ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ...

ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Υλικό διαλέξεων του µαθήµατος

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Υλικό διαλέξεων του µαθήµατος

∆ιδάσκων: Ι. ΤΣΩΛΑΣ

1Εισαγωγή- Προσφορά και Ζήτηση,

Καθορισµός των Τιµών

ΜΕΡΟΣ Ι

Μικροοικονοµική

ΜΕΡΟΣ Ι


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ∆Ι∆ΑΣΚΩΝ: Ι.ΤΣΩΛΑΣ 3

Οικονοµική - Οικονοµική ανάλυση

• Οικονοµική

– Η κοινωνική επιστήµη που ασχολείται µε τη µελέτη της ανθρώπινηςσυµπεριφοράς (ατόµων, επιχειρήσεων κλπ) η οποία εκδηλώνεταιυπό ορισµένους περιορισµούς.

• Οικονοµική ανάλυση

– Έρευνα µε στόχο την αναζήτηση των αιτιακών σχέσεων, βάσειεργαλείων ανάλυσης, µε σκοπό την ερµηνεία των οικονοµικώνφαινοµένων



• ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ

• Ασχολείται µε τις επιµέρους οικονοµικές µονάδες (άτοµα, νοικοκυριά,επιχειρήσεις), τη συµπεριφορά τους και τα προβλήµατα που συνδέονται µε αυτές.

• Θέµατα της µικροοικονοµικής αποτελούν µεταξύ άλλων:

• Η µελέτη του τρόπου κατανοµής του εισοδήµατος των ατόµων ή των νοικοκυριώνµεταξύ των διαφόρων αγαθών και των υπηρεσιών

• Η µελέτη του τρόπου λήψης αποφάσεων των επιχειρήσεων για τα συγκεκριµένααγαθά και τις ποσότητες που θα παράγουν καθώς και το συνδυασµό τωνπαραγωγικών συντελεστών που θα χρησιµοποιήσουν


Νόµος

– Νόµος: ∆ήλωση γενίκευσης για την οικονοµικήσυµπεριφορά ατόµων ή άλλων οικονοµικώνµονάδων.

– Π.χ.

• Νόµος της ζήτησης

• Νόµος της προσφοράς


Θεωρία

– Θεωρία: αναφέρεται σε δήλωση γενίκευσης καιχρησιµοποιείται για την ερµηνεία παρατηρούµενωνφαινοµένων στη βάση συγκεκριµένων κανόνων καιπαραδοχών.

– Π.χ.

• Θεωρία παραγωγής

• Θεωρία συµπεριφοράς του καταναλωτή


• Υπόδειγµα ή µοντέλο:• αναφέρεται σε µια απλοποιηµένη εικόνα τηςπραγµατικότητας που εκφράζεται µε τη µαθηµατικήαναπαράσταση µιας θεωρίας η οποία χρησιµοποιείται γιατην πραγµατοποίηση µιας πρόβλεψης.

Υπόδειγµα ή µοντέλο


Φυσικοί πόροι

Εργασία Παραγωγικό σύστηµα Τελικό παραγόµενο προϊόν

Κεφάλαιο

Ενδιάµεσες εισροές

∆οµή τυπικού παραγωγικού συστήµατος


• γή ή έδαφος ή φυσικοί πόροι

• εργασία (ανθρώπινο δυναµικό)

• κεφάλαιο (πάγια στοιχεία)

• ενδιάµεσες εισροές (π.χ, ενέργεια, διάφορα υλικά)

Συντελεστές παραγωγής


Καµπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων - Οριακός λόγοςµετασχηµατισµού του Υ σε Χ (ΟΛΜΥΧ)

X

y3

0

Y

x2

y2 - y1

x3 - x2

y2

y1

x3x1

Α

Β

Γ

ΟΛΜΥΧ από το Β στο Γ = (y1- y2)/(x3 - x2) = - ∆y/∆x

ΟΛΜΥΧ από το A στο B = (y2- y3)/(x2 - x1) = - ∆y/∆x


X0

Y

x1

y2

y1

x2

Α

Γ

B

Καµπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων - Αύξησηπαραγωγικών συντελεστών


X0

Y

x1

y2

y1

x2

Α

ΓB

Καµπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων - Βελτίωσηπαραγωγής αγαθού Χ

x3


X0

Y

x1

y2

y1

x2

Α

Γ

B

Καµπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων - Βελτίωσηπαραγωγής αγαθού Υ

y3


ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΗ

• Ο νόµος της προσφοράς καιζήτησης• Η έννοια της αγοράς• Η ζήτηση των αγαθών• Η προσφορά των αγαθών

• Η έννοια της ισορροπίας


Η έννοια της αγοράς

Αγορά: Ο χώρος συνάντησης ή ο χώρος όπουπραγµατοποιείται η επικοινωνία µεταξύ πωλητών καιαγοραστών µέσω της οποίας διαµορφώνεται µια τιµή (ενιαία,οµοιόµορφη σε ολόκληρη την αγορά) για ένα συγκεκριµένοπροϊόν

Μορφές αγοράς• Τέλειος ανταγωνισµός• Μονοπώλιο

• Μονοπωλιακός ανταγωνισµός• Ολιγοπώλιο


Η ζήτηση των αγαθών

Ζητούµενη ποσότητα: η ποσότητα που είναιδιατεθειµένοι να αγοράσουν οι καταναλωτέςστην τρέχουσα τιµήΗ µικροοικονοµική θεωρία ενδιαφέρεται για τηζητούµενη ποσότητα ανά χρονική περίοδο(µεταβλητή ροής).


Η ζήτηση των αγαθών

Νόµος της ζήτησης: Η σχέση πουσυνδέει τη ζητούµενη ποσότητα (Q)ενός αγαθού µε την τιµή του (P)

Τ ιµ ή , P

Π οσό τη τα , Q

Κ αµ π ύλ ηζή τησ η ς


Οικονοµική αιτιολόγηση του νόµουτης ζήτησης

• Η µείωση της τιµής ενός αγαθού έχει ωςσυνέπεια την αύξηση της ζητούµενηςποσότητας, γιατί οι καταναλωτές βρίσκουν τοσυγκεκριµένο αγαθό φθηνότερο από κάποιαάλλα, των οποίων οι τιµές δεν έχουν µειωθεί ήδεν έχουν µειωθεί το ίδιο.

• Καταναλωτές που δεν µπορούσαν νααγοράσουν το συγκεκριµένο αγαθό στηναρχική, υψηλότερη τιµή, εισέρχονται στηναγορά όταν η τιµή µειώνεται.


Προσδιοριστικοί παράγοντες τηςζήτησης

• Τιµή του αγαθού• Προτιµήσεις τωνκαταναλωτών• Μέσο εισόδηµα τωνκαταναλωτών• ∆ιανοµή του εισοδήµατος• Τιµές συγγενών αγαθών• Μέγεθος πληθυσµού


Προσδιοριστικοίπαράγοντες

Αύξηση/µείωση προδιοριστικωνπαραγόντων

Μετατόπιση της καµπύλης ζήτησης Κατηγορία αγαθών

Αύξηση Προς τα δεξιάΠροτιµήσεις τωνκαταναλωτών

Μείωση Προς τα αριστερά

Κανονικά αγαθάΠρος τα δεξιά

Ανώτερα αγαθά

Προς τα αριστερά Κατώτερα αγαθά

Μέσο εισόδηµα τωνκαταναλωτών

Αύξηση

∆εν µετατοπίζεται Ουδέτερα αγαθάΚανονικά αγαθάΠρος τα αριστερά

Ανώτερα αγαθά

Προς τα δεξιά Κατώτερα αγαθά

Μέσο εισόδηµα τωνκαταναλωτών

Μείωση

∆εν µετατοπίζεται Ουδέτερα αγαθά∆ιανοµή τουεισοδήµατος

Προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά

Εάν Px µειώνεται σε σχέση µε τηνPy

Προς τα αριστερά η καµπύλη ζήτησηςτου Υ

Τιµές συγγενώναγαθών. Έστω Χ, Υδύο υποκατάστατααγαθά, µε τιµές Px, Py

Εάν Px αυξάνεται σε σχέση µε τηνPy

Προς τα δεξιά η καµπύλη ζήτησης του Υ

Εάν Px µειώνεται σε σχέση µε τηνPy

Προς τα δεξιά η καµπύλη ζήτησης του ΥΤιµές συγγενώναγαθών. Έστω Χ, Υδύο συµπληρωµατικάαγαθά, µε τιµές Px, Py

Εάν Px αυξάνεται σε σχέση µε τηνPy

Προς τα αριστερά η καµπύλη ζήτησηςτου Υ

Αύξηση Προς τα δεξιάΜέγεθος πληθυσµούΜείωση Προς τα αριστερά


Μετατοπίσεις της καµπύληςζήτησης

Τ ιµή , P

Π οσό τητα , Q

D

D ’’

D ’


Ελαστικότητα ζήτησης

Ελαστικότητα ζήτησης ωςπρος την τιµή

Τοξοειδής ελαστικότηταζήτησης ως προς την τιµή

Σηµειακή ελαστικότηταζήτησης ως προς την τιµή


Eλαστικότητα ζήτησης ως προς την τιµή

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

P1

P2

Q1 Q2

∆Q

∆P

% µεταβολή της ζητούµενης ποσότηταςεD = ---------------------------------------------------=

% µεταβολή της τιµής

∆Q/Q1 ∆Q P1

= ---------- = ------ ----- ∆P/P1 ∆P Q1

|εD| >1 ελαστική ζήτηση|εD| <1 ανελαστική ζήτηση|εD| =1 µοναδιαία ελαστική ζήτηση


Τοξοειδής ελαστικότητα ζήτησης ωςπρος την τιµή

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

P1

P2

Q1 Q2

∆Q (P1 + P2)/2 ∆Q P1 + P2

εD = ------ -------------- = ------ ------------ ∆P (Q1+ Q2)/2 ∆P Q1+ Q2


Σηµειακή ελαστικότηταζήτησης ως προς την τιµή

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

P1

P2

Q1 Q2

dQ P1

εD = ------ ---- dP Q1


Εισοδηµατική ελαστικότητα ζήτησης

% µεταβολή της ζητούµενης ποσότηταςεΥ = --------------------------------------------------- % µεταβολή του εισοδήµατος

Σταυροειδής ελαστικότητα ζήτησης

% µεταβολή της ζητούµενης ποσότηταςεC = --------------------------------------------------- % µεταβολή της τιµής ενός άλλου αγαθού


