Το ρομπότ ΝΑΟ ως βοηθός διδασκαλίας

Ο ΝΑΟ αποτελεί ένα από τα πιο σύγχρονα ρομπότ της εποχής μας. Ανάμεσα στις δυνατότητες του μπορεί να ακούει και να ξεχωρίζει ήχους, να βλέπει και να αναγνωρίζει αντικείμενα και εικόνες, να ανταποκρίνεται και να απαντά σε ερωτήσεις, να συνδέεται με το διαδίκτυο και να βρίσκει πληροφορίες, να χορεύει ενώ η μνήμη του, του επιτρέπει να κατακρατά πληροφορίες και να «εκπαιδεύεται» σταδιακά ανακαλώντας τες.

Με την παραχώρηση του ρομπότ από το Cyprus Interaction Lab του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου και προς εφαρμογή έρευνας της φοιτήτριας Στέφανης Στυλιανού, ο ΝΑΟ βρέθηκε να γίνεται βοηθός διδασκαλίας σε τμήμα παιδιών Στ΄ Δημοτικού. Η έρευνα είχε σκοπό να διερευνήσει κατά πόσο ο ΝΑΟ συνεισφέρει στη μείωση του άγχους των παιδιών κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας ώστε το μάθημα να γίνεται πιο ενδιαφέρον. Το υπό διδασκαλία θέμα ήταν η «Αισθητοποίηση αριθμών ως το εκατομμύριο» στο μάθημα των μαθηματικών.

Η ενότητα περιλάμβανε τρία μαθήματα με την υποστήριξη του ΝΑΟ. Η παρέμβαση του ρομπότ ήταν σταδιακή και ο χρόνος της αυξανόταν με κάθε μάθημα. Το ρομπότ στο πρώτο μάθημα, αφού συστήθηκε, επευφημούσε τους μαθητές, τους έδινε ανατροφοδότηση μετά από κάθε σωστή απάντηση και χόρευε όταν

αρκετά παιδιά έβρισκαν σωστά μια απάντηση. Στο δεύτερο μάθημα ο ΝΑΟ δοκίμασε να πει προφορικά αριθμούς ως το εκατομμύριο και οι μαθητές φρόντιζαν να διορθώνουν «λάθη» του αφού άκουγαν προσεκτικά τι τους έλεγε. Στο τρίτο και τελευταίο μάθημα η παρέμβαση του ΝΑΟ έγινε πιο ενεργητική, συνδυάζοντας στοιχεία από τα άλλα μαθήματα και επιπρόσθετα: περιφερόταν στην τάξη και υπαγόρευε κείμενα στους μαθητές τα οποία περιείχαν αριθμούς τους οποίους τα παιδιά έπρεπε να καταγράψουν. Όλα τα πιο πάνω ήταν προγραμματισμένα από πριν και όπου χρειαζόταν γινόταν παρέμβαση μέσω φορητού υπολογιστή ο οποίος έλεγχε τον ΝΑΟ μια που το ρομπότ δεν δέχεται προς το παρόν οδηγίες στα Ελληνικά. Η ομιλία του ΝΑΟ ήταν στα Ελληνικά και έγινε μέσω προηχογραφημένων μηνυμάτων. Ο ΝΑΟ φάνηκε να ενισχύει το κίνητρα των παιδιών στα μαθηματικά, να αυξάνει τη συμμετοχή τους και να μειώνει το άγχος τους. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από ερωτηματολόγια που δόθηκαν αργότερα τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς τους. Η πλειοψηφία των τελευταίων ανέφερε ότι τα παιδιά στο σπίτι συζητούσαν για το ρομπότ, ανυπομονούσαν για το επόμενο μάθημα και είχαν θετική προς το μάθημα στάση. Θεόδωρος Σουρμελής, Θ΄ Δημοτικό Λεμεσού (Κάψαλος)