Ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ., κ. Αντώνη Σαμαράστην Πολυθεματική

Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη του κόμματος (06/06/10)

ΙΟΥΝΙΟΣ 2010

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμα-ράς κατά τη διάρκεια της Πολυθεματικής Προσυνε-δριακής Συνδιάσκεψης του κόμματος (6 Ιουνίου2010-ξενοδοχείο «DIVANI CARAVEL») προσδιό-ρισε με σαφήνεια την ιδεολογική ταυτότητα τηςΝέας Δημοκρατίας, που είναι ο κοινωνικός φιλε-λευθερισμός. Με αυτόν, η Νέα Δημοκρατία κομίζει πρότασηανατροπής του υφιστάμενου χρεοκοπημένου μον-τέλου της μεταπολίτευσης, δημιούργημα της κεν-τροαριστεράς, και καλεί τον ελληνικό λαό σεενεργό συμμετοχή για ένα Κίνημα Ελπίδας καιΌραμα Ελλάδας. Ταυτόχρονα, αυτή η πολιτική διακήρυξη σηματο-δοτεί την αφετηρία της αναγέννησης του κόμμα-τος, το οποίο κερδίζοντας τον αγώνα στο στίβοτων ιδεών θα κερδίσει εντέλει και στον στίβο τηςπολιτικής.Οι θέσεις του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας,έχοντας το βάρος ενός ιδεολογικού μανιφέστου,παρουσιάζονται σε μια ειδική έκδοση, ώστε νααναγνωσθούν και να γίνουν αντικείμενο γόνιμουπροβληματισμού.

4

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥwww.nd.gr

5

Αγωνιστές και Αγωνίστριες της Παράταξής μας

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα ζήτημαπου θα έπρεπε να είναι στην προμε-τωπίδα του κόμματός μας. Θα έπρεπενα είναι σημαία μας. Κι όμως κατέ-ληξε, για πολλά-πολλά χρόνια να

είναι ζήτημα ανέγγιχτο ή, αν θέλετε, «ταμπού». Κάτιπου δεν θέλαμε ή δεν τολμούσαμε να ακουμπή-σουμε: Θα σας μιλήσω για την Ιδεολογία μας! Πουγια μένα, μπορεί να γίνει Κίνημα Ελπίδας καιΌραμα Ελλάδας. Όμως, για πάρα πολλά χρόνια επικράτησε η εσφαλ-μένη αντίληψη ότι, τάχα, η Νέα Δημοκρατία δεν πρέ-πει να εκφέρει στέρεο ιδεολογικό λόγο! Γιατί είναι«πολυσυλλεκτικό κόμμα». Που πρέπει να παίρνει ψή-φους από όλους τους ιδεολογικούς χώρους. Και ιδι-αίτερα από τους λεγόμενους «ταλαντευόμενους»ανάμεσα στα κόμματα εξουσίας… Άρα, αν προβάλλουμε την ιδεολογία μας, δήθεν, πε-ριχαρακωνόμαστε. Βάζουμε, δήθεν, εμπόδια να μαςπροσεγγίσουν οι «ταλαντευόμενοι». Και γι’ αυτό -γιανα διατηρήσουμε την «πολυσυλλεκτικότητά» μας- δενδίναμε ιδεολογικές μάχες. Απλώς προβάλλαμε τιςεκάστοτε πολιτικές μας θέσεις. Οι οποίες, χωρίς ιδε-ολογία, καταντούσαν «διαχειριστικές απόψεις». Καιτελικά απέναντι σε όλα τα άλλα κόμματα που έδινανμε όλες τους τις δυνάμεις καθημερινούς ιδεολογικούςαγώνες, εμείς φυγομαχούσαμε! Και χάναμε έδαφος.Και τελικώς, από την πολλή... «πολυσυλλεκτικότητα»χάσαμε μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων μας!

6

Αφοπλιστήκαμε ιδεολογικά ενώ δικαιωθήκαμε ιστορικά

Φίλες και φίλοι,

ΗΙδεολογία διαφέρει από την Πολι-τική. Αλλά είναι απαραίτητη στηνΠολιτική! Η Πολιτική είναι το σκά-φος με το οποίο επιχειρούμε το «με-γάλο ταξίδι». Η Ιδεολογία είναι η

«πυξίδα» και ο «χάρτης» με τα οποία χαράσσουμε πο-ρεία. Πολιτική χωρίς Ιδεολογία είναι σκάφος δίχωςπυξίδα. Χρειαζόμαστε την Πολιτική για να κερδίζουμε μάχες.Αλλά χρειαζόμαστε την Ιδεολογία, για να μη χάνουμετον εαυτό μας. Και το δρόμο μας… Η Ιδεολογία είναι τα «ματογυάλια» με τα οποία βλέπεικαι κρίνει μια κοινωνία την Πολιτική και τους Πολιτι-κούς. Κι όταν τα «ματογυάλια» αυτά τα έχουν αποκλει-στικά κατασκευάσει οι αντίπαλοί μας, τότε η κοινωνίαθα μας βλέπει παραμορφωτικά. Και τότε η κρίση τηςΚοινωνίας θα είναι μονίμως μεροληπτική σε βάροςμας. Και δεν θα φταίει γι’ αυτό η Κοινωνία. Αλλά εμείςπου δεν φροντίσαμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τονοποίο μας βλέπει και τις αρχές με τις οποίες μας κρί-νει… Δέστε τι συμβαίνει γύρω μας, για να καταλάβατε το μέ-

γεθος του σφάλματος που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια:

Όλα τα άλλα κόμματα στην Ελλάδα έχουν Πολιτική Ιδε-

ολογία και την προβάλλουν. Αυτό δεν ισχύει μόνο για

τα κόμματα της Αριστεράς, που θεωρούνται «κόμματα

ιδεολογικής καθαρότητας». Ισχύει -κατά μείζονα λόγο-

και για το ΠΑΣΟΚ, που είναι εξόχως «πολυσυλλεκτικό

7

κόμμα». Και στις καλές και στις κακές του στιγμές, το

ΠΑΣΟΚ πάντα έδωσε πρωταρχική έμφαση στην ιδεο-

λογική του συγκρότηση.

