ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ · 9 ΟΙ...

ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜ

Α – ΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨ

ΕΩΝ

7-10 Ιουνίου 2018, Πόρτο Χέλι 1

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣΑγαπητοί Συνάδελφοι

Το Ελληνικό Κολλέγιο Μεταβολικών Νοσημάτων (Ε.ΚΟ.ΜΕ.Ν.) μετά από μια 6ετία έντονης παρουσίας στα εκπαιδευτικά και επιστη-μονικά δρώμενα και αφού οργάνωσε και πραγματοποίησε περισσό-τερες από είκοσι εκπαιδευτικές Διημερίδες και Τριημερίδες σε όλη την Ελλάδα, εξαγγέλλει και οριοθετεί το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΕΚΟΜΕΝ που θα λάβει χώρα στο όμορφο Πόρτο Χέλι στις 7-10 Ιουνίου 2018.

Στο Συνέδριο θα συζητηθούν όλες οι νεότερες εξελίξεις, κα-τευθύνσεις στα καρδιομεταβολικά νοσήματα. Θα συζητηθούν τα θέματα αιχμής, διάγνωσης και θεραπείας των νοσημάτων αυτών, ενώ θα οργανωθούν κλινικά φροντιστήρια με σκοπό την απόκτηση δεξιότητας στην εφαρμογή των πρόσφατων κατευθυντήριων οδη-γιών στην κλινική πράξη.

Και βεβαίως στο συνέδριο θα παρουσιασθούν οι έγκυρες ερευνητικές μελέτες του 2018, αποστάγματα της ερευνητικής δραστηριότητας Κέντρων και Κλινικών σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες.

Προσβλέπουμε σε ένα Συνέδριο υψηλής εκπαιδευτικής και ερευνητικής ποιότητας, όπου εκλεκτοί και υψηλού κύρους ομιλη-τές φιλοδοξούμε ότι θα προσθέσουν ψηφίδες στο παζλ της γνώ-σης μας και της κλινικής μας δεξιότητας.

Εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής

Δρ. Α. Μελιδώνης Συντονιστής Οργάνωσης

Δ Ι Ο Ι Κ Η Τ Ι Κ Ο Σ Υ Μ Β Ο Υ Λ Ι Ο Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Ο Υ Κ Ο Λ Λ Ε Γ Ι Ο Υ Μ Ε Τ Α Β Ο Λ Ι Κ Ω Ν Ν Ο Σ Η Μ Α Τ Ω Ν( Ε . Κ Ο . Μ Ε . Ν . )

Πρόεδρος: Α. Μελιδώνης

Αντιπρόεδρος: Δ. Ρίχτερ

Γεν. Γραμματέας: Α. Ράπτης

Ειδ. Γραμματέας: Θ. Παναγιώτου

Ταμίας: Σ. Ηρακλειανού

Μέλη: Γ. Μπέλλος Α. Παπαζαφειροπούλου

2 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο E.KO.ME.N.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

15.30 Προσέλευση - Εγγραφές

16.00-17.00 ΕΚΠΑΙΔΕυΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ - φΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΠροεδρείο: Π. ΧέραςΔιαχείριση ασθενών με ηλεκτρολυτικές διαταραχές (υπονατριαιμία - υποκαλιαιμία)Η. ΓεωργόπουλοςΟξεοβασική ισορροπία. Βασικές αρχές. Κλινικές περιπτώσειςΕ.-Μ. Τζουγανάτου

17.00-18.30 ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟΒΑθΜΙΑΣ φΡΟΝΤΙΔΑΣ υΓΕΙΑΣΠροεδρείο: Μ. Τσιλιβίγκου, Α. ΣερέτηΕμβολιαστική κάλυψη ασθενών με καρδιομεταβολικά νοσήματαΑ. ΝικολάουΧΑΠ: Διαγνωστικά και θεραπευτικά προβλήματα στην αντιμετώπισηΒ. ΓκιζλήςΗ γενική ούρων ως διαγνωστικό εργαλείο για τη διάγνωση νεφρικών νοσημάτων στην Π.Φ.Υ.Ε. ΧελιώτηΛοιμώξεις ουροποιητικού στην κοινότητα: Διαγνωστικά και θεραπευτικά διλήμματαΑ. Πεφάνης

ΑΙΘΟΥΣΑ Β΄ (Παράλληλη συνεδρία Επαγγελματιών Υγείας)

16.00-17.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΧρόνια ασθένεια: Προσεγγίζοντάς την ολιστικάΣυντονίστριες: Κ. Κουτρουμπέλλη, Β. ΚαρράΗ απώλεια υγείας και οι ψυχικές διεργασίες μέχρι την αποδοχή της νόσουΣ. ΠαπαδοπούλουΟι αλλαγές στον τρόπο ζωής: Υποστήριξη του ασθενούς στην προσαρμογή - συμμόρφωσηΒ. ΚαρράΟικογένεια και χρόνια ασθένειαΜ. ΜοσχοφίδουΚοινωνικές δεξιότητες και στοιχεία «συναισθηματικής νοημοσύνης» στη χρόνια νόσοΜ. Μελετιάδου

17.00-18.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΒασικές αρχές σχεδιασμού νοσηλευτικής φροντίδας σε άτομα με ΣΔΣυντονίστριες: Σ. Μπακογιάννη, Α. ΓκρόζουΝοσηλευτική διεργασία: Ο θεμέλιος λίθος της Κλινικής ΝοσηλευτικήςΚ. ΚουτρουμπέλληΒασικές αρχές σχεδιασμού νοσηλευτικής φροντίδαςΣ. ΝικολοπούλουΤεκμηρίωση της παρεχόμενης νοσηλευτικής φροντίδαςΜ. ΜεϊδάνηΠλάνα Ν.Φ.

Ινσουλινοθεραπευόμενου ασθενούςΣ. Μπακογιάννη, Α. ΓανωτοπούλουΕκπαιδεύοντας σε ομάδες άτομα με σακχαρώδη διαβήτηΧ. Μαζιώτη




16.00-17.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΧρόνια ασθένεια: Προσεγγίζοντάς την ολιστικάΣυντονίστριες: Κ. Κουτρουμπέλλη, Β. ΚαρράΗ απώλεια υγείας και οι ψυχικές διεργασίες μέχρι την αποδοχή της νόσουΣ. ΠαπαδοπούλουΟι αλλαγές στον τρόπο ζωής: Υποστήριξη του ασθενούς στην προσαρμογή - συμμόρφωσηΒ. ΚαρράΟικογένεια και χρόνια ασθένειαΜ. ΜοσχοφίδουΚοινωνικές δεξιότητες και στοιχεία «συναισθηματικής νοημοσύνης» στη χρόνια νόσοΜ. Μελετιάδου

17.00-18.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΒασικές αρχές σχεδιασμού νοσηλευτικής φροντίδας σε άτομα με ΣΔΣυντονίστριες: Σ. Μπακογιάννη, Α. ΓκρόζουΝοσηλευτική διεργασία: Ο θεμέλιος λίθος της Κλινικής ΝοσηλευτικήςΚ. ΚουτρουμπέλληΒασικές αρχές σχεδιασμού νοσηλευτικής φροντίδαςΣ. ΝικολοπούλουΤεκμηρίωση της παρεχόμενης νοσηλευτικής φροντίδαςΜ. ΜεϊδάνηΠλάνα Ν.Φ.

Ινσουλινοθεραπευόμενου ασθενούςΣ. Μπακογιάννη, Α. ΓανωτοπούλουΕκπαιδεύοντας σε ομάδες άτομα με σακχαρώδη διαβήτηΧ. Μαζιώτη



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

17.00-18.30 ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟΒΑθΜΙΑΣ φΡΟΝΤΙΔΑΣ υΓΕΙΑΣ (Συνέχεια)

18.30-18.45 Διάλειμμα

18.45-19.45 ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΕΣ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣΠροεδρείο: Α. ΜελιδώνηςΣακχαρώδης Διαβήτης και νόσος Alzheimer: Υποκείμενοι μηχανισμοί και πιθανοί θεραπευτικοί στόχοιΓ. ΜπέλλοςΥπερσεξουαλικότητα: Απόλαυση ή πρόβλημα;Α. Ασκητής

19.45-20.00 ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣΑπονομή βραβείων προφορικών εργασιών

20.00-20.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 20


21.00 Δείπνο


18.00-19.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΑναχαιτίζοντας τις επιπλοκές στο Σακχαρώδη ΔιαβήτηΣυντονίστριες: Α. Σιάννη, Α. ΑγγελίδηΔιαβητική νεφροπάθειαΓ. ΤαμουρίδηΠεριφερική αρτηριακή νόσοςΑ. ΑγγελίδηΣτεφανιαία νόσοςΜ. φαντάκηΑγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιοΕ. Σταθοκωστοπούλου




18.00-19.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΑναχαιτίζοντας τις επιπλοκές στο Σακχαρώδη ΔιαβήτηΣυντονίστριες: Α. Σιάννη, Α. ΑγγελίδηΔιαβητική νεφροπάθειαΓ. ΤαμουρίδηΠεριφερική αρτηριακή νόσοςΑ. ΑγγελίδηΣτεφανιαία νόσοςΜ. φαντάκηΑγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιοΕ. Σταθοκωστοπούλου


Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

08.00-09.00 ΠΑΡΟυΣΙΑΣΗ ΠΡΟφΟΡΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ (1-10)Προεδρείο: Α. Γανωτοπούλου, Α. Σερέτη

1 ΓΛυΚΑΙΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΣυΝΕΧΗ υΠΟΔΟΡΙΑ ΕΓΧυΣΗ ΙΝΣΟυΛΙΝΗΣ: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟυθΗΣΗΣ 5 ΕΤΩΝΑγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Πηνελόπη Φακατσέλη, Βασιλική Λιόση, Α. Καμαράτος, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογικό Τμήμα - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

2 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟυΣΙΑΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΑγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Ελένη Ξουργιά, Λουίζα Μπούμη, Η. Γεωργόπουλος, Στυλιανή Παπαντωνίου, Π. Τσιάμαλος, Γ. Λοΐζος, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

3 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΔΕΙΚΤΩΝ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗΣ ΡυθΜΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΚΡΟΠΡΟ-θΕΣΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝΑναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Παπαδάκη, Ευδοξία Μπλέτσα, Βασίλης Κορδίνας, Σπύρος Κατέχης, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων»

4 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΜΠΑΓΛΙφΛΟΖΙΝΗΣ ΩΣ ΔΕυΤΕΡΟ θΕΡΑΠΕυ-ΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗ ΡυθΜΙΣΗ ΣΕ ΣυΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΔΙΣΚΙΑΑναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Χαράλαμπος Ταμβάκος, Ιωάννης Κουνελάκης, Ουρανία Αποστόλου, Μαρία Μπουρίκου, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Δημήτριος Παναγιώτου, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων»



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

5 Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ υΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨυΧΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟυΣτυλιανή ΠαπαδοπούλουΝοσηλεύτρια ΤΕ, ΤΕΠ, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

6 ΑΣθΕΝΗΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 1 ΚΑΙ ΣΤΗθΑΓΧΗΜ. Μυλωνά, Π. Τόσκας, Χρ. Καπέλιος, Στ. Βάκρου, Στ. ΛιάτηςΑ΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

7 ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ θΕΜΑ ΓΟΝΙΔΙΩΝ: ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΣ ΑΣ-θΕΝΗΣ ΜΕ ΑθΕΡΑΠΕυΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΗ υΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑΠ. Κοντραφούρη, Ε. Κούρτη, Α. Κοψαυτοπούλου, Κ. Ρέππας, Γ. Μηλάς, Μ. ΜυλωνάΑ΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα

8 ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ ΚΑ-ΤΟΠΙΝ ΤΡΙΜΗΝΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟΗ. Γεωργόπουλος, Χ. Σεραφείμ, Α. Χατζόπουλος, Π. ΧέραςΕλληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων

9 ΟΙ ΔΙΑΤΡΟφΙΚΕΣ ΣυΝΗθΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣθΕΝΩΝ ΤΟυ ΝΟΜΟυ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΟυΣ ΣΤΗ ΡυθΜΙΣΗ ΤΟυ ΣΑΚΧΑΡΟυΗ. Γεωργόπουλος, Χ. Σεραφείμ, Α. Χατζόπουλος, Π. ΧέραςΕλληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων

10 ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ ΛΟΓΩ ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΧυΛΟΜΙΚΡΟΝΑΙΜΙΑΣΠ. Κοντραφούρη, Ε. Κούρτη, Α. Κοψαυτοπούλου, Κ. Ρέππας, Β. Ανδριανέσης, Μ. ΜυλωνάΑ΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Αθήνα



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

09.00-10.15 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΗ καρδιαγγειακή υγεία στους ηλικιωμένουςΣυντονίστρια: Σ. ΗρακλειανούΣακχαρώδης Διαβήτης: Διλήμματα, προβλήματα στη θεραπείαΑ. ΠαπαζαφειροπούλουΑρτηριακή υπέρταση: Στόχοι και θεραπευτικές επιλογέςθ. ΠαναγιώτουΑντιαιμοπεταλιακή αγωγή: Απαιτείται και πότε;Α. Αγγελίδη

10.15-10.45 θΕΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Α. ΠαπαζαφειροπούλουΜετφορμίνη: «Ο γνωστός άγνωστος»Σ. Ηρακλειανού

10.45-11.15 θΕΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Α. ΚαμαράτοςΕνδονοσοκομειακή αντιμετώπιση ατόμων με Σακχαρώδη ΔιαβήτηΠ. Μήτρου


11.30-12.30 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚαρδιοαγγειακή απεικόνισηΣυντονιστής: Δ. ΡίχτερΑπεικονιστικές μέθοδοι για τη διερεύνηση της στεφανιαίας νόσου. Τι νεότεροΕ. ΣτρουμπούληΠεριφερική αγγειοπάθεια. Διαγνωστική, απεικονιστική προσπέλασηΑ. Λέπουρας

ΑΙΘΟΥΣΑ Β΄

08.30-10.30 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ (Παράλληλη συνεδρία Επαγγελματιών Υγείας)Απειλή... το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ας το αποτρέψουμεΣυντονίστριες: Μ. Κάπελλα, Μ. ΜελετιάδουΑρτηριακή υπέρτασηΑ. ΚωνσταντινίδουΔυσλιπιδαιμίαΑ.-Μ. ΓιούρνταΚάπνισμαΜ. ΜελετιάδουΠαχυσαρκίαΑ. θεοδωρακοπούλουΣακχαρώδης ΔιαβήτηςΑ. ΤσομπανιάνΟ ρόλος της σωματικής άσκησηςΔ. Αραγιάννης

10.30-12.00 ΚΛΙΝΙΚΟ φΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ (Παράλληλη συνεδρία Επαγγελματιών Υγείας)Σώσε μια ζωή ακολουθώντας τις οδηγίες της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησηςΣυντονιστές: Ε. Μαντζάρα, Χ. ΧασικίδηςΗ ηθική της αναζωογόνησηςΧ. ΧασικίδηςΒασική υποστήριξη της ζωής (BLS)Μ. ΜελετιάδουΕξειδικευμένη υποστήριξη της ζωής (ALS)Α.-Μ. ΓιούρνταΑλγόριθμοι ΚΑΡΠΑ σε ειδικές καταστάσειςΕ. ΣιγάλαΗ τεχνολογία στο πλευρό της ΚΑΡΠΑΓ. ΝικήταςΕπίδειξη βασικής υποστήριξης της ζωής και χρήσης αυτόματου εξωτερικού απινιδιστή (ERC GUIDELINES 2015)Μ. Μελετιάδου, Ε. Μαντζάρα

12.00-12.30 ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Α. ΓκρόζουΥγειονομικός χάρτης στον Ελλαδικό χώρο. Που είμαστε;Χ.-Ι. Χαντανή



ΑΙΘΟΥΣΑ Β΄

08.30-10.30 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ (Παράλληλη συνεδρία Επαγγελματιών Υγείας)Απειλή... το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Ας το αποτρέψουμεΣυντονίστριες: Μ. Κάπελλα, Μ. ΜελετιάδουΑρτηριακή υπέρτασηΑ. ΚωνσταντινίδουΔυσλιπιδαιμίαΑ.-Μ. ΓιούρνταΚάπνισμαΜ. ΜελετιάδουΠαχυσαρκίαΑ. θεοδωρακοπούλουΣακχαρώδης ΔιαβήτηςΑ. ΤσομπανιάνΟ ρόλος της σωματικής άσκησηςΔ. Αραγιάννης

10.30-12.00 ΚΛΙΝΙΚΟ φΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ (Παράλληλη συνεδρία Επαγγελματιών Υγείας)Σώσε μια ζωή ακολουθώντας τις οδηγίες της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησηςΣυντονιστές: Ε. Μαντζάρα, Χ. ΧασικίδηςΗ ηθική της αναζωογόνησηςΧ. ΧασικίδηςΒασική υποστήριξη της ζωής (BLS)Μ. ΜελετιάδουΕξειδικευμένη υποστήριξη της ζωής (ALS)Α.-Μ. ΓιούρνταΑλγόριθμοι ΚΑΡΠΑ σε ειδικές καταστάσειςΕ. ΣιγάλαΗ τεχνολογία στο πλευρό της ΚΑΡΠΑΓ. ΝικήταςΕπίδειξη βασικής υποστήριξης της ζωής και χρήσης αυτόματου εξωτερικού απινιδιστή (ERC GUIDELINES 2015)Μ. Μελετιάδου, Ε. Μαντζάρα

12.00-12.30 ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Α. ΓκρόζουΥγειονομικός χάρτης στον Ελλαδικό χώρο. Που είμαστε;Χ.-Ι. Χαντανή



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

12.30-13.15 ΑΝΤΙΠΑΡΑθΕΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ (με χρήση voting system)Είναι χρήσιμος ο καρδιολογικός έλεγχος σε ασυμπτωματικά άτομα με ΣΔ;Συντονιστής: Α. ΡάπτηςΝαιΝ. ΠατσουράκοςΌχιΕ. Χουρδάκη



14.15-16.00 Μεσημβρινή Διακοπή - Ελαφρύ Γεύμα

16.00-17.00 ΠΑΡΟυΣΙΑΣΗ ΠΡΟφΟΡΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ (11-20)Προεδρείο: Β. Λιόση, Α. Τρικκαλινού

11 ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ θΝΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΣθΕΝΩΝ ΠΟυ ΝΟΣΗΛΕυΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗ ΤΟυ ΑΝΑ-ΠΝΕυΣΤΙΚΟυ ΣυΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗΕλένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ευφροσύνη Ευστρατιάδη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Κ. Αναγνωστοπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Γ. Κρανιδιώτης, Α. Καμαράτος, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογικό Τμήμα - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

12 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΑθανασία Παπαζαφειροπούλου, Αγγελική Αγγελίδη, Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Ελένη Ξουργιά, Η. Γεωργόπουλος, Λουίζα Μπούμη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Α. Καμαράτος, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

13 υΠΑΡΧΕΙ ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟυΣΙΑΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟυΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ-ΧΟΛΗφΟΡΩΝ: ΚΑΤΑΓΡΑφΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΣΕ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗΕλένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Λουίζα Μπούμη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Γ. Κρανιδιώτης, Θ. Δερμάτης, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄14 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΙΝΣΟυΛΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΚΑΙ ΤΗ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗ ΡυθΜΙΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑΑναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Χαράλαμπος Ταμβάκος, Μαρία Μπουρίκου, Γεώργιος Κοκοτός, Ιωάννης Κλόγκερι, Δημήτριος Παναγιώτου, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων»

15 ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟυ ΕΤΟΙΜΟυ ΣυΝΔυΑΣΜΟυ DEGLUDEC/LIRAGLUTIDE ΕΝΑΝΤΙ ΤΟυ ΜΗ ΣΤΑθΕΡΟυ ΣυΝΔυΑΣΜΟυΔέσποινα Παπαδάκη, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Ιωάννης Κουνελάκης, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Μαρία Μπουρίκου, Σοφία Γαβριήλ, Σπύρος Κατέχης, Δημήτρης Παναγιώτου, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων»

16 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣυΝθΗΚΩΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΣΑΚΧΑΡΟυ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗ-ΣΗ ΤΟυ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΟυ ΕΛΕΓΧΟυΔέσποινα Παπαδάκη, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Μαρία Μπουρίκου, Ιωάννης Κουνελάκης, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Σπύρος Κατέχης, Γεώργιος Κοκοτός, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων»

17 ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΡΚΙΝΟυ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟυ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛθΟυΣΑ 15ΕΤΙΑΓ. Κουτούφαρης, Σ. Βρακάς, Ε. Ξουργιά, Κ. Μηλιώνη, Χ. Καπιζιώνη, Π. Κουρκούλης, Π. Γιαννέλης, Κ. Μακρής, Β. Ντούλη, Γ. Μιχαλόπουλος, Β. ΞουργιάςΓαστρεντερολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

18 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑΣ ΜΕ ΛΙΡΑΓΛΟυΤΙΔΗ (CAsE REpoRT)Φ. Αθανασίου, Ε. Αμμολοχίτου, Μ. Μανδαράκα, Γ. ΜήτρουΣυστεγαζόμενα Ιατρεία ΕΟΠΥΥ Άνδρου



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄19 ΣυΓΚΡΙΣΗ ΣΤΑΣΕΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ υΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΚΟΙΝΟυ ΓΙΑ

ΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗΗ. Γεωργόπουλος, Χ. Σεραφείμ, Α. Χατζόπουλος, Π. ΧέραςΕλληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων

20 Η ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞυ υΨΗΛΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ HDL ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔυΝΟυ θΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΚΑΛΑ ΡυθΜΙΣΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2Α. Γανωτοπούλου1, Ι. Ματσούκης2, Κ. Κανελλοπούλου3, Θ. Αθανασοπούλου3, Ν. Ζουμπουνούμη3, Χ. Τριανταφυλλοπούλου3, Λαμπρινή Σκορδά4, Αλεξάνδρα Σιάννη3

1Παθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου, Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο, Πειραιάς, 2Β΄ Καρδιολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενι-κό Νοσοκομείο, Αθήνα, 3Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νο-σοκομείο Νέας Ιωνίας, Αθήνα, 4Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα

17.00-18.00 ΣυΖΗΤΗΣΗ ΕΝΔΙΑφΕΡΟΝΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝΠροεδρείο: Β. Λιόση, Μ. ΤσιλιβίγκουΓυναίκα 56 ετών με LDL-χοληστερόλη 135 mg/dl, χωρίς Σακχαρώδη Διαβήτη ή εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσοΒ. ΚατσούρηΆνδρας 51 ετών με LDL-χοληστερόλη 145 mg/dl και πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου λαμβάνει στατίνη και εμφανίζει μυαλγίεςΚ. ΑναγνωστοπούλουΓυναίκα 72 ετών υπό αγωγή με ΑΤΙΙ+θειαζίδη (12,5 mg/d) και αμλοδιπίνη (5 mg/d) με επίπεδα ΑΠ 160/100 mm Hg (κρεατινίνη 1,7 mg/dl, GFR = 42 ml/min/1,73 m2)Ε. Χελιώτη


17.00-18.30 ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΔΟΡυφΟΡΙΚΟ ΚΛΙΝΙΚΟ φΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ

Σελ. 21



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

18.00-19.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΟ διαβήτης στα άκρα: Πόσο ακραία η αντιμετώπιση;Συντονιστής: Α. ΚαμαράτοςΘεραπεία επώδυνης διαβητικής νευροπάθειαςΒ. ΓκιζλήςΔιαβητικό πόδιΧ. ΛούπαΠεριστατικά διαβητικού ποδιούΧ. Κώνστας, Ε. Γιάννου

19.00-19.30 θΕΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Α. ΚαμαράτοςΜικροαλβουμινουρία: Δείκτης νεφρικής νόσου ή/και καρδιαγγειακών επιπλοκώνΑ. Ράπτης


19.45-20.45 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΣακχαρώδης διαβήτηςΣυντονιστής: Α. ΜελιδώνηςΟι βασικές αρχές της αντιδιαβητικής αγωγής σύμφωνα με τις πρόσφατες Κατευθυντήριες ΟδηγίεςΣ. ΗρακλειανούΕπιλογή της κατάλληλης αντιδιαβητικής αγωγής: Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματαΕ. φουστέρηςΣυζήτηση κλινικών περιστατικώνΑ. Κουτσοβασίλης


22.00 Δείπνο


Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

08.00-09.00 ΠΑΡΟυΣΙΑΣΗ ΠΡΟφΟΡΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ (21-29)Προεδρείο: Β. Μπάμπαλη, Α. Κοντορίγα

21 Η ΣυΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ υΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟυ ΠΕΡΙΓυΡΟυ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗ-ΤΗ ΤυΠΟυ 2Αγλαΐα Παπαγιάννη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ασημίνα Γανωτοπούλου,Στυλιανή Μπακογιάννη, Ευαγγελία Κορίλη, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

22 Η ΣυΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣυΣΚΕυΗΣ NCstat DpNcheck ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑ-ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕυΡΟΠΑθΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗ-ΤΗ ΤυΠΟυ 2Αικατερίνη Τρικκαλινού, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Α. Καμαράτος, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

23 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΚΑΤΩΤΕΡΟυ ΑΝΑ-ΠΝΕυΣΤΙΚΟυΧαράλαμπος Ταμβάκος, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος,Ουρανία Αποστόλου, Γεώργιος Κοκοτός, Μαρία Μπουρίκου, Άννυ Χριστοδουλοπούλου, Ιωάννης Κουνελάκης, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων»

24 ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙΔΡΟυΝ ΣΤΟΝ ΕΠΙΠΟ-ΛΑΣΜΟ ΧΡΟΝΙΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2 ΑΓΡΟΤΙΚΟυ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟυ ΠΛΗθυΣΜΟυΧαράλαμπος Ταμβάκος1, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης1, Μαρία Μπαχλιτζανάκη2,Αλέξης Σωτηρόπουλος1, Δέσποινα Παπαδάκη1, Μαρία Παππά1, Βασίλης Κορδίνας1, Δημήτρης Παναγιώτου1, Θεόδωρος Πέππας1

