµηση

της ιδιοποιήσεως- για να χρησιµοποιήσω έναν ζιραρντινιανό όρο- και µαζί µε αυτήν και

το χάος του µεταµοντέρνου κοσµοειδώλου. Νοµίζω πως αυτή η εντροπία απανθρωπιάς

είναι- τουλάχιστον- άδικο να αποκαλείται ευκαιρία. Αν είναι ωστόσο να την αποκαλέσω

έτσι, τούτο θα το΄κανα για έναν και µόνο λόγο: όσο µου επιτρέπει να σπουδάζω τον

χαρακτήρα της ανθρωπινότητάς µου στα µέτρα που βιώνεται το δράµα της Ιστορίας κι

όχι στις µετέωρες εγωτικές απαιτήσεις του σοφού, που ορίζει τα µέτρα της αρετής, χωρίς

υπακούει στο µέτρο της πρώτα. Να ζήσω ως άνθρωπος, σάρκα και συνείδηση,

αρπαγµένος από την λαχτάρα του ΄΄ούπω΄΄ και τον καηµό του ΄΄ουκέτι΄΄.

Υπάρχει µονάχα ένας τρόπος γι΄αυτό, να κλίνουµε όλοι µαζί σε χρόνο ενεστώτα το ρήµα:

Πονώ. Πονάς. Πονά. Πονάµε. Πονάτε. Πονούν.

Τότε νοµίζω, ναι, θα µπορούµε ακατακρίτως και µετά παρρησίας να µιλάµε για Σταυρό

κι Ανάσταση.

πηγή: Aντίφωνο

Οικογενειοκρατία vs Εκσυγχρονισµός

Font Size

Σάββατο, 22 Σεπτέµβριος 2012 10:07

www.24grammata.com

Page 64: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

.Γιώργος Μαυρωτάς

∆ύσκολο πράγµα να ορισθεί ο εκσυγχρονισµός. Και υποκειµενικό. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ο εκσυγχρονισµός έχει κατασυκοφαντηθεί γιατί στο όνοµά του έγιναν αρκετοί «εκτροχιασµοί» (για να το πω ήπια). Αυτό δεν σηµαίνει όµως ότι δεν είναι ο µόνος µας δρόµος για έξοδο από τον βάλτο. Ξεκινώντας από την παιδεία, την υγεία, την δηµόσια διοίκηση, την οικονοµία και γενικότερα την κοινωνίας µας.

Πείτε µε παράξενο, αλλά πιστεύω ότι ένα από τα βασικότερα εµπόδια στον εκσυγχρονισµό της κοινωνίας µας είναι ο θεσµός της οικογενειοκρατίας ή αλλιώς νεποτισµός. Με τον όρο οικογενειοκρατία εννοώ την εισβολή του θεσµού της οικογένειας στο δηµόσιο γίγνεσθαι.

Όχι δηλαδή στον σκοπό που καλείται να υπηρετήσει ο θεσµός της οικογένειας στις σηµερινές κοινωνίες αλλά η κακώς πραγµατοποιούµενη προέκταση του θεσµού αυτού στη δηµόσια σφαίρα. Η οικογενειοκρατία έρχεται σε ευθεία σύγκρουση µε την αξιοκρατία που είναι από τους βασικότερους πυλώνες του οποιουδήποτε εκσυγχρονισµού σε κάθε τοµέα. Η οικογενειοκρατία είναι µια µορφή «κολλητοκρατίας», του κυρίαρχου δηλαδή καθεστώτος της Ελλάδας.

Στην Ελλάδα κάθε άνθρωπος που αποκτά δύναµη θεωρείται δεδοµένο ότι πρέπει να «φροντίσει» την οικογένειά του εκµεταλλευόµενος τη δύναµη αυτή. Να εξασφαλίσει γιούς, κόρες, συζύγους, αδελφές σε θέσεις όπου πιθανόν να υπήρχαν αξιότεροι. Και µάλιστα αυτό το θεωρούµε περίπου εθιµικό δίκαιο. Αν µάλιστα κάποιος δεν το κάνει τον θεωρούµε «κουτό». Αφήστε που η οικογένειά του τον βλέπει µε µισό µάτι. Η οικογενειοκρατία και ο νεποτισµός είναι δηλαδή το business as usual σενάριο σε όλα τα επίπεδα.

Στην πολιτική, στην εκπαίδευση, στην δηµοσιογραφία, στις τέχνες, στις επιχειρήσεις, ακόµα και στον αθλητισµό, η οικογενειοκρατία στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες. Γενικότερα στον ευρωπαϊκό νότο, όπου ο θεσµός της οικογένειας είναι κατά παράδοση ισχυρός γιατί δεν υπάρχει ισχυρό κοινωνικό κράτος, η οικογενειοκρατία είναι το αναµενόµενο τίµηµα. Από την άλλη όµως να µην παραγνωρίζουµε τον ρόλο της οικογένειας σε περιόδους κρίσης όπως η σηµερινή που παίζει τον ρόλο του σωσιβίου για πολλούς συµπολίτες µας που «έπεσαν» ή προσπαθούν να κρατηθούν στα πόδια τους.

Μπορεί η οικογενειοκρατία να συνδυαστεί µε την αξιοκρατία; Σπάνιο, αλλά όχι απίθανο. Η συγγένεια δεν είναι συνώνυµο της ανικανότητας αλλά αυτό πρέπει να αποδεικνύεται κι όχι να είναι αξίωµα «ελέω Θεού». Μπορεί να καταπολεµηθεί η οικογενειοκρατία χωρίς να θιγεί η οικογένεια; Πιστεύω πώς ναι. Αν µπουν σαφή τα όρια µεταξύ του «φροντίζω την οικογένεια µου» και «εκµεταλλεύοµαι τη θέση µου σε έναν οργανισµό για την οικογένειά µου». Το πρώτο είναι θεµιτό για όλους, το δεύτερο είναι καταστροφικό για τον οργανισµό. Αφενός γιατί παρακάµπτεται η αξιοκρατία κι αφετέρου γιατί αφαιρεί το κίνητρο από τους µη έχοντες

www.24grammata.com

Page 65: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

«µπάρµπα στην Κορώνη». Το αποτέλεσµα µπορεί να είναι θετικό για την εκάστοτε οικογένεια αλλά αρνητικό για τον οργανισµό.

Όπως λοιπόν µιλάµε για διαχωρισµού κράτους – εκκλησίας έτσι πρέπει να µας γίνει συνείδηση ο διαχωρισµός οικογένειας – δηµόσιων αξιωµάτων. Αυτό δεν χρειάζεται καµιά τρόικα να µας το πει, πρέπει να το συνειδητοποιήσουµε και να το κάνουµε µόνοι µας. ∆εν χρειάζονται νόµοι και διατάγµατα αλλά βούληση και κοινωνική συνείδηση από αυτούς που πρέπει να δίνουν το παράδειγµα. Αυτά που θα κερδίσουµε µακροπρόθεσµα θα είναι περισσότερα από αυτά που θα χάσουµε βραχυπρόθεσµα.

Protagon.gr

αλήθεια για τα ευρωοµόλογα

Ξενοφών Γιαταγάνας, Έθνος, 22/09/2012

Ολοι στην Ελλάδα ευαγγελίζονται το ευρωοµόλογο ως δίκαιο τρόπο δανεισµού των

κρατών-µελών της Ευρωζώνης. Σωστά, διότι θα πρόκειται για την από κοινού διαχείριση

του δηµόσιου χρέους, θα εξαφανιστούν τα σπρεντς και όλες οι χώρες θα δανείζονται µε

το ίδιο επιτόκιο. Ολοι επίσης κατακεραυνώνουν τη Γερµανία που διστάζει και απαιτεί

την προηγούµενη εγκαθίδρυση αναγκαστικού συστήµατος δηµοσιονοµικής πειθαρχίας

προκειµένου να συγκατανεύσει, δεδοµένου ότι η χώρα αυτή, ως οικονοµικά ισχυρότερη,

θα εγγυάται σε µεγάλο βαθµό και εν τοις πράγµασι το αξιόχρεο των κρατών-µελών και

τη φερεγγυότητα των ευρωοµολόγων.

Είναι παράλογη η απαίτηση της Γερµανίας; Προφανώς όχι. Ποιος θα συµφωνούσε να

διαχειριστεί από κοινού τις οικονοµίες του µε 16 φίλους του, αν δεν γνώριζε εκ των

προτέρων στοιχειωδώς πώς και πόσα ξοδεύουν; Προφανώς κανένας.

Συνεπώς, η έκδοση ευρωοµολόγου προϋποθέτει αναγκαστικά τον προληπτικό έλεγχο των

εθνικών προϋπολογισµών, που θα γίνεται από υπερεθνική Ανεξάρτητη Αρχή, πιθανότατα

από την Κοµισιόν. Τούτο όµως συνεπάγεται περαιτέρω εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας,

µάλιστα δε στον σκληρό πυρήνα των εθνικών αρµοδιοτήτων. Αρα, όσοι ευαγγελίζονται

τα ευρωοµόλογα, υποστηρίζοντας συγχρόνως τη µη εκχώρηση «ουδέ σπιθαµής εθνικής

ανεξαρτησίας», απλώς παραλογίζονται ή δεν ξέρουν για τι πράγµα µιλάνε. Αλλωστε, στη

λογική της ΕΕ, όλα τα κράτη-µέλη οικειοθελώς εκχωρούν τµήµατα της εθνικής τους

κυριαρχίας για να την ξαναβρούν ενδυναµωµένη στο ανώτερο υπερεθνικό επίπεδο, µε

τελική στόχευση την Οµοσπονδία, τις Ηνωµένες Πολιτείες της Ευρώπης. Ακόµα και η

Γερµανία, πολύ περισσότερο δε τα µικρότερα κράτη, όπως η Ελλάδα, είναι αδύνατο να

επιβιώσουν µεµονωµένα στον σηµερινό κόσµο. Η Οµοσπονδία δεν είναι πλέον επιλογή,

είναι αναγκαιότητα.

Το ευρωοµόλογο αποτελεί πραγµατική λύση διαχείρισης του δηµόσιου χρέους. Οι χώρες

του Νότου και ιδιαίτερα η Ελλάδα το έχουν ανάγκη. Για να το διεκδικήσουν µε επιτυχία,

οφείλουν να αποδεχθούν και την αναγκαία εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, που θα αφορά

www.24grammata.com

Page 66: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

όλους τους εταίρους και θα συνιστά µεγάλο βήµα στην πολιτική ενοποίηση. Οσο πιο

γρήγορα το καταλάβουν τα πολιτικά κόµµατα και οι ιθύνοντες τόσο το καλύτερο.

Οι αδίστακτοι συνταξιούχοι

Τάκης Θεοδωρόπουλος, Τα Νέα, 24/09/2012

«Ορισµένοι µάλιστα συνταξιούχοι δεν δίστασαν να έρθουν από την Παλλήνη ώς τον

Πειραιά προκειµένου να βρουν τα φάρµακά τους», µας πληροφόρησε η ρεπόρτερ του

τηλεοπτικού δελτίου. Και αµέσως µετά, προκειµένου να δούµε κι εµείς πόσο αδίστακτοι

είναι αυτοί οι άνθρωποι, µας έδειξε κάποιον ο οποίος δεν δίστασε να οµολογήσει πως

ταξίδεψε από το Μαρούσι ώς τη Φρεαττύδα. Ο αδίστακτος αυτός άνθρωπος µάλιστα

τόλµησε και αποκάλυψε τα κίνητρα της πράξης του: «∆εν κοστίζουν πολύ τα φάρµακά

µου, είκοσι ευρώ, όµως γιατί να τα δώσω αφού µια ζωή πληρώνω εισφορές;». Λίγο πιο

πίσω στεκόταν µια γυναίκα η οποία, αν και παρέµενε ανέκφραστη, κάτι στη

φυσιογνωµία της πρόδιδε πως είναι απ’ αυτούς τους ανθρώπους που δεν ορρωδούν προ

ουδενός προκειµένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Αποκαλύφθηκε µόλις της δόθηκε

η ευκαιρία να µιλήσει: «Εχω πάει σε πέντε φαρµακεία και δεν τα έχω βρει. Περιµένω

όµως στην ουρά ελπίζοντας».

Ειλικρινά, ορισµένα πράγµατα µε ξεπερνούν. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δεν

διστάζουν να διασχίσουν την Αττική για να βρουν φαρµακείο ανοιχτό είναι πια τόσο

αδίστακτοι ώστε να µην αντιλαµβάνονται ότι το κράτος πρόνοιας υποφέρει; Το κράτος

πρόνοιας ασθενεί, διοικητές οργανισµών, τους βλέπεις δα, πάσχουν από κατάθλιψη κι

αυτοί οι αδίστακτοι ασφαλισµένοι, αντί να φανούν αλληλέγγυοι, ξεσηκώνουν τον κόσµο.

Αντί να εκτιµήσουν το γεγονός ότι αυτό το κράτος πρόνοιας, παρά τα προβλήµατα που

αντιµετωπίζει, φρόντισε να τους δώσει έναν τηλεφωνικό αριθµό στον οποίο µπορούν να

εκφραστούν. Με ένα µόνο ευρώ σχηµατίζεις τον αριθµό και λες το πρόβληµά σου στις

ηχογραφηµένες οδηγίες. Τι άλλο να κάνουν πια! Ελεος. Και όποιος µου πει πως οι

αρµόδιοι σ’ αυτή τη χώρα δεν έχουν χιούµορ, πως η ζωή σ’ αυτή τη χώρα δεν κάνει ό,τι

µπορεί για να σε διασκεδάσει βγάζοντάς σου τη γλώσσα, είναι τουλάχιστον κακόπιστος.

∆ιότι έχουµε χτυπήσει µεγάλη κωµική φλέβα όταν, στις ειδήσεις, επί µισή ώρα σου λένε

ότι τα φαρµακεία θα παραµείνουν κλειστά γιατί δεν τα έχουν πληρώσει τα Ταµεία, ότι

ακόµη κι αν ανοίξουν, µόνον τοις µετρητοίς θα πουλάνε φάρµακα, κι ότι οι γιατροί του

ΕΟΠΥΥ ζητούν ένα δεκάρικο την επίσκεψη, και πάνω που τα έχεις βάψει µαύρα έρχεται

ο αριθµός. Μια διαφήµιση χαρούµενη σαν γάλα εγχώριας παραγωγής, δηµητριακό για

ιδανική πέψη και φωνές που τραγουδούν και ένα και τέσσερα και πέντε, πέντε, τέσσερα.

Αρκεί να πάρεις αυτό το νούµερο και θα λυθούν όλα σου τα προβλήµατα αδίστακτε

συνταξιούχε που ξεσηκώνεις τον κόσµο, γιατί έτσι είσαι, αν δεν σε χαπακώσουν απειλείς

πως θα πεθάνεις. Ολο το κράτος πρόνοιας σε έναν αριθµό.

Θα µου πείτε, και την εποχή που το κράτος πρόνοιας διέθετε παραπάνω αριθµούς, πάλι

www.24grammata.com

Page 67: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

σου χρειάζονταν τα µετρητά για να σου κάνει την εγχείρηση ο γιατρός που, εκτός από

την υγεία σου, προνοούσε και για την οικογένειά του. Τώρα τα πράγµατα έχουν

απλοποιηθεί: δεν κάνεις την εγχείρηση και γλιτώνεις και τα µετρητά για τους

κληρονόµους σου, αδίστακτε συνταξιούχε.

Ο πατριωτισµός των πλουσίων

By ∆ιαχειριστής on 23/09/2012

Ο πατριωτισµός των πλουσίων

Γράφει ο ΚΙΜΠΙ*

Το ότι η καρδιά της Άνγκελα Μέρκελ µατώνει βλέποντας τους φτωχότερους Έλληνες

να υποφέρουν ίσως και να είναι αλήθεια. Ούτε ο εθνικός εγωισµός, ούτε ο πολιτικός

δογµατισµός, ούτε ο οικονοµικός κυνισµός αποκλείουν εντελώς τα συναισθήµατα.

Ωστόσο, τόσο συχνές εκκλήσεις στον πατριωτισµό των πλούσιων Ελλήνων, που

µετώκησαν εις άγνωστον διεύθυνσιν µαζί µε τον πλούτο τους, θα περιβάλουν τελικά την

κεφαλή της καγκελαρίου µε φωτοστέφανο γραφικότητας. Αν υπήρχε κάποιο ίχνος

ειλικρίνειας ή ρεαλισµού σ’ αυτές τις εκκλήσεις, θα έπρεπε να πάρουν τον χαρακτήρα

µιας υπόδειξης προς την τρόικα, η οποία εκπροσωπεί πρωτίστως τη Γερµανίδα

καγκελάριο, ν’ αλλάξει ριζικά τη συνταγή του µνηµονίου, που έγκειται ακριβώς στο

αντίθετο: να καταστήσει φτωχότερους τους ήδη φτωχούς Έλληνες. Η ηθικοπολιτική

ευαισθησία της κ. Μέρκελ , όµως, είναι αλά καρτ. Ο πατριωτισµός των φτωχών Ελλήνων

επιβάλλεται ως καταναγκασµός. Ο πατριωτισµός των πλουσίων Ελλήνων τίθεται σε

εθελοντική βάση. Άλλωστε, ενέχει και κινδύνους για το χρηµατοπιστωτικό σύστηµα. Αν,

αίφνης, µερικές χιλιάδες πλουσίων αποφασίσουν, επειδή ξύπνησε ο πατριώτης µέσα

τους, να επαναπατρίσουν τα 22 δισ. ευρώ που φυγάδευσαν στη διετία της κρίσης -κι

αυτά είναι µόνο τα µετρήσιµα- ποιος ξέρει πόσες γερµανικές τράπεζες θα πάθουν

ταράκουλο; Αυτό δεν θα το άντεχε ούτε ο πατριωτισµός, ούτε η πονοψυχιά της κ.