Ανάλογα με την περίοδο και τις ιδιαίτερες επιδιώξειςτου σε κάθε φάση, άλλαζε, βέβαια, το «μείγμα» της ιδε-ολογικής του συγκρότησης. Αλλά πάντα προώθησεΙδεολογία, συνθήματα και σύμβολα… Κι αυτό δεν το εμπόδισε να είναι πολυσυλλεκτικό. Αν-τίθετα, έγινε πολυσυλλεκτικό, επειδή ακριβώς έδινε με-γάλη έμφαση, κάθε φορά, στην ιδεολογική προβολήτης φυσιογνωμίας του. Ασφαλώς, πολλά από τα ιδεολογήματα του ΠΑΣΟΚδιαψεύστηκαν ή αποδείχθηκαν κάλπικα. Αλλά ποτέδεν έπαψε να αναζητά και να επικαλείται νέα ιδεολο-γήματα για να αντικαταστήσει τα παλαιότερα που ξό-φλησαν. Εμάς οι ιδέες μας δικαιώθηκαν πανηγυρικά, δικαιώ-θηκαν ιστορικά παντού στον κόσμο. Και δεν τολμού-σαμε τόσα χρόνια ούτε να τις υπερασπιστούμε. Πολλέςφορές ούτε καν να τις επικαλεστούμε. Τις είχαμε εγκαταλείψει για να μη… διώξουμε τους «τα-λαντευόμενους»! Κι αντί να προσελκύσουμε τους υπο-τιθέμενους «ταλαντευόμενους», τελικά φυλλορροούσανοι δικοί μας! • Οι Μαρξιστές, παρότι υλιστές, υπερασπίζονται μεαφοσίωση την ιδεολογία τους. • Για μας το να είσαι Ιδεαλιστής είναι Αρετή. Κι όμως!Εμείς εγκαταλείψαμε για χρόνια την Ιδεολογία μας!

Δέστε τι συμβαίνει και στο εξωτερικό

Παντού αλλού, τα μεγάλα Κεντροδεξιά κόμματα, είτεδηλώνουν Χριστιανοδημοκρατικά είτε Συντηρητικά καιοτιδήποτε άλλο, προβάλλουν την Ιδεολογική τους ταυ-τότητα, ανανεώνουν συνεχώς το Ιδεολογικό τουςΟπλοστάσιο, με προτεραιότητα στις αξίες και τις αρχές

τους. Τις οποίες εμπιστεύονται και διατρανώνουν. Δεντις απαξιώνουν. Ούτε τις περιφρονούν. Φυσικά -μην κάνετε λάθος- τους πολιτικούς αγώνεςτους κερδίζουν τελικά πολιτικά κόμματα, πολιτικές τα-κτικές, πολιτικά συνθήματα και πολιτικά επιχειρήματα.Αλλά η «πρώτη ύλη» με την οποία φτιάχνεται η Πολι-τική είναι η Ιδεολογία κάθε κόμματος. Αν δεν υπάρχειΠολιτική Ιδεολογία, τότε δεν φτιάχνονται και πολιτικά«όπλα». Αν δεν υπάρχουν στέρεες και επεξεργασμένεςιδέες, τότε δεν φτιάχνονται και πολιτικά επιχειρήματα. Όταν φτάσουμε στον Ιδεολογικό Αφοπλισμό, σύντομαθα καταντήσουμε και στον Πολιτικό Αφοπλισμό! Καιστην άνευ όρων παράδοση στους αντιπάλους μας. Το θέλουμε αυτό; Σίγουρα δεν το θέλουμε… Το λέω, λοιπόν, καθαρά: • Όλα τα άλλα κόμματα στην Ελλάδα ποτέ δεν διανοή-θηκαν να αφοπλιστούν ιδεολογικά. Να υποβαθμίσουνή να κρύψουν την Ιδεολογία τους. Κι όμως εμείς αυτόακριβώς κάναμε. Και τελικά δεν μας βγήκε σε καλό. • Όλα τα άλλα επιτυχημένα Κεντροδεξιά κόμματα στονκόσμο ουδέποτε διανοήθηκαν να αφοπλιστούν ιδεο-λογικά. Αντίθετα, πρόβαλλαν και υπερασπίζονταν τιςιδέες τους. Και τους βγήκε σε καλό. Εμείς κάναμε τοαντίθετο. Γιατί, άραγε; Γιατί υποτίθεται ότι στην Ελλάδα κυριαρ-χεί κατά 60% η Αριστερή και η Κεντροαριστερή Ιδεο-λογία. Και μόνον αν εμείς κρύψουμε ότι είμαστεκεντροδεξιοί, θα βρεθούν μερικοί απογοητευμένοι ψη-φοφόροι των άλλων κομμάτων να ρίξουν την ψήφοτους κατά δω και να κερδίσουμε τις εκλογές. Αυτή η θεωρία του 60%-40% -ότι δηλαδή οι Έλληνεςκατά 60% γέρνουν προς την αντίπαλη πλευρά και μόνοκατά 40% γέρνουν προς τη δική μας- κυριάρχησε γιαχρόνια και επέβαλε τον ιδεολογικό αφοπλισμό της πα-ράταξής μας.

8

9

• Αλλά αυτό είναι λάθος: Διότι σε πλείστες σφυγμο-μετρήσεις η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαούδεν προτιμά αυτά που υποστηρίζουν τα Αριστερά καιΚεντροαριστερά Κόμματα.

- Στο Σχέδιο Ανάν, για παράδειγμα, ήταν κατά60% και πλέον αντίθετος ο ελληνικός λαός μεεκείνα που υποστήριζαν τότε όλες σχεδόν οιεπίσημες φωνές. Ήταν τότε που ο Κώστας Κα-ραμανλής αποενοχοποίησε το ΟΧΙ στο ΣχέδιοΑνάν. Ευτυχώς…

- Στο Μακεδονικό, ο ελληνικός λαός ήταν κατά90% εναντίον όσων υποστήριζε μέγιστη με-ρίδα του πολιτικού κόσμου.

Σε αυτά τα δύο θέματα εκφράσαμε τη θέληση τηςπλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ενώ τα κόμματατης Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ασκούσανιδεολογική τρομοκρατία για χρόνια. Και απομονώ-θηκαν. Εκείνοι, όχι εμείς...

- Στο θέμα της κατάργησης του λεγόμενου Πα-νεπιστημιακού ασύλου και της αλλαγής τουτρόπου λειτουργίας των Πανεπιστημίων, τοίδιο.

