Άγρια ζώα

Λιοντάρι-Πάνθηρας-Τίγρη

ΛιοντάριΛιοντάρι• Το λιοντάρι (Panthera leo - Πάνθηρας ο λέων) ανήκει στο γένος

Panthera της οικογένειας των Αιλουρίδων. Καθώς κάποια αρσενικά υπερβαίνουν τα 250 κιλά σε βάρος[4] είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αιλουροειδές μετά την τίγρη που υπάρχει σήμερα. Λιοντάρια σε άγρια κατάσταση υπάρχουν πλέον στην Υποσαχάρια Αφρική και στην Ασία που έχει μείνει ένας πληθυσμός στη βορειοδυτική Ινδία που κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό ενώ έχει εξαφανιστεί από τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Δυτική Ασία στα ιστορικά χρόνια. Μέχρι το ύστερο Πλειστόκαινο, περίπου 10.000 χρόνια πριν, το λιοντάρι ήταν το πλέον διασκορπισμένο μεγάλο επίγειο θηλαστικό μετά τον άνθρωπο. Βρίσκονταν στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, μεγάλο μέρος της Ευρασίας από τη δυτική Ευρώπη έως την Ινδία, και στην Αμερική από το Γιούκον έως το Περού.

ΛιοντάριΛιοντάρι• Τα λιοντάρια στη φύση ζουν περίπου 10-14 χρόνια, ενώ σε

αιχμαλωσία μπορούν να ζήσουν πάνω από 20 χρόνια. Σε άγρια κατάσταση τα αρσενικά σπανίως ζουν πάνω από 10 χρόνια, καθώς οι τραυματισμοί από τις συνεχόμενες μάχες με αντίπαλα αρσενικά μειώνουν δραστικά τη μακροζωία τους.[5] Ο συνηθισμένος τόπος διαμονής των λιονταριών είναι η σαβάνα και οι γρασιδότοποι, αν και μπορεί να βρεθούν και σε θαμνώδεις περιοχές και δάση. Είναι ασυνήθιστα κοινωνικά ζώα σε σχέση με τα υπόλοιπα αιλουροειδή. Μια αγέλη λιονταριών συνήθως αποτελείται από συγγενικά θηλυκά, τα νεογνά τους και ένα μικρό αριθμό ενήλικων αρσενικών. Τα θηλυκά συνήθως κυνηγούν μαζί σε ομάδες, κυρίως μεγάλα οπληφόρα. Τα λιοντάρια είναι κυρίαρχα αρπακτικά, παρόλο που τρώνε και θνησιμαία αν δοθεί η ευκαιρία. Ενώ συνήθως δεν κυνηγούν ανθρώπους επιλεκτικά, έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις λιονταριών που αναζητούσαν ανθρώπινα θηράματα.

ΛιοντάριΛιοντάρι• Το λιοντάρι είναι εκτεθειμένο είδος, έχοντας υποστεί, πιθανώς μη αναστρέψιμη,

μείωση του πληθυσμού του στην Αφρική 30 με 50 τοις εκατό τις δύο τελευταίες δεκαετίες.[6] Οι πληθυσμοί λιονταριών έξω από τα καθορισμένα καταφύγια και τα εθνικά πάρκα δεν μπορούν να διατηρηθούν. Παρόλο που η αιτία της παρακμής του πληθυσμού δεν είναι πλήρως κατανοητά. η απώλεια της φυσικής κατοικίας και η επιπλοκές με τον άνθρωπο θεωρούνται σήμερα οι κυριότεροι παράγοντες ανησυχίας. Λιοντάρια αιχμαλωτίζονταν και κρατιόνταν σε θηριοτροφεία από τη ρωμαϊκή εποχή, ενώ είναι ένα από τα κύρια είδη που εκτίθενται σε ζωολογικούς κήπους από τα τέλη του 18ου αιώνα. Διάφοροι ζωολογικοί κήποι ανά τον κόσμο συνεργάζονται σε προγράμματα εκτροφής του απειλούμενου ασιατικού υποείδους.

• Οπτικά το αρσενικό λιοντάρι είναι πολύ χαρακτηριστικό και αναγνωρίζεται εύκολα από τη χαίτη του. Το λιοντάρι, και συγκεκριμένα το πρόσωπο του αρσενικού, είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ζωικά σύμβολα στην ανθρώπινη κουλτούρα. Απεικονίσεις του υπήρχαν από την Άνω Παλαιολιθική περίοδο, από το Λασκώ (Lascaux) και το Σωβέ (Chauvet) μέχρι πρακτικά όλους τους αρχαίους και μεσαιωνικούς πολιτισμούς όπου ιστορικά όπου ιστορικά εμφανίστηκαν. Έχει απεικονιστεί ευρύτατα στη λογοτεχνία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική τις εθνικές σημαίες και στον κινηματογράφο.

