ΛΥΣΣΑ - Lyssa

1o 1o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣΠαλιάτσου Ουρανία Παλιάτσου Ουρανία Σχ. Έτος 2014-2015Σχ. Έτος 2014-2015

ΛΥΣΣΑ : ΛΥΣΣΑ : Μια θανατηφόρος νόσοςΜια θανατηφόρος νόσος

1

1ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας

Παλιάτσου Ουρανία

Η Λύσσα είναι μία θανατηφόρος νόσος που οφείλεται σε ιό ο

οποίος προσβάλλει το νευρικό σύστημα.

Ο ιός υπάρχει στο σάλιο των μολυσμένων ζώων και

μεταδίδεται στους ανθρώπους και στα ζώα μετά από δάγκωμα,

γρατζουνιά ή γλείψιμο που προκλήθηκε από ένα

λυσσασμένο ζώο.Αν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης

της λύσσας πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως το

γιατρό σας.

21ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία

Κάθε άνοιξη και φθινόπωρο θα

πραγματοποιείται το πρόγραμμα εμβολιασμού

κατά της λύσσαςτων αλεπούδων. Τα εμβόλια θα είναι με

μορφή δολωμάτων και θα καταναλώνονται από τις

αλεπούδες.


• Αποφύγετε οποιαδήποτε επαφή

με τα εμβόλια δολώματα

41ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας -Παλιάτσου Ουρανία

• Εμβολιάστε τους σκύλους και τις

γάτες σας κατά της λύσσας! 51ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία

6

• Προστατέψτε την οικογένειά σας!


ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥΔ/ΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΕ ΠΡΕΒΕΖΑΣΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Η ΛΥΣΣΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ Υπάρχει και στην Ελλάδα

Το πιο πονηρό ζώο του δάσους φέρει την πιο ύπουλη ασθένεια

Η Αλεπού φορέας του ιού


Ποια είναι η πιο ύπουλη , αλλά και επικίνδυνη ασθένεια ? η ΛΥΣΣΑ

Τι είναι η «Λύσσα»Τι είναι η «Λύσσα»

Η Λύσσα είναι ασθένεια που προσβάλει όλα τα θηλαστικά . Γνωρίζετε ποια ζώα

είναι «θηλαστικά»? Είναι όλα τα θερμόαιμα ζώα , που θηλάζουν τα μικρά τους κι έχουν τρίχωμα. Θηλαστικά είναι

ο σκύλος και η γάτα, τα ζώα του αγροκτήματος όπως η αγελάδα, το

άλογο και το πρόβατο. Θηλαστικό είναι και ο άνθρωπος αλλά και άγρια ζώα

όπως η αλεπού και ο ασβός. Όλα μπορούν να αρρωστήσουν από τη

Λύσσα. Ακόμη και οι νυχτερίδες .


Τα πουλιά, τα ψάρια, τα φίδια δεν είναι θηλαστικά,

δεν μολύνονται κι άρα δεν είναι επικίνδυνα για

να μεταδώσουν την ασθένεια στον άνθρωπο.


Πώς προκαλείται όμως η Λύσσα; Είναι ασθένεια που οφείλεται σε ιό – ένα πολύ μικρό σωματίδιο , που μπορούμε να το δούμε μόνο με ειδικό μικροσκόπιο. Κάτι ανάλογο και με τον ιό της γρίππης. Μόνο που ο ιός της Λύσσας είναι πάρα πολύ επικίνδυνος και

προσβάλει τον εγκέφαλο !


Δυστυχώς είναι μία ασθένεια πολύ σοβαρή και σε πολλές χώρες της

Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, πεθαίνει ένας άνθρωπος κάθε

10 λεπτά εξαιτίας της.

Τα ζώα που συνήθως αρρωσταίνουν από τον ιό της Λύσσας είναι η αλεπού, ο ασβός και η νυχτερίδα, τα άγρια ζώα δηλαδή. Στην Ελλάδα , τη χώρα μας, το

άγριο ζώο που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η κόκκινη αλεπού !

Και μας ενδιαφέρει γιατί μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια στο σκύλο και

τη γάτα , όταν τσακωθεί μαζί τους.


Όταν η αλεπού είναι υγιής, βγαίνει για να ψάξει φαγητό μόνο τη νύχτα και δεν πλησιάζει ποτέ τους ανθρώπους ή το σκύλο.

Η άρρωστη όμως με Λύσσα αλεπού σταματά να φοβάται τον

άνθρωπο και τα ζώα και ψάχνει για τροφή ακόμη και τη μέρα μέσα στα χωριά ή γύρω από τους στάβλους με τα πρόβατα ή τα

χοιροστάσια. Θα πλησιάσει ακόμη και το πιατάκι του σκύλου!