- Στο θέμα των μεταναστών και της μαζικής πο-λιτογράφησής τους, το ίδιο.

Τελικά, ποιός εκφράζει το 60% και ποιός το 40%; Ανέφερα μόνο μερικά παραδείγματα. Και μόνο εν-δεικτικά. Όσοι πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός πα-ραμένει παγιδευμένος σε φθαρμένα αριστεράστερεότυπα περασμένων δεκαετιών, είναι μακριά νυ-χτωμένοι. • Ύστερα, ακόμα κι αν ίσχυε αυτό, ακόμα κι αν στολαό όντως κυριαρχούσαν τα αριστερά στερεότυπα,και πάλι δική μας δουλειά θα ήταν να ανατρέψουμεαυτή την ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς. Όχινα υποταχθούμε σε αυτήν!

«Όταν φτάσουμε

στον Ιδεολογικό

Αφοπλισμό,σύντομα θα

καταντή-σουμε και

στον Πολιτικό

Αφοπλισμό!Και στην

άνευ όρωνπαράδοση

στους αντιπάλους

μας»

Ο ελληνικός λαός μας ψήφισε το 2004 για να αλλά-ξουμε την Ελλάδα. Και μας καταψήφισε το 2009,διότι δεν την αλλάξαμε. Ο ελληνικός λαός ήταν έτοι-μος, εδώ και χρόνια, να αμφισβητήσει το δόγμα του60%-40%. Εμείς δεν ήμασταν έτοιμοι. • Κι ύστερα, τα κόμματα που θέλουν να αλλάξουν τηχώρα τους, δεν κοιτάνε μόνο τι λένε οι σφυγμομε-τρήσεις και τα focus groups. Τα κοιτάνε κι αυτά, βέ-βαια, αλλά αυτά είναι τα τελευταία που πρέπει νακοιτάνε. Δεν τα ενδιαφέρει μόνο το σήμερα. Τα ενδιαφέρεικαι το αύριο! Και το μεθαύριο. Και το αντιμεθαύριο... Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν κοίταγε τις σφυγ-μομετρήσεις, όταν πάλευε για να βάλει την Ελλάδαστην ΕΟΚ στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Ευτυχώς!Γιατί αν τότε παρακολουθούσε τέτοιες αναλύσεις, ηΕυρώπη θα έμενε μακρινό όνειρο για την Ελλάδα.Έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν η κοινωνίαδυσπιστούσε. Όταν τα άλλα κόμματα φώναζαν ενχoρώ: • ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο, Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν παρακολουθούσετις εφήμερες διαθέσεις της κοινής γνώμης. Χάραζετους μεγάλους δρόμους για τη χώρα. Και γι’ αυτό πα-ρέμεινε αξεπέραστος. Κάθε φορά, επομένως, που ένα κόμμα καταφέρνει ναανασυγκροτήσει την Κοινωνία, έχουν προηγουμένωςανατραπεί οι συσχετισμοί στο χώρο των ιδεών. Πρώτα, λοιπόν, κερδίζονται οι Ιδεολογικές μάχες.Ύστερα κερδίζονται και οι Πολιτικές. Εμείς προσπαθήσαμε να κερδίσουμε πολιτικά τουςαντιπάλους μας αποδεχόμενοι εκ των προτέρωντην… ήττα των ιδεών μας! Και μάλιστα, την εποχήπου οι ιδέες μας, οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευ-θερισμού, κέρδιζαν παντού στον κόσμο…

10

11

Η χρεοκοπία του συστήματος της Κεντροαριστεράς και η ανάγκη για μια Νέα Μεταπολίτευση

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα, παρά τη διεθνή κρίση, οι αρι-στερές απόψεις βρίσκονται στο ναδίρτους, στο χαμηλότερο σημείο της δημο-τικότητάς τους. Διεθνώς - και στην Ευ-ρώπη πολύ περισσότερο.

Ακόμα κι εκεί που Κεντροαριστερά κόμματα βρίσκονταιστην εξουσία, φροντίζουν να μετακινηθούν σε πιο «φι-λελεύθερες» θέσεις. Αλλά και στην ίδια την Ελλάδα τώρα βιώνουμε με τονπιο δραματικό τρόπο τη χρεοκοπία ενός συστήματοςπου επιβλήθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια και πουέφερε τη σφραγίδα της Κεντροαριστεράς: • Περισσότερο κράτος, λιγότερη ιδιωτική πρωτοβου-

λία, • Περισσότερη κατανάλωση, λιγότερη επένδυση, • Περισσότερο εύκολο κέρδος, λιγότερη ανταγωνι-

στικότητα, • Περισσότερη γραφειοκρατία, λιγότερη επιχειρημα-

τικότητα, • Περισσότερος λαϊκισμός, λιγότερη υπευθυνότητα. Κι επειδή οι λέξεις καμιά φορά χάνουν το νόημά τους, • Λαϊκισμός είναι το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «…δώσ’ ταόλα» που ακουγόταν τη δεκαετία του ’80. • Λαϊκισμός είναι, επίσης, το σύνθημα «λεφτά υπάρ-χουν…» που φώναζε το σημερινό ΠΑΣΟΚ πριν λίγουςμήνες.

