Σχεδιασμός της πλοκήςτης ιστορίας: Απόστολος Μαρκάτζιη Ε’1Βαλεντίνος Δημητριάδης Στ’1Βασιλένα Γκέσεβα Ε’1Ελλάδα Γαβριηλίδου Στ’1Μενέλαος Καραγιάννης Στ’1Nechita Bianca-Michaela Ε’2Πέτρος Κοντοπύργου Στ’1Ροβέρτος Δημητριάδης Στ’1Φωτεινή Αυγή Οικονόμου Στ’1

Copyrights: Προαιρετικό Ολοήμερο Σχολείο Λυκαβηττού

Συγγραφική Ομάδα:Ελλάδα Γαβριηλίδου Στ’1Μενέλαος Καραγιάννης Στ’1Πέτρος Κοντοπύργου Στ’1

Εικονογράφηση: Απόστολος Μαρκάτζιη Ε’1Βαλεντίνος Δημητριάδης Στ’1Βασιλένα Γκέσεβα Ε’1Γιάννης Ορφανίδης Ε’1Nechita Bianca-Michaela Ε’2Φωτεινή Αυγή Οικονόμου Στ’1

Υπεύθυνος Εικονογράφησης:Ροβέρτος Δημητριάδης Στ’1

Γενική Επιμέλεια: Χριστιάνα Μιχαηλίδου, Εκπαιδευτικός

Ντάνιελ και Μαξ

Οι σκανταλιάρηδες

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό αριστοκρατικό χωριότης Αγγλίας, ζούσαν έξι παιδιά. Έξι διαφορετικά παιδιά ηλικίας15 ετών. Ο Ντάνιελ, ο Μαξ, η Σουάγκερ, η Μέρεντιθ, η Έμμακαι ο Εμάνουελ. Ο Ντάνιελ και ο Μαξ, δύο υιοθετημένα αδέλφια, ζούσανμε τον κηδεμόνα τους τον κ. Τζόναθαν, ένα συμπαθητικό γεροντάκο, και τη θετή αδελφή τους τη Σουάγκερ. Και οι δύο ήταν λίγο…σκανταλιάρηδες όπως θα καταλάβετε στη συνέχεια! Ως οι διάσημοι του σχολείου, κανένας δεν μπορούσε να πει όχι στα θελήματά τους. Εκτός από τη θετή τους αδελφή! Η Σουάγκερ, τους είχε στο χέρι. Ξέρετε, φάνηκε τυχερή αφού χωρίς να το επιδιώξει έμαθε ένα επτασφράγιστο μυστικό τους.Έτσι δεν μπορούσαν παρά να της φέρονται καλά. Μην είστε περίεργοι.. Θα μάθετε το μυστικό στη συνέχεια!

Ροβέρτος Δημητριάδης Στ’1

-Δεν θα πεις σε κανένα τίποτα, είπε γεμάτος φόβο ο Μαξ.- Αν πεις κάτι την έβαψες, συμπλήρωσε ο Ντάνιελ.-Μα… Αν το μάθει ο...-Δεν θα πεις τίποτα, την διέκοψαν και οι δύο μαζί. -Εντάξει. Δεν θα πω υπό έναν όρο… Θα ξεκινήσετε να φέρεστε καλάστον Εμάνουελ. Ο Εμάνουελ ήταν ένα μικροκαμωμένο αγόρι,εσωστρεφής και άριστος μαθητής.Φορούσε ένα ζευγάρι γυαλιά γκρίζα και είχεστους ώμους του ένα μπλε σακίδιο γεμάτοβιβλία. Σαν περπατούσε στους διαδρόμουςτου σχολείου τον σκουντούσαν,τον κορόιδευαν, τον απειλούσαν... Δεν έβρισκε ηρεμία στο σχολείο.-Χα! χα! χα! Ας γελάσω δυνατά! Ο Εμάνουελ..Ο Εμάνουελ είναι ότι πρέπει για πείραγμα.Μικροκαμωμένος, γυαλάκιας. Εσύ τι του είσαι; H δικηγόρος του; ειρωνεύτηκε ο Μαξ.-Αυτό που είπα αλλιώς... Κάπως έτσι ήταν η συζήτηση κάθε μέρακαι τα δύο αδέλφια από θύτες, άρχισαννα γίνονται θύματα. Όσο περνούσε ο καιρόςη θέση τους στο σχολείο κινδύνευεκαι αν μάθαινε κάποιος το μυστικό τους πίστευανότι κανένας δεν θα τους υπολόγιζε πια. Μάλιστα, σε λίγες, μέρες στο σχολείο τους θα φοιτούσεμια νέα μαθήτρια: η κόρης της βασίλισσας! Η εγγραφή της στο «Λύκειο Κινγκ», τους φόβιζε και έτρεμαν για τη θέση τους ακόμη περισσότερο.Κάτι έπρεπε να σκεφτούν και σύντομα! Στο μεταξύ, στο σχολείο φοιτούσαν και άλλα παιδιά ανάμεσά τουςη Μέρεντιθ και η Έμμα. Τα δύο κορίτσια ήταν άριστες μαθήτριες,πολύ ευγενικές και διασκεδαστικές. Δεν τους άρεσε η αδικία και είχαν αρκετούς φίλους! Δεν τολμούσαν όμως να πάνε κόντρα στα αδέλφια Ντάλιελ και Μαξ αν και το ήθελαν. Οπόταν το θύμα τους ο Εμάνουελήταν ανυπεράσπιστος. Ο εκφοβισμός στο σχολείο τους δεν σταματούσε.