Ελαστικότητα ζήτησης ως προς την τιµήκαι συνολική δαπάνη

Ελαστικήζήτηση

Ανελαστικήζήτηση

ΜοναδιαίαΕλαστική ζήτηση

Μείωση της τιµήςτου αγαθού

Αύξηση τηςσυνολικήςδαπάνης

Μείωση τηςσυνολικήςδαπάνης

Αµετάβλητη ησυνολική δαπάνη

Αύξηση της τιµήςτου αγαθού

Μείωση τηςσυνολικήςδαπάνης

Αύξηση τηςσυνολικήςδαπάνης

Αµετάβλητη ησυνολική δαπάνη


Προσδιοριστικοί παράγοντες τηςελαστικότητας ζήτησης ως προςτην τιµή

• Ύπαρξη υποκατάστατων• Ποσοστό του εισοδήµατος πουδαπανάται για το αγαθό

• Χαρακτήρας των αναγκών πουικανοποιούνται από το αγαθό

• Χρόνος• Εναλλακτικές χρήσεις τουαγαθού• Ύψος τιµής του αγαθού


Προσδιοριστικοί παράγοντες της ελαστικότητας ζήτησης ωςπρος την τιµήΎπαρξη υποκατάστατων: Η ελαστικότητα ενός αγαθού µε στενάυποκατάστατα είναι µεγάλη δεδοµένου ότι οι καταναλωτές έχουν µεγάλεςδυνατότητες επιλογής (ακόµη και σε µικρή αύξηση της τιµής του ηκατανάλωση στρέφεται στα υποκατάστατα αγαθά και η ζητούµενη ποσότητάτου µειώνεται σηµαντικά)Ποσοστό του εισοδήµατος που δαπανάται για το αγαθό: Όσο µικρότερο είναιτο ποσοστό αυτό τόσο µικρότερη είναι η σηµασία της µεταβολής της τιµήςτου αγαθού και εποµένως τόσο µικρότερη είναι η ελαστικότητα ζήτησής του(και αντίστροφα)Χαρακτήρας των αναγκών που ικανοποιούνται από το αγαθό: Τα αγαθά πουκαλύπτουν βασικές ανάγκες έχουν συνήθως µικρή ελαστικότητα ζήτησης (καιαντίστροφα)Χρόνος: Η βραχυχρόνια ελαστικότητα ζήτησης είναι πάντοτε µικρότερη απότη µακροχρόνια γιατί οι καταναλωτές προσαρµόζονται σταδιακά στιςµεταβολές της αγοράςΕναλλακτικές χρήσεις του αγαθού: Όσο περισσότερες είναι τόσο µεγαλύτερηείναι η ελαστικότητα ζήτησηςΎψος τιµής του αγαθού: Η ελαστικότητα ζήτησης είναι συνήθως υψηλή ότανοι τιµές των αγαθών είναι υψηλές (και αντίστροφα)


Ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης. Σηµειακή ελαστικότητα -Γραφικός (γεωµετρικός) υπολογισµός

εdA= (dQ/dP) PA/QA (1)

dQ/dP = ΠΣ/ΠΑ (2) (απόλυτηκλίση)

PA =0Μ=ΠΑQA=0ΠPA/QA = ΠΑ/0Π (3)

|εdA|= (ΠΣ/ΠΑ) ΠΑ/0Π =ΠΣ/0Π (4)

ΠΣΑ, ΜΑΤ όµοια ΠΣ/ΜΑ=ΠΑ/ΜΤ=ΑΣ/ΤΑΜΑ=0ΠΠΑ=0ΜΑρα ΠΣ/0Π=0Μ/ΜΤ=ΑΣ/ΤΑ (5)

(4),(5) εdA= ΠΣ/0Π = 0Μ/ΜΤ=ΑΣ/ΤΑ (6)

Αν Α µέσο του ΤΑ (ΑΣ=ΤΑ) |εdA|=1Για σηµεία αριστερά του Α|εdA|>1 και δεξιά του Α |εdA|<1

P

T

A M

0 Π Σ Q

|εd|>1

|εd|<1

|εdΑ|=1

Έστω η ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης ΤΣ


Ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης - Ελαστική, ανελαστική καιµοναδιαία ελαστική ζήτηση

εd= (dQ/dP) PA/QA == (dQ/dP) P/Q (1)Q=a-bP (2)(1), (2) εd= -b P/(a-bP) (3)

Ελαστική ζήτηση: εd<-1 -bP/(a-bP) <-1 -bP<-a+bP a<2bP P>a/2b

a-bP>0 (αφού P<a/bPb<a Pb-a<0a-bP>0)

Όµοια ανελαστική ζήτηση:εd>-1 … P<a/2b

Μοναδιαία ελαστική ζήτηση:εd=-1 -bP/(a-bP) =-1 -bP=-a+bP a=2bP P=a/2bΓια P=a/2b Q=a/2Άρα A(P,Q)=Α(a/2, a/2b),δηλαδή το Α είναι το µέσο τουΒΓ

P

Β a/b

a/2b A

Γ

0 a/2 a Q

εd<-1, για P>a/2b

εd>-1, για P<a/2b

εdΑ=-1, για P=a/2b

Έστω η ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης Q=a-bp, a>0, b>0


Ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης - Μεγιστοποίηση συνολικήςδαπάνης

Συνολική δαπάνη = PQ == P(a-bP) = aP-bP2

Συνθήκη 1ης τάξης:d(aP-bP2)/dP =0 (1)

Συνθήκη 2ης τάξης:d2 (aP-bP2)/dP2 <0 (2)

(1) a-2bP=0 P=a/2b

d2 (aP-bP2)/dP2

= d(a-2bP)/dp=-2b<0 (αφούb>0). Άρα ισχύει η (2)

Εποµένως η συνολική δαπάνηµεγιστοποιείται για P=a/2b

Για P=a/2b Q=a/2

Άρα A(P,Q)=Α(a/2, a/2b),δηλαδή το Α είναι το µέσο τουΒΓ, το σηµείο όπου η ζήτησηείναι µοναδιαία ελαστική.

P

Β a/b

a/2b A

Γ

0 a/2 a Q

εdΑ=-1, για P=a/2b

Έστω η ευθύγραµµη καµπύλη ζήτησης Q=a-bp, a>0, b>0


Ειδικές περιπτώσειςελαστικότητας ζήτησης

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

εd=0

εd=-


Η προσφορά των αγαθώνΝόµος της προσφοράς: Η σχέσηπου συνδέει την προσφερόµενηποσότητα (Q) ενός αγαθού µε τηντιµή του (P)

Τ ιµή , P


Κ αµπύληπροσφοράς


Οικονοµική αιτιολόγηση του νόµου της προσφοράς• Η αύξηση της τιµής ενός αγαθού έχει ως συνέπεια την αύξησητου κέρδους των παραγωγών ανά µονάδα προϊόντος, η οποίααποτελεί κίνητρο για την είσοδο νέων επιχειρήσεων στην αγορά.

• Η σύµφωνα µε τα παραπάνω αύξηση της παραγωγής απαιτεί τηναύξηση των συντελεστών παραγωγής και οι πρόσθετεςποσότητες αυτών θα είναι πιο ακριβές αφού θα πρέπει ναπροσελκυσθούν από άλλους κλάδους. Η αύξηση του κόστουςπαραγωγής θα πρέπει να καλυφθεί από την αύξηση της τιµήςπώλησης.

• Εάν οι πρόσθετοι παραγωγικοί συντελεστές δεν είναι πιοακριβοί, είναι πιθανόν η αυξηµένη χρήση τους να οδηγήσει σεφθίνουσες αποδόσεις κλίµακας, και το αυξηµένο κόστος ανάµονάδα προϊόντος θα πρέπει να καλυφθεί από την αύξηση τηςτιµής πώλησης.


Προσδιοριστικοί παράγοντες τηςπροσφοράς

• Τιµή του αγαθού• Κόστη συντελεστών παραγωγής• Τεχνολογία• Νοµικό – ρυθµιστικό πλαίσιο• Είσοδος – έξοδος παραγωγών


Προσδιοριστικοί παράγοντες της προσφοράς πλην τηςτιµής

• Κόστη συντελεστών παραγωγήςΑυξήσεις στα κόστη των συντελεστών παραγωγής έχουν ωςαποτέλεσµα τη µετατόπιση της καµπύλης προσφοράς προς τααριστερά και αντίστροφα• ΤεχνολογίαΒελτίωση του επιπέδου της τεχνολογίας που µειώνει το κόστοςπαραγωγής έχει ως αποτέλεσµα τη µετατόπιση της καµπύληςπροσφοράς προς τα δεξιά και αντίστροφα• Νοµικό – ρυθµιστικό πλαίσιο• Είσοδος – έξοδος παραγωγώνΗ αύξηση του αριθµού των παραγωγικών µονάδων (είσοδος νέωνπαραγωγών) χωρίς να µειωθεί το µέγεθος παραγωγής τωνυφιστάµενων µονάδων έχει ως αποτέλεσµα την αύξηση της προσφοράςκαι αντίστροφα.