Και μια και ο λόγος για ΛαϊκισμόΒαπτίσαμε το διογκωμένο Δημόσιο Τομέα, «κοινωνικήκατάκτηση», ενώ ήταν γραφειοκρατικό χάος και όργιοσπατάλης. Στις εξαγωγές γίναμε 21η χώρα στις 27 της Ευρωπαϊ-κής Ένωσης, με ισοζύγιο πληρωμών ίσως το χειρότεροστην Ευρώπη. Κι αυτό το ονομάσαμε «ανάπτυξη» και«ευημερία». Σκοτώσαμε το ελληνικό δαιμόνιο, κι αυτότο ονομάσαμε «εκσυγχρονισμό». Σκοτώνουμε καθημε-ρινά και το αυτονόητο. Για παράδειγμα, η αξιολόγησηστην Εκπαίδευση -κι όχι μόνο στην Εκπαίδευση, σεκάθε δημόσια υπηρεσία- είναι απαραίτητη, δεν είναι«αναλγησία»! Η έννοια των λέξεων στρεβλώθηκε καιαντιστράφηκε. Κι αυτό υπήρξε το κατάντημα που μαςοδήγησε ο λαϊκισμός. Αυτό το σύστημα του γενικευμένου κρατισμού και τουκυρίαρχου λαϊκισμού δεν το επιβάλαμε εμείς. Αλλά καιδεν μπορέσαμε να το αλλάξουμε. Όμως, αυτό είναι το σύστημα που καταρρέει σήμερα.Χρεοκοπεί κυριολεκτικά. Και μαζί χρεοκοπούν κι όσοιτο επέβαλαν, το συντήρησαν και το υπερασπίστηκαν… Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει Ιδεολογία. Το παρα-δοσιακό ιδεολογικό υπόστρωμα του ΠΑΣΟΚ δεν είναιπια συμβατό με την πολιτική της. Κι ανάβει όλο και με-γαλύτερες φωτιές μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό καιβυθίζεται καθημερινά… Το πρόβλημα είναι να μη συμπαρασυρθούμε κι εμείςμαζί. Και για να μη συμπαρασυρθούμε, πρέπει να εμφανί-σουμε τώρα τη δική μας εναλλακτική λύση. Να μιλήσουμε για τη «νέα Μεταπολίτευση». Κι αυτόήδη το κάνουμε. Αλλά για να πείσουμε ότι εννοούμε αυτά που λέμε,πρέπει να δείξουμε ένα νέο πρόσωπο. Να συγκρουστούμε με ό,τι χρεοκόπησε, να μιλήσουμε

12

13

με άλλη γλώσσα, να προβάλουμε άλλα προτάγματα, νααναδείξουμε άλλες αξίες, άλλες αρχές και άλλα πρό-τυπα, εντελώς διαφορετικά από αυτά που σήμερα κα-ταρρέουν. Ο κόσμος αλλάζει γύρω μας, οι κοινωνίες μετακινούν-ται προς τις ιδέες μας και η ελληνική κοινωνία επιζητάεναγώνια μιαν εναλλακτική λύση. Όλα αυτά καθιστούναπαραίτητο να εμφανίσουμε τις ιδέες μας. Να προσπα-θήσουμε να κερδίσουμε προβάλλοντας τις ιδέες μας,όχι… ξεγελώντας τους «ταλαντευόμενους». Να κερδί-σουμε αξιοπιστία γιατί είμαστε διαφορετικοί. Όχι γιατίείμαστε «ίδιοι» -ή απλώς «λίγο καλύτεροι»- από τουςάλλους. Να πείσουμε ότι θα τα αλλάξουμε όλα. Όχι ότιθα τα κρατήσουμε ίδια, αλλά απλώς θα τα διαχειρι-στούμε καλύτερα… Οι «ενδιάμεσοι ψηφοφόροι» πάνε με αυτόν που θα τουςπείσει ότι προτείνει κάτι διαφορετικό και μπορεί να τοεπιτύχει. Το ΠΑΣΟΚ δεν προτείνει κάτι διαφορετικό σή-μερα. Ούτε μπορεί πια. Και γι’ αυτό το μόνο που του απέ-μεινε είναι να προσπαθήσει να κηλιδώσει το δικό μαςπρόσωπο. Να φορτώσει σε μας τις αμαρτίες του πολιτι-κού συστήματος που καταρρέει. Να βάλει «τη λάσπη στονανεμιστήρα» και να προσπαθήσει να λερώσει όλους τουςάλλους, αφού δεν μπορεί να βγάλει τον εαυτό του «κα-θαρό». Γενικά, να δείξει ότι «όλοι ίδιοι είμαστε»… Ε, λοιπόν, δεν είμαστε ίδιοι! Σήμερα ευτελίζονται τα πάντα σε πολιτικούς κανιβαλι-σμούς. Ακριβώς για να φανεί ότι, τάχα, «όλοι ίδιοιείναι». Η Πολιτική υποβιβάζεται σε καφενειακό τσα-κωμό. Τα μικρά καταβροχθίζουν τα μεγάλα. Το ασή-μαντο καταπίνει το σπουδαίο. Η απελπισία τουμικροκομματισμού, άλλοτε οδηγεί σε κωμικοτραγικέςγκάφες κι άλλοτε σε συμψηφισμούς λασποπόλεμου. Ημικρότητα κα ταβροχθίζει τα πάντα: Την Ευθύνη, τη Σύ-νεση, την Τόλμη.

«Στην ίδια την Ελλάδα

βιώνουμε με τον πιοδραματικό

τρόπο τη χρεοκοπία

ενός συστήματος

που επιβλήθηκε

τα τελευταίατριάνταχρόνια και που

έφερε τησφραγίδα

της Κεντρο -αριστεράς»

Ε, λοιπόν, όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι!

Μπορεί η απαξίωση της Πολιτικής να κορυφώνεται,αλλά η κρίση φέρνει γενικευμένη Ανασφάλεια. Και γι’αυτό η κοινωνία θα αναζητήσει στέρεες ιδεολογικέςαρχές, για τη σημερινή της ισορροπία και τη μελλον-τική της προστασία. Αν η Ανασφάλεια δημιουργεί Φόβο, η Ιδεολογία γίνε-ται «όχημα οράματος». Και Γεννά την Ελπίδα. Αυτό το όραμα, αυτήν την Ελπίδα Μπορούμε να ταπροσφέρουμε εμείς. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο να δεί-ξουμε ότι: Όχι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Αν θέλουμε εμείς να μείνουμε όρθιοι και να κερδί-σουμε την κοινωνία, πρέπει να δείξουμε ότι είμαστεδιαφορετικοί. Πολύ διαφορετικοί.