Πάνθηρας• •

Ο όρος πάνθηρας  είναι μια γενική ονομασία που αναφέρεται σε κάποια αιλουροείδη γάτας, συμπεριλαμβανομένης της λεοπάρδαλης, του κούγκαρ και του ιαγουάρου.

Ο μαύρος πάνθηρας αναφέρεται γενικά στη μαύρη λεοπάρδαλη αλλά και στον  μαύρο ιαγουάρος. Έχουν υπάρξει κατά καιρούς αναφορές μαύρου κούγκαρ, αλλά καμία δεν έχει τεκμηριωθεί με φωτογραφίες ή έστω ένα δείγμα. Ο μαύρος πάνθηρας είναι πανομοιότυπος με τα παρδαλά αιλουροειδή του είδους του με μοναδική διαφορά το μαύρο χρώμα του. Η μόνη πραγματική εξαίρεση είναι ο πάνθηρας της Φλόριντα,στην νοτιοανατολική περιοχή των ΗΠΑ, που πιστεύεται ότι είναι ένα υποείδος του κούγκαρ.Ο πάνθηρας της Φλόριντα αρκετά σπάνια έχει ένα σκούρο καφέ χρώμα και τείνει να έχει περισσότερες βούλες.

•

Πάνθηρας• Το κούγκαρ (πούμα) και ο ιαγουάρος απαντώνται στην Αμερική.Ενώ η λεοπάρδαλη

στην Αφρική και την Ασία η οποία προτιμά τα πυκνά φυλλώματα και τα τροπικά δάση. Και τα τρία είδη είναι έμπειροι αναρριχητές δέντρων. Επιπλέον, ο ιαγουάρος είναι ένας ενθουσιώδης κολυμβητής που θα αντιμετωπίσει ακόμη και κροκόδειλους. Όπως και με άλλα είδη μεγάλων αιλουροειδών,οι πάνθηρες είναι σαρκοφάγα και κυνηγούν περισσότερο το βράδυ παρά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο πάνθηρας κρύβεται στη σκιά κατά τη διάρκεια της ημέρας και βγαίνει έξω τη νύχτα για  αναζήτηση τροφής. Το μαύρο χρώμα του είναι το τέλειο καμουφλάζ νυχτός!

Οι θυληκοί πάνθηρες ακολουθούν το ίδιο πρότυπο αναπαραγωγής, όπως όλα τα κανονικά χρωματισμένα μέλη του είδους τους. Στις λεοπαρδάλεις το γονίδιο που προκαλεί μαυρίλα είναι ένα απλό υπολειπόμενο.Δύο γονείς με βούλες μπορούν να γεννήσουν ένα μαύρο μικρό αν φέρουν και οι δύο το ίδιο γονίδιο. Στον ιαγουάρο, το γονίδιο που προκαλεί μελανισμό (μαυρίλα) είναι ένα απλό κυρίαρχο.Επίσης δύο μαύροι ιαγουάροι μπορούν να παραγάγουν ένα μικρό με στίγματα. Υπάρχει ένα μαύρο JAGUAR X υβριδικά λέαινα που κληρονόμησε μαύρο χρωματισμό πρόγονό της. Μέχρι σήμερα η ύπαρξη ενός εξ ολοκληρου μαύρου κούγκαρ  δεν έχει ποτέ τεκμηριωθεί. Ο τρόπος της κληρονομιάς των μαύρων γονιδίων του είναι μέχρι σήμερα άγνωστος.

ΤίγρηΤίγρη• Η τίγρη (θηλ.) ή ο τίγρης (αρσ.) είναι σαρκοφάγο θηλαστικό της οικογενείας των

αιλουριδών, της οποίας αποτελεί το μεγαλύτερο και ισχυρότερο μέλος. Το είδος έχει την επιστημονική ονομασία Panthera tigris, απαντάται αποκλειστικά στην ασιατική ήπειρο και διακρίνεται σε 9 υποείδη, από τα οποία τα 3 θεωρούνται εξαφανισμένα (βλ. Υποείδη).

• Η τίγρη, ένα από τα λιγοστά ζώα της επονομαζομένης Χαρισματικής Μεγαπανίδας (Charismatic Megafauna), αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα είδη στην υφήλιο, με το χαρακτηριστικό μοτίβο από κάθετες, σκούρες ραβδώσεις σε κοκκινο-πορτοκαλί υπόστρωμα στην άνω επιφάνεια και, την πιο ανοικτόχρωμη κάτω επιφάνεια του σώματός της.