Μετατοπίσεις της καµπύληςπροσφοράς

Τ ιµή , P

Π οσό τητα , Q

S

S ’’

S ’


Ελαστικότητα προσφοράς

Ελαστικότητα προσφοράς ωςπρος την τιµή

Τοξοειδής ελαστικότηταπροσφοράς ως προς την τιµή

Σηµειακή ελαστικότηταπροσφοράς ως προς την τιµή


% µεταβολή της προσφερόµενης ποσότηταςεs = -----------------------------------------------------------=

% µεταβολή της τιµής

∆Q/Q1 ∆Q P1

= ---------- = ------ ----- ∆P/P1 ∆P Q1

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

P1

P2

Q1Q2

∆Q

∆P

εs >1 ελαστική προσφοράεs <1 ανελαστική προσφοράεs =1 µοναδιαία ελαστική προσφορά

Ελαστικότητα προσφοράς ως προς την τιµήS


Τοξοειδής ελαστικότηταπροσφοράς ως προς τηντιµή

Σηµειακή ελαστικότηταπροσφοράς ως προς τηντιµή

∆Q (P1 + P2)/2 ∆Q P1 + P2

εs = ------ -------------- = ------ ------------ ∆P (Q1+ Q2)/2 ∆P Q1+ Q2

dQ P1

εs = ------ ---- dP Q1


Ειδικές περιπτώσειςελαστικότητας προσφοράς

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

εs=0

εs=


Ευθύγραµµη καµπύλη προσφοράς- Ελαστική, ανελαστική καιµοναδιαία ελαστική προσφορά

εs= (dQ/dP) PA/QA ==(dQ/dP) P/Q (1)

Qs=a+bP (2)

(1), (2) εs= b P/(a+bP) (3)

Για a=0, Qs=bP (καµπύλη S)(3) εs=b P/bP = 1

Για a<0 (καµπύλη S')bP>a+bP εs>1Για a>0 (καµπύλη S'')bP<a+bP εs<1

S''

P S S'

A

0 Q

εs>1

εs<1

εs=1

Έστω η ευθύγραµµη καµπύλη προσφοράςQs=a+bP, b0


Ευθύγραµµη καµπύλη προσφοράς. Σηµειακή ελαστικότηταπροσφοράς - Γραφικός (γεωµετρικός) υπολογισµός

Για a=0, Qs=bP :Kαµπύλη SεsA= (dQ/dP) PA/QA = 0Q1/Q1A (Q1A/0Q1) = 1

εsA=1

Για a<0 : Kαµπύλη S'εs'A= (dQ/dP) PA/QA =

BQ1/Q1A (Q1A/0Q1) = BQ1/0Q1

BQ1>0Q1

εs'A>1

Για a>0 : Kαµπύλη S''εs''A= (dQ/dP) PA/QA =

ΓQ1/Q1A (Q1A/0Q1) = ΓQ1/0Q1

ΓQ1<0Q1

εs''A<1

S''

P S S'

A

B 0 Γ Q1 Q

εs>1

εs<1

εs=1

Έστω η ευθύγραµµη καµπύλη προσφοράςQs=a+bP, b0


εsA = 1 (σηµείο Α)

εsΒ > 1 (σηµείο Β)

εsΓ < 1 (σηµείο Γ)

Τιµή, P

Ποσότητα, Q

Β

Γ

Α


Προσδιοριστικοί παράγοντες τηςελαστικότητας προσφοράς ως προς την τιµή

• Ελαστικότητα προσφοράς τωνπαραγωγικών συντελεστών

• Χαρακτήρας χρονικής περιόδου(βραχυχρόνια, µακροχρόνια περίοδος)


Προσδιοριστικοί παράγοντες της ελαστικότητας προσφοράς ως προςτην τιµή

Η ελαστικότητα προσφοράς των παραγωγικών συντελεστών:Όσο πιο ευχερής είναι η µετακίνηση των παραγωγικών συντελεστών από την παραγωγήενός προϊόντος στην παραγωγή ενός άλλου, τόσο µεγαλύτερη είναι η ελαστικότηταπροσφοράς του τελικού προϊόντος και εποµένως τόσο µικρότερη είναι η αναγκαία αύξησητης τιµής για την αύξηση της προσφερόµενης ποσότητας.Χαρακτήρας χρονικής περιόδου:Σε πολύ βραχεία περίοδο η προσφορά είναι τελείως ανελαστική.Στη βραχυχρόνια περίοδο η προσφορά µεταβάλλεται εντός των ορίων της υφιστάµενηςπαραγωγικής δυναµικότητας των οικονοµικών µονάδων και η ελαστικότητα προσφοράςπαύει να είναι µηδενική.Στη µακροχρόνια περίοδο η προσφορά µεταβάλλεται όχι µόνο εντός των ορίων τηςυφιστάµενης παραγωγικής δυναµικότητας των οικονοµικών µονάδων (λόγω µεταβολής τουβαθµού χρησιµοποίησης της υφιστάµενης παραγωγικής δυναµικότητας αλλά και λόγωµεταβολής της παραγωγικής δυναµικότητας και η ελαστικότητα προσφοράς λαµβάνει τηµεγαλύτερη τιµή.


Η ισορροπία της προσφοράς καιτης ζήτησης

PE = Τιµή ισορροπίαςQE = Ποσότητα ισορροπίας

Τ ιµή , P


Καµπύληζή τησης

Κ αµπύληπροσφ ορά ς

P Ε

Q Ε


Τιµή, P

Ποσότητα, Q

P1

P2

Q1 Q2

PE

QE

AB

Γ∆

Ε

Σταθερότητα του σηµείου ισορροπίας


Επιδράσεις των µεταβολών της ζήτησης καιτης προσφοράς ενός προϊόντος στην τιµή και

στην ποσότητα ισορροπίας

Είδος µεταβολής Επίδραση στην τιµή Επίδραση στην ποσότηταΑύξηση της ζήτησης Αύξηση ΑύξησηΑύξηση της προσφοράς Μείωση ΑύξησηΜείωση της ζήτησης Μείωση ΜείωσηΜείωση της προσφοράς Αύξηση ΜείωσηΑύξηση της ζήτησης καιτης προσφοράς

Μείωση ή αύξηση Αύξηση

Μείωση της ζήτησης καιτης προσφοράς

Αύξηση ή µείωση Μείωση

Το αποτέλεσµα µιας ταυτόχρονης µεταβολής τηςπροσφοράς και της ζήτησης θα εξαρτηθεί από τη σχέσηκαι το µέγεθος των επιµέρους επιδράσεων των µεταβολώντης προσφοράς και της ζήτησης καθώς επίσης και από τιςκλίσεις των καµπυλών αυτών.


2Θεωρίες της ζήτησης

(Συµπεριφορά του καταναλωτή)


Συµπεριφορά του καταναλωτή

• Προτιµήσεις των καταναλωτών

• Εισόδηµα των καταναλωτών

• Συνδυασµός προτιµήσεων των καταναλωτών υπό τουςπεριορισµούς του εισοδήµατός των προκειµένου να καθοριστούνοι επιλογές των καταναλωτών


Θεωρία της απόλυτης χρησιµότητας (Cardinal Utility):Περιγράφει το βαθµό στον οποίο ένας συνδυασµός ενός ήπερισσοτέρων αγαθών (καλάθι αγαθών) είναι προτιµότερος απόέναν άλλο. Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας (Ordinal Utility): Κατατάσσει τα καλάθια αγαθών σε φθίνουσα σειρά προτίµησης,αλλά δεν καθορίζει πόσο προτιµάται ένα καλάθι αγαθών σε σχέσηµε κάποιο άλλο.

Θεωρία της απόλυτης χρησιµότητας, θεωρία της τακτικήςχρησιµότητας


Θεωρία της απόλυτης χρησιµότητας - Συνολική χρησιµότητα, οριακήχρησιµότητα

U= f(Q)

MU= ∆U/∆Q

και για απειροστικώς

µικρές µεταβολές:

MU= dU/dQ

U

MU

Q


Θεωρία της απόλυτης χρησιµότητας - Προσθετική συνάρτησηχρησιµότητας

U= U1(X1)+ U2(X2)+ . . .+ Un(Xn)

Για ένα καταναλωτή, η συνολική χρησιµότητα (U) από τηνκατανάλωση ενός καλαθιού αγαθών (X1, X2 ,…,Xn) ισούταιµε το συνολικό άθροισµα των χρησιµοτήτων που αποκτά οκαταναλωτής ανεξάρτητα από το κάθε αγαθό.


Θεωρία της απόλυτης χρησιµότητας - Ισορροπία του καταναλωτή

Ισορροπία του καταναλωτή: η κατάσταση κατά την οποία έναςκαταναλωτής µε δεδοµένο εισόδηµα σε µια συγκεκριµένη περίοδοκαι για δεδοµένες τιµές των αγαθών µεγιστοποιεί τη χρησιµότητάτου διαθέτοντας ολόκληρο το εισόδηµά του.Συνθήκες ισορροπίας καταναλωτή που έχει να επιλέξει µεταξύδύο αγαθών Χ και Υ:• xPx + yPy = Ix, y = οι ποσότητες των αγαθών X και YPx, Py= οι τιµές (σταθερές) των αγαθών X και YΙ = το εισόδηµα του καταναλωτή• MUx/Px=MUy/Py (αρχή των ίσων οριακών µεταβολών)MUx, MUy= οι οριακές χρησιµότητες των αγαθών X και Y


Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Καµπύλες αδιαφορίας

Καµπύλες αδιαφορίας: αναπαριστούν όλους τους συνδυασµούς τωνκαλαθιών αγαθών που παρέχουν το ίδιο επίπεδο ικανοποίησης για τονκαταναλωτή.

Συνάρτηση χρησιµότητας:U = f(x, y)Η συνολική χρησιµότητα U εξαρτάται από τις ποσότητες x και y τωναγαθών X και Y αντίστοιχα που καταναλώνονται συνδυασµένα σε µιαδεδοµένη χρονική περίοδο.


Χ

Υ

Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Προτιµήσεις του καταναλωτή

Α

Ο καταναλωτής προτιµά

το συνδυασµό Α έναντι

όλων των συνδυασµών

στη γραµµοσκιαµένη

περιοχή Π1,

ενώ όλοι οι συνδυασµοί

της περιοχής Π2

προτιµώνται έναντι

του συνδυσµού Α.

Π1

Π2


Χ

10

20

30

40

10 20 30 40

Υ

50

Ζ

Γ

A

∆Ε

B

Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Καµπύλες αδιαφορίας

U1

Οι συνδυασµοί B,A, & Γ

παρέχουν την ίδια ικανοποίηση

στον καταναλωτή.

Ο συνδυασµός ∆ προτιµάται

έναντι των συνδυασµών της

καµπύλης U1

•Οι συνδυασµοί της καµπύλης U1

προτιµώνται έναντι των

συνδυασµών Ε & Ζ


U2

U3

Χ

Υ

U1

AB

Γ

Το καλάθι αγαθών A

προτιµάται έναντι του B.

Το καλάθι αγαθών B

προτιµάται έναντι του Γ.

Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Χάρτης καµπυλών αδιαφορίας


Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Ιδιότητες καµπυλών αδιαφορίας

• Οι καµπύλες αδιαφορίας έχουν αρνητική κλίση• Η υψηλότερη καµπύλη αντιπροσωπεύει ένα υψηλότερο επίπεδοχρησιµότητας έναντι της χαµηλότερης• Οι καµπύλες αδιαφορίας είναι παντού πυκνές• Οι καµπύλες αδιαφορίας δεν τέµνονται µεταξύ τους• Οι καµπύλες αδιαφορίας είναι κυρτές ως προς την αρχή των αξόνων


Χ

Υ

2 3 4 51

2

4

6

8

10

12

14

16A

B

D

EG

-6

1

1

1

1

-4

-2

-1

ΟΛΥxy = 6

ΟΛΥxy = 2

Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Οριακός λόγος υποκατάστασηςτου αγαθού Υ από το αγαθό Χ

ΟΛΥxy = - ∆y/∆x

και για απειροστικώς

µικρές µεταβολές:

ΟΛΥxy = - dy/dx


Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Ισορροπία του καταναλωτή

Ισορροπία του καταναλωτή: η κατάσταση κατά την οποία έναςκαταναλωτής µε δεδοµένο εισόδηµα σε µια συγκεκριµένη περίοδοκαι για δεδοµένες τιµές των αγαθών µεγιστοποιεί τη χρησιµότητάτου διαθέτοντας ολόκληρο το εισόδηµά του.Συνθήκες ισορροπίας καταναλωτή που έχει να επιλέξει µεταξύδύο αγαθών Χ και Υ:• xPx + yPy = Ix, y = οι ποσότητες των αγαθών X και YPx, Py= οι τιµές (σταθερές) των αγαθών X και YΙ = το εισόδηµα του καταναλωτή• ΟΛΥxυ = Px/Py

ΟΛΥxυ = οριακός λόγος υποκατάστασης του αγαθού Υ από το αγαθό Χ


Θεωρία της απόλυτης και θεωρία της τακτικής χρησιµότητας -Συνθήκες ισορροπίας

Αρνητική κλίση των καµπυλών αδιαφορίας: ∆x MUx + ∆y MUy = 0 - ∆y/∆x = MUx / MUy

ΟΛΥxy = - ∆y/∆x = MUx/MUy

Συνθήκη ισορροπίας στη θεωρία της τακτικής χρησιµότητας: ΟΛΥxy = Px/Py

ΟΛΥxy = MUx/MUy = Px/Py

Όµως εάν: MUx/MUy = Px/Py

MUx/ Px = MUy /Py :Συνθήκη ισορροπίας στη θεωρία της απόλυτηςχρησιµότητας


U1

Εισοδηµατική γραµµή

A

Με την επιλογή του καλαθιού

αγαθών A ο καταναλωτής

τοποθετείται επί της

καµπύλης αδιαφορίας U2

µε δεδοµένη την εισοδηµατική γραµµή.

Στο A ισχύει:

ΟΛΥxy =Px/Py

Χ

Υ

xe xµ

ye

0

U2

U3

yµ

Θεωρία της τακτικής χρησιµότητας - Ισορροπία του καταναλωτή


Καµπύλη τιµής - κατανάλωσης

yµ

U2

U1

Καµπύλη τιµής - κατανάλωσηςΚαµπύλη τιµής - κατανάλωσης

O x0

y0

Ε0

Υ

xµ’’

U3

Ε1Ε2

xµ xµ’


Κατασκευή καµπύλης ζήτησης του καταναλωτή µε βάση την καµπύλητιµής - κατανάλωσης

Καµπύλη ζήτησηςΚαµπύλη ζήτησης

O x0

Px2

Ε0

Px

Ε1

Ε2

x1 x2

Px1

Px0

XΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ∆Ι∆ΑΣΚΩΝ: Ι.ΤΣΩΛΑΣ 68

Συνολικό Αποτέλεσµα, Αποτέλεσµα Υποκατάστασης και ΕισοδηµατικόΑποτέλεσµα

Συνολικό Αποτέλεσµα (ΣΑ): η µεταβολή της ζητούµενης ποσότητας ενός αγαθού λόγω µεταβολής της τιµής τουΣυνολικό Αποτέλεσµα (ΣΑ) = Εισοδηµατικό Αποτέλεσµα (ΕΑ) + Αποτέλεσµα Υποκατάστασης (ΑΥ)

Εισοδηµατικό Αποτέλεσµα (ΕΑ): το αποτέλεσµα µεταβολής στη ζητούµενη ποσότητα ενός αγαθού λόγω µεταβολήςτου πραγµατικού εισοδήµατος του καταναλωτή (αφορά στην προσαρµογή της ζήτησης στη µεταβολή τουπραγµατικού εισοδήµατος).

Αποτέλεσµα Υποκατάστασης (ΑΥ): το αποτέλεσµα µεταβολής στη ζητούµενη ποσότητα ενός αγαθού λόγω µεταβολήςτων σχετικών τιµών (αφορά στην προσαρµογή της ζήτησης στη µεταβολή των σχετικών τιµών).

Το Αποτέλεσµα Υποκατάστασης (ΑΥ) είναι πάντοτε αρνητικό (µείωση της τιµής ενός αγαθού συνεπάγεται αύξηση τουρυθµού κατανάλωσής του και αντίστροφα). Η πρόταση αυτή είναι γνωστή ως θεώρηµα του Slutsky.

• ΣΑ = (-)ΑΥ (±/0)ΕΑ

• ΕΑ <0 για κανονικά αγαθά

• ΕΑ >0 για κατώτερα αγαθά

• ΕΑ = 0 για ουδέτερα αγαθά


Τύποςαγαθού

ΑΥ ΑΕ ΣΑ

Κανονικό - - -Κατώτερο - + Εάν ΑΥ+ΕΑ<0

ισχύει ο νόµος τηςζήτησης

Εάν ΑΥ+ΕΑ>0 δενισχύει ο νόµος της

ζήτησης

Ουδέτερο - 0 -

Συνολικό Αποτέλεσµα, Αποτέλεσµα Υποκατάστασης και ΕισοδηµατικόΑποτέλεσµα


Αποτέλεσµα υποκατάστασης και εισοδηµατικό αποτέλεσµα:κανονικά αγαθά

Χ

O

Υ

Υµ

Χ1 Χµ’

Υ1 A

U1

Το εισοδηµατικό αποτέλεσµα

(ΕΑ) είναι το Χ3 Χ2

(από το Γ στο B).

ΕΑ

Υ2

Χ2 Χµ

U2

B

Όταν µειωθεί η τιµή του Χ, η

καταναλισκόµενη ποσότητα αυξάνει κατά Χ1Χ2

καθώς ο καταναλωτής κινείται από A στο B.

Χ3ΣΑ

ΑΥ

Γ

Το αποτέλεσµα

υποκατάστασης (ΑΥ)

είναι Χ1Χ3, (από το A στο Γ).


ΧO

Υµ

Υ

Χ1 χµΧ2 Χµ’

A

U1

Χ3

ΑΥ

Γ

ΣΑ

Στην περίπτωση ενός

κατώτερου το ΕΑ είναι θετικό

αλλά το ΑΥ είναι µεγαλύτερο από

το ΕΑ.

B

ΕΑ

U2

Αποτέλεσµα υποκατάστασης και εισοδηµατικό αποτέλεσµα:κατώτερα αγαθά


3

Θεωρία παραγωγής και κόστουςπαραγωγής


Θεωρία παραγωγής


Συνάρτηση παραγωγής

Τεχνολογία παραγωγής

Εισροές L, K

Συνάρτηση παραγωγής: Q = f (L, K)

Q =Συνολικό προϊόν (εκροή)L = Ποσότητα εργασίαςΚ = Ποσότητα κεφαλαίου

∆ιαδικασίαµετασχηµατι-σµού εισροών

Εκροή


Βραχυχρόνια, µακροχρόνιαπερίοδος παραγωγής

Βραχυχρόνια περίοδος παραγωγής: ηπερίοδος κατά την οποία ένας ήπερισσότεροι συντελεστές παραγωγήςείναι (εµφανίζονται ως) σταθεροί

Μακροχρόνια περίοδος παραγωγής: ηπερίοδος κατά την οποία όλοι οισυντελεστές παραγωγής είναι(εµφανίζονται ως) µεταβλητοί

Οριακό, µέσο προϊόν εργασίαςΟριακό προϊόν εργασίας = ∆Q/∆LΜέσο προϊόν εργασίας = Q/LQ =Συνολικό προϊόνL = Ποσότητα εργασίας


A P = κ λ ί σ η δ ι α ν ύ σ µ α τ ο ς α π ό τ η ν α ρ χ ή τ ω ν α ξ ό ν ω ν σ εο π ο ι ο δ ή π ο τ ε σ η µ ε ί ο σ τ η ν κ α µ π ύ λ η T PM P = κ λ ί σ η ε φ α π τ ο µ έ ν η ς σ ε ο π ο ι ο δ ή π ο τ ε σ η µ ε ί ο σ τ η νκ α µ π ύ λ η T P

60

1 12

0 2 3 4 5 6 7 8 9 1 01

A

B

C

D

8

10

20

E

0 2 3 4 5 6 7 9 1 01

30

Φ Α Σ Η Ι Φ Α Σ Η Ι Ι Φ Α Σ Η Ι Ι ΙQ

A P L ,

M P L

A P L

M P L

L

L

T P


Βραχυχρόνια περίοδος παραγωγής –Συνολικό προϊόν, οριακό και µέσο

προϊόν εργασίας

Όταν MPL = 0, το TP λαµβάνει τη µέγιστητιµή του

Όταν MPL > APL, το APL αυξάνεται Όταν MPL < APL, το APL µειώνεται Όταν MPL = APL, το APL λαµβάνει τηµέγιστη τιµή του


Μακροχρόνια περίοδος παραγωγής– Ισοκαµπύλες παραγωγής

0

2

4

6

8

10

12

14

16

18

0 5 10 15 20L

Κ

Q3Q1

Q2


Υποκατάσταση µεταξύ εισροών -Οριακός λόγος τεχνικής

υποκατάστασης του κεφαλαίου απότην εργασία (ΟΛΤΥLK)

Ο οριακός λόγος τεχνικής υποκατάστασης τουκεφαλαίου από την εργασία (ΟΛΤΥLK) εκφράζει τηµέγιστη ποσότητα κεφαλαίου που είναι εφικτό ναυποκατασταθεί από µια επιπλέον µονάδα εργασίαςχωρίς να µεταβληθεί το συνολικό προϊόν.