Φίλες και φίλοι,

Στην προεκλογική διαδικασία για την εκλογή νέου αρ-χηγού ειπώθηκαν πολλά. Θυμίζω ότι τότε είχα επιμεί-νει: • Να προβάλουμε τις δικές μας απόψεις, τις δικές μαςαξίες, τις δικές μας αρχές. Είχα πει ότι είναι άλλο πράγμα να προσπαθούμε ναπείσουμε την κοινωνία για τις απόψεις τις δικές μας.Κι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα -και απόλυταολέθριο- να προσχωρούμε στις χρεοκοπημένες από-ψεις των αντιπάλων μας, για να κερδίσουμε τον «τα-λαντευόμενο» ψηφοφόρο. Αυτές τις μέρες, οι ίδιοι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ έχουνπεριέλθει σε απόλυτη σύγχυση διαφωνώντας μεταξύτους για την εφαρμογή του Μνημονίου. Δείχνοντας στοΠανελλήνιο και κατηγορώντας ο ένας τον άλλο ότι δενήξεραν τι ψήφιζαν στη Βουλή! Φανταστείτε, λοιπόν, να είχαμε υπερψηφίσει κι εμείς

14

15

τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ που δέσμευε τη χώρα μας γιατέσσερα χρόνια, χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει. Διερωτώμαι: τί έχουν να μας πουν σήμερα τα λίγα«εξαπτέρυγα» του κ. Παπανδρέου που ψήφισαν μαζί μετο ΠΑΣΟΚ, τώρα που αποδεικνύεται ότι ούτε οι ίδιοιοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δεν ήξεραν το περιεχόμενοτου περιβόητου Μνημονίου;

Ιδεολογία μας είναι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός

Φίλες και φίλοι,

Oποιοι πιστεύουν ότι πρέπει να κρύ-ψουμε το πρόσωπό μας για να κερ-δίσουμε την πλειοψηφία τουελληνικού λαού, υποτιμούν καιπροσβάλλουν την ιδεολογία μας!

Γιατί οι ιδέες μας εκφράζουν αυθεντικά την ελληνικήκοινωνία. Είναι οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερι-σμού: Ο οποίος αποτολμά σύνθεση του Κοινωνικού και τουΠροσωπικού. Αποτελεί «χρυσή τομή» του συλλογικούκαι του ατομικού. • Είναι «Φιλελευθερισμός», γιατί έχει στόχο την απε-

λευθέρωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος,την αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, την

αλλαγή παραγωγικού μοντέλου και την υπέρβασητου παρασιτισμού.

• Και είναι «Κοινωνικός», γιατί παραπέμπει στηδιαφύλαξη του κοινωνικού κράτους και λειτουρ-γεί ως ασπίδα προστασίας των πολιτών. Ιδιαίτερατων πιο αδύναμων και των πιο ευπαθών κατηγο-ριών.

Δεν έχει καμία σχέση με το Σοσιαλισμό. Γιατί θέλει τοκράτος-ρυθμιστή των αγορών, όχι «παραγωγό», ούτε«δυνάστη» των αγορών. Και δεν έχει καμία σχέση με το Νεοφιλελευθερισμόγιατί επιμένει στο ρυθμιστικό ρόλο του κράτους. Δεντο θέλει ανύπαρκτο, «κράτος-νυχτοφύλακα». Και, ασφαλώς, δεν έχει καμία σχέση με το… «Σοσιαλι-στικό Νεοφιλελευθερισμό» που μας σερβίρει τελευταίατο ΠΑΣΟΚ! Το οποίο έταζε σε όλους «ότι λεφτά υπάρ-χουν», για να φτάσει λίγους μήνες μετά να κόβει μι-σθούς και συντάξεις, για να καταπολεμήσει τη«σπατάλη» όσων βρίσκονται… κάτω από το όριο τηςφτώχειας! Όχι, ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν έχει καμίασχέση με αυτόν τον εφιάλτη. Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν είναι «μηχανι-στική» ιδεολογία. Γιατί δεν βλέπει τους ανθρώπους σαν«γρανάζια» μιας μηχανής, όπως η Ιδεολογία της Αρι-στεράς ή ο Νεοφιλελευθερισμός. Είναι ανθρωποκεν-τρική Ιδεολογία. Γιατί έχει στο επίκεντρο τηνπροσωπικότητα του Ανθρώπου, την Ευθύνη, τις Ανάγ-κες και τις Σχέσεις των Ανθρώπων. Τη συλλογική καιατομική Ταυτότητά τους. Τις κοινωνίες και την παρά-δοσή τους. Οι αρχές του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού ενυπάρ-χουν αυτονόητες και αυτοφυείς μέσα στη σύγχρονη ελ-ληνική κοινωνία: Δεν χρειάζεται να τις «εμφυτέψουμε»απ’ έξω.

16

17

Οι αρχές της Ελευθερίας, της Ανταγωνιστικότητας, τηςΔικαιοσύνης, της Ισονομίας, της Αξιοκρατίας, τηςΑξιοπρέπειας, η Αγάπη για την Πατρίδα. Όλα αυτάείναι μέσα στην παράδοση του ελληνικού λαού. Καιπρομετωπίδα όλων των αγώνων του, παλαιότερων καιπρόσφατων. • Η προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή, στη Δη-

μοκρατία και την τήρηση των νόμων, στο δημόσιοσυμφέρον που είναι πάνω από τις συντεχνίες,πάνω από τα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών,πάνω από το πολιτικό κόστος.

• Ο σεβασμός του δικαιώματος όλων να εκφράζονταιελεύθερα, αλλά και ο σεβασμός στη γνώμη τηςπλειοψηφίας.

• Η αγάπη για την Ειρήνη, αλλά και η πεποίθηση ότιδεν υπάρχει Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη, δεν υπάρ-χει Ειρήνη χωρίς Ελευθερία, δεν υπάρχει Ειρήνηχωρίς Ανεξαρτησία.

Όλα αυτά δεν είναι ιδέες που τάχα «διώχνουν» τον ελ-ληνικό λαό από κοντά μας. Είναι ιδέες που εκφράζουντον ελληνικό λαό απόλυτα! Δεν είναι ιδέες, που αν τιςπούμε θα «απομακρύνουμε» δήθεν κάποιους. Είναιιδέες που, αν δεν τις πούμε, δεν θα πείσουμε κανένα!Κι αν δεν τις προασπιστούμε με πείσμα και με συνέ-πεια, δεν θα κερδίσουμε ξανά την αξιοπιστία μας ωςΠαράταξη. Άλλωστε, η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα λαϊκό, όχιταξικό. Απευθύνεται στους πολίτες κάθε κοινωνικήςκατηγορίας, κάθε οικονομικής θέσης, στα μεσαία στρώ-ματα και τους αγρότες. Απευθύνεται στην κοινωνία.Εκπροσωπεί τις ανάγκες της, τους φόβους της, τις φι-λοδοξίες της. Κι όλα αυτά είναι η ψυχή και η συνεί-δηση της κοινωνίας. Αυτά πρέπει να αφουγκραστούμεκαι να τα εκφράσουμε θαρραλέα. Όχι να αυτολογοκρι-νόμαστε…