Μέρκελ.

www.24grammata.com

Page 68: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Scrooge McDuck

Ο ψόγος προς τους πλούσιους είναι αγαπηµένο σπορ των πολιτικών. Ιδιαίτερα αυτών

που οι πολιτικές τους εξυπηρετούν πρωτίστως τους πλούσιους. Στην κορύφωση της

χρηµατοπιστωτικής κρίσης το 2008, κορυφαίοι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιτέθηκαν µε

οξύτητα κατά των διαβόητων golden boys για τις προκλητικές αµοιβές τους. Κάποια

golden boys «κάηκαν» στην πυρά της κρίσης. Ωστόσο, ως σύνολο όχι µόνο

παλινορθώθηκαν στην εξουσία τους, αλλά επιβραβεύτηκαν. Η απληστία τους

ανταµείφθηκε µε τη σχεδόν επίσηµη συµµετοχή τους στη νοµή της πολιτικής εξουσίας.

Κι επειδή το αποτέλεσµα αυτής της συµµετοχής είναι µεταξύ άλλων η εδραίωση της

λιτότητας για τους φτωχούς, αναζητείται πάλι η ηθική εκτόνωση της σκανδαλώδους

ταξικής αδικίας. «Άντε χάσου, πλούσιε µαλάκα», έγραψε η Λιµπερασιόν για τον

ιδιοκτήτη της αυτοκρατορίας Luis Vuitton, όταν αυτός απείλησε να γίνει «Βέλγος», ώστε

να αποφύγει το ενδεχόµενο αυξηµένης φορολόγησης. Όπως ο Ολάντ, οι περισσότεροι

Ευρωπαίοι ηγέτες απειλούν κατά καιρούς µε αυξηµένους φόρους τους «δικούς τους»

πλούσιους, για να χρυσώσουν το πικρό χάπι που δίνουν στους «δικούς τους» φτωχούς.

Αλλά, ταυτόχρονα διατηρούν τον ανταγωνισµό των φορολογικών κινήτρων για να

προσελκύσουν τους πλούσιους των γειτόνων τους. Ο πλούτος των πλουσίων είναι το

µόνο πράγµα που πραγµατικά δεν γνωρίζει σύνορα στην Ευρώπη και στον κόσµο.

Για να επιστρέψουµε στην πονοψυχιά της Μέρκελ, η πραγµατικότητα είναι ότι οι

Έλληνες πλούσιοι, όπως και οι Βέλγοι πλούσιοι, οι Αυστριακοί πλούσιοι ή οι Γερµανοί

πλούσιοι είχαν και έχουν τις ευκαιρίες τους να γίνουν πλουσιότεροι και στην ευηµερία

και στην κρίση. Αυτό το αποδεικνύουν τα στοιχεία παγκοσµίως, αλλά και στην ίδια τη

Γερµανία, όπου η κ. Μέρκελ υποτίθεται ότι κάνει το καθήκον της έναντι των

συµπατριωτών της πλουσίων. ∆ηλαδή, τους έχει φορολογήσει αµείλικτα, δίκαια και

αναλογικά. Φευ, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το σύστηµα είναι win win για τους

πλούσιους. Έκθεση που έχει εκπονηθεί για λογαριασµό της ίδιας της γερµανικής

κυβέρνησης δίνει έναν εξόχως αποκαλυπτικό απολογισµό για την εικοσαετία 1992-2012,

που περιλαµβάνει και την τριετία της κρίσης. Η περιουσία του γερµανικού κράτους

www.24grammata.com

Page 69: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

µειώθηκε κατά 800 δισ. ευρώ, ενώ η ιδιωτική περιουσία ων νοικοκυριών

υπερδιπλασιάστηκε, από τα 4,6 στα 10 τρισ. ευρώ. Ακόµη και στην τετραετία της

κρίσης, ο ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 1,4 τρισ. Αλλά, πώς κατανέµεται ο πλούτος

αυτός; Το 53% του ιδιωτικού πλούτου ανήκει στο 10% των Γερµανών, των οποίων η

περιουσία, µάλιστα, αυξάνεται ετησίως κατά 10% τα τελευταία χρόνια. Στον αντίποδα,

στο 50% των φτωχότερων Γερµανών ανήκει µόλις το 1% του ιδιωτικού πλούτου, ενώ

καταγράφονται και σηµαντικές εισοδηµατικές απώλειες από χρόνο σε χρόνο. Αυτό είναι,

µεταξύ άλλων, το αποτέλεσµα του περί δικαίου αισθήµατος της κ. Μέρκελ και των

προκατόχων της.

Τέτοιος κι ίσως ακόµη χειρότερος θα είναι ο απολογισµός στο τέλος της ελληνικής

κρίσης – αν υπάρξει τέλος κι αν ακολουθήσει το λεγόµενο «καλό σενάριο». Οι πλούσιοι

θα γίνουν πλουσιότεροι. Τροµακτικά πλουσιότεροι. Μπορεί τώρα τα περιουσιακά

στοιχεία κράτους και ιδιωτών να απαξιώνονται περίπου οµοιόµορφα, αλλά όταν κλείσει

ο κύκλος της διανοµής της κρατικής περιουσίας µεταξύ εγχωρίων και ξένων «φίλων»,

όταν ολοκληρωθεί και το ξεπούληµα των περιουσιακών στοιχείων των κατεστραµµένων

οικονοµικά στρωµάτων, ο πλούτος θα ανακτήσει τις χαµένες αποτιµήσεις κι η µέτρησή

του θα αποκαλύψει ένα µεγάλο πλιάτσικο από τους πλούσιους πατριώτες. Θα κάνει

ακόµη και τους Γερµανούς πλούσιους να ζηλεύουν.

Η περί πατριωτισµού των πλουσίων συζήτηση έχει βεβαίως και ένα πρακτικό

περιεχόµενο. Η Γερµανίδα καγκελάριος και η τρόικα θα ήθελαν να δώσουν κάποια ηθική

ικανοποίηση στα «µατωµένα στρώµατα» µε κάποιου είδους «δικαιότερη» φορολόγηση

της ιδιωτικής -προς Θεού, ουχί της επιχειρηµατικής!- περιουσίας των Ελλήνων

πλουσίων, που διαπρέπουν στο σπορ της παράνοµης φοροδιαφυγής, αν και τους δίνονται

άπλετες ευκαιρίες νόµιµης. Έστω κι αυτό θα είχε κάποιο νόηµα αν το «δίκαιο»

φορολογικό σύστηµα που υποδεικνύουν η Μέρκελ και η τρόικα είχε ένα δίκαιο

αναδιανεµητικό χαρακτήρα. Αν, δηλαδή, ό,τι κοβόταν από τους πλουσιότερους δινόταν

στους φτωχότερους, και δεν πήγαινε µέχρι τελευταίου ευρώ στην εξόφληση των

πιστωτών – που σε τελική ανάλυση είναι οι Γερµανοί πλούσιοι, οι Γάλλοι πλούσιοι και

γενικώς όσοι φιλοδοξούν να γίνουν πλουσιότεροι επενδύοντας και στο κρατικό χρέος.

Αυτό θα µπορούσε να είναι και οικονοµικά αποτελεσµατικό για έναν απλούστατο λόγο:

οι πλούσιοι, οι πραγµατικά πλούσιοι, το 1% του πλανήτη που ζει εις βάρος του 99%, το

10% των Γερµανών πλούσιων ή το 5% των πλουσιότερων Ελλήνων που ελέγχουν τον

κοινωνικό πλούτο και εµφανίζονται φορολογικά ως πένητες, όλοι αυτοί ποτέ δεν θα

µπορέσουν να δαπανήσουν όλο τον πλούτο τους. Ούτε καν ένα σεβαστό ποσοστό του.

Αν τον ίδιο πλούτο, όµως, τον διανείµει κανείς στο φτωχότερο 50% του πληθυσµού θα

γίνει δαπάνη. Και για τα στοιχειώδη και αναγκαία, και για µερικά «περιττά», που

πάντως θα ανακόψουν το υφεσιακό σπιράλ θανάτου.

Αντιθέτως, οι πλούσιοι στην παρούσα συγκυρία το µόνο που σκέπτονται είναι να

προστατεύσουν τον πλούτο τους. Είτε φυγαδεύοντάς τον, είτε αποκρύπτοντάς τον.

Βρισκόµαστε στον αντίποδα αυτού που ο Άνταµ Σµιθ προέβαλε ως κυριότερη

ψυχολογική λειτουργία του πλούτου: η βασικότερη απόλαυση που αντλούν οι πλούσιοι

απ’ αυτόν είναι η επίδειξή του. Αλλά αυτό ισχύει για την περίοδο της ευηµερίας. Τώρα, η

κυριότερη µέριµνα των πλουσίων είναι η απόκρυψη του πλούτου τους. Εποµένως, η

µόνη ελπίδα να γίνει ο πλούτος αυτός πηγή ανάπτυξης και φορολογικών εσόδων είναι να

αποδοθεί σε αυτούς που έχουν κάθε λόγο να τον δαπανήσουν µέχρι τελευταίου ευρώ.

www.24grammata.com

Page 70: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αντέχει η ευαισθησία και το περί δικαίου αίσθηµα της κ. Μέρκελ και της τρόικας µέχρι

εκεί; Α πα πα! Και πώς θα ξεπληρωθούν οι Γερµανοί πλούσιοι; Είπαµε να ερεθίσουµε

τον πατριωτισµό των Ελλήνων πλουσίων, αλλά πάνω από αυτόν είναι η διεθνιστική

αλληλεγγύη όλων των πλουσίων του κόσµου, όταν τουλάχιστον δεν διαγκωνίζονται για

να πλιατσικολογήσουν κάθε τι κινητό, άυλο ή ακίνητο έχει αξία στο χρηµατιστήριο της

απληστίας.

*Από τη στήλη Ελεύθερος Σκοπευτής, Επενδυτής, 22-9-2012

Οι αγορές δεν «αβαντάρουν» σενάρια άκρας δεξιάς και αριστεράς...

Πέµπτη, 20 Σεπτεµβρίου 2012 10:56 | |

inShare

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ

1) Οι αγορές δεν «αβαντάρουν» σενάρια άκρας δεξιάς και αριστεράς...

Ένα µύθο που καλλιεργεί µε πάθος η αριστερά εδώ και δεκαετίες είναι πως η ευηµερία

στις καπιταλιστικές δυτικές κοινωνίες οφειλόταν στο φόβο της άρχουσας τάξης από την

παρουσία της ευηµερούσας σοβιετικής κοινωνίας. Αν υπήρχε ίχνος αλήθειας σ' αυτή τη

διαπίστωση µετά την παταγώδη κατάρρευση της σοβιετίας οι δυτικές κοινωνίες θα

έπρεπε να έχουν µισθούς Βιετνάµ, Βουλγαρίας και Κίνας.

Γερµανίδες, γαλλίδες και αµερικάνες θα έπρεπε να συνωθούνται για παραδουλεύτρες

στην Ανατολική Ευρώπη, την Κούβα και τη Βόρεια Κορέα.

Αυτό δεν συνέβη, αντιθέτως από τις πλέον φτωχές χώρες του κόσµου παραµένουν η

Κούβα και η Βόρεια Κορέα.

Η ∆ύση είχε καλύτερο βιοτικό επίπεδο γιατί εφάρµοζε ένα περισσότερο παραγωγικό

οικονοµικό σύστηµα και ένα µοντέλο διανοµής του πλούτου που µέσω των κινήτρων

δηµιουργούσε µεγαλύτερη ευηµερία. Όπου υπάρχει ευηµερία ανθίζει η δηµοκρατία και η

αξιοπρέπεια.

Αριστερά από άλλη εποχή...

www.24grammata.com

Page 71: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Το µεγαλύτερο µέρος της ελληνικής αριστεράς απέχει από την παράδοση της

ευρωπαϊκής µεταρρυθµιστικής αριστεράς που είναι προσηλωµένη στις δηµοκρατικές

αξίες και έλκει την καταγωγή της από τον Μπερνσταϊν ή τον Μπερλιγκουέρ και τον

Καρίγιο και όχι από το Μάρξ, τον Λένιν και το Στάλιν...

Αντιθέτως η αποδοχή συνιστωσών µε µαοϊκές, σταλινικές και γκεβαρικές αναφορές την

καθιστούν ύποπτη προθέσεων εκτροπής του δηµοκρατικού πολιτεύµατος, όταν

αποκτήσει την κρίσιµη µάζα και της δοθούν οι ευκαιρίες ελέγχου των κατάλληλων

µηχανισµών.

Η ελληνική αριστερά είναι περισσότερο άκρα αριστερά και λιγότερο συστηµική

δηµοκρατική αριστερά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1980 της υπέκλεψε συνθήµατα και

ψηφοφόρους, αλλά η καταγωγή του από το κέντρο του επέτρεψε να διεισδύσει στο

ρυθµιστικό χώρο του κέντρου...

Αν τα πρόσωπα σηµατοδοτούν το µήνυµα, τότε τα πρόσωπα που ήταν ταυτισµένα µε την

υποστήριξη του µοντέλου της ζώνης του ρουβλιού δύσκολα θα πείσουν, έστω και υπό τις

ασφυκτικές παρενέργειες µιας χρεοκοπίας ή της ατελούς δοµής του ευρώ.

Οκ. Τσίπρας θεωρεί αβανταδόρους της ακροδεξιάς όσους την εξισώνουν µε τους αγώνες

της αριστεράς. Στο µάταιο τούτο κόσµο ο καθείς την «οσµή» του δικαιούται να τη

θεωρεί µοσχολίβανο.

Ιδίως όταν έχουµε να κάνουµε µε πολιτικές φατρίες, στην ιστορία ο αγώνας και η τιµή

του ενός συνιστούν τις ήττες και τις ταπεινώσεις του άλλου.

Τις διαφορές µεταξύ της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς µπορούµε να τις

εντοπίσουµε µόνο από τις θέσεις που εκφράζουν σε βασικές πολιτικές επιλογές.

Οι βασικές θέσεις της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς στις περισσότερες

περιπτώσεις συγκλίνουν ή είναι ταυτόσηµες παρά αντίθετες.

∆εν θα αναφερθώ στη ρητορική για το µνηµόνιο που για δηµαγωγικούς λόγους

εκφράζουν σκανδαλωδώς πανοµοιότυπες εκφράσεις.

Π.χ. Για την παγκοσµιοποίηση αµφότερες οι πλευρές εκφράζουν φοβικές επιφυλάξεις.

Για την οικονοµία και την κοινωνία αµφότερες πιστεύουν στις εθνικοποιήσεις

στρατηγικών τοµέων και σε ένα συγκεντρωτικό γραφειοκρατικό µοντέλο διοίκησης µε

κοµµατικούς κοµισάριους να συνδιοικούν κράτος και επιχειρήσεις. Το µοντέλο αυτό

εφαρµόστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου µε τις κλαδικές και τους περίφηµους

πρασινοφρουρούς και ευθύνεται για την κατάντια του δηµοσίου σε ό,τι αφορά την

γραφειοκρατία και τη διαφθορά.

Για τις πολιτικές ελευθερίες και τα ατοµικά δικαιώµατα και τα δύο άκρα εκφράζουν

καχυποψία για ό,τι δεν συµφωνεί µε τις επιλογές τους. Ιστορικά φηµίζονται για τις

www.24grammata.com

Page 72: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

εκκαθαρίσεις ακόµη και όσων δικών τους στελεχών διαφοροποιούνται από την εκάστοτε

γραµµή. «Η νύχτα των µεγάλων µαχαιριών» και «οι δίκες τις Μόσχας» αποτελούν δυο

ενδεικτικές περιπτώσεις και για τους ναζιστές και για τους σταλινικούς.

Τούτο φαίνεται πως προκύπτει από την έλλειψη δηµοκρατικής παιδείας και εν γένει

εµπιστοσύνης πως οι δηµοκρατικές διαδικασίες µπορούν να πετύχουν αποτελεσµατική

διακυβέρνηση.

Αµφότεροι οι πολιτικοί χώροι ιστορικά συσπειρώνονται και αποκτούν αποτελεσµατική

άσκηση εξουσίας όταν ετεροπροσδιορίζονται απέναντι σε κάποια απειλή ή κάτι που

ανάγουν σε απειλή.

Συνήθως, η αριστερά δαιµονοποιεί το κεφάλαιο και η άκρα δεξιά τους ξένους. Η

συγκολλητική ουσία των δύο χώρων είναι το ταξικό και το φυλετικό µίσος. Και δυο

ποντάρουν ιδιαίτερα στην ανάγκη του ανασφαλούς ατόµου να ανήκει κάπου.

Μια άλλη σηµαντική διαφοροποίηση που υπάρχει µεταξύ των άκρων αφορά την

οργανωτική δοµή.