ΟΛΤΥLK = - ∆K/∆Lή για απειροστικώς µικρές µεταβολέςΟΛΤΥLK = - dK/dL


Υποκατάσταση εισροών και οριακόπροϊόν

Εστω η καµπύλη ίσου προϊόντος: Q=f(L,K),Q=σταθερός αριθµός.Τότε:

0 = (f/L) dL + (f/K) dK = MPL dL + MPK dKήMPL dL + MPK dK = 0ή-dΚ/dL = MPL/MPK

ήΟΛΤΥLK= MPL/MPK


Ειδικές περιπτώσεις καµπυλών ίσου προϊόντος

• Τέλεια συµπληρωµατικέςεισροές

• Τέλεια υποκατάστατεςεισροές

LL

KK

QQ11

QQ22

ΟιΟι εισροέςεισροές χρησιµοποιούνταιχρησιµοποιούνται

σε σταθερέςσε σταθερές αναλογίεςαναλογίεςKK

QQ11

QQ22

LL

Ο ΟΛΤΥ Ο ΟΛΤΥ είναιείναι σταθερόςσταθερός


Αποδόσεις κλίµακας

Μεταβολή ποσότητας εισροών κατά x%

Αντίδραση παραγόµενης ποσότηταςπροϊόντος:

Κατά x% : Σταθερές αποδόσεις κλίµακας

Κατά µεγαλύτερο του x% : Αύξουσεςαποδόσεις κλίµακας

Κατά µικρότερο του x% : Φθίνουσεςαποδόσεις κλίµακας


Η συνάρτηση παραγωγής Q=f(L,K) για λ>0 χαρακτηρίζεται από:

• σταθερές αποδόσεις κλίµακας εάν λQ=λf(L,K)=f(λL,λK)

• αύξουσες αποδόσεις κλίµακας εάν λQ=λf(L,K)<f(λL,λK)

• φθίνουσες αποδόσεις κλίµακας εάν λQ=λf(L,K)>f(λL,λK)



Η απόσταση µεταξύ τωνισοκαµπυλών παραγωγήςπαραµένει σταθερήαυξανοµένης της παραγωγήςκατά µια σταθερή ποσότητα.

KK

LLQQ11=10=10

QQ22=20=20

QQ33=30=30

QQ44=40=40

Σταθερές αποδόσεις κλίµακας


Αύξουσες αποδόσεις κλίµακας

Η απόσταση µεταξύ τωνισοκαµπυλών παραγωγήςµειώνεται αυξανοµένης τηςπαραγωγής κατά µιασταθερή ποσότητα.

KK

LLQ=10Q=10

Q=20Q=20

Q=30Q=30

Q=40Q=40


Φθίνουσες αποδόσεις κλίµακας

Η απόσταση µεταξύ τωνισοκαµπυλών παραγωγήςαυξάνεται αυξανοµένης τηςπαραγωγής κατά µιασταθερή ποσότητα.

KK

LLQ=10Q=10

Q=20Q=20

Q=30Q=30

Q=40Q=40


Q

L,K

(α) Σταθερές αποδόσεις κλίµακας

0

Q TP

L,K

(β) Αύξουσες αποδόσεις κλίµακας

0

Q TP

L,K

(γ) Φθίνουσες αποδόσεις κλίµακας

0

TC

TP



Q = A • K α • L β : Συνάρτηση παραγωγής Cobb-Douglas

f(λL,λK) = A • (λ K)α • (λ L) β =

= A • λ α Kα • λ β Lβ = λ α +β A • Kα • Lβ = λ α +β f(L,K)

Άρα

εάν α+β=1 --> f(λL,λK) = λQ : σταθερές αποδόσεις κλίµακας

εάν α+β<1 --> f(λL,λK) < λQ : φθίνουσες αποδόσεις κλίµακας

εάν α+β>1 --> f(λL,λK) > λQ : αύξουσες αποδόσεις κλίµακας

Συνάρτηση παραγωγής Cobb-Douglas


Θεωρία κόστους παραγωγής


• Οικονοµικό κέρδος = Συνολικά έσοδα - Συνολικό οικονοµικό κόστος

• Συνολικό οικονοµικό κόστος =άµεσο (εµφανές) κόστος + έµµεσο (αφανές)κόστος

• Λογιστικό κέρδος = Συνολικά έσοδα - Άµεσο (εµφανές) κόστος

• Κόστος ευκαιρίας µιας ιδιόκτητης και ιδιοαπασχολούµενης εισροής =χρηµατική απολαβή που αποποιείται η επιχείρηση µε το να κρατήσει τηνιδιόκτητή της εισροή ιδιοαπασχολούµενη και να µην τη χρησιµοποιήσει στηνκαλύτερη εναλλακτική παραγωγική ευκαιρία.

• Επιχειρηµατικότητα: η αµοιβή της επιχειρηµατικής λειτουργίας

• Το κόστος ευκαιρίας της επιχειρηµατικότητας είναι η ελάχιστη αµοιβή για ναπαραµείνει ο παραγωγός και ιδιοκτήτης της επιχείρησης στην παραγωγή ενόςσυγκεκριµένου προϊόντος. Η αµοιβή αυτή είναι το κανονικό κέρδος.

Κόστος παραγωγής


C0 C1 C2

CO C1 C2 :

καµπύλες

ίσου κόστους

AK1

L1

K3

L3

K2

L2

Q1

Q1: ισοκαµπύλη παραγωγής.

Η καµπύλη ίσου κόστους C0

δείχνει όλους τους συνδυασµούς των K και L

µε τους οποίους µπορεί να παραχθεί

το Q1 στο επίπεδο κόστους C0.

Η καµπύλη ίσου κόστους C2 δείχνει

ότι η ποσότητα

Q1 µπορεί να παραχθεί µε τους

συνδυασµούς

K2L2 or K3L3.

Όµως και οι δύο είναι συνδυασµοί

υψηλότερου κόστους από τον K1L1.

Παραγωγή µε το ελάχιστο κόστος


Eλαχιστοποίηση συνολικού κόστους παραγωγής

C=wL+rKΆρα για σταθερές τιµές w, r οι γραµµές ίσου κόστους είναι:C0=wL+rK, C1=wL+rK, C2=wL+rK κλπ

ΟΛΤΥLK= OK2/OL2=(C1/r)/(C2/w)=w/rΟΛΤΥLK= MPL/MPK

Εποµένως:ΟΛΤΥLK= MPL/MPK=w/r


Γραµµή επέκτασης της παραγωγής

Γραµµή επέκτασης τηςπαραγωγής: αποτελεί τογεωµετρικό τόπο τωνσυνδυασµών ελαχίστουκόστους παραγωγής πουαντιστοιχούν σε διάφοραεπίπεδα παραγωγής.

K

L

Q1

Q2

L1 L2

K1

K2

Γραµµή επέκτασης

της παραγωγής


Καµπύλη µακροχρονίουσυνολικού κόστους

C

QQ1

C1

K

L

Q1

Q2

L1 L2

K1

K2

Γραµµή επέκτασης

της παραγωγής

C2

Q2

LTC


Μακροχρόνιο µέσο κόστος και αποδόσεις κλίµακας

Αύξουσες αποδόσεις κλίµακας: η καµπύλη µακροχρονίουµέσου κόστους κατέρχεται

Σταθερές αποδόσεις κλίµακας: η καµπύλη µακροχρονίουµέσου κόστους είναι οριζόντια

Φθίνουσες αποδόσεις κλίµακας: η καµπύλη µακροχρονίουµέσου κόστους ανέρχεται


Κόστος Παραγωγής

Συνολικό κόστος (TC) = Σταθερό κόστος(FC) + Μεταβλητό κόστος (VC)

Μέσο συνολικό κόστος (ATC) =

(Q) προϊόν Συνολικό(TC) κόστος Συνολικό

= Μέσο σταθερό κόστος (AFC) + Μέσοµεταβλητό κόστος (AVC)

Οριακό κόστος (MC) = ∆TC / ∆Q


ΠΑΡΑΓΩΓΗ

ΚΟΣΤΟΣ

25

50

75

100

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

FC

TC

VC

Βραχυχρόνια περίοδος παραγωγής – Σταθερό,µεταβλητό και συνολικό κόστος


25

50

75

100

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

MC

ATC

AVC

AFC

ΚΟΣΤΟΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Βραχυχρόνια περίοδος παραγωγής –Οριακό, µέσοσυνολικό, µέσο µεταβλητό και µέσο σταθερό κόστος


q

STC,

LTC

STC (K0)

STC (K1)

STC (K2)

q0 q1 q2

LTC

Καµπύλες συνολικού µακροχρόνιου καιβραχυχρόνιου κόστους


Q

SMC,

SAC,

LMC,

LAC

Q0 Q1

LAC

LMCSAC (K0)SMC (K0)

SAC (K1)SMC (K1)

Καµπύλες οριακού, µέσου µακροχρόνιου καιβραχυχρόνιου κόστους


Μακροχρόνιο και βραχυχρόνιο κόστος

Για παραγωγή στην περιοχή των αυξουσών αποδόσεωνκλίµακας: LAC=SAC>LMC=SMC

Για παραγωγή στην περιοχή των φθινουσών αποδόσεωνκλίµακας: LAC=SAC<LMC=SMC

Για παραγωγή στις σταθερές αποδόσεις κλίµακας:LAC=SAC=LMC=SMC


Μορφές αγοράς(Πλήρης ανταγωνισµός, Μονοπώλιο, Μονοπωλιακός

ανταγωνισµός, Ολιγοπώλιο)

4


ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣΕΠΙΧΕΙΡΗ-ΣΕΩΝ ΣΤΟΝΚΛΑ∆Ο

ΤΥΠΟΣΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

∆ΥΝΑΤΟΤΗΤΑΕΙΣΟ∆ΟΥ ΣΤΟΝΚΛΑ∆Ο

ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗ∆ΥΝΑΜΗ

ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑ-ΤΑ

ΠΛΗΡΗΣΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΥΜΕΓΑΛΟΣ

ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙΓΕΩΡΓΙΚΟΙΚΛΑ∆ΟΙ

ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΙΑ ΜΟΝΑ∆ΙΚΟ ΚΑΜΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣΚΟΙΝΗΣΩΦΕΛΕΙΑΣ –ΦΥΣΙΚΑΜΟΝΟΠΩΛΙΑ

ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟΣΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΑΦΡΑ∆ΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ

ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΙΚΡΗ ΛΙΑΝΙΚΟΕΜΠΟΡΙΟ,ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣΠΑΡΑΓΩΓΗΣΤΡΟΦΙΜΩΝΚΛΠ.

ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΟ ΛΙΓΕΣ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣΉ∆ΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ

ΣΧΕΤΙΚΑ∆ΥΣΚΟΛΗ

ΑΡΚΕΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣΧΑΛΥΒΑ,ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ,ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝΚΛΠ

Μορφές αγοράς


Πλήρως ανταγωνιστική επιχείρηση - Ζήτηση καιοριακό έσοδο

Q

P

dP1

Q1

D

P1

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΚΛΑ∆ΟΣ

Q

P


0

ΚΟΣΤΟΣ,

ΕΣΟ∆Ο,

ΚΕΡ∆ΟΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ

STC

q0 q*

)(qπ

ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΟ∆ΟΣ - ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΣΟ∆Ο, ΣΥΝΟΛΙΚΟΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡ∆ΟΥΣ

TR

q1

• Εάν q=0 τότε π = -F

• 0<q<q0 η ζηµιά µειώνεται µέχρι τοσηµείο Α όπου και µηδενίζεται(SΤR=TC)

• q0<q<q1 πραγµατοποιούνται κέρδηπου µεγιστοποιούνται στο q*

• q>q1 πραγµατοποιείται ζηµιά πουβαίνει αυξανόµενη

F

-F

Α

Α’

Μ


ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡ∆ΟΥΣ

dπ/dq = 0 dTR/dq - dSTC/dq = 0 dTR/dq = dSTC/dq MR = STCMR = P = AR

MR = STC = P = AR

d2π/dq2 < 0 d2TR/dq2 - d2STC/dq2 < 0 dMR/dq -dSMC/dq < 0 dMR/dq < dSMC/dq

dMR/dq = 0 dSMC/dq>0


ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ - ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΑΠΕΡΙΟ∆ΟΣ

MR=P>SAC: πραγµατοποίηση κερδώνMR=P=SAC: οικονοµικό κέρδος = 0MR=P<SAC: πραγµατοποίηση ζηµιών

Στην περίπτωση που η επιχείρηση πραγµατοποιεί ζηµιά, εάν:MR=P>AVC: συνέχιση της λειτουργίαςMR=P=AVC: ζηµιά ίση µε το σταθερό κόστος. Η απόφασηθα εξαρτηθεί από τις προσδοκίες της επιχείρησης.MR=P<AVC: διακοπή της λειτουργίας


Πλήρως ανταγωνιστική επιχείρηση που πραγµατοποιεί κέρδη

10

20

30

40

Τιµή,

Κόστος

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

50

60MC

AVC

ATCAR=MR=P

Qq*

A

B

D

Cq1 : MR > MC

q2: MC > MR

q0: MC = MR

αλλά το

MC µειώνεται

π = (P-0C) q* ή

ABCD

q*: MR = MC

και P > ATC

q1 q2q0


Πλήρως ανταγωνιστική επιχείρηση που πραγµατοποιεί ζηµιές

Q

AVC

ATCMC

q*

P = MR

B

F

C

A

E

D

Στο q*: MR = MC

και P < ATC

Ζηµιά = (P- 0C) x q* ή ABCD

Τιµή,

Κόστος

0


S1

Πλήρης ανταγωνισµός - Ισορροπία στη µακροχρόνια περίοδο(περίπτωση επιχείρησης που πραγµατοποιεί κέρδη)

Q

P

P1LAC

LMC

D

S2

P1

Q1q2

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΛΑ∆ΟΣ

P2

Q2

P2

•Τα έσοδα προσελκύουν νέες επιχειρήσεις

•Η προσφορά αυξάνεται έως ότου το κέρδος = 0

Q

P


S2

Πλήρης ανταγωνισµός - Ισορροπία στη µακροχρόνια περίοδο (περίπτωσηεπιχείρησης που πραγµατοποιεί ζηµίες)

Q

P

P2

LAC

LMC

D

S1

P2

Q2q2

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΛΑ∆ΟΣ

Q

P

q1

A

B Γ

0 0

P1P1

Q1

•Οι ζηµίες προκαλούν έξοδο των επιχειρήσεων

•Η προσφορά µειώνεται έως ότου η ζηµιά = 0


ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ - ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΛΑ∆ΟΥ ΚΑΙΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

Q Q

P PΚΛΑ∆ΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

D S

Q0

P0 P0D = MR = P

q0

LRACLMC


ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ - ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑΠΕΡΙΟ∆ΟΣ

Εαν σε ισορροπίαP<LACη επιχείρηση εµφανίζει ζηµιά και θα διακόψει τηλειτουργίας της στον κλάδο


Μονοπώλιο - Μέσο και οριακό έσοδο

Q0

1

2

3

P

1 2 3 4 5 6 7

4

5

6

7

Μέσο έσοδο (ζήτηση)

Οριακό

έσοδο


MC

AC

Q

P1

D = AR

MR

P*

Q*

P2

Q2

Μονοπώλιο - Μεγιστοποίηση του κέρδους όταν MR=MC

P

Q1ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ∆Ι∆ΑΣΚΩΝ: Ι.ΤΣΩΛΑΣ 116

Μονοπωλιακά ανταγωνιστική επιχείρηση στη βραχυχρόνια καιµακροχρόνια περίοδο

Q

P

Q

PMC

AC

MC

AC

DSR

MRSR

DLR

MRLR

QSR

PSR

QLR

PLR

Βραχυχρόνια περίοδος (SR) Μακροχρόνια περίοδος (LR)


Ολιγοπωλιακή επιχείρηση - Καµπτόµενη καµπύλη ζήτησης

P,

MR

Q

MR1

D1

Εάν µια επιχείρηση µειώσει την τιµή

και οι υπόλοιπες ακολουθήσουν

η ζήτηση

θα είναι ανελαστική

Εάν µια επιχείρηση αυξήσει την τιµή

και οι υπόλοιπες δεν ακολουθήσουν η ζήτηση

θα είναι ελαστική

D2

MR2


P

D

P*

Q*

MC

MC’

Μετατοπίσεις της καµπύλης

οριακού κόστους στο ασυνεχές τµήµα

της καµπύλης οριακού εσόδου δεν επηρεάζουν

την τιµή και την ποσότητα ισορροπίας.

Q

MR

Ολιγοπωλιακή επιχείρηση - Ισορροπία και µετατοπίσεις τηςκαµπύλης του οριακού κόστους


ΜΕΡΟΣ ΙΙ

Μακροοικονοµική

ΜΕΡΟΣ ΙΙ


5Εισαγωγή


ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ

Ασχολείται µε τη συµπεριφορά και τα προβλήµατα του οικονοµικού συστήµατος στοσύνολό του ή των επιµέρους τοµέων του (π.χ. κλάδοι οικονοµικής δραστηριότητας,δηµόσιος τοµέας).

Θέµατα της µακροοικονοµικής αποτελούν µεταξύ άλλων:

• Η µελέτη της συνολικής σχέσης µεταξύ συνολικής κατανάλωσης και συνολικούεισοδήµατος της οικονοµίας

• Η µελέτη του ύψους των επιτοκίων και των συνολικών επενδύσεων

• Ο τρόπος προσδιορισµού του εθνικού εισοδήµατος

• Η µελέτη των παραγόντων που επηρεάζουν το επίπεδο της συνολικής απασχόλησης

• Η µελέτη του φαινοµένου του πληθωρισµού



Λειτουργίες της οικονοµίας

• Ο καταµερισµός των έργων

• Το χρήµα

• Το οικονοµικό κύκλωµα


ΑΓΟΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

ΑΓΟΡΑ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ∆ΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ

ΤΟΜΕΑΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΡΟΕΣ

ΧΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΡΟΕΣ

Το οικονοµικό κύκλωµα


Η έννοια της ισορροπίας στην οικονοµία

• Ισορροπία: Αναφέρεται στην κατάσταση η οποία δεν περιέχει καµίατάση για αλλαγή.

• Ευσταθής ισορροπία: Όταν µια οικονοµία βρίσκεται σε κατάστασηισορροπίας και µετά από µια διαταραχή το σύστηµα τείνει ναεπανέλθει πάλι στην κατάσταση ισορροπίας.

• Ασταθής ισορροπία : Όταν µια οικονοµία βρίσκεται σε κατάστασηισορροπίας και µετά από µια διαταραχή το σύστηµα δεν µπορεί ναεπανέλθει πάλι στην κατάσταση ισορροπίας.


6Μέτρηση των κυριότερωνµακροοικονοµικών µεγεθών


Μέθοδοι υπολογισµού του Ακαθάριστου ΕθνικούΠροϊόντος (ΑΕθΠ)

• Μέθοδος της δαπάνης (απλή, µεικτή, ανοικτή οικονοµία)

• Μέθοδος της προστιθέµενης αξίας

• Εισοδηµατική µέθοδος


Απλή οικονοµία

• Κατανάλωση (C) + Επένδυση (Ι) = Εισόδηµα (Υ)

C + I Y• Κατανάλωση (C) + Αποταµίευση (S) = Εισόδηµα (Υ)

C + S Y

C + I Y C + S ή

I Y-C S ή

I S


Μεικτή οικονοµία

• Κατανάλωση (C) + Επένδυση (Ι) + ∆ηµόσιες δαπάνες (G) = Εισόδηµα (Υ)

C + I + G Y• Κατανάλωση (C) + Αποταµίευση (S) + Φόροι (T) = Εισόδηµα (Υ)

C + S + T Y

όπου Τ=άθροισµα όλων των φόρων στην οικονοµία -µεταβιβαστικές πληρωµές (Gr)

C + I + G Y C + S + T ή

I + G S + T


Ανοικτή οικονοµία• Κατανάλωση (C) + Επένδυση (Ι) + ∆ηµόσιες δαπάνες (G) + Εξαγωγές (X) = Εισόδηµα

(Υ)

C + I + G + X Y

• Κατανάλωση (C) + Αποταµίευση (S) + Φόροι (T) + Εισαγωγές (M) = Εισόδηµα (Υ)

C + S + T + M Y

C + I + G + ∆X Y όπου ∆X=X-M

C + S + T Y C + I + G + ∆X

C + S + T C + I + Gc + Gi + ∆X όπου Gc = δαπάνες του δηµοσίου γιακατανάλωση, Gi = δαπάνες του δηµοσίου για επένδυση

S + (T-Gc) I + Gi + ∆X

ΣS - ΣI ∆X όπου ΣS S + (T-Gc), ΣI I + Gi

ΣI - ΣS M-X


Προσδιορισµός ΑΕθΠ - Μέθοδος τηςπροστιθέµενης αξίας

Εθνικό Προϊόν = σύνολο των προστιθέµενων αξιών στην οικονοµία(συνολική προστιθέµενη αξία)

Προστιθέµενη αξία από µια επιχείρηση = διαφορά µεταξύ πωλήσεων καιαγορών


Προσδιορισµός ΑΕθΠ - Εισοδηµατικήµέθοδος

Y = W + R + P + IN + D + Tin - Gt

όπου W = µισθοί και ηµεροµίσθια

R = έγγειος πρόσοδος

P = κέρδη

IN = τόκοι

D = αποσβέσεις

Tin = έµµεσοι φόροι

Gt = επιδοτήσεις

Στην περίπτωση που υπάρχουν τόκοι δηµοσίων δανείων (δηµοσίου χρέους),τότε από την παραπάνω σχέση αφαιρούνται οι τόκοι δηµοσίου χρέους.


Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, Καθαρό Εθνικό Προϊόν,Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν

• Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕθΠ) : το προϊόν που παράγεται από συντελεστέςπαραγωγής που ανήκουν σε κατοίκους της χώρας ανεξάρτητα αν η παραγωγήπραγµατοποιείται εντός της γεωγραφικής επικράτειας της χώρας ή σε άλλες χώρες.

• Καθαρό Εθνικό Προϊόν (ΚΕΠ) = Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕθΠ) - Αποσβέσεις (D)

• Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) : το προϊόν που παράγεται από συντελεστέςπαραγωγής που βρίσκονται στην εγχώρια οικονοµία ανεξάρτητα από το αν αυτοίανήκουν σε αλλοδαπούς ή ηµεδαπούς.


Τελικές Πωλήσεις και Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν

ΤΠ = ΑΕθΠ - ∆Χ - ∆Α

ΤΠ = τελικές πωλήσεις

ΑΕθΠ = Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν

∆Χ = εξαγωγές - εισαγωγές

∆Α = µεταβολές αποθεµάτων


Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και Προσωπικό ∆ιαθέσιµοΕισόδηµα

• Υπάρχουν δύο τρόποι υπολογισµού του ΑΕθΠ:

ΑΕθΠ σε τιµές αγοράς (δηλαδή σε τιµές που πληρώνουν οι καταναλωτές): Μετρά το ΑΕθΠπεριλαµβανοµένων των έµµεσων φόρων στα αγαθά και τις υπηρεσίες.

ΑΕθΠ σε τιµές κόστους συντελεστών (δηλαδή σε τιµές που εισπράττουν οι παραγωγοί µετά τηνκαταβολή των έµµεσων φόρων): Μετρά το ΑΕθΠ χωρίς τους έµµεσους φόρους στα αγαθά και τιςυπηρεσίες: Yτιµές κόστους συντελεστών = Yτιµές αγοράς -Tin

• YD = Y - Tt -Pαρ - TA + Gr

YD = το Προσωπικό ∆ιαθέσιµο Εισόδηµα

Y = το εθνικό εισόδηµα

Tt = οι ασφαλιστικές εισφορές

Pαρ = τα αδιανέµητα κέρδη των επιχειρήσεων

TA = οι άµεσοι φόροι

Gr = οι µεταβιβαστικές πληρωµές

Εάν υπάρχουν τόκοι δηµοσίου χρέους (δηµοσίων δανείων) προστίθενται και αυτοί στην παραπάνωσχέση.

• Y = ΚΕΠ σε τιµές αγοράς - καθαροί έµµεσοι φόροι

Καθαροί έµµεσοι φόροι = έµµεσοι φόροι - επιδοτήσεις


ΑποσβέσειςΚαθαρόεισόδηµααπό τηναλλοδαπή

Καθαρόεισόδηµααπό τηναλλοδαπή

ΚαθαροίΈµµεσοιΦόροι

C Τόκοι

I ΚέρδηG Έγγειος

πρόσοδος

AκαθάριστοEθνικόΠροϊόν

(ΑΕθΠ) σετιµές αγοράς

X-M

ΑκαθάριστοΕγχώριοΠροϊόν(ΑΕΠ) σε

τιµές αγοράς

ΚαθαρόΕθνικόΠροϊόν

(ΚΕΠ) σετιµές αγοράς

Εθνικόεισόδηµα σε

τιµέςκόστους

συντελεστώνπαραγωγής Μισθοί

Σκέλος δαπάνης Σκέλος προϊόντος Σκέλος εισοδήµατος


77.1 Η κλασική θεωρία

7.2 Θεωρία του Keynes. Προσδιορισµόςεισοδήµατος ισορροπίας

7.3 Κατανάλωση και προσδιοριστικοί τηςπαράγοντες


7.1Η κλασική θεωρία


Ο νόµος του Say

Σύµφωνα µε το νόµο του Say η προσφορά δηµιουργεί τη ζήτησή της (ηπροσφορά προϊόντος δηµιουργεί ισόποση ζήτηση).

Ποσοτική θεωρία του χρήµατος

MV=P y (εξίσωση συναλλαγών)

M= ποσότητα του χρήµατος

V = κυκλοφοριακή ταχύτητα του χρήµατος

P = δείκτης τιµών

y = τελικό προϊόν (αγαθά και υπηρεσίες)


Η συνάρτηση παραγωγής

Υ = T f(K, N)

Y= προϊόν της οικονοµίας

Τ = συντελεστής που εκφράζει το επίπεδο της τεχνολογίας

Κ = κεφάλαιο

Ν = εργασία


7.2Θεωρία του Keynes

Προσδιορισµός εισοδήµατος ισορροπίας


Εισόδηµα ισορροπίας-Απλή οικονοµία

Εισόδηµα ισορροπίας Υο: AS =ADAS = συνολική προσφορά = Υ - ∆inv

Υ = εθνικό προϊόν = εισόδηµα

∆inv = µεταβολή της αξίας των αποθεµάτων

AD = συνολική ζήτηση = C + ∆K

C= σχεδιαζόµενη κατανάλωση

∆K = σχεδιαζόµενη µεταβολή του παγίου κεφαλαίου

Υ-∆inv = C+∆K ή Y= C+∆K+∆inv

∆K+∆inv = I = σχεδιαζόµενη επένδυσηY=C+I

Ισχύει Υ= C+S

άρα C+I =Y=C+S ή S=I


Εισόδηµα ισορροπίας-Απλή οικονοµία

AD = συνολική ζήτηση = C + I

Έστω C= A+cY

A=αυτόνοµη καταναλωτική δαπάνη

c=οριακή ροπή προς κατανάλωση = ∆C/∆Y

Έστω Ι=επένδυση = Ι’ (δεδοµένη, εξωγενής µεταβλητή) και Ι’+Α=Α’

Σε κατάσταση ισορροπίας:

Υο=ΑD

Yo = C+I

οπότε Yo = A’+cYo ή Yo= [1/(1-c)] A’


o45

o

AD=A’+cYΣηµείο ισορροπίας

Y YO

C + I = AD

A’

AD

YO = [1/(1-c)] A’


o45

o

Y YO Y1

A’

AD0=A’+cY

AD1=A’+∆Α’+cY

∆A’

AD

∆A’/(1-c)


AD=C+I+G

C=κατανάλωση, I=επενδύσεις, G=δηµόσιες δαπάνες

C = Α +cYD

YD=διαθέσιµο εισόδηµα = Y-T+Gr

T=φόροι, Gr=µεταβιβαστικές πληρωµές

Εάν T=T’, Gr=Gr’, I=I’, G=G’ τότε I’+G’+A=A’

Για να υπάρχει ισορροπία πρέπει: Y=AD=C+I+G

Yo = Α +cYD+I’+G’ ή

Yo =A’+c(Yo-T+Gr) ή

A’-c(T’-Gr’)

Yo = -----------------------

1-c

A + I’+G’-c(T’-Gr’)

Yo = -----------------------

1-c

Εισόδηµα ισορροπίας-Μεικτή οικονοµία

Πολλαπλασιαστής δηµοσίων δαπανών: dY/dG =1/(1-c)Πολλαπλασιαστής επενδύσεων: dY/dI =1/(1-c)Πολλαπλασιαστής φόρου εισοδήµατος: dY/dΤ = -c/(1-c)Πολλαπλασιαστής µεταβιβαστικών πληρωµών:dY/dGr = c/(1-c)


Εισόδηµα ισορροπίας-Μεικτή οικονοµία

Έστω T=tY, όπου t=φορολογικός συντελεστής και Α=0, τότε:

C =cYD= c(Y-T+Gr) = c(Y-tY+Gr) = cGr+c(1-t)Y

AD=cGr’+ c(1-t)Y+I’+G’= A’+ cGr’+ c(1-t)Y

όπου A’=I’+G’

Για να υπάρχει ισορροπία πρέπει: Y=AD=A’+ cGr’+ c(1-t)Y

A’+cGr’

Yo = --------------------

1-c(1-t)

όπου

1

-------------------- ο πολλαπλασιαστής δαπάνης µε δηµόσιο τοµέα

1-c(1-t)


Πληθωριστικό-Αντιπληθωριστικό κενό

Πληθωριστικό κενό: Όταν το εισόδηµα ισορροπίας (Yo) είναι µεγαλύτεροαπό το εισόδηµα πλήρους απασχόλησης ή δυνητικό προϊόν (Yf). Τότε:

Υο = Yf + [1/(1-c)](ADf -ASf)

ADf,, ASf = συνολική ζήτηση και προσφορά ανττίστοιχα στο επίπεδοπλήρους απασχόλησης

Αντιπληθωριστικό κενό: Όταν το εισόδηµα ισορροπίας (Yo) είναιµικρότερο από το εισόδηµα πλήρους απασχόλησης ή δυνητικό προϊόν(Yf). Τότε:

Υο = Yf - [1/(1-c)](ASf - ADf)


o45

o

Y Y’f YO Yf

A

ADfAD

AD0 = C+I’

AD’fB

Γ

∆

Ε


045

o

Y YO Y1

A’-βi1

AD1=A’+cY-βi1

AD2=A’+∆Α’+cY -βi2

A’-βi2

YO Y1

ISE’2

E’1

E1

E2

i

i2

i1

AD


AD = συνολική ζήτηση = C + I Έστω C= A+cY

A=αυτόνοµη καταναλωτική δαπάνη

c=οριακή ροπή προς κατανάλωση = ∆C/∆Y

Έστω Ι=επένδυση = Ι’ (δεδοµένη, εξωγενής µεταβλητή)

Θεωρούµε ότι η συνολική ζήτηση δηµιουργεί το εισόδηµα, άρα: Y = AD και εποµένως αφού AD=C + I

Y=C+I

Y= (A+cY) +I’ <--> Y= (A+I’)/(1-c)

∆Y/∆I = 1/(1-c) και ∆Y= [1/(1-c)] ∆I

Η µεταβολή των επενδύσεων κατά ∆I οδηγεί σε µεταβολή του εισοδήµατος κατά [1/(1-c)] ∆I

Αντιπληθωριστικό κενό: απαιτείται αύξηση των επενδύσεων ίση µε το

αντιπληθωριστικό κενό για µια µεταβολή του εισοδήµατος που να οδηγεί στο εισόδηµα ισορροπίας

Πληθωριστικό κενό: απαιτείται µείωση των επενδύσεων ίση µε το

πληθωριστικό κενό για µια µεταβολή του εισοδήµατος που να οδηγεί στο εισόδηµα ισορροπίας

Παρέµβαση του κράτους


Εισόδηµα ισορροπίας-Ανοικτή οικονοµία

Y=C+I+G+(X-M)