«Ο Κοινω-νικός

Φιλελευθε -ρισμός

αποτολμά σύνθεση

του Κοινω -νικού

και του Προσω -

πικού καιαποτελεί«χρυσή

τομή» τουσυλλογικού

και του ατομικού»

Φίλες και φίλοι,

Κάποιος θα πει ότι οι λέξεις Ελευθερία, Δημοκρατία,Ισονομία και Ανταγωνιστικότητα είναι ωραίες μεν,αλλά χιλιοειπωμένες! Σωστό! Όλοι τις επικαλούνται.Όλοι ορκίζονται στο όνομά τους. Αλλά οι περισσότεροιτις προδίδουν. Εμείς οφείλουμε να δείξουμε ότι δεν είμαστε το ίδιο,ούτε ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα: • Όταν μιλάμε για Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν εννο-

ούμε ισοπέδωση των πάντων, εννοούμε ευκαιρίεςγια όλους. Όχι ισότητα στη μιζέρια. Ισότητα στις ευ-καιρίες.

• Όταν μιλάμε για Ελευθερία, δεν εννοούμε ασυδο-σία για οργανωμένες μειοψηφίες, εννοούμε σεβα-σμό στα δικαιώματα όλων.

• Όταν μιλάμε για Ισονομία, δεν εννοούμε να είναιόλοι μόνο τυπικά ίσοι. Δεν εννοούμε στην πραγ-ματικότητα κάποιοι να παραμένουν… «πιο ίσοι απότους άλλους». Εννοούμε ότι οι ίδιοι νόμοι θαισχύουν για όλους. Και οι ίδιες κυρώσεις, όταν πα-ραβιάζονται οι νόμοι. Κι ότι όποιος διαπράττει τρο-χαία παράβαση, είτε είναι ιδιώτης είτε υπουργικήλιμουζίνα, την ίδια κλήση θα παίρνει.

• Όταν μιλάμε για Αξιοκρατία, δεν εννοούμε να ελέγ-χουν τα πάντα τα «κυκλώματα». Εννοούμε να σπά-σουν τα «κυκλώματα» παντού, και να έχουν ευκαιρίεςόλοι και δυνατότητες διάκρισης οι καλύτεροι.

• Όταν μιλάμε για Περιφερειακή πολιτική, δεν εννο-ούμε να μεταφέρουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκήστην Περιφέρεια. Αλλά να φέρουμε ευκαιρίες,επενδύσεις, ανταγωνιστικότητα, υποδομές και επι-χειρηματικότητα στην Περιφέρεια. Και αρμοδιότη-τες. Και πόρους. Όπως αυτές που δεν απέκτησεποτέ ο «Καλλικράτης».

18

19

• Όταν μιλάμε για Εξωτερική Πολιτική, δεν εννοούμε«κόκκινες γραμμές» που υποτίθεται ότι δημόσια υπε-ρασπιζόμαστε, αλλά παρασκηνιακά παραβιάζουμε. Εν-νοούμε να διεκδικήσει η Ελλάδα ρόλους, συγκλίσειςκαι συνέργειες παντού. Και να προωθεί τα συμφέροντάτης, εντός και εκτός Ευρώπης, με όλους τους πιθανούςεταίρους και με όλους τους δυνατούς τρόπους. Εννο-ούμε «κόκκινες γραμμές» που τις υπερασπιζόμαστε και«γαλάζιες γραμμές» που τις προωθούμε. Κι ότι είμαστεαξιόπιστοι και στις πρώτες και στις δεύτερες.

• Όταν μιλάμε για Ανάπτυξη, δεν εννοούμε στατιστι-κούς δείκτες που «ευημερούν». Εννοούμε ανταγω-νιστικότητα παντού, επενδύσεις σε ανταγωνιστικάπλεονεκτήματα, ευκαιρίες για όλους και διάχυσηευκαιριών σε όλους.

Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός καταργεί όλα τα ψεύτικα διλήμματα

Με δύο λόγια, ο Κοινωνικός Φιλε-λευθερισμός μπορεί να κερδίσειόλη την Κοινωνία, γιατί είναι ηίδια η Ψυχή και η Συνείδηση τηςχώρας: Διότι μεταξύ άλλων, κα-

ταργεί όλα τα ψεύτικα διλήμματα που έφεραν την Ελ-λάδα σε αδιέξοδα όλα αυτά τα χρόνια. Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Ανάπτυξη ή Κοινωνική Δικαιοσύνη. Θέλει Ανά-

πτυξη με Κοινωνική Δικαιοσύνη! Γιατί χωρίς Ανά-πτυξη δεν μπορούν να υπάρξουν θέσεις εργασίαςγια όλους και «δίχτυ προστασίας» για τους αδύνα-μους. Αυτό είναι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός!

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Ελευθερία ή Δημόσια Ασφάλεια. Θέλει Ελευθερία

με Δημόσια Ασφάλεια! Γιατί χωρίς Δημόσια Ασφά-λεια, κανείς δεν νιώθει ελεύθερος. Χωρίς ΔημόσιαΑσφάλεια οργιάζει ο φόβος - δεν ανθεί η Ελευθερία.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Εξωτερική Πολιτική Ειρήνης ή Εξωτερική Πολι-

τική εθνικού συμφέροντος. Απαιτεί μιαν Εξωτε-ρική Πολιτική που εξασφαλίζει την Ειρήνη,επειδή ακριβώς εγγυάται το εθνικό συμφέρον.Επιδιώκουμε ειλικρινά, την έντιμη φιλία με τουςγείτονές μας. Αλλά έντιμη φιλία δεν μπορεί ναστηρίζεται σε casus belli. Κι όταν ενθαρρύνουμεεμείς οι ίδιοι όσους μας απειλούν, δεν φέρνουμετην Ειρήνη. Αποθρασύνουμε την απειλή πουστρέφεται εναντίον μας. Δεν βρίσκουμε φίλους.Χάνουμε πιθανούς συμμάχους. Διότι κανείς δενστηρίζει όποιον πρώτος αρνείται να υπερασπιστείτον εαυτό του.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψεύτικο δίλημμα: • Ελλάδα ή Ευρώπη. Θέλει μιαν υπερήφανη Ελλάδα

μέσα σε μιαν Ενωμένη Ευρώπη! Κανείς Μιτεράν,κανείς Σαρκοζί, καμία Μέρκελ, κανένας Ντελόρ,δεν δέχθηκε και δεν θα δεχθεί ποτέ να γίνει η χώρατου Νομαρχία μιας υπερεθνικής Αυτοκρατορίας.Συμμετέχουμε ισότιμα σε μια σύγκλιση λαών, εθνι-κών κρατών, εθνικών πολιτισμών και εθνικώνσυμφερόντων. Αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ολοκλή-ρωση. Όχι η ισοπέδωση των διαφορετικών εθνών.Ενωμένη Ευρώπη είναι εθελοντική σύγκλιση μεΕλευθερία και Δημοκρατία.