ΠΩΣ ? Μετά από δάγκωμα ή επαφή με το σάλιο του άρρωστου ζώου.


Στους τσακωμούς των ζώων υπάρχουν σχεδόν πάντα και δαγκώματα.

Έτσι η άρρωστη αλεπού θα μεταδώσει τον ιό της Λύσσας στο σκύλο ή τη γάτα που θα δαγκώσει

και μερικές μέρες ή εβδομάδες μετά ο σκύλος

ή η γάτα θα παρουσιάσουν τα πρώτα

κλινικά συμπτώματα. Από το σκύλο ή τη γάτα

όμως που έχουν κολλήσει, μπορεί να

μολυνθεί και ο άνθρωπος!


Ας δούμε όμως πρώτα « Πως μπορώ να καταλάβω αν ένα ζώο έχει λύσσα ;»

Δεν μπορείτε εσείς να καταλάβετε αν ένα ζώο έχει λύσσα μόνο κοιτώντας το. Το

σημαντικό είναι να καταλάβετε ότι συμπεριφέρεται περίεργα. Πολλά ζώα γίνονται επιθετικά και προσπαθούν να

δαγκώσουν εσάς ή άλλα ζώα. Ακόμη και ζώα που ξέρατε από πριν ότι είναι πολύ

ήρεμα. Σε ταινίες στην τηλεόραση μπορεί να έχετε δει ζώα με λύσσα να βγάζουν αφρούς από το στόμα. Αυτό

στην πραγματικότητα συμβαίνει γιατί η λύσσα αυξάνει την ποσότητα του σάλιου που παράγεται στο στόμα του ζώου, με

αποτέλεσμα το σάλιο να γίνεται πολύ και να τρέχει από τα χείλη του.


Ορισμένα ζώα ωστόσο, που έχουν μολυνθεί από Λύσσα, αντί για επιθετικά

γίνονται πολύ δειλά, ντροπαλά , καταβεβλημένα και ανόρεκτα. Ακόμη κι

αυτά όμως έχουν άφθονα σάλια. Τα περισσότερα κάνουν σαν να

δυσκολεύονται να καταπιούν (όπως όταν υπάρχει σφηνωμένο κάποιο κοκαλάκι στο στόμα τους). Δεν βάζουμε ΠΟΤΕ το

χέρι μας στο στόμα του άρρωστου σκύλου προσπαθώντας να βγάλουμε

αυτό που το ενοχλεί, ακόμη κι αν το σκυλί είναι δικό μας. Γιατί θα έρθουμε σ’επαφή

με το σάλιο του και θα κολλήσουμε κι εμείς τον ιό της Λύσσας (από γρατζουνιές

– αμυχές που έχουμε στα χέρια μας). 181ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία

Ένα άγριο ζώο μπορεί να μην είναι επιθετικό αλλά να κινείται αργά, να φαίνεται πολύ φιλικό,

να μας αφήνει ακόμη και να το πλησιάσουμε κατά τη διάρκεια της μέρας. Είναι όμως αυτή η συμπεριφορά φυσιολογική για τα άγρια ζώα ? Όχι βέβαια, διαφορετικά δεν θα τα ονομάζαμε άγρια αλλά κατοικίδια!! Πρέπει να σκεφτείτε λοιπόν ότι κάτι δεν πάει καλά – το άγριο ζώο

(συνήθως η αλεπού) συμπεριφέρεται παράξενα και είναι πολύ πιθανό να φέρει τον ιό!!!!

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΑΣΤΕ λοιπόν απ’ αυτό κι ενημερώνουμε κάποιον ενήλικα ή τους γονείς

μας για το περιστατικό.


«Πως μπορούμε να προστατέψουμε τα κατοικίδιά μας, το σκύλο και τη γάτα μας

δηλαδή?»

Ο μόνος τρόπος είναι ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ. Όπως εμβολιαζόμαστε εμείς τακτικά για

να μη νοσούμε από πολύ σοβαρές ασθένειες, έτσι και ο μόνος τρόπος για να προστατευθούν τα ζώα μας από την

ασθένεια της Λύσσας είναι να τα εμβολιάζουμε κι αυτά κάθε χρόνο με το

εμβόλιο κατά της πολύ επικίνδυνης αυτής ασθένειας.


«Πως μπορούμε να προστατέψουμε τα άγρια ζώα από το να αρρωστήσουν με

Λύσσα?»