Η αριστερά λόγω της συστηµικής της ενσωµάτωσης µετά την µεταπολίτευση έχει

απολέσει την οργανωτική δοµή των ανατρεπτικών µηχανισµών. Ενώ έχει διατηρήσει το

πολιτικό στίγµα και τη ρητορική δεν διαθέτει π.χ. παραστρατιωτικές δοµές όπως πριν

αλλά και στα πρώτα χρόνια της µεταπολίτευσης. Αντιθέτως η άκρα δεξιά εµφανίζει

τέτοιες οργανωτικές δοµές αλλά και κοινωνικές αναφορές σε στρώµατα που µπορούν να

τις συντηρήσουν και να τις ενισχύσουν.

Η αριστερά έχει συνεισφέρει ουσιαστικά στην ενδυνάµωση της άκρας δεξιάς,

συµβάλλοντας τις τελευταίες δεκαετίες στην διάλυση της κρατικής µηχανής, είτε από

µέσα µε τον άκρατο συνδικαλισµό, είτε απ' έξω εµποδίζοντας την εφαρµογή των νόµων

και των κυβερνητικών αποφάσεων στο πεζοδρόµιο.

Κάθε µειοψηφία που αντιτίθετο για συντεχνιακούς ή ιδεολογικούς λόγους σε

οποιαδήποτε απόφαση υιοθετούνταν αυτόµατα. Η αδυναµία διακυβέρνησης της

ελληνικής κοινωνίας είχε σαν αποτέλεσµα µια µερίδα της κοινωνίας να αναζητήσει

εναλλακτικές λύσεις αποτελεσµατικής διακυβέρνησης. Η κρίση χρεοκοπίας ήταν η

αφορµή να εκδηλωθεί αυτή η µερίδα προς την άκρα δεξιά.

Αντιθέτως η µερίδα που κινήθηκε προς την αριστερά αποτελείται κυρίως από τα

προνοµιούχα κρατικοδίαιτα στρώµατα της µεταπολίτευσης που εύκολα µετακινούνται σε

όποιον του υπόσχεται τη διατήρηση της ευηµερίας των δανεικών...

Η κρίση αποτελεί εύφλεκτο υλικό και για τα δύο άκρα. Στην ιστορία του τόπου η

ενδυνάµωσή τους κατέληξε σχεδόν πάντα σε εθνικές καταστροφές.

Ο εµφύλιος και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο αποτελούν δυο από αυτά. Η αριστερά

επίσης στον τόπο µας έχει παράδοση να υιοθετεί παράλογες και εθνικά επιζήµιες θέσεις.

www.24grammata.com

Page 73: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Η θέση περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας, η ταξική ανάγνωση της Μικρασιατική

Καταστροφής και συνθήµατα τι Παπάγος τι Πλαστήρας µαρτυρούν το υψηλό βαθµό

ιδεολογικής µυωπίας.

Ο µόνος τρόπος να αποφύγουµε τα χειρότερα είναι η στήριξη των κρατικών θεσµών και

η επιδίωξη της αποτελεσµατικής λειτουργίας τους. Είναι επίσης η µεταρρύθµιση της

κοινωνίας και της οικονοµίας µέσω των δηµοκρατικών της θεσµών και η αποφυγή της

κατάρρευσής τους.

Προς το παρόν η συµπεριφορά των αγορών δείχνει ότι δεν «ψηφίζουν» σενάρια άκρας

δεξιάς και αριστεράς...

2) Η άνοδος έχει συνέχεια...

Η εικόνα της αγοράς όπως έχει διαµορφωθεί τις τελευταίες εβδοµάδες δύσκολα

ανατρέπεται. Θα ανατραπεί µόνο αν προκύψει κάποια πολιτική ή κοινωνική εξέλιξη που

αποδυναµώσει το σενάριο της ισχυρής βούλησης της χώρας να µεταρρυθµιστεί και να

παραµείνει στο ευρώ, όπως αυτή διαµορφώνεται από το εκλογικό αποτέλεσµα.

Υπάρχει µικρή µερίδα ενεργών επενδυτών αυτή την περίοδο. Από τους ενεργούς µόνο

ένα 20% υπολογίζεται πως ήταν της κατηγορίας αγοράζω µε µακροπρόθεσµο ορίζοντα.

Οι υπόλοιποι λογίζονται σε όσους κινούνται βραχυπρόθεσµα...

Το πλέον ενδιαφέρον και από την χρηµατιστηριακή άνοδο τις τελευταίες µέρες ήταν η

συνέχιση της ανόδου της αξίας των ελληνικών οµολόγων. Τα λήγοντα το 2023 π.χ. χθες

είχαν σκαρφαλώσει στο 26,7-29% της αξίας τους από 15-16% που είχαν πριν µερικές

εβδοµάδες.

Τα οµόλογα του ΟΤΕ λήξης του 2013 χθες διαπραγµατεύονταν στο 95% της

ονοµαστικής τους αξίας.

ΟΠΑΠ: Με φορολόγηση 30% µπορεί να εµφανίσει κέρδη 300 εκατ. ευρώ τα οποία στην

κεφαλαιοποίηση του 1,3 δισ. ευρώ βγάζει ένα πολλαπλασιαστή κερδών της τάξης 4,5-5.

Μάλλον υπερβολική είναι η αντίδραση της αγοράς. Όπερ, υπερβολική θα είναι και

ανάδραση...

Ο χειρισµός της υπόθεσης πάντως αν µη τι άλλο µοιάζει ερασιτεχνικός...

3)Ο φόβος υπάρχει...

Αγαπητέ κε Στούπα,

Σας διαβάζω καθηµερινά και συµφωνώ στην πλειονότητα αυτών που αναφέρεστε. Είναι

πράγµατα λογικά τα οποία στη χώρα του παραλόγου δεν πραγµατοποιούνται και µένει να

δούµε µέχρι πότε.

www.24grammata.com

Page 74: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Θα ήθελα να ρωτήσω την άποψή σας για το ΧΑ. Ο φόβος υπάρχει, αλλά µήπως

υπάρχουν ευκαιρίες; Έχω µια εικόνα από τα άρθρα σας και από την αγορά, ότι λογικά

και αν όλα πάνε καλά θα ανέβει αρκετά. Με βάση αυτό, τις µετοχές των ΤΙΤΑΝ,

ΕΥΡΩΒ και ΒΙΟΧΑΛΚΟ πώς θα τις αξιολογούσατε;

Και ακόµα µια ερώτηση αντιλαµβανόµενος ότι κανείς δεν ξέρει το µέλλον. Είχα

αγοράσει µετοχές της ΕΤΕ στα 8,5€. Υπάρχει περίπτωση, αν όλα πάνε καλά µε

ανακεφαλαιοποιήσεις κτλ, να δούµε πάλι αυτά τα νούµερα;

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.

Με εκτίµηση

ΣΝ

Απάντηση: Οι µη τραπεζικές µετοχές αποτελούν ασφαλέστερες επιλογές καθώς

διατηρούν θετική καθαρή θέση και ιστορικά έχουν αποδείξει πως µπορούν και

επιβιώνουν αντίξοων συνθηκών.

Οι τράπεζες συνεχίζουν να έχουν µεγαλύτερο ρίσκο και ως εκ τούτου πιθανότητες για

καλύτερες αποδόσεις. Από λογιστική σκοπιά οι ανακεφαλαιοποιήσεις θα πρέπει να είναι

καταστροφικές για τους παλιούς µετόχους.

Άπασες οι πλευρές όµως επιθυµούν τη συµµετοχή των ιδιωτών στις αυξήσεις κεφαλαίου.

Για να το πετύχουν αυτό θα πρέπει να τους δώσουν ανάλογες προοπτικές και εγγυήσεις.

Πόσο µάλλον που έχουµε να κάνουµε µε µια χώρα που ξένοι και έλληνες την

αποφεύγουν και σαν καταθέτες...

Αρχική > ΕΙ∆ΗΣΕΙΣ > ΑΠΟΨΕΙΣ > Capital.gr

Φέρτε πίσω τα «κλεµµένα»

Πέµπτη, 20 Σεπτεµβρίου 2012 10:58 | |

inShare

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ

Ο Bradley Birkenfeld, πρώην τραπεζίτης της UBS, πρόσφατα εξέτισε δυόµισι χρόνια στη

φυλακή κατηγορούµενος για συνωµοσία µε έναν πλούσιο εργολάβο από την Καλιφόρνια

για φοροδιαφυγή. Αυτά όµως ήταν τα πιο παραγωγικά δυόµισι χρόνια της ζωής του.

www.24grammata.com

Page 75: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Πριν µερικές µέρες -στις 17 του µηνός-, η αµερικανική φορολογική υπηρεσία IRS του

έδωσε 104 εκατ. δολάρια, σαν ανταµοιβή για την βοήθεια που τους προσέφερε να

αποκαλυφτούν τα µυστικά του ελβετικού τραπεζικού συστήµατος, µέσα από το οποίο

Αµερικανοί πολίτες φοροδιαφεύγουν.

Το δε εντυπωσιακό είναι ότι, αυτή η έρευνα ουσιαστικά ακύρωσε την µελλοντική

δυνατότητα Αµερικανών πολιτών να µπορούν να κάνουν χρήση της Ελβετίας, καθώς µε

την έρευνα έκλεισαν αρκετές τρύπες για τους Αµερικανούς.

Πέραν από τα 780 εκατ. δολάρια που συµφώνησε να πληρώσει η UBS, η τράπεζα

παρέδωσε πληροφορίες για περίπου 4.500 Αµερικανούς πολίτες. Αυτό είχε σαν

αποτελέσµατα να προκαλέσει πανικό στις ΗΠΑ και περίπου 14.500 πολίτες εθελοντικά

πήγαν στο IRS να δηλώσουν ότι θέλουν να συµµετάσχουν στο πρόγραµµα φορολογικής

αµνηστίας. Ο τελικός απολογισµός για το IRS ήταν να εισπράξει 5 δισ. δολάρια σε

φόρους.

Το έπαθλο των 104 εκατ. δολαρίων είναι ρεκόρ πληρωµής για πληροφορίες σχετικά µε

φοροφυγάδες. Κατά µέσο όρο, ο Bradley Birkenfeld εισέπραξε περίπου 4.600 την ώρα

για όσο καιρό ήταν φυλακή.

Τώρα λοιπόν που θέλει η κυβέρνηση να υιοθετήσει Αµερικανικές φορολογικές τακτικές,

ίσως θα ήταν ευκαιρία να αντιγράψει το σχέδιο αυτό, µπας και τα λεφτά που όλοι

νοµίζουν ότι υπάρχουν, βρεθούν.

Φανταστείτε λοιπόν, ξαφνικά από το πουθενά, χιλιάδες πολίτες να προσφερθούν να

δώσουν πληροφορίες στην εφορία για κάποιον που ξέρουν ή υποπτεύονται ότι

φοροδιαφεύγει. ∆εν θα έκανε τη δουλειά της εφορίας πιο εύκολη;

∆εν θα ήταν καλή ιδέα να δώσει η εφορία το 20% των εσόδων που πληρωθούν στην

εφορία, από όλους αυτούς τους φοροφυγάδες που έχουµε;

Ακόµα καλύτερα, µπορούµε να δώσουµε αµνηστία σε όσους είναι ήδη στις φυλακές, αν

καταδώσουν άλλους που ξέρουν επιβεβαιωµένα ότι έχουν κλεµµένα.

∆εν έχω πρόβληµα ακόµα και σε καταδικασµένους τροµοκράτες να δώσουµε ασυλία,

αρκεί βέβαια να µας δώσουν πληροφορίες για τα κλεµµένα.

∆ιότι τα κλεµµένα κάπου πρέπει να υπάρχουν!! Το λένε όλοι οι καθηγητές

πανεπιστηµίου αγαπητέ αναγνώστη. Σχεδόν 30 δισ. ευρώ µας λένε ότι είναι τα µαύρα!!

Τα µισά να πιάσουµε µας λένε όλοι οι ειδικοί (που δουλεύουν στο δηµόσιο), λύσαµε το

πρόβληµα µας.

Εµπρός λοιπόν, όποιος πολιτικός θέλει πραγµατικά να κάνει δουλειά σε αυτή τη χώρα, ας

ψηφιστεί νόµος που θα προσφέρει ανταµοιβή για πληροφορίες σχετικά µε τα µαύρα και

τα κλεµµένα, να δούµε πόσοι θα παρουσιαστούν.

www.24grammata.com

Page 76: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

∆ιότι δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι κλέφτες σε αυτή τη χώρα (κατά τους Έλληνες

πολιτικούς)και να µην πετύχει αυτό το πρόγραµµα.

Ιδίως τώρα µε τέτοια ύφεση, λογικά όχι µόνο θα βρούµε τα 11 δισ. που θέλει η καλή

τρόικα, αλλά θα βρούµε άλλα τόσα για να µπορούµε να προσλάβουµε 100.000

υπαλλήλους στη βουλή για να µειωθεί και η ανεργία.

Ιδού η Ρόδος κύριοι Έλληνες γραφειοκράτες. Αν υπάρχουν τα µαύρα και τα κλεµµένα

που λέτε ότι υπάρχουν και αν θέλετε πραγµατικά να τα βρείτε, τότε κάντε ό,τι κάνουν οι

Αµερικανοί.

Αν όµως δεν τα βρείτε, δεν θέλω να ξανακούσω τη λέξη φοροδιαφυγή, δεν θέλω να

ακούσω για κλεµµένα και δεν θέλω να ακούσω για µαύρη οικονοµία ... να είµαστε

εξηγηµένοι.

Η Γη της Επαγγελίας της Επανάστασης

Posted in ΓΝΩΜΕΣ

19 Ιουν, 2012

του Πέτρου Παπασαραντόπουλου

Η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό έχει κατακλυστεί από διάφορους «υπερεπαναστάτες» που

φαντασιώνονται ότι η χώρα µας ευρίσκεται σε προεπαναστατική περίοδο. Για το λόγο

αυτό, σπεύδουν να µας δώσουν τα φώτα τους για το πώς θα πραγµατωθεί ο

σοσιαλιστικός µετασχηµατισµός της Ελλάδας, µέσα από το γκρέµισµα του

καπιταλιστικού συστήµατος.

Στην αρχή ήταν οι κάθε είδους ακτιβιστές που ήρθαν από όλη την Ευρώπη και

συµµετείχαν σε κάθε είδους κινητοποιήσεις. Στη συνέχεια, µετακλήθηκαν οι θεωρητικοί

της Επανάστασης. Παραµονές εκλογών, τα φαινόµενα αυτά πύκνωσαν.

www.24grammata.com

Page 77: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ένας ηµιπαράφρων διασκεδαστής [1], ο Σλάβοϊ Ζίζεκ, θαυµαστής του Στάλιν και των

Ερυθρών Χµερ του Πολ Ποτ, συµµετείχε σε εκδήλωση που οργάνωσε προς τιµήν του ο

ΣΥΡΙΖΑ, όπου υποστήριξε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ, θα χρειαστεί τον τροµερό συνδυασµό µιας

πολιτικής µε αρχές και ενός αδίστακτου πραγµατισµού, µιας δηµοκρατικής δέσµευσης

και µιας ετοιµότητας να δράσει γρήγορα και βάναυσα, όταν χρειάζεται» [2].

Στη χορεία αυτών που ανακάλυψαν την Ελλάδα ως Γη της Επαγγελίας της Επανάστασης,

προστέθηκε και ο Ταρίκ Αλί, ακτιβιστής και διανοούµενος από την Αγγλία, ο οποίος

καλεί τους Έλληνες να ψηφίσουν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή «η εµφάνιση ενός τεράστιου

κοινωνικού κινήµατος διαµαρτυρίας ανέτρεψε τους συσχετισµούς υπέρ των δυνάµεων

της ευρείας Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αποτέλεσµα αυτού του κινήµατος. Τίποτα

ανάλογης κλίµακας δεν έχει κάνει την εµφάνισή του αλλού στην Ευρώπη ως τώρα

(υπογράµµιση δική µας)» [3].

Σε πρόσφατη οµιλία του στην Αθήνα, προσκεκληµένος από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που

κατέρχεται αυτοδύναµα στις εκλογές της 17 ης Ιουνίου), είπε στο εµβρόντητο ακροατήριό

του τα ακόλουθα: Οι εχθροί της Αριστεράς, παγκοσµίως, βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως πελώρια

απειλή. Και αυτό µου θυµίζει τις τεράστιες εκστρατείες που έγιναν εναντίον του Τσάβες,

στη Βενεζουέλα από τα βενεζουελάνικα ΜΜΕ, και από τα παγκόσµια ΜΜΕ. Είναι πολύ

παρόµοια.

Λοιπόν, σ’ αυτή την κρίσιµη κατάσταση, αυτό που θα συµβεί στις 17 Ιουνίου γίνεται

απολύτως ζωτικής σηµασίας. Πρέπει να είµαι τίµιος µαζί σας. Εάν ήµουν Έλληνας

πολίτης, στις 17 Ιουνίου, θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται σοβαρά να αµφισβητήσει και να κατανικήσει τους

µνηµονιακούς πολιτικούς για µεγάλο χρονικό διάστηµα, τους λέω µε ένα πολύ ανοιχτό και

συντροφικό τρόπο, µην περιµένετε πάρα πολύ µέχρι η κρίση να βγει εκτός κάθε ελέγχου.

Εάν νικήσετε, το πρώτο πράγµα που πρέπει να κάνετε είναι να εθνικοποιήσετε το τραπεζικό

σύστηµα.

Το 1921, ο Λένιν περιέγραψε τις καπιταλιστικές αστικές πολιτικές… Στην ουσία του ο

καπιταλισµός είναι ένα δικτατορικό σύστηµα. Και το βλέπουµε αυτό, σήµερα. Όπου

εκδηλώνεται η δηµοκρατία, δέχεται επίθεση από τους ιδεολογικούς τροµοκράτες των ελίτ.

Κατά τη γνώµη µου, είναι ουτοπικό να πιστεύετε ότι µπορείτε να κλωτσήσετε την

Ευρωπαϊκή Ένωση στη µούρη και ταυτόχρονα να παραµείνετε στην ευρωζώνη. Είναι

δύσκολο ζήτηµα. Γι’ αυτό ένα 60 έως 70% του ελληνικού λαού δεν θέλει να βγείτε από την

ευρωζώνη. Είναι τροµαγµένοι. Και καταλαβαίνω γιατί είναι τροµαγµένοι. Γιατί το βιοτικό

τους επίπεδο θα πέσει. Καµία αµφιβολία γι’ αυτό. Αλλά, επιτρέψτε µου να σας πω, ότι

υπάρχουν προηγούµενα για τροπές αυτού του είδους, όταν µία χώρα είναι κυριολεκτικά

υποβαθµισµένη στη χρεοκοπία. Η Αργεντινή δεν είναι µία χώρα τόσο µικρή όσο η Ελλάδα,

αλλά µπορεί κανείς να πάρει µαθήµατα απ’ αυτήν [4].

Η Οικονοµική Κρίση στην Αργεντινή

www.24grammata.com

Page 78: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ακολουθώντας τη συµβουλή του Ταρίκ Αλί, προσπάθησα να πάρω µαθήµατα από την

Αργεντινή. Όχι τόσο για τις οικονοµικές παραµέτρους της κρίσης, όσο για τις

ανθρωπολογικές. Για το πώς συµπεριφέρονται οι άνθρωποι σε εποχές κρίσης. Βρήκα µια

απάντηση σε ένα από τα σηµαντικότερα βιβλία ∆ιεθνούς Οικονοµικής [5]. Οι

συγγραφείς του βιβλίου κάνουν την ακόλουθη εξαιρετική επισήµανση:

Η διεθνής µακροοικονοµική µπορεί συχνά να φαίνεται ένα ανιαρό και αφηρηµένο θέµα,

αλλά θα πρέπει να θυµόµαστε ότι οι κοινωνίες και τα άτοµα µπορεί να ταραχτούν βαθιά

από τα θέµατα που θα µελετήσουµε. Αυτό το άρθρο γράφτηκε αµέσως µετά την έναρξη της

σφοδρής οικονοµικής κρίσης που καταβρόχθισε την Αργεντινή το 2002, µετά την

κατάρρευση της σταθερής συναλλαγµατικής της ισοτιµίας, µιας χρηµατοπιστωτικής κρίσης

και της κυβερνητικής αποτυχίας. Το πραγµατικό προϊόν συρρικνώθηκε κατά 15% και

χρειάστηκαν χρόνια για να ξαναφτάσει στο προηγούµενο επίπεδό του, καθώς τα ποσοστά

φτώχειας και ανεργίας παρέµεναν σε υψηλά επίπεδα. Η χώρα βυθίστηκε σε µια οικονοµική

ύφεση που ήταν χειρότερη και από εκείνες των δεκαετιών του 1930, του 1910 και του

1890.

ΡΟΖΑΡΙΟ, Αργεντινή – Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα στις τεράστιες αστικές

φτωχογειτονιές γύρω από το Ροζάριο. Υπήρχε τροφή στον αυτοκινητόδροµο –και ήταν

ακόµα ζωντανή.

Ένα φορτηγό που µετέφερε βοοειδή είχε ανατραπεί κοντά σε αυτήν την επαρχιώτικη

βιοµηχανική πόλη, σκορπίζοντας 22 άριστης ποιότητας βοοειδή Angus , που έκλειναν

τον αυτοκινητόδροµο. Κάποια ζώα πέθαναν. Τα περισσότερα ήταν τραυµατισµένα.

Μερικά ήταν σώα.

Ένας όχλος βγήκε από τη Las Flores , µια παραγκούπολη από σωρούς σκουπιδιών και

µεταλλικές παράγκες που ξεχείλιζε από πρόσφυγες λόγω της οικονοµικής κατάρρευσης

του κάποτε πλουσιότερου έθνους της Λατινικής Αµερικής. Μέσα σε µερικά λεπτά, 600

πεινασµένοι κάτοικοι έφτασαν στον τόπο του ατυχήµατος, κρατώντας µασέτες και

χασαποµάχαιρα. Ξαφνικά, σύµφωνα µε τις περιγραφές κάποιων από τους παρόντες

εκείνη τη µέρα του Μαρτίου, ακούστηκε µια κραυγή.

«Σκοτώστε τις αγελάδες!» κάποιος φώναξε. «Πάρτε ό,τι µπορείτε!»

Οι υπάλληλοι της εταιρείας βοοειδών που επιχείρησαν να διασώσουν κάποιες,

εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Και η σφαγή ξεκίνησε. Η µυρωδιά του αίµατος, του

θανάτου και του φρέσκου κρέατος γέµισε τον αυτοκινητόδροµο. Οι αγελάδες

µουγκάνιζαν καθώς τεµαχίζονταν από οµάδες ανδρών, γυναικών και παιδιών. Ξέσπασαν

καυγάδες για ένα κοµµάτι κρέας που διεκδικούσαν, επιδιδόµενοι σε µατωµένες

διελκυστίνδες.

«Έβλεπα γύρω ανθρώπους να τραβούν πόδια, κεφάλια και όργανα αγελάδων, και δεν

µπορούσα να πιστέψω στα µάτια µου,» είπε ο Alberto Banrel , 43ετών, που εργαζόταν σε

www.24grammata.com

Page 79: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

κατασκευαστικά έργα µέχρι τον προηγούµενο Ιανουάριο, όταν η οικονοµία έπιασε πάτο,

όταν η Αργεντινή υπέστη τη µεγαλύτερη κρίση χρέους που συνέβη ποτέ στον κόσµο και

µια τεράστια υποτίµηση του νοµίσµατος.

«Όµως εκεί ήµουν κι εγώ, µε το δικό µου µατωµένο µαχαίρι και ένα κοµµάτι κρέατος,»

είπε ο Banrel . «Αισθανόµουν ότι είχαµε γίνει µια αγέλη άγριων ζώων… σαν πιράνχας

στο Discovery Channel . Σαν αυτά είχαµε γίνει.»

Η απόγνωση εκείνης της ηµέρας, γείτονας εναντίον γείτονα για ένα κοµµάτι κρέας,

υποδήλωνε πόσο βαθιά είχε αλλάξει την Αργεντινή η κατάρρευση. Παραδοσιακά

περήφανοι, οι Αργεντινοί είχαν αρχίσει να απελπίζονται. Οι φήµες µιλούσαν για τη

χαµένη αξιοπρέπεια, για ένα έθνος που υποβαθµίστηκε µε τρόπους που δεν µπορούσε να

φανταστεί στο παρελθόν….

Μέχρι την προηγούµενη χρονιά, οι Αργεντινοί ήταν πολίτες του πλουσιότερου, πιο

µορφωµένου και πιο εξευγενισµένου έθνους στη Λατινική Αµερική…. Οι φτωχοί εδώ

ζούσαν µε περισσότερη αξιοπρέπεια από εκείνους οπουδήποτε αλλού στην περιοχή. Η

Αργεντινή ήταν, όπως άρεσε στους Αργεντινούς να λένε, πολύ πολιτισµένη χώρα.

Όχι πια….

Με τις κυβερνητικές στατιστικές να δείχνουν ότι 11.200 άνθρωποι την ηµέρα έπεφταν

κάτω από το όριο της φτώχειας –κερδίζοντας λιγότερο από 3 δολάρια την ηµέρα– το

Μπουένος Άιρες, µια πόλη που κάποτε συγκρινόταν µε το Παρίσι, έγινε το βασίλειο

πτωµατοφάγων και κλεφτών τη νύχτα. Νεόπτωχοι άστεγοι άνθρωποι εµφανίζονταν από

εγκαταλελειµµένα κτίρια και βαγόνια, ψάχνοντας στα σκουπίδια σε παρακµάζουσες

γειτονιές της µεσαίας και της ανώτερης τάξης. Οι άνθρωποι από τη µεσαία τάξη, που

εξαφανιζόταν, όπως ο Vicente Pitasi , 60 ετών και άνεργος, στράφηκαν σε

ενεχυροδανειστήρια για να πουλήσουν τις βέρες τους.

«Έχω δει πολλά να συµβαίνουν στην Αργεντινή στη ζωή µου, αλλά ποτέ δεν έχασα την

ελπίδα µέχρι τώρα,» είπε ο Pitasi . «∆εν έχει µείνει τίποτα εδώ, ούτε η περηφάνια

µας.»…

Στις αγροτικές περιοχές στο εσωτερικό της χώρας, εµφανίστηκε έντονη πείνα και

υποσιτισµός –κάτι που σχεδόν ποτέ δεν είχε συµβεί σε µια χώρα που ήταν διάσηµη για

το υπέροχο βοδινό κρέας και τα κυµατιστά χωριά σιτηρών. Στην αναζήτηση του

υπαίτιου, οι Αργεντινοί επιτέθηκαν σε σπίτια πολιτικών και σε ξένες τράπεζες….

Οι οικονοµολόγοι και οι πολιτικοί είχαν διαφορετικές απόψεις για τα αίτια της άγριας

κρίσης. Κάποιοι ειδικοί κατηγόρησαν την παγκοσµιοποίηση και τις λανθασµένες

πολιτικές που επιβλήθηκαν από το ∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Αλλά και κάποιοι άλλοι

κατηγόρησαν την κυβέρνηση της Αργεντινής για ανεξέλεγκτες δαπάνες και συστηµατική

διαφθορά. Ωστόσο, στο µόνο πράγµα που όλοι συµφωνούν, είναι ότι δεν υπάρχει εύκολη

λύση….

www.24grammata.com

Page 80: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Αυτό που ήταν µια χιονόµπαλα φτώχειας και ανεργίας εξελίχθηκε σε µια χιονοστιβάδα,

από τη χρεοκοπία και την υποτίµηση του Ιανουαρίου. Ένας αριθµός ρεκόρ Αργεντινών,

περισσότεροι από τους µισούς, ζουν κάτω από επίσηµο όριο της φτώχειας. Περισσότεροι

από ένας στους πέντε δεν έχουν πλέον δουλειά….

Για κάποιες αγροτικές οικογένειες, η κρίση δεν τελειώνει εδώ. Προκάλεσε κάτι που

σπάνια βίωνε η Αργεντινή: πείνα. Στην επαρχία Τουκουµάν, µια αγροτική ζώνη 1,3

εκατοµµυρίων ανθρώπων, οι εργαζόµενοι στην υγεία λένε ότι οι περιπτώσεις

υποσιτισµού αυξήθηκαν 20% µέχρι 30% από το προηγούµενο έτος.

«Εύχοµαι να έκλαιγαν», ψιθυρίζει η Beatriz Orresta , 20 ετών, κοιτάζοντας τους δύο

µικρούς γιους της σε µια καταθλιπτική µικρή πόλη της Τουκουµάν που παράγει

ζαχαροκάλαµο, στους πρόποδες των Άνδεων. «Θα αισθανόµουν καλύτερα αν έκλαιγαν.»

Ο Jonatan , 2 χρόνων, καθισµένος επάνω στο βρώµικο πάτωµα πίσω από την ξύλινη

παράγκα της οικογένειας και ο 7 µηνών Santiago , που κρατάει στην αγκαλιά της,

στέκονται απαθείς.

«∆εν το δείχνουν, αλλά πεινάνε. Το ξέρω ότι πεινάνε,» είπε.

Ο Ζόφος απέχει µόλις ένα βήµα, όχι όµως για τους Επαναστάτες

Για τους θιασώτες της Επανάστασης, τα όσα περιγράφονται ανωτέρω είναι ασήµαντες

λεπτοµέρειες, µπροστά στο στόχο της ανατροπής του καθεστώτος. Τα όσα συµβαίνουν

σήµερα στην Ελλάδα, θα µοιάζουν µε σκηνές ανέµελης παιδικής εκδροµής εάν βγούµε

από το Ευρώ.

Υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που µας έχουν προειδοποιήσει. Ξεχωρίζουν δύο

σηµαντικές παρεµβάσεις.

Πρώτα, εκείνη 11 πανεπιστηµιακών [6] που επισηµαίνουν ότι:

Με απλά λόγια, θα έχουµε χαµηλούς µισθούς µε ελάχιστη αγοραστική δύναµη για

εισαγόµενα και θα πουλάµε τα προϊόντα µας φθηνά ώστε να βρίσκονται αγοραστές. Η

Ευρωπαϊκή Ένωση θα προτιµήσει να µην βοηθήσει την Ελλάδα, ώστε ο ίδιος δρόµος να

µην αποτελεί επιλογή για άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Θα υπάρξουν µόνο µικρές οµάδες

του πληθυσµού που θα ενισχυθούν, όπως όσοι είχαν συσσωρεύσει χρέη προς το ∆ηµόσιο,

όσοι απολαµβάνουν µονοπωλιακά προνόµια στις αγορές και επωφελούνται από εµπόδια

εισόδου, και όσοι έχουν µεταφέρει την περιουσία τους στο εξωτερικό. Όπως και στην

Αργεντινή, θα υπάρξει µια περαιτέρω συµπίεση της µεσαίας τάξης και µια βαθύτερη

οικονοµική και κοινωνική πόλωση.

Σε παρόµοιες διαπιστώσεις καταλήγει και µια επιστηµονική έκθεση της Εθνικής

Τράπεζας [7]:

Εκτιµάται ότι η οικονοµική δραστηριότητα θα υποστεί µια περαιτέρω σηµαντική

συρρίκνωση της τάξης του 22% σε πραγµατικούς όρους (σταθερές τιµές, σταθερή

www.24grammata.com

Page 81: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

συναλλαγµατική ισοτιµία) — επιπλέον της συρρίκνωσης του 14,3% την περίοδο 2009-

2011. Η συνεπακόλουθη επίδραση στην ανεργία θα είναι δραµατική, ανεβάζοντας το

εκτιµώµενο ποσοστό ανεργίας στο 34%, ήτοι στο 1/3 του εργατικού δυναµικού.

…Ως εκ τούτου, η προαναφερόµενη αναγκαία υποτίµηση σε πραγµατικούς όρους θα

οδηγήσει σε άµεση ονοµαστική υποτίµηση του νέου νοµίσµατος κατά περίπου 65% σε

σχέση µε το ευρώ (που είναι συνάρτηση της πραγµατικής υποτίµησης και 32%

πληθωρισµός, χωρίς να συνυπολογιστεί και ένα επιπλέον περιθώριο διακύµανσης της

ισοτιµίας εξαιτίας της αβεβαιότητας για τις προοπτικές της χώρας). Οι νοµισµατικές αρχές,

στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν έναν ελάχιστο παρονοµαστή νοµισµατικής

ισορροπίας, θα ανέβαζαν τα επιτόκια δανεισµού σε επίπεδα ακόµαυψηλότερα του

πληθωρισµού (περίπου 5 ποσοστιαίες µονάδες υψηλότερα, ήτοι περί του 37%) µε

προφανείς επιπτώσεις στους δανειζόµενους.

Βάσει των παραπάνω εξελίξεων, το κατά κεφαλήν εισόδηµα του µέσου Έλληνα πολίτη, σε

όρους ευρώ, θα υποστεί δραµατική κάµψη της τάξης του 55% από €19.400 το 2011 σε

€8.700 µετά τη µετάβαση στο νέο νόµισµα. Αντίστοιχη συρρίκνωση θα υποστεί και ο

πλούτος των Ελλήνων πολιτών, οι αξίες των ακινήτων και των καταθέσεών τους.

Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκτιµήσεις, ήρθε µε άρθρο του Μανόλη ∆ρεττάκη

στην Αυγή [8], όπου αναφέρεται:

Η δηµοσιοποίηση, χθες, µιας επιστηµονικής έκθεσης της Εθνικής Τράπεζας για τις

επιπτώσεις που θα είχε στη χώρα η ενδεχόµενη επιστροφή στη δραχµή, ανεξάρτητα από την

όποια επιστηµονική αξία της(υπογράµµιση δική µας), αποτελεί ανοιχτή και προκλητική,

αλλά και απαράδεκτη παρέµβαση, στη νέα προεκλογική περίοδο, υπέρ των δύο κοµµάτων

εξουσίας.

∆εν είναι, εποµένως, υπερβολή να λεχθεί ότι, εκτός από την πολιτική της στόχευση, η

έκθεση της Εθνικής Τράπεζας αποτελεί «βόµβα» στα θεµέλια της ελληνικής οικονοµίας και

του τραπεζικού συστήµατος.