Βασιλένα Γκέσεβα Ε’1

Η νέα μαθήτρια

Η καινούρια μαθήτρια που όλοι περίμεναν έφτασε στο σχολείο.Καθώς περπατούσε στους διαδρόμους όλοι την έβλεπαν με τα μάτια ορθάνοιχτα. Την θαύμαζαν και ψιθύριζαν για την ομορφιά της. -Κοίτα την, είναι πανέμορφη. -Τα μάτια μου δεν μπορούν να την αγνοήσουν.-Μμμμμ. Υπερβολές! Αυτή ήταν η Άλις. Πανέμορφη! Μαλλιά μαλακά σαν μετάξικαι μάτια καταγάλανα σαν το γαλάζιο της θάλασσας. Φορούσε μοντέρνα ρούχα που σου έκαιγαν τα μάτια από την λάμψη τους. Η πρώτη μέρα της Άλις στο σχολείο ήταν πολύ ευχάριστηγια αυτήν. Όλοι την θαύμαζαν και δεν έφευγαν από κοντά της. Ήθελαν να μάθουν τα πάντα για αυτήν. Τι της αρέσει, τι δεν της αρέσει, πώς είναι η ζωή ως πριγκίπισσα και άλλα πολλά. Αλλά άλλαζε πάντα θέμα. Δεν απαντούσε. Δεν ήθελε να ξεχωρίζει.

Βαλεντίνος Δημητριάδης Στ’1

Nechita Bianca-Michaela Ε’2

Κουράστηκε να ξεχωρίζει. Η Άλις είχε ένα σπάνιο και μοναδικό χαρακτήρα. Στο διάλειμμα γνώρισε τον Εμάνουελ. Ήταν ο μόνος που δεν την πλησίασε και έτσι αποφάσισε να τον πλησιάσει η ίδια.-Γεια σου…Το όνομά σου;-Χαι….Χαίρεται. Εγώ είμαι ο Εμ…Εμάνουελ, είπε με τρεμάμενη φωνήτο αγόρι. Συγ…Συγγνώμη που στέκομαι στο δρόμο σου.-Γεια σου Εμάνουελ. Εγώ είμαι η Άλις. Δεν στέκεσαι στο δρόμο μου. Ήρθα να γνωριστούμε και να γίνουμε φίλοι.-Με έμενα; -Ναι γιατί όχι; Μήπως δε θέλεις; Μη με βλέπεις με αυτά τα γελοία ρούχα.Με υποχρέωσαν να τα φορέσω. Δεν είμαι αυτό που φαίνομαι. -Γελοία ρούχα; Μια χαρά είσαι. Θέλωνα γίνουμε φίλοι. Απλά… η ζωή σουθα γίνει δυσκολότερη αν γίνουμε φίλοι.Ξέρεις...δεν είμαι πολύ ‘διάσημος’.Αντιθέτως…-Το καλύτερό μου!! Η πολλή διασημότητα βλάπτει!! Κι από εκείνη τη στιγμή η Άλιςκαι ο Εμάνουελ έγιναν αχώριστοι. Είχανπολλά να μάθουν ο ένας από τον άλλο.Γι΄ αυτό άλλωστε έγιναν τόσο καλοί φίλοι. Η Μέρεντιθ και η Έμμα δεν άργησαννα μπουν στην παρέα τους αφού βρήκανπλεόν το θάρρος να αγνοήσουντα δύο αδέλφια. Ο Ντάνιελ και ο Μάξ δεν ήθελαν την Άλις. Θεωρούσαν ότι υποκρίνεταικαι ότι το καλό πρόσωπο που δείχνει δεν είναι αληθινό. Στο κάτω κάτωμε τι θράσος μια νέα μαθήτρια να τους κατεβάσει από τον ‘θρόνο’ τουςπου τόσα χρόνια είχαν. Έτσι, σκέφτηκαν να βάλουν σε εφαρμογή το σχέδιό τους για να δείξουν σε όλους ότι η Άλις δεν είναι αυτό που δείχνει. Το σχέδιο τους είχε ως εξής : Θα καλούσαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σύμφωνα με την ίδια, τα μισούσε. Μόλις τα έβλεπεθα έβγαζε τον αληθινό της εαυτό. Μια ψωνισμένη πριγκίπισσα.Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν...