20

21

Η κοινωνία δεν δέχεται το δίλημμα: • Δεχόμαστε την Ευρώπη ως έχει ή την απορρίπτουμε!

Επιλέγει τη συμμετοχή και τη διεκδίκηση μέσα στηνΕυρώπη. Απαιτεί αταλάντευτη ευρωπαϊκή στρατηγική,αλλά και θαρραλέα κριτική στις αδυναμίες της Ευρώ-πης. Στην Ευρώπη δεν συμμετέχουμε ως «επιδοτού-μενοι παρίες». Συμμετέχουμε διεκδικώντας το μέλλοντο δικό μας και το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης:

Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα η ανεπάρκεια των ευ-ρωπαϊκών πόρων. Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα το γεγονός ότι κάποιοιεπιθυμούν περισσότερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα! Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα το γεγονός ότι ο ισχυ-ρότερος μηχανισμός ενοποίησης της Ευρώπης -ο Κοι-νοτικός Προϋπολογισμός της- είναι σήμερα η«αχίλλειος πτέρνα» της: Μόλις το 1% του ΑΕΠ της! Δεν είναι μόνο δικό μας θέμα. Είναι αδυναμία ολόκλη-ρης της Ευρώπης, το γεγονός ότι δεν είχε ως πρόσφαταμηχανισμούς στήριξης σε ώρες κρίσης. Κι αυτό τραυμά-τισε το αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της. Δενείμαστε εμείς οι μόνοι που πληρώνουμε αυτό το έλλειμμααλληλεγγύης. Και δεν είμαστε οι μόνοι που διεκδικούμενα αλλάξουν όλα αυτά. Για να προχωρήσει η Ευρώπη. Δεν μας αρέσει να μας θεωρούν «αδύνατο κρίκο» τηςΕυρώπης. Δεν μας αρέσει να θεωρούν τη χώρα μαςμόνιμα «αφερέγγυα». Αλλά και από την άλλη πλευρά,δεν μας αρέσει να προσβάλλουν και να διασύρουν τηΕλλάδα όσοι από τα ελλείμματα χωρών όπως εμείς,«έχτισαν» τα δικά τους εμπορικά πλεονάσματα. Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Ανάπτυξη ή Κοινωνική Συνοχή. Θέλει ανάπτυξη με

Κοινωνική Συνοχή. Διότι δεν μπορεί να υπάρξειΚοινωνική Συνοχή σε μιαν οικονομία που βουλιά-ζει και συρρικνώνεται. Όπως δεν μπορεί να υπάρ-ξει Ανάπτυξη σε μια κοινωνία που σπαράσσεται και

«Οταν ενθαρρύ-

νουμε εμείςοι ίδιοι

όσους μαςαπειλούν,

δεν φέρνουμε

την Ειρήνη.Αποθρα -σύνουμε

την απειλήπου

στρέφεταιεναντίονμας. Δεν

βρίσκουμε φίλους.

Χάνουμε πιθανούς

συμμάχους»

δεν δίνει ευκαιρίες σε όλους, δεν ανταμείβει τουςάξιους και δεν προστατεύει τους αδύναμους. Δενμπορεί να υπάρξει ούτε Ανάπτυξη ούτε ΚοινωνικήΣυνοχή, όταν κόβονται οι συντάξεις στα 480 ευρώ.

Αυτό καμιά λογική δεν το χωράει. Καμία οικονομία δεντο αντέχει και καμία κοινωνία δεν το αποδέχεται. Ανά-πτυξη με κοινωνική συνοχή! Αυτό είναι ΚοινωνικόςΦιλελευθερισμός. Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Έμφαση στα δικαιώματα ή στις υποχρεώσεις των

πολιτών. Θέλει δικαιώματα για όλους με αντίστοι-χες υποχρεώσεις απ’ όλους. Γιατί δικαιώματα χωρίςυποχρεώσεις δεν είναι δημοκρατικά δικαιώματα,είναι αντιδημοκρατικά Προνόμια! Και γιατί όσο πε-ρισσότερα προνόμια υπάρχουν για κάποιους, τόσουπονομεύονται τα δικαιώματα των πολλών.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα: • Πατριωτισμός ή Ανάπτυξη. Θέλει καλύτερο μέλλον

για τα παιδιά της, γιατί αγαπά τον τόπο της. Μόνοόποιος αγαπά την Πατρίδα του επενδύει στον τόποτου, σέβεται τους κανόνες και τις υποχρεώσεις του,προασπίζεται την Ελευθερία και το εθνικό συμφέ-ρον, υποτάσσεται στο δημόσιο συμφέρον. Όποιοςδεν αγαπά τον τόπο του, δεν σέβεται τίποτε, λεηλα-τεί το Περιβάλλον, κλέβει τους φόρους, «λαδώνει»τους δημόσιους λειτουργούς, αρπάζει ό,τι προλάβει!

Αρπάζει, δεν παράγει. Λεηλατεί, δεν δημιουργείπλούτο...Μια κοινωνία «αρπακτικών» δεν αναπτύσσεται, τρώειτις σάρκες της. Μόνο μια κοινωνία ελεύθερων πολιτώνκαι ελεύθερων δημιουργών μπορεί να αναπτυχθεί μεαειφορία, με ανταγωνιστικότητα και κοινωνική συ-νοχή. Όλα αυτά είναι Κοινωνικός Φιλελευθερισμός. Κι όσοιαυτά υπερασπίζονται δεν έχουν ανάγκη να κάνουν ει-

22

23

δική προσπάθεια προκειμένου να κερδίσουν το χώροτου Κέντρου ή της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Εκφράζουνολόκληρη την κοινωνία! Εκφράζουν τις ανάγκες της, τις αγωνίες της, αλλά καιτις φιλοδοξίες της. Αναζητούν τη μεγάλη υπέρβαση μετις αναγκαίες συνθέσεις, πέρα από ξεπερασμένα ιδεο-λογικά τείχη. Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός αυτό ακριβώς κάνει:Καταργεί τα ψεύτικα διλήμματα και αναδεικνύει τις με-γάλες συνθέσεις. Που έχει ανάγκη η Ελλάδα.

Αγώνας για Ιδεολογική, Πνευματική και Ηθική Αναγέννηση

Φίλες και φίλοι,

Δεν σας ζητώ να πιστέψετε σε ένα«κλειστό ιδεολογικό δόγμα». Σαςζητώ να πιστέψουμε και να προβάλ-λουμε ένα ανοικτό σύστημα ιδεών,αξιών και αρχών, που έχει πηγή έμ-

πνευσης την Ελλάδα: Από τον Σωκράτη και την παροιμιώδη προσήλωσή τουστους Νόμους της Πόλης, ως τον Πλάτωνα και την προσήλωσή του στην αλήθειατης Πνευματικής Αναζήτησης, ως τον Αριστοτέλη και την υποδειγματική προσήλωσήτου στο Λόγο,

ως τον Θουκυδίδη και τον πρωτοποριακό Ρεαλισμότου, ως τους νεοπλατωνικούς των Ρωμαϊκών χρόνων, πουθεμελίωσαν την πνευματική παράδοση ολόκληρης τηςΕυρώπης, ως τα μεγάλα πνεύματα της Αναγέννησης που είχανπηγή έμπνευσης την Αρχαία Ελλάδα, τον Πλάτωνα,τον Ευκλείδη, τον Αρχιμήδη και τον Εύδοξο, ως το Διαφωτισμό, ως τα μεγάλα φιλοσοφικά ρεύματα και τα μεγάλα επα-ναστατικά κινήματα του 17ου και του 18ου αιώνα, πουείχαν πάντα τις πνευματικές τους ρίζες στην Ελλάδα. Όσοι λαοί ενστερνίστηκαν τις φιλελεύθερες ιδέες πρό-κοψαν. Κι όσα κόμματα τις έκαναν σημαία τους, κέρδι-σαν την εξουσία στις χώρες τους, ξεπέρασαν αδιέξοδακαι κατάφεραν μεγάλα αναπτυξιακά επιτεύγματα.

Φίλες και φίλοι,

Δεν σας ζητώ να πιστέψετε σε κάποιο «κλειστό δόγμα».Σας ζητώ να πιστέψετε στον εαυτό σας. Στην Πατρίδαμας. Στη μεγάλη Παράταξή μας. Στα ιδανικά του Κοι-νωνικού Φιλελευθερισμού. Που συμπυκνώνουν τηνκαλύτερη παράδοση της Ελλάδας και τις παρακαταθή-κες Ελευθερίας όλου του κόσμου. Σας καλώ να γίνουμε ξανά υπερήφανοι γι’ αυτά τα ιδα-νικά. Να τα υπερασπιζόμαστε και να τα προβάλλουμε.Να πείσουμε τους γύρω μας. Να τα πιστέψουμε, όχι από συνήθεια. Αλλά από επί-γνωση ότι αυτή είναι η ασφαλής πυξίδα της δύσκοληςπορείας μας. • Πίστη για να αντλήσουμε Ελπίδα εμείς, μετά από μιαβαριά ήττα. • Και για να δώσουμε Ελπίδα στην Ελλάδα, μέσα σεμια τόσο δραματική κρίση.

24

25

Η Ελπίδα είναι το πιο ανίκητο όπλο. Και η Πίστη σειδανικά είναι το πιο σταθερό θεμέλιο της Ελπίδας. Η Ιδεολογία μας πια δεν είναι «κρυφή», δεν είναι «υπόαπαγόρευση». Είναι σημαία που μας τονώνει και μαςενώνει. Οι ιδέες μας δεν είναι πια «ταμπού». Είναι η μεγάλημας δύναμη. Είναι το ανίκητο όπλο στον αγώνα μαςγια την αναγέννηση της Ελλάδας. Παντού αλλού οι ιδέες αυτές θριαμβεύουν. Καιρός νανικήσουν και στην Ελλάδα. Εδώ γεννήθηκαν κάποτε.Εδώ επιστρέφουν σήμερα. Δεν σας ζητώ να πιστέψετε σε ένα «κλειστό δόγμα». Σας ζητώ να προχωρήσουμε σε μια τριπλή Αναγέν-νηση: • Ιδεολογική Αναγέννηση της παράταξης! • Πνευματική Αναγέννηση της Δημοκρατίας μας! • Ηθική Αναγέννηση της Πατρίδας μας! Η πνευματική Αναγέννηση είναι προϋπόθεση της Πο-λιτικής Αναγέννησης. Η νίκη μας στο πεδίο των Ιδεώνείναι προϋπόθεση της πολιτικής μας Νίκης. Το μπο-ρούμε. Και το χρωστάμε. Σε αυτούς που πέρασαν. Και σε αυτούς που θα ’ρθουν. Σε αυτούς που μας άφησαν βαριά πολιτική και πνευ-ματική κληρονομιά. Αλλά και στα παιδιά μας. Αλλά πάνω απ’ όλα το χρωστάμε στην ελληνική κοι-νωνία. Που θέλει κάποιους να εμπιστευθεί. Κάτι να πι-στέψει. Κάπου να ελπίσει. Κι εμείς μπορούμε να τηςπροσφέρουμε και Πίστη και Ελπίδα και Προοπτική.Και δεν υπάρχει Πίστη, δεν υπάρχει Ελπίδα χωρίςΠρότυπα, Ιδανικά και Ιδέες. Είναι αυτές τις Ιδέες που σας καλώ να τις μεταλαμπα-δεύσετε σε όλη την Ελλάδα, για να κάνουμε μαζί τοκόμμα των Αξιών και των Αξίων, δικαίωμα Ελπίδαςγια όλους τους Έλληνες.

Σας ευχαριστώ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥwww.nd.gr

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥwww.nd.gr

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

ΛΥΚΕΙΟΥ 15, 10674 ΑΘΗΝΑΤΗΛ: 210 7254005-6

FAX: 210 7252613e-mail: polsxed@nd.gr

www.nd.gr