Ή, όπως είχε πει ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, αν τα γεγονότα δεν συµφωνούν µε τη θεωρία,

τότε αλίµονο στα γεγονότα…

Η προσγείωση θα είναι πολύ ανώµαλη

Οι υπερεπαναστατικές φαντασιώσεις όσων ονειρεύονται «εξαγωγή της επανάστασης»

από τις χώρες τους στην Ελλάδα παραβλέπουν το ακόλουθο θεµελιώδες: Αυτό που

συντελείται στις ηµέρες µας στην Ελλάδα είναι µια κολοσσιαία συντηρητική

«αντεπανάσταση» διατήρησης των κεκτηµένων, επενδεδυµένη µε αριστερόστροφο

µανδύα.

www.24grammata.com

Page 82: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Άλλωστε, όλη η προεκλογική εκστρατεία έγινε σε λάθος γήπεδο. Το µνηµόνιο, είτε

καταγγελλόµενο είτε αναδιαπραγµατεύοµενο, αναγορεύτηκε σε κεντρικό πρόβληµα µιας

χώρας που δεν έχει κατανοήσει ότι άλλο είναι το πρόβληµα της: Το υφιστάµενο µοντέλο

συγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας και η παραγωγική του βάση θέλουν αλλαγή εκ

βάθρων. Κανείς δεν ήθελε να γίνει δυσάρεστος, κανείς δεν το έθιξε ως κεντρικό

πρόβληµα της ελληνικής κοινωνίας.

Η διάψευση προσδοκιών που δεν είναι δυνατόν να εκπληρωθούν θα είναι µια

τραυµατική εµπειρία για τη χώρα µας. Η προσγείωση θα είναι πολύ ανώµαλη. Η ανέµελη

και προνεωτερική αντιµετώπιση των προβληµάτων της χώρας από µεγάλο µέρος της

ελληνικής κοινωνίας πολύ σύντοµα θα αντικατασταθεί από απογοήτευση και οργή προς

εκείνους που υπόσχονται τη Γη της Επαγγελίας.

Τότε, η Επανάσταση θα κονιορτοποιηθεί. Εκείνο που θα ακολουθήσει δεν θέλω ούτε να

το σκέπτοµαι. Ίσως όµως να είναι και ο µόνος τρόπος για να εγκαταλείψουµε τις εθνικές

αυταπάτες και να αναστοχαστούµε τα θεµελιώδη.

[1] Είναι ιδιαίτερη χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε ο Έρικ Χόµπσµπαουµ για τον

Ζίζεκ: «Θεωρώ ότι είναι ορθός ο χαρακτηρισµός του Ζίζεκ ως διασκεδαστή.

Χρησιµοποιεί µε επιδέξιο τρόπο την τεχνική της πρόκλησης που προσελκύει το

ενδιαφέρον, αλλά δεν είµαι καθόλου σίγουρος ότι όσοι τον διαβάζουν µπορούν να

αναστοχαστούν για τα προβλήµατα της Αριστεράς». Συνέντευξη στον Tristram Hunt

στην εφηµερίδα The Observer , 16 Ιανουαρίου 2011.

[2] Για την άτεχνη αλλά και ενδεικτική προσπάθεια της Αυγής να λειάνει τις διατυπώσεις

του Ζίζεκ, ενδεικτικό είναι το κείµενο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθηµερινή, 12

Ιουνίου 2012, µε τίτλο Ντεκαφεϊνέ και γνήσιες µεταφράσεις,

[3]Ταρίκ Αλί:Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα σηµαντικό άλµα, Συνέντευξη στον Ηλία

Σταθάτο, 3 Ιούνιου 2012, στο ∆ρόµο της Αριστεράς,

[4] Στέλιος Ελληνιάδης, Ταρίκ Αλί: Εάν ήµουν Έλληνας πολίτης, θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ! ,

∆ρόµος της Αριστεράς,

[5] Robert Feenstra and Alan Taylor, International Economics (2nd ed.), Worth

Publishers, 2012. σ ελ . 403-404. Θερµές ευχαριστίες στο Χρήστο Νίκα για την

επισήµανση.

[6]Το χθες και το αύριο της ελληνικής κρίσης, Καθηµερινή 3 Ιουνίου 2012,

[7]Ελληνική Οικονοµία, Ειδική Έκθεση,Μάιος 2012.

www.24grammata.com

Page 83: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

[8]Μανόλης ∆ρεττάκης, Η έκθεση της Εθνικής Τράπεζας: «Βόµβα» στην οικονοµία και

στο τραπεζικό σύστηµα της χώρας, Αυγή 31 Μαΐου 2012.

ηµοσιεύτηκε: 9/22/2012 11:25:00 π.µ.

Απόψεις, Ελλάδα, Ευρώπη, ΜΜΕ, Οικονοµία Ελλάδα | By Kωνσταντίνος

Εντείνεται “περίεργα” η προπαγάνδα υπέρ της γερµανικής επικυριαρχίας στην Ευρώπη

Σε µία ακόµη απόπειρα επηρεασµού της κοινής γνώµης, το πρακτορείο ειδήσεων Reuters απεφάνθη χτες 19/9, πως το Βερολίνο, και όχι οι Βρυξέλλες, θα προκαθορίσει το µέλλον της οικονοµικά προβληµατικής Ευρώπης. Με αυτό σαν δεδοµένο, ο αρθρογράφος του Reuters, Michael Stott, φαίνεται να εκπλήσσεται από το γεγονός, ότι το κύριο θέµα συζητήσεως στις παρυφές της εξουσίας στη Γερµανία, δεν είναι οι προθέσεις της Ελλάδος να τηρήσει τις “δεσµεύσεις” της ούτε η πιθανή απαίτηση της Ισπανίας για ένα σχέδιο πραγµατικής διασώσεως της Ε.Ε., αλλά η… Κίνα. Συγκεκριµένα, η µειωµένη διάθεση που προβλέπεται να δείξει µέχρι το 2030 ο ασιατικός γίγαντας για την αγορά γερµανικών µηχανηµάτων και αυτοκινήτων ανησυχεί τη Μέρκελ, που όλα δείχνουν πως θα παραµείνει στη θέση της, καθώς δεν δείχνει δηµοσκοπικά να απειλείται από κανέναν στις επερχόµενες (σε λιγότερο από ένα χρόνο) οµοσπονδιακές εκλογές στη Γερµανία. Το άρθρο συνεχίζει µε το καθιερωµένο απειλητικό ύφος που έχει υιοθετηθεί τα τελευταία δύο χρόνια από τη Γερµανία και εξάρει ως συνήθως την “εργατικότητα” και την “αποτελεσµατικότητα” της Γερµανίας, που δήθεν την οδήγησαν στην οικονοµική της επιτυχία, παραβλέποντας την προκλητική στήριξη που της προσέφερε η ∆ύση εις βάρος χωρών όπως

www.24grammata.com

Page 84: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

η Ελλάδα (πολεµικές αποζηµιώσεις, διαγραφή χρεών κλπ), καθώς και την προκλητική προστασία ακραία διεφθαρµένων γερµανικών εταιρειών όπως η Siemens. Η ουσία του άρθρου όµως, βρίσκεται σε “διαρροές” Aξιωµατούχων, σύµφωνα µε τις οποίες η Μέρκελ ήθελε πολύ να πετάξει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης έξι µήνες πριν, όχι όµως τώρα: “Ποιος θέλει ένα "αποτυχηµένο κράτος" (failed state) που συγχρόνως είναι µέλος του ΝΑΤΟ, στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρώπης µε όλα αυτά που συµβαίνουν στη Βόρειο Αφρική και στην Ανατολική Μεσόγειο”, δήλωσαν οι αξιωµατούχοι (σύµφωνα πάντα µε το πρακτορείο “ειδήσεων”).

Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζει ο αρθρογράφος του Reuters, δεν υπάρχει ουσιαστική αντιπολίτευση εντός της Γερµανίας, άρα ούτε εντός της Ευρώπης (είπαµε πως την Ευρώπη την κυβερνά το Βερολίνο) για τα ζητήµατα της Ε.Ε. Όλα τα κύρια κόµµατα υποστηρίζουν την πολιτική Μέρκελ, συµπεριλαµβανοµένων των “Πρασίνων” (που εσχάτως υπερασπίζονται σε υψηλότερους τόνους απ’ ότι συνήθως την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο). Έτσι, σύµφωνα µε το Reuters πάντα, και ελέω Βερολίνου, η Ελλάδα θα παραµείνει εντός Ευρωζώνης και θα αποφύγει την µετάπτωσή της σε Αποτυχηµένο Κράτος. Είναι έτσι τα πράγµατα; Ή µήπως η “µατωµένη καρδιά” της Μέρκελ δεν είναι παρά ένα ακόµη προπαγανδιστικό χαρτί για τους συµπολίτες της που σύντοµα θα διαπιστώσουν πως οι Έλληνες, οι “τεµπέληδες” και “διεφθαρµένοι”, αξίζουν τον οίκτο τους (επειδή δε προβλέπεται πλέον να εξοβελιστούν από την Ε.Ε.); ∆εν υπάρχει οικονοµικός αναλυτής που να µπορεί να τεκµηριώσει στα σοβαρά

www.24grammata.com

Page 85: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

πως η Ελλάδα δύναται, µε τις συνθήκες που προδιαγράφονται από τις δανειακές συµβάσεις και τα µνηµόνια “συνεννόησης”, να σταθεί στα πόδια της. Το ακριβώς αντίθετο συµβαίνει και δύο χρόνια οικονοµικής ιστορίας υπό τον ασφυκτικό έλεγχο των “δανειστών” προσφέρουν ακλόνητα συµπεράσµατα. Επιπλέον, η δηµοσίευση του εγγράφου που κατετέθη στη Γ.Γ. Πρωθυπουργού, δείχνει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα, σε ελάχιστο χρόνο, θα µετατραπεί σε ένα "αποτυχηµένο κράτος" κατ’ εντολήν του Βερολίνου και µε τη σύµφωνη γνώµη της πειθήνιας στα γερµανικά κελεύσµατα κυβερνήσεώς της. Το έγγραφο (που ειρήσθω εν παρόδω ταρακούνησε πολλά λιµνάζοντα ύδατα εντός Ελλάδος) τεκµηριώνει σαφώς τη δηµιουργία συνθηκών που θα παραδώσουν κατ’ αρχήν τον φυσικό µας πλούτο (κοιτάσµατα υδρογονανθράκων) χωρίς να υπάρξει κανένα δηµοσιοποιήσιµο στοιχείο που να αναφέρεται στην αξία τους. Ουσιαστικά, τα ελληνικά κοιτάσµατα πετρελαίου και φυσικού αερίου χαρίζονται. H δε εφαρµογή των δανειακών συµβάσεων/µνηµονίων, διαλύει συστηµατικά το σύνολο των τοµέων της οικονοµίας µας και το επόµενο βήµα είναι η παράδοση του ελέγχου της Εθνικής µας Άµυνας και Ασφαλείας! Η Ελλάδα απέχει πλέον ελάχιστα από τη µετάπτωσή της στο επίπεδο του "αποτυχηµένου κράτους" και ελάχιστα ενδιαφέρει αν αυτό θα συµβεί εντός ή εκτός Ε.Ε. Το µόνο που ενδιαφέρει, είναι ότι εκτός Ε.Ε. (όπως αυτή πλέον διαµορφώνεται σύµφωνα µε τις επιθυµίες του Βερολίνου) είναι πλέον πολύ πιθανότερο να το αποφύγει, αν φυσικά η έξοδός της πραγµατοποιηθεί εγκαίρως. Το δε Βερολίνο µπορεί να παριστάνει πως απεύχεται αυτό το γεγονός και η Γερµανίδα καγκελάριος να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τον λαό που έως πρόσφατα λοιδορούσε χυδαία, οι πράξεις του όµως είναι ξεκάθαρες και ξεκάθαρα εγκληµατικές και δεν καταστρέφουν µόνο την Πατρίδα µας: Οι υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου παίρνουν σειρά, προς δόξαν των µελλοντικών Γερµανικών εξαγωγών στην Κίνα. Γιατί, ας µη γελιέται κανείς, αυτό είναι το ζητούµενο του Βερολίνου και η µείωση του κόστους των γερµανικών προϊόντων, άρα η αντιστροφή των προδιαγραφόµενων µελλοντικών κινεζικών διαθέσεων, σχετίζεται άµεσα µε το αν η Ευρώπη θα µετατραπεί σε ένα στρατόπεδο πάµφθηνης εργασίας και εξαθλίωσης προς όφελος των γερµανικών εταιρειών. Όπως επίσης, το ζητούµενο των πειθήνιων ευρωπαϊκών ηγεσιών και των παραφυάδων τους, είναι να προληφθούν οι πολιτικές αντιδράσεις, πρωτίστως στο αντικείµενο του “πειράµατος” δηλαδή στους Έλληνες.

www.24grammata.com

Page 86: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Η γιγάντωση της προσπάθειας παραπληροφορήσεως, που µολύνει εσχάτως ακόµα και το ανεξάρτητο µέχρι πρόσφατα διαδίκτυο και η συνακόλουθη ένταση της καλλιέργειας προεµφυλιακού κλίµατος από τα άκρα του πολιτικού µας συστήµατος, είναι ίσως (και παραδόξως) το µοναδικό ευχάριστο γεγονός των τελευταίων ηµερών: Είναι ενδείξεις πως οι εντός και εκτός της χώρας εκτελεστές του “πειράµατος” ανησυχούν!

Σχετίζεται δε χρονικά µε την κατάθεση του εγγράφου στη Γ.Γ. Πρωθυπουργού και κυρίως τη διαρροή του στο διαδίκτυο. Συνυπολογίζοντας τα συµφέροντα που θίγονται άµεσα ή έµµεσα από µία τέτοια εξέλιξη, πιθανόν να είναι κάτι πολύ περισσότερο από µια καταγγελία ενός συµπολίτη µας που προορίζεται απλώς να αφυπνήσει: Μπορεί να αποδειχθεί το από καιρό αναµενόµενο παράγγελµα που έχει άµεση ανάγκη η Πατρίδα µας. Η περίεργη “σιγή ασυρµάτου” που παρατηρείται έκτοτε από Έλληνες επιχειρηµατίες µε µεγάλη οικονοµική δραστηριότητα εντός της χώρας και η εντυπωσιακή αµηχανία των µάλλον απληροφόρητων για τις γερµανικές ορέξεις “δηµοσιογραφικών” κύκλων των ισχυρότερων Ελληνικών Μ.Μ.Ε., ενισχύουν το ενδεχόµενο να βρίσκονται σηµαντικές Εθνικές µας δυνάµεις προ αφυπνισµού. Αν όντως συµβαίνει αυτό, εναπόκειται στα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά Έθνη και κυρίως σε αυτά του Νότου, η συνέχιση της υπάρξεως της Ε.Ε. στη βάση των προθέσεων µε τις οποίες ιδρύθηκε και όχι στον απάνθρωπο µηχανισµό παραγωγής φτώχειας, εξαθλίωσης και κτηνωδίας που εξελίχθηκε, σύµφωνα µε τις γερµανικές προθέσεις και τη γερµανική πρόσφατη ιστορία. Η ώρα της πραγµατικής οικονοµίας

∆ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 19/09/2012 06:11

2

emailεκτύπωση

Εύλογα οι αισιόδοξοι έχουν εστιάσει την προσοχή τους στην ανακεφαλαιοποίηση των

ελληνικών τραπεζών, θεωρώντας ότι το βάθεµα της ύφεσης οφείλεται στην έλλειψη

ρευστότητας.

Ο δ/ντής της Τράπεζας Πειραιώς για παράδειγµα Μιχάλης Σάλας ερχόµενος στη

Λάρισα για να έλθει σε επαφή και µε το πελατολόγιο της υπό συγχώνευση ΑΤΕ, δήλωσε

ότι µε την ανακεφαλαιοποίηση θα αρχίσει η χορήγηση καλλιεργητικών δανείων και η

ένταξη νέων αγροτών σε επενδυτικά σχέδια καθώς και η υλοποίηση σχεδίων βελτίωσης.

Όλα αυτά ωστόσο αφορούν τον πρωτογενή τοµέα όπου η απόδοση των επενδύσεων είναι

άµεση. Την ίδια στιγµή, πάντως, κτηνοτρόφοι που «γονάτισαν» από την εκρηκτική

άνοδο των ζωοτροφών και που πνίγονται από τα χρέη, πολιορκούσαν το υπουργείο

Οικονοµικών.

www.24grammata.com

Page 87: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Όλα έχουν να κάνουν µε την έλλειψη ρευστότητας την οποία είναι έτοιµη να

απορροφήσει σαν σφουγγάρι η πραγµατική οικονοµία. Αντίθετα σε άλλους τοµείς

δραστηριότητας, τον δευτερογενή, πέραν της µεταποίησης τροφίµων και τον τριτογενή,

ακόµη και αν χορηγηθούν – µετά την ανακεφαλαιοποίηση- τα επιχειρηµατικά δάνεια θα

πρέπει να αναζητηθούν επενδυτές.

Τούτη την περίοδο τόσο για την παγκόσµια όσο κυρίως για την ελληνική οικονοµία

ισχύει το εξής παράδοξο: Οι οφειλέτες δεν µπορούν να ξοδέψουν και οι πιστωτές δεν

θέλουν. Η παγίδα ρευστότητας στην οποία έχει πέσει ο δυτικός κόσµος µε τις κεντρικές

τράπεζες των ΗΠΑ και της Ευρώπης να είναι αναγκασµένες να προσφέρουν σχεδόν

µηδενικά επιτόκια, εξωθεί τις αναδυόµενες αγορές τις λεγόµενες BRICs (Βραζιλία,

Ρωσία, Ινδία και Κίνα) να προσπαθούν να αποθεµατοποιήσουν σταθερές αξίες όπως

µέταλλα και τρόφιµα.

Ήδη η Κίνα προβαίνει εδώ και µία πενταετία σε συγκέντρωση χαλκού καθώς επιχειρεί

µία διασπορά κινδύνου εφόσον αγοράζει συνεχώς αµερικανικό και ευρωπαϊκό χρέος…

Με την τακτική αυτή της αγοράς χρέους, επιχειρεί να εξευµενίσει τις αγορές των

προϊόντων της και να τις συντηρήσει µε το όποιο τίµηµα. Ωστόσο αυτό λειτουργεί σε

περιόδους ανάπτυξης όχι όµως και ύφεσης της παγκόσµιας οικονοµίας όπως συµβαίνει

τα τελευταία 4 χρόνια.

Αποτέλεσµα αυτής της ύφεσης στις προηγµένες οικονοµίες που αποτελούν πελάτες –

καταναλωτές των κινεζικών βιοµηχανικών προϊόντων είναι το 2012 να παρουσιάζει για

πρώτη φορά επιβράδυνση και η κινεζική οικονοµία ύστερα από µία δεκαετία φρενήρους

ανάπτυξης µε ποσοστά 9,5 έως 10% ετησίως επί του ΑΕΠ της.

Σε ό,τι αφορά τα αγροτικά commodities, η ξηρασία σε πολλές περιοχές του πλανήτη από

τη µια που οδήγησε σε µείωση της παραγωγής δηµητριακών και από την άλλη η

υποχώρηση του δολαρίου έναντι του ευρώ (στα 1,30 η ισοτιµία) οδηγεί σε µία

προσωρινή σταθεροποίηση των τιµών.

Για το βαµβάκι για παράδειγµα η ανατίµηση του ευρώ αποτελεί πλήγµα σε ό,τι αφορά τη

χρηµατιστηριακή του τιµή (λογίζεται σε σεντς ανά λίµπρα)… Ωστόσο κι εδώ χώρες

όπως η Ρωσία ο Καναδάς και η Κίνα συνηθίζουν να αποθεµατοποιούν όταν προβλέπουν

ύφεση για να µην αντιµετωπίσουν πρόβληµα σιτάρκειας οι δύο πρώτες ή έλλειψης

πρώτων υλών (φυτικές ίνες για τα κλωστήρια) η τελευταία. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα

εκρηκτική άνοδο τιµών των τροφίµων και ταυτόχρονη άνοδο των ορυκτών και των

µετάλλων.

Ήδη µε την ανακοίνωση του προέδρου της Οµοσπονδιακής Τράπεζας (της FED) Μπεν

Μπερνάκι ότι θα κόβει 85 δις δολάρια κάθε µήνα για να λογιστικοποιήσει το χρέος των

ΗΠΑ είχαµε νέα άνοδο της τιµής του χρυσού. Προφανώς η ζήτηση δεν είναι πλέον για

ασταθή νοµίσµατα όπως το δολάριο και το ευρώ και όποιος κατέχει αποθέµατα πρώτων

υλών που είναι πεπερασµένες αυξάνει µέσω της συγκέντρωσης τεχνητά τη ζήτησή τους

άρα και την τιµή τους.

www.24grammata.com

Page 88: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Από την άποψη αυτή, η χώρα αυτή τη στιγµή µπορεί όντως να µη διαθέτει ρευστότητα

σε χρήµα δεν έπαψε όµως ποτέ να διαθέτει κλίµα, έδαφος στρατηγική θέση, τεχνογνωσία

στον αγροτικό τοµέα και υποθαλάσσιο πλούτο πολλά υποσχόµενο για το ενεργειακό

ζήτηµα της Ευρώπης… Ζυγώνει η ώρα λοιπόν που θα κατισχύσει η πραγµατική στην

χρηµατιστική οικονοµία…

ασκευόπουλος Αλκης

Η φοροδιαφυγή και η (αν)αξιοπιστία του κράτους

∆ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 21/09/2012 23:25

(File: σδοε.jpg )

3

emailεκτύπωση

Το πρόβληµα της φοροδιαφυγής έχει αποδειχθεί αλληλένδετο µε την ελληνική

οικονοµική κρίση και σε καθηµερινή βάση απασχολεί τα ΜΜΕ. Ισως και στην τελευταία

γωνιά της ευρωζώνης γνωρίζουν πλέον ότι στη χώρα µας ούτε οι πολίτες πληρώνουν

τους φόρους που τους αναλογούν, ούτε το κράτος ενδιαφέρεται ουσιαστικά να τους

εισπράξει. Η τρόικα διαπραγµατεύεται µε την κυβέρνηση για τον στόχο περιορισµού της

φοροδιαφυγής - 2 ή 4 δισ.; - και ο όρος «φακελάκι» έχει µάλλον διεθνοποιηθεί.

www.24grammata.com

Page 89: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Σε αντίθεση όµως µε το µήνυµα που µάλλον ανόρεχτα η κυβέρνηση, αλλά µε ιδιαίτερη

πίεση οι δανειστές µας προσπαθούν να περάσουν, η φοροδιαφυγή σε γενική κλίµακα

είναι δυστυχώς ένα διεθνές φαινόµενο.

Να ποιο είναι το κοινό σχόλιο όλων των γερµανών υπουργών Οικονοµικών των

τελευταίων κυβερνήσεων και µάλιστα ανεξαρτήτως κοµµατικού προσανατολισµού για το

κοινωνικό αυτό φαινόµενο: «Μετά τον σεξουαλικό οργασµό, ο γερµανός φορολογούµενος

αισθάνεται τη µεγαλύτερη ικανοποίηση όταν κατορθώνει να αποφύγει να πληρώσει

φόρους».

Και επειδή στην Ελλάδα ξεσηκώθηκαν πολλοί και µη εξαιρετέοι µε τα νόµιµα παράθυρα

που εκµεταλλεύονται οι τραγουδιστές, πρέπει να πούµε ότι ούτε αυτά είναι κάποια

ελληνική εφεύρεση. Στην πρόσφατη ιστορία µέσω ανάλογων παραθύρων οι γερµανοί

φορολογούµενοι - φυσικά αυτοί µε τα υψηλά εισοδήµατα - έχουν επενδύσει σε

αποτυχηµένα φιλµ γυρισµένα στο Χόλιγουντ, σε δεξαµενόπλοια κατασκευασµένα

πανάκριβα στη Νότια Κορέα και σε ανέγερση κτιρίων (γραφεία και κατοικίες) σε

περιοχές της Ανατολικής Γερµανίας όπου κανείς δεν θέλει να πάει ούτε για να δουλέψει

ούτε για να κατοικήσει!

Παράλογη συµπεριφορά, που µοναδικό κίνητρο έχει την αποφυγή πληρωµής φόρων σε

µια χώρα όπου ο δηµόσιος τοµέας κατορθώνει ακόµη να προσφέρει µια αξιοπρεπή

δηµόσια παιδεία, σύγχρονα και καλά οργανωµένα νοσοκοµεία και µια πετυχηµένη

αστυνόµευση, ενώ παρουσιάζει εδώ και χρόνια µειωµένους δείκτες εγκληµατικότητας.

Για να µην ξεχάσουµε και τους µυθικούς για την ποιότητά τους και δωρεάν στη χρήση

γερµανικούς αυτοκινητοδρόµους.

Αν όµως ο γερµανός φορολογούµενος φέρεται έτσι, τι µπορούµε να περιµένουµε από τον

έλληνα; Αλήθεια, τι ποιότητα υπηρεσιών προσφέρει ο ελληνικός δηµόσιος τοµέας; Ενας

ψύχραιµος αναλυτής δυσκολεύεται να ανακαλύψει έστω και έναν τοµέα δραστηριότητας

όπου αυτός που πληρώνει φόρους έχει την αίσθηση ότι τα χρήµατά του πιάνουν τόπο.

Οπως πολλοί αρθρογράφοι έχουν επισηµάνει, η πελατειακή σχέση δυστυχώς όλων των

πολιτικών κοµµάτων µε τον υπέρογκο δηµόσιο τοµέα τα έχει οδηγήσει σε µια

εθελοτυφλία. Αυτό που πολλοί πολίτες - φυσικά όχι οι δηµόσιοι υπάλληλοι - αναφέρουν

στις συζητήσεις τους µπορεί να συνοψιστεί ως εξής:

Ας έρθει ο υπουργός Υγείας να µας ζητήσει 500 εκατ. ευρώ, αλλά να µας υποσχεθεί

(δηλαδή να δεσµευθεί) ότι σε έναν χρόνο θα έχουν π.χ. όλα τα περιφερειακά νοσοκοµεία

το ειδικευµένο προσωπικό και τον βαθµό οργάνωσης που αναλογεί σε µια αναπτυγµένη

χώρα. Θα του τα δώσουµε.

Ας έρθει ο υπουργός ∆ικαιοσύνης να µας ζητήσει 200 εκατ. ευρώ, αλλά να µας

υποσχεθεί ότι µέσα στον χρόνο θα επιταχυνθεί η απονοµή δικαιοσύνης κατά 30%. Θα

του τα δώσουµε.

www.24grammata.com

Page 90: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Ας έρθει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη να µας ζητήσει 400 εκατ. ευρώ, αλλά να

µας υποσχεθεί ότι θα µειωθούν η εγκληµατικότητα και οι παράνοµες δραστηριότητες

κατά 40%. Θα του τα δώσουµε.

Αλλά όταν έρχεται ο υπουργός Οικονοµικών και µας ζητάει 2 δισ. ευρώ για να βουλώσει

ακόµη µια τρύπα του προϋπολογισµού, ε, τότε του λέµε να πάει να… κουρεύεται.

Οι πολίτες χρειάζονται συγκεκριµένους στόχους, διότι αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας

της παροχής υπηρεσιών. ∆ιότι αυτό επιτρέπει εύκολο έλεγχο της επιτυχίας ή της

αποτυχίας της προσπάθειας. ∆ιότι έτσι αποδεικνύεται ο σεβασµός του κράτους απέναντι

σε αυτόν που του παραχωρεί ένα µέρος από το εισόδηµα του. Ενός εισοδήµατος το οποίο

- πέρα από τους πραγµατικούς απατεώνες και τους εγκληµατίες - έχει αποκτηθεί µε

κόπους, υπερωρίες και θυσίες της προσωπικής ζωής του εργαζοµένου.

Το κλειδί για την πάταξη της φοροδιαφυγής δεν βρίσκεται, κατά την άποψή µου, στα

χέρια του κ. Στουρνάρα ή του όποιου άλλου υπουργού Οικονοµικών. Βρίσκεται στα

χέρια σύσσωµου του Υπουργικού Συµβουλίου. Και διαβάζοντας για τις εσωτερικές

συζητήσεις και τους προβληµατισµούς των κυβερνητικών στελεχών, καθίσταται

πασιφανές ότι τα µέλη του Υπουργικού Συµβουλίου δεν έχουν συνειδητοποιήσει την

αναγκαιότητα των µέτρων που πρέπει να ληφθούν και των διαρθρωτικών αλλαγών που

απαιτούνται ώστε για να γίνει η Ελλάδα ένα σεβαστό και αξιόπιστο κράτος.

Στον βαθµό, όµως, που δεν θα επέλθει αυτή η αλλαγή νοοτροπίας αλλά και στρατηγικής,

η φοροδιαφυγή θα εξακολουθήσει να αποτελεί ένα είδος «άµυνας» του έλληνα

φορολογουµένου απέναντι σε έναν παµφάγο και ανίκανο δηµόσιο τοµέα, απέναντι σε

ένα παµφάγο και ανίκανο κράτος.

Κατρανίδης Στέλιος ∆. Καθηγητής στο Τµήµα Οικονοµικών Επιστηµών στο

Πανεπιστήµιο Μακεδονίας

Οι πατρίκιοι και οι πληβείοι των ειδικών µισθολογίων

∆ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 08/09/2012 11:43

emailεκτύπωση

Επτακόσια εκατοµµύρια ευρώ επιδιώκεται να κοπούν από τους µισθούς ενστόλων,

δικαστικών, διπλωµατών, γιατρών του ΕΣΥ, πανεπιστηµιακών και αρχιερέων. Αφορούν

στα λεγόµενα ειδικά µισθολόγια µε βάση τα οποία πληρώνονται 190.000 εργαζόµενοι σε

ένα σύνολο 730.000 περίπου εργαζοµένων στον δηµόσιο τοµέα.

Αυτό που διαφεύγει ωστόσο, είναι ότι µιλώντας για ειδικά µισθολόγια αναφερόµαστε σε

µια κάθε άλλο παρά οµοιογενή οµάδα εργαζοµένων. Απέναντι στην πολυπληθή οµάδα

συγκριτικά χαµηλότερα αµειβοµένων ενστόλων (απ' όπου πηγάζει και η συγκριτικά

www.24grammata.com

Page 91: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

µεγάλη συµµετοχή τους στη συνολική δαπάνη) µε κατά κεφαλή δαπάνη ανά ένστολο τα

22 χιλ. ευρώ (2011), βρίσκονται οι ολιγοπληθείς οµάδες των κατά πολύ υψηλότερα

αµειβοµένων δικαστικών (ετήσια κατά κεφαλή µισθολογική δαπάνη περί τις 73 χιλ.

ευρώ), διπλωµατών (περίπου 60 χιλ. ευρώ) και αρχιερέων (47 χιλ. ευρώ). Στη µέση, όσον

αφορά το συνολικό τους αριθµό, βρίσκονται οι γιατροί του ΕΣΥ (µε ετήσια µισθολογική

δαπάνη άνω των 50 χιλ. ευρώ) και ακολουθούν οι πανεπιστηµιακοί µε κατά κεφαλή

µισθολογική δαπάνη σαφώς χαµηλότερη των 40 χιλ. ευρώ). Ας σηµειωθεί επιπλέον πως

σε όλη την περίοδο 2005 - 2011 δεν είχαµε σηµαντικές αποκλίσεις στην αύξηση του

προσωπικού όλων των ανωτέρω επαγγελµατικών κατηγοριών.

Σύµφωνα µε τον Πίνακα, αν για κάποιους η περίοδος της αφθονίας που τελείωσε το 2010

σήµανε µεγάλες αυξήσεις στις δαπάνες για αµοιβές τους, (κυρίως δικαστικοί και

γιατροί), για άλλους το κράτος ήταν πολύ περισσότερο φειδωλό. Χαρακτηριστικό

παράδειγµα, οι µέχρι σήµερα στα επίπεδα του 2004 καθηλωµένοι µισθοί των

πανεπιστηµιακών.

∆ικαιολογηµένα λοιπόν, προκύπτει το επιχείρηµα, πως όσοι δε συµµετείχαν στο πάρτυ,

µάλλον άδικα καλούνται να πληρώσουν τώρα τα σπασµένα. Η επιστροφή στα προ

οκταετίας δεδοµένα θα µπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τη δικαιότερη και συνάµα µια

εξίσου αποτελεσµατική λύση µιας και κατά πολύ θα προσέγγιζε την επιδιωκόµενη

εξοικονόµηση των 700 εκατοµµυρίων ευρώ.

Υπάρχει εποµένως δίκαιη και τεχνικά εφικτή επιλογή. Αυτό που παραµένει προς

απάντηση αφορά στο πολιτικά εφικτό της προτεινόµενης λύσης. Είναι άραγε οι

κυβερνώντες διατεθειµένοι να συγκρουστούν µε κατεστηµένα οικονοµικά και πολιτικά

συµφέροντα που αντιδρούν σε µια τέτοια επιλογή; Εκείνοι που αλόγιστα επέτρεψαν,

αυξήσεις µε πλασµατικές εφηµερίες στα νοσοκοµεία και µαζικές προαγωγές γιατρών σε

διευθυντές του ΕΣΥ αντιλαµβάνονται σήµερα τις συνέπειες των επιλογών τους; Όσοι

επίσης ανέχθηκαν τις πέραν κάθε λογικής αυξήσεις στις αµοιβές των δικαστικών, που οι

ίδιοι επιδίκασαν στους εαυτούς τους σχεδόν διπλασιάζοντας το βασικό µισθό και

αντίστοιχα το χρονοεπίδοµά τους, επιθυµούν πραγµατικά να θέσουν ένα τέλος στο

δηµοσιονοµικό ξεχαρβάλωµα;

Ή στο τέλος και για µια ακόµα φορά κάποιες από τις πιο ευνοηµένες συντεχνίες του

δηµοσίου θα επιβληθούν στους κυβερνώντες;

Ετήσιες δαπάνες για ειδικά µισθολόγια σε δις ευρώ

2005 2010 2011 Ένστολοι 3,21 3,7 3,51

∆ικαστικοί 0,18 0,32 0,3

∆ιπλωµάτες 0,06 0,07 0,05

Ιατροί 0,82 1,34 1,00

Πανεπιστηµιακοί 0,47 0,48 0,46

Κλήρος (αρχιερείς) 0,005 0,005 0,004

Σύνολο 4,75 5,92 5,32

www.24grammata.com

Page 92: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

*Ο κ. Στέλιος ∆. Κατρανίδης είναι Καθηγητής στο Τµήµα Οικονοµικών Επιστηµών

Πανεπιστήµιο Μακεδονίας

Οι ανοµολόγητες προθέσεις της τρόικας

Του Σταυρου Λυγερου

Μπορεί οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι να είχαν άλλα υποσχεθεί προεκλογικά, αλλά είναι σαφές

ότι η µερίδα του λέοντος θα προκύψει από τις περικοπές µισθών, συντάξεων και κοινωνικών

επιδοµάτων και από την επιβολή πρόσθετης φορολογίας. Η τρόικα δικαιολογεί την προτίµησή

της σ’ αυτού του είδους µέτρα µε το επιχείρηµα ότι είναι σίγουρης απόδοσης. Αυτή, όµως,

είναι λογιστική και όχι οικονοµική προσέγγιση. Τα νέα οριζόντια µέτρα, που πλήττουν κυρίως

µικροµεσαία στρώµατα, θα συρρικνώσουν κι άλλο την αναιµική ενεργό ζήτηση, µε

αποτέλεσµα την κλιµάκωση της ύφεσης και τον περαιτέρω εγκλωβισµό της ελληνικής

οικονοµίας στο «σπιράλ θανάτου». Υπενθυµίζουµε ότι µέχρι το τέλος του 2012, το ΑΕΠ θα

έχει µειωθεί αθροιστικά σχεδόν κατά 25%!