1Γ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων», 2Παθολογική Κλινική, ΓΝ Ρεθύμνου

25 ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΙ-ΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Παπαδάκη, Ευδοξία Μπλέτσα, Μαρία Μπουρίκου, Ιωάννης Κουνελάκης, Ιωάννης Κλόγκερι, Σπύρος Κατέχης, Σοφία Μπουντή, Θεόδωρος ΠέππαςΓ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Πα-ντελεήμων»



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄26 ΝΕφΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟυΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ

ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2 ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΟΒΑΡΗΣ υΠΟΓΛυΚΑΙΜΙΑΣΜαρία Μυλωνά1, Ελπίδα Αθανασοπούλου1, Χρ. Λιάσκος1, Ι. Ιωαννίδης2, Γ. Καλτσάς3, Σ. Καραμαγγιώλης4, Λ. Λαναράς5, Α. Μελιδώνης6, Α. Ξυλωμένος7, Σ. Παππάς8, Α. Κόκκινος1, Στ. Λιάτης1

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, Διαβητολογικό Κέντρο, Ιατρική Σχολή Πα-νεπιστημίου Αθηνών, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα, 2Διαβητολογικό Κέντρο, Παθολογική Κλινική «Κωνσταντοπούλειου» Γενικού Νοσοκομείου Ν. Ιωνίας «Αγ. Όλγα», Αθή-να, 3Ενδοκρινολογικό Τμήμα, Κλινική Παθολογικής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊκό», Αθήνα, 4Παθολογική Κλινι-κή, Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, 5Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Λαμί-ας, 6Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο «Τζάνειο», Πειραιάς, 7Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείου Αγρινίου, 83η Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Άγ. Παντελεήμων», Πειραιάς

27 ΣυΓΓΕΝΗΣ υΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ: ΠΕΡΙΓΡΑφΗ ΜΙΑΣ ΕΝΔΙΑφΕΡΟυ-ΣΑΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣΘωμάς Παπαλεξανδρής1, Ρενάτα Μίτοβα2, Κυριακή Βελαλή2, Αθανασία Στελιανίδη2, Σοφία Μπαμπαλίτσα2, Αναστασία Κατσιαρδάνη-Αναστασίου2

1Ιδιώτης Παιδίατρος, 2Τμήμα Προώρων, Παιδιατρική Κλινική, Γεν. Νοσοκομείο Βόλου, Αχιλλοπούλειο, Βόλος

28 ΣυΓΚΡΙΣΗ ΤΟυ 14ΗΜΕΡΟυ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟυ 10ΗΜΕΡΟυ ΣυΝΕΧΟΜΕΝΟυ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΡΙΖΩΣΗ ΤΟυ Η. pYLoRI ΣΕ ΠΡΩΤΟθΕΡΑΠΕυΟ-ΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣΓ. Κουτούφαρης, Σ. Βρακάς, Ε. Ξουργιά, Κ. Μηλιώνη, Χ. Καπιζιώνη, Π. Κουρκούλης, Π. Γιαννέλης, Κ. Μακρής, Β. Ντούλη, Γ. Μιχαλόπουλος, Β. ΞουργιάςΓαστρεντερολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

29 Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΛΗΨΗΣ ΣΤΑΤΙΝΗΣ ΣΤΗ ΒΑΡυΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣφΑΤΟ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΙ. Ματσούκης1, Α. Γανωτοπούλου2, Κ. Κανελλοπούλου3, Θ. Αθανασοπούλου3, Ν. Ζουμπουνούμη3, Χ. Τριανταφυλλοπούλου3, Λαμπρινή Σκορδά4, Αλεξάνδρα Σιάννη3

1Β΄ Καρδιολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα, 2Παθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου, «Τζάνειο» Γε-νικό Νοσοκομείο, Πειραιάς, 3Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νο-σοκομείο Νέας Ιωνίας, Αθήνα, 4Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

09.00-10.30 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΣύγχρονα θέματα δυσλιπιδαιμίαςΣυντονίστρια: Ε. ΜπιλιανούΥπάρχει κενός χώρος στην παντοκρατορία των στατινών;Δ. ΡίχτερΜυϊκά προβλήματα με τις στατίνες: Μύθος ή πραγματικότητα;Ε. ΛυμπερόπουλοςΣτατίνες σε ηλικιωμένους: Ενδείξεις και προβληματισμοίΒ. ΓιαννακοπούλουΚλινική σημασία και θεραπευτική αντιμετώπιση της μικτής δυσλιπιδαιμίαςΑ. Τρικκαλινού

10.30-11.00 θΕΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Σ. ΧαντανήςΥποχοληστερολαιμία. Πότε και αν πρέπει να ανησυχούμεΕ. Μπιλιανού

11.00-11.30 ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Λ. ΛαναράςΦαρμακευτική ή χειρουργική παρέμβαση για τον παχύσαρκο ασθενή με Διαβήτη τύπου 2;Μ. Μπριστιάνου


12.00-13.00 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΑναστολείς SGLT2Συντονιστής: Α. ΜελιδώνηςΑναστολείς SGLT2 και μεταβολικές επιδράσεις στην καρδιά και τους νεφρούςΝ. ΤεντολούρηςΑναστολείς SGLT2 και θεραπευτικά ερωτηματικά (κατάγματα, ακρωτηριασμοί, κετοξεώσεις)Σ. ΛιάτηςΗ θέση των αναστολέων SGLT2 στον θεραπευτικό αλγόριθμοΣ. Μπούσμπουλας


13.30-14.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΟ ΣυΜΠΟΣΙΟ Σελ. 22



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

14.30-16.00 Μεσημβρινή Διακοπή - Ελαφρύ Γεύμα

16.00-17.00 ΠΑΡΟυΣΙΑΣΗ ΠΡΟφΟΡΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ (30-38)Προεδρείο: Η. Κούστας, Γ. Κρανιδιώτης

30 Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΒΑΡυΤΗ-ΤΑΣ ΣΤΗ θΑΝΑΤΗφΟΡΟ ΕΚΒΑΣΗ ΣΕ ΝΟΣΗΛΕυΟΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΝΑΠΝΕυΣΤΙΚΟυ Η ΟυΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟυ ΣυΣΤΗΜΑΤΟΣΑγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Π. Λαμπρόπουλος, Γ. Λοΐζος, Δ. Ντιώνας, Π. Τσιάμαλος, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

31 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟυ ΕΠΙΔΡΟυΝ ΣΤΗΝ ΕΜφΑΝΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕυΡΟ-ΠΑθΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2 ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΣΚΕυΗΣ NCstat DpNcheckΑικατερίνη Τρικκαλινού, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Στυλιανή Μπακογιάννη, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Ασημίνα Γανωτοπούλου, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

32 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟυ ΣυΜΒΑΛΛΟυΝ ΣΤΗΝ ΕΜφΑΝΙΣΗ ΣΤυΤΙΚΗΣ ΔυΣ-ΛΕΙΤΟυΡΓΙΑΣ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Κωνσταντίνα Πετροπούλου, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Αικατερίνη Τρικκαλινού, Ευαγγελία Κακαβά, Ανθή Κοκολάκη, Σ. Κοντός, Α. ΜελιδώνηςΑ΄ Παθολογικό Τμήμα - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

33 θΕΡΑΠΕΙΑ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΙΙΚΑ φΑΡΜΑΚΑΓ. Κουτούφαρης, Σ. Βρακάς, Ε. Ξουργιά, Κ. Μηλιώνη, Χ. Καπιζιώνη, Π. Κουρκούλης, Π. Γιαννέλης, Κ. Μακρής, Β. Ντούλη, Γ. Μιχαλόπουλος, Β. ΞουργιάςΓαστρεντερολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

34 ΟΡθΟΔΟΞΗ ΝΗΣΤΕΙΑ: ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΤΡΟφΙΚΗΣ θΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ;Θ. Κουφάκης, Σ. Καρράς, Π. Ζεμπεκάκης, Κ. ΚώτσαΤμήμα Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού - Διαβητολογικό Κέντρο, Α΄ Παθολο-γική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄35 ΑΣΗΠΤΗ ΝΕΚΡΩΣΗ ΚΕφΑΛΗΣ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟυ ΣΕ ΑΣθΕΝΗ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙ-

ΚΟ ΧΡΟΝΙΟυ ΑΙθυΛΙΣΜΟυ: ΜΙΑ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡθΟΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗΜ. Μυλωνά1, Ν. Δρης2, Σοφία Φραγκιουδάκη1, Φ. Γιαννούλης2

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2Τμήμα Μικροχειρουργικής, ΓΝΑ ΚΑΤ

36 ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑθΛΙΠΤΙΚΗ ΣυΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΑΣθΕΝΗΜ. Μυλωνά, Π. Τόσκας, Γ. Θεοδοσόπουλος, Μ. Κουβελέτσου, Χρ. Σιαφαρίκας, Αγγ. ΤόσκαςΑ΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

37 ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ υΠΟΓΛυΚΑΙΜΙΑΣ, ΧΡΗΖΟυΣΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΟΗ-θΕΙΑΣ, ΜΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟυ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ QTc ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚ-ΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗΜ. Μυλωνά1, Γ. Αναστασιάδης2, Χρ. Καπέλιος1, Κ. Ζέρβα2, Β. Βαζγιουράκης2, Κ. Τσάκαλης2, Α. Κόκκινος1, Στ. Λιάτης1

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, 2Καρδιολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα

38 H E3, E4 ΛΙΓΑΣΗ ΟυΒΙΚΟυϊΤΙΝΗΣ UBE4B ΣΤΟΝ ΑΝθΡΩΠΙΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟΝ. Αντωνίου1, Ν. Λαγοπάτη1, Θ. Λούτας2, Ν. Μαργέτης1, Θ. Μαριόλης-Σαψάκος2, Γ.Β. Γοργούλης1, Y. Shiloh3, Α. Κοτσίνας1

1Εργαστήριο Ιστολογίας και Εμβρυολογίας, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδι-στριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελλάδα, 2Εργαστήριο Ανατομίας και Ιστολογίας, Νοσηλευτική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελλάδα, 3Εργαστήριο έρευνας του καρκίνου “David and Inez Myers”, Τμήμα Ανθρώπινης Μοριακής Γενετικής και Βιοχημείας, Ιατρική Σχολή “Sackler”, Σχολή Βιοεπιστη-μών “George S. Wise”, Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, Ισραήλ



ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

17.00-18.30 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΣύγχρονα θέματα για τα αντιαιμοπεταλιακά και τα αντιπηκτικάΣυντονιστής: Δ. ΡίχτερΑντιαιμοπεταλιακά σε οξύ στεφανιαίο και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Αλλάζει κάτι ανάλογα με το είδος του επεισοδίου και την PCI;Ν. ΠατσουράκοςΑντιαιμοπεταλιακά και αντιπηκτικά σε ασθενή με αιμορραγία πεπτικούΣ. ΒρακάςΣυνήθη σφάλματα στην αντιαιμοπεταλιακή αγωγήΓ. Κρανιδιώτης

18.30-19.15 ΣΤΡΟΓΓυΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙΣύγχρονα θέματα υπέρτασηςΣυντονιστής: θ. ΠαναγιώτουΔιερεύνηση δευτεροπαθούς υπέρτασηςΣ. ΧαντανήςΣυνδυασμός φαρμάκων στην αρτηριακή υπέρταση. Κανόνες και σφάλματαΑ. Ράπτης


19.30-20.00 θΕΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗΠροεδρείο: Σ. ΗρακλειανούΑγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο στην Ελλάδα: Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλονΚ. Βέμμος

20.00-20.30 ΔΙΑΛΕΞΗ ΛΗΞΗΣΠροεδρείο: Α. ΜελιδώνηςΤι φέρνει το μέλλον στο Σακχαρώδη Διαβήτη;Γ. Δημητριάδης



21.30 Δείπνο


ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣΠέμπτη 7 Ιουνίου 2018

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

20.00-20.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 4Προεδρείο: Α. ΡάπτηςΔιαβήτης: Η πρόκληση της καθημερινής κλινικής πράξης με παραδείγματα κλινικών περιστατικώνΑ. Παπαζαφειροπούλου

20.30-21.00 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 4Προεδρείο: Α. ΜελιδώνηςΗ ινσουλίνη Glargine 300 U/ml: διδάγματα από το κλινικό πρόγραμμα αλλά και τις μελέτες καθημερινής κλινικής πρακτικήςΙ. Ιωαννίδης


ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄


Προεδρείο: Α. ΠαπαζαφειροπούλουΗλικιωμένοι ασθενείς με ΔΤ2. Ιδιαιτερότητες της θεραπείας. Η θέση της ΑλογλιπτίνηςΑ. Κόκκινος


Προεδρείο: Γ. ΜπέλλοςΟξειδωτικό stress και επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτηΓ. Μαρακομιχελάκης


ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣΠαρασκευή 8 Ιουνίου 2018


17.00-18.30 ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΔΟΡυφΟΡΙΚΟ ΚΛΙΝΙΚΟ φΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ

Σελ. 12

Βρίσκοντας την ισορροπία κατάλληλου σχήματος ινσουλινοθεραπείας και ασθενούς. Κάνοντας τη θεωρία της ασθενοκεντρικής προσέγγισης πράξη

17.00-17.15 Η σημασία της έγκαιρης έναρξης της θεραπείας με βασική ινσουλίνη. Γιατί; Πώς; Πότε;Σ. Μπούσμπουλας

17.15-17.30 Η σημασία της έγκαιρης εντατικοποίησης της ινσουλινοθεραπείας. Επιλέγοντας το σωστό σχήμα για τον κατάλληλο ασθενή.Σ. Ηρακλειανού

17.30-17.45 Κάνοντας τη θεωρία της ασθενοκεντρικής προσέγγισης πράξη: χρήσιμα εργαλεία που αυξάνουν τη συμμόρφωση.Μ. Μπενρουμπή

17.45-18.30 Παρουσιάσεις περιστατικών από ομάδες εργασίας

Σημείωση: Απαιτείται προεγγραφή-δήλωση εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους Ε.Υ. που επιθυμούν να συμμετέχουν, καθώς θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για τη συμμετοχή τους.

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

20.45-21.15 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 13Προεδρείο: Λ. ΛαναράςΕμπλουτίζοντας τα 10 Χρόνια Κλινικής Εμπειρίας της Σιταγλιπτίνης με Νεότερα ΔεδομέναΜ. Μπριστιάνου


ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣΣάββατο 9 Ιουνίου 2018

ΑΙΘΟΥΣΑ Α΄

13.00-13.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 16Προεδρείο: Α. ΜελιδώνηςΝτουλαγλουτίδη: Το νέο εβδομαδιαίο GLP-1 ανάλογο που προσφέρει ισχυρή αποτελεσματικότητα με απλό και εύκολο τρόποΑ. Κουτσοβασίλης

13.30-14.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΟ ΣυΜΠΟΣΙΟ Σελ. 16Προεδρείο: Λ. ΛαναράςΕξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς με ΣΔτ2: Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της εμπαγλιφλοζίνης και της λιναγλιπτίνης. Συζήτηση κλινικών περιστατικώνΑ. Παπαζαφειροπούλου, Α. Γανωτοπούλου


Προεδρείο: Λ. ΛαναράςΞεπερνώντας τα εμπόδια στην έναρξη της ινσουλινοθεραπείας με βέλτιστη προσαρμογή στις ανάγκες των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2Μ. Μπριστιάνου

21.00-21.30 ΔΟΡυφΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Σελ. 19Προεδρείο: Α. ΚαμαράτοςΗ κλινική εμπειρία με τους SGLT2 αναστολείς. Η αξία των δεδομένων καθημερινής κλινικής πρακτικήςΣ. Ηρακλειανού

ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ


ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣΑγγελίδη Α. MD, PhD, Παθολόγος, Επιστ. Συνεργάτις Διαβητολογικού Κέντρου,

ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Αναγνωστοπούλου Κ. Παθολόγος, Επιστ. Συνεργάτις Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Αραγιάννης Δ. Νοσηλευτής ΤΕ, Καρδιοχειρουργική Μονάδα, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Ασκητής Α. Νευρολόγος - Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας

Βέμμος Κ. Παθολόγος, Διευθυντής Μονάδας Οξέων Εγκεφαλικών Επεισοδίων, Θεραπευτική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, ΓΝ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», Πρόεδρος Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών

Βρακάς Σ. Γαστρεντερολόγος, Γαστρεντερολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Γανωτοπούλου Α. Ειδικός Παθολόγος με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Επιστ. Συνεργάτις Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Γεωργόπουλος Η. Ειδικευόμενος Παθολογίας, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Γιαννακοπούλου Β. Καρδιολόγος, Επιμελήτρια Α΄, ΓΝ Ελευσίνας «ΘΡΙΑΣΙΟ»

Γιάννου Ε. Ποδολόγος-Ποδοθεραπεύτρια, Επιστ. Συνεργάτις Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Γιούρντα Α.-Μ. Νοσηλεύτρια ΤΕ, MSc, ΕΑΝΠ «ΜΕΤΑΞΑ»

Γκιζλής Β. Γεν. Ιατρός, Επιμελητής Α΄, Κ.Υ. Μουζακίου - Π.Ι. Μαυρομματίου Καρδίτσας, Μετεκπαιδευόμενος στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Γκρόζου Α. Επισκέπτρια Υγείας, Διαβητολογικό Κέντρο, Γ΄ Παθολογικό Τμήμα, ΓΝ Νίκαιας - Πειραιά «ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»

Δημητριάδης Γ. Καθηγητής Παθολογίας, Διευθυντής Β΄ Προπ. Παθολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών & Μονάδα Έρευνας, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου, Πανεπιστημιακό ΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ», Πρόεδρος Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας

Ηρακλειανού Σ. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθύντρια, Γ΄ Παθολογικό Τμήμα & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Θεοδωρακοπούλου Α. Προϊσταμένη Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Ιωαννίδης Ι. Παθολόγος με εξειδίκευση στο Διαβήτη, Διευθυντής Α΄ Παθολογικής Κλινικής, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Ιατρείου και Ιατρείου Παχυσαρκίας, «ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟ» ΓΝ Ν. Ιωνίας - Πατησίων

Καμαράτος Α. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Κάπελλα Μ. Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Καρρά Β. Νοσηλεύτρια ΠΕ, MSc, MHCM, PhD, Προϊσταμένη Μονάδας Εμφραγμάτων, ΓΝΑ «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ - ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΓΚ»


ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣΚατσούρη Β. Γενικός Ιατρός με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Επιμελήτρια Β΄ ΚΥ

Σοφάδων

Κόκκινος Α. Αν. Καθηγητής Παθολογίας, Α΄ Προπ. Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο Παν/μίου Αθηνών, ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ»

Κοντορίγα Α. Παθολόγος

Κούστας Η. Γενικός Ιατρός, Θήβα

Κουτρουμπέλλη Κ. Νοσηλεύτρια ΠΕ, PhD, Τομεάρχης ΝΥ, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Κουτσοβασίλης Α. MD, MSc, PhD, Παθολόγος - Διαβητολόγος, Επιμελητής Β΄, Γ΄ Παθολογική Κλινική- Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας - Πειραιά «ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»

Κρανιδιώτης Γ. Παθολόγος, Επιμελητής Α΄ Παθολογικού Τμήματος, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Κωνσταντινίδου Α. ΤΕ MSc, Υπεύθυνη Ηλεκτροφυσιολογικού και Αιμοδυναμικού Εργαστηρίου, ΓΝ Νίκαιας - Πειραιά « ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»

Κώνστας Χ. Φυσιοθεραπευτής, Επιστ. Συνεργάτης Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Λαναράς Λ. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Συντονιστής Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Ιατρείου, ΓΝ Λαμίας, Πρόεδρος Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας

Λέπουρας Α. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής - Διαβητολογικής Κλινικής, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου και Εξωτερικών Ιατρείων Σακχαρώδη Διαβήτη, Νοσοκομείο «ΙΑΣΩ GENERAL»

Λιάτης Σ. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Επιμελητής Α΄ Προπ. Παν/μιακής Κλινικής - Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ»

Λιόση Β. Παθολόγος, MSc, Αρχίατρος ΓΕΣ, Εξειδικευόμενη Διαβητολόγος, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Λούπα Χ. Παθολόγος με εξειδίκευση στο Διαβήτη - Λοιμωξιολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Διευθύντρια ΕΣΥ, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού, «Δ. ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ», Νοσοκομειακή Μονάδα «ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΝΓΚ»

Λυμπερόπουλος Ε. Αν. Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Β΄ Παθολογική Κλινική, Πανεπιστημιακό ΓΝ Ιωαννίνων

Μαζιώτη Χ. Επισκέπτρια Υγείας, MSc, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Μαντζάρα Ε. RN, Νοσηλεύτρια, Αν. Προϊσταμένη, ΜΕΘ, ΝΝΑ

Μαρακομιχελάκης Γ. Παθολόγος - Αγγειολόγος Διευθυντής ΕΣΥ, Υπεύθυνος Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού, Δ΄ Παθολογικό Τμήμα, ΓΝΑ «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»

Μεϊδάνη Μ. Νοσηλεύτρια ΤΕ, MSc, NFESC, Προϊσταμένη Γραφείου Εκπαίδευσης - Βιβλιοθήκης, «ΩΝΑΣΕΙΟ» Καρδιοχειρουργικό Κέντρο


ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣΜελετιάδου Μ. Νοσηλεύτρια ΠΕ, Προϊσταμένη Καρδιολογικού Τμήματος - Αιμοδυναμικού

Εργαστηρίου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Μελιδώνης Α. Παθολόγος-Διαβητολόγος, Συντονιστής Διευθυντής Α΄ Παθολογικής Κλινικής - Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ», Πρόεδρος Ελληνικού Κολλεγίου Μεταβολικών Νοσημάτων

Μήτρου Π. MD, PhD, Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Συνεργάτης Γενικού Γραμματέα Υπουργείου Υγείας, Επιστ. Συνεργάτις Β΄ Προπ. Παθολογική Κλινική Παν/μίου Αθηνών, Παν/μιακό ΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Μοσχοφίδου Μ. ΠΕ Κοινωνιολόγος

Μπακογιάννη Σ. Επισκέπτρια Υγείας, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Μπάμπαλη Β. Ιατρός Εργασίας, Περιφερειακό Γενικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά «ΜΕΤΑΞΑ»

Μπέλλος Γ. Δρ, MD, PhD, MRCGP, MEPMA, MEURACT, Συντονιστής Διευθυντής ΚΥ - ΠΕΔΥ Κορωπίου Αττικής, Μέλος Επιστ. Συμβουλίου 1ης ΥΠΕ Αττικής

Μπενρουμπή M. Παθολόγος, Διευθύντρια Διαβητολογικού Κέντρου, «ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ» Αθηνών

Μπιλιανού Ε. Καρδιολόγος, Διευθύντρια, Καρδιολογικό Τμήμα, Υπεύθυνη Λιπιδαιμικού Ιατρείου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Μπούσμπουλας Σ. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Γ΄ Παθολογικό Τμήμα, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Νίκαιας Πειραιά «ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»

Μπριστιάνου Μ. Δρ Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού, ΓΝ Λαμίας

Νικήτας Γ. Καρδιολόγος-Εντατικολόγος

Νικολάου Α. Γεν. Ιατρός με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Επιστ. Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Νικολοπούλου Σ. Νοσηλεύτρια ΤΕ, MSc, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Παναγιώτου Θ. Παθολόγος - Διαβητολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Παπαδοπούλου Σ. Νοσηλεύτρια ΤΕ, ΤΕΠ, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Παπαζαφειροπούλου Α. Δρ Παθολόγος με εξειδίκευση στο Διαβήτη, PhD, MSc στη Βιοστατιστική, Επιμελήτρια Β΄, Α΄ Παθολογική Κλινική - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Πατσουράκος Ν. Καρδιολόγος, Επιμελητής Α΄ ΕΣΥ, Υπεύθυνος Μονάδας Εμφραγμάτων Καρδιολογικού Τμήματος, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Πεφάνης Α. Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Συντονιστής Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής, ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»


ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣΡάπτης Α. Αν. Καθηγητής Παθολογίας - Διαβητολογίας, Β΄ Προπ. Παθολογική Κλινική,

Μονάδα Έρευνας - Διαβητολογικό Κέντρο Πανεπιστημίου Αθηνών, Παν/μιακό ΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Ρίχτερ Δ. Καρδιολόγος, MD, FESC, FAHA, Διευθυντής Β΄ Καρδιολογικής Κλινικής, «ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ» Αθηνών

Σερέτη Α. Παθολόγος- Διαβητολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Σιάννη Α. Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθύντρια Α΄ Παθολογικής Κλινικής, Κωνσταντοπούλειο ΓΝ Νέας Ιωνίας-Πατησίων

Σιγάλα Ε. Νοσηλεύτρια ΤΕ, MSc PhD (C), Ανάνηψη Καρδιοχειρουργημένων, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Σταθοκωστοπούλου Ε. Νοσηλεύτρια ΤΕ, Αιμοδυναμικό Εργαστήριο, Επεμβατική Καρδιολογία, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Στρουμπούλη Ε. Ακτινολόγος, Επιμελήτρια B΄, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Ταμουρίδη Γ. Νοσηλεύτρια, Νοσοκομείο Ελευσίνας «ΘΡΙΑΣΙΟ»

Τεντολούρης Ν. Καθηγητής Παθολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Α΄ Προπ. Παθολογική Κλινική & Ειδική Νοσολογία Παν/μίου Αθηνών, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ», Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Εσωτερικής Παθολογίας

Τζουγανάτου Ε.-Μ. MD, Ειδικευόμενη Παθολογίας, Α΄ Παθολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Τρικκαλινού Α. Παθολόγος - Εξειδικευόμενη Διαβητολόγος, Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Τσιλιβίγκου Μ. Νεφρολόγος, Υπεύθυνη Διευθύντρια Νεφρολογικού Τμήματος, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Τσομπανιάν Α. Νοσηλεύτρια ΤΕ, ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ Hospital Center

Φαντάκη Μ. Νοσηλεύτρια ΤΕ, MSc, ΓΝΑ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ»

Φουστέρης Ε. MD, PhD, Παθολόγος με μετεκπαίδευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών

Χαντανή Χ.-Ι. Νομικός

Χαντανής Σ. Καρδιολόγος, Διευθυντής, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Χασικίδης Χ. Διευθυντής Καρδιολόγος, ΓΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Χελιώτη Ε. Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Α΄, Νεφρολογικό Τμήμα, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»

Χέρας Π. Παθολόγος - Ογκολόγος, Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής, ΓΝ Άργους

Χουρδάκη Ε. Ειδική Παθολόγος, Επιστ. Συνεργάτις Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝ Πειραιά «ΤΖΑΝΕΙΟ»


ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΟργάνωσηΕλληνικό Κολλέγιο Μεταβολικών Νοσημάτων (Ε.ΚΟ.ΜΕ.Ν.)Μαιάνδρου 23, 115 28 Αθήνα • www.ekomen.netΔρ Α. Μελιδώνης, Παθολόγος - Διαβητολόγος, Συντονιστής Διευθυντής Α΄ Παθολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου, ΓΝΠ «ΤΖΑΝΕΙΟ», Πρόεδρος Ε.ΚΟ.ΜΕ.Ν.

Τόπος και χρόνος ΣυνεδρίουΤο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Μεταβολικά Νοσήματα 2018: Από τη θεωρία στην πράξη» θα πραγματοποιηθεί στο Ξενοδοχείο «AKS Porto Heli» από 7 έως 10 Ιουνίου 2018.

Γραμματεία ΣυνεδρίουΗ Γραμματεία του Συνεδρίου θα λειτουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια του Συνεδρίου και σύμφωνα με το Επιστημονικό Πρόγραμμα:

Congress World Μονοπρόσωπη ΙΚΕ Μιχαλακοπούλου 27, 115 28 Αθήνα 210 72 10001, 210 72 10052, 210 72 10025, 210 72 10051

Τεχνική Γραμματεία ΣυνεδρίουΤεχνική γραμματεία θα λειτουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια του Συνεδρίου.Θερμή παράκληση όλες οι παρουσιάσεις και ομιλίες να παραδίδονται στους υπεύθυνους τεχνικούς, τουλάχιστον μία ώρα πριν από την ώρα παρουσίασής τους σύμφωνα με το Επιστημονικό Πρόγραμμα.

Μόρια Συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης

Το Συνέδριο αξιολογήθηκε με 19 Μόρια (Credits) αναγνωρισμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ειδικευμένων Ιατρών (EECCME-UEMS) στο πλαίσιο της Συνεχιζόμενης Ιατρικής Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης (ΣΙΜΕ/CME-CPD) από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο.

Πιστοποιητικό ΣυμμετοχήςΠιστοποιητικό Συμμετοχής δικαιούνται όλοι οι εγγεγραμμένοι σύνεδροι, οι οποίοι θα παρακολουθήσουν τις εργασίες του Συνεδρίου. Για την παραλαβή του Μοριοδοτημένου Πιστοποιητικού Συμμετοχής, κρίνεται απαραίτητη η παρακολούθηση του 60% του συνόλου των ωρών του Επιστημονικού Προγράμματος.

ΈκθεσηΗ έκθεση φαρμακευτικών προϊόντων και βιβλίων θα λειτουργήσει σύμφωνα με το πρόγραμμα του Συνεδρίου.

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ

ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΥΠΟΔΟΡΙΑ ΕΓΧΥΣΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ 5 ΕΤΩΝ

Αγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Πηνελόπη Φακατσέλη, Βασιλική Λιόση, Α. Καμαράτος, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. Μελιδώνης

Α΄ Παθολογικό Τμήμα - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Αρκετές μελέτες έχουν βρει βελτιωμένο γλυκαιμικό έλεγχο με τη συνεχή υποδόρια έγχυση ινσουλίνης σε σύγκριση με τις πολλαπλές ενέσεις ινσουλίνης για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1). Σκοπός, συνεπώς, της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της 5ετούς επίδρασης της συνεχούς υποδόριας έγχυσης ινσουλίνης στο γλυκαιμικό έλεγχο σε άτομα με ΣΔ1.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήσαμε 26 ασθενείς (13 άνδρες/13 γυναίκες, μέσης ηλικία±SD: 51,9±12,3 έτη) οι οποίοι έφεραν συνεχή υποδόρια έγχυση ινσουλίνης και παρακολουθού-νται στο Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο». Σε όλα τα άτομα της μελέτης έγινε καταγραφή της HbA1c το 2ο και 5ο έτος της χρήσης της συνεχούς υποδόριας έγχυσης ινσουλίνης.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση τιμή της HbA1c (±1 σταθερά απόκλιση) κατά το 5ο έτος πα-ρακολούθησης ήταν 7,9±1,8%. Με βάση το φύλο, η τιμή της HbA1c ήταν 7,7±1,9% για τους άνδρες και 8,2±1,7% για τις γυναίκες της μελέτης (Ρ=0,47). Σε σύγκριση με το 2ο έτος παρακολούθησης των ατόμων της μελέτης, η μεταβολή της HbA1c το 2ο και 5ο έτος, αντίστοιχα, ήταν η εξής: 7,6±1,1% έναντι 7,9±1,8% (Ρ <0,001). Με βάση το φύλο η μεταβολή της HbA1c το 2ο και 5ο έτος, αντίστοιχα, για τους άνδρες που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν η εξής: 7,7±1,3% έναντι 7,7±1,9% (Ρ=0,32). Η μεταβολή της HbA1c το 2ο και 5ο έτος, αντίστοιχα, για τις γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν η εξής: 7,4±0,8% έναντι 8,2±1,6% (Ρ <0,001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι ο γλυκαιμικός έλεγχος ατόμων με ΣΔ1 και συνεχή υποδόρια έγχυση ινσουλίνης επιδεινώθηκε μεταξύ 2ου και 5ου έτους παρακολούθησης. Η επιδείνωση του γλυκαιμικού ελέγχου αφορούσε μόνο τις γυναίκες της μελέτης.


ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ 1

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟυΣΙΑΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Αγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Ελένη Ξουργιά, Λουίζα Μπούμη, Η. Γεωργόπουλος, Στυλιανή Παπαντωνίου, Π. Τσιάμαλος, Γ. Λοΐζος, Α. Μελιδώνης

Α΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2) αποτελεί έναν βασικό παράγοντα κινδύνου καρδιακής νόσου και αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (ΑΕΕ). Το ΑΕΕ αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου στα άτομα με ΣΔτ2, μάλιστα τα ποσοστά καρ-διαγγειακού θανάτου μεταξύ των ενηλίκων με ΣΔ είναι 2-4 φορές υψηλότερα συγκριτικά με τα αντίστοιχα ποσοστά των ατόμων δίχως ΣΔ.ΣΚΟΠΟΣ της μελέτης αποτελεί η συγκριτική αξιολόγηση της βαρύτητας εκδήλωσης ή/και έκβασης ΑΕΕ καθώς με τη χρήση διαφόρων μοντέλων πρόγνωσης ή νευρολογικής εκτί-μησης σε άτομα με ΣΔ και μη.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη, συμπεριλήφθηκαν 94 συνολικά ασθενείς (40 άνδρες, 46 με ΣΔτ2), με διάγνωση εισαγωγής ΑΕΕ, που νοσηλεύτηκαν στην Α΄ Παθολογική Κλινική του ΓΝΠ «Τζάνειο» το χρονικό διάστημα Ιούνιος-Δεκέμβριος 2016. Σε κάθε συμμετέχοντα προσδιορίστηκαν διάφοροι ανθρωπομετρικοί, κλινικοεργαστηριακοί και καρδιομεταβολικοί παράγοντες κινδύνου, καθώς και τα μοντέλα ESRS (Essen Stroke Risk Score), SPI-II (Stroke Prognosis Instrument II), και οι κλίμακες NIHSS (NIH Stroke Scale) και GCS (Glasgow Coma Scale) στην εισαγωγή και έξοδο των ασθενών.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση διάρκεια νοσηλείας των ασθενών ήταν 6.78±4.05 μέρες, και η μέση διάρκεια ΣΔ 10.8±12.31 έτη. Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στη διάρκεια νοσηλείας ανάμεσα στους ασθενείς με και χωρίς ΣΔτ2 (6,7±4,2 έναντι 6,8±3,7 ημέρες, P=0,86). Στην υποομάδα των ασθενών με ΑΕΕ και ΣΔτ2, παρατηρήθη-κε μείωση της μέσης τιμής της κλίμακας NIHSS μεταξύ εισαγωγής και εξόδου (8,4±1,6 έναντι 6,5±1,8, Ρ=0,003), ενώ δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην κλίμακα GCS (12,8±3,2 έναντι 12,5±3,4, Ρ=0,62). Στην υπο-ομάδα των ασθενών με ΑΕΕ χωρίς ΣΔτ2 παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις κλίμακες NIHSS (7,2±1,5 έναντι 5,1±1,5, Ρ=0,001) και GCS (13,2±2,5 έναντι 14,3±1,4, Ρ=0,003) μεταξύ εισαγωγής και εξόδου. Η επιμέρους σύγκριση των κλιμάκων μεταξύ ασθενών με ΣΔτ2 έναντι αυτών χωρίς ΣΔτ2 έδειξε ότι: η κλίμακα NIHSS δεν διέφερε τόσο κατά την εισαγωγή (9,04±7,89 έναντι 7,5±6,8, Ρ=0.39) όσο και κατά την έξοδο (6,5±7,8 ένα-ντι 4,1±5,5, Ρ=0,18), η κλίμακα GCS εισαγωγής δεν διέφερε ανάμεσα στις δύο ομάδες (12,7±3,2 έναντι 12,9±2,6, Ρ=0,74), ενώ διέφερε κατά την έξοδο (12,5±4,2 έναντι 14,2±1,5, Ρ=0,02), σημαντική επίσης διαφορά παρατηρήθηκε μεταξύ των υποομάδων για τα μοντέλα ESRS (4.38±0.92 έναντι 2.97±1.01, P <0.001) και SPI-II (7.83±2.22 έναντι 4.18±1.98, P <0.001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι η παρουσία ΣΔτ2 σε νοσηλευόμενα άτομα λόγω ΑΕΕ συνδέεται με δυσμενέστερη κλινική εικόνα και πρό-γνωση για μελλοντικό ΑΕΕ ή θανατηφόρο έκβαση.



ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΔΕΙΚΤΩΝ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗΣ ΡυθΜΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΚΡΟΠΡΟθΕΣΜΗ ΕΚΒΑΣΗ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Παπαδάκη, Ευδοξία Μπλέτσα, Βασίλης Κορδίνας, Σπύρος Κατέχης, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος Πέππας

Γ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το γλυκαιμικό προφίλ των ασθενών αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την έκβαση μετά από ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ). Υπάρχουν ενδείξεις επίδρασης της γλυκόζης κατά την εισαγωγή και κατά τη νοσηλεία με την έκβαση των ασθενών μετά από ισχαιμικό ΑΕΕ.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης είναι η εκτίμηση της επίδρασης των διαφορετικών τιμών γλυκόζης (κατά την εισαγωγή, νηστείας, μεταγευματικών καθώς και η μέση τιμή κατά τη νοσηλεία) με τη μακροπρόθεσμη έκβαση μετά από ισχαιμικό ΑΕΕ.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 164 ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύθηκαν και έλαβαν εξιτήριο από την Παθολογική Κλινική εντάχθηκαν σε αυτή την προοπτική μελέτη παρακολούθησης. Τα τελικά σημεία της μελέτης για το ένα έτος παρακολούθησης ήταν ο θάνατος (καρδιαγγειακής αιτιολογίας), ισχαιμικό ΑΕΕ, καθώς και η επιδείνωση της κλινικής-νευρολογικής εικόνας των ασθενών. Η εκτίμηση της επίδρασης των διαφορετικών τιμών γλυκόζης στην έκβαση μετά από ένα έτος παρακολούθησης έγινε με τη χρήση ξεχωριστών μοντέλων λογιστικής παλινδρόμησης για κάθε μέτρηση.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Εκ των ασθενών οι οποίοι εντάχθηκαν στη μελέτη 51 (31%) ήταν άτομα με σακχαρώδη διαβήτη (Ομάδα A) και 113 (69%) ήταν άτομα χωρίς σακχαρώδη διαβήτη (Ομάδα B). Η AUC των καμπυλών ROC (κάθε μια μετά από προσαρμογή προς όλους τους γνωστούς συγχυτικούς παράγοντες) για τη γλυκόζη εισαγωγής ήταν 0.699 (95% CI: 0.567-0.713, p=0.001) για την Ομάδα Α και 0.568 (95% CI: 0.504-0.659, p=0.043) για την Ομάδα B. Η AUC για τη γλυκόζη νηστείας κατά τη νοσηλεία ήταν 0.638 (95% CI: 0.528-0.776, p=0.023), και 0.492 (95% CI: 0.412-0.778, p=0.588) για τις Ομάδες A και B αντίστοιχα. Η AUC για τις μεταγευματικές τιμές γλυκόζης ήταν 0.613 (95% CI: 0.581-0.726, p=0.032) για την Ομάδα Α και 0.465 (95% CI: 0.399-0.638, p=0.344) για την Ομάδα Β, ενώ η AUC για τη μέση τιμή γλυκόζης κατά τη νοσηλεία ήταν 0.599 (95% CI: 0.532-0.789, p=0.028) και 0.411 (95% CI: 0.255-0.578, p=0.359) για τις Ομάδες Α και Β αντίστοιχα.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η τιμή της γλυκόζης κατά την εισαγωγή αποτελεί τον πιο σημαντικό προγνωστικό παράγοντα, σε σύγκριση με άλλες τιμές γλυκόζης κατά τη νοσηλεία, για την έκβαση κατά τους πρώτους δώδεκα μήνες μετά από ισχαιμικό ΑΕΕ τόσο για τα άτομα με διαβήτη όσο και για τα άτομα χωρίς σακχαρώδη διαβήτη.



ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΜΠΑΓΛΙφΛΟΖΙΝΗΣ ΩΣ ΔΕυΤΕΡΟ θΕΡΑΠΕυΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗ ΡυθΜΙΣΗ ΣΕ ΣυΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΔΙΣΚΙΑ

Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Χαράλαμπος Ταμβάκος, Ιωάννης Κουνελάκης, Ουρανία Αποστόλου, Μαρία Μπουρίκου, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Δημήτριος Παναγιώτου, Θεόδωρος Πέππας


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η επίδραση της εμπαγλιφλοζίνης στον γλυκαιμικό έλεγχο, στους παράγοντες του καρδιομεταβολικού και καρδιαγγειακού κινδύνου έχει αποδειχθεί από τα αποτελέσματα της μελέτης EMPAREG-OUTCOME. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η εκτίμηση της ποιοτικής επίδρασης της εμπαγλιφλοζίνης ως επιλογή δεύτερου θεραπευτικού βήματος σε σχέση με άλλα αντιδιαβητικά χάπια.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 386 ασθενείς επιλέχθηκαν για αυτή τη μελέτη. 148 ασθενείς έλαβαν εμπαγλιφλοζίνη, 129 βιλνταγλιπτίνη και 109 γλιμεπιρίδη. Επίσης και οι τρεις ομάδες λάμβαναν μετφορμίνη. Μετά από τρεις και έξι μήνες αξιολογήθηκαν ο γλυκαιμικός έλεγχος (HbA1c), η συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία (μέσω του ερωτηματολογίου Morisky 8-Item Medication Adherence Questionnaire), η ποιότητα ζωής (SF-12) και η αυτοεκτίμηση (Rosenberg self-esteem scale).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Δεν υπήρξε διαφοροποίηση μεταξύ των τριών ομάδων στην αρχή της μελέτης για την HbA1c (p=0.225), τη διάρκεια του διαβήτη (p=0.273), το σωματικό βάρος (p=0.448), την αρτηριακή πίεση (p=0.232) και την LDL-c (p=0.163). Η ομάδα που λάμβανε εμπαγλιφλοζίνη παρουσίασε μεγαλύτερο βαθμό συμμόρφωσης σε σχέση με τις άλλες δύο ομάδες (p=0.020) και σημαντικό βαθμό βελτίωσης της ποιότητας ζωής σύμφωνα με την SF-12 (p=0.023) [στο κομμάτι της ψυχικής υγείας (p=0.026) αλλά και της φυσικής υγείας (p=0.011)]. Δεν υπήρξε βελτίωση στην SF -12 για την ομάδα της βιλνταγλιπτίνης (p=0.079), ενώ υπήρξε ελάττωση του σκορ της SF-12 για την ομάδα της γλιμεπιρίδης. Η ομάδα της εμπαγλιφλοζίνης πέτυχε σημαντική βελτίωση της αυτοεκτίμησης σύμφωνα με την κλίμακα Rosenberg (p=0.031) αντίθετα με τις άλλες ομάδες. Η θετική ποιοτική επίδραση της εμπαγλιφλοζίνης επετεύχθη μετά το πρώτο τρίμηνο και βελτιώθηκε στο τέλος των έξι μηνών.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χρήση της εμπαγλιφλοζίνης ως δεύτερης γραμμής θεραπεία έχει σημαντική ποιοτική επίδραση στη θεραπεία των ασθενών. Οι ασθενείς που λαμβάνουν εμπαγλιφλοζίνη παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής, στη θεραπευτική συμμόρφωση και αυτοεκτίμηση ήδη μετά από τρεις μήνες θεραπείας και αυτή η επίδραση βελτιώνεται ακόμη περισσότερο μετά από έξι μήνες.



Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ υΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨυΧΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟυ

Στυλιανή Παπαδοπούλου

Νοσηλεύτρια ΤΕ, ΤΕΠ, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO, 1948) «υγεία» καλεί-ται η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής, κοινωνικής, οικονομικής ευεξίας, και όχι η απουσία νόσου ή αναπηρίας. Ο άνθρωπος, καθόλα τη διάρκεια της ζωής του, έρχεται αντιμέτωπος με καταστάσεις που διαταράσσουν την υγεία και την ατομική του ευεξία. Ένα πρόβλημα υγείας, ξεκινάει αρχικά αιφνίδια και από την οξεία φάση περιπλέκεται σε χρόνια κατάσταση. Ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης, προβλήματα από το αναπνευστικό, το καρδιαγγειακό, αυτοάνοσα νοσήματα, εισβάλουν απότομα στο προφίλ του φαινομενικά υγιούς ατόμου, προκαλώντας συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης, θυμού, απομόνωσης, μετατραυματικού στρες και διαταράσσουν την καθημερινότητά του. Στην προσπάθειά του το άτομο να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα, κινητοποιεί μηχανισμούς άμυνας προκειμένου να προσαρμοστεί στις ιδιάζουσες καταστάσεις. Η άρνηση, ο θυμός, η εκλογίκευση θεω-ρούνται μερικές από τις ψυχικές διεργασίες που αναμοχλεύει ο ανθρώπινος οργανισμός, μέχρι την αποδοχή της νόσου. Ο ρόλος του νοσηλευτή, είναι ουσιαστικός και καθοριστικός, σε συνεργασία πάντα και με άλλους φροντιστές υγείας, προκειμένου ο πάσχων να προ-σαρμοστεί στη νέα τάξη πραγμάτων.ΣΚΟΠΟΣ: της παρούσης εργασίας είναι, η βοήθεια στο πάσχων άτομο να κατανοήσει το γεγονός της απώλειας της υγείας του, καθώς και η μελέτη των ψυχικών διεργασιών που θα τον οδηγήσουν στην αποδοχή της νόσου.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Αναζητήθηκε ελληνική και ξένη βιβλιογραφία σε επιστημονικά άρθρα και περιοδικά, καθώς και σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (pubmed), τη χρονική περίοδο 2013-2018 και νωρίτερα, με λέξεις κλειδιά: “loss of health”, “mental processes”, “accepted disease”.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Πράγματι, η απώλεια της υγείας, ως ανυπέρβλητο αγαθό, φαντάζει για τον ανθρώπινο νου ένα γεγονός εκτός ορίων διαχείρισης. Ωστόσο, ο ανθρώπινος οργανισμός, είναι κατά τέτοιο τρόπο κατασκευασμένος, ώστε να αναδύει μηχανισμούς άμυνας γνωστούς και ως ψυχικές διεργασίες, προκειμένου περνώντας τα διάφορα στάδια να αποδεχτεί τη νόσο. Ο νοσηλευτής, ως μέλος της ομάδας υγείας καλείται να παίξει ένα ρόλο υποστηρικτικό και συμβουλευτικό, στηρίζοντας τον πάσχοντα και την οικογένειά του στην αντιμετώπιση της δοκιμασίας αυτής. Αρκετές είναι οι ερευνητικές μελέτες που ασχολούνται με τους ανθρώπους κάθε ηλικίας, των οποίων η υγεία διαταράσσεται αιφ-νίδια από κάποιο χρόνιο νόσημα, καθώς και με τα υποστηρικτικά μέσα που θα πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου η αποδοχή της νόσου να είναι ομαλή.ΛΕξΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: “loss of health”, “mental processes”, “accepted disease”



ΑΣθΕΝΗΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 1 ΚΑΙ ΣΤΗθΑΓΧΗ

Μ. Μυλωνά, Π. Τόσκας, Χρ. Καπέλιος, Στ. Βάκρου, Στ. Λιάτης

Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καπο-διστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΣΚΟΠΟΣ: Η βιταμίνη Β12 ή κοβαλαμίνη αποτελεί υδατοδιαλυτή βιταμίνη, η οποία δια-δραματίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση του DNA, την αιμοποίηση και τη λειτουργία των νευρώνων. Η κλινική εικόνα της έλλειψής της ωστόσο σχετίζεται με αιμοποιητικές και νευρολογικές διαταραχές. Σκοπός της παρουσίασης είναι να αναδειχθεί ενδιαφέρουσα περίπτωση ασθενούς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1) και στεφανιαία νόσο, ο οποίος εμφάνισε στηθάγχη σε έδαφος αναιμίας από έλλειψη Β12.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής, άρρεν, 51 ετών, με γνωστό ιστορικό ΣΔ1 και στεφανιαί-ας νόσου, παραπέμφθηκε στην κλινική μας από την καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου μας, όπου νοσηλευόταν προς αντιμετώπιση στηθαγχικού επεισοδίου αποδιδόμενου σε αναιμία, προς διερεύνηση πανκυτταροπενίας και αποκλεισμό υποκείμενου αιματολογικού νοσήματος. Κλινικά ήταν απύρετος, αιμοδυναμικά σταθερός, χωρίς ηπατοσπληνομεγαλία ή λεμφαδενοπάθεια, ενώ εργαστηριακά εμφάνιζε πανκυτταροπενία [WBC=4100 (2300 ουδετερόφιλα), HCT=19.3%, Hb=6.7, MCV=110, PLT=90.000], υψηλή τιμή LDH=2133 (max 220) και Β12 <30. Εκτιμήθηκε άμεσα επίχρισμα περιφερικού αίματος από τους αιματολόγους της κλινικής μας με επιβεβαίωση ευρημάτων της μεγαλοβλαστικής αναιμί-ας. Ο ασθενής τέθηκε άμεσα σε αναπλήρωση με inj. Articlox 1×1 IM και tb Filicine 1×1, ενώ μεταγγίστηκε με 2 ΜΣΕ. Εξήλθε κλινικοεργαστηριακά βελτιωμένος με σύσταση για ενδοσκόπηση ανωτέρου πεπτικού μετά την αποκατάσταση της τιμής του αιματοκρίτη του σε φυσιολογικά επίπεδα, γεγονός που επήλθε μετά δίμηνο. Η ιστολογική εξέταση του βιοπτικού υλικού από τον στόμαχο του ασθενούς τότε ανέδειξε ατροφική γαστρίτιδα, ενώ ο ασθενής εξέφραζε ακόμη θετικά anti GAD65 και ΙΑ2 Abs, όπως και anti PCA Abs.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η αυτοάνοση γαστρίτιδα με εκδήλωση μεγαλοβλαστική αναιμία από έλλειψη Β12 είναι αρκετά συχνή σε ασθενείς με ΣΔ1, καθώς οι τελευταίοι ενδέχεται να την εμφανίσουν κατά 3-5 φορές πιο συχνά από τον γενικό πληθυσμό. Οι ασθενείς εμφα-νίζουν συχνά αυτοαντισώματα έναντι ενδογενούς παράγοντα και τοιχωματικών κυττάρων, ενώ θα πρέπει να ελέγχονται προς αποκλεισμό έλλειψη Β12 και των επιπλοκών αυτής.



ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ θΕΜΑ ΓΟΝΙΔΙΩΝ: ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΣ ΑΣθΕΝΗΣ ΜΕ ΑθΕ-ΡΑΠΕυΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΗ υΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Π. Κοντραφούρη, Ε. Κούρτη, Α. Κοψαυτοπούλου, Κ. Ρέππας, Γ. Μηλάς, Μ. Μυλωνά

Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα

ΣΚΟΠΟΣ: Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία (ΟΥ) συνιστά γενετική διαταραχή κληρονο-μούμενη με τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα. Χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα LDL-C και πρώιμες εκδηλώσεις αθηρωματικής νόσου. Διακρίνεται στην ετερόζυγη και την ομόζυγη μορφή. Στους άνδρες, επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως κατά τη διάρκεια της 4ης-5ης δεκαετίας της ζωής, ενώ στις γυναίκες, μία δεκαετία νωρίτερα. Στόχος της παρούσας είναι η ανάδειξη ενδιαφέροντος περιστατικού με ΟΥ με πρώτη εκδήλωση νόσου ένα παροδικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία αρκετά προχωρημένη.ΥΛΙΚΟ: Ασθενής ελληνικής καταγωγής 84 ετών, σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, αθλού-μενος καθημερινά επί 50ετία, με ιστορικό αρτηριακής υπέρτασης υπό αγωγή και οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας άνευ αγωγής, προσήλθε στην κλινική μας λόγω υπαισθησίας και αιμωδιών δεξιού άνω και κάτω άκρου διάρκειας περίπου 20 λεπτών.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η αξονική τομογραφία εγκεφάλου δεν ανέδειξε οξύ ισχαιμικό ή αιμορ-ραγικό σύμβαμα. Ουδέν ανεδείχθη στην κλινική εξέταση, ενώ ανευρέθησαν αυξημένες τιμές ολικής χοληστερόλης και LDL-C (270 mg/dl και 220 mg/dl αντίστοιχα). Το Doppler καρωτίδων-σπονδυλοβασικών αρτηριών ανέδειξε στένωση (ΔΕ) καρωτίδας (~45%), ενώ δεν αναγνωρίστηκε αρρυθμία στο 24ωρο Holter ρυθμού. Έγινε έναρξη αγωγής με ροσουβαστατίνη 20 mg και salospir 100 mg με συνέχιση της αντιυπερτασικής αγωγής.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία οφείλεται κυρίως σε μεταλλάξεις του γονιδίου, που κωδικοποιεί τον υποδοχέα της LDL-C, αλλά και σε έτερες αφορούσες το γονίδιο της apo-B ή της PCSK9. Η διάγνωσή της δεν απαιτεί γονιδιακό έλεγχο, αρκεί η ανεύρεση αυξημένων τιμών LDL-C στον ορό σε συνδυασμό με τη διαπίστωση παρόμοιου λιπιδαιμικού προφίλ σε συγγενείς 1ου βαθμού είτε οικογενειακού ιστορικού πρώιμης αθηρωματικής νόσου, ωστόσο απόλυτα απαραίτητη είναι η θεραπεία της προς αποφυγή αναπηρίας και θανάτου. Σπάνια αναγνωρίζονται ασθενείς σε προχωρημένη ηλικία χωρίς προηγούμενη ως τότε εκδήλωση της αθηρωματικής τους νόσου.



ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΠΟΔΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΡΙΜΗ-ΝΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ

Η. Γεωργόπουλος, Χ. Σεραφείμ, Α. Χατζόπουλος, Π. Χέρας

Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Μελέτης Ψυχοσωματικών Προβλημάτων

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το διαβητικό πόδι θεωρείται από τις σοβαρότερες επιπλοκές των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη. Τα έλκη που μπορεί να εμφανιστούν στα κάτω άκρα των ασθενών, αν δεν αντιμετωπιστούν κατάλληλα, καθυστερούν την επούλωση και μπορεί να οδηγήσουν σε μερικό ή ολικό ακρωτηριασμό των κάτω άκρων και σε φτωχή ποιότητα ζωής.ΣΚΟΠΟΣ της παρούσης μελέτης ήταν η εκτίμηση της βελτίωσης της κλινικής εικόνας μετά από τρίμηνη εντατικοποιημένη παρέμβαση σε ειδικό εξειδικευμένο ιατρείο διαβητικού ποδιού και να διερευνηθεί, αν και κατά πόσο, βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής των ασθενών στο τέλος της παρέμβασης, συγκριτικά με την έναρξη της.ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι ημι-πειραματική. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για σχέδιο μελέτης προ-μετά. Η εκτίμηση της κλινικής εικόνας έγινε με αξιολόγηση της επούλωσης του έλκους, μέτρηση ΒΜΙ, HbA1c και άλλων παραμέτρων. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 80 διαβητικοί ασθενείς του Γενικού Νοσοκομείου Αρ-γολίδας που εμφάνισαν διαβητικό έλκος.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το 42,5% των περιστατικών παρουσίασε πλήρη επούλωση των ελκών, ενώ παρουσιάστηκε και στατιστικά σημαντική βελτίωση σε όλες τις υποκατηγορίες της ποιότητας ζωής. Οι περισσότερες υποκλίμακες του SF-36 ήταν άνω του 50% με εξαίρεση την υποκλίμακα του περιορισμού ρόλων εξαιτίας της σωματικής υγείας που η μέση τιμή της ήταν 44,1%.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η συμμετοχή σε δομημένο εξειδικευμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης διαβητικού ποδιού τρίμηνης διάρκειας, βελτιώνει αισθητά την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να εξασφαλίζει την κλινική τους ασφάλεια.



ΟΙ ΔΙΑΤΡΟφΙΚΕΣ ΣυΝΗθΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΑΣθΕΝΩΝ ΤΟυ ΝΟΜΟυ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΟυΣ ΣΤΗ ΡυθΜΙΣΗ ΤΟυ ΣΑΚΧΑΡΟυ



ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι διατροφικές συνήθειες συνδέονται με την εμφάνιση αλλά και την πρόληψη χρονίων νοσημάτων όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης, ο καρ-κίνος, η νόσοι Parkinson και Alzheimer.ΣΚΟΠΟΣ της παρούσης μελέτης ήταν η διερεύνηση των διατροφικών συνηθειών των διαβητικών ασθενών του νομού Αργολίδας και της σχέσης τους με τη μεσογειακή διατροφή καθώς και την επίπτωση τους στη ρύθμιση του σακχάρου.ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: 204 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, κατοίκους του νομού Αργολίδας. Για τη συλλογή των στοιχείων χρησιμοποιήθηκε ειδικό, αυτοσυ-μπληρούμενο ερωτηματολόγιο και το δείγμα υπεβλήθη σε βιοχημικές εξετάσεις αίματος και γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, ζύγιση του σωματικού του βάρους και μέτρηση του ύψους του. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του προγράμματος STATA 13.0 SE.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι διαβητικοί του νομού Αργολίδας φάνηκε ότι ακολουθούσαν πρότυπο μεσογειακής διατροφής με μέση τιμή του δείκτη συμμόρφωσης 11,5. Για κάθε μονάδα αύξησης του δείκτη αναμενόταν αύξηση της HDL κατά 1,42 mg/dl. Η μέση τιμή της γλυ-κοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ήταν 7,25%. Η καθημερινή κατανάλωση δημητριακών και λαδερών συνδέθηκε με χαμηλότερες τιμές γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης και επομένως καλύτερης ρύθμισης του σακχάρου.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η μεσογειακή διατροφή φαίνεται ότι δρα προστατευτικά στη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, ενώ έχει και καρδιοπροστατευτική δράση μέσω της αύξησης της HDL χοληστερόλης. Οι διαβητικοί ασθενείς του νομού Αργολίδας μπορούν να βελτιώσουν την υγεία τους υιοθετώντας πλήρως τη μεσογειακή διατροφή μέσα από προγράμματα αγωγής και προαγωγής υγείας.



ΟΞΕΙΑ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΤΙΔΑ ΛΟΓΩ ΕΠΙΚΤΗΤΗΣ ΧυΛΟΜΙΚΡΟΝΑΙΜΙΑΣ

Π. Κοντραφούρη, Ε. Κούρτη, Α. Κοψαυτοπούλου, Κ. Ρέππας, Β. Ανδριανέσης, Μ. Μυλωνά

Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Αθήνα

ΣΚΟΠΟΣ: Η οξεία παγκρεατίτιδα (Ο.Π.) συνιστά οξεία φλεγμονή του παγκρέατος, η οποία χαρακτηρίζεται από κοιλιακό άλγος και αυξημένες τιμές παγκρεατικών ενζύμων. Η αιτιο-παθογένεια της Ο.Π. ποικίλλει, η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ ωστόσο αποτελεί ένα από τα αίτια τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας παγκρεατίτιδας, όπως επίσης και αίτιο επίκτητης υπερτριγλυκεριδαιμίας.ΥΛΙΚΟ: Ασθενής, 48 ετών, ελληνικής καταγωγής, με ελεύθερο ατομικό ιστορικό, χρόνια ωστόσο κατανάλωση αιθυλικής αλκοόλης (>50 g/d), προσήλθε στο εξωτερικό παθολογικό ιατρείο λόγω σταδιακά επιδεινούμενης επιγαστραλγίας με αντανάκλαση στη ράχη και την οσφύ από 24ώρου με συνοδά δύο επεισόδια εμέτων (αναφορά παρόμοιας συμπτωματο-λογίας και στο εγγύς παρελθόν).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τον εργαστηριακό έλεγχο, ανευρέθηκε σοβαρή υπερτριγλυκερι-δαιμία της τάξης των 3500 mg/dl και επηρεασμένη ηπατική βιοχημεία με φυσιολογική τιμή αμυλάσης ορού. Διενεργήθηκε υπερηχογράφημα ήπατος-χοληφόρων-παγκρέατος, στο οποίο ανεδείχθη σημαντικού βαθμού ηπατομεγαλία και λιπώδης διήθηση ήπατος, ενώ η αξονική τομογραφία κοιλίας είχε ευρήματα συμβατά με εικόνα χρόνιας παγκρεατίτιδας (ασβεστοποίηση παγκρεατικού πόρου). Ο λοιπός έλεγχος θυρεοειδικής και νεφρικής λει-τουργίας, όπως και ο ιολογικός ήταν άνευ παθολογικών ευρημάτων. Ο ασθενής τέθηκε σε ουδέν pos αρχικά και έπειτα σε σταδιακή έναρξη σίτισης ηπατοπαθούς, όπως και σε λιπιδαιμική αγωγή με φαινοφιβράτη 145 mg και ω3 λιπαρά οξέα 4 g/ημέρα. Ο ασθενής παρουσίασε σημαντική κλινικοεργαστηριακή βελτίωση, εξήλθε με τιμή τριγλυκεριδίων ορού 405 mg/dl και σύσταση για διακοπή αλκοόλης, συνέχιση λιπιδαιμικής αγωγής και δίαιτας ηπατοπαθούς.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η κατανάλωση αλκοόλης δύναται να προκαλέσει υπερτριγλυκερι-δαιμικής αιτιολογίας οξεία παγκρεατίτιδα. Παθοφυσιολογικά αναγνωρίζεται μεν δοσοε-ξαρτώμενη σχέση κατανάλωσης αλκοόλ και τιμής τριγλυκεριδίων ορού, με αποτέλεσμα να προκαλείται εν τέλει οξεία παγκρεατίτιδα, όπως και πρόκληση υπερτριγλυκεριδαιμίας από τη χρήση αλκοόλης (επίκτητη χυλομικροναιμία), επιδεινώνοντας μία ήδη υπάρχουσα γενετική υπερλιπιδαιμία (μετάπτωση υπερλιπιδαιμίας τύπου IV σε υπερλιπιδαιμία τύπου V/επίκτητη χυλομικροναιμία κατά Fredrickson).



ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ θΝΗΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΣθΕΝΩΝ ΠΟυ ΝΟΣΗΛΕυΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗ ΤΟυ ΑΝΑΠΝΕυΣΤΙΚΟυ ΣυΣΤΗΜΑ-ΤΟΣ ΣΕ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ευφροσύνη Ευστρατιάδη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Κ. Αναγνωστοπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Γ. Κρανιδιώτης, Α. Καμαράτος, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Είναι γνωστό ότι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος επη-ρεάζουν περίπου 4 εκατομμύρια άτομα ετησίως και, σε συνδυασμό με τη γρίπη, αποτελούν την όγδοη κύρια αιτία θανάτου. Παρόλα αυτά, λίγες είναι οι υπάρχουσες μελέτες που έχουν διερευνήσει τις κύριες αιτίες θανάτου σε ασθενείς που νοσηλεύονται με λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Σκοπός, συνεπώς, της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των προγνωστικών παραγόντων της ενδονοσοκομειακής θνητότητας σε ασθενείς που νοσηλεύτηκαν για λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Μελετήσαμε 59 ασθενείς (31 άνδρες/28 γυναίκες, μέσης ηλικία±SD: 79,1±12,8 έτη) που νοσηλεύτηκαν για λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος στο Α΄ Πα-θολογικό Τμήμα του ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο» το χρονικό διάστημα Ιούνιος 2017-Δεκέμβριος 2017. Σε όλα τα άτομα της μελέτης έγινε καταγραφή των δημογραφικών χαρακτηριστικών, του ατομικού ιστορικού, του εργαστηριακού ελέγχου εισαγωγής και της έκβασης τους. Επιπλέον υπολογίστηκαν το pneumonia severity score και το CURB-65.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά παρατηρήθηκαν 18 (31%) θάνατοι και η μέση διάρκεια νο-σηλείας ήταν 8,6±6,2 ημέρες. Αντιγριππικό εμβολισμό είχε κάνει το 31,7% των ατόμων της μελέτης, ενώ εμβόλιο έναντι του πνευμονιοκόκκου είχε κάνει το 26,8%. Από τα άτομα της μελέτης, το 27,1% είχε ιστορικό στεφανιαίας νόσου, το 52,5% αρτηριακής υπέρτασης, το 25,4% καρδιακής ανεπάρκειας, το 30,5% κολπικής μαρμαρυγής, το 11,9% αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, το 11,9% ιστορικό κακοήθειας, το 8,5% χρόνιας νεφρικής νόσου, το 22% νευροεκφυλιστικών παθήσεων και το 23,7% σακχαρώδη διαβήτη. Η ανάλυση λογαριθμικής παλινδρόμησης έδειξε ότι η ενδονοσοκομειακή θνητότητα σχετιζόταν θετικά (σχετικός κίνδυνος: 1,05, 95% όρια αξιοπιστίας: 1,02-1,09) με το pneumonia severity score και αρνητικά με το ιστορικό αντιγριππικού εμβολισμού (σχετικός κίνδυνος: 0,11, 95% όρια αξιοπιστίας: 0,01-0,19).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης επιβεβαιώνουν τα την αξία του αντιγριππικού εμβολισμού και αναδεικνύουν τον προστατευτικό ρόλο τους στη μείωση της θνητότητας σε νοσηλευόμενους ασθενείς με λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Τέλος, επιβεβαιώθηκε ο προγνωστικός ρόλος του pneumonia severity score.



Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΓΛυΚΑΙΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Αγγελική Αγγελίδη, Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Ελένη Ξουργιά, Η. Γεωργόπουλος, Λουίζα Μπούμη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Α. Καμαράτος, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΣΚΟΠΟΣ: Το ΑΕΕ αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως και την πιο συχνή αιτία μόνιμης αναπηρίας. Πρωταρχικός και ακρογωνιαίος λίθος για την αντιμετώπιση των ΑΕΕ είναι η πρωτογενής πρόληψη και η αντιμετώπιση των βασικών πα-ραγόντων κινδύνου. Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί διερεύνηση των παραμέτρων που συνδέονται με θανατηφόρο έκβαση ατόμων με ΑΕΕ.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη, συμπεριλήφθηκαν 94 συνολικά ασθενείς (40 άνδρες, 46 με ΣΔτ2), με διάγνωση εισαγωγής ΑΕΕ, οι οποίοι νοσηλεύθηκαν στην Α΄ Παθολογι-κή Κλινική του ΓΝΠ «Τζάνειο» το χρονικό διάστημα Ιούνιος-Δεκέμβριος 2016. Σε κάθε συμμετέχοντα προσδιορίστηκαν διάφοροι ανθρωπομετρικοί, κλινικοεργαστηριακοί και καρδιομεταβολικοί παράγοντες κινδύνου (συμπεριλαμβανομένων της μεταβλητότητας της γλυκόζης αίματος της συστολικής, διαστολικής και μέσης αρτηριακής πίεσης), παρουσία συννοσηροτήτων, οι κλίμακες NIHSS (NIH Stroke Scale) και GCS (Glasgow Coma Scale) στην εισαγωγή και έξοδο των ασθενών καθώς και τα μοντέλα ESRS (Essen Stroke Risk Score), SPI-II (Stroke Prognosis Instrument II).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μέση διάρκεια νοσηλείας των ασθενών ήταν 6.78±4.05 μέρες, και η μέση διάρκεια ΣΔτ2 10.8±12.31 έτη. Θανατηφόρος έκβαση παρατηρήθηκε στο 10,6% του συνόλου των νοσηλευόμενων ασθενών (6,3% στην ομάδα ατόμων χωρίς ΣΔτ2 και 15,2% στην ομάδα των ατόμων με ΣΔτ2). Από την ανάλυση του συνόλου των παραμέ-τρων η θανατηφόρος έκβαση φάνηκε να εμφανίζει θετική συσχέτιση με την παρουσία ΣΔτ2 (RR: 4,28, 95% CI: 0,76-24,07, P=0.09), την κλίμακα NIHSS (RR: 1.15, 95% CI: 1.04-1.27, P=0.007) και τη μεταβλητότητα της γλυκόζης αίματος (RR: 1,02, 95% CI: 1,01-1,03, P=0.025), ενώ αρνητική συσχέτιση με την κλίμακα GCS (RR: 0,73, 95% CI: 0,57-0,94, P=0,014).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι η βαρύτερη νευρο-λογική εικόνα εκδήλωσης ενός ΑΕΕ και η παρουσία ΣΔτ2 συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο θανατηφόρου έκβασης σε νοσηλευόμενους ασθενείς με ΑΕΕ. Επιπρόσθετα, η γλυκαιμική μεταβλητότητα φαίνεται να αποτελεί έναν ανεξάρτητο τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου θανατηφόρου τον οποίο θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας κατά τη νοσηλεία ατόμων με ΑΕΕ.



υΠΑΡΧΕΙ ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟυΣΙΑΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟυΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ-ΧΟΛΗφΟΡΩΝ: ΚΑΤΑΓΡΑφΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΣΕ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Ελένη-Μαργαρίτα Τζουγανάτου, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Λουίζα Μπούμη, Στυλιανή Παπαντωνίου, Γ. Κρανιδιώτης, Θ. Δερμάτης, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Πολλές επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) και διάφορων τύπων καρκίνου, όπως στο ήπαρ, στο πάγκρεας, στο ενδομήτριο, στο νεφρό, στο μαστό, στον προστάτη, στην ουροδόχο κύστη και στο παχύ έντερο. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η καταγραφή των περιστατικών με καρκίνο παγκρέατος και χοληφόρων που νοσηλεύθηκαν σε παθολογική κλινική.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 11 ασθενείς, μέσης ηλικίας (± τυπική απόκλιση) 76,2±11,7 έτη που νοσηλεύτηκαν με καρκίνο παγκρέατος και χοληφόρων στην Α΄ Παθολογική Κλινική του ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο» το χρονικό διάστημα Ιούλιος 2017 - Δεκέμβριος 2017. Σε όλα τα άτομα της μελέτης έγινε καταγραφή των δημογραφικών χαρακτηριστικών, της αιτίας εισαγωγής, του ιστορικού ΣΔ2 και της έκβασης τους.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 11 ασθενείς οι 7 είχαν γνωστό ιστορικό ΣΔ2 (HbA1c 10,1±3,9%, διάρκεια ΣΔ2 18,1±6,7). Δύο ασθενείς είχαν καρκίνο χοληφόρων (18,2%) και 9 καρκίνο παγκρέατος (81,8%). Από τους ασθενείς με ΣΔ2, ένας είχε καρκίνο χοληφό-ρων και 7 καρκίνο παγκρέατος. Τρεις από τους ασθενείς με ΣΔ2 ανέφεραν πρωτοδιάγνωση διαβήτη το τελευταίο έτος η οποία προηγήθηκε της εμφάνισης καρκίνου παγκρέατος. Επι-πλέον, 3 από τους ασθενείς με ΣΔ2 και καρκίνο παγκρέατος παρουσίασαν απορρύθμιση του διαβήτη τους ασθενείς το τελευταίο εξάμηνο. Ως προς τα επιμέρους συμπτώματα, ένας ασθενείς εισήχθη λόγω απώλειας σωματικού βάρους, 3 λόγω αδυναμίας-καταβολής, ένας λόγω αναιμίας και 6 λόγω ίκτερου. Και οι 11 ασθενείς πέθαναν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η παρουσία ΣΔ2 και ο φτωχός γλυκαιμικός έλεγχος συνδέονται με συχνότερη εμφάνιση και ταχύτερη επιδείνωση του παγκρεατικού καρκίνου. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μεγαλύτερες προοπτικές μελέ-τες προκείμενου να στοιχειοθετηθεί η συσχέτιση του παγκρεατικού καρκίνου και του ΣΔ2.



ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΙΝΣΟυΛΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΛυ-ΚΑΙΜΙΚΗ ΡυθΜΙΣΗ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΧΑΜΗΛΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ

Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Χαράλαμπος Ταμβάκος, Μαρία Μπουρίκου, Γεώργιος Κοκοτός, Ιωάννης Κλόγκερι, Δημήτριος Παναγιώτου, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος Πέππας


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ινσουλίνη degludec αποτελεί τη νέα ινσουλίνη μακράς δράσης η οποία έχει υψηλότερο κόστος και μεγαλύτερη διάρκεια δράσης, ενώ παρουσιάζει λιγότερες νυχτερινές υπογλυκαιμίες και επιτρέπει τη μεταφορά του χρόνου χορήγησης κατά 8 ώρες. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης της ινσουλίνης degludec στη ρύθμιση και την ποιότητα ζωής αδύναμων οικονομικά ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2).ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Εντάχθηκαν στη μελέτη 116 οικονομικά αδύναμοι ασθενείς (52.6% γυναίκες), σύμφωνα με τον κώδικα φορολογίας εισοδήματος οι οποίοι έλαβαν degludec μαζί με δισκία και/ή GLP-1 αγωνιστή ή ήταν σε σχήμα εντατικοποιημένης ιν-σουλινοθεραπείας. Έξι μήνες αργότερα έγινε διερεύνηση του γλυκαιμικού ελέγχου, της ποιότητας ζωής (SF-12) και της συμμόρφωσης στη θεραπεία (με την κλίμακα Morisky).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 116 ασθενείς ηλικίας 61.78±8.64 έτη και διάρκειας διαβήτη 10.87±4.62 έτη, 73.8% έλαβαν degludec και δισκία, 10.2% έλαβαν degludec και GLP-1 και 16% ήταν σε εντατικοποιημένη ινσουλινοθεραπεία. Οι τρείς, ανάλογα με τη θεραπεία ομάδες ασθενών παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής με την προσθή-κη της degludec (p=0.040). Σημαντική σταδιακή μείωση των μονάδων degludec (15%) με τη μεγαλύτερη μείωση να παρουσιάζεται σε αυτούς που έλαβαν και GLP-1 (21.6%, p=0.033). Διαπιστώθηκε ότι το 52.5% έλαβαν την ινσουλίνη σε διάστημα 8 ωρών πέ-ραν του προκαθορισμένου χρόνου τουλάχιστον 3 φορές το μήνα με το συμμόρφωση να παρουσιάζει σημαντική βελτίωση (p=0.040).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χρήση της degludec σχετίζεται με λιγότερες υπογλυκαιμίες, καλύτερη ποιότητα ζωής και σημαντική συμμόρφωση με το θεραπευτικό σχήμα, ενώ πολλοί ασθενείς χρησιμοποιούν την ευελιξία που προσφέρει η χορήγηση της degludec.



ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟυ ΕΤΟΙΜΟυ ΣυΝ-ΔυΑΣΜΟυ DEGLUDEC/LIRAGLUTIDE ΕΝΑΝΤΙ ΤΟυ ΜΗ ΣΤΑθΕΡΟυ ΣυΝΔυΑΣΜΟυ

Δέσποινα Παπαδάκη, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Ιωάννης Κουνελάκης, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Μαρία Μπουρίκου, Σοφία Γαβριήλ, Σπύρος Κατέχης, Δημήτρης Παναγιώτου, Θεόδωρος Πέππας


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του έτοιμου συνδυασμού Degludec και Liraglutide (IDegLira) και τα οφέλη του συμπληρωματικού τρόπου δράσης του έχουν εξε-ταστεί στο μεγάλο παγκόσμιο πρόγραμμα κλινικών δοκιμών DUAL. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει την ποιοτική και ποσοτική επίδραση του IDegLira σε σύγκριση με τη μη σταθερή χορήγηση του degludec και της λιραγλουτίδης.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη μελετήθηκαν μη ρυθμισμένοι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 (T2D) (n = 521). 184 ασθενείς που λάμβαναν από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα (OADs) μεταπήδησαν σε OADs και IDegLira (ομάδα Α), 171 σε OADs και λιραγλουτίδη μεταβλήθηκαν σε degludec και το υπάρχον θεραπευτικό σχήμα (ομάδα Β) και 166 ασθε-νείς σε degludec και OADs άλλαξαν σε λιραγλουτίδη και στην ήδη υπάρχουσα θεραπεία (Ομάδα Γ). Όλοι οι ασθενείς έλαβαν επίσης μετφορμίνη, ενώ κανένας από αυτούς δεν λάμβανε σουλφονυλουρία. Η παρακολούθηση ήταν 12 μήνες και καταγράφηκαν αλλαγές στην HbA1c, στους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου και στη συμμόρφωση στη θεραπεία με τη χρήση της Κλίμακας Morisky (8-item Morisky Medication Adherence Scale).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά κατά την έναρξη μεταξύ των τριών ομάδων ως προς την ηλικία (μέση ηλικία 61,88±10,53 έτη, p = 0,254), δι-άρκεια διαβήτη (μέση τιμή 12,09±6,58, p = 0.289), HbA1c (μέση HbA1c: 8.33±1.24, p = 0.155) και BMI (32.34±4.12, p = 0.162). Η μέση HbA1c μετά από 12 μήνες ήταν 6.72±0.81, 7.11±1.08, 7.19±1.21 (p = 0.020) για τις ομάδες Α, Β και Γ αντίστοιχα. Οι περισσότεροι ασθενείς πέτυχαν το θεραπευτικό στόχο για την HbA1c στην ομάδα Α (p = 0.038). Η αλλαγή βάρους ήταν –3.3±1.4 kg για την ομάδα Α, 1.28±1.12 kg για την ομάδα Β και –5.3±1.8 kg για την ομάδα Γ (p <0,001). Δεν υπήρξε διαφορά στα υπο-γλυκαιμικά επεισόδια μεταξύ των τριών ομάδων (p = 0.225). Μεγαλύτερη συμμόρφωση επιτεύχθηκε στην ομάδα Α σε σύγκριση με την ομάδα Β και Γ (7.59±1.10, 6.39±1.23 και 6.38±1.19 (p = 0.028) αντίστοιχα). Η συνολική δόση ινσουλίνης ήταν χαμηλότερη για την ομάδα Α σε σύγκριση με την ομάδα Β και Γ (p = 0,040).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι αρρύθμιστοι ασθενείς σε αγωγή με από του στόματος αντιδιαβη-τικά φάρμακα, όταν μεταπηδήσαν σε θεραπευτικό σχήμα με IDegLira, πέτυχαν σημαντική βελτίωση στο γλυκαιμικό έλεγχο τους, με μια σημαντική συμμόρφωση στο θεραπευτικό τους σχήμα, ενώ η συμμόρφωση στο μη σταθερό συνδυασμό δεν ήταν αρκετά σημαντική.



Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣυΝθΗΚΩΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΣΑΚΧΑΡΟυ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟυ ΓΛυ-ΚΑΙΜΙΚΟυ ΕΛΕΓΧΟυ

Δέσποινα Παπαδάκη, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Μαρία Μπουρίκου, Ιωάννης Κουνελάκης, Κωνσταντίνος Τσίρκας, Σπύρος Κατέχης, Γεώργιος Κοκοτός, Σταύρος Μπούσμπουλας, Θεόδωρος Πέππας

Γ΄ Παθολογική Κλινική - Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Με την εξέλιξη της τεχνολογίας η μέτρηση της γλυκόζης αποτελεί μια σχετικά απλή διαδικασία. Σκοπός της αυτομέτρησης είναι η εκτίμηση της συγκέντρωσης της γλυ-κόζης σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές με απώτερο σκοπό τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη δίαιτα, την άσκηση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση.ΣΚΟΠΟΣ: Η εκτίμηση της επίδρασης των συνθηκών μέτρησης στο αποτέλεσμα της γλυ-κόζης τριχοειδικού δείγματος.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: 178 ασθενείς οι οποίοι προσήλθαν στο Διαβητολογικό Κέντρο του ΓΝΝΠ εντάχθηκαν στη μελέτη. Σε 78 ασθενείς έγινε λήψη τριχοειδικού αίματος δύο φορές με ένα σκαριφισμό (1η σταγόνα, στεγνός καθαρισμός και λήψη 2ης σταγόνας) χωρίς να έχει προηγηθεί καθαρισμός και σε 100 ασθενείς έγινε λήψη τριχοειδικού αίματος (1η σταγόνα, στεγνός καθαρισμός και λήψη 2ης σταγόνας) μετά από πλύσιμο και στέγνωμα του προς σκαριφισμού δακτύλου. Σε όλους τους ασθενείς είχε προηγηθεί λήψη φλεβικού δείγματος για τη σύγκριση των αποτελεσμάτων. Έγινε καταγραφή της HbA1c, της αγωγής, σωματομετρικών χαρακτηριστικών καθώς και των συνοδών νοσημάτων.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 178 ασθενείς της μελέτης ηλικίας 65.27±11.86, 58 (49.2%) λάμβαναν ινσουλίνη, 57 (48.3%) λάμβαναν μόνο δισκία, ενώ 28 (23.7%) λάμβαναν ινσουλίνη και δισκία. Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη εντός στόχων είχαν 84 (71.2%) ασθενείς. Αρτηριακή υπέρταση παρουσίαζαν 90 (76.3%) ασθενείς, υπερλιπιδαι-μία 101 (85.6%), στεφανιαία νόσο 31 (26.3%), αμφιβληστροειδοπάθεια 30 (25.4%), νεφροπάθεια 27 (22.9%), νευροπάθεια 17 (14.4%) και περιφερική αγγειακή νόσο 18 (15.3%). Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ πρώτης και δεύτερης στα-γόνας μόνο για την ομάδα των ασθενών χωρίς καθαρισμό (p=0.048) και όχι για την ομάδα μετά από πλύσιμο των χεριών (p=0.238). Η διαφορά μεταξύ του φλεβικού αίματος και του τριχοειδικού ήταν μεγαλύτερη στους ασθενείς χωρίς παρέμβαση σε σχέση με αυτούς μετά από πλύσιμο των χεριών τόσο για την πρώτη σταγόνα (29.69±21.18 vs 18.75±12.45, p=0.039) όσο και για τη δεύτερη (24.78±17.26 vs 17.68±11.78, p=0.044).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι συνθήκες οι οποίες επικρατούν κατά τη διαδικασία της αυτομέτρησης μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα και κατά συνέπεια τη θεραπευτική επιλογή. Το πλύσιμο και ακολούθως το στέγνωμα των χεριών οδηγεί σε ασφαλέστερα αποτελέσματα, ενώ εάν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν είναι προτιμότερο να καταγράφεται το αποτέλεσμα της δεύτερης σταγόνας.



ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΡΚΙΝΟυ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟυ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛ-θΟυΣΑ 15ΕΤΙΑ

Γ. Κουτούφαρης, Σ. Βρακάς, Ε. Ξουργιά, Κ. Μηλιώνη, Χ. Καπιζιώνη, Π. Κουρκούλης, Π. Γιαννέλης, Κ. Μακρής, Β. Ντούλη, Γ. Μιχαλόπουλος, Β. Ξουργιάς

Γαστρεντερολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της εργασίας είναι να μελετηθούν τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά του καρκίνου παχέος εντέρου από το 2001 έως το 2015.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Αναδρομική μελέτη 15 ετών η οποία περιέλαβε ασθενείς, οι οποίοι διαγνώστηκαν με καρκίνο παχέος εντέρου μετά από ολική κολονοσκόπηση μέχρι το τυφλό. Κριτήριο αποκλεισμού από τη μελέτη ήταν τα σύνδρομα πολυποδίασης. Καταγράφηκαν δημογραφικά χαρακτηριστικά, το έτος διάγνωσης και η θέση εντόπισης του καρκίνου. Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το έτος διάγνωσης του καρκίνου (Α=2001-2005, Β=2006-2010, Γ=2011-2015). H στατιστική μέθοδος που χρησιμο-ποιήθηκε ήταν το x² και το t-test.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά καταγράφηκαν 790 καρκίνοι παχέος εντέρου. Από τους ασθενείς αυτούς 404 ήταν άνδρες και 386 γυναίκες. Οι καρκίνοι που διαγνώστηκαν την πενταετία 2011-2015 ήταν περισσότεροι σε σχέση με τις προηγούμενες πενταετίες (301 vs 214 την πενταετία 2001-2005 και 301 vs 275 την πενταετία 2006-2010). Η μέση ηλικία εμφάνισης του καρκίνου παχέος εντέρου την πενταετία 2011-2015 ήταν μεγαλύτερη σε σχέση με τις προηγούμενες πενταετίες (73.3±11.6 vs 70.3±11.9 την πενταετία 2001-2005, P >0.05 και 73.3±11.6 vs 72.7±10.2 την πενταετία 2006-2010, P >0.05). Δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στην αναλογία άνδρες/γυναίκες στις τρεις πενταετίες (P >0.05). Παρόλα αυτά φαίνεται ότι την πενταετία 2011-2016 οι καρκίνοι δεξιού κόλου αυξήθηκαν σε βαθμό στατιστικά σημαντικό έναντι της πενταετίας 2001-2005 (37.21% vs 28.5%, P=0.04), ενώ υπάρχει αυξητική τάση την πενταετία 2006-2010 έναντι της πενταετίας 2001-2005 (35.64% vs 28.5%, P=0.09). H θέση του καρκίνου παχέος εντέρου ανά πενταετία φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί:

Καρκίνος 2001-2005 2006-2010 2011-2015

Αριστερό κόλον 153 (71.5%) 177 (64.36%) 189 (62.79%)

Δεξί κόλον 61 (28.5%) 98 (35.64%) 112 (37.21%)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο καρκίνος παχέος εντέρου έχει αυξητικές τάσεις. Φαίνεται πως έχει αυξηθεί στατιστικά σημαντικά η συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου παχέος εντέρου στο δεξί κόλον.



ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑΣ ΜΕ ΛΙΡΑΓΛΟυΤΙΔΗ (CAsE REpoRT)

Φ. Αθανασίου, Ε. Αμμολοχίτου, Μ. Μανδαράκα, Γ. Μήτρου

Συστεγαζόμενα Ιατρεία ΕΟΠΥΥ Άνδρου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η Λιραγλουτίδη (GLP-1 αγωνιστής), ομόλογο κατά 97% με το ενδογενώς παραγόμενο GLP-1, προσφάτως έλαβε ένδειξη για τη θεραπεία της παχυσαρκίας και στην Ελλάδα.ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Παρουσιάζουμε περιστατικό, παχύσαρκης γυναίκας, υπό αγωγή με λιραγλουτίδη, ως συμπληρωματική αγωγή σε δίαιτα χαμηλών θερμίδων (1600 Kcal/d) και σε αυξημένη σωματική δραστηριότητα με σκοπό τη ρύθμιση του σωματικού βάρους και τη συνολική βελτίωση των υπόλοιπων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΙ: Γυναίκα 62 ετών, παχύσαρκη (BMI >30), με ιστορικό κατάθλιψης, μικτής δυσλιπιδαιμίας, κρίσεων ημικρανίας και θυρεοειδοπάθεια (ευθυρεοειδική το τελευταίο έτος), υπό αγωγή, τέθηκε υπό θεραπεία με λιραγλουτίδη (σταδιακά τιτλοδοτούμενη) από 26/10/2017 έως 23/2/2018, περίοδο κατά την οποία παρακολουθούνταν ανά τακτικά χρονικά διαστήματα. Υπεβλήθη σε εργαστηριακές εξετάσεις πριν την έναρξη της αγωγής και κατά το τέλος της παρακολούθησης, ενώ χρησιμοποιήθηκε βιοεμπέδηση-λιπομέτρηση (Tanita) κατά τον επανέλεγχό της.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η συνολική απώλεια του σωματικού βάρους πέραν του τριμήνου, ήταν 11,6% της αρχικής μετρούμενης τιμής (78,5 Kg → 69,4 Kg, με συνολική απώλεια λιπώδους ιστού μεγαλύτερη του 16%, εκ της αρχικής (Fat Mass: 33,4 Kg → 27,9 Kg). Επιπροσθέτως παρατηρήθηκε μείωση της ΣΑΠ >8%, της ΔΑΠ >12%, 12% μείωση της ολικής χοληστερόλης, 23% μείωση της LDL χοληστερόλης και 18% αύξηση της HDL χοληστερόλης.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χορήγηση λιραγλουτίδης σε παχύσαρκους ασθενείς, σε συνδυασμό με δίαιτα χαμηλών θερμίδων και άσκηση, φαίνεται πως αποτελεί μια ασφαλή και αποτελεσμα-τική επιλογή με ευνοϊκή επίδραση στο συνολικό προφίλ των παραγόντων κινδύνου, όπως είναι η αρτηριακή υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία. Αν και το αποτέλεσμα της θεραπείας έχει τεκμηριωθεί μόνο για 1 χρόνο, η αναγκαιότητα για τη συνέχιση της θεραπείας θα πρέπει να επανεξετάζεται ετησίως με στόχο το εξατομικευμένο ισοζύγιο κόστους-οφέλους για τον εκάστοτε «ασθενή».



ΣυΓΚΡΙΣΗ ΣΤΑΣΕΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ υΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΚΟΙΝΟυ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΚΧΑ-ΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ



ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Σακχαρώδης διαβήτης πλήττει τον άνθρωπο σε σωματικό επίπεδο με πολ-λαπλές ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις. Στις σύγχρονες κοινωνίες επικρατούν λανθασμένες αντιλήψεις για τον σακχαρώδη διαβήτη στο κοινό αλλά και τους επαγγελματίες υγείας. Οι αντιλήψεις αυτές παγιώνονται υπό μορφή στερεοτύπων, ενώ μακροπρόθεσμα δημιουργεί-ται μια μυθολογία που επηρεάζει την προσέγγιση των επαγγελματιών υγείας και του κοινού.ΣΚΟΠΟΣ της παρούσης μελέτης είναι να ερευνηθεί η σχέση ανάμεσα στις αντιλήψεις, τη γνώση και τη συμπεριφορά των επαγγελματιών υγείας και να βοηθήσει στο έργο της προαγωγής υγείας σε όλα τα επίπεδα της πρόληψης.ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ερωτήθηκαν 114 ενήλικοι, άνδρες και γυναίκες. Εξ αυτών 60 ήταν ιατροί και νοσηλευτές του Γενικού Νοσοκομείου Αργολίδας (Ν.Μ. Άργους και Ν.Μ. Ναυπλίου), ενώ 54 με διαφορετικά επαγγέλματα εκτός νοσοκομείου. Χρησιμοποιή-θηκε ερωτηματολόγιο που κατασκευάστηκε μα βάση τους μύθους που επικρατούν για τον σακχαρώδη διαβήτη και οι απαντήσεις αναλύθηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 12.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Φάνηκε ότι οι ιατροί είχαν τη λιγότερο στερεοτυπική στάση με στατι-στικά σημαντική διαφορά με το κοινό και τους νοσηλευτές. Οι νοσηλευτές είχαν λιγότερο στερεοτυπική στάση από το κοινό αλλά χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το κοινό φαίνεται σε μεγάλο ποσοστό να μην εκφράζει γνώμη, θέτοντας το ερώτημα ενημέρωσης του. Παράλληλα, οι επαγγελματίες υγείας φαίνεται να εκφράζουν αρκετές αντιφάσεις σε θέματα επικοινωνίας με τον ασθενή, έκφρασης συναισθημάτων του ασθενούς, χορήγησης και αποτελεσματικότητας της θεραπείας αλλά και χρήσης εναλλα-κτικών θεραπειών αναδεικνύοντας την ανάγκη για περαιτέρω εκπαίδευση και ενημέρωση πάνω στον σακχαρώδη διαβήτη.



Η ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞυ υΨΗΛΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ HDL ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔυΝΟυ θΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΚΑΛΑ ΡυθΜΙΣΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2

Α. Γανωτοπούλου1, Ι. Ματσούκης2, Κ. Κανελλοπούλου3, Θ. Αθανασοπούλου3, Ν. Ζουμπουνούμη3, Χ. Τριανταφυλλοπούλου3, Λαμπρινή Σκορδά4, Αλεξάνδρα Σιάννη3

1Παθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου, Τζάνειο Γενικό Νοσοκο-μείο, Πειραιάς, 2Β΄ Καρδιολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα, 3Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας, Αθήνα, 4Α΄ Πα-θολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Είναι γνωστό ότι τα επίπεδα υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνών (HDL) συ-σχετίζονται αντιστρόφως ανάλογα με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.ΣΚΟΠΟΣ: Να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ των εξαιρετικά υψηλών επιπέδων HDL χοληστε-ρόλης και του κινδύνου θνησιμότητας σε καλά ρυθμισμένους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.ΜΕΘΟΔΟΣ: Πρόκειται για μια προοπτική μελέτη ασθενών με καλά ρυθμισμένο διαβήτη τύπου 2 και 6,5 <HbA1c <7. Αξιολογήσαμε 616 ασθενείς, εκ των οποίων 352 ήταν άνδρες (57,1%) και 264 γυναίκες (42,9%) με μέση ηλικία 74±18 έτη. Όλοι οι ασθενείς επισκέφθηκαν για εξετάσεις ρουτίνας ή με ασήμαντες ασθένειες τα παθολογικά τμήματα τριών τριτογενούς νοσοκομείων.Η διάρκεια της μελέτης ήταν 3 έτη και τα επίπεδα HbA1c, ολικής χοληστερόλης, LDL χο-ληστερόλης, HDL χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων μετρήθηκαν στους 3, 6, 12, 18, 24, 36 μήνες, ενώ καταγράφηκε επίσης η θνησιμότητα των ασθενών.Κατά τη διάρκεια αυτών των 3 ετών, αναφέρθηκαν 6 θάνατοι σε 352 άνδρες (ποσοστό θνη-σιμότητας 17/1000) και 3 θάνατοι σε 264 γυναίκες (ποσοστό θνησιμότητας 11/1000).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα επίπεδα HDL χοληστερόλης των 6 ανδρών που πέθαναν ήταν μεταξύ 95-125 mg/dl, ενώ των 3 γυναικών ήταν μεταξύ 115-142 mg/dl. Ο σχετικός κίνδυνος για τους άνδρες ήταν 1,35 για HDL 95-115 mg/dl και 2,01 για HDL >116 mg/dl. Όσον αφορά τις γυναίκες, ο σχετικός κίνδυνος ήταν 1,10 για HDL 115-135 mg/dl και 1,7 για HDL >135 mg/dl.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Φαίνεται ότι πολύ υψηλά επίπεδα χοληστερόλης HDL σε ασθενείς με καλά ρυθμισμένο διαβήτη τύπου 2 σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας. Λόγω του μικρού δείγματος, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση των παραπάνω αποτελεσμάτων.



Η ΣυΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ υΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟυ ΠΕΡΙΓυΡΟυ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2

Αγλαΐα Παπαγιάννη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ασημίνα Γανωτοπούλου, Στυλιανή Μπακογιάννη, Ευαγγελία Κορίλη, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. Μελιδώνης

Α΄ Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Είναι γνωστό ότι ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) επηρεάζει πολλές πλευ-ρές της ζωής των ασθενών όπως είναι η κοινωνική ζωή και οι καθημερινές δραστηριότητες. Επιπλέον, η στήριξη που παρέχει η οικογένεια διαδραματίζει στα άτομα με ΣΔ2 φαίνεται να κατέχει βασικό ρόλο στη διαχείριση του ΣΔ2. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εκτιμη-θεί το επίπεδο της στήριξης της οικογένειας και των επιπτώσεων του ΣΔ2 στις καθημερινές δραστηριότητες και την κοινωνική ζωή στους ασθενείς με ΣΔ 2.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Ο πληθυσμός της μελέτης ήταν 250 άτομα με ΣΔ2 [150 γυναίκες, μέσης ηλικίας (± τυπική απόκλιση): 71,1±7,6 ετών, διάρκεια διαβήτη: 16,4±7,7 έτη] που προσήλθαν στο Διαβητολογικό Κέντρο του ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο» κατά τη χρονική περίοδο Ιανουάριος-Νοέμβριος 2016. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν παντρεμένοι (59,6%) και είχε δευτεροβάθμια εκπαίδευση (46,8%). Το ερωτηματολόγιο Diabetes Care Profile διεξήχθη σε όλους τους συμμετέχοντες της μελέτης.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το 34% των ατόμων της μελέτης ανέφερε ότι είχε περισσότερη βοήθεια στη φροντίδα για το ΣΔ2 από το/τη σύζυγό τους. Μάλιστα οι άνδρες δέχονται μεγαλύτερη υποστήριξη στη διαχείριση του ΣΔ2 (34,3%) έναντι των γυναικών (23,7%) (Ρ=0.001), ενώ δεν παρατηρή-θηκαν διαφορές με βάση το φύλο. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών είχε υποστήριξη από την οικογένεια τους: 29,8% στη διατροφική αγωγή, 19,2% στη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής, 19,1% στη φροντίδα των ποδιών, 21,3% στη φυσική δραστηριότητα, 21,3% στον αυτοέλεγχο του σακχάρου και το 26,1% στη διαχείριση των συναισθημάτων τους σχετικά με το ΣΔ2. Όσον αφορά τη στάση της οικογένειας έναντι του ΣΔ2: στο 55,3% των ασθενών η οικογένειά αποδέχεται αυτούς και το ΣΔ2, ενώ το 2,1% απάντησε ότι η οικογένειά τους αισθάνεται άβολα εξαιτίας του ΣΔ2.Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (74,5%) δεν θεωρεί ότι ο ΣΔ2 τους αποτρέπει από τις καθημερινές δραστηριότητές τους, ωστόσο άτομα ηλικίας >65 ετών σε μεγαλύτερο ποσοστό (58,9%) θεωρούν ότι ο ΣΔ2 αποτελεί εμπόδιο στις καθημερινές δραστηριότητες τους έναντι των ατόμων ηλικίας <65 ετών (43,7%) (Ρ=0.02). Το 34,0% των ασθενών δεν θεωρεί ότι ο ΣΔ2 τους εμποδίζει από την εργασία τους, το 36,1% δεν θεωρεί ότι τους εμποδίζει να ταξιδεύ-ουν, το 38,3% δεν θεωρεί ότι τους εμποδίζει από την κοινωνική τους ζωή. Αντίθετα, μόλις το 4,2% δεν θεωρεί ότι ο ΣΔ2 αποτελεί εμπόδιο στην ποσότητα και το είδος της διατροφής τους.Περίπου το 25% των συμμετεχόντων αντιμετώπισαν ένα από τα ακόλουθα προβλήματα με τη δουλειά ή τις καθημερινές δραστηριότητες τους: το 19,1% μείωσε το χρόνο που δαπανά για την εργασία του, το 21,3% περιόρισε τις δραστηριότητες του και το 19,1% είχε δυσκολία να εκτελέσει την εργασία του. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές ως προς το φύλο, ενώ τα άτομα ηλικίας <65 ετών (32,4%) φαίνεται να αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες στην εργασία τους λόγω του ΣΔ2 έναντι των ατόμων ηλικίας >65 ετών (12,9%) (Ρ <0.001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στη μελέτη απάντησε ότι στη διαχείρι-ση του διαβήτη έχει σημαντική βοήθεια από την οικογένεια του. Επίσης, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων δε θεώρησαν ότι ο διαβήτης τους απέτρεψε από τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες τους και την κοινωνική ζωή τους.



Η ΣυΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣυΣΚΕυΗΣ NCstat DpNcheck ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑ-ΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕυΡΟΠΑθΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2

Αικατερίνη Τρικκαλινού, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Α. Καμαράτος, Στυλιανή Ηρακλειανού, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΣΚΟΠΟΣ: Η διαβητική νευροπάθεια (ΔN) αποτελεί συχνή επιπλοκή που υπο-βαθμίζει την ποιότητα ζωής των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2). Προς το παρόν δεν έχουν καθιερωθεί διεθνή διαγνωστικά κριτήρια για τη ΔN. Πρόσφατα, αναπτύ-χθηκε μια νέα συσκευή μελέτης της ταχύτητας αγωγιμότητας του γαστροκνημίου νεύρου με πολύ καλή αξιοπιστία και εγκυρότητα. Σκοπός, συνεπώς, της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της αξιοπιστίας και της εγκυρότητας της συσκευής NCstat DPNcheck στη διάγνωση της ΔΝ σε δείγμα ασθενών με ΣΔ2.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη εντάχθηκαν συνολικά 51 ασθενείς (25 άνδρες) με ΣΔ2, ηλικίας (± τυπική απόκλιση) 66,5±6,9 έτη, HbA1c 7,1±1,9%, δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 28,7±5,8 Kg/m2, διάρκεια ΣΔ2 15,1±6,7. Όλοι οι ασθενείς της μελέτης υπο-βλήθηκαν σε πλήρη κλινική εξέταση και μελέτη της ταχύτητας αγωγιμότητας, ενώ ελήφθη δείγμα αίματος σε κατάσταση νηστείας. Για την αξιολόγηση της εγκυρότητας των διαφόρων δοκιμασιών μετρήθηκαν η ευαισθησία και η ειδικότητα με τη χρήση της καμπύλης ROC (receiver-operating characteristics curve) και υπολογίσθηκε το εμβαδόν της περιοχής κάτω από την καμπύλη (Area Under the Curve, AUC).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι τιμές της ταχύτητας αγωγιμότητας του γαστροκνημίου νεύρου (sural nerve conduction velocity, SNCV) και το εύρος αισθητικού δυναμικού (amplitude, SNAP) ήταν 3,9±2,1 m/s και 47,4±10,7 μV, αντίστοιχα. Νευροπάθεια, σύμφωνα με το ερωτημα-τολόγιο συμπτωμάτων νευροπάθειας, διαγνώστηκε στο 63,3% των ατόμων της μελέτης. Το 91,7% των ατόμων της μελέτης λάμβανε αγωγή με αντιδιαβητικά δισκία και το 31,3% ινσουλινοθεραπεία. Όσον αφορά τις διαβητικές επιπλοκές 23,5% είχε στεφανιαία νόσο, 6,3% ΑΕΕ, 10,4 ΧΝΝ και 8,3 αμφιβληστροειδοπάθεια. Η συσκευή NCstat DPNcheck για τιμές εύρος αισθητικού δυναμικού τιμές ≥3,5 εμφάνιζε ευαισθησία: 63%, ειδικότητα: 44%, AUC: 0,514 και θετική προγνωστική αξία 0,65.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Το εύρος αισθητικού δυναμικού, όπως αυτό μετρήθηκε με τη συσκευή NCstat DPNcheck σε δείγμα ασθενών με ΣΔ2 παρουσιάζει καλή ευαισθησία αλλά χαμηλή ειδικότητα στη διάγνωση της ΔΝ. Απαιτείται συνεπώς ο συνυπολογισμός και άλλων παρα-μέτρων, κυρίως κλινικών, προκειμένου να τεθεί η διάγνωση της ΔΝ.



Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧυΣΑΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟυ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΝΟ-ΣΗΛΕΙΑΣ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΚΑΤΩΤΕΡΟυ ΑΝΑΠΝΕυΣΤΙΚΟυ

Χαράλαμπος Ταμβάκος, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Ουρανία Αποστόλου, Γεώργιος Κοκοτός, Μαρία Μπουρίκου, Άννυ Χριστοδουλοπούλου, Ιωάννης Κουνελάκης, Θεόδωρος Πέππας


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού αποτελούν ομάδα λοιμώξεων πολύπλοκου χαρακτήρα η έκβαση των οποίων επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η καταγραφή της επίδρασης της κοιλιακής παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη στη διάρκεια νοσηλείας των ασθενών με λοί-μωξη αναπνευστικού.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη αυτή εντάχθηκαν 128 ασθενείς με λοίμωξη κατωτέρου αναπνευστικού οι οποίοι νοσηλεύθηκαν στην Πνευμονολογική Κλινική του Νοσοκομείου μας από τον Φεβρουάριο του 2011 έως τον Ιανουάριο του 2013.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 128 ασθενείς της μελέτης μέσης ηλικίας 68.65±19.88 έτη το 58.6% (75) ήταν άνδρες ηλικίας 68.83±19.80 έτη και το 41,4% (53) γυναίκες ηλικίας 70.75±22.74 (p=0.234). H μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν 4.58±1.71 ημέρες. Από τους ασθενείς της μελέτης το 35.6% των ανδρών και το 19.5% των γυναικών παρουσίαζαν σακχαρώδη διαβήτη (p=0.030). Υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ήταν το 79% των ασθενών, ενώ παθολογική περίμετρο μέσης παρουσίαζε το 81% των ασθενών με τους άνδρες να υπερτερούν σημαντικά (p=0.016). Υψηλότερη συννοσηρότητα (>2 συνοδά χρόνια νοσήματα) στους άνδρες της μελέτης (p=0.026). Χρόνια αναπνευστική νόσο παρουσίαζε το 18.2% των ασθενών. Οι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν σημαντικά τη διάρκεια νο-σηλείας είναι η ηλικία (OR=1.07, CI: 1.021-2.865, p=0.021), ο σακχαρώδης διαβήτης (OR=1.24, CI: 1.143-2.910, p=0.001), η αυξημένη περίμετρος μέσης (ΟR=1.18, CI: 1.044-3.134, p=0.036) και η παρουσία χρόνιας αναπνευστικής νόσου (OR=1.37, CI: 1.118-2.591, p <0.001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διάρκεια νοσηλείας ασθενών με λοίμωξη κατώτερου αναπνευστικού επηρεάζεται εκτός από την παρουσία χρόνιας αναπνευστικής νόσου και την ηλικία και από σημαντικούς μεταβολικούς παράγοντες όπως είναι η παρουσία σακχαρώδη διαβήτη και η κοιλιακή παχυσαρκία.



ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙΔΡΟυΝ ΣΤΟΝ ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟ ΧΡΟ-ΝΙΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2 ΑΓΡΟΤΙΚΟυ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟυ ΠΛΗθυΣΜΟυ

Χαράλαμπος Ταμβάκος1, Αναστάσιος Κουτσοβασίλης1, Μαρία Μπαχλιτζανάκη2, Αλέξης Σωτηρόπουλος1, Δέσποινα Παπαδάκη1, Μαρία Παππά1, Βασίλης Κορδίνας1, Δημήτρης Παναγιώτου1, Θεόδωρος Πέππας1

1Γ΄ Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο, ΓΝ Νίκαιας-Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων», 2Παθολογική Κλινική, ΓΝ Ρεθύμνου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) σχετίζεται με την εμφάνιση χρόνιων μικροαγ-γειακών και μακροαγγειακών επιπλοκών οι οποίες επιδρούν στην ποιότητα ζωής και συχνά σχετίζονται άμεσα με τον θάνατο των ατόμων με ΣΔ.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν ο καθορισμός του επιπολασμού των χρόνιων επιπλο-κών μεταξύ των ατόμων με ΣΔτ2 και ο καθορισμός πιθανών διαφορών μεταξύ αγροτικού και αστικού πληθυσμού.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη εντάχθηκαν 415 ασθενείς με ΣΔτ2 οι οποίοι προ-σήλθαν στο εξωτερικό Παθολογικό Ιατρείο. Οι ασθενείς οι οποίοι συμμετείχαν στη μελέτη απάντησαν ένα δομημένο ερωτηματολόγιο με σκοπό την καταγραφή κοινωνικο-οικονομικών και δημογραφικών παραγόντων. Έγινε επίσης καταγραφή σωματομετρικών, κλινικών και εργαστηριακών χαρακτηριστικών καθώς και των χρόνιων επιπλοκών.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 415 ασθενείς της μελέτης (59% άνδρες) μέσης ηλικίας 71.24±13.89 έτη, οι 211 (50.8%) ήταν αγροτικός πληθυσμός. Τουλάχιστον μια χρόνια επιπλοκή παρουσίαζαν 259 (62.6%) ασθενείς. Μακροαγγειακές επιπλοκές παρουσί-αζαν 169 (40.7%) ασθενείς και μικροαγγειακές 249 (43,6%) ασθενείς. Η παρουσία καρδιαγγειακής νόσου, εγκεφαλοαγγειακής νόσου, νευροπάθειας, διαβητικής αμφιβλη-στροειδοπάθειας, νεφροπάθειας και διαβητικού ποδιού ήταν: 31.6%, 20,6%, 24.7%, 19.6%, 20.6%, 8.9% αντίστοιχα. Παράγοντες οι επιδρούν στην εμφάνιση επιπλοκών ήταν η ηλικία (p=0.010) η διάρκεια του ΣΔτ2 (p=0.001), το κάπνισμα (p=0.006), το φύλο (p=0.040), η παρουσία αρτηριακής υπέρτασης (p=0.044) και η απόσταση από το αστικό κέντρο (p=0.033). Μετά από προσαρμογή ως προς την ηλικία το φύλο χάνει τη στατιστική του σημαντικότητα (p=0.187). Σε πολυπαραγοντική ανάλυση οι παράγοντες οι οποίοι διατηρούν στατιστικά την επίδραση τους είναι η διάρκεια του ΣΔτ2 (p=0.009), το κάπνισμα (p=0.014) και η απόσταση από το αστικό κέντρο (p=0.048).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι χρόνιες επιπλοκές του ΣΔτ2 παρουσιάζονται σε σημαντικό βαθμό σε άτομα αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση αυτών των επιπλοκών διαδραματίζει η διάρκεια του ΣΔτ2, το κάπνισμα και η ευκολία πρόσβασης σε υγειονομικές μονάδες με τον αγροτικό πληθυσμό να παρουσιάζει περισσότερες μικροαγ-γειακές και μακροαγγειακές επιπλοκές.



ΔΙΕΡΕυΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2

Αναστάσιος Κουτσοβασίλης, Αλέξης Σωτηρόπουλος, Δέσποινα Παπαδάκη, Ευδοξία Μπλέτσα, Μαρία Μπουρίκου, Ιωάννης Κουνελάκης, Ιωάννης Κλόγκερι, Σπύρος Κατέχης, Σοφία Μπουντή, Θεόδωρος Πέππας


ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) σχετίζεται με την εμφάνιση χρόνιων μικροαγ-γειακών και μακροαγγειακών επιπλοκών οι οποίες επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ατόμων με ΣΔ.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των διαφορετικών επιπλοκών στην ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔτ2, όπως αυτή καταγράφεται από την κλίμακα αξιολό-γησης SF-36.ΥΛΙΚΟ: Στη μελέτη εντάχθηκαν 403 ασθενείς με ΣΔτ2 οι οποίοι προσήλθαν στο Διαβη-τολογικό Κέντρο της Κλινικής.ΜΕΘΟΔΟΙ: Οι ασθενείς οι οποίοι συμμετείχαν στη μελέτη απάντησαν το δομημένο ερω-τηματολόγιο της SF-36 το οποίο περιλαμβάνει 8 διαφορετικές κλίμακες (γενικής υγείας (GH), σωματικής λειτουργικότητας (PH), κοινωνικής λειτουργικότητας (SH), διανοητικής υγείας (MH), σωματικός ρόλος (PR), συναισθηματικός ρόλος (RE), σωματικός πόνος (BP), and ζωτικότητα (VT)] και σε όλους έγινε καταγραφή των χρόνιων επιπλοκών.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 403 ασθενείς της μελέτης (53% άνδρες) μέσης ηλικίας 68.9±14.26 έτη τουλάχιστον μια χρόνια επιπλοκή παρουσίαζε το 67.8% των ασθενών. Μακροαγγειακές επιπλοκές παρουσίαζαν 36.7% ασθενείς και μικροαγγειακές 49.8% ασθενείς. Οι ασθενείς με διαβητική νευροπάθεια παρουσίαζαν στατιστικά σημαντικά χα-μηλότερες τιμές σε 4 κλίμακες (GH, PH, RP, VT) (p=0.010). Η παρουσία νευροπάθειας συνοδεύεται από σημαντική μείωση σε 5 κλίμακες (GH, PH, PR, BP, VT) (p=0.001). Από τις υπόλοιπες χρόνιες επιπλοκές η παρουσία στεφανιαίας νόσου ήταν η επιπλοκή η οποία σχετιζόταν με σημαντική μείωση σε 4 κλίμακες (GH, PH, PR, VT) (p=0.013).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαβητική νεφροπάθεια, η παρουσία νευροπάθειας καθώς και η στεφανιαία νόσος επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ατόμων με ΣΔτ2. Οι διαφορετικοί τύποι χρόνιων επιπλοκών έχουν διαφορετική επίδραση στην ποιότητα ζωής.



ΝΕφΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟυΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΗ Τυ-ΠΟυ 2 ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΟΒΑΡΗΣ υΠΟΓΛυΚΑΙΜΙΑΣ

Μαρία Μυλωνά1, Ελπίδα Αθανασοπούλου1, Χρ. Λιάσκος1, Ι. Ιωαννίδης2, Γ. Καλτσάς3, Σ. Καραμαγγιώλης4, Λ. Λαναράς5, Α. Μελιδώνης6, Α. Ξυλωμένος7, Σ. Παππάς8, Α. Κόκκινος1, Στ. Λιάτης1

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, Διαβητολογικό Κέντρο, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα, 2Διαβητολογικό Κέντρο, Παθολογική Κλινική «Κωνσταντοπού-λειου» Γενικού Νοσοκομείου Ν. Ιωνίας «Αγ. Όλγα», Αθήνα, 3Ενδοκρινολογικό Τμήμα, Κλινική Παθολογικής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικό Νοσοκομείο «Λαϊ-κό», Αθήνα, 4Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, 5Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, 6Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο «Τζάνειο», Πειραιάς, 7Πα-θολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείου Αγρινίου, 83η Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Άγ. Παντελεήμων», Πειραιάς

ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΣΚΟΠΟΣ: Η χορήγηση αντιδιαβητικών φαρμάκων σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) και χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) συχνά αυξάνει τον κίνδυνο της υπογλυκαιμίας, ενώ οι περισσότερες φαρμακευτικές ουσίες –πλην της ινσουλίνης– αντεν-δείκνυνται ή χρειάζεται προσαρμογή της χορηγούμενης δοσολογίας τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετασθεί η επίδραση της νεφρικής λειτουργίας στην επίπτωση σοβαρής υπογλυκαιμίας σε ασθενείς με ΣΔ2 και να εκτιμηθεί η τακτική χορήγησης αντιδι-αβητικών φαρμάκων στους ασθενείς αυτούς.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Οκτώ Νοσοκομεία συμμετείχαν σε προοπτική διετή καταγραφή τεκ-μηριωμένων επεισοδίων ιατρογενούς υπογλυκαιμίας στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ). Τα δημογραφικά και κλινικά στοιχεία των ασθενών, η αντιδιαβητική τους θεραπεία και η κρεατινίνη ορού καταγράφηκαν κατά την προσέλευσή τους. Οι ασθενείς συγκρίθηκαν με ομάδα ελέγχου από ασθενείς με ΣΔ2, οι οποίοι επισκέπτονταν τα διαβητολογικά εξωτερικά ιατρεία των ίδιων νοσοκομείων, κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Καταγράφηκαν 268 επεισόδια υπογλυκαιμίας (132 άνδρες, μέση ηλικία 76.7±10.1 έτη). Η ομάδα ελέγχου απαρτιζόταν από 534 ασθενείς. Βρέθηκαν 60 ασθενείς (24.2%) με σταδίου 4 ΧΝΝ και αντίστοιχα 26 μάρτυρες (5.1%). Ο ρυθμός σπει-ραματικής διήθησης ήταν ισχυρός και ανεξάρτητος παράγοντας σχετιζόμενος με σοβαρή υπογλυκαιμία (OR: 1.15 [1.07-1.23] p <0.001), ενώ τα άτομα με σταδίου 4 ΧΝΝ είχαν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμίας (OR: 4.6 95% CI: 2.5-8.0). Από τους ασθενείς με υπογλυκαιμία και σταδίου 4 ΧΝΝ, 31 (51.7%) λάμβαναν αγωγή με μετφορμίνη έναντι 5 μαρτύρων (19.2%), ενώ 40 (66.7%) λάμβαναν σουλφονυλουρίες έναντι 2 μαρτύρων (7.7%). Τέλος 7 ασθενείς (15%) λάμβαναν γλιπτίνη έναντι 9 (26.9%) μαρτύρων, ενώ ινσουλίνη λάμβαναν 19 (31.7%) έναντι 18 (69.2%) αντιστοίχως.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε άτομα με ΣΔ2 η ΧΝΝ είναι ισχυρός και ανεξάρτητος παράγοντας που προδιαθέτει σε σοβαρή υπογλυκαιμία. Οι ασθενείς με σοβαρό υπογλυκαιμικό επεισόδιο και ΧΝΝ διαπιστώθηκε ότι συχνά δεν λάμβαναν την ενδεικνυόμενη αντιδιαβητική αγωγή, γεγονός που ενδεχομένως τους καθιστούσε περισσότερο ευάλωτους.



ΣυΓΓΕΝΗΣ υΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ: ΠΕΡΙΓΡΑφΗ ΜΙΑΣ ΕΝΔΙΑφΕΡΟυΣΑΣ ΠΕΡΙ-ΠΤΩΣΗΣ

Θωμάς Παπαλεξανδρής1, Ρενάτα Μίτοβα2, Κυριακή Βελαλή2, Αθανασία Στελιανίδη2, Σοφία Μπαμπαλίτσα2, Αναστασία Κατσιαρδάνη-Αναστασίου2

1Ιδιώτης Παιδίατρος, 2Τμήμα Προώρων, Παιδιατρική Κλινική, Γεν. Νοσοκομείο Βόλου, Αχιλ-λοπούλειο, Βόλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο υποαλδοστερονισμός προκύπτει από τη μειωμένη παραγωγή ή δράση της αλδοστερόνης, που συνηθέστερα συνδυάζεται με έλλειψη κορτιζόλης στα πλαίσια φλοιοεπινεφριδιακής ανεπάρκειας (σύνδρομα Addison’s και Waterhouse-Friderichsen), αλλά μπορεί να αποτελέσει και μεμονωμένη διαταραχή, σπάνια κατάσταση που οφείλεται σε συγγενή ανεπάρκεια του ενζύμου συνθετάση της αλδοστερόνης στο τελικό μονοπάτι βιοσύνθεσης των αλατοκορτικοειδών στη σπειροειδή ζώνη του φλοιού των επινεφριδίων.ΣΚΟΠΟΣ: Η περιγραφή περίπτωσης βρέφους που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε επη-ρεασμένη γενική κατάσταση, αφυδάτωση και ηλεκτρολυτικές διαταραχές.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Βρέφος θήλυ 38 ημερών, γεννημένο από IVτόκο μητέρα στις 36w, με K.Τ., λόγω πρόωρων συσπάσεων-προηγηθείσης Κ.Τ., με Β.Γ. 2430 γρ (φυσιολογικής ανάπτυξης θήλυ έμβρυο στον έλεγχο β-επιπέδου), Apgar Score 1’: 7 εισήχθη στο Τμήμα Προώρων του ΓΝ Βόλου, λόγω μειωμένης σίτισης από 24ώρου. Σιτιζόταν, πλέον του ξένου γάλακτος, συμπληρωματικά και με κρέμα ρυζάλευρου, χωρίς την οδηγία του οι-κογενειακού παιδιάτρου. Στον 1ο μήνα ζωής παρουσίαζε αδυναμία πρόσληψης βάρους (2460 γρ). Βιολογικοί γονείς φαινοτυπικά υγιείς, μη συγγενείς μεταξύ τους, μεγαλύτερα αδέλφια χωρίς παθολογικό ιστορικό.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στην εισαγωγή το βρέφος ήταν σε επηρεασμένη γενική κατάσταση, με ωχρότητα, εισέχουσα πρόσθια πηγή και οφθαλμούς, ξηρούς βλεννογόνους, μειωμένη σπαργή δέρματος. Συνοδά παρουσίαζε υποτονία, νωθρότητα και ρινίτιδα. Τα ζωτικά του σημεία: Θ 35.5° C, Α.Π. 81/46 mm Hg, H.R. 173/min, R.R. 65/min, SpO2 90-91%. Στην οξεοβασική ισορροπία παρουσίαζε: pH=7.26, pCO2=25 mm Hg, pO2=37 mm Hg, HCO3=11.2 mmol/L, έλλειμμα βάσης=-14.1 mmol/L, γαλακτικό 1.8 mmol/L, SaO2 60%, ενώ από τον υπόλοιπο εργαστηριακό έλεγχο επισημάνθηκε K+=9,7 mmol/L, Na+=113 mmol/L. Ουρία 111 mg/dL, κρεατινίνη 1.4 mg/dL. Λόγω της υπονατριαιμικής αφυδάτωσης τέθηκε σε ταχεία ενδοφλέβια ενυδάτωση και καλύφθηκε παρεντερικά με εν-δοφλέβια αντιβίωση ως πιθανή λοίμωξη. Πραγματοποιήθηκε ΗΚΓ, από το οποίο προέκυψαν διαταραχές επαναπόλωσης. Λόγω της εκσεσημασμένης υπερκαλιαιμίας και υπονατριαιμίας, παρόλο που στην επισκόπηση των έξω/έσω χειλέων των γεννητικών της οργάνων δεν διαπιστώθηκαν δυσγενεσίες, θεωρήθηκε σκόπιμη η χορήγηση μεθυλπρεδνιζολόνης με 1 mg/kg, ως πιθανή κλινική εκδήλωση συγγενούς υπερπλασίας επινεφριδίων με απώλεια άλατος. Το βρέφος διακομίσθηκε στη ΜΕΝΝ της πλησιέστερης Πανεπιστημιακής Παιδι-ατρικής Κλινικής, αιμοδυναμικά σταθερό, για περαιτέρω έλεγχο και αντιμετώπιση. Στα πλαίσια της ευγενούς ενημέρωσης της πορείας υγείας του βρέφους, από τον ειδικό έλεγχο προέκυψε μεμονωμένος συγγενής υποαλδοστερονισμός από ανεπάρκεια συνθετάσης της αλδοστερόνης, δίχως άλλες ενδοκρινικές διαταραχές, εδόθη δε αγωγή με φθοριοκορτιζόνη per os και συμπλήρωμα άλατος στα γεύματά του.



ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Η σπάνια περιγραφόμενη διαταραχή οφείλεται σε εγγενή αδυναμία μετα-τροπής της δεοξυκορτικοστερόνης σε αλδοστερόνη, αντίδραση που απαιτεί την παρουσία του ενζύμου συνθετάση της αλδοστερόνης (CYP11B2), στο τελικό μονοπάτι βιοσύνθεσης των αλατοκορτικοειδών στη σπειροειδή ζώνη του φλοιού των επινεφριδίων. Οι ασθενείς παρουσιάζουν μεμονωμένο υποαλδοστερονισμό, χωρίς άλλες ενδοκρινικές διαταραχές (παραλλαγές φύλου, μείωση κορτιζόλης). Απαιτείται διερεύνηση μεταλλάξεων στο συγκε-κριμένο γονίδιο στο οικογενειακό περιβάλλον του ασθενούς. Η κλινική συμπτωματολογία της νόσου εξαρτάται από την ηλικία εκδήλωσης της αλατοκορτικοειδούς κρίσης, με τα νεογνά και τα βρέφη να εκδηλώνουν συνηθέστερα αφυδάτωση, εμμένουσα υπερκαλιαιμία και υπονατριαιμία, shock, κώμα, θάνατο, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά διαταραχές της ανάπτυ-ξης-αύξησης. Στην περιγραφείσα περίπτωση πιθανολογείται ως συμπληρωματικό εκλυτικό αίτιο της σοβαρής ηλεκτρολυτικής διαταραχής και η ταυτόχρονη σίτιση του βρέφους με κρέμα ρυζάλευρου, που περιέχει αυξημένα επίπεδα καλίου σε σχέση με το μητρικό γάλα.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο κλινικός παιδίατρος, ενώπιων απειλητικών για τη ζωή του νεογνού/βρέφους καταστάσεων (αφυδάτωση, κώμα, στασιμότητα βάρους) οφείλει να ελέγχει επι-σταμένως τα έξω γεννητικά όργανα για αναζήτηση διαταραχών του φύλου και να αναζητεί στοιχεία επινεφριδιακής ανεπάρκειας (καταπληξία, χαμηλό Na+, υψηλό K+).ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ1. White PC, 1994 Disorders of aldosterone biosynthesis and action. N Engl J Med 331:

250-258.2. Νικόλαος Ποντικίδης: «Εντατική Εκπαίδευση στην Ενδοκρινολογία: 10ος Κύκλος:

Επινεφρίδια».


ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ 27 (συνέχεια)

ΣυΓΚΡΙΣΗ ΤΟυ 14ΗΜΕΡΟυ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟυ 10ΗΜΕΡΟυ ΣυΝΕΧΟΜΕΝΟυ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΡΙΖΩΣΗ ΤΟυ Η. pYLoRI ΣΕ ΠΡΩΤΟθΕΡΑΠΕυΟΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣ



ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης είναι να συγκρίνει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του 14ήμερου έναντι του 10ήμερου συνεχόμενου σχήματος για την αντιμετώπιση της λοίμωξης από H. pylori σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Η μελέτη περιλαμβάνει ασθενείς οι οποίοι διαγνώστηκαν με H. pylori λοίμωξη και δεν έλαβαν προηγουμένως θεραπεία. Συμπεριλήφθηκαν 218 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε συνέντευξη σχετικά με συνήθειες, συμπτώματα και παρενέργειες από φάρμακα. 123 ασθενείς (μέση ηλικία 51.9±14.3, άνδρες = 41 γυναίκες = 82) έλαβαν 10ήμερο συνεχόμενο σχήμα (PPIs, 1 g αμοξυκιλλίνη, 500 mg κλαριθρομυκίνη, 500 mg μετρονιδαζόλη δις ημερησίως). 95 ασθενείς (μέση ηλικία 56.6±12.8, άνδρες = 45 γυ-ναίκες = 50) έλαβαν την ίδια θεραπεία για 14 ημέρες. Η εκρίζωση του H. pylori επιβεβαι-ώθηκε με αρνητικό τεστ αναπνοής 4-6 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το x2 με τη χρήση στατιστικού πακέτου.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το 14ήμερο συνεχόμενο σχήμα δεν έχει μεγαλύτερα ποσοστά εκρί-ζωσης του H. pylori σε σύγκριση με το 10ήμερο. Τα ποσοστά εκρίζωσης ήταν 87.3% για την ομάδα που λάμβανε το 14ήμερο συνεχόμενο σχήμα και 91.8% για την ομάδα που λάμβανε το 10ήμερο σχήμα (p=0.27). Οι ασθενείς που έλαβαν το 14ήμερο σχήμα είχαν περισσότερες παρενέργειες (διάρροια, άλγος επιγαστρίου, έμετοι, ναυτία) σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν το 10ήμερο (25.2% vs 12.2% αντίστοιχα) (p=0.012). Τέσσερις ασθενείς που έλαβαν το 14ήμερο σχήμα αναγκάστηκαν να διακόψουν τη θεραπεία, ενώ κανείς δε διέκοψε από τους ασθενείς που έλαβαν το 10ήμερο.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Δεδομένου της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας, είναι προτιμότερη η χορήγηση του 10ήμερου συνεχόμενου σχήματος έναντι του 14ήμερου σε πρωτοθερα-πευόμενους ασθενείς.



Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΛΗΨΗΣ ΣΤΑΤΙΝΗΣ ΣΤΗ ΒΑΡυΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΓΚΕφΑΛΙ-ΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΣφΑΤΟ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΕΓΚΕφΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Ι. Ματσούκης1, Α. Γανωτοπούλου2, Κ. Κανελλοπούλου3, Θ. Αθανασοπούλου3, Ν. Ζουμπουνούμη3, Χ. Τριανταφυλλοπούλου3, Λαμπρινή Σκορδά4, Αλεξάνδρα Σιάννη3

1Β΄ Καρδιολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα, 2Παθολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου, «Τζάνειο» Γενικό Νοσοκομείο, Πειραιάς, 3Α΄ Παθολογικό Τμήμα, Κωνσταντοπούλειο Γενικό Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας, Αθήνα, 4Α΄ Πα-θολογικό Τμήμα, Κοργιαλένειο Μπενάκειο Γενικό Νοσοκομείο, Αθήνα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Αρκετές μελέτες έχουν δείξει τη συσχέτιση της λήψης στατίνης με τον μειω-μένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου/συμβάντων, πιθανώς μέσω της σταθεροποίησης της αθηροσκληρωτικής πλάκας.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης της λήψης στατίνης στη βαρύτητα του εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς με πρόσφατο ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.ΥΛΙΚΟ: Η μελέτη περιελάμβανε 153 συμμετέχοντες, με μέση ηλικία 73±11 χρόνια, οι οποίοι νοσηλεύονταν σε παθολογικά τμήματα τριών τριτοβάθμιων νοσοκομείων. Όλοι οι ασθενείς έπασχαν από ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο που διαγνώστηκε μέσω αξονικής τομογραφίας από έμπειρο ειδικευμένο ακτινολόγο και έλαβαν στατίνη μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο. Κανένας από τους ασθενείς δεν έπασχε από διαβήτη. Η διάρκεια της μελέτης ήταν 14 μήνες.ΜΕΘΟΔΟΙ: Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με τη διάρκεια της λήψης στατίνης (τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από το εγκεφαλικό επεισόδιο έναντι αυτών που έλαβαν μετά από το εγκεφαλικό επεισόδιο). Η σοβαρότητα του εγκεφαλικού επεισοδίου αξιολογήθηκε σε όλους τους ασθενείς σύμφωνα με την κλίμακα National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) δύο και επτά ημέρες μετά το επεισόδιο από δύο ανεξάρτη-τους γιατρούς.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η ομάδα Α περιελάμβανε 81 συμμετέχοντες που λάμβαναν στατίνη τουλάχιστον ένα χρόνο πριν από το εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ στην ομάδα Β συμπεριλή-φθηκαν 72 ασθενείς που έλαβαν στατίνη μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην ομάδα Α, καταγράφηκαν 47 ασθενείς με «μέτρια έως σοβαρή» και «σοβαρή» βαρύτητα εγκεφαλικού επεισοδίου (βαθμολογία NIHSS >16), ενώ στην ομάδα Β 48 ασθενείς είχαν βαθμολογία NIHSS >16. Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων έδειξε οριακά στατιστικά σημαντική σχέση (p = 0,05).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Φαίνεται ότι υπάρχει πιθανή συσχέτιση της προηγούμενης λήψης στατί-νης και της βαρύτητας του εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς με πρόσφατο ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Περαιτέρω μελέτες με μεγαλύτερο πληθυσμό και με μεγαλύτερη στατιστική ισχύ απαιτούνται για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων και για τη διευκρίνιση του πιθανού παθογενετικού μηχανισμού.



Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΒΑΡυΤΗΤΑΣ ΣΤΗ θΑΝΑ-ΤΗφΟΡΟ ΕΚΒΑΣΗ ΣΕ ΝΟΣΗΛΕυΟΜΕΝΟυΣ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΝΑΠΝΕυΣΤΙ-ΚΟυ Η ΟυΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟυ ΣυΣΤΗΜΑΤΟΣ

Αγγελική Αγγελίδη, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Π. Λαμπρόπουλος, Γ. Λοΐζος, Δ. Ντιώνας, Π. Τσιάμαλος, Α. Μελιδώνης

Α΄ Παθολογική Κλινική, ΓΝ Πειραιά «Τζάνειο»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι λοιμώξεις αναπνευστικού και ουροποιητικού συστήματος αποτελούν τις συχνότερες αιτίες λοιμώξεων νοσηλευόμενων ασθενών. Διάφορα μοντέλα έχουν θεσπι-στεί για την εκτίμηση της κλινικής βαρύτητας των ασθενών. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η συγκριτική αξιολόγηση μοντέλων εκτίμησης της κλινικής βαρύτητας ασθενών με λοίμωξη αναπνευστικού ή ουροποιητικού αναφορικά με την προγνωστική τους ικανότητα για θανατηφόρο έκβαση.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 107 ασθενείς (44 άνδρες), με λοίμωξη ουροποιητικού ή/και αναπνευστικού, οι οποίοι νοσηλεύτηκαν στην Α΄ Παθολο-γική Κλινική το χρονικό διάστημα Ιανουάριος - Δεκέμβριος 2016. Σε κάθε συμμετέχοντα προσδιορίστηκαν ανθρωπομετρικοί, κλινικοεργαστηριακοί παράμετροι και τα μοντέλα SOFA, qSOFA, APACHE για την εκτίμηση της κλινικής βαρύτητας των ασθενών κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο. Για την αξιολόγηση της εγκυρότητας των διαφόρων δοκιμασιών μετρήθηκαν η ευαισθησία και η ειδικότητα με τη χρήση της καμπύλης ROC (receiver-operating characteristics curve) και υπολογίσθηκε το εμβαδόν της περιοχής κάτω από την καμπύλη (Area Under the Curve, AUC).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Θανατηφόρο καταληκτικό σημείο διαπιστώθηκε στο 14,0% του συ-νόλου των νοσηλευόμενων ασθενών. Η μέση διάρκεια νοσηλείας ήταν 6,23±3,6 μέρες στο σύνολο του πληθυσμού (6,45±3,6 μέρες και 6,18±3,5 μέρες στα άτομα με λοίμωξη αναπνευστικού ή ουροποιητικού, αντίστοιχα). Δεν παρατηρήθηκε διαφορά ως προς τη διάρκεια νοσηλείας μεταξύ ατόμων με ή χωρίς σακχαρώδη διαβήτη (6,24±3,7 έναντι 6,23±3,4, P=0,895, αντίστοιχα). Στο σύνολο του πληθυσμού για τιμές ≥5 το APACHE score εμφάνιζε ευαισθησία: 57%, ειδικότητα: 81%, AUC: 0,714, το SOFA-score για τιμές ≥3 εμφάνιζε ευαισθησία: 67%, ειδικότητα: 80%, AUC: 0,773, και το qSOFA-score για τιμές ≥2 εμφάνιζε ευαισθησία: 67%, ειδικότητα: 98%, AUC: 0,720.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι το qSOFA-score εμφανίζει την καλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα ως προγνωστικός δείκτης θανατηφό-ρου έκβασης σε ασθενείς με λοίμωξη αναπνευστικού ή/και ουροποιητικού. Επίσης, το SOFA-score παρουσίαζε εξίσου καλή ευαισθησία και ειδικότητα ως προγνωστικός δείκτης έκβασης.



ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟυ ΕΠΙΔΡΟυΝ ΣΤΗΝ ΕΜφΑΝΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕυΡΟΠΑθΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2 ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣυΣΚΕυΗΣ NCstat DpNcheck

Αικατερίνη Τρικκαλινού, Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Ελένη Ξουργιά, Στυλιανή Μπακογιάννη, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Ασημίνα Γανωτοπούλου, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Η διαβητική νευροπάθεια (ΔN) αποτελεί συχνή επιπλοκή που υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2). Προς το παρόν δεν έχουν καθιερωθεί διεθνή διαγνωστικά κριτήρια για τη ΔN. Ωστόσο, ο συνδυασμός των συμπτωμάτων, των σημείων και της ηλεκτροφυσιολογικής εξέτασης, όπως η μελέτη της ταχύτητας αγωγιμότητας των νεύρων, συμβάλλουν στη διάγνωση της ΔN. Πρόσφατα, αναπτύχθηκε μια νέα συσκευή μελέτης της ταχύτητας αγωγιμότητας του γαστροκνημίου νεύρου με πολύ καλή αξιοπιστία και εγκυρότητα. Σκοπός, συνεπώς, της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των συσχετίσεων μεταξύ κλινικών παραμέτρων και της παρουσίας ΔN με τη χρήση της συσκευής NCstat DPNcheck.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη εντάχθηκαν συνολικά 51 ασθενείς (25 άνδρες) με ΣΔ2, ηλικίας (± τυπική απόκλιση) 66,5±6,9 έτη, HbA1c 7,1±1,9%, δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 28,7±5,8 Kg/m2, διάρκεια ΣΔ2 15,1±6,7. Όλοι οι ασθενείς της μελέτης υποβλήθηκαν σε πλήρη κλινική εξέταση και μελέτη της ταχύτητας αγωγιμότητας, ενώ ελήφθη δείγμα αίματος σε κατάσταση νηστείας.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι τιμές της ταχύτητας αγωγιμότητας του γαστροκνημίου νεύρου (sural nerve conduction velocity, SNCV) και το εύρος αισθητικού δυναμικού (amplitude, SNAP) ήταν 3,9±2,1 m/s και 47,4±10,7 μV, αντίστοιχα. Νευροπάθεια, σύμφωνα με το ερωτημα-τολόγιο συμπτωμάτων νευροπάθειας, διαγνώστηκε στο 63,3% των ατόμων της μελέτης. Το 91,7% των ατόμων της μελέτης λάμβανε αγωγή με αντιδιαβητικά δισκία και το 31,3% ινσουλινοθεραπεία. Όσον αφορά τις διαβητικές επιπλοκές 23,5% είχε στεφανιαία νόσο, 6,3% ΑΕΕ, 10,4 ΧΝΝ και 8,3 αμφιβληστροειδοπάθεια. Η πολυπαραγοντική ανάλυση, μετά από προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο, το ΔΜΣ, τη διάρκεια του ΣΔ2, την HbA1c, την παρουσία μικρο- και μακροαγγειοπαθητικών επιπλοκών, έδειξε ότι το SNCV σχετιζόταν θετικά με την λόγο περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχύων (beta = 0,13, P = 0,01) και την LDL-χοληστερόλη (beta = 0,09, P = 0,05). Ομοίως, το SNAP, μετά από προσαρμογή για τους ίδιους παράγοντες, σχετιζόταν αρνητικά με τον ΔΜΣ (beta = –0,15, P = 0,002) και την περίμετρο μέσης (beta = –0,07, P = 0,004).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι η ταχύτητα αγωγιμό-τητας του γαστροκνημίου νεύρου όπως αυτή εκτιμάται με το NCstat DPNcheck σχετίζονται θετικά με την λόγο περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχύων και την LDL-χοληστερόλη. Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε καμία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ταχύτητας αγωγιμότητας του γαστροκνημίου νεύρου και των μικρο- και μακροαγγειοπαθητικών διαβητικών επιπλοκών.



ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟυ ΣυΜΒΑΛΛΟυΝ ΣΤΗΝ ΕΜφΑΝΙΣΗ ΣΤυΤΙΚΗΣ ΔυΣΛΕΙΤΟυΡΓΙΑΣ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤυΠΟυ 2

Αθανασία Παπαζαφειροπούλου, Η. Γεωργόπουλος, Κωνσταντίνα Πετροπούλου, Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, Αικατερίνη Τρικκαλινού, Ευαγγελία Κακαβά, Ανθή Κοκολάκη, Σ. Κοντός, Α. Μελιδώνης


ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) αποτελεί την πιο κοινή αιτία στυτικής δυσλειτουργίας, με αποτέλεσμα το 50% των διαβητικών ασθενών παρουσιάζουν προβλήματα στύσης, ενώ αν ο διαβήτης συνδυαστεί με την υπέρταση το ποσοστό αγγίζει το 80%. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση του επιπολασμού της στυτικής δυ-σλειτουργίας σε άνδρες με ΣΔ2 που παρακολουθούνται σε τακτικό διαβητολογικό ιατρείο.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμμετείχαν 86 άνδρες με ΣΔ2 μέσης: ηλικίας 65,1±8,2 έτη, HbA1c 6,9±1,2%, δείκτη μάζας-σώματος (ΔΜΣ) 29,8±4,6 Kg/m2 και διάρκειας ΣΔ 11,7±7,8 έτη που προσήλθαν στο Διαβητολογικό κέντρο του ΓΝΠ «Τζάνειο» το χρονικό διάστημα Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 2016. Σε όλα τα άτομα της μελέτης έγινε καταγραφή των κλινικών και δημογραφικών χαρακτηριστικών και συμπλήρωση του ερωτηματολογίου στυτικής δυσλειτουργίας (IIEF5).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο επιπολασμός της σοβαρής, μέτριας, ήπιας-μέτριας, και ήπιας ήταν 25,9%, 10,6%, 18,8% και 36,5% αντίστοιχα. Στο σύνολο των ατόμων της μελέτης ποσοστό 91,8% παρουσίαζε κάποιου βαθμού στυτική δυσλειτουργία. Το ποσοστό των ανδρών που λάμβανε φαρμακευτική αγωγή για τη στυτική δυσλειτουργία ήταν 18,6%. Το 79,1% είχε αρτηριακή υπέρταση, το 90,7% δυσλιπιδαιμία, το 41,9% στεφανιαία νόσο και κάπνιζε το 24,7%. Αντιδιαβητικά δισκία λάμβανε το 95,3% και ινσουλινοθεραπεία το 19,8% των ανδρών της μελέτης. Η λογαριθμική πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η παρουσία στυτικής δυσλειτουργίας σχετιζόταν: με την παρουσία δυσλιπιδαιμίας [odds ratio (OR): 1,07, 95% διάστημα εμπιστοσύνης (ΔΕ): 1,01-1,16] και την κάθαρση κρεατίνης (OR: 0,92, 95% ΔΕ: 0,86-0,99) όπως αυτή υπολογίσθηκε με τον τύπο MDRD. Δεν παρα-τηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ παρουσίας στυτικής δυσλειτουργίας και ηλικίας, διάρκειας ΣΔ, ΔΜΣ, HbA1c, καπνίσματος, αρτηριακής υπέρτασης, αντιδιαβητικής αγωγής, των μακροαγγειακών και μικροαγγειακών επιπλοκών του ΣΔ2.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι οι άνδρες με ΣΔ2 παρουσιάζουν σε υψηλό ποσοστό στυτική δυσλειτουργία με την παρουσία της δυσλιπιδαιμίας και την κάθαρση κρεατίνης να αποτελούν τους μοναδικούς παράγοντες κινδύνου.



θΕΡΑΠΕΙΑ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΙΙΚΑ φΑΡΜΑΚΑ



ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της εργασίας ήταν η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των άμεσα δρώντων αντιιικών φαρμάκων (DAAs) στη θεραπεία της χρόνια Ηπατίτιδας C στην καθη-μερινή κλινική πράξη.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Μελετήθηκαν αναδρομικά 31 ασθενείς από το αρχείο του Ηπατο-λογικού Ιατρείου του Τζάνειου Νοσοκομείου, οι οποίοι έλαβαν νεότερα αντιιικά φάρμακα (13 γυναίκες με μέση ηλικία 55.4±12.6 έτη και 18 άνδρες με μέση ηλικία 49.8±13.5 έτη). 22 ασθενείς ήταν κιρρωτικοί (70.96%), εκ των οποίων 6 με μη αντιρροπούμενη κίρρωση (19.35%). 19 ασθενείς είχαν προηγούμενη εμπειρία με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη και ριμπαβιρίνη (61.3%). 13 ασθενείς είχαν γονότυπο 1 (41.93%), 11 ασθενείς είχαν γονό-τυπο 3 (35.48), 6 ασθενείς γονότυπο 4 (19.35%) και μια ασθενής γονότυπο 2 (3.22%).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 28 ασθενείς έχουν ολοκληρώσει τη θεραπεία τους, στους οποίους έχει προσδιοριστεί το HCV-RNA 12 βδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας. 3 ασθενείς δεν πέτυχαν ιολογική ανταπόκριση (SVR) (10.7%). Οι δύο από τους αποτυχόντες είχαν αντιρροπούμενη κίρρωση και ο τρίτος μη αντιρροπούμενη. Τα ποσοστά ιολογικής αντα-πόκρισης για τους κιρρωτικούς ασθενείς ήταν 84.21% (16/19) και για τους μη κιρρωτι-κούς 100% (9/9). 25 ασθενείς δεν εμφάνισαν παρενέργειες (80.65%), ενώ 6 ασθενείς εμφάνισαν (19.35%) (αδυναμία, καταβολή, κνησμός, αναιμία). Ένας ασθενής εμφάνισε σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια (3.22%) και χρειάστηκε να μεταγγιστεί λόγω αναιμίας, ο οποίος λάμβανε και ριμπαβιρίνη. Κανένας ασθενής δε διέκοψε τη θεραπεία.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα νεότερα αντιιικά φάρμακα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε ασθε-νείς με χρόνια Ηπατίτιδα C με καλό προφίλ ασφάλειας.



ΟΡθΟΔΟΞΗ ΝΗΣΤΕΙΑ: ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΤΡΟφΙΚΗΣ θΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔυΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ;

Θ. Κουφάκης, Σ. Καρράς, Π. Ζεμπεκάκης, Κ. Κώτσα

Τμήμα Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού - Διαβητολογικό Κέντρο, Α΄ Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Θεσσαλονίκη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΚΟΠΟΣ: Η Ορθόδοξη Νηστεία (ΟΝ) αποτελεί μοντέλο διατροφής, το οποίο μοιράζεται πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη Μεσογειακή Δίαιτα, της οποίας τα οφέλη στους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου, έχουν καταδειχθεί από πλήθος μελετών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η σύνοψη των διαθέσιμων ερευνητικών δεδομένων σε ότι αφορά τις επιδράσεις της ΟΝ στο μεταβολισμό των λιπιδίων.ΜΕΘΟΔΟΙ: Χρησιμοποιήθηκε ο συνδυασμός των όρων “orthodox fasting” και “lipids”, προκειμένου να εντοπίσουμε στη βάση δεδομένων Pubmed όλες τις μελέτες που εξέτασαν την επίδραση της ΟΝ στα επίπεδα λιπιδίων του αίματος.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Εντοπίστηκαν συνολικά έξι σχετικές μελέτες, πέντε προοπτικές (prospec-tive) και μία συχγρονική (cross-sectional). Οι εν λόγω μελέτες συμπεριέλαβαν πληθυσμούς με οριακά (borderline) αυξημένα επίπεδα ολικής χοληστερόλης και χωρίς συννοσηρότητες. Η σημαντική μείωση των επιπέδων της ολικής και LDL χοληστερόλης κατά τη διάρκεια των περιόδων νηστείας αποτέλεσε κοινό εύρημα σε όλες τις μελέτες, σε ποσοστά που έφτασαν το 17.8% και 31.4%, αντίστοιχα. Σε κάποιες μελέτες, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της HDL χοληστερόλης (έως 12.4%) και αύξηση των τριγλυκεριδίων (έως 50.4%), κατά τη διάρκεια της νηστείας.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Δεδομένης της πολύ ευνοϊκής επίδρασης στην ολική και LDL χολη-στερόλη, η ΟΝ θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει μοντέλο διατροφικής θεραπείας για κάποιες ομάδες ασθενών με δυσλιπιδαιμία. Ωστόσο, συγκεκριμένες παράμετροι όπως η επίδραση στην ΗDL, ο διαιτητικός περιορισμός κάποιων βιταμινών και ιχνοστοιχείων κατά τη διάρκεια της νηστείας καθώς και η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της σε ομάδες υψη-λού καρδιαγγειακού κινδύνου, χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης από μελλοντικές μελέτες.



ΑΣΗΠΤΗ ΝΕΚΡΩΣΗ ΚΕφΑΛΗΣ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟυ ΣΕ ΑΣθΕΝΗ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΟΝΙΟυ ΑΙθυΛΙΣΜΟυ: ΜΙΑ ΠΑθΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡθΟΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Μ. Μυλωνά1, Ν. Δρης2, Σοφία Φραγκιουδάκη1, Φ. Γιαννούλης2

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καπο-διστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2Τμήμα Μικροχειρουργικής, ΓΝΑ ΚΑΤ

ΣΚΟΠΟΣ: Η οστεονέκρωση συνιστά νόσο με πολυπαραγοντική αιτιολογία, όπως και υποκείμενη παρουσία διαταραχών πήξης με σημαντική δυσκολία μελέτης της παθογένειάς της. Υπολογίζεται ότι την εμφανίζουν 20.000 νέοι ασθενείς/έτος με μέση ηλικία τα 38 έτη, ενώ φαίνεται να επη-ρεάζονται περισσότερο οι άρρενες. Στην αιτιολογία της περιλαμβάνονται η λήψη κορτικοστερο-ειδών, τα θαλασσαιμικά σύνδρομα και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Ο χρόνιος αιθυλισμός συνιστά σύνηθες αίτιο (~20%), σχετίζεται δε πιθανότατα με λιπώδη μικροέμβολα και διαταραχή της πήξης τοπικά. Σκοπός της παρουσίασης είναι να αναδειχθεί ενδιαφέρουσα περίπτωση ασθενούς με οστεονέκρωση κεφαλής (αρ) βραχιονίου οστού σε έδαφος χρόνιου αιθυλισμού.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής, άρρεν, 54 ετών, με ιστορικό αντιρροπούμενης αλκοο-λικής κίρρωσης από 15ετίας, εισήχθη στην κλινική μας λόγω προοδευτικά επιδεινούμενου παραγωγικού βήχα και καταβολής από μηνός, με επίταση και των δύο από 10ημέρου. Ήταν ενεργός καπνιστής (37 πακέτα-έτη) και ανέφερε χρόνια καθημερινή λήψη αλκοόλης. Κλινικά παρουσίαζε δεκατική πυρετική κίνηση, ενώ ανευρέθησαν ρεγχάζοντες άνω λοβού (δε) και κάτω λοβού (αρ) πνεύμονος, άλγος κατά την απαγωγή της ΑΡ κατ' ώμον άρθρωσης όπως και ηπατομεγαλία. Εργαστηριακά αναδείχθηκαν λευκοκυττάρωση με πολυμορφοπυρηνικό τύπο, μακροκυτταρική αναιμία λόγω χαμηλής τιμής φυλλικού οξέος, επηρεασμένη ηπατική βιοχημεία, υπονατριαιμία, υποκαλιαιμία με υψηλούς δείκτες φλεγμονής. Ο ασθενής υποβλή-θηκε σε CT θώρακος-κοιλίας, όπου επιβεβαιώθηκε εικόνα πύκνωσης ΔΕ άνω λοβού και ΑΡ κάτω λοβού, μικρές υπεζωκοτικές συλλογές άμφω, περιηπατική συλλογή υγρού και ήπαρ με πολυλοβωτή παρυφή αντιστοίχως. Διαπιστώθηκαν επίσης κατάγματα σε φάση πόρωσης σε ορισμένες εκ των κατωτέρων πλευρών, όπως και σκληρυντική γραμμοειδής αλλοίωση στην αριστερή βραχιόνια κεφαλή στο πλαίσιο οστεονέκρωσής της. Ο ασθενής τέθηκε σε αγωγή με αμπικιλλίνη/σουλμπακτάμη 3 g ×4 IV, κλαριθρομυκίνη 500 mg ×2 IV για 10 ημέρες μαζί με βρογχοδιαστολή, αναπλήρωση φυλλικού οξέος και αναλγησία σημειώνοντας απυρεξία και κλινικοεργαστηριακή βελτίωση από το 2ο κιόλας 24ωρο νοσηλείας. Εκτιμήθηκε ορθοπαιδικά, υποβλήθηκε σε επιπλέον ακτινογραφικό έλεγχο της άρθρωσης (αρνητικός - στάδιο I κατά Ficat), ενώ εξήλθε μετά πραγματοποίηση MRI (αρ) κατ' ώμον άρθρωσης, όπου επιβεβαιώθηκε η εικόνα οστεονέκρωσης της κεφαλής του σύστοιχου βραχιονίου (απεικόνιση άρθρωσης με υψηλής έντασης σήμα στην ακολουθία Τ2). Ο ασθενής προγραμματίστηκε έπειτα για χειρουργική αποκατάσταση αυτής.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η οστεονέκρωση συνιστά αναγνωρισμένη κλινική οντότητα, η οποία εμφανίζεται με ήπιες αρχικά κλινικές εκδηλώσεις και απεικονιστικά ευρήματα. Οι παθολόγοι οφείλουμε να αναγνωρίζουμε με υψηλή υποψία τις εκδηλώσεις της νόσου και να συνεργαζό-μαστε με εξειδικευμένους ορθοπαιδικούς, με σκοπό την επιβράδυνσή της προς βελτίωση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Η μη έγκαιρη αναγνώριση αυτής σε χρόνιους παθολογικά πάσχοντες δύναται να οδηγήσει σε αναπηρία, ενώ η ορθοπαιδική αντιμετώπισή της συνιστά πρόκληση, καθώς εξαρτάται σημαντικά από την ηλικία, το στάδιο της πάθησης, την έκταση της προσβολής, όπως και από τη λειτουργικότητα του ασθενούς με χρόνιο αιθυλισμό.



ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑθΛΙΠΤΙΚΗ ΣυΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΑΣθΕΝΗ

Μ. Μυλωνά, Π. Τόσκας, Γ. Θεοδοσόπουλος, Μ. Κουβελέτσου, Χρ. Σιαφαρίκας, Αγγ. Τόσκας

Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Καπο-διστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΣΚΟΠΟΣ: Η υπομαγνησιαιμία συνιστά ηλεκτρολυτική διαταραχή με ποικίλη κλινική εικόνα ανάλογα με τη σοβαρότητά της. Οφείλεται κυρίως σε απώλειες από το γαστρεντερικό και τους νεφρούς, ενώ σχετίζεται και με λήψη συγκεκριμένων ουσιών όπως οι αμινογλυκοσίδες ή οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (Proton Pump Inhibitors= PPI). Σκοπός της παρουσί-ασης είναι να αναδειχθεί ενδιαφέρουσα περίπτωση ασθενούς, ο οποίος διαγνώστηκε με υπομαγνησιαιμία στο πλαίσιο διερεύνησης εμέτων, ανορεξίας και καταθλιπτικής συνδρομής.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής, άρρεν, 73 ετών, με ιστορικό στεφανιαίας νόσου και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, εισήχθη προς διερεύνηση και αντιμετώπιση απώλειας βά-ρους (10 kg σε 1 μήνα) με ανορεξία, ίλιγγο και εμέτους από 3 εβδομάδων σταδιακώς επιδεινούμενων. Ο ασθενής παρέμενε κατακεκλιμένος το τελευταίο διάστημα με πτωχό επίπεδο επικοινωνίας, εικόνα αποδιδόμενη σε καταθλιπτική συνδρομή με έναρξη αντικα-ταθλιπτικής αγωγής. Λόγω επηρεασμένης νευρολογικής εικόνας (τρόμος άκρων χειρών ηρεμίας, δεσμιδώσεις, βραδυψυχισμός, καταθλιπτική συνδρομή), εκτιμήθηκε νευρολογικά χωρίς ανάδειξη εστιακής νευρολογικής σημειολογίας, ενώ υποβλήθηκε σε CT εγκεφάλου με ανάδειξη μικροαγγειοπάθειας. Υποβλήθηκε σε ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού με διαπίστωση υπεραιμίας και υπερτροφίας των πτυχών του βλεννογόνου του στομάχου με ιστολογική εξέταση βιοψίας συμβατή με χρόνια λήψη PPI. Από CT απεικόνιση κοιλίας αποκλείστηκε η νεοπλασία. Από τον λοιπό εργαστηριακό του έλεγχο αναδείχθηκε σχεδόν μηδενική τιμή μαγνησίου, διεκόπη η χορήγηση PPI και με την IV αναπλήρωσή του, ο ασθενής βελτιώθηκε θεαματικά με υποχώρηση σχεδόν πλήρως της νευρολογικής του σημειολογίας, επανεμφάνιση της όρεξής του με αναστολή των επεισοδίων εμέτων και κινητοποίησή του. Εστάλη πλήρης έλεγχος προς αναζήτηση της αιτίας της υπομαγνησιαιμίας του ασθενούς με απόδοση τελικώς αυτής στη χρόνια λήψη PPI.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η υπομαγνησιαιμία ενδέχεται να εκδηλώνεται με ποικίλη νευρολογική σημειολογία και να καθυστερεί σημαντικά η διάγνωσή της. Θα πρέπει ωστόσο να εγείρεται η υποψία της σε ασθενείς με λήψη συγκεκριμένων φαρμακευτικών ουσιών, αφού απο-κλεισθούν τα συνηθέστερα αίτια.



ΣυΣΧΕΤΙΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ υΠΟΓΛυΚΑΙΜΙΑΣ, ΧΡΗΖΟυΣΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΒΟΗθΕΙΑΣ, ΜΕ ΠΑ-ΡΑΤΑΣΗ ΤΟυ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ QTc ΣΕ ΑΣθΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Μ. Μυλωνά1, Γ. Αναστασιάδης2, Χρ. Καπέλιος1, Κ. Ζέρβα2, Β. Βαζγιουράκης2, Κ. Τσάκαλης2, Α. Κόκκινος1, Στ. Λιάτης1

1Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Ιατρική Σχολή Αθηνών, Εθνικό Κα-ποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα, 2Καρδιολογική Κλινική, ΓΝΑ «Λαϊκό», Αθήνα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Είναι γνωστό, από πειραματικά κυρίως δεδομένα, ότι η υπογλυκαι-μία επάγει προαρρυθμιογόνες αλλαγές, κυρίως επιμήκυνση του διαστήματος QT, αύξηση ενδοκυττάριου ασβεστίου, όπως και μείωση του καλίου. Ως εκ τούτου, θεωρείται μετα-βολική κατάσταση, δυνάμενη να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο, ως αποτέλεσμα καρδιακής αρρυθμίας. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της συσχέτισης σοβαρής υπογλυκαιμίας, χρήζουσας ιατρικής βοήθειας, και του διαστήματος QT, σε διαβητικούς ασθενείς.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Οκτώ νοσοκομεία (9 κλινικές), σε 5 ελληνικές πόλεις, συμμετεί-χαν σε μια 16μηνη προοπτική μελέτη καταγραφής σοβαρών επεισοδίων υπογλυκαιμίας στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, καταγραφόταν το ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) 12 απαγωγών ταυτόχρονα ή αμέσως μετά τη διαχείριση της υπογλυκαιμίας και όχι περισσότερο από 30 λεπτά μετά τη χορήγηση γλυκόζης. Τα ΗΚΓτα των ασθενών με υπογλυκαιμία συγκρίθηκαν με αυτά ομάδας ελέγχου, αποτελού-μενη από ασθενείς με διαβήτη, ίδιας ηλικίας και φύλου, που επισκέφτηκαν τα εξωτερικά διαβητολογικά ιατρεία των παραπάνω νοσοκομείων, κατά την ίδια χρονική περίοδο. Τα διαστήματα QT και RR μετρήθηκαν τυφλά από 3 ανεξάρτητους καρδιολόγους, ενώ το QTc μετρήθηκε με τον τύπο Bazett: QTc = QT/τετραγωνική ρίζα R-R. Το διάστημα QTc θεω-ρήθηκε ως παρατεταμένο όταν ήταν ≥440 msec, και ως ιδιαιτέρως παρατεταμένο όταν ήταν ≥500 msec. Εξαιρέθηκαν ασθενείς λαμβάνοντες αγωγή, δυνάμενη να επηρεάσει το διάστημα QTc, όπως και εκείνοι με κάλιο ορού <3.5 mEq/l.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Καταγράφηκαν 295 επεισόδια υπογλυκαιμίας σε 294 διαβητικούς ασθενείς, ενώ τα ΗΚΓτα από 177 ασθενείς πληρούσαν τα παραπάνω κριτήρια (μέση ηλι-κία 72.7±15.7 έτη, 48.6% γυναίκες, 9% με ΣΔ1). Αυτά συγκρίθηκαν με 91 ΗΚΓτα της ομάδας ελέγχου. Η μέση τιμή QTc ήταν σημαντικά παρατεταμένη στους ασθενείς σε σχέση με τους μάρτυρες (440.4±45.1 msec έναντι 413.9±32.5 msec, p <0.001). Σημαντικά περισσότεροι ασθενείς με υπογλυκαιμία εμφάνιζαν παρατεταμένο QTc (≥440 msec) σε σχέση με τους μάρτυρες (49.7% vs. 24.2%, p <0.001), ενώ ιδιαιτέρως παρατεταμένο QTc (≥500 msec) παρουσίασαν 14 ασθενείς (7.9%) και κανένας μάρτυρας.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε ασθενείς με διαβήτη, η σοβαρή υπογλυκαιμία, που χρήζει ιατρικής βοήθειας, συσχετίζεται με κλινικά και στατιστικά σημαντική παράταση του διαστήματος QTc.



H E3, E4 ΛΙΓΑΣΗ ΟυΒΙΚΟυϊΤΙΝΗΣ UBE4B ΣΤΟΝ ΑΝθΡΩΠΙΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

Ν. Αντωνίου1, Ν. Λαγοπάτη1, Θ. Λούτας2, Ν. Μαργέτης1, Θ. Μαριόλης-Σαψάκος2, Γ.Β. Γοργούλης1, Y. Shiloh3, Α. Κοτσίνας1

1Εργαστήριο Ιστολογίας και Εμβρυολογίας, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπι-στήμιο Αθηνών, Ελλάδα, 2Εργαστήριο Ανατομίας και Ιστολογίας, Νοσηλευτική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ελλάδα, 3Εργαστήριο έρευνας του καρκίνου “Da-vid and Inez Myers”, Τμήμα Ανθρώπινης Μοριακής Γενετικής και Βιοχημείας, Ιατρική Σχολή “Sackler”, Σχολή Βιοεπιστημών “George S. Wise”, Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, Ισραήλ

Μέσω μετα-μεταφραστικών τροποποιήσεων (Post Translational Modifications, PTMs) τα κύτταρα αντιδρούν δυναμικά σε ενδοκυττάριες ή περιβαλλοντικές αλλαγές, προκαλούμενες από στρεσογόνους παράγοντες, αυξητικά ερεθίσματα ή σήματα διαφοροποίησης. Μεταξύ αυτών των μετα-μεταφραστικών τροποποιήσεων, η ουβικουϊτινίωση κατέχει έναν ευρύτε-ρο ρόλο στη ρύθμιση του κυτταρικού κύκλου. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα ένζυμα που καταλύουν τη σήμανση διαφόρων πρωτεϊνών με ομάδες ουβικουϊτίνης, προκειμένου οι πρωτεΐνες αυτές να αποικοδομηθούν στο πρωτεάσωμα, συμμετέχουν ενεργά στο μη-χανισμό απόκρισης γενωμικών βλαβών (DΝΑ Damage Response). Η πρωτεΐνη UBE4B αποτελεί μέλος μιας νεοεμφανιζόμενης κατηγορίας E3 λιγασών ουβικουϊτίνης εν ονόματι E4 και εμπεριέχει ένα καταλυτικό κέντρο τύπου U-BOX. Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν την ύπαρξη αλληλεπίδρασης μεταξύ UBE4B και p53, συμπεριλαμβανομένων και ομολόγων της p53 πρωτεϊνών (p63, p73), σχετικά με την ανάπτυξη των όγκων. Οι κύριοι στόχοι αυτής της μελέτης είναι: i) να αξιολογήσει την έκφραση της UBE4B σε ανθρώπινο καρκινικό βιοπτικό υλικό, ii) να συσχετίσει την έκφραση της πρωτεΐνης UBE4B σε σχέση με εκείνη του μορίου p53 και iii) να διερευνήσει τον αντίκτυπο που έχουν οι προκαλούμενες βλάβες στο DNA πάνω στα πρωτεϊνικά επίπεδα της UBE4B. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η πρωτεΐνη UBE4B υπερεκφράζεται στον ανθρώπινο καρκίνο του πνεύμονα και συνδέεται με τη μεταλλαγμένη μορφή της πρωτεΐνης p53. Επιπλέον η UBE4B υπερεκφράζεται σε προ-καρκινικές και καρκινικές αλλοιώσεις σε ανθρώπινους ιστούς παχέος εντέρου, ενώ φαίνεται να σχετίζεται σε μεγάλη συχνότητα με την έκφραση της p53. Η υπερέκφραση της UBE4B δεν οφείλεται σε γονιδιακή ενίσχυση, αλλά κυρίως σε μεταγραφική ενεργοποίηση ή μετα-μεταφραστική σταθεροποίηση. Προκαταρκτικά in vitro αποτελέσματα δείχνουν ότι οι προκαλούμενες βλάβες στο DNA αυξάνουν τα πρωτεϊνικά επίπεδα της UBE4B, οδηγώντας στη φόρτωση αυτής πάνω στη χρωματίνη και στο σχηματισμό εστιών (foci) της UBE4B. H συγκεκριμένη πρωτεΐνη πιθανόν να εμπλέκεται και στη ρύθμιση των πρωτεϊνικών επιπέδων της p53. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης εργασίας υποδηλώνουν ότι η UBE4B πιθανά παίζει κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου από τα προκαταρκτικά κιόλας στάδια. Αυτό ίσως να συμβαίνει μέσω της αλληλεπίδρασής της με την πρωτεΐνη p53. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες είναι αναγκαίες προκειμένου να διαλευκανθεί η ακριβής μηχανιστική δράση της UBE4B καθώς και να εξετασθεί η προοπτική για τυχόν θεραπευτική της εκμετάλλευση στο μέλλον.



ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

SHILOH Y. ............................................................................................................................................... 18, 68

ΑΑΓΓΕΛΙΔΗ Α. ............................... 5, 6, 8, 10, 17, 30, 31, 41, 60ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Φ. ........................................................................................................................ 11, 47ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ Ε. ............................................................................................ 15, 55ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ Θ. ........................................................ 12, 15, 49, 59ΑΜΜΟΛΟΧΙΤΟΥ Ε. ............................................................................................................. 11, 47ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ Κ. .................................. 6, 10, 12, 17, 30,

40, 61, 62ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ Γ. .......................................................................................................... 18, 67ΑΝΔΡΙΑΝΕΣΗΣ Β. .................................................................................................................... 7, 39ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ν. ................................................................................................................................ 18, 68ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Ο. ........................................................................................... 6, 14, 33, 52ΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ........................................................................................................................................... 9ΑΣΚΗΤΗΣ Α. ........................................................................................................................................................... 4

ΒΒΑΖΓΙΟΥΡΑΚΗΣ Β. ......................................................................................................... 18, 67ΒΑΚΡΟΥ Σ. ................................................................................................................................................. 7, 35ΒΕΛΑΛΗ Κ. .......................................................................................................................................... 15, 56ΒΕΜΜΟΣ Κ. ......................................................................................................................................................... 19ΒΡΑΚΑΣ Σ. ...................................................... 11, 15, 17, 19, 46, 58, 63

ΓΓΑΒΡΙΗΛ Σ. .......................................................................................................................................... 11, 44ΓΑΝΩΤΟΠΟΥΛΟΥ Α. ........................................... 3, 6, 12, 14, 15, 17,

22, 49, 50, 59, 61ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ Η. ................................. 2, 6, 7, 10, 12, 17, 31,

37, 38, 40, 41, 42, 48, 62ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Β. ........................................................................................................... 16ΓΙΑΝΝΕΛΗΣ Π. ........................................................ 11, 15, 17, 46, 58, 63ΓΙΑΝΝΟΥ Ε. ......................................................................................................................................................... 13ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ Φ. .................................................................................................................... 18, 65ΓΙΟΥΡΝΤΑ Α.-Μ. ............................................................................................................................................ 9ΓΚΙΖΛΗΣ Β. ............................................................................................................................................... 2, 13ΓΚΡΟΖΟΥ Α. ................................................................................................................................................. 3, 9ΓΟΡΓΟΥΛΗΣ Γ.Β. .................................................................................................................... 18, 68

ΔΔΕΡΜΑΤΗΣ Θ. .............................................................................................................................. 10, 42ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Γ. ................................................................................................................................ 19

ΔΡΗΣ Ν. ....................................................................................................................................................... 18, 65

ΕΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ Ε. .................................................................................................................. 10, 40

ΖΖΕΜΠΕΚΑΚΗΣ Π. ................................................................................................................. 17, 64ΖΕΡΒΑ Κ. .................................................................................................................................................. 18, 67ΖΟΥΜΠΟΥΝΟΥΜΗ Ν. .............................................................. 12, 15, 49, 59

ΗΗΡΑΚΛΕΙΑΝΟΥ Σ. ................................... 6, 8, 13, 14, 19, 21, 22,

30, 50, 51

θΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ Γ. .............................................................................................. 18, 66ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Α. ..................................................................................................... 9

ΙΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ι. ............................................................................................................... 15, 20, 55

ΚΚΑΚΑΒΑ Ε. .......................................................................................................................................... 17, 62ΚΑΛΤΣΑΣ Γ. ........................................................................................................................................ 15, 55ΚΑΜΑΡΑΤΟΣ Α. ............................................ 6, 8, 10, 13, 14, 22, 30,

40, 41, 51ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ. ........................................................... 12, 15, 49, 59ΚΑΠΕΛΙΟΣ Χ. ...................................................................................................... 7, 18, 35, 67ΚΑΠΕΛΛΑ Μ. ......................................................................................................................................................... 9ΚΑΠΙΖΙΩΝΗ Χ. ......................................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63ΚΑΡΑΜΑΓΓΙΩΛΗΣ Σ. ................................................................................................. 15, 55ΚΑΡΡΑ Β. ........................................................................................................................................................................ 3ΚΑΡΡΑΣ Σ. ........................................................................................................................................... 17, 64ΚΑΤΕΧΗΣ Σ. ........................................................ 6, 11, 14, 32, 44, 45, 54ΚΑΤΣΙΑΡΔΑΝΗ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Α. ............................................... 15, 56ΚΑΤΣΟΥΡΗ Β. ................................................................................................................................................ 12ΚΛΟΓΚΕΡΙ Ι. ..................................................................................................... 11, 14, 43, 54ΚΟΚΚΙΝΟΣ Α. ............................................................................. 15, 18, 20, 55, 67ΚΟΚΟΛΑΚΗ Α. ............................................................................................................................ 17, 62ΚΟΚΟΤΟΣ Γ. .................................................................................... 11, 14, 43, 45, 52ΚΟΝΤΟΡΙΓΑ Α. .............................................................................................................................................. 14ΚΟΝΤΟΣ Σ. ........................................................................................................................................... 17, 62ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗ Π. .............................................................................................. 7, 36, 39


ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

ΚΟΡΔΙΝΑΣ Β. ..................................................................................................... 6, 14, 32, 53ΚΟΡΙΛΗ Ε. ............................................................................................................................................... 14, 50ΚΟΤΣΙΝΑΣ Α. .................................................................................................................................. 18, 68ΚΟΥΒΕΛΕΤΣΟΥ Μ. ............................................................................................................ 18, 66ΚΟΥΝΕΛΑΚΗΣ Ι. ..................... 6, 11, 14, 33, 44, 45, 52, 54ΚΟΥΡΚΟΥΛΗΣ Π. ............................................. 11, 15, 17, 46, 58, 63ΚΟΥΡΤΗ Ε. ................................................................................................................................. 7, 36, 39ΚΟΥΣΤΑΣ Η. ....................................................................................................................................................... 17ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗΣ Γ. ......................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΕΛΛΗ Κ. ..................................................................................................................... 3ΚΟΥΤΣΟΒΑΣΙΛΗΣ Α. .................................. 6, 11, 13, 14, 22, 32,

33, 43, 44, 45, 52, 53, 54ΚΟΥΦΑΚΗΣ Θ. ............................................................................................................................ 17, 64ΚΟΨΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ Α. ................................................................................. 7, 36, 39ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ Γ. ................................................................. 10, 17, 19, 40, 42ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ Α. ...................................................................................................................... 9ΚΩΝΣΤΑΣ Χ. ...................................................................................................................................................... 13ΚΩΤΣΑ Κ. ................................................................................................................................................. 17, 64

ΛΛΑΓΟΠΑΤΗ Ν. .............................................................................................................................. 18, 68ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ Π. ................................................................................................. 17, 60ΛΑΝΑΡΑΣ Λ. ................................................................................ 15, 16, 21, 22, 55ΛΕΠΟΥΡΑΣ Α. ..................................................................................................................................................... 8ΛΙΑΣΚΟΣ Χ. ........................................................................................................................................ 15, 55ΛΙΑΤΗΣ Σ. ................................................................ 7, 15, 16, 18, 35, 55, 67ΛΙΟΣΗ Β. ........................................................................................................................ 6, 10, 12, 30ΛΟΪΖΟΣ Γ. .................................................................................................................... 6, 17, 31, 60ΛΟΥΠΑ Χ. ................................................................................................................................................................. 13ΛΟΥΤΑΣ Θ. ........................................................................................................................................... 18, 68ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ Ε. .............................................................................................................. 16

ΜΜΑΖΙΩΤΗ Χ. .............................................................................................................................................................. 3ΜΑΚΡΗΣ Κ. ..................................................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63ΜΑΝΔΑΡΑΚΑ Μ. ................................................................................................................... 11, 47ΜΑΝΤΖΑΡΑ Ε. .................................................................................................................................................... 9ΜΑΡΑΚΟΜΙΧΕΛΑΚΗΣ Γ. ...................................................................................................... 20ΜΑΡΓΕΤΗΣ Ν. ............................................................................................................................... 18, 68ΜΑΡΙΟΛΗΣ-ΣΑΨΑΚΟΣ Θ. .............................................................................. 18, 68ΜΑΤΣΟΥΚΗΣ Ι. ......................................................................................... 12, 15, 49, 59ΜΕΪΔΑΝΗ Μ. ............................................................................................................................................................ 3ΜΕΛΕΤΙΑΔΟΥ Μ. ............................................................................................................................... 3, 9

ΜΕΛΙΔΩΝΗΣ Α. ................................................................................ 4, 6, 10, 13, 14, 15, 16, 17, 19, 20, 22,

30, 31, 40, 41, 42, 50, 51, 55, 60, 61, 62

ΜΗΛΑΣ Γ. ....................................................................................................................................................... 7, 36ΜΗΛΙΩΝΗ Κ. ................................................................. 11, 15, 17, 46, 58, 63ΜΗΤΡΟΥ Γ. ............................................................................................................................................ 11, 47ΜΗΤΡΟΥ Π. ................................................................................................................................................................ 8ΜΙΤΟΒΑ Ρ. .............................................................................................................................................. 15, 56ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ. .................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63ΜΟΣΧΟΦΙΔΟΥ Μ. ....................................................................................................................................... 3ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Σ. ............................................................... 3, 14, 17, 50, 61ΜΠΑΜΠΑΛΗ Β. .......................................................................................................................................... 14ΜΠΑΜΠΑΛΙΤΣΑ Σ. ........................................................................................................... 15, 56ΜΠΑΧΛΙΤΖΑΝΑΚΗ Μ. .............................................................................................. 14, 53ΜΠΕΛΛΟΣ Γ. ........................................................................................................................................... 4, 20ΜΠΕΝΡΟΥΜΠΗ Μ. .............................................................................................................................. 21ΜΠΙΛΙΑΝΟΥ Ε. .............................................................................................................................................. 16ΜΠΛΕΤΣΑ Ε. ......................................................................................................... 6, 14, 32, 54ΜΠΟΥΜΗ Λ. .......................................................................................... 6, 10, 31, 41, 42ΜΠΟΥΝΤΗ Σ. ................................................................................................................................... 14, 54ΜΠΟΥΡΙΚΟΥ Μ. ........................................................ 6, 11, 14, 33, 43, 44,

45, 52, 54ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΛΑΣ Σ. .................. 6, 11, 16, 21, 32, 43, 45ΜΠΡΙΣΤΙΑΝΟΥ Μ. ............................................................................................... 16, 21, 22ΜΥΛΩΝΑ Μ. ...................................................... 7, 15, 18, 35, 36, 39, 55,

65, 66, 67

ΝΝΙΚΗΤΑΣ Γ. .................................................................................................................................................................. 9ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α. ....................................................................................................................................................... 2ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ Σ. ............................................................................................................................. 3ΝΤΙΩΝΑΣ Δ. ....................................................................................................................................... 17, 60ΝΤΟΥΛΗ Β. ....................................................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63

ΞΞΟΥΡΓΙΑ Ε. ........................................ 6, 10, 11, 14, 15, 17, 30, 31,

41, 46, 51, 58, 60, 61, 63ΞΟΥΡΓΙΑΣ Β. ............................................................... 11, 15, 17, 46, 58, 63ΞΥΛΩΜΕΝΟΣ Α. ...................................................................................................................... 15, 55

ΠΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Δ. ..................................... 6, 11, 14, 33, 43, 44, 53


ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Θ. .......................................................................................................................... 8, 19ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ Α. ................................................................................................................... 14, 50ΠΑΠΑΔΑΚΗ Δ. ........................... 6, 11, 14, 32, 44, 45, 53, 54ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Σ. ............................................................................................ 3, 7, 34ΠΑΠΑΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ Α. ............................................. 6, 8, 10, 14,

17, 20, 22, 30, 31, 40, 41, 42, 50,

51, 60, 61, 62ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Θ. ............................................................................................. 15, 56ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Σ. ............................................... 6, 10, 31, 40, 41, 42ΠΑΠΠΑ Μ. .............................................................................................................................................. 14, 53ΠΑΠΠΑΣ Σ. ......................................................................................................................................... 15, 55ΠΑΤΣΟΥΡΑΚΟΣ Ν. ........................................................................................................... 10, 19ΠΕΠΠΑΣ Θ. ........................................ 6, 11, 14, 32, 33, 43, 44, 45,

52, 53, 54ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Κ. ........................................................................................................... 17, 62ΠΕΦΑΝΗΣ Α. ......................................................................................................................................................... 2

ΡΡΑΠΤΗΣ Α. ......................................................................................................... 10, 13, 19, 20ΡΕΠΠΑΣ Κ. ................................................................................................................................ 7, 36, 39ΡΙΧΤΕΡ Δ. ...................................................................................................................................... 8, 16, 19

ΣΣΕΡΑΦΕΙΜ Χ. .................................................................................... 7, 12, 37, 38, 48ΣΕΡΕΤΗ Α. ......................................................................................................................................................... 2, 6ΣΙΑΝΝΗ Α. ................................................................................................ 5, 12, 15, 49, 59ΣΙΑΦΑΡΙΚΑΣ Χ. ........................................................................................................................ 18, 66ΣΙΓΑΛΑ Ε. ........................................................................................................................................................................ 9ΣΚΟΡΔΑ Λ. ......................................................................................................... 12, 15, 49, 59ΣΤΑΘΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ Ε. ................................................................................................... 5ΣΤΕΛΙΑΝΙΔΗ Α. ......................................................................................................................... 15, 56ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗ Ε. ................................................................................................................................. 8

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Α. ................................... 6, 11, 14, 32, 33, 43, 44, 45, 52, 53, 54

ΤΤΑΜΒΑΚΟΣ Χ. .............................................. 6, 11, 14, 33, 43, 52, 53ΤΑΜΟΥΡΙΔΗ Γ. .................................................................................................................................................... 5ΤΕΝΤΟΛΟΥΡΗΣ Ν. .............................................................................................................................. 16ΤΖΟΥΓΑΝΑΤΟΥ Ε.-Μ. ........................ 2, 6, 10, 31, 40, 41, 42ΤΟΣΚΑΣ Α. ........................................................................................................................................... 18, 66ΤΟΣΚΑΣ Π. ............................................................................................................... 7, 18, 35, 66ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Χ. ................................ 12, 15, 49, 59ΤΡΙΚΚΑΛΙΝΟΥ Α. ............................. 10, 14, 16, 17, 51, 61, 62ΤΣΑΚΑΛΗΣ Κ. .............................................................................................................................. 18, 67ΤΣΙΑΜΑΛΟΣ Π. .............................................................................................. 6, 17, 31, 60ΤΣΙΛΙΒΙΓΚΟΥ Μ. ............................................................................................................................ 2, 12ΤΣΙΡΚΑΣ Κ. ............................................................................................. 6, 11, 33, 44, 45ΤΣΟΜΠΑΝΙΑΝ Α. ......................................................................................................................................... 9

φΦΑΚΑΤΣΕΛΗ Π. ............................................................................................................................. 6, 30ΦΑΝΤΑΚΗ Μ. ......................................................................................................................................................... 5ΦΟΥΣΤΕΡΗΣ Ε. .......................................................................................................................................... 13ΦΡΑΓΚΙΟΥΔΑΚΗ Σ. ........................................................................................................ 18, 65

ΧΧΑΝΤΑΝΗΣ Σ. ............................................................................................................................... 16, 19ΧΑΝΤΑΝΗ Χ.-Ι. ................................................................................................................................................... 9ΧΑΣΙΚΙΔΗΣ Χ. ...................................................................................................................................................... 9ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α. .............................................................. 7, 12, 37, 38, 48ΧΕΛΙΩΤΗ Ε. ............................................................................................................................................... 2, 12ΧΕΡΑΣ Π. .......................................................................................... 2, 7, 12, 37, 38, 48ΧΟΥΡΔΑΚΗ Ε. ................................................................................................................................................ 10ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ Α. ........................................................................ 14, 52


ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

ΕυΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ · 9 ΟΙ...

Documents

Transcript of ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΤΟΜΟΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ · 9 ΟΙ...