Η Συνέντευξη

Ντρριιιιιιιιιιιιιιιν!

Το κουδούνι κτύπησε. Το σχολείο τέλειωσε για σήμερα. -Άλις! Άλις! Κοίτα έξω τι γίνεται. Όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι εδώ για σένα; την ρώτησε ο Εμάνουελ.-Ωχ! Όχι πάλι! Η Άλις δεν ήθελε να της πάρουν συνέντευξη οι δημοσιογράφοι γιατί ήθελε να ζήσει σαν ένα κανονικό κορίτσι.

-Γεια σας! Ήρθαμε να μας πείτε πώς περνάτε στο καινούριο σας σχολείο. Πότε ήρθατε σε αυτό το σχολείο;-Γεια σας. Ήρθα πριν μια εβδομάδα. Είναι πολύ ωραία. Ήδη έκανα φίλους. -Έχετε πολλούς φίλους;

Φωτεινή Αυγή Οικονόμου Στ’1

-Ναι. Μόλις ήρθα, όλοι οι συμμαθητές μου ήταν πολύ φιλικοί. Έκανα φίλους και αγόρια και κορίτσια. - Πώς θα παρομοιάζατε την εμπειρία σας μέχρι τώρα στο σχολείο;- Το σχολείο είναι ευχάριστο. Αλλά η αλήθεια είναι πως τα διαλείμματα θυμίζουν ‘κακά βασίλεια’.- Τι εννοείτε ‘κακά βασίλεια’;- Δεν πίστευα ότι με το που θα ερχόμουν σε αυτό το σχολείο μακριά από τον τίτλο της «πριγκίπισσας», θα συναντούσα άλλα παιδιά που θα ήθελαννα είναι «πρίγκιπες» του σχολείου. Οι πρίγκιπες όμως βοηθούν τους άλλους δεν τους διατάζουν και κοροϊδεύουν. Γιατί σε κανένα δεν αρέσει αυτό. ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.-Μάλιστα. Άρα τι θα λέγατε με μια πρόταση για την μέχρι τώρα εμπειρία σας στο «βασίλειο του σχολείου»; - Το «βασίλειο του σχολείου» είναι πολύ όμορφο. Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι κακό βασίλειο. Όλοι θα έπρεπε να είναι ίσοι. Όλοι βασιλιάδες. Ξεχωριστοί και μοναδικοί βασιλιάδες. Ελπίζω αυτό να διορθωθεί. - Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη πριγκίπισσα Άλις. Υποσχόμαστε να μην σας ξαναενοχλήσουμε κατά τη διάρκεια της φοίτησης σαςστο σχολείο. -Σας ευχαριστώ πολύ. Θα το εκτιμούσα. Και...σκέτο Άλις σας παρακαλώ. Είμαι κανονική μαθήτρια εδώ, όπως όλοι.

Το μυστικό

Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν!

Το κουδούνι χτύπησε για διάλειμμα. Όλα τα παιδιά ξεχύθηκανστην αυλή. -Ωχ όχι! Μαξ, Μαξ τρέξε γρήγορα! Ο φάκελος! Ο φάκελος μου έπεσε από τις σκάλες, φώναξε ο Ντάνιελ.Μέσα σε χρόνο ρεκόρ ο Μαξ κατέβηκε στην αυλή και μάζεψε όλατα χαρτιά που απλώθηκαν στο προαύλιο του σχολείου. - Αυτό είναι δικό σου Μαξ; ρώτησε ο κύριος Ράιλι, καθηγητήςτης Ιστορίας. -Ν…Ναι. -Τι είναι όλα αυτά; Τι σκαρώνετε πάλι; είπε με επιβλητική φωνήο κύριος Ράιλι. -Αυτά είναι..είναι σημειώσεις και φυλλάδια μαθηματικών, απάντησεο Ντάνιελ που έφτασε στο χώρο εκείνη τη στιγμή. -Μα δεν βλέπω αριθμούς. Βλέπω διευθύνσεις και ονόματα, σχολίασε ο καθηγητής.

Γιάννης Ορφανίδης Ε’1

- Ναι είναι δικά μου κύριε Ράιλι. Πλησιάζουν τα γενέθλιά μου και σημείωσα τις διευθύνσεις των συμμαθητών που για να στείλω τις προσκλήσεις. Τα παιδιά απλά προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν, εξήγησε η Άλις η οποία παρακολουθούσε τη σκηνή τόση ώρα από μακριά.

-Ευχαριστούμε Άλις. -Τίποτα. Αλλά αλήθεια τι είναι όλα αυτά;- Nα...Εμείς...Και τα είπαν όλα στην Άλις. Κάτι ξύπνησε μέσα τους και ένιωσαν την ανάγκη να μοιραστούν το μυστικό τους. Την εμπιστεύτηκαν.

-Πρέπει να το πείτε σε κάποιον μεγάλο να σας βοηθήσει. Δεν γίνεταινα κρύβεται κάτι τόσο σημαντικό, τους συμβούλευσε. Ο Ντάνιελ όμως είχε διαφορετική άποψη. «Αν μαθευτεί κανείς δεν θα μας φοβάται. Κανένας δεν γίνεται να το μάθει αυτό για τα ατρόμητα αδέλφια Ντάνιελ και Μαξ». - Όπως θέλετε. Πάντως το μυστικό σας είναι ασφαλισμένο. Αν χρειάζεστε βοήθεια μη διστάσετε να μου πείτε. Αλλά να θυμάστε. Ο πόνος μειώνεται όταν τον μοιράζεσαι. Στο κάτω κάτω, σίγουρα κάποιος θα μπορεί να σας βοηθήσει. Μάλιστα, αυτό που κάνετε είναι εξαιρετικό. Δεν θα έπρεπενα ντρέπεστε. Αντιθέτως, θα έπρεπε να είστε περήφανοι. Ναι καλά καταλάβατε. Τα παιδιά έψαχναν να βρουν τους βιολογικούς τους γονείς. Και όχι μόνο αυτό. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, γνώρισαν αρκετό κόσμο. Κόσμο φτωχό που χρειαζόταν βοήθεια. Κάθε απόγευμα λοιπόν, άλλαζαν πρόσωπο. Πήγαιναν στα σπίτια τους και τους πρόσφεραν φαγητό, παιχνίδια, συντροφιά...

Οι επόμενες μέρες ήταν εντελώς διαφορετικές στο σχολείο. Τα δύο αδέλφια έγιναν παρατηρητές από νταήδες. Παρατηρούσαν τον Εμάνουελ, την Άλις, την Έμμα, την Μέρεντιθ. Ο Εμάνουελ δεν τους φαινόταν τόσο χαζούλης τελικά. Ήτανένα ευχάριστο αγόρι, έξυπνο και καλόκαρδο. Η Άλις ήταν ευγενέστατηκαι κατάφερε να γίνει φίλη με όλο το σχολείο χωρίς να χρειαστεί να την φοβάται κάποιος. Η Μέρεντιθ και η Έμμα ήταν απλέςκαι διασκεδαστικές.

-Γεια σας παιδιά. Πώς είστε; Τι έγινε με την έρευνά σας τελικά; τους ρώτησε μια μέρα έξω από την αίθουσα της Φυσικής η Άλις.-Γεια σου Άλις. Την έρευνα την αφήσαμε λίγο στην άκρη εδώ και λίγες μέρες γιατί ξεκινήσαμε μια άλλη έρευνα. Για τους μαθητές τους σχολείου, είπε ο Μαξ. -Για τους μαθητές του σχολείου; Τι έρευνα; απόρησε η Άλις.-Να. Εκείνη την ημέρα που έγινε το περιστατικό με τον κ. Ράιλι όλα άλλαξαν. Οι συμβουλές σου μας συγκίνησαν. Μιλήσαμε στον πατέρα μας τον Τζόναθαν και νιώσαμε καλύτερα. Μας βοήθησε και μας βοηθάει πολύ, εξήγησε ο Ντάνιελ. -Αποφασίσαμε να παρατηρήσουμε τους συμμαθητές μας καλύτερα και να γνωρίσουμε τον πραγματικό τους εαυτό. Αλλά είναι δύσκολο να τους πλησιάσουμε. Μας αποφεύγουν και δεν μας μιλούν, συνέχισε ο Μαξ. - Αυτό είναι τέλεια ιδέα. Ελάτε μαζί μου.- Δεν νομίζω Άλις. Δεν θα θέλουν να έχουν πάρε δώσε μαζί μας και φταίμε εμείς γι’αυτό, είπε ο Ντάνιελ.-Τα παιδιά είναι εξαιρετικά. Μια δοκιμή θα σας πείσει.Έτσι κι έγινε. Το διάλειμμα εκείνης της μέρας ήταν το ωραιότερο διάλειμμα του σχολείου. Όλη η παρέα της Α’ τάξης του «Λυκείου Κινγκ» ήταν μαζί. Κανένας δεν φοβόταν κανένα. Κανένας δεν ξεχώριζε από κανένα. Ήταν όλοι διαφορετικοί μα όλοι ίσοι. Ένα τεράστιο βασίλειο με μοναδικούς ξεχωριστούς βασιλιάδες.

Βαλεντίνος Δημητριάδης Στ’1

Βασιλένα Γκέσεβα Ε’1