Η κλιµάκωση της ύφεσης θα προκαλέσει µεγάλες αποκλίσεις και στο δηµοσιονοµικό επίπεδο,

λόγω της µείωσης των δηµοσίων εσόδων. Επιπροσθέτως, ο πολλαπλασιασµός των

οικονοµικών και κοινωνικών ερειπίων εκ των πραγµάτων θα φέρει πιο κοντά το ενδεχόµενο

µιας τυφλής κοινωνικής έκρηξης. Η εµµονή της τρόικας σ’ έναν συνδυασµό αφενός πρόσθετης

φορολογίας κι αφετέρου πρόσθετων περικοπών µισθών, ηµεροµισθίων συντάξεων και

κοινωνικών επιδοµάτων επιβεβαιώνει τις πραγµατικές προσθέσεις της. Για τέτοιου είδους

µέτρα βάζει το µαχαίρι στον λαιµό της ελληνικής κυβέρνησης και όχι, π. χ., για την υιοθέτηση

ενός αποτελεσµατικού φορολογικού συστήµατος, για το οποίο τόσο σωστά λέει η Μέρκελ.

Οταν η τρόικα µιλάει για διαρθρωτικές αλλαγές δεν εννοεί την παραγωγική ανασυγκρότηση

www.24grammata.com

Page 93: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

του δηµόσιου τοµέα και της πραγµατικής οικονοµίας. Εννοεί τις µαζικές και άνευ όρων

ιδιωτικοποιήσεις και ευρύτερα το ξεπούληµα και όχι την επιβεβληµένη αξιοποίηση του

δηµόσιου πλούτου. Η επισήµανση έχει σηµασία για τη δηµόσια συζήτηση. Μήπως οι δανειστές

µας έχουν στόχο να νοικοκυρέψουν και να αξιοποιήσουν τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήµατα

της Ελλάδας για να δροµολογήσουν µια ευρωπαϊκού τύπου ανάπτυξη; Ή µήπως επιδιώκουν να

τη µετατρέψουν σε χώρα φθηνών ευκαιριών για το κεφάλαιο, σχεδιάζοντας µία τριτοκοσµικού

τύπου ανάπτυξη; Την απάντηση τη δίνουν τα γεγονότα.

Η τρικοµµατική κυβέρνηση προβάλλει σαν µεγάλη επιτυχία τις δηλώσεις Ευρωπαίων

αξιωµατούχων ότι η Ελλάδα θα παραµείνει στην Ευρωζώνη, εφόσον τηρήσει τις δεσµεύσεις

της. ∆εν πρόκειται για αλλαγή θέσης. Το µόνο που έχει αλλάξει είναι το ύφος. Χωρίς να

υποτιµάται η διαφοροποίηση του κλίµατος, κρίσιµη σηµασία έχουν όχι τόσο οι γενικές

δηλώσεις, αλλά οι συγκεκριµένες απαιτήσεις της τρόικας.

Οι Τόµσεν, Μαζούχ και Μορς δεν χαράσσουν πολιτική. Είναι υπάλληλοι που ενεργούν µε

βάση τις εντολές των πολιτικών προϊσταµένων τους. Είναι αντίφαση, λοιπόν, να ισχυρίζεται η

κυβέρνηση ότι η στάση της Ευρώπης και του ∆ΝΤ έχει αλλάξει προς όφελος της Ελλάδας και

την ίδια στιγµή να διοχετεύει ότι οι τρεις προαναφερθέντες υποχρέωσαν τον Στουρνάρα να

απειλήσει µε ναυάγιο τις διαπραγµατεύσεις! Η κυβέρνηση επείγεται να οριστικοποιήσει το

πακέτο των σχεδόν 12 δισ. Στόχος της είναι µέχρι τις αρχές Οκτωβρίου να έχει ψηφιστεί (ως

ένα άρθρο!) στη Βουλή, ώστε το ελληνικό ζήτηµα να εξεταστεί στο Eurogroup της 8ης

Οκτωβρίου. Αυτό είναι αναγκαίο όχι µόνο για την καταβολή της δόσης των 31,5 δισ., αλλά και

για να µπορεί ο Σαµαράς να θέσει στη σύνοδο κορυφής (18–19 Οκτωβρίου) το αίτηµά του για

επιµήκυνση.

Η στάση της τρόικας προκαλεί πολλά ερωτήµατα για τις προθέσεις της. Οι καχύποπτοι

υποστηρίζουν ότι πετάει την µπάλα στην κερκίδα για να µη φθάσει το αίτηµα για επιµήκυνση

στη σύνοδο κορυφής. Ορισµένοι, µάλιστα, συνδέουν αυτή τη στάση µε τη µάχη για την

προεδρία των ΗΠΑ στις αρχές Νοεµβρίου. Πιο συγκεκριµένα, µε την απαίτηση του Οµπάµα να

µην προκύψει µέχρι τότε κρίση στις σχέσεις της Ελλάδας µε την Ευρωζώνη, η οποία θα

µπορούσε να επηρεάσει τη διεθνή οικονοµία και κατ’ επέκταση την έκβαση των αµερικανικών

εκλογών.

Ο τρόπος που διαπραγµατεύεται ο Τόµσεν υπαγορεύεται και από τις έντονες αµφιβολίες στο

∆ΝΤ για τη βιωσιµότητα του ελληνικού χρέους. Αλλά και το ευρωιερατείο εµφανίζεται µάλλον

απρόθυµο να εκταµιεύσει και τα 31,5 δισ, όπως προβλέπεται από τη δανειακή σύµβαση.

Ορισµένοι κύκλοι θεωρούν ότι, εάν εκταµιευθεί ολόκληρη η δόση, η Ευρωζώνη θα έχει

οριστικά διαβεί τον Ρουβίκωνα όσον αφορά την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, θα είναι τόσο

εκτεθειµένη στην Ελλάδα, που δεν θα µπορεί να την αφήσει στην τύχη της.

Είναι ακριβώς γι’ αυτό που ορισµένοι ηγετικοί κύκλοι της Ευρωζώνης επιδιώκουν η έκθεση

της τρόικας να είναι έτσι διατυπωµένη, ώστε να δικαιολογήσει τον τεµαχισµό της δόσης σε

υπο–δόσεις. Αυτό που ενδιαφέρει αυτούς τους κύκλους είναι να κρατήσουν σφιχτά τη θηλιά

γύρω από τον λαιµό της Αθήνας, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η συντήρηση του κλίµατος

αβεβαιότητας καταδικάζει την ελληνική οικονοµία.

www.24grammata.com

Page 94: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

Post »

Το χθες και το αύριο της ελληνικής κρίσης

03/06/2012

• Αύξηση µεγέθους γραµµατοσειράς

• Μείωση µεγέθους γραµµατοσειράς

Photo: Andy Kennelly@Flickr

1 εικόνα

Κείµενο 11 Οικονοµολόγων Σχόλια

Η εξέλιξη της ελληνικής κρίσης την τελευταία διετία και τα πρόσφατα πολιτικά δρώµενα έχουν

προκαλέσει στους Έλληνες αισθήµατα µεγάλης αβεβαιότητας, σύγχυσης και φόβου. Τα

παραδοσιακά κυβερνητικά κόµµατα έχουν χάσει την επιρροή τους τόσο γιατί αναγνωρίζεται

ότι οι πολιτικές που εφάρµοσαν διαχρονικά οδήγησαν στην κρίση όσο και γιατί κατά τον

χειρισµό της κρίσης δεν έδειξαν ειλικρίνεια και αποτελεσµατικότητα. Στις πρόσφατες εκλογές

οι πολίτες στράφηκαν σε µεγάλο βαθµό προς φωνές που είναι λαϊκίστικες, εθνικιστικές, ακόµη

και αντικοινοβουλευτικές ή φασιστικές. Το έκαναν αυτό είτε ως αντίδραση στη δραµατική

µείωση των εισοδηµάτων τους είτε γιατί, χωρίς άλλη πυξίδα για το µέλλον, αφήνονται να

πιστέψουν ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί µε ανησυχία τη

χώρα µας και θεωρεί πλέον πολύ πιθανό ότι αυτή θα χρεοκοπήσει άτακτα και θα αποχωρήσει

από το ευρώ. Η κατάσταση είναι κρίσιµη: υπάρχει σοβαρός κίνδυνος λάθους που θα

www.24grammata.com

Page 95: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

επιβαρύνει, µε µη αναστρέψιµο τρόπο, τουλάχιστον τις δύο επόµενες γενιές. Παρουσιάζουµε

παρακάτω αναλυτικά την οπτική µας για την κρίση και τις αναµενόµενες εξελίξεις και

επιλογές.

Η κρίση είναι ελληνική ή ευρωπαϊκή; Και τα δύο. Η αναξιόπιστη και ανεπαρκής λειτουργία

των θεσµών και οι υπερβολικοί περιορισµοί που το κράτος θέτει στον ανταγωνισµό και την

επιχειρηµατικότητα οδήγησαν την ελληνική οικονοµία σε χαµηλή ανταγωνιστικότητα,

υπερβολικό δηµόσιο χρέος και υψηλό έλλειµµα εµπορικού ισοζυγίου. To δηµόσιο εποµένως

σπαταλούσε χρήµα που δεν είχε, ενώ τα νοικοκυριά κατανάλωναν περισσότερο από ό,τι

παρήγαγαν. Η κατανάλωση χρηµατοδοτήθηκε σε µεγάλο βαθµό από δηµόσιο χρέος, το οποίο

συσσωρεύθηκε από το 1980 και µετά. Με την είσοδο στο ευρώ, αντί να γίνει εκµετάλλευση της

ευνοϊκής συγκυρίας για βελτίωση των δηµόσιων οικονοµικών και διαρθρωτικές αλλαγές που

θα οδηγούσαν στην αύξηση των επενδύσεων, τα χαµηλά επιτόκια οδήγησαν σε αύξηση του

εξωτερικού δανεισµού ενώ η ανταγωνιστικότητα της οικονοµίας συνέχιζε να µειώνεται.

Συγχρόνως οι ευρωπαϊκοί µηχανισµοί εποπτείας αποδείχτηκαν απόλυτα ανεπαρκείς στο να

περιορίσουν το πρόβληµα: ο υπερβολικός δανεισµός της Ελλάδας γινόταν εν γνώσει των

ευρωπαίων εταίρων της, οι οίκοι αξιολόγησης εκτιµούσαν λανθασµένα ότι τα ελληνικά

οµόλογα είχαν χαµηλό κίνδυνο, και οι ευρωπαϊκές τράπεζες δεν είχαν επαρκή κίνητρα από τις

εποπτικές τους αρχές να στραφούν σε οµόλογα από χώρες µε χαµηλότερο κίνδυνο.

Όταν εκδηλώθηκε η κρίση, το βάρος του συσσωρευµένου χρέους ήταν τέτοιο που µια

οικονοµία δεν µπορούσε να το χειρισθεί µόνη της ιδίως όταν αυτή ήταν ήδη µη ανταγωνιστική

και µε τραπεζικό σύστηµα εκτεθειµένο σε επισφαλή δανεισµό. Αν και άλλες χώρες της

Eυρωζώνης αντιµετωπίζουν πρόβληµα υπερβολικού δανεισµού, γεγονός που αντανακλά και τις

ατελείς δοµές της ένωσης, η Ελλάδα ήταν ο πλέον αδύναµος κρίκος στην αλυσίδα. Το µέγεθος

του προβλήµατος µπορεί να γίνει κατανοητό µε έναν απλό υπολογισµό. Το έλλειµµα του

κρατικού προϋπολογισµού το 2009 ήταν 15.4% του Εθνικού Προϊόντος ή 36.3 δισεκατοµµύρια

ευρώ – αυτό σηµαίνει ότι το δηµόσιο ξόδεψε µόνο εκείνη τη χρονιά περίπου 12900 ευρώ που

δεν είχε για κάθε ελληνική τετραµελή οικογένεια και αύξησε ισόποσα το χρέος.

Γιατί κατά την εφαρµογή του µνηµονίου η οικονοµία βυθίστηκε σε τόσο βαθιά ύφεση; Η

ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας µετά από την είσοδο στην Ευρωζώνη βασίστηκε σε

µεγάλο βαθµό στον εξωτερικό δανεισµό (ενώ προηγουµένως στηριζόταν σηµαντικά σε

κοινοτικές επιδοτήσεις). Από την στιγµή που οι αγορές σταµάτησαν να δανείζουν στην

Ελλάδα, η ύφεση ήταν αναπόφευκτη. Το µνηµόνιο ήταν µια συµφωνία για συνέχιση της

δανειοδότησης της Ελλάδας από τους εταίρους, ώστε η µείωση του δηµοσίου ελλείµµατος και

του ελλείµµατος εµπορικού ισοζυγίου να γίνουν σταδιακά, και συγχρόνως να δοθεί χρόνος για

απαραίτητες αλλαγές στη δοµή της ελληνικής οικονοµίας. Χωρίς το µνηµόνιο, η ύφεση θα

ήταν βαθύτερη, µε µεγαλύτερη λιτότητα και ανεργία. Για παράδειγµα, το πρωτογενές έλλειµµα

µειώθηκε από 10.4% το 2009 σε 5% το 2010, ενώ χωρίς χρηµατοδότηση θα έπρεπε

τουλάχιστον να µηδενιστεί, κάτι το οποίο θα συνεπάγονταν διπλάσια λιτότητα.

Αν και το µνηµόνιο περιόρισε την ύφεση, αυτή ήταν βαθύτερη και κρατάει περισσότερο από

ότι θα µπορούσε, κυρίως για δύο λόγους. Από την ελληνική πλευρά, δεν δηµιουργήθηκε

πολιτική συναίνεση ενώ υπήρξαν σηµαντικά προβλήµατα και καθυστερήσεις στην εφαρµογή

των απαραίτητων ουσιαστικών µεταρρυθµίσεων όπως η αναδιοργάνωση των

www.24grammata.com

Page 96: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

φοροεισπρακτικών µηχανισµών, ο καλύτερος έλεγχος των προµηθειών του δηµοσίου και η

ενίσχυση του ανταγωνισµού στις αγορές. Αυτό είχε ως συνέπεια να απαιτούνται περισσότερα

µέτρα λιτότητας και να καθυστερεί η ανάκαµψη της οικονοµίας. Το µνηµόνιο εποµένως έγινε

αντιληπτό µόνο ως επιβολή λιτότητας από ξένους δανειστές---λανθασµένα, εφόσον

περιλάµβανε και σηµαντικά µέτρα για την βελτίωση των δοµών της οικονοµίας.

Από την πλευρά των εταίρων, δεν υπήρξε έγκαιρη κατανόηση των βαθύτερων προβληµάτων

της ελληνικής οικονοµίας καθώς και των συστηµικών πτυχών της κρίσης στην ευρωζώνη. Οι

εταίροι έπρεπε να δώσουν σχετικά µεγαλύτερο βάρος στην εφαρµογή των ουσιαστικών

µεταρρυθµίσεων (όπως και τον απαραίτητο χρόνο για να αποδώσουν αυτές) παρά στα µέτρα

λιτότητας. Επίσης έπρεπε να υποστηριχθούν πιο αποτελεσµατικά οι ελληνικές τράπεζες, καθώς

ένας βασικός λόγος που η ύφεση είναι τόσο βαθιά είναι ότι αυτές δεν έχουν ρευστότητα για να

υποστηρίξουν την πραγµατική οικονοµία. Τα προβλήµατα του τραπεζικού συστήµατος, και η

σύνδεσή τους µε τα προβλήµατα δηµοσίου χρέους, είναι µια συστηµική πλευρά της κρίσης που

αφορά όχι µόνο την Ελλάδα αλλά όλη την ευρωζώνη. Η αντιµετώπιση της κρίσης σε επίπεδο

ευρωζώνης θα έπρεπε γενικότερα να είναι πιο δραστική, συµπεριλαµβανοµένης και της

αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα.