Να τα εμβολιάσουμε κι αυτά !! Πώς ?Δύο φορές το χρόνο (άνοιξη και

φθινόπωρο), θα ρίχνονται από αεροπλάνο ή ελικόπτερο ειδικές τροφές (δολώματα)

για τις αλεπούδες. Αυτές οι τροφές θα είναι σαν συμπιεσμένα «μπιφτεκάκια», με οσμή ψαριού (που αρέσει πολύ στις αλεπούδες)

και θα έχουν μέσα τους ένα σακουλάκι (κάψουλα) με το εμβόλιο. Η αλεπού τρώγοντας αυτό το «μπιφτεκάκι» θα

εμβολιάζεται και άρα θα προστατεύεται από τον ιό της Λύσσας. 211ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία

ΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να το

ΑΓΓΙΞΕΙΣ

ΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να το

ΑΓΓΙΞΕΙΣ221ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία

Τα «μπιφτεκάκια» (δολώματα) δεν θα ριχθούν σε κατοικημένες περιοχές (χωριά, οικισμοί, πόλεις),

ούτε κοντά σε μεγάλους δρόμους. Θα γίνεται προσπάθεια ώστε τα αεροπλάνα να τις ρίχνουν

στις περιοχές που ζουν οι αλεπούδες. Αν ωστόσο, κάποιο παιδί την ώρα που παίζει ή

περπατά, συναντήσει ένα τέτοιο «μπιφτεκάκι- δόλωμα» ΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να το ΑΓΓΙΞΕΙΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να το ΑΓΓΙΞΕΙ. Κι

αν το κάνει κατά λάθος, πρέπει οπωσδήποτε να πλύνει αμέσως πολύ καλά τα χέρια με άφθονο τρεχούμενο νερό και σαπούνι για πολύ ώρα (τουλάχιστον 15 λεπτά) και να ενημερώσει

αμέσως κάποιον ενήλικα ή τους γονείς του για το συμβάν.


«Πως μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να προστατευτούμε από ζώα που είναι άρρωστα με

Λύσσα?»

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ποτέ δεν ταϊζουμε ή πλησιάζουμε ένα άγριο ζώο. Είμαστε προσεκτικοί με τα ζώα που δεν

γνωρίζουμε - ιδιαίτερα με ζώα που συμπεριφέρονται παράξενα, κι

ενημερώνουμε τους γονείς μας για οποιοδήποτε περιστατικό.


«Πως όμως μπορεί κάποιος να νοσήσει με Λύσσα ?» Η Λύσσα μεταδίδεται με το σάλιο. Δεν μεταδίδεται ούτε με το αίμα, ούτε με τα περιττώματα των ζώων. Εάν κάποιο ζώο έχει Λύσσα και σας δαγκώσει ή σας γλείψει αλλά το χέρι σας έχει γρατζουνιές, τότε μπορεί και σεις να νοσήσετε.


«Τι κάνουμε όταν ένα ζώο μας δαγκώσει?» Φωνάζουμε αμέσως έναν ενήλικα, όποιος βρίσκεται πιο κοντά μας, και πλένουμε με πολύ νερό και σαπούνι το σημείο που δαγκωθήκαμε (για τουλάχιστον 15 λεπτά).Μετά πρέπει οπωσδήποτε να ενημερώσουμε τους γονείς για να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια σε Μονάδα Υγείας. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να πάμε άμεσα στον ιατρό, τότε αφού καθαρίσουμε καλά το τραύμα, τοποθετούμε σ’ αυτό οινόπνευμα ή ιώδιο. Δεν περιμένουμε !


Επισκεπτόμαστε το γρηγορότερο δυνατό γιατρό ή

νοσοκομείο. Ο γιατρός θα δώσει οδηγίες , ανάλογα με την περίπτωση. Υπάρχουν τόσο αντιλυσσικά εμβόλια όσο και αντιλυσσικοί

οροί, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε ν’

αποφευχθεί η εκδήλωση των κλινικών συμπτωμάτων της

νόσου.


Ο ενήλικας πρέπει επίσης να ειδοποιήσει και τους κτηνιάτρους της περιοχής , ώστε να απομονωθεί το σκυλί ή η γάτα ή το άγριο ζώο που μας δάγκωσε . Ο κτηνίατρος θα παρακολουθεί το ζώο για 15 ημέρες (τόσο θα μείνει το σκυλί περιορισμένο). Αν το ζώο παρουσιάσει συμπτώματα από την ασθένεια της Λύσσας , τότε θα ενημερωθούν από τον κτηνίατρο οι γονείς για την εξέλιξη, καθώς και ο γιατρός ή το νοσοκομείο.