• Eίναι το μεγαλύτερο είδος «γάτας» (Felidae), φθάνοντας σε συνολικό -μαζί με την ουρά- μήκος σώματος μέχρι και 3,3 μέτρα και βάρος έως 306 κιλά. Έχει εξαιρετικά ευμεγέθεις κυνόδοντες, τους μεγαλύτερους από τα αιλουροειδή με ύψος μύλης 74,5 έως και 90 χιλιοστά. [2] Σε ζωολογικούς κήπους, κάποιες τίγρεις έχουν ζήσει για 20 έως 26 έτη, που φαίνεται επίσης να είναι η διάρκεια ζωής τους στην άγρια φύση. [3] Πρόκειται για εξαιρετικά εδαφικό και, σε γενικές γραμμές, μοναχικό ζώο, που συχνά απαιτεί μεγάλα σε έκταση ενδιαιτήματα για να υποστηριχθούν οι απαιτήσεις στη λεία του. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ζει σε μερικές από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Γη, έχει προκαλέσει σημαντικές συγκρούσεις με τον άνθρωπο.

ΤίγρηΤίγρη• Οι τίγρεις, κάποτε, εξαπλώνονταν σε όλη την Ασία, από την Τουρκία στα

δυτικά μέχρι την ανατολική ακτή της Ρωσίας, στα ανατολικά. [4] Κατά τα τελευταία 100 χρόνια, όμως, έχουν απωλέσει το 93% της ιστορικής κατανομής τους [5][6] και, έχουν εκριζωθεί από την Κ. και ΝΔ. Ασία, από τα νησιά της Ιάβας και του Μπαλί, καθώς και από μεγάλες περιοχές της Α. και ΝΑ. Ασίας. Σήμερα εξαπλώνονται σε οικοσυστήματα που, ποικίλλουν από τη σιβηρική τάιγκα μέχρι τα ανοικτά λιβάδια και τους τροπικούς μαγκρόβιους βάλτους. Τα 6 υποείδη τίγρης που ζουν σήμερα, έχουν χαρακτηριστεί ως κινδυνεύοντα (EN) από την IUCN (κριτήρια A2bcd+4bcd, 2011). [7] Ο παγκόσμιος πληθυσμός στην άγρια φύση εκτιμήθηκε το 2011, ότι είναι μικρότερος των 3000 ατόμων (βλ. και Κατάσταση πληθυσμού), [8][9] από περίπου 100.000 στις αρχές του 20ου αιώνα, [10] με τους περισσότερους εναπομείναντες πληθυσμούς να απαντώνται σε μικρούς, απομονωμένους τον έναν από τον άλλο, θύλακες. Σημαντικότεροι λόγοι για την κατακόρυφη μείωση των πληθυσμών της τίγρης είναι η λαθροθηρία (poaching) και η καταστροφή και ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων της. [11] Η έκταση της επικράτειας που καταλαμβάνεται από το είδος εκτιμάται σε λιγότερο από 1.184.911 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με μείωση της τάξης του 41% από την περιοχή που εκτιμάται ότι κατείχε στα μέσα της δεκαετίας του 1990.

ΤίγρηΤίγρη• Αποτελεί, ίσως, το δημοφιλέστερο από τα μεγάλα θηλαστικά του κόσμου, με

εξέχουσα θέση στην αρχαία μυθολογία και λαογραφία και συνεχή ιστορική παρουσία στη λογοτεχνία και σε όλες ανεξαιρέτως τις καλές τέχνες, αλλά και στον κινηματογράφο και τα σύγχρονα media. Οι τίγρεις εμφανίζονται σε πολλές σημαίες, σε οικόσημα και στη λαϊκή κουλτούρα σε πλείστες εκφάνσεις της. [12] Είναι το εθνικό ζώο του Μπαγκλαντές (η τίγρη της Βεγγάλης), της Ινδίας, του Βιετνάμ, της Μαλαισίας (η μαλαισιανή τίγρη) και της Νότιας Κορέας.

• Τα μορφολογικά και ηθολογικά χαρακτηριστικά της τίγρης, η κορυφαία θέση που κατέχει στην τροφική αλυσίδα των ενδιαιτημάτων της, το ιστορικό της γεωγραφικής της εξάπλωσης και, κυρίως, η σχέση της με τον άνθρωπο, συνετέλεσαν στη δημιουργία ενός «μύθου» και αφηγήσεων -τις περισσότερες φορές με τραγική κατάληξη- γύρω από το όνομά της. Η δραματική μείωση των πληθυσμών της -ήδη, τρία από τα υποείδη της είναι εξαφανισμένα (ΕΧ)-, έχει προκαλέσει την κινητοποίηση της παγκόσμιας επιστημονικής, και όχι μόνον, κοινότητας. Η διάσωσή της δεν είναι απλά ένα ακαδημαϊκό θέμα που περιορίζεται από στενούς βιολογικούς/οικολογικούς φραγμούς, αλλά αποτελεί ένα «στοίχημα» όλων των εμπλεκομένων φορέων. Η επιθυμητή ευόδωση των προσπαθειών που καταβάλλονται, θα είναι ένα «δώρο» για τις μελλοντικές γενεές, που δεν θα είναι υποχρεωμένες να επισκέπτονται μόνο τους ζωολογικούς κήπους για να δούν αυτό το πανέμορφο ζώο, αλλά ταυτόχρονα θα αποτελέσει έμπρακτη απόδειξη Ανθρώπινου Πολιτισμού.