Τι θα συµβεί αν η Ελλάδα αρνηθεί να εφαρµόσει τα µέτρα που έχουν συµφωνηθεί και

«καταγγείλει» το µνηµόνιο; Οι εταίροι θα σταµατήσουν να µας στηρίζουν οικονοµικά. Αυτό

θα οδηγήσει την ελληνική οικονοµία σε βαθύτερη ύφεση, µε µεγαλύτερη ανεργία, κατάρρευση

του τραπεζικού συστήµατος και σχεδόν σίγουρα η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να επιστρέψει στη

δραχµή. Η δε εκβιαστική στάση της Ελλάδας θα οδηγήσει σε ανυπολόγιστη ζηµιά στη διεθνή

αξιοπιστία της χώρας για δεκαετίες.

Μια ενδεχόµενη έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ θα στοιχίσει πολύ στους εταίρους (αν και θα

γίνει προσπάθεια να περιοριστεί το κόστος µε έκτακτα µέτρα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική

Τράπεζα, όπως µαζικές αγορές Ισπανικών και Ιταλικών οµολόγων καθώς και περισσότερη

στήριξη στις Ευρωπαϊκες τράπεζες). Η άποψη όµως ότι οι εταίροι έχουν ανάγκη να κρατήσουν

την Ελλάδα στο ευρώ πάση θυσία και εποµένως θα συνεχίζουν να την στηρίζουν ακόµα και αν

αυτή αρνηθεί να εφαρµόσει το µέρος της συµφωνίας που της αντιστοιχεί είναι λανθασµένη.

Πράγµατι, σχεδόν όλες οι χώρες της ευρωζώνης λαµβάνουν απαραίτητα µέτρα για να

τακτοποιήσουν τα δηµόσια οικονοµικά τους και παράλληλα πραγµατοποιούν µεταρρυθµίσεις

για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα. Τα µέτρα αυτά είναι απαραίτητα και υπάρχουν µόνο

µικρά περιθώρια χαλάρωσης. ∆εν θα είναι αποδεκτό η Ελλάδα να συνεχίζει να λαµβάνει

υποστήριξη χωρίς αντίστοιχα µέτρα, καθώς κάτι τέτοιο θα υπονόµευε τη συνοχή της

ευρωζώνης από µέσα.

Μπορεί η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ; Ασφαλώς. Το ότι δεν προβλέπεται µηχανισµός

αποποµπής από το ευρώ χωρίς έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εύλογο – το αντίθετο θα

ήταν παράδοξο. Αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι ο κανόνας δεν µπορεί να σπάσει, όπως ήδη

έσπασε στην περίπτωση της Ελλάδας και ο κανόνας ότι καµία χώρα δεν µπορεί να ζητήσει από

τις υπόλοιπες να τη διασώσουν. Άλλωστε, η απόφαση για το ποιες χώρες θα έµπαιναν στην

ευρωζώνη ήταν πολιτική και τέτοια µπορεί να είναι και η απόφαση για την εκδίωξη κάποιας

χώρας. Σε κάθε περίπτωση, εάν δροµολογηθεί διαδικασία εξόδου, µάλλον αυτή θα

ολοκληρωθεί µε ενέργεια της ίδιας της Ελλάδας που θα ασφυκτιά από την έλλειψη

www.24grammata.com

Page 97: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

χρηµατοδότησης, και ίσως θα συνεπάγεται και έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πόσο οµαλή µπορεί να είναι η µετάβαση στο νέο νόµισµα; Η κατάσταση για τους πρώτους

µήνες θα είναι ιδιαίτερα ανώµαλη. Το νέο νόµισµα θα είναι σηµαντικά υποτιµηµένο (σε σχέση

µε την «κλειδωµένη» ισοτιµία ευρώ / δραχµής) και οι καταθέσεις θα µετατραπούν

υποχρεωτικά σε δραχµές. Συνεπώς αναµένονται πολύ µεγάλες απώλειες για όσους έχουν

αποταµιεύσεις ή ακίνητη περιουσία, κατά τουλάχιστον 50%. Οι µισθοί και οι συντάξεις θα

είναι πολύ χαµηλότεροι σε πραγµατικούς όρους, ενώ αναµένεται σηµαντικός πληθωρισµός που

θα πλήττει όσους στηρίζονται σε εγχώριο εισόδηµα. Τα εισαγόµενα προϊόντα θα είναι πολύ

ακριβότερα. Καθώς το βάρος του χρέους της Ελλάδας θα γίνει πολύ µεγαλύτερο, η Ελλάδα θα

αναγκαστεί να χρεοκοπήσει άτακτα, µε σηµαντικές συνέπειες για την δανειοληπτική της

ικανότητα για δεκαετίες. Οι ελληνικές επιχειρήσεις θα έχουν παρόµοιες δυσκολίες

εξυπηρέτησης εξωτερικού χρέους και πρόσβασης σε πρώτες ύλες και πολλές θα

χρεοκοπήσουν. Η αγορά προϊόντων από το εξωτερικό (όπως φάρµακα και καύσιµα) θα γίνει

δύσκολη έως και αδύνατη χωρίς προπληρωµή καθώς οποιαδήποτε ελληνική εταιρεία θα

θεωρείται εκ των πραγµάτων αφερέγγυα. Η δε προπληρωµή θα είναι σχεδόν αδύνατη µετά την

κατάρευση του δανεισµού από τις τράπεζες. Οι εξαγωγές θα µειωθούν και λόγω των

προβληµάτων των ελληνικών τραπεζών και επιχειρήσεων και λόγω της συναλλαγµατικής

αβεβαιότητας. Η γενική συνέπεια θα είναι µια µεγάλη αύξηση της ανεργίας, περαιτέρω µείωση

των εισοδηµάτων και έλλειψη βασικών προϊόντων. Είναι ασαφές πώς η όποια πολιτική δύναµη

βρίσκεται στην εξουσία θα µπορεί να χειρισθεί τις ακραίες πολιτικά και εθνικιστικές φωνές,

που αναµένεται να ενισχυθούν. Τέλος, µια κατάρρευση της ελληνικής οικονοµίας ενδέχεται να

συµπαρασύρει και την κυπριακή, καθώς ένα µεγάλο µέρος του ενεργητικού των κυπριακών

τραπεζών βρίσκεται στην Ελλάδα.

Τι θα σηµαίνει µεσοπρόθεσµα για την Ελλάδα η επιστροφή στη δραχµή; Κάποια στιγµή,

ίσως ένα ή δύο χρόνια µετά την έξοδο, θα υπάρξει σταθεροποίηση. Η νέα κατάσταση θα έχει

χαµηλά εισοδήµατα, υψηλά επιτόκια και αδύναµο νόµισµα. Η χώρα θα έχει περιφερειακή µόνο

σχέση µε τις ευρωπαϊκές πολιτικές διεργασίες και η πίεση για τις µεταρρυθµίσεις που είναι

απαραίτητες για να αυξηθεί η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονοµίας θα γίνει πολύ

µικρότερη. Η χαµηλή παραγωγικότητα θα µπορεί να κρύβεται πίσω από υποτιµήσεις του

νοµίσµατος ώστε να επιτυγχάνεται η τεχνητή (και, τελικά, προσωρινή) αύξηση της

ανταγωνιστικότητας. Με απλά λόγια, θα έχουµε χαµηλούς µισθούς µε ελάχιστη αγοραστική

δύναµη για εισαγόµενα και θα πουλάµε τα προϊόντα µας φθηνά ώστε να βρίσκονται αγοραστές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προτιµήσει να µην βοηθήσει την Ελλάδα, ώστε ο ίδιος δρόµος να µην

αποτελεί επιλογή για άλλες χώρες της ευρωζώνης. Θα υπάρξουν µόνο µικρές οµάδες του

πληθυσµού που θα ενισχυθούν, όπως όσοι είχαν συσσωρεύσει χρέη προς το δηµόσιο, όσοι

απολαµβάνουν µονοπωλιακά προνόµια στις αγορές και επωφελούνται από εµπόδια εισόδου,

και όσοι έχουν µεταφέρει την περιουσία τους στο εξωτερικό. Όπως και στην Αργεντινή, θα

υπαρξει µία περαιτέρω συµπίεση της µεσαίας τάξης και µια βαθύτερη οικονοµική και

κοινωνική πόλωση.

Υπάρχει διέξοδος; ∆εν υπάρχει λύση που θα µας επιτρέπει να συνεχίσουµε µέσα στην

προστασία της Ευρωζώνης αλλά µε την αµεριµνησία του παρελθόντος. Οι επόµενες εβδοµάδες

θα είναι κρίσιµες. Η Ελλάδα έχει κάθε συµφέρον να παραµείνει σε µια ενωµένη ευρωζώνη και

να χρησιµοποιήσει το παράθυρο ευκαιρίας που έχει, ώστε να µεταρρυθµίσει την οικονοµία της

www.24grammata.com

Page 98: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

σε µια πορεία πραγµατικής σύγκλισης µε τις λοιπές ευρωπαϊκές οικονοµίες. Η µοναδική λύση

στον ορίζοντα είναι οι επικείµενες εκλογές να οδηγήσουν σε κυβέρνηση που θα στηριχθεί

ουσιαστικά από σηµαντικό εύρος πολιτικών δυνάµεων και θα κινηθεί σε τρεις άξονες. Πρώτον,

να επιβεβαιώσει την αδιαµφισβήτητη θέληση για παραµονή στην ευρωζώνη στη βάση των

σχετικών συµφωνιών µε τους εταίρους. ∆εύτερον, να προωθήσει επειγόντως (εντός εξαµήνου)

και να στηρίξει στην πράξη ουσιαστικές µεταρρυθµίσεις σε τοµείς-κλειδιά όπως το φορολογικό

σύστηµα, το σύστηµα υγείας, την πλήρη µηχανοργάνωση κάθε υπηρεσίας του δηµοσίου ώστε

να περιορισθεί η διαφθορά, τη διαφάνεια του συστήµατος προµηθειών, τον εξορθολογισµό του

συστήµατος απονοµής δικαιοσύνης και τη διασφάλιση του ανταγωνισµού στις αγορές – αυτές

οι κινήσεις όχι µόνο θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών αλλά θα στείλουν ένα σαφές σήµα

βούλησης πραγµατικής αλλαγής. Τρίτον, σε συνεργασία µε τους εταίρους, να επαναδιατυπώσει

σηµαντικές πτυχές της δανειακής σύµβασης προς την κατεύθυνση της ταχύτερης τόνωσης των

επενδύσεων, της ανάπτυξης και της µείωσης της ανεργίας.

Μια κυβέρνηση µε διακοµµατική στήριξη αλλά και σαφώς υπερκοµµατική µεταρρυθµιστική

εντολή θα έχει σηµαντικές προοπτικές επιτυχίας απλώς και µόνο από τη φύση της. Το σύνολο

σχεδόν των προβληµάτων της ελληνικής οικονοµίας έχει τη βάση του στη συστηµατική

παραβίαση θεσµών και κανόνων, που στήριζε και στηρίζονταν από κοµµατικές ή άλλες

µικροπολιτικές προτεραιότητες. Η κατάργηση αυτής της σχέσης ελέγχου, θα επιτρέψει την

εφαρµογή θεσµικών µεταρρυθµίσεων. Οι µεταρρυθµίσεις, όπως και οι επενδύσεις που θα

ακολουθήσουν, θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα αναιρώντας κατά πολύ τις

βραχυπρόθεσµες συνέπειες της λιτότητας και προσφέροντας πραγµατική γηγενή ανάπτυξη και

ελπίδα. Μια τέτοια λύση θα επαναφέρει το κλίµα εµπιστοσύνης των εταίρων προς την Ελλάδα

και θα δηµιουργήσει τις προϋποθέσεις για περαιτέρω διαγραφή του υφισταµένου χρέους (που

είναι πλέον κατά κύριο λόγο διακρατικό). Μια διαπραγµάτευση για τη µείωση του χρέους θα

πρέπει να γίνει τα επόµενα χρόνια καθώς το χρέος παραµένει υψηλό: παρά τα χαµηλά

επιτόκια, τα τοκοχρεωλύσια ανέρχονται στο 6% του ΑΕΠ, ένα δυσβάστακτο βάρος που µπορεί

να υπονοµεύσει τη µεταρρυθµιστική δυναµική.

Ποιες αλλαγές είναι πιθανές στην ευρωζώνη, και πώς θα µπορούσε η Ελλάδα να ωφεληθεί

από αυτές; Υπάρχει η πιθανότητα χαλάρωσης της νοµισµατικής και της δηµοσιονοµικής

πολιτικής στην ευρωζώνη τους επόµενους µήνες, καθώς και της αντίληψης ότι η γενικευµένη

λιτότητα δεν αποτελεί λύση. Όµως αυτή η χαλάρωση θα είναι περιορισµένη γιατί τα δηµόσια

ελλείµµατα και χρέη είναι ήδη µεγάλα. Επίσης δεν θα µπορεί να υποκαταστήσει τις

απαραίτητες µεταρρυθµίσεις για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας που είναι απαραίτητες

για τις πιο αδύναµες οικονοµίες. Οι ουσιαστικότερες αλλαγές σε επίπεδο ευρωζώνης θα είναι

προς µια περισσότερο λειτουργική και σφικτά δοµηµένη ένωση, και πιθανόν να αφορούν την

πανευρωπαϊκή εποπτεία του τραπεζικού συστήµατος και την ασφάλιση των καταθέσων, καθώς

και κάποια µορφή κοινής πρόσβασης στις χρηµαταγορές όπως τα ευρωοµόλογα.

Οι αλλαγές στην ευρωζώνη θα απαιτήσουν χρόνο. Για παράδειγµα, µε το σηµερινό εποπτικό

καθεστώς τα ευρωοµόλογα µπορεί να οξύνουν τα προβλήµατα καθώς θα µειώσουν τα κίνητρα

για δηµοσιονοµική πειθαρχία στις υπερχρεωµένες χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, και

συγχρόνως θα µειώσουν την αξιοπιστία των δηµοσιονοµικά πειθαρχηµένων χωρών όπως η

Γερµανία και η Ολλανδία. Εποµένως τα ευρωοµόλογα µπορεί µεν να αποτελούν µέρος µιας

µακροπρόθεσµης λύσης όπου συγχρόνως αυξάνεται ο διακρατικός έλεγχος και συντονισµός

www.24grammata.com

Page 99: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.pdf

των προϋπολογισµών, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν τον απο µηχανής θεό που θα οδηγήσει σε

άµεση λύση των προβληµάτων µας. Επίσης τα επιτόκια των ευρωοµολόγων δύσκολα θα είναι

χαµηλότερα από αυτά µε τα οποία η Ελλάδα δανείζεται τώρα από τους εταίρους της.

Πέρα από τις όποιες αλλαγές στην ευρωζώνη, πρέπει να τονίσουµε ότι µια οικονοµία δεν

µπορεί να βρίσκεται σε µια νοµισµατική ένωση εάν λειτουργεί αναποτελεσµατικά και µε πολύ

ξεπερασµένες ή αντιπαραγωγικές πρακτικές σε σύγκριση µε τις άλλες οικονοµίες της ένωσης.

Η ελληνική κοινωνία πρέπει να µετασχηµατισθεί ουσιαστικά αν πρόκειται να πλησιάσει τον

τρόπο λειτουργίας άλλων προηγµένων κρατών όπου η λειτουργία των θεσµών είναι πιο

εύρυθµη και το επίπεδο ζωής ανώτερο. Προς το παρόν, όµως, παρουσιάζει την εικόνα χώρας

που δεν µπορεί ή δεν θέλει να αλλάξει. Ίσως τώρα που είµαστε στο χείλος του γκρεµού, οι

πολιτικοί φερθούν µε περισσότερο υπεύθυνο τρόπο και καταστρώσουν λεπτοµερή σχέδια

απελευθέρωσης του σηµαντικού παραγωγικού δυναµικού της χώρας.

Οι οικονοµολόγοι που γράφουµε αυτό το κείµενο έχουµε µακροχρόνια εµπειρία σε γνωστά

πανεπιστήµια διεθνώς. ∆εν έχουµε εµπλοκή στον σχεδιασµό της πολιτικής που ακολουθείται

στην Ελλάδα, ούτε σχέση µε πολιτικά κόµµατα. Αγωνιούµε και ανησυχούµε βαθιά, όπως και

όλοι οι Έλληνες, για τις εξελίξεις στην οικονοµία και την κοινωνία και δεν θα θέλαµε να δούµε

την άγνοια και τον λαϊκισµό να οδηγούν τη χώρα σε καταστροφικές και µη αναστρέψιµες

επιλογές.

Μάριος Αγγελέτος (Massachusetts Institute of Technology), ∆ηµήτρης Βαγιανός (London School

of Economics), Νίκος Βέττας (Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών), Γιάννης Ιωαννίδης (Tufts

University), Γιώργος Κωνσταντινίδης (University of Chicago), Κώστας Μεγήρ (Yale

University), Χάρης Ντέλλας (Universitat Bern), Νίκος Οικονοµίδης (New York University),

Μανόλης Πετράκης (Πανεπιστήµιο Κρήτης), Θανάσης Στέγγος (University of Guelph), Μιχάλης

Χαλιάσος (Goethe University Frankfurt)

*Το κείµενο δηµοσιεύεται και στην Καθηµερινή.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

www.24grammata.com