Το σημαντικότερο για να αποφύγουμε τα συμπτώματα της Λύσσας στον άνθρωπο είναι η απομόνωση και παρατήρηση (επίβλεψη) του ζώου. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε το ζώο θα πρέπει να θανατωθεί και να σταλεί σε ειδικό εργαστήριο υλικό για εξέταση.


«Πως εξελίσσεται η Λύσσα στον άνθρωπο?»

Ο άνθρωπος κολλάει όταν δαγκωθεί από ζώο που έχει τον ιό της Λύσσας στο Κεντρικό Νευρικό του σύστημα πλέον, ή έρθει σε επαφή με τα σάλια του.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να εκδηλωθεί η ασθένεια στον άνθρωπο εξαρτάται από το σημείο που δαγκώθηκε (όσο πιο μακριά από το κεφάλι τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται για να εκδηλωθεί), από τα ρούχα που φοράει αυτός που δαγκώθηκε (τα χοντρά ρούχα κρατάνε μέρος του σάλιου, κι έτσι μπαίνει μικρότερη ποσότητα του ιού στο σώμα του ανθρώπου), από το πόσο βαθύ ήταν το τραύμα, κλπ.


Ο ιός μπαίνοντας στο σώμα προσπαθεί να φτάσει στη σπονδυλική μας στήλη (στο νωτιαίο μυελό) και τελικά στον εγκέφαλο.


Δυστυχώς όταν φτάσει ο ιός στον εγκέφαλο κι αρχίσουν να εμφανίζονται τα κλινικά συμπτώματα στον άνθρωπο (το ίδιο συμβαίνει βέβαια και σε όλα τα ζώα), τότε δεν υπάρχει καμία θεραπεία , ούτε για τον άνθρωπο ούτε για τα ζώα. Τελικά ο ασθενής πεθαίνει.


Συμπεράσματα

Καταλαβαίνουμε λοιπόν , ότι το σημαντικότερο απ’ όλα είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ (να προλάβουμε δηλαδή να μην κολλήσουμε ούτε

εμείς ούτε τα ζώα μας με Λύσσα) .


1ο Γυμνάσιο Φιλιππάδας Παλιάτσου Ουρανία 33

Τι κάνουμε ?

1) Προστατεύουμε όπως είπαμε με το εμβόλιο τα δικά μας κατοικίδια. Γι’ αυτό πρέπει να επιμένουμε στους γονείς μας να εμβολιάζουν τακτικά κάθε χρόνο το σκύλο και τη γάτα μας, ώστε να είναι ασφαλή , για να είμαστε κι εμείς ασφαλείς. 2) Προσπαθούμε να περιορίσουμε τα κατοικίδιά μας το βράδυ , ώστε να μην έρθουν σ’ επαφή με τυχόν άρρωστες αλεπούδες, και κρατάμε το φαγητό τους μέσα στο σπίτι. 3) Θυμίζουμε στους γονείς μας να μην αφήνουν σκουπίδια και φαγητά έξω από το σπίτι εκτεθειμένα, γιατί αυτά γίνονται στόχος από τις αλεπούδες που ψάχνουν για τροφή. Οι αλεπούδες στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή , εμφανίζονται πλέον και μέσα στα χωριά.

4) Δεν ενοχλούμε τα αδέσποτα ζώα. Παρατηρείται ότι οι περισσότεροι ασθενείς στα νοσοκομεία με δαγκώματα είναι παιδιά. Συνήθως τα παιδιά ενοχλούν τα ζώα τραβώντας τις ουρές τους, πετώντας πέτρες, κλωτσώντας τα, κλπ. Τα παιδιά θεωρούν ότι είναι παιχνίδι, αλλά τα ζώα φοβούνται και ο μόνος τρόπος για ν’ αντιδράσουν είναι να δαγκώσουν. Επειδή πλέον τα δαγκώματα μπορούν να γίνουν επικίνδυνα, πρέπει οπωσδήποτε ν’ αποφεύγουμε τις αιτίες που τα προκαλούν. Προστατεύουμε τα ζώα και προστατεύουμε τον εαυτό μας. 5) Ενημερώνουμε κάποιον ενήλικα αν δούμε ζώο που συμπεριφέρεται παράξενα . Και κυρίως ΔΕΝ ΤΟ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ . Απομακρυνόμαστε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ


1o 1o ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣΠαλιάτσου ΟυρανίαΠαλιάτσου Ουρανία

ΛΥΣΣΑ : ΛΥΣΣΑ : Μια θανατηφόρος νόσοςΜια θανατηφόρος νόσος


ΛΥΣΣΑ - Lyssa

Education

Transcript of ΛΥΣΣΑ - Lyssa