C=κατανάλωση, I=επενδύσεις, G=δηµόσιες δαπάνες

Y=C+S+T, όπου T=ΣΤ-Gr

Y= C+S+T = C+I+G+(X-M)

S+T = I+G+(X-M)

M=M’+mY (δηλ. οι εισαγωγές είναι γραµµική συνάρτηση του εισοδήµατος, m=οριακήροπή για εισαγωγές και M’=αυτόνοµες εισαγωγές)

Y=C+I+G+(X-M)=Α+c(Y-T’)+I’+G’+X-M’- mY

c=οριακή ροπή για κατανάλωση

Y1=Α+c(Y1-T’)+I’+G’+X-M’- mY1

Y2=Α+c(Y2-T’)+I’+G’+X-M’- mY2

∆Y (1-c+m)=∆I

∆Y =∆I [1/(1-c+m)] ή ∆Y =∆I [1/(s+m)]

s=οριακή ροπή για αποταµίευση


7.3Κατανάλωση και προσδιοριστικοί της

παράγοντες


Σύµφωνα µε τον Keynes:

Η πραγµατική συνολική κατανάλωση είναι σταθερή συνάρτηση τουπραγµατικού εισοδήµατος

Η οριακή ροπή για κατανάλωση είναι θετική και µικρότερη τηςµονάδας

Η µέση ροπή για κατανάλωση (λόγος της συνολικής κατανάλωσηςπρος το συνολικό εισόδηµα) µειώνεται αυξανοµένου τουεισοδήµατος

Αυξανοµένου του εισοδήµατος, η τάση της οριακής ροπής γιακατανάλωση είναι πτωτική

Σχέση µεταξύ εισοδήµατος και κατανάλωσης


7.4Επένδυση και προσδιοριστικοί της

παράγοντες


Σύγκριση οριακής αποδοτικότητας του κεφαλαίου (r) και επιτοκίου της αγοράς (i)

r: προκύπτει από τη λύση της εξίσωσης

C=R1/(1+r) + R2/(1+r)2 + …+ Rn/(1+r)n

όπου : C = κόστος ενός πρόσθετου κεφαλαιουχικού αγαθού

Rt = η απόδοση του αγαθού την περίοδο t, t=1,2,…,n

Εάν r>i η επένδυση είναι συµφέρουσα

Εάν r<i η επένδυση απορρίπτεται

Εάν r=i η επιχείρηση είναι αδιάφορη µεταξύ της πραγµατοποίησης και µηπραγµατοποίησης της επένδυσης

Πραγµατοποίηση επένδυσης -Συµπεριφορά της επιχείρησης


Προσδιοριστικοί παράγοντες της επένδυσης

Το επιτόκιο

Οι αναµενόµενες αποδόσεις του κεφαλαίου

Το απόθεµα κεφαλαίου που υπάρχει στην οικονοµία

Η επιχείρηση θα προχωρήσει στην απόκτηση µιας πρόσθετης µονάδας κεφαλαίουεάν το οριακό προϊόν του κεφαλαίου (ΟΠΚ) είναι µεγαλύτερο ή ίσο µε το κόστοςχρήσης του κεφαλαίου (το όποίο αποτελείται από τον τόκο των χρηµάτων πουδεσµεύονται και την απόσβεση του κεφαλαίου).

Το νεοκλασικό υπόδειγµα προσδιοσµού της επένδυσης


88.1 Το χρήµα στην οικονοµία

8.2 Καµπύλη IS, Καµπύλη LM, ΥπόδειγµαIS-LM


8.1Το χρήµα στην οικονοµία


• Χρήµα: µπορεί να χαρακτηριστεί οποιοδήποτε αγαθό που είναι αποδεκτό ως µέσο για τηνπραγµατοποίηση συναλλαγών.

• Προσφορά χρήµατος

• Χρήµα µε τη στενή έννοια, Μ1 (χαρτονοµίσµατα, κέρµατα, καταθέσεις που µπορούν ναχρησιµοποιηθούν µε επιταγές ή να εισπραχθούν σε πρώτη ζήτηση, ταξιδιωτικές επιταγές στονόµισµα της χώρας).

• Χρήµα µε τη ευρεία έννοια, Μ1 (όπως παραπάνω) και Μ2 (προθεσµιακές καταθέσεις).

• Χρήµα µε τη ευρεία έννοια, Μ1 (όπως παραπάνω) και Μ2 (όπως παραπάνω) και Μ3 (άλλαεύκολα ρευστοποιήσιµα στοιχεία, π.χ. τραπεζικά γραµµάτια).

• Μ1 : αντιστοιχεί στη λειτουργία του χρήµατος ως µέσου συναλλαγών

• Μ2, Μ3 : αντιστοιχεί στη λειτουργία του χρήµατος ως µέσου αποθήκευσης πλούτου

• Αναφέρεται επίσης και το Μ4: τοποθετήσεις ιδιωτών και ιδιωτικών επιχειρήσεων σε τίτλουςτου δηµοσίου.

Χρήµα


• Ζήτηση του χρήµατος (κλασική θεωρία)

• MD = k P y

• όπου

• MD = ζήτηση χρήµατος

• k = ποσοστό του ονοµαστικού εισοδήµατος που κρατείται µε τη µορφή ρευστώνδιαθεσίµων για τη διευκόλυνση των συναλλαγών

• P = δείκτης τιµών

• y = πραγµατικό προϊόν

• Ζήτηση του χρήµατος (θεωρία του Keynes)

• Κίνητρο συναλλαγών

• Κίνητρο για την αντιµετώπιση έκτακτων αναγκών

• Κερδοσκοπικό κίνητρο

Ζήτηση του χρήµατος


Η ζήτηση του χρήµατος στα σύγχρονα υποδείγµατα

Η ονοµαστική ζήτηση για χρήµα επηρεάζεται κυρίως από τους ακόλουθουςπαράγοντες:

Πραγµατικό εισόδηµα

Επιτόκιο

Επίπεδο τιµών

L = P f(Y, i)

όπου L = ονοµαστική ζήτηση για χρήµα

P = επίπεδο τιµών

Y = πραγµατικό εισόδηµα

i = ονοµαστικό επιτόκιο

L/P = f(Y, i)

L/P = ζήτηση για πραγµατικά χρηµατικά διαθέσιµα


L

Md

Ms

i

i=y(Md, Ms)Md = ζήτηση χρήµατος

Ms =εξωγενώς καθορισµένη

προσφορά χρήµατος

Προσδιορισµός του επιτοκίου στην αγορά χρήµατος


8.2Καµπύλη IS, Καµπύλη LM, Υπόδειγµα IS-

LM


AD=C+I+G

C = cYd

I = I'-bi, b>0

G = G’

AD= cYd + I'-bi +G'

AD= A'+cYd -bi, όπου A'= I'+G'

Yd=Y+Gr-T, όπου Τ=tY, t=φορολογικός συντελεστής, Gr=Gr', οπότε

AD= A'+c (Y+Gr-T) -bi = A'+cGr' +c(1-t)Y -bi

= A'+c'Y -bi +cGr', όπου c'= c(1-t)

Εάν Gr’=0 τότε AD= A'+c'Y -bi, όπου c'= c(1-t)

Σε κατάσταση ισορροπίας:

Y=AD Y= A'+c'Y -bi Y=(A'-bi)/(1-c')

Εξίσωση καµπύλης IS: Y= a'(A'-bi), όπου a'=1/(1-c')

i=A'/b -Y(1/a'b)

di/dY =- (1/a'b)

Καµπύλη IS Η καµπύλη IS παρέχει όλους τους συνδυασµούς εισοδήµατος και επιτοκίου για τους οποίους η αγορά προϊόντος είναι σε ισορροπία.


045

o

Y YO Y1

A’-βi1

AD1=A’+cY-βi1

AD2=A’+cY -βi2

A’-βi2

YO Y1

ISE’2

E’1

E1

E2

i

i1

i2

AD

Καµπύλη IS


Η καµπύλη LM παρέχει όλους τους συνδυασµούς εισοδήµατος και επιτοκίου για τους οποίους ηπροσφορά και η ζήτηση πραγµατικών διαθεσίµων είναι ίσες.

Zήτηση χρήµατος: Zήτηση χρήµατος για πραγµατικά διαθέσιµα

πραγµατικά διαθέσιµα = ποσότητα ονοµαστικού χρήµατος/επίπεδο τιµών

L=kΥ-hi, k,h>0

L=ζήτηση χρήµατος για πραγµατικά διαθέσιµα

k= ελαστικότητα ζήτησης του χρήµατος ως προς το εισόδηµα

Y=εισόδηµα

h= ελαστικότητα ζήτησης του χρήµατος ως προς το επιτόκιο

i = επιτόκιο

Ισχύει : MV=PQ

όπου M= συνολική προσφορά χρήµατος

V= ταχύτητα κυκλοφορίας χρήµατος

P= γενικό επίπεδο τιµών

Q=παραγόµενο προϊόν σε φυσικές µονάδες

Θεωρώντας ότι Μ=Μ’, P= P’, τότε πραγµατική προσφορά χρήµατος = Μ’/P’

M/P=kΥ-hi, k,h>0 i=(1/h)(kY-M/P) (εξίσωση καµπύλης LM)

di/dY=k/h

Eάν h0 τότε LM είναι κάθετη

Eάν h τότε LM είναι οριζόντια

Καµπύλη LM


M’/P’ L

LM

E2

E1

i

i2

i1

YO Y1 Y

E2

E1

i

i2

i1

L2=kY1-hi

L1=kY0-hi

Καµπύλη LM


Υπόδειγµα IS-LMΗ συνθήκη που εξασφαλίζει την ταυτόχρονη ισορροπία στις αγορές αγαθών και χρήµατος είναι τοσηµείο τοµής των καµπυλών IS και LM.

Εξίσωση καµπύλης IS: Y= a'(A'-bi)

όπου a'=1/(1-c'),A'= I'+G’, c'= c(1-t)

Εξίσωση καµπύλης LM: i=(1/h)(kY-M’/P’)

Μεγέθη ισορροπίας:

Υ0 = γa’+γ(b/h)(M’/P’), όπου γ=a’/(1+ka’b/h)

i0 = γa’(k/h) -[1/(h+ba’)](M’/P’), όπου γ=a’/(1+ka’b/h)

C = cYdI = I'-bi, b>0G = G’Τ=tY, t=φορολογικός συντελεστής, Gr=0

Μ=Μ’, P= P’, L=kΥ-hi, k,h>0

ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ...

Documents

Transcript of ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ...